Het marktdenken op neoliberale leest heeft al veel schade aangericht bij bijvoorbeeld woningcorporaties en de thuiszorg maar laat ook de universiteiten niet ongemoeid aldus dit artikel. Geld binnen harken wordt steeds meer het speerpunt ipv goed onderwijs geven en onderzoek doen. De managers die erg goed beloont worden en in aantal zijn toegenomen blijken namelijk zo hun eigen kijk op onderwijs te hebben en die kijk wijkt af van de praktijkmensen. Bijvoorbeeld, het management ziet zichzelf tegenwoordig als de top van de organisatie waarin de hoogleraren een dienende rol hebben. Vroeger was dat andersom en had het bestuur een ondersteunende rol ten opzichte van de hoogleraren. Die laatste visie geniet uiteraard de voorkeur bij de hoogleraren.quote:15-05-2013
‘Uw 5 kost mij twaalfduizend euro’
Hoe de markt huishoudt op de Vrije Universiteit
Universiteiten raken steeds meer in de greep van het neoliberalisme. De colleges van bestuur runnen ‘hun’ instelling als een commercieel bedrijf. Zo ook op de Vrije Universiteit te Amsterdam. ‘Dit is uitlokking tot fraude.’
Marcel ten Hooven
Zijn we in de burelen van de managers van een grote bank, of is dit wellicht het kantoor van een verzekeringsmaatschappij? Nee, deze steriele kantoortuin met veel glas, quasi-moderne zitjes, flexplekken en lege bureaus is de werkruimte van de faculteit wijsbegeerte van de Vrije Universiteit, na de herinrichting waartoe het universiteitsbestuur heeft besloten. Het werken in de oude kamertjes van de VU-filosofen kon nooit efficiënt zijn, met al die boeken en volgestapelde bureaus. ‘Diep nadenken op een stoffige bank’, zoals de rector magnificus het vak filosofie typeerde, was niet meer van deze tijd. De inrichting kon moderner, doelmatiger en goedkoper, oordeelde het college van bestuur in samenspraak met een interim-manager.
Ergens in de flextuin staat nog wel een kast waar de hoogleraren en docenten een plankje met boeken voor zichzelf mogen inrichten, mits zij de regel in acht nemen dat de ruimte die hun is vergund afhankelijk is van hun aanstelling. Een hoogleraar die één dag per week werkt moet zich beperken tot een vijfde van de planklengte waarop zijn collega met een voltijdsbaan recht heeft. Een andere orderegel betreft de cleandesk-policy. Degene die ’s ochtends een flexplek heeft bemachtigd wordt geacht deze ’s avonds leeggeruimd achter te laten. Het systeem van het ‘nieuwe werken’ raakt anders in het ongerede.
VU-filosoof Ad Verbrugge spreekt van de ‘onteigening’ van zijn werkplek. Zijn collega Chris Lorenz spreekt van een ‘voorgeprogrammeerd ongeluk’. Hans Radder zegt: ‘Het meest treurige is misschien wel dat je nog moet uitleggen dat je zó niet kunt werken. Collega’s in het buitenland kijken me ongelovig aan als ik hun dit vertel. Dit beleid zal de naamsbekendheid van de VU zeker vergroten, zij het in andere zin dan de pr-afdeling zich ten doel stelt.’
De filosofen organiseerden zelf een enquête waaruit bleek dat de overgrote meerderheid niet in de glazen kooi wilde werken. Het college van bestuur verwaardigde zich niet te reageren. Radder: ‘Het heeft ons dit inrichtingsplan door de strot geduwd.’
In de belendende ruimte van het Historisch Documentatiecentrum voor het Nederlands Protestantisme zit historicus Wim Berkelaar nog in een werkkamer-oude stijl, met stapels boeken om zich heen en bergen papier op zijn bureau. Met grote vreze vernam hij dat de etage van de filosofen de proeftuin is voor de beoogde nieuwe inrichting van de VU. Sinds deze week moet de faculteit letteren eraan geloven. ‘Ik hoop maar dat we zand in de machine kunnen gooien, anders zit ik hier over een half jaar misschien ook achter zo’n clean desk’, zegt Berkelaar. ‘Ze willen van ons grijze muizen maken die in een glazen kooi stilletjes hun werk doen.’ Rechtsfilosofe Dorien Pessers beaamt: ‘Wat je hier ziet is de drang tot disciplinering. Transparantie is het vriendelijke woord voor de wil controle over ons uit te oefenen.’
Onder de wetenschappelijk medewerkers van de VU is grote weerstand merkbaar tegen de heers- en controlezucht die zij van het college van bestuur ondervinden. Dat veroorzaakt spanningen aan de universiteit, met crisisachtige verschijnselen rond het bestuur. In een negatief rapport over de kwaliteit van enkele onderwijsvoorzieningen vonden de decanen een stok om de hond te slaan, waarop rector magnificus Lex Bouter voortijdig opstapte. De onvrede over bestuursvoorzitter René Smit, een Rotterdamse oud-havenwethouder, is groot, blijkt uit gesprekken met VU-medewerkers. Publiekelijk kwam deze onvrede onlangs naar buiten op een protestbijeenkomst van de actiegroep Verontruste VU’ers. Financieel geograaf Ewald Engelen kreeg daar algemene bijval voor zijn uitroep: ‘Ze zijn volkomen krankjorum geworden!’
Engelen is van de Universiteit van Amsterdam, niet de VU, maar het crisisverhaal komt hem al te bekend voor. Naar zijn zeggen staan ook hij en zijn collega’s van de UvA bloot aan een permanent controle- en beoordelingsregime, ten koste van hun professionele autonomie. Dat is een aanwijzing te meer dat de perikelen aan de VU exemplarisch zijn voor wat er gebeurt als het neoliberale model van het new public management met de bijbehorende controledrang greep krijgt op een cultuurdomein als de universiteit.
Het verhaal van de transformatie van de universiteiten is vaker verteld. ‘Make government work like business’ was het motto van de Amerikaanse president Ronald Reagan dat in de jaren negentig ook in Nederland de stelregel werd van het bestuur van publieke voorzieningen. Met zijn wet modernisering universitair bestuur introduceerde pvda-minister Jo Ritzen dat managementmodel in de jaren negentig aan de universiteiten. Het argument was dat het hoger onderwijs dankzij een cijfermatige rationaliteit ook in de toekomst betaalbaar zou blijven.
Sindsdien vestigde zich gestaag een nieuw regime aan de universiteiten, met als leidende gedachte dat het besturen van een wetenschappelijke instelling grosso modo hetzelfde is als dat van een commercieel bedrijf. Gesterkt in hun gelijk door de ideologische overwinning van het liberale kapitalisme in 1989 richtte een nieuwe generatie bestuurders de academie functioneel in vanuit het perspectief van productie, consumptie en concurrentie. Van meet af aan deed zich de spanning voelen tussen de uniformering en standaardisering die met dit regime samengaan en de academische praktijk. De kwintessens van de wetenschappelijke houding is dat ongebaande paden moeten worden verkend en dat verdraagt zich moeizaam met het streven naar orde, overzichtelijkheid en systematisering van het nieuwe management.
‘Het resultaat van wetenschap is moeilijk voorspelbaar en zal voor een manager die alles precies wil kunnen meten daarom al gauw wanordelijk ogen. En daar kan hij niet goed tegen. Dan krijgt-ie het gevoel geen controle te kunnen uitoefenen’, zegt archeoloog Jan Kolen, een hoogleraar die deze zomer de overstap van de VU naar Leiden maakt. ‘In de geesteswetenschappen is het belang nog minder meetbaar dan in de exacte. Daaraan is dat fenomeen van de sleeping beauty’s toe te schrijven, publicaties die ooit op grond van een geniale ingeving of empirisch onderzoek zijn opgeschreven, lange tijd een sluimerend bestaan leiden en opeens, na tien, vijftien jaar een enorm effect blijken te hebben. Dat geldt in groter verband evenzeer voor projecten en programma’s. Het gaat mis doordat de manager dat wat wél meetbaar is, bijvoorbeeld de geldstroom die het oplevert, als maatstaf voor kwaliteit van onderzoek gaat hanteren. Dat zou zo erg nog niet wezen als hij alleen zichzelf voor de gek hield. Maar helaas, zijn macht strekt verder.’
Met gevoel voor dramatiek concludeerde de oud-president van de Koninklijke Nederlandse Akademie der Wetenschappen, Frits van Oostrom: ‘Het academische lichaam is gedrogeerd met de bloeddoping van het moderne marktdenken.’ De marktlogica van zo hoog mogelijke opbrengsten tegen zo laag mogelijke kosten vertaalde zich op de universiteiten in het doel zo veel mogelijk studenten zo snel mogelijk aan een diploma te helpen. Het aantal studenten steeg van 160.000 in 2000 naar 245.000 nu, tegelijkertijd met een halvering van de uitgaven per student sinds de jaren tachtig. Dat regime kan niet zonder strakke beheers- en controlemechanismen, om het maximale uit de organisatie te persen. Om wille van de efficiency en de effectiviteit moet het academische werk zo veel mogelijk meetbaar en onderling vergelijkbaar worden gemaakt. Zo ontstaat als vanzelf een hiërarchische organisatie, met een steeds dikkere laag managers die aan de hand van hun metingen en vergelijkingen het ‘rendement’ van studies in de peiling houden.
Tussen 2005 en 2010 nam het aantal managers aan de universiteiten met bijna een vijfde toe. In een parallelle beweging vergde de concurrentie om het binnenhalen van studenten een vergroting van de pr-afdelingen met een derde. Hun boodschap veranderde van het geven van voorlichting in marketing. Schreef de Universiteit Utrecht haar afdeling publieksvoorlichting in 1987 nog voor dat informatie ‘altijd eerlijk’ moest zijn, nu krijgt zij volgens onderzoekster Judith Thissen de opdracht te werken aan ‘een reputatie bij stakeholders die congruent is met wat de universiteit wil zijn’.
Op de VU heeft de vestiging van het management- en marketingregime een ontbindend effect op de universiteitsgemeenschap. De bestuurders raken geïsoleerd van het hooglerarenkorps, de docenten en ander personeel, ook doordat de werkelijkheid die zij ervaren zozeer afwijkt van de praktijk in de collegezalen. ‘Ze leven in een andere wereld en spreken in een andere taal, zonder zich dat te realiseren’, zegt Boris Slijper, voorman van de groep verontruste VU’ers. ‘De bestuurders zijn managers geworden die efficiëntie tot zelfstandig doel hebben verheven, hun status ontlenen aan vastgoedprojecten en zich bezighouden met derivatenhandel en reputatiemanagement.’
Vanuit het perspectief van het bestuur gaat het zo slecht nog niet met de VU, afgemeten aan een rekenkundige maatstaf als groei. Het aantal studenten op de VU is in tien jaar tijd gegroeid van 15.000 tot 25.000. In de collegezalen wordt deze schaalvergroting evenwel ervaren als de metamorfose van de universiteit in een ‘koekjesfabriek’, zo schrijven de verontruste VU’ers in hun manifest. ‘Ik ervaar het beleid als productiedwang’, zegt hoofddocent Ad Verbrugge. ‘Studenten en docenten zijn opgenomen in een productiebestel dat tegen steeds minder kosten steeds meer opbrengst moet hebben en mede daardoor gebukt gaat onder een benauwende beheersdrang.’
Alleen verstokte complotdenkers zullen een samenzwering van het bestuur tegen de eigen academie vermoeden. Het ligt subtieler. In de dwingende logica van het managersmodel ligt besloten dat een nieuwe pikorde ontstaat, met het bestuur aan de top van de hiërarchie. De hoogleraren en docenten hebben daarin een dienende rol, als uitvoerders van de groeistrategie van het bestuur. ‘Eigenlijk is dat de omgekeerde wereld’, zegt Jan Kolen. ‘Wie moet op de universiteit nu dienstbaar aan wie zijn? Destijds had het bestuur, zoals het hoort, een ondersteunende rol ten opzichte van hoogleraren, docenten, postdocs, maar nu lijkt het er eerder op dat het wetenschappelijk personeel het bestuur dient in het halen van zijn doelen. In zijn toespraken draagt bestuursvoorzitter René Smit consequent dat beeld uit van de academie als werkvloer. Wij zijn het hart van de universiteit, lijkt het college van bestuur van zichzelf te zeggen, en het docentenkorps is ons personeel. In feite is het andersom. Zij zijn ons personeel. Er is een politiek getint wereldje ontstaan dat oudgedienden in allerlei raden van bestuur manoeuvreert. René Smit beschouwt zichzelf nu als het boegbeeld van de VU. Smit is er niet voor de universiteit, de universiteit is er voor Smit.’
Wim Noomen, de voorganger van Smit, was gepokt en gemazeld in de gereformeerde zuil. Abonnee van Trouw, lid van de ncrv, gevormd aan de VU. Ruim veertig jaar was hij aan de VU verbonden, waarvan de laatste negen als bestuursvoorzitter. Met de komst van buitenstaander René Smit kwam ook de markt binnenwaaien, met het bijpassende salaris. Smit bedong een salarisverhoging van meer dan tachtigduizend euro om ‘horizontaal te kunnen oversteken’ vanuit zijn vorige baan, bestuursvoorzitter van het Dordtse Albert Schweizer ziekenhuis. Aan de top van de VU, waarvoor gereformeerde arbeiders ooit dubbeltjes en kwartjes spaarden in het VU-potje op de schoorsteen, staat nu een bestuurder die met een jaarsalaris van 292.000 euro in 2011 de tweede klassering had in de top-tien van best betaalde onderwijsmanagers. Ook toenmalig rector magnificus Bouter zat met 250.000 euro boven de Balkenendenorm.
‘De sfeer rond het college van bestuur is een beetje die van kringen waarin Rob de ing doet, Wim het museum en René de universiteit’, zegt Boris Slijper. ‘Wat mij tegenstaat in al die bedrijfsmatigheid is die autoritaire top-down-benadering. Het bestuur is nodig voor het managen, het regelen, maar ze dirigeren nu, van bovenaf.’
Naast zegsman van de verontruste VU’ers is Slijper docent sociologie. ‘Ik kreeg een e-mail met de dienstopdracht niet meer dan een x-aantal dagen aan nakijken te besteden, inclusief scripties. Waar bemoeien ze zich mee? Dat wordt opgelegd, waarschijnlijk nadat een consultant dat als kostenbesparing heeft geadviseerd. Ik word beschouwd als werknemer en als zodanig moet ik loyaal zijn. Als het hoofd voorlichting mij na een voorlichtingsdag vraagt of ik nog veel studenten heb binnengehaald, kan het natuurlijk gebeuren dat ik moet antwoorden: “Nee, sorry, ik heb de meesten geadviseerd iets anders te gaan doen, want ze waren echt niet geschikt.” Ben ik dan een eerlijke voorlichter? Ja. Wordt dat gewaardeerd? Nee, want ik heet dan deloyaal te zijn. Ik moet corporate loyalty betrachten en klanten werven.’
De tegengestelde opvatting over wie op de VU nu dienstbaar moet zijn aan wie tekent de vervreemding tussen bestuur en universiteitsgemeenschap. Slijper zegt dat hij onder zijn collega’s in toenemende mate cynisme over de bemoeizucht van het bestuur opmerkt. ‘Er zit een maximum aan wat we aan gekoeioneer kunnen verdragen. Wij hebben ook onze beroepseer! Met ons verstand van zaken wordt daar, in die bestuursburelen, geen rekening gehouden.’
Wim Berkelaar, kenner van de geschiedenis van de VU, zegt: ‘De VU bestond bij de idee dat zij iets aan de wereld had toe te voegen, geloof, ethiek en goedopgeleide studenten. Van Pieter Gerbrandy tot De Gaay Fortman, Donner, Balkenende, allemaal maken ze deel uit van die ideële geschiedenis van de VU. Altijd zat er wel spanning in deze universiteit, tussen wetenschap en geloof, maar nooit werd er gesproken over input, output, operational excellence, targets, impactscore, al die woorden waar je je mond voor moet spoelen. Van het zittende bestuur heeft niemand meer wezenlijke banden met de VU of de protestantse wereld. René Smit komt uit de Rotterdamse haven, zijn medebestuurder Bernadette Langius is een abn-dame. Zij zitten helemaal gevangen in het neoliberale denken, ook omdat ze menen dat het zo moet in de grote wereld. Dat is het punt met die neoliberalen. Ze menen dat hun overtuiging een dwingende wetmatigheid is, geen ideologie. De VU is dan ook geen geval apart. Vergelijkbare ontsporingen zie je elders in die wereld van organisaties die ooit ideëel waren. Woningbouwcorporatie Rochdale, met die patjepeeër in een Maserati die vriendjes zat te bedelen, komt onder meer voort uit Patrimonium.’
Berkelaar vertelt dat zijn vader, een selfmade man van in de tachtig, een tuinman met vijf jaar lagere school die het VU-busje op de schoorsteen altijd gevuld hield, hem tegenwoordig vraagt wat er toch met die VU aan de hand is. ‘Moet ik daar nog aan geven, zegt-ie dan, aan die lieden die menen dat ze met ons geld kapitaal moeten maken? Van mensen als mijn vader willen ze af, de managers. Mijn vader is maar lastig. Ze hebben geen zin meer in de tuinman die op de ledenvergadering vragen stelt. In de ogen van de managers is dat oubolligheid die niet meer van deze tijd is. Niet professioneel, niet efficiënt. Dan ben jij fulltime betaald bestuursvoorzitter en dan krijg je te maken met die tien leden die lastig zijn, over die bijbel beginnen die je al lang niet meer leest, of over die eeuwige Abraham Kuyper die je alleen nog van horen zeggen kent. Ik wil er niet met gestrekt been ingaan, ik ben geen bestuurder en dat is maar goed ook voor de VU, maar ik vraag me wel in gemoede af of dat groeien, groeien, groeien echt wel zo goed is. Het erfgoed wordt altijd bedreigd daar waar het kapitalisme in volle glorie bloeit. De overheid speelt hier dan ook geen fijne rol in, door de markt in het middenveld te prediken. Dan krijg je van die baasjes.’
Het gevolg is dat de autoriteit die de oude leiders dankten aan het feit dat zij de innerlijke zin, het ideaal van hun organisatie belichaamden, is vervangen door de macht van degenen die alle controlemechanismen in handen hebben. Op de VU dringt dat controle- en beheerssysteem van het bestuur diep de universiteit binnen. Bedoeld of onbedoeld lijkt het erop gericht de universitaire gemeenschap te ontrafelen in individuen, met het doel een effectieve controle op ieders presteren mogelijk te maken. Die fragmentatie van de universiteitsgemeenschap gaat van kwaad tot erger en doet zich zowel in de onderlinge collegiale verhoudingen voor als in de relaties tussen leidinggevenden en medewerkers.
Slijper geeft een paar voorbeelden: ‘Als ik een collega van ict om raad vroeg, antwoordde hij vroeger dat-ie wel even langskwam. Nu is hij verplicht mij een e-mail te sturen waarin hij me als “cliënt” aanspreekt en meldt: “Uw klacht is onder nummer zo- en zoveel in behandeling.” Even zomaar bij je collega van de servicebalie langsgaan is er ook niet meer bij. We hebben nu het click, call, face-systeem. Wel ’ns van gehoord? In de computer moeten we eerst op het “virtuele serviceplein” aanklikken wat we nodig hebben. Lukt dat niet, dan is het toegestaan een medewerker te bellen. Dat is de call-fase. De allerlaatste mogelijkheid, alleen gepermitteerd als click en call niet lukken, is dat je je collega even opzoekt. Inderdaad, dat is stap 3, face. Ander voorbeeld. Ik huur namens de vakgroep een collegezaaltje en kom na een week of tien, vroeger dan verwacht, met mijn studenten tot de conclusie dat we ons onderwerp wel zo’n beetje hebben behandeld, dus dat de resterende tijd beter aan individueel studeren kan worden besteed. Ik laat het zaaltje dan verder ongebruikt, maar wee mijn gebeente als de zaalcontrole langskomt! Dan krijgt mijn vakgroep een strafpunt. Op vijf strafpunten staat een boete. Controle, straf, boete, dat is het systeem.’
Slijper doceert ook aan de Universiteit van Amsterdam. Hij beaamt dat zich daar vergelijkbare verschijnselen voordoen, wat het vermoeden bevestigt dat de introductie van het new public management met zijn marktlogica een algemeen marketing- en managementpatroon over de universiteiten legt. Slijper: ‘Dat bedrijfsmatige beperkt je in je professionele autonomie, in de zeggenschap over je eigen werk. Aan de UvA hadden wij een onderwijsdirectrice die op een vergadering langskwam met excel-sheets op A3-formaat. Daarop stonden de vakken die wij doceren, met daarachter bedragen in de plus of de min. Dat bleek een overzicht te zijn van de kosten en opbrengsten per vak. Een hoorcollege voor vierhonderd studenten leverde bij wijze van spreken dertienduizend euro op, het vak van de heer Slijper met dertien derdejaarsstudenten daarentegen stond zevenduizend euro in de min. Ik vroeg: “Wat is dit?” Ze zei: “Ja, ik wilde het even helder hebben.” Zo denken die mensen. Hoe meer studenten op een college, hoe meer studiepunten, hoe meer opbrengsten, hoe minder arbeidskosten. En trouwens, die hoorcolleges kunnen toch ook als weblectures?’
Op de protestbijeenkomst van de verontruste VU’ers schetste geschiedfilosoof Chris Lorenz, een gekend criticus van de economische herdefiniëring van het onderwijs, de samenhang: ‘Het marktdenken in het hoger onderwijs, de controle door een klasse van managers, het georganiseerde wantrouwen tegenover het wetenschappelijk personeel, de transformatie van studenten in onderwijsconsumenten en de regulering van de studieduur zijn direct met elkaar verbonden verschijnselen. De betonrot zit in het fundament van het systeem.’
De Schotse moraalfilosoof Alasdair MacIntyre had een vooruitziende blik toen hij in 1981, in de beginjaren van Thatcher en Reagan, beschreef wat de sociale gevolgen zouden kunnen zijn van de introductie van marktwetten in maatschappelijke domeinen die daar tot dan toe van gevrijwaard waren gebleven. Hij analyseerde onder meer welke druk er op intermenselijke relaties komt te staan als ieder voor zich wordt beoordeeld op de norm van doelmatigheid. Elke collega wordt dan een soort productiemachine die zo efficiënt mogelijk moet werken en ook voortdurend op zijn prestaties wordt gecontroleerd. Effectiviteit is de norm, al het andere is ‘wollig’.
Vanaf 1980 werd dat neoliberale regime volgens MacIntyre de pensée unique, het dwingende mensbeeld dat andere sociale verhoudingen en andere normen met zich meebracht. Je bent allemaal elkaars concurrent en je wordt ook zo door leidinggevenden benaderd. Je hóórt naar je eigen succes te streven en je moet daarom flexibel en snel zijn, je zonder morren plooien naar het systeem van functionerings- en beoordelingsgesprekken, om de vijf jaar van functie veranderen én altijd vrolijk zijn. Je moet jezelf kunnen verkopen en daarom is bescheidenheid geen deugd meer maar een afwijking. De ander is immers altijd een concurrent. Op weg naar de top lonkt de positie waarin jij straks de regels voor de anderen schrijft. De winnaar van deze concurrentiestrijd vallen de hoogste bonus en de meeste macht toe, de verliezer is degene die moet gehoorzamen.
‘Sommigen beantwoorden zo goed aan dit ideaalbeeld dat ze er gestoord van worden’, zei de Vlaamse klinisch psycholoog en schrijver Paul Verhaeghe, auteur van Identiteit, onlangs in een lezing voor het Jungiaans Instituut in Nijmegen. ‘Het grote verhaal dat onze maatschappij tegenwoordig beheerst en onze identiteit vormt gaat als volgt. Mensen zijn competitieve wezens die vooral uit zijn op hun eigen profijt. Als dat maatschappelijk wordt ingekaderd, is dat in ons aller voordeel, want iedereen zal in die competitie zijn uiterste best doen om aan de top te geraken. Dan krijgen we betere producten en een efficiëntere dienstverlening. Het slagen of mislukken van een individu binnen die competitie hangt volledig af van zijn eigen inspanningen. Iedereen is dus zelf verantwoordelijk voor het eigen succes of de eigen mislukking. Levenslang leren is een must, iedereen moet blijven groeien. Immers, de competitie is bikkelhard. Vandaar ook de dwingende noodzaak van functioneringsgesprekken en constante evaluaties, geleid door de onzichtbare hand van een centraal management.’
Dat management heeft tegenwoordig ook niet meer zozeer de taak de praktische zaken goed te regelen, als wel de concurrentie binnenshuis te bevorderen. Het dringt diep de organisatie binnen door steeds hogere prestatienormen in te voeren, flexcontracten van beperkte duur af te sluiten en rouleringssystemen op te leggen. Ieder zijn werk wordt gemeten en gekwantificeerd, in punten en bedragen. Zo zet het management de organisatie bewust onder steeds hogere druk, om de prestaties op te voeren. De discipline van de werkdag laat weinig tot geen ruimte voor een moment van bezinning of contemplatie. Stilzitten, dat is lanterfanten. De toenemende spanning op de werkvloer wordt op de koop toe genomen, als prijs voor de concurrentie. Dat wettigt het vermoeden dat het management doelbewust het ontstaan van een teamgeest in de organisatie, een sfeer van onderling vertrouwen, kameraderie en collegialiteit wil voorkomen. Onderling concurrerende individuen laten zich immers beter controleren dan een onderling loyale gemeenschap.
MacIntyre vermoedde al dat deze economische instrumentalisering een dominant patroon in de maatschappij zou worden. Het ligt voor de hand dat de ontsporing van het management- en marketingbewind aan de VU ook het verhaal vertelt van andere instellingen en organisaties die ooit in het leven zijn geroepen met een publiek belang of een ideëel doel, dus niet alleen om geld te maken. Op de protestbijeenkomst van de verontruste VU’ers was veelvuldig de klacht te horen dat het bestuur de medewerkers in een positie dwingt waarin elke collega een concurrent is geworden. De VU functioneert volgens hen nu als een sociale technocratie waarin onderlinge mededinging de maatstaf is. Van de idee waarvoor de VU staat is weinig notie meer.
Ad Verbrugge zegt: ‘Ik ken collega’s die nota bene Michel Foucault nog hebben gelezen en nu zeggen dat bepaalde colleges niet meer kunnen omdat ze niet rendabel zijn. Niet genoeg tentamenpunten, niet genoeg inkomsten.’
‘Het laagje dat de continuïteit van de gemeenschap bewaart wordt steeds dunner’, constateert Boris Slijper. ‘Het college van bestuur wil een hoger rendement, dus zet het systematisch druk op het docentenkorps om zoveel mogelijk diploma’s uit te reiken. Studenten zijn de klanten en de klanten zijn koning. Het gaat wringen doordat ons werk onderwijs is, niet het leveren van diploma’s. Een klant die een gsm betaalt, heeft daarmee recht op zijn product, een student die onderwijs volgt heeft niet automatisch recht op een diploma. Dat is het verschil.’
Toch staat de logica dat niet iedereen afstudeert in toenemende mate onder druk, zegt Slijper. ‘Het ligt altijd aan ons, hoogleraren en docenten, als een student zijn vak niet haalt. Wij worden geacht studenten afgestudeerd af te leveren. Ik ken steeds meer managers aan de universiteit die zeggen dat zij naar honderd procent rendement streven. Dan is het niet zo verwonderlijk dat studenten gaan denken dat zij het recht op afstuderen hebben.’
Hij beaamt dat het streven naar een slagingspercentage van honderd ligt besloten in het financieringssysteem voor het hoger onderwijs. Hoe groter het aantal afgestudeerden, hoe hoger de overheidsbijdrage. ‘Maar het is méér dan dat. De oorzaak schuilt ook in het vervagen van het subtiele verschil tussen studeren en een opleiding volgen. Universiteiten zijn steeds meer opleidingsinstituten geworden. Dan krijg je zo’n situatie. Vroeger kon je tegen een student zeggen dat hij het academische niveau nog niet had bereikt en daarom zijn jaar over moest doen. Nu kost het mijn afdeling én de student geld als ik dat tegen hem zeg. Het systeem zet dus druk op mijn afdeling om zo veel mogelijk geslaagden af te leveren en het zet druk op de student om bij mij te klagen als hij niet slaagt. Eigenlijk is het een uitlokking tot fraude. Zeker, het behoort tot de beroepsethiek van docenten zich daaraan niet te bezondigen, maar het lijkt me toch wijzer het systeem zo in te richten dat een student niet tegen mij hoeft zeggen: “Uw 5 kost mij twaalfduizend euro.” Dan kom je al gauw in de verleiding er wat op te verzinnen.’
Archeoloog Jan Kolen: ‘Het systeem dwingt de universiteit om zich toe te leggen op het overdragen van kennis en het aanleren van vaardigheden om deze kennis nuttig te maken. Het gaat allengs minder om het leren onderzoeken. Het hbo-model neemt bezit van de academie. Niets ten nadele van het hbo, maar er gaat wel iets wezenlijks verloren als het hoger beroepsonderwijs de standaard wordt voor de universiteit. De reden van bestaan van de universiteit is dat zij onderzoeksvaardigheden en een onderzoekende houding bijbrengt. Een academische student hoort eigenlijk nooit tevreden te zijn met de kennis van dat moment. Hij moet die kennis altijd kritisch onderzoeken en nagaan of het toch niet een slagje anders ligt. Behalve op het overdragen van kennis moet de universiteit zich dus toeleggen op het onderzoeken van kennis. In dit perspectief bezien is het kernprobleem misschien wel dat de overheid universiteiten nu vooral als nutsorganisaties beoordeelt en dat de colleges van bestuur zich daarnaar plooien. De academie staat daarmee onder grote druk om vooral kennis met direct aantoonbaar nut te onderwijzen.’
‘Het proces dat in gang wordt gezet is dat de kleine wetenschappen, met weinig studenten, steeds minder kans krijgen’, zegt Ad Verbrugge. ‘Het financieringssysteem diskwalificeert ze als wetenschappen zonder bestaansrecht. In dat systeem komt het wel zo goed uit dat een universiteitsbestuur weinig idee meer heeft in welke culturele en spirituele traditie de academie staat. Waarom bestaat een universiteit als de VU, waarom heeft ze een faculteit wijsbegeerte? Tja, daar vraag je ons wat. De volgende stap is dat niet meer de innerlijke zin van een studie, maar het geld dat ermee kan worden binnengehaald centraal komt te staan in de afwegingen. Het kleine wordt bestraft, het grote beloond. Colleges voor minder dan 25 studenten, dat gaat niet meer.’
Opnieuw Kolen: ‘De onderzoeksprogramma’s die goed zijn in het binnenhalen van geld worden de maatstaf, ten koste van programma’s die het van andere kwaliteiten moeten hebben. Over de geesteswetenschappen wordt nu soms een beetje lacherig gedaan, alsof ze nog niet helemaal volgroeid zijn zolang ze zich niet hebben geconformeerd aan de vermarkting.’ Slijper: ‘Groot is niet erg, ik ben niet tegen het benutten van schaalvoordelen, mits de opbrengst ook wordt ingezet om kleine opleidingen te helpen. Byzantijnse taal- en letterkunde zal nooit groot zijn, maar daarmee is dat vak niet onbelangrijk. Het risico is nu levensgroot dat universiteiten byzantologie gaan schrappen omdat het kredietwaardigheid kost.’
De gereformeerde voorman Abraham Kuyper, oprichter van de gereformeerde kerken, de Antirevolutionaire Partij (arp) en de VU (1880), sprak in 1898 aan Princeton in de Verenigde Staten de zes Stone-lezingen over het calvinisme uit. In de rede over wetenschap zei hij: ‘De vrijheid van de wetenschap bestaat er niet in dat zij bandeloos en ongebonden is, wel dat ze vrij is van alle band die haar onnatuurlijk is en niet uit haar levensbeginsel voortkomt.’ Wim Berkelaar en Ad Verbrugge herkennen zich onmiddellijk in die uitspraak. Het probleem van de VU is dat zij onnatuurlijke banden met het marktdenken is aangegaan en onderwijl de banden die zij had moeten koesteren heeft geslaakt.
‘Kuyper heeft de VU in 1880 gesticht met een ideëel motief’, stelt Berkelaar. ‘De gereformeerden moesten zich kunnen emanciperen, binnen de soevereine kring van de universiteit, vrij van staat en vrij van kerk, maar wel in de overtuiging dat het gereformeerde geloof ook een boodschap voor de wetenschappelijke wereld heeft. Houd dat dan vast, in moderne, niet-dogmatische vorm. Zeker, het overtuigt niemand meer als je zegt: “Dooyeweerd heeft gesproken, zaak gesloten”, maar de VU kan nog steeds zoutend zout zijn door zich ontvankelijker dan andere universiteiten te tonen voor het maatschappelijke belang van religie. Dat maakt de VU bijzonder en met dat bijzondere moet ze iets doen. Wij hebben nu een bovengemiddeld aantal moslimstudenten. Zij horen in hun kring dat ze naar de VU moeten omdat daar begrip voor religie bestaat. Doe daar dan iets mee! Niet door de Heidelbergse catechismus of de drie formulieren van enigheid als de waarheid erin te pompen, maar door in doen en laten te tonen dat deze universiteit religie belangrijk vindt. Dat is de reden van haar bestaan en dat betekent dat de VU nooit hetzelfde zal zijn als de Universiteit van Amsterdam, Leiden, Utrecht. We moeten dus niet gewoon willen worden. Dat is wel wat het college van bestuur van de VU wil maken, een gewone universiteit.’
Verbrugge: ‘Dat marktdenken aan de VU is een symptoom van het dieperliggende probleem dat de universiteit niet meer weet dat zij een cultuuropdracht heeft. Dat geldt voor de VU evenzeer als voor de andere universiteiten. De universiteit moet zijn ingebed in een geestelijk idee en ook zelf dat idee cultiveren. Daarentegen lijkt zij in een spiritueel vacuüm te komen verkeren. De geest van de hoge cultuur is ook op de universiteit vaak ver te zoeken en sijpelt dus niet door naar de samenleving. Het produceren van diploma’s en het afleveren van goed gekwalificeerde arbeidskrachten met nuttige, specialistische kennis lijken vooral het doel geworden, niet meer de vorming in de hoge cultuur, het onderscheidend vermogen, de brede kennis, de veelzijdigheid. De gedachte dat iemand die rechten heeft gestudeerd ook kennis moet hebben van Dostojevski is buitenissig geworden.’
Verbrugge zegt dat hij zijn werkterrein ook buiten de universiteit zoekt. Hij hecht aan de klassieke rol van publiek intellectueel en daarvoor is de universiteit volgens hem niet de meest geschikte biotoop. De eenzijdige nadruk op zo veel mogelijk gespecialiseerde publicaties in internationale toptijdschriften is tekenend voor het beperkte karakter van de academie, zegt hij. ‘Die oeverloze stroom van hypergespecialiseerde artikelen lijkt soms een in zichzelf gekeerd systeem te worden, ingegeven door de noodzaak jaarlijks productie af te zetten binnen het netwerk. Gewoon kafkaësk. Ik heb dus gepast voor dat artikelencircus, zo’n jaar of tien terug. Ik wilde mijn eigen denkweg gaan volgen. Mijn promotor zei dat ik nog wel tien artikelen over Heidegger uit mijn proefschrift zou kunnen putten. Hoezo? Waarom zou ik? Ik had Heidegger diepgaand bestudeerd en wilde iets anders leren. Het was mijn bedoeling filosoof te worden, niet een deskundige in Heidegger. Het was vroeger ook de bedoeling in de filosofie dat je jouw denkweg deelt met je studenten en met je publiek, in een boek en zeker niet alleen in gespecialiseerde tijdschriften voor een klein netwerk. Slechts een enkeling in hetzelfde vak leest zo’n artikel, soms zelfs alleen de redacteur van het betreffende tijdschrift. Het is een introvert geheel waarin de ingewijden hun posities afbakenen, een systeem met zijn eigen kastes, eigen vroomheid, eigen ketters, zijn eigen moralisme. Ik heb er een tijdje aan meegedaan en voelde me er niet thuis. Het was me te eenzijdig. Geen enkele grote filosoof uit het verleden zou beantwoorden aan het huidige profiel. Dat moet toch te denken geven.’
De flextuin aan de VU maakt een lege indruk, vandaag. Veel hoogleraren en docenten zijn afwezig. Op andere dagen zal het niet anders zijn. Heel verwonderlijk is dat niet. In een opiniestuk voor enkele Canadese kranten, getiteld Notes toward a Brief for the Professorial Chambers, filosofeert architectuurhistoricus Robert Jan van Pelt over de ideale gebouwde vorm van een universiteit. Daartoe formuleert hij eerst wat het wezen van de academie is, om vervolgens de bijpassende fysieke ruimte te beschrijven. De verdieping van de filosofen aan de VU lijkt in de verste verte niet op dat ideaal.
Van Pelt betoogt dat hoogleraren geen werknemers van de universiteit zijn. Samen met de studenten zijn zij de universiteit, zoals de priester en zijn gelovigen de kerk zijn en de magistraten de rechtbank. Niet voor niets is de toga de dracht van zowel een hoogleraar, een priester als een rechter, bij wijze van verbeelding van diens soevereiniteit en waardigheid. Deze metafysische status van de hoogleraar moet ook zichtbaar zijn in zijn werkkamer. Dat is het eigen domein van de hoogleraar, waar hij zijn verstand voedt, zich een oordeel vormt of een student onderwijst, betoogt Van Pelt, en daarom is het vanzelfsprekend dat hij van zijn kamer zijn eigen ruimte maakt. Aan zijn kamer herkent men de hoogleraar. Het kantoor van een onderneming daarentegen is ontworpen om de bedrijfsidentiteit te weerspiegelen. Aan het kantoor moet men het bedrijf kunnen herkennen, overal ter wereld, en dat vereist standaardisatie en uniformering.
Zó vergezocht is het dus niet dat de filosofen van de VU in hun flextuin een zinnebeeld zien van een college van bestuur dat hen in de nek hijgt. Wie op de VU-site de contactgegevens opzoekt van filosoof Hans Radder krijgt een droge mededeling over zijn onteigende werkruimte te lezen: ‘We don’t have offices anymore. For an appointment, please send an e-mail.’
Met medewerking van Reinier Bijman
Foto: Roger Cremers
Bijschrift: Deuren en werkplekken in de VU, faculteit der wijsbegeerte
http://www.groene.nl/2013(...)30-4762-6eca368621db
Tuurlijk gooi er zomaar wat dingen tegenaan joh. Feiten zijn onbelangrijk, gewoon je onderbuik in de krant uitspuwen.quote:" ‘Ik kreeg een e-mail met de dienstopdracht niet meer dan een x-aantal dagen aan nakijken te besteden, inclusief scripties. Waar bemoeien ze zich mee? Dat wordt opgelegd, waarschijnlijk nadat een consultant dat als kostenbesparing heeft geadviseerd."
Onzin. Het is een investering voor de lange termijn, en een hele goeie. Maar die simpele neoliberale zielen zijn niet geinteresseerd in de lange termijn en maatschappelijke opbrengst, en denken dat die er sowieso niet is omdat het iets ingewikkelder is dan een bedrag op de korte termijn.quote:Op zondag 19 mei 2013 17:42 schreef Lyrebird het volgende:
De VU is met haar flexwerkplekken en clean desk policy volledig doorgeslagen, maar feit is dat universiteiten als onderwijs- en onderzoeksinstelling veel te duur zijn.
Onzin natuurlijk. De onderwijstaak van de Nederlandse universiteit bestaat uit de grootste Nederlandse talenten zoveel mogelijk leren. De Nederlandse overheid heeft echter gemeend dat het moet worden gebruikt als gratis werving en selectiebureau voor het bedrijfsleven in de hoedanigheid van eerste werkgever, voor getalenteerden en niet zo getalenteerden. Dat is het neoliberale eraan, het dient niet de samenleving, die betaalt in zijn geheel voor het korte termijnbelang van met name grote bedrijven.quote:En het zal in de toekomst alleen nog maar erger worden.
De VU moet nu al concurreren met Harvard en MIT, omdat cursussen online worden aangeboden. En een diploma van Harvard doet het toch echt veel beter dan eentje van de VU, ook als je nog nooit in Boston bent geweest, maar je studie achter je PC hebt gedaan. Nederlandse universiteiten doen nog alsof het 1980 is, maar de tijden zijn echt aan het veranderen. Universiteiten gaan niet alleen aan Nederlandse studenten les geven, maar aan studenten van overal ter wereld. En buitenlandse universiteiten gaan les geven aan Nederlandse studenten. Wil je mee kunnen blijven doen, dan zul je toch echt beter werk af moeten leveren. Innoveren!
Dat is veel te kort door de bocht. Ja, een diploma van HU doet het beter dan een diploma van een willekeurige Nederlandse universiteit maar dat wil niet zeggen dat alle diploma's van de Nederlandse universiteiten veel minder waard zijn. Het is maar net waar je wil gaan werken en waarin je je wil specialiseren. Ook in Nederland zijn er specialisaties die ze aan HU niet hebben. Ook in Nederland zijn er onderzoeken van topniveau. De meeste Nederlanders studeren gewoon in Nederland en de buitenlanders studeren in hun eigen land, alleen die Americaanse en Engelse topuniversiteiten trekken veel buitenlanders aan. In de breedte moeten wij helemaal niet willen concurreren met een HU tenzij we bereid zijn om miljarden Euro's (verdeeld over een stuk of 8 universiteiten) extra per jaar uit te geven aan onze universiteiten, waar ik direct mee in zou stemmen. Hoe wereldvreemd (op dit vlak) onze politici ook zijn, ook zij moeten toch in staat zijn om in te zien dat je niet voor een dubbeltje op de eerste rij kan zitten, dat je met een begroting van 1%-10% per student in vergelijking met wat de Americaanse en Engelse topuniversiteiten te besteden hebben niet de strijd kan aangaan. Dat kan net zo min als dat Ajax en PSV de strijd kunnen aangaan met FC Barcelona en Manchester United.quote:Op zondag 19 mei 2013 17:42 schreef Lyrebird het volgende:
De VU is met haar flexwerkplekken en clean desk policy volledig doorgeslagen, maar feit is dat universiteiten als onderwijs- en onderzoeksinstelling veel te duur zijn.
En het zal in de toekomst alleen nog maar erger worden.
De VU moet nu al concurreren met Harvard en MIT, omdat cursussen online worden aangeboden. En een diploma van Harvard doet het toch echt veel beter dan eentje van de VU, ook als je nog nooit in Boston bent geweest, maar je studie achter je PC hebt gedaan.
Het is voor mij een raadse wat tweepils hier raar aan vindt. Het is een terechte klacht van deze docenten, het is niet aan managers om te bepalen hoeveel tijd zij besteden aan nakijken. Ben blij dat die docenten deze onderwijstaak serieus nemen. Idem voor de klacht dat zij niet meer een bepaald vak mogen geven omdat het door te weinig studenten wordt gevolgd. Stel je voor dat je dadelijk bepaalde gevorderde natuurkundige en wiskundige vakken niet meer kan volgen omdat ze voor de meeste studenten te moeilijk zijn en je dientengevolge maar 5-10 studenten hebt voor die vakken. Zeg maar gedag tegen de hoop dat Nederland tijdens ons huidige leven weer een kenniseconomie wordt.quote:" ‘Ik kreeg een e-mail met de dienstopdracht niet meer dan een x-aantal dagen aan nakijken te besteden, inclusief scripties. Waar bemoeien ze zich mee? Dat wordt opgelegd, waarschijnlijk nadat een consultant dat als kostenbesparing heeft geadviseerd."
Je ziet weer spoken.quote:Op zondag 19 mei 2013 20:11 schreef Weltschmerz het volgende:
[..]
Onzin. Het is een investering voor de lange termijn, en een hele goeie. Maar die simpele neoliberale zielen zijn niet geinteresseerd in de lange termijn en maatschappelijke opbrengst, en denken dat die er sowieso niet is omdat het iets ingewikkelder is dan een bedrag op de korte termijn.
[..]
Onzin natuurlijk. De onderwijstaak van de Nederlandse universiteit bestaat uit de grootste Nederlandse talenten zoveel mogelijk leren. De Nederlandse overheid heeft echter gemeend dat het moet worden gebruikt als gratis werving en selectiebureau voor het bedrijfsleven in de hoedanigheid van eerste werkgever, voor getalenteerden en niet zo getalenteerden. Dat is het neoliberale eraan, het dient niet de samenleving, die betaalt in zijn geheel voor het korte termijnbelang van met name grote bedrijven.
Je maakt de klassieke fout te denken te kunnen beslissen voor wat goed is voor de mensen.quote:Op zondag 19 mei 2013 20:11 schreef Bram_van_Loon het volgende:
[..]
Dat is veel te kort door de bocht. Ja, een diploma van HU doet het beter dan een diploma van een willekeurige Nederlandse universiteit maar dat wil niet zeggen dat alle diploma's van de Nederlandse universiteiten veel minder waard zijn. Het is maar net waar je wil gaan werken en waarin je je wil specialiseren. Ook in Nederland zijn er specialisaties die ze aan HU niet hebben. Ook in Nederland zijn er onderzoeken van topniveau. De meeste Nederlanders studeren gewoon in Nederland en de buitenlanders studeren in hun eigen land, alleen die Americaanse en Engelse topuniversiteiten trekken veel buitenlanders aan. In de breedte moeten wij helemaal niet willen concurreren met een HU tenzij we bereid zijn om miljarden Euro's (verdeeld over een stuk of 8 universiteiten) extra per jaar uit te geven aan onze universiteiten, waar ik direct mee in zou stemmen. Hoe wereldvreemd (op dit vlak) onze politici ook zijn, ook zij moeten toch in staat zijn om in te zien dat je niet voor een dubbeltje op de eerste rij kan zitten, dat je met een begroting van 1%-10% per student in vergelijking met wat de Americaanse en Engelse topuniversiteiten te besteden hebben niet de strijd kan aangaan. Dat kan net zo min als dat Ajax en PSV de strijd kunnen aangaan met FC Barcelona en Manchester United.
Gelukkig hoeft echter het eindniveau van de afgestudeerden niet lager te zijn hierdoor maar op het vlak van het onderzoek leg je het onherroepelijk af in de breedte en niet een beetje.
Een beetje realisme graag. Met een diploma van een Nederlandse universiteit geraak je ook prima aan de bak en als je de juiste opleiding en de juiste specialisatie kiest dan geraak je binnen bij de topbedrijven, desnoods via een tussenstap. Hell, jij bent zelfs met een HBO-diploma binngeraakt in dat wereldje.
Het eindniveau verschilt weinig tussen de Nederlandse universiteiten en de Americaanse topuniversiteiten, misschien dat ze in Oxford of Cambridge een wat hoger niveua halen maar die hoorcolleges van MIT, Stanford en Berkeley vind ik bepaald niet moeilijker of diepgaander dan wat ik in Nederland heb gezien, wel valt mij op dat een aantal van de docenten daar betere didactische vaardigheden heeft. Het pijnpunt is natuurlijk de begrotingen die de Nederlandse universiteiten hebben voor het onderzoek. Op dit punt laat de Nederlandse overheid het gigantisch liggen met haar drievoudige bezuiniging (dank je wel Rutte, Zijlstra en van Bijsterveldt). Het onderwijs zou kleinschaliger moeten zijn, ook weer een geldkwestie. Laten we alsjeblieft al het bacheloronderwijs weer gewoon in het Nederlands verzorgen. Wij geven onszelf nu een handicap door in een vreemde taal onderwijs te geven en te volgen. De docenten en de studenten beheersen het Engels lang niet zo goed als dat ze zelf denken.
Dat laatste wat jij stelt klopt natuurlijk niet, een diploma wat je met afstandsonderwijs hebt gehaald heeft een lagere waarde dan een diploma wat je met gewoon onderwijs hebt gehaald, ook als het van Harvard komt. Het is nu niet dat voor het afstandsonderwijs sterk wordt geselecteerd, wat een belangrijke toegevoegde waarde is van een diploma van een selectieve universiteit.
Als je Nederlandse letterkunde studeert, dan heb je niks aan "internationale ervaring". Een derdejaarsstudent met wat hersens in zijn hoofd weet waarschijnlijk meer over Nederlandse letterkunde dan iemand die dat doceert aan Harvard.quote:Op maandag 20 mei 2013 08:10 schreef Lyrebird het volgende:
Eens. Hoe vroeger studenten internationale ervaring op kunnen doen, hoe beter. De wereld is heel hard aan het veranderen. Succes met het verlangen naar de spruitjeslucht, maar die tijden zijn voorbij.
Bedrijven zijn op?quote:Op zondag 19 mei 2013 16:20 schreef Weltschmerz het volgende:
Iets wat door anderen is opgebouwd binnendringen en leegroven gaat echter prima. Eerst de bedrijven, en nu die op zijn zijn de met andere dan financiele motieven van de grond getrokken organisaties aan de beurt.
Een beter voorbeeld van een stropopredenering kun je volgens mij niet vinden.quote:Op maandag 20 mei 2013 08:42 schreef DarkAccountant het volgende:
[..]
Als je Nederlandse letterkunde studeert, dan heb je niks aan "internationale ervaring". Een derdejaarsstudent met wat hersens in zijn hoofd weet waarschijnlijk meer over Nederlandse letterkunde dan iemand die dat doceert aan Harvard.
Leg uit.quote:Op maandag 20 mei 2013 10:19 schreef Lyrebird het volgende:
[..]
Een beter voorbeeld van een stropopredenering kun je volgens mij niet vinden.
Hoe veel studies kun je bedenken waarbij internationale ervaring van geen meerwaarde is? Nederlandse letterkunde, Nederlands staatsrecht, Nederlandse geschiedenis, maar dan heb je het wel een beetje gehad, niet?quote:
Tja, en zijn dat ook niet zo'n beetje de mensen die hier klagen?quote:Op maandag 20 mei 2013 10:24 schreef Lyrebird het volgende:
[..]
Hoe veel studies kun je bedenken waarbij internationale ervaring van geen meerwaarde is? Nederlandse letterkunde, Nederlands staatsrecht, Nederlandse geschiedenis, maar dan heb je het wel een beetje gehad, niet?
Dit is inderdaad de gang van zaken aan mijn alma mater en iets dat ik ook al een aantal keer heb benadrukt: kleinschalig onderwijs kost geld, schaalvergroting levert geld op. Is dat slecht? Nee, zo werkt dat nou eenmaal. Maar men moet zich daar niet door aangevallen voelen, maar bewust van zijn. Het is een groot voorrecht om een specialisatie vak te kunnen geven in het derde jaar of tijdens de master aan slechts tien studenten, maar dit wordt dan wel betaald door de massa bachelor vakken waar 300 tot 500 studenten (al dan niet van verschillende disciplines) aan meedoen.quote:Slijper: ‘Dat bedrijfsmatige beperkt je in je professionele autonomie, in de zeggenschap over je eigen werk. Aan de UvA hadden wij een onderwijsdirectrice die op een vergadering langskwam met excel-sheets op A3-formaat. Daarop stonden de vakken die wij doceren, met daarachter bedragen in de plus of de min. Dat bleek een overzicht te zijn van de kosten en opbrengsten per vak. Een hoorcollege voor vierhonderd studenten leverde bij wijze van spreken dertienduizend euro op, het vak van de heer Slijper met dertien derdejaarsstudenten daarentegen stond zevenduizend euro in de min. Ik vroeg: “Wat is dit?” Ze zei: “Ja, ik wilde het even helder hebben.” Zo denken die mensen. Hoe meer studenten op een college, hoe meer studiepunten, hoe meer opbrengsten, hoe minder arbeidskosten. En trouwens, die hoorcolleges kunnen toch ook als weblectures?’
Elke studie is gebaat bij een internationale toevoeging. Gewoon omdat extra kennis en inzicht altijd positief is en wetenschap eigenlijk per definitie een universele en internationale aangelegenheid is. Ook de letterkunde kent een sterke internationale variant. Want ook Duitsers doen aan letterkunde. Staatsrecht idem dito. Constituties kent men in Amerika en Duitsland ook.quote:Op maandag 20 mei 2013 10:24 schreef Lyrebird het volgende:
[..]
Hoe veel studies kun je bedenken waarbij internationale ervaring van geen meerwaarde is? Nederlandse letterkunde, Nederlands staatsrecht, Nederlandse geschiedenis, maar dan heb je het wel een beetje gehad, niet?
Meer in het algemeen heb ik de indruk fat middel en doel vaak verward worden, zowel door universiteitsbestuurders als door de auteurs van het artikel. Is kostenefficiëntie - één van de gewraakte 'neoliberale' concepten - een middel of een doel? Als middel kan het bijdragen aan een doel (het voorzien van kwalitatief hoogstaand en betrouwbaar onderwijs, bijvoorbeeld), maar bestuurders willen zich nog wel eens verliezen in die logica, en ik kan me voorstellen dat dat tot frustratie leidt.quote:Op maandag 20 mei 2013 11:26 schreef Ryon het volgende:
Dit is inderdaad de gang van zaken aan mijn alma mater en iets dat ik ook al een aantal keer heb benadrukt: kleinschalig onderwijs kost geld, schaalvergroting levert geld op. Is dat slecht? Nee, zo werkt dat nou eenmaal. Maar men moet zich daar niet door aangevallen voelen, maar bewust van zijn. Het is een groot voorrecht om een specialisatie vak te kunnen geven in het derde jaar of tijdens de master aan slechts tien studenten, maar dit wordt dan wel betaald door de massa bachelor vakken waar 300 tot 500 studenten (al dan niet van verschillende disciplines) aan meedoen.
Een specialisatie vak mogen geven is niet alleen een verplichting waarvoor je betaald krijgt naast het doen van onderzoek, maar ook een groot voorrecht om kennis over te kunnen dragen gesponsord door de universiteit. Het zou mij al veel waard zijn als zowel docenten als studenten daar veel meer bewust van zouden worden. Dat zou de inzet van beide partijen waarschijnlijk aanzienlijk ten goede komen.
Dan doen VU studenten nu ook al. Jammer genoeg voor al die studenten neemt Harvard slechts 10% van de aanmeldingen aan per jaar. En als je aanmeldt dan behoor je waarschijnlijk al tot de top. De VU vergelijken met Harvard is dan ook niet heel erg realistisch.quote:Op maandag 20 mei 2013 05:34 schreef Lyrebird het volgende:
[..]
Je maakt de klassieke fout te denken te kunnen beslissen voor wat goed is voor de mensen.
Als blijkt dat Nederlandse studenten met een Harvard diploma een vele betere baan krijgen dan studenten met een VU diploma, dan kun je nog zo veel willen beslissingen, maar je zult dan zien dat studenten massaal uitwijken naar Harvard.
Amerikaanse studenten betalen bij ons tussen de 9.000 tot 18.000 euro per jaar aangezien zij geen EU burger zijn. Dat is minder dan wat zij betalen in de VS voor vergelijkbaar onderwijs. Maar aangezien in Nederland de leefkosten relatief hoog zijn, huisvesting niet is inbegrepen in een campus contract en Amerikanen onder beperking zitten wat betreft studentenwerk het alsnog een vrij duur grap wordt om in Nederland te studeren. Spaargeld is wel noodzakelijk.quote:Daarnaast zorgen nieuwe technologieen er voor dat we juist nu weer wel kunnen concurreren met Harvard en MIT. Als onze universiteiten focuseren op wat wij goed kunnen, en dat in de juiste online cursus gieten, komen er juist Amerikaanse studenten naar onze universiteiten toe, omdat ze bij ons geen $30k/jaar hoeven te betalen (overigens ben ik van mening dat de idioot hoge Amerikaanse collegegelden tot het verleden behoren).
Veranderingen leiden altijd tot frustratie. Deze mensen zijn gewend om op een bepaalde manier te werken, en nu krijgen ze te horen dat het anders moet. Dat willen ze niet.quote:Op maandag 20 mei 2013 11:35 schreef Reya het volgende:
[..]
Meer in het algemeen heb ik de indruk fat middel en doel vaak verward worden, zowel door universiteitsbestuurders als door de auteurs van het artikel. Is kostenefficiëntie - één van de gewraakte 'neoliberale' concepten - een middel of een doel? Als middel kan het bijdragen aan een doel (het voorzien van kwalitatief hoogstaand en betrouwbaar onderwijs, bijvoorbeeld), maar bestuurders willen zich nog wel eens verliezen in die logica, en ik kan me voorstellen dat dat tot frustratie leidt.
Nu, maar in de toekomst niet. De reden dat Harvard zo veel mensen weigert, is omdat er fysiek maar ruimte is voor een beperkt aantal mensen. Maar online is er geen fysieke beperking.quote:Op maandag 20 mei 2013 11:42 schreef Ryon het volgende:
[..]
Dan doen VU studenten nu ook al. Jammer genoeg voor al die studenten neemt Harvard slechts 10% van de aanmeldingen aan per jaar. En als je aanmeldt dan behoor je waarschijnlijk al tot de top. De VU vergelijken met Harvard is dan ook niet heel erg realistisch.
Eens. Er wordt wel eens gesteld dat Harvard studenten helemaal niet zo slim zijn, maar dat ze zo veel begeleiding krijgen dat zelfs de minder bedeelden onder ons bij Harvard zouden slagen.quote:Op maandag 20 mei 2013 11:42 schreef Ryon het volgende:
De kracht van HU zit hem ook niet in de hoorcolleges, maar in de onvoorstelbare medewerker/student ratio en de onvoorstelbaar hoge onderzoek en onderwijsbudgetten. Je wordt als HU student intensief beleid door meerdere top wetenschappers. Dat kan niet via het internet gedaan worden. Dat geluk is slechts 2000 studenten per jaar gegund.
Dit is nog meer van dat hersenloze neoliberale gebral. Je gaat er echt volledig aan voorbij dat het Nederlandse universitaire onderwijs door de Nederlandse belastingbetaler wordt betaald om Nederlandse talent zich optimaal te helpen ontplooien zodat dat een optimale bijdrage gaat leveren aan de Nederlandse samenleving.quote:Op maandag 20 mei 2013 05:34 schreef Lyrebird het volgende:
Als blijkt dat Nederlandse studenten met een Harvard diploma een vele betere baan krijgen dan studenten met een VU diploma, dan kun je nog zo veel willen beslissingen, maar je zult dan zien dat studenten massaal uitwijken naar Harvard.
Daarnaast zorgen nieuwe technologieen er voor dat we juist nu weer wel kunnen concurreren met Harvard en MIT. Als onze universiteiten focuseren op wat wij goed kunnen, en dat in de juiste online cursus gieten, komen er juist Amerikaanse studenten naar onze universiteiten toe, omdat ze bij ons geen $30k/jaar hoeven te betalen (overigens ben ik van mening dat de idioot hoge Amerikaanse collegegelden tot het verleden behoren).
Dat is echter wel waar we het gros van de vooruitgang aan te danken hebben. Met die HBO-mentaliteit van jou was die er nooit gekomen. Het is natuurlijk eigen aan de wetenschap dat die zich op de frontlinie van kennisvergaring bevindt, en dus dat het naar zijn aard al onzin is dat je zou weten van iets wat je nog niet weet wat het gaat opleveren.quote:Maar misschien maak ik een klassieke fout door te voorspellen wat er in de toekomst gaat gebeuren. Dat is het mooie van deze tijd: er komen steeds meer mogelijkheden, waardoor er meer concurrentie komt. Welk model zal overwinnen - we kunnen het niet voorspellen. Dat de tijden van het Weltschmerzdenken over zijn, waarbij men investeert voor de lange termijn (terwijl je geen idee hebt wat die lange termijn gaat brengen) lijkt me evident.
Ja natuurlijk. Dat doen ze in België ook al jaren bij de VDAB, gratis cursussen aanbieden online.quote:Op maandag 20 mei 2013 12:08 schreef Lyrebird het volgende:
[..]
Veranderingen leiden altijd tot frustratie. Deze mensen zijn gewend om op een bepaalde manier te werken, en nu krijgen ze te horen dat het anders moet. Dat willen ze niet.
Twee jaar geleden was ik op bezoek bij collega's in Indiana, en die lieten mij zien hoe een volledige cursus online werd aangeboden. Vergeleken met een hoorcollege zat er veel meer diepgang in, kregen studenten uitgebreid de mogelijkheid om van mening met de docent en medestudenten te wisselen, en het grootste voordeel was dat ze wanneer en waar dan ook dat vak konden volgen. Als universiteit hoef je geen duur gebouw af te huren, en je docenten kunnen thuis hun werk doen. Studenten kunnen ook bij mams blijven. Dat zullen die studenten ook niet willen, maar dit gaat in de VS gebeuren - studeren is nu veel te duur.
Je hebt wel een bepaalde kritische massa aan studenten nodig, voordat het loont om op deze manier les te geven, maar met de bezuinigingen die je hier ziet kan zoiets snel lonend zijn. En als het lonend wordt, dan gaat het ingevoerd worden. Als universiteit hoef je je dan ook veel minder druk te maken over zakkende studenten. Laat ze maar zakken! Want dat blijven zitten kost geen 12.000 euro meer, het is bijna gratis! Dit komt het niveau van de afgestudeerden weer ten goede.
Dat klinkt leuk maar hoe wil je examineren? Dat kan alleen IRL, anders weet je niet wie het werk maakt en is dus het diploma niets waard. Met andere woorden, een Nederlandse organisatie zou mee moeten werken om de examens af te nemen. Dat kan bijv. door de OU gebeuren maar bij de OU loop je al snel tegen praktische grenzen aan (practica bijv.) dus zal ook de Nederlandse universiteit moeten meewerken. Misschien is er een constructie mogelijk waarin universiteiten van heel de wereld met elkaar de strijd aangaan om het opzetten van de betse cursussen die gekocht worden door andere universiteiten. Via differentiatie op de universiteiten zou het dan niet meer zo belangrijk zijn aan welke universiteit je hebt gestueerd maar welke programma's je hebt gevolgd.quote:Op maandag 20 mei 2013 12:14 schreef Lyrebird het volgende:
[..]
Nu, maar in de toekomst niet. De reden dat Harvard zo veel mensen weigert, is omdat er fysiek maar ruimte is voor een beperkt aantal mensen. Maar online is er geen fysieke beperking.
Als Harvard eenmaal een topcursus heeft opgezet op het internet, die door alles en iedereen als topcursus wordt bestempeld, wat let ze daar dan om iedereen met een beetje capaciteit aan te nemen? Dan kunnen ze zo'n cursus zelfs op no cure, no pay basis gaan geven. Als studenten zich door de stof hebben gewerkt en hebben laten zien dat ze het materiaal goed begrijpen, krijgen ze een diploma. Voor een spotprijsje.
Als studenten essays of werkstukken moeten maken, die door een docent moet worden nagekeken, dan zit er fysiek wel een grens aan dit model, maar voor het gros van het studiemateriaal kan een computer het nakijkwerk doen.
Het probleem is in deze kwestie niet dat ze wat willen veranderen, het probleem is dat ze op een autoritaire manier veranderingen doorvoeren die erg onverstandig zijn en die niet werken. Het gaat wel erg ver als:quote:Op maandag 20 mei 2013 12:08 schreef Lyrebird het volgende:
[..]
Veranderingen leiden altijd tot frustratie. Deze mensen zijn gewend om op een bepaalde manier te werken, en nu krijgen ze te horen dat het anders moet. Dat willen ze niet.
Het gaat wel over filosofiedocenten, doorgaans niet de meest innovatieve, makkelijkst in de omgang of efficientst werkenden. Het contrast met het nieuwe beleid is dan ook wel extreem groot en lang niet alle keuzes valt te begrijpen, maar dat de universiteiten wel wat mogen moderniseren, lijkt me zo klaar als een klontje.quote:Op maandag 20 mei 2013 23:37 schreef Bram_van_Loon het volgende:
[..]
Het probleem is in deze kwestie niet dat ze wat willen veranderen, het probleem is dat ze op een autoritaire manier veranderingen doorvoeren die erg onverstandig zijn en die niet werken. Het gaat wel erg ver als:
- je geen eigen werkplek en eigen kantoor hebt
- je de opdracht krijgt om niet meer dan X uren te bestedan aan het nakijken van werk (inclusief afstudeeronderzoeken)
- vakken niet meer gegeven mogen worden omdat er 'te weinig' studenten zijn
- er naar meetbare factoren wordt gekeken terwijl niet-meetbare factoren die enorm relevant zijn worden genegeerd
- je amper nog boeken in de buurt van je werkplek kan bewaren
...
Het is m.i. zeker geen opgeblazen verhaal, de klachten zijn gegrond.
Als je "professionaliteit" definieert als "hoeveel geld levert je onderzoek dit jaar op", dan denk ik wel dat je een volkomen verkeerd beeld hebt van het "nut" van de wetenschap.quote:Op dinsdag 21 mei 2013 00:16 schreef Mishu het volgende:
Sorry hoor, maar studenten moeten toch ook presteren?
Sommige docenten zijn gewoon gewend om met lanterfanten en half hun best doen de dag door te komen. Een beetje professionaliteit is niet erg.
Beoordelingen zijn vaak de enige manier om nog pressie op docenten te voeren.
Professionaliteit is dat je je inzet voor je studenten en alles in werking stelt om hen de stof te leren.quote:Op dinsdag 21 mei 2013 00:27 schreef DarkAccountant het volgende:
[..]
Als je "professionaliteit" definieert als "hoeveel geld levert je onderzoek dit jaar op", dan denk ik wel dat je een volkomen verkeerd beeld hebt van het "nut" van de wetenschap.
Wees blij dat er ooit een Einstein was, die "nutteloos" onderzoek deed, waardoor jij nu een smartphone kan gebruiken.
Welkom in de professionele wereld: http://www.artremis.com/article/ubs_trading_floor.htmlquote:Op zondag 19 mei 2013 07:38 schreef Bondsrepubliek het volgende:
In de belendende ruimte van het Historisch Documentatiecentrum voor het Nederlands Protestantisme zit historicus Wim Berkelaar nog in een werkkamer-oude stijl, met stapels boeken om zich heen en bergen papier op zijn bureau. Met grote vreze vernam hij dat de etage van de filosofen de proeftuin is voor de beoogde nieuwe inrichting van de VU. Sinds deze week moet de faculteit letteren eraan geloven. ‘Ik hoop maar dat we zand in de machine kunnen gooien, anders zit ik hier over een half jaar misschien ook achter zo’n clean desk’, zegt Berkelaar. ‘Ze willen van ons grijze muizen maken die in een glazen kooi stilletjes hun werk doen.’ Rechtsfilosofe Dorien Pessers beaamt: ‘Wat je hier ziet is de drang tot disciplinering. Transparantie is het vriendelijke woord voor de wil controle over ons uit te oefenen.’
Ik ben een voorstander van e-learing, niet als een substituut voor het huidige onderwijs maar als een aanvulling op het huidige onderwijs. Ik heb op dit forum al twee keer een pleidooi hiervoor gehouden. Ik ben ervan overtuigd dat een deel van de studenten beter kan leren als hij op zijn eigen plaats op zijn eigen manier in zijn eigen tempo kan leren. Met goed geregistreerde videocolleges, goede hierbij behorende docuementen en websites kan dat worden gefaciliteerd. Met fora, die door de universiteiten zelf worden aangestuurd en die goede invoermogelijkheden bieden (plaatjes, formules (LaTeX?)) kunnen studenten snel geholpen worden door zowel andere studenten (goede oefening als het goede vragen zijn) als docenten die er toezicht op houden dat sudenten niet verkeerde informatie krijgen. Practica kunnen virtueel worden voorbereid, zo kan je bijv. prima een virtuele oscilloscoop en virtuele schakelingen gebruiken.quote:Op dinsdag 21 mei 2013 00:25 schreef El_Matador het volgende:
[..]
Het gaat wel over filosofiedocenten, doorgaans niet de meest innovatieve, makkelijkst in de omgang of efficientst werkenden. Het contrast met het nieuwe beleid is dan ook wel extreem groot en lang niet alle keuzes valt te begrijpen, maar dat de universiteiten wel wat mogen moderniseren, lijkt me zo klaar als een klontje.
Hoewel ik geen fan ben van e-learning, heeft Lyrebird hierboven een goed punt met zijn e-colleges.
Je spant het paard achter de wagen.quote:Op maandag 20 mei 2013 20:29 schreef Weltschmerz het volgende:
[..]
Dit is nog meer van dat hersenloze neoliberale gebral. Je gaat er echt volledig aan voorbij dat het Nederlandse universitaire onderwijs door de Nederlandse belastingbetaler wordt betaald om Nederlandse talent zich optimaal te helpen ontplooien zodat dat een optimale bijdrage gaat leveren aan de Nederlandse samenleving.
Het mooie aan dit alles is dat de mensen die het allemaal zo goed weten en alles voor ons wensen te beslissen in de toekomst veel minder te zeggen zullen hebben. Mensen gaan met hun portomonee stemmen, en wat de Weltschmerzjes van deze wereld in hun oneindige wijsheid hebben besloten, het zal de burger worst wezen. Als de burger voor een dubbeltje op de eerste rij kan zitten met een Harvard diploma, dan doet die burger dat.quote:Prima als zo'n talent aan Harvard gaat studeren, en prima om wat buitenlands geld te incasseren. Maar het idee dat het bedrijven zijn die keihard moeten concurreren om elkaar zoveel mogelijk studenten af te pakken is gewoon niet in het minst doordacht, om het vriendelijk te zeggen.
Ik heb al vaker aangegeven dat we veel te dramatisch doen over de toegevoegde waarde van een wetenschappelijke opleiding, zoals dat nu gebeurt. Dat kan ik zeggen, omdat ik met jonge wetenschappers en ingenieurs uit de hele wereld werk. Grootste klacht: ze hebben totaal geen voeling met de prakijk. De theorie waarmee ze zijn doodgegooid tijdens hun opleiding is niet verankerd in praktisch werk, en daardoor vervlogen. Ik zie liever VWOers die de methode van MIT volgen, waarbij ze experimenten doen + bijbehorende theorie studeren, ipv de theorie studeren en in het beste geval een bijbehorend kookboekexperiment doen, waar ze niets van leren.quote:Dat is echter wel waar we het gros van de vooruitgang aan te danken hebben. Met die HBO-mentaliteit van jou was die er nooit gekomen. Het is natuurlijk eigen aan de wetenschap dat die zich op de frontlinie van kennisvergaring bevindt, en dus dat het naar zijn aard al onzin is dat je zou weten van iets wat je nog niet weet wat het gaat opleveren.
Daarnaast ga je volledig voorbij aan Bildung, alsof die niet naast Ausbildung bestaat en die niet belangrijk is voor samenleving en verdiencapaciteit. En ja, het netwerk hoort er ook bij ja, maar daar heb je ook geen reet aan als dat bestaat uit mensen die slechts hun diploma hebben betaald en de cursus hebben doorlopen.
Eens, zie ook mijn eerste bijdrage in dit topic.quote:Op maandag 20 mei 2013 23:37 schreef Bram_van_Loon het volgende:
[..]
Het probleem is in deze kwestie niet dat ze wat willen veranderen, het probleem is dat ze op een autoritaire manier veranderingen doorvoeren die erg onverstandig zijn en die niet werken. Het gaat wel erg ver als:
- je geen eigen werkplek en eigen kantoor hebt
- je de opdracht krijgt om niet meer dan X uren te bestedan aan het nakijken van werk (inclusief afstudeeronderzoeken)
- vakken niet meer gegeven mogen worden omdat er 'te weinig' studenten zijn
- er naar meetbare factoren wordt gekeken terwijl niet-meetbare factoren die enorm relevant zijn worden genegeerd
- je amper nog boeken in de buurt van je werkplek kan bewaren
...
Het is m.i. zeker geen opgeblazen verhaal, de klachten zijn gegrond.
Wat ook een probleem is van de Nederlandse universiteiten vind ik is dat zij zwaar leunen op de overheid. De gevolgen daarvan zijn nu goed te zien, de overheid heeft veel te veel geld uitgegeven en moet nu snel bezuinigen. En natuurlijk worden de posten onderwijs en onderzoek niet ontzien, wat overigens volkomen begrijpelijk is. Maar het gevolg is wel dat een grote financier van de universiteiten in Nederland ineens wat minder groot wordt.quote:Op dinsdag 21 mei 2013 02:54 schreef Lyrebird het volgende:
Dat Nederlandse universitaire onderwijs is peperduur, en mensen zijn niet meer in staat om meer dan 50% van hun inkomen af te staan aan de overheid om the happy few te laten freewheelen in het universitaire onderwijs. De belastingdruk is te hoog. Laat die studenten zelf voor hun studie betalen. Zij plukken er uiteindelijk ook de vruchten van. Als de kosten van een studie kunnen worden gedrukt, bijvoorbeeld met e-learning, dan kunnen studenten zo'n studie gemakkelijk zelf betalen.
Even terloops een puntje. Ik werk een paar dagen in de week als studentassistent van een docent van mij en ik moet zeggen dat ik zo'n cleandesk-policy een heel goed punt zou vinden. Ik weet niet hoe dat in andere vakgebieden is, maar bij economisch onderzoek wordt er nog wel eens gebruik gemaakt van vertrouwelijke gegevens. Denk bijvoorbeeld aan microdata die van het CBS komt of data die bedrijven gratis ter beschikking stellen voor onderzoek.quote:Een andere orderegel betreft de cleandesk-policy.
In ons lab heb ik een clean desk policy, omdat we met meerdere onderzoekers en studenten apparatuur, componenten en gereedschap delen. Veel mensen hebben de neiging om een verzameling nabij hun opstelling aan te leggen, en daar hebben we niet genoeg ruimte en geld voor.quote:Op dinsdag 21 mei 2013 03:31 schreef Kowloon het volgende:
[..]
Even terloops een puntje. Ik werk een paar dagen in de week als studentassistent van een docent van mij en ik moet zeggen dat ik zo'n cleandesk-policy een heel goed punt zou vinden. Ik weet niet hoe dat in andere vakgebieden is, maar bij economisch onderzoek wordt er nog wel eens gebruik gemaakt van vertrouwelijke gegevens. Denk bijvoorbeeld aan microdata die van het CBS komt of data die bedrijven gratis ter beschikking stellen voor onderzoek.
Met dat soort data moet je zorgvuldig om gaan vind ik, maar de CD's/DVD's/USB-sticks met informatie liggen gewoon op het bureau van de docent waarvoor ik werk. Absurd natuurlijk, het gaat om privacygevoelige informatie en bij data die van bedrijven komt ook om concurrentiegevoelige informatie. Zodra je van je werkplek af bent moet je dat achter slot en grendel bewaren vind ik. Een schoonmaker zou die informatie zomaar mee kunnen nemen en dan zijn de gevolgen niet te overzien. Een cleandesk-policy is gewoon een teken van professionaliteit en niet van neoliberalisme.
quote:Messy desks in the office can actually lead employees to think more clearly, say researchers
• Being surrounded by mess forces people to 'simplify' thoughts
• People make clear, simple choices at messy desks
• Effect works less on liberals, who are less worried about mess
Ik heb 3 jaar met e-learning gewerkt toen ik nog cursussen gaf aan de "interne universiteit" van een grote multinational (en qua niveau zat het zeker op die hoogte). Aan de docentkant is het inderdaad prettig; je kan zien wie wat wanneer af heeft, je kan makkelijk reageren op vragen etc.quote:Op dinsdag 21 mei 2013 02:16 schreef Bram_van_Loon het volgende:
[..]
Ik ben een voorstander van e-learing, niet als een substituut voor het huidige onderwijs maar als een aanvulling op het huidige onderwijs. Ik heb op dit forum al twee keer een pleidooi hiervoor gehouden. Ik ben ervan overtuigd dat een deel van de studenten beter kan leren als hij op zijn eigen plaats op zijn eigen manier in zijn eigen tempo kan leren. Met goed geregistreerde videocolleges, goede hierbij behorende docuementen en websites kan dat worden gefaciliteerd. Met fora, die door de universiteiten zelf worden aangestuurd en die goede invoermogelijkheden bieden (plaatjes, formules (LaTeX?)) kunnen studenten snel geholpen worden door zowel andere studenten (goede oefening als het goede vragen zijn) als docenten die er toezicht op houden dat sudenten niet verkeerde informatie krijgen. Practica kunnen virtueel worden voorbereid, zo kan je bijv. prima een virtuele oscilloscoop en virtuele schakelingen gebruiken.
Ik zie een dergelijk systeem dus best wel zitten onder de voorwaarde dat de toetsing goed verloopt en dat studenten ook de kans krijgen om elkaar te ontmoeten op de universiteiten, met echte apparatuur practica te doen etc.
Ik denk dat vooral de integratie van hoogwaardige e-learning en het leren IRL een uitdaging wordt. Een toetsing zal altijd IRL moeten plaatsvinden, anders weet je niet wie die toets maakt en welke hulpmiddelen hij daar wel en niet bij gebruikt en zal het diploma dus veel minder waarde hebben voor de werkgevers bij wie je gaat solliciteren. Een extra voordeel van e-learning zou zijn dat het mogelijk wordt om veel meer studenten op het hoogste niveau examens te laten maken aangezien enkel de deskundigheid van de docent dit limiteert. Iedere student kan zich immers zelfstandig voorbereiden op die toetsen.
De universitaire wereld is enorm conservatief. Al die oude bokken gaan zich echt niet zo maar gewonnen geven.quote:Op dinsdag 21 mei 2013 05:50 schreef El_Matador het volgende:
En zoals het idee van Lyrebird klinkt, lijkt me het eerder wel een vervanging voor echte docenten. Een perfecte integratie lijkt leuk, maar is vrij onhaalbaar. Mede omdat veel docenten en profs (Lyrebird is natuurlijk een jonge uitzondering) volkomen digibeet zijn en die ontwikkelingen helemaal niet kunnen bijhouden.
Het concept is leuk en mits goed toegepast nuttig. Maar het is verre van een wondermiddel.
Nee, dan kunnen ze een online cursusje voor een diplomaatje makkelijk betalen. Dat is niet hetzelfde.quote:Op dinsdag 21 mei 2013 02:54 schreef Lyrebird het volgende:
[..]
Je spant het paard achter de wagen.
Dat Nederlandse universitaire onderwijs is peperduur, en mensen zijn niet meer in staat om meer dan 50% van hun inkomen af te staan aan de overheid om the happy few te laten freewheelen in het universitaire onderwijs. De belastingdruk is te hoog. Laat die studenten zelf voor hun studie betalen. Zij plukken er uiteindelijk ook de vruchten van. Als de kosten van een studie kunnen worden gedrukt, bijvoorbeeld met e-learning, dan kunnen studenten zo'n studie gemakkelijk zelf betalen.
Wat een dom gelul. Ik stel nou juist dat de samenleving geld moet steken in het universitair onderwijs omdat iedereen daar uiteindelijk van profiteert. Ik zeur niet over een paar die minder belasting betalen dan ze gekost hebben en dus te weinig zullen opleveren. Jij bent degene die ze wil dwingen een rendement op te leveren dat zelfs voor een simpele neoliberaal herkenbaar is.quote:Het feit dat je vindt dat "...Nederlands talent zich optimaal te helpen ontplooien zodat dat een optimale bijdrage gaat leveren aan de Nederlandse samenleving." - eng hoor. Volgens WS werken we niet voor ons zelf of onze familie, maar moeten we ons inzetten voor den Nederlandsche samenleving! De waarschuwing door von Hayek, dat de inmenging door de overheid uiteindelijk totThe road to serfdom zou leiden, kan niet beter geillustreerd worden.
Burgers willen altijd eerste rij zitten en daar is niks mis mee. Dit gaat om de vraag of ze eerste of tweede rij zitten om naar de Jostiband te kijken, of dat er zich een fraaier schouwspel voltrekt. Dat heeft het individu namelijk niet in zijn eentje in de hand, en de markt gaat dat ook niet voortbrengen. Dat heeft die in het verleden ook niet gedaan, die markt komt naar zijn aard alleen maar profiteren. Daar is niks mis mee zolang die zich maar beperkt tot het plukken van vruchten en niet in al zijn kortetermijnhebberigheid de fruitbomen opstookt.quote:Het mooie aan dit alles is dat de mensen die het allemaal zo goed weten en alles voor ons wensen te beslissen in de toekomst veel minder te zeggen zullen hebben. Mensen gaan met hun portomonee stemmen, en wat de Weltschmerzjes van deze wereld in hun oneindige wijsheid hebben besloten, het zal de burger worst wezen. Als de burger voor een dubbeltje op de eerste rij kan zitten met een Harvard diploma, dan doet die burger dat.
Het is dan ook een misvatting dat de waarde van het wetenschappelijk onderwijs bestaat in wat jij met je HBO-mentaliteit ervan weet te herkennen.quote:Ik heb al vaker aangegeven dat we veel te dramatisch doen over de toegevoegde waarde van een wetenschappelijke opleiding, zoals dat nu gebeurt. Dat kan ik zeggen, omdat ik met jonge wetenschappers en ingenieurs uit de hele wereld werk. Grootste klacht: ze hebben totaal geen voeling met de prakijk. De theorie waarmee ze zijn doodgegooid tijdens hun opleiding is niet verankerd in praktisch werk, en daardoor vervlogen. Ik zie liever VWOers die de methode van MIT volgen, waarbij ze experimenten doen + bijbehorende theorie studeren, ipv de theorie studeren en in het beste geval een bijbehorend kookboekexperiment doen, waar ze niets van leren.
Te kort.quote:Op dinsdag 21 mei 2013 07:52 schreef Oldie57 het volgende:
Het neoliberalisme leidt tot een handjevol steenrijke mensen en een verpauperde massa. Karl Marx heeft dus toch gelijk gekregen.
Je bent bekend met e-learning? Amerikaanse collega's die hun cursus online gedaan hebben, en nu CEO bij een bedrijf zijn, doen het niet af als een cursusje en een diplomaatje. Ik snap dat je daar op neerkijkt, omdat die mensen geld verdienen in het verfoeilijke bedrijfsleven. Je had waarschijnlijk liever gezien dat ze eerst samen met hun werkgever (whut, ze zijn hun eigen werkgever...) de tijd hadden genomen om uit te vogelen wat ze nou precies met die opleiding aan moesten.quote:Op dinsdag 21 mei 2013 07:30 schreef Weltschmerz het volgende:
[..]
Nee, dan kunnen ze een online cursusje voor een diplomaatje makkelijk betalen. Dat is niet hetzelfde.
Iedereen heeft precies kunnen lezen hoe jij er over denkt: The road to serfdom. Volgens jou zijn wij er om voor de overheid te werken (wat we nu al doen natuurlijk, als we tot ver in juli voor de overheid werken, voordat we iets voor onszelf op moeten bouwen). En dat moeten we natuurlijk vooral zo houden. Wee als mensen voor zichzelf gaan denken. Want berg je maar als dat kaartenhuis straks inzakt.quote:Wat een dom gelul. Ik stel nou juist dat de samenleving geld moet steken in het universitair onderwijs omdat iedereen daar uiteindelijk van profiteert. Ik zeur niet over een paar die minder belasting betalen dan ze gekost hebben en dus te weinig zullen opleveren. Jij bent degene die ze wil dwingen een rendement op te leveren dat zelfs voor een simpele neoliberaal herkenbaar is.
En laat me raden, er wordt een staatscommissie ingesteld die gaat bepalen wat wij fraai moeten vinden?quote:Burgers willen altijd eerste rij zitten en daar is niks mis mee. Dit gaat om de vraag of ze eerste of tweede rij zitten om naar de Jostiband te kijken, of dat er zich een fraaier schouwspel voltrekt. Dat heeft het individu namelijk niet in zijn eentje in de hand, en de markt gaat dat ook niet voortbrengen. Dat heeft die in het verleden ook niet gedaan, die markt komt naar zijn aard alleen maar profiteren. Daar is niks mis mee zolang die zich maar beperkt tot het plukken van vruchten en niet in al zijn kortetermijnhebberigheid de fruitbomen opstookt.
HBO-mentaliteit? Ik zou niet eens weten hoe het er heden ten dagen op het HBO aan toe gaat. Feit is dat topinstituten (Harvard, MIT, Yale, IU Kelley school of business, etc.) wel inzien dat er een enorm gat in de markt ligt, en daar op inspringen. Ze zijn waarschijnlijk minder conservatief dan dat jij bent.quote:Het is dan ook een misvatting dat de waarde van het wetenschappelijk onderwijs bestaat in wat jij met je HBO-mentaliteit ervan weet te herkennen.
Ik ben niet tegen online cursussen, maar daar is het wetenschappelijk onderwijs niet voor. Dat is er niet voor de kunst van het geld verdienen, daar is niks wetenschappelijks aan en het vereist ook niet hetzelfde talent. CEO's hebben ook helemaal niet de maatschappelijke relevantie die wetenschappelijk onderwijs vereist, het bedrijfsleven is heel zelfredzaam.quote:Op dinsdag 21 mei 2013 08:41 schreef Lyrebird het volgende:
[..]
Je bent bekend met e-learning? Amerikaanse collega's die hun cursus online gedaan hebben, en nu CEO bij een bedrijf zijn, doen het niet af als een cursusje en een diplomaatje. Ik snap dat je daar op neerkijkt, omdat die mensen geld verdienen in het verfoeilijke bedrijfsleven. Je had waarschijnlijk liever gezien dat ze eerst samen met hun werkgever (whut, ze zijn hun eigen werkgever...) de tijd hadden genomen om uit te vogelen wat ze nou precies met die opleiding aan moesten.
De een kan wat beter lezen dan de ander.quote:Iedereen heeft precies kunnen lezen hoe jij er over denkt: The road to serfdom.
Je bent nu je eigen gedroomde horigheid aan kapitaalverschaffers dan wel kapitaalgoochelaars op mij aan het projecteren. Ik ben hierin degene van de laissez faire terwijl jij redeneert als je vijfjarenplannen aan het maken bent.quote:Volgens jou zijn wij er om voor de overheid te werken (wat we nu al doen natuurlijk, als we tot ver in juli voor de overheid werken, voordat we iets voor onszelf op moeten bouwen). En dat moeten we natuurlijk vooral zo houden. Wee als mensen voor zichzelf gaan denken. Want berg je maar als dat kaartenhuis straks inzakt.
Nee, en er gaat ook geen commissie van winstoogmerk op korte termijn bepalen wat wij belangrijk moeten vinden.quote:En laat me raden, er wordt een staatscommissie ingesteld die gaat bepalen wat wij fraai moeten vinden?
De universiteit moet veel kleiner ja. Het beroepsonderwijs hoort er niet. Maar mensen als jij brengen de waarde van Newtons werk terug tot de verkoop van prisma's en newtonballetjes. Als het aan jou lag zou er pas priemgetallenonderzoek worden gedaan als er een encryptoprobleem is. Sorry jongens, de ontwikkelingen in digitale informatieoverdracht moeten even halt houden, want we moeten even zoeken naar wat wiskundig talent onder de mensen die een E-cursus technische bedrijfskunde hebben gedaan, die gaan 'we', wie dat ook mag zijn, een paar ton per jaar betalen om alsnog creatief te zijn en hun interesse achterna te lopen de komende 15 jaar, en dan kan de ICT-revolutie verder.quote:Universiteiten dateren uit een periode dat er nog niet eens inkomstenbelasting werd geheven. We kunnen echt terug naar die tijd, zodat ook de Bohr's en Fermi's van deze tijd weer een studie kunnen volgen, zonder dat ze ten onder sneeuwen in het massale geweld.
Je hebt ook niet de indruk gewekt het verschil te kunnen herkennen.quote:HBO-mentaliteit? Ik zou niet eens weten hoe het er heden ten dagen op het HBO aan toe gaat.
Prima, maar voor de innovaties van 2040, als de VVD eindelijk banenkampioen hoopt te worden, heb je nu mensen nodig die gaten in de kennis zien en daarop inspringen.quote:Feit is dat topinstituten (Harvard, MIT, Yale, IU Kelley school of business, etc.) wel inzien dat er een enorm gat in de markt ligt, en daar op inspringen. Ze zijn waarschijnlijk minder conservatief dan dat jij bent.
Je raakt een beetje van het padje, WS.quote:Op dinsdag 21 mei 2013 09:40 schreef Weltschmerz het volgende:
Als het aan jou lag zou er pas priemgetallenonderzoek worden gedaan als er een encryptoprobleem is. Sorry jongens, de ontwikkelingen in digitale informatieoverdracht moeten even halt houden, want we moeten even zoeken naar wat wiskundig talent onder de mensen die een E-cursus technische bedrijfskunde hebben gedaan, die gaan 'we', wie dat ook mag zijn, een paar ton per jaar betalen om alsnog creatief te zijn en hun interesse achterna te lopen de komende 15 jaar, en dan kan de ICT-revolutie verder.
Dat zou jij er graag in zien, dat is ondertussen wel duidelijk. Het neoliberale spook.quote:Dat is typisch neoliberaal, laten we iets nemen wat anderen vanuit een heel ander motief tot stand hebben gebracht, en dan leegtrekken voor ons eigen kortetermijngewin. Dat de volgende generatie R&D-ers dan geen wetenschappelijke kennis meer heeft om de technologische vooruitgang te voeden doet er niet toe, want ik heb mijn geld binnen.
Dat laat ik graag over aan de neutrale lezer hier.quote:Je hebt ook niet de indruk gewekt het verschil te kunnen herkennen.
En daar behoor jij zoals we hier met z'n allen lezen niet toe. Je wekt de indruk vernieuwingen zo hard mogelijk tegen te houden.quote:Prima, maar voor de innovaties van 2040, als de VVD eindelijk banenkampioen hoopt te worden, heb je nu mensen nodig die gaten in de kennis zien en daarop inspringen.
Een aantal waar ik iets op aan te merken heb:quote:Op dinsdag 21 mei 2013 02:54 schreef Lyrebird het volgende:
[..]
Je spant het paard achter de wagen.
Dat Nederlandse universitaire onderwijs is peperduur, en mensen zijn niet meer in staat om meer dan 50% van hun inkomen af te staan aan de overheid om the happy few te laten freewheelen in het universitaire onderwijs. De belastingdruk is te hoog. Laat die studenten zelf voor hun studie betalen. Zij plukken er uiteindelijk ook de vruchten van. Als de kosten van een studie kunnen worden gedrukt, bijvoorbeeld met e-learning, dan kunnen studenten zo'n studie gemakkelijk zelf betalen.
Het feit dat je vindt dat "...Nederlands talent zich optimaal te helpen ontplooien zodat dat een optimale bijdrage gaat leveren aan de Nederlandse samenleving." - eng hoor. Volgens WS werken we niet voor ons zelf of onze familie, maar moeten we ons inzetten voor den Nederlandsche samenleving! De waarschuwing door von Hayek, dat de inmenging door de overheid uiteindelijk totThe road to serfdom zou leiden, kan niet beter geillustreerd worden.
[..]
Het mooie aan dit alles is dat de mensen die het allemaal zo goed weten en alles voor ons wensen te beslissen in de toekomst veel minder te zeggen zullen hebben. Mensen gaan met hun portomonee stemmen, en wat de Weltschmerzjes van deze wereld in hun oneindige wijsheid hebben besloten, het zal de burger worst wezen. Als de burger voor een dubbeltje op de eerste rij kan zitten met een Harvard diploma, dan doet die burger dat.
Ik heb ook tijden achter de bar gestaan en in een dergelijke werkomgeving heeft een opleiding (anders dan mbo horeca) weinig toegevoegde waarde. Maar ik denk dat als je verder kijkt dan je eigen werksituatie de toegevoegde waarde van wetenschappelijk onderwijs al vrij snel te bedenken valt. Ik denk dat als je veel verschillende werkomgevingen met elkaar gaat vergelijken (leuk onderwerp voor wetenschappelijk onderzoek, zal vast ook al gedaan zijn) dat de meerwaarde van wetenschappelijk onderwijs ook zeer snel empirisch onderbouwd kan worden.quote:Ik heb al vaker aangegeven dat we veel te dramatisch doen over de toegevoegde waarde van een wetenschappelijke opleiding, zoals dat nu gebeurt. Dat kan ik zeggen, omdat ik met jonge wetenschappers en ingenieurs uit de hele wereld werk. Grootste klacht: ze hebben totaal geen voeling met de prakijk. De theorie waarmee ze zijn doodgegooid tijdens hun opleiding is niet verankerd in praktisch werk, en daardoor vervlogen. Ik zie liever VWOers die de methode van MIT volgen, waarbij ze experimenten doen + bijbehorende theorie studeren, ipv de theorie studeren en in het beste geval een bijbehorend kookboekexperiment doen, waar ze niets van leren.
Inderdaad een aardig lang stuk, maar het zijn ook een paar verschillende discussies die elkaar tegenkomen. Degene die naast mij zat dacht waarschijnlijk dat ik een proefschrift aan het aftikken was.quote:Op dinsdag 21 mei 2013 11:55 schreef Lyrebird het volgende:
Lang stuk, Ryon.
Nee, het moet geen cassettebandjesniveau worden, en nee het moet niet vrijblijvend zijn. Het moet niet k met p worden, zodat het voor iedereen duidelijk wordt dat het niks is.
Dat zou te gemakkelijk zijn.
Wat ik een beetje proef is, kijk Lyrebird, het gaat niet werken want dit en dit. Wij hebben studenten die deze taktiek tot levensmotto hebben gemaakt, maar als ze eenmaal bezig zijn, blijkt het plots wel te kunnen.
Waar een wil is, is een weg. En nogmaals, de Kelley School of Business en andere Amerikaanse topinstellingen hebben nu al al hun materiaal online staan, waardoor studenten niet meer op de campus hoeven te komen en in de avonduren kunnen studeren, zodat ze naast hun studie een baan kunnen hebben (the horror, geld verdienen).
Mijn insteek is ook online theorie + real life praktijk. Er zitten bepaalde aspecten aan het academische onderwijs die je niet in een online studie kunt verpakken. Maar die aspecten zijn MI beperkt. Een groot deel van de undergraduate jaren, het routinewerk, kun je MI zonder problemen in een online studie gieten. Het is een en en verhaal.
Je hebt gelijk dat het voor Harvard lucratief is om Harvard exclusief te houden. Maar dat neemt niet weg dat het segment onder Harvard, denk aan Penn State, Michigan, etc. die nu al gigantisch veel studenten hebben, er echt geen moeite mee zullen hebben om hun cursussen uit te breiden voor een grotere groep studenten. Er worden al dependences opgezet in India en China. Wat let ze om een dependence in Europa op te zetten?
Ja, wie wint krijgt een beker opgestuurd en mag volgende week in P&W komen om in discussie te gaan met Bussemaker (PvdA) en Dekker (VVD) over de invloed van het neoliberalisme op het hedendaagse hoger onderwijs. Mooi scriptie onderwerp trouwens, nu ik daar zo over nadenk.quote:
Je doet een beroep op status en macht: "en nu CEO bij een bedrijf zijn".quote:Op dinsdag 21 mei 2013 08:41 schreef Lyrebird het volgende:
[..]
Je bent bekend met e-learning? Amerikaanse collega's die hun cursus online gedaan hebben, en nu CEO bij een bedrijf zijn, doen het niet af als een cursusje en een diplomaatje. Ik snap dat je daar op neerkijkt, omdat die mensen geld verdienen in het verfoeilijke bedrijfsleven. Je had waarschijnlijk liever gezien dat ze eerst samen met hun werkgever (whut, ze zijn hun eigen werkgever...) de tijd hadden genomen om uit te vogelen wat ze nou precies met die opleiding aan moesten.
De wetenschap past niet in het marktmodel. Mensen denken dat het bedrijfsleven, in de vorm van de grootte multinationals, deze taak voor hun rekening nemen. Maar de topbedrijven opereren onder het niveau van goede universiteiten.quote:Iedereen heeft precies kunnen lezen hoe jij er over denkt: The road to serfdom. Volgens jou zijn wij er om voor de overheid te werken (wat we nu al doen natuurlijk, als we tot ver in juli voor de overheid werken, voordat we iets voor onszelf op moeten bouwen). En dat moeten we natuurlijk vooral zo houden. Wee als mensen voor zichzelf gaan denken. Want berg je maar als dat kaartenhuis straks inzakt.
In de tijd van Bohr en Fermi ging een wetenschapper niet voor een bedrijf werken. Men vond dat er in bedrijven geen ruimte was voor academische waarden. Als hedendaagse universiteiten worden gemodelleerd naar de praktijk en motieven van het bedrijfsleven, dan stelt men daarmee dat alles moet voldoen aan het marktmodel. Dit kenmerkt het arrogante en intolerante neoliberalisme; er is geen plaats voor het idee dat verschillende rollen vragen om verschillende benaderingen.quote:En laat me raden, er wordt een staatscommissie ingesteld die gaat bepalen wat wij fraai moeten vinden?
Universiteiten dateren uit een periode dat er nog niet eens inkomstenbelasting werd geheven. We kunnen echt terug naar die tijd, zodat ook de Bohr's en Fermi's van deze tijd weer een studie kunnen volgen, zonder dat ze ten onder sneeuwen in het massale geweld.
Gat in de marktquote:HBO-mentaliteit? Ik zou niet eens weten hoe het er heden ten dagen op het HBO aan toe gaat. Feit is dat topinstituten (Harvard, MIT, Yale, IU Kelley school of business, etc.) wel inzien dat er een enorm gat in de markt ligt, en daar op inspringen. Ze zijn waarschijnlijk minder conservatief dan dat jij bent.
Vroeger was het VWO gebaseerd op academische waarden. Het bedrijfsleven heeft een aanzienlijk aandeel in het aanpassen daarvan, omdat het niet voldeed aan hun idee van onderwijs gericht op praktische vaardigheden en kennis.quote:Op dinsdag 21 mei 2013 10:33 schreef Lyrebird het volgende:
[..]
Een van de problemen waar universiteiten tegenaan lopen is dat studenten steeds minder goed voorbereid binnenkomen. Moet je daar je duurbetaalde faculty aan opofferen? Zou het overbrengen van VWO-stof niet een stuk efficienter kunnen?
Een agressieve ideologie. Zoveel is wel heel duidelijk geworden.quote:Het neoliberale spook.
Lees het artikel op de bronsite zelf en het lezen wordt al veel aantrekkelijker dankzij de grotere letters, betere resolutie van de letters en de fatsoenlijke layout.quote:Op dinsdag 21 mei 2013 03:06 schreef Kowloon het volgende:
Interessant om te lezen ook. De OP vind ik te lang om te lezen () maar ik vind het goed als ook universiteiten gewoon kijken naar manieren om efficiënter met middelen om te gaan.
Wat ik wel slap vind is dat deze ontwikkeling al vele jaren speelt in andere segmenten van de samenleving, maar dat men pas protesteert als ze zelf aan de beurt zijn.quote:Rechtsfilosofe Dorien Pessers beaamt: ‘Wat je hier ziet is de drang tot disciplinering. Transparantie is het vriendelijke woord voor de wil controle over ons uit te oefenen.’
Ach, iedereen vult zelf in wat neoliberaal is en wat niet. Het is een vrij holle term.quote:Op dinsdag 21 mei 2013 13:09 schreef deelnemer het volgende:
Een agressieve ideologie. Zoveel is wel heel duidelijk geworden.
De overheid heeft te veel geld uitgegeven, de overheid heeft niet te veel geld uitgegeven aan het hoger (universitair) onderwijs.quote:Op dinsdag 21 mei 2013 03:13 schreef Kowloon het volgende:
[..]
Wat ook een probleem is van de Nederlandse universiteiten vind ik is dat zij zwaar leunen op de overheid. De gevolgen daarvan zijn nu goed te zien, de overheid heeft veel te veel geld uitgegeven en moet nu snel bezuinigen.
Daar is niets logisch aan! Op die posten is al zo lang zo veel bezuinigd, het zou dan ook logisch zijn geweest als de universiteiten wel eens zouden zijn ontzien. Ik raad je aan om toch eens dat artikel te lezen. Een passage uit het artikel: Met gevoel voor dramatiek concludeerde de oud-president van de Koninklijke Nederlandse Akademie der Wetenschappen, Frits van Oostrom: ‘Het academische lichaam is gedrogeerd met de bloeddoping van het moderne marktdenken.’ De marktlogica van zo hoog mogelijke opbrengsten tegen zo laag mogelijke kosten vertaalde zich op de universiteiten in het doel zo veel mogelijk studenten zo snel mogelijk aan een diploma te helpen. Het aantal studenten steeg van 160.000 in 2000 naar 245.000 nu, tegelijkertijd met een halvering van de uitgaven per student sinds de jaren tachtig. Dat regime kan niet zonder strakke beheers- en controlemechanismen, om het maximale uit de organisatie te persen. Om wille van de efficiency en de effectiviteit moet het academische werk zo veel mogelijk meetbaar en onderling vergelijkbaar worden gemaakt. Zo ontstaat als vanzelf een hiërarchische organisatie, met een steeds dikkere laag managers die aan de hand van hun metingen en vergelijkingen het ‘rendement’ van studies in de peiling houden.quote:En natuurlijk worden de posten onderwijs en onderzoek niet ontzien, wat overigens volkomen begrijpelijk is.
Waar baseer jij jouw stelling op dat bedrijven meer gaan investeren in universiteiten op het moment dat de overheid zich terugtrekt? Ik denk niet dat het zo werkt. Als ik even naar mijn eigen universiteitje kijk, die heeft de inkomsten van de bedrijven al jarenlang fors doen toenemen, zelfs met die enorme forse drievoudige bezuiniging (primair, secundair en aardgasbaten) wist die universiteit meer geld te krijgen. Maar ja, die universiteit doet veel toegepast onderzoek. Daar is niets mis mee maar fundamenteel onderzoek is ook erg hard nodig.quote:Daarom vind ik dat Nederlandse universiteiten zich minder afhankelijk van de overheid moeten maken. Dat komt de continuïteit van het inkomen van de Nederlandse universiteiten ten goede omdat zij dan minder afhankelijk zijn van de grillen van de overheid. En dat schept weer ruimte voor de Nederlandse universiteiten om zich met onderwijs en onderzoek bezig te houden in plaats van de overheid te helpen met haar bezuinigingen.
Efficientie is een sleutel term. Er is niets mis met efficient je werk doen. Maar als een ander een efficient productiemodel ontwerpt, waarbinnen jij een radartje bent, dan wordt het al snel een ander verhaal.quote:Op dinsdag 21 mei 2013 13:55 schreef waht het volgende:
[..]
Ach, iedereen vult zelf in wat neoliberaal is en wat niet. Het is een vrij holle term.
Dat ben ik met je eens. Het is een term die zijn oorsprong kent in de politieke wetenschap om bepaalde liberale ideologische stromingen te duiden, maar in de praktijk eigenlijk met name gebruikt wordt om een (vanuit het perspectief van de auteur) negatieve ontwikkeling te verklaren, maar eigenlijk een containerbegrip is om alles aan te duiden dat met marktwerking en dergelijke te maken heeft. Ik heb op een VVD congres ook nooit iemand horen zeggen dat zij even lekker de neoliberaal willen gaan uithangen.quote:Op dinsdag 21 mei 2013 13:55 schreef waht het volgende:
[..]
Ach, iedereen vult zelf in wat neoliberaal is en wat niet. Het is een vrij holle term.
Ik verwacht daarom ook niet dat het de komende jaren gaat gebeuren maar het zou me niet verbazen als dit in de toekomst wel op grote schaal gaat plaatsvinden. Het heeft alleen maar voordelen als en slechts als het goed geïntegreerd wordt in de huidige universiteiten. Zelf studeer ik het best wanneer ik zelfstandig kan studeren in een rustige en comfortabele omgeving. Ik ben me er bewust van dat dit niet voor iedereen geldt en ik vind dan ook dat je als student moet kunnen kiezen voor het een of voor het ander. Ik zou het prima vinden als alle hoorcolleges en werkcolleges en een deel van de practica (wanneer mogelijk!) zouden worden vervangen door e-learning onder de voorwaarde dat er wel nog contactmomenten met de docenten zijn, via een gesofisticeerd forum en via inloopuren wanneer een schriftelijke uitleg even niet volstaat. Via dat e-learning kan je ook een soort van studiegroep ontwikkelen maar dan 1 waar alle studenten aan mee kunnen doen.quote:Op dinsdag 21 mei 2013 05:50 schreef El_Matador het volgende:
[..]
Ik heb 3 jaar met e-learning gewerkt toen ik nog cursussen gaf aan de "interne universiteit" van een grote multinational (en qua niveau zat het zeker op die hoogte). Aan de docentkant is het inderdaad prettig; je kan zien wie wat wanneer af heeft, je kan makkelijk reageren op vragen etc.
Echter, aan de leerlingkant vind ik het een crime. Heb zelf zo een cursus moeten volgen en het is niet mijn stijl. Ik heb menselijke interactie nodig en structuur. Ik kan me niet zolang concentreren als het niet hoeft. In een klaslokaal moet je wel. Achter je computer niet.
En zoals het idee van Lyrebird klinkt, lijkt me het eerder wel een vervanging voor echte docenten. Een perfecte integratie lijkt leuk, maar is vrij onhaalbaar. Mede omdat veel docenten en profs (Lyrebird is natuurlijk een jonge uitzondering) volkomen digibeet zijn en die ontwikkelingen helemaal niet kunnen bijhouden.
Wat schattig.quote:Op dinsdag 21 mei 2013 04:58 schreef Lyrebird het volgende:
(mevrouw Lyrebird begint meteen op te ruimen zodra ze bij mij op bezoek is)
Het is een term die critici gebruiken. VVD ers deze ideologie aanhangen, noemen zichzelf eerder libertariers. Maar de critici zijn het niet eens met de claim dat het pure vrijheid is. Het staat voor een vorm van liberalisme dat zich blind staart op het marktmodel. Het wordt ook gebruikt door hedendaagse economen, die dit platte marktmodel wel als een politieke ideologie herkennen.quote:Op dinsdag 21 mei 2013 14:08 schreef Ryon het volgende:
[..]
Dat ben ik met je eens. Het is een term die zijn oorsprong kent in de politieke wetenschap om bepaalde liberale ideologische stromingen te duiden, maar in de praktijk eigenlijk met name gebruikt wordt om een (vanuit het perspectief van de auteur) negatieve ontwikkeling te verklaren, maar eigenlijk een containerbegrip is om alles aan te duiden dat met marktwerking en dergelijke te maken heeft. Ik heb op een VVD congres ook nooit iemand horen zeggen dat zij even lekker de neoliberaal willen gaan uithangen.
Dat geloof ik best. Alleen geloof ik niet dat je enig idee hebt om welke kwaliteiten het gaat, laat staan hoe je die zou moeten bewaken. Je wekt zelfs niet de indruk daar ooit over nagedacht te hebben.quote:Op dinsdag 21 mei 2013 10:33 schreef Lyrebird het volgende:
[..]
Je raakt een beetje van het padje, WS.
Ik ben voor ophoging van het lesniveau naar MIT en Harvard niveau. Er is geen sprake van inleveren op kwaliteit, dat is wel het laatste wat ik wil.
Ik zou zorgen voor een wat dieper fundament, het gaat immers niet om hoeveel die opleiding de eerste werkgever oplevert.quote:Studenten zullen nog steeds een brede en gedegen basis krijgen. Dit soort programma's maken het juist gemakkelijker om meer kennis over te dragen binnen een kortere tijd, verankerd in een praktische omgeving. Nu gaat zoiets niet direct op voor een vakgebied als sterrenkunde, waar je moeilijk een sterrenstelsel in elkaar kunt zetten, maar voor EE, ME, Chemische technologie etc. zullen dit soort innovaties juist voor een bredere en stevigere basis zorgen.
Overbrengen van stof is maar een deel van opleiding, en een nog kleiner deel van vorming. Uiteraard zijn ze slecht voorbereid, meer dan de helft heeft immers niks te zoeken in het wetenschappelijk onderwijs. Het is nu omgedraaid, het VWO heeft nog een selecterende taak, de universiteit moet zoveel mogelijk leren ipv de eerste werkgever te helpen bij de selectie van personeel. Stel de eindtermen van het VWO zo vast dat slechts 5% van de scholieren het zou kunnen halen, en het probleem is al opgelost.quote:Een van de problemen waar universiteiten tegenaan lopen is dat studenten steeds minder goed voorbereid binnenkomen. Moet je daar je duurbetaalde faculty aan opofferen? Zou het overbrengen van VWO-stof niet een stuk efficienter kunnen?
Het is geen spook, ook jij geeft er blijk van die neoliberale oogkleppen maar wat graag op te zetten. En dan schijnt er toch wat licht langs, maar daarvoor sluit je wijselijk de ogen en daar ga je dus verder niet op in.quote:Dat zou jij er graag in zien, dat is ondertussen wel duidelijk. Het neoliberale spook.
Er zullen vast meer zijn die het nut ergens niet van inzien als het hen niet praktisch en kant en klaar voorgeschoteld wordt.quote:Dat laat ik graag over aan de neutrale lezer hier.
Ik ben helemaal niet tegen drastisch ingrepen, maar dan wel op de lijn die in de jaren 80 is ingezet en nu wordt vervolmaakt met neoliberale logica.quote:En daar behoor jij zoals we hier met z'n allen lezen niet toe. Je wekt de indruk vernieuwingen zo hard mogelijk tegen te houden.
Efficiëntie is al wat duidelijker ja. Ook privatisering, liberalisering en dergelijke termen kan ik mee inkomen, maar neoliberalisme zegt feitelijk niets zonder dat de auteur zijn versie definieert.quote:Op dinsdag 21 mei 2013 14:07 schreef deelnemer het volgende:
[..]
Efficientie is een sleutel term. Er is niets mis met efficient je werk doen. Maar als een ander een efficient productiemodel ontwerpt, waarbinnen jij een radartje bent, dan wordt het al snel een ander verhaal.
Efficientie is het enige dat een manager behoort te doen, omdat de de koers bepaald wordt door de collectieve vraag. Deze efficientie cultus is mensonterend.
Samen met een altijd andere begrippen, zoals vrijheid, rationaliteit, marktwerking is een ideologisch model geformuleerd. Het marktmodel is het hedendaagse samenlevingsmodel en dat is even reeel als het communisme een ideologie als een ideologie te zien. Alles wordt gerechtvaardigd op grond van de terminologie van dit model, zelfs als het niet eens aan de marktlogica voldoet.
Geen enkele politieke stroming is scherp gedefinieerd. Zeker niet in de hoogtij dagen van zo'n beweging daar men het aanziet voor de realiteit zelf.quote:Op dinsdag 21 mei 2013 14:24 schreef waht het volgende:
[..]
Efficiëntie is al wat duidelijker ja. Ook privatisering, liberalisering en dergelijke termen kan ik mee inkomen, maar neoliberalisme zegt feitelijk niets zonder dat de auteur zijn versie definieert.
Dat geldt voor iedere ideologische beweging. Het machtsstreven in onze tijd verschuilt zich achter het marktmodel.quote:Overigens hoef ik waarschijnlijk niet mee te delen dat bepaalde partijen de genoemde zaken nastreven niet uit ideologie maar uit puur eigen belang.
Je probeert me in een hoek te drukken waar ik helemaal niet wil zijn.quote:Op dinsdag 21 mei 2013 12:19 schreef Ryon het volgende:
Nu doe jij de suggestie om deze lijn door te trekken naar al het universitair onderwijs. Een suggestie die ook in het stuk van de Groene Amsterdammer terug komt (waarom een werkgroep houden als het ook als weblecture kan?). Een suggestie die ik niet als realistisch beschouw, juist omdat het reguliere hoger onderwijs een belangrijke taak vervult die het alternatief (voor het gemak LOI genoemd) niet kan bieden. Ik deel de mening van de auteur van het essay dat het gevaarlijk is als men vanuit een bezuinigingsstandpunt dergelijke veranderingen zou proberen te forceren. Dan tref je het academisch onderwijs in haar fundament, maak je er een beroepsgericht onderwijs van (wat momenteel al 90% van het wereldwijde onderwijs beslaat, daar is dus al genoeg aanbod van) en doe je alle voordelen van de wetenschappelijke vorming teniet.
Het is wel goed met je WS. Wat heb je zelf ook al weer gestudeerd?quote:
tig voorbeelden dat het meer kwaad dan goed doet, en nog zijn er lieden die er de heilige graal in zien.quote:Op dinsdag 21 mei 2013 13:09 schreef deelnemer het volgende:
Een agressieve ideologie. Zoveel is wel heel duidelijk geworden.
Dat is specialisatie. Theorie, experiment en toepassing zijn uit elkaar gegroeid en eigen specialismen geworden. Het is prima om te waken dat dit niet teveel uit elkaar groeit. Maar dat is niet hetzelfde als fundamenteel onderzoek in een marktmodel proppen.quote:Op dinsdag 21 mei 2013 15:01 schreef Lyrebird het volgende:
[..]
Je probeert me in een hoek te drukken waar ik helemaal niet wil zijn.
Mijn motiviatie is niet om het academisch onderwijs om te vormen in beroepsonderwijs. Het grote probleem dat ik waarneem, is dat studenten worden doodgegooid met theorie, zonder dat ze die theorie in de praktijk kunnen verankeren, waardoor die theorie vervliegt. Dat betekent niet, en ik snap niet waar je dat iedere keer vandaan haalt, dat ik het academisch onderwijs om zou willen vormen in beroepsonderwijs. Die verankering zorgt voor een betere absorptie van de stof. Ik heb met alumni van MIT samengewerkt die hoog opgeven van de methode die ik beschrijf, die al zo'n 20 jaar wordt toegepast. Dit zijn geen HBOers, maar professoren van topuniversiteiten. Je handen vies maken is niet iets om je voor te schamen, het helpt om de theorie beter te absorberen.
Een reactie op een ideologische trend, waar ik zelf de nadelige gevolgen van heb ondergaan. Net zoals Hayek het boek "The road to sefdom" heeft geschreven, als een reactie op de ideologieen uit zijn tijd.quote:Op dinsdag 21 mei 2013 15:36 schreef El_Matador het volgende:
Deelnemer koestert een blinde haat voor alles wat efficient, markt en liberaal is. Een weinig wetenschappelijke houding in nota bene dit topic.
Volgens mij ondervind je gevolgen en onderga je ze niet, maar goed.quote:Op dinsdag 21 mei 2013 15:40 schreef deelnemer het volgende:
[..]
Een reactie op een ideologische trend, waar ik zelf de nadelige gevolgen van heb ondergaan.
QED.quote:Het afweren van alle kritiek door de marktgelovers is dan weer ingegeven door hun eigen heilsvisioenen.
Het opent je ogen. Van daaruit kijk je eens goed om je heen. Dat is een hele normale manier van bewustwording.quote:Op dinsdag 21 mei 2013 15:45 schreef El_Matador het volgende:
[..]
Volgens mij ondervind je gevolgen en onderga je ze niet, maar goed.
Maar dat is toch echt geen argument. Als je zelf ergens nadelig door wordt beinvloed, is de hele "ideologie" (efficientie als ideologie heeft in het Westen zeer duidelijke voordelen opgeleverd. Als je buiten dat Westen gaat kijken, realiseer je je dat des te meer) dus fout?
20 jaar geleden ben ik in het bedrijfsleven gaan werken. Juist mijn ervaringen daar hebben mijn ogen geopend.quote:Je voldoet prima aan het beeld van de stoicijnse academicus die slechts zijn eigen vakgebiedje als een fort beschermt en niets wil weten van vernieuwing, meer efficientie in het werk, of eens kijken wat er buiten de muren van de wanordelijke kamer plaatsvindt.
Beide hebben een eigen cultuur. Iedere cultuur, de arbeiderscultuur, het zakenleven, de academia, etc heeft eigen waarden, overtuigingen en aspiraties. Het bedrijfsleven is daarop geen uitzondering. De ene mens deelt deze en voelt zich er als een vis in het water, de ander niet en loopt er met zijn ziel onder de arm rond. Mijn bezwaar is dat het bedrijfsleven overal zijn overtuigingen opdringt en doet alsof het marktmodel volstrekt neuraal is, het past iedere menselijke activiteit in gelijke mate.quote:Een van de redenen voor mij om me verre te houden van de academische wereld. Een grotere concurrentie en nepotisme vind je in het bedrijfsleven echt niet.
Dat is een positie waar je jezelf in hebt gemanoeuvreerd door eerder te stellen het gehele hoger onderwijs te willen afschaffen en direct te betrekken in het bedrijfsleven. Beroepsgerichter dan dat krijg je het niet, althans ik kan mij geen voorstelling erbij maken. Vandaar dat ik het nu aanhaal.quote:Op dinsdag 21 mei 2013 15:01 schreef Lyrebird het volgende:
[..]
Je probeert me in een hoek te drukken waar ik helemaal niet wil zijn.
Mijn motiviatie is niet om het academisch onderwijs om te vormen in beroepsonderwijs. Het grote probleem dat ik waarneem, is dat studenten worden doodgegooid met theorie, zonder dat ze die theorie in de praktijk kunnen verankeren, waardoor die theorie vervliegt. Dat betekent niet, en ik snap niet waar je dat iedere keer vandaan haalt, dat ik het academisch onderwijs om zou willen vormen in beroepsonderwijs. Die verankering zorgt voor een betere absorptie van de stof. Ik heb met alumni van MIT samengewerkt die hoog opgeven van de methode die ik beschrijf, die al zo'n 20 jaar wordt toegepast. Dit zijn geen HBOers, maar professoren van topuniversiteiten. Je handen vies maken is niet iets om je voor te schamen, het helpt om de theorie beter te absorberen.
In denk dat de blindheid voor de mate waarin het marktmodel voor vele mensen nadelen heeft, er toe leidt dat deze beweging in diskrediet raakt.quote:
kan je toch echt niet menen. Er is niets wetenschappelijks aan het HBO, een van de slechtste onderdelen van het toch al niet zo hoogstaande Nederlandse onderwijs (meer; door de linkse gedachte dat "niemand buiten de boot mag vallen" worden de normen consequent naar beneden bijgeschroefd). Het niveau is treurig te noemen.quote:De koppeling van wetenschap en praktijk vindt men namelijk nadrukkelijk terug in het hbo onderwijs
Je hebt de pretentie dat je argumenten hebt alweer aan de wilgen gehangen zie ik.quote:Op dinsdag 21 mei 2013 15:04 schreef Lyrebird het volgende:
[..]
Het is wel goed met je WS. Wat heb je zelf ook al weer gestudeerd?
Voor een wetenschapper is er geen afgerond wetenschappelijk model. Het leren van theorieen, is slechts de basis om deze verder te ontwikkelen. Het gaat dan vooral om dwars door modellen heen te leren kijken. Te zien hoe aannamen doorwerken in de theorie. Gevoel te ontwikkelen voor het modelleren zelf, in samenhang met experimenten. Waarop berusten de aannamen? Zijn er alternatieve gezichtspunten? Pas dan wordt wetenschap wat het is, een spel van ideeen en het ontwikkelen van theorieen met een grote verklarende waarde, gekwantificeerd en toetsbaar.quote:Op dinsdag 21 mei 2013 16:19 schreef Ryon het volgende:
Pas veel later (toen ik alle theoretische colleges had gehad) kwam ik er achter dat het praktijkmodel een afgeleide is van het wetenschappelijke model.
Ja, dat is inderdaad de essentie. Het model dat men in de praktijk gebruikt is een kant en klaar model (met een eigen handleiding). Precies hetgeen aangeleerd wordt op de hbo studies die zich op dit onderwerp richten (waar ik toevallig een aantal handboeken van heb). De stof die op het hbo gedoceerd wordt vormt ook een vrij afgebakend geheel. Door hard te studeren ken je op een gegeven moment alle ins- en outs van het te hanteren model en weet je hoe je deze moet toepassen. Erg nuttig, lekker praktisch ook. Maar je hebt niet de gereedschappen gekregen om een eigen variant te maken.quote:Op dinsdag 21 mei 2013 16:33 schreef deelnemer het volgende:
[..]
Voor een wetenschapper is er geen afgerond wetenschappelijk model. Het leren van theorieen, is slechts de basis om deze verder te ontwikkelen. Het gaat dan vooral om dwars door modellen heen te leren kijken. Te zien hoe aannamen doorwerken in de theorie. Gevoel te ontwikkelen voor het modelleren zelf, in samenhang met experimenten. Waarop berusten de aannamen? Zijn er alternatieve gezichtspunten? Pas dan wordt wetenschap wat het is, een spel van ideeen en het ontwikkelen van theorieen met een grote verklarende waarde, gekwantificeerd en toetsbaar.
In het bedrijfsleven mag dat vaak niet. Je wordt geacht de waarheid te slikken zoals deze wordt opgelepeld. Alleen binnen deze context mag je bijdrage leveren. Daar krijg je dan geld voor, zodat het je vervuld van plezier.
Jij maakt m.i. een paar verkeerde aannames. Bedrijven als de LOI en ook organisaties als de OU zijn op geen enkele wijze te vergelijken met universiteite. Ze hebben niet de meest deskundige mensen van het land in dienst, ze hebben geen onderzoekers in dienst, ze huren slechts deskundige mensen in om het materiaal samen te stellen en examens af te nemen. Het probleem is niet zo zeer dat het afstandsonderwijs is, het probleem is dat het onderwijsaanbod zeer beperkt is (probeer maar eens wiskunde op niveau te studeren bij de LOI of zelfs de OU) en dat het onderwijs incompleet is: geen practica, praktische opdrachten etc.quote:Op dinsdag 21 mei 2013 11:23 schreef Ryon het volgende:
Over dat e-learning en web lectures: het wordt nu (ook in Nederland) gedaan alsof dat de toekomst is van het onderwijs. Ironisch genoeg bestaat het al sinds 1928 in Nederland en is het al lang ingeburgerd. Vroeger bestelde men bij de LOI een cursus boekhouden op cassetebasis (de les was opgenomen), nu kan men al een kleine tien jaar via de LOI en gelijke instituten inloggen in een digitale leeromgeving, online met medestudenten in contact komen en webcolleges volgen en tentamens maken.
Zal de LOI (als commerciele partij) het reguliere onderwijs in Nederland geheel overbodig maken? Nee, dan had dat het wel gedaan. Is het een groot links complot om docenten nog een baan te geven dat het nog niet gebeurd is? Ook niet, klaarblijkelijk zijn er goede redenen waarom zowel studenten als docenten als werkgevers de voorkeur geven aan het reguliere onderwijs ten opzichte van het afstandsonderwijs. Als je hier uitgebreid studie naar zou doen (ik denk dat het ook al gedaan is) dan zou je denk ik een vrij complete lijst aan factoren bij elkaar kunnen brengen wat het afstandsonderwijs mist ten opzichte van het reguliere onderwijs. Ik zelf denk (op basis van mijn eigen academische ervaringen) dat sociale element (het netwerk element) een van de belangrijkste is. Academisch onderwijs is in tegenstelling tot hbo onderwijs niet afgebakend, maar ook continu in beweging. Van studenten wordt verwacht daar een actieve rol in mee te spelen. Mijn werkgroepen bestonden/bestaan zonder uitzondering uit discussie colleges, niet uit huiswerkbesprekingen.
Zie ik het de komende 10 jaar gebeuren? Nee. Acht ik het mogelijk dat zo'n systeem op termijn wordt ingevoerd? Ja, de voordelen zijn erg groot. Niet iedereen kan aan Harvard studeren maar het zou wel mogelijk zijn om iedereen de kans te geven om zich op elk theoretisch niveau te meten met de Harvard-studenten, MIT-studenten, Cambridge-studenten en IC-studenten. Dat kan via e-learning en het maken van examens onder toezicht van een respectabele, zij het "provinciale", universiteit. Op die manier kunnen ook de mensen die de pech hebben niet aan een van de weinige topuniversiteiten te studeren zichzelf bewijzen en via die harde bewijzen die zwart en wit op papier staan direct op het hoogste niveau concurreren, later tijdens hun opleiding of na het afstuderen.quote:Derde punt: het is erg utopisch gedacht dat het onderwijs van Harvard in de (nabije) toekomst voor elke wereldburger even toegankelijk zal worden. Ik vind het een mooie gedachte, maar niet een die getuigt van een realistisch wereldbeeld of waar wij actief op zouden moeten anticiperen. Ik merk bij jonge politicologie studenten ook vaak dergelijke wensgedachtes (het zou zus en zo moeten zijn want dit en dat), maar die gaan dan een stap te ver.
Het gaat om het papiertje, die wortel hebben mensen nodig. Het lijkt me evident dat een geprint certificaatje niet volstaat, mensen willen een officiëel papier krijgen waar ze echt wat mee kunnen.quote:Slechts een zeer beperkt aantal studenten (ik geloof dat uit een recente studie bleek dat het om 2% ging) maakt de gehele course ook echt af. De meeste studenten verliezen al snel weer hun interesse.
Er schijnt ook een commerciëel belang achter te zitten maar de details zou ik zelf even moet opzoeken (klok-klepel). Er zijn nogal wat artikelen geschreven over dit fenomeen.quote:Wat duidelijk naar voren komt is dat deze open courses momenteel aangeboden worden vanuit een publicitair en idealistisch uitgangspunt.
Hoe amusant ook, op een gegeven moment wordt een cliché saai.quote:Op dinsdag 21 mei 2013 16:19 schreef Ryon het volgende:
Voordat wij in een discussie verzanden wat nou precies wetenschap is (snel kortgesloten: alleen wiskunde is wetenschappelijk, de rest is een praktische toepassing daarvan. Jaja, daar is een beroemd plaatje voor).
Dan komt erg dicht in de buurt van het stellen dat alle bètaopleidingen niet op een universiteit thuis horen.quote:De koppeling van wetenschap en praktijk vindt men namelijk nadrukkelijk terug in het hbo onderwijs
Stop de persen, wij zijn het sterk met elkaar eens in deze draad. Links als dat ik mag zijn, ik ben een voorstander van sterk gediferentiëerd onderwijs omdat iedereen zich dan optimaal kan ontwikkelen. Stapelen? Ja, maar zonder daarom het niveau te verlagen!quote:Op dinsdag 21 mei 2013 16:06 schreef El_Matador het volgende:
Er is niets wetenschappelijks aan het HBO, een van de slechtste onderdelen van het toch al niet zo hoogstaande Nederlandse onderwijs (meer; door de linkse gedachte dat "niemand buiten de boot mag vallen" worden de normen consequent naar beneden bijgeschroefd). Het niveau is treurig te noemen.
Aan mijn universiteit is het juist populair om met een onderzoek bij het bedrijfsleven af te studeren. Gemiddeld is het cijfer wat hoger, dat helpt misschien ook wel om studenten te motiveren om bij een bedrijf onderzoek te doen voor hun thesis. We moeten er wel voor waken dat de fundamentele wetenschap niet in het gedrang komt, ook die moet goed worden gefinancierd.quote:Ik ben juist voor een enorme intensivering van de samenwerking tussen universiteit en bedrijfsleven. Ik weet nog dat ik de eerste in 5 jaar was die zijn afstudeerstage deed bij een bedrijf dat zo'n 30% van de afgestudeerden op onze faculteit aantrok. De houding van de uni destijds was; "wij leiden jou op tot academicus, niet voor het bedrijfsleven, waar we NIETS mee te maken willen hebben". Inmiddels is die archaische onzin gelukkig grotendeels de deur uit, maar nog steeds kan de universiteit leren van de praktijk (bedrijven) en de bedrijven van een academische werkmethode.
Het levert tevens investeringen op in een noodlijdende sector die voor overheden onbetaalbaar is geworden.
Met alle respect, zoals het nu gebeurt is nog veel te amateuristich. De registratie is pover: lage-resolutie beelden, slechte geluidskwaliteit, slecht beeld. Videocolleges zijn vaak/meestal ook niet up to date. Videocolleges is slechts 1 component van e-learning, het gaat om veel meer dan dat. Het gaat om het handig gebruik maken van de middelen die het internet wel biedt en die papier niet biedt (animaties, interactie, automatisatie), het gaat om het online aanreiken van alle stof, het gaat om het online aanreiken van professionele uitwerkingen (zelfcontrole!), het gaat om het online aanbieden van antwoorden aan de studenten.quote:Op dinsdag 21 mei 2013 13:09 schreef Skjor het volgende:
Ik ben het wel eens met Ryon m.b.t. zijn opmerking over web lectures.
Ik werk bij de VU (nog niet op een flex-plek) als UD bij een grote bachelor. Voor de vakken die meer dan 200 (meen ik) studenten trekken worden de hoorcolleges opgenomen zodat studenten ze thuis terug kunnen kijken. Die online colleges worden gepresenteerd als een service naar de student, maar het is natuurlijk ook gewoon een kostenbesparing: we hebben vakken die zo groot zijn dat niet iedereen in een zaal past.
Dat ligt natuurlijk vooral aan de organisatie, die gebrekkig is wegens een gebrek aan geld. Organiseer voldoende uren waarin studenten oefeningen maken terwijl er tig docenten en assistenten beschikbaar zijn voor vragen, naar gelang de behoefte kan je meer klassikaal werken of meer individueel werken. Organiseer inloopuren. ...quote:Voor de studenten lijkt online colleges volgen fantastisch: je kunt zelf plannen waar en wanneer je je colleges volgt. Maar nu we dit een paar jaar doen komt er ook wel een groot nadeel om de hoek kijken: onze studenten voelen zich geen onderdeel meer van de universiteit. Er komen steeds minder studenten naar de colleges omdat er geen noodzaak toe is. En dit ligt niet altijd aan de docenten, iedereen heeft er last van, ook de docenten die echt hoog scoren op de studentenevaluaties.
grote onzin dit. heb er zelf een tijd gestudeerd.quote:Op dinsdag 21 mei 2013 17:14 schreef Bram_van_Loon het volgende:
organisaties als de OU zijn op geen enkele wijze te vergelijken met universiteit.
Vraag liever eerst om verduidelijking alvorens je iemands woorden verkeerd interpreteert en kwaad reageert. Dan had ik jou uitgelegd waarom ik dit heb gesteld, wat om andere redenen is dan wat jij blijkbaar vermoedt. Ik heb een mogelijk niveauverschil voor eenzelfde opleiding er nog niet eens bij betrokken, dat liet ik in het midden bij deze stellingname.quote:Op dinsdag 21 mei 2013 17:58 schreef dawg het volgende:
[..]
grote onzin dit. heb er zelf een tijd gestudeerd.
"op geen enkele wijze" laat weinig tot geen ruimte over voor interpretatie natuurlijk. en ik ben niet kwaad, ik stel gewoon dat het grote onzin is.quote:Op dinsdag 21 mei 2013 18:03 schreef Bram_van_Loon het volgende:
[..]
Vraag liever eerst om verduidelijking alvorens je iemands woorden verkeerd interpreteert en kwaad reageert. Dan had ik jou uitgelegd waarom ik dit heb gesteld, wat om andere redenen is dan wat jij blijkbaar vermoedt. Ik heb een mogelijk niveauverschil voor eenzelfde opleiding er nog niet eens bij betrokken, dat liet ik in het midden bij deze stellingname.
Over het probleem wel, over de oplossingen niet.quote:Op dinsdag 21 mei 2013 17:25 schreef Bram_van_Loon het volgende:
[..]
Stop de persen, wij zijn het sterk met elkaar eens in deze draad.
Dat is een stokpaardje van je waar niets van klopt. Studeren is in Nederland ENORM toegankelijk. Iedereen met de academische capaciteiten kan studeren, dat is nu juist het mooie. Ja, beurzen worden wat teruggeschroefd en -eindelijk, ik vind het een goed idee- komt er een leenstelsel. Investeren in je eigen studie zonder het gratis te krijgen lijkt me naast de academische vooral een maatschappelijke vorming. Er bestaat niet zoiets als gratis.quote:in een periode waarin het onderwijs financiëel gezien zeker niet toegankelijker werd, integendeel.
Dat is management. De universiteit moet de zaken zo op orde hebben dat makkelijke "winsten" van grote hoorcolleges en samenwerkingsverbanden met het bedrijfsleven geinvesteerd worden in opleidingen die verliesgevend zijn (zoals filosofie uit de OP) en op andere vlakken, zoals fundamenteel onderzoek.quote:Aan mijn universiteit is het juist populair om met een onderzoek bij het bedrijfsleven af te studeren. Gemiddeld is het cijfer wat hoger, dat helpt misschien ook wel om studenten te motiveren om bij een bedrijf onderzoek te doen voor hun thesis. We moeten er wel voor waken dat de fundamentele wetenschap niet in het gedrang komt, ook die moet goed worden gefinancierd.
Het hangt helemaal van het soort opleiding af. je hebt gelijk dat Bram nogal krasse uitspraken doet (met name over het arbeidsleven NA de universiteit waar ie totaal geen weet van heeft -geeft niet, maar praat dan ook geen onzin- of over mensen die gewoon normaal kunnen functioneren als ze regelmatig een jointje roken) en met name omdat hij een technische betastudie doet.quote:Op dinsdag 21 mei 2013 18:17 schreef dawg het volgende:
en hoe kom je aan die wijsheid?
eigenlijk maakt het ook niet uit. gaat het topic niet over. ik vind het wel knap dat je dergelijke uitspraken doet terwijl je er zelf geen onderwijs hebt gevolgd. naar ik aanneem.
Je kent de kwaliteit van de web lectures aan de VU niet. (Niet dat de kwaliteit van de web lectures relevant was voor mijn verhaal, maar ik wil het toch even gezegd hebbenquote:Op dinsdag 21 mei 2013 17:41 schreef Bram_van_Loon het volgende:
[..]
Met alle respect, zoals het nu gebeurt is nog veel te amateuristich. De registratie is pover: lage-resolutie beelden, slechte geluidskwaliteit, slecht beeld. Videocolleges zijn vaak/meestal ook niet up to date. Videocolleges is slechts 1 component van e-learning, het gaat om veel meer dan dat. Het gaat om het handig gebruik maken van de middelen die het internet wel biedt en die papier niet biedt (animaties, interactie, automatisatie), het gaat om het online aanreiken van alle stof, het gaat om het online aanreiken van professionele uitwerkingen (zelfcontrole!), het gaat om het online aanbieden van antwoorden aan de studenten.
Tuurlijk, er zijn altijd dingen te verbeteren. Maar in mijn ervaring (en die van mijn collega's) dragen web lectures niet aan de sociale cohesie van de opleiding. En dat heeft zijn weerslag op de betrokkenheid en motivatie van de studenten. Overigens bekijk je het wel erg vanuit een beta-hoek. Op onze opleiding wordt er bijvoorbeeld niet gewerkt met student-assistenten en heeft het grootste deel van de vakken geen oefeningen met voorbeelduitwerking (uitgezonderd de wiskunde- en statistiekvakken).quote:Dat ligt natuurlijk vooral aan de organisatie, die gebrekkig is wegens een gebrek aan geld. Organiseer voldoende uren waarin studenten oefeningen maken terwijl er tig docenten en assistenten beschikbaar zijn voor vragen, naar gelang de behoefte kan je meer klassikaal werken of meer individueel werken. Organiseer inloopuren. ...
Als het toch eens zo makkelijk zou zijnquote:Iets over een servetberekening.
Jij begrijpt mij verkeerd doordat je mijn stelling niet interpreteert zoals ik het bedoel. Dat heb ik gedeeltelijk aan mezelf te wijten door het woord "integendeel" toe te voegen. Het punt is dat het percentage van de mensen die een van de opleidingen op het hoogste niveau volgt zeer fors is gestegen in een periode waarin het onderwijs financieel gezien niet toegankelijker is geworden.quote:Op dinsdag 21 mei 2013 18:50 schreef El_Matador het volgende:
Dat is een stokpaardje van je waar niets van klopt.
Jij noemt nu net die paar landen op, als ik de USA een land mag noemen, waar het studeren het duurst is. Noem Australië en Frankrijk nog en je hebt alle uitzondering gehad. In de rest van de wereld betaal je veel minder, waaronder Schotland, BelgIë, Denemarken, Duitsland en Zwitserland. In Zwitserland hebben ze met ETH een prima universiteit. Of dat het verschil met die paar uitoznderingen nu 25 000 of 26 000 Euro per jaar per student bedraagt, ter illustratie (de ordegrootte zal wel behoorlijk in de buurt liggen) dat maakt het verschil niet.quote:Ga eens kijken in de landen om ons heen of verder weg. Studeren aan een gemiddelde Amerikaanse, Canadese of Britse universiteit (vergelijkbaar met de meeste universiteiten/opleidingen in Nederland) is al bizar veel duurder dan je papiertje halen in Leiden, Utrecht, Delft, UvA of Groningen, in mijn ogen toch wel de betere universiteiten van Nederland al wisselt het niveau per opleiding erg.
Eens.quote:De universiteit moet de zaken zo op orde hebben dat makkelijke "winsten" van grote hoorcolleges en samenwerkingsverbanden met het bedrijfsleven geinvesteerd worden in opleidingen die verliesgevend zijn (zoals filosofie uit de OP) en op andere vlakken, zoals fundamenteel onderzoek.
Dat was precies mijn punt, ja. Dat en het feit dat veel bètaopleidingen er niet eens te volgen zijn (wiskunde bijv.).quote:Op dinsdag 21 mei 2013 19:03 schreef El_Matador het volgende:
Voor alfa- en gammastudies is de OU tot op zekere hoogte voor veel dingen geschikt, net als e-learning dat is. Voor de meeste betastudies (natuurkunde, scheikunde, geologie o.a.) is het geen optie omdat dat juist veel praktischer gerichte opleidingen zijn.
Sinds het rookverbod in overheidsgebouwen begin jaren negentig en het mondiger worden van de Nederlandse student is het eerst beeld natuurlijk een fictie. Het tweede beeld is wel zoals het er in werkgroepen aan toe gaat. Verschil tussen werkgroep en hoorcollege kom ik zo direct nog even op terug.quote:Op woensdag 22 mei 2013 07:06 schreef Lyrebird het volgende:
Na het lezen van de bijdragen in dit toch best interessante topic, krijg ik de indruk dat er een wat geromantiseerd beeld bestaat van het leren en lesgeven aan de universiteit. Dat is MI een links trekje: het gaat er niet om hoe het er in de praktijk aan toe gaat, men is verblind door hoe het zou moeten zijn.
Dat geromantiseerde beeld bestaat - chargerend - uit een professor die, onder het genot van een sigaar, van mening wisselt met studenten. De professor prikkelt de studenten om zelfstandig na te denken, doceert, geeft vlammende betogen terwijl de studenten ademloos toeluisteren en af en toe eerbiedig een vraag stellen. Na de les discussieren de studenten onderling over hun notities, stellen ze elkaar vragen en duiken in de bibliotheek om een bepaald onderwerp verder uit te werken.
Kijk, ik ben de eerste die zal toegeven dat een bachelor hoorcollege een grote verspilling van tijd is. In mijn eerste jaar ben ik er nog wel eens naar toe geweest - ik wist niet beter - maar daarna niet meer. De UvA zet al die dingen ook online, maar die bekijk ik ook niet tot nauwelijks. Eerst vond ik het nog wel prettig om thuis met een kop koffie en een sigaretje een docent een boek hardop voor te lezen, maar mijn concentratie was ook daar niet genoeg. Kom ik zo ook weer even op terug.quote:Vaak staat er iemand voor de klas die veel liever iets anders zou doen, die - chargerend - een boek heeft uitgekozen en daaruit voorleest. Lesgeven is 9 van de 10 keer eenrichtingsverkeer, met een pratend hoofd voor de klas en met studenten die na 5 minuten college af moeten haken omdat ze de draad kwijt zijn, die verveeld in de banken hangen. Die studenten zijn daarnaast niet vooruit te branden, omdat ze veel liever op FOK of in de kroeg rondhangen (waar ze wel actief met iets bezig kunnen zijn!). Een of twee dagen voor het tentamen wordt het boek doorgelezen, om met een krappe voldoende het vak af te ronden, en alle stof meteen weer te vergeten.
Het hoorcollege zal voor sommige mensen werken, maar ik ben van mening dat het gros van de studenten er niets aan heeft. Je kunt een hoorcollege MI veel beter in een e-learning omgeving geven, waarbij de student constant geprikkeld wordt om actief over de stof na te denken. Wat misschien mijn fout is geweest in dit topic, is dat ik geen goed voorbeeld kan geven van hoe e-learning er daadwerkelijk uitziet. Video's van een hoorcollege is geen e-learning. E-learning gaat veel verder. Ik heb zelf een online e-learning cursus gezien van iemand die "muziekles" gaf aan een Amerikaanse universiteit. Het gaat dan om zeer speciale muziekles voor studenten die een universitaire graad in de muziek willen halen. Daar zat zo veel verdieping in, met leesmateriaal dat veel verder ging dan het hoorcollege, waarbij de studenten vragen moesten beantwoorden en met elkaar in discussie moesten gaan over een bepaald onderwerp.
Hoe realistisch is het dat de gemiddelde student als die thuis zit met een kop koffie en ongeschoren achter zijn laptopje zit te skypen even betrokken is als deze aanwezig is op de locatie zelf?quote:De dame die deze cursus had gemaakt was geen sigaar aan het roken, maar studenten raakten zo betrokken dat je MI best wel een van een situatie zou kunnen spreken, zoals ik die beschreef in het begin van deze post.
Dat heeft niet te maken met e-learning vs regulier onderwijs, maar met grootschalig onderwijs vs kleinschaligonderwijs. Ironisch genoeg biedt e-learning juist de mogelijkheden om onderwijs nog veel grootschaliger te maken dan wat het nu is. Leuk dat elke wereldburger dan dus een Harvard diploma kan hebben, maar alle voordelen van kleinschalig academisch onderwijs wordt dan dus te niet gedaan.quote:Mijn ervaring is dat lesgeven niet anoniem moet zijn. Er moet een bepaalde band zijn tussen docent en student, waarbij een student niet anoniem weg kan duiken, maar de hete adem van de docent kan voelen. Waarbij die docent constant prikt om te zien of studenten meedeken. Hierdoor gaat de student op z'n tenen lopen. E-learning biedt die mogelijkheid, omdat een docent op ieder moment kan zien hoe ver studenten zijn. Niet pas na een half jaar bij een tentamen, maar iedere les.
Door Italie zwerven doet men juist niet tijdens het academisch jaar maar tijdens het reces. In burgertaal wordt dat ook wel vakantie genoemd. Hoewel het aan je culturele ontwikkeling ligt of je bij vakantie denkt aan jezelf vol laten lopen met Raki in een Zuid-Europese badplaats of het bezoeken van een Musea in een van de Noord-Italiaanse steden. Vanuit een Bourdieaans perspectief zou je daar de invloed van de academische vorming nog wel in terug kunnen zien.quote:Nu zullen Weltschmerz, Deelnemer en Ryon misschien stellen dat dit niet hetzelfde is als academische vorming. Want deze aanpak heeft verdacht veel overeenkomsten met een "neoliberaal" bedrijf. Alsof je nu al als student in een bedrijf werkt, met een baas. Academische vorming, dat is door Italie zwerven met een halflege fles wijn en een oud stuk stokbrood. Met voorbijgangers van mening wisselen, op zoek gaan naar je zelf, terwijl je schilderijen van Leonardo Da Vinci bewondert. Academische vorming, dat is een conferentie organiseren, professoren uitnodigen, mensen motiveren, je zelf ontplooien. Academische vorming, dat is vooral niet het quantificeren van hoe veel kennis een student heeft opgedaan. Want misschien hebben we hier te maken met een laatbloeier, en wie is de universiteit om die laatbloeier een strobreed in de weg te leggen?
Ja. En dat is dus precies waarom e-learning faalt ten opzichte van regulier onderwijs. Als je met een fles wijn onder de arm (enigszins ongemakkelijk) in het zonnetje zit te genieten heb je nauwelijks aandacht voor een Jan Doedel die even de implementatie van richtlijn 2001/83/EG wetenschappelijk komt duiden. De meeste studenten houden het al voor gezien al zij aan het 9gagen zijn tijdens het afluisteren van een webcollege. Dat werkt nu al niet en het biedt weinig hoop dat het in de toekomst wel zal werken.quote:E-learning biedt ongelofelijk veel vrijheid. Je kunt de cursus volgen waar en wanneer je wil.
In Italie, met een hele fles wijn onder je arm en een lekker stuk pizza.
Alleen hoorcolleges online zetten is geen e-learning. Een simpel voorbeeldje, bij e-learning zou je stukjes van die video afwisselen met oefeningen, na een uitleg over het oplossen van ... komt er een oefening, na die oefening een volgend stuk uitleg etc. Het interactieve element wat dankzij automatisatie mogelijk is moet benut worden.quote:Op dinsdag 21 mei 2013 20:39 schreef Skjor het volgende:
[..]
Je kent de kwaliteit van de web lectures aan de VU niet. (Niet dat de kwaliteit van de web lectures relevant was voor mijn verhaal, maar ik wil het toch even gezegd hebben). De resolutie is tegenwoordig prima. Als je het afkijkt kun je kiezen of je de slides groot maakt of het videobeeld. Ook op groot formaat ziet het videobeeld er nog prima uit. Als je doorskipt naar een volgende slide, skipt de video automatisch naar het juiste punt. Tijdens de opnames van web lectures is er een 'cameraman' aanwezig die mij constant volgt, waar ik ook heen loop. Daarnaast heb ik een microfoon die ervoor zorgt dat de kwaliteit van het geluid van een web lecture nog beter is dan in de zaal zelf. Kwaliteit van de web lectures is het probleem niet. Helaas kan ik het je ook niet laten zien omdat het afgeschermd staat.
[..]
Tuurlijk, er zijn altijd dingen te verbeteren. Maar in mijn ervaring (en die van mijn collega's) dragen web lectures niet aan de sociale cohesie van de opleiding. En dat heeft zijn weerslag op de betrokkenheid en motivatie van de studenten. Overigens bekijk je het wel erg vanuit een beta-hoek. Op onze opleiding wordt er bijvoorbeeld niet gewerkt met student-assistenten en heeft het grootste deel van de vakken geen oefeningen met voorbeelduitwerking (uitgezonderd de wiskunde- en statistiekvakken).
Begrijp me niet verkeerd, ik zie ook wel voordelen van web lectures (zeker ook voor de docent, het is immers veel leuker om aan 50 gemotiveerde studenten college te geven dan 50 gemotiveerde + 100 ongemotiveerde studenten). Maar er constateer op basis van mijn ervaringen dat er ook een heel groot nadeel aan zit voor de studenten. En ik betwijfel of die voordelen daar tegen op kunnen.
Het is een servetberekening die een A4 groot is. Goed genoeg om overtuigend te zijn dat die 6000-10000 Euro die de universiteit krijgt niet volledig aan het onderwijs wordt besteed. Ik kom uit op zo'n 2000 Euro voor een contactintensieve opleiding met 150 studenten en groepen 4 groepen per praktijkuur, ik heb alles meegerekend wat nodig is voor een universitaire opleiding (hoogleraren, docenten, assistenten, ruimte, verwarming, licht, bibliotheek, secretaresse, ...) en ik heb alle kosten aan de hoge kant ingeschat. Zolang de universiteiten weigeren om openheid van zaken te geven zal ik het met die servetberekening moeten doen en zo lang constateer ik dat een deel van het probleem is dat de universiteiten slechts een deel van het geld wat ze voor onderwijs krijgen daadwerkelijk aan onderwijs besteden.quote:Als het toch eens zo makkelijk zou zijn .
In mijn vorige post stelde het ook al, maar ik ben natuurlijk geen tegenstander van integratie van digitale mogelijkheden in het onderwijs. Momenteel wordt daar ook al veel gebruik van gemaakt. Het zal alleen nooit de kern kunnen vormen van het onderwijs, en dat wordt nu wel gesuggereerd.quote:Op dinsdag 21 mei 2013 17:14 schreef Bram_van_Loon het volgende:
[..]
Jij maakt m.i. een paar verkeerde aannames. Bedrijven als de LOI en ook organisaties als de OU zijn op geen enkele wijze te vergelijken met universiteite. Ze hebben niet de meest deskundige mensen van het land in dienst, ze hebben geen onderzoekers in dienst, ze huren slechts deskundige mensen in om het materiaal samen te stellen en examens af te nemen. Het probleem is niet zo zeer dat het afstandsonderwijs is, het probleem is dat het onderwijsaanbod zeer beperkt is (probeer maar eens wiskunde op niveau te studeren bij de LOI of zelfs de OU) en dat het onderwijs incompleet is: geen practica, praktische opdrachten etc.
Alleen daarom al is het werk van deze bedrijven niet te vergelijken met een opleiding aan een echte universiteit waarbij het theoretische deel grotendeels wordt vervangen door e-learning.
Wat deze bedrijven sinds 192* doen is niet te vergelijken met de mogelijkheden die er nu zijn. E-learning hoeft zeker niet in te houden dat het volledige onderwijs afstandsonderwijs is. Dat dat nu bij bedrijven zoals de LOI en de OU het geval is (m.u.v. examens in het geval van de OU) doet niet terzake. Wat Lyrebird en ik voor ogen hebben, zij het met op onderdelen een verschillende visie, is juist een integratie van e-learning in het gewone onderwijs. Ik heb al een paar keer eerder uitgelegd aan jou hoe ik het voor me zie: voor het theoretische deel kies je zelf hoe je de theorie verwerkt, voor het praktische deel en de examens moet je gewoon op de universiteit zelf zijn. Ik weet dat jij niet gelooft in het zelfstandig theorie verwerken, dat komt doordat jij een gamma-bias hebt. Jij denkt direct aan allerlei gammavakken waarvoor naar jouw mening (ik neem geen stelling in) discussie met andere studenten en docenten van wezenlijk belang is. Ik kan er maar beperkt over oordelen maar voor bètavakken geldt dat helemaal niet. Het kan zeker helpen om eens face to face met een docent te spreken over iets wat je onvolledig begrijpt maar iets is juist of iets is fout, als we even abstractie maken van details die er op PhD-niveau pas toe doen. Je moet natuurlijk wel af en toe een voorbehoud respecteren, bijv. het voorbehoud dat je niet Newtons wetten gebruikt voor het berekenen van de kinematica van radiogolven als een zeer secure timing belangrijk is. Dat maakt Newtons wetten niet minder juist.
Dat geloof ik ook niet. Het theoretisch niveau van de topinstituten ligt zo hoog omdat het geen afgebakende door iedereen over te nemen lesmethodes zijn. Anders zou de UvA (of de UU, die hebben meer geld) al modules kunnen overnemen van Amerikaanse universiteiten.quote:Zie ik het de komende 10 jaar gebeuren? Nee. Acht ik het mogelijk dat zo'n systeem op termijn wordt ingevoerd? Ja, de voordelen zijn erg groot. Niet iedereen kan aan Harvard studeren maar het zou wel mogelijk zijn om iedereen de kans te geven om zich op elk theoretisch niveau te meten met de Harvard-studenten, MIT-studenten, Cambridge-studenten en IC-studenten. Dat kan via e-learning en het maken van examens onder toezicht van een respectabele, zij het "provinciale", universiteit. Op die manier kunnen ook de mensen die de pech hebben niet aan een van de weinige topuniversiteiten te studeren zichzelf bewijzen en via die harde bewijzen die zwart en wit op papier staan direct op het hoogste niveau concurreren, later tijdens hun opleiding of na het afstuderen.
Dat ben ik met je eens. Mensen (ik ook niet) voelen niet snel de drang om zich intensief bezig te houden met zelfstudie als daar geen tastbaar resultaat tegenover staat. Ik heb zelf wel aardig wat zelfstudie gedaan puur voor de kennis, maar stiekem ook alleen maar omdat ik dat weer kon gebruiken voor een ander vak.quote:Het gaat om het papiertje, die wortel hebben mensen nodig. Het lijkt me evident dat een geprint certificaatje niet volstaat, mensen willen een officiëel papier krijgen waar ze echt wat mee kunnen.
Voor gamma-opleidingen zijn werkgroepen misschien essentieel, voor bètaopleidingen m.i. niet, al moet je vroeg of laat wel praktijkervaring opdoen. Nogmaals, ik wil geen opleiding die je volledig vanuit je huiskamer doet, ik wil een opleiding waarbij je vanuit je huiskamer alle hoorcolleges en werkcolleges krijgt, waarbij ik vanuit mijn huiskamer om hulp kan vragen aan de docenten en medestudenten wanneer ik vast zit bij een oefening of een stelling, waarbij ik vanuit mijn huiskamer kan oefenen. De praktische component kan in 1 dag per week op de universiteit worden afgehandeld. Dit in combinatie met inloopuren, zelfstudiegroepen (voor wie graag die sociale controle wil) etc.quote:Op woensdag 22 mei 2013 10:26 schreef Ryon het volgende:
Het heeft natuurlijk ook te maken met het type opleiding of vak of het wel of niet geschikt is voor elearning en afstandsonderwijs. Bachelor rechtsgeleerdheid is praktisch een LOI opleiding als je dat extensief (dus zonder werkgroepen) volgt. De UvA en de RUG bieden deze studie ook aan op een manier zoals jij dit voorstelt. Studenten kunnen thuis colleges volgen, de literatuur bestuderen en moeten op gezette tijden (paar keer per jaar) afreizen naar de universiteit om daar een aantal tentamens en practica te maken. Het is, in theorie en in de praktijk, mogelijk om een bachelor te halen zonder de universiteit zelf van binnen te hebben gezien aangezien tentamens worden afgenomen in een andere zaal.
Dit beeld herken ik in de verste verte niet.quote:Op woensdag 22 mei 2013 07:06 schreef Lyrebird het volgende:
Na het lezen van de bijdragen in dit toch best interessante topic, krijg ik de indruk dat er een wat geromantiseerd beeld bestaat van het leren en lesgeven aan de universiteit. Dat is MI een links trekje: het gaat er niet om hoe het er in de praktijk aan toe gaat, men is verblind door hoe het zou moeten zijn.
Dat geromantiseerde beeld bestaat - chargerend - uit een professor die, onder het genot van een sigaar, van mening wisselt met studenten. De professor prikkelt de studenten om zelfstandig na te denken, doceert, geeft vlammende betogen terwijl de studenten ademloos toeluisteren en af en toe eerbiedig een vraag stellen. Na de les discussieren de studenten onderling over hun notities, stellen ze elkaar vragen en duiken in de bibliotheek om een bepaald onderwerp verder uit te werken.
Dit beeld herken ik sterk! Nu ja, bij mijn opleiding kan je niet een voldoende halen op die manier maar buiten dat is het zoals het gaat.quote:Vaak staat er iemand voor de klas die veel liever iets anders zou doen, die - chargerend - een boek heeft uitgekozen en daaruit voorleest. Lesgeven is 9 van de 10 keer eenrichtingsverkeer, met een pratend hoofd voor de klas en met studenten die na 5 minuten college af moeten haken omdat ze de draad kwijt zijn, die verveeld in de banken hangen. Die studenten zijn daarnaast niet vooruit te branden, omdat ze veel liever op FOK of in de kroeg rondhangen (waar ze wel actief met iets bezig kunnen zijn!). Een of twee dagen voor het tentamen wordt het boek doorgelezen, om met een krappe voldoende het vak af te ronden, en alle stof meteen weer te vergeten.
Ik koester overigens geen blinde haat voor alles wat efficient, markt en liberaal is. Ik ben liberaal, werk efficient en heb op zich niets tegen een markt.quote:Op dinsdag 21 mei 2013 15:36 schreef El_Matador het volgende:
Deelnemer koestert een blinde haat voor alles wat efficient, markt en liberaal is. Een weinig wetenschappelijke houding in nota bene dit topic.
Dit is in commerciele bedrijven allang het gevalquote:Hans Radder zegt: ‘Het meest treurige is misschien wel dat je nog moet uitleggen dat je zó niet kunt werken.
De filosofen organiseerden zelf een enquête waaruit bleek dat de overgrote meerderheid niet in de glazen kooi wilde werken. Het college van bestuur verwaardigde zich niet te reageren. Radder: ‘Het heeft ons dit inrichtingsplan door de strot geduwd.’
Ze willen van ons grijze muizen maken die in een glazen kooi stilletjes hun werk doen.’ Rechtsfilosofe Dorien Pessers beaamt: ‘Wat je hier ziet is de drang tot disciplinering. Transparantie is het vriendelijke woord voor de wil controle over ons uit te oefenen.
Hier heb je niets meer in te brengen. Iedereen die er werkt doet het alleen nog voor het geld.quote:Op dinsdag 21 mei 2013 02:10 schreef deelnemer het volgende:
[..]
Welkom in de professionele wereld: http://www.artremis.com/article/ubs_trading_floor.html
Dat is gewoon een manier om te zeggen: ik win en jij verliest.quote:Op woensdag 22 mei 2013 11:57 schreef deelnemer het volgende:
Ze wijzen het superieur grijnzend van de hand en herhalen hun ideologische waarheden: alles is een keuze, de markt heeft altijd gelijk.
Het idee dat alles draait om winnen, is ook typisch aan het marktdenken. Alles is een competitie. De winnaar heeft gelijk.quote:Op woensdag 22 mei 2013 12:43 schreef waht het volgende:
[..]
Dat is gewoon een manier om te zeggen: ik win en jij verliest.
We snappen best dat de markt niet altijd geeft wat jij graag zou willen. Dat mensen nu mijn rust menen te moeten verstoren door in de trein te bellen over onbenullige dingen vind ik ook niet leuk. Moet ik daar dan de markt de schuld van geven? Zijn de producten die mensen graag willen zo een slechte indicator voor waar we met z'n allen aan zouden moeten werken?quote:Op woensdag 22 mei 2013 12:50 schreef deelnemer het volgende:
[..]
Het idee dat alles draai om winnen, is ook typisch aan het marktdenken. Alles is een competitie. De winnaar heeft gelijk.
Volgens het marktmodel moet je altijd handelen naar je eigen voordeel. Een discussie wordt dan een vorm van debating. Een wedstrijdje. Het gaat niet om een goede conclusie, maar om het argument te winnen.
Dit is ook weer een geromantiseerd beeld vind ik. Tijdens mijn studie Economie, een gammastudie, en dan vooral tijdens de master, heb ik ook essays geschreven met medestudenten onderzoek gedaan.quote:Op woensdag 22 mei 2013 10:12 schreef Ryon het volgende:
Gesuggereerd wordt dat hoorcolleges de kern vormen van het onderwijs, terwijl dit in de praktijk nauwelijks iets toevoegt. Het uren zitten ploeteren in de bibliotheek en het bijwonen van werkgroepen is daar waar de magic happens. Binnen gamma onderwijs is het schrijven van essays en met je medestudenten onderzoek doen toch wel waar het op neer komt. Dat hoorcolleges gestreamd worden is allemaal prima. Ik download de sheets wel.
Schijndilemma, jongens. Alleen overheid is niet goed voor een samenleving, alleen markt eveneens niet. Juist het model van een vrije markt die moet handelen in een speelveld waarvoor de overheid de spelregels heeft opgesteld werkt goed. Dan kom je dus op het NW-Europese model uit of het USA model, afhankelijk van wat voor consequenties je aanvaardt. Dat USA-model zou op de lange termijn wel eens nadeliger kunnen blijken te zijn. Zo hebben zij mede omdat ze nauwelijks accijnzen hieven op brandstof een groot probleem als op een gegeven moment de kosten van mobiliteit sterk stijgen t.g.v. het opgeraken van de fossiele brandstoffen en het duurder zijn van alternatieven. Laten we de discussie niet al te politiek maken en ons beperken tot wat voor de universiteiten wel en niet goed werkt.quote:Op woensdag 22 mei 2013 13:02 schreef Lyrebird het volgende:
[..]
We snappen best dat de markt niet altijd geeft wat jij graag zou willen. Dat mensen nu mijn rust menen te moeten verstoren door in de trein te bellen over onbenullige dingen vind ik ook niet leuk. Moet ik daar dan de markt de schuld van geven? Zijn de producten die mensen graag willen zo een slechte indicator voor waar we met z'n allen aan zouden moeten werken?
Het marktdenken zorgt er voor dat ook een uitkeringstrekker zich kan veroorloven om een smartphone te kopen: technologie die tien jaar geleden zelfs de allerrijksten niet hadden. Zonder markt hadden we nu nog met bakkelieten telefoons gezeten, waarvoor we de staats-PTT op onze blote knietjes mochten danken.
De voordelen van de markt wegen MI ruimschoots op tegen de nadelen.
Ik heb het dan ook nooit over e-learning gehad. Ik had het over het aanbieden van web lectures als alternatief voor het volgen van colleges op de universiteit.quote:Op woensdag 22 mei 2013 10:22 schreef Bram_van_Loon het volgende:
[..]
Alleen hoorcolleges online zetten is geen e-learning. Een simpel voorbeeldje, bij e-learning zou je stukjes van die video afwisselen met oefeningen, na een uitleg over het oplossen van ... komt er een oefening, na die oefening een volgend stuk uitleg etc. Het interactieve element wat dankzij automatisatie mogelijk is moet benut worden.
Sorry, maar dit is echt grote onzin. In 2003 hebben ze dit in Twente onderzocht. Ze vonden dat van 1996 tot 2001 de gemiddelde kosten per student waren gestegen van 5.716 tot 6.295. Dit is zonder de medische studies mee te rekenen. In 2012 heeft nrcnext aan een van de onderzoekers gevraagd om een grove update van die cijfers te maken:quote:Het is een servetberekening die een A4 groot is. Goed genoeg om overtuigend te zijn dat die 6000-10000 Euro die de universiteit krijgt niet volledig aan het onderwijs wordt besteed. Ik kom uit op zo'n 2000 Euro voor een contactintensieve opleiding met 150 studenten en groepen 4 groepen per praktijkuur, ik heb alles meegerekend wat nodig is voor een universitaire opleiding (hoogleraren, docenten, assistenten, ruimte, verwarming, licht, bibliotheek, secretaresse, ...) en ik heb alle kosten aan de hoge kant ingeschat. Zolang de universiteiten weigeren om openheid van zaken te geven zal ik het met die servetberekening moeten doen en zo lang constateer ik dat een deel van het probleem is dat de universiteiten slechts een deel van het geld wat ze voor onderwijs krijgen daadwerkelijk aan onderwijs besteden.
quote:Gemiddeld schat hij de jaarlijkse kosten per student per opleidingsrichting als volgt:
Bachelor:
Alfa/gamma: 5.500 – 8.000 euro
Bèta: 8.500 – 11.000 euro
Medicijnen: 10.000 – 20.000 euro
Master:
Alfa/gamma: 8.000 – 14.000 euro
Bèta: 10.000 – 18.000 euro
Medisch: 20.000 – 30.000 euro
http://www.nrcnext.nl/blog/2012/08/02/‘een-jaar-studeren-op-de-universiteit-kost-15-000-euro’/
Het marktfundamentalisme heeft geen plaats voor uitkeringen. Uitkeringstrekkers zijn luie mensen die bedonderd zijn om hun klauwen uit de mouwen te steken (één van de verkiezingsleuzen van de VVD). Uitkeringen zijn er omdat er een overheid is. Volgens "The road to serfdom" een fatale vergissing.quote:Op woensdag 22 mei 2013 13:02 schreef Lyrebird het volgende:
Het marktdenken zorgt er voor dat ook een uitkeringstrekker zich kan veroorloven om een smartphone te kopen: technologie die tien jaar geleden zelfs de allerrijksten niet hadden. Zonder markt hadden we nu nog met bakkelieten telefoons gezeten, waarvoor we de staats-PTT op onze blote knietjes mochten danken.
De 'markt' zelf is zelden het probleem, het is de falende toezichthouder die de marktspelers toestaat de boel te naaien. En op veel plekken werkt het inderdaad goed, ik denk echter continu aan de financiële sector van de VS. Een gedrocht in zoveel opzichten.quote:Op woensdag 22 mei 2013 13:02 schreef Lyrebird het volgende:
[..]
We snappen best dat de markt niet altijd geeft wat jij graag zou willen. Dat mensen nu mijn rust menen te moeten verstoren door in de trein te bellen over onbenullige dingen vind ik ook niet leuk. Moet ik daar dan de markt de schuld van geven? Zijn de producten die mensen graag willen zo een slechte indicator voor waar we met z'n allen aan zouden moeten werken?
Het marktdenken zorgt er voor dat ook een uitkeringstrekker zich kan veroorloven om een smartphone te kopen: technologie die tien jaar geleden zelfs de allerrijksten niet hadden. Zonder markt hadden we nu nog met bakkelieten telefoons gezeten, waarvoor we de staats-PTT op onze blote knietjes mochten danken.
De voordelen van de markt wegen MI ruimschoots op tegen de nadelen.
Daar ging het over in deze discussie.quote:Op woensdag 22 mei 2013 13:13 schreef Skjor het volgende:
[..]
Ik heb het dan ook nooit over e-learning gehad. Ik had het over het aanbieden van web lectures als alternatief voor het volgen van colleges op de universiteit.
Ik ken dit document, ik heb delen van het document gelezen en elke bladzijde bekeken. Het probleem met dit document is dat er nergens in dat document een specificatie van de kosten staat. Al doen ze het maar voor een paar opleidingen. Juist dat is wat interessant is. Staat er ergens in het document vermeld welk deel van de salarissen van diverse arbeiders (hoogleraren, docenten, assistenten, administratieve medewerkers) en diverse kosten (energie, bibliotheek) worden meegerekend bij de onderewijskosten?quote:Sorry, maar dit is echt grote onzin. In 2003 hebben ze dit in Twente onderzocht. Ze vonden dat van 1996 tot 2001 de gemiddelde kosten per student waren gestegen van 5.716 tot 6.295. Dit is zonder de medische studies mee te rekenen. In 2012 heeft nrcnext aan een van de onderzoekers gevraagd om een grove update van die cijfers te maken:
Bezettingsgraad?quote:Op woensdag 22 mei 2013 13:35 schreef Skjor het volgende:
Mensen, bedenk wel dat dat artikel een nogal eenzijdige kijk op de kwestie geeft. Natuurlijk is een van de redenen kostenbesparing (maar dat is ook niet zo gek met een gemiddelde bezettingsgraad van 30%).
Dat die filosofen en theologen het niet leuk vinden, prima. Maar ik voel me nu juist een grijze muis en ben blij dat we naar die nieuwe indeling gaan.
Ik weet het niet hoor; denk bijvoorbeeld eens aan InHolland.quote:Op maandag 20 mei 2013 05:34 schreef Lyrebird het volgende:
Als blijkt dat Nederlandse studenten met een Harvard diploma een vele betere baan krijgen dan studenten met een VU diploma, dan kun je nog zo veel willen beslissingen, maar je zult dan zien dat studenten massaal uitwijken naar Harvard.
Ah ja, ik had die quote uit het artikel die deelnemer ook poste in mijn post op moeten nemen:quote:Op woensdag 22 mei 2013 13:38 schreef Bram_van_Loon het volgende:
[..]
Bezettingsgraad?
Wat hebben een flexwerkplek, een cleandeskpolicy, een nakijkquotum en het schrappen van vakken die "te weinig" (wie bepaalt dat?) studenten aantrekken te maken met het minder een grijze muis worden?
De hele aanleiding dat die filosofen zo boos zijn is dat ze een nieuwe werkplek hebben gekregen (oeh verandering), inderdaad een flexplek. Het is overigens niet een grote kantoortuin, het ziet er ongeveer zo uit:quote:Hans Radder zegt: ‘Het meest treurige is misschien wel dat je nog moet uitleggen dat je zó niet kunt werken.
De filosofen organiseerden zelf een enquête waaruit bleek dat de overgrote meerderheid niet in de glazen kooi wilde werken. Het college van bestuur verwaardigde zich niet te reageren. Radder: ‘Het heeft ons dit inrichtingsplan door de strot geduwd.’
Ze willen van ons grijze muizen maken die in een glazen kooi stilletjes hun werk doen.’ Rechtsfilosofe Dorien Pessers beaamt: ‘Wat je hier ziet is de drang tot disciplinering. Transparantie is het vriendelijke woord voor de wil controle over ons uit te oefenen.
Eerlijk is eerlijk, het ziet er niet slecht uit. Onderschat echter niet de behoefte van mensen aan een rustige eigen werkplek. In het geval van onderzoekers is het ook erg belangrijk dat je al je bronnen bij de hand hebt, dat houdt al snel tientallen handboeken en een veelvoud aan allerlei artikelen in. Het lijkt me erg onhandig om daar steeds mee te sjouwen. Toch liever een vaste werkplek waar jij jouw boeken en artikelen kan plaatsen op boekenplanken. Misschien beter daar in investeren en misschien eens een suggestie doen bij die paar sloddervossen die het al te bont maken dat het misschien wel handiger en fijner is om op een handige manier gebruik te maken van die boekenkasten en mappen en zo?quote:Op woensdag 22 mei 2013 14:00 schreef Skjor het volgende:
De hele aanleiding dat die filosofen zo boos zijn is dat ze een nieuwe werkplek hebben gekregen (oeh verandering), inderdaad een flexplek. Het is overigens niet een grote kantoortuin, het ziet er ongeveer zo uit:
Dat probleem van benauwdheid herken ik, ik heb het vermoeden dat dit komt doordat de gebouwen te sterk zijn geïsoleerd. Beter wat minder isoleren of voldoende de ramen open zetten. Dan verbruik je maar wat meer energie, je hebt voldoende zuurstof nodig om goed te werken.quote:Ik ben blij dat wij daar over anderhalf jaar ook naartoe gaan. Onze verdieping nu is donker en doet benauwd aan.
Je kan nu toch ook in die persoon zijn kantoor werken. Of is het bureau niet groot genoeg bij jullie? Op mijn faculteit zijn er trouwens zowel kantoren voor 1 persoon als voor tig personen (een man of 3).quote:Als ik voor een vak of onderzoek veel samenwerk met collega X, vind ik het handig om bij hem te zitten, maar dat is nu lastig. Met de nieuwe verdieping met die flexplekken wordt dat allemaal opgelost (hoop ik).
Is dat een probleem? Mag je dat als een vorm van geldverspilling zien? Zolang ze er maar wat aan hebben op het moment dat ze wel op hun kantoor zitten. Mensen zijn sociale wezens, dat ze regelmatig met elkaar overleggen lijkt mij juist goed, daarom willen ze nog niet geen eigen werkplek hebben, nietwaar?quote:Over die bezettingsgraad: ze hebben een aantal weken gemeten hoe vaak onze kantoren gebruikt werden. Gewoon door iemand een aantal keren per dag langs te laten gaan en te laten noteren of er wel of niet iemand aanwezig was. Het bleek dat we een bezettingsgraad van 30% hadden, m.a.w.: 70% van de tijd staan onze kantoren leeg.
Ik haat het neoliberalisme en het neoconservatisme maar daarom zal ik niet meteen stellen dat dit een uitvloeisel hiervan is. Ze hebben echter wel een punt, het feit dat managers (geen onderzoekers en docenten!) het nu voor het zeggen hebben gekregen op veel Nederlandse universiteiten is een verschijnsel van wat het neoliberalisme wordt genoemd. Het zijn de managers die zulke zaken bedenken, een hoogleraar die op een gegeven moment de baas zou worden zou zoiets niet snel invoeren.quote:Dat dit een reden is om de kantoorplekken op een andere manier te gaan inrichten kun je neoliberalisme noemen. Je kunt het ook gewoon gezond verstand noemen.
Precies dat probleem wordt ook aangekaart in het begin van de sectie over methodologie. Hoe ze hiermee omgaan staat vnml. beschreven op pagina 35 (gecombineerd met paragraaf 2.3).quote:Op woensdag 22 mei 2013 13:27 schreef Bram_van_Loon het volgende:
Ik ken dit document, ik heb delen van het document gelezen en elke bladzijde bekeken. Het probleem met dit document is dat er nergens in dat document een specificatie van de kosten staat. Al doen ze het maar voor een paar opleidingen. Juist dat is wat interessant is. Staat er ergens in het document vermeld welk deel van de salarissen van diverse arbeiders (hoogleraren, docenten, assistenten, administratieve medewerkers) en diverse kosten (energie, bibliotheek) worden meegerekend bij de onderewijskosten?
Ik herinner mij dat ze daar nogal vaag over blijven, dat ze enkel opmerken dat ze er wel rekening mee houden maar niet hoe en wat. Ik zal het binnenkort nog eens lezen.quote:Op woensdag 22 mei 2013 14:13 schreef trancethrust het volgende:
[..]
Precies dat probleem wordt ook aangekaart in het begin van de sectie over methodologie. Hoe ze hiermee omgaan staat vnml. beschreven op pagina 35 (gecombineerd met paragraaf 2.3).
Prima, ik zou gillend een andere baan zijn gaan zoeken. Ik overdrijf natuurlijk (ik zou er niet bij gillen), maar soms heb je liever je deur dicht zodat je je kan concentreren in plaats van continu gestoord te worden. Soms heb ik daar geen probleem mee en hou ik de deur open. Meestal is hij open. Maar de optie wil ik hebben; op het plaatje, hoe eye-candy ook, wordt die optie schijnbaar ontnomen.quote:Op woensdag 22 mei 2013 14:00 schreef Skjor het volgende:
Ik ben blij dat wij daar over anderhalf jaar ook naartoe gaan. Onze verdieping nu is donker en doet benauwd aan. Als mijn collega's hun deuren dicht hebben (wat ze regelmatig doen omdat onze gang een doorloop is voor studenten), kan ik niet zien of er iemand is. Als ik voor een vak of onderzoek veel samenwerk met collega X, vind ik het handig om bij hem te zitten, maar dat is nu lastig. Met de nieuwe verdieping met die flexplekken wordt dat allemaal opgelost (hoop ik).
Hoe reeel is deze verwachting tav van toezichtshouders? Als dat zo simpel was, zou een overheid ook slechts juiste beslissingen nemen. Het marktmodel zoekt deze garantie niet in juist functionerende mensen, maar in de marktwerking. Toezichtshouders staan zelf niet bloot aan de tucht van de markt.quote:Op woensdag 22 mei 2013 13:26 schreef waht het volgende:
[..]
De 'markt' zelf is zelden het probleem, het is de falende toezichthouder die de marktspelers toestaat de boel te naaien. En op veel plekken werkt het inderdaad goed, ik denk echter continu aan de financiële sector van de VS. Een gedrocht in zoveel opzichten.
Toezichthouders staan bloot aan dezelfde redenen waarom markten af en toe falen. Systemen die sterk op toezicht leunen om marktfalen te corrigeren zijn naar mijn mening dan ook een weinig gelukkige combinatie.quote:Op woensdag 22 mei 2013 14:22 schreef deelnemer het volgende:
Toezichtshouders staan zelf niet bloot aan de tucht van de markt.
De wanden zijn transparant. Ik kan voorstellen dat mensen, die een vak beoefenen waarbij je veel zit te tobben en vastloopt, dat onprettig vinden. Het was overigens in het bedrijfsleven juist bedoelt om te kunnen controleren of werknemers hard aan het werkt zijn, binnen het kader van een arbeidsdicipline model.quote:Op woensdag 22 mei 2013 14:00 schreef Skjor het volgende:
[..]
Ah ja, ik had die quote uit het artikel die deelnemer ook poste in mijn post op moeten nemen:
Dat dit een reden is om de kantoorplekken op een andere manier te gaan inrichten kun je neoliberalisme noemen. Je kunt het ook gewoon gezond verstand noemen.
Ik heb er nog niet gezeten, dus misschien blijkt het in het echt niet zo fijn allemaal, maar het idee is dat er verschillende soorten plekken zijn: normale plekken waar je met twee of vier in een kantoor zit, stilteplekken waar je in je eentje kan werken, overlegplekken, en skype/belplekken. We hebben trouwens wel bedongen dat onze ramen matglas worden zodat je niet zo erg in een etalage zit.quote:Op woensdag 22 mei 2013 14:17 schreef trancethrust het volgende:
[..]
Prima, ik zou gillend een andere baan zijn gaan zoeken. Ik overdrijf natuurlijk (ik zou er niet bij gillen), maar soms heb je liever je deur dicht zodat je je kan concentreren in plaats van continu gestoord te worden. Soms heb ik daar geen probleem mee en hou ik de deur open. Meestal is hij open. Maar de optie wil ik hebben; op het plaatje, hoe eye-candy ook, wordt die optie schijnbaar ontnomen.
Om maar nog niet te spreken van mijn messy-desk policy dat prima werkt, en mijn halfvolle kast met naslagwerken.
Ze nemen alle variabelen mee in productiveitsberekening; niet alleen het aantal (geslaagde) studenten dus, maar ook onderzoek. Jouw vraag qua hoeveel procent hoogleraren docent zijn of onderzoeker zijn, wat compleet onmeetbaar is, wordt dan irrelevant; je telt alleen de totale loonkosten.quote:Op woensdag 22 mei 2013 14:15 schreef Bram_van_Loon het volgende:
[..]
Ik herinner mij dat ze daar nogal vaag over blijven, dat ze enkel opmerken dat ze er wel rekening mee houden maar niet hoe en wat. Ik zal het binnenkort nog eens lezen.
Het is het Amerikaans principe, maar nog net minus de cubicles. Ik vind het drie keer niets, maar voornamelijk vanwege het niet snel kunnen switchen tussen taken. Ook vanwege het feit dat gestoord worden nu default is over ongestoord kunnen werken.quote:Op woensdag 22 mei 2013 14:37 schreef Skjor het volgende:
[..]
Ik heb er nog niet gezeten, dus misschien blijkt het in het echt niet zo fijn allemaal, maar het idee is dat er verschillende soorten plekken zijn: normale plekken waar je met twee of vier in een kantoor zit, stilteplekken waar je in je eentje kan werken, overlegplekken, en skype/belplekken. We hebben trouwens wel bedongen dat onze ramen matglas worden zodat je niet zo erg in een etalage zit.
Naarmate je drukker wordt is het 10 tegen 1 dat je het ook lastig gaat vinden. Als je baas binnenloopt en je vraagt waar dit en dit document blijft en of je dat vandaag wilt afmaken dan helpt het als je draft en bijbehorende documenten links van je monitor lag gestapeld, en je je huidige papierwinkel even naar rechts schuift om er morgen mee verder te gaan.quote:Dat met die naslagwerken is inderdaad lastig. Ik heb er zelf geen last van, ik gebruik niet zoveel boeken. Maar ik kan me voorstellen dat het voor jou (en voor die filosofen) vervelend is.
Die verwachting is realistischer dan verwachten dat marktspelers zichzelf reguleren. Het marktmodel geldt geenszins als marktspelers vrij spel krijgen en de marktregels zelf kunnen bepalen of straffeloos kunnen overtreden.quote:Op woensdag 22 mei 2013 14:22 schreef deelnemer het volgende:
[..]
Hoe reeel is deze verwachting tav van toezichtshouders? Als dat zo simpel was, zou een overheid ook slechts juiste beslissingen nemen. Het marktmodel zoekt deze garantie niet in juist functioneren mensen, maar in de marktwerking. Toezichtshouders staan zelf niet bloot aan de tucht van de markt.
Maar wat is nu productiviteit, als je te maken hebt met complex werk, ver verwijderd van klanten die de inkomsten genereren. Zelfs in een kapsalon is dat onduidelijk. Daar is wel eenvoudig een optelsom te maken van de inkomsten, maar hoeveel is deze productie waard vergeleken met de algemene relativiteitstheorie. Wie kan dat kwantificeren?quote:Op woensdag 22 mei 2013 14:40 schreef trancethrust het volgende:
[..]
Ze nemen alle variabelen mee in productiveitsberekening; niet alleen het aantal (geslaagde) studenten dus, maar ook onderzoek. Jouw vraag qua hoeveel procent hoogleraren docent zijn of onderzoeker zijn, wat compleet onmeetbaar is, wordt dan irrelevant; je telt alleen de totale loonkosten.
De `totale productiveit' is niet meer goed gedefinieerd omdat er meerdere zaken worden geproduceerd; het hangt af hoe belangrijk je de verschillende producten/kosten vindt. De gehanteerde methode neemt die gewichten aan als onbekend en maximaliseert vervolgens een daarvan afhangende metriek voor totale productiviteit. Dit is redelijk omdat dit resulteert in een best-case kostenschatting.
Correct. Maar die wil komt voort uit een maatschappij dat niet meer accepteert dat er een wetenschappelijke `elite' rondloopt die doet wat het wilt met x% van het BNP. Alles moet opeens verantwoord worden.quote:Op woensdag 22 mei 2013 14:55 schreef deelnemer het volgende:
[..]
Maar wat is nu productiviteit ,als je te maken hebt met een complex soort werk, ver verwijderd van klanten die de inkomsten genereren. Zelfs in een kapsalon is dat onduidelijk. Daar is wel eenvoudig een optelsom te maken van de inkomsten, maar hoeveel is deze productie waard vergeleken met de algemene relativiteitstheorie. Wie kan dat kwantificeren?
Ligt het niet meer voor de hand om universiteiten zichzelf te laten reguleren, dan banken. Ik kan mij voorstellen dat productiviteitsberekeningen geen goede methode zijn voor universitair onderzoek. De enige reden om dat toch te proberen, berust volgens mij op de neiging om het marktmodel overal in te voeren.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |