R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Originele OP:
Korte omschrijving depressie:quote:Op zondag 3 januari 2010 01:17 schreef Quickie_Butt het volgende:
Het viel me op dat er nog geen centraal topic is voor depressies en/of angstklachten. Wel een topic over medicatie bij psychische problemen en een hoe voel je je nu topic, maar die dekken naar mijn mening niet helemaal de lading.
Ik denk dat dit topic wel kan bijdragen in dit subforum. Veel mensen kampen namelijk met depressieve of angstklachten en zo kunnen we een beetje steun bij elkaar zoeken en elkaar van adviezen en tips voorzien
Korte uitleg van angststoornissen:quote:Depressie
Iemand met een depressie heeft last van een hevige neerslachtigheid.
Die neerslachtigheid klaart niet na een paar dagen vanzelf op, maar duurt minimaal twee weken. Depressie moet niet verward worden met 'gewone' neerslachtigheid die iedereen wel eens heeft. Bij een depressie is deze heviger en tast het dagelijks functioneren aan.
Bron: http://www.trimbos.nl/onderwerpen/psychische-gezondheid/depressie
Toepasselijke plaatjes:quote:Angststoornissen
Angststoornissen zijn in de psychiatrie de meest voorkomende aandoeningen. Sommige van deze aandoeningen worden fobie genoemd. Het gemeenschappelijke kenmerk van angststoornissen, is dat er sprake is van angst. Mensen kunnen zo angstig zijn dat het hun leven ontregelt.
Wanneer spreken we van een angststoornis?
Angst is een gevoel dat optreedt bij dreigend gevaar. De emotie ontstaat als het welzijn van een persoon direct wordt bedreigd, maar ook als een persoon een situatie als bedreigend ervaart. Als een angst geen reële grond heeft en de betrokken persoon er sociale of beroepsmatige problemen door ondervindt, is er sprake van een stoornis.
In het diagnostisch classificatiesysteem DSM-IV worden de volgende angststoornissen onderscheiden:
Paniekstoornis met of zonder agorafobie
Sociale fobie of angststoornis
Specifieke of enkelvoudige fobie
Obsessief-compulsieve stoornis of dwangstoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Posttraumatische stress-stoornis
Hypochondrie
Angststoornis door een lichamelijke aandoening
Acute stressstoornis
Angststoornis door alcohol of drugs
Voor de Multidisciplinaire Richtlijn Angststoornissen is de indeling van de DSM-IV als uitgangspunt genomen. Van de onderscheiden angststoornissen zijn de volgende aandoeningen opgenomen in de richtlijnen:
Paniekstoornis met en zonder agorafobie
Sociale fobie
Specifieke fobie
Obsessief-compulsieve stoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Posttraumatische stress-stoornis
Bron: http://www.trimbos.nl/ond(...)stoornissen-algemeen
Mooie maandagochtend zin. Dank je welquote:Op zondag 16 november 2014 11:04 schreef duracellkonijntje het volgende:
[..]
. Denk om je eigen leven, probeer je geweten wat schoon te houden en dan is het leven ineens veel minder gecompliceerd.
Grote talenten weten wanneer ze moeten stoppen
Ken je dat? dat je heel vast en diep slaapt, dat je het gevoel hebt dat je uit een coma ontwaakt, dat je helemaal stijf bent als je wakker wordt, dat je in een soort waas wakker wordt en bijna niet wakker kan blijven?
Dat heb ik al sinds ik van de AD af ben (ongeveer 4 weken), ik denk dat het komt omdat ik in het begin weken heel moeilijk kon slapen en dat mijn lichaam uiteindelijk gewend is geraakt aan slapen met AD en nu ik daarvan af ben is mijn manier van slapen niet veranderd maar wel de noodzaak ofzo, waardoor ik zover wegdrijf.
Ofzo…
Ik hoop dat het snel weggaat want het is irritant!
Dat heb ik al sinds ik van de AD af ben (ongeveer 4 weken), ik denk dat het komt omdat ik in het begin weken heel moeilijk kon slapen en dat mijn lichaam uiteindelijk gewend is geraakt aan slapen met AD en nu ik daarvan af ben is mijn manier van slapen niet veranderd maar wel de noodzaak ofzo, waardoor ik zover wegdrijf.
Ofzo…
Ik hoop dat het snel weggaat want het is irritant!
Op donderdag 4 juni 2009 15:52 schreef Disorder het volgende:
Mannen van Nederland: Neuk niet met Californium.
Mannen van Nederland: Neuk niet met Californium.
Graag gedaan haha.quote:Op maandag 17 november 2014 09:31 schreef seasushi het volgende:
[..]
Mooie maandagochtend zin. Dank je wel
Ignorance is bliss
Wat bedoel je met noodzaak?quote:
Ken je dat? dat je heel vast en diep slaapt, dat je het gevoel hebt dat je uit een coma ontwaakt, dat je helemaal stijf bent als je wakker wordt, dat je in een soort waas wakker wordt en bijna niet wakker kan blijven?
Dat heb ik al sinds ik van de AD af ben (ongeveer 4 weken), ik denk dat het komt omdat ik in het begin weken heel moeilijk kon slapen en dat mijn lichaam uiteindelijk gewend is geraakt aan slapen met AD en nu ik daarvan af ben is mijn manier van slapen niet veranderd maar wel de noodzaak ofzo, waardoor ik zover wegdrijf.
Ofzo…
Ik hoop dat het snel weggaat want het is irritant!
Ignorance is bliss
Nouja, omdat ik anders moest leren slapen met mijn AD en die zijn nu weg...quote:
[..]
Wat bedoel je met noodzaak?
Op donderdag 4 juni 2009 15:52 schreef Disorder het volgende:
Mannen van Nederland: Neuk niet met Californium.
Mannen van Nederland: Neuk niet met Californium.
Even nog een update van mijn kant voordat ik ga slapen 
.
Ik ben nu iets meer dan een week van de AD af en ik voel me echt stukken beter. Het besluit om ermee te stoppen kwam doordat ik me er absoluut niet beter door voelde, en eigenlijk alleen maar last had van de bijwerkingen. Ik was zo moe dat ik eigenlijk de hele dag sliep, wat ervoor zorgde dat ik me knap waardeloos voelde omdat ik qua energie verder niets anders kon. Het heeft totaal niet geholpen tegen mijn angst aanvallen en het leek wel alsof mijn andere problemen alleen maar erger werden en vaker voorkwamen. Wat dat betreft ben ik echt blij dat ik van die bende af ben.
Ik twijfel nog of ik m'n psych ga vragen om iets anders. Als het zo blijft gaan zoals het op dit moment gaat, denk ik dat het niet nodig is. Dan houd ik het alleen bij de therapie.
Ik ben wel van plan om mijn gynaecoloog te vragen om een alternatief voor de androcur, aangezien ik nu al meerdere meiden ben tegengekomen die ook last hebben van vermoeidheid en depressies sinds ze daarmee begonnen zijn. Haar spreek ik volgende week woensdag telefonisch, hopelijk kan ze me dan meteen iets anders voorschrijven. Ik begrijp dat spironolacton voor hetzelfde resultaat zorgt, maar dat de meiden die daarnaar zijn overgestapt, zich niet meer vermoeid of depressief voelen. Dus dan lijkt het mij zeker iets dat de moeite waard is om te proberen. Het zou fijn zijn als mijn depressies uiteindelijk op te lossen blijken te zijn met iets simpels als wisselen van medicatie .
Stemming: vrolijk .
.Ik ben nu iets meer dan een week van de AD af en ik voel me echt stukken beter. Het besluit om ermee te stoppen kwam doordat ik me er absoluut niet beter door voelde, en eigenlijk alleen maar last had van de bijwerkingen. Ik was zo moe dat ik eigenlijk de hele dag sliep, wat ervoor zorgde dat ik me knap waardeloos voelde omdat ik qua energie verder niets anders kon. Het heeft totaal niet geholpen tegen mijn angst aanvallen en het leek wel alsof mijn andere problemen alleen maar erger werden en vaker voorkwamen. Wat dat betreft ben ik echt blij dat ik van die bende af ben.
Ik twijfel nog of ik m'n psych ga vragen om iets anders. Als het zo blijft gaan zoals het op dit moment gaat, denk ik dat het niet nodig is. Dan houd ik het alleen bij de therapie.
Ik ben wel van plan om mijn gynaecoloog te vragen om een alternatief voor de androcur, aangezien ik nu al meerdere meiden ben tegengekomen die ook last hebben van vermoeidheid en depressies sinds ze daarmee begonnen zijn. Haar spreek ik volgende week woensdag telefonisch, hopelijk kan ze me dan meteen iets anders voorschrijven. Ik begrijp dat spironolacton voor hetzelfde resultaat zorgt, maar dat de meiden die daarnaar zijn overgestapt, zich niet meer vermoeid of depressief voelen. Dus dan lijkt het mij zeker iets dat de moeite waard is om te proberen. Het zou fijn zijn als mijn depressies uiteindelijk op te lossen blijken te zijn met iets simpels als wisselen van medicatie
.Stemming: vrolijk
.
Mooi om te horen AdoraBelle
Ik snap even niets meer van de zorgverzekering... Ik heb nu PNOzorg en daar heb ik vrije keuze in hulpverlening. Ik betaal daar wel iets meer voor. Maar omdat ik nu bij een gewone GGZ instelling zit ging ik ervanuit dat deze ook overal vergoed wordt. Maar nu kan ik bijvoorbeeld bij DeFriesland de instelling niet vinden 
Hebben niet alle GGZ's een contract met alle zorgverzekeraars?
Overigens weet ik niet of ik nou onder de basis GGZ of gespecialiseerd val
Hebben niet alle GGZ's een contract met alle zorgverzekeraars?Overigens weet ik niet of ik nou onder de basis GGZ of gespecialiseerd val
Wellicht even contact opnemen met de instelling en vragen hoe of wat? Kan anders misschien aardig in de papieren lopen denk ik, als je in de veronderstelling bent dat je onder de basis GGZ valt en het gespecialiseerd lijkt te zijn.quote:
Overigens weet ik niet of ik nou onder de basis GGZ of gespecialiseerd val
Volgens mij zit dit soort Hulp gewoon standaard in het pakket dus waarschijnlijk vallen ggzs er gewoon onder.
Op donderdag 4 juni 2009 15:52 schreef Disorder het volgende:
Mannen van Nederland: Neuk niet met Californium.
Mannen van Nederland: Neuk niet met Californium.
Als ik jou was zou ik even bellen met de verzekeraar of een e-mailtje sturen. Dan weet je het zeker.
Het is een veranderingsproces, geef het tijd. Je lichaam is momenteel verward genoeg, dus heb geduld. Ik snap hoe moeilijk het is, maar ga niet te veel denken over slapen, want dan ga je nooit in slaap vallen. Gewoon gaan liggen, gedachten laten lopen (niet tegenhouden) en dan val je vanzelf wel of niet in slaap.quote:
[..]
Nouja, omdat ik anders moest leren slapen met mijn AD en die zijn nu weg...
Ignorance is bliss
Dat is het probleem nietquote:
[..]
Het is een veranderingsproces, geef het tijd. Je lichaam is momenteel verward genoeg, dus heb geduld. Ik snap hoe moeilijk het is, maar ga niet te veel denken over slapen, want dan ga je nooit in slaap vallen. Gewoon gaan liggen, gedachten laten lopen (niet tegenhouden) en dan val je vanzelf wel of niet in slaap.
. Ik slaap zo diep dat ik zo ontzettend moe wakker wordt 
Op donderdag 4 juni 2009 15:52 schreef Disorder het volgende:
Mannen van Nederland: Neuk niet met Californium.
Mannen van Nederland: Neuk niet met Californium.
Misschien helpt het een kiertje in je gordijnen te laten, zodat de zon je lichaam helpt ontwaken in zijn dagritme.quote:
[..]
Dat is het probleem niet
Nouja, afgezien van terug aan de AD gaan is het geduld hebben de enige optie in mijn ogen.quote:
[..]
Dat is het probleem niet
Ignorance is bliss
Ik heb mijn eigen exposure-therapie met het oppaswerk dat ik doe
Bacteriën, sociaal contact, fouten maken. Heb alleen niet het idee dat het er makkelijker door wordt.
Bacteriën, sociaal contact, fouten maken. Heb alleen niet het idee dat het er makkelijker door wordt.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Why are you wearing that stupid man suit?
Waarom zijn sommigen sinterklaas en anderen zwarte piet?
Ik wil geen sinterklaas zijn
Edit: ik wilde editten omdat ik zag dat ik zwarte piet was, maar toen was ik ineens weer sinterklaas
Ik wil geen sinterklaas zijn
Edit: ik wilde editten omdat ik zag dat ik zwarte piet was, maar toen was ik ineens weer sinterklaas
Why are you wearing that stupid man suit?
quote:
Ik heb mijn eigen exposure-therapie met het oppaswerk dat ik doe
Bacteriën, sociaal contact, fouten maken. Heb alleen niet het idee dat het er makkelijker door wordt.Gaan ze je helpen met het vinden van die baan? Want hij klinkt wel erg specifiek namelijk... Zo niet: dan zou ik inderdaad bezwaar maken.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Nee, ik heb ook geen recht op hulp van UWV bij het vinden van een baan.quote:
[..]
Gaan ze je helpen met het vinden van die baan? Want hij klinkt wel erg specifiek namelijk... Zo niet: dan zou ik inderdaad bezwaar maken.
Why are you wearing that stupid man suit?
Ik zit op 0, ik heb toen ik begon weken slecht geslapen en nu slaap ik al weken te vast. Ik denk dat ik maar geduld moet hebben inderdaadquote:
[..]
Nouja, afgezien van terug aan de AD gaan is het geduld hebben de enige optie in mijn ogen.
Op donderdag 4 juni 2009 15:52 schreef Disorder het volgende:
Mannen van Nederland: Neuk niet met Californium.
Mannen van Nederland: Neuk niet met Californium.
Als ik geen wekker zet word ik natuurlijk wakker. Maar ik moet toch eigenlijk 5 dagen in de week oprijd op mijn werk zijn.quote:Op dinsdag 18 november 2014 22:32 schreef Gray het volgende:
[..]
Misschien helpt het een kiertje in je gordijnen te laten, zodat de zon je lichaam helpt ontwaken in zijn dagritme.
Op donderdag 4 juni 2009 15:52 schreef Disorder het volgende:
Mannen van Nederland: Neuk niet met Californium.
Mannen van Nederland: Neuk niet met Californium.
De elf had een goede nacht, zo 10-hoog op een flinke heuvel met uitzicht op de rest van Trieste.
People once tried to make Chuck Norris toilet paper. He said no because Chuck Norris takes crap from NOBODY!!!!
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Maar je bent toch 22? Dan moeten ze je een traject aanbieden. Jeugdwerkeloosheid en zulks... Of kan je via de psycholoog geen reintegratietraject in? Als zulke dingen falen dan kan je misschien alsnog de wajong krijgen (al is het maar tijdelijk).quote:
[..]
Nee, ik heb ook geen recht op hulp van UWV bij het vinden van een baan.
Ik heb geen idee joh ... er staat in dat ik geen arbeidsondersteuning kan krijgen.quote:
[..]
Maar je bent toch 22? Dan moeten ze je een traject aanbieden. Jeugdwerkeloosheid en zulks... Of kan je via de psycholoog geen reintegratietraject in? Als zulke dingen falen dan kan je misschien alsnog de wajong krijgen (al is het maar tijdelijk).
Why are you wearing that stupid man suit?
Wsl omdat je volgens hun helemaal bent goedgekeurd (wat naar jouw mening niet het geval is (en wat ik ook een beetje vreemd vind...je zegt zelf dat je niet eens je studie kan afmaken, hoe moet je dan kunnen werken?))quote:
[..]
Ik heb geen idee joh ... er staat in dat ik geen arbeidsondersteuning kan krijgen.
Balen allemaal, sterkte ermee. Wat een .... organisatie is dat zeg.quote:
[..]
Ik heb geen idee joh ... er staat in dat ik geen arbeidsondersteuning kan krijgen.
"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
-Albert Camus.
Het UWV heeft alleen verplichtingen (zoals begeleiding) tegenover clienten die een uitkering verstrekt krijgen van het UWV of een WSW indicatie hebben. Behoor je niet tot die doelgroep dan is de sociale dienst van de gemeente de instantie die met dergelijke taken belast is. Vaak heb je dan wel eerst een bijstandsuitkering nodig.quote:
[..]
Maar je bent toch 22? Dan moeten ze je een traject aanbieden. Jeugdwerkeloosheid en zulks... Of kan je via de psycholoog geen reintegratietraject in? Als zulke dingen falen dan kan je misschien alsnog de wajong krijgen (al is het maar tijdelijk).
Met de invoering van Participatiewet in 2015 gaat de WAJONG op slot. Alleen mensen die naar het oordeel van het UWV volledig en duurzaam al vanaf jonge leeftijd arbeidsongeschikte zijn komen dan nog in aanmerking voor een WAJONG uitkering. Dit ben je alleen als je zware lichamelijke, mentale of psychische klachten hebt. De afgewezen aanvraag van Kuolema was in feite haar laatste kans om nog een WAJONG uitkering te kunnen krijgen. Daarom is het ook zo jammer dat ze niet in bezwaar/beroep gaat. Nu komt ze als het haar straks niet lukt om inkomsten te generen in de bijstand terecht, met een lagere norm en veel strenger regime.
Ik moest even terugzoeken, maar ik heb de post van Zomertje gevonden waar ze verwees naar een organisatie die mensen helpt bij dit soort aanvragen.
Ik heb ze ook maar even gebeld om te zien of ze mij kunnen helpen met mijn bijstandsaanvraag (en wellicht met een traject in de loopbaancoaching). Ze gaan me zo terugbellen
Misschien is het ook iets voor Kuo? Om toch hulp te zoeken bij dit soort aanvragen/uitspraken?
Ik heb ze ook maar even gebeld om te zien of ze mij kunnen helpen met mijn bijstandsaanvraag (en wellicht met een traject in de loopbaancoaching). Ze gaan me zo terugbellen
Misschien is het ook iets voor Kuo? Om toch hulp te zoeken bij dit soort aanvragen/uitspraken?
Mooi, ik hoop dat ze je kunnen helpenquote:
Ik moest even terugzoeken, maar ik heb de post van Zomertje gevonden waar ze verwees naar een organisatie die mensen helpt bij dit soort aanvragen.
Ik heb ze ook maar even gebeld om te zien of ze mij kunnen helpen met mijn bijstandsaanvraag (en wellicht met een traject in de loopbaancoaching). Ze gaan me zo terugbellen
Misschien is het ook iets voor Kuo? Om toch hulp te zoeken bij dit soort aanvragen/uitspraken?
*duimt*
"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
-Albert Camus.
Weet jij toevallig nog andere organisaties of re-integratiebureaus in Gouda? Of subsidiepotjes?quote:
[..]
Mooi, ik hoop dat ze je kunnen helpen
Ik doe er zelf weinig mee. Ik ken wel Kwintes, die doen veel voor begeleid wonen enz.quote:
[..]
Weet jij toevallig nog andere organisaties of re-integratiebureaus in Gouda? Of subsidiepotjes?
"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
-Albert Camus.
Ik zit een beetje met een dilemma. De afgelopen tijd heb ik me ingelezen in waar de aard van mijn angstklachten precies ligt, en het lijkt er toch op dat ik een gegeneraliseerde angststoornis heb. Sterker nog, qua symptomen tik ik alle hokjes aan. Ik heb mezelf qua angstklachten al enorm geholpen d.m.v. meditatie, vertrouwen opbouwen en enigszins rationaliseren van mijn gedachten, maar ik merk dat ik qua ontwikkeling toch vast zit op dit moment en ik graag hulp wil.
Ik heb voor mezelf toch maar de knoop door gehakt om weer naar een psych te stappen, omdat ik veelal lees dat cognitieve gedragstherapie een goede manier is om de klachten de nekslag te geven waar ik naar zoek. Daarnaast heb ik ook zelf het idee dat die (weliswaar minder geworden) angstimpulsen komen vanuit een verkeerd beeld van de werkelijkheid.
Wat mijn dilemma is, is dat dit geld kost in de vorm van eigen risico. Dit geld heb ik momenteel gewoon echt niet, mijn ouders vrijwel ook niet en ik wil hen er niet mee belasten. Ze hebben zelf ook hun eigen psychische problemen en zitten al niet breed, waardoor ik het gewoon naar vind om ze daarvoor te benaderen. Jullie misschien ideeën over hoe dit op te lossen?
Ik heb voor mezelf toch maar de knoop door gehakt om weer naar een psych te stappen, omdat ik veelal lees dat cognitieve gedragstherapie een goede manier is om de klachten de nekslag te geven waar ik naar zoek. Daarnaast heb ik ook zelf het idee dat die (weliswaar minder geworden) angstimpulsen komen vanuit een verkeerd beeld van de werkelijkheid.
Wat mijn dilemma is, is dat dit geld kost in de vorm van eigen risico. Dit geld heb ik momenteel gewoon echt niet, mijn ouders vrijwel ook niet en ik wil hen er niet mee belasten. Ze hebben zelf ook hun eigen psychische problemen en zitten al niet breed, waardoor ik het gewoon naar vind om ze daarvoor te benaderen. Jullie misschien ideeën over hoe dit op te lossen?
Ignorance is bliss
Wat 't eigen risico betreft, denk dat je daar niet onderuit zal komen (zelf betaal ik ook elk jaar de volle mep en compensatie eigen risico bestond wel, maar is sinds dit jaar afgeschaft (niet dat die 80 euro echt veel zoden aan de dijk zette)).quote:
Ik zit een beetje met een dilemma. De afgelopen tijd heb ik me ingelezen in waar de aard van mijn angstklachten precies ligt, en het lijkt er toch op dat ik een gegeneraliseerde angststoornis heb. Sterker nog, qua symptomen tik ik alle hokjes aan. Ik heb mezelf qua angstklachten al enorm geholpen d.m.v. meditatie, vertrouwen opbouwen en enigszins rationaliseren van mijn gedachten, maar ik merk dat ik qua ontwikkeling toch vast zit op dit moment en ik graag hulp wil.
Ik heb voor mezelf toch maar de knoop door gehakt om weer naar een psych te stappen, omdat ik veelal lees dat cognitieve gedragstherapie een goede manier is om de klachten de nekslag te geven waar ik naar zoek. Daarnaast heb ik ook zelf het idee dat die (weliswaar minder geworden) angstimpulsen komen vanuit een verkeerd beeld van de werkelijkheid.
Wat mijn dilemma is, is dat dit geld kost in de vorm van eigen risico. Dit geld heb ik momenteel gewoon echt niet, mijn ouders vrijwel ook niet en ik wil hen er niet mee belasten. Ze hebben zelf ook hun eigen psychische problemen en zitten al niet breed, waardoor ik het gewoon naar vind om ze daarvoor te benaderen. Jullie misschien ideeën over hoe dit op te lossen?
Tenminste, ik weet niet hoe er vanaf te komen.
Een andere vraag is, worden de kosten na het eigen risico wel gedekt?
Nu ik er wat meer over nadenk, niet alles valt onder dat eigen risico, maar dat is iets wat ikzelf nooit uitgezocht heb daar ik sowieso elk jaar het volle bedrag moet dokken. Misschien dat iemand anders dit weet? Dit is wel een heel uitgepluis, word je niet vrolijk van.
Ik zag toevallig net dat de gemeente gouda een contract heeft getekend met VGZ. Mensen met een minimuminkomen krijgen dan korting op de polis en de gemeente betaalt een deel van het eigen risico.
Misschien dat je even bij je eigen gemeente kan checken of die ook zoiets hebben?
Misschien dat je even bij je eigen gemeente kan checken of die ook zoiets hebben?
Bij waar ik zit was het zo dat als je betaalproblemen had, ze je tegemoet wilde komen door een gedeelte (geloof de helft) van het eigen risico te betalen. Tenminste. dat zag ik vorig jaar staan, dit jaar ben ik het nog niet tegengekomen...quote:
Ik zit een beetje met een dilemma. De afgelopen tijd heb ik me ingelezen in waar de aard van mijn angstklachten precies ligt, en het lijkt er toch op dat ik een gegeneraliseerde angststoornis heb. Sterker nog, qua symptomen tik ik alle hokjes aan. Ik heb mezelf qua angstklachten al enorm geholpen d.m.v. meditatie, vertrouwen opbouwen en enigszins rationaliseren van mijn gedachten, maar ik merk dat ik qua ontwikkeling toch vast zit op dit moment en ik graag hulp wil.
Ik heb voor mezelf toch maar de knoop door gehakt om weer naar een psych te stappen, omdat ik veelal lees dat cognitieve gedragstherapie een goede manier is om de klachten de nekslag te geven waar ik naar zoek. Daarnaast heb ik ook zelf het idee dat die (weliswaar minder geworden) angstimpulsen komen vanuit een verkeerd beeld van de werkelijkheid.
Wat mijn dilemma is, is dat dit geld kost in de vorm van eigen risico. Dit geld heb ik momenteel gewoon echt niet, mijn ouders vrijwel ook niet en ik wil hen er niet mee belasten. Ze hebben zelf ook hun eigen psychische problemen en zitten al niet breed, waardoor ik het gewoon naar vind om ze daarvoor te benaderen. Jullie misschien ideeën over hoe dit op te lossen?
Morgen mag ik weer in gesprek met mijn medicijnman. AD doet dus niets bij mij, niets positiefs en ook niets negatiefs. Dat wordt dus waarschijnlijk afbouwen en op zoek naar iets nieuws...
Ik heb volgende week woensdag (de dag voor mn gesprek bij de poortwachter) een gesprek met oa een ervaringsdeskundige. Dan kan ik het gesprek voorbereiden. Helaas is er niemand die met me mee kan.quote:
[..]
Mooi, ik hoop dat ze je kunnen helpen
Klaarliggen of in je gedachte?quote:
hier een kleine update hier. het gaat hier inmiddels een stuk beter. Depressie is onder controle door medicatie en voor de ptsd wordt nu emdr toegepast... Wel zwaar, maar echt een forse stijgende lijn. Angst is er nog wel, maar de plannen om eruit te stappen zijn weg (zelfmoordrisico is nu ook van sterk verhoogd naar licht verhoogd inmiddels volgens de psych). In het dieptepunt had ik m'n manier, locatie e.d. al klaarliggen en liep ik avonds al naar het viaduct toe om eraf te springen. Maar dat is nu allemaal weg en zo ontzettend blij dat ik toch hulp gezocht heb...
Weer vol strijdlust nu om ook de ptsd aan te pakken. Maar dit waren wel een zware 3 jaren zeg (levensbedreigende operaties, complicaties etc etc etc en dan ook nog eens ptsd en depressie)...
Goed dat het beter gaat iig.
Dank je.quote:
[..]
Balen allemaal, sterkte ermee. Wat een .... organisatie is dat zeg.
Als ik twee dagen later was geweest met mijn aanvraag, zou ik ook al onder de nieuwe regeling vallen.quote:
[..]
Het UWV heeft alleen verplichtingen (zoals begeleiding) tegenover clienten die een uitkering verstrekt krijgen van het UWV of een WSW indicatie hebben. Behoor je niet tot die doelgroep dan is de sociale dienst van de gemeente de instantie die met dergelijke taken belast is. Vaak heb je dan wel eerst een bijstandsuitkering nodig.
Met de invoering van Participatiewet in 2015 gaat de WAJONG op slot. Alleen mensen die naar het oordeel van het UWV volledig en duurzaam al vanaf jonge leeftijd arbeidsongeschikte zijn komen dan nog in aanmerking voor een WAJONG uitkering. Dit ben je alleen als je zware lichamelijke, mentale of psychische klachten hebt. De afgewezen aanvraag van Kuolema was in feite haar laatste kans om nog een WAJONG uitkering te kunnen krijgen. Daarom is het ook zo jammer dat ze niet in bezwaar/beroep gaat. Nu komt ze als het haar straks niet lukt om inkomsten te generen in de bijstand terecht, met een lagere norm en veel strenger regime.
Ik ga het er vrijdag met de psycholoog over hebben; of het zin heeft om in bezwaar te gaan, hoe ik dat moet doen, of er organisaties zijn die me zouden kunnen helpen. En of ik op een andere manier begeleiding zou kunnen krijgen in het zoeken van werk.
Wat fijn dat het beter gaatquote:
hier een kleine update hier. het gaat hier inmiddels een stuk beter. Depressie is onder controle door medicatie en voor de ptsd wordt nu emdr toegepast... Wel zwaar, maar echt een forse stijgende lijn. Angst is er nog wel, maar de plannen om eruit te stappen zijn weg (zelfmoordrisico is nu ook van sterk verhoogd naar licht verhoogd inmiddels volgens de psych). In het dieptepunt had ik m'n manier, locatie e.d. al klaarliggen en liep ik avonds al naar het viaduct toe om eraf te springen. Maar dat is nu allemaal weg en zo ontzettend blij dat ik toch hulp gezocht heb...
Weer vol strijdlust nu om ook de ptsd aan te pakken. Maar dit waren wel een zware 3 jaren zeg (levensbedreigende operaties, complicaties etc etc etc en dan ook nog eens ptsd en depressie)...
Ik hoop voor je dat je die lijn blijft stijgen!
Why are you wearing that stupid man suit?
Goed om te horenquote:
hier een kleine update hier. het gaat hier inmiddels een stuk beter. Depressie is onder controle door medicatie en voor de ptsd wordt nu emdr toegepast... Wel zwaar, maar echt een forse stijgende lijn. Angst is er nog wel, maar de plannen om eruit te stappen zijn weg (zelfmoordrisico is nu ook van sterk verhoogd naar licht verhoogd inmiddels volgens de psych). In het dieptepunt had ik m'n manier, locatie e.d. al klaarliggen en liep ik avonds al naar het viaduct toe om eraf te springen. Maar dat is nu allemaal weg en zo ontzettend blij dat ik toch hulp gezocht heb...
Weer vol strijdlust nu om ook de ptsd aan te pakken. Maar dit waren wel een zware 3 jaren zeg (levensbedreigende operaties, complicaties etc etc etc en dan ook nog eens ptsd en depressie)...
ptsd is k*t...
"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
-Albert Camus.
Wie heeft er ervaring met het stoppen van citalopram? Lees hier altijd verhalen over langzaam afbouwen, maar mijn psycholoog schijnt nogal haast te hebben, 3 tot 7 dagen per 10 mg. 'Omdat je niet zoveel last van bijwerkingen hebt gehad, moet dat misschien wel lukken.'
Klinkt *op zich* wel aannemelijk..alleen dat woordje "misschien" van hem vind ik wel wat "onvoorzichtig"quote:
Wie heeft er ervaring met het stoppen van citalopram? Lees hier altijd verhalen over langzaam afbouwen, maar mijn psycholoog schijnt nogal haast te hebben, 3 tot 7 dagen per 10 mg. 'Omdat je niet zoveel last van bijwerkingen hebt gehad, moet dat misschien wel lukken.'
Ik. Ik had ook geen last van bijwerkingen, maar de arts wilde toch maar 10 mg per maand eraf (ik slikte 40). Had toen ik van 10 naar 0 ging toch brain zaps (max. twee weken) en mijn stemming werd slechter vanaf 20 mg, maar verder geen problemen. 10 mg deed ik maar een week trouwens, had geen zin om langer te wachtenquote:
Wie heeft er ervaring met het stoppen van citalopram? Lees hier altijd verhalen over langzaam afbouwen, maar mijn psycholoog schijnt nogal haast te hebben, 3 tot 7 dagen per 10 mg. 'Omdat je niet zoveel last van bijwerkingen hebt gehad, moet dat misschien wel lukken.'
Maar ik denk dat je best kunt proberen zo snel te gaan, als je nou echt veel last hebt kun je nog even langer op een bepaalde dosis blijven toch? Je bouwt toch af i.p.v. in één keer te stoppen. Citalopram is over het algemeen niet zo'n drama. En de arts heeft vast redenen om te denken dat het zo ook kan.
Why are you wearing that stupid man suit?
Die kun je t beste ook afbouwen ipv gelijk stoppenquote:
[..]
Ja, dat is behoorlijk kut. Bij de laatste operatie ging gewoon het knopje/lampje uit. Jarenlang op overlevingsmodus gezeten, van operatie tot operatie, half dood in het ziekenhuis (kon alleen nog mijn vingers bewegen en mijn eigen ontlasting uitkotsen..) Dat doet wel wat met je..Het was allemaal wel redelijk onder controle, maar toen er weer complicaties kwamen was het echt de laatste druppel
Maar nu gaat het goed. Doe weer dingen, sociaal leven is weer een opgaande lijn. Zelfs geprobeerd met de oxazepam te stoppen, maar na 6 maanden dagelijks gebruik is dat eh niet zo'n goed plan
"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
-Albert Camus.
Een psycholoog is meestal niet juridisch onderlegd en kan dus ook niet inschatten hoeveel kans van slagen een bezwaar heeft. Ik raad je aan naar het Juridisch Loket of de Socale Raadslieden te gaan. Beide instanties kunnen je voorzien van gratis juridisch advies en je de weg wijzen naar andere rechtsbijstandverlening.quote:
[..]
Dank je.
[..]
Als ik twee dagen later was geweest met mijn aanvraag, zou ik ook al onder de nieuwe regeling vallen.
Ik ga het er vrijdag met de psycholoog over hebben; of het zin heeft om in bezwaar te gaan, hoe ik dat moet doen, of er organisaties zijn die me zouden kunnen helpen. En of ik op een andere manier begeleiding zou kunnen krijgen in het zoeken van werk.
[..]
Wat fijn dat het beter gaat
Ik hoop voor je dat je die lijn blijft stijgen!
Niemand die met je mee kan gaan?quote:
Dat soort dingen durf ik dus echt niet.
Misschien een vriendin, maar dat lijkt me zo raar.quote:
[..]
Niemand die met je mee kan gaan?
Why are you wearing that stupid man suit?
Anders neem je mij maar mee, we wonen toch niet zover bij elkaar vandaanquote:
[..]
Misschien een vriendin, maar dat lijkt me zo raar.
Ik ben 1 keer bij het juridisch loket geweest (niet dat ze mij konden helpen btw en het is jaren geleden), ik wil best met je meegaan als dat kan helpen je over die drempel te helpen
Dus bij deze Alleen dit weekend kan ik niet
Ik hoor het wel Kuo
Ik heb stage gelopen bij het juridisch loket en geloof me maar als ik zeg dat daar niets raars aan is. De meeste mensen die daar kwamen hadden wel iemand meegenomen (vriend(in), partner, of familielid).quote:
[..]
Misschien een vriendin, maar dat lijkt me zo raar.
In het weekend is het ook niet geopend.quote:
[..]
Anders neem je mij maar mee, we wonen toch niet zover bij elkaar vandaan
Ik ben 1 keer bij het juridisch loket geweest (niet dat ze mij konden helpen btw en het is jaren geleden), ik wil best met je meegaan als dat kan helpen je over die drempel te helpen
Alleen dit weekend kan ik niet
Ik hoor het wel Kuo
Er zijn ook vrijwilligers en/of ervaringsdeskundigen die met je mee kunnen of het gesprek met je kunnen vorbereiden. Ik heb ook zo'n afspraak staan aankomende week.
Dat vind ik echt ontzettend lief van jequote:
[..]
Anders neem je mij maar mee, we wonen toch niet zover bij elkaar vandaan
Ik ben 1 keer bij het juridisch loket geweest (niet dat ze mij konden helpen btw en het is jaren geleden), ik wil best met je meegaan als dat kan helpen je over die drempel te helpen
Alleen dit weekend kan ik niet
Ik hoor het wel Kuo
Na morgen ga ik bedenken wat ik ga doen.
Het is niet alleen dat, ook tegenover mijn vrienden. Voelt gewoon gek, ik betrek mensen nooit zo bij dingen.quote:
[..]
Ik heb stage gelopen bij het juridisch loket en geloof me maar als ik zeg dat daar niets raars aan is. De meeste mensen die daar kwamen hadden wel iemand meegenomen (vriend(in), partner, of familielid).
[..]
In het weekend is het ook niet geopend.
Daarom ga ik ook morgen even vragen aan de psycholoog wat de mogelijkheden zijn, hij weet vast iemand die weet hoe dat soort dingen gaan.quote:
Er zijn ook vrijwilligers en/of ervaringsdeskundigen die met je mee kunnen of het gesprek met je kunnen vorbereiden. Ik heb ook zo'n afspraak staan aankomende week.
Why are you wearing that stupid man suit?
Wel handig zulke dingen van tevoren te weten iddquote:
[..]
In het weekend is het ook niet geopend.
Is goedquote:
[..]
Dat vind ik echt ontzettend lief van je
Na morgen ga ik bedenken wat ik ga doen.
Of stuur een mailtje naar maatschappelijk werk. Daar hoef je niet fysiek heen, je kan ook even mailen. Die weten vaak beter waar je heen kunt dan een psycholoog (die van mij moest ook even googlen waar ik nou de afspraak hadquote:
Daarom ga ik ook morgen even vragen aan de psycholoog wat de mogelijkheden zijn, hij weet vast iemand die weet hoe dat soort dingen gaan.
). 10 tegen 1 dat je psych je toch verwijst naar maatschappelijk werk omdat deze volgens de psychologen "voor de praktische zaken zijn".
Psych had inderdaad geen idee, maar hij heeft een mailtje gestuurd naar een maatschappelijk werkster van de GGZ. Scheelt toch weer dat ik dat niet zelf hoefde te doen, plus dat ik niet naar een andere organisatie hoef. Wat een mietje ben ik ook
Why are you wearing that stupid man suit?
M'n hoofd is momenteel een aardige emotionele warboel. Voel me redelijk melancholisch en heb 's nachts echt intens emotionele dromen. Weer even een fase waar ik me doorheen moet knokken dit.
Ignorance is bliss
Ga je nog daten met die studiegenoot? Ik heb binnenkort een date, maar twijfel erg of ik dit wel moet doen. Aan de ene kant is ze echt knap en aardig, aan de andere kant weet ik niet of ik (mentaal gezien) hier wel klaar voor ben.quote:
M'n hoofd is momenteel een aardige emotionele warboel. Voel me redelijk melancholisch en heb 's nachts echt intens emotionele dromen. Weer even een fase waar ik me doorheen moet knokken dit.
Zij heeft een vriendje, dus dat ga ik voorlopig niet doen. Past niet bij me om zoiets te proberen.quote:Op zondag 23 november 2014 15:27 schreef TvhN het volgende:
[..]
Ga je nog daten met die studiegenoot? Ik heb binnenkort een date, maar twijfel erg of ik dit wel moet doen. Aan de ene kant is ze echt knap en aardig, aan de andere kant weet ik niet of ik (mentaal gezien) hier wel klaar voor ben.
Nouja die vraag kun jij alleen die vraag beantwoorden. Heb je behoefte aan een meisje in je leven? Iedereen heeft zijn/haar goede en slechte punten. Misschien een idee om haar je situatie na een korte tijd te vertellen. Overval je haar er niet per direct mee, maar wacht je ook niet te lang.
Ignorance is bliss
quote:
[..]
Klinkt *op zich* wel aannemelijk..alleen dat woordje "misschien" van hem vind ik wel wat "onvoorzichtig"
Beetje late reactie (lang leven ziek zijn) maar dank jullie. Het leek me allemaal zo snel gaan, maar het valt dus best wel mee. Zit nu inmiddels 4 dagen op 40 ipv 50 mg en het lijkt allemaal wel goed te gaan. Dus ik stap vanavond over op de 30 mg.quote:
[..]
Ik. Ik had ook geen last van bijwerkingen, maar de arts wilde toch maar 10 mg per maand eraf (ik slikte 40). Had toen ik van 10 naar 0 ging toch brain zaps (max. twee weken) en mijn stemming werd slechter vanaf 20 mg, maar verder geen problemen. 10 mg deed ik maar een week trouwens, had geen zin om langer te wachten
Maar ik denk dat je best kunt proberen zo snel te gaan, als je nou echt veel last hebt kun je nog even langer op een bepaalde dosis blijven toch? Je bouwt toch af i.p.v. in één keer te stoppen. Citalopram is over het algemeen niet zo'n drama. En de arts heeft vast redenen om te denken dat het zo ook kan.
Ik moet echt leren om van me af te bijten.
Of ik blaf of ik verscheur. Bijten doe ik nog niet (aldus m'n baas)
Of ik blaf of ik verscheur. Bijten doe ik nog niet (aldus m'n baas
)
People once tried to make Chuck Norris toilet paper. He said no because Chuck Norris takes crap from NOBODY!!!!
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
heftige sessie gehad vandaag… Nu wel redelijk kapot en de komende drie dagen blugh.
Op donderdag 4 juni 2009 15:52 schreef Disorder het volgende:
Mannen van Nederland: Neuk niet met Californium.
Mannen van Nederland: Neuk niet met Californium.
Gewoon even eenquote:
heftige sessie gehad vandaag… Nu wel redelijk kapot en de komende drie dagen blugh.
voor je
thx!quote:
Op donderdag 4 juni 2009 15:52 schreef Disorder het volgende:
Mannen van Nederland: Neuk niet met Californium.
Mannen van Nederland: Neuk niet met Californium.
Vandaag 3 weken op mn nieuwe medicijnen. Ik denk dat t nu erop aan gaat komen hoe goed ze werken. Ik blijf het spannend vinden.
"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
-Albert Camus.
Vandaag bij de STIP geweest en het was wel een goed geprek Ze heeft me kunnen vertellen wat er morgen van me gevraagt word bij de poortwachter voor de bijstandsaanvraag.
Ik vertelde ook een beetje over mn achtergrond en dat ik zat te denken aan een cursus voor ervaringsdeskundige. Was wel even slikken toen ze zei dat ze vond dat ik daar nog niet klaar voor ben... Dat ik misschien beter eerst kan beginnen in de lotgenotengroep. Dan vraag ik me wel af of ik een 'echte' baan dan misschien ook niet aankan.
De rest van de dag wel druk geweest met mn vrijwilligerswerk maar ik heb constant een druk op mn borst en moet echt mn ademhaling in de gaten houden zodat ik niet ga hyperventileren. Dus nee, niet echt zin in morgen Van schrik heb ik zelfs nog een sollicitatie verstuurd net (voor callcenterwerk... iets wat ik totaal niet zie zitten na het laaste callcenter-fiasco 
).
Ze heeft me kunnen vertellen wat er morgen van me gevraagt word bij de poortwachter voor de bijstandsaanvraag. Ik vertelde ook een beetje over mn achtergrond en dat ik zat te denken aan een cursus voor ervaringsdeskundige. Was wel even slikken toen ze zei dat ze vond dat ik daar nog niet klaar voor ben... Dat ik misschien beter eerst kan beginnen in de lotgenotengroep. Dan vraag ik me wel af of ik een 'echte' baan dan misschien ook niet aankan.
De rest van de dag wel druk geweest met mn vrijwilligerswerk maar ik heb constant een druk op mn borst en moet echt mn ademhaling in de gaten houden zodat ik niet ga hyperventileren. Dus nee, niet echt zin in morgen
Van schrik heb ik zelfs nog een sollicitatie verstuurd net (voor callcenterwerk... iets wat ik totaal niet zie zitten na het laaste callcenter-fiasco ).
Inmiddels 2,5 week op 10mg paroxetine. De eerste week was, ook door stress op werk en prive, ietwat vervelend. Melancholisch gevoel, maar nu gaat het goed. Heel even een "Ik voel me niet zo goed/fit" gedacht gehad vandaag, maar dat wist ik uiteindelijk te negeren.
Veel last van bijwerkingen?quote:
Inmiddels 2,5 week op 10mg paroxetine. De eerste week was, ook door stress op werk en prive, ietwat vervelend. Melancholisch gevoel, maar nu gaat het goed. Heel even een "Ik voel me niet zo goed/fit" gedacht gehad vandaag, maar dat wist ik uiteindelijk te negeren.
Op donderdag 4 juni 2009 15:52 schreef Disorder het volgende:
Mannen van Nederland: Neuk niet met Californium.
Mannen van Nederland: Neuk niet met Californium.
Maar niet lichamelijk? slaapproblemen? Helemaal niets?quote:
[..]
Van het afbouwen? Alleen de eerste week neerslachtig. Maar het gaat nu wel goed.
Op donderdag 4 juni 2009 15:52 schreef Disorder het volgende:
Mannen van Nederland: Neuk niet met Californium.
Mannen van Nederland: Neuk niet met Californium.
Nee, geen 'onverklaarbare' lichamelijke klachtenquote:
[..]
Maar niet lichamelijk? slaapproblemen? Helemaal niets?
Dat is fijnquote:
[..]
Nee, geen 'onverklaarbare' lichamelijke klachten
Ik werd van elk stukje eraf grieperig. Ik hoop dat t zou makkelijk blijft gaan voor jou.
"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
-Albert Camus.
Fijn inderdaad. Ik hoop dat het zo blijft. Ik heb na afbouwen gemerkt dat mijn gevoelens een stuk sterker werden (omdat de afvlakking weg was en ik mij niet eens zo bewust was van die afvlakking) en slaapproblemen waar ik nogsteeds last van heb, maar het wordt iig beter.quote:
[..]
Nee, geen 'onverklaarbare' lichamelijke klachten
Op donderdag 4 juni 2009 15:52 schreef Disorder het volgende:
Mannen van Nederland: Neuk niet met Californium.
Mannen van Nederland: Neuk niet met Californium.
Ja maar dat grieperige gevoel had ik ook en dat werd me ook verteld. Dus daar hield ik al rekening meequote:
[..]
Dat is fijn
Ik werd van elk stukje eraf grieperig. Ik hoop dat t zou makkelijk blijft gaan voor jou.
Ik ben van mijn 20ste tot 24ste ervan af geweest, maar niet op de juiste manier. Op een gegeven moment vergat ik te nemen en besloot zelf om maar te stoppen, terwijl ik nog lang niet 'normaal' kon functioneren. Tot ik in een neerwaartse spiraal terecht kwam van slapeloosheid > angsten > slapeloosheid > angsten. Toen weer consult aangevraagd en besloten om weer te beginnen. Slaapproblemen heb ik altijd gehad, dus ik kan bij een periode van slapeloosheid/onrustige nachten niet zo makkelijk wijzen naar het afbouwproces. Ondanks het feit dat gevoelens en ups en downs heftiger worden wil ik juist minder afvlakking. Ik hoop bijvoorbeeld ook dat mijn libido weer toeneemt en wil af van het gevoel dat ik afhankelijk ben van SSRI's. Ik heb zoveel goede stappen gemaakt de laatste jaren, dat heeft me gesterkt in het proces. Voor de rest moet ik dingen blijven ondernemen en de goede flow doorzetten. En dus ook zonder ADquote:
[..]
Fijn inderdaad. Ik hoop dat het zo blijft. Ik heb na afbouwen gemerkt dat mijn gevoelens een stuk sterker werden (omdat de afvlakking weg was en ik mij niet eens zo bewust was van die afvlakking) en slaapproblemen waar ik nogsteeds last van heb, maar het wordt iig beter.
Mocht het niet goed gaan, dan vraag ik weer een consult aan, maar nu voel ik me zoveel sterker en zelfverzekerder dan ik jarenlang ben geweest. Voetbalwedstrijden van Ajax bijwonen, vliegen naar NYC en in Manhattan rondwandelen, reizen met OV, überhaupt een bioscoop, kroeg of het centrum van Amsterdam bezoeken. Allemaal dingen die ik nooit voor mogelijk hield van mijn 16e tot 26e.
Klinkt goed. Ik vond het heel opvallend dat ik ineens bij bepaalde dingen emoties had die ik lange tijd niet had, was weer even wennen. Maar het klinkt wel alsof je weer lekker in je vel zit! Fijn is dat. Ik heb het geluk gehad niet zo lang te hoeven slikken en dat mijn echt depressieve periode redelijk kort was. Ik had zeker al jaren geleden hulp moeten gaan zoeken en heb ook jaren een beetje op het randje geleefd toen het ineens kantelde maar toen ging het gelijk naar heel extreem! Ik ben nog elke dag bang dat ik weer ga kantelen maar ik werk hard aan volledig herstel !
!
Op donderdag 4 juni 2009 15:52 schreef Disorder het volgende:
Mannen van Nederland: Neuk niet met Californium.
Mannen van Nederland: Neuk niet met Californium.
Die angst voor terugval die herken ik wel ja.quote:
Klinkt goed. Ik vond het heel opvallend dat ik ineens bij bepaalde dingen emoties had die ik lange tijd niet had, was weer even wennen. Maar het klinkt wel alsof je weer lekker in je vel zit! Fijn is dat. Ik heb het geluk gehad niet zo lang te hoeven slikken en dat mijn echt depressieve periode redelijk kort was. Ik had zeker al jaren geleden hulp moeten gaan zoeken en heb ook jaren een beetje op het randje geleefd toen het ineens kantelde maar toen ging het gelijk naar heel extreem! Ik ben nog elke dag bang dat ik weer ga kantelen maar ik werk hard aan volledig herstel
En ik ben bang dat ik toch een basis aan medicijnen nodig heb, zelfs met de medicijnen heb ik nog depressieve trekjes.
"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
-Albert Camus.
Die angst voor terugval is erg naar he. Heb er zelf ook last van, al kom ik er stukje bij beetje steeds meer overheen. Accepteren dat het inderdaad KAN, is imo al een hele grote stap. Alleen kun je gerust er op vertrouwen dat je veel meer kennis en ervaring hebt en daardoor minder snel dezelfde situatie voor de kiezen zult krijgen.quote:
Klinkt goed. Ik vond het heel opvallend dat ik ineens bij bepaalde dingen emoties had die ik lange tijd niet had, was weer even wennen. Maar het klinkt wel alsof je weer lekker in je vel zit! Fijn is dat. Ik heb het geluk gehad niet zo lang te hoeven slikken en dat mijn echt depressieve periode redelijk kort was. Ik had zeker al jaren geleden hulp moeten gaan zoeken en heb ook jaren een beetje op het randje geleefd toen het ineens kantelde maar toen ging het gelijk naar heel extreem! Ik ben nog elke dag bang dat ik weer ga kantelen maar ik werk hard aan volledig herstel
Ignorance is bliss
Zo ik had hier iemand een poos geleden een update beloofd maar nooit echt meer aan gedacht of aan toe gekomen. Dus bij deze kom ik maar eens een update brengen van mijzelf.
Tegenwoordig loop ik stage in Amsterdam. Loop daar nu 3 maanden geloof ik en loop op dit moment een complete afdeling in me eentje. Omdat binnenkort de inspectie langskomt en mijn collega belangrijkere dingen te doen heeft momenteel. En dat loopt buitengewoon goed. Het werk red ik best goed als ik een beetje doorwerk. Het is alleen wel erg energie vretend en aan het einde van de dag ben ik wel echt uitgeteld. Maar in ruil krijg ik straks wel een weekje vrij van stage dus dat is wel lekker. Verder mag ik als het werk af is gewoon naar huis ongeacht of ik me uren haal of niet.
Verder loopt het wel redelijk al zeg ik het zelf. Enkele leuke mensen leren kennen waar ik toch wel zeer regelmatig mee om ga. Ik kom meer onder de mensen hierdoor en dat voelt wel beter. Al is het alleen opstaan en alleen naar bed om het eventjes zo te zeggen wel zwaar voor me. Na een lange dag werken valt het mij steeds best zwaar dat als ik thuis kom ik niet rustig kan zitten maar zal moeten koken enzovoort. Uiteindelijk doet een ander dat niet voor me en dat mis ik wel. Maar zit praktisch iedere vrijdag avond bij vrienden nu en dat doet mij wel goed. Gewoon het feit dat er mensen zijn die er voor je zijn enzovoort. Al is het gevoel dat ik het allemaal zelf moet doen en er alleen voor sta niet helemaal weg. Het besef dat dat niet zo is komt wel langzaam binnen denk ik?
En zoals hierboven geschreven ook hier wel angst voor terugval. Me psycholochische traject zit er inmiddels ook alweer op. En kreeg van die man uiteindelijk mee dat ik zelf alles meer moet relativeren. Omdat hij merkte dat als het even positief is ik alles door een soort rare roze bril ga zien. En als het dan mis gaat ik snel heel erg terugval omdat ineens die bril afvalt en ik de werkelijkheid weer zie. Terwijl dat ook niet echt de werkelijkheid is maar een negatief beeld. Maargoed dit heb ik opgenomen met mijn begeleiders en daar werken we dan ook rustig aan nu.
Hoop hierbij een beetje een update gegeven te hebben. Als je nog vragen hebt kun je ze gewoon stellen natuurlijk haha.
Edit: Laatste tijd trouwens enkele grote feesten bijgewoond en via daar heb ik wel wat mensen leren kennen die hetzelfde denken als mij. En toch een paar leuke vriendschappen opgebouwd. Tenminste zoals ik dat nu zien kan dus tjah is mooi haha.
Tegenwoordig loop ik stage in Amsterdam. Loop daar nu 3 maanden geloof ik en loop op dit moment een complete afdeling in me eentje. Omdat binnenkort de inspectie langskomt en mijn collega belangrijkere dingen te doen heeft momenteel. En dat loopt buitengewoon goed. Het werk red ik best goed als ik een beetje doorwerk. Het is alleen wel erg energie vretend en aan het einde van de dag ben ik wel echt uitgeteld. Maar in ruil krijg ik straks wel een weekje vrij van stage dus dat is wel lekker. Verder mag ik als het werk af is gewoon naar huis ongeacht of ik me uren haal of niet.
Verder loopt het wel redelijk al zeg ik het zelf. Enkele leuke mensen leren kennen waar ik toch wel zeer regelmatig mee om ga. Ik kom meer onder de mensen hierdoor en dat voelt wel beter. Al is het alleen opstaan en alleen naar bed om het eventjes zo te zeggen wel zwaar voor me. Na een lange dag werken valt het mij steeds best zwaar dat als ik thuis kom ik niet rustig kan zitten maar zal moeten koken enzovoort. Uiteindelijk doet een ander dat niet voor me en dat mis ik wel. Maar zit praktisch iedere vrijdag avond bij vrienden nu en dat doet mij wel goed. Gewoon het feit dat er mensen zijn die er voor je zijn enzovoort. Al is het gevoel dat ik het allemaal zelf moet doen en er alleen voor sta niet helemaal weg. Het besef dat dat niet zo is komt wel langzaam binnen denk ik?
En zoals hierboven geschreven ook hier wel angst voor terugval. Me psycholochische traject zit er inmiddels ook alweer op. En kreeg van die man uiteindelijk mee dat ik zelf alles meer moet relativeren. Omdat hij merkte dat als het even positief is ik alles door een soort rare roze bril ga zien. En als het dan mis gaat ik snel heel erg terugval omdat ineens die bril afvalt en ik de werkelijkheid weer zie. Terwijl dat ook niet echt de werkelijkheid is maar een negatief beeld. Maargoed dit heb ik opgenomen met mijn begeleiders en daar werken we dan ook rustig aan nu.
Hoop hierbij een beetje een update gegeven te hebben. Als je nog vragen hebt kun je ze gewoon stellen natuurlijk haha.
Edit: Laatste tijd trouwens enkele grote feesten bijgewoond en via daar heb ik wel wat mensen leren kennen die hetzelfde denken als mij. En toch een paar leuke vriendschappen opgebouwd. Tenminste zoals ik dat nu zien kan dus tjah is mooi haha.
Insanity: doing the same thing over and over again and expecting different results.
Niemand kent het gewicht van de last waaronder een ander gebukt gaat - George Herbert.
Niemand kent het gewicht van de last waaronder een ander gebukt gaat - George Herbert.
Goed om te horen Raggingbull
"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
-Albert Camus.
Mn gesprek bij de gemeente verliep dramatisch slecht. Ik heb mn psych en het Stip al een email gestuurd. Psycho hield zich wat op de vlakte ondanks dat ik er in had gezet dat ik weer de drang tot zelfbeschadiging had (er is niks gebeurd overigens, step down mods 
). Daar zei hij dus niks over.
Ik hoop dat Stip me verder kan helpen en misschien een extra training kan geven aan die ambtenaars daar
). Daar zei hij dus niks over.Ik hoop dat Stip me verder kan helpen en misschien een extra training kan geven aan die ambtenaars daar
Hmmm, hier misschien ook maar eens meepraten. Ik ben altijd al een 'zenuwachtig' type geweest maar het lijkt wel alsof het erger wordt. Ik ben een beetje autistisch maar heb ook last van angsten. Ik ben eigenlijk nooit bang voor 'echt enge dingen', maar voor sociale situaties des te meer. Ik ben heel tough, rationeel en nuchter maar ik herken mezelf soms niet als ik alleen door een supermarkt loop en dan bij de kassa sta. Zoiets simpels. De stad vind ik ook al jaren doodeng. Als het ergens druk is of als ik niet weg kan. Soms kan ik niet eens oogcontact maken. In een grote groep verzuip ik, tenzij het met alleen maar mannen is . Eén op één heb ik nooit ergens last van en lachen mijn vrienden me uit als ik vertel dat ik een beetje autistisch ben en sociaal nogal awkward ben. Ik stoor me nogal aan mezelf in situaties waarin ik 'verzuip', juist omdat ik mezelf niet herken en me dan schaam. Dan ben ik ineens helemaal verlegen en benauwd en kom ik niet uit de verf. Ik haat dat echt. Dan is het alsof ik van boven op mezelf neerkijk. Ik ben nu bezig met oefenen, extra vaak naar de supermarkt en zo maar het voelt zo stom. Ik ben nogal een trots type en ik durf er dus met niemand over te praten dat ik bang ben voor zulke simpele dingen. Doe ik het wel is het met zelfspot. Soms ben ik heel bewust met mezelf aan het praten in mijn hoofd, stap voor stap sta ik dan stil bij wat er gebeurt in zo'n situatie maar dan kan ik er soms nog niets mee omdat ik dan bijna buiten adem ben van het benauwd zijn. Behalve de agorafobie durf ik ook maar moeilijk berichtjes te openen, e-mailtjes en zo. Het heeft allemaal met sociale angst te maken. En met het feit dat ik introvert ben denk ik, en me geen raad weet met extraverte mensen, althans niet in een groep. Ik voel me daar soms bijna door geïntimideerd. Ik merk - al observerend - ook op dat zelfs in een groep mensen die elkaar nooit meer gaan zien er altijd van die schreeuwers zijn en ik ben echt zo iemand die daar dan gewoon is om haar ding te doen (zoals een toets maken voor iets waar je thuis op hebt geoefend en waarvoor je dan één keer naar een gebouw moet) en daarna ook meteen wegloopt want wat moet ik daar verder? Terwijl ik dan ook mensen zie die bespreken hoe ze het ervaren hebben na afloop en zelfs e-mailadressen uitdelen en ik begrijp dat gewoon niet, ik reageer daar echt anders op blijkbaar. Ik ben wel goed in aangepast gedrag trouwens, dus ik kan wel doen alsof als ik het het waard vind zoals in een klas maar dat kost me wel èrg veel moeite en energie.
Nou ja, ik moest dit even kwijt ondanks mijn schaamte dus dan maar hier. Ik moet er echt af dus ik ga even wat bijlezen hier. Ik ben nu dus aan het oefenen maar als dit nog lang duurt moet ik toch eens naar medicatie gaan kijken. Liever niet maar misschien moet ik het mezelf niet te moeilijk maken.
. Eén op één heb ik nooit ergens last van en lachen mijn vrienden me uit als ik vertel dat ik een beetje autistisch ben en sociaal nogal awkward ben. Ik stoor me nogal aan mezelf in situaties waarin ik 'verzuip', juist omdat ik mezelf niet herken en me dan schaam. Dan ben ik ineens helemaal verlegen en benauwd en kom ik niet uit de verf. Ik haat dat echt. Dan is het alsof ik van boven op mezelf neerkijk. Ik ben nu bezig met oefenen, extra vaak naar de supermarkt en zo maar het voelt zo stom. Ik ben nogal een trots type en ik durf er dus met niemand over te praten dat ik bang ben voor zulke simpele dingen. Doe ik het wel is het met zelfspot. Soms ben ik heel bewust met mezelf aan het praten in mijn hoofd, stap voor stap sta ik dan stil bij wat er gebeurt in zo'n situatie maar dan kan ik er soms nog niets mee omdat ik dan bijna buiten adem ben van het benauwd zijn. Behalve de agorafobie durf ik ook maar moeilijk berichtjes te openen, e-mailtjes en zo. Het heeft allemaal met sociale angst te maken. En met het feit dat ik introvert ben denk ik, en me geen raad weet met extraverte mensen, althans niet in een groep. Ik voel me daar soms bijna door geïntimideerd. Ik merk - al observerend - ook op dat zelfs in een groep mensen die elkaar nooit meer gaan zien er altijd van die schreeuwers zijn en ik ben echt zo iemand die daar dan gewoon is om haar ding te doen (zoals een toets maken voor iets waar je thuis op hebt geoefend en waarvoor je dan één keer naar een gebouw moet) en daarna ook meteen wegloopt want wat moet ik daar verder? Terwijl ik dan ook mensen zie die bespreken hoe ze het ervaren hebben na afloop en zelfs e-mailadressen uitdelen en ik begrijp dat gewoon niet, ik reageer daar echt anders op blijkbaar. Ik ben wel goed in aangepast gedrag trouwens, dus ik kan wel doen alsof als ik het het waard vind zoals in een klas maar dat kost me wel èrg veel moeite en energie.Nou ja, ik moest dit even kwijt ondanks mijn schaamte dus dan maar hier. Ik moet er echt af dus ik ga even wat bijlezen hier. Ik ben nu dus aan het oefenen maar als dit nog lang duurt moet ik toch eens naar medicatie gaan kijken. Liever niet maar misschien moet ik het mezelf niet te moeilijk maken.
Het lijkt een grote stap, maar ik zou toch hulp zoeken. Als ik het zo lees dan is er zeker wat aan te doen. Je bent nml niet de enige met dit soort problemen. (ja, t klinkt nu makkelijk gezegd, ik heb er ook heel lang over gedaan om de stap te zetten, maar ben er wel heel blij mee)quote:Op vrijdag 28 november 2014 01:28 schreef Grunge. het volgende:
Hmmm, hier misschien ook maar eens meepraten. Ik ben altijd al een 'zenuwachtig' type geweest maar het lijkt wel alsof het erger wordt. Ik ben een beetje autistisch maar heb ook last van angsten. Ik ben eigenlijk nooit bang voor 'echt enge dingen', maar voor sociale situaties des te meer. Ik ben heel tough, rationeel en nuchter maar ik herken mezelf soms niet als ik alleen door een supermarkt loop en dan bij de kassa sta. Zoiets simpels. De stad vind ik ook al jaren doodeng. Als het ergens druk is of als ik niet weg kan. Soms kan ik niet eens oogcontact maken. In een grote groep verzuip ik, tenzij het met alleen maar mannen is
Nou ja, ik moest dit even kwijt ondanks mijn schaamte dus dan maar hier. Ik moet er echt af dus ik ga even wat bijlezen hier. Ik ben nu dus aan het oefenen maar als dit nog lang duurt moet ik toch eens naar medicatie gaan kijken. Liever niet maar misschien moet ik het mezelf niet te moeilijk maken.
"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
-Albert Camus.
Dank je voor je reactie. Ik heb in het verleden - als moeilijke puber - vaak bij therapeuten gelopen en ben later nogal een trots, arrogant (maar wel altijd vriendelijk) type geworden. Ik ben erg ambitieus geworden en streng voor mezelf. Het voelt als een stap terug om toe te geven aan mijn angsten. Zoals gezegd weet niemand het, tenzij ik het een beetje gekscherend heb verteld. Ik heb jaren geen mobiele telefoon gehad, ik moest er niet aan denken. Niemand geloofde dat natuurlijk en dan zei ik: "Het is echt waar, ik ben een beetje autistisch." Lekker luchtig. Maar ik ben doodsbang voor onverwachte gebeurtenissen - de deurbel, telefoons - en het was heerlijk om geen mobiele telefoon te hebben. Gelukkig ben ik wel assertief geworden en heb ik bepaalde kanten van mezelf geaccepteerd inmiddels. Mijn vrienden weten dat ik niet open doe als ze onverwacht langskomen. Daar ben ik gewoon eerlijk over, net als over het opnemen van mijn telefoon of het reageren van een berichtje. Die 'autistische' kant heb ik geaccepteerd. Maar dat ik niet een dagje naar Amsterdam durf en met heel veel moeite mijn eigen (veel kleinere stad) bezoek weet niemand. Daar schaam ik me kapot voor. Een paar jaar geleden ging ik in dat stuk van de trein zitten waar de deuren staan, want ik durfde die gangen met mensen niet in. En dat gezeik in supermarkten steeds. Of als ik overdag op de fiets zit. Ik word helemaal verlegen. Ik haat dat totaal. Ik ben nogal streng voor mezelf, ik huil bijna nooit, ik vind mezelf verantwoordelijk voor alles. Gevoelens relativeer ik altijd. Ik mag niet eens piekeren en doe dat dus nooit. Ik dwing mezelf vaak om iets te doen. Maar dat het waarschijnlijk - dat drong pas een paar jaar geleden tot me door - allemaal komt omdat ik als lief, verlegen en totaal niet assertief meisje werd gepest van mijn basisschooltijd tot mijn zestiende - lang! - maakt dat ik er niet aan toe kan geven. Da autistische, dat was er altijd al. Prima, heeft ook echt wel z'n charmes. Maar die angsten. Die komen duidelijk daardoor. En dat gun ik 'ze' niet. En ik vind het ook zo moeilijk om te begrijpen, want ik ben echt blij met mezelf. Maar alles verandert op sommige momenten, tot bijna hyperventileren aan toe. Paniek. Altijd dat gevoel om er nooit helemaal bij te kunnen horen, net als vroeger. Sommige dingen komen er fysiek uit, dan kan ik zo rationeel zijn als ik wil maar dan ben ik nog buiten adem. Ik haat dat. Ik heb allerlei lichamelijke klachten gehad door het onderdrukken van mijn emoties. Want ik praat ook gewoon nooit, ik probeer altijd pragmatisch te denken. Soms moet ik drinken om genoeg lef te hebben om mijn mailbox te openen. How sad.quote:
[..]
Het lijkt een grote stap, maar ik zou toch hulp zoeken. Als ik het zo lees dan is er zeker wat aan te doen. Je bent nml niet de enige met dit soort problemen. (ja, t klinkt nu makkelijk gezegd, ik heb er ook heel lang over gedaan om de stap te zetten, maar ben er wel heel blij mee)
Jeetje, dit en het vorige verhaal heb ik nooit verteld. Maar ik ben het met je eens, als dit niet minder wordt moet ik hulp zoeken. Ik heb het aan mijn huisarts verteld en een psycholoog toegewezen gekregen maar dat is al een half jaar geleden en ik heb nog geen contact met de psycholoog opgenomen. Want: zelf doen zelf doen zelf doen. Trots en arrogant en weten dat het zo irrationeel is. Ik ga nog even door met oefenen, morgen weer simpele kleine dingen doen als naar de supermarkt. Maar ik houd het voorlopig nog even hier, in dit topic.
[ Bericht 1% gewijzigd door Grunge. op 28-11-2014 04:37:00 ]
Wauw! Hoe herkenbaar Grunge! Ik heb inmiddels mezelf 'getraind' om de baas te zijn van heel veel van deze angsten (supermarkt, trein, de stad in enz). En bij heel veel dingen doe ik inderdaad nog steeds 'alsof' ik geen angst heb en acteer ik mezelf er een beetje uit. Maar zelfs de gepest tot mijn 16e en het niet willen toegeven om het hen niet te "gunnen" en het zelf willen doen is heel herkenbaar, over persoonlijke gevoelens praten deed ik ook niet, soms zeg ik helemaal niets.
Ik weet dat hulp zoeken moeilijk is, maar goed, ik ben uiteindelijk in een hele diepe depressie terecht gekomen en dat had ik achteraf graag willen voorkomen.
Ik weet dat hulp zoeken moeilijk is, maar goed, ik ben uiteindelijk in een hele diepe depressie terecht gekomen en dat had ik achteraf graag willen voorkomen.
Op donderdag 4 juni 2009 15:52 schreef Disorder het volgende:
Mannen van Nederland: Neuk niet met Californium.
Mannen van Nederland: Neuk niet met Californium.
Ik herken heel veel in je verhaal. En wilde het ook altijd zelf doen, voelde als falen om hulp te zoeken. Maar ik ben wel blij dat ik het uiteindelijk heb gedaan. Het heeft me mn leven weer teruggegeven.quote:Op vrijdag 28 november 2014 04:29 schreef Grunge. het volgende:
[..]
Dank je voor je reactie. Ik heb in het verleden - als moeilijke puber - vaak bij therapeuten gelopen en ben later nogal een trots, arrogant (maar wel altijd vriendelijk) type geworden. Ik ben erg ambitieus geworden en streng voor mezelf. Het voelt als een stap terug om toe te geven aan mijn angsten. Zoals gezegd weet niemand het, tenzij ik het een beetje gekscherend heb verteld. Ik heb jaren geen mobiele telefoon gehad, ik moest er niet aan denken. Niemand geloofde dat natuurlijk en dan zei ik: "Het is echt waar, ik ben een beetje autistisch." Lekker luchtig. Maar ik ben doodsbang voor onverwachte gebeurtenissen - de deurbel, telefoons - en het was heerlijk om geen mobiele telefoon te hebben. Gelukkig ben ik wel assertief geworden en heb ik bepaalde kanten van mezelf geaccepteerd inmiddels. Mijn vrienden weten dat ik niet open doe als ze onverwacht langskomen. Daar ben ik gewoon eerlijk over, net als over het opnemen van mijn telefoon of het reageren van een berichtje. Die 'autistische' kant heb ik geaccepteerd. Maar dat ik niet een dagje naar Amsterdam durf en met heel veel moeite mijn eigen (veel kleinere stad) bezoek weet niemand. Daar schaam ik me kapot voor. Een paar jaar geleden ging ik in dat stuk van de trein zitten waar de deuren staan, want ik durfde die gangen met mensen niet in. En dat gezeik in supermarkten steeds. Of als ik overdag op de fiets zit. Ik word helemaal verlegen. Ik haat dat totaal. Ik ben nogal streng voor mezelf, ik huil bijna nooit, ik vind mezelf verantwoordelijk voor alles. Gevoelens relativeer ik altijd. Ik mag niet eens piekeren en doe dat dus nooit. Ik dwing mezelf vaak om iets te doen. Maar dat het waarschijnlijk - dat drong pas een paar jaar geleden tot me door - allemaal komt omdat ik als lief, verlegen en totaal niet assertief meisje werd gepest van mijn basisschooltijd tot mijn zestiende - lang! - maakt dat ik er niet aan toe kan geven. Da autistische, dat was er altijd al. Prima, heeft ook echt wel z'n charmes. Maar die angsten. Die komen duidelijk daardoor. En dat gun ik 'ze' niet. En ik vind het ook zo moeilijk om te begrijpen, want ik ben echt blij met mezelf. Maar alles verandert op sommige momenten, tot bijna hyperventileren aan toe. Paniek. Altijd dat gevoel om er nooit helemaal bij te kunnen horen, net als vroeger. Sommige dingen komen er fysiek uit, dan kan ik zo rationeel zijn als ik wil maar dan ben ik nog buiten adem. Ik haat dat. Ik heb allerlei lichamelijke klachten gehad door het onderdrukken van mijn emoties. Want ik praat ook gewoon nooit, ik probeer altijd pragmatisch te denken. Soms moet ik drinken om genoeg lef te hebben om mijn mailbox te openen. How sad.
Jeetje, dit en het vorige verhaal heb ik nooit verteld. Maar ik ben het met je eens, als dit niet minder wordt moet ik hulp zoeken. Ik heb het aan mijn huisarts verteld en een psycholoog toegewezen gekregen maar dat is al een half jaar geleden en ik heb nog geen contact met de psycholoog opgenomen. Want: zelf doen zelf doen zelf doen. Trots en arrogant en weten dat het zo irrationeel is. Ik ga nog even door met oefenen, morgen weer simpele kleine dingen doen als naar de supermarkt. Maar ik houd het voorlopig nog even hier, in dit topic.
Je kunt blijven oefenen, maar als je ondertussen jezelf weer overal de schuld van geeft en veel stress ervaart dan vraag ik me af of het beter wordt. Allereerst moet je leren voor jezelf te zorgen, wat heb je echt nodig? En dat is niet 'het allemaal zelf doen', dat doe je onbewust omdat je de goedkeuring nodig hebt van de buitenwereld denk ik.
Bovenstaande is maar 1 van de dingen waar een psycholoog je mee zou kunnen helpen. Je de handleiding helpen vinden hoe t voor jou wel gaat werken.
"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
-Albert Camus.
Ik ben ook in die diepe depressie beland, en dat had ik ook graag willen voorkomen. Ook ik wist niet wat ik aan moest en hulp zoeken had ik nooit geleerd. Zelf doen was normaal, niet zeuren en doorgaan. Dat hield op gegeven moment gewoon op, het ging helemaal niet meer. Niks ging meer. Dan moet je wel.quote:
Wauw! Hoe herkenbaar Grunge! Ik heb inmiddels mezelf 'getraind' om de baas te zijn van heel veel van deze angsten (supermarkt, trein, de stad in enz). En bij heel veel dingen doe ik inderdaad nog steeds 'alsof' ik geen angst heb en acteer ik mezelf er een beetje uit. Maar zelfs de gepest tot mijn 16e en het niet willen toegeven om het hen niet te "gunnen" en het zelf willen doen is heel herkenbaar, over persoonlijke gevoelens praten deed ik ook niet, soms zeg ik helemaal niets.
Ik weet dat hulp zoeken moeilijk is, maar goed, ik ben uiteindelijk in een hele diepe depressie terecht gekomen en dat had ik achteraf graag willen voorkomen.
"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
-Albert Camus.
Dit dusquote:
[..]
Ik ben ook in die diepe depressie beland, en dat had ik ook graag willen voorkomen. Ook ik wist niet wat ik aan moest en hulp zoeken had ik nooit geleerd. Zelf doen was normaal, niet zeuren en doorgaan. Dat hield op gegeven moment gewoon op, het ging helemaal niet meer. Niks ging meer. Dan moet je wel.
Op donderdag 4 juni 2009 15:52 schreef Disorder het volgende:
Mannen van Nederland: Neuk niet met Californium.
Mannen van Nederland: Neuk niet met Californium.
Speaking of 'zelf doen': ik voel me een beetje in de steek gelaten door mijn omgeving. Ik laat weten dat het niet lekker loopt en er komt gewoon geen respons. Ik word er een beetje moedeloos van.
Dat is niet fijn, net als je even wat aanspraak nodig hebt.quote:
Speaking of 'zelf doen': ik voel me een beetje in de steek gelaten door mijn omgeving. Ik laat weten dat het niet lekker loopt en er komt gewoon geen respons. Ik word er een beetje moedeloos van.
"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
-Albert Camus.
Hallo Ik kom hier eens meelezen. Kamp ook al jaren met depressies en angsten. Zit nu middenin intakes en onderzoeken bij de GGZ.
Sommige verhalen van jullie zijn erg herkenbaar, qua gevoelens, angsten, acties etc. Altijd fijn om te weten dat je niet de enige bent.
Ik kom hier eens meelezen. Kamp ook al jaren met depressies en angsten. Zit nu middenin intakes en onderzoeken bij de GGZ.Sommige verhalen van jullie zijn erg herkenbaar, qua gevoelens, angsten, acties etc. Altijd fijn om te weten dat je niet de enige bent.
Het scheelt enorm als je weet dat je niet de enige bent (niet dat die wetenschap jouw persoonlijke situatie meteen helemaal geneest ofzo, maar tochquote:
Hallo
Sommige verhalen van jullie zijn erg herkenbaar, qua gevoelens, angsten, acties etc. Altijd fijn om te weten dat je niet de enige bent.
).Wees welkom en schroom niet met vragen te komen
Is het echt helemaal 'geen respons', of niet wat je had gewild?quote:
Speaking of 'zelf doen': ik voel me een beetje in de steek gelaten door mijn omgeving. Ik laat weten dat het niet lekker loopt en er komt gewoon geen respons. Ik word er een beetje moedeloos van.
Het gaat ook over de mail van je psych zeker? Wat nog meer?
Why are you wearing that stupid man suit?
Fijn dat je een update geeftquote:
Zo ik had hier iemand een poos geleden een update beloofd maar nooit echt meer aan gedacht of aan toe gekomen. Dus bij deze kom ik maar eens een update brengen van mijzelf.
Tegenwoordig loop ik stage in Amsterdam. Loop daar nu 3 maanden geloof ik en loop op dit moment een complete afdeling in me eentje. Omdat binnenkort de inspectie langskomt en mijn collega belangrijkere dingen te doen heeft momenteel. En dat loopt buitengewoon goed. Het werk red ik best goed als ik een beetje doorwerk. Het is alleen wel erg energie vretend en aan het einde van de dag ben ik wel echt uitgeteld. Maar in ruil krijg ik straks wel een weekje vrij van stage dus dat is wel lekker. Verder mag ik als het werk af is gewoon naar huis ongeacht of ik me uren haal of niet.
Verder loopt het wel redelijk al zeg ik het zelf. Enkele leuke mensen leren kennen waar ik toch wel zeer regelmatig mee om ga. Ik kom meer onder de mensen hierdoor en dat voelt wel beter. Al is het alleen opstaan en alleen naar bed om het eventjes zo te zeggen wel zwaar voor me. Na een lange dag werken valt het mij steeds best zwaar dat als ik thuis kom ik niet rustig kan zitten maar zal moeten koken enzovoort. Uiteindelijk doet een ander dat niet voor me en dat mis ik wel. Maar zit praktisch iedere vrijdag avond bij vrienden nu en dat doet mij wel goed. Gewoon het feit dat er mensen zijn die er voor je zijn enzovoort. Al is het gevoel dat ik het allemaal zelf moet doen en er alleen voor sta niet helemaal weg. Het besef dat dat niet zo is komt wel langzaam binnen denk ik?
En zoals hierboven geschreven ook hier wel angst voor terugval. Me psycholochische traject zit er inmiddels ook alweer op. En kreeg van die man uiteindelijk mee dat ik zelf alles meer moet relativeren. Omdat hij merkte dat als het even positief is ik alles door een soort rare roze bril ga zien. En als het dan mis gaat ik snel heel erg terugval omdat ineens die bril afvalt en ik de werkelijkheid weer zie. Terwijl dat ook niet echt de werkelijkheid is maar een negatief beeld. Maargoed dit heb ik opgenomen met mijn begeleiders en daar werken we dan ook rustig aan nu.
Hoop hierbij een beetje een update gegeven te hebben. Als je nog vragen hebt kun je ze gewoon stellen natuurlijk haha.
Edit: Laatste tijd trouwens enkele grote feesten bijgewoond en via daar heb ik wel wat mensen leren kennen die hetzelfde denken als mij. En toch een paar leuke vriendschappen opgebouwd. Tenminste zoals ik dat nu zien kan dus tjah is mooi haha.
Ben heel blij voor je dat je nieuwe mensen hebt leren kennen. En wat ik dikgedrukt heb lijkt me een goed inzicht waar je wat mee kunt.Het kost extra veel energie, zoals Grunge al zei, maar zorgt er wel voor dat je dingen niet of minder vermijdt en dus dat de angst/vermijding of whatever, in elk geval niet nog erger wordt. Dus het heeft ook iets positiefs. Sommige dingen moet je gewoon om jezelf nog enigszins staande te kunnen houden.quote:
Wauw! Hoe herkenbaar Grunge! Ik heb inmiddels mezelf 'getraind' om de baas te zijn van heel veel van deze angsten (supermarkt, trein, de stad in enz). En bij heel veel dingen doe ik inderdaad nog steeds 'alsof' ik geen angst heb en acteer ik mezelf er een beetje uit. Maar zelfs de gepest tot mijn 16e en het niet willen toegeven om het hen niet te "gunnen" en het zelf willen doen is heel herkenbaar, over persoonlijke gevoelens praten deed ik ook niet, soms zeg ik helemaal niets.
Ik weet dat hulp zoeken moeilijk is, maar goed, ik ben uiteindelijk in een hele diepe depressie terecht gekomen en dat had ik achteraf graag willen voorkomen.
Ik doe het zelf ook en denk regelmatig dat ik dat niet meer ga volhouden en dan wil ik het ook niet meer. Maar ik blijf het doen. Als ik het niet doe, krijg ik grotere problemen.
Why are you wearing that stupid man suit?
Klopt! Ik vind het alleen zo jammer want ik vind mezelf dan zo nep en dan gaat mijn onzekere zelf het overnemen en dan ga ik weer nadenken over dat ik mezelf nep vind, dat ik mezelf daarom niets waard vind en wat als andere mensen erachter komen dat….
Issues!
Issues!
Op donderdag 4 juni 2009 15:52 schreef Disorder het volgende:
Mannen van Nederland: Neuk niet met Californium.
Mannen van Nederland: Neuk niet met Californium.
Omdat een stelletje lullo's op jullie liepen te haten terwijl ze zelf aan het uitzoeken waren wie ze waren en jullie makkelijke doelwitten waren wil nog niet zeggen dat jullie niets zijn. Fuck hun, wie zijn zij uiteindelijke? Voor wie leef je nou? Laat dat kut trauma van tig jaren geleden; toen iedereen nog een klote blaag was die geen fuck van de wereld wist, achter je. Je bent nu een heel persoon, niet die onzekere ziel van toen.
Geef nul shits om wat anderen denken, jij bent je eigen persoon net als iedereen, niet meer, niet minder. Ben er fucking trots op.
/rant
Geef nul shits om wat anderen denken, jij bent je eigen persoon net als iedereen, niet meer, niet minder. Ben er fucking trots op.
/rant
All you know about me is what I've sold you, dumb fuck
Klootzak!
Op donderdag 4 juni 2009 15:52 schreef Disorder het volgende:
Mannen van Nederland: Neuk niet met Californium.
Mannen van Nederland: Neuk niet met Californium.
quote:
Op . Mijn edit-knop faalt!
Op donderdag 4 juni 2009 15:52 schreef Disorder het volgende:
Mannen van Nederland: Neuk niet met Californium.
Mannen van Nederland: Neuk niet met Californium.
MOet ik verder nog iets aanpassen of is het naar je gadingquote:
All you know about me is what I've sold you, dumb fuck
Neuh! Je weet wat ik van je denk!quote:Op zaterdag 29 november 2014 00:57 schreef HostiMeister het volgende:
[..]
MOet ik verder nog iets aanpassen of is het naar je gading
Ik kan niets meer terugediten
Fok! faalt!
Op donderdag 4 juni 2009 15:52 schreef Disorder het volgende:
Mannen van Nederland: Neuk niet met Californium.
Mannen van Nederland: Neuk niet met Californium.
quote:
Wauw! Hoe herkenbaar Grunge! Ik heb inmiddels mezelf 'getraind' om de baas te zijn van heel veel van deze angsten (supermarkt, trein, de stad in enz). En bij heel veel dingen doe ik inderdaad nog steeds 'alsof' ik geen angst heb en acteer ik mezelf er een beetje uit. Maar zelfs de gepest tot mijn 16e en het niet willen toegeven om het hen niet te "gunnen" en het zelf willen doen is heel herkenbaar, over persoonlijke gevoelens praten deed ik ook niet, soms zeg ik helemaal niets.
Ik weet dat hulp zoeken moeilijk is, maar goed, ik ben uiteindelijk in een hele diepe depressie terecht gekomen en dat had ik achteraf graag willen voorkomen.
Dank jullie welquote:
[..]
Ik herken heel veel in je verhaal. En wilde het ook altijd zelf doen, voelde als falen om hulp te zoeken. Maar ik ben wel blij dat ik het uiteindelijk heb gedaan. Het heeft me mn leven weer teruggegeven.
Je kunt blijven oefenen, maar als je ondertussen jezelf weer overal de schuld van geeft en veel stress ervaart dan vraag ik me af of het beter wordt. Allereerst moet je leren voor jezelf te zorgen, wat heb je echt nodig? En dat is niet 'het allemaal zelf doen', dat doe je onbewust omdat je de goedkeuring nodig hebt van de buitenwereld denk ik.
Bovenstaande is maar 1 van de dingen waar een psycholoog je mee zou kunnen helpen. Je de handleiding helpen vinden hoe t voor jou wel gaat werken.
. Fijn om te lezen dat ik niet de enige ben. Ik voel me zo'n stumper soms, daarom ontken ik het ook altijd. Maar zoals gezegd krijg ik er dan steeds fysiek last van dus ik moet er toch echt iets aan doen.
Ik ben het helemaal met je eens en ik kan je zeggen dat ik mezelf erg leuk vindt en dat zij nooit iets bereikt hebben, op welk niveau dan ook. Ik kan dat rationeel constant tegen mezelf zeggen maar het is blijkbaar iets wat toch z'n littekens achter heeft gelaten. En dat vind ik stom, gênant, onbegrijpelijk en onnodig, maar het is er wel. Het komt niet in mijn hoofd voor, het komt eruit als ik bijna ga hyperventileren of ineens - boem! - in een verlegen meisje verander als ik mensen van die leeftijd moet benaderenquote:
Omdat een stelletje lullo's op jullie liepen te haten terwijl ze zelf aan het uitzoeken waren wie ze waren en jullie makkelijke doelwitten waren wil nog niet zeggen dat jullie niets zijn. Fuck hun, wie zijn zij uiteindelijke? Voor wie leef je nou? Laat dat kut trauma van tig jaren geleden; toen iedereen nog een klote blaag was die geen fuck van de wereld wist, achter je. Je bent nu een heel persoon, niet die onzekere ziel van toen.
Geef nul shits om wat anderen denken, jij bent je eigen persoon net als iedereen, niet meer, niet minder. Ben er fucking trots op.
/rant
. Dat zegt dus genoeg. Het is echt dat pesten want in mijn tienertijd was dat het ergst. En met tieners heb ik het meeste moeite. Zo debiel. Vandaar ook die kassa-angst natuurlijk . School was mijn grootste nachtmerrie totdat ik weer ging studeren op mijn 24e, ook niet voor niets zo laat natuurlijk. En toen deed ik het ook gewoon en natuurlijk viel het mee. Maar wat was het een grote angst, ook al kon ik dat niet accepteren van mezelf omdat het niet past bij de persoon die ik geworden ben, niet dat verlegen, lieve meisje van toen dat zich rustig in haar haar liet spugen zonder iets terug te doen. Daarom was het vannacht ook voor het eerst dat ik dit uitte, niemand weet dit.
Cognitieve therapie werkt trouwens wel het beste voor mij dus mocht dit nog even zo doorgaan zal ik dat weer gaan doen. Ik heb ooit een tijdje bij een hele goede cognitieve therapeut gelopen en die heeft een paar zinnen tegen me gezegd die me nog steeds helpen.
En welke zinnen zijn dat? Cognitieve therapie slaat bij mij in ieder geval (nog) niet aan.quote:
Cognitieve therapie werkt trouwens wel het beste voor mij dus mocht dit nog even zo doorgaan zal ik dat weer gaan doen. Ik heb ooit een tijdje bij een hele goede cognitieve therapeut gelopen en die heeft een paar zinnen tegen me gezegd die me nog steeds helpen.
Jouw verhaal is overigens (voor een deel) best herkenbaar.
Gedaan en sindsdien is het contact een stuk minder geworden.quote:
[..]
Misschien een idee om haar je situatie na een korte tijd te vertellen. Overval je haar er niet per direct mee, maar wacht je ook niet te lang.
Ik had destijds een oudere, mannelijke heel objectieve en zakelijke psycholoog, precies waar ik om had gevraagd (behalve dat 'oudere' dan, specifiek. Maar ik praat wel makkelijker met mannen over het algemeen. Seksistisch van mij maar ik vond dat wel belangrijk). Ik had veel ervaring met vrouwelijke therapeuten die meepraatten met wat ik zei en ik wilde gewoon de waarheid en dingen rationeel bekijken. Ik had destijds angsten die samenhingen met mijn uiterlijk (nu nog steeds trouwens). Ik voelde me dik, mijn gebit was niet wit genoeg en ik had een Picasso-gezicht door mijn scheve neus was wat ik dacht. Met hem heb ik dat toen allemaal heel rationeel bekeken en zei hij ook dingen als dat ik vrij stevig was maar niet dik wat een verademing was omdat de meeste mensen zeiden dat ik 'helemáál niet dik' was. Ik kreeg nooit feedback die eerlijk was (wat op zich al best moeilijk is als het op uiterlijk neerkomt natuurlijk), altijd sociaal acceptabel. Over mijn gezicht zei hij dat ik 'aanzienlijk mooier was dan andere meisjes die hij dagelijks zag' en dat ik me daar flink op verkeek. En dat ik een aparte neus had maar dat dat niet erg was. Juist omdat hij ook zo eerlijk was over andere dingen zoals mijn gewicht wat feitelijk wel wat minder kon kon ik dit ook goed ter harte nemen. Dat is iets waar ik nog regelmatig aan denk. Hij gaf me wat ik nodig had. Hij zei het ook niet om me te versieren of zo want daar was hij echt teveel een 'professortype' voor. Hij zei ook rustig dat mijn neus wel wat scheef was bijvoorbeeld. Dat heb ik nodig. Ik heb veel therapie gehad in mijn leven maar meestal was het alleen luisteren, beamen en angsten ontkrachten maar er werden dus ook dingen ontkracht waarvan ik wist dat ik ze niet verbeelde zoals mijn brede heupen. Ik heb ook weleens een stukje uit mijn voortanden gehad en dan zeiden veel mensen ook rustig dat ze het niet eens zagen en dat het helemaal niet erg was. Aardig, maar ik heb daar niets aan.quote:
[..]
En welke zinnen zijn dat? Cognitieve therapie slaat bij mij in ieder geval (nog) niet aan.
Jouw verhaal is overigens (voor een deel) best herkenbaar.
Nog even als update op mijn vorige verhaal trouwens: ik heb mezelf altijd voorgehouden dat als mijn gewicht en gebit goed genoeg voor mij zouden zijn mijn angsten ook als sneeuw zouden verdwijnen. Donderdag krijg ik een flinke oppepper voor mijn gebit, de facings die ik al had worden dan namelijk vervangen door wittere en qua gewicht ben ik ook niet ver van mijn 'streefgewicht'. Ik ben zo benieuwd wat dat doet.
Wat voor therapie werkt voor jou trouwens goed, of beter dan cognitieve in ieder geval?quote:
[..]
En welke zinnen zijn dat? Cognitieve therapie slaat bij mij in ieder geval (nog) niet aan.
Jouw verhaal is overigens (voor een deel) best herkenbaar.
Toch denk ik persoonlijk dat dat soort dingen wel een beetje zullen helpen, maar niet de essentie zijn van het probleem. Ik weet alleen niet of ik dat goed uitgelegd krijgt.quote:
[..]
Ik had destijds een oudere, mannelijke heel objectieve en zakelijke psycholoog, precies waar ik om had gevraagd (behalve dat 'oudere' dan, specifiek. Maar ik praat wel makkelijker met mannen over het algemeen. Seksistisch van mij maar ik vond dat wel belangrijk). Ik had veel ervaring met vrouwelijke therapeuten die meepraatten met wat ik zei en ik wilde gewoon de waarheid en dingen rationeel bekijken. Ik had destijds angsten die samenhingen met mijn uiterlijk (nu nog steeds trouwens). Ik voelde me dik, mijn gebit was niet wit genoeg en ik had een Picasso-gezicht door mijn scheve neus was wat ik dacht. Met hem heb ik dat toen allemaal heel rationeel bekeken en zei hij ook dingen als dat ik vrij stevig was maar niet dik wat een verademing was omdat de meeste mensen zeiden dat ik 'helemáál niet dik' was. Ik kreeg nooit feedback die eerlijk was (wat op zich al best moeilijk is als het op uiterlijk neerkomt natuurlijk), altijd sociaal acceptabel. Over mijn gezicht zei hij dat ik 'aanzienlijk mooier was dan andere meisjes die hij dagelijks zag' en dat ik me daar flink op verkeek. En dat ik een aparte neus had maar dat dat niet erg was. Juist omdat hij ook zo eerlijk was over andere dingen zoals mijn gewicht wat feitelijk wel wat minder kon kon ik dit ook goed ter harte nemen. Dat is iets waar ik nog regelmatig aan denk. Hij gaf me wat ik nodig had. Hij zei het ook niet om me te versieren of zo want daar was hij echt teveel een 'professortype' voor. Hij zei ook rustig dat mijn neus wel wat scheef was bijvoorbeeld. Dat heb ik nodig. Ik heb veel therapie gehad in mijn leven maar meestal was het alleen luisteren, beamen en angsten ontkrachten maar er werden dus ook dingen ontkracht waarvan ik wist dat ik ze niet verbeelde zoals mijn brede heupen. Ik heb ook weleens een stukje uit mijn voortanden gehad en dan zeiden veel mensen ook rustig dat ze het niet eens zagen en dat het helemaal niet erg was. Aardig, maar ik heb daar niets aan.
Nog even als update op mijn vorige verhaal trouwens: ik heb mezelf altijd voorgehouden dat als mijn gewicht en gebit goed genoeg voor mij zouden zijn mijn angsten ook als sneeuw zouden verdwijnen. Donderdag krijg ik een flinke oppepper voor mijn gebit, de facings die ik al had worden dan namelijk vervangen door wittere en qua gewicht ben ik ook niet ver van mijn 'streefgewicht'. Ik ben zo benieuwd wat dat doet.
Men vind je aardig om wie je bent, niet om hoe je eruit ziet. Tenzij je iets extreems hebt wat afwijkt of waar mensen misschien van schrikken ofzo. In mn vriendenkring zitten ook dikke, lange, dunne, kleine mensen. En t zijn mn vrienden om hoe ze zijn
"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
-Albert Camus.
Ja hoi!quote:
Ik kom even spammen
FHF / FHF Kerstbuddies gezocht/aangeboden
Wil je best meeten maar te ver helaas
Is bedoeld voor iedereen die er behoefte aan heeft. Heb het rondgespamt in R&P, aangezien er hier best wel veel mensen komen die (denk ik..) misschien wel een buddy kunnen gebruiken in deze periodequote:
[..]
Ja hoi!
Wil je best meeten maar te ver helaas
Ik heb er wel behoefte aan maar zit aan mijn ouders vastquote:
[..]
Is bedoeld voor iedereen die er behoefte aan heeft. Heb het rondgespamt in R&P, aangezien er hier best wel veel mensen komen die (denk ik..) misschien wel een buddy kunnen gebruiken in deze periode
Wil je ruilen?quote:
[..]
Ik heb er wel behoefte aan maar zit aan mijn ouders vast
Misschien maar beter ook..quote:
[..]
Misschien wel, maar we kennen elkaars situatie niet
hier alweer een tijd niet geweest.Veel angsten momenteel, vooral voor de overbuurvrouw
Ik ben laatst opnieuw opgenomen geweest en ik ben inmiddels alweer ontslagen en terug naar mijn eigen afdeling.
Maar het loopt echt niet soepel, veel angst, voor de overbuurvrouw, voor dat ze mij misschien weer opnemen, wat de mri scan resultaten zullen zeggen en vooral voor mijn ouders voor kerst.
Bah. Was het maar weer lente.
Twiddel
Wat een leuk ideequote:
Ik kom even spammen
FHF / FHF Kerstbuddies gezocht/aangeboden
Tof dat je al iemand hebt gevonden ook.Elk jaar met kerst zitten hier in d&a inderdaad meerdere eenzame mensen te klagen over hoe stom kerst is dus hopelijk gaat dit wat opleveren
.Waarom?quote:
[..]
Ik heb er wel behoefte aan maar zit aan mijn ouders vast
Wat is er met de overbuurvrouw?quote:
Veel angsten momenteel, vooral voor de overbuurvrouw
Ik ben laatst opnieuw opgenomen geweest en ik ben inmiddels alweer ontslagen en terug naar mijn eigen afdeling.
Maar het loopt echt niet soepel, veel angst, voor de overbuurvrouw, voor dat ze mij misschien weer opnemen, wat de mri scan resultaten zullen zeggen en vooral voor mijn ouders voor kerst.
Bah. Was het maar weer lente.
-------------
Ik had maandag autismeonderzoek, volgende week donderdag het tweede deel en daarna zou er een uitslag moeten zijn.
Vrijdagochtend drie afspraken achter elkaar: arts, psycholoog en daarna bij een maatschappelijk werkster over afwijzing Wajong. Vooral dat laatste maakt me erg zenuwachtig omdat ik niet weet hoe het gaat lopen.
[ Bericht 1% gewijzigd door kuolema op 04-12-2014 01:21:03 ]
Why are you wearing that stupid man suit?
Zo, ben nog steeds een beetje slaperig maar here goes
Lekker zo! 
Dat laatste gesprek zou je (hopelijk) nog wel eens veel aan kunnen hebben.
Wat ik altijd deed was er "blanco" heen gaan (of in elk geval proberen) en maar zien wat er ging gebeuren. (maar uiteraard ging ik wel van tevoren dat gesprek zeg maar simuleren hoe het zou kunnen lopen (en vaak nog negatief ook, maar dan viel het achteraf meestal wel weer mee)).
Een hoop gedoe, maar hopelijk komt er wel wat goeds uit.
Tis tenminste wel positief dat ze er bij jou al zo vroeg bij waren (kwa diagnostisering en behandeling etc).
Waarom gaan ze bij jou trouwens een scan maken als ik vragen mag?
Klopt wel idd. Toen ik nog veel op het DAC kwam, werd daar ook een kerstbrunch georganiseerd juist omdat zoveel mensen die "iets" hebben zovaak (juist met de feestdagen) kampen met bijvoorbeeld eenzaamheid. Leuk initiatief wel, ik ga het straks even lezenquote:
[..]
Wat een leuk idee
Elk jaar met kerst zitten hier in d&a inderdaad meerdere eenzame mensen te klagen over hoe stom kerst is dus hopelijk gaat dit wat opleveren
Je bent druk bezig geweestquote:-------------
Ik had maandag autismeonderzoek, volgende week donderdag het tweede deel en daarna zou er een uitslag moeten zijn.
Vrijdagochtend drie afspraken achter elkaar: arts, psycholoog en daarna bij een maatschappelijk werkster over afwijzing Wajong. Vooral dat laatste maakt me erg zenuwachtig omdat ik niet weet hoe het gaat lopen.
Lekker zo! Dat laatste gesprek zou je (hopelijk) nog wel eens veel aan kunnen hebben.
Wat ik altijd deed was er "blanco" heen gaan (of in elk geval proberen) en maar zien wat er ging gebeuren. (maar uiteraard ging ik wel van tevoren dat gesprek zeg maar simuleren hoe het zou kunnen lopen (en vaak nog negatief ook, maar dan viel het achteraf meestal wel weer mee)).
Pff, het zit jou ook niet mee in je levenquote:
Veel angsten momenteel, vooral voor de overbuurvrouw
Ik ben laatst opnieuw opgenomen geweest en ik ben inmiddels alweer ontslagen en terug naar mijn eigen afdeling.
Maar het loopt echt niet soepel, veel angst, voor de overbuurvrouw, voor dat ze mij misschien weer opnemen, wat de mri scan resultaten zullen zeggen en vooral voor mijn ouders voor kerst.
Bah. Was het maar weer lente.
Een hoop gedoe, maar hopelijk komt er wel wat goeds uit.Tis tenminste wel positief dat ze er bij jou al zo vroeg bij waren (kwa diagnostisering en behandeling etc).
Waarom gaan ze bij jou trouwens een scan maken als ik vragen mag?
Heb autisme met zeer snel last van geluid. Zij draagt continu hakken, dat hoor je overal, draait harde muziek en slaat met deuren.quote:
[..]
Wat is er met de overbuurvrouw?
-------------
Ik heb het er eens met haar over gehad maar dan krijg je een bitchy commentaar terug.
Begeleiding zegt er ook steeds wat van maar zodra ze weg zijn gaat ze gewoon door.
Och, ik had het erger kunnen hebben en nog steeds bij mijn ouders kunnen wonenquote:
Zo, ben nog steeds een beetje slaperig maar here goes
[..]
Klopt wel idd. Toen ik nog veel op het DAC kwam, werd daar ook een kerstbrunch georganiseerd juist omdat zoveel mensen die "iets" hebben zovaak (juist met de feestdagen) kampen met bijvoorbeeld eenzaamheid. Leuk initiatief wel, ik ga het straks even lezen
[..]
Je bent druk bezig geweest
Dat laatste gesprek zou je (hopelijk) nog wel eens veel aan kunnen hebben.
Wat ik altijd deed was er "blanco" heen gaan (of in elk geval proberen) en maar zien wat er ging gebeuren. (maar uiteraard ging ik wel van tevoren dat gesprek zeg maar simuleren hoe het zou kunnen lopen (en vaak nog negatief ook, maar dan viel het achteraf meestal wel weer mee)).
[..]
Pff, het zit jou ook niet mee in je leven
Tis tenminste wel positief dat ze er bij jou al zo vroeg bij waren (kwa diagnostisering en behandeling etc).
Waarom gaan ze bij jou trouwens een scan maken als ik vragen mag?
Ze maken een scan omdat ze willen uitsluiten dat er iets aan de hand is in mijn hoofd wat er niet hoort, tumor, hersenbeschadiging.
Omdat ik nogal van karakter veranderd was de laatste paar maanden.
Twiddel
Okee. Balen dat ze er dan toch geen rekening mee houdt, kun je verder niets mee.quote:Op donderdag 4 december 2014 13:04 schreef summer2bird het volgende:
[..]
Heb autisme met zeer snel last van geluid. Zij draagt continu hakken, dat hoor je overal, draait harde muziek en slaat met deuren.
Ik heb het er eens met haar over gehad maar dan krijg je een bitchy commentaar terug.
Begeleiding zegt er ook steeds wat van maar zodra ze weg zijn gaat ze gewoon door.
Misschien koptelefoon of oordopjes gebruiken als ze lawaai maakt?
Ik kan ook eigenlijk niet zonder koptelefoon het huis uit ... maar de mijne is stuk (de zoveelste
) en heb nu een goedkopere maar die sluit geen omgevingsgeluid af.
Why are you wearing that stupid man suit?
Dat weet ik (nog) niet. EMDR bijvoorbeeld had weinig effect.quote:
[..]
Wat voor therapie werkt voor jou trouwens goed, of beter dan cognitieve in ieder geval?
Ik heb gemerkt dat ik (bij hulpverleners) de laatste tijd makkelijker kan aangeven wat ik wel en niet wil/durf. Het blijft moeilijk, maar ik durf nu bijvoorbeeld zelf aan te geven dat ik liever niet bel om een nieuwe afspraak te maken of mail als er iets is, dan heb ik dan liever heb dat zij mij bellen (wat ik ook niet leuk vind, maar dan kom ik er niet onderuit en hoef ik niet uren erover te stressen en het uit te stellen). Nu zorg ik er daarmee voor dat ik dingen die ik eng vind kan vermijden, dus dat is misschien niet zo goed, maar aan de andere kant is het niet durven aangeven dat ik iets niet wil ook vermijding Ik zie het wel als een goede verandering, het kan me een boel stress besparen.
[ Bericht 26% gewijzigd door kuolema op 05-12-2014 21:58:50 ]
Ik zie het wel als een goede verandering, het kan me een boel stress besparen.[ Bericht 26% gewijzigd door kuolema op 05-12-2014 21:58:50 ]
Why are you wearing that stupid man suit?
De psycholoog was vandaag ziek, ik had eigenlijk wel iets dat ik wilde bespreken. Heb me namelijk nooit helemaal op mijn gemak gevoeld bij mijn vader, en nu mijn zus net het huis uit is ben ik ontzettend aan het twijfelen of ik weer terug zal gaan naar mijn moeder. Daar ben ik niet voor niets weggegaan toen, was echt drama, ruzies. Vooral met mijn zus, die nu dus weg is. Maar met mijn stiefvader kan ik het ook totaal niet vinden. Door die twijfels wordt dat nare gevoel van hier wonen, uitgelicht. Ik weet niet hoe ik een beslissing moet nemen.
Heb hem pas een maand. Altijd draadbreuk bij de plug.
Damn. Ik kan echt niet zonder.
Sorry voor dagboekachtige posts
Dit topic is mijn alternatieve psych
Die is ook stukquote:
[..]
Okee. Balen dat ze er dan toch geen rekening mee houdt, kun je verder niets mee.
Misschien koptelefoon of oordopjes gebruiken als ze lawaai maakt?
Ik kan ook eigenlijk niet zonder koptelefoon het huis uit ... maar de mijne is stuk (de zoveelste
Heb hem pas een maand. Altijd draadbreuk bij de plug. Damn. Ik kan echt niet zonder.
Sorry voor dagboekachtige posts
Dit topic is mijn alternatieve psych
Why are you wearing that stupid man suit?
De sju is volledig uit dit topic. Lijkt me een goed teken!
People once tried to make Chuck Norris toilet paper. He said no because Chuck Norris takes crap from NOBODY!!!!
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
2e dag vandaag zonder AD. Merk nog niets, maar ben het wel vaker een dag vergeten. Benieuwd hoe ik aan het einde van de week of einde van de komende twee weken terug kan kijken. En inderdaad een goed teken sitting_elfling
Persoonlijk zou ik niet die analogie gebruiken, maar ik zie wel welke kant je opgaatquote:
De sju is volledig uit dit topic. Lijkt me een goed teken!
Anyway, ik had wel wat te melden maar niet wat d&a betreft dus heb ik 't elders gepost
Das altijd spannend ja, ik wou nog meer tikken maar ik heb heel wild gedroomd en nog een beetje warrig dus laat ik dat maar evenzittenquote:
2e dag vandaag zonder AD. Merk nog niets, maar ben het wel vaker een dag vergeten. Benieuwd hoe ik aan het einde van de week of einde van de komende twee weken terug kan kijken. En inderdaad een goed teken sitting_elfling
Maar succes wou ik je wel nog even wensen
Afgelopen zaterdag voor het eerst in 2.5 jaar weer eens truffels gedaan met vrienden. Was enorm zenuwachtig en bang. In mijn hoofd was er eigenlijk geen serieus scenario waarin dit goed zou gaan. Dit kon alleen maar fout gaan. Maar ik besloot het te laten varen en (omdat ik al wel ervaring heb met dit spul) het gewoon te doen.
En het ging super goed!:) Had 4 uur lang de tijd van mijn leven. Af en toe sloop de angst er wel in, maar meer dan ooit voel ik de laatste tijd hoe ik er goed mee om kan gaan. De strijd lijk ik langzaamaan toch echt te winnen. Ik was al voorzichtig door de lichtste soort truffels te nemen (ik weet hoe gevoelig ik ben voor dit spul) en het bij mij op de kamer in dus een vertrouwde omgeving te doen.
Ik ben niet echt tot diepe levensinzichten gekomen, maar het gaf zo'n boost om te zien dat waar mijn brein vrijwel 100% overtuigd was van naderend onheil, er niks gebeurde! Dit geeft me zo'n kick in combinatie met het vertrouwen in mezelf wat ik al gewonnen heb. Ik merk gewoon dat het niet te veel nadenken zijn vruchten afwerpt. Ik accepteer dat het altijd wel fout KAN gaan, alleen voel gewoon dat ik mezelf dusdanig ontwikkeld heb dat er vertrouwen is in mijn eigen kunnen en de kans klein is dat ik mijn fouten herhaal.
Afijn, voor zover mijn leven.
En het ging super goed!
:) Had 4 uur lang de tijd van mijn leven. Af en toe sloop de angst er wel in, maar meer dan ooit voel ik de laatste tijd hoe ik er goed mee om kan gaan. De strijd lijk ik langzaamaan toch echt te winnen. Ik was al voorzichtig door de lichtste soort truffels te nemen (ik weet hoe gevoelig ik ben voor dit spul) en het bij mij op de kamer in dus een vertrouwde omgeving te doen. Ik ben niet echt tot diepe levensinzichten gekomen, maar het gaf zo'n boost om te zien dat waar mijn brein vrijwel 100% overtuigd was van naderend onheil, er niks gebeurde! Dit geeft me zo'n kick in combinatie met het vertrouwen in mezelf wat ik al gewonnen heb. Ik merk gewoon dat het niet te veel nadenken zijn vruchten afwerpt. Ik accepteer dat het altijd wel fout KAN gaan, alleen voel gewoon dat ik mezelf dusdanig ontwikkeld heb dat er vertrouwen is in mijn eigen kunnen en de kans klein is dat ik mijn fouten herhaal.
Afijn, voor zover mijn leven.
Ignorance is bliss
Bij mij een slecht teken. Trek me terug omdat het niet lekker gaat. Hoe actiever, des te beter.quote:
De sju is volledig uit dit topic. Lijkt me een goed teken!
quote:
Afgelopen zaterdag voor het eerst in 2.5 jaar weer eens truffels gedaan met vrienden. Was enorm zenuwachtig en bang. In mijn hoofd was er eigenlijk geen serieus scenario waarin dit goed zou gaan. Dit kon alleen maar fout gaan. Maar ik besloot het te laten varen en (omdat ik al wel ervaring heb met dit spul) het gewoon te doen.
En het ging super goed!
Ik ben niet echt tot diepe levensinzichten gekomen, maar het gaf zo'n boost om te zien dat waar mijn brein vrijwel 100% overtuigd was van naderend onheil, er niks gebeurde! Dit geeft me zo'n kick in combinatie met het vertrouwen in mezelf wat ik al gewonnen heb. Ik merk gewoon dat het niet te veel nadenken zijn vruchten afwerpt. Ik accepteer dat het altijd wel fout KAN gaan, alleen voel gewoon dat ik mezelf dusdanig ontwikkeld heb dat er vertrouwen is in mijn eigen kunnen en de kans klein is dat ik mijn fouten herhaal.
Afijn, voor zover mijn leven.
nice! Ik heb er geen ervaringen mee, heb het ook nooit gedurfd. Maar ben altijd jaloers op de positieve verhalen die ik hoor over geestverruimende middelen.
Mijn huiswerk aan het maken voor mijn sessie donderdag Damn wat haat ik mijn leven weer eens!
Damn wat haat ik mijn leven weer eens!
Op donderdag 4 juni 2009 15:52 schreef Disorder het volgende:
Mannen van Nederland: Neuk niet met Californium.
Mannen van Nederland: Neuk niet met Californium.
Hoezo?quote:
Mijn huiswerk aan het maken voor mijn sessie donderdag
Ignorance is bliss
Wat fijn om te lezen ditquote:
Afgelopen zaterdag voor het eerst in 2.5 jaar weer eens truffels gedaan met vrienden. Was enorm zenuwachtig en bang. In mijn hoofd was er eigenlijk geen serieus scenario waarin dit goed zou gaan. Dit kon alleen maar fout gaan. Maar ik besloot het te laten varen en (omdat ik al wel ervaring heb met dit spul) het gewoon te doen.
En het ging super goed!
Ik ben niet echt tot diepe levensinzichten gekomen, maar het gaf zo'n boost om te zien dat waar mijn brein vrijwel 100% overtuigd was van naderend onheil, er niks gebeurde! Dit geeft me zo'n kick in combinatie met het vertrouwen in mezelf wat ik al gewonnen heb. Ik merk gewoon dat het niet te veel nadenken zijn vruchten afwerpt. Ik accepteer dat het altijd wel fout KAN gaan, alleen voel gewoon dat ik mezelf dusdanig ontwikkeld heb dat er vertrouwen is in mijn eigen kunnen en de kans klein is dat ik mijn fouten herhaal.
Afijn, voor zover mijn leven.
. Ik ben echt blij voor je.Wat mij betreft gaat het de laatste tijd eigenlijk heel erg goed met me. Ik heb geen gekke dingen meer gedaan, en ik lijk de gedachten (als ik ze al heb) veel beter onder controle te kunnen houden.
Er zijn alleen nog af en toe de vlagen van angst (ik noem ze zelf angstaanvallen), die soms lijken te ontstaan door herinneringen aan gebeurtenissen. Maar ik weet inmiddels dat m'n beste vriendin echt geniaal is als het op geruststellen aankomt, en me tot nu toe elke keer weer rustig heeft weten te krijgen. Het is een fijn gevoel om te weten dat ze voor me klaar staat wanneer ik haar nodig heb
.Wel is er één ding veranderd. Ik heb namelijk niet meer dezelfde psychiater als eerst. Het klikte gewoon niet tussen ons, en na het een aantal gesprekken te hebben aangezien, heb ik toch besloten om ermee te stoppen. Binnenkort heb ik mijn eerste gesprek met een andere psychiater.
Ik wens jullie allemaal veel kracht, sterkte en geluk toe. En wil jullie nogmaals bedanken voor alle steun en advies tot nu toe.
Ik lees een paar mooie verhalen hier, wat fijn!! Ook voor jou AdoraBelle, wat gaaf om te lezen!
Hier gaat het, op de (normale en te verwachten) feestdagenstress na, best aardig. Ik probeer niet teveel te schoppen tegen alles wat met kerst/oud en nieuw te maken heeft maar dat kost nog verdomd veel moeite
Veel angsten overwonnen en ik zie aanmerkelijk minder beren op de weg de laatste maanden. Van depressieve klachten is ook geen sprake, ondanks dat ik meer wiebel in deze periode. Best fijn om te merken dat ik het dus blijkbaar wél kan
De meeste klachten die ik op het moment heb zijn gerelateerd aan ADHD en dat is aardig goed te hanteren.
Hier gaat het, op de (normale en te verwachten) feestdagenstress na, best aardig. Ik probeer niet teveel te schoppen tegen alles wat met kerst/oud en nieuw te maken heeft maar dat kost nog verdomd veel moeite
Veel angsten overwonnen en ik zie aanmerkelijk minder beren op de weg de laatste maanden. Van depressieve klachten is ook geen sprake, ondanks dat ik meer wiebel in deze periode. Best fijn om te merken dat ik het dus blijkbaar wél kan
De meeste klachten die ik op het moment heb zijn gerelateerd aan ADHD en dat is aardig goed te hanteren.
Tante minthy!! O+
Achtbaan1 is voor mij te intens
Achtbaan1 is voor mij te intens
Kerst en oud en nieuw overleef je ook wel weerquote:
Ik lees een paar mooie verhalen hier, wat fijn!! Ook voor jou AdoraBelle, wat gaaf om te lezen!
Hier gaat het, op de (normale en te verwachten) feestdagenstress na, best aardig. Ik probeer niet teveel te schoppen tegen alles wat met kerst/oud en nieuw te maken heeft maar dat kost nog verdomd veel moeite
Veel angsten overwonnen en ik zie aanmerkelijk minder beren op de weg de laatste maanden. Van depressieve klachten is ook geen sprake, ondanks dat ik meer wiebel in deze periode. Best fijn om te merken dat ik het dus blijkbaar wél kan
De meeste klachten die ik op het moment heb zijn gerelateerd aan ADHD en dat is aardig goed te hanteren.
En dit vind ik dan weer heel leuk om te lezen. Fijn dat het best aardig tegen je gaat en dat je toch een soort vertrouwen in jezelf hebt gekregen (als ik dat goed lees hoor, anders mag je me corrigeren).quote:
Ik lees een paar mooie verhalen hier, wat fijn!! Ook voor jou AdoraBelle, wat gaaf om te lezen!
Hier gaat het, op de (normale en te verwachten) feestdagenstress na, best aardig. Ik probeer niet teveel te schoppen tegen alles wat met kerst/oud en nieuw te maken heeft maar dat kost nog verdomd veel moeite
Veel angsten overwonnen en ik zie aanmerkelijk minder beren op de weg de laatste maanden. Van depressieve klachten is ook geen sprake, ondanks dat ik meer wiebel in deze periode. Best fijn om te merken dat ik het dus blijkbaar wél kan
De meeste klachten die ik op het moment heb zijn gerelateerd aan ADHD en dat is aardig goed te hanteren.
.
Werd me gewoon even duidelijk hoe verneukt Ik was. Vandaag is het weer beter. Had ik al verteld dat ik aan het daten was.... Ben er nu pas achter hoe moeilijk dat is als je constant bang bent om niet gemogen te worden... maar hij is echt leuk en het kwam volledig uit onverwachtse hoek terwijl ik niet op zoek was... heel erg dubbel welquote:
Op donderdag 4 juni 2009 15:52 schreef Disorder het volgende:
Mannen van Nederland: Neuk niet met Californium.
Mannen van Nederland: Neuk niet met Californium.
Fijn de goede verhalen hierboven
Ik begin vandaag aan week 6 met mn nieuwe medicijnen. Het lijkt goed aan te slaan nu, geen paniekaanvallen meer Wel nog veel moe en niet helemaal spanningsvrij. Nog even afwachten dus.
Ik begin vandaag aan week 6 met mn nieuwe medicijnen. Het lijkt goed aan te slaan nu, geen paniekaanvallen meer
Wel nog veel moe en niet helemaal spanningsvrij. Nog even afwachten dus.
"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
-Albert Camus.
Ik heb me een tijdje stil gehouden, juist omdat het slechter gaat. Gister was echt even een dieptepunt van de afgelopen tijd. Wellicht dat het (deels) te maken heeft met de aankomende feestdagen waar ik ontzettend tegenop kijk, al sinds mijn moeder is overleden. Ik ben er nu achter dat ik écht de dokter moet contacten, want dit kan zo niet langer 
Fijn dat je iemand hebt om je op te vangen wanneer het tegenzit. Ik begrijp hoe vervelend die angstaanvallen kunnen zijn en wanneer je er een krijgt, realiseer je zo goed als je kunt dat het slechts een reactie is op een herinnering. Het heeft vaak niks met het hier en nu te maken en je hebt zelf altijd de controle over je eigen leven.quote:
[..]
Wat fijn om te lezen dit
Wat mij betreft gaat het de laatste tijd eigenlijk heel erg goed met me. Ik heb geen gekke dingen meer gedaan, en ik lijk de gedachten (als ik ze al heb) veel beter onder controle te kunnen houden.
Er zijn alleen nog af en toe de vlagen van angst (ik noem ze zelf angstaanvallen), die soms lijken te ontstaan door herinneringen aan gebeurtenissen. Maar ik weet inmiddels dat m'n beste vriendin echt geniaal is als het op geruststellen aankomt, en me tot nu toe elke keer weer rustig heeft weten te krijgen. Het is een fijn gevoel om te weten dat ze voor me klaar staat wanneer ik haar nodig heb
Wel is er één ding veranderd. Ik heb namelijk niet meer dezelfde psychiater als eerst. Het klikte gewoon niet tussen ons, en na het een aantal gesprekken te hebben aangezien, heb ik toch besloten om ermee te stoppen. Binnenkort heb ik mijn eerste gesprek met een andere psychiater.
Ik wens jullie allemaal veel kracht, sterkte en geluk toe. En wil jullie nogmaals bedanken voor alle steun en advies tot nu toe.
Ja soms heb je even zo'n baalmoment he. Dan zie je iedereen om je heen lekker (schijnbaar) onbezorgd bezig en dan denk je: waarom ik niet?quote:
[..]
Werd me gewoon even duidelijk hoe verneukt Ik was. Vandaag is het weer beter. Had ik al verteld dat ik aan het daten was.... Ben er nu pas achter hoe moeilijk dat is als je constant bang bent om niet gemogen te worden... maar hij is echt leuk en het kwam volledig uit onverwachtse hoek terwijl ik niet op zoek was... heel erg dubbel wel
Fijn dat je een date hebt. Ik ga vanmiddag ook wat drinken met iemand die ik recentelijk heb ontmoet. Voelt wel als een stap, maar heb er ook wel zin in. Ik merk wel dat ik veel meer vertrouwen in iemand moet hebben voor ik iets aan durf te gaan.
Ignorance is bliss
Ah naar man. Wil je naar een psych?quote:
Ik heb me een tijdje stil gehouden, juist omdat het slechter gaat. Gister was echt even een dieptepunt van de afgelopen tijd. Wellicht dat het (deels) te maken heeft met de aankomende feestdagen waar ik ontzettend tegenop kijk, al sinds mijn moeder is overleden. Ik ben er nu achter dat ik écht de dokter moet contacten, want dit kan zo niet langer
Ignorance is bliss
Willen is een groot woord. Heb het al twee keer eerder geprobeerd, zonder resultaatquote:
[..]
Ah naar man. Wil je naar een psych?
Maar ik weet wel dat ik op de huidige manier eigenlijk niet meer verder kan/wil.
Wat ging er die 2 keer mis?quote:
[..]
Willen is een groot woord. Heb het al twee keer eerder geprobeerd, zonder resultaat
Werden je klachten niet serieus genomen?
Mijn huidige therapeut zegt dat het nog het belangrijkste is dat je een klik hebt met de behandelaar. Dat is nodig om te slagen. Gelukkig heb ik die wel nu, maar de eerste keer ook niet. En dat liep dus een stuk minder goed.quote:
[..]
Wat ging er die 2 keer mis?
Werden je klachten niet serieus genomen?
"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
-Albert Camus.
Oh, dat is het zeker niet. Ik kon goed overweg met mijn behandelaars en had ook zeker wel het gevoel dat ze mij serieus namen.quote:
[..]
Wat ging er die 2 keer mis?
Werden je klachten niet serieus genomen?
Feit is alleen dat er niets constructiefs verbeterde. Als ik na een sessie naar huis ging was ik opgelucht. Ik was alles kwijt en kon er weer tegen. Alleen dat gevoel hield nooit lang aan.
Hier hetzelfde probleem. Binnenkort medicatie maar eens proberen.quote:
[..]
Oh, dat is het zeker niet. Ik kon goed overweg met mijn behandelaars en had ook zeker wel het gevoel dat ze mij serieus namen.
Feit is alleen dat er niets constructiefs verbeterde. Als ik na een sessie naar huis ging was ik opgelucht. Ik was alles kwijt en kon er weer tegen. Alleen dat gevoel hield nooit lang aan.
Medicatie kan zeker een goed hulpmiddel zijn. Maar bij voorkeur wel in combinatie met een goeie peutquote:
[..]
Hier hetzelfde probleem. Binnenkort medicatie maar eens proberen.
"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
-Albert Camus.
Dat valt te betwijfelen. De een post meer als het niet goed gaat (om steun te zoeken/hart te luchten), de ander juist helemaal niet meer (geen energie of zo, niet willen zeiken).quote:
De sju is volledig uit dit topic. Lijkt me een goed teken!
Ik vind posts zoals die van adorabelle en minthy op de vorige pagina altijd fijn om te lezen, goed om te weten dat het (even) beter gaat met mensen als je een tijdje niets hebt gehoord, bovendien fleurt dat het topic een beetje op
Dan zal het vast goed zijn om het te bespreken donderdagquote:
[..]
Werd me gewoon even duidelijk hoe verneukt Ik was. Vandaag is het weer beter. Had ik al verteld dat ik aan het daten was.... Ben er nu pas achter hoe moeilijk dat is als je constant bang bent om niet gemogen te worden... maar hij is echt leuk en het kwam volledig uit onverwachtse hoek terwijl ik niet op zoek was... heel erg dubbel wel
Daten, spannend! Het hoort er allemaal bij, dat dubbele. Ik vond het ook heel moeilijk en denk nu dat ik het niet erg zou vinden om de rest van mijn leven single te zijn.
Herkenbaar. Misschien heb je een andere soort therapie nodig. Of waren de voorgaande keren te kort.quote:
[..]
Willen is een groot woord. Heb het al twee keer eerder geprobeerd, zonder resultaat
Ga je morgen bellen?
------------
Morgenochtend is het tweede deel van autismeonderzoek. Ik had de vorige keer wel moeite met het beantwoorden van de vragen, weet het gewoon niet zo goed. En kan nooit goed nadenken of dingen duidelijk onder woorden brengen bij gesprekken omdat ik dan heel zenuwachtig ben. Ben dus bang dat ik dingen verkeerd heb gezegd waardoor ik onterecht wel of niet de diagnose krijg.
Why are you wearing that stupid man suit?
Ja, morgen even bespreken. En nee eeuwig single. Ik wil best kindjes enzo 
denk ik dus eeuwig single lijkt me niet
denk ik dus eeuwig single lijkt me niet
Op donderdag 4 juni 2009 15:52 schreef Disorder het volgende:
Mannen van Nederland: Neuk niet met Californium.
Mannen van Nederland: Neuk niet met Californium.
Dat kan tegenwoordig ook zonder vriend of man Maar dat is zielig voor de kindjes
Maar dat is zielig voor de kindjes
Why are you wearing that stupid man suit?
Dat vond ik ook heel lang, maar inmiddels denk ik dat ik het wel leuk zou vinden
Leven is best mooi
En dan wel graag met een leuke kerel ja
Leven is best mooi
En dan wel graag met een leuke kerel ja
Op donderdag 4 juni 2009 15:52 schreef Disorder het volgende:
Mannen van Nederland: Neuk niet met Californium.
Mannen van Nederland: Neuk niet met Californium.
In mijn ogen is het ook puur egoïsme.quote:
Kindjesik vind het zo aso om ze op de wereld te zetten. Leven is toch al zo verneukt.
Maar de behoefte om te verzorgen is er wel (bij mij, en ik denk bij de meeste vrouwen en misschien ook mannen) want dat is tenslotte waarvoor we eigenlijk bestaan - om ons voort te planten. Het doet je ook nuttig voelen, je kunt liefde geven en krijgen, het kan zo mooi zijn. Dus ik begrijp het wel. Lijkt me ook dat je makkelijker depressief wordt als je niet datgene doet wat je instinct wil, omdat er een leegte is.
Why are you wearing that stupid man suit?
Zou zomaar kunnen, natuurlijk. Overigens heb ik ook een tijdje AD geprobeerd, na veel aandringen door mijn toenmalige vriendin. Alleen na enige tijd mee gestopt, om onduidelijke redenen. Ik vond laatst nog een doosje, dus wellicht verstandig om weer eens een kans te geven. Uiteraard wel in overleg met de huisarts. Eh, ik kan niets beloven, maar ik doe mijn bestquote:
[..]
Herkenbaar. Misschien heb je een andere soort therapie nodig. Of waren de voorgaande keren te kort.
Ga je morgen bellen?
Ik krijg een kerstboom van moeders 
Beetje lichtpuntje aangezien ik enorm weinig geld heb (ach maar geen schulden toch) en die buurvrouw maar vrolijk herrie blijft maken.
Ik heb al aangegeven dat ik wil verhuizen vanwege haar naar een andere gang. Hopen dat het kan.
Beetje lichtpuntje aangezien ik enorm weinig geld heb (ach maar geen schulden toch) en die buurvrouw maar vrolijk herrie blijft maken.
Ik heb al aangegeven dat ik wil verhuizen vanwege haar naar een andere gang. Hopen dat het kan.
Twiddel
Hielp dat ook?quote:
[..]
Overigens heb ik ook een tijdje AD geprobeerd, na veel aandringen door mijn toenmalige vriendin. Alleen na enige tijd mee gestopt, om onduidelijke redenen.
Je kind kan ook ook gewoon een gelukkig kind worden die in een prima wereld opgroeit. Tis echt niet dat wereld nu slechter is dan vroeger ofzo.quote:
[..]
In mijn ogen is het ook puur egoïsme.
Maar de behoefte om te verzorgen is er wel (bij mij, en ik denk bij de meeste vrouwen en misschien ook mannen) want dat is tenslotte waarvoor we eigenlijk bestaan - om ons voort te planten. Het doet je ook nuttig voelen, je kunt liefde geven en krijgen, het kan zo mooi zijn. Dus ik begrijp het wel. Lijkt me ook dat je makkelijker depressief wordt als je niet datgene doet wat je instinct wil, omdat er een leegte is.
Op donderdag 4 juni 2009 15:52 schreef Disorder het volgende:
Mannen van Nederland: Neuk niet met Californium.
Mannen van Nederland: Neuk niet met Californium.
Ook even boven water komen hier.
Heel druk gehad, wegens leuke ontmoetingen/activiteiten en ook wel als strategie om niet te hoeven nadenken. Werkt wel, maar soms komen er dingen boven waarmee ik niet weet wat te doen. Paniek etc. Mijn groepstherapie ligt stil tot na nieuwjaar, supergek. Weet ook niet of ik er iets aan heb, maar durf dat niet te zeggen (voornamelijk omdat ik denk dat het mijn eigen schuld is omdat ik ook niets durf te zeggen). Wil dat het beter gaat, maar weet niet waar te beginnen. Blhh.
Leuk om de positieve verhalen te lezen hier en veel sterkte aan al wie het nodig heeft.
Heel druk gehad, wegens leuke ontmoetingen/activiteiten en ook wel als strategie om niet te hoeven nadenken. Werkt wel, maar soms komen er dingen boven waarmee ik niet weet wat te doen. Paniek etc. Mijn groepstherapie ligt stil tot na nieuwjaar, supergek. Weet ook niet of ik er iets aan heb, maar durf dat niet te zeggen (voornamelijk omdat ik denk dat het mijn eigen schuld is omdat ik ook niets durf te zeggen). Wil dat het beter gaat, maar weet niet waar te beginnen. Blhh.
Leuk om de positieve verhalen te lezen hier en veel sterkte aan al wie het nodig heeft
.
quote:
[..]
In mijn ogen is het ook puur egoïsme.
Ik kan dus niks met dit soort uitspraken. Wat wil je daarmee bereiken? Dat ik me schuldig ga voelen omdat ik wel kinderen wil?quote:
Kindjes
Ik laat iedereen in zn waarde en het zou nooit in mij opkomen om de keus van een anders om geen kinderen te krijgen egoistisch te noemen. Maar het lijkt wel alsof ik wel mijn keuze moet verdedigen.
Laat lekker iedereen een eigen afweging maken en probeer er rekening mee te houden dat een ander een andere keus zou maken en dat je diegene kan kwetsen met een (ongenuanceerde) mening. Ik weet het; het is een schokkend concept hier op Fok, maar het maakt het leven wel een stuk gezelliger en makkelijker.
/rant
quote:
Kindjes
Je weet dat niet iedereen hetzelfde voelt als jij? Een kind wordt niet depressief geboren
Ah, de kwets argumentenquote:
[..]
[..]
Ik kan dus niks met dit soort uitspraken. Wat wil je daarmee bereiken? Dat ik me schuldig ga voelen omdat ik wel kinderen wil?
Ik laat iedereen in zn waarde en het zou nooit in mij opkomen om de keus van een anders om geen kinderen te krijgen egoistisch te noemen. Maar het lijkt wel alsof ik wel mijn keuze moet verdedigen.
Laat lekker iedereen een eigen afweging maken en probeer er rekening mee te houden dat een ander een andere keus zou maken en dat je diegene kan kwetsen met een (ongenuanceerde) mening. Ik weet het; het is een schokkend concept hier op Fok, maar het maakt het leven wel een stuk gezelliger en makkelijker.
. Jij laat helemaal niemand in zijn waarde want je valt vaak genoeg users binnen dit topic aan als je het niet met ze eens bent
People once tried to make Chuck Norris toilet paper. He said no because Chuck Norris takes crap from NOBODY!!!!
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Nee dat doe ik alleen bij jouquote:
[..]
Ah, de kwets argumenten
Over aanvallen gesproken s_equote:
[..]
Ah, de kwets argumenten
Overdrijven is ook een kunst en wat dat betreft ben jij een ware Van Gogh
Wanneer ik opmerkingen ruik in Elvi's comments waar ik wat mee kan, kom ik met een replyquote:
[..]
Over aanvallen gesproken s_e
Overdrijven is ook een kunst en wat dat betreft ben jij een ware Van Gogh
Ze zegt heel netjes dat ze iedereen in haar waarde laat en vervolgens haalt ze uit in haar post Dubbele maatstaf, maar daar is Elvi best goed in Ik ben overigens idd wel een kunstenaar (in overdrijven). Maar het is overigens ook mijn vak (ben consultant) op het moment. Overdrijven. Dus zo heel gek is het niet
Ik heb nog steeds geen burn out te pakken, al hik ik er wel tegen aan. Zit atm weer in Trieste tot en met kerst. Kommer en kwel
People once tried to make Chuck Norris toilet paper. He said no because Chuck Norris takes crap from NOBODY!!!!
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Jouw replies zijn alleen niet altijd even correct (eventjes zacht uitgedrukt), een beetje pot en ketel verhaal hier dus ik laat het hierbij.quote:
[..]
Wanneer ik opmerkingen ruik in Elvi's comments waar ik wat mee kan, kom ik met een reply
Ik ben overigens idd wel een kunstenaar (in overdrijven). Maar het is overigens ook mijn vak (ben consultant) op het moment. Overdrijven. Dus zo heel gek is het niet
Heb geen zin de stemming het gootje in te helpen hier en de flow van dit topic te verstoren, daar heeft niemand wat aan, ongeacht van wie zulke posts afkomstig zijn
Ik neem aan dat dat "kommer en kwel" ook wel zal meevallen als het van jouw vingers getikt is?
Mensen, jaag elkaar eens niet zo de kerstboom in...
Tante minthy!! O+
Achtbaan1 is voor mij te intens
Achtbaan1 is voor mij te intens
Ik haal niet uit naar de mensen die geen kinderen willen, misschien toch even beter lezen. Of gewoon stoppen met zoeken naar manieren om mij onderuit te halen of te stoken tussen mij en anderen.quote:
[..]
Wanneer ik opmerkingen ruik in Elvi's comments waar ik wat mee kan, kom ik met een reply
Maar goed dit zal wel een reactie zijn op de R&P-verkiezingen
Hoe lang had je ad geprobeerd?quote:
[..]
Zou zomaar kunnen, natuurlijk. Overigens heb ik ook een tijdje AD geprobeerd, na veel aandringen door mijn toenmalige vriendin. Alleen na enige tijd mee gestopt, om onduidelijke redenen. Ik vond laatst nog een doosje, dus wellicht verstandig om weer eens een kans te geven. Uiteraard wel in overleg met de huisarts. Eh, ik kan niets beloven, maar ik doe mijn best
Succes met bellen
Ik weet hoe moeilijk het is, kon het zelf ook pas toen ik het écht niet meer trok. Dat was echt dramatisch.
Nicequote:
Ik krijg een kerstboom van moeders
Beetje lichtpuntje aangezien ik enorm weinig geld heb (ach maar geen schulden toch) en die buurvrouw maar vrolijk herrie blijft maken.
Ik heb al aangegeven dat ik wil verhuizen vanwege haar naar een andere gang. Hopen dat het kan.
Ik moest zelf mijn kerstboom betalen, want mijn pa vind het maar niks, dus heb niet zo'n grote als ik graag zou hebben gewild. Maar aan kerstzaken geef ik toch (bijna) zonder schuldgevoel mijn geld uit ook al zit ik krap bij kas. Het is zo leuk
Dat kan zeker. Maar ik denk niet dat kinderen van mij gelukkig zouden worden.quote:
[..]
Je kind kan ook ook gewoon een gelukkig kind worden die in een prima wereld opgroeit. Tis echt niet dat wereld nu slechter is dan vroeger ofzo.
Hoe lang doe je die therapie? Want het kan lang duren voordat het aanslaat. En dat je niet weet waar je moet beginnen, is juist iets dat je kunt vertellen bij therapie, zodat je daar hulp bij kunt krijgen. Heb je geen mentorgesprekken of zo?quote:
Ook even boven water komen hier.
Heel druk gehad, wegens leuke ontmoetingen/activiteiten en ook wel als strategie om niet te hoeven nadenken. Werkt wel, maar soms komen er dingen boven waarmee ik niet weet wat te doen. Paniek etc. Mijn groepstherapie ligt stil tot na nieuwjaar, supergek. Weet ook niet of ik er iets aan heb, maar durf dat niet te zeggen (voornamelijk omdat ik denk dat het mijn eigen schuld is omdat ik ook niets durf te zeggen). Wil dat het beter gaat, maar weet niet waar te beginnen. Blhh.
Leuk om de positieve verhalen te lezen hier en veel sterkte aan al wie het nodig heeft
Enig idee waarom die pauze zo lang duurt?
Wat vind jij er niet egoïstisch aan dan? Wie, behalve de ouder, heeft er wat aan dat er alweer een kind wordt geboren dat misschien enorm zal moeten lijden? Waarom zou je iemand dat aan willen doen? De mooie dingen in het leven zal iets dat nooit leeft toch ook niet kunnen missen.quote:
[..]
[..]
Ik kan dus niks met dit soort uitspraken. Wat wil je daarmee bereiken? Dat ik me schuldig ga voelen omdat ik wel kinderen wil?
Ik laat iedereen in zn waarde en het zou nooit in mij opkomen om de keus van een anders om geen kinderen te krijgen egoistisch te noemen. Maar het lijkt wel alsof ik wel mijn keuze moet verdedigen.
Laat lekker iedereen een eigen afweging maken en probeer er rekening mee te houden dat een ander een andere keus zou maken en dat je diegene kan kwetsen met een (ongenuanceerde) mening. Ik weet het; het is een schokkend concept hier op Fok, maar het maakt het leven wel een stuk gezelliger en makkelijker.
/rant
Ik zal mensen niet haten omdat ze kinderen willen/hebben en ergens, vanuit mijn gevoel, zou ik het zelf ook willen. Misschien heb ik over 15 jaar wel 5 kinderen.
Neemt niet weg dat het egoïstisch is.
Why are you wearing that stupid man suit?
Ik ben bang voor mensen die hun spelling niet voor elkaar hebben.quote:
Ik ben bang voor angst, herkend iemand dat?
En daarnaast voor trollerij.
Tante minthy!! O+
Achtbaan1 is voor mij te intens
Achtbaan1 is voor mij te intens
Dit was serieus maar iig bedankt voor een reactie.quote:
[..]
Ik ben bang voor mensen die hun spelling niet voor elkaar hebben.
En daarnaast voor trollerij.
Nou ja, in een ander topic waar ik post vond je iedereen aanstellers. Dus tja.quote:
[..]
Dit was serieus maar iig bedankt voor een reactie.
Edit; zeikerds was het.
Tante minthy!! O+
Achtbaan1 is voor mij te intens
Achtbaan1 is voor mij te intens
Het is lastig als je niet weet of je iemand wel of niet serieus moet nemen. Ik kan dat niet goed inschatten.
Why are you wearing that stupid man suit?
O maar dat is heel makkelijk op fok, gewoon naar Goeiedag's pohi kijken, kijk maar:quote:
Het is lastig als je niet weet of je iemand wel of niet serieus moet nemen. Ik kan dat niet goed inschatten.
R&P (dit topic)
KLB
KLB
VBL
SEX
V&A
KLB
TRV
ONZ
ONZ
KLB
KLB
KLB
Als ze veel KLB, ONZ en VBL hebben, zijn het altijd trollen
Ik las je editquote:
Het is lastig als je niet weet of je iemand wel of niet serieus moet nemen. Ik kan dat niet goed inschatten.
Normaal gesproken ben ik vrij neutraal geloof ik, maar in dat andere topic (ook r&p) iedereen een stel zeikerds noemen roept bij mij op z'n minst enkele vraagtekens op.
Tante minthy!! O+
Achtbaan1 is voor mij te intens
Achtbaan1 is voor mij te intens
Dat ging over adhd.quote:
[..]
Nou ja, in een ander topic waar ik post vond je iedereen aanstellers. Dus tja.
Edit; zeikerds was het.
Moet je eens kijken hoeveel gezeik daar staat ipv mensen die aanpakken.
Discriminatie maargoed,quote:
[..]
O maar dat is heel makkelijk op fok, gewoon naar Goeiedag's pohi kijken, kijk maar:
R&P (dit topic)
KLB
KLB
VBL
SEX
V&A
KLB
TRV
ONZ
ONZ
KLB
KLB
KLB
Als ze veel KLB, ONZ en VBL hebben, zijn het altijd trollen
doei
Chagrijnig & Ongemakkelijkquote:
[..]
Misschien is het Chagrijnig-topic wel iets voor jou?
quote:
[..]
Dat ging over adhd.
Moet je eens kijken hoeveel gezeik daar staat ipv mensen die aanpakken.
Valt best mee, is inhoudelijk gewoon een prima topic. En bij depressieve of angstige mensen zal je ook niet heel veel aanpakkers vinden, wij zitten nu eenmaal liever bij de pakken neer zo nu en dan
Tante minthy!! O+
Achtbaan1 is voor mij te intens
Achtbaan1 is voor mij te intens
Even on-topic
De feestdagen komen eraan (en wat zal ik blij zijn als het weer januari is) en het viel me onlangs op dat ik elke keer met oud & nieuw -of- bij iemand anders zat die iets organiseerde...-of- ik zat alleen thuis
Dus voor het 1st dit jaar probeer ik zelf iets van de grond te krijgen, wel spannend of het gaat lukken
Edit: O pff, vergeet ik het belangrijkste
Wat gaan jullie met oud & nieuw doen?
De feestdagen komen eraan (en wat zal ik blij zijn als het weer januari is) en het viel me onlangs op dat ik elke keer met oud & nieuw -of- bij iemand anders zat die iets organiseerde...-of- ik zat alleen thuis
Dus voor het 1st dit jaar probeer ik zelf iets van de grond te krijgen, wel spannend of het gaat lukken
Edit: O pff, vergeet ik het belangrijkste
Wat gaan jullie met oud & nieuw doen?
Om die reden stelde ik tot nu toe elk jaar een winterslaapje voor, gewoon met je kop onder de dekens tot 6 januari of zo. Leek me waanzinnig fijn, altijd een "wiebelige" tijd hier met oudjaar als jaarlijks dieptepuntje omdat dat de sterfdag van m'n pa is.
Dit jaar gaat het heel anders worden omdat ik nu een vriend en schoonfamilie heb. Ik ben heel benieuwd hoe het dit jaar gaat, ik zie het in ieder geval iets zonniger in dan voorgaande jaren.
Dit jaar gaat het heel anders worden omdat ik nu een vriend en schoonfamilie heb. Ik ben heel benieuwd hoe het dit jaar gaat, ik zie het in ieder geval iets zonniger in dan voorgaande jaren.
Tante minthy!! O+
Achtbaan1 is voor mij te intens
Achtbaan1 is voor mij te intens
Das wel tof om te horen!quote:
Om die reden stelde ik tot nu toe elk jaar een winterslaapje voor, gewoon met je kop onder de dekens tot 6 januari of zo. Leek me waanzinnig fijn, altijd een "wiebelige" tijd hier met oudjaar als jaarlijks dieptepuntje omdat dat de sterfdag van m'n pa is.
Dit jaar gaat het heel anders worden omdat ik nu een vriend en schoonfamilie heb. Ik ben heel benieuwd hoe het dit jaar gaat, ik zie het in ieder geval iets zonniger in dan voorgaande jaren.
In voorgaande jaren vierde ik het of bij mn moeder, of bij mn moeder thuis (maar dan zonder mn moeder omdat zij weer egrns uitgenodigd was en ik geen zin had als een soort aanhangsel mee te gaan
) om op de katten te passen En soms bleef ik gewoon helemaal thuis, kocht ik een fles prosecco voor mezelf en wat magnetron-oliebollen
maar kijken of het dit jaar anders kan Alleen 1 van mn vrienden weet nog niet of hij die dag moet werken en de andere komt alleen als de ene ook komt (anders gaat ie naar de kroeg
)
En toch, je kunt het niet zeker weten, dat is het vervelende.quote:
[..]
O maar dat is heel makkelijk op fok, gewoon naar Goeiedag's pohi kijken, kijk maar:
R&P (dit topic)
KLB
KLB
VBL
SEX
V&A
KLB
TRV
ONZ
ONZ
KLB
KLB
KLB
Als ze veel KLB, ONZ en VBL hebben, zijn het altijd trollen
Nu voel ik me dus schuldig, mocht hij serieus zijn.
Ik moest lachenquote:
Hoe zou je het liefst de feestdagen door willen brengen, als alles mogelijk zou zijn?quote:
Even on-topic
De feestdagen komen eraan (en wat zal ik blij zijn als het weer januari is) en het viel me onlangs op dat ik elke keer met oud & nieuw -of- bij iemand anders zat die iets organiseerde...-of- ik zat alleen thuis
Dus voor het 1st dit jaar probeer ik zelf iets van de grond te krijgen, wel spannend of het gaat lukken
Is dat een uitnodiging?quote:Edit: O pff, vergeet ik het belangrijkste
Wat gaan jullie met oud & nieuw doen?
Ik weet het nog niet, misschien met een paar vrienden zoals de twee voorgaande jaren, maar eigenlijk heb ik ook wel behoefte om gewoon thuis te zijn.
Yes, je gaat het optimistisch tegemoet! Ik hoop voor je dat het nu makkelijk gaat wordenquote:
Om die reden stelde ik tot nu toe elk jaar een winterslaapje voor, gewoon met je kop onder de dekens tot 6 januari of zo. Leek me waanzinnig fijn, altijd een "wiebelige" tijd hier met oudjaar als jaarlijks dieptepuntje omdat dat de sterfdag van m'n pa is.
Dit jaar gaat het heel anders worden omdat ik nu een vriend en schoonfamilie heb. Ik ben heel benieuwd hoe het dit jaar gaat, ik zie het in ieder geval iets zonniger in dan voorgaande jaren.
Why are you wearing that stupid man suit?
Ja klopt, maar in het leven weet je vrijwel nooit iets 100,000000000000000000000000000% zeker, er is altijd een foutmargequote:
[..]
En toch, je kunt het niet zeker weten, dat is het vervelende.
Nu voel ik me dus schuldig, mocht hij serieus zijn.
Das denk ik ook een belangrijke reden waarom mensen aannames maken en labelen
Liefst zonder vuurwerk en met vrienden en bij iemand thuis ofzo, lekker gezellig in een vertrouwd aanvoelende omgeving en waar ik een matras heb om me op te storten voor als ik instort (want das een ding wat ik wel 100% zeker weetquote:[..]
Hoe zou je het liefst de feestdagen door willen brengen, als alles mogelijk zou zijn?
) Eerst even kijken of er überhaubt animo voor is, ik gooide het ook impulsief in de groep en je weet maar nooit, kan altijd wel iets leuks uit komenquote:[..]
Is dat een uitnodiging?
Ik vier het het liefst ook met vrienden, maar ook meer omdat mijn vrienden het altijd apart vieren, ik vier het eigenlijk nooit met hun (ja, 10 jaar terug ooit eens een verdwaald keertje, dat was wel leukquote:Ik weet het nog niet, misschien met een paar vrienden zoals de twee voorgaande jaren, maar eigenlijk heb ik ook wel behoefte om gewoon thuis te zijn.
).
Ik heb het altijd zo moeilijk gevonden met oud & nieuw omdat mijn ouders gescheiden zijn. In principe ging ik het ene jaar naar mijn vader en het andere jaar bleef ik bij mijn moeder, maar ik voelde me hoe dan ook schuldig, vooral omdat mijn vader soms helemaal alleen was. En nu vind ik het dus nog steeds lastig, ik weet niet wat ik zelf wil. Het is alleen maar moeilijker met nog een derde optie (met vrienden).
Ik ben trouwens ook geen fan van vuurwerk. Er zijn jaren geweest dat ik met mijn ogen dicht en handen op mijn oren op mijn kamer ging zitten, gordijnen dicht, wachtend tot dat vreselijke geknal over zou zijn. Of bij de hond ging liggen die trillend in een hoekje op zolder lag. Ik vind het echt doodeng om over straat te moeten de dagen rond oud en nieuw, verwacht dat op elke hoek mensen me staan op te wachten die iets naar me gaan gooien en kan dus ook niet tegen het lawaai, daar schrik ik van en het is teveel tegelijk en door elkaar en te hard en zo.
Pff, ik ga naar bed. Morgen naar de maatschappelijk werkster, ik zie er zo tegenop
Ik ben trouwens ook geen fan van vuurwerk. Er zijn jaren geweest dat ik met mijn ogen dicht en handen op mijn oren op mijn kamer ging zitten, gordijnen dicht, wachtend tot dat vreselijke geknal over zou zijn. Of bij de hond ging liggen die trillend in een hoekje op zolder lag. Ik vind het echt doodeng om over straat te moeten de dagen rond oud en nieuw, verwacht dat op elke hoek mensen me staan op te wachten die iets naar me gaan gooien en kan dus ook niet tegen het lawaai, daar schrik ik van en het is teveel tegelijk en door elkaar en te hard en zo.
Dat is dan ook iets waar ik veel moeite mee heb. Ik hou liever alle opties open, ga nergens van uit als ik het niet helemaal zeker weet. Zou dan toch liever wel op een mogelijke trol reageren, er rekening mee houdend dat het nep kan zijn, door door te vragen of zo, in plaats van iemand meteen weg te sturen.quote:
[..]
Ja klopt, maar in het leven weet je vrijwel nooit iets 100,000000000000000000000000000% zeker, er is altijd een foutmarge
Das denk ik ook een belangrijke reden waarom mensen aannames maken en labelen
Dat klinkt goedquote:[..]
Liefst zonder vuurwerk en met vrienden en bij iemand thuis ofzo, lekker gezellig in een vertrouwd aanvoelende omgeving en waar ik een matras heb om me op te storten voor als ik instort (want das een ding wat ik wel 100% zeker weet
Oh dat was dus echt je plan?quote:[..]
Eerst even kijken of er überhaubt animo voor is, ik gooide het ook impulsief in de groep en je weet maar nooit, kan altijd wel iets leuks uit komen
Je bedoelt dat je vrienden het niet met elkaar vieren?quote:[..]
Ik vier het het liefst ook met vrienden, maar ook meer omdat mijn vrienden het altijd apart vieren, ik vier het eigenlijk nooit met hun (ja, 10 jaar terug ooit eens een verdwaald keertje, dat was wel leuk
Pff, ik ga naar bed. Morgen naar de maatschappelijk werkster, ik zie er zo tegenop
Why are you wearing that stupid man suit?
Mogguh... feestdagen, ik kan er ook de pret nog niet van inzien helaas. Had gisteren ook weer een 'mensen zijn stom en keuren me toch af' dagje
"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
-Albert Camus.
Niks mis met gewoon afwisselenquote:
Ik heb het altijd zo moeilijk gevonden met oud & nieuw omdat mijn ouders gescheiden zijn. In principe ging ik het ene jaar naar mijn vader en het andere jaar bleef ik bij mijn moeder, maar ik voelde me hoe dan ook schuldig, vooral omdat mijn vader soms helemaal alleen was. En nu vind ik het dus nog steeds lastig, ik weet niet wat ik zelf wil. Het is alleen maar moeilijker met nog een derde optie (met vrienden).
Heel lullig voor je vader, maar je kan hem niet altijd uit de brand helpen, hij zal het ook (deels) zelf moeten doen waarmee ik wil zeggen dat je niet verantwoordelijk voor de hele wereld kan zijn
Dit dusquote:Ik ben trouwens ook geen fan van vuurwerk. Er zijn jaren geweest dat ik met mijn ogen dicht en handen op mijn oren op mijn kamer ging zitten, gordijnen dicht, wachtend tot dat vreselijke geknal over zou zijn. Of bij de hond ging liggen die trillend in een hoekje op zolder lag. Ik vind het echt doodeng om over straat te moeten de dagen rond oud en nieuw, verwacht dat op elke hoek mensen me staan op te wachten die iets naar me gaan gooien en kan dus ook niet tegen het lawaai, daar schrik ik van en het is teveel tegelijk en door elkaar en te hard en zo.
En altijd zijn het die idioten die met vuurwerk spelen
Het is niet erg om soms een foutje te maken Kuo, niemand kan perfect zijnquote:[..]
Dat is dan ook iets waar ik veel moeite mee heb. Ik hou liever alle opties open, ga nergens van uit als ik het niet helemaal zeker weet. Zou dan toch liever wel op een mogelijke trol reageren, er rekening mee houdend dat het nep kan zijn, door door te vragen of zo, in plaats van iemand meteen weg te sturen.
Ik maak soms ook wel eens een (inschattings)fout maar dan is er gewoonlijk nog geen man overboord
Nou, dat was meer een impulsieve ingevingquote:[..]
Dat klinkt goed
[..]
Oh dat was dus echt je plan?
maar een beetje gezellig avontuur is af en toe wel leuk, dat zijn van die dingen die je nog jaren bijblijven Het ding is, ze hebben allemaal hun eigen kringetje, maar goed er is dit jaar wel een redelijke kans dat het me gaat lukken ookquote:[..]
Je bedoelt dat je vrienden het niet met elkaar vieren?
[ Bericht 0% gewijzigd door magnetronkoffie op 12-12-2014 11:17:54 (oeps :')) ]
Oudjaar ga ik uitzitten met vriendlief (bij mijn familie), die gelukkig heel begripvol is. Hij begrijpt dat ik die dag graag dicht bij m'n familie ben en wil daarbij zijn. Zo ontzettend lief ook, hij heeft veel uitnodigingen van vrienden afgewezen
Tante minthy!! O+
Achtbaan1 is voor mij te intens
Achtbaan1 is voor mij te intens
Heyhoi, mag ik er ook bij?
Ik kom vanuit het ASS topic, maar de laatste tijd nemen mijn PTSS klachten de overhand, dus misschien zit ik hier beter op m'n plek. Ik heb de laatste tijd hier al wat meegelurkt.
Momenteel heb ik elke week EMDR en twee-wekelijks ook nog een praatsessie met een andere psychologe, voorafgaande aan de EMDR sessie. Ik voel me voor het eerst heel erg op m'n plek bij deze twee dames, en ik heb héél wat psychologen/GGZ-instellingen van dichtbij gezien
Ook zijn we al een tijdje aan het experimenteren met medicatie. Maar mijn instelling heeft maar 1 psychiater, met wie ik hopeloos in de clinch lig, waardoor al het medicatiegebeuren via mijn psychologe moet, dus dit loopt wat moeizaam.
Om gelijk maar in te haken; december is de meest deprimerende maand van het jaar hier. Veel gezelligheid en familiegebeuren, waar ik dus totaal geen deel van uit kan maken. Kerst ''vier'' ik dit jaar met twee FOK!kers en Oud&Nieuw niet. Ik ben altijd al panisch voor vuurwerk en harde knallen geweest, dus ik kom ook nooit buiten de 31e. Ik ben ook altijd bang dat mensen vuurwerk naar me gooien, dit is in het verleden ook gebeurd. Het liefste lig ik gewoon om 22.00 op bed, zodat ik overal door heen slaap.
Ik kom vanuit het ASS topic, maar de laatste tijd nemen mijn PTSS klachten de overhand, dus misschien zit ik hier beter op m'n plek. Ik heb de laatste tijd hier al wat meegelurkt.
Momenteel heb ik elke week EMDR en twee-wekelijks ook nog een praatsessie met een andere psychologe, voorafgaande aan de EMDR sessie. Ik voel me voor het eerst heel erg op m'n plek bij deze twee dames, en ik heb héél wat psychologen/GGZ-instellingen van dichtbij gezien
Ook zijn we al een tijdje aan het experimenteren met medicatie. Maar mijn instelling heeft maar 1 psychiater, met wie ik hopeloos in de clinch lig, waardoor al het medicatiegebeuren via mijn psychologe moet, dus dit loopt wat moeizaam.
Om gelijk maar in te haken; december is de meest deprimerende maand van het jaar hier. Veel gezelligheid en familiegebeuren, waar ik dus totaal geen deel van uit kan maken. Kerst ''vier'' ik dit jaar met twee FOK!kers
en Oud&Nieuw niet. Ik ben altijd al panisch voor vuurwerk en harde knallen geweest, dus ik kom ook nooit buiten de 31e. Ik ben ook altijd bang dat mensen vuurwerk naar me gooien, dit is in het verleden ook gebeurd. Het liefste lig ik gewoon om 22.00 op bed, zodat ik overal door heen slaap.
Wees welkom poesopstokjequote:
Heyhoi, mag ik er ook bij?
Ik kom vanuit het ASS topic, maar de laatste tijd nemen mijn PTSS klachten de overhand, dus misschien zit ik hier beter op m'n plek. Ik heb de laatste tijd hier al wat meegelurkt.
Momenteel heb ik elke week EMDR en twee-wekelijks ook nog een praatsessie met een andere psychologe, voorafgaande aan de EMDR sessie. Ik voel me voor het eerst heel erg op m'n plek bij deze twee dames, en ik heb héél wat psychologen/GGZ-instellingen van dichtbij gezien
Ook zijn we al een tijdje aan het experimenteren met medicatie. Maar mijn instelling heeft maar 1 psychiater, met wie ik hopeloos in de clinch lig, waardoor al het medicatiegebeuren via mijn psychologe moet, dus dit loopt wat moeizaam.
Om gelijk maar in te haken; december is de meest deprimerende maand van het jaar hier. Veel gezelligheid en familiegebeuren, waar ik dus totaal geen deel van uit kan maken. Kerst ''vier'' ik dit jaar met twee FOK!kers
Ja, ik heb het gebeuren deels gevolgd in het ASS topic en het gedoe met je familie ook, wat een gedoe
En er zijn wel meer mensen hier die niks hebben met al dat vuurwerk (en dan vooral met de debielen die die zooi afsteken
)
Eh, ik meen me te herinneren dat het 6-8 weken duurt tot je wat van de effecten merkt, toch? Sorry, mijn geheugen is echt verschrikkelijk de laatste tijdquote:
Ik heb de AD dan ook niet echt de kans gegeven om te werken, want ik ben na ongeveer die periode er mee gestopt. Nu ik er aan terugdenk heb ik ook geen idee waarom eigenlijk Ik meen 6 tot 8, misschien 10 weken? Ongeveer tot dezelfde tijd die nodig is om echt een verschil te merken. Ik heb ze nooit echt een goede kans gegeven. Wellicht omdat ik er niet helemaal achter stond, ik weet het niet.quote:
[..]
Hoe lang had je ad geprobeerd?
Succes met bellen
Ik weet hoe moeilijk het is, kon het zelf ook pas toen ik het écht niet meer trok. Dat was echt dramatisch.
Van de voorgaande twee keren dat ik hulp heb gezocht, heb ik het één keer zelf gedaan. De eerste keer heeft mijn moeder het geregeld, omdat ze zich zorgen maakte en omdat ze wist dat ik het zelf nooit zou doen
De tweede keer was op aandringen van mijn toenmalige vriendin, omdat ze zich zorgen maakte. Ik vind het nu moeilijk omdat ik er min of meer alleen voor sta. Niet echt natuurlijk, maar dat maak ik mezelf wijs. Ik zadel mensen niet graag op met mijn problemen. Mijn zus weet er tot op zekere hoogte wel van, maar ze heeft geen idee hoe erg het daadwerkelijk met me gesteld is. Ik wil van mijn probleem niet haar probleem maken. Ik kan wel nog bij mijn inmiddels ex-vriendin terecht, want die weet wél wat ik heb doorgemaakt en hoe ik er nu voor sta. Maar ik voel me al gauw bezwaard en het helpt niet echt met het loskomen
Vooralsnog heeft mijn sport een soort van therapeutische werking, maar die 2 x per week is bij lange na niet meer voldoende inmiddels.
Vanwaar de angst voor vuurwerk?
People once tried to make Chuck Norris toilet paper. He said no because Chuck Norris takes crap from NOBODY!!!!
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Onverwachte harde knallen, bang voor verwondingen.quote:
Vanwaar de angst voor vuurwerk?
Ik ga vandaag maar eens vrienden vertellen over m'n (angst)klachten. Ben wel een beetje klaar met dat eromheen draaien. Benieuwd naar de reacties..
Heb je ooit verwondingen gekregen? Of ben je ooit geschrokken van een onverwachte harde knal?quote:
[..]
Onverwachte harde knallen, bang voor verwondingen.
People once tried to make Chuck Norris toilet paper. He said no because Chuck Norris takes crap from NOBODY!!!!
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Succesquote:
Ik ga vandaag maar eens vrienden vertellen over m'n (angst)klachten. Ben wel een beetje klaar met dat eromheen draaien. Benieuwd naar de reacties..
Dit soort dingen vertellen laat echter wel merken wie je echte vrienden zijn, het is niet ondenkbaar dat de reacties die je krijgt, zullen zijn zoals je verwacht had (disclaimer: Ik ken natuurlijk wel jouw vriendenkring niet maar de definities van "vriend" kunnen dan ook zeer sterk uiteenlopen
)Ditquote:
[..]
Onverwachte harde knallen, bang voor verwondingen.
In mijn geval: Vaak genoeg bijna en jaquote:
[..]
Heb je ooit verwondingen gekregen? Of ben je ooit geschrokken van een onverwachte harde knal?
(heb zovaak meegemaakt dat debielen met vuurwerk gingen stunten, 1 voorbeeld is iemand die in een dorpsstraat vuurpijlen horizontaal over de lengte van de straat aan het afschieten was. Over de grond dus )
Ik kruip ook altijd t liefst ver weg als t over vuurwerk afsteken gaat. Die onverwachte knallen kan ik ook niet goed verdragen. Als kind ook al niet trouwens. Ik weet niet eens precies waarom, misschien toch door een heel oud trauma, maar dat had dan weer niks met knallen te maken.quote:
[..]
Succes
Dit soort dingen vertellen laat echter wel merken wie je echte vrienden zijn, het is niet ondenkbaar dat de reacties die je krijgt, zullen zijn zoals je verwacht had (disclaimer: Ik ken natuurlijk wel jouw vriendenkring niet maar de definities van "vriend" kunnen dan ook zeer sterk uiteenlopen
[..]
Dit
[..]
In mijn geval: Vaak genoeg bijna en ja
"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
-Albert Camus.
Nee en ja, uiteraard, elke keer weer. Ik ben ook als de dood voor onweer bijvoorbeeld.quote:
[..]
Heb je ooit verwondingen gekregen? Of ben je ooit geschrokken van een onverwachte harde knal?
Maar dat is angst, het is vaak ongegrond en als je het relativeert niet nodig. En daarom heet het ook een angstSTOORNIS, omdat er bij mij (en vele hier) iets niet klopt aan het relativatievermogen
Tadáá.-Edit- Ik woon dus in zo'n dom boerendorp, waar ze ongetwijfeld aan carbidschieten doen. Nu ligt er in m'n achtertuin zo'n beetje een mooi groot weiland en ik ben als de dood dat ze het carbidschieten daar gaan houden. Het is m'n eerste O&N hier, dus ik weet niet waar ze het houden elk jaar.
Ik trek die harde knallen echt niet, aangezien ik ook nog eens overgevoelig ben voor harde geluiden (naast de angst ervoor dus.).
[ Bericht 10% gewijzigd door #ANONIEM op 12-12-2014 17:11:49 ]
Ja dat is hier ook vaste prik.quote:
[..]
Nee en ja, uiteraard, elke keer weer. Ik ben ook als de dood voor onweer bijvoorbeeld.
Maar dat is angst, het is vaak ongegrond en als je het relativeert niet nodig. En daarom heet het ook een angstSTOORNIS, omdat er bij mij (en vele hier) iets niet klopt aan het relativatievermogen
-Edit- Ik woon dus in zo'n dom boerendorp, waar ze ongetwijfeld aan carbidschieten doen. Nu ligt er in m'n achtertuin zo'n beetje een mooi groot weiland en ik ben als de dood dat ze het carbidschieten daar gaan houden. Het is m'n eerste O&N hier, dus ik weet niet waar ze het houden elk jaar.
Ik trek die harde knallen echt niet, aangezien ik ook nog eens overgevoelig ben voor harde geluiden (naast de angst ervoor dus.).
Al vind ik dat minder vervelend dan de jeugd die de hele dag rondloopt met die illegale dingen.
Van mij mogen ze vuurwerk helemaal afschaffen, en 1 georganiseerde show doen met siervuurwerk.
Maar ja, als je dat zegt dan ben je weer verzuurd enzo.
jezus Roy. Check je Ph waardequote:
[..]
Ja dat is hier ook vaste prik.
Al vind ik dat minder vervelend dan de jeugd die de hele dag rondloopt met die illegale dingen.
Van mij mogen ze vuurwerk helemaal afschaffen, en 1 georganiseerde show doen met siervuurwerk.
Maar ja, als je dat zegt dan ben je weer verzuurd enzo.
Ja ik heb ook een verzandde vagina wat dat aangaat, dus ik hou me maar stil. Ik blijf wel binnen
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 12-12-2014 17:43:33 ]
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 12-12-2014 17:43:33 ]
Ik ben een bittere oude man geworden Art. Al heb ik van vuurwerk nooit de lol begrepen. Als kind ooit 1 jaar ook gedaan, na een uur zijn je handen bevroren en vond ik het aardig saai die rotjes.quote:
[..]
jezus Roy. Check je Ph waarde
Goed, kleine update en wat reflectie.
Maandag dus helemaal gestopt met SSRI. Hele week slecht geslapen, lichamelijk echt gesloopt en een beetje emo. Voor de rest gaat het heel goed.
Ik zat gisteravond in de auto, vanuit mijn werk naar huis. Hardop zat ik na te denken en te reflecteren. Benoemen dat ik verdomd trots op mezelf mag zijn. Een gesprek met mezelf, waar ik hardop alles zei wat ik niet durfde, wat ik al die jaren heb vermeden, wat ik heb gemist. Niet naar een discotheek of kroeg durven, bioscoop, school, noem het maar op. Ik probeerde het wel, maar het was steeds weer een opgave. Bang om de controle te verliezen. En ineens kwam het besef keihard binnen. Ik begon te janken als een kind. Het besef dat angst de helft van mijn leven heeft geregeerd. Maar ook dat ik de laatste 3,5 jaar enorme stappen heb gemaakt.
Tot 3,5 jaar geleden woonde ik nog bij mijn ouders thuis, was werkzoekend. Zocht werk relatief in de buurt. Op een gegeven moment de knoop doorgehakt en maar verder gekeken dan de regio. Een baan gevonden in het oosten van het land, uiteindelijk op eigen benen gaan staan in een vreemde stad. Zelfs een citytrip naar NYC gemaakt met twee vrienden.
Ondertussen van baan gewisseld, promotie gemaakt en sta ik op het punt om in het nieuwe jaar weer te verhuizen. Nooit van tevoren gedacht dat ik, iemand die niet normaal kon functioneren door zijn angststoornis, van het rustige platteland uiteindelijk in Amsterdam terecht zou komen.
Ik heb al die jaren wel geprobeerd dingen te ondernemen. En al die kleine stapjes, al die kleine overwinningen, hebben gezorgd voor meer vertrouwen. Ben ik ervan af? Nee... Maar ik ben van ver gekomen. Op naar een nog beter jaar, op naar 2015.
Maandag dus helemaal gestopt met SSRI. Hele week slecht geslapen, lichamelijk echt gesloopt en een beetje emo. Voor de rest gaat het heel goed.
Ik zat gisteravond in de auto, vanuit mijn werk naar huis. Hardop zat ik na te denken en te reflecteren. Benoemen dat ik verdomd trots op mezelf mag zijn. Een gesprek met mezelf, waar ik hardop alles zei wat ik niet durfde, wat ik al die jaren heb vermeden, wat ik heb gemist. Niet naar een discotheek of kroeg durven, bioscoop, school, noem het maar op. Ik probeerde het wel, maar het was steeds weer een opgave. Bang om de controle te verliezen. En ineens kwam het besef keihard binnen. Ik begon te janken als een kind. Het besef dat angst de helft van mijn leven heeft geregeerd. Maar ook dat ik de laatste 3,5 jaar enorme stappen heb gemaakt.
Tot 3,5 jaar geleden woonde ik nog bij mijn ouders thuis, was werkzoekend. Zocht werk relatief in de buurt. Op een gegeven moment de knoop doorgehakt en maar verder gekeken dan de regio. Een baan gevonden in het oosten van het land, uiteindelijk op eigen benen gaan staan in een vreemde stad. Zelfs een citytrip naar NYC gemaakt met twee vrienden.
Ondertussen van baan gewisseld, promotie gemaakt en sta ik op het punt om in het nieuwe jaar weer te verhuizen. Nooit van tevoren gedacht dat ik, iemand die niet normaal kon functioneren door zijn angststoornis, van het rustige platteland uiteindelijk in Amsterdam terecht zou komen.
Ik heb al die jaren wel geprobeerd dingen te ondernemen. En al die kleine stapjes, al die kleine overwinningen, hebben gezorgd voor meer vertrouwen. Ben ik ervan af? Nee... Maar ik ben van ver gekomen. Op naar een nog beter jaar, op naar 2015.
Dat klinkt goed zegquote:
Goed, kleine update en wat reflectie.
Maandag dus helemaal gestopt met SSRI. Hele week slecht geslapen, lichamelijk echt gesloopt en een beetje emo. Voor de rest gaat het heel goed.
Ik zat gisteravond in de auto, vanuit mijn werk naar huis. Hardop zat ik na te denken en te reflecteren. Benoemen dat ik verdomd trots op mezelf mag zijn. Een gesprek met mezelf, waar ik hardop alles zei wat ik niet durfde, wat ik al die jaren heb vermeden, wat ik heb gemist. Niet naar een discotheek of kroeg durven, bioscoop, school, noem het maar op. Ik probeerde het wel, maar het was steeds weer een opgave. Bang om de controle te verliezen. En ineens kwam het besef keihard binnen. Ik begon te janken als een kind. Het besef dat angst de helft van mijn leven heeft geregeerd. Maar ook dat ik de laatste 3,5 jaar enorme stappen heb gemaakt.
Tot 3,5 jaar geleden woonde ik nog bij mijn ouders thuis, was werkzoekend. Zocht werk relatief in de buurt. Op een gegeven moment de knoop doorgehakt en maar verder gekeken dan de regio. Een baan gevonden in het oosten van het land, uiteindelijk op eigen benen gaan staan in een vreemde stad. Zelfs een citytrip naar NYC gemaakt met twee vrienden.
Ondertussen van baan gewisseld, promotie gemaakt en sta ik op het punt om in het nieuwe jaar weer te verhuizen. Nooit van tevoren gedacht dat ik, iemand die niet normaal kon functioneren door zijn angststoornis, van het rustige platteland uiteindelijk in Amsterdam terecht zou komen.
Ik heb al die jaren wel geprobeerd dingen te ondernemen. En al die kleine stapjes, al die kleine overwinningen, hebben gezorgd voor meer vertrouwen. Ben ik ervan af? Nee... Maar ik ben van ver gekomen. Op naar een nog beter jaar, op naar 2015.
Op naar 2015 ja.
"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
-Albert Camus.
Dank je. Bezwaar is inmiddels ingediend. Ik ben zo blij dat ik het niet alleen hoef te doen.quote:
Ik reageer er morgen nog wel even op, ben nu een beetje te moe maar slaap lekker
Ik weet het, maar dat gevoel blijft.quote:
[..]
Niks mis met gewoon afwisselen
Heel lullig voor je vader, maar je kan hem niet altijd uit de brand helpen, hij zal het ook (deels) zelf moeten doen waarmee ik wil zeggen dat je niet verantwoordelijk voor de hele wereld kan zijn
Maar dit is iets dat je van tevoren weet - dat het niet zeker is dat je overtuiging klopt. En je hebt de mogelijkheid om daar rekening mee te houden, waarom zou je dat dan niet doen?quote:[..]
Dit dus
En altijd zijn het die idioten die met vuurwerk spelen
[..]
Het is niet erg om soms een foutje te maken Kuo, niemand kan perfect zijn
Ik maak soms ook wel eens een (inschattings)fout maar dan is er gewoonlijk nog geen man overboord
Ah zo, nou succes danquote:[..]
Nou, dat was meer een impulsieve ingeving
[..]
Het ding is, ze hebben allemaal hun eigen kringetje, maar goed er is dit jaar wel een redelijke kans dat het me gaat lukken ook
Misschien helpt aandringen van de mensen in dit topic dan?quote:
[..]
Eh, ik meen me te herinneren dat het 6-8 weken duurt tot je wat van de effecten merkt, toch? Sorry, mijn geheugen is echt verschrikkelijk de laatste tijd
[..]
Ik meen 6 tot 8, misschien 10 weken? Ongeveer tot dezelfde tijd die nodig is om echt een verschil te merken. Ik heb ze nooit echt een goede kans gegeven. Wellicht omdat ik er niet helemaal achter stond, ik weet het niet.
Van de voorgaande twee keren dat ik hulp heb gezocht, heb ik het één keer zelf gedaan. De eerste keer heeft mijn moeder het geregeld, omdat ze zich zorgen maakte en omdat ze wist dat ik het zelf nooit zou doen
Ik vind het nu moeilijk omdat ik er min of meer alleen voor sta. Niet echt natuurlijk, maar dat maak ik mezelf wijs. Ik zadel mensen niet graag op met mijn problemen. Mijn zus weet er tot op zekere hoogte wel van, maar ze heeft geen idee hoe erg het daadwerkelijk met me gesteld is. Ik wil van mijn probleem niet haar probleem maken. Ik kan wel nog bij mijn inmiddels ex-vriendin terecht, want die weet wél wat ik heb doorgemaakt en hoe ik er nu voor sta. Maar ik voel me al gauw bezwaard en het helpt niet echt met het loskomen
Vooralsnog heeft mijn sport een soort van therapeutische werking, maar die 2 x per week is bij lange na niet meer voldoende inmiddels.
Het voordeel van hulpverleners is dat je je niet bezwaard hoeft te voelen, zij krijgen er immers voor betaald en kiezen ervoor om andermans problemen aan te horen (al voel ik me toch vaak schuldig naar mijn psycholoog).
Jammer dat je net op dat moment bent gestopt. Je hoeft natuurlijk niet per se aan de medicatie.
Ik vind de angst voor vuurwerk wel gegrond hoor.quote:
[..]
Nee en ja, uiteraard, elke keer weer. Ik ben ook als de dood voor onweer bijvoorbeeld.
Maar dat is angst, het is vaak ongegrond en als je het relativeert niet nodig. En daarom heet het ook een angstSTOORNIS, omdat er bij mij (en vele hier) iets niet klopt aan het relativatievermogen
-Edit- Ik woon dus in zo'n dom boerendorp, waar ze ongetwijfeld aan carbidschieten doen. Nu ligt er in m'n achtertuin zo'n beetje een mooi groot weiland en ik ben als de dood dat ze het carbidschieten daar gaan houden. Het is m'n eerste O&N hier, dus ik weet niet waar ze het houden elk jaar.
Ik trek die harde knallen echt niet, aangezien ik ook nog eens overgevoelig ben voor harde geluiden (naast de angst ervoor dus.).
Ik moest even opzoeken wat dat carbid schieten is. Misschien kun je ergens informeren waar ze dat gaan doen?
Why are you wearing that stupid man suit?
Dat snap ik. Waar heb je last van, depressie? En wat heb je al geprobeerd aan behandelmethoden?quote:
[..]
Willen is een groot woord. Heb het al twee keer eerder geprobeerd, zonder resultaat
Ignorance is bliss
Fuck man, ik ben echt trots op je, goed gedaan! Fijn om te zien hoe het confronteren van je angst er toch voor kan zorgen dat het minder wordt. Er komt zo'n fundament van rust en vertrouwen te liggen waar je niet snel meer vanaf gestoot kan worden. Ga zo door man!quote:
Goed, kleine update en wat reflectie.
Maandag dus helemaal gestopt met SSRI. Hele week slecht geslapen, lichamelijk echt gesloopt en een beetje emo. Voor de rest gaat het heel goed.
Ik zat gisteravond in de auto, vanuit mijn werk naar huis. Hardop zat ik na te denken en te reflecteren. Benoemen dat ik verdomd trots op mezelf mag zijn. Een gesprek met mezelf, waar ik hardop alles zei wat ik niet durfde, wat ik al die jaren heb vermeden, wat ik heb gemist. Niet naar een discotheek of kroeg durven, bioscoop, school, noem het maar op. Ik probeerde het wel, maar het was steeds weer een opgave. Bang om de controle te verliezen. En ineens kwam het besef keihard binnen. Ik begon te janken als een kind. Het besef dat angst de helft van mijn leven heeft geregeerd. Maar ook dat ik de laatste 3,5 jaar enorme stappen heb gemaakt.
Tot 3,5 jaar geleden woonde ik nog bij mijn ouders thuis, was werkzoekend. Zocht werk relatief in de buurt. Op een gegeven moment de knoop doorgehakt en maar verder gekeken dan de regio. Een baan gevonden in het oosten van het land, uiteindelijk op eigen benen gaan staan in een vreemde stad. Zelfs een citytrip naar NYC gemaakt met twee vrienden.
Ondertussen van baan gewisseld, promotie gemaakt en sta ik op het punt om in het nieuwe jaar weer te verhuizen. Nooit van tevoren gedacht dat ik, iemand die niet normaal kon functioneren door zijn angststoornis, van het rustige platteland uiteindelijk in Amsterdam terecht zou komen.
Ik heb al die jaren wel geprobeerd dingen te ondernemen. En al die kleine stapjes, al die kleine overwinningen, hebben gezorgd voor meer vertrouwen. Ben ik ervan af? Nee... Maar ik ben van ver gekomen. Op naar een nog beter jaar, op naar 2015.
Ignorance is bliss
Over dat vuurwerk, schrikachtigheid is gewoon een kenmerk van angst/depressie. Ik denk niet dat je daar zoveel achter moet zoeken..
Ja, ik zit me alleenmaar zorgen te maken of alles goed komt. Hele dag is erdoor verpestquote:
Kerst
Beleven jullie dat ook zo?
:')
Sinds juni, dus dat is best lang naar mijn aanvoelen. Heb nu twee keer verteld over dat het voor mij moeilijk is om dingen in (die) groep te zeggen, maar daar wordt niet veel mee gedaan. Ik snap dat ik het eigenlijk zelf moet doen en moet leren om dingen uit mezelf te zeggen, maar bfl, lastig. Wat zijn mentorgesprekken? Ik zit in het Belgisch systeem, dus niet alles is hetzelfde.quote:
[..]
Hoe lang doe je die therapie? Want het kan lang duren voordat het aanslaat. En dat je niet weet waar je moet beginnen, is juist iets dat je kunt vertellen bij therapie, zodat je daar hulp bij kunt krijgen. Heb je geen mentorgesprekken of zo?
Enig idee waarom die pauze zo lang duurt?
[..]
Lange pauze vanwege de nationale staking morgen in België en daarna wegens de kerstvakantie.
Leuk om te lezenquote:
Goed, kleine update en wat reflectie.
Maandag dus helemaal gestopt met SSRI. Hele week slecht geslapen, lichamelijk echt gesloopt en een beetje emo. Voor de rest gaat het heel goed.
Ik zat gisteravond in de auto, vanuit mijn werk naar huis. Hardop zat ik na te denken en te reflecteren. Benoemen dat ik verdomd trots op mezelf mag zijn. Een gesprek met mezelf, waar ik hardop alles zei wat ik niet durfde, wat ik al die jaren heb vermeden, wat ik heb gemist. Niet naar een discotheek of kroeg durven, bioscoop, school, noem het maar op. Ik probeerde het wel, maar het was steeds weer een opgave. Bang om de controle te verliezen. En ineens kwam het besef keihard binnen. Ik begon te janken als een kind. Het besef dat angst de helft van mijn leven heeft geregeerd. Maar ook dat ik de laatste 3,5 jaar enorme stappen heb gemaakt.
Tot 3,5 jaar geleden woonde ik nog bij mijn ouders thuis, was werkzoekend. Zocht werk relatief in de buurt. Op een gegeven moment de knoop doorgehakt en maar verder gekeken dan de regio. Een baan gevonden in het oosten van het land, uiteindelijk op eigen benen gaan staan in een vreemde stad. Zelfs een citytrip naar NYC gemaakt met twee vrienden.
Ondertussen van baan gewisseld, promotie gemaakt en sta ik op het punt om in het nieuwe jaar weer te verhuizen. Nooit van tevoren gedacht dat ik, iemand die niet normaal kon functioneren door zijn angststoornis, van het rustige platteland uiteindelijk in Amsterdam terecht zou komen.
Ik heb al die jaren wel geprobeerd dingen te ondernemen. En al die kleine stapjes, al die kleine overwinningen, hebben gezorgd voor meer vertrouwen. Ben ik ervan af? Nee... Maar ik ben van ver gekomen. Op naar een nog beter jaar, op naar 2015.
.Ivm Kerst- en Nieuw: dit jaar kijk ik er minder naar tegenop dan anders. Besef wel dat ik mij vorig jaar best eenzaam voelde en dit jaar toch heel wat nieuwe mensen heb leren kennen, die meer contact met mij houden dan mijn oude vrienden met wie ik toen krampachtig contact probeerde te houden. Komt ook omdat die nieuwe vlakbij wonen, wat afspreken zoveel gemakkelijker maakt, maar dan nog.
Ha, ik heb inderdaad wel een stok achter de deur nodig, ik ken mezelfquote:
[..]
Misschien helpt aandringen van de mensen in dit topic dan?
Het voordeel van hulpverleners is dat je je niet bezwaard hoeft te voelen, zij krijgen er immers voor betaald en kiezen ervoor om andermans problemen aan te horen (al voel ik me toch vaak schuldig naar mijn psycholoog).
Jammer dat je net op dat moment bent gestopt. Je hoeft natuurlijk niet per se aan de medicatie.
[..]
Ik heb mezelf voorgenomen, en aan mijn ex beloofd, dat ik morgen mijn zus ga vertellen hoe de vork precies in de steel zit. Ze weet de grote lijnen, maar de verontrustende details heb ik haar vooralsnog bespaard. Ik ben bang dat ik morgen niet uit mijn woorden kan komen of het minder erg doe voorkomen dan dat het is, maar ik ga het wel proberen. Ik weet rationeel gezien ook best dat ik me niet bezwaard hoef te voelen, maar toch praat ik er niet graag over en wil ik mensen al helemaal niet opzadelen met mijn problemen. Dat heeft waarschijnlijk te maken met een zekere trots of zo. Vroeger dacht ik altijd wel dat ik het alleen kon etc, dus de teleurstelling was nogal groot toen bleek dat dat helaas niet zo was.
Depressie inderdaad. Al geruime tijd. Ben heel vroeger, een jaar of 10 geleden, naar een of andere therapeute gegaan op aanraden van mijn moeder. Weer hetzelfde; Het luchtte eventjes op, maar verbeterde niets constructiefs. Jaren later heeft mijn moeder een afspraak gemaakt bij de huisarts om me door te laten verwijzen naar een psycholoog, omdat ze zich zorgen maakte. Terwijl ik daar onder behandeling was, overleed mijn moeder. Niet lang daarna ben ik gestopt met de therapie, omdat het voor mij niets concreet veranderde.quote:
[..]
Dat snap ik. Waar heb je last van, depressie? En wat heb je al geprobeerd aan behandelmethoden?
Twee jaar later op aanraden van mijn toenmalige vriendin wéér hulp ingeschakeld en ben toen beland bij een psycholoog van het GGZ. Na een tijd gesprekstherapie ook de stap genomen naar medicatie. Dat heb ik, om onduidelijke redenen, niet heel lang volgehouden en de kans gegeven om te werken.
En nu ben ik weer terug bij af.
Goed plan om eerst eens met je zus te gaan praten. En misschien is medicatie wel een goede stap. proberen kan altijd toch?
"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
-Albert Camus.
Herkenbaar.quote:
[..]
Ik weet rationeel gezien ook best dat ik me niet bezwaard hoef te voelen, maar toch praat ik er niet graag over en wil ik mensen al helemaal niet opzadelen met mijn problemen. Dat heeft waarschijnlijk te maken met een zekere trots of zo. Vroeger dacht ik altijd wel dat ik het alleen kon etc, dus de teleurstelling was nogal groot toen bleek dat dat helaas niet zo was.
[..]
Wellicht een rare vraag.
Ik slik antidepressiva + oxazepam voor mijn angst/paniek aanvallen. (en milde depressie). Vandaag voor het eerst Citalopram 10 mg ingenomen .. behalve een droge mond en soms een dronken loopje heb ik eigenlijk geen last van andere bijwerkingen.
Worden de bijwerkingen alleen maar erger naar mate ik dit vaker neem, of heb ik "mazzel" en houd ik waarschijnlijk alleen voorlopig die droge mond + dronken loopje?
Ik slik antidepressiva + oxazepam voor mijn angst/paniek aanvallen. (en milde depressie). Vandaag voor het eerst Citalopram 10 mg ingenomen .. behalve een droge mond en soms een dronken loopje heb ik eigenlijk geen last van andere bijwerkingen.
Worden de bijwerkingen alleen maar erger naar mate ik dit vaker neem, of heb ik "mazzel" en houd ik waarschijnlijk alleen voorlopig die droge mond + dronken loopje?
Dat zul je moeten afwachten, het is niet te voorspellen. Het kan best dat de bijwerkingen erger worden na een paar dagen en je er nog weken last van hebt, maar het kan ook zijn dat het hetzelfde blijft of je vanaf de tweede pil nergens meer last van hebt.quote:
Wellicht een rare vraag.
Ik slik antidepressiva + oxazepam voor mijn angst/paniek aanvallen. (en milde depressie). Vandaag voor het eerst Citalopram 10 mg ingenomen .. behalve een droge mond en soms een dronken loopje heb ik eigenlijk geen last van andere bijwerkingen.
Worden de bijwerkingen alleen maar erger naar mate ik dit vaker neem, of heb ik "mazzel" en houd ik waarschijnlijk alleen voorlopig die droge mond + dronken loopje?
Why are you wearing that stupid man suit?
Sturen jullie wel eens e-mails naar hulpverleners? Wat voor aanhef gebruik je dan?
In principe vind ik: formeel is altijd goed (bij docenten en studieadviseurs van de uni begin ik altijd met 'geachte ...'), maar als het gaat om mensen die ik regelmatig spreek en ook bij de voornaam zou noemen lijkt dat me zo gek. Dus ik begin altijd met 'Dag/Hallo' en dan de voornaam. Is dat raar?
In principe vind ik: formeel is altijd goed (bij docenten en studieadviseurs van de uni begin ik altijd met 'geachte ...'), maar als het gaat om mensen die ik regelmatig spreek en ook bij de voornaam zou noemen lijkt dat me zo gek. Dus ik begin altijd met 'Dag/Hallo' en dan de voornaam. Is dat raar?
Why are you wearing that stupid man suit?
Ik ben zelf overgestapt op andere AD, na een week of 4 werden de bijwerkingen minder. Bij mijn vorige start duurde het ook een paar weken, ook na elke verhoging. Ik zou dus rekening houden met een aantal weken bijwerkingen. Het is vaak wel flink doorzetten om die weken door te komen, gebruik desnoods ook die oxazepam daarvoor in overleg met je arts.quote:
Wellicht een rare vraag.
Ik slik antidepressiva + oxazepam voor mijn angst/paniek aanvallen. (en milde depressie). Vandaag voor het eerst Citalopram 10 mg ingenomen .. behalve een droge mond en soms een dronken loopje heb ik eigenlijk geen last van andere bijwerkingen.
Worden de bijwerkingen alleen maar erger naar mate ik dit vaker neem, of heb ik "mazzel" en houd ik waarschijnlijk alleen voorlopig die droge mond + dronken loopje?
"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
-Albert Camus.
Ik gebruik ook 'Hallo" of soms 'goedemorgen'quote:
Sturen jullie wel eens e-mails naar hulpverleners? Wat voor aanhef gebruik je dan?
In principe vind ik: formeel is altijd goed (bij docenten en studieadviseurs van de uni begin ik altijd met 'geachte ...'), maar als het gaat om mensen die ik regelmatig spreek en ook bij de voornaam zou noemen lijkt dat me zo gek. Dus ik begin altijd met 'Dag/Hallo' en dan de voornaam. Is dat raar?
"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
-Albert Camus.
Wat mij betreft is "Hallo/Hoihoi" +voornaam niet zo raar, ik heb al meerdere jaren dezelfde hulpverlener en ken hun achternaam nauwelijksquote:
Sturen jullie wel eens e-mails naar hulpverleners? Wat voor aanhef gebruik je dan?
In principe vind ik: formeel is altijd goed (bij docenten en studieadviseurs van de uni begin ik altijd met 'geachte ...'), maar als het gaat om mensen die ik regelmatig spreek en ook bij de voornaam zou noemen lijkt dat me zo gek. Dus ik begin altijd met 'Dag/Hallo' en dan de voornaam. Is dat raar?
Ook als mij gevraagd wordt wie mijn begeleider is, noem ik altijd de voornaam
Overigens stuur ik vrijwel nooit emails, liever bel ik ze op en als dat niet lukt, wacht ik gewoon tot de eerstvolgende afspraak. Als het dringend is, probeer ik een ander om advies te vragen.
Bij mij is het niet veel anders hoor. Ik kan door de onweer of vuurwerk lopen zonder ook maar 1 keer te schrikken. Ik voel die prikkel niet. Ik schrik dan ook niet. Het is alsof mijn hersenpan niet de prikkel kan verwerken.quote:
Nee en ja, uiteraard, elke keer weer. Ik ben ook als de dood voor onweer bijvoorbeeld.
Maar dat is angst, het is vaak ongegrond en als je het relativeert niet nodig. En daarom heet het ook een angstSTOORNIS, omdat er bij mij (en vele hier) iets niet klopt aan het relativatievermogen
People once tried to make Chuck Norris toilet paper. He said no because Chuck Norris takes crap from NOBODY!!!!
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Of misschien ben je daar gewoonweg niet gevoelig genoeg voor, geef me wat van dat talentquote:
[..]
Bij mij is het niet veel anders hoor. Ik kan door de onweer of vuurwerk lopen zonder ook maar 1 keer te schrikken. Ik voel die prikkel niet. Ik schrik dan ook niet. Het is alsof mijn hersenpan niet de prikkel kan verwerken.
Citalopram wordt over het algemeen wel wat beter verdragen dan fluoxetine. Hopelijk geldt dat ook voor RBWO.quote:
[..]
Ik ben zelf overgestapt op andere AD, na een week of 4 werden de bijwerkingen minder. Bij mijn vorige start duurde het ook een paar weken, ook na elke verhoging. Ik zou dus rekening houden met een aantal weken bijwerkingen. Het is vaak wel flink doorzetten om die weken door te komen, gebruik desnoods ook die oxazepam daarvoor in overleg met je arts.
quote:
[..]
Ik gebruik ook 'Hallo" of soms 'goedemorgen'
quote:
[..]
Wat mij betreft is "Hallo/Hoihoi" +voornaam niet zo raar, ik heb al meerdere jaren dezelfde hulpverlener en ken hun achternaam nauwelijks
Ook als mij gevraagd wordt wie mijn begeleider is, noem ik altijd de voornaam
Overigens stuur ik vrijwel nooit emails, liever bel ik ze op en als dat niet lukt, wacht ik gewoon tot de eerstvolgende afspraak. Als het dringend is, probeer ik een ander om advies te vragen.
Thanks mensenquote:
Ik begin met 'hallo' en dan gewoon tekst. Ik vind de voornaam raar staan dus laat ik t gewoon weg
Ik heb een nieuw recept voor mirtazapine nodig, vind mailen daarvoor toch handiger (en minder eng) dan bellen. Maar dat ben ik dus al een tijdje aan het uitstellen
Why are you wearing that stupid man suit?
Ik vind de aanhef bij dergelijke mails (praktische infO naar mijn psych) ook gek. Ben van "geachte heer x" naar "beste [voornaam]" gegaan, maar het voelt nog steeds wat gek. Ik zeg zijn naam ook nooit.
Een beetje in diezelfde sfeer: ik vind het altijd heel unheimlich als iemand in een gesprek mij plots aanspreekt met mijn voornaam. Herkent iemand dit?
Een beetje in diezelfde sfeer: ik vind het altijd heel unheimlich als iemand in een gesprek mij plots aanspreekt met mijn voornaam. Herkent iemand dit?
Ik vind ook niets echt 'normaal' klinken.quote:
Ik vind de aanhef bij dergelijke mails (praktische infO naar mijn psych) ook gek. Ben van "geachte heer x" naar "beste [voornaam]" gegaan, maar het voelt nog steeds wat gek. Ik zeg zijn naam ook nooit.
Een beetje in diezelfde sfeer: ik vind het altijd heel unheimlich als iemand in een gesprek mij plots aanspreekt met mijn voornaam. Herkent iemand dit?
En ja! Dat heb ik ook.
Why are you wearing that stupid man suit?
He jongens en meisjes, komen jullie hier ook even stemmen?
R&P / Bespreektopic R&P-verkiezingen 2014!
R&P / Bespreektopic R&P-verkiezingen 2014!
Hoi!quote:
[..]
Ik ben zelf overgestapt op andere AD, na een week of 4 werden de bijwerkingen minder. Bij mijn vorige start duurde het ook een paar weken, ook na elke verhoging. Ik zou dus rekening houden met een aantal weken bijwerkingen. Het is vaak wel flink doorzetten om die weken door te komen, gebruik desnoods ook die oxazepam daarvoor in overleg met je arts.
Duidelijk!
Ik slik nu 3 dagen Citalopram en moet toegeven.. het valt me alles mee. Heb wel gedurende de hele dag last van een droge mond. Vooral de eerste twee uur zweet ik om niets en af en toe een beetje een dronkemans loopje.. behalve dat merk ik er eigenlijk nog niets van (de bijwerkingen).
Reden dat ik dit slik is vanwege het feit dat ik een angststoornis heb. Doordat de afgelopen paar maanden heel erg vervelend waren kreeg ik vanuit het niets een paniekaanval (nouja vanuit het niets..). Dit resulteerde in dat ik bang werd voor de paniekaanval.
Uiteindelijk hebben we EMDR gedaan waardoor de paniekaanvallen een stuk minder waren maar ik mij nogal "vervreemd" voelde van alles.. kan de vinger er niet op leggen.. teveel aan het nadenken en minder in het "nu" leven. Wat weer resulteerde in dat ik het behoorlijk negatief allemaal begon te zien.
Vandaar de citalopram
Ik ben benieuwd of het je gaat helpen. Ik heb een periode gehad waarbij de paniekaanvallen dagelijks kwamen. Dan moet je wel iets nemen, want anders hou je het niet vol. EMDR heeft mij wel geholpen. Heb je nog wel therapie ernaast?quote:
[..]
Hoi!
Duidelijk!
Ik slik nu 3 dagen Citalopram en moet toegeven.. het valt me alles mee. Heb wel gedurende de hele dag last van een droge mond. Vooral de eerste twee uur zweet ik om niets en af en toe een beetje een dronkemans loopje.. behalve dat merk ik er eigenlijk nog niets van (de bijwerkingen).
Reden dat ik dit slik is vanwege het feit dat ik een angststoornis heb. Doordat de afgelopen paar maanden heel erg vervelend waren kreeg ik vanuit het niets een paniekaanval (nouja vanuit het niets..). Dit resulteerde in dat ik bang werd voor de paniekaanval.
Uiteindelijk hebben we EMDR gedaan waardoor de paniekaanvallen een stuk minder waren maar ik mij nogal "vervreemd" voelde van alles.. kan de vinger er niet op leggen.. teveel aan het nadenken en minder in het "nu" leven. Wat weer resulteerde in dat ik het behoorlijk negatief allemaal begon te zien.
Vandaar de citalopram
"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
-Albert Camus.
Het gaat de laatste tijd redelijk goed met me psychisch gezien dan.
Ben eventjes zelfstandig buiten geweest en ik voelde me niet zo bang als jaren geleden.
Zelfs nog een kort gesprekje gehad ging niet echt ergens over maar toch.
Financieel is het minder de roebel is in elkaar gezakt zelfs al gaat die omhoog maakt dat niet uit.
Denk nog na om met een parttime studie te beginnen maar heb er voorlopig geen geld voor.
Ben eventjes zelfstandig buiten geweest en ik voelde me niet zo bang als jaren geleden.
Zelfs nog een kort gesprekje gehad ging niet echt ergens over maar toch.
Financieel is het minder de roebel is in elkaar gezakt zelfs al gaat die omhoog maakt dat niet uit.
Denk nog na om met een parttime studie te beginnen maar heb er voorlopig geen geld voor.
EMDR heeft mij inderdaad ook veel geholpen. Heb nog wel wat last van "vervreemding" maar dat word wel minder.quote:
[..]
Ik ben benieuwd of het je gaat helpen. Ik heb een periode gehad waarbij de paniekaanvallen dagelijks kwamen. Dan moet je wel iets nemen, want anders hou je het niet vol. EMDR heeft mij wel geholpen. Heb je nog wel therapie ernaast?
Ik nam nu 3 dagen citalopram om 13:00 in maar wil wisselen naar de avond (rond 19:00 tot 00:00 heb ik namelijk echt een goede periode).
Zou ik zomaar kunnen wisselen na 3 dagen van 13:00 naar 22:00?
Ik volg ook nog cognitieve gedragstherapie erbij
Moet kunnen, ik ben van 's ochtends naar 's avonds veranderd zonder problemen te hebben.quote:
[..]
EMDR heeft mij inderdaad ook veel geholpen. Heb nog wel wat last van "vervreemding" maar dat word wel minder.
Ik nam nu 3 dagen citalopram om 13:00 in maar wil wisselen naar de avond (rond 19:00 tot 00:00 heb ik namelijk echt een goede periode).
Zou ik zomaar kunnen wisselen na 3 dagen van 13:00 naar 22:00?
Ik volg ook nog cognitieve gedragstherapie erbij
Ja dit is naar, maar toch denk ik dat je er goed aan hebt gedaan. Je kunt niet samen met iemand zijn en echt iets hebben zonder al je kenmerken, tijdelijk of niet, op tafel te hebben.quote:
[..]
Gedaan en sindsdien is het contact een stuk minder geworden.
Hoe gaat het nu?
Ignorance is bliss
Verdorie wat ben ik blij en vrolijk tegelijk. Woensdag op stap geweest met wat Duitse vrienden van me en toen de hele avond geweest met een meisje dat ik al eerder, let's say 'geregeld' heb. Ik weet niet wat er nu anders was, maar het klikte heel goed. Heb haar nog naar huis gebracht en hebben daar nog 3 kwartier gepraat enzo. Sindsien ook steeds contact, ben smoorverliefd momenteel. :8 Lang geleden dit.
Nu probeer ik niet te hard van stapel te lopen, maar we spreken na de vakantie iets af. Ze gaat eerst naar d'r ouders in DL. Ben wel zenuwachtig om toch closer te worden en haar eventueel alles te vertellen over mezelf enzo. Ook mijn relatief lage libido is niet iets waar mijn zelfvertrouwen nou groter van wordt momenteel.
Dubbele tijden maar het voelt ook wel heel fijn.
Nu probeer ik niet te hard van stapel te lopen, maar we spreken na de vakantie iets af. Ze gaat eerst naar d'r ouders in DL. Ben wel zenuwachtig om toch closer te worden en haar eventueel alles te vertellen over mezelf enzo. Ook mijn relatief lage libido is niet iets waar mijn zelfvertrouwen nou groter van wordt momenteel.
Dubbele tijden maar het voelt ook wel heel fijn.
Ignorance is bliss
Nou ik ben veranderd naar 21:30. Slikte 3 dagen Citalopram om 13:00 en ben naar 21:30 gegaan.quote:
[..]
Moet kunnen, ik ben van 's ochtends naar 's avonds veranderd zonder problemen te hebben.
Heb nu wel een rare "bijwerking" .. rond een uurtje of 01:00 kreeg ik ineens een (tja hoe leg ik dit uit..) hersenschok/brainzap? Voor een kwart seconde hoorde ik een "knal" (in mijn hoofd blijkbaar) en schopte ik met beide benen omhoog
.Iemand een idee waar ik het over heb? Of heeft iemand dit ook met het opstarten van een SSRI?
Gaaf man, goed bezig!quote:
Verdorie wat ben ik blij en vrolijk tegelijk. Woensdag op stap geweest met wat Duitse vrienden van me en toen de hele avond geweest met een meisje dat ik al eerder, let's say 'geregeld' heb. Ik weet niet wat er nu anders was, maar het klikte heel goed. Heb haar nog naar huis gebracht en hebben daar nog 3 kwartier gepraat enzo. Sindsien ook steeds contact, ben smoorverliefd momenteel. :8 Lang geleden dit.
Nu probeer ik niet te hard van stapel te lopen, maar we spreken na de vakantie iets af. Ze gaat eerst naar d'r ouders in DL. Ben wel zenuwachtig om toch closer te worden en haar eventueel alles te vertellen over mezelf enzo. Ook mijn relatief lage libido is niet iets waar mijn zelfvertrouwen nou groter van wordt momenteel.
Dubbele tijden maar het voelt ook wel heel fijn.
Laatste keer dat ik contact met haar had is alweer een week geleden. Denk gelukkig niet veel meer aan haar.quote:
[..]
Ja dit is naar, maar toch denk ik dat je er goed aan hebt gedaan. Je kunt niet samen met iemand zijn en echt iets hebben zonder al je kenmerken, tijdelijk of niet, op tafel te hebben.
Wisselvallig. Vorig weekend was echt kut; o.a. twee vrienden over m'n problemen verteld en ondanks de steun, bleef ik het pijnlijk vinden.quote:Hoe gaat het nu?
Gisteren daarentegen ging het bijvoorbeeld prima; amper angstklachten gehad. Vandaag weer iets onrustiger wat dat betreft. Als het dan beter gaat, ga ik me te veel afvragen hoe dat dan komt en alles weer analyseren.
Daar word ik ook zo moe van.
Ik had gisteravond weer paniekaanvallen
"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
-Albert Camus.
Lijkt op een bijwerking, je lijf dacht dat je er weer mee ging stoppen denk ik. Gaat vast over als je een paar dagen die medicijnen op dezelfde tijd hebt genomen.quote:
[..]
Nou ik ben veranderd naar 21:30. Slikte 3 dagen Citalopram om 13:00 en ben naar 21:30 gegaan.
Heb nu wel een rare "bijwerking" .. rond een uurtje of 01:00 kreeg ik ineens een (tja hoe leg ik dit uit..) hersenschok/brainzap? Voor een kwart seconde hoorde ik een "knal" (in mijn hoofd blijkbaar) en schopte ik met beide benen omhoog
Iemand een idee waar ik het over heb? Of heeft iemand dit ook met het opstarten van een SSRI?
"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
-Albert Camus.
Leuk, geniet maar van het verliefde gevoel. Mocht ze afknappen op jouw problemen, weet je ook meteen dat ze niemand voor jou is (maar het is wel heel eng om zoiets te vertellen). Je libido komt waarschijnlijk ook wel terug naarmate jullie closer worden.quote:
Verdorie wat ben ik blij en vrolijk tegelijk. Woensdag op stap geweest met wat Duitse vrienden van me en toen de hele avond geweest met een meisje dat ik al eerder, let's say 'geregeld' heb. Ik weet niet wat er nu anders was, maar het klikte heel goed. Heb haar nog naar huis gebracht en hebben daar nog 3 kwartier gepraat enzo. Sindsien ook steeds contact, ben smoorverliefd momenteel. :8 Lang geleden dit.
Nu probeer ik niet te hard van stapel te lopen, maar we spreken na de vakantie iets af. Ze gaat eerst naar d'r ouders in DL. Ben wel zenuwachtig om toch closer te worden en haar eventueel alles te vertellen over mezelf enzo. Ook mijn relatief lage libido is niet iets waar mijn zelfvertrouwen nou groter van wordt momenteel.
Dubbele tijden maar het voelt ook wel heel fijn.
Hoe reageerden je vrienden? En helpt de analyse je ergens mee of is het eerder tobben?quote:
Wisselvallig. Vorig weekend was echt kut; o.a. twee vrienden over m'n problemen verteld en ondanks de steun, bleef ik het pijnlijk vinden.
Gisteren daarentegen ging het bijvoorbeeld prima; amper angstklachten gehad. Vandaag weer iets onrustiger wat dat betreft. Als het dan beter gaat, ga ik me te veel afvragen hoe dat dan komt en alles weer analyseren.
Rotquote:
Ik had gisteravond weer paniekaanvallen
. Sterkte. Weet je wat het heeft uitgelokt?Hier gaat het goed... zolang ik niet alleen ben. Waardoor ik leuke dingen (lezen) en nuttige dingen (administratie, lessen leren) niet gedaan krijg. En dat terwijl ik vroeger het leuk vond om alleen te zijn...
Thanks. Ik ben bezig met nieuwe medicijnen, maar blijkbaar werkt het nog niet goed. Denk dat ik maar ga overleggen over een hogere dosering.quote:
Rot
Hier gaat het goed... zolang ik niet alleen ben. Waardoor ik leuke dingen (lezen) en nuttige dingen (administratie, lessen leren) niet gedaan krijg. En dat terwijl ik vroeger het leuk vond om alleen te zijn...
Alleen zijn is lastig als je je niet zo goed voelt, ik ken dat ook. Misschien weer langzaam aan wennen?
"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
-Albert Camus.
Schrokken ervan, hadden ze niet verwacht. Verder niet al te lang over gehad.quote:
[..]
Hoe reageerden je vrienden? En helpt de analyse je ergens mee of is het eerder tobben?
Dat analyseren helpt niet. Ik begin erdoor te twijfelen en leg mezelf alleen maar druk op. Terwijl het eigenlijk helemaal niet zo slecht ging.
Als je er meer over vertelt, kunnen we misschien beter reageren?quote:
"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
-Albert Camus.
Ditquote:
[..]
Als je er meer over vertelt, kunnen we misschien beter reageren?
Aan die vage reacties hebben we niet zoveel en wel om deze reden
Gisteren echt een topavond gehad. Doel is om dat vandaag dan niet weer te gaan analyseren, maar gewoon te genieten.
Dat vind ik ook lastig. Om achteraf niet te gaan nadenken of je t allemaal wel goed hebt gedaan enzo.quote:
Gisteren echt een topavond gehad. Doel is om dat vandaag dan niet weer te gaan analyseren, maar gewoon te genieten.
"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
-Albert Camus.
Nou.. zit nu op 6 dagen Citalopram 10mg en 2x 10mg oxazepam per dag.. heb zelf niet echt het gevoel dat het verbeterd.. omgeving om mij heen zegt dat ze zeker merken dat ik al verander.
Voel me nog steeds rusteloos en krijg af en toe vlagen van depersonalisatie (Ik denk dat de wereld dan langs me heen gaat en ik gewoon blijf staan.. of droom oid).
Ach.. antidepressiva moet gewoon wat meer tijd krijgen gok ik.. die tijd is alleen zo "bluh"
Voel me nog steeds rusteloos en krijg af en toe vlagen van depersonalisatie (Ik denk dat de wereld dan langs me heen gaat en ik gewoon blijf staan.. of droom oid).
Ach.. antidepressiva moet gewoon wat meer tijd krijgen gok ik.. die tijd is alleen zo "bluh"
Misschien helpt het je te relativeren als je weet -wat- zij aan jou veranderd vinden?quote:
Nou.. zit nu op 6 dagen Citalopram 10mg en 2x 10mg oxazepam per dag.. heb zelf niet echt het gevoel dat het verbeterd.. omgeving om mij heen zegt dat ze zeker merken dat ik al verander.
Voel me nog steeds rusteloos en krijg af en toe vlagen van depersonalisatie (Ik denk dat de wereld dan langs me heen gaat en ik gewoon blijf staan.. of droom oid).
Ach.. antidepressiva moet gewoon wat meer tijd krijgen gok ik.. die tijd is alleen zo "bluh"
Geen behoefte om alle persoonlijke dingen op een openbaar forum te gooien.quote:
[..]
Dit
Aan die vage reacties hebben we niet zoveel en wel om deze reden
Ik ben wat "positiever" geworden zeggen ze. Normaal gesproken was ik zeer negatief, voelde ik me niet "een" met mezelf(dacht dat de wereld één grote droom was). Lag veel op bed. Had paniekaanvallen (3-4 per dag)quote:
[..]
Misschien helpt het je te relativeren als je weet -wat- zij aan jou veranderd vinden?
Nu ben ik iets "actiever". Ik kom weer vaker naar beneden, ben wat gezelliger. Neem wat meer initiatief. Heb minder het gevoel dat de wereld een "droom" is dus daardoor kan ik iets meer mezelf zijn.
En eerlijkheidshalve is dat wel waar als ik het vergelijk met vorige week. En dat is begonnen sinds afgelopen maandag (antidepressiva). Alleen voel ik me wel uitgeblust,op, bluh. Dus wellicht zie ik het zelf daarom niet echt.
Als je geen feedback wilt, kun je ook altijd nog in het "hoe voel je je nu topic" posten, daar zaai je ook minder verwarring mee in dit topic, zomaar even een tipquote:
[..]
Geen behoefte om alle persoonlijke dingen op een openbaar forum te gooien.
Edit: Waarmee ik niet wil aangeven dat je maar moet opzouten ofzo
Maar je bent er wel mee geholpen als je wat opener bent
Op zich een mooie start dusquote:
[..]
Ik ben wat "positiever" geworden zeggen ze. Normaal gesproken was ik zeer negatief, voelde ik me niet "een" met mezelf(dacht dat de wereld één grote droom was). Lag veel op bed. Had paniekaanvallen (3-4 per dag)
Nu ben ik iets "actiever". Ik kom weer vaker naar beneden, ben wat gezelliger. Neem wat meer initiatief. Heb minder het gevoel dat de wereld een "droom" is dus daardoor kan ik iets meer mezelf zijn.
En eerlijkheidshalve is dat wel waar als ik het vergelijk met vorige week. En dat is begonnen sinds afgelopen maandag (antidepressiva). Alleen voel ik me wel uitgeblust,op, bluh. Dus wellicht zie ik het zelf daarom niet echt.
Je uitgeblust voelen is op zich prima in de lijn der verwachting, gezien jouw toestand. Dus maak je je daar nog maar even niet druk om
Let wel op dat je niet (weer?) teveel hooi op je vork gaat nemen
En sowieso, als je lichaam aangeeft zich uitgeblust te voelen, dan ben je dat wsl ook, dus neem de tijd, laat de medicatie het zware werk voor even doen en probeer rustig aan te doen
Ja dat is ook zeker waar. Het is alleen frustrerend dat het een "mentaal" iets is. Als ik mijn arm gebroken had weet ik waardoor het komt, wat ik moet doen/niet moet doen en dat het vanzelf "heelt"quote:[img]
Op zich een mooie start dus
Je uitgeblust voelen is op zich prima in de lijn der verwachting, gezien jouw toestand. Dus maak je je daar nog maar even niet druk om
Let wel op dat je niet (weer?) teveel hooi op je vork gaat nemen
En sowieso, als je lichaam aangeeft zich uitgeblust te voelen, dan ben je dat wsl ook, dus neem de tijd, laat de medicatie het zware werk voor even doen en probeer rustig aan te doen
Geen idee of men op mijn verhaal zit te wachten waardoor dit komt
. Maar laten we het er maar op houden dat ik wat verkeerde keuzes heb gemaakt, er enorm veel negatieve dingen zijn gebeurd en daardoor het spreekwoordelijke emmertje overgelopen is.Nu 2x EMDR gehad, van de paniekaanvallen ben ik nu redelijk af.
Ergens nu ik dit typ kom ik erachter dat ik al goed bezig ben, dat het beter gaat en alleen maar beter gaat worden als ik de antidepressiva de tijd maar gewoon ga geven.
Serieuze vraag: wat wil je dan bereiken met die oneliners die je soms in dit topic post?quote:
[..]
Geen behoefte om alle persoonlijke dingen op een openbaar forum te gooien.
Gewoon wat kwijt willen.quote:
[..]
Serieuze vraag: wat wil je dan bereiken met die oneliners die je soms in dit topic post?
Dat soort berichten horen meer hier thuisquote:
R&P / Hoe voel je je nu? #879
Dit topic is wat meer bedoeld als een topic waar je over je problemen kunt praten enzo, inclusief feedback en vragen over en weer enzo
Het opruimen van een overgelopen emmer kan wel ff duren is mijn ervaring. Maar de mijne was ook 44 jaar aan het vollopenquote:
[..]
Ja dat is ook zeker waar. Het is alleen frustrerend dat het een "mentaal" iets is. Als ik mijn arm gebroken had weet ik waardoor het komt, wat ik moet doen/niet moet doen en dat het vanzelf "heelt"
Geen idee of men op mijn verhaal zit te wachten waardoor dit komt
Nu 2x EMDR gehad, van de paniekaanvallen ben ik nu redelijk af.
Ergens nu ik dit typ kom ik erachter dat ik al goed bezig ben, dat het beter gaat en alleen maar beter gaat worden als ik de antidepressiva de tijd maar gewoon ga geven.
En ja, het gaat echt weer beter worden
"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
-Albert Camus.
Absoluut waar. Het levert veel makkelijker onbegrip op dan bijvoorbeeld die gebroken arm.quote:
[..]
Ja dat is ook zeker waar. Het is alleen frustrerend dat het een "mentaal" iets is. Als ik mijn arm gebroken had weet ik waardoor het komt, wat ik moet doen/niet moet doen en dat het vanzelf "heelt"
Ligt er helemaal aan of je behoefde hebt het te vertellen (voor hetzelfde geld heb je daar geen behoefde aan, je bent niks verplicht enzoquote:Geen idee of men op mijn verhaal zit te wachten waardoor dit komt
)Kloptquote:Nu 2x EMDR gehad, van de paniekaanvallen ben ik nu redelijk af.
Ergens nu ik dit typ kom ik erachter dat ik al goed bezig ben, dat het beter gaat en alleen maar beter gaat worden als ik de antidepressiva de tijd maar gewoon ga geven.
Maar het kan geen kwaad wel waakzaam te blijven
(bijvoorbeeld als je merkt dat de medicatie uiteindelijk toch niet goed blijkt te werken)
De laatste tijd wel lekker eigenlijkquote:
magnetronkoffie, hoe gaat het met jou eigenlijk?
Depressieve klachten blijven weg, maar ik heb wel te kampen met geregeld terugkerende vermoeidheidsklachten, maar dat komt vooral door mn drukke weekenden
Het weekend druk en doordeweeks bijkomen van het afgelopen weekend
Wel heb ik nog steeds angstklachten
Magoed, het is ooit veel shittiger geweest dus ik ben tevreden met wat ik nu wel heb
Goed bezig. Wat voor angstklachten heb je? En gebruik je ook antidepressiva?quote:
[..]
De laatste tijd wel lekker eigenlijk
Depressieve klachten blijven weg, maar ik heb wel te kampen met geregeld terugkerende vermoeidheidsklachten, maar dat komt vooral door mn drukke weekenden
Het weekend druk en doordeweeks bijkomen van het afgelopen weekend
Wel heb ik nog steeds angstklachten
Magoed, het is ooit veel shittiger geweest dus ik ben tevreden met wat ik nu wel heb
Het is een beetje ingewikkeld: Ik ben ook autistisch en 1 van de dingen waar ikzelf bijvoorbeeld last van heb, is dat ik moeite heb met het herkennen van mn eigen gevoelens.quote:
[..]
Goed bezig. Wat voor angstklachten heb je? En gebruik je ook antidepressiva?
Als ik angstig ben, dan merk ik dat doordat ik (bijvoorbeeld vlak voordat ik de deur uit moet om buiten ergens wat te doen) bijvoorbeeld veel ga ijsberen en me gespannen voel...maar ik kan heel moeilijk benoemen waar dat nou -precies- aan ligt
Ik gebruik tegenwoordig abilify, wat mij helpt om overprikkeling te helpen voorkomen/onderdrukken. Het helpt wel wat, maar het blijft een probleem dat mijn accu altijd zo snel leeg is
Dat heb ik ook wel.quote:
[..]
Als ik angstig ben, dan merk ik dat doordat ik (bijvoorbeeld vlak voordat ik de deur uit moet om buiten ergens wat te doen) bijvoorbeeld veel ga ijsberen en me gespannen voel...maar ik kan heel moeilijk benoemen waar dat nou -precies- aan ligt
Als ik klaar ben met roaccutane (en dat duurt niet lang meer), ga ik eens een afspraak met de huisarts maken i.v.m. eventueel gebruik van antidepressiva.
Wellicht zal ik mijn verhaal nog wel eens hier posten .. twijfel nogal.quote:
Ligt er helemaal aan of je behoefde hebt het te vertellen (voor hetzelfde geld heb je daar geen behoefde aan, je bent niks verplicht enzo
Klein lichtpuntje: Ik voel me al 30 minuten zoals ik mij een heeeeleee lange tijd geleden heb gevoeld (Voordat alles begon zeg maar)(Oke laten we zeggen dat mijn klachten nu maar 30-35% zijn.. helemaal de oude ben ik niet). Koester vooral deze tijd, terugslag kan altijd. Maar fijn dat ik me weer eens een keertje positief voel!
Ik heb nu ook weer "zin" om aan de slag te gaan met de angst en zie nu op dit moment helemaal niet op tegen mijn antidepressiva.
Hopelijk blijft het gevoel nog eventjes!
Hallo hallo,
Ik meld me ook even met een (soort van?) angststoornis. Het is nooit officieel zo benoemd, maar voor mijn gevoel dekt het de lading wel.. Ik heb vaak last van mijn darmen, geen chronische ziekte als crohn, maar waarschijnlijk wel een prikkelbare darm. Het begon eind 2012 (denk ik), door een situatie waarbij ik in de trein naar school zat en plotseling hevige last kreeg van m'n darmen. Toen naar het toilet moeten sprinten, en het gelukkig net op tijd gehaald. Echter kreeg ik vanaf dat moment bij elke treinreis angstige gevoelens, althans, ik bedacht me elke keer weer "als het maar niet nog een keer gebeurt". Het gekke is dat het op een gegeven moment is verdwenen na een aantal maanden, ik kan me niet echt herinneren wanneer of hoe, maar wel dat ik een paar weken op vakantie ben geweest en er toen totaal niet mee bezig ben geweest.
Nu is het echter sinds eind 2013 weer 'terug', en heb ik er toch wel heel veel last van gehad. Vooral met school en sociale bezigheden.. Ik merk dat ik erg snel nee zeg wanneer mensen iets willen ondernemen, tenzij het op een voor mij bekende plek is waar ik weet waar ik aan toe ben. Ik heb wel overwogen om psychische hulp te vragen, maar nooit die stap durven/willen zetten. De laatste tijd gaat het wel wat beter en durf ik steeds wat meer, maar ik heb nog steeds wanneer ik lange auto/treinreizen voor de boeg heb ik me telkens weer druk zit te maken.
Herkennen mensen dit toevallig?
Ik meld me ook even met een (soort van?) angststoornis. Het is nooit officieel zo benoemd, maar voor mijn gevoel dekt het de lading wel.. Ik heb vaak last van mijn darmen, geen chronische ziekte als crohn, maar waarschijnlijk wel een prikkelbare darm. Het begon eind 2012 (denk ik), door een situatie waarbij ik in de trein naar school zat en plotseling hevige last kreeg van m'n darmen. Toen naar het toilet moeten sprinten, en het gelukkig net op tijd gehaald. Echter kreeg ik vanaf dat moment bij elke treinreis angstige gevoelens, althans, ik bedacht me elke keer weer "als het maar niet nog een keer gebeurt". Het gekke is dat het op een gegeven moment is verdwenen na een aantal maanden, ik kan me niet echt herinneren wanneer of hoe, maar wel dat ik een paar weken op vakantie ben geweest en er toen totaal niet mee bezig ben geweest.
Nu is het echter sinds eind 2013 weer 'terug', en heb ik er toch wel heel veel last van gehad. Vooral met school en sociale bezigheden.. Ik merk dat ik erg snel nee zeg wanneer mensen iets willen ondernemen, tenzij het op een voor mij bekende plek is waar ik weet waar ik aan toe ben. Ik heb wel overwogen om psychische hulp te vragen, maar nooit die stap durven/willen zetten. De laatste tijd gaat het wel wat beter en durf ik steeds wat meer, maar ik heb nog steeds wanneer ik lange auto/treinreizen voor de boeg heb ik me telkens weer druk zit te maken.
Herkennen mensen dit toevallig?
Hallo Allen,
Kort voorstelstukje, ben Hugo, 28 jaar al een eeuwigheid lurker op dit forum en soms (heel soms) post ik een keer wat. Vandaag is een dag dat ik weer eens wat post.
Op zich heb ik mijn leven goed voor elkaar, ik heb een hand vol vrienden waar ik door voor het vuur ga en vice versa. Heb een vaste relatie voor alweer bijna een jaar, vaste baan huisje(appartement maar toch) noem maar op. Al met al gewoon lekker voor elkaar, al zeg ik het zelf.
Ik ben altijd een heel rustig persoon geweest, zal dit waarschijnlijk ook altijd blijven (heb er niet echt problemen mee zelf dus dat zit wel goed) ik luister graag naar andere mensen en probeer wanneer ik kan mensen te helpen (als ze dit zelf ook willen natuurlijk). Ben helaas ook een binnenvetter en nogal geneigd mijn eigen advies niet op te volgen (wat soms voor problemen zorgt maar tot nog toe niet iets wat ik niet heb op kunnen lossen).
Dan nu het verhaal (in zo'n goed mogelijke chronologische volgorde). Laten we beginnen bij het begin, althans soort van... (ik probeer het allemaal zo niet gedetailleerd mogelijk te beschrijven)
Een aantal jaar geleden ben ik "mentaal ingestort" hierdoor heeft mijn omgeving mij aangeraden naar de huisarts te gaan om door verwezen te worden naar een psycholoog. Dit heb ik toen ook gedaan, ben naar de huisarts gegaan en heb een intakegesprek gehad om naar een psycholoog doorverwezen te worden.
Bij dit gesprek is naar voren gekomen dat ik blijkbaar al een aantal jaar met een depressie rondliep (ja ik voelde me al een aantal jaar rot maar dat hoort bij het leven dacht ik. Ik bedoel ik had wel eens over doodgaan en zo gedacht maar wie niet in de puberteit?). Er is grote spoed achter gezet om mij naar een psycholoog te krijgen. Hier eenmaal binnen nog wat meer testjes gedaan en bleek dus dat ik ook last heb van ADD naast de blijkbaar flinke depressie.
Dit alles leuk en aardig ik begin een behandel traject bij een psycholoog, psychiater en thuiscoach, hiervan zag ik de coach 2 wekelijks psycholoog wekelijks en psychiater voor medicatie.
Aan de psycholoog en de coach heb ik naar mijn idee niet veel gehad, ik bedoel wat ik daarmee deed was praten en zelf oplossingen aandragen. Met vrienden kan ik ook praten en mijn oplossingen aandragen. De medicatie heeft voor mij wel geholpen in het begin, ik ben namelijk door de antidepressiva uit mijn diepste dal gekomen omdat alles werd afgevlakt.
Helaas was ook de antidepressiva niet zoals gewenst, ben in 1.5 jaar tijd 3x gewisseld van medicatie (dus 4 in totaal met de maand op en afbouw en een maand proberen, gemiddeld). Hierbij zat ik ook aan pillen voor ADD dus al met al drugged zo'n beetje de hele dag. (namen en zo zou ik niet meer precies weten dit is alweer 3 jaar geleden)
Ook werd mij aan geraden te gaan sporten en werd mij gevraagd of ik niet een periode opgenomen zou willen worden. Opname heb ik nooit gedaan, sporten doe ik nu nog met enige regelmaat.
Maar al met al hielp het in mijn ogen niet. Hierdoor ben ik gestopt met dit traject. Gestopt met medicatie, psycholoog, coach alles. (Ben me bewust dat dit niet mijn slimste actie is geweest)
Nu zou je denken ja dan ben je daarna in een zwart gevallen. Dit is gelukkig niet het geval geweest,
dankzij de eerste stappen die ik heb kunnen nemen onder de medicijnen ben ik er naar mijn inziens aardig uitgekomen.
Het leven ging goed, werk ging goed al met al heeft het geleid tot waar ik nu ben, van fabriekswerk overgestapt naar kantoorwerk, mijn eigen huis kunnen kopen nieuwe vriendin tegengekomen. Dus het gaat allemaal goed.
Zo lijkt het in ieder geval voor de buitenwereld, sinds eind deze zomer heb ik weer het gevoel van lusteloosheid en negativiteit, dit zet zich door in alle facetten van mijn leven. Ik neem mij bijvoorbeeld elke dag opnieuw voor schoon te maken thuis, een warme maaltijd te eten en gewoon rustig mijn avond doorbrengen (zoals altijd). Helaas gebeurd dit niet, ik plof op de bank en staar naar de tv of computer en ik doe niets, zelfs het idee van iets doen voelt al te zwaar aan. Op werk hetzelfde probleem ik weet dat ik zoveel deadlines heb maar er actief aan werken ho maar. Ik weet dat al deze dingen consequenties hebben maar toch kan ik me er niet toe zetten iets te doen. Het liefst zou ik nu ook in bed kruipen en slapen, alleen slapen.
Nu is het niet zo dat ik dus echt niets meer doe, sommige dingen moeten, uit bed komen om naar werk te gaan bijvoorbeeld. Met vrienden en vriendin en alles afspreken doe ik maar ik moet toegeven dat er bijna niets van mijn kant komt. Het grote punt is namelijk, ik wil het allemaal wel maar ik heb er gewoon de fut niet voor. En waarom weet ik niet. Het is niet dat ik overdreven moe ben ofzo maar ik zou zo de hele dag door kunnen slapen.
Dit doet mij allemaal dus heel erg denken aan de periode voor ik uit mijn depressie klom (al heb ik ook wel vernomen dat je er eigenlijk nooit vanaf bent).
Al met al begint het hier een aardig "Lief dagboek" verhaal te worden dus zal het proberen kort af te ronden.
Nu heb ik laatst met mijn manager een gesprek gehad. Deze maakte zich zorgen om mij, niet alleen het werk (wat ook achteruit ging) maar ook door een aantal gesprekken die we gehad hebben (ik weet zelf niet waarom). En heeft hij mij doorverwezen naar een coachingsbureau voor ons bedrijf. Hier heb ik kort met iemand gesproken over hoe en wat en deze zei dat het waarschijnlijk toch weer een geval is van depressie, en ik toch weer naar mijn huisarts moet gaan en een traject met een psycholoog moet gaan starten.
Nu kan je bedenken dat ik daar niet op sta te springen, maar als het niet anders kan dan moet het maar.
Uiteindelijk weet ik dus niet waarom ik dit online zet, ik denk gewoon om het van mij af te schrijven, vooral omdat ik weer een poging ga doen bij een psycholoog en het gewoon even kwijt wilde. Ik denk dat ik een punt had aan het begin van de post maar ik ben het een beetje kwijt.
Mocht iemand het hele verhaal gelezen hebben, bedankt voor de tijd. Tips, ideeën of andere dingen hoor ik graag.
TL;DR :
Was depressief en blijkbaar ben ik het weer (aan het worden)
Kort voorstelstukje, ben Hugo, 28 jaar al een eeuwigheid lurker op dit forum en soms (heel soms) post ik een keer wat. Vandaag is een dag dat ik weer eens wat post.
Op zich heb ik mijn leven goed voor elkaar, ik heb een hand vol vrienden waar ik door voor het vuur ga en vice versa. Heb een vaste relatie voor alweer bijna een jaar, vaste baan huisje(appartement maar toch) noem maar op. Al met al gewoon lekker voor elkaar, al zeg ik het zelf.
Ik ben altijd een heel rustig persoon geweest, zal dit waarschijnlijk ook altijd blijven (heb er niet echt problemen mee zelf dus dat zit wel goed) ik luister graag naar andere mensen en probeer wanneer ik kan mensen te helpen (als ze dit zelf ook willen natuurlijk). Ben helaas ook een binnenvetter en nogal geneigd mijn eigen advies niet op te volgen (wat soms voor problemen zorgt maar tot nog toe niet iets wat ik niet heb op kunnen lossen).
Dan nu het verhaal (in zo'n goed mogelijke chronologische volgorde). Laten we beginnen bij het begin, althans soort van... (ik probeer het allemaal zo niet gedetailleerd mogelijk te beschrijven)
Een aantal jaar geleden ben ik "mentaal ingestort" hierdoor heeft mijn omgeving mij aangeraden naar de huisarts te gaan om door verwezen te worden naar een psycholoog. Dit heb ik toen ook gedaan, ben naar de huisarts gegaan en heb een intakegesprek gehad om naar een psycholoog doorverwezen te worden.
Bij dit gesprek is naar voren gekomen dat ik blijkbaar al een aantal jaar met een depressie rondliep (ja ik voelde me al een aantal jaar rot maar dat hoort bij het leven dacht ik. Ik bedoel ik had wel eens over doodgaan en zo gedacht maar wie niet in de puberteit?). Er is grote spoed achter gezet om mij naar een psycholoog te krijgen. Hier eenmaal binnen nog wat meer testjes gedaan en bleek dus dat ik ook last heb van ADD naast de blijkbaar flinke depressie.
Dit alles leuk en aardig ik begin een behandel traject bij een psycholoog, psychiater en thuiscoach, hiervan zag ik de coach 2 wekelijks psycholoog wekelijks en psychiater voor medicatie.
Aan de psycholoog en de coach heb ik naar mijn idee niet veel gehad, ik bedoel wat ik daarmee deed was praten en zelf oplossingen aandragen. Met vrienden kan ik ook praten en mijn oplossingen aandragen. De medicatie heeft voor mij wel geholpen in het begin, ik ben namelijk door de antidepressiva uit mijn diepste dal gekomen omdat alles werd afgevlakt.
Helaas was ook de antidepressiva niet zoals gewenst, ben in 1.5 jaar tijd 3x gewisseld van medicatie (dus 4 in totaal met de maand op en afbouw en een maand proberen, gemiddeld). Hierbij zat ik ook aan pillen voor ADD dus al met al drugged zo'n beetje de hele dag. (namen en zo zou ik niet meer precies weten dit is alweer 3 jaar geleden)
Ook werd mij aan geraden te gaan sporten en werd mij gevraagd of ik niet een periode opgenomen zou willen worden. Opname heb ik nooit gedaan, sporten doe ik nu nog met enige regelmaat.
Maar al met al hielp het in mijn ogen niet. Hierdoor ben ik gestopt met dit traject. Gestopt met medicatie, psycholoog, coach alles. (Ben me bewust dat dit niet mijn slimste actie is geweest)
Nu zou je denken ja dan ben je daarna in een zwart gevallen. Dit is gelukkig niet het geval geweest,
dankzij de eerste stappen die ik heb kunnen nemen onder de medicijnen ben ik er naar mijn inziens aardig uitgekomen.
Het leven ging goed, werk ging goed al met al heeft het geleid tot waar ik nu ben, van fabriekswerk overgestapt naar kantoorwerk, mijn eigen huis kunnen kopen nieuwe vriendin tegengekomen. Dus het gaat allemaal goed.
Zo lijkt het in ieder geval voor de buitenwereld, sinds eind deze zomer heb ik weer het gevoel van lusteloosheid en negativiteit, dit zet zich door in alle facetten van mijn leven. Ik neem mij bijvoorbeeld elke dag opnieuw voor schoon te maken thuis, een warme maaltijd te eten en gewoon rustig mijn avond doorbrengen (zoals altijd). Helaas gebeurd dit niet, ik plof op de bank en staar naar de tv of computer en ik doe niets, zelfs het idee van iets doen voelt al te zwaar aan. Op werk hetzelfde probleem ik weet dat ik zoveel deadlines heb maar er actief aan werken ho maar. Ik weet dat al deze dingen consequenties hebben maar toch kan ik me er niet toe zetten iets te doen. Het liefst zou ik nu ook in bed kruipen en slapen, alleen slapen.
Nu is het niet zo dat ik dus echt niets meer doe, sommige dingen moeten, uit bed komen om naar werk te gaan bijvoorbeeld. Met vrienden en vriendin en alles afspreken doe ik maar ik moet toegeven dat er bijna niets van mijn kant komt. Het grote punt is namelijk, ik wil het allemaal wel maar ik heb er gewoon de fut niet voor. En waarom weet ik niet. Het is niet dat ik overdreven moe ben ofzo maar ik zou zo de hele dag door kunnen slapen.
Dit doet mij allemaal dus heel erg denken aan de periode voor ik uit mijn depressie klom (al heb ik ook wel vernomen dat je er eigenlijk nooit vanaf bent).
Al met al begint het hier een aardig "Lief dagboek" verhaal te worden dus zal het proberen kort af te ronden.
Nu heb ik laatst met mijn manager een gesprek gehad. Deze maakte zich zorgen om mij, niet alleen het werk (wat ook achteruit ging) maar ook door een aantal gesprekken die we gehad hebben (ik weet zelf niet waarom). En heeft hij mij doorverwezen naar een coachingsbureau voor ons bedrijf. Hier heb ik kort met iemand gesproken over hoe en wat en deze zei dat het waarschijnlijk toch weer een geval is van depressie, en ik toch weer naar mijn huisarts moet gaan en een traject met een psycholoog moet gaan starten.
Nu kan je bedenken dat ik daar niet op sta te springen, maar als het niet anders kan dan moet het maar.
Uiteindelijk weet ik dus niet waarom ik dit online zet, ik denk gewoon om het van mij af te schrijven, vooral omdat ik weer een poging ga doen bij een psycholoog en het gewoon even kwijt wilde. Ik denk dat ik een punt had aan het begin van de post maar ik ben het een beetje kwijt.
Mocht iemand het hele verhaal gelezen hebben, bedankt voor de tijd. Tips, ideeën of andere dingen hoor ik graag.
TL;DR :
Was depressief en blijkbaar ben ik het weer (aan het worden)
Gelezen, is niet zo overdreven lang of zo . Sterkte alvast. Ik zou opnieuw naar de psy gaan om te proberen na te gaan wat die lusteloosheid/depressie triggert. Wat nu heel sec klinkt, maar waarvan ik ook niet zou weten hoe en wat. Nu ja, hopelijk kom je eruit.
. Sterkte alvast. Ik zou opnieuw naar de psy gaan om te proberen na te gaan wat die lusteloosheid/depressie triggert. Wat nu heel sec klinkt, maar waarvan ik ook niet zou weten hoe en wat. Nu ja, hopelijk kom je eruit.
Ik lees nog steeds mee, maar heb niet zoveel bij te dragen nog, sorry Ik zal jullie tzt wel beter leren kennen en hopelijk ook eens met adviezen of steun kunnen komen.
Ik heb mezelf weer het harnas in gejaagd. Lang verhaal kort; ik zou gaan meeten met 2 FOK!kers, maar omdat eentje nogal vreemde toespelingen maakte raakte ik weer in paniek en ging m'n ''paranoïde knopje'' weer om. ''Wat als, wat als, wat als..'' malen, malen, malen, de meest vreemde scenario's gingen door m'n hoofd. Uiteindelijk heb ik de hele boel maar afgeblazen en afgezegd.
Gelijk viel er een hele last van me af. Maar damn, waarom moet het nou weer zo ver komen?! Ik krijg iets in m'n hoofd, raak in paniek en sluit mezelf dan gelijk weer van alles en iedereen af. Met als gevolg dat ik nu dus alsnog alleen zit met Kerst, omdat ik het niet meer kan opbrengen om te gaan meeten.
Herkenbaar?
Ik zal jullie tzt wel beter leren kennen en hopelijk ook eens met adviezen of steun kunnen komen. Ik heb mezelf weer het harnas in gejaagd. Lang verhaal kort; ik zou gaan meeten met 2 FOK!kers, maar omdat eentje nogal vreemde toespelingen maakte raakte ik weer in paniek en ging m'n ''paranoïde knopje'' weer om. ''Wat als, wat als, wat als..'' malen, malen, malen, de meest vreemde scenario's gingen door m'n hoofd. Uiteindelijk heb ik de hele boel maar afgeblazen en afgezegd.
Gelijk viel er een hele last van me af. Maar damn, waarom moet het nou weer zo ver komen?! Ik krijg iets in m'n hoofd, raak in paniek en sluit mezelf dan gelijk weer van alles en iedereen af. Met als gevolg dat ik nu dus alsnog alleen zit met Kerst, omdat ik het niet meer kan opbrengen om te gaan meeten.
Herkenbaar?
Waarom vind je dat paranoide? Better safe than sorryquote:
Ik lees nog steeds mee, maar heb niet zoveel bij te dragen nog, sorry
Ik heb mezelf weer het harnas in gejaagd. Lang verhaal kort; ik zou gaan meeten met 2 FOK!kers, maar omdat eentje nogal vreemde toespelingen maakte raakte ik weer in paniek en ging m'n ''paranoïde knopje'' weer om. ''Wat als, wat als, wat als..'' malen, malen, malen, de meest vreemde scenario's gingen door m'n hoofd. Uiteindelijk heb ik de hele boel maar afgeblazen en afgezegd.
Gelijk viel er een hele last van me af. Maar damn, waarom moet het nou weer zo ver komen?! Ik krijg iets in m'n hoofd, raak in paniek en sluit mezelf dan gelijk weer van alles en iedereen af. Met als gevolg dat ik nu dus alsnog alleen zit met Kerst, omdat ik het niet meer kan opbrengen om te gaan meeten.
Herkenbaar?
Als je er een raar gevoel bij krijgt gewoon niet doen. Ik zou hetzelfde reageren als iemand ineens gekke toespelingen maakt.Kan je tweede kerstdag niet ergens heen? Sommige musea hebben bijvoorbeeld extra activiteiten. Ben je er toch nog even uit tijdens de kerst
Zit lekker alleen met je kindje. Ga daar een feestje van maken met matrassen op de grond voor de tv of zo (ik schoof vroeger altijd 2 banken tegen elkaar en dan hadden we een "hondebak" met allemaal kussens en dekens. of een binnententje in de woonkamer. filmpje, domme spelletjes, hapjes en snapjes, samen tussen alle dekentjes een dutje tussendoor. een soort van kamperen in eigen huis. 2 dagen en dan is die K@# kerst weer voorbij.quote:
Ik lees nog steeds mee, maar heb niet zoveel bij te dragen nog, sorry
Ik heb mezelf weer het harnas in gejaagd. Lang verhaal kort; ik zou gaan meeten met 2 FOK!kers, maar omdat eentje nogal vreemde toespelingen maakte raakte ik weer in paniek en ging m'n ''paranoïde knopje'' weer om. ''Wat als, wat als, wat als..'' malen, malen, malen, de meest vreemde scenario's gingen door m'n hoofd. Uiteindelijk heb ik de hele boel maar afgeblazen en afgezegd.
Gelijk viel er een hele last van me af. Maar damn, waarom moet het nou weer zo ver komen?! Ik krijg iets in m'n hoofd, raak in paniek en sluit mezelf dan gelijk weer van alles en iedereen af. Met als gevolg dat ik nu dus alsnog alleen zit met Kerst, omdat ik het niet meer kan opbrengen om te gaan meeten.
Herkenbaar?
Daarna ben je nog een dag puinruimen, maar ach..
Ik zou er voor tekenen. Als kindje slaapt, een lekkere film of serie marathon op tv.mmmm.
Dit was een beetje mijn plan met vriend. Eindelijk eens even tijd voor elkaar, maar nu komt er een verdrietige puber bij omdat haar vriendje het uitgemaakt heeft, en de dementerende schoonmoeder moet ook vermaakt worden. Ik raak alweer bijna depressief van het idee. Tanden op elkaar, en uitzingen maar.
Grote talenten weten wanneer ze moeten stoppen
M'n zoon is vanaf vanavond bij z'n vader, tot en met zondag. Die kan gelukkig wel een leuke Kerst vieren
Het hele euvel is dat ik persoon 1 afreken op de 'fouten' van persoon 2 omdat m'n hoofd met me aan de haal gaat en ik compleet in paniek raak. Kan hij niks aan doen, maar ik zit er wel mee. Geen haar op m'n hoofd die er aan denkt om nu nog met een vreemde te meeten.
Het is lastig uitleggen, sorry. Maar ik voel me nu al een paar dagen paniekerig en onveilig.
Het hele euvel is dat ik persoon 1 afreken op de 'fouten' van persoon 2 omdat m'n hoofd met me aan de haal gaat en ik compleet in paniek raak. Kan hij niks aan doen, maar ik zit er wel mee. Geen haar op m'n hoofd die er aan denkt om nu nog met een vreemde te meeten.
Het is lastig uitleggen, sorry. Maar ik voel me nu al een paar dagen paniekerig en onveilig.
Het zal wel met mijn innerlijke conflicten en angsten te maken hebben, maar blije dromen zitten er echt niet bij de laatste maanden. Sowieso is mijn baseline emotionele gevoel nog enigszins neerslachtig. Niet storend, maar wel aanwezig. Mijn dromen lijken veel te gaan over conflict, worsteling, woede, frustratie en boosheid. Nu kan dit erg goed relatie hebben met al het negatieve residu van de gebeurtenissen van de laatste jaren, maar toch vraag ik me af wat ik er aan kan doen.
Ik merk dat ik heel erg zwart wit denk, heel erg denk ik uitersten. Vooral de wereld en de mensheid, de ongelofelijke domheid die in mijn ogen momenteel de wereld domineert kan ik me ZO aan ergeren. Kinderen rotten in de derde wereld letterlijk weg op straat, eten halen van een vuinisbelt, drinkwater halen uit een riool en intussen slaan mensen hier elkaar het hoofd in om een hempje bij de 3 doldwazd dagen van de Bijenkorf. En ze hebben vaak al kasten vol zooi. Gatver. De meest positieve emotie die ik vannacht droomde was de opluchting toen ik iemand neerschoot waaraan ik me de hele droom al ergerde. Soms vraag ik me echt af of er iets mis is met mij of dat een groot deel van de mensen hun ogen sluit voor alle uitdagingen die we nog aan moeten gaan voor een betere wereld.
Ik denk al wat positiever na de laatste tijd, minder zwart wit, maar ik ga dat verder uitbouwen. Vandaag ga ik denk ik over een aantal zaken waar ik altijd negatief over ben alle positieve en negatieve punten tegen elkaar zetten om een positiever en hopelijk reëeler wereldbeeld te krijgen. Sowieso probeer ik al minder snel in negatieve denkpatronen te vallen en meer na te denken over wat ik zeg. Wel een hele uitdaging.
Ik merk dat ik heel erg zwart wit denk, heel erg denk ik uitersten. Vooral de wereld en de mensheid, de ongelofelijke domheid die in mijn ogen momenteel de wereld domineert kan ik me ZO aan ergeren. Kinderen rotten in de derde wereld letterlijk weg op straat, eten halen van een vuinisbelt, drinkwater halen uit een riool en intussen slaan mensen hier elkaar het hoofd in om een hempje bij de 3 doldwazd dagen van de Bijenkorf. En ze hebben vaak al kasten vol zooi. Gatver. De meest positieve emotie die ik vannacht droomde was de opluchting toen ik iemand neerschoot waaraan ik me de hele droom al ergerde. Soms vraag ik me echt af of er iets mis is met mij of dat een groot deel van de mensen hun ogen sluit voor alle uitdagingen die we nog aan moeten gaan voor een betere wereld.
Ik denk al wat positiever na de laatste tijd, minder zwart wit, maar ik ga dat verder uitbouwen. Vandaag ga ik denk ik over een aantal zaken waar ik altijd negatief over ben alle positieve en negatieve punten tegen elkaar zetten om een positiever en hopelijk reëeler wereldbeeld te krijgen. Sowieso probeer ik al minder snel in negatieve denkpatronen te vallen en meer na te denken over wat ik zeg. Wel een hele uitdaging.
Ignorance is bliss
Slik nu 10 dagen antidepressiva, het verwarde/onwerkelijke gevoel word wel iets minder maar merk echt dat ik in een soort "dip" zit vandaag. Bluh,bah, uitgeblust. Word om 11:00 wakker en het liefst ga ik weer naar bed om 15:00
Is dit een tijdelijk iets? (of iig, herkennen mensen dit?)
Is dit een tijdelijk iets? (of iig, herkennen mensen dit?)
Ik herken het wel van andere medicatie wat ik geslikt heb.quote:
Slik nu 10 dagen antidepressiva, het verwarde/onwerkelijke gevoel word wel iets minder maar merk echt dat ik in een soort "dip" zit vandaag. Bluh,bah, uitgeblust. Word om 11:00 wakker en het liefst ga ik weer naar bed om 15:00
Is dit een tijdelijk iets? (of iig, herkennen mensen dit?)
Eerste paar weken flinke bijwerkingen, waaronder dus de lusteloosheid en depressieve gevoelens.
Ik zit op 7 weken en ben nog niet stabiel... ben bang dat de dosis omhoog moet en dat ik daar weer weken zoet mee benquote:
Slik nu 10 dagen antidepressiva, het verwarde/onwerkelijke gevoel word wel iets minder maar merk echt dat ik in een soort "dip" zit vandaag. Bluh,bah, uitgeblust. Word om 11:00 wakker en het liefst ga ik weer naar bed om 15:00
Is dit een tijdelijk iets? (of iig, herkennen mensen dit?)
Maar ooit komt t goed....
"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
-Albert Camus.
Wat mij heel erg heeft geholpen is het besef (dus niet de woorden lezen, maar ineens doordrongen zijn van het feit en gaan leven naar het besef) dat mijn ongeluk daarover die arme kindjes (of insert ander willekeurige naarheid) net zo min helpt als de oppervlakkigheid van die hemdentrekkende mensen. Met het vergooien van veel van mijn kansen (op geluk, op genieten van alle welvaart die ik WEL heb, al het moois dat er WEL om me heen is) aan negatieve gedachten en gevoelens, doordat ik me zo blijf focussen op wat niet ok is, doe ik mezelf te kort. En de mensen om me heen, maar OOK de mensen die die kansen niet krijgen (de arme kindertjes in Africa dus).quote:
Het zal wel met mijn innerlijke conflicten en angsten te maken hebben, maar blije dromen zitten er echt niet bij de laatste maanden. Sowieso is mijn baseline emotionele gevoel nog enigszins neerslachtig. Niet storend, maar wel aanwezig. Mijn dromen lijken veel te gaan over conflict, worsteling, woede, frustratie en boosheid. Nu kan dit erg goed relatie hebben met al het negatieve residu van de gebeurtenissen van de laatste jaren, maar toch vraag ik me af wat ik er aan kan doen.
Ik merk dat ik heel erg zwart wit denk, heel erg denk ik uitersten. Vooral de wereld en de mensheid, de ongelofelijke domheid die in mijn ogen momenteel de wereld domineert kan ik me ZO aan ergeren. Kinderen rotten in de derde wereld letterlijk weg op straat, eten halen van een vuinisbelt, drinkwater halen uit een riool en intussen slaan mensen hier elkaar het hoofd in om een hempje bij de 3 doldwazd dagen van de Bijenkorf. En ze hebben vaak al kasten vol zooi. Gatver. De meest positieve emotie die ik vannacht droomde was de opluchting toen ik iemand neerschoot waaraan ik me de hele droom al ergerde. Soms vraag ik me echt af of er iets mis is met mij of dat een groot deel van de mensen hun ogen sluit voor alle uitdagingen die we nog aan moeten gaan voor een betere wereld.
Ik denk al wat positiever na de laatste tijd, minder zwart wit, maar ik ga dat verder uitbouwen. Vandaag ga ik denk ik over een aantal zaken waar ik altijd negatief over ben alle positieve en negatieve punten tegen elkaar zetten om een positiever en hopelijk reëeler wereldbeeld te krijgen. Sowieso probeer ik al minder snel in negatieve denkpatronen te vallen en meer na te denken over wat ik zeg. Wel een hele uitdaging.
Ik probeer me nu steeds twee dingen voor te houden.
1. Choose your battles: Ik hoef niet me niet de ellende van de hele wereld aan te trekken. Het is buiten mijn invloedszone, dus het zou vice versa ook geen (/niet zo veel) invloed op mij moeten hebben. Ja, dat is ergens oppervlakkig, maar ik mag ook voor die oppervlakkigheid kiezen, zonder dat ik daardoor een slecht mens ben.
2. Omdat ik WEET dat ik geen oppervlakkig mens ben, kijk ik wel naar gelegenheden waar ik WEL een verschil kan maken. En dat kan heel klein zijn, maar bereikt wel de mensen die ik kan bereiken en voor wie ik dus wel degelijk een merkbaar verschil kan zijn. Een kindje in Afrika eet geen rijstkorrel meer waneer ik me daar klote over ga voelen. Hell, waarschijnlijk ook niet wanneer ik maandelijks 50 piek naar kindjesinafrika.org overmaak. Wanneer ik me gewoon vriendelijk en open opstel in het dagelijks leven kan ik veel meer, kleinere, verschilletjes maken. Dus heb ik de stap gemaakt om vrijwilligerswerk te gaan doen in een vlak waar ik graag iets aan bij wilde dragen en help ik af en toe een boodschappentas naar boven tillen of iemand met oversteken als ik daar zo tegen aan loop.
Ook DAAR heeft dat kindje in Afrika niets aan, maar ik moet nou eenmaal accepteren dat ik niet Jezus, Nelson Mandela, Bono, Madanna of Oprah Winfrey ben, die WEL verschil zouden kunnen maken tegen tientallen jaren aan misstanden, corruptie, oorlog en betutteling. Ik moet die grootheidswaanzin loslaten dat ik tot 1 van die weinigen ter aarde zou behoren die enige invloed op dat soort grote wereldproblematiek zou kunnen hebben. En dat is ok.
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
Met hierboven
"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
-Albert Camus.
Ik heb weer afspraken gemaakt terwijl ik dat eigenlijk helemaal niet wil ... dat gebeurt echt te vaak.
Nu zie ik ertegen op, voel ik me rot en weet ik dat het me echt te veel gaat worden, zoveel dingen achter elkaar. Het liefst zou ik iets willen afzeggen, maar dat vind ik zo stom ...
[ Bericht 8% gewijzigd door kuolema op 25-12-2014 17:10:15 ]
Nu zie ik ertegen op, voel ik me rot en weet ik dat het me echt te veel gaat worden, zoveel dingen achter elkaar. Het liefst zou ik iets willen afzeggen, maar dat vind ik zo stom ...
[ Bericht 8% gewijzigd door kuolema op 25-12-2014 17:10:15 ]
Why are you wearing that stupid man suit?
Hoe gaat het met jullie nu het kerst is? Ik hoop dat het optimisme er nog steeds is.
Why are you wearing that stupid man suit?
Ik ben een beetje dood van binnen.quote:
Hoe gaat het met jullie nu het kerst is? Ik hoop dat het optimisme er nog steeds is.
Net het contact verbroken met alle familie, mijn zoon is bij z'n vader en ik ben maar gaan poetsen in huis
Kerst is bij mij al jaren verkloot, vroeger keek ik echt uit naar december en de mooie sfeer die er dan hing. Nu doet het me eigenlijk niets meer, jammer vind ik dat.
Hou je van kerstfilms? Lekker eten?quote:
[..]
Ik ben een beetje dood van binnen.
Net het contact verbroken met alle familie, mijn zoon is bij z'n vader en ik ben maar gaan poetsen in huis
Kerst is bij mij al jaren verkloot, vroeger keek ik echt uit naar december en de mooie sfeer die er dan hing. Nu doet het me eigenlijk niets meer, jammer vind ik dat.
Why are you wearing that stupid man suit?
Nee en nee. Momenteel vind ik niks leuk, nergens geen geduld of energie voor.quote:
[..]
Hou je van kerstfilms? Lekker eten?
Ik heb een kerstpakket gekregen met een burritopakket erin, dat ga ik zo even klaarmaken.
Vanavond maar boek lezen (daar heb ik wél het geduld voor
) en vroeg op bed. Morgen en zaterdag gelukkig wel plannen en ik kan m'n zoon zondagmiddag alweer ophalen. Dan oud&nieuw nog overleven
Gewoon even lekker wat momenten voor jezelf pakken. Probeer jezelf niet te focussen op het feit dal je alleen bentquote:
[..]
Nee en nee. Momenteel vind ik niks leuk, nergens geen geduld of energie voor.
Ik heb een kerstpakket gekregen met een burritopakket erin, dat ga ik zo even klaarmaken.
Vanavond maar boek lezen (daar heb ik wél het geduld voor
Morgen en zaterdag gelukkig wel plannen en ik kan m'n zoon zondagmiddag alweer ophalen. Dan oud&nieuw nog overleven
Het is gewoon kut dat mijn Facebook nu volstaat met familiefoto's, foto's van uitgebreide diners etc..quote:
[..]
Gewoon even lekker wat momenten voor jezelf pakken. Probeer jezelf niet te focussen op het feit dal je alleen bent
Het is dat ik het nu niet kan opbrengen, maar god, ik wou dat ik ook een leuke relatie had
Met een leuke schoonfamilie.
Ik snap volkomen wat je bedoelt, maar we moeten ons er toch doorheen slaan hequote:
[..]
Het is gewoon kut dat mijn Facebook nu volstaat met familiefoto's, foto's van uitgebreide diners etc..
Het is dat ik het nu niet kan opbrengen, maar god, ik wou dat ik ook een leuke relatie had
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |