Sinds bijna 4 weken ben ik er achter dat mijn vrouw opnieuw en relatie heeft met de buurman van 3 deuren verder.
Dit was een paar jaar geleden ook al het geval. Na een tijd weg van huis gegaan te zijn werd ik door mijn zoon gebeld of ik naar huis wilde komen omdat mama me miste.
Na veel gepraat en afspraken gemaakt te hebben besloot ik om alles te vergeven en verder te gaan.
Dit deed ik vooral omdat ik zielsveel van haar hou
Tijd daarna ging alles erg goed. Ze ging volledig voor me.Kreeg vaak een sms met Ik hou van je
Belde me ook dagelijks naar mn werk.
Merkt wel de laatste tijd dat het wat minder spannend aan toe ging dan daarvoor maar dat kan. Je heb een druk gezin met drie kinderen en vaak kwam ik thuis en ging zij naar haar werk.
Ook merkte ik dat ze erg vaak haar telefoon overal naar toe nam en ook deze geen moment uit het ook verloor.
Zei er vaak wat van maar dan liet ze zien dat ze de Telegraaf , of met een vriendin aan het appe was.
Vond het vervelend maak zocht er niets achter.
Tot ongeveer 4 weken gelden ik opeens een brief van de buurman vond.
Gek werd ik ervan. Kon het gewoon niet geloven.
Haar met deze brief geconfronteerd en toen gaf ze toe dat ze weer contact met hem had.
Gelijk zie ze: ik wil niet verder, ben verliefd op hem. (zijn vouw was net 2 weken bij hem weggegaan)
Wereld storte op dat moment helemaal in elkaar.
Omdat haar eerste uitleg was dat ze verliefd was op hem en daarom wou stoppen, heb ik 2 weken gevochten tegen deze verliefdheid.
Heb van alles aangeboden: verhuizen,therapie aan gaan, haar helpen hem te vergeten.
Niets hielp. Ze wilde toch verder met hem, ondanks dat ze van me hield.
Wel gaf ze aan dat ze niet wist waarom ze zich liet gaan,en waarom ze dit deed.
Omdat ik toch een twijfels in deze woorden zag ben ik verder gaan vechten.
Tijdens deze 2 weken kwam ze zelf niet met feiten of antwoorden. Steeds weer moest ik het er uit trekken.
Tot ze op een zondag zei dat ze sinds verleden zomer niet gelukkig meer voelde in onze huwelijk.
Jammer genoeg nooit met mij er over gesproken terwijl we 4 jaar geleden een afspraak hadden gemaakt.
Ze had in haar eigen dit gevoel proberen te overwinnen.Wat dus niet gelukt is.Tot ze ongeveer 9 maanden gelden weer in contact kwam met de buurman.
Deze had ze eigenlijk altijd leuk blijven vinden. Kwam hem ook vaak overal tegen, bij de bakker, bij AH enz.Terwijl ik hem nooit tegen kwam als ik boodschappen deed
Op dat moment wist ik dus dat het geen zin had om te vechten omdat het feit dat ze me wilde verlaten gewoon was dat ze niets meer in ons zag.
Daarom begon ik te vechten om te zorgen dat ze wel eerst een eigen plek ging zoeken voor na de scheiding.
Vooral omdat we 3 kinderen hebben, en hij zelf er 2.
Omdat ze de scheiding moest regelen wilde ze aan huisvesting nog niet denken.Dat komt wel zei ze.
Daar ging ik niet mee akkoord. Gelukkig zag ze na een tijd dat dit de beste oplossing was.
Op een vrijdag zaten we buiten te praten over dit allemaal en zei tegen haar dat ik dacht dat de aandacht die zij van de buurman gekregen had voor gezorgd had dat ze ons niet meer zag zitten.
Dat was niet zo volgens haar. Hij had er niets mee te maken.
Daar ging is dus tegen in, in mijn ogen hadden die keren dat ze elkaar toevallig tegen kwam er voor gezorgd dat ze hem nooit vergat.
Dat was niet zo, lag heel anders.
Toen zei ik dat ze dus langer met een slecht gevoel over ons huwelijk heeft moeten rondlopen als ze zich 4 jaar geleden ook liet gaan.
Dat gaf ze dus opeens ook toe (werderom moest ik het er uit trekken)
Ze had al veel langer dat gevoel ,alleen het was er niet constant.En heeft er ook nooit over gesproken.
Dat maakte me erg kwaad. Dat ze nooit mij in haar probleem heeft betrokken terwijl het ons beiden aan ging.
Laat ik voorop stellen dat ik ontzettend veel van mijn vrouw hou en na 22 jaar nog steeds verliefd op haar ben.
Dat ze wilde scheiden lag dus aan haar en dus niet aan de buurman.
Na in totaal 3 weken mee bezig geweest te zijn, heb ik maar geaccepteerd dat ze wilde scheiden om verder met hem te gaan.
Omdat de advocaat zei dat zij tijdens het scheidings proces hem gewoon kon zien, hebben afgesproken dat ze dit ging doen op een manier dat ik het niet zag.
Daar ging ze mee akkoord.
Jammer genoeg zag ik ze verleden week zondag samen in de auto en toen brak ik echt. Weten dat je vrouw verliefd is op iemand anders is iets, maar ze samen zien, terwijl je nog getrouwd ben, is iets waar ik gewoon niet tegen kan.
Daarom zelfde dag besloten om het huis te verlaten omdat ik dan als zijn auto er niet zou staan ik gelijk van uit kon gaan dat ze samen zouden zijn. Tot die dag sliep zij bij haar moeder.
Be nu al bijna een week van huis, behalve afgelopen maandag en vandaag omdat ze moet werken.
Deze week blijf ik weg, maar we hebben wel een rooster gemaakt zodat we om en om in het huis zitten. Deze gaat maandag in.
Zodat zij kan werken, maar ook zodat we beiden tijd vrij hebben.
Nu is het zo dat ik hier in hus ben sinds vanmiddag omdat ze aan het werk is.
Ging op zich goed met me, tot ik zijn auto geparkeerd zag staan.
Toen moest ik gelijk aan hun beide samen denken.Werd en wordt er nog gek van als ik er aan denk.
Ook al heb ik afgelopen 3,5 week bijna niets gegeten ben ik vandaag twee keer over mn nek gegaan in het toilet van de spanning en stress.
Ik denk dat ik dit niet lang meer vol hou. Huis staat te koop, scheiding is in gang gezet.
Zei heeft ons al verwerkt en is volledig in haar hoofd met hem bezig.
Heb haar wel gevraagd om in de tijd dat ik in het huis zit voor de kids, dat ze niet daar blijft slapen.
Eerst wou ze dat niet beloven.Mocht haar niets opleggen (woorden van advocaat).
Ben toen erg pissig geworden. Hoe ze zo respectloos kon zijn tegen over iemand die 22 jaar haar als een koningin behandeld heeft en alles wat nu bezit is wat zei altijd wilde (woonplaats, trouwen, 3 kinderen, huis die we nu hebben).
Gelukkig kwam ze later op de avond via een app hier op terug en zei dat ze niet daar zou blijven slapen.
Maar omdat ik menu al ontzettend klote voel als ik zijn auto zie, terwijl ze aan het werk is. Vraag ik me af of ik wel vol kan houden als ik hier zit en zei gewoon vrij is.
Dat zou betekenen dat ze allebei bij elkaar zijn.
En dat 3 deuren verder. Denk echt niet dat ik dat kan trekken.
Scheiding is nog niet rond, huis komt morgen officieel in de verkoop. Dus dit gaat nog lang duren voor dit allemaal afgehandeld is.
Ben echt bang dat de regeling die we gemaakt hebben ver wie bij de kids is, ik niet ga volhouden.
Kan gewoon niet omgaan met de gedachte dat ze met hem is.
Zij heeft op dit moment gewoon een schouder een een bed om bij te komen als ze zich niet goed voelt, terwijl ik deze ellende helemaal alleen moet verwerken.
Ik denk dat als ik hier blijf ik zeker naar de klote ga. Het is gewoon niet te geloven dat de vrouw waar ik al 22 van hou, nu van iemand anders is.
Ik wil best accepteren dat ze wilt scheiden maar het feit dat ze al iemand anders heeft die zo dichtbij woont maakt het gewoon HEEL ZWAAR
Weet echt niet wat te doen. Ze komt zo meteen terug van haar werk en ik da dan weer weg, maar ik moet hier iets aan doen.
misschien is het een idee om een paar ballen te kweken?quote:Na veel gepraat en afspraken gemaakt te hebben besloot ik om alles te vergeven en verder te gaan.
Dit deed ik vooral omdat ik zielsveel van haar hou
TS, zoek hulp, ga naar een psycholoog of een ander om ermee te praten. Je verhaal hierboven klinkt heftig en nogal.. overspannen. Geen rare dingen doen dus, maar hulp zoeken, of bel met zo'n nummer van korrelatie oid. Misschien helpt dat.
In ieder geval sterkte, dit is een zware tijd voor je. Nooit vergeten dat je hier over een paar jaar weer heel anders over denkt dan nu. Een nieuwe start, doen wat je altijd al had willen doen...
Dit, en denk aan de kinderen. Die hebben het ook moeilijk.quote:Op vrijdag 27 juni 2014 22:46 schreef Spanky78 het volgende:
Lijkt me geen topic voor geintjes, voor de trollers en lamers hierboven.
TS, zoek hulp, ga naar een psycholoog of een ander om ermee te praten. Je verhaal hierboven klinkt heftig en nogal.. overspannen. Geen rare dingen doen dus, maar hulp zoeken, of bel met zo'n nummer van korrelatie oid. Misschien helpt dat.
In ieder geval sterkte, dit is een zware tijd voor je. Nooit vergeten dat je hier over een paar jaar weer heel anders over denkt dan nu. Een nieuwe start, doen wat je altijd al had willen doen...
En push je (toekomstige) ex om zich ook om jullie kinderen te bekommeren. Dat is haar plicht, net zoals dat de jouwe is.
Zij mogen niet de dupe worden van jullie onenigheid.
Hoe oud zijn jullie kinderen?
En tegen iedereen die erg stoer roept dat je zulke vrouwen een schop moeten geven, die hebben nooit echt van iemand gehouden.
Want als je dit ook gebeurt, dan piep je wel anders.
Verder bekommeren zij zich goed om de kinderen. Als zij in huis is, gaat ze zover ik weet en afgesproken niet met om.
Praat heel veel met vrienden en familie, maar het feit blijft dat dit een zwaar probleem is. Moet niet alleen een scheiding verwerken maar ook dat ze in haar hoofd al bezig is om met iemand anders een toekomst op te bouwen.
Kids zijn 7,9 en 13
Verder hou ik gewoon heel veel van mijn vriendin, maar als iemand vreemdgaat dan is het vertrouwen ook weg en is een belangrijke pilaar van de relatie weg. Daar doelde ik meer op. Ik zou er oprecht niet mee kunnen leven.
Die hebben het ook zwaar.
En kan je vertellen dat 22 jaren samen echt heel moeilijk maakt om iemand zomaar de deur te wijzen en te vergeten.
Iedereen roept ook dat ik op me kinderen moet richten, maar zolang ik niet een eigen plek heb zal dit verwerking een hel zijn.
Jammer genoeg moeten we wachten tot huis weg is voor ik iets nieuws kan nemen.
Maar ondanks alles hou ik nog van haar.
Dat raak je niet zomaar kwijt. Dat is ook het probleem dat ik het er zo moeilijk mee heb.
Als ik iemand anders was geweest had ik haar een trap gegeven en verder gegaan zijn met m'n nieuwe leven.
Jammer genoeg werkt het niet zo .
Wou echt dat ik het kon. Echt waar.....
Ik voel je pijn. Echtquote:Op vrijdag 27 juni 2014 23:06 schreef kan_niet_meer het volgende:
Misschien ben ik een looser, een watje, geen kerel in de ogen van sommige mensen.
Maar ondanks alles hou ik nog van haar.
Dat raak je niet zomaar kwijt. Dat is ook het probleem dat ik het er zo moeilijk mee heb.
Als ik iemand anders was geweest had ik haar een trap gegeven en verder gegaan zijn met m'n nieuwe leven.
Jammer genoeg werkt het niet zo .
Wou echt dat ik het kon. Echt waar.....
Sterkte! En heb het er inderdaad met je psycholoog over. Schroef de frequenties van de bezoekjes eventueel op.quote:
Misschien ben ik een looser, een watje, geen kerel in de ogen van sommige mensen.
Maar ondanks alles hou ik nog van haar.
Dat raak je niet zomaar kwijt. Dat is ook het probleem dat ik het er zo moeilijk mee heb.
Als ik iemand anders was geweest had ik haar een trap gegeven en verder gegaan zijn met m'n nieuwe leven.
Jammer genoeg werkt het niet zo .
Wou echt dat ik het kon. Echt waar.....
Zorg er voor dat je die negatieve kut energie kwijt kunt. Iets, sporten, praten, doe iets. Dit is pijn en het is kut.
Je hoeft haar geen 'trap te geven', maar je moet wel verder met je leven. Doet zij ook. Je moet er natuurlijk doorheen, maar probeer er niet in te blijven hangen. Zo maak je het ook voor je kinderen makkelijker, voor zover mogelijk natuurlijk. Ze krijgen meer mee dan je denkt, weet ik uit ervaring..quote:
Misschien ben ik een looser, een watje, geen kerel in de ogen van sommige mensen.
Maar ondanks alles hou ik nog van haar.
Dat raak je niet zomaar kwijt. Dat is ook het probleem dat ik het er zo moeilijk mee heb.
Als ik iemand anders was geweest had ik haar een trap gegeven en verder gegaan zijn met m'n nieuwe leven.
Jammer genoeg werkt het niet zo .
Wou echt dat ik het kon. Echt waar.....
Voiral veel sterkte en laat je niet gek maken
Ik snap dat het zwaar kut is voor jou. Maar nogmaals, en dit bedoel ik niet verwijtend, neerbuigend of daarmee jouw pijn tekort te doen, jullie kinderen mogen niet de dupe worden van jullie problemen.quote:
Iedereen roept ook dat ik op me kinderen moet richten, maar zolang ik niet een eigen plek heb zal dit verwerking een hel zijn.
Hebben de kinderen iemand om mee te praten? Zo ja, gaat dat goed?
Dit is FOK! Waar mensen vanaf hun zolderkamertje de meest ondoordachte dingen posten. Laat je daardoor niet opnaaien.quote:
Misschien ben ik een looser, een watje, geen kerel in de ogen van sommige mensen.
Dat is begrijpelijk.quote:Maar ondanks alles hou ik nog van haar.
Dat raak je niet zomaar kwijt.
Je hoeft haar geen trap na te geven, maar let vooral op jezelf en op je kinderen. Maar let vooral op jezelf (geloof me: been there, done that). Blijf praten met die psycholoog. Je bent niet gek, maar je zit in het eerste stadia van verwerking. (ontkennig - boosheid - verdriet - machteloosheid - apathie - acceptatie/berusting - orientatie - uitdaging).quote:maar kwijt. Dat is ook het probleem dat ik het er zo moeilijk mee heb.
Als ik iemand anders was geweest had ik haar een trap gegeven en verder gegaan zijn met m'n nieuwe leven.
Jammer genoeg werkt het niet zo .
Wou echt dat ik het kon. Echt waar.....
Daar moet je helemaal doorheen. Je bent niet zielig en je kinderen hebben jou hard nodig. Laat hen nu zien dat jij er ook voor hen kunt zijn. Ze zullen je later dankbaar zijn.
FH, doe eens niet mijn tekst jatten! 
Maar stel nu eens dat ze morgen zou zeggen dat ze toch bij jou terugkomt.
Zou je ze dan gevoelsmatig ooit nog 100% kunnen vertrouwen? Vast niet. (En terecht)
Dus hoe wreed het ook klinkt, dit is een hoe dan ook doodlopende zaak. Leg je erbij neer.
En denk positief. Je vrouw had ook een ernstige ziekte kunnen hebben en nog maar 3 maanden te leven ofzo. In dat geval had je ook liever gewenst dat zij bleef leven, al was het niet samen met jou.
Schrijf je eens in op Badoo en Twoo (ofzo, ik ken de naam maar niet de exacte schrijfwijze) maatje van me doet dat en die date al ruim een jaar elke week met minimaal 3 vrouwen. Je leven eindigt nu niet, als je het slim aanpakt begint nu de echte fun.
quote:
Experience's a bitch....quote:
Op 
Maar als ik het zo lees dan moet zei ook ergens een koelbloedige bitch zijn die het tot hier laat komen.
Sorry hoor maar ik zou daar geen respect voor hebben als zij nu al zo opvallend bij de buurman gaat zitten. Als ik jouw was zou ik in ieder geval eisen dat ze zich niet daar vertoont in jouw zicht totdat alles netjes afgehandeld is. Wie denken ze wel dat ze zijn.
Dat kan alleen maar als je de ene deur ECHT dicht doet en de andere open gaat doen. If if .. werkt hier niet zo goed.quote:
Heftig verhaal, sterkte ermee!
Maar stel nu eens dat ze morgen zou zeggen dat ze toch bij jou terugkomt.
Zou je ze dan gevoelsmatig ooit nog 100% kunnen vertrouwen? Vast niet. (En terecht)
Dus hoe wreed het ook klinkt, dit is een hoe dan ook doodlopende zaak. Leg je erbij neer.
En denk positief. Je vrouw had ook een ernstige ziekte kunnen hebben en nog maar 3 maanden te leven ofzo. In dat geval had je ook liever gewenst dat zij bleef leven, al was het niet samen met jou.
Schrijf je eens in op Badoo en Twoo (ofzo, ik ken de naam maar niet de exacte schrijfwijze) maatje van me doet dat en die date al ruim een jaar elke week met minimaal 3 vrouwen. Je leven eindigt nu niet, als je het slim aanpakt begint nu de echte fun.
Er is mijn inziens geen andere oplossing dan die ene deur echt dicht te doen. En wel zo snel mogelijk, hoe hard het ook klinkt. (En niet alleen klinkt uiteraard, zo zal het ook aanvoelen)quote:
Dat kan alleen maar als je de ene deur ECHT dicht doet en de andere open gaat doen. If if .. werkt hier niet zo goed.
Zelfs als zijn vrouw morgen spijt betoont (voor de 2e keer) zal er toch de rest van zijn/hun leven constant een gevoel van 'wantrouwen' heersen.
En als hij die deur niet dicht doet, gaat hij er aan onderdoor.
Maar ik besef ook wel dat dat niet makkelijk is, daarom stel ik het zo zwart-wit, soms is het beter even met je neus op de feiten gedrukt te worden.
Ik moet namelijk niet alleen de scheiding zelf nog tot me goed laten doordringen, maar daarboven ook nog het feit dat ze al van iemand anders is.
Heb zojuist dat ze binnen kwam ook gezegd dat ik hier niet tegen kan.Kan niet in het huis zitten als zij gewoon vrij is.
Zelf zegt ze dat ze bij haar moeder is of bij een vriendin. En dat hij aankomende dagen de kinderen heeft en dat ze dan daar niet heen gaat.
maar ik heb dus over die dagen dat ze zelf niet werkt en hij geen kinderen heeft.
Dan is het gewoon zo dat ze elkaar op gaan zoeken. Ze zijn verliefd, dat begrijp ik.
Maar ik zou dan niet rustig in het huis kunnen zitten.
Ze gaf ook aan dat ze zelf ook vrije tijd nodig heeft. Als je kinderen heb dan weet je dat je geen vrije tijd heb. Helemaal als je in een scheiding zit die je zelf gewild heb.
Volgens haar is deze omgangs regeling goed voor de kinderen want dan zien ze me. Daarom wil ik ook daar zitten als ze werkt, anders niet.
Ze was niet blij.
Lijkt wel of ze maar niet wil begrijpen dat ik nog lang niet zover ben. Reed net weg en echt, even dacht ik er over om de auto zo de plomp in te rijden.
Ben gewoon een en al stress.
Wat deur dicht betreft.Dat zei ik ook.
Wil dit zo snel mogelijk afhandelen zodat ik een eigen plek heb, waar ik dan tenminste niet elke keer met hem geconfronteerd word.
Dan kan ik werken aan het verwerking, en kan ik gewoon de kinderen in mijn omgeving opvangen.Niet de ONZE
Zij heeft uiteraard een ander perspectief op de zaak. Zij wil verder en worstelt niet met de dingen waar jij mee worstelt.quote:
Het probleem is niet dat ik haar terug wil, maar juist dat ik op dit moment niet de kans krijg om dit op een normaal manier kan verwerken.
Ik moet namelijk niet alleen de scheiding zelf nog tot me goed laten doordringen, maar daarboven ook nog het feit dat ze al van iemand anders is.
Heb zojuist dat ze binnen kwam ook gezegd dat ik hier niet tegen kan.Kan niet in het huis zitten als zij gewoon vrij is.
Zelf zegt ze dat ze bij haar moeder is of bij een vriendin. En dat hij aankomende dagen de kinderen heeft en dat ze dan daar niet heen gaat.
maar ik heb dus over die dagen dat ze zelf niet werkt en hij geen kinderen heeft.
Dan is het gewoon zo dat ze elkaar op gaan zoeken. Ze zijn verliefd, dat begrijp ik.
Maar ik zou dan niet rustig in het huis kunnen zitten.
Ze gaf ook aan dat ze zelf ook vrije tijd nodig heeft. Als je kinderen heb dan weet je dat je geen vrije tijd heb. Helemaal als je in een scheiding zit die je zelf gewild heb.
Volgens haar is deze omgangs regeling goed voor de kinderen want dan zien ze me. Daarom wil ik ook daar zitten als ze werkt, anders niet.
Ze was niet blij.
Lijkt wel of ze maar niet wil begrijpen dat ik nog lang niet zover ben. Reed net weg en echt, even dacht ik er over om de auto zo de plomp in te rijden.
Ben gewoon een en al stress.
Wat deur dicht betreft.Dat zei ik ook.
Wil dit zo snel mogelijk afhandelen zodat ik een eigen plek heb, waar ik dan tenminste niet elke keer met hem geconfronteerd word.
Dan kan ik werken aan het verwerking, en kan ik gewoon de kinderen in mijn omgeving opvangen.Niet de ONZE
Jij moet je eigen plan trekken en meer met die psych gaan praten. Je staat op instorten. En voor gedurende dit weekend iets anders bedenken (naar familie, vrienden of zij naar jou). Dit trek je op dit moment niet alleen.
Nogmaals sterkte
. Ik wil je wel heel veel sterkte wensen en hoop dat je er uiteindelijk beter/sterker uitkomt.
En als je in de auto aan die sloot denkt, denk dan ajb ook even aan je kinderen
ze zullen over een paar jaar super trots zijn dat papa toch weer een leuke vrouw heeft ontmoet en mee gaat naar het voetbalveld 
.
Heel veel sterkte, goed dat je hulp gezocht hebt. Hopelijk kunnen jullie alles goed geregeld krijgen voor de kinderen en word jij heel snel weer gelukkig!
En dat ook inderdaad.. Zo oud zijn je kinderen nog niet en dit is al erg genoeg voor ze..quote:
Pff elke keer als ik dit lees denk ik het zal je maar gebeuren. Maar volgens mij denkt iedereen dat en toch zijn er mensen bij wie het voorkomt
Ik wil je wel heel veel sterkte wensen en hoop dat je er uiteindelijk beter/sterker uitkomt (denk eerlijk gezegd dat je dat wel kunt gebruiken).
En als je in de auto aan die sloot denkt, denk dan ajb ook even aan je kinderen
Maar dat weet je vooraf niet, zijn ook gevallen dat het goed gaat.quote:
Ja heel heftig en zo. Maar je vergevinggezindheid heeft in deze nou ook niet bepaald geholpen.
En ik vind het juist erg knap van hem ipv erg zwak..
Knap is het zeker, om als man zijnde zo met je te laten sollen.quote:
[..]
Maar dat weet je vooraf niet, zijn ook gevallen dat het goed gaat.
En ik vind het juist erg knap van hem ipv erg zwak..
Hij zal dat heus niet onbezonnen besloten hebben. Respecteer het gewoon, hoewel het wel erg wrang voor hem is nu.quote:
[..]
Knap is het zeker, om als man zijnde zo met je te laten sollen.
Misschien is het beter dat je samen met de kinderen in het huis gaan wonen van je ouders. En je ouders in jouw huis. Zeg maar huizenruil met iemand anders totdat het huis is verkocht.
Nogmaals veel sterkte!
Denk niet dat het iets met man of vrouw te maken heeft. Want als ik google op vreemdgaan dan gaan de meeste verhalen over mannen die dat doen.quote:
[..]
Knap is het zeker, om als man zijnde zo met je te laten sollen.
Terwijl het bij mij nu twee keer is gebeurd. Met de zelfde kerel.
Eerste keer toen ze (wat ik toen der tijd begreep, niet wist waarom ze het deed) en nu omdat ze klaar was met ons.
Had ze 4 of 5 jaar geleden toen ze dat gevoel had met mij gepraat dan hadden we er aan kunnen werken.
Had het niets geworden dan waren we beiden andere kant op gegaan.
Dan had ik ook dit moeten verwerken maar dan 50% minder.
Nu moet in en een scheiding verwerken en het feit dat ze al een nieuwe bed genoot heeft terwijl we officieel nog getrouwd zijn.
Dat we nu zover zijn is gewoon omdat ze nooit heeft durven praten hoe ze zich voelde en mij nooit er bij betrokken heb.
ook niet nadat ik alles vergeven had.
Dat is bij mij nog steeds een probleem (naast het feit dat ze zelf niet wilt weten waarom ze nooit naar me toe gekomen is. Zij heeft NU een beslissing gemaakt en dat was genoeg. dat zei ze tegen een psycholoog die ze maar 1x bezocht heeft afgelopen week na aandringen van mij)
Sorry voor die gene die me een PB sturen, maar kan niet beantwoorden omdat ik me pas aangemeld heb.
Wilde namelijk niet mijn normale inlog gebruiken hiervoor.
Helaas komt het me bekend voor, ik zal je dan ook nooit als een loser of watje beschrijven. Zoiets kan iedereen overkomen. Het is gewoon erg pijnlijk om iemand waar je jaren van gehouden hebt, lief en leed mee gedeeld hebt en van alles mee meegemaakt hebt op zo'n manier 'kwijt te raken'. Te horen krijgen dat je partner vreemd gegaan is doet pijn, en als het dan nog met een bekende is en (deels) in je blikveld gebeurt lijkt me dat extra pijnlijk (gelukkig heb ik daar dan geen ervaring mee).quote:
Misschien ben ik een looser, een watje, geen kerel in de ogen van sommige mensen.
Maar ondanks alles hou ik nog van haar.
Dat raak je niet zomaar kwijt. Dat is ook het probleem dat ik het er zo moeilijk mee heb.
Als ik iemand anders was geweest had ik haar een trap gegeven en verder gegaan zijn met m'n nieuwe leven.
Jammer genoeg werkt het niet zo .
Wou echt dat ik het kon. Echt waar.....
Ik vrees voor je dat ik niet anders kan dan zeggen dat dat gevoel van 'houden van' voorlopig nog wel even zal blijven, en pas met het verloop der tijd zal verdwijnen. Tussendoor kun je haatgevoelens krijgen, afgewisseld met enorme verdrietgevoelens etc. Juist omdat jullie kinderen hebben moet je toch sterk blijven en hopen dat je snel een leuke vrouw vind die jou gelukkig maakt waardoor je je ex een stuk makkelijker kunt vergeten. Ik wens je in ieder geval veel sterkte toe de komende tijd! En als je ergens mee zit, uit gewoon je frustratie anoniem op fok. Dat heeft mij in ieder geval best geholpen...
Dat was voor jou misschien wel het moment om het desnoods "uit haar te trekken"quote:
[..]
Dat we nu zover zijn is gewoon omdat ze nooit heeft durven praten hoe ze zich voelde en mij nooit er bij betrokken heb.
ook niet nadat ik alles vergeven had.
Probleem is dat ze nooit heeft laten merken dat ze zich niet gelukkig of goed voelde in onze relatie.quote:
[..]
Dat was voor jou misschien wel het moment om het desnoods "uit haar te trekken"
Kan je vertellen dat wat ik 4 weken gelden hoorde als een emmer koud water over me heen ging.
Natuurlijk heb je van die momenten dat het even niet lekker gaat, maar ik ben geen opgever.
Ik denk altijd positief dus ging er (blijkbaar onterecht) dat komt wel goed.
het is niet niets om beide te werken en ook nog 3 kinderen te hebben. Daar gaat veel tijd in zitten.
Zo veel dat je weinig aan elkaar toe komt.
Nu ze wat ouder begonnen te worden was voor mij ook een mooie vooruitzicht om samen meer te doen.
Ja, lekker zinnig dat wraakgedoe. Maakt de zaken alleen maar erger..quote:
Wat zij doet is gewoon laf en egoistisch. Al had je het wel doorgehad en er wat aan proberen te doen, dan had ze wel manieren gevonden om toch sneaky te doen wat ze wil. Overigens had ik die buurman zijn huis ook vol cement laten storten.
Hij heeft mijn vrouw al de eerste leugen verkocht en deze heeft ze hem vergeven.
Dat is haar keus, daar ga ik verder niet op in.
Maar weet dat wraak geen oplossing is.
Dat is niet mijn probleem op dit moment.
Wil gewoon de mogelijkheid hebben om dit goed te verwerken, alleen dat gaat niet lukken als ik met hem geconfronteerd wordt.
Daarom moet het huis snel weg.Liever eerder dan de scheiding rond is.
Dan ben ik tenminste weg uit die straat. Wat ze dan doen, zal voorlopig pijn blijven doen, maar gebeurt tenminste niet 30 meter bij me vandaag.
[ Bericht 100% gewijzigd door kan_niet_meer op 28-06-2014 01:16:18 ]
Dat. Laat niet zo met je sollen door dat achterbakse wijf. MAak dat je wegkomt en zorg voor een goede regeling. En laat je kinderen niet de dupe worden van dit hele gebeuren, want zij kunnen er niets aan doen.quote:
[..]
misschien is het een idee om een paar ballen te kweken?
Dat je als man zijnde over je heen laat lopen is mede de oorzaak dat je bij dit soort vrouwen in deze situatie terecht kan komenquote:
[..]
Ja, lekker zinnig dat wraakgedoe. Maakt de zaken alleen maar erger..
Heeft iemand een teiltje voor me?quote:
Misschien ben ik een looser, een watje, geen kerel in de ogen van sommige mensen.
Maar ondanks alles hou ik nog van haar.
Ondanks dat ze in de tussentijd door de buurman, het locale voetbalelftal en een bende negers van alle kanten geneukt is houdt hij nog steeds van d'rquote:
Ik kan echt geen respect opbrengen voor iemand die zo over zich heen laat lopen.quote:
[..]
Ondanks dat ze in de tussentijd door de buurman, het locale voetbalelftal en een bende negers van alle kanten geneukt is houdt hij nog steeds van d'r
Zijn ex-vrouw ook niet, dat blijkt welquote:
[..]
Ik kan echt geen respect opbrengen voor iemand die zo over zich heen laat lopen.
Zou jij ook moeten doen, weer "lekker meedoen". En dat onbetrouwbare sletje lekker de pleuris laten krijgenquote:
Zo, de mannen zijn terug van stappen en doen ook lekker mee
We proberen je alleen te helpen door je te zeggen waar het op staat, maar we kunnen je ook wel naar de mond praten als je wilt.quote:
Zo, de mannen zijn terug van stappen en doen ook lekker mee
Het is goed dat je hier voor wil vechten vooral voor je kinderen.quote:
[..]
Probleem is dat ze nooit heeft laten merken dat ze zich niet gelukkig of goed voelde in onze relatie.
Kan je vertellen dat wat ik 4 weken gelden hoorde als een emmer koud water over me heen ging.
Natuurlijk heb je van die momenten dat het even niet lekker gaat, maar ik ben geen opgever.
Ik denk altijd positief dus ging er (blijkbaar onterecht) dat komt wel goed.
het is niet niets om beide te werken en ook nog 3 kinderen te hebben. Daar gaat veel tijd in zitten.
Zo veel dat je weinig aan elkaar toe komt.
Nu ze wat ouder begonnen te worden was voor mij ook een mooie vooruitzicht om samen meer te doen.
Maar uit je verhaal te lezen denkt zij aan haar eigen behoefde in haar leven.
Kies voor je zelf en de kinderen.
http://www.psychologiemag(...)che-Hulpdiensten.htm
Heel veel sterkte
ik kan slechts raden hoe klote je situatie is, maar in godsnaam,quote:Op vrijdag 27 juni 2014 22:34 schreef kan_niet_meer het volgende:
Ook al heb ik afgelopen 3,5 week bijna niets gegeten ben ik vandaag twee keer over mn nek gegaan in het toilet van de spanning en stress.
Zorg voor jezelf! Jij (en je kinderen) hebben je energie en kracht nodig! Eet, drink en was jezelf. Vergeet niet dat je een mens met behoefte's bent.
En op dit soort momenten moet je je vrienden familie en kennisen "mis"bruiken
Dacht alleen dat ik wel aankon om in huis te zitten terwijl ze bij hem zou zijn.
Dat klopt dus niet. Dat is vandaag bewezen, terwijl ze eigenlijk niet eens bij hem was.
En wat het stappen betreft, hopelijk one day.
Want na 22 jaar bij elkaar, 13 jaar getrouwd en 3 kinderen is dat iets wat je gewoon verleert.
Zal ooit wel komen, maar moet eerst hier door heen. En dat is al zwaar genoeg zolang ik dat huis in moet.
Jammer genoeg woont mijn vader 100 KM verder (mn moeder is 3 mnd geleden overleden
) dus huis ruilen gaat niet werken.Als ik het geld had om dubbele lasten aan te kunnen had ik gelijk ergens anders een appartement gehuurd waar ik mijn kinderen kon ontvangen.
Jammer genoeg is dat niet mogelijk
Ik heb een beetje het idee dat ts. zijn ex door de jaren heen hem (succesvol) af heeft geleerd om zich nog als man te gedragen. Kom op, man the fuck upquote:
[..]
ik kan slechts raden hoe klote je situatie is, maar in godsnaam,
Zorg voor jezelf! Jij (en je kinderen) hebben je energie en kracht nodig! Eet, drink en was jezelf. Vergeet niet dat je een mens met behoefte's bent.
En op dit soort momenten moet je je vrienden familie en kennisen "mis"bruiken
Negeer zequote:
Zo, de mannen zijn terug van stappen en doen ook lekker mee
Probeer dat gevoel vast te houden en er op verder te bouwenquote:
Dacht alleen dat ik wel aankon om in huis te zitten terwijl ze bij hem zou zijn.
Dat klopt dus niet. Dat is vandaag bewezen, terwijl ze eigenlijk niet eens bij hem was.
Zo weinig mogelijk alleen zijn en praten, praten, praten.. En idioten hier negeren..quote:
Zoals ik al schreef, ik heb ook hulp gevraagd en aangenomen.
Dacht alleen dat ik wel aankon om in huis te zitten terwijl ze bij hem zou zijn.
Dat klopt dus niet. Dat is vandaag bewezen, terwijl ze eigenlijk niet eens bij hem was.
En wat het stappen betreft, hopelijk one day.
Want na 22 jaar bij elkaar, 13 jaar getrouwd en 3 kinderen is dat iets wat je gewoon verleert.
Zal ooit wel komen, maar moet eerst hier door heen. En dat is al zwaar genoeg zolang ik dat huis in moet.
Jammer genoeg woont mijn vader 100 KM verder (mn moeder is 3 mnd geleden overleden
Als ik het geld had om dubbele lasten aan te kunnen had ik gelijk ergens anders een appartement gehuurd waar ik mijn kinderen kon ontvangen.
Jammer genoeg is dat niet mogelijk
Omdat wij mannen met een wat meer realistische kijk op de situatie wel het beste met hem voor hebben?quote:
Omdat hij geen zak heeft aan "alle vrouwen zijn hoeren".quote:
[..]
Omdat wij mannen het beste met hem voor hebben?
Maar er komt gewoon een moment dat je toch zelf het moet oplossen.
Als je daar de kracht niet voor heb dan is dat erg moeilijk.
Mijn kinderen zijn alles voor me. Ze zien ook dat ik verdrietig ben en komen vaak naar me toe voor een knuffel.
Probleem is gewoon dat om daar te zijn waar ze slapen gewoon een onmogelijk taak is op dit moment.
Je kan het begrijpen of niet, maar dat is gewoon hoe ik het ervaar.
Wat zak betreft, die is vol genoeg. Die hebben ons 3 prachtige jongens gebracht plus twee mis kramen. Dus daar zit het wel goed.
Dat zeg ik ook nergens. Maar wanneer een partner zich "hoerig" gedraagd dien je imo. direct op je strepen te staan. Dat zal je in de toekomst een hoop frustraties besparen.quote:
[..]
Omdat hij geen zak heeft aan "alle vrouwen zijn hoeren".
En toch moet je praten en hulp (blijven) zoekenquote:
Ik heb afgelopen 3,5 week als een gek gepraat met iedereen die ik ken.
Maar er komt gewoon een moment dat je toch zelf het moet oplossen.
Als je daar de kracht niet voor heb dan is dat erg moeilijk.
Mijn kinderen zijn alles voor me. Ze zien ook dat ik verdrietig ben en komen vaak naar me toe voor een knuffel.
Probleem is gewoon dat om daar te zijn waar ze slapen gewoon een onmogelijk taak is op dit moment.
Je kan het begrijpen of niet, maar dat is gewoon hoe ik het ervaar.
Waar staat dat dan in dit topic?quote:
[..]
Omdat hij geen zak heeft aan "alle vrouwen zijn hoeren".
Je moet niet alle vrouwen voor hoer uitmaken alleen omdat de (ex-)vrouw van TS een achterbakse snol is. Nogal seksistisch wat je hier doet.
Ik doe dat niet hoor.. Lees anders mijn posts ff terugquote:
[..]
Waar staat dat dan in dit topic?
Je moet niet alle vrouwen voor hoer uitmaken alleen omdat de (ex-)vrouw van TS een achterbakse snol is. Nogal seksistisch wat je hier doet.
Dat is ook weggehaald. Maar er stond wel degelijk HOEREN . Was een van de eerste reacties die op mijn topic kwamen.quote:
[..]
Waar staat dat dan in dit topic?
Je moet niet alle vrouwen voor hoer uitmaken alleen omdat de (ex-)vrouw van TS een achterbakse snol is. Nogal seksistisch wat je hier doet.
En verder, ik vind haar geen hoer.
Ze is gewoon niet eerlijk geweest.
Als ze toendertijd eerlijk over ons huwelijk was geweest dan was de buurman nooit aan de order gekomen.
Of we waren uit elkaar gegaan en dan was het gewoon een nieuwe vriend, of we hadden gepraat en aan ons huwelijk samen gewerkt.
Dus om haar hoer te noemen vind ik kort door de bocht.
Oh, dat heb ik niet gezien, ik checkte net even en zag het nergens (zal zijn weggehaald). Dat soort opmerkingen voegt niets toe natuurlijk.quote:
[..]
Dat is ook weggehaald. Maar er stond wel degelijk HOEREN . Was een van de eerste reacties die op mijn topic kwamen
Je hebt net wat haar op je ballen dus wat lul je?quote:
[..]
Omdat wij mannen met een wat meer realistische kijk op de situatie wel het beste met hem voor hebben?
Uh, nee?quote:
[..]
Je hebt net wat haar op je ballen dus wat lul je?
Prima. Als jij dan wat meer ruggengraad durft te tonen in een realatie hebben we een dealquote:
Mijn relatie begon dat je 11 was. Ga eerst zelf dat voor elkaar krijgen voor je in naam van "alle mannen" praat
Lul niet zo dom.. Hij is geen 15-jarige onder invloed van hormonen.. Hij heeft die keus heus niet licht lichtzinnig gemaakt..quote:Op zaterdag 28 juni 2014 02:22 schreef IMVHI het volgende:
[..]
Prima. Als jij dan wat meer ruggengraad durft te tonen in een realatie hebben we een deal
Dan praat hij wel anders.
Mijn ruggengraat is verder in orde. Het is mijn hart en geest wat me in de steek laat.
maar daar heb jij als HBO'er natuurlijk alle verstand van.
En verder, ik heb geen relatie meer dus dat gaat ook niet op. Wel eerst goed lezen.
Als mijn vriendin vreemd mocht gaan kom ik daar liever na bijv. 5 jaar achter dan na 22 jaar en 3 kinderen verderquote:
Daarom zeg ik ook. Laat hem maar zorgen dat hij een relatie van 22 jaar met 3 kids voor elkaar krijgt.
Dan praat hij wel anders.
Ik neem een laatste slok en ga naar bed want wat er nou nog online is is niet de moeite waard om te lezen.
Ik weet het verhaal, en jullie ook. Doe ermee wat je wil.
Voor mij is het duidelijk, ik heb mn best gedaan en verloren.
NU wil ik alleen er voor zorgen dat ik dit verlies kan verwerken maar op de manier waarop we dachten te doen gaat echt niet.
Dus we zullen er echt uit moeten komen met zn tweeen
En ik wens je daarmee het aller beste toequote:
Ik neem een laatste slok en ga naar bed want wat er nou nog online is is niet de moeite waard om te lezen.
Ik weet het verhaal, en jullie ook. Doe ermee wat je wil.
Voor mij is het duidelijk, ik heb mn best gedaan en verloren.
NU wil ik alleen er voor zorgen dat ik dit verlies kan verwerken maar op de manier waarop we dachten te doen gaat echt niet.
Dus we zullen er echt uit moeten komen met zn tweeen
Is het een idee dat jullie stoppen met om en om en zij voorlopig in jullie huis gaat wonen en jij op die andere plek?
Die andere kerel hoort ook in de onderste laag van de hel thuis, na 2 keer.
22 jaar samen, hoe kun je dan bij iemand weggaan? Waarom is ze dan getrouwd? Bah. Heel naar voor je.
Laat die losers hier maar kleppen over watje dit-en-dat, échte loyaliteit en onvoorwaardelijke liefde vraagt juist om een ijzersterk karakter. Iets wat niet voor iedereen is weggelegd, helaas.
Een nieuwe woning vinden is ontzettend belangrijk en de kinderen ook daar laten komen, zorg dat je goede regelingen treft. Maar goed, met zo'n huis in de verkoop kan dat even duren. Zorg dat je genoeg tijd voor jezelf maakt en genoeg mensen hebt om erover te blijven praten. Doe dingen voor jezelf, ook als je er niet echt zin in hebt. Verder vrees ik dat je vooral tijd nodig hebt en dat het nog heel lang veel pijn zal doen. Maar het wordt uiteindelijk minder.
Probeer ook koste wat het kost neutraal te blijven over je partner tegenover de kinderen. Je mag best zeggen dat je het zwaar vind, maar let echt op je woorden. Mijn ouders zijn gescheiden toen ik klein was en ik weet nog dat ze heel geniepig manipulerend aanvallen naar elkaar toe in hun bewoordingen verkapten. Daar prikte ik doorheen, maar het maakte me echt heel gedeprimeerd. Aan hoe respectvol je hier over haar praat denk ik trouwens niet of dit van toepassing op jou is/kan worden, maar het is zo in en in naar dat ik mensen er altijd voor waarschuw, want het kost je je relatie met je kinderen áls het van toepassing is.
Ten eerste, ga alsjeblieft niet in op die idioten hier die vinden dat je een watje bent of geen echte man bent of wat voor bullshit ook. Jij hebt alle recht en reden om je boos, verdrietig en verslagen te voelen. Om zo door je partner van 22 jaar behandeld te worden is afschuwelijk. Ik wil zeggen, ik kan het me voorstellen, maar dat kan ik niet. De kids die dat soort dingen posten komen daar vanzelf nog wel een keertje achter.
Ten tweede, ga er gewoon weg. Ga dat huis uit. Al trek je tijdelijk bij een vriend in, of bij je vader of check je in in een hotel, maar ga er weg. Je bent gewoon nog niet sterk genoeg hiervoor.
Vergeet ook de adviezen om maar weer te gaan daten nu. Daar ben je nog lang niet klaar voor. En wat betreft dat je denkt dat je vrouw alles al verwerkt heeft, het zou me niets verbazen als dat alles behalve waar is. De buurman geeft afleiding, dankzij hem denkt ze dat ze het niet hóeft te verwerken. Maar die klap komt echt nog wel.
Voel je altijd vrij om een PM/DM te sturen, en in het 'loslaten van je ex' topic zijn we er ook voor je. Het gaat lang duren voor je weer de oude bent TS, zeker met al die onzin die nu geregeld moet worden omtrent huis, scheiding en kinderen. Maar je komt er echt wel. Verwacht niet over een maand de stoere vrijgezel te zijn; zet kleine stapjes. Jij en je kinderen komen op de eerste plaats. Leg daar je focus, probeer geen aandacht te besteden aan haar (niet meer dan echt nodig), probeer ook geen contact met haar te hebben buiten zaken rondom je scheiding. Hoe minder je van haar weet, hoe beter.
Heel veel sterkte TS
Het valt me op dat je heel erg met jezelf bezig bent. Ik snap dat dit erg traumatisch is maar je kinderen horen eerst te komen. Met al het praten praten praten ben je lekker aan het oprakelen maar ik zie weinig actie. Zorg voor je kinderen en voor jezelf, misschien moet het verwerken even op de tweede plek komen.quote:
Daarom zeg ik ook. Laat hem maar zorgen dat hij een relatie van 22 jaar met 3 kids voor elkaar krijgt.
Dan praat hij wel anders.
Mijn ruggengraat is verder in orde. Het is mijn hart en geest wat me in de steek laat.
maar daar heb jij als HBO'er natuurlijk alle verstand van.
En verder, ik heb geen relatie meer dus dat gaat ook niet op. Wel eerst goed lezen.
Blijkbaar kun jij niet verwerken en regelen tegelijkertijd. Je plaatst jezelf hiermee in een zwakke positie want zij hoeft niet te verwerken en regelen tegelijkertijd. Daar kan ze gebruik van maken.
En nog iets: waarom in vredesnaam weten je kinderen dat mama verliefd is op iemand anders? De oudste kan ik me best voorstellen, maar val je kinderen er niet mee lastig.
Veel sterkte
, ongetwijfeld ben je veel sterker dan je denkt. Niet bij de pakken neer gaan zitten, je kunt het wel aan.Ik snap dat veel mensen geen begrip hebben van mijn manier van handelen maar zo ben ik nu een maal.
Eest mensen om me heen en dan pas denk ik aan mn zelf. Anders had ik nooit naar haar woonplaats verhuisd, getrouwd, 3 kinderen genomen (vond 2 genoeg, maar zij wilde er nog 1) en het huis gekocht die ze al een tijd mooi vond.
Daten?? Nou , denk dat ik daar nog lang niet aan toe ben. Weet zelf dat ik nu heel moeilijk iemand binnen mijn eigen muurtje binnen zal laten komen.
En op gaan in die persoon zoals ik afgelopen 22 jaar met haar gedaan heb zal uit den boze worden.
Pijn om dit nogmaals mee te maken.
Reden dat kinderen weten wie het is, is omdat ik dat verteld heb.
EN waarom heb ik dit gezegd, omdat zij tijdens het vertellen aan de kinderen dat we gingen scheiden niet meer zei dan: Mama is verliefd op iemand anders en we gaan scheiden.
Verder niets. Geen uitleg wat dat betekend, geen traan gelaten terwijl de kinderen ontzettend verdrietig zijn. Het is dat ik verder op ging, toen pas drong het tot ze door.
Jongste zoon is vriendjes met zijn zoon.
En natuurlijk wil ik niet dat mijn kinderen het idee hebben dat het aan hun of mij ligt.
Vind die kerel gewoon een lul, en gun geen gelukkig leven met mijn kinderen.
Hij is nu al bezig om de jongste aan te palmen door deze naar McDonalds mee te nemen.
Daarnaast is hij ook nog voetbal trainer van zn zoon, dus binnen kort zal mijn zoontje daar ook trainen. Iets wat hij al lang wilde, maar steeds door haar (2 maanden geleden nog) tegen werd gehouden omdat de buurman daar trainer was.
Dat gaf mij toen echt het gevoel dat die liefde van toen over was.
Ze was zo overtuigend toen ze het zei (terwijl ze al 7 mnd contact hadden)
Met n zelf bezig?
Dat ben ik voor het eerst in mn leven zeker aan het doen. Moet wel, anders ga ik er aan onder door.
Kids worden heus wel goed opgevangen door mij als ik er ben, en da door haar. Dus dat houden we wel in de gaten.
En wat het afhandelen betreft, dat wordt volledig door haar geregeld in overleg met mij.
Ik zei vanaf het begin al dat ik niets ging doen. Ga niet mn eigen graf graven.
We hebben veel besproken, dus scheiden gaat gebeuren op een manier dat we beide tevreden zijn (zij meer dan ik, want ze kan naar haar nieuwe liefde).
Dus in feite heb ik alleen er voor te zorgen dat ik het kan verwerken, want iets anders heb ik niet aan mn hoofd.
En dat is meer dan genoeg. Stress die hier uit voorkomt is echt niet normaal
Serieus? Jij hoeft niet aan je kinderen te denken? Jij hoeft niet sterk te zijn voor hen?quote:
Dus in feite heb ik alleen er voor te zorgen dat ik het kan verwerken, want iets anders heb ik niet aan mn hoofd.
kook voor ze, we gaan op stap, ben er voor ze als ze verdrietig zijn.
OK OK, maar je praat in dit topic alleen maar over jezelf en je komt over alsof je verdrinkt in zelfmedelijden. Ik snap heel goed dat dit een zware tijd is, mijn partner heeft exact hetzelfde meegemaakt maar ondertussen is dat 8 jaar geleden en de kinderen zijn enorm de dupe geworden door zijn zelfmedelijden.quote:
Verteld mij wat ik nog meer moet doen dan ze goed verzorgen als ik in het huis ben.
kook voor ze, we gaan op stap, ben er voor ze als ze verdrietig zijn.
Dus ik hoop dat jij jezelf wel een schop onder je hol kunt geven zodat je sterk genoeg bent om dit niet aan je kinderen mee te geven.
En verder gaan we voor omgansgregeling ivm mijn ploegen dienst en daar hebben we al een schema voor.
Wat zij heeft geregeld is dat de scheiding rond komt, huis te koop staat, en straks dat ze een appartement heeft voor mn kinderen.
Dit allemaal gaat in goed overleg.
We hebben geen oorlog, laat dat duidelijk zijn
OK, dat klinkt al wat beter maar het is nergens voor nodig om haar alle touwtjes te geven, je maakt jezelf onnodig kwetsbaar. Goed dat het geen oorlog is, in ieder geval.quote:
Geld wat ze meekrijg is al geregeld, dat wordt alleen Kinder alimentatie, staat ook al vast.
En verder gaan we voor omgansgregeling ivm mijn ploegen dienst en daar hebben we al een schema voor.
Wat zij heeft geregeld is dat de scheiding rond komt, huis te koop staat, en straks dat ze een appartement heeft voor mn kinderen.
Dit allemaal gaat in goed overleg.
We hebben geen oorlog, laat dat duidelijk zijn
Veel plezier.quote:
Ik moet nu weg, ga even op een stap met een vriend.Even frisse lucht. Hopelijk doet dat goed
echt het laagste wat ze kon doen.sterkte TS.
Inderdaad lijkt het verstandig om afstand te nemen, nu word je elke keer herinnerd aan deze ellende. Wat vind je psycholoog hiervan?quote:
Nog simpeler.Hij is het niet waard.
Hij heeft mijn vrouw al de eerste leugen verkocht en deze heeft ze hem vergeven.
Dat is haar keus, daar ga ik verder niet op in.
Maar weet dat wraak geen oplossing is.
Dat is niet mijn probleem op dit moment.
Wil gewoon de mogelijkheid hebben om dit goed te verwerken, alleen dat gaat niet lukken als ik met hem geconfronteerd wordt.
Daarom moet het huis snel weg.Liever eerder dan de scheiding rond is.
Dan ben ik tenminste weg uit die straat. Wat ze dan doen, zal voorlopig pijn blijven doen, maar gebeurt tenminste niet 30 meter bij me vandaag.
Hoe je dat het de beste doet zonder de kinderen te beschadigen is lastig. Ik wens je sterkte en wijsheid hierin. Echt niet gemakkelijk.
P. S. Ik vind je geen watje. Vergeet niet dat veel mensen op dit forum erg jong zijn en heel zwart wit denken over dit soort dingen, die roepen iets dat ze weliswaar menen, maar waar ze over een paar jaar heel anders over denken.
Aan de andere kant, hoe denk je hen te helpen als je zelf nog zoveel moet verwerken? Als jij (bij wijze van spreke) op het punt staat in huilen uit te barsten terwijl je je kids vertelt dat het wel goedkomt, prikken ze daar (en zeker je oudste) doorheen. Gelukkig zijn kinderen veerkrachtig, dat helpt, maar misschien kun je erover denken ze met een kinderpsycholoog te laten praten. Ze moeten hier wel op de juiste manier mee leren omgaan.
Hij heeft haar 5 jaar geleden vergeven. Dat getuigd imo juist van lef en durf en verdiend alle respect.quote:
[..]
Dat je als man zijnde over je heen laat lopen is mede de oorzaak dat je bij dit soort vrouwen in deze situatie terecht kan komen
Hij had ook de makkelijke weg kunnen kiezen en toen al zijn vrouw de deur uit stampen.
Kiezen voor je relatie en de moeilijke weg toont juist aan dat hij wél ruggengraat heeft en
niet over zich heen heeft laat lopen.
Maargoed, dergelijke stoere praat kraamde ik vroeger ook uit en toen schopte ik ze ook per direct de deur uit.
Sterkte ermee TS en laat je vooral niet gek maken.
Wat is dat toch altijd, die 'eens een vreemdganger, altijd een vreemdganger' mentaliteit?quote:Op vrijdag 27 juni 2014 22:42 schreef bijdehand het volgende:
Ik kan me ook niet voorstellen dat, wanneer ze vreemdgaat, ze dit verder nooit meer zal doen. Waarom vertrouwde je je vrouw nog? Zeker omdat het met een man uit de straat was, en niet iemand van een paar dorpen verderop.
Ik ben 1x vreemdgegaan, de dag daarna opgebiecht, en me daar vervolgens toch wel een paar maanden zodanig schuldig over gevoeld dat ik nu duidelijker dan ooit weet dat ik zoiets een ander, en mezelf, nooit meer aan wil doen. Maw, ik ben me nu alleen maar meer bewust van wat zoiets met mensen doet.
Maar goed .. On topic: Super klote voor je, en laat je niet piepelen.
quote:
Topic nummer 558654377443478965423679974321467986433566422577636899865432156890542135788657990876532257789906543216890865422457998653211579007643 die bevestigd dat vrouwen manipulerende sletten c.q. hoeren zijn.
Sterkte TS, verder valt er eigenlijk niet zoveel te zeggen...
Jij komt er wel met de vrouwtjes.quote:
Topic nummer 558654377443478965423679974321467986433566422577636899865432156890542135788657990876532257789906543216890865422457998653211579007643 die bevestigd dat vrouwen manipulerende sletten c.q. hoeren zijn.
Denken dat de vrouwtjes er wel met mij komenquote:
Je bent dus net zo erg als je je eigen vooroordeel.quote:
[..]
Denken dat de vrouwtjes er wel met mij komen
Oordeel. Achteraf bepaald na verhalen en eigen ervaring. Niks 'voor' dus.quote:
[..]
Je bent dus net zo erg als je je eigen vooroordeel.
Tuurlijk joh.quote:
[..]
Oordeel. Achteraf bepaald na verhalen en eigen ervaring. Niks 'voor' dus.
Dat vreemdgaan, heel veel mensen praten dit voor zichzelf goed. Ze bedonderen iemand, en vervolgens rechtvaardigen ze dit door te zeggen 'ja maar, hij/zij gaf mij nooit aandacht'. En dan is alles goed.quote:
[..]
Wat is dat toch altijd, die 'eens een vreemdganger, altijd een vreemdganger' mentaliteit?
Ik ben 1x vreemdgegaan, de dag daarna opgebiecht, en me daar vervolgens toch wel een paar maanden zodanig schuldig over gevoeld dat ik nu duidelijker dan ooit weet dat ik zoiets een ander, en mezelf, nooit meer aan wil doen. Maw, ik ben me nu alleen maar meer bewust van wat zoiets met mensen doet.
Maar goed .. On topic: Super klote voor je, en laat je niet piepelen.
Hoe slecht een relatie ook is en hoezeer je ook uit elkaar gegroeid bent, de ander is altijd gekwetst.
Ik denk dan ook dat TS zijn ex voor zichzelf een mooi plaatje geschetst heeft zodat ze niet al te lang stil hoeft te staan bij wat ze haar gezin aandoet.
OK knullie, ga elders trollen.quote:
[..]
Oordeel. Achteraf bepaald na verhalen en eigen ervaring. Niks 'voor' dus.
Ben je kleurenblind?quote:
Om toch even op dat vreemdgaan in te gaan (want ik kan hier toch niet veel meer doen dan TS sterkte wensen) .. in mijn geval was het zo dat het vreemdgaan voor de volle 100% mij aan te rekenen was. Dat klinkt gek, want dat is het bij vreemdgaan natuurlijk sowieso. Maar er waren geen scheurtjes, fouten oid in onze relatie, waardoor voor iedereen, en ook mijzelf, duidelijk was dat die schuld op mijn schouders lag, en ik die niet af kon schepen met externe excuses / redenen.quote:Op zaterdag 28 juni 2014 11:19 schreef Seven. het volgende:
[..]
Dat vreemdgaan, heel veel mensen praten dit voor zichzelf goed. Ze bedonderen iemand, en vervolgens rechtvaardigen ze dit door te zeggen 'ja maar, hij/zij gaf mij nooit aandacht'. En dan is alles goed.
Hoe slecht een relatie ook is en hoezeer je ook uit elkaar gegroeid bent, de ander is altijd gekwetst.
Ik denk dan ook dat TS zijn ex voor zichzelf een mooi plaatje geschetst heeft zodat ze niet al te lang stil hoeft te staan bij wat ze haar gezin aandoet.
Dus ja, daar geef ik je wel gelijk in. Sommige mensen schepen dat schuldgevoel te makkelijk af met zwakke excuses die buiten henzelf liggen. Daar waar juist zelfreflectie zo enorm waardevol kan zijn. Ik heb nu zoveel meer geleerd over mezelf en (de grenzen van) mijn moreel, normen en waarden.
(al vind ik het wel nog steeds pijnlijk, ook voor haar, om te zien dat ze nog steeds enorm boos op me is .. kaken stijf op elkaar, ogen die vuur spugen, elke keer dat ik haar op mijn studie tegenkom)
Het ontbreekt vaak aan zelfreflectie inderdaad.quote:
[..]
Om toch even op dat vreemdgaan in te gaan (want ik kan hier toch niet veel meer doen dan TS sterkte wensen) .. in mijn geval was het zo dat het vreemdgaan voor de volle 100% mij aan te rekenen was. Dat klinkt gek, want dat is het bij vreemdgaan natuurlijk sowieso. Maar er waren geen scheurtjes, fouten oid in onze relatie, waardoor voor iedereen, en ook mijzelf, duidelijk was dat die schuld op mijn schouders lag, en ik die niet af kon schepen met externe excuses / redenen.
Dus ja, daar geef ik je wel gelijk in. Sommige mensen schepen dat schuldgevoel te makkelijk af met zwakke excuses die buiten henzelf liggen. Daar waar juist zelfreflectie zo enorm waardevol kan zijn. Ik heb nu zoveel meer geleerd over mezelf en (de grenzen van) mijn moreel, normen en waarden.
(al vind ik het wel nog steeds pijnlijk, ook voor haar, om te zien dat ze nog steeds enorm boos op me is .. kaken stijf op elkaar, ogen die vuur spugen, elke keer dat ik haar op mijn studie tegenkom)
Ik zie het aan mijn partner zijn ex. Zij ging jaren vreemd met verschillende mannen, was duidelijk op zoek naar iemand die haar uit haar huwelijk kon halen want ze was niet gelukkig maar voor zichzelf zorgen kon ze ook niet. Mijn partner zijn moeder overleed, hij was ondertussen zelf een uitbouw aan het doen op hun huis en mijn partner heeft een angststoornis waar hij zich niet aan wil laten helpen. Je kunt je voorstellen dat hun huwelijk onder zware druk stond en dat dit resulteerde in haar vreemdgaan, de daaropvolgende vechtscheiding die na 8 jaar nog steeds niet afgerond is. Mijn partner is ZEER bitter over zijn ex en steekt die haat zelden onder stoelen en banken
, zij weigert ondertussen te praten over de kinderen met hem want ze heeft geen zin in de verwijten. Hun kinderen zijn door dit alles beiden zeer introvert, komen hun slaapkamers amper uit en dochter is bovengemiddeld vaak ziek en krijgt nu eindelijk therapie wegens ernstige angststoornis (moeder is nogal selfcentered dus die begon het pas in te zien nadat ik erop begon te hameren, mijn vriend weet diep van binnen wel wat het probleem is maar hij is te trots om hulp te zoeken). Zijn angststoornis was altijd al latent aanwezig maar de stress van het einde van het huwelijk heeft dat naar de oppervlakte gebracht. Een ontspannen vakantie met mijn vriend zit er niet in. Dit zijn allemaal directe gevolgen van haar vreemdgaan. Zij ziet het anders. Zij vertelt mensen dat mijn vriend haar mishandeld heeft (ik geloof dit absoluut niet, hij heeft haar 1 keer in haar gezicht geslagen nadat zij de telefoon tegen zijn kop smeet), ze vertelt mensen dat hij vreemdging (zoals de waard is... hij is absoluut niet zo) en dat ze ongelukkig was. Op die manier hoeft ze niet in te zien wat ze haar kinderen aangedaan heeft. Door hem slecht de behandelen heeft ze haar kinderen ook rechtstreeks geraakt.
Bon, dit is dus NIET de manier om uit elkaar te gaan.
Het klinkt wel een beetje als een kansloze bende. Ik geloof er ook geen zak van dat alles aan het vreemdgaan van die vrouw ligt. Leuk hoor, een zondebok. Maar het zijn kinderen die inmiddels verknipt zijn (schandalig overigens) en twee opvoeders nodig om het zover te laten komen. Dat kan niet alleen maar aan een vrouw en vreemdgaan liggen. Dat zo'n man zich niet wil laten helpen, niets voor z'n kinderen wil doen uit trots/angst en in de slachtofferrrol zit omdat zijn ex vreemd is gegaan: ik vind het triest. Mijn bijdrage.quote:
[..]
Het ontbreekt vaak aan zelfreflectie inderdaad.
Ik zie het aan mijn partner zijn ex. Zij ging jaren vreemd met verschillende mannen, was duidelijk op zoek naar iemand die haar uit haar huwelijk kon halen want ze was niet gelukkig maar voor zichzelf zorgen kon ze ook niet. Mijn partner zijn moeder overleed, hij was ondertussen zelf een uitbouw aan het doen op hun huis en mijn partner heeft een angststoornis waar hij zich niet aan wil laten helpen. Je kunt je voorstellen dat hun huwelijk onder zware druk stond en dat dit resulteerde in haar vreemdgaan, de daaropvolgende vechtscheiding die na 8 jaar nog steeds niet afgerond is. Mijn partner is ZEER bitter over zijn ex en steekt die haat zelden onder stoelen en banken
Zij ziet het anders. Zij vertelt mensen dat mijn vriend haar mishandeld heeft (ik geloof dit absoluut niet, hij heeft haar 1 keer in haar gezicht geslagen nadat zij de telefoon tegen zijn kop smeet), ze vertelt mensen dat hij vreemdging (zoals de waard is... hij is absoluut niet zo) en dat ze ongelukkig was. Op die manier hoeft ze niet in te zien wat ze haar kinderen aangedaan heeft. Door hem slecht de behandelen heeft ze haar kinderen ook rechtstreeks geraakt.
Bon, dit is dus NIET de manier om uit elkaar te gaan.
Succes ermee TS. Lijkt me heel erg kut.
Zijn kinderen zijn NIET verknipt! Zijn dochter heeft een angststoornis en zijn zoon gamet nogal veel. Dat maakt een mens niet direct verknipt.quote:
[..]
Het klinkt wel een beetje als een kansloze bende. Ik geloof er ook geen zak van dat alles aan het vreemdgaan van die vrouw ligt. Leuk hoor, een zondebok. Maar het zijn kinderen die inmiddels verknipt zijn (schandalig overigens) en twee opvoeders nodig om het zover te laten komen. Dat kan niet alleen maar aan een vrouw en vreemdgaan liggen. Dat zo'n man zich niet wil laten helpen, niets voor z'n kinderen wil doen uit trots/angst en in de slachtofferrrol zit omdat zijn ex vreemd is gegaan: ik vind het triest. Mijn bijdrage.
Succes ermee TS. Lijkt me heel erg kut.
Mja, wat ik dus eigenlijk met mijn lange epos wil zeggen:
TS, er zitten 2 kanten aan elk verhaal. Dat zij niet wil praten over de reden dat ze openstond voor een relatie met de buurman, wil niet zeggen dat er geen reden is. Blijkbaar waren er toch barsten in je huwelijk gekomen waar jij je niet direct bewust was. Het siert je dat je haar nog een kans hebt gegeven maar nu zij vertrekt, kun je niet automatisch alle schuld op haar afschuiven.
Het mogelijke resultaat heb ik hierboven al beschreven.
Hoe is dat je eigen graf graven? Het afhandelen is iets waar je naar mijn mening nog iets mee te winnen hebt juist wanneer je het zelf regelt en er zo veel mogelijk probeert uit te halen. Ondanks al die jaren samen is ze een naar berekend persoon die je tweemaal heeft bedrogen met dezelfde persoon. Ik krijg dus niet echt het idee dat ze je ook maar een centimeter tegemoet zal komen, ze zal je eerder nog verder de afgrond in proberen te werken om er zelf op vooruit te gaan. Kan zijn dat ik daarmee fout zit maar goed.quote:
En wat het afhandelen betreft, dat wordt volledig door haar geregeld in overleg met mij.
Ik zei vanaf het begin al dat ik niets ging doen. Ga niet mn eigen graf graven.
Ik weet ook niet hoe graag ze van je af wilt komen op papier en hoe veel vaart ze dus achter alles in gang zetten zet. Dat kan je zelf wel doen. Des te sneller dat klaar is des te sneller je pas echt rust zal gaan krijgen lijkt mij.
Ow ja, hoe is het met dat meisje en haar broertje? Gaat het met haar inmiddels weer wat beter qua dingen ondernemen, opleiding (en de relatie met haar vader)?quote:
[..]
Het ontbreekt vaak aan zelfreflectie inderdaad.
[knip]
Op jonge leeftijd haast niet je kamer uit (durven) gaan, dan ben je gewoon verknipt. En dat komt dus door de ouders en niet alleen door de moeder.quote:
[..]
Zijn kinderen zijn NIET verknipt! Zijn dochter heeft een angststoornis en zijn zoon gamet nogal veel. Dat maakt een mens niet direct verknipt.
Mja, wat ik dus eigenlijk met mijn lange epos wil zeggen:
TS, er zitten 2 kanten aan elk verhaal. Dat zij niet wil praten over de reden dat ze openstond voor een relatie met de buurman, wil niet zeggen dat er geen reden is. Blijkbaar waren er toch barsten in je huwelijk gekomen waar jij je niet direct bewust was. Het siert je dat je haar nog een kans hebt gegeven maar nu zij vertrekt, kun je niet automatisch alle schuld op haar afschuiven.
Het mogelijke resultaat heb ik hierboven al beschreven.
Ze woont bij haar moeder nu, dus veel meer regelmaat omdat ze niet meer heen en weer hoeven te reizen. Ze gaat weer naar school en vindt dat leukquote:
[..]
Ow ja, hoe is het met dat meisje en haar broertje? Gaat het met haar inmiddels weer wat beter qua dingen ondernemen, opleiding (en de relatie met haar vader)?
. De relatie met haar vader: beiden angststoornis, zodra de een zich angstig gedraagt gaat het mis. Maar ze is hier nu een paar keer een week geweest zonder ruzie. En EINDELIJK zien mensen in dat ze een angststoornis heeft, dus cognitieve gedragstherapie. Hopelijk leert ze haar angst onder controle te krijgen maar kan nog wel tijdje duren. Dus alles gaat enorm vooruit met haar. Zijn zoon gaat naar een andere school wegens er met de pet naar gooien, geen verrassing. Slechte schoolkeuze, ik wist nog voor het jaar startte dat het niks zou worden maar dat soort shit mag ik niet zeggen want ik ben hun moeder niet .Al met al een zeer stijgende lijn, en die jongen moet er gewoon eerst zelf even achter komen, dat hebben jongens van die leeftijd wel vaker. Fijn om te horenquote:Op zaterdag 28 juni 2014 11:59 schreef Seven. het volgende:
[..]
Ze woont bij haar moeder nu, dus veel meer regelmaat omdat ze niet meer heen en weer hoeven te reizen. Ze gaat weer naar school en vindt dat leuk
Wie zegt dat ze hun kamer niet uit durven gaan?quote:
[..]
Op jonge leeftijd haast niet je kamer uit (durven) gaan, dan ben je gewoon verknipt. En dat komt dus door de ouders en niet alleen door de moeder.
Zijn zoon houdt van gamen maar gaat de deur wel uit voor school, honden lopen en weet ik veel wat. Maar hij en al zijn vrienden spreken elkaar voornamelijk online. Dat is jammer want als ze zouden parkhangen, dan zou hij veel vaker buiten komen.
Zijn dochter heeft een ernstige angststoornis, deels genen van haar vader, deels gedrag van beide ouders waardoor zij getraumatiseerd is.
Een ding zijn ze niet en dat is verknipt.
Ik kan er dan ontzettend slecht tegen wanneer de persoon in kwestie (die de breuk aan het forceren is en met een ander er vandoor gaat) het 'zo moeilijk heeft'.
Ik snap best dat een vent, nadat een relatie uit is met z'n vrouw (en kids) tot niks meer in staat is. Zijn werk verneukt, ontslagen en diepe psychologische issues krijgt. En dat zo'n man zich dus niet wil laten helpen, niet voor z'n kinderen wil of kan doen ivm wat voor psychologische aandoening dan ook.quote:
[..]
Het klinkt wel een beetje als een kansloze bende. Ik geloof er ook geen zak van dat alles aan het vreemdgaan van die vrouw ligt. Leuk hoor, een zondebok. Maar het zijn kinderen die inmiddels verknipt zijn (schandalig overigens) en twee opvoeders nodig om het zover te laten komen. Dat kan niet alleen maar aan een vrouw en vreemdgaan liggen. Dat zo'n man zich niet wil laten helpen, niets voor z'n kinderen wil doen uit trots/angst en in de slachtofferrrol zit omdat zijn ex vreemd is gegaan: ik vind het triest. Mijn bijdrage.
Succes ermee TS. Lijkt me heel erg kut.
Wat ik niet snap, zijn mensen die dat dus niet snappen.
Ik snap best dat je diep in de put kunt zitten door bepaalde gebeurtenissen, dat zeker. Ik begrijp alleen niet dat je als volwassene in de slachtofferrol gaat zitten en helemaal niets voor je eigen kinderen wil doen omdat je het zelf zo zwaar hebt. Onbegrijpelijk. Je hebt kinderen en je hebt ook kinderen in 'moeilijke' tijden. Deze kinderen krijgen alles mee en hebben simpelweg ook een moeilijke tijd. Sterker nog: zo'n moeilijke tijd vormt iemand gewoon. Negatief of positief. Triest hoor.quote:
[..]
Ik snap best dat een vent, nadat een relatie uit is met z'n vrouw (en kids) tot niks meer in staat is. Zijn werk verneukt, ontslagen en diepe psychologische issues krijgt. En dat zo'n man zich dus niet wil laten helpen, niet voor z'n kinderen wil of kan doen ivm wat voor psychologische aandoening dan ook.
Wat ik niet snap, zijn mensen die dat dus niet snappen.
Natuurlijk is het triest. Maar neem het zo'n vent niet kwalijk.quote:
[..]
Ik snap best dat je diep in de put kunt zitten door bepaalde gebeurtenissen, dat zeker. Ik begrijp alleen niet dat je als volwassene in de slachtofferrol gaat zitten en helemaal niets voor je eigen kinderen wil doen omdat je het zelf zo zwaar hebt. Onbegrijpelijk. Je hebt kinderen en je hebt ook kinderen in 'moeilijke' tijden. Deze kinderen krijgen alles mee en hebben simpelweg ook een moeilijke tijd. Sterker nog: zo'n moeilijke tijd vormt iemand gewoon. Negatief of positief. Triest hoor.
Voorbeeld, mijn moeder probeerde mij (toen ik klein was) om zeep te helpen. Dit soort psychiatrische gekke meuk heeft mij ook gevormd en ik zit nu op latere leeftijd voor ontzettend vreemde mentale issues. Neem ik het haar kwalijk? Nee, ze is ziek. Neem ik het zo'n vent kwalijk dat ie niet voor z'n kids kan zorgen? Nee, natuurlijk niet.
Wat ik wel zorgelijk zou vinden als degene die weg ging, de relatie breuk forceerde en vreemdging niet goed voor de kinderen zou zorgen.
Wat voor auto?quote:
Ik moet even mn verhaal kwijt omdat ik bijna ontplof van verdriet en onmacht.
Sinds bijna 4 weken ben ik er achter dat mijn vrouw opnieuw en relatie heeft met de buurman van 3 deuren verder.
Dit was een paar jaar geleden ook al het geval. Na een tijd weg van huis gegaan te zijn werd ik door mijn zoon gebeld of ik naar huis wilde komen omdat mama me miste.
Na veel gepraat en afspraken gemaakt te hebben besloot ik om alles te vergeven en verder te gaan.
Dit deed ik vooral omdat ik zielsveel van haar hou
Tijd daarna ging alles erg goed. Ze ging volledig voor me.Kreeg vaak een sms met Ik hou van je
Belde me ook dagelijks naar mn werk.
Merkt wel de laatste tijd dat het wat minder spannend aan toe ging dan daarvoor maar dat kan. Je heb een druk gezin met drie kinderen en vaak kwam ik thuis en ging zij naar haar werk.
Ook merkte ik dat ze erg vaak haar telefoon overal naar toe nam en ook deze geen moment uit het ook verloor.
Zei er vaak wat van maar dan liet ze zien dat ze de Telegraaf , of met een vriendin aan het appe was.
Vond het vervelend maak zocht er niets achter.
Tot ongeveer 4 weken gelden ik opeens een brief van de buurman vond.
Gek werd ik ervan. Kon het gewoon niet geloven.
Haar met deze brief geconfronteerd en toen gaf ze toe dat ze weer contact met hem had.
Gelijk zie ze: ik wil niet verder, ben verliefd op hem. (zijn vouw was net 2 weken bij hem weggegaan)
Wereld storte op dat moment helemaal in elkaar.
Omdat haar eerste uitleg was dat ze verliefd was op hem en daarom wou stoppen, heb ik 2 weken gevochten tegen deze verliefdheid.
Heb van alles aangeboden: verhuizen,therapie aan gaan, haar helpen hem te vergeten.
Niets hielp. Ze wilde toch verder met hem, ondanks dat ze van me hield.
Wel gaf ze aan dat ze niet wist waarom ze zich liet gaan,en waarom ze dit deed.
Omdat ik toch een twijfels in deze woorden zag ben ik verder gaan vechten.
Tijdens deze 2 weken kwam ze zelf niet met feiten of antwoorden. Steeds weer moest ik het er uit trekken.
Tot ze op een zondag zei dat ze sinds verleden zomer niet gelukkig meer voelde in onze huwelijk.
Jammer genoeg nooit met mij er over gesproken terwijl we 4 jaar geleden een afspraak hadden gemaakt.
Ze had in haar eigen dit gevoel proberen te overwinnen.Wat dus niet gelukt is.Tot ze ongeveer 9 maanden gelden weer in contact kwam met de buurman.
Deze had ze eigenlijk altijd leuk blijven vinden. Kwam hem ook vaak overal tegen, bij de bakker, bij AH enz.Terwijl ik hem nooit tegen kwam als ik boodschappen deed
Op dat moment wist ik dus dat het geen zin had om te vechten omdat het feit dat ze me wilde verlaten gewoon was dat ze niets meer in ons zag.
Daarom begon ik te vechten om te zorgen dat ze wel eerst een eigen plek ging zoeken voor na de scheiding.
Vooral omdat we 3 kinderen hebben, en hij zelf er 2.
Omdat ze de scheiding moest regelen wilde ze aan huisvesting nog niet denken.Dat komt wel zei ze.
Daar ging ik niet mee akkoord. Gelukkig zag ze na een tijd dat dit de beste oplossing was.
Op een vrijdag zaten we buiten te praten over dit allemaal en zei tegen haar dat ik dacht dat de aandacht die zij van de buurman gekregen had voor gezorgd had dat ze ons niet meer zag zitten.
Dat was niet zo volgens haar. Hij had er niets mee te maken.
Daar ging is dus tegen in, in mijn ogen hadden die keren dat ze elkaar toevallig tegen kwam er voor gezorgd dat ze hem nooit vergat.
Dat was niet zo, lag heel anders.
Toen zei ik dat ze dus langer met een slecht gevoel over ons huwelijk heeft moeten rondlopen als ze zich 4 jaar geleden ook liet gaan.
Dat gaf ze dus opeens ook toe (werderom moest ik het er uit trekken)
Ze had al veel langer dat gevoel ,alleen het was er niet constant.En heeft er ook nooit over gesproken.
Dat maakte me erg kwaad. Dat ze nooit mij in haar probleem heeft betrokken terwijl het ons beiden aan ging.
Laat ik voorop stellen dat ik ontzettend veel van mijn vrouw hou en na 22 jaar nog steeds verliefd op haar ben.
Dat ze wilde scheiden lag dus aan haar en dus niet aan de buurman.
Na in totaal 3 weken mee bezig geweest te zijn, heb ik maar geaccepteerd dat ze wilde scheiden om verder met hem te gaan.
Omdat de advocaat zei dat zij tijdens het scheidings proces hem gewoon kon zien, hebben afgesproken dat ze dit ging doen op een manier dat ik het niet zag.
Daar ging ze mee akkoord.
Jammer genoeg zag ik ze verleden week zondag samen in de auto en toen brak ik echt. Weten dat je vrouw verliefd is op iemand anders is iets, maar ze samen zien, terwijl je nog getrouwd ben, is iets waar ik gewoon niet tegen kan.
Daarom zelfde dag besloten om het huis te verlaten omdat ik dan als zijn auto er niet zou staan ik gelijk van uit kon gaan dat ze samen zouden zijn. Tot die dag sliep zij bij haar moeder.
Be nu al bijna een week van huis, behalve afgelopen maandag en vandaag omdat ze moet werken.
Deze week blijf ik weg, maar we hebben wel een rooster gemaakt zodat we om en om in het huis zitten. Deze gaat maandag in.
Zodat zij kan werken, maar ook zodat we beiden tijd vrij hebben.
Nu is het zo dat ik hier in hus ben sinds vanmiddag omdat ze aan het werk is.
Ging op zich goed met me, tot ik zijn auto geparkeerd zag staan.
Toen moest ik gelijk aan hun beide samen denken.Werd en wordt er nog gek van als ik er aan denk.
Ook al heb ik afgelopen 3,5 week bijna niets gegeten ben ik vandaag twee keer over mn nek gegaan in het toilet van de spanning en stress.
Ik denk dat ik dit niet lang meer vol hou. Huis staat te koop, scheiding is in gang gezet.
Zei heeft ons al verwerkt en is volledig in haar hoofd met hem bezig.
Heb haar wel gevraagd om in de tijd dat ik in het huis zit voor de kids, dat ze niet daar blijft slapen.
Eerst wou ze dat niet beloven.Mocht haar niets opleggen (woorden van advocaat).
Ben toen erg pissig geworden. Hoe ze zo respectloos kon zijn tegen over iemand die 22 jaar haar als een koningin behandeld heeft en alles wat nu bezit is wat zei altijd wilde (woonplaats, trouwen, 3 kinderen, huis die we nu hebben).
Gelukkig kwam ze later op de avond via een app hier op terug en zei dat ze niet daar zou blijven slapen.
Maar omdat ik menu al ontzettend klote voel als ik zijn auto zie, terwijl ze aan het werk is. Vraag ik me af of ik wel vol kan houden als ik hier zit en zei gewoon vrij is.
Dat zou betekenen dat ze allebei bij elkaar zijn.
En dat 3 deuren verder. Denk echt niet dat ik dat kan trekken.
Scheiding is nog niet rond, huis komt morgen officieel in de verkoop. Dus dit gaat nog lang duren voor dit allemaal afgehandeld is.
Ben echt bang dat de regeling die we gemaakt hebben ver wie bij de kids is, ik niet ga volhouden.
Kan gewoon niet omgaan met de gedachte dat ze met hem is.
Zij heeft op dit moment gewoon een schouder een een bed om bij te komen als ze zich niet goed voelt, terwijl ik deze ellende helemaal alleen moet verwerken.
Ik denk dat als ik hier blijf ik zeker naar de klote ga. Het is gewoon niet te geloven dat de vrouw waar ik al 22 van hou, nu van iemand anders is.
Ik wil best accepteren dat ze wilt scheiden maar het feit dat ze al iemand anders heeft die zo dichtbij woont maakt het gewoon HEEL ZWAAR
Weet echt niet wat te doen. Ze komt zo meteen terug van haar werk en ik da dan weer weg, maar ik moet hier iets aan doen.
Jij bent een bekende van de buurman?quote:
Maar denk dat het gewoon te maken heeft dat je 22 jaar niet zomaar kan vergeten/weggooien.
Tenminste, zo denk ik er over.
Zij ziet het anders dat is duidelijk.
En voor al die mensen die maar roepen dat ik aan mn kinderen moet denken.
Dat doe ik ook. Maar zoals hier al aangegeven werd, als je zelf verdrietige bent prikken de kinderen daar zo door heen.
Ik wil er ook zijn voor mn kinderen, daarom zal ik ook in het huis gaan zitten als ze moet werken.
Maar verder niet.
Als ze weg wilt ( naar een vriendin of naar hem) dan zorgt ze maar voor oppas.
En wat medelijden betreft, als je nooit in deze dubbele situatie gezeten heb ( scheiden en je vrouw reeds van iemand anders) dan weet je echt niet wat het met je doet.
Ik heb geen zelf medelijden, ben gewoon zo mentaal op geraakt afgelopen 4 weken dat als ik zo doorga ik uiteindelijk mn zelf ga verliezen.
Daarom wil ik zo snel mogelijk een eigen plek zien te vinden waar ik dan mijn kinderen kan ontvangen en waar ik aan deze verwerking kan beginnen.
Zolang ik haar/hem zie en in ONS huis zit gaat dat niet lukken.
Dat is gewoon te zwaar.
Jullie moeten begrijpen dat het niet mijn beslissing is, dus ik heb ondanks alles nog gevoelens voor haar.
Ook al gedraagt ze zich op een manier zoals ik haar nog nooit meegemaakt heb.
Mijn zwakte is gewoon haar zien. Dat is gewoon erg moeilijk.
En daarom moet ik weg. Ook al is haar niet zien ook zwaar.
Maar ja. Dat is de toekomst dus moet er maar aan wennen.
Daar heb je ansich wel gelijk in, maar je vrouw heeft het inmiddels al weggegooid. En als je eerlijk tegenover jezelf bent, weet je zelf ook dat dit nooit meer goed kan komen.quote:
Maar denk dat het gewoon te maken heeft dat je 22 jaar niet zomaar kan vergeten/weggooien.
Tenminste, zo denk ik er over.
Terecht. Zij veroorzaakt dit, dus moet ze ook haar deel van de consequenties dragen lijkt mij.quote:Als ze weg wilt ( naar een vriendin of naar hem) dan zorgt ze maar voor oppas.
Begrijpelijk. Toch zul je die opzij moeten zetten.quote:Jullie moeten begrijpen dat het niet mijn beslissing is, dus ik heb ondanks alles nog gevoelens voor haar.
Hoe eerder, hoe beter. (Klinkt hard, maar het is wel een feit.)quote:Maar ja. Dat is de toekomst dus moet er maar aan wennen.
Nogmaals sterkte met de hele k*t situatie.
[ Bericht 0% gewijzigd door Bijvlagenzinvol op 28-06-2014 21:51:13 ]
Geen ervaring met relaties, dus negeer het gerust als ik iets doms zeg.quote:
Misschien ben ik we te lief dat zal wel.
Maar denk dat het gewoon te maken heeft dat je 22 jaar niet zomaar kan vergeten/weggooien.
Tenminste, zo denk ik er over.
Zij ziet het anders dat is duidelijk.
En voor al die mensen die maar roepen dat ik aan mn kinderen moet denken.
Dat doe ik ook. Maar zoals hier al aangegeven werd, als je zelf verdrietige bent prikken de kinderen daar zo door heen.
Ik wil er ook zijn voor mn kinderen, daarom zal ik ook in het huis gaan zitten als ze moet werken.
Maar verder niet.
Als ze weg wilt ( naar een vriendin of naar hem) dan zorgt ze maar voor oppas.
En wat medelijden betreft, als je nooit in deze dubbele situatie gezeten heb ( scheiden en je vrouw reeds van iemand anders) dan weet je echt niet wat het met je doet.
Ik heb geen zelf medelijden, ben gewoon zo mentaal op geraakt afgelopen 4 weken dat als ik zo doorga ik uiteindelijk mn zelf ga verliezen.
Daarom wil ik zo snel mogelijk een eigen plek zien te vinden waar ik dan mijn kinderen kan ontvangen en waar ik aan deze verwerking kan beginnen.
Zolang ik haar/hem zie en in ONS huis zit gaat dat niet lukken.
Dat is gewoon te zwaar.
Jullie moeten begrijpen dat het niet mijn beslissing is, dus ik heb ondanks alles nog gevoelens voor haar.
Ook al gedraagt ze zich op een manier zoals ik haar nog nooit meegemaakt heb.
Mijn zwakte is gewoon haar zien. Dat is gewoon erg moeilijk.
En daarom moet ik weg. Ook al is haar niet zien ook zwaar.
Maar ja. Dat is de toekomst dus moet er maar aan wennen.
Je hebt die 22 jaar niet weggegooid, je hebt het immers toch gezellig en leuk gehad? Ik denk dat het gewoon tijd nodig heeft, je vergeet iemand van wie je heel lang houdt/gehouden hebt, niet 123, kan ik mij zo voorstellen.
En ja, ik woon bij mij ouders thuis en ben nog niet volwassen, en ik kan alleen maar benadrukken dat het echt belangrijk is dat je er voor je kinderen bent. Ik heb zelf gelukkig nog nooit zo'n situatie meegemaakt, lijkt me echt verschrikkelijk.
Veel sterkte!
Wat vakantie betreft, 26 juli stap ik in de auto met de kids richting frankrijk voor twee weken.
Kan ze ook die tijd gebruiken om alvast even te proeven hoe het is om samen te wonen.
En wat ik met die 22 jaar bedoelde is dat het erg moeilijk zal worden om iemand die je zo lang liefde gegeven heb te vergeten.
Verder ben ik met hulp aan het kijken of het toch een mogelijkheid is om snel iets anders voor me zelf te nemen.
Hij gaat nu alle bedragen nakijken en uitrekenen.
Hopelijk kan ik dan snel toeslaan.
Heb al een huis op het oog.
Ik neem aan dat je het wat ongelukkig omschrijft want de enige oplossing voor je probleem zou dan Alzheimer zijn..quote:
En wat ik met die 22 jaar bedoelde is dat het erg moeilijk zal worden om iemand die je zo lang liefde gegeven heb te vergeten.
Je moet haar niet vergeten, je mag haar zelfs niet vergeten want het is de moeder van je kinderen en je kan haar niet vergeten want dan hijgt de advocaat in je nek waar de alimentatie blijft.
Maar hou je op het moment nog oprecht van haar als persoon of hou je van haar zoals ze tijdens jullie gelukkige periode was?
Ze is op dit moment niet degene van wie je houdt, dat moet je los van elkaar gaan leren te zien voor je kinderen en voor jezelf.
Precies mijn partner zijn verhaal. Hij zat er totaal doorheen, tot het punt waarop hij een gevaar voor zichzelf werd. Evengoed, hoe sneu dat ook voor hem was toendertijd, zijn kinderen zijn de dupe geworden en dat neem ik hem wel eens kwalijk. Maar daar zij enorm berekenend bezig was (en nog steeds).. ik neem het haar meer kwalijk dan hem. Alle begrip dat ze uit het huwelijk wilde maar ze heeft nog nooit in haar leven fulltime gewerkt of wat dan ook, ik bedoel maar.. ze had ook meer uren op d'r werk kunnen vragen voor ze d'r gezin in de afgrond werkte om vervolgens ZELF het slachtoffer uit te hangen.quote:
[..]
Ik snap best dat een vent, nadat een relatie uit is met z'n vrouw (en kids) tot niks meer in staat is. Zijn werk verneukt, ontslagen en diepe psychologische issues krijgt. En dat zo'n man zich dus niet wil laten helpen, niet voor z'n kinderen wil of kan doen ivm wat voor psychologische aandoening dan ook.
Wat ik niet snap, zijn mensen die dat dus niet snappen.
Ja, hier heb je wel gelijk in. Geen enkele ouder kan zich de slachtofferrol permitteren, om het even zwart wit te stellen.quote:
[..]
Ik snap best dat je diep in de put kunt zitten door bepaalde gebeurtenissen, dat zeker. Ik begrijp alleen niet dat je als volwassene in de slachtofferrol gaat zitten en helemaal niets voor je eigen kinderen wil doen omdat je het zelf zo zwaar hebt. Onbegrijpelijk. Je hebt kinderen en je hebt ook kinderen in 'moeilijke' tijden. Deze kinderen krijgen alles mee en hebben simpelweg ook een moeilijke tijd. Sterker nog: zo'n moeilijke tijd vormt iemand gewoon. Negatief of positief. Triest hoor.
That's the spirit, niet bij de pakken neerzitten.quote:
Is het ook en wens het niemand.
Wat vakantie betreft, 26 juli stap ik in de auto met de kids richting frankrijk voor twee weken.
Kan ze ook die tijd gebruiken om alvast even te proeven hoe het is om samen te wonen.
En wat ik met die 22 jaar bedoelde is dat het erg moeilijk zal worden om iemand die je zo lang liefde gegeven heb te vergeten.
Verder ben ik met hulp aan het kijken of het toch een mogelijkheid is om snel iets anders voor me zelf te nemen.
Hij gaat nu alle bedragen nakijken en uitrekenen.
Hopelijk kan ik dan snel toeslaan.
Heb al een huis op het oog.
Ik hou van de persoon die ze was.
Weet dat ze daar ergens is alleen niet meer voor mij.
Je moet niet vergeten dat ze ons lang niet meer zag zitten.
Maar ik haar wel. Alleen de vrouw die ze nu is voor mij echt onbegrijpelijk.
Je kan verliefd zijn en ons huwelijk al in je hoofd verwerkt hebben.
Maar in mijn ogen moet je wel je huwelijk eerst goed afhandelen voor je verder gaat met de nieuwe.
Vooral als die nieuwe relatie 3 deuren verder woont.
Van de week heb ik haar voor t eerst in 3 weken zien lachen en opeens was ze daar. De vrouw die ik kon.
Was jammer van korte duur.
Moet wel eerlijk zeggen dat ze me afgelopen tijd goed ondersteunt heeft als ik het moeilijk had. Via praten of via de app.
Alleen dat ze maar niet kan begrijpen dat ik niet in het huis kan verblijven terwijl zij daar is , is voor mij echt een raadsel.
En ik weet dat ze verder is dan mij, maar we hebben het hier over respect.
Als je fatsoen heb kun je die blijven tonen ook al wil je niets meer samen.
Net zoals ik respect heb voor mensen waar ik geen relatie mee heb.
Mensen veranderen nu eenmaal gedurende de jaren, en voor jou is dit een totaal andere vrouw. Ze kan volgens mij best begrijpen dat het moeilijk is voor jou om haar onder ogen te komen, maar dat komt haar helemaal niet goed uit en dus doet ze net of haar neus bloedt.quote:
Je heb helemaal gelijk.
Ik hou van de persoon die ze was.
Weet dat ze daar ergens is alleen niet meer voor mij.
Je moet niet vergeten dat ze ons lang niet meer zag zitten.
Maar ik haar wel. Alleen de vrouw die ze nu is voor mij echt onbegrijpelijk.
Je kan verliefd zijn en ons huwelijk al in je hoofd verwerkt hebben.
Maar in mijn ogen moet je wel je huwelijk eerst goed afhandelen voor je verder gaat met de nieuwe.
Vooral als die nieuwe relatie 3 deuren verder woont.
Van de week heb ik haar voor t eerst in 3 weken zien lachen en opeens was ze daar. De vrouw die ik kon.
Was jammer van korte duur.
Moet wel eerlijk zeggen dat ze me afgelopen tijd goed ondersteunt heeft als ik het moeilijk had. Via praten of via de app.
Alleen dat ze maar niet kan begrijpen dat ik niet in het huis kan verblijven terwijl zij daar is , is voor mij echt een raadsel.
En ik weet dat ze verder is dan mij, maar we hebben het hier over respect.
Als je fatsoen heb kun je die blijven tonen ook al wil je niets meer samen.
Net zoals ik respect heb voor mensen waar ik geen relatie mee heb.
Verder vind ik het zelf niet zo gek dat ze verder gaat met haar leven, hoe moeilijk het voor jou ook is: zij is klaar met jullie huwelijk. Het kan jaren duren tot jij er overheen bent.
Daar gaay deze topic ook helemaal niet over.
Heb het over respect afhandelen van een huwelijk. Daar gaat t om.
En het door haar niet kunnen begrijpen dat ik niet in het huis kan zitten als zei bij hem is.
Ben ook helemaal niet bezig om haar terug te krijgen.
Ben alleen bezig om er voor te zorgen dat ik dit zo goed mogelijk doorkom tot scheiding rond is.
Verder niet.
Daarom schreef ik al. Ik moet daar alleen zijn als ze werk. Dan weet ik tenminste dat ze niet 30 meter verder bij hem zit/ligt
Als we uit elkaar zijn en een eigen plek heb mag ze doen en laten wat ze wit.
Zal er zelf weinig van mee krijgen.
Wat maakt dat voor verschil voor het verwerken?quote:
Ik moet namelijk niet alleen de scheiding zelf nog tot me goed laten doordringen, maar daarboven ook nog het feit dat ze al van iemand anders is.
Sterkte verder, wat een rotsituatie.
Wat ik zelf gemerkt heb toen mijn relatie uitging (toegegeven, dat is uiteraard no way te vergelijken met dit), was dat ze zich heel egoïstisch ging gedragen. Ze zei dat ze rekening met me hield, dat ze nog veel om mij gaf, maar haar acties lieten gewoon duidelijk merken dat ze alleen met haarzelf (en de gast waar ze mij voor dumpte) bezig was. Het kleine beetje respect dat ik nog kreeg moest ik keihard afdwingen.quote:
Dat ze klaar is met ons huwelijk was me 2 weken geleden al duidelijk.
Daar gaay deze topic ook helemaal niet over.
Heb het over respect afhandelen van een huwelijk. Daar gaat t om.
En het door haar niet kunnen begrijpen dat ik niet in het huis kan zitten als zei bij hem is.
Ben ook helemaal niet bezig om haar terug te krijgen.
Ben alleen bezig om er voor te zorgen dat ik dit zo goed mogelijk doorkom tot scheiding rond is.
Verder niet.
Daarom schreef ik al. Ik moet daar alleen zijn als ze werk. Dan weet ik tenminste dat ze niet 30 meter verder bij hem zit/ligt
Als we uit elkaar zijn en een eigen plek heb mag ze doen en laten wat ze wit.
Zal er zelf weinig van mee krijgen.
Mijn punt is, ook al zegt ze dat ze je snapt, daar doet ze gewoon niks mee omdat ze je dus níet snapt. Ze weet niet dat alles nu bij jou pijn doet. Ze weet niet dat zo'n beetje alles wat ze zegt, doet of niet doet een pijnlijke herinnering is aan het feit dat je huwelijk kapot is. Ze is zo bezig met haar eigen wereldje, met die nieuwe vent, jij bent niet eens meer een gedachte achteraf. Wat ze ook zegt, jouw gevoelens boeien haar niet, of in elk geval niet in de mate die ze beweert.
Kijk, dit is mijn mening, ik kan natuurlijk niet haar gedachten lezen, ik weet niet wat voor persoon ze is, ik weet niet hoe jullie met elkaar omgaan. Ik spreek alleen uit mijn eigen ervaring, en ook al sla ik de plank hier compleet mis, misschien heb je er ergens wat aan. Al is het maar de gedachte dat ik (of wie ook) je in elk geval probeert te helpen!
Sterkte man.quote:
Is het ook en wens het niemand.
Wat vakantie betreft, 26 juli stap ik in de auto met de kids richting frankrijk voor twee weken.
Kan ze ook die tijd gebruiken om alvast even te proeven hoe het is om samen te wonen.
En wat ik met die 22 jaar bedoelde is dat het erg moeilijk zal worden om iemand die je zo lang liefde gegeven heb te vergeten.
Verder ben ik met hulp aan het kijken of het toch een mogelijkheid is om snel iets anders voor me zelf te nemen.
Hij gaat nu alle bedragen nakijken en uitrekenen.
Hopelijk kan ik dan snel toeslaan.
Heb al een huis op het oog.
Ze doet en laat sowieso wat ze wil, dat is toch al duidelijk?quote:
Daarom schreef ik al. Ik moet daar alleen zijn als ze werk. Dan weet ik tenminste dat ze niet 30 meter verder bij hem zit/ligt
Als we uit elkaar zijn en een eigen plek heb mag ze doen en laten wat ze wit.
Zal er zelf weinig van mee krijgen.
Maar dat jij er een probleem mee heeft dat ze 30 meter verderop verder gaat is best wel irreëel natuurlijk, als ze samen in de Ardennen zouden zitten maakt het je minder gek?
Als het uit jouw zicht gebeurt maakt het rationeel gezien toch weinig uit? Het zit tussen je oren dat je daar niet 'kan' zijn, prima begrijpelijk hoor maar waarom weegt jouw 'belang' zwaarder dan dat van haar?
Ik zou eerder niet bij dat sekreet in de buurt willen zijn in jouw geval..
Volgens mij zit het precies zo.quote:
[..]
Dat vreemdgaan, heel veel mensen praten dit voor zichzelf goed. Ze bedonderen iemand, en vervolgens rechtvaardigen ze dit door te zeggen 'ja maar, hij/zij gaf mij nooit aandacht'. En dan is alles goed.
Hoe slecht een relatie ook is en hoezeer je ook uit elkaar gegroeid bent, de ander is altijd gekwetst.
Ik denk dan ook dat TS zijn ex voor zichzelf een mooi plaatje geschetst heeft zodat ze niet al te lang stil hoeft te staan bij wat ze haar gezin aandoet.
De vreemdganger creëert idd excuses voor zichzelf om het te rechtvaardigen, dit zal het proces inderdaad makkelijker maken voor diegene.
Toch denk ik dat ze zichzelf ooit tegenkomen, en beseffen dat die gecreeerde gedachten achteraf toch geen waarheid was.
Het belangrijkste lijkt mij nu dat je rust krijgt voor jezelf en voor jouw kinderen. Beseft hun moeder wel wat zij de kinderen hiermee aandoet, notabene door ook gewoon zo in een nieuwe relatie te rollen met iemand een paar deuren verder? Bij elkaar blijven voor de kinderen dat werkt niet, maar wat zij doet is toch wel het andere uiterste.
Het is gewoon compleet respectloos naar jouw en vooral jullie kinderen waarbij er een grote kans is dat zij de band tussen haar en jullie kinderen op deze manier onherstelbaar beschadigd (op latere leeftijd zullen zij toch ook wel het besef krijgen dat de manier waarop zij het gezin ontwricht heeft gewoon echt niet door de beugel kan).
jij bent een goed voorbeeld voor de kitsquote:
Eigenlijk had je je buurman 4 jaar geleden al duidelijk moeten maken dat hij met zijn poten van jouw vrouw af moest blijven : het is niet een onbekende ofzo die niets met jou of jouw gezin te maken heeft (ik zeg eerlijk : ik had zijn benen gebroken, als het een onbekende was geweest dan lag het al anders).
Waar het om gaat is respect.
Maar dat is me al duideljjk dat ze die al jaren geleden voor me verloor.
Anders had ze tijdens haar minderen momenten mij er van de hoogte gesteld en had ze nooit achter mn rug nogmaals contact gehad met hem.
Dat is duidelijk.
Misschien zit ook in mn hoofd dat ik er last van heb dat ze bij hem is.
Maar dat is ook niet gek.
22 jaar heeft ze bij mij gehoord en opeens maakt ze uitstapjes en wil bij hem zitten/slapen.
Mijn mening is, als je al zo lang stiekem elkaar ontmoet en berichten stuurt en nog langer klaar was met ons, dan is dat laatste stukje tot scheiding rond is ook nog te overbruggen.
Wat de kinderen betreft. Die hebben er zichtbaar moeite mee.
Niet de hele tijd maar ze zijn er wel mee bezig.
Of ze haar kwalijk zullen nemen? Dat weet ik niet.
Ze hebben afgesproken met elkaar om voorlopig de kinderen niet bij hun relatie te betrekken. Dus die merken er nog niets van , alleen dat ik minder in huis ben.
Hierdoor gaat het berichten sturen naar hem natuurlijk gewoon als vanouds door omdat ze hem niet kan zien, en dat zien de kinderen wel.
Want als ze daar mee bezig is heeft ze geen oog voor haar omgeving.
En wat bij haar weg blijven betreft, dat is ook een van de redenen dat ik snel een eigen plek wil.
Dan word ik niet me haar geconfronteerd en weet ik ook niet meer wat ze doet.
Hoef ook niet meer te weten wanneer ze nou moet werken of vrij is.
Hiermee wil ik dan de kennis verliezen wanneer ze wel of niet bij elkaar zijn.
Als ik maar weet wanneer ik de kinderen heb.
Ben afgelopen week van hot naar her gereden met mn koffer in de auto.
Mn huis voelt niet meer als thuis.
Als ik binnen kom zie ik haar spullen en dat is ook zwaar.
Het advies dat ik je wil geven is: wees goed voor jezelf wanneer iemand zo slecht voor je is geweest. Grijp niet naar drank, drugs of seks als afleiding; eet goed, ga sporten en zorg voor zij die om je geven, zoals je kinderen. Wat je is overkomen verdien je niet, maar is de last die je moet dragen voor nu. En weet dat hoe moeilijk het ook lijkt, ook dit weer voorbij zal gaan.
Een ander belangrijk punt: stel je niet vijandig op naar je (ex)vrouw, ten eerste omdat het niet beter gaat voelen, maar oik omdat ze de moeder is van je kinderen en ook zij verdienen beter. Je mag, en moet, je voor haar afsluiten, dus neem afstand.
Hoe moeilijk het ook is, hou moed, en pak steun aan waar geboden. Lucht je hart, bijvoorbeeld hier, of bij een bekende. Het gaat goedkomen met je, vertrouw daarop. Sterkte.
Ik ben niet vijandig tegen haar, dat ben ik afgelopen 4 weken ook niet geweest.
Weet dat een goede verstandhouding belangrijk is voor mn kinderen.
Ben vooral teleurgesteld in alles.
Vooral het afhandelen van de scheiding.
Maar ook de manier waarop ik elke keer iets meer uit haar heb moeten trekken tot ik 3 weken later het hele verhaal te horen kreeg.
Dat is niet eerlijk. En weet dat ik dat niet van iemand kan verwachten die je dit flikt, maar je hoopt dat omdat het woord uit is dat ze dan wel met waarheid komen.
Dat was dus een denk fout van me. Dat is duidelijk.
Enige waarheid die ze constant vertelde was dat ze bij hem wilde zijn.
Maar het hoe en waarom veranderde met de week tot wat ik nu weet.
Ze loopt al 4-5 jaar met de gedachte dat het niet is wat ze wilt maar nooit durfde er over te praten.
En mij dus nooit een eerlijke kans gegeven heeft.
Maar ja. Dat is nu eenmaal gebeurd. Moet verder , maar daarvoor heb ik echt rust nodig.
En dat heb ik nu niet zolang ik daar moet zitten.
Hij heeft er in het begin heel erg veel moeite mee gehad dat ik wilde scheiden, maar het ging gewoon niet meer.
Vrij snel kreeg ik ook weer een relatie, daar had hij ook veel moeite mee, gelukkig kreeg hij ook snel een relatie.
Nu zijn we twee jaar verder, beide gelukkig, hij woont samen met zijn vriendin, ik heb een vaste relatie en we gaan heel sociaal met elkaar om, maar het belangrijkste, het gaat goed met de kinderen.
En dat is iets wat jullie beide op moeten letten, dat jullie de ander niet als de slechte ouder neerzetten.
Dat jullie de kinderen niet het gevoel geven dat ze moeten kiezen.
Ik besef me dat ik een uitzonderlijke omgang heb met mijn ex, zo vieren we de verjaardagen van de kinderen samen, hij komt met zijn vriendin en zijn familie naar mijn huis om samen met mij en mijn vriend en familie de verjaardag te vieren, ik merk dat de kinderen dit heel erg fijn vinden.
Je hebt heel wat te verwerken maar hou de kinderen altijd op de eerste plaats!!
De kinderen zullen echt niet minder van hun moeder gaan houden, ook later niet.quote:
Jouw kinderen mogen wmb (later) wel te weten komen wat voor een vrouw hun moeder is. Of iig de les dat wat ze gedaan heeft fout is. Je wil geen dochter die denkt dat het oke is of een zoon die onbekend is met het duivelse vd vrouw.
Da's de bedoeling ook niet.quote:
[..]
De kinderen zullen echt niet minder van hun moeder gaan houden, ook later niet.
Hoe moeilijk het ook is, je moet nu niet kijken naar het verleden, ze heeft gedaan wat ze heeft gedaan, dat was fout maar niet iets wat je kan veranderen dus er over door blijven malen heeft geen zin.quote:
Je heb helemaal gelijk.
Ik hou van de persoon die ze was.
Weet dat ze daar ergens is alleen niet meer voor mij.
Je moet niet vergeten dat ze ons lang niet meer zag zitten.
Maar ik haar wel. Alleen de vrouw die ze nu is voor mij echt onbegrijpelijk.
Je kan verliefd zijn en ons huwelijk al in je hoofd verwerkt hebben.
Maar in mijn ogen moet je wel je huwelijk eerst goed afhandelen voor je verder gaat met de nieuwe.
Vooral als die nieuwe relatie 3 deuren verder woont.
Van de week heb ik haar voor t eerst in 3 weken zien lachen en opeens was ze daar. De vrouw die ik kon.
Was jammer van korte duur.
Moet wel eerlijk zeggen dat ze me afgelopen tijd goed ondersteunt heeft als ik het moeilijk had. Via praten of via de app.
Alleen dat ze maar niet kan begrijpen dat ik niet in het huis kan verblijven terwijl zij daar is , is voor mij echt een raadsel.
En ik weet dat ze verder is dan mij, maar we hebben het hier over respect.
Als je fatsoen heb kun je die blijven tonen ook al wil je niets meer samen.
Net zoals ik respect heb voor mensen waar ik geen relatie mee heb.
Nu moet je kijken naar de toekomst, hoe je het voor jezelf en bovenal voor je kinderen zo goed mogelijk kan maken, en hoe verleidelijk het ook is, met haatgevoelens naar je ex kijken om wat ze heeft gedaan helpt niet.
Samen in een huis wonen met je ex tijdens een scheiding is moeilijk, dat weet ik, ik heb het ook 3 maanden gedaan.
Maar we gingen nog steeds haast iedere avond samen aan een tafel eten, omwille van de kinderen.
Dus zorg er alsjeblieft voor dat je niet in zelfmedelijden en met haatgevoelens rond gaat lopen, je kinderen merken dat!
De kinderen hebben daar helemaal niks mee te maken en die moeten daar ook niet in betrokken worden, daar zijn ze nog veel te jong voor.quote:
Jouw kinderen mogen wmb (later) wel te weten komen wat voor een vrouw hun moeder is. Of iig de les dat wat ze gedaan heeft fout is. Je wil geen dochter die denkt dat het oke is of een zoon die onbekend is met het duivelse vd vrouw.
Ondanks dat de keuze voor scheiden bij mij lag, de schuld van scheiden voornamelijk bij hem ( zegt hij zelf ook) hebben we de kinderen altijd verteld dat het een gezamenlijke beslissing is geweest, dat we niet boos zijn op elkaar, dat we elkaar ook nog lief vinden maar dat we niet meer van elkaar houden zoals een man en vrouw van elkaar behoren te houden.
Ik zal de kinderen nooit vertellen over de fouten die hun vader heeft gemaakt, hij zal hun nooit vertellen over de fouten die ik heb gemaakt.
Daar hebben ze namelijk helemaal niks mee te maken en het zal hun ook absoluut niet helpen.
Alsof ze je dat later niet zullen gaan vragen,....quote:
Daar hebben ze namelijk helemaal niks mee te maken en het zal hun ook absoluut niet helpen.
Ik zou ook geen probleem mee hebben om samen in het huis te zitten tot alles afgehandeld is.
Maar ik denk dat jou situatie toch iets anders gegaan is.
Jij was er klaar mee en hij Zag dat uiteindelijk ook in.
Er speelde op dat moment geen derde persoon mee.
En dat is het grote probleem hier.
Hoe kan ik aan tafel bij iemand zitten die een leuk gesprek met me wilt doen terwijl ze eigen helemaal niet op die plek wilt zijn maar juist met hem.
Daar ben ik dus niet aan toe. En kan me ook niet indenken dat ik ooit gezellig bij hun samen op de koffie kan.
Daar is te veel voor gebeurd.
Met haar wil ik wel goed mee om blijven gaan voor de kids.
Maar met hem wil ik gewoon niets mee te maken hebben.
Dat zij bevriend was met zijn vrouw zag ik hem al niet zitten.
Weet niet waarom, maar blijkbaar was mijn gevoel juist.
Laat staan nu.
Kinderen hebben er alles mee te maken en het zal hun wel helpen. Het moet ze inderdaad niet te vroeg verteld worden en wanneer het verteld wordt genuanceerd.quote:
De kinderen hebben daar helemaal niks mee te maken en die moeten daar ook niet in betrokken worden, daar zijn ze nog veel te jong voor.
Ondanks dat de keuze voor scheiden bij mij lag, de schuld van scheiden voornamelijk bij hem ( zegt hij zelf ook) hebben we de kinderen altijd verteld dat het een gezamenlijke beslissing is geweest, dat we niet boos zijn op elkaar, dat we elkaar ook nog lief vinden maar dat we niet meer van elkaar houden zoals een man en vrouw van elkaar behoren te houden.
Ik zal de kinderen nooit vertellen over de fouten die hun vader heeft gemaakt, hij zal hun nooit vertellen over de fouten die ik heb gemaakt.
Daar hebben ze namelijk helemaal niks mee te maken en het zal hun ook absoluut niet helpen.
Als ik ons situatie bekijk is dat heel slecht gedaan.
Dag dat ik er achterkwam heeft ze gelijk aan de kinderen verteld dat we uit elkaar gingen omdat ze verliefd was op iemand anders.
Verder niets.
Na een paar dagen met elkaar gesproken te hebben wou ze nogmaas nadenken. Dat heeft ze ook aan hun verteld.
Die vroegen dus ook elke dag; en mam, weet je het al?😔. Antwoord was; nee als mama er uit is dan zeg ik het gelijk.
Paar dagen was het zover en toen we bij elkaar waren zei mn middelste, en mam weet je het?
Antwoord : ja. Mama is verliefd op J.....
En verder niets. Geen uitleg, niet verteld wat consequenties zouden zijn.
Terwijl ik na 3 weken praten er achter
Kwam dat ze al lange tijd klaar was met ons.
Dus tegen de kinderen heeft ze maar de halve waarheid verteld.
Als ze nou eerlijk was geweest ( maar ja. Zeggen dat je er nog uit moet komen terwijl er niets meer is , is ook een groot onzin) dan had ze tegen de kinderen verteld dat ze de liefde tussen ons weg was en dat ze daarom iemand anders lief vind.
Nu is het in hun ogen een moeder die hun vader voor de buurman verlaat.
Kan er jammer genoeg niets van maken.
Zal er ook geen woord aan vuil maken bij mn kinderen maar ze heeft het niet netjes aangepakt.
Eigenlijk ook hoe ze nu met de scheiding en mij omgaat.
Dan zijn de ouder en kunnen ze het beter relativeren.quote:Op zondag 29 juni 2014 11:40 schreef Five_Horizons het volgende:
[..]
Alsof ze je dat later niet zullen gaan vragen,....
Klinkt alsof het allemaal onwijs goed geregeld wordtquote:
Het gaat niet om inhoud maar vind wel dat de kinderen de rede moeten weten waarom hun ouders uit elkaar gaan.
Als ik ons situatie bekijk is dat heel slecht gedaan.
Dag dat ik er achterkwam heeft ze gelijk aan de kinderen verteld dat we uit elkaar gingen omdat ze verliefd was op iemand anders.
Verder niets.
Na een paar dagen met elkaar gesproken te hebben wou ze nogmaas nadenken. Dat heeft ze ook aan hun verteld.
Die vroegen dus ook elke dag; en mam, weet je het al?😔. Antwoord was; nee als mama er uit is dan zeg ik het gelijk.
Paar dagen was het zover en toen we bij elkaar waren zei mn middelste, en mam weet je het?
Antwoord : ja. Mama is verliefd op J.....
En verder niets. Geen uitleg, niet verteld wat consequenties zouden zijn.
Terwijl ik na 3 weken praten er achter
Kwam dat ze al lange tijd klaar was met ons.
Dus tegen de kinderen heeft ze maar de halve waarheid verteld.
Als ze nou eerlijk was geweest ( maar ja. Zeggen dat je er nog uit moet komen terwijl er niets meer is , is ook een groot onzin) dan had ze tegen de kinderen verteld dat ze de liefde tussen ons weg was en dat ze daarom iemand anders lief vind.
Nu is het in hun ogen een moeder die hun vader voor de buurman verlaat.
Kan er jammer genoeg niets van maken.
Zal er ook geen woord aan vuil maken bij mn kinderen maar ze heeft het niet aangepakt.
Ik zou eens iets meer uit de emotie proberen te stappen, en dingen aan gaan pakken. Het is totaal begrijpelijk dat je er stuk van bent, maar als ik dit topic lees dan giert de situatie aan alle kanten uit de klauwen, niet in de laatste plaats richting je kinderen, en jij staat een beetje aan de zijlijn zielig te zijn en 'oh gut hoe kan dit nou, wat is het erg, hoe moet dit nu verder'.
Ik moest met de kinderen het huis uit omdat zijn nieuwe vriendin het huis in ging, dezelfde dag als toen wij er uit gingen.quote:
Snakelady:
Ik zou ook geen probleem mee hebben om samen in het huis te zitten tot alles afgehandeld is.
Maar ik denk dat jou situatie toch iets anders gegaan is.
Jij was er klaar mee en hij Zag dat uiteindelijk ook in.
Er speelde op dat moment geen derde persoon mee.
En dat is het grote probleem hier.
Hoe kan ik aan tafel bij iemand zitten die een leuk gesprek met me wilt doen terwijl ze eigen helemaal niet op die plek wilt zijn maar juist met hem.
Daar ben ik dus niet aan toe. En kan me ook niet indenken dat ik ooit gezellig bij hun samen op de koffie kan.
Daar is te veel voor gebeurd.
Met haar wil ik wel goed mee om blijven gaan voor de kids.
Maar met hem wil ik gewoon niets mee te maken hebben.
Dat zij bevriend was met zijn vrouw zag ik hem al niet zitten.
Weet niet waarom, maar blijkbaar was mijn gevoel juist.
Laat staan nu.
Ik heb genoeg redenen om hem te haten, maar dat heeft geen nut, voor niemand niet.
Dus heb ik besloten om het niet tegen hem te houden, om nu te genieten van mijn leven en zo goed mogelijk met elkaar om te gaan als mogelijk is omwille van de kinderen.
Hadden we geen kinderen gehad had ik hem nooit meer gezien.
Hij gaat een rol in je leven spelen, of je nu wil of niet, hij gaat namelijk een rol in het leven van je kinderen spelen.
En als je kinderen bij jou komen en zeggen hoe leuk ze het hebben gehad met hem is het aan jou om daar normaal op te reageren, zelfs enthousiast! Je wil namelijk niet dat je kinderen nare gevoelens krijgen jegens hem.
Hoe zal het hun helpen? Op wat voor manier?quote:
[..]
Kinderen hebben er alles mee te maken en het zal hun wel helpen. Het moet ze inderdaad niet te vroeg verteld worden en wanneer het verteld wordt genuanceerd.
Begrip over hun ouders (hun gedrag) kan helpen bij begrip over hunzelf en menselijk gedrag in het algemeen. Ik zie het nut niet in van het verbergen van dit soort basale zaken.quote:
Hoe zal het hun helpen? Op wat voor manier?
Naar mijn mening was ze dus heel fout bezig geweest, de kinderen hebben zo dagen in onzekerheid gezeten.quote:
Het gaat niet om inhoud maar vind wel dat de kinderen de rede moeten weten waarom hun ouders uit elkaar gaan.
Als ik ons situatie bekijk is dat heel slecht gedaan.
Dag dat ik er achterkwam heeft ze gelijk aan de kinderen verteld dat we uit elkaar gingen omdat ze verliefd was op iemand anders.
Verder niets.
Na een paar dagen met elkaar gesproken te hebben wou ze nogmaas nadenken. Dat heeft ze ook aan hun verteld.
Die vroegen dus ook elke dag; en mam, weet je het al?😔. Antwoord was; nee als mama er uit is dan zeg ik het gelijk.
Paar dagen was het zover en toen we bij elkaar waren zei mn middelste, en mam weet je het?
Antwoord : ja. Mama is verliefd op J.....
En verder niets. Geen uitleg, niet verteld wat consequenties zouden zijn.
Terwijl ik na 3 weken praten er achter
Kwam dat ze al lange tijd klaar was met ons.
Dus tegen de kinderen heeft ze maar de halve waarheid verteld.
Als ze nou eerlijk was geweest ( maar ja. Zeggen dat je er nog uit moet komen terwijl er niets meer is , is ook een groot onzin) dan had ze tegen de kinderen verteld dat ze de liefde tussen ons weg was en dat ze daarom iemand anders lief vind.
Nu is het in hun ogen een moeder die hun vader voor de buurman verlaat.
Kan er jammer genoeg niets van maken.
Zal er ook geen woord aan vuil maken bij mn kinderen maar ze heeft het niet netjes aangepakt.
Eigenlijk ook hoe ze nu met de scheiding en mij omgaat.
Naar de kinderen moet je duidelijk en eerlijk zijn, maar ook niet te veel informatie geven waar ze niks mee kunnen.
quote:
Je hoeft het niet te verbergen, maar schuld geven aan een persoon zorgt ervoor dat de kinderen het gevoel hebben dat ze de kant moeten kiezen van de onschuldige.quote:
[..]
Begrip over hun ouders (hun gedrag) kan helpen bij begrip over hunzelf en menselijk gedrag in het algemeen. Ik zie het nut niet in van het verbergen van dit soort basale zaken.
Het is heel erg voor TS en zijn vrouw had eerst moeten scheiden eer ze aan een nieuwe relatie begon, maar we kennen maar een kant van het verhaal.
Toen wij vertelde tegen mensen dat we gingen scheiden was iedereen verbaasd, want we waren het ideale koppel, die mensen hadden dus geen idee wat er echt gaande was en die weten het nog niet.
Dat ze verteld hebben dat ze verliefd is geworden op een ander, dat kan, maar als hij haat toont jegens hem gaan de kinderen hem ook automatisch haten.
Of juist andersom, dat ze nare gevoelens krijgen naar degene toe die altijd aan het klagen is over de andere ouder en zijn/haar partner.
Dus val die kinderen daar niet mee lastig, ga gewoon volwassen met elkaar om, je hoeft elkaars deur niet plat te lopen maar praat gewoon tegen elkaar wanneer de kinderen er bij zijn.
Alleen dat gaat dus niet bij haar of in ons huis.
Dus probeer ik zo veel mogelijk weg te zijn. Hoe moeilijk ik het ook heb weg bij mn kinderen en dagelijks ritme.
Ben helemaal niet zielig.
Vertel gewoon mijn verhaal omdat er sugesties gedaan worden die niet of juist wel kloppen.
Heb deze topic begonnen omdat ik op dat moment een punt had bereikt dat ik het even niet aan kon.
Bljkbaar voor sommige moeilijk te begrijpen, maar zo is het maar. Kan er niets van maken.
Maar nu ben ik zeker. Moet snel daar weg en een eigen plek vinden.
En dat gaat ook nog wel even duren.. snel naar de huurmarkt kijken (als dat financieel haalbaar is) en wegwezen daarquote:
Volgens mij ben ik al meerde keren duidelijk geweest dat ik aan wil werken om hier uit te komen.
Alleen dat gaat dus niet bij haar of in ons huis.
Als er meerdere kanten zijn moeten ook die uitgelegd worden. En verder is het inderdaad belangrijk dat het zo neutraal mogelijk uitgelegd moet worden en dus misschien ook pas wanneer de emotie er uit is.quote:
Je hoeft het niet te verbergen, maar schuld geven aan een persoon zorgt ervoor dat de kinderen het gevoel hebben dat ze de kant moeten kiezen van de onschuldige.
Het is heel erg voor TS en zijn vrouw had eerst moeten scheiden eer ze aan een nieuwe relatie begon, maar we kennen maar een kant van het verhaal.
Toen wij vertelde tegen mensen dat we gingen scheiden was iedereen verbaasd, want we waren het ideale koppel, die mensen hadden dus geen idee wat er echt gaande was en die weten het nog niet.
Dat ze verteld hebben dat ze verliefd is geworden op een ander, dat kan, maar als hij haat toont jegens hem gaan de kinderen hem ook automatisch haten.
Of juist andersom, dat ze nare gevoelens krijgen naar degene toe die altijd aan het klagen is over de andere ouder en zijn/haar partner.
Dus val die kinderen daar niet mee lastig, ga gewoon volwassen met elkaar om, je hoeft elkaars deur niet plat te lopen maar praat gewoon tegen elkaar wanneer de kinderen er bij zijn.
Maar we zullen zien hoe het gaat, hoe TS zich zal gaan gedragen in de toekomst. Als mens, als ex en als vader.
Dat het gaat duren ben ik ook bang.quote:
[..]
En dat gaat ook nog wel even duren.. snel naar de huurmarkt kijken (als dat financieel haalbaar is) en wegwezen daar
Eerst maar uitvinden of de financies het toelaat. Want zolang we niet gescheiden zijn zal ik toch echt beide onderkomens (mocht iets vinden) moeten betalen.
Vind de afgelopen 4 weken snel gegaan zijn, maar dat komt ook omdat je in een roes zit en dagelijks wel met iemand praat.
Dat wordt langzamerhand minder dus de dagen worden ook langer en ga ik mijn kinderen nog meer missen.
Ook mijn oude leven mis ik ontzettend. Jammer genoeg is die zomaar bij me weg gehaald.
De gemiddelde relatie die uit vreemdgaan ontstaat is binnen 2 jaar voorbij. Wat anders kun je verwachten van een relatie die is ontstaan met bedrog en leugens als basis.
De meeste affaires hebben geen toekomst, kijk maar naar Willem Buiter en Heleen Mees, Bill Clinton en Monica. Charles en Camilla zijn een uitzondering.
Uit ervaring weet ik ongeveer wat je meemaakt, ik had dan (gelukkig) geen kinderen en was niet zo lang samen (Enkele Jaren). Maar ze was ook vreemdgegaan met een van mijn beste vrienden (Waarbij ze hem aan het zoenen was voor mijn ogen, paar dagen nadat het uit was).
Het maakt redelijk veel kapot in je en 100% eroverheen kom je er nooit. Normaal ben ik ook redelijk lomp, berekenend en hard. Maar al de gevoelens overstromen je.
Tip: Ga praten met veel mensen (misschien ook een psych) en kap alle communicatie, behalve de broodnodige (officiele) zaken met haar af.
Wat heb je met die 'vriend' gedaan?quote:
Hey,
Uit ervaring weet ik ongeveer wat je meemaakt, ik had dan (gelukkig) geen kinderen en was niet zo lang samen (Enkele Jaren). Maar ze was ook vreemdgegaan met een van mijn beste vrienden (Waarbij ze hem aan het zoenen was voor mijn ogen, paar dagen nadat het uit was).
Het maakt redelijk veel kapot in je en 100% eroverheen kom je er nooit. Normaal ben ik ook redelijk lomp, berekenend en hard. Maar al de gevoelens overstromen je.
Tip: Ga praten met veel mensen (misschien ook een psych) en kap alle communicatie, behalve de broodnodige (officiele) zaken met haar af.
Dat wel ja.quote:
De gemiddelde relatie die uit vreemdgaan ontstaat is binnen 2 jaar voorbij. Wat anders kun je verwachten van een relatie die is ontstaan met bedrog en leugens als basis.
Als het geheim eenmaal uitgekomen is, is in no time het spannende er 'vanaf' en zitten ze met elkaar opgescheept, en blijkt het gras bij de buurman ineens toch niet groener te zijn.
Dan wel je poot stijf houden...
Zelf heb ik me niet tot die niveau laten zaken.
Heb wel hem rustig aangesproken in zijn woonkamer.
Wilde mij eerst niet binnen laten maar na aandringen mocht ik binnen komen.
Maar omdat ik van alles vroeg werd meneer zenuwachtig ( te heet onder zn voeten?) en moest ik weg.
Moest wel mn nummer achter laten zodat hij me kon bellen om later op een neutraal plek konden praten.
Maar 10 later kreeg ik via mijn vrouw te horen dat ik hem niet mocht bellen of app':en.
Terwijl ik zijn nummer niets eens heb. Hij vroeg die van mij juist.
Dat niveau is hij nou. Dat hij me niet in mn gezicht durf te zeggen dat ik moet oprotten.
Dat is het niet waars om iets mee te doen.
Het heeft ook geen zin om de schuld bij hem te leggen. Je bereikt er niks mee. Goed dat je dat inziet.quote:
Waarom moet er altijd iets met de "ander" gedaan worden?
Zelf heb ik me niet tot die niveau laten zaken.
Heb wel hem rustig aangesproken in zijn woonkamer.
Wilde mij eerst niet binnen laten maar na aandringen mocht ik binnen komen.
Maar omdat ik van alles vroeg werd meneer zenuwachtig ( te heet onder zn voeten?) en moest ik weg.
Moest wel mn nummer achter laten zodat hij me kon bellen om later op een neutraal plek konden praten.
Maar 10 later kreeg ik via mijn vrouw te horen dat ik hem niet mocht bellen of app':en.
Terwijl ik zijn nummer niets eens heb. Hij vroeg die van mij juist.
Dat niveau is hij nou. Dat hij me niet in mn gezicht durf te zeggen dat ik moet oprotten.
Dat is het niet waars om iets mee te doen.
Maar zoals ik al aangaf, door veel te vragen liet ze los dat ze al langer twijfels had en mij hier nooit van op de hoogte had gebracht.
Ze heeft zelf proberen op te lossen.
Dus in feite is hij gewoon het resultaat van.... en niet de rede.
Maar alsnog vind ik dat je van iemand anders zn vrouw af moet blijven. Als het een kerel was geweest had hij haar weg gestuurd. Maar nee, het is een mooie vrouw dus waarom niet de kans pakken.
Zat van de week met zijn vrouw te app'en en hij houdt dat dus in de gaten door naar ons online status te kijken.
Toen heeft hij haar gebeld en gedreigd dat hij een screenshot naar haar baas zou sturen omdat ze online was tijdens werk tijden.
Ze stond op het punt om te vragen of zijn baas het OK vond om in werktijd even een uurtje naar huis te gaan om je buurvrouw te nemen.
Als het aan mij gelegen had , had ik het gezegd. Jammer dat ze hem niet ff liet schrikken.
Zo laag bij de grond is hij dus. Mijn (ex) vrouw zal daar snel genoeg achter komen.
Jammer dat ze daar voor een hele familie voor moet slopen.
Ga er niet vanuit dat ze je met fluwelen handschoentjes benaderen als het op de scheiding aankomt. Als hij zijn vrouw nu al bedreigt, wie weet op welke mate hij jouw vrouw beinvloedt. Wie weet beinvloedt zij hem op die manier. Neem de touwtjes in handen aangaande je scheiding, handel het op jouw manier af.
Geen idee.
Alles wat mijn vrouw heeft toegegeven dat tussen hun gebeurd is afgelopen maanden (vooral wat sex betreft) , ontkent hij bij zn ex nu nog steeds.
Terwijl zij al weg is bij hem.
Wat beïnvloeden betreft, zij wilt juist niets weten van haar app's tussen mij en haar ex.
Ze wil helemaal niets weten.
Wat vinden de ouders van je vrouw van haar vreemdgaan? En haar broers/zussen/vriendinnen/werkgever? Het kan geen kwaad als je naaste familie weet wat er aan de hand is.
Of hij is bang dat zij jou opjut, dat kan ook. Laat je niet gek maken.quote:
Hun zijn ook bezig met de scheiding en denk dat hij bang is dat ik zijn vrouw opjut of zo.
Geen idee.
Alles wat mijn vrouw heeft toegegeven dat tussen hun gebeurd is afgelopen maanden (vooral wat sex betreft) , ontkent hij bij zn ex nu nog steeds.
Terwijl zij al weg is bij hem.
Dat jij je tot zoiets zou verlagen, wil niet zeggen dat dit voor TS het beste is. Hij wil dit gewoon verwerken en op een zo normaal mogelijke manier met zijn ex omgaan, mede vanwege de kinderen.quote:
Hij doet een Clintontje.
Wat vinden de ouders van je vrouw van haar vreemdgaan? En haar broers/zussen/vriendinnen/werkgever? Het kan geen kwaad als je naaste familie weet wat er aan de hand is.
En het app'en is trouwens ook nu ff gestopt want ze wilt geen problemen met hem.
Wilt alles eerst afhandelen.
Blijkbaar heeft hij veel invloed op mensen. Vooral op vrouwen.
Is ook een uitzendbureau manager. Komt overal, praat met iedereen.
Babbels heeft hij wel.
Verlagen? Tsja, ieder z'n mening. Ik heb eerlijkheid hoog in het vaandel.quote:
[..]
Dat jij je tot zoiets zou verlagen, wil niet zeggen dat dit voor TS het beste is. Hij wil dit gewoon verwerken en op een zo normaal mogelijke manier met zijn ex omgaan, mede vanwege de kinderen.
Je bent gewoon een vals loeder als je zoiets doet. En dan niet eens zozeer de wraak op je ex maar de schade die je je kinderen toebrengt als je met modder gaat gooien. Laat karma zelf de bitch zijn en beperk je geklets tot je eigen kring.quote:
[..]
Verlagen? Tsja, ieder z'n mening. Ik heb eerlijkheid hoog in het vaandel.
Moeder en broer zijn erg verdrietig dat ze wilt scheiden, het is haar keus dus dat moeten ze accepteren.Verliefdheid ook.
Maar zijn niet erg blij op de manier waarop ze de scheiding afhandelt en hoe ze het zover heeft kunnen laten gaan zonder met mij te praten.
Vooral haar broer is echt bloed link op haar. Omdat ze oa met hem al uitstapjes maakt en als het niet aan mij lag ze daar ook al bleef slapen.
Hoe haar zus er over denkt weet ik niet, want die heb ik alleen gesproken voor dat mijn (ex)vrouw met haar sprak.
Maar binnen kort ga ik er langs en dan zal ik het wel horen.
Het is dat ik het tegen hield, maar hij was de tweede week dat dit naar buiten kwam al van plan om haar naar Friesland mee te nemen om voor te stellen aan zijn ouders.
Terwijl zijn eigen vrouw net 3,5 week de deur uit was.
Hou het bij jezelfquote:
Laat ik zeggen dat haar moeder, broer en zus op de hoogte zijn.
Moeder en broer zijn erg verdrietig dat ze wilt scheiden maar zijn niet erg blij op de manier waarop ze de scheiding afhandelt.
Vooral haar broer is echt bloed link op haar. Omdat ze oa met hem al uitstapjes maakt en als het niet aan mij lag ze daar ook al bleef slapen.
Hoe haar zus er over denkt weet ik niet, want die heb ik alleen gesproken voor dat mijn (ex)vrouw met haar sprak.
Maar binnen kort ga ik er langs en dan zal ik het wel horen.
, niks mis met je verdriet tonen maar praat niet over haar in negatieve zin.Hij komt vooral kansloos over eigenlijk. Online screenshots naar een baas sturen omdat je onder werktijd appt. Wtf, dat is iets voor zestienjarigen of geestelijk beperkten..quote:
Mij opjut? Denk het niet. Want ben al gestopt met vechten.En dat weet zij ook.
En het app'en is trouwens ook nu ff gestopt want ze wilt geen problemen met hem.
Wilt alles eerst afhandelen.
Blijkbaar heeft hij veel invloed op mensen. Vooral op vrouwen.
Is ook een uitzendbureau manager. Komt overal, praat met iedereen.
Babbels heeft hij wel.
Ik zeg niet dat je dit moet doen maar mocht ik in je plaats zijn geweest zou ik een honkbal knuppel halen en drie deuren verderop wat slaan oefeningen doen. Maar ja dit ben ik.quote:
Misschien ben ik een looser, een watje, geen kerel in de ogen van sommige mensen.
Maar ondanks alles hou ik nog van haar.
Dat raak je niet zomaar kwijt. Dat is ook het probleem dat ik het er zo moeilijk mee heb.
Als ik iemand anders was geweest had ik haar een trap gegeven en verder gegaan zijn met m'n nieuwe leven.
Jammer genoeg werkt het niet zo .
Wou echt dat ik het kon. Echt waar.....
Ik zei "IK verlaag me niet tot zijn niveau" maar als je toch moet oefenen, ga je gang zou ik zeggenquote:
[..]
Ik zeg niet dat je dit moet doen maar mocht ik in je plaats zijn geweest zou ik een honkbal knuppel halen en drie deuren verderop wat slaan oefeningen doen. Maar ja dit ben ik.
Wie ben ik om je tegen te houden.
Uiteraard verlag je je niet tot zijn niveau en ondertussen ligt hij wel drie deuren verderop met je vrouw. Tja sorry maar dit zou mijn bloed laten koken niet wat zij gedaan heeft. Dat wist je blijkbaar vier jaar geleden al hoe zij is en wat zij doet.quote:
[..]
Ik zei "IK verlaag me niet tot zijn niveau" maar als je toch moet oefenen, ga je gang zou ik zeggen
Wie ben ik om je tegen te houden.
En toch erbij blijven, haha.quote:
[..]
Uiteraard verlag je je niet tot zijn niveau en ondertussen ligt hij wel drie deuren verderop met je vrouw. Tja sorry maar dit zou mijn bloed laten koken niet wat zij gedaan heeft. Dat wist je blijkbaar vier jaar geleden al hoe zij is en wat zij doet.
Dat is ook de reden dat ik alleen in huis ben als ze moet werken. Is ze vrij dan ben ik weg en zijn de kids voor haar.
Wat vier jaar gelden gebeurde was gelukkig van lager niveau dan nu.
Daardoor was vergeven wat makkelijker.
Hoe het ook zij, wens ik je veel sterkte.quote:
Ze ligt op het moment gewoon lekker thuis omdat ze nergens heen kan ivm 3 kids.
Dat is ook de reden dat ik alleen in huis ben als ze moet werken. Is ze vrij dan ben ik weg en zijn de kids voor haar.
Wat vier jaar gelden gebeurde was gelukkig van lager niveau dan nu.
Daardoor was vergeven wat makkelijker.
Veel sterkte Tja liefde is blind?quote:
Liefde doet heel veel met je.
Kan je laten opbloeien maar ook breken.
Toen ik zei dat hij ermee moest kappen, liep hij hand in hand met haar weg.quote:
[..]
Wat heb je met die 'vriend' gedaan?
Om een half uurtje later terug te komen en mij uit te dagen door te zeggen dat ik niet goed genoeg voor haar was, een slecht vriendje was geweest, dat ik haar met rust moest laten, etc. Toen heb ik heb 10 seconden gegeven om weg te gaan en na deze 10 seconden heb ik zijn gezicht/kruis ingebeukt en moest hij naar de eerste hulp.
Is het niet meer een litteken? Ik bedoel, ik denk dat iedereen die vol in zijn '1e echte liefde' knalde wel wat liefdesverdriet heeft gehad.quote:
Daar heb je gelijk in.
Liefde doet heel veel met je.
Kan je laten opbloeien maar ook breken.
Daarna begin je toch wel wat skeptischer te worden over: "ware liefde / soulmate ... etc"
Dit is nog lang geen litteken.
... het doet ff pijn, maar je het rust de rest van je leven en dat is veel meer waard.
ook dat zal uiteindelijk genezen hoor, je bent niet de eerste, noch de laatste die dit overkomt en iedereen komt er uiteindelijk wel overheen, het is een proces wat je doormoet en dat gaat je gewoon lukkenquote:
Kan je vertellen dat het op dit moment echt voelt als breken.
Dit is nog lang geen litteken.
Dit is hoe gewonden/doden vallen he, familiedrama's etc.... Niet dat ik impliceer dat TS zoiets gaat doen, maar het is wel een scenario dat in het verleden voor zulk soort escalaties heeft geleid.
Ik hoop gewoon dat TS de rust kan vinden om het los te laten....hoe moeilijk zoiets ook is. Sterkte.
Maar wij, zowel mijn vader als mijn broertje en ik zijn er ook bovenop gekomen. Mijn vader heeft intussen ook al jaren een fijne relatie met zijn vriendin. Ik wilde mijn moeder een tijdje niet zien, maar toen we weer contact kregen hebben we veel gepraat en begrijp ik nu ook haar kant van het verhaal en heb ik een uitstekende band met haar.
Wat ik hiermee wil zeggen is: hoe zwart je wereld nu ook mag lijken, uiteindelijk komt alles weer goed. De pijn snijdt nu nog als een mes, maar uiteindelijk zal de tijd de wonden wel helen.
Probeer sterk te zijn voor je kinderen en koester niet teveel haat of wrok jegens je vrouw, hoe moeilijk dat misschien ook is. 
Heel veel sterkte in ieder geval!Gedeelde smart is halve smart. Misschien groeit er wel iets moois tussen jullie twee. Ze zouden wel opkijken moesten jullie beiden plots hand in hand lopen.quote:
Zat van de week met zijn vrouw te app'en
Zou wat zijn ja.quote:
[..]
Gedeelde smart is halve smart. Misschien groeit er wel iets moois tussen jullie twee. Ze zouden wel opkijken moesten jullie beiden plots hand in hand lopen.
Kreeg je daar je vriendin mee terug?quote:
[..]
Toen ik zei dat hij ermee moest kappen, liep hij hand in hand met haar weg.
Om een half uurtje later terug te komen en mij uit te dagen door te zeggen dat ik niet goed genoeg voor haar was, een slecht vriendje was geweest, dat ik haar met rust moest laten, etc. Toen heb ik heb 10 seconden gegeven om weg te gaan en na deze 10 seconden heb ik zijn gezicht/kruis ingebeukt en moest hij naar de eerste hulp.
Nee.quote:
Wil ik iemand terug die mij zo behandelt, Nee.
Voelde het goed: Yah.
Zinloze aktie dus..quote:
[..]
Nee.
Wil ik iemand terug die mij zo behandelt, Nee.
Voelde het goed: Yah.
Nee...quote:
Op Want het voelde voor mij goed
.+ Ik laat niet zomaar over me heen lopen.
Nah, als eens nagedacht dat je misschien inderdaad niet goed voor haar was en hij haar dus alleen maar wilde beschermen?quote:
[..]
Nee...
Want het voelde voor mij goed
+ Ik laat niet zomaar over me heen lopen.
Het spijt me, maar dan had hij dat fatsoenlijk tegen mij kunnen vertellen gedurende het gesprek dat ervoor plaatsvond. (waarbij de toen-gezamelijke vrienden zeiden dat ik echt fatsoenlijk reageerde op het nieuws dat hij met d'r was vreemdgegaan).quote:
[..]
Nah, als eens nagedacht dat je misschien inderdaad niet goed voor haar was en hij haar dus alleen maar wilde beschermen?
Verder was het zo dat ik druk met afstuderen was (60-70 uur weken), waardoor ik gewoon veel minder tijd voor andere dingen had. Dit had ik met haar besproken en ze zei (toen) het te kunnen begrijpen. Hij was haar ook gaan versieren toen ik dit hem als vriend vertelde een maand of twee ervoor, aangezien hij toen zijn kans greep.
Verder als hij haar wilde 'beschermen' had hij niet voor mijn neus haar moeten gaan zoenen. En daarna terug komen, deze dingen tegen mij zeggen terwijl hij twee centimeter van mij af gaat staan en mij enkele keren naar achter duwen. Als ik dan nog hem 10 seconden geef...
Verder ben ik zeker gaan denken en praten met vrienden naderhand en is er, behalve gewoon weinig aandacht (had ook verder nogal veel hobbies), weinig geweest wat echt mij te verwijten viel.
Aan die wijsheid heb je nu niet veel meer aan....quote:
Je had haar nooit de eerste keer moeten vergeven.
lekker manquote:
[..]
Toen ik zei dat hij ermee moest kappen, liep hij hand in hand met haar weg.
Om een half uurtje later terug te komen en mij uit te dagen door te zeggen dat ik niet goed genoeg voor haar was, een slecht vriendje was geweest, dat ik haar met rust moest laten, etc. Toen heb ik heb 10 seconden gegeven om weg te gaan en na deze 10 seconden heb ik zijn gezicht/kruis ingebeukt en moest hij naar de eerste hulp.
Maar je kunt niemand claimen in dit leven, hoe graag je het ook zou willen.
Mijn hart is een paar keer gebroken en wat ik ervan heb geleerd is dat ik er geen mens meer in laat, zodat het onbreekbaar is.
Ik wens je veel succes met het verwerken hiervan. Je hebt kinderen, maar die zul je blijven hebben ongeacht wat je vrouw kiest. In dat opzicht zie ik niet wat er verandert.
Hoe oud zijn je kinderen?
Take a deep breath..
Laat je geluk niet van 1 persoon afhangen. Niemand is die positie waard
quote:
[..]
misschien is het een idee om een paar ballen te kweken?
Natuurlijk kun je geluk niet van 1 persoon afhangen, maar als die persoon 22 jaar deel van je leven maakt doet het wel wat met je.
Denk zelf ook dat ik niet snel iemand meer in laat. Deze pijn wil ik niet nog eens maken.
Ben met deze nog dagelijks, ook al wil ik meer op de toekomst richten, bezig.
De ene dag gaat goed volgende is het bagger.
Voorbeeld gister. Hele ochtend ging goed, bij een familie lid langs geweest, dan psycho, dan een vriend en als laatste naar het huis omdat zij moest werken.
Toen ging het snel bergafwaarts. Huis voelt niet langer als een thuis. Vooral als de kinderen buiten zijn.
Het is nu haar plek. Loop zelf als een leeuw in een te kleine kooi heen en weer.
Kan me rust niet meer vinden.
Gelukkig heb ik s'avonds nog met mn oudste zoon gesproken. Dat was wel even lekker
quote:
Denk zelf ook dat ik niet snel iemand meer in laat. Deze pijn wil ik niet nog eens maken.
Als iemand het gewoon waard is om van te houden, is het ook waard om de pijn te doorstaan van het loslaten. Is het niet door een scheiding dan wel door de dood. Een illusie om te denken dat jij en je partner tegelijkertijd in de toekomst van elkaars wegen laat scheiden (op wat voor manier dan ook).
Kun je ''quote:
[..]
Als iemand het gewoon waard is om van te houden, is het ook waard om de pijn te doorstaan van het loslaten. Is het niet door een scheiding dan wel door de dood. Een illusie om te denken dat jij en je partner tegelijkertijd in de toekomst van elkaars wegen laat scheiden (op wat voor manier dan ook).
" doen, maar een scheiding of een dood wanneer je 85 bent is toch totaal niet met elkaar te vergelijken? Daarnaast geeft TS ook aan dit niet nóg een keer te willen (wat een initiële reactie is, dat slijt ook). 'Normaal' gesproken komt dit ook maar één keer voor....áls je het al meemaakt.Tegenwoordig scheiden sommige mensen al 3x in hun leven...quote:
[..]
Kun je ''
quote:
[..]
Tegenwoordig scheiden sommige mensen al 3x in hun leven...
Het is gewoon een beetje sneu om dat af te doen met 'quote:
[..]
Kun je ''
'. Wat daar nu eigenlijk het nut van is, in zo'n topic, begrijp ik niet zo. Schijnt heel stoer te zijn.Wat jij wilt. Ik hoop dat de reactie (nooit meer iemand toelaten in mijn hart) initieel is, anders is het gewoon een man met weinig ballen. Hebben al meer mensen hier geroepen dat die TS die ontbeert...quote:Op woensdag 2 juli 2014 11:10 schreef Five_Horizons het volgende:
[..]
[..]
Het is gewoon een beetje sneu om dat af te doen met '
Maar ik geef toe, 22 jaren gaan je niet in de koude kleren zitten, ben ik de eerste om toe te geven (overigens zelf niet meegemaakt)...
De mensen die dat hier geroepen hebben, zijn de grootste trollen op het forum. Het is gewoon een vreemde zolderkamerreactie op iemand die een topic opent wanneer hij het meest kwetsbaar is (wat waarschijnlijk ook wel weer een domme woordkeuze is...brrr... kwetsbaarquote:
[..]
Wat jij wilt. Ik hoop dat de reactie (nooit meer iemand toelaten in mijn hart) initieel is, anders is het gewoon een man met weinig ballen. Hebben al meer mensen hier geroepen dat die TS die ontbeert...
). Nergens voor nodig.Ik wel. Kom je heus overheen, maar de eerste paar weken hoeft niemand te gaan vertellen dat je 'er wel overheen komt'. Het helpt niet.quote:Maar ik geef toe, 22 jaren gaan je niet in de koude kleren zitten, ben ik de eerste om toe te geven (overigens zelf niet meegemaakt)...
Over wat? De scheiding, de nieuwe vriend van je man en hoe moeilijk je het daar allemaal mee hebt?quote:
Gelukkig heb ik s'avonds nog met mn oudste zoon gesproken. Dat was wel even lekker
Kan misschien voor jou lekker zijn om daar met hem over te praten, maar onderschat niet waar je hem mee belast. Hij is pas 13...
Alles maar verzwijgen is ook niet goed, die jongen mag best wat meekrijgen van hoe volwassen relaties werken en dat dat dus soms ook in verdriet eindigt.quote:
[..]
Over wat? De scheiding, de nieuwe vriend van je man en hoe moeilijk je het daar allemaal mee hebt?
Kan misschien voor jou lekker zijn om daar met hem over te praten, maar onderschat niet waar je hem mee belast. Hij is pas 13...
Ik wil nog even zeggen aan TS dat het echt heel erg is wat hem is overkomen, echt verraad wat je enorm kan kwetsen. Maar die dingen gebeuren ook nou eenmaal, zij gaat nu weer een nieuw pad in. Jij gaat uiteindelijk ook weer een nieuw pad op, en in je eentje is dat pad leuk maken nou eenmaal even wat moeilijker. Maar uiteindelijk ben je hopelijk supertrots op jezelf dat je een leuk nieuw leven voor jezelf hebt weten te creëren. Met een nieuwe liefde misschien wel, waarmee de relatie weer wordt zoals in het begin bij je vrouw. Dan kan je weer van liefde genieten.
Dus heb je juist helemaal niets geleerd...quote:
Mijn hart is een paar keer gebroken en wat ik ervan heb geleerd is dat ik er geen mens meer in laat, zodat het onbreekbaar is.
Klopt, hij krijgt er sowieso wat van mee, compleet verzwijgen zou juist vreemd zijn. De uitdrukking "elephant in the room", er staat een olifant in de kamer en de aanwezigen praten over alles behalve de olifant. Het is niet alsof het niet overduidelijk is dat iets niet helemaal klopt.quote:
Alles maar verzwijgen is ook niet goed, die jongen mag best wat meekrijgen van hoe volwassen relaties werken en dat dat dus soms ook in verdriet eindigt.
Hoe kun je ooit weer opnieuw een ander echt door en door gaan vertrouwen, als er lui rondlopen die gewoon 22 jaar wachten met je verraden (afgezien van die eerste slipper)? Doodeng.
Tja.. je vertrouwt je partner ook niet voor hem of haar, maar voor jezelf. Tuurlijk is het klote als je bedrogen wordt, maar ik zou de volgende gewoon weer vertrouwen. Zonder vertrouwen geen relatie namelijk.quote:
Wat mij zo erg lijkt is dat je na 22 jaar toch wel hoopt iemand te kunnen vertrouwen.
Hoe kun je ooit weer opnieuw een ander echt door en door gaan vertrouwen, als er lui rondlopen die gewoon 22 jaar wachten met je verraden (afgezien van die eerste slipper)? Doodeng.
Het is niet wachten, het is juist te verwachten dat met 22 jaar de fut uit een relatie raakt. Hoe iemand die relatie vervolgens afsluit zegt veel over een persoon.quote:
Wat mij zo erg lijkt is dat je na 22 jaar toch wel hoopt iemand te kunnen vertrouwen.
Hoe kun je ooit weer opnieuw een ander echt door en door gaan vertrouwen, als er lui rondlopen die gewoon 22 jaar wachten met je verraden (afgezien van die eerste slipper)? Doodeng.
Erg heftig verhaal... Vooral omdat het niet jouw keuze is geweest.quote:
Jammer genoeg zag ik ze verleden week zondag samen in de auto en toen brak ik echt. Weten dat je vrouw verliefd is op iemand anders is iets, maar ze samen zien, terwijl je nog getrouwd ben, is iets waar ik gewoon niet tegen kan.
Zij heeft op dit moment gewoon een schouder een een bed om bij te komen als ze zich niet goed voelt, terwijl ik deze ellende helemaal alleen moet verwerken.
Ik denk dat als ik hier blijf ik zeker naar de klote ga. Het is gewoon niet te geloven dat de vrouw waar ik al 22 van hou, nu van iemand anders is.
Ik wil best accepteren dat ze wilt scheiden maar het feit dat ze al iemand anders heeft die zo dichtbij woont maakt het gewoon HEEL ZWAAR
Je voelt je ontzettend belazerd omdat je haar - voor je gevoel - alles hebt gegeven wat ze wou en alsnog gaat ze er met de buurman vandoor. Je gevoel klopt, je bent ook belazerd. Het klinkt heel erg hard maar voor een buitenstaander zoals ik komt jouw vrouw over als een verwende slettebak. Ze had haar keuze eigenlijk al lang gemaakt maar stelde het alleen maar uit.
Geloof mij, je zult uiteindelijk uit deze donkere periode komen. Sterker dan dat je voorheen was.
Sterkte!
Dat kan. Maar denk je niet dat het probleem samen met je echtgenoot oplossen een betere optie is dan het aanleggen met de buurman?quote:
Nou kan het ook zo zijn dat TS zich jarenlang alleen maar op zijn werk en/of studie heeft gestort en daardoor niet echt meer een geliefde voor zijn vrouw was.
Zoals TS het zegt klinkt het eerder alsof hij zijn hart heeft gelucht bij zijn zoon ('dat was wel even lekker'). Dat vind ik niet verstandig. Je moet kinderen niet met zulke ellende opzadelen. Natuurlijk is het wel de bedoeling dat je praat over wat er gebeurt, en hopelijk begrijp ik het fout en doet TS hett hier ook op de goede manier.quote:
[..]
Alles maar verzwijgen is ook niet goed, die jongen mag best wat meekrijgen van hoe volwassen relaties werken en dat dat dus soms ook in verdriet eindigt.
Hij was erg verdrietig en had een heleboel vragen.
Die vragen die ik kon beantwoorden heb ik ook gedaan.
Mishu: Dat is dus NIET het geval.
Wij hebben drie kinderen samen en werken beiden. Zij alleen avond diensten en ik dag en avond.
Vaak zagen we elkaar pas laat in de avond omdat ik dag liep, en als ik thuis was zij al weg was.
Dat is nu eenmaal met een groot gezin.
Je heb het druk om het draaiend te houden. Daarom was ik blij dat de kids wat groter werden zodat we meer tijd aan elkaar konden geven.
jammer genoeg heeft ze me daar de kans niet voor gegeven.
Ze heeft besloten om haar verdriet en onzekerheid over onze huwelijk zelf in haar eigen hoofd op te lossen.Zonder mij op de hoogte te stellen.
En dat doet pijn. Want uiteindelijk kwam hij weer in beeld.
Dat zijn de feiten. Ik heb er gewoon niets aan kunnen doen tot ik de laatste maanden merkte dat ze erg in haar eigen bezig was. Maar op dat punt was het al te laat.
Jammer vind ik dat altijd. Communiceer gewoon open en eerlijk met elkaar voordat een van beiden in zn hoofd al stekkers eruit aan het trekken is. Dat moet toch kunnen na zoveel jaar samen zou je verwachten.
Scheelt een hoop gezeik en ellende
Kwestie van willen natuurlijk..quote:
Tja, als je elkaar nooit ziet, wat heb je dan überhaupt aan je relatie...
Geen tijd voor haar man hebben, maar wel zich laten doorsmeren door de buurman...
En als ik het verhaal lees is buurman iets in de uitzendbranche. Dan werk je ook gewoon overdag net als TS lijkt me...
Verder hadden we zeker tijd voor elkaar, maar dat was altijd in huis en meestal laat op de avond.
Wat ik bedoel met tijd voor elkaar is lekker een weekend alleen met zn tweeen weg. Dat ging bijna niet.
3 kids kun je niet zo maar kwijt.
Jawel, je had het wel uit moeten maken.quote:
Als je slim was geweest had je direct bij de eerste keer al ferme stappen ondernomen. Niet dat je het uit had moeten maken, maar in ieder geval wel een grote reset en haar desnoods eerst het huis uit.
Wie ben jij om dat te zeggen?quote:
[..]
Dus heb je juist helemaal niets geleerd...
Ga je dadelijk komen aandraven met begrippen als "de ware"?
Toch sterk dat er miljarden mensen op deze planeet wonen en iedereen "de ware" vindt binnen een straal van 50 kilometer.
Er zijn honderden vrouwen op deze planeet waar het mee kan lukken, al gelooft TS dat op dit moment niet omdat zijn hele leven rond 1 vrouw draait.
Als je al je geluk van 1 persoon laat afhangen en het gaat mis, krijg je klappen. Ik heb dat zelf ook meegemaakt en het zal me geen tweede keer overkomen.
Dat gaat nu theoretisch wel? Met haar minnaar naar Parijs (bv)?quote:
Als je een beetje kan lezen zie je dat ik DAG en AVOND loop.
Verder hadden we zeker tijd voor elkaar, maar dat was altijd in huis en meestal laat op de avond.
Wat ik bedoel met tijd voor elkaar is lekker een weekend alleen met zn tweeen weg. Dat ging bijna niet.
3 kids kun je niet zo maar kwijt.
Omdat jij er op past?
Jou is ook niet alles te verwijten, Je EX maakte ook geen tijd voor je vrij... Had ze best kunnen doen, familie bellen voor oppas en met zijn 2en er op uit...
Nu kan dat opeens allemaal wel....
Het is sowieso niet goed om je geluk te laten afhangen van iemand anders. Geluk is niet functioneel , dat zit van binnen en mag je niet afhankelijk stellen van het geluk van iemand anders of anderen.quote:
[..]
Wie ben jij om dat te zeggen?
Ga je dadelijk komen aandraven met begrippen als "de ware"?
Toch sterk dat er miljarden mensen op deze planeet wonen en iedereen "de ware" vindt binnen een straal van 50 kilometer.
Er zijn honderden vrouwen op deze planeet waar het mee kan lukken, al gelooft TS dat op dit moment niet omdat zijn hele leven rond 1 vrouw draait.
Als je al je geluk van 1 persoon laat afhangen en het gaat mis, krijg je klappen. Ik heb dat zelf ook meegemaakt en het zal me geen tweede keer overkomen.
Ik ben sinds 1,5 nu van huis. Kom alleen als zij moet werken. Liefst als ze net weg is, en ga voor ze binnen komt.
Nu loopt ze de hele week al over een omgangs-regeling te zeuren omdat ze ook vrije tijd wilt hebben.
Daar heb ik dus geen zin in. Ik wil zo min mogelijk in dat huis zitten. Helemaal niet als ze dan met hem op stap kan.
Heb ook gezegd dat zij straks ook in haar flatje niet op mijn kan rekenen en dan zelf voor oppas moet regelen als ze met hem weg wilt.
Tuurlijk wil ik de kids zien,daarom heb ik ze vanmiddag van school gehaald en was ik even in huis.
Maar haar zien deed me niet goed. Boven op, werd ze door hem gebeld. Dat deed heel veel pijn dus ben zo vertrokken.
Van de week als ze vakantie hebben wil ik ze dan over dag mee nemen om wat leuks te doen.
Maar dus niet als hij thuis is, dan ben ik er niet. Ga ze natuurljk niet makkelijk maken.
Nou vraag ik me af of zij van mij kan eisen dat ik tijdens het scheiden in het huis verblijf?
Voor na de scheiding hebben we al een schema gemaakt. We gaan voor omgangsregeling dus kinderen zullen meeste tijd bij haar zijn.
Dat lijkt me iets wat je aan een advocaat moet vragen, maar kan me niet voorstellen dat ze dat jou kan verplichten. Je hebt m.i. helemaal gelijk dat je het haar niet makkelijk wil maken en dat je niet meer in dat huis wilt zitten en dan überhaupt aan haar herinnerd wilt worden.quote:
Ik ben benieuwd wat jullie van volgende denken, kan namelijk niets vinden op het net.
Ik ben sinds 1,5 nu van huis. Kom alleen als zij moet werken. Liefst als ze net weg is, en ga voor ze binnen komt.
Nu loopt ze de hele week al over een omgangs-regeling te zeuren omdat ze ook vrije tijd wilt hebben.
Daar heb ik dus geen zin in. Ik wil zo min mogelijk in dat huis zitten. Helemaal niet als ze dan met hem op stap kan.
Heb ook gezegd dat zij straks ook in haar flatje niet op mijn kan rekenen en dan zelf voor oppas moet regelen als ze met hem weg wilt.
Tuurlijk wil ik de kids zien,daarom heb ik ze vanmiddag van school gehaald en was ik even in huis.
Maar haar zien deed me niet goed. Boven op, werd ze door hem gebeld. Dat deed heel veel pijn dus ben zo vertrokken.
Van de week als ze vakantie hebben wil ik ze dan over dag mee nemen om wat leuks te doen.
Maar dus niet als hij thuis is, dan ben ik er niet. Ga ze natuurljk niet makkelijk maken.
Nou vraag ik me af of zij van mij kan eisen dat ik tijdens het scheiden in het huis verblijf?
Voor na de scheiding hebben we al een schema gemaakt. We gaan voor omgangsregeling dus kinderen zullen meeste tijd bij haar zijn.
Ze vroeg namelijk of ik zaterdag om 13.00 er wou zijn ipv 15.30. Toen vroeg ik waar om.(stom eigenlijk)
En kreeg te horen dat ze een uurtje weg gingen.
Nu wil ik dat dus niet meer. Heb haar gezegd dat ik voortaan niet meer wil weten als ze ergens heen gaat en dat ze gewoon oppas moet regelen.
Toen begon ze weer over de omgangsregeling. Die moeten we maar weer in werking zetten , zodat ze kan doen wat ze wilt zonder dat ik het weet.
Daar heb ik dus geen zin in.
Toen begon ze te dreigen over naar de rechter brengen en dan iedereen zegt dat ik verplicht ben om in het huis te zitten
Heb je al een advocaat geregeld? Heb het topic nog niet helemaal gelezen, sorry. Maar zegt wel weer iets over wat voor bitch je ex is, dat ze vreemdgaat en vervolgens niet voor de kinderen wil zorgen... Werkt je vrouw parttime?quote:
Dat is mijn idee ook.
Ze vroeg namelijk of ik zaterdag om 13.00 er wou zijn ipv 15.30. Toen vroeg ik waar om.(stom eigenlijk)
En kreeg te horen dat ze een uurtje weg gingen.
Nu wil ik dat dus niet meer. Heb haar gezegd dat ik voortaan niet meer wil weten als ze ergens heen gaat en dat ze gewoon oppas moet regelen.
Toen begon ze weer over de omgangsregeling. Die moeten we maar weer in werking zetten , zodat ze kan doen wat ze wilt zonder dat ik het weet.
Daar heb ik dus geen zin in.
Toen begon ze te dreigen over naar de rechter brengen en dan iedereen zegt dat ik verplicht ben om in het huis te zitten
Fraai, nu worden de kinderen ingezet als pressiemiddel door die loederquote:
Ik ben benieuwd wat jullie van volgende denken, kan namelijk niets vinden op het net.
Ik ben sinds 1,5 nu van huis. Kom alleen als zij moet werken. Liefst als ze net weg is, en ga voor ze binnen komt.
Nu loopt ze de hele week al over een omgangs-regeling te zeuren omdat ze ook vrije tijd wilt hebben.
Daar heb ik dus geen zin in. Ik wil zo min mogelijk in dat huis zitten. Helemaal niet als ze dan met hem op stap kan.
Heb ook gezegd dat zij straks ook in haar flatje niet op mijn kan rekenen en dan zelf voor oppas moet regelen als ze met hem weg wilt.
Tuurlijk wil ik de kids zien,daarom heb ik ze vanmiddag van school gehaald en was ik even in huis.
Maar haar zien deed me niet goed. Boven op, werd ze door hem gebeld. Dat deed heel veel pijn dus ben zo vertrokken.
Van de week als ze vakantie hebben wil ik ze dan over dag mee nemen om wat leuks te doen.
Maar dus niet als hij thuis is, dan ben ik er niet. Ga ze natuurljk niet makkelijk maken.
Nou vraag ik me af of zij van mij kan eisen dat ik tijdens het scheiden in het huis verblijf?
Voor na de scheiding hebben we al een schema gemaakt. We gaan voor omgangsregeling dus kinderen zullen meeste tijd bij haar zijn.
Wat een geweldig persoon is die ex van je zeg, de kinderen dumpen omdat het prinsesje zo nodig vrije tijd wil hebben.
Ik zou zeggen neem een goeie advocaat en regel dat je je kinderen nog vaak kunt zien.quote:
Kinderen zijn 7,9 en 13. En zijn goed bewust van wat er aan de hand is.
Dat is de prioriteit. Bij een kind van 7 kan de moeder er nog op in praten en jou de schuld van alles geven (ik neem aan dat het zo'n kreng is) maar iemand van 13 kan veel beter plaatsen wat er gebeurd is. In die zin is het wel interessant om te weten wat de mening van je kinderen is over heel die affaire
Heb het topic maar vluchtig doorgelezen maar hoe zit het met je woning? Staat die op haar naam of op de jouwe? Als je gaat scheiden, moet jij dan vertrekken of zij?
Moet jij financieel opdraaien voor het onderhouden van de kinderen?
Ik weet dat dit bijzonder zwaar voor je is, maar realiseer je aub dat je vrouw een vergissing was en dat er nog licht brandt aan het eind van deze donkere tunnel.
Ik weet nog heel goed dat mijn hart gebroken werd en de wereld stortte in. Ik schaamde me rot en ik werd depressief, alsof ik gedoemd was om voor de rest van mijn leven een loser te zijn.
Maar ik ben er beter uitgekomen en dat zal bij jou ook zo zijn
Dat is nogal voorbarig, je kent alleen zijn kant van het verhaal...quote:
Nogmaals TS, dit is op geen enkele manier jou fout maar alleen de fout van je ex. Regel een goede advocaat, bespreek het met je kinderen en ga tot het gaatje in de rechtzaak - no mercy for the wicked.
TS, ik zou iedere minuut die je nu met je kinderen kan doorbrengen nemen, welke reden het ook heeft doet er niet toe.
Nogmaals, de kinderen gaan voor, neemt zij haar verantwoording niet dan mag ik hopen dat jij dat wel doet.
Ik ga er vanuit dat dat de waarheid is.quote:
Nogmaals TS, dit is op geen enkele manier jou fout maar alleen de fout van je ex. Regel een goede advocaat, bespreek het met je kinderen en ga tot het gaatje in de rechtzaak - no mercy for the wicked.
Dat is nogal voorbarig, je kent alleen zijn kant van het verhaal...
Is het niet veel rustiger voor jou en je kinderen als je nu al die omgangsregeling gaat gebruiken?quote:
Dat is mijn idee ook.
Ze vroeg namelijk of ik zaterdag om 13.00 er wou zijn ipv 15.30. Toen vroeg ik waar om.(stom eigenlijk)
En kreeg te horen dat ze een uurtje weg gingen.
Nu wil ik dat dus niet meer. Heb haar gezegd dat ik voortaan niet meer wil weten als ze ergens heen gaat en dat ze gewoon oppas moet regelen.
Toen begon ze weer over de omgangsregeling. Die moeten we maar weer in werking zetten , zodat ze kan doen wat ze wilt zonder dat ik het weet.
Daar heb ik dus geen zin in.
Toen begon ze te dreigen over naar de rechter brengen en dan iedereen zegt dat ik verplicht ben om in het huis te zitten
Nu ga je je elke keer afvragen waarom zij de kinderen bij jou wil hebben en zeg je nee om haar een hak te zetten terwijl je haar er helemaal niet zo mee hebt, maar jezelf en de kinderen wel.
Laat het los zou ik zeggen, zorg zo snel mogelijk voor een eigen plek. Ik snap dat je boos en verdrietig bent, maar je hebt niets aan wrijving veroorzaken waar dat niet nodig is.
Dat is niet waar!quote:
Nu is het zo dat ik er elke keer ben als ze werken en als ze vakantie hebben neem ik ze overdag gewoon mee.
Natuurlijk wil ik een eigen plek,maar zolang ik deze niet heb zal ik het toch zo moeten doen.
En als ik haar dwars kan zitten dan moet het maar.
Is niet mijn beslissing om dit zooitje te veroorzaken.
En tegen mij zetten doet ze niet.
Ze heeft wel haar nukken maar is de eerste 2,5 week erg redelijk en ondersteunend jegens mij geweest.
Alleen toen ik dingen ging vragen die haar nieuwe relatie in de weg stonden toen werd ze wat moeilijker.
Maar alsnog heeft ze sommige dingen afgesproken, zoals eerst op dr eigen gaan wonen. En zo lang we nog niet gescheiden zijn niet bij hem te slapen.
Dat gaat nu helemaal niet omdat zei altijd bij de kids moet blijven (wat ze doet als deze op school zijn is haar zaak).
Hoop zelf dat zodra de scheiding rond is dat ik dan een eigen plek heb. dan kan ze doen wat ze wil.
Heb zojuist 45 min aan de lijn gehad en ze ziet af van de regeling.Gaat ook niet meer vragen als ze weg wil. Wel moet ik op tijd aangeven als ik de kids een dagje meeneem (kan ze natuurlijk snel een afspraak met hem maken)
Maar het is wel jouw beslissing om dit netjes of niet netjes af te ronden. Dat doe je niet voor haar, dat doe je voor je kinderen en jezelf. Want wat je zegt gaat niet om dan moet het maar, maar om dat wil ik, ik wil mijn gram halen een beetje. Ik kan dat prima begrijpen, dat je dat zo voelt, maar constructief is het niet en degene die daar de hoogste prijs voor zullen betalen zijn je kinderen.quote:
Omgangs regeling die ze wilt geeft aan wie en wanneer in het huis zit.
Nu is het zo dat ik er elke keer ben als ze werken en als ze vakantie hebben neem ik ze overdag gewoon mee.
Natuurlijk wil ik een eigen plek,maar zolang ik deze niet heb zal ik het toch zo moeten doen.
En als ik haar dwars kan zitten dan moet het maar.
Is niet mijn beslissing om dit zooitje te veroorzaken.
Je relatie is over, hoe prut dat ook is, het is niet anders. Het enige wat nog van belang is is het zo netjes mogelijk afsluiten van jouw kant(en hopen dat zij hetzelfde doet). En elkaar de ruimte geven om verder te gaan. Doe er alles aan om als ouders op 1 lijn te blijven, dat is de prioriteit nu.
Dan zou ze eerst even haar nieuwe liefde op een laag pitje moeten zetten tot de scheiding afgerond is. En dat wilt ze ook niet.
Toen ze van de advocaat hoorde dat ze hem gewoon mag zien, is ze gelijk twee dagen achter elkaar met hem op stap geweest terwijl ik met de kinderen in het huis zat.
Daar waak ik nu voor.
Als ze wilt scheiden dan mag ze alvast proeven om het is als alleen staande ouder met drie kinderen.
Want straks als dit voorbij is zal ze vaker tegen komen dat ze iets wilt doen maar niet kan omdat de kids bij haar zijn
Ze is niets wettelijk verplicht hoor.quote:
Netjes afronden?
Dan zou ze eerst even haar nieuwe liefde op een laag pitje moeten zetten tot de scheiding afgerond is. En dat wilt ze ook niet.
Toen ze van de advocaat hoorde dat ze hem gewoon mag zien, is ze gelijk twee dagen achter elkaar met hem op stap geweest terwijl ik met de kinderen in het huis zat.
Daar waak ik nu voor.
Als ze wilt scheiden dan mag ze alvast proeven om het is als alleen staande ouder met drie kinderen.
Want straks als dit voorbij is zal ze vaker tegen komen dat ze iets wilt doen maar niet kan omdat de kids bij haar zijn
Jij wil de liefde van haar op een laag pitje hebben voor hem maar daar heeft ze natuurlijk geen boodschap aan.
Het enige wat zij nu moet doen is met jou goed voor de kinderen zorgen zonder dat er modder over het hoofd van de kinderen over en weer wordt gegooid.
Vraag de kinderen eens wat zij willen, met name de oudste (13 meldde je?) kan daar al een beetje een idee over hebben.
Je hebt het over haar terwijl ik het over jou had. Of zij netjes afrond of niet is haar verantwoordelijkheid, dat ontslaat jou niet van jouw verantwoordelijkheid om het zelf netjes af te sluiten voor jezelf en je kinderen.quote:
Netjes afronden?
Dan zou ze eerst even haar nieuwe liefde op een laag pitje moeten zetten tot de scheiding afgerond is. En dat wilt ze ook niet.
Toen ze van de advocaat hoorde dat ze hem gewoon mag zien, is ze gelijk twee dagen achter elkaar met hem op stap geweest terwijl ik met de kinderen in het huis zat.
Daar waak ik nu voor.
Als ze wilt scheiden dan mag ze alvast proeven om het is als alleen staande ouder met drie kinderen.
Want straks als dit voorbij is zal ze vaker tegen komen dat ze iets wilt doen maar niet kan omdat de kids bij haar zijn
Nogmaals, ik begrijp heel goed dat je boos bent op haar, maar door nu al zo dwars te gaan doen over wanneer je op de kinderen past(van haar verwacht dat ze meld dat het met hem is omdat je dan niet wil, jij eerst goedkeuring moet geven aan de reden) ga je het je kinderen en jezelf moeilijk maken.
Wat wil je dat er gebeurd, een enorme ruzie, jullie die elkaar het op zoveel vlakken zo moeilijk mogelijk gaan maken of zo vlot mogelijk de pleister eraf en zover dat gaat in zo'n prutsituatie door met je leven?
Ik denk dat je beter eerder als later eraan kan wennen dat ze met een ander is, dat is namelijk gewoon een feit daar kan je niets meer aan doen. Als die relatie stand houdt zal je nog vele jaren daarmee geconfronteerd worden, ook straks op verjaardagen van de kinderen e.d.
Het doet pijn, maar het is niet anders.
Natuurlijk mag ze hem zien, ze is een volwassen vrouw en jij hebt niks met haar relatie met die man te maken.quote:
Netjes afronden?
Dan zou ze eerst even haar nieuwe liefde op een laag pitje moeten zetten tot de scheiding afgerond is. En dat wilt ze ook niet.
Toen ze van de advocaat hoorde dat ze hem gewoon mag zien, is ze gelijk twee dagen achter elkaar met hem op stap geweest terwijl ik met de kinderen in het huis zat.
Daar waak ik nu voor.
Als ze wilt scheiden dan mag ze alvast proeven om het is als alleen staande ouder met drie kinderen.
Want straks als dit voorbij is zal ze vaker tegen komen dat ze iets wilt doen maar niet kan omdat de kids bij haar zijn
Ze is verlieft en ze wil tijd met hem doorbrengen en van jou begrijp ik dat ze de kinderen daarmee niet in de weg zit.
Het is echt een Klote situatie, dat begrijp ik, maar je moet je nu focussen op de kinderen en niet op de nieuwe relatie van je ex.
Gozer, ze is een bitch tegenover je kinderen omdat ze hun levens overhoop gooit omdat ze seks met de buurman schijnbaar belangrijker vind.quote:
Laat ik even sommige uit hun droom halen. Ze mag wel bij mij weg gaan, en ze mag wel een nieuwe partner hebben die toevallig de buurman is. Maar een bitch tegen over de kinderen is ze zeker niet.
En tegen mij zetten doet ze niet.
Ze heeft wel haar nukken maar is de eerste 2,5 week erg redelijk en ondersteunend jegens mij geweest.
Alleen toen ik dingen ging vragen die haar nieuwe relatie in de weg stonden toen werd ze wat moeilijker.
Maar alsnog heeft ze sommige dingen afgesproken, zoals eerst op dr eigen gaan wonen. En zo lang we nog niet gescheiden zijn niet bij hem te slapen.
Dat gaat nu helemaal niet omdat zei altijd bij de kids moet blijven (wat ze doet als deze op school zijn is haar zaak).
Hoop zelf dat zodra de scheiding rond is dat ik dan een eigen plek heb. dan kan ze doen wat ze wil.
Heb zojuist 45 min aan de lijn gehad en ze ziet af van de regeling.Gaat ook niet meer vragen als ze weg wil. Wel moet ik op tijd aangeven als ik de kids een dagje meeneem (kan ze natuurlijk snel een afspraak met hem maken)
Tuurlijk mag ze hem zien, maar is wel zo netjes en respectvol om dit even wat te minderen. Hun tijd komt wel.quote:
[..]
Natuurlijk mag ze hem zien, ze is een volwassen vrouw en jij hebt niks met haar relatie met die man te maken.
Ze is verlieft en ze wil tijd met hem doorbrengen en van jou begrijp ik dat ze de kinderen daarmee niet in de weg zit.
Het is echt een Klote situatie, dat begrijp ik, maar je moet je nu focussen op de kinderen en niet op de nieuwe relatie van je ex.
Over 3 weken ben ik 2 weken weg met de kids, hebben ze alle tijd.
En als ze daarvoor wilt dan moet ze maar oppas regelen. Ik ga naar de kids wanneer IK wil, en dat is nu bijna elke dag. Alleen dus niet in de avond. Dan ben ik weg.
Als ze moet werken blijf ik wel tot 23.00. Dus de kids zien me genoeg
Ik lees in dit topic alleen wat jij wil.quote:
[..]
Tuurlijk mag ze hem zien, maar is wel zo netjes en respectvol om dit even wat te minderen. Hun tijd komt wel.
Over 3 weken ben ik 2 weken weg met de kids, hebben ze alle tijd.
En als ze daarvoor wilt dan moet ze maar oppas regelen. Ik ga naar de kids wanneer IK wil, en dat is nu bijna elke dag. Alleen dus niet in de avond. Dan ben ik weg.
Als ze moet werken blijf ik wel tot 23.00. Dus de kids zien me genoeg
Jouw ex is verliefd dus wil iedere seconde van de dag met hem doorbrengen, zo werkt het nu eenmaal, of jij het er nu wel of niet mee eens bent, en ze dwarsliggen zorgt er alleen maar voor dat ze elkaar nog meer willen zien.
En het gaat er niet om wanneer JIJ de kinderen wil zien, het gaat er om wanneer de KINDEREN jou willen zien.
Dus dat veranderd niet. Als ik op hun zou moeten afgaan, dan was er geen scheiding.
Nogal wiedes, de kinderen hebben liever de oude situatie, zover ze die bewust meemaken (de jongste).quote:
Als we een omgangsregeling aan gaan dan zie ze me ook als WIJ het willen en niet als ZIJ me willen zien.
Dus dat veranderd niet. Als ik op hun zou moeten afgaan, dan was er geen scheiding.
quote:
quote:
Wat heeft probleem van TS met jullie [UTO] topic te maken?quote:
kreeg een rondleidingquote:Op woensdag 2 juli 2014 23:45 schreef Godshand het volgende:
[..]
Wat heeft probleem van TS met jullie [UTO] topic te maken?
sorry
quote:
Nouja, 1 van de mods haalt het wel weg
Denk dat de jongste het minst mee bezig is.Vooral omdat zijn zoon zn beste vriendje is.quote:
[..]
Nogal wiedes, de kinderen hebben liever de oude situatie, zover ze die bewust meemaken (de jongste).
Dus hij is gewend om met hem te maken te hebben.
Ze is al eens eerder vreemdgegaan dus die kans had hij dan al eerder om zichzelf te verbeteren...quote:
[..]
Dat kan. Maar denk je niet dat het probleem samen met je echtgenoot oplossen een betere optie is dan het aanleggen met de buurman?
Is dat omdat ik mijn gezin wilde redden en haar vergeven heb?
Zij gaat vreemd, dat is op de 1 of andere manier niet haar fout maar de zijne en hij moet zichzelf verbeteren?quote:
[..]
Ze is al eens eerder vreemdgegaan dus die kans had hij dan al eerder om zichzelf te verbeteren...
Wtf...
Het zijn ook zijn kinderen en net doen of het irrelevant is wat zijn wensen zijn qua het welzijn van de kinderen en dat hij ze als goede vader ook wil zien is ronduit schandalig.quote:
[..]
Ik lees in dit topic alleen wat jij wil.
Jouw ex is verliefd dus wil iedere seconde van de dag met hem doorbrengen, zo werkt het nu eenmaal, of jij het er nu wel of niet mee eens bent, en ze dwarsliggen zorgt er alleen maar voor dat ze elkaar nog meer willen zien.
En het gaat er niet om wanneer JIJ de kinderen wil zien, het gaat er om wanneer de KINDEREN jou willen zien.
Hebben jullie destijds een goed gesprek gehad over de reden dat haar liefde voor jou afnam? Zo ja, wat kwam daar uit?quote:
En waarom zou ik mij zelf moeten verbeteren? Dat is mij hier even onduidelijk.
Is dat omdat ik mijn gezin wilde redden en haar vergeven heb?
Aan een relatie moet je werken.
Zeg maar gerust aan een relatie moet hij werken. Als op de 1 of andere magische wijze zij ongelukkig is of poeskriebels van iemand anders krijgt dan gaat ze toch gewoon vreemd en dat is ok want het is toch op de 1 of andere manier zijn schuld.quote:
[..]
Hebben jullie destijds een goed gesprek gehad over de reden dat haar liefde voor jou afnam? Zo ja, wat kwam daar uit?
Aan een relatie moet je werken.
Je hebt niet door dat waar je op reageert niet gaat over het welzijn van de kinderen, of ze wel of niet zien? Dat het gaat om zeggen nee ik wil niet oppassen als dat is zodat jij naar je nieuwe partner kan....quote:
[..]
Het zijn ook zijn kinderen en net doen of het irrelevant is wat zijn wensen zijn qua het welzijn van de kinderen en dat hij ze als goede vader ook wil zien is ronduit schandalig.
Ik denk persoonlijke dat een goede en ruime omgangsregeling in zo'n geval het beste is om gelijk in te zetten. Eerst dan maar naar de situatie zoals die nu is en als hij zijn eigen stek heeft dat veranderen naar wat dan het beste uitkomt voor iedereen.
Gewoon dus afspraken wanneer hij de kinderen heeft en wanneer zij ze heeft en verder geen bemoeienis met wat de ander dan in die "vrije tijd" gaat doen.
Zou kunnen dat ik het verkeerd begrepen had. Voor de rest sluit ik me bij je aan.quote:
[..]
Je hebt niet door dat waar je op reageert niet gaat over het welzijn van de kinderen, of ze wel of niet zien? Dat het gaat om zeggen nee ik wil niet oppassen als dat is zodat jij naar je nieuwe partner kan....
Ik denk persoonlijke dat een goede en ruime omgangsregeling in zo'n geval het beste is om gelijk in te zetten. Eerst dan maar naar de situatie zoals die nu is en als hij zijn eigen stek heeft dat veranderen naar wat dan het beste uitkomt voor iedereen.
Gewoon dus afspraken wanneer hij de kinderen heeft en wanneer zij ze heeft en verder geen bemoeienis met wat de ander dan in die "vrije tijd" gaat doen.
Zo blijf je inderdaad alleen maar controle willen houden over haar leven terwijl je denk ik moet loslaten.quote:
[..]
Je hebt niet door dat waar je op reageert niet gaat over het welzijn van de kinderen, of ze wel of niet zien? Dat het gaat om zeggen nee ik wil niet oppassen als dat is zodat jij naar je nieuwe partner kan....
Ik denk persoonlijke dat een goede en ruime omgangsregeling in zo'n geval het beste is om gelijk in te zetten. Eerst dan maar naar de situatie zoals die nu is en als hij zijn eigen stek heeft dat veranderen naar wat dan het beste uitkomt voor iedereen.
Gewoon dus afspraken wanneer hij de kinderen heeft en wanneer zij ze heeft en verder geen bemoeienis met wat de ander dan in die "vrije tijd" gaat doen.
Ze was er bang voor.
Het gevoel wat op een neer ging had ze dus 4 jaar geleden ook, voor ze hem ontmoeten.
Maar omdat ik er achter kwam en haar had vergeven, was het gevoel even weg.
We hebben toen goed gesproken en heb ook aangegeven dat ze het moest aangeven als ze niet goed voelde.
Dat heeft ze dus ook in afgelopen 3 jaar niet gedaan, toen het gevoel van onzekerheid er weer was.
Ze kan ook niet uitleggen waarom ze dit had. Het is haar gewoon overkomen.
Hij kwam pas later weer in beeld, toen zij al van binnen al hier mee bezig was.
In het kort, ze liep al jaren met de gedachte dat er iets weg was uit ons relatie, maar heeft mij er nooit bij betrokken. Erg jammer. Ze weet ook niet of het geholpen had als ze met me gesproken had.
En dat zullen we ook nooit weten.
Nu haal jij er iets heel anders uit dan wat ik bedoel.quote:
[..]
Het zijn ook zijn kinderen en net doen of het irrelevant is wat zijn wensen zijn qua het welzijn van de kinderen en dat hij ze als goede vader ook wil zien is ronduit schandalig.
Ik bedoel juist dat hij zoveel tijd mogelijk met zijn kinderen moet doorbrengen als mogelijk is, en is dat omdat zijn ex tijd wil doorbrengen met haar nieuwe vriend dan is dat zo, geen tijd met zijn kinderen doorbrengen om haar dwars te zitten omdat ze dan niet alleen met hem kan zijn lijkt me geen goed idee.
Herkenbaar; mijn ex-vriendinnetje vertelde mij ook niets en wil er zelfs nu nog niet over praten.quote:
We hebben vandaag nogmaals via de telefoon gesproken en heb haar nou gevraagd om uit te leggen hoe het kwam dat ze tijdens haar perioden met verdriet en onzekerheid niet met mij er over heeft gesproken.
Ze was er bang voor.
Het gevoel wat op een neer ging had ze dus 4 jaar geleden ook, voor ze hem ontmoeten.
Maar omdat ik er achter kwam en haar had vergeven, was het gevoel even weg.
We hebben toen goed gesproken en heb ook aangegeven dat ze het moest aangeven als ze niet goed voelde.
Dat heeft ze dus ook in afgelopen 3 jaar niet gedaan, toen het gevoel van onzekerheid er weer was.
Ze kan ook niet uitleggen waarom ze dit had. Het is haar gewoon overkomen.
Hij kwam pas later weer in beeld, toen zij al van binnen al hier mee bezig was.
In het kort, ze liep al jaren met de gedachte dat er iets weg was uit ons relatie, maar heeft mij er nooit bij betrokken. Erg jammer. Ze weet ook niet of het geholpen had als ze met me gesproken had.
En dat zullen we ook nooit weten.
Maar neem van mij aan, die vragen die je wellicht nu hebt zullen op den duur allemaal uitdoven. Dan kan je zelfs geen vragen meer bedenken waar je antwoord op zou willen.
Vraag me alleen nu af hoe zij deze scheiding zo goed heeft kunnen verwerken terwijl ze nog dagelijks met me te maken had en gewoon elke avond naast me lag.
Ik merk dat ik er nog steeds erg veel moeite mee blijf houden.
Woon er niet meer, zie haar niet meer. Zou toch genoeg moeten zijn om mn gedachtes ergens anders op te zetten.
Dat gaat dus niet. Elke dag is gewoon een gevecht om door te komen.
Als ik er niet over kan praten met iemand dan loop ik gewoon vol emoties.Probleem is dat ik mijn vrienden/familie kring al een paar keer rond ben geweest dus die weten het nu wel.
Gelukkig morgen afspraak met psycholoog. Kijken of ik daar dit punt naar voren kan brengen. Want ik merk dat ik er maar niet uit kom. Wordt er gek van om maar de hele tijd haar (en hem) in mijn gedachte te hebben.
Elke moment van de dag is er wel iets wat ONS doet denken, aan haar of aan hun samen.
Wat zal ik blij zijn als dit gekloot in mn hoofd wat minder is.
Vrij normaal dat je er mee bezig bent. Ik heb een jaar lopen drammen over mijn ex bij mijn moederquote:
Daar heb ik wel vaker gelezen afgelopen weken.
Vraag me alleen nu af hoe zij deze scheiding zo goed heeft kunnen verwerken terwijl ze nog dagelijks met me te maken had en gewoon elke avond naast me lag.
Ik merk dat ik er nog steeds erg veel moeite mee blijf houden.
Woon er niet meer, zie haar niet meer. Zou toch genoeg moeten zijn om mn gedachtes ergens anders op te zetten.
Dat gaat dus niet. Elke dag is gewoon een gevecht om door te komen.
Als ik er niet over kan praten met iemand dan loop ik gewoon vol emoties.Probleem is dat ik mijn vrienden/familie kring al een paar keer rond ben geweest dus die weten het nu wel.
Gelukkig morgen afspraak met psycholoog. Kijken of ik daar dit punt naar voren kan brengen. Want ik merk dat ik er maar niet uit kom. Wordt er gek van om maar de hele tijd haar (en hem) in mijn gedachte te hebben.
Elke moment van de dag is er wel iets wat ONS doet denken, aan haar of aan hun samen.
Wat zal ik blij zijn als dit gekloot in mn hoofd wat minder is.
en dat was nog geen 5 jaar. En die psycholoog: JIJ bepaalt waarover je praat, niet je psych.
- Niet hele topic gelezen maar ik maak maar een deel 2.