Joran van der Sloot - Decennia op water en brood #49

quote:

Op zaterdag 19 juni 2010 02:27 schreef sig000 het volgende:

[..]

Blijkbaar hebben die een bepaalde aantrekkingskracht.

quote:

Op zaterdag 19 juni 2010 02:27 schreef sig000 het volgende:

[..]

Blijkbaar hebben die een bepaalde aantrekkingskracht.

quote:

Op zaterdag 19 juni 2010 02:41 schreef Krantenman het volgende:

[..]

Ach nee, vrouwen zitten altijd te bitchen omdat ze met elkaar concurreren voor de positie van "beste moeder".

quote:

Op zaterdag 19 juni 2010 02:43 schreef sig000 het volgende:

[..]

Ik ben nu de zaak vanaf een andere kant aan het belichten, wat dacht je dat zo'n vader van slachtoffer gaat doen die een redelijk machtige positie heeft daar in Peru.

quote:

Op zaterdag 19 juni 2010 02:38 schreef Stali het volgende:

[..]

Duik jij maar weer even in de Playboy vanwege de geweldige interviews. .

Ik hap wel hoor, maar nergens neem ik het op voor die Joran maar wel voor zijn moeder.
Men leest morgen weer de telegraaf en dan wil ik de datum van het interview weten. Ze zal in woorden vast wel weer gelynched worden maar ik weet gelukkig niet hoe het is om in haar schoenen te staan en wrs. kent zij een heel andere Joran van der Sloot en van baby af aan. Het lijkt mij heel erg moeilijk in ieder geval.

quote:

Op zaterdag 19 juni 2010 06:22 schreef plonsplons het volgende:

[..]

de andere twee mogelijk heden zijn dus ook mogelijk , zouden dat dan toevallig S en V zijn ??

quote:

Op zaterdag 19 juni 2010 07:25 schreef nummer_zoveel het volgende:
Kan iemand het intervieuw inscannen van de moeder van Joran in de Telegraaf?

quote:

ORANJESTAD (Aruba) - Anita van der Sloot, de moeder van Joran, verbreekt na jaren het stilzwijgen. Volgens Anita is haar zoon psychisch zwaar in de war geraakt.

quote:

Op zaterdag 19 juni 2010 07:34 schreef dylany het volgende:

[..]


[..]

http://www.telegraaf.nl/b(...)innenland,buitenland

Heb je dit al gelezen?

quote:

'Mijn zoon is ziek in zijn hoofd'
ORANJESTAD (Aruba) - Anita van der Sloot, de moeder van Joran, verbreekt na jaren het stilzwijgen. Volgens Anita is haar zoon psychisch zwaar in de war geraakt.

De moeder van Joran van der Sloot vertelt haar verhaal voor het eerst exclusief aan De Telegraaf. Anita stemde in met een ontmoeting met verslaggevers, omdat zij het beeld van Joran 'als monster' niet het hele verhaal vindt. Ze sluit niet uit dat hij Stephany Flores heeft gedood. Kort voor haar dood en tijdens zijn vlucht had ze contact met Joran, waarbij hij zeer paranoïde klonk. Hij voelde zich „gevolgd en bekeken”.

Volgens haar verkeerde Joran na de dood van zijn vader in zware psychische nood. Ze stelt dat hij zichzelf de schuld gaf van diens vroegtijdig overlijden.

In het interview met De Telegraaf vertelt zij verder dat Joran vertrok naar Peru, om te ontkomen aan een opname op een gesloten afdeling van een psychiatrische kliniek.

„Hij had met die opname ingestemd. Twee dagen voor hij zou vertrekken naar Nederland, verliet hij het huis.” Het enige wat ze vond, was een briefje dat ze zich geen zorgen moest maken.

De directeur van de Castro Castro-gevangenis probeerde gisteren Joran van der Sloot over te halen zich te laten interviewen door CNN over de „uitstekende omstandigheden in zijn cel” en zijn goede behandeling.

Toen Joran weigerde mee te werken, werd hij uit zijn cel gehaald en kregen journalisten toegang tot zijn verblijf. Zij mochten foto’s en filmopnamen maken. De directeur wees er op dat Joran in zijn cel een echt bed heeft met een matras, stromend water, een handdoek en een bijbel om in te lezen. Zijn toilet bestaat uit een gat in de grond.

Van der Sloot krijgt voorlopig het privilege van de zwaar bewaakte cel, nabij het kantoor van de directeur. Dat is uit voorzorg, zodat hem niets kan worden aangedaan. Maandag wordt hij voorgeleid aan de rechter

quote:

DE arrestatie van Joran was niet alleen wereldnieuws. Het was voor zijn moeder Anita van der Sloot (53) op Aruba na jaren ook een eindpunt. Voor het eerst spreekt ze. Zijn moeder zal Joran niet opzoeken in zijn Peruaanse cel. „Als hij dit heeft gedaan, moet hij de consequenties dragen. Ik kan hem niet omarmen.” Zij stelt dat haar zoon de afgelopen jaren psychisch zwaar in de problemen raakte. „Zijn vertrek naar Peru was een vlucht, om te ontkomen aan een kliniek.”

’HAD JORAN MAAR NAAR MIJ GELUISTERD’

Moeder Anita van der Sloot Moeder Anita van der Sloot verbreekt na jaren stilzwijgen

ORANJESTAD (Aruba), zaterdag
Elke zoon heeft een moeder. Ook de van moord verdachte Joran. Anita van der Sloot vond enkele weken terug een briefje: ’Ik ben weg, maak je geen zorgen’. Ze zag haar oudste zoon voor het eerst weer toen hij door de Peruaanse politie geboeid op de tv werd getoond.
Jarenlang stond ze achter hem. „Ik geloofde Joran. Ondanks zijn vele leugens. Ik voelde dat hij niets met de verdwijning van Natalee Holloway had te maken in 2005. Hij had haar achtergelaten op het strand. Dat geloof ik nog steeds.” Maar, zegt ze ook: „Stephany kan hij hebben gedood.”
In een half jaar tijd verloor ze twee leden van haar gezin. In februari overleed haar man, de ex-rechter Paul van der Sloot, tijdens een spelletje tennis. „Hij is ervan beschuldigd dat hij Joran had geholpen. Het is niet zo. Niemand hamerde er harder op bij Joran dat hij de waarheid moest spreken. Op tv werd een karikatuur van Paul gemaakt. Hij was een zachte, eerlijke, betrokken man.”

„Na verdwijning Natalee had hij al in gesloten kliniek gemoeten”

Anita van der Sloot, een onderwijzeres op Aruba, trad nooit eerder op de voorgrond. Ze meed de pers. Ja, één keer vergezelde ze Joran en Paul naar een tv-programma, waar haar zoon een glas wijn naar Peter. R. de Vries gooide. „Die sarde hem, joeg op hem.”

Wanhopig
Nu wil ze voor één keer praten. Niet om haar zoon goed te praten. Juist niet. „Hij loog zoveel, dat we er wanhopig van werden. Hij zei ook tegen me: ’Mama, ik weet soms zelf niet meer of iets een leugen is of de waarheid’. Joran is ziek in zijn hoofd, maar hij wilde geen hulp.”
Haar zoon is een monster in de ogen van velen. Maar kan iemand het haar kwalijk nemen dat zij Joran vooral als haar zoon ziet? „Hij was een lief jochie, dat gek op dieren en zijn oma was. Vrolijk, open. Hij is geleidelijk aan de weg kwijtgeraakt. Het ging sluipend.”
„Nadat hij was opgepakt voor de verdwijning van Natalee, was hij getraumatiseerd. We maakten toen een grote fout. We stuurden hem naar Nederland om te studeren. Hij had in een gesloten kliniek gemoeten, hij had toen al psychische hulp nodig. Hij kreeg geen rust, werd achtervolgd.”
„Toen hij in de val liep van Peter R. de Vries, ging het nog sneller bergafwaarts. Ik heb de ruwe videobanden gezien van de undercoveractie. Zijn bekentenis was óók een knap staaltje montage. Joran probeerde indruk te maken. Dat was niet in orde. Hij werd daarna nagewezen. Hij deed of het hem koud liet. Joran deed stoer…” Ze houdt haar vingers een stukje van elkaar: „Hij heeft zo’n hartje, als jochie al.”
Volgens Anita sprak Paul geregeld verwijtend. „Dan zei hij: ’Waarom zeg je dat toch allemaal?’ Joran haalde dan zijn schouders op: ’Ik weet het niet, papa, het gaat vanzelf’. In overleg met zijn school in Arnhem besloten we dat hij weg moest uit Nederland. Hij kon naar een aan de Arnhemse hogeschool gelieerde businessschool bij Bangkok, Thailand.”
Joran had toen al gesprekken met een psychiater, zegt ze. Hij moest behandeling, maar zag het volgens Anita niet zitten om opgenomen te worden. „Hij ontkende het. Hij was volwassen, we konden hem ook niet dwingen. Altijd was er de zorg. Hij raakte in de ban van pokeren. Dat was geen spel meer, hij kon níet stoppen. Hij was verslaafd.”

„Het lukt me nu niet te huilen om hem”

De familie hoopte dat Joran een nieuw leven kon oppakken in Thailand. Dat lukte niet, beaamt Anita. „Hij werd opnieuw opgezocht door De Vries. Hij moest nog negen maanden tot afstuderen. Maar leerlingen en ouders klaagden dat Joran daar ook op school zat. Ze vonden het niet veilig. Joran werd weg gestuurd.”
Sindsdien zwierf hij de hele wereld over. „We hadden geen enkele grip. Dan weer was hij lief, andere momenten was hij op zoek naar geld. Hij lichtte een journalist van Fox News, Greta van Susteren op, om geld. Hij verzon dat hij Natalee had verkocht als seksslavin. Hij werd steeds meer een psychisch geval. Zijn twee jongere broers keken er bezorgd en met afgrijzen naar. ’Ma, neem afstand’, zeiden ze. ’Hij sleept je mee de afgrond in’.”
De opmaat naar zijn arrestatie in Peru begon in februari, zo voelt ze dat. „Toen Paul overleed, zijn we samengekomen in Arnhem om hem te cremeren. Mijn twee jongste zoons vlogen in vanuit de VS, waar ze studeren. Ik kwam uit Aruba, en Joran kwam weer ergens anders vandaan.”
„Twee dagen heeft Joran gehuild. Hij hing zelfs huilend over de kist. ’Het is mijn schuld, papa’, zei hij. ’Ik heb je een hartaanval bezorgd’.” Vervolgens trok hij in bij zijn moeder op Aruba. „Maandenlang zei hij nauwelijks iets. Hij lachte niet meer, terwijl hij altijd een vrolijke jongen was. Hij ging zelfs niet meer pokeren. Pas in april en mei ging het iets beter. Hij ging het hek schilderen.”
Anita nam toen het besluit dat hij opgenomen moest worden. „Ik had een afspraak gemaakt met een Nederlandse kliniek. De verzekering via Menzis was al geregeld. Twee dagen voor hij naar Nederland zou, vond ik dat briefje toen ik thuiskwam. Hij was vertrokken naar Peru voor een pokertoernooi. Iemand had hem uitgenodigd. Hij vluchtte voor zijn behandeling.”
Enkele dagen voor de dood van Stephany in Lima belde hij naar huis. „Hij klonk vreemd en gejaagd”, zegt Anita. „Hij zei dat hij werd achtervolgd. Hij was samen met een meisje aangehouden en beroofd. Twee mannen hadden hem foto’s van Natalee laten zien. Hij was heel angstig en onsamenhangend. Was het waar? Of zat het in zijn hoofd?”
De dag voor zijn aanhouding sprak ze hem opnieuw. „Ik zei: Joran, je wordt internationaal gezocht. Er is een meisje dood. Waar ben je?” Hij was op weg naar Chili. „Hij klonk angstig. ’Een meisje dood?’ Toen viel hij even stil en zei: ’Het is toch niet Stephany? Nee, niet Stephany!’ Ik zei dat hij zich moest aangeven.”

Doelwit
Achteraf bleek dat Joran vooraf doelwit was van een FBI-actie op Aruba. „Ik vond het al gek dat de advocaat van de familie Holloway op het eiland was. Ik geloof nu dat Joran in Peru Stephany inderdaad mogelijk iets heeft aangedaan. Misschien in een woedeaanval? Ik weet het niet. Ik vind het intens verdrietig dat die zakenman Flores zijn dochter is kwijtgeraakt, en ik mijn zoon. Zo voelt het.”
Af en toe knagen de toevalligheden. „Precies vijf jaar na Natalees verdwijning? De Holloways waren met hem bezig. Die zakenman Flores hield een persconferentie en sprak alleen over Natalee. Maar het ging om zijn eigen dochter. Ik weet het soms niet meer. Ik volg alles… Maar ik moet ook afstand nemen, mezelf nu redden.”
Zij vindt dat het tijd is om Joran „te laten gaan”.
„Had hij maar naar zijn moeder geluisterd. Dan was dit nooit gebeurd. Als hij niet zo was opgejaagd, mogelijk ook niet. Het is: als, als, als… Maar wanneer hij Stephany heeft gedood, dan moet hij daar de last van dragen. Ik zal hem niet opzoeken in zijn cel, ik kan hem niet omarmen. Maar hij moet wél een eerlijk proces krijgen. Hij is psychisch ontspoord. Dat moet toch meewegen?”
Anita van der Sloot blijft alleen achter op Aruba. „Ik kan om Joran niet huilen zoals om Paul, of zoals ik zou willen. Aan rouwen kom ik niet toe. Ik wil een fonds oprichten voor gevangenen in Peru, niet enkel voor Joran. Nu hoort iedereen hoe zij daar gevangen zitten. Daar moet verbetering in komen, er moet een uitleveringsverdrag komen. Wie een misdaad pleegt, moet boeten. Hij blijft wel mijn zoon, hoe erg ook wat hij heeft gedaan. Dit is het enige wat ik nog kan. Ik heb mijn zoons goed willen opvoeden. Twee doen het heel goed, een raakte in de problemen. Mijn wens is dat hij toch menselijk wordt behandeld en dat hij psychische hulp krijgt.”

quote:

Op zaterdag 19 juni 2010 08:23 schreef Mylene het volgende:
In de papieren Telegraaf staat meer.
[..]

quote:

Op zaterdag 19 juni 2010 07:58 schreef Hobby het volgende:
ik ben benieuwd
ga hem zo even halen ,reageren heb geen zin in de televaag
er wordt steeds niet geplaats .
ik heb er nu maar een fantasieverhaal geschreven
dat Jora het absoluut niet gedaan heeft
want mama geloof dat ook ..
de televaag met alle ins en outs
die zelf maar aan roddelt
kan niet met de waarheid overweg

quote:

Op zaterdag 19 juni 2010 08:48 schreef plonsplons het volgende:

[..]

heb jij dat ook altijd bij de televaag, mijn reakties worden ook NOOIT geplaatst. en vooral niet als je de telegraaf een compliment geeft over het artikel

quote:

Op zaterdag 19 juni 2010 08:23 schreef Mylene het volgende:
In de papieren Telegraaf staat meer.
[..]

quote:

Op zaterdag 19 juni 2010 09:08 schreef RobertoCarlos het volgende:
Maar stel nou dat ie egt ziek is?...

quote:

„Hij was een lief jochie, dat gek op dieren en zijn oma was. Vrolijk, open. Hij is geleidelijk aan de weg kwijtgeraakt. Het ging sluipend.”

quote:

Op zaterdag 19 juni 2010 09:08 schreef RobertoCarlos het volgende:
Maar stel nou dat ie egt ziek is?...

quote:

Op zaterdag 19 juni 2010 09:16 schreef zoefbust het volgende:
Als je goed leest dan wijst ze met geen enkel vingertje naar zichzelf .
Zij liet toch toe dat Joran op zeer jonge leeftijd al naar het casino mocht ?
Zij liet toch toe dat hij naar die disco mocht tot midden in de nacht ?

Volgens haar was Joran naar Peru gevlucht om te ontkomen aan een psychiatrische opname.

Dat is iets wat helemaal niet klopt , een psychiatrische opname is altijd vrijwillig .
Daar hoef je niet voor te vluchten als je daar geen trek in hebt .

quote:

Op zaterdag 19 juni 2010 09:06 schreef livelink het volgende:
Een heel realistisch en eerlijk interview met de moeder van Joran. Ik heb wel medelijden met haar.
Ze laat echter alle ellende pas beginnen met de verdwijining van Nathalee en dat is natuurlijk niet waar.
Het is niet zo dat Joran pas begonnen is met liegen, pokeren en gestoord gedrag na die tijd. Daarvoor moeten de tekenen al meer dan aanwezig zijn geweest. En als ouder probeer je ook maar wat in dat geval, maar het lijkt me achteraf toch ook niet echt wenselijk dat je je zoon van 15 al een eigen appartement geeft waar hij zijn goddelijke gang kan gaan.
Maar ja, dat is niet allemaal niet meer ongedaan te maken.

quote:

Op zaterdag 19 juni 2010 09:16 schreef zoefbust het volgende:
Als je goed leest dan wijst ze met geen enkel vingertje naar zichzelf .
Zij liet toch toe dat Joran op zeer jonge leeftijd al naar het casino mocht ?
Zij liet toch toe dat hij naar die disco mocht tot midden in de nacht ?

quote:

Op zaterdag 19 juni 2010 09:28 schreef Ladidadida het volgende:

[..]

Ik ging ook uit toen ik 17 was, omg omg omg Mijn moeder is een in- en inslechte opvoedster en ik ben gedoemd schorem te worden

quote:

Op zaterdag 19 juni 2010 09:29 schreef nummer_zoveel het volgende:

[..]

Ik ging al uit toen ik vijftien was. En als ik niet mocht ging ik toch gewoon, had ik iets in mijn hoofd ging het gewoon gebeuren, schijt aan wat mijn ouders vonden!