quote:

Op zondag 20 juli 2008 12:58 schreef Black_Tulip het volgende:
Ik vind het echt verbazingwekkend en ook wel verontrustend hoeveel moeite sommigen van jullie hebben met dans en seks. Ik kan me daar nauwelijks in vinden en moet dus wederom constateren dat ik er 'best goed vanaf kom'.

Ik was als kind al motorisch gestoord, dus hoewel mijn ouders toen nog lang niet wisten wat de oorzaak was, hebben ze me als de wiedeweerga op jazzballet gestuurd. Dat is de aanpak geweest van mijn ouders: Bij het gebrek aan kennis over de oorzaak van het 'anders' zijn deden ze aan symptoombestrijding. Zo ben ik ook op scouting gezet, omdat ik moest leren om te gaan met mijn leeftijdsgenoten. Achteraf ben ik er heel blij mee dat ze het zo hebben aangepakt, omdat ik zo vanaf het begin af aan geleerd om me aan te passen. Ik weet niet hoeveel zin het heeft gehad om op jazzballet en scouting te zitten, maar mijn ouders zeggen dat het enorm heeft geholpen en ik ben nu 'normaler' dan vroeger. Waar het precies aan gelegen heeft?

Anyway, ik heb negen jaar op jazzballet gezeten en het was, vooral de laatste jaren, een hel. Ik kon het niet vinden met de anderen in de groep en ik werd constant achteraan geplaatst, omdat ik, hoewel ik leerde dansen, nog steeds erg houterig was. Desondanks denk ik dat het daardoor komt dat ik de connectie tussen muziek en dans nooit raar heb gevonden. Ook de weinige keren dat ik in een discotheek ben geweest of iets dergelijks vond ik het helemaal niet vreemd wat ze daar deden, hoewel ik de meeste muziek die daar gedraaid wordt regelrecht kut vind. Ik kan alleen zelf niet zo goed dansen. Ik kan me los laten gaan op de muziek en ik kan ervaren waarom anderen dat zo prettig vinden. Ik doe het alleen zelf niet van harte, omdat het fijne gevoel van mezelf laten gaan wordt verdrongen door de angst dat het er niet uitziet. Alle pasjes van jazzballet heb ik verleerd en ik ben niet creatief genoeg om ze zelf te verzinnen. Ik dans niet meer en ik mis er niks aan.

Ik kan absoluut niet tekenen. Ik kan me best goed inbeelden hoe dingen eruitzien, maar ik zie de onderliggende structuren niet, dus ik kan het beeld niet van mijn hoofd naar mijn handen vertalen. Iets uit mezelf tekenen (dus niet iets natekenen, maar gewoon iets op papier verzinnen) vind ik al helemaal onmogelijk.

Verhalen verzinnen kan ik best goed, maar dan alleen als het moet voor een schoolopdracht bijvoorbeeld. Uit mezelf begin ik er niet aan. Daarom heb ik ondanks mijn schrijftalent maar geconstateerd dat ik geen kinderboekenschrijfster moest worden Ik haal voor essays bijna altijd goede cijfers, hoewel het voor mij toch wel een probleem is om er een te schrijven. Om te beginnen weet ik vaak weken niet waar ik het over moet schrijven en dat leidt soms tot blinde paniek, omdat de deadline nadert. Vervolgens heb ik soms het euvel dat er in de bibliotheek niets te vinden is over mijn uitgekozen onderwerp. Als ik eindelijk een goed onderwerp heb en beschik over literatuur volgt een schijnbaar eindeloze fase van boeken lezen en me oriënteren op het onderwerp, totdat (en dat gebeurt gelukkig meestal) op het gegeven moment het kwartje valt en ik ineens weet welke stelling ik wil verdedigen en hoe ik dat ga aanpakken. Op dat moment heb ik vaak nog maar een paar dagen over voor het schrijfproces Of dat nog niet eens. Ik ben echt gruwelijk slecht met deadlines. Ook het schrijven zelf wil soms nog moeizaam verlopen, maar op een gegeven moment is het klaar en dan komt er dus meestal wel een goed cijfer uit rollen.

Over seks, ik weet niet of ik die synergie en het 'houden van' tijdens de seks ervaar zoals anderen dat ervaren, maar daar maak ik me niet zo druk om. Ik geniet van het contact en ik geniet ervan om te zien hoe de ander geniet. Verder modderen we maar wat aan, maar ja, als je al zo lang met elkaar hebt, verval je steeds in een herkenbaar patroon.. En die kers op de taart waar SHE het over heeft, die ervaar ik wel. Het gelukzalige gevoel na een lekker potje vrijen als je uitgeteld, maar voldaan tegen elkaar ligt Het is ook niks meer dan een stofje dat door je hersenen wordt aangemaakt als een soort 'beloning'. Als je dat beseft, klinkt dat heel banaal, maar dat stofje merk ik dus wel. Het besef dat je je allebei zo voelt en dat je dat bij elkaar hebt gedaan uit liefde is wat het speciaal maakt.

quote:

Op zondag 20 juli 2008 17:25 schreef MLI het volgende:
Weet je wat ik me gisteren besefte? Ik hecht mij niet aan anderen. Mijn familie mis ik nooit, mijn vrienden mis ik nooit. Ik weet ook niet zeker of ik wel in staat ben om te houden van iemand. Ik kan wel heel veel om iemand geven maar andermans verdriet doet me over het algemeen weinig. Ik lig alleen wakker om mijn eigen problemen. Herkennen jullie dat?

quote:

Op zondag 20 juli 2008 17:31 schreef Troel het volgende:
Wat ik het ergste vind:

Ik heb op een gymclubje gezeten voor kinderen met een motorische achterstand. Daar had ik het gevoel dat het allemaal wel meeviel als ik om me heen keek. Tijdens een opvoering voor de ouders zei de fysio die het clubje leidde dat je kon zien hoe goed de kinderen liepen. Goed was als de armen en de benen kruislings "liepen" (dus linkerarm, rechterbeen). Ik was de enige die zo liep en ook de enige die zo bleef lopen en ik weet nog dat ik dacht "jongens, horen jullie dat dan niet, ga toch anders lopen!"

Hetzelfde toen ik naar zo'n cursus ging voor communiceren. Heel fijn dat ik moet vragen waar de macaroni staat, maar daar heb ik geen moeite mee? Ik heb niets aan zo'n cursus. In tegenstelling tot iemand anders van de groep, die echt veel slechter was, maar dus niets heeft geleerd van de hele cursus, omdat de cursus voor twee mensen te simpel was en we dus heel leuke stukjes gingen opvoeren met heel veel extra onzin in plaats van alleen hetgeen we moesten doen

Wanneer komt er nou eens iets waarmee ik ECHT geholpen ben, waar ik ECHT wat aan heb en waar ik me ECHT beter door ga voelen.

quote:

Op zondag 20 juli 2008 17:32 schreef Troel het volgende:

[..]

Ow, ik dus juist wel. Ken je dat liedje van Boudewijn de Groot "zonder vrienden kan ik niet?"
Ik kan nog steeds spontaan in huilen uitbarsten als ik bedenk dat ik zo ver van mijn vrienden afwoon. Ben in 2005 halsoverkop naar het midden des lands gegaan en heb me daarop nooit kunnen voorbereiden. Dat breekt me nog steeds erg regelmatig op.

quote:

Op zondag 20 juli 2008 17:46 schreef Innocence het volgende:

[..]

Verdriet van anderen doet me wel wat, maar ik maak me meestal zo druk over de gepaste reactie, dat ik niet eens aan inleven toekom. Heb een vriendin die dat heerlijk vindt, vertelt me alles als eerste, omdat ik zo lekker nuchter reageer. Heerlijk, want dan hoef je ook minder moeite te doen om het anders te brengen, maar heb het idee dat ze me daarom waardeert om de verkeerde redenen. Ik bedoel het allemaal juist wél warm en behulpzaam, maar het komt er een beetje rot uit en dat is ontzettend frustrerend.

Hetzelfde van die gepaste reactie geldt voor seks, zoals ook eerder hier al gezegd. Als ik eenmaal begin met piekeren, dan kan ik me er niet meer in verliezen. Ik moet een manier vinden om niet na te denken, drank en drugs zijn daar inderdaad een mooi middel voor. Al lukt het ondertussen ook vaak genoeg zonder hoor!

Heb wel zoals andere vrouwen in dit topic juist veel foute one night stands gehad. Het is niet bedoeld als smoes, want ik heb nergens spijt van, maar gewoon omdat het zo makkelijk was. Als iedereen je 'raar' vindt en iemand waar je maar een keer naar knipoogt, vind je gelijk helemaal fantastisch, dan is dat een verademing. Je hoeft niets uit te leggen of te verantwoorden, het is toch maar voor een keer.
Denk dat ik altijd de meeste vrienden heb gemaakt, met jongens die me eigenlijk in bed wilden krijgen. Dat valt je achteraf pas op, want het zijn allemaal ook geen langdurige vriendschappen geweest.
Wat dat betreft hebben vrouwen het toch wat makkelijker

Maar mag ik nogmaals de vraag stellen wat iedereen eigenlijk gehad heeft aan de diagnose. Konden jullie anders echt niet meer verder of heeft het door gepaste hulp jullie leven verbeterd?

quote:

Op zondag 20 juli 2008 17:46 schreef Innocence het volgende:

[..]

Verdriet van anderen doet me wel wat, maar ik maak me meestal zo druk over de gepaste reactie, dat ik niet eens aan inleven toekom. Heb een vriendin die dat heerlijk vindt, vertelt me alles als eerste, omdat ik zo lekker nuchter reageer. Heerlijk, want dan hoef je ook minder moeite te doen om het anders te brengen, maar heb het idee dat ze me daarom waardeert om de verkeerde redenen. Ik bedoel het allemaal juist wél warm en behulpzaam, maar het komt er een beetje rot uit en dat is ontzettend frustrerend.

quote:

Hetzelfde van die gepaste reactie geldt voor seks, zoals ook eerder hier al gezegd. Als ik eenmaal begin met piekeren, dan kan ik me er niet meer in verliezen. Ik moet een manier vinden om niet na te denken, drank en drugs zijn daar inderdaad een mooi middel voor. Al lukt het ondertussen ook vaak genoeg zonder hoor!

quote:

Heb wel zoals andere vrouwen in dit topic juist veel foute one night stands gehad. Het is niet bedoeld als smoes, want ik heb nergens spijt van, maar gewoon omdat het zo makkelijk was. Als iedereen je 'raar' vindt en iemand waar je maar een keer naar knipoogt, vind je gelijk helemaal fantastisch, dan is dat een verademing. Je hoeft niets uit te leggen of te verantwoorden, het is toch maar voor een keer.
Denk dat ik altijd de meeste vrienden heb gemaakt, met jongens die me eigenlijk in bed wilden krijgen. Dat valt je achteraf pas op, want het zijn allemaal ook geen langdurige vriendschappen geweest.
Wat dat betreft hebben vrouwen het toch wat makkelijker

quote:

Op zondag 20 juli 2008 18:02 schreef MLI het volgende:

[..]

Nuchterheid herken ik ook. Gek genoeg.
[..]

Dat herken ik.
[..]

Heel herkenbaar. Al heb ik toch wel mannelijke vrienden die way back gaan. Maar je kent de regel, mannen zijn alleen bevriend met vrouwen die ze zouden doen als ze de kans krijgen.

quote:

Op zondag 20 juli 2008 18:15 schreef Innocence het volgende:
Schrik wel dat die belabberde motoriek van me ook een kenmerk is van autisme? Hoe zit dat precies?

Heb namelijk jaren bij een therapeut gelopen, leren touwtjespringen, op rare wiebelbankjes moeten kleuren en meer rare oefeningen.
Dat was wel al snel verklaard met een te lage basisspierspanning. Doordat het blijkbaar zoveel meer moeite kost om m'n spieren te gebruiken, kan ik me slecht op twee inspannende dingen tegelijk concentreren. Daardoor ook altijd erg snel moe geweest en geen evenwicht gehad. Heb bijvoorbeeld pas op m'n 8e leren fietsen en ben zo ontzettend onhandig.
Maar wel toevallig dus...

quote:

Comorbiditeit is het tegelijkertijd hebben van twee of meer stoornissen of aandoeningen bij een patiënt. Dit gebeurt in het algemeen met het gelijktijdig hebben van lichamelijke, geestelijke en vaak de daaropvolgende sociale problemen bij een persoon.

quote:

Op zondag 20 juli 2008 18:15 schreef Innocence het volgende:
[edit]Schrik me sowieso dood van die lijst met kenmerken van Asperger. (http://www.autsider.net/spectrum/dsmiv.htm)
Zit hier met kippenvel tot in m'n nek. Ben pas bij 57 het eerste punt tegengekomen dat niet klopt. Maar dat gebrek aan naiviteit is dan ook het enige.
Had stiekum juist gehoopt veel dingen tegen te komen die niet klopten

quote:

Op zondag 20 juli 2008 18:20 schreef Troel het volgende:

[..]

Kleine opmerking: ga niet zomaar op zijn lijst af Het zijn soms net horoscopen, het is voor iedereen van toepassing. Als je het gevoel hebt dat jij "anders" bent dan anderen, zorg dan voor een afspraak bij de huisarts en laat je doorverwijzen en laat er een professional naar kijken.

quote:

Op zondag 20 juli 2008 18:23 schreef Innocence het volgende:

[..]

Dat van die horoscopen had ik zelf eerder ook al opgemerkt
Maar deze lijst was wel heel bizar. Aan de andere kant, misschien geldt 't wel voor iedereen die gewoon niet zo goed is in sociale contacten...

Weet niet of en hoe ik naar m'n huisarts moet stappen. Heb niet het idee dat ik 'echt' een probleem heb. Het is meer dat ik het mezelf vaak zo verdomde lastig maak.

quote:

Op zondag 20 juli 2008 18:19 schreef Troel het volgende:

[..]

Geen idee hoe dat als baby was eigenlijk. [..]

quote:

Het tikken van een klok, het druppelen van water uit een defecte kraan, hoe stil ook, of het fladderen van een dwergvlieg kan zulke mensen tot razernij brengen.

quote:

Op zondag 20 juli 2008 19:58 schreef Troel het volgende:
Klopt, ik hoor overal het gezoem van klokken, het getik van de secondewijzer, noem maar op Zelfs als anderen het niet horen. Zelfs na zoveel jaar nog

quote:

Op zondag 20 juli 2008 21:09 schreef sander-3 het volgende:

[..]

Of het geluid van de televisie.. als die gewoon aan staat, maar zonder dat er echt geluid op is. Dat ruist ook zo verschrikkelijk. Of de verwarming, die maakt ook zo'n klere herrie.

quote:

Op zondag 20 juli 2008 17:25 schreef MLI het volgende:
Weet je wat ik me gisteren besefte? Ik hecht mij niet aan anderen. Mijn familie mis ik nooit, mijn vrienden mis ik nooit. Ik weet ook niet zeker of ik wel in staat ben om te houden van iemand. Ik kan wel heel veel om iemand geven maar andermans verdriet doet me over het algemeen weinig. Ik lig alleen wakker om mijn eigen problemen. Herkennen jullie dat?

quote:

Op zondag 20 juli 2008 18:19 schreef Troel het volgende:

[..]

Ik heb dingen uit moeten scheuren, na moeten tekenen en inderdaad ook rare wiebelbankjes enzo moeten doen. Geen idee hoe dat als baby was eigenlijk. Bij mijn eigen zoontje (die ik dus heel nauwlettend in de gaten houd op dingen die ook maar iets in de richting van PDD wijzen) merk ik dat hij heel nauwkeurig met zijn vingertjes dingen probeert te pakken en dat het vaak ook lukt. Niks mis met zijn motoriek dus zou ik denken. Morgen op het consulatiebureau zal ik er wel meer over horen

quote:

Op zondag 20 juli 2008 23:56 schreef Xennia het volgende:

[..]

Niks mis met zijn fijne motoriek. Grove motoriek is vaak een ander verhaal. Goed om hem nauwkeurig in de gaten te houden.

quote:

Op zondag 20 juli 2008 23:58 schreef Troel het volgende:

[..]

Bij mij was het zowel fijn als grof volgens mij, want die dingetjes uitscheuren en natekenen was echt voor de fijne motoriek.

Vooralsnog lijkt Ruben de enige hier in huis te zijn die geen autistische stoornis heeft

quote:

Op maandag 21 juli 2008 00:10 schreef Xennia het volgende:

[..]

Uit mijn hoofd is vooral grofmotorische onhandigheid een kenmerk van Asperger, maar het is alweer enige tijd geleden dat ik met mijn neus in de studieboeken zat.

Heeft je man ook aan autistische stoornis, dat wist ik niet?

SPOILER

Laat dat geld maar komen.

quote:

Op maandag 21 juli 2008 12:07 schreef Troel het volgende:
Als ik die spoiler zie dan gaan bij mij mjn nekharen overeind staan, sorry.
Of je ervoor in aanmerking komt hangt af van de mate waarin je last hebt van je stoornis. Maar hoezo PDD-Nos EN Asperger? Zijn dat de nieuwste diagnoses? Asperger kan toch enkel vastgesteld worden als er geen andere diagnose is?

quote:

Op maandag 21 juli 2008 12:20 schreef Black_Tulip het volgende:

[..]

PDD-NOS kan enkel worden vastgesteld worden als er geen andere diagnose is. NOS staat voor Not Otherwise Specified. Overigens vraag ik me af waarom ze PDD-NOS niet beter kunnen omschrijven dan gewoon als vergaarbak, omdat het lijkt alsof de meeste PDD-NOSsers moeite hebben met anger management en andere autisten niet, maar goed...

Verder geldt volgens mij voor heel veel stoornissen dat ze alleen kunnen worden vastgesteld als er geen ander vastgesteld is. PDD-NOS én Asperger hebben lijkt me onzin. Ik twijfel of Scarface problemen heeft met formuleren of dat hij gewoon maar een beetje zit te stoken

Ik zou nog veel meer willen zeggen als reactie op posts in dit topic, maar ik zit nu op mijn werk en ik heb nu wél wat te doen, dus ik ga maar weer aan de slag

quote:

Op maandag 21 juli 2008 12:20 schreef Black_Tulip het volgende:

[..]

Ik zou nog veel meer willen zeggen als reactie op posts in dit topic, maar ik zit nu op mijn werk en ik heb nu wél wat te doen, dus ik ga maar weer aan de slag

quote:

Op maandag 21 juli 2008 12:07 schreef Troel het volgende:
Als ik die spoiler zie dan gaan bij mij mjn nekharen overeind staan, sorry.
Maar hoezo PDD-Nos EN Asperger? Zijn dat de nieuwste diagnoses? Asperger kan toch enkel vastgesteld worden als er geen andere diagnose is?

quote:

Of je ervoor in aanmerking komt hangt af van de mate waarin je last hebt van je stoornis.

quote:

Op maandag 21 juli 2008 13:12 schreef ScarFace- het volgende:

[..]

Van die spoiler tja om het geheel wat positiever over te laten komen heb ik dat erbij gezet.
Pdd nos en asperger is beiden vastgesteld, door mensen die er verstand van hebben uiteraard.
Pddnos zal eerst vastgesteld zijn, daarna Asperger.
Ik ben met meerdere mensen in contact geweest en dit is natuurlijk maar een detail, laten we het maar op asperger houden.

Black_Tulip: Ik heb geen problemen met formulieren en dit is serieus.
Ik hoop eigenlijk op reacties van mensen met een Wajong uitkering, het meeste heb ik natuurlijk aan posts van mensen die ook studeren en wel een Wajong uitkering hebben die ook asperger hebben.
Ik hoop niet dat mensen denken dit is een grap of iets dergelijks en hierdoor niet reageren....
Dit is geen ONZ en dus zou je dat ook niet moeten verwachten.
[..]

Lastig om van mezelf te zeggen.

quote:

quote:Op zondag 20 juli 2008 17:25 schreef MLI het volgende:
Weet je wat ik me gisteren besefte? Ik hecht mij niet aan anderen. Mijn familie mis ik nooit, mijn vrienden mis ik nooit. Ik weet ook niet zeker of ik wel in staat ben om te houden van iemand. Ik kan wel heel veel om iemand geven maar andermans verdriet doet me over het algemeen weinig. Ik lig alleen wakker om mijn eigen problemen. Herkennen jullie dat?

quote:

quote:Op zondag 20 juli 2008 17:31 schreef Troel het volgende:
Wat ik het ergste vind:

Ik heb op een gymclubje gezeten voor kinderen met een motorische achterstand. Daar had ik het gevoel dat het allemaal wel meeviel als ik om me heen keek. Tijdens een opvoering voor de ouders zei de fysio die het clubje leidde dat je kon zien hoe goed de kinderen liepen. Goed was als de armen en de benen kruislings "liepen" (dus linkerarm, rechterbeen). Ik was de enige die zo liep en ook de enige die zo bleef lopen en ik weet nog dat ik dacht "jongens, horen jullie dat dan niet, ga toch anders lopen!"

Hetzelfde toen ik naar zo'n cursus ging voor communiceren. Heel fijn dat ik moet vragen waar de macaroni staat, maar daar heb ik geen moeite mee? Ik heb niets aan zo'n cursus. In tegenstelling tot iemand anders van de groep, die echt veel slechter was, maar dus niets heeft geleerd van de hele cursus, omdat de cursus voor twee mensen te simpel was en we dus heel leuke stukjes gingen opvoeren met heel veel extra onzin in plaats van alleen hetgeen we moesten doen

Wanneer komt er nou eens iets waarmee ik ECHT geholpen ben, waar ik ECHT wat aan heb en waar ik me ECHT beter door ga voelen.

quote:

Op maandag 21 juli 2008 21:46 schreef Black_Tulip het volgende:
Goed. Ik ben nu gewoon weer thuis, dus tijd zat om weer hier te posten.

Vandaag kreeg ik een e-mail van een kennis van me dat ze liever niet meer met me wil afspreken, omdat de 'klik' er niet is en we toch niet echt vriendinnen zullen worden. Daar had ze verder ook wel goede redenen voor. Ze had het idee dat ik met haar afsprak uit een soort plichtsgevoel jegens haar. Ik heb haar uitgelegd dat het meer is omdat ik zodanig weinig sociale contacten heb dat ik toen ze voor de eerste keer voorstelde om eens wat te gaan drinken de kans met beide handen heb aangegrepen en niet meer heb losgelaten, hoewel ik ook wel merkte dat het niet goed klikte... We zijn allebei heel open geweest en ik heb haar nog net niet verteld dat ik autisme heb. Afgezien van op internet (naïef misschien..) vertel ik dat mensen liever niet

Maar goed... Ik ben er blij mee dat ze dit zo eerlijk verteld heeft in plaats van gewoon maar niet meer op mijn mails te reageren, maar ik heb nu wel een sociaal contact minder

Ik heb naar aanleiding van de mailwisseling met haar besloten dat ik weer contact ga zoeken met een psychiater en dan wel het SARR. Eerst nog een huisarts in Rotterdam vinden die me een verwijzing wil geven. Die diagnose en aansluitende therapie is meer dan vier jaar geleden en ik heb het gevoel maar een beetje te dolen. Tijd voor wat duidelijkheid van een expert. Om te beginnen met een second opinion

quote:

Op maandag 21 juli 2008 22:09 schreef Troel het volgende:
Kan het over gaan? Waar kan ik me aanmelden daarvoor?

quote:

Op zondag 20 juli 2008 00:53 schreef Maeghan het volgende:
Helaas is het instrument van mijn keuze op dit moment nog even te duur, maar misschien begin ik er ooit nog eens mee.

quote:

Maar ach, eerlijkgezegd heb ik altijd het gevoel dat ik nooit echt ergens goed in ben. Alsof ik overal wel in mee kan komen, maar nergens in uitblink. Het enige waar ik wel goed in ben en waar ik ook iets van mezelf in kan leggen, is dan weer hetgene waar ik in zekere zin ook weer heel slecht in ben: ik heb een haat-liefdeverhouding met schrijven.

Alles bij elkaar zit ik mezelf gewoon erg in de weg, ben ik doelloos en weet ik niet wat ik wil, en als ik het eenmaal weet ga ik aan mezelf twijfelen, of ik er wel goed aan doe, en dan ben ik het helemaal kwijt. Mijn hoofd voelt soms alsof het vol zit met watten, m'n gedachten lopen als kluwen garen door elkaar heen, wat ik voel weet ik ondertussen ook niet meer en erover praten lukt maar beperkt. CTRL + ALT + DEL indrukken lijkt me nog steeds de beste oplossing eigenlijk.

quote:

Op zondag 20 juli 2008 10:37 schreef tijnbrein het volgende:

[..]

