De kunst van het loslaten van je ex. - deel 107
Laatste post was van mij naar GotenSSJ:
quote:Tsja.. Sommige mensen zijn volgens mij gewoon bang om alleen te zijn. Mijn ex is er zo een.
Ergens is het kut dat ze zo snel een nieuwe relatie heeft, maar het helpt wel om eroverheen te komen. Zo iemand hoef ik namelijk ook niet terug. Zelfstandige dames zijn veel sexier
Sterkte ermee in ieder geval! Het zal af en toe vast nog wel even klote zijn.
quote:Dat voelt idd erg kut zeker als het zo snel is.Op zaterdag 20 februari 2010 17:44 schreef GotenSSJ het volgende:
Ook even een berichtje van mij hier, ook al leest zij waarschijnlijk mee (Ook op fok), maar dat interesseert me niet zoveel.
Na 1,5 jaar relatie heeft zij het 12 dagen geleden uitgemaakt, ik had het er zeer lastig mee omdat ik nog steeds van haar hield en haar ontiegelijk miste. Vanaf dag 1 al.
Nu moet ik er via Hyves (Hyves Buzzniet profiel
Dus eigenlijk ben ik na 12 dagen onwijs klote voelen, nu ineens weer blijIk had haar net aan de telefoon, waarin zij aangaf dat ze niet met mijn gevoelens rekening wilde houden en nog meer van dat soort crap.
Oftewel een egoïstische bitch, plat gezegd.
Misschien dus maar beter dat ik van der af ben, als ze na 11 dagen al een ander heeft, zal het allemaal wel niet zo goed geweest zijn
Zo, dat is er uit.
Mijn ex had binnen 1 maand contact met iemand anders, en binnen 2 maand na de break up heeft ze dus nu een relatie met hem. Ook ik heb dan daardoor zoiets van als het zo moet zout dan maar een end op.
Het kan idd wel helpen om zelf er snel van af te zijn.
Maar je kunt je inderdaad afvragen van waarom zo snel, is het dan omdat ze niet alleen kan zijn, of is het echt iets.
Maar daar moet je je eigenlijk niet meer druk om gaan maken, maar je eigen leven gaan invullen.
Veel sterkte daarmee.
quote:Knuffffff
quote:Oh.. ja ik bedoelde het meer als een tvp.
Maar voel me ergens ook wel leeg nu. M'n ex smstte me een paar uur geleden. In een opwelling heb ik gevraagd of hij vanavond iets te doen had, maar kreeg terug dat hij naar z'n Oom ging omdat die net uit het ziekenhuis is. (Lang verhaal, maar die was al ziek toen wij nog samen waren.).
Toen vroeg hij 'waarom dan?'. Heb gewoon gestuurd 'okay dan houdt het op.'. Weer een 'Maar hoezo dan?' van zijn kant, maar daar heb ik niet meer op gereageerd.
Ik zou gewoon zó graag eens met hem praten op een normale manier. Niet over ons verleden, maar gewoon over hoe het met hem gaat etc. (helemaal nu blijkt dat zijn oom uit het ziekenhuis is enzo).
Mijn leven invullen gaat wel lukken ja, gelukkig heb ik goede vrienden die op elk moment voor me klaar staan.
Het zal ongetwijfeld nog wel eens klote gaan worden, aangezien zij en nieuwe vlam ook bij hetzelfde bedrijf werken.
Maar goed, gelukkig ben ik mentaal behoorlijk sterk
Maar het leven gaat door, Ik kan mezelf niets verwijten naar mijn mening.Het enige punt naar mijn mening is, het is nooit goed uitgepraat voor mijn gevoel. Maar ach, het veranderd nu toch niets meer
voel me nog steeds ZO vreselijk klote
heb een normaal gesproken een keihard karakter, maar nu heb ik het idee alsof ik er nooit overheenkom
quote:Ik heb ook een keihard karakter, en ik ken je gevoelOp zaterdag 20 februari 2010 19:32 schreef Explod het volgende:
bij mij is het sinds begin van dit jaar uit..
voel me nog steeds ZO vreselijk klote
heb een normaal gesproken een keihard karakter, maar nu heb ik het idee alsof ik er nooit overheenkom
Heb het nu 2 maal meegemaakt. Maar je komt er echt overheen. Er zijn zoveel mooiere dingen in het leven dan terug kijken hoe jij of de partner het verknalt heeft quote:Ik weet wel hoe je het bedoeldeOp zaterdag 20 februari 2010 19:26 schreef maartjeh het volgende:
[..]
Oh.. ja ik bedoelde het meer als een tvp.
Maar voel me ergens ook wel leeg nu. M'n ex smstte me een paar uur geleden. In een opwelling heb ik gevraagd of hij vanavond iets te doen had, maar kreeg terug dat hij naar z'n Oom ging omdat die net uit het ziekenhuis is. (Lang verhaal, maar die was al ziek toen wij nog samen waren.).
Toen vroeg hij 'waarom dan?'. Heb gewoon gestuurd 'okay dan houdt het op.'. Weer een 'Maar hoezo dan?' van zijn kant, maar daar heb ik niet meer op gereageerd.
Ik zou gewoon zó graag eens met hem praten op een normale manier. Niet over ons verleden, maar gewoon over hoe het met hem gaat etc. (helemaal nu blijkt dat zijn oom uit het ziekenhuis is enzo).
Die van mij sloeg gewoon 2 vliegen in 1 klap.
Zelf ben ik nu in voorbereiding op mijn vlucht van Schiphol naar Alicante.
Toch is het allemaal heel dubbel.
Dit wordt ook de eerste echte vakantie zonder mijn ex.
Pfffffffffffffffff
quote:Haha dat is helemaal waar!Op zaterdag 20 februari 2010 19:37 schreef Sjechov het volgende:
[..]
Ik weet wel hoe je het bedoelde
Die van mij sloeg gewoon 2 vliegen in 1 klap.
Zelf ben ik nu in voorbereiding op mijn vlucht van Schiphol naar Alicante.
Toch is het allemaal heel dubbel.
Dit wordt ook de eerste echte vakantie zonder mijn ex.
Pfffffffffffffffff
Voor jou ook een knuff terug. Ik vind 't goed van je dat je morgen gaat!
quote:ja dat is waar, het alleen zijn is nog het ergsteOp zaterdag 20 februari 2010 19:37 schreef GotenSSJ het volgende:
[..]
Ik heb ook een keihard karakter, en ik ken je gevoel
was vrijwel altijd daarquote:Ik snap wat je bedoeld, echter heb ik het niet met alleen zijn.Op zaterdag 20 februari 2010 20:34 schreef Explod het volgende:
[..]
ja dat is waar, het alleen zijn is nog het ergste
Ik miste haar, niet het samen zijn met iemand, maar echt het samen zijn met haar.
Nu kan ik mezelf wel voor mijn kop slaan, als ik zie wat ze me nu geflikt heeft.
Zo'n moment gaat bij jou ook ongetwijfeld komen, dat je ziet wat zij jou aan doet, en dan wil je niet meer zo verder gaan. Blijkbaar kan er dan toch ineens een knop omgezet worden. Zo ervaar ik het tenminste.
het heeft iig 1 voordeel gehad, ben 8 kilo afgevallen van de ellende haha
quote:Daar heb je zeker gelijk in.Op zaterdag 20 februari 2010 19:37 schreef GotenSSJ het volgende:
[..]
Ik heb ook een keihard karakter, en ik ken je gevoel
Ben er nu achter dat spijt een erg sterke drijfveer is om dingen niet te doen, en om te blijven malen.
Wat eigenlijk niet nodig is. Goed het op zijn tijd niet verkeerd om terug te denken aan wat fout ging, wat je anders had kunnen doen, maar door spijt kan je je er nog wel een s in blijven hangen, wat erg zonde is.
quote:hehe thats the spirit, het positieve er van inzien ( doe ik dan maar ook ben zelf 10kg afgevallen)Op zaterdag 20 februari 2010 21:21 schreef Explod het volgende:
ja zelfde heb ik ook wel, het is ook wel beter zo voor ons beide.
het heeft iig 1 voordeel gehad, ben 8 kilo afgevallen van de ellende haha
Echt balen, denk ik da tik wel klaar met d'r ben en over haar heen ben nu ze een nieuwe vriend heeft, en mij eigenlijk negeert. kijk ik ene dvd, is de eind tune van coldplay clocks, en dat is nou net een van onze nummers.
Dus moest ik weer aan haar denken
dus er nog niet zover overheen als ik dacht. [ Bericht 32% gewijzigd door achi op 20-02-2010 22:17:48 ]
quote:tja dat zal idd wel zo zijn, maar op dat moment voelt et ff wat minder.Op zaterdag 20 februari 2010 22:29 schreef Explod het volgende:
ah dat is dan wel fucked up. denk dat je altijd wel iets met dat nummer zal blijven houden als je hem hoort
ben dus nu maar ff wat fout nr uit de jaren 90 aan het luisteren oa u96 om even het uit mijn kop te krijgen.
Gister was ik in een wijk hier in Berlijn, Prenzlauer Berg, zijn we naar een barretje gegaan. En raad eens met wie ik precies in datzelfde straatje heb rondgelopen, met wie ik ook bij die bar ben geweest. Ik word zelfs hier aan mijn ex herinnert. De Tv-tower waar we in zijn geweest, zie je dus echt overal hier, ook al is het in de verte. De winkeltjes waar we zo lang en leuk hebben gewinkeld. Nouja, het is natuurlijk niet zo erg als de herinneringen thuis, maar ik vind het nu nog ronduit klote om ze te hebben.
Het gaat wel goed met mij. Het is eigenlijk heel vreemd hoe snel je je weer aan een nieuw leven went. Ik heb al een aantal mannen leren kennen hier, maar daar voel ik me niet zo prettig bij. Ik wil gewoon gezellig contact hebben, verder helemaal niks. Het is allemaal niet zo veilig meer, en dat vind ik eng. Bij mijn ex voelde ik me altijd zo veilig, we kenden elkaar precies en hadden al heel wat opgebouwd. Het is best eng om iemand anders weer zo te vertrouwen. Ik vond dat in het begin bij mijn ex ook heel moeilijk, ik stel me niet zo makkelijk open voor iemand. Ik denk dat ik daarom een hele tijd geen relatie wil. Ik heb ook zo mijn behoeftes, maar die echte leuke vent zal dan wel aan komen waaien he? Heb iig geen zin in van die half/half relaties die het toch niet helemaal zijn.
En ik lig thuis in bed. Vind dit lastig..ondanks dat we weer goed contact hebben, ik de afgelopen 2 nachten bij hem heb geslapen, we weer gewoon een 'stel' zijn ook al is het nog niet officieel (omdat er voor hem bepaalde dingen moeten veranderen..) blijf ik het zoo eng vinden.
Ik ben gewoon zo bang dat hij daar gaat lopen flirten en dansen en weet ik het wat.
Gewoon, omdat je de controle er niet over hebt. Je moet diegene nu blind vertrouwen, en daar heb ik nogal wat moeite mee helaas...
Dus ik zit me hier lekker op te vreten.
quote:Ik zit nu op schiphol te wachten tot ik ksn inchecken.Op zaterdag 20 februari 2010 20:14 schreef maartjeh het volgende:
[..]
Haha dat is helemaal waar!
Voor jou ook een knuff terug. Ik vind 't goed van je dat je morgen gaat!
Lang leve de kpn hotspot.
Kan ik terminste ook even schaatsen kijken.
Nergens wordt het hier vertoond.
Ook zo vreemd.
quote:Keertje koffie doen in Berlijn? Met een beetje mazzel zit ik er eind april/begin mei.Op zondag 21 februari 2010 00:41 schreef Faerie het volgende:
Zo, vannacht lekker thuis blijven. Ik lag vanmorgen pas om 7 uur in bed na te zijn uitgegaan in Berlijn dus wel fijn even rustig aan.
Gister was ik in een wijk hier in Berlijn, Prenzlauer Berg, zijn we naar een barretje gegaan. En raad eens met wie ik precies in datzelfde straatje heb rondgelopen, met wie ik ook bij die bar ben geweest. Ik word zelfs hier aan mijn ex herinnert. De Tv-tower waar we in zijn geweest, zie je dus echt overal hier, ook al is het in de verte. De winkeltjes waar we zo lang en leuk hebben gewinkeld. Nouja, het is natuurlijk niet zo erg als de herinneringen thuis, maar ik vind het nu nog ronduit klote om ze te hebben.
Het gaat wel goed met mij. Het is eigenlijk heel vreemd hoe snel je je weer aan een nieuw leven went. Ik heb al een aantal mannen leren kennen hier, maar daar voel ik me niet zo prettig bij. Ik wil gewoon gezellig contact hebben, verder helemaal niks. Het is allemaal niet zo veilig meer, en dat vind ik eng. Bij mijn ex voelde ik me altijd zo veilig, we kenden elkaar precies en hadden al heel wat opgebouwd. Het is best eng om iemand anders weer zo te vertrouwen. Ik vond dat in het begin bij mijn ex ook heel moeilijk, ik stel me niet zo makkelijk open voor iemand. Ik denk dat ik daarom een hele tijd geen relatie wil. Ik heb ook zo mijn behoeftes, maar die echte leuke vent zal dan wel aan komen waaien he? Heb iig geen zin in van die half/half relaties die het toch niet helemaal zijn.
Ik zit echt de hele tijd te overwegen of ik mijn ex een mailtje moet sturen.
Zij heeft de deur dicht geslagen en wilt geen contact meer.
Na een heel naar mailtje. Maar het voelt zo kut, ook omdat ik weet, dat hoe dan ook, zij zich zelf er ook kut onder voelt. Ze kan dan nog wel zo boos zijn, ze heeft verdriet.
En ondertussen heb ik wel het idee hoe ze nu denkt, en dat ze blij is met haar eigen leven zonder mij.. Maar ik wil gewoon zeggen wat ik wil zeggen. Het zijn geen smeekbedes of wanhopige gedachtes.. gewoon om te laten weten dat het goed met me gaat en dat ik graag zou willen dat we het op een goede manier afsluiten.. Ofzo.
Ik zit echt te dubben of ik het moet doen, maar jah.. Het kan nog meer kapot maken, als dat het al niet is. Anderzijds.. Wát kan ik verder nog kapot maken, en zou het wat uit maken om een lange mail te sturen ook al heeft zij er geen boodschap aan, terwijl ik me er wel beter door ga voelen?
Ik hoop niet op antwoord, ik wil het gewoon tegen haar zeggen. Van me af schrijven zo dat zij het leest, omdat het op zo een kut manier is afgesloten en alles...
Graag julder mening..... Zou ik het beter kunnen laten rusten en er niks meer aan doen, of haar het toch mailen en hopen dat "we" er beide beter van worden..?
tevens tvp
Feitelijk maakt het dan niet uit wat ze ermee doet.
Jij hebt het van je afgeschreven en aan haar gestuurd,
Als zij het wil negeren moet ze dan zelf weten.
Zelf heb ik mijn ex ook zaken verteld.
Nu zit zij anders in elkaar momenteel.
Zij kan er gewoon niets meer doen.
Dat neem ik haar ook niet kwalijk.
Succes!
quote:Als man heb ik inderdaad minder last van opdringerige vrouwen... Alhoewel een paar dagen eerder in een kroeg wel compleet instorte en een tijd heb zitten huilen aan de bar. Weer zo'n lekker onderdeel van het verwerkingsproces. Ik heb ook wel vrouwen gezien die compleet kapot waren op de manier zoals je beschrijft, maar ben altijd heel blij met mezelf geweest dat ik dan juist niets gedaan had behalve wat naar ze luisteren en afstand nemen op het moment dat ze duidelijk rebound aandacht zochten.Op zaterdag 20 februari 2010 16:48 schreef _Bella_ het volgende:
[..]
Ik zou niet naar een uitgaanskroeg gaan voor afleiding..De laatste keer dat ik dat deed stond ik huilend in een café omdat ik besefte hoe leeg ik me voelde, vooral toen ik aangestaard werd door een paar creeps die vervolgens nog een wanhopige versierpoging probeerde 1 voor 1 en ik daardoor nog erger moest janken omdat ik medelijden had met me zelf en de situatie waar ik in was beland
Niet dat jij daar last gaat krijgen als man zijnde...maar alvast een waarschuwing..ander soort afleiding lijkt me beter..alles behalve een café met vrolijke dronken vrijgezellen........
Uitgaan afgelopen nacht ging verbazingwekkend goed. Ik ben tijden niet meer op stap geweest en me goed vol laten lopen... en nog geen kater.... Die komt vast later
quote:Heel bekend, ik ben 10 kilo afgevallen. Alleen dat was voordat de ex het uitmaakte, toen we beide afzonderlijk op vakantie gingen en ze me drie weken doodzweeg... In combinatie met een burnout was het instorten vervolgens compleet en werd ik bezitterig, controlerend, obsessief, depressief en onzeker, alles zo ongeveer het tegenovergestelde van wat ik normaal ben en juist karaktertrekjes van mijn ex... heel grappig... Gelukkig heb ik (te laat?) hulp gekregen heb en ben het dal wel uit gekomen. Nou ja, zo goed als.Op zaterdag 20 februari 2010 21:21 schreef Explod het volgende:
ja zelfde heb ik ook wel, het is ook wel beter zo voor ons beide.
het heeft iig 1 voordeel gehad, ben 8 kilo afgevallen van de ellende haha
Mijn ex ondersteunde me nog wel terwijl ik kapot was, maar aan het einde bleek het voor haar ook gewoon te veel te zijn en toen ik eindelijk het idee had dat ik weer mijn eigen dingen kon doen en mezelf gelukkig kon maken (erg belangrijk en iets waar mijn ex notoir slecht in was) maakte ze het uit en duwde me dus weer terug.
Het is een interessante achtbaan geweest...
Ach ja.... mijn vrienden zeggen me steeds meer en meer dat het goed is dat ik niet meer bij haar ben, omdat ze gewoon niet geschikt voor me is. Ze heeft me al één keer helemaal psychisch gesloopt en ze willen dat niet een tweede keer zien gebeuren. Het is dus maar goed dat ze het uitgemaakt had, anders was het ongetwijfeld op een later moment nog veel erger afgelopen.
quote:Ik heb mezelf zelfs twee keer laten slopen door mijn ex. En nog steeds bleef ik erin geloven.... Zij moest de knoop doorhakken.... Ach, nu het over is ben ik er wel blij mee. Het is eenzaam, maar waarschijnlijk beter zo. Alleen jammer dat ik niet naar mijn vrienden had geluisterd, ik koos continu voor haar in plaats van eens goed te luisteren.Op zondag 21 februari 2010 09:06 schreef GoedeMan76 het volgende:
Ach ja.... mijn vrienden zeggen me steeds meer en meer dat het goed is dat ik niet meer bij haar ben, omdat ze gewoon niet geschikt voor me is. Ze heeft me al één keer helemaal psychisch gesloopt en ze willen dat niet een tweede keer zien gebeuren. Het is dus maar goed dat ze het uitgemaakt had, anders was het ongetwijfeld op een later moment nog veel erger afgelopen.
quote:Echt? Wat leuk! Ga je gewoon een weekendje? Laat maar weten of het allemaal doorgaat tegen die tijd!Op zondag 21 februari 2010 01:54 schreef Barbusse het volgende:
[..]
Keertje koffie doen in Berlijn? Met een beetje mazzel zit ik er eind april/begin mei.
quote:Nee, heb in Berlijn een sollicitatie lopen momenteel, waar ik een heel goed gevoel over heb.Op zondag 21 februari 2010 14:17 schreef Faerie het volgende:
[..]
Echt? Wat leuk! Ga je gewoon een weekendje? Laat maar weten of het allemaal doorgaat tegen die tijd!
Ik zal het je laten weten zodra het doorgaat. Moet daar dan ook woonruimte zoeken und so.
quote:Dit heb ik ook. Maar wat doe ik eraan? Voor mijn gevoel kom ik nooit over mijn ex zolang ik niet iemand anders heb om zo close mee te zijn, maar iedereen die ik ontmoet is niet 'goed' genoeg om iets mee te beginnen.Op zondag 21 februari 2010 00:41 schreef Faerie het volgende:
Zo, vannacht lekker thuis blijven. Ik lag vanmorgen pas om 7 uur in bed na te zijn uitgegaan in Berlijn dus wel fijn even rustig aan.
Gister was ik in een wijk hier in Berlijn, Prenzlauer Berg, zijn we naar een barretje gegaan. En raad eens met wie ik precies in datzelfde straatje heb rondgelopen, met wie ik ook bij die bar ben geweest. Ik word zelfs hier aan mijn ex herinnert. De Tv-tower waar we in zijn geweest, zie je dus echt overal hier, ook al is het in de verte. De winkeltjes waar we zo lang en leuk hebben gewinkeld. Nouja, het is natuurlijk niet zo erg als de herinneringen thuis, maar ik vind het nu nog ronduit klote om ze te hebben.
Het gaat wel goed met mij. Het is eigenlijk heel vreemd hoe snel je je weer aan een nieuw leven went. Ik heb al een aantal mannen leren kennen hier, maar daar voel ik me niet zo prettig bij. Ik wil gewoon gezellig contact hebben, verder helemaal niks. Het is allemaal niet zo veilig meer, en dat vind ik eng. Bij mijn ex voelde ik me altijd zo veilig, we kenden elkaar precies en hadden al heel wat opgebouwd. Het is best eng om iemand anders weer zo te vertrouwen. Ik vond dat in het begin bij mijn ex ook heel moeilijk, ik stel me niet zo makkelijk open voor iemand. Ik denk dat ik daarom een hele tijd geen relatie wil. Ik heb ook zo mijn behoeftes, maar die echte leuke vent zal dan wel aan komen waaien he? Heb iig geen zin in van die half/half relaties die het toch niet helemaal zijn.
quote:Het zal van zelf wel weer komen. Althans dat hou ik mezelf maar voor.Op zondag 21 februari 2010 18:05 schreef Tegan het volgende:
[..]
Dit heb ik ook. Maar wat doe ik eraan? Voor mijn gevoel kom ik nooit over mijn ex zolang ik niet iemand anders heb om zo close mee te zijn, maar iedereen die ik ontmoet is niet 'goed' genoeg om iets mee te beginnen.
Wie goed doet, wie goed ontmoet. Dat was het toch?
Een gedicht dat ik mezelf altijd heb voorgehouden:
Het toeval heeft besloten, een ontmoeting van twee mensen
Een blik van herkenning, door ogen uitgesproken
Natuurlijk vertrouwen, brengt stilte tot leven
Waar verbondenheid groeit, is alles mogelijk.
Er komt hopelijk vast wel weer iemand langs om mij gelukkig te maken. Om jou gelukkig te maken.
En op zich ben ik blij dat ons contact gewoon is , maar ik merk ook juist dat oude gevoelens wel weer terugkomen nu ik hem steeds zie.
Dit keer heb ik wel zoiets van ik zie wel hoe het gaat, maar er is ook zoiets van eerst zie ik je een half jaar niet en nu in ene best vaak en dat is even heel verwarrend.
Het roept bij mij wel zoiets op van wat wil je nu?
Het is ook omdat ik weet dat die zelfs al met vrienden moeilijk is om wat af te spreken, maar schijnbaar vind die het nodig om steeds in hetzelfde cafe als ik te zitten.
Gelukkig ontloopt die me niet, maar dit is ook zoiets echt van wat wil je nu , want ik snap er niets van.
Wel heb ik zoiets van ik wil het leuk houden zonder zware gesprekken en dat soort vraagstukken en het gewoon even af te wachten.
Zowieso ben ik een beetje dramamoe en juist als ik over dit soort dingen begin creeer ik gewoon drama waar ik zelf geen zin in heb.
quote:Kan ik me zoveel bij voorstellen.Op zondag 21 februari 2010 18:05 schreef Tegan het volgende:
[..]
Dit heb ik ook. Maar wat doe ik eraan? Voor mijn gevoel kom ik nooit over mijn ex zolang ik niet iemand anders heb om zo close mee te zijn, maar iedereen die ik ontmoet is niet 'goed' genoeg om iets mee te beginnen.
heb het ook wel een beetje.
Lyrics zijn ook helemaal toepasbaar
.Guess this means you're sorry
You're standing at my door
Guess this means you take back
All you said before
Like how much you wanted
Anyone but me
Said you'd never come back
But here you are again
'Cause we belong together now, yeah
Forever united here somehow, yeah
You got a piece of me
And honestly,
My life (my life) would suck (would suck) without you
Maybe I was stupid for telling you goodbye
Maybe I was wrong for tryin' to pick a fight
I know that I've got issues
But you're pretty messed up too
Either way, I found out I'm nothing without you
'Cause we belong together now, yeah
Forever united here somehow, yeah
You got a piece of me
And honestly,
My life (my life) would suck (would suck) without you
Being with you
Is so dysfunctional
I really shouldn't miss you
But I can’t let you go
Oh yeah
'Cause we belong together now, yeah
Forever united here somehow, yeah
You got a piece of me
And honestly,
My life (my life) would suck (would suck) without you
'Cause we belong together now, yeah
Forever united here somehow, yeah
You got a piece of me
And honestly,
My life (my life) would suck (would suck) without you
Ik loop nu rond met andere vrouwen aan mn hoofd, om het gat maar te vullen. Maar elke keer als ik een slechte bui heb, dan krijg ik zelf-destructieve neigingen en verneuk ik alle goede relaties. Om zo maar weer terug in dat gat te komen, waar ik alleen nog maar haar als uitweg zie.
Dit gevoel heb ik nu al bijna 6 jaar en ik zie geen hoop voor de toekomst. Gelukkig regelmatig ook nog goeie buien... Hoewel het nooit genoeg is, heb ik uiteindelijk ook geleerd veel meer van de kleine dingen in het leven te genieten. Maar vandaag is weer een van die slechte buien en volgens mij heb ik vandaag minimaal 3 vriend(inn)en een stukje van mij verwijderd door mijn koppige gedrag. En zeker een aantal andere mensen raar doen opkijken.
quote:Herkenbaar. Join the club
Er is maar één vrouw die ik wil ... ze is de liefde van mijn leven... de vrouw die mij heeft afgewezen. Alle andere vrouwen zijn daaraan ondergeschikt. Ze wees me eerst af omdat ze bang was dat ik haar in de steek zou laten, daarna werd ze langzaam minder verliefd omdat ik in een wrak veranderde en ze me geen sterke man meer vond.
Ik loop nu rond met andere vrouwen aan mn hoofd, om het gat maar te vullen. Maar elke keer als ik een slechte bui heb, dan krijg ik zelf-destructieve neigingen en verneuk ik alle goede relaties. Om zo maar weer terug in dat gat te komen, waar ik alleen nog maar haar als uitweg zie.
Dit gevoel heb ik nu al bijna 6 jaar en ik zie geen hoop voor de toekomst. Gelukkig regelmatig ook nog goeie buien... Hoewel het nooit genoeg is, heb ik uiteindelijk ook geleerd veel meer van de kleine dingen in het leven te genieten. Maar vandaag is weer een van die slechte buien en volgens mij heb ik vandaag minimaal 3 vriend(inn)en een stukje van mij verwijderd door mijn koppige gedrag. En zeker een aantal andere mensen raar doen opkijken.
.quote:Op maandag 22 februari 2010 01:49 schreef Tegan het volgende:
Geloof me, het is ook kut als je ex single blijft omdat hij dus echt niet terug wil bij jou en dan maar liever alleen is.
quote:Ik weet inderdaad niet welke ik erger vind.Op maandag 22 februari 2010 01:47 schreef Mint_Clansell het volgende:
Mijn ex is alweer iemand tegengekomen. Ongelooflijk hoe snel sommige mensen verder kunnen gaan. Ik zit nog altijd met mijn hoofd bij haar, hoewel het besef er nu wel is dat ik haar niet terug wil. Maar toch... Ergens steekt zoiets wel. Het is verdomme nog niet eens een maand geleden of mevrouw zit alweer in een heftige msn/sms-relatie met één of andere gozer. 'Ja, het zal nooit verder komen dan vriendschap dus maak je niet druk.' Ja ja, vriendschap met iemand die nu al 's nachts lieve sms'jes stuurt en waar je urenlang mee belt/chat? Alleen vrienden... flikker toch op! Dat wijf denkt zeker dat ik gek ben ofzo.
Of blijven dromen dat ze ooit vast weer voor de deur staat...
quote:Op maandag 22 februari 2010 10:48 schreef Flugel83 het volgende:
Ook maar weer eens een berichtje. Inmiddels al weer 8 maandjes geleden dat mijn 6-jarige relatie uit ging. Eerste paar maanden waren dramatisch, eind vorig jaar tot recent afleiding gehad dmv stappen, vriendenbezoeken en aandacht van andere vrouwen. Toch plots weer in een gat gevallen waar ik dacht dat ik allang uit was. De afleiding van met name andere vrouwen deed me goed en legt alle narigheid een beetje opzij maar uiteindelijk is het niets meer dan afleiding om mijn ex uit me gedachten te laten. Nu zit ze dus weer helemaal in mijn hoofd en weet ik ff niet meer hoe ik haar eruit krijg. Erover praten met vrienden en familie is helemaal van de baan omdat ik bij hen allang het gevoel gecreeërd heb dat ik er klaar mee ben, wat dus niet zo is! Zelfs werk is geen goede afleiding meer en heb met de dag meer moeite om me te motiveren en in te zetten. Het leven voelt nu zo ongelovelijk doelloos en ik weet niet meer hoe ik het positieve er weer van in kan zien
Hoe ziet het leven van je ex er nu uit? Is zij verder gegaan met haar leven? Is er iemand anders in haar leven?
Hebben jullie nog contact?
Ben heerlijk op vakantie geweest en nieuwe meid leren kennen. Wat een fantastische meid was het, het klikte ook meteen goed. Ook terug in Nederland bleven we elkaar zien, maar beide wel iets terughoudend. Zij omdat ze slechte relaties heeft gehad en ik omdat het eigenlijk te snel komt na me ex. Erover praten deden we helaas ook niet totdat het dus te laat was.
Echt hoe je ex je nieuwe relatie kan verpesten. Neem het mezelf ook kwalijk dat ik er direct voor de 100% voor durfde te gaan. En nu we eindelijk gepraat hebben durft zij niet meer. Echt wat klote dit
Maar nu is het wel goed. Volgende week ergens een filmavondje gepland met hem, maar na de dingen die hij gisteren heeft gezegd echt totaal geen zin om hem ooit nog te zien. Ik had in een boze bui gezegd dat ik wel niets meer van me liet weten, dus smsen dat ik niet meer wil komen volgende week is ook zo raar. Ik kom gewoon niet opdagen
.Echter bezig met mijn ex ben ik niet, ondanks dat haar moeder de reden voor mijn vertraagde vertrek was.
Het voelde allemaal wel dubbel, omdat dit mijn eerste echte "vakantie" is zonder haar.
Maar zonder echt veel te doen kom ik tot rust.
Heerlijk.
quote:Stuur m een deftige mail?Op maandag 22 februari 2010 14:17 schreef Tegan het volgende:
Gisteren had ik echt een ultiem dieptepunt qua klotegevoel.
Maar nu is het wel goed. Volgende week ergens een filmavondje gepland met hem, maar na de dingen die hij gisteren heeft gezegd echt totaal geen zin om hem ooit nog te zien. Ik had in een boze bui gezegd dat ik wel niets meer van me liet weten, dus smsen dat ik niet meer wil komen volgende week is ook zo raar. Ik kom gewoon niet opdagen
.Morgen komt ze de laatste spullen langsbrengen... Dan is het eindelijk echt voorbij.. Ik zit nu al met de zenuwen....
En ik maar denken dat het eindelijk beter aan het worden was...
Meer mensen die zoiets hebben gehad?
Ik heb sinds zaterdag weer een beetje contact met m'n ex, via sms, dat dan wel. Maar het voelt heel luchtig en relaxed. Totaal geen spanningen of verlangens naar hem toe. We praten tot nu toe nog niet over het verleden en ik denk dat dat een goede kwestie is.
Het is voor het eerst dat ik me hier zo rustig onder voel en dat is echt heel vreemd voor mij, maar wel een goed gevoel.
quote:Nice! Waar ergens dan? Via de telefoon gesolliciteerd? Woonruimte zoeken in Berlijn is gelukkig erg makkelijk.Op zondag 21 februari 2010 14:21 schreef Barbusse het volgende:
[..]
Nee, heb in Berlijn een sollicitatie lopen momenteel, waar ik een heel goed gevoel over heb.
Ik zal het je laten weten zodra het doorgaat. Moet daar dan ook woonruimte zoeken und so.
quote:Als je in Spanje zit hoor je niet op internet te zitten, geniet juist van alles daar zonder aan je ex te denken, want als je hier bent denk je toch weer aan haar..Op maandag 22 februari 2010 14:46 schreef Sjechov het volgende:
Nu dat ik hier in Spanje onder de zon zit kom toch wel aardig tot rust kan ik zeggen.
Echter bezig met mijn ex ben ik niet, ondanks dat haar moeder de reden voor mijn vertraagde vertrek was.
Het voelde allemaal wel dubbel, omdat dit mijn eerste echte "vakantie" is zonder haar.
Maar zonder echt veel te doen kom ik tot rust.
Heerlijk.
quote:Bij een internationale financiele dienstverlener.Op maandag 22 februari 2010 19:54 schreef Faerie het volgende:
[..]
Nice! Waar ergens dan? Via de telefoon gesolliciteerd? Woonruimte zoeken in Berlijn is gelukkig erg makkelijk.
En woonruimte vinden is idd niet moeilijk in Berlijn. Maar het wordt nog kiezen, want woensdag heb ik een (laatste) gesprek voor een baan op Malta. Het betaalt iets minder, maar:
Zon! Mediterraanse meisjes! 
.quote:Naja ik heb gehoord dat Malta echt niks aan is, dat er niet veel te doen is... Berlijn staat naar mijn mening ook beter op je cv dan Malta.Op maandag 22 februari 2010 20:04 schreef Barbusse het volgende:
[..]
Bij een internationale financiele dienstverlener.
Maar het wordt nog kiezen, want woensdag heb ik een (laatste) gesprek voor een baan op Malta. Het betaalt iets minder, maar:
Voor het plezier zou ik zeker voor Berlijn kiezen! En hier zijn ook mediterraanse meisjes. Genoeg!quote:Op Malta niks te doen? Dat valt heel erg mee hoor. Tis misschien geen Ibiza, maar dat wil ik ook niet.Op maandag 22 februari 2010 20:11 schreef Faerie het volgende:
[..]
Naja ik heb gehoord dat Malta echt niks aan is, dat er niet veel te doen is... Berlijn staat naar mijn mening ook beter op je cv dan Malta.
En laat ik maar eerst eens aangenomen worden voor 1 van deze 2 functies. 
quote:Barbusse nog steeds druk aan het solliciteren? Wil het onderhand beetje lukken of schiet het gewoon niet op?Op maandag 22 februari 2010 20:36 schreef Barbusse het volgende:
[..]
Op Malta niks te doen? Dat valt heel erg mee hoor. Tis misschien geen Ibiza, maar dat wil ik ook niet.
Ik herken ook een terugkerend patroon bij mezelf. Een patroon van te laat reageren op situaties die waren te voorkomen door eerder te praten. Hoop echt dat ik hier iets uit leer en volgende keer eerder me bek open trek en dingen deel met de gene waarmee ik verder wil.
quote:Het is meer een buitenhuis achterig iets.Op maandag 22 februari 2010 19:54 schreef Faerie het volgende:
Als je in Spanje zit hoor je niet op internet te zitten, geniet juist van alles daar zonder aan je ex te denken, want als je hier bent denk je toch weer aan haar..
Ik zit bij mijn oom en tante en dus verder niet touristisch.
Kan hier feitelijk zo vaak zijn als ik kan en wil.
Het is constant mijn gevoel tegen mijn verstand en andersom. Maar om even in termen van oorlog te blijven: mijn verstand is de Amerikanen en de Russen, mijn gevoel de Duitsers. Maar mijn gevoel is ook weer een beetje de Amerikanen.
Als jullie begrijpen wat ik bedoel. Uiteindelijk wil ik ook hetzelfde resultaat als in de echte oorlog. Dus, ik heb weer gepraat met de ex. Hij voelt zich er nog ongemakkelijk bij om met me te praten, omdat hij niet weet wat hij wel en niet kan zeggen, en hij bang is dat ik weer gevoelens krijg. Is wel fijn dat hij dat in ieder geval inziet. Daarom wil ik misschien ook maar eens in de 2 weken oid contact hebben, of langer zelfs. Puur en alleen om mezelf te beschermen. Kijk, ik heb geen hoop meer, ik ben gewend aan mijn nieuwe leventje, maar natuurlijk ben ik nog niet over hem heen. Heb af en toe natuurlijk ook nog wel dipjes. Dus het zou veel te gevaarlijk zijn om nog veel contact met hem te hebben, want anders word ik toch teleurgesteld.
Maar ik voel me beter nu ik contact met hem heb gehad, en ik weet niet of dat wel zo goed is? Ik voel me wel sterker nu en voel me gewoon beter dat ik helemaal zelf een leventje heb opgebouwd hier. Maar dan nog, is het wel goed dat ik me nu beter voel?
quote:Waarom is het niet goed om je beter te voelen? Ik snap je twijfelpunt wel, maar zolang dat goed voelen niet goed voelen is omdat je weer vol hoop zit is het alleen maar positief lijkt me. Je zegt zelf al dat je jezelf sterker voelt en blij bent met je leven, geniet daar maar van! Je hebt nog alle tijd van de wereld om je rot te voelen, dus als je je goed voelt moet je daar lekker van genieten!
"I'm a war, of head versus heart."
Het is constant mijn gevoel tegen mijn verstand en andersom. Maar om even in termen van oorlog te blijven: mijn verstand is de Amerikanen en de Russen, mijn gevoel de Duitsers. Maar mijn gevoel is ook weer een beetje de Amerikanen.
Dus, ik heb weer gepraat met de ex. Hij voelt zich er nog ongemakkelijk bij om met me te praten, omdat hij niet weet wat hij wel en niet kan zeggen, en hij bang is dat ik weer gevoelens krijg. Is wel fijn dat hij dat in ieder geval inziet. Daarom wil ik misschien ook maar eens in de 2 weken oid contact hebben, of langer zelfs. Puur en alleen om mezelf te beschermen. Kijk, ik heb geen hoop meer, ik ben gewend aan mijn nieuwe leventje, maar natuurlijk ben ik nog niet over hem heen. Heb af en toe natuurlijk ook nog wel dipjes. Dus het zou veel te gevaarlijk zijn om nog veel contact met hem te hebben, want anders word ik toch teleurgesteld.
Maar ik voel me beter nu ik contact met hem heb gehad, en ik weet niet of dat wel zo goed is? Ik voel me wel sterker nu en voel me gewoon beter dat ik helemaal zelf een leventje heb opgebouwd hier. Maar dan nog, is het wel goed dat ik me nu beter voel?
Ik wil heul geen ruzie en eerlijk gezegd wil ik ook niks meer met haar nu ze zo veranderd is.. Ik mis haar wel zoals ze vroeger was en dat ik dat niet meer heb.. Het blijft nog wel even kut voelen. Ik zou graag bevriend met haar blijven en af en toe leuke dingen doen. Ik vraag me af wat ze daar van vind.
We hebben elkaar een week niet gesproken.. Ik heb een beschaafd mailtje gestuurd met de vraag of ze het zag zitten om nog één keer af te spreken om het op een leuke manier af te sluiten.. Nu voel ik me weer zwak dat ik tóch een mail gestuurd heb.. Benieuwd of ze reageert
. Waarom gaat alles toch keer op keer fout tussen ons. We zouden er samen voor moeten gaan en niet constant elkaar wegjagen. Dit is al de zoveelste breuk, iedere keer is het definitief, maar altijd kwamen we weer bij elkaar. Ik haat het dat iedere keer dat het gebeurt mijn hart weer helemaal in duizend stukjes breekt. Waarom kan een iemand mij zoveel pijn doen, verder lukt niemand dat.Raar dagje vandaag. Ex was vanmiddag op msn, werd aangesproken. Na wat ongemakkelijke vragen toch erg leuk zitten babbelen, en erg leuk werd al snel heel leuk... het was echt weer zoals vroeger. Deed me ook wel goed op de een of andere manier, dat we nog steeds zo goed kunnen praten met elkaar ondanks wat er is gebeurd. Nou ja, ik gok dat ik iets van 5 uur heb zitten lullen met haar. Op een gegeven moment werd ze zelfs intiem. Toen ik haar vroeg wat de bedoeling daarvan was en dat ik het vreemd vond werd ze boos en ging ze offline, en volgens mij ben ik nu geblokkeerd.
Tja... mijn ex is altijd al iemand geweest waar je nooit fatsoenlijk mee kon praten wanneer ze zich beledigd of aangevallen voelde. Maar het is zo dubbel: heb heerlijk met haar gepraat vandaag, maar zo'n einde is dan weer zo'n domper... Alleen maar omdat die plotselinge intimiteit voor mij wat vreemd was omdat ik toch een bepaalde afstand heb gehouden en er mijns inziens niet op heb aangestuurd.
Maar het houdt me wel bezig. En wakker.
quote:Damn wat komt me dit bekend voorOp maandag 22 februari 2010 19:59 schreef Faerie het volgende:
Nou ik moet het even kwijt, maar wat kunnen dromen verschrikkelijk klote zijn! Mijn ex achtervolgt me gewoon in mijn dromen zelfs nog... Vannacht gedroomd dat alles weer goed was. En dat we allemaal leuke dingen gingen doen. Zo'n heerlijk en fijn gevoel...het voelde echt alsof ik echt even bij hem was. Toen werd ik wakker en was ik heel emotioneel en wilde ik hem eigenlijk smsen dat ik hem heel erg mis. Dan zit ik echt in dat hele verliefde/houden van-gevoel. En ja, dan komt toch het besef dat hij je niet meer wil, dat je iemand niet moet willen die niks meer met jou wil. Dat besef is klote, want dat is iedere x weer een klap waar ik bovenop moet komen. Daarna gaat het dan weer goed. Ik vervloek mijn dromen echt op dit moment!!!
. Zo vaak gehad dat je een droom hebt waarin alles weer helemaal goed is gekomen, je s'ochtends wakker wordt en totaal gedesillussioneerd erachter komt dat het maar een droom was .MJA HET BLIJFT GODVERDOMME EEN KUT WIJF!!
en nu weer aan het werk
. Mijn ex die altijd vijf dagen op kantoor, werkt heel de week, altijd. Die nooit een dagje vrij kon nemen (voor mij). Why?Het is slechts tijdelijk totdat hij/zij een partner heeft en dan vervallen ze wel weer in het oude patroon en kan de volgende partner zich eraan ergeren...
quote:Sterkte! Hoe groot was de afstand?Op dinsdag 23 februari 2010 03:10 schreef -Beer- het volgende:
Net uit, na lang beraad. Lange afstand + skype is ons toch teveel geworden..
quote:Ben ook wel benieuwd. Voor ons was 50 km al niet te houden..... Slecht.Op dinsdag 23 februari 2010 11:23 schreef Everlong het volgende:
[..]
Sterkte! Hoe groot was de afstand?
quote:Wat goed! Gaaf joh!Op dinsdag 23 februari 2010 12:52 schreef Everlong het volgende:
Net een ticket naar New York geboekt!! Heb er zoveel zin in!! Wordt wel m'n eerste vakantie zonder mijn ex...het is in ieder geval iets waar ik heen kan leven en dat is fijn.
Wanneer ga je? En voor hoe lang?
quote:Eind april voor een weekje! Een vriendin van me studeert daar, dus ik ga naar haar toe. Ben ik in ieder geval niet alleen!
[..]
Wat goed! Gaaf joh!
Wanneer ga je? En voor hoe lang?
quote:Helemaal goed lijkt mij!Op dinsdag 23 februari 2010 13:14 schreef Everlong het volgende:
[..]
Eind april voor een weekje! Een vriendin van me studeert daar, dus ik ga naar haar toe. Ben ik in ieder geval niet alleen!
Leuk hoor!Ik verbaas me nogsteeds over het feit dat ik me zo relaxed voel onder het contact met m'n ex.
quote:Waarom verbaas je je erover?
[..]
Ik verbaas me nogsteeds over het feit dat ik me zo relaxed voel onder het contact met m'n ex.
quote:Nouja however voelt het wel goed opzich.Op maandag 22 februari 2010 19:44 schreef maartjeh het volgende:
...
Ik heb sinds zaterdag weer een beetje contact met m'n ex, via sms, dat dan wel. Maar het voelt heel luchtig en relaxed. Totaal geen spanningen of verlangens naar hem toe. We praten tot nu toe nog niet over het verleden en ik denk dat dat een goede kwestie is.
Het is voor het eerst dat ik me hier zo rustig onder voel en dat is echt heel vreemd voor mij, maar wel een goed gevoel.
quote:Ja, die had ik gezien en ook op gereageerd volgens mij. Maar wat ik bedoel is, wees blij dat je je er goed onder voelt en hoe meer je nadenkt waarom je je goed voelt, hoe lastiger het wordt. Soms is het handig om te accepteren wat je voelt en er verder niet over na te denken/malen. Anders kan het zo'n big thing worden en ga je je vanzelf weer rot voelen. Maar da's mijn mening hoor
[..]
Nouja however voelt het wel goed opzich.
Ik ben druk bezig met inpakken, morgen gaan we samen beginnen met mij verhuizen naar 'ons' huis. Soms is het erg moeilijk en confronterend en soms voel ik me even best goed. En als ik me dan goed voel denk ik, he hoe kan ik me nou goed voelen. Maar als ik zo blijf denken ben ik weer terug bij af, dus daarom ben ik dan maar even blij dat ik me beter voel.
quote:Had niemand op gereageerd, maar dat geeft niet haha.Op dinsdag 23 februari 2010 14:14 schreef Everlong het volgende:
[..]
Ja, die had ik gezien en ook op gereageerd volgens mij. Maar wat ik bedoel is, wees blij dat je je er goed onder voelt en hoe meer je nadenkt waarom je je goed voelt, hoe lastiger het wordt. Soms is het handig om te accepteren wat je voelt en er verder niet over na te denken/malen. Anders kan het zo'n big thing worden en ga je je vanzelf weer rot voelen. Maar da's mijn mening hoor
Ik ben druk bezig met inpakken, morgen gaan we samen beginnen met mij verhuizen naar 'ons' huis. Soms is het erg moeilijk en confronterend en soms voel ik me even best goed. En als ik me dan goed voel denk ik, he hoe kan ik me nou goed voelen. Maar als ik zo blijf denken ben ik weer terug bij af, dus daarom ben ik dan maar even blij dat ik me beter voel.
Ja ik ben er ook wel blij mee. Heb ook geen verlangens naar hoe het was tussen ons, dus ook niet naar lichamelijk contact, zijn arm om me heen o.i.d., maar ik merk wel dat ik het gemist heb om op een normale manier over de dagelijkse gang van zaken te praten met hem, en dat komt nu beetje bij beetje weer langzaam terug. Ik denk er ook niet teveel over na, ben er niet veel mee bezig, doe gewoon m'n eigen ding, en als er een smsje van hem is dan is dat leuk, en als ik de behoefte voel hem te smssen vind ik dat ook prima.
Ja dat is waar. Ik denk dat je je inderdaad niet moet afvragen hoe het kan dat je je goed voelt. Je bent goed bezig voor jezelf en je verdient het ook om je weer goed te (gaan) voelen!
Ik mag nu weer gaan werken, heb er zin in.
quote:Sorry, haalde door elkaar met een post van iemand anders
[..]
Had niemand op gereageerd, maar dat geeft niet haha.
Ik denk er ook niet teveel over na, ben er niet veel mee bezig, doe gewoon m'n eigen ding, en als er een smsje van hem is dan is dat leuk, en als ik de behoefte voel hem te smssen vind ik dat ook prima.
Ja dat is waar. Ik denk dat je je inderdaad niet moet afvragen hoe het kan dat je je goed voelt. Je bent goed bezig voor jezelf en je verdient het ook om je weer goed te (gaan) voelen!
Ik mag nu weer gaan werken, heb er zin in.
Ik verlang (helaas) gevoelsmatig nog wel heel erg terug naar hoe het was en het lichamelijk contact. Maar ik weet rationeel dat dat niet meer mogelijk is en ook niet meer op die manier zal terug komen. Maar ja, die 2 zijn het gewoon niet altijd eens helaas. Aan de andere kant het is 'nog maar' 3 weken uit, en dat is op 7 jaar nog veel te kort om verder te gaan. Pas na de verhuizing gaan we het contact afbouwen en even minimaliseren om los te komen van elkaar. Want als we nu samen zijn lijkt het nog veeeeel te veel vroeger, het is gezellig, vertrouwd en voelt nog hartstikke goed. zolang dat contact er nog is kom ik niet los van hem en hij niet van mij.
. Nu nog een manier vinden om te kalmeren zonder hem te spreken en we zijn binnen.quote:Haha, herkenbaar. Heerlijk om hem even te spreken, maar straks moet ik het toch echt ergens anders uit gaan halen!Op dinsdag 23 februari 2010 14:59 schreef Tegan het volgende:
Zo, wilde nog ff melden dat ik hem heel even heb gesproken en dat ik nu wel weer rustiger ben
Ik word hier zo moe van.
quote:ik had denk ik het tegenoverstelde.Op dinsdag 23 februari 2010 10:46 schreef Tegan het volgende:
Mijn ex is online
Had teveel tijd over voor mijn ex
Moet toch gewoon kunnen om haar te vergeten toch??? !!! kut gevoel ben nu al een maand mee bezig,
soms verlies ik het gevecht en stuur haar een mail, krijg niets terug....volgens mij heeft zij het gehaald en ben ik History voor haar, en ik ben helaas nog mee bezig ...iemand advies ?
quote:Ik ook dus
[..]
ik had denk ik het tegenoverstelde.
Had teveel tijd over voor mijn ex
.quote:Ik neem aan dat jullie tijd besteden aan bedoelen. Ik had hetzelfde gevoel, maar is het niet normaal om zoveel mogelijk tijd door te willen brengen met de persoon waar je zoveel van houdt?
quote:Ahhh, ook herkenbaar. Je krijgt dan het gevoel dat je achter je ex aanloopt. Daar heb ik een keertje goed ruzie over gemaaktOp dinsdag 23 februari 2010 17:31 schreef Tegan het volgende:
Nee, ik bedoel dat ik altijd meer tijd had om af te spreken dan hij. En dat ik hem dus weinig zag, of op vervelende momenten (terwijl ik vaker kon) omdat hij niet anders kon.
In de relatie wist ik altijd het goede op het verkeerde moment te zeggen en het was ik stil als ik iets had moeten zeggen. Ach, daar heb ik wel van geleerd. Volgende keer beter.
vandaag maar voorgenomen om dat voort te zetten
niet gelukt
vooral 's ochtens als ik op moet staan voel ik me zo kut (en niet vanwege het feit dat ik moet werken).quote:Ik hoor mezelf..... Ik gooide mijn hele leven om voor mijn ex. En zij, zij vond het wel goed zo. Haar leven met of zonder mij, ik zag geen verschil. En dat deed pijn.Op dinsdag 23 februari 2010 18:02 schreef Tegan het volgende:
Ik denk dat hij zich gewoon echt niet wilde aanpassen, hij vond zichzelf prima zoals hij was, maar dat kan niet als je met zijn tweeen bent, dan moet je rekening houden met de ander, hij was gewoon niet klaar voor iets serieus. Terwijl ik mijn hele leven met hem wilde delen.
quote:Ik had dat ook. Dat het pas een paar dagen later doordringt omdat je eerder druk was met vrienden
pf ik word gek. gister lekker dagje met me maten geouwehoer, niks aan de hand eindelijk weer eens een beetje gelukkig gevoel van binnen.
vandaag maar voorgenomen om dat voort te zetten
niet gelukt
.quote:Het went. Helaas, maar het went wel. Volhouden!Op dinsdag 23 februari 2010 18:06 schreef Explod het volgende:
pf ik word gek. gister lekker dagje met me maten geouwehoer, niks aan de hand eindelijk weer eens een beetje gelukkig gevoel van binnen.
vandaag maar voorgenomen om dat voort te zetten
niet gelukt
quote:En nu is het gewoon afwachten tot hij mij weer gaat missen. Hij moet verdomme eens inzien dat dit spelletje van heen en weer alleen goed kan eindigen als hij zich aanpast.
[..]
Ik hoor mezelf..... Ik gooide mijn hele leven om voor mijn ex. En zij, zij vond het wel goed zo. Haar leven met of zonder mij, ik zag geen verschil. En dat deed pijn.
quote:Moedig hoor. Ik heb besloten niet meer te gaan wachten. Mijn leven gaat verder. Ze weet me te vinden, ik heb mezelf gebroken door op haar te wachten. Nu alleen nog van mijn gevoelens af. Er is voor mij niets moeilijker dan tegen mijn eigen gevoelens inhandelen.Op dinsdag 23 februari 2010 18:11 schreef Tegan het volgende:
[..]
En nu is het gewoon afwachten tot hij mij weer gaat missen. Hij moet verdomme eens inzien dat dit spelletje van heen en weer alleen goed kan eindigen als hij zich aanpast.
quote:Ik bedoel dat dat sowieso gaat gebeuren, maar ik weet niet wat ik er dan mee doe.
[..]
Moedig hoor. Ik heb besloten niet meer te gaan wachten. Mijn leven gaat verder. Ze weet me te vinden, ik heb mezelf gebroken door op haar te wachten. Nu alleen nog van mijn gevoelens af. Er is voor mij niets moeilijker dan tegen mijn eigen gevoelens inhandelen.
quote:Ik wacht al 6 maanden en nog steeds geef ik het niet op. Zij wil tijd, nog steeds, twijfelt na 6 maanden nog altijd.Op dinsdag 23 februari 2010 18:17 schreef Xanthas het volgende:
[..]
Moedig hoor. Ik heb besloten niet meer te gaan wachten. Mijn leven gaat verder. Ze weet me te vinden, ik heb mezelf gebroken door op haar te wachten. Nu alleen nog van mijn gevoelens af. Er is voor mij niets moeilijker dan tegen mijn eigen gevoelens inhandelen.
Wel constant van die dubbele dingen: "besef je wel hoeveel ik van je houd".
Als je zoveel van me houdt, waarom kan je me dan mijn fouten en tekortkomingen van toen niet vergeven, nu je ziet dat ik zo anders kan zijn.
Antwoord van haar daarop is dan: "de pijn en de woede zitten diep van binnen en kan ik geen plaatsje geven".
Zo dubbel allemaal.
quote:Ik heb het ook 5 maanden volgehouden. 5 maanden half-half is niet leuk. Ik bewonder je moed. Als je erin gelooft, dan moet je het zeker doen. Ik geloof er alleen zelf niet meer in. Het is te ver gegaan. Ik zou haar ook alles kunnen vergeven. Maar ik weet niet of mensen in staat zijn te veranderen.Op dinsdag 23 februari 2010 18:24 schreef CoendeW het volgende:
[..]
Ik wacht al 6 maanden en nog steeds geef ik het niet op. Zij wil tijd, nog steeds, twijfelt na 6 maanden nog altijd.
Wel constant van die dubbele dingen: "besef je wel hoeveel ik van je houd".
Als je zoveel van me houdt, waarom kan je me dan mijn fouten en tekortkomingen van toen niet vergeven, nu je ziet dat ik zo anders kan zijn.
Antwoord van haar daarop is dan: "de pijn en de woede zitten diep van binnen en kan ik geen plaatsje geven".
Zo dubbel allemaal.
Zolang je maar niet het gevoel krijgt dat je leven stil komt te staan.
[ Bericht 1% gewijzigd door Xanthas op 23-02-2010 18:30:31 (extra) ]
quote:Op dinsdag 23 februari 2010 14:46 schreef Everlong het volgende:
[..]
Sorry, haalde door elkaar met een post van iemand anders
Ik verlang (helaas) gevoelsmatig nog wel heel erg terug naar hoe het was en het lichamelijk contact. Maar ik weet rationeel dat dat niet meer mogelijk is en ook niet meer op die manier zal terug komen. Maar ja, die 2 zijn het gewoon niet altijd eens helaas. Aan de andere kant het is 'nog maar' 3 weken uit, en dat is op 7 jaar nog veel te kort om verder te gaan. Pas na de verhuizing gaan we het contact afbouwen en even minimaliseren om los te komen van elkaar. Want als we nu samen zijn lijkt het nog veeeeel te veel vroeger, het is gezellig, vertrouwd en voelt nog hartstikke goed. zolang dat contact er nog is kom ik niet los van hem en hij niet van mij.
Hm ja, nu je dat zo zegt, ik ook wel diep van binnen. Maar dat probeer ik zoveel mogelijk te onderdrukken omdat dat niet (meer) mogelijk is. Nu iig niet.
&Dat is logisch. Lijkt me een goed moment om beiden los van elkaar te komen en meer je eigen ding te gaan doen!
quote:Na een half jaar kun je in ieder geval écht niet veranderen.. Na een half jaar kan je dat echt nog niet van jezelf zeggen, want je weet simpelweg gewoon niet wat echt bij je hoort en wat wel verandert kan worden. Het is heel makkelijk om dan te zeggen dat je bent veranderd, maar je weet niet hoe het zal gaan als je weer bij elkaar komt. Misschien sluipen diezelfde dingen als toen er dan toch weer in.Op dinsdag 23 februari 2010 18:29 schreef Xanthas het volgende:
[..]
Ik heb het ook 5 maanden volgehouden. 5 maanden half-half is niet leuk. Ik bewonder je moed. Als je erin gelooft, dan moet je het zeker doen. Ik geloof er alleen zelf niet meer in. Het is te ver gegaan. Ik zou haar ook alles kunnen vergeven. Maar ik weet niet of mensen in staat zijn te veranderen.
Zolang je maar niet het gevoel krijgt dat je leven stil komt te staan.
Denk je nu niet dat die 5 maanden wachten tijdverspilling waren? Had je toen ook al niet veel beter 100% met je leven door kunnen gaan? Ik denk het wel.. In ieder geval goed van je dat je nu toch kan zeggen dat het te ver is gegaan, want ik weet hoe moeilijk het is om de stap te nemen om dat te denken (ik kan dat ook nog niet helemaal).
quote:Ik kan het wel denken, moet bekennen dat het er naar handelen nog een stuk lastiger is. Ik heb constant de behoefte om haar te willen helpen. En heel soms val ik daar in terug (we delen twee studies, dus ontlopen kan ik niet [al heb ik mijn studies even op pauze gezet, de tijd zonder haar doet me ook goed]). Ik mis haar wel ontzettend, dat wel. Maar na alles wat er gezegd, gedaan is. Ik geloof het niet meer.Op dinsdag 23 februari 2010 20:13 schreef Faerie het volgende:
[..]
Na een half jaar kun je in ieder geval écht niet veranderen.. Na een half jaar kan je dat echt nog niet van jezelf zeggen, want je weet simpelweg gewoon niet wat echt bij je hoort en wat wel verandert kan worden. Het is heel makkelijk om dan te zeggen dat je bent veranderd, maar je weet niet hoe het zal gaan als je weer bij elkaar komt. Misschien sluipen diezelfde dingen als toen er dan toch weer in.
Denk je nu niet dat die 5 maanden wachten tijdverspilling waren? Had je toen ook al niet veel beter 100% met je leven door kunnen gaan? Ik denk het wel.. In ieder geval goed van je dat je nu toch kan zeggen dat het te ver is gegaan, want ik weet hoe moeilijk het is om de stap te nemen om dat te denken (ik kan dat ook nog niet helemaal).
quote:Ja, I know... ik herken het heel erg. Ook dat je eerder hier zei dat je het zo moeilijk vindt om tegen je gevoel in te handelen. Wat is dat verschrikkelijk he? Je gevoel wil bij haar zijn en contact met haar opnemen, maar daar is je verstand dan weer die zegt dat je dat helemaal niet moet doen. Het is zoveel fijner om voor je gevoel te kiezen. In ieder geval voor ons gevoelsmensen.Op dinsdag 23 februari 2010 20:20 schreef Xanthas het volgende:
[..]
Ik kan het wel denken, moet bekennen dat het er naar handelen nog een stuk lastiger is. Ik heb constant de behoefte om haar te willen helpen. En heel soms val ik daar in terug (we delen twee studies, dus ontlopen kan ik niet [al heb ik mijn studies even op pauze gezet, de tijd zonder haar doet me ook goed]). Ik mis haar wel ontzettend, dat wel. Maar na alles wat er gezegd, gedaan is. Ik geloof het niet meer.
Je gevoel moet in balans komen met je verstand, en dat is echt heel moeilijk. En je wil haar helpen omdat je dat ook gewend was om te doen, nu kan dat ineens niet meer. En je geeft natuurlijk nog om haar. Maja dan doe je er inderdaad goed aan om geen contact te hebben, want dat is de beste manier om er aan te wennen dat het allemaal anders is. Ik denk maar zo: over twee jaar oid heb ik echt geen contact meer met mijn ex, misschien zo af en toe om te vragen hoe het gaat, dus dat moet eigenlijk nu al kunnen, des te eerder je er aan went. Mensen zijn gewoontedieren, als je iets omzet in een gewoonte/gewenning, gaat het véél beter. quote:Ik ben een hopeloze romanticus. Ik zou eeuwig blijven vechten voor een relatie die het nooit zou kunnen redden. Dat is mijn lot.Op dinsdag 23 februari 2010 20:41 schreef Faerie het volgende:
[..]
Ja, I know... ik herken het heel erg. Ook dat je eerder hier zei dat je het zo moeilijk vindt om tegen je gevoel in te handelen. Wat is dat verschrikkelijk he? Je gevoel wil bij haar zijn en contact met haar opnemen, maar daar is je verstand dan weer die zegt dat je dat helemaal niet moet doen. Het is zoveel fijner om voor je gevoel te kiezen. In ieder geval voor ons gevoelsmensen.
Ik sprak haar vandaag weer, eindelijk de waarheid ontdekt over waarom de relatie voorbij is. Geeft meer rust. Ik heb me neer kunnen leggen bij het feit dat het niet mijn beslissing is en dat ik er dus niets aan kan doen.
PS: Ik heb al een keer een gevecht gehad tussen mijn hoofd en mijn hart. Dat heeft me zoveel pijn opgeleverd. Een tweede keer trek ik niet meer. Dus probeer ik afstand te maken, maar het is zeer lastig.
[ Bericht 5% gewijzigd door Xanthas op 23-02-2010 20:53:14 ]
Nu zit ik in Spanje.
Als ik bezig ben gaat het probleemloos, maar als ik stil kom te zitten.
Dan denk aan hoe het had kunnen zijn.
Hoe ik had willen hebben ...
Dat ik hier samen met haar had willen zijn ...
En dan denk ik zoiets als dit: (Bertolf - Feel you)
I travel trough the years
I try to go with al my fears
I wonder trough this time and space
but never do I find my place
Flought trough this galaxy
With all the thoughts
That I come me
My wishes oh, i surely would
trade them if I only could
Feel you,
I wish I could feel you
I travel round the sun
I turned my back on everyone
I wish there would only be a way
to find some place I wanna stay
of all my sorrow and destress
I mostly fear the emptyness
and noone has ever understoud
and now we'd wish we only could
Feel you,
I wish I could feel you
I wish I could feel you
I wish I could feel you
Give me some place to hide in
No shifting sense, was ice on fire
Give me some place to hide in
No closing walls, but just a light
to light the way
Feel you,
I wish I could feel you
I wish I could feel you
I wish I could feel you
I wish I could...
Tevreden...? mwaoh....
Ik heb een Oxazepam geslikt een paar uur voordat de ex langskwam, waardoor ik een stuk rustiger en emotioneel afweziger was. Het lijkt me dat dat een erg verstandige keuze geweest is.
Toen ze binnenkwam was er duidelijk al een soort afstand. Ik heb haar toch gewoon een knuffel gegeven. Daarna heb ik mijn spullen terug gekregen, waaronder nog wat spul waarvan ik niet eens wist dat het van mij was....
Vervolgens vroeg ze of we nog even wouden praten. Omdat ik het idee had dat wel aan te kunnen, was ik wel voor.
Het was heel heel erg fijn om haar een keer zonder mijn roze bril te zien. Wel een beetje een pijnlijke eye-opener, maar heel nuttig.
Tijdens het hele gesprek was ze compleet emotieloos. Eigenlijk zoals ik haar het laatste 1.5 jaar al meegemaakt had. (wat volgens haar niet aan het gebruik van haar antidepressiva heeft gelegen ---> daar heb ik het nu verder trouwens niet over gehad).
Ze beweerde verder dat er een tekort aan Vitamine C had omdat ze lang griepig geweest was. Tsja, er zou een keer niet iets aan de hand zijn. Nadat we uit elkaar gegaan zijn is ze vijf kilo afgevallen en een stuk energieker geworden (ze was toevallig ook met de antidepressiva gestopt), dus het was goed dat het voorbij was tussen ons. Ik kreeg duidelijk de schuld voor alles in mijn schoenen geschoven. Ze gaat opeen veel uit, en drinkt dan koffie (wat ze nooit wou drinken) en thee en geniet van het nachtleven... tsja... als ze daar gelukkig van wordt....
Verder vertelde ze nog wel een beetje over wat ze ging doen, maar ik moest echt alles uit haar slepen. Het was eigenlijk net als vroeger.... duidelijk...
Daarna ging ze bij mij nog even ging navragen hoe ik me voelde, ivm. of ik nog steeds een psycholoog bezocht. Ze was enigzinds verbaasd om te horen dat ik heel snel aan het genezen was. Maar ja, ik heb er dan ook bij gezegd dat het opbreken van de relatie voor mijzelf heel goed was omdat ik anders niet goed los had kunnen laten. Dit werd meteen weer door haar omgezet naar het feit dat ik te obssessief was en dat dat het gehel vermoord had. Er werd duidelijk weer schuld verlegd.
Ik heb nog kunnen zeggen dat het verder goed met me ging, dat mijn proefschrift de volgende dag aan zou komen. Ze heeft niet eens meer naar een exemplaar gevraagd en de proefdruk die "toevallig" voor haar neus lag compleet genegeerd.
Waar ik nog wel blij mee ben is dat ik heb kunnen zeggen dat ik blij was met onze relatie omdat ik er veel van geleerd heb, een aantal "beginners" foutjes in relatieland gemaakt heb, maar dat niet zo erg vondt, want dat zat er gewoon dik in en overal het gevoel had dat het een goede ervaring voor me geweest is. Maar ja, ik heb die instelling ook over mijn complete crash/burnout. En ze heeft ook nooit begrepen waarom ik dat als iets positiefs zou kan zien.
Dankzij het gemis aan roze bril heb ik kunnen zien hoe enorm emotieloos en kil ze was. Ik heb vervolgens nog oude foto's van ons bekeken en zag ook stukken beter hoe erg vaak er daar een gemaakte glimlach aanwezig was, maar geen echte. Ik kon wel duidelijk zien, dat er alleen een glimlach was als iemand haar blij maakte, maar dat ze het zelf niet kon en als een ander niet blij was, zelf nog erger ongelukkig leek. Hoe dan ook is bleek ze zelf erg slecht in staat om liefde te geven tenzij ze het ontvangt...
Ten einde van het gesprek had ik nog maar even de vraag gesteld waar ik het antwoord al op dacht te weten. Deze stelde ik omdat ze eerder zei dat ze vrienden wou blijven.
"Ik mis de gezellige avondjes samen wat eten en/of een spelletje spelen wel een beetje, lijkt het je iets om dat gewoon nog eens te proberen?"
Het (niet onverwachte) antwoord was:"Nee, het bevalt me stukken beter zo." Wat voor mij nog een keer neerkwam op dat ze het idee heeft dat alle problemen die we aan het eind hadden mijn schuld waren. Gelukkig weet ik wel beter...
Dit verhaal vandaag al een paar keer verteld, daarbij ook elke keer gezegd dat ik er nu ook echt een streep onder wil zetten. Veel vrienden (en mijn ouders) die haar ook kennen, hebben me ook gezegd dat ze haar een erg kille persoonlijkheid heeft en slecht voor me is.
Hoe dan ook, genoeg ge-emmer... hier is ie dan:
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
Je zult je er vast wel kut om voelen, maar achteraf ga je dingen zien die je nooit zag en vind je het alleen maar beter dat je nu vrij bent. Wie weet wie je nu tegen het lijf loopt. Succes met verwerken, je bent een vrij man nu
dat kan niet anders.heb nu bewust me week flink volgepland. zodat me hoofd ff ergens anders bij is
zaterdag lekker stappen
Ze geeft aan dat ze zeker weten wilt blijven afspreken, maar dat ze bang is dat het telkens moeilijk wordt en we in een nieuwe situatie terecht komen. Ik sta open voor haar als ze klaar voor me is. De vraag is niet wanneer, maar of dat gebeurt.
Ik voel me kutter en kutter. Ik wil haar laten merken dat ik niet op haar uit ben, omdat ik op mijn water kan aanvoelen hoe de toekomst gaat verlopen. Je krijgt minder behoefte naar elkaar. En als je dan toch wilt, spreek je af. Je merkt de zelfde spanning, maar je durft er niet aan toe te geven. En je wilt het eigenlijk ook niet. Omdat je bang ben weer gekwetst te worden. Je spreekt minder af, omdat je steeds weer die spanning verwacht. Je gaat je eigen weg en uiteindelijk verwaterd het contact. Je weet van elkaar dat je bestaat, maar het is er niet meer, maar de gevoelens en de vraag hoe het met elkaar gaat blijft. In je vriendengroep is zojuist een nieuw persoon terecht gekomen. Je vind hem/haar leuk en je word opnieuw verliefd. De zelfde hartstocht en passie die je ooit met iemand anders deelde, deel je nu met iemand anders. Je komt elkaar weer tegen na een paar jaar en groet elkaar. Er is geen wederzijds gevoel meer, en de chemie is ook weg. Je hebt elkaar niks meer te vertellen, ondanks de toch wel leuke verassing. Je loopt door.
Eenmaal thuis denk je nog even aan de ontmoeting die geweest is. Het was leuk elkaar te zien, maar daar blijft het bij. Nooit meer zal het worden hoe het ooit was. Nooit meer.
quote:Als je dit nu beseft, waarom wil je dan alsnog met haar afspreken om eens 'gezellig' een spelletje te doen of wat te eten? Dat snap ik dan weer niet, he.Op dinsdag 23 februari 2010 23:05 schreef GoedeMan76 het volgende:
- Tijdens het hele gesprek was ze compleet emotieloos. Eigenlijk zoals ik haar het laatste 1.5 jaar al meegemaakt had.
- Verder vertelde ze nog wel een beetje over wat ze ging doen, maar ik moest echt alles uit haar slepen. Het was eigenlijk net als vroeger.... duidelijk...
- En ze heeft ook nooit begrepen waarom ik dat als iets positiefs zou kan zien.
- Dankzij het gemis aan roze bril heb ik kunnen zien hoe enorm emotieloos en kil ze was. Ik heb vervolgens nog oude foto's van ons bekeken en zag ook stukken beter hoe erg vaak er daar een gemaakte glimlach aanwezig was, maar geen echte. Ik kon wel duidelijk zien, dat er alleen een glimlach was als iemand haar blij maakte, maar dat ze het zelf niet kon en als een ander niet blij was, zelf nog erger ongelukkig leek. Hoe dan ook is bleek ze zelf erg slecht in staat om liefde te geven tenzij ze het ontvangt...
- Veel vrienden (en mijn ouders) die haar ook kennen, hebben me ook gezegd dat ze haar een erg kille persoonlijkheid heeft en slecht voor me is.
quote:Ik word hier droevig van. Het is waarschijnlijk ook hoe mijn toekomst eruit komt te zien, al droom ik nog van een toekomst met haar.Op woensdag 24 februari 2010 01:01 schreef MOD het volgende:
Ik merk dat mijn behoefte naar haar steeds verder en verder weg zakt. Mijn verliefdheid ebt weg. Het is een goed iets, om verder te komen, maar het voelt zo kut. Ik wil mijn verliefdheid niet kwijtraken. Maar ik moet door. Ze is boos en gekwetst door mij. Zij wilt het ook niet, maar wilt ook door met haar eigen leven. Ze weet niet of ze ooit nog voor mij kiest. Rationeel is ze er over uit, gevoelsmatig twijfelt ze nog, ook al zegt ze het niet letterlijk. Ik kan er niks mee. Want zij heeft haar punt gemaakt. Het gevoel dat ik misschien bij haar op school kom te zitten en weer drie jaar in elkaars omgeving te komen begint mij nu ook bang te maken.
Ze geeft aan dat ze zeker weten wilt blijven afspreken, maar dat ze bang is dat het telkens moeilijk wordt en we in een nieuwe situatie terecht komen. Ik sta open voor haar als ze klaar voor me is. De vraag is niet wanneer, maar of dat gebeurt.
Ik voel me kutter en kutter. Ik wil haar laten merken dat ik niet op haar uit ben, omdat ik op mijn water kan aanvoelen hoe de toekomst gaat verlopen. Je krijgt minder behoefte naar elkaar. En als je dan toch wilt, spreek je af. Je merkt de zelfde spanning, maar je durft er niet aan toe te geven. En je wilt het eigenlijk ook niet. Omdat je bang ben weer gekwetst te worden. Je spreekt minder af, omdat je steeds weer die spanning verwacht. Je gaat je eigen weg en uiteindelijk verwaterd het contact. Je weet van elkaar dat je bestaat, maar het is er niet meer, maar de gevoelens en de vraag hoe het met elkaar gaat blijft. In je vriendengroep is zojuist een nieuw persoon terecht gekomen. Je vind hem/haar leuk en je word opnieuw verliefd. De zelfde hartstocht en passie die je ooit met iemand anders deelde, deel je nu met iemand anders. Je komt elkaar weer tegen na een paar jaar en groet elkaar. Er is geen wederzijds gevoel meer, en de chemie is ook weg. Je hebt elkaar niks meer te vertellen, ondanks de toch wel leuke verassing. Je loopt door.
Eenmaal thuis denk je nog even aan de ontmoeting die geweest is. Het was leuk elkaar te zien, maar daar blijft het bij. Nooit meer zal het worden hoe het ooit was. Nooit meer.
quote:De vraag was meer om te kijken of ze echt zo kil is als ik op dat moment aan het denken was. Alle tekenen waren er al dat ze ijskoud was en ik wou graag een extra bevestiging hebben dat ze echt compleet met me wou breken. Dan zou ik namelijk niet meer de stomme hoop kunnen houden die je wel hebt als je "vrienden blijft"Op woensdag 24 februari 2010 01:18 schreef Mint_Clansell het volgende:
[..]
Als je dit nu beseft, waarom wil je dan alsnog met haar afspreken om eens 'gezellig' een spelletje te doen of wat te eten? Dat snap ik dan weer niet, he.
En dat is nu meer dan duidelijk. Nog extra punten:
We belden erg weinig, niet omdat ik dat niet wou, maar omdat ze heel snel dingen verkeerd interpreteerde als er geen lichaamstaal bij zit (en zelf dan nog makkelijk)
We sms-ten ook weinig. Wederom niet omdat ik dat niet wou, maar meer omdat ze zelf daar gewoonweg niet toe in staat was...
Ze is daar gewoonweg niet goed toe in staat omdat ze behoorlijke psychische (autistische) problemen heeft. Hierdoor kan ze niet alleen slecht met mensen omgaan, maar is ze emotioneel ook jaren jonger dan ze echt is. Niet haar schuld, maar ik wou niets liever dan een normale relatie samen met iemand anders, maar zei wou niets liever dan haar eigen vrijheid hebben... degelijk iets dat een stabiele relatie eigenlijk onmogelijk maakte.
Terugkijkende, dankzij haar "aandoening" leek het daardoor ook vaak dat de liefde vaak heel erg van één kant kwam en dat heeft uiteindelijk na 2 jaar tot onzekerheid bij mij geleid.
Ik heb alleen nog wat medelijden met haar ouders, die haar dit traject al meerdere keren hebben zien aflopen...
quote:Zij woonde in Noord Italie en ik in Amsterdam... Zeg maar een beetje uit de hand gelopen vakantieliefde die toch behoorlijk serieus was geworden.Op dinsdag 23 februari 2010 11:23 schreef Everlong het volgende:
[..]
Sterkte! Hoe groot was de afstand?
Wat is de beste manier om om te gaan met een ex die mij niet los kan laten? Ik ben een lieve jongen (lees: sukkeltje) dus ik kan niet zomaar alles lossnijden. Hoe kan ik haar inlaten zien dat loslaten de beste manier is (en nee, zij maakte het uit).
quote:Wat wil jij, nog een keer proberen, of loslaten?
Even een andersom gevalletje...
Wat is de beste manier om om te gaan met een ex die mij niet los kan laten? Ik ben een lieve jongen (lees: sukkeltje) dus ik kan niet zomaar alles lossnijden. Hoe kan ik haar inlaten zien dat loslaten de beste manier is (en nee, zij maakte het uit).
Gewoon een duidelijk gesprek aangaan dat je alles of niets wil, maar niet half?
Sorry Fearie, die koffie moet ik even uitstellen. Eindelijk die radical change of life die ik wou nadat ze me verliet! 
quote:Dat is pas een nieuw begin.Op woensdag 24 februari 2010 20:40 schreef Barbusse het volgende:
Malta it is.
Gefeliciteerd met je nieuwe job!
quote:Thanks!Op woensdag 24 februari 2010 21:06 schreef Sjechov het volgende:
[..]
Dat is pas een nieuw begin.
Gefeliciteerd met je nieuwe job!
quote:Wanneer begin je?
quote:Kan ik zelf uitmaken, zolang het maar voor eind maart is. Maar ik moet hier natuurlijk wel eerst even dingen regelen.
ik hoop dat iemand het leest..Zojuist is het definitief uitgegaan tussen mijn vriend en ik...over de telefoon
Ik ga het verhaal even van me af schrijven. 3,5 week geleden, op zaterdag, hebben we een gesprek gehad over ons, hij twijfelde, ik vond ook dat het niet echt leuk meer was (maar ik twijfelde niet over of ik door wilde gaan). Die zondag weer er over gepraat, waarna hij gewoon was blijven slapen. Toen besloten elkaar een week niet te spreken, maar dat lukte niet echt (van beide kanten niet).
Die vrijdag weer afgesproken, weer veel gepraat en gehuild, weer blijven slapen. Zondag kwam het hoge woord eruit "het is beter als het uit is". Ik kon dat niet hebben en stelde een pauze voor, achteraf stom geweest. Ik vroeg of er iemand anders in het spel was, hij zei van niet. Ik zei dat we elkaar een maand niet moesten spreken of zien, na een week kon ik dat al niet dus heb ik hem gemaild of we niet beter toch contact konden hebben, dat vond hij goed mits dat alleen via mail was. Ik heb toen na een paar dagen een heel uitgebreide en ontzettend eerlijke mail gestuurd, waarop ik als antwoord min of meer kreeg "ik weet niet hoe ik moet reageren".
Toen ben ik weer afgelopen zondag bij hem langs geweest zonder dat hij wist dat ik zou komen. Ik kon het gewoon niet meer op deze manier. We hebben toen 12 uur lang gepraat en gehuild en geknuffeld. Ik heb toen te horen gekregen dat hij meerdere keren seks had gehad met zijn buurmeisje in die twee weken dat we pauze hadden (ik had tijdens het vorige gesprek gezegd dat hij mocht doen en laten wat hij wilde) EN dat hij voordat we überhaupt een gesprek over ons gehad hadden al een paar keer met haar afgesproken had zonder dat er iets gebeurd was. Na die 12 uur heb ik uiteindelijk zelf gezegd "het is gewoon over". Dit accepteerde hij ook weer niet, hij zei dat hij dacht dat het wel goed zou kunnen komen, dat het gewoon tijd nodig had en dat ik moest denken of ik kon leven met wat hij had gedaan. Ik vroeg hem mijn sleutels terug te geven, maar dit wilde hij niet want dat voelde "te definitief".
Op maandagmorgen hebben we gesmst en zei hij dat het misschien niet de juiste beslissing was geweest. 's Avonds gebeld en toen zei hij dat hij wist wat hij wilde; mij. Maar dat ik toch nog ff een dag na moest denken. Gisteren zei hij weer dat we langer na moesten denken, maar dat hij nog steeds achter zijn woorden van maandag stond. En vandaag, net, werd uitgesproken dat het gewoon echt uit is. Maar dat hij niet uitsluit dat het ooit weer goed komt
Nu heb ik zelf natuurlijk ook heel veel nagedacht sinds hij me verteld heeft wat hij gedaan heeft en ik had vanavond zelfs het gevoel dat het inderdaad gewoon beter was als het uit was. Dat ik het hem toch niet kon vergeven dat hij tegen me gelogen had over dat meisje en dat we eigenlijk niet genoeg raakvlakken hadden. Maar toen ik net gewoon te horen kreeg dat hij denkt dat het voorlopig sowieso niet kan werken tussen ons omdat dat te geforceerd zou zijn, en dat hij daarnaast niet uit kon sluiten dat hij in de tussentijd niks meer met haar zou doen, kwam dat toch wel fucking hard aan
Verder kreeg ik de gebruikelijke bullshit te horen "ik zal altijd voor je klaar staan", "ik denk dat als we bij elkaar horen, dat we dan ook wel weer bij elkaar komen", "er is altijd 1 persoon waar je de rest van je leven gevoelens voor blijft houden en in mijn geval ben jij dat" blablabla
Hij wil me nu niet komend weekend, maar het weekend erna zien, als ik dat ook wil. Hij zegt dat we dan moeten beslissen of we er echt een punt achter zetten of niet, omdat dat via de telefoon eigenlijk gewoon echt niet kan...
Ik weet het gewoon allemaal niet...ik kan er niet tegen dat hij blijft zeggen dat het misschien toch nog goed komt.
Even ter informatie: ik ben 22 (naja, maandag word ik 22) en hij is 23 (vanaf komende zondag). We zijn ruim 3 jaar samen geweest.
quote:Sluit je af van de gedachte dat het ooit weer goed komt.Op donderdag 25 februari 2010 00:41 schreef AlphaQ het volgende:
knip!
Je gaat een zware periode in. Hoop, onderhandelen, woede, ontkennen, alles.
Als je dat gehad hebt en je eigen leven weer op de rails heb kan je weer eens wat afspreken om te kijken of het echt nog leuk is. De klik blijf je toch wel houden, liefde ook, al zakt dat wat weg. Sta open voor alles en geniet nog even na in je hoofd van wat jullie hebben mee gemaakt. Op een dag komt het toch wel goed. En ik geloof het wel. Als je echt voor elkaar gemaakt bent.. Komt je toch wel bij elkaar.
Sterkte!
Inderdaad, ik ga een zware periode in maar die heb ik voor een deel ook al gehad. Wat hij gedaan heeft, maakt het voor mij op zich ook wat makkelijker om het gewoon af te sluiten omdat ik wel meer verdien dan hem. Ik ben sowieso niet echt een persoon om snel iets te vergeven of vergeten, dus dat het nog goed gaat komen heb ik vrij weinig vertrouwen in. Ik heb nu gewoon het gevoel dat hij even een tijd rond wil neuken om daarna weer bij mij aan te kloppen "omdat we voor elkaar bestemd zijn".
Ik kan het gewoon niet hebben dat ik na meer dan 3 jaar ingeruild ben voor een slet (want ja dat vind ik haar, ze wist dat hij een vriendin had, oh en zij had een vriend) die hij een maand kent. Dat hij waarschijnlijk morgen weer bij haar aan de deur staat. Dat ik me wekenlang enorm kut heb gevoeld en in mijn bed lag te janken omdat ik zo bang was hem kwijt te raken, tegelijk dat hij met haar lag te neuken.
Dit lucht overigens wel op.
quote:Als deze zin er niet stond had ik er nog wel iets in kunnen zien, maar nu is het gewoon over.Maar toen ik net gewoon te horen kreeg dat hij denkt dat het voorlopig sowieso niet kan werken tussen ons omdat dat te geforceerd zou zijn, en dat hij daarnaast niet uit kon sluiten dat hij in de tussentijd niks meer met haar zou doen, kwam dat toch wel fucking hard aan.
Tijd om hem te vergeten, of wil je gebruikt worden totdat hij iemand die hij leuker vindt vindt?
quote:Goed zo! Gooi het er maar uit.
Nieuw inzicht terwijl ik dacht dat ik aan alles had gedacht..
.Grapje hoor, je kan hier alles kwijt
.quote:Klopt, klopt. En in mijn hoofd weet ik dat ook allemaal wel. Ik heb nu alleen mensen nodig die mij het nog eens vertellen.Op donderdag 25 februari 2010 01:55 schreef Tegan het volgende:
[..]
Als deze zin er niet stond had ik er nog wel iets in kunnen zien, maar nu is het gewoon over.
Tijd om hem te vergeten, of wil je gebruikt worden totdat hij iemand die hij leuker vindt vindt?
Wat ik misschien nog het allerkutste vind, is dat ik zijn ouders niet meer ga zien (zegt ook wel wat over hoe onze relatie uiteindelijk is geworden natuurlijk). Ze zijn altijd zo lief voor me geweest en zijn moeder zat zondag bij me te huilen dat ze het zo erg vond. Ik ga morgen langs om wat spullen terug te brengen van hen en van zijn broertje, en dan vraag ik meteen mijn sleutels (hij zit op kamers en mijn sleutels heeft hij aan zijn 'thuisbos' hangen) terug. Zijn ouders weten niet wat er gebeurd is, dus ik weet eigenlijk niet wat ik nou moet zeggen als ze er naar vragen.
.Eigenlijk zit dat niet eens zover van de waarheid...
Maar goed, ik denk dat ik dat toch maar laat, tenzij ze er indd specifiek naar vragen, maar doen ze toch niet. Hij heeft ze namelijk vanalles verteld over waarom hij twijfelde.
quote:jij kunt er toch niets aan doen je (ex)vriend een klootzak is die hem meteen bij een andere meid erin hangt als zijn relatie even niet zo lekker loopt?Op donderdag 25 februari 2010 02:25 schreef AlphaQ het volgende:
Ja, die neiging heb ik dus wel, om het gewoon te vertellen. Het is niet de enige reden dat het uit is, maar wel de reden waarom het niet meer goed kan komen. Ik wilde het in eerste instantie aan niemand vertellen, niet aan vriendinnen en zeker niet aan mijn ouders. Omdat ik me gewoon vernederd voel en me schaam. En omdat ik toch dacht dat het nog wel goed kon komen en ik niet wilde dat ze anders tegen hem aan zouden kijken. Ben nu wel blij dat ik het aan mijn vader heb verteld net, want als ik dan de neiging krijg om hem terug te nemen, dan vertelt m'n vader me wel wat anders
Maar goed, ik denk dat ik dat toch maar laat, tenzij ze er indd specifiek naar vragen, maar doen ze toch niet. Hij heeft ze namelijk vanalles verteld over waarom hij twijfelde.
Het zou niet bij mij (ook man) opkomen het te doen, maar helaas zijn ze er.
Als ze er naar vragen, kun je mijns inziens gewoon antwoord geven.
Hij vernederd alleen zichzelf door dit te doen, niet jou uit mijn oogpunt.
sterkte meid!
Ik heb 4 uur geslapen vannacht en zit nu kapot in de trein naar mijn stage (nadeel: ik zit per week zo'n 15 uur in de trein, te veel tijd om na te denken). Zolang mensen me vertellen dat hij me niet waard is, dat ik aan mijn eigen waardigheid moet denken, dat hij gewoon een gore klootzak is, gaat het wel. Wanneer dit niet gebeurt denk ik helaas toch soms weer 'wie weet...'
Heb volgende week het laatste tentamen van mijn master en dat wil ik gewoon halen, maar thuis kan ik echt niet studeren. Ik ga dit weekend denk ik terug naar mn vader. ALLES herinnert me aan hem, want alles heb ik pas gekocht/gekregen toen ik hem al kende en ik maak belachelijk veel verbindingen tussen spullen/gebeurtenissen/muziek en herinneringen. Het was gewoon ons plekje en nu niet meer
quote:Klinkt herkenbaar, al ben ik niet "bedonderd'. Ik had ook een aantal mensen in m'n omgeving nodig die me de waarheid vertelde. Ergens wist ik dat ze gelijk hadden, had echter nog een paar maanden nodig om het daadwerkelijk zelf in te zien. Uiteindelijk heeft alleen het verbreken van al het contact geholpen om het "wie weet"-gevoel eruit te krijgen.Op donderdag 25 februari 2010 12:17 schreef AlphaQ het volgende:
Dankje
Ik heb 4 uur geslapen vannacht en zit nu kapot in de trein naar mijn stage (nadeel: ik zit per week zo'n 15 uur in de trein, te veel tijd om na te denken). Zolang mensen me vertellen dat hij me niet waard is, dat ik aan mijn eigen waardigheid moet denken, dat hij gewoon een gore klootzak is, gaat het wel. Wanneer dit niet gebeurt denk ik helaas toch soms weer 'wie weet...'
Heb volgende week het laatste tentamen van mijn master en dat wil ik gewoon halen, maar thuis kan ik echt niet studeren. Ik ga dit weekend denk ik terug naar mn vader. ALLES herinnert me aan hem, want alles heb ik pas gekocht/gekregen toen ik hem al kende en ik maak belachelijk veel verbindingen tussen spullen/gebeurtenissen/muziek en herinneringen. Het was gewoon ons plekje en nu niet meer
Maar goed, jouw situatie is nog vers en ligt iets anders. Wat mijzelf in het begin hielp om een beetje rust in de chaos te creëren, was alles op papier te zetten. Nu doe jij dit al op het forum, ik heb toendertijd voormezelf een soort persoonlijke brief geschreven dat een therapeutische werking had.
In ieder geval sterkte met je tentamen. Het is echt kut om je te concentreren in zo'n situatie, dus een change of venue kan geen kwaad!
quote:Op woensdag 24 februari 2010 17:00 schreef Xanthas het volgende:
Even een andersom gevalletje...
Wat is de beste manier om om te gaan met een ex die mij niet los kan laten? Ik ben een lieve jongen (lees: sukkeltje) dus ik kan niet zomaar alles lossnijden. Hoe kan ik haar inlaten zien dat loslaten de beste manier is (en nee, zij maakte het uit).
Zodra je het antwoord hierop weet, doe mij even een copietje....
Dit is namelijk waar ik ook mee zit.
Ze kan me niet loslaten, maar op dit moment ook niet met me samenzijn....
Ze heeft tijd nodig, die geef ik haar ook, maar hoe lang nog.....? Hoe lang kan zoiets duren?
Voor mij is het duidelijk dat ik haar niet wil loslaten, ik wil een tweede kans...
quote:Argh, mijn ex wil vrienden blijven. Wat heb ik een hekel aan dat woord. Ben ik nou gek of houdt vrienden blijven gewoon in: ik wil niet alleen zijn en dan ben ik niet alleen tot ik weer iemand anders vind....Op donderdag 25 februari 2010 15:43 schreef CoendeW het volgende:
[..]
Zodra je het antwoord hierop weet, doe mij even een copietje....
Dit is namelijk waar ik ook mee zit.
Ze kan me niet loslaten, maar op dit moment ook niet met me samenzijn....
Ze heeft tijd nodig, die geef ik haar ook, maar hoe lang nog.....? Hoe lang kan zoiets duren?
Voor mij is het duidelijk dat ik haar niet wil loslaten, ik wil een tweede kans...
(Ja, vandaag even gepraat. Een hele slechte keuze, maar ik kan het maar niet laten. Zou zo graag de wil hebben om het allemaal los te laten)
quote:Op donderdag 25 februari 2010 15:46 schreef Xanthas het volgende:
[..]
Argh, mijn ex wil vrienden blijven. Wat heb ik een hekel aan dat woord. Ben ik nou gek of houdt vrienden blijven gewoon in: ik wil niet alleen zijn en dan ben ik niet alleen tot ik weer iemand anders vind....
(Ja, vandaag even gepraat. Een hele slechte keuze, maar ik kan het maar niet laten. Zou zo graag de wil hebben om het allemaal los te laten)
Dat heeft mijn ex nog nooit tegen me gezegd. het enige wat zij steeds zegt als we het erover hebben is dat ze nu niet voor ons kan kiezen, dat ze tijd nodig heeft en dat ze hoopt dat ze alles een plaatsje kan geven en weer voor ons kan kiezen. Maar nu dus niet.
Maar gewoon vrienden blijven? Nee dat nooit! Tenminste niet zolang ik hoop en gevoelens voor haar heb op een meer dan vriendschappelijke manier.
En wat je zegt, het klinkt alsof ze je wil gebruiken nu ze het nog moeilijk heeft en dat je straks kunt opzouten als ze het geluk bij een ander heeft gevonden.
Is op zich ook wel iets waar ik in mijn geval bang voor ben, maar is bij ons nog steeds geen sprake van (zover ik weet dan toch)
En nu? Nu gaan we meteen als vrienden uit elkaar, maar ik kan dat denk ik niet. Ik wil onze vriendschappelijke afspraak volgende week eigenlijk afzeggen omdat ik niet leuk kan doen als vrienden met hem
.quote:Ik heb het nu een keer opnieuw geprobeerd. En dat heeft mij zoveel energie gekost dat ik nu even blij ben met de rust.Op donderdag 25 februari 2010 16:09 schreef Tegan het volgende:
Wij willen ook altijd vrienden zijn, maar dat leidt meestal tot een flinke ruzie -> maanden geen contact, en dan een keertje bijkletsen wat weer leidt tot het weer willen proberen, vervolgens weer stap een. En dat een stuk of drie keer gehad.
En nu? Nu gaan we meteen als vrienden uit elkaar, maar ik kan dat denk ik niet. Ik wil onze vriendschappelijke afspraak volgende week eigenlijk afzeggen omdat ik niet leuk kan doen als vrienden met hem
Vriendschappelijk afspraak in mijn geval kostte meer dan het opleverde. Het is zo lastig om niet terug te vallen naar vroeger.
Neemt niet weg dat het af en toe lastig is.
Ook gezien haar moeder terminaal is en nog altijd leeft.
Zo is er voor een deel geen afsluiting.
Ik ben bij het hele traject betrokken geweest, dus ook de afsluiting vind ik heel belangrijk.
Wel merk ik dat het makkelijker wordt om mee om te gaan.
Ook nu ik in Spanje zit is het makkelijker.
Feit dat ik weet dat ze geholpen wordt en in de gaten gehouden wordt zorgt bij mij voor rust.
Toch wel prettig kan ik jullie zeggen!
quote:Helaas zal het niet helpen om contact te blijven houden met elkaar als zij aangeeft dat ze tijd nodig heeft. Laat haar los, zoek geen contact meer met elkaar op. Zeg tegen haar dat je zo niet verder kan, dat je verder wil met je leven en dat je haar het beste wenst. Als ze jou echt terug wil, zoekt ze vanzelf wel contact met je op. En anders was het sowieso niets geworden en ben je beter af zonder contact, kun je je focussen op je eigen leven. Geloof me, ik heb precies hetzelfde meegemaakt en dit is de beste manier (al zegt je gevoel op dit moment wat anders).Op donderdag 25 februari 2010 15:43 schreef CoendeW het volgende:
[..]
Zodra je het antwoord hierop weet, doe mij even een copietje....
Dit is namelijk waar ik ook mee zit.
Ze kan me niet loslaten, maar op dit moment ook niet met me samenzijn....
Ze heeft tijd nodig, die geef ik haar ook, maar hoe lang nog.....? Hoe lang kan zoiets duren?
Voor mij is het duidelijk dat ik haar niet wil loslaten, ik wil een tweede kans...
quote:Op donderdag 25 februari 2010 17:07 schreef Merziyas het volgende:
[..]
Helaas zal het niet helpen om contact te blijven houden met elkaar als zij aangeeft dat ze tijd nodig heeft. Laat haar los, zoek geen contact meer met elkaar op. Zeg tegen haar dat je zo niet verder kan, dat je verder wil met je leven en dat je haar het beste wenst. Als ze jou echt terug wil, zoekt ze vanzelf wel contact met je op. En anders was het sowieso niets geworden en ben je beter af zonder contact, kun je je focussen op je eigen leven. Geloof me, ik heb precies hetzelfde meegemaakt en dit is de beste manier (al zegt je gevoel op dit moment wat anders).
Jep dit is precies niet wat mijn gevoel zegt op dit moment, maar mijn verstand wel.
En ik ben na 6 maanden nog steeds niet in staat om mijn verstand te volgen.
Probleem is ook dat we een koophuis hebben wat we dan te koop moeten zetten, waar we dik op zullen verliezen. Maw als het echt verkocht wordt komen we er allebei met schulden uit en dan is de weg terug naar elkaar bijna onmogelijk lijkt mij.
Geen van beide kan het huis alleen opbrengen helaas.
Dus dat van als ze je echt terug wil dan neemt ze wel contact op, is minder snel het geval indien we ons beiden dik in de schulden hebben gestoken denk ik.
Alhoewel die schulden me niet interesseren op dit moment. Maar het lijkt me dat ze dan niet zomaar meer zegt, ik mis hem zo en vraag of hij me terug wil, jammer van die duizenden euros schuld....
Snap je? Of zie ik dit verkeerd?
Ik had alweer een zwak moment, had gisteren zijn foto's van hyves afgehaald, en toen had hij dat vandaag ook gedaan maar dat vond ik kut
ofja hij had gewoon al z'n foto's weggegooid, ook die waar ik niet op stond. Dus had ik hem gesmst dat ik zat te janken in de trein nadat ik dat gezien had, stuurde die terug dat hij de foto's er alleen af had gehaald omdat ik het gedaan had, dat hij ze anders had laten staan. En dat hij zich nu extra kut voelde, en dat we ons wel bij ons besluit neer moesten leggen en dat de tijd wel uit zou wijzen of dat het goede besluit was. Daar reageerde ik niet meer op, stuurde hij een half uur later waarom ik niet reageerde? En dat hij een bepaald nummer net 5 keer geluisterd had (ik had gisteren tegen hem gezegd dat ik me zo voelde als die tekst weergeeft). AARGHHHMijn verstand zegt echt heeeeeel erg hard "laat die klootzak wegrotten", maar mijn gevoel zegt "maar we hadden het zo leuk en misschien kan dat wel weer, dat kunnen we toch proberen? Misschien kan ik hem wel vergeven want hij is niet echt vreemdgegaan". Maar mijn verstand weet dat gevoel dan ook wel weer te weerleggen met een "dat wil je alleen omdat je niet alleen wil zijn", en helaas is dat ook zo, triest.
quote:Wel lullig en laf van hem om dan te SMSen over 'dat' nummer.Op donderdag 25 februari 2010 22:01 schreef AlphaQ het volgende:
Misschien moet je ze dan ook niet lezen? Meteen wegflikkeren, dan kun je er ook niet op antwoorden. Al zul je natuurlijk altijd wel willen weten wat er in staat.
Ik had alweer een zwak moment, had gisteren zijn foto's van hyves afgehaald, en toen had hij dat vandaag ook gedaan maar dat vond ik kut
Mijn verstand zegt echt heeeeeel erg hard "laat die klootzak wegrotten", maar mijn gevoel zegt "maar we hadden het zo leuk en misschien kan dat wel weer, dat kunnen we toch proberen? Misschien kan ik hem wel vergeven want hij is niet echt vreemdgegaan". Maar mijn verstand weet dat gevoel dan ook wel weer te weerleggen met een "dat wil je alleen omdat je niet alleen wil zijn", en helaas is dat ook zo, triest.
Echt waar, gun jezelf tijd, want dat heb je echt nodig en dat zal je echt beter laten voelen.quote:Ik blijf hopen. Het is slecht, maar ik kan het niet meer loslaten. De eerste keer dit gekloot kon ik haar best wel wegzetten, nu de tweede keer lijkt ze gewoon veel te diep te zitten.Op donderdag 25 februari 2010 22:01 schreef AlphaQ het volgende:
Misschien moet je ze dan ook niet lezen? Meteen wegflikkeren, dan kun je er ook niet op antwoorden. Al zul je natuurlijk altijd wel willen weten wat er in staat.
Ik moest ook huilen toen ik het hoorde, ik heb verdorie nog zoveel gevoelens voor hem. Gevoelens die ik helemaal niet wil, en ze gaan maar niet weg. Ik weet heel goed dat het slijt, maar het gaat me echt te langzaam allemaal en ik vind het eigenlijk nog steeds super kut dat het uit is. Het enige is dat ik er nu eigenlijk wel aan gewend ben zo, maar echt gelukkig ben ik niet. Ik zou wel willen denken dat het een eikel is, maar dat kan ik gewoon niet. Natuurlijk waren er dingen aan hem die ik niet leuk vond, maar zo erg vond ik dat nou ook weer niet. Ik vond het echt heerlijk om met hem samen te zijn. En daarom is het ook zo moeilijk voor mij om dit te verwerken... ik weet ook wel dat het moet.. maar het liefst zou ik willen dat het toch nog goed kwam. Ik zou willen dat ik minder lief was. quote:Mijn ex had ook gezegd dat ze vrienden wou blijven met me.Op donderdag 25 februari 2010 15:46 schreef Xanthas het volgende:
[..]
Argh, mijn ex wil vrienden blijven. Wat heb ik een hekel aan dat woord. Ben ik nou gek of houdt vrienden blijven gewoon in: ik wil niet alleen zijn en dan ben ik niet alleen tot ik weer iemand anders vind....
(Ja, vandaag even gepraat. Een hele slechte keuze, maar ik kan het maar niet laten. Zou zo graag de wil hebben om het allemaal los te laten)
Binnen 2 maand had ze een ander, heeft ze me van hyves afgehaald, en reageert ze niet meer inhoudelijk op de mails die ik haar gestuurd heb. dus ik heb ook nu erg het gevoel zoals jij het omschrijft.
Probeer in elk geval hem eerst helemaal los zien te laten.
Je moet elkaar eerst echt los zien te laten voor je überhaupt vrienden kan zijn, want als 1 van de 2 nog niet zover is, kan het wel en vervelend voor beide partijen worden.
Op korte termijn zit het vrienden zijn zeker niet in in mijn optiek, omdat er dan toch gevoelens bij komen kijken..
quote:Ik vertrouw haar niet meer. Ben bang dat ze me valse hoop gaat geven. Ik zal wel zien hoe dit gaat. Nu voelt het goed, zal wel weer anders voelen als ik morgen alleen rondloop op de universiteit.Op donderdag 25 februari 2010 22:12 schreef achi het volgende:
[..]
Mijn ex had ook gezegd dat ze vrienden wou blijven met me.
Binnen 2 maand had ze een ander, heeft ze me van hyves afgehaald, en reageert ze niet meer inhoudelijk op de mails die ik haar gestuurd heb. dus ik heb ook nu erg het gevoel zoals jij het omschrijft.
Probeer in elk geval hem eerst helemaal los zien te laten.
Je moet elkaar eerst echt los zien te laten voor je überhaupt vrienden kan zijn, want als 1 van de 2 nog niet zover is, kan het wel en vervelend voor beide partijen worden.
Op korte termijn zit het vrienden zijn zeker niet in in mijn optiek, omdat er dan toch gevoelens bij komen kijken..
quote:Mijn ex is ook verhuisd in het half jaar dat wij geen contact hadden
Net via via gehoord dat mijn ex een appartement heeft gevonden en op zichzelf gaat wonen. Jeetje want vind ik dit klote. Dat ik dit niet allemaal met hem meemaak. Als we nog een relatie hadden gehad zou ik na Berlijn namelijk bij hem gaan wonen. Echt heel rot om dit allemaal niet met hem mee te maken.
. Terwijl we altijd praatten over dat een van ons op onszelf moest gaan (woonden beide thuis), en toen deed hij het zonder mij. En hij voelde niet eens iets ervoor om mij erover te bellen oid. Pas toen we een vriendschappelijke afspraak hadden na een half jaar vertelde hij dat hij over een paar weken erin ging (waren toen aan het klussen), helemaal enthausiast en ik mocht meteen komen kijken. Maar ik had zo graag het al meteen gehoord, een smsje was genoeg .quote:Ja, en hij doet de hele tijd zulke dingen. Zo van "nee nee, we moeten elkaar echt loslaten" en daar achteraan "wie weet komt het goed" en dan voorbeelden geven van vrienden van hem die weer terug samen zijn met hun ex. Maar ik zou ook niet van hem willen horen "luister, laat me met rust en ga verder met je leven, punt."Op donderdag 25 februari 2010 22:08 schreef maartjeh het volgende:
[..]
Wel lullig en laf van hem om dan te SMSen over 'dat' nummer.
Zo gaat het al bijna een maand, maar ik zoek het soms ook wel zelf op.
quote:Ja, inderdaad.. mijn ex heeft het me ook niet zelf laten weten. Maargoed het zou misschien ook wel een beetje raar zijn als hij dan ineens een blij smsje stuurt met "Ik heb een appartement, fijn he!". Hij weet ook wel dat dat allemaal heel gevoelig ligt... maar het is wel een teken dat je gewoon niet meer in elkaars leven hoort. Dat het echt voorbij is. Ik zou er zelf heel veel moeite mee hebben om zoiets niet aan hem te vertellen. Maar dat ben ik dan weer. Hij is veel koeler.. dipjes de gekste...Op donderdag 25 februari 2010 22:23 schreef Tegan het volgende:
[..]
Mijn ex is ook verhuisd in het half jaar dat wij geen contact hadden
quote:Ik wilde gewoon een smsje van "Hej, wilde dat je het van mij hoorde maar ik heb een appartementje gekocht.". Verder hoefde het echt niets meer te zijn
[..]
Ja, inderdaad.. mijn ex heeft het me ook niet zelf laten weten. Maargoed het zou misschien ook wel een beetje raar zijn als hij dan ineens een blij smsje stuurt met "Ik heb een appartement, fijn he!". Hij weet ook wel dat dat allemaal heel gevoelig ligt... maar het is wel een teken dat je gewoon niet meer in elkaars leven hoort. Dat het echt voorbij is. Ik zou er zelf heel veel moeite mee hebben om zoiets niet aan hem te vertellen. Maar dat ben ik dan weer. Hij is veel koeler.. dipjes de gekste...
.quote:We horen niet meer thuis in het leven van onze exen. Dat zegt het. En mij doet zoiets best pijn.Op donderdag 25 februari 2010 22:31 schreef Tegan het volgende:
Nu ik erbij stil sta hebben we het er daarna nooit meer over gehad, omdat in het begin het nog best pijnlijk was voor mij.
.quote:We zijn niet meer nummer 1. Zo lullig is het.Op donderdag 25 februari 2010 22:37 schreef Tegan het volgende:
Maar, waarom zou je dat niet willen vertellen, deed het teveel pijn, of wilde je toen gewoon niets meer met me delen. En waarom dat toen ik je zag het het eerste was dat je wilde zeggen. Had je helemaal niet door dat het extreem lullig was en pijnlijk voor mij om dat niet in eerste instantie te delen mij degene met wie je zoveel jaren alles hebt gedeeld
quote:Nee, maar bedenk je dan dat je ex ook niet meer jouw nummer 1 hoort te zijn. Weet je wie nu mijn nummer 1 is? Ikzelf. Zoiets doet me wel even pijn maar het gaat me erom dat het met mij goed gaat nu, en niet hoe hij er allemaal over denkt etc. Uiteindelijk zit je altijd met jezelf dus dat moet het belangrijkste voor je zijn!Op donderdag 25 februari 2010 22:42 schreef Xanthas het volgende:
[..]
We zijn niet meer nummer 1. Zo lullig is het.
quote:Dat vergeet ik als ik in haar ogen kijk en de pijn zie zitten. Maar goed, heb haar al twee weken weten te ontwijken. Het zit mij nog zo diepOp donderdag 25 februari 2010 22:45 schreef Faerie het volgende:
[..]
Nee, maar bedenk je dan dat je ex ook niet meer jouw nummer 1 hoort te zijn. Weet je wie nu mijn nummer 1 is? Ikzelf. Zoiets doet me wel even pijn maar het gaat me erom dat het met mij goed gaat nu, en niet hoe hij er allemaal over denkt etc. Uiteindelijk zit je altijd met jezelf dus dat moet het belangrijkste voor je zijn!
quote:Dit is iets wat mij te meer begint door te dringen. Dat zij haar eigen leven heeft en het gewoon fijn vind en alles gewoon maar laat gebeuren, maar mij er niet in wilt hebben.Op donderdag 25 februari 2010 22:34 schreef Xanthas het volgende:
[..]
We horen niet meer thuis in het leven van onze exen. Dat zegt het. En mij doet zoiets best pijn.
En toch nog vertellen hoe veel pijn ze heeft en dat ze geen afscheid wilt en het nog zo leuk heeft met mij en het eigenlijk niet wilt afkappen.
Ik weet niet wat ik er van moet denken.
Nu geeft ze mij weer hoop dat het toch ooit weer goed kan komen ondanks dat ik donders goed weet dat dat niet het geval is
quote:Op donderdag 25 februari 2010 22:30 schreef Tegan het volgende:
[..]
Ik wilde gewoon een smsje van "Hej, wilde dat je het van mij hoorde maar ik heb een appartementje gekocht.". Verder hoefde het echt niets meer te zijn
quote:wie heeft Het uitgemaakt?
quote:Idem. Ik kreeg dit te lezen gisteren: "Doe wat je wilt met je leven, maar van deze keuze wordt mijn leven een stuk minder leuk". Nadat ik zei dat ik geen contact meer wilde.Op donderdag 25 februari 2010 23:57 schreef MOD het volgende:
[..]
Dit is iets wat mij te meer begint door te dringen. Dat zij haar eigen leven heeft en het gewoon fijn vind en alles gewoon maar laat gebeuren, maar mij er niet in wilt hebben.
En toch nog vertellen hoe veel pijn ze heeft en dat ze geen afscheid wilt en het nog zo leuk heeft met mij en het eigenlijk niet wilt afkappen.
Ik weet niet wat ik er van moet denken.
Nu geeft ze mij weer hoop dat het toch ooit weer goed kan komen ondanks dat ik donders goed weet dat dat niet het geval is
Hoe bedoel je manipulatief..... Moet straks naar de universiteit, gelukkig is ze er lekker even niet.
quote:Als je alles terug leest dan zie dat het eigenlijk bij niemand op een vergelijkbare manier gaat.Op vrijdag 26 februari 2010 08:42 schreef Xanthas het volgende:
[..]
Idem. Ik kreeg dit te lezen gisteren: "Doe wat je wilt met je leven, maar van deze keuze wordt mijn leven een stuk minder leuk". Nadat ik zei dat ik geen contact meer wilde.
Hoe bedoel je manipulatief..... Moet straks naar de universiteit, gelukkig is ze er lekker even niet.
Mijn ex en zij n als vrienden uit elkaar gegaan, dit was niet zo moeilijk omdat we aan het einde van onze relatie al wat afstand tot elkaar hadden.
Op zich kan ik hier wel goed mee overweg, alleen door alle ellende in haar familie momenteel vind ik het soms gewoon moeilijk niet meer (te kunnen) betekenen.
Ze weet dat ze bij me terecht kan, maar ze vind dan direct dat ze me lastig valt.
Heel lastig.
quote:Dat klopt, alleen de manier waarom er mee wordt opgegaan, en gecommuniceerd maakt wel uit.Op donderdag 25 februari 2010 22:42 schreef Xanthas het volgende:
[..]
We zijn niet meer nummer 1. Zo lullig is het.
Want zoals Tegan aangaf, dat komt al veel beter over.
Mijn ex heeft nu alles in 1 keer verbroken (hyves msnmail) terwijl ze bij de breuk aangaf wel vrienden te willen blijven,
Dat doet wel pijn dat ze me maar gewoon negeerd, en vrolijk verder gaat met haar nieuwe vriendjes. terwijl ik haar nog gemaild dat dat het mij wel pijn deed dat ze zo snel een ander had, maar blij voor haar was, en wat ze verder wou met de (eventuele) vriendschap. Daar heeft ze dus nooit op gereageerd, alleen de contacten verbroken. Vind ik erg jammer, want als ze gewoon had gemaild dat ze er moeite mee had, en liever geen contact wou kon ik er nog begrip voor opbrengen.
ik heb een beetje het idee dat nu ik niet meer nr1 ben de communicatie op een fatsoenlijke manier ook maar niet meer hoeft, en/of dat er te weinig rekening gehouden wordt hoe dingen overkomen.
Zal wel bij meer exen gelden of voor de mensen die het uitmaken.
quote:Blijf sterk voor jezelf., en bel hem niet. Je zult je waarschijnlijk niet echt beter voelen als je hem belt.Op vrijdag 26 februari 2010 11:53 schreef AlphaQ het volgende:
Ik moet echt heel veel moeite doen om hem niet te bellen..ik weet dat het niet slim zal zijn om te doen, net zoals ik weet dat ik hem überhaupt niet zou moeten willen bellen en hem gewoon lekker in z'n sop gaar moet laten koken. Maar ik zit hier al een uur te huilen en ik wil dat hij weet dat ik me kut voel want dan voelt hij zich ook kut..
je krijgt toch niet te horen wat je wilt of nodig hebt, en de kans op teleurstelling is alleen maar groot.
Zelf ben ik nu 2 maand verder, voel me al wel wat sterker, ondanks dat ik haar mis.
Tijd heelt veel, maar je moet het wel de tijd gunnen.
Sterkte de komende tijd.
Ik heb al een tijd (2.5 jaar) geen contact meer met m'n ex. Dat is allemaal heel lullig gegaan van mijn kant, meer wil ik er niet op in gaan. Ik heb wel regelmatig op d'r hyves meegekeken hoe het gaat in d'r leven, maar toen ik op een gegeven moment hoorde over de trouwerij met d'r vriend heb ik me als vriend verwijderd van haar hyves, en m'n profiel (die ik speciaal had aangemaakt voor haar) verwijderd, het werd allemaal te pijnlijk om te blijven lezen.
Nu gaat er eigenlijk geen week voorbij dat ik niet een paar keer aan d'r denk, afvragend hoe het met d'r gaat en zo. Haar profiel op hyves is afgeschermd, en "Dit profiel is helaas niet zichtbaar voor iedereen."
afgezien van haar foto (waar ik persoonlijk helemaal zwak in de knieën van word, ben ik helemaal informatie-loos.
* zal ik een bericht sturen op d'r hyves, casual vragend hoe het met d'r gaat, met als risico dat ik vrijwel zeker weer geconfronteerd word met de leegte in m'n hart die ik voel als ik aan d'r denk, en deze moeilijk los kan laten.
* zal ik het gewoon laten zitten, en de rest van m'n leven ermee blijven zitten
Zucht
alvast bedankt voor het meelezen
Ik zou dan nog eerder gewoon een mailtje sturen
. Niets mis met vragen hoe het met een ex gaat na zoveel jaar, zolang je niet verwacht dat zij ook ineens nog gevoelens heeft en dat het weer goed gaat komen. Vriendschap zou wel kunnen .quote:Of je blijft niet in het verleden hangen en gaat op jacht. Opnieuw verliefd worden, dan ben je haar zo vergeten.Op vrijdag 26 februari 2010 13:20 schreef DSGamer het volgende:
* zal ik het gewoon laten zitten, en de rest van m'n leven ermee blijven zitten
Overigens mis ik mijn ex ook, maar ik ben te koppig om toe te geven.
Als ze me zou missen zou ze me wel een berichtje sturen, en tot nu toe is dat niet het geval.quote:Dit had ik deels ook.Op vrijdag 26 februari 2010 11:53 schreef AlphaQ het volgende:
Ik moet echt heel veel moeite doen om hem niet te bellen..ik weet dat het niet slim zal zijn om te doen, net zoals ik weet dat ik hem überhaupt niet zou moeten willen bellen en hem gewoon lekker in z'n sop gaar moet laten koken. Maar ik zit hier al een uur te huilen en ik wil dat hij weet dat ik me kut voel want dan voelt hij zich ook kut..
Ik heb ook nu nog altijd moeite om geen contact te zoeken met mijn ex.
Maar elke dag dat er overheen gaat,gaat het beter en makkelijker.
Als je eens wil praten stuur maar een PMmetj.
Sterkte!
.Blijf lekker thuis onder de deken op de bank
.quote:Ik wil zo graag weer de deur uit als vroegerOp vrijdag 26 februari 2010 19:20 schreef Tegan het volgende:
Vrijdagavonden zijn het ergst
Blijf lekker thuis onder de deken op de bank
Ach, nu maar tv-kijken dan.quote:Dit vind ik echt zo'n slecht advies. Als je meteen weer op jacht wil en opnieuw verliefd wil worden, zegt dat echt heel veel over jezelf. Waarom zou je het niet gewoon zelf op kunnen lossen en alleen? Al doe ik er nu nog een jaar ofzo over om over mijn ex heen te komen, dat boeit me niet, het gaat er uiteindelijk om dat ik er uiteindelijk helemaal overheen ben en dan weet dat ik het zelf ook kan redden. Persoonlijk wil ik nu zelf heel lang geen relatie meer, zo alleen zijn maakt je echt zoveel sterker.Op vrijdag 26 februari 2010 13:41 schreef Mint_Clansell het volgende:
[..]
Of je blijft niet in het verleden hangen en gaat op jacht. Opnieuw verliefd worden, dan ben je haar zo vergeten.
Overigens mis ik mijn ex ook, maar ik ben te koppig om toe te geven.
quote:Helemaal mee eens! Ga de confrontatie maar eens aan, want uiteindelijk moet je toch echt met jezelf verder
[..]
Dit vind ik echt zo'n slecht advies. Als je meteen weer op jacht wil en opnieuw verliefd wil worden, zegt dat echt heel veel over jezelf. Waarom zou je het niet gewoon zelf op kunnen lossen en alleen? Al doe ik er nu nog een jaar ofzo over om over mijn ex heen te komen, dat boeit me niet, het gaat er uiteindelijk om dat ik er uiteindelijk helemaal overheen ben en dan weet dat ik het zelf ook kan redden. Persoonlijk wil ik nu zelf heel lang geen relatie meer, zo alleen zijn maakt je echt zoveel sterker.
quote:Ik zou graag verder willen met mezelf, maar ik heb het gevoel dat mijn relatie alles verpest heeft. Ik heb er veel door geleerd, dat wel. Maar alles wat ik leuk vond om te doen voordat ik in deze relatie kwam, vind ik nu een sleur. Mijn studie, mijn baan, mijn hobbies. En dat maakt het zo lastig om gewoon door te gaan.Op vrijdag 26 februari 2010 20:04 schreef Everlong het volgende:
[..]
Helemaal mee eens! Ga de confrontatie maar eens aan, want uiteindelijk moet je toch echt met jezelf verder
quote:Bedoel je dat je het een sleur vindt omdat het leukste, de relatie, weg is?
[..]
Ik zou graag verder willen met mezelf, maar ik heb het gevoel dat mijn relatie alles verpest heeft. Ik heb er veel door geleerd, dat wel. Maar alles wat ik leuk vond om te doen voordat ik in deze relatie kwam, vind ik nu een sleur. Mijn studie, mijn baan, mijn hobbies. En dat maakt het zo lastig om gewoon door te gaan.
quote:Omdat ik door die relatie leukere dingen heb gezien. Dingen die mijn studie en werk ondergeschikt maken. Maar ook die dingen gaan verder, maar ik heb geen idee hoe ik die leukere dingen weer moet doen (ik ben altijd meer geweest van dingen samen doen met z'n tweetjes dan met groepjes). Dat maakt het zo lastig om nu weer leuke dingen te doen.Op vrijdag 26 februari 2010 21:15 schreef Everlong het volgende:
[..]
Bedoel je dat je het een sleur vindt omdat het leukste, de relatie, weg is?
Kweenie, voel me een beetje down op dit moment.
quote:Tja, ik begrijp wel wat je bedoelt. Ik denk dat meer mensen hier dat wel herkennen. Maar ik denk ook dat je daar doorheen moet, het is ontwennen en weer wennen aan hoe je leven nu is. En jij kan er zelf wat van maken. Ik vind het ook lastig om weer leuke dingen te doen en daarbij is niks zo leuk als wanneer ik het met m'n ex zou doen. Maar ja, dat kan niet meer en ik wil niet weg kwijnen in een hoekje. Dus ik heb me weer ingeschreven bij de sportschool en ik zorg ervoor dat ik meerdere leuke dingen doe per week. Daar kan ik dan weer naar uitkijken en zo gaat er weer een week voorbij.
[..]
Omdat ik door die relatie leukere dingen heb gezien. Dingen die mijn studie en werk ondergeschikt maken. Maar ook die dingen gaan verder, maar ik heb geen idee hoe ik die leukere dingen weer moet doen (ik ben altijd meer geweest van dingen samen doen met z'n tweetjes dan met groepjes). Dat maakt het zo lastig om nu weer leuke dingen te doen.
Kweenie, voel me een beetje down op dit moment.
Wat voor dingen vind je leuk om te doen? En wat houdt je tegen om die dingen te gaan doen?
quote:Time for change. Alles wijst erop. Als je hier eens goed over nadenkt met je verstand, weet je wat de oplossing is. Het lijkt nu misschien dat al die dingen ondergeschikt zijn, maar dat is alleen wat jij zelf denkt en je moet proberen dat niet toe te laten. In het begin dacht ik ook dat alles veel leuker was met mijn ex, maarja, dat is nou eenmaal over dus wat ik heb ik daar aan? En wat heb jij daar aan, dit is de realiteit en het heden, en je bepaalt nu zelf de toekomst... Het is niet goed als je alleen leuke dingen kunt zien en meemaken door een relatie, dan hang je teveel aan iemand. Probeer er zelf eens goed over na te denken wat je leven leuk zou kunnen maken zonder je ex.Op vrijdag 26 februari 2010 21:18 schreef Xanthas het volgende:
[..]
Omdat ik door die relatie leukere dingen heb gezien. Dingen die mijn studie en werk ondergeschikt maken. Maar ook die dingen gaan verder, maar ik heb geen idee hoe ik die leukere dingen weer moet doen (ik ben altijd meer geweest van dingen samen doen met z'n tweetjes dan met groepjes). Dat maakt het zo lastig om nu weer leuke dingen te doen.
Kweenie, voel me een beetje down op dit moment.
Daar denk ik nu ook heel erg goed over na. Ik heb ook m'n ups & downs en soms doe ik helemaal niet wat ik eigenlijk moet doen; bijv. niet thuisblijven maar met anderen iets leuks doen. Das gewoon een proces en ook echt een kwestie van gewoon doen eigenlijk. beetje tegenstrijdig. Dus jah.. Maar ik heb me ingeschreven voor een nieuwe school waar ik zo enorm enthousiast over ben.. Ik wil er zo graag heen. Als of daar een nieuwe start zal beginnen. Loopt mijn ex daar ook rond Niet dat ik me er door tegen laat houden, want ik wist het al lang, maar het is toch een beetje raar denk ik. Stel dat ik daar mijn nieuwe liefde vind. Of zij.
zeker nu ik haar kansloos gedrag zie
quote:offtopic, maar kom je uit vlissingen?
Nu ik er een beetje overheen aan het raken ben heb ik weer zin in dingen te doen. Maar die deed ik juist met mn ex
Niet dat ik me er door tegen laat houden, want ik wist het al lang, maar het is toch een beetje raar denk ik. Stel dat ik daar mijn nieuwe liefde vind. Of zij.
SPOILERIk stond echt met tranen in m'n ogen, m'n ex is weggelopen toen ik dat van dat 'houden van' zei, om vervolgens terug te komen, me aan te kijken en een verdrietige lach te geven en vervolgens weer weg te gaan.Na 5 minuten stond hij voor m'n neus, waar die gezamelijke vriend van ons bij stond (daar stond ik mee te praten). Nog voor m'n ex bij ons aangekomen was kreeg ik een 'waarom dénk je dat ik zo reageer Tamaar?' van hem te horen.
I just knew it. Zijn gevoelens voor mij zijn niet over. Hij wil niets over andere mannen horen want hij voelt nog iets voor mij en heeft 't er niet makkelijk mee. Dat heb ik ook gezegd, dat ik niet dom ben, en dat ik wel weet dat hij gevoelens voor me heeft. En dat ik 3 minuten daarvoor nog toe gaf aan X dat ik echt nog wel van m'n ex houd, nadat X gezegd had dat mijn ex niet in m'n hoofd zit maar in m'n hart.
Heb dat ook tegen mijn ex gezegd, zo van 'Ik zeg net nog tegen X dat ik natuurlijk nog van je hou, maar je weet dat ik moeite heb dat soort dingen uit te spreken, maar het is wel zo.' Misschien dom dat ik dat gezegd heb, maar ik voel het wel zo.
Ik voel me klote. Ik begrijp niet waarom wij niet samen kunnen zijn. Dat niet-wetende frustreert me gewoon enorm. Buiten dat ben ik wel door gegaan met mijn leven. Ondertussen heb ik een jongen leren kennen (of eigenlijk 2) die mij beter willen leren kennen, en met de ene heb ik ook echt hele leuke telefoongesprekken bijna dagelijks en kan ik ook echt lachen, en dat doet me goed.
Sprak laatst een oude bekende over msn. Zegt ie zo van "Heeyy ik kwam [naam ex] nog tegen in R'dam! "
Zelfs dát wilde ik niet horen omdat het pijnlijk was om te horen dat zij door Rotterdam liep. (like, who gives a fuck..
) Omdat ze door gaat met haar leven en dat ze niet belt dat het leuk was in Rotterdam en alles. Het slaat nergens op om zo te denken, maar het gebeurt gewoon. En het gaat wel weer weg. Een keer.
quote:Nee dat blijkt. Ik dacht écht dat het hem niets deed, maar vandaag bewees wel het tegendeel en hij was er écht van ontdaan en dat was voor het eerst in al die jaren dat ik hem ken, te zien.Op vrijdag 26 februari 2010 23:08 schreef MOD het volgende:
Maartje.. Je ex is er nog niet overheen dus er blijft spanning enzo. Ik bedacht me laatst ook hoe ik me opstelde tegen over haar toen ik nog wanhopig was. Ik moet er ook niet aan denken dat mn ex dadelijk met nieuwe jongens aan kom zetten. Ik ben haar eerste. Laatst vertelde ze iets wat er op een verjaardag besproken werd, dat het heel grappig was. Het was een sexueel getinte opmerking in haar richting van een jongen waar ze wel vaker mee optrekt. Het stelde niks voor en het had ook best grappig kunnen zijn "als ik er bij was geweest" maar het stak dwars door m'n hart. Op sommige momenten ben ik zo stront jalours. Niet eens als het over andere jongens gaat..
Sprak laatst een oude bekende over msn. Zegt ie zo van "Heeyy ik kwam [naam ex] nog tegen in R'dam! "
Zelfs dát wilde ik niet horen omdat het pijnlijk was om te horen dat zij door Rotterdam liep. (like, who gives a fuck..
Het slaat nergens op om zo te denken, maar het gebeurt gewoon. En het gaat wel weer weg. Een keer.
Daarom ben ik er ook serieus van ontdaan en vraag ik me af waarom we in godsnaam zo moeilijk moeten doen..Ik kaartte nog aan dat ik wel altijd vroeg hoe het met hem ging, en waarom hij dat nooit aan MIJ vroeg, maar hij antwoordde met dat hij 'toch ziet dat het goed met me gaat?'. Ik viel toen stil, en na een paar seconden keek ik hem recht aan en zei dat hij me écht denkt te kennen hè..
Waarom heeft hij dan al die tijd geen gehoor gegeven aan het feit dat ik zo verdrietig was om hém? En alle keren dat ik zei hem niet te missen (lees; 'missen? wat valt er te missen dan?'
), maar dat dat wel degelijk zo was? En dat ik zei dat ik het niet meer kon en dat het over was, terwijl dat helemaal niet was wat ik wilde maar waarvan ik wel dacht dat dat het beste voor mij was?Ja dat van dat door Rotterdam lopen herken ik ook wel, al ben ik die periode wel gepasseerd ondertussen. Moet zeggen dat dat wel een vervelende periode was, voor mezelf. Want je hebt jezelf er alleen mee.
Ik weet niet wat je nu wilt met hem, of je hem ooit terug wilt of dat je het fijn hebt met andere jongens. Maar als je elkaar, of hij je niet kan los laten zal het alleen maar kutter worden. Vrienden blijven is okay, maar zodra je er niet los van komt blijf je drama houden.
Mn ex en ik hebben afgesproken om niet meer af te spreken. Ze wilt pas weer afspreken als ze rustig is geworden en het los heeft kunnen laten. Dan kan je beter met elkaar om gaan en met respect omgaan met de keuzes van elkaar.
Ook al zal een andere lover pijnlijk zijn, toch gun je elkaar uiteindelijk het beste, of niet..?
Ik heb een soort van date over 3 wkn.
Voor het eerst ... het zal bijzonder zijn.
Ik hoop dat de moeder van me ex dan ook is overleden.
Kan ik echt opnieuw beginnen, mocht het wat worden.
Dan zijn we 6 mnd uit elkaar.
En ga ik eindelijk de vleugelsspreiden ...
quote:Gast.Op zaterdag 27 februari 2010 00:13 schreef Sjechov het volgende:
Ik hoop dat de moeder van me ex dan ook is overleden.
Maar leuk dat je een date hebt.
Niet wat vroeg aangezien je nog steeds hier post? ..
quote:Wil je ff lezen voordat je wat post?Op zaterdag 27 februari 2010 00:19 schreef MOD het volgende:
[..]
Gast.
Maar leuk dat je een date hebt.
Niet wat vroeg aangezien je nog steeds hier post? ..
Dan had je kunnen lezen dat mijn ex-schoonmoeder terminaal is, ernstig ziek.
Kan elk moment overlijden.
Gaat door een hel, waar ze overigens zelf voor gekozen heeft.
Ik steun ze door dik en dun, ook na 6 maand nog.
Maar ik gun dit niemand en haar al helemaal niet.
Daarom zeg ik dat, niet omdat ik iemand vanuit de negativiteit dood wil hebben,
Ik post nog hier, omdat ik tegen complicaties aanloop.
Me ex die zichzelf heeft laten opnemen waardoor contact praktisch onmogelijk is.
Mijn ex-schoonmoeder, zie boven.
Ik hang aan een bungee koort, want ik heb alles vanaf het begin meegemaakt en steun ze tot het eind.
Zolang dat loopt kan ik niet verder, voor mijn gevoel niet en voor me verstand niet.
Is het dan zo vreemd dat ik hier dan nog meepost en lees?
Mijn ex en ik leefde al langer als broer en zus .... vrienden met elkaar.
Zodoende is onze relatie anders geeindigd als menig ander hier.
We hebben nooit geen ruzie gehad, ook niet met de boedel verdeling.
We zijn vrienden, helaas met beperkt contact op het moment.
Hoop voor je dat het, als het afgelopen is, allemaal goed gaat komen dan.
Ik kan me zelf zo moeilijk voorstellen dat als je net uit zo een periode komt, je aan het daten gaat. Ach misschien verlicht het de pijn en kan er nog wat leuks uit komen.. Succes met alles!
quote:Het is al zes maanden uit... Volgens mij klopt er iets niet aan jouw inlevingsvermogen als ik ook de rest van je reactie(s) lees.
Owkee, sorry man. Ik heb je eerdere berichten gelezen, het klinkt alleen zo bot.
Hoop voor je dat het, als het afgelopen is, allemaal goed gaat komen dan.
Ik kan me zelf zo moeilijk voorstellen dat als je net uit zo een periode komt, je aan het daten gaat. Ach misschien verlicht het de pijn en kan er nog wat leuks uit komen.. Succes met alles!
ja klopt maar hij zit nog midden in een "situatie".Naja bij mij is het formeel gezien ook al langer dan een jaar uit maar de kogel is sinds kort pas door de kerk.
quote:Jawel, we hebben wel afstand gehad. Ja, we zien elkaar regelmatig wegens werk, maar zelfs dan hebben we buiten dat 'zien' geen contact. We spraken niet, geen telefoonverkeerd etc. Ik keek niet eens meer naar hem, leek me gewoon het beste en dat was het ook.Op zaterdag 27 februari 2010 00:06 schreef MOD het volgende:
Als ik me goed herinner/niet vergis hebben jullie in de tussen tijd niet echt afstand gehad of wel? En hebben jullie/jij een paar keer de behoefte gehad om terug te gaan naar hem en het geprobeerd? Of in ieder geval samen geweest en het nog fijn gehad?
Ik weet niet wat je nu wilt met hem, of je hem ooit terug wilt of dat je het fijn hebt met andere jongens. Maar als je elkaar, of hij je niet kan los laten zal het alleen maar kutter worden. Vrienden blijven is okay, maar zodra je er niet los van komt blijf je drama houden.
Mn ex en ik hebben afgesproken om niet meer af te spreken. Ze wilt pas weer afspreken als ze rustig is geworden en het los heeft kunnen laten. Dan kan je beter met elkaar om gaan en met respect omgaan met de keuzes van elkaar.
Ook al zal een andere lover pijnlijk zijn, toch gun je elkaar uiteindelijk het beste, of niet..?
Ik wil hem niet terug, dat is heel duidelijk voor mij, al best een poosje, en die zekerheid tegenover mijzelf voelt goed. Maar dat neemt niet weg dat de situatie van gister zeer deed, omdat ik op een normale manier met hem om wil gaan en hij nog nooit heeft laten merken dat de hele situatie hem wel degelijk iets doet. Hij gedraagt zich makkelijk als de 'gevoelloze' persoon en het is lastig om daar doorheen te prikken bij hem.
Buiten dat ben ik zeker los van hem. Het is voor mij gewoon klaar, de relatie. Het is beter zo, er is vast een reden WAAROM wij niet samen kunnen zijn, ik weet alleen niet welke, maar het heeft ook geen zin om daarover te blijven nadenken in mijn ogen.
Ik begin nu ook te zien dat er ook ándere mannen zijn dan alleen mijn ex en dat die ook lief voor me kunnen zijn. Dat wil niet zeggen dat ik meteen denk aan relaties of whatever want daar ben ik totaal niet mee bezig en ik heb zelfs nog niet met een andere jongen gezoend, maar die behoefte heb ik gewoon nog niet. Dat staat trouwens helemaal los van m'n ex hoor, hij speelt daar absoluut geen rol in.
quote:Op vrijdag 26 februari 2010 21:35 schreef Everlong het volgende:
[..]
Tja, ik begrijp wel wat je bedoelt. Ik denk dat meer mensen hier dat wel herkennen. Maar ik denk ook dat je daar doorheen moet, het is ontwennen en weer wennen aan hoe je leven nu is. En jij kan er zelf wat van maken. Ik vind het ook lastig om weer leuke dingen te doen en daarbij is niks zo leuk als wanneer ik het met m'n ex zou doen. Maar ja, dat kan niet meer en ik wil niet weg kwijnen in een hoekje. Dus ik heb me weer ingeschreven bij de sportschool en ik zorg ervoor dat ik meerdere leuke dingen doe per week. Daar kan ik dan weer naar uitkijken en zo gaat er weer een week voorbij.
Wat voor dingen vind je leuk om te doen? En wat houdt je tegen om die dingen te gaan doen?
quote:Het nadeel is voor mij nu een beetje dat alles wat ik kende voor mijn ex maar tijdsverspilling lijkt. Ik zou op zoek moeten naar nieuwe dingen om te doen, dat snap ik wel degelijk. Maar het probleem is dat het leven ook doorgaat, dus dat er gewoon gewerkt en gestudeerd moet worden. En daarnaast hou ik opeens geen zin meer over.Op vrijdag 26 februari 2010 21:39 schreef Faerie het volgende:
[..]
Time for change. Alles wijst erop. Als je hier eens goed over nadenkt met je verstand, weet je wat de oplossing is. Het lijkt nu misschien dat al die dingen ondergeschikt zijn, maar dat is alleen wat jij zelf denkt en je moet proberen dat niet toe te laten. In het begin dacht ik ook dat alles veel leuker was met mijn ex, maarja, dat is nou eenmaal over dus wat ik heb ik daar aan? En wat heb jij daar aan, dit is de realiteit en het heden, en je bepaalt nu zelf de toekomst... Het is niet goed als je alleen leuke dingen kunt zien en meemaken door een relatie, dan hang je teveel aan iemand. Probeer er zelf eens goed over na te denken wat je leven leuk zou kunnen maken zonder je ex.
Tevens een dingetje: ik heb sinds een paar dagen het gevoel dat ik me zo rot voel omdat ik constant aan het denken ben wat anderen aan het doen zijn op dit moment. Dat ik bijvoorbeeld mijn tijd die ik nu achter de computer zit ook beter zou kunnen gebruiken. Niet eens zo zeer wat zij aan het doen is, maar gewoon iedereen die ik ken. Dat ik mijn tijd maar verdoe. Ik weet dat ik mezelf gewoon bezig moet houden, maar de laatste tijd komen die gedachten dus ook terug als ik wel gewoon druk bezig ben. Zou dat ook bij een proces horen of niet?
quote:Ik zit dan nog wel midden in een deel van de situate, maar niet met me ex, alleen haar moeder.Op zaterdag 27 februari 2010 04:07 schreef MOD het volgende:
Naja bij mij is het formeel gezien ook al langer dan een jaar uit maar de kogel is sinds kort pas door de kerk.
Bovendin ben ik nog helemaal niet uitgeweest of what so ever.
Nu nodigd een vrijgezelle vriendin van mij me uit (we zagen elkaar stiekem altijd wel zitten).
En van gezelligheid gaat niemand dood.
Daarom zei ik ook "soort van date .
Ik zit zeker nog niet op een nieuwe relatie te wachten, maar wat is wel een goed moment?
Over mijn ex met ik eigenlijk wel heen op een positieve manier, al blijft het zorgzame van mijn kant nog tveel hangen.
quote:Herkenbaar, dat heb ik ook heel erg gehad.Op zaterdag 27 februari 2010 09:39 schreef Xanthas het volgende:
[..]
Tevens een dingetje: ik heb sinds een paar dagen het gevoel dat ik me zo rot voel omdat ik constant aan het denken ben wat anderen aan het doen zijn op dit moment. Dat ik bijvoorbeeld mijn tijd die ik nu achter de computer zit ook beter zou kunnen gebruiken. Niet eens zo zeer wat zij aan het doen is, maar gewoon iedereen die ik ken. Dat ik mijn tijd maar verdoe. Ik weet dat ik mezelf gewoon bezig moet houden, maar de laatste tijd komen die gedachten dus ook terug als ik wel gewoon druk bezig ben. Zou dat ook bij een proces horen of niet?
Bij alles het zinloze ervan inzien.
Werkt niet positief.
Gelukkig hebben vrienden van me en mijn moeder me erdoor getrokken.
quote:Ik zeg: gewoon doen! Haha. Nee hoor, ik denk dat je zelf wel voelt hoe het zal gaan op die "soort van date". Ik kan me niet voorstellen dat er een perfect tijdstip is. Niet geschoten is tenslotte altijd mis.Op zaterdag 27 februari 2010 09:52 schreef Sjechov het volgende:
[..]
Ik zit dan nog wel midden in een deel van de situate, maar niet met me ex, alleen haar moeder.
Bovendin ben ik nog helemaal niet uitgeweest of what so ever.
Nu nodigd een vrijgezelle vriendin van mij me uit (we zagen elkaar stiekem altijd wel zitten).
En van gezelligheid gaat niemand dood.
Daarom zei ik ook "soort van date .
Ik zit zeker nog niet op een nieuwe relatie te wachten, maar wat is wel een goed moment?
Over mijn ex met ik eigenlijk wel heen op een positieve manier, al blijft het zorgzame van mijn kant nog tveel hangen.
quote:Hmjah.Op zaterdag 27 februari 2010 10:12 schreef Xanthas het volgende:
[..]
Ik zeg: gewoon doen! Haha. Nee hoor, ik denk dat je zelf wel voelt hoe het zal gaan op die "soort van date". Ik kan me niet voorstellen dat er een perfect tijdstip is. Niet geschoten is tenslotte altijd mis.
Ik heb ook wel na moeten denken of ik het wel zou moeten doen.
Maar wanneer moet je het doen?
Mijn ex is verder gegaan met haar leven en ik zou het ook moeten.
Het viel me op zich best wel zwaar door de omstandigheden, maar zou er dan nu toch eindelijk licht aan het einde vd tunnel zijn?
Best kansloos.
quote:Je moet het doen als het voor jou goed voelt! Er is geen moment wanneer het weer mag, dat is voor iedereen anders. Er zijn mensen die 3 weken later de ware ineens tegen komen en er zijn mensen die jaren wachten. Geniet er gewoon van en misschien is dit je lichtpuntje
[..]
Hmjah.
Ik heb ook wel na moeten denken of ik het wel zou moeten doen.
Maar wanneer moet je het doen?
Mijn ex is verder gegaan met haar leven en ik zou het ook moeten.
Het viel me op zich best wel zwaar door de omstandigheden, maar zou er dan nu toch eindelijk licht aan het einde vd tunnel zijn?
En zoniet, ik hoop dat je iig een leuke avond hebt!quote:En wat was ook alweer een doodzonde? Praten over je ex?Op zaterdag 27 februari 2010 10:27 schreef Sjechov het volgende:
[..]
Hmjah.
Ik heb ook wel na moeten denken of ik het wel zou moeten doen.
Maar wanneer moet je het doen?
Mijn ex is verder gegaan met haar leven en ik zou het ook moeten.
Het viel me op zich best wel zwaar door de omstandigheden, maar zou er dan nu toch eindelijk licht aan het einde vd tunnel zijn?
Ga gewoon een leuke avond hebben, de rest komt vast wel weer.quote:Daar gaan we zeker ons best voor doen
[..]
Je moet het doen als het voor jou goed voelt! Er is geen moment wanneer het weer mag, dat is voor iedereen anders. Er zijn mensen die 3 weken later de ware ineens tegen komen en er zijn mensen die jaren wachten. Geniet er gewoon van en misschien is dit je lichtpuntje
quote:Dat zal inderdaad een valkuil zijn.
[..]
En wat was ook alweer een doodzonde? Praten over je ex?
Ik heb 6 jaar een relatie gehad, veel meegemaakt.
Hoe kun je er haast niet over praten.
Lastig.
Hoe zijn jullie ervaringen hierin?
quote:Uhh, dat ik het al een keertje verpest hebOp zaterdag 27 februari 2010 11:58 schreef Sjechov het volgende:
Dat zal inderdaad een valkuil zijn.
Ik heb 6 jaar een relatie gehad, veel meegemaakt.
Hoe kun je er haast niet over praten.
Lastig.
Hoe zijn jullie ervaringen hierin?
quote:In het begin is het zo goed als onmogelijk om er niet over te praten, al was het alleen maar omdat je gewend bent alles wat je wilt bespreken met haar te bespreken. Goeie -geduldige- vrienden hebben me er doorheengeholpen, nu na een jaar is het liefdesverdriet al een paar weken weg, ook dankzij een laatste mailwisseling met de ex waar eea nog even duidelijk geworden is (en afgesloten kon worden).Op zaterdag 27 februari 2010 11:58 schreef Sjechov het volgende:
Dat zal inderdaad een valkuil zijn.
Ik heb 6 jaar een relatie gehad, veel meegemaakt.
Hoe kun je er haast niet over praten.
Lastig.
Hoe zijn jullie ervaringen hierin?
Dat uitspreken heeft me goed gedaan, vooral omdat ik haar na 12 jaar natuurlijk zo goed ken dat ik ook tussen de regels door kan lezen. We zijn uitelkaar gegroeid, hebben een mooie tijd gehad en een nare laatste twee jaar, en die zijn godzijdank voorbij.
Wat ik wel enorm maf vind is dat ik met meer plezier aan haar moeder terugdenk dan aan haar; ik heb zelf praktisch geen levende familie meer, dat heeft de scheiding voor mij erg zwaar gemaakt.
Maar uiteindelijk is een verbroken relatie altijd beter dan een verbonden rotrelatie. Ik dacht eerst -op het hoogtepunt van het LDVD- dat ik er echt nooit overheen zou komen, nu ben ik zelfs relaxed en wordt opgelucht wakker, vandaag geen gezeur en ruzie aan m'n hoofd, geen loze beloftes meer, geen paniektoestanden als je 1 woord van kritiek durft te geven.
Ik ben alleen wel in therapie gegaan -en dat werkt verdomd goed, had ik totaal niet verwacht- om dit soort herhalingen te voorkomen, jaren van je leven vast blijven willen zitten in een rotrelatie is egniegoe. ik kan het echt aanraden; het heet 'schematherapie' en lijkt in niets op het softe gekwezel dat ik in de stukjesnaarelkaartoehulpverlening meende te moeten herkennen. Het geeft veel inzicht in het functioneren van ziel & hoofd, biedt een biologisch houvast over hoe den mensch iha functioneert.
En het is een cliche, maar het gaat dus echt voorbij. Zonder rancune, zonder terugverlangen. Je merkt dat je een paar weken geen verdriet meer gevoeld hebt, staat er bij stil en denkt "Poeh, dat had inderdaad niet veel langer moeten duren". Ze had meteen een nieuwe vriend, en dat blokkeerde voor mij natuurlijk elk verlangen om weer bijelkaar terug te komen. Achteraf geen stomme zet van haar, mag haar daar eigenlijk wel dankbaar om zijn.
Anyway, als je er in blijft hangen en het begint wanhopig te voelen; therapie helpt is mijn ervaring. Ik heb geloof ik wel de mazzel dat ik een intiutief-begaafde psychologe getroffen heb, zo'n vrouw die spontaan de meest slimme opmerkingen maakt. Het zet de kaders weer terug waar ze horen te staan, maakt je denken weer onafhankelijk en je humeur weer goed. En dat om de hoek bij het GGZ. Hoest mogelijk.
3 jaar relatie gehad. Paar maanden over gedaan om erover te komen. Kom ik nieuwe meid tegen. Pracht meid en we hadden het super samen. En dan vanuit het niks BOEM klaar. "Ja zo zit ik nu eenmaal in elkaar". Zucht ben weer terug bij af. Voel me net zo rot als toen me relatie van 3jaar uitging
Leukste is nog dat ik haar vanavond weer ga zien, omdat we reünie van vakantie hebben waar we elkaar hebben leren kennen. Totaal geen behoefte om haar nu te zien, maar wil de rest van de groep eigenlijk wel zien. Twijfel heel erg of ik wel moet gaan.
Zucht ben echt toe aan rustig vaarwater na bijna half jaar van dit gekloot.
quote:Wat heb je verpest?Op zaterdag 27 februari 2010 12:08 schreef Xanthas het volgende:
[..]
Uhh, dat ik het al een keertje verpest heb
Een nieuwe relatie door het veel over de oude te hebben?
quote:Ik ontmoette een leuke meid onderweg naar mijn universiteit (toch meer dan anderhalf uur mee gepraat). Maar dan werkt het niet om het te gaan hebben over je vorige relatie..... Domdom. Dus toen was het stilOp zaterdag 27 februari 2010 16:15 schreef Sjechov het volgende:
[..]
Wat heb je verpest?
Een nieuwe relatie door het veel over de oude te hebben?
quote:Ik heb nog wel familie, maar mijn ex-schoonmoeder ving mij heel prettig op na het overlijden van mijn vader jaren terug.
Wij hebben er een hele sterke band aan over gehouden wat ook de reden ervan is, dat ik nog zo me ze bezig ben.
Mijn ex is kwa gevoelens weg, ik hoef haar ook niet meer terug, al doet het soms wel pijn om te zien wat ze zichzelf aandoet.
Zelf wil ik weer dingen doen en ondernemen en geloof me ... dat is lang geleden.
quote:Ik had hem uiteindelijk gesmstOp vrijdag 26 februari 2010 13:54 schreef Sjechov het volgende:
[..]
Dit had ik deels ook.
Ik heb ook nu nog altijd moeite om geen contact te zoeken met mijn ex.
Maar elke dag dat er overheen gaat,gaat het beter en makkelijker.
Als je eens wil praten stuur maar een PMmetj.
Sterkte!
ik voel me echt zo zwak en dat ken ik helemaal niet van mezelf. Mijn huis is een troep, ik ben 5 kilo afgevallen (terwijl ik juist zo blij was dat ze erbij zaten ), ik denk aan NIKS anders dan hem/ons. Zodra ik niemand heb om mee te praten of iets mee te doen, zit ik alleen maar stom voor me uit te kijken. Nog steeds overweeg ik veel te veel om hem gewoon terug te nemen als hij dat wil, en gatverdamme dat vind ik stom van mezelf. Want de kans is groter dat ik daar niet gelukkig van word, dan dat het allemaal weer helemaal goed komt.Oh en het smsen heeft ook geen kut geholpen. Ik heb me er een paar uur beter door gevoeld en er goed door geslapen, maar nu wil ik even hard weer smsen terwijl ik nieteens wat te zeggen heb. Gewoon, omdat ik wil dat hij aan me denkt. En hij vindt dat we ons nu weer even wel moeten houden aan dat 'geen contact'. Maar we zijn bijna jarig...
Toen mn eerste ex het uitmaakte was het veel makkelijker (maar goed toen was ik 18 en we waren nog geen 1,5 jaar samen geweest).
quote:Ik ben maar gaan geloven in de spreuk: als het zo zou moeten zijn, dan komt het straks wel weer.Op zaterdag 27 februari 2010 16:31 schreef AlphaQ het volgende:
[..]
Ik had hem uiteindelijk gesmst
Oh en het smsen heeft ook geen kut geholpen. Ik heb me er een paar uur beter door gevoeld en er goed door geslapen, maar nu wil ik even hard weer smsen terwijl ik nieteens wat te zeggen heb. Gewoon, omdat ik wil dat hij aan me denkt. En hij vindt dat we ons nu weer even wel moeten houden aan dat 'geen contact'. Maar we zijn bijna jarig...
Toen mn eerste ex het uitmaakte was het veel makkelijker (maar goed toen was ik 18 en we waren nog geen 1,5 jaar samen geweest).
Zorg nu eerst een goed voor jezelf. Je beseft je dat je niet gelukkig van hem wordt (dat die kans groter is), dus hou daar dan aan vast. Ik zit ook een beetje in het stadium van maar voor me uit staren. Ik geloof dat het vast wel weer goed komt. Het leven is nu anders, dat zeker. Maar het is beter zo.
De ups en downs zijn verschrikkelijk. Maar zullen ook ooit voorbij zijn (wordt mij voorgehouden). Geloof!
quote:Ik denk dat je een dagplanning moet maken, zodat je zoveel mogelijk met andere dingen bezig bent en niet de hele tijd met je gedachten bij hem bent. Zou ik ook moeten doen: mezelf meer pushen om de dag inhoud te geven en zo weinig mogelijk bezig te zijn met mijn ex.Op zaterdag 27 februari 2010 16:31 schreef AlphaQ het volgende:
[..]
Ik had hem uiteindelijk gesmst
Oh en het smsen heeft ook geen kut geholpen. Ik heb me er een paar uur beter door gevoeld en er goed door geslapen, maar nu wil ik even hard weer smsen terwijl ik nieteens wat te zeggen heb. Gewoon, omdat ik wil dat hij aan me denkt. En hij vindt dat we ons nu weer even wel moeten houden aan dat 'geen contact'. Maar we zijn bijna jarig...
Toen mn eerste ex het uitmaakte was het veel makkelijker (maar goed toen was ik 18 en we waren nog geen 1,5 jaar samen geweest).
.Het doet mij trouwens nog wel pijn als ik hoor dat iemand hem ergens zag. Maar meer omdat ik gewoon niet meer weet wat hij doet dagelijk, of wat hem bezighoudt.
quote:Doemaniet. Als ze het lekker vindt om te bitchen over je ldvd moet je je daar niet voor uitlenen.Op zaterdag 27 februari 2010 16:33 schreef Mint_Clansell het volgende:
Misschien over een paar maanden, als ik over haar heen ben. Of misschien wel nooit meer.
Ik heb met 1 ex nog een prima -en vertrouwelijk- contact, das echt een uitzondering. De meeste relaties gaan uit omdat je elkaars gevoelens loopt te verzieken. Het vergt behoorlijk wat volwassenheid om dat van elkaar te erkennen, vergeven en te vergeten. Veel mensen trekken dat helaas niet.
Hou het op wat je zelf verkeerd gedaan hebt zodat je het niet herhaalt in je volgende relatie, en exen die lekker rancuneus je gevoelens willen blijven verneuken zijn je aandacht echt niet waard. Toch?
quote:
[..]
Ik had hem uiteindelijk gesmst
Oh en het smsen heeft ook geen kut geholpen. Ik heb me er een paar uur beter door gevoeld en er goed door geslapen, maar nu wil ik even hard weer smsen terwijl ik nieteens wat te zeggen heb. Gewoon, omdat ik wil dat hij aan me denkt. En hij vindt dat we ons nu weer even wel moeten houden aan dat 'geen contact'. Maar we zijn bijna jarig...
Toen mn eerste ex het uitmaakte was het veel makkelijker (maar goed toen was ik 18 en we waren nog geen 1,5 jaar samen geweest).
.Als je verstand weet dat je echt niet meer bij elkaar moet komen moet je gewoon vanaf nu, iedere keer dat je aan hem denkt/hem wil bellen/smsen gewoon hier komen zeuren, helpt echt
.quote:Soms wil ik ook wel zo'n smsje. Dat ik tenminste van het idee af ben dat hij mij nog steeds wil (omdat hij dat verdomme 100 keer gezegd heeft). Ook al is het pijnlijk, inderdaad een eye-opener.Op zaterdag 27 februari 2010 16:33 schreef Mint_Clansell het volgende:
Kon het niet laten om mijn ex een sms te sturen. Had ik beter niet kunnen doen, want ik kreeg een heel bits sms'je terug waarin het erop neerkwam dat ze me totaal niet mist en dat alles opeens supergoed gaat met haar nu ze van me af is. Tja... dat is best pijnlijk om zoiets te krijgen. Maar wel een goeie eye-opener. Het zal nog wel even moeilijk worden maar nu weet ik in ieder geval zeker dat ik geen contact meer zal zoeken met haar. Misschien over een paar maanden, als ik over haar heen ben. Of misschien wel nooit meer.
quote:Ik heb daar echt nooit in geloofd. Voor mij was het altijd uit=uit en geen shit van "als je bij elkaar hoort...". Het verbaasde mij ook dat hij daarmee kwam, want zo ken ik hem eigenlijk niet. Nu denk ik het zelf ook, maar volgens mij is dat gewoon een geruststelling. Als je bij elkaar hoort, waarom zou het dan überhaupt uit gaan. Van de andere kant, misschien is het wel echt zo. Ik denk alleen dat dat zinnetje mij tegenhoudt om helemaal over hem heen te komen.Op zaterdag 27 februari 2010 16:39 schreef Xanthas het volgende:
[..]
Ik ben maar gaan geloven in de spreuk: als het zo zou moeten zijn, dan komt het straks wel weer.
Zorg nu eerst een goed voor jezelf. Je beseft je dat je niet gelukkig van hem wordt (dat die kans groter is), dus hou daar dan aan vast. Ik zit ook een beetje in het stadium van maar voor me uit staren. Ik geloof dat het vast wel weer goed komt. Het leven is nu anders, dat zeker. Maar het is beter zo.
De ups en downs zijn verschrikkelijk. Maar zullen ook ooit voorbij zijn (wordt mij voorgehouden). Geloof!
quote:Dat gaat heulemaal vanzelf over, want jij bent nu ook een nieuw leven begonnen.Op zaterdag 27 februari 2010 16:42 schreef Tegan het volgende:
Ik ben blij dat dit topic er is. Als ik hem dan mis zet ik dat hier, ipv hem lastigvallen
Het doet mij trouwens nog wel pijn als ik hoor dat iemand hem ergens zag. Maar meer omdat ik gewoon niet meer weet wat hij doet dagelijk, of wat hem bezighoudt.
Ik was erg bang dat ik nog jaaaren met ldvd zou rondlopen na 12 jaar relatie, bleef godzijdank beperkt tot 12 maanden. Want als het uit is is dat uiteindelijk altijd omdat je gewoon niet bijelkaar past, je kan elkaar niet gelukkig maken.
Iemand anders wel, dat ga je straks ook meemaken.
quote:Als ik niet alleen woonde, zou dat niet zo'n probleem zijn, ik luister beter naar anderen dan naar mezelf. Ik ben vrij disciplineloos wat zulke dingen betreft. Ik denk te snel "geen zin" en dan ga ik de hele dag internetten of series kijken.Op zaterdag 27 februari 2010 16:41 schreef Mint_Clansell het volgende:
[..]
Ik denk dat je een dagplanning moet maken, zodat je zoveel mogelijk met andere dingen bezig bent en niet de hele tijd met je gedachten bij hem bent. Zou ik ook moeten doen: mezelf meer pushen om de dag inhoud te geven en zo weinig mogelijk bezig te zijn met mijn ex.
quote:Op zaterdag 27 februari 2010 16:43 schreef Tegan het volgende:
[..]
Als je verstand weet dat je echt niet meer bij elkaar moet komen moet je gewoon vanaf nu, iedere keer dat je aan hem denkt/hem wil bellen/smsen gewoon hier komen zeuren, helpt echt
ja, ik sms/msn/bel mn vriendinnen ook dood haha. En ik heb het eerder ook een week volgehouden om niets te laten horen, maar toen wist ik nog niet van zijn sletje nu heb ik het gevoel dat ik hem aan mij moet blijven herinneren. Ik zit namelijk niet echt in zijn leven daar...hij heeft alles ook vermeden als de pest, meteen nadat het 'uit' was is hij naar zijn kamer vertrokken, is daar gebleven omdat het hier te moeilijk voor hem zou zijn. Met als gevolg dat hij niet nagedacht heeft over onze relatie (wat hij wel zei dat hij ging doen) maar lekker heeft liggen neuken. Toen hij vorig weekend weer thuis was, werd het pas echt moeilijk voor hem. En nu blijft hij weer een weekend op zijn kamer...Ik geloof dat mijn gevoel mijn verstand langzaam is aan het overmeesteren. Ik denk nu zelf "goed dan ga ik ook een beetje rondsletten en daarna komen we weer samen". Slaat natuurlijk nergens op.
quote:Misschien is dat juist een goeie impuls om het nu anders aan te pakken. Anders zit je maar de hele tijd te denken aan je ex. Wat is leuker: thuis wegkwijnen en je miserabel voelen of dat gevoel juist onderdrukken door jezelf bezig te houden?Op zaterdag 27 februari 2010 16:57 schreef AlphaQ het volgende:
[..]
Als ik niet alleen woonde, zou dat niet zo'n probleem zijn, ik luister beter naar anderen dan naar mezelf. Ik ben vrij disciplineloos wat zulke dingen betreft. Ik denk te snel "geen zin" en dan ga ik de hele dag internetten of series kijken.
[..]
quote:Hoe moeilijk ook, maar je moet je gaan richten op jezelf en de mensen waar je wel een band mee en kunt hebben,
Dat kost mij ook nog altijd veel moeite, maar het zorgt wel voor een eye opener.
Ook via MSN veel met vrienden en zelfs met 1 iemand gepraat die ik amper kende.
Hielp gigantisch goed.
Heb ook contact gehad met een aantal FOK!kers.
Het helpt gewoon, vandaar dat ik ook weer op een PM.
Heb er zelf veel aan gehad.
Nog steeds ...
Vrijdagmiddag m'n ex gezien en even gesproken. Het is duidelijk dat we allebei nog gek op elkaar zijn, maar hij heeft dat nooit uitgesproken. Hij is sowieso niet van het dingen uitspreken of verwoorden, maar hij sprak nu uit dat hij nog gevoelens voor me heeft. Ik heb duidelijk laten merken dat ik dat ook nog voor hem heb, maar dat het leven ook door gaat. Ik stond uiteindelijk met tranen in m'n ogen en m'n ex is weggelopen uit emotie.
Ik heb na dat gesprek niets meer van me laten horen, waarna ik vrijdag op zaterdagnacht een SMSje kreeg van hem, met daarin 'lekker slapen'. Ik wist niet goed wat ik ermee moest, dus heb later die dag pas iets teruggestuurd, maar heb daar geen reactie meer op gekregen.
Gisteravond hebben we nog even gesmst en uiteindelijk stuurde m'n ex me een smsje met daarin het volgende; 'Je hebt een vriend toch? Doe hem de groetjes.'
Waar hij dít vandaan haalt??
Maar het is dus duidelijk dat hij jaloers is en er helemáál niet klaar mee is, wat ik dus wel al die tijd heb gedacht. Naar aanleiding van die gedachte ben ik ook verder gegaan met m'n leven en heb ik de draad (of eigenlijk mijn eigen draad) weer opgepakt.Goed, heb zelf gereageerd met een 'Ik heb geen vriend en ik hoef ook geen vriend.'
Niets meer gehoord.
Ik begrijp niet waarom wij niet samen kunnen zijn. Dat niet-wetende frustreert me gewoon enorm. Buiten dat ben ik wel door gegaan met mijn leven en begin ik weer echt te genieten van dingen, sinds onze break up. Aan de andere kant mis ik hem wel enorm en zou ik ons graag nog een kans geven, maar ik weet niet hoe en ik weet niet of ik de persoon ben die dat moet aangeven, want ik ben bang dat als IK het niet uitspreek dat geen van ons beiden het ooit zal uitspreken.
Ex date ondertussen met een nieuw meisje en ik heb een jongen leren kennen die mij wel ziet zitten maar waar ik niet echt gevoelens voor heb zoals hij die voor mij heeft, maar waar ik wel vaak mee bel en praat, ook wel een beetje met de gedachte van 'je moet gewoon verder'.
Wat nu?
Afspreken met hem en het uitspreken naar hem toe en dus zelf wéér het initiatief nemen? Of het gewoon laten zoals het is en dus misschien wel iets laten varen?quote:...ik denk dat je het moet uitmaken met de hoop dat het weer goedkomt, de laatste stap. Als communicatie niet lukt, lukt een relatie ook niet.Op zondag 28 februari 2010 14:56 schreef maartjeh het volgende:
Wat nu?
Tja, ligt eraan wat jij wil. Wil je hem terug? Of niet? Ik zou iets afspreken en gewoon eens goed praten over wat jij wilt en hoe je er samen uit kan komen.
quote:Uitmaken? Het is al een hele poos over tussen ons.Op zondag 28 februari 2010 14:59 schreef ArchEnemy het volgende:
[..]
...ik denk dat je het moet uitmaken met de hoop dat het weer goedkomt, de laatste stap. Als communicatie niet lukt, lukt een relatie ook niet.
quote:Ik herken mezelf daar ook wel in inderdaad, maar vind het lastig dat te spiegelen naar hem. En inderdaad, liever een beetje ruzie of zwak contact, dan radiostilte.Op zondag 28 februari 2010 15:01 schreef Tegan het volgende:
Hij mist je erg. En, door je in smsjes uit te dagen wil hij reacties uitlokken. Ik herken dat ook wel een beetje. Zo van, liever een beetje ruzie met elkaar dan radiostilte, want dan spreek je hem/haar tenminste nog.
Tja, ligt eraan wat jij wil. Wil je hem terug? Of niet? Ik zou iets afspreken en gewoon eens goed praten over wat jij wilt en hoe je er samen uit kan komen.
Ik wil sowieso binnenkort eens afspreken met hem, al is het de eerste keer gewoon samen iets leuks doen, zonder dat we móéten praten. Denk dat het belangrijk is om het verleden een beetje los te laten en het daar niet teveel meer over te hebben, maar elkaar te laten zien dat we het leuk kunnen hebben samen, want dat kunnen we best en ik denk dat we daar beiden gewoon behoefte aan hebben zonder al te veel over alle negatieve dingen van 'toen' te praten.
Maar, ik ben het wel met je eens, we moeten gewoon eens goed praten. Ik wil gewoon duidelijk weten wat hij wil, of wat niet.
Tegan, je berichtje doet me trouwens echt goed. Maakt wel weer een stukje duidelijk voor me.
quote:Uitmaken met je eigen hoop dat het weer goedkomt. Dus niet met hem, maar met je eigen idee dat er toch nog wel wat 'is' tussen jou & hem.Op zondag 28 februari 2010 15:07 schreef maartjeh het volgende:
[..]
Uitmaken? Het is al een hele poos over tussen ons.
Lief liedje voor iedereen met LDVD:
quote:Was het maar zo simpel. Ik wil niet meer hopen. Ik wil hier vanaf.Op zondag 28 februari 2010 15:19 schreef ArchEnemy het volgende:
[..]
Uitmaken met je eigen hoop dat het weer goedkomt. Dus niet met hem, maar met je eigen idee dat er toch nog wel wat 'is' tussen jou & hem.
quote:Oh zoOp zondag 28 februari 2010 15:19 schreef ArchEnemy het volgende:
[..]
Uitmaken met je eigen hoop dat het weer goedkomt. Dus niet met hem, maar met je eigen idee dat er toch nog wel wat 'is' tussen jou & hem.
Lief liedje voor iedereen met LDVD:
quote:Fijn dat ik kan helpen
[..]
Uitmaken? Het is al een hele poos over tussen ons.
[..]
Ik herken mezelf daar ook wel in inderdaad, maar vind het lastig dat te spiegelen naar hem. En inderdaad, liever een beetje ruzie of zwak contact, dan radiostilte.
Ik wil sowieso binnenkort eens afspreken met hem, al is het de eerste keer gewoon samen iets leuks doen, zonder dat we móéten praten. Denk dat het belangrijk is om het verleden een beetje los te laten en het daar niet teveel meer over te hebben, maar elkaar te laten zien dat we het leuk kunnen hebben samen, want dat kunnen we best en ik denk dat we daar beiden gewoon behoefte aan hebben zonder al te veel over alle negatieve dingen van 'toen' te praten.
Maar, ik ben het wel met je eens, we moeten gewoon eens goed praten. Ik wil gewoon duidelijk weten wat hij wil, of wat niet.
Tegan, je berichtje doet me trouwens echt goed. Maakt wel weer een stukje duidelijk voor me.
.Ik zelf wil ook wel een keer afspreken met mijn ex als vrienden zonder drama en gepraat enzo, gewoon leuk doen, maar aan de andere kant kan ik niet leuk doen zonder dat er dingen uitgepraat zijn. Ik verander iedere dag van mening, over onze afspraak woensdag, en nu denk ik dat ik niet ga.
quote:Erken het loslaten van de hoop als doel. Grap is dat je je zelfrespect er mee terugkrijgt waardoor je er langzaam maar zeker (over)heengroeit.Op zondag 28 februari 2010 15:20 schreef Xanthas het volgende:
[..]
Was het maar zo simpel. Ik wil niet meer hopen. Ik wil hier vanaf.
Onthou wat je zelf verkeerd gedaan hebt om herhaling te voorkomen, maar als een vertrouwensband niet mogelijk blijkt ben je elkaar niet waard, hoe goed alle bedoelingen ook kunnen lijken.
En als je de liefde mist, realiseer je dan dat de hoop op een herstel een nieuwe liefde tegenhoudt.
Ik begin er al naar uit te kijken. Hopelijk niet te gretig, want elke nieuwe relatie zal al stukken beter zijn dan de laatste twee jaren met m'n ex, dus een beetje kritisch moet ik wel blijven.
quote:Hm ja, ik kon dat eerst ook niet hoor, maar ik merk gewoon aan mezelf dat ik hem niet wil missen en ik denk gewoon dat meteen praten geen goede optie is zoals ik de situatie nu zie tussen hem en mij. Dat scheelt denk ik.Op zondag 28 februari 2010 15:33 schreef Tegan het volgende:
[..]
Fijn dat ik kan helpen
Ik zelf wil ook wel een keer afspreken met mijn ex als vrienden zonder drama en gepraat enzo, gewoon leuk doen, maar aan de andere kant kan ik niet leuk doen zonder dat er dingen uitgepraat zijn. Ik verander iedere dag van mening, over onze afspraak woensdag, en nu denk ik dat ik niet ga.
Over woensdag.. ik zou het gewoon even aankijken, hoe je er dinsdagavond tegenover staat of eventueel woensdag zelfs.
quote:Ik heb ook zoiets gehad, ondanks dat mijn ex en ik op een goede manier uit elkaar gegaan zijn had ik in den beginne geen "zin" in haar aanwezigheid.Op zondag 28 februari 2010 15:54 schreef maartjeh het volgende:
[..]
Hm ja, ik kon dat eerst ook niet hoor, maar ik merk gewoon aan mezelf dat ik hem niet wil missen en ik denk gewoon dat meteen praten geen goede optie is zoals ik de situatie nu zie tussen hem en mij. Dat scheelt denk ik.
Over woensdag.. ik zou het gewoon even aankijken, hoe je er dinsdagavond tegenover staat of eventueel woensdag zelfs.
Een keer moest ik spontaan en eigenlijk was het daarna beter als ooit.
Voor mij hielp het toch enorm.
Ik zou het gewoon doen (woensdag) en het laten gebeuren wat er gebeurt.
Succes
quote:Heb je het nu tegen Tegan of tegen mij?Op zondag 28 februari 2010 18:08 schreef Sjechov het volgende:
[..]
Ik heb ook zoiets gehad, ondanks dat mijn ex en ik op een goede manier uit elkaar gegaan zijn had ik in den beginne geen "zin" in haar aanwezigheid.
Een keer moest ik spontaan en eigenlijk was het daarna beter als ooit.
Voor mij hielp het toch enorm.
Ik zou het gewoon doen (woensdag) en het laten gebeuren wat er gebeurt.
Succes
quote:Eigenlijk tegen Tegan, maar jij had zo'n super reactie dat ik die er even boven zetteOp zondag 28 februari 2010 18:10 schreef maartjeh het volgende:
[..]
Heb je het nu tegen Tegan of tegen mij?
quote:Een confrontatie klinkt heel negatief.Op zondag 28 februari 2010 18:10 schreef Tegan het volgende:
Ik vraag me ook af of hij nog wel wil. Pff, ik kan die confrontatie gewoon niet aan denk ik.
Als het al zo overkomt bij je?!
Kijk diep in je wat je nou precies wil, want zo blijf je onderweg steken ... ongeacht wat je gaat doen.
Wilde ook nog even zeggen dat het niet altijd hij was die het uitmaakte.
quote:Haha jouw reactie past ook wel op mijn stukje eigenlijk, vandaar dat ik het vroeg.Op zondag 28 februari 2010 18:24 schreef Sjechov het volgende:
[..]
Eigenlijk tegen Tegan, maar jij had zo'n super reactie dat ik die er even boven zette
quote:Als je elkaar nog graag ziet, werkt dat bij jullie dan niet als goede vrienden?Op zondag 28 februari 2010 18:32 schreef Tegan het volgende:
Nouja weet je wat het is. Wij zijn al iets van drie keer eerder uit elkaar gegaan, en iedere keer brak mijn hard in 1000 stukjes en was het echt hardstikke moeilijk om daar overheen te komen. En nu hebben we weet zo'n break en ik kan het sowieso moeilijk geloven/mezelf overtuigen dat het niet ooit meer goed komt zeg maar. En het is nu pas net weer 'uit', maar ik heb het echt gehad met me steeds kut voelen. Ik heb dit ook tegen hem gezegd. Kan dit gedoe niet overgeslagen worden of kan hij me gewoon niet zo laten voelen? Ik weet niet zo goed wat ik moet doen. Ik wil hem zo graag zien altijd, maar het doet ook heel veel pijn. Helemaal geen contact voor lange tijd hebben we al zovaak gedaan, maar na een tijdje zoeken we elkaar gewoon weer op, en ik kan mezelf in die situatie echt niet tegenhouden.
Wilde ook nog even zeggen dat het niet altijd hij was die het uitmaakte.
Mijn ex en ik delen heel veel, helaas vooral veel gezamelijk leed en de band is mede daardoor heel sterk.
Dat we desalniettemin uit elkaar gegroeid zijn doet daar niets aan.
Zij kan altijd op mij rekenen als goede vriend, wat ze ook doet en hoe ze zich op dit moment ook door haar situatie gedraagd.
Ik weet dat ik in de toekomst ook op haar kan rekenen als ze alles weer op de rit heeft.
Werkt zoiets niet beter bij jullie?
Want 3 keer uit elkaar gaan en weer opnieuw beginnen heeft een reden, een aanleg.
Blijf je dan niet in het cirkeltje ronddraaien?
quote:Mijn ex had dat ook, maar mede daardoor is het juist bij ons fout gegaan,Op zondag 28 februari 2010 18:38 schreef Tegan het volgende:
ik ben trouwens de afgelopen twee jaar depressief geweest, en daarom was een relatie ook zo moeilijk voor mij en voor hem. Maar hij was of is wel de enige persoon bij wie ik me vertrouwd voel, en dat maakt het nog moeilijker.
Misschien moet je eens de wijde wereld gaan verkennen enwie weet komen jullie elkaar in de toekomst wel weer tegen.
Wie weet!
quote:Je hebt (alweer) gelijk.Op zondag 28 februari 2010 18:35 schreef maartjeh het volgende:
[..]
Haha jouw reactie past ook wel op mijn stukje eigenlijk, vandaar dat ik het vroeg.
Het past bij beide, maar ik doelde dus op Tegan met jou hulp
quote:Het is inderdaad een cirkel. Vriendschap is ons iig nooit gelukt. Dan mis ik dat ik hem normaal meerdere keren per week zag en sprak, als we maar konden, en als vrienden dan is het eens in de zoveel weken samen een dagje ofzo, het is zo anders, en zo weinig, ook dat ik gewoon niet meer betrokken ben in zijn dagelijkse dingen, en als ik iets meemaak wil ik dat ook meteen delen, en dat gaat niet als vrienden.
[..]
Als je elkaar nog graag ziet, werkt dat bij jullie dan niet als goede vrienden?
Mijn ex en ik delen heel veel, helaas vooral veel gezamelijk leed en de band is mede daardoor heel sterk.
Dat we desalniettemin uit elkaar gegroeid zijn doet daar niets aan.
Zij kan altijd op mij rekenen als goede vriend, wat ze ook doet en hoe ze zich op dit moment ook door haar situatie gedraagd.
Ik weet dat ik in de toekomst ook op haar kan rekenen als ze alles weer op de rit heeft.
Werkt zoiets niet beter bij jullie?
Want 3 keer uit elkaar gaan en weer opnieuw beginnen heeft een reden, een aanleg.
Blijf je dan niet in het cirkeltje ronddraaien?
quote:Ik heb dat al die keren dat het uit was gedaan, niet als in dat ik met iemand anders date want dat kon ik nooit, maar ik had alles weer voor elkaar (grotendeels dan), en dan zocht hij ineens weer contact. En dan ging ik mijn leventje weer een beetje inrichten tov hem, en dan ging dat weer over en moest ik weer opnieuw beginnen. Ik kan me niet voorstellen dat ik met iemand anders ben of dat ik iemand anders kan vertrouwen, dat kan en wil ik niet. Als het goed met me gaat, moeten we gewoon geen contact hebben, maar dat lukt niet
[..]
Mijn ex had dat ook, maar mede daardoor is het juist bij ons fout gegaan,
Misschien moet je eens de wijde wereld gaan verkennen enwie weet komen jullie elkaar in de toekomst wel weer tegen.
Wie weet!
. .quote:Sterkte ermee, ik ben net vanavond weer de fout in gegaan..... I hate myself. Ik verdien beter, waarom snap ik dat zelf nou niet?Op zondag 28 februari 2010 18:49 schreef Tegan het volgende:
Bah, ik heb helemaal geen zin in dat hele gedoe. Time to forget. Hij heeft genoeg kansen gehad. Nu nog volhouden
.Dat is zo jammer.
Pak een stift, trek een streep tot daar en niet verder.
Succes en sterkte!
Nou ik heb mezelf voorgenomen om zeker een week niks van me te laten horen. Ik vind der nog steeds leuk en zie nog steeds een toekomst, maar haar nu najagen heeft totaal geen zin. Ik zal moeten wachten tot zij contact opneemt/initiatief toont. Echt totaal tegen mijn karakter in dus ik hoop echt dat ik het vol hou.
Maar als ik het zo lees ben ik niet de enige die daar moeite mee heeft
quote:Jij ook succes toegewenst dan maarOp zondag 28 februari 2010 20:42 schreef Swatfire het volgende:
Vandaag me "ex" gezien bij reünie van de vakantie. Dag ervoor hadden we elkaar nog gezien en het uitgepraat. Was goed om dat gesprek te hebben, maar werd wel duidelijk dat het op het moment niks meer gaat worden. Hoe klote is het dan om haar de dag erna weer te moeten zien. Verliep dus ook niet bepaald van lije dakje. Heb der zoveel mogelijk ontweken wat ze volgens mij ook niet echt kon waarderen.
Nou ik heb mezelf voorgenomen om zeker een week niks van me te laten horen. Ik vind der nog steeds leuk en zie nog steeds een toekomst, maar haar nu najagen heeft totaal geen zin. Ik zal moeten wachten tot zij contact opneemt/initiatief toont. Echt totaal tegen mijn karakter in dus ik hoop echt dat ik het vol hou.
Maar als ik het zo lees ben ik niet de enige die daar moeite mee heeft
Ik zie mijn ex komende dinsdag weer als ik toch echt weer een keertje terug moet naar college (heb nu twee weken vrijgenomen om even haar te proberen te vergeten). Ach, ik hoop dat ik kan vasthouden aan de opmerking dat zij "nu niet meer nummer 1 is in mijn leven".Eigenlijk is de grote kunst van het loslaten van je ex om tegen je gevoel in te gaan en vooral naar je verstand te luisteren. Niet bepaald een fluitje van een cent helaas.
quote:ZO waar. Maar áls dat eenmaal gelukt is dan is dat heerlijk.Op zondag 28 februari 2010 20:47 schreef Faerie het volgende:
Niet bepaald Swatfire.
Eigenlijk is de grote kunst van het loslaten van je ex om tegen je gevoel in te gaan en vooral naar je verstand te luisteren. Niet bepaald een fluitje van een cent helaas.
Kan erover meepraten.quote:I know. Dat is dus juist ook het erge. Na me vorige ex(relatie van 3 jaar) heeft me tot half dec gekost om er echt overheen te zijn. Toen ben ik ook dit topic verdwenen. In jan op vakantie geweest en dus die nieuwe meid leren kennen. 1,5 maand erg leuk gehad samen en nu dus stuk gelopen. Ben eigenlijk "net" of me ex heen kan ik weer de volgende verwerkenOp zondag 28 februari 2010 20:51 schreef maartjeh het volgende:
[..]
ZO waar. Maar áls dat eenmaal gelukt is dan is dat heerlijk.
. Ja ok, het was maar 1,5 maand, maar in die tijd toch wel behoorlijk verliefd geworden. Dat het eigenlijk te snel kwam na mijn ex heeft ook meegespeeld dat het nu niet werkte.Echt bummer was hier net was/erover heen ben ik weer terug bij af door nieuwe meid.
quote:Hm ja, ik begrijp je wel, maar dat zul je blijven houden. 9 van de 10 relaties lopen stuk en duren niet 'tot de dood ons scheidt', dus wat dat betreft zijn we allemaal steeds weer terug bij af, maar wel een stuk wijzer en met meer ervaring.Op zondag 28 februari 2010 21:01 schreef Swatfire het volgende:
[..]
I know. Dat is dus juist ook het erge. Na me vorige ex(relatie van 3 jaar) heeft me tot half dec gekost om er echt overheen te zijn. Toen ben ik ook dit topic verdwenen. In jan op vakantie geweest en dus die nieuwe meid leren kennen. 1,5 maand erg leuk gehad samen en nu dus stuk gelopen. Ben eigenlijk "net" of me ex heen kan ik weer de volgende verwerken
Echt bummer was hier net was/erover heen ben ik weer terug bij af door nieuwe meid.
quote:100% true, alleen dat het na 3 maanden al gebeurd is beetje snelOp zondag 28 februari 2010 21:04 schreef maartjeh het volgende:
[..]
Hm ja, ik begrijp je wel, maar dat zul je blijven houden. 9 van de 10 relaties lopen stuk en duren niet 'tot de dood ons scheidt', dus wat dat betreft zijn we allemaal steeds weer terug bij af, maar wel een stuk wijzer en met meer ervaring.
. Zou graag nu even de komende 3 jaar een normale relatie hebben en wegblijven uit dit topic. Pretty please quote:Kan ik me heel goed voorstellen nu.Op zondag 28 februari 2010 21:09 schreef Swatfire het volgende:
[..]
100% true, alleen dat het na 3 maanden al gebeurd is beetje snel
Sterkte!
quote:Daar heb je gelijk in. Ik hoop echt voor je dat dat eraan zit te komen Swat!Op zondag 28 februari 2010 21:09 schreef Swatfire het volgende:
[..]
100% true, alleen dat het na 3 maanden al gebeurd is beetje snel
quote:You go girl.Op zondag 28 februari 2010 18:49 schreef Tegan het volgende:
Bah, ik heb helemaal geen zin in dat hele gedoe. Time to forget. Hij heeft genoeg kansen gehad. Nu nog volhouden
...gewoon hier effe lekker van je afzeuren als het weer opspeelt.
quote:Maakt nogal een verschil als je merkt dat je ex totaal geen behoefte meer aan je heeft. Waar je eerst zo belangrijk voor hem/haar was, dat je nu simpelweg word uitgekotst.Op zondag 28 februari 2010 20:47 schreef Faerie het volgende:
Niet bepaald Swatfire.
Eigenlijk is de grote kunst van het loslaten van je ex om tegen je gevoel in te gaan en vooral naar je verstand te luisteren. Niet bepaald een fluitje van een cent helaas.
Dan boeit het mij eigenlijk ook niet meer wat ze verder met dr leven doet. Ik had graag gezien dat ik nog wat voor haar kon betekenen, maar nu blijkt van niet en dat ze beter af is zonder mij, gaat het mij ook meer van een leien dakje.
Het is makkelijker om over iemand heen te komen als je gaat inzien dat het de ander niks meer kan schelen.
Ik dacht even dat ik eindelijk beter in staat was om mijn ex achter me te laten...
Vandaag helemaal
Mijn beste vriendin haar vriend is net afgelopen nacht aan een (long)embolie overleden. De hoeveelheid rauwe pijn die ze had was zo hartverscheurend. Ik heb de halve dag lopen janken over wat haar overkomen is. Tegelijk dacht ik soms nog aan mijn ex, maar dan voornamelijk aan hoe emotieloos zij juist vaak is...
Mijn ex kent trouwens die goede vriendin van me ook. De hele dag heb ik geen enkele interesse gehad om haar te bellen om het door te geven. Het is namelijk toch een vriendin van mij, niet van haar...
En gvd. dan gaat het mis. Ik check nog even op relatieplanet, zoals ik wel vaker doe, ik voel me vaak beter als ik daar kijk en zie dat er best veel leuke vrijgezelle vrouwen zijn. Helaas... er was een nieuwe inschrijving... Mijn ex. Boem.. daar waren alle gevoelens ineens weer. En dat terwijl ik hoopte er vanaf te zijn...
Toen kon ik niet anders dan toch even bellen en het melden van wat ik vandaag gehoord had... Ze zei er weinig op.. heel weinig. Het enige dat ze zei was:"hee, ik zag dat je op relatieplanet staat. Ik nu ook weer". En dat een beetje lacherig. Ik ben er gewoon niet op ingegaan. Had er de energie gewoon niet voor. Toen poeierde ze me af met de tekst dat ze moe was en naar bed moest...
En nu zit ik hier weer te trillen... GRRRRRrrrrrr waarom is ze nou nog steeds niet mijn systeem uit
Ik wil ook niet meer bij hem zijn, met dat geredeneer van hem constant. Alles kapot relativeren met zijn verstand. Ben blij dat ik er vanaf ben. Ik ben een gevoelsmens, maar kan tegelijkertijd ook hard zijn als het moet. Verder heb ik heel veel fantasie en hou ik onwijs veel van literatuur. En dat heb ik in die tijd met hem eigenlijk nooit zo beseft, maar hij was helemaal niet zo. Hij was altijd maar bezig met werken, werken, werken en doelen voor zichzelf stellen in de toekomst. Het gaat erom dat je gelukkig bent en je moet gelukkig zijn met wat je hebt. Geluk zit vaak in de kleine dingen, maar bij hem niet.
Ik heb ook veel doelen voor mezelf, maar ik heb dus geen zin meer in iemand die daar echt constant mee bezig is. Ik wil iemand die ook van het leven geniet en relaxt en het leven niet al te serieus neemt. Ik droom er de laatste tijd over dat ik iets krijg met een Australische man en dat we dan uiteindelijk gaan wonen op een farm of huis midden in de natuur en dat we dan dieren fokken en eten etc, en ik ben dan altijd heel gelukkig in mijn droom. Mijn dromen proberen me duidelijk te maken dat geluk vooral in de kleine dingetjes zit, en dat het er omgaat dat je je er goed bij voelt. Als je je er echt goed bij voelt, kun je er later ook geen spijt van hebben.
Ik verdien meer, dus maakte mijn ex het uit..... Dat slaat toch nergens op...
quote:Nee, dat slaat inderdaad nergens op. :s Was je ex heel erg onzeker ofzo?Op zondag 28 februari 2010 22:45 schreef Xanthas het volgende:
Er bestaat toch niet zoiets als een relatie beëindigen voor de ander, toch?
Ik verdien meer, dus maakte mijn ex het uit..... Dat slaat toch nergens op...
quote:Niet wat ik gezien heb. Ik kreeg wel van haar te horen dat ze een half jaar voordat wij definitief uit elkaar gingen, al het gevoel had dat ze me ging kwijtraken. Terwijl zij er een punt achter zette. Volgens mij wil ze mij niet kwetsen, maar ja, wat moet ik met dit soort onzin.Op zondag 28 februari 2010 22:49 schreef Faerie het volgende:
[..]
Nee, dat slaat inderdaad nergens op. :s Was je ex heel erg onzeker ofzo?
quote:Dat slaat idd nergens op. 100% zeker dat daar meer achter zit. Onzekerheid van haar kant of misschien iemand anders in het spel? Enige manier om erachter te komen is door met haar te praten.Op zondag 28 februari 2010 22:45 schreef Xanthas het volgende:
Er bestaat toch niet zoiets als een relatie beëindigen voor de ander, toch?
Ik verdien meer, dus maakte mijn ex het uit..... Dat slaat toch nergens op...
quote:"je verdient zeker meer.Op zondag 28 februari 2010 22:54 schreef Swatfire het volgende:
[..]
Dat slaat idd nergens op. 100% zeker dat daar meer achter zit. Onzekerheid van haar kant of misschien iemand anders in het spel? Enige manier om erachter te komen is door met haar te praten.
Veel meer zelfs!
En ik kan je dat niet geven."
..... Ach, ik weet niet meer wat ik er mee moet. Ik heb maar niet meer gereageerd.
quote:Mja meer dan heel duidelijk maken dat zij juist degene is die jij wilt kan je niet doen. Door het zowel te zeggen als te laten zien.Op zondag 28 februari 2010 22:56 schreef Xanthas het volgende:
[..]
"je verdient zeker meer.
Veel meer zelfs!
En ik kan je dat niet geven."
..... Ach, ik weet niet meer wat ik er mee moet. Ik heb maar niet meer gereageerd.
quote:Kluitje -> rietveld. Kan zijn dat ze het miss fijn vindt om te weten dat je nog steeds aan haar denkt ofzo?Op zondag 28 februari 2010 22:52 schreef Xanthas het volgende:
[..]
Niet wat ik gezien heb. Ik kreeg wel van haar te horen dat ze een half jaar voordat wij definitief uit elkaar gingen, al het gevoel had dat ze me ging kwijtraken. Terwijl zij er een punt achter zette. Volgens mij wil ze mij niet kwetsen, maar ja, wat moet ik met dit soort onzin.
Als ze het echt 'voor jou' had willen uitmaken dan was dat met zo'n rotsmak gebeurd dat je zelfbescherming het had overgenomen en had je haar nooit meer willen zien.
Afleiding zoeken, haar vergeten. Gaat echt vanzelf, gun het wel de tijd. Koop een lekkere gamekaart voor in je computer en bezoek rapidshare voor een maand of drie virtuele slachtingen. Ideaal om je zo nu en dan lekker af te reageren.
quote:
[..]
You go girl.
...gewoon hier effe lekker van je afzeuren als het weer opspeelt.
.quote:-Snif-Op zondag 28 februari 2010 22:44 schreef Faerie het volgende:
Mijn ex is een sukkel. Hij verliest. Hij heeft het misschien niet in de gaten, maar hij is gek dat hij mij laat lopen. We hadden namelijk dezelfde dromen en zo snel vind je niet iemand die dezelfde dromen heeft.
Ik wil ook niet meer bij hem zijn, met dat geredeneer van hem constant. Alles kapot relativeren met zijn verstand. Ben blij dat ik er vanaf ben. Ik ben een gevoelsmens, maar kan tegelijkertijd ook hard zijn als het moet. Verder heb ik heel veel fantasie en hou ik onwijs veel van literatuur. En dat heb ik in die tijd met hem eigenlijk nooit zo beseft, maar hij was helemaal niet zo. Hij was altijd maar bezig met werken, werken, werken en doelen voor zichzelf stellen in de toekomst. Het gaat erom dat je gelukkig bent en je moet gelukkig zijn met wat je hebt. Geluk zit vaak in de kleine dingen, maar bij hem niet.
Ik heb ook veel doelen voor mezelf, maar ik heb dus geen zin meer in iemand die daar echt constant mee bezig is. Ik wil iemand die ook van het leven geniet en relaxt en het leven niet al te serieus neemt. Ik droom er de laatste tijd over dat ik iets krijg met een Australische man en dat we dan uiteindelijk gaan wonen op een farm of huis midden in de natuur en dat we dan dieren fokken en eten etc, en ik ben dan altijd heel gelukkig in mijn droom. Mijn dromen proberen me duidelijk te maken dat geluk vooral in de kleine dingetjes zit, en dat het er omgaat dat je je er goed bij voelt. Als je je er echt goed bij voelt, kun je er later ook geen spijt van hebben.
Ik herken mezelf nu voor een deel in jou ex. Niet dat ik wil zeggen dat ik exact ben zoals je hem beschrijft, maar het is wel zoals ik aan het einde van de relatie was toen ik midden in mijn burn-out zat, bang werd om mijn relatie te raken en bijna niets anders mee kon doen dan redeneren over wat er mis was en dat (geforceerd) proberen op te lossen, waardoor ik alleen nog maat gestresster werd (want dat werkt niet) en het geheel maar weer erger werd, keer op keer op keer...
Niet dat ik wil zeggen dat mijn ex geen blaam treft... die heeft me eerst steeds meer lopen negeren voordat het zover kwam....
quote:Ik kreeg zo ongeveer dezelfde tekst om mijn oren gesmeten:Op zondag 28 februari 2010 22:56 schreef Xanthas het volgende:
[..]
"je verdient zeker meer.
Veel meer zelfs!
En ik kan je dat niet geven."
..... Ach, ik weet niet meer wat ik er mee moet. Ik heb maar niet meer gereageerd.
Je verdient veel beter dan ik,
je verdient een vrouw die je meer kan geven
Volgens mij mag je altijd zelf kiezen wat je verdient en behoort een ander dat niet voor je te doen.
Maar ja, ze was altijd al erg onzeker, en volgens mijn vrienden heeft ze ook nog eens gelijk ook...
quote:Wat een domme beredenatieOp maandag 1 maart 2010 01:37 schreef GoedeMan76 het volgende:
[..]
Ik kreeg zo ongeveer dezelfde tekst om mijn oren gesmeten:
Je verdient veel beter dan ik,
je verdient een vrouw die je meer kan geven
Volgens mij mag je altijd zelf kiezen wat je verdient en behoort een ander dat niet voor je te doen.
Maar ja, ze was altijd al erg onzeker, en volgens mijn vrienden heeft ze ook nog eens gelijk ook...
quote:Op zondag 28 februari 2010 22:52 schreef Xanthas het volgende:
[..]
Niet wat ik gezien heb. Ik kreeg wel van haar te horen dat ze een half jaar voordat wij definitief uit elkaar gingen, al het gevoel had dat ze me ging kwijtraken. Terwijl zij er een punt achter zette. Volgens mij wil ze mij niet kwetsen, maar ja, wat moet ik met dit soort onzin.
Dus meer vrouwen hebben daar last van. Herken het uit mijn eigen relatie. Ze heeft het toen al eens geprobeerd af te kappen met die onzinreden, maar met dat soort flauwekul moet je bij mij niet aankomen. Tja, misschien beter geweest voor me als ik er niet achteraan was gegaan...
Maar 1 dag overleefd zonder te huilen of hem te mailen.
Had belooft om hem met rust te laten, maar ik wil nog zoveel antwoorden.
We hadden 1,5 jaar en waren (dacht ik) dolgelukkig met elkaar.
Op (uitgerekend) valentijnsdag zei hij het allemaal niet meer aan te kunnen.
Een relatie was voor hem te beklemmend/ benauwend en wilde me niet langer pijn doen.
In eerste instantie had hij tijd nodig, maar later was het toch definitief uit.
Zelf denk ik dat hij bindingsangst heeft, zijn gevoelens niet kan uitten en tegen alle veranderingen in zijn leven opziet.
Een week voordat het uit ging hadden we een fijn gesprek over hoe gelukkig we samen waren met de relatie en dat we in de toekomst samenwonen wel zagen zitten.
Nou, dat is denk ik niet zo heel goed gevallen..
Ik ben er helemaal kapot van, heb het totaal niet aan zien komen en had het gevoel dat we mekaar zo goed begrepen/ aanvoelden.
Maar hij wil zijn eigen pad trekken.
Uiteindelijk denk ik dat hij hier meer moeite mee gaat hebben dan ik.
Natuurlijk is het nu heel zwaar, maar ik ben niet degene met deze problemen.
Fijn om het even van me af te schrijven.
Sterkte voor iedereen die in hetzelfde schuitje zit, leef met je mee
quote:Zit je nou overal kritiek op te leveren.Op maandag 1 maart 2010 03:06 schreef DiegoArmandoMaradona het volgende:
Hij wilde je niet pijn doen maar maakte het uit op valentijnsdag
Jij doet het vast allemaal veel beter..
quote:Je bent niet de enige die zulke argumenten naar zich toe krijgt geworpen. Mijn ex zei precies hetzelfde, ze had me niet de aandacht en liefde gegeven die ik verdiend had en zij kon daar op dat moment ook geen verandering in brengen. Best wel slappe argumenten om hiervoor je relatie van zes jaar te beeindigenOp zondag 28 februari 2010 22:56 schreef Xanthas het volgende:
[..]
"je verdient zeker meer.
Veel meer zelfs!
En ik kan je dat niet geven."
..... Ach, ik weet niet meer wat ik er mee moet. Ik heb maar niet meer gereageerd.
. En waarom is de maandag toch altijd de moeilijkste en meest deprimerende dag van de week Samen gelukkig zijn - het bericht dat ze niet meer wilde - de vertwijfeling - het verdriet - tot nu vandaag.
En dat terwijl ik over het algemeen vrij weinig weet of ik wel of niet een droom heb gehad..
Het is ongeveer een jaar geleden nu, maar die droom was zo intens, alsof ik weer terug was.
Zo vaag wakker worden is dat, zo klote. Ik ben dan in ieder geval weer een dag van slag.
Hoe kan je er na een jaar nou nog zo mee zitten soms? Dat is toch niet normaal meer…
Dan te bedenken dat alle mensen om ons heen, die een relatie hadden van niks, nog bij elkaar zijn… waar men vreemd gaat, waar ruzie is.. Die gaan 2 maandjes uit elkaar en gaan weer vrolijk verder.
Wij hadden alles, alles!! En nu helemaal niks…
Blehh!
quote:Als dat de norm is doe ik het inderdaad veel beterOp maandag 1 maart 2010 03:20 schreef TheaTraal het volgende:
[..]
Zit je nou overal kritiek op te leveren.
Jij doet het vast allemaal veel beter..
quote:Mij geeft het een rust om haar te zien, een heel veilig gevoel. Tot we allebei weer weg gaan.. dan slaat het verdriet toe.Op maandag 1 maart 2010 11:15 schreef Xanthas het volgende:
Vanmiddag een afspraak gemaakt met mijn ex. Let's finish this. Iemand nog goede vragen of opmerkingen voor me? Mijn doel is vrede krijgen met de situatie.
Dus kies ik er nog steeds voor weinig contact te hebben, om niet weer een tijdje van slag te zijn. Verpest ook een vriendschap die we allebei wel zien zitten... Maar het is kiezen uit twee kwaden, ik kies nu voor mezelf.
Je moet voor jezelf kiezen of je je verdriet in haar bijzijn de vrije loop laat, of je groot houdt... en het bewaart tot ze weg is. Het 2e is moeilijker, maar maakt je wel sterker.
Begin niet te vragen over 'waarom' en 'hoezo dit' 'hoezo dat '.. Er is maar één antwoord dat je echt wil op die vragen: 'dat ze bij je terug komt'. En helaas.. hoe verdrietig het ook is, dat antwoord ga je niet krijgen.
Heb het over de toekomst, over onbenullige dingen. Blijf niet terug vallen. Succes!
quote:Haar.Op maandag 1 maart 2010 11:20 schreef DiegoArmandoMaradona het volgende:
Lijkt me mosterd na de maaltijd, zouhemhaar lekker in zijn sop gaar laten koken
quote:Verman jezelf
.quote:Over woensdag, of niet?
quote:Zij wilde praten. Ook goed. Ik laat haar waarschijnlijk praten, en zelf houd ik mijn mond. Zolang ik haar niet in de ogen hoef te kijken kom ik er wel doorheen.Op maandag 1 maart 2010 11:25 schreef Just-Lost het volgende:
[..]
Mij geeft het een rust om haar te zien, een heel veilig gevoel. Tot we allebei weer weg gaan.. dan slaat het verdriet toe.
Dus kies ik er nog steeds voor weinig contact te hebben, om niet weer een tijdje van slag te zijn. Verpest ook een vriendschap die we allebei wel zien zitten... Maar het is kiezen uit twee kwaden, ik kies nu voor mezelf.
Je moet voor jezelf kiezen of je je verdriet in haar bijzijn de vrije loop laat, of je groot houdt... en het bewaart tot ze weg is. Het 2e is moeilijker, maar maakt je wel sterker.
Begin niet te vragen over 'waarom' en 'hoezo dit' 'hoezo dat '.. Er is maar één antwoord dat je echt wil op die vragen: 'dat ze bij je terug komt'. En helaas.. hoe verdrietig het ook is, dat antwoord ga je niet krijgen.
Heb het over de toekomst, over onbenullige dingen. Blijf niet terug vallen. Succes!
Ik denk dat ik in de illusie leef dat ik door te praten er beter overheen kom. Maar goed, zij voelt waarschijnlijk niets meer. We zullen het zien. Nog 3 uur heb ik om mijn gedachten op een rijtje te krijgen.
(ik voel me bang). Ik was altijd rationeel voordat ik haar leerde kennen, koos altijd voor mijn verstand. Moest van haar naar mijn hart luisteren. En nu kan mijn verstand het niet winnen. Ik wil weer rationeel zijn, dit gaat niet werken.
quote:Balen joh. Zegt hij af?
quote:Waarom ga je er heen als je toch niets zegt zelf? Op die manier is de kans echt gewoon 99% aanwezig dat jij je rot(ter) voelt na dit gesprek dan voor dit gesprek.Op maandag 1 maart 2010 12:06 schreef Xanthas het volgende:
[..]
Zij wilde praten. Ook goed. Ik laat haar waarschijnlijk praten, en zelf houd ik mijn mond. Zolang ik haar niet in de ogen hoef te kijken kom ik er wel doorheen.
Ik denk dat ik in de illusie leef dat ik door te praten er beter overheen kom. Maar goed, zij voelt waarschijnlijk niets meer. We zullen het zien. Nog 3 uur heb ik om mijn gedachten op een rijtje te krijgen.
(ik voel me bang)
quote:
quote:Eerst een heel stuk over dat hij lang heeft nagedacht enzo en een goede vriend wil zijn en dat hij om me geeft enzo (omdat ik dus boos was geworden dat hij helemaal niet inhoudelijk had gereageerd op wat ik dit weekend allemaal had gezegd, staat op de vorige pagina). En of woensdag nog doorgaat?
Maarja, hij heeft nu nog niet eigenlijk iets gezegd over wat ik zei zaterdag. Hij doet ook alleen maar wat hem uitkomt. Pfff. Vandaag denk ik dat ik hem graag wil zien woensdag, maar dat ik mezelf er alleen pijn mee doe. Hoe vaak moet je iets aankaarten voordat het serieus wordt genomen zeg, volgens mij zal hij mijn gevoel nooit snappen. Ik heb geen zin om te reageren. Ik geef mezelf gewoon nog de tijd om te twijfelen wat ik doe.
De kunst van het loslaten van je ex #109