Ik zit er een beetje tussenin denk ik. Aan de ene kant een continuum (heb geen umlauts op dit toetsenbord ), aan de andere kant is de mindset die je nodig hebt totaal anders. Dus voor mij zijn het meer blokken die elkaar afwisselen, die blokken kunnen weken duren, maar ook slechts een paar uur, maar ze kunnen niet door elkaar heenlopen, dan krijg ik niets gedaan.quote:Op vrijdag 8 maart 2013 14:49 schreef Bosbeetle het volgende:
[..]
oh zijn dat 2 fases, ik zie dat al een continuüm
http://blogs.nature.com/n(...)557_member_216460842quote:Op zondag 10 maart 2013 20:25 schreef depsycholoog het volgende:
hey allemaal. Ik ben bijna klaar met mijn onderzoeksmaster en ik heb 4 promotieplekken waar ik op wil solliciteren. Hebben jullie misschien nog tips?
bedankt, maar ik doelde eigenlijk meer op de sollicitatie zelf.quote:Op zondag 10 maart 2013 20:27 schreef ATuin-hek het volgende:
[..]
http://blogs.nature.com/n(...)557_member_216460842
Veel van die punten gaan daar ook over Verder niet anders dan een andere sollicitatie denk ik.quote:Op zondag 10 maart 2013 21:17 schreef depsycholoog het volgende:
[..]
bedankt, maar ik doelde eigenlijk meer op de sollicitatie zelf.
Een soort informeel stappenplan wat ik gebruik:quote:Op zondag 10 maart 2013 20:25 schreef depsycholoog het volgende:
hey allemaal. Ik ben bijna klaar met mijn onderzoeksmaster en ik heb 4 promotieplekken waar ik op wil solliciteren. Hebben jullie misschien nog tips?
Ik neig waarschijnlijk ook naar de kant van je oude baas / huidige promovendus, maar misschien helpt het perspectief. Ik denk dat je het nooit expliciet over de boeg van kwaliteit moet gooien, maar over de boeg van prioriteiten; er liggen meer ideeen dan het huidig onderzoek, het liefst wil je ze allemaal tot in de details onderzoeken, maar dat gaat gewoon niet. Dus kies je wijselijk waar je je op stort, en kies je een tijdspanne die in rato staat met de verwachte impact.quote:Op maandag 11 maart 2013 10:51 schreef Lyrebird het volgende:
Vraagje.
Mijn vorige baas en ik lagen vaak met elkaar overhoop, omdat we van mening verschilden over de te volgen strategie. Mijn strategie was om goed werk te doen en goede artikelen te schrijven, maar de kwaliteit van het werk af te laten hangen van het review proces. Je wilt je artikelen ten slotte zonder al te veel problemen door het review proces krijgen. Maar meer doen dan dat, is verspilde energie. Zijn strategie was om alles tip-top te doen, waarbij ieder minitieus detail in het artikel uitgelegd werd. Het nadeel van deze strategie is dat artikelen onleesbaar worden, omdat je na een halve bladzijde in slaap valt. Het kost ook nog eens zeeen van tijd om zo'n artikel te schrijven. In een geval kwamen we volgens Word boven de 800 uur aan editting tijd uit. Niet echt de moeite voor een blad met een IF van 3.5. Het gevolg was dat ik maar 2 artikelen in 4 jaar schreef, terwijl ik voorheen een moyenne van boven de 1 had.
Nu heb ik een toppromovendus die van mening is dat ik maar wat aanknoei. Daarover verschillen de meningen, maar ik werk wel intuitiever dan hij. Ik maak graag schattingen voordat ik een beslissing neem over bijvoorbeeld een aankoop of de opzet van een experiment, terwijl hij 100% zeker van zijn zaak wil zijn, voordat hij een stap neemt. In die zin lijkt hij op mijn oude baas. Mijn mening: voor 100% zekerheid moet je ontwikkelwerk gaan doen of boekhouder worden. In onderzoek krijg je pas 100% zekerheid als je je laatste experiment gedaan hebt.
Bij mij staat de (prijs + tijdsinvestering) / kwaliteit-verhouding centraal. Die moet zo laag mogelijk liggen. Hij kijkt alleen naar kwaliteit. Hoe lang het moet duren voordat we kwaliteit van 100% halen, maakt 'm eigenlijk niet uit. Daarnaast interesseert het hem niet dat de kwaliteit die hij nastreeft totaal niet relevant is voor ons onderzoek.
Het is vrij aannemelijk dat de wereld - en dus W&T - vol zit met dit soort types, dus hoe ga ik met deze mensen om? Hoe houd ik ze tevreden?
Om zijn project als voorbeeld te nemen: hij heeft een tracker gebouwd, die automatisch een deeltje volgt (ligt allemaal een stuk complexer, maar ik ben niet zo van de details ). Je kunt zo'n tracker bij een concurrent van ons kopen. Kost je $100k, en dan werkt het nog niet.quote:Op maandag 11 maart 2013 11:20 schreef Worteltjestaart het volgende:
Mijn vraag zou zijn: hoe meet je kwaliteit?
Op grond waarvan bepaalt de AiO in kwestie dat de kwaliteit beter moet, en op grond waarvan vind jij dat de prijs/kwaliteitsverhouding OK is?
Ondanks dat je meer perfectionist bent dan ik, ben je wel realistisch. Bij veel perfectionisme krijg ik de indruk dat ze maar op 1 ding gefocusseerd zijn: perfectie. Het kost tijd om daar uit te groeien, om je te realiseren dat er meer speelt in de echte wereld, en sommige mensen doen dat nooit. Die luisteren ook niet.quote:Op maandag 11 maart 2013 11:36 schreef trancethrust het volgende:
[..]
Ik neig waarschijnlijk ook naar de kant van je oude baas / huidige promovendus, maar misschien helpt het perspectief. Ik denk dat je het nooit expliciet over de boeg van kwaliteit moet gooien, maar over de boeg van prioriteiten; er liggen meer ideeen dan het huidig onderzoek, het liefst wil je ze allemaal tot in de details onderzoeken, maar dat gaat gewoon niet. Dus kies je wijselijk waar je je op stort, en kies je een tijdspanne die in rato staat met de verwachte impact.
Dit staat niet direct in tegenspraak met perfectionisme (alhoewel het gevoelsmatig nog steeds vervelend kan zijn als je iets instuurt waarvan je weet dat bepaalde aspecten nog beter kunnen, maar dan moet je gewoon op je strepen gaan staan; deel van het leerproces is erkennen dat je werk eigenlijk nooit af is).
De enige relevante vraag: wie betaalt zijn salaris. Als hij een scholarship heeft dan moet hij de vrijheid krijgen om zijn eigen weg te volgen. Als jij hem betaalt dan moet hij jouw weg volgen.quote:Op maandag 11 maart 2013 10:51 schreef Lyrebird het volgende:
Vraagje.
Mijn vorige baas en ik lagen vaak met elkaar overhoop, omdat we van mening verschilden over de te volgen strategie. Mijn strategie was om goed werk te doen en goede artikelen te schrijven, maar de kwaliteit van het werk af te laten hangen van het review proces. Je wilt je artikelen ten slotte zonder al te veel problemen door het review proces krijgen. Maar meer doen dan dat, is verspilde energie. Zijn strategie was om alles tip-top te doen, waarbij ieder minitieus detail in het artikel uitgelegd werd. Het nadeel van deze strategie is dat artikelen onleesbaar worden, omdat je na een halve bladzijde in slaap valt. Het kost ook nog eens zeeen van tijd om zo'n artikel te schrijven. In een geval kwamen we volgens Word boven de 800 uur aan editting tijd uit. Niet echt de moeite voor een blad met een IF van 3.5. Het gevolg was dat ik maar 2 artikelen in 4 jaar schreef, terwijl ik voorheen een moyenne van boven de 1 had.
Nu heb ik een toppromovendus die van mening is dat ik maar wat aanknoei. Daarover verschillen de meningen, maar ik werk wel intuitiever dan hij. Ik maak graag schattingen voordat ik een beslissing neem over bijvoorbeeld een aankoop of de opzet van een experiment, terwijl hij 100% zeker van zijn zaak wil zijn, voordat hij een stap neemt. In die zin lijkt hij op mijn oude baas. Mijn mening: voor 100% zekerheid moet je ontwikkelwerk gaan doen of boekhouder worden. In onderzoek krijg je pas 100% zekerheid als je je laatste experiment gedaan hebt.
Bij mij staat de (prijs + tijdsinvestering) / kwaliteit-verhouding centraal. Die moet zo laag mogelijk liggen. Hij kijkt alleen naar kwaliteit. Hoe lang het moet duren voordat we kwaliteit van 100% halen, maakt 'm eigenlijk niet uit. Daarnaast interesseert het hem niet dat de kwaliteit die hij nastreeft totaal niet relevant is voor ons onderzoek.
Het is vrij aannemelijk dat de wereld - en dus W&T - vol zit met dit soort types, dus hoe ga ik met deze mensen om? Hoe houd ik ze tevreden?
Hmm, in de wetenschap is dat toch iets minder zwart-wit...quote:Op maandag 11 maart 2013 14:27 schreef Shivo het volgende:
Als jij hem betaalt dan moet hij jouw weg volgen.
Zo had ik er nog niet tegen aangekeken. Hij heeft een scholarship. Maar ik betaal de onderdelen + apparatuur. En ik steek zo nu en dan tijd in begeleiding.quote:Op maandag 11 maart 2013 14:27 schreef Shivo het volgende:
[..]
De enige relevante vraag: wie betaalt zijn salaris. Als hij een scholarship heeft dan moet hij de vrijheid krijgen om zijn eigen weg te volgen. Als jij hem betaalt dan moet hij jouw weg volgen.
Hoe kijkt hij tegen "dit had effectiever gekund" aan?quote:Op maandag 11 maart 2013 14:52 schreef Lyrebird het volgende:
[..]
Zo had ik er nog niet tegen aangekeken. Hij heeft een scholarship. Maar ik betaal de onderdelen + apparatuur. En ik steek zo nu en dan tijd in begeleiding.
Deze promovendus werkt heel hard, en heeft een goed stel hersens. Tijdens een groot deel van het project heb ik me afzijdig gehouden, omdat je een broedende kip niet moet storen. Een broedende kip die gouden eieren legt. Dat verliep eigenlijk prima, tot zo'n twee maanden voor een belangrijke conferentie.
Hij wilde bepaalde details verbeteren. Ik wilde dat hij eerst de performance van het toenmalige apparaat ging kwantificeren, zodat we wisten waar we onze prioriteiten moesten leggen. Toen is hij eigenwijs een maand lang gaan programmeren, waar uiteindelijk geen kwalitatieve verbetering is uitgerold. Toen was er nog een maand over, en heeft hij als een bezetene aan het apparaat gewerkt, waar uiteindelijk hele mooie resultaten uit zijn gekomen. Dat vind ik dan. Hij is het daar niet mee eens. Dit had effectiever gekund.
Hij zag het als noodzakelijk, en zou het de volgende keer net zo doen. Terugkijkend vond hij dat het aan mijn opzet lag, dat het zo ver was gekomen. Als we een ander concept hadden gekozen, dan hadden we alles kunnen plannen, en dan was het onderzoek van een leien dakje gegaan. Hij ergert zich met name aan de manier van keuzes maken.quote:Op maandag 11 maart 2013 14:54 schreef oompaloompa het volgende:
[..]
Hoe kijkt hij tegen "dit had effectiever gekund" aan?
Heb je het gevoel dat hij er iets van geleerd heeft?
Ik ben het 100% met je eens, maar het frappante is dat hij het daar niet mee eens is.quote:Een deel van aio zijn is ook aankloten en leren wat wel en wat niet werkt.
Impact factors zijn nogal veld afhankelijk, binnen mijn veld (decisionmaking) is 3.6 enorm hoog volgens mij.quote:Op maandag 11 maart 2013 15:20 schreef Lyrebird het volgende:
BTW, ben nu met een artikel bezig, samen met mijn oude baas, waar we ondertussen samen al 471 uur in hebben gestoken. Impact factor: 3.6.
3.6 is zeker niet slecht (een van de betere journals in mijn vakgebied), maar 471 uur voor het schrijven van een artikel... Daarbij tel ik nog niet eens het doen van metingen en het analyseren van data. Daar heeft al zeker het dubbele ingezeten. Hup, zo een jaar weg.quote:Op maandag 11 maart 2013 15:39 schreef oompaloompa het volgende:
[..]
Impact factors zijn nogal veld afhankelijk, binnen mijn veld (decisionmaking) is 3.6 enorm hoog volgens mij.
Ben nu met mijn 3e revisie bezig van een paper en erg nieuwsgierig hoe veel tijd daarin heeft gezeten, waar zie je dat? En wanneer je het onder een andere naam opslaat, reset de teller dan?quote:Op maandag 11 maart 2013 15:43 schreef Lyrebird het volgende:
[..]
3.6 is zeker niet slecht (een van de betere journals in mijn vakgebied), maar 471 uur voor het schrijven van een artikel... Daarbij tel ik nog niet eens het doen van metingen en het analyseren van data. Daar heeft al zeker het dubbele ingezeten. Hup, zo een jaar weg.
De hoogste psy zitten rond de 3.5-4.5quote:Op maandag 11 maart 2013 15:45 schreef speknek het volgende:
Ik geloof niet dat wij uberhaupt journals hebben met 3.6. Of je moet een review journal van generieke psychologie hebben.
Ik gebruik Word 2003, en daar zit het onder file -> properties -> statistics. Minuten delen door 60.quote:Op maandag 11 maart 2013 15:46 schreef oompaloompa het volgende:
[..]
Ben nu met mijn 3e revisie bezig van een paper en erg nieuwsgierig hoe veel tijd daarin heeft gezeten, waar zie je dat? En wanneer je het onder een andere naam opslaat, reset de teller dan?
Learning & Instruction is voor mij zo de enige die ik ken met > 3.6 (3.7 eigenlijk)quote:Op maandag 11 maart 2013 15:46 schreef oompaloompa het volgende:
[..]
Ben nu met mijn 3e revisie bezig van een paper en erg nieuwsgierig hoe veel tijd daarin heeft gezeten, waar zie je dat? En wanneer je het onder een andere naam opslaat, reset de teller dan?
[..]
De hoogste psy zitten rond de 3.5-4.5
Heb een paper dat uiteindelijk naar een game-iets moet (dat doe jij toch?) en kon iks boven de 2 vinden :/
Hmm 65 uur, dat kan niet correct zijn. Misschien vanwege andere naam..quote:Op maandag 11 maart 2013 15:50 schreef Lyrebird het volgende:
[..]
Ik gebruik Word 2003, en daar zit het onder file -> properties -> statistics. Minuten delen door 60.
Kan eigenlijk bijna niet geloven dat het om zo veel uren gaat.
Ik had er een van 1.15 gevonden, weet zo snel de naam niet meer.quote:Op maandag 11 maart 2013 15:50 schreef speknek het volgende:
[..]
Learning & Instruction is voor mij zo de enige die ik ken met > 3.6 (3.7 eigenlijk)
Vind het al knap dat je boven de 1 kwam . DM anders even waar het over gaat, dan kan ik misschien tips geven.
In mijn groep niet. Ik heb twee postdocs met een fellowship en die krijgen meer ruimte dan de twee postdocs die op mijn eigen funding zitten.quote:Op maandag 11 maart 2013 14:49 schreef Worteltjestaart het volgende:
[..]
Hmm, in de wetenschap is dat toch iets minder zwart-wit...
In mijn optiek moet je mensen (zeker de goede, die hun eigen salaris betalen) de ruimte geven om hun eigen fouten te maken. Als hij daarin een kant opgaat die jouw niet de juiste lijkt kun je hem dat duidelijk maken en de hoeveelheid begeleiding aanpassen/verminderen. Dan kan de promovendus voor zichzelf bekijken wat hem de beste strategie is.quote:Op maandag 11 maart 2013 14:52 schreef Lyrebird het volgende:
[..]
Zo had ik er nog niet tegen aangekeken. Hij heeft een scholarship. Maar ik betaal de onderdelen + apparatuur. En ik steek zo nu en dan tijd in begeleiding.
Deze promovendus werkt heel hard, en heeft een goed stel hersens. Tijdens een groot deel van het project heb ik me afzijdig gehouden, omdat je een broedende kip niet moet storen. Een broedende kip die gouden eieren legt. Dat verliep eigenlijk prima, tot zo'n twee maanden voor een belangrijke conferentie.
Hij wilde bepaalde details verbeteren. Ik wilde dat hij eerst de performance van het toenmalige apparaat ging kwantificeren, zodat we wisten waar we onze prioriteiten moesten leggen. Toen is hij eigenwijs een maand lang gaan programmeren, waar uiteindelijk geen kwalitatieve verbetering is uitgerold. Toen was er nog een maand over, en heeft hij als een bezetene aan het apparaat gewerkt, waar uiteindelijk hele mooie resultaten uit zijn gekomen. Dat vind ik dan. Hij is het daar niet mee eens. Dit had effectiever gekund.
Daar zou ik me toch heel serieus van gaan afvragen of dat de moeite waard is.quote:Op maandag 11 maart 2013 15:43 schreef Lyrebird het volgende:
[..]
3.6 is zeker niet slecht (een van de betere journals in mijn vakgebied), maar 471 uur voor het schrijven van een artikel... Daarbij tel ik nog niet eens het doen van metingen en het analyseren van data. Daar heeft al zeker het dubbele ingezeten. Hup, zo een jaar weg.
Ik zit ook wel in de psy, maar met een medische doelgroep, dan zit je toch al snel aan 4-5 gemiddeld. Dus het kan wel bij psy, maar het is vooral je invalshoek die bepalend is.quote:Op maandag 11 maart 2013 15:46 schreef oompaloompa het volgende:
[..]
Ben nu met mijn 3e revisie bezig van een paper en erg nieuwsgierig hoe veel tijd daarin heeft gezeten, waar zie je dat? En wanneer je het onder een andere naam opslaat, reset de teller dan?
[..]
De hoogste psy zitten rond de 3.5-4.5
Heb een paper dat uiteindelijk naar een game-iets moet (dat doe jij toch?) en kon iks boven de 2 vinden :/
Ik geloof dat zo'n beetje elk vakgebied meerdere papers/texten heeft over de onzin van impact factors, en dat sukkelt al zo'n paar jaar door. Zonder verandering. Ik geloof zelfs dat een paar speltheoreten aantoonden dat de theoretisch optimale strategie voor onderzoekers was om resultaten inderdaad zo vroeg mogelijk en herhaaldelijk ter publicatie op te sturen, totdat succes.quote:Op maandag 11 maart 2013 22:18 schreef oompaloompa het volgende:
Blog over relatie impact factors & methodologie, misschien dat iemand anders het hier ook interessant vindt:
http://deevybee.blogspot.(...)-journals-where.html
Als je het zo formuleert klinkt het alsof onderzoekers zichzelf moeten compromitteren, slecht/onvolledig onderzoek doen omdat `de boze buitenwereld niets om wetenschappelijke integriteit geeft, maar alleen om opervlakkig mooie resultaten', als ik het lichtelijk overdrijf. Terwijl dat niet is wat je bedoelt. Ik denk dat in die miscommunicatie het probleem zit.quote:Op maandag 11 maart 2013 12:44 schreef Lyrebird het volgende:
[..]
Ondanks dat je meer perfectionist bent dan ik, ben je wel realistisch. Bij veel perfectionisme krijg ik de indruk dat ze maar op 1 ding gefocusseerd zijn: perfectie. Het kost tijd om daar uit te groeien, om je te realiseren dat er meer speelt in de echte wereld, en sommige mensen doen dat nooit. Die luisteren ook niet.
En ik ben ervan overtuigd dat dit niet haaks staat op perfectionisme; integendeel. Ik streef precies naar wat je zegt, terwijl ik tegelijkertijd zo precies mogelijk ben in formulering en rapportage. Het is niet makkelijk en vertraagt het schrijven, maar ik vind het erg belangrijk de lezer zo pijnloos mogelijk de diepere intuities duidelijk te maken.quote:...
Artikelen moeten gemakkelijk leesbaar zijn, met duidelijke grafieken. Maar aan information overflow heeft niemand iets. Als auteur is het jouw taak om het de lezer zo gemakkelijk mogelijk te maken. Kort en bondig. Als ik een artikel in drie paginas kan gieten, dan heeft dat mijn voorkeur, omdat ik weet dat mensen artikelen van 3 paginas nog lezen, en bij meer dan vijf paginas vluchtig de samenvatting lezen.
quote:Op maandag 11 maart 2013 14:27 schreef Shivo het volgende:
[..]
De enige relevante vraag: wie betaalt zijn salaris. Als hij een scholarship heeft dan moet hij de vrijheid krijgen om zijn eigen weg te volgen. Als jij hem betaalt dan moet hij jouw weg volgen.
Is het niet. Dit is het laatste artikel wat we samen schrijven.quote:Op maandag 11 maart 2013 16:10 schreef Shivo het volgende:
Daar zou ik me toch heel serieus van gaan afvragen of dat de moeite waard is.
Toevallig lees ik dit net na het lezen van een manuscript waarop ik mede-auteur ben. Ik ben het hier helemaal mee eens. Dit manuscript had ook mooie volzinnen, lange zinnen, misschien literair, en vol met komma's en leestekens. Op zich prima geschreven, maar het maakt de inhoud langdradig en onduidelijk. En daarnaast was de formulering vaak "waffle" (een term die mijn promotor mij geleerd heeft ). Ik zeg niet dat je met mooie taal geen goed manuscript kan schrijven, maar dit was een goed voorbeeld waarbij de details en zinsvorming de begrijpbaarheid duidelijk in de weg stonden. Ik ben zelf meer van het kort en bondig, maar wel zo precies mogelijk.quote:Op maandag 11 maart 2013 23:18 schreef trancethrust het volgende:
En ik ben ervan overtuigd dat dit niet haaks staat op perfectionisme; integendeel. Ik streef precies naar wat je zegt, terwijl ik tegelijkertijd zo precies mogelijk ben in formulering en rapportage. Het is niet makkelijk en vertraagt het schrijven, maar ik vind het erg belangrijk de lezer zo pijnloos mogelijk de diepere intuities duidelijk te maken.
Soms staan details en leesbaarheid elkaar duidelijk wel in de weg, en dan moet je keuzes gaan maken. Persoonlijk neig ik dan wel naar begrijpbaarheid.
Ik beschouw het leren van zo'n manier van schrijven (kort en bondig, in jouw woorden) als een essentieel onderdeel van een PhD opleiding. Het is alleen en precies daarom zeker van belang dat je promovendus dit ook door krijgt. In mijn opinie zelfs ongeacht onderstaande overweging.
Noem eens een voorbeeld? Misleid? Zoiets als een placebo?quote:Op vrijdag 15 maart 2013 14:58 schreef Mishu het volgende:
Hoe zit dat eigenlijk met de ethiek van onderzoek. Voor mijn scriptie moet ik nu een onderzoek doen waarbij mensen een beetje 'misleid' worden om zo onderzoeksresultaten te kunnen krijgen.
Bij de sociale wetenschappen is dat vaak nodig om valide resultaten te krijgen.
Maar in hoeverre is het ethisch om mensen iets voor te schotelen wat ze vervolgens niet krijgen en wat misschien hard op hun dak kan vallen?
Ik heb m'n begeleider hier ook over gemaild overigens.
Goed artikel. Wat mij betreft legt het twee problemen bloot van de wetenschap (die ook met elkaar te maken hebben):quote:Op maandag 11 maart 2013 22:18 schreef oompaloompa het volgende:
Blog over relatie impact factors & methodologie, misschien dat iemand anders het hier ook interessant vindt:
http://deevybee.blogspot.(...)-journals-where.html
Ook in de geneeskunde wordt er vaak gebruik gemaakt van het placebo-effect. Of dat het vandaag de dag nog echt nodig is weet ik niet (veel meer kennis dan vroeger dankzij betere technologie) maar dat terzijde. Is er sprake van misleiding wanneer de patiėnt weet dat hij mogelijk een placebo krijgt? Stel dat dit de eenige manier is om het middel voldoende adequaat te testen dat het vervolgens een deel van die middelen op grote schaal gebruikt kunnen worden dan is dat toch best verdedigbaar?quote:Op vrijdag 15 maart 2013 14:58 schreef Mishu het volgende:
Hoe zit dat eigenlijk met de ethiek van onderzoek. Voor mijn scriptie moet ik nu een onderzoek doen waarbij mensen een beetje 'misleid' worden om zo onderzoeksresultaten te kunnen krijgen.
Bij de sociale wetenschappen is dat vaak nodig om valide resultaten te krijgen.
Maar in hoeverre is het ethisch om mensen iets voor te schotelen wat ze vervolgens niet krijgen en wat misschien hard op hun dak kan vallen?
Ik heb m'n begeleider hier ook over gemaild overigens.
Nou het gaat meer om discourse-analyse. Zogenaamd bestudeer ik het succes van een bepaalde organisatie maar stiekem gaat het over de manier waarop mensen andere mensen proberen te overtuigen dat er een succes is geboektquote:Op zaterdag 16 maart 2013 10:17 schreef Bram_van_Loon het volgende:
[..]
Ook in de geneeskunde wordt er vaak gebruik gemaakt van het placebo-effect. Of dat het vandaag de dag nog echt nodig is weet ik niet (veel meer kennis dan vroeger dankzij betere technologie) maar dat terzijde. Is er sprake van misleiding wanneer de patiėnt weet dat hij mogelijk een placebo krijgt? Stel dat dit de eenige manier is om het middel voldoende adequaat te testen dat het vervolgens een deel van die middelen op grote schaal gebruikt kunnen worden dan is dat toch best verdedigbaar?
\Dat tweede ben ik niet helemaal met je eens.quote:Op vrijdag 15 maart 2013 15:57 schreef speknek het volgende:
[..]
Goed artikel. Wat mij betreft legt het twee problemen bloot van de wetenschap (die ook met elkaar te maken hebben):
1) Publication bias door het journal. Voor journals is impact factor het belangrijkste, en papers met verrassende resultaten worden meer geciteerd, dus dat is per definitie belangrijker dan of het methodologisch correct (maar onopvallend) is. Soms lijkt het er daadwerkelijk op dat je je onsignificante resultaten niet aan de straatstenen kwijt kunt. Maar tegelijkertijd kwam Stapel met zijn te mooi om waar te zijn resultaten natuurlijk wel in Science terecht. De commissie had hier meer op mogen focussen, imo, in plaats van het allemaal aan sociale psychologie te wijten.
2) Meer dan twintig dyslectische proefpersonen is moeilijk vindbaar voor een experiment, dus ik vind het niet aan de auteurs te wijten dat ze geen power analyse oid hebben gedaan. Als medicus is het anders, maar als medicus heb je makkelijk praten terwijl je zwemt in het geld en de proefpersonen zich aan je voeten werpen of je ze wil helpen. Zulke false positives moeten eruit gehaald worden door replicatie van experimenten. Maar geen enkele wetenschapper zal iemand anders experiment gaan repliceren als hij afgerekend wordt op high impact publicaties die weer afhankelijk zijn van verrassende resultaten.
quote:Op zaterdag 16 maart 2013 12:35 schreef Mishu het volgende:
[..]
Nou het gaat meer om discourse-analyse. Zogenaamd bestudeer ik het succes van een bepaalde organisatie maar stiekem gaat het over de manier waarop mensen andere mensen proberen te overtuigen dat er een succes is geboekt
Dus ze verwachten een lovend rapport maar het gaat over hoe mensen succes bepalen.
Schade hoeft niet per se lichamelijk te zijn, er zijn heel er veel voorbbeelden van menen die psychische schade oplopen bij psychologisch onderzoek.quote:Op zaterdag 16 maart 2013 12:37 schreef Bram_van_Loon het volgende:
Het lijkt me niet dat daar iets mis mee is zolang mensen hierdoor geen schade oplopen. Veel psychologische onderzoeken zijn onder valse voorwendselen gehouden, dat is vaak noodzakelijk bij psychologische onderzoeken.
Daarom toch juist meerdere experimenten, zodat je effect sizes kunt poolen in een meta-analyse?quote:Op zaterdag 16 maart 2013 23:53 schreef oompaloompa het volgende:
Dat tweede ben ik niet helemaal met je eens.
Wat als de effectsize zo klein is dat je met n=20 een power van 10% hebt, wat geeft een positieve vinding dan nog aan?
Het gevolg daarvan is dat je enorm overschatte effectsizes krijgt, zeker publicationbias in acht houdend. En als je meerdere experimenten kunt doen betekent dat toch ook dat je een groter experiment in plaats van die meerdere kleinere had kunnen doen met hogere N?quote:Op zondag 17 maart 2013 10:28 schreef speknek het volgende:
[..]
Daarom toch juist meerdere experimenten, zodat je effect sizes kunt poolen in een meta-analyse?
Hoorde toevallig vrijdag van dit congres. Maar het is een studenten-congres toch?quote:Op zondag 17 maart 2013 13:38 schreef NaturalScience het volgende:
M'n abstract is geaccepteerd om een lezing te komen geven op het ISCOMS congres.
Zijn er nog meer mensen van hier aanwezig op ISCOMS?
Klopt, volgens mij is het het grootste of één na grootste (bio)medische studenten congres van europa.quote:Op zondag 17 maart 2013 15:07 schreef Quoi het volgende:
[..]
Hoorde toevallig vrijdag van dit congres. Maar het is een studenten-congres toch?
Praatjes geven is leuk Afgelopen zomer ook gedaan, en mag deze zomer weer bij human brain mappingquote:Op zondag 17 maart 2013 13:38 schreef NaturalScience het volgende:
M'n abstract is geaccepteerd om een lezing te komen geven op het ISCOMS congres.
Zijn er nog meer mensen van hier aanwezig op ISCOMS?
quote:Op zondag 17 maart 2013 15:26 schreef Felagund het volgende:
Ik heb deze week ook bericht gekregen dat ik een praatje mag geven bij een (relatief kleine) conferentie.
Die heb je door publication bias toch al . Maar het punt is natuurlijk dat die andere experimenten niet zo'n toevallige false positive zullen krijgen. En ik zei nou juist dat anderen die experimenten moeten repliceren, zoals dat in de natuurkunde nog wel eens gebeurt. Stel dat je onderzoek doet naar iets dat maar bij 0.5% van de basisschoolleerlingen voorkomt, dan is het moeilijk om meer dan twintig proefpersonen binnen de regio te zoeken. Maar iemand in een ander land zou ook die twintig kunnen halen.quote:Op zondag 17 maart 2013 14:29 schreef oompaloompa het volgende:
[..]
Het gevolg daarvan is dat je enorm overschatte effectsizes krijgt, zeker publicationbias in acht houdend. En als je meerdere experimenten kunt doen betekent dat toch ook dat je een groter experiment in plaats van die meerdere kleinere had kunnen doen met hogere N?
In Davos?quote:
Wazig dat besluit de editor nadat hij de paper naar reviewers heeft gestuurd?quote:Op woensdag 20 maart 2013 12:10 schreef ATuin-hek het volgende:
Grom... Reviewers lijken tevreden te zijn met een paper, maar nu heeft de editor besloten dat het werk extra analyses nodig heeft Daar gaat zo veel tijd in zitten dat dat niet gaat gebeuren. Eens kijken of hij voor rede vatbaar is, en anders proberen we het wel ergens anders. Erg zonde van de tijd die wij en de reviewers in het hele proces hebben gestoken...
Idd ja. Met de laatste ronde langs de reviewers hadden ze nog een paar kleine puntjes. Was letterlijk in een half uur gefixed. 1 van de vragen was nog waarom we methode A gebruikt hebben ipv B (ipc voldoen ze beide voor ons doeleinde). Hebben we een antwoord op gegeven, maar nu wil de editor dus dat we ook B uitgebreid behandelen, en sowieso dat deel van de methode en analyse uitbreiden. Vanmiddag eens langs de prof, kijken wat die er van zegt...quote:Op woensdag 20 maart 2013 12:23 schreef Bosbeetle het volgende:
[..]
Wazig dat besluit de editor nadat hij de paper naar reviewers heeft gestuurd?
Ze hebben je toch aangenomen, of niet danquote:Op woensdag 20 maart 2013 13:57 schreef Quoi het volgende:
Ik heb zo'n leuke baan
maar dat maakt me dus ook zo onzeker, kįn ik het wel?
Het antwoord is of "ja". Of "nee maar iemand anders ook 'nog' niet". Of "ja maar nu nog niet maar dat valt te leren".quote:Op woensdag 20 maart 2013 13:57 schreef Quoi het volgende:
Ik heb zo'n leuke baan
maar dat maakt me dus ook zo onzeker, kįn ik het wel?
Ja, ik blijf die woorden ook herhalen. Vraag me soms ernstig af of ze het wel goed hebben gezien. Waarschijnlijk maak je soms onbewust een verpletterende indruk Het zal wel even duren voordat een nieuwe functie als comfortabel gaat voelen. Het is vooral de nieuwigheid waardoor ik wat uit het veld geslagen ben.... En ze doen hier alles andersquote:Op woensdag 20 maart 2013 14:12 schreef ATuin-hek het volgende:
[..]
Ze hebben je toch aangenomen, of niet dan
(ja?)quote:Op woensdag 20 maart 2013 14:30 schreef Bosbeetle het volgende:
[..]
Het antwoord is of "ja". Of "nee maar iemand anders ook 'nog' niet". Of "ja maar nu nog niet maar dat valt te leren".
Allemaal afhankelijk van wat 'het' precies is.
(en verder heb ik dezelfde twijfels etc.)
Vooral ook dat eerste hoor (ik heb zo'n leuke baan) en ik denk dat het goed gaat komen. Maar een beetje twijfelen aan van alles en nog wat hoort ook bij wetenschapper zijn.quote:
yepquote:
Yups, I guess soquote:Op woensdag 20 maart 2013 14:35 schreef Bosbeetle het volgende:
[..]
Vooral ook dat eerste hoor (ik heb zo'n leuke baan) en ik denk dat het goed gaat komen. Maar een beetje twijfelen aan van alles en nog wat hoort ook bij wetenschapper zijn.
zin in een translationeel wetenschappelijk multidisciplinair high content nano project?quote:Op maandag 25 maart 2013 12:12 schreef Lyrebird het volgende:
We hebben een nieuwe postdoc in ons instituut die een inventarisatie heeft gemaakt van alle projecten in zijn vakgebied (optics / holography) die het afgelopen jaar door de Japanse overheid zijn gefinancierd. Op die manier kreeg hij meer inzicht in wat voor een project een goede kans maakt om gefinancierd te worden. Wat blijkt: "nieuwe" ideeen, met veel buzzwords maken een betere kans dan praktisch werk. Het werkt zo voor onderzoeksvoorstellen, maar ook voor publicaties.
Een mooi voorbeeld is dit project: http://www.ad.nl/ad/nl/45(...)e-nanodraadjes.dhtml
Miljoenen worden er gestoken in het efficienter maken van zonnecellen, maar wat er echt toe doet - zonneenergie economisch rendabel maken - daar lees je nooit iets over.
Wij onderzoekers pissen met z'n allen ieder jaar miljarden weg, maar mijn indruk is dat we er maar bar weinig voor terugkrijgen. Wel heel erg vaak gaat het om projecten die in een laboratoriumfase blijven hangen, omdat de heren en dames onderzoerkers liever aan het volgende nieuwe buzzwordproject gaan werken, dan dat ze daadwerkelijk iets nuttigs met hun tijd doen. Want hoe krijg je dat nuttige werk in Nature? Nieuw zal het niet zijn.
Wordt het niet eens tijd dat de betere vakbladen en grant agencies zich wat minder gaan bekommeren om wat nieuw, sexy en cool is, en meer om wat praktisch nut heeft?
Al die "hoe krijg ik funding" praatjes zijn ook voornamelijk gericht op maak het simpeler en gebruik de goede woorden...quote:Op maandag 25 maart 2013 13:39 schreef speknek het volgende:
Ik ken een professor wiens hele werk volgens mij bestaat uit het roepen van buzzwoorden in grotendeels de goede volgorde en die krijgt elke keer tonnen met geld binnen. Vrij ontnuchterend. Of misschien ben ik te cynisch, maar toch.
In mijn tijd in Boston had ik een collega (postdoc) die z'n eigen funding had, via een Europese Marie Curie fellowship. Dat ging om behoorlijk wat geld. Toen ik hem vroeg hoe hij die gekregen had, zei hij met een brede grijs: "Lyrebird, I am very good at bullshitting". In zijn voorstel had hij alle buzzwords in zijn vakgebied bij elkaar op een hoop gegooid. Daar is uiteindelijk helemaal niets uitgekomen.quote:Op maandag 25 maart 2013 13:39 schreef speknek het volgende:
Ik ken een professor wiens hele werk volgens mij bestaat uit het roepen van buzzwoorden in grotendeels de goede volgorde en die krijgt elke keer tonnen met geld binnen. Vrij ontnuchterend. Of misschien ben ik te cynisch, maar toch.
Dit soort quotes moeten eigenlijk bij de EU terechtkomen, en bij andere fundingagencies. Iemand die ons voorlichtte over bepaalde grants wist ons ooit te vertellen dat het eigenlijk een grote grabbelton is, dat je het enigszins kon beinvloeden door goed te schrijven, maar dat je voornamelijk geluk moet hebben. Als je dat soort dingen hoort dan is dat toch sterke indicatie dat je financieringsstelsel failliet is?quote:Op maandag 25 maart 2013 13:59 schreef Lyrebird het volgende:
[..]
In mijn tijd in Boston had ik een collega (postdoc) die z'n eigen funding had, via een Europese Marie Curie fellowship. Dat ging om behoorlijk wat geld. Toen ik hem vroeg hoe hij die gekregen had, zei hij met een brede grijs: "Lyrebird, I am very good at bullshitting". In zijn voorstel had hij alle buzzwords in zijn vakgebied bij elkaar op een hoop gegooid. Daar is uiteindelijk helemaal niets uitgekomen.
Geluk en vlotte babbel/pen en de juiste vriendjes tochquote:Op maandag 25 maart 2013 14:08 schreef trancethrust het volgende:
[..]
Dit soort quotes moeten eigenlijk bij de EU terechtkomen, en bij andere fundingagencies. Iemand die ons voorlichtte over bepaalde grants wist ons ooit te vertellen dat het eigenlijk een grote grabbelton is, dat je het enigszins kon beinvloeden door goed te schrijven, maar dat je voornamelijk geluk moet hebben. Als je dat soort dingen hoort dan is dat toch sterke indicatie dat je financieringsstelsel failliet is?
Ligt eraan op welk niveau. Nationaal krijg je meestal wel een paar miljoen (kroon in mijn geval) bij elkaar geluld, maar voor EU FP7 projecten moet je toch echt wel meer moeite doen.quote:Op maandag 25 maart 2013 14:18 schreef Bosbeetle het volgende:
[..]
Geluk en vlotte babbel/pen en de juiste vriendjes toch
ja dat soort grants krijg je niet zomaar idd ERC's worden ook niet 'random' weggegeven.quote:Op maandag 25 maart 2013 14:24 schreef Fogel het volgende:
[..]
Ligt eraan op welk niveau. Nationaal krijg je meestal wel een paar miljoen (kroon in mijn geval) bij elkaar geluld, maar voor EU FP7 projecten moet je toch echt wel meer moeite doen.
http://ec.europa.eu/resea(...)m?pg=home&video=none <-- compleet nieuw funding scheme krijgen "binnenkort". Is niet goed voor het bedrijf waar ik werk, dus we zijn nu al bezig met de koers meer richting industrie te zetten.
Ander resultaat kan zijn dat we een hele berg SME spin-offs krijgen hierdoor, maar da's ook niet helemaal de bedoeling.
Nee, maar die staren zich voor een groot deel blind op statistieken als impact factors en varianten. Dit overigens in een later stadium dan het initiele peer-reviewing; i.e., je kan baanbrekend onderzoek voorstellen en worden afgeschoten omdat je niet `slim' genoeg gepubliceerd hebt.quote:Op maandag 25 maart 2013 14:25 schreef Bosbeetle het volgende:
[..]
ja dat soort grants krijg je niet zomaar idd ERC's worden ook niet 'random' weggegeven.
MRIquote:Op maandag 25 maart 2013 13:19 schreef Bosbeetle het volgende:
http://frontpage.fok.nl/s(...)ebravissenbrein.html
Zo maar weer eens zo'n ding gemaakt... maar hier zullen jullie MRIers niet zoveel aan vinden
Ja hier op het werk stikt het van de muizen met raampjes maarja dat vertaalt dan weer lastig naar diagnostiekquote:Op maandag 25 maart 2013 14:54 schreef ATuin-hek het volgende:
[..]
MRI
Maar die is ook gaaf Heb zoiets ook wel eens gezien met een muis. Hadden ze een raampje in de schedel gemaakt zodat ze de GFP konden zien.
Haha, inderdaadquote:
Jij vond dat een goed praatje? Ik was daar ook, en ik vond het vooral indrukwekkend hoe hij zo'n gaaf onderwerp zo saai over kon brengen.quote:Op maandag 25 maart 2013 18:26 schreef xienix84 het volgende:
[..]
Haha, inderdaad
Maar leuk stukje bosbeetle! Interessant!
Wat ik zelf nog steeds erg interessant vind is optogenetics. Op Human Brain Mapping heb ik Karl Deisseroth echt een heel goed praatje daarover horen geven. Die man publiceert standaard in PNAS, Nature, Science etc. heel indrukwekkend.
Ik moet bekennen dat ik echt niet meer weet of z'n presentatie goed was en wat ik daar toen van vond, maar qua data en techniek was het nieuw voor me en vond ik het heel boeiend. En het is me bijgebleven, in positieve zin, dus zo slecht zal ik het niet gevonden hebbenquote:Op maandag 25 maart 2013 18:50 schreef ATuin-hek het volgende:
[..]
Jij vond dat een goed praatje? Ik was daar ook, en ik vond het vooral indrukwekkend hoe hij zo'n gaaf onderwerp zo saai over kon brengen.
Mag ik hopen ja... Zal ook vast geen keynote speaker zijn geweest?quote:Op maandag 25 maart 2013 19:20 schreef xienix84 het volgende:
[..]
Ik moet bekennen dat ik echt niet meer weet of z'n presentatie goed was en wat ik daar toen van vond, maar qua data en techniek was het nieuw voor me en vond ik het heel boeiend. En het is me bijgebleven, in positieve zin, dus zo slecht zal ik het niet gevonden hebben
En ik heb waarschijnlijk veel erger gezien Van de week een praatje bijgewoond van iemand die gewoon echt aan het bullshitten was, constant z'n argumenten veranderen en nogal van de hak op de tak. Hij werd daar ook stevig op aangepakt.
Toch een invited-seminar speaker bij de universiteit, ik was ook verbaasd.quote:Op maandag 25 maart 2013 19:28 schreef ATuin-hek het volgende:
[..]
Mag ik hopen ja... Zal ook vast geen keynote speaker zijn geweest?
Ben ik te cynisch wanneer ik denk dat dit een belangrijke reden is dat het departement nanotechnologie van de TU Delft de grote winnaar was bij de verdeling van subsidies (die ten koste ging van de structurele investeringen)? Niets tegen de TU Delft of tegen dat departement maar er zijn zoveel goede departementen van zoveel universiteiten. Nanotechnologie is nogal een buzzword.quote:Op maandag 25 maart 2013 12:12 schreef Lyrebird het volgende:
We hebben een nieuwe postdoc in ons instituut die een inventarisatie heeft gemaakt van alle projecten in zijn vakgebied (optics / holography) die het afgelopen jaar door de Japanse overheid zijn gefinancierd. Op die manier kreeg hij meer inzicht in wat voor een project een goede kans maakt om gefinancierd te worden. Wat blijkt: "nieuwe" ideeen, met veel buzzwords maken een betere kans dan praktisch werk. Het werkt zo voor onderzoeksvoorstellen, maar ook voor publicaties.
Een mooi voorbeeld is dit project: http://www.ad.nl/ad/nl/45(...)e-nanodraadjes.dhtml
Miljoenen worden er gestoken in het efficienter maken van zonnecellen, maar wat er echt toe doet - zonneenergie economisch rendabel maken - daar lees je nooit iets over.
Wij onderzoekers pissen met z'n allen ieder jaar miljarden weg, maar mijn indruk is dat we er maar bar weinig voor terugkrijgen. Wel heel erg vaak gaat het om projecten die in een laboratoriumfase blijven hangen, omdat de heren en dames onderzoerkers liever aan het volgende nieuwe buzzwordproject gaan werken, dan dat ze daadwerkelijk iets nuttigs met hun tijd doen. Want hoe krijg je dat nuttige werk in Nature? Nieuw zal het niet zijn.
Wordt het niet eens tijd dat de betere vakbladen en grant agencies zich wat minder gaan bekommeren om wat nieuw, sexy en cool is, en meer om wat praktisch nut heeft?
Durf ik niet te zeggen, maar een collega van me die bij Rice University (Houston) werkte, vertelde me dat ze daar aan ieder onderzoeksvoorstel een nano-component probeerden te plakken, om zo hun status te vergroten als universiteit die voorop loopt in de nanotechnologie. Als je het maar vaak en hard genoeg roept, dan gaan mensen het op den duur geloven. Ook (juist?) de mensen die een heleboel titels voor of achter hun naam hebben staan, en die er voor hebben doorgeleerd om de zin van de onzin te kunnen scheiden.quote:Op maandag 25 maart 2013 23:18 schreef Bram_van_Loon het volgende:
[..]
Ben ik te cynisch wanneer ik denk dat dit een belangrijke reden is dat het departement nanotechnologie van de TU Delft de grote winnaar was bij de verdeling van subsidies (die ten koste ging van de structurele investeringen)? Niets tegen de TU Delft of tegen dat departement maar er zijn zoveel goede departementen van zoveel universiteiten. Nanotechnologie is nogal een buzzword.
Niet meer zo heel erg buzz toch? Toen ik min of meer mijn academische carriere begon in 2000 (mijn eerste stage op een universiteit) toen werd er al gesmeten met nano.... kan iets 13 jaar lang een buzzwoord zijn?quote:Op maandag 25 maart 2013 23:18 schreef Bram_van_Loon het volgende:
[..]
Ben ik te cynisch wanneer ik denk dat dit een belangrijke reden is dat het departement nanotechnologie van de TU Delft de grote winnaar was bij de verdeling van subsidies (die ten koste ging van de structurele investeringen)? Niets tegen de TU Delft of tegen dat departement maar er zijn zoveel goede departementen van zoveel universiteiten. Nanotechnologie is nogal een buzzword.
Nou dat die gasten om de maand in Nature of Science publiceren zal toch ook helpen. En ik denk niet dat er heel veel afdeling van de TU Delft zijn die dat kunnen zeggen.quote:Op maandag 25 maart 2013 23:18 schreef Bram_van_Loon het volgende:
[..]
Ben ik te cynisch wanneer ik denk dat dit een belangrijke reden is dat het departement nanotechnologie van de TU Delft de grote winnaar was bij de verdeling van subsidies (die ten koste ging van de structurele investeringen)? Niets tegen de TU Delft of tegen dat departement maar er zijn zoveel goede departementen van zoveel universiteiten. Nanotechnologie is nogal een buzzword.
Natuurlijk is het uitdragen van je onderzoek een groot onderdeel van het onderzoek zelf, als je iets hebt ontdekt, bevestigd, uitgedokterd.. dan moet je dat ook kunnen overbregen. Waar de discussie hier over gaat is denk ik de hoeveelheid marketing die je moet toelaten.. (ik denk dat het nog best meevalt in de wetenschap, er zijn nog geen afdelingen die bijvoorbeeld toegelegd zijn op presentaties maken binnen de gemiddelde onderzoeksgroep)quote:Op dinsdag 26 maart 2013 15:23 schreef Shivo het volgende:
Amerikanen begrijpen dat veel beter dan Europeanen. Mijn persoonlijke ervaring is dat heel veel jonge Nederlanders een hopeloos romantisch en naief beeld van onderzoek hebben; iets van 'als ik het goed bedoel en hard werk dan komt het vanzelf allemaal wel goed!'. Zo werkt de wereld gewoon niet.
Is het niet gemakkelijker om een artikel over nanotechnologie (spreekt erg tot de verbeelding) gepubliceerd te krijgen dan een artikel over een gortdroog onderwerp waarvan de essentie enkel door specialisten wordt begrepen? Als ik even de term mag gebruiken zoals Ruud Gullit die gebruikte, nanotechnologie is sexy wetenschap.quote:Op dinsdag 26 maart 2013 15:23 schreef Shivo het volgende:
[..]
Nou dat die gasten om de maand in Nature of Science publiceren zal toch ook helpen. En ik denk niet dat er heel veel afdeling van de TU Delft zijn die dat kunnen zeggen.
Goed om te weten.quote:Amerikanen begrijpen dat veel beter dan Europeanen. Mijn persoonlijke ervaring is dat heel veel jonge Nederlanders een hopeloos romantisch en naief beeld van onderzoek hebben; iets van 'als ik het goed bedoel en hard werk dan komt het vanzelf allemaal wel goed!'. Zo werkt de wereld gewoon niet.
En nanotechnologie is juist nuttige wetenschap, althans volgens de gewone man. Net als onderzoek naar kanker, dat doet het ook altijd goed. Het lijkt mij juist makkelijker om hier voor funding te krijgen dan voor echt fundamenteel onderzoek, waarvan het nut niet meteen duidelijk is.quote:Op dinsdag 26 maart 2013 18:00 schreef Bram_van_Loon het volgende:
[..]
Is het niet gemakkelijker om een artikel over nanotechnologie (spreekt erg tot de verbeelding) gepubliceerd te krijgen dan een artikel over een gortdroog onderwerp waarvan de essentie enkel door specialisten wordt begrepen? Als ik even de term mag gebruiken zoals Ruud Gullit die gebruikte, nanotechnologie is sexy wetenschap.
[..]
Goed om te weten.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |