vorig deel: Als zwanger worden/blijven niet zo makkelijk gaat #74
Handige Linkjes
Freya
Foliumzuur
KI en IUI
IVF
PCOS
Wie posten er mee en hoe zit het ook al weer?
basimah
PCOS - vijfde poging hormoonstimulatie puregon +pregnyl tot op heden nog geen resultaat.
Mijsje:
Augustus 2007 gestopt met de pil. In juli 2008 zwanger, resulteerde in een miskraam. Kleine operaties gehad om een vleesboompje te verwijderen en een eileider open te krijgen. Daarna nog een periode zelf proberen om zwanger te worden. In september 2009 nog niet gelukt, dus terug naar de gynaecoloog. Vanaf komende cyclus bezig met IUI, zonder extra hormonen, alleen met pregnyl. Helaas is poging 4 ook mislukt, we gaan nu weer met gonal-f een nieuwe ronde in...
prinseszondererwt
In november 2007 de pil de deur uit gedaan. Na 9 maanden nog niet ongesteld geworden, dus door naar de gyn. Die schrijft primolut en clomid 50 mg voor. Na 3 rondes met 50 mg wordt de dosis verhoogd naar 100 mg. Hiermee volgens ovutesten en temperaturen wel een eisprong. Augustus 2009: 8e ronde met 100 mg alweer...
Oktober 2009: Even gestopt met clomid en zowaar zelf een eisprong. Nu even kijken hoe verder.
Hobbesje
Juli 2007 gestopt met de pil. Dat was de wachttijd na de keizersnede van mijn zoontje (spontane zwangerschap = achteraf lot uit de loterij). In september 2008 naar de huisarts, in maart (pas) doorgestuurd naar de gyn. 1 keer IUI gehad, waarbij bleek dat er geen input was. Meteen daarna doorgestuurd voor ICSI. In januari start hormonen, punctie ergens in februari.
Winterstormpje
Vanaf puberteit problemen rondom de voortplantingsorganen. Operatie eileider cyste - eileider verwijderd. Operatie verklevingen rondom verwijderd. Diagnose PCOS.
Juli 2008 miskraam rond 8 weken. Daarna onderzoeken na uitblijven menstruatie vanaf juli 2008 tot dec 2008/juli 2009 tot heden. Diagnose versterkt PCOS. Eind januari uitslagen onderzoeken en start medicatie waarschijnlijk clomid.
[ Bericht 50% gewijzigd door BE op 01-02-2010 22:35:53 ]
missCMS
neem je dromen mee de dag in.. [] zondag 24 januari 2010 @ 15:46 (#300)
hallo allemaal....
zo weer een weekend lekekr gewerkt... nou ja lekker.... pfff...
duivels dus nog steeds niet gearriveerd.
wel heb ik sinds 2 dagen gevoelige tepels...
ik denk dat ik woensdag maar een test ertegen aan gooi ( als ze dan er nog steed sniet zijn )
dan ben ik een aantal dagen over mijn NOD....
ff afwachten nog dus....
voor iedereen een dikke knuffel..
winterstorm666
shadowlord [] zondag 24 januari 2010 @ 19:12 (#301)
je verlangd er dagelijks naar en het steekt licht als je weer een zwangere buik voorbij ziet gaan maar het moeilijkste vind ik de wachtkamer bij de gyneacoloog.
iedereen die automatisch zijn ogen laat glijden naar je buik om te schatten hoe ver je bent.
dat vind ik erg moeilijk!
@ misscms spannend! ga duimen voor je meid!
dikke knuffel voor iedereen.
home is where doghair sticks to anything but the dog!
wie kan me even helpen met de topicstart post.
heb het nog nooit gedaan haha!
Het is jullie gegund
@flugeltje dank je. 5 is mijn geluksgetal. hope so!
quote:Op zondag 24 januari 2010 19:54 schreef leonieke het volgende:
Dames, ik hoop zo met jullie mee dat er in dit topic een aantal streepjes zullen te zien zijn. Het zou zo fijn zijn om nog heel even met jullie te kunnen posten in Z&G
en die post bracht tranen in mijn ogen...
hope so too...
quote:Stomme fliebertjes! Wegwezen!Op zondag 24 januari 2010 20:13 schreef prinseszondererwt het volgende:
Hier de eerste bruine fliebertjes gesignaleerd, dus zal wel binnen enkele dagen doorbreken. Geen drama deze keer, ik had me erop ingesteld. Actie dan maar.
Gatsie zeg....kan mij wel voorstellen, ook al zeg je dat je erop ingesteld bent, dat je wel baalt....
ahhhh.... iedereen bij mij op het werk vraagt elke keer, hoe is het met je...bla bla bla...
Wil niet elke keer het verhaal uitleggen, nu heb ik morgen weer vergadering en daar hebben we een kijk op de maand.. nou ik weet zeker dat ik mijn verhaald weer kan vertellen... ( heb mij namelijk maandag ziek gemeld vanwege de vele buikpijn en ik was kapot.... emotioneel, fysiek,alles........Maar daarna toch maar weer aan het werk gegaan( kan niet thuiszitten om een 'scheet die dwars zit'
maar ik ga niks vertellen heb er geen zin in..
Hebben jullie dat ook wel eens...???
En nu is mijn collega ook nog eens zwanger....
was net blij dat 3 vriendinnen van mij een kindje hebben gekregen en dat ik verder kon zonder dat zij dat steeds gingen zeggen, van jij bent de volgende hoor,,,bla bla bla
Voor hun natuurlijk helemaal super...en was ook heel blij voor hun...
maar het vreet toch wel aan je hoor.
MissCMS; Ik herken het wel hoor, dat ik niet steeds zin heb om het hele verhaal te vertellen. Ik ben er momenteel ook klaar mee, heb er ook even geen zin in, bleh, is gewoon steeds zo confronterend om het verhaal te moeten vertellen. En op het werk vindt ik het zowiezo nu even helemaal niet fijn om steeds het verhaal te doen omdat ik dat gewoon zie als een goede afleiding. En dan heb ik geen zin in vragen als hoe is het er mee, goed bedoeld, weet ik, maar nu even te veel.
Winterstorm; hier een speciale fertiliteitspoli, dus wij komen de dikke buiken niet tegen in de wachtkamer, maar vooral heel veel mensen die in hetzelfde schuitje zitten, verbaas me daar toch iedere keer weer over.
nieuwe ronde dan maar.
@misscms kun je je collega`s niet vragen het niet elke keer op te moeten rakkelen . nu even niet ! time out!
het vreet inderdaad aan je als een collega of vriendinnen zwanger zijn en hoe goed bedoeld de opmerkingen zijn . het blijven woorden.
mijn collega is ook zwanger nu 20 weken en die heeft ook zulke opbeurende opmerkingen.
even die hormonen slikken en dan hoppa eeehhh ja tuurlijk!
af en toe zou ik wat dat betreft even in een coconnetje willen zitten en niet die opmerkingen zou kunnen horen.
fijn dat je erop ingesteld was, dat scheelt iets... quote:dat herken ik ook wel ja... dat vind ik wel moeilijk, zeker omdat ik ook wat kilootjes te zwaar ben... (ga ik van alles in m'n hoofd halen: ze denken vast dat ik al ... weken ben... )Op zondag 24 januari 2010 19:12 schreef winterstorm666 het volgende:
je verlangd er dagelijks naar en het steekt licht als je weer een zwangere buik voorbij ziet gaan maar het moeilijkste vind ik de wachtkamer bij de gyneacoloog.
iedereen die automatisch zijn ogen laat glijden naar je buik om te schatten hoe ver je bent.
dat vind ik erg moeilijk!
@ misscms spannend! ga duimen voor je meid!
dikke knuffel voor iedereen.
en missCMS, jouw verhaal herken ik ook... mijn collega is nu bijna uitgerekend en de verhalen op school gaan ook veel over zwanger zijn, jonge kinderen en wat daarmee te maken heeft. (2 collega's hebben vorig jaar een kindje gekregen) ik ben nog steeds heel blij voor hun, maar kan niet altijd even leuk naar die verhalen luisteren merk ik... nu dus wat minder.
@poezebeest dat is wel fijn dat dat een aparte wachtruimte is.
winterstorm, dat is ook heel vervelend... 
Ik probeer ook altijd te vermijden om naar een buik te kijken bij de gyn, maar soms ook wel stiekem naar de laatste loodjes buiken...
Misschien domme vragen (en misschien ook al eerder gesteld), maar ik weet niet zoveel van de andere methodes om je te helpen zwanger te worden. Bij ons werd een jaar geleden al duidelijk dat wij alleen voor ICSI in aanmerking kwamen, dus heb me niet verdiept in andere methodes. Ben dus gewoon benieuwd wat de verwachtingen zijn.
Net als bij mijsje, is bij ons geen oorzaak gevonden voor het uitblijven van de zwangerschap. Daarom zijn wij ook gestart met IUI. Na 3 pogingen (voor de verzekering 4 want die poging werd afgebroken), gaf het ziekenhuis aan dat we IVF mochten proberen. De arts wilde ons niet al die tijd IUI laten doen, terwijl de kansen dat dat wat zou opleveren, niet groot waren. (Het schijnt dat IUI eigenlijk niet veel extra kans geeft voor paren met onverklaarde onvruchtbaarheid.) Als we het wilden, mochten we echter wel door met IUI.
Wij hebben toen even getwijfeld want IVF vonden we wel een grote stap. Uiteindelijk hebben we toch besloten voor IVF te gaan. Achteraf ben ik daar erg blij om. De eerste IVF-poging moest namelijk worden afgebroken omdat mijn eitjes al waren gesprongen. Ik ben toen alsnog geďnsemineerd en de poging is als IUI geboekt. Daardoor hielden we nog 3 IVF-pogingen over.
dus gezegd dat het qua omstandigheden goed gaat, en als er wat is wat ik echt moet vertellen dat ik het dan zelf vertel... ze vonden het super goed dat ik het verteld had en ze hielden rekening met mij emoties...
dat vond ik natuurlijk super...
hier ngo steeds geen duivels, maar wel behoorlijk opgezette buik....
heb dus ook een spastische darm,, dus lijk nu ook 3 maand zwanger hahahahahaha
wat lijkt het mij heftig als je de medische molen in gaat....ik moet er nog ff niet aan denken, maar ik ben benieuwd wat ze de 3e van feb. gaan zeggen...
OPzich ben ik wel jong om de medische molen in te gaan, maar ja als je graag een kindje wil, maakt leeftijd volgens mij niks meer uit....
laten we maar met elkaar gewoon snel hopen dat de streepjes komen voor ons!!!
leef echt met jullie allemaal mee!!!!!!!
. Fijn dat er dus toch meer opties zijn. Mag ik vragen of jullie al met de 1e IVF-poging begonnen zijn?MissCMS, goed van je dat je zo goed je grens aan kan geven. Ik heb er zelf voor gekozen nog niks op mijn werk te vertellen. Simpelweg omdat ik niet weet hoe het afloop en ik geen zin heb in allerlei vragen. Ben nu wel aan het overwegen om het aan mijn direct leidinggevende te vertellen, al was het alleen maar omdat ik niet weet of ik de komende tijd veel afwezig zal zijn (tot nu toe is het gelukt om alles of heel vroeg of op mijn vrije vrijdag te plannen en zo niet, gewoon met mijn vrije dag te schuiven). Normaliter ben ik best wel een prater. Zo zijn er momenteeel 3 collega's zwanger (allemaal toevallig boven de 40!), maar iets weerhoudt me om het hun te vertellen. Weet eigenlijk niet eens wat. Misschien denk ik er na een positieve zwangerschapstest wel anders over.
ik hoop dat het oplucht.
vandaag de uitslagen van het uitstrijkje en de infectietest binnen gekregen.
pap 1 dus hartstikke goed en geen infecties of soa`s
nu een afspraak maken met de fertiliteitskliniek voor behandelplan.
wel een opluchting dus!
dus dan krijg je automatisch wel van en alweer zwanger?????
en vragen ze daarop wel door
Heb een hele beroerde tijd gehad...mijn lichaam accepteerde de miskamen op een bepaalde manier niet waardoor ik 10kilo ben afgevallen en woog zelf maar 58 kilo.. Dus er bleef niet veel van mij over...
uiteindelijk er wel weer bovenop gekomen,
maar misschien is het wel verstandig om er over te praten met je leidinggevende... DIe heeft dan misschien wat meer begrip wanneer je meer afwezig bent....
ik had dat tenminste wel...
Winterstorm: kan mij voorstellen dat het een opluchting is!!
je moet verder gaan wanneer je zelf en je lichaam er weer helemaal klaar voor zijn.
Heel veel sterkte en suc6
het is ook niet even zomaar iets wat je meemaakt.
laat het even bezinken en het een plaatsje geven en je merkt vanzelf wanneer je op het punt staat om het te proberen....
dikke x storm
thanks! Ik sluit me helemaal aan bij haar antwoord. ook over die kans die bij onbegrepen onvruchtbaar niet veel beter wordt als je IUI probeert, dat heeft onze gyn ook gezegd. Ik moet alleen wel alle 6 de pogingen afmaken, ik heb eerst 3 pogingen gehad zonder extra hormonen om te stimuleren, en nu heb ik de eerste poging van nog 3 gehad waarbij wel extra hormonen gespoten moesten worden (vooral het baarmoederslijmvlies wordt bij mij gestimuleerd) ik moet er dus nog 2, en dan gaan we ook over tot IVF.
Ahava, als je nu weer een poging gaat krijgen voor de IVF, wordt dat dan poging nummer 3? (ik weet niet vanaf hoeveel weken zwangerschap ze spreken over een geslaagde poging...) Ik snap wel heel goed dat je nu even pauze wil inlassen... Ik hoop dat je in die tijd weer helemaal tot rust kunt komen... het is best moeilijk om zo'n klap goed te verwerken, neem je tijd meid!
Ik zag ook goed nieuws van winterstorm... dat klinkt goed meid!
ik ben nu al 2 dagen op rij misselijk vanaf een uur of 4 in de middag, en dat wordt steeds erger naar de avond toe... ik hang het niet samen met zwangerschap, volgens mij is anderhalve week na bevruchting iets te vroeg daarvoor, dus ik voel nog niks wat op zwangerschap kan wijzen...
wel kreeg ik een klap op school. heel dubbel... een collega waar ik graag mee samenwerk is weer zwanger. voor de tweede keer in de tijd dat wij al proberen... was voor mij een nadenkmomentje en even een klap in het gezicht, maar voor haar ben ik heel erg blij. dubbel dus, leuk maar ook moeilijk... moest in de auto naar huis wel een traantje laten.
quote:Jemig, da's best heftig, Ahava. Logisch ook dat jullie een pauze hebben ingelast. En ik hoop oprecht dat de 3e poging wel succesvol is. Het is best heftig allemaal, hoor, dat medische cirkeltje. En dan te bedenken dat het bij ons best goed verloopt, tot nu toe. Ik hoop natuurlijk dat wij volgende week een positieve test hebben. Zo niet, heb ik me toch voorgenomen even een pauze in te lassen. Ook al is dat, gezien mijn leeftijd, niet gunstig. Toen wij onze introductieavond in het ziekenhuis hadden, werd er gezegd 'een IVF/ICSI is niet niks'. Nu, een jaar later, kan ik dat alleen maar onderstrepen. Het hakt er, zeker geestelijk, flink in. Neem dus je tijdOp maandag 25 januari 2010 19:50 schreef Ahava het volgende:
Sunshine, wij hebben inmiddels 2 IVF-pogingen achter de rug. De tweede was geslaagd. Helaas bleek bij de echo van 11 weken dat het kindje bijna niet meer was gegroeid sinds de echo van 2 weken daarvoor. Het hartje klopte dus inmiddels ook niet meer. Dat was een flinke klap. Daarom hebben we op het moment even pauze. We weten nog niet wanneer we weer verdergaan met de volgende poging.
.Mijsje, ik begrijp je heel goed, hoor. Herken ook het dubbele gevoel.. Je gunt het een ander heel graag, maar je wil nu eindelijk toch ook een keer! Tot mijn laatste nichtje werd geboren, kon ik prima omgaan met zwangerschappen om me heen, maar bij haar werd ik toch voor het eerst heel emotioneel. Komt ook omdat ze een ontzettend lief, mooi en zoet kind is en mijn zus (43) best een moeilijke zwangerschap had. Dus gooi die tranen er maar uit, maar verlies a.u.b. de hoop niet!
WInterstorm, fijn dat jullie nu een stapje verder zijn!
quote:(ik snapte hem ook niet zo heel erg... zal wel een een-of-ander-geintje zijn ofzo...)
quote:Op maandag 25 januari 2010 22:45 schreef Sunshine69 het volgende:
Mijsje, ik begrijp je heel goed, hoor. Herken ook het dubbele gevoel.. Je gunt het een ander heel graag, maar je wil nu eindelijk toch ook een keer! Tot mijn laatste nichtje werd geboren, kon ik prima omgaan met zwangerschappen om me heen, maar bij haar werd ik toch voor het eerst heel emotioneel. Komt ook omdat ze een ontzettend lief, mooi en zoet kind is en mijn zus (43) best een moeilijke zwangerschap had. Dus gooi die tranen er maar uit, maar verlies a.u.b. de hoop niet!
lief van je... ik doe m'n best om de hoop te houden, maar ook dat lukt de ene dag beter dan de andere... (is volgens mij ook wel een beetje te merken aan m'n postgedrag... de ene dag opgewekt en sterk, de andere dag beetje depri... 
)maar feit is dat het moeilijk blijft... quote:Snap 't helemaal!Op maandag 25 januari 2010 22:46 schreef mijsje het volgende:
[..]
(ik snapte hem ook niet zo heel erg... zal wel een een-of-ander-geintje zijn ofzo...)
[..]
Maar begrijp ik het nou goed en zit jij nu, net als ik, in de wachtstand?
ik moet wachten tot vrijdag officieel... onofficieel denk ik het misschien woensdag al te weten, aangezien ik sinds we begonnen zijn met IUI iedere keer 2 dagen te vroeg ongesteld ben geworden...duim jij voor mij? dan duim ik voor jou!
quote:Deal!Op maandag 25 januari 2010 23:12 schreef mijsje het volgende:
duim jij voor mij? dan duim ik voor jou!
we hebben weer wat positiefs nieuws nodig hier!!!!
ik duim ook met jullie mee
Veel sterkte met je wachtdagen, mijsje en Sunshine. Ik hoop een positieve test voor jullie allebei.
Winterstom en missCMS, bedankt voor jullie lieve reacties. Jullie ook veel succes en hopelijk snel 2 streepjes!
quote:ik duim wel voor jou hoor maar je hoeft niet voor mij te duimenOp maandag 25 januari 2010 23:12 schreef mijsje het volgende:
duim jij voor mij? dan duim ik voor jou!
wat is het toch krom geregeld!! Dan maar heel hard duimen dat de 3e die prachtige doorgaande zwangerschap gaat opleveren.... PZE: ik denk aan jou!
Mijsje, ook erg spannend.. Oh wat zou het mooi zijn!!! Extra jompels voor die eigenwijze eitjes en zwemmers =>
dat ze maar een prachtig kindje gaan opleveren!!!Andere dames ook vreselijk veel succes!
Enne mijsje, klinkt natuurlijk best wel een beetje positief.... * hoopt zo enorm op goed nieuws
Wij (ik) zijn ondertussen begonnen met puregon bijspuiten. Het gaat wonderbaarlijk snel nu ineens...
En afspraak gemaakt voor de HSG volgende week vrijdag, de dag daarvoor mag lief weer doneren aan het lab. Dan op dag 22 (dinsdag over 2 weken) nog 1x bloed prikken. Hopelijk hebben alle tests resultaat.
Ook de begrafenis is net achter de rug, dus erger kan het bijna niet worden deze week...
Mijsje, ik duim mee!
vanmiddag maar test gedaan... helaas negatief....
wanneer ik deze week duivels niet heb dan nog maar een test er tegen aan.. en anders weet ik het niet meer...
dan maar wachten tot 3 feb bij de gyn....
Hoop dat er snel testresultaten bekend zijn en jullie met actieplan verder kunnen Mijsje; morgen is het al woensdag, spannend! Ik duim voor je
met dat bloedprikken heb ik ook vaak dat ze de ader niet kunnen prikken . ik heb naar het schijnt rollende aderen.
mijsje ik blijf gewoon duimen voor je . mischien nog te vroeg voor testen.
quote:
[..]
ik duim wel voor jou hoor maar je hoeft niet voor mij te duimen
lief van je! Dan doe ik voor jou wel gewoon een knuffel! bedankt meiden, ik voel me nu weer even positief goed
niet dat ik denk dat ik zwanger ben, want: eerst zien (echo) dan geloven... maar toch, ik kan er nu goed mee omgaan... Morgen kan dat weer anders zijn... En winterstorm, morgen is het zeker nog te vroeg voor testen, want vrijdag is m'n "NOD" pas. (14 dagen na de IUI) en aangezien ik de keer dat ik zwanger ben geweest ook pas rond week 8 een positieve test had, geloof ik niet dat ik morgen al kan testen...
een HSG, dat weet ik nog... ik vond dat niet prettig. de eendebek is vervelend, maar te doen. bij mij moest de baarmoedermond met een klemmetje worden aangeklemd om goed open te kunnen om erdoor te kunnen met het slangetje. (schijnt niet bij iedereen te hoeven...) maar het vocht dat naar binnen werd gespoten onder druk, dat voelde vervelend en prikkend. ik heb er de rest van de dag wel buikpijn van gehad en de volgende dag een beetje een beurs gevoel. (en schrik niet hoor, de kleur van de vloeistof is groenig, en dat kan nog afgeven als je de eerste paar keer naar de wc gaat na de HSG... bij mij dus wel... ik wist niet wat ik zag...
) al met al was het wel te doen, maar viel het onder de categorie "vervelend". sterkte en succes, het lukt vast prima en ik hoop ook op een goede uitslag. (wij konden meteen meekijken op het scherm, en een uitgebreide uitslag kregen we anderhalve week later. de eerste dingen hadden we dus al gezien, zoals dat er dus 1 eileider open was, maar dus ook 1 eileider gesloten...) Ik heb alles bijgelezen, maar even geen puf om te reageren. Dis maar even een
voor iedereen. mijsje, ik kan me voorstellen dat het moeilijk is dat je collega voor de 2e keer zwanger is sinds jullie aan het proberen zijn... Hou moed meissie!
Ik duim voor je! Vandaag in elk geval een spannende dag. De kaarsjes branden hier alweer...
Ahava ik weet gewoon niks te zeggen, dus ik geef je bij deze een virtuele knuffel en een
pze, komt wel goed inderdaad...Ik ga vandaag naar Den Bosch. m'n moeder is jarig, dus we gaan even naar haar toe... (zal wel raar zijn, het eerste jaar dat ze er zelf niet eens meer bij is... m'n vader vond het heel fijn dat ik naar hem toe kwam...)
quote:
PzE en missCMS
mijsje, ik kan me voorstellen dat het moeilijk is dat je collega voor de 2e keer zwanger is sinds jullie aan het proberen zijn... Hou moed meissie!
Ik duim voor je! Vandaag in elk geval een spannende dag. De kaarsjes branden hier alweer...
Ahava ik weet gewoon niks te zeggen, dus ik geef je bij deze een virtuele knuffel en een
dank je, je bent echt heel lief! Ik vond het een vevelend onderzoek. Inderdaad eerst de eendebek erin, das natuurlijk nooit leuk, maar ach, verder geen probleem. En toen gingen ze een cupje vastzuigen op mijn baarmoedermond. En toen zeiden ze al: dit kan een kramp geven. Nou, dat deed het dus ook. Dat vond ik echt pijnlijk..
Toen moest ik even blijven liggen wachten op de radioloog, niet echt fijn, omdat het gewoon zeer bleef doen. En toen de radioloog er was werd de vloeistof ingespoten en de foto gemaakt. De vloeistof inspuiten doet eventjes heel gemeen zeer, maar op het moment dat je dat voelt is het eigenlijk ook gelijk al klaar en zakt de pijn weer af.
De rest van de dag heb ik nog last gehad van krampen, maar met een lekkere warme kruik en wat pijnstilling vond ik dat heel erg goed uit te houden. En nu voel ik nog af en toe een steekje, maar niks ergs.
Al met al vond ik het dus geen fijn onderzoek, maargoed, dat vergeet je ook weer snel hoor!
Al zou ik wel je vriend/man meenemen als ik jou was, dat had ik dus niet (de HSG was onverwacht) en dat vond ik wel jammer... en dat vonden de artsen die erbij waren ook vreemd.. gelukkig waren ze wel heel lief!
Succes!!
Voor de rest een dikke
Wel hadden ze mij in het ziekenhuis aangeraden dat als ik met de auto kwam dat er iemand zou bij zijn die eventueel in het terugkeren het stuur zou kunnen overnemen. Niet iedereen reageert op dezelfde manier op dat onderzoek (zonder je schrik te willen aanjagen).
Ik ben nog terug gaan werken na het onderzoek, maar heb het eigenlijk ook wel als excuus gebruikt om twee uur later wat overuren op te nemen en naar huis te gaan. In principe kon ik wel nog verder werken, maar ik vond van mezelf dat ik het op dat moment verdiende om onder een dekentje in de zetel te liggen
Ik vond dat ik dat wel kon maken omdat ik effectief verlof opnam en me niet ziek ging melden Mijn man mocht wel niet aanwezig zijn tijdens de HSG, die moest verplicht in de wachtzaal wachten (maar daar stond tegenover dat het nog een knappe arts was
)Vond het niet prettig, maar verschrikkelijk kan ik het ook niet vinden.
Blijkbaar heb ik een gevoelige baarmoedermond en ik vond het dus niet prettig dat ze daaraan zaten (ze pakken het aan met een tangetje en daar heb ik het meest last van gehad gedurdende het geheel - was de gyn dankbaar dat ze dat ding er weer afhaalde). Verder krijg je een kramp als ze de vloeistof inspuiten (even een zware, doffe menstruatiepijn), maar die is ook weer heel snel over. Ik kon meekijken op de monitor hoe het eruit zag.
Succes!
quote:Ja, stom he?Op dinsdag 26 januari 2010 10:31 schreef Orea het volgende:
Ahava
Dus inderdaad dan maar hopen op die derde; jij hebt het goede voorbeeld gegeven! En bedankt voor alle duimen en
, dames! Heel fijn dat jullie met ons meeleven.Jammer dat de test negatief was, missCMS. Hopelijk krijg je 3 februari duidelijkheid.
O, mijsje, ik heb ook zo iemand in mijn omgeving. Zij waren nog niet eens aan het 'proberen' voor de eerste toen wij al een tijdje bezig waren. En nu is ze in verwachting van de tweede. Ik vind het heel moeilijk.
Sterkte op deze eerste verjaardag zonder je moeder.
En de HSG, sorry, maar ik kom met een minder positief verhaal. Ik vond het duidelijk een stuk pijnlijker dan de meesten hier.
Sowieso werd ik pas 2 uur later geholpen omdat ze me waren vergeten! Toen de gyneacoloog alles had ingebracht, moest er nog een radioloog opgetrommeld worden (lekker, lag ik dus te wachten met pijn). Die radioloog was chagrijnig omdat dit onderzoek ineens moest doen. Dus hij mopperde op me dat ik stil moest liggen. Hork.
Er werd mij gezegd dat er wat lichte menstruatiepijn te voelen zou zijn, maar dat vond ik dus een understatement. Nu kan dat bij jou natuurlijk heel anders zijn. Als ik de reacties van de anderen lees, is die kans groot.
Toch raad ik je aan om van tevoren al pijnstillers te nemen. Het schijnt zelfs dat je dat dan een paar dagen van tevoren al moet doen om de zoveel tijd, om een 'spiegel' op te bouwen. Maar hoe dat precies zit, weet ik niet.
En als er iemand mee kan om te rijden, is dat ook fijn. Ik hoop gewoon dat het voor jou meevalt, maar als dat niet is, is het fijn als er iemand voor je is.
[ Bericht 51% gewijzigd door Ahava op 27-01-2010 10:12:16 ]
Een collegaatje die zwanger is... logich toch dat je dan even moet slikken? Ik zou in jouw geval precies hetzelfde hebben... Ik blijf hard voor je duimen in ieder geval..
PZE... ik sluit me bij Ahava aan... de HSG vond ik echt verschrikkelijk. Ik had ook geen pijnstilling ingenomen van te voren, misschien dat het deels ook wel daar aan heeft geleden... Maar ik vond het echt erg pijnlijk. . Ik ging bijna van m'n stokkie aan het eind van het onderzoek... en toch heb ik wel een hoge pijngrens. Mijn man mocht er overigens gewoon bij zijn, hij kreeg een loodschort aan...
Maar goed, gelukkig is het bij iedereen heel verschillend... hopelijk valt het bij jou gewoon mee en heb je er maarweinig last van! Succes in ieder geval en vergeet de pijnstillers niet
...![ Bericht 4% gewijzigd door Jose81 op 27-01-2010 14:40:17 ]
) Dan ga ik in elk geval van tevoren een paar finimalletjes innemen en mijn lief meenemen. Ook al is het midden op de dag... Die werkgevers moeten ook wel denken. Maarja, het zij zo. Mijsje, het is woensdag. Een pittige dag voor jou. Heb je toevallig goed nieuws?
quote:Heb je niets voorgeschreven gekregen?? Ik kreeg een receptje voor naproxen. 2 uur voor 'de ingreep' innemen dan werkt hij het best (kan je blijkbaar tegenwoordig ook zonder recept halen). Mss even bellen?Op woensdag 27 januari 2010 14:56 schreef prinseszondererwt het volgende:
Eh... bedankt voor alle HSG verhalen. (Denk ik.
quote:ik denk niet dat dat standaard is... ik heb ook geen recept gekregen destijds. Wij hadden een brief met de uitleg over de HSG en daaronder de mededeling om van te voren pijnstilling in te nemen...Op woensdag 27 januari 2010 15:13 schreef Hobbesje het volgende:
Heb je niets voorgeschreven gekregen?? Ik kreeg een receptje voor naproxen. 2 uur voor 'de ingreep' innemen dan werkt hij het best (kan je blijkbaar tegenwoordig ook zonder recept halen). Mss even bellen?
Wel netjes trouwens, dat jullie wel een receptje kregen!
quote:Vergeet niet dat het niet bij iedereen zo pijnlijk was, he!! Misschien (en hopelijk) zeg jij wel achteraf 'heb ik me daar zo druk om gemaakt?!'... misschien valt het ook jou wel heel erg mee!Op woensdag 27 januari 2010 16:05 schreef prinseszondererwt het volgende:
Ik zal eens even bellen ja, mijn lief gaat iig mee. Dat heb ik meteen even geregeld, na jullie fijne verhalen.
Was madame blijkbaar even vergeten... Toch wel fijn zo'n forum, even overleggen en je weet alles.
Jose, ik hou zeker in mijn achterhoofd dat het mee kan vallen hoor. Van een eendebek maak ik bijvoorbeeld echt geen punt. Had vorige keer een co-assistent die er flink mee aan het hannesen was, maar toch viel het best mee.
pze, het komt wel goed hoor, het is ook wel snel klaar als ze eenmaal bezig zijn (en de radioloog is in de kamer... ) bij mij gingen ze pas beginnen met alles toen idereen binnen was, en ze gingen niet meer weg dat was wel prettig. en ik heb gewoon een hele fijne gyn, waardoor ik het ook niet al te eng enzo vond bedankt weer meiden. Vandaag is inderdaad vrij heftig qua gevoel geweest. wel fijn om nu bij m'n vader te kunnen zijn en ook fijn dat ik vandaag naar m'n moeder toe kon op de begraafplaats. het voelde goed.en of ik meer goed nieuws heb, dat weet ik nog niet. het is in ieder geval nog geen slecht nieuws...
(en dat was de afgelopen keren IUI wel het geval dus... toen werd ik 2 dagen voor NOD vroeg in de middag en zelfs in de ochtend al ongesteld...)maar goed, straks lekker eten en dan daarna weer richting de trein. lekker dat hele eind weer terug naar het hoge noorden...
quote:Spannend hoor! De kaarsjes staan hier nog steeds...Op woensdag 27 januari 2010 17:22 schreef mijsje het volgende:
en of ik meer goed nieuws heb, dat weet ik nog niet. het is in ieder geval nog geen slecht nieuws...
maar goed, straks lekker eten en dan daarna weer richting de trein. lekker dat hele eind weer terug naar het hoge noorden...
ik ga lekker m'n bedje in... lange reis weer gehad en moehoe...
(Asy, vergeet de kaarsjes niet uit te blazen he? dan morgen ochtend weer branden, want ik kan ze goed gebruiken...
)Mijsje, ik houd me nog steeds aan onze deal, hoor. Ben dus heel erg benieuwd of het vele duimen werkt?
Hobbesje, weet je al wanneer de punctie plaats zal vinden? Of ben je nog steeds bezig met 'eitjes kweken'?
quote:Kaarsjes zijn weer aan...Op woensdag 27 januari 2010 23:23 schreef mijsje het volgende:
ik ga lekker m'n bedje in... lange reis weer gehad en moehoe...
(Asy, vergeet de kaarsjes niet uit te blazen he? dan morgen ochtend weer branden, want ik kan ze goed gebruiken...
quote:Spannend Sunshine. Die 2 wachtweken lijken me slopend....Op donderdag 28 januari 2010 11:33 schreef Sunshine69 het volgende:
Zo, even weer m'n gezicht laten zien. Heb de afgelopen dagen wel meegelezen, maar geen tijd gehad om te reageren. Zit nog steeds in de wachtstand, TP is vandaag precies 1 week geleden, nog 5 dagen te gaan! Eergisternacht wel paniek gehad, werd om half 3 kotsmisselijk wakker en kreeg van het heftige overgeven flinke krampen in mijn buik. Maar er was gelukkig niks aan de hand, gewoon iets verkeerds gegeten bij de Chinees.
Mijsje, ik houd me nog steeds aan onze deal, hoor. Ben dus heel erg benieuwd of het vele duimen werkt?
Hobbesje, weet je al wanneer de punctie plaats zal vinden? Of ben je nog steeds bezig met 'eitjes kweken'?
Ik ben net begonnen met eitjes kweken
dinsdag eerste keer echo. Maar ik voel nu al dat er wat werkt.Mijsje, wat hoop ik het voor je
PSE, suc6!!
Ik ben gisteren toch naar de HP geweest, had toch zoveel last van mijn buik,( stond krom) moest urine meenemen en kreeg uitslag van de dokter... je lach je rot...
IK had geen blaasontsteking...
Ik zo wat???????????????????
Daar kom ik niet voor, ik de arst weer het hele verhaal verteld.. maar uiteindelijk weer naar huis gestuurd...
Ze begon over dingen te praten dat ik dacht, dit wil ik niet horen....
ik moest maar wachten tot de 3e....
en maar aspirine slikken...
ik gooi er denk ik zaterdag nog een test tegen aan en als die negatief is ben ik waarschijnlijk definitief niet zwanger, maar ja dan houd me nog wel bezig waar die klachten vandaan komen...
Getver wat is het oms ook allemaal vervelend...
quote:lekker goed geďnformeerd weer dus...Op donderdag 28 januari 2010 13:32 schreef missCMS het volgende:
mijsje... spannend.....
PSE, suc6!!
Ik ben gisteren toch naar de HP geweest, had toch zoveel last van mijn buik,( stond krom) moest urine meenemen en kreeg uitslag van de dokter... je lach je rot...
IK had geen blaasontsteking...
Ik zo wat???????????????????
Daar kom ik niet voor, ik de arst weer het hele verhaal verteld.. maar uiteindelijk weer naar huis gestuurd...
Ze begon over dingen te praten dat ik dacht, dit wil ik niet horen....
ik moest maar wachten tot de 3e....
en maar aspirine slikken...
ik gooi er denk ik zaterdag nog een test tegen aan en als die negatief is ben ik waarschijnlijk definitief niet zwanger, maar ja dan houd me nog wel bezig waar die klachten vandaan komen...
Getver wat is het oms ook allemaal vervelend...
Ik hoop dat je snel de oorzaak van je klachten achterhaalt (en dan het liefst natuurlijk in de vorm van een 2e streepje...)
Ik heb hoop zo voor je dat het goed is.
En voor de rest hier trouwens ook hoor.
ik moet toch echt wachten tot de 3e...
Omdat ik nog geen 2e streep heb...
En maar paracetamol nemen....
ik ga vanavond maar een taart maken en opeten uit frustratie, vergeet ik ok ff die ellende
geloof wel dat dat vroeg is... maar de 4 terugplaatsingen ervoor niks, nada noppes... maar ik ben nu eenmaal niet zo geduldig aangelegd Sterkte hoor, komende slopende week nog!!
Mijsje, ik hoop ook dat het goed is!! Stomme vraag misschien, maar de vorige keer had je pas laat die positieve test, kan het niet zijn omdat het met het vruchtje niet goed zat, dat je zo traag hcg aanmaakte?
PZE.... heel veel succes met je komende HSG, zelf geen ervaring mee, omdat wij direct na het stoppen van de pil door mochten voor ivf... maar ik hoop dat het meevalt!!
Hobbesje, gaat snel hč!!!
*even flink wat geluk rondstrooit hier!!*
quote:dat zou kunnen... van een kant denk ik dat wel, maar van de andere kant is het makkelijker en veiliger om te denken: ik krijg toch geen tweede streepje, want de vorige keer was dat ook zo... doemdenker die ik ben...
Mijsje, ik hoop ook dat het goed is!! Stomme vraag misschien, maar de vorige keer had je pas laat die positieve test, kan het niet zijn omdat het met het vruchtje niet goed zat, dat je zo traag hcg aanmaakte?
maar de kaarsjes, die mogen wel uit ben ik bang...
ik heb de eerste spotting, dus het zal morgen wel doorbreken... (sorry Sunshine, nu moet je alleen naar Z&G volgende week... ) MissCMS... wat vervelend... het blijft maar doorgaan he... het is nu gauw februari, ik hoop dat de gyn je gauw wat zinnigs kan vertellen... ik had vandaag wel gebeld naar de gyn. (assistente) ik dacht: als ik nu morgen opeens ongesteld wordt, dan heeft de huisarts (is ook m'n appotheek) nooit op tijd de gonal-f in huis om op dag 3 weer te gaan spuiten. dus ik legde dat uit, en die doos snapte er niks van: gonal in plaats van puregon? nee hoor, je moet gewoon puregon, en je moet eerst een echo, je mag nooit zomaar gaan spuiten op eigen houtje, je moet eerst weten of je eierstokken weer tot rust zijn... en zo even door... ik zei (beetje lamgeslagen en verbijsterd) dat hoefde de vorige IUIronde ook niet... zegt ze: ow, doe je IUI en geen IVF... (ik dacht
lees de status dan door als je hem voor je neemt trut...) maar ze wilde een recept voor puregon afgeven, en geloofde niet dat ik gonal-f had gebruikt de vorige keer. nu gaat ze vragen aan de gyn hoe dat zit voor ze een recept doorstuurt naar m'n appotheek. op zich heel goed, maar ik zit weer van m'n status klopt niet... echt iets voor mij... voel me bleeeeegh!
Ik blijf stiekem toch nog even doorhopen dat het niet doorzet en heel die hormonen allemaal niet meer nodig zijn...
Ook voor de andere dames hoop en duim ik nog steeds.
lief! Ik hoop het ook flugel, maar ik durf het niet meer zo goed... bij mij is het altijd al zo geweest: zelf het minste beetje bloed, is dus echt niet goed... en ik durf nu dus eigenlijk niet zo goed verder te kijken... was morgen maar vast voorbij... dan wisten we meer... (hoop ik)ik hoop voor goed nieuws voor je...
quote:We hebben een deal, dus ik blijf gewoon duimen!Op donderdag 28 januari 2010 20:02 schreef mijsje het volgende:
[..]
(sorry Sunshine, nu moet je alleen naar Z&G volgende week... )
* Asyniur steekt nog een paar extra kaarsjes aan
Ik hoop dat de kaarsjes nog steeds kunnen blijven branden....Overige dames
(En wat een stomme assistente!)Voor jou ook Sunshine!
Sunshine... ik duim toch nog even voor je door, hoor!
Ik weet trouwens geen percentages ofzo; daar heb ik niet naar gezocht. Dit las ik in de brochure van het ziekenhuis in Gent.
Willen ze daaraan niet meewerken, wellicht dan aangeven dat je liever hebt dat er voorlopig bij jullie wordt afgesproken? Het is een kleine moeite voor ze en ze weten van jullie grote wens en de problemen daaromheen, toch?
Mijsje, hoe is 'ie?
Kreeg net keurig het receptje en de folder over de HSG. Zag dat ik deze maand dus helemaal niet mag proberen zwanger te worden... Wij dachten dat we na de HSG nog wel een poging mochten wagen. Niet dus.
Edit; na even googlen zie ik juist veel verhalen dat je juist extra vruchtbaar bent na een hsg... Weer iets om even na te vragen dus. Zucht.
In de folder staat letterlijk: quote:Het is belangrijk dat u in de cyclus waarin de baarmoederfoto gemaakt wordt, niet zwanger wordt. U mag daarom geen onbeschermde gemeenschap hebben in de maand dat de baarmoederfoto gemaakt wordt.
weet niet of een HSG precies wordt ingepland al na een eisprong, of ervoor? Of is daar niet op gelet?Want dan zou ik zeggen: ga los na die HSG!!
Ervoor bestaat er natuurlijk kans dat er net een eitje bevrucht raakt en die zou dan weggespoeld worden of er kan iets mee gebeuren door de HSG....
zou prachtig zijn als dit net het zetje is hier mogen toch echt de kaarsjes worden uitgeblazen... vanmorgen brak het dan echt flink door... dus meteen weer de gyn gebeld, en af en aan tot ongeveer kwart voor 4 in de middag contact gehad over welke medicijnen en het hoe of wat. ook even kort aangegeven over hoe ik me gisteren voelde na het gesprek met die doos-assistente... ik kan morgen in ieder geval bij een appotheek in de stad een nieuwe gonal-pen ophalen voor de komende periode. dan kan ik zondag weer beginnen. op dag 11 heb ik weer een follikel-meting en beginnen we weer van voor af aan...
en toch was ik hier vandaag niet echt mee bezig verder. we hoorden op school vanmorgen dat de vader van een leerling was overleden gisteren, dus daar waren we allemaal mee bezig...
De rest ook trouwens hoor.
[ Bericht 63% gewijzigd door bodpa09 op 29-01-2010 21:11:51 ]
(wilde je pmmen, maar je inbox is vol...)
PZE, ik begrijp je relativering. Maar ik zit al heel lang niet meer wekelijks in de kroeg. De enige plaatsen waar ik meerook, is bij mijn (schoon)ouders. Bij beiden kom ik vrijwel elke week en ben dan niet met een uurtje weg.
Bij de HSG gaat het er inderdaad om dat je daarvoor niet zwanger mag raken, maar dat is inmiddels oud nieuws, zie ik.
En dan ook nog eens wat klote-nieuws eroverheen, kan me voorstellen dat je effe van de pad raakt daardoor. Sterkte meid
Ahava, ik ben zelf gestopt met roken toen ik zwanger wilde worden maar ik ga rokers niet uit de weg. Ik heb wel al het andere wat ik maar kon verzinnen gelaten. Zelf drink ik bijvoorbeeld nog maar 1 kopje koffie per dag en vermijd ik verder alle andere voedingsmiddelen/dranken waar caffeine in kan zitten. En dat terwijl ik voorheen sloten koffie dronk op een dag... Ik kan mezelf helemaal in jou verplaatsen voor wat betreft je 'vermijdingsdrang' van sommige situaties en drank/eten.
dikke knuffel en houd moed.
ikke eh ikke ben vandaag stiksjagie moe krampen EN...............
ongesteld
joehoeeeeeeeeee!!!! eh ja toch maar wel hahaha
Wij mochten in de ronde van de HSG 'gewoon' proberen zwanger te worden, omdat deze voor de eisprong plaatsvond (heb er nog achteraan gebeld). Maar blijkbaar verschilt dit per ziekenhuis.
Mijsje
Winterstorm
en dan nog zoiets vreselijks op school ook.
beetje veel voor een dag, niewaar? sterkte! bedankt meiden...we gaan weer door naar een nieuwe ronde. ben allang blij dat ik morgen de gonal weer kan ophalen, dat ik niet hoef te switchen... (gonal en puregon kunnen op een lichaam toch anders reageren? omdat de ene natuurlijk is en de andere chemisch, toch? of heb ik het helemaal mis en is puregon gewoon gonal met een merkje? dat zei de doktersassistente namelijk toen ik zei dat de puregon geannuleerd mocht worden, en zij aangaf dat het al was binnengekomen en ik die toch maar gewoon moest doen... ik ben toch blij dat ik dat niet gedaan heb...)
quote:
Jeetje mijsje, wat een slecht nieuws allemaal. Veel sterkte.
(wilde je pmmen, maar je inbox is vol...)
gefixed... Ik weet even niet wat ik moet zeggen, behalve dat ik het echt rot voor je vind.
bedankt meiden... PZE; ja, na een HSG schijn je inderdaad een maand of 3 vruchtbaarder te zijn... wij mochten wel gewoon voor een kindje gaan in die periode... we hoefden niet te wachten. Weet je al wanneer je moet (of heb ik daar nou helemaal overheen gelezen
?!)? Succes in ieder geval alvast! Sterkte.
voor jou ik had het je zo gegund.. (de andere dames ook natuurlijk) Tja en nu ik toch aan het typen ben.. Ik kom hier mij ook maar melden. Ik ben eergister (donderdag avond) opgenomen in het ziekenhuis. Ik had hevig buikpijn en alle symptomen wezen op een blinde darm onsteking, dus precies om middernacht werd ik naar de ok gereden, alleen bleek het geen blinde darm onsteking maar een ontstoken re-eierstok, ook had ik verklevingen in baarmoeder en op de re-eierstok (de linker lag te diep en konden ze daardoor niet goed zien) en verdenken ze dat ik Endometriose heb. Ik slik nu een ab-kuur en 8 februari mag ik terug naar de gyn voor een echo en een consult.
Voorlopig moet ik de pil gaan doorslikken tot aan mei en dan wordt er verder gekeken hoe en wat. Het zwanger worden was niet onmogelijk maar zou wel moeilijker worden. Ik weet nog niet zo goed wat ik hier mee moet, er gaat vanalles door mijn hoofd. Ik twijfelde ook of ik het hier wel moest posten, maar het lucht wel op om het gewoon neer te zetten. Het is een domper, zeker als je een kinderwens hebt die heel erg groot is.
quote:Och jee meiske toch! Das ook niet niks...Op zaterdag 30 januari 2010 18:25 schreef droomvrouwtje het volgende:
oh mijsje balen zeg
Tja en nu ik toch aan het typen ben.. Ik kom hier mij ook maar melden. Ik ben eergister (donderdag avond) opgenomen in het ziekenhuis. Ik had hevig buikpijn en alle symptomen wezen op een blinde darm onsteking, dus precies om middernacht werd ik naar de ok gereden, alleen bleek het geen blinde darm onsteking maar een ontstoken re-eierstok, ook had ik verklevingen in baarmoeder en op de re-eierstok (de linker lag te diep en konden ze daardoor niet goed zien) en verdenken ze dat ik Endometriose heb. Ik slik nu een ab-kuur en 8 februari mag ik terug naar de gyn voor een echo en een consult.
Voorlopig moet ik de pil gaan doorslikken tot aan mei en dan wordt er verder gekeken hoe en wat. Het zwanger worden was niet onmogelijk maar zou wel moeilijker worden. Ik weet nog niet zo goed wat ik hier mee moet, er gaat vanalles door mijn hoofd. Ik twijfelde ook of ik het hier wel moest posten, maar het lucht wel op om het gewoon neer te zetten. Het is een domper, zeker als je een kinderwens hebt die heel erg groot is.
Nou ja, eerst maar eens concentreren op mei en dan verder kijken...
Damn, ik snap dat je nu even niet weet hoe je jezelf moet voelen....
Heel veel sterkte beeb
Ben een paar dagen amper op twitter geweest, heb 't dan ook helemaal gemist
Droomvroouwtje.
Ik gun het iedereen in dit topic zó.
@flugeltje teamlead zei dat kan niet he :p je moet wel up to date blijven
SPOILERik vind het best wel moeilijk om hier te posten, ik kom zomaar binnen vallen terwijl er hier meiden zitten die al veel langer bezig zijn
Droomvrouwtje, wat naar dat je je nu ook hier kunt melden... voel je niet vervelend omdat anderen langer bezig zijn hoor, we hanteren geen volgorde lijst... heel veel sterkte in ieder geval! En toch genieten van de maanden tot de trouwdag... (die vond ik geweldig, de laatste maanden voor de trouwerij) Misschien gaat het ook wel meevallen meid...
(zei de gyn dat je echt wel kinderen gaat krijgen? is wat iedereen graag wil horen, maar is best gevaarlijk om te beloven... ik hoop wel heel erg dat hij gelijk krijgt hoor!
) Ik wil inderdaad ook gaan genieten van de bruiloft daarom hadden ze zoiets van tot die tijd zowiezo de pil slikken en doorslikken ivm de hevige buikpijnen.
Ja de gyn zei het echt, je kan met Endometriose gewoon kinderen krijgen zeiden ze, het kon spontaan gebeuren maar kon ook zijn dat we hulp nodig gaan hebben. Ik laat het ff op me afkomen. Ik hoop inderdaad dat de gyn gelijk heeft en met de medische wetenschap moet dat ook kunnen, alhoewel het geen garantie is. Maar ik wil van het positieve uitgaan, ik ben nu al aan het doemdenken maar het geeft wel een houvast dat het in de toekomst toch wel kan gaan gebeuren alleen hoe en wat, tja geen idee.... ik probeer het op me af te laten komen maar vind het moeilijk, binnen 1 dag staat je leven ineens op zijn kop heel onwerkelijk en voor mijn gevoel kan dit ook niet, dus de schrik zit er nog behoorlijk in en de gevoelens zijn een mengelmoes van ongeloof, boosheid, verdriet, af en toe zo'n schouderophalend gevoel van ach ja dan maar bij de gyn ik weet waar ik aan toe ben en dan 2 min later bedenk dat ik dit eigelijk allemaal niet wil, ik ging toch voor een blinde darm onsteking naar de ok niet om daarna te horen dat die er nog zit..
SPOILERhoe gaat het trouwens met jou mijsje?? Ik las dat je ongesteld was geworden? En dat je nu andere hormonen kreeg of begreep ik dat verkeerd?sorry als de zinsopbouw niet helemaal klopt. weet niet zo goed hoe ik alles zoals ik het voel netjes kan opschrijven
[ Bericht 14% gewijzigd door droomvrouwtje op 30-01-2010 22:23:10 ]
joh. Ik hoop van harte dat je ondanks de endometriose snel een dikke buik zult hebben.
Mijsje, ik pm je morgen even. Net terug van een heerlijk dagje Antwerpen, nu geen puf meer.
Jose, ik mag vrijdag al voor de hsg. Spannend.
quote:Dit is wel positief om te lezen.. Ik moet nu de pil gaan doorslikken en mijn buik de rust gunnen. Ze hebben niet helemaal kunnen zien waar het zat, dat hoor ik maandag 8 februari, mijn linker eierstok konden ze tijdens de kijkoperatie niet goed bekijken hij lag namelijk te ver naar achter, daar krijg ik dus een echo voor.Op zaterdag 30 januari 2010 23:10 schreef Sunshine69 het volgende:
@ Droomvrouwtje, ik ben ook endrometriose-patiënt en had het best heftig. Toen bij mj de diagnose werd gesteld, was ik zelfs onvruchtbaar (eierstokken en eileiders zaten onder de haarden). Maar zelfs toen heeft mijn toenmalige gyn tegen me gezegd dat kinderen krijgen echt nog een optie was. We hebben ons eerst geconcentreerd op het laten opdrogen van de haarden (gebeurt d.m.v. stopzetten van de menstruatie) en onderzoeken waar de endometriose precies zat (mijn hele onderbuik zat onder de haarden, tot mijn darmen aan toe). Na 3 jaar heb ik een grote operatie gehad en was ik zo goed als schoon en weer vruchtbaar! En nu zit ik midden in mijn 1e ICSI-poging. Dus ja, je kan met endometriose zwanger worden. Geniet dus lekker van de voorbereidingen van je huwelijk, laat je goed voorlichten door je gyn en ga er daarna gewoon voor!
Ja dat zei de gyn ook. Concentreer je eerst op je huwelijksdag en daarna gaan we ervoor. Heb ik ook ff de tijd om het op een rijtje te zetten.
Maar gelukkig hoor ik in elk geval een aantal positieve geluiden!
kan mij heel goed voorstellen dat je hier ff onderste boven van bent....
hoop echt dat het allemaal goed komt!!
hoe is het verder met iedereen?
ik ben blij dat woensdag er aan zit te komen... wordt gek van onzekerheid hier....
mijn temperatuur blijft hoog en stijgt nog steeds.....
vanochtend test gedaan en negatief...
dus ga ervan uit dat ik niet zwanger ben.
Maar waar blijven die duivels dan toch.. en die pijn gaat nog steeds niet weg,..
gelukkig krijg ik 3 feb meer duidelijkheid ( he he)
hallo allemaal!Fijn Droomvrouwtje, dat het inderdaad niet hoeft te betekenen dat je nooit kindjes zal krijgen, dat voelt inderdaad nog hoopvol!
(ik had het opgevat dat de arts had beloofd dat jij absoluut een kindje zou krijgen, met of zonder hulp... dat vond ik nogal een gevaarlijke belofte...) Ik ben inderdaad ongesteld geworden, donderdag wat spotting, maar vrijdag de echte doorbraak. ik had op zich dezelfde medicijnen gekregen, maar er was een ander recept door gefaxt, waardoor ik dus een hele dag heb moeten regelen en doen om toch de goede te krijgen. Nu moet ik alleen de pregnyl nog ophalen bij de apotheek bij de huisarts, de gonal heb ik bij een andere apotheek op kunnen halen uiteindelijk.
nu dus ronde 5 van IUI...
Kan een MODje even wijzigen: helaas is poging 4 ook mislukt, we gaan nu weer met gonal-f een nieuwe ronde in...
) Gisteren waren we dus op kraamvisite bij een goede vriendin en die zat helemaal te pushen, Lief gaf toen ook toe dat hij toch ook wel heel erg nieuwsgierig was en toen begon ik ook te twijfelen. Maar toen ik thuiskwam heb ik toch besloten om het volgens het boekje te doen. Daarbij komt ook nog dat ik tot de test gewoon blijven fantaseren en dromen, na de test is het definitief.
We wachten dus gewoon tot dinsdag. Moet morgen alleen nog even bellen welke dagdeel het beste is. In mijn instructies staat 's ochtend, maar de gyn die bij de TP was, zei dat we het beste 's avonds konden testen.
Ik voel me sowieso een ontzettend leek, hoor. Zaterdagochtend stonden lief en ik ook een beetje te klunzen bij al die zwangerschapstesten, want welke neem je nou? We zijn maar voor de 2 bekendste merken gegaan.
Maar goed, ik ga vanavond maar eens vroeg naar bed, des te eerder is het dinsdag.
sunshine, dat is zeker spannend! Goed van je dat je je aan dinsdag houdt! De kans dat de test nu al positief zou zijn is niet zo heel groot (uitzonderingen daargelaten, Flugel... ) als je dinsdag pas je "NOD" hebt... Ik hoop op een goed resultaat, of je het nu in de ochtend of in de avond doet... en welke test? wij hebben altijd testen van het kruidvat in huis, die van 2 voor 5 euro. die werken prima, zijn best gevoelig. (hebben we het de vorige keer ook mee getest...) (een andere test is bij ons nooit positief geweest, dus die huismerktesten, daar ben ik tevreden genoeg over
)quote:We zijn maar voor Predictor gegaan, die was, voor ons, het bekendst. En ik vond zelf de digitale test van Clearblue wel mooi, dus daar ook maar 1 van meegenomen.Op zondag 31 januari 2010 19:27 schreef mijsje het volgende:
en welke test? wij hebben altijd testen van het kruidvat in huis, die van 2 voor 5 euro. die werken prima, zijn best gevoelig. (hebben we het de vorige keer ook mee getest...) (een andere test is bij ons nooit positief geweest, dus die huismerktesten, daar ben ik tevreden genoeg over
dat zijn ook prima tests! Ik duim ontzettend voor je! jij hoop ik dinsdag positief nieuws en ik woensdag meer zekerheid over mijn eigen lichaam!!
mijsje
.Aangezien ik niet ongesteld werd voor de ICSI-poging, heb ik geen idee hoe ik straks uit moet rekenen hoe ver ik ben. Iemand enig idee hoe dat berekend wordt? Ik vraag dit omdat ik overal lees dat de zwangerschapsduur wordt berekend vanaf de 1e dag van de laaste menstruatie en niet op de dag van bevruchting.
quote:Ik heb als volgt gerekend:
Touwens weer even een lekenvraag
Aangezien ik niet ongesteld werd voor de ICSI-poging, heb ik geen idee hoe ik straks uit moet rekenen hoe ver ik ben. Iemand enig idee hoe dat berekend wordt? Ik vraag dit omdat ik overal lees dat de zwangerschapsduur wordt berekend vanaf de 1e dag van de laaste menstruatie en niet op de dag van bevruchting.
'Embryootje' van 3 dagen oud is teruggeplaatst. Daar twee weken bij optellen is 17 dagen. Dus ik heb 17 dagen voor TP als dag 1 van m'n menstruatie aangehouden.
Maar ze doen na een paar weken al een echo waarmee ze preciezer kunnen zeggen wanneer de uitgerekende datum is.
En wat mijsje zegt, mijn huidige zwangerschap teste ik echt al heel erg vroeg positief, maar dat wil niets zeggen. Kijk maar bij Leonieke die zelfs een negatieve bloedtest had na de ICSI en nu wel bijna gaat bevallen...
En het uitrekenen gaat idd zoals CP zegt, gewoon 14 dagen optellen bij de leeftijd van het embryo tijdens terugplaatsing. En dan dat van de TP-datum aftrekken. Voila, eerste dag vorige menstruatie...
Ik duim voor je
quote:Dankjewel! Denk dat het zo ook wel klopt!Op zondag 31 januari 2010 20:46 schreef CrazyPrincess het volgende:
[..]
Ik heb als volgt gerekend:
'Embryootje' van 3 dagen oud is teruggeplaatst. Daar twee weken bij optellen is 17 dagen. Dus ik heb 17 dagen voor TP als dag 1 van m'n menstruatie aangehouden.
Maar ze doen na een paar weken al een echo waarmee ze preciezer kunnen zeggen wanneer de uitgerekende datum is.
Ik krijg, bij een positieve test, pas in week 8 (eind februari) een echo.
Thanks Fluugs
[ Bericht 7% gewijzigd door Sunshine69 op 31-01-2010 21:44:19 ]
Mijsje
Ik ga heel hard voor je duimen!!
Als je je precieze uitgerekende datum wilt weten: http://www.ivf.ca/duedate.php en dan de datum van je punctie invoeren. Zie je gelijk allerlei info rondom je termijn e.d.
Mijsje
Mijsje
missCMS het is bijna 3 febr hoe gaat het met je buikpijn??
buikpijn nog steeds niet weg....echt heel vervelend, en de duivels zij n er nog steeds niet..
heb mijn darmen nu ook nog eens zo verstopt als wat..
maa ja woensdag eindelijk meer duidelijkheid....
quote:Morgen is het precies 15 dagen na de punctie en 12 dagen na de TP. Heb vanmorgen nog even met het ziekenhuis gebeld en ik mag zelf weten hoe laat ik de zwangerschapstest doe. Dat wordt dus 's avonds, dan is mijn lief ook thuis en kunnen we er rustig de tijd voor nemen.Op maandag 1 februari 2010 08:34 schreef Orea het volgende:
Sunshine wat spannend! En wat goed dat je het vol kunt houden tot de test datum. Is dat 2 weken na de terugplaatsing? Want eerder positief testen kan zeker wel (ik had een positieve test een week na de terugplaatsing) maar artsen zijn er niet happig op omdat het dan natuurlijk nog heel vroeg is en er nog van alles mis kan gaan...
Ik ga heel hard voor je duimen!!
Als je je precieze uitgerekende datum wilt weten: http://www.ivf.ca/duedate.php en dan de datum van je punctie invoeren. Zie je gelijk allerlei info rondom je termijn e.d.
Bedankt voor de link, erg handig!
* duimt
Knap dat je zo lang kan wachten, en dan ook nog eens tot morgenavond!
Maarreh... het kan ook morgenochtend he!
Ik hoop het zo enorm voor je!
Sunshine!!! heb ik weer blaren op m'n duimen... 
ik heb hier de tweede prik er alweer in zitten... gisteren staand even snel gedaan, maar dat doe ik dus mooi niet meer... vorige ronde had ik dat ook twee keer staand gedaan, en dat werden blauwe plekken. gisteren dus ook weer, en zeer dat ie doet... (kwam een flinke druppel bloed mee naar buiten...) vandaag weer zittend gedaan, en geen grammetje pijn...
mooi, dus voortaan maar lekker zitten bij de prikken... succes morgen!!!
@mijsje dat lijkt me ook niet fijn die prikken. waar spuit je dat ?
bij mij is de laatste dag van de menstruatie.
voor het eerst sinds een jaar erg vreemd.
maar goed hopenlijk een goed teken.
Ik voel me ontzettend leeg nu en ook een beetje dom eigenlijk, ben veel te enthousiast geweest. Maar we hadden zoveel geluk en dan ga je er onbewust toch vanuit dat het wel goed zit. Ik had echt niet meer verwacht dat het 1 dag voor de test toch nog mis zou gaan. Maar het is zo, dus dat moeten we maar accepteren. Ik heb mezelf een off day gegeven. Ik blijf lekker thuis en doe het rustig aan, heb gelukkig niet veel pijn. Morgen bel ik de gyn om de volgende stap te bespreken.
Heel erg bedankt voor het meeleven. En ik blijf zeker voor de rest duimen!
Dus wees niet te hard voorjezelf!!
Sterkte met het verwerken van deze teleurstelling....
Wat ongelofelijk jammer!En je niet dom voelen hoor! Het is toch heel begrijpelijk dat je je even mee laat slepen door het hele gebeuren. Natuurlijk hoop je toch dat het meteen raak is. Die kan is toch zeker ook wel aanwezig, dus dat is echt niet gek hoor.
Hele hele dikke knuffel en wees vandaag maar extra lief voor jezelf.
Tuurlijk hoop je er (heeeeeel hard) op dat het meteen lukt, logisch toch? Sterkte en een hele dikke knuffel Mijsje hoe is het met jou?
quote:Dit dus! En nog een toevoeging: door dat enthousiasme houd je het die wachtweken ook vol. Ja, nu is er te teleurstelling, maar die is er ook als je niet enthousiast zou zijn geweest.Op dinsdag 2 februari 2010 08:35 schreef Orea het volgende:
Och lieve Sunshine, voel je niet dom hoor!! Het is toch logisch dat je hartstikke enthousiast de poging in bent gegaan. Ik herken dat wel. Maar als het wel was gelukt dan was dat enthousiasme juist goed geweest.... Het gaat erom dat je het op dat moment juiste voor je gevoel deed...
Dus wees niet te hard voorjezelf!!
Sterkte met het verwerken van deze teleurstelling....
Lieve Sunshine, veel sterkte. Heel goed dat je een dagje thuisblijft.
Ik ga gewoon verder met duimen hoor! Voor de anderen maar ook voor jou volgende ronde...
wat een teleurstelling. En groot gelijk dat je vandaag lekker een vrije dag neemt.. sterkte meis @mijsje waar zet je die prikken (moet ik me dat voorstellen net zoals insulinespuiten met een insulinepen?)
Sterkte meid
Dikke
ik had zo gehoopt net zoals alle anderen dat het raak was!!!
Ik hoop dat februari meer geluk gaat brengen voor jullie!!!!!!
Morgen is mij big day!!!!
gelukkig moet ik eerst ff werken, ff een goede afleiding en dan hup naar de gyn.........
pffff... heel stom, maar vind het best wel eng....zit er wel een beetje tegenop..
helaas kan mijn vriend niet mee...... die moet waarschijnlijk nvoor het werk weg..hij probeerd ervoor te zorgen dat hij in de buurt kan blijven zodat hij tegen die tijd wel bij mij kan zijn.....
maar ja nog ff afwachten nog..
Wij zitten er nu echt middenin. Vanmorgen echo gehad en er waren heel veel eitjes te zien. Er zijn er iig 8 groot genoeg voor punctie, maar er liggen er ook nog een heleboel op het randje. Bloed geprikt (omdat ze een beetje bang is voor overstimulatie) en ik wordt tussen 1-3 gebeld over of ik nog puregon moet spuiten vanavond en dan morgen weer voor echo. Of anders vanavond pregnyl en donderdag al punctie...
Net eindelijk gebeld (naar m'n man omdat het nummer niet was doorgekomen: handig zo'n nieuwe afsprakenplanner...). Vanavond pregnyl en donderdag punctie!
[ Bericht 61% gewijzigd door Hobbesje op 02-02-2010 14:56:55 ]
aktie in de tent!! Spannend hoor... Succes met de pregnyl prik vanavond! ).Hoop dat mijn man ook een goede bijdrage levert en dat er mooie embryootjes uitkomen.
quote:Gaat lukken hoor! Vind het mengen alleen niets. Vorige keer had ik al een ampul over de tafel liggen. Nu heb ik de tip gekregen een bakje van de puregon te bewaren, daar passen de ampullen mooi in als houdertje. Heb nu geen reserve nl. En nog even controleren als we thuis zijn of we de 5000 ie hebben gekregen, anders wordt het een retourtje apotheek/nijmegen vrees ik.Op dinsdag 2 februari 2010 16:28 schreef Orea het volgende:
quote:Hoef je maar 5000 te spuiten? Ik moest 10.000...Op dinsdag 2 februari 2010 16:38 schreef Hobbesje het volgende:
[..]
Gaat lukken hoor! Vind het mengen alleen niets. Vorige keer had ik al een ampul over de tafel liggen. Nu heb ik de tip gekregen een bakje van de puregon te bewaren, daar passen de ampullen mooi in als houdertje. Heb nu geen reserve nl. En nog even controleren als we thuis zijn of we de 5000 ie hebben gekregen, anders wordt het een retourtje apotheek/nijmegen vrees ik.
hoi allemaal!Ik zag vervelend nieuws voor Sunshine...
dat is naar, zeker als je er zelf al zo'n enthousiast en goed gevoel bij had... Ik prik de gonal in m'n buik. als ik zit, merk je daar nauwelijks iets van, het zit er zo in
Je kan het inderdaad vergelijken met een diabetespen, al ziet ie er iets anders uit. volgens mij werkt het wel voglens hetzelfde systeem, maar ik hoef niet de ampullen erin te doen of de vloeistof te mengen, het is al kant en klaar. lekker makkelijk dus
Niet te hard zijn voor jezelf, het is juist fijn om de eerste ronde hoopvol en enthousiast in te gaan.Hobbes, wat een spannende tijd!
!Heb het rustig aangedaan, lekker de tranen laten gaan en naar 2 jankfilms gekeken
. Mijn lief is net thuisgekomen met een prachtige bos rode rozen en een heel lief kaartje. Heb vanmorgen toch maar even met het ziekenhuis gebeld, daar reageerden ze ook heel lief. Ik word nu a.s. donderdag besproken in het IVF-team en moet vrijdag terugbellen om een afspraak te maken over het vervolg.
Hobbesje en MissCMS, heel veel succes morgen, ik duim voor jullie!
Fijn dat je morgen eindelijk naar de gyn mag, MissCMS. Eindelijk duidelijkheid hoop ik.
.... wat jammer zeg... en logisch dat je baalt en je leeg voelt... CMS, hoe is het gegaan bij de gyn? Al duidelijkheid?
zo ik heb duidelijkheid.... maar je wordt er echt niet vrolijk van...
Ik heb een inwendige echo gekregen, de baarmoeder was leeg, maar er zat veel vocht en slijm, wat duidt dat er wel wat heeft gezeten... moest direct bloedprikken daar krijg ik zo de uitslag van..
Het kan wezen dat ik een buitenbaarmoederlijk zwangerschap heb, die het eitje zelf naar buiten heeft geworpen, maar dat de buik die heeft opgenomen....
en het kan zijn dat het een buitenbaarmoederlijke zwangerschap is die nog in de eileider zit...
ik zit nu met spanning te wachten op de uitslag van mijn bloed...
wanneer er geen HCG meer in mijn bloed te zien is dan is het vruchtje al opgenomen in mijn buik
( ik wist niet dat het ook zo kon gaan) en daar kun je behoorlijk veel ast van hebben zei de arts
oh jongens, wat baal ik toch ontzettend... 3 miskramen wordt toch wel echt te veel....
pff wist niet dat het zo zwaar kon zijn
ik blijf nu wel onder controle bij deze arts en we gaan na die tijd verder bespreken hoe we verder gaan.....
eerst ff het telefontje afwachten..
Hoop dat je snel duidelijkheid hebt. Wel prettig dat je nu verder begeleid wordt door deze arts. Sterkte meid!!!
miss CMS, wat een klote situatie! wanneer krijg je de uitslag van het bloed? sterkte! pffff......
wat mij altijd helpt is om dan even lekker onder de douche te gaan. dat warme water te voelen. dat helpt niet tegen de situatie, maar dan kun je je misschien toch lekker ontspannen ondanks dat je volop in spanning zit...ik hoop op nieuws dat meevalt voor je, je hebt nu wel weer genoeg op je bordje gehad meid...
Wat ontzettend naar voor je zeg. Sterkte ermee.
het valt mee....er is niks meer in mijn lichaam aanwezig....dus moet nu wachten op mijn menstruatie..
pijnklachten kunnen aanhouden, wanneer dit te lang duurt moet ik bellen
volgende week moet ik sowieso weer bij haar langs komen
kunnen we weer verder met hoe alles vanaf nu gaat...
meevaller bij een tegenvaller....
bedankt voor jullie lieve reacties...doet mij altijd goed
Enne, niet wanhopen nog. Ik ben na 4 miskramen nu alweer 16 weken zwanger en dat lijkt goed te gaan...
quote:Op woensdag 3 februari 2010 20:11 schreef flugeltje het volgende: Enne, niet wanhopen nog. Ik ben na 4 miskramen nu alweer 16 weken zwanger en dat lijkt goed te gaan...
neem even de tijd en probeer het een plaatsje te geven.
knuffel stormpje
Hobbesje vandaag de punctie.. spannend..
quote:Is het meegevallen? 22 is een lekkere score hoor!Op donderdag 4 februari 2010 14:31 schreef Hobbesje het volgende:
We zijn er weer. Er zijn 22 eicellen gevonden! Vanavond kunnen we zien hoeveel er ook geinjecteerd zijn voor de ICSI. Gelukkig waren de zwemmers van voldoende kwaliteit. Nu aan de 'lekkere' bolletjes en wachten tot we zaterdag gebeld worden...
PZE, wanneer heb jij ook alweer je HSG?
Hoe is het nu met mijsje en Sunshine? En missCMS?
Winterstormpje, heb jij de uitslagen van de onderzoeken al gekregen?
Arts was heel aardig, dat helpt ook.
Zag net dat er 16 geinsemineerd/geinjecteerd zijn
.Nu maar hopen dat ze zich allemaal goed delen enzo, zodat er ook een boel ingevroren kunnen worden!
quote:duimen voor een supermooi exemplaar en nog een paar ijskonijntjes voor de zekerheid.Op donderdag 4 februari 2010 14:48 schreef Hobbesje het volgende:
Fijn is anders... rechts ging prima, links minder (bij de laatste paar liepen de tranen over m'n wangen). Maar gelukkig is het van korte duur en voor het goede doel en daar heb ik wel wat voor over!
Arts was heel aardig, dat helpt ook.
Zag net dat er 16 geinsemineerd/geinjecteerd zijn
@Jose
super zeg...
hier gaat het allemaal wel weer een beejte..heb nog wel veel last van mijn buik..
gevoel of er en zak knikkers op mijn buik blijven liggen... heel raar... maar ja
hopen dat de duivels zich snel melden...
En nu liggen en je goed laten verwennen!! Je gaat morgen toch niet aan het werk hč?
snel bijkomen, dan kan je over een paar dagen als broedkip gaan dienen Volgens mij heeft PZE morgen de HSG? Succes babe!!
ja alle onderzoeken waren goed. uitstrijkje was prima.
tijd om de eerste afspraak te plannen voor clomid en dergelijke....
hoera voor hobbesje!
Winterstorm, hopelijk is een clomidkuurtje genoeg om je op weg te helpen.
pze heel veel succes morgen
quote:Wij laten er 2 terugplaatsen, ongeacht de kwaliteit. Geen goede onderbouwing, maar het is een gevoel dat we allebei hebben.Op donderdag 4 februari 2010 16:16 schreef Orea het volgende:
Hobbesje, wauw!! 22, en 16 geinjecteerd! Nu moet je over 2 dagen bellen en over 3 dagen de terugplaatsing? Oh wat spannend! Laat je er 1 terugplaatsen? Dan hoop ik dat de rest als ijsjes kunnen dienen
En nu liggen en je goed laten verwennen!! Je gaat morgen toch niet aan het werk hč?
Volgens mij heeft PZE morgen de HSG? Succes babe!!
Morgen is mijn vrije dag. Mijn man gaat thuiswerken, zodat ik onze 3-jarige eigenwijze peuter niet de hele dag in m'n eentje hoef te doen (best wel last van m'n onderbuik en we kregen de waarschuwing mee op te passen voor overstimulatie: dus veel drinken en rust houden).
PZE: succes morgen!
ik hoop dat je ze niet allemaal nodig gaat hebben!!!
hier gaat het prima. ik heb alweer 5 prikken binnen... gewoon vervelend. maar ik ben er wel weer klaar mee. het valt me wel erg zwaar iedere keer weer... met de wetenschap dat de kans vrij klein is dat het hiermee lukt... maar door die k*tverzekering moet ik eerst nog deze ronde en dan nog een met die prikken afmaken voor ik voor IVF in aanmerking kom... (en dan vraag ik me af of IVF wel resultaat zou geven, aangezien het onbegrepen onvruchtbaar is... die onzekerheid is het ergste...)
maar buiten dat gaat het wel prima hoor...
mijsje, hou vol! Nog 2 pogingen en dan voor het echie... Enne, onbegrepen onvruchtbaar hoeft niet te betekenen dat je geen goed broedoventje hebt he.
Hobbesje, doe maar rustig aan, je lichaam gaat het binnenkort sowieso nog drukker krijgen
Sunshine, hoe gaat het nu met je? Al bekend wat de vervolgstappen gaan zijn?
quote:Dank je. Hoop ook dat we maar een keer terughoeven en dat er nog wat in de vriezer kunnen voor misschien later.Op donderdag 4 februari 2010 22:29 schreef mijsje het volgende:
wow hobbesje! 22!!! goed hoor! en dan 16 geinjecteerd!!!
ik hoop dat je ze niet allemaal nodig gaat hebben!!!
hier gaat het prima. ik heb alweer 5 prikken binnen... gewoon vervelend. maar ik ben er wel weer klaar mee. het valt me wel erg zwaar iedere keer weer... met de wetenschap dat de kans vrij klein is dat het hiermee lukt... maar door die k*tverzekering moet ik eerst nog deze ronde en dan nog een met die prikken afmaken voor ik voor IVF in aanmerking kom... (en dan vraag ik me af of IVF wel resultaat zou geven, aangezien het onbegrepen onvruchtbaar is... die onzekerheid is het ergste...)
maar buiten dat gaat het wel prima hoor...
Vervelend dat verzekeringen zo kunnen zeuren... En probeer positief te blijven denken, hoe moeilijk dat ook is!
PZE, vandaag dus de HSG? Sterkte, ik hoop dat het meevalt voor je.
Hobbesje, neem je rust hoor, na die punctie. De laatste keer ben ik thuisgebleven vanaf de punctie tot en met de terugplaatsing. Dat vond ik erg prettig. Het gaf zo veel rust. Ik was bijna blij dat ik buikpijn had en me daardoor ziek 'mocht' melden.
Morgen mag je dus bellen? Spannend, ik blijf duimen!
Mijsje, naar is dat he, die onzekerheid. Ik vind dat ook steeds moeiljker. We weten niet waar het aan ligt dus eigenlijk is er ook geen echte oplossing voor ons. Dus doen we maar IVF. Zo voelt het een beetje. Maar ja, ook veel stellen met onbegrepen onvruchtbaarheid raken uiteindelijk zwanger via vruchtbaarheidsbehandelingen dus dat kan bij ons ook lukken! Kop op, lieve mijs! Het is ook zwaar omdat je nu in 1 keer doorstoomt met de volgende poging. Dat vond ik ook altijd heel moeilijk, merkte ik.
Ik was ook benieuwd naar de uitslagen, winterstormpje. Alles goed dus bij jou? Waarom ga je Clomid krijgen?
Hopelijk is dat genoeg voor een mooie zwangerschap!
het is ook loodzwaar! En het moet soms ook net een lucky shot zijn. In de 5 jaar dat ik bezig ben geweest werd de een na de ander 'zomaar' zwanger (voor mijn gevoel). En ik niet. En dat stak. Want hier lukte het maar niet... Maar geef de moed niet op hoor!! Die onzekerheid is killing, kon iemand je maar vertellen dat het gaat lukken en wanneer. Dan heb je alles ervoor over, als je maar de wetenschap hebt dat het lukt. En die heb je niet.... Af en toe even je koppie laten hangen is heel normaal en gezond, maar daarna, hoofd omhoog en er weer voor gaan!! PZE, heb je het er al opzitten? Ik hoop dat het is meegevallen... En ik hoop dat wat gezegd wordt over tijdelijk extra vruchtbaar voor jou ook geld!
Hobbes, 2 is prima! Heb ik ook gedaan, beide perfecte kwaliteit. En toch is er maar 1ntje blijven zitten dit keer. Ze zeggen dat het voor de slagingskans niet veel uitmaakt, maar volgens mij toch echt wel. Ik ga dan doordenken, als ze dit keer de ene die niet is blijven zitten hadden teruggeplaatst was ik dus niet zwanger geweest.. Doordat ik er tóch 2 wilde (en dat wilden ze alleen toestaan omdat dit de 3e ivf was, ik ben namelijk 28 en onder de 35 doen ze het bijna niet...) ben ik nu zwanger! Dus ik ben blij dat ik heb doorgezet en een tweeling was hier ook zeer welkom geweest.
Oh dames, het liefst pakte ik jullie allemaal bij de hand en sleurde ik jullie mee naar Z&G!!
en die verzekeringen.... gggrrr...
PZE; ben je al terug? Hoe is het gegaan? Hopelijk viel het je heel erg mee!!
Hobbes, wow! Wat een mooie score!! Super!
Wanneer is de terugplaatsing?Winterstorm aan de Clomid dus... ik weet niet of je het al eens eerder hebt gebruikt, maar ik had daar zo goed als geen bijwerkingen van... hopelijk wordt dit jouw wondermiddel..!
Poezebeest, hoe is het bij jullie?
En Ahava... trek jij het allemaal een beetje?
[ Bericht 44% gewijzigd door Jose81 op 05-02-2010 14:46:52 ]
Doe rustig aan vandaag! Fijn dat het weer achter de rug is, PZE, en dat alles er goed uitziet. Hopelijk hoor jij bij degenen die verhoogd vruchtbaar zijn na een HSG en is dat hele actieplan van die fijne gyn niet meer nodig.
Met mij gaat het niet zo lekker, José. Het hakt er allemaal behoorlijk in. Maar ik doe mijn best om daar verandering in te brengen. Die pauze terwijl we op de uitslagen wachten, is nu wel erg goed hoor. Ik zou het echt niet zien zitten om nu een IVF te gaan doen. Lief dat je naar me vraagt.
voor Ahava Ahava... het voelt k*t he? PZE, fijn dat alles open is en werkt...
ik hoop ook dat de pauze je goed doet en dat het actieplan daarna effectief is na deze ga ik nog door voor 1 poging, omdat het moet... het schijnt dat voor IVF een wachtlijst is hier van ongeveer 3 maanden, dus dat is dan een prima pauze voor ons... even gedachten op iets anders voor we weer verder gaan... ben ik wel even aan toe merk ik, na 2,5 jaar ondertussen alweer...
ik heb sinds 2008 geen echte cyclus meer gehad dus er moet iets gedaan worden om het weer op te starten en de door pcos half ontwikkelde eitjes te laten ontwikkelen.op de laatste echo waren er 15 half ontwikkelde eitjes te zien.
ik wacht nu op de eerste afspraak.
mijsje en Orea.Hopelijk is die afspraak heel snel en zorgt de clomid ervoor dat je cyclus weer goed op gang komt, winterstorm.
Winterstorm, ik hoop ook dat die Clomid jullie wondermiddel blijkt te zijn...! Succes ermee in ieder geval!
Mijsje, die 3 maanden wachttijd valt inderdaad mee (al duurt elke maand wachten voor je gevoel te lang). Hopelijk is het allemaal niet nodig...
Hier is de pijn helemaal weg gelukkig, maar er blijft maar jodium uit me lopen. Bah.
Edit: Ik denk eerlijk gezegd dat het geen jodium is, maar dat ze een klein wondje hebben gemaakt gisteren.
[ Bericht 11% gewijzigd door prinseszondererwt op 06-02-2010 09:52:17 ]
Ik nog wel, maar dat is niet zo heel gek na zoveel geprik in de eierstokken.
Op de digipoli is te zien dat er 12 van de 16 bevrucht zijn, dus morgen iig terugplaatsing zou ik zeggen. Nu nog wachten op het telefoontje hoe laat.
en 12 van de 16 is ook al een prima score!! PZE, wat vervelend...
MissCMS wat naar allemaal..sterkte in ieder geval.
PZE wat naar....
Hobbesje wat spannend!
Sunshine...
Mijsje, weer een nieuwe ronde...maar t zou hem zo maar kunnen zijn!...
Hier weer wat nieuws. Gister bij de gyn geweest, man blijkt kleine spatader te hebben waardoor beweeglijkheid van de zaadjes slecht is. Wel een verassing: bij de eerste zaadtest 18 miljoen zaadcellen, bij de tweede 71 miljoen! Dus er kan echt verschil zitten in twee zaadtesten, deze waren een maand na elkaar. Dus Poezebeest, er is hoop. Het kan zo maar anders zijn bij de volgende test van je man...ik hoop het zo! Die spatader gaat over twee weken dichtgemaakt worden, en over drie maanden weten we of het geholpen heeft.
Verder wilde mijn gyn alvast het traject in van mij onderzoeken. Ik krijg over drie weken een kijkoperatie. Om te kijken of er vleesboompjes, verklevingen zijn (ik heb ooit Chlamydia gehad) of er sprake is van endiometrose. Die vloeistof gaat hij er ook doorheen spuiten. Nu wil ik graag jullie advies. In principe heb ik geen gezondheidspoblemen en lijkt alles in orde te zijn met mijn cyclus (regelmatig, altijd eisprong etc) dus het hoeft niet per sé, meer een voorzorgsmaatregel. We kunnen ook de operatie van mijn vent afwachten en dan weer proberen. Maar deze zomer word ik wel 36, heb ook niet heel veel tijd meer om aan te modderen. Je zou zeggen: doen! Maar ik heb twee jaar geleden een operatie gehad (heel wat anders: neustussenschotje rechtgezet) en ben daar ZO lang ziek van geweest, dat wil ik niet meer. Ik was toen al oververmoeid en altijd ziek, en bleef toen heel lang ziek. Dat wil ik echt nooit meer. Maar ik ben nu wel veel gezonder dan toen. Ik wil graag van jullie weten, die ook zo'n operatie hebben ondergaan, hoe zwaar het was, hoe snel je beter bent en kunt werken, hoe lang je je verrot voelde (van de narcose) of het invloed had op je cyclus, buik of iets anders? En zal ik het doen, of uitstellen? Myn gyn laat mij daar helemaal vrij in. Ik weet het niet, zit er echt mee! Please help!
na een narcose ben ik altijd een dagje een rare vogel... ben voor mijn gevoel helemaal stoned..
ik heb na mijn curetage en dus de kijkoperatie 2 dagen in het ziekenhuis gelegen.
dit omdat mijn bloeddruk raar deed ( maar ja, mijn bloeddruk is altijd laag, dat wisten zij dus nog niet hahah)
ik zal ervoor gaan meid! je krijgt daarna wel weer wat meer zekerheid, ze kunnen dingen zien wat ze via een echo niet kunnen zien!
het is natuurlijk vervelend wanneer je er niet lekker uit komt en dat je een paar dagen ziek bent..
maar gelukkig zal je daar wel weer over heen komen...je kunt dit natuurlijk ook altijd bespreekbaar maken met de anestetisst( of hoe je dat ook schrijft)
Dus ik zou het doen meid!!!
Voor iedereen die hem nodig heeft een hele dikke knuffel van mij
) dan ben je er vlot bij en kunnen eventueel andere dingen in werking worden gezet.En wat een verschil in zaadtesten! ik hoop dat het dichtmaken van de spatader gaat helpen!
Maar ik denk heel vaak aan jullie en ik duim zo hard voor jullie allemaal!
Isla, dat klinkt goed hoor, bij je man! Ik hoop dat het daarmee goed is opgelost! En helemaal niet verkeerd om ook alvast wat testjes bij jou klaar te hebben, toch? en Isla, ik heb ook zo'n kijkoperatie gehad, toen ze m'n eileider gingen openen. voor de narcose ben ik niet echt een goede graadmeter. ik als ik wakker word, ben ik niet groggy of van de wereld. ik ben gewoon weer wakker. (alsof ik in de ochtend wakker word) de operatie zelf, daarvoor had ik een week nodig om van de pijn af te komen, en nog een week om weer helemaal terug in vorm te komen. na 2 weken ben ik weer gaan werken en dat ging prima.
mijn ervaring is dat er sowieso een gesprek is met een anesthesist als je een geplande operatie moet ondergaan. in dat gesprek kun je in ieder geval je zorgen uiten en daar houden ze dan rekening mee. bij mij had het verder niet echt invloed op de cyclus, ik werd niet te laat ongesteld (ik weet niet meer of het voor de eisprong of erna was...) en daarna zijn mijn cyclussen ook gewoon normaal gebleven met meestal 28 of 29 dagen.
de eerste dagen had ik wel een gevoel van spierpijn en beurs... dat schijnt normaal te zijn.
ik zou voor mezelf zeggen; gewoon ervoor gaan in de cycli voor de operatie, en alleen de cyclus van de operatie zelf niet proberen zwanger te worden, aangezien je met die operatie ook echt niet zwanger mag zijn... maar dat gold voor mijn situatie.
quote:volgens mij bedoelt Isla wel een kijkoperatie, aangezien er meer bekeken wordt tijdens die ingreep...
Isla, is wat jij bedoeld niet een HSG, zo een die PZE net achter de rug heeft? Die worden volgens mij zonder verdoving gedaan... Dat zou dus al een hoop schelen... ik zou het zeker doen. Als er nu wel iets bij je gevonden wordt (bijv. verkleefde eileiders, daarvoor kan je cyclus ook gewoon perfect voor zijn, ik spreek uit ervaring
En wat een verschil in zaadtesten! ik hoop dat het dichtmaken van de spatader gaat helpen!
(lezen is voor mij ook een vak hoor ) Die heb ik ook gehad.... ik had inderdaad ook weinig last van de narcose (heb hem 2 keer gehad en gold voor beide keren..) napijn vond ik meevallen, alleen omdat ze je opblazen met lucht tijdens de operatie, om alles beter te kunnen zien, heb ik bij beide keren nog een week wat last gehad tussen mijn schouderbladen en inderdaad een dag, 2 dagen dat beursige gevoel.quote:
Aha, Laparascopie dus?
een laparascopie (ik heb nu ook al vaker narcose gehad, en wakker worden en erna is nooit een probleem geweest voor me gelukkig...
nu ondertussen alweer 5 keer... )Verder is het afwachten of die spataderbehandeling bij mijn vent zin heeft. De kans dat de beweeglijkheid van de zaadjes beter wordt is niet zeker, het is fifty-fifty. Daarna wordt het IUI zes keer (terwijl ik dacht dat dat geen zin heeft met zaadjes die niet bewegen?) en daarna IVF of ICSI. Maar we moeten af wachten. Dikke kus voor jullie!
dapper van je om het inderdaad te doe... het komt wel goed hoor!Ik heb die tweede week nodig gehad om weer m'n energie terug te krijgen. het is nogal een aanslag op je lijf, een operatie, en de week erna doe je weinig. (ik dan...) en daardoor was ik, toen ik pijnvrij was, erg moe en lusteloos. daar heb ik die tweede week voor nodig gehad. daarna ging het wel weer redelijk goed.
En IUI kan best wel nut hebben hoor, de zaadjes worden dan al in de baarmoeder ingebracht, dus hoeven ze niet meer de hele weg af te leggen. (bewegen de zaadjes helemaal niet of bewegen ze slecht?)
Maar ik hoop dat dat niet eens nodig zal zijn...
PZE
Verder lurk ik nog steeds mee, maar reageren doe ik niet veel omdat ik er niet al te veel mee bezig wil zijn. We zitten wederom in de wacht, begin maart weer sperma inleveren en half maart de uitslag daar van. Hoewel ik er van uit ga dat er helemaal niks wordt gevonden, hoop ik het natuurlijk wel....
Voor iedereen die het nodig heeft
ik denk dat iedereen van hier dat wel weet, ook in het andere topic...
voor iedere wachtende!@Isla wat een verschil in de zaadonderzoeken zeg. En over die kijkoperatie ik zou het doen, vinden ze niks is het alleen maar goed, vinden ze wel wat dan kun je meteen verder met onderzoeken. En ik heb zelf onlangs een kijkoperatie gehad, van de narcose heb ik geen last gehad, heb wel daarna buikpijn gehad (zo'n spierpijn gevoel waardoor bewegen niet erg soepel ging) en snel moe.
@winterstorm ik hoop dat een clomidkuurtje genoeg voor je is
@Ahava doe maar lekker rustig aan en geef je zelf de tijd meid
@mijsje ik las als het goed was over de verzekering die moeilijk doet?? grr
Moet je dus nu eerst het hele traject afmaken voordat je met IVF mag beginnen of begreep ik dat verkeerd?@Hobbesje heb je de terugplaatsing al gehad?? Ik ga voor je duimen
@poezebeest wachten sucks inderdaad big time
volgens mij had ik het zo wel een beetje zo niet sorry meiden als ik over jullie heen heb gelezen
ik denk ook aan jullie droomvrouwtjevan de zorgverzekering moet ik eerst 6 geslaagde IUI pogingen hebben, voor ik aan IVF mag beginnen... het is na deze poging nog 1 keer, en dan gaan we toch maar denken aan IVF...
, en ik las dat er een wachtlijst was van 3 maanden voor IVF, is dat nou in elk ziekenhuis?? Aan de ene kant lijkt me het wel even fijn om een pauze in te lasten om je te kunnen voorbereiden op IVF, aan de andere kant, wachten is zo frustrerend, je wilt graag verder.quote:Die wachttijd (hier indicatie was 2-3 maanden is niet puur en alleen wachten. Wij gingen na de bloedtest voor ziektes met terugwerkende kracht op de wachtlijst. Ondertussen krijg je de oproep voor de prikinstructie/gezamanlijke afspraak. En daarmee zitten de drie maanden er ook al zo'n beetje op.Op zondag 7 februari 2010 13:18 schreef droomvrouwtje het volgende:
ah oke.. ik hoop voor je dat het niet zover hoeft te komen en dat deze poging het gaat worden
Hier zijn de embryootjes teruggeplaatst. 2 x A kwaliteit en zelfs nog 2x2 in de vriezer. Wij zijn dus helemaal blij.
Ook voor ons is het nu weer wachten...
oeh spannend Hobbesje, ik duim voor je
ik hoop ook dat het niet nodig blijkt te zijn, maar toch, ik houd er wel rekening mee...
en ik ben alweer vreselijk verkouden tegen de griep aan...
voor Hobbesje!!! Ik hoop uiteraard voor jou (en voor alle anderen hier) dat je met de laatste poging bezig bent en je binnenkort mag doorstromen naar Z&G
gelukkig maar. ik merk dat ik daar wel gewoon aan toe ben op het moment... nog 1 cyclus door gaat nog wel lukken, maar dan ben ik er gewoon echt even klaar mee... en 3 maanden vind ik wel een mooie rustperiode. en als het langer moet duren, dan kan ik dat dan wel weer aangeven... *opluchting voelt*
De gyn vertelde mij tijdens de hsg (fijn kletsmoment
) dat het soms gewoon erg lang duurt voor ze het ei van columbus gevonden hebben. Soms weten ze het gewoon ook niet, is het 'gewoon' een kwestie van het te graag willen. Met andere woorden: wat het beste is voel je zelf wel aan. De gyn gaat gewoon door met zijn traject, terwijl dat niet altijd het beste is. Luister naar jezelf. En voor Hobbes even wat extra
!Ik blijf duimen voor iedereen, maar nu even heel hard voor Hobbesje. Weet inmiddels hoe spannend het wachten is.
Sterkte met wachten, Hobbesje! Ik duim dat ze lekker bij je blijven plakken.
Mijsje, neem inderdaad je tijd, dender niet meteen door als je voelt dat het je te zwaar wordt. Als de poging lukt en je bent zwanger, wil je er wel van kunnen genieten, toch? Niet dat je dan alsnog instort omdat het je allemaal te veel is geweest.
PZE, zei die gyneacoloog echt dat het soms een kwestie is van "het te graag willen"?
Isla, ik heb de kijkoperatie ook gehad en weinig last gehad van de narcose. Wel van mijn buik maar dat kwam vermoedelijk door een toch al zeer gevoelige darm die al dat gerommel in mijn buik niet op prijs stelde. Toch heb ik zeker geen spijt dat ik de operatie heb laten doen. Dan weet je maar hoe of wat, vond ik.
Sunshine, fijn dat het beter met je gaat.
quote:dat heb ik ook zo ervaren! vervelend dat het moest, maar qua gevoel fijn dat ik het heb laten doen.
Goed om af en toe even afstand te nemen he, Sunshine?
Sterkte met wachten, Hobbesje! Ik duim dat ze lekker bij je blijven plakken.
Mijsje, neem inderdaad je tijd, dender niet meteen door als je voelt dat het je te zwaar wordt. Als de poging lukt en je bent zwanger, wil je er wel van kunnen genieten, toch? Niet dat je dan alsnog instort omdat het je allemaal te veel is geweest.
PZE, zei die gyneacoloog echt dat het soms een kwestie is van "het te graag willen"?
Isla, ik heb de kijkoperatie ook gehad en weinig last gehad van de narcose. Wel van mijn buik maar dat kwam vermoedelijk door een toch al zeer gevoelige darm die al dat gerommel in mijn buik niet op prijs stelde. Toch heb ik zeker geen spijt dat ik de operatie heb laten doen. Dan weet je maar hoe of wat, vond ik.
Ik heb vandaag m'n eerste follikelecho ook weer gehad. ik mag woensdag weer terugkomen. (ik verwacht ook woensdag de pregnyl en dan vrijdag weer een inseminatie.) ook hebben we het kort gehad over IVF. er is dus GEEN wachtlijst in het AMC als je van Den Helder vandaan komt. (afspraken tussen ziekenhuizen ofzo...) dus ik kan in principe gewoon door. nu vindt mijn man het verstandig om inderdaad gewoon door te gaan, want we zitten nu in dat ritme en in een eventuele pauze zal ik er toch niet makkelijk afstand van kunnen nemen. op zich ben ik het daarin wel met hem eens. kortom: ik ben dus nu aan het nadenken wat ik nou eigenlijk wil. (daar heb ik dus 2,5 weken nog voor, tot ik weer ongesteld word. (als ik ongesteld wordt dus...
) ) want, wat ik wil, ik heb nu eigenlijk geen idee...quote:Ja, ik denk dat hij daarmee wilde aangeven hoe lastig het is om een oorzaak te vinden soms. Bij ons is namelijk alles in orde, zo lijkt het. En toch wil het niet lukken, tsja dan weet de gyn het zo af en toe ook niet meer.
PZE, zei die gyneacoloog echt dat het soms een kwestie is van "het te graag willen"?
Ik had vandaag een positieve ovutest verwacht/gehoopt, maar helaas pindakaas. Nu zijn mijn testen op, dus morgen maar een keer een dure ovutest van de drogist...
Ik hoop van harte dat IVF niet nodig is , maar nu ons de "kans" wordt geboden om vloeiend door te gaan naar IVF zonder wachttijd denk ik persoonlijk als mijn vrouw(mijsje) het kan volhouden dat dat de beste oplossing is omdat je zoals ze inderdaad aangeeft toch in de flow zit , ik ben een beetje bang / terughoudend als je er mee stopt voor 3 maanden dat IVF nog eeen keer zo zwaar is / voelt dan dat het eigenlijk al is omdat je 3 maanden "niks" doet maar in je hoofd maar wacht op 1 ding.
En Verder respect voor alle dames en hun vriend/man met dezelfde of gelijksoortige problemen , het zuigt big time.
moeilijk keuze dus.. Ik hoop dat het niet nodig is om straks een keuze te maken. Wat Joene zegt is ook wel waar, je zit nu in die flow, aan de andere kant is het begrijpelijk dat je even een adempauze wil hebben. Ik wens je heel veel wijsheid en sterkte toe, ook voor Joene@pze dat lijkt me ook wel moeilijk zeg, dat er geen duidelijk oorzaak is van het weg blijven van een zwangerschap, en je hoort idd vaker mensen zeggen dat je het te graag wilt en het daardoor tegenhoud, ik vraag me echt af of dat wel zo is?? Zeker als je in de MMM zit, lijkt me nogal logisch dat je er dan veel mee bezig bent.
Ik denk dat sommige mensen het gewoon soms even niet meer weten en dan dit soort onzin uit gaan kramen...
Joene en Mijsje, ik zou er ook voor gaan. Maar ik ben dan ook mega mega ongeduldig. En je bent er toch wel mee bezig, of je nou wilt of niet, dat is waar. En dan duren drie maanden errug lang... Dit zeg ik niet om je over te halen, Mijsje, want het blijft jouw (jullie) beslissing, en doe waar je je goed bij voelt. Leuk dat jij ook nog even langs komt Joene!
Joene en Mijsje, doe wat je gevoel je ingeeft. Ik heb 3 jaar over 3 ivf-en en 5 terugplaatsingen gedaan. Puur om tussendoor genoeg ruimte te hebben om alles op een rij te zetten, tot rust te komen en even afstand te nemen. Er midden in ga je soms sneller en verder over je grenzen heen. Zonder er bij stil te staan en dat kan later voor veel spanning zorgen. Af en toe even een stap terug kan juist ook de rust geven om weer met volle moed de nieuwe poging in te stappen. En even van een afstand alles rustig te bekijken om er dan weer in te stappen.
Ik had het persoonlijk niet gekund, achter elkaar door. Ook de hormonen straks bij ivf kunnen een grote aanslag op je lichaam zijn. Ik hoop dat de ivf niet nodig gaat zijn!!
Joene en Mijsje: luister naar de ervarinsdeskundige!
Wat ik me afvroeg; jouw man heeft zóveel zaadjes.. is er niet een klein deel wel van (redelijk) normale beweeglijkheid (sorry als ik in de herhaling val... 't is al laat
)? [ Bericht 40% gewijzigd door Jose81 op 08-02-2010 23:01:13 ]
je moet doen wat je op dat moment het beste vind. Als dat nu doorgaan is, prima. Als je daar straks van terug komt, ook prima no worries!! het is ook heel persoonlijk, de een kan het wel, de ander niet...Als ik veel cryo's had gehad bij poging 1 had ik wellicht wel achter elkaar door gegaan. (ticoo heeft dat destijds wel achter elkaar gedaan geloof ik
) Maar die had ik niet en ik reageerde heel slecht op de hormonen en moest de maximale dosering... dan geef je je lichaam liever wat rust om daarna weer opgeknapt en al een nieuwe poging in te gaan (gevoelsmatig meer kans voor mezelf)En daarbij, ik heb/had mijn leeftijd mee.... dat zal ook zeker meewerken, ik had de tijd (ondanks dat je direct zwanger wilt worden als je eraan begint! 'gelukkig' wist ik dat het lastig zou gaan..). Ben op mijn 23e begonnen en nu zwanger, bijna 29...
wat zijn jullie allemaal lief hier! ik zit zo in twijfel. het ene moment denk ik inderdaad: ik ben er zo helemaal klaar mee en ik wil stoppen voor een tijdje, en het andere moment ben ik daar ook weer heel bang voor, omdat het dan misschien zo zwaar valt dat ik er nooit meer aan wil beginnen... ik probeer maar te kijken welke kant m'n gevoel opgaat en hoe deze poging afloopt. Ik ben er nog niet uit, maar dat hoeft gelukkig ook nog niet nu... quote:Op maandag 8 februari 2010 18:55 schreef Joene het volgende:
Ehm man in kwestie hier :
Ik hoop van harte dat IVF niet nodig is , maar nu ons de "kans" wordt geboden om vloeiend door te gaan naar IVF zonder wachttijd denk ik persoonlijk als mijn vrouw(mijsje) het kan volhouden dat dat de beste oplossing is omdat je zoals ze inderdaad aangeeft toch in de flow zit , ik ben een beetje bang / terughoudend als je er mee stopt voor 3 maanden dat IVF nog eeen keer zo zwaar is / voelt dan dat het eigenlijk al is omdat je 3 maanden "niks" doet maar in je hoofd maar wacht op 1 ding.
En Verder respect voor alle dames en hun vriend/man met dezelfde of gelijksoortige problemen , het zuigt big time.
Orea, ik heb veel respect voor de lange tijd dat jullie ermee bezig zijn geweest, dat je toch iedere keer weer positief begon! Ik begrijp wel waarom je meer rustperiodes hebt ingelast. misschien dat mijn lijf straks ook aangeeft dat ik meer rust MOET hebben, en dan zal ik daar ook naar luisteren, want stel dat het daarop anders mis zou gaan... wat dat betreft gaat het nu lichamelijk wel prima, dus kan ik wel door... alleen af en toe twijfel ik aan m'n emotionele kant, zowel om door te gaan als om te stoppen in een rustpauze...
Ik kan niet meer zeggen dan; heel veel succes...! Hopelijk is die hele IVF op de valreep niet nodig...
Als ik achter elkaar was doorgaan was ik er denk ik zelf aan onderdoor gegaan.Keerzijde van het geheel is dat om je heen iedereen zwanger blijft worden en daar kreeg ik het steeds moeilijker mee. Ik kon op het laatst soms echt niet meer blij zijn voor mensen. Dat vond ik echt vreselijk. Wij, de eerste in onze groep vrienden die een kind wilde en ervoor gingen, de laatste die er nu 1 gaan krijgen (en zij zijn inmniddels allemaal al praktisch klaar met 1, 2 of 3 kinderen)....
Psychisch is overigens ook niet te onderschatten... Als je voelt dat je daar rust voor nodig hebt, zou ik dat zeker overwegen.. Misschien nog wel belangrijker dan het lichamelijke....
Hoe dan ook, ik weet zeker dat jullie het voor jullie juiste doen
voor de anderen, met edits en verplaatsen enzo voor mezelf alles even op een rijtje zetten en dergelijke.
valt me toch op een of andere manier zwaar.
dringt denk ik pas tot mezelf door.
emotioneel even stuk.
en op mijn werk heb ik vandaag weer een aanval van hartkloppingen en duizeligheid gehad.
erg eng ook.
morgen gelukkig vrij,
aan iedereen hier een dikke knuffel
jullie zijn lief! we praten er in ieder geval veel over, dat we allebei van elkaar weten en begrijpen hoe we ons voelen en hoe we denken... dat is heel fijn!
en Jose, ik kan daar inderdaad ook maar moeilijk mee omgaan, ik weet dat het helemaal bij mij ligt, want de zaadonderzoeken per IUI waren heel goed, keurig gemiddeld. misschien is het wel dat het al niet tot bevruchting komt, dat we niet bij elkaar passen... maar toch, dat zullen we misschien wel nooit weten... en ik blijf met de waaromvraag achter. waarom mag ik niet mama worden, waarom mag ik niet mijn eigen kleine kindje in m'n buik voelen en laten groeien... waarom is het mij niet gegund van bovenaf? (zo lijkt het in ieder geval...) en dat zijn vragen waarmee ik niet wil blijven zitten, omdat het zo negatief is en voelt...
winterstorm... zwaar is het... quote:Dit is precies zoals ik het heb ervaren. Ik heb (samen met mijn vriend natuurlijk) steeds heel bewust gekeken of ik er die maand voor wilde gaan of juist rust en afstand nodig had. 6 IUI's achter elkaar en dan gelijk door met IVF, dat zou ik niet hebben gekund, mentaal niet. Ik heb tijd nodig om al die emoties (hoop, spanning, verwachting, teleurstelling en verdriet) een plek te geven.Op maandag 8 februari 2010 23:06 schreef Orea het volgende:
Dat is wat de rust bij mij deed, soort van opladen voor de nieuwe poging en ik was dan vaak zo relaxed dat het allemaal ook weer positief te doen was en ik er weer 'zin' in had om ervoor te gaan
Keerzijde van het geheel is dat om je heen iedereen zwanger blijft worden en daar kreeg ik het steeds moeilijker mee. Ik kon op het laatst soms echt niet meer blij zijn voor mensen. Dat vond ik echt vreselijk. Wij, de eerste in onze groep vrienden die een kind wilde en ervoor gingen, de laatste die er nu 1 gaan krijgen (en zij zijn inmniddels allemaal al praktisch klaar met 1, 2 of 3 kinderen)....
Psychisch is overigens ook niet te onderschatten... Als je voelt dat je daar rust voor nodig hebt, zou ik dat zeker overwegen.. Misschien nog wel belangrijker dan het lichamelijke....
Hoe dan ook, ik weet zeker dat jullie het voor jullie juiste doen
Mijn doel is steeds geweest (en nog): ik wil zwanger worden maar niet ten koste van mezelf of mijn relatie. Daarom hebben we steeds bewust tijd ingeruimd voor onszelf, even geen ziekenhuisgedoe maar alleen aandacht voor mezelf en voor elkaar.
Juist na zo'n periode had ik het gevoel dat ik er weer helemaal tegenaan kon, dan had ik echt weer zin in de volgende poging!
Succes met het maken van een keuze hierin, mijsje en Joene.
Je schrijft trouwens dat je weet dat het aan jou ligt, mijsje, omdat de zaadonderzoeken goed zijn. Dat zegt echter niet alles. Bij jou is toch ook alles onderzocht en goed bevonden? De artsen weten gewoon nog heel veel niet van hoe het allemaal werkt in het menselijk lichaam. Het zou dus kunnen dat bij jou of bij Joene toch iets niet functioneert zoals zou moeten maar dat artsen dat niet kunnen ontdekken omdat ze niet weten waar ze naar moeten zoeken bijvoorbeeld.
Ik hoop zo dat je dat gevoel dat het aan jou ligt een beetje kunt loslaten. Dat lijkt me zo'n naar gevoel!
Mijsje die gedachtes heb ik ook, en ik ben vergeleken met jullie nog maar zo kort bezig. Ik en mijn vriend hebben de afgelopen jaren veel pech en moeilijke tijden gehad (ziekte, problemen met verbouwing van ons huis, problemen met familie, relatiecrisis, baan verliezen, sterfgeval, etc) en ik vraag me wel eens af, kan er nou nooit eens iets makkelijk gaan voor ons? Mijn vriend en ik, we zijn allebei zo begaan met iedereen, we hebben zoveel voor anderen over, waarom verdienen we dit nou niet? Je hebt gelijk, negatieve gevoelens helpen niet. Maar soms mag je jezelf wel even zielig voelen hoor. En dan diep ademhalen, dat helpt uiteindelijk om weer door te gaan.
Winterstormpje even een hele dikke knuffel voor jou!
Lekker vrij vandaag, rust maar even goed uit!
quote:Dit!!! wilde ik ook gaan posten... Ik herken het gevoel wel hoor Mijsje, bij mij waren het 'alleen' mijn eileiders, maar toch lukte het steeds niet. En ik wijtte dat aan mij, het lag aan mij. Ik werd maar niet zwanger, terwijl wij verder beide helemaal gezond waren en er verder geen rare dingen waren gevonden.. oke het ging hier wat omslachtiger door die eileiders, maar verder was er geen enkele aanwijziging dat het niet zou gaan lukken. Nu is het uiteindelijk ook gelukt, maar dat weet je pas als het zover is. Tijdens de behandelingen had ik echt het idee dat dat nooit meer ging gebeuren...
Je schrijft trouwens dat je weet dat het aan jou ligt, mijsje, omdat de zaadonderzoeken goed zijn. Dat zegt echter niet alles. Bij jou is toch ook alles onderzocht en goed bevonden? De artsen weten gewoon nog heel veel niet van hoe het allemaal werkt in het menselijk lichaam. Het zou dus kunnen dat bij jou of bij Joene toch iets niet functioneert zoals zou moeten maar dat artsen dat niet kunnen ontdekken omdat ze niet weten waar ze naar moeten zoeken bijvoorbeeld.
Ik hoop zo dat je dat gevoel dat het aan jou ligt een beetje kunt loslaten. Dat lijkt me zo'n naar gevoel!
Het is soms ook gewoon echt dat lucky shot!
quote:Bij ons is er ook geen aanwijsbare oorzaak gevonden, maar ik zou toch niet blij zijn als mijn arts zo'n opmerking zou maken. Ik vind dat soort uitspraken van leken al tamelijk irritant maar als dan een arts ook nog eens zoiets zou zeggen... Precies om de reden die Orea noemt (wat zijn we het weer eens he?Op maandag 8 februari 2010 18:47 schreef prinseszondererwt het volgende:
Lastig Mijsje, maar het is wel een goed argument van je man natuurlijk. Gewoon doorgaan, verstand op nul. Maar als je gevoel zegt dat je een pauze nodig hebt... Succes met kiezen, hopelijk hoeft het uiteindelijk niet.
[..]
Ja, ik denk dat hij daarmee wilde aangeven hoe lastig het is om een oorzaak te vinden soms. Bij ons is namelijk alles in orde, zo lijkt het. En toch wil het niet lukken, tsja dan weet de gyn het zo af en toe ook niet meer.
Ik had vandaag een positieve ovutest verwacht/gehoopt, maar helaas pindakaas. Nu zijn mijn testen op, dus morgen maar een keer een dure ovutest van de drogist...
): het is bewezen dat "het te veel willen" geen invloed heeft op het wel of niet ontstaan van een zwangerschap. Zo'n arts houdt dat fabeltje dan in stand, naar mijn idee.Winterstorm
Jullie hebben samen een vruchtbaarheidsprobleem, niet jij alleen! Misschien dat jullie "systemen" niet goed matchen, er hoeft niet eens iets mis te zijn met één van jullie of beiden. Met een andere man zou jij misschien wél zwanger raken (uhm..niet dat je dat wilt natuurlijk, maar je begrijpt wat ik bedoel
) dus het ligt misschien aan de combinatie van jullie twee. En nee, dat is niet eerlijk. Da's gewoon pech hebben, en heeft niets te maken met of het jullie wel of niet gegund is. Want het is iedereen gegund. Zo ik heb gesproken. Welgemeend
Soms zou ik willen dat ik jullie allemaal eens even lekker kon knuffelen en een kusje erop kon geven en daarmee alles op kon lossen...
Als je wordt doorverwezen en ze vinden nog reden om de laatste pogingen van de iui af te maken, zullen ze dat daar ook doen voordat ze met de rest (IVF0 zullen beginnen.
De uitslagen waren bij ons echt anders dan in het ziekenhuis waar we eerst liepen. Er wordt ineens heel anders over uitslagen gepraat (morfologie en beweeglijkheid van de zaadcellen wordt daar heel anders beoordeeld) en er wordt anders gekeken naar alles wat er op tafel ligt. Succes!
quote: