GC General Chat
Hier kun je praten over van alles en nog wat. Eigenlijk alles wat niet in een van de andere rubrieken thuishoort.
Als ik dit allemaal lees heb ik niks heftigs meegemaakt. Het enige wat er misschien een beetje bij in de buurt komt, is die keer dat ikzelf aangereden werd. Ik fietste door rood op een kruispunt, schatte de snelheid van een auto echt compleet verkeerd in, en werd geschept. Mooie vlucht, salto in de lucht en plat op mn rug op het asfalt.
Niks aan overgehouden behalve wat schaafwonden en gekneusde ribben, maar tijdens die paar seconden vliegen gaat je hele leven aan je voorbij. je bedenkt wie je nog de groeten had willen doen, en ik kan me nog goed herinneren dat ik letterlijk dacht: "Oei, dat gaat zometeen pijn doen bij het landen. Ik hoop dat ik niet doodga"
En heel raar: ik heb nog nooit zo helder en duidelijk ieder glaskruimeltje van zijn voorruit afzonderlijk op het asfalt horen tikkelen. Kennelijk staan tijdens zo'n moment al je zintuigen op scherp
Beetje dom was het natuurlijk wel.
Niks aan overgehouden behalve wat schaafwonden en gekneusde ribben, maar tijdens die paar seconden vliegen gaat je hele leven aan je voorbij. je bedenkt wie je nog de groeten had willen doen, en ik kan me nog goed herinneren dat ik letterlijk dacht: "Oei, dat gaat zometeen pijn doen bij het landen. Ik hoop dat ik niet doodga"
En heel raar: ik heb nog nooit zo helder en duidelijk ieder glaskruimeltje van zijn voorruit afzonderlijk op het asfalt horen tikkelen. Kennelijk staan tijdens zo'n moment al je zintuigen op scherp
Beetje dom was het natuurlijk wel.
Mijn foto's op Flickr!
[b]Op 15-09-2006 10:28 schreef Hans_Gielus[/b]
Namens Fryslân hoop ik dat je van een berg afkukelt _O-
[b]Op 15-09-2006 10:28 schreef Hans_Gielus[/b]
Namens Fryslân hoop ik dat je van een berg afkukelt _O-
Wat ik echt disturbing vind is dat ik als klein 7 jarig mannetje naar huis liep van school met een vriendje. Ik was op de fiets en hij niet, dus ik liep naast m'n fietsje. Elke keer gaven we die fiets een zet zodat 'ie uit zichzelf een stukje over de stoep reed en dan renden we er achteraan om hem weer te pakken.
Totdat ik te hard duwde en die fiets van de stoep af reed en op een auto klapte die daar net de bocht om kwam met een gangetje of 50 km/h.
Die man keek uit z'n auto, zag een kinderfietsje liggen en ging er als een haas vandoor.
Toen was ik reuze opgelucht dat ik geen gezeik kreeg, maar jaaaaren later besefte ik dat die man bewust is doorgereden na een ongeluk met een kind, in een lege straat.
En wat ik misschien nog wel erger vind is dat die man misschien wel z'n hele leven met het idee rondloopt een kind aangereden te hebben.
Totdat ik te hard duwde en die fiets van de stoep af reed en op een auto klapte die daar net de bocht om kwam met een gangetje of 50 km/h.
Die man keek uit z'n auto, zag een kinderfietsje liggen en ging er als een haas vandoor.
Toen was ik reuze opgelucht dat ik geen gezeik kreeg, maar jaaaaren later besefte ik dat die man bewust is doorgereden na een ongeluk met een kind, in een lege straat.
En wat ik misschien nog wel erger vind is dat die man misschien wel z'n hele leven met het idee rondloopt een kind aangereden te hebben.
En dat heeft ie dan aan zichzelf te danken.quote:Op donderdag 6 januari 2011 10:25 schreef VaalNL het volgende:
-knip-
En wat ik misschien nog wel erger vind is dat die man misschien wel z'n hele leven met het idee rondloopt een kind aangereden te hebben.
Immers, als ie gestopt had, had hij geweten dat er geen kind bij betrokken was geweest.
Op reis midden in de nacht wakker geworden door een aardbeving, wel effe eng als je de kasten uit elkaar ziet vallen ...
Mijn arm gebroken tijdens het communiefeest van mijn zus
Eén dag voor ik op reis vertrok mijn voet gebroken. Was blootvoets aan het voetballen en in duel mijn voet serieus omgeslaan. Uiteindelijk met gips en rolstoel op reis geweest...
Mijn arm gebroken tijdens het communiefeest van mijn zus
Eén dag voor ik op reis vertrok mijn voet gebroken. Was blootvoets aan het voetballen en in duel mijn voet serieus omgeslaan. Uiteindelijk met gips en rolstoel op reis geweest...
Voetbalhistorische bedenkingen: https://metcruijffopstap.wordpress.com/
Gut! Door jouw post herinner ik me weer dat ik ook aangereden ben op mijn motor door een auto midden in Amsterdam. (*Ting ting* - tram vol japanners die kiekjes van me trokken terwijl ik daar in de kreukels lig - )quote:
Als ik dit allemaal lees heb ik niks heftigs meegemaakt. Het enige wat er misschien een beetje bij in de buurt komt, is die keer dat ikzelf aangereden werd. Ik fietste door rood op een kruispunt, schatte de snelheid van een auto echt compleet verkeerd in, en werd geschept. Mooie vlucht, salto in de lucht en plat op mn rug op het asfalt.
Niks aan overgehouden behalve wat schaafwonden en gekneusde ribben, maar tijdens die paar seconden vliegen gaat je hele leven aan je voorbij. je bedenkt wie je nog de groeten had willen doen, en ik kan me nog goed herinneren dat ik letterlijk dacht: "Oei, dat gaat zometeen pijn doen bij het landen. Ik hoop dat ik niet doodga"
En heel raar: ik heb nog nooit zo helder en duidelijk ieder glaskruimeltje van zijn voorruit afzonderlijk op het asfalt horen tikkelen. Kennelijk staan tijdens zo'n moment al je zintuigen op scherp
Beetje dom was het natuurlijk wel.
Maar kennelijk vond ik het oprapen van tanden van een vriend heftiger.
quote:Op donderdag 6 januari 2011 02:04 schreef Keselo het volgende:
Mijn neefje van 7 op bed zien liggen met botkanker. Het was ongeneeslijk en zijn ouders weigerden hem enige vorm van medicatie te laten innemen, dus geen pijnstillers, niets (extreem gelovige christenen). Af en toe kwam er ziekenhuispersoneel langs (hij hoefde niet in het ziekenhuis te blijven als de ouders het liever hadden, omdat er niets meer gedaan kon worden) die dan medicatie achterlieten (voornamelijk enorm sterke pijnstillers). Wanneer zij wegwaren gooiden die ouders de medicijnen gelijk weg, hoe erg dat jongetje ook smeekte.
Dat joch lag helemaal te trillen en te snikken in zijn bed, en toen hij weer een pijnaanval kreeg moesten we weg. We hebben hem tot 2 straten verder op horen gillen. Dat heeft me echt mijn hele leven niet los kunnen laten.
Krijg er de rillingen van... Hoe kun je een jongetje trillend en gillend in bed laten liggen En dan ook nog je eigen zoon
Opsluiten die hap. Dit is pure kindermishandeling.quote:
Mijn neefje van 7 op bed zien liggen met botkanker. Het was ongeneeslijk en zijn ouders weigerden hem enige vorm van medicatie te laten innemen, dus geen pijnstillers, niets (extreem gelovige christenen). Af en toe kwam er ziekenhuispersoneel langs (hij hoefde niet in het ziekenhuis te blijven als de ouders het liever hadden, omdat er niets meer gedaan kon worden) die dan medicatie achterlieten (voornamelijk enorm sterke pijnstillers). Wanneer zij wegwaren gooiden die ouders de medicijnen gelijk weg, hoe erg dat jongetje ook smeekte.
Dat joch lag helemaal te trillen en te snikken in zijn bed, en toen hij weer een pijnaanval kreeg moesten we weg. We hebben hem tot 2 straten verder op horen gillen. Dat heeft me echt mijn hele leven niet los kunnen laten.
Serieus, ik denk dat dit een gegronde reden is om mensen in het gevang te gooien. Maar bewijs het maar eens.
[ Bericht 0% gewijzigd door Rubber_Johnny op 06-01-2011 12:04:45 ]
Mijn lievelingsopa die stierf. Hij lag ineens in het ziekenhuis en had kanker overal in zijn lichaam. Hij slikte al jaren homeopatische middelen, stiekem zodat niemand hem naar het ziekenhuis zou brengen want daar was hij bang voor. Hij is uiteindelijk in het ziekenhuis gestorven, een kleine week nadat ze erachter waren gekomen dat het kanker was.
Mijn lievelingsoma. Ik kwam thuis van werk en mijn ouders gingen net de poort uit. Ik vroeg waar ze naar toe gingen. Ja naar je oma in het verpleegtehuis. Ik zeg wacht even ik ga wel mee. Wij gaan het verpleeghuis, en daar lag ze. Mijn moeder liep huilend de kamer uit en mijn vader en ik blijven, ze kneep nog in mijn hand en zei iets onverstaanbaars en stierf. De tranen schieten nog in mijn ogen nu ik dit type. Het is zo iets aparts om mee te maken, echt een apart gevoel en sfeer.
Mijn lievelingsoma. Ik kwam thuis van werk en mijn ouders gingen net de poort uit. Ik vroeg waar ze naar toe gingen. Ja naar je oma in het verpleegtehuis. Ik zeg wacht even ik ga wel mee. Wij gaan het verpleeghuis, en daar lag ze. Mijn moeder liep huilend de kamer uit en mijn vader en ik blijven, ze kneep nog in mijn hand en zei iets onverstaanbaars en stierf. De tranen schieten nog in mijn ogen nu ik dit type. Het is zo iets aparts om mee te maken, echt een apart gevoel en sfeer.
Haters gonna hate.
Er schiet me nog iets te binnen. Een paar jaar geleden gebeurd. Ik kom thuis van mijn werk, allemaal politie voor mijn portiek, alles afgezet.
De agente die er stond liet me naar binnen gaan (maar ze wilde niet vertellen wat er aan de hand was). Binnen in het halletje lag overal bloed. Bleek dat de buurman schuin boven mij was neergestoken door zijn zoon
De buurman woont er nog, die jongen heb ik nooit meer gezien, zal wel in de gevangenis zitten of zo.
De agente die er stond liet me naar binnen gaan (maar ze wilde niet vertellen wat er aan de hand was). Binnen in het halletje lag overal bloed. Bleek dat de buurman schuin boven mij was neergestoken door zijn zoon
De buurman woont er nog, die jongen heb ik nooit meer gezien, zal wel in de gevangenis zitten of zo.
Verschrikkelijk. Dat zn ouders hem een pijnloze(re) dood zomaar kunnen weigeren, kan ik met mn verstand niet bij.quote:
Mijn neefje van 7 op bed zien liggen met botkanker. Het was ongeneeslijk en zijn ouders weigerden hem enige vorm van medicatie te laten innemen, dus geen pijnstillers, niets (extreem gelovige christenen). Af en toe kwam er ziekenhuispersoneel langs (hij hoefde niet in het ziekenhuis te blijven als de ouders het liever hadden, omdat er niets meer gedaan kon worden) die dan medicatie achterlieten (voornamelijk enorm sterke pijnstillers). Wanneer zij wegwaren gooiden die ouders de medicijnen gelijk weg, hoe erg dat jongetje ook smeekte.
Dat joch lag helemaal te trillen en te snikken in zijn bed, en toen hij weer een pijnaanval kreeg moesten we weg. We hebben hem tot 2 straten verder op horen gillen. Dat heeft me echt mijn hele leven niet los kunnen laten.
ik ben gevlucht van afghanistan naar belgie te voet/vrachtwagen 
veel moord gezien ergste was toen iemand zijn hoofd was opengeslaan
en de bloed in mijn gezicht vloog
veel moord gezien ergste was toen iemand zijn hoofd was opengeslaan
en de bloed in mijn gezicht vloog
can i smack your earhole?
Nu je het zegt - Als jochie van tien ben ik ook een keer geschept door een auto omdat ik niet oplette. Had hetzelfde als jij, door de lucht vliegen wat voor je gevoel eeuwig duurt. Raar is dat. Had overigens niks, behalve schaafwonden en een gedeukt ego.quote:
Als ik dit allemaal lees heb ik niks heftigs meegemaakt. Het enige wat er misschien een beetje bij in de buurt komt, is die keer dat ikzelf aangereden werd. Ik fietste door rood op een kruispunt, schatte de snelheid van een auto echt compleet verkeerd in, en werd geschept. Mooie vlucht, salto in de lucht en plat op mn rug op het asfalt.
Niks aan overgehouden behalve wat schaafwonden en gekneusde ribben, maar tijdens die paar seconden vliegen gaat je hele leven aan je voorbij. je bedenkt wie je nog de groeten had willen doen, en ik kan me nog goed herinneren dat ik letterlijk dacht: "Oei, dat gaat zometeen pijn doen bij het landen. Ik hoop dat ik niet doodga"
En heel raar: ik heb nog nooit zo helder en duidelijk ieder glaskruimeltje van zijn voorruit afzonderlijk op het asfalt horen tikkelen. Kennelijk staan tijdens zo'n moment al je zintuigen op scherp
Beetje dom was het natuurlijk wel.
Heftig verhaal zeg...quote:
ik ben gevlucht van afghanistan naar belgie te voet/vrachtwagen
veel moord gezien ergste was toen iemand zijn hoofd was opengeslaan
en de bloed in mijn gezicht vloog
Na zoveel moeite in Belgie belanden.quote:
ik ben gevlucht van afghanistan naar belgie te voet/vrachtwagen
veel moord gezien ergste was toen iemand zijn hoofd was opengeslaan
en de bloed in mijn gezicht vloog
Dit is wel de ergste geloof ikquote:
Mijn neefje van 7 op bed zien liggen met botkanker. Het was ongeneeslijk en zijn ouders weigerden hem enige vorm van medicatie te laten innemen, dus geen pijnstillers, niets (extreem gelovige christenen). Af en toe kwam er ziekenhuispersoneel langs (hij hoefde niet in het ziekenhuis te blijven als de ouders het liever hadden, omdat er niets meer gedaan kon worden) die dan medicatie achterlieten (voornamelijk enorm sterke pijnstillers). Wanneer zij wegwaren gooiden die ouders de medicijnen gelijk weg, hoe erg dat jongetje ook smeekte.
Dat joch lag helemaal te trillen en te snikken in zijn bed, en toen hij weer een pijnaanval kreeg moesten we weg. We hebben hem tot 2 straten verder op horen gillen. Dat heeft me echt mijn hele leven niet los kunnen laten.
.
2000 light years from home
quote:
[..]
http://nl.wikipedia.org/wiki/Fred_Spijkers
Zit wel erg heftige dingen bij, 1 van weinige topics die ik vrijwel in zijn geheel heb gelezen.
Zelf ook wat dingen meegemaakt als kind, maar dat viel gelukkig nog best mee. Een van de dingen die me nog wel goed bij blijft was de dood van een van onze katten. Was paar jaartjes terug dus weet dat nog wel goed. Klinkt misschien wat suf, de dood van een kat. Maar hield stiekem meer van dat beest dan ik dacht en toen ik ik em in de tuin aan het zoeken was schrok ik me kapot van een soort doodskreet (voor zover een kat dat kan maken). Lag die daar helemaal vies, in de regen en met een rare knik in zijn nek (wss lag die daar al een een tijdje). Zo goed en stabiel mogelijk naar binnen gebracht waarna die binnen een paar minuten zen laatste adem uitblies. Raar om het leven echt weg te zien gaan uit een levend wezen.Denk dat vooral dat erg veel impact had toen.
Kort daarna begonnen onze honden te huilen wat ze normaal nooit doen, net zolang totdat men moeder thuis kwam (die ik had gebeld). Nog zo'n vreemd moment.
Zelf ook wat dingen meegemaakt als kind, maar dat viel gelukkig nog best mee. Een van de dingen die me nog wel goed bij blijft was de dood van een van onze katten. Was paar jaartjes terug dus weet dat nog wel goed. Klinkt misschien wat suf, de dood van een kat. Maar hield stiekem meer van dat beest dan ik dacht en toen ik ik em in de tuin aan het zoeken was schrok ik me kapot van een soort doodskreet (voor zover een kat dat kan maken). Lag die daar helemaal vies, in de regen en met een rare knik in zijn nek (wss lag die daar al een een tijdje). Zo goed en stabiel mogelijk naar binnen gebracht waarna die binnen een paar minuten zen laatste adem uitblies. Raar om het leven echt weg te zien gaan uit een levend wezen.Denk dat vooral dat erg veel impact had toen.
Kort daarna begonnen onze honden te huilen wat ze normaal nooit doen, net zolang totdat men moeder thuis kwam (die ik had gebeld). Nog zo'n vreemd moment.
Een familiedrama. Niet mijn familie, maar ik fietste met een vriend langs een flat waar ik allemaal gegil hoorde. Ik keek naar boven en zag een man zijn vriendin en haar kind naar beneden gooien. Hij sprong er zelf achteraan. Alle 3 overleden. Het jongetje was 8.
ook behoorlijk heftig waren voetbalrellen. Ik was in polen, in warschau, en daar waren supporters van warschau op de vuist gegaan met supporters van wisla krakow en de politie. Echt een idioot grimmige sfeer.
ook behoorlijk heftig waren voetbalrellen. Ik was in polen, in warschau, en daar waren supporters van warschau op de vuist gegaan met supporters van wisla krakow en de politie. Echt een idioot grimmige sfeer.
Een van m'n beste maten 24 uur kwijt geweest op vakantie, die in een psychose terecht was gekomen (niet door alcohol ofzo hoor. Maar wel een combinatie van weinig slaap, alcohol en aanleg er voor hebben. En we zouden de volgende dag vertrekken).
Politie geweest, zelf de hele dag gezocht in de brandende zon, overal flyers op gehangen met een foto van hem en ons telefoonnummer.
Ner-gens een teken van hem, tot savonds toen een maat van ons hem ineens zag lopen op de boulevard toen ze (hij en reisorganisatie begeleider) flyers aan het uitdelen waren.
Toen meegenomen (hij verzette zich hevig) naar het hotel waar een andere maat en ik aan het wachten waren in de hoop dat hij bij zinnen zou komen en terug zou gaan naar ons hotel.
Z'n benen zaten tot aan z'n knieën onder de smeurie, zwaar uitgedroogd, verbrand van top tot teen, z'n stem had een heel ander geluid (alsof hij bezeten was), herkende ons niet.
Achteraf vertelde hij dus dat hij stemmen hoorde die hem bevelen gaven om van rotsen af te springen enzo.
Dat zal me m'n leven bij blijven.
Maar ik moet er niet aan denken als we hem nooit meer hadden gevonden (z'n ouders hadden stiekem de hoop al opgegeven in Nederland, die zullen ons ook eeuwig dankbaar zijn denk ik).
Politie geweest, zelf de hele dag gezocht in de brandende zon, overal flyers op gehangen met een foto van hem en ons telefoonnummer.
Ner-gens een teken van hem, tot savonds toen een maat van ons hem ineens zag lopen op de boulevard toen ze (hij en reisorganisatie begeleider) flyers aan het uitdelen waren.
Toen meegenomen (hij verzette zich hevig) naar het hotel waar een andere maat en ik aan het wachten waren in de hoop dat hij bij zinnen zou komen en terug zou gaan naar ons hotel.
Z'n benen zaten tot aan z'n knieën onder de smeurie, zwaar uitgedroogd, verbrand van top tot teen, z'n stem had een heel ander geluid (alsof hij bezeten was), herkende ons niet.
Achteraf vertelde hij dus dat hij stemmen hoorde die hem bevelen gaven om van rotsen af te springen enzo.
Dat zal me m'n leven bij blijven.
Maar ik moet er niet aan denken als we hem nooit meer hadden gevonden (z'n ouders hadden stiekem de hoop al opgegeven in Nederland, die zullen ons ook eeuwig dankbaar zijn denk ik).
Dude, wat zijn dat voor ouders?! Binnen 24 uur de hoop al opgeven, wtfquote:
Een van m'n beste maten 24 uur kwijt geweest op vakantie, die in een psychose terecht was gekomen...
....z'n ouders hadden stiekem de hoop al opgegeven in Nederland, die zullen ons ook eeuwig dankbaar zijn denk ik).
.
I was an atheist until I realized I was God
idd na anderhalve jaar lopen door bosquote:
[..]
Na zoveel moeite in Belgie belanden.
can i smack your earhole?
Geen heel heftige dingen zoals hier al gepost zijn, maar wel een vrij recente;
De post bezorgen in een vreemde wijk en een rare, doordringende stank opmerken in een portiekje. Mezelf voorgenomen even aan te bellen/kijken als het de volgende dag nog zo rook.
Was niet meer nodig, de volgende dag wisten de buren te vertellen dat die man al twee weken dood in huis lag.
De post bezorgen in een vreemde wijk en een rare, doordringende stank opmerken in een portiekje. Mezelf voorgenomen even aan te bellen/kijken als het de volgende dag nog zo rook.
Was niet meer nodig, de volgende dag wisten de buren te vertellen dat die man al twee weken dood in huis lag.
Op zondag 6 mei 2012 16:24 schreef Tamashii het volgende:
Dat kan niet. Dit stond in de Volkskrant. :'(
Dat kan niet. Dit stond in de Volkskrant. :'(
Wel alsnog de krant bezorgd?quote:
Geen heel heftige dingen zoals hier al gepost zijn, maar wel een vrij recente;
De post bezorgen in een vreemde wijk en een rare, doordringende stank opmerken in een portiekje. Mezelf voorgenomen even aan te bellen/kijken als het de volgende dag nog zo rook.
Was niet meer nodig, de volgende dag wisten de buren te vertellen dat die man al twee weken dood in huis lag.
ik hoop dat je oom en tante dezelfde ziekte krijgen en niemand ze ook helpt.quote:
Mijn neefje van 7 op bed zien liggen met botkanker. Het was ongeneeslijk en zijn ouders weigerden hem enige vorm van medicatie te laten innemen, dus geen pijnstillers, niets (extreem gelovige christenen). Af en toe kwam er ziekenhuispersoneel langs (hij hoefde niet in het ziekenhuis te blijven als de ouders het liever hadden, omdat er niets meer gedaan kon worden) die dan medicatie achterlieten (voornamelijk enorm sterke pijnstillers). Wanneer zij wegwaren gooiden die ouders de medicijnen gelijk weg, hoe erg dat jongetje ook smeekte.
Dat joch lag helemaal te trillen en te snikken in zijn bed, en toen hij weer een pijnaanval kreeg moesten we weg. We hebben hem tot 2 straten verder op horen gillen. Dat heeft me echt mijn hele leven niet los kunnen laten.
wat een smerig tuig
Vriendin na 3 jaar relatie overleden.
Ging naar bed en werd niet meer wakker, ze was toen 23.
Een man neergeschoten zien worden, hij liep iets van 50 meter voor me, komt er een andere man aan van de overkant van de straat, schiet 2x en rent dan weer weg.
Gelukkig had die kerel het overleefd, was niet eens ernstig gewond, 1 kogel miste ook.
Ging naar bed en werd niet meer wakker, ze was toen 23.
Een man neergeschoten zien worden, hij liep iets van 50 meter voor me, komt er een andere man aan van de overkant van de straat, schiet 2x en rent dan weer weg.
Gelukkig had die kerel het overleefd, was niet eens ernstig gewond, 1 kogel miste ook.
┌∩┐(◣_◢)┌∩┐
Wat ergquote:
Vriendin na 3 jaar relatie overleden.
Ging naar bed en werd niet meer wakker, ze was toen 23.
. Weet je achteraf waar ze aan overleden is?Collega van mij van die leeftijd is een paar jaar geleden ook zomaar overleden in zijn slaap, hij had een maagbloeding geloof ik.
Iemand die gevoelig is op psychoses op zuipvakantie laten gaan vind ik ook een beetje...hmmm...quote:Op vrijdag 7 januari 2011 15:29 schreef kastanova het volgende:
[..]
Dude, wat zijn dat voor ouders?! Binnen 24 uur de hoop al opgeven, wtf
Ot: toen ik 17 was kwam ik in mijn eindexamenjaar thuis van een schoolonderzoek. Mijn moeder zou thuis moeten zijn, maar dat leek niet zo te zijn. Ik verwarming aanzetten en boterhammetje smeren en even naar boven lopen om een zakdoek te halen. Nou ja, daar lag ze dus dood op bed. Ik heb haar een paar keer geroepen en toen (en dit is heel raar) ben ik weer naar beneden gelopen om mijn boterhammen op te gaan eten.
Hoor ik ineens mijn vader als een idioot naast het huis parkeren, binnenkomen en naar boven stormen. Achteraf bleek dus dat hij de hele morgen al had proberen te bellen en nu had besloten dat er iets aan de hand moest zijn (moeder had hartritmestoornissen). Mijn vader reageerde iets normaler: schreeuwend en in paniek naar beneden denderen. Toen pas begon ik ook te flippen.
Volgende week precies 15 jaar geleden.
If you have a problem, if no-one else can help, and if you can find them, maybe you can hire the A-Team
ja hoorquote:
[..]
Best wel ja. Ik wist ook wie het had gedaan. Een Antilliaan die werkelijk niet goed bij zijn hoofd was. Heeft later ook iemand vermoord, zit nu in de bijlmer bajes.
Hoe dan ook, ik had er sowieso schade aan overgehouden.
tuurlijk is strijker niet zo krachtig hah mietje
Op woensdag 26 mei 2010 18:00 schreef Darkestrah het volgende:
Ik heb van horen zeggen dat genakt een behoorlijk goede keus is. Wat heb je te verliezen?
Ik heb van horen zeggen dat genakt een behoorlijk goede keus is. Wat heb je te verliezen?
Lijkt me ook een heel bizarre situatie. Duurde het even tot het doordrong? Of weet je dat niet meer?quote:
Nou ja, daar lag ze dus dood op bed. Ik heb haar een paar keer geroepen en toen (en dit is heel raar) ben ik weer naar beneden gelopen om mijn boterhammen op te gaan eten.
Oh ja, de spoorbrug.
Bij mij in de buurt is er een spoorbrug waar elke paar minuten wel een trein voorbij komt. Ik was twaalf of zo en ik was daar met een vriend 'in' de brug. In het midden zaten roosters die je met een klauwhamer kon loshalen en op die manier in een soort droog rioleringssysteem kon zitten, je kon de fietsers zien zonder dat iemand wist waar je was.
De brug liep over een kanaal en wij wilden een keer naar de overkant lopen, we wandelen de brug af wanneer we plotseling iets hoorde. Het was donker en de priemende voorlichten van een trein in volle vaart waren niet echt ver meer van ons af. Ik gok een meter of tweehonderd-driehonderd.
We hebben allebei nooit zo snel gerend, alles om maar zo snel mogelijk van die brug af te komen, ik had bijna het gevoel dat ik vloog.
Bij mij in de buurt is er een spoorbrug waar elke paar minuten wel een trein voorbij komt. Ik was twaalf of zo en ik was daar met een vriend 'in' de brug. In het midden zaten roosters die je met een klauwhamer kon loshalen en op die manier in een soort droog rioleringssysteem kon zitten, je kon de fietsers zien zonder dat iemand wist waar je was.
De brug liep over een kanaal en wij wilden een keer naar de overkant lopen, we wandelen de brug af wanneer we plotseling iets hoorde. Het was donker en de priemende voorlichten van een trein in volle vaart waren niet echt ver meer van ons af. Ik gok een meter of tweehonderd-driehonderd.
We hebben allebei nooit zo snel gerend, alles om maar zo snel mogelijk van die brug af te komen, ik had bijna het gevoel dat ik vloog.
With my pack on my back, down the road I will stray.
Ik denk dat ik het even helemaal niet meer wist en dus gewoon verder ging met het "scenario" waar ik mee bezig was: zakdoek halen en gaan eten.quote:
[..]
Lijkt me ook een heel bizarre situatie. Duurde het even tot het doordrong? Of weet je dat niet meer?
If you have a problem, if no-one else can help, and if you can find them, maybe you can hire the A-Team
Groot ongeluk bus vol met kinderen, bus kantelt knalt tegen aantal bomen aan. 3 van de 30 kinderen overleefde het. Want doen voorbijgangers? Filmen...
Het eerste appartementje dat ik ooit huurde, daar had ik een oudere bovenbuurman met keelkanker, geloof ik. Die had dus door een operatie een gat in zijn slokdarm, waardoor een buisje stak, zo ademde hij (en misschien at hij zo ook wel, dat weet ik niet).quote:
Geen heel heftige dingen zoals hier al gepost zijn, maar wel een vrij recente;
De post bezorgen in een vreemde wijk en een rare, doordringende stank opmerken in een portiekje. Mezelf voorgenomen even aan te bellen/kijken als het de volgende dag nog zo rook.
Was niet meer nodig, de volgende dag wisten de buren te vertellen dat die man al twee weken dood in huis lag.
In ieder geval was hij bijna onverstaanbaar op die manier, alles wat er uit kwam was bijna onverstaanbaar gerochel. Hij stonk ook uren in de wind. Logisch, want ik feite kon je door dat buisje de hele tijd zijn ingewanden ruiken als hij voor je stond.
Op een bepaald moment kwam ik de trap op van het pand (ik woonde op de eerste verdieping, hij op de tweede), en vond ik dat het toch wel heel erg stonk in de gang, maar ik dacht dat dat mijn buurman was die daar langs was gekomen en besteedde er verder geen aandacht aan De stank bleef nog zeker drie dagen hangen.
Na drie dagen werd zijn lijk op de gang ontdekt, een verdieping boven mij, door een andere medebewoner van dat pand. Hij had een hartaanval gekregen terwijl hij de sleutel in het slot aan het steken was en lag daar dus zonder dat ik iets doorhad al een paar dagen dood in de gang.
Misschien niet zo heftig als de rest hier, maar toch redelijk bizar.
Eind 2009 is m'n vader overleden na ongeveer een maand daarvoor de diagnose darmkanker te hebben gekregen. Het was helemaal uitgezaaid door het lichaam waaronder een hersentumor en er was niets meer aan te doen.
In diezelfde nacht, een paar uur later, is onze kat ook overleden. Hij was nog maar een jaar of 3. Achteraf vermoedelijk door een bloeding in z'n longen.
Niet echt schokkend, maar wel bizar dat ze allebei in dezelfde nacht heen gegaan zijn. De kat zat wel altijd vaak bij m'n vader.
Eind 2009 is m'n vader overleden na ongeveer een maand daarvoor de diagnose darmkanker te hebben gekregen. Het was helemaal uitgezaaid door het lichaam waaronder een hersentumor en er was niets meer aan te doen.
In diezelfde nacht, een paar uur later, is onze kat ook overleden. Hij was nog maar een jaar of 3. Achteraf vermoedelijk door een bloeding in z'n longen.
Niet echt schokkend, maar wel bizar dat ze allebei in dezelfde nacht heen gegaan zijn. De kat zat wel altijd vaak bij m'n vader.
Op zoek naar een nieuwe printer? Kies voor een Brother laser printer. Uiterst betrouwbaar en economisch!
Jezus..quote:
[..]
Ot: toen ik 17 was kwam ik in mijn eindexamenjaar thuis van een schoolonderzoek. Mijn moeder zou thuis moeten zijn, maar dat leek niet zo te zijn. Ik verwarming aanzetten en boterhammetje smeren en even naar boven lopen om een zakdoek te halen. Nou ja, daar lag ze dus dood op bed. Ik heb haar een paar keer geroepen en toen (en dit is heel raar) ben ik weer naar beneden gelopen om mijn boterhammen op te gaan eten.
Hoor ik ineens mijn vader als een idioot naast het huis parkeren, binnenkomen en naar boven stormen. Achteraf bleek dus dat hij de hele morgen al had proberen te bellen en nu had besloten dat er iets aan de hand moest zijn (moeder had hartritmestoornissen). Mijn vader reageerde iets normaler: schreeuwend en in paniek naar beneden denderen. Toen pas begon ik ook te flippen.
Volgende week precies 15 jaar geleden.
- Al m'n opa's en oma's overleden..:(
- Meisje van m'n school afgelopen zomer doodgereden terwijl ze naar school ging, eerst was er nog hoop dat ze het zou overleven, maar in de middag kwam het bericht dat ze was overleden.
(Was op de Sterrelaan in Eindhoven)
Eerst wist ik niet wie het was, later bleek het het meisje te zijn wiens kluisje bijna naast me zat en ik dus iedere morgen zag...
- Onlangs iemand vermoord door zijn geadopteerde zoon in mijn dorp.
(Ik kende de man die vermoord is, hij deed veel voor de hockeyclub waar ik hockey)
- Meisje van m'n school afgelopen zomer doodgereden terwijl ze naar school ging, eerst was er nog hoop dat ze het zou overleven, maar in de middag kwam het bericht dat ze was overleden.
(Was op de Sterrelaan in Eindhoven)
Eerst wist ik niet wie het was, later bleek het het meisje te zijn wiens kluisje bijna naast me zat en ik dus iedere morgen zag...
- Onlangs iemand vermoord door zijn geadopteerde zoon in mijn dorp.
(Ik kende de man die vermoord is, hij deed veel voor de hockeyclub waar ik hockey)
De (interne) foto's die ik kreeg van mijn Lief op uitzending, die ik enthousiast in de computer propte die zondagmorgen. Ik dacht eerst dat ik naar een rampenoefening keek.quote:
Srebrenica en Bosnië in het algemeen.
Het duurde even voordat ik in de gaten had waar ik naar aan het kijken was, toen de realisatie kwam werd alles stil. Heel stil.
En daarna werd ik nijdig op Lief:
Sukkel &#(&$@$ , had dat even gemeld, dat het geen foto's van jou waren!
Niet persoonlijk, wel übergross en daardoor vrij heftig.
Saw 3D
De goedkoopste gadgetsite: http://www.buyincoins.com
Voer in Recommender: ZT180 en coupon: 10%ebay110 en krijg 15% korting!
Voer in Recommender: ZT180 en coupon: 10%ebay110 en krijg 15% korting!
quote:
Mijn neefje van 7 op bed zien liggen met botkanker. Het was ongeneeslijk en zijn ouders weigerden hem enige vorm van medicatie te laten innemen, dus geen pijnstillers, niets (extreem gelovige christenen). Af en toe kwam er ziekenhuispersoneel langs (hij hoefde niet in het ziekenhuis te blijven als de ouders het liever hadden, omdat er niets meer gedaan kon worden) die dan medicatie achterlieten (voornamelijk enorm sterke pijnstillers). Wanneer zij wegwaren gooiden die ouders de medicijnen gelijk weg, hoe erg dat jongetje ook smeekte.
Dat joch lag helemaal te trillen en te snikken in zijn bed, en toen hij weer een pijnaanval kreeg moesten we weg. We hebben hem tot 2 straten verder op horen gillen. Dat heeft me echt mijn hele leven niet los kunnen laten.
damn.. ik snap zoiets idd ook nooit. dat je gelovig bent en je bid totdat je een ons weegt om je zoon te helpen - snap ik. Maar come on!!! Hoe moeilijk is het om ALLES aan te grijpen wat je zoontje maar kan helpen!!! Ik zou mn leven er voor geven bij wijze van (en ik heb geeneens kids ofzo)
just give a second thought
what if we don't get caught...
what if we don't get caught...
Hoe helpen? Door hem medicijnen te geven en hem naar de hel te sturen?quote:
[..]
Dan moet je als ouder juist hard zijn, want je weet dat na deze tijdelijke pijn de hemel zal volgen. En niet de hel.
Vanuit het perspectief van een gelovige kan ik het wel begrijpen. Neemt niet weg dat de aanname dat God ook maar iets tegen medicijnen zou hebben belachelijk is, maar toch.
ja ok.. maar toch... Ik weet niet maar als ik mn zoontje daar zo zou zien lijden... Ok, ik ben dan ook niet streng gelovig ofzo... Maar het lijkt mij toch natuurlijk om alles te doen voor je kids..?quote:
[..]
Hoe helpen? Door hem medicijnen te geven en hem naar de hel te sturen?
Dan moet je als ouder juist hard zijn, want je weet dat na deze tijdelijke pijn de hemel zal volgen. En niet de hel.
Vanuit het perspectief van een gelovige kan ik het wel begrijpen. Neemt niet weg dat de aanname dat God ook maar iets tegen medicijnen zou hebben belachelijk is, maar toch.
just give a second thought
what if we don't get caught...
what if we don't get caught...
Hem zo goed mogelijk verzorgen zonder medicijnen? Ik ben het wel met siddartha eens. Zelf snap ik het ook niet, maar als ouder kan je niet anders.quote:
[..]
ja ok.. maar toch... Ik weet niet maar als ik mn zoontje daar zo zou zien lijden... Ok, ik ben dan ook niet streng gelovig ofzo... Maar het lijkt mij toch natuurlijk om alles te doen voor je kids..?
Op dinsdag 25 augustus 2015 15:48 schreef Toekito het volgende:
de grootste schande van heel FOK! naast Fylax is Kano als mod.
de grootste schande van heel FOK! naast Fylax is Kano als mod.
ik ben het met Gordon eens. In t progr 'op zoek naar god' stelde ie voor om de bijbel maar es te herschrijven. Zet er dan meteen in dat medicijnen je NIET in de hel brengtquote:
[..]
Hem zo goed mogelijk verzorgen zonder medicijnen? Ik ben het wel met siddartha eens. Zelf snap ik het ook niet, maar als ouder kan je niet anders.
Maar goed, das dan weer geheel offtopic. Zelf heb ik nog nooit zoiets heftigs meegemaakt als de verhalen die ik hier lees... Wel voor mezelf persoonlijk heftige dingen maar das niet iets voor dit topic
just give a second thought
what if we don't get caught...
what if we don't get caught...
Fuck god!
Leef in het heden, en doe er dus alles aan om dat te overleven.
Leef in het heden, en doe er dus alles aan om dat te overleven.
De goedkoopste gadgetsite: http://www.buyincoins.com
Voer in Recommender: ZT180 en coupon: 10%ebay110 en krijg 15% korting!
Voer in Recommender: ZT180 en coupon: 10%ebay110 en krijg 15% korting!
Het heftigste? Dat ik bij 39.5 week zwangerschap ineens een spoedkeizersnede nodig had, waarna m'n baby gereanimeerd moest worden en hierna 3 dagen gekoeld vanwege het zuurstoftekort, waarna we de eerste avond hoorden dat ze het Down syndroom heeft.
Ik denk (nouja hoop) niet dat iets dat ooit nog gaat overtreffen, dat was echt een emotionele achtbaan.
Ik denk (nouja hoop) niet dat iets dat ooit nog gaat overtreffen, dat was echt een emotionele achtbaan.
Twee oud-klasgenoten overleden door een auto ongeluk.
De ene in 2009, de andere nog net voor de kerst dit jaar.
Hij is op zijn verjaardag overleden, s'avonds wilde hij nog een rondje rijden in de polder..hij is nooit meer thuisgekomen. De hele nacht vermist geweest. Volgende morgen gevonden door zijn vader en tante.
De ene in 2009, de andere nog net voor de kerst dit jaar.
Hij is op zijn verjaardag overleden, s'avonds wilde hij nog een rondje rijden in de polder..hij is nooit meer thuisgekomen. De hele nacht vermist geweest. Volgende morgen gevonden door zijn vader en tante.
Life is Music