Of je krijgt zo´n vraag waar zie jij jezelf over vijf jaar? Daar kan ik geen antwoord opgeven. Ik weet niet eens waar ik over een jaar ben laat staan vijf jaar.

quote:

Op zondag 20 juli 2008 17:11 schreef Ruzbeh het volgende:
Jazzballet... je ouders hebben smaak.

quote:

Op zondag 20 juli 2008 17:25 schreef MLI het volgende:
Weet je wat ik me gisteren besefte? Ik hecht mij niet aan anderen. Mijn familie mis ik nooit, mijn vrienden mis ik nooit. Ik weet ook niet zeker of ik wel in staat ben om te houden van iemand. Ik kan wel heel veel om iemand geven maar andermans verdriet doet me over het algemeen weinig. Ik lig alleen wakker om mijn eigen problemen. Herkennen jullie dat?

quote:

Op zondag 20 juli 2008 17:46 schreef Innocence het volgende:
Konden jullie anders echt niet meer verder of heeft het door gepaste hulp jullie leven verbeterd?

quote:

Op zondag 20 juli 2008 18:15 schreef Innocence het volgende:
Schrik wel dat die belabberde motoriek van me ook een kenmerk is van autisme? Hoe zit dat precies?

quote:

Op maandag 21 juli 2008 13:12 schreef ScarFace- het volgende:
Black_Tulip: Ik heb geen problemen met formulieren en dit is serieus.

[..]

Van die spoiler tja om het geheel wat positiever over te laten komen heb ik dat erbij gezet.

quote:

Op maandag 21 juli 2008 22:07 schreef Stupendous76 het volgende:
Natuurlijk niet leuk dat je een contact minder hebt, aan de andere kant ging dit wel op een nette manier (als je haar nog een keer tegenkomt kan je gewoon weer wat gaan drinken)

quote:

Algemene vraag, meer aan iedereen:
Hoe lang is zo'n diagnose geldig?
-eidt-
Het beeld kan natuurlijk veranderen met de tijd. En als je je kan typerende gedrag kan aanpassen of camoufleren lijkt het er voor de buitenwereld sterk op dat je 'normaal' bent. Hoe gaat men daar mee om?

Ik heb eigenlijk nog geen idee wat ik ga doen als ik bij die second opinion te horen krijg dat het een waanidee is dat ik Asperger zou hebben

quote:

Op maandag 21 juli 2008 22:45 schreef Black_Tulip het volgende:
Oeps, beetje lang. Ik ben bereid op verzoek een samenvatting te geven

quote:

Op maandag 21 juli 2008 23:02 schreef ScarFace- het volgende:

[..]

De laatste zin is een samenvatting

quote:

Op maandag 21 juli 2008 22:28 schreef Stupendous76 het volgende:

[..]

Sorry, verkeerd verwoord, post aangepast.

quote:

Op maandag 21 juli 2008 23:02 schreef ScarFace- het volgende:

[..]

De laatste zin is een samenvatting

quote:

Op dinsdag 22 juli 2008 07:58 schreef Troel het volgende:

[..]

Ik vind dit eigenlijk een misplaatste opmerking

quote:

Op dinsdag 22 juli 2008 12:20 schreef Black_Tulip het volgende:

[..]

Vreemd he, met al die autisten in dit topic.

quote:

Op dinsdag 22 juli 2008 18:40 schreef Juup© het volgende:
Wat zijn dat autisten? Hoe herken ik die?

quote:

Op dinsdag 22 juli 2008 12:20 schreef Black_Tulip het volgende:

[..]

Vreemd he, met al die autisten in dit topic.

quote:

Op woensdag 23 juli 2008 01:43 schreef Tobz het volgende:
Op sociaal gebied vind ik alleen vriendschap moeilijk om te onderhouden en erg moeilijk om op te bouwen. Smalltalk kan ik maar moeilijk en op bijvoorbeeld feestjes voel me me altijd alsof ik achter een glazen muur sta. Dit allemaal kan ik wel accepteren als dat ik gewoon een beetje 'anders' ben. Alleen dat relaties helaas nooit verder komen dan een paar dates heb ik veel moeite om te accepteren.

Ik heb weinig problemen met ongepast gedrag, oogcontact of aangeraakt worden (zolang ze me niet proberen te omhelzen) en de typische 'emotieblindheid' beperkt zich tot de moeilijkere dingen zoals flirten en liegen.

quote:

Op dinsdag 22 juli 2008 23:15 schreef Troel het volgende:
Is het dan vreemd dat ik dat een misplaatste opmerking vind?

quote:

Ik vind het niet echt netjes om als iemand toch best wel zijn ziel bloot legt en dat probeert af te sluiten met een opmerking, vervolgens van een ander te horen krijgt dat die opmerking de samenvatting is.
Het kwam op mij over als iets van "ja, je kan een heleboel lullen, maar je hebt gelijk, je bent gewoon vreemd".

Verkeerde keelgat enzo, want dat was niet echt waar het bericht over ging...

quote:

Op dinsdag 22 juli 2008 23:41 schreef MLI het volgende:
Ik vond het geen misplaatste opmerking maar dat is omdat voor mij 'voor de omgeving ben ik een tikkeltje vreemd' eigenlijk best positief is.

quote:

Op woensdag 23 juli 2008 01:43 schreef Tobz het volgende:
op bijvoorbeeld feestjes voel me me altijd alsof ik achter een glazen muur sta.

Maar ik heb verder weinig problemen met ongepast gedrag, oogcontact of aangeraakt worden (zolang halfvreemden me niet proberen te omhelzen) en de typische 'emotieblindheid' beperkt zich tot de moeilijkere dingen zoals liegen of flirten.

(en ik blink uit in obsessief trainen).

Ik kan dingen niet met 'mate' doen, niet m'n aandacht over meerdere dingen tegelijk verdelen.

quote:

Op dinsdag 22 juli 2008 07:55 schreef Troel het volgende:

[..]

Maakt niet uit, ik snapte wel ongeveer wat je bedoelde. Ik weet niet of het echt veranderd, maar door verschillende mensen laten testen levert vaak al verschillende diagnoses op.

quote:

Op woensdag 23 juli 2008 14:31 schreef Re het volgende:
dat komt denk ik omdat het autisme gen nog niet is ontdekt dus dat er gewoon geen diagnose gedaan kan worden door te kijken naar DNA...

quote:

Op woensdag 23 juli 2008 16:01 schreef Stupendous76 het volgende:

[..]

Maar, is het een gen? Men 'ontdekt' regelmatig wel dingen, maar echt een verband of logica zit er niet in (ik krijg vaak de indruk dat men maar wat roept als ze een onbekend gen tegenkomen)
Sowieso, wat is autisme? Een ziekte? Of een handicap? Een aandoening of verschijnsel? Is het iets wat op zich staat of een gevolg van iets?

quote:

Op woensdag 23 juli 2008 16:39 schreef Oxymoron het volgende:
Ja ik zie het ook, als een ontwikkelingsstoornis.
Het woord stoornis, vind ik niet erg om te gebruiken. Ik wil het autisme, niet afdoen als een luxeprobleem of zomaar, als ''anders denkend''.
Het is echt een diepgaande (pervasieve) stoornis die in alle gebieden, van het leven te merken is.

Alsthans, bij mij.

quote:

Op woensdag 23 juli 2008 18:53 schreef Re het volgende:
dat is natuurlijk ook een kwestie van de definitie van elk woord denk ik ziekte, aandoening stoornis, afwijking, ongemak.. USW

quote:

Op dinsdag 22 juli 2008 18:40 schreef Juup© het volgende:
Wat zijn dat autisten? Hoe herken ik die?

quote:

Op maandag 21 juli 2008 23:02 schreef ScarFace- het volgende:

[..]

De laatste zin is een samenvatting

quote:

Op maandag 21 juli 2008 22:45 schreef Black_Tulip het volgende:
Oeps, beetje lang. Ik ben bereid op verzoek een samenvatting te geven

quote:

Op maandag 21 juli 2008 22:41 schreef Black_Tulip het volgende:

Het meeste hiervan is vrij herkenbaar, hoewel ik niet helemaal de weg kwijt ben. En Control Alt Delete? Ik hoop dat je dat niet figuurlijk bedoelt

quote:

Op woensdag 23 juli 2008 10:16 schreef wendytje het volgende:
Heeft het zin mijzelf te laten testen? Zou het eigenlijk wel fijn vinden als zou blijken dat het allemaal door "iets" is gekomen..... En hoe ga ik dan te werk?

quote:

Op woensdag 23 juli 2008 22:34 schreef Black_Tulip het volgende:

[..]

Ik zou het alleen doen als je weet dat de diagnose niet je hele leven om ver gaat gooien. Ik vermoed dat mijn vader ook Asperger heeft, maar het zou voor zijn leven echt geen verbetering zijn als hij een diagnose kreeg.

quote:

Op woensdag 23 juli 2008 21:07 schreef Maeghan het volgende:

[..]

Soms gaat het goed, soms minder. Op het moment dat het bij mij niet meer gaat, dan gaat het ook écht niet meer. Veel mensen voelen zich weleens down natuurlijk, maar ik denk niet dat dat even intens is als bij mij. Ik kan nog steeds, met name in de winter, van een goed humeur in een dip zakken die misschien wel te kort is om depressie genoemd te mogen worden, maar die dusdanig intens is dat ik gewoon niet meer wil. Hoewel ik mezelf al jaren niet meer als depressief zie, heb ik nog wel dagen waarop ik lusteloos ben en echt echt echt niet meer uit bed wil komen, waarop ik mezelf naar m'n werk moet slepen alleen op pure wilskracht en de wetenschap dat ik er spijt van krijg als ik niet ga en ontslagen word (ook al denk ik stiekem 'nou en?'). Soms ben ik dan ook suicidaal. Met name op momenten dat er iets mis gaat en ik echt niet weet wat ik moet doen, bijvoorbeeld ruzie met m'n vriend, heb ik het gevoel dat ik nergens heen kan en ik weet niet wat ik met mezelf aan moet. Dan denk ik er soms wel aan om gewoon met honderd tegen een muur of een betonnen pilaar aan te rijden. Maar meestal is het gewoon het lusteloze ongemakkelijke gevoel van 'werd ik maar dood wakker'. Niet dat ik het écht wil, maar ik weet dan gewoon niet meer wat ik anders kan doen. Verdriet doet op een gegeven moment fysiek pijn, dan kan ik gewoon haast niet meer.

Over het algemeen zijn m'n sombere buien beperkt tot de winter, dan heb ik misschien tussen de 3 en 5 slechte dagen, als ik een goede winter heb. In een slechte winter is het veel erger, maar na jarenlang ervaring kan ik er gelukkig steeds beter mee omgaan, de laatste jaren heb ik steeds betere winters.
Maar vooral ruzie is voor mij een groot probleem, daar kan ik helemaal niet tegen. Vroeger op school raakte ik soms al in paniek als de docent uitviel tegen een klasgenoot waar ik niks mee te maken had. Maar ook door mijn perfectionisme kan ik enorm in de put raken. Als ik voor mijn gevoel faal, als ik iets echt fout doe, iemand kwets terwijl ik dat helemaal niet wil, een domme fout op m'n werk maak, wat dan ook, dan voel ik me ondraaglijk waardeloos.

quote:

Op woensdag 23 juli 2008 23:08 schreef SHE het volgende:
De google-ads onder deze pagina zijn echt hilarisch.

En vandaag was ik menselijk en heb ik iets fantastisch ontdekt.
_{En Aoristus is wijs, lief en van mijn planeet en dat wist ik al, maar vind ik extra leuk om te zien in praktijk}

Morgen mijn grote valkuil, hetgeen ik nog steeds niet onder de knie heb en waar ik hopeloos kinderachtig van word. Mijn administratie. Als kind was ik een cijfer goochelaar, nu ben ik er bang voor.
Onzin natuurlijk, inzake mind over matter.

Was ik maar autistisch, dan kon ik me er gewoon achter verschuilen

quote:

Op woensdag 23 juli 2008 23:08 schreef SHE het volgende:
Was ik maar autistisch, dan kon ik me er gewoon achter verschuilen

quote:

Op woensdag 23 juli 2008 22:51 schreef Ruzbeh het volgende:

[..]

_{OMG jouw signature!!!!!!!}

quote:

Op woensdag 23 juli 2008 23:31 schreef Black_Tulip het volgende:

[..]

Umm.. Dat was je toch ook?

quote:

Op woensdag 23 juli 2008 23:24 schreef Xennia het volgende:

[..]

Je zei het-verboden-woord. Administratie. Dat heb ik mezelf ook opgelegd in mijn vakantie.

quote:

Op woensdag 23 juli 2008 23:20 schreef MLI het volgende:
Vandaag telefoon gehad, ik ben doorgestuurd naar een andere instelling. Daar naartoe gebeld, die gaan maandag de aanmeldingen bespreken om te zien wie er tijd voor heeft en dan word ik gebeld voor een afspraak.

quote:

Op woensdag 23 juli 2008 23:36 schreef Xennia het volgende:

[..]

quote:

Op woensdag 23 juli 2008 23:56 schreef SHE het volgende:
@ BT: Sommige autisten zijn ook grappig. Of vinden zichzelf hilarisch.

quote:

Op woensdag 23 juli 2008 23:20 schreef MLI het volgende:
Vandaag telefoon gehad, ik ben doorgestuurd naar een andere instelling. Daar naartoe gebeld, die gaan maandag de aanmeldingen bespreken om te zien wie er tijd voor heeft en dan word ik gebeld voor een afspraak.

quote:

Op donderdag 24 juli 2008 00:00 schreef SHE het volgende:

[..]

Welke? Watte?

quote:

Op donderdag 24 juli 2008 01:07 schreef Juup© het volgende:
Blaat

quote:

Op woensdag 23 juli 2008 22:34 schreef Black_Tulip het volgende:

[..]

Ik zou het alleen doen als je weet dat de diagnose niet je hele leven om ver gaat gooien. Ik vermoed dat mijn vader ook Asperger heeft, maar het zou voor zijn leven echt geen verbetering zijn als hij een diagnose kreeg.

quote:

Op donderdag 24 juli 2008 09:13 schreef wendytje het volgende:

[..]

Dat is dus mijn vraag.... Wat gaat een diagnose nu met me doen? Trouwens een diagnose nu zou een heleboel dingen die ik nu vermoed, een plekje kunnen geven. Dus misschien toch wel goed voor me. Maar heeft het nog implicaties, bijvoorbeeld op m'n werk...

quote:

Op donderdag 24 juli 2008 01:36 schreef MLI het volgende:

[..]

True. Je bent blauw!

quote:

Op donderdag 24 juli 2008 16:43 schreef Juup© het volgende:

[..]

Nee mijn username is blauw van kleur

quote:

Op donderdag 24 juli 2008 16:39 schreef Oxymoron het volgende:
Gaan jullie (ook) naar een georganiseerde autisme-vakantie?
Ik wel. Heb nu, de papieren gekregen waar de lijst op staat wat je, mee moet nemen. En dat is heel wat! Gelukkig brengen mijn ouders me, met de auto zodat ik zelfs mijn mooie, nieuwe boek mee kan nemen (Grote Bosatlas, wilde ik graag kopen en vandaag gedaan!).

quote:

Op donderdag 24 juli 2008 16:39 schreef Oxymoron het volgende:
Gaan jullie (ook) naar een georganiseerde autisme-vakantie?
Ik wel. Heb nu, de papieren gekregen waar de lijst op staat wat je, mee moet nemen. En dat is heel wat! Gelukkig brengen mijn ouders me, met de auto zodat ik zelfs mijn mooie, nieuwe boek mee kan nemen (Grote Bosatlas, wilde ik graag kopen en vandaag gedaan!).

quote:

Op donderdag 24 juli 2008 17:45 schreef Stupendous76 het volgende:

[..]

En er staat opeens _moderator, maar dat zal dan ook wel niets zeggen...

quote:

Op donderdag 24 juli 2008 17:50 schreef Troel het volgende:
Heb je hem zelf gekocht Oxy? Hoe ging dat? Of waren er niet veel mensen in de boekwinkel?

quote:

Op donderdag 24 juli 2008 18:18 schreef Oxymoron het volgende:

[..]

Ja, zelf gekocht, terwijl er iemand buiten, voor de zekerheid stond.
Ik wist dat ze, 'm hadden (zelf meer dan 1) en toen ben ik dus naar de winkel gegaan, en heb het boek gepakt, zelf afgerekend, er was nog iemand voor me, maar die betaalde snel , eigenlijk praktisch geen wachtrij.
Dus de mensentraining, werkt goed!

Wat ik nog wel, heel moeilijk vind is dat verkopers soms, vragen stellen zoals: lekker weer hè? of moeilijkere vragen zoals: waarom ben je een tijdje niet geweest, ik heb je gemist? (ik maak elke week een vast rondje langs een paar winkels)

Over, de vakantie: ja dat is een groep autisten, die met 1 op1 begeleiding, op vakantie gaan. Ik ga kamperen .

quote:

Op donderdag 24 juli 2008 18:18 schreef Oxymoron het volgende:

[..]

Ja, zelf gekocht, terwijl er iemand buiten, voor de zekerheid stond.
Ik wist dat ze, 'm hadden (zelf meer dan 1) en toen ben ik dus naar de winkel gegaan, en heb het boek gepakt, zelf afgerekend, er was nog iemand voor me, maar die betaalde snel , eigenlijk praktisch geen wachtrij.
Dus de mensentraining, werkt goed!

Wat ik nog wel, heel moeilijk vind is dat verkopers soms, vragen stellen zoals: lekker weer hè? of moeilijkere vragen zoals: waarom ben je een tijdje niet geweest, ik heb je gemist? (ik maak elke week een vast rondje langs een paar winkels)

Over, de vakantie: ja dat is een groep autisten, die met 1 op1 begeleiding, op vakantie gaan. Ik ga kamperen .

Je zei in het jonge kinderen met autisme forum dat je je hier niet echt thuisvoelde, maar ik hoop echt dat je hier wel blijft posten

quote:

Op donderdag 24 juli 2008 18:18 schreef Oxymoron het volgende:
Wat ik nog wel, heel moeilijk vind is dat verkopers soms, vragen stellen zoals: lekker weer hè? of moeilijkere vragen zoals: waarom ben je een tijdje niet geweest, ik heb je gemist? (ik maak elke week een vast rondje langs een paar winkels)

quote:

Op vrijdag 25 juli 2008 11:35 schreef Tobz het volgende:
Ik herken het tot op zekere hoogte.

Ik kan wel met dat soort vragen omgaan, maar zeker van vreemden voel ik me er snel ongemakkelijk bij. Het komt vaak dan ook niet verder dan slechts een direct antwoord zonder wedervraag om het gesprek gaande te houden of een zwijgend schouderophalen.

quote:

Het is niet zozeer dat ik het niet kan, maar meer dat er altijd een deel van mezelf gewoon niet wil en het is moeilijk om dat altijd te onderdrukken ten gunste van het deel dat juist wel sociale interactie zoekt.

quote:

Op vrijdag 25 juli 2008 11:35 schreef Tobz het volgende:
Ik herken het tot op zekere hoogte.

Ik kan wel met dat soort vragen omgaan, maar zeker van vreemden voel ik me er snel ongemakkelijk bij. Het komt vaak dan ook niet verder dan slechts een direct antwoord zonder wedervraag om het gesprek gaande te houden of een zwijgend schouderophalen.

Het is niet zozeer dat ik het niet kan, maar meer dat er altijd een deel van mezelf gewoon niet wil en het is moeilijk om dat altijd te onderdrukken ten gunste van het deel dat juist wel sociale interactie zoekt.

quote:

Op donderdag 24 juli 2008 18:06 schreef Metalfrost het volgende:
Ik heb morgen een afspraak bij een psycholoog waar ik getest word op Asperger. Ik ben nu 22, kom uit een symbiotisch gezin en heb al een hele waslijst achter de rug (negatieve dingen in het leven, zoals pesten, klieren, genegeerd worden, onrecht, etc)

Ik kan me nagenoeg erg goed (naar mate dat goed is) vinden in deze lijst http://www.autsider.net/spectrum/dsmiv.htm . Ik hoop na jaren van onzekerheid er nu eindelijk eens een diagnose komt van wat ik nu heb. Heb altijd al gedacht dat ik enigszins 'anders' zou zijn dan andere mensen. Helaas is dit eind 2005 pas werkelijk uit de doeken gedaan.

quote:

Op vrijdag 25 juli 2008 15:28 schreef Maeghan het volgende:

[..]


Vind ik ook altijd irritant, meestal zeg ik niet veel meer dan "oh" of "nou he?" (mensen gelijk geven werkt nog het best, is mijn ervaring). Opmerkingen over het weer vind ik al helemaal verschrikkelijk, omdat ik dan meestal denk "ik zie ook wel dat het regent!" of zo. En ik erger me als mensen zeggen "wat een vies weer" terwijl ze bedoelen dat het regent. Ten eerste het idee van 'zeg wat je bedoelt' en ik begrijp ook niet goed wat er vies aan is. Ik voel me viezer als het dertig graden en windstil is, dan wanneer het regent. Ik associeer regen ook eerder met schoon dan met vies, omdat het vuil wegspoelt. Ik begrijp wel dat "vies" en "regen" allebei als negatief ervaren worden, maar dan nog. Er zijn wel meer dingen die we als negatief zien en die gebruiken we ook niet om regen mee aan te duiden.

quote:

Op vrijdag 25 juli 2008 18:58 schreef Stupendous76 het volgende:
Maar bij dit soort vragen heb ik vaak het volgende probleem: men stelt _{voor zover ik kan inschatten} een vraag uit beleefdheid waar ik dan even snel een antwoord op bedenk. En vervolgens interesseert het antwoord hen en willen ze een gesprek aangaan

quote:

Op zaterdag 26 juli 2008 16:38 schreef Black_Tulip het volgende:

[..]

Ik vind het juist vervelender als mensen casual een vraag stellen om maar beleefd te zijn en dat dan blijkt dat mijn uitvoerige antwoord hen eigenlijk niet interesseert.

quote:

Op zaterdag 26 juli 2008 16:38 schreef Black_Tulip het volgende:

[..]

Ik vind het juist vervelender als mensen casual een vraag stellen om maar beleefd te zijn en dat dan blijkt dat mijn uitvoerige antwoord hen eigenlijk niet interesseert.

quote:

Op zaterdag 26 juli 2008 20:03 schreef sander-3 het volgende:
Ik heb altijd dat als iemand iets verteld, dan zeg ik meestal iets van "oh", of "oh ja?" of "ja?". Maar omdat ik vaak zo zacht en/of onduidelijk praat denken ze dan dat ik "he?" zeg en dan herhalen ze datgene wat ze aan het vertellen waren. Ook best wel irritant.

quote:

Op zaterdag 26 juli 2008 17:36 schreef tijnbrein het volgende:

[..]

Ja dat klopt maar als iemand je vraagt hoe het gaat dan zeg je toch automatisch dat het goed terwijl dat helemaal niet zo hoeft te zijn. Want de meeste mensen interesseert het toch niet hoe jij je voelt.

quote:

Op zondag 27 juli 2008 10:08 schreef Black_Tulip het volgende:

[..]

Ik zeg ook heel vaak 'goed hoor' en dan 'en met jou?'. Je weet pas dat je dit echt goed beheerst als je uit automatisme 'goed hoor' zegt en drie tellen later beseft dat het eigenlijk helemaal niet zo goed gaat Maar of je dat kwijt wil, ligt aan je gesprekspartner natuurlijk.

quote:

Op zondag 27 juli 2008 10:14 schreef Troel het volgende:
Ik praat juist hard

quote:

Op zondag 27 juli 2008 13:43 schreef Ruzbeh het volgende:
Is dit trouwens ook een soort van slowchat.

De echte R&P slowchat gaat echt veels te snel.

quote:

Op zondag 27 juli 2008 13:43 schreef Ruzbeh het volgende:
Is dit trouwens ook een soort van slowchat.

De echte R&P slowchat gaat echt veels te snel.

quote:

Op zondag 27 juli 2008 13:43 schreef Ruzbeh het volgende:
Is dit trouwens ook een soort van slowchat.

De echte R&P slowchat gaat echt veels te snel.

quote:

Op maandag 28 juli 2008 11:00 schreef Re het volgende:

[..]

Dit is een van de topics waar ik best trots op ben omdat er erg veel praktische ontopic ervaringen worden gedeeld en ja elke reeks kent wel een bepaalde slowchat soms, maar dat valt bij deze reeks ontzettend mee

quote:

Op zaterdag 26 juli 2008 17:36 schreef tijnbrein het volgende:

[..]

Ja dat klopt maar als iemand je vraagt hoe het gaat dan zeg je toch automatisch dat het goed terwijl dat helemaal niet zo hoeft te zijn. Want de meeste mensen interesseert het toch niet hoe jij je voelt.

quote:

Op maandag 28 juli 2008 22:13 schreef Deliah het volgende:
Is het zo dat mensen verwachten dat je vervolgens ook vraagt hoe het met hen gaat?

quote:

Op zaterdag 26 juli 2008 20:03 schreef sander-3 het volgende:
Ik heb altijd dat als iemand iets verteld, dan zeg ik meestal iets van "oh", of "oh ja?" of "ja?". Maar omdat ik vaak zo zacht en/of onduidelijk praat denken ze dan dat ik "he?" zeg en dan herhalen ze datgene wat ze aan het vertellen waren. Ook best wel irritant.

quote:

Op maandag 28 juli 2008 23:09 schreef Ruzbeh het volgende:

[..]

Hang er van af denk ik. Soms wel, soms niet. Stel je voor dat iemand je vraagt hoe gaat het en dat je dan een conversatie begint. Als het conversatie eind en het is nog niet voorbij gekomen kan je vragen hoe het met die persoon gaat.

quote:

Op zaterdag 26 juli 2008 16:38 schreef Black_Tulip het volgende:

[..]

Ik vind het juist vervelender als mensen casual een vraag stellen om maar beleefd te zijn en dat dan blijkt dat mijn uitvoerige antwoord hen eigenlijk niet interesseert.

quote:

Op dinsdag 29 juli 2008 09:27 schreef Stupendous76 het volgende:

[..]

Dat is een goede opmerking.
Helaas is dat dus wel een probleem, je merkt snel genoeg dat de ander een conversatie wil aangaan, maar het probleem ligt aan mijn kant: hoe? Simpel antwoorden is niet zo moeilijk, maar daarmee stopt een conversatie binnen no-time.

quote:

Op dinsdag 29 juli 2008 09:29 schreef Logician het volgende:

[..]

Idd, het eerste wat ik leerde van de orthopedagoog wbt sova was dat "hallo, hoe gaat het?" (behalve bij goede vrienden) altijd met goed beantwoord acht te worden Waarom vragen mensen het, als ze het antwoord niet willen horen?!

quote:

Dat kan je het beste zelf inschatten per situatie. Hoe gaat het. Dan kan je zeggen "Ja goed hoor, ik heb het alleen wel te warm vandaag". Blijkt dat de persoon die dat vroeg meer interesse heeft, kan je daar wat meer over vertellen ofzo. Denk ik. Dus als die persoon nieuwsgierig reageerd op jouw antwoord kan je wat meer vertellen. Hangt ook allemaal af per situatie en dat moet je zelf inschatten.

quote:

Op dinsdag 29 juli 2008 14:20 schreef Ruzbeh het volgende:

quote:

Op dinsdag 29 juli 2008 14:38 schreef Stupendous76 het volgende:

[..]

Je legt het goed uit en op deze manier kan het ook lukken.
Maarrrrrrrrr, het lukt veel autisten niet. Als ik mijzelf als voorbeeld neem: als iemand een conversatie wil aangaan, dan valt het stil, omdat ik wacht totdat die persoon ook wat gaat zeggen. Zelf het initiatief nemen kan ik wel, maar de ervaring is dat ik dan altijd het verkeerde zeg en er helemaal geen conversatie meer volgt. Of dat ik alleen maar dénk dat er een conversatie wordt verwacht, en dus wat zeg en de ander min of meer door mij in een conversatie wordt gedwongen (wat an sich wel grappig om te zien, omdat blijkt dat zij zich dan ook geen raad weten )
Het zit 'em niet zozeer in aanvoelen of er een conversatie moet komen, maar wat je moet zeggen om die conversatie gaande te houden. Het is bij mij vaak een ja/nee-gebeuren. Je tips om meer open vragen te stellen kende ik al, ik ga proberen ze meer toe te passen

quote:

Op dinsdag 29 juli 2008 15:06 schreef BabblingBrook het volgende:
Een vriend van mij heeft PDD-NOS. Ik moet altijd zo lachen om hem Hij zat me pas te vertellen dat hij een meisje op msn had en dat meisje ging met een goede vriend film kijken op haar kamer en in zijn hoofd ging hij haar hele avond al uitstippelen en dat het waarschijnlijk zou uitdraaien op seks tussen haar en die vriend.

Dus na haar antwoord: "Ik ga vanavond een film kijken met een vriend van me", zei hij: "maar ik vind je geen slet hoor".

quote:

Op dinsdag 29 juli 2008 09:29 schreef Logician het volgende:

[..]

Idd, het eerste wat ik leerde van de orthopedagoog wbt sova was dat "hallo, hoe gaat het?" (behalve bij goede vrienden) altijd met goed beantwoord acht te worden Waarom vragen mensen het, als ze het antwoord niet willen horen?!

quote:

Op dinsdag 29 juli 2008 16:08 schreef Troel het volgende:
Ik zit na te denken over dat "Hoe gaat het?" en bedenk dat ik zelf meestal zeg "zijn gangetje". De mensen die het vragen vanwege de etiquette nemen daar genoegen mee, de mensen die het vroegen omdat ze het willen weten, vragen dan door.

quote:

Op dinsdag 29 juli 2008 16:20 schreef Aoristus het volgende:
wat is sova?

quote:

Op dinsdag 29 juli 2008 15:48 schreef Xennia het volgende:

[..]

Heb je nu sova? En wat leer je in je therapie?

quote:

Op dinsdag 29 juli 2008 17:08 schreef Logician het volgende:
Zijn gangetje, mooie die ga ik voortaan gebruiken

quote:

Op dinsdag 29 juli 2008 17:28 schreef Aoristus het volgende:
dat is toch niet zo moeilijk om te onthouden, Greet?

quote:

Op dinsdag 29 juli 2008 17:53 schreef sander-3 het volgende:

[..]

Of 'het gaat wel', dat is een beetje er tussenin.. Maar ik zeg ook meestal 'goed'.. want anders moet je weer helemaal uit gaan leggen wat er wel of niet goed is.. gedoe allemaal

quote:

Op dinsdag 29 juli 2008 19:20 schreef Xennia het volgende:

[..]

''het gaat wel'' roept vragen op, zou ik niet doen tenzij je bereid bent het toe te lichten

quote:

Op dinsdag 29 juli 2008 19:33 schreef sander-3 het volgende:

[..]

Ja, nou je het zegt, ze vragen dan wel vaak van "oh, wat is er dan?". Maarja, om nou goed te zeggen terwijl het niet echt speciaal goed gaat vind ik ook zo wat. Als het "neutraal" gaat zegmaar.
't Is nogal moeilijk uit te leggen eigenlijk

quote:

Op dinsdag 29 juli 2008 19:20 schreef Xennia het volgende:

[..]

''het gaat wel'' roept vragen op, zou ik niet doen tenzij je bereid bent het toe te lichten

quote:

Op dinsdag 29 juli 2008 20:35 schreef Fredo55 het volgende:
''het gaat wel'' zeg ik altijd als ik me kut voel, maar het toch niet echt wil laten merken.
Maar het roept inderdaad vragen op.

quote:

Op dinsdag 29 juli 2008 20:39 schreef Xennia het volgende:

[..]

als iemand zegt ''het gaat wel'' weet ik dat het eigenlijk niet zo goed gaat en moet ik beslissen of ik er dieper op door wil gaan, of dat het me helemaal niets kan schelen.

quote:

Op dinsdag 29 juli 2008 20:44 schreef sander-3 het volgende:

[..]

Dat is wel zo inderdaad.. Stom eigenlijk dat mensen dan vragen hoe het gaat, terwijl het ze eigenlijk niks interesseert.

quote:

Op dinsdag 29 juli 2008 16:08 schreef Troel het volgende:
Ik zit na te denken over dat "Hoe gaat het?" en bedenk dat ik zelf meestal zeg "zijn gangetje". De mensen die het vragen vanwege de etiquette nemen daar genoegen mee, de mensen die het vroegen omdat ze het willen weten, vragen dan door.

quote:

Op vrijdag 1 augustus 2008 12:31 schreef Tobz het volgende:
Net zo irritant vind ik de eeuwige 'goeiemorgen' collega's. Ik heb weleens op een postkamer gewerkt waar ik elke ochtend alle post moest rondbrengen in het bedrijf, toen werd ik er regelmatig zo schijtziek van dat ik regelmatig met "vind je?" of "pas als het weekend is" antwoordde.

quote:

Op vrijdag 1 augustus 2008 12:31 schreef Tobz het volgende:

[..]

Als je wilt dat mensen doorvragen moet je gewoon zeggen dat het slecht gaat: gegarandeerd dat iedereen dan ineens nieuwsgierig wordt. Problemen vindt iedereen interessant om te horen.

Net zo irritant vind ik de eeuwige 'goeiemorgen' collega's. Ik heb weleens op een postkamer gewerkt waar ik elke ochtend alle post moest rondbrengen in het bedrijf, toen werd ik er regelmatig zo schijtziek van dat ik regelmatig met "vind je?" of "pas als het weekend is" antwoordde.

Zou het een uiting van 'dingen te letterlijk nemen' zijn dat, in plaats van er te serieus op in te gaan, je weet dat het puur en alleen als sociale ettiquette fungeert en je je teveel ergert aan de hypocrisie ervan?

quote:

Op vrijdag 1 augustus 2008 12:31 schreef Tobz het volgende:

[..]

Als je wilt dat mensen doorvragen moet je gewoon zeggen dat het slecht gaat: gegarandeerd dat iedereen dan ineens nieuwsgierig wordt. Problemen vindt iedereen interessant om te horen.

Net zo irritant vind ik de eeuwige 'goeiemorgen' collega's. Ik heb weleens op een postkamer gewerkt waar ik elke ochtend alle post moest rondbrengen in het bedrijf, toen werd ik er regelmatig zo schijtziek van dat ik regelmatig met "vind je?" of "pas als het weekend is" antwoordde.

Zou het een uiting van 'dingen te letterlijk nemen' zijn dat, in plaats van er te serieus op in te gaan, je weet dat het puur en alleen als sociale ettiquette fungeert en je je teveel ergert aan de hypocrisie ervan?

quote:

Op vrijdag 1 augustus 2008 12:31 schreef Tobz het volgende:

[..]

Als je wilt dat mensen doorvragen moet je gewoon zeggen dat het slecht gaat: gegarandeerd dat iedereen dan ineens nieuwsgierig wordt. Problemen vindt iedereen interessant om te horen.

Net zo irritant vind ik de eeuwige 'goeiemorgen' collega's. Ik heb weleens op een postkamer gewerkt waar ik elke ochtend alle post moest rondbrengen in het bedrijf, toen werd ik er regelmatig zo schijtziek van dat ik regelmatig met "vind je?" of "pas als het weekend is" antwoordde.

Zou het een uiting van 'dingen te letterlijk nemen' zijn dat, in plaats van er te serieus op in te gaan, je weet dat het puur en alleen als sociale ettiquette fungeert en je je teveel ergert aan de hypocrisie ervan?

quote:

Op zaterdag 2 augustus 2008 00:07 schreef Maeghan het volgende:

[..]

Haha, ik denk dat het bij mij gewoon komt door m'n ochtendhumeur, maar ik heb ook een hekel aan dat overdreven goedemorgengeroep. Ik zeg vaak iets als "goede morgens bestaan niet" of "als het een goede morgen was, lag ik nog wel in bed". Of ik maak er iets als "liever een goedevandaag" van, 't is tenslotte nog geen morgen.

quote:

Op zaterdag 2 augustus 2008 01:17 schreef Ruzbeh het volgende:
Jullie begrijpen denk ik wel dat zoiets gewoon een soort van formaliteit is? Ik bedoel, jeetje... tuurlijk slaat het nergens op van ons perspectief maar het boeit ook niet. Het is gewoon een manier om gedag te zeggen, of een manier om ook maar iets te zeggen.

quote:

Op zaterdag 2 augustus 2008 02:43 schreef Maeghan het volgende:
Oud en nieuw op zich vind ik wel leuk, maar dat aftellen naar het nieuwe jaar vind ik ook een anticlimax. Iedere keer dat gevoel van "nu komt het" en dan gebeurt er niks. Wel fijn om weer 'opnieuw' te kunnen beginnen, zeker als je een vervelend jaar achter de rug hebt, dan is het prettig om dat af te kunnen sluiten vind ik.

Ik houd het qua begroetingen altijd maar gewoon op 'hoi' of 'hallo', tenzij ik echt beleefd moet zijn. Verder vind ik gelul in de ruimte vaak irritant, het praten om het praten. Ik heb niets tegen communicatie, maar dan wel om iets belangrijks of op z'n minst mildly intersting over te brengen, geen dingen die ik zelf ook wel zie of kan bedenken of die echt totaal niets toevoegen aan de wereld.

Trouwens, schiet me te binnen, hoe goed zijn jullie in het herkennen van mensen en in het zien van 'veranderingen' aan mensen, zoals een nieuw kapsel of zo? Ik herken mensen nog niet met een naamkaartje op en als hun haar anders zit, zie ik dat niet of pas weken tot maanden later. "Zie je niks aan me?" vind ik echt zo'n rotvraag. Een collega vroeg me "vind je me niet kort". Daarmee doelde hij op z'n haar, maar ik had nog niet zo veel bijzonders gezien, dus ik heb er maar een grap van gemaakt door naar z'n benen te kijken en zeggen dat die inderdaad veel korter waren dan de dag ervoor.

quote:

Op zaterdag 2 augustus 2008 02:43 schreef Maeghan het volgende:
"Zie je niks aan me?" vind ik echt zo'n rotvraag.

quote:

Op zaterdag 2 augustus 2008 18:40 schreef sander-3 het volgende:

[..]

Als het een vrouw is kun je zeggen "eeehm, ben je zwanger?" Vinden ze wel leuk denk ik..

quote:

Op zaterdag 2 augustus 2008 13:40 schreef Stupendous76 het volgende:

[..]

Ik zie het vaak wel, maar ik vergeet het op te merken. Om vervolgens de vraag te horen: zie je niets? En vervolgens moet ik dan weer iets bedenken als antwoord -> gegarandeerde blunder van mij

quote:

Op zondag 3 augustus 2008 17:54 schreef Ruzbeh het volgende:
Nu lees ik veel reacties over de sociale dingen en waar we allemaal wel niet over heen struikelen... maar hoe zit dat nou bij jullie met dingen die jullie doen m.b.t. vrijetijdsbesteding. Hebben jullie ook een obsessie? Bij mij valt het gelukkig mee, alhoewel ik toch wel een soort van obsessie heb met videogames... dit betekent (gelukkig) niet dat ik constant aan het spelen ben.

quote:

Bij mij zijn het echter de obsessies die aan de ene kant een spoor van vernieling in m'n leven achterlaten. En aan de andere kant die nodig zijn om nog enigzins te kunnen functioneren en ernstige depressiviteit op afstand te houden. Ik kan dingen niet met 'mate' doen, niet m'n aandacht over meerdere dingen tegelijk verdelen. Ik kan me alleen voor dingen motiveren die me interesseren en als ik eenmaal iets 'doorheb' of 'kan' interesseert het me vaak niet meer.

Kan de rest hier juist weer beter mee omgaan dan mij dat lukt of vinden ze hun sociale problemen gewoon vervelender?

quote:

Op dinsdag 5 augustus 2008 04:40 schreef Tobz het volgende:
Van een eerdere post van mezelf:
[..]

De grote obsessies zijn bijna altijd bij mij sporten geweest (stuntskaten en vechtsport). De gaten die dan overblijven worden vaak gevuld met of lezen van boeken, surfen op internet, kijken van flims/tvseries, of computerspelletjes (al raak ik snel verveeld na 1-2 dagen van de meeste spelletjes maar MMOs zijn echt bloedlink).

Eigenlijk is het wel raar, als ik het zo teruglees schreeuwt het gewoon 'nerd' (afgezien het sporten dan), maar als ik dan probeer te bedenken wat de meeste mensen dan wel doen kom ik alleen maar op stappen en shoppen. Niet echt twee bezigheden die ik zelf echt mis.

quote:

Op dinsdag 5 augustus 2008 10:08 schreef Stupendous76 het volgende:

[..]

-edit-
Van enkelen krijg ik die sticker ook wel eens opgeplakt. Op de vraag wat zij dan 'normaal' vinden hebben ze dan weer geen antwoord...

quote:

Op zaterdag 26 juli 2008 23:50 schreef Stupendous76 het volgende:

[..]

Zacht praten, zijn er hier mee die dat doen?
Ik in ieder geval wel, waar het precies aan ligt weet ik nog niet (ik vermoed voor een deel omdat ik geluid meestal heel goed hoor, i.t.t. spraak/gesprekken, wat echt een ramp is als er meer dan 2 gesprekspartners zijn)

-edit- typo

quote:

Op vrijdag 8 augustus 2008 10:29 schreef Moribus het volgende:
- Je motoriek is vooral aan je linkerkant ongelooflijk slecht. Ik zit vaak achter de computer en ik denk dat het daardoor enigzins verbeterd is.

- Problemen met alles wat nieuw is, vooral in een vreemde omgeving.

- Brabbelen

- Ik schijn geen sarcasme te herkennen.

- Ik word heel erg bang als er bijvoorbeeld een combinatie van dat soort dingen is en dan krijg ik heel veel stress en dan word ik nog banger,

quote:

Op vrijdag 8 augustus 2008 11:33 schreef sander-3 het volgende:
Bijna alles uit dat lijstje heb ik wel eigenlijk behalve laag zelfbeeld en omgooien bekers.. alhoewel dat ook nog wel eens gebeurd.. maar niet dagelijks ofzo

Edit: hmm, sommige dingen ook niet dus, zoals routine.. enz..

quote:

Op vrijdag 8 augustus 2008 12:05 schreef Moribus het volgende:
Ik zou wel mee willen werken met je onderzoek mocht je dat ooit nodig hebben.

quote:

Op vrijdag 8 augustus 2008 16:43 schreef Oxymoron het volgende:
Ik heb een, zeer grote Verbaal-performaal kloof. Mijn psychiater noemt het, een NLD-profiel, maar vindt het nu, niet nodig om NLD als extra diagnose te stellen.
Als kind, was ik, hyperlectisch. Bij mijn laatste test kwam er uit:
verbaal 138-140
performaal 79-82

Daar moet ik dus elke dag, mee leven. Een hoofd dat wil, maar een lijf dat tegenwerkt.

quote:

Op vrijdag 8 augustus 2008 17:41 schreef sander-3 het volgende:
Ik heb wel vaak dat ik iets wil zeggen.. maar dat het dan niet echt lukt.. als er bijvoorbeeld iemand een tas kwijt is, dan zie ik waar die tas staat, en dan denk ik van 'daar staat dat ding toch'.. maar dan krijg ik het er niet echt uit om het te zeggen op de één of andere manier.. echt vaag Herkent iemand dat?

quote:

Op vrijdag 8 augustus 2008 17:41 schreef sander-3 het volgende:
Ik heb wel vaak dat ik iets wil zeggen.. maar dat het dan niet echt lukt.. als er bijvoorbeeld iemand een tas kwijt is, dan zie ik waar die tas staat, en dan denk ik van 'daar staat dat ding toch'.. maar dan krijg ik het er niet echt uit om het te zeggen op de één of andere manier.. echt vaag Herkent iemand dat?

quote:

Op vrijdag 8 augustus 2008 19:15 schreef Ruzbeh het volgende:

[..]

Hmmm ik denk dat ik het herken.

Als ik met iemand aan het praten ben en als ik dan op een gegeven moment niet versta wat die persoon zegt denk ik niet bij mezelf om te vragen of die het kan herhalen... Of is dat niet hetzelfde?

quote:

Op vrijdag 8 augustus 2008 20:41 schreef Stupendous76 het volgende:

[..]

Volgens mijn IQ-test is er slechts sprake van een klein verschil (3 punten), toch ervaar ik wel problemen. Het voorbeeld van de tas is voor mij eigenlijk dagelijkse kost.
[..]

Zoiets wel ja, als ik het niet versta of hoor, maak ik voor mijzelf de zin af. Levert best wel eens rare gezichten op

quote:

Op vrijdag 8 augustus 2008 22:28 schreef sander-3 het volgende:

[..]

Is dat wat ik zei dagelijkse kost ja? Heb je zelf nog wat voorbeelden misshcien?

quote:

Op vrijdag 8 augustus 2008 19:06 schreef F04 het volgende:
Mijn verbale IQ is 7 hoger dan mijn perf, maar daarbij heb ik ook een disharmonisch profiel.

quote:

Op dinsdag 19 augustus 2008 03:32 schreef MLI het volgende:
Ik heb vrijdag een intake met een psycholoog.

quote:

Op dinsdag 19 augustus 2008 21:34 schreef Xennia het volgende:

[..]

Succes. Ben je zenuwachtig?

quote:

Op dinsdag 19 augustus 2008 22:12 schreef MLI het volgende:

[..]

Nee joh. Het is wel raar om dan ineens je verhaal te moeten doen, volgens mij komt dat heel ongestructureerd over. Maar ik heb wel een vraagje, aangezien ik me aan het inlezen ben op Theatrale Persoonlijkheidsstoornis. Ook weer zeer treffende gelijkenissen (inclusief Sensationseeking, waar ik in april eens een topic over opende ivm herkenning). Je ontwikkelt het in de jonge volwassenheid (of puberteit), maar volgens mij ben ik al theatraal sinds mijn 12e of zo. Maar kan een autisme-achtige aandoening leiden tot TPS? En wat zijn nog meer triggers? Ik vond op een forum iets over de opvoeding (moeten vechten onderling voor aandacht van ouders, inconsequente bestraffingen) maar niks officieels. Weet jij hoe ik daarin verder zoek?

Ik herken me zo onderhand verdomme overal wel in.

quote:

Op dinsdag 19 augustus 2008 22:44 schreef MLI het volgende:
OK, ik ben er teveel mee bezig.

quote:

Op dinsdag 19 augustus 2008 21:48 schreef Onderzetter het volgende:
Goedendag,
Sinds de middelbare school merkte ik al dat ik enigszins afwijkend gedrag vertoonde t.o.v. mijn klasgenoten, ik snapte grappen vaak niet of moest lachen om dingen die niet grappig waren bedoeld, wist niet wat mijn klasgenoten bezighield en was behoorlijk serieus en was altijd bijzonder sterk op feitenkennis (bijna encyclopedisch) en in luister- en leestoetsen in vreemde talen. Verder was ik stil en werd enigszins op een afstand gehouden door mijn klasgenoten, ik had niet echt vrienden. Er zijn vanuit mijn toenmalige klasgenoten wel een aantal pogingen gedaan om mij te betrekken bij meer sociale bezigheden, maar op de een of andere manier bleef het bij die pogingen.

Op het HBO was het niet veel beter, ik kon op een "vlakke" manier wel goed met een aantal studiegenoten opschieten, maar het bleef beperkt tot studie.
Aangezien het HBO voor mij niet vreselijk veel moeite kostte besloot ik door te gaan naar de universiteit.

Dat betekende uit het "veilige" ouderlijke huis weg en op kamers gaan. Daar kwam ik terecht bij een jongen die ik nog kende van de basisschool, de enige echte vriend die ik eigenlijk door de jaren heen heb overgehouden. Daar ging het voor mij eigenlijk mis. Niet lang na mij kwam er meid in huis, waar ik van begin af aan wel een zekere interesse in had. Zij ging echter naar bed met een van mijn huisgenoten, zo kwam ik in een situatie waar ik nooit eerder in had gezeten, dat leverde voor mij stress op.
Die stress uitte zich in gedrag als gevolg waarvan er situaties ontstonden waar niemand gelukkiger van werd en waarvan ik (in eerste instantie) eigenlijk ook niet altijd van begreep wat ik verkeerd deed. Er hebben een aantal gesprekken plaatsgevonden en daarbij probeerde ik te begrijpen welke problemen zij hadden met mijn gedrag, maar dat lukte mij niet altijd en vice versa (denk ik).
Na weer een situatie besloot ik hulp te zoeken bij een psycholoog. Dat luchtte in zoverre op dat het hielp in het van me af praten van mijn gevoelens en ideeën. Die psycholoog wist echter niet goed welke kant ze met me op moest, aan de ene kant vertoon(de) ik symptomen die in de richting van Asperger duidden, aan de andere kant leek het niet zo ernstig. In overleg werd besloten dat ik mee zou doen in een assertiviteitsgroep. Dat ging vrij goed, echter had ik moeite met het tonen van emotie. De enige uitdrukking die ik leek te kennen was een grote grijns op mijn gezicht. De begeleidend psycholoog zei in het evaluerend gesprek toch sterk de indruk te hebben ik Asperger heb.
Ondertussen was het contact tussen de eerdergenoemde meid en mij sterk verbeterd, ook toen zij het huis uit ging bleven we contact houden. Dat ging echter na een paar maanden mis toen er allerlei frustraties bij mij tot uitbarsting kwamen. Dat in combinatie met de voorgeschiedenis liet zij weten geen contact meer met mij te willen hebben, dat heeft mij tot op het bot geraakt en doet het nog steeds als ik er aan terugdenk. Ook de vriendschap met de jongen die ik sinds de basisschool ken lijkt steeds minder te worden. Hij heeft er genoeg van steeds van alles van mij te moeten pikken.

Ik ben niet depressief, maar af en toe blijft het lastig om positief in het leven te blijven als je merkt dat elke vriendschap en poging daartoe lijkt te stranden. Zeker omdat ik veel moeite heb met het voeren van een "lulgesprek" en zie dat mijn huisgenoten dat wel met elkaar doen en daardoor heel anders met elkaar omgaan. Ik word nog net geaccepteerd om het zo te zeggen.

quote:

Op woensdag 20 augustus 2008 13:16 schreef Maeghan het volgende:

Die man bleef maar doorratelen, eerst had ik al een hele verhandeling gehad over kipfilet kopen op de markt (die gaf ie dus aan z'n kat) en toen ging ie verder over die kat en dat die aan tafel at en dat ie dan alles op tafel kopjes ging zitten geven en dat het dan bijna van tafel viel. En ondertussen denk ik "ik ben verkoopster, ik moet klantvriendelijk zijn, ZEG DAN IETS, ZEG NOU IETS TERUG!!!" en het enige wat er dan uitkomt is 'hm'. Op dat soort momenten denk ik wel, hoe doen andere mensen dat nou met dat slappe gelul? Eigenlijk best knap. Ik sta dan echt te verzinnen wat ik nou eens kan zeggen, maar er komt gewoon niks. Nou ja, niks bruikbaars.

quote:

Op zondag 24 augustus 2008 13:46 schreef Countess het volgende:

[..]

Ik kan me daar wel iets bij voorstellen. Als het ook niet het meest boeiende verhaal is wat je te horen krijgt, dan is het toch logisch dat je er niks zinnigs over kunt zeggen?! (bovendien heb ik zelf katten en ik vind ze echt leuk, maar ik hoef er geen sentimentele onzin over te horen )
Misschien vindt die klant het allang best dat hij maar wat tegen je aan kan lullen.

Ik zou het zelf ook niet leuk vinden om mee te moeten kletsen met die onzin. Moet je maar een beetje liegen of doen alsof je het allemaal grappig vindt. Bewuste keuze of niet; ik ken je hele situatie natuurlijk niet, maar mensen die gemakkelijk meepraten met anderen, hoeven helemaal geen echt empathisch vermogen te hebben hoor
Meekletsen kun je leren.

quote:

Op vrijdag 1 augustus 2008 12:31 schreef Tobz het volgende:

[..]

Als je wilt dat mensen doorvragen moet je gewoon zeggen dat het slecht gaat: gegarandeerd dat iedereen dan ineens nieuwsgierig wordt. Problemen vindt iedereen interessant om te horen.

Net zo irritant vind ik de eeuwige 'goeiemorgen' collega's. Ik heb weleens op een postkamer gewerkt waar ik elke ochtend alle post moest rondbrengen in het bedrijf, toen werd ik er regelmatig zo schijtziek van dat ik regelmatig met "vind je?" of "pas als het weekend is" antwoordde.

Zou het een uiting van 'dingen te letterlijk nemen' zijn dat, in plaats van er te serieus op in te gaan, je weet dat het puur en alleen als sociale ettiquette fungeert en je je teveel ergert aan de hypocrisie ervan?

quote:

Op maandag 25 augustus 2008 18:08 schreef cati het volgende:
Heb ook vaak dat ik de ene dag met mensen gepraat heb op mijn werk en dat ik dit de dag erna vergeten ben en hun gewoon zonder te groeten voorbij loop.
Ik ben dan gewoon effe vergeten dat ik die persoon zeg maar na dat gesprek wel 'ken'.
En ook als ik langs collega's loop dan groeten hun vaak met hallo. Maar als hun niks zeggen zeg ik nooit iets uit mezelf..voordat ik door heb dat ik hoi moet zeggen zijn hun al langs gelopen.

quote:

Op maandag 25 augustus 2008 18:05 schreef cati het volgende:

[..]

Hah ik heb ook Pdd-nos en erger mij hier ook elke dag weer aan!
Waarom zegt iedereen toch altijd goeiemorgen of morgen tegen iedereen waar ze voorbij lopen of bij gaan zitten.
Het is zowieso een raar woord als ze alleen maar: "morgen" zeggen. Dan denk ik altijd in mezelf nee dat klopt niet het is vandaag en niet morgen.
Ik zeg altijd alleen maar hoi tegen anderen. Goeiemorgen krijg ik gewoon niet uit mijn mond.

quote:

Op zondag 31 augustus 2008 21:29 schreef Juup© het volgende:
Het gaat langzaaaam hier

quote:

Op zondag 31 augustus 2008 21:34 schreef Black_Tulip het volgende:

[..]

Maar het ging juist eerst ontzettend hard. Ook komkommertijd hier?

quote:

Op zondag 31 augustus 2008 21:29 schreef Juup© het volgende:
Het gaat langzaaaam hier

quote:

Op zondag 31 augustus 2008 22:13 schreef Juup© het volgende:

[..]

Die uitdrukking heb ik nooit begrepen en begrijp ik nog steeds niet. Worden in deze tijd komkommers geoogst ofzo?

quote:

Op zondag 31 augustus 2008 22:30 schreef Juup© het volgende:

[..]

Met dank aan mijn vrouw (al is het nog niet helemaal duidelijk nu)

quote:

Op dinsdag 26 augustus 2008 23:42 schreef Xennia het volgende:
Hoe ging het MLI?

quote:

Op maandag 1 september 2008 15:18 schreef MLI het volgende:
Dinsdag 9 september om 16 uur afspraak met psycholoog dus geen wachtlijst.

quote:

Op maandag 1 september 2008 11:39 schreef Countess het volgende:
Ik heb het gevoel dat mensen tegenwoordig zo snel gediagnostiseerd worden.
Begrijp me goed, ik onderschat helemaal niets.( Ik ben enigzins georiënteerd in de psychiatrie, omdat ik er heel kort gewerkt heb, maar ik weet er niet alles van)

Maar wat ik wel zeggen wil: het valt me op dat veel mensen reageren op iets wat ze in zichzelf herkennen.
Laat dat niet gelijk een bevestiging zijn om te denken dat je iets hebt zoals autisme.*
Bijv. dat meisje dat op de vorige pagina zegt dat ze PDD-NOS heeft en ook niet van 10x dezelfde persoon begroeten houdt.
Dat hoeft helemaal niet aan PDD gerelateerd te zijn!
Sociale regels worden door ieder mens zo anders geïnterpreteerd, wie zegt dat het niet normaal is om het gek te vinden om de hele dag ´hoi, hallo´ tegen dezelfde te moeten zeggen??

*dat geldt overigens voor alle psychische stoornissen/beperkingen, ADHD wordt tegenwoordig ook erg veel gediagnostiseerd.

Offtopic: ik krijg echt de kriebels van website-namen als Autikids, Autsider en andere semi-grappige variaties op Auti. YUK!

quote:

Op maandag 1 september 2008 16:44 schreef SHE het volgende:
Ik begin volgende week met splinternieuwe praktische therapie bij Mesos.
In het kort komt het er op neer dat ik wat handvatten krijg om ervoor te zorgen dat ik stress wat beter onder controle krijg. Het welbekende 'jezelf over de kop helpen'.
Dit omdat bij mij mijn autistische trekken veel erger worden als ik onder spanning sta.

Vind ik tof.
Ik heb er zelf ook veel in te brengen dus dat stemt me vrolijk.

quote:

Op maandag 1 september 2008 19:17 schreef ShadyLane het volgende:
Terwijl er juist een vermoeden bestaat dat autisme in de regio Eindhoven veel meer voorkomt

quote:

Op maandag 1 september 2008 11:39 schreef Countess het volgende:
Ik heb het gevoel dat mensen tegenwoordig zo snel gediagnostiseerd worden.
Begrijp me goed, ik onderschat helemaal niets.( Ik ben enigzins georiënteerd in de psychiatrie, omdat ik er heel kort gewerkt heb, maar ik weet er niet alles van)

Maar wat ik wel zeggen wil: het valt me op dat veel mensen reageren op iets wat ze in zichzelf herkennen.
Laat dat niet gelijk een bevestiging zijn om te denken dat je iets hebt zoals autisme.*
Bijv. dat meisje dat op de vorige pagina zegt dat ze PDD-NOS heeft en ook niet van 10x dezelfde persoon begroeten houdt.
Dat hoeft helemaal niet aan PDD gerelateerd te zijn!
Sociale regels worden door ieder mens zo anders geïnterpreteerd, wie zegt dat het niet normaal is om het gek te vinden om de hele dag ´hoi, hallo´ tegen dezelfde te moeten zeggen??

*dat geldt overigens voor alle psychische stoornissen/beperkingen, ADHD wordt tegenwoordig ook erg veel gediagnostiseerd.

Offtopic: ik krijg echt de kriebels van website-namen als Autikids, Autsider en andere semi-grappige variaties op Auti. YUK!

quote:

Op maandag 1 september 2008 20:59 schreef Rexonium het volgende:
Ik heb misschien Asperger, ik krijg de uitslag daarover binnen twee a drie weken. Is het mogelijk om zowel ADHD als Asperger te hebben? Ik ben professioneel onderzocht met EEG en IQ test en weet ik het allemaal voor soorten tests.

Zomaar even een snel vraagje

quote:

Op maandag 1 september 2008 21:21 schreef ShadyLane het volgende:
Het lijkt mij wel interessant als er een keer een rits mensen die GEEN hulp hebben gezocht waarbij ze getest konden worden op stoornissen in het autistisch spectrum, en op ADHD, enz, mensen die NIET zijn vastgelopen op school of in het werk, die GEEN noemenswaardige problemen ondervinden in hun dagelijks functioneren, van de straat zou worden geplukt en getest op bovengenoemde stoornissen.

Ik heb zo'n vermoeden dat er dan een heleboel etiketjes uitgedeeld zouden worden en dat dan blijkt dat het veelal niet zozeer de stoornis is die de problemen veroorzaakt, maar dat iemand gewoon problemen heeft en er bij tests toevallig ook een stoornis uitkwam. Dat denk ik. Volgens mij lopen er massa's mensen rond die nergens last van hebben en op basis van zo'n test wel een etiket zouden krijgen. Omdat het vaak over een ontzettend grijs gebied gaat en de definities nogal uiteen kunnen lopen.

quote:

Op maandag 1 september 2008 21:21 schreef ShadyLane het volgende:
die GEEN noemenswaardige problemen ondervinden in hun dagelijks functioneren, van de straat zou worden geplukt en getest op bovengenoemde stoornissen.

Ik heb zo'n vermoeden dat er dan een heleboel etiketjes uitgedeeld zouden worden en dat dan blijkt dat het veelal niet zozeer de stoornis is die de problemen veroorzaakt, maar dat iemand gewoon problemen heeft en er bij tests toevallig ook een stoornis uitkwam. Dat denk ik. Volgens mij lopen er massa's mensen rond die nergens last van hebben en op basis van zo'n test wel een etiket zouden krijgen. Omdat het vaak over een ontzettend grijs gebied gaat en de definities nogal uiteen kunnen lopen.

Dat lijkt me nou wel eens interessant om uit te zoeken.

quote:

Op maandag 1 september 2008 16:46 schreef SHE het volgende:

[..]

Same here.
Maar ik heb meer moeite met de mensen die een etiket gebruiken om vervolgens hun kutkarakter te rechtvaardigen.

quote:

Op dinsdag 2 september 2008 21:03 schreef Logician het volgende:
v.a morgen ligt trouwens het interview met vriendin n.a.v. in de winkel

quote:

Op dinsdag 2 september 2008 21:17 schreef Juup© het volgende:

[..]

DuchessX gaat nu even kijken, heeft vandaag de Vriendin binnengekregen.

quote:

Op dinsdag 2 september 2008 21:17 schreef Juup© het volgende:

[..]

DuchessX gaat nu even kijken, heeft vandaag de Vriendin binnengekregen.

Staat er niet in _{tenzij het over Borderline gaat} Nr.36 3 t/m 9 september.
Heb in het vooruitblik van volgende week ook niets zien staan?

quote:

Op dinsdag 2 september 2008 21:35 schreef Logician het volgende:

[..]

Hmm vaag er staat wel op de website al een stukje over "margretha heeft blablabla" het zou in de eerste staan van deze mnd 3sept dus?
(nee gaat over asperger )

quote:

Op dinsdag 2 september 2008 21:37 schreef Juup© het volgende:

[..]

Er staat ook dit:

[ afbeelding ]

Misschien is er een actuele gebeurtenis geweest?

quote:

Op dinsdag 2 september 2008 21:40 schreef Logician het volgende:
hieronder zie je een voorstukje? http://www.vriendin.nl/vriendschap/openhartig.html

quote:

Op dinsdag 2 september 2008 23:40 schreef Logician het volgende:
Ja had het ook al gelezen

quote:

Op woensdag 3 september 2008 14:17 schreef Maeghan het volgende:
Tja. Ik keek ook even op de site, wat een draaaaaaaaaamaaaaaaaablad is dat zeg. Als je nog geen stoornis hebt, krijg je hem wel van Vriendin. (nom@logician).

quote:

Op woensdag 3 september 2008 14:30 schreef Logician het volgende:

[..]

Ik lees het normaal eigenlijk nooit, ze hadden contact met mij opgenomen n.a.v. mijn weblog.
Maar het is idd wel een typisch vrouwenblad

quote:

Op woensdag 3 september 2008 14:41 schreef Maeghan het volgende:

[..]

Nu begrijp ik gelijk dat artikel van een tijd geleden, dat vrouwen in hun vriendschap elkaar de put in praten.

quote:

Op woensdag 3 september 2008 14:41 schreef Maeghan het volgende:

[..]

Nu begrijp ik gelijk dat artikel van een tijd geleden, dat vrouwen in hun vriendschap elkaar de put in praten.

quote:

Op maandag 1 september 2008 21:21 schreef ShadyLane het volgende:
Het lijkt mij wel interessant als er een keer een rits mensen die GEEN hulp hebben gezocht waarbij ze getest konden worden op stoornissen in het autistisch spectrum, en op ADHD, enz, mensen die NIET zijn vastgelopen op school of in het werk, die GEEN noemenswaardige problemen ondervinden in hun dagelijks functioneren, van de straat zou worden geplukt en getest op bovengenoemde stoornissen.

Ik heb zo'n vermoeden dat er dan een heleboel etiketjes uitgedeeld zouden worden en dat dan blijkt dat het veelal niet zozeer de stoornis is die de problemen veroorzaakt, maar dat iemand gewoon problemen heeft en er bij tests toevallig ook een stoornis uitkwam. Dat denk ik. Volgens mij lopen er massa's mensen rond die nergens last van hebben en op basis van zo'n test wel een etiket zouden krijgen. Omdat het vaak over een ontzettend grijs gebied gaat en de definities nogal uiteen kunnen lopen.

Maar misschien klopt mijn vermoeden wel helemaal niet en is er wel een veel directer verband tussen 'stoornis' en 'problemen'.

Dat lijkt me nou wel eens interessant om uit te zoeken.

quote:

Op woensdag 3 september 2008 20:23 schreef Countess het volgende:

[..]

Hahahaha en daarom heb ik nou geen vriendinnen!

quote:

Op dinsdag 2 september 2008 21:28 schreef Logician het volgende:

[..]

cool

quote:

Op woensdag 3 september 2008 23:20 schreef Dodecahedron het volgende:

[..]

http://en.wikipedia.org/wiki/Rosenhan_experiment
Experiment uit de jaren '70, waarbij ze hetzelfde doen als wat jij zegt (maar dan niet met autistische stoornissen). Het enige wat de patiënten moesten zeggen is dat ze soms wel eens een vage stem in hun hoofd horen die "Thud." (Plof) zegt. Ze hadden volgens psychiaters allemaal last van schizofrenie of een andere stoornis ...

Weet niet hoeveel je er van moet geloven eigenlijk.

quote:

Op donderdag 4 september 2008 13:37 schreef Logician het volgende:
Het verhaal staat dus in de vriendin extra

quote:

Op donderdag 4 september 2008 14:38 schreef Dreaming.Bee het volgende:
Ook voel ik me vaak emotieloos als het met iemand niet goed gaat en dat aan mij vertelt. Ik kan me gewoon niet goed inleven in deze persoon, en het erge is dat ik het tijdens een gesprek met iemand ook van mezelf doorheb, waardoor ik me daarna vreselijk ellendig kan voelen. Zelf bij gesprekken met Familie. Muziek doet me meer dan dat iemand een aangrijpbaar verhaal over zichzelf staat te vertellen .

quote:

Op donderdag 4 september 2008 14:38 schreef Dreaming.Bee het volgende:
Waar ik het meeste last van heb is dat ik steeds vaker en vaker dingen koop of een bepaalde handeling verricht om mezelf tevreden te stellen. Dan kan varieeren door naar de stad te gaan (volkomen doelloos), Om maar met geld te kunnen smijten. Ik ben het meest van de tijd absoluut niet bewust van hoeveel geld nou iets precies is. Ook voel ik me vaak emotieloos als het met iemand niet goed gaat en dat aan mij vertelt. Ik kan me gewoon niet goed inleven in deze persoon, en het erge is dat ik het tijdens een gesprek met iemand ook van mezelf doorheb, waardoor ik me daarna vreselijk ellendig kan voelen. Zelf bij gesprekken met Familie. Muziek doet me meer dan dat iemand een aangrijpbaar verhaal over zichzelf staat te vertellen .

quote:

Op donderdag 4 september 2008 14:47 schreef Innocence het volgende:

[..]

Voel je wel emotie als je je voorstelt dat het je zelf overkomt?

quote:

Op donderdag 4 september 2008 10:46 schreef Re het volgende:
Waar het om gaat is dat als er symptomen zijn die het normale leven beinvloeden op zodanige manier dat de persoon er last van ondervind zo iemand bekeken wordt... niet andersom

quote:

Op donderdag 4 september 2008 18:12 schreef ShadyLane het volgende:

[..]

Nou, graag dus wel andersom. Want ik vraag me af of de zogenaamde 'stoornis' nou wel zo hard de oorzaak is van de 'symptomen die het normale leven beinvloeden'. En daar zou je achter kunnen komen als je ontdekt of er wel of niet ook massa's mensen zijn met dezelfde 'stoornis' die nergens last van hebben. Ik ben daar wel benieuwd naar.

Wij zien het op school heel erg: VWO-eerlingen die emotionele of gedragsmatige problemen hebben, getest worden op hoogbegaafdheid en dan vervolgens zouden ze zich zo slecht voelen OMDAT ze hoogbegaafd zijn. Geloof ik niks van. Bij hen zou het dan daaraan liggen en bij leerlingen met dezelfde problemen die op een lager schooltype zitten ergens anders aan. Bovendien kun je in die gymnasiumklasjes zowat iedereen als hoogbegaafd aanmerken, en 80% heeft geen problemen. De problemen zitten m.i. in de emotionele gesteldheid van die leerlingen, waardoor ze met bepaalde dingen niet zo goed om kunnen gaan, en of die 'bepaalde dingen' nou 'verregaande slimheid' of 'de scheiding van de ouders' zijn is niet relevant.

quote:

Op zondag 20 juli 2008 17:54 schreef Troel het volgende:

quote:

Op donderdag 4 september 2008 18:12 schreef ShadyLane het volgende:

[..]

Nou, graag dus wel andersom. Want ik vraag me af of de zogenaamde 'stoornis' nou wel zo hard de oorzaak is van de 'symptomen die het normale leven beinvloeden'. En daar zou je achter kunnen komen als je ontdekt of er wel of niet ook massa's mensen zijn met dezelfde 'stoornis' die nergens last van hebben. Ik ben daar wel benieuwd naar.

Wij zien het op school heel erg: VWO-eerlingen die emotionele of gedragsmatige problemen hebben, getest worden op hoogbegaafdheid en dan vervolgens zouden ze zich zo slecht voelen OMDAT ze hoogbegaafd zijn. Geloof ik niks van. Bij hen zou het dan daaraan liggen en bij leerlingen met dezelfde problemen die op een lager schooltype zitten ergens anders aan. Bovendien kun je in die gymnasiumklasjes zowat iedereen als hoogbegaafd aanmerken, en 80% heeft geen problemen. De problemen zitten m.i. in de emotionele gesteldheid van die leerlingen, waardoor ze met bepaalde dingen niet zo goed om kunnen gaan, en of die 'bepaalde dingen' nou 'verregaande slimheid' of 'de scheiding van de ouders' zijn is niet relevant.

quote:

Op zaterdag 6 september 2008 12:22 schreef Re het volgende:

[..]

Ik bedoelde ook meer dat we random mensen van de straat zouden gaan pikken om te kijken of we een diagnose op kunnen stellen... dus iemand zonder problemen en klachten die het dagelijks leven van die persoon dusdanig beinvloeden

quote:

Op zaterdag 6 september 2008 16:57 schreef Logician het volgende:

[..]

Het heeft er denk ik eerder mee te maken of mensen kunnen functioneren in de maatschappij , dus de mate waarin je last van bepaalde symptomen hebt ipv of je bepaalde symptomen hebt... of er wel of niet gediagnostiseerd zal worden...

quote:

Op donderdag 4 september 2008 14:51 schreef Logician het volgende:

[..]

ongeschikt.punt.nl zoiets?

quote:

Op donderdag 4 september 2008 14:38 schreef Dreaming.Bee het volgende:
Ook voel ik me vaak emotieloos als het met iemand niet goed gaat en dat aan mij vertelt. Ik kan me gewoon niet goed inleven in deze persoon, en het erge is dat ik het tijdens een gesprek met iemand ook van mezelf doorheb, waardoor ik me daarna vreselijk ellendig kan voelen. Zelf bij gesprekken met Familie. Muziek doet me meer dan dat iemand een aangrijpbaar verhaal over zichzelf staat te vertellen .

quote:

Op woensdag 3 september 2008 00:36 schreef Xennia het volgende:

[..]

Wat een vreselijke quote is dat "Mijn kinderen mis ik nooit. Daarover voel ik me best schuldig." Ben je niet bang dat je kinderen dat lezen?

quote:

Op zondag 7 september 2008 09:04 schreef Troel het volgende:

[..]

Ik herken die uitspraak

Ik kan Ruben echt zonder problemen op het kinderdagverblijf achterlaten, heb me nooit schuldig gevoeld, hem gemist of wat dan ook. En juist daarover voel ik me schuldig.

quote:

Op zondag 7 september 2008 12:00 schreef Re het volgende:
En waarom zou je je er schuldig over moeten vinden dan?

quote:

Op zondag 7 september 2008 12:00 schreef Re het volgende:
En waarom zou je je er schuldig over moeten vinden dan?

quote:

Op zondag 7 september 2008 22:29 schreef Troel het volgende:

[..]

Omdat je van elke moeder zowat hoort dat ze het verschrikkelijk vinden dat hun kind naar opvang moet, dat het moeilijk is ze daar achter te laten, noem maar op.

Door al dat gedoe krijg je des te meer het gevoel dat je gek bent, anders in elkaar zit, noem maar op.

quote:

Op zondag 7 september 2008 22:32 schreef Logician het volgende:

[..]

Precies, net als die reactie "ben je niet bang dat ze dat zullen lezen?" de meeste mensen koppelen het aan houden van, alsof je als je bepaalde gevoelens als 'missen' niet hebt je ook direct niet van ze houdt of om ze geeft? En ja dat maakt onzeker en frustrerend, en verdrietig.

quote:

Op zondag 7 september 2008 22:29 schreef Troel het volgende:

[..]

Omdat je van elke moeder zowat hoort dat ze het verschrikkelijk vinden dat hun kind naar opvang moet, dat het moeilijk is ze daar achter te laten, noem maar op.

Door al dat gedoe krijg je des te meer het gevoel dat je gek bent, anders in elkaar zit, noem maar op.

quote:

Op zondag 7 september 2008 22:32 schreef Logician het volgende:

[..]

Precies, net als die reactie "ben je niet bang dat ze dat zullen lezen?" de meeste mensen koppelen het aan houden van, alsof je als je bepaalde gevoelens als 'missen' niet hebt je ook direct niet van ze houdt of om ze geeft?

quote:

Op zondag 7 september 2008 23:04 schreef Stupendous76 het volgende:

[..]

Maar maak je je wel eens zorgen? Bijvoorbeeld als de kinderen wat ziekerig/grieperig zijn?
Dat ouders zich zorgen maken is denk ik heel natuurlijk, maar je kan er heel rationeel mee omgaan (maar is dat autistisch?) of juist bijzonder emotioneel (en waar valt het dan onder? aanstellen? aandacht trekken? of gebrek aan ratio?)

quote:

Op zondag 7 september 2008 23:21 schreef Re het volgende:

[..]

zelfde als voor logi dan: laat je je door de maatschappij beinvloeden want dat is het dan toch?

quote:

Op maandag 8 september 2008 09:20 schreef Troel het volgende:

[..]

Ja! Ik ben in ieder geval heel fel als het om mijn kind gaat. Toen de huisartsenpost me niet wilde helpen ben ik ook echt gewoon het ziekenhuis ingestoven naar de kinderafdeling om daar helemaal overstuur aan te komen. Rationeel? Nee echt niet dus

quote:

Op zaterdag 6 september 2008 21:24 schreef Countess het volgende:

[..]

Wanneer kwam men of jijzelf erachter dat je PDD hebt?
Had je als kind al symptomen of niet??

Buiten dat:
Ik moet zeggen dat ik aan de meeste mensen echt niet kan zien of ze emotioneel geraakt worden door een zielig verhaal van een ander.
Ik hoor, wat ik net al zei, mensen zo vaak zeggen: ´Stel je voor dat het mij overkomt.´
Zelf kan ik er niet warm of koud van worden door te denken dat iets mij overkomt, dus kennelijk heb ik ook weinig inlevingsvermogen, maar dat zal anderen niet opvallen.