quote:Op woensdag 23 juli 2008 06:19 schreef Maroetje het volgende:
Dat is mooi vakantie-opvang... vooral als ze zulke leuke dingen doen . Is dit normale naschoolse opvang of speciaal voor onze kinderen Lois? Ik ben zo blij dat Thijs nog lekker op het kdc zit... dat gaat te minste lekker door. Het kdc zou ooit naschoolse-opvang gaan regelen. Maar dat is nooit van de grond gekomen... helaas. Dus wanneer Thijs straks naar school gaat moeten we daar nog een mooie oplossing voor zien te vinden.
Hier is er een klein beetje rust in de tent gekomen. Thijs krijgt de melatonine (verstopt in een snoepbanaantje) als hij in bed ligt. En hij is dan meestal binnen een kwartier onder zeil. Zelfs toen hij vd week even overdag had geslapen . Normaal was hij dan tot 22.00 wakker. In principe slaapt hij tot een uur of vijf en is daarna rustig in zijn kamer aan het rommelen. Dus ik kan nu meestal tot 5.30-6.00 in bed blijven liggen. Daarnaast heb ik nu toestemming om manlief ook zijn bed uit te trappen. En jawel gisteren was het zijn ochtend... en toen ik hem wakker wilde maken kwam hij spontaan zijn bed uit. Hij kan dus wel wakker worden van Thijs .
Voor iedereen die op vakantie gaat.... prettige vakantie ! Hopelijk gaat de zon nog schijnen.
Dit topic hoort in de topicreeks:quote:Op woensdag 23 juli 2008 07:06 schreef YPPY het volgende:
Dat is fijn Maroetje, dat je het nu meer met je man kunt delen. En wat slaapt hij goed! Geniaal middel.
Om even voor Lois te spreken: op veel plekken is er speciale vakantie opvang. Bij 'ons' is dat zelfs 3 weken in het gebouw waar de rest van het jaar het kdc zit. Voor veel kinderen is de locatie dus al bekend. De leidsters werken vaak op meerdere plekken (logeerhuizen, vakanties, in gezinnen e.d.) waardoor die ook verschillende kinderen al kennen. Ik heb er een jaar gewerkt en vond het leuk om te doen. Wel heftig, met veel onbekende kinderen erbij, maar je wel super dat je 'gewoon' kunt kijken wat een kind leuk vindt en dat je dat gaat doen. Het is toch vakantie, alles mag. Bijna alles dan.
bij scouting "werkt" mijn man met gehandicapten, waaronder autisten in alle diagnoses, hevigheden, soorten en maten. Dus hobby....quote:Op vrijdag 25 juli 2008 19:46 schreef Maroetje het volgende:
Hoi wendytje... sorry ik moest een beetje lachen bij je opmerking dat je ervaring had met autisme als hobby... leg uit. En natuurlijk ben je welkom. Ben hier ook net aanbeland en het is erg prettig om je hart te kunnen luchten, samen over mogelijkheden na te denken en trots te zijn op onze kinderen.
@ Oxy natuurlijk ben je nog welkom.
Tja, of hij klassiek autistisch genoeg is of dat zijn symptomen toch niet allemaal binnen dat hokje vallen. Daarnaast is hij ontzettend moeilijk testbaar, dus bij hem is een test echt nog meer een momentopname dan het iha al is.quote:Op vrijdag 25 juli 2008 20:39 schreef Oxymoron het volgende:
OK, Mwanatabu, spannend denk ik. Waar twijfelen ze, over?
Hij is compulsief peuteraar zeg maar. Zodra ergens een draadje uithangt, friemelt hij net zolang door tot alles uit elkaar ligt. Autootjes hebben zo binnen een paar minuten geen banden en antennes meer, lakens en kussenslopen volgen, sokken, het behang, gordijnen. Hij deed het altijd al, maar op zijn woonvorm heeft hij van een ander jongetje het scheuren van kleding afgekeken dus er gaan momenteel 15 paar sokken per maand door.quote:Sloopt hij de dingen, op de woonvorm, uit agressie, of omdat hij ruw speelt? Of houdt hij, van die spullen en wil hij ze, doorgronden door ze, ten gronde te richten?
Wauw, ik heb m meteen bij mijn favorieten gezet, want ik zie meteen al zoveel parallellen met Lukas. Ik kan er vast iets mee. Bedankt!!!quote:Op zondag 27 juli 2008 19:35 schreef Oxymoron het volgende:
Kennen jullie deze al? www.ikhebautisme.nl ?
Echt een mooie, site. Vol liefde en inzicht in het autisme.
Ik heb (beroepsmatig) ook goede ervaringen met MEE. Misschien vragen naar een andere consulent?quote:Op donderdag 31 juli 2008 00:12 schreef wendytje het volgende:
Hier de reactie van MEE
Mevrouw, u weet toch wel dat alle kindjes van na 2000 speciaal zijn?
Nee, met 5 jaar kan zo'n diagnose helemaal niet.
U hoeft helemaal geen PGB aan te vragen, want dit is gewoon een gevoelig kind.
Ik ken iemand die werkt met druppeltjes...
Dus u wilt wel echt hulp aanvragen?
Toen kreeg ik wat papieren en werd buiten gezet. Terwijl onze buurvrouw zegt dat ze daar van A tot Z geholpen is, met alle aanvragen, bewoordingen etc.
Iemand een betere tip?
misschien was het wel dezelfde......quote:Op donderdag 31 juli 2008 07:13 schreef Troel het volgende:
Dat is inderdaad ongeveer de reactie die ik ook kreeg bij het MEE
Jeugdzorg! Ik heb hetzelfde gezeik een keer gehad (wie niet) omdat Lukas ontzettend moeilijk testbaar is en dus geen IQ-etiketje had en dús niet in aanmerking zou komen voor iets.quote:Op donderdag 31 juli 2008 00:12 schreef wendytje het volgende:
Hier de reactie van MEE
Mevrouw, u weet toch wel dat alle kindjes van na 2000 speciaal zijn?
Nee, met 5 jaar kan zo'n diagnose helemaal niet.
U hoeft helemaal geen PGB aan te vragen, want dit is gewoon een gevoelig kind.
Ik ken iemand die werkt met druppeltjes...
Dus u wilt wel echt hulp aanvragen?
Toen kreeg ik wat papieren en werd buiten gezet. Terwijl onze buurvrouw zegt dat ze daar van A tot Z geholpen is, met alle aanvragen, bewoordingen etc.
Iemand een betere tip?
Ga naar Bureau jeugdzorg! Ter aanvulling jeugdzorg heeft ook een vrijwillige tak en ik denk (hoop) dat zij het e.e.a. voor jullie kunnen betekenen. Hou er wel rekening mee dat er enorme wachtlijsten voor de daadwerkelijke hulpverlening zijn. Bij jeugdzorg kan je meestal binnen 2 weken op gesprek komen. Procedure tot de indicatie duurt ongeveer 4-6 weken..... en dan is het wachten. Hoewel je natuurlijk ook mazzel kan hebben .quote:Op donderdag 31 juli 2008 00:12 schreef wendytje het volgende:
Hier de reactie van MEE
Mevrouw, u weet toch wel dat alle kindjes van na 2000 speciaal zijn?
Nee, met 5 jaar kan zo'n diagnose helemaal niet.
U hoeft helemaal geen PGB aan te vragen, want dit is gewoon een gevoelig kind.
Ik ken iemand die werkt met druppeltjes...
Dus u wilt wel echt hulp aanvragen?
Toen kreeg ik wat papieren en werd buiten gezet. Terwijl onze buurvrouw zegt dat ze daar van A tot Z geholpen is, met alle aanvragen, bewoordingen etc.
Iemand een betere tip?
Ik heb vóór de diagnose bij bureau jeugdzorg aangeklopt. Aangegeven dat het niet goed gaat met mijn kind en dat we hulp willen.quote:Op vrijdag 1 augustus 2008 05:08 schreef Maroetje het volgende:
Ga naar Bureau jeugdzorg! Ter aanvulling jeugdzorg heeft ook een vrijwillige tak en ik denk (hoop) dat zij het e.e.a. voor jullie kunnen betekenen. Hou er wel rekening mee dat er enorme wachtlijsten voor de daadwerkelijke hulpverlening zijn. Bij jeugdzorg kan je meestal binnen 2 weken op gesprek komen. Procedure tot de indicatie duurt ongeveer 4-6 weken..... en dan is het wachten. Hoewel je natuurlijk ook mazzel kan hebben .
En zoiets voor daarnaquote:Cursus Autisme
Als u hoort dat uw kind een autisme spectrum stoornis (ASS) heeft, roept dit ongetwijfeld veel
vragen bij u op. Vragen zoals: Wat is nu precies een autisme spectrum stoornis? Welke gevolgen
heeft dit voor mijn kind en ons gezin? En waar kan ik ondersteuning krijgen? Deze en nog meer
vragen komen aan bod in de cursus Autisme.
Voor wie?
Deze cursus is voor ouders van een kind tot en met 12 jaar met ASS.
Wat gaan we doen?
In deze cursus krijgt u informatie over:
Autisme spectrum stoornis
Diagnostiek, behandeling en begeleiding
Opvoeding: o.a. spel en communicatie
Dagbesteding en onderwijs
Regelgeving, logeren en vakantie, netwerk
Met elkaar stellen we het thema van de laatste bijeenkomst vast.
Er worden verschillende gastsprekers uitgenodigd. Verder is er natuurlijk gelegenheid om met elkaar ervaringen uit te wisselen.
Wat u moet weten
De cursus bestaat uit 6 bijeenkomsten en kost 25 euro per ouderpaar. Dit is inclusief een cur-
susmap. Afhankelijk van de aanmeldingen kan de cursus op verschillende locaties gegeven
worden. Neem voor vragen en aanmeldingen contact op met MEE.
“Er komt zoveel bij kijken”
MEE Utrecht, Gooi & Vecht
Deze bijeenkomsten zijn vaak heel handig om andere ouders kort te ontmoeten, je bent niet verplicht ze vaker te spreken, maar ik weet dat er heel vaak adressen worden uitgewisseld. Je komt ook ouders tegen die al wat verder zijn het traject en de acceptatie, maar zeker bij die eerste cursus ook ouders die net 'de diagnose' hebben gekregen.quote:Autisme en spel & vrije tijd
themabijeenkomst 29 september
Hoe kan ik mijn kind zo optimaal mogelijk stimuleren in de spelontwikkeling en ondersteunen
bij het invullen van de vrije tijd? Dat is een vraag die bij veel ouders van een kind met een autisme spectrum stoornis leeft.
Het spel van kinderen met autisme onderscheidt zich van het spel van andere kinderen. Door
hun beperkte verbeelding en gebrek aan creativiteit en variatie laten zij in hun spel vaak stereotiep gedrag zien. Voor kinderen met autisme is het invullen van hun vrije tijd dan ook geen vanzelfsprekendheid;
zij hebben vaak vrije tijd te veel.
Voor wie?
Deze themabijeenkomst is voor ouders van kinderen met een autisme spectrum stoornis van
3 tot en met 12 jaar.
Wat gaan we doen?
In deze themabijeenkomst willen we samen met u kijken waarin spel en vrijetijdsbesteding anders
verloopt. Ook willen we uitgebreid stil staan bij de mogelijkheden die er zijn om de vrije tijd,
zowel binnen als buitenshuis, in te vullen. Naast een theoretische uitleg is er veel ruimte voor
het uitwisselen van ideeën en ervaringen.
Meer informatie
De themabijeenkomst is gratis en is op maandag 29 september van 19.30 tot 22.00 uur. Vanaf
19.15 uur is er een inloop met koffie en thee. U bent dan van harte welkom op onze vestiging aan
de Pallas Athenedreef 10 in Utrecht. Neem voor vragen en aanmeldingen contact op met MEE.
“Ik weet nu dat er ook spelmogelijkheden voor mijn kind zijn”
MEE Utrecht, Gooi & Vecht
Zit overigens ook in Amersfoort. Er is wel meer te vinden, maar dit lijken me handige beginpunten als je je verder wilt oriënteren. En de andere ouders hier mogen me natuurlijk corrigeren als ik te snel ga.quote:nformatie- en documentatiecentrum
Het Autisme Info Centrum NVA is het informatie- en documentatiecentrum voor (ouders en partners van) mensen met autisme. Het is een vast onderdeel van de NVA en de centra worden bemand door een groep vrijwilligers. Enkele van deze vrijwilligers werken ook mee aan de Informatie en advieslijn NVA ( tel.nr. 0900-288 47 63 ( ¤ 0,25 p.m.)
Vrijwilligers
De vrijwilligers zijn mensen met autisme en ouders of partners van mensen met autisme, ervaringsdeskundigen dus. Ze worden ondersteund door mensen van de NVA en MEE . De vrijwilligers krijgen allemaal een korte opleiding aan geboden. In regelmatige bijeenkomsten kunnen de zaken die men tegenkomt als vrijwilliger bij het AIC, met elkaar worden besproken. Dit onder begeleiding en met onder steuning van hun coördinator.
Lotgenotencontact
De kracht en de eigenheid van het Autisme Info Centrum ligt in het lotgenotencontact: ouders en mensen met autisme kunnen leren van elkaars ervaringen bij hun aanpak thuis en bij hun zoektocht naar goede hulp. Bovendien helpen zij elkaar bij het vinden van informatie.
Samenwerking
Het Autisme Info Centrum werkt heel nauw samen met de MEE. De vestigingen van MEE bieden onderdak en onder steuning aan onze vrijwilligers, zodat het voor ons mogelijk is om in heel veel regio's steunpunten te hebben, waar u bij ons terecht kunt. Door deze samenwerking is aansluitend op de lotgenoteninformatie ook professionele informatie beschikbaar als dat gewenst is.
Ja, dat is een goede tip. Ik denk dat ik dat dan toch maar ga proberen..... Ik denk altijd meteen zo extreem...quote:Op zondag 3 augustus 2008 13:34 schreef YPPY het volgende:
wendytje, vaak is zoiets al wel bekend, ook bij collega's. Je weet dan dat iemand het niet zo goed doet. Maar daar kun je niks mee, ook niet als leidinggevende. Ik heb ook wel eens iemand gevraagd een probleem door te geven aan een teamleider, ik kan er niet tegen als iemand niet netjes behandeld wordt. Juist door een signaal van buiten kan een teamleider actie ondernemen.
Je hoeft het ook niet meteen heel negatief een aanvallend te brengen. Stel dat je een briefje schrijft van: "Vorige week had ik een gesprek met die-en-die over mijn kind. Hier heb ik geen goed gevoel aan over gehouden, terwijl ik juist van twee psychologen en het behandelteam het advies had gekregen bij MEE hulp te vragen. Omdat ik toch graag wil weten hoe ik verder moet na de gestelde diagnose (want die heb je tenslotte!) wil ik een nieuwe afspraak maken, bij een andere consulent. Indien nodig wil ik mijn motivatie hiervoor mondeling toelichten."
Je hebt overal mensen werken die 'gewoon' niet goed zijn. Alles zelf uitzoeken is zo veel meer werk en kost een boel tijd. Tijd en energie die je beter aan je gezin kunt besteden.
quote:Logeerhuis voor autistische kinderen in Helden
Helden krijgt een logeerhuis voor kinderen met een autisme spectrum stoornis. Zij kunnen hier terecht tijdens vakanties en weekends. Tevens wil het logeerhuis starten met naschoolse opvang voor autistische kinderen.
Initiatiefneemster is de uit Maastricht afkomstige en sinds ruim een jaar in Helden wonende Ria Notermans, zelf moeder van een autistische zoon. Zij zocht zelf jarenlang naar goede logeermogelijkheden, maar kon die niet vinden. Het logeerhuis wordt gevestigd in een woonhuis in een jonge woonwijk in Helden-Dorp. Voor de professionele begeleiding van de kinderen worden contracten afgesloten met zorgorganisaties. Het is de bedoeling dat het logeerhuis per 1 september zijn deuren opent.
met grote dank... ik kom uit limbabwe....quote:Op maandag 4 augustus 2008 19:07 schreef Ynske het volgende:
Ik weet niet of er ook mensen uit Limburg zijn hier maar dit stond net in de digitalekrant
[..]
MEEquote:Op donderdag 31 juli 2008 00:12 schreef wendytje het volgende:
Hier de reactie van MEE
Mevrouw, u weet toch wel dat alle kindjes van na 2000 speciaal zijn?
Nee, met 5 jaar kan zo'n diagnose helemaal niet.
U hoeft helemaal geen PGB aan te vragen, want dit is gewoon een gevoelig kind.
Ik ken iemand die werkt met druppeltjes...
Dus u wilt wel echt hulp aanvragen?
Toen kreeg ik wat papieren en werd buiten gezet. Terwijl onze buurvrouw zegt dat ze daar van A tot Z geholpen is, met alle aanvragen, bewoordingen etc.
Iemand een betere tip?
Wat fijn dat je zoon het naar zijn zin heeft. Het is logisch dat je hem mist hoor!quote:Op woensdag 27 augustus 2008 11:16 schreef tries het volgende:
Waarom ik eigenlijk het bovenstaande stukje schreef, is het stukje over picto;s... Oxy, wat voor soort picto's gebruiken jullie? Daar ben ik eigenlijk wel benieuwd naar!
Op kamp blijkt nu ook hoe belangrijk is, om een goed duidelijk dagprogramma te gebruiken, dat we hier willen zoeken naar een duidelijk planbord, maar op een soort manier, dat het niet te kinderachtig over komt.
Heeft iemand een tip?
Ik gebruik(te) de Vijfhoekpicto's, maar onze groep is nu aan het overgaan op Sclera picto's en desgewenst foto's.quote:Op woensdag 27 augustus 2008 11:16 schreef tries het volgende:
Waarom ik eigenlijk het bovenstaande stukje schreef, is het stukje over picto;s... Oxy, wat voor soort picto's gebruiken jullie? Daar ben ik eigenlijk wel benieuwd naar!
Op kamp blijkt nu ook hoe belangrijk is, om een goed duidelijk dagprogramma te gebruiken, dat we hier willen zoeken naar een duidelijk planbord, maar op een soort manier, dat het niet te kinderachtig over komt.
Heeft iemand een tip?
Bedankt voor alle tips, oxy... Mijn zoon is 11 jaar, en is nu in de buurt van den haag op vakantie.quote:Op woensdag 27 augustus 2008 15:39 schreef Oxymoron het volgende:
[..]
Ik gebruik(te) de Vijfhoekpicto's, maar onze groep is nu aan het overgaan op Sclera picto's en desgewenst foto's.
Met het laatste moet je wel oppassen, omdat de autist dan kan denken: hee op, de foto heeft mama een rode trui aan, dus bij ''het de bus gaan'' hoort een mama in een rode trui.
Hoe oud is je zoon, tries? Welk kamp is je zoon, heengegaan? Ik ben ook op kamp geweest en ook wij gingen, op woensdag naar een pretpark.
Ja, dat klopt. Ik kan ook, tot op zekere hoogte in het normale leven, meedoen, maar als je me van dichterbij meemaakt, dan valt je, pas op, hoe diepgaand een vorm van autisme is.quote:Op donderdag 11 september 2008 13:40 schreef tries het volgende:
allemaal kleine dingen, want onze zoon is wel klassiek autist, maar volgt wel normaal onderwijs... en kan redelijk in een normale setting mee draaien... maar al die kleine dingetjes maken het soms wel zwaar, omdat ze de ene keer wel goed gaan en de volgende dag ineens weer een drama veroorzaken.
Ik kan je niets vertellen over speltherapie, daarvoor was onze zoon te oud. Maar ik ben nog steeds wel bij dat we de ouderencursus gevolgd hebben.quote:Op donderdag 11 september 2008 19:51 schreef wendytje het volgende:
Ik heb me ingeschreven voor een cursus ouders leren omgana met autisme. De cursus heetf een dubbel doel: meer leren over autisme en ervaringen uitwisselen.
En mijn zoon mag binnenkort starten met speltherapie. Iedere week een uur.
Hebben anderen ervaring met dit soort cursussen? Hij is niet van MEE. Daar heb ik hele slechte ervaringen mee....
En wie kan me iets meer vertellen over speltherapie?
Mijn zoon is 5 en volgt (nog) regulier onderwijs. Ik denk wel dat het een aanvulling zal zijn. Hij zal met andere kindreen spelen en zo heel direct sturing krijgen in sociale processen. Maar hoe precies, daar ben ik nou zo nieuwsgierig naar.quote:Op vrijdag 12 september 2008 20:14 schreef Maroetje het volgende:
Sorry geen ervaring met beide. Moet zeggen dat ik ook geen behoefte heb aan een oudercursus. Wat autisme inhoud weet ik nu ongeveer wel... te minste wel bij Thijs. En dat lijkt me het belangrijkste. Speltherapie... mmm ben van mening dat hij het op het kdc druk genoeg heeft. En thuis is vrij. Maar als je zoon naar het reguliere onderwijs gaat kan het een aanvulling bieden.
Ben trouwens ook geen lid van het NVA of iets anders. Iemand anders wel? En wat is hier nu echt de meerwaarde van?
@ Tries en Oxymoron... mijn zoon is ook een klassieke autist. Maar reageert niet zo heftig op dit soort zaken. Zijn de subtypes zoals die door Wings zijn beschreven geen betere beschrijving van de mate van autisme? Dit geeft misschien een iets duidelijker beeld aan van hoe het autisme ingrijpt in iemands leven.
Volgens mij is voor deze ouders een cursus wat is autisme misschien meer op zijn plaats. Juist dat is het probleem bij het autisme, dat ze zich vaak niet kunnen aanpassen en de omgeving zich daar bij moet helpen.quote:Op woensdag 17 september 2008 15:59 schreef wendytje het volgende:
gisteravond eerste cursus gehad. 2 indrukken:
1 ik mag nog blij zijn met mijn kind qua handelbaarheid, opvoedbaarheid
2 wat een zeikouders af en toe.... alsof het kind zich helemaal aan hun levenstijl moet aanpassen en zij voor geen meter een stap naar het kind hoeven doen. "hij kan dit niet en dit niet en dit niet en dit niet, en
Hoe kijken jullie er tegenaan?
in die fase zitten we hier ook. Maar zijn tanden zitten nu al ruim 6 weken los en ze vallen maar niet uit. Hij is er ook heel voorzichtig mee.quote:Op woensdag 17 september 2008 23:51 schreef Maroetje het volgende:
Hi hi ... Thijs zijn tand zit los.... lichte paniek bij hem want dit klopt natuurlijk niet. Hij wilde een pleister (wondermiddel tegen bijna alles). Maar ja die blijft natuurlijk niet plakken . Toen heeft hij hem maar op zijn voorhoofd geplakt . Ben benieuwd hoe reageert als zijn tand eruit komt.
quote:
De manier waarop je dit verteld vind ik geweldig Ik hou hier wel van, sorryquote:Op dinsdag 14 oktober 2008 20:20 schreef Mwanatabu het volgende:
We hebben de Grote Diagnose! Zoals verwacht spande het er een beetje om tussen de PDD-NOS en een klassieke autistische stoornis maar Lukas heeft zich toch met glans gekwalificeerd voor de hoofdprijs (klassiek autisme dus). Met name zijn eindspurt in de onderdelen "blind sloopgedrag" en "op een andere planeet verkeren" maakten deze grootse prestatie solide.
Is dat het misschien, dat het zo moeilijk is voor (mijn) ouders om autisme te accepteren?quote:Op woensdag 15 oktober 2008 11:48 schreef YPPY het volgende:
Voortdurend moet je alles aanpassen, je kunt niet spontaan weg, niet doen wat 'standaard' gezinnen doen.
LIeve Oxy, zo moet je het echt niet bekijken!!! Ik kan niet voor jouw ouders spreken, maar ik houd van mijn zoon, met zijn hoogte en helaas ook afentoe wat diepte punten, waar ik alles voor wil doen, om hem maar gelukkig te maken. Hiervoor moet ik mijn eigen geluk soms wel eens even op zij zetten, maar ik weet, dat als hij gelukkig is, dat ik dan ook weer zeer gelukkig ben. Maar ik kan dit, en zoals anderen ook zeggen, hij kan dit niet....quote:Op woensdag 15 oktober 2008 15:42 schreef Oxymoron het volgende:
Ik schaam me er erg voor dat ik mijn ouders het leven zo moeilijk heb gemaakt. En dat het nu eigenlijk nog moeilijker is dan vroeger (toen hadden we nog een toekomst voor ons).
quote:Op donderdag 16 oktober 2008 22:41 schreef Brighteyes het volgende:
In het programma vertelt de moeder van het meisje over een gedicht 'Welcome to Holland', heel erg mooi en treffend volgens mij.
Welcome to Holland
Als ik jouw ervaringen lees wat een verdriet jij hebt van alles wat je had verwacht en wat niet gekomen is , dan ben ik ergens heel blij dat Lukas zich zelf niet bewust is van zijn afwijking. Alles, het leven, overkomt hem gewoon. Hij is volkomen afhankelijk van ons en de zorgverleners om hetgeen hem overkomt dan overzichtelijk en leuk te maken, dat is de andere kant van de medaille.quote:Op woensdag 15 oktober 2008 15:42 schreef Oxymoron het volgende:
[..]
Is dat het misschien, dat het zo moeilijk is voor (mijn) ouders om autisme te accepteren?
Dat je je toekomstvisie moet, bijstellen?
Ik zou dat graag van jullie weten.
...
Ik weet niet of je het al geprobeerd hebt, maar spam het internet suf! Er zijn echt mensen die op particuliere basis dit soort dingen leuk vinden en al doen voor familie en vrienden.quote:Op woensdag 15 oktober 2008 09:36 schreef Lois het volgende:
[..]
De manier waarop je dit verteld vind ik geweldig Ik hou hier wel van, sorry
Wij zijn op zoek naar iets meer ondersteuning bijv. in de vorm van weekendopvang/gastouders e.d. Niet acuut nodig maar meer iets voor de toekomst, om meer tijd met Iris te kunnen doorbrengen en de dingen te doen die nu niet kunnen (efteling, dierentuin, bioscoop, eurodisney, vliegen etc).
Mijn gevoel zegt gastoudergezin maar ik heb al gehoord dat dat schier onmogelijk is maar goed, einde van de maand heb ik een gesprek op de Hartekamp groep met iemand die met mij alle mogelijkheden gaat bekijken.
Oxy, dat komt omdat ieder persoon alles anders beleefd Maar juist dit soort dingen kun je daar denk ik beter melden, ik denk dat je daar meer respons krijgt dan hierquote:Op donderdag 6 november 2008 18:29 schreef Oxymoron het volgende:
Gisteren, ben ik bij de psycholoog , geweest. Ze vindt, dat ik erg blijf ''steken'' in negatieve dingen die er gebeurd zijn. En dat dat wel vaker voorkomt, bij autisme (dat de negatieve, gebeurtenissen en gevoelens sterker in het geheugen blijven).
Nu heb ik twee schriften moeten kopen, een zwarte en een lichgte kleur (ik heb nu een beige met ''Time for Happy Thoughts'' (HEMA; echt toeval precies wat ik, zocht ) gekocht).
In het zwarte schrift moet ik alle, vervelende dingen schrijven, en in het beige schrift, alle postieve dingen en dingen, die goed gegaan zijn.
Ik heb nog een beetje ''schroom'' om (meer) in het PDD-topic te posten (het lijkt wel of ze daar heel anders de dingen, beleven dan ik.. ), vandaar mijn wellicht, off topic post..
Wist niet zo goed waar ik het moest plaatsen.quote:Uiterlijk kind geeft aanwijzing voor autisme
Een niet helmeaal rechte pink, tenen die iets te ver uit elkaar staan, vergroeide oorlobjes, een hoger verhemelte en ogen die iets verder uit elkaar staan. Op zich onschuldige lichamelijke afwijkingen, maar als er ten minste vier tegelijk bij een kind voorkomen wist dit op een sterk verhoogde kans op autisme. Dit stelt H. Ozgen (UMC Utrecht). Deze uiterlijke kenmerken maken het mogelijk autisme al op een jongere leeftijd op te sporen dan gebruikelijk.
www.umcutrecht.nl
ik hou er wel rekening mee, nu... Ze wil niet voor niets zo'n gesprek.quote:Op zondag 21 december 2008 10:51 schreef Oxymoron het volgende:
wendytje, bedoel je, dat je jongste zoon ook ASS heeft?
Dat brusjes zouden lijden onder het gezinslid, met ASS dat zou best kunnen. Maar: mijn jongere broer en ik kunnen heel goed met elkaar overweg en ik heb, niet het idee dat hij lijdt onder mijn autisme. Vroeger misschien wel, maar nu zeker niet meer. Hij is, zelfs trots op mijn gedichten en dat maakt, mij blij.
Ja, dat klopt. Ik heb het, wel eens ergens uitgelegd, dat ik zo praat. Erg monotoon. Als mijn groepsleiding, me helpt met computeren (wat minder voorkomt de laatste tijd, omdat ik ook wel eens dingen, voor mijzelf, wil houden en het gaat zo goed) dan, doe ik de komma's minder, omdat zij, mij daarop wijzen.quote:Op zondag 21 december 2008 11:48 schreef lady-wrb het volgende:
oxy, al die komma's als je schrijft, is dat ook de manier hoe je praat?
ik bedoel, stop je daar ook even met praten?
Het is goed mogelijk dat jouw jongste het ook heeft. Ik weet niet of dat meer of minder gunstig is. Ik heb 2 kinderen, hebben allebei asperger. Ik weet dus niet eens wat een normaal kind is en of er grotere problemen zijn bij brussen die het niet hebben...quote:Op zondag 21 december 2008 09:46 schreef wendytje het volgende:
Dutch mama... Poeh, wat een verhaal.... ben er even stil van!
Ik was laatst bij de GGZ voor een gesprek en tijdens dat gesprek gaf ik ook af en toe een voorbeeld van mijn jongste zoon (bijna 3,5) en toen heeft ze meteen een afspraak gemaakt om het over hem te hebben. Oeps. Dan heb ik er misschien wel 2 (of waarschijnlijk 2, zoals zij schrok van mijn voorbeeld).
Nou, ja, dan lijdt de jongste in ieder geval niet onder de oudste... Dat hoor je vaak, als een van de brusjes het heeft, dat de ander het moeilijk heeft, maar dat al beiden het hebben dat niet zo is.
Wat ik eigenlijk erger vind is, dat ik nu de boel op de rails begin te krijgen, maar dat alles me weer uit handen wordt geslagen.quote:Op dinsdag 16 december 2008 13:05 schreef Paradijsvogeltje het volgende:
Wat zul jij vaak in een kussen hebben willen gillen, zeg.
Dit is weer een gevalletje: 'institutionele (kinder)mishandeling' ...Hulp komt weer veel te laat.. ook voor jou. Erg.
Helaas, dan zit ik een eindje uit de buurt...quote:Op zondag 21 december 2008 22:50 schreef p_iglet het volgende:
dutch mama ik weet niet in welke regio je woont, maar ik weet van een ouder initiatief die behoorlijk vergevorderd zijn met het opzetten van een BSO voor ASS kids met normaal verstandelijk niveau.
Regio Rotterdam.
mijn zoon praat ook heel haperend. als ik jouw berichtjes hardop lees, met de pauzes van de komma's enzo, zo praat mijn zoon ook.quote:Op zondag 21 december 2008 16:25 schreef Oxymoron het volgende:
[..]
Ja, dat klopt. Ik heb het, wel eens ergens uitgelegd, dat ik zo praat. Erg monotoon. Als mijn groepsleiding, me helpt met computeren (wat minder voorkomt de laatste tijd, omdat ik ook wel eens dingen, voor mijzelf, wil houden en het gaat zo goed) dan, doe ik de komma's minder, omdat zij, mij daarop wijzen.
Mijn boekje(s) laat ik door een bekende lezen en geheel corrigeren op komma's op voor /normale mensen/, vreemde plaatsen.
Veel autisten hebben, een soort afwijkend taalgebruik. Mijn ''praatgenootje'' van m'n groep, die, praat met veel herhalingen. Daar, moet je ook maar tegen kunnen. Veel mensen, verliezen, de concentratie, heb ik gemerkt, als iemand ''gek'', praat.
Volgens mij, heet dat, een afwijking in de ''prosodie''. Ik praat vaak ook veel te hard.
Bedankt, je hebt een PM terugquote:Op maandag 22 december 2008 06:39 schreef p_iglet het volgende:
Via PGB, begeleiding is veel intensiever dan op een reguliere BSO.
Via ondersteunende begeleiding geloof ik.
Ik PM je wel ff.
Bij mij, is er niet zoveel aan gedaan. Ik heb, iets van 2 jaar logopedie gehad. Een jaar toen ik jong was (maar, dat ging meer, voor het hard praten). En 3 jaar geleden ook een jaar lang.quote:Op maandag 22 december 2008 11:08 schreef lady-wrb het volgende:
nu heb ik bericht van een logopediste die er naar wil kijken. wat hebben ze er bij jou aan gedaan? heb jij ook logopedie gehad? en heeft dat zin?
Ik heb geprobeerd, je een PM te sturen, maar dat lukt niet. Ik krijg, een foutmelding.quote:Op vrijdag 26 december 2008 20:47 schreef Dinus het volgende:
Oxy, ik las ergens dat je een boekje hebt gemaakt, is dat voor iedereen te koop, of alleen voor mensen die jou kennen? Ik zou in jet eerst geval wel graag willen weten waar het te koop is.
quote:
Pas er voor op dat je je eigen wanhoop niet laat overslaan op voornamelijk je oudste. Kinderen nemen sowieso gedrag over, in jouw geval je oudste zoon helemaal.quote:Op zaterdag 27 december 2008 17:23 schreef dutch-mamma het volgende:
Oudercursus... Ik heb wel wat gehad aan een zeer individuele cursus die bij de dagbehandeling van mijn jongste (toen 9) hoorde. Binnenkort krijg ik er ook eentje voor mijn oudste.
Qua sovatraining: daar hadden de kinderen niets aan, maar oudste (13) begint binnenkort met een ook zeer individueel gerichte sovatraining.
Oudste zit trouwens in een enorme dip. Hij beseft steeds meer dat zijn wereld anders is dan de onze en kan daar niet mee om gaan. Heeft ook nog niet zo lang de diagnose zoals ik hierboven al schreef, anders was het nu misschien niet zo heftig (lees: verdrietig) met hem. Maar hij heeft nu (eindelijk) ook een begeleider, die hem beter begrijpt dan ik, geloof ik. Ik probeer wat meer vertrouwen in de toekomst te hebben, maar er zijn zoveel kostbare jaren verloren gegaan en dat joch zit zo diep in de put, zijn zelfbeeld is kapot en hij is er van overtuigd dat geen meisje later wat met hem wil.
En dat breekt mijn hart, zeker omdat het nooit zo ver had hoeven komen als "men" maar eerder naar mij had geluisterd toen ik aan gaf dat er wat met dat kind was...
Nou is de een de ander niet; en de ene diagnose de andere ook niet; maar mijn broertje (pdd-nos) ging zich uberhaupt pas laat bezig houden met meisjes; pas met 19 leek hij echt te gaan puberen en met die dingen bezig te gaan houden; en jeetje; ineens werd ie populair onder de meiden; hij doet ook echt 'meiden-werk'; heeft inmiddels zijn eigen bedrijf gestart in de dierensector en komt daardoor met een hoop meiden in contact; oudklasgenoten e.d. Hij heeft genoeg meiden om zich heen; al diverse vriendinnetjes gehad, samengewoond etc; alleen; ja dat ene meisje; de ware; waarmee hij een goede gezonde relatie kan opbouwen laat nog op zich wachten, maargoed; hij is ook niet de makkelijkste.quote:Op zaterdag 27 december 2008 17:23 schreef dutch-mamma het volgende:
Oudercursus... Ik heb wel wat gehad aan een zeer individuele cursus die bij de dagbehandeling van mijn jongste (toen 9) hoorde. Binnenkort krijg ik er ook eentje voor mijn oudste.
Qua sovatraining: daar hadden de kinderen niets aan, maar oudste (13) begint binnenkort met een ook zeer individueel gerichte sovatraining.
Oudste zit trouwens in een enorme dip. Hij beseft steeds meer dat zijn wereld anders is dan de onze en kan daar niet mee om gaan. Heeft ook nog niet zo lang de diagnose zoals ik hierboven al schreef, anders was het nu misschien niet zo heftig (lees: verdrietig) met hem. Maar hij heeft nu (eindelijk) ook een begeleider, die hem beter begrijpt dan ik, geloof ik. Ik probeer wat meer vertrouwen in de toekomst te hebben, maar er zijn zoveel kostbare jaren verloren gegaan en dat joch zit zo diep in de put, zijn zelfbeeld is kapot en hij is er van overtuigd dat geen meisje later wat met hem wil.
En dat breekt mijn hart, zeker omdat het nooit zo ver had hoeven komen als "men" maar eerder naar mij had geluisterd toen ik aan gaf dat er wat met dat kind was...
Geen ervaring mee, Oxymoron. Had je een fijn gesprek met de psychiater?quote:Op woensdag 7 januari 2009 16:23 schreef Oxymoron het volgende:
Heeft iemand hier, ervaring met Strattera? Of een gelijkend, medicijn?
Vrijdag weer naar, de psychiater!
Ja, heel fijn. Ik moet, waarschijnlijk een aantal tests gaan doen.quote:Op zaterdag 10 januari 2009 17:01 schreef anne_Chris het volgende:
Geen ervaring mee, Oxymoron. Had je een fijn gesprek met de psychiater?
Ik heb, ook ADHD kenmerken. Mijn vader, zowel als mijn broer hebben ADHD, gecombineerde type.quote:J wordt nog onderzocht en heeft waarschijnlijk de "concentratieproblemen"variant van ADHD. Ik heb lang gedacht dat het "attention deficit" betekende dat ze een soort verwaarloosd waren, het belletje ging deze zomer pas rinkelen
Ja, helaas niet zo'n goede... het is hier dus in eerste instantie afgewezen, en nu gaan we voor een tweede poging omdat hij nu minder punten nodig heeft, is de verwachting dat hij het wel krijgt.quote:Op zaterdag 10 januari 2009 11:59 schreef wendytje het volgende:
hier iemand ervaring met het aanvragen van een TOG?
Ja, ik. Gekregen voor de jongste wegens te weinig zelfredzaam. Maar ik ken mensen die hem geweigerd kregen terwijl hun kind er slechter aan toe was.quote:Op zaterdag 10 januari 2009 11:59 schreef wendytje het volgende:
hier iemand ervaring met het aanvragen van een TOG?
Oxymoron, veel succes met de testen. Fijn dat je goed kunt praten met je psychiater.quote:Op zaterdag 10 januari 2009 21:29 schreef Oxymoron het volgende:
[..]
Ja, heel fijn. Ik moet, waarschijnlijk een aantal tests gaan doen.
[..]
Ik heb, ook ADHD kenmerken. Mijn vader, zowel als mijn broer hebben ADHD, gecombineerde type.
Ik heb vooral veel hyperactief gedrag (vroeger, werd dat hyperkinetisch genoemd), maar gelukkig wel een aardige concentratie als het om, mijn favoriete onderwerpen, gaat (hyperfocus).
Ik krijg naar alle waarschijnlijkheid ritalin achtige medicatie (Concerta), wat moet nog, bekeken worden.
Alleen zijn we net te laat, om van verzekering te wisselen, mijn verzekering vergoedt geen Concerta!
(En zelf betalen kan ik het ook niet, het zou 2,60 euro per dag gaan kosten, en dat heb , ik niet allemaal ''over..)
Hehe; hyperfocussen; waar ken ik dat toch van!?quote:Op zondag 11 januari 2009 08:37 schreef anne_Chris het volgende:
[..]
Oxymoron, veel succes met de testen. Fijn dat je goed kunt praten met je psychiater.
Maar Concerta is wel heel duur! Zou er niet een ander medicijn zijn wat net zo werkt? Ook goed op de bijwerkingen letten hoor, die zijn soms best vervelend. Ik hoop dat ze iets vinden wat helpt
Ik merk aan alles dat de verzekering minder en minder vergoedt. Of ze "vergoeden" het wel maar dan gaat het van je eigen risico af.
Dat hyperfocussen hoort er echt bij, bij ASS. Jorrit heeft dat met computerspelletjes en nu met grafitti, als iets hem echt interesseert kan hij heel lang met hetzelfde bezig zijn en er alles over leren.
Is idd moeilijk; maar; als je je erzelf bewust van bent is dat al heel wat; en als je voor jezelf een beetje de rust kan vinden en kan genieten; dat is zo heerlijk en zal ook de rust overbrengen naar je kinderen.quote:Op zondag 11 januari 2009 01:23 schreef dutch-mamma het volgende:
Llewela en zwaaibaai, jullie hebben wel gelijk. Maar ik leef al zo lang "in de verdediging" en "in de vechtstand" tegelijk, dat het heel moeilijk is om het los te laten...
Ik doe mijn best, dat wel!
hoe werkt zoiets precies? Je vraagt hem aan en dan?quote:Op zaterdag 10 januari 2009 22:35 schreef tries het volgende:
[..]
Ja, helaas niet zo'n goede... het is hier dus in eerste instantie afgewezen, en nu gaan we voor een tweede poging omdat hij nu minder punten nodig heeft, is de verwachting dat hij het wel krijgt.
JE vraagt de papieren aan bij de svb... en dan vul je hem in... Bij ons was het discussie punt of het een normale gang van zaken was, als je je kind alleen thuis laat, met eigenlijk min of meer de verplichting erbij, dat hij moet computeren. Het klinkt nu even kort door de bocht, maar daar is natuurlijk wel een hele geschiedenis aan vooraf gegaan.quote:Op maandag 12 januari 2009 07:27 schreef wendytje het volgende:
[..]
hoe werkt zoiets precies? Je vraagt hem aan en dan?
In dat geval had je bij "kan hij thuisblijven" beter "nee" kunnen zeggen. En dan niet "het gaat goed als hij computert", maar vertellen wat er mis gaat (zonder computer, maar het woord computer mijd je).quote:Op maandag 12 januari 2009 08:13 schreef tries het volgende:
[..]
JE vraagt de papieren aan bij de svb... en dan vul je hem in... Bij ons was het discussie punt of het een normale gang van zaken was, als je je kind alleen thuis laat, met eigenlijk min of meer de verplichting erbij, dat hij moet computeren. Het klinkt nu even kort door de bocht, maar daar is natuurlijk wel een hele geschiedenis aan vooraf gegaan.
Tog vond, dat die acceptabel was, maar wij dus niet. En daar hing het laatste benodigde punt van af, en dus een afwijzing. Dit jaar hebben we minder punten nodig, omdat hij zo jarig is, dus maar weer een nieuwe poging.
Ik slik zelf ook concerta (en 's avonds ritalin, omdat concerta bij mij maar een uur of 11 werkt). Ik krijg het niet vergoed, maar ik krijg wel de kosten van ritalin vergoed als 'korting' op de concerta. Het is eigenlijk hetzelfde spul, maar concerta hoef je niet iedere drie uur in te nemen en de werking is veel gelijkmatiger (geen 'rebound' effect). Geloof me, het is je geld meer dan waard.quote:Op zaterdag 10 januari 2009 21:29 schreef Oxymoron het volgende:
[..]
Ja, heel fijn. Ik moet, waarschijnlijk een aantal tests gaan doen.
[..]
Ik heb, ook ADHD kenmerken. Mijn vader, zowel als mijn broer hebben ADHD, gecombineerde type.
Ik heb vooral veel hyperactief gedrag (vroeger, werd dat hyperkinetisch genoemd), maar gelukkig wel een aardige concentratie als het om, mijn favoriete onderwerpen, gaat (hyperfocus).
Ik krijg naar alle waarschijnlijkheid ritalin achtige medicatie (Concerta), wat moet nog, bekeken worden.
Alleen zijn we net te laat, om van verzekering te wisselen, mijn verzekering vergoedt geen Concerta!
(En zelf betalen kan ik het ook niet, het zou 2,60 euro per dag gaan kosten, en dat heb , ik niet allemaal ''over..)
Bedankt voor deze tip. Ik vind het zo moeilijk om die formulieren goed te formuleren.. en tja, wij zijn echt blij, dat hij even thuis kan zijn, met de computer.... maar eigenlijk kan het inderdaad niet. Vandeweek belde ik dan van mijn werk op, en dat was al foute boel... en dan ben je op afstand en kan je niet in springen. Uiteindelijk liep het wel weer los.. maar toch. Nu wordt de overweging toch steeds groter om zelfs die ene dag werken, waarbij hij een uur alleen thuis is, toch maar op te gaan zeggen...quote:Op maandag 12 januari 2009 12:45 schreef dutch-mamma het volgende:
[..]
In dat geval had je bij "kan hij thuisblijven" beter "nee" kunnen zeggen. En dan niet "het gaat goed als hij computert", maar vertellen wat er mis gaat (zonder computer, maar het woord computer mijd je).
Dat is geen fraude of de boel besodemieteren, maar veel ouders hebben de neiging de zaken te positief voor te stellen. Het is vaak te confronterend om te moeten zeggen wat je kind niet kan, en dan ga je verzachtende dingen zoeken: "met de pc lukt het wel." En dat is dan weer een reden voor afwijzing, terwijl de keiharde werkelijkheid is dat je kind niet alleen thuis kan blijven!
Dinsdag 13-01-2009 - Nederland 2, 20.25 uurquote:Is er hoop voor alle ouders met een autistisch kind? Een nieuwe methode om autistische kinderen te behandelen is in Amerika al een groot succes en wint nu ook in Nederland terrein.
En "wij in Nederland" nemen dat maar klakkeloos over blijkbaar. Ik vind het misselijk, maarjaquote:Op dinsdag 13 januari 2009 21:45 schreef Lois het volgende:
Nee Troel zo word zo'n beetje elke methode gepresenteerd in de USA. Bij de Sunrise methode schreven ze zelfs dat genezing mogelijk is
Dat laatste.quote:Op dinsdag 13 januari 2009 21:41 schreef Troel het volgende:
Ik krijg al de kriebels van dat "is er hoop". Alsof een autistisch kind hopeloos is
Is dat nou puur stoerdoenerij van Netwerk of zitten ze daar op de redactie gewoon niet na te denken als ze dit soort stukjes schrijven?
Mee leven, luisteren en proberen wat begrip te tonen is vaak al meer dan genoeg..althans dat is hier de ervaring.quote:[En op welke manier kan ik mijn vriendinnetje helpen ? Wat stelden jullie op prijs ?
quote:Op maandag 19 januari 2009 13:05 schreef Lois het volgende:
Nou ten eerste schuldgevoel, komt het door iets wat ik heb gedaan/gelaten tijdens de zwangerschap. Dan boosheid "waarom mijn kindje". Dan rouw, afscheid nemen van het toekomstbeeld wat je hebt voor je kinderen, de idealen die je had, de dromen etc.
Verdriet, veel verdriet, boosheid, angst en vooral erg veel vragen.
Daarnaast komt er ook iets moois, een soort oerkracht om te vechten voor je kindje, het beste te zoeken wat verzorging te bieden heeft.
quote:Op maandag 19 januari 2009 13:05 schreef Lois het volgende:
Nou ten eerste schuldgevoel, komt het door iets wat ik heb gedaan/gelaten tijdens de zwangerschap. Dan boosheid "waarom mijn kindje". Dan rouw, afscheid nemen van het toekomstbeeld wat je hebt voor je kinderen, de idealen die je had, de dromen etc.
Verdriet, veel verdriet, boosheid, angst en vooral erg veel vragen.
Daarnaast komt er ook iets moois, een soort oerkracht om te vechten voor je kindje, het beste te zoeken wat verzorging te bieden heeft.
quote:Op maandag 26 januari 2009 20:13 schreef wendytje het volgende:
ben vandaag naar de GGZ geweest voor mijn jongste (3,5). Tja, dat klinkt allemaal wel heel verdacht. We zullen toch maar een spelobservatie doen.
En mijn oudste (6) staat op de lijst voor een intelligentieonderzoek.....
dus alle balletjes rollen weer....
bij alle anderen alles ook op "rolletjes"?
Klopt.quote:Op maandag 19 januari 2009 14:25 schreef Lois het volgende:
Vandaag heb ik het er gewoon even moeilijk mee, normaal gaat het beter hoor. We zijn vanmorgen op een ZMLK school hier in de buurt geweest, prachtige school, fijne leerkrachten en het gaat Eva bijna 1,5-2uur reistijd op een dag schelen. We denken erover om haar daarheen over te plaatsen.
Alleen zo'n school drukt je gewoon weer even met de neus op de feiten, hoe mooi en lief iedereen ook was.
Klopt helemaal.quote:Op maandag 19 januari 2009 13:44 schreef YPPY het volgende:
Het is een iets andere situatie, maar de ouders van mijn oppaskind vonden het al heel fijn als ik mijn mond hield en geen mening had. Alleen luisteren. Bij mijn vrijwilligerswerk (was een jongen met o.a. adhd waar ik heel veel kwam) was dat het ook. Moeder was zo blij iemand te spreken die niet meteen met tips en adviezen en voorschriften aankwam. Ze zat toen midden in het onderzoekstraject met iedereen die wel een kinderarts kende en al haar familieleden en kennissen hadden geniale tips over de opvoeding. Terwijl zij gewoon even boos en verdrietig wilde zijn omdat het haar moest overkomen.
Hier zitten we momenteel in de wachtkamer... Er zijn drie aanvragen weg voor indicaties: TOG, REC4 en PGB. Spannende tijd, alleen duurt het wachten weer lang. Voor REC4 was er vorig jaar een nieuw regel ingesteld, dat een kind een half jaar onder een samenwerkingsverband moet vallen, voordat er een REC indicatie aangevraagd mocht worden. HIervan was onze zoon vrijgesteld door het samenwerkingsverband, maar het REC neemt hier dus geen genoegen mee. Gelukkig blijft het beperkt tot een verslag van de orthopedagoog van hun. En bij de TOG was ik het algemene aanvraag formulier er bij te doen.... maar goed, die ligt er nu ook, als het goed is.quote:[
bij alle anderen alles ook op "rolletjes"?
beiden binnen drie maanden... verder zitten we net als tries in de wachtkamer wat betreft het PGB-verhaal.quote:Op donderdag 29 januari 2009 17:24 schreef dutch-mamma het volgende:
[..]
Wanneer zijn ze aan de beurt?
Hier gaat het naar omstandigheden vrij goed, al zaten de heren elkaar recentelijk te vaak in de haren, maar inmiddels lijkt het weer wat beter te gaan. Ze ergerden zich groen en geel aan elkaars geluidjes en stopwoordjes...
waar kom je vandaan dutch mama?quote:Op donderdag 29 januari 2009 17:30 schreef dutch-mamma het volgende:
[..]
Klopt helemaal.
Ik werd schijtziek van alle goedbedoelde "ja, maar je moet ook meer... *vul maar in" en "maar mijn kind doet dat ook, je moet niet meteen een etiketje willen".
Er is al superveel onbegrip waarom het bij ons net anders gaat. Waarom gewoon opvoeden niet lukt. Waarom ze bepaalde dingen niet snappen. Waarom ze sommige dingen anders doen.
Het ontmoeten van andere ouders in hetzelfde schuitje (vooral ouders die er alleen voorstaan) was dan ook een enorme opluchting. Jippie, ik hoefde niets uit te leggen, ze wísten het! Hoera, ik hoefde niet in de verdediging, ze snápten het!
In mijn directe omgeving heb ik helaas totaal geen sociale contacten. Hun leven is zo anders dan mijn leven, er is gewoon geen klik. Wat voor hen vanzelfsprekend is, is voor mij een heel gedoe. Dat wekt irritatie en onbegrip op. Ik voel me dan ook behoorlijk geïsoleerd, maar gelukkig is er internet en mail!
Ik spreek wel eens mensen bij school of het logeerhuis, dat scheelt, maar die wonen niet op "effe kop koffie halen afstand" in mijn buurt. En ik weet dat er diverse groepen bestaan die bij elkaar komen, maar hun tijden zijn precies op momenten dat ik niet kan.quote:Op vrijdag 30 januari 2009 19:21 schreef wendytje het volgende:
[..]
waar kom je vandaan dutch mama?
kun je via MEE bij een oudergroep misschien?
misschien woon je bij iemand van hier in de buurt....quote:Op zondag 1 februari 2009 17:48 schreef dutch-mamma het volgende:
[..]
Ik spreek wel eens mensen bij school of het logeerhuis, dat scheelt, maar die wonen niet op "effe kop koffie halen afstand" in mijn buurt. En ik weet dat er diverse groepen bestaan die bij elkaar komen, maar hun tijden zijn precies op momenten dat ik niet kan.
Wat ik vooral mis is iemand bij wie je even snel kan langswippen voor een kop koffie.
Almere...quote:Op maandag 2 februari 2009 08:05 schreef wendytje het volgende:
[..]
misschien woon je bij iemand van hier in de buurt....
ikke noord limburg....
Macka, ik denk dat je voor die laatste vraag even contact op moeten nemen met bastardhost en Guinevere. Hun Storm heeft ook last (gehad) met fysiek contact en ik weet niet of ze hier nog meelezen.quote:Op donderdag 5 februari 2009 23:40 schreef Macka66 het volgende:
Oxy, dankjewel voor het noemen van de knuffelmachine en Temple Grandin! Het heeft me verder op het spoor gebracht van de Holding therapie, ook de moeite waard voor me om over te lezen (en misschien te leren wat er niet zou moeten gebeuren).
Wat zou stevig dragen voor jou hebben kunnen doen, denk je?
En ouders van kinderen die problemen hebben met fysiek contact, was dit van het begin af aan al zo voor jullie kind of kwam het later in de ontwikkelng naar voren?
Holding therapie, is net als, re-birthing een omstreden, therapie. Het is dus goed van je dat je, kijkt wat zowel, de positieve als de negatieve, effecten zijn.quote:Op donderdag 5 februari 2009 23:40 schreef Macka66 het volgende:
Oxy, dankjewel voor het noemen van de knuffelmachine en Temple Grandin! Het heeft me verder op het spoor gebracht van de Holding therapie, ook de moeite waard voor me om over te lezen (en misschien te leren wat er niet zou moeten gebeuren).
Wat zou stevig dragen voor jou hebben kunnen doen, denk je?
Ik vind deze site het maar wazig... Ik ben het er ook niet helemaal mee eens.quote:
Prachtig hequote:Op dinsdag 3 maart 2009 20:21 schreef Lois het volgende:
* Lois komt even trots binnenrollen*
Eva kan kusjes geven
Ze stond af en toe wel genadig toe dat wij haar een kus gaven en soms drukte ze ook wel haar neusje tegen je aan maar een echt kusje deed ze nooit. Tot een paar weken geleden, ineens had ze het door. Nu hoor je haar de hele dag kusgeluidjes maken en kusjes geven tegen alles wat mooi een leuk is; de wasmachine, de 8 op het nummerbord van de auto, haar knuffels, de tv als Diego op tv is, een mooie boom (waar een luiaard in kan hangen) etc. etc.
Het mooiste van alles vind ik wel dat wij bedolven worden onder kusjes. Echt gemeende lieve kusjes, zomaar spontaan uit haarzelf.
Whaha, wat is er zo bijzonder aan acht?quote:Op dinsdag 3 maart 2009 20:37 schreef Lois het volgende:
Gefeliciteerd Mwana, 8! Voor Eva is dat de ultieme leeftijd, ze telt nu de dagen al af tot mei wanneer zei ook 8 wordt.
van 's Heeren Looquote:Het is prettig en vertrouwd uw kind thuis te verzorgen, maar het is ook intensief. Een paar dagen vrij van deze zorg of een keer met andere gezinsleden iets ondernemen kan dan welkom zijn. Logeren in een logeerhuis of bij een gezin of parttime wonen bij u in de buurt bieden een oplossing.
Raphaelstichtingquote:Queeste biedt de volgende logeermogelijkheden.
Logeren in logeerhuis Het Molenhuis, naast de molen ‘t Rode Hert aan de Frieseweg te Alkmaar.
We beschikken ook over een aantal adressen van logeergezinnen..
De Waerdenquote:Een logeergezin waar uw gehandicapte kind zo nu en dan een paar dagen heen kan biedt u deze ruimte. Een logeerpartij kan bovendien een leuke en uitdagende ervaring zijn voor uw kind omdat het kennis maakt met andere mensen en een andere omgeving.
Natuurlijk is het belangrijk dat het logeergezin aansluit bij uw gewoontes en opvattingen. Daarnaast moet u er zeker van zijn dat uw kind goed wordt verzorgd. Voor het vinden van een logeergezin dat past bij uw situatie kunt u een beroep doen op De Waerden.
Een gezin dat bij u past
Nadat u een afspraak met ons heeft gemaakt komt de teamleider bij u thuis om uw wensen te bespreken. Daarna gaan wij op zoek naar een geschikt logeergezin.
Hoe een logeergezin eruit ziet hangt af van uw wensen. Er zijn verschillende mogelijkheden zoals een gezin met thuiswonende kinderen, of waar de kinderen al uit huis zijn. Maar ook een gezin waar één of beide ouders werkzaam zijn (geweest) in de verpleging of verzorging.
praat me dr niet van. luca heeft 2 jaar op de wachtlijst gestaan.quote:Op zondag 29 maart 2009 22:21 schreef Xennia het volgende:
Of via de William Schrikker Stichting informatie inwinnen?
Spirit kan idd ook, ze hebben alleen wel enorme wachtlijsten.
Het lijkt mij ook fantastisch. Als ik groter woon en een stabieler leven leid, ga ik dat zeker nog eens doen.quote:Op zondag 29 maart 2009 22:28 schreef YPPY het volgende:
En er kunnen wachtlijsten zijn, er hoeft maar 1 gezin te zijn dat juist graag een kindje zoals Eva wil.
Dat herken ik, hier wel structuur en regelmaat, ervaring met allerlei vormen van autisme, maar wel 2 kids. Ik weet niet of dat zo handig is. Als onze jongens gaan studeren (of zo) wil ik zeker zo iets op gaan pakken.quote:Op zondag 29 maart 2009 22:17 schreef bixister het volgende:
mijn eerste reactie was 'breng haar maar bij ons!' maar dat is bij nader inzien vast geen handige oplossing en zeker niet voor de langere termijn denk ik. of wij genoeg structuur te bieden hebben is ook nog maar de vraag. maar ik kan me zo goed voorstellen dat je af en toe even wat meer ruimte nodig hebt. nogmaals: succes!
Ik werk dus ook in een logeerhuis, en ik herken me niet in de klinische omgeving. Juist ook wij proberen er een huiselijk geheel van te maken, en daar doen we echt ons best voor. En zoals gezegd, ook onze logeerkinderen ervaren het komen logeren bij ons al als een uitje. Maar we gaan ook wel eens dingen met ze doen hoor, zoals naar de dierentuin enz.quote:Op zondag 29 maart 2009 22:15 schreef p_iglet het volgende:
Lois wat vervelend dat het zo lastig is om geschikte opvang voor Eva te vinden.
Zorggezinnen zijn wanneer ze niet uit familie en kennissenkring komen helaas erg schaars. Pleeggezinnen voor kinderen met een handicap ook. Er is een ontzettend tekort aan pleeggezinnen helaas. En dat gaat als eerste ten koste van de wat "moeilijkere" kindjes.
Misschien zou je nog bij wat andere logeerhuizen kunnen kijken. Vanuit eigen ervaring weet ik dat er VEEEEL verschil tussen verschillende logeerhuizen zit.
Gezinshuizen zijn ook een optie om na te vragen zoals Yppy al zegt. Wellicht kun eens met de verschillende zorgorganisaties voor mensen met een verstandelijke beperking rondbellen. Zo zijn er binnen onze stichting alleen al minstens 6 logeerhuizen/groepen met ook plek voor logeren, allemaal met een heel eigen karakter en doelgroep. En waarvan gelukkig heel weinig met een "klinische" uitstraling. Wij proberen juist een zo huiselijk mogelijke sfeer te creeren.
Kinderen die bij ons komen logeren beschouwen het logeren op zich overigens ook al als een uitje. Daar hoeft dus niet nog een uitje vanuit het gvt bij. 1 van onze logeetjes (meisje van 6) wist dat vandaag heel treffend te verwoorden. J (haar broer) heeft scouting en ik heb A**** (ons logeerhuis). En dan hoeven we echt niet meer te doen als een spelletje, koekjes bakken of andere relatief gewone dingen.
succes met een plekje vinden dat bij jullie liefdevolle opvoeding past
Oooit, oooit oooit hopen we zo'n gezinshuis te zijn en zou ik met liefde kindjes zoals Eva opvangen.
Op de site staat dat ze opvang op maat regelen, ook voor bv verstandelijk gehandicapte kinderenquote:Op maandag 30 maart 2009 11:17 schreef tries het volgende:
Ik denk niet dat beactive een geschikte opvang is voor Eva, dat zijn groepjes kinderen op meestal bungalowparken. Maar er is genoeg, alleen zo moeilijk om juist die ene te vinden.
Ja ik woon, er ook niet voor niks.quote:Op maandag 30 maart 2009 21:38 schreef Belana het volgende:
ow wow die zorgboerderijen zijn geweldig zeg!
quote:Een gehandicapt kind heeft vaak extra zorg nodig. Woont uw kind thuis, dan kunt u in aanmerking komen voor de Tegemoetkoming onderhoudskosten thuiswonende gehandicapte kinderen (TOG). De SVB keert de tegemoetkoming uit.
Autisme kan zich inderdaad blijven "ontwikkelen", maar dat hoeft niet altijd "erger" te worden dan bij mijn weten. Andersom kan ook, dat het een beetje "verwaterd" naarmate ze ouder worden. Mijn zoontje hoort helaas niet bij die groep.quote:Op donderdag 21 mei 2009 07:50 schreef wendytje het volgende:
Ik heb hem gezien. Die ouders van dat jongetje hadden het inderdaad erg moeilijk...... Die andere ouders vond ik heel open en reeel
Merken jullie ook dat het autisme erger wordt naar mate ze ouder worden?
...
quote:Op donderdag 21 mei 2009 11:20 schreef Lois het volgende:
Nog 2 nachtjes en ze wordt 8. 8 is voor Eva het mooiste getal op de wereld dus ze is er al dagen helemaal hieperdepiep van. Het allermooiste was vorige week vrijdag, toen was het nog 8 nachtjes slapen tot ze 8 werd. Mooier dan dat wordt het bijna niet kon je merken want ze steeg zowat op van enthousiasme
pim heeft ook asperger, maar ik zie de laatste tijd dat hij steeds meer stress en verdriet lijkt te hebben. Ook lijkt hij minder aangeraakt te willen worden.....quote:Op donderdag 21 mei 2009 12:13 schreef Mwanatabu het volgende:
[..]
Veel Asperger-types aan de andere kant blijven zich hun hele leven ontwikkelen, die leren steeds meer sociaal gewenst gedrag aan. Ik heb meerdere familieleden die steeds normaler lijken te worden met het verstrijken van de tijd.
Je leest idd wel eens over mensen die beweren dat ze Asperger hebben (oude diagnose), en zich nu sociaal normaal gedragen/voelen, maar dat zou komen doordat ze op onbewust niveau nog met hun gedrag bezig zijn. Meestal zijn ze dan ook bovengemiddeld intelligent. Ik vraag me dan eigenlijk altijd af of het niet een misdiagnose kan zijn geweest; iets als hb schijnt behoorlijke raakvlakken met Asperger te kunnen hebben als zo'n kind/puber erg weinig aansluiting heeft en slecht in z'n vel zit.quote:Op donderdag 21 mei 2009 12:13 schreef Mwanatabu het volgende:
Veel Asperger-types aan de andere kant blijven zich hun hele leven ontwikkelen, die leren steeds meer sociaal gewenst gedrag aan. Ik heb meerdere familieleden die steeds normaler lijken te worden met het verstrijken van de tijd.
Er is toch echt wel een verschil tussen een hoogbegaafde die zich autistisch gedraagt en een autistisch iemand die hoogbegaafd is. Natuurlijk komt er misdiagnose voor, maar dat is zeker niet altijd het geval.quote:Op donderdag 21 mei 2009 22:39 schreef poemojn het volgende:
[..]
Je leest idd wel eens over mensen die beweren dat ze Asperger hebben (oude diagnose), en zich nu sociaal normaal gedragen/voelen, maar dat zou komen doordat ze op onbewust niveau nog met hun gedrag bezig zijn. Meestal zijn ze dan ook bovengemiddeld intelligent. Ik vraag me dan eigenlijk altijd af of het niet een misdiagnose kan zijn geweest; iets als hb schijnt behoorlijke raakvlakken met Asperger te kunnen hebben als zo'n kind/puber erg weinig aansluiting heeft en slecht in z'n vel zit.
Dat zeg ik toch ook niet? Maar als alles echt onbewust zou zijn voldoe je volgens mij al niet meer aan de criteria voor Asperger, en zou die diagnose bijgesteld moeten worden.quote:Op donderdag 21 mei 2009 23:00 schreef Grijs het volgende:
Er is toch echt wel een verschil tussen een hoogbegaafde die zich autistisch gedraagt en een autistisch iemand die hoogbegaafd is. Natuurlijk komt er misdiagnose voor, maar dat is zeker niet altijd het geval.
Ik hoop daar binnenkort iets meer over te kunnen vertellenquote:Op donderdag 21 mei 2009 14:34 schreef Xennia het volgende:
[..]
Hoe is het met je zoektocht naar een logeerhuis?
Nou, hij schopte wel en was verbaal ook niet zo aardig, maar inderdaad... Zeker nadat hij echt gemeend zijn excuses had aangeboden (incl. knuffel, ja echt, naar het geschopte kind), had de leiding hem IMHO nog een kans moeten bieden.quote:Op zondag 24 mei 2009 21:59 schreef p_iglet het volgende:
oew d_m dat vind ik ook niet heel netjs van het logeerhuis eigenlijk....
als hij ziek is, echt agressief is of weet ik veel wat dan vind ik het anders... maar "gewoon" sacherijnig of vervelend dan moeten ze dat daar maar oplossen...
Pff dat zou wat wezen als ik op mijn werk logeetjes laat ophalen zodra ze wat moeilijker te hanteren zijn...
Nou inderdaad zeg, belachelijk. Zij zijn beroepskrachten en jullie betalen voor de opvang. Ik vind het absurd.quote:Op zondag 24 mei 2009 22:41 schreef dutch-mamma het volgende:
[..]
Nou, hij schopte wel en was verbaal ook niet zo aardig, maar inderdaad... Zeker nadat hij echt gemeend zijn excuses had aangeboden (incl. knuffel, ja echt, naar het geschopte kind), had de leiding hem IMHO nog een kans moeten bieden.
Dat mijn weekendplanning (werk) naar de knoppen is, en ik wéér extra belast word, wéten ze daar.
Er zou nog gebeld worden deze week en dan ga ik het zeker aangeven. Tenslotte is een logeerhuis ook om de ouder te ontlasten... En andere keren is hij het zonnetje in huis! Als het nou standaard een moeilijk joch was...
Dag allemaal, ik kom even binnendenderen als verstokt OUDlurker (en stiekem ook rammelaar, maar dat ontken ik nog)quote:Op maandag 30 maart 2009 21:37 schreef Lois het volgende:
Wij wonen bij de kust Anne, vlakbij Beverwijk.
Ik had vandaag even onze zorgmakelaar gebeld, om even het logeerhuis door te spreken. Bleek dit de meest huiselijke huis te zijn wat ze hebben.
We hebben afgesproken dat ik met jullie tips aan de slag ga, en ondertussen op de (hopeloze) wachtlijst sta voor een gastgezin van hun zorggroep.
Wel gaat ze even achter vervanging van onze Yppy aan, ze gaat de indicatie terughalen bij het kantoor waar ze ons niet meer kennen en hem onderbrengen bij een goede thuiszorgorganisatie.
Ik ga nu even al die tips van jullie bekijken en mailen, onwijs bedankt allemaal
Mijn uitslag van de week was ook ASS en ADHD. Ik ben al 2 weken bezig met Ritalin, en voor mij is het echt, een wonderlijke verandering/verbetering.quote:Op zondag 7 juni 2009 16:56 schreef wendytje het volgende:
Uitslag:
oudste
IQ gemiddeld 111
en ADHD
met het verzoek ritalin te overwegen, vanwege het moeten stil zitten in groep 3
wat doet het bij jou, Oxy?quote:Op zondag 7 juni 2009 17:14 schreef Oxymoron het volgende:
[..]
Mijn uitslag van de week was ook ASS en ADHD. Ik ben al 2 weken bezig met Ritalin, en voor mij is het echt, een wonderlijke verandering/verbetering.
Heb jij in het verleden dan niet al veel eerder diagnostische onderzoeken gehad?quote:Op zondag 7 juni 2009 17:14 schreef Oxymoron het volgende:
[..]
Mijn uitslag van de week was ook ASS en ADHD. Ik ben al 2 weken bezig met Ritalin, en voor mij is het echt, een wonderlijke verandering/verbetering.
http://www.parool.nl/paro(...)t-aan-autisten.dhtmlquote:De Uitkijk verleent dienst aan autisten
AMSTERDAM - De Uitkijk aan de Prinsengracht wil zich profileren als bioscoop met speciale voorstellingen voor autisten. Vanaf mei hoopt De Uitkijk geregeld voorstellingen voor autistische kinderen en hun familie te organiseren, waarbij het geluid zal worden gedempt.
Als de formule aanslaat, komen er ook aangepaste voorstellingen voor volwassenen.
Voor veel autisten staat het geluid tijdens een gewone bioscoopvoorstelling veel te hard. Eén van de belangrijkste aanpassingen zal dan ook zijn het geluid aanmerkelijk zachter te zetten. ''Ook zullen we waarschijnlijk de harde bastonen eruit filteren, omdat die zo trillen,'' zegt Marieke Jonker van De Uitkijk.
Autisten verwerken informatie en prikkels op een andere manier in hun hersenen en kunnen daardoor bijvoorbeeld vaak slecht tegen harde geluiden of fel licht. De Uitkijk probeert als eerste bioscoop in Nederland rekening te houden met deze gevoeligheden van autistische bezoekers. In Engeland bestaat het fenomeen autism friendly cinema al langer.
In samenwerking met de Nederlandse Vereniging voor Autisme en de Universiteit van Amsterdam, onderzoekt De Uitkijk nu welke aanpassingen noodzakelijk zijn. Dat blijkt moeilijker te zijn dan gedacht. Jonker: ''We waren eerst van plan tijdens de voorstelling wat lichtjes aan te laten, opdat de kinderen rond konden lopen als ze daar behoefte aan hadden. Maar dit leidt tot onrust en daar kunnen autisten juist weer heel slecht tegen. We zijn er nog niet uit.''
Door zich als autismevriendelijk te profileren hoopt de kleine De Uitkijk (één filmzaal) de concurrentieslag tussen Amsterdamse filmzalen te overleven. ''Onze kracht is dat we klein en schattig zijn,'' zegt Jonker. ''Voor autisten is dat heel overzichtelijk.''
Tijdens het Kinderboek & Filmfestival, van 19 februari tot 1 maart 2009, zal De Uitkijk een eerste speciale (proef)voorstelling voor autisten organiseren. (HET PAROOL)
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |