De kunst van het loslaten van je ex. - deel 108

ja klopt maar hij zit nog midden in een "situatie".
Naja bij mij is het formeel gezien ook al langer dan een jaar uit maar de kogel is sinds kort pas door de kerk.

quote:

Op zaterdag 27 februari 2010 00:06 schreef MOD het volgende:
Als ik me goed herinner/niet vergis hebben jullie in de tussen tijd niet echt afstand gehad of wel? En hebben jullie/jij een paar keer de behoefte gehad om terug te gaan naar hem en het geprobeerd? Of in ieder geval samen geweest en het nog fijn gehad?

Ik weet niet wat je nu wilt met hem, of je hem ooit terug wilt of dat je het fijn hebt met andere jongens. Maar als je elkaar, of hij je niet kan los laten zal het alleen maar kutter worden. Vrienden blijven is okay, maar zodra je er niet los van komt blijf je drama houden.

Mn ex en ik hebben afgesproken om niet meer af te spreken. Ze wilt pas weer afspreken als ze rustig is geworden en het los heeft kunnen laten. Dan kan je beter met elkaar om gaan en met respect omgaan met de keuzes van elkaar.

Ook al zal een andere lover pijnlijk zijn, toch gun je elkaar uiteindelijk het beste, of niet..?

Jawel, we hebben wel afstand gehad. Ja, we zien elkaar regelmatig wegens werk, maar zelfs dan hebben we buiten dat 'zien' geen contact. We spraken niet, geen telefoonverkeerd etc. Ik keek niet eens meer naar hem, leek me gewoon het beste en dat was het ook.

Ik wil hem niet terug, dat is heel duidelijk voor mij, al best een poosje, en die zekerheid tegenover mijzelf voelt goed. Maar dat neemt niet weg dat de situatie van gister zeer deed, omdat ik op een normale manier met hem om wil gaan en hij nog nooit heeft laten merken dat de hele situatie hem wel degelijk iets doet. Hij gedraagt zich makkelijk als de 'gevoelloze' persoon en het is lastig om daar doorheen te prikken bij hem.
Buiten dat ben ik zeker los van hem. Het is voor mij gewoon klaar, de relatie. Het is beter zo, er is vast een reden WAAROM wij niet samen kunnen zijn, ik weet alleen niet welke, maar het heeft ook geen zin om daarover te blijven nadenken in mijn ogen.

Ik begin nu ook te zien dat er ook ándere mannen zijn dan alleen mijn ex en dat die ook lief voor me kunnen zijn. Dat wil niet zeggen dat ik meteen denk aan relaties of whatever want daar ben ik totaal niet mee bezig en ik heb zelfs nog niet met een andere jongen gezoend, maar die behoefte heb ik gewoon nog niet. Dat staat trouwens helemaal los van m'n ex hoor, hij speelt daar absoluut geen rol in.

quote:

Op vrijdag 26 februari 2010 21:35 schreef Everlong het volgende:

[..]

Tja, ik begrijp wel wat je bedoelt. Ik denk dat meer mensen hier dat wel herkennen. Maar ik denk ook dat je daar doorheen moet, het is ontwennen en weer wennen aan hoe je leven nu is. En jij kan er zelf wat van maken. Ik vind het ook lastig om weer leuke dingen te doen en daarbij is niks zo leuk als wanneer ik het met m'n ex zou doen. Maar ja, dat kan niet meer en ik wil niet weg kwijnen in een hoekje. Dus ik heb me weer ingeschreven bij de sportschool en ik zorg ervoor dat ik meerdere leuke dingen doe per week. Daar kan ik dan weer naar uitkijken en zo gaat er weer een week voorbij.

Wat voor dingen vind je leuk om te doen? En wat houdt je tegen om die dingen te gaan doen?

quote:

Op vrijdag 26 februari 2010 21:39 schreef Faerie het volgende:

[..]

Time for change. Alles wijst erop. Als je hier eens goed over nadenkt met je verstand, weet je wat de oplossing is. Het lijkt nu misschien dat al die dingen ondergeschikt zijn, maar dat is alleen wat jij zelf denkt en je moet proberen dat niet toe te laten. In het begin dacht ik ook dat alles veel leuker was met mijn ex, maarja, dat is nou eenmaal over dus wat ik heb ik daar aan? En wat heb jij daar aan, dit is de realiteit en het heden, en je bepaalt nu zelf de toekomst... Het is niet goed als je alleen leuke dingen kunt zien en meemaken door een relatie, dan hang je teveel aan iemand. Probeer er zelf eens goed over na te denken wat je leven leuk zou kunnen maken zonder je ex. Daar denk ik nu ook heel erg goed over na. Ik heb ook m'n ups & downs en soms doe ik helemaal niet wat ik eigenlijk moet doen; bijv. niet thuisblijven maar met anderen iets leuks doen. Das gewoon een proces en ook echt een kwestie van gewoon doen eigenlijk.

Het nadeel is voor mij nu een beetje dat alles wat ik kende voor mijn ex maar tijdsverspilling lijkt. Ik zou op zoek moeten naar nieuwe dingen om te doen, dat snap ik wel degelijk. Maar het probleem is dat het leven ook doorgaat, dus dat er gewoon gewerkt en gestudeerd moet worden. En daarnaast hou ik opeens geen zin meer over.

Tevens een dingetje: ik heb sinds een paar dagen het gevoel dat ik me zo rot voel omdat ik constant aan het denken ben wat anderen aan het doen zijn op dit moment. Dat ik bijvoorbeeld mijn tijd die ik nu achter de computer zit ook beter zou kunnen gebruiken. Niet eens zo zeer wat zij aan het doen is, maar gewoon iedereen die ik ken. Dat ik mijn tijd maar verdoe. Ik weet dat ik mezelf gewoon bezig moet houden, maar de laatste tijd komen die gedachten dus ook terug als ik wel gewoon druk bezig ben. Zou dat ook bij een proces horen of niet?

quote:

Op zaterdag 27 februari 2010 04:07 schreef MOD het volgende:
ja klopt maar hij zit nog midden in een "situatie".
Naja bij mij is het formeel gezien ook al langer dan een jaar uit maar de kogel is sinds kort pas door de kerk.

Ik zit dan nog wel midden in een deel van de situate, maar niet met me ex, alleen haar moeder.
Bovendin ben ik nog helemaal niet uitgeweest of what so ever.
Nu nodigd een vrijgezelle vriendin van mij me uit (we zagen elkaar stiekem altijd wel zitten).
En van gezelligheid gaat niemand dood.
Daarom zei ik ook "soort van date .
Ik zit zeker nog niet op een nieuwe relatie te wachten, maar wat is wel een goed moment?
Over mijn ex met ik eigenlijk wel heen op een positieve manier, al blijft het zorgzame van mijn kant nog tveel hangen.

quote:

Op zaterdag 27 februari 2010 09:39 schreef Xanthas het volgende:

[..]
Tevens een dingetje: ik heb sinds een paar dagen het gevoel dat ik me zo rot voel omdat ik constant aan het denken ben wat anderen aan het doen zijn op dit moment. Dat ik bijvoorbeeld mijn tijd die ik nu achter de computer zit ook beter zou kunnen gebruiken. Niet eens zo zeer wat zij aan het doen is, maar gewoon iedereen die ik ken. Dat ik mijn tijd maar verdoe. Ik weet dat ik mezelf gewoon bezig moet houden, maar de laatste tijd komen die gedachten dus ook terug als ik wel gewoon druk bezig ben. Zou dat ook bij een proces horen of niet?

Herkenbaar, dat heb ik ook heel erg gehad.
Bij alles het zinloze ervan inzien.
Werkt niet positief.
Gelukkig hebben vrienden van me en mijn moeder me erdoor getrokken.

quote:

Op zaterdag 27 februari 2010 09:52 schreef Sjechov het volgende:

[..]

Ik zit dan nog wel midden in een deel van de situate, maar niet met me ex, alleen haar moeder.
Bovendin ben ik nog helemaal niet uitgeweest of what so ever.
Nu nodigd een vrijgezelle vriendin van mij me uit (we zagen elkaar stiekem altijd wel zitten).
En van gezelligheid gaat niemand dood.
Daarom zei ik ook "soort van date .
Ik zit zeker nog niet op een nieuwe relatie te wachten, maar wat is wel een goed moment?
Over mijn ex met ik eigenlijk wel heen op een positieve manier, al blijft het zorgzame van mijn kant nog tveel hangen.

Ik zeg: gewoon doen! Haha. Nee hoor, ik denk dat je zelf wel voelt hoe het zal gaan op die "soort van date". Ik kan me niet voorstellen dat er een perfect tijdstip is. Niet geschoten is tenslotte altijd mis.

quote:

Op zaterdag 27 februari 2010 10:12 schreef Xanthas het volgende:

[..]

Ik zeg: gewoon doen! Haha. Nee hoor, ik denk dat je zelf wel voelt hoe het zal gaan op die "soort van date". Ik kan me niet voorstellen dat er een perfect tijdstip is. Niet geschoten is tenslotte altijd mis.

Hmjah.
Ik heb ook wel na moeten denken of ik het wel zou moeten doen.
Maar wanneer moet je het doen?
Mijn ex is verder gegaan met haar leven en ik zou het ook moeten.
Het viel me op zich best wel zwaar door de omstandigheden, maar zou er dan nu toch eindelijk licht aan het einde vd tunnel zijn?

Ik voel niks meer voor mijn ex maar toch bekijk ik nog wel zijn hyves of zo. En ik hoor nog veel van hem omdat zijn (ongelooflijk hatelijke) vriendin op hetzelfde forum zit als ik. Dus ze moet altijd even opscheppen over haar vriendje.

Best kansloos.

quote:

Op zaterdag 27 februari 2010 10:27 schreef Sjechov het volgende:

[..]

Hmjah.
Ik heb ook wel na moeten denken of ik het wel zou moeten doen.
Maar wanneer moet je het doen?
Mijn ex is verder gegaan met haar leven en ik zou het ook moeten.
Het viel me op zich best wel zwaar door de omstandigheden, maar zou er dan nu toch eindelijk licht aan het einde vd tunnel zijn?

Je moet het doen als het voor jou goed voelt! Er is geen moment wanneer het weer mag, dat is voor iedereen anders. Er zijn mensen die 3 weken later de ware ineens tegen komen en er zijn mensen die jaren wachten. Geniet er gewoon van en misschien is dit je lichtpuntje En zoniet, ik hoop dat je iig een leuke avond hebt!

quote:

Op zaterdag 27 februari 2010 10:27 schreef Sjechov het volgende:

[..]

Hmjah.
Ik heb ook wel na moeten denken of ik het wel zou moeten doen.
Maar wanneer moet je het doen?
Mijn ex is verder gegaan met haar leven en ik zou het ook moeten.
Het viel me op zich best wel zwaar door de omstandigheden, maar zou er dan nu toch eindelijk licht aan het einde vd tunnel zijn?

En wat was ook alweer een doodzonde? Praten over je ex? Ga gewoon een leuke avond hebben, de rest komt vast wel weer.

quote:

Op zaterdag 27 februari 2010 10:32 schreef Everlong het volgende:

[..]

Je moet het doen als het voor jou goed voelt! Er is geen moment wanneer het weer mag, dat is voor iedereen anders. Er zijn mensen die 3 weken later de ware ineens tegen komen en er zijn mensen die jaren wachten. Geniet er gewoon van en misschien is dit je lichtpuntje En zoniet, ik hoop dat je iig een leuke avond hebt!

Daar gaan we zeker ons best voor doen

quote:

Op zaterdag 27 februari 2010 10:40 schreef Xanthas het volgende:

[..]

En wat was ook alweer een doodzonde? Praten over je ex? Ga gewoon een leuke avond hebben, de rest komt vast wel weer.

Dat zal inderdaad een valkuil zijn.
Ik heb 6 jaar een relatie gehad, veel meegemaakt.
Hoe kun je er haast niet over praten.
Lastig.

Hoe zijn jullie ervaringen hierin?

quote:

Op zaterdag 27 februari 2010 11:58 schreef Sjechov het volgende:

Dat zal inderdaad een valkuil zijn.
Ik heb 6 jaar een relatie gehad, veel meegemaakt.
Hoe kun je er haast niet over praten.
Lastig.

Hoe zijn jullie ervaringen hierin?

Uhh, dat ik het al een keertje verpest heb

quote:

Op zaterdag 27 februari 2010 11:58 schreef Sjechov het volgende:

Dat zal inderdaad een valkuil zijn.
Ik heb 6 jaar een relatie gehad, veel meegemaakt.
Hoe kun je er haast niet over praten.
Lastig.

Hoe zijn jullie ervaringen hierin?

In het begin is het zo goed als onmogelijk om er niet over te praten, al was het alleen maar omdat je gewend bent alles wat je wilt bespreken met haar te bespreken. Goeie -geduldige- vrienden hebben me er doorheengeholpen, nu na een jaar is het liefdesverdriet al een paar weken weg, ook dankzij een laatste mailwisseling met de ex waar eea nog even duidelijk geworden is (en afgesloten kon worden).

Dat uitspreken heeft me goed gedaan, vooral omdat ik haar na 12 jaar natuurlijk zo goed ken dat ik ook tussen de regels door kan lezen. We zijn uitelkaar gegroeid, hebben een mooie tijd gehad en een nare laatste twee jaar, en die zijn godzijdank voorbij.

Wat ik wel enorm maf vind is dat ik met meer plezier aan haar moeder terugdenk dan aan haar; ik heb zelf praktisch geen levende familie meer, dat heeft de scheiding voor mij erg zwaar gemaakt.

Maar uiteindelijk is een verbroken relatie altijd beter dan een verbonden rotrelatie. Ik dacht eerst -op het hoogtepunt van het LDVD- dat ik er echt nooit overheen zou komen, nu ben ik zelfs relaxed en wordt opgelucht wakker, vandaag geen gezeur en ruzie aan m'n hoofd, geen loze beloftes meer, geen paniektoestanden als je 1 woord van kritiek durft te geven.

Ik ben alleen wel in therapie gegaan -en dat werkt verdomd goed, had ik totaal niet verwacht- om dit soort herhalingen te voorkomen, jaren van je leven vast blijven willen zitten in een rotrelatie is egniegoe. ik kan het echt aanraden; het heet 'schematherapie' en lijkt in niets op het softe gekwezel dat ik in de stukjesnaarelkaartoehulpverlening meende te moeten herkennen. Het geeft veel inzicht in het functioneren van ziel & hoofd, biedt een biologisch houvast over hoe den mensch iha functioneert.

En het is een cliche, maar het gaat dus echt voorbij. Zonder rancune, zonder terugverlangen. Je merkt dat je een paar weken geen verdriet meer gevoeld hebt, staat er bij stil en denkt "Poeh, dat had inderdaad niet veel langer moeten duren". Ze had meteen een nieuwe vriend, en dat blokkeerde voor mij natuurlijk elk verlangen om weer bijelkaar terug te komen. Achteraf geen stomme zet van haar, mag haar daar eigenlijk wel dankbaar om zijn.

Anyway, als je er in blijft hangen en het begint wanhopig te voelen; therapie helpt is mijn ervaring. Ik heb geloof ik wel de mazzel dat ik een intiutief-begaafde psychologe getroffen heb, zo'n vrouw die spontaan de meest slimme opmerkingen maakt. Het zet de kaders weer terug waar ze horen te staan, maakt je denken weer onafhankelijk en je humeur weer goed. En dat om de hoek bij het GGZ. Hoest mogelijk.

Brr Nou gisteren weer bij het meisje geweest waar ik iets mee wilde opbouwen. Waar ik al bang voor was het zit er niet meer in. Als zij eenmaal een besluit heeft genomen komt ze daar nooit op terug en verliest ze haar gevoelens. Lekker dan ik zag het echt zitten om iets met haar op te bouwen.

3 jaar relatie gehad. Paar maanden over gedaan om erover te komen. Kom ik nieuwe meid tegen. Pracht meid en we hadden het super samen. En dan vanuit het niks BOEM klaar. "Ja zo zit ik nu eenmaal in elkaar". Zucht ben weer terug bij af. Voel me net zo rot als toen me relatie van 3jaar uitging

Leukste is nog dat ik haar vanavond weer ga zien, omdat we reünie van vakantie hebben waar we elkaar hebben leren kennen. Totaal geen behoefte om haar nu te zien, maar wil de rest van de groep eigenlijk wel zien. Twijfel heel erg of ik wel moet gaan.

Zucht ben echt toe aan rustig vaarwater na bijna half jaar van dit gekloot.

quote:

Op zaterdag 27 februari 2010 12:08 schreef Xanthas het volgende:

[..]

Uhh, dat ik het al een keertje verpest heb

Wat heb je verpest?
Een nieuwe relatie door het veel over de oude te hebben?

quote:

Op zaterdag 27 februari 2010 16:15 schreef Sjechov het volgende:

[..]

Wat heb je verpest?
Een nieuwe relatie door het veel over de oude te hebben?

Ik ontmoette een leuke meid onderweg naar mijn universiteit (toch meer dan anderhalf uur mee gepraat). Maar dan werkt het niet om het te gaan hebben over je vorige relatie..... Domdom. Dus toen was het stil

quote:

Op zaterdag 27 februari 2010 12:46 schreef ArchEnemy het volgende:

[..]

Ik heb nog wel familie, maar mijn ex-schoonmoeder ving mij heel prettig op na het overlijden van mijn vader jaren terug.
Wij hebben er een hele sterke band aan over gehouden wat ook de reden ervan is, dat ik nog zo me ze bezig ben.
Mijn ex is kwa gevoelens weg, ik hoef haar ook niet meer terug, al doet het soms wel pijn om te zien wat ze zichzelf aandoet.
Zelf wil ik weer dingen doen en ondernemen en geloof me ... dat is lang geleden.

quote:

Op vrijdag 26 februari 2010 13:54 schreef Sjechov het volgende:

[..]

Dit had ik deels ook.
Ik heb ook nu nog altijd moeite om geen contact te zoeken met mijn ex.
Maar elke dag dat er overheen gaat,gaat het beter en makkelijker.
Als je eens wil praten stuur maar een PMmetj.
Sterkte!

Ik had hem uiteindelijk gesmst ik voel me echt zo zwak en dat ken ik helemaal niet van mezelf. Mijn huis is een troep, ik ben 5 kilo afgevallen (terwijl ik juist zo blij was dat ze erbij zaten ), ik denk aan NIKS anders dan hem/ons. Zodra ik niemand heb om mee te praten of iets mee te doen, zit ik alleen maar stom voor me uit te kijken. Nog steeds overweeg ik veel te veel om hem gewoon terug te nemen als hij dat wil, en gatverdamme dat vind ik stom van mezelf. Want de kans is groter dat ik daar niet gelukkig van word, dan dat het allemaal weer helemaal goed komt.

Oh en het smsen heeft ook geen kut geholpen. Ik heb me er een paar uur beter door gevoeld en er goed door geslapen, maar nu wil ik even hard weer smsen terwijl ik nieteens wat te zeggen heb. Gewoon, omdat ik wil dat hij aan me denkt. En hij vindt dat we ons nu weer even wel moeten houden aan dat 'geen contact'. Maar we zijn bijna jarig...

Toen mn eerste ex het uitmaakte was het veel makkelijker (maar goed toen was ik 18 en we waren nog geen 1,5 jaar samen geweest).

Kon het niet laten om mijn ex een sms te sturen. Had ik beter niet kunnen doen, want ik kreeg een heel bits sms'je terug waarin het erop neerkwam dat ze me totaal niet mist en dat alles opeens supergoed gaat met haar nu ze van me af is. Tja... dat is best pijnlijk om zoiets te krijgen. Maar wel een goeie eye-opener. Het zal nog wel even moeilijk worden maar nu weet ik in ieder geval zeker dat ik geen contact meer zal zoeken met haar. Misschien over een paar maanden, als ik over haar heen ben. Of misschien wel nooit meer.

quote:

Op zaterdag 27 februari 2010 16:31 schreef AlphaQ het volgende:

[..]

Ik had hem uiteindelijk gesmst ik voel me echt zo zwak en dat ken ik helemaal niet van mezelf. Mijn huis is een troep, ik ben 5 kilo afgevallen (terwijl ik juist zo blij was dat ze erbij zaten ), ik denk aan NIKS anders dan hem/ons. Zodra ik niemand heb om mee te praten of iets mee te doen, zit ik alleen maar stom voor me uit te kijken. Nog steeds overweeg ik veel te veel om hem gewoon terug te nemen als hij dat wil, en gatverdamme dat vind ik stom van mezelf. Want de kans is groter dat ik daar niet gelukkig van word, dan dat het allemaal weer helemaal goed komt.

Oh en het smsen heeft ook geen kut geholpen. Ik heb me er een paar uur beter door gevoeld en er goed door geslapen, maar nu wil ik even hard weer smsen terwijl ik nieteens wat te zeggen heb. Gewoon, omdat ik wil dat hij aan me denkt. En hij vindt dat we ons nu weer even wel moeten houden aan dat 'geen contact'. Maar we zijn bijna jarig...

Toen mn eerste ex het uitmaakte was het veel makkelijker (maar goed toen was ik 18 en we waren nog geen 1,5 jaar samen geweest).

Ik ben maar gaan geloven in de spreuk: als het zo zou moeten zijn, dan komt het straks wel weer.

Zorg nu eerst een goed voor jezelf. Je beseft je dat je niet gelukkig van hem wordt (dat die kans groter is), dus hou daar dan aan vast. Ik zit ook een beetje in het stadium van maar voor me uit staren. Ik geloof dat het vast wel weer goed komt. Het leven is nu anders, dat zeker. Maar het is beter zo.

De ups en downs zijn verschrikkelijk. Maar zullen ook ooit voorbij zijn (wordt mij voorgehouden). Geloof!

Zo, gisteren toch nog naar de kroeg geweest, en het was echt gezellig. En daar ben ik blij om, want vorig weekend had ik echt een dip om alles. Maar, dan nog fiets ik naar huis alleen, en dan denk ik, damn, normaal zouden we de hele avond samen zijn of zou ik daarna met hem naar huis fietsen/naar hem toe gaan. Ik vind het fijn dat alles over hem me steeds minder (pijn) doet, maar ik wil helemaal niet over hem heen zijn, ik wil hem terug.

quote:

Op zaterdag 27 februari 2010 16:31 schreef AlphaQ het volgende:

[..]

Ik had hem uiteindelijk gesmst ik voel me echt zo zwak en dat ken ik helemaal niet van mezelf. Mijn huis is een troep, ik ben 5 kilo afgevallen (terwijl ik juist zo blij was dat ze erbij zaten ), ik denk aan NIKS anders dan hem/ons. Zodra ik niemand heb om mee te praten of iets mee te doen, zit ik alleen maar stom voor me uit te kijken. Nog steeds overweeg ik veel te veel om hem gewoon terug te nemen als hij dat wil, en gatverdamme dat vind ik stom van mezelf. Want de kans is groter dat ik daar niet gelukkig van word, dan dat het allemaal weer helemaal goed komt.

Oh en het smsen heeft ook geen kut geholpen. Ik heb me er een paar uur beter door gevoeld en er goed door geslapen, maar nu wil ik even hard weer smsen terwijl ik nieteens wat te zeggen heb. Gewoon, omdat ik wil dat hij aan me denkt. En hij vindt dat we ons nu weer even wel moeten houden aan dat 'geen contact'. Maar we zijn bijna jarig...

Toen mn eerste ex het uitmaakte was het veel makkelijker (maar goed toen was ik 18 en we waren nog geen 1,5 jaar samen geweest).

Ik denk dat je een dagplanning moet maken, zodat je zoveel mogelijk met andere dingen bezig bent en niet de hele tijd met je gedachten bij hem bent. Zou ik ook moeten doen: mezelf meer pushen om de dag inhoud te geven en zo weinig mogelijk bezig te zijn met mijn ex.

Ik ben blij dat dit topic er is. Als ik hem dan mis zet ik dat hier, ipv hem lastigvallen .

Het doet mij trouwens nog wel pijn als ik hoor dat iemand hem ergens zag. Maar meer omdat ik gewoon niet meer weet wat hij doet dagelijk, of wat hem bezighoudt.

quote:

Op zaterdag 27 februari 2010 16:33 schreef Mint_Clansell het volgende:
Misschien over een paar maanden, als ik over haar heen ben. Of misschien wel nooit meer.

Doemaniet. Als ze het lekker vindt om te bitchen over je ldvd moet je je daar niet voor uitlenen.

Ik heb met 1 ex nog een prima -en vertrouwelijk- contact, das echt een uitzondering. De meeste relaties gaan uit omdat je elkaars gevoelens loopt te verzieken. Het vergt behoorlijk wat volwassenheid om dat van elkaar te erkennen, vergeven en te vergeten. Veel mensen trekken dat helaas niet.

Hou het op wat je zelf verkeerd gedaan hebt zodat je het niet herhaalt in je volgende relatie, en exen die lekker rancuneus je gevoelens willen blijven verneuken zijn je aandacht echt niet waard. Toch?

quote:

Op zaterdag 27 februari 2010 16:31 schreef AlphaQ het volgende:

[..]

Ik had hem uiteindelijk gesmst ik voel me echt zo zwak en dat ken ik helemaal niet van mezelf. Mijn huis is een troep, ik ben 5 kilo afgevallen (terwijl ik juist zo blij was dat ze erbij zaten ), ik denk aan NIKS anders dan hem/ons. Zodra ik niemand heb om mee te praten of iets mee te doen, zit ik alleen maar stom voor me uit te kijken. Nog steeds overweeg ik veel te veel om hem gewoon terug te nemen als hij dat wil, en gatverdamme dat vind ik stom van mezelf. Want de kans is groter dat ik daar niet gelukkig van word, dan dat het allemaal weer helemaal goed komt.

Oh en het smsen heeft ook geen kut geholpen. Ik heb me er een paar uur beter door gevoeld en er goed door geslapen, maar nu wil ik even hard weer smsen terwijl ik nieteens wat te zeggen heb. Gewoon, omdat ik wil dat hij aan me denkt. En hij vindt dat we ons nu weer even wel moeten houden aan dat 'geen contact'. Maar we zijn bijna jarig...

Toen mn eerste ex het uitmaakte was het veel makkelijker (maar goed toen was ik 18 en we waren nog geen 1,5 jaar samen geweest).

.

Als je verstand weet dat je echt niet meer bij elkaar moet komen moet je gewoon vanaf nu, iedere keer dat je aan hem denkt/hem wil bellen/smsen gewoon hier komen zeuren, helpt echt .

quote:

Op zaterdag 27 februari 2010 16:33 schreef Mint_Clansell het volgende:
Kon het niet laten om mijn ex een sms te sturen. Had ik beter niet kunnen doen, want ik kreeg een heel bits sms'je terug waarin het erop neerkwam dat ze me totaal niet mist en dat alles opeens supergoed gaat met haar nu ze van me af is. Tja... dat is best pijnlijk om zoiets te krijgen. Maar wel een goeie eye-opener. Het zal nog wel even moeilijk worden maar nu weet ik in ieder geval zeker dat ik geen contact meer zal zoeken met haar. Misschien over een paar maanden, als ik over haar heen ben. Of misschien wel nooit meer.

Soms wil ik ook wel zo'n smsje. Dat ik tenminste van het idee af ben dat hij mij nog steeds wil (omdat hij dat verdomme 100 keer gezegd heeft). Ook al is het pijnlijk, inderdaad een eye-opener.

quote:

Op zaterdag 27 februari 2010 16:39 schreef Xanthas het volgende:

[..]

Ik ben maar gaan geloven in de spreuk: als het zo zou moeten zijn, dan komt het straks wel weer.

Zorg nu eerst een goed voor jezelf. Je beseft je dat je niet gelukkig van hem wordt (dat die kans groter is), dus hou daar dan aan vast. Ik zit ook een beetje in het stadium van maar voor me uit staren. Ik geloof dat het vast wel weer goed komt. Het leven is nu anders, dat zeker. Maar het is beter zo.

De ups en downs zijn verschrikkelijk. Maar zullen ook ooit voorbij zijn (wordt mij voorgehouden). Geloof!

Ik heb daar echt nooit in geloofd. Voor mij was het altijd uit=uit en geen shit van "als je bij elkaar hoort...". Het verbaasde mij ook dat hij daarmee kwam, want zo ken ik hem eigenlijk niet. Nu denk ik het zelf ook, maar volgens mij is dat gewoon een geruststelling. Als je bij elkaar hoort, waarom zou het dan überhaupt uit gaan. Van de andere kant, misschien is het wel echt zo. Ik denk alleen dat dat zinnetje mij tegenhoudt om helemaal over hem heen te komen.

quote:

Op zaterdag 27 februari 2010 16:42 schreef Tegan het volgende:
Ik ben blij dat dit topic er is. Als ik hem dan mis zet ik dat hier, ipv hem lastigvallen .

Het doet mij trouwens nog wel pijn als ik hoor dat iemand hem ergens zag. Maar meer omdat ik gewoon niet meer weet wat hij doet dagelijk, of wat hem bezighoudt.

Dat gaat heulemaal vanzelf over, want jij bent nu ook een nieuw leven begonnen.

Ik was erg bang dat ik nog jaaaren met ldvd zou rondlopen na 12 jaar relatie, bleef godzijdank beperkt tot 12 maanden. Want als het uit is is dat uiteindelijk altijd omdat je gewoon niet bijelkaar past, je kan elkaar niet gelukkig maken.

Iemand anders wel, dat ga je straks ook meemaken.

quote:

Op zaterdag 27 februari 2010 16:41 schreef Mint_Clansell het volgende:

[..]

Ik denk dat je een dagplanning moet maken, zodat je zoveel mogelijk met andere dingen bezig bent en niet de hele tijd met je gedachten bij hem bent. Zou ik ook moeten doen: mezelf meer pushen om de dag inhoud te geven en zo weinig mogelijk bezig te zijn met mijn ex.

Als ik niet alleen woonde, zou dat niet zo'n probleem zijn, ik luister beter naar anderen dan naar mezelf. Ik ben vrij disciplineloos wat zulke dingen betreft. Ik denk te snel "geen zin" en dan ga ik de hele dag internetten of series kijken.

quote:

Op zaterdag 27 februari 2010 16:43 schreef Tegan het volgende:

[..]

.

Als je verstand weet dat je echt niet meer bij elkaar moet komen moet je gewoon vanaf nu, iedere keer dat je aan hem denkt/hem wil bellen/smsen gewoon hier komen zeuren, helpt echt .

ja, ik sms/msn/bel mn vriendinnen ook dood haha. En ik heb het eerder ook een week volgehouden om niets te laten horen, maar toen wist ik nog niet van zijn sletje nu heb ik het gevoel dat ik hem aan mij moet blijven herinneren. Ik zit namelijk niet echt in zijn leven daar...hij heeft alles ook vermeden als de pest, meteen nadat het 'uit' was is hij naar zijn kamer vertrokken, is daar gebleven omdat het hier te moeilijk voor hem zou zijn. Met als gevolg dat hij niet nagedacht heeft over onze relatie (wat hij wel zei dat hij ging doen) maar lekker heeft liggen neuken. Toen hij vorig weekend weer thuis was, werd het pas echt moeilijk voor hem. En nu blijft hij weer een weekend op zijn kamer...

Ik geloof dat mijn gevoel mijn verstand langzaam is aan het overmeesteren. Ik denk nu zelf "goed dan ga ik ook een beetje rondsletten en daarna komen we weer samen". Slaat natuurlijk nergens op.

quote:

Op zaterdag 27 februari 2010 16:57 schreef AlphaQ het volgende:

[..]

Als ik niet alleen woonde, zou dat niet zo'n probleem zijn, ik luister beter naar anderen dan naar mezelf. Ik ben vrij disciplineloos wat zulke dingen betreft. Ik denk te snel "geen zin" en dan ga ik de hele dag internetten of series kijken.
[..]

Misschien is dat juist een goeie impuls om het nu anders aan te pakken. Anders zit je maar de hele tijd te denken aan je ex. Wat is leuker: thuis wegkwijnen en je miserabel voelen of dat gevoel juist onderdrukken door jezelf bezig te houden?

quote:

Op zaterdag 27 februari 2010 16:57 schreef AlphaQ het volgende:

[..]

Hoe moeilijk ook, maar je moet je gaan richten op jezelf en de mensen waar je wel een band mee en kunt hebben,
Dat kost mij ook nog altijd veel moeite, maar het zorgt wel voor een eye opener.
Ook via MSN veel met vrienden en zelfs met 1 iemand gepraat die ik amper kende.
Hielp gigantisch goed.
Heb ook contact gehad met een aantal FOK!kers.
Het helpt gewoon, vandaar dat ik ook weer op een PM.
Heb er zelf veel aan gehad.
Nog steeds ...

Ik heb écht even jullie wijze raad nodig. Ik weet dat dit dingen zijn die ik zelf moet beslissen en dat zal ik ook zeker wel doen, maar ik kom er echt even niet meer uit..

Vrijdagmiddag m'n ex gezien en even gesproken. Het is duidelijk dat we allebei nog gek op elkaar zijn, maar hij heeft dat nooit uitgesproken. Hij is sowieso niet van het dingen uitspreken of verwoorden, maar hij sprak nu uit dat hij nog gevoelens voor me heeft. Ik heb duidelijk laten merken dat ik dat ook nog voor hem heb, maar dat het leven ook door gaat. Ik stond uiteindelijk met tranen in m'n ogen en m'n ex is weggelopen uit emotie.

Ik heb na dat gesprek niets meer van me laten horen, waarna ik vrijdag op zaterdagnacht een SMSje kreeg van hem, met daarin 'lekker slapen'. Ik wist niet goed wat ik ermee moest, dus heb later die dag pas iets teruggestuurd, maar heb daar geen reactie meer op gekregen.
Gisteravond hebben we nog even gesmst en uiteindelijk stuurde m'n ex me een smsje met daarin het volgende; 'Je hebt een vriend toch? Doe hem de groetjes.'
Waar hij dít vandaan haalt?? Maar het is dus duidelijk dat hij jaloers is en er helemáál niet klaar mee is, wat ik dus wel al die tijd heb gedacht. Naar aanleiding van die gedachte ben ik ook verder gegaan met m'n leven en heb ik de draad (of eigenlijk mijn eigen draad) weer opgepakt.
Goed, heb zelf gereageerd met een 'Ik heb geen vriend en ik hoef ook geen vriend.'
Niets meer gehoord.


Ik begrijp niet waarom wij niet samen kunnen zijn. Dat niet-wetende frustreert me gewoon enorm. Buiten dat ben ik wel door gegaan met mijn leven en begin ik weer echt te genieten van dingen, sinds onze break up. Aan de andere kant mis ik hem wel enorm en zou ik ons graag nog een kans geven, maar ik weet niet hoe en ik weet niet of ik de persoon ben die dat moet aangeven, want ik ben bang dat als IK het niet uitspreek dat geen van ons beiden het ooit zal uitspreken.

Ex date ondertussen met een nieuw meisje en ik heb een jongen leren kennen die mij wel ziet zitten maar waar ik niet echt gevoelens voor heb zoals hij die voor mij heeft, maar waar ik wel vaak mee bel en praat, ook wel een beetje met de gedachte van 'je moet gewoon verder'.

Wat nu? Afspreken met hem en het uitspreken naar hem toe en dus zelf wéér het initiatief nemen? Of het gewoon laten zoals het is en dus misschien wel iets laten varen?

quote:

Op zondag 28 februari 2010 14:56 schreef maartjeh het volgende:

Wat nu? Afspreken met hem en het uitspreken naar hem toe en dus zelf wéér het initiatief nemen? Of het gewoon laten zoals het is en dus misschien wel iets laten varen?

...ik denk dat je het moet uitmaken met de hoop dat het weer goedkomt, de laatste stap. Als communicatie niet lukt, lukt een relatie ook niet.

Hij mist je erg. En, door je in smsjes uit te dagen wil hij reacties uitlokken. Ik herken dat ook wel een beetje. Zo van, liever een beetje ruzie met elkaar dan radiostilte, want dan spreek je hem/haar tenminste nog.

Tja, ligt eraan wat jij wil. Wil je hem terug? Of niet? Ik zou iets afspreken en gewoon eens goed praten over wat jij wilt en hoe je er samen uit kan komen.

quote:

Op zondag 28 februari 2010 14:59 schreef ArchEnemy het volgende:

[..]

...ik denk dat je het moet uitmaken met de hoop dat het weer goedkomt, de laatste stap. Als communicatie niet lukt, lukt een relatie ook niet.

Uitmaken? Het is al een hele poos over tussen ons.

quote:

Op zondag 28 februari 2010 15:01 schreef Tegan het volgende:
Hij mist je erg. En, door je in smsjes uit te dagen wil hij reacties uitlokken. Ik herken dat ook wel een beetje. Zo van, liever een beetje ruzie met elkaar dan radiostilte, want dan spreek je hem/haar tenminste nog.

Tja, ligt eraan wat jij wil. Wil je hem terug? Of niet? Ik zou iets afspreken en gewoon eens goed praten over wat jij wilt en hoe je er samen uit kan komen.

Ik herken mezelf daar ook wel in inderdaad, maar vind het lastig dat te spiegelen naar hem. En inderdaad, liever een beetje ruzie of zwak contact, dan radiostilte.

Ik wil sowieso binnenkort eens afspreken met hem, al is het de eerste keer gewoon samen iets leuks doen, zonder dat we móéten praten. Denk dat het belangrijk is om het verleden een beetje los te laten en het daar niet teveel meer over te hebben, maar elkaar te laten zien dat we het leuk kunnen hebben samen, want dat kunnen we best en ik denk dat we daar beiden gewoon behoefte aan hebben zonder al te veel over alle negatieve dingen van 'toen' te praten.
Maar, ik ben het wel met je eens, we moeten gewoon eens goed praten. Ik wil gewoon duidelijk weten wat hij wil, of wat niet.


Tegan, je berichtje doet me trouwens echt goed. Maakt wel weer een stukje duidelijk voor me.

quote:

Op zondag 28 februari 2010 15:07 schreef maartjeh het volgende:

[..]

Uitmaken? Het is al een hele poos over tussen ons.

Uitmaken met je eigen hoop dat het weer goedkomt. Dus niet met hem, maar met je eigen idee dat er toch nog wel wat 'is' tussen jou & hem.

Lief liedje voor iedereen met LDVD:

quote:

Op zondag 28 februari 2010 15:19 schreef ArchEnemy het volgende:

[..]

Uitmaken met je eigen hoop dat het weer goedkomt. Dus niet met hem, maar met je eigen idee dat er toch nog wel wat 'is' tussen jou & hem.

Was het maar zo simpel. Ik wil niet meer hopen. Ik wil hier vanaf.

quote:

Op zondag 28 februari 2010 15:19 schreef ArchEnemy het volgende:

[..]

Uitmaken met je eigen hoop dat het weer goedkomt. Dus niet met hem, maar met je eigen idee dat er toch nog wel wat 'is' tussen jou & hem.

Lief liedje voor iedereen met LDVD:

OK Go - This Too Shall Pass

Oh zo

quote:

Op zondag 28 februari 2010 15:07 schreef maartjeh het volgende:

[..]

Uitmaken? Het is al een hele poos over tussen ons.
[..]

Ik herken mezelf daar ook wel in inderdaad, maar vind het lastig dat te spiegelen naar hem. En inderdaad, liever een beetje ruzie of zwak contact, dan radiostilte.

Ik wil sowieso binnenkort eens afspreken met hem, al is het de eerste keer gewoon samen iets leuks doen, zonder dat we móéten praten. Denk dat het belangrijk is om het verleden een beetje los te laten en het daar niet teveel meer over te hebben, maar elkaar te laten zien dat we het leuk kunnen hebben samen, want dat kunnen we best en ik denk dat we daar beiden gewoon behoefte aan hebben zonder al te veel over alle negatieve dingen van 'toen' te praten.
Maar, ik ben het wel met je eens, we moeten gewoon eens goed praten. Ik wil gewoon duidelijk weten wat hij wil, of wat niet.


Tegan, je berichtje doet me trouwens echt goed. Maakt wel weer een stukje duidelijk voor me.

Fijn dat ik kan helpen .

Ik zelf wil ook wel een keer afspreken met mijn ex als vrienden zonder drama en gepraat enzo, gewoon leuk doen, maar aan de andere kant kan ik niet leuk doen zonder dat er dingen uitgepraat zijn. Ik verander iedere dag van mening, over onze afspraak woensdag, en nu denk ik dat ik niet ga.

quote:

Op zondag 28 februari 2010 15:20 schreef Xanthas het volgende:

[..]

Was het maar zo simpel. Ik wil niet meer hopen. Ik wil hier vanaf.

Erken het loslaten van de hoop als doel. Grap is dat je je zelfrespect er mee terugkrijgt waardoor je er langzaam maar zeker (over)heengroeit.

Onthou wat je zelf verkeerd gedaan hebt om herhaling te voorkomen, maar als een vertrouwensband niet mogelijk blijkt ben je elkaar niet waard, hoe goed alle bedoelingen ook kunnen lijken.

En als je de liefde mist, realiseer je dan dat de hoop op een herstel een nieuwe liefde tegenhoudt.

Ik begin er al naar uit te kijken. Hopelijk niet te gretig, want elke nieuwe relatie zal al stukken beter zijn dan de laatste twee jaren met m'n ex, dus een beetje kritisch moet ik wel blijven.

quote:

Op zondag 28 februari 2010 15:33 schreef Tegan het volgende:

[..]

Fijn dat ik kan helpen .

Ik zelf wil ook wel een keer afspreken met mijn ex als vrienden zonder drama en gepraat enzo, gewoon leuk doen, maar aan de andere kant kan ik niet leuk doen zonder dat er dingen uitgepraat zijn. Ik verander iedere dag van mening, over onze afspraak woensdag, en nu denk ik dat ik niet ga.

Hm ja, ik kon dat eerst ook niet hoor, maar ik merk gewoon aan mezelf dat ik hem niet wil missen en ik denk gewoon dat meteen praten geen goede optie is zoals ik de situatie nu zie tussen hem en mij. Dat scheelt denk ik.

Over woensdag.. ik zou het gewoon even aankijken, hoe je er dinsdagavond tegenover staat of eventueel woensdag zelfs.

quote:

Op zondag 28 februari 2010 15:54 schreef maartjeh het volgende:

[..]

Hm ja, ik kon dat eerst ook niet hoor, maar ik merk gewoon aan mezelf dat ik hem niet wil missen en ik denk gewoon dat meteen praten geen goede optie is zoals ik de situatie nu zie tussen hem en mij. Dat scheelt denk ik.

Over woensdag.. ik zou het gewoon even aankijken, hoe je er dinsdagavond tegenover staat of eventueel woensdag zelfs.

Ik heb ook zoiets gehad, ondanks dat mijn ex en ik op een goede manier uit elkaar gegaan zijn had ik in den beginne geen "zin" in haar aanwezigheid.
Een keer moest ik spontaan en eigenlijk was het daarna beter als ooit.
Voor mij hielp het toch enorm.
Ik zou het gewoon doen (woensdag) en het laten gebeuren wat er gebeurt.
Succes

quote:

Op zondag 28 februari 2010 18:08 schreef Sjechov het volgende:

[..]

Ik heb ook zoiets gehad, ondanks dat mijn ex en ik op een goede manier uit elkaar gegaan zijn had ik in den beginne geen "zin" in haar aanwezigheid.
Een keer moest ik spontaan en eigenlijk was het daarna beter als ooit.
Voor mij hielp het toch enorm.
Ik zou het gewoon doen (woensdag) en het laten gebeuren wat er gebeurt.
Succes

Heb je het nu tegen Tegan of tegen mij?

Ik vraag me ook af of hij nog wel wil. Pff, ik kan die confrontatie gewoon niet aan denk ik.

quote:

Op zondag 28 februari 2010 18:10 schreef maartjeh het volgende:

[..]

Heb je het nu tegen Tegan of tegen mij?

Eigenlijk tegen Tegan, maar jij had zo'n super reactie dat ik die er even boven zette

quote:

Op zondag 28 februari 2010 18:10 schreef Tegan het volgende:
Ik vraag me ook af of hij nog wel wil. Pff, ik kan die confrontatie gewoon niet aan denk ik.

Een confrontatie klinkt heel negatief.
Als het al zo overkomt bij je?!
Kijk diep in je wat je nou precies wil, want zo blijf je onderweg steken ... ongeacht wat je gaat doen.

Nouja weet je wat het is. Wij zijn al iets van drie keer eerder uit elkaar gegaan, en iedere keer brak mijn hard in 1000 stukjes en was het echt hardstikke moeilijk om daar overheen te komen. En nu hebben we weet zo'n break en ik kan het sowieso moeilijk geloven/mezelf overtuigen dat het niet ooit meer goed komt zeg maar. En het is nu pas net weer 'uit', maar ik heb het echt gehad met me steeds kut voelen. Ik heb dit ook tegen hem gezegd. Kan dit gedoe niet overgeslagen worden of kan hij me gewoon niet zo laten voelen? Ik weet niet zo goed wat ik moet doen. Ik wil hem zo graag zien altijd, maar het doet ook heel veel pijn. Helemaal geen contact voor lange tijd hebben we al zovaak gedaan, maar na een tijdje zoeken we elkaar gewoon weer op, en ik kan mezelf in die situatie echt niet tegenhouden.

Wilde ook nog even zeggen dat het niet altijd hij was die het uitmaakte.

quote:

Op zondag 28 februari 2010 18:24 schreef Sjechov het volgende:

[..]

Eigenlijk tegen Tegan, maar jij had zo'n super reactie dat ik die er even boven zette

Haha jouw reactie past ook wel op mijn stukje eigenlijk, vandaar dat ik het vroeg.

ik ben trouwens de afgelopen twee jaar depressief geweest, en daarom was een relatie ook zo moeilijk voor mij en voor hem. Maar hij was of is wel de enige persoon bij wie ik me vertrouwd voel, en dat maakt het nog moeilijker.

quote:

Op zondag 28 februari 2010 18:32 schreef Tegan het volgende:
Nouja weet je wat het is. Wij zijn al iets van drie keer eerder uit elkaar gegaan, en iedere keer brak mijn hard in 1000 stukjes en was het echt hardstikke moeilijk om daar overheen te komen. En nu hebben we weet zo'n break en ik kan het sowieso moeilijk geloven/mezelf overtuigen dat het niet ooit meer goed komt zeg maar. En het is nu pas net weer 'uit', maar ik heb het echt gehad met me steeds kut voelen. Ik heb dit ook tegen hem gezegd. Kan dit gedoe niet overgeslagen worden of kan hij me gewoon niet zo laten voelen? Ik weet niet zo goed wat ik moet doen. Ik wil hem zo graag zien altijd, maar het doet ook heel veel pijn. Helemaal geen contact voor lange tijd hebben we al zovaak gedaan, maar na een tijdje zoeken we elkaar gewoon weer op, en ik kan mezelf in die situatie echt niet tegenhouden.

Wilde ook nog even zeggen dat het niet altijd hij was die het uitmaakte.

Als je elkaar nog graag ziet, werkt dat bij jullie dan niet als goede vrienden?
Mijn ex en ik delen heel veel, helaas vooral veel gezamelijk leed en de band is mede daardoor heel sterk.
Dat we desalniettemin uit elkaar gegroeid zijn doet daar niets aan.
Zij kan altijd op mij rekenen als goede vriend, wat ze ook doet en hoe ze zich op dit moment ook door haar situatie gedraagd.
Ik weet dat ik in de toekomst ook op haar kan rekenen als ze alles weer op de rit heeft.
Werkt zoiets niet beter bij jullie?
Want 3 keer uit elkaar gaan en weer opnieuw beginnen heeft een reden, een aanleg.
Blijf je dan niet in het cirkeltje ronddraaien?

K*t k*t k*t. Weer de aandacht van mijn ex opgezocht.... En het ging zo goed, waarom kan ik het nou niet volhouden. En nu zit mijn hoofd weer vol met: wanneer komt de reactie, wat zal de reactie zijn.... Ik haat dit. Ik haat mezelf.