Het orginele verhaal uit topic #1
quote:De kaarten die ik in het ziekenhuis heb gekregen heb ik thuis opgehangen (nouja, dat heeft mijn moeder voor me gedaanIk ben het spuug- en spuugzat. Ik ben al hartpatënt en 31 december heb ik mij haast letterlijk kapot gefietst. Kwestie van 'we zijn er bijna' tegen jezelf zeggen, maar dan 28 keer ofzo. 1 januari zat ik in de auto en had al het idee dat er iets niet in orde was. Leek net alsof bij elke hobbel mijn hart heen en weer rammelde. Maarja, even een par dagen rust en dan komt het wel weer goed. Nee dus.
De maandag er op gewerkt (ik werk in de metaal), maar het volde niet goed. Dinsdag, woensdag en donderdag zo'n beetje hetzelfde, maar het werd elke dag wat erger. Vrijdag (9 januari) naar de huisarts, die stuurt me door naar het ziekenhuis, in het ziekenhuis alle trukendozen open getrokken alleen ze konden niet meer vinden dan te weinig zuurstof in mijn bloed dus maar weer terug naar huis.
De maandag er op rustig gewerkt en op een gegeven moment zelfs om een bureaufunctie gevraagd. Dat kon. maar op den duur werd ook dat teveel want soms moet je toch eens een beetje lopen om iets op te zoeken ofzo, en sinds zo'n beetje halverwege januari zit ik thuis op mijn luie reet.
Hele dag beetje Fokken, forummen en soms wat prutsen met de Lego. Autorijden vertrouw ik mezelf niet meer toe (voel me soms wat licht in het hoofd en ik merk dat ik soms wel erg diep na moet denken voor simpele dingen) dus ergens heen gaan gaat ook niet zo makkelijk. En hoewel ik mij over het algemeen prima kan vermaken met een computer + internet, begin ik het nu wel compleet zat te worden. Zeker omdat ik inmiddels al zo ver heen ben dat ik gewoon bekaf ben als ik alleen maar gedouched heb. Dan is het net alsof ik de hele dag zwaar werk heb verricht (tillen, sjouwen, rennen, vliegen, draven, dat soort gedoe).
Inmiddels heb ik al wat onderzoeken gehad (catheterisatie, inspanningstest, longfunctietest, 24-uurs ECG's en dat soort gedoe) en pas 21 april zie ik mijn cardioloog weer. En hoewel ik het niet zeker weet, vermoed ik dat die dan gaat zeggen wat er aan de hand is en wat er aan gaat gebeuren. En dat duurt lang. Bah.
):
Ook nog even wat foto's van mezelf in het ziekenhuis.
Vlak na de operatie:
Ik lag daar inderdaad aan de beademing.
Dit is terug op de afdeling. Nog wel aan de zuurstof en met een ietwat pafferige kop. Dat pleisterspul (niet te verwarren met dat spul wat je tegen een muur aan smeert) in mijn nek is omdat daar wat draadjes met pijnstillers doorheen mijn lichaam in gingen. Dat ging niet door mijn luchtpijp od slokdarm ofzo maar gewoon door wat aderen:
Weer een poos later, geen pleisterspul, geen zuurstofslangetjes, wel een infuus (verbandje om mijn arm):
Lopen kan ik ook, wel met een infuus op wieltjes. Op dat moment werden er rode bloedplaatjes in gepompt. Een wondermiddel:
Infuusvrij in de centrale hal. Leuke balonnetjes, maar ik kan niet kiezen welke ik wil ...
Nog even een samenvatting van mijn medische geschiedenis:
Ik ben in 1982 thuis geboren en al vrij snel na mijn geboorte bleek dat er iets niet goed was met mijn hart. Dat constateerde de huisarts. Een huisarts kan bij dit soort dingen weinig doen dus ik werd doorgestuurd naar het ziekenhuis in Heerenveen. Daar werd een röntgenfoto gemaakt en het bleek dat ik toch wel een heftig probleem met mijn hart had. In Heerenveen konden ze me daar niet aan helpen, dus hebben ze mij doorgestuurd naar Groningen. Daar ben ik in de periode van +/- 1 week 3 keer aan mijn hart geopereerd: 2 keer via een incisie onder mijn rechter oksel en 1 keer verticaal door mijn borstbeen heen (de klassieke plaats om een lichaam te openen als je bij het hart moet zijn zeg maar).
De reden van deze operaties was dat tijdens mijn ontwikkeling in de baarmoeder tussen de rechter kamer en de rechter boezem een klep zich niet goed ontwikkeld heeft. Die klep is daarom nooit open gegaan waardoor mijn rechter kamer onvoldoende bloed kreeg en zich daardoor niet goed kon ontwikkelen. De druk op mijn rechter kamer was daardoor enorm hoog (er stroomde wel bloed in maar het kon er niet meer uit) en een gaatje wat tussen mijn linker en rechter boezem zat kon niet meer dicht groeien (zo'n gaatje heeft elke baby bij de geboorte en groeit in een paar uur dicht na de geboorte). Tijdens de operaties is wat creatief omleidingwerk aangelegd. Voor de kenners: een alternatieve Ductus Botalli. Daar waren op zich geen 3 operaties voor nodig, maar de 'creatieve omleiding' slibde 2 keer dicht. Toen werd er een andere operatie uitgevoerd met iets meer risico waarbij het borstbeen open gezaagd werd. Die operatie slaagde en de 'creatieve omleiding' slibde niet weer dicht.
Die 'creatieve omleiding' was echter een tijdelijke oplossing: mijn hart zat nog steeds 'verstopt' (die klep die nooit open was gegaan) en de rechter kamer was nog steeds onderontwikkeld. De artsen hadden de hoop dat dat zich na verloop van tijd toch zou herstellen, maar dat is niet gebeurd. Daarom werd er kort voordat ik 4 werd een zogenaamde Fontan operatie uitgevoerd. Hierbij werd de oude 'creatieve omleiding' weggehaald en werd er een nieuwe omleiding aangelegd. Deze liep vanaf mijn rechter boezem rechtstreeks naar de longslagader. In die omleiding werden geen kleppen aangelegd, maar de hoop was dat mijn rechter boezem desondanks toch mee zou gaan pompen. Of tijdens die operatie ook het gaatje tussen mijn linker en rechter boezem dicht gemaakt is of dat dat uit zichzelf dicht gegroeid is weet ik niet meer. Hoe dan ook: met die Fontan operatie heb ik jaren geleefd en dat ging heel erg goed. Mijn conditie zat op ongeveer 60% van wat je zou verwachten met iemand van mijn leeftijd, geslacht en lichaamsbouw. Dat lijkt niet veel, maar er zijn ook mensen die een hartafwijking hebben die vergelijkbaar is met mijn hartafwijking, en die hebben een conditie van ongeveer 30%, dus dan is 60% best goed.
In 2000/2001 was er wel even een dipje omdat er toen hartritmestoornissen ontdekt werden, maar die werden met medicijnen onderdrukt. Helaas duurde het uiteindelijk meer dan een jaar met meerdere ziekenhuisopnames voor dat in orde was want die medicijnen zijn vrij heftig waardoor ze niet zomaar even voorgeschreven konden worden. Telkens als de dosis verhoogd werd gebeurde dat met 1/4 tablet per 2 dagen en dan moest ik ook nog eens in het ziekenhuis liggen ! Maargoed, na een jaar dat best wel klote was, was dat ook weer in orde.
Ondanks dat alles goed ging, bleken vanaf +/- 2007 mijn bloedwaardes niet in orde te zijn. Het leek er op dat mijn lever een te hoge bloeddruk kreeg te verwerken en de oorzaak daarvan lag waarschijnlijk bij mijn hart. Echter, ik had nergens last van, leefde lekker mijn leven en dat ging eigenlijk best wel heel erg goed. Toch werden er vanwege die bloedwaardes wat extra onderzoeken gedaan om te kijken hoe mijn hart er nou exact aan toe was en er werd al voorzichtig wat gepraat over operaties, maar ik voelde mij goed en dat was een ver-van-mijn-bed-show.
Echter, op 31 december 2008 heb ik mij bijna letterlijk kapot gefietst. Ik fietste met iemand mee die een veel betere conditie (en dus een veel hoger fietstempo had) had en ik als eigenwijze Fries zou dat wel even bijhouden. Ik weet niet hoe vaak ik tegen mezelf gezegd heb 'nog even volhouden, we zijn er bijna', maar dat was vaker dan goed voor mij was. Toen we op de plaats van bestemming aan kwamen klonk ik als een stoomlocomotief met astma en het duurde ontzettend lang voor ik weer op adem was. Die avond voelde ik mij ook niet echt 100%, maar ik was niet ongerust of iets dergelijks. Het was voor mij niet echt ongewoon om moe te zijn en dit zou ook wel weer goed komen. Niet dus.
De volgende dag toen ik in de auto naar huis reed (fiets achterin) had ik bij elke hobbel in de weg het gevoel dat mijn hart los zat en dus heen en weer klapperde. Maar ik was nog steeds niet echt onder de indruk. Een paar dagen rust en het zou wel weer beter gaan. Helaas was dat niet zo. Toen ik 5 januari weer an het werk ging kreeg ik aan het eind van de dag pijn op de borst. En die dag er op ook, maar toen wat eerder. En zo ging het in een vrij snel tempo steeds slechter. Op vrijdag 9 januari ben ik naar de huisarts gegaan die mij doorstuurde naar het ziekenhuis (UMCG in Groningen, mijn vaste ziekenhuis) en daar werd er van alles en nog wat onderzocht. Het enige wat ze toen konden vinden was een laag zuurstof gehalte in mijn bloed. Er werd een afspraak gemaakt met mijn cardioloog (mijn klachten werden dus wel serieus genomen) en ik werd weer naar huis gestuurd. Helaas heb ik die dag geen hap eten gekregen, dus voor ik naar huis ging heb ik eerst maar een restaurant leeg gegeten.
Op mijn werk heb k gevraagd om andere taken die minder inspannend waren. Ik werd in het magazijn gezet waar ik computerwerk gedaan heb en ook wat schappen bij moest vullen (dat is minder inspannend dan staal sjouwen
). Echter, ook dat was op den duur niet meer vol te houden, dus eind januari heb ik mij ziek gemeld. Toen ben ik nog zelf naar huis gereden in de auto, maar omdat dat achteraf gezien niet meer zo goed voelde heb ik toen ook het besluit genomen om geen auto meer te rijden tot ik mij weer beter zou voelen. Voor alle zekerheid: op die laatste rit is er niets mis gegaan, er is ook niets bijna mis gegaan en er waren ook geen andere bijzonderheden, maar het voelde op 1 of andere manier niet goed meer.Bij de afspraak met de cardioloog kwam er ook niet zoveel bijzonders nar voren, behalve dat ik een catheterisatie moest ondergaan. Bij die catheterisatie werd er een snee in de lies gemaakt waarna daar een slang in gestoken werd die via de aderen in mijn lichaam naar mijn hart gevoerd werd. Zo kon de dokter de bloeddruk in mijn hart meten, maar ook contrastvloeistof in mijn hart spuiten om dingen beter zichtbaar te maken. Aangezien ik bij die gehele ingreep bij bewustzijn was kon ik mooi mee kijken en het was erg goed zichtbaar dat de contrastvloeistof in mijn rechter boezem een soort wolkje werd en maar langzaam weer uit mijn boezem stroomde. Zelf vond ik dat interessant om te zien, maar omdat ik geen dokter ben was het voor mij ook echt niet meer dan interessant.
Bij een latere afspraak met mijn cardioloog legde hij uit dat dat wolkje in mijn rechter boezem er op wees dat mijn rechter boezem te groot was geworden. Dit zorgde er voor dat mijn bloed niet meer efficiënt door die boezem heen stroomde waardoor er energieverlies in de bloedcirculatie ontstond. Tevens bleek uit andere onderzoeken dat mijn hartritme zich niet meer aan kon passen aan de omstandigheden. Normaal gesproken gaat je hart sneller slaan als je je inspant, maar mijn hart deed dat niet meer. De cardioloog stelde daarom een operatie voor. Bij die operatie zou mijn rechter boezem verkleind worden, de eerdere operaties ongedaan gemakt worden, zou er een soort gigantische omleiding aangelegd worden zodat het bloed niet door de rechter helft van mijn hart stroomt maar er omheen en er zou een pacemaker geïmplanteerd worden. Het enige alternatief was gebruik maken van bepaalde medicijnen, maar dat was ook niet meer dan pappen en nathouden en bood geen goede, langdurige oplossing. Dat was dus een slecht alternatief (dat vond de cardioloog ook) wat het besluit om over te gaan tot opereren niet zo ingewikkeld maakte.
Bij die laatste afspraak met de cardioloog werd er nog geen datum voor de operatie bepaald. Dat zou later komen. Ik had nog wel veel vragen, maar ik ging er van uit dat ik een schriftelijke afspraak zou krijgen en dat daar ook wel de nodige informatie bij gevoegd zou zijn. Ik heb toen bijna een maand gewacht op die afspraak, maar omdat die niet kwam heb ik toen zelf maar eens gebeld met het ziekenhuis. Dat was op een maandag. De mevrouw aan de telefoon zei dat ik de eerstkomende vrijdag geopereerd zou gaan worden. Ik was natuurlijk meer dan verbaasd en vroeg of ik dan een afspraakbrief gemist had. Dat was niet het geval, zo werd er uitgelegd. De dag voor de operatie word je opgenomen en de dag voor opname word je gebeld wanneer je geopereerd gaat worden. Normaal gesproken ben ik niet snel ongerust of in paniek, maar toen was daar niet veel van te merken. Ik heb onmiddellijk mijn cardioloog gebeld en gezegd dat ik nog heel veel vragen had. De cardioloog vroeg mij mijn vragen te e-mailen wat ik ook gedaan heb. De volgende dag kreeg ik een e-mail met op een aantal van mijn vragen antwoorden en ook een telefoontje. De operatie werd uitgesteld tot al mijn vragen beantwoord waren en om ook de laatste vragen te beantwoorden werd er een afspraak gemaakt met zowel hijzelf en de chirurg. Zo gezegd, zo gedaan, mijn vragen werden beantwoord en ik was wat dat betreft tevreden.
Helaas was het inmiddels al weer vakantietijd waardoor er niet op korte termijn een datum voor de operatie gepland kon worden. Uiteindelijk vond de operatie pas op 4 september plaats. Om een lang verhaal kort te maken: die operatie ging goed. Het duurde wel iets langer dan gepland (8 uur in plaats van 5 uur) maar dat was niet erg. Ik merkte daar zelf tenslotte het minste van
Binnen 24 uur na de operatie was ik alweer van de Intensive Care (IC) af en lag ik gewoon op de afdeling. Natuurlijk had ik wel veel pijn, maar op zo'n moment is morfine je vriend. De enige complicaties die ik had was een schorre stem en problemen met drinken had (ik verslikte mij in alles wat dunvloeibaar was, zoals water, thee, melk, enzovoorts) en dat ik een zwelling had in mijn lies. Daar was de hart-long machine waardoor daar een wond zat. De zwelling bij die wond drukte op een zenuw waardoor ik het gevoel had dat mijn rechter bal in een bankschroef zat. En dat een paar uur lang.Uiteindelijk heb ik 15 dagen in het ziekenhuis gelegen: een nieuw record ! Het oude record stond op 17 dagen. Normaal gesproken ben ik alleen snel moe en bij al het andere de langzaamste, dus dat was best positief ! Ik heb ook thuis nog wel lang niet kunnen drinken (afgelopen vrijdag heb ik voor het eerst in weken probleemloos een glas water gedronken) en ik heb ook een hele tijd geen spijkerbroeken gedragen vanwege de wond in mijn lies, maar dat is nu allemaal over. Ik heb nog wel pijn (op advies van het ziekenhuis slik ik 3 keer daags een paracetamol) en mijn conditie is nog niet zo super, maar het wordt langzaam maar zeker steeds beter.
Om mijn conditie op te bouwen zou ik moeten gaan sporten, maar daar heb ik een tyfushekel aan. Vanwege mijn hartafwijking heb ik een beperkte conditie en ik kan mij dus in de verste verte niet meten met anderen. Ik ben altijd snel moe en haal ook altijd de laagste scores. Ik zit niet eens in de middenmoot ! Dat werkt gewoon enorm demotiverend. Het is zoiets als dat je een topcoureur bent maar dat je de Formule 1 moet gaan rijden in ene Lelijke Eend. Maar omdat mijn conditie toch wat kan (en moet!) verbeteren heb ik zojuist met het ziekenhuis gebeld. Zij gaan eens uitpluizen waar ik kan sporten om mijn conditie te verbeteren. Ik heb daar helemaal geen zin in, maar als ik ga sporten doe ik dat het liefste met mensen die ook een beperking hebben, zodat ik niet helemaal onderaan bungel met mijn scores en mij toch nog een beetje kan meten met de rest.
[ Bericht 64% gewijzigd door Houniet op 14-10-2009 22:52:21 ]
wat zei hij dan?
die shit is niet niets!
quote:Inderdaad, ik verwachtte zeker een 40+-er te zien hierOp maandag 12 oktober 2009 21:08 schreef griekjeee het volgende:
Gezondheidsklachten en zo jong...sterkte!
Sterkte
.Ik zie je vaak posten in het Fok!Stok topic b.v en in nog veel meer andere topics.
Man man man!
Bij deze wil ik je heel veel beterschap en sterkte toewensen in deze en de komende tijd.
En als ik iets van mijn energie aan jou kon geven zou ik dat zo doen.
quote:Ik had er net zo'n leuk verhaaltje van de huidige toestand neer gezet. Kan je dat nog terug toveren ?Op maandag 12 oktober 2009 23:10 schreef Biogarde het volgende:
2CV: Je kan de OP eventueel aanpassen. Zit geen vergrendeling op. Gaat er iets fout, let me know, dan help ik je.
Veel sterkte man!
Verder uiteraard weer sterkte man!
2CV = held.
quote:Het eerste topic was een klacht van 2cv dat ie sich klote voelde lichamelijk en dat zat was en nou is het meer dat 't de menselijke kant van veel KLB users toont.
quote:daar hebben ze hem opengezaagd kwam het op neer geloof ik.Op dinsdag 13 oktober 2009 01:40 schreef Ezechielk het volgende:
Wat moet ik me voorstellen bij die 'streep' die midden over je borst loopt?
Sterkte in ieder geval, wat het ook mag zijn..
quote:Op dinsdag 13 oktober 2009 03:58 schreef Barcaconia het volgende:
De OP is niet compleet en ik heb de vorige delen niet meegekregen, maar wat is er met je aan de hand?
quote:Lang verhaal heel kort, problemen aan/met zijn hart.Het precieze kan hij het beste zelf vertellen.
Ik heb de OP gelezen.. maar ik kan nergens lezen wat je nou eigenlijkt hebt/hebt gehad??
Sterkte in ieder geval, wat het ook mag zijn..
2CV
Beterschap kerel
Hoe gaat t nu met je hart ?
Heel veel beterschap! Ik weet hoe k*t het ziekenhuis is heb er zelf ook een tijdje gelegen. Het voedsel is niet te vreten.
Bij deze beterschap en succes
Ik ben in 1982 thuis geboren en al vrij snel na mijn geboorte bleek dat er iets niet goed was met mijn hart. Dat constateerde de huisarts. Een huisarts kan bij dit soort dingen weinig doen dus ik werd doorgestuurd naar het ziekenhuis in Heerenveen. Daar werd een röntgenfoto gemaakt en het bleek dat ik toch wel een heftig probleem met mijn hart had. In Heerenveen konden ze me daar niet aan helpen, dus hebben ze mij doorgestuurd naar Groningen. Daar ben ik in de periode van +/- 1 week 3 keer aan mijn hart geopereerd: 2 keer via een incisie onder mijn rechter oksel en 1 keer verticaal door mijn borstbeen heen (de klassieke plaats om een lichaam te openen als je bij het hart moet zijn zeg maar).
De reden van deze operaties was dat tijdens mijn ontwikkeling in de baarmoeder tussen de rechter kamer en de rechter boezem een klep zich niet goed ontwikkeld heeft. Die klep is daarom nooit open gegaan waardoor mijn rechter kamer onvoldoende bloed kreeg en zich daardoor niet goed kon ontwikkelen. De druk op mijn rechter kamer was daardoor enorm hoog (er stroomde wel bloed in maar het kon er niet meer uit) en een gaatje wat tussen mijn linker en rechter boezem zat kon niet meer dicht groeien (zo'n gaatje heeft elke baby bij de geboorte en groeit in een paar uur dicht na de geboorte). Tijdens de operaties is wat creatief omleidingwerk aangelegd. Voor de kenners: een alternatieve Ductus Botalli. Daar waren op zich geen 3 operaties voor nodig, maar de 'creatieve omleiding' slibde 2 keer dicht. Toen werd er een andere operatie uitgevoerd met iets meer risico waarbij het borstbeen open gezaagd werd. Die operatie slaagde en de 'creatieve omleiding' slibde niet weer dicht.
Die 'creatieve omleiding' was echter een tijdelijke oplossing: mijn hart zat nog steeds 'verstopt' (die klep die nooit open was gegaan) en de rechter kamer was nog steeds onderontwikkeld. De artsen hadden de hoop dat dat zich na verloop van tijd toch zou herstellen, maar dat is niet gebeurd. Daarom werd er kort voordat ik 4 werd een zogenaamde Fontan operatie uitgevoerd. Hierbij werd de oude 'creatieve omleiding' weggehaald en werd er een nieuwe omleiding aangelegd. Deze liep vanaf mijn rechter boezem rechtstreeks naar de longslagader. In die omleiding werden geen kleppen aangelegd, maar de hoop was dat mijn rechter boezem desondanks toch mee zou gaan pompen. Of tijdens die operatie ook het gaatje tussen mijn linker en rechter boezem dicht gemaakt is of dat dat uit zichzelf dicht gegroeid is weet ik niet meer. Hoe dan ook: met die Fontan operatie heb ik jaren geleefd en dat ging heel erg goed. Mijn conditie zat op ongeveer 60% van wat je zou verwachten met iemand van mijn leeftijd, geslacht en lichaamsbouw. Dat lijkt niet veel, maar er zijn ook mensen die een hartafwijking hebben die vergelijkbaar is met mijn hartafwijking, en die hebben een conditie van ongeveer 30%, dus dan is 60% best goed.
In 2000/2001 was er wel even een dipje omdat er toen hartritmestoornissen ontdekt werden, maar die werden met medicijnen onderdrukt. Helaas duurde het uiteindelijk meer dan een jaar met meerdere ziekenhuisopnames voor dat in orde was want die medicijnen zijn vrij heftig waardoor ze niet zomaar even voorgeschreven konden worden. Telkens als de dosis verhoogd werd gebeurde dat met 1/4 tablet per 2 dagen en dan moest ik ook nog eens in het ziekenhuis liggen ! Maargoed, na een jaar dat best wel klote was, was dat ook weer in orde.
Ondanks dat alles goed ging, bleken vanaf +/- 2007 mijn bloedwaardes niet in orde te zijn. Het leek er op dat mijn lever een te hoge bloeddruk kreeg te verwerken en de oorzaak daarvan lag waarschijnlijk bij mijn hart. Echter, ik had nergens last van, leefde lekker mijn leven en dat ging eigenlijk best wel heel erg goed. Toch werden er vanwege die bloedwaardes wat extra onderzoeken gedaan om te kijken hoe mijn hart er nou exact aan toe was en er werd al voorzichtig wat gepraat over operaties, maar ik voelde mij goed en dat was een ver-van-mijn-bed-show.
Echter, op 31 december 2008 heb ik mij bijna letterlijk kapot gefietst. Ik fietste met iemand mee die een veel betere conditie (en dus een veel hoger fietstempo had) had en ik als eigenwijze Fries zou dat wel even bijhouden. Ik weet niet hoe vaak ik tegen mezelf gezegd heb 'nog even volhouden, we zijn er bijna', maar dat was vaker dan goed voor mij was. Toen we op de plaats van bestemming aan kwamen klonk ik als een stoomlocomotief met astma en het duurde ontzettend lang voor ik weer op adem was. Die avond voelde ik mij ook niet echt 100%, maar ik was niet ongerust of iets dergelijks. Het was voor mij niet echt ongewoon om moe te zijn en dit zou ook wel weer goed komen. Niet dus.
De volgende dag toen ik in de auto naar huis reed (fiets achterin) had ik bij elke hobbel in de weg het gevoel dat mijn hart los zat en dus heen en weer klapperde. Maar ik was nog steeds niet echt onder de indruk. Een paar dagen rust en het zou wel weer beter gaan. Helaas was dat niet zo. Toen ik 5 januari weer an het werk ging kreeg ik aan het eind van de dag pijn op de borst. En die dag er op ook, maar toen wat eerder. En zo ging het in een vrij snel tempo steeds slechter. Op vrijdag 9 januari ben ik naar de huisarts gegaan die mij doorstuurde naar het ziekenhuis (UMCG in Groningen, mijn vaste ziekenhuis) en daar werd er van alles en nog wat onderzocht. Het enige wat ze toen konden vinden was een laag zuurstof gehalte in mijn bloed. Er werd een afspraak gemaakt met mijn cardioloog (mijn klachten werden dus wel serieus genomen) en ik werd weer naar huis gestuurd. Helaas heb ik die dag geen hap eten gekregen, dus voor ik naar huis ging heb ik eerst maar een restaurant leeg gegeten.
Op mijn werk heb k gevraagd om andere taken die minder inspannend waren. Ik werd in het magazijn gezet waar ik computerwerk gedaan heb en ook wat schappen bij moest vullen (dat is minder inspannend dan staal sjouwen
). Echter, ook dat was op den duur niet meer vol te houden, dus eind januari heb ik mij ziek gemeld. Toen ben ik nog zelf naar huis gereden in de auto, maar omdat dat achteraf gezien niet meer zo goed voelde heb ik toen ook het besluit genomen om geen auto meer te rijden tot ik mij weer beter zou voelen. Voor alle zekerheid: op die laatste rit is er niets mis gegaan, er is ook niets bijna mis gegaan en er waren ook geen andere bijzonderheden, maar het voelde op 1 of andere manier niet goed meer.Bij de afspraak met de cardioloog kwam er ook niet zoveel bijzonders nar voren, behalve dat ik een catheterisatie moest ondergaan. Bij die catheterisatie werd er een snee in de lies gemaakt waarna daar een slang in gestoken werd die via de aderen in mijn lichaam naar mijn hart gevoerd werd. Zo kon de dokter de bloeddruk in mijn hart meten, maar ook contrastvloeistof in mijn hart spuiten om dingen beter zichtbaar te maken. Aangezien ik bij die gehele ingreep bij bewustzijn was kon ik mooi mee kijken en het was erg goed zichtbaar dat de contrastvloeistof in mijn rechter boezem een soort wolkje werd en maar langzaam weer uit mijn boezem stroomde. Zelf vond ik dat interessant om te zien, maar omdat ik geen dokter ben was het voor mij ook echt niet meer dan interessant.
Bij een latere afspraak met mijn cardioloog legde hij uit dat dat wolkje in mijn rechter boezem er op wees dat mijn rechter boezem te groot was geworden. Dit zorgde er voor dat mijn bloed niet meer efficiënt door die boezem heen stroomde waardoor er energieverlies in de bloedcirculatie ontstond. Tevens bleek uit andere onderzoeken dat mijn hartritme zich niet meer aan kon passen aan de omstandigheden. Normaal gesproken gaat je hart sneller slaan als je je inspant, maar mijn hart deed dat niet meer. De cardioloog stelde daarom een operatie voor. Bij die operatie zou mijn rechter boezem verkleind worden, de eerdere operaties ongedaan gemakt worden, zou er een soort gigantische omleiding aangelegd worden zodat het bloed niet door de rechter helft van mijn hart stroomt maar er omheen en er zou een pacemaker geïmplanteerd worden. Het enige alternatief was gebruik maken van bepaalde medicijnen, maar dat was ook niet meer dan pappen en nathouden en bood geen goede, langdurige oplossing. Dat was dus een slecht alternatief (dat vond de cardioloog ook) wat het besluit om over te gaan tot opereren niet zo ingewikkeld maakte.
Bij die laatste afspraak met de cardioloog werd er nog geen datum voor de operatie bepaald. Dat zou later komen. Ik had nog wel veel vragen, maar ik ging er van uit dat ik een schriftelijke afspraak zou krijgen en dat daar ook wel de nodige informatie bij gevoegd zou zijn. Ik heb toen bijna een maand gewacht op die afspraak, maar omdat die niet kwam heb ik toen zelf maar eens gebeld met het ziekenhuis. Dat was op een maandag. De mevrouw aan de telefoon zei dat ik de eerstkomende vrijdag geopereerd zou gaan worden. Ik was natuurlijk meer dan verbaasd en vroeg of ik dan een afspraakbrief gemist had. Dat was niet het geval, zo werd er uitgelegd. De dag voor de operatie word je opgenomen en de dag voor opname word je gebeld wanneer je geopereerd gaat worden. Normaal gesproken ben ik niet snel ongerust of in paniek, maar toen was daar niet veel van te merken. Ik heb onmiddellijk mijn cardioloog gebeld en gezegd dat ik nog heel veel vragen had. De cardioloog vroeg mij mijn vragen te e-mailen wat ik ook gedaan heb. De volgende dag kreeg ik een e-mail met op een aantal van mijn vragen antwoorden en ook een telefoontje. De operatie werd uitgesteld tot al mijn vragen beantwoord waren en om ook de laatste vragen te beantwoorden werd er een afspraak gemaakt met zowel hijzelf en de chirurg. Zo gezegd, zo gedaan, mijn vragen werden beantwoord en ik was wat dat betreft tevreden.
Helaas was het inmiddels al weer vakantietijd waardoor er niet op korte termijn een datum voor de operatie gepland kon worden. Uiteindelijk vond de operatie pas op 4 september plaats. Om een lang verhaal kort te maken: die operatie ging goed. Het duurde wel iets langer dan gepland (8 uur in plaats van 5 uur) maar dat was niet erg. Ik merkte daar zelf tenslotte het minste van
Binnen 24 uur na de operatie was ik alweer van de Intensive Care (IC) af en lag ik gewoon op de afdeling. Natuurlijk had ik wel veel pijn, maar op zo'n moment is morfine je vriend. De enige complicaties die ik had was een schorre stem en problemen met drinken had (ik verslikte mij in alles wat dunvloeibaar was, zoals water, thee, melk, enzovoorts) en dat ik een zwelling had in mijn lies. Daar was de hart-long machine waardoor daar een wond zat. De zwelling bij die wond drukte op een zenuw waardoor ik het gevoel had dat mijn rechter bal in een bankschroef zat. En dat een paar uur lang.Uiteindelijk heb ik 15 dagen in het ziekenhuis gelegen: een nieuw record ! Het oude record stond op 17 dagen. Normaal gesproken ben ik alleen snel moe en bij al het andere de langzaamste, dus dat was best positief ! Ik heb ook thuis nog wel lang niet kunnen drinken (afgelopen vrijdag heb ik voor het eerst in weken probleemloos een glas water gedronken) en ik heb ook een hele tijd geen spijkerbroeken gedragen vanwege de wond in mijn lies, maar dat is nu allemaal over. Ik heb nog wel pijn (op advies van het ziekenhuis slik ik 3 keer daags een paracetamol) en mijn conditie is nog niet zo super, maar het wordt langzaam maar zeker steeds beter.
Om mijn conditie op te bouwen zou ik moeten gaan sporten, maar daar heb ik een tyfushekel aan. Vanwege mijn hartafwijking heb ik een beperkte conditie en ik kan mij dus in de verste verte niet meten met anderen. Ik ben altijd snel moe en haal ook altijd de laagste scores. Ik zit niet eens in de middenmoot ! Dat werkt gewoon enorm demotiverend. Het is zoiets als dat je een topcoureur bent maar dat je de Formule 1 moet gaan rijden in ene Lelijke Eend. Maar omdat mijn conditie toch wat kan (en moet!) verbeteren heb ik zojuist met het ziekenhuis gebeld. Zij gaan eens uitpluizen waar ik kan sporten om mijn conditie te verbeteren. Ik heb daar helemaal geen zin in, maar als ik ga sporten doe ik dat het liefste met mensen die ook een beperking hebben, zodat ik niet helemaal onderaan bungel met mijn scores en mij toch nog een beetje kan meten met de rest.
quote:Ai, das wat minder natuurlijk. Nordic Walken misschien?Op dinsdag 13 oktober 2009 16:03 schreef 2cv het volgende:
Zwemmen is ook een inspanning. Dus daar word ik ook fijn laatste mee. Los daarvan: ik houd niet zo van zwemmen. Ik heb met veel moeite mijn zwemdiploma A gehaald en ik ben een keer bijna verzopen in een zwembad.
quote:Het klinkt misschien stom, maar iets als Nordic Walking ofzo? Daar kan je gewoon je eigen tempo mee bepalen, en daar zitten ook een stuk minder risico's aan.
Zwemmen is ook een inspanning. Dus daar word ik ook fijn laatste mee. Los daarvan: ik houd niet zo van zwemmen. Ik heb met veel moeite mijn zwemdiploma A gehaald en ik ben een keer bijna verzopen in een zwembad.
Weet je, eigenlijk ben je net een 2cv of een BX. Het heeft hier en daar een creatieve omleiding of hulpmiddel nodig om te rijden, en als je het een keer tot de max laat draaien moet je een 2 weken sleutelen.
Nofi natuurlijk, maar het viel me zomaar op
quote:2 zielen 1 gedachte
[..]
Ai, das wat minder natuurlijk. Nordic Walken misschien?
quote:Vriendjes?
En ik vol mij meer een BX dan een 2cv. 2cv's kunnen bijna niet kapot. BX-en daarentegen ...
quote:HomiesForLife, JWZ!
quote:Bedoel je hiermee te zeggen dat je jezelf er niet toe kan zetten om een rondje te gaan lopen?Op dinsdag 13 oktober 2009 16:10 schreef 2cv het volgende:
Nordic walken is iets wat je zelf moet doen. Ik ga op zoek naar iets wat ik verplicht (min of meer) 1 of meerdere keren per week moet doen. Bijvoorbeeld iets bij een sportschool die een kneuzenuurtje heeft.
En ik vol mij meer een BX dan een 2cv. 2cv's kunnen bijna niet kapot. BX-en daarentegen ...
No offence uiteraard, ik werk zelf in een ziekenhuis, daar zie ik genoeg ellende.
quote:Daar komt het feitelijk wel op neer jaOp dinsdag 13 oktober 2009 16:14 schreef Ezechielk het volgende:
[..]
Bedoel je hiermee te zeggen dat je jezelf er niet toe kan zetten om een rondje te gaan lopen?
No offence uiteraard, ik werk zelf in een ziekenhuis, daar zie ik genoeg ellende.
Ik ben niet lui, ik werk in de metaal (al zit ik nu in de ziektewet) en daar komt het er fysiek gezien ook aardig op aan en er is geen klus die ik af sla omdat het te inspannend zou zijn, maar een rondje lopen/rennen: nee, ik moet er niet aan denken.Zo krijg je toch je beweging, word je nog een beetje gespierd en hoef je je ook niet minder te voelen dan een ander, omdat je 1 op 1 bezig bent met een professionele instructeur, zonder een groep erbij
Tuurlijk zijn er wel andere mensen aanwezig in de sportschool, maar die letten echt niet op je.Plus dat je er wel voor moet betalen natuurlijk, maar het feit dat je er geld voor moet neerleggen en het resultaat (gezondheid, mooi postuur etc.) zijn misschien wel goede stimulansen om het vol te houden.
quote:En fietsen? Vind je dat wel leuk om te doen? Of ben je bang dat je dan over je eigen grenzen heengaat?Op dinsdag 13 oktober 2009 16:21 schreef 2cv het volgende:
[..]
Daar komt het feitelijk wel op neer ja
Trick vliegeren
Super relaxed om te doen, ook een sport maar dan niet echt lichamelijk intensief. Je kan het zo moeilijk maken als je zelf wil. Ik weet niet of ze nog wedstrijden in Nederland doen maar die zijn er een hoop geweest, ook indoor in sportzalen. Het kan zonder wind door heel langzaam naar achter te lopen, de vliegers zijn van licht gewicht materiaal.Daarnaast zijn het enkel vinger en pols bewegingen die de vlieger op rare manieren laat kantelen.
Raar idee misschien maar opzich best een sportieve manier om bezig te zijn.
Kun je vanuit het ziekenhuis of je verzekering iets regelen? Er bestaan genoeg fysiopraktijken met een oefenzaaltje met diverse toestellen, waar je onder begeleiding rustig op kan bouwen.
Of desnoods meedoen aan een senioren clubje aerobics, in een sportcentrum?
Tja als ik alles zo lees heb je nog niet veel te eisen, je conditie gaat nu voor, wat kan het je schelen als je tussen de bejaarden loopt te hupsen?
Veel sterkte, ik vind je een enorm sterke gozer.
quote:Lees je in.
quote:Moet je daar niet behoorlijk sterk voor zijn lichamelijk, om die vlieger in bedwang te kunnen houden? Niet dat ik je plan/sport wil afkraken, maar 't lijkt me dat je toch 'n behoorlijke lichamelijke conditie (of iig spierkracht) moet hebben om dit tot 'n goed einde te brengen als 't bijv hard waait.Op dinsdag 13 oktober 2009 18:12 schreef Rasher het volgende:
Trick vliegeren
Daarnaast zijn het enkel vinger en pols bewegingen die de vlieger op rare manieren laat kantelen.
Raar idee misschien maar opzich best een sportieve manier om bezig te zijn.
Oh wacht ff ik lees dat je 't ook indoor kunt doen, ik typte te snel
op zich heb je dan zelf meer de regie in handen. Als dat ook niets wordt denk ik dat het fysiotherapie bij een ziekenhuis wordt, mits dat betaalbaar is. En wordt ook dat niets dan gooi ik de handdoek in de ring en ga ik gewoon ongetraind weer aan het werk.
Oh en Personal Trainer is misschien goede optie?
quote:Zoiets zoek ik dus ook
Zoals ik al eerder postte, zoek een goede sportschool waar je de keus hebt uit een personal trainer die ervaring heeft met (ex-)hartpatiënten... 1 op 1 training, niet met suffe bejaarden of middle aged vrouwen of nerdjes om je heen en alles op je eigen tempo en lekker breed worden
Al hoeft er geen personal trainer bij te zitten. Ik zoek gewoon een sportgelegenheid waar ik met mensen die (enigszins) mijn leeftijd hebben en een bagger-conditie zoals ik kan sporten.quote:Ik ben niet overleden, maar het voelde niet fijn nee. Personal trainer hoeft niet van mij. Zie ook hierboven
Hoe hard ging je dood toen ze die drain-dingen uit je haalden die in je borst zaten?
Oh en Personal Trainer is misschien goede optie?
quote:Nee dat zal nog wel moeten gebeuren. Maarja voorlopig is het even voorbij.Op vrijdag 16 oktober 2009 18:31 schreef 2cv het volgende:
Er staan geen operaties meer gepland, maar ik denk dat het naïef is om te denken dat ik nooit meer geopereerd hoef te worden.
Sterkte!! En dat je niet met de rest mee kan komen met je conditie, boeiuh!.
quote:"Leuk", valt mee.
quote:Dat laatste is dus NIET slim.... wat denk je hoe je spiercorset eraan toe is na alle ellende? Je spierkracht zal langzaam moeten worden opgebouwd, onder begeleiding; wellicht heb ik iets gemist maar valt dit niet onder het revalidatieproces?Op vrijdag 16 oktober 2009 16:54 schreef 2cv het volgende:
Als dat ook niets wordt denk ik dat het fysiotherapie bij een ziekenhuis wordt, mits dat betaalbaar is. En wordt ook dat niets dan gooi ik de handdoek in de ring en ga ik gewoon ongetraind weer aan het werk.
Ik zou zeker contact met je HA of het ziekenhuis opnemen over deze kwestie, een 'gewone' fysio zal hier niet zomaar aan beginnen zonder een medisch dossier. En ik weet natuurlijk ook niet hoe je qua vergoedingen bent verzekerd.
quote:Je hebt een punt, maar ik kan het niet (meer) naast me neerleggen. Op fysiek gebied kom ik nooit maar dan ook werkelijk waar nooit met de rest mee. Ik ben altijd de laatste, de traagste, de zwakste, enzovoorts. En nu is mijn conditie nog minder. Daarbij snapt en ziet niet iedereen het. Ik heb in een grijs verleden 3 jaar lang 1 keer per week gefitnest. Bij het opwarmen renden we altijd rondjes en ik moest op den duur altijd afhaken. Dan was er regelmatig een andere sporter die commentaar had in de zin van 'kom op joh, nog even doorzetten'. Die wisten gewoon niet dat ik een sloophart heb. En ik heb geen zin (meer) omdat steeds uit te leggen. Wat dat betreft is dit topic ook een uitlaatklep voor mij. Daarbij kan ik reageren als ik dat wil (want op het moment zelf heb ik niet altijd zin om alles meteen uit te leggen) en om in het echt een paar uur later een antwoord op een vraag te geven werkt gewoon niet.
[..]
Nee dat zal nog wel moeten gebeuren. Maarja voorlopig is het even voorbij.
Sterkte!! En dat je niet met de rest mee kan komen met je conditie, boeiuh!.
quote:Leuk, interessant, als het beestje maar een naam heeft
Ik vind de foto's ook leuk, dat helpt mij te herinneren hoe het was. Klinkt misschien raar, maar dat vind ik fijn.quote:Tot nog toe heb ik geen revalidatie gekregen. Jongeren (waar ik ook onder val) gaan zelf wel bewegen. Mijn motivatie daartoe is echter erg laag omdat ik een sport-hater ben. En verstandig ? Ach ... Als ik verstandig zou zijn zou ik heel veel dingen anders moeten doen. Ik heb in elk geval aangetoond dat ik wel wil (en ban daar uiteraard nog steeds mee bezig), maar als er geen goede mogelijkheden zijn houdt het op. Zowieso ben ik nog niet klaar met het zoeken naar een manier om mijn conditie te verbeteren. Het moet alleen wel een beetje leuk zijn, oftewel: niet tussen de bejaarden en ook niet zwemmen.Op vrijdag 16 oktober 2009 21:38 schreef CartWOman het volgende:
[..]
Dat laatste is dus NIET slim.... wat denk je hoe je spiercorset eraan toe is na alle ellende? Je spierkracht zal langzaam moeten worden opgebouwd, onder begeleiding; wellicht heb ik iets gemist maar valt dit niet onder het revalidatieproces?
Ik zou zeker contact met je HA of het ziekenhuis opnemen over deze kwestie, een 'gewone' fysio zal hier niet zomaar aan beginnen zonder een medisch dossier. En ik weet natuurlijk ook niet hoe je qua vergoedingen bent verzekerd.
quote:Nee, maar iemand die een beetje toezicht houdt kan ik in TS' situatie wel voorstellen.Op zaterdag 17 oktober 2009 00:11 schreef padlarf het volgende:
Sporten hoeft toch niet per se met anderen?
quote:Ok, dat is zeker een goed punt. Ik zou dan persoonlijk kiezen voor een 1 op 1 coach in een sportschool, zoals hier boven is voorgesteld.Op zaterdag 17 oktober 2009 10:37 schreef Adelante het volgende:
[..]
Nee, maar iemand die een beetje toezicht houdt kan ik in TS' situatie wel voorstellen.
quote:Wii fit?Op vrijdag 16 oktober 2009 23:32 schreef 2cv het volgende:
Tot nog toe heb ik geen revalidatie gekregen. Jongeren (waar ik ook onder val) gaan zelf wel bewegen. Mijn motivatie daartoe is echter erg laag omdat ik een sport-hater ben.
Op de crosstrainer en ondertussen tv kijken?
quote:Ja je moet gaan wii fit-en, gewoon even je ouders lief aan kijken dat ze zo'n ding voor je kopen (kunnen je misschien ook nog wel van de belasting aftrekken). Niemand die commentaar op je heeft en het is nog leuk ook. Dan kom ik ook langs om mee te spelen.
[..]
Wii fit?
Op de crosstrainer en ondertussen tv kijken?
quote:http://www.wiihaveaproblem.com/
[..]
Wii fit?
Op de crosstrainer en ondertussen tv kijken?
En wat is een crosstrainer ?
Nee, ik ga wel gewoon naar een sportschool. Sportschool nummer 2 heb ik vandaag gebeld. 2 keer ofzo. En gister ook. En vrijdag. Toen heb ik maar gemaild
Als daar morgenavond nog niets van gekomen is dan ga ik informeren naar fysiotherapie.
vet man
quote:WASSSS????, GEGEN DIE MAUER!
quote:Noumoe, ze hebben me net gerepareerd
quote:En hij lijkt daar inderdaad op.
Heb niet alle delen gevolgd, maar gaat het inmiddels wat beter ?
quote:Al een sport uitgekozen 2cv?Op dinsdag 20 oktober 2009 10:14 schreef de_boswachter het volgende:
TVP
Heb niet alle delen gevolgd, maar gaat het inmiddels wat beter ?
Wat sporten betreft: ik weet beter wat ik niet wil dan wat ik wel wil. De sportschool/-club in Sneek heb ik gister gemaild. Ik heb al tig keer gebeld maar er wordt domweg niet opgenomen. Wel heb ik de voicemail ingesproken, maar nog niets terug gehoord. Als ik morgen niets van ze gehoord heb ga ik verder zoeken. Waarschijnlijk wordt het dan fysiotherapie of een 'gewone' sportschool. En zwemmen is nog steeds uitgesloten.
quote:Wat dacht je van fietsen
quote:Ja met halloween heb ik weer een skatetocht
betterskip van ut noord braband
( kom zelf uit Joure ging altijd naar heerenveen naar school, 30 km fietsen elke dag)quote:Probeer de sportschool in Joure eens gymnasion ( geen persoonlijke ervaring mee) heet het dacht ik ( zit naast het zwembad de stienenflier)Op dinsdag 20 oktober 2009 13:31 schreef 2cv het volgende:
Het gaat beter. Ik kan weer drinken, niezen zonder tranen in de ogen te krijgen van de pijn, mijn stem is weer in orde en geen last meer van de wond in mijn lies.
Wat sporten betreft: ik weet beter wat ik niet wil dan wat ik wel wil. De sportschool/-club in Sneek heb ik gister gemaild. Ik heb al tig keer gebeld maar er wordt domweg niet opgenomen. Wel heb ik de voicemail ingesproken, maar nog niets terug gehoord. Als ik morgen niets van ze gehoord heb ga ik verder zoeken. Waarschijnlijk wordt het dan fysiotherapie of een 'gewone' sportschool. En zwemmen is nog steeds uitgesloten.
en anders kun je op conditie training bij http://keepfit-joure.nl/ Het is niet een super grote sportschool maar ik heb hier altijd aerobics gedaan.
Verder ben ik geen hondenliefhebber (2 keer door zo'n beest gebeten). Andere sportscholen houd ik zeker in gedachten. Mijn moeder werkt op het gemeentehuis en neemt zometeen zo'n formulier voor me mee. Dat moet ik dan invullen enzovoorts. Tegen de tijd dat ik mijn rijbewijs heb en ook echt weer mag rijden zijn we dus wel weer een par weken verder terwijl ik mij er zo op had verheugd. Daarbij baal ik dat in het ziekenhuis niemand mij iets verteld had over die eigen verklaring. Als ik dus GEEN vrijwillige rijtest had genomen was ik er nooit achter gekomen. En als ik dan een ongeluk zou krijgen en de verzekering was er achter gekomen dat ik voor de 5e keer geopereerd ben dan had die kunnen besluiten om niets uit e keren. In dat geval zou ik dus voor duizenden euro's genaaid zijn.Samengevat: ik KAN nog wel rijden, maar ik MAG nog niet rijden. En ik ben nu werkelijk waar ongeloofelijk boos. Zeg maar gerust des duivels. IK WIL GODVERDOMME GEWOON AUTORIJDEN ! ! !
quote:Kan je niet bij iemand op eigen terrein? iemand met een boerderij bijvoorbeeld? dan kan je iig even scheurenOp woensdag 21 oktober 2009 16:59 schreef 2cv het volgende:
Ik heb vandaag een rijtest gehad bij dezelfde man die mij ook heeft leren rijden toen ik nog geen rijbewijs had. De test is goed gegaan, hij denkt dat ik, als het echt een examen gewest was, wel geslaagd zou zijn. Maar ... Omdat ik voor de zoveelste keer aan mijn hart geopereerd ben moet ik weer een eigen verklaring invullen en het rijbewijs laten verlengen. Dit is ook telefonisch bevestigd door het CBR. Dat hadden ze me in het ziekenhuis wel even mogen vertellen
Samengevat: ik KAN nog wel rijden, maar ik MAG nog niet rijden. En ik ben nu werkelijk waar ongeloofelijk boos. Zeg maar gerust des duivels. IK WIL GODVERDOMME GEWOON AUTORIJDEN ! ! !
quote:Maok? Alexxx? Je vader? Je moeder? Je zus? Je zwager? De buren?
quote:Nee, ze zit in Japan
Zonder gekheid: ik wil gewoon op de weg rijden. Dat gedoe in een weiland ...
- Dinsdag proefrit met een Citroën Nemo
- Woensdag naar het MCL (Medisch Centrum Leeuwarden) om mijn coagucheck uit te laten lezen,
- Vrijdag een intake-gesprek bij een fysiotherapeut.
Tevens ga ik nog een 2e eigen verklaring regelen en een afspraak maken bij een arts voor een medische keuring. Dan kan ik mijn rijbewijs B laten verlengen en les nemen om E achter B te gaan halen.
Behoorlijk verhaal zeg
Mooi dat je weer wat kan doen iig
Succes en sterkte........
quote:Omdat hij misschien een KLB'er is?
En trouwens ik was Teunebeun zo modjes
STERKTE AAN TS
Bizarre shit allemaal, deels herkenbaar en tof dat je het wilt delen.
HELD
quote:Hij is een voorbeeld voor de mens!
Hij geeft in ieder geval de moed niet op
2CV
ik heb zelf ook ietwat problemen met hart en longen en mocht ook heel lang niets....toen ik wel mocht ben ik onder begeleiding van een fysiotherapeut begonnen met sporten...
inmiddels heb ik mn conditie zo goed dat ik 3 á 4 x per week sport waarvan 2 x met fysio....het duurt even maar als je lichaam mee werkt , dan heb je ook wel wat....
heel veel succes
quote:
Tjeetje....heel veel sterkte 2CV...
ik heb zelf ook ietwat problemen met hart en longen en mocht ook heel lang niets....toen ik wel mocht ben ik onder begeleiding van een fysiotherapeut begonnen met sporten...
inmiddels heb ik mn conditie zo goed dat ik 3 á 4 x per week sport waarvan 2 x met fysio....het duurt even maar als je lichaam mee werkt , dan heb je ook wel wat....
heel veel succes
Zozo hoor wel de laatste tijd wel veel klachten over long en hart. quote:dat komt omdat de wetenschap steeds meer ziektes ontdektOp vrijdag 23 oktober 2009 23:08 schreef ManianMan het volgende:
[..]
....quote:Wat maakt mij een held ?
quote:Wat heb jij als ik vragen mag ?
Tjeetje....heel veel sterkte 2CV...
ik heb zelf ook ietwat problemen met hart en longen en mocht ook heel lang niets....toen ik wel mocht ben ik onder begeleiding van een fysiotherapeut begonnen met sporten...
inmiddels heb ik mn conditie zo goed dat ik 3 á 4 x per week sport waarvan 2 x met fysio....het duurt even maar als je lichaam mee werkt , dan heb je ook wel wat....
heel veel succes
quote:Ik denk dat het meer is dat nu meer ziektes te behandelen zijn. Vroeger ging je gewoon dood.
[..]
dat komt omdat de wetenschap steeds meer ziektes ontdekt
quote:zou t leven vroeger dan ook makkelijker geweest zijn? vast nie :pOp vrijdag 23 oktober 2009 23:37 schreef 2cv het volgende:
[..]
Wat maakt mij een held ?
[..]
Wat heb jij als ik vragen mag ?
[..]
Ik denk dat het meer is dat nu meer ziektes te behandelen zijn. Vroeger ging je gewoon dood.
quote:Pulmonale Arteriële Hypertensie....en in normaal nederlands is dat een te hoge druk in de longslagader waardoor het bloed niet meer goed door je rechterkamer kan lopen vanwege de tegendruk...maar nu na 4 jaar gaat het dankzij goede medicatie erg goed
quote:nou.....de enige optie in dit geval zou een longtransplantatie zijn...maar zo ver is het gelukkig allemaal niet...ik krijg nu hele specifieke medicatie en gelukkig slaat dat heel goed aan....mn rechterhartkamer is daardoor weer tot normale proporties gekrompen en doet weer heel goed zijn werk.....Op zaterdag 24 oktober 2009 21:47 schreef 2cv het volgende:
Is een operatie geen optie ? Want die te hoge druk sloopt volgens mij op den duur je hart.
Ben jij inmiddels al een beetje dr uit wat je wilt qua bewegen/sporten?
Nee, een longtransplantatie wil je niet (mag je 'fijn' de rest van je leven medicijnen slikken die je afweer slopen waardoor je lekker vaak ziek wordt). Maar wel mooi dat die medicijnen werken Zelf kan het me niet veel schelen, mits het geen teamsport is, geen contactsport, niet zwemmen en binnen. A.s. vrijdag heb ik een intakegesprek bij een fysiotherapeut.
Ben jij trouwens ook lid van de PAH ?
quote:ja ik ben zeker lid van de vereniging....ik ben zelfs een beetje verbaasd dat je ze kent.....ik krijg nu medicatie via een continu onderhuids infuus toegedient...das ook niet echt een feest maar het is inmiddels onderdeel van mn leven....Op zaterdag 24 oktober 2009 21:56 schreef 2cv het volgende:
Zelf kan het me niet veel schelen, mits het geen teamsport is, geen contactsport, niet zwemmen en binnen. A.s. vrijdag heb ik een intakegesprek bij een fysiotherapeut.
Ben jij trouwens ook lid van de PAH ?
ik doe ook sporten dus via de fysio...in een sportschool met wel gewoon ook mensen van mn eigen leeftijd om me heen....maar lekker alles gewoon op mij toegespitst.....is echt een aanrader hoor
....sinds ik ermee begonnen ben is mn conditie echt heel erg goed...edat geeft dan ook weer een rush Ik heb iets als de PAH nooit gemist, maar toen ik er mee in contact kwam ben ik lid geworden om hartpatiënten meer een stem te geven. Heel veel mensen vinden het heel erg eng en denken dat je elk moment dood neer kan pleuren Tot nog toe is dat mij nog nooit overkomen Hoe moet ik dat infuus trouwens zien ? Loop je altijd met zo'n leuke infuuspaal op wieltjes rond of heb je een bobbel op je buik waar een infuusapparaat in zit ? Ik heb geen enkele ervaring met een infuus thuis dus kan er mij niets bij voorstellen.
En ik hoop dat ik het sporten ook leuk ga vinden. Maar ik blijf er bij dat het een tijdelijk iets zal zijn. Mijn werk vreet al genoeg energie, dus er naast nog eens sporten zie ik niet zitten. Daarbij houd ik van mijn werk, dus minder uren werken wil ik ook niet. Dat ga ik pas doen als het echt niet meer gaat.
Het is een medicijnpomp die ze ook voor diabetici gebruiken....dan schiet je om de paar weken zelf een infuus in je buik....zit dus niet in een ader maar gewoon in je vet zeg maar...en dan loopt er idd een lijntje...maar die pomp is zeg maar even groot als een klein mobieltje....dus ik hoef geen zware palen mee te zeulen
Ik ben wel afgekeurd...maar ik hoop dat als dit medicijn ooit in een pilvorm komt dat ik dan wel weer ietwat kan en mag werken...ik verveel me niet ofzo maar het is toch ook wel fijn om gewoon te kunnen werken...al zullen een hoop mensen zich dat niet kunnen voorstellen
En als je je medicijnpomp bijvult dan gaat dat met een naald neem ik aan ? En niet dat er in 1 keer een complete ampul door je huid heen geramd wordt ?
....en ja thuiswerken is wel een optie...maar dat gaat dan weer van mn maandinkomen (uitkering) af..dus daarvoor hoef ik het niet te doen....ik heb wel de intentie om wat vrijwilligerswerk te gaan doen TS doet auditie voor de film UP maar faalde?
quote:Vrijwilligerswerk is tof ! Kunnen ze ook niet zeuren dat je niet hard genoeg werkt
iid met een naald en een schietpen
En dat he van je uitkering af gaat werkt niet echt motiverend nee. Is er niet een mogelijkheid waarbij je niet alles wat je aan loon krijgt in mag leveren ten opzichte vna je uitkering ? Dat motiveert meer.
quote:Jup, de rolstoel was te zwaar.
Samenvatting:
[ afbeelding ]
TS doet auditie voor de film UP maar faalde?
quote:Misschien kan dat je motivatie worden om te gaan sporten. Om de lucht in te komen met je rolstoel. Maar dan moet je dus wel eerst afvallen.
quote:Hij zegt toch de rolstoel is de zwaar en daar zit ie al niet meer in.
[..]
Misschien kan dat je motivatie worden om te gaan sporten. Om de lucht in te komen met je rolstoel. Maar dan moet je dus wel eerst afvallen.
Fijn om te lezen dat het normale leven weer enigszins zijn gang neemt. Als je je weer stoort aan het niet officieel mogen autorijden, dan is dat vast een goed teken.
quote:Dat dacht jij, maar ik heb 't meegemaakt. Ben volgens mij officieël de enige loser die ontslagen is bij 'n vrijwilligersbaantje.Op zaterdag 24 oktober 2009 22:34 schreef 2cv het volgende:
[..]
Vrijwilligerswerk is tof ! Kunnen ze ook niet zeuren dat je niet hard genoeg werkt
quote:Op donderdag 29 oktober 2009 22:43 schreef BlueMage het volgende:
[..]
Dat dacht jij, maar ik heb 't meegemaakt. Ben volgens mij officieël de enige loser die ontslagen is bij 'n vrijwilligersbaantje.
quote:Heel belangrijk idd om iets van een werkomgeving te houden. Op een gegeven moment mis je toch de noodzaak ergens "verplicht" heen te gaan en de sociale contacten.Op zaterdag 24 oktober 2009 22:34 schreef 2cv het volgende:
[..]
Vrijwilligerswerk is tof ! Kunnen ze ook niet zeuren dat je niet hard genoeg werkt
quote:Haaaaaaaa!!!!!!! zal ik je dan maar moreel ondersteunen???? Go 2cv....GoOp vrijdag 30 oktober 2009 10:20 schreef 2cv het volgende:
Vanmorgen intakgesprek gehad bij de fysiotherapeut. Maandagochtend 11:00u. ga ik sporten
......... ....nah...des te eerder kan je miss weer aan het werk ....wat moet je eigenlijk gaan doen?
Wat ik exact moet gaan doen weet ik niet. Het is iets met een groepje. Ik weet alleen dat het niet zwemmen wordt (ik laat gewoon mijn zwemdiploma thuis) en geen contactsport (mag niet met een pacemaker, goh, hoe vervelend toch
).
ja maar heeft die man dan niet gezegd we gaan dit en dat doen?quote:ja oke.....maar meestal weet een goede fysio wel al gelijk te vertellen hoe of wat.....we horen het nog welOp vrijdag 30 oktober 2009 10:43 schreef Vikingsmeisje het volgende:
Wellicht is het eerst een intake, Laysa. Daarna zal er een trainingsschema voor hem klaar liggen.
quote:Dat is ook gemakkelijker na een gebroken hand dan deze 'kwaal'Op vrijdag 30 oktober 2009 10:49 schreef Laysa het volgende:
[..]
ja oke.....maar meestal weet een goede fysio wel al gelijk te vertellen hoe of wat.....we horen het nog wel
Hey, 2cv, ik wens je sterkte en veel plezier natuurlijk!!
quote:Zo te lezen heeft Laysa best wel ervaring met ernstige ziektes (helaas) dus lijkt me dat ze wel 'n goede inschatting kan maken over hoe & wat.Op vrijdag 30 oktober 2009 11:17 schreef Vikingsmeisje het volgende:
[..]
Dat is ook gemakkelijker na een gebroken hand dan deze 'kwaal'
Hey, 2cv, ik wens je sterkte en veel plezier natuurlijk!!
En ja, ik hab dit met mijn cardioloog afgesproken, dus niet dat de beste man in z'n postvakje kijkt en denkt 'wasda
'quote:
Heeft iemand een tip voor sportkleding incl. sportschoenen ? Sportschoenen het liefst met stalen zolen en neuzen.
!Veel succes in ieder geval.
quote:Dat zal wel vaker het geval zijn. Ik heb zelf ook een tijd moeten revalideren om mijn knie en been weer op orde te krijgen. Als je eenmaal bezig bent dan gaat het allemaal wel, alleen moet je zorgen dat je jezelf verplicht om gewoon te gaan.
Vandaag voor het eerst gesport. Ik had er HELEMAAL geen zin in en wou het liefste weglopen. Toch maar doorgezet en toen ik eenmaal aan het sporten was ging het wel.
Wat een verhaal zeg, t is voor het eerst dat ik één van jou topics zie, en ik moet zeggen dat ik bijzonder veel respect heb voor de manier hoe jij er na elke tegenslag weer bovenop krabbelt!
Overigens vind ik het erg goed dat je bent gaan sporten. Neem aan dat het een fitness achtig iets was?
), een loopding en ik heb ook nog aan 2 van die dingen gehangen om de spieren een beetje te trainen.quote:Op maandag 2 november 2009 16:33 schreef 2cv het volgende:
Ik heb voornamelijk op van die cardio-dingen gehangen. Fietsen (
en viel het je mee?quote:Weet je wat jij moet doen? Die competitiedrang eens even uit je kop praten. Dat was het eerste wat ik dacht toen ik over dat sporten las. Nee, jij kunt inderdaad niet mee doen met de rest, maar de rest heeft dan ook geen hartoperatie gehad.Op maandag 2 november 2009 16:33 schreef 2cv het volgende:
Ik heb voornamelijk op van die cardio-dingen gehangen. Fietsen (
Om het te vergelijken met een auto: als je een motorblok reviseert moet dat ook weer ingereden worden. Na verloop van tijd merk je echt wel dat je condite beter wordt maar da's geen kwestie van uren of dagen.
Als je persé die competitie wil hebben schrijf dan nu alle waardes op die je vandaag gescoord hebt (hartslag bij bepaalde belasting) en over een paar weken weer. Dan zie je pas echt hoeveel het scheelt.
quote:Het stelde geen reet voor, ik had beter thuis kunnen blijven zitten.
quote:Ik geloof best wel dat je de waarheid spreekt hoor, maar die competitiedrang zet je niet zomaar uit je hoofd. Desondanks heb ik het rustig aan gedaan en braaf gedaan wat de instructrice me opdroeg. Ook toen een stel eikels van +/- mijn leeftijd iets in de trant van 'kijk, maar 15 kilo' tegen elkaar zeiden toen ik aan 1 of ander apparaat hing. Ik had hun best eens willen vragen op welk gewicht zij het toestel in zouden stellen na hun 5e open-hart operatie. Gewoon kapot meppen was ook leuk geweest.
[..]
Weet je wat jij moet doen? Die competitiedrang eens even uit je kop praten. Dat was het eerste wat ik dacht toen ik over dat sporten las. Nee, jij kunt inderdaad niet mee doen met de rest, maar de rest heeft dan ook geen hartoperatie gehad.
Om het te vergelijken met een auto: als je een motorblok reviseert moet dat ook weer ingereden worden. Na verloop van tijd merk je echt wel dat je condite beter wordt maar da's geen kwestie van uren of dagen.
Als je persé die competitie wil hebben schrijf dan nu alle waardes op die je vandaag gescoord hebt (hartslag bij bepaalde belasting) en over een paar weken weer. Dan zie je pas echt hoeveel het scheelt.
quote:Je t-shirt uitdoen en ze die ritssluiting laten zien, dan zijn ze snel stil , denk ik.Op maandag 2 november 2009 17:18 schreef 2cv het volgende:
[..]
Het stelde geen reet voor, ik had beter thuis kunnen blijven zitten.
[..]
Ik geloof best wel dat je de waarheid spreekt hoor, maar die competitiedrang zet je niet zomaar uit je hoofd. Desondanks heb ik het rustig aan gedaan en braaf gedaan wat de instructrice me opdroeg. Ook toen een stel eikels van +/- mijn leeftijd iets in de trant van 'kijk, maar 15 kilo' tegen elkaar zeiden toen ik aan 1 of ander apparaat hing. Ik had hun best eens willen vragen op welk gewicht zij het toestel in zouden stellen na hun 5e open-hart operatie. Gewoon kapot meppen was ook leuk geweest.
quote:Train dan daar voor!Op maandag 2 november 2009 17:18 schreef 2cv het volgende:
Gewoon kapot meppen was ook leuk geweest.
Nee, grapje natuurlijk. Maar denk eens in hoe het sporten je helpt om straks weer aan je auto te kunnen sleutelen.
quote:Om die reden ben ik bij een fysiotherapeut gaan trainen, daar komt praktisch iedereen terug van een "blessure" en weet hoe dat traject verloopt.
[..]
Het stelde geen reet voor, ik had beter thuis kunnen blijven zitten.
[..]
Ik geloof best wel dat je de waarheid spreekt hoor, maar die competitiedrang zet je niet zomaar uit je hoofd. Desondanks heb ik het rustig aan gedaan en braaf gedaan wat de instructrice me opdroeg. Ook toen een stel eikels van +/- mijn leeftijd iets in de trant van 'kijk, maar 15 kilo' tegen elkaar zeiden toen ik aan 1 of ander apparaat hing. Ik had hun best eens willen vragen op welk gewicht zij het toestel in zouden stellen na hun 5e open-hart operatie. Gewoon kapot meppen was ook leuk geweest.
quote:en dan van die mongeulen? :|Op maandag 2 november 2009 19:43 schreef 2cv het volgende:
Dit was ook bij een fysiotheradinges ...
quote:Nope. Gewoon kneuzen.
quote:Als het nog een volgende keer gebeurd, zou ik toch echt met je ritssluiting aankomen als ik jou was. Dan houden ze gelijk hun smoel wel
quote:Op donderdag 5 november 2009 14:39 schreef 2cv het volgende:
Vandaag weer gesport. Na 3 kwartier was ik klaar met mijn oefeningetjes. Dat zet natuurlijk geen zoden aan de dijk dus de volgende keer wordt het weer een uur. Dan verzinnen ze er maar wat oefeningetjes bij.
...Ik heb altijd een half uur met mn Fysio...en de rst van het anderhalve uur maak ik zelf vol Ik denk dat ik alles dan forceer en sloop (bij mezelf dus, die toestellen overleven het wel).quote:Opbouwen, dan kun je over een tijdje die 180 kilo ook wel weer weg drukken.Op donderdag 5 november 2009 15:56 schreef 2cv het volgende:
Of dat slim is durf ik te betwijfelen. Ik heb ooit eerder aan fitness gedaan (ja, ik ja) om spieren te kweken. Is niet gelukt, maar ik duwde wel 180kg weg met mijn benen. Dat heb ik nu ook even geprobeerd en het lukte ! Even daarvoor stond het toestel nog op 20kg
quote:Wat hij zegt...Op donderdag 5 november 2009 16:00 schreef RealZeus het volgende:
[..]
Opbouwen, dan kun je over een tijdje die 180 kilo ook wel weer weg drukken.
Ik deed in het begin ook niet meer hoor....maar ben nu wel een ge-oefende Fitnesster
....gewoon om meer oefeningen vragen....quote:
dan niet quote:
Leer het maar. Anders laten we je opsluiten in een Opel. quote:Lukt je niet, ik parkeer mijn voeten te gen de binnenkant van de deur en druk in 1 keer die deur er uit. En als dat niet met de deur lukt, lukt het wel met een ruit.
[..]
Lijkt biljarten niet iets voor jou?
Je moet een vecht/verdedingssport gaan doen. Dat is heel nuttig voor op straat, maar (krav maga dan) doet ook heeeeel veel aan conditie. En dat je je niet kan meten met de rest maakt niet uit. Wat elke instructeur begrijpt dat.
Daarnaast ben je echt met een team. Je komt voor dezelfde dingen en je probeert samen iets goeds op te bouwen. Dat is heel anders dan zo'n kut sportschool... Dit is gewoon gezellig, nuttig en heel leuk
quote:
Even een vraag voor TS:
Lijkt biljarten niet iets voor jou?
quote:Contactsport met een pacemaker is niets. Dat wordt ook niet echt aangeraden door de doktoren enzo. Daarbij doe ik ook niet echt in fitness om de spieren op te bouwen, maar zit ik voor het merendeel op van die fietsapparaten. En eerlijk gezegd: ik vind het wel best zo. Een echte teamsporter ben ik niet want ik loop dan toch altijd achter de rest van het team aan te hollen zonder iets bij te dragen. Dan is wat ik nu doe het beste. Zowieso heeft iedereen daar een eigen programma waarbij iedereen door elkaar heen sport, dus vergelijken KAN niet eens. Ik voel me wel OK daar.
Je moet ook geen fitness gaan doen. Dat zijn allemaal paupers die denken dat ze tof zijn.
Je moet een vecht/verdedingssport gaan doen. Dat is heel nuttig voor op straat, maar (krav maga dan) doet ook heeeeel veel aan conditie. En dat je je niet kan meten met de rest maakt niet uit. Wat elke instructeur begrijpt dat.
Daarnaast ben je echt met een team. Je komt voor dezelfde dingen en je probeert samen iets goeds op te bouwen. Dat is heel anders dan zo'n kut sportschool... Dit is gewoon gezellig, nuttig en heel leuk
quote:Dus toch niet?
quote:SnookerOp vrijdag 6 november 2009 20:22 schreef Ofyles2 het volgende:
Even een vraag voor TS:
Lijkt biljarten niet iets voor jou?
quote:Moet het ook een keer gedaan hebben, maar het komt er niet van.
quote:Wat zou snooker voor mijn conditie doen dan ?
quote:Neem salsalessen!!! Daar heb je tenminste nog wat aan. Want heel stoer je aerobicskunsten vertonen in een uberhippe dansclub/disco/hoenoemjedattegenwoordig is eigenlijk niet stoer..Op dinsdag 20 oktober 2009 18:36 schreef 2cv het volgende:
Danku allen ! Een hond is geen optie. Ik wil tijdelijk sporten, niet de eerstkomende 10-20 jaar rondjes lopen
quote:ZumbaOp vrijdag 6 november 2009 21:17 schreef Knorriepot het volgende:
[..]
Neem salsalessen!!! Daar heb je tenminste nog wat aan. Want heel stoer je aerobicskunsten vertonen in een uberhippe dansclub/disco/hoenoemjedattegenwoordig is eigenlijk niet stoer..
Ik merk nu wel dat ik iets gedaan heb en bij 1 oefening moest ik zelfs de handdoek in de ring gooien Ik heb ook gevraagd of ik niet 3 keer per week kan sporten maar dat was beter van niet. Het beste is om bij 3 keer per week sporten om de dag te sporten, maar die mogelijkheid is er niet. En 2 dagen achter elkaar sporten heeft eerder een negatief effect dan een positief effect. De instructrice gaf als tip om dan maar een rondje te gaan fietsen ofzo, maar ZO leuk vind ik dat hele sportgedoe ook weer niet. :Herstel na hartoperatie sneller door lijm
Overigens vandaag heb ik bericht gehad van het CBR. De beoordeling duurt 6 weken tot 4 maanden. Ik begin nou echt de neiging te krijgen om maar gewoon weer achter het stuur te kruipen hoor
quote:Tja, dat is de fijnheid van de bureacratie, je rijbewijs krijgen duurt lang, hem afpakken een paar tel
De beoordeling duurt 6 weken tot 4 maanden.
quote:Die neiging zou ik toch even onderdrukken, iets met verzekering enzo.Op vrijdag 13 november 2009 16:49 schreef 2cv het volgende:
Overigens vandaag heb ik bericht gehad van het CBR. De beoordeling duurt 6 weken tot 4 maanden. Ik begin nou echt de neiging te krijgen om maar gewoon weer achter het stuur te kruipen hoor
quote:M'n rijbewijs heb ik nog
[..]
Tja, dat is de fijnheid van de bureacratie, je rijbewijs krijgen duurt lang, hem afpakken een paar tel
quote:Ik weet het, maar het voelt erg oneerlijk allemaal. Zeker omdat ik bewezen heb te kunnen rijden en mij er ook goed genoeg voor voel. Daarbij: ik moet die papieren in 2 weken inleveren en zij nemen overal rustig de tijd voor. Als het een commercieel bedrijf was hadden ze dat never nooit niet kunnen maken.
[..]
Die neiging zou ik toch even onderdrukken, iets met verzekering enzo.
quote:Het CBR is niet de meest eerlijke instantie die er is. Er zijn vrachtwagenchauffeurs die mochten van een arts weer rijden na bepaalde lichamelijke ongemakken maar dan vond het CBR van niet. Het CBR gedraagt zich soms als God-de-vader zelf.Op zaterdag 14 november 2009 16:25 schreef 2cv het volgende:
[..]
M'n rijbewijs heb ik nog
[..]
Ik weet het, maar het voelt erg oneerlijk allemaal. Zeker omdat ik bewezen heb te kunnen rijden en mij er ook goed genoeg voor voel. Daarbij: ik moet die papieren in 2 weken inleveren en zij nemen overal rustig de tijd voor. Als het een commercieel bedrijf was hadden ze dat never nooit niet kunnen maken.
Ook heb ik voor het eerst (!) mijn hartslag gemeten op die apparaten (ik wist eerst niet of dat kon in verband met mijn pacemaker maar na wat uitzoekwerk blijkt het gewoon te kunnen). En tegen mijn verwachting in gaat mijn hartslag bij inspanning braaf op natuurlijke wijze omhoog !
Nou moet ik wel toegeven dat de toename niet dramatisch is (mijn hartslag kwam niet boven de 100 uit), maar het kreng doet het wel.Ook gaat de fysiotherapeute contact opnemen met mijn cardioloog. Ze wil eens weten tot hoever ik mij mag belasten want om eerlijk toe te geven: daar heb ik zelf ook geen idee van.
quote:Op maandag 16 november 2009 15:33 schreef 2cv het volgende:
Vandaag weer gesport. Helaas moest ik op aanwijzing van de fysiotherapeute bij 1 oefening het gewicht halveren. Reden: pijn aan mijn schouder. Dat ding zit niet (meer) in elkaar zoals moeder natuur het ooit bedoeld heeft, m'n arm hangt er scheef aan en de doorbloeding van die arm is ook niet optimaal omdat ze in het ziekenhuis ooit wat aders omgelegd hebben. Best balen dus, want ik kom daar om conditie en kracht op te bouwen zodat ik steeds meer gewicht aan kan en dat ook langer vol kan houden. Feitelijk gaat dit dus achteruit.
Ook heb ik voor het eerst (!) mijn hartslag gemeten op die apparaten (ik wist eerst niet of dat kon in verband met mijn pacemaker maar na wat uitzoekwerk blijkt het gewoon te kunnen). En tegen mijn verwachting in gaat mijn hartslag bij inspanning braaf op natuurlijke wijze omhoog !
Ook gaat de fysiotherapeute contact opnemen met mijn cardioloog. Ze wil eens weten tot hoever ik mij mag belasten want om eerlijk toe te geven: daar heb ik zelf ook geen idee van.
Ik hoop dat alles goed blijkt te zijn.
Lijkt mij echt heel eng om met een hart afwijking te leven. Daarom ook petje af voor jou. Echt ik vind het top hoe je er mee om gaat!
quote:Er is niets engs aan voor mij juist omdat die rotpomp al zoveel heeft meegemaakt. Maar opgeven ? Ho maar !
[..]
Ik hoop dat alles goed blijkt te zijn.
Lijkt mij echt heel eng om met een hart afwijking te leven. Daarom ook petje af voor jou. Echt ik vind het top hoe je er mee om gaat!
En nu met die electronische ontsteking (pacemaker) houdt dat ding er echt nooit meer mee op quote:techniek is wat mooisOp maandag 16 november 2009 18:20 schreef 2cv het volgende:
[..]
Er is niets engs aan voor mij juist omdat die rotpomp al zoveel heeft meegemaakt. Maar opgeven ? Ho maar !
Alleen lijkt het er wel op dat die hoofdpijn nog niet over is. Terwijl dat normaal gesproken na een paar uur slapen wel gewoon over gaat ... quote:Toen wel. Kun je nagaan..
quote:Heb je een link naar je ervaringsverslag ?
quote:Beterschap man! Hoe staat het er voor? nog koppijn in 't weekend?
En vandaag weer koppijn. Eigenlijk de hele week wel, maar het was op afgelopen dinsdag na niet zo erg. Dinsdag kon ik het er nog vrij snel uit slapen, vandaag niet. Sport afgebeld en ben ook niet aan het sleutelen geslagen. Pas rond 16:00u kwam ik definitief uit mijn bed en de koppijn is nog steeds niet over. Baggerzooi
Mooi zo dat het over is nou. Hoe is 't verder? (ik volg dit topic best al 'n tijdje, volgens mij was ik één van de eersten die reageerde in 't eerste topic van deze reeks )quote:Nou ik ben blij dat dit nu in werking is gezet, toch te gek voor woorden dat je 'gewoon' wilde gaan sporten in jouw conditie.Op maandag 16 november 2009 15:33 schreef 2cv het volgende:
Vandaag weer gesport. Helaas moest ik op aanwijzing van de fysiotherapeute bij 1 oefening het gewicht halveren. Reden: pijn aan mijn schouder. Dat ding zit niet (meer) in elkaar zoals moeder natuur het ooit bedoeld heeft, m'n arm hangt er scheef aan en de doorbloeding van die arm is ook niet optimaal omdat ze in het ziekenhuis ooit wat aders omgelegd hebben. Best balen dus, want ik kom daar om conditie en kracht op te bouwen zodat ik steeds meer gewicht aan kan en dat ook langer vol kan houden. Feitelijk gaat dit dus achteruit.
Ook heb ik voor het eerst (!) mijn hartslag gemeten op die apparaten (ik wist eerst niet of dat kon in verband met mijn pacemaker maar na wat uitzoekwerk blijkt het gewoon te kunnen). En tegen mijn verwachting in gaat mijn hartslag bij inspanning braaf op natuurlijke wijze omhoog !
Ook gaat de fysiotherapeute contact opnemen met mijn cardioloog. Ze wil eens weten tot hoever ik mij mag belasten want om eerlijk toe te geven: daar heb ik zelf ook geen idee van.
Let wel: dat is geen kritiek op jou (jij wist ook niet beter) maar op die sukkels die je na zo'n ingrijpende operatie niet verder hebben begeleid. Jouw laatste regels zeggen wat dat betreft genoeg... om pissig van te worden.
Maar het is nu op de rit, ben ik blij om. Succes!
Amper pijn (alleen bij hele rare bewegingen), ik ben 2 keer per week aan het sporten (wel 2 keer overgeslagen wegens pijn in mijn kersepit), en vandaag en gister aan mijn auto gesleuteld. Ik merk daaraan nog wel dat mijn conditie nog niet is wat het ooit was, maar het is absoluut beter dan voor de operatie.Maandag moet ik weer naar het UWV (weer niet sporten) en zelf wil ik wel weer aan het werk. Dat zal nog niet gelijk heel soepel gaan, maar als ik niet een keer ga beginnen wordt het ook nooit wat.
quote:Ben 't met je eens dat je zo snel mogelijk weer moet gaan werken of het in ieder geval proberen, niet meteen op volle kracht waarschijnlijk, maar thuis zitten lijkt me nog erger. Veel succes ermee, ben blij dat het goed gaat.Op zaterdag 28 november 2009 21:50 schreef 2cv het volgende:
Het gaat steeds beter
Maandag moet ik weer naar het UWV (weer niet sporten) en zelf wil ik wel weer aan het werk. Dat zal nog niet gelijk heel soepel gaan, maar als ik niet een keer ga beginnen wordt het ook nooit wat.
Ik heb ook gebeld met het CBR en gevraagd waarom het zo lang duurt voor ik goedgekeurd word. Tevens gemeld dat ik voor mijn werk mijn rijbewijs nodig heb.
Vandaag overigens naar het CWI geweest. Dit keer bij de keuringsarts. Ik heb hem hetzelfde verteld als wat ik aan de meneer van de WaJong verteld heb. En dat terwijl die beide afdelingen onder het UWV vallen en zelfs in hetzelfde gebouw zitten ! Helaas had ik wel knallende koppijn. Daar heb ik inmiddels voor gebeld. Morgen bloeddruk meten ...
quote:das heel verstandig dat ze dat gaan doen...bevalt me niets dat je telkens zo'n hoofdpijn hebtOp maandag 30 november 2009 17:59 schreef 2cv het volgende:
Ze zouden iets meer haast maken ...
Vandaag overigens naar het CWI geweest. Dit keer bij de keuringsarts. Ik heb hem hetzelfde verteld als wat ik aan de meneer van de WaJong verteld heb. En dat terwijl die beide afdelingen onder het UWV vallen en zelfs in hetzelfde gebouw zitten ! Helaas had ik wel knallende koppijn. Daar heb ik inmiddels voor gebeld. Morgen bloeddruk meten ...
quote:Mijn pa heeft ook op onverklaarbare wijze paar keer per week koppijn. Dokters wisten nooit de oorzaak te vinden. Het is heel willekeurig maar komt vaak in het weekend voor, dus tijdens de 2 dagen vrij.Op zaterdag 28 november 2009 21:34 schreef 2cv het volgende:
Ik had vandaag wel koppijn, maar dat is nu over. Geen idee hoe en waarom.
Overigens ging m'n moeder laatst m'n pa masseren toen hij koppijn had en toen was het binnen een kwartier weg.
Ik wil je niet bang maken hoor
quote:Mij ook niet
[..]
das heel verstandig dat ze dat gaan doen...bevalt me niets dat je telkens zo'n hoofdpijn hebt
quote:Ik ben niet bang want mijn vader had dat ook toen hij nog 40 uur per week werkte
[..]
Mijn pa heeft ook op onverklaarbare wijze paar keer per week koppijn. Dokters wisten nooit de oorzaak te vinden. Het is heel willekeurig maar komt vaak in het weekend voor, dus tijdens de 2 dagen vrij.
Overigens ging m'n moeder laatst m'n pa masseren toen hij koppijn had en toen was het binnen een kwartier weg.
Ik wil je niet bang maken hoor
Stress ofzo. Heb ik niet zoveel last van (ooit eens 3 brullende brandweermannen voor mijn neus gehad, mijn auto MOEST en ZOU weg en wel ONMIDDELIJK, ik haalde rustig mijn schouders op want ik kon het er bij hun niet in krijgen dat ik moeilijk over die brandkraan voor me heen kon rijden en dat plankgas achteruit ook niet ging omdat er een aanhanger achter hing). En massages vind ik heerlijk quote:Omdat er inderdaad geen lichamelijke oorzaak te vinden was bij m'n pa gaat het waarschijnlijk gewoon om iets tussen zijn oren.Op maandag 30 november 2009 21:38 schreef 2cv het volgende:
[..]
Ik ben niet bang want mijn vader had dat ook toen hij nog 40 uur per week werkte
Misschien dat de stress van afgelopen tijd met operaties en herstel wel koppijn opleveren. Eerst maar is kijken wat de dokter zegt.
Succes!
quote:Dat is het juist vaak, ik heb het er best wel eens met m'n eigen pa over, maar die zou ook geen flauw idee hebben waar het vandaan zou moeten komen.Op maandag 30 november 2009 22:01 schreef 2cv het volgende:
Ik heb niet lopen stressen, of het moet onderbewust zijn. Maar bedankt
Stress is reëel, maar waar die stress dan vandaan komt weet 'ie dan weer niet. Vaag gedoe in ieder geval.
maar met zn hart en ws een te hoge bloeddruk op dit moment...maar dat gaan ze oplossen...suc6 morgen 2CV Hoe dan ook, vanmiddag om 14:00u maar weer naar de dokter. Die had het over een bijholteontsteking ofzo. We zullen zien. En anders schrijft ze maar een paar kilo morfine voor.. quote:Op dinsdag 1 december 2009 11:58 schreef 2cv het volgende:
Vandaag bleek dat het niet door de bloeddruk komt. Die was 75/115 en dat is een nette bloeddruk. Vanmiddag 14:00u weer naar de dokter. Zelf vermoed ik inderdaad dat hetiets met de medicijnen te maken heeft. Toen ik die kreeg zo ergens in 2001 heb ik ook een aantal keer hoofdpijn gehad op nagenoeg dezelfde manier. Nu is de dosis medicijnen verlaagd en heb ik weer hoofdpijn. Als leek snap ik dat niet. Minder medicijnen = minder bijwerkingen, toch
Niet lullig bedoelt.
Maar ik post nu al in een deel of 2, maar ben eigenlijk een beetje kwijt wat je historie ook alweer was.
Wat heb je ook alweer precies
Samenvatting ?Tnx
quote:Weet ik, maar die hoofdpijn is dan ook heel erg 'drastisch'. Ik slaap vrij diep en ik word er wakker van. En dan weet ik niet meer hoe ik het moet hebben van de pijn. Als iemand zegt dat mijn hoofd tegen de muur aan slaan helpt dan had ik het gedaan. Ik ben dan misselijk van de pijn, mijn concentratie is weg en ik druk er 2 paracetamol in. Die 2 paracetamol lijkt niet zo dramatisch, maar ik slik echt niet snel pijnstillers. Ben al wat gewens deg maar
Morfine is wel heel drastisch voor een hoofdpijn
Overigens ben ik zojuist bij de huisarts geweest. Die heeft mij doxycycline voorgeschreven. Dat is onder andere tegen bijholteontstekingen. Baadt het niet, schaadt het niet en als de hoofdpijn niet verdwijnt moet ik weer terug naar de huisarts.
quote:Sameenvatting: aangeboren hartafwijking waar ik als baby/peuter 4 kaar aan geopereerd ben. Dat is jarenlang goed gegaan. Eind 2000 hartritmestoornissen maar dat is bedwongen met medicijnen. 31 december vorig jaar mezelf kapot gefietst en toen een sterk verslechterde conditie + pijn op de borst. Onderzoeken gehad en de cardioloog zei dat een operatie de beste oplossing was. Die operatie vond plaats op 4 september waarbij een deel van mijn rechter kamer verwijderd is, er een grote omleiding aangelegd is waardoor mijn bloed niet meer door de rechter helft van mijn hart stroomt, er speciaal littekenweefsel aangebracht is waardoor hartritmestoornissen minder kans krijgen en er is een pacemaker aangelegd. Het herstel loopt tot nog toe erg snel en voorspoedig, op een paar details (zwelling in de lies die op een zenuw drukt, niet kunnen slikken en iets meer pijn in mijn borstkas dan normaal) na. Die details zijn nu allemaal over/hersteld/voorbij/genezen. Alleen die hoofdpijn is sinds +/- 1,5 week en het is niet 100% duidelijk wat daar de oorzaak van is.
[..]
Niet lullig bedoelt.
Maar ik post nu al in een deel of 2, maar ben eigenlijk een beetje kwijt wat je historie ook alweer was.
Wat heb je ook alweer precies
Tnx
SPOILER
quote:Hopen dat die antibiotica je verder gaat helpen....ik denk aan jeOp dinsdag 1 december 2009 15:23 schreef 2cv het volgende:
[..]
Weet ik, maar die hoofdpijn is dan ook heel erg 'drastisch'. Ik slaap vrij diep en ik word er wakker van. En dan weet ik niet meer hoe ik het moet hebben van de pijn. Als iemand zegt dat mijn hoofd tegen de muur aan slaan helpt dan had ik het gedaan. Ik ben dan misselijk van de pijn, mijn concentratie is weg en ik druk er 2 paracetamol in. Die 2 paracetamol lijkt niet zo dramatisch, maar ik slik echt niet snel pijnstillers. Ben al wat gewens deg maar
Overigens ben ik zojuist bij de huisarts geweest. Die heeft mij doxycycline voorgeschreven. Dat is onder andere tegen bijholteontstekingen. Baadt het niet, schaadt het niet en als de hoofdpijn niet verdwijnt moet ik weer terug naar de huisarts.
Maar dat wist je al
quote:Yo brother! Hier ook weer aan de doxi. Longen geven het weer 's op.Op dinsdag 1 december 2009 15:23 schreef 2cv het volgende:
Overigens ben ik zojuist bij de huisarts geweest. Die heeft mij doxycycline voorgeschreven. Dat is onder andere tegen bijholteontstekingen. Baadt het niet, schaadt het niet en als de hoofdpijn niet verdwijnt moet ik weer terug naar de huisarts.
[..]
Is dat spul trouwens erg effectief ?hihi dat rijmt
Hopelijk is het idd iets van voorhoofdsholteontsteking/bijholte ontsteking, ben je ook verkouden enzo?quote:Das mooi klote!!!!Op dinsdag 8 december 2009 14:13 schreef 2cv het volgende:
Vanmorgen komt m'n vader me wakker maken "Elmer, een brief van het RDW over je rijbewijs" ik murmel nog dat die brief dan van het CBR moet zijn, maar toch kom ik enthausiast naar beneden. M'n vader heeft vast CBR en RDW door elkaar gehaald en het is dan vast een brief van het CBR waarin staat dat ik mijn rijbewijs mag verlengen. Maar nee, het is echt een brief van het RDW en op de enveloppe staat ook echt dat het het rijbewijs betreft. Het was niet meer dan een herinnering dat 2 april mijn rijbewijs verloopt en ik het ding op tijd moet vernieuwen. Inmiddels is mijn goede humeur nagenoeg helemaal verdwenen.
quote:Nee, het helpt niet en nee, ik ben niet verkouden. Ik heb een longziekte. Maar ik zal 2CV's topic niet kapen.Op dinsdag 8 december 2009 16:26 schreef BlueMage het volgende:
Doxycycline (sp?) is volgens mij een vrij standaard antibioticum wat voor van alles helpt, da's handig.
@2CV: moet donderdag godsgruwelijk vroeg naar longarts, huisarts dreigt met opname. Blijft nochtans volhouden dat ik niet doodga. Was best gezelly geweest, samen in het UMCG.
@loudgirl watskeburt? sterkte in ieder geval er met
[ Bericht 24% gewijzigd door ASroma op 08-12-2009 17:27:38 ]
quote:Sterkte Meis!!!Op dinsdag 8 december 2009 17:09 schreef LoudGirl het volgende:
[..]
Nee, het helpt niet en nee, ik ben niet verkouden. Ik heb een longziekte. Maar ik zal 2CV's topic niet kapen.
@2CV: moet donderdag godsgruwelijk vroeg naar longarts, huisarts dreigt met opname. Blijft nochtans volhouden dat ik niet doodga. Was best gezelly geweest, samen in het UMCG.
quote:Ik had 't tegen 2CVOp dinsdag 8 december 2009 17:09 schreef LoudGirl het volgende:
[..]
Nee, het helpt niet en nee, ik ben niet verkouden. Ik heb een longziekte. Maar ik zal 2CV's topic niet kapen.
@2CV: moet donderdag godsgruwelijk vroeg naar longarts, huisarts dreigt met opname. Blijft nochtans volhouden dat ik niet doodga. Was best gezelly geweest, samen in het UMCG.
maar evengoed sterkte ermee. quote:Mocht je opgenomen worden: laat het me weten. Dan kom ik langs.Op dinsdag 8 december 2009 17:09 schreef LoudGirl het volgende:
[..]
Nee, het helpt niet en nee, ik ben niet verkouden. Ik heb een longziekte. Maar ik zal 2CV's topic niet kapen.
@2CV: moet donderdag godsgruwelijk vroeg naar longarts, huisarts dreigt met opname. Blijft nochtans volhouden dat ik niet doodga. Was best gezelly geweest, samen in het UMCG.
quote:BijnaOp dinsdag 8 december 2009 17:18 schreef ASroma het volgende:
lang weggeweest hier, 2cv al weer de jonge god van weleer?
@loudgirl watskeburt? sterkte in ieder geval er met
Ik heb ook gebeld met Emerpark (mijn autoverzekering). Die stuurt mij een brief op waarin zwart op wit staat dat ik ook na een openhartoperatie gewoon mag autorijden. Natuurlijk wacht ik die brief even af en ga ik ook grondig lezen wat er in staat, maar als dat een beetje positief is ga ik gewoon weer de weg op !
quote:komt door het rokenOp dinsdag 13 oktober 2009 01:44 schreef Agiath het volgende:
Ik had TS veel ouder in gedachte
quote:Nee en je zal er waarschijnlijk wel voor slagen maar het is zo irritant en m.i tijd en geldverspilling. Maar ja het CBR moet ergens geld vandaan halen om uit de rooie cijfers te komen.
quote:Ik ben nu (helaas) zo ver dat geld mij niets meer kan schelen. Als ik die staatscollectanten ¤100,- extra moet geven om ze wat harder te laten werken zou ik het er nog persoonlijk naartoe willen brengen.
[..]
Nee en je zal er waarschijnlijk wel voor slagen maar het is zo irritant en m.i tijd en geldverspilling. Maar ja het CBR moet ergens geld vandaan halen om uit de rooie cijfers te komen.
Na de kerst maar eens bellen met het CBR waarom zij zo asociaal moeilijk lopen te doen.
quote:JeeeehhhhhhhhhhhhOp woensdag 23 december 2009 22:44 schreef 2cv het volgende:
Vandaag heb ik een brief gekregen van mijn verzekeringsmaatschappij. Het is geen probleem dat ik ga autorijden. Niks geen medische keuring, niks gen gedoe, gewoon een telefoontje en een paar dagen er na een brief.
Na de kerst maar eens bellen met het CBR waarom zij zo asociaal moeilijk lopen te doen.
nah lekker glijen door Friesland jij Tevens schaamteloze tvp.Ennuh, sport ben ik mee gestopt. Ik had er geen zin in, toen ik er mee bezig was vond ik het nog steeds niet leuk en dat werd alleen maar erger. Cardioloog had er niet zoveel problemen mee.
quote:DAN KUNNEN WIJ NIET MEE LEZEN, SOMMIGE MENSEN VINDEN HET WEL INTERESSANT ANDERS WAS ER NU GEEN DEEL 4 GEWEEST.
quote:Wat maok zegtOp maandag 1 maart 2010 16:29 schreef maok het volgende:
DAN KUNNEN WIJ NIET MEE LEZEN, SOMMIGE MENSEN VINDEN HET WEL INTERESSANT ANDERS WAS ER NU GEEN DEEL 4 GEWEEST.
quote:nja sowieso 5% verbetering.. is toch al mooi wat zou ik zeggenOp maandag 1 maart 2010 14:31 schreef 2cv het volgende:
Vandaag in het ziekenhuis geweest voor controle. Mijn pacemaker is getest en bijgesteld, ik mag mijn medicijnen afbouwen en verder ziet alles er goed uit. Ik heb een conditie van 65% van wat je normaal gesproken zou verwachten van iemand van mijn leeftijd, lengte, lichaamsbouw en geslacht. Voor het mis ging was dat 60%. En ik denk dat het nog beter gaat worden.
Ennuh, sport ben ik mee gestopt. Ik had er geen zin in, toen ik er mee bezig was vond ik het nog steeds niet leuk en dat werd alleen maar erger. Cardioloog had er niet zoveel problemen mee.
op naar de 70%
ook al wil ik je aanraden om toch aan sport te blijven doen, anders koop zo'n hometrainergeval voor thuis? ).quote:en dan zie ik hem nooit rijdenOp maandag 1 maart 2010 20:26 schreef 2cv het volgende:
Ik blijf nog wel even BX rijden, dan moet ik me vaak genoeg inspannen (aanduwen, repareren, frustratie uiten
! quote:oh.. k zie wel een soms een chevy met de kip aan de achterkant er onder bungelenOp dinsdag 2 maart 2010 00:51 schreef 2cv het volgende:
Beter opletten. Hij is herkenbaar, er hangt een rubber kip aan de voorkant.
!Overigens, CBR is over de brug gekomen met papieren warmee ik mijn rijbewijs kan verlengen. Al een paar weken terug overigens
quote:is toch ook goed nieuws?Op dinsdag 2 maart 2010 17:54 schreef 2cv het volgende:
Die is van een ex-klasgenoot van me.
Overigens, CBR is over de brug gekomen met papieren warmee ik mijn rijbewijs kan verlengen. Al een paar weken terug overigens
quote:heb ik ook ondergaan respect dat je erbij wilde zijn ik ging lekker slapen.theterisatie moest ondergaan. Bij die catheterisatie werd er een snee in de lies gemaakt waarna daar een slang in gestoken werd die via de aderen in mijn lichaam naar mijn hart gevoerd werd. Zo kon de dokter de bloeddruk in mijn hart meten, maar ook contrastvloeistof in mijn hart spuiten om dingen beter zichtbaar te maken. Aangezien ik bij die gehele ingreep bij bewustzijn was kon ik mooi mee kijken en het was erg goed zichtbaar dat de contrastvloeistof in mijn rechter boezem een soort wolkje werd en maar langzaam weer uit mijn boezem stroomde. Zelf vond ik dat interessant om te zien, maar omdat ik geen dokter ben was het voor mij ook echt niet meer dan interessant.
sterkte man!
quote:
Gister heeft de pacemakerfabrikant op mijn werk metingen verricht tijdens het lassen: resultaat: ze konden niets vinden (dus geen storingen) aan mijn pacemaker tijdens het lassen. De officiele uitslag komt nog via het ziekenhuis, maar het lijkt er sterk op dat ik gewoon weer mag lassen !
quote:Da's ook goed nieuws voor je.Op zaterdag 3 april 2010 19:54 schreef 2cv het volgende:
Gister heeft de pacemakerfabrikant op mijn werk metingen verricht tijdens het lassen: resultaat: ze konden niets vinden (dus geen storingen) aan mijn pacemaker tijdens het lassen. De officiele uitslag komt nog via het ziekenhuis, maar het lijkt er sterk op dat ik gewoon weer mag lassen !
quote:nou ik was lekker onder narcose hoor en heb precies hetzelfde ondergaan?Op zaterdag 3 april 2010 20:45 schreef 2cv het volgende:
Als je slaapt is je bloeddruk anders omdat je spieren meer ontspannen zijn. Resultaat: je MOET wakker zijn bij zo'n ingreep
quote:Je was doodsbang (verhoofde bloeddruk en hartslag) waardoor ze ook zonder narcose niet alles goed konden meten ?
[..]
nou ik was lekker onder narcose hoor en heb precies hetzelfde ondergaan?
Iedereen die mij op wat voor wijze dan ook gesteund heeft: super, super, super bedankt ! Ik opende dit topic ooit om mijn hart te luchten maar door alle reacties heb ik meer dan alleen mijn hart kunnen luchten: ik voelde mij echt gesteund. Dit topic heeft alles echt een stuk draaglijker gemaakt en daarvoor wil ik jullie ontzettend bedanken