Korte omschrijving depressie:quote:Op zondag 3 januari 2010 01:17 schreef Quickie_Butt het volgende:
Het viel me op dat er nog geen centraal topic is voor depressies en/of angstklachten. Wel een topic over medicatie bij psychische problemen en een hoe voel je je nu topic, maar die dekken naar mijn mening niet helemaal de lading.
Ik denk dat dit topic wel kan bijdragen in dit subforum. Veel mensen kampen namelijk met depressieve of angstklachten en zo kunnen we een beetje steun bij elkaar zoeken en elkaar van adviezen en tips voorzien
Korte uitleg van angststoornissen:quote:Depressie
Iemand met een depressie heeft last van een hevige neerslachtigheid.
Die neerslachtigheid klaart niet na een paar dagen vanzelf op, maar duurt minimaal twee weken. Depressie moet niet verward worden met 'gewone' neerslachtigheid die iedereen wel eens heeft. Bij een depressie is deze heviger en tast het dagelijks functioneren aan.
Bron: http://www.trimbos.nl/onderwerpen/psychische-gezondheid/depressie
quote:Angststoornissen
Angststoornissen zijn in de psychiatrie de meest voorkomende aandoeningen. Sommige van deze aandoeningen worden fobie genoemd. Het gemeenschappelijke kenmerk van angststoornissen, is dat er sprake is van angst. Mensen kunnen zo angstig zijn dat het hun leven ontregelt.
Wanneer spreken we van een angststoornis?
Angst is een gevoel dat optreedt bij dreigend gevaar. De emotie ontstaat als het welzijn van een persoon direct wordt bedreigd, maar ook als een persoon een situatie als bedreigend ervaart. Als een angst geen reële grond heeft en de betrokken persoon er sociale of beroepsmatige problemen door ondervindt, is er sprake van een stoornis.
In het diagnostisch classificatiesysteem DSM-IV worden de volgende angststoornissen onderscheiden:
Paniekstoornis met of zonder agorafobie
Sociale fobie of angststoornis
Specifieke of enkelvoudige fobie
Obsessief-compulsieve stoornis of dwangstoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Posttraumatische stress-stoornis
Hypochondrie
Angststoornis door een lichamelijke aandoening
Acute stressstoornis
Angststoornis door alcohol of drugs
Voor de Multidisciplinaire Richtlijn Angststoornissen is de indeling van de DSM-IV als uitgangspunt genomen. Van de onderscheiden angststoornissen zijn de volgende aandoeningen opgenomen in de richtlijnen:
Paniekstoornis met en zonder agorafobie
Sociale fobie
Specifieke fobie
Obsessief-compulsieve stoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Posttraumatische stress-stoornis
Bron: http://www.trimbos.nl/ond(...)stoornissen-algemeen
Fluoxetin 20. Ook wel bekend als Prozac. Ja Minthy en ik kunnen ervaringen uitwisselenquote:Op woensdag 18 december 2013 18:46 schreef kuolema het volgende:
[..]
Welke? Je kunt gezellig samen in de zenuwen zitten met Minthy
Ik ben echt benieuwd naar jullie ervaringen. Vind het zelf ook spannend nu haha.
Nou ja, ik vind dat wat Greenpeace doet op zich niet slecht, maar het is me soms niet radicaal genoeg. Maar goed, die discussie hoort hier niet echt thuisquote:Maar waarom, Greenpeace is awesome!!
En vanwaar het poesje? Ben jij dat, een kat die regenboog kotst op alles wat ie tegenkomt om depressiviteit de wereld uit te helpen?Doet me denken aan asfdmovie.
Ik kan niet kiezen. Eenhoorns en katten zijn beide zo tofquote:Op woensdag 18 december 2013 18:51 schreef kuolema het volgende:
[..]
Oh ja die ben ik wel eens tegengekomen. Te schattig
[..]
Wat wil je nou, een kat of een eenhoorn? Doe de eenhoorn, maar niet die onderste want die is niet bepaald charmant...
Ik doe mee en ik ben een witte draak met laserregenboogogen!! nieuw woord.
Ik werd gek van die zooi, als ik ooit weer helemaal gek ga doen en gek word van mezelf en anders wil ga ik aan de venlafaxine.quote:Op woensdag 18 december 2013 18:53 schreef rainbowwarrior het volgende:
Fipo.
[..]
Fluoxetin 20. Ook wel bekend als Prozac. Ja Minthy en ik kunnen ervaringen uitwisselen.
[..]
Nou ja, ik vind dat wat Greenpeace doet op zich niet slecht, maar het is me soms niet radicaal genoeg. Maar goed, die discussie hoort hier niet echt thuis.
Jaaaa, regenbogen kotsende katten en eenhoorns FTW. Daarbij nog glitters en ik ben totaal gelukkig.
In hoeverre werd je daar gek van? Wat deed het met je? Hoe lang heb je het genomen? Werden de bijwerkingen ook minder?quote:Op woensdag 18 december 2013 18:57 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
Ik werd gek van die zooi, als ik ooit weer helemaal gek ga doen en gek word van mezelf en anders wil ga ik aan de venlafaxine.
Met kattenvlees? Goodbye kitty...quote:Op woensdag 18 december 2013 18:57 schreef rainbowwarrior het volgende:
Okee, nu houd ik op. Ik ga chinees halen. Toedeledokie!
Ooh dat hoop ik toch niet. Ik bestel altijd iets met tofuquote:Op woensdag 18 december 2013 18:58 schreef kuolema het volgende:
[..]
Met kattenvlees? Goodbye kitty...
Kwerd er depressiever van.quote:Op woensdag 18 december 2013 18:58 schreef rainbowwarrior het volgende:
[..]
In hoeverre werd je daar gek van? Wat deed het met je? Hoe lang heb je het genomen? Werden de bijwerkingen ook minder?
Ja dat eigenlijk willen uitstellen van behandeling herken ik...quote:Op woensdag 18 december 2013 18:42 schreef kvd het volgende:
[..]
Nope, in de tussentijd geen gesprek. Maar als ik echt een gesprek nodig heb, dan kan ik die daar wel krijgen. Als mijn vermoedelijke psych op vakantie is, kan ik een gesprek met iemand anders krijgen, er was dan altijd wel iemand beschikbaar zei hij. En op alle andere momenten (bv kerst, oud en nieuw, weekenden) dan kon er via de huisartsenpost wel iets geregeld worden. Maar geloof niet dat ik daar gebruik van hoef te maken
Vind het een beetje dubbel, aan de ene kant wil ik beginnen en wel NU, aan de andere kant vind ik het ook lekker dat het nog even gaat duren (struisvogelen). Ik weet dat er een shitload aan tranen aan gaat komen en gesprekken waar ik me nog minder goed bij ga voelen en dat er straks dingen verwerkt zullen gaan worden en dat ik dingen onder ogen moet gaan zien die ik liever niet wil zien, en dingen die niet prettig zijn naar boven zullen komen en dat ik straks waarschijnlijk heel hard moet gaan vechten.
Ik ben ook 'bang' voor wat de diagnose zal worden. Of er überhaupt wel een diagnose wordt gesteld, of er echt iets aan de hand is, of dat ik me aanstel met gevoelens enzo. En als de diagnose komt, wat het zal zijn, een 'gewone' depressie of iets anders. Wat er allemaal gaat gebeuren, hoe heftig de rit zal gaan worden, welke beerput open wordt getrokken, of ik van deze gevoelens af zal komen, of dat dit komt en gaat en komt en gaat, hoe de toekomst eruit zal gaan zien...vind het toch wel een beetje eng
Ik hoop het ook voor je!quote:Op woensdag 18 december 2013 16:54 schreef Miniem het volgende:
[..]
Ik heb echt precies hetzelfde maar het lukt me zelf niet om "eruit" te komen. Ik ben blij met de hulp en hoop dat het wat brengen zal.
Klopt, ze moet het doen met wat ik zeg. En deze prikte er ook niet echt doorheen ofzo. Wat die andere (waar ik eenmalig een gesprek mee had) wel beter kon. Dus misschien was de 'klik' er niet echt, waardoor niet alles eruit kwam zoals je eig zou moeten doen.quote:Op woensdag 18 december 2013 18:27 schreef rainbowwarrior het volgende:
Ik denk dat dat iets wat iedereen graag zou willen, maar in principe kan een therapeut alleen met dat werken wat jij aan informatie geeft en aan gedrag, emoties en gevoelens laat zien. Doe je dit (te) weinig, dan kan een therapeut ook weinig spiegelen en je ook niet de inzichten geven waarop je hoopt.
Zoals s_e ook verwoord heeft: mijn therapeute geeft op zo'n manier een "schop onder m'n kont" die ik mezelf niet geven kan. Ze wijst me dan ook meermaals op mijn "ja, maars". Ik denk doordat het "dingen (niet) doen" vrij vaak thema is in mijn therapie (ik breng het ook vaak in), ik me er ook veel mee bezig houd buiten de therapie om (bewust en onbewust) en dan toch steeds meer dingen ga omzetten.
Ik heb bij jou soms de indruk dat je vindt dat je alles alleen (al) moet kunnen en daarom voor jou het nut van therapie volgen bijvoorbeeld niet zo goed in kan zien. Ik denk dat het niet altijd mogelijk is dat je alles alleen moet kunnen oplossen, zeker niet in tijden als het juist niet goed gaat. Misschien vind jij het juist moeilijk hulp van anderen te krijgen en te aanvaarden?
*ga ik ook voor drie op een rijquote:Op woensdag 18 december 2013 18:30 schreef rainbowwarrior het volgende:
Oh en 3 op een rij.
Ik was vandaag bij de psychiater en begin vanaf morgen ook met AD. Ook met een SSRI medicament. Ik ben best wel zenuwachtig omdat ik wel bang voor de bijwerkingen ben. Ik begin de eerste 8 dagen met een halve tablet (10mg) en daarna 1 tablet per dag. Ik ben benieuwd...
Ik vind de naieve types er wel voor geschikt. En de mensen die wegzinken in self-pity. De wat nuchtere relativerende rationele figuren zoals een Cue & Minthy vind ik persoonlijk veel minder geschikt.quote:Op woensdag 18 december 2013 16:15 schreef kuolema het volgende:
[..]
Kun je dat verder toelichten? Voor welke types vind je het juist wel of niet geschikt?
Meer dat ik niet verwacht wat eruit gaat komen. Depressie zal ik echt niet vreemd vinden.quote:Op woensdag 18 december 2013 19:03 schreef kuolema het volgende:
[..]
Ja dat eigenlijk willen uitstellen van behandeling herken ik...
Er is sowieso iets aan de hand anders en je stelt je niet aan. Het is juist goed dat je hulp hebt gezocht, want dan kan je hopelijk weer verder. Is er een bepaalde diagnose waar je bang voor bent of is het dat je niet wat je moet verwachten wat dat betreft?
Zie jij ad dan meer als een soort placebo? Iets waar je in moet geloven?quote:Op woensdag 18 december 2013 19:31 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Ik vind de naieve types er wel voor geschikt. En de mensen die wegzinken in self-pity. De wat nuchtere relativerende rationele figuren zoals een Cue & Minthy vind ik persoonlijk veel minder geschikt.
*boks*quote:Op woensdag 18 december 2013 18:53 schreef rainbowwarrior het volgende:
Fluoxetin 20. Ook wel bekend als Prozac. Ja Minthy en ik kunnen ervaringen uitwisselen.
En, en?quote:Op woensdag 18 december 2013 20:24 schreef Senor__Chang het volgende:
Zit nu ook bijna 4 weken aan de lexapro.
Ja, natuurlijk. Je kunt namelijk de serotonine levels in je lichaam niet meten! Men weet niet wat een normale level van serotonine is. Dat wordt op basis van symptonen gesteld. Je voelt je op een bepaalde manier, dan zal dat wel aan te lage serotonine liggen. En dus krijg je een SSRI medicatie.quote:Op woensdag 18 december 2013 19:35 schreef Murmeli het volgende:
[..]
Zie jij ad dan meer als een soort placebo? Iets waar je in moet geloven?
Ik ben ook skeptisch en geloof dat de werking in veel gevallen toe te schrijven is aan het placebo effect. Ik merk er zelf ook niet echt wat van. Het hele serotonine-gebeuren is puur correlationeel, grotendeels gebaseerd op giswerk en er zijn zelfs onderzoeken waaruit het tegenovergestelde blijkt. Daarbij werkt het uiteindelijk maar bij maximaal 60% van de mensen, ook na meerdere pogingen (en ja, het kan zijn dat de ene soort wel aanslaat en de ander niet), en van die 60% weet je niet of het het placebo-effect is of echt de ad.quote:Op woensdag 18 december 2013 20:57 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Ja, natuurlijk. Je kunt namelijk de serotonine levels in je lichaam niet meten! Men weet niet wat een normale level van serotonine is. Dat wordt op basis van symptonen gesteld. Je voelt je op een bepaalde manier, dan zal dat wel aan te lage serotonine liggen. En dus krijg je een SSRI medicatie.
Plenty studies die aanwijzen dat genoeg gevallen baat hebben bij een placebo pilletje. Plenty studies die ook aanwijzen dat doktoren meerdere SSRI voorschrijven in de hoop dat als 1 niet werkt de ander werkt.
Je krijgt nu ook al pillen voor lifestyle ziektes, dat was vroeger wel anders.
Fluoxetine en andere oude middelen ben ik sowieso op tegen omdat dat middel puur bekend is omdat het 1 van de 1 eerste AD was en waarvan je niet snel een OD kon krijgen.
Laten we het houden op .. " ik ben skeptisch "
Merk wel een kleine verbetering, maar zoals jij ook al zei houd ik er rekening mee dat het slechts een placebo-effect is. Het helpt niet bij het gevoel van leegte en de onderliggende depressieve symptomen, maar het vermindert wel de donkere gloed waarmee ik naar buiten kijk. Zie het ook als een tijdelijke oplossing terwijl ik aan die onderliggende problemen werk.quote:
Hoe stelt ze dat dan voor? Want hoe meer ik ga nadenken des te depressiever ik word. Dan komt de doelloosheid van het leven naar voren lijkt het allemaal nog minder uit te maken. Ik neig dan ook nogal snel naar het determinisme en concludeer dat alles wat wij doen een oorzaak heeft in onze genen en/of onze omgeving. Beide zijn invloeden waar wij geen controle over hebben, ergo, geen vrije wil. Gewoon chemische stoffen die reageren op prikkels, zoals bij al het andere in de wereld.quote:Op woensdag 18 december 2013 10:05 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Niet tevreden over mijn progressie in het leven. Ik ben te skeptisch, te bitter en te cynisch. Ik vind te weinig dingen leuk en geniet van te weinig dingen. Uitgaan en emotionele drankbuien staat de oeut niet achter en dat moet er eigenlijk uit.
Mijn peut staat enorm op mijn tenen. Provocerend. Gray zei een goede opmerking dat ze als spiegel fungeren, die van mij doet toch wel wat meer. Ik zie dat meer als het touwtje met de vette worst die je wil hebben en er maar continu niet bij kan komen.
Peut wil ook niet dat ik AD ga proberen maar alles liever intellectueel moet oplossen. Het is vaak toch een zwakte als je medicatie nodig hebt voor problemen zoals weinig zin in het leven of dat je erg zwart in het leven staat.
De motivatie komt uit het gegeven dat voor mij de peut de vinger op de zere plek legt. Het leven kan beter, en ik heb alle ingredienten om het beter te maken, ik verdien gewoon een enorme schop onder mijn kont. Dat voelt fantastisch. Mijn peut is overigens vrouwelijk, vloekt meer ivg met mij :d, lacht me soms zelfs uit.
Dat is ook precies wat het zou moeten doen. Mensen verwachten er soms te veel van. Het is om die sluier zeg maar weg te halen zodat je helderder bent en aan je problemen kunt gaan werken.quote:Op woensdag 18 december 2013 22:18 schreef Senor__Chang het volgende:
[..]
Merk wel een kleine verbetering, maar zoals jij ook al zei houd ik er rekening mee dat het slechts een placebo-effect is. Het helpt niet bij het gevoel van leegte en de onderliggende depressieve symptomen, maar het vermindert wel de donkere gloed waarmee ik naar buiten kijk. Zie het ook als een tijdelijke oplossing terwijl ik aan die onderliggende problemen werk.
quote:Op woensdag 18 december 2013 10:28 schreef kvd het volgende:
[..]
Beetje late reactie van me, maar dat laatste weet ik inderdaad (zelfs naar die samenloop ben ik op zoek geloof ik)
Maar goed, gister laatste intakegesprek gehad, nu afwachten wat er gaat gebeuren (psych nu eerst 2 weken vakantie, dan verslag schrijven, het verslag in het team bespreken en dan een mogelijk behandelplan opstellen). Kon wel een maandje of iets langer duren. Heb bij die instelling ook een afspraak met de fysio van de pijnpoli staan.)
In het kort maar even het verhaal:Dit klinkt meer als een lichamelijke conditie waarbij je geestelijke problemen hebt gekregen, zeker aangezien je tikt dat het met een virus begon.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Vervelend dat de oorzaak (de trigger) nooit achterhaald is.
Er spelen ook dingen daarvoor (denk aan slechte thuissituatie, verkeerde rol in gezin, opvangnet voor ouders en zus vanaf 7-jarige leeftijd, geen aandacht voor de echte kvd, geen/laag zelfbeeld, overlijden van ouder, veranderde gezinsdynamiek daardoor waarbij er nog minder waarde aan mij werd gehecht, afkeuring van vriend door familie, pestsituaties op zowel lagere als middelbare school, de bijkomende drang om geaccepteerd te willen worden door naasten, perfectionisme, geen aandacht op mezelf willen in een groep....ga zo maar door...)quote:Op woensdag 18 december 2013 23:30 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Dit klinkt meer als een lichamelijke conditie waarbij je geestelijke problemen hebt gekregen, zeker aangezien je tikt dat het met een virus begon.
Vervelend dat de oorzaak (de trigger) nooit achterhaald is.
Oke, dus als ik het goed begrijp, dan lag de (slechte) basis al voor je klaar om getriggered te wordenquote:Op woensdag 18 december 2013 23:52 schreef kvd het volgende:
[..]
Er spelen ook dingen daarvoor (denk aan slechte thuissituatie, verkeerde rol in gezin, opvangnet voor ouders en zus vanaf 7-jarige leeftijd, geen aandacht voor de echte kvd, geen/laag zelfbeeld, overlijden van ouder, veranderde gezinsdynamiek daardoor waarbij er nog minder waarde aan mij werd gehecht, afkeuring van vriend door familie, pestsituaties op zowel lagere als middelbare school, de bijkomende drang om geaccepteerd te willen worden door naasten, perfectionisme, geen aandacht op mezelf willen in een groep....ga zo maar door...)
Heb het er altijd moeilijk mee gehad, maar altijd gedacht het zelf op te kunnen lossen. De lichamelijke conditie heeft mijn psychische conditie ook aardig aangetast en zal de trigger zijn voor de negatieve gevoelens die ik niet meer kan tegenhouden en kan bevechten. De angst is me qua herkomst niet duidelijk. En na de verslechtering in lichamelijke conditie zijn er ook nog wel fijne dingen gebeurd die niet goed voor me waren...
Dan zou ik eerst eens je rustpunt vinden door leren op jezelf te zijn. Leren je eigen gezelschap te waarderen, zien hoe daar de positieve ervaringen, de negatieve en de passies in leven. Vind die nullijn, en zie wat en wanneer dat verandert, positief én negatief. Wees een goede vriend voor jezelf en denk dan aan anderen.quote:Op woensdag 18 december 2013 16:05 schreef Cue_ het volgende:
Ik wil meer genieten van het leven. Niet meer zo vlak leven als dat ik de laatste jaren doe. Niet enkel meer evt negatieve emoties hebben, maar ook eens grote hoogtepunten kunnen ervaren en dat ook beseffen / ervan kunnen genieten.
Ik wil blij zijn met mezelf, eens een passie hebben of evt een doel, of hoe je het ook wil noemen.
Natuurlijk ook meer sociale contacten en tevreden zijn met m'n uiterlijk.
Veel van deze zaken zijn dingen die ik sowieso zelf in de hand heb. En er nu dus achter ben gekomen dat een peut mij niet dat extra steuntje in de rug kan bieden, of die motivatie kan brengen die die van jou doet.
De theorie klinkt leuk, maar geen idee hoe dat in praktijk te brengen. Ik haal geen plezier uit het alleen zijn, simple as that. Soms is het wel lekker, daar niet van, maar daar houd het ook wel bij op.quote:Op donderdag 19 december 2013 03:58 schreef Gray het volgende:
Dan zou ik eerst eens je rustpunt vinden door leren op jezelf te zijn. Leren je eigen gezelschap te waarderen, zien hoe daar de positieve ervaringen, de negatieve en de passies in leven. Vind die nullijn, en zie wat en wanneer dat verandert, positief én negatief. Wees een goede vriend voor jezelf en denk dan aan anderen.
Wie jouw warmte het meest nodig heeft in de wereld, ben je zelf.
Blijven proberen en niet naar andere mensen toe rennen als je alleen bent. Zou zomaar kunnen dat er zich dan ineens dingen aandienen die je leuk vindt om in je up te doen.quote:Op donderdag 19 december 2013 07:11 schreef Cue_ het volgende:
[..]
De theorie klinkt leuk, maar geen idee hoe dat in praktijk te brengen. Ik haal geen plezier uit het alleen zijn, simple as that. Soms is het wel lekker, daar niet van, maar daar houd het ook wel bij op.
Maar dan weet je dat je andere dingen leuker vind. Die andere dingen.. die heb ik niet.quote:Op donderdag 19 december 2013 08:25 schreef Murmeli het volgende:
Ik heb er ook moeite mee hoor, ga ik weer zitten internetten enzo. Terwijl ik weet dat ik koken, lezen, knutselen etc veel leuker vind. En hardlopen natuurlijk maar dat doe ik meestal wel braaf.
Dat doe ik opzich ook niet, want zoveel anderen heb ik niet om naartoe te rennen. Dus ben grotendeels van de week gewoon alleen. Als ik de kroeg niet in ging / niet werkte.. dan de hele week alleen. (op af en toe een afspraak met vrienden na, maar dat is niet wekelijks)quote:Op donderdag 19 december 2013 08:25 schreef Murmeli het volgende:
Blijven proberen en niet naar andere mensen toe rennen als je alleen bent.
Die dingen had ik ook niet. 2 jaar geleden vond ik alles stom. Maar ben toen dingen gaan proberen. Hardlopen dus, taarten maken. Kaarten maken, meer lezen, en ik vond alles best ok. Dat vond ik al heel wat gezien de mega depressie waar ik toen in zat. Het was in ieder geval beter dan op de bank zitten wachten tot ik me beter voelde.quote:Op donderdag 19 december 2013 08:28 schreef Cue_ het volgende:
[..]
Maar dan weet je dat je andere dingen leuker vind. Die andere dingen.. die heb ik niet.
[..]
Dat doe ik opzich ook niet, want zoveel anderen heb ik niet om naartoe te rennen. Dus ben grotendeels van de week gewoon alleen. Als ik de kroeg niet in ging / niet werkte.. dan de hele week alleen. (op af en toe een afspraak met vrienden na, maar dat is niet wekelijks)
quote:Op donderdag 19 december 2013 08:40 schreef Cue_ het volgende:
Als je dat lijstje zou willen sturen/posten zou dat top zijn.
Ik zal er met open blik naar kijken
Nouja, muziek luisteren doe ik enkel als ik onderweg of op m'n werk ben. Thuis vind ik dat te saai en moet ik er iets bij doen.quote:Op donderdag 19 december 2013 09:04 schreef Gewas het volgende:
Er moet toch wel iets zijn wat je leuk vind om te doen?![]()
Ik vermaak me altijd wel als ik alleen ben. Ben altijd bezig met muziek luisteren, gitaar spelen, boeken lezen (hoewel de laatste tijd niet meer zo veel). 's Avonds voor de tv hangen en een film kijken vind ik ook heel fijn.
De hele dag op internet zitten probeer ik juist te vermijden want ik kan niet tegen de hele stroom informatie die dan mijn hoofd binnenkomt.
Dat is het domme...ja en nee...quote:Op donderdag 19 december 2013 00:07 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Oke, dus als ik het goed begrijp, dan lag de (slechte) basis al voor je klaar om getriggered te worden![]()
Jij zal ongetwijfeld wel het 1 en ander meegemaakt hebben
Jep, maag en dan borstkas.quote:Op donderdag 19 december 2013 02:40 schreef hearmeout het volgende:
Kennen jullie dat gevoel in je maag dat je nerveus maakt? Soms weet ik niet wat er nou eerder is. Dat gevoel in mijn maag waardoor ik onrustig word, of andersom...
En zegt iemand het hier iets dat je 'zichtveld' wat 'langzamer' beweegt soms? Alsof het lijkt dat er 'frames' ontbreken ofzo? Ik heb dat vaak bij fel kunstlicht en soms bij daglicht als ik (dichtbij) nerveus word.
Ook wel een kernpunt hier. Wachten met die hoop dat je je plots weer beter gaat voelen. Dat werkt gewoon echt niet. Heb het vaak genoeg gedaan. Hangen op de bank. En soms trek je dan even weg in een beter moment en dan voel je je plots weer crapquote:Op donderdag 19 december 2013 08:35 schreef Murmeli het volgende:
[..]
beter dan op de bank zitten wachten tot ik me beter voelde.
Ik heb paroxetine gehad, binnen 2/3 dagen had ik mijn psycholoog gebeld dat ik mezelf voor een auto wou gooien en dat ik in een park liep net naast de snelweg, in full huil modus. Het enige rationele besef dat ik had is dat paroxetine zelfmoord gedachtes enorm versterkt in de eerste paar dagen/weken dat je het gebruikte. Bijna 2 week lang s'nachts lopen janken in bed met de ijdele hoop dat ik niet wakker zou worden. Toen begon die meuk eindelijk een beetje te werken wat mijn zware gevoelens minderde en mijn goede gevoelens per defenitie vernietigde. Toen ben ik cold turkey gestopt.quote:Op donderdag 19 december 2013 11:12 schreef rainbowwarrior het volgende:
Iemand enig idee hoe snel bijwerkingen na het nemen van AD op kunnen treden? Ik heb nu ongeveer een uur geleden voor het eerst 10 mg fluoxetin genomen en begin me nu een beetje raar te voelen. Gespannen kaken (alsof ik speed heb genomen) en het voelt in mijn maag ook raar aan (niet echt misselijk, maar wel een beetje). Ik weet niet of ik me dit nu aanpraat, omdat ik er de hele tijd op zit te letten of dat het echt al zo is.
Wat betreft de AD discussie: ik ben zelf ook zeer sceptisch en weet ook echt niet of dit goed voor mij is of niet. Ik heb er alsnog voor gekozen om het te proberen, want hoe ik me de afgelopen tijd heb gevoeld kon voor mij niet meer. Ik wist niet meer hoe ik het moest uithouden. Ik wilde absoluut niet in een kliniek opgenomen worden en daarom heb ik voor AD gekozen. Ik zie het in ieder geval als ondersteuning bij mijn therapie (en niet als dé oplossing) en hoop dat ik het niet al te lang moet gebruiken. En als ik de werking echt te heftig vind, dan stop ik er ook weer mee.
Tja, de ene therapeut is inderdaad de andere niet. Ik zelf denk dat het belangrijk is dat er wel een goede vertrouwensband is als basis voor een goede samenwerking. Ik ben best wel blij met mijn therapeut. Ik ben nu ongeveer 10 maanden bij haar en heb nu pas het de indruk dat er een goede samenwerkingsrelatie is ontstaan. Dat zij mij vrij goed kent, weet wat er bij mij is, hoe ik me in situaties gedraag, etc. Zoiets kost wel veel tijd, vind ik.quote:Op woensdag 18 december 2013 19:11 schreef Cue_ het volgende:
[..]
Klopt, ze moet het doen met wat ik zeg. En deze prikte er ook niet echt doorheen ofzo. Wat die andere (waar ik eenmalig een gesprek mee had) wel beter kon. Dus misschien was de 'klik' er niet echt, waardoor niet alles eruit kwam zoals je eig zou moeten doen.
Ik zie het wel, maar niet altijd. Gedachtes heb je niet altijd onder controle en gaan dus niet altijd bewust. Ik denk dat mijn denkmechanismes soms al zo vastgeroest zijn, dat die "ja, maars" automatisch opduiken. Daar wijst mijn therapeute me dan op. Het valt me in ieder geval steeds meer op, omdat ik er ook bewuster mee bezig ben.quote:Maar zie je die 'ja maars' zelf dan niet? Dat je peut je er ook echt moet op wijzen? Of zie je het wel, maar wijst ze je erop en doordat je erover praat ben je er bewuster mee bezig? En dat het daardoor helpt?
Tja, jezelf laten zien is denk ik voor heel veel mensen lastig. Met jezelf kwetsbaar opstellen, kun je ook makkelijker pijn gedaan worden. Ik heb best wel veel tijd nodig gehad, voordat ik bij mijn therapeute open en eerlijk kon zijn. Voor mij is het ook echt een belangrijk doel, dat ook bij mijn vrienden en geliefdes te kunnen. Daar oefen ik nu veel mee en het begint wel een beetje zijn vruchten af te werpen moet ik zeggenquote:Het liefst los je alle problemen natuurlijk zo graag mogelijk zelf op. En ik ben niet iemand die graag m'n emoties toont aan anderen (lukt vaak allene als ik drank op heb). Ik kan heel nuchter over m'n problemen praten met mensen (en met de peut). De emoties daarachter houd ik idd liever voor mezelf. Ik hou er niet van om 'zwak'te zijn of dingen niet te kunnen of te weten. NIet dat ik perfectionistisch ben ofzo. Maar hulp krijgen vind ik idd soms wel lastig. Of laten zien dat ik iets niet kan/weet.
Terwijl ik heel goed weet dat het ook geen schande is. En ik juist zelf wel graag andere mensen help.
Oei, dat klinkt super heftig zeg. Fluoxetine kan zelfmoordgedachtes ook erg versterken. Ik ben er nu dus wel op voorbereid, maar ik heb geen idee als die komen, hoe ik me dan daadwerkelijk voel. Daar ben ik wel bang voor, maar gelukkig heb ik wel een aantal mensen om me heen en ik mag mijn therapeute ook altijd bellen.quote:Op donderdag 19 december 2013 11:18 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Ik heb paroxetine gehad, binnen 2/3 dagen had ik mijn psycholoog gebeld dat ik mezelf voor een auto wou gooien en dat ik in een park liep net naast de snelweg, in full huil modus. Het enige rationele besef dat ik had is dat paroxetine zelfmoord gedachtes enorm versterkt in de eerste paar dagen/weken dat je het gebruikte. Bijna 2 week lang s'nachts lopen janken in bed met de ijdele hoop dat ik niet wakker zou worden. Toen begon die meuk eindelijk een beetje te werken wat mijn zware gevoelens minderde en mijn goede gevoelens per defenitie vernietigde. Toen ben ik cold turkey gestopt.
Ik merkte ook na een uur wel wat van de bijwerkingen. Zoiets als de bijwerkingen van Xtc in het begin, maar daar niet de euforie op volgendquote:Op donderdag 19 december 2013 11:12 schreef rainbowwarrior het volgende:
Iemand enig idee hoe snel bijwerkingen na het nemen van AD op kunnen treden? Ik heb nu ongeveer een uur geleden voor het eerst 10 mg fluoxetin genomen en begin me nu een beetje raar te voelen. Gespannen kaken (alsof ik speed heb genomen) en het voelt in mijn maag ook raar aan (niet echt misselijk, maar wel een beetje). Ik weet niet of ik me dit nu aanpraat, omdat ik er de hele tijd op zit te letten of dat het echt al zo is.
Wat betreft de AD discussie: ik ben zelf ook zeer sceptisch en weet ook echt niet of dit goed voor mij is of niet. Ik heb er alsnog voor gekozen om het te proberen, want hoe ik me de afgelopen tijd heb gevoeld kon voor mij niet meer. Ik wist niet meer hoe ik het moest uithouden. Ik wilde absoluut niet in een kliniek opgenomen worden en daarom heb ik voor AD gekozen. Ik zie het in ieder geval als ondersteuning bij mijn therapie (en niet als dé oplossing) en hoop dat ik het niet al te lang moet gebruiken. En als ik de werking echt te heftig vind, dan stop ik er ook weer mee.
Ja ik vind het nu ook beetje xtc- / speedachtig. Ach ja, een legaal drugsgevoel eigenlijkquote:Op donderdag 19 december 2013 11:39 schreef seasushi het volgende:
[..]
Ik merkte ook na een uur wel wat van de bijwerkingen. Zoiets als de bijwerkingen van Xtc in het begin, maar daar niet de euforie op volgend. Beetje misselijk, beetje stijve kaken, licht zweterig, niet weten of je het nou warm of koud hebt. Zoiets.
Overigens, Ik heb geen zelfmoordgedachten gehad. Uiteindelijk gaat dat niet voor iedereen op, anders was het wel uit de handel genomen......
Wel na een week of 3 dat de vieze donkere brei om me heen iets minder vies werd. Wat het moet doen dus. Daardoor weer wat actiever geworden, en wat nuchterdfer naar mijzelf kunnen kijken, relativeren.
Ik was niet bekend met hogere suicidale gevoelens bij Fluoxetine maar bij Paroxetine wist ik er wel van af.quote:Op donderdag 19 december 2013 11:28 schreef rainbowwarrior het volgende:
[..]
Oei, dat klinkt super heftig zeg. Fluoxetine kan zelfmoordgedachtes ook erg versterken. Ik ben er nu dus wel op voorbereid, maar ik heb geen idee als die komen, hoe ik me dan daadwerkelijk voel. Daar ben ik wel bang voor, maar gelukkig heb ik wel een aantal mensen om me heen en ik mag mijn therapeute ook altijd bellen.
Jezus wat een lulhannes zegquote:Op donderdag 19 december 2013 12:10 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Ik was niet bekend met hogere suicidale gevoelens bij Fluoxetine maar bij Paroxetine wist ik er wel van af.
Ik wist er ook van af, en het is heel gek dat je hoofd schreeuwt, gooi jezelf voor die trein/auto/bus whatever wetende dat dat puur door medicatie komt! Ik heb die gevoelens altijd wel gehad maar toen ik met de medicatie begon kon ik het nauwelijks meer onderdrukken..
Hoop dat het met jou beter af gaat! Heb ooit een keer fluoxetine voorgeschreven gekregen na een draak van een psychiator die me na dag 1 het al voorschreef.
Kijk s_e, (hij tekende 2 horizontale lijntjes, 1tje hoog 1tje laag). Als jij nu voor de rest van je leven fluoxetine gaat namen kun je zo happy zijn, doe je het niet, zit je er flink onder... Douchebag.
Nee, net weer gestopt.. Zal de laatste keer wel niet zijn, maar dat geeft niet. Meestal min of meer op eigen kracht en soms nog een beetje extra in de vorm van fluoxetine of zo.quote:Op donderdag 19 december 2013 12:04 schreef rainbowwarrior het volgende:
[..]
Ja ik vind het nu ook beetje xtc- / speedachtig. Ach ja, een legaal drugsgevoel eigenlijk.
Klinkt in ieder geval zo dat jij er wel baat bij hebt gehad. Gebruik je het nu nog eigenlijk?
Knallende koppijn, nog steeds een onwijs droge bek en een naar gevoel in m'n maag na het eten. Dat laatste kan ook te maken hebben met pds. Dat is een aantal jaren geleden vastgesteld hier maar dat heb ik ter kennisgeving aangenomen en verder nooit meer bij stilgestaan. Las hier in een topic allerlei klachten die daarbij horen, er gingen heel wat belletjes rinkelenquote:Op donderdag 19 december 2013 11:12 schreef rainbowwarrior het volgende:
[..]
Hoe gaat het met jou? Merk je al iets van de bijwerkingen?
Als je down bent kan ik me voorstellen dat deze dingen je weinig plezier geven (ik heb ook zulke periodes gehad).quote:Op donderdag 19 december 2013 09:08 schreef Cue_ het volgende:
[..]
Nouja, muziek luisteren doe ik enkel als ik onderweg of op m'n werk ben. Thuis vind ik dat te saai en moet ik er iets bij doen.
Lezen same. Thuis wel eens gedaan, maar hoogstens leuk voor 1x in de maand ofzo.
Koken vind ik niets
Borduren/breien ofzo dat vind ik meestal een weekje of twee leuk en dan verveeld het voor een jaar weer
Gitaar spelen, hoogstens leuk voor 2 uurtjes in een half jaar.
Tv kijken, tja daar vermaak ik me wel mee, maar om nou te zeggen echt leuk.. neuh. Tis vermaak.
Opruimen / ander huishoudelijk spul kan me echt gestolen worden (heb niet voor niets een schoonmaker aangenomen)
Tja.. dan houd het voor mijn gevoel al snel op met mogelijkheden.
Wat een mooi verhaalquote:Op donderdag 19 december 2013 13:07 schreef -Spring het volgende:
Lurker meldt.
Bij mij is een tijdje geleden dysthymie vastgesteld. Icm een burn out.
Het heeft best lang geduurd voordat ik durfde toe te geven dat ik niet alleen overwerkt was, maar dat er, naast mn moeilijke jeugd, meer speelde. Ik vond dus ook dat ik geen ad nodig had. Medicijnen slikken vond ik sowieso nogal een zwaktebod.
Toen ik eenmaal toe durfde te geven dat ik ws al sinds mn puberteit depressief ben, stond mn wereld even op zn kop, maar man, wat vielen er ook direct veel puzzelstukjes op hun plek. En nog steeds.
Ik heb toen ook de stap genomen om Citalopram te gaan slikken. Doodeng vond ik het. De eerste avond was wel leuk idd, alsof er een xtc'tje begon in te werken. Maar de twee weken daarop waren een hel. God, wat ben ik depressief geweest. Alsof ik in een metersdiepe put werd geflikkerd waar het deksel op geschoven werd. Hoewel ik wist dat dat de bijwerkingen waren, was ik niet meer in staat om te relativeren. Ik kon niet meer eten, had last van hartkloppingen, spiertrekkingen, you name it.
En toen ineens ging het licht aan. Bijna letterlijk, leek wel. En ik merkte zo ontzettend veel (kleine) veranderingen. Dat ik op straat weer omhoog kijk bijvoorbeeld, ipv alleen naar beneden, dat ik zomaar een uur met onze dochter zit te knutselen zonder die dichtgeknepen keel omdat er nog zoveel andere dingen moeten gebeuren. . En er zijn momenten waarop ik me zo ontspannen voel, dat het lijkt alsof ik in een warm bad zit.
Kortom, als dit is hoe ik me 'hoor' te voelen, slik ik het met liefde voor de rest van mn leven.
Maar draaglijk? Denk je er nog hetzelfde over als gister? Je kunt op een snoepje zuigen tegen een droge mond. En paracetamol tegen de hoofdpijn.quote:Op donderdag 19 december 2013 12:42 schreef minthy het volgende:
[..]
Knallende koppijn, nog steeds een onwijs droge bek en een naar gevoel in m'n maag na het eten. Dat laatste kan ook te maken hebben met pds. Dat is een aantal jaren geleden vastgesteld hier maar dat heb ik ter kennisgeving aangenomen en verder nooit meer bij stilgestaan. Las hier in een topic allerlei klachten die daarbij horen, er gingen heel wat belletjes rinkelen
Nice, heel goed nieuws.quote:Op donderdag 19 december 2013 13:07 schreef -Spring het volgende:
Lurker meldt.
Bij mij is een tijdje geleden dysthymie vastgesteld. Icm een burn out.
Het heeft best lang geduurd voordat ik durfde toe te geven dat ik niet alleen overwerkt was, maar dat er, naast mn moeilijke jeugd, meer speelde. Ik vond dus ook dat ik geen ad nodig had. Medicijnen slikken vond ik sowieso nogal een zwaktebod.
Toen ik eenmaal toe durfde te geven dat ik ws al sinds mn puberteit depressief ben, stond mn wereld even op zn kop, maar man, wat vielen er ook direct veel puzzelstukjes op hun plek. En nog steeds.
Ik heb toen ook de stap genomen om Citalopram te gaan slikken. Doodeng vond ik het. De eerste avond was wel leuk idd, alsof er een xtc'tje begon in te werken. Maar de twee weken daarop waren een hel. God, wat ben ik depressief geweest. Alsof ik in een metersdiepe put werd geflikkerd waar het deksel op geschoven werd. Hoewel ik wist dat dat de bijwerkingen waren, was ik niet meer in staat om te relativeren. Ik kon niet meer eten, had last van hartkloppingen, spiertrekkingen, you name it.
En toen ineens ging het licht aan. Bijna letterlijk, leek wel. En ik merkte zo ontzettend veel (kleine) veranderingen. Dat ik op straat weer omhoog kijk bijvoorbeeld, ipv alleen naar beneden, dat ik zomaar een uur met onze dochter zit te knutselen zonder die dichtgeknepen keel omdat er nog zoveel andere dingen moeten gebeuren. . En er zijn momenten waarop ik me zo ontspannen voel, dat het lijkt alsof ik in een warm bad zit.
Kortom, als dit is hoe ik me 'hoor' te voelen, slik ik het met liefde voor de rest van mn leven.
Als eerste die cynische houding aan de kant en weten dat je gelukkog kan zijn en ongelukkig kan zijn. Dat je op het moment waarschijnlijk het tweede bent. Geen enkel probleem, komt bij veel mensen voor.quote:Op donderdag 19 december 2013 07:11 schreef Cue_ het volgende:
[..]
De theorie klinkt leuk, maar geen idee hoe dat in praktijk te brengen. Ik haal geen plezier uit het alleen zijn, simple as that. Soms is het wel lekker, daar niet van, maar daar houd het ook wel bij op.
Wat is de hoofdreden dat jij geen meds wil?quote:Op donderdag 19 december 2013 13:57 schreef Gray het volgende:
[..]
Nice, heel goed nieuws.Denk je dat je op een gegeven moment ook zonder kan, want dat zou natuurlijk helemaal mooi zijn!
[..]
Als eerste die cynische houding aan de kant en weten dat je gelukkog kan zijn en ongelukkig kan zijn. Dat je op het moment waarschijnlijk het tweede bent. Geen enkel probleem, komt bij veel mensen voor.
Ga het nu maar es lekker voelen. Echt, goed, voelen. Niet denken erover, maar voelen! Denken is een van de redenen dat je je zo rot voelt... Hou dat gevoel vast voor een paar minuten en bekijk de gedachten die oppoppen. Maakt niet uit wat ze zijn, maak een mental note. Zie waar ze vandaan komen en waar ze naartoe gaan. Volg ze, alsof je een golf aan de kust bekijkt.
Doe dit met elk gevoel dat je op een dag tegenkomt. Leer van jezelf wat in je omgaat en zie wanneer het van binnen stormt of rust. En oordeel niet, maar sta het toe. Be cool about it. Be cool with your state of mind. Whatever it is.
Laten we dit iets moois noemen als 'zelfcontemplatie', oid.
Volgens mij is de combi dysthymie en SSRI medicatie ook vrij goedquote:Op donderdag 19 december 2013 13:07 schreef -Spring het volgende:
Bij mij is een tijdje geleden dysthymie vastgesteld. Icm een burn out.
Nope. Het werkt het beste bij major depression, bij dysthymie meestal niet.quote:Op donderdag 19 december 2013 16:05 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Volgens mij is de combi dysthymie en SSRI medicatie ook vrij goed
Ik heb ze niet nodig. Ik ben happy.quote:Op donderdag 19 december 2013 15:59 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Wat is de hoofdreden dat jij geen meds wil?
Oh dat dacht ik gelezen te hebben ooit in een artikel of meerdere. MD is wel beter te behandelen dan dysthymie maar ik heb net nog wat gegoogled en SSRI's lijken toch redelijk effectief te zijn.quote:Op donderdag 19 december 2013 16:07 schreef kuolema het volgende:
[..]
Nope. Het werkt het beste bij major depression, bij dysthymie meestal niet.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Why are you wearing that stupid man suit?
quote:Op donderdag 19 december 2013 16:26 schreef kuolema het volgende:
Gaat weer lekker hier trouwens...Zo ging het ook een beetje bij mij toen ik nog studeerde. Ik zag de lesstof, zag dat het niet moeilijk kon zijn maar het ging gewoon m'n hoofd niet in! Echt wtf was daaaaat?!?! -_-SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Het is ook een kwestie van gewenning denk ik. Ik ben nu zo gewend dat het niet goed lukt dat het zo door blijft gaan. Net alsof je het bent verleerd of zo. Ik ben echt heel boos op mezelf.quote:Op donderdag 19 december 2013 16:33 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Zo ging het ook een beetje bij mij toen ik nog studeerde. Ik zag de lesstof, zag dat het niet moeilijk kon zijn maar het ging gewoon m'n hoofd niet in! Echt wtf was daaaaat?!?! -_-
Precies zo dacht ik toen ook...en het hielp mij voor geen meter. Uiteindelijk ben ik nog jaren boos op mezelf geweest, maar nu heb ik het geaccepteerd zoals het is.quote:Op donderdag 19 december 2013 16:35 schreef kuolema het volgende:
[..]
Het is ook een kwestie van gewenning denk ik. Ik ben nu zo gewend dat het niet goed lukt dat het zo door blijft gaan. Net alsof je het bent verleerd of zo. Ik ben echt heel boos op mezelf.
Ik moet gewoon meer zelfbeheersing en discipline hebben. Dat zit wel ergens...
Accepteren betekent tenminste wel dat je niet meer boos op jezelf hoeft te zijn, want -dat- vormt ook weer een blokkade en is slecht voor je zelfbeeld en hoe je je voelt.quote:Op donderdag 19 december 2013 16:39 schreef kuolema het volgende:
Accepteren dat iets niet lukt is opgeven, want ik weet dat ik het wel kan, ik heb vorig jaar toch ook verslagen ingeleverd. Dus blijf ik lekker mijn tijd verspillen met stressen en mezelf haten en ondertussen geen stap verder komen.
Waarom zou ik niet boos op mezelf zijn? Ik doe dit toch echt zelf en weet dat het anders zou kunnen. Het is volkomen terecht. Ik verdien het om me slecht te voelen.quote:Op donderdag 19 december 2013 16:43 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Accepteren betekent tenminste wel dat je niet meer boos op jezelf hoeft te zijn, want -dat- vormt ook weer een blokkade en is slecht voor je zelfbeeld en hoe je je voelt.
Wat heb je eraan om boos op jezelf te zijn en om je slecht te voelen? Niets toch? Dus waarom daarvoor kiezen?quote:Op donderdag 19 december 2013 16:44 schreef kuolema het volgende:
[..]
Waarom zou ik niet boos op mezelf zijn? Ik doe dit toch echt zelf en weet dat het anders zou kunnen. Het is volkomen terecht. Ik verdien het om me slecht te voelen.
Ik heb er niets aan, niemand heeft er iets aan. Maar het is gewoon terecht.quote:Op donderdag 19 december 2013 16:46 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Wat heb je eraan om boos op jezelf te zijn en om je slecht te voelen? Niets toch? Dus waarom daarvoor kiezen?
Het enige dat je ermee bewerkstelligt is dat je minder jezelf kunt zijn (met alle gevolgen van dien).
Enig idee waar dat aan kan liggen?quote:Op donderdag 19 december 2013 16:52 schreef kuolema het volgende:
[..]
Ik heb er niets aan, niemand heeft er iets aan. Maar het is gewoon terecht.
Ik denk ook wel eens: kon ik maar wat chiller over dingen denken. Als ik toch al weet dat het op deze manier niet gaat lukken, waarom kan ik me daar dan niet gewoon bij neerleggen en me richten op iets positiefs? Dit is tijdverspilling, zonde van mijn leven. Maar dan zit ik dus te chillen terwijl ik een verslag had moeten maken. Dat kan niet. Ik verspil blijkbaar liever op deze manier mijn tijd.
Waar wat aan kan liggen?quote:Op donderdag 19 december 2013 16:53 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Enig idee waar dat aan kan liggen?
Het begint altijd met onzekerheid/faalangst. Dan gaat het fout, dus de volgende keer verwacht ik van tevoren al dat het niet gaat lukken.quote:Op donderdag 19 december 2013 16:55 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Dat het schoolwerk maar niet wil lukken enzo (ik stelde de vraag expres open).
En? Werkt dat straffen?quote:Op donderdag 19 december 2013 16:57 schreef kuolema het volgende:
[..]
Het begint altijd met onzekerheid/faalangst. Dan gaat het fout, dus de volgende keer verwacht ik van tevoren al dat het niet gaat lukken.
En wat ik nu doe is een manier om mezelf te straffen.
Altijd al zo geweest? Of is dat er in geslopen? Ik heb last van hetzelfde, maar heb een duidelijke aanleiding, en weet precies hoe en wat en waarom ik me zo kut voel.quote:Op donderdag 19 december 2013 16:57 schreef kuolema het volgende:
[..]
Het begint altijd met onzekerheid/faalangst. Dan gaat het fout, dus de volgende keer verwacht ik van tevoren al dat het niet gaat lukken.
En wat ik nu doe is een manier om mezelf te straffen.
Ik word er niet productiever van maar dat word ik ook niet van me erbij neerleggen. Het werkt wel om mezelf niet iets verkeerds te laten geloven.quote:Op donderdag 19 december 2013 16:59 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
En? Werkt dat straffen?
Heb ik mijn hele leven al.quote:Op donderdag 19 december 2013 16:59 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Altijd al zo geweest? Of is dat er in geslopen? Ik heb last van hetzelfde, maar heb een duidelijke aanleiding, en weet precies hoe en wat en waarom ik me zo kut voel.
quote:Op donderdag 19 december 2013 16:33 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Zo ging het ook een beetje bij mij toen ik nog studeerde. Ik zag de lesstof, zag dat het niet moeilijk kon zijn maar het ging gewoon m'n hoofd niet in! Echt wtf was daaaaat?!?! -_-
Volgens mij is je probleem niet dat je niet nadenkt, maar dat je teveel nadenkt over zaken die niet te maken hebben met waar je op dat moment mee bezig bent. Wat mij doet denken dat je meer focus moet krijgen. En dat kan je oefenen.quote:Op donderdag 19 december 2013 16:39 schreef kuolema het volgende:
Accepteren dat iets niet lukt is opgeven, want ik weet dat ik het wel kan, ik heb vorig jaar toch ook verslagen ingeleverd. Dus blijf ik lekker mijn tijd verspillen met stressen en mezelf haten en ondertussen geen stap verder komen.
Boos op jezelf zijn is helemaal niet nodig, en als je het echt goed zou bekijken doet het zelfs wat schizofreen aan zo een uitspraak. Niet dat ik zeg dat je dit bent hoor! Het is iets wat veel mensen doen, maar zo onnodig en zelfs een beetje gemeen naar jezelf. Niemand zou zo hoeven lijden onder het juk van hun eigen oordelen.quote:Op donderdag 19 december 2013 16:44 schreef kuolema het volgende:
[..]
Waarom zou ik niet boos op mezelf zijn? Ik doe dit toch echt zelf en weet dat het anders zou kunnen. Het is volkomen terecht. Ik verdien het om me slecht te voelen.
The universe provides.quote:Self-hate really is the same thing as sheer egoism, and in the long run breeds the same cruel isolation and despair. - Herman Hesse from Steppenwolf
Focussen is moeilijk, ja. Het lukte wel toen ik met een vriendin naast me zat.quote:Op donderdag 19 december 2013 17:01 schreef Gray het volgende:
[..]
[..]
Volgens mij is je probleem niet dat je niet nadenkt, maar dat je teveel nadenkt over zaken die niet te maken hebben met waar je op dat moment mee bezig bent. Wat mij doet denken dat je meer focus moet krijgen. En dat kan je oefenen.
Ik wel.quote:[..]
Boos op jezelf zijn is helemaal niet nodig, en als je het echt goed zou bekijken doet het zelfs wat schizofreen aan zo een uitspraak. Niet dat ik zeg dat je dit bent hoor! Het is iets wat veel mensen doen, maar zo onnodig en zelfs een beetje gemeen naar jezelf. Niemand zou zo hoeven lijden onder het juk van hun eigen oordelen.
Maar in feite deel je jezelf wel op in twee delen; object en subject. Het een dat denkt/oordeelt/smurft over het ander.quote:Op donderdag 19 december 2013 17:11 schreef kuolema het volgende:
[..]
Focussen is moeilijk, ja. Het lukte wel toen ik met een vriendin naast me zat.
[..]
Ik wel.
Moet ik het dan maar okee vinden dat dingen waarvan ik weet dat ik ze kan, niet lukken? Waarom?Het is niet onnodig. Ik ga mezelf niet voor de gek houden. En ik ben het toch echt zelf hoor, geen stemmen in mijn hoofd die me dingen vertellen
Egoïstisch in de zin van: het draait om de zelf. Zo lees ik het iig. Het maakt wel degelijk uit, want lief zijn voor jezelf is zo mogelijk nog belangrijker dan lief zijn voor anderen. Je maakt de keuken toch ook niet schoon met een vieze doek? ben kokenquote:Waarom is zelfhaat egoïstisch? Het maakt toch niet uit als je lief bent voor anderen?
Soms lukt het me wel om die rust van je over te nemen. Soms ook niet en faal ik hard. Voor de mensen die twijfelen, Gray is IRL ook zoals hij hier postquote:
Misschien is dat ook wel de bedoeling.quote:Op donderdag 19 december 2013 17:17 schreef Gray het volgende:
[..]
Maar in feite deel je jezelf wel op in twee delen; object en subject. Het een dat denkt/oordeelt/smurft over het ander.
Egoïsme klinkt in die quote als iets slechts, dus dan zie ik het als het benadelen van anderen. Als het voor anderen niet negatief is, kan het ook juist goed zijn.quote:[..]
Egoïstisch in de zin van: het draait om de zelf. Zo lees ik het iig. Het maakt wel degelijk uit, want lief zijn voor jezelf is zo mogelijk nog belangrijker dan lief zijn voor anderen. Je maakt de keuken toch ook niet schoon met een vieze doek? ben koken
Het is niet relativeren. Het is cynisch terug reageren. Prikkelen, soms zelf uitlachen. Het is in wezen terug pakken. Mijn psycholoog kan me keihard terug pakken, ook scherp uit lachen. Maar wel op een prikkelende manier.quote:Op woensdag 18 december 2013 16:05 schreef Cue_ het volgende:
Maar dat counteren, is dat niet gewoon het nuchter relativeren en in context plaatsen?
Nee, daarvoor was sowieso geen noodzaak bij mij he.
Ik denk dat een goede peut je wel het degelijke steuntje in de rug kan geven, of zelfs een schop onder je kont geven. Ik ben dan ook iemand meer van het 'schok' effect. Veel van die onzin van ons zit tussen de oren, soms moet je in het diepe worden gegooid om te merken dat dat geen issue is.quote:Ik wil meer genieten van het leven. Niet meer zo vlak leven als dat ik de laatste jaren doe. Niet enkel meer evt negatieve emoties hebben, maar ook eens grote hoogtepunten kunnen ervaren en dat ook beseffen / ervan kunnen genieten.
Ik wil blij zijn met mezelf, eens een passie hebben of evt een doel, of hoe je het ook wil noemen.
Natuurlijk ook meer sociale contacten en tevreden zijn met m'n uiterlijk.
Veel van deze zaken zijn dingen die ik sowieso zelf in de hand heb. En er nu dus achter ben gekomen dat een peut mij niet dat extra steuntje in de rug kan bieden, of die motivatie kan brengen die die van jou doet.
quote:Op donderdag 19 december 2013 17:44 schreef Snepar het volgende:
Voor sommige mensen is uitstappen wellicht een begrijpelijke optie, geen eindeloze (concurrentie)strijd meer hoeven aangaan, jezelf niet meer hoeven te bewijzen, niet meer hopen omdat het keer op keer op een teleurstelling uitdraaid.
quote:Op donderdag 19 december 2013 16:26 schreef kuolema het volgende:
Gaat weer lekker hier trouwens...Ik reageer maar even in een spoiler voordat ik een forum-wet breekSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Als het trouwens met een vriendin erbij wel werkte, en de druk is nu te hoog.. waarom maak je dan niet samen met die vriendin een lijst met kleine doelen? Je ziet nu 1 groot verslag voor je en dan kan ik me voorstellen dat je in paniek raakt. Maar wat als je het wat kleiner maakt? Desnoods een planning per uur... en dat je dan verslag moet uitbrengen bij een vriendin of je dat doel gehaald hebt of niet. Als je het hebt gehaald dan iets liefs doen voor jezelf en zo niet dan iets liefs doen voor die vriendin![]()
Straffen heeft geen zin. Daar krijg je geen motivatie van.
Hmm, hoeveel dagen neem jij het nu?quote:Op donderdag 19 december 2013 12:42 schreef minthy het volgende:
[..]
Knallende koppijn, nog steeds een onwijs droge bek en een naar gevoel in m'n maag na het eten. Dat laatste kan ook te maken hebben met pds. Dat is een aantal jaren geleden vastgesteld hier maar dat heb ik ter kennisgeving aangenomen en verder nooit meer bij stilgestaan. Las hier in een topic allerlei klachten die daarbij horen, er gingen heel wat belletjes rinkelen
quote:Op donderdag 19 december 2013 20:01 schreef Elvi het volgende:
[..]
Ik reageer maar even in een spoiler voordat ik een forum-wet breekHet staat niet zo op de voorgrond op dit moment hoor, ik kan het onderdrukken. Ik kan gewoon niet zo goed met die spanning omgaan.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Je geeft een goede tip. Ik was al op die manier bezig, maar het ging ook echt alleen als mijn vriendin hier was. Ik had wel een goede planning gemaakt, met 1 onderdeel per dag. Dus ik probeer me dan ook te richten op dat ene onderdeel. Mijn vriendin wist ook van die planning en vroeg dan of het was gelukt. Niet fijn dat ik me dan behalve aan mezelf en de docent ook nog aan haar moet verantwoorden, maar goed.quote:Als het trouwens met een vriendin erbij wel werkte, en de druk is nu te hoog.. waarom maak je dan niet samen met die vriendin een lijst met kleine doelen? Je ziet nu 1 groot verslag voor je en dan kan ik me voorstellen dat je in paniek raakt. Maar wat als je het wat kleiner maakt? Desnoods een planning per uur... en dat je dan verslag moet uitbrengen bij een vriendin of je dat doel gehaald hebt of niet. Als je het hebt gehaald dan iets liefs doen voor jezelf en zo niet dan iets liefs doen voor die vriendin![]()
Straffen heeft geen zin. Daar krijg je geen motivatie van.
Morgen moet het ingeleverd. Dat gaat hem alweer niet worden.Why are you wearing that stupid man suit?
Misschien is dat best een slimme keuze van je!quote:Op vrijdag 20 december 2013 18:59 schreef kuolema het volgende:
Ik heb besloten dat het verstandiger is als ik het verslagen schrijven voor nu even opgeef. Het beïnvloedt mijn stemming enorm en op deze manier gaat het toch niet lukken. Vicieuze cirkel gedoe.
Dit gaat wel gevolgen hebben, straks mag ik mijn studie helemaal niet meer voortzetten aangezien ik nog geen punten heb gehaald dit jaar...maar die shit komt wel in het nieuwe jaar. Nu wil ik gewoon een fijne kerst hebben zodat ik weer wat moed en vertrouwen krijg om verder te gaan.
Hatseflats.
quote:Op vrijdag 20 december 2013 18:59 schreef kuolema het volgende:
Ik heb besloten dat het verstandiger is als ik het verslagen schrijven voor nu even opgeef. Het beïnvloedt mijn stemming enorm en op deze manier gaat het toch niet lukken. Vicieuze cirkel gedoe.
Dit gaat wel gevolgen hebben, straks mag ik mijn studie helemaal niet meer voortzetten aangezien ik nog geen punten heb gehaald dit jaar...maar die shit komt wel in het nieuwe jaar. Nu wil ik gewoon een fijne kerst hebben zodat ik weer wat moed en vertrouwen krijg om verder te gaan.
Hatseflats.
Het is de meest rationele keuze denk ik. Wel deprimerendquote:Op vrijdag 20 december 2013 19:06 schreef Murmeli het volgende:
[..]
Misschien is dat best een slimme keuze van je!
Kan je niet bij je studie aangeven dat het nu gewoon niet gaat? Ik dacht dat je een jaar uitstel ofzo kan krijgen (ook studiefinanciering) als je ziek bent? Kijk daar na de kerst anders ook even naar. Ik wist dat niet toen ik studeerde...
Thanks. Ik hoop het.quote:
Ligt er denk ik aan of je hatseflats een hatseflats blijft of dat je er binnenkort nog aan gaat twijfelen...quote:
Ik vind het zo'n leuk woordquote:Op vrijdag 20 december 2013 19:40 schreef kvd het volgende:
[..]
Ligt er denk ik aan of je hatseflats een hatseflats blijft of dat je er binnenkort nog aan gaat twijfelen...
Moeilijk is dat he, die wisselende stemmingen?quote:Op vrijdag 20 december 2013 19:43 schreef kuolema het volgende:
[..]
Ik vind het zo'n leuk woord
Ja ik dacht er gister ook nog heel anders over dan nu, en wie weet flip ik morgen helemaal omdat ik spijt heb...zo gaat dat hier
Het komt me heel bekend voor (ook bij heeeeele simpele beslissingen). Ik hoop dat de hatseflats gewoon blijft staan en dat ze op de studie mee kunnen werken!quote:Op vrijdag 20 december 2013 19:43 schreef kuolema het volgende:
[..]
Ik vind het zo'n leuk woord
Ja ik dacht er gister ook nog heel anders over dan nu, en wie weet flip ik morgen helemaal omdat ik spijt heb...zo gaat dat hier
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |