W&T Wetenschap & Technologie
Een plek om te discussiëren over wetenschappelijke onderwerpen, wetenschappelijke problemen, technologische projecten en grootse uitvindingen.
Welkom op Mars!
Deel 1: MARS - de missies
Deel 2: [CENTRAAL} MARS - de missies
Deel 3: [CENTRAAL} MARS - de missies [DEEL 3]
Deel 4: MARS - de missies (DEEL 4)
Deel 5: MARS - de missies (DEEL 5)
VORIG TOPIC: MARS - De Missies #6 - Phoenix Mars Lander!!!
We gaan verder met het laatste artikel uit het vorige topic:
21-01-2009
Zuiver ijs op noordelijke pool van Mars
Op de noordelijke pool van de planeet Mars heeft het waterijs met 95 procent een zeer grote graad van zuiverheid, zo heeft een internationaal onderzoeksteam bericht in het jongste nummer van het wetenschappelijke vakblad Geophysical Research Letters.
Zeer grote graad van zuiverheid
Gegevens van de sonde Mars Reconnaissance Orbiter (MRO) "bevestigen het veelvuldig voorkomen van water op Mars in de vorm van ijs, maar ook de zeer grote graad van zuiverheid (95 procent), met een concentratie van onzuiverheden aan de periferie van de noordelijke poolkap", aldus het team dat onder leiding staat van onderzoekers van het Labo voor Planeetwetenschappen in Grenoble (CNRS-INSU).
Grote watervoorraden
De hoeveelheeden ijs onder de polen van Mars vormen de grootste waterreservoirs op het oppervlak van de Rode Planeet met een totaal volume van "2 tot 3 miljoen km3". Maar de fysieke eigenschappen van dat ijs zijn weinig gekend.
De onderzoekers hebben 140.000 meetpunten nagetrokken in het gebied Gemina Lingula dat zowat een kwart is van de hele noordelijke poolkap, via de Saharad-radar op de sonde van de NASA.
"Deze studie toont nogmaals het op grote schaal voorkomen van waterijs aan op Mars, wat zijn hoofdrol in de evolutie van de planeet bevestigt", beklemtoont het Insu (Institut national des sciences de l'univers). De analayse van de verdeling van onzuiverheden in het ijs, met een hogere concentratie aan de rand van de poolkap, is een indicatior voor het klimaat op onze buurplaneet, zegt het onderzoeksinstituut ook. (belga/vsv)
(HLN)
[ Bericht 2% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 25-01-2009 10:18:34 ]
Deel 1: MARS - de missies
Deel 2: [CENTRAAL} MARS - de missies
Deel 3: [CENTRAAL} MARS - de missies [DEEL 3]
Deel 4: MARS - de missies (DEEL 4)
Deel 5: MARS - de missies (DEEL 5)
VORIG TOPIC: MARS - De Missies #6 - Phoenix Mars Lander!!!
We gaan verder met het laatste artikel uit het vorige topic:
21-01-2009
Zuiver ijs op noordelijke pool van Mars
Op de noordelijke pool van de planeet Mars heeft het waterijs met 95 procent een zeer grote graad van zuiverheid, zo heeft een internationaal onderzoeksteam bericht in het jongste nummer van het wetenschappelijke vakblad Geophysical Research Letters.
Zeer grote graad van zuiverheid
Gegevens van de sonde Mars Reconnaissance Orbiter (MRO) "bevestigen het veelvuldig voorkomen van water op Mars in de vorm van ijs, maar ook de zeer grote graad van zuiverheid (95 procent), met een concentratie van onzuiverheden aan de periferie van de noordelijke poolkap", aldus het team dat onder leiding staat van onderzoekers van het Labo voor Planeetwetenschappen in Grenoble (CNRS-INSU).
Grote watervoorraden
De hoeveelheeden ijs onder de polen van Mars vormen de grootste waterreservoirs op het oppervlak van de Rode Planeet met een totaal volume van "2 tot 3 miljoen km3". Maar de fysieke eigenschappen van dat ijs zijn weinig gekend.
De onderzoekers hebben 140.000 meetpunten nagetrokken in het gebied Gemina Lingula dat zowat een kwart is van de hele noordelijke poolkap, via de Saharad-radar op de sonde van de NASA.
"Deze studie toont nogmaals het op grote schaal voorkomen van waterijs aan op Mars, wat zijn hoofdrol in de evolutie van de planeet bevestigt", beklemtoont het Insu (Institut national des sciences de l'univers). De analayse van de verdeling van onzuiverheden in het ijs, met een hogere concentratie aan de rand van de poolkap, is een indicatior voor het klimaat op onze buurplaneet, zegt het onderzoeksinstituut ook. (belga/vsv)
(HLN)
[ Bericht 2% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 25-01-2009 10:18:34 ]
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Leuk topic om te volgen inderdaad. Ik denk trouwens dat de Chinezen de eerste mensen op Mars zullen zijn, over een jaar of dertig.
Lijkt me ook ja, die zullen dan wel geld zat hebben als het zo doorgaat.quote:Op vrijdag 23 januari 2009 20:00 schreef remlof het volgende:
Leuk topic om te volgen inderdaad. Ik denk trouwens dat de Chinezen de eerste mensen op Mars zullen zijn, over een jaar of dertig.
Ik hoop in iedergeval dat ik het nog mee zal maken, dat de eerste mensen op mars landen.
29-01-2009
Problemen met Marsjeep Spirit
Er zijn problemen met de Amerikaanse Marsjeep Spirit. Tijdens zijn 1.800ste Marsdag bleek dat de zeswielige jeep zich zondag niet had verplaatst, niettegenstaande hij daartoe opdracht had gekregen van de vluchtleiding. Bovendien bleek de robot de dagactiviteiten niet te hebben opgeslagen in zijn permanent geheugen.
Ingenieurs proberen het probleem nu op te lossen. Mogelijk heeft kosmische straling tijdelijk de elektronische apparatuur beïnvloed van het tuig dat volgens de NASA voor de rest nog gezond is.
Oospronkelijk had de begin 2003 gelande Spirit maar 90 Marsdagen moeten werken. Samen met tweelingbroer Opportunity heeft de robot de kennis over de buurplaneet serieus aangescherpt. (belga/bdr)
(HLN)
Problemen met Marsjeep Spirit
Er zijn problemen met de Amerikaanse Marsjeep Spirit. Tijdens zijn 1.800ste Marsdag bleek dat de zeswielige jeep zich zondag niet had verplaatst, niettegenstaande hij daartoe opdracht had gekregen van de vluchtleiding. Bovendien bleek de robot de dagactiviteiten niet te hebben opgeslagen in zijn permanent geheugen.
Ingenieurs proberen het probleem nu op te lossen. Mogelijk heeft kosmische straling tijdelijk de elektronische apparatuur beïnvloed van het tuig dat volgens de NASA voor de rest nog gezond is.
Oospronkelijk had de begin 2003 gelande Spirit maar 90 Marsdagen moeten werken. Samen met tweelingbroer Opportunity heeft de robot de kennis over de buurplaneet serieus aangescherpt. (belga/bdr)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
31-01-2009
Rusland richt zijn aandacht terug op de Maan én op Mars.
Het Russische ruimtevaartbureau wil een basis op de Maan bouwen, zodat ze gemakkelijk naar Mars kan. Het bureau zal de Russische regering ook de bouw van een ruimtestation in de lage baan voorstellen. Dat meldt het Russische staatspersbureau Ria Novosti op gezag van een hoge funcionaris van Roscosmos gemeld.
Maanbasis
Aleksei Krasnov, directeur bemande ruimtevaart bij Roscosmos, zei aan Novosti dat zijn land samen met andere naties naar de Maan kijkt in een "middellang perspectief. Wij willen er niet alleen heen gaan en terugkeren, maar ook een Maanbasis bouwen, wat ons moet toelaten de toekomstige Marsexploratie op te starten".
Dit alles gaat gepaard met de bouw van een ruimtestation in een lage baan. Krasnov hoopt van de regering-Poetin de nodige "financiële en legislatieve steun" te krijgen.
De topman van Roscosmos zei ook dat zijn land zal voorstellen het gebruik van het Internationaal Ruimtestation tot minstens 2020 te verlengen.
Race naar de Maan
Nadat de voormalige Sovjet-Unie in de jaren zestig de race naar de Maan had verloren ondanks alle technologische voorsprong in de eerste jaren van de ruimtevaart, verdween de Maan uit beeld in Moskou. De interesse kwam er terug dankzij allerhande internationale projecten rond de natuurlijke satelliet van de Aarde.
Nadat Moskou de Maan had opgegeven, specialiseerde de Sovjet-Unie zich in ruimtestations, met de Saljoets en vooral Mir. Rusland neemt ook toonaangevend deel in het Internationaal Ruimtestation, waarvan het bijvoorbeeld in november 1998 de basismodule lanceerde. (belga/edp)
(HLN)
Rusland richt zijn aandacht terug op de Maan én op Mars.
Het Russische ruimtevaartbureau wil een basis op de Maan bouwen, zodat ze gemakkelijk naar Mars kan. Het bureau zal de Russische regering ook de bouw van een ruimtestation in de lage baan voorstellen. Dat meldt het Russische staatspersbureau Ria Novosti op gezag van een hoge funcionaris van Roscosmos gemeld.
Maanbasis
Aleksei Krasnov, directeur bemande ruimtevaart bij Roscosmos, zei aan Novosti dat zijn land samen met andere naties naar de Maan kijkt in een "middellang perspectief. Wij willen er niet alleen heen gaan en terugkeren, maar ook een Maanbasis bouwen, wat ons moet toelaten de toekomstige Marsexploratie op te starten".
Dit alles gaat gepaard met de bouw van een ruimtestation in een lage baan. Krasnov hoopt van de regering-Poetin de nodige "financiële en legislatieve steun" te krijgen.
De topman van Roscosmos zei ook dat zijn land zal voorstellen het gebruik van het Internationaal Ruimtestation tot minstens 2020 te verlengen.
Race naar de Maan
Nadat de voormalige Sovjet-Unie in de jaren zestig de race naar de Maan had verloren ondanks alle technologische voorsprong in de eerste jaren van de ruimtevaart, verdween de Maan uit beeld in Moskou. De interesse kwam er terug dankzij allerhande internationale projecten rond de natuurlijke satelliet van de Aarde.
Nadat Moskou de Maan had opgegeven, specialiseerde de Sovjet-Unie zich in ruimtestations, met de Saljoets en vooral Mir. Rusland neemt ook toonaangevend deel in het Internationaal Ruimtestation, waarvan het bijvoorbeeld in november 1998 de basismodule lanceerde. (belga/edp)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
02-02-2009
Marsvliegtuig kan ideale speurhond voor methaan zijn
Met de teloorgang van de Phoenix Lander, eind vorig jaar, en de achteruitgang van de Marsrovers Spirit en Opportunity zoekt NASA naar een nieuwe onbemande missie naar de Rode Planeet. Een team van onderzoekers test nu de mogelijkheid en haalbaarheid van een opmerkelijke missie: een vliegtuig dat door de Martiaanse atmosfeer vliegt en op zoek gaat naar de herkomst van de methaanpluimen op Mars.
Het ARES-project (Aerial Regional-scale Environmental Survey), dat gevestigd is in het Langley Research Centre in Hampton, Virginia, is momenteel bezig met het uittesten van verschillende modellen, om te bepalen welke het beste zal vliegen in de Martiaanse atmosfeer.
Op een hoogte van 1 tot 2 kilometer boven het oppervlak van Mars is de temperatuur en luchtdruk vergelijkbaar met die van de aardatmosfeer op 30 kilometer hoogte. Dat betekent dat de vliegtuigen sneller moeten vliegen om voldoende opwaarts druk te genereren. Hierbij is één factor in het voordeel van de bouwkundigen: het feit dat de zwaartekracht op Mars drie keer zwakker is dan op aarde, zodat iedere vracht drie keer minder zal wegen.
De evolutie van de ARES technologie zal resulteren in vliegtuigen die kunnen landen en opstijgen en die aangedreven worden door zonne-energie, of wellicht brandstof kunnen opwekken vanuit de Martiaanse atmosfeer.
Tot nu toe is de verkenning van Mars slechts uitgevoerd door satellieten in hoge omloopbanen en rovers en landers op de grond. Een vliegtuig op enkele kilometers hoogte zal het beste van deze twee werelden kunnen combineren en een unieke blik leveren op het oppervlak van de Rode Planeet.
Eén van de belangrijkste doelen van het ARES-project (dat nog niet geheel is goedgekeurd door NASA) is het in kaart brengen van de verspreiding van atmosferische gassen die afkomstig zijn vanaf het oppervlak. De recente ontdekking van methaanpluimen van mogelijk biologische oorsprong maakt het vooruitzicht van een vliegtuig “interessanter en relevanter dan ooit tevoren”.
Bron: New Scientist
(Astrostart)
Marsvliegtuig kan ideale speurhond voor methaan zijn
Met de teloorgang van de Phoenix Lander, eind vorig jaar, en de achteruitgang van de Marsrovers Spirit en Opportunity zoekt NASA naar een nieuwe onbemande missie naar de Rode Planeet. Een team van onderzoekers test nu de mogelijkheid en haalbaarheid van een opmerkelijke missie: een vliegtuig dat door de Martiaanse atmosfeer vliegt en op zoek gaat naar de herkomst van de methaanpluimen op Mars.
Het ARES-project (Aerial Regional-scale Environmental Survey), dat gevestigd is in het Langley Research Centre in Hampton, Virginia, is momenteel bezig met het uittesten van verschillende modellen, om te bepalen welke het beste zal vliegen in de Martiaanse atmosfeer.
Op een hoogte van 1 tot 2 kilometer boven het oppervlak van Mars is de temperatuur en luchtdruk vergelijkbaar met die van de aardatmosfeer op 30 kilometer hoogte. Dat betekent dat de vliegtuigen sneller moeten vliegen om voldoende opwaarts druk te genereren. Hierbij is één factor in het voordeel van de bouwkundigen: het feit dat de zwaartekracht op Mars drie keer zwakker is dan op aarde, zodat iedere vracht drie keer minder zal wegen.
De evolutie van de ARES technologie zal resulteren in vliegtuigen die kunnen landen en opstijgen en die aangedreven worden door zonne-energie, of wellicht brandstof kunnen opwekken vanuit de Martiaanse atmosfeer.
Tot nu toe is de verkenning van Mars slechts uitgevoerd door satellieten in hoge omloopbanen en rovers en landers op de grond. Een vliegtuig op enkele kilometers hoogte zal het beste van deze twee werelden kunnen combineren en een unieke blik leveren op het oppervlak van de Rode Planeet.
Eén van de belangrijkste doelen van het ARES-project (dat nog niet geheel is goedgekeurd door NASA) is het in kaart brengen van de verspreiding van atmosferische gassen die afkomstig zijn vanaf het oppervlak. De recente ontdekking van methaanpluimen van mogelijk biologische oorsprong maakt het vooruitzicht van een vliegtuig “interessanter en relevanter dan ooit tevoren”.
Bron: New Scientist
(Astrostart)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
04-02-2009
NASA en Google maken 'virtuele verkenning' van Mars mogelijk
AMSTERDAM - Het programma Google Earth heeft er een nieuwe optie bij. Iedereen kan nu beschikken over een gedetailleerde, driedimensionale voorstelling van de planeet Mars: Google Mars 3D.
In de nieuwe modus kan de rode planeet op soortgelijke wijze worden verkend als de aarde.
Het is bijvoorbeeld mogelijk om virtuele vluchten door de enorme ravijnen op Mars te vliegen en de reusachtige schildvulkanen te verkennen. Ook kan Mars worden bekeken door de 'ogen' van de Marswagentjes Spirit en Opportunity.
Oceaanbodem
De nieuwe versie van Google Earth kent overigens nóg een belangrijke toevoeging: ook de oceaanbodem van de aarde kan nu worden verkend.
Kijk hier het filmpje
© NU.nl/Govert Schilling
(nu.nl)
NASA en Google maken 'virtuele verkenning' van Mars mogelijk
AMSTERDAM - Het programma Google Earth heeft er een nieuwe optie bij. Iedereen kan nu beschikken over een gedetailleerde, driedimensionale voorstelling van de planeet Mars: Google Mars 3D.
In de nieuwe modus kan de rode planeet op soortgelijke wijze worden verkend als de aarde.
Het is bijvoorbeeld mogelijk om virtuele vluchten door de enorme ravijnen op Mars te vliegen en de reusachtige schildvulkanen te verkennen. Ook kan Mars worden bekeken door de 'ogen' van de Marswagentjes Spirit en Opportunity.
Oceaanbodem
De nieuwe versie van Google Earth kent overigens nóg een belangrijke toevoeging: ook de oceaanbodem van de aarde kan nu worden verkend.
Kijk hier het filmpje
© NU.nl/Govert Schilling
(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
04-02-2009
Marswagentje Spirit weer in beweging
AMSTERDAM - Het Marswagentje Spirit is weer in beweging gekomen. Zaterdag is de robot weer gaan rijden. De dag daarvoor waren technici tot de conclusie gekomen dat het oriëntatievermogen van de mobiele onderzoeksrobot niet is aangetast.
Daarover was enige twijfel ontstaan, nadat een week eerder een grote storing was opgetreden, waarbij Spirit nogal warrig op diverse commando's had gereageerd.
Waardoor die storing is veroorzaakt is nog steeds onduidelijk, maar het lijkt vooralsnog een tijdelijk probleem te zijn geweest.
Korte duur
De rit die zaterdag werd hervat was overigens van korte duur: na 30 centimeter te hebben afgelegd, kwam Spirit (tijdelijk) tot stilstand tegen een steen.
© NU.nl/Govert Schilling
(nu.nl)
Marswagentje Spirit weer in beweging
AMSTERDAM - Het Marswagentje Spirit is weer in beweging gekomen. Zaterdag is de robot weer gaan rijden. De dag daarvoor waren technici tot de conclusie gekomen dat het oriëntatievermogen van de mobiele onderzoeksrobot niet is aangetast.
Daarover was enige twijfel ontstaan, nadat een week eerder een grote storing was opgetreden, waarbij Spirit nogal warrig op diverse commando's had gereageerd.
Waardoor die storing is veroorzaakt is nog steeds onduidelijk, maar het lijkt vooralsnog een tijdelijk probleem te zijn geweest.
Korte duur
De rit die zaterdag werd hervat was overigens van korte duur: na 30 centimeter te hebben afgelegd, kwam Spirit (tijdelijk) tot stilstand tegen een steen.
© NU.nl/Govert Schilling
(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
05-02-2009
Water was belangrijke factor op Mars
Veel kraters op Mars vertonen 'watergeulen'.
Wetenschappers van het Planetary Science Institute in Arizona hebben opnieuw aanwijzingen gevonden dat vloeibaar water een grote rol heeft gespeeld bij de vorming van het landschap op Mars.
De planeet zou afwisselend verscheidene 'natte' en koude klimaatperioden hebben doorlopen. En met name in kraters lijken de tijdelijke waterstromen hun sporen te hebben achtergelaten.
Een en ander blijkt uit onderzoek van een honderdtal kraters, groter dan 20 kilometer, die door verschillende Marssondes zijn gefotografeerd. Daarbij is specifiek gelet op structuren die door stromend water of ijsgletsjers veroorzaakt kunnen zijn.
Gebleken is dat de waargenomen geulen en andere erosiekenmerken vooral te zien zijn aan dié kanten van kraters, die in het warme seizoen de meeste zonnewarmte ontvangen.
(allesoversterrenkunde)
Water was belangrijke factor op Mars
Veel kraters op Mars vertonen 'watergeulen'.
Wetenschappers van het Planetary Science Institute in Arizona hebben opnieuw aanwijzingen gevonden dat vloeibaar water een grote rol heeft gespeeld bij de vorming van het landschap op Mars.
De planeet zou afwisselend verscheidene 'natte' en koude klimaatperioden hebben doorlopen. En met name in kraters lijken de tijdelijke waterstromen hun sporen te hebben achtergelaten.
Een en ander blijkt uit onderzoek van een honderdtal kraters, groter dan 20 kilometer, die door verschillende Marssondes zijn gefotografeerd. Daarbij is specifiek gelet op structuren die door stromend water of ijsgletsjers veroorzaakt kunnen zijn.
Gebleken is dat de waargenomen geulen en andere erosiekenmerken vooral te zien zijn aan dié kanten van kraters, die in het warme seizoen de meeste zonnewarmte ontvangen.
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
13-02-2009
Ruimtesonde Dawn koerst af op Mars
De Amerikaanse ruimtesonde Dawn koerst met steeds hogere snelheid af op een ontmoeting met de planeet Mars. Op 18 februari zal Dawn op relatief kleine afstand langs Mars vliegen. Daarbij wordt de baan van de ruimtesonde beïnvloed door de zwaartekracht van de planeet. De scheervlucht is zo uitgekiend dat Dawn vervolgens in een langgerektere ellipsbaan om de zon beweegt, en in een baan die ongeveer vijf graden is geheld ten opzichte van het baanvlak van de aarde.
Dat is nodig voor een geslaagde ontmoeting met de asteroïde Vesta, die in 2011 zal plaatsvinden. Na het onderzoek aan Vesta zal Dawn nog doorvliegen naar de grootste asteroïde in het zonnestelsel, de dwergplaneet Ceres, waar hij in 2015 zal aankomen. Dawn is in september 2007 gelanceerd, en is de eerste ruimtesonde die een bezoek brengt aan deze grote hemellichamen.
Dawn is uitgerust met een revolutionaire ionenmotor, die veel minder brandstof verbruikt dan een reguliere raketmotor, terwijl er toch grotere baanwijzigingen mee mogelijk zijn. Tijdens de vlucht langs Mars zullen de wetenschappelijke instrumenten van de ruimtesonde worden uitgetest.Terwijl Dawn als gevolg van de zwaartekracht van Mars een hogere baansnelheid krijgt, zal de planeet zelf juist een tikje worden afgeremd: over 70 miljoen jaar is er sprake van een afwijking van één centimeter.
Bron: NU.nl
(Astrostart)
[ Bericht 14% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 15-02-2009 01:32:49 ]
Ruimtesonde Dawn koerst af op Mars
De Amerikaanse ruimtesonde Dawn koerst met steeds hogere snelheid af op een ontmoeting met de planeet Mars. Op 18 februari zal Dawn op relatief kleine afstand langs Mars vliegen. Daarbij wordt de baan van de ruimtesonde beïnvloed door de zwaartekracht van de planeet. De scheervlucht is zo uitgekiend dat Dawn vervolgens in een langgerektere ellipsbaan om de zon beweegt, en in een baan die ongeveer vijf graden is geheld ten opzichte van het baanvlak van de aarde.
Dat is nodig voor een geslaagde ontmoeting met de asteroïde Vesta, die in 2011 zal plaatsvinden. Na het onderzoek aan Vesta zal Dawn nog doorvliegen naar de grootste asteroïde in het zonnestelsel, de dwergplaneet Ceres, waar hij in 2015 zal aankomen. Dawn is in september 2007 gelanceerd, en is de eerste ruimtesonde die een bezoek brengt aan deze grote hemellichamen.
Dawn is uitgerust met een revolutionaire ionenmotor, die veel minder brandstof verbruikt dan een reguliere raketmotor, terwijl er toch grotere baanwijzigingen mee mogelijk zijn. Tijdens de vlucht langs Mars zullen de wetenschappelijke instrumenten van de ruimtesonde worden uitgetest.Terwijl Dawn als gevolg van de zwaartekracht van Mars een hogere baansnelheid krijgt, zal de planeet zelf juist een tikje worden afgeremd: over 70 miljoen jaar is er sprake van een afwijking van één centimeter.
Bron: NU.nl
(Astrostart)
[ Bericht 14% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 15-02-2009 01:32:49 ]
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Hier een vet filmpje over een mogelijke toekomstige rover: http://www.space.com/common/media/video/player.php?videoRef=SP_090205_axel&mode= 
gr gr
Erg leuk dat je nu mars kan bekijken in Google Earth.
Dat zou een hoop problemen schelen met het manoeuvreren van re rovers, erg tof.quote:Op zondag 15 februari 2009 19:28 schreef Quyxz_ het volgende:
Hier een vet filmpje over een mogelijke toekomstige rover: http://www.space.com/common/media/video/player.php?videoRef=SP_090205_axel&mode=
18-02-2008
Waterdruppels op Mars?
NASA's Phoenix-marslander is waarschijnlijk eind mei 2008 geland in een plas water op de rode planeet. Dat leiden wetenschappers af uit de analyse van foto's die het ruimtetuig doorstuurde. Op die foto's zijn druppels te zien op het landingsgestel. Dat meldt de website van het gerenommeerde tijdschrift New Scientist.
Te koud?
De aanwezigheid van water op Mars is niet nieuw. Maar tot nu werd aangenomen dat het alleen in de vorm van ijs aan de oppervlakte was. De nieuwe ontdekking versterkt het idee dat er in de bodem van Mars flink wat water zit.
Grote canyons en rivierachtige kanalen in het landschap van Mars suggereren dat er vroeger aan de oppervlakte flink wat water heeft gestroomd. In eerste instantie verwierpen de wetenschappers de notie van waterdruppels toen ze de foto's zagen, want het is immers te koud op de plaats waar Phoenix landde. Gedurende de vijf maanden dat Phoenix data doorstuurde van aan de Martiaanse pool, werd het daar nooit warmer dan -20 graden.
Zout
Maar in de bodem van Mars zitten perchlorate zouten, die werken als antivries. Zelfs bij -70 zou daardoor het water - dat weliswaar vreselijk zout is - dan vloeibaar blijven.
Een ander probleem waar de wetenschappers mee worstelden: de druppels werden op de foto's steeds groter. Dat verklaren ze nu door de hygroscopische eigenschappen van het zout. Zout trekt immers waterdamp aan. De vochtigheidsgraad van de atmosfeer op de landingsplaats van Phoenix blijkt nu te kloppen met de groeiratio van de druppels op de foto's. (mvl)
(HLN)
Waterdruppels op Mars?
NASA's Phoenix-marslander is waarschijnlijk eind mei 2008 geland in een plas water op de rode planeet. Dat leiden wetenschappers af uit de analyse van foto's die het ruimtetuig doorstuurde. Op die foto's zijn druppels te zien op het landingsgestel. Dat meldt de website van het gerenommeerde tijdschrift New Scientist.
Te koud?
De aanwezigheid van water op Mars is niet nieuw. Maar tot nu werd aangenomen dat het alleen in de vorm van ijs aan de oppervlakte was. De nieuwe ontdekking versterkt het idee dat er in de bodem van Mars flink wat water zit.
Grote canyons en rivierachtige kanalen in het landschap van Mars suggereren dat er vroeger aan de oppervlakte flink wat water heeft gestroomd. In eerste instantie verwierpen de wetenschappers de notie van waterdruppels toen ze de foto's zagen, want het is immers te koud op de plaats waar Phoenix landde. Gedurende de vijf maanden dat Phoenix data doorstuurde van aan de Martiaanse pool, werd het daar nooit warmer dan -20 graden.
Zout
Maar in de bodem van Mars zitten perchlorate zouten, die werken als antivries. Zelfs bij -70 zou daardoor het water - dat weliswaar vreselijk zout is - dan vloeibaar blijven.
Een ander probleem waar de wetenschappers mee worstelden: de druppels werden op de foto's steeds groter. Dat verklaren ze nu door de hygroscopische eigenschappen van het zout. Zout trekt immers waterdamp aan. De vochtigheidsgraad van de atmosfeer op de landingsplaats van Phoenix blijkt nu te kloppen met de groeiratio van de druppels op de foto's. (mvl)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Dat had ik toentertijd al eens gezegd.
Phoenix landde met trusters. Nou, deze dingen produceren natuurlijk flink wat warmte, waardoor het ijs kan smelten, dan wel condenseren. Ik dacht het laatste, aangezien de druk op Mars te laag is voor vloeibaar water. Maar misschien hebben die zouten ook wel die eigenschap van water aangepast, zodat vloeibaar water bij die druk kan bestaan.
Phoenix landde met trusters. Nou, deze dingen produceren natuurlijk flink wat warmte, waardoor het ijs kan smelten, dan wel condenseren. Ik dacht het laatste, aangezien de druk op Mars te laag is voor vloeibaar water. Maar misschien hebben die zouten ook wel die eigenschap van water aangepast, zodat vloeibaar water bij die druk kan bestaan.
gr gr
21-02-2009
Dawn sonde schiet langs Mars
Afgelopen woensdag vloog de asteroïde-missie Dawn langs Mars. Dawn's dichtste nadering tot Mars was 549 kilometer. Voor de wetenschap hoefde het niet. Er hangen al andere sonders om de rode planeet op lagere hoogte met goede cameras. Het was bedoeld om Dawn een slinger richting de asteroïde Vesta (in augustus 2011) en de dwergplaneet Ceres (februari 2015) te geven. NASA maakte wel van de gelegenheid gebruik om de instrumenten te testen en een foto te schieten.
Op het punt van de dichtste nadering, schoot Dawn dit plaatje van Tempe Terra:
Tempe Terra is een gebied op het noordelijk halfrond van Mars. Het is een overgangszonde tussen een oude, bekraterde oppervlakte en geologisch jongere laaglanden. De Dawn sonde schoot er afgelopen week langs, toen de zon er opkwam.
Bron: The Planetary Society.
(Astrostart)
Dawn sonde schiet langs Mars
Afgelopen woensdag vloog de asteroïde-missie Dawn langs Mars. Dawn's dichtste nadering tot Mars was 549 kilometer. Voor de wetenschap hoefde het niet. Er hangen al andere sonders om de rode planeet op lagere hoogte met goede cameras. Het was bedoeld om Dawn een slinger richting de asteroïde Vesta (in augustus 2011) en de dwergplaneet Ceres (februari 2015) te geven. NASA maakte wel van de gelegenheid gebruik om de instrumenten te testen en een foto te schieten.
Op het punt van de dichtste nadering, schoot Dawn dit plaatje van Tempe Terra:
Tempe Terra is een gebied op het noordelijk halfrond van Mars. Het is een overgangszonde tussen een oude, bekraterde oppervlakte en geologisch jongere laaglanden. De Dawn sonde schoot er afgelopen week langs, toen de zon er opkwam.
Bron: The Planetary Society.
(Astrostart)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
04-03-2009
Nieuwe bron van mogelijk leven gevonden op Mars
Er is nog een bron van mogelijk leven gevonden op de planeet Mars. De vondst van water in een vulkaan kan een omgeving zijn voor primitief leven. Dat zegt de website space.com op basis van een artikel in het wetenschappelijke vakblad Geology.
Olympus Mons
Geofysicus Patrick McGovern van het Lunar and Planetary Institute in Houston en geologe Julia Morgan van de Rice Universiteit legden zich toe op de vorm en de structuur van de Olympus Mons, de hoogste berg en vulkaan op Mars. Zij verbonden die dan met data die Marsverkenners opleverden.
3x Mount Everest
Olympus Mons is drie keer zo hoog als "onze" Mount Everest en de hellingen van de berg strekken zich over tientallen kilometers uit. Het wijdverspreid vulkanisch materiaal suggereert de aanwezigheid van door water gevormde klei die frictie kan reduceren, een effect dat ook te zien is bij vulkanen op Hawai.
Klei
McGovern en Morgan gebruikten computermodellen om te simuleren hoe de Olympus Mons zich heeft gevormd. Zij kwamen tot de slotsom dat enkel oude kleiafzettingen verantwoordelijk kunnen zijn voor de asymmetrische vorm van de vulkanische berg. En waar er afzettingen zijn, moet er ergens water aan te pas zijn gekomen.
Echt verrassend is dat niet. De Amerikaanse Phoenix Lander heeft vorig jaar waterijs op onze buurplaneet gevonden, terwijl de Europese Mars Express had aangetoond dat er op de planeet veel klei is.
Belangrijke lagen
Dit alles steunt een theorie die zegt dat er op de plaats van de Olympus Mons nog een sedimentaire laag is die honderden meters dik kan zijn geweest. Wat daaronder zit, is van groot belang, menen de onderzoekers.
Speculatie
Er kunnen vloeistoffen in een bekken of "pockets" diep onder de grond zitten, opgewarmd door geothermische gradiënten en magmatische hitte, en beschermd tegen tegenovergestelde condities aan het oppervlak.
Hierdoor er zich organismen kunnen ontwikkelen die van warmte houden en er kunnen gedijen. Zulke organismen bestaan al heel diep in Aardse oceanen nabij onderwatervulkanen.
Maar dit alles blijft speculatie. Marsverkenners zouden warmte moeten ontdekken, zoals een magmastroom of een actieve vulkaan. (belga/edp)
(HLN)
Nieuwe bron van mogelijk leven gevonden op Mars
Er is nog een bron van mogelijk leven gevonden op de planeet Mars. De vondst van water in een vulkaan kan een omgeving zijn voor primitief leven. Dat zegt de website space.com op basis van een artikel in het wetenschappelijke vakblad Geology.
Olympus Mons
Geofysicus Patrick McGovern van het Lunar and Planetary Institute in Houston en geologe Julia Morgan van de Rice Universiteit legden zich toe op de vorm en de structuur van de Olympus Mons, de hoogste berg en vulkaan op Mars. Zij verbonden die dan met data die Marsverkenners opleverden.
3x Mount Everest
Olympus Mons is drie keer zo hoog als "onze" Mount Everest en de hellingen van de berg strekken zich over tientallen kilometers uit. Het wijdverspreid vulkanisch materiaal suggereert de aanwezigheid van door water gevormde klei die frictie kan reduceren, een effect dat ook te zien is bij vulkanen op Hawai.
Klei
McGovern en Morgan gebruikten computermodellen om te simuleren hoe de Olympus Mons zich heeft gevormd. Zij kwamen tot de slotsom dat enkel oude kleiafzettingen verantwoordelijk kunnen zijn voor de asymmetrische vorm van de vulkanische berg. En waar er afzettingen zijn, moet er ergens water aan te pas zijn gekomen.
Echt verrassend is dat niet. De Amerikaanse Phoenix Lander heeft vorig jaar waterijs op onze buurplaneet gevonden, terwijl de Europese Mars Express had aangetoond dat er op de planeet veel klei is.
Belangrijke lagen
Dit alles steunt een theorie die zegt dat er op de plaats van de Olympus Mons nog een sedimentaire laag is die honderden meters dik kan zijn geweest. Wat daaronder zit, is van groot belang, menen de onderzoekers.
Speculatie
Er kunnen vloeistoffen in een bekken of "pockets" diep onder de grond zitten, opgewarmd door geothermische gradiënten en magmatische hitte, en beschermd tegen tegenovergestelde condities aan het oppervlak.
Hierdoor er zich organismen kunnen ontwikkelen die van warmte houden en er kunnen gedijen. Zulke organismen bestaan al heel diep in Aardse oceanen nabij onderwatervulkanen.
Maar dit alles blijft speculatie. Marsverkenners zouden warmte moeten ontdekken, zoals een magmastroom of een actieve vulkaan. (belga/edp)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Toch vraag ik me af, stel dat er primitief leven wordt aangetoond op Mars, dat zou natuurlijk razend interessant zijn, maar wat kan je er verder mee? Naar de aarde halen lijkt me uitgesloten, maar erheen gaan in een bemande missie kan ook extra gecompliceerd worden daardoor, dat naast de problemen die al te overwinnen zijn om een bemande vlucht mogelijk te maken.
Een anticiperende vraag: Wàt...? àls er primitief leven aangetoond mocht worden op Mars?
Een anticiperende vraag: Wàt...? àls er primitief leven aangetoond mocht worden op Mars?
Huidige trend atmosf. CO2 Mauna Loa: 411 ppm ,10 jaar geleden: 387 ppm , 25 jaar geleden: 358 ppm
Uitzoeken hoe het is ontstaan en zo erachter kunnen komen hoe het leven is ontstaan en vervolgens Kees van Helden bashen met bewijzen.quote:Op donderdag 5 maart 2009 00:07 schreef barthol het volgende:
Toch vraag ik me af, stel dat er primitief leven wordt aangetoond op Mars, dat zou natuurlijk razend interessant zijn, maar wat kan je er verder mee? Naar de aarde halen lijkt me uitgesloten, maar erheen gaan in een bemande missie kan ook extra gecompliceerd worden daardoor, dat naast de problemen die al te overwinnen zijn om een bemande vlucht mogelijk te maken.
Een anticiperende vraag: Wàt...? àls er primitief leven aangetoond mocht worden op Mars?
gr gr
hahaquote:Op donderdag 5 maart 2009 13:03 schreef Quyxz_ het volgende:
[..]
Uitzoeken hoe het is ontstaan en zo erachter kunnen komen hoe het leven is ontstaan en vervolgens Kees van Helden bashen met bewijzen.
Kees van Helden zal vast zeggen dat dat leven daar geimporteerd is vanaf de Aarde door de Marsmissies. Per ongeluk meegelift
Bewijs is natuurlijk dat het alleen wordt aangetroffen waar aardse onderzoek robots actief zijn.Maar het is een scenario waar ik echt over nadenk, en ik vraag me af of daar al meer over nagedacht is.
Wat dan?
[ Bericht 5% gewijzigd door barthol op 05-03-2009 15:05:24 ]
Huidige trend atmosf. CO2 Mauna Loa: 411 ppm ,10 jaar geleden: 387 ppm , 25 jaar geleden: 358 ppm
06-03-2009
Nieuw bewijs voor recent water op Mars
Planetaire geologen van de Brown University hebben een geulensysteem ontdekt op Mars. Dit systeem is ongeveer 1,25 miljoen jaar oud en is vermoedelijk gevormd door smeltwater van nabije sneeuw- en ijsafzettingen. Dit is mogelijk de meest recente periode in de geschiedenis van de Rode Planeet waarin vloeibaar water aan het oppervlak gestroomd heeft. Daarnaast levert dit bewijs voor het voorkomen van periodieke ijstijden op Mars.
Het geulensysteem laat vier tijdsperiodes zien, waarin sedimenten (afkomstig van de steile hellingen) zijn meegenomen door water en zijn afgezet in de vorm van puinwaaiers. Uiteindelijk zal nooit sprake zijn geweest van een vijver waarin je goudvissen zou kunnen laten zwemmen, maar desondanks heeft vloeibaar water degelijk een rol gespeeld. Normaal gesproken gaat waterijs op Mars direct over in waterdamp (sublimeren), maar schijnbaar is er sprake geweest van korte periodes waarin gesmolten water is gaan stromen en hierbij sedimenten heeft meegevoerd en afgezet.
Dit is niet het enige bewijs dat gevonden is voor het bestaan van stromend water op Mars. Veel van deze bewijzen hebben echter betrekking op het verre verleden van de Rode Planeet, maar de ontdekking van een geulensysteem van slechts 1,25 miljoen jaar oud biedt intrigerende mogelijkheden voor een veel langere natte geschiedenis van Mars dan gedacht.
De ontdekking levert ook bewijs voor een recente ijstijd op Mars, waarbij poolijs getransporteerd is richting de evenaar en hierbij gletsjers gevormd heeft, die vervolgens gesmolten zijn – zonder direct te sublimeren. Dat zou kunnen betekenen dat de huidige gortdroge omstandigheden op Mars slechts een klimatologische periode vormen, die ooit zal worden afgewisseld door een periode met veel nattere omstandigheden.
Bron: Brown University
(Astrostart)
Nieuw bewijs voor recent water op Mars
Planetaire geologen van de Brown University hebben een geulensysteem ontdekt op Mars. Dit systeem is ongeveer 1,25 miljoen jaar oud en is vermoedelijk gevormd door smeltwater van nabije sneeuw- en ijsafzettingen. Dit is mogelijk de meest recente periode in de geschiedenis van de Rode Planeet waarin vloeibaar water aan het oppervlak gestroomd heeft. Daarnaast levert dit bewijs voor het voorkomen van periodieke ijstijden op Mars.
Het geulensysteem laat vier tijdsperiodes zien, waarin sedimenten (afkomstig van de steile hellingen) zijn meegenomen door water en zijn afgezet in de vorm van puinwaaiers. Uiteindelijk zal nooit sprake zijn geweest van een vijver waarin je goudvissen zou kunnen laten zwemmen, maar desondanks heeft vloeibaar water degelijk een rol gespeeld. Normaal gesproken gaat waterijs op Mars direct over in waterdamp (sublimeren), maar schijnbaar is er sprake geweest van korte periodes waarin gesmolten water is gaan stromen en hierbij sedimenten heeft meegevoerd en afgezet.
Dit is niet het enige bewijs dat gevonden is voor het bestaan van stromend water op Mars. Veel van deze bewijzen hebben echter betrekking op het verre verleden van de Rode Planeet, maar de ontdekking van een geulensysteem van slechts 1,25 miljoen jaar oud biedt intrigerende mogelijkheden voor een veel langere natte geschiedenis van Mars dan gedacht.
De ontdekking levert ook bewijs voor een recente ijstijd op Mars, waarbij poolijs getransporteerd is richting de evenaar en hierbij gletsjers gevormd heeft, die vervolgens gesmolten zijn – zonder direct te sublimeren. Dat zou kunnen betekenen dat de huidige gortdroge omstandigheden op Mars slechts een klimatologische periode vormen, die ooit zal worden afgewisseld door een periode met veel nattere omstandigheden.
Bron: Brown University
(Astrostart)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
15-03-2009
Zoek zelf naar buitenaards leven op Mars
Google laat sinds zaterdag live beelden zien van de planeet Mars. Miljoenen mensen kunnen nu zelf op zoek gaan naar buitenaards leven op de rode planeet. 'We betreden onontgonnen gebied,' zo spreekt een woordvoerder van Google.
De live beelden zijn een onderdeel van het programma Google Earth 5.0
Google Earth lanceerde Google Mars in samenwerking met NASA vorige maand, maar het is nu mogelijk om live beelden te ontvangen vanaf de ruimtesonde Mars Odyssey die zich sinds 24 oktober 2001 in een baan rond Mars bevindt.
De Mars-beelden zijn een onderdeel van het programma Google Earth 5.0. Naast de live beelden van de planeet is het ook mogelijk om historische plattegronden van Mars te bekijken, inzoomen op het beroemde 'gezicht' van Mars en virtueel meevliegen met een van de ruimtesondes.
Primitief leven
Wetenschappers ontdekten vorig jaar vloeibaar water op Mars en denken dat er misschien primitief leven is te vinden.
Mars in Google Earth
Door Gina ter Elst
(Elsevier)
Zoek zelf naar buitenaards leven op Mars
Google laat sinds zaterdag live beelden zien van de planeet Mars. Miljoenen mensen kunnen nu zelf op zoek gaan naar buitenaards leven op de rode planeet. 'We betreden onontgonnen gebied,' zo spreekt een woordvoerder van Google.
De live beelden zijn een onderdeel van het programma Google Earth 5.0
Google Earth lanceerde Google Mars in samenwerking met NASA vorige maand, maar het is nu mogelijk om live beelden te ontvangen vanaf de ruimtesonde Mars Odyssey die zich sinds 24 oktober 2001 in een baan rond Mars bevindt.
De Mars-beelden zijn een onderdeel van het programma Google Earth 5.0. Naast de live beelden van de planeet is het ook mogelijk om historische plattegronden van Mars te bekijken, inzoomen op het beroemde 'gezicht' van Mars en virtueel meevliegen met een van de ruimtesondes.
Primitief leven
Wetenschappers ontdekten vorig jaar vloeibaar water op Mars en denken dat er misschien primitief leven is te vinden.
Mars in Google Earth
Door Gina ter Elst
(Elsevier)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
19-03-2009
Verzin een naam voor toekomstige Marswagen
De Marswagen heet nu nog gewoon Mars Science Laboratory.
Vanaf 23 maart mag iedereen een stem uitbrengen op één van de negen namen die zijn voorgesteld voor een mobiel onderzoekslaboratorium dat in 2012 op het oppervlak van de planeet Mars gaat rijden. De verkiezing, uitgeschreven door het Amerikaanse ruimteagentschap NASA, duurt een week en is niet bindend. Het staat NASA dus vrij om alsnog voor een andere naam te kiezen.
De winnende naam wordt uiterlijk begin mei bekendgemaakt. Maandag 23 maart start ook de actie 'Send your name to Mars', waarbij iedereen zijn of haar naam kan laten toevoegen aan een microchip die de Marswagen met zich meedraagt.
De 850 kilogram wegende Marswagen, die ruwweg de grootte van een personenauto heeft, zal onderzoeken of er ooit (microscopisch) leven in de Marsbodem kan zijn geweest.
Online Poll for NASA's Mars Rover Naming Contest Opens March 23
Name NASA's Next Mars Rover
Mars Science Laboratory
(allesoversterrenkunde)
Verzin een naam voor toekomstige Marswagen
De Marswagen heet nu nog gewoon Mars Science Laboratory.
Vanaf 23 maart mag iedereen een stem uitbrengen op één van de negen namen die zijn voorgesteld voor een mobiel onderzoekslaboratorium dat in 2012 op het oppervlak van de planeet Mars gaat rijden. De verkiezing, uitgeschreven door het Amerikaanse ruimteagentschap NASA, duurt een week en is niet bindend. Het staat NASA dus vrij om alsnog voor een andere naam te kiezen.
De winnende naam wordt uiterlijk begin mei bekendgemaakt. Maandag 23 maart start ook de actie 'Send your name to Mars', waarbij iedereen zijn of haar naam kan laten toevoegen aan een microchip die de Marswagen met zich meedraagt.
De 850 kilogram wegende Marswagen, die ruwweg de grootte van een personenauto heeft, zal onderzoeken of er ooit (microscopisch) leven in de Marsbodem kan zijn geweest.
Online Poll for NASA's Mars Rover Naming Contest Opens March 23
Name NASA's Next Mars Rover
Mars Science Laboratory
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
25-03-2009
Zout water op Mars?
Ondergrondse perchloraat-brijn niet uit te sluiten
Vlak onder het oppervlak van de planeet Mars zouden zich watervoorraden kunnen bevinden die zó veel opgeloste zouten bevatten dat de vriespuntsdaling ze bij de heersende temperatuur vloeibaar houdt. Dat stelde Mike Hecht (Nasa-JPL, Pasadena) tijdens de 40th Lunar and Planetary Science Conference in Woodlands, Texas.
Hecht wijst er op dat de Phoenix-marssonde een redelijke hoeveelheid perchloraten heeft aangetroffen in de Marsbodem. Ook bleek vlak onder de oppervlakte bevroren water te zitten.
Als die twee stoffen met elkaar in contact komen, kun je niet uitsluiten dat de ene in de andere oplost. En als je de juiste hoeveelheid perchoraat oplost in water, kun je een brijn krijgen die bij 70 graden onder nul nog niet bevriest.
Helaas is deze hypothese voorlopig niet te verifiëren.
bron: BBC News
(c2w)
Zout water op Mars?
Ondergrondse perchloraat-brijn niet uit te sluiten
Vlak onder het oppervlak van de planeet Mars zouden zich watervoorraden kunnen bevinden die zó veel opgeloste zouten bevatten dat de vriespuntsdaling ze bij de heersende temperatuur vloeibaar houdt. Dat stelde Mike Hecht (Nasa-JPL, Pasadena) tijdens de 40th Lunar and Planetary Science Conference in Woodlands, Texas.
Hecht wijst er op dat de Phoenix-marssonde een redelijke hoeveelheid perchloraten heeft aangetroffen in de Marsbodem. Ook bleek vlak onder de oppervlakte bevroren water te zitten.
Als die twee stoffen met elkaar in contact komen, kun je niet uitsluiten dat de ene in de andere oplost. En als je de juiste hoeveelheid perchoraat oplost in water, kun je een brijn krijgen die bij 70 graden onder nul nog niet bevriest.
Helaas is deze hypothese voorlopig niet te verifiëren.
bron: BBC News
(c2w)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
25-03-2009
Inzoomen op maan en Mars mogelijk
AMSTERDAM - Gedetailleerde opnamen van de maan en de planeet Mars, gemaakt door onbemande Amerikaanse ruimtesondes, zijn binnenkort voor iedereen beschikbaar.
Dit dankzij een unieke samenwerkingsovereenkomst tussen de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA en softwaregigant Microsoft.
Microsoft's World Wide Telescope - een gratis interactieve applicatie om de sterrenhemel op verschillende golflengten te bekijken - toont straks ook closeups van hemellichamen in ons eigen zonnestelsel, waaronder foto's van de Mars Reconnaissance Orbiter en van de toekomstige Lunar Reconnaissance Orbiter.
In totaal zal NASA meer dan 100 terabyte aan data beschikbaar stellen. Gebruikers van World Wide Telescope, dat gratis kan worden gedownload, zullen dan gemakkelijk in kunnen zoomen op het oppervlak van de maan of van Mars, ongeveer zoals dat nu gebeurt met Google Earth.
In World Wide Telescope zijn overigens ook gedetailleerde hemelopnamen verwerkt die gemaakt zijn met de Hubble Space Telescope.
(nu.nl)
Inzoomen op maan en Mars mogelijk
AMSTERDAM - Gedetailleerde opnamen van de maan en de planeet Mars, gemaakt door onbemande Amerikaanse ruimtesondes, zijn binnenkort voor iedereen beschikbaar.
Dit dankzij een unieke samenwerkingsovereenkomst tussen de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA en softwaregigant Microsoft.
Microsoft's World Wide Telescope - een gratis interactieve applicatie om de sterrenhemel op verschillende golflengten te bekijken - toont straks ook closeups van hemellichamen in ons eigen zonnestelsel, waaronder foto's van de Mars Reconnaissance Orbiter en van de toekomstige Lunar Reconnaissance Orbiter.
In totaal zal NASA meer dan 100 terabyte aan data beschikbaar stellen. Gebruikers van World Wide Telescope, dat gratis kan worden gedownload, zullen dan gemakkelijk in kunnen zoomen op het oppervlak van de maan of van Mars, ongeveer zoals dat nu gebeurt met Google Earth.
In World Wide Telescope zijn overigens ook gedetailleerde hemelopnamen verwerkt die gemaakt zijn met de Hubble Space Telescope.
(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
31-03-2009
Zes vrijwilligers simuleren 105 dagen reis naar Mars
Zes Russische en Europese vrijwilligers hebben zich in Moskou voor 105 dagen opgesloten om een bemande missie naar Mars voor te bereiden.
Een Fransman, een Duitser en vier Russen sloten om 12u Belgische tijd het luik van hun speciale habitat in het Instituut voor Biomedische Problemen, dat zich met de medische kant van bemande ruimtevaart bezig houdt. De zes zullen alle aspecten van een Marsmissie simuleren, waarbij hun taken dezelfde zullen zijn als tijdens een echte vlucht.
Er komt later nog een Marssimulatie, maar dan voor een volle vlucht van 520 dagen, met een andere zeskoppige bemanning. (belga/bdr)
(HLN)
Zes vrijwilligers simuleren 105 dagen reis naar Mars
Zes Russische en Europese vrijwilligers hebben zich in Moskou voor 105 dagen opgesloten om een bemande missie naar Mars voor te bereiden.
Een Fransman, een Duitser en vier Russen sloten om 12u Belgische tijd het luik van hun speciale habitat in het Instituut voor Biomedische Problemen, dat zich met de medische kant van bemande ruimtevaart bezig houdt. De zes zullen alle aspecten van een Marsmissie simuleren, waarbij hun taken dezelfde zullen zijn als tijdens een echte vlucht.
Er komt later nog een Marssimulatie, maar dan voor een volle vlucht van 520 dagen, met een andere zeskoppige bemanning. (belga/bdr)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
05-04-2009
Marssimulatie van start gegaan
Zes vrijwilligers zitten sinds dinsdagochtend voor lange tijd opgesloten in een nepruimteschip in Moskou. Ze doen mee aan een gesimuleerde marsmissie die 105 dagen zal duren. Het experiment met de denkbeeldige ruimtereizigers moet uitwijzen of de mens psychologisch in staat is tot een reis naar de rode planeet. De simulatie met de naam Mars-500 wordt georganiseerd door het Russisch Instituut voor Biomedische Problemen (IBMP).
Er zitten behalve vier Russische ‘astronauten’ ook een Brit en een Fransman in het nagebouwde ruimteschip. De bewoners van de Marscapsule zijn net als echte ruimtereizigers bijna volledig afgesloten van de buitenwereld. Ze mogen alleen via een speciaal communicatiesysteem contact hebben met de onderzoeksleiders. De berichten worden echter met 20 minuten vertraging verstuurd, omdat de communicatie vanuit de ruimte ook vaak niet rechtstreeks plaatsvindt.
“Dit experiment is net een echte ruimtevlucht, maar dan zonder de gewichtsloosheid en het gevaar voor ons leven”, vertelt deelnemer Sergei Ryazansky in de New York Times. “Binnen zullen we nauwelijks informatie van buitenaf krijgen. Het wordt interessant om te zien hoe onze zintuigen met dat gemis om zullen gaan.” Ook het dagelijks leven van astronauten wordt nauwkeurig nagebootst tijdens het project Mars-500. De proefpersonen vullen hun dagen met routinewerkzaamheden en experimenten.
Ze eten alleen gedroogd voedsel, ademen lucht in uit een zuurstoftank en kunnen geen gebruik maken van een douche. Er is wel een soort sauna in het ruimteschip aanwezig, waarin ze het vuil van hun huid af kunnen schrapen. Niemand mag de capsule in Moskou verlaten, tenzij er sprake is van een noodgeval. Het gedrag van de proefpersonen in het ruimteschip wordt 24 uur per dag in de gaten gehouden door psychologen. Als de gesimuleerde reis naar wens verloopt, wordt het project volgend jaar nog eens herhaald. Het vervolgexperiment zal echter 520 dagen duren, net zo lang als een echte reis naar Mars.
“We zijn trots op dit experiment en de internationale aandacht ervoor”, aldus onderzoeksleider Mark Belakovsky. “We doen dit niet voor onszelf, maar voor de toekomst van de mensheid.”
Bron: NU.nl
(Astrostart)
Marssimulatie van start gegaan
Zes vrijwilligers zitten sinds dinsdagochtend voor lange tijd opgesloten in een nepruimteschip in Moskou. Ze doen mee aan een gesimuleerde marsmissie die 105 dagen zal duren. Het experiment met de denkbeeldige ruimtereizigers moet uitwijzen of de mens psychologisch in staat is tot een reis naar de rode planeet. De simulatie met de naam Mars-500 wordt georganiseerd door het Russisch Instituut voor Biomedische Problemen (IBMP).
Er zitten behalve vier Russische ‘astronauten’ ook een Brit en een Fransman in het nagebouwde ruimteschip. De bewoners van de Marscapsule zijn net als echte ruimtereizigers bijna volledig afgesloten van de buitenwereld. Ze mogen alleen via een speciaal communicatiesysteem contact hebben met de onderzoeksleiders. De berichten worden echter met 20 minuten vertraging verstuurd, omdat de communicatie vanuit de ruimte ook vaak niet rechtstreeks plaatsvindt.
“Dit experiment is net een echte ruimtevlucht, maar dan zonder de gewichtsloosheid en het gevaar voor ons leven”, vertelt deelnemer Sergei Ryazansky in de New York Times. “Binnen zullen we nauwelijks informatie van buitenaf krijgen. Het wordt interessant om te zien hoe onze zintuigen met dat gemis om zullen gaan.” Ook het dagelijks leven van astronauten wordt nauwkeurig nagebootst tijdens het project Mars-500. De proefpersonen vullen hun dagen met routinewerkzaamheden en experimenten.
Ze eten alleen gedroogd voedsel, ademen lucht in uit een zuurstoftank en kunnen geen gebruik maken van een douche. Er is wel een soort sauna in het ruimteschip aanwezig, waarin ze het vuil van hun huid af kunnen schrapen. Niemand mag de capsule in Moskou verlaten, tenzij er sprake is van een noodgeval. Het gedrag van de proefpersonen in het ruimteschip wordt 24 uur per dag in de gaten gehouden door psychologen. Als de gesimuleerde reis naar wens verloopt, wordt het project volgend jaar nog eens herhaald. Het vervolgexperiment zal echter 520 dagen duren, net zo lang als een echte reis naar Mars.
“We zijn trots op dit experiment en de internationale aandacht ervoor”, aldus onderzoeksleider Mark Belakovsky. “We doen dit niet voor onszelf, maar voor de toekomst van de mensheid.”
Bron: NU.nl
(Astrostart)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
06-04-2009
Beeld van voorjaar op Mars’ zuidpool
Foto NASA
Het voorjaar is aangebroken op de Mars-zuidpool. De temperatuur, die in de poolwinter wel min 140 graden Celsius kon zijn, loopt langzaam op en de metersdikke laag ‘droogijs’ (vast kooldioxide) begint te verdampen. Dit levert op bepaalde plaatsen het bijgaande beeld op. De grillige vlekken worden ‘spiders’ (spinnen) genoemd. Het is nog niet zeker hoe ze ontstaan, aannemelijk is dat zich onder de sterke korst van vast CO2 geleidelijk aan gasvormig CO2 ophoopt en dat dit op den duur door zwakke plekken heen breekt. Daarbij komt ook wat bodemmateriaal omhoog dat vervolgens door de wind wordt meegenomen. Tot op heden is zo’n explosie zelf niet gefotografeerd.
De gedetailleerde opname is gemaakt door Nasa-sonde Mars Reconnaissance Orbiter, die in maart 2006 bij Mars aankwam. De foto (van 4 februari) toont een terrein van ongeveer 1 bij 1 kilometer.
De planeet Mars heeft net als de aarde seizoenen omdat de Mars-as scheef staat op de baan waarin Mars om de zon draait. Maar de seizoen ontwikkelen zich anders dan op aarde, mede doordat Mars zo ver van de zon staat.Het belangrijkste onderscheid komt van het verschil in atmosfeer. Mars heeft een uiterst ijle dampkring die voor 95 procent bestaat uit CO2 en verder wat stikstof en argon en een spoortje waterdamp. De bulk van het CO2 komt voor als droogijs dat met het wisselen van de seizoenen van de ene naar de andere pool verhuist. Onder het CO2 zit ook een flinterdun laagje waterijs.
(nrc)
Beeld van voorjaar op Mars’ zuidpool
Foto NASA
Het voorjaar is aangebroken op de Mars-zuidpool. De temperatuur, die in de poolwinter wel min 140 graden Celsius kon zijn, loopt langzaam op en de metersdikke laag ‘droogijs’ (vast kooldioxide) begint te verdampen. Dit levert op bepaalde plaatsen het bijgaande beeld op. De grillige vlekken worden ‘spiders’ (spinnen) genoemd. Het is nog niet zeker hoe ze ontstaan, aannemelijk is dat zich onder de sterke korst van vast CO2 geleidelijk aan gasvormig CO2 ophoopt en dat dit op den duur door zwakke plekken heen breekt. Daarbij komt ook wat bodemmateriaal omhoog dat vervolgens door de wind wordt meegenomen. Tot op heden is zo’n explosie zelf niet gefotografeerd.
De gedetailleerde opname is gemaakt door Nasa-sonde Mars Reconnaissance Orbiter, die in maart 2006 bij Mars aankwam. De foto (van 4 februari) toont een terrein van ongeveer 1 bij 1 kilometer.
De planeet Mars heeft net als de aarde seizoenen omdat de Mars-as scheef staat op de baan waarin Mars om de zon draait. Maar de seizoen ontwikkelen zich anders dan op aarde, mede doordat Mars zo ver van de zon staat.Het belangrijkste onderscheid komt van het verschil in atmosfeer. Mars heeft een uiterst ijle dampkring die voor 95 procent bestaat uit CO2 en verder wat stikstof en argon en een spoortje waterdamp. De bulk van het CO2 komt voor als droogijs dat met het wisselen van de seizoenen van de ene naar de andere pool verhuist. Onder het CO2 zit ook een flinterdun laagje waterijs.
(nrc)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
13-04-2009
Marswagentje baart NASA zorgen
Het afgelopen weekend heeft het Marswagentje Spirit zijn boordcomputer om nog onbekende redenen zeker twee keer herstart.
Spirit bevindt zich nu in een stabiele toestand, de 'automodus': hij wacht op nadere instructies en dopt tot die tijd zijn eigen boontjes. Dat geeft de technici van NASA's Jet Propulsion Laboratory de tijd om rustig naar de oorzaak van de storingen te zoeken.
Omdat een van de herstarts optrad op het moment dat Spirit gebruik maakte van zijn 'high gain' antenne (bedoeld voor snelle communicatie met de aarde), wordt overwogen om deze tijdelijk maar niet meer te gebruiken. Het Marswagentje heeft nog twee andere middelen om met de buitenwereld te communiceren.
Het is echter ook denkbaar dat Spirit, die al meer dan vijf jaar over het oppervlak van Mars rijdt, domweg last heeft van slijtage.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Marswagentje baart NASA zorgen
Het afgelopen weekend heeft het Marswagentje Spirit zijn boordcomputer om nog onbekende redenen zeker twee keer herstart.
Spirit bevindt zich nu in een stabiele toestand, de 'automodus': hij wacht op nadere instructies en dopt tot die tijd zijn eigen boontjes. Dat geeft de technici van NASA's Jet Propulsion Laboratory de tijd om rustig naar de oorzaak van de storingen te zoeken.
Omdat een van de herstarts optrad op het moment dat Spirit gebruik maakte van zijn 'high gain' antenne (bedoeld voor snelle communicatie met de aarde), wordt overwogen om deze tijdelijk maar niet meer te gebruiken. Het Marswagentje heeft nog twee andere middelen om met de buitenwereld te communiceren.
Het is echter ook denkbaar dat Spirit, die al meer dan vijf jaar over het oppervlak van Mars rijdt, domweg last heeft van slijtage.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
17-04-2009
Spirit hikt, Opportunity rijdt door.
De Mars-rovers Spirit en Opportunity verblijven nu ruim meer dan vijf jaar en zij reizen nog altijd voort. Opportunity maakt meters op weg naar de grote krater Endeavour. Onderweg heeft een stofhoos Opportunity's zonnepaneel schoongeveegd, waardoor deze rover veel meer energie ontvangt. Spirit wist afgelopen weken zich los te rijden uit kuilen met stof en voor het eerst sinds tijden kon Spirit enkele tientallen meters te rijden. Maar ondertussen dreigt een nieuwe storm.
Mars-rover Opportunity heeft inmiddels in zijn hele carrière op Mars meer dan 15 kilometer gereden. Er is nog 12 kilometer te gaan naar de krater Endeavour, een krater van 22 kilometer doorsnede. Opportunity blijft een bofkont. Op 7 april heeft een stofhoos de zonnepanelen van Opportunity schoongeveegd en dat betekent dat het zonnepaneel nu 64,2 procent van het zonlicht ontvangt, een verbetering van 40%. Dus aan de hoeveelheid energie ligt het niet.
De bestuurders van de andere Mars-rover, Spirit, proberen hem bij twee objecten te krijgen, die ze Goddard en Von Braun hebben genoemd. Bij deze plaatsen hoopt men meer te weten te komen over een explosieve geschiedenis van water en vulkanisme. Spirit heeft een lange tijd stilgestaan, maar nu heeft de rover al weer 119 meter afgelegd. Goddard en Von Braun liggen echter nog enkele honderden meters onderweg.
Spirit is onderweg naar de piek links, die Von Braun genoemd is.
Spirit moest eerst kijken of het pad naar de beoogde doelen begaanbaar is, maar tijdens het paasweekend vertoonde Spirit opeens kuren. De computer van de Mars-rover herstartte twee keer. Drie keer werd Spirit niet "wakker" voor geplande taken. Waarom dat gebeurde, is nog niet duidelijk. De dagen erna traden geen problemen op.
"We hebben er nog geen verklaring voor", zei project manager John Callas van NASA's Jet Propulsion Laboratory. "De batterijen zijn opgeladen, de zonnepanelen leveren energie en de temperatuur is keurig tussen de kritische limieten. We hebben in ieder geval tijd om de oorzaak op te sporen." Spirit zal even in "stable mode" moeten draaien, zodat de rover-bestuurders de tijd krijgen om het probleem te analyseren.
Ondertussen dreigt er wel weer een stofstorm vanaf het zuidelijk halfrond (waar Spirit zich bevindt). Het Mars Climate Sounder instrument op de Mars Reconnaissance Orbiter meet de laatste tijd hogere temperaturen in de hogere atmosfeer van Mars. Een ander instrument, de Mars Color Imager heeft de storm inmiddels ook al in beeld.
"Dankzij metingen aan eerdere stormen tijdens de Mars Global Surveyormissie (1998 t/m 2007), weten we wat we ongeveer kunnen verwachten van deze storm", zegt Michael Malin van Malin Space Science Systems in San Diego, hoofdonderzoeker van de Mars Color Imager. "Het weer op Mars herhaalt zich voorspelbaarder dan het weer op Aarde. Stofstormen komen niet elk jaar voor, maar als ze voorkomen, dan is het in deze tijd van het Mars-jaar."
De stofstorm komt in beeld.
Mocht het tot een grote stofstorm komen, dan kan dat zowel voordelig als nadelig uitpakken. De storm kan stof van de zonnepanelen afwaaien. Zeker voor Spirit, die nu slechts 31,6 procent zonlicht ontvangt, kan dat goed uitpakken. Maar het kan ook zijn dat als het stof in de atmosfeer weer neerdaalt, dat een Mars-rover zo weinig zonlicht op de zonnepanelen ontvangt, dat er niet genoeg energie over is om de electronica warm genoeg te houden en er scheuren in de electronica onstaan. Met alle gevolgen vandien.
Bronnen: Planetary Society, NASA, Space Daily.
(Astrostart)
Spirit hikt, Opportunity rijdt door.
De Mars-rovers Spirit en Opportunity verblijven nu ruim meer dan vijf jaar en zij reizen nog altijd voort. Opportunity maakt meters op weg naar de grote krater Endeavour. Onderweg heeft een stofhoos Opportunity's zonnepaneel schoongeveegd, waardoor deze rover veel meer energie ontvangt. Spirit wist afgelopen weken zich los te rijden uit kuilen met stof en voor het eerst sinds tijden kon Spirit enkele tientallen meters te rijden. Maar ondertussen dreigt een nieuwe storm.
Mars-rover Opportunity heeft inmiddels in zijn hele carrière op Mars meer dan 15 kilometer gereden. Er is nog 12 kilometer te gaan naar de krater Endeavour, een krater van 22 kilometer doorsnede. Opportunity blijft een bofkont. Op 7 april heeft een stofhoos de zonnepanelen van Opportunity schoongeveegd en dat betekent dat het zonnepaneel nu 64,2 procent van het zonlicht ontvangt, een verbetering van 40%. Dus aan de hoeveelheid energie ligt het niet.
De bestuurders van de andere Mars-rover, Spirit, proberen hem bij twee objecten te krijgen, die ze Goddard en Von Braun hebben genoemd. Bij deze plaatsen hoopt men meer te weten te komen over een explosieve geschiedenis van water en vulkanisme. Spirit heeft een lange tijd stilgestaan, maar nu heeft de rover al weer 119 meter afgelegd. Goddard en Von Braun liggen echter nog enkele honderden meters onderweg.
Spirit is onderweg naar de piek links, die Von Braun genoemd is.
Spirit moest eerst kijken of het pad naar de beoogde doelen begaanbaar is, maar tijdens het paasweekend vertoonde Spirit opeens kuren. De computer van de Mars-rover herstartte twee keer. Drie keer werd Spirit niet "wakker" voor geplande taken. Waarom dat gebeurde, is nog niet duidelijk. De dagen erna traden geen problemen op.
"We hebben er nog geen verklaring voor", zei project manager John Callas van NASA's Jet Propulsion Laboratory. "De batterijen zijn opgeladen, de zonnepanelen leveren energie en de temperatuur is keurig tussen de kritische limieten. We hebben in ieder geval tijd om de oorzaak op te sporen." Spirit zal even in "stable mode" moeten draaien, zodat de rover-bestuurders de tijd krijgen om het probleem te analyseren.
Ondertussen dreigt er wel weer een stofstorm vanaf het zuidelijk halfrond (waar Spirit zich bevindt). Het Mars Climate Sounder instrument op de Mars Reconnaissance Orbiter meet de laatste tijd hogere temperaturen in de hogere atmosfeer van Mars. Een ander instrument, de Mars Color Imager heeft de storm inmiddels ook al in beeld.
"Dankzij metingen aan eerdere stormen tijdens de Mars Global Surveyormissie (1998 t/m 2007), weten we wat we ongeveer kunnen verwachten van deze storm", zegt Michael Malin van Malin Space Science Systems in San Diego, hoofdonderzoeker van de Mars Color Imager. "Het weer op Mars herhaalt zich voorspelbaarder dan het weer op Aarde. Stofstormen komen niet elk jaar voor, maar als ze voorkomen, dan is het in deze tijd van het Mars-jaar."
De stofstorm komt in beeld.
Mocht het tot een grote stofstorm komen, dan kan dat zowel voordelig als nadelig uitpakken. De storm kan stof van de zonnepanelen afwaaien. Zeker voor Spirit, die nu slechts 31,6 procent zonlicht ontvangt, kan dat goed uitpakken. Maar het kan ook zijn dat als het stof in de atmosfeer weer neerdaalt, dat een Mars-rover zo weinig zonlicht op de zonnepanelen ontvangt, dat er niet genoeg energie over is om de electronica warm genoeg te houden en er scheuren in de electronica onstaan. Met alle gevolgen vandien.
Bronnen: Planetary Society, NASA, Space Daily.
(Astrostart)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
24-05-2009
Marswagentje Spirit rijdt weer, maar is nog niet 'genezen'
Afgelopen donderdag heeft het Amerikaanse Marswagentje Spirit, dat begin 2004 een zachte landing op Mars maakte, weer een klein stukje gereden: 1,7 meter om precies te zijn. Het is voor het eerst sinds 8 april dat het robotwagentje weer in beweging is gekomen.
De afgelopen weken zijn er tot drie keer toe problemen geweest met het flashgeheugen van Spirit. Ook heeft de boordcomputer zichzelf een aantal keren opnieuw opgestart. Vluchtleiders en technici voeren uitgebreide tests en analyses uit om de oorzaken van de problemen te achterhalen, en om herhaling in de toekomst te voorkomen. Na het versturen van nieuwe commando's (voor een iets andere 'dagindeling') leek het echter veilig om Spirit weer een stukje te laten rijden, op weg naar 'Von Braun Mound' - een volgende onderzoeksdoel op ca. 150 meter afstand.
De geheugenproblemen en de automatische herstarts zullen ongetwijfeld nog vaker voorkomen, maar juist door andere onderdelen van de elektronica van het robotwagentje weer in bedrijf te nemen, kan de oorzaak wellicht gemakkelijker worden getraceerd.
Aan de andere kant van de planeet legt het tweelingkarretje Opportunity dagelijks ongeveer honderd meter af.
© Govert Schilling
(allesoversterrenkunde)
Marswagentje Spirit rijdt weer, maar is nog niet 'genezen'
Afgelopen donderdag heeft het Amerikaanse Marswagentje Spirit, dat begin 2004 een zachte landing op Mars maakte, weer een klein stukje gereden: 1,7 meter om precies te zijn. Het is voor het eerst sinds 8 april dat het robotwagentje weer in beweging is gekomen.
De afgelopen weken zijn er tot drie keer toe problemen geweest met het flashgeheugen van Spirit. Ook heeft de boordcomputer zichzelf een aantal keren opnieuw opgestart. Vluchtleiders en technici voeren uitgebreide tests en analyses uit om de oorzaken van de problemen te achterhalen, en om herhaling in de toekomst te voorkomen. Na het versturen van nieuwe commando's (voor een iets andere 'dagindeling') leek het echter veilig om Spirit weer een stukje te laten rijden, op weg naar 'Von Braun Mound' - een volgende onderzoeksdoel op ca. 150 meter afstand.
De geheugenproblemen en de automatische herstarts zullen ongetwijfeld nog vaker voorkomen, maar juist door andere onderdelen van de elektronica van het robotwagentje weer in bedrijf te nemen, kan de oorzaak wellicht gemakkelijker worden getraceerd.
Aan de andere kant van de planeet legt het tweelingkarretje Opportunity dagelijks ongeveer honderd meter af.
© Govert Schilling
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
12-05-2009
Marsjeep Spirit zit vast in het zand
De Amerikaanse Marsjeep Spirit, die al meer dan vijf jaar met zijn tweelingbroer Opportunity de Rode Planeet verkent, zit al weken vast in het zand. De vluchtleiding in het Jet Propulsion Laboratory (JPL) van de NASA in Pasadena slaagt er niet in de robot weer los te krijgen.
Slippen
Tijdens recente pogingen om te rijden, zijn de vijf nog werkende wielen van de Spirit flink aan het slippen gegaan en half in de Marsbodem verdwenen. Het team wetenschappers en ingenieurs heeft beslist de jeep tijdelijk niet meer te proberen de jeep te laten rijden. De mensen in het JPL bestuderen de omgevende grond en plannen simulaties met een testjeep in het JPL.
Voorzichtig
"De Spirit verkeert in een zeer moeilijke situatie", zei projectmanager John Callas voor beide Marsrobots. "Wij gaan methodisch en voorzichtig te werk. Het kan nog weken duren eer we opnieuw proberen de Spirit te laten rijden. Ondertussen gebruiken we de wetenschappelijke instrumenten van de Spirit om de fysieke eigenschappen van de bodem die ons in de problemen brengt, te bestuderen".
De Spirit is op 4 januari 2004 op onze buurplaneet geland en zou normaal slechts drie maanden werkzaam zijn. Het is ondertussen al meer dan vijf jaar later en de jeep heeft zoals zijn broertje meer afstand afgelegd dan ooit was gedacht.
Lijdensweg
Het rechtervoorwiel doet het echter al drie jaar niet meer. Onlangs kende de robot problemen met zijn geheugen, herstartte de computer zichzelf en raakte het ding niet wakker voor communicatie met het JPL. Wat daarvan de oorzaak is, is nog altijd niet bekend.
Toch is de NASA er naar eigen zeggen steeds in geslaagd ouderdomssymptomen van beide jeeps te boven te komen.
Energie
Het goede nieuws is ook dat de sirocco het vuil heeft verwijderd van de zonnepanelen van de Spirit, zodat de robot volop energie kan krijgen. Terwijl het ding stil staat, kan het ook wetenschappelijke data leveren, minstens tot aan de winter op Mars, zo maakt het Amerikaanse ruimtevaartbureau zich sterk. (afp/belga/eb)
(HLN)
Marsjeep Spirit zit vast in het zand
De Amerikaanse Marsjeep Spirit, die al meer dan vijf jaar met zijn tweelingbroer Opportunity de Rode Planeet verkent, zit al weken vast in het zand. De vluchtleiding in het Jet Propulsion Laboratory (JPL) van de NASA in Pasadena slaagt er niet in de robot weer los te krijgen.
Slippen
Tijdens recente pogingen om te rijden, zijn de vijf nog werkende wielen van de Spirit flink aan het slippen gegaan en half in de Marsbodem verdwenen. Het team wetenschappers en ingenieurs heeft beslist de jeep tijdelijk niet meer te proberen de jeep te laten rijden. De mensen in het JPL bestuderen de omgevende grond en plannen simulaties met een testjeep in het JPL.
Voorzichtig
"De Spirit verkeert in een zeer moeilijke situatie", zei projectmanager John Callas voor beide Marsrobots. "Wij gaan methodisch en voorzichtig te werk. Het kan nog weken duren eer we opnieuw proberen de Spirit te laten rijden. Ondertussen gebruiken we de wetenschappelijke instrumenten van de Spirit om de fysieke eigenschappen van de bodem die ons in de problemen brengt, te bestuderen".
De Spirit is op 4 januari 2004 op onze buurplaneet geland en zou normaal slechts drie maanden werkzaam zijn. Het is ondertussen al meer dan vijf jaar later en de jeep heeft zoals zijn broertje meer afstand afgelegd dan ooit was gedacht.
Lijdensweg
Het rechtervoorwiel doet het echter al drie jaar niet meer. Onlangs kende de robot problemen met zijn geheugen, herstartte de computer zichzelf en raakte het ding niet wakker voor communicatie met het JPL. Wat daarvan de oorzaak is, is nog altijd niet bekend.
Toch is de NASA er naar eigen zeggen steeds in geslaagd ouderdomssymptomen van beide jeeps te boven te komen.
Energie
Het goede nieuws is ook dat de sirocco het vuil heeft verwijderd van de zonnepanelen van de Spirit, zodat de robot volop energie kan krijgen. Terwijl het ding stil staat, kan het ook wetenschappelijke data leveren, minstens tot aan de winter op Mars, zo maakt het Amerikaanse ruimtevaartbureau zich sterk. (afp/belga/eb)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
21-05-2009
Marskrater Victoria getuigt van waterrijk verleden
Onderzoek van het Amerikaanse Marswagentje Opportunity aan de 800 meter grote inslagkrater Victoria toont aan dat er op Mars miljarden jaren geleden waterrijke perioden voorkwamen, afgewisseld met langere droge perioden waarin het landschap vooral gemodelleerd werd door wind.
Opportunity kwam in september 2006 bij de rand van de krater aan, en heeft er tot augustus 2008 onderzoek gedaan, onder andere door een stukje langs de steile kraterwand af te dalen. Er zijn gesteentelagen van meer dan tien meter dik ontdekt. Geologisch onderzoek wijst uit dat het om zandsteen gaat, ontstaan door de inwerking van water op zandduinen.
Ook de vondst van kleine sferulen (de zogeheten 'blueberries') duidt op de grote rol die water in het verleden heeft gespeeld. Net buiten de kraterrand is meteorietgesteente gevonden, dat mogelijk afkomstig is van het rotsblok dat miljoenen jaren geleden op Mars terecht kwam.
De krater moet oorspronkelijk 600 meter in middellijn en 125 meter diep zijn geweest, maar door erosie (voornamelijk van wind) is hij vijfentwintig procent groter en veertig procent minder diep geworden. De resultaten van Opportunity's onderzoek aan Victoria worden deze week gepubliceerd in Science.
Het onvermoeibare Marswagentje is momenteel op weg naar de veel grotere krater Endeavour.
© Govert Schilling
(allesoversterrenkunde)
Marskrater Victoria getuigt van waterrijk verleden
Onderzoek van het Amerikaanse Marswagentje Opportunity aan de 800 meter grote inslagkrater Victoria toont aan dat er op Mars miljarden jaren geleden waterrijke perioden voorkwamen, afgewisseld met langere droge perioden waarin het landschap vooral gemodelleerd werd door wind.
Opportunity kwam in september 2006 bij de rand van de krater aan, en heeft er tot augustus 2008 onderzoek gedaan, onder andere door een stukje langs de steile kraterwand af te dalen. Er zijn gesteentelagen van meer dan tien meter dik ontdekt. Geologisch onderzoek wijst uit dat het om zandsteen gaat, ontstaan door de inwerking van water op zandduinen.
Ook de vondst van kleine sferulen (de zogeheten 'blueberries') duidt op de grote rol die water in het verleden heeft gespeeld. Net buiten de kraterrand is meteorietgesteente gevonden, dat mogelijk afkomstig is van het rotsblok dat miljoenen jaren geleden op Mars terecht kwam.
De krater moet oorspronkelijk 600 meter in middellijn en 125 meter diep zijn geweest, maar door erosie (voornamelijk van wind) is hij vijfentwintig procent groter en veertig procent minder diep geworden. De resultaten van Opportunity's onderzoek aan Victoria worden deze week gepubliceerd in Science.
Het onvermoeibare Marswagentje is momenteel op weg naar de veel grotere krater Endeavour.
© Govert Schilling
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
25-05-2009
Hebben Marslanders het bewijs voor leven op Mars vernietigd?
In 1976 werd de hoop op de aanwezigheid van leven op Mars de bodem in geslagen. De twee Vikinglanders die op het Marsoppervlak waren neergedaald en bodemmonsters onderzochten, vonden geen spoor van organische verbindingen - de koolstofhoudende moleculen die cruciaal zijn voor leven zoals wij dat kennen.
Het ontbreken van deze moleculen was eigenlijk heel opmerkelijk. Want Mars wordt, net als de aarde, voortdurend getroffen door (brokstukken van) kometen en planetoïden, en die bevatten wel degelijk organisch materiaal. Je zou dus verwachten dat daar wel iets van terug te vinden zou zijn.
Het onderzoek dat vorig jaar door de Marslander Phoenix is gedaan, heeft dit raadsel mogelijk opgelost. In de Marsbodem blijken namelijk zogeheten perchloraten te zitten. Bij lage temperaturen zijn deze chemische verbindingen tamelijk onschuldig. Maar als je ze tot honderden graden verhit, geven ze veel zuurstof af, waardoor het omringende materiaal oxideert.
Bij hun onderzoek van de Marsbodem hebben zowel de beide Vikings als Phoenix gebruik gemaakt van een oventje waarin de verzamelde bodemmonsters sterk werden verhit, om de vrijkomende gassen te kunnen analyseren. Het perchloraat van Mars zou deze experimenten wel eens verprutst kunnen hebben. Na soortgelijke behandeling van perchloraathoudende bodemmonsters werd op aarde namelijk óók geen organisch materiaal gevonden.
Mogelijk dat pas de komende Europese Marsmissie (ExoMars), die in 2016 wordt gelanceerd, aan alle onzekerheid een einde kan brengen. Deze zal de door hem verzamelde bodemmonsters oplossen in water alvorens ze te verwarmen.
(allesoversterrenkunde)
Hebben Marslanders het bewijs voor leven op Mars vernietigd?
In 1976 werd de hoop op de aanwezigheid van leven op Mars de bodem in geslagen. De twee Vikinglanders die op het Marsoppervlak waren neergedaald en bodemmonsters onderzochten, vonden geen spoor van organische verbindingen - de koolstofhoudende moleculen die cruciaal zijn voor leven zoals wij dat kennen.
Het ontbreken van deze moleculen was eigenlijk heel opmerkelijk. Want Mars wordt, net als de aarde, voortdurend getroffen door (brokstukken van) kometen en planetoïden, en die bevatten wel degelijk organisch materiaal. Je zou dus verwachten dat daar wel iets van terug te vinden zou zijn.
Het onderzoek dat vorig jaar door de Marslander Phoenix is gedaan, heeft dit raadsel mogelijk opgelost. In de Marsbodem blijken namelijk zogeheten perchloraten te zitten. Bij lage temperaturen zijn deze chemische verbindingen tamelijk onschuldig. Maar als je ze tot honderden graden verhit, geven ze veel zuurstof af, waardoor het omringende materiaal oxideert.
Bij hun onderzoek van de Marsbodem hebben zowel de beide Vikings als Phoenix gebruik gemaakt van een oventje waarin de verzamelde bodemmonsters sterk werden verhit, om de vrijkomende gassen te kunnen analyseren. Het perchloraat van Mars zou deze experimenten wel eens verprutst kunnen hebben. Na soortgelijke behandeling van perchloraathoudende bodemmonsters werd op aarde namelijk óók geen organisch materiaal gevonden.
Mogelijk dat pas de komende Europese Marsmissie (ExoMars), die in 2016 wordt gelanceerd, aan alle onzekerheid een einde kan brengen. Deze zal de door hem verzamelde bodemmonsters oplossen in water alvorens ze te verwarmen.
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
27-05-2009
NASA kiest naam voor volgend Marswagentje
Het Marswagentje dat het Amerikaanse ruimteagentschap NASA in 2011 in het kader van het Mars Science Laboratory-project zal lanceren, heeft een naam gekregen: Curiosity ('nieuwsgierigheid').
Deze naam is gekozen door een NASA-panel, dat vooral inspiratie putte uit een nationale wedstrijd voor scholieren, die hun voorstellen met een kort opstel konden motiveren. De winnende naam is gekozen door de 12-jarige Clara Ma uit Kansas. Zij mag naar het Jet Propulsion Laboratory in Pasadena (Californië), om haar handtekening op het Marswagentje te zetten.
Curiosity moet, na Pathfinder, Opportunity en Spirit, de vierde mobiele robot worden die over het oppervlak van onze buurplaneet rijdt. Daar zal hij onderzoeken of de omstandigheden op Mars ooit geschikt zijn geweest voor het ontstaan van leven.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
NASA kiest naam voor volgend Marswagentje
Het Marswagentje dat het Amerikaanse ruimteagentschap NASA in 2011 in het kader van het Mars Science Laboratory-project zal lanceren, heeft een naam gekregen: Curiosity ('nieuwsgierigheid').
Deze naam is gekozen door een NASA-panel, dat vooral inspiratie putte uit een nationale wedstrijd voor scholieren, die hun voorstellen met een kort opstel konden motiveren. De winnende naam is gekozen door de 12-jarige Clara Ma uit Kansas. Zij mag naar het Jet Propulsion Laboratory in Pasadena (Californië), om haar handtekening op het Marswagentje te zetten.
Curiosity moet, na Pathfinder, Opportunity en Spirit, de vierde mobiele robot worden die over het oppervlak van onze buurplaneet rijdt. Daar zal hij onderzoeken of de omstandigheden op Mars ooit geschikt zijn geweest voor het ontstaan van leven.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
28-05-2009
Victoria krater geeft historie Mars bloot
Twee jaar reed de Mars-rover Opportunity rond en in de 750 meter grote krater Victoria. In het wetenschappelijk tijdschrift Science zijn deze week de resultaten gepubliceerd. De Victoria krater blijkt gevormd door wind- en watererosie. Er zijn dankzij Opportunity's onderzoek aanwijzingen dat er water is geweest rond deze krater, maar zelden aan het oppervlak.
In september 2006 arriveerde Opportunity bij Victoria krater en na een zorgvuldige inspectie, besloten de rover-bestuurders de krater in te gaan bij een inham die men Duck Bay noemde. De zandstenen kliffen aldaar lieten laag voor laag iets zien van de geologische historie van de rode planeet. Men denkt dat de krater over de tijd een kwart wijder is geworden, omdat winderosie ervoor zorgde dat de rand van de krater afbrokkelde. Daarmee werd de krater ook minder diep, tot zijn huidige diepte van 75 meter.
Cape St. Vincent, de muur waarlangs Opportunity de Victoria krater in ging, laat lagen gesteente zien. Door bestudering van die lagen komen we meer te weten over het geologisch verleden van Mars. Het roverteam heeft de naam Cape St. Vincent verzonnen.
Hoe dieper Opportunity de krater in ging, hoe ouder het gesteente was. Lager in Duck Bay vond Opportunity meer aluminium en silicium en minder zwavel en ijzer. Ook vond de Mars-rover relatief grote "blueberries", kleine bolletjes van het mineraal hematiet, dat gevormd wordt in aanwezigheid van water.
De 750 meter brede Victoria krater.
In de hogere lagen en rond de krater werden minder en kleinere blueberries gevonden, een aanwijzing dat water vooral diep ondergronds aanwezig was, voordat de krater enkele miljoenen jaren geleden die lagen blootlegde. Onderweg naar de krater vond Opportunity rotsen met mineralen als nikkelijzer en pyrrhotiet (een mineraal dat bestaan uit ijzersulfide). Deze mineralen vindt men vaak in meteorieten. Het is zo maar mogelijk dat deze rotsen fragmeneten waren van het object dat insloeg in de Victoria krater.
De bevindingen bij de Victoria krater komen overeen met die van de zes kilometer verderop liggende Endurance krater, waar Opportunity in 2004 onderzoek deed. "En dat wijst erop dat de gevonden processen op zijn minst regionaal voorkomen, wellicht in het hele gebied van Meridiani Planum", zegt Steve Squyres, hoofdonderzoeker van het Mars-rover project.
Ondertussen is Opportunity al weer op weg naar de nog grotere krater Endeavour. Deze is 22 kilometer breed en de rover moet er nog 16 kilometer naar afleggen. Dat is precies de afstand die Opportunity inmiddels in meer dan vijf jaar heeft afgelegd. De kraterrand is nog maar nauwelijks te zien op de foto's.
De voorwielen van Spirit (die achterstevoren rijdt) in de zandkuil.
Met Opportunity's tweeling, Spirit, gaat het minder hard. Spirit zit vast in een zandkuil en de rover-bestuurders zullen nog even bezig zijn om een "exit-strategie" te bedenken. Een extra hindernis is dat een van de wielen onbewegelijk is en dat dus als een dood gewicht door het zand gesleept moet worden. Een voordeel: Spirit's zonnepanelen zijn door een stofstorm vrij goed schoongeveegd. Dat betekent dat, bij wijze van spreke, het gaspedaal indien nodig helemaal ingedrukt kan worden.
Met een kopie van Spirit proberen medewerkers van het Jet Propulsion Lab de situatie waarin de rover verzeild is geraakt na te bootsen.
Opportunity werd ingeschakeld om iets te testen wat Spirit zou kunnen helpen. De bestuurders lieten Opportunity's arm zo bewegen dat ze onder de "buik" van de rover keken met de microscopische camera. De bedoeling was om de middelste wielen op de foto te zetten. Deze camera is alleen bedoeld voor foto's op korte afstand. De focus reikt niet verder, maar toch heeft men nuttige details . Deze actie wordt nu ook bij Spirit uitgevoerd, zodat NASA kan zien hoe de wielen in het zand staan en of er misschien rotsen in de weg staan.
Een van de foto's van de wielen van Opportunity, genomen door de microscopische camera. Nee, de foto is niet scherp, maar het biedt detail genoeg om de wielen te zien.
Bronnen: Spaceflightnow.com, Spacedaily.com.
(Astrostart)
Victoria krater geeft historie Mars bloot
Twee jaar reed de Mars-rover Opportunity rond en in de 750 meter grote krater Victoria. In het wetenschappelijk tijdschrift Science zijn deze week de resultaten gepubliceerd. De Victoria krater blijkt gevormd door wind- en watererosie. Er zijn dankzij Opportunity's onderzoek aanwijzingen dat er water is geweest rond deze krater, maar zelden aan het oppervlak.
In september 2006 arriveerde Opportunity bij Victoria krater en na een zorgvuldige inspectie, besloten de rover-bestuurders de krater in te gaan bij een inham die men Duck Bay noemde. De zandstenen kliffen aldaar lieten laag voor laag iets zien van de geologische historie van de rode planeet. Men denkt dat de krater over de tijd een kwart wijder is geworden, omdat winderosie ervoor zorgde dat de rand van de krater afbrokkelde. Daarmee werd de krater ook minder diep, tot zijn huidige diepte van 75 meter.
Cape St. Vincent, de muur waarlangs Opportunity de Victoria krater in ging, laat lagen gesteente zien. Door bestudering van die lagen komen we meer te weten over het geologisch verleden van Mars. Het roverteam heeft de naam Cape St. Vincent verzonnen.
Hoe dieper Opportunity de krater in ging, hoe ouder het gesteente was. Lager in Duck Bay vond Opportunity meer aluminium en silicium en minder zwavel en ijzer. Ook vond de Mars-rover relatief grote "blueberries", kleine bolletjes van het mineraal hematiet, dat gevormd wordt in aanwezigheid van water.
De 750 meter brede Victoria krater.
In de hogere lagen en rond de krater werden minder en kleinere blueberries gevonden, een aanwijzing dat water vooral diep ondergronds aanwezig was, voordat de krater enkele miljoenen jaren geleden die lagen blootlegde. Onderweg naar de krater vond Opportunity rotsen met mineralen als nikkelijzer en pyrrhotiet (een mineraal dat bestaan uit ijzersulfide). Deze mineralen vindt men vaak in meteorieten. Het is zo maar mogelijk dat deze rotsen fragmeneten waren van het object dat insloeg in de Victoria krater.
De bevindingen bij de Victoria krater komen overeen met die van de zes kilometer verderop liggende Endurance krater, waar Opportunity in 2004 onderzoek deed. "En dat wijst erop dat de gevonden processen op zijn minst regionaal voorkomen, wellicht in het hele gebied van Meridiani Planum", zegt Steve Squyres, hoofdonderzoeker van het Mars-rover project.
Ondertussen is Opportunity al weer op weg naar de nog grotere krater Endeavour. Deze is 22 kilometer breed en de rover moet er nog 16 kilometer naar afleggen. Dat is precies de afstand die Opportunity inmiddels in meer dan vijf jaar heeft afgelegd. De kraterrand is nog maar nauwelijks te zien op de foto's.
De voorwielen van Spirit (die achterstevoren rijdt) in de zandkuil.
Met Opportunity's tweeling, Spirit, gaat het minder hard. Spirit zit vast in een zandkuil en de rover-bestuurders zullen nog even bezig zijn om een "exit-strategie" te bedenken. Een extra hindernis is dat een van de wielen onbewegelijk is en dat dus als een dood gewicht door het zand gesleept moet worden. Een voordeel: Spirit's zonnepanelen zijn door een stofstorm vrij goed schoongeveegd. Dat betekent dat, bij wijze van spreke, het gaspedaal indien nodig helemaal ingedrukt kan worden.
Met een kopie van Spirit proberen medewerkers van het Jet Propulsion Lab de situatie waarin de rover verzeild is geraakt na te bootsen.
Opportunity werd ingeschakeld om iets te testen wat Spirit zou kunnen helpen. De bestuurders lieten Opportunity's arm zo bewegen dat ze onder de "buik" van de rover keken met de microscopische camera. De bedoeling was om de middelste wielen op de foto te zetten. Deze camera is alleen bedoeld voor foto's op korte afstand. De focus reikt niet verder, maar toch heeft men nuttige details . Deze actie wordt nu ook bij Spirit uitgevoerd, zodat NASA kan zien hoe de wielen in het zand staan en of er misschien rotsen in de weg staan.
Een van de foto's van de wielen van Opportunity, genomen door de microscopische camera. Nee, de foto is niet scherp, maar het biedt detail genoeg om de wielen te zien.
Bronnen: Spaceflightnow.com, Spacedaily.com.
(Astrostart)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
28-05-2009
Google Earth krijgt nieuwe Marsfuncties
Wetenschappers van Arizona State University hebben hun steentje bijgedragen aan Google Earth 5.0. Deze online applicatie beschikte al over uitgebreide verkenningsmogelijkheden van de aarde, de sterrenhemel en de planeet Mars.
Om het virtuele verblijf op deze laatste wat te veraangenamen zijn twee nieuwe opties toegevoegd.
De eerste betreft de mogelijkheid om suggesties te doen voor gebieden op Mars die met een camera aan boord van de Mars Odyssey gefotografeerde moeten worden.
De tweede nieuwe functies van Google Earth betreft het in beeld brengen van de meest recente infraroodbeelden die met diezelfde camera, THEMIS geheten, zijn gemaakt.
De beelden komen direct na ontvangst beschikbaar.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Google Earth krijgt nieuwe Marsfuncties
Wetenschappers van Arizona State University hebben hun steentje bijgedragen aan Google Earth 5.0. Deze online applicatie beschikte al over uitgebreide verkenningsmogelijkheden van de aarde, de sterrenhemel en de planeet Mars.
Om het virtuele verblijf op deze laatste wat te veraangenamen zijn twee nieuwe opties toegevoegd.
De eerste betreft de mogelijkheid om suggesties te doen voor gebieden op Mars die met een camera aan boord van de Mars Odyssey gefotografeerde moeten worden.
De tweede nieuwe functies van Google Earth betreft het in beeld brengen van de meest recente infraroodbeelden die met diezelfde camera, THEMIS geheten, zijn gemaakt.
De beelden komen direct na ontvangst beschikbaar.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
03-06-2009
Marswagentje Spirit fotografeert eigen onderkant
Het Amerikaanse Marswagentje Spirit, dat vastgelopen is in zachte Marsgrond, heeft met behulp van een microscoopcamera foto's van zijn eigen onderzijde gemaakt. Doel van de fotosessie was om erachter te komen of Spirit op een steen is vastgelopen, zoals werd vermoed.
De foto's doen inderdaad vermoeden dat de onderzijde van het Marswagentje in contact is met een puntige steen. De opnamen zijn onscherp omdat de microscoopcamera ontworpen is om alleen op zeer kleine afstanden te fotograferen.
Op basis van de foto's zullen vluchtleiders de komende dagen de mogelijkheden onderzoeken om Spirit uit zijn benarde positie te bevrijden.
© Govert Schilling
(allesoversterrenkunde)
Marswagentje Spirit fotografeert eigen onderkant
Het Amerikaanse Marswagentje Spirit, dat vastgelopen is in zachte Marsgrond, heeft met behulp van een microscoopcamera foto's van zijn eigen onderzijde gemaakt. Doel van de fotosessie was om erachter te komen of Spirit op een steen is vastgelopen, zoals werd vermoed.
De foto's doen inderdaad vermoeden dat de onderzijde van het Marswagentje in contact is met een puntige steen. De opnamen zijn onscherp omdat de microscoopcamera ontworpen is om alleen op zeer kleine afstanden te fotograferen.
Op basis van de foto's zullen vluchtleiders de komende dagen de mogelijkheden onderzoeken om Spirit uit zijn benarde positie te bevrijden.
© Govert Schilling
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
04-06-2009
Mars-sonde schakelt zichzelf opnieuw uit
De Amerikaanse Mars Reconnaissance Orbiter, die sinds voorjaar 2006 vanuit een baan om Mars gedetailleerde foto's maakt van het oppervlak van de rode planeet, heeft zichzelf op woensdag 3 juni opnieuw 'uitgeschakeld'. Dat gebeurde nadat de boordcomputer om onbekende redenen een plotseling herstart uitvoerde. Uit veiligheidsoverwegingen is de ruimtesonde zo geprogrammeerd dat hij zichzelf in zo'n geval in 'safe mode' zet.
Er is wel radiocontact met de aarde. Daaruit blijkt dat de ruimtesonde in goede gezondheid verkeert.
In februari gebeurde iets soortgelijks; indertijd werd aangenomen dat de herstart toen veroorzaakt werd door een energierijk elektrisch geladen deeltje uit de kosmische straling. Vluchtleiders van NASA's Jet Propulsion Laboratory verwachten dat de ruimtesonde begin volgende week weer volledig in bedrijf zal zijn.
© Govert Schilling
(allesoversterrenkunde)
Mars-sonde schakelt zichzelf opnieuw uit
De Amerikaanse Mars Reconnaissance Orbiter, die sinds voorjaar 2006 vanuit een baan om Mars gedetailleerde foto's maakt van het oppervlak van de rode planeet, heeft zichzelf op woensdag 3 juni opnieuw 'uitgeschakeld'. Dat gebeurde nadat de boordcomputer om onbekende redenen een plotseling herstart uitvoerde. Uit veiligheidsoverwegingen is de ruimtesonde zo geprogrammeerd dat hij zichzelf in zo'n geval in 'safe mode' zet.
Er is wel radiocontact met de aarde. Daaruit blijkt dat de ruimtesonde in goede gezondheid verkeert.
In februari gebeurde iets soortgelijks; indertijd werd aangenomen dat de herstart toen veroorzaakt werd door een energierijk elektrisch geladen deeltje uit de kosmische straling. Vluchtleiders van NASA's Jet Propulsion Laboratory verwachten dat de ruimtesonde begin volgende week weer volledig in bedrijf zal zijn.
© Govert Schilling
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
08-06-2009
Zeven keer gepoetste Marsrobot
Schoonmaakprotocol voorkomt contaminatie met Aards materiaal
Een nieuw schoonmaakprotocol in zeven stappen ontdoet onderdelen van Marsrobots gegarandeerd van elk spoor van leven. Mocht die robot wat vinden op Mars, dan weet je zo tenminste zeker dat het echt Martiaans is en niet per ongeluk meegenomen van de Aarde.
Op de website van het tijdschrift Astrobiology beschrijven onderzoekers van NASA en de universiteit van Leeds het protocol. Het schrijft poetsbeurten voor met achtereenvolgens gedestilleerd water, een desinfecterende cocktail, isopropanol, nogmaals gedestilleerd water, natriumhypochloriet, waterstofperoxide en ethanol.
Volgens co-auteur Liane Benning is het vooral belangrijk dat de Marslander niet alleen wordt gesteriliseerd, maar ook wordt ontdaan van ‘dood’ organisch materiaal dat later zou kunnen worden aangezien voor een Martiaans product.
Bovendien is het in principe mogelijk om de procedure buiten het lab (lees: op Mars) te doorlopen, al zijn de onderzoekers de eersten om toe te geven dat de uitvoering daar wat praktische probleempjes gaat opleveren.
Het protocol is uitgetest op een prototype van een Marsrobot. Die mocht vervolgens ijs- en grondmonsters nemen op Spitsbergen, waar condities heersen die vergelijkbaar zijn met die op Mars. Via in situ-detectie van lipopolysacchariden met een endotoxine-assay en moleculaire detectie met GC-MS werd getest of het schoonmaakprotocol werkte. Dat bleek volgens de onderzoekers inderdaad het geval.
bron: University of Leeds
(c2w)
Zeven keer gepoetste Marsrobot
Schoonmaakprotocol voorkomt contaminatie met Aards materiaal
Een nieuw schoonmaakprotocol in zeven stappen ontdoet onderdelen van Marsrobots gegarandeerd van elk spoor van leven. Mocht die robot wat vinden op Mars, dan weet je zo tenminste zeker dat het echt Martiaans is en niet per ongeluk meegenomen van de Aarde.
Op de website van het tijdschrift Astrobiology beschrijven onderzoekers van NASA en de universiteit van Leeds het protocol. Het schrijft poetsbeurten voor met achtereenvolgens gedestilleerd water, een desinfecterende cocktail, isopropanol, nogmaals gedestilleerd water, natriumhypochloriet, waterstofperoxide en ethanol.
Volgens co-auteur Liane Benning is het vooral belangrijk dat de Marslander niet alleen wordt gesteriliseerd, maar ook wordt ontdaan van ‘dood’ organisch materiaal dat later zou kunnen worden aangezien voor een Martiaans product.
Bovendien is het in principe mogelijk om de procedure buiten het lab (lees: op Mars) te doorlopen, al zijn de onderzoekers de eersten om toe te geven dat de uitvoering daar wat praktische probleempjes gaat opleveren.
Het protocol is uitgetest op een prototype van een Marsrobot. Die mocht vervolgens ijs- en grondmonsters nemen op Spitsbergen, waar condities heersen die vergelijkbaar zijn met die op Mars. Via in situ-detectie van lipopolysacchariden met een endotoxine-assay en moleculaire detectie met GC-MS werd getest of het schoonmaakprotocol werkte. Dat bleek volgens de onderzoekers inderdaad het geval.
bron: University of Leeds
(c2w)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
09-06-2009
Mars Reconnaissance Orbiter hervat waarnemingen
De Amerikaanse Mars Reconnaissance Orbiter, die in een baan om de planeet Mars draait, is weer in bedrijf. Op woensdag 3 juni schakelde de ruimtesonde zichzelf uit, nadat de boordcomputer om onbekende redenen een plotseling herstart uitvoerde.
Uit veiligheidsoverwegingen is de ruimtesonde zo geprogrammeerd dat hij zichzelf in zo'n geval in 'safe mode' zet.
In februari gebeurde iets soortgelijks. Over de precieze oorzaak van deze storingen tast NASA nog in het duister. Mogelijk ontstaan ze als een elektronische component door een energierijk deeltje van de kosmische straling of de zonnewind wordt getroffen, maar zeker is dat niet.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Mars Reconnaissance Orbiter hervat waarnemingen
De Amerikaanse Mars Reconnaissance Orbiter, die in een baan om de planeet Mars draait, is weer in bedrijf. Op woensdag 3 juni schakelde de ruimtesonde zichzelf uit, nadat de boordcomputer om onbekende redenen een plotseling herstart uitvoerde.
Uit veiligheidsoverwegingen is de ruimtesonde zo geprogrammeerd dat hij zichzelf in zo'n geval in 'safe mode' zet.
In februari gebeurde iets soortgelijks. Over de precieze oorzaak van deze storingen tast NASA nog in het duister. Mogelijk ontstaan ze als een elektronische component door een energierijk deeltje van de kosmische straling of de zonnewind wordt getroffen, maar zeker is dat niet.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
10-06-2009
Schedel op Mars?
Waarschijnlijk is het grote nieuws hier dat de zomer nadert en her en der de komkommers boven worden gehaald, maar desalniettemin: een Australische UFO-onderzoeker zegt op foto's van de NASA een menselijke schedel te herkennen meldt de Duitse krant Bild.
De onderzoeker vergrootte foto's van het oppervlak van de rode planeet en vond zo de schedel. Een wetenschappelijke verklaring is nog niet gegeven, volgens Bild.
Er kwamen eerder foto's van skeletten op Mars naar buiten, maar die bleken vervalst te zijn. Het beroemde 'Mars face,' dat in 1976 door de ruimtesonde Viking werd gefotografeerd, bleek een schaduw te zijn toen de rotsformatie in 1998 opnieuw werd gefotografeerd.
Toch zijn er nog een pak merkwaardige, niet verklaarde dingen gefotografeerd op Mars. Wie wel van dit soort intrige houdt, surft maar eens naar de leuke site http://www.marsanomalyresearch.com/. (mvl)
(HLN)
Schedel op Mars?
Waarschijnlijk is het grote nieuws hier dat de zomer nadert en her en der de komkommers boven worden gehaald, maar desalniettemin: een Australische UFO-onderzoeker zegt op foto's van de NASA een menselijke schedel te herkennen meldt de Duitse krant Bild.
De onderzoeker vergrootte foto's van het oppervlak van de rode planeet en vond zo de schedel. Een wetenschappelijke verklaring is nog niet gegeven, volgens Bild.
Er kwamen eerder foto's van skeletten op Mars naar buiten, maar die bleken vervalst te zijn. Het beroemde 'Mars face,' dat in 1976 door de ruimtesonde Viking werd gefotografeerd, bleek een schaduw te zijn toen de rotsformatie in 1998 opnieuw werd gefotografeerd.
Toch zijn er nog een pak merkwaardige, niet verklaarde dingen gefotografeerd op Mars. Wie wel van dit soort intrige houdt, surft maar eens naar de leuke site http://www.marsanomalyresearch.com/. (mvl)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
16-06-2009
ESA slankt Europese Exomars-missie af
De Europese robotmissie ExoMars naar de Rode Planeet verliest een belangrijk wetenschappelijk instrumentarium vanwege het feit dat het kostenplaatje niet ingevuld raakte, zo heeft de BBC opgetekend uit de mond van functionarissen van het Europese Ruimtevaartbureau ESA op de Parijse Lucht- en Ruimtevaartshow Le Bourget.
Toonaangevende missie
ExoMars is een toonaangevende missie van ESA naar onze buurplaneet, om met een jeep (annex boor) te zoeken naar sporen van vroeger of nog bestaand leven. Maar op de ministerconferentie van het Europese Ruimtevaartbureau in november in Den Haag, raakte de organisatie niet aan de gevraagde 1,23 miljard euro die nodig was voor de "totaal" herziene missie. De ministers gaven slechts 850 miljoen euro. Daardoor is het Humboldt-pakket gesneuveld om vanop het Marsoppervlak het weer te bestuderen en om bijvoorbeeld te luisteren naar "Marsbevingen".
Meer tijd voor ingenieurs
Naast het financiële plaatje heeft de ingreep ook het voordeel dat ingenieurs, die vreesden dat het ontwerp van de robot tot het maximumgewicht voor zo'n missie zou kunnen brengen, extra marge krijgen, aldus directeur-generaal Jean-Jacques Dordain van ESA tegenover de BBC. Bovendien laat een en ander toe de lanceerdatum van 2016 te halen.
Participatie NASA
De topman van het Europese ruimtevaartbureau voegde eraan toe dat de VS nu waarschijnlijk zullen deelnemen in het project, wat goed nieuws is voor de Europese belastingbetaler. De NASA kampt zelf met financiële problemen en is erop uit de kosten van de exploratie van Mars met de Europeanen te delen. Op 30 juni zullen de NASA en ESA in Plymouth daarover een intentieverklaring tekenen, waardoor in de toekomst alle missies naar de Rode Planeet de Amerikaanse en ESA-vlag zullen dragen, berichtte de Britse openbare omroep.
Atlantis-draagraket
Voor ExoMars zouden de VS een Atlas-draagraket leveren, alsmede het platform dat de jeep op de Marsbodem moet afzettten en een "orbiter" die als tussenstation zal dienen voor het sturen van gegevens naar de Aarde. Indien mogelijk zou de NASA gebruikmaken van "vele elementen van de Europese (ruimtevaart)industrie", vervolgde de BBC. Anderzijds impliceert het "voor wat hoort wat" ook dat Europa investeert in toekomstige Amerikaanse missies.
Belgische participatie
België heeft voor ExoMars 9,21 miljoen euro toegezegd, waarmee het volgens federaal wetenschapsminister Sabine Laruelle een van de grootste geldschieters werd van het project. (belga/vsv)
(HLN)
ESA slankt Europese Exomars-missie af
De Europese robotmissie ExoMars naar de Rode Planeet verliest een belangrijk wetenschappelijk instrumentarium vanwege het feit dat het kostenplaatje niet ingevuld raakte, zo heeft de BBC opgetekend uit de mond van functionarissen van het Europese Ruimtevaartbureau ESA op de Parijse Lucht- en Ruimtevaartshow Le Bourget.
Toonaangevende missie
ExoMars is een toonaangevende missie van ESA naar onze buurplaneet, om met een jeep (annex boor) te zoeken naar sporen van vroeger of nog bestaand leven. Maar op de ministerconferentie van het Europese Ruimtevaartbureau in november in Den Haag, raakte de organisatie niet aan de gevraagde 1,23 miljard euro die nodig was voor de "totaal" herziene missie. De ministers gaven slechts 850 miljoen euro. Daardoor is het Humboldt-pakket gesneuveld om vanop het Marsoppervlak het weer te bestuderen en om bijvoorbeeld te luisteren naar "Marsbevingen".
Meer tijd voor ingenieurs
Naast het financiële plaatje heeft de ingreep ook het voordeel dat ingenieurs, die vreesden dat het ontwerp van de robot tot het maximumgewicht voor zo'n missie zou kunnen brengen, extra marge krijgen, aldus directeur-generaal Jean-Jacques Dordain van ESA tegenover de BBC. Bovendien laat een en ander toe de lanceerdatum van 2016 te halen.
Participatie NASA
De topman van het Europese ruimtevaartbureau voegde eraan toe dat de VS nu waarschijnlijk zullen deelnemen in het project, wat goed nieuws is voor de Europese belastingbetaler. De NASA kampt zelf met financiële problemen en is erop uit de kosten van de exploratie van Mars met de Europeanen te delen. Op 30 juni zullen de NASA en ESA in Plymouth daarover een intentieverklaring tekenen, waardoor in de toekomst alle missies naar de Rode Planeet de Amerikaanse en ESA-vlag zullen dragen, berichtte de Britse openbare omroep.
Atlantis-draagraket
Voor ExoMars zouden de VS een Atlas-draagraket leveren, alsmede het platform dat de jeep op de Marsbodem moet afzettten en een "orbiter" die als tussenstation zal dienen voor het sturen van gegevens naar de Aarde. Indien mogelijk zou de NASA gebruikmaken van "vele elementen van de Europese (ruimtevaart)industrie", vervolgde de BBC. Anderzijds impliceert het "voor wat hoort wat" ook dat Europa investeert in toekomstige Amerikaanse missies.
Belgische participatie
België heeft voor ExoMars 9,21 miljoen euro toegezegd, waarmee het volgens federaal wetenschapsminister Sabine Laruelle een van de grootste geldschieters werd van het project. (belga/vsv)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
22-06-2009
Mars-orbiter heeft nieuwe baan
De al bijna acht jaar om Mars draaiende ruimtesonde Mars Odyssey heeft zijn nieuwe omloopbaan bereikt.
De afgelopen acht maanden is zijn baan zodanig aangepast, dat hij de dagzijde van de planeet niet langer laat in de middag aan zich voorbij ziet trekken, maar ruim een uur eerder. Rond dat tijdstip straalt het Marsoppervlak meer warmte- c.q. infraroodstraling uit, waardoor Mars Odyssey nauwkeuriger infraroodonderzoek kan doen.
De eerste zeven jaar van zijn carrière moest rekening worden gehouden met het beste kijkmoment voor een ander instrument: een gammaspectrometer.
Mars Odyssey volgt een zogeheten zonsynchrone baan, wat wil zeggen dat zijn (polaire) baan ten opzichte van de zon steeds dezelfde stand inneemt, terwijl Mars ondertussen om zijn as draait.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Mars-orbiter heeft nieuwe baan
De al bijna acht jaar om Mars draaiende ruimtesonde Mars Odyssey heeft zijn nieuwe omloopbaan bereikt.
De afgelopen acht maanden is zijn baan zodanig aangepast, dat hij de dagzijde van de planeet niet langer laat in de middag aan zich voorbij ziet trekken, maar ruim een uur eerder. Rond dat tijdstip straalt het Marsoppervlak meer warmte- c.q. infraroodstraling uit, waardoor Mars Odyssey nauwkeuriger infraroodonderzoek kan doen.
De eerste zeven jaar van zijn carrière moest rekening worden gehouden met het beste kijkmoment voor een ander instrument: een gammaspectrometer.
Mars Odyssey volgt een zogeheten zonsynchrone baan, wat wil zeggen dat zijn (polaire) baan ten opzichte van de zon steeds dezelfde stand inneemt, terwijl Mars ondertussen om zijn as draait.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
25-06-2009
Vastzittende Marsrobot maakt er het beste van
Het Amerikaanse Marswagentje Spirit, dat vast is komen te zitten in zachte Marsbodem, heeft zijn penibele situatie benut door de gelaagde ondergrond ter plaatse nader te onderzoeken. Volgens NASA-onderzoekers is de locatie, die Troy (Troje) is gedoopt, een van de meest interessante die Spirit op Mars heeft aangetroffen.
Een van Spirits wielen heeft zich diep in de bodem gewerkt, waarbij kleurrijke zandmaterialen en gecementeerd zand zijn ontdekt. Dat laatste wijst erop dat er in een niet al te ver verleden kleine hoeveelheden water in de bodem hebben gezeten.
Het zand is overduidelijk heel los, waardoor het nog een hele toer zal zijn om Spirit daar weer uit te krijgen. Een steen die onder het Marswagentje ligt, raakt mogelijk zijn onderkant, maar dat lijkt niet de hoofdoorzaak van het oponthoud te zijn.
De komende weken wordt, met behulp van een identiek Marswagentje op aarde, naar het beste scenario gezocht om Spirit uit zijn 'valkuil' te krijgen. Ondertussen gaat hij verder met het onderzoeken van de zandlagen.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Vastzittende Marsrobot maakt er het beste van
Het Amerikaanse Marswagentje Spirit, dat vast is komen te zitten in zachte Marsbodem, heeft zijn penibele situatie benut door de gelaagde ondergrond ter plaatse nader te onderzoeken. Volgens NASA-onderzoekers is de locatie, die Troy (Troje) is gedoopt, een van de meest interessante die Spirit op Mars heeft aangetroffen.
Een van Spirits wielen heeft zich diep in de bodem gewerkt, waarbij kleurrijke zandmaterialen en gecementeerd zand zijn ontdekt. Dat laatste wijst erop dat er in een niet al te ver verleden kleine hoeveelheden water in de bodem hebben gezeten.
Het zand is overduidelijk heel los, waardoor het nog een hele toer zal zijn om Spirit daar weer uit te krijgen. Een steen die onder het Marswagentje ligt, raakt mogelijk zijn onderkant, maar dat lijkt niet de hoofdoorzaak van het oponthoud te zijn.
De komende weken wordt, met behulp van een identiek Marswagentje op aarde, naar het beste scenario gezocht om Spirit uit zijn 'valkuil' te krijgen. Ondertussen gaat hij verder met het onderzoeken van de zandlagen.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
29-06-2009
Mars was 'kort' geleden regelmatig warmer dan nu
Mars was in het recente verleden warmer dan nu. Slechts een paar miljoen jaar geleden - geologisch gezien zeer recent - vertoonde de planeet regelmatige cycli van dooi en bevriezing. Dat concludeert Matthew Balme van de Open University in Londen op basis van gedetailleerde foto's van Mars, gemaakt door de Amerikaanse Mars Reconnaissance Orbiter.
De foto's tonen opmerkelijke structuren in een brede 'stortvloedgeul' in het evenaargebied van Mars, zoals veelhoekige patronen, vertakte geulen en kegelvormige bergen. Volgens Balme, die zijn theorie publiceert in Earth and Planetary Science Letters , ontstaan zulke structuren door periodieke krimp en uitzetting van smeltend en bevriezend ijs.
De leeftijd van de geul is vastgesteld op ca. 2 à 8 miljoen jaar, en de gefotografeerde structuren moeten jonger zijn. Algemeen wordt aangenomen dat Mars al miljarden jaren een bevroren planeet is, maar volgens Balme heeft er dus vrij kort geleden nog regelmatig water gestroomd in het evenaargebied.
© Govert Schilling
(allesoversterrenkunde)
Mars was 'kort' geleden regelmatig warmer dan nu
Mars was in het recente verleden warmer dan nu. Slechts een paar miljoen jaar geleden - geologisch gezien zeer recent - vertoonde de planeet regelmatige cycli van dooi en bevriezing. Dat concludeert Matthew Balme van de Open University in Londen op basis van gedetailleerde foto's van Mars, gemaakt door de Amerikaanse Mars Reconnaissance Orbiter.
De foto's tonen opmerkelijke structuren in een brede 'stortvloedgeul' in het evenaargebied van Mars, zoals veelhoekige patronen, vertakte geulen en kegelvormige bergen. Volgens Balme, die zijn theorie publiceert in Earth and Planetary Science Letters , ontstaan zulke structuren door periodieke krimp en uitzetting van smeltend en bevriezend ijs.
De leeftijd van de geul is vastgesteld op ca. 2 à 8 miljoen jaar, en de gefotografeerde structuren moeten jonger zijn. Algemeen wordt aangenomen dat Mars al miljarden jaren een bevroren planeet is, maar volgens Balme heeft er dus vrij kort geleden nog regelmatig water gestroomd in het evenaargebied.
© Govert Schilling
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
03-07-2009
Aanwijzingen dat Mars warmer is geweest
De afgelopen dagen zijn resultaten van onderzoeken met de Mars Phoenix lander en de Mars Reconnaissance Orbiter gepubliceerd. Twee van die onderzoeken wijzen erop dat Mars warmer geweest kan zijn. Dankzij de Mars Phoenix konden deze week overigens maar liefst vier wetenschappelijke studies gepubliceerd worden over verschillende bevindingen. Al met al is er meer bewijs dat Mars een tijd lang leefbaar voor microorganismen is geweest.
Allereerst is er het onderzoek van Dr. Matthew Balme, van de Open University in Groot Britannië. Hij heeft gekeken naar foto's van landschappen die gewormd zijn door het smelten van ijsrijke bodems met de Mars Reconnaissance Orbiter. Dr. Balme concludeert dat er perioden zijn geweest waarin het ijs tussen 8 miljoen en 2 miljoen jaar geleden gesmolten is geweest en daarna weer bevroren.
"De kenmerken in het landschap waren voorheen geïnterpreteerd als vulkanische kenmerken", zegt Dr. Balme, "maar de ongelofelijk gedetailleerde beelden van de HiRISE camera van de Mars Reconnaissance Orbiter laten zien dat de kenmerken zijn veroorzaakt door expansie en krimpen van ijs. Dat suggereert een heel ander klimaat dan wat we vandaag zien."
In deze foto vond men onder andere bewijs dat ijs meerdere keren optrok en weer ontdooide. In de details onder is te zien dat er in de inhammen lagen ijs van verschillende omvang zijn geweest
Deze week werden vier studies gepubliceerd in Science, die mogelijk waren dankzij de Mars Phoenix lander die met zijn analyseapparatuur vijf maanden lang de noordpool van Mars onderzocht. Die missie kwam in november 2008 ten einde, toen de winter inzette en de zonnepanelen van Mars Phoenix niet genoeg energie meer opwekten.
Hoofdonderzoeker Peter Smith van de Universiteit van Arizona is enthousiast over de resultaten: "Niet alleen vonden we water, wat we verwachtten, maar de chemie van de bodem en de mineralen die we gevonden hebben doet ons geloven dat het klimaat natter en warmer is geweest in een recent verleden -- in de laatste miljoenen jaren -- en dat het weer warmer zou kunnen worden in de toekomst."
Mars Phoenix vond aanwijzingen dat de bodem meerdere keren vloeibaar water had gezien en potentiële voedingsstoffen. Dit betekent dat er een of meerdere perioden geweest kunnen zijn waarin Mars aan de criteria voor leven heeft voldaan.
Door Mars Phoenix gegraven troggen. Witte plekken wijzen op het bestaan van waterijs. Monsters hiervan werden onderzocht in het Wet Chemistry Laboratory van Mars Phoenix.
De grootste verrassing is de vonst van het "veelzijdig chemisch talent" perchloraat in de bodem van de Martiaanse noordpool. "Deze vondst betekent de verandering van de 'volg het water'-strategie in een 'volg de chemie'-strategie in het Mars-onderzoek", zegt Michael Hecht van NASA's Jet Propulsion Laboratory in Californië, een van de 10 coauteurs van een van de publicaties. "Met perchloraat (ClO4-), bijvoorbeeld, zien we links met atmosferische vochtigheid, vocht in de bodem en een mogelijke energiebron voor microben en straks zelfs misschien voor mensen".
Nadat bodemmonsters in de analyseinstrumenten gebracht zijn, is het op Mars Phoenix een beetje een zooitje.
Perchloraat, dat sterk hygroscopisch is (trekt water aan), is in drie bodemmonsters voorgekomen met een concentratie van een paar tiende van procenten. Het kan vochtigheid uit de Martiaanse lucht trekken. Bij hogere concentraties zou het zelfs kunnen combineren met water tot een pekel dat vloeibaar blijft bij de huidige temperaturen op Mars. Sommige microben op Aarde gebruiken perchloraat zelfs als voedsel. Mensen zouden het zelfs kunnen gebruiken als raketbrandstof of om zuurstof mee te genereren.
Nog een verrassing van Phoenix is dat ijskristallen en neerslag meer Aardachtig voorkomen dan gedacht. Een Canadees laserinstrument voor de bestudering van de atmosfeer detecteerde sneeuw dat uit wolken viel. In een van de publicaties zegt Jim Whiteway van York University en nog 22 coauteurs dat door die sneeuw verder in de winter, zich waterijs zou kunnen ophopen op en in de grond.
"Voor Phoenix wisten we niet of er neerslag zou zijn", zegt Whiteway. "We wisten dat de ijskap op de polen groeit in de winter tot aan waar Phoenix staat. Nu we weten dat het er sneeuwt, en dat dit onderdeel is van de hydrologische cyclus op Mars."
Bewijs dat waterijs in het gebied rond Phoenix soms genoeg dooit om de bodem te bevochtigen, komt van de vonst van calcium carbonaat in de bodem bij experimenten in de oven en in het natte chemielab aan boord van Phoenix. Niet onlogisch gezien de interactie van kooldioxide en water in laagjes rond deeltjes in de Martiaanse bodem tot de vorming van calcium carbonaat kan leiden.
Wat nog niet in deze publicaties staat, is of de bodemmonsters ook organisch materiaal bevatten. Perchloraat kan in de ovens afgebroken zijn tot eenvoudige organische verbindingen, hetgeen zou verhinderen dat echte organische moleculen werden aangetoond.
Bron: Spaceflight Now, SpaceDaily.com.
(Astrostart)
Aanwijzingen dat Mars warmer is geweest
De afgelopen dagen zijn resultaten van onderzoeken met de Mars Phoenix lander en de Mars Reconnaissance Orbiter gepubliceerd. Twee van die onderzoeken wijzen erop dat Mars warmer geweest kan zijn. Dankzij de Mars Phoenix konden deze week overigens maar liefst vier wetenschappelijke studies gepubliceerd worden over verschillende bevindingen. Al met al is er meer bewijs dat Mars een tijd lang leefbaar voor microorganismen is geweest.
Allereerst is er het onderzoek van Dr. Matthew Balme, van de Open University in Groot Britannië. Hij heeft gekeken naar foto's van landschappen die gewormd zijn door het smelten van ijsrijke bodems met de Mars Reconnaissance Orbiter. Dr. Balme concludeert dat er perioden zijn geweest waarin het ijs tussen 8 miljoen en 2 miljoen jaar geleden gesmolten is geweest en daarna weer bevroren.
"De kenmerken in het landschap waren voorheen geïnterpreteerd als vulkanische kenmerken", zegt Dr. Balme, "maar de ongelofelijk gedetailleerde beelden van de HiRISE camera van de Mars Reconnaissance Orbiter laten zien dat de kenmerken zijn veroorzaakt door expansie en krimpen van ijs. Dat suggereert een heel ander klimaat dan wat we vandaag zien."
In deze foto vond men onder andere bewijs dat ijs meerdere keren optrok en weer ontdooide. In de details onder is te zien dat er in de inhammen lagen ijs van verschillende omvang zijn geweest
Deze week werden vier studies gepubliceerd in Science, die mogelijk waren dankzij de Mars Phoenix lander die met zijn analyseapparatuur vijf maanden lang de noordpool van Mars onderzocht. Die missie kwam in november 2008 ten einde, toen de winter inzette en de zonnepanelen van Mars Phoenix niet genoeg energie meer opwekten.
Hoofdonderzoeker Peter Smith van de Universiteit van Arizona is enthousiast over de resultaten: "Niet alleen vonden we water, wat we verwachtten, maar de chemie van de bodem en de mineralen die we gevonden hebben doet ons geloven dat het klimaat natter en warmer is geweest in een recent verleden -- in de laatste miljoenen jaren -- en dat het weer warmer zou kunnen worden in de toekomst."
Mars Phoenix vond aanwijzingen dat de bodem meerdere keren vloeibaar water had gezien en potentiële voedingsstoffen. Dit betekent dat er een of meerdere perioden geweest kunnen zijn waarin Mars aan de criteria voor leven heeft voldaan.
Door Mars Phoenix gegraven troggen. Witte plekken wijzen op het bestaan van waterijs. Monsters hiervan werden onderzocht in het Wet Chemistry Laboratory van Mars Phoenix.
De grootste verrassing is de vonst van het "veelzijdig chemisch talent" perchloraat in de bodem van de Martiaanse noordpool. "Deze vondst betekent de verandering van de 'volg het water'-strategie in een 'volg de chemie'-strategie in het Mars-onderzoek", zegt Michael Hecht van NASA's Jet Propulsion Laboratory in Californië, een van de 10 coauteurs van een van de publicaties. "Met perchloraat (ClO4-), bijvoorbeeld, zien we links met atmosferische vochtigheid, vocht in de bodem en een mogelijke energiebron voor microben en straks zelfs misschien voor mensen".
Nadat bodemmonsters in de analyseinstrumenten gebracht zijn, is het op Mars Phoenix een beetje een zooitje.
Perchloraat, dat sterk hygroscopisch is (trekt water aan), is in drie bodemmonsters voorgekomen met een concentratie van een paar tiende van procenten. Het kan vochtigheid uit de Martiaanse lucht trekken. Bij hogere concentraties zou het zelfs kunnen combineren met water tot een pekel dat vloeibaar blijft bij de huidige temperaturen op Mars. Sommige microben op Aarde gebruiken perchloraat zelfs als voedsel. Mensen zouden het zelfs kunnen gebruiken als raketbrandstof of om zuurstof mee te genereren.
Nog een verrassing van Phoenix is dat ijskristallen en neerslag meer Aardachtig voorkomen dan gedacht. Een Canadees laserinstrument voor de bestudering van de atmosfeer detecteerde sneeuw dat uit wolken viel. In een van de publicaties zegt Jim Whiteway van York University en nog 22 coauteurs dat door die sneeuw verder in de winter, zich waterijs zou kunnen ophopen op en in de grond.
"Voor Phoenix wisten we niet of er neerslag zou zijn", zegt Whiteway. "We wisten dat de ijskap op de polen groeit in de winter tot aan waar Phoenix staat. Nu we weten dat het er sneeuwt, en dat dit onderdeel is van de hydrologische cyclus op Mars."
Bewijs dat waterijs in het gebied rond Phoenix soms genoeg dooit om de bodem te bevochtigen, komt van de vonst van calcium carbonaat in de bodem bij experimenten in de oven en in het natte chemielab aan boord van Phoenix. Niet onlogisch gezien de interactie van kooldioxide en water in laagjes rond deeltjes in de Martiaanse bodem tot de vorming van calcium carbonaat kan leiden.
Wat nog niet in deze publicaties staat, is of de bodemmonsters ook organisch materiaal bevatten. Perchloraat kan in de ovens afgebroken zijn tot eenvoudige organische verbindingen, hetgeen zou verhinderen dat echte organische moleculen werden aangetoond.
Bron: Spaceflight Now, SpaceDaily.com.
(Astrostart)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
07-07-2009
IJs kan onbeweeglijke Marsduinen niet in toom houden
Sommige zandduinen op Mars worden al meer dan dertig jaar in de gaten gehouden. En in al die tijd zijn deze duinen geen meter opgeschoven. Daaruit trokken wetenschappers de conclusie dat het zand van deze duinen wellicht bijeen wordt gehouden door sneeuw en ijs. Maar uit recent onderzoek blijkt dat dit niet helemaal kan voorkomen dat zulke duinen zich verplaatsen. Er moet dus nog een andere factor zijn die het wandelen van de duinen verhindert.
Omdat soortgelijke duinen op Antarctica wél in beweging zijn - zij het veel trager dan hun soortgenoten in warme klimaten - wordt de oorzaak van de onverzettelijke duinen op Mars gezocht bij de omstandigheden die specifiek zijn voor deze planeet.
Mogelijk is de zeer ijle Marsatmosfeer de doorslaggevende factor of het feit dat het ijs op Mars voor een deel uit bevroren kooldioxide bestaat.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
IJs kan onbeweeglijke Marsduinen niet in toom houden
Sommige zandduinen op Mars worden al meer dan dertig jaar in de gaten gehouden. En in al die tijd zijn deze duinen geen meter opgeschoven. Daaruit trokken wetenschappers de conclusie dat het zand van deze duinen wellicht bijeen wordt gehouden door sneeuw en ijs. Maar uit recent onderzoek blijkt dat dit niet helemaal kan voorkomen dat zulke duinen zich verplaatsen. Er moet dus nog een andere factor zijn die het wandelen van de duinen verhindert.
Omdat soortgelijke duinen op Antarctica wél in beweging zijn - zij het veel trager dan hun soortgenoten in warme klimaten - wordt de oorzaak van de onverzettelijke duinen op Mars gezocht bij de omstandigheden die specifiek zijn voor deze planeet.
Mogelijk is de zeer ijle Marsatmosfeer de doorslaggevende factor of het feit dat het ijs op Mars voor een deel uit bevroren kooldioxide bestaat.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
08-07-2009
ESA en NASA bundelen krachten bij Marsonderzoek
Op 29 en 30 juni hebben het Europese ruimteagentschap ESA en zijn Amerikaanse tegenhanger NASA een akkoord bereikt over een het opzetten van een gezamenlijk onderzoeksprogramma voor de planeet Mars.
Binnen dit Mars Exploration Joint Initiative zullen de beide ruimteagentschappen hun wetenschappelijke en technologische doelstellingen omtrent het Marsonderzoek vastleggen. Afgesproken is om samen plannen te maken voor het lanceren van sondes en landers naar Mars in 2016, 2018 en 2020.
In het daaropvolgende decennium zou de samenwerking moeten resulteren in een missie waarbij de eerste bodemmonsters van Mars worden opgehaald. De eerste missie waarbij ESA en NASA samenwerken, is ExoMars.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
[ Bericht 65% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 10-07-2009 00:28:47 ]
ESA en NASA bundelen krachten bij Marsonderzoek
Op 29 en 30 juni hebben het Europese ruimteagentschap ESA en zijn Amerikaanse tegenhanger NASA een akkoord bereikt over een het opzetten van een gezamenlijk onderzoeksprogramma voor de planeet Mars.
Binnen dit Mars Exploration Joint Initiative zullen de beide ruimteagentschappen hun wetenschappelijke en technologische doelstellingen omtrent het Marsonderzoek vastleggen. Afgesproken is om samen plannen te maken voor het lanceren van sondes en landers naar Mars in 2016, 2018 en 2020.
In het daaropvolgende decennium zou de samenwerking moeten resulteren in een missie waarbij de eerste bodemmonsters van Mars worden opgehaald. De eerste missie waarbij ESA en NASA samenwerken, is ExoMars.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
[ Bericht 65% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 10-07-2009 00:28:47 ]
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
09-07-2009
Zoek naar verdwenen Marslander!
De verdwijning van de Mars Polar Lander, kort nadat deze in december 1999 de atmosfeer van Mars binnenging, is tot op de dag van vandaag onverklaard gebleven. Mogelijk heeft een softwarefout ertoe geleid dat de parachute waaraan de Marslander afdaalde te vroeg is losgekoppeld. Maar pogingen om de waarschijnlijk neergestorte Marslander op te sporen op opnamen die door om Mars draaiende orbiters zijn gemaakt, zijn tot nog toe op niets uitgelopen.
Onlangs is een eerste strook van het vermoedelijke crashgebied in meer detail gefotografeerd door de Mars Reconnaissance Orbiter (MRO). Eerder lukte het al om op MRO-beelden de beide Marswagentjes Spirit en Opportunity terug te vinden, evenals de Marslander Phoenix. Dat was echter relatief makkelijk, omdat hun posities goed bekend waren.
Bijkomend probleem is dat de restanten van de Mars Polar Lander inmiddels waarschijnlijk met een laagje stof en ijs bedekt zijn. Wie wil helpen bij de zoektocht naar de verdwenen Marslander, kan terecht op onderstaande website!
Search for the Mars Polar Lander
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Zoek naar verdwenen Marslander!
De verdwijning van de Mars Polar Lander, kort nadat deze in december 1999 de atmosfeer van Mars binnenging, is tot op de dag van vandaag onverklaard gebleven. Mogelijk heeft een softwarefout ertoe geleid dat de parachute waaraan de Marslander afdaalde te vroeg is losgekoppeld. Maar pogingen om de waarschijnlijk neergestorte Marslander op te sporen op opnamen die door om Mars draaiende orbiters zijn gemaakt, zijn tot nog toe op niets uitgelopen.
Onlangs is een eerste strook van het vermoedelijke crashgebied in meer detail gefotografeerd door de Mars Reconnaissance Orbiter (MRO). Eerder lukte het al om op MRO-beelden de beide Marswagentjes Spirit en Opportunity terug te vinden, evenals de Marslander Phoenix. Dat was echter relatief makkelijk, omdat hun posities goed bekend waren.
Bijkomend probleem is dat de restanten van de Mars Polar Lander inmiddels waarschijnlijk met een laagje stof en ijs bedekt zijn. Wie wil helpen bij de zoektocht naar de verdwenen Marslander, kan terecht op onderstaande website!
Search for the Mars Polar Lander
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
13-07-2009
Belg onderzoekt sneeuwval op Mars
Onderzoeker Frank Daerden van het Belgisch Instituut voor Ruimte-Aëronomie (BIRA) helpt als enige Europeaan bij de analyse van sneeuwval die door de Amerikaanse robot Phoenix is waargenomen op Mars, zo heeft het onderzoeksinstituut op het plateau van Ukkel gemeld.
Nachtelijke wolkenlaag
De Phoenix landde in mei vorig jaar op de noordelijke pool van Mars en timmerde de kennis over de rode planeet grondig bij. In november eindigde het onderzoek van de succesvolle robot. Aan boord van Phoenix bevond zich onder meer een Canadees weerstation voor het meten van de lokale weersomstandigheden. Zo werd ontdekt dat tijdens de lokale zomer en herfst een nachtelijke wolkenlaag tot stand kwam op een hoogte van vier kilometer.
IJskristallen meten
De meest opmerkelijke ontdekking was die van neerslag van ijskristallen, komende uit deze wolken. In vele gevallen bereikte deze neerslag het Marsoppervlak. Dit fenomeen was nooit eerder waargenomen op een andere planeet. Er kan gesproken worden van ijsregen of zelfs sneeuw.
Aan de analyse hiervan werkt de Belg Frank Daerden mee. Met name bepaalt hij de grootte van de vallende ijskristallen. Daerden heeft volgens ESA een jarenlange expertise op het vlak van het onderzoek van ijswolken op de Aarde en Mars. (belga/ka)
(HLN)
Belg onderzoekt sneeuwval op Mars
Onderzoeker Frank Daerden van het Belgisch Instituut voor Ruimte-Aëronomie (BIRA) helpt als enige Europeaan bij de analyse van sneeuwval die door de Amerikaanse robot Phoenix is waargenomen op Mars, zo heeft het onderzoeksinstituut op het plateau van Ukkel gemeld.
Nachtelijke wolkenlaag
De Phoenix landde in mei vorig jaar op de noordelijke pool van Mars en timmerde de kennis over de rode planeet grondig bij. In november eindigde het onderzoek van de succesvolle robot. Aan boord van Phoenix bevond zich onder meer een Canadees weerstation voor het meten van de lokale weersomstandigheden. Zo werd ontdekt dat tijdens de lokale zomer en herfst een nachtelijke wolkenlaag tot stand kwam op een hoogte van vier kilometer.
IJskristallen meten
De meest opmerkelijke ontdekking was die van neerslag van ijskristallen, komende uit deze wolken. In vele gevallen bereikte deze neerslag het Marsoppervlak. Dit fenomeen was nooit eerder waargenomen op een andere planeet. Er kan gesproken worden van ijsregen of zelfs sneeuw.
Aan de analyse hiervan werkt de Belg Frank Daerden mee. Met name bepaalt hij de grootte van de vallende ijskristallen. Daerden heeft volgens ESA een jarenlange expertise op het vlak van het onderzoek van ijswolken op de Aarde en Mars. (belga/ka)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
14-07-2009
'Astronauten' uit isolement
MOSKOU - Na 105 dagen in een nagemaakte ruimtecapsule, mochten zes 'astronauten' dinsdag in Moskou uit hun isolement komen. De vier Russen, een Duitser en een Fransman stapten glimlachend uit de capsule.
Het lijkt erop dat de nep-ruimtevaarders in goede gezondheid verkeren.
Het experiment was onder meer bedoeld om te zien hoe de mannen zouden reageren op stress en claustrofobische gevoelens gedurende een lange periode in een kleine ruimte.
De omstandigheden waarin de mannen verkeerden, waren zo gesimuleerd dat ze hetzelfde zijn als tijdens een reis naar Mars, inclusief de landing.
Ook kampten de 'astronauten' met een vertraging in de communicatie van wel twintig minuten, omdat ze 'zo ver weg' waren.
Mars-500
Het onderzoek is een gezamenlijk project van de Europese ruimtevaartorganisatie ESA en de Russische ruimtevaartorganisatie Roskosmos. Het onderzoek maakt deel uit van een experiment dat Mars-500 heet.
Straling
Met de huidige ruimtevaartuigen zou het vijfhonderd dagen duren om de planeet Mars te bereiken. Astronauten zouden blootgesteld worden aan enorme doses straling en zo'n reis zou miljarden euro's kosten.
Volgens Russische functionarissen zou een ruimtereis naar Mars op zijn vroegst in 2030 kunnen plaatshebben.
© ANP
(nu.nl)
'Astronauten' uit isolement
MOSKOU - Na 105 dagen in een nagemaakte ruimtecapsule, mochten zes 'astronauten' dinsdag in Moskou uit hun isolement komen. De vier Russen, een Duitser en een Fransman stapten glimlachend uit de capsule.
Het lijkt erop dat de nep-ruimtevaarders in goede gezondheid verkeren.
Het experiment was onder meer bedoeld om te zien hoe de mannen zouden reageren op stress en claustrofobische gevoelens gedurende een lange periode in een kleine ruimte.
De omstandigheden waarin de mannen verkeerden, waren zo gesimuleerd dat ze hetzelfde zijn als tijdens een reis naar Mars, inclusief de landing.
Ook kampten de 'astronauten' met een vertraging in de communicatie van wel twintig minuten, omdat ze 'zo ver weg' waren.
Mars-500
Het onderzoek is een gezamenlijk project van de Europese ruimtevaartorganisatie ESA en de Russische ruimtevaartorganisatie Roskosmos. Het onderzoek maakt deel uit van een experiment dat Mars-500 heet.
Straling
Met de huidige ruimtevaartuigen zou het vijfhonderd dagen duren om de planeet Mars te bereiken. Astronauten zouden blootgesteld worden aan enorme doses straling en zo'n reis zou miljarden euro's kosten.
Volgens Russische functionarissen zou een ruimtereis naar Mars op zijn vroegst in 2030 kunnen plaatshebben.
© ANP
(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
20-07-2009
Amerikaanse astronauten willen naar Mars
Buzz Aldrin
Verschillende Amerikaanse oud-astronauten pleiten voor een missie naar Mars. De rode planeet, met sporen van water en mogelijk ook van leven, is "het ultieme doel van de ruimtevaart", zeggen ze op NASA-TV naar aanleiding van het veertigjarige jubileum van de eerste mens op de maan.
"Yes we can"
Apollo-astronauten Edwin 'Buzz' Aldrin en Michael Collins zien de tijd rijp voor een nieuwe fase in de ruimtevaart. "De beste manier om al wie deel uitmaakte van het Apollo-programma te eren en te herinneren, is om in onze voetsporen te treden; om dapper een nieuwe ontdekkingsmissie te beginnen", zo verwoordde Aldrin het. En met nieuw bedoelen ze: mensen op Mars. "Yes we can", zo recycleerde Aldrin de overbekende slogan.
Hij ziet niet in waarom een bemande basis om de maan voorrang krijgt op een Mars-missie. "Op de maan is er geen leven!", argumenteerde de 79-jarige Aldrin. De NASA zou tegen 2020 naar de maan willen terugkeren en er een blijvende, bemande basis neerpoten. Pas rond 2037 zou een vlucht naar Mars op het programma staan. Het is ook nog onduidelijk of president Obama die plannen zal steunen.
Kritiek
De astronauten bekritiseerden niet enkel de toekomstplannen, ze waren ook niet mals voor de NASA-politiek van de voorbije veertig jaar en spraken van een gemiste kans. "We hadden zoveel meer kunnen doen", zei Aldrin, maar de NASA vond het niet nodig om de mensen blijvend voor de ruimtevaart te begeesteren.
Ook voor het ISS waren ze niet mals. Ze omschreven het Internationaal Ruimtestation, waarin momenteel onze landgenoot Frank De Winne huist, als een "witte olifant" die het onderzoek en de ruimtevaart niet bevorderd heeft. "Het ISS was de grootste vergissing", verwoordde ex-astronaut David Scott het.
Ceremonie
De herdenking van 20 juli 1969 krijgt in de VS vanzelfsprekend ook een officieel luik. Om 20.00 uur Belgische tijd ontvangt president Obama in het Witte Huis de drie astronauten die de historische Apollo 11-missie bemanden: Neil Armstrong en Michael Collins, beiden 78, en Buzz Aldrin. (belga/sam)
(HLN)
Amerikaanse astronauten willen naar Mars
Buzz Aldrin
Verschillende Amerikaanse oud-astronauten pleiten voor een missie naar Mars. De rode planeet, met sporen van water en mogelijk ook van leven, is "het ultieme doel van de ruimtevaart", zeggen ze op NASA-TV naar aanleiding van het veertigjarige jubileum van de eerste mens op de maan.
"Yes we can"
Apollo-astronauten Edwin 'Buzz' Aldrin en Michael Collins zien de tijd rijp voor een nieuwe fase in de ruimtevaart. "De beste manier om al wie deel uitmaakte van het Apollo-programma te eren en te herinneren, is om in onze voetsporen te treden; om dapper een nieuwe ontdekkingsmissie te beginnen", zo verwoordde Aldrin het. En met nieuw bedoelen ze: mensen op Mars. "Yes we can", zo recycleerde Aldrin de overbekende slogan.
Hij ziet niet in waarom een bemande basis om de maan voorrang krijgt op een Mars-missie. "Op de maan is er geen leven!", argumenteerde de 79-jarige Aldrin. De NASA zou tegen 2020 naar de maan willen terugkeren en er een blijvende, bemande basis neerpoten. Pas rond 2037 zou een vlucht naar Mars op het programma staan. Het is ook nog onduidelijk of president Obama die plannen zal steunen.
Kritiek
De astronauten bekritiseerden niet enkel de toekomstplannen, ze waren ook niet mals voor de NASA-politiek van de voorbije veertig jaar en spraken van een gemiste kans. "We hadden zoveel meer kunnen doen", zei Aldrin, maar de NASA vond het niet nodig om de mensen blijvend voor de ruimtevaart te begeesteren.
Ook voor het ISS waren ze niet mals. Ze omschreven het Internationaal Ruimtestation, waarin momenteel onze landgenoot Frank De Winne huist, als een "witte olifant" die het onderzoek en de ruimtevaart niet bevorderd heeft. "Het ISS was de grootste vergissing", verwoordde ex-astronaut David Scott het.
Ceremonie
De herdenking van 20 juli 1969 krijgt in de VS vanzelfsprekend ook een officieel luik. Om 20.00 uur Belgische tijd ontvangt president Obama in het Witte Huis de drie astronauten die de historische Apollo 11-missie bemanden: Neil Armstrong en Michael Collins, beiden 78, en Buzz Aldrin. (belga/sam)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
27-07-2009
Snel naar Mars met ionenmotor
Prototype ionenmotor kan Marsreis tot 39 dagen inkorten
Een nieuw ontwikkelde raketmotor zou de reis van aarde naar Mars kunnen inkorten tot 39 dagen. De motor gebruikt een plasma van hete ionen om een raket voort te stuwen. NASA heeft aangekondigd de motor te zullen testen.
Mensen naar Mars sturen: het moet er ooit van komen. Er zijn nog een aantal grote hordes te nemen onderweg naar de eerste bemande Marsreis. Eén van de struikelblokken is de duur van de reis, die maar liefst zes maanden zou zijn met de huidige raketten. Dat is een lange tijd, vooral voor een groep mensen die al die tijd in een hele kleine capsule samen moet leven. Bovendien is tijdens zo’n lange reis het risico op zonnewind groot, en hoe een raket een stormvlaag van geladen deeltjes moet doorstaan is nog niet uitgevonden.
Maansatelliet SMART-1 gebruikte een ionenmotor voor zijn reis door de ruimte. Het plasma van ionen is te zien als een blauwe of paarse pluim achter het ruimtevoertuig. © ESA
.De Ad Astra Rocket Company in de Verenigde Staten presenteerde onlangs een nieuw soort motor voor raketten, die de reistijd van aarde naar Mars drastisch kan verkorten. Zo moet het mogelijk worden om niet zes maanden, maar slechts 39 dagen onderweg te zijn. De nieuwe motor gebruikt voor de voortstuwing een plasma van ionen (geladen deeltjes), dat met behulp van sterke magnetische velden tot een hele hoge temperatuur wordt verhit. Het is geen nieuwe techniek, maar wel een verbetering van de bestaande ionenmotoren die het mogelijk zal maken om grote ruimteschepen ermee voort te stuwen.
Twee motoren
Een raket heeft om twee redenen motoren nodig: om buiten de dampkring van de aarde te komen en om in de ruimte te vliegen en te sturen. Voor die twee functies heeft een motor heel verschillende eigenschappen nodig. Een motor die een raket lanceert moet vooral heel snel enorm veel energie kunnen produceren. De brandstof van zo’n raket moet heel snel verbranden zonder te exploderen. Om in de ruimte te sturen en te vliegen heb je veel minder energie nodig, want in het vacuüm heeft zelfs een piepklein zetje grote gevolgen. Het liefst wil je daarvoor een brandstof die heel lang meegaat en niet teveel plaats inneemt.
Het prototype van VASIMR is hier schematisch afgebeeld. Links stroomt neutraal argongas de motor binnen. Dat wordt in een buis van kwarts verhit met behulp van magneten (4) en radiostraling (3 en 5). Het hete plasma wordt aan de achterkant uitgestoten, zodat de raket vooruit wordt geduwd. © NASA/Ad Astra Rocket Company
In de praktijk hebben raketten alleen verbrandingsmotoren. Daarmee kunnen ze uit de dampkring ontsnappen, en eenmaal in de ruimte doen ze niet zoveel meer. Af en toe sturen ze de raket een beetje bij om hem in de juiste baan te krijgen. Verder vertrouwen de raketbouwers op de leegte van het heelal: de snelheid waarmee de raket uit de dampkring ontsnapt blijft behouden. Met zo’n raket duurt de reis naar Mars ongeveer een half jaar. Maar als je een raket naast de verbrandingsmotor ook een motor voor onderweg meegeeft, kan je de snelheid in de ruimte verhogen. De ionenmotor van Ad Astra, VASIMR (Variable Specific Impulse Magnetoplasma Rocket), is juist daarvoor gebouwd.
Zo heet als de zon
Het grote verschil tussen VASIMR en de bestaande ionenmotoren is de kracht die VASIMR uitoefent. Die is veel groter dan die van andere ionenmotoren, en om dat te bereiken zijn wat trucs noodzakelijk. In de eerste fase worden argonatomen met behulp van radiogolven verhit totdat de elektronen eraf vallen. Dan heb je een plasma van argon-ionen, maar dat is nog niet genoeg voor een krachtige voortstuwingsmotor. Daarom worden de ionen in een sterk magnetisch veld nog verder verhit tot ongeveer een miljoen graden – vergelijkbaar met het binnenste van de zon. Het hete plasma wordt door magnetische velden uit de motor geworpen, en de derde wet van Newton (actie = -reactie) verzorgt dan de versnelling van de raket als tegenreactie.
Het huidige prototype van VASIMR bereikt een vermogen van 50 kilowatt, genoeg om een duizendtal gloeilampen van de laten branden. Dat lijkt weinig, maar in de lege ruimte is een kleine kracht al voldoende om een raket een flinke duw te geven. De ontwikkelaars hopen de komende jaren een motor met een vermogen van 200 kW te ontwikkelen, die sterk genoeg zou zijn om een lading van 2 ton voort te stuwen. Zo’n motor zou ook bruikbaar zijn voor bemande raketten, en zou de reis van aarde naar Mars kunnen inkorten tot 39 dagen. Een niet te onderschatten horde bij het ontwikkelen van zo’n motor is de energie die nodig is om het plasma te verhitten. Daarvoor zou een kleine kerncentrale aan boord van de raket noodzakelijk zijn. NASA heeft toegezegd om VASIMR in 2012 of 2013 te testen op het internationale ruimtestation ISS.
(Kennislink)
Snel naar Mars met ionenmotor
Prototype ionenmotor kan Marsreis tot 39 dagen inkorten
Een nieuw ontwikkelde raketmotor zou de reis van aarde naar Mars kunnen inkorten tot 39 dagen. De motor gebruikt een plasma van hete ionen om een raket voort te stuwen. NASA heeft aangekondigd de motor te zullen testen.
Mensen naar Mars sturen: het moet er ooit van komen. Er zijn nog een aantal grote hordes te nemen onderweg naar de eerste bemande Marsreis. Eén van de struikelblokken is de duur van de reis, die maar liefst zes maanden zou zijn met de huidige raketten. Dat is een lange tijd, vooral voor een groep mensen die al die tijd in een hele kleine capsule samen moet leven. Bovendien is tijdens zo’n lange reis het risico op zonnewind groot, en hoe een raket een stormvlaag van geladen deeltjes moet doorstaan is nog niet uitgevonden.
Maansatelliet SMART-1 gebruikte een ionenmotor voor zijn reis door de ruimte. Het plasma van ionen is te zien als een blauwe of paarse pluim achter het ruimtevoertuig. © ESA
.De Ad Astra Rocket Company in de Verenigde Staten presenteerde onlangs een nieuw soort motor voor raketten, die de reistijd van aarde naar Mars drastisch kan verkorten. Zo moet het mogelijk worden om niet zes maanden, maar slechts 39 dagen onderweg te zijn. De nieuwe motor gebruikt voor de voortstuwing een plasma van ionen (geladen deeltjes), dat met behulp van sterke magnetische velden tot een hele hoge temperatuur wordt verhit. Het is geen nieuwe techniek, maar wel een verbetering van de bestaande ionenmotoren die het mogelijk zal maken om grote ruimteschepen ermee voort te stuwen.
Twee motoren
Een raket heeft om twee redenen motoren nodig: om buiten de dampkring van de aarde te komen en om in de ruimte te vliegen en te sturen. Voor die twee functies heeft een motor heel verschillende eigenschappen nodig. Een motor die een raket lanceert moet vooral heel snel enorm veel energie kunnen produceren. De brandstof van zo’n raket moet heel snel verbranden zonder te exploderen. Om in de ruimte te sturen en te vliegen heb je veel minder energie nodig, want in het vacuüm heeft zelfs een piepklein zetje grote gevolgen. Het liefst wil je daarvoor een brandstof die heel lang meegaat en niet teveel plaats inneemt.
Het prototype van VASIMR is hier schematisch afgebeeld. Links stroomt neutraal argongas de motor binnen. Dat wordt in een buis van kwarts verhit met behulp van magneten (4) en radiostraling (3 en 5). Het hete plasma wordt aan de achterkant uitgestoten, zodat de raket vooruit wordt geduwd. © NASA/Ad Astra Rocket Company
In de praktijk hebben raketten alleen verbrandingsmotoren. Daarmee kunnen ze uit de dampkring ontsnappen, en eenmaal in de ruimte doen ze niet zoveel meer. Af en toe sturen ze de raket een beetje bij om hem in de juiste baan te krijgen. Verder vertrouwen de raketbouwers op de leegte van het heelal: de snelheid waarmee de raket uit de dampkring ontsnapt blijft behouden. Met zo’n raket duurt de reis naar Mars ongeveer een half jaar. Maar als je een raket naast de verbrandingsmotor ook een motor voor onderweg meegeeft, kan je de snelheid in de ruimte verhogen. De ionenmotor van Ad Astra, VASIMR (Variable Specific Impulse Magnetoplasma Rocket), is juist daarvoor gebouwd.
Zo heet als de zon
Het grote verschil tussen VASIMR en de bestaande ionenmotoren is de kracht die VASIMR uitoefent. Die is veel groter dan die van andere ionenmotoren, en om dat te bereiken zijn wat trucs noodzakelijk. In de eerste fase worden argonatomen met behulp van radiogolven verhit totdat de elektronen eraf vallen. Dan heb je een plasma van argon-ionen, maar dat is nog niet genoeg voor een krachtige voortstuwingsmotor. Daarom worden de ionen in een sterk magnetisch veld nog verder verhit tot ongeveer een miljoen graden – vergelijkbaar met het binnenste van de zon. Het hete plasma wordt door magnetische velden uit de motor geworpen, en de derde wet van Newton (actie = -reactie) verzorgt dan de versnelling van de raket als tegenreactie.
Het huidige prototype van VASIMR bereikt een vermogen van 50 kilowatt, genoeg om een duizendtal gloeilampen van de laten branden. Dat lijkt weinig, maar in de lege ruimte is een kleine kracht al voldoende om een raket een flinke duw te geven. De ontwikkelaars hopen de komende jaren een motor met een vermogen van 200 kW te ontwikkelen, die sterk genoeg zou zijn om een lading van 2 ton voort te stuwen. Zo’n motor zou ook bruikbaar zijn voor bemande raketten, en zou de reis van aarde naar Mars kunnen inkorten tot 39 dagen. Een niet te onderschatten horde bij het ontwikkelen van zo’n motor is de energie die nodig is om het plasma te verhitten. Daarvoor zou een kleine kerncentrale aan boord van de raket noodzakelijk zijn. NASA heeft toegezegd om VASIMR in 2012 of 2013 te testen op het internationale ruimtestation ISS.
(Kennislink)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
28-07-2009
JPL optimistisch over bevrijden van Spirit
Sinds eind april staat de Mars-rover Spirit in een kuil met stof, die men Troy heeft genoemd. Medewerkers van het NASA Jet Propulsion Laboratory in Pasedena, Californië, hebben sinds die tijd onderzocht hoe Spirit uit die kuil kan komen. Het heeft enige tijd geduurd, omdat men bij JPL het scenario helemaal na wilde spelen met een kopie van de rover. Nu denkt men klaar te zijn om tussen 5 tot en 10 augustus een poging te wagen.
Bij JPL is ben bezig om met een kopie van Spirit tests uit te voeren om uit de kuil genaamd Troy te komen.
Voor het zover is wil men bij JPL nog een experiment doen op Aarde met nieuw stof dat de situatie op Mars beter benadert. Tevens worden diverse rijtechnieken toegepast om de rover uit de benarde situatie te bevrijden. De poging op Mars wordt begin augustus gestart, maar het kan nog wel weken kosten voor Spirit echt helemaal vrij komt. De zonnepanelen leveren in ieder geval voldoende energie voor een grondige poging.
Spirit's broertje, Opportunity, is ondertussen nog steeds op weg naar de grote Endeavour krater. De roverbestuurders hebben Opportonity een stukje uit de route laten rijden om ondoorgaanbare duinen te vermijden. NASA zit bepaald niet te wachten om twee rovers uit het zand te moeten begeleiden. En eerdere ervaringen hebben geleerd dat de duinen in het gebied waar Opportunity rijdt verraderlijk kunnen zijn voor de wielen. Onderweg kwam Opportunity weer een aparte steen in het landschap tegen, vermoedelijk een meteoriet.
De donkere rots die roverbestuurders "Block Rock" genoemd hebben. De Mars-rovers zijn al eens eerder dit soort eenzame stenen op het oppervlak tegengekomen. Het zou een meteoriet kunnen zijn of een stuk vulkanisch gesteente van Mars zelf.
Opportunity heeft inmiddels de richting naar Endeavour weer hervat. De Mars-satelliet Mars Reconnaissance Orbiter (MRO)heeft ontdekt dat de rover klei-achtig gesteentes gaat tegenkomen. De Mars-rovers zijn zoiets nog niet tegengekomen. "Deze ontdekking van MRO is belangrijk voor ons, want klei is een indicator voor processen in aanwezigheid van water en een neutrale zuurgraad", zegt Steve Squyres, hoofd van het Mars-roverproject. "Klei is niet alleen een aanwijzing voor de aanwezigheid van een ruime hoeveelheid water, maar ook voor een omgeving die meer geschikt is voor leven.
Het roverteam had nooit gedacht dat ze zo'n omgeving zouden aantreffen, Spirit en Opportunity zijn ook niet toegerust om leven onbetwistbaar aan te tonen. Maar het onderzoek ervan zou een mooie aanloop zijn de materialen die de veel grotere rover Mars Science Laboratory in 2012 moet gaan tegenkomen (lancering in 2011).
De Mars Science Laboratory, een rover ter grootte van een kleine personenauto, zal er trouwens nog niet zomaar zonder slag of stoot zijn. MSL is een enorm ingewikkeld project en budgetten beginnen op te raken. En net nu blijkt dat de nucleaire aandrijving niet voldoende capaciteit heeft en er eigenlijk een zonnepaneel extra op MSL gemonteerd zou moeten worden.
Daarom is het te hopen dat Opportunity de rit van ruim 15 kilometer naar de kleigesteenten volhoudt en de tijd heeft om phyllosilicaat te detecteren in de gesteenten. Dat betekent nog eens 12 tot 18 maanden extra benodigde levensduur, terwijl de 5,5 jaar oude rover aanvankelijk maar voor 3 maanden berekend was. Gelukkig blijken de rovers iedere keer weer taaier te zijn dan de ontwerpers ooit dachten.
Bron: SpaceFlightNow.com
(Astrostart)
JPL optimistisch over bevrijden van Spirit
Sinds eind april staat de Mars-rover Spirit in een kuil met stof, die men Troy heeft genoemd. Medewerkers van het NASA Jet Propulsion Laboratory in Pasedena, Californië, hebben sinds die tijd onderzocht hoe Spirit uit die kuil kan komen. Het heeft enige tijd geduurd, omdat men bij JPL het scenario helemaal na wilde spelen met een kopie van de rover. Nu denkt men klaar te zijn om tussen 5 tot en 10 augustus een poging te wagen.
Bij JPL is ben bezig om met een kopie van Spirit tests uit te voeren om uit de kuil genaamd Troy te komen.
Voor het zover is wil men bij JPL nog een experiment doen op Aarde met nieuw stof dat de situatie op Mars beter benadert. Tevens worden diverse rijtechnieken toegepast om de rover uit de benarde situatie te bevrijden. De poging op Mars wordt begin augustus gestart, maar het kan nog wel weken kosten voor Spirit echt helemaal vrij komt. De zonnepanelen leveren in ieder geval voldoende energie voor een grondige poging.
Spirit's broertje, Opportunity, is ondertussen nog steeds op weg naar de grote Endeavour krater. De roverbestuurders hebben Opportonity een stukje uit de route laten rijden om ondoorgaanbare duinen te vermijden. NASA zit bepaald niet te wachten om twee rovers uit het zand te moeten begeleiden. En eerdere ervaringen hebben geleerd dat de duinen in het gebied waar Opportunity rijdt verraderlijk kunnen zijn voor de wielen. Onderweg kwam Opportunity weer een aparte steen in het landschap tegen, vermoedelijk een meteoriet.
De donkere rots die roverbestuurders "Block Rock" genoemd hebben. De Mars-rovers zijn al eens eerder dit soort eenzame stenen op het oppervlak tegengekomen. Het zou een meteoriet kunnen zijn of een stuk vulkanisch gesteente van Mars zelf.
Opportunity heeft inmiddels de richting naar Endeavour weer hervat. De Mars-satelliet Mars Reconnaissance Orbiter (MRO)heeft ontdekt dat de rover klei-achtig gesteentes gaat tegenkomen. De Mars-rovers zijn zoiets nog niet tegengekomen. "Deze ontdekking van MRO is belangrijk voor ons, want klei is een indicator voor processen in aanwezigheid van water en een neutrale zuurgraad", zegt Steve Squyres, hoofd van het Mars-roverproject. "Klei is niet alleen een aanwijzing voor de aanwezigheid van een ruime hoeveelheid water, maar ook voor een omgeving die meer geschikt is voor leven.
Het roverteam had nooit gedacht dat ze zo'n omgeving zouden aantreffen, Spirit en Opportunity zijn ook niet toegerust om leven onbetwistbaar aan te tonen. Maar het onderzoek ervan zou een mooie aanloop zijn de materialen die de veel grotere rover Mars Science Laboratory in 2012 moet gaan tegenkomen (lancering in 2011).
De Mars Science Laboratory, een rover ter grootte van een kleine personenauto, zal er trouwens nog niet zomaar zonder slag of stoot zijn. MSL is een enorm ingewikkeld project en budgetten beginnen op te raken. En net nu blijkt dat de nucleaire aandrijving niet voldoende capaciteit heeft en er eigenlijk een zonnepaneel extra op MSL gemonteerd zou moeten worden.
Daarom is het te hopen dat Opportunity de rit van ruim 15 kilometer naar de kleigesteenten volhoudt en de tijd heeft om phyllosilicaat te detecteren in de gesteenten. Dat betekent nog eens 12 tot 18 maanden extra benodigde levensduur, terwijl de 5,5 jaar oude rover aanvankelijk maar voor 3 maanden berekend was. Gelukkig blijken de rovers iedere keer weer taaier te zijn dan de ontwerpers ooit dachten.
Bron: SpaceFlightNow.com
(Astrostart)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Die karretjes zijn werkelijk fenomenaal, laatst was er weer een programma over op TV(p)
"Ow, my schnoz! My punim! My pupik! My genechtagazoink!"
Methaan op Mars stelt astronomen voor raadsel
6 augustus 2009
European Space Agency (ESA)
De kleine hoeveelheden methaangas (CH4) in de ijle dampkring van de planeet Mars stellen planeetonderzoekers voor steeds grotere raadsels. De Marsdampkring bestaat grotendeels uit kooldioxide, stikstof en argon, maar enkele jaren geleden ontdekte de Europese planeetverkenner Mars Express ook kleine hoeveelheden methaan. Vervolgonderzoek met grote telescopen op aarde wees uit dat methaangas op Mars zeer gelokaliseerd voorkomt, en dat er grote en snelle variaties zijn in de hoeveelheid methaan. Franse onderzoekers concluderen deze week in een artikel in Nature dat de waarnemingen alleen te verklaren zijn wanneer methaangas extreem snel wordt afgebroken, door een tot nu toe onbekend chemisch proces.
De bron van het Marsmethaan is niet bekend. Het zou om vulkanische processen kunnen gaan, maar sommige onderzoekers speculeren ook dat het waargenomen methaangas geproduceerd kan worden door micro-organismen in de Marsbodem. Om onduidelijke redenen vindt de productie van methaan slechts in bepaalde gebieden plaats, waarbij de locatie in de loop van de tijd ook varieert, onder andere met de Marsseizoenen. Wat echter nog veel opmerkelijker is, is dat het methaangas zich niet door de dampkring verspreidt. Normaalgesproken zou je verwachten dat het gas pas na een paar honderd jaar wordt afgebroken door chemische processen in de dampkring. In die periode zou het zich gemakkelijk door de hele Marsdampkring moeten kunnen verspreiden.
Modelberekeningen van Franck Lefèvre en Francois Forget wijzen nu uit dat de waarnemingen van de verdeling van Marsmethaan eigenlijk alleen verklaard kunnen worden wanneer de productiesnelheid veel hoger is dan tot nu toe werd aangenomen, en wanneer het methaan een paar honderd keer zo snel wort afgebroken dan verwacht: ruim binnen een jaar. Kennelijk is er een tot nu toe onbekend chemisch proces werkzaam, mogelijk aan het Marsoppervlak. In dat geval moet echter geconcludeerd worden dat het Marsmilieu buitengewoon vijandig is voor organische moleculen.
© Govert Schilling
6 augustus 2009
European Space Agency (ESA)
De kleine hoeveelheden methaangas (CH4) in de ijle dampkring van de planeet Mars stellen planeetonderzoekers voor steeds grotere raadsels. De Marsdampkring bestaat grotendeels uit kooldioxide, stikstof en argon, maar enkele jaren geleden ontdekte de Europese planeetverkenner Mars Express ook kleine hoeveelheden methaan. Vervolgonderzoek met grote telescopen op aarde wees uit dat methaangas op Mars zeer gelokaliseerd voorkomt, en dat er grote en snelle variaties zijn in de hoeveelheid methaan. Franse onderzoekers concluderen deze week in een artikel in Nature dat de waarnemingen alleen te verklaren zijn wanneer methaangas extreem snel wordt afgebroken, door een tot nu toe onbekend chemisch proces.
De bron van het Marsmethaan is niet bekend. Het zou om vulkanische processen kunnen gaan, maar sommige onderzoekers speculeren ook dat het waargenomen methaangas geproduceerd kan worden door micro-organismen in de Marsbodem. Om onduidelijke redenen vindt de productie van methaan slechts in bepaalde gebieden plaats, waarbij de locatie in de loop van de tijd ook varieert, onder andere met de Marsseizoenen. Wat echter nog veel opmerkelijker is, is dat het methaangas zich niet door de dampkring verspreidt. Normaalgesproken zou je verwachten dat het gas pas na een paar honderd jaar wordt afgebroken door chemische processen in de dampkring. In die periode zou het zich gemakkelijk door de hele Marsdampkring moeten kunnen verspreiden.
Modelberekeningen van Franck Lefèvre en Francois Forget wijzen nu uit dat de waarnemingen van de verdeling van Marsmethaan eigenlijk alleen verklaard kunnen worden wanneer de productiesnelheid veel hoger is dan tot nu toe werd aangenomen, en wanneer het methaan een paar honderd keer zo snel wort afgebroken dan verwacht: ruim binnen een jaar. Kennelijk is er een tot nu toe onbekend chemisch proces werkzaam, mogelijk aan het Marsoppervlak. In dat geval moet echter geconcludeerd worden dat het Marsmilieu buitengewoon vijandig is voor organische moleculen.
© Govert Schilling
Gefokked!!
10-08-2009
Marswagentje Opportunity vindt tweede meteoriet
Voor de tweede keer heeft het Amerikaanse Marswagentje Opportunity een meteoriet gevonden op het oppervlak van de rode planeet. De eerste ruimtesteen op Mars werd eind 2004 ontdekt en bestudeerd. Kort geleden reed Opportunity op ca. 200 meter afstand langs een tweede, veel grotere meteoriet. Vluchtleiders op aarde zagen de merkwaardige steen op navigatiefoto's van het Marswagentje, en besloten tot nader onderzoek.
Block Island, zoals de steen is gedoopt, meet ongeveer 60 x 30 centimeter, en heeft een geschatte massa van een paar honderd kilogram. Uit foto's en metingen, onder andere met de röntgenspectrometer van Opportunity, blijkt overduidelijk dat het hier om een nikkelijzermeteoriet gaat, zoals ze ook op aarde veel voorkomen. Zulke meteorieten zijn afkomstig uit de planetoïdengordel tussen de banen van de planeten Mars en Jupiter.
De vondst van de meteoriet biedt informatie over de evolutie van de ijle dampkring van Mars. Een steen ter grootte van Block Island zou nu met zo'n grote snelheid op het Marsoppervlak terecht komen dat hij bij de inslag volledig verbrijzelt. Het feit dat hij intact is aangetroffen, wijst er dus op dat de Marsdampkring in het verleden veel minder ijl was, zodat de meteoriet sterker afgeremd kon worden.
Er is niet bekend wanneer de inslag van de meteoriet plaats vond. Misschien enkele miljarden jaren geleden, toen Mars een dichtere dampkring (en een bijbehorende hogere temperatuur) had. Planeetdeskundigen sluiten echter niet uit dat de meteoriet in een recenter verleden is neergekomen. In dat geval moet de dampkring van Mars nog steeds grote schommelingen in dichtheid vertonen, mogelijk samenhangend met de klimaatschommelingen die de planeet de afgelopen honderden miljoenen jaren heeft ondergaan.
© Govert Schilling
(allesoversterrenkunde)
Marswagentje Opportunity vindt tweede meteoriet
Voor de tweede keer heeft het Amerikaanse Marswagentje Opportunity een meteoriet gevonden op het oppervlak van de rode planeet. De eerste ruimtesteen op Mars werd eind 2004 ontdekt en bestudeerd. Kort geleden reed Opportunity op ca. 200 meter afstand langs een tweede, veel grotere meteoriet. Vluchtleiders op aarde zagen de merkwaardige steen op navigatiefoto's van het Marswagentje, en besloten tot nader onderzoek.
Block Island, zoals de steen is gedoopt, meet ongeveer 60 x 30 centimeter, en heeft een geschatte massa van een paar honderd kilogram. Uit foto's en metingen, onder andere met de röntgenspectrometer van Opportunity, blijkt overduidelijk dat het hier om een nikkelijzermeteoriet gaat, zoals ze ook op aarde veel voorkomen. Zulke meteorieten zijn afkomstig uit de planetoïdengordel tussen de banen van de planeten Mars en Jupiter.
De vondst van de meteoriet biedt informatie over de evolutie van de ijle dampkring van Mars. Een steen ter grootte van Block Island zou nu met zo'n grote snelheid op het Marsoppervlak terecht komen dat hij bij de inslag volledig verbrijzelt. Het feit dat hij intact is aangetroffen, wijst er dus op dat de Marsdampkring in het verleden veel minder ijl was, zodat de meteoriet sterker afgeremd kon worden.
Er is niet bekend wanneer de inslag van de meteoriet plaats vond. Misschien enkele miljarden jaren geleden, toen Mars een dichtere dampkring (en een bijbehorende hogere temperatuur) had. Planeetdeskundigen sluiten echter niet uit dat de meteoriet in een recenter verleden is neergekomen. In dat geval moet de dampkring van Mars nog steeds grote schommelingen in dichtheid vertonen, mogelijk samenhangend met de klimaatschommelingen die de planeet de afgelopen honderden miljoenen jaren heeft ondergaan.
© Govert Schilling
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
11-08-2009
De 'monoliet' op Mars
Een foto van wat een geheimzinnig rotsachtig monument op Mars lijkt te zijn heeft zowat de hele internetwereld afgereisd. De 'monoliet' werd op een hoogte van 265 kilometer gespot door de hoge resolutie camera aan boord van de Mars Reconnaissance Orbiter. Na een publicatie van de foto's op de website Lunar Explorer Italia ging de warboel aan het rollen en kwam her en der de onvermijdelijke vraag 'was er ooit intelligent leven op Mars?' nog maar eens de kop opsteken. Maar wetenschappers bij de universiteit van Arizona - die de originele beelden kregen - zeggen dat het nog maar eens een merkwaardige, maar natuurlijke rotsformatie is.
(Foto gepubliccerd op Lunar Explorer Italia)
Yisrael Spinoza, woordvoerder voor de afdeling HiRISE van het Lunar and Planetary Laboratory van bovengenoemde universiteit stuurde de originele beelden de internetwereld in zodat lezers een eigen mening konden vormen. Spinoza zegt dat het niet verstandig is om naar de formatie op de foto te verwijzen als 'monoliet' of 'structuur', omdat die woorden iets kunstmatigs suggereren. In werkelijkheid is het meer waarschijnlijker dat deze steen - die ongeveer 5 meter groot is - ontstaan is door af te breken van de bedrock en daardoor een rechthoekige vorm heeft.
(Originele HiRISE-foto)
Alfred McEwen, hoofd van het onderzoek bij de afdeling HiRISE: "Er zijn een heleboel stenen op aarde, Mars en andere planeten met rechthoekige vormen. Lagen met rotsafzettingen creëren in combinatie met tektonische scheuren rechte vlakken die door verzwakking neigen om af te scheuren van de bedrock om uiteindelijk hier en daar ook los te komen van de bedrock."
De hele zaak rond de 'monoliet' op Mars ging pas helemaal de tent in toen Edwin Aldrin, de tweede man op de maan, tijdens een Amerikaans tv-interview zinspeelde op het feit dat er een gelijkaardige monoliet op Phobos (een maan van Mars) gezien werd. "We zouden de maan van Mars moeten bezoeken. Er is daar een monoliet. Een zeer ongewone structuur op dit kleine aardappelvormig object dat iedere zeven uur rond Mars draait. Als mensen dat te weten komen dat vragen ze: "Wie zette dat ding daar?". Wel, het universum zette het daar neer, of als je wil: God plaatste het daar."
In 2007 financierde het Canadese ruimteagentschap een onderzoek voor een onbemande missie naar Phobos, bekend onder de naam PRIME (Phobos Reconnaissance and International Mars Exploration). De plaats waar de huizenhoge 'monoliet' staat is de belangrijkste naar voor gedragen landingsplaats, maar niet omdat wetenschappers er UFO-activiteiten vermoeden. Ze geloven dat dit object een vrij recent afgebroken stuk steen is, in een gebied dat net als de maan blootgesteld is aan meteorieten. Volgens Dr. Alan Hildebrand, betrokken bij PRIME, zou de rechthoekige steen vragen kunnen beantwoorden over de samenstelling en geschiedenis van de maan. Hij vertelde zijn team dan ook: "Als we dicht bij dat object kunnen landen, dan hoeven we nergens anders heen te gaan."
Voor de echte ruimtefanaten visten we nog snel onderstaande video uit het YouTube-aquarium:
(Grenswetenschap)
De 'monoliet' op Mars
Een foto van wat een geheimzinnig rotsachtig monument op Mars lijkt te zijn heeft zowat de hele internetwereld afgereisd. De 'monoliet' werd op een hoogte van 265 kilometer gespot door de hoge resolutie camera aan boord van de Mars Reconnaissance Orbiter. Na een publicatie van de foto's op de website Lunar Explorer Italia ging de warboel aan het rollen en kwam her en der de onvermijdelijke vraag 'was er ooit intelligent leven op Mars?' nog maar eens de kop opsteken. Maar wetenschappers bij de universiteit van Arizona - die de originele beelden kregen - zeggen dat het nog maar eens een merkwaardige, maar natuurlijke rotsformatie is.
(Foto gepubliccerd op Lunar Explorer Italia)
Yisrael Spinoza, woordvoerder voor de afdeling HiRISE van het Lunar and Planetary Laboratory van bovengenoemde universiteit stuurde de originele beelden de internetwereld in zodat lezers een eigen mening konden vormen. Spinoza zegt dat het niet verstandig is om naar de formatie op de foto te verwijzen als 'monoliet' of 'structuur', omdat die woorden iets kunstmatigs suggereren. In werkelijkheid is het meer waarschijnlijker dat deze steen - die ongeveer 5 meter groot is - ontstaan is door af te breken van de bedrock en daardoor een rechthoekige vorm heeft.
(Originele HiRISE-foto)
Alfred McEwen, hoofd van het onderzoek bij de afdeling HiRISE: "Er zijn een heleboel stenen op aarde, Mars en andere planeten met rechthoekige vormen. Lagen met rotsafzettingen creëren in combinatie met tektonische scheuren rechte vlakken die door verzwakking neigen om af te scheuren van de bedrock om uiteindelijk hier en daar ook los te komen van de bedrock."
De hele zaak rond de 'monoliet' op Mars ging pas helemaal de tent in toen Edwin Aldrin, de tweede man op de maan, tijdens een Amerikaans tv-interview zinspeelde op het feit dat er een gelijkaardige monoliet op Phobos (een maan van Mars) gezien werd. "We zouden de maan van Mars moeten bezoeken. Er is daar een monoliet. Een zeer ongewone structuur op dit kleine aardappelvormig object dat iedere zeven uur rond Mars draait. Als mensen dat te weten komen dat vragen ze: "Wie zette dat ding daar?". Wel, het universum zette het daar neer, of als je wil: God plaatste het daar."
In 2007 financierde het Canadese ruimteagentschap een onderzoek voor een onbemande missie naar Phobos, bekend onder de naam PRIME (Phobos Reconnaissance and International Mars Exploration). De plaats waar de huizenhoge 'monoliet' staat is de belangrijkste naar voor gedragen landingsplaats, maar niet omdat wetenschappers er UFO-activiteiten vermoeden. Ze geloven dat dit object een vrij recent afgebroken stuk steen is, in een gebied dat net als de maan blootgesteld is aan meteorieten. Volgens Dr. Alan Hildebrand, betrokken bij PRIME, zou de rechthoekige steen vragen kunnen beantwoorden over de samenstelling en geschiedenis van de maan. Hij vertelde zijn team dan ook: "Als we dicht bij dat object kunnen landen, dan hoeven we nergens anders heen te gaan."
Voor de echte ruimtefanaten visten we nog snel onderstaande video uit het YouTube-aquarium:
(Grenswetenschap)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
13-08-2009
NASA heeft geen geld voor bemande maan- en Marsmissies
Terwijl het de bedoeling is dat de NASA tegen 2020 opnieuw astronauten naar de Maan stuurt, en later naar Mars, ontbreekt het geld daarvoor. Dat zegt een panel dat op last van president Obama de toekomst van de bemande Amerikaanse ruimtevaart onder de loep nam.
Terugkeer naar de Maan als aanloop naar een bemande vlucht naar Mars tegen pakweg 2040, dat was de kern van het ruimtevaartbeleid dat het Witte Huis onder de Republikeinen uitdokterde na het dodelijke ongeluk met het ruimteveer Columbia in 2003.
"Jaarlijks 3 miljard dollar extra nodig"
Maar de door Obama aan het werk gezette onafhankelijke denktank onder leiding van Norman Augustine zegt dat dit niet met de realiteit overeenstemt. Het NASA-budget van 9 miljard dollar is onvoldoende: er is per jaar nog minstens drie miljard dollar nodig. (belga/tw)
(HLN)
NASA heeft geen geld voor bemande maan- en Marsmissies
Terwijl het de bedoeling is dat de NASA tegen 2020 opnieuw astronauten naar de Maan stuurt, en later naar Mars, ontbreekt het geld daarvoor. Dat zegt een panel dat op last van president Obama de toekomst van de bemande Amerikaanse ruimtevaart onder de loep nam.
Terugkeer naar de Maan als aanloop naar een bemande vlucht naar Mars tegen pakweg 2040, dat was de kern van het ruimtevaartbeleid dat het Witte Huis onder de Republikeinen uitdokterde na het dodelijke ongeluk met het ruimteveer Columbia in 2003.
"Jaarlijks 3 miljard dollar extra nodig"
Maar de door Obama aan het werk gezette onafhankelijke denktank onder leiding van Norman Augustine zegt dat dit niet met de realiteit overeenstemt. Het NASA-budget van 9 miljard dollar is onvoldoende: er is per jaar nog minstens drie miljard dollar nodig. (belga/tw)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
13-09-2009
Stofhoos op Mars
Met de HiRISE-camera van de Amerikaanse planeetverkenner Mars Reconnaissance Orbiter is een zogenaamde 'dust devil' (stofhoos) op Mars gefotografeerd.
Zulke stofhozen komen regelmatig voor, en zijn op het Marsoppervlak ook gefotografeerd door de robotwagentjes Spirit en Opportunity. Deze opname is echter vanuit een baan om Mars gemaakt.
Linksboven is de schaduw van de stofhoos te zien; rechtsonder het spoor dat hij op de Marsbodem heeft achtergelaten.
De foto is gemaakt op 15 juni 2009.
© Govert Schilling
(allesoversterrenkunde)
Stofhoos op Mars
Met de HiRISE-camera van de Amerikaanse planeetverkenner Mars Reconnaissance Orbiter is een zogenaamde 'dust devil' (stofhoos) op Mars gefotografeerd.
Zulke stofhozen komen regelmatig voor, en zijn op het Marsoppervlak ook gefotografeerd door de robotwagentjes Spirit en Opportunity. Deze opname is echter vanuit een baan om Mars gemaakt.
Linksboven is de schaduw van de stofhoos te zien; rechtsonder het spoor dat hij op de Marsbodem heeft achtergelaten.
De foto is gemaakt op 15 juni 2009.
© Govert Schilling
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
13-08-2009
Victoria-krater in perspectief
Met de HiRISE-camera aan boord van de Amerikaanse planeetverkenner Mars Reconnaissance Orbiter is een 'perspectief'-foto gemaakt van de Marskrater Victoria. Het robotwagentje Opportunity deed van september 2006 tot augustus 2008 onderzoek aan de rand en op de hellingen van deze krater. Eerder was Victoria al een keer pal van boven gefotografeerd; op die foto kon het Marswagentje zelfs herkend worden. De nieuwe foto is onder een hoek van ruim twintig graden genomen, en laat duidelijker zien hoe steil de kraterhellingen zijn. Ook gelaagde structuren aan de binnenrand van de krater kunnen op de opname beter worden onderzocht. Op de bodem van de krater is een uitgestrekt duinenveld zichtbaar.
© Govert Schilling
(allesoversterrenkunde)
Victoria-krater in perspectief
Met de HiRISE-camera aan boord van de Amerikaanse planeetverkenner Mars Reconnaissance Orbiter is een 'perspectief'-foto gemaakt van de Marskrater Victoria. Het robotwagentje Opportunity deed van september 2006 tot augustus 2008 onderzoek aan de rand en op de hellingen van deze krater. Eerder was Victoria al een keer pal van boven gefotografeerd; op die foto kon het Marswagentje zelfs herkend worden. De nieuwe foto is onder een hoek van ruim twintig graden genomen, en laat duidelijker zien hoe steil de kraterhellingen zijn. Ook gelaagde structuren aan de binnenrand van de krater kunnen op de opname beter worden onderzocht. Op de bodem van de krater is een uitgestrekt duinenveld zichtbaar.
© Govert Schilling
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
26-08-2009
Mars houdt NASA flink bezig
Het Marswagentje Spirit, dat al twee maanden vastzit in het Marszand, heeft er een probleem bij. In zijn omgeving is een stofstorm losgebarsten, waardoor er veel stofdeeltjes in de lucht rondzweven. Dat zorgt ervoor dat de opbrengst van Spirits zonnepanelen geleidelijk afneemt. In vijf dagen tijd is de hoeveelheid beschikbare elektriciteit bijna gehalveerd.
De stofstorm komt op een ongelukkig moment, omdat binnenkort geprobeerd gaat worden om het Marswagentje uit zijn benarde situatie te bevrijden. Een extra complicatie is dat de Mars Reconnaissance Orbiter, die vanuit een baan om Mars het weer ter plaatse in de gaten houdt, opnieuw kuren vertoont. Voor de vierde keer dit jaar zette de orbiter zichzelf spontaan in veilige modus. En net als de vorige keren weten NASA-technici niet waardoor dat komt.
Tot nog toe kan de Reconnaissance Orbiter echter zonder problemen weer worden opgestart. En ook voor Spirit ziet het er nog niet al te somber uit: de stofstorm lijkt in hevigheid af te nemen.
© Govert Schilling
(allesoversterrenkunde)
Mars houdt NASA flink bezig
Het Marswagentje Spirit, dat al twee maanden vastzit in het Marszand, heeft er een probleem bij. In zijn omgeving is een stofstorm losgebarsten, waardoor er veel stofdeeltjes in de lucht rondzweven. Dat zorgt ervoor dat de opbrengst van Spirits zonnepanelen geleidelijk afneemt. In vijf dagen tijd is de hoeveelheid beschikbare elektriciteit bijna gehalveerd.
De stofstorm komt op een ongelukkig moment, omdat binnenkort geprobeerd gaat worden om het Marswagentje uit zijn benarde situatie te bevrijden. Een extra complicatie is dat de Mars Reconnaissance Orbiter, die vanuit een baan om Mars het weer ter plaatse in de gaten houdt, opnieuw kuren vertoont. Voor de vierde keer dit jaar zette de orbiter zichzelf spontaan in veilige modus. En net als de vorige keren weten NASA-technici niet waardoor dat komt.
Tot nog toe kan de Reconnaissance Orbiter echter zonder problemen weer worden opgestart. En ook voor Spirit ziet het er nog niet al te somber uit: de stofstorm lijkt in hevigheid af te nemen.
© Govert Schilling
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Zal me ook maar wer aansluiten
<a href="http://www.vwkweb.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Vereniging voor weerkunde en klimatologie</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
31-08-2009
India wil tussen 2013 en 2015 Marsmissie lanceren
Een beeld van de Chandrayaan-1, de Maansonde die zondag formeel werd opgegeven.
Een dag nadat het Indiase ruimtevaartbureau ISRO een einde moest maken aan de missie van de Maansonde Chandrayaan-1, heeft New Delhi aangekondigd tussen 2013 en 2015 een eerste Marsmissie te zullen lanceren. Dat meldt het Chinese persbureau Xinhua.
"Wij hebben een oproep tot voorstellen (voor onderzoek) gedaan aan de onderscheiden wetenschappelijke gemeenschappen", zei voorzitter C. Madhavan Nair van de ISRO tegen plaatselijke Indiase media. "Afhankelijk van het type experimenten die zij voorstellen, zullen wij de missie kunnen plannen. De missie is in een conceptueel stadium en zal na (de tweede Maanmissie) Chandrayaan-2 ter hand worden genomen. Eens in de twee jaar is er een opportuniteit voor de missie (naar Mars)."
Nadat het Indiase ruimtevaartbureau het radiocontact was kwijtgespeeld met zijn eerste (onbemande) Maanverkenner, is de missie zondag formeel opgegeven. Nair zegt dat de missie niettemin een groot succes is geweest en dat 95 procent van de doelstellingen zijn behaald. (belga/lpb)
(HLN)
India wil tussen 2013 en 2015 Marsmissie lanceren
Een beeld van de Chandrayaan-1, de Maansonde die zondag formeel werd opgegeven.
Een dag nadat het Indiase ruimtevaartbureau ISRO een einde moest maken aan de missie van de Maansonde Chandrayaan-1, heeft New Delhi aangekondigd tussen 2013 en 2015 een eerste Marsmissie te zullen lanceren. Dat meldt het Chinese persbureau Xinhua.
"Wij hebben een oproep tot voorstellen (voor onderzoek) gedaan aan de onderscheiden wetenschappelijke gemeenschappen", zei voorzitter C. Madhavan Nair van de ISRO tegen plaatselijke Indiase media. "Afhankelijk van het type experimenten die zij voorstellen, zullen wij de missie kunnen plannen. De missie is in een conceptueel stadium en zal na (de tweede Maanmissie) Chandrayaan-2 ter hand worden genomen. Eens in de twee jaar is er een opportuniteit voor de missie (naar Mars)."
Nadat het Indiase ruimtevaartbureau het radiocontact was kwijtgespeeld met zijn eerste (onbemande) Maanverkenner, is de missie zondag formeel opgegeven. Nair zegt dat de missie niettemin een groot succes is geweest en dat 95 procent van de doelstellingen zijn behaald. (belga/lpb)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
03-09-2009
Duizenden nieuwe, detailrijke Marsfoto's vrijgegeven
Op de website van het Lunar and Planetary Laboratory in Arizona (VS) zijn nu duizenden nieuwe opnamen van het Marsoppervlak te zien.
De foto's zijn gemaakt met de hoge-resolutiecamera van de Mars Reconnaissance Orbiter, die sinds 2006 om Mars draait. Op de beelden, die tussen april en augustus van dit jaar zijn opgenomen, zijn geulen, duinen, kraters en tal van andere markante geologische structuren te zien.
De scherpste foto's tonen details die slechts een meter groot zijn.
© Govert Schilling
http://hirise.lpl.arizona.edu/releases/sept_09.php?page=1
(allesoversterrenkunde)
Duizenden nieuwe, detailrijke Marsfoto's vrijgegeven
Op de website van het Lunar and Planetary Laboratory in Arizona (VS) zijn nu duizenden nieuwe opnamen van het Marsoppervlak te zien.
De foto's zijn gemaakt met de hoge-resolutiecamera van de Mars Reconnaissance Orbiter, die sinds 2006 om Mars draait. Op de beelden, die tussen april en augustus van dit jaar zijn opgenomen, zijn geulen, duinen, kraters en tal van andere markante geologische structuren te zien.
De scherpste foto's tonen details die slechts een meter groot zijn.
© Govert Schilling
http://hirise.lpl.arizona.edu/releases/sept_09.php?page=1
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
05-09-2009
Mars-sonde tijdelijk op non-actief
De Amerikaanse planeetverkenner Mars Reconnaissance Orbiter zal de komende weken geen wetenschappelijke waarnemingen verrichten. NASA heeft de ruimtesonde tijdelijk op non-actief gezet vanwege een nog onbegrepen computerprobleem.
Het afgelopen jaar heeft de boordcomputer van Mars Reconnaissance Orbiter zichzelf vier maal spontaan gereset. Voor het laatst gebeurde dat op 26 augustus. De oorzaak van de spontane resets zijn niet bekend.
Volgens technici kan de ruimtesonde geheel onklaar raken wanneer twee van zulke resets binnen een paar minuten plaatsvinden. Die kwetsbaarheid wil men nu eerst zien te omzeilen voordat de Marsverkenner weer aan het werk gezet wordt.
Mars Reconnaissance Orbiter draait sinds 2006 in een baan om Mars. Hij heeft de afgelopen jaren extreem gedetailleerde foto's van het Marsoppervlak gemaakt.
© Govert Schilling
(allesoversterrenkunde)
Mars-sonde tijdelijk op non-actief
De Amerikaanse planeetverkenner Mars Reconnaissance Orbiter zal de komende weken geen wetenschappelijke waarnemingen verrichten. NASA heeft de ruimtesonde tijdelijk op non-actief gezet vanwege een nog onbegrepen computerprobleem.
Het afgelopen jaar heeft de boordcomputer van Mars Reconnaissance Orbiter zichzelf vier maal spontaan gereset. Voor het laatst gebeurde dat op 26 augustus. De oorzaak van de spontane resets zijn niet bekend.
Volgens technici kan de ruimtesonde geheel onklaar raken wanneer twee van zulke resets binnen een paar minuten plaatsvinden. Die kwetsbaarheid wil men nu eerst zien te omzeilen voordat de Marsverkenner weer aan het werk gezet wordt.
Mars Reconnaissance Orbiter draait sinds 2006 in een baan om Mars. Hij heeft de afgelopen jaren extreem gedetailleerde foto's van het Marsoppervlak gemaakt.
© Govert Schilling
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
05-09-2009
Paneldiscussie over toekomst Marsonderzoek
Van 9 tot en met 11 september wordt aan de Arizona State University in Tempe een grotendeels openbare paneldiscussie gehouden over de toekomst van het Amerikaanse Marsonderzoek. De paneldiscussie wort geleid door Marsdeskundige Phil Christensen.
De komende tijd worden vergelijkbare paneldiscussies gehouden over andere deelgebieden van het zonnestelselonderzoek. Uiteindelijk moet er in 2011 een rapport met aanbevelingen liggen voor het Amerikaanse planeetonderzoek in de periode 2013-2022.
NASA overweegt om op het gebied van Marsonderzoek intensiever samen te werken met ESA, onder andere bij het voorbereiden van een toekomstige onbemande ruimtevlucht waarbij bodemmonsters van Mars worden opgehaald voor onderzoek op aarde.
© Govert Schilling
(allesoversterrenkunde)
Paneldiscussie over toekomst Marsonderzoek
Van 9 tot en met 11 september wordt aan de Arizona State University in Tempe een grotendeels openbare paneldiscussie gehouden over de toekomst van het Amerikaanse Marsonderzoek. De paneldiscussie wort geleid door Marsdeskundige Phil Christensen.
De komende tijd worden vergelijkbare paneldiscussies gehouden over andere deelgebieden van het zonnestelselonderzoek. Uiteindelijk moet er in 2011 een rapport met aanbevelingen liggen voor het Amerikaanse planeetonderzoek in de periode 2013-2022.
NASA overweegt om op het gebied van Marsonderzoek intensiever samen te werken met ESA, onder andere bij het voorbereiden van een toekomstige onbemande ruimtevlucht waarbij bodemmonsters van Mars worden opgehaald voor onderzoek op aarde.
© Govert Schilling
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
16-09-2009
CO2-ijskappen op Mars geven geheimen prijs
Dankzij jarenlange metingen van twee Amerikaanse Marsverkenners hebben planeetdeskundigen een beter inzicht gekregen in het periodiek aangroeien en afsmelten van de poolkappen van Mars. Hoewel die poolkappen ook bevroren water bevatten, bestaan ze voornamelijk uit bevroren kooldioxide (CO2). Dat is tevens het belangrijkste bestanddeel van de zeer ijle dampkring van Mars. Het aanvriezen en verdampen van de ijskappen speelt dan ook een belangrijke rol in de klimaathuishouding van de planeet.
Gedurende twee Marsjaren is de omvang en de dikte van de CO2-ijskap in kaart gebracht, onder andere met de neutronernspectrometer van de ruimtesonde Mars Odyssey 2001. De resultaten worden gepubliceerd in Journal of Geophysical Research .
Rond de noordpool blijkt de ijskap het snelst aan te groeien in de richting van het gebied Acidalia, mogelijk als gevolg van extreem koude winden die door het canyonsysteem Chasma Borealis blazen. Ook aan de zuidpool ligt de CO2-kap asymmetrisch. Dat heeft waarschijnlijk te maken met een verschil in samenstelling van de ondergrond, aldus de onderzoekers.
© Govert Schilling
(allesoversterrenkunde)
CO2-ijskappen op Mars geven geheimen prijs
Dankzij jarenlange metingen van twee Amerikaanse Marsverkenners hebben planeetdeskundigen een beter inzicht gekregen in het periodiek aangroeien en afsmelten van de poolkappen van Mars. Hoewel die poolkappen ook bevroren water bevatten, bestaan ze voornamelijk uit bevroren kooldioxide (CO2). Dat is tevens het belangrijkste bestanddeel van de zeer ijle dampkring van Mars. Het aanvriezen en verdampen van de ijskappen speelt dan ook een belangrijke rol in de klimaathuishouding van de planeet.
Gedurende twee Marsjaren is de omvang en de dikte van de CO2-ijskap in kaart gebracht, onder andere met de neutronernspectrometer van de ruimtesonde Mars Odyssey 2001. De resultaten worden gepubliceerd in Journal of Geophysical Research .
Rond de noordpool blijkt de ijskap het snelst aan te groeien in de richting van het gebied Acidalia, mogelijk als gevolg van extreem koude winden die door het canyonsysteem Chasma Borealis blazen. Ook aan de zuidpool ligt de CO2-kap asymmetrisch. Dat heeft waarschijnlijk te maken met een verschil in samenstelling van de ondergrond, aldus de onderzoekers.
© Govert Schilling
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
16-09-2009
Herfststormen op Mars
De windsnelheden in het noordpoolgebied van Mars zijn in de herfst veel hoger dan in de zomer. Dat blijkt uit metingen van Telltale - een Deens instrument aan boord van de Amerikaanse Marslander Phoenix, die in mei 2008 een zachte landing maakte op de planeet.
Tijdens de Marszomer lagen de windsnelheden tussen de 15 en 20 kilometer per uur. Toen het op het noordelijk halfrond van Mars herfst begon te worden, namen de windsnelheden toe, met uitschieters tot 60 kilometer per uur. In die periode waren er ook veel meer stofhozen aan het oppervlak zichtbaar.
De wind kan op Mars hoge snelheden bereiken doordat de dampkring zo ijl is. Overigens ontdekte Phoenix ook dat er voor de verplaatsing van grote hoeveelheden stof in de dampkring niet per se hoge windsnelheden nodig zijn.
De nieuwe metingen worde vandaag gepresenteerd op het European Planetary Science Congress in Potsdam, Duitsland.
© Govert Schilling
(allesoversterrenkunde)
Herfststormen op Mars
De windsnelheden in het noordpoolgebied van Mars zijn in de herfst veel hoger dan in de zomer. Dat blijkt uit metingen van Telltale - een Deens instrument aan boord van de Amerikaanse Marslander Phoenix, die in mei 2008 een zachte landing maakte op de planeet.
Tijdens de Marszomer lagen de windsnelheden tussen de 15 en 20 kilometer per uur. Toen het op het noordelijk halfrond van Mars herfst begon te worden, namen de windsnelheden toe, met uitschieters tot 60 kilometer per uur. In die periode waren er ook veel meer stofhozen aan het oppervlak zichtbaar.
De wind kan op Mars hoge snelheden bereiken doordat de dampkring zo ijl is. Overigens ontdekte Phoenix ook dat er voor de verplaatsing van grote hoeveelheden stof in de dampkring niet per se hoge windsnelheden nodig zijn.
De nieuwe metingen worde vandaag gepresenteerd op het European Planetary Science Congress in Potsdam, Duitsland.
© Govert Schilling
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
18-09-2009
Rode kleur van Mars mogelijk ontstaan door verwering
De opvallend rode kleur van de planeet Mars is mogelijk ontstaan door verwering van het Marszand, en niet door oxidatie van ijzerhoudende mineralen, zoals tot nu toe algemeen werd aangenomen.
Het Marsoppervlak bevat veel oranjerood stof. Daardoor heeft de hele planeet een opvallend rode kleur. Zelfs aan de sterrenhemel ziet Mars eruit als een oranje ster.
Tot nu toe is altijd aangenomen dat de rode kleur veroorzaakt is door oxidatie van ijzerhoudende verbindingen, waarschijnlijk onder invloed van water in een ver verleden. Mars zou een 'roestige' planeet zijn.
Laboratoriumexperimenten van Deense onderzoekers hebben nu echter uitgewezen dat er puur door verwering van Marszand roodgekleurde mineralen ontstaan. Dat zou kunnen betekenen dat het rode Marsstof veel jonger is dan altijd is gedacht.
De resultaten van de Deense experimenten worden vandaag gepresenteerd op het European Planetary Science Congress in Potsdam, Duitsland.
© Govert Schilling
(allesoversterrenkunde)
Rode kleur van Mars mogelijk ontstaan door verwering
De opvallend rode kleur van de planeet Mars is mogelijk ontstaan door verwering van het Marszand, en niet door oxidatie van ijzerhoudende mineralen, zoals tot nu toe algemeen werd aangenomen.
Het Marsoppervlak bevat veel oranjerood stof. Daardoor heeft de hele planeet een opvallend rode kleur. Zelfs aan de sterrenhemel ziet Mars eruit als een oranje ster.
Tot nu toe is altijd aangenomen dat de rode kleur veroorzaakt is door oxidatie van ijzerhoudende verbindingen, waarschijnlijk onder invloed van water in een ver verleden. Mars zou een 'roestige' planeet zijn.
Laboratoriumexperimenten van Deense onderzoekers hebben nu echter uitgewezen dat er puur door verwering van Marszand roodgekleurde mineralen ontstaan. Dat zou kunnen betekenen dat het rode Marsstof veel jonger is dan altijd is gedacht.
De resultaten van de Deense experimenten worden vandaag gepresenteerd op het European Planetary Science Congress in Potsdam, Duitsland.
© Govert Schilling
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
22-09-2009
Russen stellen graafmissie op Marsmaan Phobos uit
Mars
De voor begin volgende maand voorziene lancering van de ambitieuze Russische Marsmissie Phobos-Grunt is uitgesteld tot 2011. Bedoeling is onder meer dat een lander stalen van de Marsmaan Phobos naar de Aarde brengt. Reden is het krappe tijdschema, waarbij de finale tests van de systemen meer tijd vergen. Ook China neemt deel aan de missie.
Ambitieus
Moskou wou de (onbemande) Phobos-Grunt tussen 6 en 16 oktober lanceren met een Zenith-raket van op Bajkonoer. Het is een van de meest ambitieuze missies uit de geschiedenis van de Marsexploratie, met als meest in het oog springende exploot een landing op de Marsmaan Phobos. Daar zal de lander boren in de bodem om stalen te verzamelen die dan in een capsule ter grootte van een voetbal naar de Aarde worden gebracht. Op het ruimtetuig vliegt ook een Chinese sonde mee die zich losmaakt voor de landing. (belga/sam)
(HLN)
Russen stellen graafmissie op Marsmaan Phobos uit
Mars
De voor begin volgende maand voorziene lancering van de ambitieuze Russische Marsmissie Phobos-Grunt is uitgesteld tot 2011. Bedoeling is onder meer dat een lander stalen van de Marsmaan Phobos naar de Aarde brengt. Reden is het krappe tijdschema, waarbij de finale tests van de systemen meer tijd vergen. Ook China neemt deel aan de missie.
Ambitieus
Moskou wou de (onbemande) Phobos-Grunt tussen 6 en 16 oktober lanceren met een Zenith-raket van op Bajkonoer. Het is een van de meest ambitieuze missies uit de geschiedenis van de Marsexploratie, met als meest in het oog springende exploot een landing op de Marsmaan Phobos. Daar zal de lander boren in de bodem om stalen te verzamelen die dan in een capsule ter grootte van een voetbal naar de Aarde worden gebracht. Op het ruimtetuig vliegt ook een Chinese sonde mee die zich losmaakt voor de landing. (belga/sam)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
22-09-2009
Poolkap van Mars verraadt klimaatschommelingen
Radarwaarnemingen van de noordelijke poolkap van Mars wijzen uit dat de planeet in de afgelopen vier miljoen jaar ingrijpende klimaatschommelingen heeft ondergaan. Er is al langer bekend dat de draaiingsas van Mars in de loop van de tijd regelmatig van stand verandert, waardoor het klimaat van de planeet sterk fluctueert. Momenteel is de helling van de draaiingsas van Mars ongeveer gelijk aan die van de aardas, maar in het verleden heeft die ashelling grote variaties vertoond.
Het radarinstrument aan boord van de Amerikaanse Mars Reconnaissance Orbiter heeft nu de gelaagde structuur van de twee kilometer dikke noordelijke poolkap van Mars in kaart gebracht. Uit die gelaagde afzettingen valt af te leiden dat zich de afgelopen paar miljoen jaar inderdaad grote klimaatschommelingen hebben voorgedaan.
De metingen zijn in goede overeenstemming met een van de bestaande klimaatmodellen van Mars. Volgens dat model zijn de variaties in de ashelling van de planeet in de afgelopen 300.000 jaar minder groot geweest dan in de 600.000 jaar die daaraan voorafgingen.
© Govert Schilling
(allesversterrenkunde)
Poolkap van Mars verraadt klimaatschommelingen
Radarwaarnemingen van de noordelijke poolkap van Mars wijzen uit dat de planeet in de afgelopen vier miljoen jaar ingrijpende klimaatschommelingen heeft ondergaan. Er is al langer bekend dat de draaiingsas van Mars in de loop van de tijd regelmatig van stand verandert, waardoor het klimaat van de planeet sterk fluctueert. Momenteel is de helling van de draaiingsas van Mars ongeveer gelijk aan die van de aardas, maar in het verleden heeft die ashelling grote variaties vertoond.
Het radarinstrument aan boord van de Amerikaanse Mars Reconnaissance Orbiter heeft nu de gelaagde structuur van de twee kilometer dikke noordelijke poolkap van Mars in kaart gebracht. Uit die gelaagde afzettingen valt af te leiden dat zich de afgelopen paar miljoen jaar inderdaad grote klimaatschommelingen hebben voorgedaan.
De metingen zijn in goede overeenstemming met een van de bestaande klimaatmodellen van Mars. Volgens dat model zijn de variaties in de ashelling van de planeet in de afgelopen 300.000 jaar minder groot geweest dan in de 600.000 jaar die daaraan voorafgingen.
© Govert Schilling
(allesversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
25-09-2009
Nu ook bevroren water gevonden in kraters op Mars
De Mars Reconnaissance Orbiter (MRO) heeft bevroren water ontdekt op de Rode Planeet. Het gaat om helder ijs, dat werd ontdekt op vijf plaatsen waar recente kraters zijn ontstaan na de inslag van meteorieten. Op een van de vijf plaatsen gaat het heel zeker om waterijs, meldt de NASA op gezag van een publicatie in Science.
Plaats
De vondst suggereert dat er zich halfweg tussen de noordelijke pool en de evenaar van Mars waterijs in de bodem zit, op een lagere lengtegraad dan was gedacht op basis van het klimaat van de planeet. "Dit ijs is een overbijfsel van een meer vochtig klimaat, misschien nog maar van enkele duizenden jaren geleden", zegt Shane Byrne van de Universiteit van Arizona.
Verdamping
In de dagen na de eerste observaties werden de betrokken plaatsen donkerder. Het vrijgekomen ijs is immers beginnen verdampen in de atmosfeer. Had de in september 1975 gelande Amerikaanse Vikingsonde enkele centimeters dieper gegraven, dan had de robot misschien toen al op ijs kunnen stoten, zegt de NASA nog. (belga/sam)
(HLN)
Nu ook bevroren water gevonden in kraters op Mars
De Mars Reconnaissance Orbiter (MRO) heeft bevroren water ontdekt op de Rode Planeet. Het gaat om helder ijs, dat werd ontdekt op vijf plaatsen waar recente kraters zijn ontstaan na de inslag van meteorieten. Op een van de vijf plaatsen gaat het heel zeker om waterijs, meldt de NASA op gezag van een publicatie in Science.
Plaats
De vondst suggereert dat er zich halfweg tussen de noordelijke pool en de evenaar van Mars waterijs in de bodem zit, op een lagere lengtegraad dan was gedacht op basis van het klimaat van de planeet. "Dit ijs is een overbijfsel van een meer vochtig klimaat, misschien nog maar van enkele duizenden jaren geleden", zegt Shane Byrne van de Universiteit van Arizona.
Verdamping
In de dagen na de eerste observaties werden de betrokken plaatsen donkerder. Het vrijgekomen ijs is immers beginnen verdampen in de atmosfeer. Had de in september 1975 gelande Amerikaanse Vikingsonde enkele centimeters dieper gegraven, dan had de robot misschien toen al op ijs kunnen stoten, zegt de NASA nog. (belga/sam)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
ja, zover ik weetquote:Op zaterdag 26 september 2009 01:28 schreef Dynd het volgende:
[..]
De eerste keer dat er iets vanuit mars naar de aarde zal worden gestuurd toch?
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Marsmaan niet van Mars zelf.... Maar het is idd de eerste keer.quote:Op zaterdag 26 september 2009 01:28 schreef Dynd het volgende:
[..]
De eerste keer dat er iets vanuit mars naar de aarde zal worden gestuurd toch?
Phobos en Diemos zijn vermoedelijk ingevangen asteroiden
<a href="http://www.vwkweb.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Vereniging voor weerkunde en klimatologie</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
02-10-2009
Marswagentje vindt weer een meteoriet
NASA's Marswagentje Opportunity heeft voor de tweede keer in korte tijd een meteoriet gevonden.
In juli vond hij de eerste, die de bijnaam 'Block Island' kreeg. Deze meteoriet is zes weken lang door Opportunity onderzocht. En nog geen drie weken later, ongeveer 700 meter verderop, vond hij dus de volgende: 'Shelter Island'.
De meteoriet is een pokdalige stuk gesteente van ongeveer 47 centimeter lang.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Marswagentje vindt weer een meteoriet
NASA's Marswagentje Opportunity heeft voor de tweede keer in korte tijd een meteoriet gevonden.
In juli vond hij de eerste, die de bijnaam 'Block Island' kreeg. Deze meteoriet is zes weken lang door Opportunity onderzocht. En nog geen drie weken later, ongeveer 700 meter verderop, vond hij dus de volgende: 'Shelter Island'.
De meteoriet is een pokdalige stuk gesteente van ongeveer 47 centimeter lang.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
05-10-2009
Carl Sagan-medaille voor Marsonderzoeker Squyres
De Amerikaanse planeetonderzoeker Steve Squyres van de Cornell-universiteit in Ithaca, New York, is de winnaar van de Carl Sagan-medaille voor 2009.
Deze onderscheiding van de American Astronomical Society wordt uitgereikt aan astronomen die zich bijzonder verdienstelijk hebben gemaakt voor de popularisering van hun vakgebied. Hij is genoemd naar de Cornell-astronoom Carl Sagan (1934-1996), die onder andere beroemd werd met zijn tv-serie Cosmos .
Squyres is wetenschappelijk projectleider van de zeer succesvolle Marswagentjes Spirit en Opportunity die sinds januari 2004 rondrijden op Mars. De medaille wordt deze week uitgereikt tijdens de 41e bijeenkomst van de Division of Planetary Sciences (DPS) van de American Astronomical Society in Fajardo, Puerto Rico.
© Govert Schilling
allesversterrenkunde)
Carl Sagan-medaille voor Marsonderzoeker Squyres
De Amerikaanse planeetonderzoeker Steve Squyres van de Cornell-universiteit in Ithaca, New York, is de winnaar van de Carl Sagan-medaille voor 2009.
Deze onderscheiding van de American Astronomical Society wordt uitgereikt aan astronomen die zich bijzonder verdienstelijk hebben gemaakt voor de popularisering van hun vakgebied. Hij is genoemd naar de Cornell-astronoom Carl Sagan (1934-1996), die onder andere beroemd werd met zijn tv-serie Cosmos .
Squyres is wetenschappelijk projectleider van de zeer succesvolle Marswagentjes Spirit en Opportunity die sinds januari 2004 rondrijden op Mars. De medaille wordt deze week uitgereikt tijdens de 41e bijeenkomst van de Division of Planetary Sciences (DPS) van de American Astronomical Society in Fajardo, Puerto Rico.
© Govert Schilling
allesversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
14-10-2009
Opnieuw uitstel voor Europese ExoMars
De Europese ExoMars-missie, die op de planeet Mars moet gaan zoeken naar sporen van leven, eventueel in de vorm van microfossielen, is opnieuw met twee jaar uitgesteld. Dat meldt de BBC.
Oorspronkelijk zou de geavanceerde Marswagen in 2011 worden gelanceerd, maar jaren geleden bleek al dat dat niet haalbaar is. In twee fasen werd het project uitgesteld tot 2016, maar nu is er dus opnieuw uitstel, tot 2018.
ExoMars zal worden uitgevoerd in samenwerking met de Amerikaanse NASA. Wel wordt nu in 2016 mogelijk een kleine lander naar Mars gestuurd, als voorbereiding op het ExoMars-project.
De ESA-lidstaten hebben tot nu toe 850 miljoen euro toegezegd voor ExoMars. Omdat het project voor dat bedrag niet gerealiseerd kan worden, is samenwerking met NASA noodzakelijk.
Voor de lancering wordt mogelijk een beroep gedaan op Rusland.
(allesoversterrenkunde)
Opnieuw uitstel voor Europese ExoMars
De Europese ExoMars-missie, die op de planeet Mars moet gaan zoeken naar sporen van leven, eventueel in de vorm van microfossielen, is opnieuw met twee jaar uitgesteld. Dat meldt de BBC.
Oorspronkelijk zou de geavanceerde Marswagen in 2011 worden gelanceerd, maar jaren geleden bleek al dat dat niet haalbaar is. In twee fasen werd het project uitgesteld tot 2016, maar nu is er dus opnieuw uitstel, tot 2018.
ExoMars zal worden uitgevoerd in samenwerking met de Amerikaanse NASA. Wel wordt nu in 2016 mogelijk een kleine lander naar Mars gestuurd, als voorbereiding op het ExoMars-project.
De ESA-lidstaten hebben tot nu toe 850 miljoen euro toegezegd voor ExoMars. Omdat het project voor dat bedrag niet gerealiseerd kan worden, is samenwerking met NASA noodzakelijk.
Voor de lancering wordt mogelijk een beroep gedaan op Rusland.
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
19-10-2009
Marswagentje vindt derde meteoriet in korte tijd
Op Mars liggen de meteorieten plaatselijk voor het oprapen. Die conclusie mag je wel trekken, nadat het NASA-Marswagentje Opportunity voor de derde keer in evenzovele maanden een meteoriet heeft opgespoord.
Net als de voorgaande heeft ook deze een bijnaam gekregen: Mackinac, naar een eiland in de Amerikaanse staat Michigan.
De nieuwe meteoriet lijkt qua samenstelling veel op de eerder ontdekte exemplaren. Het zijn zogeheten ijzermeteorieten.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Marswagentje vindt derde meteoriet in korte tijd
Op Mars liggen de meteorieten plaatselijk voor het oprapen. Die conclusie mag je wel trekken, nadat het NASA-Marswagentje Opportunity voor de derde keer in evenzovele maanden een meteoriet heeft opgespoord.
Net als de voorgaande heeft ook deze een bijnaam gekregen: Mackinac, naar een eiland in de Amerikaanse staat Michigan.
De nieuwe meteoriet lijkt qua samenstelling veel op de eerder ontdekte exemplaren. Het zijn zogeheten ijzermeteorieten.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
20-10-2009
Neem in Moskou deel aan simulatie van Marsvlucht van 520 dagen
Het Europese Ruimtevaartbureau zoekt kandidaten om vanaf midden volgend jaar in Moskou deel te nemen aan een simulatie gedurende 520 dagen van een retourtje Mars.
Effecten meten
In opvolging van vroegere soortgelijke, maar minder langdurige, simulaties zoekt ESA twee kandidaten en twee reserves voor de simulatie in een afgesloten ruimte in het Instituut voor Biomedische Problemen in Moskou dat zich op de medische aspecten van bemande ruimtevaart toelegt. Bedoeling is de psychologische, medische en fysiologische effecten te meten van zo'n vlucht. Die omvat ook een "exploratie" van Mars waarbij gedurende 30 dagen de helft van de deelnemers naar een andere module verhuist.
ESA stelt een aantal eisen aan de kandidaten. Meer informatie en kandidaatstelling vind je hier. Deadline voor kandidaatstelling is 5 november.
(HLN)
Neem in Moskou deel aan simulatie van Marsvlucht van 520 dagen
Het Europese Ruimtevaartbureau zoekt kandidaten om vanaf midden volgend jaar in Moskou deel te nemen aan een simulatie gedurende 520 dagen van een retourtje Mars.
Effecten meten
In opvolging van vroegere soortgelijke, maar minder langdurige, simulaties zoekt ESA twee kandidaten en twee reserves voor de simulatie in een afgesloten ruimte in het Instituut voor Biomedische Problemen in Moskou dat zich op de medische aspecten van bemande ruimtevaart toelegt. Bedoeling is de psychologische, medische en fysiologische effecten te meten van zo'n vlucht. Die omvat ook een "exploratie" van Mars waarbij gedurende 30 dagen de helft van de deelnemers naar een andere module verhuist.
ESA stelt een aantal eisen aan de kandidaten. Meer informatie en kandidaatstelling vind je hier. Deadline voor kandidaatstelling is 5 november.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
20-10-2009
Internationale primeur: NASA "zendt zes Belgen naar Mars"
Het Amerikaanse ruimtevaartbureau NASA heeft een voorstel van de Belgische Mars Society aanvaard om met zes Belgen tegelijk een Marsexpeditie te simuleren, zo heeft voorzitster Nancy Vermeulen bekendgemaakt. Het is de eerste keer dat één land op zich het project naar zich toe kan trekken, voegt de wetenschapper van het KMI eraan toe.
Woestijn van Utah
Het gaat om een programma waarbij studenten in de woestijn van het Amerikaanse Utah een Marsexploratie kunnen simuleren en waarbij de Belgische wetenschapper Vladimir Pletser begin dit jaar ook al gezagvoerder van een internationale "bemanning" is geweest.
Livecontact met scholen
De NASA heeft nu een voorstel van Vermeulen van de Belgische Mars Society goedgekeurd om met zes Belgen tegelijk in Utah van 7 tot 20 februari 2010 de simulatie te doen. Bedoeling is om met 3 enthousiaste Vlamingen en 3 Walen twee weken te leven en te werken zoals echte toekomstige astronauten op Mars. "Ons volgstation op Aarde is het Euro Space Center in Redu en we gaan zoveel mogelijk scholen in Vlaanderen en Wallonië de kans geven met ons te communiceren via livecontacten", aldus Vermeulen die gezagvoerder zal zijn.
Zowel Pletser als Vermeulen heeft eerder in Europa gekandideerd om astronaut te worden. (belga/odbs)
(HLN)
Internationale primeur: NASA "zendt zes Belgen naar Mars"
Het Amerikaanse ruimtevaartbureau NASA heeft een voorstel van de Belgische Mars Society aanvaard om met zes Belgen tegelijk een Marsexpeditie te simuleren, zo heeft voorzitster Nancy Vermeulen bekendgemaakt. Het is de eerste keer dat één land op zich het project naar zich toe kan trekken, voegt de wetenschapper van het KMI eraan toe.
Woestijn van Utah
Het gaat om een programma waarbij studenten in de woestijn van het Amerikaanse Utah een Marsexploratie kunnen simuleren en waarbij de Belgische wetenschapper Vladimir Pletser begin dit jaar ook al gezagvoerder van een internationale "bemanning" is geweest.
Livecontact met scholen
De NASA heeft nu een voorstel van Vermeulen van de Belgische Mars Society goedgekeurd om met zes Belgen tegelijk in Utah van 7 tot 20 februari 2010 de simulatie te doen. Bedoeling is om met 3 enthousiaste Vlamingen en 3 Walen twee weken te leven en te werken zoals echte toekomstige astronauten op Mars. "Ons volgstation op Aarde is het Euro Space Center in Redu en we gaan zoveel mogelijk scholen in Vlaanderen en Wallonië de kans geven met ons te communiceren via livecontacten", aldus Vermeulen die gezagvoerder zal zijn.
Zowel Pletser als Vermeulen heeft eerder in Europa gekandideerd om astronaut te worden. (belga/odbs)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
De HIRISE foto`s van Mars zijn overweldigend mooi.
Ik zou graag willen weten wat de schaal is, hoeveel m in werkelijkheid is 1cm op de foto?
Ik zou graag willen weten wat de schaal is, hoeveel m in werkelijkheid is 1cm op de foto?
Op deze onderstaande foto is de schaal 25 cm/pixel
En op andere is het weer 50 cm/pixel
De schaal (Map projected scale) info staat in de Observation Toolbox onder de foto
[ Bericht 13% gewijzigd door -CRASH- op 24-10-2009 13:33:50 ]
En op andere is het weer 50 cm/pixel
De schaal (Map projected scale) info staat in de Observation Toolbox onder de foto
[ Bericht 13% gewijzigd door -CRASH- op 24-10-2009 13:33:50 ]
<a href="http://www.vwkweb.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Vereniging voor weerkunde en klimatologie</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
Dat is nog geen antwoord op mijn vraag.quote:Op zaterdag 24 oktober 2009 13:21 schreef -CRASH- het volgende:
Op deze onderstaande foto is de schaal 25 cm/pixel
[ afbeelding ]
En op andere is het weer 50 cm/pixel
[ afbeelding ]
De schaal (Map projected scale) info staat in de Observation Toolbox onder de foto
Hoeveel bij hoeveel pixels is de foto dan?
Ik ga je niet alles voorkauwen... Maar kijk/zoek eens in de FAQ van de site.quote:Op zaterdag 24 oktober 2009 16:59 schreef Schonedal het volgende:
[..]
Dat is nog geen antwoord op mijn vraag.
Hoeveel bij hoeveel pixels is de foto dan?
<a href="http://www.vwkweb.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Vereniging voor weerkunde en klimatologie</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
Nou zeg, een beetje vriendelijker mag ook wel.quote:Op zondag 25 oktober 2009 15:09 schreef -CRASH- het volgende:
[..]
Ik ga je niet alles voorkauwen... Maar kijk/zoek eens in de FAQ van de site.
Het zou wel makkelijker geweest zijn als er een lengteschaal bij de HIRISE foto`s afgedrukt werd.
Nu zit je constant te raden naar de werkelijke afmetingen.
04-11-2009
Winterse Phoenix-lander gefotografeerd op Marsoppervlak
Met de gevoelige HiRISE-camera aan boord van de Amerikaanse planeetverkenner Mars Reconnaissance Orbiter zijn foto's van het winterse noordpoolgebied van Mars gemaakt waarop de Marslander Phoenix zichtbaar is. Phoenix landde voorjaar 2008 op Mars en deed onderzoek aan ijs in de Marsbodem. In november 2008, toen het winter werd op het noordelijk halfrond van de planeet, gaf de Phoenix-lander de geest.
Op de HiRISE-foto's is te zien dat het landschap waar Phoenix zich bevindt bedekt is met kooldioxide-rijp. Ook de lander zelf is door een wit laagje koolzuurijs bedekt. De foto's zijn gemaakt op 30 juli en 22 augustus 2009. De komende weken en maanden begint het op het noordelijk halfrond van Mars weer zomer te worden, en zullen de temperaturen weer toenemen. Het lijkt echter uiterst onwaarschijnlijk dat de lander nog in staat zal zijn met de aarde te communiceren.
© Govert Schilling
(allesoversterrenkunde)
Winterse Phoenix-lander gefotografeerd op Marsoppervlak
Met de gevoelige HiRISE-camera aan boord van de Amerikaanse planeetverkenner Mars Reconnaissance Orbiter zijn foto's van het winterse noordpoolgebied van Mars gemaakt waarop de Marslander Phoenix zichtbaar is. Phoenix landde voorjaar 2008 op Mars en deed onderzoek aan ijs in de Marsbodem. In november 2008, toen het winter werd op het noordelijk halfrond van de planeet, gaf de Phoenix-lander de geest.
Op de HiRISE-foto's is te zien dat het landschap waar Phoenix zich bevindt bedekt is met kooldioxide-rijp. Ook de lander zelf is door een wit laagje koolzuurijs bedekt. De foto's zijn gemaakt op 30 juli en 22 augustus 2009. De komende weken en maanden begint het op het noordelijk halfrond van Mars weer zomer te worden, en zullen de temperaturen weer toenemen. Het lijkt echter uiterst onwaarschijnlijk dat de lander nog in staat zal zijn met de aarde te communiceren.
© Govert Schilling
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
06-11-2009
Spectaculair Marslandschap in beeld gebracht
De Europese ruimtesonde Mars Express heeft spectaculaire opnamen gemaakt van een chaotisch landschap op de planeet Mars.
Het afgebeelde gebied, ongeveer half zo groot als Nederland, ligt aan de rand van het voormalige waterstroomgebied Kasei Valles. Een andere opvallende structuur is een 35 kilometer grote inslagkrater waarvan de rand duidelijke sporen van watererosie toont.
Op de opnamen, die gemaakt zijn met de High Resolution Stereo Camera (HRSC), zijn details te zien die slechts een meter of twintig groot zijn.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
Bekijk hier de foto's
(allesoversterrenkunde)
Spectaculair Marslandschap in beeld gebracht
De Europese ruimtesonde Mars Express heeft spectaculaire opnamen gemaakt van een chaotisch landschap op de planeet Mars.
Het afgebeelde gebied, ongeveer half zo groot als Nederland, ligt aan de rand van het voormalige waterstroomgebied Kasei Valles. Een andere opvallende structuur is een 35 kilometer grote inslagkrater waarvan de rand duidelijke sporen van watererosie toont.
Op de opnamen, die gemaakt zijn met de High Resolution Stereo Camera (HRSC), zijn details te zien die slechts een meter of twintig groot zijn.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
Bekijk hier de foto's
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
09-11-2009
Amerikaanse Marssonde zag met ijs bedekte Amerikaanse Marslander staan
Een instrument op de onbemande Amerikaanse sonde Mars Reconnaissance Orbiter (MRO) heeft foto's gemaakt van de met ijs bedekte Amerikaanse Marslander Phoenix op het oppervlak van onze buurplaneet, zo heeft de NASA bekendgemaakt.
De HiRISe-camera op de MRO kiekte de Phoenix Marslander op 30 juli en 22 augustus, toen de zon over de horizon van de noordelijke polaire vlaktes begon te piepen. De lente in het noordelijk halfrond begon op 26 oktober.
Met ijs bedekt
De camera had de lander ook al in juni 2008 gefotografeerd, maar nu zat de Phoenix onder CO2-ijs. De maximale ijsbedekking zou in september zijn geweest. Maar gezien de MRO zich op 26 augustus in een veilige modus heeft gezet, was opvolging niet mogelijk.
De Phoenix zette in november 2008 een punt achter zijn werkzaamheden, na een succesvolle missie. Begin 2010 wil de vluchtleiding opnieuw luisteren naar de Phoenix om te weten te komen of de lander nog steeds kan communiceren, wat echter weinig waarschijnlijk is. (belga/dea)
Bekijk hier de beelden
(HLN)
Amerikaanse Marssonde zag met ijs bedekte Amerikaanse Marslander staan
Een instrument op de onbemande Amerikaanse sonde Mars Reconnaissance Orbiter (MRO) heeft foto's gemaakt van de met ijs bedekte Amerikaanse Marslander Phoenix op het oppervlak van onze buurplaneet, zo heeft de NASA bekendgemaakt.
De HiRISe-camera op de MRO kiekte de Phoenix Marslander op 30 juli en 22 augustus, toen de zon over de horizon van de noordelijke polaire vlaktes begon te piepen. De lente in het noordelijk halfrond begon op 26 oktober.
Met ijs bedekt
De camera had de lander ook al in juni 2008 gefotografeerd, maar nu zat de Phoenix onder CO2-ijs. De maximale ijsbedekking zou in september zijn geweest. Maar gezien de MRO zich op 26 augustus in een veilige modus heeft gezet, was opvolging niet mogelijk.
De Phoenix zette in november 2008 een punt achter zijn werkzaamheden, na een succesvolle missie. Begin 2010 wil de vluchtleiding opnieuw luisteren naar de Phoenix om te weten te komen of de lander nog steeds kan communiceren, wat echter weinig waarschijnlijk is. (belga/dea)
Bekijk hier de beelden
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
09-11-2009
NASA en ESA gaan samenwerken in het onderzoek van Mars
Eigenlijk kun je je soms verbazen dat de twee ruimtevaartorganisaties dat nog niet eerder gedaan hebben. Beide organisaties zochten naar water, beide organisaties willen een soort lab op wielen laten landen op Mars (NASA's MSL en ESA's ExoMars). Dus waarom de inzet niet combineren? NASA directeur Charles Bolden en ESA directeur Jean-Jacques Dordain hebben vandaag een overeenkomst getekend om dat te doen.
Ik heb me wel eens afgevraagd of NASA en ESA wel eens met elkaar spraken, voor ze hun missies naar Mars op papier zetten. NASA ging water zoeken met Mars Odyssey, ESA ging water zoeken met Mars Express en hoge resolutie foto's maken. Daarna kwam de NASA Mars Reconnaissance Orbiter met zijn hogere resolutie camera. En in de toekomst moet NASA's Mars Science Laboratory rover aanwijzingen vinden voor micro-organismen op Mars (dood of levend) en ook ESA's ExoMars rover moet dat gaan doen. Er blijkt nogal eens een overlap te zijn. Uiteindelijk zoeken wetenschappers van beide organisaties toch ongeveer hetzelfde.
ESA's ExoMars rover.
Dat hebben eide ruimteorganisaties ook erkend en in juni dit jaar begonnen gesprekken in Plymouth. De intentie van samenwerking is nu vastgelegd in het Mars Exploration Joint Initiative (MEJI). Waarschijnlijk heeft het krimpende budget van beide organisaties een rol gespeeld. ESA's ExoMars rover, bijvoorbeeld is al drie keer uitgesteld, de laatste keer naar 2018. NASA's MSL is ook uitgesteld, maar dan meer om technische redenen, maar ook hier speelde het overschrijden van budgetten een rol.
De eerste missie waarop de ruimteorganisaties gaan samenwerken, is een weerstation dat ESA naar Mars wil brengen in 2016. NASA wil de lancering van deze en de ExoMars missie voor haar rekening nemen. In 2018 zou ook een netwerk van landers gelanceerd kunnen worden, iets dat ESA al een tijd op haar verlanglijstje heeft staan.
Bron: Universe Today.
(Astrostart)
NASA en ESA gaan samenwerken in het onderzoek van Mars
Eigenlijk kun je je soms verbazen dat de twee ruimtevaartorganisaties dat nog niet eerder gedaan hebben. Beide organisaties zochten naar water, beide organisaties willen een soort lab op wielen laten landen op Mars (NASA's MSL en ESA's ExoMars). Dus waarom de inzet niet combineren? NASA directeur Charles Bolden en ESA directeur Jean-Jacques Dordain hebben vandaag een overeenkomst getekend om dat te doen.
Ik heb me wel eens afgevraagd of NASA en ESA wel eens met elkaar spraken, voor ze hun missies naar Mars op papier zetten. NASA ging water zoeken met Mars Odyssey, ESA ging water zoeken met Mars Express en hoge resolutie foto's maken. Daarna kwam de NASA Mars Reconnaissance Orbiter met zijn hogere resolutie camera. En in de toekomst moet NASA's Mars Science Laboratory rover aanwijzingen vinden voor micro-organismen op Mars (dood of levend) en ook ESA's ExoMars rover moet dat gaan doen. Er blijkt nogal eens een overlap te zijn. Uiteindelijk zoeken wetenschappers van beide organisaties toch ongeveer hetzelfde.
ESA's ExoMars rover.
Dat hebben eide ruimteorganisaties ook erkend en in juni dit jaar begonnen gesprekken in Plymouth. De intentie van samenwerking is nu vastgelegd in het Mars Exploration Joint Initiative (MEJI). Waarschijnlijk heeft het krimpende budget van beide organisaties een rol gespeeld. ESA's ExoMars rover, bijvoorbeeld is al drie keer uitgesteld, de laatste keer naar 2018. NASA's MSL is ook uitgesteld, maar dan meer om technische redenen, maar ook hier speelde het overschrijden van budgetten een rol.
De eerste missie waarop de ruimteorganisaties gaan samenwerken, is een weerstation dat ESA naar Mars wil brengen in 2016. NASA wil de lancering van deze en de ExoMars missie voor haar rekening nemen. In 2018 zou ook een netwerk van landers gelanceerd kunnen worden, iets dat ESA al een tijd op haar verlanglijstje heeft staan.
Bron: Universe Today.
(Astrostart)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
12-11-2009
Reddingsactie Marswagentje gaat van start
Komende maandag (16 november) begint NASA met de pogingen om het vastgelopen Marswagentje Spirit te bevrijden.
Spirit kwam in april vast te zitten in het zand, en sindsdien is uitgebreid onderzocht hoe het robotwagentje het best bevrijd kan worden. Daarbij is gebruik gemaakt van computersimulaties en tests met een identiek robotwagentje op aarde. NASA-technici verwachten dat het niet makkelijk zal zijn om Spirit in beweging te krijgen. Spirit heeft zes wielen, maar het wiel rechtsvoor is buiten werking.
Als eerste zal het commando worden gegeven om de overige vijf vielen zes omwentelingen te laten maken. De volgende dag zal Spirit laten weten wat dat heeft opgeleverd. Afhankelijk van het resultaat krijgt het Marswagentje nieuwe instructies - een procedure die zo nodig tot begin 2010 herhaald zal worden.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Reddingsactie Marswagentje gaat van start
Komende maandag (16 november) begint NASA met de pogingen om het vastgelopen Marswagentje Spirit te bevrijden.
Spirit kwam in april vast te zitten in het zand, en sindsdien is uitgebreid onderzocht hoe het robotwagentje het best bevrijd kan worden. Daarbij is gebruik gemaakt van computersimulaties en tests met een identiek robotwagentje op aarde. NASA-technici verwachten dat het niet makkelijk zal zijn om Spirit in beweging te krijgen. Spirit heeft zes wielen, maar het wiel rechtsvoor is buiten werking.
Als eerste zal het commando worden gegeven om de overige vijf vielen zes omwentelingen te laten maken. De volgende dag zal Spirit laten weten wat dat heeft opgeleverd. Afhankelijk van het resultaat krijgt het Marswagentje nieuwe instructies - een procedure die zo nodig tot begin 2010 herhaald zal worden.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
18-11-2009
NASA en Microsoft openen interactieve site rond Mars
De NASA en softwaregigant Microsoft hebben een interactieve website gelanceerd waarop gebruikers Mars kunnen exploreren. De site 'Be a Martian' ('Wees een Martiaan') roept het brede publiek op wetenschappers bij de staan in hun onderzoek van Mars, bijvoorbeeld door kaarten te verbeteren.
Iedereen onderzoeker
"Wij leven in een tijdperk waarin iedereen een onderzoeker kan zijn", zegt Doug McCuistion, directeur van het Marsonderzoeksprogramma bij de NASA. "Met zoveel data die binnenkomen van Marsmissies is de exploratie van Mars een gedeelde menselijke opdracht geworden". Iedereen ter wereld heeft de mogelijkheid de inspanningen van de wetenschappers bij te springen en effectief bij te dragen tot de kennis over onze buurplaneet.
Foto's
Zo kunnen geïnteresseerden helpen het onnoemelijk aantal kraters op Mars te tellen en de kaarten bij te stellen. De site serveert duizenden foto's van de buurplaneet waarvan een groot deel nooit is gepubliceerd. (belga/sam)
(HLN)
NASA en Microsoft openen interactieve site rond Mars
De NASA en softwaregigant Microsoft hebben een interactieve website gelanceerd waarop gebruikers Mars kunnen exploreren. De site 'Be a Martian' ('Wees een Martiaan') roept het brede publiek op wetenschappers bij de staan in hun onderzoek van Mars, bijvoorbeeld door kaarten te verbeteren.
Iedereen onderzoeker
"Wij leven in een tijdperk waarin iedereen een onderzoeker kan zijn", zegt Doug McCuistion, directeur van het Marsonderzoeksprogramma bij de NASA. "Met zoveel data die binnenkomen van Marsmissies is de exploratie van Mars een gedeelde menselijke opdracht geworden". Iedereen ter wereld heeft de mogelijkheid de inspanningen van de wetenschappers bij te springen en effectief bij te dragen tot de kennis over onze buurplaneet.
Foto's
Zo kunnen geïnteresseerden helpen het onnoemelijk aantal kraters op Mars te tellen en de kaarten bij te stellen. De site serveert duizenden foto's van de buurplaneet waarvan een groot deel nooit is gepubliceerd. (belga/sam)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
21-11-2009
Belgische team voor Marsvluchtsimulatie compleet
Het Belgische team dat een Marsexpeditie zal simuleren, is compleet. Dat heeft teamleidster en voorzitster van de Belgische Mars Society Nancy Vermeulen bekendgemaakt.
Het is de eerste keer dat een ploeg bestaande uit één nationaliteit zal deelnemen aan de expeditie. De simulatie vindt plaats in februari, in de woestijn van de Amerikaanse staat Utah.
Goedkeuring NASA
De NASA had een voorstel van Vermeulen van de Belgische Mars Society goedgekeurd om met zes Belgen tegelijk in Utah van 7 tot 20 februari 2010 de simulatie te doen.
Bedoeling van het team MDRS90 is twee weken te leven en te werken zoals echte toekomstige astronauten op Mars, in een Marshabitat van twee verdiepingen hoog en met een doorsnede van 8 meter. Het ding is volledig geïsoleerd van de buitenwereld. Buitenkomen kan enkel in aangepaste ruimtepakken.
Wetenschappelijke experimenten
De groep zal meerdere wetenschappelijke experimenten verrichten, onder meer aangaande waterrecyclage en zonne-energie.
De 'bemanning' bestaat uit Nancy Vermeulen (34, Antwerpen), Nicky Demunster (48, Waregem) , Arjan Van Der Star (32, Lanaken), Pierre-Emmanuel Paulis (45, Ferrières), Nora Martiny (52, Malmédy) en Margaux Hoang (17, Sprimont).
Het "volgstation" op Aarde is het Euro Space Center in Redu. Vermeulen wil scholen in Vlaanderen en Wallonië zoveel mogelijk de kans geven met het team te communiceren via livecontacten. (belga/edp)
(HLN)
Belgische team voor Marsvluchtsimulatie compleet
Het Belgische team dat een Marsexpeditie zal simuleren, is compleet. Dat heeft teamleidster en voorzitster van de Belgische Mars Society Nancy Vermeulen bekendgemaakt.
Het is de eerste keer dat een ploeg bestaande uit één nationaliteit zal deelnemen aan de expeditie. De simulatie vindt plaats in februari, in de woestijn van de Amerikaanse staat Utah.
Goedkeuring NASA
De NASA had een voorstel van Vermeulen van de Belgische Mars Society goedgekeurd om met zes Belgen tegelijk in Utah van 7 tot 20 februari 2010 de simulatie te doen.
Bedoeling van het team MDRS90 is twee weken te leven en te werken zoals echte toekomstige astronauten op Mars, in een Marshabitat van twee verdiepingen hoog en met een doorsnede van 8 meter. Het ding is volledig geïsoleerd van de buitenwereld. Buitenkomen kan enkel in aangepaste ruimtepakken.
Wetenschappelijke experimenten
De groep zal meerdere wetenschappelijke experimenten verrichten, onder meer aangaande waterrecyclage en zonne-energie.
De 'bemanning' bestaat uit Nancy Vermeulen (34, Antwerpen), Nicky Demunster (48, Waregem) , Arjan Van Der Star (32, Lanaken), Pierre-Emmanuel Paulis (45, Ferrières), Nora Martiny (52, Malmédy) en Margaux Hoang (17, Sprimont).
Het "volgstation" op Aarde is het Euro Space Center in Redu. Vermeulen wil scholen in Vlaanderen en Wallonië zoveel mogelijk de kans geven met het team te communiceren via livecontacten. (belga/edp)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
23-11-2009
Rivierenstelsel op Mars was groter dan gedacht
Nieuwe computerkaarten, gemaakt door wetenschappers van Northern Illinois University en het Lunar and Planetary Institute, bevestigen dat de planeet Mars lang geleden een uitgebreid netwerk van rivieren en waarschijnlijk ook een grote oceaan had.
Het idee dat er op Mars rivieren zijn geweest is niet nieuw: de eerste aanwijzingen daarvoor zijn al begin jaren zeventig gevonden. Maar uit het Amerikaanse onderzoek blijkt dat het rivierenstelsel ruim twee keer zo groot is geweest als tot nog toe werd aangenomen.
De al miljarden jaren geleden drooggevallen rivierdalen strekken zich uit over een brede gordel die ruwweg de evenaar van Mars volgt. Ze zijn hoogstwaarschijnlijk op dezelfde manier ontstaan als hun soortgenoten op aarde: ze zijn uitgesleten door regenwater dat naar de laagst gelegen delen van het planeetoppervlak stroomde. Daarbij zou een groot deel van het noordelijk halfrond onder water zijn komen te staan.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Rivierenstelsel op Mars was groter dan gedacht
Nieuwe computerkaarten, gemaakt door wetenschappers van Northern Illinois University en het Lunar and Planetary Institute, bevestigen dat de planeet Mars lang geleden een uitgebreid netwerk van rivieren en waarschijnlijk ook een grote oceaan had.
Het idee dat er op Mars rivieren zijn geweest is niet nieuw: de eerste aanwijzingen daarvoor zijn al begin jaren zeventig gevonden. Maar uit het Amerikaanse onderzoek blijkt dat het rivierenstelsel ruim twee keer zo groot is geweest als tot nog toe werd aangenomen.
De al miljarden jaren geleden drooggevallen rivierdalen strekken zich uit over een brede gordel die ruwweg de evenaar van Mars volgt. Ze zijn hoogstwaarschijnlijk op dezelfde manier ontstaan als hun soortgenoten op aarde: ze zijn uitgesleten door regenwater dat naar de laagst gelegen delen van het planeetoppervlak stroomde. Daarbij zou een groot deel van het noordelijk halfrond onder water zijn komen te staan.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
26-11-2009
"Eén derde van Mars was ooit oceaan"
De Rover Spirit van de Nasa op Mars.
Amerikaanse wetenschappers beweren dat de planeet Mars ooit voor een derde uit een grote oceaan bestond. Dat zou de kans dat er ooit leven op de rode planeet was sterk verhogen. Mars is vanaf de zon geteld de vierde planeet in ons zonnestelsel. Dat meldt de Britse krant Daily Mail.
Rivieren
Met nieuwe softewaresystemen analyseerden de wetenschappers de oppervlaktebeelden van Mars. Ze vonden tientallen valleien en maakten de -tot nu toe- meest gedetailleerde kaart van de planeet die er bestaat. De valleien werden al voor het eerst gespot in 1971, maar zijn twee keer zo groot dan dat er toen gedacht werd.
Reusachtig
Experts van de Nasa en van de Amerikaanse universiteit van Noord-Illinois ontdekten dat de valleien ooit verbonden waren door rivieren, die van de zuidelijke hooglanden naar het noorden van de planeet stroomden. Daar kwamen ze allemaal samen in een reusachtige oceaan.
Leven
Bovendien is er ook bewijs dat het klimaat op Mars miljarden jaren geleden vergelijkbaar is dat van drogere gebieden op onze aarde. Op de rode planeet zou het regelmatig geregend hebben, waardoor de rivieren aanzwollen en de oceaan groeide. Een dergelijke natte periode vroeg in de geschiedenis van de planeet, vergroot de kans op leven. (adb)
(HLN)
"Eén derde van Mars was ooit oceaan"
De Rover Spirit van de Nasa op Mars.
Amerikaanse wetenschappers beweren dat de planeet Mars ooit voor een derde uit een grote oceaan bestond. Dat zou de kans dat er ooit leven op de rode planeet was sterk verhogen. Mars is vanaf de zon geteld de vierde planeet in ons zonnestelsel. Dat meldt de Britse krant Daily Mail.
Rivieren
Met nieuwe softewaresystemen analyseerden de wetenschappers de oppervlaktebeelden van Mars. Ze vonden tientallen valleien en maakten de -tot nu toe- meest gedetailleerde kaart van de planeet die er bestaat. De valleien werden al voor het eerst gespot in 1971, maar zijn twee keer zo groot dan dat er toen gedacht werd.
Reusachtig
Experts van de Nasa en van de Amerikaanse universiteit van Noord-Illinois ontdekten dat de valleien ooit verbonden waren door rivieren, die van de zuidelijke hooglanden naar het noorden van de planeet stroomden. Daar kwamen ze allemaal samen in een reusachtige oceaan.
Leven
Bovendien is er ook bewijs dat het klimaat op Mars miljarden jaren geleden vergelijkbaar is dat van drogere gebieden op onze aarde. Op de rode planeet zou het regelmatig geregend hebben, waardoor de rivieren aanzwollen en de oceaan groeide. Een dergelijke natte periode vroeg in de geschiedenis van de planeet, vergroot de kans op leven. (adb)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
26-11-2009
Toch sporen van leven gevonden in Marsmeteoriet?
Dertien jaar geleden baarden Amerikaanse onderzoekers veel opzien met de aankondiging dat zij fossiele restanten van leven hadden ontdekt in een meteoriet die naar alle waarschijnlijkheid afkomstig is van de planeet Mars. Over deze ontdekking ontstonden echter al spoedig twijfels en eigenlijk geloofde uiteindelijk niemand er meer in. Maar daar zou nu wel eens verandering in kunnen komen. Nieuw onderzoek van structuren in dezelfde meteoriet (ALH 84001) heeft opnieuw (indirecte) aanwijzingen voor bacteriële activiteit opgeleverd. En de onderzoekers denken dat hun claim ditmaal wél stand zal houden.
De nieuwe bevindingen zijn gebaseerd op uitvoerig onderzoek met een elektronenmicroscoop die geavanceerder is dan het instrument dat in 1996 werd gebruikt. Speciaal gekeken is naar kleine kristallen van het mineraal magnetiet die in de meteoriet zijn aangetroffen. De kristalletjes vertonen qua vorm sterke overeenkomsten met de magnetietkristallen die magnetische bacteriën op aarde produceren. Ook hun chemische zuiverheid duidt eerder op een biologische dan op een chemische oorsprong. Hoewel dit nog geen spijkerhard bewijs is voor voormalig leven op Mars, menen de onderzoekers dat zij nu veel sterker in hun schoenen staan dan dertien jaar geleden. Hun bevindingen zullen verschijnen in het novembernummer van het tijdschrift Geochimica et Cosmochimica Acta.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Toch sporen van leven gevonden in Marsmeteoriet?
Dertien jaar geleden baarden Amerikaanse onderzoekers veel opzien met de aankondiging dat zij fossiele restanten van leven hadden ontdekt in een meteoriet die naar alle waarschijnlijkheid afkomstig is van de planeet Mars. Over deze ontdekking ontstonden echter al spoedig twijfels en eigenlijk geloofde uiteindelijk niemand er meer in. Maar daar zou nu wel eens verandering in kunnen komen. Nieuw onderzoek van structuren in dezelfde meteoriet (ALH 84001) heeft opnieuw (indirecte) aanwijzingen voor bacteriële activiteit opgeleverd. En de onderzoekers denken dat hun claim ditmaal wél stand zal houden.
De nieuwe bevindingen zijn gebaseerd op uitvoerig onderzoek met een elektronenmicroscoop die geavanceerder is dan het instrument dat in 1996 werd gebruikt. Speciaal gekeken is naar kleine kristallen van het mineraal magnetiet die in de meteoriet zijn aangetroffen. De kristalletjes vertonen qua vorm sterke overeenkomsten met de magnetietkristallen die magnetische bacteriën op aarde produceren. Ook hun chemische zuiverheid duidt eerder op een biologische dan op een chemische oorsprong. Hoewel dit nog geen spijkerhard bewijs is voor voormalig leven op Mars, menen de onderzoekers dat zij nu veel sterker in hun schoenen staan dan dertien jaar geleden. Hun bevindingen zullen verschijnen in het novembernummer van het tijdschrift Geochimica et Cosmochimica Acta.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
01-12-2009
Tweede Marsorbiter valt uit
NASA's oudste ruimtevaartuig dat in een baan om de planeet Mars draait, de Mars Odyssey, heeft zichzelf afgelopen zaterdag in 'veilige modus' geschakeld. Dat wil zeggen dat alle onderzoeksinstrumenten tijdelijk zijn uitgeschakeld, totdat de orbiter nieuwe instructies krijgt.
De storing is ontstaan in het computergeheugen van de Mars Odyssey en lijkt op de panne die in juni 2008 optrad. De vluchtleiding verwacht dat het probleem nu op dezelfde manier kan worden verholpen als destijds.
De computer is inmiddels herstart en lijkt weer goed te functioneren. Dat zou goed nieuws zijn, want ook de communicatie met de Marswagentjes Spirit en Opportunity verloopt normaal gesproken via de Mars Odyssey. Zolang deze belangrijke schakel niet hersteld is, zullen zij rechtstreeks met de aarde moeten communiceren, wat meer dan tien keer zo langzaam gaat.
Overigens staat ook de andere NASA-orbiter, de Mars Reconnaissance Orbiter, al sinds augustus in de 'spaarstand'. De pogingen om deze weer tot leven te wekken verlopen moeizaam.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrekunde)
[ Bericht 68% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 03-12-2009 01:15:50 ]
Tweede Marsorbiter valt uit
NASA's oudste ruimtevaartuig dat in een baan om de planeet Mars draait, de Mars Odyssey, heeft zichzelf afgelopen zaterdag in 'veilige modus' geschakeld. Dat wil zeggen dat alle onderzoeksinstrumenten tijdelijk zijn uitgeschakeld, totdat de orbiter nieuwe instructies krijgt.
De storing is ontstaan in het computergeheugen van de Mars Odyssey en lijkt op de panne die in juni 2008 optrad. De vluchtleiding verwacht dat het probleem nu op dezelfde manier kan worden verholpen als destijds.
De computer is inmiddels herstart en lijkt weer goed te functioneren. Dat zou goed nieuws zijn, want ook de communicatie met de Marswagentjes Spirit en Opportunity verloopt normaal gesproken via de Mars Odyssey. Zolang deze belangrijke schakel niet hersteld is, zullen zij rechtstreeks met de aarde moeten communiceren, wat meer dan tien keer zo langzaam gaat.
Overigens staat ook de andere NASA-orbiter, de Mars Reconnaissance Orbiter, al sinds augustus in de 'spaarstand'. De pogingen om deze weer tot leven te wekken verlopen moeizaam.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrekunde)
[ Bericht 68% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 03-12-2009 01:15:50 ]
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
02-12-2009
Nasa vindt 'overtuigend bewijs' van leven op Mars
De Nasa heeft het meest overtuigende bewijs tot nu toe gevonden dat er ooit (bacterieel) leven op Mars bestaan heeft. De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie heeft een meteoriet die 13.000 jaar geleden op Antarctica insloeg opnieuw onderzocht, en vond microscopische, kristalachtige structuren die zo goed als zeker gefossiliseerde bacteriën zijn vergelijkbaar met die op Aarde.
Volgens David McKay, topwetenschapper bij Nasa, is er de laatste tien jaar steeds meer bewijsmateriaal van leven op Mars. "Zo zijn er veel aanwijzingen dat er vroeger rivieren, meren en zelfs hele oceanen op Mars waren. Verder zijn er ook aanwijzingen dat er ook nu nog water aan het Marsoppervlak te vinden is.
In 1996 stelden Mackay en anderen al dat microfossielen in de meteoriet het bewijs leverden van leven, maar volgens sceptici waren de structuren gevormd door een chemisch proces en waren ze dus niet biologisch. Nieuwe, meer geavanceerde tests moeten nu bewijzen dat de meteoriet wel degelijk Mars-leven mee naar de Aarde heeft gebracht. "We voelen ons eindelijk in het gelijk gesteld", zegt McKay. (sps)
(HLN)
Nasa vindt 'overtuigend bewijs' van leven op Mars
De Nasa heeft het meest overtuigende bewijs tot nu toe gevonden dat er ooit (bacterieel) leven op Mars bestaan heeft. De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie heeft een meteoriet die 13.000 jaar geleden op Antarctica insloeg opnieuw onderzocht, en vond microscopische, kristalachtige structuren die zo goed als zeker gefossiliseerde bacteriën zijn vergelijkbaar met die op Aarde.
Volgens David McKay, topwetenschapper bij Nasa, is er de laatste tien jaar steeds meer bewijsmateriaal van leven op Mars. "Zo zijn er veel aanwijzingen dat er vroeger rivieren, meren en zelfs hele oceanen op Mars waren. Verder zijn er ook aanwijzingen dat er ook nu nog water aan het Marsoppervlak te vinden is.
In 1996 stelden Mackay en anderen al dat microfossielen in de meteoriet het bewijs leverden van leven, maar volgens sceptici waren de structuren gevormd door een chemisch proces en waren ze dus niet biologisch. Nieuwe, meer geavanceerde tests moeten nu bewijzen dat de meteoriet wel degelijk Mars-leven mee naar de Aarde heeft gebracht. "We voelen ons eindelijk in het gelijk gesteld", zegt McKay. (sps)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
05-12-2009
Spirit worstelt en doet ontdekkingen
De Mars-rover Spirit zit nog altijd vast in Troy, een kuil vol Mars-zand. Na maanden studie is NASA twee weken geleden begonnen aan een "exit-strategie". Het gaat moeizaam. Sinds het begin van de uitbraakpoging heeft de rover opdracht gekregen om 9,5 meter te rijden en dat heeft een rit van 15 mm opgeleverd en ook een beweging van 5 mm de grond in. Maar bij die wielbewegingen graaft Spirit zoveel grond op, dat men iets bijzonders heeft ontdekt. Tegelijkertijd ontdekte Opportunity een heel belangrijke rots.
Spirit probeert achteruit de kuil genaamd Troy uit te rijden. Spirit's rechter achterwiel gaat niet verder, terwijl het linkerwiel zich door het zand ploegt.
Hoewel de roverbestuurders druk bezig zijn om Spirit uit Troy te krijgen, wordt er altijd ook even gekeken wat voor materiaal Spirit heeft opgegraven. Dat deed men al in 2007, toen een van Spirit's kapotte wielen een geul door de bodem groeven en het materiaal daarin opeens ijzer hydroxide tegen, een stof die gemaakt wordt in aanwezigheid van water. Men onderzoekt het materiaal waaruit het zand bestaat ook, omdat het van belang is te welk soort materiaal men te maken heeft voor de ontsnappingspoging van Spirit.
De bodem die nu door Spirit omgewoeld is, laat sulfaten zien. Sulfaten wijzen op een combinatie van vulkanisme en stoom. Men denkt dat de sulfaten gevormd zijn in stoomkanalen. En wie aan stoom denkt, denkt aan water. Wie aan water denkt, denkt aan de mogelijkheid van (microbiologisch) leven.
Een topografische kaart van Troy. Spirit staat op de rand van deze kuil.
Spirit blijkt precies op een soort grens te staan. Aan de linkerkant is de bodem sulfaatrijk, aan de rechterkant bevat de bodem de voor Mars normale concentrate sulfaat. De bovenkant van de sulfaatrijke bodem bestaat uit een soort korst. Men denkt dat deze korst ontstaan is door klimaatveranderingen. Wetenschappers denken dat wanneer een van de polen van Mars naar de zon gericht zijn, dat waterijs naar de equator gaat. Het kan er namelijk sneeuwen. Men heeft de volgende hypothese: de warme bodem onder de sneeuw zorgt ervoor dat de lagere lagen smelten. Dat water komt langs de sulfaten en neemt het in water oplosbare ijzersulfaat mee naar beneden. Wat overblijft is een korst met calciumsulfaat.
Dus ook al staat Spirit bijna stil, zelfs dan levert het wetenschap op. Maar hopelijk kan men Spirit bevrijden, want elders is nog meer wetenschap.
Ondertussen is Spirit's broer, Opportunity, nog altijd bezig met zijn lange weg naar de krater Endeavour. Onderweg kwam Opportunity drie meteorieten tegen en even leek het of de rover op 10 november nog een vierde gevonden had. Na analyse bleek deze steen, Marquette Island genaamd, toch Martiaans te zijn. Maar er blijkt iets interessants aan Marquette Island te zijn.
De rots genaamd Marquette Island is volgens Steve Squires het interessanste dat de Mars-rovers in de afgelopen 1000 sols tegengekomen is.
"Marquette Island is een van de coolste dingen die we gezien hebben in de laatste 1000 sol (sol = een Mars-dag, 24 uur 37 minuten 23 seconden)", zegt Steve Squyres, hoofdonderzoeker van het MER-project. Het vermoeden is dat Marquette Island uit de diepten van Mars opgeworpen is geweest door een inslag van een meteoriet. Het zou zomaar de steen van Rosetta kunnen zijn die ons een blik geeft in de vroege historie van Mars. "Deze rots is zo interessant en belangrijk, dat we alle tijd nemen die we nodig hebben om dit uit te zoeken", zegt Steve Squyres, "Het moet van een vergelegen krater komen. Het kan niet van Endeavour komen. Het moet recenter zijn dan dat. Het zou wel eens een monster van de Martiaanse korst kunnen zijn. En het verschilt van alles wat we tot nu toe gezien hebben. Het lijkt geochemisch gezien totaal niets te maken te hebben met Meridiani sedimenten".
De Rock Abrasion Tool heeft een gat geboord in de rots Marquette Island.
Opportunity heeft diverse instrumenten tegen Marquette Island aangehouden en het heeft de Rock Abrasion Tool gebruikt om door de buitenste laag van de rots te boren. Het gebruik van dit gereedschap is steeds een afweging, want de RAT wordt steeds botter en kan dus na elke boorpoging minder goed boren. Maar deze rots was het wel waard. Er werd weinig nikkel aangetroffen, hetgeen tot de conclusie leidde dat het in ieder geval geen meteoriet was. Wel vond men olivine en mogelijk plagioklaas en pyroxeen.
Volgende maand staan de Mars-rovers al weer zes jaar op Mars en ze zijn duidelijk nog altijd wetenschappelijk zeer relevant. Wie zal zeggen hoe lang de rovers ons nog nieuwe dingen leren over Mars? Deze auteur durft er geen geld op in te zetten.
Bronnen: Science@NASA, De MER update van de Planerary Society
(Astrostart)
Spirit worstelt en doet ontdekkingen
De Mars-rover Spirit zit nog altijd vast in Troy, een kuil vol Mars-zand. Na maanden studie is NASA twee weken geleden begonnen aan een "exit-strategie". Het gaat moeizaam. Sinds het begin van de uitbraakpoging heeft de rover opdracht gekregen om 9,5 meter te rijden en dat heeft een rit van 15 mm opgeleverd en ook een beweging van 5 mm de grond in. Maar bij die wielbewegingen graaft Spirit zoveel grond op, dat men iets bijzonders heeft ontdekt. Tegelijkertijd ontdekte Opportunity een heel belangrijke rots.
Spirit probeert achteruit de kuil genaamd Troy uit te rijden. Spirit's rechter achterwiel gaat niet verder, terwijl het linkerwiel zich door het zand ploegt.
Hoewel de roverbestuurders druk bezig zijn om Spirit uit Troy te krijgen, wordt er altijd ook even gekeken wat voor materiaal Spirit heeft opgegraven. Dat deed men al in 2007, toen een van Spirit's kapotte wielen een geul door de bodem groeven en het materiaal daarin opeens ijzer hydroxide tegen, een stof die gemaakt wordt in aanwezigheid van water. Men onderzoekt het materiaal waaruit het zand bestaat ook, omdat het van belang is te welk soort materiaal men te maken heeft voor de ontsnappingspoging van Spirit.
De bodem die nu door Spirit omgewoeld is, laat sulfaten zien. Sulfaten wijzen op een combinatie van vulkanisme en stoom. Men denkt dat de sulfaten gevormd zijn in stoomkanalen. En wie aan stoom denkt, denkt aan water. Wie aan water denkt, denkt aan de mogelijkheid van (microbiologisch) leven.
Een topografische kaart van Troy. Spirit staat op de rand van deze kuil.
Spirit blijkt precies op een soort grens te staan. Aan de linkerkant is de bodem sulfaatrijk, aan de rechterkant bevat de bodem de voor Mars normale concentrate sulfaat. De bovenkant van de sulfaatrijke bodem bestaat uit een soort korst. Men denkt dat deze korst ontstaan is door klimaatveranderingen. Wetenschappers denken dat wanneer een van de polen van Mars naar de zon gericht zijn, dat waterijs naar de equator gaat. Het kan er namelijk sneeuwen. Men heeft de volgende hypothese: de warme bodem onder de sneeuw zorgt ervoor dat de lagere lagen smelten. Dat water komt langs de sulfaten en neemt het in water oplosbare ijzersulfaat mee naar beneden. Wat overblijft is een korst met calciumsulfaat.
Dus ook al staat Spirit bijna stil, zelfs dan levert het wetenschap op. Maar hopelijk kan men Spirit bevrijden, want elders is nog meer wetenschap.
Ondertussen is Spirit's broer, Opportunity, nog altijd bezig met zijn lange weg naar de krater Endeavour. Onderweg kwam Opportunity drie meteorieten tegen en even leek het of de rover op 10 november nog een vierde gevonden had. Na analyse bleek deze steen, Marquette Island genaamd, toch Martiaans te zijn. Maar er blijkt iets interessants aan Marquette Island te zijn.
De rots genaamd Marquette Island is volgens Steve Squires het interessanste dat de Mars-rovers in de afgelopen 1000 sols tegengekomen is.
"Marquette Island is een van de coolste dingen die we gezien hebben in de laatste 1000 sol (sol = een Mars-dag, 24 uur 37 minuten 23 seconden)", zegt Steve Squyres, hoofdonderzoeker van het MER-project. Het vermoeden is dat Marquette Island uit de diepten van Mars opgeworpen is geweest door een inslag van een meteoriet. Het zou zomaar de steen van Rosetta kunnen zijn die ons een blik geeft in de vroege historie van Mars. "Deze rots is zo interessant en belangrijk, dat we alle tijd nemen die we nodig hebben om dit uit te zoeken", zegt Steve Squyres, "Het moet van een vergelegen krater komen. Het kan niet van Endeavour komen. Het moet recenter zijn dan dat. Het zou wel eens een monster van de Martiaanse korst kunnen zijn. En het verschilt van alles wat we tot nu toe gezien hebben. Het lijkt geochemisch gezien totaal niets te maken te hebben met Meridiani sedimenten".
De Rock Abrasion Tool heeft een gat geboord in de rots Marquette Island.
Opportunity heeft diverse instrumenten tegen Marquette Island aangehouden en het heeft de Rock Abrasion Tool gebruikt om door de buitenste laag van de rots te boren. Het gebruik van dit gereedschap is steeds een afweging, want de RAT wordt steeds botter en kan dus na elke boorpoging minder goed boren. Maar deze rots was het wel waard. Er werd weinig nikkel aangetroffen, hetgeen tot de conclusie leidde dat het in ieder geval geen meteoriet was. Wel vond men olivine en mogelijk plagioklaas en pyroxeen.
Volgende maand staan de Mars-rovers al weer zes jaar op Mars en ze zijn duidelijk nog altijd wetenschappelijk zeer relevant. Wie zal zeggen hoe lang de rovers ons nog nieuwe dingen leren over Mars? Deze auteur durft er geen geld op in te zetten.
Bronnen: Science@NASA, De MER update van de Planerary Society
(Astrostart)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
08-12-2009
Mars Reconnaissance Orbiter is weer opgestart
De Amerikaanse Marsorbiter MRO is weer uit zijn 'coma'. In augustus zorgde een computerstoring ervoor dat het ruimtevaartuig zichzelf in veilige modus zette.
De vluchtleiding heeft de boordcomputer nu van nieuwe software voorzien die in elk geval moet voorkomen dat de Mars Reconnaissance Orbiter definitief uitvalt. Dat wil overigens niet zeggen dat het wetenschappelijk onderzoek alweer begonnen is. De komende dagen worden eerst alle instrumenten grondig getest.
Pas volgende week worden de normale werkzaamheden hervat.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkund)
Mars Reconnaissance Orbiter is weer opgestart
De Amerikaanse Marsorbiter MRO is weer uit zijn 'coma'. In augustus zorgde een computerstoring ervoor dat het ruimtevaartuig zichzelf in veilige modus zette.
De vluchtleiding heeft de boordcomputer nu van nieuwe software voorzien die in elk geval moet voorkomen dat de Mars Reconnaissance Orbiter definitief uitvalt. Dat wil overigens niet zeggen dat het wetenschappelijk onderzoek alweer begonnen is. De komende dagen worden eerst alle instrumenten grondig getest.
Pas volgende week worden de normale werkzaamheden hervat.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkund)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
08-12-2009
Methaan van Mars komt niet van meteorieten
In januari dit jaar ontdekten wetenschappers dat methaan in de atmosfeer van Mars steeds ververst wordt uit onbekende bron. "Leven?", dachten sommigen, maar er waren meer mogelijke bronnen: reacties tussen vulkanisch gesteente en water of meteorieten. Meteorieten zouden met zo'n hitte door de atmosfeer komen dat dit een chemische reactie opleverde met methaan als gevolg. Een nieuw wetenschapppelijk artikel sluit deze laatste factor uit. Dus rest: leven of water?
Methaan heeft een kort leven in de atmosfeer van slechts enkele honderden jaren, omdat de zon het afbreekt in CO2 en water. Op Aarde is leven of vergaan leven veruit de voornaamste leverancier van methaan. Zou methaan dus een teken van leven op Mars kunnen zijn? Om dat te beantwoorden zullen andere factoren uitgesloten moeten worden. Een onderzoek van Imperial College London zegt nu dat dat meteorieten in ieder geval te weinig methaan opleveren. Dat zeggen de onderzoekers op basis van laboratoriumstudies.
Metingen van methaan op Mars van eerder dit jaar.
Het team verhitte meteorieten in een Mars-achtige atmosfeer tot 1000 graden Celsius en mat de hoeveelheid methaan met een methode die Quantitive Pyrolysis-Fourier Transform Infrared Spectroscopy heet. De onderzoekers berekenden op basis van de gevonden hoeveelheid methaan dat meteorieten slechts 10 kilogram aan methaan per jaar produceerden, hetgeen niet in verhouding staat met de 100.000 tot 300.000 ton die nodig was om het methaan aan te vullen.
NASA en ESA wetenschappers willen in 2018 met een missie op zoek gaan naar de bron van methaan. Prettig voor hen om te weten dat ze zich op andere bronnen kunnen richten.
Bron: UniverseToday.com.
(Astrostart)
[ Bericht 69% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 10-12-2009 00:41:28 ]
Methaan van Mars komt niet van meteorieten
In januari dit jaar ontdekten wetenschappers dat methaan in de atmosfeer van Mars steeds ververst wordt uit onbekende bron. "Leven?", dachten sommigen, maar er waren meer mogelijke bronnen: reacties tussen vulkanisch gesteente en water of meteorieten. Meteorieten zouden met zo'n hitte door de atmosfeer komen dat dit een chemische reactie opleverde met methaan als gevolg. Een nieuw wetenschapppelijk artikel sluit deze laatste factor uit. Dus rest: leven of water?
Methaan heeft een kort leven in de atmosfeer van slechts enkele honderden jaren, omdat de zon het afbreekt in CO2 en water. Op Aarde is leven of vergaan leven veruit de voornaamste leverancier van methaan. Zou methaan dus een teken van leven op Mars kunnen zijn? Om dat te beantwoorden zullen andere factoren uitgesloten moeten worden. Een onderzoek van Imperial College London zegt nu dat dat meteorieten in ieder geval te weinig methaan opleveren. Dat zeggen de onderzoekers op basis van laboratoriumstudies.
Metingen van methaan op Mars van eerder dit jaar.
Het team verhitte meteorieten in een Mars-achtige atmosfeer tot 1000 graden Celsius en mat de hoeveelheid methaan met een methode die Quantitive Pyrolysis-Fourier Transform Infrared Spectroscopy heet. De onderzoekers berekenden op basis van de gevonden hoeveelheid methaan dat meteorieten slechts 10 kilogram aan methaan per jaar produceerden, hetgeen niet in verhouding staat met de 100.000 tot 300.000 ton die nodig was om het methaan aan te vullen.
NASA en ESA wetenschappers willen in 2018 met een missie op zoek gaan naar de bron van methaan. Prettig voor hen om te weten dat ze zich op andere bronnen kunnen richten.
Bron: UniverseToday.com.
(Astrostart)
[ Bericht 69% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 10-12-2009 00:41:28 ]
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
11-12-2009
Marsmaantjes samen op één foto
De twee kleine Marsmaantjes Phobos en Deimos zijn voor het eerst samen in beeld gebracht. Dat is te danken aan de Europese Mars Express, die in een baan om onze buurplaneet draait.
Deze Marsorbiter heeft begin november in korte tijd 130 opnamen van het tweetal gemaakt, waardoor een filmpje is ontstaan dat laat zien hoe Phobos voor Deimos langs trekt. Phobos, de grootste van de beide Marsmanen, beweegt in een lagere baan om de planeet dan Deimos en heeft daardoor een grotere snelheid.
De unieke beelden zijn niet alleen gemaakt omdat ze er zo leuk uitzien: ze worden gebruikt om de bestaande baanmodellen van de beide maantjes verder te verfijnen.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Marsmaantjes samen op één foto
De twee kleine Marsmaantjes Phobos en Deimos zijn voor het eerst samen in beeld gebracht. Dat is te danken aan de Europese Mars Express, die in een baan om onze buurplaneet draait.
Deze Marsorbiter heeft begin november in korte tijd 130 opnamen van het tweetal gemaakt, waardoor een filmpje is ontstaan dat laat zien hoe Phobos voor Deimos langs trekt. Phobos, de grootste van de beide Marsmanen, beweegt in een lagere baan om de planeet dan Deimos en heeft daardoor een grotere snelheid.
De unieke beelden zijn niet alleen gemaakt omdat ze er zo leuk uitzien: ze worden gebruikt om de bestaande baanmodellen van de beide maantjes verder te verfijnen.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
16-12-2009
Nieuw leven voor Marslander Phoenix?
Het is niet ondenkbaar dat de vorig jaar uitgeschakelde Marslander Phoenix een tweede leven krijgt. Phoenix maakte in mei 2008 een geslaagde landing in het noordelijke poolgebied van Mars en deed daar vijf maanden onderzoek. De bittere koude van de Marswinter maakte daar uiteindelijk een eind aan. Sindsdien staat de Marslander in slaapstand, maar daaruit kan hij ontwaken.
In januari zullen technici weer gaan luisteren naar mogelijke signalen van Phoenix - vooral uit nieuwsgierigheid naar de houdbaarheid van elektronische systemen onder extreme omstandigheden. De Marslander is getest bij temperaturen van 55 graden onder nul, maar heeft nu temperaturen van ruim 120 graden onder nul meegemaakt. Hoe de zonnepanelen en de overige systemen van Phoenix zich hebben gehouden, is dan ook onzeker. De kans wordt klein geacht dat Phoenix de strenge winter heeft doorstaan, maar niet geschoten is altijd mis. Wetenschappers zijn in elk geval graag bereid om de reddende strohalm te grijpen: de plannen voor verder onderzoek liggen al klaar.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Nieuw leven voor Marslander Phoenix?
Het is niet ondenkbaar dat de vorig jaar uitgeschakelde Marslander Phoenix een tweede leven krijgt. Phoenix maakte in mei 2008 een geslaagde landing in het noordelijke poolgebied van Mars en deed daar vijf maanden onderzoek. De bittere koude van de Marswinter maakte daar uiteindelijk een eind aan. Sindsdien staat de Marslander in slaapstand, maar daaruit kan hij ontwaken.
In januari zullen technici weer gaan luisteren naar mogelijke signalen van Phoenix - vooral uit nieuwsgierigheid naar de houdbaarheid van elektronische systemen onder extreme omstandigheden. De Marslander is getest bij temperaturen van 55 graden onder nul, maar heeft nu temperaturen van ruim 120 graden onder nul meegemaakt. Hoe de zonnepanelen en de overige systemen van Phoenix zich hebben gehouden, is dan ook onzeker. De kans wordt klein geacht dat Phoenix de strenge winter heeft doorstaan, maar niet geschoten is altijd mis. Wetenschappers zijn in elk geval graag bereid om de reddende strohalm te grijpen: de plannen voor verder onderzoek liggen al klaar.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Groen licht voor een het ESA Mars project
Het gaat traag en we moeten nog een paar jaar geduld hebben maar het ruimteprogramma staat gelukkig niet helemaal stil.
quote:ESA Member States give green light to ExoMars Programme
ESA's Council yesterday gave the go-ahead to proceed with the implementation of the ExoMars Programme. This decision paves the way for two Mars exploration missions in cooperation with NASA in 2016 and 2018.
The ExoMars Programme aims to investigate the martian environment, particularly astrobiological issues and to develop and demonstrate new technologies for planetary exploration with the long-term view of a future Mars sample return mission in the 2020s.
Two missions are foreseen within the ExoMars Programme: one consisting of an Orbiter plus an Entry, Descent and Landing Demonstrator (to be launched in 2016) and the other consisting of two rovers (to be launched in 2018).
Het gaat traag en we moeten nog een paar jaar geduld hebben maar het ruimteprogramma staat gelukkig niet helemaal stil.
21-12-2009
Defect wiel van Marswagentje draaide weer (even)
Het al sinds maart 2006 defecte rechter voorwiel van het Marswagentje Spirit heeft vorige week weer een paar omwentelingen gemaakt. Door het vastlopen van dit wiel moet Spirit al drie jaar achterstevoren rijden.
NASA-technici besloten om het wiel weer te activeren in een zo langzamerhand vertwijfelde poging om het wagentje, dat sinds mei van dit jaar vastzit in het Marszand, te bevrijden. Tot hun grote verrassing bleek er toch nog wat beweging te zitten in het alland afgeschreven wiel. Het maakte een stuk of tien omwentelingen en hield er toen weer mee op.
Of het wiel ooit weer zal functioneren, is nog onduidelijk. En of Spirit zich uit het zand weet los te worstelen eveneens.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Defect wiel van Marswagentje draaide weer (even)
Het al sinds maart 2006 defecte rechter voorwiel van het Marswagentje Spirit heeft vorige week weer een paar omwentelingen gemaakt. Door het vastlopen van dit wiel moet Spirit al drie jaar achterstevoren rijden.
NASA-technici besloten om het wiel weer te activeren in een zo langzamerhand vertwijfelde poging om het wagentje, dat sinds mei van dit jaar vastzit in het Marszand, te bevrijden. Tot hun grote verrassing bleek er toch nog wat beweging te zitten in het alland afgeschreven wiel. Het maakte een stuk of tien omwentelingen en hield er toen weer mee op.
Of het wiel ooit weer zal functioneren, is nog onduidelijk. En of Spirit zich uit het zand weet los te worstelen eveneens.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
24-12-2009
Een rotstuin op Mars
NRC-columnist, fysicus en KNAW-president koos de mooiste Marsfoto’s.
Vanaf het moment dat in januari 2004 de twee gemotoriseerde robotjes Spirit en Opportunity op Mars landden en al rondrijdend de planeet gingen onderzoeken, volgden miljoenen mensen de missie online. Niet alleen kon men alle beelden bekijken die terug naar aarde werden gestuurd, er was ook de mogelijkheid om commentaar te geven. Tussen alle enthousiaste berichten in, werd ik getroffen door één zure reactie. De schrijver daarvan was teleurgesteld over het in zijn ogen geringe exotische karakter van de gefotografeerde landschappen. Was dit nu al die honderden miljoenen dollars waard? De kiezels en keien op Mars zagen er net zo uit als in zijn achtertuin.
Een kleine opmerking voor een mens, maar een reusachtige denkstap voor de mensheid. Hoe zouden vroegere culturen op deze Marsfoto’s gereageerd hebben? In de meeste kosmografieën uit de wereldgeschiedenis was zo’n alledaagse aanblik van een hemellichaam volstrekt onvoorstelbaar geweest. De sterren en planeten bestonden in die denkwerelden helemaal niet uit dezelfde materialen als waaruit alles op aarde was gemaakt. De Griekse filosofen hadden er zelfs een speciaal vijfde element voor bedacht: de kwintessens. Anders dan in onze wereld, waar de chaos regeert en dingen altijd kapotgaan, heersten in de hemelse sferen absolute orde en regelmaat. In het kristallijnen universum buiten de aarde, uitsluitend bevolkt door zuivere vormen als perfecte cirkels en bollen, was geen ruimte voor verandering of verval. Dit alles in groot contrast met de rotzooi waarmee de mens iedere dag wordt geconfronteerd.
Bekijk een serie met de mooiste Marsfoto’s
Klik hier de foto om een fotoserie te zien (popup)..
Maar hoe anders deze aanblikken van Mars. In dit opzicht had de sikkeneurige commentator groot gelijk. Het landschap op Mars ziet er maar aards uit, heel gewoontjes. De steenhopen en kiezels laten zien dat de natuur ook op verre planeten haar afbrekende werk blijft doen. Er is niets van de vermeende perfecte orde te zien. Maar daarmee zijn de Marsfoto’s niet teleurstellend. Integendeel, ze maken juist treffend hét grote inzicht van de moderne wetenschap zichtbaar: de natuurwetten zijn letterlijk universeel, ze gelden overal in het universum. De rotzooi buiten de dampkring is even groot als daarbinnen, zo niet groter.
Op het handjevol planeten en manen in ons zonnestelsel na, zal het praktisch onmogelijk zijn om andere hemellichamen, zoals andere sterren en sterrenstelsels, te bezoeken en van dichtbij te fotograferen. Maar we weten één ding zeker: al die verre streken worden door dezelfde wetten geregeerd als hier op aarde. De fijne strepenpatronen in de spectra van het verre sterrenlicht – die kosmische barcodes die alleen astronomen kunnen lezen – laten zien dat daar precies dezelfde atomen en moleculen te vinden zijn als we in onze laboratoria bestuderen, met precies dezelfde eigenschappen. Vanuit dit perspectief ziet de gehele kosmos er aards uit.
Het is een fascinerende gedachte dat een paar stukjes grond op die grotendeels onbekende planeet, honderden miljoenen kilometers ver weg, zo uitputtend bestudeerd zijn. Anders dan de foto’s mogelijk suggereren, is het geportretteerde landschap op Mars namelijk bescheiden van omvang en verhoudingen. Als deze landschappen op aarde te vinden waren – en met enige fantasie zijn ze dat ook wel – dan zou er maar weinig aandacht aan worden besteed. U zou er zo achteloos aan voorbijrijden. De kale stenen zouden niet belangrijk genoeg zijn voor een toeristische attractie, een park of zelfs maar een ANWB-bord. Ook dat aspect delen ze met menige achtertuin.
Toch zijn de duizenden foto’s die van deze bescheiden rotsen zijn gemaakt tot in de allerkleinste details bestudeerd. Liefdevol heeft iedere kiezel, barst of greppel een geografische koosnaam gekregen: Sugar Loaf Flats, White Boot, Stone Council, Last Chance, Laguna Hollow, Cape St Mary, Husband Hill, Big Bend, Methusaleh. Kleine groeven, soms door de robotjes zelf gegraven, krijgen het prestige van de Grand Canyon. Sommige kiezels stijgen naar het niveau van de hoge bergen op aarde waarnaar ze zijn vernoemd, zoals Stone Mountain in Georgia of El Capitan in Texas. Maar van deze versie van Stone Mountain kun je rustig afvallen. Hij is slechts enkele centimeters hoog. En op Mars is El Capitan maar tien centimeter. Sommige details in deze woeste vergezichten zijn slechts millimeters groot en met het blote oog nauwelijks te zien. Het is maar helemaal de vraag of er enkele vierkante meters aardoppervlak in natuurlijke staat te vinden zijn die met dezelfde detaillering zijn bestudeerd en benoemd. Zelfs de keien in de achtertuin van de teleurgestelde commentator zullen geen individuele namen dragen.
Miniaturisering is een diep menselijke manier om de wereld te bevatten. Wie heeft als kind niet een schaalmodel van de wereld gemaakt met poppetjes, speelgoedauto’s, elektrische treinen of lego? In hun symbolische waarde kunnen de gefotografeerde landschappen van Mars gezien worden als buitenaardse versies van de rotstuinen die we bij Japanse tempels vinden. Die rotstuinen zijn ook miniatuurwerelden, schaalmodellen van de Japanse archipel. De witte kiezelbedden verbeelden de grote oceanen. De gestileerde cirkels en lijnen, die de monniken er met grote precisie in trekken, suggereren de golven en stromingen. Met mos begroeide keien vormen tropische eilanden, afgeknepen heggen worden wilde oerwouden. De toeschouwer kan in enkele vierkante meters een complete wereld aanschouwen. Een simpele kei krijgt zo een symbolische betekenis.
De miniatuurbergen op Mars en de rotstuinen in Japan doen me denken aan een andere symbolische steen die gewoon in Nederland te vinden is en wel in Haarlem, in de Ovale Zaal van Teylers Museum. Daar ligt namelijk de top van de Mont Blanc. Dit zeer bescheiden stukje rots heeft Horace-Bénédict de Saussure bij de eerste beklimming in 1787 hoogstpersoonlijk van de berg afgehakt. Menigeen fronst even bij het lezen van de beschrijving van deze steen.
Want het is natuurlijk allesbehalve de top van de hoogste berg van de Alpen die daar in de vitrine ligt. Als het goed is zit die per definitie nog op de Mont Blanc. Maar dit neemt niets weg van de zeggingskracht van deze simpele steen. Wat heeft hij allemaal meegemaakt op de tocht, die ook een figuurlijk hoogtepunt van de geologie was? Hoe en wanneer is hij gevormd, en hoe heeft de aarde hem omhooggestuwd? En welke magische betekenissen werden in het jaar 1787 aan dit rotsblokje toegedicht, dat immers toen als de hoogste steen op aarde werd beschouwd? Ook dit bescheiden rotsblokje staat met zijn paar centimeter symbool voor een reuzenberg.
Zo bekeken staan deze foto’s van enkele bescheiden rotsen op Mars in een lange traditie. Ze zijn een monument voor de belangstelling en liefde waarmee het menselijk oog de wereld kan observeren en de betekenis die het menselijk verstand daaraan kan toekennen. Als we nu ook eens zoveel aandacht aan een plekje op aarde zouden besteden.
(nrc)
Een rotstuin op Mars
NRC-columnist, fysicus en KNAW-president koos de mooiste Marsfoto’s.
Vanaf het moment dat in januari 2004 de twee gemotoriseerde robotjes Spirit en Opportunity op Mars landden en al rondrijdend de planeet gingen onderzoeken, volgden miljoenen mensen de missie online. Niet alleen kon men alle beelden bekijken die terug naar aarde werden gestuurd, er was ook de mogelijkheid om commentaar te geven. Tussen alle enthousiaste berichten in, werd ik getroffen door één zure reactie. De schrijver daarvan was teleurgesteld over het in zijn ogen geringe exotische karakter van de gefotografeerde landschappen. Was dit nu al die honderden miljoenen dollars waard? De kiezels en keien op Mars zagen er net zo uit als in zijn achtertuin.
Een kleine opmerking voor een mens, maar een reusachtige denkstap voor de mensheid. Hoe zouden vroegere culturen op deze Marsfoto’s gereageerd hebben? In de meeste kosmografieën uit de wereldgeschiedenis was zo’n alledaagse aanblik van een hemellichaam volstrekt onvoorstelbaar geweest. De sterren en planeten bestonden in die denkwerelden helemaal niet uit dezelfde materialen als waaruit alles op aarde was gemaakt. De Griekse filosofen hadden er zelfs een speciaal vijfde element voor bedacht: de kwintessens. Anders dan in onze wereld, waar de chaos regeert en dingen altijd kapotgaan, heersten in de hemelse sferen absolute orde en regelmaat. In het kristallijnen universum buiten de aarde, uitsluitend bevolkt door zuivere vormen als perfecte cirkels en bollen, was geen ruimte voor verandering of verval. Dit alles in groot contrast met de rotzooi waarmee de mens iedere dag wordt geconfronteerd.
Bekijk een serie met de mooiste Marsfoto’s
Klik hier de foto om een fotoserie te zien (popup)..
Maar hoe anders deze aanblikken van Mars. In dit opzicht had de sikkeneurige commentator groot gelijk. Het landschap op Mars ziet er maar aards uit, heel gewoontjes. De steenhopen en kiezels laten zien dat de natuur ook op verre planeten haar afbrekende werk blijft doen. Er is niets van de vermeende perfecte orde te zien. Maar daarmee zijn de Marsfoto’s niet teleurstellend. Integendeel, ze maken juist treffend hét grote inzicht van de moderne wetenschap zichtbaar: de natuurwetten zijn letterlijk universeel, ze gelden overal in het universum. De rotzooi buiten de dampkring is even groot als daarbinnen, zo niet groter.
Op het handjevol planeten en manen in ons zonnestelsel na, zal het praktisch onmogelijk zijn om andere hemellichamen, zoals andere sterren en sterrenstelsels, te bezoeken en van dichtbij te fotograferen. Maar we weten één ding zeker: al die verre streken worden door dezelfde wetten geregeerd als hier op aarde. De fijne strepenpatronen in de spectra van het verre sterrenlicht – die kosmische barcodes die alleen astronomen kunnen lezen – laten zien dat daar precies dezelfde atomen en moleculen te vinden zijn als we in onze laboratoria bestuderen, met precies dezelfde eigenschappen. Vanuit dit perspectief ziet de gehele kosmos er aards uit.
Het is een fascinerende gedachte dat een paar stukjes grond op die grotendeels onbekende planeet, honderden miljoenen kilometers ver weg, zo uitputtend bestudeerd zijn. Anders dan de foto’s mogelijk suggereren, is het geportretteerde landschap op Mars namelijk bescheiden van omvang en verhoudingen. Als deze landschappen op aarde te vinden waren – en met enige fantasie zijn ze dat ook wel – dan zou er maar weinig aandacht aan worden besteed. U zou er zo achteloos aan voorbijrijden. De kale stenen zouden niet belangrijk genoeg zijn voor een toeristische attractie, een park of zelfs maar een ANWB-bord. Ook dat aspect delen ze met menige achtertuin.
Toch zijn de duizenden foto’s die van deze bescheiden rotsen zijn gemaakt tot in de allerkleinste details bestudeerd. Liefdevol heeft iedere kiezel, barst of greppel een geografische koosnaam gekregen: Sugar Loaf Flats, White Boot, Stone Council, Last Chance, Laguna Hollow, Cape St Mary, Husband Hill, Big Bend, Methusaleh. Kleine groeven, soms door de robotjes zelf gegraven, krijgen het prestige van de Grand Canyon. Sommige kiezels stijgen naar het niveau van de hoge bergen op aarde waarnaar ze zijn vernoemd, zoals Stone Mountain in Georgia of El Capitan in Texas. Maar van deze versie van Stone Mountain kun je rustig afvallen. Hij is slechts enkele centimeters hoog. En op Mars is El Capitan maar tien centimeter. Sommige details in deze woeste vergezichten zijn slechts millimeters groot en met het blote oog nauwelijks te zien. Het is maar helemaal de vraag of er enkele vierkante meters aardoppervlak in natuurlijke staat te vinden zijn die met dezelfde detaillering zijn bestudeerd en benoemd. Zelfs de keien in de achtertuin van de teleurgestelde commentator zullen geen individuele namen dragen.
Miniaturisering is een diep menselijke manier om de wereld te bevatten. Wie heeft als kind niet een schaalmodel van de wereld gemaakt met poppetjes, speelgoedauto’s, elektrische treinen of lego? In hun symbolische waarde kunnen de gefotografeerde landschappen van Mars gezien worden als buitenaardse versies van de rotstuinen die we bij Japanse tempels vinden. Die rotstuinen zijn ook miniatuurwerelden, schaalmodellen van de Japanse archipel. De witte kiezelbedden verbeelden de grote oceanen. De gestileerde cirkels en lijnen, die de monniken er met grote precisie in trekken, suggereren de golven en stromingen. Met mos begroeide keien vormen tropische eilanden, afgeknepen heggen worden wilde oerwouden. De toeschouwer kan in enkele vierkante meters een complete wereld aanschouwen. Een simpele kei krijgt zo een symbolische betekenis.
De miniatuurbergen op Mars en de rotstuinen in Japan doen me denken aan een andere symbolische steen die gewoon in Nederland te vinden is en wel in Haarlem, in de Ovale Zaal van Teylers Museum. Daar ligt namelijk de top van de Mont Blanc. Dit zeer bescheiden stukje rots heeft Horace-Bénédict de Saussure bij de eerste beklimming in 1787 hoogstpersoonlijk van de berg afgehakt. Menigeen fronst even bij het lezen van de beschrijving van deze steen.
Want het is natuurlijk allesbehalve de top van de hoogste berg van de Alpen die daar in de vitrine ligt. Als het goed is zit die per definitie nog op de Mont Blanc. Maar dit neemt niets weg van de zeggingskracht van deze simpele steen. Wat heeft hij allemaal meegemaakt op de tocht, die ook een figuurlijk hoogtepunt van de geologie was? Hoe en wanneer is hij gevormd, en hoe heeft de aarde hem omhooggestuwd? En welke magische betekenissen werden in het jaar 1787 aan dit rotsblokje toegedicht, dat immers toen als de hoogste steen op aarde werd beschouwd? Ook dit bescheiden rotsblokje staat met zijn paar centimeter symbool voor een reuzenberg.
Zo bekeken staan deze foto’s van enkele bescheiden rotsen op Mars in een lange traditie. Ze zijn een monument voor de belangstelling en liefde waarmee het menselijk oog de wereld kan observeren en de betekenis die het menselijk verstand daaraan kan toekennen. Als we nu ook eens zoveel aandacht aan een plekje op aarde zouden besteden.
(nrc)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Spirit Faces Uncertain Future as New Year Dawns
quote:Dec. 31 , 2009: This Sunday, NASA's Mars rover Spirit will mark six years of unprecedented exploration of the Red Planet. However, the upcoming Martian winter could end the roving career of the beloved, scrappy robot.
Spirit landed on Mars at 8:35 p.m. PST on Jan. 3, 2004, and its twin Opportunity arrived at 9:05 p.m. Jan. 24, 2004. The rovers began missions intended to last for just three months but which have instead gone on for six Earth years, or 3.2 Mars years. During this time, Spirit has found evidence of a steamy and violent environment on ancient Mars that was quite different from the wet and acidic past documented by Opportunity, which has been operating successfully halfway around the planet.
A sand trap and balky wheels are challenges to Spirit's mobility that could prevent NASA's rover team from using a key winter-survival strategy. The team might not be able to position the robot's solar panels to tilt toward the sun to collect power for heat to survive the severe Martian winter.
Nine months ago, Spirit was driving across a place called "Troy" when its wheels broke through a crusty surface layer into loose sand. Efforts to escape this sand trap barely have budged the rover. The rover's inability to use all six wheels for driving has worsened the predicament. Spirit's right-front wheel quit working in 2006, and its right-rear wheel stalled a month ago. Surprisingly, the right-front wheel recently resumed working, though intermittently. Drives with four or five operating wheels have produced little progress and the latest attempts have resulted in the rover actually sinking deeper in the soil.
"The highest priority for this mission right now is to stay mobile, if that's possible," says Steve Squyres of Cornell University in Ithaca, N.Y. He is principal investigator for the rovers.
If mobility is not possible, the next priority is to improve the rover's tilt, while Spirit is able to generate enough electricity to turn its wheels. Spirit is in the southern hemisphere of Mars, where it is autumn, and the amount of daily sunshine available for the solar-powered rover is declining. This could result in ceasing extraction activities as early as January, depending on the amount of remaining power. Spirit's tilt, nearly five degrees toward the south, is unfavorable because the winter sun crosses low in the northern sky.
Unless the tilt can be improved or winds lessen the gradual buildup of dust on the solar panels, the amount of sunshine available will continue to decline until May 2010. During May, or perhaps earlier, Spirit may not have enough power to remain in operation.
"At the current rate of dust accumulation, solar arrays at zero tilt would provide barely enough energy to run the survival heaters through the Mars winter solstice," says Jennifer Herman, a rover power engineer at NASA's Jet Propulsion Laboratory in Pasadena, Calif.
Above: The latest attempt to dislodge Spirit, pictured above, was not successful. On Dec. 26th the rover actually sunk 6 mm deeper into the sandtrap. [Details]
The team is evaluating strategies for improving the tilt even if Spirit cannot escape the sand trap, such as trying to dig in deeper with the wheels on the north side. In February, NASA will assess Mars missions, including Spirit, for their potential science versus costs to determine how to distribute limited resources. Meanwhile, the team is planning additional research about what a stationary Spirit could accomplish as power wanes.
"Spirit could continue significant research right where it is," says Ray Arvidson of Washington University in St. Louis, deputy principal investigator for the rovers. "We can study the interior of Mars, monitor the weather and continue examining the interesting deposits uncovered by Spirit's wheels."
A study of the planet's interior would use radio transmissions to measure wobble of the planet's axis of rotation, which is not feasible with a mobile rover. That experiment and others might provide more and different findings from a mission that has already far exceeded expectations.
"Long-term change in the spin direction could tell us about the diameter and density of the planet's core," says William Folkner of JPL. He has been developing plans for conducting this experiment with a future, stationary Mars lander. "Short-period changes could tell us whether the core is liquid or solid."
Spirit may be stuck and in peril, but the rover still has a lot of work to do. Stay tuned for updates from Science@NASA.
Editor: Dr. Tony Phillips | Credit: Science@NASA
<a href="http://www.vwkweb.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Vereniging voor weerkunde en klimatologie</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
31-12-2009quote:Op vrijdag 1 januari 2010 19:51 schreef -CRASH- het volgende:
Spirit Faces Uncertain Future as New Year Dawns
[..]
Marswagentje Spirit krijgt het moeilijk
Het nog steeds in het zand verstrikt geraakte Marswagentje Spirit staat een moeilijke tijd te wachten. Op 3 januari is het precies zes jaar geleden dat Spirit een geslaagde landing op Mars maakte. Dat was het begin van een succesvol onderzoeksprogramma, dat pas negen maanden geleden met een eerste grote tegenslag te kampen kreeg. Toen zakte Spirit bijna letterlijk door het ijs, of beter gezegd: door een dunne, harde korst waaronder los zand schuilging.
De afgelopen weken zijn verwoede pogingen ondernomen om het Marswagentje uit zijn benarde situatie te bevrijden - tot nog toe tevergeefs. En de tijd dringt: de winter staat voor de deur en de zon komt steeds lager aan Spirits hemel te staan. Hierdoor neemt de hoeveelheid stroom die zijn zonnepanelen produceren sterk af. Zó sterk zelfs, dat gevreesd wordt dat er straks niet meer genoeg elektriciteit is voor de cruciale verwarming van de mobiele robot.
Als Spirit niet alsnog ontsnapt, zal een manier moeten worden gevonden om hem zodanig te kantelen dat zijn zonnepanelen meer op de zon zijn gericht. Desnoods zal worden geprobeerd om de wielen aan de noordkant dieper in het Marszand te laten wegzakken. Dan kan Spirit de lange Marswinter misschien nog net doorstaan, en vanuit zijn parkeerstand nog wat nuttig onderzoek doen.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Wat een slecht einde voor zo'n geweldge rover zeg!quote:Op vrijdag 1 januari 2010 22:46 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
[..]
31-12-2009
Marswagentje Spirit krijgt het moeilijk
[ afbeelding ]
Het nog steeds in het zand verstrikt geraakte Marswagentje Spirit staat een moeilijke tijd te wachten. Op 3 januari is het precies zes jaar geleden dat Spirit een geslaagde landing op Mars maakte. Dat was het begin van een succesvol onderzoeksprogramma, dat pas negen maanden geleden met een eerste grote tegenslag te kampen kreeg. Toen zakte Spirit bijna letterlijk door het ijs, of beter gezegd: door een dunne, harde korst waaronder los zand schuilging.
De afgelopen weken zijn verwoede pogingen ondernomen om het Marswagentje uit zijn benarde situatie te bevrijden - tot nog toe tevergeefs. En de tijd dringt: de winter staat voor de deur en de zon komt steeds lager aan Spirits hemel te staan. Hierdoor neemt de hoeveelheid stroom die zijn zonnepanelen produceren sterk af. Zó sterk zelfs, dat gevreesd wordt dat er straks niet meer genoeg elektriciteit is voor de cruciale verwarming van de mobiele robot.
Als Spirit niet alsnog ontsnapt, zal een manier moeten worden gevonden om hem zodanig te kantelen dat zijn zonnepanelen meer op de zon zijn gericht. Desnoods zal worden geprobeerd om de wielen aan de noordkant dieper in het Marszand te laten wegzakken. Dan kan Spirit de lange Marswinter misschien nog net doorstaan, en vanuit zijn parkeerstand nog wat nuttig onderzoek doen.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
сухой
Я з
Я з
Wat was dan een goed einde geweest?quote:Op zondag 3 januari 2010 18:26 schreef osso_secco het volgende:
[..]
Wat een slecht einde voor zo'n geweldge rover zeg!
Niet kapot gaan maar uitgezet worden omdat er geen resultaten meer behaald kunnen worden terwijl de rover nog rijdt 
сухой
Я з
Я з
Arme Spirit.quote:Op vrijdag 1 januari 2010 22:46 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
[..]
Marswagentje Spirit krijgt het moeilijk
En het is zo'n volhoudertje. Hij rijdt al drie en een half jaar met een mank wieltje rond.
04-01-2010
Mars was langer 'nat' dan gedacht
Volgens Britse onderzoekers zijn er op de planeet Mars nog veel later met water gevulde meren geweest dan tot nog toe werd aangenomen. Dat blijkt uit spectaculaire opnamen die door de Mars Reconnaissance Orbiter zijn gemaakt.
Aan de warme, natte periode van Mars zou ongeveer 3,8 miljard jaar geleden een einde zijn gekomen, toen de planeet vrijwel zijn gehele atmosfeer kwijtraakte. Uit recente opnamen van het Marsoppervlak blijkt echter dat er ook later nog warmere perioden zijn geweest. Tellingen van de aantallen inslagkraters in het 'merengebied' rond de evenaar van de planeet duiden er namelijk op dat de opgedroogde meren daar ongeveer drie miljard jaar geleden zijn gevormd.
Volgens de onderzoekers zouden de latere opwarmingen het resultaat kunnen zijn van vulkanische activiteit, meteorietinslagen of kleine veranderingen in de baanbeweging van Mars. Hierdoor zou de atmosfeer tijdelijk weer dichter zijn geworden en genoeg zonnewarmte hebben vastgehouden om het oppervlakte-ijs plaatselijk te laten smelten.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkund)
Mars was langer 'nat' dan gedacht
Volgens Britse onderzoekers zijn er op de planeet Mars nog veel later met water gevulde meren geweest dan tot nog toe werd aangenomen. Dat blijkt uit spectaculaire opnamen die door de Mars Reconnaissance Orbiter zijn gemaakt.
Aan de warme, natte periode van Mars zou ongeveer 3,8 miljard jaar geleden een einde zijn gekomen, toen de planeet vrijwel zijn gehele atmosfeer kwijtraakte. Uit recente opnamen van het Marsoppervlak blijkt echter dat er ook later nog warmere perioden zijn geweest. Tellingen van de aantallen inslagkraters in het 'merengebied' rond de evenaar van de planeet duiden er namelijk op dat de opgedroogde meren daar ongeveer drie miljard jaar geleden zijn gevormd.
Volgens de onderzoekers zouden de latere opwarmingen het resultaat kunnen zijn van vulkanische activiteit, meteorietinslagen of kleine veranderingen in de baanbeweging van Mars. Hierdoor zou de atmosfeer tijdelijk weer dichter zijn geworden en genoeg zonnewarmte hebben vastgehouden om het oppervlakte-ijs plaatselijk te laten smelten.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkund)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Tvp zodat ik deze reeks een keer rustig door kan nemen.
Een tijdje terug was er op National Geographic tijdens de Space Week ook een documentaire over de Rover en de Opportunity. Zeer mooie docu!
Een tijdje terug was er op National Geographic tijdens de Space Week ook een documentaire over de Rover en de Opportunity. Zeer mooie docu!
Perhaps you've seen it, maybe in a dream.
A murky, forgotten land.
A murky, forgotten land.
Hij rijdt niet meer... Hij zit vast. en hij staat ongunstig om zonne energy op te vangen.quote:Op zondag 3 januari 2010 19:42 schreef osso_secco het volgende:
Niet kapot gaan maar uitgezet worden omdat er geen resultaten meer behaald kunnen worden terwijl de rover nog rijdt
Ze proberen hem nog wat te kantelen zodat ie mogelijkerwijs meer zonnestralen kan opvangen
om hem na de winter weer op te starten. Zo kan ie dan alsnog plaatselijk onderzoek doen.
<a href="http://www.vwkweb.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Vereniging voor weerkunde en klimatologie</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
12-01-2010
NASA stuurt sonde naar Phoenix Marslander
De Mars Odyssey sonde gaat luisteren naar mogelijke maar onwaarschijnlijk geachte radiosignalen van de Mars Phoenix Lander om uit te knobbelen of de eind 2008 inactief geworden onbemande Marsverkenner op de noordelijke Marspool de winter heeft overleefd, meldt de NASA.
De Phoenix landde in mei 2008 en werkte twee maanden langer dan de voorziene drie maanden. Op zonne-energie draaiend, communiceerde het tuig op 2 november 2008 voor het laatst. Sindsdien onderging de sonde de herfst, winter en een deel van de lente op Mars. De hardware was niet voorzien om de ijzige Martiaanse winter te overleven.
Contact opnemen met Phoenix
Hoewel de NASA niet verwacht dat is gebeurd, zal de rond Mars draaiende onbemande Odyssey toch proberen contact op te nemen met de Phoenix. De Odyssey zal tijdens de drie mogelijke luisterdagen deze maand zowat tien keer per dag bovenvliegen, terwijl er nog luistercampagnes in februari en maart zijn gepland. Er valt nu evenveel zonlicht op de succesrijke Phoenix als bij de laatste communicatie want de zon zit dagelijks 17 uur boven de horizon. Bij overleven, hoort de Phoenix de ingebouwde computerinstructies op te volgen. Die bestaan in periodieke pogingen om contact te krijgen met eender welke sonde die nog rond Mars draait en dus met de Aarde.
Info verwerven over lander
Als de Odyssey toch van het tuig hoort, zal de sonde proberen het signaal vast te houden en informatie te verwerven over de status van de lander. In functie daarvan kan de NASA verdere beslissingen nemen. (belga/vsv)
(HLN)
NASA stuurt sonde naar Phoenix Marslander
De Mars Odyssey sonde gaat luisteren naar mogelijke maar onwaarschijnlijk geachte radiosignalen van de Mars Phoenix Lander om uit te knobbelen of de eind 2008 inactief geworden onbemande Marsverkenner op de noordelijke Marspool de winter heeft overleefd, meldt de NASA.
De Phoenix landde in mei 2008 en werkte twee maanden langer dan de voorziene drie maanden. Op zonne-energie draaiend, communiceerde het tuig op 2 november 2008 voor het laatst. Sindsdien onderging de sonde de herfst, winter en een deel van de lente op Mars. De hardware was niet voorzien om de ijzige Martiaanse winter te overleven.
Contact opnemen met Phoenix
Hoewel de NASA niet verwacht dat is gebeurd, zal de rond Mars draaiende onbemande Odyssey toch proberen contact op te nemen met de Phoenix. De Odyssey zal tijdens de drie mogelijke luisterdagen deze maand zowat tien keer per dag bovenvliegen, terwijl er nog luistercampagnes in februari en maart zijn gepland. Er valt nu evenveel zonlicht op de succesrijke Phoenix als bij de laatste communicatie want de zon zit dagelijks 17 uur boven de horizon. Bij overleven, hoort de Phoenix de ingebouwde computerinstructies op te volgen. Die bestaan in periodieke pogingen om contact te krijgen met eender welke sonde die nog rond Mars draait en dus met de Aarde.
Info verwerven over lander
Als de Odyssey toch van het tuig hoort, zal de sonde proberen het signaal vast te houden en informatie te verwerven over de status van de lander. In functie daarvan kan de NASA verdere beslissingen nemen. (belga/vsv)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
14-01-2010
NASA fotografeert 'bomen' op Mars
De schitterende zandduinen op Mars. Foto NASA
De krachtige camera HiRISE, die cirkelt in een baan rond Mars, heeft foto's van het Marsoppervlak gezonden naar de NASA waarop precies 'bomen' te zien zijn.
De prachtige beelden tonen op het eerste zicht donkere coniferen in een duinenlandschap. De foto's zijn genomen op ongeveer 400 km van de Noordpool van Mars. De schitterende duinen die de beelden laten zien, zijn tijdens deze periode van het jaar altijd bedekt met een laagje CO2 ijs.
Opeenhopingen
Volgens de Nasa echter, zijn de 'bomen' in werkelijkheid opeenhopingen van puin veroorzaakt door aardverschuivingen. Momenteel is het immers lente op Mars en dan begint het ijs volop te smelten. Hierdoor gaat de aarde verchuiven en hoopjes vormen. (hlnsydney/kve)
(HLN)
NASA fotografeert 'bomen' op Mars
De schitterende zandduinen op Mars. Foto NASA
De krachtige camera HiRISE, die cirkelt in een baan rond Mars, heeft foto's van het Marsoppervlak gezonden naar de NASA waarop precies 'bomen' te zien zijn.
De prachtige beelden tonen op het eerste zicht donkere coniferen in een duinenlandschap. De foto's zijn genomen op ongeveer 400 km van de Noordpool van Mars. De schitterende duinen die de beelden laten zien, zijn tijdens deze periode van het jaar altijd bedekt met een laagje CO2 ijs.
Opeenhopingen
Volgens de Nasa echter, zijn de 'bomen' in werkelijkheid opeenhopingen van puin veroorzaakt door aardverschuivingen. Momenteel is het immers lente op Mars en dan begint het ijs volop te smelten. Hierdoor gaat de aarde verchuiven en hoopjes vormen. (hlnsydney/kve)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
21-01-2010
NASA maakt Marsfoto's op verzoek
Binnenkort zal HiRise, de meest geavanceerde camera aan boord van de Mars Reconnaissance Orbiter (MRO), foto's maken van gebieden die door het publiek zijn aangewezen. Sinds zijn aankomst bij Mars heeft de MRO bijna 13.000 opnamen gemaakt, maar alles bij elkaar is daarbij nog geen procent van het planeetoppervlak gedetailleerd vastgelegd. Wetenschappers hebben nog duizenden gebieden op hun verlanglijstje staan, die zullen worden gefotografeerd zodra de MRO daar de kans toe krijgt. Nieuwe ideeën zijn altijd welkom: vandaar het HiWish-initiatief.
Op de HiWish-website kan iedereen een gebiedje op Mars aanwijzen dat nader onderzoek verdient. Daarbij moet echter wel een motivatie worden gegeven. Bovendien moet het voorstel passen in één van de achttien wetenschappelijke thema's waar het camerateam van de MRO zich mee bezighoudt. Tot de thema's behoren inslagprocessen, seizoenseffecten en (vroegere) vulkanische activiteit.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
NASA maakt Marsfoto's op verzoek
Binnenkort zal HiRise, de meest geavanceerde camera aan boord van de Mars Reconnaissance Orbiter (MRO), foto's maken van gebieden die door het publiek zijn aangewezen. Sinds zijn aankomst bij Mars heeft de MRO bijna 13.000 opnamen gemaakt, maar alles bij elkaar is daarbij nog geen procent van het planeetoppervlak gedetailleerd vastgelegd. Wetenschappers hebben nog duizenden gebieden op hun verlanglijstje staan, die zullen worden gefotografeerd zodra de MRO daar de kans toe krijgt. Nieuwe ideeën zijn altijd welkom: vandaar het HiWish-initiatief.
Op de HiWish-website kan iedereen een gebiedje op Mars aanwijzen dat nader onderzoek verdient. Daarbij moet echter wel een motivatie worden gegeven. Bovendien moet het voorstel passen in één van de achttien wetenschappelijke thema's waar het camerateam van de MRO zich mee bezighoudt. Tot de thema's behoren inslagprocessen, seizoenseffecten en (vroegere) vulkanische activiteit.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
21-01-2010
Marswagentje onderzoekt bijzondere steen op Mars
Het Marswagentje Opportunity heeft de afgelopen twee maanden onderzoek verricht aan een bijzonder brok gesteente. 'Marquette Island', zoals de donkere steen ter grootte van een basketbal is gedoopt, kan meer inzicht geven in de samenstelling van het inwendige van de planeet Mars.
Marquette Island wijkt duidelijk af van de tientallen stenen en meteorieten die Opportunity eerder bekeken heeft. Hij bestaat uit grofkorrelig basaltgesteente, en is dus van vulkanische oorsprong. En zijn grofkorreligheid wijst erop dat hij uit voorheen gesmolten gesteente bestaat dat langzaam is afgekoeld, waardoor zich kristallen konden vormen. Volgens de onderzoekers moet dit gesteente oorspronkelijk diep in de korst van Mars hebben gezeten: oppervlaktegesteente koelt namelijk sneller af en is fijner van textuur.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Marswagentje onderzoekt bijzondere steen op Mars
Het Marswagentje Opportunity heeft de afgelopen twee maanden onderzoek verricht aan een bijzonder brok gesteente. 'Marquette Island', zoals de donkere steen ter grootte van een basketbal is gedoopt, kan meer inzicht geven in de samenstelling van het inwendige van de planeet Mars.
Marquette Island wijkt duidelijk af van de tientallen stenen en meteorieten die Opportunity eerder bekeken heeft. Hij bestaat uit grofkorrelig basaltgesteente, en is dus van vulkanische oorsprong. En zijn grofkorreligheid wijst erop dat hij uit voorheen gesmolten gesteente bestaat dat langzaam is afgekoeld, waardoor zich kristallen konden vormen. Volgens de onderzoekers moet dit gesteente oorspronkelijk diep in de korst van Mars hebben gezeten: oppervlaktegesteente koelt namelijk sneller af en is fijner van textuur.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Spirit geeft de geest 
Gedeeltelijk iig. Vastgelopen in het zand en komt er niet meer uit.
Nu de winter nog door zien te komen.
Gedeeltelijk iig. Vastgelopen in het zand en komt er niet meer uit.
optimistquote:Spirit is Now a Stationary Science Platform
January 26, 2010: After six years of unprecedented exploration of the Red Planet, NASA's Mars Exploration Rover Spirit is no longer a fully mobile robot. NASA has designated Spirit a stationary science platform after efforts during the past several months to free it from a sand trap have been unsuccessful.
The venerable robot's primary task in the next few weeks will be to position itself to combat the severe Martian winter. If Spirit survives, it will continue conducting significant new science from its final location. The rover's mission could continue for several months to years.
"Spirit is not dead; it has just entered another phase of its long life," said Doug McCuistion, director of the Mars Exploration Program at NASA Headquarters in Washington.
Nu de winter nog door zien te komen.
inderdaadquote:Op woensdag 27 januari 2010 07:36 schreef NorthernStar het volgende:
Spirit geeft de geest
Gedeeltelijk iig. Vastgelopen in het zand en komt er niet meer uit.
[..]
optimist
Nu de winter nog door zien te komen.
26-01-2010
Marsrover heeft zijn laatste rustplaats bereikt
Het Amerikaanse Marswagentje Spirit blijft staan waar hij staat. NASA heeft besloten om geen verdere pogingen te doen om de mobiele onderzoeksrobot uit zijn benarde toestand te bevrijden. Tien maanden geleden zakten de wielen van Spirit door de dunne harde oppervlaktekorst, waardoor hij vast kwam te zitten in het losse zand dat daaronder ligt.
De beslissing om de mobiliteit van Spirit definitief op te offeren, is ingegeven door de naderende winter ter plaatse. Doordat de zon steeds lager aan de hemel komt te staan, daalt de opbrengst van Spirits zonnepanelen. Besloten is nu om de resterende manoeuvreerbaarheid te gebruiken om het Marswagentje een wat gunstigere positie te geven. Nu hellen zijn zonnepanelen een beetje naar het zuiden, terwijl de zon in het noorden staat. Dat kan enigszins worden verholpen door Spirit een klein stukje achteruit te laten rijden, zodat zijn achterkant een beetje omhoog komt. Dat is wel nodig ook, want nu is de stroomopbrengst te gering om de communicatie met Spirit tijdens de winter in stand te houden.
Een en ander betekent overigens niet dat het Marswagentje geen onderzoek meer zal kunnen doen. Vanuit zijn vaste positie kan Spirit onder meer de kleine schommelingen in de rotatie van Mars gaan meten, wat informatie oplevert over het diepe inwendige van de planeet. En de nog steeds werkzame robotarm blijft bodemonderzoek doen.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
24-01-2010
Bewijs voor bacterieel leven op Mars?
De Mars Reconnaissance Orbiter (MRO) van NASA observeerde verschillende grote 'meren' op het oppervlakte van Mars, die met op kanalen lijkende geulen met elkaar verbonden zijn. Volgens wetenschappers vertonen deze kanalen de nodige ingrediënten om door (vloeibaar) water te zijn gecreëerd. Uit de nieuwe MRO foto's blijkt niet alleen dat Mars ooit grote meren bezat, maar ook dat de meren zich veel later dan eerder gedacht vormden: 'amper' 3 miljard jaar geleden. Een best te smaken vaststelling, maar waar in het gras schuilt de wetenschappelijke adder van bacterieel leven?
Dr. Sanjeev Gupta, geoloog bij het Imperial College London, en zijn team van het Imperial College en University College London bestudeerden verschillende MRO foto's van vlakke 'indrukken' op het oppervlak van Mars, net boven de 1.700 kilometer lange 'Ares Vallis' vallei. De indrukken hebben een gemiddelde diameter van 20 kilometer en werden toegeschreven aan het instorten van lappen grond, doordat het ijs in de bodem zo'n 4 miljard jaar geleden door sublimatie verloren ging in de ijle atmosfeer van de rode planeet.
Het team vond op de gedetailleerde foto's echter een reeks kanalen die de indrukken met elkaar verbinden. Ze zijn ervan overtuigd dat deze kanalen enkel door stromend water gevormd kunnen zijn, en niet door de directe overgang van ijs naar een gasvormige fase.
Op planeten zoals Mars tellen wetenschappers de kraters in een bepaald gebied om de ouderdom van de regio te bepalen. Voor het gebied boven de Ares Vallis vallei rekende het team de indrukken terug naar de zogenaamde 'Hesperian Epoch' van Mars, circa 3,5 to 1,8 miljard jaar geleden. Een verrassende vaststelling, want van die periode werd aangenomen dat Mars toen een koude en droge planeet was zónder vloeibaar water aan de oppervlakte.
Het team van onderzoekers stelt dat Mars tijdens de Hesperian Epoch kortstondige perioden van opwarming kan ervaren hebben. Misschien ten gevolge van vulkanische activiteit, de inslag van een meteoriet of een verschuiving van de planeet in zijn baan rond de zon. Dit zou genoeg warmte ontwikkeld hebben om het ijs in de ondergrond te doen smelten, maar ook de nodige atmosferische druk om het water aan de oppervlakte van de planeet in vloeibare toestand te houden.
Gupta: "We raken er niet uit wat de aanzet was voor deze warmere periode. We hebben verschillende hypothesen. Misschien hebben locale condities op Mars voor een atmosfeer gezorgd die een klein broeikaseffect veroorzaakte, zodat de meren konden ontstaan. We weten niet hoe lang de meren gevuld waren met water, maar we weten wel hoe opwindend het is om bewijzen van (vloeibaar) water op Mars te zien."
(MRO foto van Olympus Mons Aureole)
Dr. Gupta, hoe zit het nu met bacterieel leven?
"De warmere condities op Mars kunnen ervoor gezorgd hebben dat de indrukken op de oppervlakte zich vulden met smeltwater. Uiteindelijk zouden ze ook overstromen waarbij zich kanalen vormden door de waterstroom naar lager gelegen bassins. Dit zorgt voor een ander milieu waar microbiologisch leven mogelijk is. Dit zou fossiel leven zijn. Het is een gebied dat we niet als 'een plaats om naartoe te gaan' beschouwden."
(Grenswetenschap)
Bewijs voor bacterieel leven op Mars?
De Mars Reconnaissance Orbiter (MRO) van NASA observeerde verschillende grote 'meren' op het oppervlakte van Mars, die met op kanalen lijkende geulen met elkaar verbonden zijn. Volgens wetenschappers vertonen deze kanalen de nodige ingrediënten om door (vloeibaar) water te zijn gecreëerd. Uit de nieuwe MRO foto's blijkt niet alleen dat Mars ooit grote meren bezat, maar ook dat de meren zich veel later dan eerder gedacht vormden: 'amper' 3 miljard jaar geleden. Een best te smaken vaststelling, maar waar in het gras schuilt de wetenschappelijke adder van bacterieel leven?
Dr. Sanjeev Gupta, geoloog bij het Imperial College London, en zijn team van het Imperial College en University College London bestudeerden verschillende MRO foto's van vlakke 'indrukken' op het oppervlak van Mars, net boven de 1.700 kilometer lange 'Ares Vallis' vallei. De indrukken hebben een gemiddelde diameter van 20 kilometer en werden toegeschreven aan het instorten van lappen grond, doordat het ijs in de bodem zo'n 4 miljard jaar geleden door sublimatie verloren ging in de ijle atmosfeer van de rode planeet.
Het team vond op de gedetailleerde foto's echter een reeks kanalen die de indrukken met elkaar verbinden. Ze zijn ervan overtuigd dat deze kanalen enkel door stromend water gevormd kunnen zijn, en niet door de directe overgang van ijs naar een gasvormige fase.
Op planeten zoals Mars tellen wetenschappers de kraters in een bepaald gebied om de ouderdom van de regio te bepalen. Voor het gebied boven de Ares Vallis vallei rekende het team de indrukken terug naar de zogenaamde 'Hesperian Epoch' van Mars, circa 3,5 to 1,8 miljard jaar geleden. Een verrassende vaststelling, want van die periode werd aangenomen dat Mars toen een koude en droge planeet was zónder vloeibaar water aan de oppervlakte.
Het team van onderzoekers stelt dat Mars tijdens de Hesperian Epoch kortstondige perioden van opwarming kan ervaren hebben. Misschien ten gevolge van vulkanische activiteit, de inslag van een meteoriet of een verschuiving van de planeet in zijn baan rond de zon. Dit zou genoeg warmte ontwikkeld hebben om het ijs in de ondergrond te doen smelten, maar ook de nodige atmosferische druk om het water aan de oppervlakte van de planeet in vloeibare toestand te houden.
Gupta: "We raken er niet uit wat de aanzet was voor deze warmere periode. We hebben verschillende hypothesen. Misschien hebben locale condities op Mars voor een atmosfeer gezorgd die een klein broeikaseffect veroorzaakte, zodat de meren konden ontstaan. We weten niet hoe lang de meren gevuld waren met water, maar we weten wel hoe opwindend het is om bewijzen van (vloeibaar) water op Mars te zien."
(MRO foto van Olympus Mons Aureole)
Dr. Gupta, hoe zit het nu met bacterieel leven?
"De warmere condities op Mars kunnen ervoor gezorgd hebben dat de indrukken op de oppervlakte zich vulden met smeltwater. Uiteindelijk zouden ze ook overstromen waarbij zich kanalen vormden door de waterstroom naar lager gelegen bassins. Dit zorgt voor een ander milieu waar microbiologisch leven mogelijk is. Dit zou fossiel leven zijn. Het is een gebied dat we niet als 'een plaats om naartoe te gaan' beschouwden."
(Grenswetenschap)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
03-02-2010
Belgische ploeg neemt deel aan gesimuleerde Marsmissie in Utah
Een volledig Belgische ploeg voert van 6 tot 22 februari een gesimuleerde Marsmissie uit aan boord van het 'Mars Desert Research Station' in de woestijn in het zuiden van de Amerikaanse staat Utah. Drie Vlamingen en drie Walen sluiten zich vrijwillig op in een habitat van twee verdiepingen, met een doorsnede van acht meter, volledig afgesneden van de buitenwereld. Uitjes gebeuren enkel in ruimtepakken.
Unicum
Het is voor het eerst dat een volledig Belgische ploeg aan een dergelijk experiment deelneemt. De uitverkorenen zijn Nancy Vermeulen uit Antwerpen, Nicky De Munster uit Waregem, Arjan Van der Star uit Lanaken en de Walen Pierre-Emmanuel Paulis, Nora Martiny en Margaux Hoang.
Nationale Loterij
De expeditie wordt volledig gefinancierd door de Nationale Loterij. De doelstellingen zijn zowel wetenschappelijk als pedagogisch. De experimenten situeren zich op verschillende wetenschappelijke domeinen, zoals biologie, geologie, hydrografie, weerkunde, aardrijkskunde, zonne-energie, composteren, het beschermen van de omgeving en het recycleren van water. Er zijn contacten met Belgische scholen voorzien. De missie is te volgen op www.marssociety.be. (belga/dea)
(HLN)
Belgische ploeg neemt deel aan gesimuleerde Marsmissie in Utah
Een volledig Belgische ploeg voert van 6 tot 22 februari een gesimuleerde Marsmissie uit aan boord van het 'Mars Desert Research Station' in de woestijn in het zuiden van de Amerikaanse staat Utah. Drie Vlamingen en drie Walen sluiten zich vrijwillig op in een habitat van twee verdiepingen, met een doorsnede van acht meter, volledig afgesneden van de buitenwereld. Uitjes gebeuren enkel in ruimtepakken.
Unicum
Het is voor het eerst dat een volledig Belgische ploeg aan een dergelijk experiment deelneemt. De uitverkorenen zijn Nancy Vermeulen uit Antwerpen, Nicky De Munster uit Waregem, Arjan Van der Star uit Lanaken en de Walen Pierre-Emmanuel Paulis, Nora Martiny en Margaux Hoang.
Nationale Loterij
De expeditie wordt volledig gefinancierd door de Nationale Loterij. De doelstellingen zijn zowel wetenschappelijk als pedagogisch. De experimenten situeren zich op verschillende wetenschappelijke domeinen, zoals biologie, geologie, hydrografie, weerkunde, aardrijkskunde, zonne-energie, composteren, het beschermen van de omgeving en het recycleren van water. Er zijn contacten met Belgische scholen voorzien. De missie is te volgen op www.marssociety.be. (belga/dea)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
11-02-2010
Sedimenten in Marskrater onthullen klimaatgeschiedenis
Rond de centrale bergpiek van de 150 kilometer grote Marskrater Gale heeft zich een enorme hoeveelheid puin verzameld die een gelaagde structuur vertoont. Het onderzoek van deze puinophoping maakt veel duidelijk over de grote klimaatveranderingen die zich miljarden jaren geleden op Mars hebben afgespeeld.
Amerikaanse geologen hebben vastgesteld dat onderop de 'stapel' gesteenten, die zich in de loop van ongeveer twee miljard jaar hebben gevormd, lagen met kleimineralen liggen - mineralen die zich alleen onder natte omstandigheden vormen. Hoger gelegen lagen bevatten daarnaast ook sulfaten: ook die hebben een natte oorsprong, maar afzetting vindt pas plaats als het water waarin ze gevormd zijn verdampt. Nog hogere lagen in de puinberg blijken alleen sulfaten te bevatten en bovenaan zijn geen water-gerelateerde mineralen meer te vinden.
Deze volgorde van lagen bevestigt de resultaten van onderzoek elders op Mars. Maar de Gale-krater is tot nog toe de enige plek waar één opstapeling van gesteenten het complete verhaal vertelt. De krater is dan ook een van de mogelijke landingsplaatsen van de mobiele onderzoeksrobot Curiosity van de Mars Science Laboratory, die in 2011 wordt gelanceerd.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Sedimenten in Marskrater onthullen klimaatgeschiedenis
Rond de centrale bergpiek van de 150 kilometer grote Marskrater Gale heeft zich een enorme hoeveelheid puin verzameld die een gelaagde structuur vertoont. Het onderzoek van deze puinophoping maakt veel duidelijk over de grote klimaatveranderingen die zich miljarden jaren geleden op Mars hebben afgespeeld.
Amerikaanse geologen hebben vastgesteld dat onderop de 'stapel' gesteenten, die zich in de loop van ongeveer twee miljard jaar hebben gevormd, lagen met kleimineralen liggen - mineralen die zich alleen onder natte omstandigheden vormen. Hoger gelegen lagen bevatten daarnaast ook sulfaten: ook die hebben een natte oorsprong, maar afzetting vindt pas plaats als het water waarin ze gevormd zijn verdampt. Nog hogere lagen in de puinberg blijken alleen sulfaten te bevatten en bovenaan zijn geen water-gerelateerde mineralen meer te vinden.
Deze volgorde van lagen bevestigt de resultaten van onderzoek elders op Mars. Maar de Gale-krater is tot nog toe de enige plek waar één opstapeling van gesteenten het complete verhaal vertelt. De krater is dan ook een van de mogelijke landingsplaatsen van de mobiele onderzoeksrobot Curiosity van de Mars Science Laboratory, die in 2011 wordt gelanceerd.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
16-02-2010
Mars Express onderzoekt 'holle' Marsmaan
Vanaf 16 februari brengt de Europese ruimtesonde Mars Express weer een aantal bezoekjes aan Phobos, het grootste maantje van de planeet Mars. De waarnemingscampagne zal op 3 maart zijn hoogtepunt bereiken: op die dag wordt Phobos tot op slechts 50 kilometer genaderd. De laatste nadering is op 26 maart.
De nabije verkenning van de Marsmaan is mogelijk geworden door een baancorrectie van Mars Express die in 2009 plaatsvond. Het hoofddoel van die correctie was overigens om ervoor te zorgen dat de ruimtesonde bij zijn dichtste nadering van Mars niet steeds tegen de donkere nachtzijde van de planeet aan zou kijken.
De dichtste nadering van Phobos op 3 maart zal worden aangegrepen om het zwaartekrachtsveld van het slechts enkele tientallen kilometers grote maantje te onderzoeken. Daarbij zal met name worden gelet op eventuele dichtheidsverschillen in zijn inwendige. Vermoed wordt namelijk dat Phobos geen massief object is, en dat er holtes in zijn gesteente zitten.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Mars Express onderzoekt 'holle' Marsmaan
Vanaf 16 februari brengt de Europese ruimtesonde Mars Express weer een aantal bezoekjes aan Phobos, het grootste maantje van de planeet Mars. De waarnemingscampagne zal op 3 maart zijn hoogtepunt bereiken: op die dag wordt Phobos tot op slechts 50 kilometer genaderd. De laatste nadering is op 26 maart.
De nabije verkenning van de Marsmaan is mogelijk geworden door een baancorrectie van Mars Express die in 2009 plaatsvond. Het hoofddoel van die correctie was overigens om ervoor te zorgen dat de ruimtesonde bij zijn dichtste nadering van Mars niet steeds tegen de donkere nachtzijde van de planeet aan zou kijken.
De dichtste nadering van Phobos op 3 maart zal worden aangegrepen om het zwaartekrachtsveld van het slechts enkele tientallen kilometers grote maantje te onderzoeken. Daarbij zal met name worden gelet op eventuele dichtheidsverschillen in zijn inwendige. Vermoed wordt namelijk dat Phobos geen massief object is, en dat er holtes in zijn gesteente zitten.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
24-02-2010
Gezagvoerster noemt Marssimulatie "groot succes"
Nancy Vermeulen leidde de Belgische Marssimulatie.
Conflicten tussen de teamleden en koppen als 'Op Mars waren ze dood geweest': een mens zou geneigd zijn om de Belgische Marssimulatie in de woestijn van het Amerikaanse Utah niet meteen een overdonderend succes te noemen.
Nancy Vermeulen, die eerder deze maand het gezag voerde over de groep, ziet het anders. Ze bevestigt dat er binnen de zeskoppige groep "wel eens een woordje is gevallen maar dat dit deel uitmaakt van het experiment".
"Veel uit geleerd"
"We wilden kijken hoe mensen van totaal uiteenlopende achtergrond en leeftijd twee weken in een capsule zouden werken en leven alsof het op Mars was", zegt ze in een reactie op mediaberichten over ruzie binnen het team.
Bovenop de "pure wetenschappelijke experimenten", bijvoorbeeld naar stofdeeltjes in de atmosfeer, "was het grootste experiment onszelf", zegt Vermeulen. De simulatie moest meer leren over hoe het er psychologisch aan toe gaat bij zo'n missie. "Uiteraard zijn er spanningen en conflicten. Maar het gaat erom die op te lossen. We hebben er veel uit geleerd, en de 'vluchtleiding' ook".
Jeugd enthousiasmeren
"Er zijn 25 livecontacten geweest met scholen en sterrenkundige verenigingen in België. Frank De Winne, onze peter, belde ons tijdens de missie op en feliciteerde ons met ons werk. Public outreach in de ruimtevaart is heel belangrijk, want het is de jeugd van vandaag, die over 30 jaar effectief een missie naar Mars zal uitvoeren", aldus de gezagvoerster. Er zijn 17 "ruimtewandelingen" gemaakt, onder andere om bodemstalen te nemen en te kijken hoe men zelf voedsel kan kweken tijdens een lange reis naar Mars.
Volgens de wetenschapster bij het KMI was de simulatie een groot succes, zowel qua wetenschappelijke experimenten als qua public outreach. (belga/tw)
(HLN)
Gezagvoerster noemt Marssimulatie "groot succes"
Nancy Vermeulen leidde de Belgische Marssimulatie.
Conflicten tussen de teamleden en koppen als 'Op Mars waren ze dood geweest': een mens zou geneigd zijn om de Belgische Marssimulatie in de woestijn van het Amerikaanse Utah niet meteen een overdonderend succes te noemen.
Nancy Vermeulen, die eerder deze maand het gezag voerde over de groep, ziet het anders. Ze bevestigt dat er binnen de zeskoppige groep "wel eens een woordje is gevallen maar dat dit deel uitmaakt van het experiment".
"Veel uit geleerd"
"We wilden kijken hoe mensen van totaal uiteenlopende achtergrond en leeftijd twee weken in een capsule zouden werken en leven alsof het op Mars was", zegt ze in een reactie op mediaberichten over ruzie binnen het team.
Bovenop de "pure wetenschappelijke experimenten", bijvoorbeeld naar stofdeeltjes in de atmosfeer, "was het grootste experiment onszelf", zegt Vermeulen. De simulatie moest meer leren over hoe het er psychologisch aan toe gaat bij zo'n missie. "Uiteraard zijn er spanningen en conflicten. Maar het gaat erom die op te lossen. We hebben er veel uit geleerd, en de 'vluchtleiding' ook".
Jeugd enthousiasmeren
"Er zijn 25 livecontacten geweest met scholen en sterrenkundige verenigingen in België. Frank De Winne, onze peter, belde ons tijdens de missie op en feliciteerde ons met ons werk. Public outreach in de ruimtevaart is heel belangrijk, want het is de jeugd van vandaag, die over 30 jaar effectief een missie naar Mars zal uitvoeren", aldus de gezagvoerster. Er zijn 17 "ruimtewandelingen" gemaakt, onder andere om bodemstalen te nemen en te kijken hoe men zelf voedsel kan kweken tijdens een lange reis naar Mars.
Volgens de wetenschapster bij het KMI was de simulatie een groot succes, zowel qua wetenschappelijke experimenten als qua public outreach. (belga/tw)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
01-03-2010
Europese ruimtesonde nadert Marsmaantje tot op 67 kilometer
Op woensdag 3 maart scheert de Europese ruimtesonde Mars Express rakelings langs het grootste Marsmaantje Phobos. De kleinste afstand, die om 21.55 uur 's avonds wordt bereikt, bedraagt 67 kilometer - iets meer dan aanvankelijk de bedoeling was. De scheervlucht zal worden benut om meer te weten te komen over het inwendige van het maantje.
Tijdens zijn dichte nadering wordt Mars Express een beetje uit koers gebracht door het zwaartekrachtsveld van Phobos. De afwijking zal minimaal zijn - enkele millimeters per seconde - maar niettemin voldoende om een goede indruk te krijgen van de verdeling van de materie in het maantje. Daarbij wordt gebruik gemaakt van de draaggolf die de radiozender van Mars Express continu uitzendt. Kleine veranderingen in het radiosignaal zoals dat op aarde wordt ontvangen, zullen de geringe koersafwijkingen van de ruimtesonde verraden.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Europese ruimtesonde nadert Marsmaantje tot op 67 kilometer
Op woensdag 3 maart scheert de Europese ruimtesonde Mars Express rakelings langs het grootste Marsmaantje Phobos. De kleinste afstand, die om 21.55 uur 's avonds wordt bereikt, bedraagt 67 kilometer - iets meer dan aanvankelijk de bedoeling was. De scheervlucht zal worden benut om meer te weten te komen over het inwendige van het maantje.
Tijdens zijn dichte nadering wordt Mars Express een beetje uit koers gebracht door het zwaartekrachtsveld van Phobos. De afwijking zal minimaal zijn - enkele millimeters per seconde - maar niettemin voldoende om een goede indruk te krijgen van de verdeling van de materie in het maantje. Daarbij wordt gebruik gemaakt van de draaggolf die de radiozender van Mars Express continu uitzendt. Kleine veranderingen in het radiosignaal zoals dat op aarde wordt ontvangen, zullen de geringe koersafwijkingen van de ruimtesonde verraden.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
02-03-2010
IJs op Mars wordt beschermd door puin
Uitgebreid radaronderzoek van het noordelijk halfrond van Mars heeft nog eens bevestigd dat er op veel plaatsen dikke ijspakketten onder het oppervlak liggen. Het onderzoek, uitgevoerd door de Mars Reconnaissance Orbiter, richtte zich op het heuvelachtige gebied Deuteronilus Mensae, ongeveer halverwege de evenaar en de noordpool van Mars. Daar blijken de ijsafzettingen zich over honderden kilometers uit te strekken.
De ijsafzettingen, die plaatselijk een kilometer dik zijn, liggen met name langs steile rotswanden, waar ze door omlaag gevallen puin tegen verdamping worden beschermd. Volgens de onderzoekers is het waarschijnlijk dat het hele gebied ooit onder een dikke laag ijs heeft gelegen, en dat het ondergrondse ijs daar het restant van is.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
IJs op Mars wordt beschermd door puin
Uitgebreid radaronderzoek van het noordelijk halfrond van Mars heeft nog eens bevestigd dat er op veel plaatsen dikke ijspakketten onder het oppervlak liggen. Het onderzoek, uitgevoerd door de Mars Reconnaissance Orbiter, richtte zich op het heuvelachtige gebied Deuteronilus Mensae, ongeveer halverwege de evenaar en de noordpool van Mars. Daar blijken de ijsafzettingen zich over honderden kilometers uit te strekken.
De ijsafzettingen, die plaatselijk een kilometer dik zijn, liggen met name langs steile rotswanden, waar ze door omlaag gevallen puin tegen verdamping worden beschermd. Volgens de onderzoekers is het waarschijnlijk dat het hele gebied ooit onder een dikke laag ijs heeft gelegen, en dat het ondergrondse ijs daar het restant van is.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
03-03-2010
Mars Reconnaissance Orbiter bereikt digitale mijlpaal
De Mars Reconnaissance Orbiter, die sinds maart 2006 om de planeet Mars cirkelt, heeft een bijzondere mijlpaal bereikt. In vier jaar tijd heeft de ruimtesonde 100 terabits (100.000 gigabits) aan gegevens naar de aarde gezonden. Dat staat gelijk aan 35 uur hoge kwaliteit videobeelden en is meer dan drie keer zo veel als alle andere ruimtemissies naar planeten in ons zonnestelsel bij elkaar.
De Mars Reconnaissance Orbiter is uitgerust met een drie meter grote schotelantenne, die gegevens met een snelheid van 6 megabits per seconde naar de aarde kan zenden. Zijn wetenschappelijke instrumentarium bestaat uit drie camera's, een spectrometer, een radar en een radiometer voor atmosfeeronderzoek. Daarmee is nu ongeveer de helft van de planeet Mars nauwkeurig onderzocht.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Mars Reconnaissance Orbiter bereikt digitale mijlpaal
De Mars Reconnaissance Orbiter, die sinds maart 2006 om de planeet Mars cirkelt, heeft een bijzondere mijlpaal bereikt. In vier jaar tijd heeft de ruimtesonde 100 terabits (100.000 gigabits) aan gegevens naar de aarde gezonden. Dat staat gelijk aan 35 uur hoge kwaliteit videobeelden en is meer dan drie keer zo veel als alle andere ruimtemissies naar planeten in ons zonnestelsel bij elkaar.
De Mars Reconnaissance Orbiter is uitgerust met een drie meter grote schotelantenne, die gegevens met een snelheid van 6 megabits per seconde naar de aarde kan zenden. Zijn wetenschappelijke instrumentarium bestaat uit drie camera's, een spectrometer, een radar en een radiometer voor atmosfeeronderzoek. Daarmee is nu ongeveer de helft van de planeet Mars nauwkeurig onderzocht.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
04-03-2010
'Marsrivier' waarschijnlijk door lava gevormd
De lange, wijdvertakte Ascraeus-geul, die in het grootste vulkanische gebied op Mars meandert, is waarschijnlijk niet het gevolg van watererosie. Sommige onderzoekers meenden dat deze structuur kon zijn ontstaan in de tijd dat er nog veel vloeibaar water was op Mars. Maar nauwkeurige analyse van delen van de 'rivierbedding' die nog niet goed bestudeerd waren, lijkt er nu op te wijzen dat deze door stromende lava is uitgesleten.
Omdat de vloeistof die het Ascraeus-geulenstelsel heeft gevormd allang verdwenen is, is het niet eenvoudig om te achterhalen wat zich hier precies heeft afgespeeld. Sommige kenmerken van het stelsel lijken sprekend op die van een drooggevallen rivier. Maar nu is ontdekt dat delen ervan 'overdekt' zijn, precies zoals dat bij lavabuizen het geval is. Deze en andere kenmerken wijzen er sterk op dat de erosie niet door water, maar door snel stromende lava is veroorzaakt.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
'Marsrivier' waarschijnlijk door lava gevormd
De lange, wijdvertakte Ascraeus-geul, die in het grootste vulkanische gebied op Mars meandert, is waarschijnlijk niet het gevolg van watererosie. Sommige onderzoekers meenden dat deze structuur kon zijn ontstaan in de tijd dat er nog veel vloeibaar water was op Mars. Maar nauwkeurige analyse van delen van de 'rivierbedding' die nog niet goed bestudeerd waren, lijkt er nu op te wijzen dat deze door stromende lava is uitgesleten.
Omdat de vloeistof die het Ascraeus-geulenstelsel heeft gevormd allang verdwenen is, is het niet eenvoudig om te achterhalen wat zich hier precies heeft afgespeeld. Sommige kenmerken van het stelsel lijken sprekend op die van een drooggevallen rivier. Maar nu is ontdekt dat delen ervan 'overdekt' zijn, precies zoals dat bij lavabuizen het geval is. Deze en andere kenmerken wijzen er sterk op dat de erosie niet door water, maar door snel stromende lava is veroorzaakt.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
12-03-2010
Belg bij Europese kandidaten voor Marssimulatie
De planeet Mars
De Belg Jerome Clevers is een van de vier overgebleven kandidaten om in een "container" in Moskou een volledige vlucht naar Mars te simuleren, zo heeft het Europese Ruimtevaartbureau ESA bekendgemaakt. Het Mars-500 experiment is een zware test naar het menselijk uithoudingsvermogen.
Twee deelnemers
ESA selecteerde de laatste vier Europese kandidaten. Van de vier zullen er uiteindelijk twee echt deelnemen aan de simulatie waarvoor het viertal al met alle andere "bemanningsleden" traint in het Russisch Instituut voor Biomedische Problemen (IBMP) dat zich op de medische en psychologische kant van bemande ruimtevaart toespitst.
Mars-500 start deze zomer in een speciaal gebouwde menselijke habitat in het IBMP, met 'aan boord' zes mensen. De naam komt van 250 dagen om naar de Rode Planeet te vliegen, er 30 dagen op te werken en 240 dagen om terug te keren naar huis.
Menselijke factor
Bovenop de technische uitdagingen voor een bemand retourtje Mars speelt volgens ESA ook de menselijke factor een erg belangrijke rol: "Hoe kan men het best mensen selecteren en voorbereiden om mentaal en fysiek een ruimtevlucht van minstens anderhalf jaar te doorstaan in een gesloten ruimte, steeds tegen dezelfde gezichten aankijkend, doorlopend onder stress en geïsoleerd van familie en vrienden." (belga/ypu)
(HLN)
Belg bij Europese kandidaten voor Marssimulatie
De planeet Mars
De Belg Jerome Clevers is een van de vier overgebleven kandidaten om in een "container" in Moskou een volledige vlucht naar Mars te simuleren, zo heeft het Europese Ruimtevaartbureau ESA bekendgemaakt. Het Mars-500 experiment is een zware test naar het menselijk uithoudingsvermogen.
Twee deelnemers
ESA selecteerde de laatste vier Europese kandidaten. Van de vier zullen er uiteindelijk twee echt deelnemen aan de simulatie waarvoor het viertal al met alle andere "bemanningsleden" traint in het Russisch Instituut voor Biomedische Problemen (IBMP) dat zich op de medische en psychologische kant van bemande ruimtevaart toespitst.
Mars-500 start deze zomer in een speciaal gebouwde menselijke habitat in het IBMP, met 'aan boord' zes mensen. De naam komt van 250 dagen om naar de Rode Planeet te vliegen, er 30 dagen op te werken en 240 dagen om terug te keren naar huis.
Menselijke factor
Bovenop de technische uitdagingen voor een bemand retourtje Mars speelt volgens ESA ook de menselijke factor een erg belangrijke rol: "Hoe kan men het best mensen selecteren en voorbereiden om mentaal en fysiek een ruimtevlucht van minstens anderhalf jaar te doorstaan in een gesloten ruimte, steeds tegen dezelfde gezichten aankijkend, doorlopend onder stress en geïsoleerd van familie en vrienden." (belga/ypu)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
15-03-2010
Mogelijke landingsplaatsen op Marsmaantje gefotografeerd
Tijdens een dichte nadering op 7 maart jl. heeft de Europese ruimtesonde Mars Express gedetailleerde opnamen gemaakt van het oppervlak van de kleine Marsmaan Phobos. Daarop zijn onder meer de mogelijke landingsplaatsen van de toekomstige ruimtemissie Phobos-Grunt te zien. De Mars Express is momenteel de enige ruimtesonde die dicht in de buurt van het slechts enkele tientallen kilometers grote Marsmaantje kan komen.
Phobos-Grunt is een Russische missie, die in 2011 van start moet gaan. Geprobeerd zal worden om een bodemmonster van de Marsmaan te verzamelen en deze naar de aarde terug te brengen. Het mogelijke landingsgebied van de Phobos-Grunt bevindt zich op het 'halfrond' dat altijd van de planeet Mars afgekeerd is.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Mogelijke landingsplaatsen op Marsmaantje gefotografeerd
Tijdens een dichte nadering op 7 maart jl. heeft de Europese ruimtesonde Mars Express gedetailleerde opnamen gemaakt van het oppervlak van de kleine Marsmaan Phobos. Daarop zijn onder meer de mogelijke landingsplaatsen van de toekomstige ruimtemissie Phobos-Grunt te zien. De Mars Express is momenteel de enige ruimtesonde die dicht in de buurt van het slechts enkele tientallen kilometers grote Marsmaantje kan komen.
Phobos-Grunt is een Russische missie, die in 2011 van start moet gaan. Geprobeerd zal worden om een bodemmonster van de Marsmaan te verzamelen en deze naar de aarde terug te brengen. Het mogelijke landingsgebied van de Phobos-Grunt bevindt zich op het 'halfrond' dat altijd van de planeet Mars afgekeerd is.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
24-03-2010
Het andere Mars
De NASA heeft schitterende stereoscopische foto's vrijgegeven van de planeet Mars. Beelden van kolossale ijswanden laten een heel ander Mars zien.
De ijsvorming op de foto's is eigenlijk slechts een deel van de 'muur' van een gigantische krater op Mars. De krater is zo'n 2,5 kilometer diep en heeft een doorsnede van circa 60 kilometer. De erosie heeft nauwelijks toegeslagen zodat wetenschappers een kleine glimp kunnen opvangen van hoe een zeer grote en complexe krater eruit ziet.
Mojave
Er zijn vele vergelijkbare kraters op Mars. De Mojave is een van de grootste en meest 'verse'. Wetenschappers denken dat het 'slechts' tien miljoen jaar oud is, erg jong voor een krater van deze omvang. Er kan water uit de Mojave hebben gestroomd en wellicht kan daardoor regen of sneeuw zijn gevallen. (hlnsydney/kh)
(HLN)
Het andere Mars
De NASA heeft schitterende stereoscopische foto's vrijgegeven van de planeet Mars. Beelden van kolossale ijswanden laten een heel ander Mars zien.
De ijsvorming op de foto's is eigenlijk slechts een deel van de 'muur' van een gigantische krater op Mars. De krater is zo'n 2,5 kilometer diep en heeft een doorsnede van circa 60 kilometer. De erosie heeft nauwelijks toegeslagen zodat wetenschappers een kleine glimp kunnen opvangen van hoe een zeer grote en complexe krater eruit ziet.
Mojave
Er zijn vele vergelijkbare kraters op Mars. De Mojave is een van de grootste en meest 'verse'. Wetenschappers denken dat het 'slechts' tien miljoen jaar oud is, erg jong voor een krater van deze omvang. Er kan water uit de Mojave hebben gestroomd en wellicht kan daardoor regen of sneeuw zijn gevallen. (hlnsydney/kh)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
quote:
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
23-03-2010
Marswagentje is slimmer geworden
Het Amerikaanse Marswagentje Opportunity, dat al meer dan zes jaar op de planeet Mars rondrijdt, heeft er een kunstje bijgeleerd. Deze winter is hij van nieuwe software voorzien die hem in staat stelt om zelf te beslissen welke steen interessant genoeg lijkt voor nader onderzoek. Daarbij wordt vooral gelet op kenmerken zoals vorm en kleur.
Het nieuwe systeem, AEGIS geheten, maakt gebruik van de groothoekbeelden die de navigatiecamera van Opportunity maakt. Voorheen werden die beelden eerst naar de aarde gezonden, zodat de vluchtleiding interessante onderzoeksobjecten kon aanwijzen. Daarbij ging soms zoveel tijd verloren, dat er van daadwerkelijk onderzoek maar weinig terechtkwam.
Inmiddels heeft Opportunity zijn eerste onderzoeksobject gekozen: een grote, donkere steen ter grootte van een rugbybal. De verwachting is dat dit autonome systeem ook bij toekomstige Marsmissies zal worden ingezet.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Marswagentje is slimmer geworden
Het Amerikaanse Marswagentje Opportunity, dat al meer dan zes jaar op de planeet Mars rondrijdt, heeft er een kunstje bijgeleerd. Deze winter is hij van nieuwe software voorzien die hem in staat stelt om zelf te beslissen welke steen interessant genoeg lijkt voor nader onderzoek. Daarbij wordt vooral gelet op kenmerken zoals vorm en kleur.
Het nieuwe systeem, AEGIS geheten, maakt gebruik van de groothoekbeelden die de navigatiecamera van Opportunity maakt. Voorheen werden die beelden eerst naar de aarde gezonden, zodat de vluchtleiding interessante onderzoeksobjecten kon aanwijzen. Daarbij ging soms zoveel tijd verloren, dat er van daadwerkelijk onderzoek maar weinig terechtkwam.
Inmiddels heeft Opportunity zijn eerste onderzoeksobject gekozen: een grote, donkere steen ter grootte van een rugbybal. De verwachting is dat dit autonome systeem ook bij toekomstige Marsmissies zal worden ingezet.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
24-03-2010
Jonge Marskrater onderzocht door Marswagentje Opportunity
De afgelopen weken heeft het Marswagentje Opportunity de omgeving van de 10 meter kleine en zeer jonge inslagkrater Concepción onderzocht. Van grote hoogte lijkt het of bij de inslag die deze krater veroorzaakte donker materiaal straalsgewijs is verspreid. Opportunity heeft vastgesteld dat het opgeworpen gesteente dezelfde samenstelling heeft als het bodemmateriaal dat het Marswagentje op tal van andere plekken op Mars heeft aangetroffen. Het betreft zachte, zwavelrijke zandsteen met hardere, donkere insluitsels. Deze ijzerrijke bolletjes ter grootte van peperkorrels worden ook wel 'bosbessen' genoemd.
Het materiaal waarmee het bodemgesteente in de omgeving van Concepción is bedekt, bestaat zeker voor een deel uit dicht samengepakte 'bosbessen'. Het is voor het eerst dat Opportunity deze bolletjes in zulke grote concentraties heeft aangetroffen. Of er een direct verband bestaat tussen deze concentraties en het ontstaan van de inslagkrater is nog onduidelijk. Maar het is denkbaar dat de zandsteen ter plaatse door de inslag gedeeltelijk is gesmolten, onder achterlating van de bosbessen, die tegen hogere temperaturen bestand zijn.
De bolletjes zijn overigens niet verantwoordelijk voor de donkere tint van de 'stralen' rond de inslagkrater. Deze blijken het gevolg te zijn van de schaduwwerking van de overal verspreide brokken zandsteen.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Jonge Marskrater onderzocht door Marswagentje Opportunity
De afgelopen weken heeft het Marswagentje Opportunity de omgeving van de 10 meter kleine en zeer jonge inslagkrater Concepción onderzocht. Van grote hoogte lijkt het of bij de inslag die deze krater veroorzaakte donker materiaal straalsgewijs is verspreid. Opportunity heeft vastgesteld dat het opgeworpen gesteente dezelfde samenstelling heeft als het bodemmateriaal dat het Marswagentje op tal van andere plekken op Mars heeft aangetroffen. Het betreft zachte, zwavelrijke zandsteen met hardere, donkere insluitsels. Deze ijzerrijke bolletjes ter grootte van peperkorrels worden ook wel 'bosbessen' genoemd.
Het materiaal waarmee het bodemgesteente in de omgeving van Concepción is bedekt, bestaat zeker voor een deel uit dicht samengepakte 'bosbessen'. Het is voor het eerst dat Opportunity deze bolletjes in zulke grote concentraties heeft aangetroffen. Of er een direct verband bestaat tussen deze concentraties en het ontstaan van de inslagkrater is nog onduidelijk. Maar het is denkbaar dat de zandsteen ter plaatse door de inslag gedeeltelijk is gesmolten, onder achterlating van de bosbessen, die tegen hogere temperaturen bestand zijn.
De bolletjes zijn overigens niet verantwoordelijk voor de donkere tint van de 'stralen' rond de inslagkrater. Deze blijken het gevolg te zijn van de schaduwwerking van de overal verspreide brokken zandsteen.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Weet t niet zeker, meestal worden de foto's achteraf ingekleurd.quote:Op vrijdag 26 maart 2010 14:47 schreef Dynd het volgende:
Is dat blauwige true colour? Ziet er heel alienachtig uit.
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
31-03-2010
Marsfoto's gemaakt op verzoek van publiek
Met de gevoelige HiRISE-camera aan boord van de Amerikaanse planeetverkenner Mars Reconnaissance Orbiter zijn de eerste acht opnamen gemaakt van gebiedjes op de planeet Mars die zijn uitgekozen door het grote publiek.
Eerder dit jaar ontving de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA ongeveer duizend suggesties van websitebezoekers, in het kader van het programma HiWish. In de toekomst zullen meer gebiedjes op Mars gedetailleerd in beeld worden gebracht die door het grote publiek zijn uitgekozen.
Ook bij eerdere Marsverkenners (Mars Global Surveyor en Mars Odyssey) zijn dergelijke publieksprogramma's uitgevoerd.
HiRISE is de gevoeligste camera die ooit in een baan rond Mars is gebracht. Sinds 2006 zijn ongeveer dertienduizend opnamen gemaakt, waarbij extreem langgerekte, smalle stroken van het Marsoppervlak zijn vastgelegd, maar in totaal is slechts ongeveer één procent van de planeet op deze manier gedetailleerd waargenomen.
© Govert Schilling
De eerste acht Marsfoto's die gemaakt zijn in het kader van het HiWish-programma
(allesoversterrenkunde)
Marsfoto's gemaakt op verzoek van publiek
Met de gevoelige HiRISE-camera aan boord van de Amerikaanse planeetverkenner Mars Reconnaissance Orbiter zijn de eerste acht opnamen gemaakt van gebiedjes op de planeet Mars die zijn uitgekozen door het grote publiek.
Eerder dit jaar ontving de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA ongeveer duizend suggesties van websitebezoekers, in het kader van het programma HiWish. In de toekomst zullen meer gebiedjes op Mars gedetailleerd in beeld worden gebracht die door het grote publiek zijn uitgekozen.
Ook bij eerdere Marsverkenners (Mars Global Surveyor en Mars Odyssey) zijn dergelijke publieksprogramma's uitgevoerd.
HiRISE is de gevoeligste camera die ooit in een baan rond Mars is gebracht. Sinds 2006 zijn ongeveer dertienduizend opnamen gemaakt, waarbij extreem langgerekte, smalle stroken van het Marsoppervlak zijn vastgelegd, maar in totaal is slechts ongeveer één procent van de planeet op deze manier gedetailleerd waargenomen.
© Govert Schilling
De eerste acht Marsfoto's die gemaakt zijn in het kader van het HiWish-programma
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
07-04-2010
Spectaculaire lawines gezien op Mars
Het lawineseizoen op Mars is in volle gang. In 2008 werd zo'n lawine voor het eerst gefotografeerd met de HiRISE-camera van de Mars Reconnaissance Orbiter. Dat gebeurde bij toeval, maar nu, precies een Marsjaar later, houden Marsonderzoekers de steile kliffen rond de Noordpool van de planeet scherp in de gaten. En met succes: in januari zijn al verschillende lawines waargenomen. Zo stortte op 27 januari een heel pakket kooldioxide-ijs van een 700 meter hoge ijsklif af. Dat resulteerde in spectaculaire stofwolken van tientallen meters hoog.
De lawines ontstaan als de lente is aangebroken op het noordelijk halfrond van Mars, en de eerste zonnestralen de steile ijskliffen rond de Noordpool opwarmen. Op basis van de waarnemingen van dit jaar concluderen de onderzoekers dat de meeste lawines halverwege de lente optreden. Het lijkt een jaarlijks terugkerend verschijnsel.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Spectaculaire lawines gezien op Mars
Het lawineseizoen op Mars is in volle gang. In 2008 werd zo'n lawine voor het eerst gefotografeerd met de HiRISE-camera van de Mars Reconnaissance Orbiter. Dat gebeurde bij toeval, maar nu, precies een Marsjaar later, houden Marsonderzoekers de steile kliffen rond de Noordpool van de planeet scherp in de gaten. En met succes: in januari zijn al verschillende lawines waargenomen. Zo stortte op 27 januari een heel pakket kooldioxide-ijs van een 700 meter hoge ijsklif af. Dat resulteerde in spectaculaire stofwolken van tientallen meters hoog.
De lawines ontstaan als de lente is aangebroken op het noordelijk halfrond van Mars, en de eerste zonnestralen de steile ijskliffen rond de Noordpool opwarmen. Op basis van de waarnemingen van dit jaar concluderen de onderzoekers dat de meeste lawines halverwege de lente optreden. Het lijkt een jaarlijks terugkerend verschijnsel.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
quote:Sharp Turn Makes Opportunity For Roving Difficult
by Staff Writers
Pasadena CA (JPL) Apr 12, 2010
After taking some time to recharge her batteries, the rover attempted a drive on Sol 2202 (April 4, 2010). That drive stopped after the initial arc turn due to elevated current draw in the motors on the right side of the rover. The rover is between two ripples with the space in between forming a bowl.
The rover had to push harder on the right to make the sharp
turn. Conservatively-set current limits stopped the drive, as a way for controllers on the ground to assess the driving conditions before proceeding.
With everything looking okay, another drive on Sol 2204 (April 6, 2010), was commanded. It too began with a short, sharp arc. This time the drive stopped after a short distance because of wheel slip exceeding the limit of 40 percent.
Again ground controllers assessed the conditions and found no problems. With these sharp turns, the rover's wheels must impart more thrust. When the wheel thrust exceeds the shear strength of the terrain, slip occurs.
Opportunity will drive again on Sol 2206 (April 8, 2010). This time the rover is already aligned with the drive direction, so no sharp turns are needed.
Extra slip checks will be performed to make sure there are no terrain issues. As of Sol 2204 (April 6, 2010), the solar array energy production was 235 watt-hours with an atmospheric opacity (tau) of 0.371 (from Sol 2199) and a dust factor of 0.500.
Total odometry is 20,247.56 meters (20.25 kilometers, or 12.58 miles).
www.marsdaily.com
quote:Silence Has Winter Freezes The Spirit
by Staff Writers
Pasadena CA (JPL) Apr 12, 2010
Spirit remains silent at her location called "Troy" on the west side of Home Plate. No communication has been received from the rover since Sol 2210 (March 22, 2010).
It is likely that Spirit has experienced a low-power fault and has turned off all sub-systems, including communication. The rover will use all available solar array energy to recharge her batteries.
When the batteries recover to a sufficient state of charge, Spirit will wake up and begin to communicate.
It is not known when that will happen, so the project has been listening for any X-band signal from Spirit through the Deep Space Network (DSN) every day.
The Mars Odyssey orbiter is also listening over selected Ultra-High Frequency (UHF) relay passes for any signal from Spirit. It may be weeks to months before Spirit communicates.
Total odometry is unchanged at 7,730.50 meters (4.80 miles).
www.marsdaily.com
<a href="http://www.vwkweb.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Vereniging voor weerkunde en klimatologie</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
12-04-2010
Water op Mars; ijs op de maan
Op Mars komt vloeibaar water voor, en in sommige kraters op de maan bevinden zich ijslagen van een paar meter dik. Dat valt te lezen in het laatste nummer van het vakblad Geophysical Research Leters van de American Geophysical Union.
Met de HiRISE-camera aan boord van de Amerikaanse Mars Reconnaissance Orbiter zijn foto's gemaakt van een zogeheten gully in een duinenveld bij de krater Russell op Mars. Gullies - 'geulen' - zijn smalle, donkere sporen op bergwanden en kraterhellingen, die vermoedelijk zijn ontstaan door stromend water. Uit de foto's blijkt dat één zo'n geul in 2007 vijftig meter langer is geworden, en in 2008 ruim honderd meter. Dat wijst erop dat er af en toe nog steeds kleine hoeveelheden water vrijkomen.
Radarmetingen van de Indiase maanverkenner Chandrayaan-1 hebben het bestaan van ijs aan het licht gebracht op de bodems van enkele diepe, permanent beschaduwde kraters in de omgeving van de noordpool van de maan. Uit de radarwaarnemingen blijkt dat de ijslagen in sommige gevallen twee à drie meter dik zijn.
© Govert Schilling
(allesoversterrenkunde)
Water op Mars; ijs op de maan
Op Mars komt vloeibaar water voor, en in sommige kraters op de maan bevinden zich ijslagen van een paar meter dik. Dat valt te lezen in het laatste nummer van het vakblad Geophysical Research Leters van de American Geophysical Union.
Met de HiRISE-camera aan boord van de Amerikaanse Mars Reconnaissance Orbiter zijn foto's gemaakt van een zogeheten gully in een duinenveld bij de krater Russell op Mars. Gullies - 'geulen' - zijn smalle, donkere sporen op bergwanden en kraterhellingen, die vermoedelijk zijn ontstaan door stromend water. Uit de foto's blijkt dat één zo'n geul in 2007 vijftig meter langer is geworden, en in 2008 ruim honderd meter. Dat wijst erop dat er af en toe nog steeds kleine hoeveelheden water vrijkomen.
Radarmetingen van de Indiase maanverkenner Chandrayaan-1 hebben het bestaan van ijs aan het licht gebracht op de bodems van enkele diepe, permanent beschaduwde kraters in de omgeving van de noordpool van de maan. Uit de radarwaarnemingen blijkt dat de ijslagen in sommige gevallen twee à drie meter dik zijn.
© Govert Schilling
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Geen Face on Mars?quote:Op zaterdag 3 april 2010 09:33 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
31-03-2010
Marsfoto's gemaakt op verzoek van publiek
Verder leuk en interessant!
Is hier nog meer van bekend? Las ergens dat Phobos schijnbaar voor 1/3e hol is, maar heb er nog niets van terug kunnen vinden..quote:Op woensdag 3 maart 2010 08:26 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
01-03-2010
Europese ruimtesonde nadert Marsmaantje tot op 67 kilometer
[ afbeelding ]
Op woensdag 3 maart scheert de Europese ruimtesonde Mars Express rakelings langs het grootste Marsmaantje Phobos. De kleinste afstand, die om 21.55 uur 's avonds wordt bereikt, bedraagt 67 kilometer - iets meer dan aanvankelijk de bedoeling was. De scheervlucht zal worden benut om meer te weten te komen over het inwendige van het maantje.
Ware Wijsheid Liefdevolle Vrede
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Ik denk dat het woordt "hol" wat overdreven is.quote:Op donderdag 15 april 2010 23:21 schreef Boswachtertje het volgende:
[..]
Geen Face on Mars?
Verder leuk en interessant!
[..]
Is hier nog meer van bekend? Las ergens dat Phobos schijnbaar voor 1/3e hol is, maar heb er nog niets van terug kunnen vinden..
Je kunt beter poreus zeggen.
ESA images
Mars Express Blog
<a href="http://www.vwkweb.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Vereniging voor weerkunde en klimatologie</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
quote:Op donderdag 15 april 2010 23:39 schreef -CRASH- het volgende:
[..]
Ik denk dat het woordt "hol" wat overdreven is.
Je kunt beter poreus zeggen.
ESA images
Mars Express Blog
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
16-04-2010
Obama belooft NASA reis naar Mars tegen 2030
Amerikaans president Barack Obama heeft donderdag verklaard dat er astronauten naar Mars gestuurd zullen worden. Hij deed dat bij het uiteenzetten van zijn visie op de toekomst van de Amerikaanse ruimtevaart. Obama hoopt dat het plan nog uitgevoerd wordt tijdens zijn leven.
"In het begin van het volgende decennium zal tijdens testvluchten de nodige apparatuur uitgeprobeerd worden voor een verkenning daar en tegen 2025 hopen we dan dat bemande missies naar de Maan kunnen", verklaarde Obama in het Kennedy Space Center in Florida.
"Ik denk dat we rond 2030 mensen de ruimte in kunnen sturen richting Mars en hen nadien gezond en wel terug naar de aarde kunnen brengen", aldus de Amerikaanse president. "Ik hoop dat ik er nog zal zijn om het zien", voegde Obama eraan toe.
Hij maakte bovendien een toename van 6 miljard dollar voor het NASA-budget bekend. De toekomst en opdracht van de NASA steunt Obama naar eigen zeggen "voor 100 procent". (belga/kve)
(HLN)
Obama belooft NASA reis naar Mars tegen 2030
Amerikaans president Barack Obama heeft donderdag verklaard dat er astronauten naar Mars gestuurd zullen worden. Hij deed dat bij het uiteenzetten van zijn visie op de toekomst van de Amerikaanse ruimtevaart. Obama hoopt dat het plan nog uitgevoerd wordt tijdens zijn leven.
"In het begin van het volgende decennium zal tijdens testvluchten de nodige apparatuur uitgeprobeerd worden voor een verkenning daar en tegen 2025 hopen we dan dat bemande missies naar de Maan kunnen", verklaarde Obama in het Kennedy Space Center in Florida.
"Ik denk dat we rond 2030 mensen de ruimte in kunnen sturen richting Mars en hen nadien gezond en wel terug naar de aarde kunnen brengen", aldus de Amerikaanse president. "Ik hoop dat ik er nog zal zijn om het zien", voegde Obama eraan toe.
Hij maakte bovendien een toename van 6 miljard dollar voor het NASA-budget bekend. De toekomst en opdracht van de NASA steunt Obama naar eigen zeggen "voor 100 procent". (belga/kve)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
quote:Op donderdag 15 april 2010 23:39 schreef -CRASH- het volgende:
[..]
Ik denk dat het woordt "hol" wat overdreven is.
Je kunt beter poreus zeggen.
ESA images
Mars Express Blog
Idd
Ware Wijsheid Liefdevolle Vrede
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
17-04-2010
Mars in 39 dagen
hightech VASIMR-raket, een huzarenstuk van voormalig astronaut en fysicus Franklin Ramón Chang-Diaz (Massachusetts Institute of Technology), staat na een decennialange ontwikkeling klaar om gelanceerd te worden. Hij beweert dat een trip naar Mars met de Variable Specific Impulse Magnetoplasma Rocket de reistijd flink zal inkorten. De VASIMR zal een belangrijke rol spelen in de toekomstige strategieën van NASA, omdat de ruimtevaartorganisatie rekent op de steun van privébedrijven om de astronomische kosten voor ruimte-exploratie te helpen invullen.
NASA is nog aan het nazinderen van het politieke besluit om het Project Constellation - dat onder andere tegen het eind van dit decennium opnieuw mensen op de maan moest droppen - te annuleren. Toch roept NASA bedrijven op om nieuwe technologieën voor rovers - en zelfs bemande missies - aan te leveren. Hun hoop rust nu vooral bij bedrijven zoals de Ad Astra Rocket Company van Chang-Diaz in Texas.
In een interview met het persbureau Agence France-Presse zegt Chang-Diaz dat NASA in het Apollo-tijdperk veel minder dan nu geïnteresseerd was in geavanceerde technologieën en dus ook in zijn project. NASA focuste zich op de verschillende Apollo-missies die de eerste mensen op de maan had gezet en ze ook terugbracht. NASA was gefascineerd door de Apollo-missies en roestte daardoor gedurende 40 jaar vast in het Apollo-tijdperk. Ze vergaten gewoon om nieuwe dingen te ontwikkelen.
Chang-Diaz hoopt dat een van die nieuwe dingen een niet-chemische raket zal worden die uiteindelijk voor een bemande reis naar Mars zal zorgen. Zijn raket zou elektriciteit benutten om een brandstof - waarschijnlijk helium, deuterium of waterstof - te transformeren naar plasma dat verhit wordt tot 11 miljoen graden Celsius. Dit plasma wordt dan via een uitlaat gekanaliseerd om met behulp van een magnetisch veld het ruimtetuig aan te drijven. De VASIMR zou een shuttle met een veel grotere snelheid - ongeveer 200.000 km/uur - naar de maan of naar Mars kunnen brengen.
Door de veel grotere snelheid zou een reis naar Mars - met de huidige technologie neemt de reis (heen en terug) 3 jaar in beslag - gereduceerd worden tot 39 dagen. Naast de veel hogere snelheid van reizen kan het verplichte verblijf van 18 maanden - wachten op een nieuwe opening naar de aarde - geschrapt worden (de afstand tussen de aarde en Mars varieert tussen de 56 en 400 miljoen kilometer, afhankelijk van de positie in hun baan rond de zon). Bovendien zou het gebruik van een geïoniseerde brandstof nog een extra voordeel bieden door de opwekking van een magnetisch veld rond het ruimtetuig dat op zijn beurt bescherming biedt tegen ruimtestraling.
In samenwerking met NASA is al een schaalmodel van de VASIMR getest in vacuüm. Volgens Chang-Diaz is de volgende belangrijke stap tegen 2013 een ruimtetuig met behulp van de VX-200, een 200 kilowatt prototype van de VASIMR raketmotor, in een baan rond de aarde brengen. Lopende onderhandelingen voor samenwerking met de ruimtevaartbedrijven SpaceX en Orbital Sciences Corporation moeten daar een haalbare kaart van maken.
(Grenswetenschap)
Mars in 39 dagen
hightech VASIMR-raket, een huzarenstuk van voormalig astronaut en fysicus Franklin Ramón Chang-Diaz (Massachusetts Institute of Technology), staat na een decennialange ontwikkeling klaar om gelanceerd te worden. Hij beweert dat een trip naar Mars met de Variable Specific Impulse Magnetoplasma Rocket de reistijd flink zal inkorten. De VASIMR zal een belangrijke rol spelen in de toekomstige strategieën van NASA, omdat de ruimtevaartorganisatie rekent op de steun van privébedrijven om de astronomische kosten voor ruimte-exploratie te helpen invullen.
NASA is nog aan het nazinderen van het politieke besluit om het Project Constellation - dat onder andere tegen het eind van dit decennium opnieuw mensen op de maan moest droppen - te annuleren. Toch roept NASA bedrijven op om nieuwe technologieën voor rovers - en zelfs bemande missies - aan te leveren. Hun hoop rust nu vooral bij bedrijven zoals de Ad Astra Rocket Company van Chang-Diaz in Texas.
In een interview met het persbureau Agence France-Presse zegt Chang-Diaz dat NASA in het Apollo-tijdperk veel minder dan nu geïnteresseerd was in geavanceerde technologieën en dus ook in zijn project. NASA focuste zich op de verschillende Apollo-missies die de eerste mensen op de maan had gezet en ze ook terugbracht. NASA was gefascineerd door de Apollo-missies en roestte daardoor gedurende 40 jaar vast in het Apollo-tijdperk. Ze vergaten gewoon om nieuwe dingen te ontwikkelen.
Chang-Diaz hoopt dat een van die nieuwe dingen een niet-chemische raket zal worden die uiteindelijk voor een bemande reis naar Mars zal zorgen. Zijn raket zou elektriciteit benutten om een brandstof - waarschijnlijk helium, deuterium of waterstof - te transformeren naar plasma dat verhit wordt tot 11 miljoen graden Celsius. Dit plasma wordt dan via een uitlaat gekanaliseerd om met behulp van een magnetisch veld het ruimtetuig aan te drijven. De VASIMR zou een shuttle met een veel grotere snelheid - ongeveer 200.000 km/uur - naar de maan of naar Mars kunnen brengen.
Door de veel grotere snelheid zou een reis naar Mars - met de huidige technologie neemt de reis (heen en terug) 3 jaar in beslag - gereduceerd worden tot 39 dagen. Naast de veel hogere snelheid van reizen kan het verplichte verblijf van 18 maanden - wachten op een nieuwe opening naar de aarde - geschrapt worden (de afstand tussen de aarde en Mars varieert tussen de 56 en 400 miljoen kilometer, afhankelijk van de positie in hun baan rond de zon). Bovendien zou het gebruik van een geïoniseerde brandstof nog een extra voordeel bieden door de opwekking van een magnetisch veld rond het ruimtetuig dat op zijn beurt bescherming biedt tegen ruimtestraling.
In samenwerking met NASA is al een schaalmodel van de VASIMR getest in vacuüm. Volgens Chang-Diaz is de volgende belangrijke stap tegen 2013 een ruimtetuig met behulp van de VX-200, een 200 kilowatt prototype van de VASIMR raketmotor, in een baan rond de aarde brengen. Lopende onderhandelingen voor samenwerking met de ruimtevaartbedrijven SpaceX en Orbital Sciences Corporation moeten daar een haalbare kaart van maken.
(Grenswetenschap)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
22-04-2010
'Eerste Marsreizigers kunnen in grotten wonen'
AMSTERDAM – De eerste mensen die naar Mars reizen, kunnen mogelijk verblijven in lavagrotten waarin ijsvoorraden te vinden zijn. Dat suggereert een nieuwe studie van de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA.
Onderzoekers van het Ames Research Center van de NASA hebben een analyse gemaakt van de geografie van Mars om te bepalen waar mensen een geschikt verblijf zouden kunnen inrichten.
Uit het onderzoek blijkt dat er vooral in de vulkanische regio’s Elysium en Tharis lavagrotten zijn ontstaan die een uitstekende schuilplaats kunnen vormen voor mensen. Een computersimulatie wijst uit dat een verblijf in de ondergrondse ruimtes erg comfortabel zal zijn, vooral vanwege de aanwezigheid van watervoorraden in de vorm van ijs. Dat meldt het Britse tijdschrift New Scientist.
Hitte
De volledige resultaten van het onderzoek zijn gepubliceerd in het wetenschappelijk tijdschrift Icarus.
De lavagrotten op Mars hebben volgens de onderzoekers een oppervlakte van gemiddeld 10 vierkante meter en zijn ongeveer 8 meter hoog. Omdat de grotten maar kleine openingen hebben, zal de hitte op de rode planeet overdag niet doordringen tot de ondergrondse ruimtes.
Straling
Het ijs in de grotten kan volgens de onderzoekers worden omgezet in drinkwater en worden gebruikt bij de productie van brandstof. De ijslaag kan astronauten mogelijk zelfs beschermen tegen de kosmische straling op Mars.
Smelten zal het ijs voorlopig niet. Uit berekeningen van de wetenschappers blijkt dat de ijsvoorraden in de grotten nog zeker 100.000 jaar stabiel zullen blijven.
© NU.nl/Dennis Rijnvis
(nu.nl)
'Eerste Marsreizigers kunnen in grotten wonen'
AMSTERDAM – De eerste mensen die naar Mars reizen, kunnen mogelijk verblijven in lavagrotten waarin ijsvoorraden te vinden zijn. Dat suggereert een nieuwe studie van de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA.
Onderzoekers van het Ames Research Center van de NASA hebben een analyse gemaakt van de geografie van Mars om te bepalen waar mensen een geschikt verblijf zouden kunnen inrichten.
Uit het onderzoek blijkt dat er vooral in de vulkanische regio’s Elysium en Tharis lavagrotten zijn ontstaan die een uitstekende schuilplaats kunnen vormen voor mensen. Een computersimulatie wijst uit dat een verblijf in de ondergrondse ruimtes erg comfortabel zal zijn, vooral vanwege de aanwezigheid van watervoorraden in de vorm van ijs. Dat meldt het Britse tijdschrift New Scientist.
Hitte
De volledige resultaten van het onderzoek zijn gepubliceerd in het wetenschappelijk tijdschrift Icarus.
De lavagrotten op Mars hebben volgens de onderzoekers een oppervlakte van gemiddeld 10 vierkante meter en zijn ongeveer 8 meter hoog. Omdat de grotten maar kleine openingen hebben, zal de hitte op de rode planeet overdag niet doordringen tot de ondergrondse ruimtes.
Straling
Het ijs in de grotten kan volgens de onderzoekers worden omgezet in drinkwater en worden gebruikt bij de productie van brandstof. De ijslaag kan astronauten mogelijk zelfs beschermen tegen de kosmische straling op Mars.
Smelten zal het ijs voorlopig niet. Uit berekeningen van de wetenschappers blijkt dat de ijsvoorraden in de grotten nog zeker 100.000 jaar stabiel zullen blijven.
© NU.nl/Dennis Rijnvis
(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
03-05-2010
NASA wil kostbare Mars-missie opdelen
Het Amerikaanse ruimteagentschap NASA overweegt om een toekomstige onbemande missie naar de planeet Mars in drie delen op te splitsen. Dat zou de hoge kosten ervan over een langere periode uitsmeren en het onder druk staande jaarbudget van NASA enigszins ontlasten.
De betreffende missie heeft tot doel om bodemmonsters van Mars te verzamelen en naar de aarde te brengen. In de oorspronkelijke opzet zouden alle onderdelen van de missie omstreeks 2018 in één keer naar de planeet worden gestuurd. Maar nu wordt erover gedacht om met tussenpozen van enkele jaren drie kleinere ruimtevaartuigen te lanceren.
De eerste zou een mobiele robot op Mars neerzetten, die de gewenste bodemmonsters verzamelt. Vervolgens zou een landingsmodule naar de planeet worden gestuurd, om de bodemmonsters op te pikken en in een baan om de planeet te slingeren. Ten slotte zou een ruimtesonde de betreffende capsule ophalen en voor onderzoek naar de aarde brengen.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
NASA wil kostbare Mars-missie opdelen
Het Amerikaanse ruimteagentschap NASA overweegt om een toekomstige onbemande missie naar de planeet Mars in drie delen op te splitsen. Dat zou de hoge kosten ervan over een langere periode uitsmeren en het onder druk staande jaarbudget van NASA enigszins ontlasten.
De betreffende missie heeft tot doel om bodemmonsters van Mars te verzamelen en naar de aarde te brengen. In de oorspronkelijke opzet zouden alle onderdelen van de missie omstreeks 2018 in één keer naar de planeet worden gestuurd. Maar nu wordt erover gedacht om met tussenpozen van enkele jaren drie kleinere ruimtevaartuigen te lanceren.
De eerste zou een mobiele robot op Mars neerzetten, die de gewenste bodemmonsters verzamelt. Vervolgens zou een landingsmodule naar de planeet worden gestuurd, om de bodemmonsters op te pikken en in een baan om de planeet te slingeren. Ten slotte zou een ruimtesonde de betreffende capsule ophalen en voor onderzoek naar de aarde brengen.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
18-05-2010
NASA wil Marsstenen naar aarde halen
AMSTERDAM - Het afgelopen decennium stond de verkenning van Mars door NASA in het teken van de zoektocht naar water.Tekenen van water zijn sindsdien gevonden in stenen, minerale afzettingen en op beide polen.
Nu willen wetenschappers zich weer richten op de zoektocht naar leven.
Deze keer wil de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie stenen en bodemmateriaal terugbrengen naar de aarde.
Hier kunnen deze monsters worden onderzocht op de aanwezigheid van bacteriën of chemische en biologische componenten die alleen kunnen worden verklaard als voortkomend uit iets levends.
NASA kan een dergelijke missie financieel niet alleen aan. Daarom hebben de Amerikaanse en Europese ruimtevaartorganisaties de handen onlangs ineengeslagen. Aan de missie hangt een prijskaartje van tien miljard dollar (8,1 miljard euro).
© Novum
(nu.nl)
NASA wil Marsstenen naar aarde halen
AMSTERDAM - Het afgelopen decennium stond de verkenning van Mars door NASA in het teken van de zoektocht naar water.Tekenen van water zijn sindsdien gevonden in stenen, minerale afzettingen en op beide polen.
Nu willen wetenschappers zich weer richten op de zoektocht naar leven.
Deze keer wil de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie stenen en bodemmateriaal terugbrengen naar de aarde.
Hier kunnen deze monsters worden onderzocht op de aanwezigheid van bacteriën of chemische en biologische componenten die alleen kunnen worden verklaard als voortkomend uit iets levends.
NASA kan een dergelijke missie financieel niet alleen aan. Daarom hebben de Amerikaanse en Europese ruimtevaartorganisaties de handen onlangs ineengeslagen. Aan de missie hangt een prijskaartje van tien miljard dollar (8,1 miljard euro).
© Novum
(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
20-05-2010
Marsjeep Opportunity breekt duurrecord
De Amerikaanse Marsjeep Opportunity snoept vandaag het duurrecord van een robot op Mars af van de historische Viking 1 lander, zo heeft de NASA meegedeeld. Dat record was 6 jaar 116 dagen.
De Opportunity is net als zijn broertje Spirit ontworpen om slechts 90 dagen op het Marsoppervlak te werken. De Spirit landde weliswaar drie weken eerder, maar vertoeft nu in een een winterslaap. Indien de robot daaruit ontwaakt en weer communiceert met de Aarde, gaat het duurrecord alsnog naar de Spirit. Hoewel die winterslaap was voorzien, hebben mobiliteitsproblemen ervoor gezorgd dat de jeep niet optimaal naar de Zon kon worden gericht.
Zonnepanelen
Gezien er wellicht in de komende maanden geen stofproblemen voor de zeswielige Marsverkenners te verwachten zijn, zullen de zonnepanelen geleidelijk meer elektriciteit opwekken. De NASA hoopt dat die voldoende zal zijn om de Spirit te laten ontwaken, wat al op 12 mei had moeten gebeuren.
Krater
Wetenschappers hopen dat de Opportunity nog naar de 13 km verder gelegen krater Endeavour zal kunnen rijden. Van bovenaf zijn daar kleimineralen gevonden, die om nader onderzoek van op de grond schreeuwen, aldus de NASA.
Gelanceerd in 1975 bestond het Vikingproject uit twee "orbiters" die allebei ook een lander uitzetten. De Viking 1 landde op 20 juli 1976 en werkte tot 13 november 1982, meer dan 2 jaar langer dan zijn tweelingbroer en de twee "orbiters". (belga/gb)
(HLN)
Marsjeep Opportunity breekt duurrecord
De Amerikaanse Marsjeep Opportunity snoept vandaag het duurrecord van een robot op Mars af van de historische Viking 1 lander, zo heeft de NASA meegedeeld. Dat record was 6 jaar 116 dagen.
De Opportunity is net als zijn broertje Spirit ontworpen om slechts 90 dagen op het Marsoppervlak te werken. De Spirit landde weliswaar drie weken eerder, maar vertoeft nu in een een winterslaap. Indien de robot daaruit ontwaakt en weer communiceert met de Aarde, gaat het duurrecord alsnog naar de Spirit. Hoewel die winterslaap was voorzien, hebben mobiliteitsproblemen ervoor gezorgd dat de jeep niet optimaal naar de Zon kon worden gericht.
Zonnepanelen
Gezien er wellicht in de komende maanden geen stofproblemen voor de zeswielige Marsverkenners te verwachten zijn, zullen de zonnepanelen geleidelijk meer elektriciteit opwekken. De NASA hoopt dat die voldoende zal zijn om de Spirit te laten ontwaken, wat al op 12 mei had moeten gebeuren.
Krater
Wetenschappers hopen dat de Opportunity nog naar de 13 km verder gelegen krater Endeavour zal kunnen rijden. Van bovenaf zijn daar kleimineralen gevonden, die om nader onderzoek van op de grond schreeuwen, aldus de NASA.
Gelanceerd in 1975 bestond het Vikingproject uit twee "orbiters" die allebei ook een lander uitzetten. De Viking 1 landde op 20 juli 1976 en werkte tot 13 november 1982, meer dan 2 jaar langer dan zijn tweelingbroer en de twee "orbiters". (belga/gb)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Het is definitief gedaan met Phoenix! Jammer 
24-05-2010
Marslander Phoenix bezwijkt onder ijslast
Het Amerikaanse ruimteagentschap NASA doet geen verdere pogingen meer om in contact te komen met de succesvolle Marslander Phoenix. Uit nieuwe beelden, gemaakt met de Mars Reconnaissance Orbiter, blijkt dat de zonnepanelen van Phoenix tijdens de Marswinter zwaar beschadigd zijn.
Eerder dit jaar deed NASA nog verscheidene pogingen om eventuele zwakke signalen van Phoenix op te vangen. De kans op succes werd gering geacht, maar helemaal onmogelijk leek het niet dat de Marslander de ijzige winter - tegen alle verwachtingen in - had doorstaan.
De beelden van de Mars Reconnaissance Orbiter laten echter zien dat de vorm van Phoenix is veranderd. Hij lijkt nu duidelijk kleiner, wat erop wijst dat zijn zonnepanelen zijn bezweken onder het gewicht van het kooldioxide-ijs dat er in de loop van de winter op is afgezet. Déze Phoenix zal niet meer uit zijn as herrijzen.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
24-05-2010
Marslander Phoenix bezwijkt onder ijslast
Het Amerikaanse ruimteagentschap NASA doet geen verdere pogingen meer om in contact te komen met de succesvolle Marslander Phoenix. Uit nieuwe beelden, gemaakt met de Mars Reconnaissance Orbiter, blijkt dat de zonnepanelen van Phoenix tijdens de Marswinter zwaar beschadigd zijn.
Eerder dit jaar deed NASA nog verscheidene pogingen om eventuele zwakke signalen van Phoenix op te vangen. De kans op succes werd gering geacht, maar helemaal onmogelijk leek het niet dat de Marslander de ijzige winter - tegen alle verwachtingen in - had doorstaan.
De beelden van de Mars Reconnaissance Orbiter laten echter zien dat de vorm van Phoenix is veranderd. Hij lijkt nu duidelijk kleiner, wat erop wijst dat zijn zonnepanelen zijn bezweken onder het gewicht van het kooldioxide-ijs dat er in de loop van de winter op is afgezet. Déze Phoenix zal niet meer uit zijn as herrijzen.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
26-05-2010
Raadsel van noordelijke ijskap Mars opgelost
Er is een sluitende verklaring gevonden voor de diepe kloven en spiraalvormige dalen in de noordelijke ijskap van de planeet Mars. Uit radaronderzoek met de Mars Reconnaissance Orbiter blijkt dat hun ontstaan voornamelijk aan de wind te danken is (Nature, 27 mei).
De noordelijke ijskap van Mars is een drie kilometer dikke opeenstapeling van ijs en stof. Op aarde ontstaan de structuren in zulke ijsmassa's doorgaans door het 'stromen' van het ijs. Maar op Mars zijn andere krachten aan het werk.
Gebleken is dat zowel de spiraalvormige dalen als de diepe kloof Chasma Boreale voornamelijk door de wind zijn gevormd. De beide structuren zijn echter niet het gevolg van erosie: ze zijn in de loop van miljoenen jaren samen met het aangroeiende ijs ontstaan. Door beïnvloeding van windpatronen waren de heuvels, dalen en vlakten in het onderliggende, oude ijs bepalend voor de huidige ligging en vorm van de kloven en dalen.
Het spiraalpatroon in de noordelijke ijskap van Mars ontstaat in feite op dezelfde manier als de grote wervelwinden in de aardatmosfeer. De koude lucht die vanaf de pool over de ijsvlakten stroomt, wordt door de draaiing van de planeet afgebogen, waardoor een spiraalvormig windpatroon ontstaat.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Raadsel van noordelijke ijskap Mars opgelost
Er is een sluitende verklaring gevonden voor de diepe kloven en spiraalvormige dalen in de noordelijke ijskap van de planeet Mars. Uit radaronderzoek met de Mars Reconnaissance Orbiter blijkt dat hun ontstaan voornamelijk aan de wind te danken is (Nature, 27 mei).
De noordelijke ijskap van Mars is een drie kilometer dikke opeenstapeling van ijs en stof. Op aarde ontstaan de structuren in zulke ijsmassa's doorgaans door het 'stromen' van het ijs. Maar op Mars zijn andere krachten aan het werk.
Gebleken is dat zowel de spiraalvormige dalen als de diepe kloof Chasma Boreale voornamelijk door de wind zijn gevormd. De beide structuren zijn echter niet het gevolg van erosie: ze zijn in de loop van miljoenen jaren samen met het aangroeiende ijs ontstaan. Door beïnvloeding van windpatronen waren de heuvels, dalen en vlakten in het onderliggende, oude ijs bepalend voor de huidige ligging en vorm van de kloven en dalen.
Het spiraalpatroon in de noordelijke ijskap van Mars ontstaat in feite op dezelfde manier als de grote wervelwinden in de aardatmosfeer. De koude lucht die vanaf de pool over de ijsvlakten stroomt, wordt door de draaiing van de planeet afgebogen, waardoor een spiraalvormig windpatroon ontstaat.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
02-06-2010
Anderhalf jaar opgesloten voor reis naar Mars
In een loods bij Moskou wordt vanaf morgen een reis naar de planeet Mars nagebootst. Drie Russen, een Italiaan, een Fransman en een Chinees laten zich voor het experiment Mars500 anderhalf jaar lang opsluiten.
De proefkonijnen worden 520 dagen aaneen volledig afgesloten. Hun enige contact met de buitenwereld is de vluchtleiding. Er is een internetverbinding om informatie door te geven aan de onderzoekers, maar die heeft een vertraging van 20 minuten, zoals bij een echte reis naar Mars. De wetenschappers willen er zo achter komen hoe lichaam en geest zich houden tijdens een lange periode van afzondering en stress in een kleine ruimte.
De zes bemanningsleden 'reizen' eerst in 250 dagen naar Mars. Drie van hen verkennen vervolgens dertig dagen lang het oppervlak. In de resterende 240 dagen keert de bemanning terug naar de aarde. Vorig jaar werd een vergelijkbaar experiment uitgevoerd, maar dat duurde 105 dagen. (anp/sps)
(HLN)
Anderhalf jaar opgesloten voor reis naar Mars
In een loods bij Moskou wordt vanaf morgen een reis naar de planeet Mars nagebootst. Drie Russen, een Italiaan, een Fransman en een Chinees laten zich voor het experiment Mars500 anderhalf jaar lang opsluiten.
De proefkonijnen worden 520 dagen aaneen volledig afgesloten. Hun enige contact met de buitenwereld is de vluchtleiding. Er is een internetverbinding om informatie door te geven aan de onderzoekers, maar die heeft een vertraging van 20 minuten, zoals bij een echte reis naar Mars. De wetenschappers willen er zo achter komen hoe lichaam en geest zich houden tijdens een lange periode van afzondering en stress in een kleine ruimte.
De zes bemanningsleden 'reizen' eerst in 250 dagen naar Mars. Drie van hen verkennen vervolgens dertig dagen lang het oppervlak. In de resterende 240 dagen keert de bemanning terug naar de aarde. Vorig jaar werd een vergelijkbaar experiment uitgevoerd, maar dat duurde 105 dagen. (anp/sps)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
03-06-2010
Nat milieu op Mars was niet overal zuur
Onderzoek van gesteenten op Mars door het Marswagentje Spirit wijst erop dat de omstandigheden op de planeet gunstig kunnen zijn geweest voor het ontstaan van leven. De gesteenten blijken namelijk voor een kwart uit carbonaten te bestaan - mineralen die in een zuur milieu zouden oplossen. Dat betekent dat in elk geval niet al het vloeibare water dat in een grijs geleden op Mars aanwezig was een hoge zuurgraad had (Science Express, 3 juni).
Het onderzoek aan de gesteenten heeft vier jaar geduurd. Niet omdat de carbonaten zo moeilijk aantoonbaar waren, maar omdat het gebruikte instrument van Spirit onder het stof zat. Hierdoor moest eerst een correctiemethode worden ontwikkeld die voor de aanwezigheid van dat stof corrigeerde.
Dat Mars miljarden jaren geleden een warm en vochtig klimaat had, blijkt onder meer uit de talrijke drooggevallen beddingen die op de planeet zijn ontdekt. Klaarblijkelijk heeft Mars ooit een veel dichtere atmosfeer van kooldioxidegas gehad, die voor een sterk broeikaseffect zorgde.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Nat milieu op Mars was niet overal zuur
Onderzoek van gesteenten op Mars door het Marswagentje Spirit wijst erop dat de omstandigheden op de planeet gunstig kunnen zijn geweest voor het ontstaan van leven. De gesteenten blijken namelijk voor een kwart uit carbonaten te bestaan - mineralen die in een zuur milieu zouden oplossen. Dat betekent dat in elk geval niet al het vloeibare water dat in een grijs geleden op Mars aanwezig was een hoge zuurgraad had (Science Express, 3 juni).
Het onderzoek aan de gesteenten heeft vier jaar geduurd. Niet omdat de carbonaten zo moeilijk aantoonbaar waren, maar omdat het gebruikte instrument van Spirit onder het stof zat. Hierdoor moest eerst een correctiemethode worden ontwikkeld die voor de aanwezigheid van dat stof corrigeerde.
Dat Mars miljarden jaren geleden een warm en vochtig klimaat had, blijkt onder meer uit de talrijke drooggevallen beddingen die op de planeet zijn ontdekt. Klaarblijkelijk heeft Mars ooit een veel dichtere atmosfeer van kooldioxidegas gehad, die voor een sterk broeikaseffect zorgde.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
13-06-2010
Mars had ooit een grote oceaan
Volgens onderzoekers van de universiteit van Colorado stond de planeet Mars 3,5 miljard jaar geleden voor ruim een derde onder water. Behalve een oceaan, die een groot deel van het noordelijk halfrond besloeg, zou er ook een waterkringloop zijn geweest, zoals die nu ook op aarde bestaat (Nature Geoscience, 13 juni).
De wetenschappers komen tot hun conclusie na een omvangrijk onderzoek van tientallen drooggevallen rivierdelta's op Mars. Deze riviermondingen liggen allemaal op dezelfde hoogte, wat erop wijst dat de voormalige rivieren ofwel direct op de oceaan uitkwamen ofwel op grote meren die langs de rand van de oceaan lagen. Gezien de omvang van het rivierenstelsel dat bij de oceaan uitkwam, moet er destijds veel neerslag zijn gevallen.
De afgelopen tientallen jaren is wel vaker gesuggereerd dat er ooit een oceaan was op Mars. Maar dit onderzoek is het eerste waarbij gegevens van verschillende Amerikaanse en Europese Marsmissies op zo'n grote schaal zijn gecombineerd. Onduidelijk is nog waar al dat Marswater - naar schatting 124 miljoen kubieke meter - is gebleven.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Mars had ooit een grote oceaan
Volgens onderzoekers van de universiteit van Colorado stond de planeet Mars 3,5 miljard jaar geleden voor ruim een derde onder water. Behalve een oceaan, die een groot deel van het noordelijk halfrond besloeg, zou er ook een waterkringloop zijn geweest, zoals die nu ook op aarde bestaat (Nature Geoscience, 13 juni).
De wetenschappers komen tot hun conclusie na een omvangrijk onderzoek van tientallen drooggevallen rivierdelta's op Mars. Deze riviermondingen liggen allemaal op dezelfde hoogte, wat erop wijst dat de voormalige rivieren ofwel direct op de oceaan uitkwamen ofwel op grote meren die langs de rand van de oceaan lagen. Gezien de omvang van het rivierenstelsel dat bij de oceaan uitkwam, moet er destijds veel neerslag zijn gevallen.
De afgelopen tientallen jaren is wel vaker gesuggereerd dat er ooit een oceaan was op Mars. Maar dit onderzoek is het eerste waarbij gegevens van verschillende Amerikaanse en Europese Marsmissies op zo'n grote schaal zijn gecombineerd. Onduidelijk is nog waar al dat Marswater - naar schatting 124 miljoen kubieke meter - is gebleven.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
25-06-2010
Water op Mars was overal
Uit gedetailleerd onderzoek van mineralen in kraters op Mars blijkt dat er vrijwel overal op de planeet vloeibaar water moet zijn geweest. Dat er op het zuidelijk halfrond waterhoudende mineralen zijn, was al langer bekend. Maar nu zijn zulke chemische verbindingen ook aangetoond op het veel lager gelegen noordelijk halfrond, dat onder een dikke laag lava en sedimenten is bedolven (Science, 25 juni).
De waterhoudende mineralen zijn aangetroffen in een negental inslagkraters. Daar hebben planetoïden kilometers diepe gaten in de bodem geslagen, waarbij het oorspronkelijke korstmateriaal is blootgelegd. De mineralen op het noordelijk halfrond van Mars blijken dezelfde samenstelling te hebben als die op het zuidelijk halfrond.
Het is overigens naar schatting al meer dan vier miljard jaar geleden dat er op grote schaal vloeibaar water was op onze buurplaneet.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Water op Mars was overal
Uit gedetailleerd onderzoek van mineralen in kraters op Mars blijkt dat er vrijwel overal op de planeet vloeibaar water moet zijn geweest. Dat er op het zuidelijk halfrond waterhoudende mineralen zijn, was al langer bekend. Maar nu zijn zulke chemische verbindingen ook aangetoond op het veel lager gelegen noordelijk halfrond, dat onder een dikke laag lava en sedimenten is bedolven (Science, 25 juni).
De waterhoudende mineralen zijn aangetroffen in een negental inslagkraters. Daar hebben planetoïden kilometers diepe gaten in de bodem geslagen, waarbij het oorspronkelijke korstmateriaal is blootgelegd. De mineralen op het noordelijk halfrond van Mars blijken dezelfde samenstelling te hebben als die op het zuidelijk halfrond.
Het is overigens naar schatting al meer dan vier miljard jaar geleden dat er op grote schaal vloeibaar water was op onze buurplaneet.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Opportunity Breaks The 13 Mile Mark
by Staff Writers
Pasadena CA (JPL) Jun 21, 2010
Opportunity is driving again and has now covered 21 kilometers (13 miles) of odometry on Mars.
The pancam mast assembly (PMA) azimuth error from Sol 2257 (May 30, 2010), has been attributed to a problem within the miniature thermal emission spectrometer (Mini-TES) instrument.
An investigation of the Mini-TES is ongoing. The PMA has been restored to operation for imaging (not Mini-TES use).
On Sol 2267 (June 10, 2010), a quick fine attitude (QFA) was performed to refine the rover's attitude knowledge and to correct for gyro drift. Additional drive direction imagery was also collected.
On Sol 2270 (June 13, 2010), Opportunity drove for the first time since the PMA anomaly, covering over 70 meters (230 feet). The rover drove again on Sol 2272 (June 15, 2010), achieving almost 72 meters (236 feet) of distance to the east.
As of Sol 2272 (June 15, 2010), solar array energy production was 297 watt-hours, atmospheric opacity (Tau) was 0.280 and the solar array dust factor is 0.570.
by Staff Writers
Pasadena CA (JPL) Jun 21, 2010
Opportunity is driving again and has now covered 21 kilometers (13 miles) of odometry on Mars.
The pancam mast assembly (PMA) azimuth error from Sol 2257 (May 30, 2010), has been attributed to a problem within the miniature thermal emission spectrometer (Mini-TES) instrument.
An investigation of the Mini-TES is ongoing. The PMA has been restored to operation for imaging (not Mini-TES use).
On Sol 2267 (June 10, 2010), a quick fine attitude (QFA) was performed to refine the rover's attitude knowledge and to correct for gyro drift. Additional drive direction imagery was also collected.
On Sol 2270 (June 13, 2010), Opportunity drove for the first time since the PMA anomaly, covering over 70 meters (230 feet). The rover drove again on Sol 2272 (June 15, 2010), achieving almost 72 meters (236 feet) of distance to the east.
As of Sol 2272 (June 15, 2010), solar array energy production was 297 watt-hours, atmospheric opacity (Tau) was 0.280 and the solar array dust factor is 0.570.
<a href="http://www.vwkweb.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Vereniging voor weerkunde en klimatologie</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
12-07-2010
NASA en Microsoft brengen Mars dichterbij
NASA en Microsoft brengen Mars tot leven met nieuwe functies in de WorldWide Telescope-software, die de gebruiker een driedimensionale indruk van de 'rode planeet' geven. WorldWide Telescope is een 'virtuele telescoop' waarmee je het heelal kunt verkennen.
De nieuwe interactieve beelden bieden de kijker de mogelijkheid om een verkenningstocht op Mars te maken. Ze zijn gebaseerd op de meest gedetailleerde driedimensionale reconstructies van het Marsoppervlak die beschikbaar zijn.
Het basismateriaal bestaat uit 87.000 opnamen die gemaakt zijn met de al sinds 1997 rond de planeet cirkelende Mars Global Surveyor en de negen jaar later gearriveerde Mars Reconnaissance Orbiter. Met name de opnamen van deze laatste ruimtesonde zijn ongelooflijk gedetailleerd: ze bestaan stuk voor stuk van uit meer dan duizend megapixels.
© Eddy Echternach (http://www.astronieuws.nl)
WorldWide Telescope
(allesoversterrenkunde)
NASA en Microsoft brengen Mars dichterbij
NASA en Microsoft brengen Mars tot leven met nieuwe functies in de WorldWide Telescope-software, die de gebruiker een driedimensionale indruk van de 'rode planeet' geven. WorldWide Telescope is een 'virtuele telescoop' waarmee je het heelal kunt verkennen.
De nieuwe interactieve beelden bieden de kijker de mogelijkheid om een verkenningstocht op Mars te maken. Ze zijn gebaseerd op de meest gedetailleerde driedimensionale reconstructies van het Marsoppervlak die beschikbaar zijn.
Het basismateriaal bestaat uit 87.000 opnamen die gemaakt zijn met de al sinds 1997 rond de planeet cirkelende Mars Global Surveyor en de negen jaar later gearriveerde Mars Reconnaissance Orbiter. Met name de opnamen van deze laatste ruimtesonde zijn ongelooflijk gedetailleerd: ze bestaan stuk voor stuk van uit meer dan duizend megapixels.
© Eddy Echternach (http://www.astronieuws.nl)
WorldWide Telescope
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
21-07-2010
Lavatunnels en grotten op Mars
Gezien er op aarde en op de maan lavatunnels en lavagrotten zijn is het niet zo verwonderlijk dat studenten aan de Evergreen Middle School in Cottonwood (Californië) er ook eentje ontdekt hebben op Mars. De ontdekking gebeurde tijdens de deelname aan een programma dat studenten toelaat om gebruik te maken van de camera aan boord van de ruimtesonde 2001 Mars Odyssey. Ze zochten doelgericht naar mogelijke lavatunnels en vonden mogelijk een gat in het dak van een Marsgrot.
16 studenten van de zevende wetenschapsklas van Dennis Mitchell besloten om voor hun klasproject voor het Mars Student Imaging Program - een onderdeel van het ASU Mars Education Program - lavatunnels te bestuderen. De studenten krijgen de kans om de geologie van Mars te bestuderen door zelf de camera van de 2001 Mars Odyssey te bedienen. Sinds de start van het Mars Student Imaging Program in 2004 hebben al meer dan 50.000 studenten in variërende mate deelgenomen aan het programma.
Voor hun klasproject zochten de studenten het antwoord op de vraag waar de meest gemeenschappelijke plaatsen op Mars zijn waar lavatunnels voorkomen: komen lavatunnels het vaakst voor rond de top van een vulkaan, op de flanken van een vulkaan of in de omringende vlakten?
De studenten aan de Evergreen Middle School onderzochten meer dan 200 foto's van Mars die geschoten werden met behulp van het Thermal Emission Imaging System, een van de instrumenten aan boord van de 2001 Mars Odyssey, in het gebied rond de vulkaan Pavonis Mons. Op twee foto's vonden ze waar ze naar zochten, en op de back-up beelden ontdekten ze ook nog een kleine, ronde, zwarte vlek.
(Pavonis Mons)
De meeste lavatunnels op Mars worden gekenmerkt door een keten van kuilen die onstaan zijn door verschillende instortingen van stukken van het dak van lavatunnels. Meestal hebben deze kuilen vlakke bodems en schuin aflopende zijden. De 'zwarte vlek' die de studenten ontdekten heeft echter verticale zijden.
Deze eigenschap haalde in 2007 het nieuws toen Glen Cushing, een wetenschapper bij de U.S. Geological Survey, een document publiceerde waarin verschillende voorbeelden van Marsgaten te bekijken waren. Cushing verklaarde dat deze gaten in vergelijking tot de gebruikelijke kraters abnormaal waren: ze waren kleiner en lijken op een rechte schacht die in de oppervlakte verdwijnt.
(Seven Sisters, een groep van 7 grotten nabij Arsia Mons)
Maar het gat dat de studenten ontdekten is ook voor Cushing nieuwe informatie: "Het is slechts het tweede gat dat kan geassocieerd worden met de Pavonis Mons. Het gat is ongeveer 160 bij 190 meter groot en minstens 115 meter diep. Het nieuwe gat is de beste kandidaat om door High Resolution Imaging Science Experiment (HiRISE) camera van de Mars Reconnaissance Orbiter in detail bekeken en gefotografeerd te worden. De HiRISE camera kan beelden van de oppervlakte van Mars maken van ongeveer 30 centimeter per pixel, dat kan ons toelaten om een spreekwoordelijke blik in het gat te werpen."
(Grenswetenschap)
Lavatunnels en grotten op Mars
Gezien er op aarde en op de maan lavatunnels en lavagrotten zijn is het niet zo verwonderlijk dat studenten aan de Evergreen Middle School in Cottonwood (Californië) er ook eentje ontdekt hebben op Mars. De ontdekking gebeurde tijdens de deelname aan een programma dat studenten toelaat om gebruik te maken van de camera aan boord van de ruimtesonde 2001 Mars Odyssey. Ze zochten doelgericht naar mogelijke lavatunnels en vonden mogelijk een gat in het dak van een Marsgrot.
16 studenten van de zevende wetenschapsklas van Dennis Mitchell besloten om voor hun klasproject voor het Mars Student Imaging Program - een onderdeel van het ASU Mars Education Program - lavatunnels te bestuderen. De studenten krijgen de kans om de geologie van Mars te bestuderen door zelf de camera van de 2001 Mars Odyssey te bedienen. Sinds de start van het Mars Student Imaging Program in 2004 hebben al meer dan 50.000 studenten in variërende mate deelgenomen aan het programma.
Voor hun klasproject zochten de studenten het antwoord op de vraag waar de meest gemeenschappelijke plaatsen op Mars zijn waar lavatunnels voorkomen: komen lavatunnels het vaakst voor rond de top van een vulkaan, op de flanken van een vulkaan of in de omringende vlakten?
De studenten aan de Evergreen Middle School onderzochten meer dan 200 foto's van Mars die geschoten werden met behulp van het Thermal Emission Imaging System, een van de instrumenten aan boord van de 2001 Mars Odyssey, in het gebied rond de vulkaan Pavonis Mons. Op twee foto's vonden ze waar ze naar zochten, en op de back-up beelden ontdekten ze ook nog een kleine, ronde, zwarte vlek.
(Pavonis Mons)
De meeste lavatunnels op Mars worden gekenmerkt door een keten van kuilen die onstaan zijn door verschillende instortingen van stukken van het dak van lavatunnels. Meestal hebben deze kuilen vlakke bodems en schuin aflopende zijden. De 'zwarte vlek' die de studenten ontdekten heeft echter verticale zijden.
Deze eigenschap haalde in 2007 het nieuws toen Glen Cushing, een wetenschapper bij de U.S. Geological Survey, een document publiceerde waarin verschillende voorbeelden van Marsgaten te bekijken waren. Cushing verklaarde dat deze gaten in vergelijking tot de gebruikelijke kraters abnormaal waren: ze waren kleiner en lijken op een rechte schacht die in de oppervlakte verdwijnt.
(Seven Sisters, een groep van 7 grotten nabij Arsia Mons)
Maar het gat dat de studenten ontdekten is ook voor Cushing nieuwe informatie: "Het is slechts het tweede gat dat kan geassocieerd worden met de Pavonis Mons. Het gat is ongeveer 160 bij 190 meter groot en minstens 115 meter diep. Het nieuwe gat is de beste kandidaat om door High Resolution Imaging Science Experiment (HiRISE) camera van de Mars Reconnaissance Orbiter in detail bekeken en gefotografeerd te worden. De HiRISE camera kan beelden van de oppervlakte van Mars maken van ongeveer 30 centimeter per pixel, dat kan ons toelaten om een spreekwoordelijke blik in het gat te werpen."
(Grenswetenschap)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
23-07-2010
Nieuwe Marskaart is nauwkeurigste ooit
Met behulp van een camera aan boord van de Amerikaanse ruimtesonde Mars Odyssey is de tot nog toe meest nauwkeurige kaart van de planeet Mars gemaakt. De kaart kan via verschillende websites worden bekeken.
De nieuwe Marskaart is opgebouwd uit 21.000 afzonderlijke opnamen, die de afgelopen acht jaar zijn verzameld. Deze opnamen zijn bewerkt tot een reusachtig mozaïek dat details tot ongeveer honderd meter toont. Weliswaar zijn kleine stukjes Mars nog gedetailleerder gefotografeerd, maar dit is het meest detailrijke complete overzicht van de planeet.
Iedereen kan trouwens meehelpen aan de verbetering van de Marskaart door de afzonderlijke opnamen nog nauwkeuriger aan elkaar te 'plakken'. Instructies zijn te vinden op de NASA-website ''Be a Martian'.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesversterrekunde)
Nieuwe Marskaart is nauwkeurigste ooit
Met behulp van een camera aan boord van de Amerikaanse ruimtesonde Mars Odyssey is de tot nog toe meest nauwkeurige kaart van de planeet Mars gemaakt. De kaart kan via verschillende websites worden bekeken.
De nieuwe Marskaart is opgebouwd uit 21.000 afzonderlijke opnamen, die de afgelopen acht jaar zijn verzameld. Deze opnamen zijn bewerkt tot een reusachtig mozaïek dat details tot ongeveer honderd meter toont. Weliswaar zijn kleine stukjes Mars nog gedetailleerder gefotografeerd, maar dit is het meest detailrijke complete overzicht van de planeet.
Iedereen kan trouwens meehelpen aan de verbetering van de Marskaart door de afzonderlijke opnamen nog nauwkeuriger aan elkaar te 'plakken'. Instructies zijn te vinden op de NASA-website ''Be a Martian'.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesversterrekunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
30-07-2010
Marswagentje Spirit zwijgt
De vluchtleiding van het Amerikaanse ruimteagentschap NASA heeft al sinds 22 maart niets meer gehoord van het Marswagentje Spirit. Helemaal onverwacht komt die zenderstilte niet, want in verband met de winterse omstandigheden op Mars waren zijn systemen op een laag pitje gezet. Tijdens die winterslaap wordt alle beschikbare (zonne)energie gebruikt om de accu's op te laden en cruciale interne systemen te verwarmen. Maar zo langzamerhand zou Spirit weer eens een teken van leven kunnen geven.
Sinds een paar dagen is NASA bezig om het contact te herstellen - tot nog toe tevergeefs. De hoop bestaat dat het Marswagentje de komende maanden alsnog zal antwoorden, maar helemaal gerust zijn de vluchtleiders daar niet op. Spirit heeft namelijk een ongekend koude winter doorgemaakt. Tijdens de drie voorgaande winters stond hij geparkeerd op een zonnige helling, maar omdat hij vorig jaar vast kwam te zitten in het zand, is dat ditmaal niet gelukt.
De verwachting is dat als Spirit niet vóór maart 2011 iets van zich laat horen, hij als verloren moet worden beschouwd.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Marswagentje Spirit zwijgt
De vluchtleiding van het Amerikaanse ruimteagentschap NASA heeft al sinds 22 maart niets meer gehoord van het Marswagentje Spirit. Helemaal onverwacht komt die zenderstilte niet, want in verband met de winterse omstandigheden op Mars waren zijn systemen op een laag pitje gezet. Tijdens die winterslaap wordt alle beschikbare (zonne)energie gebruikt om de accu's op te laden en cruciale interne systemen te verwarmen. Maar zo langzamerhand zou Spirit weer eens een teken van leven kunnen geven.
Sinds een paar dagen is NASA bezig om het contact te herstellen - tot nog toe tevergeefs. De hoop bestaat dat het Marswagentje de komende maanden alsnog zal antwoorden, maar helemaal gerust zijn de vluchtleiders daar niet op. Spirit heeft namelijk een ongekend koude winter doorgemaakt. Tijdens de drie voorgaande winters stond hij geparkeerd op een zonnige helling, maar omdat hij vorig jaar vast kwam te zitten in het zand, is dat ditmaal niet gelukt.
De verwachting is dat als Spirit niet vóór maart 2011 iets van zich laat horen, hij als verloren moet worden beschouwd.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Tja...als de rover niet in de juiste hoek staat om de winterzon te kunnen opvangen
Dan kun je er op rekenen dat het nadelig uitpakt.
Maar gelukkig hebben we Opportunity nog
en de nieuwe MarsRover Curiosity vordert ook gestaag.
Animatie
[ Bericht 35% gewijzigd door -CRASH- op 31-07-2010 17:27:54 ]
Dan kun je er op rekenen dat het nadelig uitpakt.
Maar gelukkig hebben we Opportunity nog
en de nieuwe MarsRover Curiosity vordert ook gestaag.
Animatie
[ Bericht 35% gewijzigd door -CRASH- op 31-07-2010 17:27:54 ]
<a href="http://www.vwkweb.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Vereniging voor weerkunde en klimatologie</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
Russia Scoffs At NASA Plans To Send Astronauts To Asteroid And Mars By 2015
quote:File image
by Staff Writers
Moscow, Russia (RIA Novosti) Jul 20, 2010
U.S. NASA does not have capacities to build an asteroid mission spacecraft by 2015, the head of Roscosmos' manned flights department, Alexei Krasnov, said in the wake of NASA's announcement to create the spacecraft for deep space missions.
On July 15, NASA unveiled its plans to send astronauts to an asteroid and to Mars no later than 2015.
Earlier in April, U.S. President Barack Obama said in his speech on U.S space industry development that the astronauts would likely to fly to an asteroid by 2025 and to Mars in the mid-2030s, but NASA was ready to boost the process saying the development of the spacecraft for manned deep space missions should be started as early as 2015.
"It is unreal by 2015," Krasnov said.
"[They] probably won't be able to any sooner than by 2023-2025. They do not have the necessary spacecraft, and we will be ready with the project by 2018-2020".
cool
op 15 july heeft NASA aangegeven in 2015 te kunnen beginnen met de grotere "manned" missions
misschien een heel leuk document":
http://www.nasa.gov/pdf/3(...)90801.1.mars2019.pdf (Manned mission to Mars in 2019) van de augustine commisie
misschien een heel leuk document":
http://www.nasa.gov/pdf/3(...)90801.1.mars2019.pdf (Manned mission to Mars in 2019) van de augustine commisie
cool
quote:Spirit May Never Phone Home Again
by Dr. Tony Phillips
Science@NASA
Huntsville AL (SPX) Aug 02, 2010
Last year, Spirit became stuck in loose sand. This prevented the rover from driving to a sun-facing slope for the winter.
NASA mission controllers have not heard from Mars rover Spirit since March 22 as the rover faces its toughest challenge yet - trying to survive the harsh Martian winter.
On July 26, mission managers began using a paging technique called "sweep and beep" in an effort to communicate with Spirit.
"Instead of just listening, we send commands to the rover to respond back to us with a communications beep," said John Callas, project manager for Spirit and its twin, Opportunity, at NASA's Jet Propulsion Laboratory in Pasadena, Calif. "If the rover is awake and hears us, she will send us that beep."
Spirit is probably in a low-power "hibernation" mode. The rover was not able to get to a favorable [sun-facing] slope for its fourth Martian winter, which runs from May through November.
The low angle of sunlight during these months limits the power generated from the rover's solar panels. During hibernation, the rover suspends communications and other activities so available energy can be used to recharge and heat batteries, and to keep the mission clock running.
Based on models of Mars' weather and its effect on available power, mission managers believe that if Spirit responds, it most likely will be in the next few months. However, there is a very distinct possibility Spirit may never respond.
"It will be the miracle from Mars if our beloved rover phones home," said Doug McCuistion, director of NASA's Mars Exploration Program in Washington. "It's never faced this type of severe condition before - this is unknown territory."
Because most of the rover's heaters are not being powered this winter, Spirit is likely experiencing its coldest internal temperatures yet - minus 55 degrees Celsius (minus 67 degrees Fahrenheit). During three previous Martian winters, Spirit communicated about once or twice a week with Earth and used its heaters to stay warm while parked on a sun-facing slope for the winter.
As a result, the heaters were able to keep internal temperatures above minus 40 degrees Celsius (which is also minus 40 degrees on the Fahrenheit scale).
Spirit is designed to wake up from its hibernation and communicate with Earth when its battery charge is adequate. But if the batteries have lost too much power, Spirit's clock may stop and lose track of time.
The rover could still reawaken, but it would not know the time of day, a situation called a "mission-clock fault." Spirit would start a new timer to wake up every four hours and listen for a signal from Earth for 20 minutes of every hour while the sun is up.
The earliest date the rover could generate enough power to send a beep to Earth was calculated to be around July 23. However, mission managers don't anticipate the batteries will charge adequately until late September to mid-October.
It may be even later if the rover is in a mission-clock fault mode. If Spirit does wake up, mission managers will do a complete health check on the rover's instruments and electronics.
Based on previous Martian winters, the rover team anticipates the increasing haziness in the sky over Spirit will offset longer daylight for the next two months.
The amount of solar energy available to Spirit then will increase until the southern Mars summer solstice in March 2011. If we haven't heard from it by March, it is unlikely that we will ever hear from it.
"This has been a long winter for Spirit, and a long wait for us," said Steve Squyres, the principal investigator for NASA's two rovers who is based at Cornell University, Ithaca, N.Y. "Even if we never heard from Spirit again, I think her scientific legacy would be secure. But we're hopeful we will hear from her, and we're eager to get back to doing science with two rovers again."
quote:Opportunity Back To Normal Operations
by Staff Writers
Pasadena CA (SPX) Aug 02, 2010
Opportunity's activities were impacted by the Odyssey spacecraft safe-mode event. However, with the recovery of Odyssey, normal operations with the rover have resumed.
Direct-to-Earth (DTE) X-band communications and some Mars Reconnaissance Orbiter relay passes were used by Opportunity, while Odyssey was unavailable to support data relay.
On Sol 2309 (July 23, 2010), Opportunity collected remote sensing images along with an atmospheric argon measurement with the alpha particle X-ray spectrometer (APXS).
On Sol 2311 (July 25, 2010), driving resumed with a 20-meter (66 feet) east/southeast backward drive, followed by an 8-meter (26 feet) test of backwards-driving hazard avoidance. The hazard avoidance test was successful and supports the use of hazard avoidance for backward driving on longer drives.
As of Sol 2313 (July 27, 2010), solar array energy production has improved to 533 watt-hours, atmospheric opacity (Tau) was re-calibrated and now reports a higher value of 0.558 with the solar array dust factor of 0.795.
Total odometry is 21,860.62 meters (21.86 kilometers, or 13.58 miles).
[ Bericht 7% gewijzigd door -CRASH- op 02-08-2010 13:29:04 ]
<a href="http://www.vwkweb.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Vereniging voor weerkunde en klimatologie</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
02-08-2010
ESA en NASA selecteren instrumenten Marssonde
Het Europese ruimteagentschap ESA en zijn Amerikaanse tegenhanger NASA hebben vijf wetenschappelijke instrumenten geselecteerd voor hun eerste gezamenlijke missie naar de planeet Mars. Bij deze missie, die ExoMars Trace Gas Orbiter heet en voor 2016 op het programma staat, zal onder meer de chemische samenstelling van de Marsatmosfeer worden bestudeerd. Speciale aandacht gaat daarbij uit naar het gas methaan, dat op het bestaan van leven kan wijzen.
De ExoMars Trace Gas Orbiter is de eerste in een reeks Europees-Amerikaanse missies, die er uiteindelijk toe moet leiden dat er een bodemmonster van Mars naar de aarde wordt gebracht. Ter voorbereiding van die doelstelling zal de ExoMars Trace Gas Orbiter een kleine landingsmodule naar het Marsoppervlak laten afdalen.
De volgende ExoMars-missie, die voor 2018 gepland staat, zal bestaan uit twee mobiele Marslanders: een Europese en een Amerikaanse. De ene zal boormonsters nemen, de andere verzamelt bodemmonsters voor een latere terugkeermissie naar de aarde.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesversterrekunde))
ESA en NASA selecteren instrumenten Marssonde
Het Europese ruimteagentschap ESA en zijn Amerikaanse tegenhanger NASA hebben vijf wetenschappelijke instrumenten geselecteerd voor hun eerste gezamenlijke missie naar de planeet Mars. Bij deze missie, die ExoMars Trace Gas Orbiter heet en voor 2016 op het programma staat, zal onder meer de chemische samenstelling van de Marsatmosfeer worden bestudeerd. Speciale aandacht gaat daarbij uit naar het gas methaan, dat op het bestaan van leven kan wijzen.
De ExoMars Trace Gas Orbiter is de eerste in een reeks Europees-Amerikaanse missies, die er uiteindelijk toe moet leiden dat er een bodemmonster van Mars naar de aarde wordt gebracht. Ter voorbereiding van die doelstelling zal de ExoMars Trace Gas Orbiter een kleine landingsmodule naar het Marsoppervlak laten afdalen.
De volgende ExoMars-missie, die voor 2018 gepland staat, zal bestaan uit twee mobiele Marslanders: een Europese en een Amerikaanse. De ene zal boormonsters nemen, de andere verzamelt bodemmonsters voor een latere terugkeermissie naar de aarde.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesversterrekunde))
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
03-08-2010
Mars site may hold 'buried life'By Victoria Gill
Is Nili Fossae the site where life on ancient Mars was buried and preserved? Researchers have identified rocks that they say could contain the fossilised remains of life on early Mars.
The team made their discovery in the ancient rocks of Nili Fossae.
Their work has revealed that this trench on Mars is a "dead ringer" for a region in Australia where some of the earliest evidence of life on Earth has been buried and preserved in mineral form.
They report the findings in the journal Earth and Planetary Science Letters.
The team, led by a scientist from the Search for Extraterrestrial Intelligence Institute (Seti) in California, believes that the same "hydrothermal" processes that preserved these markers of life on Earth could have taken place on Mars at Nili Fossae.
The rocks there are up to four billion years old, which means they have been around for three-quarters of the history of Mars.
When, in 2008, scientists first discovered carbonate in those rocks the Mars science community reacted with great excitement; carbonate had long been sought as definitive evidence that the Red planet was habitable - that life could have existed there.
Carbonate is what life - or at least the mineral portion of a living organism - turns into, in many cases, when it is buried. The white cliffs of Dover, for example, are white because they contain limestone, or calcium carbonate.
The mineral comes from the fossilised remains shells and bones and provides a way to investigate the ancient life that existed on early Earth.
In this new research, scientists have taken the identification of carbonate on Mars a step further.
Adrian Brown from the Seti Institute, who led the research, used an instrument aboard Nasa's Mars Reconnaissance Orbiter called Crism to study the Nilae Fossae rocks with infrared light.
Then he and his team used exactly the same technique to study rocks in an area in north-west Australia called the Pilbara.
"The Pilbara is very cool," Dr Brown told BBC News. "It's part of the Earth that has managed to stay at the surface for around 3.5 billion years - so about three quarters of the history of the Earth."
"It allows us a little window into what was happening on the Earth at its very early stages."
Scientists believe life could have existed on Mars almost four billion years ago
And all those billions of years ago, scientists believe that microbes formed some distinctive features in the Pilbara rocks - features called "stromatolites" that can be seen and studied today.
"Life made these features. We can tell that by the fact that only life could make those shapes; no geological process could."
This latest study has revealed that the rocks at Nili Fossae are very similar to the Pilbara rocks - in terms of the minerals they contain.
And Dr Brown and his colleagues believe that this shows that the remnants of life on early Mars could be buried at this site.
"If there was enough life to make layers, to make corals or some sort of microbial homes, and if it was buried on Mars, the same physics that took place on Earth could have happened there," he said. That, he suggests, is why the two sites are such a close match.
'Geological olympics'
Dr Brown and many other scientists had hoped that they would soon have the opportunity to get much closer to these rocks. Nili Fossae was put forward as a potential landing site for Nasa'a ambitious new rover, the Mars Science Laboratory, which will be launched in 2011.
The site was championed by other geologists, including John Mustard from Brown University in Rhode Island, whose team made the case to Nasa to have it included in the landing site shortlist for MSL.
But Nilae Fossae was eventually deemed too dangerous a landing site and it was finally removed from the list in June of this year.
The shortlist of four landing sites (labelled in white) and the position landers and rovers already on Mars (in yellow)
"The rover is being landed remotely - so there's no human pilot involved; it's all up to the robot. And [that's] a very dangerous thing," said Dr Brown. "You need 20km of smooth terrain and unfortunately at this site it is pretty rocky - those ancient rocks are pretty weathered and the surface is rocky and uneven."
"It will be visiting another interesting site when it lands, but this is the place that we should be checking out for life on early Mars."
John Grant, a scientist from the Smithsonian Institution in Washington DC, and a member of the planetary sciences panel that advises Nasa on the MSL mission, spoke to BBC News earlier this year about the choice of landing site.
He said that the objective of mission was a search for "habitability". It was not, he said, a life detection mission.
"[It] entails looking at geologic environments that may not only have been habitable but where signals associated with that habitability have been preserved," he told BBC News in February.
But that does not alleviate the disappointment that many feel over having Nili Fossae and all its secrets taken off the table for the mission.
And what makes Mars Science Laboratory even more of a crucial mission for scientists is the fact that it will be the last rover to explore the surface of Mars until 2018 - partly because funding the mission has been so extraordinarily expensive.
Dr Brown described the experience of having his favoured landing site removed from the shortlist as the geological equivalent of having "your city's Olympic bid rejected".
AdvertisementMSL will be lowered onto Mars with a landing system called a sky crane
"I also see a race happening here," he said. "It might take us a couple of decades to build our capability to land [unmanned] rovers somewhere geologically interesting on Mars.
"And in those decades, human space flight capabilities are going to develop and we could have the capability to send humans to Mars."
So in this race of the human versus the robots, which will win?
"It's my personal belief," said Dr Brown, "that by the time real human geologists get to go to Mars, the question of whether there is life on Mars will still be open."
Hear more from the researchers on Science in Action on the BBC World Service.
(BBC News)
Mars site may hold 'buried life'By Victoria Gill
Is Nili Fossae the site where life on ancient Mars was buried and preserved? Researchers have identified rocks that they say could contain the fossilised remains of life on early Mars.
The team made their discovery in the ancient rocks of Nili Fossae.
Their work has revealed that this trench on Mars is a "dead ringer" for a region in Australia where some of the earliest evidence of life on Earth has been buried and preserved in mineral form.
They report the findings in the journal Earth and Planetary Science Letters.
The team, led by a scientist from the Search for Extraterrestrial Intelligence Institute (Seti) in California, believes that the same "hydrothermal" processes that preserved these markers of life on Earth could have taken place on Mars at Nili Fossae.
The rocks there are up to four billion years old, which means they have been around for three-quarters of the history of Mars.
When, in 2008, scientists first discovered carbonate in those rocks the Mars science community reacted with great excitement; carbonate had long been sought as definitive evidence that the Red planet was habitable - that life could have existed there.
Carbonate is what life - or at least the mineral portion of a living organism - turns into, in many cases, when it is buried. The white cliffs of Dover, for example, are white because they contain limestone, or calcium carbonate.
The mineral comes from the fossilised remains shells and bones and provides a way to investigate the ancient life that existed on early Earth.
In this new research, scientists have taken the identification of carbonate on Mars a step further.
Adrian Brown from the Seti Institute, who led the research, used an instrument aboard Nasa's Mars Reconnaissance Orbiter called Crism to study the Nilae Fossae rocks with infrared light.
Then he and his team used exactly the same technique to study rocks in an area in north-west Australia called the Pilbara.
"The Pilbara is very cool," Dr Brown told BBC News. "It's part of the Earth that has managed to stay at the surface for around 3.5 billion years - so about three quarters of the history of the Earth."
"It allows us a little window into what was happening on the Earth at its very early stages."
Scientists believe life could have existed on Mars almost four billion years ago
And all those billions of years ago, scientists believe that microbes formed some distinctive features in the Pilbara rocks - features called "stromatolites" that can be seen and studied today.
"Life made these features. We can tell that by the fact that only life could make those shapes; no geological process could."
This latest study has revealed that the rocks at Nili Fossae are very similar to the Pilbara rocks - in terms of the minerals they contain.
And Dr Brown and his colleagues believe that this shows that the remnants of life on early Mars could be buried at this site.
"If there was enough life to make layers, to make corals or some sort of microbial homes, and if it was buried on Mars, the same physics that took place on Earth could have happened there," he said. That, he suggests, is why the two sites are such a close match.
'Geological olympics'
Dr Brown and many other scientists had hoped that they would soon have the opportunity to get much closer to these rocks. Nili Fossae was put forward as a potential landing site for Nasa'a ambitious new rover, the Mars Science Laboratory, which will be launched in 2011.
The site was championed by other geologists, including John Mustard from Brown University in Rhode Island, whose team made the case to Nasa to have it included in the landing site shortlist for MSL.
But Nilae Fossae was eventually deemed too dangerous a landing site and it was finally removed from the list in June of this year.
The shortlist of four landing sites (labelled in white) and the position landers and rovers already on Mars (in yellow)
"The rover is being landed remotely - so there's no human pilot involved; it's all up to the robot. And [that's] a very dangerous thing," said Dr Brown. "You need 20km of smooth terrain and unfortunately at this site it is pretty rocky - those ancient rocks are pretty weathered and the surface is rocky and uneven."
"It will be visiting another interesting site when it lands, but this is the place that we should be checking out for life on early Mars."
John Grant, a scientist from the Smithsonian Institution in Washington DC, and a member of the planetary sciences panel that advises Nasa on the MSL mission, spoke to BBC News earlier this year about the choice of landing site.
He said that the objective of mission was a search for "habitability". It was not, he said, a life detection mission.
"[It] entails looking at geologic environments that may not only have been habitable but where signals associated with that habitability have been preserved," he told BBC News in February.
But that does not alleviate the disappointment that many feel over having Nili Fossae and all its secrets taken off the table for the mission.
And what makes Mars Science Laboratory even more of a crucial mission for scientists is the fact that it will be the last rover to explore the surface of Mars until 2018 - partly because funding the mission has been so extraordinarily expensive.
Dr Brown described the experience of having his favoured landing site removed from the shortlist as the geological equivalent of having "your city's Olympic bid rejected".
AdvertisementMSL will be lowered onto Mars with a landing system called a sky crane
"I also see a race happening here," he said. "It might take us a couple of decades to build our capability to land [unmanned] rovers somewhere geologically interesting on Mars.
"And in those decades, human space flight capabilities are going to develop and we could have the capability to send humans to Mars."
So in this race of the human versus the robots, which will win?
"It's my personal belief," said Dr Brown, "that by the time real human geologists get to go to Mars, the question of whether there is life on Mars will still be open."
Hear more from the researchers on Science in Action on the BBC World Service.
(BBC News)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
quote:Spirit In Sweep And Beep Mode
File image.
by Staff Writers
Pasadena CA (JPL) Aug 09, 2010
Spirit remains silent at her location called "Troy" on the west side of Home Plate. No communication has been received from the rover since Sol 2210 (March 22, 2010).
It is likely that Spirit has experienced a low-power fault and has turned off all sub-systems, including communication and gone into a deep sleep, trying to recharge her batteries. There is the additional risk that the rover may trip a mission clock fault.
If that happens, the rover would lose track of time and remain asleep until there is enough sunlight on the solar arrays to wake the rover, a state called "Solar Groovy."
When the rover wakes from a mission clock fault, she would only listen. So starting on Sol 2333 (July 26, 2010), the project implemented a new procedure to address the possible mission clock fault.
Each sol, the Deep Space Network mission controllers send a set of X-band beep commands, called "Sweep and Beep." If the rover has experienced a mission clock fault and is awake during the day, the rover will be listening during brief, 20-minute intervals each awake hour.
Because of the possible clock fault, the timing of these 20-minute listening intervals can't be known. So the project will fill the likely awake period with multiple "Sweep and Beep" commands.
If the rover hears one of these commands, it will respond back with an X-band beep signal, telling them she is there and allowing them to investigate the state of the rover further.
Although the project is using this new strategy now, a response from Spirit is not expected for some time, as the season is still very early spring on Mars.
Total odometry is unchanged at 7,730.50 meters (4.80 miles)
cool
Het is dat ik het artikel al gelezen heb...quote:
Maar graag de link erbij zetten
http://www.marsdaily.com/(...)d_Beep_Mode_999.html (mars daily.com)
quote:Opportunity Performs Science And Rolls To Endeavour Crater
by Staff Writers
Pasadena CA (JPL) Aug 09, 2010
Opportunity took advantage of some exposed rock outcrop to perform an in-situ (contact) science campaign to sample the surface at roughly one-kilometer (0.62-mile) intervals.
On Sol 2315 (July 29, 2010), the rover performed a short 16-meter (52-foot) drive to position herself on exposed outcrop for a weekend science campaign.
On Sol 2317 (July 31, 2010), the robotic arm (instrument deployment device, or IDD) was moved first, so the panoramic camera (Pancam) could image the work volume.
Then the IDD collected a microscopic imager (MI) mosaic of a surface target, called Valparaiso, followed by the placement of the alpha particle X-ray spectrometer (APXS) on the same target for integration.
More remote sensing science was collected on the following sols. On Sol 2320, Opportunity resumed the drive toward Endeavour crater with a 71-meter (233-foot) drive to the southeast.
As of Sol 2320 (Aug. 3, 2010), solar array energy production was 529 watt-hours with atmospheric opacity (Tau) of 0.415 and the solar array dust factor of 0.744.
Total odometry is 21,948.13 meters (21.95 kilometers, or 13.64 miles).
<a href="http://www.vwkweb.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Vereniging voor weerkunde en klimatologie</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
30-08-2010
Langgerekte krater op Mars
De Europese ruimtesonde Mars Express heeft gedetailleerde foto's gemaakt van Orcus Patera, een mysterieuze langgerekte krater op Mars. De krater meet 380 bij 140 kilometer en bevindt zich tussen de vullkanen Elysium Mons en Olympus Mons.
Over de oorsprong van de uitgerekte krater is weinig met zekerheid bekend. Het zou kunnen gaan om een vulkanische formatie, maar het is ook mogelijk dat Orcus Patera oorspronkelijk een mooie ronde inslagkrater was, die vervolgens is 'uitgerekt' door tektonische krachten in dit actieve deel van de Marskorst.
© Govert Schilling
(allesoversterrenkunde)
Langgerekte krater op Mars
De Europese ruimtesonde Mars Express heeft gedetailleerde foto's gemaakt van Orcus Patera, een mysterieuze langgerekte krater op Mars. De krater meet 380 bij 140 kilometer en bevindt zich tussen de vullkanen Elysium Mons en Olympus Mons.
Over de oorsprong van de uitgerekte krater is weinig met zekerheid bekend. Het zou kunnen gaan om een vulkanische formatie, maar het is ook mogelijk dat Orcus Patera oorspronkelijk een mooie ronde inslagkrater was, die vervolgens is 'uitgerekt' door tektonische krachten in dit actieve deel van de Marskorst.
© Govert Schilling
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Ik vind het meer een impact crater van een astroide die in een lage hoek is ingeskagen.
http://www.marsdaily.com/(...)ated_Crater_999.html
Meer Foto's
[ Bericht 28% gewijzigd door -CRASH- op 31-08-2010 20:38:06 ]
http://www.marsdaily.com/(...)ated_Crater_999.html
Meer Foto's
[ Bericht 28% gewijzigd door -CRASH- op 31-08-2010 20:38:06 ]
<a href="http://www.vwkweb.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Vereniging voor weerkunde en klimatologie</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
31-08-2010
Mysterie 'voetafdruk' op Mars blijft: wetenschappers geen snars wijzer na nieuwe foto's
Nieuwe beelden van een oude krater op Mars lijken een enorme 'voetafdruk' te tonen. De foto's met hoge resolutie maken wetenschappers echter niet veel wijzer over het eeuwenoude mysterie van de Orcus Patera, zoals de krater officieel heet. Integendeel. Mars-experten worden door de beelden van ESA nog meer in verwarring gebracht.
Hoe ontstond deze krater die zo'n 385 kilometer lang is? Hij situeert zich tussen twee vulkanen, maar de wetenschap is het erover eens dat hij zelf niet door een vulkaan gevormd werd - ook al wordt de benaming 'patera' gewoonlijk aan vulkanische kraters gegeven.
600 meter diep, 1.800 meter hoog
De meest voor de hand liggende verklaring is dat de krater werd veroorzaakt door een inslag. Die zou dan wel moeten plaatsgevonden hebben onder een hoek van minder dan vijf graden, gezien de omvang van de krater. En mogelijk was er een terugslag van de oppervlakte. Het diepste punt van de krater bevindt zich 600 meter onder het oppervlakteniveau en de hoogste kammen aan de zijkant tornen 1.800 meter boven de omgeving uit.
Een andere theorie stelt dat de Orcus Patera oorspronkelijk ontstond als een enorme cirkelvormige krater en daarna een elliptische vorm aannam door compressionele krachten die op de oppervlakte van de planeet inwerkten.
Nog een andere theorie heeft het over twee kraters die door erosie gebundeld werden tot één. Maar de kammen aan beide zijkanten lijken dat te ontkennen.
Dalen
De recente beelden tonen wel aan dat er enorme dalen rond de krater lopen van oost naar west. Sommige zijn tot 2,5 kilometer breed. In de krater zelf zijn er kleinere valleien. Die zouden veroorzaakt kunnen zijn door compressionele krachten die in tegengestelde richting werken als die de krater - mogelijks - uitstretchten.
De depressies en breeklijnen worden op de hele planeet teruggevonden zodat ze niets bijleren over het ontstaan van de unieke Orcus Patera. Het enige wat men kan leren is dat de 'voetafdruk op Mars' een mysterie blijft voor wetenschappers, maar wel een dat nu ook in hoge resolutie kan bestudeerd worden, dankzij ESA. (jv)
(HLN)
Mysterie 'voetafdruk' op Mars blijft: wetenschappers geen snars wijzer na nieuwe foto's
Nieuwe beelden van een oude krater op Mars lijken een enorme 'voetafdruk' te tonen. De foto's met hoge resolutie maken wetenschappers echter niet veel wijzer over het eeuwenoude mysterie van de Orcus Patera, zoals de krater officieel heet. Integendeel. Mars-experten worden door de beelden van ESA nog meer in verwarring gebracht.
Hoe ontstond deze krater die zo'n 385 kilometer lang is? Hij situeert zich tussen twee vulkanen, maar de wetenschap is het erover eens dat hij zelf niet door een vulkaan gevormd werd - ook al wordt de benaming 'patera' gewoonlijk aan vulkanische kraters gegeven.
600 meter diep, 1.800 meter hoog
De meest voor de hand liggende verklaring is dat de krater werd veroorzaakt door een inslag. Die zou dan wel moeten plaatsgevonden hebben onder een hoek van minder dan vijf graden, gezien de omvang van de krater. En mogelijk was er een terugslag van de oppervlakte. Het diepste punt van de krater bevindt zich 600 meter onder het oppervlakteniveau en de hoogste kammen aan de zijkant tornen 1.800 meter boven de omgeving uit.
Een andere theorie stelt dat de Orcus Patera oorspronkelijk ontstond als een enorme cirkelvormige krater en daarna een elliptische vorm aannam door compressionele krachten die op de oppervlakte van de planeet inwerkten.
Nog een andere theorie heeft het over twee kraters die door erosie gebundeld werden tot één. Maar de kammen aan beide zijkanten lijken dat te ontkennen.
Dalen
De recente beelden tonen wel aan dat er enorme dalen rond de krater lopen van oost naar west. Sommige zijn tot 2,5 kilometer breed. In de krater zelf zijn er kleinere valleien. Die zouden veroorzaakt kunnen zijn door compressionele krachten die in tegengestelde richting werken als die de krater - mogelijks - uitstretchten.
De depressies en breeklijnen worden op de hele planeet teruggevonden zodat ze niets bijleren over het ontstaan van de unieke Orcus Patera. Het enige wat men kan leren is dat de 'voetafdruk op Mars' een mysterie blijft voor wetenschappers, maar wel een dat nu ook in hoge resolutie kan bestudeerd worden, dankzij ESA. (jv)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
03-09-2010
Toch bouwstenen van leven op Mars?
De hoop op de aanwezigheid van organische moleculen in de bodem van de planeet Mars is weer opgeleefd. Uit experimenten die de beide Viking-landers dertig jaar geleden hebben uitgevoerd, leek te volgen dat deze voor levende organismen cruciale bouwstenen op Mars vrijwel compleet ontbraken. Maar een ontdekking die in 2008 is gedaan met de Marslander Phoenix werpt een ander licht op de resultaten van het Viking-onderzoek.
Het draait allemaal om de chemische stof perchloraat - een sterk oxiderende verbinding, bestaande uit chloor en zuurstof. Perchloraat, dat in 2008 door Phoenix in de Marsbodem werd ontdekt, is onder normale omstandigheden niet schadelijk voor organische moleculen. Bij verhitting breekt perchloraat deze moleculen echter juist snel af.
Toen de Viking-landers destijds bodemmonsters na verhitting (!) analyseerden, werden daarin slechts twee organische verbindingen aangetroffen: chloormethaan en dichloormethaan. En volgens Mexicaanse en Amerikaanse wetenschappers die nog eens goed naar de Viking-resultaten hebben gekeken, zijn dat nu juist de twee verbindingen die overblijven als een bodemmonster dat behalve allerlei organische moleculen óók perchloraat bevat, wordt verhit.
Een en ander betekent dat de Marsbodem wel degelijk rijk kan zijn aan organisch materiaal. Of dat inderdaad zo is, zal mogelijk blijken nadat in 2012 de nieuwe mobiele onderzoeksrobot Curiosity op Mars is afgeleverd.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoverserrekunde)
Toch bouwstenen van leven op Mars?
De hoop op de aanwezigheid van organische moleculen in de bodem van de planeet Mars is weer opgeleefd. Uit experimenten die de beide Viking-landers dertig jaar geleden hebben uitgevoerd, leek te volgen dat deze voor levende organismen cruciale bouwstenen op Mars vrijwel compleet ontbraken. Maar een ontdekking die in 2008 is gedaan met de Marslander Phoenix werpt een ander licht op de resultaten van het Viking-onderzoek.
Het draait allemaal om de chemische stof perchloraat - een sterk oxiderende verbinding, bestaande uit chloor en zuurstof. Perchloraat, dat in 2008 door Phoenix in de Marsbodem werd ontdekt, is onder normale omstandigheden niet schadelijk voor organische moleculen. Bij verhitting breekt perchloraat deze moleculen echter juist snel af.
Toen de Viking-landers destijds bodemmonsters na verhitting (!) analyseerden, werden daarin slechts twee organische verbindingen aangetroffen: chloormethaan en dichloormethaan. En volgens Mexicaanse en Amerikaanse wetenschappers die nog eens goed naar de Viking-resultaten hebben gekeken, zijn dat nu juist de twee verbindingen die overblijven als een bodemmonster dat behalve allerlei organische moleculen óók perchloraat bevat, wordt verhit.
Een en ander betekent dat de Marsbodem wel degelijk rijk kan zijn aan organisch materiaal. Of dat inderdaad zo is, zal mogelijk blijken nadat in 2012 de nieuwe mobiele onderzoeksrobot Curiosity op Mars is afgeleverd.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoverserrekunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
09-09-2010
Mars lijkt verrassend veel op de aarde
Gegevens die in 2008 zijn verzameld door de Amerikaanse Marslander Phoenix wijzen er op dat water tot op de dag van vandaag het oppervlak van de planeet Mars beïnvloedt. Ook blijkt uit het onderzoek dat er op Mars tot enkele miljoenen jaren geleden nog vulkanische activiteit was (Science, 10 september).
Hoewel Phoenix al geruime tijd buiten werking is, is de analyse van de gegevens die de Marslander heeft verzameld nog in volle gang. De recente bevindingen zijn gebaseerd op metingen van het gas kooldioxide, dat 95 procent van de ijle Marsatmosfeer voor zijn rekening neemt. De koolstof- en zuurstofatomen die kooldioxide vormen kennen verschillende varianten of isotopen, die kenmerkend zijn voor hun herkomst.
Uit de analyse van het kooldioxide in de atmosfeer blijkt dat de verhoudingen tussen de koolstof- en zuurstofisotopen op Mars vergelijkbaar is met die op aarde. Dit verrassende resultaat wijst er op dat Mars in geologisch opzicht veel actiever is dan tot nog toe werd gedacht. Sterker nog: uit de metingen blijkt dat de kooldioxide in de Marsatmosfeer in relatief recente tijden is 'aangevuld' door vulkanische activiteit, en dat er in die periode ook vloeibaar water op de planeet moet zijn geweest. Ook is vastgesteld dat de temperatuur van dat vloeibare water dicht bij het vriespunt lag.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesversterrenkunde)
Mars lijkt verrassend veel op de aarde
Gegevens die in 2008 zijn verzameld door de Amerikaanse Marslander Phoenix wijzen er op dat water tot op de dag van vandaag het oppervlak van de planeet Mars beïnvloedt. Ook blijkt uit het onderzoek dat er op Mars tot enkele miljoenen jaren geleden nog vulkanische activiteit was (Science, 10 september).
Hoewel Phoenix al geruime tijd buiten werking is, is de analyse van de gegevens die de Marslander heeft verzameld nog in volle gang. De recente bevindingen zijn gebaseerd op metingen van het gas kooldioxide, dat 95 procent van de ijle Marsatmosfeer voor zijn rekening neemt. De koolstof- en zuurstofatomen die kooldioxide vormen kennen verschillende varianten of isotopen, die kenmerkend zijn voor hun herkomst.
Uit de analyse van het kooldioxide in de atmosfeer blijkt dat de verhoudingen tussen de koolstof- en zuurstofisotopen op Mars vergelijkbaar is met die op aarde. Dit verrassende resultaat wijst er op dat Mars in geologisch opzicht veel actiever is dan tot nog toe werd gedacht. Sterker nog: uit de metingen blijkt dat de kooldioxide in de Marsatmosfeer in relatief recente tijden is 'aangevuld' door vulkanische activiteit, en dat er in die periode ook vloeibaar water op de planeet moet zijn geweest. Ook is vastgesteld dat de temperatuur van dat vloeibare water dicht bij het vriespunt lag.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
17-09-2010
Marssonde opnieuw getroffen door computerstoring
Net als ruim een jaar geleden is de Mars Reconnaissance Orbiter getroffen door een computerstoring. De Marssonde ging op 15 september in 'veilige modus', nadat zijn boordcomputer uit zichzelf opnieuw was opgestart. Hierdoor werden alle onderzoeksinstrumenten tijdelijk uitgeschakeld, in afwachting van nieuwe instructies.
De vorige keer dat het misging, is de Mars Reconnaissance Orbiter drie maanden buiten gebruik gebleven. NASA heeft de boordcomputer toen van nieuwe software voorzien, die in elk geval voorkomt dat de ruimtesonde bij zo'n storing definitief uitvalt. Inmiddels is men dan ook alweer druk bezig om de boel volledig in bedrijf te zetten.
Er zijn geen aanwijzingen dat de Mars Reconnaissance Orbiter met ernstige problemen kampt. De stroomvoorziening werkt en ook de temperaturen in de ruimtesonde zijn normaal. De verwachting is dat het normale onderzoeksprogramma binnenkort kan worden hervat.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Marssonde opnieuw getroffen door computerstoring
Net als ruim een jaar geleden is de Mars Reconnaissance Orbiter getroffen door een computerstoring. De Marssonde ging op 15 september in 'veilige modus', nadat zijn boordcomputer uit zichzelf opnieuw was opgestart. Hierdoor werden alle onderzoeksinstrumenten tijdelijk uitgeschakeld, in afwachting van nieuwe instructies.
De vorige keer dat het misging, is de Mars Reconnaissance Orbiter drie maanden buiten gebruik gebleven. NASA heeft de boordcomputer toen van nieuwe software voorzien, die in elk geval voorkomt dat de ruimtesonde bij zo'n storing definitief uitvalt. Inmiddels is men dan ook alweer druk bezig om de boel volledig in bedrijf te zetten.
Er zijn geen aanwijzingen dat de Mars Reconnaissance Orbiter met ernstige problemen kampt. De stroomvoorziening werkt en ook de temperaturen in de ruimtesonde zijn normaal. De verwachting is dat het normale onderzoeksprogramma binnenkort kan worden hervat.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
20-09-2010
Marsmaan Phobos bestaat waarschijnlijk uit puin
Wetenschappers hebben sterke aanwijzingen gevonden dat de Marsmaan Phobos is ontstaan door de samenklontering van puin van Mars dat na een grote inslag de ruimte in is geblazen. Dat zou blijken uit de samenstelling van het kleine maantje, zoals die gemeten is met de ruimtesondes Mars Express en Mars Global Surveyor.
Over de oorsprong van de Marsmanen Phobos en Deimos bestaat al lang discussie. Aanvankelijk gingen astronomen er van uit dat de beide onregelmatig gevormde rotslichamen planetoïden waren die door de zwaartekracht van Mars zijn ingevangen. Eerder onderzoek van Phobos leek er inderdaad op te wijzen dat de samenstelling van dit maantje overeenkomt met die van planetoïden. Maar de resultaten van de nieuwe metingen geven een heel ander beeld te zien.
In het gesteente van Phobos zijn fylosilicaten aangetroffen: mineralen die ontstaan zijn op een plek waar vloeibaar water is. Dat er op Phobos ooit water is geweest, lijkt uitermate onwaarschijnlijk. Bovendien zijn er ook andere aanwijzingen gevonden dat de mineralogische samenstelling van Phobos op die van Mars lijkt.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Marsmaan Phobos bestaat waarschijnlijk uit puin
Wetenschappers hebben sterke aanwijzingen gevonden dat de Marsmaan Phobos is ontstaan door de samenklontering van puin van Mars dat na een grote inslag de ruimte in is geblazen. Dat zou blijken uit de samenstelling van het kleine maantje, zoals die gemeten is met de ruimtesondes Mars Express en Mars Global Surveyor.
Over de oorsprong van de Marsmanen Phobos en Deimos bestaat al lang discussie. Aanvankelijk gingen astronomen er van uit dat de beide onregelmatig gevormde rotslichamen planetoïden waren die door de zwaartekracht van Mars zijn ingevangen. Eerder onderzoek van Phobos leek er inderdaad op te wijzen dat de samenstelling van dit maantje overeenkomt met die van planetoïden. Maar de resultaten van de nieuwe metingen geven een heel ander beeld te zien.
In het gesteente van Phobos zijn fylosilicaten aangetroffen: mineralen die ontstaan zijn op een plek waar vloeibaar water is. Dat er op Phobos ooit water is geweest, lijkt uitermate onwaarschijnlijk. Bovendien zijn er ook andere aanwijzingen gevonden dat de mineralogische samenstelling van Phobos op die van Mars lijkt.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
20-09-2010
Herschel-satelliet onderzoekt Marsatmosfeer
Uit waarnemingen met de Europese infraroodsatelliet Herschel blijkt dat de bestaande modellen voor de circulatie in de Marsatmosfeer wellicht aan herziening toe zijn. Ook is de verdeling van zuurstof in de atmosfeer van de rode planeet anders dan gedacht.
De spectraalmetingen die in april van dit jaar met Herschel zijn verricht laten zien dat de Marsatmosfeer tussen 40 en 80 kilometer hoogte meer dan tien graden kouder is dan de atmosfeermodellen voor de planeet voorspellen. Daarnaast blijkt er niet, zoals verwacht, overal ruwweg evenveel zuurstof in de ijle Marslucht te zitten: naar boven toe neemt de zuurstofconcentratie snel af.
Als deze onderzoeksresultaten worden bevestigd, betekent dit dat er op nieuw moet worden gekeken naar de manier waarop zuurstof op Mars wordt gevormd en afgebroken.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Herschel-satelliet onderzoekt Marsatmosfeer
Uit waarnemingen met de Europese infraroodsatelliet Herschel blijkt dat de bestaande modellen voor de circulatie in de Marsatmosfeer wellicht aan herziening toe zijn. Ook is de verdeling van zuurstof in de atmosfeer van de rode planeet anders dan gedacht.
De spectraalmetingen die in april van dit jaar met Herschel zijn verricht laten zien dat de Marsatmosfeer tussen 40 en 80 kilometer hoogte meer dan tien graden kouder is dan de atmosfeermodellen voor de planeet voorspellen. Daarnaast blijkt er niet, zoals verwacht, overal ruwweg evenveel zuurstof in de ijle Marslucht te zitten: naar boven toe neemt de zuurstofconcentratie snel af.
Als deze onderzoeksresultaten worden bevestigd, betekent dit dat er op nieuw moet worden gekeken naar de manier waarop zuurstof op Mars wordt gevormd en afgebroken.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
21-09-2010
Methaan in Marsatmosfeer wordt snel afgebroken
Onderzoek door Italiaanse wetenschappers, dat vandaag bij het European Planetary Science Congress in Rome wordt gepresenteerd, laat zien dat methaan in de atmosfeer van Mars een levensduur van minder dan een jaar heeft.
In de Marsatmosfeer komen slechts kleine hoeveelheden methaan voor, die van seizoen tot seizoen en van jaar tot jaar variëren. Waar het gas vandaan komt, is onzeker, maar het zou zowel van geologische als van biologische oorsprong kunnen zijn. De hoogste concentraties worden gemeten in de buurt van de reusachtige schildvulkanen op Mars en tijdens het zomerseizoen.
Uit het toe- en afnemen van de methaanconcentraties blijkt dat het gevormde methaan minder dan een jaar in de Marsatmosfeer verblijft. Op welke manier het gas wordt afgebroken, is echter al bijna net zo onduidelijk als het ontstaan ervan. De afbraak kan slechts voor een deel aan de werking van zonlicht worden toegeschreven. Het grootste deel wordt mogelijk afgebroken door het sterk reactieve zout perchloraat, dat tijdens stofstormen de atmosfeer in wordt geblazen.
© Eddy Echternach (http://www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Methaan in Marsatmosfeer wordt snel afgebroken
Onderzoek door Italiaanse wetenschappers, dat vandaag bij het European Planetary Science Congress in Rome wordt gepresenteerd, laat zien dat methaan in de atmosfeer van Mars een levensduur van minder dan een jaar heeft.
In de Marsatmosfeer komen slechts kleine hoeveelheden methaan voor, die van seizoen tot seizoen en van jaar tot jaar variëren. Waar het gas vandaan komt, is onzeker, maar het zou zowel van geologische als van biologische oorsprong kunnen zijn. De hoogste concentraties worden gemeten in de buurt van de reusachtige schildvulkanen op Mars en tijdens het zomerseizoen.
Uit het toe- en afnemen van de methaanconcentraties blijkt dat het gevormde methaan minder dan een jaar in de Marsatmosfeer verblijft. Op welke manier het gas wordt afgebroken, is echter al bijna net zo onduidelijk als het ontstaan ervan. De afbraak kan slechts voor een deel aan de werking van zonlicht worden toegeschreven. Het grootste deel wordt mogelijk afgebroken door het sterk reactieve zout perchloraat, dat tijdens stofstormen de atmosfeer in wordt geblazen.
© Eddy Echternach (http://www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
21-09-2010
Mogelijk weer een meteoriet ontdekt op Mars
Op beelden die het Marswagentje Opportunity op 16 september naar de aarde zond, is op enkele tientallen meters afstand een donkere steen te zien. NASA-wetenschappers hebben Opportunity de opdracht gegeven om naar de steen toe te rijden, om te zien of het een ijzermeteoriet is.
Het zou niet voor het eerst zijn dat het Marswagentje een meteoriet vindt. De afgelopen zes jaar heeft hij er bij zijn verkenning van de Meridani-vlakte al vier opgespoord.
De mogelijk meteoriet heeft alvast de benaming 'Oileán Ruaidh' gekregen, de oude naam voor het kleine eiland Roy voor de kust van Ierland. Hij is iets minder dan een halve meter groot.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Mogelijk weer een meteoriet ontdekt op Mars
Op beelden die het Marswagentje Opportunity op 16 september naar de aarde zond, is op enkele tientallen meters afstand een donkere steen te zien. NASA-wetenschappers hebben Opportunity de opdracht gegeven om naar de steen toe te rijden, om te zien of het een ijzermeteoriet is.
Het zou niet voor het eerst zijn dat het Marswagentje een meteoriet vindt. De afgelopen zes jaar heeft hij er bij zijn verkenning van de Meridani-vlakte al vier opgespoord.
De mogelijk meteoriet heeft alvast de benaming 'Oileán Ruaidh' gekregen, de oude naam voor het kleine eiland Roy voor de kust van Ierland. Hij is iets minder dan een halve meter groot.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
quote:Op donderdag 23 september 2010 07:43 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
21-09-2010
Mogelijk weer een meteoriet ontdekt op Mars
[ afbeelding ]
Op beelden die het Marswagentje Opportunity op 16 september naar de aarde zond, is op enkele tientallen meters afstand een donkere steen te zien. NASA-wetenschappers hebben Opportunity de opdracht gegeven om naar de steen toe te rijden, om te zien of het een ijzermeteoriet is.
Het zou niet voor het eerst zijn dat het Marswagentje een meteoriet vindt. De afgelopen zes jaar heeft hij er bij zijn verkenning van de Meridani-vlakte al vier opgespoord.
De mogelijk meteoriet heeft alvast de benaming 'Oileán Ruaidh' gekregen, de oude naam voor het kleine eiland Roy voor de kust van Ierland. Hij is iets minder dan een halve meter groot.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Lijkt er wel ophttp://marsrovers.nasa.go(...)EFFAQ3LP2532L2M1.JPG
http://marsrovers.nasa.go(...)EFFAQ3LP1921L0M1.JPG
[ Bericht 2% gewijzigd door -CRASH- op 24-09-2010 01:01:04 ]
<a href="http://www.vwkweb.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Vereniging voor weerkunde en klimatologie</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
23-09-2010
Verdampend Marsijs verraadt waterkringloop
Europese wetenschappers hebben een verklaring gevonden voor de verdwijning en de kort daarop volgende terugkeer van het kooldioxide-ijs tijdens de lente op het noordelijk halfrond van Mars. De sleutel tot de verklaring van dit verschijnsel blijkt te liggen bij de waterkringloop in de Marsatmosfeer.
Tijdens de winter vormt de ijle Marsatmosfeer rijp- en sneeuwafzettingen die tot wel een meter dik kunnen worden. In de lente verdampen deze seizoensgebonden ijsafzettingen, die voornamelijk uit kooldioxide en kleine hoeveelheden water en stof bestaan, weer tot gas.
Metingen met de Europese ruimtesonde Mars Express lieten zien dat bij dat verdampingsproces het kooldioxide-ijs leek te verdwijnen om na enige tijd, ondanks de gestegen temperaturen, weer terug te komen. Uit nader onderzoek is nu echter gebleken dat het kooldioxide-ijs helemaal niet zo snel verdwijnt.
Aan het begin van de lente is de zon voldoende warm om het bovenste laagje kooldioxide-ijs te doen verdampen. Maar op dat moment is het nog koud genoeg om waterdamp uit de atmosfeer te laten aanvriezen. Hierdoor vormt zich een dun bovenlaagje waterijs dat de aanwezigheid van het zich nog daaronder bevindende kooldioxide-ijs maskeert. Als de temperaturen voldoende zijn gestegen om dat bovenlaagje te doen verdwijnen, lijkt het of er opeens weer kooldioxide-ijs is gevormd. Maar feitelijk is dat ijs er al die tijd geweest.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Verdampend Marsijs verraadt waterkringloop
Europese wetenschappers hebben een verklaring gevonden voor de verdwijning en de kort daarop volgende terugkeer van het kooldioxide-ijs tijdens de lente op het noordelijk halfrond van Mars. De sleutel tot de verklaring van dit verschijnsel blijkt te liggen bij de waterkringloop in de Marsatmosfeer.
Tijdens de winter vormt de ijle Marsatmosfeer rijp- en sneeuwafzettingen die tot wel een meter dik kunnen worden. In de lente verdampen deze seizoensgebonden ijsafzettingen, die voornamelijk uit kooldioxide en kleine hoeveelheden water en stof bestaan, weer tot gas.
Metingen met de Europese ruimtesonde Mars Express lieten zien dat bij dat verdampingsproces het kooldioxide-ijs leek te verdwijnen om na enige tijd, ondanks de gestegen temperaturen, weer terug te komen. Uit nader onderzoek is nu echter gebleken dat het kooldioxide-ijs helemaal niet zo snel verdwijnt.
Aan het begin van de lente is de zon voldoende warm om het bovenste laagje kooldioxide-ijs te doen verdampen. Maar op dat moment is het nog koud genoeg om waterdamp uit de atmosfeer te laten aanvriezen. Hierdoor vormt zich een dun bovenlaagje waterijs dat de aanwezigheid van het zich nog daaronder bevindende kooldioxide-ijs maskeert. Als de temperaturen voldoende zijn gestegen om dat bovenlaagje te doen verdwijnen, lijkt het of er opeens weer kooldioxide-ijs is gevormd. Maar feitelijk is dat ijs er al die tijd geweest.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
De steen heeft wel wat weg van een viss(ekop)
<a href="http://www.vwkweb.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Vereniging voor weerkunde en klimatologie</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
Opportunyti onderzoekt de meteoriet 
[ Bericht 7% gewijzigd door -CRASH- op 28-09-2010 00:22:49 ]
[ Bericht 7% gewijzigd door -CRASH- op 28-09-2010 00:22:49 ]
<a href="http://www.vwkweb.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Vereniging voor weerkunde en klimatologie</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
Op die eerste foto lijkt het idd op een vissekopquote:Op zondag 26 september 2010 01:59 schreef -CRASH- het volgende:
De steen heeft wel wat weg van een viss(ekop)
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
die tweede absoluut niet
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Dank voor je bijdrage beste CRASHquote:Op dinsdag 28 september 2010 00:17 schreef -CRASH- het volgende:
Opportunyti onderzoekt de meteoriet
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
27-09-2010
Marswagentje bestudeert meteoriet en vindt er nóg één
Afgelopen weekend heeft het Marswagentje Opportunity de donkere 'steen' onderzocht die hij ruim een week daarvoor in het vizier kreeg. Alle kenmerken van het object duiden er op dat het om een ijzermeteoriet gaat.
Daarmee komt het aantal meteorieten dat Opportunity op Mars heeft ontdekt op vijf. Maar het heeft er alle schijn van dat daar binnenkort nog eentje bij komt. Tijdens het onderzoek van meteoriet nummer vijf zagen NASA-wetenschappers enkele tientallen meters verderop namelijk nóg een potentiële meteoriet liggen.
Ook de zesde meteoriet zal door Opportunity van nabij worden bekeken. Daarna vervolgt hij zijn lange weg naar de krater Endeavour, die waarschijnlijk zijn eindbestemming zal zijn.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Marswagentje bestudeert meteoriet en vindt er nóg één
Afgelopen weekend heeft het Marswagentje Opportunity de donkere 'steen' onderzocht die hij ruim een week daarvoor in het vizier kreeg. Alle kenmerken van het object duiden er op dat het om een ijzermeteoriet gaat.
Daarmee komt het aantal meteorieten dat Opportunity op Mars heeft ontdekt op vijf. Maar het heeft er alle schijn van dat daar binnenkort nog eentje bij komt. Tijdens het onderzoek van meteoriet nummer vijf zagen NASA-wetenschappers enkele tientallen meters verderop namelijk nóg een potentiële meteoriet liggen.
Ook de zesde meteoriet zal door Opportunity van nabij worden bekeken. Daarna vervolgt hij zijn lange weg naar de krater Endeavour, die waarschijnlijk zijn eindbestemming zal zijn.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Had ik het toch goed gezien laatst...quote:Op woensdag 29 september 2010 08:47 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
27-09-2010
Marswagentje bestudeert meteoriet en vindt er nóg één
[ afbeelding ]
Afgelopen weekend heeft het Marswagentje Opportunity de donkere 'steen' onderzocht die hij ruim een week daarvoor in het vizier kreeg. Alle kenmerken van het object duiden er op dat het om een ijzermeteoriet gaat.
Daarmee komt het aantal meteorieten dat Opportunity op Mars heeft ontdekt op vijf. Maar het heeft er alle schijn van dat daar binnenkort nog eentje bij komt. Tijdens het onderzoek van meteoriet nummer vijf zagen NASA-wetenschappers enkele tientallen meters verderop namelijk nóg een potentiële meteoriet liggen.
Ook de zesde meteoriet zal door Opportunity van nabij worden bekeken. Daarna vervolgt hij zijn lange weg naar de krater Endeavour, die waarschijnlijk zijn eindbestemming zal zijn.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Toen zag ik (nog) een steen liggen op de navigationcam.
Rechts de "vissekop"... En verder uiterst links nog een steen
Fragmetnt dat bij de andere hoort?
<a href="http://www.vwkweb.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Vereniging voor weerkunde en klimatologie</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
05-10-2010
Groen licht voor nieuwe Marsmissie
Het Amerikaanse ruimteagentschap NASA heeft groen licht gegeven aan een nieuwe onbemande missie naar Mars. Deze missie, de Mars Atmosphere and Volatile Evolution Mission (MAVEN), zal onderzoek doen aan de atmosfeer van de rode planeet of beter gezegd: naar het grotendeels verdwijnen van die atmosfeer. De lancering van de ruimtesonde staat gepland voor november 2013.
De aanwezigheid van droge rivierbeddingen en waterhoudende mineralen wijst er op dat er ooit vloeibaar water was op Mars. En dat is alleen mogelijk als de atmosfeer van de planeet in het verleden veel dichter is geweest dan nu. Door te onderzoeken hoe het momenteel met de afbraak van de Marsatmosfeer gesteld is, zal MAVEN proberen vast te stellen wat de belangrijkste oorzaak van dit proces is.
Hoofdverdachte is de zonnewind - de aanhoudende stroom geladen deeltjes die de zon uitblaast. Anders dan de aarde heeft Mars vrijwel geen magnetisch veld (meer) dat de atmosfeer tegen deze deeltjes beschermt.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Groen licht voor nieuwe Marsmissie
Het Amerikaanse ruimteagentschap NASA heeft groen licht gegeven aan een nieuwe onbemande missie naar Mars. Deze missie, de Mars Atmosphere and Volatile Evolution Mission (MAVEN), zal onderzoek doen aan de atmosfeer van de rode planeet of beter gezegd: naar het grotendeels verdwijnen van die atmosfeer. De lancering van de ruimtesonde staat gepland voor november 2013.
De aanwezigheid van droge rivierbeddingen en waterhoudende mineralen wijst er op dat er ooit vloeibaar water was op Mars. En dat is alleen mogelijk als de atmosfeer van de planeet in het verleden veel dichter is geweest dan nu. Door te onderzoeken hoe het momenteel met de afbraak van de Marsatmosfeer gesteld is, zal MAVEN proberen vast te stellen wat de belangrijkste oorzaak van dit proces is.
Hoofdverdachte is de zonnewind - de aanhoudende stroom geladen deeltjes die de zon uitblaast. Anders dan de aarde heeft Mars vrijwel geen magnetisch veld (meer) dat de atmosfeer tegen deze deeltjes beschermt.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Thanks to the Mars Reconnaisance Orbiter and the on-board HiRISE camera, scientists are able to monitor Mars for changes taking place on the landscape. They do this by comparing older images with newer ones, and also by seeing “fresh” features — like this recent landslide in Zunil Crater. “The color and albedo patterns indicate that a landslide occurred here very recently–too recently to have been re-covered by dust,” writes Alfred McEwen, principal investigator of HiRISE, writing on the camera’s website. “Looking for changes such as this will help us to better understand active processes.” McEwen said the landslide could have been triggered by a Marsquake or a small impact event.”
See more recent landslides below:
This landslide was spotted by Stu Atkinson; boulders and debris are below a steep north polar boundary scarp. Credit: NASA/JPL/University of Arizona
Our ‘eagle-eyed’ pal Stuart Atkinson found this landslide on a steep scarp in the north polar region. It looks as though a lot of rock has fallen from the cliff, and discussion among other image artists on UnmannedSpaceflight.com indicated that the blue areas could easily be patches of ice deposited from the cliff face. You can see the original image at the HiRISE website.
Frosted Gullies in the Northern Summer. Credit: NASA/JPL/University of Arizona
This image is so amazing, in that from orbit, we are looking down the side of a crater wall, where gullies have formed. There are two schools of thought on these types of gullies: one, many scientists believe that these gullies have been carved by liquid water, and were carved recently, so this recent, present-day activity is of immense interest.
A second opinion is that accumulations of frost in the gully alcoves starts an avalanche of loose material that does not involve liquid water. The MRO scientists will continue to analyze many images like this in order to try and answer the broader question of whether liquid water is responsible for the the gullies, landslides and avalanches or not.
andslides along the Walls of Bahram Vallis. Credit: NASA/JPL/University of Arizona
This image of Bahram Vallis has large mounds of material at the base of the valley floor. These deposits of material have the characteristic shape of rotational landslides or slumps on Earth where material along the entire wall slumps down and piles debris at the base of the slope, “much like a person who slumps down the back of a chair,” writes Frank Chuang from the HiRISE team. “Right at the cliff edge at the top of the slope, the shape of the area where the valley wall gave way to a landslide is not straight, but rather curved or semi-circular. This is typical of large landslides where the failure area has an arcuate “crown” shape. The fact that landslides have occurred here indicates that the valley walls are not stable and the materials respond to Martian gravity with mass movements.”
See more images at the HiRISE website.
Bron: Universetoday.com
http://www.universetoday.(...)des-spotted-on-mars/
cool
Rover Nears 15 Miles Of Driving On Mars
MERB total odometry now reads in excess of 23,991.43 meters (23.99 kilometers, or 14.91 miles).
by Staff Writers
Pasadena CA (JPL) Oct 15, 2010
Opportunity drove only once this past week, nearing the 24-kilometer (15-mile) odometry mark.
On Sol 2382 (Oct. 6, 2010), the rover covered over 94 meters (308 feet) on her trek to Endeavour crater. With the use of autonomous navigation, the rover collects many more data products which fill the available flash memory.
So occasionally, time has to be taken to work off this data backlog, limiting driving and other activities in the interim.
The process was delayed due to a temporary Deep Space Network antenna outage this week that prevented the uplink of a data management sequence to re-prioritize, retransmit and delete certain data products.
Driving is expected to resume as soon as the data management sequences can be executed onboard the rover. As of Sol 2388 (Oct. 12, 2010), solar array energy production was 607 watt-hours with an atmospheric opacity (Tau) of 0.518 and a solar array dust factor of 0.691.
Total odometry is 23,991.43 meters (23.99 kilometers, or 14.91 miles).
Spirit Remains Silent at Troy
Spirit remains silent at her location on the west side of Home Plate. No communication has been received from the rover since Sol 2210 (March 22, 2010).
The project is listening for Spirit with the Deep Space Network and Mars Odyssey orbiter for autonomous recovery communication from the low-power fault case, and conducting a "Sweep and Beep" strategy to stimulate the rover in the case of a mission clock fault.
Improving solar insolation levels should provide an environment for the rover batteries to recharge, with increasing likelihood of hearing from Spirit in the period ahead.
Total odometry is unchanged at 7,730.50 meters (4.80 miles)
bron: http://www.marsdaily.com/(...)ing_On_Mars_999.html
MERB total odometry now reads in excess of 23,991.43 meters (23.99 kilometers, or 14.91 miles).
by Staff Writers
Pasadena CA (JPL) Oct 15, 2010
Opportunity drove only once this past week, nearing the 24-kilometer (15-mile) odometry mark.
On Sol 2382 (Oct. 6, 2010), the rover covered over 94 meters (308 feet) on her trek to Endeavour crater. With the use of autonomous navigation, the rover collects many more data products which fill the available flash memory.
So occasionally, time has to be taken to work off this data backlog, limiting driving and other activities in the interim.
The process was delayed due to a temporary Deep Space Network antenna outage this week that prevented the uplink of a data management sequence to re-prioritize, retransmit and delete certain data products.
Driving is expected to resume as soon as the data management sequences can be executed onboard the rover. As of Sol 2388 (Oct. 12, 2010), solar array energy production was 607 watt-hours with an atmospheric opacity (Tau) of 0.518 and a solar array dust factor of 0.691.
Total odometry is 23,991.43 meters (23.99 kilometers, or 14.91 miles).
Spirit Remains Silent at Troy
Spirit remains silent at her location on the west side of Home Plate. No communication has been received from the rover since Sol 2210 (March 22, 2010).
The project is listening for Spirit with the Deep Space Network and Mars Odyssey orbiter for autonomous recovery communication from the low-power fault case, and conducting a "Sweep and Beep" strategy to stimulate the rover in the case of a mission clock fault.
Improving solar insolation levels should provide an environment for the rover batteries to recharge, with increasing likelihood of hearing from Spirit in the period ahead.
Total odometry is unchanged at 7,730.50 meters (4.80 miles)
bron: http://www.marsdaily.com/(...)ing_On_Mars_999.html
cool
20-10-2010
'Stuur astronauten op enkele reis naar Mars'
AMSTERDAM – De eerste mensen die afreizen naar Mars moeten genoegen nemen met het vooruitzicht dat ze niet meer zullen terugkeren op aarde. Dat stellen twee Amerikaanse professoren in een wetenschappelijke analyse.
© NASA
Een missie naar Mars is volgens natuurkundige Paul Davies van de Universiteit van Arizona en geoloog Dirk Schulze-Makuch van de Staatsuniversiteit van Washington alleen haalbaar als de eerste reizigers zich verzoenen met het idee van een enkele reis.
De kosten om astronauten weer veilig terug naar de aarde te brengen, zijn te hoog om een reis naar de rode planeet binnen afzienbare tijd uit te voeren. Dat stellen de twee deskundigen in het wetenschappelijk tijdschrift Journal of Cosmology.
Permanente basis
De wetenschappers zijn van mening dat een permanente basis op Mars ook de beste manier is om de planeet te koloniseren.
“Onze visie is dat de exploratie van Mars voorlopig alleen kan plaatsvinden op basis van enkele reizen”, verklaart Schulze-Makuch op nieuwssite Physorg.com. “Een mogelijke aanpak zou kunnen zijn om eerst vier astronauten te sturen, twee per ruimteschip. Zij zouden een soort missiepost moeten stichten. Een enkele reis zou de eerste stap zijn op weg naar permanente aanwezigheid van mensen op Mars.”
Columbus
Ethische bezwaren zien de onderzoekers niet voor hun plan. Volgens hen vereist het maken van een enkele reis naar Mars simpelweg een bepaalde mentaliteit.
“In feite zou het niet veel verschillen van de manier waarop de eerste ontdekkingsreizigers Europa verlieten. Zij hadden ook weinig kans op een terugkeer”, verklaart Paul Davies.
“Mensen als Columbus vertrokken misschien niet met het idee dat ze voor altijd zouden blijven op hun bestemming, maar ze namen een groot risico", aldus Davies. "Ze wisten dat er een behoorlijke kans was dat ze zouden omkomen en niet zouden terugkeren.“
Vrijwilligers
De wetenschappers zijn er ook van overtuigd dat er genoeg animo zal zijn voor een missie naar Mars zonder terugreis. Ze beweren zelfs veel collega’s te kennen die zich graag zouden wagen aan een dergelijke onderneming.
“Informele vragenrondjes na lezingen die we geven over dit onderwerp hebben herhaaldelijk aangetoond dat er genoeg vrijwilligers zijn voor een enkele reis”, schrijven Schulze-Makuch en Davies. “De beweegredenen zijn vaak tweeledig: wetenschappelijke nieuwsgierigheid en avontuurlijkheid.”
© NU.nl/Dennis Rijnvis
(nu.nl)
'Stuur astronauten op enkele reis naar Mars'
AMSTERDAM – De eerste mensen die afreizen naar Mars moeten genoegen nemen met het vooruitzicht dat ze niet meer zullen terugkeren op aarde. Dat stellen twee Amerikaanse professoren in een wetenschappelijke analyse.
© NASA
Een missie naar Mars is volgens natuurkundige Paul Davies van de Universiteit van Arizona en geoloog Dirk Schulze-Makuch van de Staatsuniversiteit van Washington alleen haalbaar als de eerste reizigers zich verzoenen met het idee van een enkele reis.
De kosten om astronauten weer veilig terug naar de aarde te brengen, zijn te hoog om een reis naar de rode planeet binnen afzienbare tijd uit te voeren. Dat stellen de twee deskundigen in het wetenschappelijk tijdschrift Journal of Cosmology.
Permanente basis
De wetenschappers zijn van mening dat een permanente basis op Mars ook de beste manier is om de planeet te koloniseren.
“Onze visie is dat de exploratie van Mars voorlopig alleen kan plaatsvinden op basis van enkele reizen”, verklaart Schulze-Makuch op nieuwssite Physorg.com. “Een mogelijke aanpak zou kunnen zijn om eerst vier astronauten te sturen, twee per ruimteschip. Zij zouden een soort missiepost moeten stichten. Een enkele reis zou de eerste stap zijn op weg naar permanente aanwezigheid van mensen op Mars.”
Columbus
Ethische bezwaren zien de onderzoekers niet voor hun plan. Volgens hen vereist het maken van een enkele reis naar Mars simpelweg een bepaalde mentaliteit.
“In feite zou het niet veel verschillen van de manier waarop de eerste ontdekkingsreizigers Europa verlieten. Zij hadden ook weinig kans op een terugkeer”, verklaart Paul Davies.
“Mensen als Columbus vertrokken misschien niet met het idee dat ze voor altijd zouden blijven op hun bestemming, maar ze namen een groot risico", aldus Davies. "Ze wisten dat er een behoorlijke kans was dat ze zouden omkomen en niet zouden terugkeren.“
Vrijwilligers
De wetenschappers zijn er ook van overtuigd dat er genoeg animo zal zijn voor een missie naar Mars zonder terugreis. Ze beweren zelfs veel collega’s te kennen die zich graag zouden wagen aan een dergelijke onderneming.
“Informele vragenrondjes na lezingen die we geven over dit onderwerp hebben herhaaldelijk aangetoond dat er genoeg vrijwilligers zijn voor een enkele reis”, schrijven Schulze-Makuch en Davies. “De beweegredenen zijn vaak tweeledig: wetenschappelijke nieuwsgierigheid en avontuurlijkheid.”
© NU.nl/Dennis Rijnvis
(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA wil binnen enkele tientallen jaren andere hemellichamen gaan koloniseren. Het 'Hunderd Year Starship'-programma moet astronauten voorgoed naar andere planeten brengen.
De eerste planeet die het ruimtevaartagentschap in het vizier heeft is Mars. "Ik denk dat we zo rond 2030 op de manen van Mars zullen zitten", vertelt onderzoekshoofd Pete Worden van de NASA.
Het programma heeft nog 'slechts' een budget van iets meer dan een miljoen dollar. Daar dit lang niet genoeg is om een ruimtemissie naar de manen van Mars op touw te zetten, zijn de Amerikanen op zoek naar externe geldschieters. "Een paar weken geleden vroeg Google-oprichter Larry Page me wat het zou kosten om mensen op enkele reis naar Mars te sturen. Ik antwoordde dat we daar ongeveer tien miljard dollar voor nodig zouden hebben, waarop hij vroeg of het voor een of twee ook kon. Nu hebben we dus een kleine discussie over de prijs", zo vertelt Worden.
De eerste planeet die het ruimtevaartagentschap in het vizier heeft is Mars. "Ik denk dat we zo rond 2030 op de manen van Mars zullen zitten", vertelt onderzoekshoofd Pete Worden van de NASA.
Het programma heeft nog 'slechts' een budget van iets meer dan een miljoen dollar. Daar dit lang niet genoeg is om een ruimtemissie naar de manen van Mars op touw te zetten, zijn de Amerikanen op zoek naar externe geldschieters. "Een paar weken geleden vroeg Google-oprichter Larry Page me wat het zou kosten om mensen op enkele reis naar Mars te sturen. Ik antwoordde dat we daar ongeveer tien miljard dollar voor nodig zouden hebben, waarop hij vroeg of het voor een of twee ook kon. Nu hebben we dus een kleine discussie over de prijs", zo vertelt Worden.
Beneath the gold, the bitter steel
29-10-2010
Verse Marsgeulen niet door water gevormd
Uit analyse van opnamen die met de Mars Reconnaissance Orbiter zijn gemaakt, blijkt dat sommige van de verse geulen op de planeet Mars door kooldioxide-ijs zijn ontstaan. Tot nog toe werd de mogelijkheid opengelaten dat er water in het spel was.
Amerikaanse onderzoekers hebben een aantal zandduinen op Mars in de gaten gehouden en erop gelet in welk seizoen deze geulvorming vertonen. Vergelijkbare geulen ontstaan op aarde door stromend water, maar op Mars lijkt dat niet het geval te zijn. Daar vindt de geulvorming steeds in de winter plaats, als al het aanwezige water stijf bevroren is.
Het lijkt erop dat de geulen ontstaan door de winterse aangroei van kooldioxide-ijs. Wellicht zijn ze het gevolg van lawines die optreden als zich (te) veel kooldioxide-ijs op een duin heeft afgezet. Een andere mogelijkheid is dat zulke lawines het gevolg zijn van het sublimeren (het rechtstreeks in damp overgaan) van kooldioxide-ijs.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Verse Marsgeulen niet door water gevormd
Uit analyse van opnamen die met de Mars Reconnaissance Orbiter zijn gemaakt, blijkt dat sommige van de verse geulen op de planeet Mars door kooldioxide-ijs zijn ontstaan. Tot nog toe werd de mogelijkheid opengelaten dat er water in het spel was.
Amerikaanse onderzoekers hebben een aantal zandduinen op Mars in de gaten gehouden en erop gelet in welk seizoen deze geulvorming vertonen. Vergelijkbare geulen ontstaan op aarde door stromend water, maar op Mars lijkt dat niet het geval te zijn. Daar vindt de geulvorming steeds in de winter plaats, als al het aanwezige water stijf bevroren is.
Het lijkt erop dat de geulen ontstaan door de winterse aangroei van kooldioxide-ijs. Wellicht zijn ze het gevolg van lawines die optreden als zich (te) veel kooldioxide-ijs op een duin heeft afgezet. Een andere mogelijkheid is dat zulke lawines het gevolg zijn van het sublimeren (het rechtstreeks in damp overgaan) van kooldioxide-ijs.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Silica on a Mars Volcano Tells of Wet and Cozy Past
PASADENA, Calif. — Light-colored mounds of a mineral deposited on a volcanic cone more than three billion years ago may preserve evidence of one of the most recent habitable microenvironments on Mars.
Observations by NASA’s Mars Reconnaissance Orbiter enabled researchers to identify the mineral as hydrated silica and to see its volcanic context. The mounds’ composition and their location on the flanks of a volcanic cone provide the best evidence yet found on Mars for an intact deposit from a hydrothermal environment — a steam fumarole, or hot spring. Such environments may have provided habitats for some of Earth’s earliest life forms.
“The heat and water required to create this deposit probably made this a habitable zone,” said J.R. Skok of Brown University, Providence, R.I., lead author of a paper about these findings published online today by Nature Geoscience. “If life did exist there, this would be a promising type of deposit to entomb evidence of it — a microbial mortuary.”
No studies have yet determined whether Mars has ever supported life. The new results add to accumulating evidence that, at some times and in some places, Mars has had favorable environments for microbial life. This specific place would have been habitable when most of Mars was already dry and cold. Concentrations of hydrated silica have been identified on Mars previously, including a nearly pure patch found by NASA’s Mars Exploration Rover Spirit in 2007. However, none of those earlier findings were in such an intact setting as this one, and the setting adds evidence about the origin.
Skok said, “You have spectacular context for this deposit. It’s right on the flank of a volcano. The setting remains essentially the same as it was when the silica was deposited.”
The small cone rises about 100 meters (100 yards) from the floor of a shallow bowl named Nili Patera. The patera, which is the floor of a volcanic caldera, spans about 50 kilometers (30 miles) in the Syrtis Major volcanic region of equatorial Mars. Before the cone formed, free-flowing lava blanketed nearby plains. The collapse of an underground magma chamber from which lava had emanated created the bowl. Subsequent lava flows, still with a runny texture, coated the floor of Nili Patera. The cone grew from even later flows, apparently after evolution of the underground magma had thickened its texture so that the erupted lava would mound up.
“We can read a series of chapters in this history book and know that the cone grew from the last gasp of a giant volcanic system,” said John Mustard, Skok’s thesis advisor at Brown and a co-author of the paper. “The cooling and solidification of most of the magma concentrated its silica and water content.”
Observations by cameras on the Mars Reconnaissance Orbiter revealed patches of bright deposits near the summit of the cone, fanning down its flank, and on flatter ground in the vicinity. The Brown researchers partnered with Scott Murchie of Johns Hopkins University Applied Physics Laboratory, Laurel, Md., to analyze the bright exposures with the Compact Reconnaissance Imaging Spectrometer for Mars (CRISM) instrument on the orbiter.
Silica can be dissolved, transported and concentrated by hot water or steam. Hydrated silica identified by the spectrometer in uphill locations — confirmed by stereo imaging — indicates that hot springs or fumaroles fed by underground heating created these deposits. Silica deposits around hydrothermal vents in Iceland are among the best parallels on Earth.
Murchie said, “The habitable zone would have been within and alongside the conduits carrying the heated water.” The volcanic activity that built the cone in Nili Patera appears to have happened more recently than the 3.7-billion-year or greater age of Mars’ potentially habitable early wet environments recorded in clay minerals identified from orbit.
NASA’s Jet Propulsion Laboratory, a division of the California Institute of Technology, Pasadena, manages the Mars Reconnaissance Orbiter for NASA. Johns Hopkins University Applied Physics Laboratory provided and operates CRISM, one of six instruments on the orbiter. For more information about the Mars Reconnaissance Orbiter, visit: http://www.nasa.gov/mro
Bron: http://www.themartian.net(...)-tells-wet-cozy.html
[ Bericht 1% gewijzigd door Mindblower2k4 op 04-11-2010 19:38:29 (pic) ]
PASADENA, Calif. — Light-colored mounds of a mineral deposited on a volcanic cone more than three billion years ago may preserve evidence of one of the most recent habitable microenvironments on Mars.
Observations by NASA’s Mars Reconnaissance Orbiter enabled researchers to identify the mineral as hydrated silica and to see its volcanic context. The mounds’ composition and their location on the flanks of a volcanic cone provide the best evidence yet found on Mars for an intact deposit from a hydrothermal environment — a steam fumarole, or hot spring. Such environments may have provided habitats for some of Earth’s earliest life forms.
“The heat and water required to create this deposit probably made this a habitable zone,” said J.R. Skok of Brown University, Providence, R.I., lead author of a paper about these findings published online today by Nature Geoscience. “If life did exist there, this would be a promising type of deposit to entomb evidence of it — a microbial mortuary.”
No studies have yet determined whether Mars has ever supported life. The new results add to accumulating evidence that, at some times and in some places, Mars has had favorable environments for microbial life. This specific place would have been habitable when most of Mars was already dry and cold. Concentrations of hydrated silica have been identified on Mars previously, including a nearly pure patch found by NASA’s Mars Exploration Rover Spirit in 2007. However, none of those earlier findings were in such an intact setting as this one, and the setting adds evidence about the origin.
Skok said, “You have spectacular context for this deposit. It’s right on the flank of a volcano. The setting remains essentially the same as it was when the silica was deposited.”
The small cone rises about 100 meters (100 yards) from the floor of a shallow bowl named Nili Patera. The patera, which is the floor of a volcanic caldera, spans about 50 kilometers (30 miles) in the Syrtis Major volcanic region of equatorial Mars. Before the cone formed, free-flowing lava blanketed nearby plains. The collapse of an underground magma chamber from which lava had emanated created the bowl. Subsequent lava flows, still with a runny texture, coated the floor of Nili Patera. The cone grew from even later flows, apparently after evolution of the underground magma had thickened its texture so that the erupted lava would mound up.
“We can read a series of chapters in this history book and know that the cone grew from the last gasp of a giant volcanic system,” said John Mustard, Skok’s thesis advisor at Brown and a co-author of the paper. “The cooling and solidification of most of the magma concentrated its silica and water content.”
Observations by cameras on the Mars Reconnaissance Orbiter revealed patches of bright deposits near the summit of the cone, fanning down its flank, and on flatter ground in the vicinity. The Brown researchers partnered with Scott Murchie of Johns Hopkins University Applied Physics Laboratory, Laurel, Md., to analyze the bright exposures with the Compact Reconnaissance Imaging Spectrometer for Mars (CRISM) instrument on the orbiter.
Silica can be dissolved, transported and concentrated by hot water or steam. Hydrated silica identified by the spectrometer in uphill locations — confirmed by stereo imaging — indicates that hot springs or fumaroles fed by underground heating created these deposits. Silica deposits around hydrothermal vents in Iceland are among the best parallels on Earth.
Murchie said, “The habitable zone would have been within and alongside the conduits carrying the heated water.” The volcanic activity that built the cone in Nili Patera appears to have happened more recently than the 3.7-billion-year or greater age of Mars’ potentially habitable early wet environments recorded in clay minerals identified from orbit.
NASA’s Jet Propulsion Laboratory, a division of the California Institute of Technology, Pasadena, manages the Mars Reconnaissance Orbiter for NASA. Johns Hopkins University Applied Physics Laboratory provided and operates CRISM, one of six instruments on the orbiter. For more information about the Mars Reconnaissance Orbiter, visit: http://www.nasa.gov/mro
Bron: http://www.themartian.net(...)-tells-wet-cozy.html
[ Bericht 1% gewijzigd door Mindblower2k4 op 04-11-2010 19:38:29 (pic) ]
cool
Mars Rovers Mission Using Cloud Computing
PASADENA, Calif. The project team that built and operates the Mars rovers Spirit and Opportunity has become the first NASA space mission to use cloud computing for daily mission operations.
Cloud computing is a way to gain fast flexibility in computing ability by ordering capacity on demand as if from the clouds and paying only for what is used. NASAs Mars Exploration Rover Project moved to this strategy last week for the software and data that the rovers flight team uses to develop daily plans for rover activities. NASAs Jet Propulsion Laboratory, Pasadena, Calif., which manages the project, gained confidence in cloud computing from experience with other uses of the technology, including public participation sites about Mars exploration.
This is a change to thinking about computer capacity and data storage as a commodity like electricity, or even the money in your bank account, said JPLs John Callas, rover project manager. You dont keep all your money in your wallet. Instead you go to a nearby ATM and get cash when you need it. Your money is safe, and the bank can hold as much or as little of the money as you want. Data is the same way: You dont need to have it on you all the time. It can be safely stored elsewhere and you can get it anytime via an Internet connection.
When we need more computing capacity, we dont need to install more servers if we can rent more capacity from the cloud for just the time we need it. This way we dont waste electricity and air conditioning with servers idling waiting to be used, and we dont have to worry about hardware maintenance and operating system obsolescence.
Spirit and Opportunity landed on Mars in January 2004 for what were planned as three-month missions. Bonus, extended missions have continued for more than six years. Opportunity is currently active, requiring daily activity plans by a team of engineers at JPL, and scientists at many locations in North America and Europe. Spirit has been silent since March 2010 and is believed to be in a low-power hibernation mode for the Martian winter.
The rover project is well suited for cloud computing, said Khawaja Shams, a JPL software engineer supporting the project. It has a widespread user community acting collaboratively. Cloud enables us to deliver the data to each user from nearby locations for faster reaction time. Also, the unexpected longevity of the mission means the volume of data used has outgrown the systems originally planned for handling and sharing data, which makes the virtually limitless capacity of cloud computing attractive.
JPL collaborated with the cloud team of Amazon.com Inc., Seattle, to plan and implement the use of cloud computing in the Mars Exploration Rover Projects daily operations. JPL developed the rover projects activity-planning software, called Maestro.
We have worked closely with multiple cloud vendors since 2007 to learn the best ways to gain the advantages of cloud computing, said Tomas Soderstrom, chief technology officer for the JPL Office of the Chief Information Officer. To implement JPL CIO Jim Rinaldis vision of renting instead of buying capacity, we pragmatically look past the hype about cloud computing to find the practical, cost-efficient real mission applications. The Mars Exploration Rover projects use of clouds is one example of this results-oriented partnership. More will follow.
In support of the federal Open Government Initiative, which increases public access to data collected by the federal government, JPL collaborated with the cloud team at Microsoft Corp., Redmond, Wash., to launch the Be a Martian website in November 2009. The site enables the public to participate as citizen scientists to improve Mars maps and take part in Mars research tasks. At this site http://beamartian.jpl.nasa.gov more than 54,000 people have signed up to be Martian citizens and analyze data.
For another early use of cloud computing, JPL worked with the cloud team at Google Inc., Mountain View, Calif. The Google cloud served a project in which JPL and computer science students at the University of California, San Diego, developed an educational application enabling fifth- and sixth-graders to tag labels onto images from Mars spacecraft.
In addition to establishing a private cloud and working with Amazon, Google and Microsoft, JPL has also collaborated with other vendors of public cloud computing. Soderstrom said, We defined a cloud-oriented architecture to use clouds as an extension of our own resources and to run the computing and storage where it is most appropriate for each application.
The extended missions of Spirit and Opportunity have provided a resource for testing innovations during an active space mission for possible use in future missions. New software uploads giving the rovers added autonomy have been one example, and cloud computing is another. JPL is currently building and testing NASAs next Mars rover, Curiosity, for launch in late 2011 in the Mars Science Laboratory mission. This rover will land on Mars in August 2012.
Shams said, The experience we gain using cloud computing for planning Opportunitys activities may be valuable when Curiosity reaches Mars, too.
JPL, a division of the California Institute of Technology in Pasadena, manages the Mars Exploration Rover Project and the Mars Science Laboratory Project for NASAs Science Mission Directorate, Washington. For more information about these projects, see http://marsrovers.jpl.nasa.gov and http://mars.jpl.nasa.gov/msl .
bron: http://www.themartian.net(...)cloud-computing.html
PASADENA, Calif. The project team that built and operates the Mars rovers Spirit and Opportunity has become the first NASA space mission to use cloud computing for daily mission operations.
Cloud computing is a way to gain fast flexibility in computing ability by ordering capacity on demand as if from the clouds and paying only for what is used. NASAs Mars Exploration Rover Project moved to this strategy last week for the software and data that the rovers flight team uses to develop daily plans for rover activities. NASAs Jet Propulsion Laboratory, Pasadena, Calif., which manages the project, gained confidence in cloud computing from experience with other uses of the technology, including public participation sites about Mars exploration.
This is a change to thinking about computer capacity and data storage as a commodity like electricity, or even the money in your bank account, said JPLs John Callas, rover project manager. You dont keep all your money in your wallet. Instead you go to a nearby ATM and get cash when you need it. Your money is safe, and the bank can hold as much or as little of the money as you want. Data is the same way: You dont need to have it on you all the time. It can be safely stored elsewhere and you can get it anytime via an Internet connection.
When we need more computing capacity, we dont need to install more servers if we can rent more capacity from the cloud for just the time we need it. This way we dont waste electricity and air conditioning with servers idling waiting to be used, and we dont have to worry about hardware maintenance and operating system obsolescence.
Spirit and Opportunity landed on Mars in January 2004 for what were planned as three-month missions. Bonus, extended missions have continued for more than six years. Opportunity is currently active, requiring daily activity plans by a team of engineers at JPL, and scientists at many locations in North America and Europe. Spirit has been silent since March 2010 and is believed to be in a low-power hibernation mode for the Martian winter.
The rover project is well suited for cloud computing, said Khawaja Shams, a JPL software engineer supporting the project. It has a widespread user community acting collaboratively. Cloud enables us to deliver the data to each user from nearby locations for faster reaction time. Also, the unexpected longevity of the mission means the volume of data used has outgrown the systems originally planned for handling and sharing data, which makes the virtually limitless capacity of cloud computing attractive.
JPL collaborated with the cloud team of Amazon.com Inc., Seattle, to plan and implement the use of cloud computing in the Mars Exploration Rover Projects daily operations. JPL developed the rover projects activity-planning software, called Maestro.
We have worked closely with multiple cloud vendors since 2007 to learn the best ways to gain the advantages of cloud computing, said Tomas Soderstrom, chief technology officer for the JPL Office of the Chief Information Officer. To implement JPL CIO Jim Rinaldis vision of renting instead of buying capacity, we pragmatically look past the hype about cloud computing to find the practical, cost-efficient real mission applications. The Mars Exploration Rover projects use of clouds is one example of this results-oriented partnership. More will follow.
In support of the federal Open Government Initiative, which increases public access to data collected by the federal government, JPL collaborated with the cloud team at Microsoft Corp., Redmond, Wash., to launch the Be a Martian website in November 2009. The site enables the public to participate as citizen scientists to improve Mars maps and take part in Mars research tasks. At this site http://beamartian.jpl.nasa.gov more than 54,000 people have signed up to be Martian citizens and analyze data.
For another early use of cloud computing, JPL worked with the cloud team at Google Inc., Mountain View, Calif. The Google cloud served a project in which JPL and computer science students at the University of California, San Diego, developed an educational application enabling fifth- and sixth-graders to tag labels onto images from Mars spacecraft.
In addition to establishing a private cloud and working with Amazon, Google and Microsoft, JPL has also collaborated with other vendors of public cloud computing. Soderstrom said, We defined a cloud-oriented architecture to use clouds as an extension of our own resources and to run the computing and storage where it is most appropriate for each application.
The extended missions of Spirit and Opportunity have provided a resource for testing innovations during an active space mission for possible use in future missions. New software uploads giving the rovers added autonomy have been one example, and cloud computing is another. JPL is currently building and testing NASAs next Mars rover, Curiosity, for launch in late 2011 in the Mars Science Laboratory mission. This rover will land on Mars in August 2012.
Shams said, The experience we gain using cloud computing for planning Opportunitys activities may be valuable when Curiosity reaches Mars, too.
JPL, a division of the California Institute of Technology in Pasadena, manages the Mars Exploration Rover Project and the Mars Science Laboratory Project for NASAs Science Mission Directorate, Washington. For more information about these projects, see http://marsrovers.jpl.nasa.gov and http://mars.jpl.nasa.gov/msl .
bron: http://www.themartian.net(...)cloud-computing.html
cool
Function Analysis Drives the Development of a Concept Mars Rover
SANTA MONICA, CAHumans have walked on the Moon, and inevitably, according to NASA, humans will tread the Red Planet as well, possibly by 2037. An ergonomist and an industrial designer pondered the challenges of the Martian environment and developed an award-winning concept rover that could someday transport and house astronauts on the surface of Mars. The rover is described in an article to be published in
Ergonomics in Design: The Quarterly of Human Factors Applications.
Using a human factors/ergonomics method called function analysis, part of a larger systems approach, Steven Casey and Gregg Montgomery considered the functional requirements of a future Mars exploration rover for use by people instead of robots. A number of questions needed to be answered before they could begin their design, these among them:
What functions will the system perform?
For what kinds of users is the system being designed?
How will the system be used, and how might the system be misused?
What might the user-system interfaces look like?
They conceptualized a vehicle that could withstand the extreme cold of Mars, with its pervasive dust, ultraviolet radiation, and seasonal storms. Features of the concept rover include a nuclear power source; enhanced handling and traction on Martian soil; robust, ceramic-matrix composite walls; maneuverability and visibility; lightweight, foldaway controls; and modular flexibility.
Illustration copyright: Montgomery Design International, Inc., 2008.
Conducting a function analysis early in the system development process is critical in ensuring that the vehicle can meet the demands of the environment and the users while also accommodating constraints such as expense, weight, and shape.
Casey and Montgomerys concept Mars exploration rover received the GOOD DESIGN Award by the Chicago Athenaeum: Museum of Architecture and Design together with The European Centre for Architecture Art Design and Urban Studies. Future rovers may not resemble their rover concept in all details, but function analysis is certain to be part of the design, development, testing, and usability studies that theoretically should generate similar results and ensure the safety and comfort of the Mars explorers.
bron: http://www.themartian.net(...)cept-mars-rover.html
SANTA MONICA, CAHumans have walked on the Moon, and inevitably, according to NASA, humans will tread the Red Planet as well, possibly by 2037. An ergonomist and an industrial designer pondered the challenges of the Martian environment and developed an award-winning concept rover that could someday transport and house astronauts on the surface of Mars. The rover is described in an article to be published in
Ergonomics in Design: The Quarterly of Human Factors Applications.
Using a human factors/ergonomics method called function analysis, part of a larger systems approach, Steven Casey and Gregg Montgomery considered the functional requirements of a future Mars exploration rover for use by people instead of robots. A number of questions needed to be answered before they could begin their design, these among them:
What functions will the system perform?
For what kinds of users is the system being designed?
How will the system be used, and how might the system be misused?
What might the user-system interfaces look like?
They conceptualized a vehicle that could withstand the extreme cold of Mars, with its pervasive dust, ultraviolet radiation, and seasonal storms. Features of the concept rover include a nuclear power source; enhanced handling and traction on Martian soil; robust, ceramic-matrix composite walls; maneuverability and visibility; lightweight, foldaway controls; and modular flexibility.
Illustration copyright: Montgomery Design International, Inc., 2008.
Conducting a function analysis early in the system development process is critical in ensuring that the vehicle can meet the demands of the environment and the users while also accommodating constraints such as expense, weight, and shape.
Casey and Montgomerys concept Mars exploration rover received the GOOD DESIGN Award by the Chicago Athenaeum: Museum of Architecture and Design together with The European Centre for Architecture Art Design and Urban Studies. Future rovers may not resemble their rover concept in all details, but function analysis is certain to be part of the design, development, testing, and usability studies that theoretically should generate similar results and ensure the safety and comfort of the Mars explorers.
bron: http://www.themartian.net(...)cept-mars-rover.html
cool
Mooie posts beste Mindblower, keep it up
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Billionaires wanted for starship plan
For some billionaires, space travel is a cause worth big bucks. The examples range from Virgin Group chairman Richard Branson, who’s putting together what’s likely to be the first suborbital spaceline, to Amazon.com founder Jeff Bezos, who is backing the publicity-shy Blue Origin space venture (and benefiting from NASA funding).
But how far are deep-pocketed space fans willing to go? Pete Worden, the director of NASA’s Ames Research Center, recently hinted that billionaires are being recruited to kick in contributions for a deep-space mission known as “the Hundred Year Starship.” The idea builds on the long-discussed concept of sending people on one-way missions to space destinations, in hopes of jump-starting colonization of the final frontier.
Worden is quoted as saying NASA has already committed $100,000 to the project, with the Pentagon’s Defense Advanced Research Projects Agency providing another $1 million in funding. His comments, made at the Long Now Foundation’s “Long Conversation” event on Oct. 16 in San Francisco, were reported by KurzweilAI’s Amara D. Angelica.
Worden said NASA and DARPA have “just started” the project. “We also hope to inveigle some billionaires to form a Hundred Year Starship fund,” he was quoted as saying.
“The human space program is now really aimed at settling other worlds,” he said. “Twenty years ago, you had to whisper that in dark bars and get fired.”
Actually, quite a few people have been talking about the idea, although deep-space colonization has not previously been mentioned as part of NASA’s official space vision. Two researchers discussed the options for one-way trips to Mars this month in the Journal of Cosmology, and at this month’s International Astronautical Congress in Prague,experts reviewed the possibilities for interstellar trips.
Worden said he has discussed the potential price tag for one-way trips to Mars with Google co-founder Larry Page, telling him such a mission could be done for $10 billion. “His response was, ‘Can you get it down to $1 [billion] or $2 billion?’ So now we’re starting to get a little argument over the price,” Angelica quoted Worden as saying.
When it comes to sending colonists to other planetary systems, Page and his fellow billionaires shouldn’t expect a quick return on their investment. “If we expect to be sending hundreds of people out to colonize another planet, we’re really talking about something that’s going to take 100 years or more to really make happen effectively,” Derrick Pitts, chief astronomer at the Franklin Institute in Philadelphia, said on MSNBC today.
Click on the video above to hear the whole discussion, then add your comments below.
Update for 3:30 p.m. ET Oct. 27: The Tau Zero Foundation was established to support private initiatives on interstellar flight. Last week the head of the foundation, former NASA researcher Marc Millis, wrote an exclusive piece for msnbc.com on the progress being made toward missions beyond our solar system. Here are Millis’ thoughts on the “Billionaires Wanted” announcement:
“I was surprised to see the announcement. I just left NASA due in large part to the indifference within NASA toward anything beyond the von Braun visions, including advanced propulsion research and interstellar missions. That work was active in the late 1990s, but got ‘differed’ (the euphemism at the time for ‘canceled’) around 2003. With my retirement, I’m devoting more time now to our Tau Zero Foundation for research and education toward interstellar flight that has more operating flexibility than when I was at NASA.
“That this announcement came from Pete Worden, however, was less surprising, since he has been getting Ames to delve into all sorts of interesting things beyond NASA’s ‘business as usual.’ Their dealings with Google is one example. Singularity University is another.
“Supporting the 2009 International Space University Summer Session is yet another, especially considering how such things were viewed within’s NASA culture during and after the Dan Goldin years.
“I recall discussions from our own NASA Glenn management to the effect that ’we can’t do that (novel working relations and ISU support) and don’t know how Worden’s doing it.” I applaud Pete Worden for being able to embark on such novel approaches, especially realizing the difficulty of doing so in the NASA culture.
“That said, I was confused as to why DARPA would be interested in star flight, why they would turn to Worden for such a thing, and why the technology cited as an example of relevance was only ‘microwave thermal propulsion.’ I did not recognize the names of the cited experts as the ones that I know who work on that topic (such as Frank Mead, Jim Benford, etc.) That idea has been around for a long while and is not really at the top of the list for ‘interstellar’ approaches. It is surprising to see these new folks as the focal point.
“Regarding the level of DARPA support, $1 million might sound like a lot to the layman, but it’s really only enough for one focused task or a handful of smaller research tasks. That is not much in the grand scheme of things. Also, NASA contribution of $100K is enough for about a half-year of labor. For NASA in such lean times, that is actually a modest overture to the topic.
“For a comparison, during my years with the NASA Breakthrough Propulsion Physics project (1996-2002), we were able to leverage around $1.6 million in total spread over seven years to assess about a dozen approaches, produce 16 peer-reviewed articles. Then, using volunteers and discretionary time thereafter, we managed to compile the book ‘Frontiers of Propulsion Science.’ It felt really good to accomplish that.
“But the part of the news that really threw me for a loop was for Worden, as a NASA official, to suggest philanthropic support. I was not allowed to do that as NASA.
“That’s a great idea — in fact, that is precisely what my Tau Zero Foundation is trying to do. We’re taking the approach of first building a repertoire of progress to demonstrate that we can indeed take on the challenge. I want the people who donate to know that their funds go to the folks who can make real progress. I’m proud of all the progress that our volunteers have been making in that regard.
“I really should compile a list of all the publications resulting from their work (add to the to-do list).
“If, and when, billionaire philanthropists do want to contribute toward star flight, I hope they shop around first.”
Bron: http://www.themartian.net(...)d-starship-plan.html
For some billionaires, space travel is a cause worth big bucks. The examples range from Virgin Group chairman Richard Branson, who’s putting together what’s likely to be the first suborbital spaceline, to Amazon.com founder Jeff Bezos, who is backing the publicity-shy Blue Origin space venture (and benefiting from NASA funding).
But how far are deep-pocketed space fans willing to go? Pete Worden, the director of NASA’s Ames Research Center, recently hinted that billionaires are being recruited to kick in contributions for a deep-space mission known as “the Hundred Year Starship.” The idea builds on the long-discussed concept of sending people on one-way missions to space destinations, in hopes of jump-starting colonization of the final frontier.
Worden is quoted as saying NASA has already committed $100,000 to the project, with the Pentagon’s Defense Advanced Research Projects Agency providing another $1 million in funding. His comments, made at the Long Now Foundation’s “Long Conversation” event on Oct. 16 in San Francisco, were reported by KurzweilAI’s Amara D. Angelica.
Worden said NASA and DARPA have “just started” the project. “We also hope to inveigle some billionaires to form a Hundred Year Starship fund,” he was quoted as saying.
“The human space program is now really aimed at settling other worlds,” he said. “Twenty years ago, you had to whisper that in dark bars and get fired.”
Actually, quite a few people have been talking about the idea, although deep-space colonization has not previously been mentioned as part of NASA’s official space vision. Two researchers discussed the options for one-way trips to Mars this month in the Journal of Cosmology, and at this month’s International Astronautical Congress in Prague,experts reviewed the possibilities for interstellar trips.
Worden said he has discussed the potential price tag for one-way trips to Mars with Google co-founder Larry Page, telling him such a mission could be done for $10 billion. “His response was, ‘Can you get it down to $1 [billion] or $2 billion?’ So now we’re starting to get a little argument over the price,” Angelica quoted Worden as saying.
When it comes to sending colonists to other planetary systems, Page and his fellow billionaires shouldn’t expect a quick return on their investment. “If we expect to be sending hundreds of people out to colonize another planet, we’re really talking about something that’s going to take 100 years or more to really make happen effectively,” Derrick Pitts, chief astronomer at the Franklin Institute in Philadelphia, said on MSNBC today.
Click on the video above to hear the whole discussion, then add your comments below.
Update for 3:30 p.m. ET Oct. 27: The Tau Zero Foundation was established to support private initiatives on interstellar flight. Last week the head of the foundation, former NASA researcher Marc Millis, wrote an exclusive piece for msnbc.com on the progress being made toward missions beyond our solar system. Here are Millis’ thoughts on the “Billionaires Wanted” announcement:
“I was surprised to see the announcement. I just left NASA due in large part to the indifference within NASA toward anything beyond the von Braun visions, including advanced propulsion research and interstellar missions. That work was active in the late 1990s, but got ‘differed’ (the euphemism at the time for ‘canceled’) around 2003. With my retirement, I’m devoting more time now to our Tau Zero Foundation for research and education toward interstellar flight that has more operating flexibility than when I was at NASA.
“That this announcement came from Pete Worden, however, was less surprising, since he has been getting Ames to delve into all sorts of interesting things beyond NASA’s ‘business as usual.’ Their dealings with Google is one example. Singularity University is another.
“Supporting the 2009 International Space University Summer Session is yet another, especially considering how such things were viewed within’s NASA culture during and after the Dan Goldin years.
“I recall discussions from our own NASA Glenn management to the effect that ’we can’t do that (novel working relations and ISU support) and don’t know how Worden’s doing it.” I applaud Pete Worden for being able to embark on such novel approaches, especially realizing the difficulty of doing so in the NASA culture.
“That said, I was confused as to why DARPA would be interested in star flight, why they would turn to Worden for such a thing, and why the technology cited as an example of relevance was only ‘microwave thermal propulsion.’ I did not recognize the names of the cited experts as the ones that I know who work on that topic (such as Frank Mead, Jim Benford, etc.) That idea has been around for a long while and is not really at the top of the list for ‘interstellar’ approaches. It is surprising to see these new folks as the focal point.
“Regarding the level of DARPA support, $1 million might sound like a lot to the layman, but it’s really only enough for one focused task or a handful of smaller research tasks. That is not much in the grand scheme of things. Also, NASA contribution of $100K is enough for about a half-year of labor. For NASA in such lean times, that is actually a modest overture to the topic.
“For a comparison, during my years with the NASA Breakthrough Propulsion Physics project (1996-2002), we were able to leverage around $1.6 million in total spread over seven years to assess about a dozen approaches, produce 16 peer-reviewed articles. Then, using volunteers and discretionary time thereafter, we managed to compile the book ‘Frontiers of Propulsion Science.’ It felt really good to accomplish that.
“But the part of the news that really threw me for a loop was for Worden, as a NASA official, to suggest philanthropic support. I was not allowed to do that as NASA.
“That’s a great idea — in fact, that is precisely what my Tau Zero Foundation is trying to do. We’re taking the approach of first building a repertoire of progress to demonstrate that we can indeed take on the challenge. I want the people who donate to know that their funds go to the folks who can make real progress. I’m proud of all the progress that our volunteers have been making in that regard.
“I really should compile a list of all the publications resulting from their work (add to the to-do list).
“If, and when, billionaire philanthropists do want to contribute toward star flight, I hope they shop around first.”
Bron: http://www.themartian.net(...)d-starship-plan.html
cool
09-11-2010
"Nederlandse gemeente krijgt Marsbasis"
De Pathfinder van Nasa, hier aan het werk op Mars.
Er zijn concrete plannen voor een 'Mars Dome' in de Nederlandse gemeente Noordwijk. Ruimtevaartorganisatie Estec wil er zelf nog niets over kwijt, maar er is al een plek waar karretjes kunnen worden uitgetest op een 'Marsachtige' ondergrond. Dat zegt wethouder Leendert de Lange in het Leidsch Dagblad.
Nog geen bouwvergunning
De Europese ruimtevaartorganisatie ESA, waarvan het Noordwijkse Estec het hoofdkantoor is, werkt sinds vorig jaar oktober samen met de Amerikaanse NASA.
Een bouwvergunning voor een 'Mars Dome' is nog niet aangevraagd. (ad/tw)
(HLN)
"Nederlandse gemeente krijgt Marsbasis"
De Pathfinder van Nasa, hier aan het werk op Mars.
Er zijn concrete plannen voor een 'Mars Dome' in de Nederlandse gemeente Noordwijk. Ruimtevaartorganisatie Estec wil er zelf nog niets over kwijt, maar er is al een plek waar karretjes kunnen worden uitgetest op een 'Marsachtige' ondergrond. Dat zegt wethouder Leendert de Lange in het Leidsch Dagblad.
Nog geen bouwvergunning
De Europese ruimtevaartorganisatie ESA, waarvan het Noordwijkse Estec het hoofdkantoor is, werkt sinds vorig jaar oktober samen met de Amerikaanse NASA.
Een bouwvergunning voor een 'Mars Dome' is nog niet aangevraagd. (ad/tw)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Bringing a Bit of Mars Back Home
If there is evidence of life on Mars, it will be found in the planet’s rocks. And as most scientists who study Mars will tell you, the best way to learn about martian rocks is to bring a few back to Earth.
NASA has long had plans for a sample-return mission to Mars. In the 1990s such a mission was on the agency’s active to-do list, with sample return planned to occur as early as 2008.
But the failure of two successive Mars missions, Mars Climate Orbiter and Mars Polar Lander, led NASA to rethink its entire Mars-exploration strategy, scrapping sample return as a near-term goal.
AMASE Co-I Pamela Conrad (center) and PI Andrew Steele (r) discuss the best location for obtaining a core sample from a calcium carbonate rock. Credit: Henry Bortman
Now, however, talk of sample return is once again in the mix. While no project has yet been funded, ideas about how it might be accomplished are under serious discussion. One such idea calls for the launch in 2018 of a rover, tentatively dubbed MAX-C (Mars Astrobiology Explorer-Cacher), tasked with collecting some twenty rock and dust samples.
MAX-C would store these samples in a sealed container, which years later would be retrieved by a second rover and launched into orbit around Mars. A third spacecraft would then capture the orbiting cache and return it to Earth.
Although MAX-C is still only a proposal, work has begun to build and test prototypes of drilling and caching systems that could make it a reality. Last month, a group of scientists and engineers traveled to Mono Lake, California, in the company of a six-wheeled rover named Pluto, to field test one of these systems.
Taking part in the field test were several engineers, members of the robotics team that developed the coring and caching system at NASA’s Jet Propulsion Lab (JPL), and scientists from AMASE (Arctic Mars Analog Svalbard Expedition), a NASA-funded group that for the past several years has explored Mars-analog sites on the Arctic island of Svalbard.
Part of AMASE’s charter is to test instruments for Mars-rover missions; in past years they have tested instruments for NASA’s Mars Science Laboratory and the European Space Agency’s ExoMars rovers.
Mono Lake was chosen as a test site, explained AMASE co-investigator Pamela Conrad, who coordinated the field test, both because of the site’s accessibility, and because of the “variety of interesting evaporite minerals found there,” including some unusual calcium-carbonate formations.
On Mars, ancient evaporite deposits, left behind billions of years ago by evaporating water, are widely thought to be among the best places to look for evidence of past martian life.
Mono Lake is also “pretty otherworldly, Conrad added. “When you are doing a field test, you’re not just doing an analog for a certain set of chemical characteristics or a certain set of physical characteristics, you’re also doing an analog for the strangeness of it all.” She stressed that in a field test, it’s good to get out of one’s comfort zone, to encounter the unexpected.
Onboard the rover were two interrelated instruments designed and developed at NASA’s Jet Propulsion Lab (JPL): an experimental caching subsystem, referred to as the “SHEC” (Sample Handling, Encapsulation and Containerization), and a newly designed drill, mounted on a multi-jointed robotic arm.
The SHEC was comprised of a carousel containing four hollow drill bits, as well as a squat round container – roughly the size and shape of a 50-pack of blank CDs – in which were stored 19 hollow metal cylindrical sleeves, each about the width and length of a stubby human index finger.
At the start of each coring operation, the SHEC inserted an empty cylinder into one of the bits, and the bit was attached to the drill.
The rover then drove up to a target rock and positioned the bit at the desired location. As the bit chewed a ring-shaped hole into the rock, a sample of the rock was forced up into the cylinder, much the way an apple core is forced up into a kitchen coring tool as you press down on it.
JPL’s prototype sample-collecting rover drills into a rock along the shore of Mono Lake. Credit: Henry Bortman
The SHEC then capped and stored the filled cylinder and the bit was returned to its carousel, to be used again in a subsequent coring operation.
Although the final version of the system will be automatic from end-to-end, during the Mono Lake field test some steps required human intervention.
Considering that, prior to the Mono Lake test, the drilling and caching system had been tested only in a warm, cozy lab at JPL, field operations went exceptionally smoothly.
“When we’re in the lab,” said Paulo Younse, the JPL mechanical engineer who built the SHEC, “it’s just nice room temperature the whole entire time. Everything works exactly the same.”
But “we were running at 5 to 10 degrees Celsius (41 to 50 degrees Fahrenheit) outside in the morning. We actually had to put hand warmers on the [rover's] cameras to keep them warm.” One team member also had to strap a set of spare batteries around his waist to prevent them from getting too cold.
Although at times the group was forced by bad weather to work indoors, the test was successful because it provided an opportunity for interaction between the scientists and engineers.
“There has to be more of an interface between scientists and engineers to understand each other in the development process of a mission like Max-C,” said Andrew Steele, principal investigator for AMASE.
“Scientists must concentrate on the important parts of what they want to achieve, their important hypotheses, and how they want to test them, at an early enough stage to feed it into [the engineers] during the development process.”
In particular, during hardware development, the engineers had no immediate need to focus on cleanliness. “When we’re testing hardware we just run all the motors, do all the operations. We don’t necessarily go through all the swabbing and test procedures,” Younse explained.
But part of the design of the field test was to more closely mimic what operations on Mars would be like. Because the goal of the proposed MAX-C rover will be to retrieve rock samples that will help determine whether or not there was ever life on Mars, it will be critically important that any parts of the sampling and caching system that come in contact with martian rock and soil be free of contaminants from Earth.
So during field operations, a significant amount of time was spent cleaning even microscopic amounts of contaminants from drill bits and sample cylinders, and then verifying that they were, indeed, clean.
Despite the weather, operations exceeded the expectations of nearly everyone involved. Often in a preliminary field test, hardware breaks, software is glitchy, and the scientists spend a lot of time standing around waiting for the engineers to fix things. At Mono Lake, however, both hardware and software worked almost flawlessly.
Two problems that did crop up were the result of coring into rocks that differed substantially from those previously tested in the lab. One was that, unlike the test samples used in the lab which had smooth surfaces, the calcium carbonate rocks at Mono Lake had rough, irregular surfaces that made the drill bit jump around so violently the entire rover shimmied in response.
Eventually, though, the bit chipped away enough material to create a smooth-surfaced depression that could guide the bit deeper into the rock.
A second surprise was the effect of moisture inside some of the rocks. When the rover drilled into these rocks, wet, pulverized material collected inside the cylinder, turning to a thick, sticky clay that caused the drill bit to jam.
Neither of these problems was insurmountable, however, and the lessons learned from them will contribute to refinements in the next iteration of the drill-system hardware.
Both the drilling and caching systems are currently being revamped, and the revised hardware will hopefully be ready in time to test this summer when the AMASE team makes its annual trek to Svalbard.
bron: http://www.themartian.net/missions/bringing-bit-mars-home.html
If there is evidence of life on Mars, it will be found in the planet’s rocks. And as most scientists who study Mars will tell you, the best way to learn about martian rocks is to bring a few back to Earth.
NASA has long had plans for a sample-return mission to Mars. In the 1990s such a mission was on the agency’s active to-do list, with sample return planned to occur as early as 2008.
But the failure of two successive Mars missions, Mars Climate Orbiter and Mars Polar Lander, led NASA to rethink its entire Mars-exploration strategy, scrapping sample return as a near-term goal.
AMASE Co-I Pamela Conrad (center) and PI Andrew Steele (r) discuss the best location for obtaining a core sample from a calcium carbonate rock. Credit: Henry Bortman
Now, however, talk of sample return is once again in the mix. While no project has yet been funded, ideas about how it might be accomplished are under serious discussion. One such idea calls for the launch in 2018 of a rover, tentatively dubbed MAX-C (Mars Astrobiology Explorer-Cacher), tasked with collecting some twenty rock and dust samples.
MAX-C would store these samples in a sealed container, which years later would be retrieved by a second rover and launched into orbit around Mars. A third spacecraft would then capture the orbiting cache and return it to Earth.
Although MAX-C is still only a proposal, work has begun to build and test prototypes of drilling and caching systems that could make it a reality. Last month, a group of scientists and engineers traveled to Mono Lake, California, in the company of a six-wheeled rover named Pluto, to field test one of these systems.
Taking part in the field test were several engineers, members of the robotics team that developed the coring and caching system at NASA’s Jet Propulsion Lab (JPL), and scientists from AMASE (Arctic Mars Analog Svalbard Expedition), a NASA-funded group that for the past several years has explored Mars-analog sites on the Arctic island of Svalbard.
Part of AMASE’s charter is to test instruments for Mars-rover missions; in past years they have tested instruments for NASA’s Mars Science Laboratory and the European Space Agency’s ExoMars rovers.
Mono Lake was chosen as a test site, explained AMASE co-investigator Pamela Conrad, who coordinated the field test, both because of the site’s accessibility, and because of the “variety of interesting evaporite minerals found there,” including some unusual calcium-carbonate formations.
On Mars, ancient evaporite deposits, left behind billions of years ago by evaporating water, are widely thought to be among the best places to look for evidence of past martian life.
Mono Lake is also “pretty otherworldly, Conrad added. “When you are doing a field test, you’re not just doing an analog for a certain set of chemical characteristics or a certain set of physical characteristics, you’re also doing an analog for the strangeness of it all.” She stressed that in a field test, it’s good to get out of one’s comfort zone, to encounter the unexpected.
Onboard the rover were two interrelated instruments designed and developed at NASA’s Jet Propulsion Lab (JPL): an experimental caching subsystem, referred to as the “SHEC” (Sample Handling, Encapsulation and Containerization), and a newly designed drill, mounted on a multi-jointed robotic arm.
The SHEC was comprised of a carousel containing four hollow drill bits, as well as a squat round container – roughly the size and shape of a 50-pack of blank CDs – in which were stored 19 hollow metal cylindrical sleeves, each about the width and length of a stubby human index finger.
At the start of each coring operation, the SHEC inserted an empty cylinder into one of the bits, and the bit was attached to the drill.
The rover then drove up to a target rock and positioned the bit at the desired location. As the bit chewed a ring-shaped hole into the rock, a sample of the rock was forced up into the cylinder, much the way an apple core is forced up into a kitchen coring tool as you press down on it.
JPL’s prototype sample-collecting rover drills into a rock along the shore of Mono Lake. Credit: Henry Bortman
The SHEC then capped and stored the filled cylinder and the bit was returned to its carousel, to be used again in a subsequent coring operation.
Although the final version of the system will be automatic from end-to-end, during the Mono Lake field test some steps required human intervention.
Considering that, prior to the Mono Lake test, the drilling and caching system had been tested only in a warm, cozy lab at JPL, field operations went exceptionally smoothly.
“When we’re in the lab,” said Paulo Younse, the JPL mechanical engineer who built the SHEC, “it’s just nice room temperature the whole entire time. Everything works exactly the same.”
But “we were running at 5 to 10 degrees Celsius (41 to 50 degrees Fahrenheit) outside in the morning. We actually had to put hand warmers on the [rover's] cameras to keep them warm.” One team member also had to strap a set of spare batteries around his waist to prevent them from getting too cold.
Although at times the group was forced by bad weather to work indoors, the test was successful because it provided an opportunity for interaction between the scientists and engineers.
“There has to be more of an interface between scientists and engineers to understand each other in the development process of a mission like Max-C,” said Andrew Steele, principal investigator for AMASE.
“Scientists must concentrate on the important parts of what they want to achieve, their important hypotheses, and how they want to test them, at an early enough stage to feed it into [the engineers] during the development process.”
In particular, during hardware development, the engineers had no immediate need to focus on cleanliness. “When we’re testing hardware we just run all the motors, do all the operations. We don’t necessarily go through all the swabbing and test procedures,” Younse explained.
But part of the design of the field test was to more closely mimic what operations on Mars would be like. Because the goal of the proposed MAX-C rover will be to retrieve rock samples that will help determine whether or not there was ever life on Mars, it will be critically important that any parts of the sampling and caching system that come in contact with martian rock and soil be free of contaminants from Earth.
So during field operations, a significant amount of time was spent cleaning even microscopic amounts of contaminants from drill bits and sample cylinders, and then verifying that they were, indeed, clean.
Despite the weather, operations exceeded the expectations of nearly everyone involved. Often in a preliminary field test, hardware breaks, software is glitchy, and the scientists spend a lot of time standing around waiting for the engineers to fix things. At Mono Lake, however, both hardware and software worked almost flawlessly.
Two problems that did crop up were the result of coring into rocks that differed substantially from those previously tested in the lab. One was that, unlike the test samples used in the lab which had smooth surfaces, the calcium carbonate rocks at Mono Lake had rough, irregular surfaces that made the drill bit jump around so violently the entire rover shimmied in response.
Eventually, though, the bit chipped away enough material to create a smooth-surfaced depression that could guide the bit deeper into the rock.
A second surprise was the effect of moisture inside some of the rocks. When the rover drilled into these rocks, wet, pulverized material collected inside the cylinder, turning to a thick, sticky clay that caused the drill bit to jam.
Neither of these problems was insurmountable, however, and the lessons learned from them will contribute to refinements in the next iteration of the drill-system hardware.
Both the drilling and caching systems are currently being revamped, and the revised hardware will hopefully be ready in time to test this summer when the AMASE team makes its annual trek to Svalbard.
bron: http://www.themartian.net/missions/bringing-bit-mars-home.html
cool
The Secrets Of Ancient Martian and Terrestrial Atmospheres
Chemists at UC San Diego have uncovered a new chemical reaction on tiny particulates in the atmosphere that could allow scientists to gain a glimpse from ancient rocks of what the atmospheres of the Earth and Mars were like hundreds of millions years ago.
Their discovery also provides a simple chemical explanation for the unusual carbonate inclusions found in a meteorite from Mars that was once thought by some scientists to be evidence of ancient Martian life.
We never knew before how the atmosphere could be trapped in carbonate, said Mark Thiemens, dean of UC San Diegos Division of Physical Sciences who headed the team of scientists that detailed its discovery in this weeks early online edition of the Journal of the Proceedings of the National Academy of Sciences.
This chemical reaction, which takes place on the surface of aerosols in the atmosphere, not only provides us with an understanding of how these carbonates can form on the Earth and Mars. It gives us a new tool to better understand climatechange, as our planet warms and becomes more dusty.
Robina Shaheen, a postdoctoral researcher in Thiemens laboratory, discovered the chemical reaction and detailed its importance in the Earths atmosphere after four years of painstaking experiments in which she found a higher than expected proportion of oxygen 17 isotopes in the carbonates found on dust grains, aerosols and dirt from various parts of the world.
Martian meteorites, such as ALH84001, which was once thought to exhibit evidence of extraterrestrial life, have carbonates with similarly high oxygen 17 anomalies.
Scientists have long attributed those anomalies to photochemical processes involving ozone and carbon dioxide in the thin atmosphere on Mars, which is bathed by intense ultraviolet radiation.
But after finding similar anomalies on terrestrial carbonates formed in atmospheric aerosols, Shaheen surmised they might be the result of another chemical process more common to both planets.
She analyzed in painstaking detail in the laboratory and in the Earths atmosphere how ozone molecules interacted with oxygen-bearing mineral aerosols from dust, sea spray and other sources to form hydrogen peroxide and carbonates containing this same oxygen-isotope anomaly.
What she found is that the tiny little layer on the outside of the grain is where this chemistry all happens, said Thiemens. Its the ozone in the atmosphere mixing with water and carbon dioxide that drives a completely different kind of chemistry, one thats not in any of the models.
While current models of atmospheric processes assume that the mixing of large volumes of gases drives the chemistry of the Earths atmosphere, the UCSD chemists think their discovery may force a rethinking of this idea, particularly as the Earths atmosphere becomes warmer and more dusty, providing more opportunities for this sort of chemistry to take place on aerosols.
You can do chemistry on a grain thats a lot quicker and easier in many respects than is possible in other atmospheric processes, said Thiemens.
Shaheen, who analyzed the carbonates in the Martian meteorite ALH84001 and found that they could have been formed on aerosols in ancient Martian atmosphere, said that NASAs Phoenix lander recently detected carbonates associated with particulates in the dusty atmosphere of Mars. We think it might be this same mechanism that is operating, she added.
Besides understanding current and future atmospheric processes on the Earth and Mars, the new discovery offers the possibility of mining information about the Earths atmosphere, particularly its oxygen levels, from carbonates found in ancient rocks millions of years ago, far beyond the time period from which scientists can now obtain information about the ancient atmosphere from ice cores.
The development of this new tool to probe ancient atmospheres could be the most significant aspect of the UCSD chemists discovery.
Weve found a new way to measure the earths atmosphere for time periods when we previously could not do it, said Thiemens. What happened to ozone and oxygen levels 65 million years ago during the Cretaceous-Tertiary period when the dinosaurs and many other forms of life were killed in a mass extinction? Who died first? Did the food chain disappear before the dinosaurs?
What happened 251 million years ago during the Permian-Triassic period, the most severe extinction of life on Earth, when 85 percent of life disappeared and no one knows why? Theres no record of what happened in the atmosphere. But if you can find a record of what happened to oxygen levels, you can answer questions like that.
Other researchers at UCSD involved in the study in Thiemens laboratory were undergraduates Anna Abramian and John Horn. The research was partially supported by grants from National Aeronautics and Space Administration, the National Science Foundation and the UC San Diego Chancellors Associates.
Source: http://www.marsdaily.com/(...)Atmospheres_999.html
Chemists at UC San Diego have uncovered a new chemical reaction on tiny particulates in the atmosphere that could allow scientists to gain a glimpse from ancient rocks of what the atmospheres of the Earth and Mars were like hundreds of millions years ago.
Their discovery also provides a simple chemical explanation for the unusual carbonate inclusions found in a meteorite from Mars that was once thought by some scientists to be evidence of ancient Martian life.
We never knew before how the atmosphere could be trapped in carbonate, said Mark Thiemens, dean of UC San Diegos Division of Physical Sciences who headed the team of scientists that detailed its discovery in this weeks early online edition of the Journal of the Proceedings of the National Academy of Sciences.
This chemical reaction, which takes place on the surface of aerosols in the atmosphere, not only provides us with an understanding of how these carbonates can form on the Earth and Mars. It gives us a new tool to better understand climatechange, as our planet warms and becomes more dusty.
Robina Shaheen, a postdoctoral researcher in Thiemens laboratory, discovered the chemical reaction and detailed its importance in the Earths atmosphere after four years of painstaking experiments in which she found a higher than expected proportion of oxygen 17 isotopes in the carbonates found on dust grains, aerosols and dirt from various parts of the world.
Martian meteorites, such as ALH84001, which was once thought to exhibit evidence of extraterrestrial life, have carbonates with similarly high oxygen 17 anomalies.
Scientists have long attributed those anomalies to photochemical processes involving ozone and carbon dioxide in the thin atmosphere on Mars, which is bathed by intense ultraviolet radiation.
But after finding similar anomalies on terrestrial carbonates formed in atmospheric aerosols, Shaheen surmised they might be the result of another chemical process more common to both planets.
She analyzed in painstaking detail in the laboratory and in the Earths atmosphere how ozone molecules interacted with oxygen-bearing mineral aerosols from dust, sea spray and other sources to form hydrogen peroxide and carbonates containing this same oxygen-isotope anomaly.
What she found is that the tiny little layer on the outside of the grain is where this chemistry all happens, said Thiemens. Its the ozone in the atmosphere mixing with water and carbon dioxide that drives a completely different kind of chemistry, one thats not in any of the models.
While current models of atmospheric processes assume that the mixing of large volumes of gases drives the chemistry of the Earths atmosphere, the UCSD chemists think their discovery may force a rethinking of this idea, particularly as the Earths atmosphere becomes warmer and more dusty, providing more opportunities for this sort of chemistry to take place on aerosols.
You can do chemistry on a grain thats a lot quicker and easier in many respects than is possible in other atmospheric processes, said Thiemens.
Shaheen, who analyzed the carbonates in the Martian meteorite ALH84001 and found that they could have been formed on aerosols in ancient Martian atmosphere, said that NASAs Phoenix lander recently detected carbonates associated with particulates in the dusty atmosphere of Mars. We think it might be this same mechanism that is operating, she added.
Besides understanding current and future atmospheric processes on the Earth and Mars, the new discovery offers the possibility of mining information about the Earths atmosphere, particularly its oxygen levels, from carbonates found in ancient rocks millions of years ago, far beyond the time period from which scientists can now obtain information about the ancient atmosphere from ice cores.
The development of this new tool to probe ancient atmospheres could be the most significant aspect of the UCSD chemists discovery.
Weve found a new way to measure the earths atmosphere for time periods when we previously could not do it, said Thiemens. What happened to ozone and oxygen levels 65 million years ago during the Cretaceous-Tertiary period when the dinosaurs and many other forms of life were killed in a mass extinction? Who died first? Did the food chain disappear before the dinosaurs?
What happened 251 million years ago during the Permian-Triassic period, the most severe extinction of life on Earth, when 85 percent of life disappeared and no one knows why? Theres no record of what happened in the atmosphere. But if you can find a record of what happened to oxygen levels, you can answer questions like that.
Other researchers at UCSD involved in the study in Thiemens laboratory were undergraduates Anna Abramian and John Horn. The research was partially supported by grants from National Aeronautics and Space Administration, the National Science Foundation and the UC San Diego Chancellors Associates.
Source: http://www.marsdaily.com/(...)Atmospheres_999.html
cool
Sensor on Mars Rover to Measure Radiation Environment
About eight months before the NASA rover Curiosity touches down on Mars in August 2012, the missions science measurements will begin much closer to Earth.
The Mars Science Laboratory missions Radiation Assessment Detector, or RAD, will monitor naturally occurring radiation that can be unhealthful if absorbed by living organisms. It will do so on the surface of Mars, where there has never before been such an instrument, as well as during the trip between Mars and Earth.
This instrument, shown prior to its September 2010 installation onto NASA's Mars rover Curiosity, will aid future human missions to Mars by providing information about the radiation environment on Mars and on the way to Mars.
RADs measurements on Mars will help fulfill the missions key goals of assessing whether Curiositys landing region on Mars has had conditions favorable for life and for preserving evidence about life. This instrument also will do an additional job. Unlike any of the nine others in this robotic missions science payload, RAD has a special task and funding from the part of NASA that is planning human exploration beyond Earth orbit. It will aid design of human missions by reducing uncertainty about how much shielding from radiation future astronauts will need. The measurements between Earth and Mars, as well as the measurements on Mars, will serve that purpose.
No one has fully characterized the radiation environment on the surface of another planet. If we want to send humans there, we need to do that, said RAD Principal Investigator Don Hassler of the Boulder, Colo., branch of the Southwest Research Institute.
Whether the first destination for human exploration beyond the moon is an asteroid or Mars, the travelers will need protection from the radiation environment in interplanetary space. Hassler said, The measurements we get during the cruise from Earth to Mars will help map the distribution of radiation throughout the solar system and be useful in mission design for wherever we send astronauts.
RAD will monitor high-energy atomic and subatomic particles coming from the sun, from distant supernovas and from other sources. These particles constitute the radiation that could be harmful to any microbes near the surface of Mars or to astronauts on a Mars mission. Galactic cosmic rays, coming from supernova explosions and other events extremely far from our own solar system, are a variable shower of charged particles. In addition, the sun itself spews electrons, protons and heavier ions in solar particle events fed by solar flares and ejections of matter from the suns corona. Astronauts might need to move into havens with extra shielding on an interplanetary spacecraft or on Mars during solar particle events.
Earths magnetic field and atmosphere provide effective shielding for our home planet against the possible deadly effects of galactic cosmic rays and solar particle events. Mars, though, lacks a global magnetic field and has only about one percent as much atmosphere as Earth. Just to find high-enough radiation levels on Earth for checking and calibrating RAD, the instrument team needed to put it inside major particle-accelerator research facilities in the United States, Europe, Japan and South Africa.
An instrument on NASAs Mars Odyssey orbiter, which reached Mars in 2001, assessed radiation levels above the Martian atmosphere. Current estimates of the radiation environment at the planets surface rely on modeling of how the thin atmosphere affects the energetic particles, but uncertainty in the modeling remains large. A single energetic particle hitting the top of the atmosphere can break up into many particles a cascade of lower-energy particles that might be more damaging to life than a single high-energy particle, Hassler noted.
The 1.7-kilogram (3.8-pound) RAD instrument has an upward-pointing, wide-angle telescope with detectors for charged particles with masses up to that of iron. It can also detect secondary neutrons coming from both the Mars atmosphere above and Mars surface material below. Hasslers international RAD team includes experts in instrument design, astronaut safety, atmospheric science, geology and other fields.
Southwest Research Institute, in Boulder and in San Antonio, Texas, and Christian Albrechts University, in Kiel, Germany, built RAD with funding from the NASA Exploration Systems Mission Directorate and Germanys national aerospace research center: Deutschen Zentrum für Luft- und Raumfahrt. The team assembling and testing the Mars Science Laboratory spacecraft at NASAs Jet Propulsion Laboratory in Pasadena, Calif., installed RAD onto Curiosity last month for the late-2011 launch.
RAD measurements during the trip from Earth to Mars will enable correlations with instruments on other spacecraft that monitor solar particle events and galactic cosmic rays in Earths neighborhood, then will yield data about the radiation environment farther from Earth.
Once on Mars, the rovers prime mission will last a full Martian year nearly two Earth years. A one-time set of measurements by RAD would not suffice for determining the radiation environment on the surface, because radiation levels vary on time frames both longer than a year and shorter than an hour. Operational planning for Curiosity anticipates that RAD will record measurements for 15 minutes of every hour throughout the prime mission.
Radiation levels probably make the surface of modern Mars inhospitable for microbial life. The measurements from RAD will feed calculations of how deeply a possible future robot on a life-detection mission might need to dig or drill to reach a microbial safe zone. For assessing whether the surface radiation environment could have been hospitable for microbes in Mars distant past, researchers will combine RADs measurements with estimates of how the activity of the sun and the atmosphere of Mars have changed in the past few billion years.
The primary science goal of Curiosity is to determine whether its landing site is, or ever was, a habitable environment, a place friendly to life, said JPLs Ashwin Vasavada, deputy project scientist for the Mars Science Laboratory. That involves looking both for conditions that would support life as well as for those that would be hazardous to life or its chemical predecessors. Natural, high-energy radiation is just such a hazard, and RAD will give us the first look at the present level of this radiation and help us to better estimate radiation levels throughout Mars history.
JPL, a division of the California Institute of Technology in Pasadena, manages the Mars Science Laboratory Project for NASAs Science Mission Directorate, Washington. For more information about the mission, see http://mars.jpl.nasa.gov/msl/ .
bron: http://www.themartian.net(...)ion-environment.html
About eight months before the NASA rover Curiosity touches down on Mars in August 2012, the missions science measurements will begin much closer to Earth.
The Mars Science Laboratory missions Radiation Assessment Detector, or RAD, will monitor naturally occurring radiation that can be unhealthful if absorbed by living organisms. It will do so on the surface of Mars, where there has never before been such an instrument, as well as during the trip between Mars and Earth.
This instrument, shown prior to its September 2010 installation onto NASA's Mars rover Curiosity, will aid future human missions to Mars by providing information about the radiation environment on Mars and on the way to Mars.
RADs measurements on Mars will help fulfill the missions key goals of assessing whether Curiositys landing region on Mars has had conditions favorable for life and for preserving evidence about life. This instrument also will do an additional job. Unlike any of the nine others in this robotic missions science payload, RAD has a special task and funding from the part of NASA that is planning human exploration beyond Earth orbit. It will aid design of human missions by reducing uncertainty about how much shielding from radiation future astronauts will need. The measurements between Earth and Mars, as well as the measurements on Mars, will serve that purpose.
No one has fully characterized the radiation environment on the surface of another planet. If we want to send humans there, we need to do that, said RAD Principal Investigator Don Hassler of the Boulder, Colo., branch of the Southwest Research Institute.
Whether the first destination for human exploration beyond the moon is an asteroid or Mars, the travelers will need protection from the radiation environment in interplanetary space. Hassler said, The measurements we get during the cruise from Earth to Mars will help map the distribution of radiation throughout the solar system and be useful in mission design for wherever we send astronauts.
RAD will monitor high-energy atomic and subatomic particles coming from the sun, from distant supernovas and from other sources. These particles constitute the radiation that could be harmful to any microbes near the surface of Mars or to astronauts on a Mars mission. Galactic cosmic rays, coming from supernova explosions and other events extremely far from our own solar system, are a variable shower of charged particles. In addition, the sun itself spews electrons, protons and heavier ions in solar particle events fed by solar flares and ejections of matter from the suns corona. Astronauts might need to move into havens with extra shielding on an interplanetary spacecraft or on Mars during solar particle events.
Earths magnetic field and atmosphere provide effective shielding for our home planet against the possible deadly effects of galactic cosmic rays and solar particle events. Mars, though, lacks a global magnetic field and has only about one percent as much atmosphere as Earth. Just to find high-enough radiation levels on Earth for checking and calibrating RAD, the instrument team needed to put it inside major particle-accelerator research facilities in the United States, Europe, Japan and South Africa.
An instrument on NASAs Mars Odyssey orbiter, which reached Mars in 2001, assessed radiation levels above the Martian atmosphere. Current estimates of the radiation environment at the planets surface rely on modeling of how the thin atmosphere affects the energetic particles, but uncertainty in the modeling remains large. A single energetic particle hitting the top of the atmosphere can break up into many particles a cascade of lower-energy particles that might be more damaging to life than a single high-energy particle, Hassler noted.
The 1.7-kilogram (3.8-pound) RAD instrument has an upward-pointing, wide-angle telescope with detectors for charged particles with masses up to that of iron. It can also detect secondary neutrons coming from both the Mars atmosphere above and Mars surface material below. Hasslers international RAD team includes experts in instrument design, astronaut safety, atmospheric science, geology and other fields.
Southwest Research Institute, in Boulder and in San Antonio, Texas, and Christian Albrechts University, in Kiel, Germany, built RAD with funding from the NASA Exploration Systems Mission Directorate and Germanys national aerospace research center: Deutschen Zentrum für Luft- und Raumfahrt. The team assembling and testing the Mars Science Laboratory spacecraft at NASAs Jet Propulsion Laboratory in Pasadena, Calif., installed RAD onto Curiosity last month for the late-2011 launch.
RAD measurements during the trip from Earth to Mars will enable correlations with instruments on other spacecraft that monitor solar particle events and galactic cosmic rays in Earths neighborhood, then will yield data about the radiation environment farther from Earth.
Once on Mars, the rovers prime mission will last a full Martian year nearly two Earth years. A one-time set of measurements by RAD would not suffice for determining the radiation environment on the surface, because radiation levels vary on time frames both longer than a year and shorter than an hour. Operational planning for Curiosity anticipates that RAD will record measurements for 15 minutes of every hour throughout the prime mission.
Radiation levels probably make the surface of modern Mars inhospitable for microbial life. The measurements from RAD will feed calculations of how deeply a possible future robot on a life-detection mission might need to dig or drill to reach a microbial safe zone. For assessing whether the surface radiation environment could have been hospitable for microbes in Mars distant past, researchers will combine RADs measurements with estimates of how the activity of the sun and the atmosphere of Mars have changed in the past few billion years.
The primary science goal of Curiosity is to determine whether its landing site is, or ever was, a habitable environment, a place friendly to life, said JPLs Ashwin Vasavada, deputy project scientist for the Mars Science Laboratory. That involves looking both for conditions that would support life as well as for those that would be hazardous to life or its chemical predecessors. Natural, high-energy radiation is just such a hazard, and RAD will give us the first look at the present level of this radiation and help us to better estimate radiation levels throughout Mars history.
JPL, a division of the California Institute of Technology in Pasadena, manages the Mars Science Laboratory Project for NASAs Science Mission Directorate, Washington. For more information about the mission, see http://mars.jpl.nasa.gov/msl/ .
bron: http://www.themartian.net(...)ion-environment.html
cool
23-11-2010
'Mars is veilig'
NIJMEGEN - Stel dat er bacteriën op de planeet Mars zijn, dan is het zeer onwaarschijnlijk dat ze schadelijk en ziekmakend zijn voor de mens.
© NU.nl/Allesoversterrenkunde.nl
Een bemande Marsmissie is daarom veilig, stellen infectiedeskundigen aan het UMC St. Radboud in Nijmegen. Overigens kan het nog jaren duren voordat zo'n bemande missie naar de rode planeet kan plaatsvinden.
De bevindingen zijn gepubliceerd in het novembernummer van NASA's wetenschappelijke tijdschrift The Journal of Cosmology, zo werd dinsdag bekendgemaakt.
© ANP
(nu.nl)
'Mars is veilig'
NIJMEGEN - Stel dat er bacteriën op de planeet Mars zijn, dan is het zeer onwaarschijnlijk dat ze schadelijk en ziekmakend zijn voor de mens.
© NU.nl/Allesoversterrenkunde.nl
Een bemande Marsmissie is daarom veilig, stellen infectiedeskundigen aan het UMC St. Radboud in Nijmegen. Overigens kan het nog jaren duren voordat zo'n bemande missie naar de rode planeet kan plaatsvinden.
De bevindingen zijn gepubliceerd in het novembernummer van NASA's wetenschappelijke tijdschrift The Journal of Cosmology, zo werd dinsdag bekendgemaakt.
© ANP
(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
26-11-2010
's Werelds gehardste wezentje kan op Mars overleven
Piepklein maar onverwoestbaar: de Tardigrade.
Een piepklein maar bijzonder taai creatuurtje werd door wetenschappers aangeduid als de aardbewonder die het meeste kans maakt om een vlucht naar Mars en het verblijf daar te overleven. En die ontdekking bezorgt de vorsers aardig wat kopzorgen.
De Tardigrada, die ook wel onder de namen waterbeertje of beerdiertje bekendstaat, is een wezentje van ongeveer een millimeter groot, dat omnivoor is en over het algemeen in mos leeft. Wetenschappers verbaasden zich al langer om de taaiheid van het opvallende beestje, in zoverre zelfs dat sommigen opperen dat het buitenaards is van oorsprong.
Tijdens recente testen, waar een Marslandschap werd nagebootst, bleek het diertje zijn harde reputatie probleemloos waar te maken. "Bij dat onderzoek bleken de waterbeertjes de levensvorm te zijn die daar het meeste kans op overleven maakt", zegt Adam Johnson, doctoraatsstudent aan de Indiana University en hoofdauteur van een onderzoek dat in vakblad 'Icarus' zal worden gepubliceerd.
Extreme kou en UV-straling
Johnson en zijn collega's onderwierpen tijdens hun onderzoek enkele van de sterkste levensvormen op Aarde gedurende 40 dagen aan zeer extreme omstandigheden, om de situatie op Mars zo realistisch mogelijk na te bootsen.
De ondergrond was afkomstig van steriel gemaakte basaltrots, die in een glazen observatieruimte werd geplaatst. Vervolgens werden in die ruimte Mars-achtige omstandigheden nagebootst, zoals UV-straling en extreme koude. "Tot onze verbazing bleken de organismen die het best tegen de koude bestand zijn, als eerste dood te gaan", zegt de onderzoeker. "UV-straling bleek dan weer minder schadelijk voor de organismen dan we dachten. Zodra ze zich in de bodemkorst bevinden, al is het zeer ondiep, lijken ze daartegen bestand. Het meeste leven droogde uiteindelijk gewoon uit door de onleefbare omstandigheden in onze nagemaakte Marsbodem."
Alles in gegooid
Er werden bacteriën uit de Siberische permafrost, ééncelligen uit zout water in Mexico en gistachtige organismen uit de Canadese poolgebieden getest, maar die gaven allemaal de geest. De Tardigrade overleefde. "We stopten alle organismen die we konden vinden in het experiment", zegt Johnson. "De meeste onderzoeken focussen op eentje, maar wij gooiden er alles in wat we konden vinden."
De opmerkelijke overlevingsdrang van de Tardigrada zorgt in elk geval voor problemen wat een potentiële Marsreis betreft. "Als we per ongeluk zulke kleine verstekelingen meesturen met het materiaal op Marsreis, en die diertjes overleven daar ook, dan kan dat de verkeerde indruk wekken dat er ginds leven is", zegt Johnson. "Het is echt vitaal dat onze Marsrobots steriel zijn. In een nog erger scenario zullen 'onze' Tardigrada het leven uitroeien dat in de Marsbodem aanwezig is." (hlnsydney/tw)
(HLN)
's Werelds gehardste wezentje kan op Mars overleven
Piepklein maar onverwoestbaar: de Tardigrade.
Een piepklein maar bijzonder taai creatuurtje werd door wetenschappers aangeduid als de aardbewonder die het meeste kans maakt om een vlucht naar Mars en het verblijf daar te overleven. En die ontdekking bezorgt de vorsers aardig wat kopzorgen.
De Tardigrada, die ook wel onder de namen waterbeertje of beerdiertje bekendstaat, is een wezentje van ongeveer een millimeter groot, dat omnivoor is en over het algemeen in mos leeft. Wetenschappers verbaasden zich al langer om de taaiheid van het opvallende beestje, in zoverre zelfs dat sommigen opperen dat het buitenaards is van oorsprong.
Tijdens recente testen, waar een Marslandschap werd nagebootst, bleek het diertje zijn harde reputatie probleemloos waar te maken. "Bij dat onderzoek bleken de waterbeertjes de levensvorm te zijn die daar het meeste kans op overleven maakt", zegt Adam Johnson, doctoraatsstudent aan de Indiana University en hoofdauteur van een onderzoek dat in vakblad 'Icarus' zal worden gepubliceerd.
Extreme kou en UV-straling
Johnson en zijn collega's onderwierpen tijdens hun onderzoek enkele van de sterkste levensvormen op Aarde gedurende 40 dagen aan zeer extreme omstandigheden, om de situatie op Mars zo realistisch mogelijk na te bootsen.
De ondergrond was afkomstig van steriel gemaakte basaltrots, die in een glazen observatieruimte werd geplaatst. Vervolgens werden in die ruimte Mars-achtige omstandigheden nagebootst, zoals UV-straling en extreme koude. "Tot onze verbazing bleken de organismen die het best tegen de koude bestand zijn, als eerste dood te gaan", zegt de onderzoeker. "UV-straling bleek dan weer minder schadelijk voor de organismen dan we dachten. Zodra ze zich in de bodemkorst bevinden, al is het zeer ondiep, lijken ze daartegen bestand. Het meeste leven droogde uiteindelijk gewoon uit door de onleefbare omstandigheden in onze nagemaakte Marsbodem."
Alles in gegooid
Er werden bacteriën uit de Siberische permafrost, ééncelligen uit zout water in Mexico en gistachtige organismen uit de Canadese poolgebieden getest, maar die gaven allemaal de geest. De Tardigrade overleefde. "We stopten alle organismen die we konden vinden in het experiment", zegt Johnson. "De meeste onderzoeken focussen op eentje, maar wij gooiden er alles in wat we konden vinden."
De opmerkelijke overlevingsdrang van de Tardigrada zorgt in elk geval voor problemen wat een potentiële Marsreis betreft. "Als we per ongeluk zulke kleine verstekelingen meesturen met het materiaal op Marsreis, en die diertjes overleven daar ook, dan kan dat de verkeerde indruk wekken dat er ginds leven is", zegt Johnson. "Het is echt vitaal dat onze Marsrobots steriel zijn. In een nog erger scenario zullen 'onze' Tardigrada het leven uitroeien dat in de Marsbodem aanwezig is." (hlnsydney/tw)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
09-12-2010
Amerikaanse Marssonde nadert duurrecord
Midden volgende week bereikt de Amerikaanse Mars Odyssey een mijlpaal. De Marssonde heeft dan langer gewerkt dan al zijn voorgangers.
De Mars Odyssey werd op 24 oktober 2001 in een baan om Mars gebracht. Op 15 december aanstaande is dat precies 3340 dagen geleden, en daarmee passeert hij het duurrecord van zijn voorganger, de Mars Global Surveyor, die van 11 september 1997 tot 2 november 2006 in bedrijf was.
De belangrijkste ontdekking die de Mars Odyssey op zijn naam heeft staan, is die van de grote hoeveelheden bevroren water dicht onder het Marsoppervlak. Daarnaast vormt hij een belangrijke schakel in het radioverkeer tussen de beide Marswagentjes Spirit en Opportunity en de aarde. Deze functie moet hij ook gaan vervullen bij de volgende mobiele Marslander Curiosity, die in augustus 2012 wordt gelanceerd.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Amerikaanse Marssonde nadert duurrecord
Midden volgende week bereikt de Amerikaanse Mars Odyssey een mijlpaal. De Marssonde heeft dan langer gewerkt dan al zijn voorgangers.
De Mars Odyssey werd op 24 oktober 2001 in een baan om Mars gebracht. Op 15 december aanstaande is dat precies 3340 dagen geleden, en daarmee passeert hij het duurrecord van zijn voorganger, de Mars Global Surveyor, die van 11 september 1997 tot 2 november 2006 in bedrijf was.
De belangrijkste ontdekking die de Mars Odyssey op zijn naam heeft staan, is die van de grote hoeveelheden bevroren water dicht onder het Marsoppervlak. Daarnaast vormt hij een belangrijke schakel in het radioverkeer tussen de beide Marswagentjes Spirit en Opportunity en de aarde. Deze functie moet hij ook gaan vervullen bij de volgende mobiele Marslander Curiosity, die in augustus 2012 wordt gelanceerd.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
16-12-2010
Marssonde Odyssey breekt record
De Amerikaanse onbemande Marsverkenner heeft vandaag het record op zijn naam gebracht van het langst rond de Rode Planeet werkende ruimtetuig. Dat meldt het Amerikaanse ruimtevaartbureau NASA.
De Mars Odyssey beëindigde om 02.55 uur Belgische tijd zijn 3.240ste dag in een baan rond het hemellichaam. Daarmee onttroondde de sonde de eveneens Amerikaanse Mars Global Surveyor, die van 1997 tot 2006 rond Mars cirkelde.
Doorgeefluik
De Odyssey zoekt niet alleen voortdurend naar tekenen van leven, maar dient ook als doorgeefluik bij de communicatie tussen de Amerikaanse Marsjeeps Spirit en Opportunity enerzijds, en de vluchtleiding in Pasadena anderzijds. Beide jeeps hebben hun geplande levensduur overdonderend overschreden.
De Odyssey vond in 2001 waterstof onder het oppervlak van Mars.
De nieuwe recordhouder bestudeert ook nog steeds seizoenswijzingen en maakte de meest gedetailleerde kaarten ooit van onze buurplaneet. Het tuig moet ook de volgende Amerikaanse landingsmissie op de Rode Planeet ondersteunen, het Mars Science Laboratory in 2012. (belga/svm)
(HLN)
Marssonde Odyssey breekt record
De Amerikaanse onbemande Marsverkenner heeft vandaag het record op zijn naam gebracht van het langst rond de Rode Planeet werkende ruimtetuig. Dat meldt het Amerikaanse ruimtevaartbureau NASA.
De Mars Odyssey beëindigde om 02.55 uur Belgische tijd zijn 3.240ste dag in een baan rond het hemellichaam. Daarmee onttroondde de sonde de eveneens Amerikaanse Mars Global Surveyor, die van 1997 tot 2006 rond Mars cirkelde.
Doorgeefluik
De Odyssey zoekt niet alleen voortdurend naar tekenen van leven, maar dient ook als doorgeefluik bij de communicatie tussen de Amerikaanse Marsjeeps Spirit en Opportunity enerzijds, en de vluchtleiding in Pasadena anderzijds. Beide jeeps hebben hun geplande levensduur overdonderend overschreden.
De Odyssey vond in 2001 waterstof onder het oppervlak van Mars.
De nieuwe recordhouder bestudeert ook nog steeds seizoenswijzingen en maakte de meest gedetailleerde kaarten ooit van onze buurplaneet. Het tuig moet ook de volgende Amerikaanse landingsmissie op de Rode Planeet ondersteunen, het Mars Science Laboratory in 2012. (belga/svm)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
02-01-2011
Chinezen en Russen sturen ruimtesonde naar Mars
China en Rusland hopen in oktober van dit jaar een ruimtesonde naar Mars te sturen voor onderzoek. Staatsmedia meldden zondag dat China in 2013 nòg een onbemande missie naar de rode planeet wil uitvoeren, ditmaal geheel zelfstandig.
Een Rus die deelneemt aan een oefening voor een Mars-reis
De lancering van de Yinghuo-1 stond aanvankelijk op het programma voor oktober 2009.
Mars maan
Om onbekende redenen werd de missie toen afgeblazen. Als alles nu wel volgens plan gaat, wordt de ruimtesonde met een Russische raket gelanceerd, samen met het Russische landingsvoertuig Phobos Grunt. Dit apparaat heeft als taak deeltjes mee te nemen van Phobos, de grootste van Mars' twee manen.
Met de missie willen de twee landen wetenschappelijk onderzoek doen naar Mars. Eén van de doelstellingen is om meer te weten te komen over het ijs op de planeet.
Water
Een grote vraag daarbij is wat er precies is gebeurd met het vloeibare water dat vermoedelijk ooit in overvloede aanwezig was op de planeet. Eerder bewijs daarvoor is verzameld door Amerikaanse Marslanders.
Yinghuo, de naam van de sonde, betekent letterlijk 'vuurvlieg'. Het woord is ook verwant aan een oud-Chinese benaming voor Mars.
Door Arne Hankel
(Elsevier)
Chinezen en Russen sturen ruimtesonde naar Mars
China en Rusland hopen in oktober van dit jaar een ruimtesonde naar Mars te sturen voor onderzoek. Staatsmedia meldden zondag dat China in 2013 nòg een onbemande missie naar de rode planeet wil uitvoeren, ditmaal geheel zelfstandig.
Een Rus die deelneemt aan een oefening voor een Mars-reis
De lancering van de Yinghuo-1 stond aanvankelijk op het programma voor oktober 2009.
Mars maan
Om onbekende redenen werd de missie toen afgeblazen. Als alles nu wel volgens plan gaat, wordt de ruimtesonde met een Russische raket gelanceerd, samen met het Russische landingsvoertuig Phobos Grunt. Dit apparaat heeft als taak deeltjes mee te nemen van Phobos, de grootste van Mars' twee manen.
Met de missie willen de twee landen wetenschappelijk onderzoek doen naar Mars. Eén van de doelstellingen is om meer te weten te komen over het ijs op de planeet.
Water
Een grote vraag daarbij is wat er precies is gebeurd met het vloeibare water dat vermoedelijk ooit in overvloede aanwezig was op de planeet. Eerder bewijs daarvoor is verzameld door Amerikaanse Marslanders.
Yinghuo, de naam van de sonde, betekent letterlijk 'vuurvlieg'. Het woord is ook verwant aan een oud-Chinese benaming voor Mars.
Door Arne Hankel
(Elsevier)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
04-01-2011
Marsbodem bevat toch organische stoffen
Meer dan dertig jaar geleden kwamen wetenschappers tot de conclusie dat de beide Viking-landers, die de Marsbodem aan een chemisch onderzoek hadden onderworpen, geen duidelijk bewijs hadden gevonden voor de aanwezigheid van organische verbindingen. Maar nieuw onderzoek wijst erop dat die stoffen er wel degelijk zijn.
Het nieuwe onderzoek werd opgezet nadat de Marslander Phoenix in 2008 ontdekte dat de bodem van de planeet Mars veel zogeheten perchloraten bevat - zouten die een sterk oxiderende werking hebben en de aanwezigheid van organische stoffen kunnen maskeren. Analyse van bodemmonsters uit de Atacamawoestijn in Chili, waaraan perchloraten waren toegevoegd, heeft nu opmerkelijke overeenkomsten aan het licht gebracht met de resultaten van Viking-landers.
Volgens de onderzoekers wijst dat erop dat de Viking-landers destijds toch organische stoffen op Mars hebben opgespoord, zij het in geoxideerde vorm. Ze benadrukken echter dat dit niet automatisch betekent dat er vroeger leven is geweest op onze buurplaneet. Het Mars Science Lab, dat eind dit jaar wordt gelanceerd, zal waarschijnlijk meer duidelijkheid kunnen geven over de samenstelling van de Marsbodem.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Marsbodem bevat toch organische stoffen
Meer dan dertig jaar geleden kwamen wetenschappers tot de conclusie dat de beide Viking-landers, die de Marsbodem aan een chemisch onderzoek hadden onderworpen, geen duidelijk bewijs hadden gevonden voor de aanwezigheid van organische verbindingen. Maar nieuw onderzoek wijst erop dat die stoffen er wel degelijk zijn.
Het nieuwe onderzoek werd opgezet nadat de Marslander Phoenix in 2008 ontdekte dat de bodem van de planeet Mars veel zogeheten perchloraten bevat - zouten die een sterk oxiderende werking hebben en de aanwezigheid van organische stoffen kunnen maskeren. Analyse van bodemmonsters uit de Atacamawoestijn in Chili, waaraan perchloraten waren toegevoegd, heeft nu opmerkelijke overeenkomsten aan het licht gebracht met de resultaten van Viking-landers.
Volgens de onderzoekers wijst dat erop dat de Viking-landers destijds toch organische stoffen op Mars hebben opgespoord, zij het in geoxideerde vorm. Ze benadrukken echter dat dit niet automatisch betekent dat er vroeger leven is geweest op onze buurplaneet. Het Mars Science Lab, dat eind dit jaar wordt gelanceerd, zal waarschijnlijk meer duidelijkheid kunnen geven over de samenstelling van de Marsbodem.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
ExoMars Drill Tested for 2018 Mission
The European Space Agency (ESA) ExoMars Drill is devised to acquire soil samples down to a maximum depth of 2 metres, in a variety of soil types. The video shows footage from tests of a prototype drill. This mission was originally planned to launch this year on a Russian booster but has been delayed to launch on two American Atlas V boosters in a larger mission in 2016 and 2018.
The ExoMars Drill is devised to acquire soil samples down to a maximum depth of 2 metres, in a variety of soil types. Its main function is to penetrate the soil, acquire a core sample (reference is 1 cm in diameter x 3 cm in length), extract it and deliver it to the inlet port of the Rover Payload Module, where the sample will be distributed, processed and analyzed by the Analytical Laboratory Drawer.
The ExoMars Drill embeds the Mars Multispectral Imager for Subsurface Studies (Ma-Miss onward) which is a miniaturised IR spectrometer devoted to the borehole exploration.
Drill design
The Drill is being designed to penetrate in different type of soils envisaged on Mars with the operational lifetime required by the ExoMars mission scenarios, which include the completion of 7 experiment cycles and at least 2 vertical surveys down to 2 metres (with four sample acquisitions each). This means that a minimum number of 17 samples shall be acquired and delivered by the Drill for subsequent analysis.
Drill elements
The Drill Unit consists mainly of the following elements:
A Drill Tool – About 700 mm long, equipped with the sample acquisition device, inclusive of a shutter, movable piston, position and temperature sensors, etc.) and with Ma_Miss tip components (optical fibre, lamp, window, reflector).
A set of (3) Extension Rods – About 500 mm each, designed to extend the penetration length to 2 metres. They are provided with electrical contacts and guarantee the transmission of the optical signal to the Ma_Miss spectrometer, located in the upper part of the Drill Unit.
A Rotation-Translation Group – Including the sliding carriage motors and sensors, the gear mechanisms, the Ma_Miss optical rotary joint.
A Drill Box Structure- Including the clamping system for the rods (rod magazine group), and the automatic engage-disengage mechanism for the rods. On the drill box structure the Ma_Miss spectrometer and the drill proximity electronics are installed.
A back-up Drill Tool – For non-nominal situations.
The Drill Unit is supported by a dedicated positioning system, capable of deploying it from its storage position on the front of the Rover chassis to its operational position, orthogonally to the terrain, and to allow the delivery of the acquired soil sample to the SPDS inlet port.
The Drill positioning system will also be equipped with an emergency jettison device, to be used in case the unit would remain blocked in the terrain, endangering the Rover mobility and the continuation of the mission.
The Drill Unit materials and assembly, integration and verification (AIV) approach will be compatible with the class IVb planetary protection directives applicable to the ExoMars Mission.
Bron: http://www.themartian.net(...)or-2018-mission.html
The European Space Agency (ESA) ExoMars Drill is devised to acquire soil samples down to a maximum depth of 2 metres, in a variety of soil types. The video shows footage from tests of a prototype drill. This mission was originally planned to launch this year on a Russian booster but has been delayed to launch on two American Atlas V boosters in a larger mission in 2016 and 2018.
The ExoMars Drill is devised to acquire soil samples down to a maximum depth of 2 metres, in a variety of soil types. Its main function is to penetrate the soil, acquire a core sample (reference is 1 cm in diameter x 3 cm in length), extract it and deliver it to the inlet port of the Rover Payload Module, where the sample will be distributed, processed and analyzed by the Analytical Laboratory Drawer.
The ExoMars Drill embeds the Mars Multispectral Imager for Subsurface Studies (Ma-Miss onward) which is a miniaturised IR spectrometer devoted to the borehole exploration.
Drill design
The Drill is being designed to penetrate in different type of soils envisaged on Mars with the operational lifetime required by the ExoMars mission scenarios, which include the completion of 7 experiment cycles and at least 2 vertical surveys down to 2 metres (with four sample acquisitions each). This means that a minimum number of 17 samples shall be acquired and delivered by the Drill for subsequent analysis.
Drill elements
The Drill Unit consists mainly of the following elements:
A Drill Tool – About 700 mm long, equipped with the sample acquisition device, inclusive of a shutter, movable piston, position and temperature sensors, etc.) and with Ma_Miss tip components (optical fibre, lamp, window, reflector).
A set of (3) Extension Rods – About 500 mm each, designed to extend the penetration length to 2 metres. They are provided with electrical contacts and guarantee the transmission of the optical signal to the Ma_Miss spectrometer, located in the upper part of the Drill Unit.
A Rotation-Translation Group – Including the sliding carriage motors and sensors, the gear mechanisms, the Ma_Miss optical rotary joint.
A Drill Box Structure- Including the clamping system for the rods (rod magazine group), and the automatic engage-disengage mechanism for the rods. On the drill box structure the Ma_Miss spectrometer and the drill proximity electronics are installed.
A back-up Drill Tool – For non-nominal situations.
The Drill Unit is supported by a dedicated positioning system, capable of deploying it from its storage position on the front of the Rover chassis to its operational position, orthogonally to the terrain, and to allow the delivery of the acquired soil sample to the SPDS inlet port.
The Drill positioning system will also be equipped with an emergency jettison device, to be used in case the unit would remain blocked in the terrain, endangering the Rover mobility and the continuation of the mission.
The Drill Unit materials and assembly, integration and verification (AIV) approach will be compatible with the class IVb planetary protection directives applicable to the ExoMars Mission.
Bron: http://www.themartian.net(...)or-2018-mission.html
cool
12-01-2011
De mars van de rovers
Marsrovers ‘Spirit’ en ‘Opportunity’ vieren deze maand hun zevende verjaardag, hoewel het eigenlijk niet zeker is of Spirit het überhaupt nog wel doet. Eind 2011 wordt hun opvolger ‘Curiosity’ gelanceerd. Wat hebben de rovers tot nu toe bereikt en wat staat ons nog te wachten?
Ruimtevaartliefhebbers hielden massaal hun adem in toen op 4 januari 2004 een in luchtkussens verpakt pakketje werd neergelaten op het oppervlak van de planeet Mars. In het pakketje zat het eerste deel van een tweeling die wereldberoemd zou worden: de Marsrover ‘Spirit’, drie weken later gevolgd door de identieke ‘Opportunity’. De twee landden op verschillende delen van Mars en zouden volgens planning zo’n drie maanden lang rondrijden om foto’s te maken en monsters te nemen van onze buurplaneet. De drie maanden werden uiteindelijk zeven jaar, en de twee rovers werden één van de grootste successen van de ruimtevaart.
Pionier
De twee Mars Exploration Rovers waren niet de eerste robots op de rode planeet. Hun voorganger Sojourner had al metingen gedaan aan de bodem en atmosfeer van Mars. Maar Sojourner was klein, kwetsbaar en niet erg mobiel. Toen het thuisfront in september 1997 na een kleine drie maanden het contact met de eerste rover verloor had hij in totaal drie rotsen geanalyseerd. Met een maximumsnelheid van één centimeter per seconde is de kleine Sojourner nooit verder dan 500 meter van zijn landingsplaats geweest. Maar het succes van Sojourner maakte de weg vrij voor een duurder en ambitieuzer project: Spirit en Opportunity.
Sojourner, ter grootte van een bierkrat, bestudeert hier de rots Yogi. Afbeelding: © NASA/JPL
.Eeneiige tweeling
Vanaf het begin was duidelijk dat het Spirit niet meezat. Op 21 januari 2004, zeventien dagen na zijn landing en nog voordat zijn broertje Opportunity het Marsoppervlak zou bereiken, stopte Spirit plotseling met communiceren. Een dag later werd een signaal van de rover opgevangen: hij kon weliswaar nog wel transmissies van de aarde ontvangen, maar omdat hij ‘dacht’ kapot te zijn reageerde hij niet meer.
De programmeurs op aarde stonden toen voor de lastige taak om de robot op een andere planeet weer aan de praat te krijgen, voordat Spirit al zijn energie zou verbruiken of oververhit zou raken. Het bleek uiteindelijk om een softwarefout te gaan, waardoor Spirit aan één stuk door opnieuw aan het opstarten was. Gelukkig kon zijn programmatuur vanaf aarde worden aangepast, zodat hij alsnog kon beginnen aan zijn Marsreis.
Spirit en Opportunity zijn een identieke tweeling. Hun verschillende landingsplaatsen zijn zo gekozen dat ze samen zoveel mogelijk verschillende informatie kunnen verzamelen. Afbeelding: © NASA/JPL
.Opportunity intussen landde per ongeluk zo’n 25 kilometer van zijn eigenlijke bestemming, midden in een donkere en bijzonder interessante krater. NASA noemde het een ‘hole in one’: Opportunity zou deze mooie krater immers nooit ontdekt hebben als hij netjes op de goede plaats terecht was gekomen. De tweede rover ging zonder enig probleem aan het werk.
Spirit en Opportunity maakten talloze, inmiddels wereldberoemd geworden foto’s van het Marsoppervlak. Ze verpulverden stukjes Marssteen op verschillende plaatsen om de samenstelling ervan te analyseren. Ze zagen wolken en sporen van water en wisten ons keer op keer te verrassen met bijzondere vondsten op de rode planeet. De geschatte drie maanden waarin de twee rovers hun metingen zouden doen bleken maar het begin te zijn van hun langdurige missie. De zonnepanelen die de wagentjes van energie voorzien raakten weliswaar verduisterd door Marsstof, maar kleine wervelwindjes (dust devils) die over het oppervlak van de planeet suizen bliezen beide rovers weer schoon. Pas in 2009 kreeg één van de wagentjes te maken met een mankement dat niet meer hersteld kon worden.
Pechvogel
Wederom bleek Spirit de pechvogel: onder een stuk normaal uitziende Marsgrond bleek een laag zacht materiaal te zitten waar de wielen van de robot weinig grip op hebben. Spirit groef zijn eigen wielen in en kon niet meer bewegen. Het missieteam op aarde maakte in een laboratorium een simulatie van Spirits situatie en probeerde een manier te vinden om hem uit de losse grond te sturen. Dat was deels succesvol: het lukte om Spirit zo te draaien dat zijn zonnepanelen in de goede richting staan om hem van energie te voorzien. Helaas moest het missieteam na een paar maanden accepteren dat het niet zou lukken om Spirit ooit weer uit zijn kuil te krijgen. De rover zou vanaf januari 2010 door het leven gaan als stationair onderzoeksplatform.
Modellen van de drie generaties Mars rover. Sojourner had het formaat van een bierkrat, Spirit en Opportunity zijn zo groot als een koelkast en Curiosity wordt zo groot als een flinke auto. Afbeelding: © NASA/JPL
.Op 30 maart 2010 ging Spirit in winterslaap. Tijdens de koude Marswinter is er niet genoeg zonlicht om het wagentje in werking te houden, dus laat hij alleen de noodzakelijke standbyprocessen draaien. Normaal gesproken overwintert een rover op een helling die veel zonlicht krijgt, maar doordat Spirit niet meer kan bewegen kon hij niet naar zo’n gunstige plaats toe rijden. Het lijkt erop dat hij daardoor niet genoeg energie zal hebben verzameld om zijn systeem draaiend te houden. Pogingen om met Spirit te communiceren zijn sinds maart 2010 niet gelukt. Het missieteam blijft nog tot het hoogtepunt van de Marszomer, maart 2011, proberen om contact met Spirit te krijgen. Als dat niet lukt betekent dat na ruim zeven jaar en 7,7 kilometer het einde van de eerste Mars Exploration Rover.
Afbeelding: © XKCD
Met Opportunity gaat het stukken beter. De tweede rover heeft er al 26,5 kilometer op zitten. In april 2005 leek het even mis te gaan toen de rover met zijn wielen vast kwam te zitten in een zandduin, maar de stuurkunsten van zijn missieteam maakten hem in juni van dat jaar weer los. Inmiddels is de robotarm van Opportunity niet meer inklapbaar, maar dat betekent enkel dat de robot iets voorzichtiger bestuurd moet worden dan voorheen. In december 2010 reed Opportunity de Santa Maria-krater binnen, waar hij op dit moment bezig is met het oprapen en analyseren van bodemmonsters.
Groter, beter en sneller
Na maar liefst zeven jaar doet één van de twee Mars rovers het dus in ieder geval nog prima, maar hun opvolger staat toch al klaar om het stokje over te nemen. Eind 2011 lanceert NASA een nieuwe missie naar Mars, het Mars Science Laboratory. Een onderdeel daarvan is een nieuwe rover, zo groot als een SUV (waar Spirit en Opportunity nog vergelijkbaar waren met een flinke koelkast).
Curiosity – want zo heet de nieuwe rover – is groter, beter en sneller dan zijn voorgangers. Hij heeft een laser aan boord waarmee hij stukjes steen kan verpulveren om zo razendsnel de samenstelling vast te stellen. Door zijn grotere afmetingen en robuuste aandrijfsysteem zal Curiosity minder last hebben van onregelmatigheden in de Marsbodem. Zijn missie? Vaststellen of Mars leefbaar kan zijn…
Curiosity (hier een model) wordt eind 2011 gelanceerd. Afbeelding: © NASA/JPL
.Na Sojourner, die bewees dat afstandsbestuurbare robots op Mars kunnen functioneren, en Spirit en Opportunity die baanbrekend wetenschappelijk werk deden op onze buurplaneet, is het dus nu aan Curiosity om te bepalen of we iets kunnen met Mars. De geplande duur van zijn missie is één jaar, maar als hij net zo uitmuntend presteert als zijn voorgangers kunnen we nog veel leren van de metingen die hij gaat uitvoeren. Als het aan de ruimtevaartorganisaties ligt zal Curiosity bovendien één van de laatste robotische reizigers zijn die Mars bezoekt voordat de eerste mens er voet aan de grond zet.
(Kennislink)
De mars van de rovers
Marsrovers ‘Spirit’ en ‘Opportunity’ vieren deze maand hun zevende verjaardag, hoewel het eigenlijk niet zeker is of Spirit het überhaupt nog wel doet. Eind 2011 wordt hun opvolger ‘Curiosity’ gelanceerd. Wat hebben de rovers tot nu toe bereikt en wat staat ons nog te wachten?
Ruimtevaartliefhebbers hielden massaal hun adem in toen op 4 januari 2004 een in luchtkussens verpakt pakketje werd neergelaten op het oppervlak van de planeet Mars. In het pakketje zat het eerste deel van een tweeling die wereldberoemd zou worden: de Marsrover ‘Spirit’, drie weken later gevolgd door de identieke ‘Opportunity’. De twee landden op verschillende delen van Mars en zouden volgens planning zo’n drie maanden lang rondrijden om foto’s te maken en monsters te nemen van onze buurplaneet. De drie maanden werden uiteindelijk zeven jaar, en de twee rovers werden één van de grootste successen van de ruimtevaart.
Pionier
De twee Mars Exploration Rovers waren niet de eerste robots op de rode planeet. Hun voorganger Sojourner had al metingen gedaan aan de bodem en atmosfeer van Mars. Maar Sojourner was klein, kwetsbaar en niet erg mobiel. Toen het thuisfront in september 1997 na een kleine drie maanden het contact met de eerste rover verloor had hij in totaal drie rotsen geanalyseerd. Met een maximumsnelheid van één centimeter per seconde is de kleine Sojourner nooit verder dan 500 meter van zijn landingsplaats geweest. Maar het succes van Sojourner maakte de weg vrij voor een duurder en ambitieuzer project: Spirit en Opportunity.
Sojourner, ter grootte van een bierkrat, bestudeert hier de rots Yogi. Afbeelding: © NASA/JPL
.Eeneiige tweeling
Vanaf het begin was duidelijk dat het Spirit niet meezat. Op 21 januari 2004, zeventien dagen na zijn landing en nog voordat zijn broertje Opportunity het Marsoppervlak zou bereiken, stopte Spirit plotseling met communiceren. Een dag later werd een signaal van de rover opgevangen: hij kon weliswaar nog wel transmissies van de aarde ontvangen, maar omdat hij ‘dacht’ kapot te zijn reageerde hij niet meer.
De programmeurs op aarde stonden toen voor de lastige taak om de robot op een andere planeet weer aan de praat te krijgen, voordat Spirit al zijn energie zou verbruiken of oververhit zou raken. Het bleek uiteindelijk om een softwarefout te gaan, waardoor Spirit aan één stuk door opnieuw aan het opstarten was. Gelukkig kon zijn programmatuur vanaf aarde worden aangepast, zodat hij alsnog kon beginnen aan zijn Marsreis.
Spirit en Opportunity zijn een identieke tweeling. Hun verschillende landingsplaatsen zijn zo gekozen dat ze samen zoveel mogelijk verschillende informatie kunnen verzamelen. Afbeelding: © NASA/JPL
.Opportunity intussen landde per ongeluk zo’n 25 kilometer van zijn eigenlijke bestemming, midden in een donkere en bijzonder interessante krater. NASA noemde het een ‘hole in one’: Opportunity zou deze mooie krater immers nooit ontdekt hebben als hij netjes op de goede plaats terecht was gekomen. De tweede rover ging zonder enig probleem aan het werk.
Spirit en Opportunity maakten talloze, inmiddels wereldberoemd geworden foto’s van het Marsoppervlak. Ze verpulverden stukjes Marssteen op verschillende plaatsen om de samenstelling ervan te analyseren. Ze zagen wolken en sporen van water en wisten ons keer op keer te verrassen met bijzondere vondsten op de rode planeet. De geschatte drie maanden waarin de twee rovers hun metingen zouden doen bleken maar het begin te zijn van hun langdurige missie. De zonnepanelen die de wagentjes van energie voorzien raakten weliswaar verduisterd door Marsstof, maar kleine wervelwindjes (dust devils) die over het oppervlak van de planeet suizen bliezen beide rovers weer schoon. Pas in 2009 kreeg één van de wagentjes te maken met een mankement dat niet meer hersteld kon worden.
Pechvogel
Wederom bleek Spirit de pechvogel: onder een stuk normaal uitziende Marsgrond bleek een laag zacht materiaal te zitten waar de wielen van de robot weinig grip op hebben. Spirit groef zijn eigen wielen in en kon niet meer bewegen. Het missieteam op aarde maakte in een laboratorium een simulatie van Spirits situatie en probeerde een manier te vinden om hem uit de losse grond te sturen. Dat was deels succesvol: het lukte om Spirit zo te draaien dat zijn zonnepanelen in de goede richting staan om hem van energie te voorzien. Helaas moest het missieteam na een paar maanden accepteren dat het niet zou lukken om Spirit ooit weer uit zijn kuil te krijgen. De rover zou vanaf januari 2010 door het leven gaan als stationair onderzoeksplatform.
Modellen van de drie generaties Mars rover. Sojourner had het formaat van een bierkrat, Spirit en Opportunity zijn zo groot als een koelkast en Curiosity wordt zo groot als een flinke auto. Afbeelding: © NASA/JPL
.Op 30 maart 2010 ging Spirit in winterslaap. Tijdens de koude Marswinter is er niet genoeg zonlicht om het wagentje in werking te houden, dus laat hij alleen de noodzakelijke standbyprocessen draaien. Normaal gesproken overwintert een rover op een helling die veel zonlicht krijgt, maar doordat Spirit niet meer kan bewegen kon hij niet naar zo’n gunstige plaats toe rijden. Het lijkt erop dat hij daardoor niet genoeg energie zal hebben verzameld om zijn systeem draaiend te houden. Pogingen om met Spirit te communiceren zijn sinds maart 2010 niet gelukt. Het missieteam blijft nog tot het hoogtepunt van de Marszomer, maart 2011, proberen om contact met Spirit te krijgen. Als dat niet lukt betekent dat na ruim zeven jaar en 7,7 kilometer het einde van de eerste Mars Exploration Rover.
Afbeelding: © XKCD
Met Opportunity gaat het stukken beter. De tweede rover heeft er al 26,5 kilometer op zitten. In april 2005 leek het even mis te gaan toen de rover met zijn wielen vast kwam te zitten in een zandduin, maar de stuurkunsten van zijn missieteam maakten hem in juni van dat jaar weer los. Inmiddels is de robotarm van Opportunity niet meer inklapbaar, maar dat betekent enkel dat de robot iets voorzichtiger bestuurd moet worden dan voorheen. In december 2010 reed Opportunity de Santa Maria-krater binnen, waar hij op dit moment bezig is met het oprapen en analyseren van bodemmonsters.
Groter, beter en sneller
Na maar liefst zeven jaar doet één van de twee Mars rovers het dus in ieder geval nog prima, maar hun opvolger staat toch al klaar om het stokje over te nemen. Eind 2011 lanceert NASA een nieuwe missie naar Mars, het Mars Science Laboratory. Een onderdeel daarvan is een nieuwe rover, zo groot als een SUV (waar Spirit en Opportunity nog vergelijkbaar waren met een flinke koelkast).
Curiosity – want zo heet de nieuwe rover – is groter, beter en sneller dan zijn voorgangers. Hij heeft een laser aan boord waarmee hij stukjes steen kan verpulveren om zo razendsnel de samenstelling vast te stellen. Door zijn grotere afmetingen en robuuste aandrijfsysteem zal Curiosity minder last hebben van onregelmatigheden in de Marsbodem. Zijn missie? Vaststellen of Mars leefbaar kan zijn…
Curiosity (hier een model) wordt eind 2011 gelanceerd. Afbeelding: © NASA/JPL
.Na Sojourner, die bewees dat afstandsbestuurbare robots op Mars kunnen functioneren, en Spirit en Opportunity die baanbrekend wetenschappelijk werk deden op onze buurplaneet, is het dus nu aan Curiosity om te bepalen of we iets kunnen met Mars. De geplande duur van zijn missie is één jaar, maar als hij net zo uitmuntend presteert als zijn voorgangers kunnen we nog veel leren van de metingen die hij gaat uitvoeren. Als het aan de ruimtevaartorganisaties ligt zal Curiosity bovendien één van de laatste robotische reizigers zijn die Mars bezoekt voordat de eerste mens er voet aan de grond zet.
(Kennislink)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
18-01-2011
SAM gaat op Mars op zoek naar bouwstenen van leven
In de clean room van NASA's Jet Propulsion Laboratory in Pasadena is het instrument SAM (Sample Analysis at Mars) met succes geplaatst aan boord van Curiosity - een nieuwe Marsauto die eind 2011 gelanceerd wordt en in augustus 2012 op Mars moet aankomen.
Curiosity (oorspronkelijk Mars Science Laboratory geheten) zal gedetailleerd onderzoek doen naar de geologie en de mineralogie van de rode planeet, met als belangrijkste doel het beantwoorden van de vraag of er ooit micro-organismen op Mars geleefd hebben.
SAM - het grootste van de tien instrumenten aan boord - zal op drie verschillende manieren gaan speuren naar organische moleculen op Mars: verbindingen van onder andere koolstof en waterstof, die beschouwd worden als de fundamentele bouwstenen van het leven.
© Govert Schilling
(allesoversterrenkunde)
SAM gaat op Mars op zoek naar bouwstenen van leven
In de clean room van NASA's Jet Propulsion Laboratory in Pasadena is het instrument SAM (Sample Analysis at Mars) met succes geplaatst aan boord van Curiosity - een nieuwe Marsauto die eind 2011 gelanceerd wordt en in augustus 2012 op Mars moet aankomen.
Curiosity (oorspronkelijk Mars Science Laboratory geheten) zal gedetailleerd onderzoek doen naar de geologie en de mineralogie van de rode planeet, met als belangrijkste doel het beantwoorden van de vraag of er ooit micro-organismen op Mars geleefd hebben.
SAM - het grootste van de tien instrumenten aan boord - zal op drie verschillende manieren gaan speuren naar organische moleculen op Mars: verbindingen van onder andere koolstof en waterstof, die beschouwd worden als de fundamentele bouwstenen van het leven.
© Govert Schilling
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
20-01-2011
Magnetisch veld Mars door planetoïden verwoest
Een model opgesteld door Canadese astronomen wijst erop dat één grote inslag op Mars niet voldoende kan zijn geweest om het magnetische veld van de planeet uit te schakelen. Daar was een snelle opeenvolging van enkele tientallen planetoïden voor nodig.
Ooit had Mars een magnetisch veld zoals de aarde - dat blijkt uit sporen van magnetisme aan het planeetoppervlak. Ongeveer vier miljard jaar geleden moet het zijn verdwenen, waarschijnlijk door een oorzaak van buitenaf.
Het Canadese model laat zien dat één inslag onvoldoende zou zijn om de stromingen in het vloeibare metaal in de kern van Mars zodanig te verstoren, dat het magnetische veld dat zij opwekken permanent uit te schakelen. Na zo'n inslag zou het magnetische veld zich binnen honderd miljoen jaar hebben hersteld. Om het veld helemaal uit te schakelen, moet zich binnen een periode van enkele honderden miljoenen jaren een reeks van zeker twintig inslagen hebben voorgedaan.
Een magnetisch veld beschermt een planeet tegen de energierijke deeltjesstraling van de zon. Op aarde was deze factor cruciaal voor het ontstaan van leven.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Magnetisch veld Mars door planetoïden verwoest
Een model opgesteld door Canadese astronomen wijst erop dat één grote inslag op Mars niet voldoende kan zijn geweest om het magnetische veld van de planeet uit te schakelen. Daar was een snelle opeenvolging van enkele tientallen planetoïden voor nodig.
Ooit had Mars een magnetisch veld zoals de aarde - dat blijkt uit sporen van magnetisme aan het planeetoppervlak. Ongeveer vier miljard jaar geleden moet het zijn verdwenen, waarschijnlijk door een oorzaak van buitenaf.
Het Canadese model laat zien dat één inslag onvoldoende zou zijn om de stromingen in het vloeibare metaal in de kern van Mars zodanig te verstoren, dat het magnetische veld dat zij opwekken permanent uit te schakelen. Na zo'n inslag zou het magnetische veld zich binnen honderd miljoen jaar hebben hersteld. Om het veld helemaal uit te schakelen, moet zich binnen een periode van enkele honderden miljoenen jaren een reeks van zeker twintig inslagen hebben voorgedaan.
Een magnetisch veld beschermt een planeet tegen de energierijke deeltjesstraling van de zon. Op aarde was deze factor cruciaal voor het ontstaan van leven.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
21-01-2011
Mars Express maakt nieuwe closeups van Phobos
De Europese planeetverkenner Mars Express, die al sinds december 2003 in een baan om de rode planeet draait, maakte op 9 januari jongstleden opnieuw een scheervlucht langs Phobos, de grootste van de twee kleine maantjes van Mars. De kleinste afstand bedroeg slechts ca. 100 kilometer - vier keer de gemiddelde middellijn van Phobos. De Europese ruimtevaartorganisatie ESA gaf vandaag een aantal closeups van Phobos vrij, waaronder een stereo-opname (die bekeken moet worden met een rood/groene bril) en een foto waarop de landingsplaats van de toekomstige Russische ruimtesonde Phobos-Grunt is gemarkeerd.
© Govert Schilling
(allersoversterrenkunde)
Mars Express maakt nieuwe closeups van Phobos
De Europese planeetverkenner Mars Express, die al sinds december 2003 in een baan om de rode planeet draait, maakte op 9 januari jongstleden opnieuw een scheervlucht langs Phobos, de grootste van de twee kleine maantjes van Mars. De kleinste afstand bedroeg slechts ca. 100 kilometer - vier keer de gemiddelde middellijn van Phobos. De Europese ruimtevaartorganisatie ESA gaf vandaag een aantal closeups van Phobos vrij, waaronder een stereo-opname (die bekeken moet worden met een rood/groene bril) en een foto waarop de landingsplaats van de toekomstige Russische ruimtesonde Phobos-Grunt is gemarkeerd.
© Govert Schilling
(allersoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
03-02-2011
Noordelijk Marslandschap vertoont veranderingen
Zandduinen bij de noordpool van Mars, waarvan lang gedacht werd dat ze volkomen statisch waren, blijken zowel geleidelijke als plotselinge veranderingen te vertonen. Dat blijkt uit beelden van de Mars Reconnaissance Orbiter (Science, 4 februari).
Wetenschappers beschouwden het duinengebied - dat lang geleden werd gevormd, toen de winden op Mars veel sterker waren dan nu - als onveranderlijk. Maar opnamen die met tussenpozen van enkele jaren zijn gemaakt, vertellen een heel ander verhaal. De veranderingen op de 'voor- en na-opnamen' zijn verrassend groot, zowel in aantal als in omvang. Op sommige plaatsen zijn honderden kubieke meters zand het duin af gegleden.
Volgens onderzoekers van de universiteit van Arizona, kunnen de zandverschuivingen worden toegeschreven aan het in de loop van de seizoenen smelten en weer aangroeien van kooldioxide-ijs en lokale windvlagen die blijkbaar sterker zijn dan atmosferische modellen voorspellen.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Noordelijk Marslandschap vertoont veranderingen
Zandduinen bij de noordpool van Mars, waarvan lang gedacht werd dat ze volkomen statisch waren, blijken zowel geleidelijke als plotselinge veranderingen te vertonen. Dat blijkt uit beelden van de Mars Reconnaissance Orbiter (Science, 4 februari).
Wetenschappers beschouwden het duinengebied - dat lang geleden werd gevormd, toen de winden op Mars veel sterker waren dan nu - als onveranderlijk. Maar opnamen die met tussenpozen van enkele jaren zijn gemaakt, vertellen een heel ander verhaal. De veranderingen op de 'voor- en na-opnamen' zijn verrassend groot, zowel in aantal als in omvang. Op sommige plaatsen zijn honderden kubieke meters zand het duin af gegleden.
Volgens onderzoekers van de universiteit van Arizona, kunnen de zandverschuivingen worden toegeschreven aan het in de loop van de seizoenen smelten en weer aangroeien van kooldioxide-ijs en lokale windvlagen die blijkbaar sterker zijn dan atmosferische modellen voorspellen.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
07-02-2011
Verband tussen inslagen en stromend water op Mars
AMSTERDAM - Onderzoek aan vijf meteorieten die afkomstig zijn van de planeet Mars heeft uitgewezen dat kosmische inslagen geleid hebben tot kortstondige waterstromen en mineraalafzettingen.
© NU.nl/Allesoversterrenkunde.nl
Wetenschappers van de Universiteit van Leicester hebben vijf zogeheten nakhlieten bestudeerd (inclusief het prototype, de El-Nakhla-meteoriet, die honderd jaar geleden, in 1911, in Egypte neerkwam en daarbij een hond doodde) - meteorieten waarvan vaststaat dat ze afkomstig zijn van de planeet Mars.
De Marsstenen zijn waarschijnlijk de ruimte in geblazen bij een zware inslag op de planeet, waarbij een krater met een middellijn van enkele kilometers gevormd moet zijn.
In de vijf nakhlieten werden afzettingen van onder andere klei en carbonaat gevonden, die gevormd moeten zijn onder invloed van vloeibaar water. Dat ondersteunt de hypothese dat ondergronds ijs in de Marsbodem smolt als gevolg van de energie van kosmische inslagen.
© NU.nl/Allesoversterrenkunde.nl
(nu.nl)
Verband tussen inslagen en stromend water op Mars
AMSTERDAM - Onderzoek aan vijf meteorieten die afkomstig zijn van de planeet Mars heeft uitgewezen dat kosmische inslagen geleid hebben tot kortstondige waterstromen en mineraalafzettingen.
© NU.nl/Allesoversterrenkunde.nl
Wetenschappers van de Universiteit van Leicester hebben vijf zogeheten nakhlieten bestudeerd (inclusief het prototype, de El-Nakhla-meteoriet, die honderd jaar geleden, in 1911, in Egypte neerkwam en daarbij een hond doodde) - meteorieten waarvan vaststaat dat ze afkomstig zijn van de planeet Mars.
De Marsstenen zijn waarschijnlijk de ruimte in geblazen bij een zware inslag op de planeet, waarbij een krater met een middellijn van enkele kilometers gevormd moet zijn.
In de vijf nakhlieten werden afzettingen van onder andere klei en carbonaat gevonden, die gevormd moeten zijn onder invloed van vloeibaar water. Dat ondersteunt de hypothese dat ondergronds ijs in de Marsbodem smolt als gevolg van de energie van kosmische inslagen.
© NU.nl/Allesoversterrenkunde.nl
(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
12-02-2011
Drie proefkonijnen 'landen' op gesimuleerd Mars
© afp
Drie deelnemers aan het Mars-500 experiment in Moskou zijn vandaag op de Rode Planeet 'geland', zo heeft het Russische persbureau Interfax gemeld.
Retourtje
Mars-500 is een experiment in het Instituut voor Medische en Biologische Problemen, gespecialiseerd in de medische en psychologische kant van ruimtereizen. Zes mensen simuleren er vanaf 3 juni gedurende 520 dagen geïsoleerd in een container met onder andere een lab, een woonruimte en een minituin, nagenoeg alle aspecten van een retourtje naar onze buurplaneet: een heenreis van 250 dagen, een verblijf van 30 dagen op Mars en een terugreis van 240 dagen.
Noodprocedures
Vandaag is er 'geland' op het oppervlak van de Rode Planeet, nadat het ruimtetuig op 1 februari in "een baan rondom Mars was gekomen". Bij de landing waren drie deelnemers betrokken: de Rus Aleksandr Smolevski (33), de Italiaan Diego Urbina (27) en Wang Yue (27) uit China. Zij moeten het oppervlak van Mars verkennen en drie keer op gesimuleerd Marsterrein stappen om in de eerste plaats te zoeken naar water. Bovendien moet het trio noodprocedures uittesten, bijvoorbeeld bij een zandstorm of een meteorenregen.
Drie deelnemers bleven in het moederschip: de Russische gezagvoerder Aleksei Sitev (38), de Russische arts Soekhrob Kamolov (32) en de Fransman Roman Charles (31). Urbina en Charles nemen deel namens het Europese Ruimtevaartbureau ESA. Ze hebben respectievelijk een gitaar en elektronische percussie meegenomen om zich te ontspannen. De Belg Jerome Clevers haalde het net niet bij ESA.
Elke deelnemer aan het internationaal experiment ontvangt 100.000 dollar. De eerste "Marswandeling" is voor maandag gepland. (belga/ep)
(HLN)
Drie proefkonijnen 'landen' op gesimuleerd Mars
© afp
Drie deelnemers aan het Mars-500 experiment in Moskou zijn vandaag op de Rode Planeet 'geland', zo heeft het Russische persbureau Interfax gemeld.
Retourtje
Mars-500 is een experiment in het Instituut voor Medische en Biologische Problemen, gespecialiseerd in de medische en psychologische kant van ruimtereizen. Zes mensen simuleren er vanaf 3 juni gedurende 520 dagen geïsoleerd in een container met onder andere een lab, een woonruimte en een minituin, nagenoeg alle aspecten van een retourtje naar onze buurplaneet: een heenreis van 250 dagen, een verblijf van 30 dagen op Mars en een terugreis van 240 dagen.
Noodprocedures
Vandaag is er 'geland' op het oppervlak van de Rode Planeet, nadat het ruimtetuig op 1 februari in "een baan rondom Mars was gekomen". Bij de landing waren drie deelnemers betrokken: de Rus Aleksandr Smolevski (33), de Italiaan Diego Urbina (27) en Wang Yue (27) uit China. Zij moeten het oppervlak van Mars verkennen en drie keer op gesimuleerd Marsterrein stappen om in de eerste plaats te zoeken naar water. Bovendien moet het trio noodprocedures uittesten, bijvoorbeeld bij een zandstorm of een meteorenregen.
Drie deelnemers bleven in het moederschip: de Russische gezagvoerder Aleksei Sitev (38), de Russische arts Soekhrob Kamolov (32) en de Fransman Roman Charles (31). Urbina en Charles nemen deel namens het Europese Ruimtevaartbureau ESA. Ze hebben respectievelijk een gitaar en elektronische percussie meegenomen om zich te ontspannen. De Belg Jerome Clevers haalde het net niet bij ESA.
Elke deelnemer aan het internationaal experiment ontvangt 100.000 dollar. De eerste "Marswandeling" is voor maandag gepland. (belga/ep)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
17-02-2011
Deelnemers aan Mars-500 experiment wandelen opnieuw virtueel op Mars
© afp
Twee deelnemers aan het internationaal Mars-500 experiment hebben een tweede virtuele wandeling op het Marsoppervlak gemaakt. Dat meldt het Instituut voor Biomedische Problemen in Moskou, dat zich om de medische en pyschologische kant van bemande ruimtevaart bezighoudt en in wiens infrastructuur de Marsvluchtsimulatie plaatsvindt.
De Rus Aleksander Smolejevski en de Chinees Wang Yue werkten 45 minuten op een gesimuleerd Marsoppervlak, gehuld in een Russisch Orlan-ruimtepak. Zij namen onder andere bodemstalen.
Maandag was de Rus met de Italiaan Diego Urbina een eerste keer uit de container gestapt die de landingscapsule simuleert die vorige zaterdag op Mars was 'geland'. Binnenkort is er een derde en laatste 'Marswandeling'. Drie andere deelnemers aan de proef bevinden zich in een moederschip dat zogezegd rond de Rode Planeet is beginnen wentelen.
Bedoeling van de proef is 520 dagen in volledige isolatie van de buitenwereld een volledig retourtje Mars na te bootsen. Een Fransman en een Italiaan nemen namens het Europese Ruimtevaartbureau ESA deel. Een Belgische kandidaat viel net uit de boot. (belga/sam)
(HLN)
Deelnemers aan Mars-500 experiment wandelen opnieuw virtueel op Mars
© afp
Twee deelnemers aan het internationaal Mars-500 experiment hebben een tweede virtuele wandeling op het Marsoppervlak gemaakt. Dat meldt het Instituut voor Biomedische Problemen in Moskou, dat zich om de medische en pyschologische kant van bemande ruimtevaart bezighoudt en in wiens infrastructuur de Marsvluchtsimulatie plaatsvindt.
De Rus Aleksander Smolejevski en de Chinees Wang Yue werkten 45 minuten op een gesimuleerd Marsoppervlak, gehuld in een Russisch Orlan-ruimtepak. Zij namen onder andere bodemstalen.
Maandag was de Rus met de Italiaan Diego Urbina een eerste keer uit de container gestapt die de landingscapsule simuleert die vorige zaterdag op Mars was 'geland'. Binnenkort is er een derde en laatste 'Marswandeling'. Drie andere deelnemers aan de proef bevinden zich in een moederschip dat zogezegd rond de Rode Planeet is beginnen wentelen.
Bedoeling van de proef is 520 dagen in volledige isolatie van de buitenwereld een volledig retourtje Mars na te bootsen. Een Fransman en een Italiaan nemen namens het Europese Ruimtevaartbureau ESA deel. Een Belgische kandidaat viel net uit de boot. (belga/sam)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
08-03-2011
Vroegere Marsatmosfeer deels in gesteenten opgeslagen
Een groot deel van de voormalige dichte atmosfeer van Mars is waarschijnlijk terechtgekomen in het gesteente op de planeet. Dat blijkt uit onderzoek van gebieden op Mars waar diepliggend gesteente door grote inslagen is komen bloot te liggen.
Op verschillende plaatsen op Mars zijn door het inslaan van planetoïden grote kraters ontstaan, waardoor gesteenten tot op diepten van vijf kilometer zichtbaar zijn geworden. Onderzoek met een instrument van de ruimtesonde Mars Reconnaissance Orbiter wijst uit dat deze gesteenten carbonaten bevatten - verbindingen met koolstof en zuurstof.
Het is niet voor het eerst dat er op Mars carbonaathoudende mineralen zijn aangetroffen. Maar de nu opgespoorde mineralen vertonen een grotere variëteit dan eerdere vondsten. Dat wijst erop dat er in een ver verleden een grootschalige productie van deze gesteenten heeft plaatsgevonden.
Volgens de onderzoekers zijn de nieuwe vondsten in overeenstemming met het idee dat Mars vroeger een dichte atmosfeer had, die rijk was aan kooldioxide. In combinatie met het water in de voormalige oceanen en meren op de planeet zou dat tot de vorming van carbonaten hebben geleid.
Overigens is dat hoogstwaarschijnlijk niet de enige oorzaak van de uitdunning van de Marsatmosfeer geweest. Er is ook veel kooldioxidegas onder invloed van de zon de ruimte in ontsnapt.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrnkunde)
Vroegere Marsatmosfeer deels in gesteenten opgeslagen
Een groot deel van de voormalige dichte atmosfeer van Mars is waarschijnlijk terechtgekomen in het gesteente op de planeet. Dat blijkt uit onderzoek van gebieden op Mars waar diepliggend gesteente door grote inslagen is komen bloot te liggen.
Op verschillende plaatsen op Mars zijn door het inslaan van planetoïden grote kraters ontstaan, waardoor gesteenten tot op diepten van vijf kilometer zichtbaar zijn geworden. Onderzoek met een instrument van de ruimtesonde Mars Reconnaissance Orbiter wijst uit dat deze gesteenten carbonaten bevatten - verbindingen met koolstof en zuurstof.
Het is niet voor het eerst dat er op Mars carbonaathoudende mineralen zijn aangetroffen. Maar de nu opgespoorde mineralen vertonen een grotere variëteit dan eerdere vondsten. Dat wijst erop dat er in een ver verleden een grootschalige productie van deze gesteenten heeft plaatsgevonden.
Volgens de onderzoekers zijn de nieuwe vondsten in overeenstemming met het idee dat Mars vroeger een dichte atmosfeer had, die rijk was aan kooldioxide. In combinatie met het water in de voormalige oceanen en meren op de planeet zou dat tot de vorming van carbonaten hebben geleid.
Overigens is dat hoogstwaarschijnlijk niet de enige oorzaak van de uitdunning van de Marsatmosfeer geweest. Er is ook veel kooldioxidegas onder invloed van de zon de ruimte in ontsnapt.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrnkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
09-03-2011
Marsmissie in gevaar door geldgebrek'
AMSTERDAM - Een gezamenlijke Marsmissie van de Verenigde Staten en Europa dreigt niet door te gaan vanwege een gat in de begroting. Dat blijkt uit een nieuw rapport.
© NU.nl/Allesoversterrenkunde.nl
De Amerikaanse en Europese ruimtevaartorganisaties NASA en ESA hebben een overeenkomst gesloten om in 2018 twee robotverkenners te sturen naar de rode planeet.
De Amerikanen komen echter ongeveer een miljard dollar (0,7 miljard euro) tekort om de missie te kunnen bekostigen. Dat heeft het onafhankelijke onderzoeksorgaan US National Research Council berekend, zo meldt BBC News.
Minder instrumenten
De onderzoekers adviseren de NASA om de kosten van de missie omlaag te brengen, bijvoorbeeld door minder instrumenten te gebruiken. Wanneer dit niet lukt, moet de missie mogelijk helemaal worden geschrapt.
Voor de Marsmissie maken zowel de Verenigde Staten als Europa een Marsrover. De verkenners worden gelanceerd met één raket, waardoor beide partijen de brandstofkosten kunnen delen.
Stenen verzamelen
De Europese rover ExoMars gaat boringen verrichten op Mars en zal zoeken naar levensvormen.
De Amerikaanse robotverkenner Max-C moet stenen verzamelen, die op aarde kunnen worden geanalyseerd.
Als de Amerikaanse missie niet doorgaat, moet de Europese ruimtevaartorganisatie ESA alle brandstofkosten zelf betalen. De kans is groot dat daar geen geld voor is en dat ook de lancering van de Europese Marsrover dan wordt afgelast.
© NU.nl/Dennis Rijnvis
(nu.nl)
Marsmissie in gevaar door geldgebrek'
AMSTERDAM - Een gezamenlijke Marsmissie van de Verenigde Staten en Europa dreigt niet door te gaan vanwege een gat in de begroting. Dat blijkt uit een nieuw rapport.
© NU.nl/Allesoversterrenkunde.nl
De Amerikaanse en Europese ruimtevaartorganisaties NASA en ESA hebben een overeenkomst gesloten om in 2018 twee robotverkenners te sturen naar de rode planeet.
De Amerikanen komen echter ongeveer een miljard dollar (0,7 miljard euro) tekort om de missie te kunnen bekostigen. Dat heeft het onafhankelijke onderzoeksorgaan US National Research Council berekend, zo meldt BBC News.
Minder instrumenten
De onderzoekers adviseren de NASA om de kosten van de missie omlaag te brengen, bijvoorbeeld door minder instrumenten te gebruiken. Wanneer dit niet lukt, moet de missie mogelijk helemaal worden geschrapt.
Voor de Marsmissie maken zowel de Verenigde Staten als Europa een Marsrover. De verkenners worden gelanceerd met één raket, waardoor beide partijen de brandstofkosten kunnen delen.
Stenen verzamelen
De Europese rover ExoMars gaat boringen verrichten op Mars en zal zoeken naar levensvormen.
De Amerikaanse robotverkenner Max-C moet stenen verzamelen, die op aarde kunnen worden geanalyseerd.
Als de Amerikaanse missie niet doorgaat, moet de Europese ruimtevaartorganisatie ESA alle brandstofkosten zelf betalen. De kans is groot dat daar geen geld voor is en dat ook de lancering van de Europese Marsrover dan wordt afgelast.
© NU.nl/Dennis Rijnvis
(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
09-03-2011
Succesvolle Marsorbiter is jarig
Op 10 maart is het precies vijf jaar geleden dat de Mars Reconnaissance Orbiter (MRO) in een baan om onze rode buurplaneet werd gebracht. De ruimtesonde heeft sinds die tijd veel informatie verzameld over de (klimaat)veranderingen op Mars. Alles bij elkaar gaat het om 131 terabit aan informatie, waaronder 70.000 foto's - meer dan alle overige interplanetaire ruimtemissies bij elkaar.
In feite heeft de MRO zijn wetenschappelijke doelen drie jaar geleden al bereikt. Maar omdat de orbiter nog steeds goed functioneert, is zijn missie twee keer verlengd, voor het laatst in 2010.
Behalve wetenschappelijk onderzoek doet de MRO ook ondersteunend werk voor andere Marsmissies. Zo houdt hij het weer in de gaten in de landingsgebieden van de Marswagentjes Spirit en Opportunity (de laatste heeft hij onlangs vanuit de ruimte gefotografeerd). Verder helpt hij bij het vinden van een geschikte landingsplek voor het volgende Marswagentje, Curiosity, dat in augustus 2012 moet aankomen.
Amerikaanse Marsonderzoekers zijn momenteel overigens bepaald niet in een feeststemming. De nog latere, gemeenschappelijk Amerikaans/Europese Marsmissie die voor 2018 op het programma staat, kampt met ernstige budgettaire problemen.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Succesvolle Marsorbiter is jarig
Op 10 maart is het precies vijf jaar geleden dat de Mars Reconnaissance Orbiter (MRO) in een baan om onze rode buurplaneet werd gebracht. De ruimtesonde heeft sinds die tijd veel informatie verzameld over de (klimaat)veranderingen op Mars. Alles bij elkaar gaat het om 131 terabit aan informatie, waaronder 70.000 foto's - meer dan alle overige interplanetaire ruimtemissies bij elkaar.
In feite heeft de MRO zijn wetenschappelijke doelen drie jaar geleden al bereikt. Maar omdat de orbiter nog steeds goed functioneert, is zijn missie twee keer verlengd, voor het laatst in 2010.
Behalve wetenschappelijk onderzoek doet de MRO ook ondersteunend werk voor andere Marsmissies. Zo houdt hij het weer in de gaten in de landingsgebieden van de Marswagentjes Spirit en Opportunity (de laatste heeft hij onlangs vanuit de ruimte gefotografeerd). Verder helpt hij bij het vinden van een geschikte landingsplek voor het volgende Marswagentje, Curiosity, dat in augustus 2012 moet aankomen.
Amerikaanse Marsonderzoekers zijn momenteel overigens bepaald niet in een feeststemming. De nog latere, gemeenschappelijk Amerikaans/Europese Marsmissie die voor 2018 op het programma staat, kampt met ernstige budgettaire problemen.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
30-03-2011
Nieuw Marswagentje krijgt geen 3D-camera
AMSTERDAM - Het Amerikaanse ruimteagentschap NASA gaat niet in op het idee van Hollywood-regisseur James Cameron om het nieuwe Marswagentje Curiosity uit te rusten met een hoge resolutie 3D-zoomcamera.
© NU.nl/Allesoversterrenkunde.nl
In plaats daarvan wordt de mobiele onderzoeksrobot, die komende zomer gelanceerd moet worden, voorzien van een camera met telelens en een groothoekcamera.
Cameron opperde zijn idee een jaar geleden, toen de beide conventionele camera's al klaar waren. Na lang aandringen besloot NASA zijn idee alsnog in overweging te nemen, maar nu is besloten dat er te weinig tijd is om de geavanceerde 3D-camera grondig te testen.
Dat wil overigens niet zeggen dat Cameron uit het veld geslagen is. Hij is er stellig van overtuigd dat zijn 'Avatar-technologie' voor toekomstige ruimtemissies zal worden gebruikt.
© NU.nl/Allesoversterrenkunde.nl
(allesoversterrenkunde)
Nieuw Marswagentje krijgt geen 3D-camera
AMSTERDAM - Het Amerikaanse ruimteagentschap NASA gaat niet in op het idee van Hollywood-regisseur James Cameron om het nieuwe Marswagentje Curiosity uit te rusten met een hoge resolutie 3D-zoomcamera.
© NU.nl/Allesoversterrenkunde.nl
In plaats daarvan wordt de mobiele onderzoeksrobot, die komende zomer gelanceerd moet worden, voorzien van een camera met telelens en een groothoekcamera.
Cameron opperde zijn idee een jaar geleden, toen de beide conventionele camera's al klaar waren. Na lang aandringen besloot NASA zijn idee alsnog in overweging te nemen, maar nu is besloten dat er te weinig tijd is om de geavanceerde 3D-camera grondig te testen.
Dat wil overigens niet zeggen dat Cameron uit het veld geslagen is. Hij is er stellig van overtuigd dat zijn 'Avatar-technologie' voor toekomstige ruimtemissies zal worden gebruikt.
© NU.nl/Allesoversterrenkunde.nl
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
21-04-2011
Dichtheid Marsatmosfeer kan sterk fluctueren
Uit radarmetingen van de Mars Reconnaissance Orbiter blijkt dat de dichtheid van de atmosfeer van Mars sterk kan fluctueren. In het ijs aan de zuidpool van de planeet blijkt namelijk veel meer kooldioxide opgeslagen te zijn dan gedacht. De gemeten hoeveelheid is voldoende om, bij verdamping, de Marsatmosfeer bijna tweemaal zo dicht te maken als hij nu is (Science, 22 april).
Omdat de stand van de rotatie-as van Mars enigszins varieert, zijn er soms perioden dat de zuidpoolkap tijdens de zomer sterker wordt opgewarmd dan nu. De laatste keer dat dit gebeurde, is ongeveer 600.000 jaar geleden. Het is dus aannemelijk dat de Marsatmosfeer destijds aanzienlijk dichter was dan nu, en dat over niet al te lange tijd opnieuw zal zijn.
Tijdens perioden van verhoogde atmosferische dichtheid winnen de winden op Mars aan kracht, waardoor de stofstormen op de planeet in hevigheid en aantallen toenemen. Bovendien zorgt de verhoogde luchtdruk ervoor dat op meer plaatsen op Mars in de zomermaanden water in vloeibare toestand kan bestaan. Op dit moment is de Marstmosfeer dermate ijl, dat bevroren water bij opwarming direct in damp verandert.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrnekunde)
Dichtheid Marsatmosfeer kan sterk fluctueren
Uit radarmetingen van de Mars Reconnaissance Orbiter blijkt dat de dichtheid van de atmosfeer van Mars sterk kan fluctueren. In het ijs aan de zuidpool van de planeet blijkt namelijk veel meer kooldioxide opgeslagen te zijn dan gedacht. De gemeten hoeveelheid is voldoende om, bij verdamping, de Marsatmosfeer bijna tweemaal zo dicht te maken als hij nu is (Science, 22 april).
Omdat de stand van de rotatie-as van Mars enigszins varieert, zijn er soms perioden dat de zuidpoolkap tijdens de zomer sterker wordt opgewarmd dan nu. De laatste keer dat dit gebeurde, is ongeveer 600.000 jaar geleden. Het is dus aannemelijk dat de Marsatmosfeer destijds aanzienlijk dichter was dan nu, en dat over niet al te lange tijd opnieuw zal zijn.
Tijdens perioden van verhoogde atmosferische dichtheid winnen de winden op Mars aan kracht, waardoor de stofstormen op de planeet in hevigheid en aantallen toenemen. Bovendien zorgt de verhoogde luchtdruk ervoor dat op meer plaatsen op Mars in de zomermaanden water in vloeibare toestand kan bestaan. Op dit moment is de Marstmosfeer dermate ijl, dat bevroren water bij opwarming direct in damp verandert.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrnekunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
26-04-2011
'Binnen twintig jaar mensen op Mars'
AMSTERDAM – De oprichter van het commerciële ruimtevaartbedrijf SpaceX stelt zichzelf tot doel om binnen tien tot twintig jaar de eerste mensen naar Mars te brengen.
© NASA
Volgens Elon Musk - die SpaceX in 2002 oprichtte - zal zijn bedrijf binnen drie jaar de eerste mensen de ruimte in lanceren. Daarna zullen al snel de eerste vluchten naar de rode planeet volgen.
“We zullen uiteindelijk helemaal naar Mars gaan”, verklaart hij in de Wall Street Journal. “In het beste geval zal dat nog tien jaar duren, in het slechtste geval vijftien tot twintig jaar.”
SpaceX is een commerciële ruimtevaartorganisatie. In principe kan iedereen die betaalt straks mee met de ruimtemissies van het bedrijf, zo meldt nieuwssite Physorg.com.
Spaceshuttle
“Ons doel is om het vervoer van vracht en mensen te faciliteren naar andere planeten”, aldus Musk. “Het is de keuze van onze klanten of ze meegaan of niet.”
Op dit moment werkt SpaceX aan een vervangend ruimtevoertuig voor de spaceshuttle van de NASA, die later dit jaar met pensioen gaat. Het bedrijf heeft een contract van 75 miljoen dollar gewonnen om dit voor elkaar te krijgen.
Capsule
De spaceshuttle Atlantis maakt in juni waarschijnlijk de laatste vlucht van het spaceshuttleprogramma. De Amerikaanse regering wil dat ruimtemissies na die vlucht deels zullen worden overgenomen door commerciële bedrijven.
SpaceX heeft vorig jaar al een onbemande capsule de ruimte in gelanceerd en teruggebracht naar de aarde.
Toekomst
Ook heeft het bedrijf een nieuw lanceersysteem voor ruimteschepen ontwikkeld. Dit systeem is uitgerust met de raketmotor Falcon Heavy die volgens Musk kan worden beschouwd als de krachtigste ter wereld.
"Een toekomst waarbij de mensheid de mogelijkheid heeft om verschillende sterren en planeten te verkennen is erg inspirerend”, aldus Musk. “Wij willen graag helpen om dit mogelijk te maken.”
© NU.nl/Dennis Rijnvis
(nu.nl)
'Binnen twintig jaar mensen op Mars'
AMSTERDAM – De oprichter van het commerciële ruimtevaartbedrijf SpaceX stelt zichzelf tot doel om binnen tien tot twintig jaar de eerste mensen naar Mars te brengen.
© NASA
Volgens Elon Musk - die SpaceX in 2002 oprichtte - zal zijn bedrijf binnen drie jaar de eerste mensen de ruimte in lanceren. Daarna zullen al snel de eerste vluchten naar de rode planeet volgen.
“We zullen uiteindelijk helemaal naar Mars gaan”, verklaart hij in de Wall Street Journal. “In het beste geval zal dat nog tien jaar duren, in het slechtste geval vijftien tot twintig jaar.”
SpaceX is een commerciële ruimtevaartorganisatie. In principe kan iedereen die betaalt straks mee met de ruimtemissies van het bedrijf, zo meldt nieuwssite Physorg.com.
Spaceshuttle
“Ons doel is om het vervoer van vracht en mensen te faciliteren naar andere planeten”, aldus Musk. “Het is de keuze van onze klanten of ze meegaan of niet.”
Op dit moment werkt SpaceX aan een vervangend ruimtevoertuig voor de spaceshuttle van de NASA, die later dit jaar met pensioen gaat. Het bedrijf heeft een contract van 75 miljoen dollar gewonnen om dit voor elkaar te krijgen.
Capsule
De spaceshuttle Atlantis maakt in juni waarschijnlijk de laatste vlucht van het spaceshuttleprogramma. De Amerikaanse regering wil dat ruimtemissies na die vlucht deels zullen worden overgenomen door commerciële bedrijven.
SpaceX heeft vorig jaar al een onbemande capsule de ruimte in gelanceerd en teruggebracht naar de aarde.
Toekomst
Ook heeft het bedrijf een nieuw lanceersysteem voor ruimteschepen ontwikkeld. Dit systeem is uitgerust met de raketmotor Falcon Heavy die volgens Musk kan worden beschouwd als de krachtigste ter wereld.
"Een toekomst waarbij de mensheid de mogelijkheid heeft om verschillende sterren en planeten te verkennen is erg inspirerend”, aldus Musk. “Wij willen graag helpen om dit mogelijk te maken.”
© NU.nl/Dennis Rijnvis
(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Na het zien van de docu-serie Mars Rising, zie ik ons nog niet zo snel naar Mars toegaan:quote:Op woensdag 27 april 2011 09:02 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
26-04-2011
'Binnen twintig jaar mensen op Mars'
AMSTERDAM – De oprichter van het commerciële ruimtevaartbedrijf SpaceX stelt zichzelf tot doel om binnen tien tot twintig jaar de eerste mensen naar Mars te brengen.
....
"Een toekomst waarbij de mensheid de mogelijkheid heeft om verschillende sterren en planeten te verkennen is erg inspirerend”, aldus Musk. “Wij willen graag helpen om dit mogelijk te maken.”
http://science.discovery.(...)rising/episodes.html
We moeten nog heel wat technologische vorderingen maken voordat zo'n missie haalbaar wordt of in ieder geval een acceptabele veiligheidsmarge heeft.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Ik geloof helemaal niet dat die wagentjes op mars ziten, de Arizona desert lijkt er net zo op.
If not now, then when.
quote:
Ik geloof helemaal niet dat die wagentjes op mars ziten, de Arizona desert lijkt er net zo op.
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
16-05-2011
Wetenschappers kiezen landingsplek op Mars
AMSTERDAM – De NASA organiseert deze week een bijeenkomst voor wetenschappers die advies zullen uitbrengen over een toekomstige landingsplek voor de Marsrover Curiosity.
© NASA
De lancering van Curiosity zal in november plaatsvinden tijdens de Mars Science Laboratory missie. Volgend jaar zomer moet de marsrover landen op de rode planeet en bodemonderzoek gaan verrichten.
De vraag is alleen nog waar de robot dat onderzoek gaat uitvoeren. Na de bijeenkomst van deze week zal een team van deskundigen een keuze maken uit vier mogelijke landingsplekken, zo meldt nieuwssite Physorg.com.
Vier locaties
Op dit moment zijn er nog vier locaties in de race. De eerste mogelijke landingsplek is Eberswalde, een krater met een diameter van 65 kilometer aan de zuidkant van Mars waar vroeger een rivierdelta doorheen liep. Mogelijk zijn hier overblijfselen van micro-organismen te vinden.
Een andere mogelijke locatie is Holden Crater, een 140 kilometer brede krater in de zuidelijke hooglanden van de rode planeet. Waarschijnlijk heeft ook dit gebied vroeger onderwater gestaan.
Klimaatgeschiedenis
Ook Gale Crater wordt als een optie beschouwd. Dit is een krater van 150 kilometer in een bergachtig gebied met kleiafzettingen die waarschijnlijk informatie bevatten over de klimaatgeschiedenis van Mars.
De laatste landingsplek die de wetenschappers overwegen, is Mawrth Valley, eén van de oudste valleien op Mars, eveneens met kleiafzettingen.
Precisielanding
De Marsrobot Curiosity zal als eerste voertuig een precisielanding maken op de rode planeet. Tot nu toe konden landingsplaatsen op Mars maar heel globaal worden bepaald, met een marge van ongeveer zeventig kilometer. Een nieuwe landingstechniek moet daar verandering in brengen.
Het is de bedoeling dat Curiosity wordt neergelaten op Mars vanuit een lander die met behulp van retroraketten zo veel vaart mindert in de dampkring dat het gevaarte enige tijd vlak boven het oppervlak van de rode planeet zal blijven zweven.
Met een kabel moet het rijdende laboratorium vervolgens netjes met zijn wielen naar beneden op de vooraf bepaalde landingsplek worden neergelaten.
© NU.nl/Dennis Rijnvis
(nu.nl)
Wetenschappers kiezen landingsplek op Mars
AMSTERDAM – De NASA organiseert deze week een bijeenkomst voor wetenschappers die advies zullen uitbrengen over een toekomstige landingsplek voor de Marsrover Curiosity.
© NASA
De lancering van Curiosity zal in november plaatsvinden tijdens de Mars Science Laboratory missie. Volgend jaar zomer moet de marsrover landen op de rode planeet en bodemonderzoek gaan verrichten.
De vraag is alleen nog waar de robot dat onderzoek gaat uitvoeren. Na de bijeenkomst van deze week zal een team van deskundigen een keuze maken uit vier mogelijke landingsplekken, zo meldt nieuwssite Physorg.com.
Vier locaties
Op dit moment zijn er nog vier locaties in de race. De eerste mogelijke landingsplek is Eberswalde, een krater met een diameter van 65 kilometer aan de zuidkant van Mars waar vroeger een rivierdelta doorheen liep. Mogelijk zijn hier overblijfselen van micro-organismen te vinden.
Een andere mogelijke locatie is Holden Crater, een 140 kilometer brede krater in de zuidelijke hooglanden van de rode planeet. Waarschijnlijk heeft ook dit gebied vroeger onderwater gestaan.
Klimaatgeschiedenis
Ook Gale Crater wordt als een optie beschouwd. Dit is een krater van 150 kilometer in een bergachtig gebied met kleiafzettingen die waarschijnlijk informatie bevatten over de klimaatgeschiedenis van Mars.
De laatste landingsplek die de wetenschappers overwegen, is Mawrth Valley, eén van de oudste valleien op Mars, eveneens met kleiafzettingen.
Precisielanding
De Marsrobot Curiosity zal als eerste voertuig een precisielanding maken op de rode planeet. Tot nu toe konden landingsplaatsen op Mars maar heel globaal worden bepaald, met een marge van ongeveer zeventig kilometer. Een nieuwe landingstechniek moet daar verandering in brengen.
Het is de bedoeling dat Curiosity wordt neergelaten op Mars vanuit een lander die met behulp van retroraketten zo veel vaart mindert in de dampkring dat het gevaarte enige tijd vlak boven het oppervlak van de rode planeet zal blijven zweven.
Met een kabel moet het rijdende laboratorium vervolgens netjes met zijn wielen naar beneden op de vooraf bepaalde landingsplek worden neergelaten.
© NU.nl/Dennis Rijnvis
(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
25-05-2011
Mars zeer snel gevormd
Mars is waarschijnlijk zeer snel ontstaan, in pakweg 2 miljoen jaar. Dit volgt uit een analyse van radioactieve stoffen in meteorieten die afkomstig zijn van Mars, en die vergeleken zijn met andere meteorieten. Dit betekent dat Mars waarschijnlijk een soort van planetaire embryo is, die geen grote botsingen heeft ondergaan tijdens zijn ontstaan.
Grotere aardse planeten zoals de aarde en Venus zijn waarschijnlijk ontstaan uit het botsen en samensmelten van planetaire embryo's van de omvang van Mars. Dit proces heeft zo'n 50 tot 100 miljoen jaar geduurd. Uit het feit dat Mars veel sneller is ontstaan, volgt dat hij waarschijnlijk zelf nog zo'n embryo is.
© Edwin Mathlener (www.dekoepel.nl)
(allesoversterrenkunde)
[ Bericht 70% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 26-05-2011 08:39:22 ]
Mars zeer snel gevormd
Mars is waarschijnlijk zeer snel ontstaan, in pakweg 2 miljoen jaar. Dit volgt uit een analyse van radioactieve stoffen in meteorieten die afkomstig zijn van Mars, en die vergeleken zijn met andere meteorieten. Dit betekent dat Mars waarschijnlijk een soort van planetaire embryo is, die geen grote botsingen heeft ondergaan tijdens zijn ontstaan.
Grotere aardse planeten zoals de aarde en Venus zijn waarschijnlijk ontstaan uit het botsen en samensmelten van planetaire embryo's van de omvang van Mars. Dit proces heeft zo'n 50 tot 100 miljoen jaar geduurd. Uit het feit dat Mars veel sneller is ontstaan, volgt dat hij waarschijnlijk zelf nog zo'n embryo is.
© Edwin Mathlener (www.dekoepel.nl)
(allesoversterrenkunde)
[ Bericht 70% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 26-05-2011 08:39:22 ]
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
25-05-2011
NASA geeft Marsjeep Spirit op
© reuters
De NASA stopt vandaag de pogingen om nog contact te krijgen met de Marsrobot Spirit die zich op het oppervlak van de Rode Planeet bevindt, zo heeft het Amerikaanse ruimtevaartbureau bekendgemaakt.
De laatste communicatie met de jeep, die op 3 januari 2004 landde, dateert van 22 maart 2010. Bij de serie pogingen om weer contact te krijgen, hoopte men ook dat de robot weer zou ontwaken dankzij een toenemende hoeveelheid zonne-energie na de harde Marswinter, die veelal gepaard gaat zonder zonlicht.
Temperatuur
Vermoedelijk heeft het zeswielig wagentje de voorbije winter koudere interne temperaturen ondergaan dan in eender welk van de voorgaande zes jaren op Mars. De koude kan talrijke vitale componenten en connecties hebben beschadigd.
Missies
De ingenieurs hadden de laatste maanden weinig hoop om weer te communiceren met de Spirit. De NASA wil nu communicatie-uitrusting voor de Spirit gebruiken voor het eveneens onbemande Mars Science Laboratory dat in november wordt gelanceerd.
Oorspronkelijk zou de missie van de Spirit maar drie maanden duren. De enkele weken later gelande tweelingbroer Opportunity doet wel nog aan actieve exploratie van onze buurplaneet. (belga/sg)
(HLN)
NASA geeft Marsjeep Spirit op
© reuters
De NASA stopt vandaag de pogingen om nog contact te krijgen met de Marsrobot Spirit die zich op het oppervlak van de Rode Planeet bevindt, zo heeft het Amerikaanse ruimtevaartbureau bekendgemaakt.
De laatste communicatie met de jeep, die op 3 januari 2004 landde, dateert van 22 maart 2010. Bij de serie pogingen om weer contact te krijgen, hoopte men ook dat de robot weer zou ontwaken dankzij een toenemende hoeveelheid zonne-energie na de harde Marswinter, die veelal gepaard gaat zonder zonlicht.
Temperatuur
Vermoedelijk heeft het zeswielig wagentje de voorbije winter koudere interne temperaturen ondergaan dan in eender welk van de voorgaande zes jaren op Mars. De koude kan talrijke vitale componenten en connecties hebben beschadigd.
Missies
De ingenieurs hadden de laatste maanden weinig hoop om weer te communiceren met de Spirit. De NASA wil nu communicatie-uitrusting voor de Spirit gebruiken voor het eveneens onbemande Mars Science Laboratory dat in november wordt gelanceerd.
Oorspronkelijk zou de missie van de Spirit maar drie maanden duren. De enkele weken later gelande tweelingbroer Opportunity doet wel nog aan actieve exploratie van onze buurplaneet. (belga/sg)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
06-06-2011
Amateur-astronoom ontdekt "bewoond gebouw" op Mars
Een Amerikaanse amateur-astronoom beweert nog maar eens een bewijs gevonden te hebben van 'iets' op Mars. Met een YouTube-filmpje wil David Martines aantonen dat er een mogelijk bewoond gebouw op de planeet staat. De video is alvast een internethit.
Met Google Earth's Mars Explorer zoomt Martines in op een wit, cilindervormig object, dat volgens de sterrenkijker meer dan 200 meter lang en zo'n 46 meter breed is. Martines doopte het 'ding' tot 'Bio Station Alpha', "omdat ik vermoed dat er iets in heeft geleefd of nog leeft". Hij voegt eraan toe dat een object van die omvang heel uitzonderlijk is.
"Hopelijk geen wapen"
"Het zou een elektriciteitscentrale kunnen zijn, of een biologische afsluiting, of een veredelde garage. Laten we hopen dat het geen wapen is. Maar wie het daar ook neerpootte, die had er een bedoeling mee. Ik kan me niet voorstellen waarom iemand op Mars zou willen leven."
Volgens Martines is het onwaarschijnlijk dat de NASA er iets mee te maken heeft. "Ik denk niet dat ze al dat materiaal ongezien naar boven zouden krijgen", gokt hij. "Ik betwijfel zelfs of de NASA hier überhaupt van op de hoogte is." Martines is nu op zoek naar een beeld met een hogere resolutie, als dat al bestaat.
Zichtbaar voor iedereen
Hij zegt dat de coördinaten van het Bio Station Alpha de volgende zijn: 71 49'19.73"N 29 33'06.53"W. Iedereen die dezelfde software heeft, kan het zelf met eigen ogen zien.
Sceptici vergelijken de 'vondst' van Martines met het beruchte 'Marsgezicht' dat uiteindelijk een rotsformatie bleek te zijn, bekeken vanuit een ongewone hoek. Meteen duiken ook al de eerste parodieën op het net op. Dat ziet u in het filmpje onderaan. (hlnsydney/jv)
(HLN)
Amateur-astronoom ontdekt "bewoond gebouw" op Mars
Een Amerikaanse amateur-astronoom beweert nog maar eens een bewijs gevonden te hebben van 'iets' op Mars. Met een YouTube-filmpje wil David Martines aantonen dat er een mogelijk bewoond gebouw op de planeet staat. De video is alvast een internethit.
Met Google Earth's Mars Explorer zoomt Martines in op een wit, cilindervormig object, dat volgens de sterrenkijker meer dan 200 meter lang en zo'n 46 meter breed is. Martines doopte het 'ding' tot 'Bio Station Alpha', "omdat ik vermoed dat er iets in heeft geleefd of nog leeft". Hij voegt eraan toe dat een object van die omvang heel uitzonderlijk is.
"Hopelijk geen wapen"
"Het zou een elektriciteitscentrale kunnen zijn, of een biologische afsluiting, of een veredelde garage. Laten we hopen dat het geen wapen is. Maar wie het daar ook neerpootte, die had er een bedoeling mee. Ik kan me niet voorstellen waarom iemand op Mars zou willen leven."
Volgens Martines is het onwaarschijnlijk dat de NASA er iets mee te maken heeft. "Ik denk niet dat ze al dat materiaal ongezien naar boven zouden krijgen", gokt hij. "Ik betwijfel zelfs of de NASA hier überhaupt van op de hoogte is." Martines is nu op zoek naar een beeld met een hogere resolutie, als dat al bestaat.
Zichtbaar voor iedereen
Hij zegt dat de coördinaten van het Bio Station Alpha de volgende zijn: 71 49'19.73"N 29 33'06.53"W. Iedereen die dezelfde software heeft, kan het zelf met eigen ogen zien.
Sceptici vergelijken de 'vondst' van Martines met het beruchte 'Marsgezicht' dat uiteindelijk een rotsformatie bleek te zijn, bekeken vanuit een ongewone hoek. Meteen duiken ook al de eerste parodieën op het net op. Dat ziet u in het filmpje onderaan. (hlnsydney/jv)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
07-06-2011quote:
06-06-2011
Amateur-astronoom ontdekt "bewoond gebouw" op Mars
Een Amerikaanse amateur-astronoom beweert nog maar eens een bewijs gevonden te hebben van 'iets' op Mars. Met een YouTube-filmpje wil David Martines aantonen dat er een mogelijk bewoond gebouw op de planeet staat. De video is alvast een internethit.
Met Google Earth's Mars Explorer zoomt Martines in op een wit, cilindervormig object, dat volgens de sterrenkijker meer dan 200 meter lang en zo'n 46 meter breed is. Martines doopte het 'ding' tot 'Bio Station Alpha', "omdat ik vermoed dat er iets in heeft geleefd of nog leeft". Hij voegt eraan toe dat een object van die omvang heel uitzonderlijk is.
"Hopelijk geen wapen"
"Het zou een elektriciteitscentrale kunnen zijn, of een biologische afsluiting, of een veredelde garage. Laten we hopen dat het geen wapen is. Maar wie het daar ook neerpootte, die had er een bedoeling mee. Ik kan me niet voorstellen waarom iemand op Mars zou willen leven."
Volgens Martines is het onwaarschijnlijk dat de NASA er iets mee te maken heeft. "Ik denk niet dat ze al dat materiaal ongezien naar boven zouden krijgen", gokt hij. "Ik betwijfel zelfs of de NASA hier überhaupt van op de hoogte is." Martines is nu op zoek naar een beeld met een hogere resolutie, als dat al bestaat.
Zichtbaar voor iedereen
Hij zegt dat de coördinaten van het Bio Station Alpha de volgende zijn: 71 49'19.73"N 29 33'06.53"W. Iedereen die dezelfde software heeft, kan het zelf met eigen ogen zien.
Sceptici vergelijken de 'vondst' van Martines met het beruchte 'Marsgezicht' dat uiteindelijk een rotsformatie bleek te zijn, bekeken vanuit een ongewone hoek. Meteen duiken ook al de eerste parodieën op het net op. Dat ziet u in het filmpje onderaan. (hlnsydney/jv)
(HLN)
Weer niks: 'Bio Station Alpha' is storing kosmische straling
Ja lap, weer niks! Wie dacht dat David Martines écht een of ander blauw-wit-rood-gestreept gebouw op Mars had ontdekt, moeten we nu alweer bruusk uit dromenland wekken. De wetenschap heeft immers hard geoordeeld: het gaat om een storing van de kosmische straling. Stomweg gezichtsbedrog dus.
Het filmpje van Martines op YouTube met zijn 'vondst' op Google Earth's Mars Explorer bereikt de kaap van 1 miljoen geïnteresseerde kijkers. Dat is op zich erg straf. Maar van bewering van de amateur-astronoom dat 'Bio Station Alpha' een bewoond gebouw op Mars zou zijn, laat de wetenschap geen spaander heel.
Alfred McEwen, planetair geoloog aan de universiteit van Arizona, zegt dat het in werkelijkheid om een storing gaat. "Het lijkt op een voorwerp in een lineaire streep, veroorzaakt door een kosmische straal", zei hij aan Space.com.
Van straal tot cilinder
De kosmische energie van sterren kan interfereren met de beeldsensor van een camera, met elektrische ladingen in pixels als gevolg. In de juiste hoek kan de energie verscheidene pixels op rij beïnvloeden en zo een heldere streep vormen. Geconverteerd naar een jpeg-document, wordt dit uitgesmeerd en lijkt het confuus. Een beetje zoals cilinders. Daar heb je ze dus, de cilinders van Martines...
McEwen verwijt Martines niks, maar wijst met de vinger naar Google. Zij zouden dit allemaal moeten weten en ze moeten de bron van zulke beelden vermelden. De foto's kunnen van eender welke telescoop of satelliet komen. "De mensen van Google moeten documenteren wat ze in godsnaam uitvoeren."
Voilà, allemaal de schuld van Google! Wij dachten persoonlijk aan een ruimtebar op Mars - een Marsbar dus - mét Belgisch trapistenbier... Veel interessanter dan dat gezichtsbedrog, toch? (hlnsydney/jv)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
05-06-2011
Mars bleef klein dankzij zwalkende Jupiter
De geringe massa en afmetingen van de planeet Mars zijn mogelijk veroorzaakt door het zwalkende gedrag van de reuzenplaneet Jupiter in de begindagen van het zonnestelsel. Dat blijkt uit gedetailleerde computersimulaties, uitgevoerd door een internationaal team van astronomen onder leiding van Kevin Walsh van het Planetary Science Institute in Tucson, Arizona.
Mars is veel kleiner en lichter dan de aarde en Venus. Eerdere simulaties van het ontstaan van de aardse planeten hadden moeite om dat verschil te verklaren. Walsh en zijn collega's, die hun resultaten donderdag publiceerden in Nature , denken nu dat het migratie-gedrag van Jupiter de boosdoener is.
De baan van de reuzenplaneet heeft grote veranderingen ondergaan toen het zonnestelsel nog jong was. Eerst bewoog hij naar binnen toe (misschien wel tot de omgeving van de huidige baan van Mars), als gevolg van wrijving met het resterende gas in de schijf waaruit de planeten ontstonden. Daarna migreerde Jupiter weer naar buiten, door de zwaartekrachtswisselwerking met Saturnus.
Tijdens dat migratieproces (dat ook is waargenomen in planetenstelsels bij andere sterren) moet Jupiter een grote verstorende invloed uitgeoefend hebben op de verdeling van de zogeheten planetesimalen - de kleine brokstukken van zwaardere elementen waaruit de aardse planeten zouden samenklonteren. Uit de nieuwe computersimulaties blijkt dat de kleine massa en afmetingen van Mars op deze manier goed te verklaren zijn.
Volgens de astronomen verklaart het nieuwe model ook het bestaan en de soms onverwachte eigenschappen van de planetoïdengordel - een band van overgebleven planetesimalen die zich nu tussen de banen van Mars en Jupiter bevindt.
© Govert Schilling
(allesoversterrekunde)
Mars bleef klein dankzij zwalkende Jupiter
De geringe massa en afmetingen van de planeet Mars zijn mogelijk veroorzaakt door het zwalkende gedrag van de reuzenplaneet Jupiter in de begindagen van het zonnestelsel. Dat blijkt uit gedetailleerde computersimulaties, uitgevoerd door een internationaal team van astronomen onder leiding van Kevin Walsh van het Planetary Science Institute in Tucson, Arizona.
Mars is veel kleiner en lichter dan de aarde en Venus. Eerdere simulaties van het ontstaan van de aardse planeten hadden moeite om dat verschil te verklaren. Walsh en zijn collega's, die hun resultaten donderdag publiceerden in Nature , denken nu dat het migratie-gedrag van Jupiter de boosdoener is.
De baan van de reuzenplaneet heeft grote veranderingen ondergaan toen het zonnestelsel nog jong was. Eerst bewoog hij naar binnen toe (misschien wel tot de omgeving van de huidige baan van Mars), als gevolg van wrijving met het resterende gas in de schijf waaruit de planeten ontstonden. Daarna migreerde Jupiter weer naar buiten, door de zwaartekrachtswisselwerking met Saturnus.
Tijdens dat migratieproces (dat ook is waargenomen in planetenstelsels bij andere sterren) moet Jupiter een grote verstorende invloed uitgeoefend hebben op de verdeling van de zogeheten planetesimalen - de kleine brokstukken van zwaardere elementen waaruit de aardse planeten zouden samenklonteren. Uit de nieuwe computersimulaties blijkt dat de kleine massa en afmetingen van Mars op deze manier goed te verklaren zijn.
Volgens de astronomen verklaart het nieuwe model ook het bestaan en de soms onverwachte eigenschappen van de planetoïdengordel - een band van overgebleven planetesimalen die zich nu tussen de banen van Mars en Jupiter bevindt.
© Govert Schilling
(allesoversterrekunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
07-06-2011
Lente op zuidpool van Mars
Met de Europese planeetverkenner Mars Express, die acht jaar geleden werd gelanceerd en eind 2003 in een baan rond Mars aankwam, is een nieuwe gedetailleerde foto gemaakt van het zuidpoolgebied van de Rode Planeet.
De opname beslaat een gebied van enkele honderden kilometers groot, op ca. duizend kilometer afstand van de zuidpool. Het linker deel van de foto (zuid is links op de foto; noord is rechts) is nog grotendeels bedekt door ijsafzettingen, die overigens grotendeels schuil gaan onder een laagje donker stof.
Uit radarmetingen van Mars Express blijkt dat de ijslaag hier slechts 500 meter dik is - een direct gevolg van het feit dat het inmiddels voorjaar is op het zuidelijk halfrond van Mars. Dichter bij de pool bedraagt de dikte van de ijslaag bijna vier kilometer.
© Govert Schilling
(allesoversterrenkunde)
Lente op zuidpool van Mars
Met de Europese planeetverkenner Mars Express, die acht jaar geleden werd gelanceerd en eind 2003 in een baan rond Mars aankwam, is een nieuwe gedetailleerde foto gemaakt van het zuidpoolgebied van de Rode Planeet.
De opname beslaat een gebied van enkele honderden kilometers groot, op ca. duizend kilometer afstand van de zuidpool. Het linker deel van de foto (zuid is links op de foto; noord is rechts) is nog grotendeels bedekt door ijsafzettingen, die overigens grotendeels schuil gaan onder een laagje donker stof.
Uit radarmetingen van Mars Express blijkt dat de ijslaag hier slechts 500 meter dik is - een direct gevolg van het feit dat het inmiddels voorjaar is op het zuidelijk halfrond van Mars. Dichter bij de pool bedraagt de dikte van de ijslaag bijna vier kilometer.
© Govert Schilling
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
08-06-2011
Nieuwe Marsmissie komt in tijdnood
Het Marswagentje Curiosity, dat eind dit jaar moet worden gelanceerd, kampt met technische en financiële problemen. Dat blijkt uit een intern NASA-onderzoek, waarvan de resultaten woensdag zijn bekendgemaakt. De lancering van Curiosity is al enkele malen uitgesteld, wat de kosten van de Marsmissie flink heeft opgedreven. En om verdere vertraging te voorkomen, moet er waarschijnlijk nóg eens 44 miljoen dollar bij.
De bouw van Curiosity heeft heel wat meer voeten in de aarde dan die van zijn succesvolle voorgangers, Spirit en Opportunity. Het nieuwe Marswagentje is vier keer zo zwaar, moet veel grotere afstanden afleggen en heeft twee keer zo veel meetapparatuur aan boord. Ook is hij uitgerust met een nieuw type stroomvoorziening en een hovercraftachtig landingsgestel. De kosten van al dat moois zijn inmiddels opgelopen tot 2,5 miljard dollar - 56 procent meer dan aanvankelijk de bedoeling was.
Volgens plan zou de lancering van de nieuwe Marsmissie ergens tussen 25 november en 18 december van dit jaar moeten plaatsvinden. Of dat tijdschema wordt gehaald, is nog maar de vraag. Zo zijn er nog problemen met de software van Curiosity en blijkt het chemische laboratorium waarmee de Marsrover wordt uitgerust nog niet goed te werken.
NASA blijft vol goede moed. Dat moet ook haast wel, want als het lanceervenster van dit jaar niet wordt gehaald, moet het vertrek van Curiosity weer twee jaar worden uitgesteld, wat het project nog eens een half miljard dollar duurder zou maken.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Nieuwe Marsmissie komt in tijdnood
Het Marswagentje Curiosity, dat eind dit jaar moet worden gelanceerd, kampt met technische en financiële problemen. Dat blijkt uit een intern NASA-onderzoek, waarvan de resultaten woensdag zijn bekendgemaakt. De lancering van Curiosity is al enkele malen uitgesteld, wat de kosten van de Marsmissie flink heeft opgedreven. En om verdere vertraging te voorkomen, moet er waarschijnlijk nóg eens 44 miljoen dollar bij.
De bouw van Curiosity heeft heel wat meer voeten in de aarde dan die van zijn succesvolle voorgangers, Spirit en Opportunity. Het nieuwe Marswagentje is vier keer zo zwaar, moet veel grotere afstanden afleggen en heeft twee keer zo veel meetapparatuur aan boord. Ook is hij uitgerust met een nieuw type stroomvoorziening en een hovercraftachtig landingsgestel. De kosten van al dat moois zijn inmiddels opgelopen tot 2,5 miljard dollar - 56 procent meer dan aanvankelijk de bedoeling was.
Volgens plan zou de lancering van de nieuwe Marsmissie ergens tussen 25 november en 18 december van dit jaar moeten plaatsvinden. Of dat tijdschema wordt gehaald, is nog maar de vraag. Zo zijn er nog problemen met de software van Curiosity en blijkt het chemische laboratorium waarmee de Marsrover wordt uitgerust nog niet goed te werken.
NASA blijft vol goede moed. Dat moet ook haast wel, want als het lanceervenster van dit jaar niet wordt gehaald, moet het vertrek van Curiosity weer twee jaar worden uitgesteld, wat het project nog eens een half miljard dollar duurder zou maken.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Ik blijf het opmerkelijk vinden dat de planeet Mars ondanks alles nog steeds niet door de mens kan worden bewoond.
22-07-2011
NASA kiest landingsplaats voor volgende Marsrover
In augustus 2012 landt een nieuw mobiel laboratorium op de planeet Mars. En vandaag heeft NASA bekendgemaakt waar precies. De bestemming van het Mars Science Laboratory, beter bekend onder haar bijnaam 'Curiosity', is de voet van een berg in de 154 kilometer grote inslagkrater Gale.
De krater is geselecteerd vanwege zijn gelaagde bodemstructuur, die erop wijst dat het terrein regelmatig onder water heeft gestaan. Volgens Marsonderzoekers is het zelfs niet ondenkbaar dat de omstandigheden ter plaatse geschikt waren voor het ontstaan van microbieel leven. Of dat inderdaad zo is, zal Curiosity overigens niet met zekerheid kunnen vaststellen. Wel kan de Marsrover organische stoffen opsporen die kenmerkend zijn voor levende organismen.
Curiosity is twee keer zo lang en meer dan vijf keer zo zwaar als haar voorgangers Spirit en Opportunity. Ze is uitgerust met tien wetenschappelijke instrumenten. Haar vertrek staat gepland voor eind november van dit jaar.
Ondertussen werkt NASA overigens al aan een volgende Marsmissie, die voor eind 2013 op het programma staat: Mars Atmosphere and Volatile EvolutioN (MAVEN). Het ontwerp van deze missie, die de hoge atmosfeer van onze buurplaneet gaat onderzoeken, is vorige week - na drie jaar voorbereiding - goedgekeurd.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
NASA kiest landingsplaats voor volgende Marsrover
In augustus 2012 landt een nieuw mobiel laboratorium op de planeet Mars. En vandaag heeft NASA bekendgemaakt waar precies. De bestemming van het Mars Science Laboratory, beter bekend onder haar bijnaam 'Curiosity', is de voet van een berg in de 154 kilometer grote inslagkrater Gale.
De krater is geselecteerd vanwege zijn gelaagde bodemstructuur, die erop wijst dat het terrein regelmatig onder water heeft gestaan. Volgens Marsonderzoekers is het zelfs niet ondenkbaar dat de omstandigheden ter plaatse geschikt waren voor het ontstaan van microbieel leven. Of dat inderdaad zo is, zal Curiosity overigens niet met zekerheid kunnen vaststellen. Wel kan de Marsrover organische stoffen opsporen die kenmerkend zijn voor levende organismen.
Curiosity is twee keer zo lang en meer dan vijf keer zo zwaar als haar voorgangers Spirit en Opportunity. Ze is uitgerust met tien wetenschappelijke instrumenten. Haar vertrek staat gepland voor eind november van dit jaar.
Ondertussen werkt NASA overigens al aan een volgende Marsmissie, die voor eind 2013 op het programma staat: Mars Atmosphere and Volatile EvolutioN (MAVEN). Het ontwerp van deze missie, die de hoge atmosfeer van onze buurplaneet gaat onderzoeken, is vorige week - na drie jaar voorbereiding - goedgekeurd.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Ben jij serieus?quote:
Ik blijf het opmerkelijk vinden dat de planeet Mars ondanks alles nog steeds niet door de mens kan worden bewoond.
Hopelijk kan Curosity dit jaar nog weg...
gr gr
Het kan wel, het is alleen duur en moeilijk.quote:
Ik blijf het opmerkelijk vinden dat de planeet Mars ondanks alles nog steeds niet door de mens kan worden bewoond.
Beneath the gold, the bitter steel
04-08-2011
"Mogelijk bewijs van vloeibaar water op Mars"
© reuters
Amerikaanse wetenschappers hebben mogelijk voor het eerst bewijzen gevonden voor het bestaan van vloeibaar water op de bodem van de planeet Mars. Dat meldt de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA.
Eerdere onderzoeken hadden op Mars wel het bestaan van ijs aangetoond, maar voor het bestaan van water in vloeibare toestand bestaan nog geen bewijzen. Beelden van de Amerikaanse sonde MRO (Mars Reconnaissance Orbiter), die al sinds 2006 rond de rode planeet draait, lijken daar nu wel op te wijzen. De beelden werden gemaakt tijdens de warmste maanden op de planeet. "We hebben een reeks elementen ontdekt (...) die de aanwezigheid van vloeibaar water op Mars suggereren", zei Michael Meyer van het Mars Exploration Program op een persconferentie, die door NASA-tv werd uitgezonden.
Donkerkleurige stromen
De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie publiceerde beelden die door de sonde MRO gemaakt zijn. Daarop zijn donkerkleurige stromen te zien in de krater Newton, gelegen in een zuidelijk gebied van de planeet. NASA kan nog niet met zekerheid zeggen of het wel degelijk om vloeibaar water gaat. "Maar als je het vergelijkt met wat er op Aarde gebeurt, is het moeilijk om je voor te stellen dat het om iets anders gaat dan een vloeibare stroom langs een helling", aldus Richard Zurek, een wetenschapper van NASA. (afp/lpb)
(HLN)
"Mogelijk bewijs van vloeibaar water op Mars"
© reuters
Amerikaanse wetenschappers hebben mogelijk voor het eerst bewijzen gevonden voor het bestaan van vloeibaar water op de bodem van de planeet Mars. Dat meldt de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA.
Eerdere onderzoeken hadden op Mars wel het bestaan van ijs aangetoond, maar voor het bestaan van water in vloeibare toestand bestaan nog geen bewijzen. Beelden van de Amerikaanse sonde MRO (Mars Reconnaissance Orbiter), die al sinds 2006 rond de rode planeet draait, lijken daar nu wel op te wijzen. De beelden werden gemaakt tijdens de warmste maanden op de planeet. "We hebben een reeks elementen ontdekt (...) die de aanwezigheid van vloeibaar water op Mars suggereren", zei Michael Meyer van het Mars Exploration Program op een persconferentie, die door NASA-tv werd uitgezonden.
Donkerkleurige stromen
De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie publiceerde beelden die door de sonde MRO gemaakt zijn. Daarop zijn donkerkleurige stromen te zien in de krater Newton, gelegen in een zuidelijk gebied van de planeet. NASA kan nog niet met zekerheid zeggen of het wel degelijk om vloeibaar water gaat. "Maar als je het vergelijkt met wat er op Aarde gebeurt, is het moeilijk om je voor te stellen dat het om iets anders gaat dan een vloeibare stroom langs een helling", aldus Richard Zurek, een wetenschapper van NASA. (afp/lpb)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
10-08-2011
Mars-jeep Opportunity bereikt na drie jaar nieuwe werkplek
© ap
Na een reis van bijna drie jaar heeft de Amerikaanse Mars-jeep Opportunity met de krater Endeavour zijn nieuwe werkplek op de rode planeet bereikt. Het zeswielig wagentje zal er gesteente onderzoeken dat zich nog niet aan mensenogen toonde, zo maakte de NASA vandaag bekend.
Wetenschappers verwachten dat de Opportunity in de 22 km brede krater op veel ouder gesteente stoot dan voorheen tijdens zijn zeven jaar durende verblijf op onze buurplaneet. Er zijn daar mogelijk mineralen die uit een vochtiger en warmer tijdperk van de rode planeet kunnen stammen. De resultaten spelen een belangrijke rol om bemande missies naar Mars en elders in het heelal mogelijk te maken, aldus NASA-hoofd Charles Bolden.
Toen de Opportunity en de tweelingbroer Spirit met een tussenspanne van 21 dagen begin 2004 landden, hadden zij een voorziene levensduur van 90 dagen. Pas in mei jongstleden namen de onderzoekers afscheid van de Spirit. De Opportunity biedt echter nog steeds mogelijkheid. De hoofdopdracht van beide robots is het zoeken naar bewijzen voor het vroeger aanwezig zijn van water als voorwaarde voor leven. (dpa/lpb)
(HLN)
Mars-jeep Opportunity bereikt na drie jaar nieuwe werkplek
© ap
Na een reis van bijna drie jaar heeft de Amerikaanse Mars-jeep Opportunity met de krater Endeavour zijn nieuwe werkplek op de rode planeet bereikt. Het zeswielig wagentje zal er gesteente onderzoeken dat zich nog niet aan mensenogen toonde, zo maakte de NASA vandaag bekend.
Wetenschappers verwachten dat de Opportunity in de 22 km brede krater op veel ouder gesteente stoot dan voorheen tijdens zijn zeven jaar durende verblijf op onze buurplaneet. Er zijn daar mogelijk mineralen die uit een vochtiger en warmer tijdperk van de rode planeet kunnen stammen. De resultaten spelen een belangrijke rol om bemande missies naar Mars en elders in het heelal mogelijk te maken, aldus NASA-hoofd Charles Bolden.
Toen de Opportunity en de tweelingbroer Spirit met een tussenspanne van 21 dagen begin 2004 landden, hadden zij een voorziene levensduur van 90 dagen. Pas in mei jongstleden namen de onderzoekers afscheid van de Spirit. De Opportunity biedt echter nog steeds mogelijkheid. De hoofdopdracht van beide robots is het zoeken naar bewijzen voor het vroeger aanwezig zijn van water als voorwaarde voor leven. (dpa/lpb)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
19-08-2011
Marswagen Opportunity onderzoekt kraterpuin
De Amerikaanse Marswagen Opportunity staat op het punt onderzoek te gaan verrichten aan een groot rotsblok dat is weggeslingerd bij de vorming van een kleine inslagkrater op Mars. Het gaat om de krater Odyssey, die zich bevindt op de rand van de veel grotere (21 km) krater Endeavour, waar Opportunity op 9 augustus na een reis van drie jaar aankwam.
Onderzoek aan de binnenhellingen van Endeavour, en aan het kraterpuin dat is weggeslingerd bij de vorming van Odyssey, biedt een kijkje in oudere gesteentelagen van Mars. Op die manier komen planeetonderzoekers meer te weten over de geologische geschiedenis van de planeet.
Opportunity landde begin 2004 op Mars en is dus al zevenenhalf jaar actief. Het tweelingwagentje Spirit gaf afgelopen voorjaar de geest.
© Govert Schilling
(allesoversterrenkunde)
Marswagen Opportunity onderzoekt kraterpuin
De Amerikaanse Marswagen Opportunity staat op het punt onderzoek te gaan verrichten aan een groot rotsblok dat is weggeslingerd bij de vorming van een kleine inslagkrater op Mars. Het gaat om de krater Odyssey, die zich bevindt op de rand van de veel grotere (21 km) krater Endeavour, waar Opportunity op 9 augustus na een reis van drie jaar aankwam.
Onderzoek aan de binnenhellingen van Endeavour, en aan het kraterpuin dat is weggeslingerd bij de vorming van Odyssey, biedt een kijkje in oudere gesteentelagen van Mars. Op die manier komen planeetonderzoekers meer te weten over de geologische geschiedenis van de planeet.
Opportunity landde begin 2004 op Mars en is dus al zevenenhalf jaar actief. Het tweelingwagentje Spirit gaf afgelopen voorjaar de geest.
© Govert Schilling
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
01-09-2011
Opportunity begint onderzoek aan Marskrater
NASA's Marswagentje Opportunity is begonnen met het onderzoek van de 22 kilometer grote krater Endeavour, waar het - na een rit van bijna drie jaar - drie weken geleden aankwam. De eerste indrukken laten zien dat de bodemsamenstelling ter plaatse duidelijk afwijkt van die van de gesteenten die Opportunity de afgelopen zeven jaar heeft kunnen bekijken.
De eerste steen die het Marswagentje heeft onderzocht heeft een vlakke bovenkant en is zo groot als een voetenbankje. De steen, die de bijnaam Tisdale 2 heeft gekregen, is klaarblijkelijk blootgelegd bij een inslag aan de rand van Endeavour waarbij een krater ter grootte van een tennisbaan is gevormd. Tisdale 2 lijkt vulkanisch van oorsprong, maar bevat veel meer zink en broom dan doorgaans het geval is.
Het ziet ernaar uit dat Opportunity een heel scala aan nieuwe bodemmineralen kan gaan onderzoeken. Een visuele verkenning van de omgeving heeft geleerd dat zich hier oude gesteenten bevinden die dooraderd zijn met materiaal dat mogelijk door water is afgezet. Het onderzoek van deze gesteenten kan wellicht meer inzicht geven in het natte verleden van de inmiddels nogal dorre planeet.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesobersterrenkunde)
Opportunity begint onderzoek aan Marskrater
NASA's Marswagentje Opportunity is begonnen met het onderzoek van de 22 kilometer grote krater Endeavour, waar het - na een rit van bijna drie jaar - drie weken geleden aankwam. De eerste indrukken laten zien dat de bodemsamenstelling ter plaatse duidelijk afwijkt van die van de gesteenten die Opportunity de afgelopen zeven jaar heeft kunnen bekijken.
De eerste steen die het Marswagentje heeft onderzocht heeft een vlakke bovenkant en is zo groot als een voetenbankje. De steen, die de bijnaam Tisdale 2 heeft gekregen, is klaarblijkelijk blootgelegd bij een inslag aan de rand van Endeavour waarbij een krater ter grootte van een tennisbaan is gevormd. Tisdale 2 lijkt vulkanisch van oorsprong, maar bevat veel meer zink en broom dan doorgaans het geval is.
Het ziet ernaar uit dat Opportunity een heel scala aan nieuwe bodemmineralen kan gaan onderzoeken. Een visuele verkenning van de omgeving heeft geleerd dat zich hier oude gesteenten bevinden die dooraderd zijn met materiaal dat mogelijk door water is afgezet. Het onderzoek van deze gesteenten kan wellicht meer inzicht geven in het natte verleden van de inmiddels nogal dorre planeet.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesobersterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
02-09-2011
Marsjeep Opportunity ontdekt weer spoor van water
© ap
De onvermoeibare Amerikaanse Marsjeep Opportunity laat niet af. Aan de rand van een nieuw bereikte krater heeft hij tijdens het onderzoek van een steen de wetenschappers wellicht opnieuw naar de champagne doen grijpen. Want er is weer een aanwijzing van water ontdekt.
In 2004 op Mars geland en enkele weken geleden aangekomen aan de 22 km brede krater Endeavour, onderzocht de robot daar een steen die de naam Tisdale 2 kreeg. Hij is wellicht naar boven gekomen tijdens de impact van iets. De steen verschilt van eender welke steen die de vorsers tevoren al op Mars hadden gezien, zegt hoofdonderzoeker Steve Squyres van de Cornell Universiteit.
Veel bromine en zink
De steen bevat een hoog gehalte een bromine en zink, wat op hydrothermale activiteiten kan wijzen en zo ook op water dat na de inslag van een meteoriet naar boven komt.
"We krijgen bevestiging dat het bereiken van Endeavour ons het equivalent van een tweede landingsplaats voor Opportunity geeft", aldus de geestdriftige hoofonderzoeker.
Endeavour is duidelijk ouder dan de gebieden waarover de zes wielen van de Opportunity reeds schoven. Wellicht zijn er kleimineralen te vinden die zich vormen in minder zure maar nattige omstandigheden, die meer kans op leven bieden. De robotjeep zal dus opstomen naar een regio waar de rondom Mars cirkelende onbemande Mars Reconnaissance Orbiter die mineralen heeft menen te zien. Er kan dan alweer een aanwijzing komen dat Mars ooit natter en warmer was.
De Opportunity en broer Spirit zouden aanvankelijk maar zes maanden werken. De Spirit stopte in maart 2010. (dpa/belga)
(HLN)
Marsjeep Opportunity ontdekt weer spoor van water
© ap
De onvermoeibare Amerikaanse Marsjeep Opportunity laat niet af. Aan de rand van een nieuw bereikte krater heeft hij tijdens het onderzoek van een steen de wetenschappers wellicht opnieuw naar de champagne doen grijpen. Want er is weer een aanwijzing van water ontdekt.
In 2004 op Mars geland en enkele weken geleden aangekomen aan de 22 km brede krater Endeavour, onderzocht de robot daar een steen die de naam Tisdale 2 kreeg. Hij is wellicht naar boven gekomen tijdens de impact van iets. De steen verschilt van eender welke steen die de vorsers tevoren al op Mars hadden gezien, zegt hoofdonderzoeker Steve Squyres van de Cornell Universiteit.
Veel bromine en zink
De steen bevat een hoog gehalte een bromine en zink, wat op hydrothermale activiteiten kan wijzen en zo ook op water dat na de inslag van een meteoriet naar boven komt.
"We krijgen bevestiging dat het bereiken van Endeavour ons het equivalent van een tweede landingsplaats voor Opportunity geeft", aldus de geestdriftige hoofonderzoeker.
Endeavour is duidelijk ouder dan de gebieden waarover de zes wielen van de Opportunity reeds schoven. Wellicht zijn er kleimineralen te vinden die zich vormen in minder zure maar nattige omstandigheden, die meer kans op leven bieden. De robotjeep zal dus opstomen naar een regio waar de rondom Mars cirkelende onbemande Mars Reconnaissance Orbiter die mineralen heeft menen te zien. Er kan dan alweer een aanwijzing komen dat Mars ooit natter en warmer was.
De Opportunity en broer Spirit zouden aanvankelijk maar zes maanden werken. De Spirit stopte in maart 2010. (dpa/belga)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
09-09-2011
Camera Marssonde kampt met storing
Afgelopen dinsdag schakelde de HiRISE-camera van de Mars Reconnaissance Orbiter zichzelf voor de tweede keer in korte tijd vanzelf uit. In beide het gevallen gebeurde dit nadat een commando voor het maken van een opname niet goed was ontvangen door de geheugenmodule die één van de veertien ccd-detectors van deze camera aanstuurt.
In de periode tussen deze storingen gebruikte de camera slechts dertien beelddetectoren. Het ging pas weer mis toen nummer 14 weer werd aangesproken.
Voorlopig zal camera het met één detector minder moeten doen. Een geluk bij een ongeluk is dat de onwillige detector aan de rand zit: de opnamen die de komende tijd worden gemaakt zullen daardoor slechts een smaller gebied laten zien.
Het is overigens niet voor het eerst dat de Mars Reconnaissance Orbiter, die al ruim vijf jaar om Mars cirkelt, met problemen kampt. In 2009 en 2010 werd hij getroffen door een computerstoring.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Camera Marssonde kampt met storing
Afgelopen dinsdag schakelde de HiRISE-camera van de Mars Reconnaissance Orbiter zichzelf voor de tweede keer in korte tijd vanzelf uit. In beide het gevallen gebeurde dit nadat een commando voor het maken van een opname niet goed was ontvangen door de geheugenmodule die één van de veertien ccd-detectors van deze camera aanstuurt.
In de periode tussen deze storingen gebruikte de camera slechts dertien beelddetectoren. Het ging pas weer mis toen nummer 14 weer werd aangesproken.
Voorlopig zal camera het met één detector minder moeten doen. Een geluk bij een ongeluk is dat de onwillige detector aan de rand zit: de opnamen die de komende tijd worden gemaakt zullen daardoor slechts een smaller gebied laten zien.
Het is overigens niet voor het eerst dat de Mars Reconnaissance Orbiter, die al ruim vijf jaar om Mars cirkelt, met problemen kampt. In 2009 en 2010 werd hij getroffen door een computerstoring.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
14-09-2011
Nieuwe raket van NASA moet astronauten naar Mars vliegen
© getty
Nu het tijdperk van de shuttle voorbij is, werkt NASA aan een nieuw ruimtetoestel dat astronauten verder dan ooit moet brengen. Het Amerikaanse ruimtevaartbureau stelde vandaag de plannen van de raket van de toekomst voor.
© afp
Uiteindelijk droomt iedere Amerikaan ervan de ruimte te verkennen
Senator Bill Nelson
Charles Bolden: President Obama heeft ons uitgedaagd om stoutmoedig te zijn en groot te dromen, en dat is precies wat we doen bij NASA © getty
© getty
Dit toestel moet de mens tot diep in de ruimte kunnen voeren. De bedoeling is aanvankelijk dat het ruimtetuig de astronauten naar nabijgelegen asteroïden vliegt. De ultieme bestemming is de planeet Mars.
De raket zal worden aangedreven door vloeibare waterstof en zuurstof. De eerste versie van de raket zal beschikken over een nuttig laadvermogen van 77 tot 100 ton. Later moet het laadvermogen stijgen naar 130 ton.
Back to the future
Het nieuwe Space Launch System zal veel goedbetaalde Amerikaanse jobs opleveren, het Amerikaanse leiderschap in de ruimte verzekeren en miljoenen mensen over de hele wereld inspireren, beloofde NASA-directeur Charles Bolden. "President Obama heeft ons uitgedaagd om stoutmoedig te zijn en groot te dromen, en dat is precies wat we doen bij NASA", besloot hij.
Daarvoor heeft NASA teruggegrepen naar de zware raketten die de mens destijds naar de Maan brachten. Al zal de bestemming van deze toestellen dus uiteindelijk veel verder moeten liggen. De astronauten reizen in een capsule die de naam 'Orion' zal krijgen en de raket zal veel krachtiger zijn dan zijn voorgangers. Vanaf 2017 hoopt NASA de raket te beginnen testen.
Terminus Mars
Professor Scott Hubbard van de Stanford Universiteit werkte vroeger voor NASA en heeft de nodige kritiek op het nieuwe project. Zo zal het aantal lanceringen beperkt zijn, aangezien de raketten normaal maar één reis zullen kunnen maken. De shuttles voerden meerdere vluchten uit. Daarnaast zal het project ontzettend veel geld kosten en heeft NASA de gewoonte meer uit te geven dan ze aanvankelijk voorop stelden. Zo kostte de ontwikkeling van de space shuttle twee keer meer dan voorzien.
Als alles volgens plan verloopt, moet de eerste bemande vlucht in 2021 kunnen doorgaan. In 2025 moet de raket astronauten naar een asteroïde in de buurt brengen. En de langverwachte reis naar Mars zou dan voor de jaren 2030 moeten zijn.
Senator Bill Nelson, voorzitter van de Subcommissie voor Wetenschap en Ruimte, gelooft alvast dat het project kan slagen als er verstandig omgesprongen wordt met het beschikbare budget: "Uiteindelijk droomt iedere Amerikaan ervan de ruimte te verkennen." Dat hebben we vroeger nog gehoord... (gb/belga)
(HLN)
Nieuwe raket van NASA moet astronauten naar Mars vliegen
© getty
Nu het tijdperk van de shuttle voorbij is, werkt NASA aan een nieuw ruimtetoestel dat astronauten verder dan ooit moet brengen. Het Amerikaanse ruimtevaartbureau stelde vandaag de plannen van de raket van de toekomst voor.
© afp
Uiteindelijk droomt iedere Amerikaan ervan de ruimte te verkennen
Senator Bill Nelson
Charles Bolden: President Obama heeft ons uitgedaagd om stoutmoedig te zijn en groot te dromen, en dat is precies wat we doen bij NASA © getty
© getty
Dit toestel moet de mens tot diep in de ruimte kunnen voeren. De bedoeling is aanvankelijk dat het ruimtetuig de astronauten naar nabijgelegen asteroïden vliegt. De ultieme bestemming is de planeet Mars.
De raket zal worden aangedreven door vloeibare waterstof en zuurstof. De eerste versie van de raket zal beschikken over een nuttig laadvermogen van 77 tot 100 ton. Later moet het laadvermogen stijgen naar 130 ton.
Back to the future
Het nieuwe Space Launch System zal veel goedbetaalde Amerikaanse jobs opleveren, het Amerikaanse leiderschap in de ruimte verzekeren en miljoenen mensen over de hele wereld inspireren, beloofde NASA-directeur Charles Bolden. "President Obama heeft ons uitgedaagd om stoutmoedig te zijn en groot te dromen, en dat is precies wat we doen bij NASA", besloot hij.
Daarvoor heeft NASA teruggegrepen naar de zware raketten die de mens destijds naar de Maan brachten. Al zal de bestemming van deze toestellen dus uiteindelijk veel verder moeten liggen. De astronauten reizen in een capsule die de naam 'Orion' zal krijgen en de raket zal veel krachtiger zijn dan zijn voorgangers. Vanaf 2017 hoopt NASA de raket te beginnen testen.
Terminus Mars
Professor Scott Hubbard van de Stanford Universiteit werkte vroeger voor NASA en heeft de nodige kritiek op het nieuwe project. Zo zal het aantal lanceringen beperkt zijn, aangezien de raketten normaal maar één reis zullen kunnen maken. De shuttles voerden meerdere vluchten uit. Daarnaast zal het project ontzettend veel geld kosten en heeft NASA de gewoonte meer uit te geven dan ze aanvankelijk voorop stelden. Zo kostte de ontwikkeling van de space shuttle twee keer meer dan voorzien.
Als alles volgens plan verloopt, moet de eerste bemande vlucht in 2021 kunnen doorgaan. In 2025 moet de raket astronauten naar een asteroïde in de buurt brengen. En de langverwachte reis naar Mars zou dan voor de jaren 2030 moeten zijn.
Senator Bill Nelson, voorzitter van de Subcommissie voor Wetenschap en Ruimte, gelooft alvast dat het project kan slagen als er verstandig omgesprongen wordt met het beschikbare budget: "Uiteindelijk droomt iedere Amerikaan ervan de ruimte te verkennen." Dat hebben we vroeger nog gehoord... (gb/belga)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
19-09-2011
Klei-rijke gebieden op Mars waren mogelijk recent 'bewoonbaar'
Met behulp van de HiRISE-camera en de CRISM-spectrometer van de Mars Reconnaissance Orbiter zijn twee gebiedjes in de Marscanyon Noctis Labyrinthus gevonden waar in een relatief recent geologisch verleden mogelijk gunstige omstandigheden heersten voor het bestaan van micro-organismen. Het gaat om twee honderden meters diepe 'troggen' aan het westelijk uiteinde van het canyonsysteem, met afmetingen van enkele tientallen kilometers.
In de wanden van de troggen zijn klei-afzettingen gevonden die rijk zijn aan ijzer, magnesium, silicium en aluminium. Vergelijkbare klei-afzettingen (die ontstaan onder invloed van vloeibaar water) zijn ook op andere plaatsen op Mars aangetroffen, maar in vrijwel alle gevallen gaat het om structuren van meer dan 3,6 miljard jaar oud. De klei-afzettingen in Noctis Labyrinthus hebben echter leeftijden van ca. twee miljard jaar oud. Rond die tijd was Mars al een 'uitgedroogde' planeet; de vulkanische activiteit in het nabijgelegen Tharsis-plateau heeft misschien voor de aanvoer van ondergronds water gezorgd.
De nieuwe waarnemingen zijn gepubliceerd in het vakblad Geology .
© Govert Schilling
(allesoversterrenkunde)
Klei-rijke gebieden op Mars waren mogelijk recent 'bewoonbaar'
Met behulp van de HiRISE-camera en de CRISM-spectrometer van de Mars Reconnaissance Orbiter zijn twee gebiedjes in de Marscanyon Noctis Labyrinthus gevonden waar in een relatief recent geologisch verleden mogelijk gunstige omstandigheden heersten voor het bestaan van micro-organismen. Het gaat om twee honderden meters diepe 'troggen' aan het westelijk uiteinde van het canyonsysteem, met afmetingen van enkele tientallen kilometers.
In de wanden van de troggen zijn klei-afzettingen gevonden die rijk zijn aan ijzer, magnesium, silicium en aluminium. Vergelijkbare klei-afzettingen (die ontstaan onder invloed van vloeibaar water) zijn ook op andere plaatsen op Mars aangetroffen, maar in vrijwel alle gevallen gaat het om structuren van meer dan 3,6 miljard jaar oud. De klei-afzettingen in Noctis Labyrinthus hebben echter leeftijden van ca. twee miljard jaar oud. Rond die tijd was Mars al een 'uitgedroogde' planeet; de vulkanische activiteit in het nabijgelegen Tharsis-plateau heeft misschien voor de aanvoer van ondergronds water gezorgd.
De nieuwe waarnemingen zijn gepubliceerd in het vakblad Geology .
© Govert Schilling
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
29-09-2011
Hoge Marsatmosfeer is vochtrijker dan gedacht
De atmosfeer van de planeet Mars bevat, op hoogten van twintig tot vijftig kilometer, tien tot honderd keer zoveel water als tot nu toe werd gedacht. Dat blijkt uit onderzoek door Franse en Russische wetenschappers, waarvan de resultaten in Science (30 september) zijn gepubliceerd.
De onderzoekers baseren zich op gegevens van de Europese ruimtesonde Mars Express en de Amerikaanse Mars Reconnaissance Orbiter. Die laten zien dat in de hoge Marsatmosfeer een oververzadiging van waterdamp kan ontstaan - de situatie dat de lucht meer waterdamp bevat dan eigenlijk mogelijk is bij de gegeven temperatuur. Waarschijnlijk is dat het gevolg van het feit dat er weinig fijne stofdeeltjes in de atmosfeer zweven waarop waterdamp kan condenseren, zoals bij de wolkenvorming op aarde gebeurt.
Tot nu toe gingen wetenschappers ervan uit dat de temperaturen in de Marsatmosfeer dermate laag zijn, dat de overtollige waterdamp simpelweg in de vorm van ijskristallen omlaag dwarrelt. Maar dat lijkt dus toch niet het geval te zijn.
Dat de hoge Marsatmosfeer zoveel vochtrijker is, kan betekenen dat meer waterdamp onder invloed van zonnestraling wordt afgebroken tot waterstof- en zuurstofatomen. En dat zou dan niet alleen tot gevolg hebben dat Mars momenteel meer water verliest, maar ook dat er vroeger aanzienlijk meer water op de planeet is geweest dan werd aangenomen.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Hoge Marsatmosfeer is vochtrijker dan gedacht
De atmosfeer van de planeet Mars bevat, op hoogten van twintig tot vijftig kilometer, tien tot honderd keer zoveel water als tot nu toe werd gedacht. Dat blijkt uit onderzoek door Franse en Russische wetenschappers, waarvan de resultaten in Science (30 september) zijn gepubliceerd.
De onderzoekers baseren zich op gegevens van de Europese ruimtesonde Mars Express en de Amerikaanse Mars Reconnaissance Orbiter. Die laten zien dat in de hoge Marsatmosfeer een oververzadiging van waterdamp kan ontstaan - de situatie dat de lucht meer waterdamp bevat dan eigenlijk mogelijk is bij de gegeven temperatuur. Waarschijnlijk is dat het gevolg van het feit dat er weinig fijne stofdeeltjes in de atmosfeer zweven waarop waterdamp kan condenseren, zoals bij de wolkenvorming op aarde gebeurt.
Tot nu toe gingen wetenschappers ervan uit dat de temperaturen in de Marsatmosfeer dermate laag zijn, dat de overtollige waterdamp simpelweg in de vorm van ijskristallen omlaag dwarrelt. Maar dat lijkt dus toch niet het geval te zijn.
Dat de hoge Marsatmosfeer zoveel vochtrijker is, kan betekenen dat meer waterdamp onder invloed van zonnestraling wordt afgebroken tot waterstof- en zuurstofatomen. En dat zou dan niet alleen tot gevolg hebben dat Mars momenteel meer water verliest, maar ook dat er vroeger aanzienlijk meer water op de planeet is geweest dan werd aangenomen.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
...
[ Bericht 99% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 01-10-2011 09:24:07 ]
[ Bericht 99% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 01-10-2011 09:24:07 ]
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
...
[ Bericht 99% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 01-10-2011 09:24:25 ]
[ Bericht 99% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 01-10-2011 09:24:25 ]
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
quote:
29-09-2011
Nieuwe ontdekkingen over Mercurius gepresenteerd
Volgens mij post je op de verkeerde planeetquote:
29-09-2011
'Navelstreng' verbindt Melkwegstelsel met naburige clusters
<a href="http://www.vwkweb.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Vereniging voor weerkunde en klimatologie</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
hahahan goeiequote:
[..]
[..]
Volgens mij post je op de verkeerde planeet
Thanks
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Rover's Eye View of Three-Year Trek on Mars
During the three-year trek of NASA's Mars Rover Opportunity from Victoria crater to Endeavour crater, rover planners captured a horizon photograph at the end of each drive. 309 images taken during the 13-mile journey appear in this video.
During the three-year trek of NASA's Mars Rover Opportunity from Victoria crater to Endeavour crater, rover planners captured a horizon photograph at the end of each drive. 309 images taken during the 13-mile journey appear in this video.
<a href="http://www.vwkweb.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Vereniging voor weerkunde en klimatologie</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
13-10-2011
Rechtstreeks bewijs: Mars was ooit warm en nat
In een meteoriet van Mars zijn carbonaten aangetroffen, die zich normaal gesproken alleen in ‘aardse’ omstandigheden vormen. Onderzoekers zijn er nu in geslaagd aan te tonen dat het carbonaat in de meteoriet gevormd is bij een temperatuur van 18 graden. In ieder geval op één plaats op Mars was het dus warm en vochtig genoeg voor leven.
ALH84001, ooit het centrum van een mediahype rond leven op Mars, blijkt toch nog de nodige verrassingen op te leveren.
Deze keer geen vals alarm
De meteoriet ALH84001, met een ouderdom van vier miljard jaar, was afkomstig van het oppervlak van Mars. De onderzoekers stelden met een combinatie van twee technieken – isotopenanalyse en deze interpreteren met de bekende eigenschappen van carbonaten – vast dat de carbonaten gevormd zijn bij een temperatuur van 18 plus om min vier graden. Achttien graden is in veel opzichten een ideale temperatuur voor leven om zich te ontwikkelen. Ook weten we nu dat dit in een vochtige omgeving gebeurde.
Uit overblijfselen van rivieren en mineraalafzettingen op Mars was al bekend dat de planeet een vochtiger verleden kende. Mars heeft nu een gemiddelde van -63 graden Celsius, niet echt bevorderlijk voor de ontwikkeling van leven – of voor het voorkomen van vloeibaar water om de erosievormen te creëren. Hard bewijs voor vloeibaar water ontbrak echter: tot nu.
Natuurlijk is dit slechts één waarneming, maar in ieder geval op één plaats op Mars waren de omstandigheden (zuurstof uitgezonderd) comfortabel genoeg voor de meeste aardse levensvormen om het uit te houden.
Voor hun analyse gebruikten de onderzoekers een van de oudste objecten op aarde: ALH84001, een Marsmeteoriet, in 1984 ontdekt in de Allen Hills van Antarctica. Hier komen veel meteorieten aan de oppervlakte omdat de gletsjer waar ze in waren opgeslagen, langzaam verdampt, waarbij de meteorieten die in de loop van miljoenen jaren in het gebied zijn ingeslagen, tevoorschijn komen. Vermoedelijk komt het gesteente van de meteoriet van tientallen meters onder het oppervlak van Mars en werd de hemelruimte ingeslingerd toen een ruimterots insloeg op Mars en een groot aantal fragmenten, waaronder ALH84001, wegslingerde.
ALH84001 haalde al eerder het nieuws toen andere onderzoekers veronderstelden dat er sporen van leven in voorkwamen. Dit bleek loos alarm: de carbonaatrijke bolletjes waren, volgens nader onderzoek, geen bacterieresten. Al verschillen daar de meningen over.
Clumped-isotope thermometry al eerder gebruikt om temperatuur dino’s te meten
De temperatuurmeting werd uitgevoerd met clumped-isotope thermometrie. Hoe lager de temperatuur, hoe groter de kans dat bijvoorbeeld (zoals in dit geval) twee zeldzame zware isotopen, zuurstof-18 en koolstof-13, bij elkaar gaan clusteren. Bij hoge temperaturen zijn de bewegingssnelheden van moleculen, dus de menging veel groter, waardoor de isotopen minder geconcentreerd voorkomen. Bij lagere temperaturen is dit massaverschil veel belangrijker. Zo is te berekenen hoe hoog de temperatuur was. Deze methode is al eerder met succes gebruikt om vast te stellen hoe hoog de lichaamstemperatuur van dino’s was en de klimaatgeschiedenis van de aarde is bepaald.
De gemeten temperatuur van achttien plus of min vier graden sluit de meeste verklaringen uit. Die vereisen zeer lage temperaturen of juist temperaturen van vele honderden graden. Het is uiteraard de vraag of deze omstandigheden heel veel voorkwamen op Mars en ook gedurende een lange periode, maar toch toont het aan dat ooit op Mars veel mildere en vochtiger omstandigheden dan nu heersten.
Bronnen:
Wet and Mild: Researchers Take the Temperature of Mars’ Past, ScienceDaily (2011)
I. Halevy, W. W. Fischer, J. M. Eiler. Carbonates in the Martian meteorite Allan Hills 84001 formed at 18 ± 4 C in a near-surface aqueous environment. Proceedings of the National Academy of Sciences, 2011
(Visionair.nl)
Rechtstreeks bewijs: Mars was ooit warm en nat
In een meteoriet van Mars zijn carbonaten aangetroffen, die zich normaal gesproken alleen in ‘aardse’ omstandigheden vormen. Onderzoekers zijn er nu in geslaagd aan te tonen dat het carbonaat in de meteoriet gevormd is bij een temperatuur van 18 graden. In ieder geval op één plaats op Mars was het dus warm en vochtig genoeg voor leven.
ALH84001, ooit het centrum van een mediahype rond leven op Mars, blijkt toch nog de nodige verrassingen op te leveren.
Deze keer geen vals alarm
De meteoriet ALH84001, met een ouderdom van vier miljard jaar, was afkomstig van het oppervlak van Mars. De onderzoekers stelden met een combinatie van twee technieken – isotopenanalyse en deze interpreteren met de bekende eigenschappen van carbonaten – vast dat de carbonaten gevormd zijn bij een temperatuur van 18 plus om min vier graden. Achttien graden is in veel opzichten een ideale temperatuur voor leven om zich te ontwikkelen. Ook weten we nu dat dit in een vochtige omgeving gebeurde.
Uit overblijfselen van rivieren en mineraalafzettingen op Mars was al bekend dat de planeet een vochtiger verleden kende. Mars heeft nu een gemiddelde van -63 graden Celsius, niet echt bevorderlijk voor de ontwikkeling van leven – of voor het voorkomen van vloeibaar water om de erosievormen te creëren. Hard bewijs voor vloeibaar water ontbrak echter: tot nu.
Natuurlijk is dit slechts één waarneming, maar in ieder geval op één plaats op Mars waren de omstandigheden (zuurstof uitgezonderd) comfortabel genoeg voor de meeste aardse levensvormen om het uit te houden.
Voor hun analyse gebruikten de onderzoekers een van de oudste objecten op aarde: ALH84001, een Marsmeteoriet, in 1984 ontdekt in de Allen Hills van Antarctica. Hier komen veel meteorieten aan de oppervlakte omdat de gletsjer waar ze in waren opgeslagen, langzaam verdampt, waarbij de meteorieten die in de loop van miljoenen jaren in het gebied zijn ingeslagen, tevoorschijn komen. Vermoedelijk komt het gesteente van de meteoriet van tientallen meters onder het oppervlak van Mars en werd de hemelruimte ingeslingerd toen een ruimterots insloeg op Mars en een groot aantal fragmenten, waaronder ALH84001, wegslingerde.
ALH84001 haalde al eerder het nieuws toen andere onderzoekers veronderstelden dat er sporen van leven in voorkwamen. Dit bleek loos alarm: de carbonaatrijke bolletjes waren, volgens nader onderzoek, geen bacterieresten. Al verschillen daar de meningen over.
Clumped-isotope thermometry al eerder gebruikt om temperatuur dino’s te meten
De temperatuurmeting werd uitgevoerd met clumped-isotope thermometrie. Hoe lager de temperatuur, hoe groter de kans dat bijvoorbeeld (zoals in dit geval) twee zeldzame zware isotopen, zuurstof-18 en koolstof-13, bij elkaar gaan clusteren. Bij hoge temperaturen zijn de bewegingssnelheden van moleculen, dus de menging veel groter, waardoor de isotopen minder geconcentreerd voorkomen. Bij lagere temperaturen is dit massaverschil veel belangrijker. Zo is te berekenen hoe hoog de temperatuur was. Deze methode is al eerder met succes gebruikt om vast te stellen hoe hoog de lichaamstemperatuur van dino’s was en de klimaatgeschiedenis van de aarde is bepaald.
De gemeten temperatuur van achttien plus of min vier graden sluit de meeste verklaringen uit. Die vereisen zeer lage temperaturen of juist temperaturen van vele honderden graden. Het is uiteraard de vraag of deze omstandigheden heel veel voorkwamen op Mars en ook gedurende een lange periode, maar toch toont het aan dat ooit op Mars veel mildere en vochtiger omstandigheden dan nu heersten.
Bronnen:
Wet and Mild: Researchers Take the Temperature of Mars’ Past, ScienceDaily (2011)
I. Halevy, W. W. Fischer, J. M. Eiler. Carbonates in the Martian meteorite Allan Hills 84001 formed at 18 ± 4 C in a near-surface aqueous environment. Proceedings of the National Academy of Sciences, 2011
(Visionair.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
29-10-2011
Russische Marssonde staat in de startblokken
Het Russische ruimteagentschap Roscosmos heeft 9 november gekozen als lanceerdatum voor de Phobos-Grunt-missie naar de planeet Mars en zijn kleine maantje Phobos. Een van de doelen van de missie is het ophalen van een bodemmonster van Phobos.
Phobos-Grunt is de eerste Russische missie naar Mars in vijftien jaar. Bij de vorige poging, Mars 96, ging het al mis bij de lancering - zoals bijna alle Russische Marsmissies van de afgelopen vijftig jaar grotendeels op een mislukking uitliepen.
Met de Phobos-Grunt reist nog een kleine Chinese ruimtesonde mee: de Yinghuo-1. Deze moet twee jaar om Mars gaan cirkelen en het oppervlak en de atmosfeer van de planeet onderzoeken.
De reis naar Mars gaat elf maanden duren, waarna Phobos-Grunt enkele maanden zal zoeken naar een geschikte landingsplaats op Phobos. Het is de bedoeling om daar 200 gram bodemmateriaal te verzamelen en dit in augustus 2014 weer op aarde af te leveren.
Op 25 november zal overigens nóg een ruimtesonde de oversteek naar Mars gaan wagen: het Amerikaanse Mars Science Laboratory. Deze moet in augustus 2012 de nieuwe mobiele onderzoeksrobot Curiosity op Mars afleveren.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Russische Marssonde staat in de startblokken
Het Russische ruimteagentschap Roscosmos heeft 9 november gekozen als lanceerdatum voor de Phobos-Grunt-missie naar de planeet Mars en zijn kleine maantje Phobos. Een van de doelen van de missie is het ophalen van een bodemmonster van Phobos.
Phobos-Grunt is de eerste Russische missie naar Mars in vijftien jaar. Bij de vorige poging, Mars 96, ging het al mis bij de lancering - zoals bijna alle Russische Marsmissies van de afgelopen vijftig jaar grotendeels op een mislukking uitliepen.
Met de Phobos-Grunt reist nog een kleine Chinese ruimtesonde mee: de Yinghuo-1. Deze moet twee jaar om Mars gaan cirkelen en het oppervlak en de atmosfeer van de planeet onderzoeken.
De reis naar Mars gaat elf maanden duren, waarna Phobos-Grunt enkele maanden zal zoeken naar een geschikte landingsplaats op Phobos. Het is de bedoeling om daar 200 gram bodemmateriaal te verzamelen en dit in augustus 2014 weer op aarde af te leveren.
Op 25 november zal overigens nóg een ruimtesonde de oversteek naar Mars gaan wagen: het Amerikaanse Mars Science Laboratory. Deze moet in augustus 2012 de nieuwe mobiele onderzoeksrobot Curiosity op Mars afleveren.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
31-10-2011
Europese Marssonde tijdelijk stilgelegd
In het computergeheugen van Mars Express zijn storingen opgetreden die de vluchtleiding ertoe hebben gebracht om het onderzoek met de al bijna acht jaar om Mars cirkelende ruimtesonde tijdelijk stil te leggen. Naar een oplossing voor het probleem, dat halverwege augustus voor de eerst de kop op stak, wordt nog gezocht.
Drie jaar geleden kampte Mars Express ook al met 'geheugenproblemen', die toen werden opgelost door over te schakelen op een backupsysteem. De getroffen geheugenmodules worden gebruikt voor het opslaan van de gegevens die de meetinstrumenten van de ruimtesonde verzamelen, maar ook voor de opslag van de commando's die de ruimtesonde vanaf de aarde ontvangt.
Het defect heeft niet alleen gevolgen voor het onderzoeksprogramma van Mars Express. Zolang de sonde in 'sluimerstand' verkeert, gebruikt hij meer brandstof dan normaal omdat hij probeert om steeds zoveel mogelijk zonlicht te blijven opvangen, wat de nodige draaimanoeuvres vereist.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(Allesoversterrenkunde)
Europese Marssonde tijdelijk stilgelegd
In het computergeheugen van Mars Express zijn storingen opgetreden die de vluchtleiding ertoe hebben gebracht om het onderzoek met de al bijna acht jaar om Mars cirkelende ruimtesonde tijdelijk stil te leggen. Naar een oplossing voor het probleem, dat halverwege augustus voor de eerst de kop op stak, wordt nog gezocht.
Drie jaar geleden kampte Mars Express ook al met 'geheugenproblemen', die toen werden opgelost door over te schakelen op een backupsysteem. De getroffen geheugenmodules worden gebruikt voor het opslaan van de gegevens die de meetinstrumenten van de ruimtesonde verzamelen, maar ook voor de opslag van de commando's die de ruimtesonde vanaf de aarde ontvangt.
Het defect heeft niet alleen gevolgen voor het onderzoeksprogramma van Mars Express. Zolang de sonde in 'sluimerstand' verkeert, gebruikt hij meer brandstof dan normaal omdat hij probeert om steeds zoveel mogelijk zonlicht te blijven opvangen, wat de nodige draaimanoeuvres vereist.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(Allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
04-11-2011
Marsmissie zit er na 1,5 jaar op voor zes astronauten
© afp
© reuters
Voor zes 'ruimtereizigers' komt er na anderhalf jaar een einde aan hun missie naar Mars. Vandaag worden ze vrijgelaten uit hun capsule in een loods in Moskou. Tijdens de zogenaamde missie 'Mars500' simuleerden ze een reis naar Mars en de terugkeer naar Aarde.
Drie Russen, een Italiaan, een Fransman en een Chinees lieten zich vorig jaar in juni vrijwillig opsluiten in Moskou. Na de 'lancering' begonnen ze aan een reis van 250 dagen naar Mars. Daar aangekomen daalden drie astronauten in januari in speciale ruimtepakken af naar het Marsoppervlak om er stenen te verzamelen voor onderzoek. De conversaties die ze voerden, deden er 20 minuten over om de 'vluchtleiding' op Aarde te bereiken. Al die tijd bleven de drie andere astronauten in een baan om Mars vliegen. Na een maand keerden de zes terug naar Aarde, een reis van 240 dagen.
Aan hun reis komt vandaag dus een einde. Doel van de reis was te onderzoeken hoe lichaam en geest van de ruimtereizigers reageren op een lange periode van eenzaamheid en afzondering in een kleine ruimte. Ondertussen werden de astronauten ook onderworpen aan talrijke medische en psychologische proeven. De missie was een proefproject voor een eventuele echte missie naar de rode planeet. Tegen 2030 zou zo'n missie werkelijkheid kunnen worden. (hlnsydney/sps)
© afp
© afp
© afp
(HLN)
Marsmissie zit er na 1,5 jaar op voor zes astronauten
© afp
© reuters
Voor zes 'ruimtereizigers' komt er na anderhalf jaar een einde aan hun missie naar Mars. Vandaag worden ze vrijgelaten uit hun capsule in een loods in Moskou. Tijdens de zogenaamde missie 'Mars500' simuleerden ze een reis naar Mars en de terugkeer naar Aarde.
Drie Russen, een Italiaan, een Fransman en een Chinees lieten zich vorig jaar in juni vrijwillig opsluiten in Moskou. Na de 'lancering' begonnen ze aan een reis van 250 dagen naar Mars. Daar aangekomen daalden drie astronauten in januari in speciale ruimtepakken af naar het Marsoppervlak om er stenen te verzamelen voor onderzoek. De conversaties die ze voerden, deden er 20 minuten over om de 'vluchtleiding' op Aarde te bereiken. Al die tijd bleven de drie andere astronauten in een baan om Mars vliegen. Na een maand keerden de zes terug naar Aarde, een reis van 240 dagen.
Aan hun reis komt vandaag dus een einde. Doel van de reis was te onderzoeken hoe lichaam en geest van de ruimtereizigers reageren op een lange periode van eenzaamheid en afzondering in een kleine ruimte. Ondertussen werden de astronauten ook onderworpen aan talrijke medische en psychologische proeven. De missie was een proefproject voor een eventuele echte missie naar de rode planeet. Tegen 2030 zou zo'n missie werkelijkheid kunnen worden. (hlnsydney/sps)
© afp
© afp
© afp
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
02-11-2011
Marsoppervlak was nooit warm en vochtig genoeg voor leven
Het oppervlak van de planeet Mars is nooit lang genoeg voldoende warm en vochtig geweest voor het ontstaan van leven. Dat blijkt uit een onderzoek waarvan de resultaten deze week in Nature zijn gepubliceerd. Áls er ooit al leven was op onze buurplaneet, moet dat ondergronds worden gezocht.
Een en ander volgt uit een nieuwe inventarisatie van de meetgegevens van Europese en Amerikaanse ruimtesondes, die is opgesteld door Franse en Amerikaanse wetenschappers. De onderzoekers hebben nauwkeurig in kaart gebracht waar zich kleimineralen aan de oppervlakte bevinden - mineralen die alleen onder warme, vochtige omstandigheden worden gevormd.
Op slechts enkele van de meer dan 350 onderzochte locaties zijn inderdaad kleimineralen aan de oppervlakte aangetroffen. Ook elders zijn kleimineralen te vinden, maar die liggen dieper. Volgens de onderzoekers betekent dit dat het Marsoppervlak de laatste vier miljard jaar vrijwel steeds ijskoud en gortdroog is geweest.
Dat wil echter niet zeggen dat er op Mars nooit leven kan zijn geweest. Sommige van de gevonden kleimineralen ontstaan alleen bij temperaturen van meer dan 200 graden Celsius, wat erop wijst dat de ondergrondse omstandigheden op de planeet lange tijd veel gunstiger waren dan die aan het oppervlak.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Marsoppervlak was nooit warm en vochtig genoeg voor leven
Het oppervlak van de planeet Mars is nooit lang genoeg voldoende warm en vochtig geweest voor het ontstaan van leven. Dat blijkt uit een onderzoek waarvan de resultaten deze week in Nature zijn gepubliceerd. Áls er ooit al leven was op onze buurplaneet, moet dat ondergronds worden gezocht.
Een en ander volgt uit een nieuwe inventarisatie van de meetgegevens van Europese en Amerikaanse ruimtesondes, die is opgesteld door Franse en Amerikaanse wetenschappers. De onderzoekers hebben nauwkeurig in kaart gebracht waar zich kleimineralen aan de oppervlakte bevinden - mineralen die alleen onder warme, vochtige omstandigheden worden gevormd.
Op slechts enkele van de meer dan 350 onderzochte locaties zijn inderdaad kleimineralen aan de oppervlakte aangetroffen. Ook elders zijn kleimineralen te vinden, maar die liggen dieper. Volgens de onderzoekers betekent dit dat het Marsoppervlak de laatste vier miljard jaar vrijwel steeds ijskoud en gortdroog is geweest.
Dat wil echter niet zeggen dat er op Mars nooit leven kan zijn geweest. Sommige van de gevonden kleimineralen ontstaan alleen bij temperaturen van meer dan 200 graden Celsius, wat erop wijst dat de ondergrondse omstandigheden op de planeet lange tijd veel gunstiger waren dan die aan het oppervlak.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
09-11-2011
Russische Marssonde meteen uit koers geraakt
© afp
De Russische sonde Phobos-Grunt die gisteren vanop de ruimtevaartbasis Baikonoer richting Mars werd gelanceerd, is uit koers geraakt. Dat meldt het Russische persagentschap Interfax.
© reuters
De sonde moest naar Phobos, een maan van Mars, vliegen om er bodemstalen te bemachtigen en terug naar Aarde te brengen. Maar toen Phobos-Grunt in een baan om de Aarde was terechtgekomen, liep het mis. Een motor weigerde dienst, waardoor het hoogst twijfelachtig is of de sonde nog koers naar Mars kan zetten.
Volgens Roskosmos-chef Vladimir Popovkin heeft de missieleiding het contact met het ruimtevaartuig niet verloren. Technici zouden nog drie dagen de tijd hebben om de sonde alsnog de gewenste richting te geven. Daarna zijn de batterijen op.
De sonde moest normaal in oktober van volgend jaar in een baan om de rode planeet geraken. Het was de eerste Russische interplanetaire missie in meer dan twintig jaar. (sps)
(HLN)
Russische Marssonde meteen uit koers geraakt
© afp
De Russische sonde Phobos-Grunt die gisteren vanop de ruimtevaartbasis Baikonoer richting Mars werd gelanceerd, is uit koers geraakt. Dat meldt het Russische persagentschap Interfax.
© reuters
De sonde moest naar Phobos, een maan van Mars, vliegen om er bodemstalen te bemachtigen en terug naar Aarde te brengen. Maar toen Phobos-Grunt in een baan om de Aarde was terechtgekomen, liep het mis. Een motor weigerde dienst, waardoor het hoogst twijfelachtig is of de sonde nog koers naar Mars kan zetten.
Volgens Roskosmos-chef Vladimir Popovkin heeft de missieleiding het contact met het ruimtevaartuig niet verloren. Technici zouden nog drie dagen de tijd hebben om de sonde alsnog de gewenste richting te geven. Daarna zijn de batterijen op.
De sonde moest normaal in oktober van volgend jaar in een baan om de rode planeet geraken. Het was de eerste Russische interplanetaire missie in meer dan twintig jaar. (sps)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
09-11-2011
Mars Express fotografeert Marsvulkaan Tharsis Tholus
Metr de High Resolution Stereo Camera van de Europese ruimtesonde Mars Express zijn nieuwe stereoscopische opnamen gemaakt van de middelgrote Marsvulkaan Tharsis Tholus. Deze schildvulkaan meet aan de basis 155 bij 125 kilometer; hij torent 8 kilometer boven het omringende landschap uit.
Op basis van de stereoscopische waarnemingen is een digitaal hoogtemodel van de vulkaan gecreëerd, dat vervolgens vanuit elke gewenste hoek kan worden getoond en bekeken. Op die manier is duidelijk te zien dat de vulkaan sterk gedeformeerd is geraakt. Zo is de caldera gedeeltelijk verzakt; aan de ene kant ligt de kraterrand 2,7 kilometer lager dan aan de andere kant.
Vermoedelijk is de vulkaantop tijdens of kort na een uitbarsting ingestort. Op het hier getoonde perspectiefbeeld zijn verschillende kleuren gebruikt om hoogten boven het omringende terrein aan te geven.
© Govert Schilling
(allesoversterrenkunde)
Mars Express fotografeert Marsvulkaan Tharsis Tholus
Metr de High Resolution Stereo Camera van de Europese ruimtesonde Mars Express zijn nieuwe stereoscopische opnamen gemaakt van de middelgrote Marsvulkaan Tharsis Tholus. Deze schildvulkaan meet aan de basis 155 bij 125 kilometer; hij torent 8 kilometer boven het omringende landschap uit.
Op basis van de stereoscopische waarnemingen is een digitaal hoogtemodel van de vulkaan gecreëerd, dat vervolgens vanuit elke gewenste hoek kan worden getoond en bekeken. Op die manier is duidelijk te zien dat de vulkaan sterk gedeformeerd is geraakt. Zo is de caldera gedeeltelijk verzakt; aan de ene kant ligt de kraterrand 2,7 kilometer lager dan aan de andere kant.
Vermoedelijk is de vulkaantop tijdens of kort na een uitbarsting ingestort. Op het hier getoonde perspectiefbeeld zijn verschillende kleuren gebruikt om hoogten boven het omringende terrein aan te geven.
© Govert Schilling
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
10-11-2011
Eerste reddingspoging Russische Marsmissie mislukt
© epa
Een eerste poging om de voorlopig mislukte lancering van de Russische Marssonde Phobos-Grunt te redden is mislukt. Dat meldt de vluchtleiding Tsoup volgens het onafhankelijke persbureau Interfax.
De Phobos-Grunt werd eergisteravond Belgische tijd met een Zenith-raket gelanceerd vanop Bajkonoer in Kazachstan. De onbemande sonde bleef in een baan om de Aarde draaien omdat de eigen motoren niet aanfloepten om koers te kunnen zetten naar de Marsmaan Phobos. Een eerste poging om de koers te corrigeren mislukte omdat de software van de Phobos-Grunt niet reageerde op de signalen van de Tsoup.
Meningen verdeeld
Volgens deskundige Vladimir Oevarov is er bijna geen kans meer om de 120 miljoen euro kostende missie te redden.Luidens Vladimir Popovkin, hoofd van het Russische ruimtevaartbureau Roscosmos, resten er nog maar enkele dagen voor een koerscorrectie. Een andere Russische bron heeft toch nog hoop omdat de zonnepanelen opengeklapt zijn en de sonde steeds naar de Zon is gericht.
Een gecontroleerde terugval op Aarde is niet mogelijk, herhaalt een medewerker van Roscosmos. "Wij kunnen de terugval enkel berekenen, maar niet sturen". Het Europese en het Amerikaanse ruimtevaartbureau, ESA en NASA, hebben hulp aangeboden om de missie te redden.
Stalen
Phobos-Grunt is de eerste Russische Marsmissie sinds de missie Mars-96, waarin ook België participeerde, mislukte bij lancering met een Proton-raket. Bedoeling van Phobos-Grunt, gebouwd door het het ervaren Russische bedrijf Lavotsjkin, was in augustus 2014 stalen van Phobos naar de Aarde te brengen. Bovendien moest de Chinese dochtesonde Yinghuo-1 in een baan rond de Rode Planeet komen. (belga/sam)
(HLN)
Eerste reddingspoging Russische Marsmissie mislukt
© epa
Een eerste poging om de voorlopig mislukte lancering van de Russische Marssonde Phobos-Grunt te redden is mislukt. Dat meldt de vluchtleiding Tsoup volgens het onafhankelijke persbureau Interfax.
De Phobos-Grunt werd eergisteravond Belgische tijd met een Zenith-raket gelanceerd vanop Bajkonoer in Kazachstan. De onbemande sonde bleef in een baan om de Aarde draaien omdat de eigen motoren niet aanfloepten om koers te kunnen zetten naar de Marsmaan Phobos. Een eerste poging om de koers te corrigeren mislukte omdat de software van de Phobos-Grunt niet reageerde op de signalen van de Tsoup.
Meningen verdeeld
Volgens deskundige Vladimir Oevarov is er bijna geen kans meer om de 120 miljoen euro kostende missie te redden.Luidens Vladimir Popovkin, hoofd van het Russische ruimtevaartbureau Roscosmos, resten er nog maar enkele dagen voor een koerscorrectie. Een andere Russische bron heeft toch nog hoop omdat de zonnepanelen opengeklapt zijn en de sonde steeds naar de Zon is gericht.
Een gecontroleerde terugval op Aarde is niet mogelijk, herhaalt een medewerker van Roscosmos. "Wij kunnen de terugval enkel berekenen, maar niet sturen". Het Europese en het Amerikaanse ruimtevaartbureau, ESA en NASA, hebben hulp aangeboden om de missie te redden.
Stalen
Phobos-Grunt is de eerste Russische Marsmissie sinds de missie Mars-96, waarin ook België participeerde, mislukte bij lancering met een Proton-raket. Bedoeling van Phobos-Grunt, gebouwd door het het ervaren Russische bedrijf Lavotsjkin, was in augustus 2014 stalen van Phobos naar de Aarde te brengen. Bovendien moest de Chinese dochtesonde Yinghuo-1 in een baan rond de Rode Planeet komen. (belga/sam)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
NASA is klaar voor lancering Marssonde
10 november 2011
Terwijl hun Russische collega's nog steeds verwoede, maar vooralsnog vergeefse pogingen doen om contact te krijgen met de onwillige Marssonde Phobos-Grunt, bereiden NASA-medewerkers zich voor op de lancering van de Mars Science Laboratory (MSL), die voor 25 november op het programma staat. Deze ruimtesonde moet de nieuwe mobiele onderzoeksrobot Curiosity op onze buurplaneet afleveren.
Het is de bedoeling dat Curiosity, die met een gewicht van 900 kilogram vijf keer zo zwaar is als zijn voorgangers Spirit en Opportunity, in de ruim 150 kilometer grote krater Gale landt, aan de voet van een vijf kilometer hoge berg van gelaagd gesteente. Uit het onderzoek moet blijken of de omstandigheden ter plaatse ooit geschikt zijn geweest voor het ontstaan van micro-organismen.
Curiosity is uitgerust met tien wetenschappelijke instrumenten. De meest in het oog springende onderdelen zijn een twee meter lange 'mast' met camera's en een even lange robotarm die voorzien is van een boor en een schepje, waarmee bodemmonsters naar de instrumenten in de Marsrover kunnen worden overgebracht. Curiosity krijgt (in eerste instantie) twee jaar de tijd voor zijn onderzoek.
Of de lancering ook werkelijk op 25 november plaatsvindt, is afhankelijk van het weer in Florida. De laatste lanceermogelijkheid is op 18 december.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
10 november 2011
Terwijl hun Russische collega's nog steeds verwoede, maar vooralsnog vergeefse pogingen doen om contact te krijgen met de onwillige Marssonde Phobos-Grunt, bereiden NASA-medewerkers zich voor op de lancering van de Mars Science Laboratory (MSL), die voor 25 november op het programma staat. Deze ruimtesonde moet de nieuwe mobiele onderzoeksrobot Curiosity op onze buurplaneet afleveren.
Het is de bedoeling dat Curiosity, die met een gewicht van 900 kilogram vijf keer zo zwaar is als zijn voorgangers Spirit en Opportunity, in de ruim 150 kilometer grote krater Gale landt, aan de voet van een vijf kilometer hoge berg van gelaagd gesteente. Uit het onderzoek moet blijken of de omstandigheden ter plaatse ooit geschikt zijn geweest voor het ontstaan van micro-organismen.
Curiosity is uitgerust met tien wetenschappelijke instrumenten. De meest in het oog springende onderdelen zijn een twee meter lange 'mast' met camera's en een even lange robotarm die voorzien is van een boor en een schepje, waarmee bodemmonsters naar de instrumenten in de Marsrover kunnen worden overgebracht. Curiosity krijgt (in eerste instantie) twee jaar de tijd voor zijn onderzoek.
Of de lancering ook werkelijk op 25 november plaatsvindt, is afhankelijk van het weer in Florida. De laatste lanceermogelijkheid is op 18 december.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
gr gr
11-11-2011
Kleine kans op redding Russische Marssonde
© ap
De kansen op redding van de Russische Marssonde Phobos-Grunt zijn "zeer, zeer gering", zegt een bron binnen de Russische ruimtevaart. De Phobos-Grunt werd dinsdagavond (Belgische tijd) vanop Bajkonoer in Kazachstan met een Zenith-raket gelanceerd. Maar de onbemande sonde bleef in een baan om de Aarde draaien omdat de eigen motoren niet aanfloepten om koers te kunnen zetten naar de Marsmaan Phobos.
© reuters
Voorbije nacht zijn meerdere pogingen om telemetrische data van het 120 miljoen euro kostende ruimtetuig te verkrijgen mislukt. De kansen op een redding zijn "zeer, zeer gering", zo luidt het.
De vluchtleiding Tsoup nabij Moskou probeert nog steeds telemetrie te verkrijgen van de Phobos-Grunt want die is vitaal voor het berekenen van de route naar de Rode Planeet, aldus het Russische staatspersbureau Ria-Novosti.
Volgens de website 2yo.com draait de sonde een baan op 210 en 345 kilometer boven de Aarde. De zonnepanelen zijn opengeklapt en de batterijen lopen normaal vol, meldt het persbureau Interfax.
Schattingen over de tijd waarin de Phobos-Grunt in de te lage baan kan blijven rondwentelen vooraleer op Aarde terug te vallen lopen uiteen van drie dagen tot meerdere weken.
Als de Phobos-Grunt op onze planeet zou terugvallen, gaat dit waarschijnlijk rimpelloos en ongemerkt gebeuren, zoals met de Duitse röntgensatelliet Rosat eind oktober, zegt Andreas Schutz, woordvoerder van het Duitse ruimtevaartbureau DLR. Dat er aan boord van de dertien ton wegende Russische sonde radioactief kobalt 57 is, verandert daar niets aan. "Het zijn maar enkele milligrammen kobalt die voor wetenschappelijke doeleinden aan boord zijn. Zelfs als Phobos-Grunt de atmosfeer weer zou induiken, zou dit volledig uiteenvallen", verzekert de woordvoerder. (belga/vsv)
© ap
(HLN)
Kleine kans op redding Russische Marssonde
© ap
De kansen op redding van de Russische Marssonde Phobos-Grunt zijn "zeer, zeer gering", zegt een bron binnen de Russische ruimtevaart. De Phobos-Grunt werd dinsdagavond (Belgische tijd) vanop Bajkonoer in Kazachstan met een Zenith-raket gelanceerd. Maar de onbemande sonde bleef in een baan om de Aarde draaien omdat de eigen motoren niet aanfloepten om koers te kunnen zetten naar de Marsmaan Phobos.
© reuters
Voorbije nacht zijn meerdere pogingen om telemetrische data van het 120 miljoen euro kostende ruimtetuig te verkrijgen mislukt. De kansen op een redding zijn "zeer, zeer gering", zo luidt het.
De vluchtleiding Tsoup nabij Moskou probeert nog steeds telemetrie te verkrijgen van de Phobos-Grunt want die is vitaal voor het berekenen van de route naar de Rode Planeet, aldus het Russische staatspersbureau Ria-Novosti.
Volgens de website 2yo.com draait de sonde een baan op 210 en 345 kilometer boven de Aarde. De zonnepanelen zijn opengeklapt en de batterijen lopen normaal vol, meldt het persbureau Interfax.
Schattingen over de tijd waarin de Phobos-Grunt in de te lage baan kan blijven rondwentelen vooraleer op Aarde terug te vallen lopen uiteen van drie dagen tot meerdere weken.
Als de Phobos-Grunt op onze planeet zou terugvallen, gaat dit waarschijnlijk rimpelloos en ongemerkt gebeuren, zoals met de Duitse röntgensatelliet Rosat eind oktober, zegt Andreas Schutz, woordvoerder van het Duitse ruimtevaartbureau DLR. Dat er aan boord van de dertien ton wegende Russische sonde radioactief kobalt 57 is, verandert daar niets aan. "Het zijn maar enkele milligrammen kobalt die voor wetenschappelijke doeleinden aan boord zijn. Zelfs als Phobos-Grunt de atmosfeer weer zou induiken, zou dit volledig uiteenvallen", verzekert de woordvoerder. (belga/vsv)
© ap
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
12-11-2011
Russische Marssonde lijkt verloren
© ap
Pogingen om opnieuw controlte te krijgen over de Russische Marssonde Phobos-Grunt zijn mislukt. De sonde mag beschouwd worden als "verloren", zo verklaarde een bron in de ruimtevaartsector aan het agentschap Interfax. Volgens de bron zal het Russische ruimteagentschap de mislukking in de loop van de komende dagen officieel toegeven.
De Phobos-Grunt werd dinsdagavond vanop Bajkonoer in Kazachstan met een Zenith-raket gelanceerd. Maar de onbemande sonde bleef in een baan om de Aarde draaien omdat de eigen motoren niet aanfloepten om koers te kunnen zetten naar de Marsmaan Phobos. Alle pogingen om een signaal van het tuig te verkrijgen, hadden geen resultaat.
Phobos-Grunt is de eerste Russische Marsmissie sinds de missie Mars-96, waarin ook België participeerde, mislukte bij verkeerde lancering met een Proton-raket.
Bedoeling van Phobos-Grunt, gebouwd door het inzake planeetverkenning ervaren Russische bedrijf Lavotsjkin, was in augustus 2014 stalen van Phobos naar de Aarde te brengen. Bovendien moest de Chinese dochtersonde Yinghuo-1 in een baan rond de Rode Planeet komen.(belga/kve)
(HLN)
Russische Marssonde lijkt verloren
© ap
Pogingen om opnieuw controlte te krijgen over de Russische Marssonde Phobos-Grunt zijn mislukt. De sonde mag beschouwd worden als "verloren", zo verklaarde een bron in de ruimtevaartsector aan het agentschap Interfax. Volgens de bron zal het Russische ruimteagentschap de mislukking in de loop van de komende dagen officieel toegeven.
De Phobos-Grunt werd dinsdagavond vanop Bajkonoer in Kazachstan met een Zenith-raket gelanceerd. Maar de onbemande sonde bleef in een baan om de Aarde draaien omdat de eigen motoren niet aanfloepten om koers te kunnen zetten naar de Marsmaan Phobos. Alle pogingen om een signaal van het tuig te verkrijgen, hadden geen resultaat.
Phobos-Grunt is de eerste Russische Marsmissie sinds de missie Mars-96, waarin ook België participeerde, mislukte bij verkeerde lancering met een Proton-raket.
Bedoeling van Phobos-Grunt, gebouwd door het inzake planeetverkenning ervaren Russische bedrijf Lavotsjkin, was in augustus 2014 stalen van Phobos naar de Aarde te brengen. Bovendien moest de Chinese dochtersonde Yinghuo-1 in een baan rond de Rode Planeet komen.(belga/kve)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
15-11-2011
Wind laat Marsduinen wandelen
Nieuw onderzoek door Portugese en Amerikaanse geofysici laat zien dat ook de zandduinen rond de evenaar van Mars aan het 'wandelen' zijn. Eerder was dit verschijnsel al waargenomen bij de duinen in de poolstreken van de planeet.
Aardse duinen wandelen onder invloed van de wind. Windtunnelexperimenten en atmosferische computersimulaties gaven echter de indruk dat de huidige winden op Mars doorgaans niet sterk genoeg zijn om dat voor elkaar gekregen. Daarom werd de waargenomen verplaatsing van de poolduinen vooral toegeschreven aan de sublimatie - het rechtstreeks in gasvorm overgaan - van kooldioxide-ijs in de zomermaanden.
Rond de relatief warme evenaar van Mars treedt dit seizoenseffect echter niet op. Toch blijkt uit opnamen van de Mars Reconnaissance Orbiter dat ook daar de duinen wandelen: per jaar schuiven ze ongeveer een meter op.
Volgens de onderzoekers wijst dat er sterk op dat de wind een grotere rol speelt bij de duinverplaatsingen dan tot nu toe werd aangenomen. Er moet nog maar eens goed worden gekeken naar de windtunnelexperimenten en computersimulaties die aangaven dat het op Mars niet zo vaak hard waait.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Wind laat Marsduinen wandelen
Nieuw onderzoek door Portugese en Amerikaanse geofysici laat zien dat ook de zandduinen rond de evenaar van Mars aan het 'wandelen' zijn. Eerder was dit verschijnsel al waargenomen bij de duinen in de poolstreken van de planeet.
Aardse duinen wandelen onder invloed van de wind. Windtunnelexperimenten en atmosferische computersimulaties gaven echter de indruk dat de huidige winden op Mars doorgaans niet sterk genoeg zijn om dat voor elkaar gekregen. Daarom werd de waargenomen verplaatsing van de poolduinen vooral toegeschreven aan de sublimatie - het rechtstreeks in gasvorm overgaan - van kooldioxide-ijs in de zomermaanden.
Rond de relatief warme evenaar van Mars treedt dit seizoenseffect echter niet op. Toch blijkt uit opnamen van de Mars Reconnaissance Orbiter dat ook daar de duinen wandelen: per jaar schuiven ze ongeveer een meter op.
Volgens de onderzoekers wijst dat er sterk op dat de wind een grotere rol speelt bij de duinverplaatsingen dan tot nu toe werd aangenomen. Er moet nog maar eens goed worden gekeken naar de windtunnelexperimenten en computersimulaties die aangaven dat het op Mars niet zo vaak hard waait.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
22-11-2011
Rusland geeft zijn Marsmissie Phobos-Grunt zo goed als op
© epa
HLN update Het Russische ruimtevaartbureau Roscosmos maakt zich geen illusies meer over een mogelijkheid om zijn ambitieuze Marsmissie Phobos-Grunt te redden. Ook de vorige Russische Marsmissie, Mars-96, mislukte. Daarin participeerde België ook, maar het liep al fout bij de lancering. Vanaf eind december zouden de brokstukken van Phobos-Grunt opnieuw op aarde terugvallen.
De plaats waar brokstukken van de zo goed als opgegeven Russische sonde Phobos-Grunt naar de Aarde zullen terugvallen is pas een dag voordien vast te stellen. Dat zegt Vitali Davidov, plaatsvervangend hoofd van Roscosmos. "De praktijk leert dat de gebieden (waar brokstukken terugvallen) niet eerder dan een dag tevoren te detecteren zijn. Het heeft geen zin voordien te zeggen waar ze zullen vallen, zei Davidov zelfverzekerd.
Onbestuurbaar
"De atmosfeer ademt, de Zon gedraagt zich op verschillende manieren, het (tuig Phobos-Grunt) kan op heel wat manieren georiënteerd zijn, vooral als het onbestuurbaar is. Accuratere informatie is pas 12 uur voor (de gebeurtenis) te verkrijgen."
Motorproblemen
De Phobos-Grunt werd begin deze maand vanop Bajkonoer in Kazachstan met een Zenith-raket gelanceerd. De onbemande sonde bleef echter in een baan om de Aarde draaien omdat de eigen motoren niet startten om koers naar de Marsmaan Phobos te kunnen zetten. Alle pogingen om een signaal van het tuig te verkrijgen, hadden geen resultaat.
Realistisch
"We moeten realistisch zijn. Gezien we al die tijd er niet in geslaagd zijn om contact te krijgen met het tuig, is er bijna geen kans meer om deze missie uit te voeren", zei adjunct-directeur Vitali Davydov tegenover verslaggevers.
Volgens Davydov zouden de brokstukken van het ruimtetuig van eind december tot februari op onze planeet terugvallen. Davydov is er zeker van dat de terugkeercapsule de Aardbodem zal bereiken. Hij sloot niet uit dat zij "op iemands hoofd kan terechtkomen". Maar die kans is bijna onbestaande, aldus de nummer twee van Roscosmos.
Doel
Phobos-Grunt, gebouwd door het ervaren Russische bedrijf Lavotsjkin, moest in augustus 2014 stalen van Phobos naar onze planeet brengen. Bovendien moest de Chinese dochtersonde Yinghuo-1 in een baan rond de Rode Planeet komen. (belga/sg/kh)
(HLN)
Rusland geeft zijn Marsmissie Phobos-Grunt zo goed als op
© epa
HLN update Het Russische ruimtevaartbureau Roscosmos maakt zich geen illusies meer over een mogelijkheid om zijn ambitieuze Marsmissie Phobos-Grunt te redden. Ook de vorige Russische Marsmissie, Mars-96, mislukte. Daarin participeerde België ook, maar het liep al fout bij de lancering. Vanaf eind december zouden de brokstukken van Phobos-Grunt opnieuw op aarde terugvallen.
De plaats waar brokstukken van de zo goed als opgegeven Russische sonde Phobos-Grunt naar de Aarde zullen terugvallen is pas een dag voordien vast te stellen. Dat zegt Vitali Davidov, plaatsvervangend hoofd van Roscosmos. "De praktijk leert dat de gebieden (waar brokstukken terugvallen) niet eerder dan een dag tevoren te detecteren zijn. Het heeft geen zin voordien te zeggen waar ze zullen vallen, zei Davidov zelfverzekerd.
Onbestuurbaar
"De atmosfeer ademt, de Zon gedraagt zich op verschillende manieren, het (tuig Phobos-Grunt) kan op heel wat manieren georiënteerd zijn, vooral als het onbestuurbaar is. Accuratere informatie is pas 12 uur voor (de gebeurtenis) te verkrijgen."
Motorproblemen
De Phobos-Grunt werd begin deze maand vanop Bajkonoer in Kazachstan met een Zenith-raket gelanceerd. De onbemande sonde bleef echter in een baan om de Aarde draaien omdat de eigen motoren niet startten om koers naar de Marsmaan Phobos te kunnen zetten. Alle pogingen om een signaal van het tuig te verkrijgen, hadden geen resultaat.
Realistisch
"We moeten realistisch zijn. Gezien we al die tijd er niet in geslaagd zijn om contact te krijgen met het tuig, is er bijna geen kans meer om deze missie uit te voeren", zei adjunct-directeur Vitali Davydov tegenover verslaggevers.
Volgens Davydov zouden de brokstukken van het ruimtetuig van eind december tot februari op onze planeet terugvallen. Davydov is er zeker van dat de terugkeercapsule de Aardbodem zal bereiken. Hij sloot niet uit dat zij "op iemands hoofd kan terechtkomen". Maar die kans is bijna onbestaande, aldus de nummer twee van Roscosmos.
Doel
Phobos-Grunt, gebouwd door het ervaren Russische bedrijf Lavotsjkin, moest in augustus 2014 stalen van Phobos naar onze planeet brengen. Bovendien moest de Chinese dochtersonde Yinghuo-1 in een baan rond de Rode Planeet komen. (belga/sg/kh)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Contact met Russische sonde hersteld
De Europese ruimtevaartorganisatie ESA heeft een signaal opgevangen van een Russische ruimtesonde die op zijn reis naar een maan van Mars in een baan om de aarde is blijven hangen. Het contact met de sonde ging kort na de lancering op 9 november verloren.
De Russische ruimtevaartorganisatie Roscosmos heeft in samenwerking met de ESA geprobeerd het contact met de ruimtesonde te herstellen. Dat lukte uiteindelijk woensdagochtend met behulp van een radiostation van de ESA in Australië.
De Phobos-Ground-sonde kwam vast te zitten in een baan om de aarde omdat de stuwraketten kort na de lancering dienst weigerden. De sonde was onderweg naar Phobos, een van de twee manen van Mars. Nu er weer een signaal van de sonde is opgevangen, neemt de hoop toe dat voorkomen kan worden dat het toestel uiteindelijk op het aardoppervlak neerstort.
De Europese ruimtevaartorganisatie ESA heeft een signaal opgevangen van een Russische ruimtesonde die op zijn reis naar een maan van Mars in een baan om de aarde is blijven hangen. Het contact met de sonde ging kort na de lancering op 9 november verloren.
De Russische ruimtevaartorganisatie Roscosmos heeft in samenwerking met de ESA geprobeerd het contact met de ruimtesonde te herstellen. Dat lukte uiteindelijk woensdagochtend met behulp van een radiostation van de ESA in Australië.
De Phobos-Ground-sonde kwam vast te zitten in een baan om de aarde omdat de stuwraketten kort na de lancering dienst weigerden. De sonde was onderweg naar Phobos, een van de twee manen van Mars. Nu er weer een signaal van de sonde is opgevangen, neemt de hoop toe dat voorkomen kan worden dat het toestel uiteindelijk op het aardoppervlak neerstort.
Beneath the gold, the bitter steel
23-11-2011
Amerikaanse Marssonde staat in de startblokken
Op Cape Canaveral in Florida staat de Atlas V-raket klaar die komende zaterdag (26 november) het Mars Science Laboratory de ruimte in moet brengen. De lancering vindt op zijn vroegst om 16.02 uur Nederlandse tijd plaats, maar bij slecht weer of technische problemen volgt uitstel. De laatst mogelijke lanceerdatum is 18 december.
De ruimtesonde, die in augustus 2012 bij de planeet Mars moet aankomen, heeft een geavanceerde mobiele onderzoeksrobot aan boord. Deze 'Marsrover', die de naam Curiosity heeft gekregen, zal landen in de grote inslagkrater Gale. Curiosity gaat onderzoeken hoe leefbaar die plek ooit kan zijn geweest voor micro-organismen.
De lancering van het Mars Science Laboratory is te volgen via NASA TV. Als alles goed is gegaan, zal de ruimtesonde ongeveer 55 minuten na zijn lancering contact opnemen met de vluchtleiding. Pas dan zal blijken of deze Marsmissie een betere start heeft dan de twee weken gelanceerde Phobos-Grunt, die nog steeds in een baan om de aarde draait.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Amerikaanse Marssonde staat in de startblokken
Op Cape Canaveral in Florida staat de Atlas V-raket klaar die komende zaterdag (26 november) het Mars Science Laboratory de ruimte in moet brengen. De lancering vindt op zijn vroegst om 16.02 uur Nederlandse tijd plaats, maar bij slecht weer of technische problemen volgt uitstel. De laatst mogelijke lanceerdatum is 18 december.
De ruimtesonde, die in augustus 2012 bij de planeet Mars moet aankomen, heeft een geavanceerde mobiele onderzoeksrobot aan boord. Deze 'Marsrover', die de naam Curiosity heeft gekregen, zal landen in de grote inslagkrater Gale. Curiosity gaat onderzoeken hoe leefbaar die plek ooit kan zijn geweest voor micro-organismen.
De lancering van het Mars Science Laboratory is te volgen via NASA TV. Als alles goed is gegaan, zal de ruimtesonde ongeveer 55 minuten na zijn lancering contact opnemen met de vluchtleiding. Pas dan zal blijken of deze Marsmissie een betere start heeft dan de twee weken gelanceerde Phobos-Grunt, die nog steeds in een baan om de aarde draait.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Hopelijk wordt het net zo'n succes als de voorgaande rovermissies en de Phoenix.
En de lancering verdient natuurlijk een eigen topic, om wat meer kijkers te trekken. Lancering Mars Science Laboratory
[ Bericht 47% gewijzigd door Quyxz_ op 24-11-2011 10:59:02 ]
En de lancering verdient natuurlijk een eigen topic, om wat meer kijkers te trekken. Lancering Mars Science Laboratory
[ Bericht 47% gewijzigd door Quyxz_ op 24-11-2011 10:59:02 ]
gr gr
LOL een nieuwe space race tussen de russen en de amerikanen
<a href="http://www.vwkweb.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Vereniging voor weerkunde en klimatologie</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
quote:
Hopelijk wordt het net zo'n succes als de voorgaande rovermissies en de Phoenix.
En de lancering verdient natuurlijk een eigen topic, om wat meer kijkers te trekken. Lancering Mars Science Laboratory
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
24-11-2011
ESA houdt contact met Russische Marssonde
Sinds het Europese ruimteagentschap ESA afgelopen dinsdag voor het eerst signalen oppikte van de onwillige Russische Marssonde Phobos-Grunt, is een onregelmatige communicatie op gang gekomen. De gegevens die de afgelopen dagen tussen de ruimtesonde en het ESA-volgstation in Australië zijn uitgewisseld, zijn ter analyse naar de Russische vluchtleiding gestuurd.
In de nacht van 23 op 24 november zijn voor het eerste telemetrische gegevens van de Phobos-Grunt opgevangen. Deze gegevens bevatten doorgaans informatie over de technische toestand van de diverse systemen aan boord.
Maar niet elke keer dat de ruimtesonde binnen het blikveld van het Australische volgstation komt, kan er contact worden gemaakt. Dat kan erop wijzen dat niet alle antennes van de Phobos-Grunt werken. Hoe dan ook: er gloort weer een sprankje hoop.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
ESA houdt contact met Russische Marssonde
Sinds het Europese ruimteagentschap ESA afgelopen dinsdag voor het eerst signalen oppikte van de onwillige Russische Marssonde Phobos-Grunt, is een onregelmatige communicatie op gang gekomen. De gegevens die de afgelopen dagen tussen de ruimtesonde en het ESA-volgstation in Australië zijn uitgewisseld, zijn ter analyse naar de Russische vluchtleiding gestuurd.
In de nacht van 23 op 24 november zijn voor het eerste telemetrische gegevens van de Phobos-Grunt opgevangen. Deze gegevens bevatten doorgaans informatie over de technische toestand van de diverse systemen aan boord.
Maar niet elke keer dat de ruimtesonde binnen het blikveld van het Australische volgstation komt, kan er contact worden gemaakt. Dat kan erop wijzen dat niet alle antennes van de Phobos-Grunt werken. Hoe dan ook: er gloort weer een sprankje hoop.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
PHOBOS-GRUNT SIGNALS DECIPHERED:
Russian analysts have deciphered some of the transmissions received from Phobos-Grunt on Nov. 24th. According to reports, however, the data do not reveal why the Mars probe failed to fire its main engines on Nov. 9th, when it should have left Earth orbit en route to the Red Planet. The window of opportunity to reach Mars has closed, but if Roscosmos (theRussian space agency) can regain control of Phobos-Grunt before it falls back into Earth's atmosphere, the spacecraft could be re-purposed for a different mission.
Een nieuwe kans zou 2014 zijn
Russian analysts have deciphered some of the transmissions received from Phobos-Grunt on Nov. 24th. According to reports, however, the data do not reveal why the Mars probe failed to fire its main engines on Nov. 9th, when it should have left Earth orbit en route to the Red Planet. The window of opportunity to reach Mars has closed, but if Roscosmos (theRussian space agency) can regain control of Phobos-Grunt before it falls back into Earth's atmosphere, the spacecraft could be re-purposed for a different mission.
Een nieuwe kans zou 2014 zijn
<a href="http://www.vwkweb.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Vereniging voor weerkunde en klimatologie</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
Mars departure window closing, will open later
The astronomical window for the Phobos-Grunt's mission to Mars has just about closed, believe space industry sources. The probe could still fly by the red planet, but the expedition to land on and then return to Earth from the Martian moon Phobos is a failure. The window is closed, next chance - 2014
Soon the opportunity for the Phobos probe to reach Mars will be lost. For almost two weeks no discernable feedback has been obtained from the spacecraft or for that matter any positive developments in restoring control.
Technically the Phobos probe can be classified as "alive" (since, judging by observations, it stays in its orbit and is oriented toward the Sun) but practically it is lost.
The 2011 launch window for Mars is known to span November and December. Initially, prior to liftoff, November 21 was named as the ultimate date for the Phobos-Grunt's departure to Mars (the firm belief of unnamed sources in the space industry).
But on November 14, Russian Space Agency head, Vladimir Popovkin, officially articulated a different opinion. He said the last chance to save the Phobos-Grunt mission would disappear "early in December," when the window closes.
But the probe continues stoically to ignore signals from Earth (as, incidentally, its designers taught it to do at least during orbit - no outside controls are provided for that). This means the probe is most likely to fly nowhere and its successor (if a state budget overburdened with social commitments and defense purchases manages to cough up another billion rubles) will have the opportunity to repeat the attempt no sooner than early 2014.
Open to some, closed to others
Strictly speaking, the 2011 Mars window is still open. The U.S. probe MSL (Mars Science Laboratory), which is to depart for Mars with the Mars rover Curiosity on board at the end of this week, has a launch window between November 25 and December 18.
The two probes, however, have different flight programs once in Mars' neighborhood (as dictated by the need to approach Phobos by the best route). Also, in planning a usable window, the starting orbit plays a role because it is related to flight trajectory. The Phobos has utilized its window by circling in its reference orbit, while the Americans are just at the beginning of their identified time slot.
At the turn of the century, the Americans seem to have broken the mythical "Martian curse." If anything, the success rate of their missions late in the 1990s and early 2000s (which were the first to deliver rovers to the Red Planet's surface) favorably differed from the traditional "toll" of unmanned Martian probes in former years (both Soviet Mars craft and American Mariners).
In Russia, the Martian programs have not done well so far, or more accurately, they have done pretty badly. The setbacks that have plagued Russia's Martian saga began late in the 1980s with Phobos-1 and Phobos-2 failures, were followed by a launch disaster with the Mars-96 in 1996, and are now manifested by the Phobos-Grunt.
With a total research collapse in the 1990s and personnel degradation in the early 2000s, the performance of Russia's research and development sector is, to be frank, not the best. As recent years now show, a mere injection of money no longer solves the problem of bringing the industry back to health and stabilizing the quality of the work.
The systemic crisis of Russia's space effort is so deep that comprehensive and long-term measures are required to restructure at least the education and management sectors. In this sense, money alone will not open the next window to Mars.
Flying by 2018
In 2018, the Earth will see a great opposition to Mars (when the planets pass each other at minimum distance). These times of great opposition (they occur once every 15 to 17 years) are viewed as the most convenient launch windows for space missions - they cut most of the time a crew is exposed to space radiation during the flight.
The Mars-500 experiment, which was completed recently and which simulated a manned flight to Mars, was conducted with the 2018 launch window in mind. "Blasting off" from the Earth's reference orbit on October 10, 2017, the crew "reached" the Martian orbit on September 29, 2018 and "returned home" on October 10, 2019.
However, the Earth is clearly not prepared to use this window for sending astronauts to Mars - the leading powers will not shoulder such a mission either technologically or financially. Especially since, with current scientific and engineering knowledge, there are great doubts about protecting a crew against cosmic radiation.
However, the next opposition - in 2035 - is seriously regarded by the Americans as a convenient distant target for their space effort. By abandoning an immediate return to the Moon under Obama, a project set as a strategic guideline by George Bush, the U.S. has set its sights even higher.
On the one hand, this kind of mission to Mars is easy to drop: a repeated Moon flight involving new materials and technology is less challenging than a two-year expedition into the solar system.
On the other hand, the distinctive objectives of such a project may call for research and development efforts capable of yielding a mass of new technology. Even if the Martian mission is called off and the 2035 Martian window closes like the previous ones.
The views expressed in this article are the author's and do not necessarily represent those of RIA Novosti.
Russia wants to focus on Moon if Mars mission fails
[ Bericht 1% gewijzigd door -CRASH- op 25-11-2011 23:52:41 ]
The astronomical window for the Phobos-Grunt's mission to Mars has just about closed, believe space industry sources. The probe could still fly by the red planet, but the expedition to land on and then return to Earth from the Martian moon Phobos is a failure. The window is closed, next chance - 2014
Soon the opportunity for the Phobos probe to reach Mars will be lost. For almost two weeks no discernable feedback has been obtained from the spacecraft or for that matter any positive developments in restoring control.
Technically the Phobos probe can be classified as "alive" (since, judging by observations, it stays in its orbit and is oriented toward the Sun) but practically it is lost.
The 2011 launch window for Mars is known to span November and December. Initially, prior to liftoff, November 21 was named as the ultimate date for the Phobos-Grunt's departure to Mars (the firm belief of unnamed sources in the space industry).
But on November 14, Russian Space Agency head, Vladimir Popovkin, officially articulated a different opinion. He said the last chance to save the Phobos-Grunt mission would disappear "early in December," when the window closes.
But the probe continues stoically to ignore signals from Earth (as, incidentally, its designers taught it to do at least during orbit - no outside controls are provided for that). This means the probe is most likely to fly nowhere and its successor (if a state budget overburdened with social commitments and defense purchases manages to cough up another billion rubles) will have the opportunity to repeat the attempt no sooner than early 2014.
Open to some, closed to others
Strictly speaking, the 2011 Mars window is still open. The U.S. probe MSL (Mars Science Laboratory), which is to depart for Mars with the Mars rover Curiosity on board at the end of this week, has a launch window between November 25 and December 18.
The two probes, however, have different flight programs once in Mars' neighborhood (as dictated by the need to approach Phobos by the best route). Also, in planning a usable window, the starting orbit plays a role because it is related to flight trajectory. The Phobos has utilized its window by circling in its reference orbit, while the Americans are just at the beginning of their identified time slot.
At the turn of the century, the Americans seem to have broken the mythical "Martian curse." If anything, the success rate of their missions late in the 1990s and early 2000s (which were the first to deliver rovers to the Red Planet's surface) favorably differed from the traditional "toll" of unmanned Martian probes in former years (both Soviet Mars craft and American Mariners).
In Russia, the Martian programs have not done well so far, or more accurately, they have done pretty badly. The setbacks that have plagued Russia's Martian saga began late in the 1980s with Phobos-1 and Phobos-2 failures, were followed by a launch disaster with the Mars-96 in 1996, and are now manifested by the Phobos-Grunt.
With a total research collapse in the 1990s and personnel degradation in the early 2000s, the performance of Russia's research and development sector is, to be frank, not the best. As recent years now show, a mere injection of money no longer solves the problem of bringing the industry back to health and stabilizing the quality of the work.
The systemic crisis of Russia's space effort is so deep that comprehensive and long-term measures are required to restructure at least the education and management sectors. In this sense, money alone will not open the next window to Mars.
Flying by 2018
In 2018, the Earth will see a great opposition to Mars (when the planets pass each other at minimum distance). These times of great opposition (they occur once every 15 to 17 years) are viewed as the most convenient launch windows for space missions - they cut most of the time a crew is exposed to space radiation during the flight.
The Mars-500 experiment, which was completed recently and which simulated a manned flight to Mars, was conducted with the 2018 launch window in mind. "Blasting off" from the Earth's reference orbit on October 10, 2017, the crew "reached" the Martian orbit on September 29, 2018 and "returned home" on October 10, 2019.
However, the Earth is clearly not prepared to use this window for sending astronauts to Mars - the leading powers will not shoulder such a mission either technologically or financially. Especially since, with current scientific and engineering knowledge, there are great doubts about protecting a crew against cosmic radiation.
However, the next opposition - in 2035 - is seriously regarded by the Americans as a convenient distant target for their space effort. By abandoning an immediate return to the Moon under Obama, a project set as a strategic guideline by George Bush, the U.S. has set its sights even higher.
On the one hand, this kind of mission to Mars is easy to drop: a repeated Moon flight involving new materials and technology is less challenging than a two-year expedition into the solar system.
On the other hand, the distinctive objectives of such a project may call for research and development efforts capable of yielding a mass of new technology. Even if the Martian mission is called off and the 2035 Martian window closes like the previous ones.
The views expressed in this article are the author's and do not necessarily represent those of RIA Novosti.
Russia wants to focus on Moon if Mars mission fails
[ Bericht 1% gewijzigd door -CRASH- op 25-11-2011 23:52:41 ]
<a href="http://www.vwkweb.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Vereniging voor weerkunde en klimatologie</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
26-11-2011
NASA lanceert grootste Marsjeep ooit
© ap
De NASA heeft de grootste Marsjeep ooit gelanceerd vanop Cape Canaveral in Florida. Om 16.02 uur vertrok een Atlas-5 draagraket om de robotjeep Curiosity op zijn 570 miljoen km lang traject naar Mars te zetten.
© ap
© ap
De Curiosity moet in augustus 2012 landen in een krater bij de evenaar van Mars. De robot, "MSL" of Mars Science Laboratory in NASA-taal, zal 23 maanden in de Marsbodem zoeken naar organische materialen als basis voor leven. Daarvoor heeft het rijdende lab met een gewicht van 900 kilo tien instrumenten aan boord.
De Curiosity is een grotere en betere versie van de drie karretjes waarmee de Amerikanen eerder over Mars hebben gereden: de Sojourner uit 1997 en de Spirit en de Opportunity uit 2004. Zij hebben onder meer mineralen gevonden die alleen ontstaan onder invloed van water. Dat wijst erop dat er in het verre verleden water op Mars moet hebben gestroomd.
De Sovjet-Unie probeerde in 1971 twee verkenners naar Mars te sturen, maar beide pogingen mislukten. Europa wil in 2018 de verkenner ExoMars lanceren. (kve/belga)
(HLN)
NASA lanceert grootste Marsjeep ooit
© ap
De NASA heeft de grootste Marsjeep ooit gelanceerd vanop Cape Canaveral in Florida. Om 16.02 uur vertrok een Atlas-5 draagraket om de robotjeep Curiosity op zijn 570 miljoen km lang traject naar Mars te zetten.
© ap
© ap
De Curiosity moet in augustus 2012 landen in een krater bij de evenaar van Mars. De robot, "MSL" of Mars Science Laboratory in NASA-taal, zal 23 maanden in de Marsbodem zoeken naar organische materialen als basis voor leven. Daarvoor heeft het rijdende lab met een gewicht van 900 kilo tien instrumenten aan boord.
De Curiosity is een grotere en betere versie van de drie karretjes waarmee de Amerikanen eerder over Mars hebben gereden: de Sojourner uit 1997 en de Spirit en de Opportunity uit 2004. Zij hebben onder meer mineralen gevonden die alleen ontstaan onder invloed van water. Dat wijst erop dat er in het verre verleden water op Mars moet hebben gestroomd.
De Sovjet-Unie probeerde in 1971 twee verkenners naar Mars te sturen, maar beide pogingen mislukten. Europa wil in 2018 de verkenner ExoMars lanceren. (kve/belga)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Veteran Mars Researcher Says Curiosity Spacecraft Can Confirm Viking Detected Life
by Staff Writers
Goodyear AZ (SPX) Nov 30, 2011
NASA has repeatedly stated that its new mission to Mars, Curiosity, carries no life detector. Yet, Gilbert V. Levin, Experimenter on NASA's 1976 Viking Mission, disagrees. He says instruments aboard Curiosity can confirm his published claim that his Labeled Release (LR) experiment detected living microorganisms on Mars.
Dr. Levin was Experimenter and Dr. Patricia Ann Straat Co-Experimenter on the experiment that produced evidence of life on Mars. Because another Viking instrument failed to find organic matter, the stuff of life, NASA discounted the LR results. Since Viking, Mars missions have sought only evidence of habitability, not life itself.
Levin now claims the organic analyzers and the high-resolution camera on Curiosity as his "stealth life detectors."
After twenty years of analyzing the LR data, reviewing flaws in Viking's organic detector, and studying new information on life obtained from Mars and Earth, Levin finally announced his "life claim" in a 1997 publication.
today, he said that, should Curiosity detect organic matter, the last obstacle to his claim to life on Mars will vanish. Co-Experimenter Straat agrees with Levin, saying, "I look forward to Curiosity data that may confirm our life interpretation of the LR."
Levin's other "virtual experiment" is Curiosity's high-resolution camera. It might determine whether "lichen-like" colored patches Levin found on rocks at the Viking sites might be living organisms.
Patricia Straat, and JPL's William Benton assisted him in the study which subjected images of the Mars rocks and terrestrial rocks bearing lichen to the Viking Imaging System. Visible and infrared spectral analyses found the same responses from the Mars and terrestrial images (Levin, G. V., P. A. Straat and W. D. Benton, "Color and Feature Changes at Mars Viking Lander Site," J. Theoret. Biol., 75, 381-390, 1978 - available at gillevin.com, tab "Mars Research").
Levin has now written Dr. Mike Malin, designer of Curiosity's camera, asking him to seek and take high-resolution pictures of any such patches, hoping to determine whether Viking found living organisms on the rocks.
Levin (see biog. gillevin.com) started his Mars life-seeking efforts in 1958. Funded by NASA, he began developing the LR. In 1969, NASA appointed Levin as Team Member of the IRIS experiment aboard the 1971 Mariner 9 Mars orbiter. Dr. Straat joined that effort in 1970. They sought organic gases in the Martian atmosphere.
None were found, but recent observers of Mars have claimed detecting methane, possibly of microbial origin. Following Viking, Levin was appointed Team Member of NASA's MOx experiment aboard the Russian '96 Mission to Mars, converting that soil analysis instrument to give it life detection capability. However, the spacecraft crashed after launch.
"This is a very exciting time," says Levin, now an adjunct professor at Arizona State University, Tempe, "something for which I have been waiting for years. At the very least, the Curiosity results may bring about my long-requested re-evaluation of the Viking LR results."
Levin says this is especially important because Viking was sterilized to prevent contaminating Mars with hitchhiking terrestrial microorganisms. Since then, none of the many NASA and ESA Mars landers, including Curiosity, have been sterilized. Thus, any new findings of life might be questioned as to whether the life was indigenous to Mars or came from Earth.
Levin stresses, "The Viking LR life detection data are the only data that will ever be available from a pristine Mars. They are priceless, and should be thoroughly studied."
Mars Daily.com
[ Bericht 2% gewijzigd door -CRASH- op 30-11-2011 19:09:24 ]
by Staff Writers
Goodyear AZ (SPX) Nov 30, 2011
NASA has repeatedly stated that its new mission to Mars, Curiosity, carries no life detector. Yet, Gilbert V. Levin, Experimenter on NASA's 1976 Viking Mission, disagrees. He says instruments aboard Curiosity can confirm his published claim that his Labeled Release (LR) experiment detected living microorganisms on Mars.
Dr. Levin was Experimenter and Dr. Patricia Ann Straat Co-Experimenter on the experiment that produced evidence of life on Mars. Because another Viking instrument failed to find organic matter, the stuff of life, NASA discounted the LR results. Since Viking, Mars missions have sought only evidence of habitability, not life itself.
Levin now claims the organic analyzers and the high-resolution camera on Curiosity as his "stealth life detectors."
After twenty years of analyzing the LR data, reviewing flaws in Viking's organic detector, and studying new information on life obtained from Mars and Earth, Levin finally announced his "life claim" in a 1997 publication.
today, he said that, should Curiosity detect organic matter, the last obstacle to his claim to life on Mars will vanish. Co-Experimenter Straat agrees with Levin, saying, "I look forward to Curiosity data that may confirm our life interpretation of the LR."
Levin's other "virtual experiment" is Curiosity's high-resolution camera. It might determine whether "lichen-like" colored patches Levin found on rocks at the Viking sites might be living organisms.
Patricia Straat, and JPL's William Benton assisted him in the study which subjected images of the Mars rocks and terrestrial rocks bearing lichen to the Viking Imaging System. Visible and infrared spectral analyses found the same responses from the Mars and terrestrial images (Levin, G. V., P. A. Straat and W. D. Benton, "Color and Feature Changes at Mars Viking Lander Site," J. Theoret. Biol., 75, 381-390, 1978 - available at gillevin.com, tab "Mars Research").
Levin has now written Dr. Mike Malin, designer of Curiosity's camera, asking him to seek and take high-resolution pictures of any such patches, hoping to determine whether Viking found living organisms on the rocks.
Levin (see biog. gillevin.com) started his Mars life-seeking efforts in 1958. Funded by NASA, he began developing the LR. In 1969, NASA appointed Levin as Team Member of the IRIS experiment aboard the 1971 Mariner 9 Mars orbiter. Dr. Straat joined that effort in 1970. They sought organic gases in the Martian atmosphere.
None were found, but recent observers of Mars have claimed detecting methane, possibly of microbial origin. Following Viking, Levin was appointed Team Member of NASA's MOx experiment aboard the Russian '96 Mission to Mars, converting that soil analysis instrument to give it life detection capability. However, the spacecraft crashed after launch.
"This is a very exciting time," says Levin, now an adjunct professor at Arizona State University, Tempe, "something for which I have been waiting for years. At the very least, the Curiosity results may bring about my long-requested re-evaluation of the Viking LR results."
Levin says this is especially important because Viking was sterilized to prevent contaminating Mars with hitchhiking terrestrial microorganisms. Since then, none of the many NASA and ESA Mars landers, including Curiosity, have been sterilized. Thus, any new findings of life might be questioned as to whether the life was indigenous to Mars or came from Earth.
Levin stresses, "The Viking LR life detection data are the only data that will ever be available from a pristine Mars. They are priceless, and should be thoroughly studied."
Mars Daily.com
[ Bericht 2% gewijzigd door -CRASH- op 30-11-2011 19:09:24 ]
<a href="http://www.vwkweb.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Vereniging voor weerkunde en klimatologie</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
Volg de reis va MSL Curiosity HIER (e.a. zoals Juno, Pioneer, Voyagers)
<a href="http://www.vwkweb.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Vereniging voor weerkunde en klimatologie</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
quote:
Volg de reis va MSL Curiosity HIER (e.a. zoals Juno, Pioneer, Voyagers)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
01-12-2011
Russen en Europeanen geven Phobos-Grunt nog niet op
© ap
Russische en Europese deskundigen proberen nog steeds de Russische Marsmissie Phobos-Grunt tot leven te wekken, zo heeft de gezaghebbende ruimtewebsite Russian Spaceweb gemeld. Sinds de lacering van Phobos-Grunt begin december werd alle contact met de ruimtesonde verloren.
Phobos-Grunt, de sonde met een prijskaartje van 120 miljoen euro, is in de nacht van 8 op 9 november vanop de Kazachse basis Bajkonoer gelanceerd met een Zenith-raket. Doordat de motoren van de baaninjector Fregat niet aanfloepten, bleef de Russische Marsverkenner in een lage baan rondom de aarde steken.
Na veel mislukte pogingen tot contact slaagde een satellietvolgstation van het Europese Ruimtevaartbureau ESA in het Australische Perth er enkele keren in met de satelliet te communiceren. De jongste dagen zijn alle pogingen echter opnieuw vruchteloos. Ook een station van ESA in Maspalomas op de Canarische eilanden probeert contact te maken met het ruimtetuig. Op het moment dat de Phobos-Grunt 's avonds overvliegt, probeert Perth bevelen te geven om de stuurraketjes te ontsteken voor een baancorrectie. (belga/sg)
(HLN)
Russen en Europeanen geven Phobos-Grunt nog niet op
© ap
Russische en Europese deskundigen proberen nog steeds de Russische Marsmissie Phobos-Grunt tot leven te wekken, zo heeft de gezaghebbende ruimtewebsite Russian Spaceweb gemeld. Sinds de lacering van Phobos-Grunt begin december werd alle contact met de ruimtesonde verloren.
Phobos-Grunt, de sonde met een prijskaartje van 120 miljoen euro, is in de nacht van 8 op 9 november vanop de Kazachse basis Bajkonoer gelanceerd met een Zenith-raket. Doordat de motoren van de baaninjector Fregat niet aanfloepten, bleef de Russische Marsverkenner in een lage baan rondom de aarde steken.
Na veel mislukte pogingen tot contact slaagde een satellietvolgstation van het Europese Ruimtevaartbureau ESA in het Australische Perth er enkele keren in met de satelliet te communiceren. De jongste dagen zijn alle pogingen echter opnieuw vruchteloos. Ook een station van ESA in Maspalomas op de Canarische eilanden probeert contact te maken met het ruimtetuig. Op het moment dat de Phobos-Grunt 's avonds overvliegt, probeert Perth bevelen te geven om de stuurraketjes te ontsteken voor een baancorrectie. (belga/sg)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
08-12-2011
ESA probeert Russische sonde Phobos-Grunt te redden
© ap
Het Europees Ruimtevaartbureau EAS probeert op Russisch verzoek en in tegenstelling tot was aangekondigd alsnog voort contact te krijgen met de problematische Russische Marsverkenner Phobos-Grunt, zo heeft het gezaghebbende RussianSpaceWeb.com gemeld.
De 120 miljoen euro kostende Phobos-Grunt is een maand geleden vanop Bajkonoer gelanceerd met een Zenith-raket. Maar doordat de motoren van de baaninjector Fregat niet aanfloepten, bleef de eerste Russische Marsverkenner sinds de mislukte Mars-96 in een lage baan rondom de Aarde steken.
Na veel mislukte pogingen tot contact slaagde een satellietvolgstation van het Europese Ruimtevaartbureau ESA in het Australische Perth er twee weken geleden wel in met de satelliet te communiceren. Maar na een drietal dagen waren alle pogingen, ook vanwege de Russen zelf, vruchteloos. ESA kondigde dan vrijdag aan zijn pogingen te staken.
Op verzoek uit Moskou bleef ESA echter zijn volgstation in het Canarische Maspalomas inzetten. Maar ook de reservezender van Phobos-Grunt bleef zwijgen. Steeds volgens de website wil ESA tot morgen, vrijdag verder proberen. (belga/vsv)
(HLN)
ESA probeert Russische sonde Phobos-Grunt te redden
© ap
Het Europees Ruimtevaartbureau EAS probeert op Russisch verzoek en in tegenstelling tot was aangekondigd alsnog voort contact te krijgen met de problematische Russische Marsverkenner Phobos-Grunt, zo heeft het gezaghebbende RussianSpaceWeb.com gemeld.
De 120 miljoen euro kostende Phobos-Grunt is een maand geleden vanop Bajkonoer gelanceerd met een Zenith-raket. Maar doordat de motoren van de baaninjector Fregat niet aanfloepten, bleef de eerste Russische Marsverkenner sinds de mislukte Mars-96 in een lage baan rondom de Aarde steken.
Na veel mislukte pogingen tot contact slaagde een satellietvolgstation van het Europese Ruimtevaartbureau ESA in het Australische Perth er twee weken geleden wel in met de satelliet te communiceren. Maar na een drietal dagen waren alle pogingen, ook vanwege de Russen zelf, vruchteloos. ESA kondigde dan vrijdag aan zijn pogingen te staken.
Op verzoek uit Moskou bleef ESA echter zijn volgstation in het Canarische Maspalomas inzetten. Maar ook de reservezender van Phobos-Grunt bleef zwijgen. Steeds volgens de website wil ESA tot morgen, vrijdag verder proberen. (belga/vsv)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
07-12-2011
Marswagentje ontdekt gips
Het Marswagentje Opportunity heeft heldere aders van een mineraal - vermoedelijk gips - ontdekt. Dat vormt opnieuw een aanwijzing dat er ooit water door het (vulkanische) gesteente van Mars is gesijpeld. Anders dan op andere vindplaatsen op Mars, betreft het een tamelijk zuivere afzetting van het mineraal.
De ader die Opportunity het best bekeken heeft, is ongeveer duimbreed, een halve meter lang en steekt een klein stukje boven het omringende gesteente uit. Uit spectrometrisch onderzoek blijkt dat het mineraal rijk is aan calcium en zwavel, in een verhouding die overeenkomt met die van calciumsulfaat.
Deze laatste verbinding kent allerlei minerale verschijningsvormen die zich onderscheiden door de hoeveelheid water die in de kristalstructuur van het mineraal is opgeslagen. Het mineraal dat Opportunity heeft ontdekt lijkt nog het meest op gips.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Marswagentje ontdekt gips
Het Marswagentje Opportunity heeft heldere aders van een mineraal - vermoedelijk gips - ontdekt. Dat vormt opnieuw een aanwijzing dat er ooit water door het (vulkanische) gesteente van Mars is gesijpeld. Anders dan op andere vindplaatsen op Mars, betreft het een tamelijk zuivere afzetting van het mineraal.
De ader die Opportunity het best bekeken heeft, is ongeveer duimbreed, een halve meter lang en steekt een klein stukje boven het omringende gesteente uit. Uit spectrometrisch onderzoek blijkt dat het mineraal rijk is aan calcium en zwavel, in een verhouding die overeenkomt met die van calciumsulfaat.
Deze laatste verbinding kent allerlei minerale verschijningsvormen die zich onderscheiden door de hoeveelheid water die in de kristalstructuur van het mineraal is opgeslagen. Het mineraal dat Opportunity heeft ontdekt lijkt nog het meest op gips.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Toen ik de foto zag dacht ik aan die ondebroken strepen midden op de weg 
<a href="http://www.vwkweb.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Vereniging voor weerkunde en klimatologie</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
quote:
Toen ik de foto zag dacht ik aan die ondebroken strepen midden op de weg
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
11-12-2011
"Rusland geeft zijn Marssonde Phobos-Grunt op"
© epa
Het Russische ruimtevaartbureau Roscosmos heeft de oprichting aangekondigd van een commissie die moet nagaan waarom de Marssonde Phobos-Grunt in een lage baan rondom de Aarde is blijven steken. Een taskforce moet toezien op de terugval van het ruimtetuig op onze planeet, zo heeft het gezaghebbende RussianSpaceWeb.com dit weekend gemeld. Volgens de krant Washington Post wijst dit erop dat Moskou de sonde klaarblijkelijk heeft opgegeven.
De 120 miljoen euro kostende Phobos-Grunt is ruim een maand geleden vanop Bajkonoer gelanceerd met een Zenith-raket. Doordat de motoren van de baaninjector Fregat niet startten, bleef de eerste Russische Marsverkenner sinds de mislukte Mars-96 in een lage baan rondom de Aarde steken.
Na veel mislukte pogingen tot contact slaagde een satellietvolgstation van het Europese Ruimtevaartbureau ESA in het Australische Perth er drie weken geleden wel in met de satelliet te communiceren. Na een drietal dagen bleken alle pogingen, ook door de Russen zelf, echter vruchteloos. Sinds vorige week zoekt ESA geen contact meer met het tuig.
De aankondiging van de oprichting van de taskforce "bevestigt in essentie" dat Roscosmos alle hoop heeft laten varen om nog contact te krijgen met de sonde en dat de ongecontroleerde terugkeer nu onvermijdelijk is, meldt RussianSpaceWebsite. De Russische specialisten beschikken over alle baanparamaters. Zaterdag was dat een baan tussen 287 en 202 kilometer hoogte, met een inclinatie van 51,41 graden ten opzichte van de Evenaar. Volgens het Russische staatspersbureau Ria Novosti verwachten VS-deskundigen de terugval op 9 januari. (belga/tma)
(HLN)
"Rusland geeft zijn Marssonde Phobos-Grunt op"
© epa
Het Russische ruimtevaartbureau Roscosmos heeft de oprichting aangekondigd van een commissie die moet nagaan waarom de Marssonde Phobos-Grunt in een lage baan rondom de Aarde is blijven steken. Een taskforce moet toezien op de terugval van het ruimtetuig op onze planeet, zo heeft het gezaghebbende RussianSpaceWeb.com dit weekend gemeld. Volgens de krant Washington Post wijst dit erop dat Moskou de sonde klaarblijkelijk heeft opgegeven.
De 120 miljoen euro kostende Phobos-Grunt is ruim een maand geleden vanop Bajkonoer gelanceerd met een Zenith-raket. Doordat de motoren van de baaninjector Fregat niet startten, bleef de eerste Russische Marsverkenner sinds de mislukte Mars-96 in een lage baan rondom de Aarde steken.
Na veel mislukte pogingen tot contact slaagde een satellietvolgstation van het Europese Ruimtevaartbureau ESA in het Australische Perth er drie weken geleden wel in met de satelliet te communiceren. Na een drietal dagen bleken alle pogingen, ook door de Russen zelf, echter vruchteloos. Sinds vorige week zoekt ESA geen contact meer met het tuig.
De aankondiging van de oprichting van de taskforce "bevestigt in essentie" dat Roscosmos alle hoop heeft laten varen om nog contact te krijgen met de sonde en dat de ongecontroleerde terugkeer nu onvermijdelijk is, meldt RussianSpaceWebsite. De Russische specialisten beschikken over alle baanparamaters. Zaterdag was dat een baan tussen 287 en 202 kilometer hoogte, met een inclinatie van 51,41 graden ten opzichte van de Evenaar. Volgens het Russische staatspersbureau Ria Novosti verwachten VS-deskundigen de terugval op 9 januari. (belga/tma)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
10-12-2011
Weer 2 Belgen naar Mars-missie in Utah
Recente foto's van het grondoppervlak op Mars. © ap
Opnieuw zullen twee Belgen in de woestijn van het Amerikaanse Utah een missie naar Mars simuleren. Dat staat te lezen op de website van de organiserende Mars Society.
© reuters
De simulatie in het "Mars Desert Research Station" bestaat erin dat zes mensen zich vrijwillig twee weken opsluiten in een habitat van twee verdiepingen, met een doorsnede van acht meter, volledig afgesneden van de buitenwereld. Uitstapjes in een omgeving die aan Mars doet denken, gebeuren enkel in ruimtepakken.
Van 17 december tot 1 januari zullen Nicky De Munster (40) uit Waregem en en Aster Stein uit Leuven deel uitmaken van de 109de bemanning. Voor De Munster is het al d etweede keer: hij maakte deel uit van de volledig Belgische bemanning die al eens naar de Marsmissie mocht. Stein vond dankzij het Euro Space Center in Redu de weg naar Utah.
Eerder was er een volledig Belgische ploeg onder leiding van Nancy Vermeulen aan de slag was, net als kandidaat-astronaut Vladimir Pletser. (belga/edp)
(HLN)
Weer 2 Belgen naar Mars-missie in Utah
Recente foto's van het grondoppervlak op Mars. © ap
Opnieuw zullen twee Belgen in de woestijn van het Amerikaanse Utah een missie naar Mars simuleren. Dat staat te lezen op de website van de organiserende Mars Society.
© reuters
De simulatie in het "Mars Desert Research Station" bestaat erin dat zes mensen zich vrijwillig twee weken opsluiten in een habitat van twee verdiepingen, met een doorsnede van acht meter, volledig afgesneden van de buitenwereld. Uitstapjes in een omgeving die aan Mars doet denken, gebeuren enkel in ruimtepakken.
Van 17 december tot 1 januari zullen Nicky De Munster (40) uit Waregem en en Aster Stein uit Leuven deel uitmaken van de 109de bemanning. Voor De Munster is het al d etweede keer: hij maakte deel uit van de volledig Belgische bemanning die al eens naar de Marsmissie mocht. Stein vond dankzij het Euro Space Center in Redu de weg naar Utah.
Eerder was er een volledig Belgische ploeg onder leiding van Nancy Vermeulen aan de slag was, net als kandidaat-astronaut Vladimir Pletser. (belga/edp)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
13-12-2011
Nieuwe Marsrover doet eerste metingen
Hoewel hij nog maanden van zijn reisdoel verwijderd is, is de nieuwe Marsrover Curiosity alvast aan het meten geslagen. Met zijn Radiation Assessment Detector (RAD) detecteert hij de energierijke deeltjes die afkomstig zijn van de zon, verre supernova's en andere kosmische bronnen.
De metingen, die ook na de landing op Mars in augustus 2012 zullen doorgaan, zijn bedoeld om vast te stellen hoe schadelijk de kosmische straling is voor astronauten en andere levende organismen in de ruimte en op het Marsoppervlak. De verzamelde gegevens kunnen bijvoorbeeld worden gebruikt om stralingsschilden te ontwerpen voor toekomstige bemande ruimtemissies.
Ook zullen de RAD-metingen helpen vaststellen of de omstandigheden rond de landingsplek van Curiosity geschikt zijn (geweest) voor leven. Voor toekomstige Marsmissies is het van belang om te weten hoe diep in de Marsbodem moet worden geboord om mogelijke bewijzen van leven te vinden.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Nieuwe Marsrover doet eerste metingen
Hoewel hij nog maanden van zijn reisdoel verwijderd is, is de nieuwe Marsrover Curiosity alvast aan het meten geslagen. Met zijn Radiation Assessment Detector (RAD) detecteert hij de energierijke deeltjes die afkomstig zijn van de zon, verre supernova's en andere kosmische bronnen.
De metingen, die ook na de landing op Mars in augustus 2012 zullen doorgaan, zijn bedoeld om vast te stellen hoe schadelijk de kosmische straling is voor astronauten en andere levende organismen in de ruimte en op het Marsoppervlak. De verzamelde gegevens kunnen bijvoorbeeld worden gebruikt om stralingsschilden te ontwerpen voor toekomstige bemande ruimtemissies.
Ook zullen de RAD-metingen helpen vaststellen of de omstandigheden rond de landingsplek van Curiosity geschikt zijn (geweest) voor leven. Voor toekomstige Marsmissies is het van belang om te weten hoe diep in de Marsbodem moet worden geboord om mogelijke bewijzen van leven te vinden.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
16-12-2011
Rest Russische Marssonde stort te pletter op Aarde
Van dit peperdure stuk blijft straks nog 20 kilo schroot over. © epa
De Russische Marssonde Phobos Grunt zal tussen 6 en 19 januari op Aarde terugvallen, meldt het Russische ruimtevaartbureau Roscosmos.
De 120 miljoen euro kostende Phobos-Grunt werd in de nacht van 8 op 9 november vanop Bajkonoer gelanceerd met een Zenith-raket. Doordat de motoren van de baaninjector Fregat niet startten, bleef de eerste Russische Marsverkenner sinds de mislukte Mars-96 in een lage baan rondom de Aarde steken. De enkele pogingen waarin (via een grondstation van het Europese ruimtevaartbureau ESA) contact lukte, leidden niet tot redding van de sonde.
Die zal nu volgens de voorlopige berekeningen tussen 6 en 19 januari een (ongecontroleerde) duik in de atmosfeer maken in een zone tussen 51,4 graden noorder- en zuiderbreedte, zegt Roscosmos. Dat is het grootste deel van het bewoond gebied van onze planeet en omvat ook Europa. De precieze plaats en datum van de terugval zullen pas enkele dagen tevoren bekend zijn.
Er zal van de 13 ton wegende sonde niet meer dan 20 kilo terugvallen, verzekert Roscosmos. De brandstof zou helemaal opbranden in de atmosfeer, zo citeerde het staatspersbureau Ria Novosti het ruimtevaartbureau.
Bedoeling van de missie was stalen van de Marsmaan Phobos naar de Aarde te brengen en een Chinese dochtersonde in een baan rond de Rode Planeet te brengen. (belga/vsv)
(HLN)
Rest Russische Marssonde stort te pletter op Aarde
Van dit peperdure stuk blijft straks nog 20 kilo schroot over. © epa
De Russische Marssonde Phobos Grunt zal tussen 6 en 19 januari op Aarde terugvallen, meldt het Russische ruimtevaartbureau Roscosmos.
De 120 miljoen euro kostende Phobos-Grunt werd in de nacht van 8 op 9 november vanop Bajkonoer gelanceerd met een Zenith-raket. Doordat de motoren van de baaninjector Fregat niet startten, bleef de eerste Russische Marsverkenner sinds de mislukte Mars-96 in een lage baan rondom de Aarde steken. De enkele pogingen waarin (via een grondstation van het Europese ruimtevaartbureau ESA) contact lukte, leidden niet tot redding van de sonde.
Die zal nu volgens de voorlopige berekeningen tussen 6 en 19 januari een (ongecontroleerde) duik in de atmosfeer maken in een zone tussen 51,4 graden noorder- en zuiderbreedte, zegt Roscosmos. Dat is het grootste deel van het bewoond gebied van onze planeet en omvat ook Europa. De precieze plaats en datum van de terugval zullen pas enkele dagen tevoren bekend zijn.
Er zal van de 13 ton wegende sonde niet meer dan 20 kilo terugvallen, verzekert Roscosmos. De brandstof zou helemaal opbranden in de atmosfeer, zo citeerde het staatspersbureau Ria Novosti het ruimtevaartbureau.
Bedoeling van de missie was stalen van de Marsmaan Phobos naar de Aarde te brengen en een Chinese dochtersonde in een baan rond de Rode Planeet te brengen. (belga/vsv)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Mooi verjaardagscadeau als ie de 19de valt....quote:
16-12-2011
Rest Russische Marssonde stort te pletter op Aarde
[ afbeelding ]
Van dit peperdure stuk blijft straks nog 20 kilo schroot over. © epa
De Russische Marssonde Phobos Grunt zal tussen 6 en 19 januari op Aarde terugvallen, meldt het Russische ruimtevaartbureau Roscosmos.
De 120 miljoen euro kostende Phobos-Grunt werd in de nacht van 8 op 9 november vanop Bajkonoer gelanceerd met een Zenith-raket. Doordat de motoren van de baaninjector Fregat niet startten, bleef de eerste Russische Marsverkenner sinds de mislukte Mars-96 in een lage baan rondom de Aarde steken. De enkele pogingen waarin (via een grondstation van het Europese ruimtevaartbureau ESA) contact lukte, leidden niet tot redding van de sonde.
Die zal nu volgens de voorlopige berekeningen tussen 6 en 19 januari een (ongecontroleerde) duik in de atmosfeer maken in een zone tussen 51,4 graden noorder- en zuiderbreedte, zegt Roscosmos. Dat is het grootste deel van het bewoond gebied van onze planeet en omvat ook Europa. De precieze plaats en datum van de terugval zullen pas enkele dagen tevoren bekend zijn.
Er zal van de 13 ton wegende sonde niet meer dan 20 kilo terugvallen, verzekert Roscosmos. De brandstof zou helemaal opbranden in de atmosfeer, zo citeerde het staatspersbureau Ria Novosti het ruimtevaartbureau.
Bedoeling van de missie was stalen van de Marsmaan Phobos naar de Aarde te brengen en een Chinese dochtersonde in een baan rond de Rode Planeet te brengen. (belga/vsv)
(HLN)
bvd
<a href="http://www.vwkweb.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Vereniging voor weerkunde en klimatologie</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
hier verder
MARS - De Missies! Deel 8
MARS - De Missies! Deel 8
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
