V. | woensdag 8 april 2009 @ 14:05 |
Da’s een vraag die vaak bij mij opkomt als ik verhalen opvang van mensen die klagen over te weinig tijd, te weinig geld etcetera, terwijl ze wel 4 of 5 kinderen hebben. En wáárom hebben mensen 4 of 5 kinderen? Is een of twee niet genoeg? Er zijn gezinnen waarbij ik moet concluderen dat 1 al teveel is, zelfs, zoals bij het sociaal gehandicapte duo dat onder ons woont, een kind van drie heeft, maar dusdanig mongoloïde van aard is, dat ze het maar niet voor elkaar krijgen om dat kind op te voeden. Niet dat ze daar ook maar enige echte moeite voor doen, lui en onaangepast stel dat het is. Wonen op een postzegel van amper 50 vierkante meter, altijd zit alles potdicht, en nooit gaan ze een keer met dat kind naar buiten. Ondertussen dendert hun onopgevoede nazaat (die bij ons de bijnaam ‘De Sloopkogel’ heeft gekregen) onophoudelijk als een goederentrein door het huis, dagelijks tot na elf uur. En getuige de kotsgeluiden die al twee weken door het niet bepaald geluiddempende afzuigsysteem in ons pand tot ons komen, is dat mokkel bezig een tweede te bouwen. Maar dit terzijde en terug ontopic. Ik begrijp dat mensen hun kinderwens graag vervuld zien en gun eenieder op dat gebied haar/zijn/hun geluk. Maar waarom drie, vier, vijf of nóg meer? Zoals ik in de TT al aangeef: hoeveel is genoeg? Zeker als ik voornoemde klaagzangen hoor van mensen in financiële problemen, of die de opvoeding niet rond krijgen, of altijd té moe zijn, en die dan als reden aanvoeren dat ze zoveel kinderen hebben. Wie de neuk heeft je opgedragen om er zoveel te produceren? Heb je je eigen driften niet in bedwang? Is het gebruik van anticonceptie te ingewikkeld? Wat? En waarom rust er een taboe op die vraag? Als ik het hier op mijn werk eens vraag aan collega’s word ik aangekeken of ik een soort Chinese staatsmaffioso ben… Maar ik stel hem toch maar: wanneer besluiten ouders: okee, zo is het goed? V. | |
LXIV | woensdag 8 april 2009 @ 14:08 |
Waarom 2? Waarom 1? Waarom geen? | |
LXIV | woensdag 8 april 2009 @ 14:08 |
Zolang ik gezonde kinderen voortbreng, tijd en geld heb ze op te voeden ga ik gewoon door. Laat Gods water over Gods akker vloeien zeg ik maar. | |
Swetsenegger | woensdag 8 april 2009 @ 14:13 |
Ik was bij 2 wel klaar. De voorzienigheid dacht daar anders over. Nou zijn die 3 nog net te behappen, ouders gewijs. Meer lijkt me meer last dan lust eigenlijk. | |
Liejannuh | woensdag 8 april 2009 @ 14:20 |
Eigenlijk zou iedereen eerst een examen moeten doen voordat ze aan kinderen beginnen. Je moet kinderen wel een stabiele thuissituatie kunnen geven natuurlijk. Zowel financieel als geestelijk. Overigens vind ik ook dat mensen eerst een examen zouden moeten doen voordat ze Nederland mogen verlaten. | |
V. | woensdag 8 april 2009 @ 14:20 |
quote:Maar waarom? Alleen omdat het kan? V. | |
LXIV | woensdag 8 april 2009 @ 14:21 |
Mijn beide oma's hebben ieder 10 kinderen gekregen. Zonder electrische wasmachines, wegwerpluiers, kinder-DVD's, maxi-cosies, potjesvoeding en noem maar op. Alle 10 goed terecht gekomen. Dus wat klagen mensen tegenwoordig nu? | |
LXIV | woensdag 8 april 2009 @ 14:21 |
quote:Leuk toch, kiddo's? Iedere keer weer. | |
Jelief | woensdag 8 april 2009 @ 14:22 |
Tijdens de zwangerschap van nr 2 vond ikhet al wel welletjes. Voor ons is twee genoeg omvcerschillende redenen: -lichamelijk- mijn lichaam is wel klaar met zwanger zijn -financieel- We kunnen nu onze kinderen en onszelf normaal voorzien van wat we nodig hebben -praktisch- Ieder een kind enals je alleen bent iedere hand een kind. Ons huis is vol en een ander huis komt er nog ff niet. We hebben een meisje en een jongen, meer smaken zijn er niet. | |
Magnetrondoos4 | woensdag 8 april 2009 @ 14:23 |
Als wij een flatje, weinig geld en hard moeten werken voor de kost zou ik niet meer dan 1 kind nemen. Misschien een tijd later nog 1. Als wij geld zat zouden hebben, mooi huis met tuin, 1 iemand die alleen maar hoeft te werken voor de kost en de andere op de kinderen kan passen dan zou ik voor 4 kinderen gaan. | |
wijsneus | woensdag 8 april 2009 @ 14:23 |
Ik denk dat ik bij twee ook wel klaar ben. De omstandigheden zijn er momenteel niet naar om aan nummer twee te beginnen, maar daarna gaat er bij mij gewoon een knup in. | |
Stout | woensdag 8 april 2009 @ 14:24 |
Voor mij zijn 2 gezonde kinderen genoeg...bij elk kind wordt bij ons de kans op afwijkingen groter. Zeker gezien onze genetische bepaling... dus 2 is mooi ! (enne gezien een zeer vervroegde overgang is het ook niet meer mogelijk) | |
sjak | woensdag 8 april 2009 @ 14:26 |
Nou, Jelief, je geeft mijn antwoord ![]() Ik ken ook mensen die hebben er 6 (of meer) en nee, dat begrijp ik gewoon niet. We leven niet meer in de jaren 50 toen er geen anticonceptie bestond. Een eigen leven is toch ook nog wel belangrijk, lijkt me. Tja, en sommige mensen zouden inderdaad geen kinderen mogen krijgen ![]() | |
Jarno | woensdag 8 april 2009 @ 14:28 |
quote:Aangezien één van de meest veranderlijke aspecten van de vrouw tijdens en na de zwangerschap de psyche is, lijkt me dit een redelijk nutteloos examen. Om over zaken als PND's of PPD's maar te zwijgen. Maar goed. Wij zijn er om meerdere redenen wel klaar mee (met 1 kind, dus). Niet omdat we het idee hebben dat ons gezin compleet is (wat sowieso een redelijk zweverige opmerking is imho, alsof mensen dat opeens ingestraald krijgen) ofzo, meer omdat mijn vrouw geen tweede zwangerschap aankan / aan wil (psychisch gezien dus). En eigenlijk vind ik 1 ook wel enorm 'handig' (bij gebrek aan een betere term): je behoudt je individuele zelfstandigheid (ik heb het idee dat je met 2 kinderen een aantal jaren echt totaal geleefd wordt, om over drie maar te zwijgen), financieel is het zo goed te doen, aandacht kan voor de volle 100% naar 1 kind gaan, etc. | |
marlieske | woensdag 8 april 2009 @ 14:29 |
We hebben beiden altijd 2 kinderen willen hebben, (en mocht er niets door anti-conceptie heen floepen, god verhoede het) dan blijft het straks ook bij 2. En waarom geen idee, kan er geen ander antwoord op verzinnen. waarom geen 3 is dan eenvoudiger te beantwoorden, andere auto, huis te klein (voor onze zin), lastig met uitstapjes/vakanties (ook maar net hoe je dat ziet uiteraard, en puur mijn mening) en vooral weer zwanger zijn zie ik hierna niet meer zitten. | |
Spuuglokje | woensdag 8 april 2009 @ 14:31 |
quote:Dit argument heb ik nooit begrepen. Ieder kind is toch uniek? | |
PopcornMonster | woensdag 8 april 2009 @ 14:32 |
Bij ons is het meer de vraag: hoeveel katten gaan we nemen? We hebben beide geen voortplantingsdrang en ik houd ook niet van kinderen. Als ik een keer per ongeluk zo'n gevoel krijg, pas ik wel even op m'n nichtje, dan heb ik voor een paar weken wel weer genoeg gehad. | |
Jarno | woensdag 8 april 2009 @ 14:35 |
quote:Nee idd. Dat was ook voor mezelf het enige argument waar ik wel een tijdje mee heb gelopen, dat ik dus nooit zal weten hoe een jongentje is en doet. (Klinkt dramatischer dan het is hoor!) Maar goed, voor hetzelfde geld is nummer 2 een meisje en je kunt moeilijk blijven proberen totdat... ![]() ![]() | |
popolon | woensdag 8 april 2009 @ 14:36 |
Persoonlijk vind 1 meer dan genoeg, zou er niet aan moeten denken om er 3,4 nog meer te moeten hebben. Ik hou sowieso al niet van veel mensen in kleine ruimtes. Héél misschien later een tweede maar daar ben ik echt nog niet aan toe. En zo hou ik ook nog wat meer tijd over voor mezelf. Ook niet onbelangrijk. | |
Tinkepink | woensdag 8 april 2009 @ 14:36 |
Mijn man wil er drie. Ik vond 1 kind prima maar nu we er twee hebben is het ook prima te doen. Zowel aan 1 kind als aan 2 kinderen hangen voor- en nadelen. Een derde wil ik absoluut niet: - het is niet praktisch (2 handen, auto, aantal slaapkamers, zomerhuisje, kamperen etc. etc) - ik wil niet meer zwanger zijn - ik vind dit druk zat - geen zin om wéér in de luiers te zitten - het leeftijdsverschil met de jongste wordt ook te groot Financieel is het in Duitsland overigens wél gunstig om er nog een derde bij te krijgen, maar dat argument zal mij niet over de streep trekken ![]() | |
sjak | woensdag 8 april 2009 @ 14:39 |
quote:Ben je het nou met haar eens of oneens? Ik vind het juist wel grappig om van alle soorten 1 te hebben. Tuurlijk is ieder kind uniek, maar volgens mij zitten er iets meer verschillen tussen jongens en meisjes dan tussen twee van het zelfde geslacht. | |
Jarno | woensdag 8 april 2009 @ 14:41 |
quote:Het zijn geen pokemons he sjak. | |
Liejannuh | woensdag 8 april 2009 @ 14:42 |
quote:Goed punt! Maar ik denk dat we allemaal wel voorbeelden kennen van mensen die eigenlijk gewoon niet aan kinderen hadden moeten beginnen. Gewoon omdat ze voor een zwangerschap al niet lekker in hun vel zitten. Of omdat ze financieel gezien de zaken nou niet echt op orde hebben. Of omdat ze nou niet echt de levenservaring hebben om een kind op te voeden. quote:Anna is dan ook wel heel erg leuk. ![]() | |
sjak | woensdag 8 april 2009 @ 14:42 |
quote:Gelukkig niet, dan zou ik bij twee nog ff door moeten gaan ![]() | |
popolon | woensdag 8 april 2009 @ 14:43 |
quote:ff ? Dan mag je wel in een sporthal gaan wonen. | |
sjak | woensdag 8 april 2009 @ 14:44 |
quote:Herinner je nog de verontwaardige discussie die gevoerd werd toen bleek dat in Zweden zwakker begaafden gesteriliseerd werden. Want men mag niet beschikken over de wens van een ander. | |
Cat-astrophe | woensdag 8 april 2009 @ 14:46 |
Bij mijn broer en schoonzus is momenteel de vierde in aanbouw. Zeer tot de verrassing van de hele omgeving (inclusief ik) trouwens, blijkbaar is 3 kinderen toch wel een sociaal aanvaard maximum. En praktisch gezien natuurlijk ook wel (aantal slaapkamers in een huis, plaatsen in de auto etc. ) Het kind is hartstikke gepland, huis, auto en bankrekening zijn groot genoeg en in hun hart is ruimte voor nog wel vier kinderen (al gaat dit echt de laatste zijn, heb ik vernomen). ![]() En met een goede planning komen beide ouders echt nog wel toe aan een eigen leven. Ze werken beiden en krijgen het gedraaid met 2 dagen BSO en één dag grootouderopvang. De kinderen krijgen structuur, en afspraak is afspraak, maar er is altijd ruimte voor individuele aandacht of lekker spontaan iets met één of meer kinderen doen. Ik ben erg blij voor hen en ik gun het ze van harte maar ik zou er zelf niet aan moeten denken, continue zoveel koters in huis. Dan zou ik (op dit punt in mijn leven) niet de moeder zijn die ik zou willen zijn, denk ik. Maar die keuze is persoonlijk. Het is belangrijk dat je je goed realiseert waar je aan begint (of je nu voor 1, 2, 3, 4 of meer kinderen gaat) en dat gaat verder dan alleen het oergevoel 'ik wil kinderen hebben'. Als je financieel krap zit met een hok vol koters of niet in staat bent om ze een stabiele opvoeding te geven benadeel je het hele spul. En daar hebben kinderen nooit om gevraagd. Helaas staan deze vraagstukken vaak niet op de voorgrond bij bij voorbeeld een stel als in de OP wordt genoemd. | |
Liejannuh | woensdag 8 april 2009 @ 14:51 |
quote:Oew, daar moet ik even heel diep voor graven. Het komt me vaag bekend voor. | |
RM-rf | woensdag 8 april 2009 @ 14:52 |
quote:die keuze is gewoon een individuele keuze.... waarom misschien mensen als je die vraag zo stelt een beetje negatief terugreageren omdat je die vraag over een individuele keuze zelf stelt alsof daarvoor algemeen gelden overkoepelende voorwaarden zouden kunnen zijn... Overigens, volgens mij heeft het aantal kinderen niet echt heel direkt met meer of minderw werk en problemen in de opvoeding te maken.. imho zijn er bepaalde mensen die met een kind net zoveel problemen hebben als met drie of vier ... en dat dat niet eens betekent dat de problemen meer zouden worden zodra er minder kinderen zijn. Teven is het best mogelijk dat ouders als ze meer kinderen hebben eigenlijk qua organisatie er op vooruitgaan... domweg omdat ze ook een stuk minder 'regelzuchtig' worden, wat soms bepaalde ouders met slechts één kind nog wel zijn, 'over-bemoeizuchtig' (wat ertoe kan leiden dat kinderen geen eigen verantwoordelijkheid nemen en weinig zelfstandig dingen kunnen doen). | |
lighted | woensdag 8 april 2009 @ 14:54 |
Ik moet van mijn vader minimaal 8 kinderen krijgen, en dan het liefste allemaal jongens. Ik ben nu 35 en heb er pas 1. | |
ElectricEye | woensdag 8 april 2009 @ 15:01 |
quote:Als ze het gevoel hebben dat het zo goed is. ![]() | |
YoWilly | woensdag 8 april 2009 @ 15:07 |
Of deze week...of in de loop van volgende week verwachten wij onze tweede. Het verschil met Noa (eerste kind) is dan 4 1/2 jaar. Twee kinderen is voor ons genoeg. Het ligt niet aan de ruimte in huis en financieel is het ook geen probleem. Twee is gewoon goed....ons betreft. | |
Jelief | woensdag 8 april 2009 @ 15:09 |
quote:Jazeker, geslacht buiten beschouwing gelaten is Ruben een heel ander kind dan Emma. Ik heb het elders ookal geschreven, wij wilden héél graag ook een jongen. Ik kan niet uitsluiten dat we over een derde kindje nagedacht zouden hebben als Ruben een meisje zou zijn. | |
V. | woensdag 8 april 2009 @ 15:28 |
quote:Ja, maar waarom hebben sommige mensen dat gevoel nog niet na 3 of 4 kinderen? En mensen met dat soort aantallen nageslacht die ík tegenkom lijken er meer last van te hebben dan plezier. Waarom dan niet denken: hee latex, fantastische uitvinding? Of: kom, laat ik nog effe een tube zaaddodende pasta gorgelen? Als er mensen zijn die met 6 kids nog een leuk leven hebben, prima (al denk ik ook aan zaken als overbevolking... in 's hemelsnaam, hoever wil je gaan?), maar vooral hoor ik veel gezucht en gesteun ("kinder-/naschoolse opvang is zo duur", tsja, blijf dan thuis voor je kids... "ja, dat kan niet, want waar moeten we anders vier kinderen van betalen" ![]() V. | |
MeNicole | woensdag 8 april 2009 @ 15:29 |
Wij hebben er nu 1 met de tweede op komst. Misschien blijft het hier bij misschien komt er nog 1 bij. Ligt helemaal aan hoe alles gaat lopen. | |
MarMar | woensdag 8 april 2009 @ 15:36 |
Toen mijn oudste dochter drie maanden was, werd ik alleenstaande mama. Ik dacht jarenlang heel vastbesloten te zijn om nooit meer nog een kindje te willen met een andere papa, meerdere kindjes van meerdere papa's leek me vreselijk lastig. Nu heb ik nog een dochter erbij, zeven jaar na de geboorte van de oudste en weer dacht ik, dit is het, niet nog eentje erbij want ik wil per sé de balans goed houden voor de oudste, zodat zij niet een buitenbeentje zou worden in het gezin omdat ze als enige een andere papa heeft. Na het misgaan van de laatste zwangerschap (die onbedoeld en onontdekt was tot de 19e week wegens allerlei omstandigheden rond mijn gezondheid) voelen we toch dat er nog echt wel een plekkie en genoeg liefde in ons gezinnetje is voor nog een kindje. Ik merk wel dat ik het fijn vindt dat ze qua leeftijd niet dicht op elkaar zitten en of het er nog een keertje van komen mag en kan weet ik niet eens, maar het zou hartstikke welkom zijn. Nu denk ik dat het, mocht het gebeuren, voor ons wel de laatste keer wordt, maar zoals bovenstaand verhaal al schetst, sluit ik niet uit dat ook dat nog veranderen kan. een tweeling erbij lijkt me ook best wel leuk eigenlijk, ookal is dat denk ik pas echt leuk vanaf 1 of 2 jaar ![]() | |
Maneki.Neko | woensdag 8 april 2009 @ 15:51 |
Alle slaapkamers zijn gevuld, de plekken in de auto zijn bezet en aan tafel is er precies genoeg ruimte. 3 Is een mooi aantal ![]() | |
k_i_m | woensdag 8 april 2009 @ 15:55 |
Goeie vraag. Sinds mijn dochter één is vragen mensen aan me wanneer nummer twee komt. Ik antwoord dan dat ze beter kunnen vragen óf er een nummer twee komt. Op dit moment zeker niet. We hebben hier geen ruimte meer, klaar. Maar ik heb ook helemaal geen zware moedergevoelens die mij vertellen dat ik nog een baby wil. Verdorie, ik ben blij dat ze net wat zelfstandiger aan het worden is ![]() Maar sinds die mensen dat vragen, maak ik me ineens druk hoe ik dan in godsnaam ooit moet weten of er nog een kind bij "moet". En het idee dat ik dat binnen jaren moet besluiten staat me ook al helemaal niet aan. | |
Maneki.Neko | woensdag 8 april 2009 @ 15:56 |
Dat voel je aan je water, of je er nog een wil ![]() ![]() | |
Guuzewuus | woensdag 8 april 2009 @ 15:58 |
Jij bent toch nog heel jong? Gewoon niet over nadenken verder, het gaat vanzelf wel weer knagen als het moet ![]() Ik 'voelde' dat ik een tweede wilde, nog in de kraamweek van Stella. ![]() ![]() ![]() Ik wilde overigens mijn hele leven zeker drie of vier kinderen. Groot gezin, leek me fijn ![]() ![]() ![]() | |
Swetsenegger | woensdag 8 april 2009 @ 16:02 |
Ow mij leek een groot gezin ook erg leuk. Het IVF traject was sowieso een beperking en 2 vonden we wel mooi. De 3e is dus ook echt een kadootje, maar maakt ook goed duidelijk dat dat druk genoeg is. | |
k_i_m | woensdag 8 april 2009 @ 16:03 |
quote:Jamaar mijn water werkte ook al niet zo goed voor we besloten voor nummer één te gaan ![]() | |
Guuzewuus | woensdag 8 april 2009 @ 16:03 |
Ik vind over een jaar of vier vijf mijn droomprins, en dan begin ik nog snel aan een tweede leg ![]() | |
TwyLight | woensdag 8 april 2009 @ 16:04 |
Enige wat ik vind is dat áls je kinderen neemt, minimaal 2. Een kind die altijd alleen is kan amper fatsoenlijk delen, weet altid alles beter dan de rest en kan niet samenwerken. Heb een aantal vrienden die enigkind zijn en die hebben allemaal die slechte eigenschappen ![]() | |
Maneki.Neko | woensdag 8 april 2009 @ 16:04 |
quote:water verversen ![]() Of een voor/tegen lijstje maken. Lekker droog ![]() | |
N.icka | woensdag 8 april 2009 @ 16:05 |
Ik zou er best een stuk of 5 , 6 willen hebben , een groot gezin lijkt me heerlijk ![]() | |
k_i_m | woensdag 8 april 2009 @ 16:08 |
quote:Het zijn geen woestijnratten die je in koppeltjes moet houden ![]() ![]() | |
Jarno | woensdag 8 april 2009 @ 16:08 |
quote:Ja, zo ken ik ook heel veel 2-kind-kinderen en die sporen ook niet helemaal hoor. ![]() | |
MamsX | woensdag 8 april 2009 @ 16:11 |
Ik heb nu 1 dochter, van mij mogen er nog wel 2 of 3 kids bij. (het smaakje maakt me niet uit) Alleen financieel is dat op dit moment niet haalbaar, en relationeel ook niet. Ik ben zelf ook enigskind en heb dat altijd heerlijk gevonden. Maar als mijn eierstokken blijven tikken en de relatie is ernaar dan weet ik niet wanneer ik stop ![]() | |
MarMar | woensdag 8 april 2009 @ 16:11 |
quote:Nah jah, je hebt wel een punt, al kan je er natuurlijk best voor zorgen dat een kind in aanraking komt met kindjes die niet de jouwe zijn om dit wat op te vangen. Ik moet zeggen dat mijn oudste juist altijd wel een delertje en een sociaal kind geweest is, ook in de zeven jaar voordat ze een zusje had, maar ik deed ook altijd wel mijn best om haar bij andere kindjes te laten opgroeien en had genoeg mensen (broers, vrienden) om me heen met kids in dezelfde leeftijd waar ze min of meer mee opgegroeid is. | |
TwyLight | woensdag 8 april 2009 @ 16:12 |
quote:blijkbaar wel ![]() | |
MamsX | woensdag 8 april 2009 @ 16:14 |
Dat is dus echt onzin, ik was alleen. En alle juffe,n meesters een ouders die zeiden altijd tegen mij of mijn moeder. Wat kan ze/je goed delen, en wat is ze behulpzaam | |
Guuzewuus | woensdag 8 april 2009 @ 16:15 |
Ik ken twee enigskinderen, ook heel sociaal, allebei ![]() | |
MarMar | woensdag 8 april 2009 @ 16:16 |
Ik denk dat onderschat wordt welke factoren buitenshuis allemaal een rol kunnen spelen in de ontwikkeling/opvoeding van een kind. | |
Guuzewuus | woensdag 8 april 2009 @ 16:17 |
En binnenshuis. Ouders kunnen toch ook veel bijdragen aan de sociale ontwikkeling van een kind. | |
TwyLight | woensdag 8 april 2009 @ 16:18 |
quote:Sociaal in de omgang met mensen ja maar ze willen alsnog altijd hun zin hebben, en zijn gierig ![]() | |
Jarno | woensdag 8 april 2009 @ 16:20 |
quote:Eigenschappen die je bij mensen met broers en zussen natuurlijk nooit tegenkomt. | |
MamsX | woensdag 8 april 2009 @ 16:22 |
Als er 1 iemand heel gul is dan ben ik het.. Juist doordat ik alleen was hebben mijn ouders daar goed op gelet. Ik moest altijd alles delen, en als ik ergens om vroeg dan kreeg ik het ook niet zomaar. Ik denk juist veel eerder aan anderen dan aan mezelf. Jij hebt gewoon een slechte keus in vrienden ![]() ![]() | |
popolon | woensdag 8 april 2009 @ 16:25 |
quote:'t Zegt natuurlijk niks over jou en je vriendenkring. | |
MarMar | woensdag 8 april 2009 @ 16:26 |
Nah en het is ook wel leuk verzonnen allemaal, maar als er een beetje leeftijdsverschil tussen kinderen zit, gaan ze echt meer met hun eigen vriendjes om op den duur dan met elkaar, dus het hele broertje zusje samen spelen idee is ook een beetje overtrokken imho. Ik speelde vroeger bijna nooit met mijn broers, behalve als ze op me moesten letten of als een van ons ziek was. ![]() | |
MarMar | woensdag 8 april 2009 @ 16:27 |
quote:Idd "show me your friends and I'll tell you who you are" | |
Jill85 | woensdag 8 april 2009 @ 16:29 |
ik post bijna nooit hier, lees wel veel, maar ik wil er dus eigenlijk 6 ![]() mijn vriend denkt echt van die is ![]() inmiddels vanwege praktische overwegingen al bijgesteld naar 4 ben wel hoogopgeleid en tegen de tijd dat ik het een beetje voor elkaar heb (zal hopelijk begin 30 zijn), zullen het er toch maar 2 of 3 worden denk ik ![]() | |
Jarno | woensdag 8 april 2009 @ 16:30 |
Sorry, maar 6 kinderen snap ik echt niet. Je bent toch geen broedfabriek? En wat te denken van overbevolking? | |
nummer_zoveel | woensdag 8 april 2009 @ 16:34 |
quote:Maar ze zullen als ze ouder zijn toch meer naar elkaar toetrekken. Ik heb een veel jonger broertje, maar nu we ouder worden is er meer contact. Zo kun je toch nog jeugdherinneringen ophalen. M'n moeder is een paar jaar geleden overleden en ik ben blij dat ik een broertje en zusje heb. Anders blijf je helemaal zo alleen achter als je ouders er niet meer zijn. ![]() | |
Swetsenegger | woensdag 8 april 2009 @ 16:35 |
quote:Daar draagt elk kind aan bij, dus ook als je er 1 hebt. | |
Jarno | woensdag 8 april 2009 @ 16:36 |
quote:Ja, dat snap ik, maar 6 is wel heel erg... eh... ik zoek naar een ander woord voor asociaal maar ik kan niet echt op een geschikte term komen. | |
Guuzewuus | woensdag 8 april 2009 @ 16:38 |
Mijn moeder komt uit een gezin met 7 kinderen, haar moeder uit een gezin met 9 kinderen. Dat het tegenwordig niet meer zo standaard is, wil nog niet zeggen dat het niet ook gewoon heel natuurlijk kan zijn toch? | |
TwyLight | woensdag 8 april 2009 @ 16:39 |
quote: ![]() ![]() En btw: nee hoor, heb ook genoeg andere vrienden en die vrienden die die eigenschappen hebben hebben ook wel goede kanten hoor ![]() | |
TwyLight | woensdag 8 april 2009 @ 16:40 |
quote:mooie zin, die laatste! ![]() | |
Jill85 | woensdag 8 april 2009 @ 16:40 |
quote:ja, ik verwachtte zo'n reactie al. Kijk wat het uiteindelijk zal worden, moet de toekomst nog uitwijzen natuurlijk. Ik verwacht dat het uiteindelijk neerkomt op 2 of 3. Maar het lijkt me echt gezellig met z'n allen om de keukentafel, grote verjaardagen etc. Voor de kinderen zelf net iets meer aanspraak dan die ene broer of zus. Ik ken een gezin met vier kinderen en dat vind ik toch wel heel leuk:) Het idee dat ze ook allemaal gemaakt moet worden vind ik ook het minste aan het hele verhaal ![]() | |
Jarno | woensdag 8 april 2009 @ 16:41 |
quote:Dat waren natuurlijk wel heel andere tijden. Als je kijkt naar hoe de wereld nu in elkaar steekt (waar we de afgelopen 20 jaar enorm veel kennis over hebben opgebouwd) dan snap ik gewoon niet dat iemand bewust kan kiezen voor dit soort aantallen. Disclaimert: Allemaal imho he. En gelukkig, het mág wel. Dus dat moet iedereen dan maar gewoon lekker doen als ze dat willen. Ik snap het alleen niet. Maar ik snap ook niets van quantumfysica en dat schijnt toch enorm handig te zijn. Heb ik gehoord. | |
Guuzewuus | woensdag 8 april 2009 @ 16:42 |
Nu is het inderdaad een keuze, toen niet ![]() | |
Svyatagor | woensdag 8 april 2009 @ 16:43 |
Ik wil er ook wel drie. Kom zelf uit een groot gezin, mijn vrouw ook, en het kan ook gewoon heel gezellig zijn. Het is denk ik - maar dat is nergens wetenschappelijk op gebaseerd - ook wel goed voor kids om broers en zussen te hebben, nog los van de band die ze met elkaar hebben. Ik zie nu zowel bij mijn ouders als mijn schoonouders hoe leuk het is om de hele kliek bij elkaar te hebben. Nu komen daar langzamerhand ook kleinkinderen bij. Zij hebben een boerderij in Friesland waar iedereen altijd welkom is, er zijn zeilbootjes en elektrische grasmaaiers en kippen en een bbq en een pingpongtafel...ik zie het wel zitten om daar met z'n allen te chillen en lol te hebben. ![]() | |
nummer_zoveel | woensdag 8 april 2009 @ 16:43 |
Ik denk dat ik zelf twee kinderen wil. En de eerste komt nu bijna, maar denk dat er niet snel een tweede na zal komen. Er is een kans dat ik tijdens de tweede zwangerschap dan weer in het ziekenhuis moet worden opgenomen en een hoop rompslomp heb en dat is niks als je een kleintje van 1-2 jaar hebt rondlopen thuis. En zwanger zijn en zo'n jonge uk om je heen lijkt me sowieso zwaar. Ik denk dat ik wacht tot m'n kind naar de basisschool gaat voor ik over een tweede nadenk. En dan ligt het aan het geslacht denk ik, als het weer hetzelfde geslacht is, zou ik misschien nog een derde overwegen. Maar dan wel een nakomertje, over jaaaaren pas. ![]() | |
Jill85 | woensdag 8 april 2009 @ 16:44 |
quote:Ik vind het alleen asociaal als je niet in staat bent ze fatsoenlijk op te voeden. Het valt mij op dat hoogopgeleiden vaak kiezen voor minder kinderen, terwijl ondertussen de minder intelligente mensen allerlei fouten met anticonceptie maken of geeneens gebruiken. Stel dat die 6 kids er komen dan zou het, denk ik, een goede toevoeging zijn aan de maatschappij ![]() maar nogmaals, het verschil tussen wens en werkelijkheid moet nog blijken uit de toekomst:) | |
Jarno | woensdag 8 april 2009 @ 16:46 |
quote:Weet je wat het een beetje is: dat soort dingen ZIJN ook heel erg leuk. Maar hoe vaak heb je tijd om met je hele gezin naar een boerderij in Friesland te vertrekken en heb je enig idee wat een geregel dat is als je beide werkt en je voor 3 kinderen meuk mee moet nemen? Wij zijn (gecombineerd) gewoon 5 dagen per week aan het werk en de weekenden zijn er voor boodschappen doen, af en toe een verjaardag en tijd voor onszelf. En dat laatste komen we al niet aan toe! Ik vergelijk het een beetje met voor 5.000 euro aan tuinmeubilair kopen terwijl het 3 dagen per jaar mooi weer is in Nederland. Tuurlijk heb je er een hoop plezier aan als je er op kúnt zitten, maar hoe vaak komt dat voor? | |
nummer_zoveel | woensdag 8 april 2009 @ 16:46 |
quote:Het staat dan natuurlijk ook wel intelligent als je je eigen post nog even naspeurt op spelfouten. ![]() | |
Swetsenegger | woensdag 8 april 2009 @ 16:48 |
quote:Nou de stap van 1 naar 2 vond ik behoorlijk groot, maar de derde frotten we er gewoon tussen en dat heeft eigenlijk niet echt invloed meer op je dagelijkse patroon. | |
Guuzewuus | woensdag 8 april 2009 @ 16:48 |
Wat een onzinvergelijking Jarno ![]() | |
Swetsenegger | woensdag 8 april 2009 @ 16:49 |
quote: ![]() | |
Swetsenegger | woensdag 8 april 2009 @ 16:49 |
quote:En dat eigenlijk J. | |
Svyatagor | woensdag 8 april 2009 @ 16:50 |
quote:Ja, dat is zeker waar...ik kan ook niet goed inschatten hoe we dit zouden gaan doen, als kind gaat het allemaal vanzelf, op weg naar Zuid-Frankrijk met de surfplank op het dak..maar mijn moeder werkte toen niet idd., mijn schoonmoeder ook niet.. Maar volgens mij moet je in die jonge jaren je eigen bestaan inderdaad even helemaal wegcijferen. Ik las in het andere topic over hoe gaat het met de vaders ook al iemand die vertelde dat hij al een jaar geen film heeft afgezien. Oeps. ![]() Nouja, misschien zeggen wij na eentje ook wel: prima zo. Maar de intentie is meer! ![]() | |
Jarno | woensdag 8 april 2009 @ 16:51 |
quote:Ik doe het er ook een beetje om natuurlijk. Dat snappen jullie ook wel. En: quote: | |
Swetsenegger | woensdag 8 april 2009 @ 16:51 |
quote:rly? | |
Swetsenegger | woensdag 8 april 2009 @ 16:52 |
Mijn kinderen slopen wel het tuinmeubilair, dat dan weer wel. | |
Jill85 | woensdag 8 april 2009 @ 16:53 |
quote:vergelijk jij nou serieus kinderen krijgen met tuinmeubilair kopen? ![]() Ik ben al blij als blijkt dat ik kinderen kan krijgen op het moment dat ik eraan toe ben (over 10 jr). Dus om nu al een hele discussie over aantallen te hebben, voelt ook wat vreemd. Als zwanger zijn een enorme lijdensweg is, tuurlijk hou je het dan bij één. Gaat het zwanger zijn goed en is het financieel mogelijk dan lijkt het me logisch dat je voor iets groter gezin kiest, dat is toch veel gezelliger? Die eenzame computergerenatie is het ook niet helemaal:p | |
Jarno | woensdag 8 april 2009 @ 16:53 |
quote:Ik bedoel maar. Wij moeten ons best doen om 1x per week Lost te kunnen kijken (45minuten aaneengesloten dus). Om half 8 ploffen we op de bank, dan ligt de muppet op bed en is de grootste puin opgeruimd. Nog even wat zappen en oeps, naar bed want om 6 uur gaat de wekkert. | |
Jill85 | woensdag 8 april 2009 @ 16:55 |
quote:ik heb een -n- toegevoegd aan hoogopgeleiden hoor;) maar mijn doel is niet om intelligent over te komen, ik wilde het beeld van 'asociaal' bijstellen/alleen even de context schetsen. | |
Guuzewuus | woensdag 8 april 2009 @ 16:56 |
quote:Als ik dacht dat je 'het er niet om zou doen' zou ik heel anders gereageerd hebben ![]() Ik heb elke avond van 1900 tot 2200 uur om Lost te kijken, vier afleveringen per avond, als ik zou willen. ![]() En dan kan ik ruim 8 uur slapen daarna ![]() | |
Cat-astrophe | woensdag 8 april 2009 @ 16:56 |
quote:Dat is jouw situatie. Mijn broer (die met die 3 kinderen en vierde op komst, echtpaar werkt in totaal 7,5 dag per week - met overlap uiteraard) boekt op donderdagavond een weekendje weg en vertrekt met gezin en benodigde meuk de dag erop. En iedereen heeft een super-weekend. Het kán dus wel. Maar als jij daar geen behoefte aan hebt of voor jou het geregel zwaarder weegt dan het plezier wat zo'n weekend oplevert, dan is het logisch dat je het niet doet. Ik zeg het niet als verwijt, een weekend thuis is ook fijn en ik zou het ook niet zo snel kunnen/willen organiseren denk ik. Maar iedere ouder-kind combinatie is anders. Bij sommige combinaties kan het wel, bij andere krijg je het niet geregeld. | |
Jill85 | woensdag 8 april 2009 @ 17:00 |
quote:Je klinkt alsof je totaal nog niet toe was aan dat kind.... ![]() | |
MarMar | woensdag 8 april 2009 @ 17:11 |
quote:* MarMar vindt dat ook een beetje. Je kan er ook voor kiezen om andere dingen te doen dan tvzappen.. En een etentje met vrienden, gewoon gezellig thuis, is ook zo geregeld met kindjes erbij. Of samen wat jammen in de achtertuin met een gitaartje bijvoorbeeld, om maar eens wat te noemen. Ik heb toch echt nooit het gevoel gehad dat mijn leven niet uit meer bestaat dan werken, kindjes verzorgen en slapen.... ik zou er ook niet tegen kunnen als het wel zo was. | |
Jojogirl | woensdag 8 april 2009 @ 17:15 |
quote: ![]() Maargoed, ontopic: Ik vind 2 kinderen genoeg voor ons. Ik heb toen ik zwanger was van de tweede en nu nog wel eens trouwens gedacht dat ik 3 kinderen ook wel leuk zou vinden (3 is voor mij sowieso wel de grens van wat ik nog praktisch vind), maar na hoe alles bij de bevalling van de jongste en daarna gelopen is (spoedkeizersnede, ze is gereanimeerd en heeft 5 weken in het ziekenhuis doorgebracht en ze heeft Down-syndroom), zou ik geen derde meer aandurven. Ik zou me 9 maanden lang continu zorgen maken over of de baby wel gezond zou zijn en hoe de bevalling zou gaan, want ik zou echt niet nog een keer willen doormaken wat ik de eerste maanden van Isis heb doorgemaakt. 2 dus voor ons. | |
hestria | woensdag 8 april 2009 @ 17:17 |
quote:en dat vind ik dus onzin, Wat heeft het opleidingsniveau nou te maken met kinderen opvoeden? | |
V. | woensdag 8 april 2009 @ 17:37 |
quote:Nou... Het begint al met het inschattingsvermogen om het aantal kinderen beheersbaar te houden ![]() V. | |
Jarno | woensdag 8 april 2009 @ 17:47 |
quote:Komende van iemand die 6 kinderen ambieert beschouw ik dat als een compliment. ![]() | |
Lovechild | woensdag 8 april 2009 @ 17:51 |
quote:Manlief en ik hadden twee kinderen: een jongen en een meisje. Een derde was eventueel nog wel in de planning. Tot die tijd had ik een koperspiraal. En toen ineens werd ik niet meer ongesteld. Bleek ik zwanger te zijn met dat koperspiraal. Even spannend maar uiteindelijk werd er een gezonde zoon geboren. Toen was het klaar, vooral voor manlief. Hij zou zich laten steriliseren, tot die tijd gebruikten we condooms. Mijn cyclus was heel regelmatig, dus met een ruime, en dus veilige marge, gebruikten we ook weleens geen condoom. Ging allemaal prima. Tót ik er een keer in het heetst van de strijd ongeveer 0,10 seconden te laat aan dacht dat we die keer een condoom moesten gebruiken. Dat was ongeveer 2 weken voordat manlief zich ging laten steriliseren. Om een lang verhaal kort te maken: toen hij zijn zaad moest laten controleren na de sterilisatie was ik bijna 3 maanden zwanger en dat resulteerde uiteindelijk in een gezonde dochter. De laatste zin verliep in werkelijkheid niet zó zonnig: het is wel degelijk heftig om nog een keer een kind te verwachten terwijl we dit eigenlijk niet meer wilden. Maar, wederom verkort, wij vonden dat we een risico hadden genomen en nu dan ook maar voor de gevolgen moesten opdraaien. Als men hoorde dat ik van de 4e in verwachting was, was zo'n beetje de standaard reactie: "Ik moet er niet aan denken!" Dan grapte ik maar vaak: "Ik ook niet!" We hebben een huis waar we allemaal in passen en ook in de auto past het. Tijd voor onszelf; ach, we zouden meer samen kunnen doen maar we voelen ons er prettiger bij als de kinderen állemaal kunnen beseffen dat we weer terugkomen (even kort door de bocht). Gebroken nachten zijn heftig en de buren zullen écht weleens horen hoe pittig dat is. Kussen en knuffels hoor je niet door muren heen, dus dat krijgen ze helaas minder mee. Financieel hebben we het niet al te ruim, toch zorgen we ervoor dat onze kinderen, binnen onze grenzen, krijgen wat hun hartje begeert. We werken allebei en weten dat ook zélf op te vangen. Zoiets? | |
hestria | woensdag 8 april 2009 @ 17:53 |
quote:daar heb je het al dat word geleerd op de basisschool en als het goed is heeft iedereen die toch gedaan | |
DIGGER | woensdag 8 april 2009 @ 20:05 |
quote:Voor mij een simpele vraag: Als ik 1, 2 generaties terug geleefd had, dan hadden moeder en kind de 1e en al helemaal 2e zwangerschap niet overleefd. De 1e i.v.m. het formaat van Glenn, bijna 11 pond, de 2e om een hele waterval aan vervelende redenen. Die traumatische ervaring bij nr. 2 is er de oorzaak van dat we toen allebei, eigenlijk zonder het uberhaupt uitgebreid te bediscussieren, van elkaar wel wisten en besloten dat we ons in de handjes mochten knijpen met 2 uiteindelijk gezonde kids. Had het aan mij gelegen, dan waren er - bij normale bevallingen - nog 1 of 2 bij gekomen. Geld of ruimte geen issue wat dat betreft. M.b.t. het argument van overbevolking, waarom zou je je eigen kroost in wereldwijd verband moeten zien? Het gaat er maar om dat ze in je huis, tuin, aandacht en financiele plaatje passen toch, dat je ze kunt meegeven waar een kind recht op heeft (simpel samengevat). Of ik er nu 2 of 4 had gekregen maakt op het totaal van de hele wereldbevolking geen zak uit. | |
DIGGER | woensdag 8 april 2009 @ 20:09 |
quote:In jou schuilt een slechte planner ![]() | |
Fuente | woensdag 8 april 2009 @ 20:17 |
Wat Jelief zegt. Ik heb 2 meiden, zo is het prima. Slaapkamers vol, financieel is het te doen, we hebben genoeg tijd voor 2 kids, mijn lijf kan ik echt niet nog een zwangerschap aandoen enz. Daarbij wil m'n man absoluut geen derde. Gevoelsmatig zou ik er nog wel 1 willen misschien, maar het gaat niet alleen om gevoel, ook om wat kan en niet kan. Klaar. | |
Jarno | woensdag 8 april 2009 @ 20:21 |
quote:Oh ongetwijfeld. Maar ik heb 2 collega's met 3 kinderen en wat ik van hun hoor geeft me in ieder geval niet de indruk dat ik alleen ben daarin. ![]() | |
k_i_m | woensdag 8 april 2009 @ 21:03 |
quote:Ik snap heel goed wat je bedoelt. Ik heb daar ook moeite mee. Als je ergens zin in hebt is er meestal geen energie meer voor tegen de tijd dat alle dingen nog even opgeruimd, gedweild en afgewassen zijn. Maar het schijnt dat dat uiteindelijk steeds beter gaat, omdat je er meer ervaring in krijgt en je kind veel zelfstandiger gaat worden en bijvoorbeeld zelf al gaat tandenpoetsen ![]() | |
Swetsenegger | woensdag 8 april 2009 @ 21:04 |
quote:Of je laat wat vaker de boel de boel. | |
k_i_m | woensdag 8 april 2009 @ 21:07 |
Meestal is het ook het kind zelf wat opgeruimd en afgewassen moet worden ![]() | |
Swetsenegger | woensdag 8 april 2009 @ 21:11 |
quote:Nou ja, als wij er 3 in een uurtje door de douche heen kunnen sleuren en met keurig gepoetste tandjes en verhaaltjes en knuffeltjes, kroeltjes en dansjes in bed kunnen krijgen moet dat met 1 of 2 kinderen ook wel lukken ![]() Voordeel is wel moet ik eerlijk zeggen dat E.T. overdag tussen het heen en weer brengen van kinderen en boodschappen en dansclubjes soms wel eens tijd over heeft voor wat huishoudelijks. | |
k_i_m | woensdag 8 april 2009 @ 21:27 |
Maar jullie zijn geoefend en met z'n tweetjes, dat telt niet ![]() | |
#ANONIEM | woensdag 8 april 2009 @ 21:33 |
Je mag toch de wens van een groot gezin koesteren of niet dan ![]() Zolang het financieel etc maar haalbaar is.. | |
Vicky | woensdag 8 april 2009 @ 21:39 |
quote:kan er nu nog niet zoveel van zeggen omdat nummer 2 nog geboren moet worden. Als het aan M. ligt is het na deze ook helemaal klaar. We hebben dalijk met de 2e erbij ook alle slaapkamers vol, financieel moet het ook lukken.. maar ik weet niet of ik wel voor 100% kan zeggen dat het na deze ook klaar is.. nu, gevoelsmatig zeg ik ja, maar misschien zeg ik over een paar jaar wel wat anders... | |
Smirre | woensdag 8 april 2009 @ 21:48 |
quote:Ach, er zijn ergere dingen. ![]() | |
Smirre | woensdag 8 april 2009 @ 22:00 |
Fuente omschrijft het heel mooi ; het verschil tussen gevoel en verstand. Neem daarbij een man die het absoluut nooit meer wil meemaken en nummer drie komt er hier niet in. (Als het op de stoep gelegd zou worden, wil ega zijn hand nog wel over zijn hart strijken.) Jammer vind ik dat, want hoewel we in het bezit zijn van beide smaken, zou ik nog best graag een derde kindje willen. Naast verlangen ik hou gewoon van kinderen is het ook een soort van nieuwschierigheid, ik zou namelijk wel eens willen weten wat het is om 1 baby te hebben. Het lijkt mij net zoiets als vakantie, na de tropenjaren met het duo. En met zijn allen aan tafel zitten is ook heel leuk, maar een stel dat ik ken met vijf kinderen, ervaart zichzelf met grote regelmaat als veredeld taxibedrijf. Zij kunnen wel, al dan niet noodgedwongen, heel goed organiseren. Overigens zijn 2-lingen ook voor hun 2e levensjaar heel leuk ![]() | |
bixister | woensdag 8 april 2009 @ 22:13 |
quote:en waarom niet?? quote:ik vind dat wel wat simplistisch & egocentristisch gedacht eerlijk gezegd. natuurlijk hoeft het niet het enige argument te zijn, maar het kan toch best meespelen in je overwegingen? diezelfde wereld (inclusief bevolking) is wel ook hun toekomst. voor mij voelt het in elk geval wel als een soort grens, jezelf (in aantal) reproduceren is op zich mooi & genoeg (en voor onze zwaarbelaste aarde zelfs eigenlijk al teveel). ééntje meer zou wat mij betreft echt wel 't maximum zijn (niet dat die ervan komt overigens), en daar spelen dit soort redenen dan echt een rol bij. is dat zo vreemd? | |
Swetsenegger | woensdag 8 april 2009 @ 22:16 |
quote:Neuh, hooguit hypocriet. Want als je echt zo begaan bent met overbevolking en de gevolgen daarvan op de planeet is elk kind er al 1 teveel. Puur milieutechnisch bekeken. | |
Swetsenegger | woensdag 8 april 2009 @ 22:18 |
En met 'je' bedoel ik 'de persoon die een grens legt bij een x-aantal kinderen om de planeet te sparen' en niet noodzakelijkerwijs degene die ik aanspreek. | |
Swetsenegger | woensdag 8 april 2009 @ 22:20 |
Eigenlijk denk ik dat elke keuze voor meer dan wel minder kinderen gebaseerd is op een persoonlijke voorkeur / eigen belang die we hier nu met z'n allen proberen te rationaliseren. | |
Swetsenegger | woensdag 8 april 2009 @ 22:20 |
vier op een rij. | |
just me | woensdag 8 april 2009 @ 22:29 |
Jullie hebben toch 3 kinderen op een rij ! | |
sjak | woensdag 8 april 2009 @ 22:32 |
Het is natuurlijk ook heel erg afhankelijk van het geslacht. Als de eerste al een zoon was geweest dan hadden we onze stamhouder binnen. Dan was 1 dus genoeg geweest. | |
bixister | woensdag 8 april 2009 @ 22:35 |
hehheh sjak. ![]() swets, je hebt gelijk, dat zou vanuit milieu-oogpunt nóg beter zijn (zoals ik al zei ![]() ![]() [ Bericht 17% gewijzigd door bixister op 08-04-2009 22:40:53 ] | |
Bass-Miss | woensdag 8 april 2009 @ 23:08 |
Ik vind het ook wel mooi met onze twee nu. De enige reden waarom ik het nog eens zou doen is dat het toch wel een speciale periode is, wachten op je kindje, de nieuwsgierigheid, de kraamweek... Maar dan kan je bezig blijven, he... ![]() | |
V. | woensdag 8 april 2009 @ 23:12 |
quote:Ja, maar waarom zou 1, 2 of 3 niet genoeg kunnen zijn? Waarom 4, 5, 6 of zoals ik laatst zag 7? Dat mens had in 6 jaar d'r tenen niet gezien ![]() How fucking broeds moet je dan wel niet door het leven gaan ![]() V. | |
LXIV | woensdag 8 april 2009 @ 23:17 |
quote:Over 400 jaar is iedereen zo "fucking broeds" Want de mensen die dat niet zijn sterven vanzelf uit. Voordat er voorbehoedsmiddelen waren hoefde je enkel geil te zijn om voor veel nageslacht te zorgen. Met als gevolg dat de meeste mensen dat ook zijn van nature. Maar nu zullen al ras de mensen die van nature een sterke voortplantingsdrift hebben de wereld gaan domineren. Zo is het nu eenmaal. | |
Swetsenegger | woensdag 8 april 2009 @ 23:18 |
quote:Mjah, het is gewoon een kwestie van persoonlijke voorkeur. | |
bixister | woensdag 8 april 2009 @ 23:20 |
mijn oma heeft er 12 gekregen, en nog een 13e geadopteerd. ![]() | |
Swetsenegger | woensdag 8 april 2009 @ 23:21 |
quote:Of die even een bom onder het ecosysteem heeft gelegd. | |
V. | woensdag 8 april 2009 @ 23:23 |
quote:Mjah, zo kun je alles dooddoeneren. V. | |
Swetsenegger | woensdag 8 april 2009 @ 23:23 |
quote:Mjah net zoals je van alles een probleem kan maken. | |
bixister | woensdag 8 april 2009 @ 23:43 |
quote:waar dacht je dat dat schuldgevoel van me vandaan komt? ![]() | |
V. | donderdag 9 april 2009 @ 07:44 |
quote:...zoals die ouders, waarover ik het heb, die ongebreideld kinderen uitpoepen en vervolgens klagen dat ze geen geld, leven, tijd of energie hebben? Dus ik herhaal mijn vraag: is het dan zo moeilijk om te neuken met een rubber, is het een verslaving, zijn ze dom, is het een foutje, valt meneer toevallig per ongeluk met zijn lul in mevrouw? Wat? V. [ Bericht 0% gewijzigd door V. op 09-04-2009 09:34:45 ] | |
RockabeIIa | donderdag 9 april 2009 @ 08:01 |
Wat een gekke vraag en de manier waarop je het vraagt is helemaal tenenkrommend. Vraag het die mensen zelf eens! Ik vrees dat hier op [OUD] weinig van zulke ouders zijn. | |
Guuzewuus | donderdag 9 april 2009 @ 08:08 |
quote:Blijkbaar is het niet zo moeilijk om te neuken zonder rubber... | |
Swetsenegger | donderdag 9 april 2009 @ 08:36 |
quote:Tja en ik herhaal mijn antwoord. Het is een persoonlijke keuze. Wat wil je nou? Dat wij gaan bedenken waarom iemand iets wil? Waarom vind iemand de kleur rood leuk. Wat kunnen we hier nou meer over roepen dan dooddoeners zoals jij ze noemt? | |
bixister | donderdag 9 april 2009 @ 09:17 |
quote: ![]() | |
nummer_zoveel | donderdag 9 april 2009 @ 09:20 |
Trouwens, je ziet ook vaak genoeg dat rijke mensen juist een groot gezin hebben hoor. Ik zie niet in wat daar mis mee is. Ik zie dat liever dan bij mensen die het bijna van de kinderbijslag doen. | |
marlieske | donderdag 9 april 2009 @ 09:24 |
quote:En mij maakt dat eerlijk gezegd niet zo veel uit, hoe dik die portemonnee is. Als ze de kinderen kunnen voorzien in wat ze nodig hebben en er van houden dan is dat toch voldoende? Geld is geen synoniem voor liefde en genegenheid. Vind het trouwens wel altijd grappig dat mensen menen bij elkaar in de portemonnee te kunnen kijken ![]() | |
Sjeen | donderdag 9 april 2009 @ 09:33 |
quote:Zwanger zijn ging hier van een leien dakje, financieel kunnen we een tweede waarschijnlijk ook best aan. Maar om dan te zeggen dat het dan logisch is om voor een groter gezin te kiezen... Ik zie niet in waarom eigenlijk. Gewoon omdat het kan?! | |
V. | donderdag 9 april 2009 @ 09:33 |
quote: ![]() V. | |
MarMar | donderdag 9 april 2009 @ 09:34 |
quote:Vooralsnog is kinderbijslag niet inkomensafhankelijk ![]() Dus, wat vindt je ervan dat rijke mensen toch ook kinderbijslag ontvangen dan? ![]() Over overbevolking gesproken, nogsteeds wordt het krijgen van kinderen gepromoot, dit zou nodig zijn voor de vergrijzing.. korte termijn denken imho.. voor de langere termijn creëer je zo alleen maar meer problemen. | |
Moonah | donderdag 9 april 2009 @ 09:35 |
'Vroeger' heb ik ook wel eens zo gedacht zoals Verbal. Sinds ik echter uit eigen ervaring weet hoe het fenomeen 'kinderwens' voelt, denk ik veel milder hierover. Dat is een niet te stuiten oerdrang. Dat valt nauwelijks te rationaliseren. Hoewel het voor sommige mensen/gezinnen mss wel beter zou zijn. Dat ben ik met je eens. Zelf heb ik er gelukkig totaal geen last meer van. ![]() ![]() | |
V. | donderdag 9 april 2009 @ 09:36 |
quote:Het is geen gekke vraag, en als je dat tenenkrommend vindt, ben je niks gewend ![]() quote:Ik vraag het die mensen ook en dan blijft het stil. En ik vrees dat FOK! een forum is, waar je dit soort dingen zou moeten kunnen bediscussiëren. V. | |
Moonah | donderdag 9 april 2009 @ 09:37 |
quote: ![]() | |
MarMar | donderdag 9 april 2009 @ 09:38 |
quote:Ik denk toch dat die situatie waarover je wilt discusseren niet bepaald gemiddeld is en dat je niet erg veel van dat soort gezinnen tegen zal komen hier ![]() Dus daar stopt de discussie inderdaad, want ze zijn er zelf niet bij om hun kant van het verhaal te belichten. | |
V. | donderdag 9 april 2009 @ 09:40 |
quote:Nee, ik vraag in een forum vol met OUD'ers hoe dat werkt met de kinderstop binnen het gezin, omdat zij ervaringsdeskundigen zijn. En het is niet hetzelfde als de kleur rood leuk vinden, want ik ben nog nooit iemand tegengekomen die rood een leuke kleur vindt, en er vervolgens over gaat lopen zeiken dat het feit dat hij/zij die kleur rood leuk vindt zijn/haar leven zo zwaar, dan wel onmogelijk maakt. Nog afgezien van het feit dat een kleur mooi vinden geen keuze is. Het aantal kinderen dat je 'neemt' tot op zekere hoogte wel. Tenzij je ineens een achtling krijgt. Maar ja, de laatste die een achtling kreeg (in Amerika, een paar maanden terug) schijnt er al zes te hebben gehad, dus die heeft er nou veertien. En dan heb je dus precies weer zo'n geval: je hebt er al zes, en je wilt er nog een (of meer). WTF? quote:Je zou om te beginnen voor jezelf kunnen spreken... V. | |
Guuzewuus | donderdag 9 april 2009 @ 09:41 |
Er zijn hier toch een paar gezinnen met 4+ kinderen? Ik denk dat hun gedachten hierover best interessant zouden zijn. Ik ben vóór grote gezinnen (als het praktisch haalbaar is), dat wil ik dan wel even gezegd hebben ![]() | |
MarMar | donderdag 9 april 2009 @ 09:42 |
quote:Als je het woordje logisch zou vervangen met makkelijker, kom je dichter in de buurt imho. Ze heeft wel een beetje een punt, niet dat makkelijke zwangerschappen garant staat voor het kiezen voor een groot gezin, maar wel dat moeilijke zwangerschappen waarschijnlijk sneller zullen maken dat je het wel goed vindt zo. De overweging die je dan maakt is namelijk imho ook: hoeveel van mijn gezondheid gaat dit me kosten en hoe goed kan ik dan nog moeder zijn? Om maar eens iets te noemen.. Voor mij persoonlijk is dat iig een groot vraagstuk en zal dat ook de doorslaggevende factor zijn voor of er al dan niet nog eentje bij komt hier. | |
Swetsenegger | donderdag 9 april 2009 @ 09:44 |
quote:Ja... DUS is het een persoonlijke keuze. Blijkbaar wilde die mensen een 7e en kregen er 8. Geval van pech. De ervaringsdeskundigen hier hebben er allemaal tussen de 1 en 4. Geloof niet dat er iemand in oud zit met meer dan 4. De redenen waarom DIE voor dat aantal kinderen gekozen hebben staat in dit topic. Waarom iemand anders er 8 wil is verder ook niet te beantwoorden dan dat het een persoonlijke keuze is. quote: ![]() | |
BE | donderdag 9 april 2009 @ 09:44 |
quote:Ja, maar als de mensen in kwestie niet mee-discussieren, ofwel omdat ze hier niet zijn ofwel omdat ze dat niet willen blijft het een beetje een vage discussie niet? | |
nummer_zoveel | donderdag 9 april 2009 @ 09:44 |
quote:Dat vind ik net zo belachelijk als die mensen die rond komen van hun uitkering en x-aantallen kinderbijslag per maand. Maar waar het om gaat, is dat je je zaakjes financiel op orde moet hebben als je aan kinderen begint. Natuurlijk heeft een kind vooral behoefte aan aandacht en liefde, maar je ziet toch vaak bij gezinnen waar (grote) schulden zijn, ook andere problemen zijn. En dat het aan de aandacht en liefde ook al snel tekort schiet, en de problemen in elkaar overgaan. En dan heb ik het niet over gezinnen die eenvoudig rond moeten komen, maar toch meer het achterbuurtvolk wat allerhande problemen heeft. | |
marlieske | donderdag 9 april 2009 @ 09:48 |
quote:Bij mij persoonlijk was de eerste zwangerschap niet bepaald uit een boekje heb van alles gemankeerd en lekker liep het al helemaal niet, maar dat oer gevoel dat Moonah zo mooi beschreef stak hier bij Isa's 1ste verjaardag gewoon de kop weer op hoor, ondanks die vervelende zwangerschap. Tja en dan kan je beredeneren wat je wilt maar dat druk je niet zomaar de kop in. Dat is nou zo mooi een zwangerschap is iedere keer anders, deze keer namelijk lichamelijk gezien geen centje pijn! En dat kan dus ook omgekeerd hé dat je eerste zo goed verlopen is en de tweede een drama. (en dat zie ik echt toch vaker gebeuren, omdat er dan al 1 kindje rondhuppelt) | |
V. | donderdag 9 april 2009 @ 09:51 |
quote:Zoals je had kunnen lezen in een eerdere post van mij, nog niet zolang geleden, zijn hier ervaringsdeskundigen met kinderen, die ervaring hebben met het stop-moment. Wellicht is er zo over te praten? Vond dat er hier verder wel aardige discussies ontsproten, hoor, maar als het allemaal te ingewikkeld is voor OUD, pleur er dan maar een slotje op. V. | |
Moonah | donderdag 9 april 2009 @ 09:53 |
quote:Flauw. ![]() | |
V. | donderdag 9 april 2009 @ 09:54 |
quote:Jahaaaaaa, en die persoonlijke keuze betwist ik niemand, maar ik verbaas mij er dus over dat vervolgens daarover door die mensen met die persoonlijke, vrije keuze zelf moeilijk over wordt gedaan. Dús is mijn vraag: waarom die keuze, dan? Was het wel een keuze, of zijn mensen slachtoffer van hun geile voortplantingsdrang? Zijn ze misschien eerder zielig te noemen en moet ik toch medelijden met ze hebben dat ze zo zielig 'gekozen' hebben voor veel nageslacht? V. | |
BE | donderdag 9 april 2009 @ 09:59 |
quote:Mijn opmerking d was nog gelinkt aan je OP die ging over 4-5+ kinder gezinnen. En waarom die niet eerder gestopt waren. Maar idd, je hebt gelijk de discussie is op zich ook prima te voeren met mensen die idd eerder stoppen... En verder over dat 'te ingewikkeld zijn', je lijkt wel heel erg graag te willen dat 'wij hier' jou niet begrijpen he... Jammer of niet, dat het gewoon een normaal topic geworden is? ![]() | |
Jarno | donderdag 9 april 2009 @ 09:59 |
quote:Hey, het WK Korte Bocht is kennelijk verplaatst naar OUD, want roepen dat je 45 minuten per week Lost zou willen kijken is kennelijk al voldoende om te concluderen dat je beter geen kinderen had kunnen nemen. Dus ik kijk nergens meer van op in dit topic. ![]() | |
miss_sly | donderdag 9 april 2009 @ 10:00 |
quote:Wat een flauwe opmerking die laatste. Mert betrekking tot het stop-moment: ja, de mensen die hier zitten en 'klaar' zijn, hun gezin 'compleet' vinden, weten hoe het voor hun was, dat stop-moment. Zij weten wat hun argumenten waren, etc. Maar zij kunnen natuurlijk niet spreken voor anderen voor wie dat stop-moment veel later ligt. Dat is toch niet zo raar? | |
BE | donderdag 9 april 2009 @ 10:01 |
quote:Andere vergelijking dan tuinhout, huisdieren. Ik heb 2 schatten van katten, maar ik kan ze, nou ja 1 ervan, echt helemaal stijf schelden als hij weer eens tegen mijn gordijnen staat te zeiken. Of als ze gewoon algemeen irritant zijn (op boeken en kranten gaan zitten enzo), maar dat neemt niet weg dat ik ze dan gelijk weg zou willen doen, of spijt heb dat ik ze gekregen heb? Niet alles in het leven is toch altijd maar 100% leuk? Hell, ik verzucht zelfs af en toe dat mijn zeer geliefde echtgenoot maar beter in een hutje op de hei moet gaan zitten... En toch heb ik ook geen spijt dat ik hem ooit genomen ![]() | |
V. | donderdag 9 april 2009 @ 10:01 |
quote:Was niet tegen jou of andere discussianten hier, maar tegen de mods ![]() V. | |
miss_sly | donderdag 9 april 2009 @ 10:02 |
quote:Het lijkt wel of je vindt dat als mensen ergens zelf voor gekozen hebben, ze dit altijd maar opgewekt en fluitend moeten ondergaan en mochten ze daar nadelen van ondervinden, ze dit vooral niet mogen ventileren. Dat is toch raar? Er zijn vaker dingen in het leven die niet alleen maar leuk zijn en voordelen hebben (goh, echt?) en dat mag je toch ook best uitspreken? | |
V. | donderdag 9 april 2009 @ 10:06 |
quote:Fijn. quote:Nee, ikzelf vind het allemaal in het geheel niet ingewikkeld, sterker nog, ik put mij uit in uitleg, die volgens mij aan duidelijkheid weinig tot niets te wensen overlaat, dus waar je vandaan haalt dat ik graag onbegrepen zou willen zijn, is mij een raadsel. quote:Het zal wel aan mij liggen, maar volgens mij schrijf ik in mijn post waarop jij reageert dat ik nou juist vond dat er prettige discussies plaatsvonden. Dus wederom, waarom jij denkt dat ik het jammer vind dat het een normaal topic is, is mij hogelijk een raadsel ![]() V. | |
Swetsenegger | donderdag 9 april 2009 @ 10:07 |
quote:Nou er zullen er best zijn die er onnadenkend ingedoken zijn. Maar volgens mij zijn er maar erg weinig mensen die 1 kind al zwaar vonden en er vervolgens nog 6 bij nemen. Of ze moeten in streefkerk wonen ofzo.... Dat ze bij meerdere kinderen af en toe eens verzuchten dat het zwaar is vind ik nou niet echt een indicatie dat ze dus de kinderen niet wilde. Ik heb op maandag ook regelmatig geen zin om naar m'n werk te gaan, maar dat betekent niet per definitie dat ik mijn werk vervelend vind. Ik heb gewoon een hekel aan maandagmorgen. | |
Guuzewuus | donderdag 9 april 2009 @ 10:08 |
quote:Pfff, zo ben ik eigenlijk wel opgevoed. Als je ergens voor gaat, dan ga je ervoor en dan ga je niet lopen zeuren. En als je er niet voor gaat, ga je ook niet lopen zeuren. Sowieso ga je niet lopen zeuren ![]() Best moeilijk soms om dat principe los te laten ![]() ![]() | |
MeNicole | donderdag 9 april 2009 @ 10:09 |
Zou ik er nog een schepje boven op doen voor je? Mijn oudste is de helft van de week bij zijn vader. En hoe gek ik ook met hem ben heb ik er totaal geen moeite mee dat ie een paar dagen weg is. Lekker gewoon tijd voor mezelf. Kan ik altijd lekker naar uitkijken. Dingen plannen die anders niet goed kunnen enzo. En ja hier komt over een paar maand een tweede. En dan kan dat allemaal niet meer omdat er wel altijd een kindje in huis is. En misschien vind ik dat straks ook wel heel erg zwaar en moeilijk omdat ik dat helemaal niet gewend ben. Misschien denk ik na deze wel ok klaar. Misschien dnek ik ok wel: Oh toch wel leuk zo'n kind de hele week gewoon in huis en willen we er dan nog 1 bij. Wij hebben niet veel geld en wonen nu nog in een te klein huis. Maar voor ons is dat allemaal niet belangrijk. Er zijn dingen in het leven die voor gaan dan veel geld of een groot huis!! | |
nummer_zoveel | donderdag 9 april 2009 @ 10:09 |
quote:Dus jij klaagt of zeurt nooit in je leven? Kan ik me niet voorstellen. | |
V. | donderdag 9 april 2009 @ 10:10 |
quote:Ik vind het raar als je gaat klagen over dingen die tegenvallen om redenen die je redelijkerwijs had kunnen inschatten. Ik heb het niet over klagen dat één van je 4 of 5 kinderen een keer in de gordijnen heeft gezeken, maar klagen over dingen die direct samenhangen met die keuze voor die 4 of 5 kinderen. quote:Check. Ja natuurlijk. Zie boven. V. | |
Guuzewuus | donderdag 9 april 2009 @ 10:10 |
quote:Zeg ik dat ergens? ![]() Ik herken zijn uitgangspunt vanuit mijn opvoeding. Dat is alles wat ik wilde zeggen. Ik zeg nergens dat ik daar naar leef of dat ik dat een goede zaak vind. | |
Liejannuh | donderdag 9 april 2009 @ 10:11 |
quote:De dame van de achtling, had al 6 kinderen onder de 8, heeft alle kinderen gekregen via IVF, bij iedere zwangerschap zijn er 6 embryo's teruggezet, de dame heeft geen baan (arbeidsongeschikt wegens rugklachten), woont (of woonde) bij haar moeder in en wil er graag net zo uitzien als Angelina Jolie. ![]() *Only in America* | |
MarMar | donderdag 9 april 2009 @ 10:12 |
quote:Agreed there, hoewel dan het probleem imho dieper ligt dan alleen het negatieve saldo op de bankrekening. Meer een kwestie van houding die doorwerkt in alle aspecten van het leven, dus ook het financiele aspect. Voor onvoorziene omstandigheden zoals buiten je schuld om je werk kwijtraken voordat je recht op WW hebt, of bijvoorbeeld als je alleenstaande ouder wordt, vind ik een uitkering prima als tijdelijk opvangnet, maar je hebt idd genoeg mensen die er een "way of life" van maken. Overigens staat je zaakjes op orde hebben niet garant voor de toekomst en vind ik andere dingen wel degelijk belangrijker dan geld. | |
RockabeIIa | donderdag 9 april 2009 @ 10:14 |
Ik snap heus wat je bedoelt en kan daar absoluut begrip voor opbrengen. Op bepaalde punten ben ik het helemaal met je eens. Ik denk alleen dat je hier in OUD je antwoorden niet gaat vinden aangezien hier vrijwel alleen ouders van 1,2 of soms zelfs 3 kinderen posten. Ze zijn er wel, de ouders met >4 kinderen maar die zijn te druk om te fokken ![]() | |
MarMar | donderdag 9 april 2009 @ 10:16 |
quote:Nah, dat kan je natuurlijk op zoveel dingen betrekken... Klagen over het werk, klagen over de relatie, etc etc... Mensen klagen nou eenmaal vaak en graag, net als jij blijkbaar ![]() No big issue imho | |
miss_sly | donderdag 9 april 2009 @ 10:18 |
quote:En dat zijn uiteraard excessen, dus eigenlijk niet echt relevant voor een topic als dit. | |
Jarno | donderdag 9 april 2009 @ 10:23 |
quote:Dit snap ik wel. Die 2 collega's van mij hoor ik idd ook regelmatig over het niet kunnen kopen van een fatsoenlijke auto, over het vaak niet meer zijn dan een veredelde taxicentrale, over het niet hebben van een privé leven, etc, etc. En dat zijn toch echt vaak dingen waarvan ik denk... tsja, je was er zelf bij toch? Misschien zijn mannen onderling wat harder (of eerlijker) over dit soort dingen en komen dan juist de negatieve zaken naar boven. Want ik ga er wel vanuit dat ze van al hun kinderen enorm veel houden natuurlijk. | |
Liejannuh | donderdag 9 april 2009 @ 10:23 |
quote:Dat weet ik. ![]() | |
Moonah | donderdag 9 april 2009 @ 10:28 |
quote:Eens. Ik vind het vooral schrijnend als het ernaar uit ziet dat de kinderen de dupe (dreigen te) worden van de keuze van de ouders. ![]() | |
Swetsenegger | donderdag 9 april 2009 @ 10:28 |
quote:Nee ik ken het verhaal, maar de discussie gaat meer om zijn algemeenheid. | |
MarMar | donderdag 9 april 2009 @ 10:28 |
Overigens, bedenk ik me net, dat ik ook best een hekel heb aan mensen die klagen dat ze kindjes hebben.. Ik vind het altijd ontzettend ergerlijk als mensen na de zomervakantie bij het schoolplein zuchten van opluchting dat die vakantie eindelijk weer voorbij is en dat ze eindelijk de kids weer op school kunnen droppen... ![]() | |
miss_sly | donderdag 9 april 2009 @ 10:31 |
quote:Want ze probeerden een 8e te krijgen omdat ze dat niet gewoon graag nog wilden ![]() | |
E.T. | donderdag 9 april 2009 @ 10:31 |
Ik verzucht regelmatig waar ik in hemelsnaam aan begonnen ben.. Maar er zijn zo veel momenten en dingen die dat 'klaagmoment' ruimschoots goedmaken dat het het allemaal waard is. ![]() Neemt niet weg dat ik het momenteel erg zwaar vind, en ja dat wist ik van te voren dat dit een paar heftige jaren zouden worden. | |
miss_sly | donderdag 9 april 2009 @ 10:32 |
quote:Ik kan best begrijpen dat er eens geklaagd wordt. En nee, niet altijd, over alles, maar er zullen ook weer neit veel mensen zijn die dat doen. Sommige dagen zit het gewoonweg niet mee, sommige dagen vallen dingen zwaarder, en ja, dan kunnen ok de dingen waar je normaal van geniet of erg blij mee bent wel eens te veel zijn. Dat is toch alleen maar menselijk? | |
Grijs | donderdag 9 april 2009 @ 10:36 |
Ik ken nogal wat gezinnen met 4, 5 of 6 kinderen. Bij veel van die gezinnen was het laatste kind ongepland (maar dat was mijn laatste, de 3e, ook), dus ze hebben in elk geval nagedacht over stoppen ![]() | |
Jarno | donderdag 9 april 2009 @ 10:38 |
quote:Ik weet niet op welke roze wolk jij tript, maar ik zou er iets minder van nemen. | |
MarMar | donderdag 9 april 2009 @ 10:38 |
Mwach, ik kijk er denk ik misschien sowieso anders tegenaan Miss_Sly, ik vind het allemaal niet zo vanzelfsprekend om mama te mogen zijn en een gezinnetje te mogen hebben en ben daar eigenlijk ontzettend blij mee en dankbaar voor. Natuurlijk zijn er wel eens minder leuke momentjes, maar "zwaar" nee, dat label zou ik daar beslist niet aan geven als het aankomt op de drukte die een gezin met zich meebrengt. | |
nummer_zoveel | donderdag 9 april 2009 @ 10:39 |
quote:Oh, ok. Dan had ik het verkeerd begrepen. | |
MarMar | donderdag 9 april 2009 @ 10:42 |
quote:Ohja, jij bent er zoeentje die een weekendje weg regelen al teveel vindt... Ik kan intens genieten van mijn kinderen, van het moeder zijn, van het peutergepuber van de kleinste omdat het gewoon ontzettend grappig is dat een tweejarige denkt dat ze best de baas kan proberen te zijn, van hoe de oudste zich als mensje ontwikkeld, van leuke dingen doen met mn dochters, van ze te zien spelen, van gewoon als ze lekker om me heen dartelen. De trip van het moederschap.. ik was niet van plan dat te veranderen to be honest! | |
p_iglet | donderdag 9 april 2009 @ 10:42 |
quote:Grijs, denk je dat die grote gezinnen in je omgeving samenhangen met de geloofsovertuiging die jullie (en ook je omgeving??) hebben? Ik ken eigenlijk nauwelijks gezinnen met 4+ kinderen. Vriendlief wil er wel 4, maar de kans is heel erg aanwezig dat we wel een groot gezin willen, maar niet met allemaal kinderen van onszelf. Zoveel kinderen die een goed plekje nodig hebben, dat pleegzorg of gezinshuisouder voor ons een realistischere optie is dan 5/6 kinderen van onszelf. | |
miss_sly | donderdag 9 april 2009 @ 10:48 |
quote:Ow ja, ik vind het wel vanzelfsprekend om mama te mogen zijn ![]() | |
Jarno | donderdag 9 april 2009 @ 10:48 |
quote:Eh, nee. Waar zeg ik dat? quote:Jij denkt dat ik dat niet kan? Maar volgens jou is dat dus niet mogelijk om tegelijkertijd eens een keer blij te zjin als je een avondje alleen op de bank kan eten met een pizzaatje, of wanneer diezelfde tweejarige een nachtje bij opa en oma is zodat papa en mama weer even man en vrouw zijn ipv papa en mama. Juist jezelf compleet wegschofferen zou je over een paar jaar nog wel eens akelig op kunnen breken (ook al komt m'n dochter bij mij op m'n eerste plaats). Ik vind je wel een erg onrealistisch en rooskleurig beeld schetsen, waarbij iedereen die niet de hele dag hosanna roept over z'n kinderen of het ouderschap gelijk maar een ongeschikte ouder is. | |
Sjeen | donderdag 9 april 2009 @ 10:49 |
quote:Dat vind ik nogal een boute uitspraak... | |
Jarno | donderdag 9 april 2009 @ 10:53 |
quote:Ik vind het gewoon ronduit onbeschoft maar dat is mijn mening whehehehe ![]() | |
miss_sly | donderdag 9 april 2009 @ 10:54 |
Ik vind het gewoon een nogal domme uitspraak. | |
MeNicole | donderdag 9 april 2009 @ 10:57 |
Als ik dat van Marmar zo lees ben ik een ontaarde moeder ![]() | |
MarMar | donderdag 9 april 2009 @ 11:03 |
quote:Toch denk ik dat je anders tegen bepaalde dingen aankijkt als je verlies hebt ervaren, dit merk ik bij mezelf ook en ik vind het niet raar dat het zo is. Let wel, ik constateer dit alleen maar, ik beweer nergens dat jij een slechte ouder bent. Ik kan alleen maar vertellen hoe ik het ervaar en het zou naief zijn te denken dat mijn ervaringen mijn beeld van het moeder zijn niet kleuren. Overigens, Jarno, jij had het over dat weekendje in een boerderij in Friesland wat dan wel heel lastig werd, ik heb nergens gezegd dat je geen goede ouder bent als je er niet precies zo over denkt als ik, ik vertel alleen maar hoe het voor mij is ![]() En ja, dat kan best rooskleurig op je overkomen, maar zo ervaar ik het en daar verander je niets aan. Heeft niets met wegcijferen te maken trouwens, want imho doe ik met moeder zijn en het genieten daarvan juist precies wat ik het liefste doe. Als je het maar hard genoeg verdraait zou je dat zelfs egoistisch kunnen noemen inplaats van wegcijferen. | |
Jarno | donderdag 9 april 2009 @ 11:06 |
quote:*bzzzzt* Fout. Ik gaf alleen aan dat degene die dat zei wel eens een heel verkeerd beeld ZOU kunnen hebben van dergelijke weekendjes. Tuurlijk, als ik m'n ogen dichtdoe kan ik ook leuke weekendjes met 30 kinderen uit 6 families bedenken, met zonnestralen en lachende kinderen en bbq's en weet ik veel wat. Maar zet daar eens de dagelijkse realiteit tegenover? Het feit dat je een groot gezin hebt, betekent niet automatisch dát je ultragezellige weekendjes op toffe boerderijen in het verschiet hebt. Da's alles. | |
Sjeen | donderdag 9 april 2009 @ 11:10 |
quote:Jij leest verder niet in OUD? | |
Svyatagor | donderdag 9 april 2009 @ 11:10 |
quote:Lijkt me wel een erg rationalistische benadering. Natuurlijk vloeien er altijd vervelende dingen uit keuzes voort die je had kunnen verwachten, maar soms kan de redelijkheid je in de steek laten en kun je enorm balen van de keuze die je hebt gemaakt. Hoort bij het leven, en wat je dan doet is even zuchten en gaan zeiken tegen *wie er maar in de buurt is*, en dan vervolgens ga je weer verder. Ik denk dat er niemand is die structureel bitter wordt van het feit dat hij / zij voor een groot gezin heeft gekozen. Als jij die mensen wel kent, dan zou ik me toch in andere, minder droevige kringen gaan begeven. En ja, aan tokkie-onderburen doe je helemaal niks, kennelijk hebben zij hun redelijke inschattingsvermogens minder op peil dan jij. De een denkt nu eenmaal wat meer met zijn buik / lendenen dan de ander. Overigens zijn mensen die zeuren over het feit dat anderen zeuren ook best vervelend - en de mensen die daar weer over zeuren ook, geef ik toe. ![]() | |
Paradijsvogeltje | donderdag 9 april 2009 @ 11:10 |
quote:Via via ken ik mensen die dat wel deden.... ze zijn bij het vijfde jongetje maar gestopt.... ![]() | |
miss_sly | donderdag 9 april 2009 @ 11:11 |
quote:Heel duidelijk niet ![]() | |
Svyatagor | donderdag 9 april 2009 @ 11:12 |
quote:Mijn droom, wat doe je ![]() Maar je kunt er wel naar streven natuurlijk. ![]() ![]() | |
MarMar | donderdag 9 april 2009 @ 11:15 |
quote: quote:Sorry, ik had dat stukje van zonnestralen en lachende kinderen en bbq's even gemist in jouw reactie ![]() Overigens ervaar ik dat dat wel kan, gezellig met verschillende families een bbq in de zon, nu is het wellicht een beetje valsspelen omdat ik al in Friesland woon en iets sneller bij een boerderij ben dan jij ![]() Ik merk gewoon dat ik zelf door eea wat ik heb ervaren anders tegen het ouderschap ben gaan aankijken, tegen alles eigenlijk en ja, ik ben dus zo'n hopeloze romanticus die echt een week blij kan zijn van een vlindertje of het eerste madeliefje, gewoon omdat ik elke keer weer blij ben dat ik het mee mag maken. Feit is dat ik een verschil merk met mezelf nu en voorheen en ik vind het niet raar, noch een verwijt dat er dus ook andere mensen verschillen met mijzelf nu. | |
Lois | donderdag 9 april 2009 @ 11:19 |
MarMar gaat er gemakshalve maar even vanuit dat zij het alleenrecht heeft op verlies/ellende? (verder niet helemaal bijgelezen is maar ik begon toevallig op deze pagina) | |
MarMar | donderdag 9 april 2009 @ 11:19 |
quote:Verlies slaat in dit geval voor mij persoonlijk niet alleen op kindjes Sjeen, maar lees mijn vorige post maar, misschien snap je dan wat ik bedoel ![]() Dit is hoe het voor mij persoonlijk werkt, nou ben ik daar gewoon blij om en zie ik dat meer als een kadootje dat het zo werkt voor mij dan als een verdienste. Het maakt het toch allemaal net ietsjes makkelijker voor me op deze manier. | |
Jarno | donderdag 9 april 2009 @ 11:20 |
quote:Ooooooooohkay. | |
Sjeen | donderdag 9 april 2009 @ 11:21 |
quote:Echt... ik zou gewoon eens voor de lol me een beetje inlezen in OUD als ik jou was. En dan misschien zelfs specifiek eens in de postgeschiedenis van Miss_Sly duiken, alvorens nog meer uitspraken te doen... | |
MarMar | donderdag 9 april 2009 @ 11:21 |
quote:*zucht* Voor iedereen werkt het anders, zo werkt het voor mij en daardoor ben ik dingen anders gaan zien, anders dan ik zelf voorheen deed, anders dan andere mensen waarschijnlijk zullen doen. Wie zegt dat het beter is om de dingen altijd rooskleuriger te beleven? Zie je mij niet beweren, ik vind het prettiger, dat zeker, maar of het altijd het beste is, who knows! | |
k_i_m | donderdag 9 april 2009 @ 11:22 |
Hee, het is het grote MarMar topic aan het worden. Was de aandacht elders op? ![]() | |
Swetsenegger | donderdag 9 april 2009 @ 11:23 |
quote:Ik zat al op mijn handen, doe JIJ het ![]() | |
Lois | donderdag 9 april 2009 @ 11:25 |
quote:Met deze post heb je het EN over je eigen gevoel en ga je er gemakshalve maar even vanuit dat Miss Sly het vanzelfsprekend vind om mama te mogen zijn. Dat bedoel ik met denk jij dat je het alleenrecht hebt op ellende ofzo? *terugzucht* | |
Lois | donderdag 9 april 2009 @ 11:27 |
Sorry we dwalen af van Verbals punt ![]() ![]() | |
MarMar | donderdag 9 april 2009 @ 11:28 |
quote:Ik heb het inderdaad over mijn eigen gevoel, maar vanuit de bedoeling dat dat het enige is wat ik kan beschrijven en kan uitleggen. Niet met de bedoeling iemand er onderuit te halen, ik begrijp dat het lijkt alsof ik insinueer dat het voor haar vanzelfsprekend zou zijn, dat was niet mijn bedoeling, sorry! | |
Tan | donderdag 9 april 2009 @ 11:29 |
quote:Ik ben er zoeentje en ben absoluut niet religieus (ook niet religieus opgevoed). Ik wilde nooit kinderen! Punt. Geen discussie/twijfel mogelijk. Ik slikte trouw de pil en als artsen op jonge leeftijd sterilisatie toe hadden gestaan had ik het wellicht overwogen. Maar ik werd ziek, en stond er destijds niet bij stil dat de pil verminderd werkte. Gevolg: zwanger. Ik vond het niet leuk, maar wilde ook absoluut geen abortus. Ik ben er eentje van: wie zijn billen brandt moet op de blaren zitten. Want zo zag ik het destijds nog: als een last dat ik een kind kreeg. En toen was ze er. Ik kan zelfs niet eens zeggen dat het liefde op het eerste gezich was. Ik moest ZO wennen. Maar die liefde kwam ![]() En later een derde. Vierde. Vijfde. ![]() Ik geniet er van, van alle leeftijden. En nee, het is niet altijd rozegeur en maneschijn, maar ik vind moeder zijn geweldig, en dat had ik nooit gedacht van mijzelf. ![]() ![]() | |
Svyatagor | donderdag 9 april 2009 @ 11:29 |
quote:Ja, verdomme, we hadden het hier over boerderijen, bbqs, Lost en overbevolking en de droeftoeterige onderburen van Verbal, niet over verlies en vanzelfsprekendheid en zulks. ![]() | |
PurePoisonPerfume | donderdag 9 april 2009 @ 11:29 |
Ik heb zelf altijd graag veel kinderen gewild, 4 het liefst. Dit is in mijn geval om medische redenen echter sowieso niet haalbaar, dus heb ik me er nu op ingesteld dat het hoogstwaarschijnlijk bij 1 zal blijven (ben nu 21, ik zou graag rond mn 28ste/29ste een kindje krijgen). Een groot gezin op zich heb ik dus niets tegen, wel vind ik dat van te voren in ieder geval goed gekeken moet worden of alles financieel en praktisch haalbaar is. Ik ken een gezin met vier kinderen, de oudste twee jongens, de jongste twee meisjes, waarvan de meisjes in oude kleren van de jongens liepen, omdat er geen geld was om kleren voor hen te kopen. In zo'n geval vind ik dat men er van te voren beter over na had moeten denken.. | |
Vicky | donderdag 9 april 2009 @ 11:30 |
quote:ik dus ook... ik mag dus niet af en toe ff "blij zijn" dat Amber naar de psz is... | |
Vicky | donderdag 9 april 2009 @ 11:31 |
quote:leuk!! Ik hoop met je mee! | |
MeNicole | donderdag 9 april 2009 @ 11:40 |
quote:Ja en blij dat het 's avonds 7 uur is en hij na bed kan ![]() | |
Swetsenegger | donderdag 9 april 2009 @ 11:41 |
quote:Eh nee je bent er NIET zo eentje, want je vond de eerste leuk! En TOEN kwam de tweede (en de rest) | |
Tan | donderdag 9 april 2009 @ 11:46 |
quote:Hmm, ja oké, als je het zo bekijkt heb je gelijk. Maar bedoelde eigenlijk meer dat ik de eerste zwangerschap niet leuk vond, en het niet leuk vond om kinderen te krijgen - het duurde zelfs even voordat ik de eerste leuk begon te vinden. ![]() | |
V. | donderdag 9 april 2009 @ 11:49 |
quote:Wat zou 6 kinderen leuker maken dan 5? (serieuze vraag, ik zeg het er maar even bij). Mij lijkt het al heel bijzonder knap om 1 kind goed te helpen opgroeien in deze wereld. Wordt dat niet moeilijker met zoveel? Is het voor die kids zelf leuk? Verdunt het niet teveel? V. | |
RockabeIIa | donderdag 9 april 2009 @ 12:07 |
Ik kom uit een gezin van 4 en heb er altijd nog 1 of 2 gemist ![]() Een groot gezin bestaat vaak uit grote harten. Er was altijd de ruimte voor een kind meer. En we hebben echt veel aan elkaar gehad, en nog steeds zijn we close. Ik ben echt nooit tekort gekomen en ik kom ook niet uit een gezin uit een achterstandswijk. Alleen om bovenstaande zou ik zelf graag een groot gezin hebben (3 of meer) maar ik denk dat ik mijn eisen inmiddels heb bijgesteld. Ik zie dat alleen in de huidige maatschappij en mijn eigen levensstandaard met onze gezamenlijke wensen niet gebeuren en ik hoop dat mijn kinderen met zijn tweetjes ook gewoon heel gelukkig kunnen zijn, net als ik en mijn broers dat ook samen waren. | |
Grijs | donderdag 9 april 2009 @ 12:17 |
quote:Wel een klein beetje denk ik. Niet zozeer dat we ons verplicht voelen om een groot gezin te hebben, maar wel dat je ziet dat het prima kan. En ook dat als er een ongeplande zwangerschap is, dat het voor de meesten geen optie is om de zwangerschap af te breken. Bij ons in de kerk hebben de meeste gezinnen 3 of 4 kinderen. | |
BE | donderdag 9 april 2009 @ 12:18 |
quote:Heeft het niet ook te maken met terughoudendheid met anti-conceptie? Of ben ik dan nu hopeloos ouderwets. ![]() | |
Grijs | donderdag 9 april 2009 @ 12:21 |
quote:In sommige kerken wel, maar ik denk dat het bij ons in de kerk maar bij een zeer klein aantal gezinnen mee zal spelen. Eigenlijk weet ik maar van een gezin in mijn omgeving die bezwaar heeft tegen anti-conceptie en die is geen lid van onze kerk ![]() | |
Tan | donderdag 9 april 2009 @ 12:22 |
quote:Bij ons blijft het aantal nog steeds vijf in feite, omdat onze vijfde is overleden. We hebben dan straks hoop ik zes kinderen, maar het gezin telt in de praktijk dus vijf kinderhoofden. Maar wat maakt ééntje meer leuker? In ons geval is het wel wat anders denk ik, na het overlijden van de jongste is er een leegte ontstaan, en hoewel we hem niet kunnen vervangen is er wel heel erg behoefte deze leegte op te vullen. Die behoefte is er niet alleen bij ons, ook heel erg bij de kinderen. Nog een keer zo'n klein warm lijfje, nog één keer al die geweldige fasen meemaken, de gezelligheid van nog één extra bordje aan tafel. Kleine dingen die een zoon/dochter en broertje/zusje zo leuk maken. We zijn het er allemaal unaniem over eens!! Het is dan ook met name de gezelligheid. Wat jij denk ik bedoelt met verdunnen is de intensiteit waarmee je individuele aandacht kunt schenken? Ik was daar altijd erg bang voor, dat ik dat niet op kon brengen. In de praktijk valt het reuze mee. Soms is het druk, als ze allemaal tegelijk uit school komen, en allemaal hun verhaal willen doen. Maar er zit ook een keerzijde aan: ze moeten aandacht verdelen, maar leren zo ook rekening te houden emt elkaar, te delen en te geven. Heel waardevol! Het scheelt bij ons ook dat de oudste al bijna 13 is. Mijn schoonzusje heeft er vijf in zeven jaar tijd. Geen tweelingen, dus echt allemaal kort op elkaar, en dat is wel heel wat pittiger merk ik. | |
V. | donderdag 9 april 2009 @ 12:29 |
quote:O, wat erg ![]() quote:Dat klink in ieder geval als warm en welkom (en in het geheel niet als de klaagzangen die ik omschreef in de TT). quote:Yep ![]() quote:Dank je wel voor je antwoord ![]() V. | |
V. | donderdag 9 april 2009 @ 12:32 |
quote:Fijn, dan hoef ik niet (wat ik zo graag schijn te willen) onbegrepen door het leven te gaan ![]() V. | |
V. | donderdag 9 april 2009 @ 12:35 |
quote:Gelukkig ben jij wél geweldig [insert schijt in je bek-smiley] V. | |
shmoopy | donderdag 9 april 2009 @ 12:37 |
Ik heb altijd 3 kinderen gewild, maar het is tot nu toe bij 2 gebleven, die derde wil gewoon niet blijven zitten en misschien blijkt dat achteraf toch maar het beste. De oudste heeft veel extra aandacht nodig en omdat de jongste zonder problemen van zichzelf ook best druk is, is het hier regelmatig Villa Kakelbont en ik moet zeggen: daar heb ik gewoon niet altijd zin in. ![]() Het is jaren blijven knagen dat die derde niet is gekomen, want dat was ongetwijfeld het gewéldig leuke meisje geweest dat ik altijd had willen hebben ![]() Ik heb 2 redelijk gezonde jongens waarvan er eentje volgend jaar al naar de middelbare school gaat, ben nu op een leeftijd die de nodige risico's met zich meebrengt en ik heb simpelweg niet meer de puf om de hele dag met een peuter rond te gaan sjouwen. Als je kinderen wat groter zijn wordt het allemaal een stuk makkelijker, ze gaan dan veel meer hun eigen gang waardoor je meer tijd voor jezelf krijgt en dat is heerlijk. Maar ja, zo'n lief klein bolleke aan de borst, dat heerlijke knuffelen, de verwondering over hoe zo'n mensje zich weer helemaal ontwikkelt... ![]() *roept zichzelf tot de orde* | |
bixister | donderdag 9 april 2009 @ 12:41 |
quote:jij bent zeker lid van deze kerk. ![]() | |
shmoopy | donderdag 9 april 2009 @ 12:43 |
Ik helemaal ontopic reageren omdat ik de laatste reacties nog niet gelezen had, zitten jullie gewoon ruzie te maken! ![]() Boefjes. | |
marlieske | donderdag 9 april 2009 @ 12:46 |
quote:Nou inderdaad dat zeg je hier wel ff tegen de vekeerde MarMar als het voor iemand niet vanzelfsprekend is, is dat bij Schaap en Miss_Sly wel. Je slaat hier met je roze mama trip echt de plank finaal mis ![]() | |
Etoile | donderdag 9 april 2009 @ 12:48 |
Volgens mij worden veel gezinsuitbreidingen door hormonen/rammelende eierstokken bepaald, het 'oergevoel' waar Moonah het over heeft. De behoefte aan nog een keer de bijzondere tijd van een zwangerschap en klein babietje kan natuurlijk ook na een 2e,3e of 4e kindje weer opspelen. Heeft het buitensporige klagen waar jij het over hebt niet veel meer te maken met het type mens? Sommige mensen vinden het eigenlijk heerlijk om veel te klagen. En door te klagen over hoe zwaar/druk je het wel niet hebt geef je meer 'gewicht' aan je eigen leven en krijg je vaak nog extra aandacht ook. | |
Jarno | donderdag 9 april 2009 @ 12:53 |
quote:Ik ben (gelukkig!) lid van geen enkele kerk, maar als ik toch zou moeten kiezen... ![]() | |
Tan | donderdag 9 april 2009 @ 12:53 |
quote:Het is ook niet mijn hobby nee ![]() Het is één van de redenen waarom we zo lang hebben gewacht met het doorhakken van de knoop: "' wel of geen kindje meer'; Er is natuurlijk altijd een kans dat het wéér niet goed gaat en ik weet niet of we dat aankunnen. Maar ja... als je dan alles tegen elkaar afweegt... quote:Hij of zij (waar heb ik het over, ben nog niet eens zwanger ![]() quote:Graag gedaan ![]() | |
V. | donderdag 9 april 2009 @ 12:54 |
quote:Dat valt toch wel mee? V. | |
droomvrouwtje | donderdag 9 april 2009 @ 13:09 |
mijn aanstaande wil dolgraag 4 kinderen ik vind 2 genoeg.. en ja soms denk ik ok wil er ook wel 4 maar daar hangen dan wel voorwaardes aan, fatsoenlijke baan, huis en tuin.. en dat de nr 3,4 niet meteen achter 1,2 aankomen.... maar het zou ook goed kunnen zijn dat we naar 1 bv zeggen het is genoeg alhoewel ik dat liever niet heb omdat ik zelf enig kind ben en nu ik ouder wordt toch een broer of zus mis al is het om over dingen te praten die je niet met je ouders zou willen bespreken of die over je ouders gaan...... maar eerst maar eens zorgen dat nr 1 komt en dan zien we wel verder | |
k_i_m | donderdag 9 april 2009 @ 13:59 |
Weet je wat ik me ineens zat te bedenken; ik ken best een aantal mannen die er toch min of meer "ingeluisd" zijn door hun vrouwen. Die dan zonder wederzijdse instemming ineens zwanger blijken te zijn ![]() En dan kan ik me best voorstellen dat het je extra zwaar valt als je weer 's nachts je nest uit moet, of dat je jezelf soms een veredeld taxibedrijf voelt en dus vaker verzucht dat je *insert klaagzang* het allemaal zwaar vind. | |
Jarno | donderdag 9 april 2009 @ 14:02 |
quote:Ik ben blij dat jij (als vrouw) dit nu roept, want als ik hier lees hoeveel vrouwen (kennelijk) dromen van een gezin met 3,4, 5 of 6 kinderen en je hoort hoeveel vrouwen er 'zomaar echt dwars door de pil heen' zwanger worden, vraag je het je af idd. ![]() | |
DustinHenderson | donderdag 9 april 2009 @ 14:03 |
quote:Oh, wat verschrikkelijk leuk! Ik hoop heel snel dat je met goed nieuws komt! Nog zo'n mooi elfjeskindje ![]() | |
marlieske | donderdag 9 april 2009 @ 14:04 |
quote:Dan mag je van mijn part wat vaker over je vrouw zuchten, als je zo'n secreet thuis hebt. | |
Swetsenegger | donderdag 9 april 2009 @ 14:12 |
quote:Dan ga je toch gewoon je nest niet uit. | |
marlieske | donderdag 9 april 2009 @ 14:19 |
quote:ooh en om de fout niet alleen aan de vrouw/secreet te wijten. Als de man geen kinderen (meer) wil of er niet aan toe is kan hij ook aan anti conceptie doen, condooms/zaaddodend spul/ sterilisatie te over. De pil is helaas niet 100% betrouwbaar dus ongelukjes kunnen gebeuren niet meer als normaal dat een man dan ook zijn verantwoordelijkheid neemt om geen kinderen (meer) te produceren. (en tuurlijk blijven er dames bestaan die hun man er in luizen, maar ik ken er persoonlijk geen een) | |
Tan | donderdag 9 april 2009 @ 14:32 |
quote:Ik vind dat nogal snel geoordeeld - ook al besef ik wel dat je het niet per definitie tegen mij hebt). In ons geval van dwars door de pil heen, was het zo dwars door pil niet, ik was ziek geweest, dus het was achteraf bezien verklaarbaar. En hij was er wel aan toe (want al 32) en ik niet (want nog maar 19 en geen kinderwens). Maar je hebt wel een punt, het verklaart misschien ook wel waarom hij hele nachten 8-jes door de kamer liep met een jankende baby op de arm en ik lekker in bed bleef liggen ![]() ![]() | |
E.T. | donderdag 9 april 2009 @ 14:38 |
quote:Maar in een goede relatie met wederzijds vertrouwen en de hele reutemeteut zou je er als man wel van uit mogen gaan dat als de vrouw zegt de pil trouw te slikken dat dat dan ook zo is. En als alle verhalen van 'door de pil heen zwanger' waar zouden zijn, zou de pil volgens mij nog maar een betrouwbaarheidsgehalte van 50% hebben ipv de 99,99% die het werkelijk zou moeten zijn | |
lily | donderdag 9 april 2009 @ 14:41 |
quote:Dat denk ik ook. Ik denk dat als je het besluit voor een tweede of derde (of meer) aan de man over zou laten er minder gezinsuitbreidingen zouden zijn. Veelal komt die wens toch van de vrouw (om de reden die in de quote staat) en gaat de man er uiteindelijk in mee. | |
k_i_m | donderdag 9 april 2009 @ 14:53 |
quote:Ik had het ook al tussen haakjes gezet omdat het hoe dan ook altijd raar klinkt (vind ik zelf) maar die mannen hebben dat zelf zo gezegd ![]() Alhoewel ik er ook wel eerlijk bij moet zeggen dat ik het bij sommige ook wel eens vantevoren gekscherend gezegd heb dat het me niet zou verbazen als de vrouw ineens zwanger zou zijn (relatie bagger, vrouw in paniek, etc. etc.) en dat er dan inderdaad ineens gezinsuitbreiding kwam ![]() wat spannend trouwens, ik hou z&g weer goed in de gaten de komende tijd ![]() | |
Svyatagor | donderdag 9 april 2009 @ 15:30 |
quote:Ach ja, in mijn vriendenkring is het verschijnsel 'Pattex-baby' ook niet ongewoon. Stellen die na veel ruzie uit elkaar gaan, het na een paar maanden toch weer bijleggen, en *pats* een maandje later is mevrouw bezwangerd. Ach ja, dan kun je in ieder geval niet meer terug. ![]() | |
Swetsenegger | donderdag 9 april 2009 @ 15:31 |
quote:Jawel hoor. Kost een paar centen.... | |
Svyatagor | donderdag 9 april 2009 @ 16:10 |
quote:Ja, ik bedoelde ook meer moreel gezien. Dat kind zal altijd ook van jou blijven, ook al heb je nog zo de tyfus aan je ex. ![]() | |
Tan | donderdag 9 april 2009 @ 16:18 |
quote:Nou, ik moet wel heel eerlijk bekennen ![]() ![]() 1. Het gaat slecht tussen ons. 2. Kinderen zijn leuk 3. Een nieuw kleintje biedt misschien wat afleiding Hoe naïef, maar we geloofden er op dat moment beiden heilig in. Het werkte ook wel - heel even. Toen nummer twee negen maanden was zijn we alsnog gescheiden ![]() | |
Swetsenegger | donderdag 9 april 2009 @ 16:19 |
quote:En als je een beetje pech hebt krijg je het kind nooit meer te zine ook als man, maar DAT is een andere discussie ![]() | |
MamsX | donderdag 9 april 2009 @ 16:24 |
quote:Ik kan daar altijd zo om lachen. En je ziet het vooral vaak bij jonge meisjes. (Ja sorry maar je hoort het zo vaak) Dwars door de pil heen, nee ik slikte hem echt goed.En dan later gaat het van: Alhoewel ik vergat hem soms.En ik gaf over en natuurlijk de aan de schijterij ![]() ![]() En ojaaa helemaal vergeten ik had ook een antibiotica kuurtje. Tjah sorry maar dan kom je bij mij toch over als een gevalletje "ik-wil-mijn-man-claimen" | |
RockabeIIa | donderdag 9 april 2009 @ 16:29 |
MamsX, wat je schrijft klinkt heel denigrerend (gelukkig ben ik niet zo jong meer en ik was zorgvuldig met voorbehoedsmiddelen ![]() Bij ons is het nl. wel echt op zo'n wijze gegaan. We zagen kindjes echt nog niet zitten en waren nog maar heel kort bij elkaar maar ons kind is gekomen en we zijn hartstikke gelukkig met elkaar. En toch heb ik elke keer weer het gevoel dat ik me aan mensen moet verantwoorden omdat er zo veel kindjes dwars door de pil heen geboren worden... Eigenlijk boeit het me niet (meer) wat anderen denken of vinden. Als ik zelf maar weet hoe het zit en ik heb gewoon het geluk dat ik me nooit schuldig hoef te voelen in dezen. | |
huuphuup | donderdag 9 april 2009 @ 16:35 |
quote:en dat gevoel kan ik me dus heel goed voorstellen... Zelfs bij ons geplande kindje krijg ik toch vrij regelmatig ongevraagd de opmerking "jaja, door de pil heen zeker" ![]() magoe dat gaat allemaal weer offtopic. *terug in lurkstand gaat | |
MamsX | donderdag 9 april 2009 @ 16:35 |
Ooh Rocka nu ik mijn post nalees staat het er wel heel negatief. ![]() ![]() Mijn dochter was er zelf ook tussen door gefloept. En echt cadeautje voor Mij en PapsX. Ik weet ook wel dat er uitzonderingen zijn. (ik ben er zelf 1 van) Maar heel toevallig is het bij iedere tienermoeder zon beetje door de pil heen gaat. Dan sta ik toch wel goed te twijfelen ![]() | |
Tan | donderdag 9 april 2009 @ 16:59 |
quote:Ik dacht, nog, zal ik er op ingaan of niet ![]() Maar echt heel erg ziek was ik niet eens: niet overgeven. Ik had een poliep in mijn darmen waardoor ik wat dunnere, soms bloederige ontlasting had, maar niet eens echt waterdunne diarree of zo (sorry voor de details). Ik heb er dus nooit aan gedacht dat het van invloed was op de pil. Achteraf zei de arts van wel, en dat was ook de reden dat ik met de pil ben gestopt, het hadgevoelsmatig geen zin als zo weinig al van zo'n grote invloed was. Dan liever condooms enzo, want ik had erg last van pil-bijwerkingen, dat had ik er niet voor over). En nou zit ik me alsnog te verklaren en uit te leggen, niet eens om mijzelf te verdedigen, want eigenlijk kan me dat ook niet echt wat schelen, maar meer om aan te tonen dat het altijd zo makkelijk oordelen is van een ander. Er zullen heus wel (vooral jonge) meisjes zijn die hun man/vriend er inluizen, maar om nu al die gevallen over één kam te scheren? Het raakt me wel, omdat het indertijd inderdaad ook wel tegen mij werd gezegd, maar ik was eigenlijk degene die erin was geluisd, door mijn eigen onwetendheid als het ware. | |
Fuente | donderdag 9 april 2009 @ 17:12 |
quote:Ja, en denk er maar over na hoe lomp het is voor de vrouwen die wel door de pil heen zwanger raken. Ik heb het vaak zat gehoord toen ik zwanger was mijn oudste, terwijl ik 22 was, nog studeerde, noem maar op. Het laatste waar ik op dat moment aan zat te denken was zwanger worden, en toch gebeurde het (door de pil). En wat voor lompe opmerkingen je daarvan krijgt, alsof elke vrouw het dan expres doet ofzo. Is helemaal goed gekomen hier overigens, ben uiteraard heel erg blij met mijn oudste ![]() Oh en even voor de aanvulling: ik ben dus niet ziek geweest, geen pil vergeten, geen kuurtje gehad whatever. En Tan, wat fijn om te lezen over jullie wens voor nog een kindje! Ik hoop dat het snel raak mag zijn voor je ![]() | |
Jarno | donderdag 9 april 2009 @ 17:20 |
Nog zoiets (ja ik ben ik een zeikbui): waarom is het ![]() ![]() ![]() ![]() | |
Fuente | donderdag 9 april 2009 @ 17:22 |
quote:Misschien ben ik blij voor Tan vanwege alles wat er gebeurt is en het fijne positieve gevoel wat ik hierbij krijg? Daar interesse in hebben en een blij gevoel van krijgen is zeker te ![]() Je bent inderdaad in een zeikbui denk ik ![]() | |
MamsX | donderdag 9 april 2009 @ 17:28 |
quote:Sorry het spijt me zeer, ik bedoelde het ook absoluut niet negatief ten op zichtte van mensen die op die manier zwanger zijn geworden, het ging over dat het vaak als goed excuus gezien wordt Ik bedoel meer dat heel veel meisjes toch echt roepen dat het door de pil is. En dat het dan helaas een smoesje is Ik vind ook echt niet dat jij een fout hebt gemaakt, of wil jou ook niet over die kam scheren. Ik vind er ook niets mis mee als je door ziekte of wat dan ook zwanger raakt. Ik vind het alleen zo jammer om te zien dat zoveel mensen dat als smoes gebruiken. | |
Jarno | donderdag 9 april 2009 @ 17:29 |
quote:Misschien is het de hele 'ik word blij van een vlindertje'-vibe in dit topic. ![]() | |
Tan | donderdag 9 april 2009 @ 17:32 |
quote:Hmm, ja, vind dat je nu ook wel een punt maakt om niks, ik meldde dat van ons plan eigenlijk alleen om aan te geven dat er genoeg redenen zijn om nog een kind te willen, zelfs als je al een groot gezin hebt. Ik snap de reacties van de anderen wel, inderdaad omdat we vorig jaar een kind zijn verloren. Ik denk dat ik zelf ook zo zou reageren - volgens mij deed ik dat zelfs ook toen ik las dat Bar weer zwanger was. Zou ik bij een ander misschien ook minder snel doen. Hoewel... het is toch gewoon leuk om te horen dat iemand weer een kindje wil of krijgt? [ Bericht 0% gewijzigd door Tan op 09-04-2009 17:40:00 ] | |
k_i_m | donderdag 9 april 2009 @ 17:33 |
quote:Ik was 29, samenwonend, goede relatie, we hebben een half jaar voorwerk gedaan en iedereen vroeg of het EEN ONGELUKJE WAS ![]() ![]() Kennelijk zijn andere mensen gewoon lomp als het om een zwangerschap gaat, dat heeft niks met een pil te maken wmb. | |
Fuente | donderdag 9 april 2009 @ 17:39 |
quote:Is ook zo, maar beticht worden van je vent erin luizen enzo vond ik echt niet tof. | |
Faja-Lobi | donderdag 9 april 2009 @ 17:41 |
Mensen zijn wel vaker lomp met hun gedrag. Vragen als "wanneer komt er bij jullie een kind/ 2e kindje etc" wordt ook niet overal gewaardeerd. Sommige mensen moeten door de complete medische molen om een kindje te kunnen krijgen en zijn daar soms jaren voor bezig. Mensen gaan vaak van dingen uit, zoals dat mensen dwars door de pil heen zwanger worden en dat het vast en zeker inluis praktijken zijn. Laat mensen eerst een naar zich zelf kijken alvorens onzin uit te kramen. Er is een gezegde "hij die zonder zonde is mag de eerste steen gooien" . | |
Fuente | donderdag 9 april 2009 @ 17:41 |
quote:Dat bedoelde ik ook Tan. Ik vind het gewoon echt fijn om te lezen dat het goed met jullie gaat. En het positieve gevoel bij nog een kindje. En daar krijg ik dan weer een ![]() Maar goed, eigenlijk helemaal geen discussie voor in dit topic. | |
k_i_m | donderdag 9 april 2009 @ 17:45 |
Die opmerking heb ik ook een keer gehoord. En daar heb ik hetzelfde mee gedaan als met "het ongelukje". Mijn schouders opgehaald en weer verder gegaan. Die mensen kennen mij toch niet. | |
V. | donderdag 9 april 2009 @ 17:46 |
quote:Precies. Of mensen moeten na jaren definitief de moeilijke en pijnlijke keuze maken voor geen kindje omdat de medische risico's te groot zijn, en dan mensen over zich heen krijgen: * "hebben jullie geen kinderen? Moet je doen, joh, wordt je leven zoveel waardevoller door" - "ehh, dat ligt een beetje ingewikkeld en gevoelig..." * "onzin... gewoon doen joh, je weet niet wat je mist..." Enzo. V. | |
Faja-Lobi | donderdag 9 april 2009 @ 17:47 |
Klopt mensen kennen je niet maar juist daarom. Waarom denken ze zich er tegen aan te moeten bemoeien of persoonlijke vragen te stellen terwijl je ze niet kent. Of erger nog je te beledigen. | |
Faja-Lobi | donderdag 9 april 2009 @ 17:49 |
quote:Ook lekker tactisch gebracht ja. Dan zou je toch eigenlijk die mensen binnenste buiten willen keren. | |
k_i_m | donderdag 9 april 2009 @ 17:50 |
Omdat ze je niet kennen stellen ze dat soort algemene vragen waarmee ze conversatie kunnen maken. Als ze je wel kennen zouden ze je vast niet moedwillig willen beledigen ![]() | |
Faja-Lobi | donderdag 9 april 2009 @ 17:53 |
ik snap wel dat mensen conversatie stof zoeken op bijv verjaardagen maar vraag dan naar iemand zijn werk of van mij part naar waar de persoon in kwestie zijn of haar kleding/schoenen vandaan heeft. Meestal komen dat soort gesprekken toch op oppervlakkigheden neer en ik vind kinderen nou niet echt oppervlakkig. | |
V. | donderdag 9 april 2009 @ 17:56 |
quote:In ons geval zijn het een paar mensen geweest die ons wel kennen ![]() Wie denk je godverdomme wel niet dat je bent, alsof wij dat na een scrum van 30 seconden hebben besloten of zo ![]() V. | |
MamsX | donderdag 9 april 2009 @ 18:00 |
Dat vind ik echt afschuwelijk.. ![]() Zeker als het om een bekende gaat. Een vreemde weet misschien niet beter maar jeetje | |
Faja-Lobi | donderdag 9 april 2009 @ 18:04 |
Het zelfde geldt commentaar op iemand kinderwens qua aantal. Ik zou best een 3e willen maar daarvoor zou ik dus weer naar de gyneacoloog moeten voor hormonen. Zonder dat is het een kwestie van proberen, proberen en proberen. En dat kan maanden zo niet jaren duren. Kan ik onveilige sex hebben tot ik een ons weeg, En toch zijn er dan mensen (zoals mijn ouders) dat ik wel gek lijk en dat ik van allebei de smaken er 1 heb rondlopen etc. Al wil ik een voetbal elftal, ieder zijn keus, ieder zijn leven. En respecteer dat toch van elkaar. | |
snakelady | donderdag 9 april 2009 @ 18:52 |
Wij hebben nu 2 dochters, voor mijn gevoel zou ik best 4 kinderen willen, maar helaas niet het huis en de financien ervoor dus voor nu houden we het bij 2, die kunnen we alles geven wat ze nodig hebben. Maar mocht ik geld en ruimte genoeg hebben dan zeker nog minimaal 1 erbij, gelukkig zijn we nog jong dus wie weet ooit in de toekomst. | |
k_i_m | donderdag 9 april 2009 @ 19:44 |
quote:Dan zijn het géén vrienden ![]() ![]() | |
V. | donderdag 9 april 2009 @ 19:49 |
quote:Die zal voor mij bedoeld zijn... Nogmaals, het zal mij jeuken of een vrouw elk jaar een kind uit haar schotwond laat komen tot ze desnoods d'r schaamlippen op haar knieën heeft hangen. Maar zeieieieieieieik niet over dingen die daar vervolgens a u t o m a t i s c h bij horen. Want dan ga ik de vraag stellen: waarom wilde je er zoveel en wat in jou zorgde ervoor dat je niet eerder stopte? En die vraag geldt natuurlijk ook net zo goed voor de gulle zaaddonor. Da's het enige, en vandaar dit topic. V. | |
V. | donderdag 9 april 2009 @ 19:51 |
quote:...dus laten we er vooral meer van maken... V. | |
Jarno | donderdag 9 april 2009 @ 19:53 |
quote:Subtiel V., subtiel. ![]() | |
V. | donderdag 9 april 2009 @ 20:04 |
quote:Dank je. Ik dacht: laat ik me inhouden ![]() V. | |
k_i_m | donderdag 9 april 2009 @ 20:05 |
quote:Als je de wereld wil verbeteren met je eigen kinderen kan ik me voorstellen dat één niet genoeg is ![]() ![]() Keuzes keuzes ![]() | |
Jarno | donderdag 9 april 2009 @ 20:05 |
quote: Bescheidenheid siert je! ![]() | |
Mwanatabu | donderdag 9 april 2009 @ 20:17 |
Goed topic! Nummer 1 kwam "omdat we kinderen wilden" en 4 jaar hiernaartoe gewerkt hadden, het stichten van een gezin, huisje boompje baby, burgerlijk Nummer 2 "omdat die ene zo leuk was dat nog eentje vast nog leuker was" Nummer 3 was eigenlijk de enige die zonder "goede" (lees: geen gevoelsmatige) reden kwam en was ironisch gezien de zwangerschap die het best begeleid was qua risicobeperking ivm erfelijke belasting van beide zijden (bleek inmiddels, wisten we ook niet bij de eerste twee...). En nu zijn we klaar omdat ik altijd zei voor mn 30e klaar te zijn en ik was 29 bij de laatste en het qua aandacht, geld en tijd nu nog werkbaar is als de zon schijnt, niemand ziek is of een rotbui heeft. Maar dan ook net. En we hebben dus 2 gezonde kinderen nu en vinden het risico op nog een gehandicapt kind te groot, helemaal met de leeftijdsfactor die in het spel komt nu (30+) | |
Smirre | donderdag 9 april 2009 @ 22:22 |
quote:Misschien spuit 11-reaktie, maar die laatste opmerking van ET schiet mij ook regelmatig door het hoofd. Als ik het al zo vaak hoor, waar komt dat betrouwbaarheidspercentage van de anticonceptiepil vandaan? | |
PurePoisonPerfume | donderdag 9 april 2009 @ 22:32 |
quote:Het betrouwbaarheidspercentage is 99.8 %. Dit geldt echter alleen bij exact juist gebruik; dus elke dag netjes om de zelfde tijd innemen, geen antibiotica of ziekteverschijnselen. Het percentage is iets minder wanneer het niet heel precies wordt ingenomen, en daalt drastisch bij gebruik van bijvoorbeeld medicijnen. Mensen kunnen dus wel door de pil heen zwanger worden, maar dit komt veelal door óf verkeerd gebruik, óf door gelijktijdig gebruik van bijv. medicijnen, waarvan men niet wist dat ze voor verminderde werkzaamheid zorgden. Bij exact goed gebruik wordt echt maar 2 op de 1000 vrouwen toch zwanger. ![]() | |
snakelady | donderdag 9 april 2009 @ 22:39 |
quote:Bij ons dus ook, alleen was ik 23, maar ook getrouwd en gelukkig, weinig mensen ( alleen onze directe opmgeving) gingen er vanuit dat het echt een bewuste keuze was van ons om voor een kind te gaan en met de pil te stoppen. ![]() Bij de 2de was dat overigens niet zo. | |
t_igger | vrijdag 10 april 2009 @ 01:22 |
quote:Ik ken wel zo'n vrouw... De ex van mijn vader! Ze waren al een tijdje uit elkaar! ![]() En was toch opeens zwanger... Na 3 maanden, gokje, met de noorderzon vertrokken... ![]() Nooit meer gezien! Heb dus ergens, adres is wel bekend bij me vader, een stiefbroertje van bijna 19! Mijn vader is 70! ![]() Dus niet alleen bij jonge meisjes... ![]() | |
droomvrouwtje | vrijdag 10 april 2009 @ 13:41 |
maar als je besluit geen kinderen te nemen kijken mensen ook zo raar.. de eerste vraag die je gesteld krijgt als je een relatie hebt is: en wanneer beginnen jullie aan kinderen... of je dat nu wel of niet wilt die vraag krijg je automatisch.. ook niet altijd even leuk... mensen denken niet na dat ze daar anderen mee kwetsen.. vooral als iemand bewust kinderloos blijft omdat de risico op een miskraam of een gehandicapt kind zeer groot is.. maar de kinderwens ook.. of mensen die geen kinderen kunnen krijgen maar dit wel willen... maar ook voor de mensen die bewust geen kinderen willen om wat voor reden doe je hier ook geen plezier mee.... En wanneer genoeg genoeg is... eerder gaf ik al 2 kinderen te willen en mijn partner 4... ik denk dat het ook een gevoelsmatig iets is.. vooral voor de vrouw.. het zwanger zijn, zo'n klein hummeltje in je armen.. dat dan moedergevoel weer komt boven borrelen.. | |
snakelady | vrijdag 10 april 2009 @ 20:15 |
Wij hebben best wat kindervrij en ook kinderloze vrienden maar gelukkig worden die niet zo vaak met die vraag geconfronteerd, wel 'willen jullie kinderen?' en dat vinden ze geen van allen een vreemde of vervelende vraag. | |
Nadine26 | maandag 13 april 2009 @ 23:40 |
quote:Het is met kinderen krijgen niet zo dat je steeds een nieuwe marmot krijgt, of een extra dwergkonijn voor erbij. Het grote verschil is dat kinderen zich ontwikkelen - heel snel - en dat die ontwikkeling heel bijzonder is, misschien wel zo bijzonder dat mensen tijdens dat proces (een kind dat ooit een baby was kan opeens praten en daarna kan het schrijven, voetballen of hockeyen enzovoort) bedenken hoe ongelooflijk leuk het is om dat mee te maken en te 'begeleiden', zeg maar. Dat was voor mij tenminste de reden om een tweede kind te willen, en daarna - een tijd later - een derde. Ik was altijd een beetje huiverig voor het clichématige 'Unox-soep'-reclamebeeld van de papa en de mama en het zoontje en het dochtertje - zo'n keurig vierkantje aan een tafel, dat 'klopte' voor mijn gevoel teveel, dat had in mijn ogen iets tuttigs - ik bedoel eigenlijk dat ik zelf niet graag met mijn ouders in die vierkant-opstelling aan tafel zou hebben gezeten. (Wij hadden thuis ook 3 kinderen). Een gezin hoort een beetje chaotisch te zijn, vind ik, omdat kinderen dan meer vrijheid hebben (er kan er best even eentje buiten beeld zijn zonder dat je dat meteen in de gaten hebt) en omdat je er als ouder ook een beetje gemakkelijker van wordt, noodgedwongen: je kúnt met 3 kinderen niet voortdurend bovenop het nieuws zitten. Ook ben je eerder genoodzaakt de oudere kinderen 'los te laten', puur om logistieke redenen: ik laat mijn zoon zelf naar voetbal fietsen (dwars door het centrum van Amsterdam, hij is 12, maar toch... niet veel kinderen doen/mogen dat hier) omdat ik nog 2 kinderen heb, terwijl ik eigenlijk liever zijn hand zou blijven vasthouden, maar ja, het is ook wel goed dat hij zelfstandig wordt. Ik denk dat zulke dingen zich natuurlijker regelen in een groter gezin dan in een klein gezin. En verder. Verder is het gewoon heel leuk om kinderen te zien opgroeien. Vandaag hadden wij een familie-hockeytournooi en mijn zoon (12) en dochter (10) kunnen opeens geweldig hockeyen. Hoe kan dat? Wanneer is dat gebeurd? Ik zag ook een meisje dat een oogje had op mijn zoon. Dat gaat nu ook allemaal beginnen: verliefdheden, feestjes, en vast ook drank en drugs - ik bedoel natuurlijk: het voorkomen van dat soort ellende ![]() | |
Lente_ninja | vrijdag 17 april 2009 @ 13:08 |
quote:Of als je gewoon geen kinderen wilt omdat je er gewoon geen zin in hebt. ![]() "Hoeveel kinderen wil jij later?" ![]() "Eh... wie zegt dat ik überhaupt kinderen wil?" ![]() "Wil je dan echt geen kinderen? Waarom dan niet?!" ![]() "Waarom wel?" ![]() "Je krijgt er spijt van hoor!" ![]() Echt, ik vind dat dus zo bot. Ik ga toch ook niet een zwangere vrouw overtuigen dat ze een abortus moet nemen omdat ze gegarandeerd spijt van het ouderschap gaat krijgen? Hoe lomp ben je dan. ![]() | |
V. | dinsdag 28 april 2009 @ 23:49 |
Dus.... Dringend hulp gezocht, crisis situatie! V. | |
BE | woensdag 29 april 2009 @ 08:46 |
Ja, in dit geval snap ik je maar al te goed... ![]() Je gaat mij niet vertellen dat die relatie op rolletjes liep als hij ineens halverwege een zwangerschap weg loopt, dus dan vraag ik me idd af waarom je nog een 6e wilt. En al helemaal niet als ik dan in de 2e regel lees dat ze (met 5 kinderen en eentje onderweg!!!!!) nog wel even dacht een HBO studie te gaan beginnen. ![]() En dan bladiebla buiten haar schuld om nu in de financiele problemen, heel zielig hoor... maar zo geheel buiten haar schuld om vind ik dit niet... Althans, van wat ik er zo van lees... 'kan niet werken' maar wel een studie gaan beginnen. Wie betaalt dan dat college-geld plus opvang voor 6 kinderen? Oh en waarom zijn het ook altijd dit soort mensen (bij wie er al van alles niet lekker loopt) die binnenstormende buurmannen hebben enzo. ![]() ![]() | |
Jarno | woensdag 29 april 2009 @ 08:46 |
quote:Good one. | |
Llewella | woensdag 29 april 2009 @ 10:15 |
Voor ons zit de waarde in kwaliteit; niet in kwantiteit. Ik kan me absoluut voorstellen dat een groot gezin fijn kan zijn; maar voor ons is dat denk ik niet weggelegd. We hebben iig de stap genomen van geen kinderen naar wel kinderen; ik heb absoluut moedergevoel; ben m'n hele leven al aan het moederen; maar zelf kinderen krijgen is niet vanzelfsprekend geweest. Gelukkig denken mijn vriend en ik er hetzelfde over; onze dochter is echt het mooiste wat ons is overkomen, dat het zo mooi en leuk zou zijn hadden we ons niet voor ogen gehad! We hadden al een redelijk ingericht leventje met zelf veel actieve hobby's; maar dit is echt het allermooiste geluk! We zeggen wel eens gekscherend tegen elkaar; jeetje; zullen we nog zo'n mooi en leuk exemplaar maken? Maar vooralsnog hebben we daar heel sterk onze twijfels over; bang dat het minder leuk wordt (zelf beiden erg zelfstandig opgegroeid wegens teveel zelfredzaamheid en andere gezinsleden die meer zorg behoefden). Een tweede zou nog kunnen; heel eventueel; er zijn wel voors; maar nog meer tegens vooralsnog. Maargoed; dochterlief is nog geen jaar; dus we hoeven ons vooralsnog geen zorgen te maken. Ik vind het jammer dat toch door veel mensen het ook als zielig ervaren wordt als een kind zonder broertjes en zusjes opgroeid. Ik ben heel erg blij dat wij heel bewust voor het ouderschap hebben kunnen kiezen zodra het voor ons goed en veilig voelde; zodat we er ook zonder problemen van kunnen genieten. Ik ben me heel bewust dat het niet altijd zonder problemen gaat; ik heb daarvan al genoeg voorbeelden van dichtbij kunnen zien. En of het wel of niet goed gaat binnen en gezin zit niet in de hoeveelheid kinderen; want er zijn genoeg grote gezinnen waarbij het gewoon prima gaat; en ook genoeg kleine gezinnen waarbij het juist niet goed gaat. |