R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Mja meer dan heel duidelijk maken dat zij juist degene is die jij wilt kan je niet doen. Door het zowel te zeggen als te laten zien.quote:Op zondag 28 februari 2010 22:56 schreef Xanthas het volgende:
[..]
"je verdient zeker meer.
Veel meer zelfs!
En ik kan je dat niet geven."
..... Ach, ik weet niet meer wat ik er mee moet. Ik heb maar niet meer gereageerd.
Kluitje -> rietveld. Kan zijn dat ze het miss fijn vindt om te weten dat je nog steeds aan haar denkt ofzo?quote:Op zondag 28 februari 2010 22:52 schreef Xanthas het volgende:
[..]
Niet wat ik gezien heb. Ik kreeg wel van haar te horen dat ze een half jaar voordat wij definitief uit elkaar gingen, al het gevoel had dat ze me ging kwijtraken. Terwijl zij er een punt achter zette. Volgens mij wil ze mij niet kwetsen, maar ja, wat moet ik met dit soort onzin.
Als ze het echt 'voor jou' had willen uitmaken dan was dat met zo'n rotsmak gebeurd dat je zelfbescherming het had overgenomen en had je haar nooit meer willen zien.
Afleiding zoeken, haar vergeten. Gaat echt vanzelf, gun het wel de tijd. Koop een lekkere gamekaart voor in je computer en bezoek rapidshare voor een maand of drie virtuele slachtingen. Ideaal om je zo nu en dan lekker af te reageren.
Ik moet mezelf weer onder de mensen bewegen van mezelf. Niet blijven hangen in het verleden. Maar makkelijker gezegd dan gedaan.
If there is evil in this world, it lies in the heart of mankind!" -Edward D. Morrison
quote:Op zondag 28 februari 2010 21:57 schreef ArchEnemy het volgende:
[..]
You go girl.
...gewoon hier effe lekker van je afzeuren als het weer opspeelt.
.
Zolang ze zich niet meldt gaat het prima
"We moeten ons bewust zijn van de superioriteit van onze beschaving, met zijn normen en waarden, welvaart voor de mensen, respect voor mensenrechten en godsdienstvrijheid. Dat respect bestaat zeker niet in de Islamitische wereld".
-Snif-quote:Op zondag 28 februari 2010 22:44 schreef Faerie het volgende:
Mijn ex is een sukkel. Hij verliest. Hij heeft het misschien niet in de gaten, maar hij is gek dat hij mij laat lopen. We hadden namelijk dezelfde dromen en zo snel vind je niet iemand die dezelfde dromen heeft.
Ik wil ook niet meer bij hem zijn, met dat geredeneer van hem constant. Alles kapot relativeren met zijn verstand. Ben blij dat ik er vanaf ben. Ik ben een gevoelsmens, maar kan tegelijkertijd ook hard zijn als het moet. Verder heb ik heel veel fantasie en hou ik onwijs veel van literatuur. En dat heb ik in die tijd met hem eigenlijk nooit zo beseft, maar hij was helemaal niet zo. Hij was altijd maar bezig met werken, werken, werken en doelen voor zichzelf stellen in de toekomst. Het gaat erom dat je gelukkig bent en je moet gelukkig zijn met wat je hebt. Geluk zit vaak in de kleine dingen, maar bij hem niet.
Ik heb ook veel doelen voor mezelf, maar ik heb dus geen zin meer in iemand die daar echt constant mee bezig is. Ik wil iemand die ook van het leven geniet en relaxt en het leven niet al te serieus neemt. Ik droom er de laatste tijd over dat ik iets krijg met een Australische man en dat we dan uiteindelijk gaan wonen op een farm of huis midden in de natuur en dat we dan dieren fokken en eten etc, en ik ben dan altijd heel gelukkig in mijn droom. Mijn dromen proberen me duidelijk te maken dat geluk vooral in de kleine dingetjes zit, en dat het er omgaat dat je je er goed bij voelt. Als je je er echt goed bij voelt, kun je er later ook geen spijt van hebben.
Ik herken mezelf nu voor een deel in jou ex. Niet dat ik wil zeggen dat ik exact ben zoals je hem beschrijft, maar het is wel zoals ik aan het einde van de relatie was toen ik midden in mijn burn-out zat, bang werd om mijn relatie te raken en bijna niets anders mee kon doen dan redeneren over wat er mis was en dat (geforceerd) proberen op te lossen, waardoor ik alleen nog maat gestresster werd (want dat werkt niet) en het geheel maar weer erger werd, keer op keer op keer...
Niet dat ik wil zeggen dat mijn ex geen blaam treft... die heeft me eerst steeds meer lopen negeren voordat het zover kwam....
Ik kreeg zo ongeveer dezelfde tekst om mijn oren gesmeten:quote:Op zondag 28 februari 2010 22:56 schreef Xanthas het volgende:
[..]
"je verdient zeker meer.
Veel meer zelfs!
En ik kan je dat niet geven."
..... Ach, ik weet niet meer wat ik er mee moet. Ik heb maar niet meer gereageerd.
Je verdient veel beter dan ik,
je verdient een vrouw die je meer kan geven
Volgens mij mag je altijd zelf kiezen wat je verdient en behoort een ander dat niet voor je te doen.
Maar ja, ze was altijd al erg onzeker, en volgens mijn vrienden heeft ze ook nog eens gelijk ook...
Wat een domme beredenatiequote:Op maandag 1 maart 2010 01:37 schreef GoedeMan76 het volgende:
[..]
Ik kreeg zo ongeveer dezelfde tekst om mijn oren gesmeten:
Je verdient veel beter dan ik,
je verdient een vrouw die je meer kan geven
Volgens mij mag je altijd zelf kiezen wat je verdient en behoort een ander dat niet voor je te doen.
Maar ja, ze was altijd al erg onzeker, en volgens mijn vrienden heeft ze ook nog eens gelijk ook...
"We moeten ons bewust zijn van de superioriteit van onze beschaving, met zijn normen en waarden, welvaart voor de mensen, respect voor mensenrechten en godsdienstvrijheid. Dat respect bestaat zeker niet in de Islamitische wereld".
quote:Op zondag 28 februari 2010 22:52 schreef Xanthas het volgende:
[..]
Niet wat ik gezien heb. Ik kreeg wel van haar te horen dat ze een half jaar voordat wij definitief uit elkaar gingen, al het gevoel had dat ze me ging kwijtraken. Terwijl zij er een punt achter zette. Volgens mij wil ze mij niet kwetsen, maar ja, wat moet ik met dit soort onzin.
Dus meer vrouwen hebben daar last van. Herken het uit mijn eigen relatie. Ze heeft het toen al eens geprobeerd af te kappen met die onzinreden, maar met dat soort flauwekul moet je bij mij niet aankomen. Tja, misschien beter geweest voor me als ik er niet achteraan was gegaan...
Wat fijn, zo'n topic. Bij mij is de relatie nu 2 weken uit.
Maar 1 dag overleefd zonder te huilen of hem te mailen.
Had belooft om hem met rust te laten, maar ik wil nog zoveel antwoorden.
We hadden 1,5 jaar en waren (dacht ik) dolgelukkig met elkaar.
Op (uitgerekend) valentijnsdag zei hij het allemaal niet meer aan te kunnen.
Een relatie was voor hem te beklemmend/ benauwend en wilde me niet langer pijn doen.
In eerste instantie had hij tijd nodig, maar later was het toch definitief uit.
Zelf denk ik dat hij bindingsangst heeft, zijn gevoelens niet kan uitten en tegen alle veranderingen in zijn leven opziet.
Een week voordat het uit ging hadden we een fijn gesprek over hoe gelukkig we samen waren met de relatie en dat we in de toekomst samenwonen wel zagen zitten.
Nou, dat is denk ik niet zo heel goed gevallen..
Ik ben er helemaal kapot van, heb het totaal niet aan zien komen en had het gevoel dat we mekaar zo goed begrepen/ aanvoelden.
Maar hij wil zijn eigen pad trekken.
Uiteindelijk denk ik dat hij hier meer moeite mee gaat hebben dan ik.
Natuurlijk is het nu heel zwaar, maar ik ben niet degene met deze problemen.
Fijn om het even van me af te schrijven.
Sterkte voor iedereen die in hetzelfde schuitje zit, leef met je mee
Maar 1 dag overleefd zonder te huilen of hem te mailen.
Had belooft om hem met rust te laten, maar ik wil nog zoveel antwoorden.
We hadden 1,5 jaar en waren (dacht ik) dolgelukkig met elkaar.
Op (uitgerekend) valentijnsdag zei hij het allemaal niet meer aan te kunnen.
Een relatie was voor hem te beklemmend/ benauwend en wilde me niet langer pijn doen.
In eerste instantie had hij tijd nodig, maar later was het toch definitief uit.
Zelf denk ik dat hij bindingsangst heeft, zijn gevoelens niet kan uitten en tegen alle veranderingen in zijn leven opziet.
Een week voordat het uit ging hadden we een fijn gesprek over hoe gelukkig we samen waren met de relatie en dat we in de toekomst samenwonen wel zagen zitten.
Nou, dat is denk ik niet zo heel goed gevallen..
Ik ben er helemaal kapot van, heb het totaal niet aan zien komen en had het gevoel dat we mekaar zo goed begrepen/ aanvoelden.
Maar hij wil zijn eigen pad trekken.
Uiteindelijk denk ik dat hij hier meer moeite mee gaat hebben dan ik.
Natuurlijk is het nu heel zwaar, maar ik ben niet degene met deze problemen.
Fijn om het even van me af te schrijven.
Sterkte voor iedereen die in hetzelfde schuitje zit, leef met je mee
Hij wilde je niet pijn doen maar maakte het uit op valentijnsdag 
"We moeten ons bewust zijn van de superioriteit van onze beschaving, met zijn normen en waarden, welvaart voor de mensen, respect voor mensenrechten en godsdienstvrijheid. Dat respect bestaat zeker niet in de Islamitische wereld".
Zit je nou overal kritiek op te leveren.quote:Op maandag 1 maart 2010 03:06 schreef DiegoArmandoMaradona het volgende:
Hij wilde je niet pijn doen maar maakte het uit op valentijnsdag
Jij doet het vast allemaal veel beter..
Je bent niet de enige die zulke argumenten naar zich toe krijgt geworpen. Mijn ex zei precies hetzelfde, ze had me niet de aandacht en liefde gegeven die ik verdiend had en zij kon daar op dat moment ook geen verandering in brengen. Best wel slappe argumenten om hiervoor je relatie van zes jaar te beeindigenquote:Op zondag 28 februari 2010 22:56 schreef Xanthas het volgende:
[..]
"je verdient zeker meer.
Veel meer zelfs!
En ik kan je dat niet geven."
..... Ach, ik weet niet meer wat ik er mee moet. Ik heb maar niet meer gereageerd.
. En waarom is de maandag toch altijd de moeilijkste en meest deprimerende dag van de week 
… Zo’n vage droom gehad vannacht, beleefde het hele verhaal ineens helemaal opnieuw :S
Samen gelukkig zijn - het bericht dat ze niet meer wilde - de vertwijfeling - het verdriet - tot nu vandaag.
En dat terwijl ik over het algemeen vrij weinig weet of ik wel of niet een droom heb gehad..
Het is ongeveer een jaar geleden nu, maar die droom was zo intens, alsof ik weer terug was.
Zo vaag wakker worden is dat, zo klote. Ik ben dan in ieder geval weer een dag van slag.
Hoe kan je er na een jaar nou nog zo mee zitten soms? Dat is toch niet normaal meer…
Dan te bedenken dat alle mensen om ons heen, die een relatie hadden van niks, nog bij elkaar zijn… waar men vreemd gaat, waar ruzie is.. Die gaan 2 maandjes uit elkaar en gaan weer vrolijk verder.
Wij hadden alles, alles!! En nu helemaal niks…
Blehh!
Samen gelukkig zijn - het bericht dat ze niet meer wilde - de vertwijfeling - het verdriet - tot nu vandaag.
En dat terwijl ik over het algemeen vrij weinig weet of ik wel of niet een droom heb gehad..
Het is ongeveer een jaar geleden nu, maar die droom was zo intens, alsof ik weer terug was.
Zo vaag wakker worden is dat, zo klote. Ik ben dan in ieder geval weer een dag van slag.
Hoe kan je er na een jaar nou nog zo mee zitten soms? Dat is toch niet normaal meer…
Dan te bedenken dat alle mensen om ons heen, die een relatie hadden van niks, nog bij elkaar zijn… waar men vreemd gaat, waar ruzie is.. Die gaan 2 maandjes uit elkaar en gaan weer vrolijk verder.
Wij hadden alles, alles!! En nu helemaal niks…
Blehh!
And I tried to sing
But I couldn’t think of anything
And that was the hardest part
Yeah that’s the hardest part
But I couldn’t think of anything
And that was the hardest part
Yeah that’s the hardest part
Als dat de norm is doe ik het inderdaad veel beterquote:Op maandag 1 maart 2010 03:20 schreef TheaTraal het volgende:
[..]
Zit je nou overal kritiek op te leveren.
Jij doet het vast allemaal veel beter..
"We moeten ons bewust zijn van de superioriteit van onze beschaving, met zijn normen en waarden, welvaart voor de mensen, respect voor mensenrechten en godsdienstvrijheid. Dat respect bestaat zeker niet in de Islamitische wereld".
Vanmiddag een afspraak gemaakt met mijn ex. Let's finish this. Iemand nog goede vragen of opmerkingen voor me? Mijn doel is vrede krijgen met de situatie.
If there is evil in this world, it lies in the heart of mankind!" -Edward D. Morrison
Lijkt me mosterd na de maaltijd, zou hem lekker in zijn sop gaar laten koken 
"We moeten ons bewust zijn van de superioriteit van onze beschaving, met zijn normen en waarden, welvaart voor de mensen, respect voor mensenrechten en godsdienstvrijheid. Dat respect bestaat zeker niet in de Islamitische wereld".
Mij geeft het een rust om haar te zien, een heel veilig gevoel. Tot we allebei weer weg gaan.. dan slaat het verdriet toe.quote:Op maandag 1 maart 2010 11:15 schreef Xanthas het volgende:
Vanmiddag een afspraak gemaakt met mijn ex. Let's finish this. Iemand nog goede vragen of opmerkingen voor me? Mijn doel is vrede krijgen met de situatie.
Dus kies ik er nog steeds voor weinig contact te hebben, om niet weer een tijdje van slag te zijn. Verpest ook een vriendschap die we allebei wel zien zitten... Maar het is kiezen uit twee kwaden, ik kies nu voor mezelf.
Je moet voor jezelf kiezen of je je verdriet in haar bijzijn de vrije loop laat, of je groot houdt... en het bewaart tot ze weg is. Het 2e is moeilijker, maar maakt je wel sterker.
Begin niet te vragen over 'waarom' en 'hoezo dit' 'hoezo dat '.. Er is maar één antwoord dat je echt wil op die vragen: 'dat ze bij je terug komt'. En helaas.. hoe verdrietig het ook is, dat antwoord ga je niet krijgen.
Heb het over de toekomst, over onbenullige dingen. Blijf niet terug vallen. Succes!
And I tried to sing
But I couldn’t think of anything
And that was the hardest part
Yeah that’s the hardest part
But I couldn’t think of anything
And that was the hardest part
Yeah that’s the hardest part
Haar.quote:Op maandag 1 maart 2010 11:20 schreef DiegoArmandoMaradona het volgende:
Lijkt me mosterd na de maaltijd, zou hem haar lekker in zijn sop gaar laten koken
If there is evil in this world, it lies in the heart of mankind!" -Edward D. Morrison
Verman jezelfquote:
"We moeten ons bewust zijn van de superioriteit van onze beschaving, met zijn normen en waarden, welvaart voor de mensen, respect voor mensenrechten en godsdienstvrijheid. Dat respect bestaat zeker niet in de Islamitische wereld".
.
Zij wilde praten. Ook goed. Ik laat haar waarschijnlijk praten, en zelf houd ik mijn mond. Zolang ik haar niet in de ogen hoef te kijken kom ik er wel doorheen.quote:Op maandag 1 maart 2010 11:25 schreef Just-Lost het volgende:
[..]
Mij geeft het een rust om haar te zien, een heel veilig gevoel. Tot we allebei weer weg gaan.. dan slaat het verdriet toe.
Dus kies ik er nog steeds voor weinig contact te hebben, om niet weer een tijdje van slag te zijn. Verpest ook een vriendschap die we allebei wel zien zitten... Maar het is kiezen uit twee kwaden, ik kies nu voor mezelf.
Je moet voor jezelf kiezen of je je verdriet in haar bijzijn de vrije loop laat, of je groot houdt... en het bewaart tot ze weg is. Het 2e is moeilijker, maar maakt je wel sterker.
Begin niet te vragen over 'waarom' en 'hoezo dit' 'hoezo dat '.. Er is maar één antwoord dat je echt wil op die vragen: 'dat ze bij je terug komt'. En helaas.. hoe verdrietig het ook is, dat antwoord ga je niet krijgen.
Heb het over de toekomst, over onbenullige dingen. Blijf niet terug vallen. Succes!
Ik denk dat ik in de illusie leef dat ik door te praten er beter overheen kom. Maar goed, zij voelt waarschijnlijk niets meer. We zullen het zien. Nog 3 uur heb ik om mijn gedachten op een rijtje te krijgen.
(ik voel me bang). Ik was altijd rationeel voordat ik haar leerde kennen, koos altijd voor mijn verstand. Moest van haar naar mijn hart luisteren. En nu kan mijn verstand het niet winnen. Ik wil weer rationeel zijn, dit gaat niet werken.
If there is evil in this world, it lies in the heart of mankind!" -Edward D. Morrison
Balen joh. Zegt hij af?quote:
If there is evil in this world, it lies in the heart of mankind!" -Edward D. Morrison
Waarom ga je er heen als je toch niets zegt zelf? Op die manier is de kans echt gewoon 99% aanwezig dat jij je rot(ter) voelt na dit gesprek dan voor dit gesprek.quote:Op maandag 1 maart 2010 12:06 schreef Xanthas het volgende:
[..]
Zij wilde praten. Ook goed. Ik laat haar waarschijnlijk praten, en zelf houd ik mijn mond. Zolang ik haar niet in de ogen hoef te kijken kom ik er wel doorheen.
Ik denk dat ik in de illusie leef dat ik door te praten er beter overheen kom. Maar goed, zij voelt waarschijnlijk niets meer. We zullen het zien. Nog 3 uur heb ik om mijn gedachten op een rijtje te krijgen.
(ik voel me bang)
