GC General Chat
Hier kun je praten over van alles en nog wat. Eigenlijk alles wat niet in een van de andere rubrieken thuishoort.
Zou een strijker echt zo krachtig zijn?quote:Op woensdag 5 januari 2011 23:37 schreef FireFox1 het volgende:
Als jochie heeft iemand ooit een strijker in mijn capuchon gedaan. Godzijdank was het doorheen gebrand, anders had ik niet na kunnen vertellen...
Jeetje. Is dat al lang geleden?quote:Op woensdag 5 januari 2011 22:16 schreef drumstickNL het volgende:
Een bedrijf aangestoken wat resulteerde in een enorme ramp.
Ja dat was even schrikken..
Je oren zullen er wel van stuk gaan denk ik? Verder denk ik dat het inderdaad niet gezond is. Of je er dood van gaat is een ander punt.quote:
[..]
Zou een strijker echt zo krachtig zijn?
Pak 'em beet 7 uurtjes?quote:
What is my problem with man, you ask? No. I ask you, what was man's problem with me?
Dat zou ik ook denken.quote:
[..]
Je oren zullen er wel van stuk gaan denk ik? Verder denk ik dat het inderdaad niet gezond is. Of je er dood van gaat is een ander punt.
Best wel ja. Ik wist ook wie het had gedaan. Een Antilliaan die werkelijk niet goed bij zijn hoofd was. Heeft later ook iemand vermoord, zit nu in de bijlmer bajes.quote:
[..]
Zou een strijker echt zo krachtig zijn?
Hoe dan ook, ik had er sowieso schade aan overgehouden.
What is my problem with man, you ask? No. I ask you, what was man's problem with me?
Dat gaat over die AP-23. Ze beweren (conspiracy) dat die ook in Enschede lagen opgeslagen ten tijde van de "vuurwerk"ramp.quote:
[..]
[..]
Dat is haast een eigen topic waard... ongelooflijk.
Just remember, you can't climb the ladder of success with your hands in your pockets. ~Arnold Swarzenegger
Bij je ingebroken worden terwijl je zelf nog thuis bent.. gelukkig sloegen ze op de vlucht toen ze mij zagen 
(vorig jaar)
En vroeger een keer zien gebeuren dat een gast een paar vingers verloor omdat er een strijker in z'n hand afging (was toen een jaar of 12, maakte wel indruk)
(vorig jaar)En vroeger een keer zien gebeuren dat een gast een paar vingers verloor omdat er een strijker in z'n hand afging (was toen een jaar of 12, maakte wel indruk)
Karakter en zelfvertrouwen verkopen ze niet in kledingwinkels vrees ik.
Daarom heb ik zo'n aversie tegen vuurwerk. Al jaren niet meer gekocht.quote:Op donderdag 6 januari 2011 00:12 schreef MoneyTalks het volgende:
Bij je ingebroken worden terwijl je zelf nog thuis bent.. gelukkig sloegen ze op de vlucht toen ze mij zagen
En vroeger een keer zien gebeuren dat een gast een paar vingers verloor omdat er een strijker in z'n hand afging (was toen een jaar of 12, maakte wel indruk)
What is my problem with man, you ask? No. I ask you, what was man's problem with me?
Het rare is dat bij dit topic ik meteen aan zaken moeten denken waar ik zijdelings betrokken bij was en juist mijn eigen leed niet (proberen het te verdringen?).
Wat iig heel heftig was toen ik mijn grootvader in coma in het ziekenhuis heb bezocht (hij is een dag later overleden). Het kwam vooral door allerlei beademingsapparatuur en kapjes e.d. die hij op had, als ie gewoon in z'n bed had liggen "slapen" dan was de impact denk ik minder hard geweest. Trouwens, eigenwijze bok, hij had een week eerder een hartaanval gehad maar niets gezegd, en pas toen mijn grootmoeder hem naar de dokter heeft gedwongen naar het ziekenhuis gegaan.
De eerste keer dat ik met de dood werd geconfronteerd is me ook bijgebleven, we reden op de snelweg en kwamen in een file terecht. Na een paar minuten konden we verder rijden en zagen enkele auto's staan, waarvan eentje over de kop was gegaan. Er waren toen nog geen hulpdiensten, en naast de auto lag een man (niets van bloed te zien) met een krantje over zijn gezicht. Ik dacht eerst nog dat het tegen de zon was (was zomer), maar achteraf begon het te dagen dat hij was overleden, ook omdat er niemand meer om die man heen stond......dat heeft me toen wel even bezig gehouden.
Andere dingen komen vanuit de zakelijke hoek, mijn familie heeft verschillende bedrijven en op die manier heb ik ook wel het één en ander meegemaakt. Dat zie ik iets nuchterder omdat ik er niet persoonlijk door geraakt ben.
Op een dag kregen we van een klant een telefoontje waar de wagen bleef, want hij stond weliswaar voor de poort maar er was niemand meer bij. Toen contact gezocht met de chauffeur maar geen verbinding gekregen. Uiteindelijk is het personeel gaan kijken en zag hem in de wagen liggen, maar hij reageerde nergens op. Daar kwam toen de politie bij die de wagen heeft opengebroken en toen bleek de (Letse) chauffeur na een hartstilstand te zijn overleden. Het was nog een heel gedoe om die wagen met lading daar weg te krijgen, immers zaten er ook nog goederen voor andere klanten op. Alleen niemand wilde de wagen waar iemand in was overleden rijden, uiteindelijk met wat druk wel iemand weten te krijgen.
Een andere nare situatie was toen één van onze Letse chauffeurs met z'n 17-jarige zoon op stap was. Ze stonden een grote trafo te lossen die losbrak uit z'n verankering. De chauffeur krijgt dat ding op z'n hoofd en is onder het gewicht vermorzeld, terwijl z'n zoon erbij stond te kijken. Die jongen was natuurlijk helemaal overstuur en 1500km van thuis verwijderd. Dus de politie heeft die jongen toen aan ons overgedragen en wij hebben hem de volgende ochtend op het vliegtuig naar Letland gezet. Alleen het is zo vreselijk moeilijk om op zo'n moment met iemand die z'n vader op een nare wijze heeft verloren om te gaan, dat is echt zo een vreselijke kutsituatie.
Wat nog het meeste impact op de dagelijkse gang van zaken heeft gehad was een ochtend toen we de auto van mijn oom vol met kogelgaten + een briefje "jij bent de volgende" voorvonden. Het beeld hoe die auto vol met gaten in het plaatwerk en de ramen wordt weggetakeld zie ik nog voor me. Politie / BKA / LKA over de vloer gehad, totaal geen idee vanuit welke hoek dat kwam. Het hele kantoor en huis (van mijn oom) is toen van camera's en kogelwerend glas voorzien, in die tijd werden "we" met gepantserde auto's + gewapende beveiligers rondgereden terwijl je sociale leven compleet plat ligt, je zit maar dagen thuis met vreemden. Gelukkig was ik nog maar een klein ventje, maar je merkt de drukkende sfeer thuis dan toch wel.
Uiteindelijk zijn de daders nooit gevonden, maar omdat wij in de jaren 90 veel zaken met de voormalige Sovjet-Unie deden rees het vermoeden dat het eventueel een concurrent was die om één of andere reden over de zeik was. We mogen ons gelukkig prijzen dat daar verder nooit een "vervolg" op is gekomen.
Diezelfde oom is trouwens 2 jaar terug in z'n hotelkamer wakker geworden, terwijl hij in München was om een congres voor ondernemers voor te zitten. Omdat hij compleet in het zweet en buiten adem wakker werd heeft hij dat toen afgezegd en het vliegtuig naar huis gepakt. Vanaf het vliegveld is hij toen met de auto naar huis gereden om aldaar door z'n vrouw opgewacht te worden. Die zag wel dat het niet goed met hem ging en wilde een ziekenwagen bellen. Eigenwijs als ie is (duidelijk familie van mijn grootvader) heeft ie het erop gegooid dat ie dan wel zelf naar het ziekenhuis zou rijden. Na het roken van een peuk (heel slim!) is hij daarheen gereden en kreeg de diagnose "hartaanval".....
Maar goed, dat laatste verhaal is eigenlijk meer "humoristisch" dan "heftig".
En om het af te maken ben ik duidelijk een telg uit de familie, want ik ben eens zo lang met een ingegroeide nagel doorgelopen dat de arts mij zei dat ik mazzel had geen bloedvergiftiging te hebben opgelopen.
Wat iig heel heftig was toen ik mijn grootvader in coma in het ziekenhuis heb bezocht (hij is een dag later overleden). Het kwam vooral door allerlei beademingsapparatuur en kapjes e.d. die hij op had, als ie gewoon in z'n bed had liggen "slapen" dan was de impact denk ik minder hard geweest. Trouwens, eigenwijze bok, hij had een week eerder een hartaanval gehad maar niets gezegd, en pas toen mijn grootmoeder hem naar de dokter heeft gedwongen naar het ziekenhuis gegaan.
De eerste keer dat ik met de dood werd geconfronteerd is me ook bijgebleven, we reden op de snelweg en kwamen in een file terecht. Na een paar minuten konden we verder rijden en zagen enkele auto's staan, waarvan eentje over de kop was gegaan. Er waren toen nog geen hulpdiensten, en naast de auto lag een man (niets van bloed te zien) met een krantje over zijn gezicht. Ik dacht eerst nog dat het tegen de zon was (was zomer), maar achteraf begon het te dagen dat hij was overleden, ook omdat er niemand meer om die man heen stond......dat heeft me toen wel even bezig gehouden.
Andere dingen komen vanuit de zakelijke hoek, mijn familie heeft verschillende bedrijven en op die manier heb ik ook wel het één en ander meegemaakt. Dat zie ik iets nuchterder omdat ik er niet persoonlijk door geraakt ben.
Op een dag kregen we van een klant een telefoontje waar de wagen bleef, want hij stond weliswaar voor de poort maar er was niemand meer bij. Toen contact gezocht met de chauffeur maar geen verbinding gekregen. Uiteindelijk is het personeel gaan kijken en zag hem in de wagen liggen, maar hij reageerde nergens op. Daar kwam toen de politie bij die de wagen heeft opengebroken en toen bleek de (Letse) chauffeur na een hartstilstand te zijn overleden. Het was nog een heel gedoe om die wagen met lading daar weg te krijgen, immers zaten er ook nog goederen voor andere klanten op. Alleen niemand wilde de wagen waar iemand in was overleden rijden, uiteindelijk met wat druk wel iemand weten te krijgen.
Een andere nare situatie was toen één van onze Letse chauffeurs met z'n 17-jarige zoon op stap was. Ze stonden een grote trafo te lossen die losbrak uit z'n verankering. De chauffeur krijgt dat ding op z'n hoofd en is onder het gewicht vermorzeld, terwijl z'n zoon erbij stond te kijken. Die jongen was natuurlijk helemaal overstuur en 1500km van thuis verwijderd. Dus de politie heeft die jongen toen aan ons overgedragen en wij hebben hem de volgende ochtend op het vliegtuig naar Letland gezet. Alleen het is zo vreselijk moeilijk om op zo'n moment met iemand die z'n vader op een nare wijze heeft verloren om te gaan, dat is echt zo een vreselijke kutsituatie.
Wat nog het meeste impact op de dagelijkse gang van zaken heeft gehad was een ochtend toen we de auto van mijn oom vol met kogelgaten + een briefje "jij bent de volgende" voorvonden. Het beeld hoe die auto vol met gaten in het plaatwerk en de ramen wordt weggetakeld zie ik nog voor me. Politie / BKA / LKA over de vloer gehad, totaal geen idee vanuit welke hoek dat kwam. Het hele kantoor en huis (van mijn oom) is toen van camera's en kogelwerend glas voorzien, in die tijd werden "we" met gepantserde auto's + gewapende beveiligers rondgereden terwijl je sociale leven compleet plat ligt, je zit maar dagen thuis met vreemden. Gelukkig was ik nog maar een klein ventje, maar je merkt de drukkende sfeer thuis dan toch wel.
Uiteindelijk zijn de daders nooit gevonden, maar omdat wij in de jaren 90 veel zaken met de voormalige Sovjet-Unie deden rees het vermoeden dat het eventueel een concurrent was die om één of andere reden over de zeik was. We mogen ons gelukkig prijzen dat daar verder nooit een "vervolg" op is gekomen.
Diezelfde oom is trouwens 2 jaar terug in z'n hotelkamer wakker geworden, terwijl hij in München was om een congres voor ondernemers voor te zitten. Omdat hij compleet in het zweet en buiten adem wakker werd heeft hij dat toen afgezegd en het vliegtuig naar huis gepakt. Vanaf het vliegveld is hij toen met de auto naar huis gereden om aldaar door z'n vrouw opgewacht te worden. Die zag wel dat het niet goed met hem ging en wilde een ziekenwagen bellen. Eigenwijs als ie is (duidelijk familie van mijn grootvader) heeft ie het erop gegooid dat ie dan wel zelf naar het ziekenhuis zou rijden. Na het roken van een peuk (heel slim!) is hij daarheen gereden en kreeg de diagnose "hartaanval".....
Maar goed, dat laatste verhaal is eigenlijk meer "humoristisch" dan "heftig".
En om het af te maken ben ik duidelijk een telg uit de familie, want ik ben eens zo lang met een ingegroeide nagel doorgelopen dat de arts mij zei dat ik mazzel had geen bloedvergiftiging te hebben opgelopen.
schiet me nog wat te binnen.
op weg van Oostenrijk naar NL, uur of 6 in de ochtend, nog donker, lag 1 cm sneeuw op de autobahn, ik was al in Duitsland.
ik zonder winterbanden, rustig ritje over rechterbaan die een beetje schoongereden was.
af en toe een Duitser die rap inhaalde, die zullen wel winterbanden gehad hebben.
ineens zie ik vaag in het pikdonker vanuit mijn ooghoek iets rechts in de greppel liggen (er was daar geen vangrail), het leek op een uitgebrand autowrak. ik rustig gestopt op de vluchtstrook, ong 150 meter voorbij die auto.
ik wandel door de berm terug naar die auto, komt een zwarte gedaante me kreunend en rochelend en kreupel lopend langzaam tegemoet in het pikkedonker! echt zo fucking eng en bizar!!!
vooral de game "F.E.A.R. 2: Project Origin" doet me heel vaak terugdenken aan dat moment.
bleek een kerel van 20 a 25, erg lang warrig haar, redelijk onder het bloed....... ik herkende zijn zwarte Golf, hij had me kort daarvoor ingehaald. de cd's uit zijn cd-wisselaars lagen wijd verspreid in de greppel en de struiken (en de wisselaars en speakers zelf ook trouwens). auto was duidelijk een paar keer over de kop geweest, was niks meer van heel.
hij heeft nog even mijn jas aangehad en mijn telefoon gebruikt, totdat de politie er was (heel erg snel trouwens).
op weg van Oostenrijk naar NL, uur of 6 in de ochtend, nog donker, lag 1 cm sneeuw op de autobahn, ik was al in Duitsland.
ik zonder winterbanden, rustig ritje over rechterbaan die een beetje schoongereden was.
af en toe een Duitser die rap inhaalde, die zullen wel winterbanden gehad hebben.
ineens zie ik vaag in het pikdonker vanuit mijn ooghoek iets rechts in de greppel liggen (er was daar geen vangrail), het leek op een uitgebrand autowrak. ik rustig gestopt op de vluchtstrook, ong 150 meter voorbij die auto.
ik wandel door de berm terug naar die auto, komt een zwarte gedaante me kreunend en rochelend en kreupel lopend langzaam tegemoet in het pikkedonker! echt zo fucking eng en bizar!!!
vooral de game "F.E.A.R. 2: Project Origin" doet me heel vaak terugdenken aan dat moment.
bleek een kerel van 20 a 25, erg lang warrig haar, redelijk onder het bloed....... ik herkende zijn zwarte Golf, hij had me kort daarvoor ingehaald. de cd's uit zijn cd-wisselaars lagen wijd verspreid in de greppel en de struiken (en de wisselaars en speakers zelf ook trouwens). auto was duidelijk een paar keer over de kop geweest, was niks meer van heel.
hij heeft nog even mijn jas aangehad en mijn telefoon gebruikt, totdat de politie er was (heel erg snel trouwens).
was zij ook op de fiets?quote:
Ineens rijdt een vrouw supersnel recht door de rotonde heen en wordt door een auto aangereden. Wij schrokken heel erg en zijn uit angst door gefietst. Ik weet niet hoe het met haar is afgelopen..
Nee, deze jongens:quote:
[..]
??
Brabantse Kappers Academie?
Beroeps Keuze Adviseurs?
Lijst Kamphuis Almelo?
LKA: http://en.wikipedia.org/wiki/Landeskriminalamt
BKA: http://nl.wikipedia.org/wiki/Bundeskriminalamt_(Duitsland)
quote:In nauwe samenwerking met de recherchediensten van de individuele deelstaten, de Landeskriminalämtern (LKA), coördineert de dienst de misdaadbestrijding op nationaal niveau en verricht onderzoek in criminele zaken met een internationaal karakter. Daarnaast is de dienst verantwoordelijk voor de bescherming van de federale gezagsdragers en vertegenwoordigt de Duitse Bondsrepubliek bij Interpol.
Ik hoorde een verhaal van een bekende die bij een autobergingsbedrijf werkt.
Die had een collega en die reed met z'n bergingswagen weer richting huis. Toen zag hij verderop 2 autos frontaal op elkaar klappen. Dus hij ging er gelijk heen. Toen hij daar aankwam zag hij z'n broer in 1 van die auto's zitten. Natuurlijk gelijk brandweer en ambulance gebeld maar dat mocht niet meer baten voor zijn broer.
Die had een collega en die reed met z'n bergingswagen weer richting huis. Toen zag hij verderop 2 autos frontaal op elkaar klappen. Dus hij ging er gelijk heen. Toen hij daar aankwam zag hij z'n broer in 1 van die auto's zitten. Natuurlijk gelijk brandweer en ambulance gebeld maar dat mocht niet meer baten voor zijn broer.
Just remember, you can't climb the ladder of success with your hands in your pockets. ~Arnold Swarzenegger
Dan voel je je al kut omdat het ongeluk heeft plaatsgevonden, zit je broer in een van de autosquote:
Ik hoorde een verhaal van een bekende die bij een autobergingsbedrijf werkt.
Die had een collega en die reed met z'n bergingswagen weer richting huis. Toen zag hij verderop 2 autos frontaal op elkaar klappen. Dus hij ging er gelijk heen. Toen hij daar aankwam zag hij z'n broer in 1 van die auto's zitten. Natuurlijk gelijk brandweer en ambulance gebeld maar dat mocht niet meer baten voor zijn broer.
Niet veel ernstigs meegemaakt zelf, en gelukkig ook niet echt getuige hoeven zijn van iets dergelijks.
Het voorval dat eigenlijk het meeste impact heeft gemaakt (en ik weet niet zeker of ik dat zeg omdat het zo recentelijk is) is dat mijn tante afgelopen week gediagnosticeerd is met een hersentumor in een vergevorderd stadium. Haar man (mijn oom dus) is 2 jaar geleden aan hetzelfde overleden.
Vind het vooral zo verschrikkelijk voor mijn neefje en mijn nichtje.
.
Het voorval dat eigenlijk het meeste impact heeft gemaakt (en ik weet niet zeker of ik dat zeg omdat het zo recentelijk is) is dat mijn tante afgelopen week gediagnosticeerd is met een hersentumor in een vergevorderd stadium. Haar man (mijn oom dus) is 2 jaar geleden aan hetzelfde overleden.
Vind het vooral zo verschrikkelijk voor mijn neefje en mijn nichtje.
.
[i]Isolation pushes past self-hatred, guilt, and shame
To a place where suffering is just a game
But everybody's scared of this place, they're staying away
Your little house on Memory Lane.[/i]
To a place where suffering is just a game
But everybody's scared of this place, they're staying away
Your little house on Memory Lane.[/i]
Ik snap die verhalen nooit zo goed...quote:
En vroeger een keer zien gebeuren dat een gast een paar vingers verloor omdat er een strijker in z'n hand afging (was toen een jaar of 12, maakte wel indruk)
Ik was eens aan het spelen met plakband, een aansteker en een strijker (kansloos, I know. what was I thinking
. )Om de een of andere reden was het ding aangegaan zonder dat ik het steekvlammetje op had gemerkt en ging hij dus af terwijl ik hem nog in m'n hand vast hield.
Oren inderdaad een behoorlijke tijd last van gehad, maar meer dan een stevige brandblaar heb ik er toen niet aan overgehouden terwijl het toch echt gewoon een klasse A strijker was...
Hoe kunnen anderen dan bij één strijker, die ze nota bene weg willen gooien/leggen, meerdere vingers kwijt raken
.
I was an atheist until I realized I was God
Mijn neefje van 7 op bed zien liggen met botkanker. Het was ongeneeslijk en zijn ouders weigerden hem enige vorm van medicatie te laten innemen, dus geen pijnstillers, niets (extreem gelovige christenen). Af en toe kwam er ziekenhuispersoneel langs (hij hoefde niet in het ziekenhuis te blijven als de ouders het liever hadden, omdat er niets meer gedaan kon worden) die dan medicatie achterlieten (voornamelijk enorm sterke pijnstillers). Wanneer zij wegwaren gooiden die ouders de medicijnen gelijk weg, hoe erg dat jongetje ook smeekte.
Dat joch lag helemaal te trillen en te snikken in zijn bed, en toen hij weer een pijnaanval kreeg moesten we weg. We hebben hem tot 2 straten verder op horen gillen. Dat heeft me echt mijn hele leven niet los kunnen laten.
Dat joch lag helemaal te trillen en te snikken in zijn bed, en toen hij weer een pijnaanval kreeg moesten we weg. We hebben hem tot 2 straten verder op horen gillen. Dat heeft me echt mijn hele leven niet los kunnen laten.
Goed hard knijpen ipv losjes weggooien.quote:Op donderdag 6 januari 2011 01:43 schreef kastanova het volgende:
[..]
Ik snap die verhalen nooit zo goed...
Ik was eens aan het spelen met plakband, een aansteker en een strijker (kansloos, I know. what was I thinking
Om de een of andere reden was het ding aangegaan zonder dat ik het steekvlammetje op had gemerkt en ging hij dus af terwijl ik hem nog in m'n hand vast hield.
Oren inderdaad een behoorlijke tijd last van gehad, maar meer dan een stevige brandblaar heb ik er toen niet aan overgehouden terwijl het toch echt gewoon een klasse A strijker was...
Hoe kunnen anderen dan bij één strijker, die ze nota bene weg willen gooien/leggen, meerdere vingers kwijt raken
Een paar brondwonden en wat lichte beschadiging komt eerst nog.quote:
Als jochie heeft iemand ooit een strijker in mijn capuchon gedaan. Godzijdank was het doorheen gebrand, anders had ik niet na kunnen vertellen...
Zieke ouders, hun geloof een hogere prioriteit geven dan hun zieke kind. Vind ik wel erg ziek eigenlijk.quote:Op donderdag 6 januari 2011 02:04 schreef Keselo het volgende:
Mijn neefje van 7 op bed zien liggen met botkanker. Het was ongeneeslijk en zijn ouders weigerden hem enige vorm van medicatie te laten innemen, dus geen pijnstillers, niets (extreem gelovige christenen). Af en toe kwam er ziekenhuispersoneel langs (hij hoefde niet in het ziekenhuis te blijven als de ouders het liever hadden, omdat er niets meer gedaan kon worden) die dan medicatie achterlieten (voornamelijk enorm sterke pijnstillers). Wanneer zij wegwaren gooiden die ouders de medicijnen gelijk weg, hoe erg dat jongetje ook smeekte.
Dat joch lag helemaal te trillen en te snikken in zijn bed, en toen hij weer een pijnaanval kreeg moesten we weg. We hebben hem tot 2 straten verder op horen gillen. Dat heeft me echt mijn hele leven niet los kunnen laten.
404 - Not Found
Jezus, verschrikkelijk! Daar zou ik dus totaal niet tegen kunnen he. Brrr. krijg gewoon kippenvel van het lezen.quote:
Mijn neefje van 7 op bed zien liggen met botkanker. Het was ongeneeslijk en zijn ouders weigerden hem enige vorm van medicatie te laten innemen, dus geen pijnstillers, niets (extreem gelovige christenen). Af en toe kwam er ziekenhuispersoneel langs (hij hoefde niet in het ziekenhuis te blijven als de ouders het liever hadden, omdat er niets meer gedaan kon worden) die dan medicatie achterlieten (voornamelijk enorm sterke pijnstillers). Wanneer zij wegwaren gooiden die ouders de medicijnen gelijk weg, hoe erg dat jongetje ook smeekte.
Dat joch lag helemaal te trillen en te snikken in zijn bed, en toen hij weer een pijnaanval kreeg moesten we weg. We hebben hem tot 2 straten verder op horen gillen. Dat heeft me echt mijn hele leven niet los kunnen laten.
