of niet vergist, dat kan ook best.quote:Op zondag 7 maart 2010 09:40 schreef NelsonWandelaar het volgende:
Sterkte in ieder geval!
Hoe moeilijk het ook is, laat hem inderdaad nu eerst even met rust.
Hij moet ook de tijd krijgen om zich te realiseren dat hij zich ernstig vergist.
even de mods erop attenderen in dit topic: R&P FAQ en FeedBack: op naar de lentekriebels dan wordt het voor je gefixedquote:Op zondag 7 maart 2010 12:54 schreef Natalie78 het volgende:
Ik zie nu trouwens dat ik het in het verkeerde subforum heb gepost, dat kun je niet zelf wijzigen toch?
Ik hoop iig voor je dat het moment snel komt waarop zijn spullen weg gaan, want het lijkt me belangrijk dat je zo min mogelijk met hem geconfronteerd wordt als je dit allemaal nog een keer verwerkt wil krijgen.quote:Op zondag 7 maart 2010 13:27 schreef Yuki het volgende:
Kun je geen vriendin(nen) bellen om samen zijn spullen op te ruimen/in dozen te doen, zodat je daar niet steeds meer me geconfronteerd wordt?
quote:Op zondag 7 maart 2010 14:12 schreef VonHinten het volgende:
Dat 'gemak' van afstand nemen van hem zal wel meevallen. Die hardheid of kilheid waar je het over hebt kan ook een rol zijn die hij zichzelf laat spelen om het makkelijk voor jullie allebei te maken. Nu nog twee maanden saampjes gaan zitten huilen, afspraakjes maken, hopen en twijfelen... daar heeft ook niemand wat aan.
Je vriend doet wat iedereen hier in R&P hem zou aanraden: uitmaken en contact tot een minimum beperken.
True! Hij heeft zijn stap al door en doordacht en is moeilijk terug te draaien!quote:Iemand tegen wie ik dit zei gisteren zei, hij zit al in verder in het hele proces dan jij. En dat is denk ik ook zo.
Ja, het zal nog wel een tijd een mallemolen aan emoties en stemmingen blijven. Maar blijkbaar ben je zo iemand die instinctief overschakelt op een modus van overleven en jezelf overeind houden. Dat lijkt me een heel positief iets, in de zin dat het je door de ergste periode heensleept. Het zal morgen vast een heel pijnlijke toestand voor je worden, dat is ook niet meer dan normaal. Het is een soort van rouwproces. Knap hoe je het doet hoor! Het is een goed idee hulp te zoeken en aanvaarden, de huisarts zal vast iets voor je kunnen doen om ervoor te zorgen dat je lichamelijk weer wat aansterkt. Veel succes!quote:Op zondag 7 maart 2010 21:40 schreef Natalie78 het volgende:
Ja mijn gevoel is inderdaad weerbaarder. Of het echt is, durf ik niet te zeggen, ik ga door allerlei fases heen. Net heel lang met mijn moeder gesproken aan de telefoon en het onderwerp Zijn Spullen kwam aan bod. Al pratende besefte ik dat ik om het minste pijn te voelen, heel praktisch moet handelen en bij alles me af moet vragen hoe ik het wil. Wil ik dat hij hier in huis komt zijn spullen op komt halen? Nee. Wil ik, wat ik verwacht, dat zijn familie dat komt doen, mij vast nog een opmerking zal toesnauwen waar ik dagenlang van streek door ga zijn? Nee.
Ik ga morgen beginnen, misschien zometeen nog, gelukkig heb ik verhuisdozen in huis. Zometeen of morgen ga ik beginnen met zijn spullen. Die ga ik heel voorzichtig en heel respectvol netjes in dozen doen. Zijn dierbare computers en beeldschermen in de originele dozen. Zijn kleding frisgewassen netjes opgevouwen in tassen. En dan wil ik niet dat het opgehaald wordt. Maar ik wil dat het afgeleverd wordt. Ik heb net besloten dat de enige reden waarop ik het ga aankunnen hem ooit nog te zien, is dat hij dat zelf zou willen. Ik verbaas mezelf over dit, dit had ik zelfs vanmorgen en vanmiddag niet gedacht, gek hoe snel je van gevoel wisselt. En misschien praat ik morgen wel anders als ik daadwerkelijk zijn laatjes en zijn kastjes af ga en alles in dozen doe en instort en hem toch ga bellen, huilend, maar zoals ik me nu voel, zonder invloed van middelen, ik weet dat die zo tijdelijk zijn, ik voel me ineens zo sterk. Ik hoop dat het zo blijft. Het is nog steeds pijnlijk, een pijn die echt onverteerbaar is, maar ineens lichter aanvoelt.
Morgenochtend ga ik mezelf er wel toe zetten naar om naar de huisarts te gaan. Ik heb sinds donderdagavond niet gegeten, hou niks binnen, zelfs dranken komen er zowat gelijk uit. En misschien iets voor kalmering voor de zekerheid, als dat bestaat.
Let op dat je de situatie zoals die was niet gaat romantiseren. Zoals je zei zaten jullie in een sleur. Als alles écht zo geweldig was, was dit niet gebeurd.quote:Op zondag 7 maart 2010 19:10 schreef Natalie78 het volgende:
Tot vrijdagavond kwart voor zeven was ik gelukkig. Natuurlijk hadden we onze problemen, maar tot vrijdag was ik verdomme echt gelukkig. Alles zat eindelijk mee, vorig jaar ben ik mijn eigen bedrijf gestart dat lekker loopt, hij heeft een goede baan, we hebben geweldige katten, een mooi huis, financieel niks te klagen, we zijn gezond, hebben een fijne familie. Ik was gelukkig. Hij ook, dacht ik. Ondanks de sleur, de onvermijdelijke sleur na zoveel jaar. Het is echt ongelofelijk hoe je door een paar woorden, door een mededeling, in een klap niet meer gelukkig bent.
Liefdequote:Op zondag 7 maart 2010 23:34 schreef VonHinten het volgende:
[..]
Let op dat je de situatie zoals die was niet gaat romantiseren. Zoals je zei zaten jullie in een sleur. Als alles écht zo geweldig was, was dit niet gebeurd.
In dit geval moedwillig blind, want mevrouw zegt zelf dat ze in een sleur zaten. Hoe kun je dan intens gelukkig zijn?quote:Op zondag 7 maart 2010 23:37 schreef Underverse het volgende:
[..]
Liefde... Maakt blind (voor zover je er met je nuchtere verstand er afstand van kan doen zoals ik...)
Dat heeft echt veel impact... Je verliest het overzicht terwijl je wel belangrijke details kent, zoals mevrouw in kwestie kan opnoemenquote:Op zondag 7 maart 2010 23:46 schreef VonHinten het volgende:
[..]
In dit geval moedwillig blind, want mevrouw zegt zelf dat ze in een sleur zaten. Hoe kun je dan intens gelukkig zijn?
Sommige mensen houden van kabbelende beekjes, anderen hebben stroomversnellingen en watervallen nodig. Als die behoeften in een relatie niet overeenkomen.. tja, dan pas je misschien ook niet bij elkaar.quote:Op zondag 7 maart 2010 23:46 schreef VonHinten het volgende:
[..]
In dit geval moedwillig blind, want mevrouw zegt zelf dat ze in een sleur zaten. Hoe kun je dan intens gelukkig zijn?
Uit de OP:quote:Op zondag 7 maart 2010 23:56 schreef Vandaag... het volgende:
Hoe dan ook vind ik het een klootzak dat hij blijkbaar al lang hier mee rond loopt maar dat dus niet besproken heeft. Na 10 jaar in 5 minuten uit iemands leven verdwijnen vind ik wel extreem lullig. Als hij zo omgaat met problemen dan ben je hem beter kwijt dan rijk.
Hij was degene die het initiatief nam om over de problemen en oplossingen te praten. Als dat nergens toe leidt... tsja, dan is de koek op een gegeven moment op. En nogmaals, de manier waarop hij de situatie benadert lijkt rechtstreeks uit de R&P-manual te komen. Dat advies wordt hier bijna dagelijks gegeven: afbreken en contact tot minimum beperken. Maar nee, meneer is een klootzak omdat ie niet samen met zijn ex snikkend en snotterend de verhuisdozen in wil pakken.quote:We hadden er een tijd geleden over gepraat, hij kwam er toen mee, ik beloofde beterschap en hij ook. Dat kwam niet, doordat we allebei geen actie ondernamen.
So obvious!quote:Op maandag 8 maart 2010 00:05 schreef VonHinten het volgende:
[..]
Uit de OP:
[..]
Hij was degene die het initiatief nam om over de problemen en oplossingen te praten. Als dat nergens toe leidt... tsja, dan is de koek op een gegeven moment op. En nogmaals, de manier waarop hij de situatie benadert lijkt rechtstreeks uit de R&P-manual te komen. Dat advies wordt hier bijna dagelijks gegeven: afbreken en contact tot minimum beperken. Maar nee, meneer is een klootzak omdat ie niet samen met zijn ex snikkend en snotterend de verhuisdozen in wil pakken.
Ik ben niet sociaal, maar dit gaat echt veel te ver!quote:Op maandag 8 maart 2010 00:12 schreef Pritt het volgende:
Helemaal eens met VonHinten, wat een hypocriet geneuzel opeens hier in het topic omdat het een FOKker is die hier al 10 jaar zit. Die willen we niet teveel beschadigen. TS is gewoon te laks geweest in haar relatie en waarschijnlijk naar zeer veel tijd heeft die jongen zijn conclusies getrokken. Laten we dan niet TS troosten, maar haar bashen hoe ze dit zover heeft kunnen laten komen.
R&P motto: Life goes on.
Ik vind dat je nogal overdrijft. We weten niet hoe de verdeling van de 'schuld' precies ligt, dat is speculeren. TS zal daar in de loop van de tijd wel een steeds helderder beeld van krijgen. De toon van die laatste zin komt verder niet in het topic voor, dat heb je zelf verzonnen. Juist niet zelfs, TS is behoorlijk genuanceerd, zeker gezien wat haar zojuist overkomen is.quote:Op maandag 8 maart 2010 00:05 schreef VonHinten het volgende:
[..]
Uit de OP:
[..]
Hij was degene die het initiatief nam om over de problemen en oplossingen te praten. Als dat nergens toe leidt... tsja, dan is de koek op een gegeven moment op. En nogmaals, de manier waarop hij de situatie benadert lijkt rechtstreeks uit de R&P-manual te komen. Dat advies wordt hier bijna dagelijks gegeven: afbreken en contact tot minimum beperken. Maar nee, meneer is een klootzak omdat ie niet samen met zijn ex snikkend en snotterend de verhuisdozen in wil pakken.
Die laatste zin slaat op deze opmerking:quote:Op maandag 8 maart 2010 00:52 schreef keesjeislief het volgende:
Ik vind dat je nogal overdrijft. We weten niet hoe de verdeling van de 'schuld' precies ligt, dat is speculeren. TS zal daar in de loop van de tijd wel een steeds helderder beeld van krijgen. De toon van die laatste zin komt verder niet in het topic voor, dat heb je zelf verzonnen. Juist niet zelfs, TS is behoorlijk genuanceerd, zeker gezien wat haar zojuist overkomen is.
quote:Hoe dan ook vind ik het een klootzak dat hij blijkbaar al lang hier mee rond loopt maar dat dus niet besproken heeft. Na 10 jaar in 5 minuten uit iemands leven verdwijnen vind ik wel extreem lullig. Als hij zo omgaat met problemen dan ben je hem beter kwijt dan rijk.
On-zin.quote:Op zondag 7 maart 2010 23:56 schreef Vandaag... het volgende:
Hoe dan ook vind ik het een klootzak dat hij blijkbaar al lang hier mee rond loopt maar dat dus niet besproken heeft. Na 10 jaar in 5 minuten uit iemands leven verdwijnen vind ik wel extreem lullig. Als hij zo omgaat met problemen dan ben je hem beter kwijt dan rijk.
Daar sluit ik me bij aan; als iemand meteen "opgeeft" dan ben je ook "een zwakkeling", omdat je het niet eens probeert. Er is altijd wat.quote:Op maandag 8 maart 2010 20:15 schreef mgerben het volgende:
[..]
On-zin.
Er is eenvoudigweg geen mooie pijnloze sjieke manier om het uit te maken.
Kritiek leveren is makkelijk; maar op elke manier waarop het uit gaat is wel iets aan te merken.
Weer zo iemand die de OP half leest, of bij de tweede zin zijn mening al gevormd heeftquote:Op maandag 8 maart 2010 22:11 schreef Pannenkoekenmix het volgende:
Het beste wat je kan doen, voor jezelf, is om even alles wat met hem te maken heeft uit de weg te gaan. Hele dagen huilen heb je helaas ook niets aan, en is nog nooit iemand verder mee gekomen. Misschien kun je een paar nachten bij een vriendin slapen, die kunnen je nu juist heel goed steunen.
Persoonlijk zou ik niet zo makkelijk zijn spulletjes terug geven, als je in 1 keer weg gaat zonder ooit geklaagd te hebben, hoef je ook je spulletjes niet meer (in bruikbare staat) terug te verwachten. Maar zo ben ik, en dat is ongetwijfeld niet de beste manier om er mee om te gaan.
Sterkte!
Wat is het nu weer voor rare asociale instelling om van te voren al aan te gaan kondigen dat je de spullen gaat vernielen of weggooien? In the heat of the moment, a la, maar het als een weloverwogen standpunt hanteren is wel érg sneu hoor.quote:Op maandag 8 maart 2010 22:11 schreef Pannenkoekenmix het volgende:
Het beste wat je kan doen, voor jezelf, is om even alles wat met hem te maken heeft uit de weg te gaan. Hele dagen huilen heb je helaas ook niets aan, en is nog nooit iemand verder mee gekomen. Misschien kun je een paar nachten bij een vriendin slapen, die kunnen je nu juist heel goed steunen.
Persoonlijk zou ik niet zo makkelijk zijn spulletjes terug geven, als je in 1 keer weg gaat zonder ooit geklaagd te hebben, hoef je ook je spulletjes niet meer (in bruikbare staat) terug te verwachten. Maar zo ben ik, en dat is ongetwijfeld niet de beste manier om er mee om te gaan.
Sterkte!
Bespreek dat dan eerst eens goed ofzo, in plaats van in jezelf een besluit te nemen er maar mee te stoppen, dat te verwerken en het dan pas te vertellen. Er wordt in de OP wel gezegd dat er even over is gepraat, maar volgens mij meer op de manier van 'we gaan het proberen goed te maken' in plaats van 'dit gaat richting het einde'. Je moet niet de ander de illusie geven dat jullie er allebei hard aan werken terwijl je eigenlijk al hebt besloten ermee te stoppen.quote:Op dinsdag 9 maart 2010 03:01 schreef Mint_Clansell het volgende:
Waarom is hij de lul terwijl uit het verhaal van de TS duidelijk is geworden dat er geen verbetering in de relatie zat?
Sommige antwoorden hier.
Kan heel goed, maar hoeft helemaal niet natuurlijk.quote:Op dinsdag 9 maart 2010 07:43 schreef macondo het volgende:
Het spijt me, maar zo rigoureus als de vriend het aanpakt ; hij heeft een ander, daar durf ik mijn geld wel op te zetten. Of nou ja, "hebben", er speelt wat met een andere chick.
onzin....dat wil zeggen, het kan wel...het kan altijd...maar het hoeft niet; iedereen gaat anders om met dit soort situaties, en er is heel wat voor te zeggen om, als je de keuze hebt gemaakt het te beëindigen, dat dan ook maar meteen rigoureus te doen....of hij het volhoudt is een andere vraag, maar ik denk dat er op de iets langere termijn veel te zeggen is voor deze manier boven contact houden en blijven praten en samen huilknuffelen tot je er gek van wordt...quote:Op dinsdag 9 maart 2010 07:43 schreef macondo het volgende:
Het spijt me, maar zo rigoureus als de vriend het aanpakt ; hij heeft een ander, daar durf ik mijn geld wel op te zetten. Of nou ja, "hebben", er speelt wat met een andere chick.
Sterkte TS!
Idd, ik vind dat die vriend het heel goed aanpakt. Niet tof voor TS, en ik gun het haar helemaal niet, maar als het dan toch zo moet zijn, dan vooral graag op deze, niet mis te verstane, overduidelijke manier.quote:Op dinsdag 9 maart 2010 09:09 schreef Abbadon het volgende:
ik denk dat er op de iets langere termijn veel te zeggen is voor deze manier boven contact houden en blijven praten en samen huilknuffelen tot je er gek van wordt...
dat wel ja.. liever in een keer over dan 600 valse strohalmen.. denk ik.. als buitenstaander dan maar... hoop niet dat het me ooit overkomt..quote:Op dinsdag 9 maart 2010 09:12 schreef Garisson72 het volgende:
[..]
Idd, ik vind dat die vriend het heel goed aanpakt. Niet tof voor TS, en ik gun het haar helemaal niet, maar als het dan toch zo moet zijn, dan vooral graag op deze, niet mis te verstane, overduidelijke manier.
Gewoon lekker gaan neuken joh, kan jou het schelen. Je hebt er toch niets mee te verliezen. En een ander kan het ook niet schelen hoor, wat jouw motieven zijn voor een goede beurt, echt niet. Niks werkt beter tegen stress dan sex.quote:Op dinsdag 9 maart 2010 13:44 schreef Natalie78 het volgende:
Ik kan daar nu niks meer over zeggen, net zo min als hij als ik besluit vanavond mijn heil te zoeken in de armen van een andere vent. Die behoefte heb ik nu wel ineens, al probeer ik daar niet aan toe te geven, is veel te snel, en zou niet om de goede reden zijn.
Ik vind TS juist redelijk beheerst overkomen eigenlijk. Maar dat is vast maar schijn.quote:Op dinsdag 9 maart 2010 14:14 schreef Ripley het volgende:
Heel naar dat je relatie na zo'n lange tijd over is, kan me voorstellen dat je er verdrietig van bent.
Maar hij heeft wat mij betreft wel gelijk in zijn reacties: hij is eerlijk, houdt je niet aan het lijntje en probeert de praktische dingen zsm op te lossen.
Laat het los verder, laat hem met rust en concentreer je op jezelf, op leren omgaan met je verdriet en met een schone lei alleen beginnen. Dat is al moeilijk genoeg. Als alles verwerkt is en alle gevoelens afgezwakt zijn kunnen jullie waarschijnlijk uiteindelijk wel weer normaal met elkaar omgaan, maar gezien jouw enigszins dramatische reactie heeft ie misschien wel gelijk dat dit op dit moment voor beiden het beste is.
Ja vind ik ook. Bewonderenswaardig hoe ze wel haar heftige emoties toelaat, maar toch ook het overzicht bewaart en blijft nadenken.quote:Op dinsdag 9 maart 2010 14:45 schreef macondo het volgende:
[..]
Ik vind TS juist redelijk beheerst overkomen eigenlijk. Maar dat is vast maar schijn.
Het is niet alleen afleiding, maar ook een manier om alvast van een van de goede kanten van het verhaal te genieten, een geluk bij een ongeluk zogezegd: je vrijheid! Lekker proberen te gaan genieten van de flirtende blikken (en meer...) van andere mannen! Het kan wel eens een lente voor je worden zoals je al een lange tijd niet meer hebt meegemaakt.quote:Op dinsdag 9 maart 2010 14:00 schreef Natalie78 het volgende:
HahaDaar kan ik nu echt om lachen weet je dat? En zo is het waarschijnlijk ook. Het is wel afleiding. Past totaal niet bij mijn karakter, ben behoorlijk verlegen maar ja, wel een mens.
Lijkt mij valse hoop.quote:Op dinsdag 9 maart 2010 14:08 schreef FP128 het volgende:
@ TS: Ondanks dat je onder een ander account je verhaal doet zal diegene om wie het gaat al snel weten dat jij het bent aangezien die zich in jouw relaas zal herkennen. Daarnaast is jouw situatie niet uniek en zoals de meesten al vertelden: Gewoon laten rusten en hem de tijd geven. Daarbij wil ik ook wel een ander punt aanboren en dan zeg ik het uit het oogpunt van een man.
Al die keren dat hij contact met je zoekt,merk ik dat zijn reactie eenzijdig is. Dat kan ook,ondanks dat je het niet wil of kan geloven,een spel zijn. Een spel als een psychologisch spelletje(wat altijd ontkent wordt door diegene die je het vraagt) om jou uiteindelijk naar zijn pijpen te laten dansen. Ik bedoel ermee dat hij merkt dat jij hem graag terug wilt,en hoe afstandelijker hij is naar jou toe,(via de telefoon of anders) hoe meer jij begrip toont dan wel toegeeft om hem maar terug te krijgen. Dat kan en is een veel voorkomend spelletje dat mannen en vrouwen gebruiken die een beetje van manipulatie houden om toch hun zin te krijgen en het effect is vaak 100% want ze merken dat de ander alles zal doen om jou het naar de zin te maken zodat alles weer koek en ei is.
Oplossing:
Voor een goede relatie zijn 2! partijen nodig en niet 1! Onthoud, hoe moeilijk ook, er zijn zat
unieke andere mannen op de wereld die wel tot harmonie bereidt zijn en hem kunnen evenaren,dus uniek zijn is relatief ondanks dat je onderbuik gevoelens zeggen dat hij de ware is. Dus concreet, je wat neutraler opstellen naar hem toe en laten merken dat ook jij je grenzen hebt. En probeert hij te stellen dat jij nu probeert hem naar jou pijpen te laten dansen of hem niet begrijpt dan stel je de wedervraag of niet hij teveel alles op jouw bordje probeert te schuiven zodat jij maar alles van hem moet begrijpen. Gewoon tegenaanval ondanks dat het pijn doet.
Mocht hij op een bepaalt moment niet meer terug willen omdat jij zogenaamd hem niet begrijpt of wat dan ook,laat gaan(hoe moeilijk ook) en vooruit denken totdat hij tot bedaren komt of normaal benadering tot jou zoek. En mocht hij wederom een sms sturen gewoon terug sms'n dat hij je maar zelf moet bellen als hij je echt serieus wilt spreken en anders laat ook jij het zitten want je bent zijn slaafje niet.
Nogmaals het zal even pijn doen na al die jaren maar pijn is hoe raar ook maar tijdelijk en de toekomst is
belangrijker en uiteindelijk help je je zelf er niet mee door in je pijn te blijven wentelen door alles van hem te laten afhangen alsof jij zelf geen eigen waarde hebt.
Zo! mond vol
Ow, dat vind ik niet. Alleen al de TT vind ik een beetje theatraal zeg maar. En er blijkt duidelijk uit dat zij nog wel veel gevoelens heeft, dat bedoelde ik meer. Dan is het wel goed om even helemaal geen of alleen zakelijk contact te hebben, om het op de wat langere termijn makkelijker voor haar te maken.quote:Op dinsdag 9 maart 2010 14:45 schreef macondo het volgende:
[..]
Ik vind TS juist redelijk beheerst overkomen eigenlijk. Maar dat is vast maar schijn.
Dat heeft ook te maken met haar goede schrijfstijl en uitdrukkingsvermogen denk ik, het is heftig verwoord maar wordt nergens hysterisch of over the top imho. (Sterker nog, ik dacht even dat Nadine26 weer een nieuw projectje had)quote:Op dinsdag 9 maart 2010 15:21 schreef Ripley het volgende:
[..]
Ow, dat vind ik niet. Alleen al de TT vind ik een beetje theatraal zeg maar. En er blijkt duidelijk uit dat zij nog wel veel gevoelens heeft, dat bedoelde ik meer. Dan is het wel goed om even helemaal geen of alleen zakelijk contact te hebben, om het op de wat langere termijn makkelijker voor haar te maken.
Eens damit.quote:Op dinsdag 9 maart 2010 15:28 schreef keesjeislief het volgende:
Dat heeft ook te maken met haar goede schrijfstijl en uitdrukkingsvermogen denk ik, het is heftig verwoord maar wordt nergens hysterisch of over the top imho. (Sterker nog, ik dacht even dat Nadine26 weer een nieuw projectje had)
Dat is wel heel lastig hoor, heel vaak ontstaat er een soort spel waarin de verlatene een verklaring eist waarmee te leven valt, maar geen verklaring is goed genoeg, omdat verlatene onbewust eigenlijk alleen maar wil horen dat het vertrek een fout was... Dat idee van 'vrienden blijven' vind ik persoonlijk altijd een beetje twijfelachtig, vaak een excuus om een beetje aan elkaar te kunnen blijven kleven. Als je elkaar later, als alle wonden een beetje geheeld zijn, weer een keer opzoekt/tegenkomt kan het erg leuk zijn, maar tot die tijd kan beter ieder voor zich zijn/haar eigen leven weer een beetje opnieuw gaan leven.quote:Op dinsdag 9 maart 2010 15:30 schreef conleche het volgende:
De zachte-heelmeesters-stinkende-wonden vermijdende manier van TS' ex werkt misschien, maar een variant daarop is wat meer humaan. Hij zou wel gewoon zijn telefoon moeten opnemen en moeten praten met TS. Zodat zij het ook leert begrijpen en accepteren. Als hij duidelijk is en blijft, dan werkt dat veel beter volgens mij en hebben ze veel meer kans om in de toekomst nog op vriendschappelijke wijze met elkaar om te gaan.
Nu is het wel keihard. En ook een beetje laf. Het is voor hem natuurlijk heel moeilijk om dit soort gesprekken te voeren, omdat hij weet dat het enige wat TS wil horen, hij haar niet kan zeggen. Maar goed, een tienjarige relatie verbreken, om vervolgens je nogal zakelijke mails af te sluiten met 'gr.'.............het gaat wat ver.
Misschien moet je ook een beetje rekening houden met de ex van TSquote:Op dinsdag 9 maart 2010 15:30 schreef conleche het volgende:
De zachte-heelmeesters-stinkende-wonden vermijdende manier van TS' ex werkt misschien, maar een variant daarop is wat meer humaan. Hij zou wel gewoon zijn telefoon moeten opnemen en moeten praten met TS. Zodat zij het ook leert begrijpen en accepteren. Als hij duidelijk is en blijft, dan werkt dat veel beter volgens mij en hebben ze veel meer kans om in de toekomst nog op vriendschappelijke wijze met elkaar om te gaan.
Nu is het wel keihard. En ook een beetje laf. Het is voor hem natuurlijk heel moeilijk om dit soort gesprekken te voeren, omdat hij weet dat het enige wat TS wil horen, hij haar niet kan zeggen. Maar goed, een tienjarige relatie verbreken, om vervolgens je nogal zakelijke mails af te sluiten met 'gr.'.............het gaat wat ver.
Kom op hequote:Op dinsdag 9 maart 2010 15:45 schreef keesjeislief het volgende:
Ben het wel met je eens dat het een beetje sneu is om plotsklaps hele zakelijke mails te gaan schrijven en af te sluiten met 'gr.'. Wat nou 'gr.', je lag een paar dagen terug nog naast haar in bed lul. 'gr.'.
Ah ja, smaken verschillen. Ik vond nadine26 ook too much.quote:Op dinsdag 9 maart 2010 15:28 schreef keesjeislief het volgende:
[..]
Dat heeft ook te maken met haar goede schrijfstijl en uitdrukkingsvermogen denk ik, het is heftig verwoord maar wordt nergens hysterisch of over the top imho. (Sterker nog, ik dacht even dat Nadine26 weer een nieuw projectje had)
Ik weet het niet. De realiteit wijst uit dat mensen vaak blijven zoeken in die gesprekken: naar een verklaring, uitleg etc. Terwijl je eigenlijk nooit het antwoord krijgt dat je wil. De beste manier zal misschien zijn om nog 1 keer af te spreken zodat TS even alles kwijt kan en daarna even gewoon geen contact. En als de gevoelens van haar kant over zijn weer eens kijken of een vriendschap kans van slagen heeft.quote:Op dinsdag 9 maart 2010 15:30 schreef conleche het volgende:
De zachte-heelmeesters-stinkende-wonden vermijdende manier van TS' ex werkt misschien, maar een variant daarop is wat meer humaan. Hij zou wel gewoon zijn telefoon moeten opnemen en moeten praten met TS. Zodat zij het ook leert begrijpen en accepteren. Als hij duidelijk is en blijft, dan werkt dat veel beter volgens mij en hebben ze veel meer kans om in de toekomst nog op vriendschappelijke wijze met elkaar om te gaan.
Nu is het wel keihard. En ook een beetje laf. Het is voor hem natuurlijk heel moeilijk om dit soort gesprekken te voeren, omdat hij weet dat het enige wat TS wil horen, hij haar niet kan zeggen. Maar goed, een tienjarige relatie verbreken, om vervolgens je nogal zakelijke mails af te sluiten met 'gr.'.............het gaat wat ver.
Hmmmm. Het kán wel. Ik heb vorig jaar het omgekeerde meegemaakt, dus ik was degene die een einde maakte aan een lange relatie en hoe moeilijk ook: ik ben altijd blijven reageren op smsjes en telefoontjes. Zonder ooit te zeggen wat hij wilde horen, wat dus behoorlijk kut is, want je weet dat je iemand pijn doet. Maar door die gesprekken weet hij wel dat ik nog heel veel om hem geef, alleen niet meer op de relatie kinda way. We zijn nu een jaar verder en we gaan nog steeds prima met elkaar om. Ik ben echt blij dat ik het zo heb aangepakt.quote:Op dinsdag 9 maart 2010 15:45 schreef keesjeislief het volgende:
[..]
Dat is wel heel lastig hoor, heel vaak ontstaat er een soort spel waarin de verlatene een verklaring eist waarmee te leven valt, maar geen verklaring is goed genoeg, omdat verlatene onbewust eigenlijk alleen maar wil horen dat het vertrek een fout was... Dat idee van 'vrienden blijven' vind ik persoonlijk altijd een beetje twijfelachtig, vaak een excuus om een beetje aan elkaar te kunnen blijven kleven. Als je elkaar later, als alle wonden een beetje geheeld zijn, weer een keer opzoekt/tegenkomt kan het erg leuk zijn, maar tot die tijd kan beter ieder voor zich zijn/haar eigen leven weer een beetje opnieuw gaan leven.
Ben het wel met je eens dat het een beetje sneu is om plotsklaps hele zakelijke mails te gaan schrijven en af te sluiten met 'gr.'. Wat nou 'gr.', je lag een paar dagen terug nog naast haar in bed lul. 'gr.'.
Het is net en halve week geleden gebeurd, ik kan me goed voorstellen dat hij nu ff radiostilte wil en dat er na verloop van tijd bijvoorbeeld wel een moment van praten en uitwisselen van bezittingen is, en zo.quote:Op dinsdag 9 maart 2010 15:57 schreef conleche het volgende:
Volgens mij is het op die manier toch beter te verkroppen dan, zoals bij TS nu, te denken dat je wordt afgedankt en dat de afgelopen 10 jaar zó weinig hebben voorgesteld, dat hij niet eens de moeite neemt om nog iets van contact te houden.
Dat is dan een gevoel dat je jezelf aanpraat. Je kunt het ook zien als iets dat bij het verwerkingsproces van je ex hoort en dat respecteren.quote:Op dinsdag 9 maart 2010 15:57 schreef conleche het volgende:
Volgens mij is het op die manier toch beter te verkroppen dan, zoals bij TS nu, te denken dat je wordt afgedankt en dat de afgelopen 10 jaar zó weinig hebben voorgesteld, dat hij niet eens de moeite neemt om nog iets van contact te houden.
Ach, ik vind iets als 'Liefs' dan toch iets meer een erkenning van het feit dat je van elkaar gehouden hebt (al kun je in de rest van het mailtje prima behoorlijk zakelijk zijn). En TS lijkt me te intelligent om als een bakvis allerlei fantasien aan zo'n woordje te gaan ontlenen. Maar het zijn onbelangrijke details natuurlijk. (En ik heb persoonlijk sowieso een grafhekel aan mensen die 'gr.' gebruiken. Lazer op, als het teveel moeite is om 'Groeten' voluit te schrijven sluit dan af met enkel je naam of zo. 'gr.' is niks, leeg en irritant.)quote:Op dinsdag 9 maart 2010 15:51 schreef VonHinten het volgende:
[..]
Kom op heAls ie 'X' had gedaan had TS weer hoop gekregen en was ie een klootzak omdat ie haar valse hoop gaf. Je kunt ook teveel lezen in zoiets kleins. Zie mijn post hierboven.
Hmmmmm ja, dat kan ik me prima voorstellen zelfs. Vanuit zijn standpunt bekeken dan. Maar het ging nu, wmb, om de vraag wat beter zou zijn voor TS.quote:Op dinsdag 9 maart 2010 16:01 schreef Garisson72 het volgende:
[..]
Het is net en halve week geleden gebeurd, ik kan me goed voorstellen dat hij nu ff radiostilte wil en dat er na verloop van tijd bijvoorbeeld wel een moment van praten en uitwisselen van bezittingen is, en zo.
QFT.quote:Op dinsdag 9 maart 2010 16:15 schreef Garisson72 het volgende:
Hou eens een end op met lauwe pogingen om conclusies te verbinden aan dat 'gr'. Really.
Overdrijf toch niet zo man, deed je eerder in het topic ook al, gebrek aan aandacht of zo?quote:Op dinsdag 9 maart 2010 16:19 schreef VonHinten het volgende:
[..]
QFT.
Welk lettertype was het mailtje geschreven? Times New Roman 11-punts? HIJ GAAT VREEMD MET EEN OUDERE VROUW DIE WAARSCHIJNLIJK AL KINDEREN HEEFT UIT EEN EERDER HUWELIJK!
Aldus meneer die dit soort zaken typt:quote:Op dinsdag 9 maart 2010 16:28 schreef keesjeislief het volgende:
[..]
Overdrijf toch niet zo man, deed je eerder in het topic ook al, gebrek aan aandacht of zo?
quote:Op dinsdag 9 maart 2010 15:45 schreef keesjeislief het volgende:
Ben het wel met je eens dat het een beetje sneu is om plotsklaps hele zakelijke mails te gaan schrijven en af te sluiten met 'gr.'. Wat nou 'gr.', je lag een paar dagen terug nog naast haar in bed lul. 'gr.'.
quote:Op dinsdag 9 maart 2010 16:02 schreef keesjeislief het volgende:
(En ik heb persoonlijk sowieso een grafhekel aan mensen die 'gr.' gebruiken. Lazer op, als het teveel moeite is om 'Groeten' voluit te schrijven sluit dan af met enkel je naam of zo. 'gr.' is niks, leeg en irritant.)
Ja, naast een inhoudelijke reactie en erbij aantekenend dat het een onbelangrijk detail respectievelijk een persoonlijke mening is. Dag.quote:Op dinsdag 9 maart 2010 16:33 schreef VonHinten het volgende:
[..]
Aldus meneer die dit soort zaken typt:
[..]
[..]![]()
Welke data precies?quote:Op dinsdag 9 maart 2010 13:53 schreef Natalie78 het volgende:
Iemand trouwens nog interesse voor het overnemen van een hotelovernachting en tickets voor Youp van 't Hek volgende week in Antwerpen?
Nou, die methode werkt bij mij in ieder geval niet. Zelfde meegemaakt met mijn ex, 3 maanden geleden, geen uitleg niets. Ik ben er nog steeds elke dag mee bezig. Uitmaken met een SMS en vervolgens niet bereikbaar zijn voor uitleg. En dan te bedenken dat we zouden gaan trouwen.quote:Op zondag 7 maart 2010 12:42 schreef nightsleeper het volgende:
Het is natuurlijk wel zo dat de 'cold turkey' methode je er het snelste weer overheen krijgt. Dat is waarschijnlijk waarom hij zo koud en afstandelijk reageerde aan de telefoon. Zo heb ik dat ook eens gedaan met een meisje dat het absoluut niet leek te begrijpen.
Dat vind ik zelfs heel bot.quote:Op donderdag 11 maart 2010 16:29 schreef Sphere het volgende:
[..]
Nou, die methode werkt bij mij in ieder geval niet. Zelfde meegemaakt met mijn ex, 3 maanden geleden, geen uitleg niets. Ik ben er nog steeds elke dag mee bezig. Uitmaken met een SMS en vervolgens niet bereikbaar zijn voor uitleg. En dan te bedenken dat we zouden gaan trouwen.
WTF?? Christus. Per SMS? Moet niet gekker worden. Hoe lang was je met haar?quote:Op donderdag 11 maart 2010 16:29 schreef Sphere het volgende:
[..]
Nou, die methode werkt bij mij in ieder geval niet. Zelfde meegemaakt met mijn ex, 3 maanden geleden, geen uitleg niets. Ik ben er nog steeds elke dag mee bezig. Uitmaken met een SMS en vervolgens niet bereikbaar zijn voor uitleg. En dan te bedenken dat we zouden gaan trouwen.
Goed advies!quote:Op dinsdag 9 maart 2010 14:08 schreef FP128 het volgende:
@ TS: Ondanks dat je onder een ander account je verhaal doet zal diegene om wie het gaat al snel weten dat jij het bent aangezien die zich in jouw relaas zal herkennen. Daarnaast is jouw situatie niet uniek en zoals de meesten al vertelden: Gewoon laten rusten en hem de tijd geven. Daarbij wil ik ook wel een ander punt aanboren en dan zeg ik het uit het oogpunt van een man.
Al die keren dat hij contact met je zoekt,merk ik dat zijn reactie eenzijdig is. Dat kan ook,ondanks dat je het niet wil of kan geloven,een spel zijn. Een spel als een psychologisch spelletje(wat altijd ontkent wordt door diegene die je het vraagt) om jou uiteindelijk naar zijn pijpen te laten dansen. Ik bedoel ermee dat hij merkt dat jij hem graag terug wilt,en hoe afstandelijker hij is naar jou toe,(via de telefoon of anders) hoe meer jij begrip toont dan wel toegeeft om hem maar terug te krijgen. Dat kan en is een veel voorkomend spelletje dat mannen en vrouwen gebruiken die een beetje van manipulatie houden om toch hun zin te krijgen en het effect is vaak 100% want ze merken dat de ander alles zal doen om jou het naar de zin te maken zodat alles weer koek en ei is.
Oplossing:
Voor een goede relatie zijn 2! partijen nodig en niet 1! Onthoud, hoe moeilijk ook, er zijn zat
unieke andere mannen op de wereld die wel tot harmonie bereidt zijn en hem kunnen evenaren,dus uniek zijn is relatief ondanks dat je onderbuik gevoelens zeggen dat hij de ware is. Dus concreet, je wat neutraler opstellen naar hem toe en laten merken dat ook jij je grenzen hebt. En probeert hij te stellen dat jij nu probeert hem naar jou pijpen te laten dansen of hem niet begrijpt dan stel je de wedervraag of niet hij teveel alles op jouw bordje probeert te schuiven zodat jij maar alles van hem moet begrijpen. Gewoon tegenaanval ondanks dat het pijn doet.
Mocht hij op een bepaalt moment niet meer terug willen omdat jij zogenaamd hem niet begrijpt of wat dan ook,laat gaan(hoe moeilijk ook) en vooruit denken totdat hij tot bedaren komt of normaal benadering tot jou zoek. En mocht hij wederom een sms sturen gewoon terug sms'n dat hij je maar zelf moet bellen als hij je echt serieus wilt spreken en anders laat ook jij het zitten want je bent zijn slaafje niet.
Nogmaals het zal even pijn doen na al die jaren maar pijn is hoe raar ook maar tijdelijk en de toekomst is
belangrijker en uiteindelijk help je je zelf er niet mee door in je pijn te blijven wentelen door alles van hem te laten afhangen alsof jij zelf geen eigen waarde hebt.
Zo! mond vol
Dat is niet heel relevant.quote:Op donderdag 11 maart 2010 16:32 schreef conleche het volgende:
[..]
WTF?? Christus. Per SMS? Moet niet gekker worden. Hoe lang was je met haar?
Ik ben een vrouw en ik heb er ook niks mee. Ik jank wel, maar alleen, voor de tv bij een zielige film of bij mijn moeder. Al die gesprekken waar je toch niks mee kan hoeven voor mij gewoon niet. Hats klats klaar en dan bezig met wie je zelf bent en hoe jij je je beter kan gaan voelen.quote:Op donderdag 11 maart 2010 17:25 schreef S_1980 het volgende:
Ik snap nooit zo goed waarom de stekker er altijd zo abrupt uit moet vliegen.
Ik bedoel, je hebt toch allebei de behoefte aan een rouwperiode? Mannen verwerken dit misschien liever alleen (afhankelijk van hun persoonlijkheid natuurlijk).
Natuurlijk staat je hoofd dan niet gelijk naar moeilijke gesprekken met je ex. Maar na 10 jaar kun je die ander toch op z'n minst wat vragen laten stellen? Dan neemt het leed misschien niet af, maar kun je wel wat frustratie wegnemen. Dat lijkt me, mits de ander je niet heeft gekwetst, wel op z'n plaats.
Ik heb ook niets met ellenlang contact houden met je ex. Sterker nog, je moet zo snel mogelijk verder met je leven.quote:Op donderdag 11 maart 2010 17:27 schreef Ripley het volgende:
[..]
Ik ben een vrouw en ik heb er ook niks mee. Ik jank wel, maar alleen, voor de tv bij een zielige film of bij mijn moeder. Al die gesprekken waar je toch niks mee kan hoeven voor mij gewoon niet. Hats klats klaar en dan bezig met wie je zelf bent en hoe jij je je beter kan gaan voelen.
Lekker duidelijk!quote:Op donderdag 11 maart 2010 17:27 schreef Ripley het volgende:
[..]
Ik ben een vrouw en ik heb er ook niks mee. Ik jank wel, maar alleen, voor de tv bij een zielige film of bij mijn moeder. Al die gesprekken waar je toch niks mee kan hoeven voor mij gewoon niet. Hats klats klaar en dan bezig met wie je zelf bent en hoe jij je je beter kan gaan voelen.
Het probleem daarmee is volgens mij dat het zelden of noot frustratie wegneemt, sterker nog, het maakt het vaak alleen maar erger. Het is erg moeilijk om zakelijk met elkaar te praten in zo'n situatie en voor de 'verlater' helder uit te leggen waarom. Vaak is de reden heel simpel: hij/zij vindt ex-geliefde niet leuk genoeg om mee verder te gaan en heeft het idee dat er leukere exemplaren rondlopen. Maar ja, dat ga je natuurlijk niet zomaar op zo'n manier zeggen als er een snikkend stukje wanhoop tegenover je zit waar je zo close mee bent geweest.quote:Op donderdag 11 maart 2010 17:25 schreef S_1980 het volgende:
Ik snap nooit zo goed waarom de stekker er altijd zo abrupt uit moet vliegen.
Ik bedoel, je hebt toch allebei de behoefte aan een rouwperiode? Mannen verwerken dit misschien liever alleen (afhankelijk van hun persoonlijkheid natuurlijk).
Natuurlijk staat je hoofd dan niet gelijk naar moeilijke gesprekken met je ex. Maar na 10 jaar kun je die ander toch op z'n minst wat vragen laten stellen? Dan neemt het leed misschien niet af, maar kun je wel wat frustratie wegnemen. Dat lijkt me, mits de ander je niet heeft gekwetst, wel op z'n plaats.
Ik heb na mijn langste relatie een brief geschreven en hij ook. Dat werkte wel prima - we konden beiden nog even zeggen hoe en wat en je krijgt niet van die vreselijke gesprekken die nog een vervolg moeten.,quote:Op donderdag 11 maart 2010 19:52 schreef S_1980 het volgende:
[..]
Ik heb ook niets met ellenlang contact houden met je ex. Sterker nog, je moet zo snel mogelijk verder met je leven.
Maar elkaar nog een keer ontmoeten en/of elkaars vragen beantwoorden om het rouwproces een beetje te helpen (juist omdat je dan sneller verder kan) is toch niets mis mee?
Lijkt mijn ex wel. Hoewel ik die niet zo snel naar dr ex terug zie lopen. Maar de rest komt me bekend voor.quote:Op donderdag 11 maart 2010 16:42 schreef Sphere het volgende:
[..]
Dat is niet heel relevant.![]()
Feit is wel dat ze mij gevraagd had (wel 6 keer) en ik na het verbreken van de relatie achter haar aan bleef lopen, ze 6 weken later een sms stuurde dat ze weer wilde praten maar "even rust" nodig had en na 4 weken een sms stuurt dat ze weer terug gaat naar dr ex.
Ik vermoedt dat ze borderline heeft, met al dat dat aantrek- en afstootgedrag.
De mijne zie ik ook niet naar dr ex teruggaan hoor, maar dat is wat ik onder andere bedoel met afstootgedrag.quote:Op vrijdag 12 maart 2010 02:09 schreef Mint_Clansell het volgende:
[..]
Lijkt mijn ex wel. Hoewel ik die niet zo snel naar dr ex terug zie lopen. Maar de rest komt me bekend voor.
Had ze trouwens Borderline?quote:Op vrijdag 12 maart 2010 02:09 schreef Mint_Clansell het volgende:
[..]
Lijkt mijn ex wel. Hoewel ik die niet zo snel naar dr ex terug zie lopen. Maar de rest komt me bekend voor.
Precies, dat is een mooie vorm dan toch?quote:Op vrijdag 12 maart 2010 00:01 schreef Ripley het volgende:
[..]
Ik heb na mijn langste relatie een brief geschreven en hij ook. Dat werkte wel prima - we konden beiden nog even zeggen hoe en wat en je krijgt niet van die vreselijke gesprekken die nog een vervolg moeten.,
Uitmaken via een sms is natuurlijk wel het andere uiterste hoor.
TS zegt:quote:Op vrijdag 12 maart 2010 14:11 schreef S_1980 het volgende:
[..]
Precies, dat is een mooie vorm dan toch?
Wat keesjelief schrijft ben ik het slechts deels mee eens. Het moet geen discussie worden, en de ander ook geen hoop geven. Als je dat niet face-to-face kunt of durft, doe je het per brief of e-mail.
Maar ik vind de vriend van TS wel een schijterd als hij zonder enige verklaring na 10 jaar z'n koffers pakt. Dan is uitleg wel op z'n plek imho.
Heel herkenbaar. Dat gevoel van als een stuk vuil aan de kant te worden gezet. Zijn manier van doen is gewoon het makkelijkste voor hem, maar zo respectloos naar jou toe!quote:Op vrijdag 12 maart 2010 15:46 schreef Natalie78 het volgende:
Vandaag is het een week geleden en ik merk dat het leven heel gek kan gaan. Ik heb nu dagen niets gehoord, weet nog steeds niet waar ik aan toe ben qua spullen en afsluiten, maar vertik het nu om contact te zoeken. Kom zelf maar. Ik voel me als een zak oud vuil nu weggesodemieterd en dat geeft boosheid, en dat helpt me niet in te storten in een gat van zelfmedelijden. Misschien moet ik hem wel dankbaar zijn. Als hij werkelijk bij me weg wil, niet meer van me houdt, en dat is dus nu echt zo, dan dus cold turkey. Heel dubbel dit. Weet ook werkelijk niet hoe ik ga reageren als hij hier voor me staat of me daadwerkelijk een keer gaat bellen en zijn stem weer hoor.
Nog niet naar de dokter geweest, eten gaat nog steeds amper, kilo's vliegen er af (fijn!) maar morgen een afspraak staan bij een beautysalon. Ook een soort dokter.
Verschrikkelijke dooddoener, maar het slijt vanzelf langzaamaan steeds verder. Er komt een moment, al zal dat nog wel even duren, dat je elkaar weer tegenkomt of spreekt en dan is het gewoon leuk om weer even bij te kleppen. Niets meer, niets minder. Misschien moet je proberen om je zoveel mogelijk met je eigen leven bezig te houden, nieuwe dingen plannen, mensen opzoeken, plezier gaan maken. Als ik in jouw schoenen zou staan, zou ik toch proberen zo snel mogelijk van die spullen van hem af te komen. Als je hem niet wilt zien, zou je ze bij een gezamenlijke kennis kunnen brengen bijv., of ze in de tuin/garage/whatever zetten en hem een smsje sturen dat hij x dagen de tijd heeft om ze op te halen (tijdens jouw werkuren bijv.) omdat je ze anders wegkiepert.quote:Op vrijdag 12 maart 2010 15:46 schreef Natalie78 het volgende:
Vandaag is het een week geleden en ik merk dat het leven heel gek kan gaan. Ik heb nu dagen niets gehoord, weet nog steeds niet waar ik aan toe ben qua spullen en afsluiten, maar vertik het nu om contact te zoeken. Kom zelf maar. Ik voel me als een zak oud vuil nu weggesodemieterd en dat geeft boosheid, en dat helpt me niet in te storten in een gat van zelfmedelijden. Misschien moet ik hem wel dankbaar zijn. Als hij werkelijk bij me weg wil, niet meer van me houdt, en dat is dus nu echt zo, dan dus cold turkey. Heel dubbel dit. Weet ook werkelijk niet hoe ik ga reageren als hij hier voor me staat of me daadwerkelijk een keer gaat bellen en zijn stem weer hoor.
Nog niet naar de dokter geweest, eten gaat nog steeds amper, kilo's vliegen er af (fijn!) maar morgen een afspraak staan bij een beautysalon. Ook een soort dokter.
Over is over. Dat is altijd pijnlijk en er is geen respectvolle manier om dat te vertellen. Cold turkey is zo slecht nog niet, teveel geouwehoer er omheen helpt ook niets...quote:Op vrijdag 12 maart 2010 16:25 schreef Sphere het volgende:
[..]
Heel herkenbaar. Dat gevoel van als een stuk vuil aan de kant te worden gezet. Zijn manier van doen is gewoon het makkelijkste voor hem, maar zo respectloos naar jou toe!
Geen idee, ze wilde nooit naar een huisarts/psycholoog. Bang voor de uitslag denk ik. Maar ze had wel moodswings, zag alles zwart/wit en dacht constant dat ik bij haar weg zou lopen omdat er 'altijd wel een mooiere meid is'. Vaak ruzie over gehad, en dan hielp het niet om tegen haar te zeggen dat ze de enige was; dat maakte het alleen nog maar erger. Ze wil me nu ook nooit meer spreken omdat ik in mijn laatste mail nogal tekeer ben gegaan tegen haar dat ze nooit rekening met mijn gevoelens hield en alleen maar met zichzelf bezig was. Volgens mij kickt ze erop om met ruzie uit elkaar te gaan (dit is namelijk ook het geval bij al haar exen), dan kan ze bij haar volgende verovering weer lekker zielig doen.quote:
Dat is heel logisch, die woede nu, onbegrip. Een paar emoties (of een levensgevaarlijke cocktail) waar je niet eens van wist hoe erg je ze had, inderdaad het zoeken naar een ander, naar een schuldige hierin, hij is dat in dit geval even. Maar geloof me, dit is de beste manier en ik denk inderdaad dat je hem hier ooit heel heel erg dankbaar om gaat zijn. Het was 'op' voor hem. Hij heeft de stekker eruit getrokken, niet de dimmer erop gezet en je meteen verteld: "er is geen ander, jij bent het voor mij, maar wij werken niet meer samen."quote:Op vrijdag 12 maart 2010 15:46 schreef Natalie78 het volgende:
Vandaag is het een week geleden en ik merk dat het leven heel gek kan gaan. Ik heb nu dagen niets gehoord, weet nog steeds niet waar ik aan toe ben qua spullen en afsluiten, maar vertik het nu om contact te zoeken. Kom zelf maar. Ik voel me als een zak oud vuil nu weggesodemieterd en dat geeft boosheid, en dat helpt me niet in te storten in een gat van zelfmedelijden. Misschien moet ik hem wel dankbaar zijn. Als hij werkelijk bij me weg wil, niet meer van me houdt, en dat is dus nu echt zo, dan dus cold turkey. Heel dubbel dit. Weet ook werkelijk niet hoe ik ga reageren als hij hier voor me staat of me daadwerkelijk een keer gaat bellen en zijn stem weer hoor.
Nog niet naar de dokter geweest, eten gaat nog steeds amper, kilo's vliegen er af (fijn!) maar morgen een afspraak staan bij een beautysalon. Ook een soort dokter.
Bono? Met zijn astronautenbril en zelfvoldane grimas als hij bij een wereldleider op bezoek mag (terwijl die wereldleider U2 werkelijk kutmuziek vindt en Bono een domme sukkel, en het alleen doet voor een 'fotomomentje')? Doe dan dEUS.quote:Op zondag 14 maart 2010 07:34 schreef NelsonWandelaar het volgende:
Alanis, Peter, Sarah, Bono en John doen hun zalvende werk....
quote:My little dreamone, you ok?
I'm thinking about you everyday
Along with your smile, I took my belongings
Along with the sunshine, I went away
There is a space here, there is a void
I need to find, a little more time gimme time
Of all of the fuckups that I do
I've saved up the best one for you
Heaven and moonshine, you gotta be kidding
You wanted to give it a try and I didn't
I never wanted to be looking back
I need to find a little more insight gimme insight
Nee, dat vind ik ook, maar dat lijkt maar niet tot Bono door te dringen. Anyhow, sorry voor het offtopic.quote:Op zondag 14 maart 2010 08:09 schreef NelsonWandelaar het volgende:
Ik denk niet dat je op deze manier met muziek moet om gaan, maar mooi voor je dat je dEUS waardeert.
Ten eerste:quote:Op zondag 7 maart 2010 09:32 schreef Natalie78 het volgende:
Er is geen ander beweert hij, maar het 'gemak' waarmee hij nu zo abrupt afstand neemt doet me het wel vermoeden.
Wat moet ik doen? Hem met rust laten? Hoe kan ik hem nu van de een op de andere dag hem nooit meer zien, nooit meer spreken, nooit meer zijn armen om me heen?
Lees dit nu pas. En heel herkenbaarquote:Op woensdag 19 mei 2010 07:20 schreef Natalie78 het volgende:
Oh maar ook goed nieuws! Gisteren was het precies een maand geleden dat ik mijn laatste sigaret rookte!Wordt op alle fronten sterker merk ik, ook op discipline gebied kennelijk.
Vertel mij wat. Bij mij is het ook getriggerd door een vent, dus woohoo.quote:Op woensdag 19 mei 2010 07:34 schreef Natalie78 het volgende:
Thanks friekin_ alleen komt die ex doos er niet. Alle spullen die ook maar in de verste verte met hem of met ons te maken hadden, zijn al op de bestemming van waar het ook mag zijn, waar hij verblijft. En of hij al een ander heeft of niet, daar kom ik toch niet achter denk ik. Ik weet niet eens waar hij is nu...Kan alleen maar gissen.
Wat grappig allebei een maand gestopt met roken! Tenminste, nog een dag jij dus, alvast gefeliciteerd ook! Wat voelt het fijn he! En letterlijk schoon inderdaad.En het scheelt zoveel geld.
Nou dat is helemaal toeval dan zeg! All the single (smokefree) ladies...quote:Op woensdag 19 mei 2010 07:41 schreef friekin_ het volgende:
[..]
Vertel mij wat. Bij mij is het ook getriggerd door een vent, dus woohoo.
Nou, dan wens ik je evengoed veul succes en plezier. Het leven alleen kan ook ontzettend leuk zijn! |Heb je al een bestemming voor je rookgeld gevonden?
Ik ookquote:Op woensdag 19 mei 2010 07:45 schreef Natalie78 het volgende:
[..]
Nou dat is helemaal toeval dan zeg! All the single (smokefree) ladies...Ik heb geen bestemming voor m'n rookgeld, ik heb het eigenlijk steeds al uitgeven.
En jij?
Haha! Ik niet aan nagellak maar aan manicures, want ben niet zo'n held met nagellak. Grappig zeg. Ik heb namelijk ook ineens lange nagels nu ik single ben. Lange nagels en no more smoking!quote:Op woensdag 19 mei 2010 07:47 schreef friekin_ het volgende:
[..]
Ik ook.. aan nagellak. Want ik ben ook al gestopt met nagelbijten
En ik spaar voor een vakantie volgend jaar, 2 maanden naar Engeland.
Wow, wij worden gewoon versie 2.0 van gedumpt wordenquote:Op woensdag 19 mei 2010 07:59 schreef Natalie78 het volgende:
[..]
Haha! Ik niet aan nagellak maar aan manicures, want ben niet zo'n held met nagellak. Grappig zeg. Ik heb namelijk ook ineens lange nagels nu ik single ben. Lange nagels en no more smoking!En die vakantie haal je wel bij elkaar, met wat je bespaart!
Heb je even gepb't, mede 2.0!quote:Op woensdag 19 mei 2010 08:05 schreef friekin_ het volgende:
[..]
Wow, wij worden gewoon versie 2.0 van gedumpt worden
True, stil zitten heeft ook geen zin. Succes in ieder geval, het is je gegund.quote:Op woensdag 19 mei 2010 19:19 schreef Natalie78 het volgende:
Ja, ik denk dat Untouchables...gekke fase waar in het in ieder geval beter voelt om te gaan daten dan weg te kwijnen op de bank over iets wat geweest is en nooit meer terugkomt.
Ik vind het helemaal niet schandalig. zo'n man is niets verplicht in deze situatie. Het is cru, maar je mag die man geen verplichtingen opleggen die je zelf hebt bedacht. Dat zijn manier van handelen niet jouw keuze zou zijn maakt zijn gedrag nog niets schandalig dunkt me.quote:Op woensdag 19 mei 2010 20:04 schreef kwiwi het volgende:
Na 10 jaar zomaar ineens weggaan en het contact ook nog eens (vrijwel) verbreken?Niet dat je er veel aan hebt maar ik vind het eigenlijk wel schandalig
Mwoa.. Je kunt wel bedenken dat als jij daar al langer mee bezig bent, en je vriendin niet, dat zij nog graag een keer fatsoenlijk wil praten erover omdat het redelijk uit het niks kwam allemaal. En dan zomaar het contact verbreken vind ik wat schandlig/cru/onfatsoenlijk of hoe je het ook wil noemen. Maar goed, dat is inderdaad mijn mening, hij is niks verplicht verder.quote:Op woensdag 19 mei 2010 20:10 schreef tarantism het volgende:
[..]
Ik vind het helemaal niet schandalig. zo'n man is niets verplicht in deze situatie. Het is cru, maar je mag die man geen verplichtingen opleggen die je zelf hebt bedacht. Dat zijn manier van handelen niet jouw keuze zou zijn maakt zijn gedrag nog niets schandalig dunkt me.
quote:Op woensdag 19 mei 2010 20:13 schreef kwiwi het volgende:
[..]
Mwoa.. Je kunt wel bedenken dat als jij daar al langer mee bezig bent, en je vriendin niet, dat zij nog graag een keer fatsoenlijk wil praten erover omdat het redelijk uit het niks kwam allemaal. En dan zomaar het contact verbreken vind ik wat schandlig/cru/onfatsoenlijk of hoe je het ook wil noemen. Maar goed, dat is inderdaad mijn mening, hij is niks verplicht verder.
Heeft iedereen somsquote:Op vrijdag 21 mei 2010 00:21 schreef Natalie78 het volgende:
En waarom ik mezelf ook niet meer snap, hoort dat er ook bij trouwens?
Zo snel na een relatie van 10 jaar al weer daten? Dat wordt een rebound. Zonde. Verwerk je pijn eerst anders zal een volgende relatie er onder lijden.quote:Op woensdag 19 mei 2010 07:17 schreef Natalie78 het volgende:
Inmiddels ben ik alweer een hele tijd verder, het is waar, de scherpe kantjes gaan er vanaf. Ik heb nog steeds geen contact met mijn ex, hij wil me niet spreken of zien. De cold turkey manier werkt in ieder geval erg ontnuchterend, dat is zeker.
Ik ben de draad van mijn eigen Nieuwe Leven al een poosje aan het oppakken en ben me sinds enkele weken aan het begeven in de dating wereld. Vreselijk. Spannend, gek. Definitief ook. Het gaat in ieder geval duizend keer beter met me dan tijdens het schrijven van de OP, die ik na het schrijven overigens nooit meer heb gelezen.
Thanks voor jullie reacties.
Schat, het wordt beter. Geef het wat tijd.. Je kan niet verwachten dat alles binnen een bepaalde tijd weer oké voelt.quote:Op zondag 23 mei 2010 01:17 schreef Natalie78 het volgende:
Nog even...Kan toch niet slapen nu dus even blaaaa...Het is allemaal gewoon zo leeg momenteel, mijn gevoel. Zo alien.![]()
Drie maanden geleden zat ik nu hier nu nog, naast mijn nerd, zijn nerdin te zijn. Allebei achter onze pc's naast elkaar. Allebei koptelefoon op, maar wel samen. Een stel. Kop in 't zand voor dingen, issues, het ging niet geweldig besef ik me nu later. Alles behalve zelfs. Dagelijks was hier "Mijn man heeft een hobby material" en ik rende voor dingen weg, letterlijk. Maar het was wel ons leven, met de bijbehorende sleur, met de routine die er was zoals zaterdag boodschappendag. Dat soort dingen. Boodschappen doen is nu zo anders. Natuurlijk, qua hoeveelhoud en samenstelling, maar, ja...het is gewoon anders. Loop ik daar door de AH met mijn mandje, met halfje brood en pakje melk. Zo wennen. Nog steeds, al voelt het soms van niet. Of doe ik soms van niet.
En nu ineens is dit huis niet meer mijn thuis, maar een leeg, chaotisch pand, en begeef ik me op dating websites, zit ik met vreemde mannen in bioscopen en bars en dergelijke. Boeien de dingen die me drie maanden geleden nog bezig hielden me nu totaal niet meer en ben ik nu juist bezig met dingen die totaal nieuw lijken te zijn. Alles voelt nieuw.
Niks is vertrouwd.It's an emotional rollercoaster and I wanna get out now!
quote:Op zondag 23 mei 2010 01:23 schreef friekin_ het volgende:
[..]
Schat, het wordt beter. Geef het wat tijd.. Je kan niet verwachten dat alles binnen een bepaalde tijd weer oké voelt.
Tip: Pak nu een kop warme melk, of een glas rode wijn. Knal een cd/plaat aan waar je goede herinneringen aan hebt zonder dat hij erin voor komt, en richt jezelf op hoe je je toen voelde.
Sterkte..
Je bent een nerdvrouwtje!quote:Op zondag 23 mei 2010 01:17 schreef Natalie78 het volgende:
Nog even...Kan toch niet slapen nu dus even blaaaa...Het is allemaal gewoon zo leeg momenteel, mijn gevoel. Zo alien.![]()
Drie maanden geleden zat ik nu hier nu nog, naast mijn nerd, zijn nerdin te zijn.
Jong?quote:
quote:
Ben je van 78? Da's nog piepjong. Ik ben van 77quote:Op zondag 23 mei 2010 15:35 schreef Natalie78 het volgende:
Ja, zo jong ben ik niet meerMaar goed, eerste later bedacht, tweede door slaapdronken foutje.
Als je nou nog 3 maanden te leven had.quote:Op zondag 23 mei 2010 19:44 schreef Lolaatje het volgende:
is dat ik me ongeveer een maand écht diep gebroken heb gevoeld. Dat ik de straat overstak en nadacht over hoe het zou zijn als dan geschept zou worden door een auto. Ik hoefde niet dood, maar wel graag een poosje in coma, niets voelen.
Dat weet ik núquote:Op zondag 23 mei 2010 19:52 schreef Monco10 het volgende:
Het is maar een relatie hoor, die zijn toch niet meer voor eeuwig.
Het kan ook echt zo zijn natuurlijk, dat het gevoel gewoon weg is. Ik herken het van mezelf, ik kan heel ver gaan in een relatie, maar als de knop eenmaal om is, dan is ie om. Tegen beter weten in probeer je het dan nog, omdat je zoveel (tijd, energie, emotie) hebt geinvesteerd, maar je hart is er gewoon niet meer bij. Ik denk dat dat in dit geval aan de hand is en dat ie er echt klaar mee is, hoe pijnlijk dat ook is hoor, dat begrijp ik heus wel. Maar jezelf voor de gek houden helpt ook niet.quote:Op zondag 7 maart 2010 14:12 schreef VonHinten het volgende:
Dat 'gemak' van afstand nemen van hem zal wel meevallen. Die hardheid of kilheid waar je het over hebt kan ook een rol zijn die hij zichzelf laat spelen om het makkelijk voor jullie allebei te maken. Nu nog twee maanden saampjes gaan zitten huilen, afspraakjes maken, hopen en twijfelen... daar heeft ook niemand wat aan.
Je vriend doet wat iedereen hier in R&P hem zou aanraden: uitmaken en contact tot een minimum beperken.
Thanks!quote:Op zondag 23 mei 2010 19:44 schreef Lolaatje het volgende:
Wat een rotsituatie. Dat hij de relatie beëindigt, is inderdaad zijn keuze. Maar dat hij zo abrupt is vertrokken en niet eens meer heeft willen praten om enigszins nog wat dingen helder te krijgen, dat vind ik kwalijk. Ik zou ook niet meer verwachten dat je nog contact met hem krijgt, of zelf contact proberen te krijgen. Denk niet dat je daar nog iets uit zou halen. Maar goed, dat weet je zelf het beste (als je dat al hoopt/doet).
Ik begrijp hem wel steeds meer, niet altijd, maar soms zie ik ook echt wel in wat jij hier beschrijft. Als het op is, en dat was het, is het op. Maar ja...de manier waarop, in nog geen uur weg en vervolgens nooit meer zien. De dag erna hem zo hard nodig hebben en gewoon weggedrukt worden aan de telefoon, ja dat hakt er wel in. En hij weet verder niet hoe ik er bij zit of hoe ik me verder voel, hij zit heel veel kilometers hier vandaan en ik kan me dus nog zo sterk houden, hij ziet het niet. Dus voor hem hoef ik het niet te doen. Ik doe het voor mezelf. Maar begrijp je punt.quote:Op maandag 24 mei 2010 10:32 schreef Vivi het volgende:
[..]
Het kan ook echt zo zijn natuurlijk, dat het gevoel gewoon weg is. Ik herken het van mezelf, ik kan heel ver gaan in een relatie, maar als de knop eenmaal om is, dan is ie om. Tegen beter weten in probeer je het dan nog, omdat je zoveel (tijd, energie, emotie) hebt geinvesteerd, maar je hart is er gewoon niet meer bij. Ik denk dat dat in dit geval aan de hand is en dat ie er echt klaar mee is, hoe pijnlijk dat ook is hoor, dat begrijp ik heus wel. Maar jezelf voor de gek houden helpt ook niet.
TS, het beste wat je kan doen, voor jezelf en voor hem, is laten zien dat je sterk bent, zonder hem kan. Dat is niet alleen voor jezelf goed maar zal ook zijn respect/interesse opwekken. Het klinkt lullig maar door jezelf als een afhandelijk wrakje op te stellen wek je alleen maar meer afkeer op, gezien de state of mind waar hij nu inzit.
quote:Op zondag 7 maart 2010 23:56 schreef Vandaag... het volgende:
[..]
Sommige mensen houden van kabbelende beekjes, anderen hebben stroomversnellingen en watervallen nodig. Als die behoeften in een relatie niet overeenkomen.. tja, dan pas je misschien ook niet bij elkaar.
Toch een beetje jammer dat je zelf nog hebt teruggemaild, al had ik dat zelf ws ook gedaanquote:Op dinsdag 25 mei 2010 16:30 schreef Natalie78 het volgende:
Er stond inhoudelijk niet veel in. Tenminste, ik ben er niets wijzer van geworden en het heeft niets verduidelijkt voor me. Alleen dat het hem spijt allemaal, de manier waarop hij het heeft aangepakt. En dat hij binnenkort een eigen plek/huis/flat/wat/waar precies stond er niet, zal hebben. En dank voor het doorsturen van de post. En dat ik voor altijd een plekje in zijn hart zal hebben. Tsja, hmkay. Maar dat beantwoord niet mijn vragen en meer dan dat, ik kan mijn gevoelens en frustratie niet uiten naar hem.
Ik heb hem heel kort terug gemaild en zoals verwacht, daar weer niets op teruggehoord. Ik ga er van uit dat dit het allerlaatste contact is geweest. Hoewel er nog één financieel afhandel dingetje wacht...en als een soort donderwolkje ronddrijft boven mijn hoofd tot daar duidelijkheid over is. Het gaat allemaal niet vlot omdat meneer geen contact wenst en dus alles via via moet.
Oh, deze post getuigt van enorm veel inzicht!quote:Op maandag 24 mei 2010 10:32 schreef Vivi het volgende:
[..]
Het kan ook echt zo zijn natuurlijk, dat het gevoel gewoon weg is. Ik herken het van mezelf, ik kan heel ver gaan in een relatie, maar als de knop eenmaal om is, dan is ie om. Tegen beter weten in probeer je het dan nog, omdat je zoveel (tijd, energie, emotie) hebt geinvesteerd, maar je hart is er gewoon niet meer bij. Ik denk dat dat in dit geval aan de hand is en dat ie er echt klaar mee is, hoe pijnlijk dat ook is hoor, dat begrijp ik heus wel. Maar jezelf voor de gek houden helpt ook niet.
TS, het beste wat je kan doen, voor jezelf en voor hem, is laten zien dat je sterk bent, zonder hem kan. Dat is niet alleen voor jezelf goed maar zal ook zijn respect/interesse opwekken. Het klinkt lullig maar door jezelf als een afhandelijk wrakje op te stellen wek je alleen maar meer afkeer op, gezien de state of mind waar hij nu inzit.
Als er imho in dit soort situaties iets is wat je niet moet doen is het wel of niet of op een bepaalde manier terugmailen in de hoop een bepaalde indruk bij meneer achter te laten. Dan ben je nog steeds met een allang verloren achterhoedegevecht bezig, de indruk die meneer al dan niet van je heeft moet je zoveel mogelijk laten voor wat het is en fijn met je eigen dingen bezig gaan.quote:Op dinsdag 25 mei 2010 17:20 schreef Viking84 het volgende:
[..]
Toch een beetje jammer dat je zelf nog hebt teruggemaild, al had ik dat zelf ws ook gedaan. Waarom zou je nog terugmailen als hij weinig heeft gemaild waar je wat aan hebt? Laat hem maar lekker denken dat je al doorgegaan bent met je leven. En dat ben je natuurlijk ook
. En ik ben op mijn beurt wel weer benieuwd wat je hem dan gemaild hebt
. Maar dat hoef je niet te zeggen hoor
.
JUUSTEM.quote:Op dinsdag 25 mei 2010 19:33 schreef keesjeislief het volgende:
[..]
Als er imho in dit soort situaties iets is wat je niet moet doen is het wel of niet of op een bepaalde manier terugmailen in de hoop een bepaalde indruk bij meneer achter te laten. Dan ben je nog steeds met een allang verloren achterhoedegevecht bezig, de indruk die meneer al dan niet van je heeft moet je zoveel mogelijk laten voor wat het is en fijn met je eigen dingen bezig gaan.
Dat is verrotquote:Op zondag 4 juli 2010 18:27 schreef Natalie78 het volgende:
Ik was echt zo lekker op weg! Back at square one.
Ik kan je geen wijze raad geven, maar je wel een welgemeende sterkte wensen.quote:Op zondag 4 juli 2010 20:33 schreef Lips het volgende:
Als ik jou verhaal zo lees zie ik zo op tegen de komende tijd. Mijn vriend heeft afgelopen vrijdag na 2 jaar de relatie verbroken, kwam voor mij als donderslag bij heldere hemel...
Klote. Alleen, hou niet te lang hoop... Hij maakt er niet voor niets een eind aan (ik heb zelf dik een jaar gehangen nog aan mijn ex met hoop, na een relatie van 4 jaar. Het eindigde hier ook 'vriendschappelijk' veel praten, huilen, wilde alles goed regelen, het ligt niet aan jou blablabla'quote:Op zondag 4 juli 2010 20:43 schreef Lips het volgende:
lol @ lamlul.txt
Het moeilijke is dat het hier niet met de botte bijl is gegaan. Hij is hier gebleven om te praten, wil alles netjes regelen mbt spullen en financiën, heeft ook de helft van de tijd zitten huilen... Ik weet gewoon dat ie nog enorm veel van me houdt. Hij heeft niet tegen mij maar voor zichzelf gekozen.
Maar het resultaat is wel hetzelfde.quote:Op zondag 4 juli 2010 20:43 schreef Lips het volgende:
lol @ lamlul.txt
Het moeilijke is dat het hier niet met de botte bijl is gegaan. Hij is hier gebleven om te praten, wil alles netjes regelen mbt spullen en financiën, heeft ook de helft van de tijd zitten huilen... Ik weet gewoon dat ie nog enorm veel van me houdt. Hij heeft niet tegen mij maar voor zichzelf gekozen.
Ja snap ik. Maar wanneer is dit bijvoorbeeld voor jou dan? Wanneer zijn laatste kledingstuk weg is? of?quote:Op zondag 4 juli 2010 21:35 schreef Lips het volgende:
Ik weet ook dat ik geen hoop moet / mag houden maarja, je bent ook maar mensJe doet het toch totdat de deur definitief dichtgesmeten wordt...
Hoe fout ook, dat is pas op het moment dat hij me echt laat weten dat het niet meer goed komt. Dat hij aan zijn problemen heeft gewerkt en aangeeft dat hij alleen verder gaat.quote:Op zondag 4 juli 2010 21:39 schreef Heidi- het volgende:
[..]
Ja snap ik. Maar wanneer is dit bijvoorbeeld voor jou dan? Wanneer zijn laatste kledingstuk weg is? of?
Je laat met deze E-mail nu juist zien dat je er nog mee zit.. en spijkers op laagwater zoeken is een normale reactie, maar toont eigenlijk meer aan hoe kut jij je voelt.quote:Op maandag 5 juli 2010 01:05 schreef Natalie78 het volgende:
Verstuurd. Hij kwam uit mijn tenen. Lucht op. Zal wel niks meer horen. En misschien word ik morgen wakker en denk ik oh nee wat heb ik gedaan.Maar hij zal mij nu in ieder geval (als hij het al leest) niet herinneren als een smekende-blijf-bij-me-vriendin.
Thanks. Ik ga uit en date en flirt doe precies dat dus allemaal, het helpt, maar deed het een beetje teveel zelfs en heb een stapje terug gedaan. Past ook helemaal niet bij mij, zo'n hoog tempo en het begon een beetje kunstmatig te voelen, ontsnappen. Maar goed, het geeft wel afleiding al maakt dat de ontdekking van vanmiddag niet minder rauw. Al zou ik op dit moment de man van mijn dromen naast me hebben, dan zou dit nog zeer doen.quote:Op maandag 5 juli 2010 01:34 schreef dudewhereismycar het volgende:
[..]Probeer hem te vergeten, kijk niet meer op zijn Hyves of Facebook, want daar los je echt niets mee op en ga al helemaal geen contact met hem proberen te zoeken; daar maak je je zelf alleen maar belachelijk mee. Dus ga weer lekker daten, flirten, ga uit met vrienden!
"life is too short to wake up with regrets"
Succes/Sterkte!
Dank je welquote:Op maandag 5 juli 2010 06:07 schreef Isabeau het volgende:
Hey, heel veel sterkte gewenst. Ik heb niet alles gelezen, alleen je openingspost en dat hij toch een ander bleek te hebben. Heel, heel veel sterkte hoor. Precies hetzelfde meegemaakt tot heftige ontkenningen aan toe. Hij is 'betrapt' door een vriendin van mij, anders was hij waarschijnlijk nog lang doorgegaan met ontkennen dat er een ander was.
Er is meestal een ander als het zo abrupt gaat zoals bij jou.
Je moet er doorheen, maar dat gaat heus lukken. Over een (hele) tijd doet het geen pijn meer
En pas een beetje op met het vluchtgedrag, blijf bij wie je bent.
quote:Op maandag 5 juli 2010 06:16 schreef Natalie78 het volgende:
Ik moet er inderdaad doorheen, alleen hoe is even de vraag. Blijven bij wie ik ben, exact, dat is nog wel het moeilijkste. Afgelopen vrijdagnacht mezelf heel erg tegengekomen in dat opzicht.![]()
mens... er is een heel universum buiten je liefdesnestje... Kom op zeg.quote:Op zondag 4 juli 2010 21:55 schreef Natalie78 het volgende:
Oooooh het is als jeuk momenteel. Wil hem zo graag even goed de waarheid vertellen nu.Hem die email sturen of hem bellen. Ik wil niet dat het laatste beeld dat hij van me heeft, een in elkaar stortende vrouw is die hij verzocht niet mee te lopen naar de voordeur "want ik vind het zo moeilijk".
![]()
You seem very well, things look peaceful
I'm not quite as well, I thought you should know
Did you forget about me Mr. Duplicity
I hate to bug you in the middle of dinner
It was a slap in the face how quickly I was replaced
Are you thinking of me when you fuck her?
voel je je nu beter dan? nee he?quote:Op maandag 5 juli 2010 10:17 schreef Natalie78 het volgende:
Email terug gehad, hij beweert dat hij niet tijdens ons met haar ging, maar erna. Wel heel kort erna.
Wat denk je toch te bereiken met een face-to-face-gesprek? Dat roept alleen maar meer emotie en irritatie op, laat het toch achter je. Hij kan je niet helpen je gebroken hart te lijmen, dat kan alleen de tijd en jij kunt het wat bespoedigen door verstandige beslissingen te nemen. Kom op, het is over en uit, iets uit het verleden, op naar nieuwe dingen!quote:Op maandag 5 juli 2010 17:20 schreef Natalie78 het volgende:
Het gaat wel weer inmiddels, het gaat echt up and down. Zijn tweede en laatste emailreactie, ook met een paar uithalen naar mij terug, lijkt van een vreemde te komen. Slaat ook bepaalde vragen/conclusies van mij over en dat zegt wel genoeg. Dat maakt het wel makkelijker. Hij stelde zelf voor op te houden met het heen en weer sturen van onuitgesproken dingen en verwijten. Heb laten weten dat dat een goed plan is.
Ja, zou ze alsnog graag kwijt willen en er normaal face to face over praten. Maar per email na tien jaar, laat dan maar zitten.
Dit.quote:Op maandag 5 juli 2010 19:26 schreef keesjeislief het volgende:
[..]
Wat denk je toch te bereiken met een face-to-face-gesprek? Dat roept alleen maar meer emotie en irritatie op, laat het toch achter je. Hij kan je niet helpen je gebroken hart te lijmen, dat kan alleen de tijd en jij kunt het wat bespoedigen door verstandige beslissingen te nemen. Kom op, het is over en uit, iets uit het verleden, op naar nieuwe dingen!.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |