De kunst van het loslaten van je ex. - deel 108

Vandaag dag 1 dat ik besloten heb niet meer te reageren op smsjes (het enige dat ik niet kon blokkeren). Ik wil dit zo graag volhouden, vandaar dat ik het hier maar plaats.

Misschien moet je ze dan ook niet lezen? Meteen wegflikkeren, dan kun je er ook niet op antwoorden. Al zul je natuurlijk altijd wel willen weten wat er in staat.

Ik had alweer een zwak moment, had gisteren zijn foto's van hyves afgehaald, en toen had hij dat vandaag ook gedaan maar dat vond ik kut ofja hij had gewoon al z'n foto's weggegooid, ook die waar ik niet op stond. Dus had ik hem gesmst dat ik zat te janken in de trein nadat ik dat gezien had, stuurde die terug dat hij de foto's er alleen af had gehaald omdat ik het gedaan had, dat hij ze anders had laten staan. En dat hij zich nu extra kut voelde, en dat we ons wel bij ons besluit neer moesten leggen en dat de tijd wel uit zou wijzen of dat het goede besluit was. Daar reageerde ik niet meer op, stuurde hij een half uur later waarom ik niet reageerde? En dat hij een bepaald nummer net 5 keer geluisterd had (ik had gisteren tegen hem gezegd dat ik me zo voelde als die tekst weergeeft). AARGHHH

Mijn verstand zegt echt heeeeeel erg hard "laat die klootzak wegrotten", maar mijn gevoel zegt "maar we hadden het zo leuk en misschien kan dat wel weer, dat kunnen we toch proberen? Misschien kan ik hem wel vergeven want hij is niet echt vreemdgegaan". Maar mijn verstand weet dat gevoel dan ook wel weer te weerleggen met een "dat wil je alleen omdat je niet alleen wil zijn", en helaas is dat ook zo, triest.

quote:

Op donderdag 25 februari 2010 22:01 schreef AlphaQ het volgende:
Misschien moet je ze dan ook niet lezen? Meteen wegflikkeren, dan kun je er ook niet op antwoorden. Al zul je natuurlijk altijd wel willen weten wat er in staat.

Ik had alweer een zwak moment, had gisteren zijn foto's van hyves afgehaald, en toen had hij dat vandaag ook gedaan maar dat vond ik kut ofja hij had gewoon al z'n foto's weggegooid, ook die waar ik niet op stond. Dus had ik hem gesmst dat ik zat te janken in de trein nadat ik dat gezien had, stuurde die terug dat hij de foto's er alleen af had gehaald omdat ik het gedaan had, dat hij ze anders had laten staan. En dat hij zich nu extra kut voelde, en dat we ons wel bij ons besluit neer moesten leggen en dat de tijd wel uit zou wijzen of dat het goede besluit was. Daar reageerde ik niet meer op, stuurde hij een half uur later waarom ik niet reageerde? En dat hij een bepaald nummer net 5 keer geluisterd had (ik had gisteren tegen hem gezegd dat ik me zo voelde als die tekst weergeeft). AARGHHH

Mijn verstand zegt echt heeeeeel erg hard "laat die klootzak wegrotten", maar mijn gevoel zegt "maar we hadden het zo leuk en misschien kan dat wel weer, dat kunnen we toch proberen? Misschien kan ik hem wel vergeven want hij is niet echt vreemdgegaan". Maar mijn verstand weet dat gevoel dan ook wel weer te weerleggen met een "dat wil je alleen omdat je niet alleen wil zijn", en helaas is dat ook zo, triest.

Wel lullig en laf van hem om dan te SMSen over 'dat' nummer. Echt waar, gun jezelf tijd, want dat heb je echt nodig en dat zal je echt beter laten voelen.

quote:

Op donderdag 25 februari 2010 22:01 schreef AlphaQ het volgende:
Misschien moet je ze dan ook niet lezen? Meteen wegflikkeren, dan kun je er ook niet op antwoorden. Al zul je natuurlijk altijd wel willen weten wat er in staat.

Ik blijf hopen. Het is slecht, maar ik kan het niet meer loslaten. De eerste keer dit gekloot kon ik haar best wel wegzetten, nu de tweede keer lijkt ze gewoon veel te diep te zitten.

Net via via gehoord dat mijn ex een appartement heeft gevonden en op zichzelf gaat wonen. Jeetje want vind ik dit klote. Dat ik dit niet allemaal met hem meemaak. Als we nog een relatie hadden gehad zou ik na Berlijn namelijk bij hem gaan wonen. Echt heel rot om dit allemaal niet met hem mee te maken. Ik moest ook huilen toen ik het hoorde, ik heb verdorie nog zoveel gevoelens voor hem. Gevoelens die ik helemaal niet wil, en ze gaan maar niet weg. Ik weet heel goed dat het slijt, maar het gaat me echt te langzaam allemaal en ik vind het eigenlijk nog steeds super kut dat het uit is. Het enige is dat ik er nu eigenlijk wel aan gewend ben zo, maar echt gelukkig ben ik niet. Ik zou wel willen denken dat het een eikel is, maar dat kan ik gewoon niet. Natuurlijk waren er dingen aan hem die ik niet leuk vond, maar zo erg vond ik dat nou ook weer niet. Ik vond het echt heerlijk om met hem samen te zijn. En daarom is het ook zo moeilijk voor mij om dit te verwerken... ik weet ook wel dat het moet.. maar het liefst zou ik willen dat het toch nog goed kwam. Ik zou willen dat ik minder lief was.

quote:

Op donderdag 25 februari 2010 15:46 schreef Xanthas het volgende:

[..]

Argh, mijn ex wil vrienden blijven. Wat heb ik een hekel aan dat woord. Ben ik nou gek of houdt vrienden blijven gewoon in: ik wil niet alleen zijn en dan ben ik niet alleen tot ik weer iemand anders vind....

(Ja, vandaag even gepraat. Een hele slechte keuze, maar ik kan het maar niet laten. Zou zo graag de wil hebben om het allemaal los te laten)

Mijn ex had ook gezegd dat ze vrienden wou blijven met me.
Binnen 2 maand had ze een ander, heeft ze me van hyves afgehaald, en reageert ze niet meer inhoudelijk op de mails die ik haar gestuurd heb. dus ik heb ook nu erg het gevoel zoals jij het omschrijft.
Probeer in elk geval hem eerst helemaal los zien te laten.
Je moet elkaar eerst echt los zien te laten voor je überhaupt vrienden kan zijn, want als 1 van de 2 nog niet zover is, kan het wel en vervelend voor beide partijen worden.
Op korte termijn zit het vrienden zijn zeker niet in in mijn optiek, omdat er dan toch gevoelens bij komen kijken..

quote:

Op donderdag 25 februari 2010 22:12 schreef achi het volgende:

[..]

Mijn ex had ook gezegd dat ze vrienden wou blijven met me.
Binnen 2 maand had ze een ander, heeft ze me van hyves afgehaald, en reageert ze niet meer inhoudelijk op de mails die ik haar gestuurd heb. dus ik heb ook nu erg het gevoel zoals jij het omschrijft.
Probeer in elk geval hem eerst helemaal los zien te laten.
Je moet elkaar eerst echt los zien te laten voor je überhaupt vrienden kan zijn, want als 1 van de 2 nog niet zover is, kan het wel en vervelend voor beide partijen worden.
Op korte termijn zit het vrienden zijn zeker niet in in mijn optiek, omdat er dan toch gevoelens bij komen kijken..

Ik vertrouw haar niet meer. Ben bang dat ze me valse hoop gaat geven. Ik zal wel zien hoe dit gaat. Nu voelt het goed, zal wel weer anders voelen als ik morgen alleen rondloop op de universiteit.

quote:

Op donderdag 25 februari 2010 22:12 schreef Faerie het volgende:
Net via via gehoord dat mijn ex een appartement heeft gevonden en op zichzelf gaat wonen. Jeetje want vind ik dit klote. Dat ik dit niet allemaal met hem meemaak. Als we nog een relatie hadden gehad zou ik na Berlijn namelijk bij hem gaan wonen. Echt heel rot om dit allemaal niet met hem mee te maken. Ik moest ook huilen toen ik het hoorde, ik heb verdorie nog zoveel gevoelens voor hem. Gevoelens die ik helemaal niet wil, en ze gaan maar niet weg. Ik weet heel goed dat het slijt, maar het gaat me echt te langzaam allemaal en ik vind het eigenlijk nog steeds super kut dat het uit is. Het enige is dat ik er nu eigenlijk wel aan gewend ben zo, maar echt gelukkig ben ik niet. Ik zou wel willen denken dat het een eikel is, maar dat kan ik gewoon niet. Natuurlijk waren er dingen aan hem die ik niet leuk vond, maar zo erg vond ik dat nou ook weer niet. Ik vond het echt heerlijk om met hem samen te zijn. En daarom is het ook zo moeilijk voor mij om dit te verwerken... ik weet ook wel dat het moet.. maar het liefst zou ik willen dat het toch nog goed kwam. Ik zou willen dat ik minder lief was.

Mijn ex is ook verhuisd in het half jaar dat wij geen contact hadden . Terwijl we altijd praatten over dat een van ons op onszelf moest gaan (woonden beide thuis), en toen deed hij het zonder mij. En hij voelde niet eens iets ervoor om mij erover te bellen oid. Pas toen we een vriendschappelijke afspraak hadden na een half jaar vertelde hij dat hij over een paar weken erin ging (waren toen aan het klussen), helemaal enthausiast en ik mocht meteen komen kijken. Maar ik had zo graag het al meteen gehoord, een smsje was genoeg .

quote:

Op donderdag 25 februari 2010 22:08 schreef maartjeh het volgende:

[..]

Wel lullig en laf van hem om dan te SMSen over 'dat' nummer. Echt waar, gun jezelf tijd, want dat heb je echt nodig en dat zal je echt beter laten voelen.

Ja, en hij doet de hele tijd zulke dingen. Zo van "nee nee, we moeten elkaar echt loslaten" en daar achteraan "wie weet komt het goed" en dan voorbeelden geven van vrienden van hem die weer terug samen zijn met hun ex. Maar ik zou ook niet van hem willen horen "luister, laat me met rust en ga verder met je leven, punt."
Zo gaat het al bijna een maand, maar ik zoek het soms ook wel zelf op.

quote:

Op donderdag 25 februari 2010 22:23 schreef Tegan het volgende:

[..]

Mijn ex is ook verhuisd in het half jaar dat wij geen contact hadden . Terwijl we altijd praatten over dat een van ons op onszelf moest gaan (woonden beide thuis), en toen deed hij het zonder mij. En hij voelde niet eens iets ervoor om mij erover te bellen oid. Pas toen we een vriendschappelijke afspraak hadden na een half jaar vertelde hij dat hij over een paar weken erin ging (waren toen aan het klussen), helemaal enthausiast en ik mocht meteen komen kijken. Maar ik had zo graag het al meteen gehoord, een smsje was genoeg .

Ja, inderdaad.. mijn ex heeft het me ook niet zelf laten weten. Maargoed het zou misschien ook wel een beetje raar zijn als hij dan ineens een blij smsje stuurt met "Ik heb een appartement, fijn he!". Hij weet ook wel dat dat allemaal heel gevoelig ligt... maar het is wel een teken dat je gewoon niet meer in elkaars leven hoort. Dat het echt voorbij is. Ik zou er zelf heel veel moeite mee hebben om zoiets niet aan hem te vertellen. Maar dat ben ik dan weer. Hij is veel koeler.. dipjes de gekste...

quote:

Op donderdag 25 februari 2010 22:28 schreef Faerie het volgende:

[..]

Ja, inderdaad.. mijn ex heeft het me ook niet zelf laten weten. Maargoed het zou misschien ook wel een beetje raar zijn als hij dan ineens een blij smsje stuurt met "Ik heb een appartement, fijn he!". Hij weet ook wel dat dat allemaal heel gevoelig ligt... maar het is wel een teken dat je gewoon niet meer in elkaars leven hoort. Dat het echt voorbij is. Ik zou er zelf heel veel moeite mee hebben om zoiets niet aan hem te vertellen. Maar dat ben ik dan weer. Hij is veel koeler.. dipjes de gekste...

Ik wilde gewoon een smsje van "Hej, wilde dat je het van mij hoorde maar ik heb een appartementje gekocht.". Verder hoefde het echt niets meer te zijn .

Nu ik erbij stil sta hebben we het er daarna nooit meer over gehad, omdat in het begin het nog best pijnlijk was voor mij.

quote:

Op donderdag 25 februari 2010 22:31 schreef Tegan het volgende:
Nu ik erbij stil sta hebben we het er daarna nooit meer over gehad, omdat in het begin het nog best pijnlijk was voor mij.

We horen niet meer thuis in het leven van onze exen. Dat zegt het. En mij doet zoiets best pijn.

Maar, waarom zou je dat niet willen vertellen, deed het teveel pijn, of wilde je toen gewoon niets meer met me delen. En waarom dat toen ik je zag het het eerste was dat je wilde zeggen. Had je helemaal niet door dat het extreem lullig was en pijnlijk voor mij om dat niet in eerste instantie te delen mij degene met wie je zoveel jaren alles hebt gedeeld .

quote:

Op donderdag 25 februari 2010 22:37 schreef Tegan het volgende:
Maar, waarom zou je dat niet willen vertellen, deed het teveel pijn, of wilde je toen gewoon niets meer met me delen. En waarom dat toen ik je zag het het eerste was dat je wilde zeggen. Had je helemaal niet door dat het extreem lullig was en pijnlijk voor mij om dat niet in eerste instantie te delen mij degene met wie je zoveel jaren alles hebt gedeeld .

We zijn niet meer nummer 1. Zo lullig is het.

quote:

Op donderdag 25 februari 2010 22:42 schreef Xanthas het volgende:

[..]

We zijn niet meer nummer 1. Zo lullig is het.

Nee, maar bedenk je dan dat je ex ook niet meer jouw nummer 1 hoort te zijn. Weet je wie nu mijn nummer 1 is? Ikzelf. Zoiets doet me wel even pijn maar het gaat me erom dat het met mij goed gaat nu, en niet hoe hij er allemaal over denkt etc. Uiteindelijk zit je altijd met jezelf dus dat moet het belangrijkste voor je zijn!

quote:

Op donderdag 25 februari 2010 22:45 schreef Faerie het volgende:

[..]

Nee, maar bedenk je dan dat je ex ook niet meer jouw nummer 1 hoort te zijn. Weet je wie nu mijn nummer 1 is? Ikzelf. Zoiets doet me wel even pijn maar het gaat me erom dat het met mij goed gaat nu, en niet hoe hij er allemaal over denkt etc. Uiteindelijk zit je altijd met jezelf dus dat moet het belangrijkste voor je zijn!

Dat vergeet ik als ik in haar ogen kijk en de pijn zie zitten. Maar goed, heb haar al twee weken weten te ontwijken. Het zit mij nog zo diep

quote:

Op donderdag 25 februari 2010 22:34 schreef Xanthas het volgende:

[..]

We horen niet meer thuis in het leven van onze exen. Dat zegt het. En mij doet zoiets best pijn.

Dit is iets wat mij te meer begint door te dringen. Dat zij haar eigen leven heeft en het gewoon fijn vind en alles gewoon maar laat gebeuren, maar mij er niet in wilt hebben.
En toch nog vertellen hoe veel pijn ze heeft en dat ze geen afscheid wilt en het nog zo leuk heeft met mij en het eigenlijk niet wilt afkappen.
Ik weet niet wat ik er van moet denken.
Nu geeft ze mij weer hoop dat het toch ooit weer goed kan komen ondanks dat ik donders goed weet dat dat niet het geval is

quote:

Op donderdag 25 februari 2010 22:30 schreef Tegan het volgende:

[..]

Ik wilde gewoon een smsje van "Hej, wilde dat je het van mij hoorde maar ik heb een appartementje gekocht.". Verder hoefde het echt niets meer te zijn .

quote:

Op vrijdag 26 februari 2010 07:50 schreef wht het volgende:

[..]

wie heeft Het uitgemaakt?

quote:

Op donderdag 25 februari 2010 23:57 schreef MOD het volgende:

[..]

Dit is iets wat mij te meer begint door te dringen. Dat zij haar eigen leven heeft en het gewoon fijn vind en alles gewoon maar laat gebeuren, maar mij er niet in wilt hebben.
En toch nog vertellen hoe veel pijn ze heeft en dat ze geen afscheid wilt en het nog zo leuk heeft met mij en het eigenlijk niet wilt afkappen.
Ik weet niet wat ik er van moet denken.
Nu geeft ze mij weer hoop dat het toch ooit weer goed kan komen ondanks dat ik donders goed weet dat dat niet het geval is

Idem. Ik kreeg dit te lezen gisteren: "Doe wat je wilt met je leven, maar van deze keuze wordt mijn leven een stuk minder leuk". Nadat ik zei dat ik geen contact meer wilde.

Hoe bedoel je manipulatief..... Moet straks naar de universiteit, gelukkig is ze er lekker even niet.

quote:

Op vrijdag 26 februari 2010 08:42 schreef Xanthas het volgende:

[..]

Idem. Ik kreeg dit te lezen gisteren: "Doe wat je wilt met je leven, maar van deze keuze wordt mijn leven een stuk minder leuk". Nadat ik zei dat ik geen contact meer wilde.

Hoe bedoel je manipulatief..... Moet straks naar de universiteit, gelukkig is ze er lekker even niet.

Als je alles terug leest dan zie dat het eigenlijk bij niemand op een vergelijkbare manier gaat.
Mijn ex en zij n als vrienden uit elkaar gegaan, dit was niet zo moeilijk omdat we aan het einde van onze relatie al wat afstand tot elkaar hadden.
Op zich kan ik hier wel goed mee overweg, alleen door alle ellende in haar familie momenteel vind ik het soms gewoon moeilijk niet meer (te kunnen) betekenen.
Ze weet dat ze bij me terecht kan, maar ze vind dan direct dat ze me lastig valt.
Heel lastig.

Ik moet echt heel veel moeite doen om hem niet te bellen..ik weet dat het niet slim zal zijn om te doen, net zoals ik weet dat ik hem überhaupt niet zou moeten willen bellen en hem gewoon lekker in z'n sop gaar moet laten koken. Maar ik zit hier al een uur te huilen en ik wil dat hij weet dat ik me kut voel want dan voelt hij zich ook kut..

quote:

Op donderdag 25 februari 2010 22:42 schreef Xanthas het volgende:

[..]

We zijn niet meer nummer 1. Zo lullig is het.

Dat klopt, alleen de manier waarom er mee wordt opgegaan, en gecommuniceerd maakt wel uit.
Want zoals Tegan aangaf, dat komt al veel beter over.
Mijn ex heeft nu alles in 1 keer verbroken (hyves msnmail) terwijl ze bij de breuk aangaf wel vrienden te willen blijven,
Dat doet wel pijn dat ze me maar gewoon negeerd, en vrolijk verder gaat met haar nieuwe vriendjes. terwijl ik haar nog gemaild dat dat het mij wel pijn deed dat ze zo snel een ander had, maar blij voor haar was, en wat ze verder wou met de (eventuele) vriendschap. Daar heeft ze dus nooit op gereageerd, alleen de contacten verbroken. Vind ik erg jammer, want als ze gewoon had gemaild dat ze er moeite mee had, en liever geen contact wou kon ik er nog begrip voor opbrengen.
ik heb een beetje het idee dat nu ik niet meer nr1 ben de communicatie op een fatsoenlijke manier ook maar niet meer hoeft, en/of dat er te weinig rekening gehouden wordt hoe dingen overkomen.
Zal wel bij meer exen gelden of voor de mensen die het uitmaken.

quote:

Op vrijdag 26 februari 2010 11:53 schreef AlphaQ het volgende:
Ik moet echt heel veel moeite doen om hem niet te bellen..ik weet dat het niet slim zal zijn om te doen, net zoals ik weet dat ik hem überhaupt niet zou moeten willen bellen en hem gewoon lekker in z'n sop gaar moet laten koken. Maar ik zit hier al een uur te huilen en ik wil dat hij weet dat ik me kut voel want dan voelt hij zich ook kut..

Blijf sterk voor jezelf., en bel hem niet. Je zult je waarschijnlijk niet echt beter voelen als je hem belt.
je krijgt toch niet te horen wat je wilt of nodig hebt, en de kans op teleurstelling is alleen maar groot.
Zelf ben ik nu 2 maand verder, voel me al wel wat sterker, ondanks dat ik haar mis.
Tijd heelt veel, maar je moet het wel de tijd gunnen.
Sterkte de komende tijd.

ik zit met een dillemma, dit lijkt me er wel het goede topic voor

Ik heb al een tijd (2.5 jaar) geen contact meer met m'n ex. Dat is allemaal heel lullig gegaan van mijn kant, meer wil ik er niet op in gaan. Ik heb wel regelmatig op d'r hyves meegekeken hoe het gaat in d'r leven, maar toen ik op een gegeven moment hoorde over de trouwerij met d'r vriend heb ik me als vriend verwijderd van haar hyves, en m'n profiel (die ik speciaal had aangemaakt voor haar) verwijderd, het werd allemaal te pijnlijk om te blijven lezen.
Nu gaat er eigenlijk geen week voorbij dat ik niet een paar keer aan d'r denk, afvragend hoe het met d'r gaat en zo. Haar profiel op hyves is afgeschermd, en "Dit profiel is helaas niet zichtbaar voor iedereen."
afgezien van haar foto (waar ik persoonlijk helemaal zwak in de knieën van word, ben ik helemaal informatie-loos.

* zal ik een bericht sturen op d'r hyves, casual vragend hoe het met d'r gaat, met als risico dat ik vrijwel zeker weer geconfronteerd word met de leegte in m'n hart die ik voel als ik aan d'r denk, en deze moeilijk los kan laten.
* zal ik het gewoon laten zitten, en de rest van m'n leven ermee blijven zitten

Zucht

alvast bedankt voor het meelezen