R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Geen kinderwens
Vorige OP
[ Bericht 85% gewijzigd door Rubber_Johnny op 22-04-2010 11:06:38 ]
Vorige OP
Een paar reacties uit het vorige topic;:quote:Op vrijdag 16 april 2010 20:32 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
Naar aanleiding van een opmerking in het topic over spermadonoren vraag ik me af hoe het eigenlijk komt dat als je geen kinderwens hebt zoveel mensen daarover vallen.
Ikzelf heb wel een stabiele relatie maar geen kinderwens. Mijn partner heeft die ook niet en zoals ons leven er nu en de komende jaren uit gaat zien hebben we daar geen ruimte voor, daarnaast kost het enorm veel tijd, geld en toewijding om een kind goed op te voeden. Die tijd, geld en toewijding besteed ik liever aan andere dingen. Maar belangrijker nog, we hebben ook helemaal geen 'innerlijke drang' om kinderen te krijgen en vader en moeder te worden.
Ik heb trouwens ook niks tegen kinderen, ik vind ze best leuk en begrijp het dat mensen er ontzettend van genieten en het als een kroon op hun relatie zien. Ik vind het ook best leuk om met ouders over hun kinderen te praten, ik ben best geïnteresseerd in hoe zij het beleven etcetera zolang het gesprek niet alleen daarop gericht blijft maar er ook andere dingen aan bod komen.
Waar ik me wel over verbaas zijn de reacties van familie en andere mensen op dat we geen kinderen willen. Ik krijg regelmatig de opmerking 'dat komt nog wel als je wat ouder bent / de dertig gepasseerd bent / je biologische klok gaat vanzelf tikken. En mij is zelfs een keer verteld dat ik tegennatuurlijk ben omdat ik liever andere dingen doe dan kinderen opvoeden.
Pissig word ik er niet meer van, blijkbaar is het normaal om ervan uit te gaan dat iedereen kinderen wil. Maar ik begrijp alleen niet waarom iedereen daar toch vanuit gaat en nog belangrijker, waarom zoveel mensen van die 'dat komt nog wel' reacties geven. Het lijkt wel of ze het niet serieus nemen?
Iemand enig idee hoe dit zit?
quote:Op woensdag 21 april 2010 17:03 schreef TheFrankey het volgende:
[..]
Uitzonderingen zoals jij daargelaten vind ik kinderloos blijven vooral egoïstisch. Waarom moeten anderen kinderen opvoeden die laten jouw kont moeten schrobben in het bejaarden tehuis? Of jouw krant bezorgen of jouw boodschappen afrekenen .
En nou niet meteen deze post afbranden. Ik breng het wat bot maar denk er eens 1 minuut over na...
quote:Op woensdag 21 april 2010 14:23 schreef CyclingGirl het volgende:
Iedereen moet elkaars keuzes respecteren. Wil jij als Octomum door het leven prima, wil jij kinderloos door het leven ook prima.
Wat mij wel steekt is dat er opmerkingen al dan niet onder water worden gedaan dat als je als vrouw je niet voortplant je geen functie op deze aarde hebt. Wat dan als je onvruchtbaar bent. Er zijn vrouwen genoeg die onvruchtbaar zijn, zich erbij neer hebben gelegd maar die worden in deze discussie wel vergeten.
Ow dan doe je toch IVF, IUI of IXI? Zo gemakkelijk allemaal. Ik heb dat probleem ook. Natuurlijk zal het niet lukken, ook een natuurlijke bevalling zit er niet in en toch zijn er mensen die een soort van pushen om kinderen te nemen.
quote:Op zaterdag 17 april 2010 13:29 schreef __Saviour__ het volgende:
Kinderen krijgen is je bijdrage aan het voortbestaan van de mensheid. De soort moet voortbestaan. Die drang tot voorplanting zit stevig verankerd in al het leven. Het is je biologische doel, je genen zullen na jou nog voortleven.
Alleen mensen zijn zo ver geëvolueerd dat er afwijkende exemplaren zijn die bewust de voortplantingsdrang kunnen negeren. Want dan hebben ze "meer geld en tijd". Nou, geweldig hoor. Tijdelijk materieel bezit gedurende je korte bestaan. Maar wat betekent dat allemaal als je op je sterfbed ligt? Wat heb je dan werkelijk bijgedragen aan de continuïteit van de mensheid? Helemaal niks. Je genen sterven met je. Je hebt een nutteloos leven geleid. Al enkele jaren na je dood zal er niks meer behalve een grafsteen zijn waaruit op te maken is dat je ooit bestaan hebt.
[ Bericht 85% gewijzigd door Rubber_Johnny op 22-04-2010 11:06:38 ]
Dat je vooraf geen zin had om je vrije leventje op te geven voor luiers verwisselen, snottebellen afvegen, en Centerparcs vakanties, betekent niet dat je helemaal niet van je kind houdt als het er eenmaal is.quote:Op donderdag 22 april 2010 09:59 schreef DenWauwelaar het volgende:
Ik zelf heb een broertje dood aan mannen die het nooit wilden, maar het opeens overkomen is( lees: ze zijn genaaid). En nu vinden ze het opeens het einde. Mijn gedachte is dan altijd dat als je een hekel aan honden hebt en je moet ermee samenleven dag in dag uit, je gaat er vanzelf van houden. Ruggegraatloze 'mannen'.
Een ' mogelijkheid' van een kind is iets heel anders dan een echt bestaand kind. Voor het eerste kan je zeggen 'mhwah, dat heb ik er niet voor over' maar het tweede is toch anders. Ik denk dat maar weinig mensen zonder blikken of blozen hun kind in de steek laten.
En als je heel erg van iemand houdt vind je hen idd 'het einde' en wil je er best dingen voor laten.
Als de vrouw het kind wilt en de man niet. Wat vinden jullie dat de vrouw dan moet doen?
Ik vind het eigenlijk wel egoïstisch als de vrouw alsnog de zwangerschap doorzet.
Ik vind het eigenlijk wel egoïstisch als de vrouw alsnog de zwangerschap doorzet.
als je geen kinderen wil dan neem je ze niet, wil je ze wel dan neem je ze wel.
zo moeilijk is dat toch niet? als je er maar verantwoordelijkheid voor neemt.
zo moeilijk is dat toch niet? als je er maar verantwoordelijkheid voor neemt.
▲ ▲ ▲ ▲ ▲ ▲ ▲ ▲ ▲ ▲
▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼
▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼
Ik vind het eigenlijk wel egoïstisch als een man zo'n reactie heeft. Ik heb van nabij meegemaakt dat een man zijn vrouw bleef vertellen dat hij geen kinderen wilde. Zij heeft zich uiteindelijk (ze hield tenslotte van hem?) bij zijn wens neergelegd, al wou ze ze heel graag. Wat blijkt? Zodra mevrouw eind 30 is blijkt meneer er een vriendin op na te houden die inmiddels zwanger van hem is. Niet alleen scheiden ze, maar inmiddels heeft haar ex een gezin met meerdere kinderen bij elkaar geneukt, en hij vindt het geweldig. Dat hij zijn ex 'gedwongen' heeft om tegen haar natuur in te gaan waardoor ze nu een kinderloos leven leidt, daar wenst hij niet verantwoordelijk voor te zijn.quote:Op donderdag 22 april 2010 11:07 schreef Fortitude het volgende:
Als de vrouw het kind wilt en de man niet. Wat vinden jullie dat de vrouw dan moet doen?
Ik vind het eigenlijk wel egoïstisch als de vrouw alsnog de zwangerschap doorzet.
Op basis van dat verhaal vertel ik alle dames met een kinderwens en een partner zonder die wens: "Denk vooral heel goed na over wat je gaat opgeven, want de kans is (statistisch) enorm groot dat hij niet bij je blijft, en dan zit jij op je 40e in je eentje."
- "Blind faith in your leaders, or in anything, will get you killed" Bruce Springsteen - War
- Door controle aan de landsgrenzen op te heffen kan men nu grenzenloos gaan controleren...
- Privacy Matters
- Door controle aan de landsgrenzen op te heffen kan men nu grenzenloos gaan controleren...
- Privacy Matters
De vrouw moet dan een andere man zoeken. Lijkt me niet echt een moeilijke kwestie.quote:Op donderdag 22 april 2010 11:07 schreef Fortitude het volgende:
Als de vrouw het kind wilt en de man niet. Wat vinden jullie dat de vrouw dan moet doen?
Ik vind het eigenlijk wel egoïstisch als de vrouw alsnog de zwangerschap doorzet.
▲ ▲ ▲ ▲ ▲ ▲ ▲ ▲ ▲ ▲
▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼
▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼
dat dusquote:Op donderdag 22 april 2010 11:17 schreef klaagbaas het volgende:
[..]
De vrouw moet dan een andere man zoeken. Lijkt me niet echt een moeilijke kwestie.
Ja doei.
Wat een erg verhaal; Zie het ook helemaal voor me. Die eikel die zijn kleintje de eerste stapjes ziet doen en die vrouw met 10 katten op een appartementje..quote:
dat is verre van netjes zeg!quote:
[..]
Ik vind het eigenlijk wel egoïstisch als een man zo'n reactie heeft. Ik heb van nabij meegemaakt dat een man zijn vrouw bleef vertellen dat hij geen kinderen wilde. Zij heeft zich uiteindelijk (ze hield tenslotte van hem?) bij zijn wens neergelegd, al wou ze ze heel graag. Wat blijkt? Zodra mevrouw eind 30 is blijkt meneer er een vriendin op na te houden die inmiddels zwanger van hem is. Niet alleen scheiden ze, maar inmiddels heeft haar ex een gezin met meerdere kinderen bij elkaar geneukt, en hij vindt het geweldig. Dat hij zijn ex 'gedwongen' heeft om tegen haar natuur in te gaan waardoor ze nu een kinderloos leven leidt, daar wenst hij niet verantwoordelijk voor te zijn.
Op basis van dat verhaal vertel ik alle dames met een kinderwens en een partner zonder die wens: "Denk vooral heel goed na over wat je gaat opgeven, want de kans is (statistisch) enorm groot dat hij niet bij je blijft, en dan zit jij op je 40e in je eentje."
jemig...
Ja doei.
Ik bedoelde natuurlijk in de situatie van een onverwachte zwangerschap.quote:Op donderdag 22 april 2010 11:17 schreef klaagbaas het volgende:
[..]
De vrouw moet dan een andere man zoeken. Lijkt me niet echt een moeilijke kwestie.
als je in principe samen de keus hebt gemaakt om geen kinderen te willen en men wordt toch ongepland zwanger, dan is het wat mij betreft nog steeds de eerder gemaakte beslissing die telt. Mocht de vrouw het kind wel willen houden en de man nog steeds niet (zoals 'de afspraak' was), dan heeft de man wmb het recht om het kind niet te erkennen en er niet aan vast te zitten voor wat betreft alimentatie en dergelijken, mocht dit de relatie opbreken.quote:
[..]
Ik bedoelde natuurlijk in de situatie van een ongewenste zwangerschap.
In een relatie heb je het als het goed is over dat soort dingen, en aangezien het een best belangrijk element is in een relatie: wel of geen kinderwens en relaties daar op gebaseerd kunnen zijn, vind ik dat je daar mocht het 'fout' gaan ook over blijven praten met als basis de beslissing die je in eerste instantie SAMEN hebt gemaakt.
Ja doei.
Kiezen tussen haar vriend en het ongeboren kind. Als de vrouw dolgraag moeder wil worden, kan ik me voorstellen dat ze voor het laatste gaat. Tenslotte kunnen vrouwen niet hun hele leven zwanger worden.quote:Op donderdag 22 april 2010 11:07 schreef Fortitude het volgende:
Als de vrouw het kind wilt en de man niet. Wat vinden jullie dat de vrouw dan moet doen?
Ik vind het eigenlijk wel egoïstisch als de vrouw alsnog de zwangerschap doorzet.
ROBODEMONS..................|:(
Dit snap ik niet. Een vrouw met een kinderwens die geen kinderen krijgt is imo even gaar als een man die absoluut geen kinderen wilt die ze toch krijgt.quote:Op donderdag 22 april 2010 11:15 schreef RonaldV het volgende:
[..]
Ik vind het eigenlijk wel egoïstisch als een man zo'n reactie heeft.
De man in jou verhaal is natuurlijk wel een eikel. Tenzij de vrouw meerdere keren per ongeluk zwanger is geworden.
Naja dat is nog steeds makkelijk. Abortus plegen natuurlijk.quote:Op donderdag 22 april 2010 11:22 schreef Fortitude het volgende:
[..]
Ik bedoelde natuurlijk in de situatie van een onverwachte zwangerschap.
▲ ▲ ▲ ▲ ▲ ▲ ▲ ▲ ▲ ▲
▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼
▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼
Wettelijk heeft de man in ieder geval dit recht niet. Maar dat is een hele andere discussie.quote:Op donderdag 22 april 2010 11:26 schreef motorbloempje het volgende:
dan heeft de man wmb het recht om het kind niet te erkennen en er niet aan vast te zitten voor wat betreft alimentatie en dergelijken
Klopt, maar dit maakt het niet minder egoïstisch. Dan had ze er niet zo laat aan moeten beginnen.quote:Op donderdag 22 april 2010 11:26 schreef Morrigan het volgende:
[..]
Kiezen tussen haar vriend en het ongeboren kind. Als de vrouw dolgraag moeder wil worden, kan ik me voorstellen dat ze voor het laatste gaat. Tenslotte kunnen vrouwen niet hun hele leven zwanger worden.
Was het leven maar zo simpelquote:Op donderdag 22 april 2010 11:29 schreef klaagbaas het volgende:
[..]
Naja dat is nog steeds makkelijk. Abortus plegen natuurlijk.
(Verkapte tvp)
I'm not just some bimbo with big tits.
I'm an artist.
I'm an artist.
weet ik, helaasquote:
[..]
Wettelijk heeft de man in ieder geval dit recht niet. Maar dat is een hele andere discussie.
daarom ook 'wat mij betreft'
Ja doei.
Dat is het ook. Als je maar verantwoordelijkheid neemt voor je keuzes i.p.v emotioneel lopen janken als een klein kind. Je bent op een gegeven moment volwassen, gedraag je daar dan ook naar. Dat wil niet zeggen dat het niet vervelend voelt e.d. maar dat zijn slechts emotionele gevolgen van keuzes die je maakt.quote:Op donderdag 22 april 2010 11:33 schreef Lily-Ella het volgende:
[..]
Was het leven maar zo simpel
(Verkapte tvp)
▲ ▲ ▲ ▲ ▲ ▲ ▲ ▲ ▲ ▲
▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼
▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼
En dat is redelijk belachelijk in mijn ogen. Snap zo'n vrouw ook niet, jij kiest voor een kind, dan onderhoud je dat toch ook lekker zelf?quote:Op donderdag 22 april 2010 11:33 schreef Fortitude het volgende:
[..]
Wettelijk heeft de man in ieder geval dit recht niet. Maar dat is een hele andere discussie.
I'm not just some bimbo with big tits.
I'm an artist.
I'm an artist.
Je stelt het alsof abortus de enige keuze is. Een kind krijgen en opvoeden is ook verantwoordelijkheid nemen.quote:Op donderdag 22 april 2010 11:36 schreef klaagbaas het volgende:
[..]
Dat is het ook. Als je maar verantwoordelijkheid neemt voor je keuzes i.p.v emotioneel lopen janken als een klein kind. Je bent op een gegeven moment volwassen, gedraag je daar dan ook naar. Dat wil niet zeggen dat het niet vervelend voelt e.d. maar dat zijn slechts emotionele gevolgen van keuzes die je maakt.
I'm not just some bimbo with big tits.
I'm an artist.
I'm an artist.
Reactie vriendin van dalai:
Ik/wij hebben ook geen kinderwens. Althans, niet van onszelf. Een adoptie sluiten we niet perse uit, maar dat proces is zo mogelijk nog ingewikkelder en belastender.
Wij zien kinderen in deze tijd niet meer als een evolutionaire noodzaak. Een kind 'nemen' voor de leuk vinden we primitief en onverstandig.
( no pun voor mensen die dat wel doen ).
Ik geef zelf sportlessen aan kinderen en daaruit haal ik alles wat ik als vrouw nodig heb. Ze zien mij echt als 'tweede mama' en ik voel grenzeloos veel liefde voor ze.
Ik kan me dan ook levendig voorstellen hoe een moeder zich moet voelen en begrijp daarmee ook veel beter het primitieve instinct om kinderen op deze wereld te zetten.
Maar behalve deze liefde en al de vreugd die je ervoor terugkrijgt, is er ook nog zoiets als overbevolking en de zingeving in dit leven.
Wij kiezen ervoor een andere rol in dit leven te spelen. Niet door ouders te zijn, maar door kinderen les te geven en op andere manieren liefde te geven.
Daar zijn we oprecht goed in en we denken niet dat ouderschap een toegevoegde waarde heeft.
Daarbij is er natuurlijk ook nog wel de angst factor. We zijn geen over het paard getilde intellectuelen die denken dat ze het beter weten hoor. We hebben net als elk mens de instinctieve behoefte ons voort te planten. Gewoon omdat het kan
Alleen denken we dat de nadelen niet opwegen tegen de voordelen. Wij richten ons leven anders in en dempen die behoefte op bovenstaande manier.
We zijn beiden ook veel te bang om het 'verkeerd' te doen of om bijvoorbeeld een gehandicapt kind te krijgen, waarvan we weten dat we daar moeilijk mee om kunnen gaan.
Ik geef ook dansles aan gehandicapten en dus weet ik dat tegenover die onverdeelde liefde ook een hoop zorg/verdriet en moeilijkheid staat.
Ik kan dat niet (fulltime) opbrengen en mijn vriend ook niet.
Pfoe, lang verhaal geworden
Wij vinden het wel jammer dat onze omgeving onze overtuigingen zo afkeurt. Mensen denken OF dat je elitair zit te doen, OF dat je niet helemaal spoort omdat je niet doet wat een ander doet.
Zeker de moeders van de kinderen die les bij mij volgen zijn vervelend. Alleen omdat kinderen dol op mij zijn, maakt dat mij nog geen geschikte moeder.
Ik ben ook stapelgek op die kinderen, maar ik ben dat omdat ik me s'avonds kan terugtrekken en niet met de vervelende aspecten van kinderen hoef te dealen.
Dan is iedereen een toffe moeder!.
Maar goed, ik verwacht dat het maatschappelijke afkeuren nog wel verandert met de jaren. Steeds meer mensen zijn immers bewust kinderloos.
Ik/wij hebben ook geen kinderwens. Althans, niet van onszelf. Een adoptie sluiten we niet perse uit, maar dat proces is zo mogelijk nog ingewikkelder en belastender.
Wij zien kinderen in deze tijd niet meer als een evolutionaire noodzaak. Een kind 'nemen' voor de leuk vinden we primitief en onverstandig.
( no pun voor mensen die dat wel doen ).
Ik geef zelf sportlessen aan kinderen en daaruit haal ik alles wat ik als vrouw nodig heb. Ze zien mij echt als 'tweede mama' en ik voel grenzeloos veel liefde voor ze.
Ik kan me dan ook levendig voorstellen hoe een moeder zich moet voelen en begrijp daarmee ook veel beter het primitieve instinct om kinderen op deze wereld te zetten.
Maar behalve deze liefde en al de vreugd die je ervoor terugkrijgt, is er ook nog zoiets als overbevolking en de zingeving in dit leven.
Wij kiezen ervoor een andere rol in dit leven te spelen. Niet door ouders te zijn, maar door kinderen les te geven en op andere manieren liefde te geven.
Daar zijn we oprecht goed in en we denken niet dat ouderschap een toegevoegde waarde heeft.
Daarbij is er natuurlijk ook nog wel de angst factor. We zijn geen over het paard getilde intellectuelen die denken dat ze het beter weten hoor. We hebben net als elk mens de instinctieve behoefte ons voort te planten. Gewoon omdat het kan
Alleen denken we dat de nadelen niet opwegen tegen de voordelen. Wij richten ons leven anders in en dempen die behoefte op bovenstaande manier.
We zijn beiden ook veel te bang om het 'verkeerd' te doen of om bijvoorbeeld een gehandicapt kind te krijgen, waarvan we weten dat we daar moeilijk mee om kunnen gaan.
Ik geef ook dansles aan gehandicapten en dus weet ik dat tegenover die onverdeelde liefde ook een hoop zorg/verdriet en moeilijkheid staat.
Ik kan dat niet (fulltime) opbrengen en mijn vriend ook niet.
Pfoe, lang verhaal geworden
Wij vinden het wel jammer dat onze omgeving onze overtuigingen zo afkeurt. Mensen denken OF dat je elitair zit te doen, OF dat je niet helemaal spoort omdat je niet doet wat een ander doet.
Zeker de moeders van de kinderen die les bij mij volgen zijn vervelend. Alleen omdat kinderen dol op mij zijn, maakt dat mij nog geen geschikte moeder.
Ik ben ook stapelgek op die kinderen, maar ik ben dat omdat ik me s'avonds kan terugtrekken en niet met de vervelende aspecten van kinderen hoef te dealen.
Dan is iedereen een toffe moeder!.
Maar goed, ik verwacht dat het maatschappelijke afkeuren nog wel verandert met de jaren. Steeds meer mensen zijn immers bewust kinderloos.
Makkelijk gezegd vanuit het perspectief van de geëmancipeerde vrouw. Niet vanuit degene die op haar 20ste gestopt is met school of een pretopleiding gevolgd heeft omdat ze er toch vanuit ging dat er een man in het spel zou zijn.quote:Op donderdag 22 april 2010 11:37 schreef Lily-Ella het volgende:
[..]
En dat is redelijk belachelijk in mijn ogen. Snap zo'n vrouw ook niet, jij kiest voor een kind, dan onderhoud je dat toch ook lekker zelf?
Abortus is ook de enigste logisch keuze in dit geval.quote:Op donderdag 22 april 2010 11:38 schreef Lily-Ella het volgende:
[..]
Je stelt het alsof abortus de enige keuze is. Een kind krijgen en opvoeden is ook verantwoordelijkheid nemen.
▲ ▲ ▲ ▲ ▲ ▲ ▲ ▲ ▲ ▲
▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼
▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼
Ik ben redelijk ervaringsdeskundige, dus zo makkelijk gezegd is dat niet.quote:Op donderdag 22 april 2010 11:41 schreef Fortitude het volgende:
[..]
Makkelijk gezegd vanuit het perspectief van de geëmancipeerde vrouw. Niet vanuit degene die op haar 20ste gestopt is met school of een pretopleiding gevolgd heeft omdat ze er toch vanuit ging dat er een man in het spel zou zijn.
I'm not just some bimbo with big tits.
I'm an artist.
I'm an artist.
In het geval waarbij de vrouw ongepland zwanger blijkt? Ik vind dat je een beetje voorbij gaat aan de emotie die bij zoiets om de hoek komt kijken, van zowel de man als de vrouw.quote:Op donderdag 22 april 2010 11:42 schreef klaagbaas het volgende:
[..]
Abortus is ook de enigste logisch keuze in dit geval.
I'm not just some bimbo with big tits.
I'm an artist.
I'm an artist.
goeie post vriendin van dalaiblama!
Ben zelf 'nog maar' 25 en uiteraard kan er nog vanalles veranderen in ons leven waardoor we 'omslaan', maar vooralsnog blijft het nee, en daar hebben we het regelmatig over: ook omdat ik mijn vriend/verloofde geen beloftes wil doen die ik niet zeker weten kan vervullen! Stel dat hij ineens zeker weten wel kinderen wil, en ik het op het moment van trouwen echt nog niet weet, dan trouw ik liever niet, zeg maar, als ons huwelijk dan daar op stuk zou lopen!
Ook ik werkte met kinderen en ben van plan om dat in de toekomst weer te gaan doen: ben gediplomeerd zwemjuf en vind 't leuk en belangrijk om kinderen te leren zwemmen en watervrij te maken. Kinderen zijn over het algemeen dol op me, en ik kan ook wel met ze overweg, zolang ze weer na een tijdje terug gaan naar hun ouders en deze ouders iets van opvoeden snappen en het dus geen asociale ongeleide projectielen zijn
"Maar je bent zo leuk met kinderen!" en "Kinderen zijn zo dol op je!"
we gaan trouwen in juli en ik verwacht nu al de vragen met 'wanneer gaan jullie aan de kinderen' 'zou toch wel heel leuk zijn!', etc.
Mijn moeder heeft het godzijdank wel opgegeven om over 'later, met de kleinkinderen' te praten dat is wel fijn
Als het gebeurt, dan gebeurt het en dan zullen we er tegen die tijd ook wel blij mee zijn, anders kies je er niet voor, maar als het niet gebeurt, dan is dat onze keuze en daar heeft niemand iets over te zeggen, me dunkt
vriendin van dalaiblama!Ben zelf 'nog maar' 25 en uiteraard kan er nog vanalles veranderen in ons leven waardoor we 'omslaan', maar vooralsnog blijft het nee, en daar hebben we het regelmatig over: ook omdat ik mijn vriend/verloofde geen beloftes wil doen die ik niet zeker weten kan vervullen! Stel dat hij ineens zeker weten wel kinderen wil, en ik het op het moment van trouwen echt nog niet weet, dan trouw ik liever niet, zeg maar, als ons huwelijk dan daar op stuk zou lopen!
Ook ik werkte met kinderen en ben van plan om dat in de toekomst weer te gaan doen: ben gediplomeerd zwemjuf en vind 't leuk en belangrijk om kinderen te leren zwemmen en watervrij te maken. Kinderen zijn over het algemeen dol op me, en ik kan ook wel met ze overweg, zolang ze weer na een tijdje terug gaan naar hun ouders en deze ouders iets van opvoeden snappen en het dus geen asociale ongeleide projectielen zijn
"Maar je bent zo leuk met kinderen!" en "Kinderen zijn zo dol op je!"
we gaan trouwen in juli en ik verwacht nu al de vragen met 'wanneer gaan jullie aan de kinderen' 'zou toch wel heel leuk zijn!', etc.Mijn moeder heeft het godzijdank wel opgegeven om over 'later, met de kleinkinderen' te praten
dat is wel fijn Als het gebeurt, dan gebeurt het en dan zullen we er tegen die tijd ook wel blij mee zijn, anders kies je er niet voor, maar als het niet gebeurt, dan is dat onze keuze en daar heeft niemand iets over te zeggen, me dunkt
Ja doei.
We besteden het gewoon uit aan de Tokkies.quote:Op donderdag 22 april 2010 11:38 schreef dalaiblama het volgende:
Maar goed, ik verwacht dat het maatschappelijke afkeuren nog wel verandert met de jaren. Steeds meer mensen zijn immers bewust kinderloos.
Ik zie dat het vooral die wajong types zijn (met sigaret en tijger print legging) die vanaf hun 16de tot hun 30ste constant achter de kinderwagen lopen.
Iedere 2 jaar weer een nieuwe Delano of Desteney.
Nee in het geval waar we het over hebben namelijk waarbij beide partners geen kinderwens hebben en onverwacht zwanger raken.quote:Op donderdag 22 april 2010 11:43 schreef Lily-Ella het volgende:
[..]
In het geval waarbij de vrouw ongepland zwanger blijkt?
▲ ▲ ▲ ▲ ▲ ▲ ▲ ▲ ▲ ▲
▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼
▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼
Dat is niet waar ik het over had.quote:Op donderdag 22 april 2010 11:52 schreef klaagbaas het volgende:
[..]
Nee in het geval waar we het over hebben namelijk waarbij beide partners geen kinderwens hebben en onverwacht zwanger raken.
Als je het beide echt niet wilt dan is de keuze redelijk voor hand liggend. Je moet wel erg tegen abortus zijn om het alsnog door te zetten in jou geval.quote:Op donderdag 22 april 2010 11:07 schreef Fortitude het volgende:
Als de vrouw het kind wilt en de man niet.
Aha, ja, dán zou abortus denk ik wel de meest voor de hand liggende optie zijn.quote:Op donderdag 22 april 2010 11:52 schreef klaagbaas het volgende:
[..]
Nee in het geval waar we het over hebben namelijk waarbij beide partners geen kinderwens hebben en onverwacht zwanger raken.
I'm not just some bimbo with big tits.
I'm an artist.
I'm an artist.
Zou ik onverhoopt zwanger worden ondanks mijn beperkte fertiliteit/spiraaltje dan weet ik niet of ik het zo 1 2 3 zou aborteren. Ik zou wel willen weten of alles erop en eraan zit en of het gezond is. Dan zou ik wel een beslissing maken. De kans is groot dat het kindje wat heeft en als het geen normaal leven zou kunnen leiden omdat het een arm en een been mist zou ik nog wel na gaan denken.
Misschien is dat wel egoistisch dat ik alleen een perfect kind op de wereld zou willen zetten. Dat is het niet maar wat doe je een kind aan wat bijvoorbeeld misvormt is.
Misschien is dat wel egoistisch dat ik alleen een perfect kind op de wereld zou willen zetten. Dat is het niet maar wat doe je een kind aan wat bijvoorbeeld misvormt is.
Haters gonna hate.
Ik weet niet of ik kinderen wil, kan me er nu niks bij voorstellen. Vind kinderen vanaf een jaar of 6 wel leuk, maar baby's, daar gruwel ik vanquote:
[..]
We besteden het gewoon uit aan de Tokkies.
Ik zie dat het vooral die wajong types zijn (met sigaret en tijger print legging) die vanaf hun 16de tot hun 30ste constant achter de kinderwagen lopen.
Iedere 2 jaar weer een nieuwe Delano of Desteney.
Wat ik soms wel eens denk is het volgende, inhakend op de post van Rubber Johnny. Volgens mij zijn het hoofdzakelijk hogeropgeleiden en mensen uit de hogere sociale klasse die geen kinderen nemen. Terwijl het wel zo lijkt alsof tokkies, <100 iq en andere minder sociaal bedeeld volk wel kinderen blijven krijgen. Op wereldschaal is het natuurlijk Afrika dat als konijnen blijft fokken terwijl (op een paar landen na) de rest minder kinderen neemt. Wat voor wereld cq samenleving krijg je dan?
Het klink misschien een beetje arrogant, maar soms vind ik dat wel eens jammer. Ik weet dat kinderen niet verdoemd zijn als ze in zo'n omgeving opgroeien, maar het lijkt me toch stuk moeilijker om er welbespraakte, beschaafde en ontwikkelde mensen van te maken op die manier. Nouja, na mij de zondvloed natuurlijk, maar ik moet er soms toch wel aan denken
know'm sayin?
×
word? word.
×
word? word.
Ik had ook zeer duidelijk geen kinderwens. Ik ben gek op kinderen maar fulltime verantwoordelijk zijn voor een kind in een wereld die veranderd zoals dat nu gebeurd leek me niet alleen een bijzonder slechte beslissing maar ook een enorme domper op mijn levensvreugde. Niet meer iedere week naar de sauna, twee keer per week uit eten, luxe auto's voor de deur, drie keer per jaar vliegen - want dat kun je namelijk prima doen van 3000 euro netto als je in een flatje van 255 euro woont.
Toen leerde ik mijn huidige vrouw kennen, vanaf het begin heb ik haar duidelijk gemaakt dat ik geen kinderen wilde. Omdat zij toen nog erg jong was (zij was 21, ik 27) was dat geen issue. In de jaren daarna hebben we het er een aantal keren over gehad tijdens - steeds door haar gestarte - discussies. Om ons heen kregen (veel jongere) stellen wél kinderen en eigenlijk wilde zij ze toch ook wel graag, Tijdens een flinke ruzie waarin mij verweten werd dat ik niet aan haar gevoelens dacht (terwijl ik vanaf ons tweede afspraakje altijd heel stellig ben geweest op dit vlak, maargoed, vrouwen he) heb ik gezegd dat ik er serieus over na zou denken maar dat ik daaraan geen periode wilde verbinden. Uiteindelijk heeft het zeven jaar geduurd. Zeven jaar waarin ik heel overwogen dingen tegenover elkaar heb gezet, feitelijk gewoon een pluspunten/minpunten lijstje. Dat en het feit dat veel dingen waar ik op mijn 27e erg mee bezig was (stappen, vijf avonden per week sporten, veel vrienden over de vloer, last minute vliegvakanties boeken) minder belangrijk werden kan ik rustig beweren dat ik héél bewust heb gekozen voor het vaderschap; veel bewuster dan zeker 75% van de andere mannen.
Al voor mijn vrouw zwanger werd had ik alle punten goed op een rijtje, zowel tijdens als na de zwangerschap ben ik nooit voor enige verrassing komen te staan (behalve dan dat mijn dochter met negen maanden en een week binnen een half uur ging kruipen, staan en lopen) en heb ik nooit enige twijfel gehad over het ouderschap (*sinds* mijn beslissing dan). Mijn dochter is ondertussen 3½ en één van de beste dingen die ik ooit in mijn leven gehad heb (want "overkomen" is ze ons niet ).
Natuurlijk moeten we er dingen voor laten - een kind opvoeden in de buurt waar we woonden zou echt een nachtmerrie zijn (groepen criminele antillianen op straat, drugsdealers onder ons balkon, burenruzies waarbij geschoten wordt) dus de goedkope flat moest plaats maken voor een (bijna vier keer zo dure) koopwoning. De auto's moesten de deur uit voor een "gezinsauto", dure hobbies als squash zijn stopgezet, ik ben al vier jaar niet op wintersport geweest, ga niet meer wekelijks uit eten (ook niet maandelijks overigens, ik kook liever zelf), ga nooit meer stappen (heeft overigens weinig te maken met vader worden) en inderdaad gaan we sinds haar geboorte eens per jaar naar center parcs (wat ze helemaal geweldig vindt) en vanaf dit jaar naar een nudistencamping ergens in europa met een tent (geen gesleep met aanhanger dus lekker doorrijden).
Heb ik veel moeten opgeven "voor mijn dochter"? Ja, best wel, en sommige dingen mis ik ook wel eens. Heerlijk een dag naar de sauna tussendoor moet je nu plannen, je moet oppas hebben en wil toch op tijd zijn om je kind zelf naar bed te brengen. Krijg je er (mega-Cliché) zoveel voor terug? Ja. Zonder enige twijfel. Mijn grote voordeel is dat ik jaren de tijd heb gehad om erover te denken en heel bewust heb gekozen voor afstand doen van veel van die dingen in ruil voor het ouderschap en ik zou nooit meer terug willen.
Toen leerde ik mijn huidige vrouw kennen, vanaf het begin heb ik haar duidelijk gemaakt dat ik geen kinderen wilde. Omdat zij toen nog erg jong was (zij was 21, ik 27) was dat geen issue. In de jaren daarna hebben we het er een aantal keren over gehad tijdens - steeds door haar gestarte - discussies. Om ons heen kregen (veel jongere) stellen wél kinderen en eigenlijk wilde zij ze toch ook wel graag, Tijdens een flinke ruzie waarin mij verweten werd dat ik niet aan haar gevoelens dacht (terwijl ik vanaf ons tweede afspraakje altijd heel stellig ben geweest op dit vlak, maargoed, vrouwen he) heb ik gezegd dat ik er serieus over na zou denken maar dat ik daaraan geen periode wilde verbinden. Uiteindelijk heeft het zeven jaar geduurd. Zeven jaar waarin ik heel overwogen dingen tegenover elkaar heb gezet, feitelijk gewoon een pluspunten/minpunten lijstje. Dat en het feit dat veel dingen waar ik op mijn 27e erg mee bezig was (stappen, vijf avonden per week sporten, veel vrienden over de vloer, last minute vliegvakanties boeken) minder belangrijk werden kan ik rustig beweren dat ik héél bewust heb gekozen voor het vaderschap; veel bewuster dan zeker 75% van de andere mannen.
Al voor mijn vrouw zwanger werd had ik alle punten goed op een rijtje, zowel tijdens als na de zwangerschap ben ik nooit voor enige verrassing komen te staan (behalve dan dat mijn dochter met negen maanden en een week binnen een half uur ging kruipen, staan en lopen
) en heb ik nooit enige twijfel gehad over het ouderschap (*sinds* mijn beslissing dan). Mijn dochter is ondertussen 3½ en één van de beste dingen die ik ooit in mijn leven gehad heb (want "overkomen" is ze ons niet ). Natuurlijk moeten we er dingen voor laten - een kind opvoeden in de buurt waar we woonden zou echt een nachtmerrie zijn (groepen criminele antillianen op straat, drugsdealers onder ons balkon, burenruzies waarbij geschoten wordt) dus de goedkope flat moest plaats maken voor een (bijna vier keer zo dure) koopwoning. De auto's moesten de deur uit voor een "gezinsauto", dure hobbies als squash zijn stopgezet, ik ben al vier jaar niet op wintersport geweest, ga niet meer wekelijks uit eten (ook niet maandelijks overigens, ik kook liever zelf), ga nooit meer stappen (heeft overigens weinig te maken met vader worden) en inderdaad gaan we sinds haar geboorte eens per jaar naar center parcs (wat ze helemaal geweldig vindt) en vanaf dit jaar naar een nudistencamping ergens in europa met een tent (geen gesleep met aanhanger dus lekker doorrijden).
Heb ik veel moeten opgeven "voor mijn dochter"? Ja, best wel, en sommige dingen mis ik ook wel eens. Heerlijk een dag naar de sauna tussendoor moet je nu plannen, je moet oppas hebben en wil toch op tijd zijn om je kind zelf naar bed te brengen. Krijg je er (mega-Cliché) zoveel voor terug? Ja. Zonder enige twijfel. Mijn grote voordeel is dat ik jaren de tijd heb gehad om erover te denken en heel bewust heb gekozen voor afstand doen van veel van die dingen in ruil voor het ouderschap en ik zou nooit meer terug willen.
A smell can bring you back in memory so hard, it hurts.
-
Ik was een kind hoe kon ik weten - dat het voorgoed voorbij zou gaan...
-
-
Ik was een kind hoe kon ik weten - dat het voorgoed voorbij zou gaan...
-
Ter verduidelijking: veel van de dingen die we NU moeten missen komen natuurlijk in de loop van de tijd wel weer terug; vanaf volgend jaar kan ze mee naar de sauna en op wintersport, vanaf een jaar of zes kan een strandvakantie ver weg weer prima, vanaf acht tot tien jaar zijn parijs en londen (en new york) weer een optie, tegen die tijd kun je rustig eens een dag weggaan omdat ze bij een vriendinnetje kan logeren... En niet veel later zul je haar zelf steeds meer los moeten gaan laten omdat ze wil gaan stappen, bij een vriendje slapen ( 
), alleen op vakantie wil..
Ok, ok, dan ben je tien-tot-vijftien jaar in de toekomst maar ondertussen zijn er nog zoveel dingen te ontdekken samen. Haar eerste keer vliegen, duiken, chic uit eten, stedenreizen..
), alleen op vakantie wil..Ok, ok, dan ben je tien-tot-vijftien jaar in de toekomst maar ondertussen zijn er nog zoveel dingen te ontdekken samen. Haar eerste keer vliegen, duiken, chic uit eten, stedenreizen..
A smell can bring you back in memory so hard, it hurts.
-
Ik was een kind hoe kon ik weten - dat het voorgoed voorbij zou gaan...
-
-
Ik was een kind hoe kon ik weten - dat het voorgoed voorbij zou gaan...
-
Ik vind dit heel dubbel. De man is er toch zelf ook bij geweest. Hoe je het ook wendt of keert, als je sex met iemand hebt is er altijd een kans op zwangerschap en dat risico neem je als man en als vrouw samen als je het bed in stapt.quote:Op donderdag 22 april 2010 11:07 schreef Fortitude het volgende:
Als de vrouw het kind wilt en de man niet. Wat vinden jullie dat de vrouw dan moet doen?
Ik vind het eigenlijk wel egoïstisch als de vrouw alsnog de zwangerschap doorzet.
Als een vrouw dan ongepland zwanger blijkt te zijn, en het kind wil houden dan vind ik dat de vader zijn verantwoordelijkheid moet nemen en in elk geval een deel van de kosten voor zijn rekening moet nemen.
Zowel de man als de vrouw hebben mogelijkheden om zwangerschap te voorkomen.
Het afbreken kan denk ik voor vrouwen een heel moeilijke keuze zijn die niet erg rationeel is. Wel denk ik dat als een man echt geen kinderen wil en de vrouw een zwangerschap toch doorzet ze moet accepteren dat de opvoeding voor haar eigen rekening komt en ze zich dat ook moet beseffen.
Jouw post ben ik het ook wel mee eens.
Heel je leven geen seks hebben voor het geval dat je een vrouw treft die de moeilijke keuzes niet kan maken, dat is pas irrationeel.
Alleen dit. Het is inderdaad een moeilijke keuze, maar waarom is dit niet rationeel? Dit komt voor mij over als een zwak excuus om toch je zin met een goed geweten door te kunnen zetten.quote:Op donderdag 22 april 2010 13:29 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
Het afbreken kan denk ik voor vrouwen een heel moeilijke keuze zijn die niet erg rationeel is.
Heel je leven geen seks hebben voor het geval dat je een vrouw treft die de moeilijke keuzes niet kan maken, dat is pas irrationeel.
quote:
Dit vind ik dan wel weer een heel zoet verhaal. Het verandert niets aan mijn standpunt, maar ik krijg wel warme, fuzzy gevoelens van zulke weloverwogen happy endings.
Nou, ik kan je uit ervaring vertellen dat die keuze hartstikke rationeel is hoorquote:Op donderdag 22 april 2010 13:29 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
[..]
Ik vind dit heel dubbel. De man is er toch zelf ook bij geweest. Hoe je het ook wendt of keert, als je sex met iemand hebt is er altijd een kans op zwangerschap en dat risico neem je als man en als vrouw samen als je het bed in stapt.
Als een vrouw dan ongepland zwanger blijkt te zijn, en het kind wil houden dan vind ik dat de vader zijn verantwoordelijkheid moet nemen en in elk geval een deel van de kosten voor zijn rekening moet nemen.
Zowel de man als de vrouw hebben mogelijkheden om zwangerschap te voorkomen.
Het afbreken kan denk ik voor vrouwen een heel moeilijke keuze zijn die niet erg rationeel is. Wel denk ik dat als een man echt geen kinderen wil en de vrouw een zwangerschap toch doorzet ze moet accepteren dat de opvoeding voor haar eigen rekening komt en ze zich dat ook moet beseffen.
Verder dien je als mens je eigen verantwoordelijkheden te dragen en een ander niet op te zadelen met je keuzes. Ja, je bent beiden verantwoordelijk voor anticonceptie, maar er bestaat zoiets als misleiding of ongelukjes.
In dat geval vind ik het immoreel om als vrouw een man te verplichten voor het kind te zorgen als deze er niet achter staat.
Als jij het kind wilt houden, dan moet je het ook maar zelf opvoeden en betalen.
De vrouwelijke drang om te baren is onvoorstelbaar hevig en je moet ze de kost geven die hun partner erin luizen. Wat dat betreft loopt de wetgeving ernstig achter op de hedendaagse maatschappij.
Je bent als man hoe dan ook de lul; je mag ervoor betalen en als je nog meer pech hebt mag je je kroost niet eens zien.
Sad.
Dat zijn nog de minder belangrijke punten, het gaat mij meer om:quote:Op donderdag 22 april 2010 16:15 schreef dalaiblama het volgende:
In dat geval vind ik het immoreel om als vrouw een man te verplichten voor het kind te zorgen als deze er niet achter staat.
Als jij het kind wilt houden, dan moet je het ook maar zelf opvoeden en betalen.
1. Dat er een kind van mij rond zou lopen waar ik niet 100% achter sta.
2. Dat een kind opgroeit met maar 1 ouder, elk kind zou 2 ouders moeten hebben. Er moet in ieder geval niet bewust gekozen worden om het maar met 1 ouder te doen.
Dat verhaal van SadKingBilly vind ik helemaal niet zoet. Dat vind ik normaal.
Maak trouwens is een eigenlijk account.
Omdat er ook nog zulk iets is als moedergevoel, spijt? Ik heb al aangegeven dat ik zoals ik er nu over denk waarschijnlijk geen kinderen hoef. Maar ik weet niet of ik voor een abortus zou kunnen kiezen. Ik zou elke dag denken, wat als? Me bedenken hoe oud het zou zijn, hoe het eruit zou zien. Ik denk dat ik een emotioneel wrak zou wordenquote:
Jouw post ben ik het ook wel mee eens.
[..]
Alleen dit. Het is inderdaad een moeilijke keuze, maar waarom is dit niet rationeel? Dit komt voor mij over als een zwak excuus om toch je zin met een goed geweten door te kunnen zetten.
Ik ben echt geen pro-life figuur, maar het is geen pop die je weggooit.
know'm sayin?
×
word? word.
×
word? word.
Dat snap ik ook wel, maar dat gaat wel ten koste van de man. En een sterk gezin met 2 ouders voor dat kind.quote:Op donderdag 22 april 2010 16:28 schreef alors het volgende:
[..]
Omdat er ook nog zulk iets is als moedergevoel, spijt? Ik heb al aangegeven dat ik zoals ik er nu over denk waarschijnlijk geen kinderen hoef. Maar ik weet niet of ik voor een abortus zou kunnen kiezen. Ik zou elke dag denken, wat als? Me bedenken hoe oud het zou zijn, hoe het eruit zou zien. Ik denk dat ik een emotioneel wrak zou worden
Ik ben echt geen pro-life figuur, maar het is geen pop die je weggooit.
Sowieso vind ik het wel erg zweverig om het heel vroeg al als een kind te zien. Sterker nog, ik geloof niet dat veel mensen dat al als een kind zien. Het is gewoon iets waar ze naar grijpen om het houden van het kind goed te praten.
Ik heb juist de ervaring dat die keuze niet rationeel is. Zo zie je maar dat dat voor iedereen anders ligt. Ik wil zelf geen kinderen maar durf niet te zeggen hoe ik zou reageren als ik zwanger zou zijn ongeacht wat mijn partner ervan zou vinden.quote:Op donderdag 22 april 2010 16:15 schreef dalaiblama het volgende:
[..]
Nou, ik kan je uit ervaring vertellen dat die keuze hartstikke rationeel is hoor
Verder dien je als mens je eigen verantwoordelijkheden te dragen en een ander niet op te zadelen met je keuzes. Ja, je bent beiden verantwoordelijk voor anticonceptie, maar er bestaat zoiets als misleiding of ongelukjes.
In dat geval vind ik het immoreel om als vrouw een man te verplichten voor het kind te zorgen als deze er niet achter staat.
Als jij het kind wilt houden, dan moet je het ook maar zelf opvoeden en betalen.
De vrouwelijke drang om te baren is onvoorstelbaar hevig en je moet ze de kost geven die hun partner erin luizen. Wat dat betreft loopt de wetgeving ernstig achter op de hedendaagse maatschappij.
Je bent als man hoe dan ook de lul; je mag ervoor betalen en als je nog meer pech hebt mag je je kroost niet eens zien.
Sad.
Natuurlijk moet je je verantwoordelijkheid nemen, en vrouwen die expres een 'ongelukje' veroorzaken om daar vervolgens een man mee op te zadelen vind ik verwerpelijk. Ik vind wel dat als het echt een ongelukje is beiden verantwoordelijk blijven ongeacht de keuze van de moeder.
Reactie op overige reacties:
Een kind zou het beste gebaat zijn bij 2 ouders die van elkaar, en van het kind houden. Maar ook bij scheidingen heb je dat niet altijd en er zijn ook gezinnen waarbij ruzie schering en inslag is. Ik denk dat een moeder of vader die het kind alleen en liefdevol opvoedt dan nog het beste is.
Het moeilijke in dit verhaal is dat iedereen die hier roept geen kind te willen, niet weet hoe het voelt om vader / moeder te zijn. Dat kun je je ook niet voorstellen. Echt niet.
Ik kan mij wel voorstellen hoe het is om geen kinderen te hebben. Ik zie dan die argumenten over vrijheid en geld en andere luxe dingen. Maar die wegen nooit op tegen het geluk van mijn kleine jochie.
Veel dingen die ik hier hoor is ook onzin. In het begin ben je veel vrijheid kwijt, maar wij hoeven er niets voor te laten. Alleen gaat vaak maar 1 van de 2 op verjaardag. En als vrienden die ook kinderen hebben een verjaardag hebben is dit tegenwoordig vaak zondag overdag. Zo werkt dat blijkbaar, maar niet minder gezellig.
Ik kan mij wel voorstellen hoe het is om geen kinderen te hebben. Ik zie dan die argumenten over vrijheid en geld en andere luxe dingen. Maar die wegen nooit op tegen het geluk van mijn kleine jochie.
Veel dingen die ik hier hoor is ook onzin. In het begin ben je veel vrijheid kwijt, maar wij hoeven er niets voor te laten. Alleen gaat vaak maar 1 van de 2 op verjaardag. En als vrienden die ook kinderen hebben een verjaardag hebben is dit tegenwoordig vaak zondag overdag. Zo werkt dat blijkbaar, maar niet minder gezellig.
Logisch, maar dat maakt het niet minder egoïstisch. En dit is juist waar ik als man zijnde zo bang voor ben.quote:Op donderdag 22 april 2010 17:04 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
Ik heb juist de ervaring dat die keuze niet rationeel is.
Een scheiding is een hele andere situatie. Flauw om deze erbij te halen.quote:Op donderdag 22 april 2010 17:04 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
Maar ook bij scheidingen heb je dat niet altijd en er zijn ook gezinnen waarbij ruzie schering en inslag is. Ik denk dat een moeder of vader die het kind alleen en liefdevol opvoedt dan nog het beste is.
Je hebt kennelijk geen flauw idee van de hoeveeheid hormonen die door een vrouwenlijf gieren als ze zwanger is, daar is PMS niets bij.quote:
Jouw post ben ik het ook wel mee eens.
[..]
Alleen dit. Het is inderdaad een moeilijke keuze, maar waarom is dit niet rationeel? Dit komt voor mij over als een zwak excuus om toch je zin met een goed geweten door te kunnen zetten.
Heel je leven geen seks hebben voor het geval dat je een vrouw treft die de moeilijke keuzes niet kan maken, dat is pas irrationeel.
Als je allebei geen kinderen wilt lijkt de keuze me vrij makkelijk, als dat niet bij allebei zo is en er blijkt toch sprake van een ongeplande zwangerschap dan kun je net zomin een abortus bij een vrouw afdwingen omdat meneer geen zin heeft in een kind, als dat je een voortzetting van de zwangerschap gaat eisen omdat meneer het wel wil maar mevrouw niet. Dan hadden ze maar moeten zorgen dat ze niet zwanger werd.
Het recht willen hebben een abortus af te dwingen is net zo hard terug naar de middeleeuwen als het recht willen hebben een abortus te verbieden.
Maar volgens mij is dat een discussie die niet in dit topic thuishoort, want de geen kinderwens situatie is waar het om draait, en volgens mij lopen vrouwen in dat geval tegen veel meer commentaar op dan mannen, want bij mannen is er een beduidend minder beperkte vruchtbaarheidsperiode.
Heerlijk die denigrerende toon.quote:Op donderdag 22 april 2010 17:19 schreef Leandra het volgende:
Als je allebei geen kinderen wilt lijkt de keuze me vrij makkelijk, als dat niet bij allebei zo is en er blijkt toch sprake van een ongeplande zwangerschap dan kun je net zomin een abortus bij een vrouw afdwingen omdat meneer geen zin heeft in een kind, als dat je een voortzetting van de zwangerschap gaat eisen omdat meneer het wel wil maar mevrouw niet. Dan hadden ze maar moeten zorgen dat ze niet zwanger werd.
Het recht willen hebben een abortus af te dwingen is net zo hard terug naar de middeleeuwen als het recht willen hebben een abortus te verbieden.
Forceren kan natuurlijk niet en daar heb ik het helemaal niet over. Ik heb het over de juiste keuze maken als vrouw zijnde. Dat dit erg moeilijk is begrijp ik, maar dit is nog steeds geen excuus.
Ik ben niet degene die verontwaardigd is dat ik geen abortus mag afdwingen, jij wel.quote:
[..]
Heerlijk die denigrerende toon.
Forceren kan natuurlijk niet en daar heb ik het helemaal niet over. Ik heb het over de juiste keuze maken als vrouw zijnde. Dat dit erg moeilijk is begrijp ik, maar dit is nog steeds geen excuus.
En wat is "de juiste keuze" nou helemaal??
Een abortus moeten ondergaan omdat de verwekker van het kind heeft bedacht dat hij toch niet blij is met de gevolgen van het zonder condoom neuken?
Of een zwangerschap moeten doormaken omdat de verwekker van het kind vindt dat hij recht op inspraak heeft over de voortzetting van je zwangerschap, terwijl jij helemaal geen kind wilt.
Wie gaat beslissen wat voor die vrouw "de juiste keuze" is?
Nogmaals: Nee ik heb het helemaal niet over afdwingen.quote:Op donderdag 22 april 2010 17:28 schreef Leandra het volgende:
Ik ben niet degene die verontwaardigd is dat ik geen abortus mag afdwingen, jij wel.
Kort door de bocht. Als de man zonder condoom neukt betekend niet dat hij een abortus moet ondergaan. Daar zit als het goed is nog de pil tussen, zoals je afgesproken hebt met de vrouw.quote:Op donderdag 22 april 2010 17:28 schreef Leandra het volgende:
Een abortus moeten ondergaan omdat de verwekker van het kind heeft bedacht dat hij toch niet blij is met de gevolgen van het zonder condoom neuken?
De vrouw op basis van een gezond rationeel verstand. Waarbij ze de wensen van haar / de man en de toekomst van het kind overweegt.quote:Op donderdag 22 april 2010 17:28 schreef Leandra het volgende:
Wie gaat beslissen wat voor die vrouw "de juiste keuze" is?
Maar het wettelijk ontbreken van het recht op inspraak vind je op z'n minst vervelend, en dan lijkt het je niet te gaan op het recht op inspraak als het gaat om abortus te voorkomen.quote:
Nogmaals: Nee ik heb het helemaal niet over afdwingen.
Nee, het betekent ook niet dat de vrouw die moet ondergaan, als je je bedpartner niet vertrouwt als er toch een zwangerschap is, dan moet er idd maar een condoom tussenzitten, dan is het wel heel sneu om alleen maar te vertrouwen op de pil, een keer goed ziek en het kan al mis zijn met de werking van de pil.quote:Kort door de bocht. Als de man zonder condoom neukt betekend niet dat hij een abortus moet ondergaan. Daar zit als het goed is nog de pil tussen, zoals je afgesproken hebt met de vrouw.
Ja, en als dat gezonde verstand van dat moment nou zegt dat ze absoluut geen abortus wil ondergaan, dan kun jij jezelf wel zielig vinden dat er een kind van jou rondloopt wat je niet had willen hebben, maar dat had je dan maar moeten voorkomen.quote:De vrouw op basis van een gezond rationeel verstand. Waarbij ze de wensen van haar / de man en de toekomst van het kind overweegt.
Het is niet zo dat een kind voor galg en rad opgroeit omdat het maar één ouder heeft, en als de vader het kind niet wil is het kind waarschijnlijk beter af zonder zo'n vader dan tegen wil en dank met die vader.
Overigens blijf ik erbij dat dit hele onderwerp niets met het topic te maken heeft.
Het gaat om mensen die geen kinderwens hebben, en de insteek is IMHO compleet anders dan waar jij je nu op richt; het ongewenst tot ouderschap gedwongen worden, van voornamelijk mannen.
Ik denk dat mannen veel minder vaak commentaar krijgen op het feit dat ze zich nog niet hebben voortgeplant, terwijl dat bij vrouwen al begint voordat ze goed en wel dertig zijn.
Ik heb ook geen kinderwens. Ik vind mezelf niet 'leuk' met kinderen, ben onzeker in de omgang met ze en houd niet van baby's & babyprut.
Verder vind ik zelf dat er teveel 'slechte' genen ronddwalen (erfelijke ziektes, labiliteit ) in mijn familie die ik niet verder wil doorgeven. Ik ben nu bijna 30 en mijn eierstokken hebben nog nooit eerder gerammeld. Ik vind kindjes al niet meer zo afstotelijk als vroeger, maar als ik jong grut zie, krijg ik nog steeds niet de behoefte ze zelf ook te gaan maken. Ik vind het prima zo
Verder vind ik zelf dat er teveel 'slechte' genen ronddwalen (erfelijke ziektes, labiliteit
) in mijn familie die ik niet verder wil doorgeven. Ik ben nu bijna 30 en mijn eierstokken hebben nog nooit eerder gerammeld. Ik vind kindjes al niet meer zo afstotelijk als vroeger, maar als ik jong grut zie, krijg ik nog steeds niet de behoefte ze zelf ook te gaan maken. Ik vind het prima zo
Kierkegaard: Life Can Only Be Understood Backwards, But It Must Be Lived Forwards
Is het ook. Niet alleen egoistisch tegenover de man, ook tegenover het kind. Is zo'n kind wel gebaat bij een eenoudergezin?quote:Op donderdag 22 april 2010 11:07 schreef Fortitude het volgende:
Als de vrouw het kind wilt en de man niet. Wat vinden jullie dat de vrouw dan moet doen?
Ik vind het eigenlijk wel egoïstisch als de vrouw alsnog de zwangerschap doorzet.
Als de man pertinent geen kinderen wil en de vrouw wel, lijkt het mij duidelijk: je hebt beide andere doelstellingen voor de toekomst en dus pas je niet bij elkaar.
Kierkegaard: Life Can Only Be Understood Backwards, But It Must Be Lived Forwards
Kinderen. Ieder zijn keuze, maar de mijne is het niet. Ik kan niet me ze omgaan, voel me heel erg onprettig al ze in mijn buurt zijn en besteed mijn leven liever aan iets anders.
En als het dat toch moet, dan zou ik een meisje adopteren. Zoontjes lijken me helemaal niks, en je doet in elk geval nog iets nobels.
En als het dat toch moet, dan zou ik een meisje adopteren. Zoontjes lijken me helemaal niks, en je doet in elk geval nog iets nobels.
"Ignorance is the night of the mind, but a night without moon and star."
Voor mij is dat een breekpunt. Welke keuze het ook wordt, er is altijd een partij die ongelukkig wordt. Dat moet je niet willen.quote:Op donderdag 22 april 2010 11:07 schreef Fortitude het volgende:
Als de vrouw het kind wilt en de man niet. Wat vinden jullie dat de vrouw dan moet doen?
Ik vind het eigenlijk wel egoïstisch als de vrouw alsnog de zwangerschap doorzet.
"Ignorance is the night of the mind, but a night without moon and star."
Bewust kinderloze hier (en gaat ook niet meer gebeuren). Mijn lichaam wil het wel (merk ik elke keer als ik zo'n wurmpie vast houdt), maar geestelijk, neh, 7 miljard zijn er veul te veul.
* stbabylon steekt heel hoog zijn hand op.quote:
Zijn er bij de bewust kinderloze heren, die zeker weten dat zij het ook in de toekomst niet willen, ook bij die zich hebben laten steriliseren of dat op korte termijn laten doen?
Als ik niet officieel nu op vakantie was in Amerika (door de vulkaan gaan we pas zondag) had ik het een paar weken terug laten doen. Wordt nu volgende maand.
Alsof je weet dat je never nooit niet zult willen. Je kunt nu 101% zeker denken te weten dat je niet wilt, maar vijf jaar later kun je anders denkenquote:Op donderdag 22 april 2010 18:43 schreef Leandra het volgende:
Zijn er bij de bewust kinderloze heren, die zeker weten dat zij het ook in de toekomst niet willen, ook bij die zich hebben laten steriliseren of dat op korte termijn laten doen?
Een beetje dom om een momentopname te gebruiken om te zorgen dat je nooit meer kinderen kan krijgen. Man of vrouw.
Op dinsdag 21 februari 2012 22:30 schreef JoanFranka het volgende:
PINGUINS RULEREN!! Dat zijn echt een van de grappigste dieren op aarde hahahaa
PINGUINS RULEREN!! Dat zijn echt een van de grappigste dieren op aarde hahahaa
Nou, een aantal personen hier denkt dat toch echt heel zeker te weten, en als je dat echt zeker weet dan zou ik niet weten waarom je je niet zou mogen of kunnen laten steriliseren.quote:Op donderdag 22 april 2010 18:48 schreef Pheno het volgende:
[..]
Alsof je weet dat je never nooit niet zult willen. Je kunt nu 101% zeker denken te weten dat je niet wilt, maar vijf jaar later kun je anders denken
Dat is nou net waar dit hele topic om draait; dat er mensen zijn die zeker weten dat ze geen kinderen willen, nu niet, over 10 jaar niet, en over 15 jaar ook niet, en dat er kennelijk andere mensen zijn die dan van die "wacht maar tot je biologische klok begint te tikken" opmerkingen maken.
Ik denk dat sommige mensen idd heel goed weten wat ze nooit zullen willen.
Respect, dat is eigenlijk ook het enige logische als je zeker weet dat je nooit kinderen wilt.quote:
[..]
* stbabylon steekt heel hoog zijn hand op.
Als ik niet officieel nu op vakantie was in Amerika (door de vulkaan gaan we pas zondag) had ik het een paar weken terug laten doen. Wordt nu volgende maand.
Het enige wat je zeker weet is dat je dood gaat. Voor de rest staat niets vast. Wat anderen zeggen moet niets uitmaken, maar ik mag aannemen dat iedereen snapt dat je eigen mening ook kan veranderen. Je kunt beter zeggen dat je ze nu niet wilt, want dat weet je wel. Hoe kun je weten hoe je over tien jaar tegen het leven aankijkt?quote:Op donderdag 22 april 2010 18:54 schreef Leandra het volgende:
[..]
Nou, een aantal personen hier denkt dat toch echt heel zeker te weten, en als je dat echt zeker weet dan zou ik niet weten waarom je je niet zou mogen of kunnen laten steriliseren.
Dat is nou net waar dit hele topic om draait; dat er mensen zijn die zeker weten dat ze geen kinderen willen, nu niet, over 10 jaar niet, en over 15 jaar ook niet, en dat er kennelijk andere mensen zijn die dan van die "wacht maar tot je biologische klok begint te tikken" opmerkingen maken.
Ik denk dat sommige mensen idd heel goed weten wat ze nooit zullen willen.
Voor de rest moeten de mensen het allemaal zelf weten of ze dat willen, komt die 'wil' nooit, nou dan niet. Als je zelf maar leuk leeft toch? Je bent niets verplicht (wat ik hier soms lees) om kinderen te nemen, niet voor je oudere dag (en dan kinderlozen egoïstisch noemen, wat is dat dan?
) en niet voor het voortbestaan van de mensheid, want er blijven genoeg mensen over die wel kinderen willen. Leef je eigen leven, met of zonder kinderen
Op dinsdag 21 februari 2012 22:30 schreef JoanFranka het volgende:
PINGUINS RULEREN!! Dat zijn echt een van de grappigste dieren op aarde hahahaa
PINGUINS RULEREN!! Dat zijn echt een van de grappigste dieren op aarde hahahaa
Vervelend misschien wel, natuurlijk want ik heb niks te zeggen. Maar een wet die iemand forceert een abortus te plegen lijkt mij een vreselijke wet.quote:Op donderdag 22 april 2010 17:50 schreef Leandra het volgende:
Maar het wettelijk ontbreken van het recht op inspraak vind je op z'n minst vervelend, en dan lijkt het je niet te gaan op het recht op inspraak als het gaat om abortus te voorkomen.
Geen gezond verstand dus. Hard maar waar. Ben je het hier niet mee eens dan mag je precies zeggen waarom niet. Waarschijnlijk kan je alleen maar uitwijken naar emoties, egoïstische redenen en irrationele conclusies.quote:Op donderdag 22 april 2010 17:50 schreef Leandra het volgende:
Ja, en als dat gezonde verstand van dat moment nou zegt dat ze absoluut geen abortus wil ondergaan
Tot nu toe vind ik abortus nog steeds de beste optie.
Heb je ook wel gelijk in. Maar de discussie zijn inmiddels voornamelijk mensen die hun standpunt hierover geven. En hier was nog wat over te zeggen.quote:Op donderdag 22 april 2010 17:50 schreef Leandra het volgende:
Overigens blijf ik erbij dat dit hele onderwerp niets met het topic te maken heeft.
Ik zou me niet snel laten steriliseren ook al wil ik geen kinderen. Dat heeft met name te maken met de verandering in de hormoonhuishouding. Ik heb ooit een periode geen mentruatie gehad door de prikpil, hoe het werkte weet ik niet (kan dus ook psychisch zijn) maar ik voelde me na een jaar steeds minder vrouwelijk. Uiteindelijk miste ik het zo erg dat ik gestopt ben en mijn cyclus weer op gang heb laten komen.
Hoezo flauw? In beide situaties heeft het kind geen stabiele thuissituatie waarin 2 ouders opvoeden.quote:Op donderdag 22 april 2010 17:10 schreef Fortitude het volgende:
[..]
Logisch, maar dat maakt het niet minder egoïstisch. En dit is juist waar ik als man zijnde zo bang voor ben.
[..]
Een scheiding is een hele andere situatie. Flauw om deze erbij te halen.
Je onderschat het effect dat hormonen op je hebben. Ik heb nu al 1 dag per maand dat ik emotioneel labiel ben, alleen maar doordat mijn menstuatie begint, laatstaan hoe dat zou zijn als ik zwanger zou raken. Ik kan daarom echt niet zeggen hoe ik zou reageren mocht ik ooit zwanger raken, wie weet schreeuwt mijn lijf en mijn gevoel er dan wel om om het geboren te laten worden. Ik gebruik trouwens gewoon trouw anticonceptie om dit te voorkomen maar geen enkele anticonceptie is 100% betrouwbaar. Dat risico neem ik dus als ik met mijn vriend naar bed ga en daar ben ik me bewust van. Hij trouwens ook.quote:Op donderdag 22 april 2010 13:37 schreef Fortitude het volgende:
Jouw post ben ik het ook wel mee eens.
[..]
Alleen dit. Het is inderdaad een moeilijke keuze, maar waarom is dit niet rationeel? Dit komt voor mij over als een zwak excuus om toch je zin met een goed geweten door te kunnen zetten.
Heel je leven geen seks hebben voor het geval dat je een vrouw treft die de moeilijke keuzes niet kan maken, dat is pas irrationeel.
Sterilisatie bij vrouwen is idd een andere kwestie, een stuk lastiger met andere gevolgen, en bij spijt vrijwel onomkeerbaar.quote:
Ik zou me niet snel laten steriliseren ook al wil ik geen kinderen. Dat heeft met name te maken met de verandering in de hormoonhuishouding. Ik heb ooit een periode geen mentruatie gehad door de prikpil, hoe het werkte weet ik niet (kan dus ook psychisch zijn) maar ik voelde me na een jaar steeds minder vrouwelijk. Uiteindelijk miste ik het zo erg dat ik gestopt ben en mijn cyclus weer op gang heb laten komen.
Vandaar dat artsen het over het algemeen ook weigeren bij jonge vrouwen, zeker als ze nog geen kinderen hebben.
Omdat er in de abortus situatie gekozen is om het alleen te doen. Scheiding valt meestal niet te voorzien.quote:Op donderdag 22 april 2010 19:19 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
[..]
Hoezo flauw? In beide situaties heeft het kind geen stabiele thuissituatie waarin 2 ouders opvoeden.
Ik weet uiteraard niet hoe het is, maar volgens mij onderschat ik het niet. Ik geloof best dat het op dat moment heel erg moeilijk is om rationeel na te denken. Maar dat heb ik wel bij meer dingen, erg dronken zijn vind ik bijvoorbeeld ook een zwak excuus om hele domme dingen te doen.quote:Op donderdag 22 april 2010 19:23 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
[..]
Je onderschat het effect dat hormonen op je hebben. Ik heb nu al 1 dag per maand dat ik emotioneel labiel ben, alleen maar doordat mijn menstuatie begint, laatstaan hoe dat zou zijn als ik zwanger zou raken. Ik kan daarom echt niet zeggen hoe ik zou reageren mocht ik ooit zwanger raken, wie weet schreeuwt mijn lijf en mijn gevoel er dan wel om om het geboren te laten worden.
Ik onderschat het gemiddelde mens waarschijnlijk.
Dat is wat het lastiger maakt, en inderdaad veel artsen weigeren dit bij jonge vrouwen. Gelukkig is er wel gewone anticonceptie.quote:Op donderdag 22 april 2010 19:23 schreef Leandra het volgende:
[..]
Sterilisatie bij vrouwen is idd een andere kwestie, een stuk lastiger met andere gevolgen, en bij spijt vrijwel onomkeerbaar.
Vandaar dat artsen het over het algemeen ook weigeren bij jonge vrouwen, zeker als ze nog geen kinderen hebben.
Ik weet het al 8 jaar 101% zeker.quote:
[..]
Alsof je weet dat je never nooit niet zult willen. Je kunt nu 101% zeker denken te weten dat je niet wilt, maar vijf jaar later kun je anders denken
Ik denk ook niet dat het een rationele keuze is, maar mensen zijn geen 100% rationele wezens. Ik vind dat de verandering in hormonen en gevoelens zeker een valide argument is om een kind al dan niet te laten komen. Je keuze om met iemand het bed in te duiken is ook niet rationeel maar gebaseerd op lust/liefde (hoop ik dan).quote:Op donderdag 22 april 2010 19:27 schreef Fortitude het volgende:
[..]
Ik weet uiteraard niet hoe het is, maar volgens mij onderschat ik het niet. Ik geloof best dat het op dat moment heel erg moeilijk is om rationeel na te denken. Maar dat heb ik wel bij meer dingen, erg dronken zijn vind ik bijvoorbeeld ook een zwak excuus om hele domme dingen te doen.
Ik onderschat het gemiddelde mens waarschijnlijk.
Nou, ik denk ook dat je het onderschat, en ik weet wel waar ik het over heb, hoewel het niet bij iedere zwangerschap gelijk is.quote:
[..]
Ik weet uiteraard niet hoe het is, maar volgens mij onderschat ik het niet. Ik geloof best dat het op dat moment heel erg moeilijk is om rationeel na te denken. Maar dat heb ik wel bij meer dingen, erg dronken zijn vind ik bijvoorbeeld ook een zwak excuus om hele domme dingen te doen.
Ik onderschat het gemiddelde mens waarschijnlijk.
Het is geen situatie als dronken en net niet meer kunnen inschatten hoe en wat, je hele lichaam wordt overgenomen door een oergevoel, en daar doe je weinig tegen.
Ik denk overigens wel dat het daarbij uitmaakt hoe je zelf tegenover de zwangerschap staat; als je er zeer negatief tegenoverstaat dan is je innerlijke beschermingsdrang waarschijnlijk minder dan wanneer je er positief of zelfs maar neutraal tegenover staat.
Ik vind mensen die wel kinderen nemen eigenlijk egoïstischquote:
Voor de rest moeten de mensen het allemaal zelf weten of ze dat willen, komt die 'wil' nooit, nou dan niet. Als je zelf maar leuk leeft toch? Je bent niets verplicht (wat ik hier soms lees) om kinderen te nemen, niet voor je oudere dag (en dan kinderlozen egoïstisch noemen, wat is dat dan?
Dat klopt maar dan nog kan een ouder die bewust alleen het ouderschap vervult goed werk afleveren tegenover bijvoorbeeld een stel dat altijd maar ruzie maakt. Ik vind het kiezen om alleen ouder te zijn niet verkeerd.quote:Op donderdag 22 april 2010 19:24 schreef Fortitude het volgende:
[..]
Omdat er in de abortus situatie gekozen is om het alleen te doen. Scheiding valt meestal niet te voorzien.
Bijzonder hoe het idee leeft dat een kind niet gebaat is bij een eenoudergezin, zelfs slechter af is dan in een gezin met twee ouders. Alle onderzoeken tonen namelijk aan dat een kind van een alleenstaande ouder in geen enkel opzicht zich minder ontwikkelt dan het kind dat in een twee-oudergezin opgroeit. Nu ben ik niet iemand die heilig alle onderzoeken gelooft, maar het komt wel overeen met mijn persoonlijke ervaring. Het is zelfs zo dat een scheiding meer negatieve impact op een kind heeft dan vanaf het begin al met 1 ouder te (moeten) leven, en aangezien scheidingen niet heel zeldzaam zijn tegenwoordig zou dat al een reden kunnen zijn om niet aan kinderen te beginnen. In dat opzicht zouden misschien meer stellen apart 'moeten' gaan wonen als ze een kind krijgen, zodat er - mocht de relatie voorbij gaan - voor het kind in kwestie niet al te veel verandert. Ook schijnt het zo te zijn dat kinderen gebaat zijn bij een vaderfiguur, niet noodzakelijkerwijs een vader. Niet om de waarde van alle papa's te ondermijnen hoor, maar er is geen reden waarom een kind zich meer zou hechten aan iemand waar hij/zij een bloedband mee heeft dan een willekeurige andere man in het leven van mams, die de vaderrol op zich neemt.
Ik weet dat dit niets met het originele topic te maken heeft, maar het kwam een paar keer ter sprake en ik wilde dit toch even zeggen. Het is uiteraard een heel andere discussie, dus ik zal er verder geen woorden aan vuil maken.
Ik weet dat dit niets met het originele topic te maken heeft, maar het kwam een paar keer ter sprake en ik wilde dit toch even zeggen. Het is uiteraard een heel andere discussie, dus ik zal er verder geen woorden aan vuil maken.
I'm not just some bimbo with big tits.
I'm an artist.
I'm an artist.
Hit Me, Baby.quote:Op donderdag 22 april 2010 19:31 schreef stbabylon het volgende:
[..]
Ik vind mensen die wel kinderen nemen eigenlijk egoïstisch
Vertel, why?
I'm not just some bimbo with big tits.
I'm an artist.
I'm an artist.
Ik dus niet.quote:Op donderdag 22 april 2010 19:30 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
Ik vind dat de verandering in hormonen en gevoelens zeker een valide argument is om een kind al dan niet te laten komen.
Dat vind ik perfect rationele redenen om met iemand het bed in te duiken.quote:Op donderdag 22 april 2010 19:30 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
Je keuze om met iemand het bed in te duiken is ook niet rationeel maar gebaseerd op lust/liefde (hoop ik dan).
Sorry maar daar geloof ik dus weinig van. Het lijkt mij moeilijk omdat te weerstaan. Maar als je dat echt niet kan en jezelf totaal verliest, dan ben je waarschijnlijk mentaal niet al te sterk. Niet dat dit erg is, behalve in deze nachtmerrie situatie die invloed heeft op 3 mensenlevens.quote:Op donderdag 22 april 2010 19:30 schreef Leandra het volgende:
Het is geen situatie als dronken en net niet meer kunnen inschatten hoe en wat, je hele lichaam wordt overgenomen door een oergevoel, en daar doe je weinig tegen.
Natuurlijk, liever 1 goede ouder dan 2 slechte ouders. Maar beide moeten gewoon geen kinderen nemen. Gewoon 2 goede ouders. Dat sommige mensen geen kinderen nemen omdat ze er niet geschikt voor zijn vind ik niet onredelijk.quote:Op donderdag 22 april 2010 19:32 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
Dat klopt maar dan nog kan een ouder die bewust alleen het ouderschap vervult goed werk afleveren tegenover bijvoorbeeld een stel dat altijd maar ruzie maakt. Ik vind het kiezen om alleen ouder te zijn niet verkeerd.
En voordat jullie mij daar weer op gaan aanvallen. Nee, ik wil dit niet via de wet forceren. Ik wil dat mensen hierin gewoon wijze keuzes maken. Maarja daar zijn de tokkies natuurlijk weer te zwakzinnig voor.
Eigenlijk wil ik nu stoppen met deze discussie. Ik vind dat ik hier erg hard in ben, maar niet onredelijk. Misschien lichtelijk egoïstisch met dat condoom, alhoewel dat nog steeds geen garantie is dat dit niet gaat spelen.Ondanks dat voel ik me onderhand wel een klootzak voor deze mening.
Ik hoop gewoon dat ik nooit in deze situatie kom te staan, en als ik ooit voor kinderen zou gaan dat het dan ongeveer zoals bij SadKingBilly gaat.
[ Bericht 0% gewijzigd door Fortitude op 22-04-2010 20:09:19 ]
Niemand neemt een kind voor het kind, puur en alleen voor het kind. Het is of een bewuste keuze omdat de ouders denken dat het een leuke toevoeging is voor hun, de wereld en het kind, of een foutje. Maar, het is sowieso nooit 100% voor het kind. En daarnaast zijn er verdacht weinig mensen die van te voren goed nadenken hoe het voor het kind zal zijn, niet alleen bij hun, de ouders, maar ook of ze het hele leven van het kind een redelijke kans hebben om er goed voor te kunnen zorgen, de stad waarin ze het kind opvoeden soms nog wel, maar het land, of de wereld, daar denkt haast geen hond over na. Als iedereen dat wel zou doen, zouden er wereldwijd een stuk minder kinderen geboren worden.quote:
Denk ik...
Ok dit dan nog even.
Persoonlijk ben ik grotendeels opgegroeid zonder een vader figuur. En ik merk dat dit toch wel effect heeft gehad, zowel op mij als mijn broertje.
Dit moet dan wel een geweldige ouder geweest zijn. Die zowel de lessen van een moeder als die van een vader kan overbrengen. Lijkt me onwaarschijnlijk dat de meeste mensen dit kunnen.quote:Op donderdag 22 april 2010 19:38 schreef Lily-Ella het volgende:
Bijzonder hoe het idee leeft dat een kind niet gebaat is bij een eenoudergezin, zelfs slechter af is dan in een gezin met twee ouders. Alle onderzoeken tonen namelijk aan dat een kind van een alleenstaande ouder in geen enkel opzicht zich minder ontwikkelt dan het kind dat in een twee-oudergezin opgroeit.
Persoonlijk ben ik grotendeels opgegroeid zonder een vader figuur. En ik merk dat dit toch wel effect heeft gehad, zowel op mij als mijn broertje.
Dat is mooi. Weet jij dat je het over 10 jaar nog zeker weet? Het maakt mij niet uit hoor, je doet maar wat je wilt. Maar dat zeker weten, daar ben ik dan weer niet zo zeker vanquote:Op donderdag 22 april 2010 19:28 schreef stbabylon het volgende:
[..]
Ik weet het al 8 jaar 101% zeker.
Op dinsdag 21 februari 2012 22:30 schreef JoanFranka het volgende:
PINGUINS RULEREN!! Dat zijn echt een van de grappigste dieren op aarde hahahaa
PINGUINS RULEREN!! Dat zijn echt een van de grappigste dieren op aarde hahahaa
quote:Op donderdag 22 april 2010 16:10 schreef dalaiblama het volgende:
[..]
Dit vind ik dan wel weer een heel zoet verhaal. Het verandert niets aan mijn standpunt, maar ik krijg wel warme, fuzzy gevoelens van zulke weloverwogen happy endings.
haha dank je (denk ik )
A smell can bring you back in memory so hard, it hurts.
-
Ik was een kind hoe kon ik weten - dat het voorgoed voorbij zou gaan...
-
-
Ik was een kind hoe kon ik weten - dat het voorgoed voorbij zou gaan...
-
Parijs, New York, Londen wintersport...quote:Op donderdag 22 april 2010 13:00 schreef SadKingBilly het volgende:
Ter verduidelijking: veel van de dingen die we NU moeten missen komen natuurlijk in de loop van de tijd wel weer terug; vanaf volgend jaar kan ze mee naar de sauna en op wintersport, vanaf een jaar of zes kan een strandvakantie ver weg weer prima, vanaf acht tot tien jaar zijn parijs en londen (en new york) weer een optie, tegen die tijd kun je rustig eens een dag weggaan omdat ze bij een vriendinnetje kan logeren... En niet veel later zul je haar zelf steeds meer los moeten gaan laten omdat ze wil gaan stappen, bij een vriendje slapen (
Ok, ok, dan ben je tien-tot-vijftien jaar in de toekomst maar ondertussen zijn er nog zoveel dingen te ontdekken samen. Haar eerste keer vliegen, duiken, chic uit eten, stedenreizen..
Ik wou dat je mijn papa was, SadKingBily..
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Heb je de rest van mijn reactie ook gelezen? Over de invloed van een vaderfiguur tegenover een vader?quote:Op donderdag 22 april 2010 19:56 schreef Fortitude het volgende:
Ok dit dan nog even.
[..]
Dit moet dan wel een geweldige ouder geweest zijn. Die zowel de lessen van een moeder als die van een vader kan overbrengen. Lijkt me onwaarschijnlijk dat de meeste mensen dit kunnen.
Persoonlijk ben ik grotendeels opgegroeid zonder een vader figuur. En ik merk dat dit toch wel effect heeft gehad, zowel op mij als mijn broertje.
I'm not just some bimbo with big tits.
I'm an artist.
I'm an artist.
De keuze voor een kind is sowieso grotendeels egoïstisch, dat ben ik met je eens. En idd denken maar héél weinig mensen na over het welzijn van het kind, het échte welzijn dan.. verder dan "een eigen kamer is toch wel noodzakelijk" komt de gemiddelde ouder (die ik ken dan..) niet. Opvoeden/een kind groot brengen is zoveel meer, maar ik denk dat als mensen er écht bij stil zouden staan wat nu wenselijk is voor het kind (want wat ideaal is, daarover verschillen de meningen natuurlijk ook) en óf dat haalbaar is, en als het antwoord 'Nee' is en er komen geen kinderen, dat hele bevolkingsgroepen worden uitgeroeid.quote:Op donderdag 22 april 2010 19:56 schreef stbabylon het volgende:
[..]
Niemand neemt een kind voor het kind, puur en alleen voor het kind. Het is of een bewuste keuze omdat de ouders denken dat het een leuke toevoeging is voor hun, de wereld en het kind, of een foutje. Maar, het is sowieso nooit 100% voor het kind. En daarnaast zijn er verdacht weinig mensen die van te voren goed nadenken hoe het voor het kind zal zijn, niet alleen bij hun, de ouders, maar ook of ze het hele leven van het kind een redelijke kans hebben om er goed voor te kunnen zorgen, de stad waarin ze het kind opvoeden soms nog wel, maar het land, of de wereld, daar denkt haast geen hond over na. Als iedereen dat wel zou doen, zouden er wereldwijd een stuk minder kinderen geboren worden.
Denk ik...
I'm not just some bimbo with big tits.
I'm an artist.
I'm an artist.
Dat mensen maar beter niet aan kinderen kunnen beginnen voor het geval dat ze gaan scheiden en beter direct apart gaan wonen vind ik veel te ver gaan. Het kan nou eenmaal verkeerd lopen.quote:Op donderdag 22 april 2010 20:39 schreef Lily-Ella het volgende:
[..]
Heb je de rest van mijn reactie ook gelezen? Over de invloed van een vaderfiguur tegenover een vader?
En ik denk ook dat het inderdaad om een vaderfiguur gaat, hoeft niet per se de biologische vader te zijn. Dingen als rationeel denken, zelfverzekerdheid en niet zeiken gewoon doen (
) worden over het algemeen denk ik makkelijk en beter overgenomen van een vaderfiguur.Ik zie wel een risico dat het vader figuur niet geaccepteerd wordt. Mijn moeder had nog wel wat proberen te daten toen ik 12 ongeveer was. Niet dat ik hem ging afzeiken ofzo, maar ik had hem nooit gezien als vaderfiguur geaccepteerd en ik had waarschijnlijk dus ook weinig van hem aangenomen. Maar ik was ook een enorm moeilijk kind, ik nam weinig van wie dan ook aan.
Klopt.quote:
[..]
Niemand neemt een kind voor het kind, puur en alleen voor het kind. Het is of een bewuste keuze omdat de ouders denken dat het een leuke toevoeging is voor hun, de wereld en het kind, of een foutje. Maar, het is sowieso nooit 100% voor het kind. En daarnaast zijn er verdacht weinig mensen die van te voren goed nadenken hoe het voor het kind zal zijn, niet alleen bij hun, de ouders, maar ook of ze het hele leven van het kind een redelijke kans hebben om er goed voor te kunnen zorgen, de stad waarin ze het kind opvoeden soms nog wel, maar het land, of de wereld, daar denkt haast geen hond over na. Als iedereen dat wel zou doen, zouden er wereldwijd een stuk minder kinderen geboren worden.
Denk ik...
Net als het egoisme is om ze niet te willen.
Zoals ik al eerder zei: de keuze voor wel of geen kinderen is een egoistische. Dus zowel de ouders als de niet-ouders kunnen wel met de vinger naar de ander wijze dat ze egoistisch zijn, maar dat is een duidelijk gevalletje pot -> ketel.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Als jij zeker weten geen kind wil (binnen een relatie, een scharrel of een one night stand) dan zorg je altijd zelf iig voor een condoom zodat jij zelf jouw deel van het voorkomen van een zwangerschap op je hebt genomen.quote:
Eigenlijk wil ik nu stoppen met deze discussie. Ik vind dat ik hier erg hard in ben, maar niet onredelijk. Misschien lichtelijk egoïstisch met dat condoom, alhoewel dat nog steeds geen garantie is dat dit niet gaat spelen.Ondanks dat voel ik me onderhand wel een klootzak voor deze mening.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Maar waarom is dat wel "ok" en is het not-done als iemand ervoor kiest alleenstaand ouder te zijn? Ik merk dat ik dat verschil niet zo goed snap. Als je het tegen elkaar afweegt is er bij de twee-oudergezinnen meer risico dat het kind in onrustig vaarwater komt, vanwege een scheiding en dergelijke.quote:Op donderdag 22 april 2010 21:01 schreef Fortitude het volgende:
[..]
Dat mensen maar beter niet aan kinderen kunnen beginnen voor het geval dat ze gaan scheiden en beter direct apart gaan wonen vind ik veel te ver gaan. Het kan nou eenmaal verkeerd lopen.
I'm not just some bimbo with big tits.
I'm an artist.
I'm an artist.
Ja doei.quote:Op donderdag 22 april 2010 21:05 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Als jij zeker weten geen kind wil (binnen een relatie, een scharrel of een one night stand) dan zorg je altijd zelf iig voor een condoom zodat jij zelf jouw deel van het voorkomen van een zwangerschap op je hebt genomen.
Omdat je een partner kan zoeken en met hem een gezin kan stichten. En omdat de man het niet wilt. Het gebeurt allemaal in het lichaam van de vrouw. Zeker niet niks, maar in het totaal plaatje vind ik dat niet zo heel boeiend. De wensen van de man moeten ook tellen.quote:Op donderdag 22 april 2010 21:06 schreef Lily-Ella het volgende:
Maar waarom is dat wel "ok" en is het not-done als iemand ervoor kiest alleenstaand ouder te zijn? Ik merk dat ik dat verschil niet zo goed snap. Als je het tegen elkaar afweegt is er bij de twee-oudergezinnen meer risico dat het kind in onrustig vaarwater komt, vanwege een scheiding en dergelijke.
Ik zie een abortus trouwens totaal niet als anticonceptiemiddel, maar wel als een goede uitweg wanneer het fout loopt.
Edit:
Overigens gaat het mij dus niet zozeer om onrust. Meer om lessen die nooit geleerd worden, karaktereigenschappen die niet opgepakt worden of juist de verkeerde ontwikkelt worden.
[ Bericht 0% gewijzigd door Fortitude op 22-04-2010 21:39:34 ]
Ik denk niet dat wij het eens gaan worden, nog niet eens over de discussie wat wel en niet rationeel is. Laten we het dus eens zijn over dat we het niet eens worden en inderdaad met die discussie stoppenquote:
Waarom niet? De vrouw neemt tenslotte al een anticonceptiemiddel en die zijn niet 100% betrouwbaar.quote:
signatuurloos
Met condooms kan ook altijd wat gebeuren, het is nooit 100% waterdicht. En dan als het gebeurt kun je kiezen voor een abortus of je voedt het met liefde op. Ook afhankelijk van je leefsituatie.
Haters gonna hate.
Kinderloos blijven als egoistisch zien ben ik het totaal niet mee eens, en ik heb zelfs 2 kinderen.
Eigenlijk is kinderen krijgen egoistisch, ik heb ze tenminste niet gekregen om de mensheid te plezieren.
Maar puur voor mezelf omdat ik dat wilde (en mijn man ook natuurlijk).
Laten we eerlijk zijn, iedere ouder verwacht wel dat zijn of haar kind goeds in de wereld brengt maar kan net zo goed andersom zijn, hitler had ook een moeder.
De keuze om geen kinderen te willen begrijp ik ook helemaal, ik heb geen spijt van de kinderen, hou ontzettend veel van ze maar soms denk ik ook wel eens, waarom wilde ik ook alweer kinderen?
Eigenlijk is kinderen krijgen egoistisch, ik heb ze tenminste niet gekregen om de mensheid te plezieren.
Maar puur voor mezelf omdat ik dat wilde (en mijn man ook natuurlijk).
Laten we eerlijk zijn, iedere ouder verwacht wel dat zijn of haar kind goeds in de wereld brengt maar kan net zo goed andersom zijn, hitler had ook een moeder.
De keuze om geen kinderen te willen begrijp ik ook helemaal, ik heb geen spijt van de kinderen, hou ontzettend veel van ze maar soms denk ik ook wel eens, waarom wilde ik ook alweer kinderen?
"One cries because one is sad. For example, I cry because others are stupid, and that makes me sad."
Als er niet al 7 miljard mensen waren op een wereld die er 1 miljard in evenwicht met de wereld kan hebben, was ik het met je eens.quote:
[..]
Klopt.
Net als het egoisme is om ze niet te willen.
Zoals ik al eerder zei: de keuze voor wel of geen kinderen is een egoistische. Dus zowel de ouders als de niet-ouders kunnen wel met de vinger naar de ander wijze dat ze egoistisch zijn, maar dat is een duidelijk gevalletje pot -> ketel.
Dat heeft er dus echt helemaal niets mee te maken. Iemand die eigenlijk wel echt een kinderwens heeft, zal niet besluiten tot geen kind nemen, omdat het al zo vol is in de wereld. Een enkeling (en die zijn echt zeldzaam) zal besluiten om een kind te adopteren, maar aangezien die mogelijkheden tegenwoordig echt heel erg beperkt, heel veel geld kosten, veel van de adoptieouders eisen en veel tijd in beslag nemen, wordt die optie ook steeds minder echt een mogelijkheid.quote:
[..]
Als er niet al 7 miljard mensen waren op een wereld die er 1 miljard in evenwicht met de wereld kan hebben, was ik het met je eens.
Bovendien, zoals ik al eens eerder heb gepost maakt het voor de wereldbevolking niet echt uit of je in Nederland al dan neit een kind krijgt. Nederland heeft geen last van overbevlking, integendeel.
Wel denk ik dat veel mensen zonder kinderwens denken dat het nodig is om valide argumenten voor het ontbreken ervan op te voeren (al dan niet onder de druk van d eomgeving die maar niet kan accepteren dat iemand geen kinderwens heeft) en de overbevolkingop wereldschaal wordt dan vaak aangegrepen als een goed argument.
Ik vind dat zo'n onzin. Je hebt een kinderwens, of je hebt die niet. Allebei prima, en allebei uitegoistisch oogpunt, namelijk je eigen gevoel. Helemaal prima, maar ben dan gewoon eerlijk.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Ik heb nu geen kinderwens en nooit gehad. Ik ben nog jong, maar eigenlijk hoop ik dat mijn hormonen straks niet te hard gaan tikken. Want om nou te zeggen dat ik graag moeder wil worden
Ik vind het dus niet egoïstisch om geen kind te nemen, juist omdat er al genoeg zijn. Ik snap wel waarom mensen het wel doen, maar ik ben er van overtuigd dat het beter is voor het ongeboren kind om die niet op deze wereld te laten komen. Voor het kind.quote:
[..]
Dat heeft er dus echt helemaal niets mee te maken. Iemand die eigenlijk wel echt een kinderwens heeft, zal niet besluiten tot geen kind nemen, omdat het al zo vol is in de wereld. Een enkeling (en die zijn echt zeldzaam) zal besluiten om een kind te adopteren, maar aangezien die mogelijkheden tegenwoordig echt heel erg beperkt, heel veel geld kosten, veel van de adoptieouders eisen en veel tijd in beslag nemen, wordt die optie ook steeds minder echt een mogelijkheid.
Bovendien, zoals ik al eens eerder heb gepost maakt het voor de wereldbevolking niet echt uit of je in Nederland al dan neit een kind krijgt. Nederland heeft geen last van overbevlking, integendeel.
Wel denk ik dat veel mensen zonder kinderwens denken dat het nodig is om valide argumenten voor het ontbreken ervan op te voeren (al dan niet onder de druk van d eomgeving die maar niet kan accepteren dat iemand geen kinderwens heeft) en de overbevolkingop wereldschaal wordt dan vaak aangegrepen als een goed argument.
Ik vind dat zo'n onzin. Je hebt een kinderwens, of je hebt die niet. Allebei prima, en allebei uitegoistisch oogpunt, namelijk je eigen gevoel. Helemaal prima, maar ben dan gewoon eerlijk.
Ik ben erg benieuwd waarom jij ervan overtuigd bent dat het beter is voor het ongeboren kind om niet geboren te worden...quote:
[..]
Ik vind het dus niet egoïstisch om geen kind te nemen, juist omdat er al genoeg zijn. Ik snap wel waarom mensen het wel doen, maar ik ben er van overtuigd dat het beter is voor het ongeboren kind om die niet op deze wereld te laten komen. Voor het kind.
En wat betreft dat al genoeg zijn: daar kun je niets aan doen en er zijn er in Nederland niet al genoeg.
De redenen dat de meeste mensen geen kind willen, is dat ze hun vrijheid niet kwijt willen, geen financien in willen leveren, de verantwoordelijkheid niet willen, etc. Dat zijn allemaal net zulke egoistische redenen als er wel een willen omdat je dat zo graag wil etc.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
'in deze wereld' zegt stbabylon dus ik neem aan dat hij zijn kinderen niet in deze godvergeten chaos op wil laten groeien
dus ik neem aan dat hij zijn kinderen niet in deze godvergeten chaos op wil laten groeien
Ja doei.
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |