Wetenschappers op FOK! #9: Publish or perish. Funding or bust.

quote:

Op maandag 25 februari 2013 09:09 schreef speknek het volgende:
Ja dat is het gewoon. Je kunt niet creativiteit en reflectie in een uurtje tussen het werkoverleg en je college inproppen, daar heb je een dag van lummelen voor nodig voordat dat echt begint. Goed wetenschappelijk werk kan alleen als je het niet bijster druk hebt. Harde werkers zijn zelden goed. Een groep goede wetenschappers om je heen helpt overigens ook, merk ik nu ik die niet heb (niet dat ze niet goed zijn, maar het is los zand en veel te studentgericht). Dat is denk ik de hoofdreden waarom de kwaliteit van mijn output is gekelderd.

Je omgeving is idd erg belangrijk. Niet alleen voor samenwerking en input, maar ook voor reflectie en motivatie. Als iedereen om je heen aan het lummelen is, dan is het lastig om je zelf te motiveren. Als iedereen als een speer aan het publiceren is, dan is dat een automatische motivatie om mee te gaan.

Dit zijn allemaal redenen voor mij om bij een volgende stap voor de top van de sub-top te gaan. Ik sprak laatst met een hele goede wetenschapper die zo'n tien jaar geleden een aanbod van een matige universiteit had aangenomen, en alhoewel het financieel en qua werk heel aantrekkelijk was, bleek toch dat hij zich vergist had in de sfeer op zo'n universiteit. Veel grauwe grijze middelmaat, niemand wilde iets. Iedereen was snel tevreden.

Waarom niet voor de top? a) Ik ben niet goed genoeg voor de top b) Niet zwart/indiaan/homo/vrouw genoeg c) Geen geduld voor politiek.

Ik wil gewoon lekker mijn werk kunnen doen (zie ook de strip in de OP). Apparatuur ontwerpen waarmee patienten echt geholpen worden. Patentvoorstellen schrijven, artikelen schrijven, promovendi op weg helpen, misschien nog eens een start-up beginnen. De rest kan wat mij betreft gestolen worden.

[ Bericht 0% gewijzigd door Lyrebird op 25-02-2013 09:38:50 ]

quote:

Op maandag 25 februari 2013 03:45 schreef Lyrebird het volgende:

[..]

Mijn Japanse collega's van een andere universiteit werken keihard. Hele lange dagen, weinig eten, geen tijd voor pauzes. Die groep krijgt veel gedaan, maar het is allemaal evolutionair: kijk wat andere mensen gedaan hebben, combineer dat en schrijf daar een artikel over. Als je zo veel werkt, dan gaat het werk op de automatische piloot. Ik heb meerdere malen in zo'n "trance" gezeten, vlak voor een conferentie. Dagen van 16 uur maken. Totaal niet effectief. Je hebt vier keer zo veel tijd nodig, omdat je niet meer na kunt denken over hetgeen je doet, of eigenlijk zou moeten doen.

Tijdens mijn jaar op een Japans lab merkte ik heel erg hoe Japanners heel lang, maar absoluut niet effectief werkten. Altijd maar aanwezig, maar de helft van de tijd sliepen ze (mijn prof. snurkte behoorlijk). Dus qua efficientie was het gewoon niet veel soeps nee.

Ik begin meestal heel vroeg. In de tijd tussen op het werk zijn en lunch krijg ik zoveel meer gedaan dan in de tijd daarna (waarin ik inderdaad ook een beetje loop te pielen), meer EN een stuk efficienter. Het helpt ook dat er 's ochtends niemand anders is. Ik heb ook echt een avond nodig, ik kan niet werken->eten-> bed en dan vind ik het vaak ook best prima om na het avondeten thuis nog even wat te doen.

Behalve inderdaad als het moet, als ik goeie ideeen heb, gave dingen te doen heb, of deadlines heb, alsof ik dan ineens het gas induw. Dan krijg ik wel dingen gedaan, maak ik lange dagen etc. Die drive is er op het werk ook wel hoor en dat helpt. Daarnaast is het gewoon fijn om aan een goeie universiteit te werken. Er is geld om dingen te doen die ik wil doen, mensen willen heel graag en dat helpt inderdaad wel.

quote:

Op maandag 25 februari 2013 03:45 schreef Lyrebird het volgende:

[..]

Mijn Japanse collega's van een andere universiteit werken keihard. Hele lange dagen, weinig eten, geen tijd voor pauzes. Die groep krijgt veel gedaan, maar het is allemaal evolutionair: kijk wat andere mensen gedaan hebben, combineer dat en schrijf daar een artikel over. Als je zo veel werkt, dan gaat het werk op de automatische piloot. Ik heb meerdere malen in zo'n "trance" gezeten, vlak voor een conferentie. Dagen van 16 uur maken. Totaal niet effectief. Je hebt vier keer zo veel tijd nodig, omdat je niet meer na kunt denken over hetgeen je doet, of eigenlijk zou moeten doen.

Ik denk dat hier een flinke kern van waarheid in zit. Ik heb eens een professionele muzikant horen zeggen dat de Chinese talenten 12 uur per dag oefenen en dat desalniettemin de Europese talenten het winnen van de Chninese talenten ondanks dat die Chinezen technisch beter zijn, er klinkt te weinig 'ziel' in die muziek en dat vinden mensen toch belangrijker dan net dat beetje extra techniek. Dit is natuurlijk een generalisatie maar gemiddeld gezien zou dat volgens hem duidelijk gelden. Hetzelfe principe. Inspiratie krijg je niet als je alleen maar met die ene taak bezig bent. Dat sluit aan bij wat jij hier eerder opmerkte (hopelijk parafraseer ik het correct), wij kunnen niet zo hard werken als die Aziaten dus daar moeten wij niet op inzetten, wij kunnne hen wel verslaan met creativiteit.

Ook hier even spammen, ik vond het grappig: een natuurkundige die zijn vriendin ten huwelijk vraagt. http://imgur.com/SKNl3VR

quote:

Op maandag 25 februari 2013 14:15 schreef xienix84 het volgende:

[..]

Tijdens mijn jaar op een Japans lab merkte ik heel erg hoe Japanners heel lang, maar absoluut niet effectief werkten. Altijd maar aanwezig, maar de helft van de tijd sliepen ze (mijn prof. snurkte behoorlijk). Dus qua efficientie was het gewoon niet veel soeps nee.

Wat jij hier beschrijft lijkt idd op wat ik veel op onze eigen universiteit zie, en wat gewoon lijkt te zijn in Japan, en andere delen van Oost Azie. Maar de Japanners in het lab waar ik het eerder over had, maakten echt lange dagen, en ze waren constant bezig. Keihard werken. Een van hun studenten is naar mijn lab overgestapt, en die had een half jaar nodig om af te kicken. Het grappige is dat hij weer 18 uur per dag draait zodra het spannend wordt.

quote:

Op maandag 25 februari 2013 15:02 schreef Bram_van_Loon het volgende:

[..]
Dat sluit aan bij wat jij hier eerder opmerkte (hopelijk parafraseer ik het correct), wij kunnen niet zo hard werken als die Aziaten dus daar moeten wij niet op inzetten, wij kunnne hen wel verslaan met creativiteit.

Klopt. We willen niet zo hard werken, we kunnen niet zo hard werken, en ik denk niet dat we zo hard zouden moeten willen werken, omdat het ten koste gaat van creativiteit.

Nou heb ik in mijn tijd bij Philips genoeg mensen gezien die er de ballen verstand van hadden, niks deden en niet creatief waren, maar dat is een ander verhaal.

quote:

Op maandag 25 februari 2013 15:53 schreef Jagärtrut het volgende:
Ook hier even spammen, ik vond het grappig: een natuurkundige die zijn vriendin ten huwelijk vraagt. http://imgur.com/SKNl3VR

Ik zag hem ook al, heel ernstig

quote:

Op maandag 25 februari 2013 15:59 schreef Lyrebird het volgende:

[..]

Wat jij hier beschrijft lijkt idd op wat ik veel op onze eigen universiteit zie, en wat gewoon lijkt te zijn in Japan, en andere delen van Oost Azie. Maar de Japanners in het lab waar ik het eerder over had, maakten echt lange dagen, en ze waren constant bezig. Keihard werken. Een van hun studenten is naar mijn lab overgestapt, en die had een half jaar nodig om af te kicken. Het grappige is dat hij weer 18 uur per dag draait zodra het spannend wordt.

Wat doen ze eigenlijk, die achttien uur? Ergens raak je toch zo uitgeput dat al het analytisch vermogen wegvalt? Dan kun je net zo goed stoppen.

quote:

Op maandag 25 februari 2013 16:01 schreef Reya het volgende:

[..]

Wat doen ze eigenlijk, die achttien uur? Ergens raak je toch zo uitgeput dat al het analytisch vermogen wegvalt? Dan kun je net zo goed stoppen.

Eens, ik kan het zelf ook helemaal niet. Erger nog, als ik zo lang werk, dan ga ik zulke fouten maken dat het wel eens contraproductief kan worden. Dat er bijvoorbeeld apparatuur kapot gaat.

Deze student heeft wel jarenlang getraind, dus hij is wat stabieler dan ik. Maar echt scherp is hij ook niet meer na 18 uur.

quote:

Op maandag 25 februari 2013 15:59 schreef Lyrebird het volgende:

[..]

Wat jij hier beschrijft lijkt idd op wat ik veel op onze eigen universiteit zie, en wat gewoon lijkt te zijn in Japan, en andere delen van Oost Azie. Maar de Japanners in het lab waar ik het eerder over had, maakten echt lange dagen, en ze waren constant bezig. Keihard werken. Een van hun studenten is naar mijn lab overgestapt, en die had een half jaar nodig om af te kicken. Het grappige is dat hij weer 18 uur per dag draait zodra het spannend wordt.

[..]

Klinkt bekend en ik kan me wel vinden in jouw "creativiteit"-idee. Ik merk het ook hier, de aziaten op mijn lab werken waarschijnlijk een stuk harder dan ik en maken langere uren, maar ik heb wel het idee dat hun PIs degene zijn die met nieuwe ideeen komen en ze voornamelijk doen wat hen wordt gezegd te doen, terwijl ik (hopelijk) toch meer invloed op mijn eigen werk heb. Het is beiden handig en nuttig, maar wel behoorlijk verschillend.

En toch denk ik dat het wat genuanceerder ligt al kan ik me goed voorstellen dat jullie een lichte afkeer hebben van hard werken door al die vage Japanners. Ik denk dat je het proces van onderzoek in 2 fasen moet splitsen, de eerste fase is het opzetten van het onderzoek terwijl de 2e fase gaat om het daadwerkelijk uitvoeren.

Voor de eerste fase ben ik het er mee eens dat je dan, zoals jullie zeggen, die rust en ontspanning nodig hebt om echt creatief te zijn en met iets goeds te komen. In de 2e fase, als het onderzoek uitgevoerd moet worden, kan het denk ik wel nuttig zijn om simpelweg hard te werken. Natuurlijk moet je van tijd tot tijd checken of jouw opzet nog voldoet en of je op de juiste weg bent, maar daarvoor kun je tussenpauzes van ontspanning inlassen al naar gelang dat nodig is.

Natuurlijk moet er soms ook flink doorgewerkt worden. De verleiding is groot om constant lekker relaxed bezig te zijn (hier op Fok ), ipv in het lab te buffelen.

Moet trouwens zeggen dat ik zonder problemen uren in het lab bezig kan zijn. Schrijven eigenlijk idem dito, kost weinig moeite. Maar als ik aan het programmeren ben, of data aan het verwerken ben, dan wordt het al snel te veel, en dan moet ik zo nu en dan eens wat rondlopen, of een praatje gaan maken.

quote:

Op dinsdag 26 februari 2013 07:28 schreef Lyrebird het volgende:
Natuurlijk moet er soms ook flink doorgewerkt worden. De verleiding is groot om constant lekker relaxed bezig te zijn (hier op Fok ), ipv in het lab te buffelen.

Moet trouwens zeggen dat ik zonder problemen uren in het lab bezig kan zijn. Schrijven eigenlijk idem dito, kost weinig moeite. Maar als ik aan het programmeren ben, of data aan het verwerken ben, dan wordt het al snel te veel, en dan moet ik zo nu en dan eens wat rondlopen, of een praatje gaan maken.

Voor mij heeft het echt me de flow te maken. Op dagen dat ik die makkelijk krijg, kan ik vergeten te eten en inderdaad uren achter de computer zitten. Op dagen dat ik die niet krijg kan ik na een kwartier al afgeleid zijn.

En de flow krijgen heeft met een aantal zaken te maken: de nabijheid van een deadline (niet te dicht bij, maar ook niet te ver weg), een interessant project, genoeg slaap en genoeg te eten...

Vandaag weet ik al dat het moeilijk gaat worden, ik heb maar 5 uur geslapen, en ben op een bijzonder moeilijk stuk in m'n paper belandt, waardoor ik gister ben gaan twijfelen aan m'n eigen argument. Toch maar proberen door te zetten!

Het nare aan van werk switchen is dat er nog publicaties van je vorige én vorige werk doorlopen. Zo zit ik overdags dus me bezig te houden met ouderen en geneeskunde, en schrijf ik vanavond aan een paper over kinderen en speelplaatsen Oja, en er moet nog een kosteneffectiviteitsstudie gehersubmit worden....

Allemaal voor de eer hé? En de h-index

quote:

Op donderdag 28 februari 2013 20:07 schreef Shivo het volgende:
Doe ik ook! Overdag hou ik me bezig met hersentumoren en 's avonds/'s nachts hou ik me bezig met luiers verschonen en luieruitslag.

Je kunt alles van ons zeggen, maar all-rounders zijn we!

^{alleen die wállen!}

Ik heb nog een paper die ik een half jaar geleden terugkreeg met major revisions. Nooit tijd of fut gehad hem aan te passen , omdat het ook nog van m'n vorige werk was.

quote:

Op dinsdag 26 februari 2013 07:28 schreef Lyrebird het volgende:
Natuurlijk moet er soms ook flink doorgewerkt worden. De verleiding is groot om constant lekker relaxed bezig te zijn (hier op Fok ), ipv in het lab te buffelen.

Moet trouwens zeggen dat ik zonder problemen uren in het lab bezig kan zijn. Schrijven eigenlijk idem dito, kost weinig moeite. Maar als ik aan het programmeren ben, of data aan het verwerken ben, dan wordt het al snel te veel, en dan moet ik zo nu en dan eens wat rondlopen, of een praatje gaan maken.

Dat heb ik juist andersom Programmeren en scripten gaat me snel en makkelijk af. Schrijven daarentegen...

quote:

Op vrijdag 1 maart 2013 00:28 schreef ATuin-hek het volgende:

[..]

Dat heb ik juist andersom Programmeren en scripten gaat me snel en makkelijk af. Schrijven daarentegen...

Ik heb hetzelfde als jij, schrijven kukt me echt supermoeilijk om mezelf voor te motiveren

quote:

Op vrijdag 1 maart 2013 00:32 schreef oompaloompa het volgende:

[..]

Ik heb hetzelfde als jij, schrijven kukt me echt supermoeilijk om mezelf voor te motiveren

Heb nu gelukkig een grote zo goed als af. Morgen ochtend nog eens goed doornemen, en als de prof een beetje wakker is en snel reageert morgen avond naar NeuroImage sturen Dan is het zaak om verder te gaan met data analyse voor een oral (yay!) in Juni, en beginnen met schrijven voor de volgende paper.

quote:

Op vrijdag 1 maart 2013 00:36 schreef ATuin-hek het volgende:

[..]

Heb nu gelukkig een grote zo goed als af. Morgen ochtend nog eens goed doornemen, en als de prof een beetje wakker is en snel reageert morgen avond naar NeuroImage sturen Dan is het zaak om verder te gaan met data analyse voor een oral (yay!) in Juni, en beginnen met schrijven voor de volgende paper.

Mijn papers liggen nu allemaal bij co-auteurs. Mijn strategie om zo nu en dan het land te ontvluchten werkt blijkbaar goed

Nu is het tijd om conference en summerschool applications te schrijven. Vooral die summerschool zit ik nu al dagen tegenaan te hikken, allemaal van die vragen die je dan slijmerig moet gaan beantwoorden

Voor de rest leuke projectjes op aan het zetten (yay), waarvan een met een enorme baas uit het veld dus daar ben ik nogal anxious over...

quote:

Op maandag 25 februari 2013 15:53 schreef Jagärtrut het volgende:
Ook hier even spammen, ik vond het grappig: een natuurkundige die zijn vriendin ten huwelijk vraagt. http://imgur.com/SKNl3VR

quote:

Op maandag 25 februari 2013 18:17 schreef RobertoCarlos het volgende:
En toch denk ik dat het wat genuanceerder ligt al kan ik me goed voorstellen dat jullie een lichte afkeer hebben van hard werken door al die vage Japanners. Ik denk dat je het proces van onderzoek in 2 fasen moet splitsen, de eerste fase is het opzetten van het onderzoek terwijl de 2e fase gaat om het daadwerkelijk uitvoeren.

Voor de eerste fase ben ik het er mee eens dat je dan, zoals jullie zeggen, die rust en ontspanning nodig hebt om echt creatief te zijn en met iets goeds te komen. In de 2e fase, als het onderzoek uitgevoerd moet worden, kan het denk ik wel nuttig zijn om simpelweg hard te werken. Natuurlijk moet je van tijd tot tijd checken of jouw opzet nog voldoet en of je op de juiste weg bent, maar daarvoor kun je tussenpauzes van ontspanning inlassen al naar gelang dat nodig is.

oh zijn dat 2 fases, ik zie dat al een continuüm

quote:

Op vrijdag 8 maart 2013 14:49 schreef Bosbeetle het volgende:

[..]

oh zijn dat 2 fases, ik zie dat al een continuüm

hoe doe je dat dan? loopt het opzetten van het onderzoek en het uitvoeren door elkaar dan?

quote:

Op vrijdag 8 maart 2013 17:13 schreef RobertoCarlos het volgende:

[..]

hoe doe je dat dan? loopt het opzetten van het onderzoek en het uitvoeren door elkaar dan?

moleculaire biologie, je kunt wel heel strak iets gaan opzetten maar na de eerste proef moet je dat toch weer bijstellen. Dus je moet wel een stevige richting hebben maar geen vastomlijnd plan want het is tenslotte geen natuurkunde

De tofste resultaten komen per definitie uit richtingen die eigenlijk buiten het originele onderzoek vallen.

Hoe bevalt je nieuwe baan, BB?