Ik gooide 'm dicht
de laatste 2 berichten:
quote:Op dinsdag 6 november 2007 14:16 schreef Anitra het volgende:
Kersjes en Jelief
Het is al en grote stap om het op te schrijvendan erken je iig dat r iets is.
Jelief al de huisarts gebeld, hopenlijk kan hij je helpen
Hier een blok beton voor mijn hoofd. Ik weet dat ik maandag al ga, maar ik krijg mezelf er niet toe om er aan te denken, mijn tas te pakken of dingen te regelenWat dat betreft duim omhoog voor Rick en mijn vriendin, die regelen veel en zorgen dt straks alles doordraait als ik weg ben.
quote:Op dinsdag 6 november 2007 14:17 schreef Vicky het volgende:maandag al Anitra, daar heb ik dan helemaal overheen gelezen....
zou het idd bij een ander proberen nog 
Yep maandag al, dan 2 weken daar en daarna mag ik de weekenden naar huis. Ik vind het super eng en daarom zo'n blok beton voor mijn hoofd, waar ik niet aan denk hoef ik ook niet te voelen
Ik praat over zulke dingen ook niet in het openbaar...maar bij mij is dat wel degelijk een belangrijk punt daarin. Alleen het toegeven is moeilijk.
Misschien zijn de woorden "het leven niet zo leuk vinden", de verkeerde woorden. Het komt meteen zo verkeerd aan. Bij mij is het meer, het accepteren dat het leven anders is. Het accepteren dat niet alles gaat zoals ik het heb geplanned, en dat ik soms dingen moet die ik niet zo leuk vindt. Zo ben ik nu huismoeder terwijl ik de verwachting had een VWO-diploma op zak te hebben en nu te gaan studeren. En het is niet dat ik Damian daar de schuld van geef (al voelt het soms wel zo) maar soms had ik zo graag verder gegaan met mijn leven zoals hij nu was.. omdat ik het helemaal niet zo leuk vind om huismoeder te zijn. (moeder wel.) Ik wil nog gaan studeren en ik weet ook dat die mogelijkheid er is over een jaar of 2. Maar het accepteren dat dat nu niet kan is heel moeilijk want om me heel zie ik al mijn vriendinnen studeren en heb ik het gevoel van: ik ben maar moeder en ik maak niks van mijn leven.
Het liefst zou ik over dit soort dingen helemaal niet praten, het wegstoppen, want ik voel me er al schuldig genoeg over dat ik me tegenover Damian soms zo voel.
Ik ken je verder eigenlijk niet, dus ik weet niet of je er wat aan hebt.. maar ik wilde het toch even kwijt.
Wat fijn dat er dan juist zoveel voor je geregeld wordt. Ik wil je alvast heel veel succes wensen.
heldin hoorquote:Bedankt voor je uitgebreide reactie!Op dinsdag 6 november 2007 14:32 schreef appelsap het volgende:
<knip.
Ik ken je verder eigenlijk niet, dus ik weet niet of je er wat aan hebt.. maar ik wilde het toch even kwijt.
Het is niet helemaal op mij van toepassing, omdat ik geen ambities in welke richting dan ook had, ik heb niet mijn hele leven om hoeven gooien. Hoewel ik nu wel eens spijt heb dat ik niet ben gaan studeren en daar goed van kan balen, ik heb dat niet voor de kinderen opzij moeten zetten, zeg maar....
De gevoelens die ik had en die ook nog wel eens de kop opsteken, zijn meer die kersjes ook heeft, schreeuwen (nou ja: niet echt schreeuwen --> meer stem verheffen) tegen je kinderen dat ze stil moeten zijn, dat het jankerds zijn en dat ze me met rust moeten laten. Om de volgende seconde te realiseren wat ik gedaan heb en ze meteen te knuffelen en mijn excuses aanbieden o.i.d. (ik voel me nog wel net zo rot, maar ik heb dan iets meer realiteitszin, zeg maar). Dat allemaal vanuit een machteloos gevoel, waarvan in niet weet waar het vandaan komt. Ik heb in die periode tranen met tuiten gehuild. Nu gaat het beter, ik heb nog wel eens zo een "aanval", nog net zo heftig, maar wel minder vaak gelukkig.
Nu zit ik meer in de "jelief-fase". Geen zin om iets te ondernemen. Opruimen, huishouden en boodschappen doen is iets wat ik een drama vind. Niet om te doen, maar om me er toe te zetten. Eenmaal onderweg valt het (eigenlijk altijd) wel mee. Toch helpt dat niet om de volgende keer er minder tegen op te zien.
Die opleving die jelief beschriijft, heb ik ook wel eens: dan gaan we naar de winkels of naar de kinderboerderij of speeltuin. Maar veelal gebeurt dat niet, hooguit naar de buurtsuper om iets te halen wat écht niet kan wachten, dus zitten we vaak gewoon thuis.
"Ik ben zo vaak niet de moeder die wil zijn" is dan ook helemaal op mijn van toepassing
[ Bericht 0% gewijzigd door LadyS op 06-11-2007 15:12:47 ]
LadyS, ik snap nu beter wat je bedoelt.
Ik bedoelde ook niet dat het persee op jou van toepassing zou zijn, maar meer dat het in hele kleine dingen kan zitten en dat het niet zo drastisch hoeft te zijn als het klinkt.
Maar dit klinkt inderdaad niet zoals de huisarts het omschrijft. Maar meer alsof je een beetje met jezelf in de knoop zit.
Ik zou dan nog eens naar een andere huisarts gaan als je het niet zelf onder controle krijgt.
Ik hoop dat je snel de mama weer bent die je wél wilt zijn. Sterkte ermee.
quote:Dit heb ik precies hetzelfde. Of laat ik zeggen had. Of nee toch heb. Ik heb ook nooit zin om iets te doen. Soms zette ik Mikael voor de tv omdat ik geen zin in hem had. Een paar weken terug dacht ik: Straks is mijn leven voorbij wat hbe ik dan gedaan? Helemaal niks. Mijn kind groot gebracht voor de tv. Dus toen ben ik met lijstjes gaan werken. Is schrijf elke avond op wat ik de volgende dag moet gaan doen. Soms is het iets groots bv badkamer schoonmaken, soms iets kleins, stofzuigen en dweilen. Maar het belangrijkste wat op mijn lijstje staat is dat ik elke keer als ik iets gedaan heb wat ik niet leuk vind ga ik iets leuks doen met Mikael. Dus ff naar buiten of gewoon even spelen met de bal. Dat doe ik dan 30 minuten ongeveer. Naar buiten iets langer, binnen spelen is meestal iets korter. Ook eten maken was een crime. Nu doe ik dat samen met Mikael. Hij op het aanrecht met blote voeten in de afwasbak terwijl ik aardappels schil enzo. Hij gooit voor mij de schilletjes in de bak. Door dat soort dingen heb ik wel meer het gevoel gekregen dat ik een leukere moeder ben ofzo. Het geeft me meer energie. En als Mikael slaapt (of bij papa is) dan kruip ik ff achter de pc. En soms heb ik een niks doe dag. Dan ga ik naar een vriendin (of die komt hier) of naar mijn ouders of iemand anders.Op dinsdag 6 november 2007 15:02 schreef LadyS het volgende:
[..]
Nu zit ik meer in de "jelief-fase". Geen zin om iets te ondernemen. Opruimen, huishouden en boodschappen doen is iets wat ik een drama vind. Niet om te doen, maar om me er toe te zetten. Eenmaal onderweg valt het (eigenlijk altijd) wel mee. Toch helpt dat niet om de volgende keer er minder tegen op te zien.
Die opleving die jelief beschriijft, heb ik ook wel eens: dan gaan we naar de winkels of naar de kinderboerderij of speeltuin. Maar veelal gebeurt dat niet, hooguit naar de buurtsuper om iets te halen wat écht niet kan wachten, dus zitten we vaak gewoon thuis.
"Ik ben zo vaak niet de moeder die wil zijn" is dan ook helemaal op mijn van toepassing
Appelsap, misschien moet je voor jezelf gewoon eens kijken wat er wel en niet mogelijk is op studiegebied. Ik zat een beetje in hetzelfde schuitje als jij en toen ik voor de grap eens wat ging uitzoeken bleek dat het helemaal niet zo moeilijk is om te gaan studeren en dat het ook helemaal niet veel hoeft te kosten. Ik krijg studiefinanciering en kinderopvangtoeslag waardoor het me hooguit twee tientjes in de maand kost. Ronja gaat twee dagen in de week naar het kinderdagverblijf en de rest van de dagen heb ik een pak meer energie omdat ik me goed voel over mezelf en mijn werken aan de toekomst.
Dat had ik nooit gedacht, het leek allemaal zo veel en zo lastig. Het waren toekomstplannen, dat studeren.
Terwijl het júist nu zo mooi is dat Ronja de hele dag naar het KDV kan. Zit ze straks op school dan wordt het weer lastiger met opvang.
[ Bericht 0% gewijzigd door owlet op 06-11-2007 15:19:39 (typo) ]
) tot iets lekkers voor mezelf mogen kopen. Het is tweeledig. Aan de ene kant helpt het om dingen af te krijgen, mede doordat het een sport is om dingen af te mogen strepen.
Maar het helpt ook om een goed gevoel over jezelf te krijgen omdat je dingen áf maakt. Ik ben echt geen goede huisvrouw. Verre van. Maar óh wat kan ik genieten van een glimmende badkamerkraan.
niet omdta het zo hygienisch is ofzo, maar omdat het me is gelukt het te doen.En dat kleine beetje blijheid maakt dat de rest ook weeer makkelijker gaat en voor je het weet heb je er weer een stukje energie bij.
Het heeft geen zin om een ander te willen zijn als die ander niet goed bij je past. Kleine stapjes dus. En als die lekker gaan en stapje verder.
Ik word volgend jaar november 21 dus ik kan op zijn vroegst pas aan een studie beginnen in augustus/september 2009.
Ik ben het eens met LB. Niet de boel de boel laten. Onderneem actie. Vraag idd hulp, aan je omgeving of evt professioneel. Zeker als je eea op je kind(eren) afreageert. Trek aan de bel!
Ik herken wel veel hoor, van toen ik in 'mijn' postpartum depressie zat. Mij heeft het enorm geholpen de boel open te gooien. Te praten. Te erkennen dat het helemaal niet zo lekker ging als ik voordeed en zou willen. Verder heb ik erg veel aan mijn medicatie en therapie. Maar dat zal wellicht niet voor jullie nodig zijn.
Doe ook met regelmaat lekkere dingen voor jezelf. Want ja, je bent moeder. En ja, je kind(eren) gaan voor alles. Maar als je zelf niet bijtankt heb je niet veel meer over om aan je kind(eren) te geven. Dus niet schuldig voelen als het wel eens erg prettig is iets zonder hen te doen.
En de lijstjestip van MeNicole vind ik ook een goede.
Sterkte hoor lieve meiden.
Ook Davinia sterkte en een
voor owlet.
Nog iets, als je door de bomen het bos niet meer ziet, vraag dan ook hulp aan iemand. Samen je huis op orde maken of de administratie doorwerken gaat een stuk makkelijker. Plus dat het daarna beter is bij te houden.
.Toch best wel wat mama's die niet zo lekker in hun vel zitten of hoe je het dan ook noemen wilt.
Ik ga volgende week even langs de huisarts, even vinger aan de pols, omdat ik het wel een prettig idee vind als we mn stemming een beetje in de gaten houden. Gaat op het moment goed, gelukkig
. quote:Ik schaar me hier ook achter - wees niet te trots om hulp te vragen, het gaat allemaal niet altijd vanzelf en even goed en dat is helemaal niet zo erg.. stap af van dat "perfecte moeder" plaatje dat je mss in je hoofd hebt zitten, het bestaat niet eens! (vind ik dan, ik leg me er inmiddels 'gewoon' bij neer dat het niet altijd kan gaan zoals ik het het liefste zou willen of zoals ik denk dat het moet gaan)Op dinsdag 6 november 2007 15:37 schreef Moonah het volgende:
Nou zeg, wat een heftige verhalen, ik schrik er een beetje van.
Ik ben het eens met LB. Niet de boel de boel laten. Onderneem actie. Vraag idd hulp, aan je omgeving of evt professioneel. Zeker als je eea op je kind(eren) afreageert. Trek aan de bel!
Sterkte voor iedereen die het nodig heeft
Overigens lijkt het me niet makkelijk, want het is wel hele droge stof allemaal natuurlijk, daar moet je echt flink voor gemotiveerd zijn wil je dat voor elkaar krijgen in de avonduren. Dat jullie niet denken 'jij hebt makkelijk lullen'.
En het gevoel van ik ben niet de mama die ik zou willen zijn..............heel herkenbaar. Maar het gevoel wordt al minder sterk. Ik heb met mezelf de afspraak dat voor elke dag dat ik niet onnodige boos doe tegen de kinderen ik een Pluspunt krijg van mezelf. En na 30 pluspunten heb ik een beloning voor mezelf. En dat kan iets simpels zijn of iets groots, maar altijd iets wat ik heeeeeeel graag zou willen hebben. En die lijstjes zitten in mijn hoofd....alleen iets leuks doen met de kids staat er niet op, want dat is niet iets dat moet. Dat is iets dat ik wil.....
Wat een opluchting om te lezen dat ik niet de enige ben met dit soort gevoelens.
Maar hier komt het dan misschien best "normaal" over, in het echte leven is men natuurlijk niet zo openhartig (tegen vreemden) waardoor je nog meer het idee krijgt dat je geen goede moeder bent.
Ik heb vanavond aan mijn vriend verteld wat me nu zo bezighoudt. En gelijk ook mijn excuses aangeboden voor mijn niet al te gezellige gedrag van de laatste dagen. En daarna........heerlijk samen ons zoontje geknuffeld en naar bed gebracht. Geen gehuil, hij sliep vrijwel direct!
Mede-mama's die niet zo lekker in hun vel zitten: we komen er wel, heus waar!
quote:Dat ben ik nog aan het bekijken! Ik heb tot nu toe wel VWO opleidingen gezien, maar die zijn dan erg duur ook al heb je nog enkel het laatste jaar nodig. Dan wacht ik liever een jaar en doe ik een toelatingstest.Op dinsdag 6 november 2007 19:36 schreef Brighteyes het volgende:
Appelsap, is het niet mogelijk om dat nu met een soort van volwassenenonderwijs toch je VWO examen te doen volgende zomer? Dan ben je iig weer bezig wat mss ook wel bijdraagt het gevoel over jezelf.
Ik ga zo even de link van chacama bestuderen!
Ik heb ook gekeken voor een avondschool voor het laatste jaar van VWO, maar dat heb ik hier in de buurt niet kunnen vinden.
Een certificaat heb ik trouwens wel, maar dat stelt eigenlijk niks voor.
Edit: ik heb de link van Chacama bekeken.
Dit ben ik zelf ook al tegengekomen maar ik weet nog niet of dat helemaal gaat lukken.
Ik ga me er binnenkort eens in verdiepen en er wat meer informatie over opvragen want dat is misschien wel het proberen waard.
[ Bericht 13% gewijzigd door appelsap op 06-11-2007 20:41:14 ]
quote:Niet mezelf belonen om me in te houden, maar mezelf belonen om eerst na te denken over waarom ik zo wilde gaan reageren. Dus in plaats van boos te worden omdat er een jas niet opgehangen wordt eerst na te denken of het wel waard is om daarover te 'flitsen'. Ik merkte dat ik door gebrek aan slaap, rondrazende hormonen en mezelf op plek tien te zetten, ik met mezelf in de problemen kwam en daardoor mijn lontje steeds korter werd de rek uit de elastiek werd gehaald. Dus ja, ik had het nodig om een beloning tegenover het niet meer onnodig uitvallen te zetten. Niet zozeer omdat ik me dan inhoud, maar omdat ik dan besef dat ik meer nadenk over de dingen die ik zeg en doe.Op dinsdag 6 november 2007 20:25 schreef RockabeIIa het volgende:
Moet je jezelf echt belonen om je in te houden tegenover je kindjes?
heel erg goed dat jullie je bewust zijn van wat er niet oké is. Echt, dat is toch de eerste stap? En ik vind wat MeNicole en Chacama schrijven over planmatig jezelf ander gedrag aanleren (of het nu door lijstjes of door belonen is) echt heel erg goed. En ja, soms is het nodig om dat uit de kast te trekken, om jezelf weer in de hand te krijgen, Rockabella.
Ik herken erg veel van wat jullie schrijven en dat is geen goed teken natuurlijk. Maar wel erg goed dat jullie ook hulp zoeken of bewust ermee omgaan. Blijven doen, hoor.
quote:Ja, je hoeft idd natuurlijk niet het hele vwo te doen. Nou ja, mss vindt je nog iets waar je iets mee kan.Op dinsdag 6 november 2007 20:33 schreef appelsap het volgende:
[..]
Dat ben ik nog aan het bekijken! Ik heb tot nu toe wel VWO opleidingen gezien, maar die zijn dan erg duur ook al heb je nog enkel het laatste jaar nodig. Dan wacht ik liever een jaar en doe ik een toelatingstest.
Ik ga zo even de link van chacama bestuderen!
Ik heb ook gekeken voor een avondschool voor het laatste jaar van VWO, maar dat heb ik hier in de buurt niet kunnen vinden.
Een certificaat heb ik trouwens wel, maar dat stelt eigenlijk niks voor.
Edit: ik heb de link van Chacama bekeken.
Dit ben ik zelf ook al tegengekomen maar ik weet nog niet of dat helemaal gaat lukken.
Ik ga me er binnenkort eens in verdiepen en er wat meer informatie over opvragen want dat is misschien wel het proberen waard.
En waarschijnlijk kan de gemeente je ook wel helpen. Omdat ze jeugdwerkloosheid willen tegengaan zijn er in veel gemeentes projecten om jongeren onder de 23 die niet studeren of werken aan een baan of studie te helpen, vaak ook nog op hun kosten.
Succes
[ Bericht 22% gewijzigd door m@x op 07-11-2007 07:03:49 (teveel info) ]
Maar ja... helaas zijn de lows niet te voorspellen en het is nogal niet wat, wat er zo de afgelopen tijd op je afgekomen is...
[ Bericht 50% gewijzigd door m@x op 07-11-2007 07:04:08 (Teveel info) ]
Is er een specifieke aanleiding voor deze low, of is het misschien dat de nieuwe situatie nu realiteit is en je er niet meer omheen kan of zoiets?
Ik zou willen dat ik iets voor je kon doen
[ Bericht 100% gewijzigd door m@x op 07-11-2007 07:04:29 (teveel info) ]
Maar het zal niet makkelijk zijn nee. Heb je nog gesprekken met een psycholoog oid? Misschien dat je een noodsessie in kunt lassen n.a.v. de meest recente ontwikkelingen?Heel erg balen dat 1 iemand je zo overhoop kan halen meid. En ik kan natuurlijk zeggen dat je iemand niet zo veel macht moet geven, maar dat helpt natuurlijk niks. Ik kan alleen maar hopen dat dit nieuws voor een tijdelijke low zorgt en dat je sneller dan je nu verwacht je positiviteit weer terug vindt.
Iig heel veel sterkte en een dikke knuffel.
Ik wilde updaten, maar vind het nu niet gepast.
[ Bericht 100% gewijzigd door m@x op 07-11-2007 07:04:49 (teveel info) ]
en voor alle moeders hier die met sombere gevoelens/gedachten blijken te kampen geldt eigenlijk ongeveer hetzelfde: dapper en goed dat je ze onder ogen ziet en onder woorden hebt gebracht, sterkte met het aanpakken ervan! het is gewoon een hartstikke heftige tijd, en het is nogal een opgave en verandering, dat hele moederschapgebeuren.
[ Bericht 100% gewijzigd door m@x op 07-11-2007 07:05:09 (Teveel info) ]
Ik zal er eens voor gaan kijken.
Poemojn, MBO kan inderdaad maar daar ga ik niet aan beginnen. Ik ken veel mensen die MBO doen in de richting die ik op wil economisch/sociaal/recht en de stof die zij daar krijgen heb ik grotendeels al op het VWO gehad, en vaak nog een stuk uitgebreider ook. Ik vind het te laag gegrepen omdat ik weet dat ik veel beter kan dan dat. En daarnaast vind ik het dan ook zonde van mijn tijd en geld.
quote:Ik was juist zo benieuwd waarom het nu slecht ging. `Misschien heb ik nog tips voor jeOp woensdag 7 november 2007 07:05 schreef m@x het volgende:
Sorry, ik heb mijn posts toch maar weggehaald.
Ik heb morgen een afspraak bij de huisarts om 16.00 uur
Jelief wat fijn dat je morgenmiddag een afspraak hebt.
Ingrid waarom zou je niet updaten?
Appelsap succes met vogelen...
Appelsap, wat een gevogel idd. Heb je een full-time baan dat je overdag geen vakken kunt doen?
Hier gaat het verder weer beter. Even ventileren werkt altijd goed. Het bezoekje in het ziekenhuis (ze was uitgedroogd (of het was chemo, weet niet meer)) waarbij we heerlijk in de tuin hebben gezeten en de infuuspomp bijna gesloopt hebben, is echt een mooie herinnering.
Vannacht goed geslapen, helpt ook wel.
Al spookt het nu (uiteraard) wel door mijn hoofd dat ik dit Eli nooit aan zou willen doen. Als ik hem verschoon, en hij kijkt naar me, je ziet die herkenning in zijn ogen, en dan die grijns van oor tot oor echt een paar seconden lang, oogjes dicht en lachen, tja, naast uiteraard
(Etc.) besef ik me dan ook dat ik voor Eli ben wat mijn moeder voor mij is/was. Dat is heftig. Wel positief, maar ook wel zwaar.Ach ik ga vanaf mijn 30e ieder jaar een volledige APK laten doen. Deed mijn moeder ook, sloeg een jaar over en had toen 1,5 jaar kanker... Ironie voor beginners.
quote:Dat gevoel herken ik heel erg... Ik ben op mijn 20e of 21e eindelijk begonnen aan een opleiding die ik echt zag zitten, al mn energie in wilde steken.... Eindelijk ( na de mavo) iets AF maken... T was een mbo SPW en ik vond het heerlijk... Leuke groep, oke, de meeste wat jonger maar toch lekekre aansluiting en toen werd ik zwanger...Samen met mn toenmalige opartner besloten te stoppen, want school af maken, kind naar de opvang en dan met een papiertje waar ik waarschijnlijk toch niets ging doen thuis zitten vonden we jammer...(achteraf heb ik me heus wel eits te makkelijk om laten praten...)Op dinsdag 6 november 2007 15:31 schreef appelsap het volgende:
Owlet, ik heb ook rondgekeken. Maar het gaat hier niet om het financiële aspect. Ik ben tijdens de zwangerschap gestopt met school en heb nu dus geen diploma op zak. (Dit jaar mijn diploma halen was door omstandigheden helaas geen optie) En ik kan dus pas als ik 21 ben een toelatingstest doen voor HBO of WO.
Ik word volgend jaar november 21 dus ik kan op zijn vroegst pas aan een studie beginnen in augustus/september 2009.
Nog een kleintje en een paar jaar later, besloten we uit elkaar te gaan Wel eens aan gedacht weer SPW op te pakken, maar met de richting die ik graag opwil (de) Zit je heel erg met late ne/of nachtdiensten... En dan in mn eentje zag ik helemaal niet zitten....
En nu ben ik 33 zit op mn 5e kleintje te wachten en weet nog steeds niet wat ik meot gaan doen als ik later "groot" ben... Had dat 10 jaar geleden al... Vriendinnen die druk bezig waren in een leuke baan met veel "doorgroeimogelijkheden" enzo.... En als ik nu eens om me heen kijk.....
Het stuk over de opleidingen staat ver van me af, ik heb juist wel alles volgens 'de regeltjes' gedaan. Appelsap, ik weet niet of het iets voor je is, maar bij de open universiteit kun je ook gratis cursussen volgen. Misschien dat je dan voor jezelf meer het gevoel hebt dat je wel bezig bent met doorleren? Je kunt dan zelf je tijd indelen.
M@x, je was zo sterk tot nu toe, het is echt niet erg om te merken dat het nu niet meer gaat. Niemand kan alles.
Pff, dus soms twijfel ik of ik niet iets deeltijds wil studeren. Ik heb m;n havo diploma en kan dus ook een HBO studie oppakken. Maar daar moet ik dan ook wel bij werken, omdat we anders niet rondkomen, dus zit ik dan denk ik in hetzelfde schuitje.
Lastig hoor, maar goed, ik hoef niet nu te besluiten, dus schuif ik het nog maar even voor me uit.
Het is helemaal niet gek dat nu blijkt dat het ook af en toe (of nu even heel vaak?) helemaal niet leuk is op deze manier... Dit is toch niet wat je ooit in gedachten had.
Sterkte meisje, hopelijk blijf je niet zo heel erg lang low en ga je snel weer een beetje up.
Appelsap, wel naar dat je nog zolang moet wachten. Misschien kun je ergens cursussen vinden die aansluiten bij de studie die je wil gaan doen? Of gewoon iets dat je altijd nog eens had willen weten...
Wat een herkenning zie ik in de stukjes
Het je geen goede moeder voelen, je kinderen voor alles zetten, schuldig voelen omdat je dingen niet doet, je niet aan kan zetten tot dingen doen en nog zoveel meer herkenningspunten.Allemaal dingen die je denkt dat je de enige bent die zich zo voelt waardoor je je nog slechter gaat voelen en nu blijken veel meer mama's dat te hebben. Daar schrik ik bhoorlijk van, want hier staan ineens alle redenen waarom ik me op laat nemen
ook voor het accepteren van lichamelijke dingen, maar die hebben de gevoelens tot gevolg die ik hier leesAan de ene kant voel ik me opgelucht dat ik niet de enige ben met zulke gevoelens en aan de andere kant vind ik het zo klote dat zoveel mensen vechten met die gevoelens want het vreet je zo op waardoor het steeds heftiger word.
Ik hoop dat jullie de hulp vinden die jullie nodig hebben
Maar door de tijd, door de diepe dalen heen, door de dikke tranen, door de donkere wolken kwam na verloop van tijd steeds meer licht, en die kleine stukjes licht probeerde ik ook te pakken, en daar iets mee te doen.
Ben ook bewust een tijdje van huis weggegaan puur voormezelf werd gek, nu ging dat in mijn situatie stukken makkelijker ivm ik hoef geen oppas te regelen niks.
Heb geen idee waarover het gaat M@x maar als ik de reacties plaats kan ik het misschien wel denken...
Tis ook niet gemakkelijk om verder door te gaan, en dan is jou sitatie zo heel verschillend met de mijne...
Ik houd nog steeds een dagboekje bij voor mijn gevoelens en gedachten, en dat helpt mij wel enorm, misschien een idee ook voor jou...
Ik wil je alleen maar een hele dikke knuffel geven, en zeggen dat licht komt er voor jou ook
Je hebt niet gefaald! Je moet nu even tijd voor jezelf nemen, jezelf op nummer1 zetten en wie weet voel jeje later beter en kan Kai weer langzaam bij jou komen. Maar daar moet je nu niet aan denken, nu is het M@x tijd! en een hele dikke knuffel!quote:Het haalt wrsch niets uit uit, maar ik ga het toch zeggen... je hebt helemaal niet gefaald omdat je nu dit besluit moet nemen. Waarom zou het zo vanzelfsprekend zijn dat hij bij jou gaat wonen?Op woensdag 7 november 2007 16:38 schreef m@x het volgende:
Kai gaat voorlopig even bij zijn vader wonen. In eerste instantie tijdelijk maar misschien dat die regeling permanent wordt. Ik weet het allemaal even niet meer. Ik voel me leeg en het voelt alsof ik gefaald heb. Tegenover Kai en tegenover mezelf. Het enige wat ik wil is dat iemand begrijpt hoe ik me voel maar het lijkt wel alsof ik heel hard aan het roepen ben en niemand me hoort.
Als dit is wat jij nu nodig hebt, dan lijkt me dat de allerbeste keuze voor iedereen.
Ik wilde dat ik meer voor je kon doen...
Sterkte! Ik weet niet zo goed wat ik moet/kan zeggen.
Het zal ongelovelijk moeilijk zijn maar je moet maar denken, je had hier niet voor gekozen als het niet gehoeven had. Sterkte ermee.
En hoe het verder gaat.. Lieverd.. dat komt zoals t komt.
Sterkte.
Wat naar dat je je zo slecht voelt. En wat een lastige keuze heb je moeten maken zeg. Sterkte!!!
Ik noemde laatst tussen neus en lippen door dat wij een crisis hadden. We zijn inmiddels weer goed in gesprek, dus het zal wel weer bezworen worden hier.
*weer gauw naar de keuken gaat, want eters krijgt.
en M@x je hebt niet gefaald.. je keuze is er een die voor jou hopenlijk een hoop zorgen wegneemt, en het proces verwerking en er mee om te gaan "vermakkelijkt" juist door te zorgen dat Kai er zo mi mogelijk hinder van heeft.. en juist omdat jullie band zo dierbaar is maak je de keuze.. zodat jullie het straks weer fijn kunnen hebben zelfs als dat inhoudt dat die misschien permanent bij zijn vader woont..
quote:Wat fijn MoonahOp woensdag 7 november 2007 18:07 schreef Moonah het volgende:
Maar lieve M@x toch....
Wat naar dat je je zo slecht voelt. En wat een lastige keuze heb je moeten maken zeg. Sterkte!!!
Ik noemde laatst tussen neus en lippen door dat wij een crisis hadden. We zijn inmiddels weer goed in gesprek, dus het zal wel weer bezworen worden hier.
*weer gauw naar de keuken gaat, want eters krijgt.
Fijn Moonah dat het beter gaat!
Sterkte en ik hoop dat de zon vlug weer wat meer gaat schijnen voor je.
Moonah, jij
quote:Op woensdag 7 november 2007 16:38 schreef m@x het volgende:
Kai gaat voorlopig even bij zijn vader wonen. In eerste instantie tijdelijk maar misschien dat die regeling permanent wordt. Ik weet het allemaal even niet meer. Ik voel me leeg en het voelt alsof ik gefaald heb. Tegenover Kai en tegenover mezelf. Het enige wat ik wil is dat iemand begrijpt hoe ik me voel maar het lijkt wel alsof ik heel hard aan het roepen ben en niemand me hoort.
je weet hoe ik erover denk, het is niet erg als dit is wat goed is. en je faalt niet meid.Ik vind je dapper.
Ik vind 't juist erg moedig en dapper om toe te geven dat het zo niet gaat en vervolgens te handelen in het belang van Kai en jezelf daarbij 'opzij' te zetten.
Ik hoop dat de zon weer snel voor je gaat schijnen
!Echt, laat dat staan in je sig, want die titel verdien je echt met die stap die je zet nu.
Neem de tijd voor jezelf.. Je komt er wel uit!
quote:Dit vind ik echt zo fijn om te lezen!! Jullie zijn vaak door mijn gedachten gegaan de afgelopen dagen.. En ook bij jullie komt het echt allemaal goed, ik voel hetOp woensdag 7 november 2007 18:07 schreef Moonah het volgende:
Ik noemde laatst tussen neus en lippen door dat wij een crisis hadden. We zijn inmiddels weer goed in gesprek, dus het zal wel weer bezworen worden hier.
Ik vind het zo knap van je dat je inziet dat het niet goed (genoeg) gaat.
Je wil toch het beste voor je zoon, en als jij dat op dit moment niet kan bieden dan heeft hij gelukkig een vader die van hem houdt en (tijdelijk) voor hem wil en kan zorgen.
En wanneer je alles weer op een rijtje hebt, weer vrede hebt met jezelf, zal je alleen maar een nog betere mama voor Kai kunnen zijn dan je nu al bent.
Vergeet dat niet, hoe zwaar de komende periode ook gaat worden!
Heel veel sterkte!!
Probeer voor ogen te houden dat het nu misschien even zo is, maar dat dit niet betekent dat het voor altijd zo zal zijn. Ik hoop dat rust en hulp van anderen je snel weer op de goede weg helpen
Het is gewoon moeilijk om de juiste beslissing te moeten nemen om de juiste redenen en te weten dat het iets is wat je niet meer terug kan draaien. Ik weet wel dat ik hem nu al gigantisch mis.
Moonah, succes met de crisisbeheersing
Moonah fijn dat jullie pratenderwijs weer goed bezig zijn
ennuhh you know where to find me!! Ben maar 500 meter bij je vandaan!
M@x, sterkte.
vooral voor m@x even een
Nijna, hoe is het met jou?
al bij de huisarts geweest?
Moonah, dat van die crisis had ik ook gemist..fijn dat er over gepraat kan worden!
hier gaat het stabiel, ik heb mijn lesje wel geleerd denk ik: hulp vragen voor het te ver gaat.
Dus; ilse gaan we morgen naar opa/oma brengen en dit weekend is voor ons samen!
We boffen enorm met dat dit zo kan, dus dat grijpen we aan!
Ik heb veel aan de ademhalingsoefeningen, helpt om de spanning die af en toe de kop op steekt onder controle te houden.
Nog iets dat ik geleerd heb echt zo te voelen: dat ik het af en toe niet leuk vindt, qua slechte nachtrust etc., betekent absoluut niet dat ik niet van ilse hou!
Dus ik probeer me maar niet slecht te voelen over dat het zo zwaar voelt soms.
allemaalquote:Jij bent ook een schatje! Ik wou dat ik ook wat dichter bij woonde... M@xOp donderdag 8 november 2007 08:17 schreef Vicky het volgende:
m@x
ennuhh you know where to find me!! Ben maar 500 meter bij je vandaan!
(hier is het weer mis met mijn darmen. Hopelijk slaat de acupunctuur o.a. voor dit, vermoeidheid en mijn hongergevoel snel aan.)
Toevallig stond er vandaag een artikel over het Steunpunt Studerende Moeders in de Metro (die is online na te lezen).
Mss interessant om te weten dat er zo'n steunpunt bestaat mocht je vragen over bepaalde dingen hebben.
Er werd expliciet bijgezegd dat mensen meestal focussen op ongewenste tienerzwangerschappen, maar dat deze stichting zeker ook, zo niet voornamelijk, voor ogen had moeders te steunen die toch al wel wat stappen verder waren dan dat.
goed dat je de zorg voor kai nu even uit handen kunt geven, en dat je het dan ook doet. da's alleen maar verstandig en vergt juist heel wat moed, wat iedereen ook al zegt. moonah fijn dat het de goede kant weer op gaat!
rocka, succes met de naalden!
Lekker een weekend voor jullie samen! Geniet ervan!
Rock, beterschap met je darmen!
quote:Op woensdag 7 november 2007 23:06 schreef Maneki.Neko het volgende:
m@x je bent een moedig mens! Mocht je ff zin hebben om iets sufs te ondernemen om je hoofd even leeg te maken weet je me te vinden
quote:Op donderdag 8 november 2007 07:53 schreef Yoni het volgende:
m@x, ik vind je dapper! Moedig om onder ogen te zien dat dit nu, al dan niet tijdelijk, beter is. Ik wens je veel sterkte toe. En als je er even uit wil of gezelschap wil ofzo, geef maar een gil!
quote:Nou eh, GIL! De muren komen thuis op me af en als je dan wat met iemand af probeert te spreken dan zijn ze allemaal te druk met hun eigen dingenOp donderdag 8 november 2007 08:17 schreef Vicky het volgende:
m@x
ennuhh you know where to find me!! Ben maar 500 meter bij je vandaan!
quote:Op donderdag 8 november 2007 10:32 schreef m@x het volgende:
[..]
[..]
[..]
Nou eh, GIL! De muren komen thuis op me af en als je dan wat met iemand af probeert te spreken dan zijn ze allemaal te druk met hun eigen dingen
Ik heb zondag niks te doen, dus roept u maar
Eerder kan ik helaas ook niet quote:Ik ga vanaf morgen een weekend weg, maar had idd ook mijn gezelschap al aan willen bieden. Heb vanaf volgende week tijd zat.Op donderdag 8 november 2007 10:32 schreef m@x het volgende:
[..]
[..]
[..]
Nou eh, GIL! De muren komen thuis op me af en als je dan wat met iemand af probeert te spreken dan zijn ze allemaal te druk met hun eigen dingen
Ik zal zelf nog wel een keertje gillen volgende week.
En trouwens... ook dit vind ik echt supergoed van je. Gewoon doen en aannemen die handel!
Ben je wel aan het werk nu trouwens? Of heb je ook daar even een break van?
Maar super dat je het hier aangeeft en dat mensen voor je klaar staan.
Wat mij betreft, ik was ook niet zo heel expliciet geweest, dus ik snap dat de ernst niet zo duidelijk was. Ik heb er serieus over nagedacht alleen te gaan wonen. Maar dat is helemaal niet wat wij allebei willen, we willen gewoon lekker oud met elkar en ons ventje worden. Het gaat wel lukken, dat vertrouwen heb ik iig weer. Tnx voor de lieve woorden allemaal.
Moonah wat fijn dat de crisis bezworen is!!!
Marit wat fijn te lezen dat je het zo onder controle hebt.
Hier een mama van een eenjarig dreumesje sinds gisteren.
Alle mama's een dikke knuffel
quote:kan er neits aan doen, sta nu eenmaal graag voor anderen klaar!Op donderdag 8 november 2007 09:38 schreef RockabeIIa het volgende:
[..]
Jij bent ook een schatje! Ik wou dat ik ook wat dichter bij woonde... M@x
(hier is het weer mis met mijn darmen. Hopelijk slaat de acupunctuur o.a. voor dit, vermoeidheid en mijn hongergevoel snel aan.)
voor je darmen!en m@x komt vanavond even lekker een bakkie bij me doen!
quote:Ik zit wel hele dagen thuis maar woon nu niet bepaald in de buurtOp donderdag 8 november 2007 10:32 schreef m@x het volgende:
Nou eh, GIL! De muren komen thuis op me af en als je dan wat met iemand af probeert te spreken dan zijn ze allemaal te druk met hun eigen dingen
quote:hehheh ik dacht even dat er iets ergs met m@x' mooie nieuwe muren aan de hand was.
nou is dat dus ergens ook wel zo maar niet zo letterlijk als lekkage of ingestort oid. pfoeh moonah, serieus overwogen om alleen te gaan wonen klinkt inderdaad wel heftig. maar soms is het wel goed om ook andere opties (dan de verwachte) te bekijken, om vervolgens weer echt voor elkaar te kunnen kiezen.
Het is gewoon een heel ondernemend typje en dat is echt heel leuk. Zit geen tel stel en is alleen maar alles aan het ontdekken en nu helemaal want ze heeft een activitytable gekregen (errruuggg leuk), babylaptop en een loopkar/vliegtuig van Winnie the Pooh met een radio erin en tussen die drie dingen loopt ze al de hele ochtend heen er weer. Ze is wel door en door verwend hoor!!!
quote:Zondag is perfect. We pm-en nog wel even.Op donderdag 8 november 2007 10:38 schreef Yoni het volgende:
[..]
Ik heb zondag niks te doen, dus roept u maar
Jullie zijn lief. Ik ben nu wel gewoon aan het werk. Vind het moeilijk om mijn gedachten erbij te houden maar thuiszitten is nu ook niets. Jammer genoeg is het op mijn werk ook één grote chaos (zoek maar eens op de site van het AD naar "inburgering";)). Niet echt bevorderlijk voor de ontspanning
Moonah, gelukkig dat het nu weer goed gaat.
Marit, fijn dat het goed gaat!
De assertivitijdscursus bevalt goed.
Het is een leuke groep, dat scheelt.Eergisteren zelfs 2 rollenspellen gespeeld, voor de groep en dat wordt dan opgenomen. En dan krijg je jezelf daarna dus te zien. Het ging gewoon goed.
Djeez is nu ziek thuis. Is wel leuk voor Kim dat hij er nu is. Als alles goed gaat krijgt hij as dinsdag een redelijk zware operatie. Dagopname, dus 's avonds weer thuis.
Dan kan hij minimaal een week niks. En dan nog zo'n 2 weken zeer rustig aan doen.
Ik heb besloten om me niet te druk te maken. Alles rustig aan doen. Niet in 1 dag het hele huis schoonmaken enzo.
quote:(Ook uit lurkstand)Op woensdag 7 november 2007 20:57 schreef LadyDanae het volgende:
Even uit lurkstand voor Appelsap: Als ik het goed heb, ben je in 6VWO gestopt met school? Ik heb altijd begrepen dat je overgang van 5 naar 6 VWO telt als een HAVO diploma, dus dan zou je in principe een HBO studie kunnen gaan doen. Als je dat wilt natuurlijk.
Nee, dat is dus niet zo. Om naar het HBO te kunnen moet je een havo- of vwodiploma hebben anders word je niet toegelaten. Wel is het zo dat je met een overgangsbewijs van 3 naar 4 havo of vwo over het algemeen bij een MBO niveau 3 of 4 opleiding terecht kunt.
Ik ga zodra ik eens veel tijd heb onderzoek doen.
Verder zal ik jullie niet meer lastig vallen hiermee.
Ingrid fijn dat het goed gaat!
Voelt het voor jezelf ook al wat beter? Heb je er in praktijk ook al wat aan?
Succes de komende paar weken dan, en niet teveel in een keer willen doen inderdaad.
Dus voorlopig ga ik leuke dingen doen en hard werken aan herstel. Het rare is dat ik mij al een stuk beter voel sinds ik erkend heb dat het niet goed gaat. ik schrik ervan omdat ik mezelf zo in je herkende Sterkte
quote:Op donderdag 8 november 2007 18:33 schreef Jelief het volgende:
Ik heb een label: depressie. Ik heb medicatie gekregen en mag voorlopig even niet werken. Mijn moeder en liefste dinnetje hadden al wat door
Erkenning van het probleem helpt je vaak ook om te relativeren heb ik gemerkt.
Sterkte de komende tijd!
Sterkte jij en je gezin, maar je plan en steun van anderen klinken goed: de dingen doen waar jij je nu goed bij voelt met de mensen waarbij je je vertrouwd voelt. Moonah, ook ik had de crisis iets luchtiger opgevat, sorry daarvoor. Ik ben wel erg blij dat jullie weer een opening hebben gevonden en het kunnen uitpraten. Fijn!
Alle andere dames, depressieve gevoelens en dan dit weer buiten, dat helpt niet echt mee. Was het vast maar weer zomer, dan schijnt in ieder geval buiten het zonnetje.
Heel veel sterkte allemaal.
Owja LadyS, die reactie van jouw huisarts kan echt niet hoor! Ik las het met open mond, ik zou (als je dat nog durft) het nog eens aankaarten bij een andere huisarts.
M@x, lieve M@x, wat een moeilijke beslissing. Ik vind je heel dapper dat je even de tijd voor jezelf neemt om je dingen op te lossen. Wie weet voel je je over een tijdje wel weer sterk genoeg voor Kai.
Ik wilde dat ik meer voor je kon doen dan je hier virtueel steunen. Heel, heel veel sterkte met je hoofd overeind houden
Lois, het is als het speeltuinbankje, tussen de buien schijnt de zon en een frisse wind is ook niet weg
. Zoveel gelezen. Zoveel emoties. Dus alleen even laten weten dat ik het allemaal gelezen heb en aan jullie denk. Nogmaals quote:Op donderdag 8 november 2007 18:33 schreef Jelief het volgende:
Ik heb een label: depressie. Ik heb medicatie gekregen en mag voorlopig even niet werken. Mijn moeder en liefste dinnetje hadden al wat door
Knap dat je het erkend. Succes! Hier vandaag maar ziek thuis gebleven. Ik had het nog niet eens 5 min. vanaf huis gered
Wel balen want ik had echt zin om te gaan na een weekje vrij en de uitdeelzakjes van Brent was ik ook al zo druk mee geweest en ik had een wegwerpcameraatje ingepakt en al! Ik had zo'n zin om foto's van hem te zien van als ik er niet bij ben.
Wat mij betreft kieper je die uit het raam ofzo
Oftewel, dikke heibel in de tent hier.
Ons neefje wordt volgende week 1, maar dat valt net op een dag dat ik moet werken.
Ik ga er natuurlijk niet voor vrij nemen, zoveel uren heb ik niet meer.
Maar we wilden meteen na het eten even komen....
Mag niet! We zijn ineens niet meer welkom bij hun!!!
Mijn vriend is ook al net zo boos op zijn zus, maar mannen leggen het toch makkelijk naast hun neer.
Ik heb vannacht anderhalf uur liggen piekeren. Waar hebben we dat nou aan verdiend, we staan altijd voor hun klaar...
Ze zitten zelf in de hulpverlening, psychisch.... maar dan hoef je nog niet iedereen tegen je in het harnas te jagen lijkt me
BAH!
Jelief goed begin is het halve werk!
Dat hoeft natuurlijk niet, maar het scheelt misschien piekeren
De verstandhouding tussen mijn schoonzus en mij is altijd al belabberd geweest, zij voelt zich om het minst of geringste aangevallen. Je moet dus altijd heel erg op je woorden letten, want ze interpreert het zo verkeerd.
Volgens haar wil ik niet bij hun op verjaardagen komen..... en waarom. Nou ik kon niet op haar verjaardag komen omdat ik toen de hele dag personeelsfeest had. Ik heb haar de dag vantevoren gebeld om haar vast te feliciteren, mijn vriend is de dag zelf samen met Meike langs geweest. Toch neemt ze daar geen genoegen mee, zij vindt dat ik gewoon niet naar het personeelsfeest had moeten gaan.
Het is gewoon een heel moeilijk persoon die erg met zichzelf in de knoop zit.
Haar eigen schoonouders zijn ook al niet meer welkom bij hun
En het is idd zo dat ze savonds geen visite wil voor hem, maar mijn vriend vroeg of we dan in het weekend konden komen en daar zaten ze dus ook niet op te wachten.
Een kadootje bij opa en oma is misschien nog wel een idee, maar aan de andere kant is het voor mij helemaal afgelopen..... we staan altijd voor hun klaar, zijn altijd belangstellend. In tegenstelling tot hun, want ze informeren nooit naar ons of Meike....
Maar wat owlet zegt: misschien hebben ze liever geen bezoek 's avonds, zoals zovelen hier ook maar een beperkte tijd bezoek willen op een 1e verjaardag. Dan kun je het misschien beter begrijpen?
En dat je geen vrij neemt, lijkt me niet gek, maar inderdaad, je vriend kan misschien alleen wel gaan? Dat zou ik als zus toch ook wel erg leuk vinden, denk ik.
Oh, sorry,. had dit scherm lang open staan, je had al uitgebreid gereageerd hierboven. Hmm, lastig mens dus.
Pff, Karin wat een vervelend mens zeg.
Ik zou niet eens moeite meer doen om langs te gaan als het op die manier moet.
Dat ze 's avonds geen bezoek willen is nog te begrijpen.. maar zo te merken is dat niet op een normale manier gezegd/uitgelegd. En dat je dan op een andere dag niet meer welkom bent, belachelijk zeg.
Maar ze had van mij ook in d'r sop gaar kunnen koken hoor.
Mijn zus belde ons gewoon en zei 'komen jullie eten die dag?' aangezien het ook op een doordeweekse dag was en zij uit zichzelf al wel snapte dat we er geen vrij voor zouden nemen.
voor Jelief en Moonah.M@x, ik wil nog even zeggen dat ik je juist nu een goede moeder vind. Omdat je toegeeft dat het zo niet gaat. Dat je niet door blijft modderen, maar actie onderneemt. Echt supergoed!
Lois, hoe gaat het met jou? Iris doet het zo goed op school, Eva die straks naar school gaat. Bij het babyzwemmen zit een meisje met down, ze is een maand jonger dan Anna, maar hun ontwikkeling loopt gigantisch uit elkaar. Twee weken terug heb ik haar vader daar over gesproken. Dat alles wat voor ons zo vanzelfsprekend is, bij hun een hele overwinning is. En dat het moeilijk is om te zien dat het verschil met leeftijdsgenootjes steeds groter wordt. Eva heeft geen down natuurlijk, maar het zal voor jullie ook zoiets zijn denk ik?
Lastig zo Karin, het klinkt echt of ze op zoek is naar redenen om boos te kunnen zijn. Wel jammer, het blijft toch familie.
Jelief, wat "fijn" dat je nu weet wat je label is. Niet fijn dat het zo is, maar wel dat je daardoor je eigen gevoel erkent en daarom rust kunt nemen. Ik hoop dat het vlug beter met je gaat!
Rock, beterschap met je belly!
quote:Het voelt idd een stuk beter. Ik heb er in de praktijk ook wat aan, al kan ik niet zo snel een voorbeeld verzinnen. Ik moet binnenkort naar de psychiater, dan bekijken of de medicatie afgebouwd kan worden.Op donderdag 8 november 2007 12:59 schreef appelsap het volgende:
Ingrid fijn dat het goed gaat!
Voelt het voor jezelf ook al wat beter? Heb je er in praktijk ook al wat aan?
Succes de komende paar weken dan, en niet teveel in een keer willen doen inderdaad.
Ik ga iig beginnen met scrappen en 3d kaarten maken. Misschien heb ik er straks een hobby bij als het bevalt.
Gelukkig helpt Djeez nu wel mee met alles. Zoveel als hij nu kan iig. En wij kunnen dinsdag bij mijn ouders slapen. Vorige keer een slechte ervaring gehad, te vroeg naar huis. En kreeg hij een mega bloeding. Dus vandaar dat ik dan liever bij mijn ouders ben. Mocht er iets zijn, dan kan mijn vader ons meteen naar het ziekenhuis brengen.
Jelief sterkte!
Karin, hier herkenbaar, wel om een andere reden. Erg lastig en naar zeg!
Als een moeder dat over haar eigen kind zegt!! Jeemienee!!!Jelief, veel succes/sterkte met je herstel!
Ingrid, ik begrijp je post niet helemaal. wat is scrappen? En bloedingen??? Klinkt heftig! Sterkte ermee iig!
En de anderen,
Vandaag laatste verlofdag gehad... Maandag weer an die Arbeit. Wel eng, hoor!
Als ik er nu aan denk dan wil ik echt nog niet, maar ik heb gelukkig nog even verlof...
maar op zich nuttig je hersens weer gebruiken en volwassen aanspraak is natuurlijk ook niet weg. ik ga 80% werken, woensdag vrij. wel pittig, maar ik weet ook niet of ik echt minder zou willen. ik weet niet. eerst maar eens beginnen, dan zien we wel.
quote:Scrappen is een fotoalbum opleuken zeg maar. Scrapbooking heet het. http://www.scrapvana-z.nl/Op vrijdag 9 november 2007 17:12 schreef DaviniaHR het volgende:
Ingrid, ik begrijp je post niet helemaal. wat is scrappen? En bloedingen??? Klinkt heftig! Sterkte ermee iig!
En de anderen,
Maar ik doe het dan goedkoper dan daar.
Zo heb je misschien een idee.De vorige keer moest hij na 1 dag naar huis. En de volgende ochtend kreeg hij heftige bloedingen. En moest hij naar de 1e hulp en werd weer opgenomen. En dat willen we dus niet. Misschien is het zo duidelijker?
!!Jelief gewoon een dikke dikke knuffel je komt er wel echt.. samen met die leive vent en dat lieve lieve meisje van je!
karin
alles is wel gezegd, maar tis gewoon kloten .. quote:Dank je.Op vrijdag 9 november 2007 22:58 schreef _evenstar_ het volgende:
Ingrid ik vind je veel positiever/beziger goed van je
Nu een baaldag. Ik lig zowat dubbel van de buikpijn, kramp en steken en rugpijn. Het lijkt wel alsof ik ongesteld moet worden, maar dan 1000x erger. Bah! Terwijl ik spiraal heb en sinds het zetten niet meer ongesteld ben geweest. (februari)
Kim is nu bij mijn ouders, daar blijft ze slapen. Dat komt nu wel goed uit. Heb al een ibuprofen 600 genomen. En ga denk ik maar een kruikje opzoeken en dan op de bank hangen. Met thee en een tijdschrift erbij. Ook leuk en lekker. Hoop dat het snel over is, want zo'n pijn heb ik nog nooit eerder gehad.
Ik heb op het werk te horen gekregen dat ik al mijn uren (20 uur) op mijn favo groep mag gaan werken, de 0 tot 4 jarigen. Hiervoor zat ik ook nog 2 dagen op de BSO. Ook leuk, maar mijn voorkeur ligt toch bij de kleinere kindjes. Dus ik ben er heel erg blij mee. Krijg nu ook nog fijnere werktijden! En dat allemaal zonder dat ik erom had gevraagd!
Tja mijn schoonzus, het is allemaal heel zielig aan het worden. Ze begint ons nu uit te schelden via de hyves (dus ik heb haar eruit gemikt) vind het heel sneu voor mijn vriend en zijn ouders. En eigenlijk ook voor haar zelf, ze zit zo ontzettend met zichzelf in de knoop. Ze heeft echt meer hulp nodig.
Maar goed, ik kook ook van woede om de dingen die ze doet en zegt. Mijn vriend is heel rustig, wil de eer aan zichzelf houden, en we schelden daarom ook maar niet terug, al is de behoefte erg groot om haar eens flink uit te kafferen...
quote:Het is inderdaad heel moeilijk om Eva naast iemand van 6 te zien. Toevallig zag ik laatst een heel mooi briefje geschreven door Jorden, en hoe geweldig ik dat ook vond, tegelijk doet het pijn. 2 kindjes, exact even oud en zo verschllend.....Op vrijdag 9 november 2007 11:07 schreef YPPY het volgende:
Lois, hoe gaat het met jou? Iris doet het zo goed op school, Eva die straks naar school gaat. Bij het babyzwemmen zit een meisje met down, ze is een maand jonger dan Anna, maar hun ontwikkeling loopt gigantisch uit elkaar. Twee weken terug heb ik haar vader daar over gesproken. Dat alles wat voor ons zo vanzelfsprekend is, bij hun een hele overwinning is. En dat het moeilijk is om te zien dat het verschil met leeftijdsgenootjes steeds groter wordt. Eva heeft geen down natuurlijk, maar het zal voor jullie ook zoiets zijn denk ik?
Eva en Iris is al een enorm verschil, Eva en Jorden is bijna een niet te overbruggen verschil...
Toch gaat het goed met mij. Ik ben best moe van het vele werken, 4 dagen is echt pittig en voorlopig nog geen zicht op minder uren helaas, maar ik ben wel heel erg tevreden. Blij met mijn meiden, blij met Jeroen, blij met mijn leven.
Iris gaat lekker op school inderdaad, Eva gaat geweldig goed vooruit, Jeroens contract is weer met een jaar verlengd en hij heeft echt plezier in zijn huidige baan dus eigenlijk kunnen wij wel
de hele dag Mijn cyclus is sinds de geboorte van Mikael dikke knudde. Ben gewoon weer aan de pil al meteen (cilest) maar word soms gewoon halvewege de strip ongesteld of als ik aan het eind van de strip ben pas 2 weken later
Ik schiet steeds weer in de stress als ik maar niet ongi word, of juist weer veel te vroeg. Wat moet ik daar nou mee? Is het verstandig een zwaardere pil te nemen, waar ik zo chaggie van word, of kan ik beter gewoon voorlopig stoppen met die hormonen? Ik bedoel voor het tegengaan van een zwangerschap hoef ik het niet meer te doen. Ik weet het niet meer. Stom lichaam 
Maar een bezoekje aan de dokter is misschien nog het verstandigst al denk ik dat die ook als eerste zal willen weten of je juist wel of niet de pil wil.
Ik ben blij dat het goed met je gaat, Lois!
quote:Als je nu ongesteld bent geworden zou ik stoppen met de strip en eens kijken wat er de komende tijd gebeurt. Het kan best zijn dat je lichaam niet meer hetzelfde reageert op een pil na de zwangerschap enz.Op zaterdag 10 november 2007 20:31 schreef MeNicole het volgende:
Ja ik ga maandag zowiezo ff bellen met de huisarts. Want ik vind het toch heel vreemd omdat ik voor de zwangerschap nooit rare dingen had. Altijd netjes op tijd en niet door de pil heen ongesteld. Maar zal ik nu nu ik halverwege de strip weer ongesteld ben geworden stoppen of strip gewoon afmaken?
mijn vriendinnetje, je bent lief en ik ben enorm trots op je!en wat fijn dat jeroen zijn contract verlengd is, mag er ook eens zonneschijn zijn op dat gebied
Wat
Lois. Echt fijn dat het zo goed gaat. Phileine, ben jij hier nog? Hoe is het nu om zo in de warmte te wonen? Is Isa nu al meer 'ingeburgerd' dan jullie? Zij zal de taal wel snel leren op school.
quote:Jahaaa.. meer van zulke verhalenOp zaterdag 10 november 2007 19:38 schreef Lois het volgende:dus eigenlijk kunnen wij wel
Wat fijn dat Jeroen z'n contract verlengd is, en dat 't gewoon lekker bij jullie gaat!
quote:Sorry, ik zat net te bedenken dat mijn batterijtje een beetje op begint te raken. We hebben nu al tweeenhalve maand een soort estafetteziekengedoe. Het is gelukkig niet allemaal superernstig maar ik hoop dat het einde nu eens in zicht is. Het begon natuurlijk met de ziekenhuisopname van Morris, zijn gebroken sleutelbeen, mijn rug, de waterpokken van Lis, het overgeefvirus dat Lis afgelopen donderdagnacht kreeg en nu heeft Morris het
Ik word er een beetje moedeloos van Sorry, ik moest het even kwijt.
Succes!
Lois, wat een heerlijke post
Alleen is het ook wel eens leuk om positieve verhalen te lezen.. en die worden juist zo makkelijk vergeten te vertellen waardoor dit topic vaak een beetje als 'klaag-topic' op mij overkomt.
KAn me goed voorstellen dat je er doorheen zit, ik hoor al tijden ziektes bij jou vandaan
Lois fijn om te lezen dat het bij jullie zo goed gaat, gefeliciteerd met Jeroen zijn verlenging ook
Max, Jelief en alle anderen wil ik heel veel sterkte wensen. Ik weet uit ervaring hoe moeilijk het is om een depressie onder ogen te zien en vervolgens onder handen te nemen. Ik wens jullie alle kracht toe om er mee om te gaan.
voor allemaal! En de aasgieren zijn al los geslagen tantes die nooi wat gedaan hebben voor d'r, kunnen nu ineens haar huis vindenNu word ik volgende week opgenomen.
Snoopy dat is flink balen hopenlijk komt er snel een gzondsheidsgolf over jullie heen en kan je weer tijd voor jezelf hebben
Lois lekker dat het zo goed gaat!!!
quote:Op zaterdag 10 november 2007 20:22 schreef Sugar het volgende:
Lois, wat fijn om eens over jou te lezen. Goede vraag van je, Yppy.
Ik ben blij dat het goed met je gaat, Lois!
Jelief... Ik hoop dat de medicatie snel bij je aanslaat.
LadyS, ga je nog naar een andere HA? Zou ik zeker doen hoor!
En voor M@x gewoon even een
. Voor Snoop ook trouwens: En Sjak, ik zou het heel leuk vinden als je het redt om naar de Zeistmeet te komen!
Hier gaat het op en af. Met mij an sich wel goed hoor, ik ben blij en gelukkig met mezelf en als moeder. Alleen dus met J en mij is het lastig. Maar zoals ik al zei, ik heb er wel vertrouwen in. Nu het geduld nog vinden....
Want dit kost natuurlijk tijd, veeeeel tijd....Gecondoleerd.
En nog even geduld dus. Lijkt me lastig, heb je je er net op ingesteld om te gaan.
en heel veel sterkte met het wegjagen van de aasgieren. Dat lijkt me echt verschrikkelijk om te moeten zien...En volgende week een nieuwe poging om uit te rusten. Nu eerst afscheid nemen van een fantastische vrouw. Dat moet het zijn geweest, want in die paar zinnen die jij schrijft zit zoveel liefde dat kan gewoon niet missen.
Lois, goed om te lezen dat het bij jullie lekker gaat. Super.
Snoopy heel veel beterschap met het hele gezin. En hopelijk inderdaad even bijtanken...
Moonah, goed dat jullie nog steeds bezig zijn. Ik weet (als geen ander) dat het lastig is. Dus geduld is inderdaad het beste wat je kunt hebben. De wil is, dus de weg er naar toe vinden jullie zeker ook wel.
Hier heb ik eindelijk de knop omgezet. Het is klaar. Ik moet/wil weer naar mijn eigen gewicht. Dus geen gezeur meer. Ben weer actief op mijn afvalsite en verder staat ook meer bewegen op het programma. Dus eind december zit ik weer op mijn streefgewicht. Nog 7,5 kilo te gaan. Het kan....het moet!!
Moonah, moeilijk allemaal hè? Ik hoop dat alles snel gewoon weer goed is
Chaca, sterkte met afvallen
nogmaals gecondoleerd.. chacama succes!!
En een dikke knuffel voor Moonah
jullie komen er welMoonah...fijn dat je er vertrouwen in hebt, het zal inderdaad een tijd duren, maar ik wens je veel succes, en een dikke knuffel!
Ik heb een hele leuke baan gezien.. Als woningconsulent bij een woningbouwvereniging. Ik zit nu in een opleiding, heb ik al wel vaker over verteld. Maar het staat me allemaal zo tegen, mijn werkgever, alles eromheen, alles gewoon.
Na heel veel wikken en wegen heb ik nu besloten om gewoon rond te kijken en te solliciteren, en als ik ergens wordt aangenomen is het einde opleiding. Ben er eigenlijk wel goed klaar mee. Dus ik heb net een brief in elkaar gezet, en die gaat zo op de post. Ik hoop eigenlijk ontzettend dat ik aangenomen wordt! Minder uren, meer salaris, 3 ochtenden, 1 hele dag, en 1 dag tot 15:00 uur.. Ideaal!
Ik ben vorige week naar mijn eerste afspraak bij de gastro-entereoloog geweest.
Het viel gelukkig allemaal mee.
Heb 2 problemen,
eerste probleem was dat de lever(bloed)waardes niet klopten. Zij kon ook zo 123 niet zeggen waar het vandaan komt.
Mogenlijk heb ik galsteentjes (ze gaan ergens een echo maken), of toch een virusje. in ieder geval is het geen hepatitus abc enz. Ook heb ik al, en moet ik nog een keer bloed laten prikken om te kijken of die blodwaardes veranderen.
Probleem 2 zit hem in mijn darmen. Of ik heb een glutenallergie/intolerantie of het is toch een spastische darm. Ik zelf denk niet dat ik een glutenprobleem heb, dus het zal het laatste wel worden. Vervelend maar weinig aan te doen behalve goed op mijn voeding letten. Niet eten waar ik op reageer.
Heb wel vast extra vezels (bah) gekregen om het een en ander wat makkelijer te laten verlopen.
Was wel een indrukwekkend bezoekje, we hebben het vooral over poep gehad hahaha.
Over twee weken ook nog naar de oogarts, in in januari terug naar deze dame.
Gelukkig niks ernstigs, was bang dat er iets met mijn lever zou zijn...
kus voor iedereen die het nodig heeft!
(lijkt wel of iedereen iets heeft op het moment, het is echt erg)
Glutenintollerantie is coeliakie.. dat hoop ik niet voor je.. er is goed mee te leven, maar als je op latere leeftijd de diagnose krijgt dan is het wel enorm moeilijk.
Misschien eens je bloed laten prikken op het Gen?
Fuente
succes, ik gun het je die baan zou ehct fijn zijnZe heeft ook mijn bloed laten prikken voor die glutenallergie.
volgens mij idd metamucil, viessss maar als het helpt dan graag.
Score: Davinia leeft nog half, laptop dood
Maar al met al viel het mee. Heb al een opdracht voor 2 dagen/wk, dus dat is ook prettig. Nog 2 dagen/wk om op te vullen. Komt wel goed. Kolven ging ook goed, heb de archiefruimte mogen bewonderen
En er is daar ook een koelkast waar men nauwelijks komt, dus dat scheelt een hoop. Even wachten op de laatste voeding en dan gauw mn bedje in!
Een
voor alle mama's! Heb ff geen puf om op iedereen te reageren, wellicht morgen weer!Fuente, spannend hoor...
En Ik80, beterschap dan maar...
Het gaat je lukken chacama, kom anders ook bij de dieetclub, kun je ook naar de meetings.
Moonah
Je bent zelf het afgelopen jaar natuurlijk flink veranderd en J. vast ook, door het vader worden. Ik hoop dat jullie er samen uitkomen. Vast wel. Dat klinkt ingewikkeld ik80. Ik snap het niet helemaal, maar hoop dat het meevalt.
Klinkt goed als kolfruimte Davina.
Davina, lekker dat het zo goed is gegaan en alles (op de laptop na) heel is.
Vandaag weer gesprek gehad met de psycholoog. Kernwoorden, minder proberen om anderen het naar hun zin te maken, niet bang zijn om nee te zeggen. Geen conflicten uit de weg gaan als ik het er niet mee eens ben en last but no least. Niet mezelf gek maken met dingen te willen die niet realiseerbaar zijn, maar me te focussen op de zaken die ook belangrijk zijn en wel te realiseren. Hoop huiswerk dus en over 3 weken weer terug. En dan gaan we ook verder bekijken waarom ik zo ben. Waarom ik dingen doe voor anderen tenkoste van mezelf.
Die eerste dag is weer overwonnen!Ik80, sterkte ermee! Ik hoop dat het vlug beter is nu.
Anitra, gecondoleerd met het verlies van je oma en sterkte met je opname volgende week.
Chaca, go meid! 7,5 kilo, dat is te doen denk ik! Succes!
Moonah, wat jammer dat het nog niet is wat het zijn moet. Wel fijn dat je het vertrouwen erin hebt, heeft J dat ook? Samen knokt altijd lekkerder, niet waar? Succes meid
Davinia, fijn dat je je 1e werkdag hebt overleefd
Gek he, om ineens de hele dag druk in de weer te zijn terwijl het helemaal niks te maken heeft met je kindje!
Chacama, dat klinkt als een hele hoop waar je aan moet gaan werken.
Wees je niet te zwaar voor jezelf? Die 7,5 kilo die eraf moet, juist in deze heerlijke periode van chocola, speculaas, marsepein...
Zeker omdat je vanwege Maud toch al een poos niet alles kon eten wat je wilde.Jelief, sterkte!
Met mij gaat het al wat beter na mijn superdeluxe verjaardags-verassings-verwendag van afgelopen vrijdag!
Mijn vriend, die al 3 kwartier eerder "naar zijn werk" was vetrokken, stond ineens voor mijn neus met onbijt op bed, vertelde dat we allebei niet hoefden te werken en dat we iets heel leuks gingen doen. Devin brachten we naar mijn schoonmoeder en na een half uurtje vertrokken we naar een geheime locatie. Bleek dat hij een arrangement voor ons geboekt had bij een sauna-thermen! De hele dag heerlijk gebubbeld, gezwommen, gezichtbehandeling en massage gehad, gestoomd en.....vooral heerlijk ontspand!
's Avonds nog uiteten geweest, en hoewel ik Devin die dag dus niet zo veel gezien heb, was het toch een fantastische dag!
Zaterdagavond gingen we met beide zwagers en schoonzussen uit, al 2 maanden ervoor afgesproken, en kleintje was naar mijn ouders. Leuke avond gehad, maar toen we Devin gingen ophalen kreeg ik knallende ruzie met mijn moeder omdat "je zo'n kleintje niet midden in de nacht moet gaan verslepen" en in de door mij achtergelaten flesjes melk te weinig zat omdat "hij na de 180 cc meer wilde en heel hard huilde van de honger." (ze gelooft niet in zuigbehoefte)
Die nacht veel gehuild, weinig geslapen en (wederom
) tot het besef gekomen dat er nu snel iets moet gaan veranderen aan hoe IK omga met mijn moeder. Voortaan dus meer ja en amen zeggen, meer voor haar verzwijgen en afzwakken en vooral, vooral niet meer zo happen en fel in de verdediging springen als het gaat over (de opvoeding van) mijn zoon. Het negatieve stemmetje dat me nl. zo doet twijfelen aan mezelf, de reden dat ik tegen mijn zin of gevoel dingen doe of laat, de oorzaak van zoveel spanning en druk en schuldgevoel....mijn moeder.Ze bedoelt het goed, houdt ontzettend veel van Devin (en mij) en ik heb heel veel aan d'r (gehad), maar zou soms zo graag willen dat ze i.p.v. 5 minuten 5 uur verderop woonde...
Ik zal er verder niet te diep op ingaan, lijkt me niet het juiste forum voor, maar ik ga er hard aan werken om me minder van moeder aan te trekken en meer mijn eigen weg te gaan en daar vooral ook op te vertrouwen.
"Can't teach an old dog new tricks" is hier van toepassing, en aangezien ik net 28 ben en zij bijna 55, ben ik degene die moet gaan veranderen om een oplossing te krijgen.
Voelt wel al een stuk beter sinds ik begrijp waar het probleem vandaan kom.
Nu nog het verhelpen ervan...
Ik vind dat zij maar moet accepteren dat het zo gaat als jij het wil, en niet zoals zij het wil!
Tis toch jouw kind en niet de hare.
Moonah, wat erg dat het even niet zo botert tussen jullie, maar super dat jullie er helemaal voor gaan!
Chaca succes met de strijd tegen de kilo's
Davinia, mooi dat het weer goed ging die eerste dag....die horde is ook weer genomen
Anitra, gecondoleerd....
En goed dat je ontdekt hebt waar 'm de kneep zit, ook al zal het moeilijk zijn er verandering in te brengen. Succes ermee.
Ik ging naar het cb en Storm is zo jengelig dat het ernaartoe gaan al een hele frustratie was. Kom im daar, blijk ik me vergist te hebben en moeten we er donderdag pas zijn.
Ik kreeg helaas geen medewerking van de dame achter de balie, ze leek niet eens voor de vorm even te kijken of er misschien plek was. Ik had Storm al helemaal uitgekleed. Stom van mij natuurlijk, dat ik me vergist had. Ik liet Maria en Storm toch maar even daar spelen, hij in kamerjasje even. Zegt ze: "Je mag hem weer aankleden, hoor." Ik: "Ja, dat snap ik, maar ik vind het voor de kinderen leuker als ze even kunnen spelen, in plaats van meteen weer aankleden. Ik hou graag rekening met ze." 
Flauw van me natuurlijk, maar ik kon het er even echt hebben, de tranen direct in mijn ogen. Buiten heb ik S gebeld en zo gehuild.
Stom is dat. Wat een gaaf verjaardagscadeau, kan jouw man de mijn niet even een tip geven
Wel balen van je moeder. En ook goed dat je de oorzaak ziet. Nu inderdaad mee aan de slag om conflicten in de toekomst te voorkomen.
Alle mama's die het nodig hebben een
.Jemig Kersjes wat rot van je moeder zeg. Ik zou toch echt duidelijk maken dat jij zijn moeder bent en heus wel weet wat goed voor hem is.
Wel een erg leuk verjaardagscadeau! Nog gefeliciteerd.
Ach Sugar toch wat vervelend. Ik vind dat je het heel goed hebt opgelost door Storm en Maria nog even te laten spelen. Zeker met het gevoel wat je gehad moet hebben. Storm jengelig, alles gaat verkeerd.. En dan krijg je zo'n reactie. Ik zou waarschijnlijk hetzelfde gedaan hebben hoor.
Lief dat je naar me vraagt! Het gaat wel ok eigenlijk!
Kersjes, wat leuk zo'n dag! heerlijk hoor.
Wel rot, zo'n ruzie met je moeder. Ik herken het wel een beetje hoor, ik trek toch mijn eigen plan, maar de opmerkingen blijven wel in je hoofd zingen.
Hoe is het trouwens met S.? En hoe hou jij je met deze situatie?
Dat is mij dus een paar maanden terug ook overkomen. (Hier alleen wel een asistente die me er tussen gedrukt heeft )Echt... het is soms vooral boven blijven drijven ipv zwemmen.
Kersemeid, wat vervelend van de situatie met je moeder. (Ik geloof dat hier meer mensen over kunnen meespreken zo op 't forum. over moeders en schoonmoeders en zussen enzo....
) BE, wat een gedoe zo! Ik hoop dat je je gevoel van veiligheid terug kunt gaan krijgen. (positief klinkt in ieder geval die buurvrouw me in de oren
)Belaantje,
)Ik vind je haar leuk
En ik vergeet nog zoveel mensen!
-heb wat moeite met bijlezen op 't moment
- Sugar, je hebt het nog netjes opgelost! Zeker gezien de rest van de omstandigheden waar je over post, weet ik niet of ik zo beleefd was gebleven... En de kids hebben uiteindelijk leuk gespeeld, toch?
Chacama, je kiest idd wel een "lekkere" tijd uit om af te gaan vallen
Heb je een plan opgesteld? Als in zovaak trainen etc.? Heel veel succes iig!Moonah, heel veel geduld gewenst, ik hoop echt dat jullie eruit komen!
Kersjes, wat een leuke verrassing!! Mannen kunnen zo attent zijn!
Is het heel slecht als ik stiekem blij ben dat ik nooit ruzie zal krijgen met mijn moeder over de opvoeding van Eli?
Mijn schoonmoeder zal iig tegen mij niets zeggen, en ik denk niet dat mijn as. stiefmoeder zich ergens mee zal bemoeien. Wel rustig idee... Morgen zijn we 3 jaar getrouwd!!
Zo, ik wilde toch even reageren op de moeders, nu weer hard verder werken
[ Bericht 7% gewijzigd door DaviniaHR op 13-11-2007 15:17:42 ]
Als het aan de mijne had gelegen dan was ik Devin 24/7 aan het voeden en zou ik hem 5 truien over elkaar aantrekken. Ene oor in, andere weer uit wordt nu mijn motto i.p.v. En wie denk je wel dat je bent om me zo te bekritiseren?!?
Beter toch?
Dominante, koppige, liefdevolle, verpleegkundige en (daardoor?) overbezorgde mama van me...
4 jaar terug zat ik aan haar bed te huilen toen ze op de Intensive Care lag. Ik heb toen aan mezelf gezworen er alles aan te doen om onze band te verbeteren en voortaan de verstandigste te zijn, als ze maar beter zou worden.
Duidelijk weer tijd voor een reminder.
Ja en amen, ja en amen...
Davinia, gefeliciteerd met je huwelijksdag!
quote:Op dinsdag 13 november 2007 19:32 schreef m@x het volgende:
Ik weet niet of ik nog heel veel in OUD ga komen. Gisteren heb ik besloten dat het beter voor Kai is als we de bezoekregeling permanent omkeren. Kai gaat dus het grootste deel van de tijd bij zijn vader wonen. Ik ben er van overtuigd dat ik een veel betere en veel leukere moeder voor Kai ben als ik dat niet 24/7 hoef te zijn.
Veel sterkte de komende tijd M@x, ik vind het onwijs moedig van je....
Enne.... dat hoeft toch niet meteen te betekenen dat je niet meer veel in OUD hoeft te komen? Of is het te confronterend voor je?
Hoe vindt Kai het om meestentijds bij zijn papa te wonen?
Sterkte met je gevoel erover en weet me te vinden als het nodig is of gewoon even fijn, he?
Lieve M@x.. wat een moedig en moederig besluit!!sterkte met je eigen dingen. Met jezelf en met alles eromheen.
-ik kan de knuffelsmiley zo niet vinden. maar die meen ik wel-
Oh ja.. en ik wil ook graag Moonah nog even sterkte toe wensen. Gedoe in een relatie is zo energievretend. Wat fijn dat je er positief in staat!
Heel veel sterkte met het wennen aan dit besluit, het zal toch wel even zijn plekje moeten zoeken.
Trek je niks aan van wat anderen zeggen hoor!
En don't be a stranger!
Je blijft hoe dan ook moeder en ik denk dat we sowieso allemaal wel nieuwsgierig blijven naar hoe het met je gaat, daar op je mooie flatje enzo. Ik weet wel dat ik ver weg woon maar online ben ik er voor je als je wilt.
Veel sterkte met wennen aan de situatie en je gevoel erbij.
Diep in mijn hart wist ik eigenlijk al dat dit beter zou zijn en wat beter is voor Kai is ook beter voor mij. Het toegeven was het moeilijkste maar nu de keus is gemaakt voelt het als een enorme opluchting.Hij snapt er zelf nog niet zo veel van. Als hij maar bij één van ons is is het prima. Hij is lief, leuk en superstoer en dat zal ie ook wel blijven. Als ik van één ding zeker ben is het wel dat hij een supervader heeft die heel goed voor hem gaat zorgen (en hem in een week tijd overdag zo goed als zindelijk heeft gekregen).
Ik bedoelde trouwens dat ik waarschijnlijk niet zoveel meer in de specifieke kindjestopics te vinden zal zijn. Van het bankje zullen jullie me af moeten meppen.
[ Bericht 0% gewijzigd door m@x op 13-11-2007 23:38:36 ]
Dat je je opgelucht voelt lijkt me al genoeg zeggen dat het dan waarschijnlijk de juiste beslissing is. Sterkte met het wennen aan de nieuwe situatie voor jullie alledrie
Echt een rotbeslissing/dilemma waar je voor stond.. wel fijn dat je dus nog wel hier blijft.Gecondoleerd Anitra..
Kersjes, jammer dat 't zo moeilijk loopt met je moeder. Over die zuigbehoefte; kan 't zijn dat hij zijn fles te snel leeg heeft? Misschien helpt een kleiner gaatje dan?
En kan 't zijn dat-ie bij jouw moeder idd gewoon meer wil drinken dan thuis? Jammer dat je er dan niet bij bent hè
[ Bericht 53% gewijzigd door poemojn op 14-11-2007 00:13:37 ]
Kersjes, volgens mijn psycholoog is het juist niet goed om altijd ja en amen te zeggen. Wel moet je inderdaad je eigen houding veranderen als geen invloed hebt op 'de andere kant'. En vaak je verwachtingen bijstellen. Genoeg voor op het forum. Als je meer wilt weten, mag je PM'en.
erg knap dat het je gelukt is de beslissing te nemen, fijn dat het zo'n opluchting geeft!
Ik vind het bijzonder te lezen dat het beste voor Kai ook echt voorop staat!
Sugar, wat goed dat je de tijd nam om ze nog even te laten spelen !
ik zou denk ik in mijn emoties hard weg willen rennen.. hihi
sterk!
Hier ondanks de AB waar ik gisteren mee begonnen ben toenemend last van mijn rug/zij
dus ik hoop dat het snel gaat werken en de infectie zich niet verder uitbreidt.
Wel redelijk geslapen gelukkig.
Ik heb trouwens gister de dokter gebeld over mijn rare pilgedoe. Nu moet ik eerst maar eens een half jaar de pil weglaten en kijken of mijn lichaam zichzelf hersteld. Is dat na een half jaar nog helemaal niks dan een hele zware pil om het een zetje in de goeie richting te geven. En dan maar kijken wat er gebeurd. Maar eerst niks doen dus. Tja condooms halen zei de dokter
En hij melde ook nog even dat ik dus geluk had dat ik niet zwanger was geworden. Mijn lichaam heeft de pil niet eens in de gaten gehad dus ik had net zo goed zwanger kunnen worden MeNicole veel succes met je lastige pilgedoe...
Anitra gecondoleerd met je oma.
op het cb zeg!!!! Die heeft zelf vast geen kinderenMax sterkte en wat een moedige beslissing, dat is pas een echte moeder, die altijd haar kind voorop stelt... heel knap vind ik!
Natuurlijk is het hiermee niet 'klaar', maarlanger thuisblijven vond S zelf niet zo zinvol, dat is toch niet de oplossing. Veel belangrijker is het dat we beiden onze behoeften blijven zien en dat hij aanvoelt wanneer het te veel voor 'm is. In gesprek met de psycholoog waar hij eenmalig heen moest, kwamen ze tot de conclusie dat het afgelopen jaar hem fysiek (weinig slaap, hij heeft iets met zijn lever waardoor hij júist extra slaap nodig heeft, been gebroken, operaties daarvan, veel koppijn en twee MRI's daarvoor, zulke dingen) en mentaal (doordat hij echt heel erg veel op moest vangen hier) heeft uitgeput. Erg logisch.
Hopelijk houdt hij zijn grenzen nu beter in de gaten, samen met mij.
Dus eindelijk bijna klaar. voor je. je bent een mooi mens kom je vanavond weer bakkie doen??
quote:Klinkt allemaal goed.Op donderdag 15 november 2007 07:52 schreef Sugar het volgende:
BE, lief dat je naar S vraagt. Hij is na die ene week thuis gewoon weer aan het werk gegaan. We hebben samen met zijn huisarts besproken dat die week wel goed heeft gedaan: bewuster van zijn grenzen geworden en veel geslapen die week. Echt bijgeslapen, zeg maar.
Natuurlijk is het hiermee niet 'klaar', maarlanger thuisblijven vond S zelf niet zo zinvol, dat is toch niet de oplossing. Veel belangrijker is het dat we beiden onze behoeften blijven zien en dat hij aanvoelt wanneer het te veel voor 'm is. In gesprek met de psycholoog waar hij eenmalig heen moest, kwamen ze tot de conclusie dat het afgelopen jaar hem fysiek (weinig slaap, hij heeft iets met zijn lever waardoor hij júist extra slaap nodig heeft, been gebroken, operaties daarvan, veel koppijn en twee MRI's daarvoor, zulke dingen) en mentaal (doordat hij echt heel erg veel op moest vangen hier) heeft uitgeput. Erg logisch.
Hopelijk houdt hij zijn grenzen nu beter in de gaten, samen met mij.
Het is natuurlijk idd geen wonder dat ook hij het eind van zijn latijn een keertje tegen gekomen is gezien alles wat er gebeurd is. Des te beter dat hij nu aan de bel getrokken heeft en dat jullie je er allebei van bewust zijn dat jullie elkaar een beetje in de gaten moeten houden, maar ook jezelf.
Gaat vast allemaal goedkomen.
Het was allemaal heel herkenbaar (ik heb stukjes van hier geknipt en geplakt
) en ik moet volgende week vrijdag alweer terugkomen bij haar. Dit is echt eeen fijne arts, voel me een stuk serieuzer genomen M@x, moeilijk beslissing, maar gelukkig issie genomen
Sugar, fijn dat het beter gaat!
Hoop dat het goed gaat bij de mediation!
LadyS, fijn dat je nu veel serieuzer bent genomen. Hopelijk slaat de medicatie snel aan bij je.
MeNicole, fijn dat het nu zo'n beetje allemaal geregeld is.
En Eveliene, dát is lomp zeg.
LadyS, super. Goed dat je gebruik gemaakt hebt van de teksten hier. Fijn dat je nu medicatie hebt en een doorverwijzing.
MeNicole, bijna klaar...bijna rust.
M@x, dikke
Eveliene, hopelijk zegt de arts er nog even wat van. Want dit is 'not done'.
Hier gaat het allemaal heel erg met ups en downs. Ik zou willen dat ik het enthousiasme van Fleur voor de helft al zou mogen hebben: Nog maar 1 nachtje slapen en dan wordt Maud 1.
Ik zit hier g*d met tranen in mijn ogen.
Een jaar voorbij.
De tijd vervlogen, een jaar voorbij
Een klein mensje in mijn buik
Ik raak je aan en ruik
een baby-meisje
een meisje Maud
teer en klein
zo lief en fijn
De tijd vervlogen, een jaar voorbij
het begin zo moeilijk
met spugen en pijn
je huilde veel
alleen bij mama was het fijn
Je groeide groter
een beetje meer
elke keer weer
De tijd vervlogen, een jaar voorbij
Van tijgeren naar kruipen
op handen en voeten
dat was voor jou een moeten
Je leerde het snel
maar ook viel je wel
Staan en lopen
alles gaat zo hard
jou leven
je staat aan de start
De tijd vervlogen, een jaar voorbij
Het lijkt zo lang geleden
maar het is nog zo kort
Ik weet het als was het gisteren
jij op mijn buik
een kleine levende kruik
Mijn meisje
Mijn meisje Maud
Jij wordt vast heel oud.
/emo-muts modus uit/
Een jaar geleden liep ik thuis te emmeren. Zou ik wel bellen, zou ik niet bellen. Moet ik Fred al waarschuwen, of is dit niets. Het was uiteindelijk niet veel, maar wel genoeg om me in het ziekenhuis te houden. Nog 1 nachtje slapen dan hou ik je vast....
De taart is geregeld, de cadeaus liggen klaar. De slingers binnen handbereik en haar lievelingseten in de kast. Ik ben er klaar voor....
Fijne dag gewenst vast voor morgen !
Memmel?
hoe is het vandaag gegaan?
quote:Ja! Het eerste wat mijn huisarts zei: I'm so sorry they've kept you waiting'Op donderdag 15 november 2007 14:01 schreef Moonah het volgende:
Sugar, tnx voor de update. Sterkte maar weer samen.
LadyS, fijn dat je nu veel serieuzer bent genomen. Hopelijk slaat de medicatie snel aan bij je.
MeNicole, fijn dat het nu zo'n beetje allemaal geregeld is.
En Eveliene, dát is lomp zeg.
dus ik heb zo het idee dat ze het wel vaker doet, die horkerige receptioniste.
(nou kon ik er vandaag ook wel erg slecht tegen, vannacht nauwelijks geslapen).
Mijn buurvrouw vindt dat ik een klacht moet indienen, maar ik weet het niet...
Dus vandaag echo en toen hebben ze gelijk een punctie gedaan. Daarna stuurden ze me door naar de mamma-care verpleegkundige, de chirurg moest er ook nog maar even naar kijken.
Of we 's middags terug konden komen voor een bezoek aan de chirurg en de uitslag. Zo ga je naar het ziekenhuis voor "gewoon een echo" en zo hebben ze het over borstkanker...
In de ene borst vonden ze een ontsteking, in de andere "atypische cellen". Na onderzoek zei de chirurg dat hij niet aan kanker dacht. Maar voor de zekerheid moet ik nog wel een keer op controle komen.
Of we ook erg geschrokken waren... Eigenlijk niet, ik ben niet naar dat ziekenhuis gegaan met de vraag of het kanker zou zijn. En ik ben daar dan ook vrij nuchter in, eerst maar eens zien.
We gaan uit van een ontsteking en dat moet vanzelf minder gaan worden.
Maar wat een dag zeg...
Sowieso is het natuurlijk niet helemaal goed met die ontstekingen die er nog zitten. Hopelijk trekken die snel weg en blijkt de rest ook 'gewoon' ontstekingsspul te zijn.
LadyS ik vind je dapper
Goed gedaan, en ik hoop dat de zoloft snel gaat werken voor je.Nijna
best wel schrikken dit! Ik ga ook hopen op onstekingen en duimen voor jullie.Eveliene, lekkere assistente... het woord empathie lijken ze soms wel te vergeten niet?
LadyS, ik hoop dat de medicatie je goed doet, sterkte he
Bedankt voor de lieve reacties!Ik moet bekennen dat ik de afspraak had gemaakt voor mijn migraine
Ik had wel al het printje gemaakt met de posts van hier (anoniem hoor!) en toch maar besloten om het aan te kaarten. Maar dit is ook een fijne arts.Yppy, ik begrijp dat jij ook Zoloft hebt? Ik heb een doosje waar heul geen Zoloft opstaat en ook niet op de bijsluiter
Sertraline Sandoz 50 mg staat erop. Heb jij dat ook, anders bel ik even de apotheek morgen Oh ja, ben vanmiddag ook bij de uroloog geweest voor mijn niersteen. Dat kreng is gewoon 10.8 mm groot en moet dus vergruist worden. Ik dacht: we maken een afspraak, vergruizen en gaan we weer naar huis. Maar het is een hele dagopname
Moest vandaag meteen een hartfilmpje laten maken en 23 januari De score aan receptjes vandaag:
Zoloft
Maxalt (migraine)
Diclofenac (pijnstilling voor na het vergruizen)
Xatral (verwijden urineleiders)
Ik ben weer klaar voor de winter
Nijna, jemig zeg
ik zou echt in de stress gezeten hebben Je bent geweest LadyS, en daar gaat het om. Je had het ook alleen over je migraine kunnen hebben.
Uitprinten is wel slim, vaak makkelijker om iets onder woorden te brengen. Er staat bij mij ook Sertraline op. En honderden bijwerkingen in de bijsluiter. Ik begon met 50 mg en heb nu 75 mg per dag.Ik ben niet zo'n stresskip met dit soort dingen, ik ga me dan drukker maken om het feit dat ze misschien wel met een enorme naald in me gaan lopen wroeten dan om de uitkomst, in eerste instantie. Gelukkig was dat naaldje wat ze vandaag gebruikte niet zo enorm en viel het erg mee. Over 2 weken zien we wel weer verder, maar ik verwacht eigenlijk dat er ook dan niet iets uitkomt.
Ik moet naar de 150mg zegt ze, en dan zeker voor een half jaar. Ze wil me me dan eerst stabiel hebben in mijn gevoelens (jeetje, dit klinkt wel heftig zo
)Ja, ben blij dat ik gegaan ben
K*T avond. Bleh. Begon allemaal zo leuk. Lekker met mijn ma de stad in kleren kopen (zij betaalde ) en allemaal gezellig. Mijn tante schoof halverwege ook nog bij. Kreeg zomaar geld van mijn tante om nog meer kleren te kopen, allemaal helemaal toppie. Kom ik thuis, hond ziek, wil niks van me weten en ligt in zijn mandje te trillen en gek te doen. Dan heb ik meteen stress want dat doet ie anders nooit. Mikael aan het zeuren want die heeft honger (niks gegeten) en is moe. Maak ik pap voor hem na 2 hapjes spuugt de hond me alles onder 
Dus ik draai me om om te kijken spuugt Mikael me alles onder en begint te huilen omdat hij niet weet wat hem overkomt. Mikael troosten en ik dus ook helemaal onder de spuug Maar ja Mikael is weer stil en die vind zijn kots toch wel heel leuk. Dus lekker mee spelen. Hond is ook weer opgelucht dus komt Mikael zijn kots maar ff oplikken. Ieh. Kind onder de douche met kleren en al. Als alle spuug weg is kleren uit en in bad. Ondertussen heen en weer vliegen naar de keuken om daar spuug te ruimen. Mikael uit bad, pyama aan op de bank tv kijken terwijl ik keuken verder opruim, douche opruim en de wasmachine aan doe. Mikael proberen toetje te geven. Bleh ruik ik toch. Shit ja hond had ook nog gespuugd Mikael in bed, nog meer spuug ruimen en nu ga ik ook na bed Maar eerst ff douche want ik ruik ook naar spuug Lekker douchen en morgen hopelijk een betere dag
. LadyS, goed gedaan. Ik heb ook sertraline, ik slik 100 mg. per dag (2 tabletten).
En MeNicole...slaap lekker morgen een betere dag zonder al die spuugzooi...
fijn iig dat je nu zoloft krijgt, ik hoop dat het snel helpt!
--Eveliene-- wat een hork van een assistente zeg! Bah bah, wat naar
MeNicole, ieuwl! Kan me indenken dat je daar niet vrolijk van wordt!
Nijna, hopelijk valt het allemaal mee meissie, kan me indenken dat het erg heftig was
quote:nou, die klacht zou ik zeker indienen. is dat mens nou helemaal van de pot gerukt? wie denkt ze wel niet dat ze is? god ofzo? waar slaat dit op? dus doen! vind ikOp donderdag 15 november 2007 18:12 schreef --Eveliene-- het volgende:
[..]
Ja! Het eerste wat mijn huisarts zei: I'm so sorry they've kept you waiting'
dus ik heb zo het idee dat ze het wel vaker doet, die horkerige receptioniste.
(nou kon ik er vandaag ook wel erg slecht tegen, vannacht nauwelijks geslapen).
Mijn buurvrouw vindt dat ik een klacht moet indienen, maar ik weet het niet...
geen gespuug meer hoop ik !
Nijna, ik lees nu je verhaal pas... wat een gebeurtenissen opeens!
Fijn dat je het zo nuchter kan bekijken (of kwam dat gisteren omdat alles zo onverwacht was?)
LadyS, fijn dat het gister zo'n goede/effectieve dag was!
ik zou het zeker aankaarten ja!
Belachelijk gedrag van dat mens.
LadyS wat goed dat je de stap gezet heb!
Hier is het allemaal zo dubbel nu, straks de crematie van omaze wou bij opa en mijn nichtje gecremeerd worden dus was nog een boel geregel, maar gelukkig alle toestemmingen gekregen en vandaar dat zo laat pas is Woensdag be ik met mijn vader wezen kijken en de bloemen wezen brengen, nu is dat heel wat gezien mijn vader en ik niks samen ondernomen sinds jaren en toen we bij de kist stonden begonnen de lichten ineens t flikkeren, oma's laatste geintje noemen we het nu, ant pa en ik zijn ineens zoveel closer geworden. ik heb een stuk geschreven en wil het voorlezen straks, maar of het me gaat lukken weet ik nog niet
Ondertussen ook van alles aan het regelen voor maandag, heb van Rick een digitaal fotolijstje gekregen gisterenwe zouden naar Bruce gaan in Keulen maar dan ben ik in het herstelingsoord en van dat geld nu dus dit kado
De laatste spullen heb ik gekocht,veel handwerkspul. En ondertussen staat de telfoon niet stil want de traplift word maandag al geplaatst en net zijn ze badkamer op wezen meten en de opstap van de voortuin en huisdeur ivm de scootmobiel straks die eind december komt waarchijnlijk.Veel mixed emotions hier dus.
Maar jullie hebben wel gelijk, ik moet gewoon een klacht indienen. Ik heb ook eens met mijn andere buurvrouw gesproken, en zij vertelde dat het een beetje een machtspelletje is hier in London. Belachelijk! Zo maar eens gaan uitzoeken waar ik zo'n brief naartoe kan sturen, en dan maar eens beginnen!
(maar wel met knikkende knietjes..)
En dan hoop ik dat je toch nog een leuk weekend hebt voordat je maandag vertrekt. Ik kan me voorstellen dat je er erg tegenop ziet, maar waarschijnlijk zal de rust je heel veel goed doen.
Anitra, sterkte met de crematie en met de voorbereidingen voor maandag
.Eveliene, succes met je brief!
Anitra, heel veel sterkte bij de crematie van je oma! Wel fijn dat je nu closer bent geworden met je vader! En succes met de laatste voorbereidingen (if any) voor je opname van as. maandag! Waarom heb je een lift nodig? Ben je slecht ter been?
Nijna, ook heel veel succes bij de dokter! Ik hoop echt dat het niets is, en mocht het onverhoopt wel wat zijn, dat ze het dat kunnen behandelen... Wel goed dat je ermee naar de dokter bent gegaan, knobbeltjes in borsten zijn altijd eng. (Vind het zelf ook iedere keer eng als ik helemaal vol zit en je voelt al die bultjes met melk. iedere keer na een voeding of kolven heel goed voelen of alles echt weg is.
)En eveliene
<= virtueel steuntje in de rug, zeg maar Fuente, sumatriptan
Daar leef ik zo af en toe op. Schrik niet van de eerste effecten. Tintelende neus en zo. Ik neem het in bij de eerste signalen en dan werkt het ca. na 1-3 uur afhankelijk van de sterkte van de aanval. Meestal is 1x innemen genoeg, maar het kan zijn dat het na dat de pil (50mg) is uitgewerkt nog een dosis nodig is. Ik vind het echt een uitvinding. Niet meer een dag (of langer) in een donkere kamer, maar gewoon door kunnen gaan.Hier zijn alle sentimenten overboord. Een jaar geleden werd ik nu naar de verloskamer gelopen en nog geen kwartier later had ik Maud op mijn buik. Wat is het leven mooi.
Hopelijk valt het allemaal mee!Oh en LadyS, goed dat je toch bent gegaan. Ik hoop dat je je snel wat beter voelt. In alles.
[ Bericht 29% gewijzigd door Luchtbel op 16-11-2007 13:08:20 ]
quote:zet hem op!Op vrijdag 16 november 2007 10:39 schreef --Eveliene-- het volgende:
Opkomen voor mezelf vind ik altijd moeilijk. Als het om iemand anders gaat, mijn zusje, de kindjes... dan maakt het me niets uit, ik doe alles om te zorgen dat er recht gedaan wordt voor hun.
Maar jullie hebben wel gelijk, ik moet gewoon een klacht indienen. Ik heb ook eens met mijn andere buurvrouw gesproken, en zij vertelde dat het een beetje een machtspelletje is hier in London. Belachelijk! Zo maar eens gaan uitzoeken waar ik zo'n brief naartoe kan sturen, en dan maar eens beginnen!
(maar wel met knikkende knietjes..)
quote:De werkzame stof in Zoloft is sertraline. Sertraline is sinds 1990 internationaal op de markt. Het is op recept verkrijgbaar onder de merknaam Zoloft en als het merkloze Sertraline. Het is te verkrijgen in tabletten en in een concentraat voor drank.Op donderdag 15 november 2007 19:27 schreef LadyS het volgende:
Yppy, ik begrijp dat jij ook Zoloft hebt? Ik heb een doosje waar heul geen Zoloft opstaat en ook niet op de bijsluiter
En een volgende keer zal ik eerst verder lezen
Tjee NIjna wat een schrik zeg! Wanneer krijg je nu de uitslag?
Max, ook ik vind het goed dat je je kind zo voor alles stelt. Veel mensen zullen zeggen dat dat normaal is maar om de stap echt te nemen, knap hoor!
Belana, hoe is het met jou?
Chacama, jij wilde toch 7,5 kg afvallen? En dan nu beginnen omdat er anders 10 kg af moest? Wel, eigenlijk ben je dus al 2,5 kg afgevallen... Want de 2,5kg die er anders bij zou komen, is er niet aangekomen, dus in principe is het eraf! Dus dan zit je al op een kwart van je totale afvalquota! Dat is al heel veel! Gaat goed!
(Is niet negatief bedoeld of iets, meer als steuntje in de rug!)
*Weer heel hard verder werkt met duffe hoofd*
quote:Gister de uitslag van die punctie van gister gehad. Aan de ene kant zit een ontsteking, aan de andere kant dat weten ze niet goed, hij had het over "atypische cellen". We kijken het nu eerst aan en over 2 wk weer controle en dan zullen we wel weer verder zien. De radioloog die de echo maakte zei dat je sowieso vlak na een zwangerschap/borstvoedingsgebeuren onrustige cellen kan hebben. Dus het hoeft echt niks te zijn. Ook het feit dat er verder geen aanwijzingen zijn voor iets naars stellen me wel gerust.Op vrijdag 16 november 2007 13:14 schreef sjak het volgende:
Tjee NIjna wat een schrik zeg! Wanneer krijg je nu de uitslag?
quote:Heb het even 2x keer moeten lezen, maar ik snap je redenatie. Die zal ik ook zeker onthouden. Ik moet ook eerlijk zeggen dat het goed gaat. Ik ga zo wel even in LIF kijken. De eerste kilo is er al af. Dus ik merk dat ik het nog steeds kan. Gewoon normaal eten....Op vrijdag 16 november 2007 13:45 schreef DaviniaHR het volgende:
Wat ik me trouwens nog bedacht...
Chacama, jij wilde toch 7,5 kg afvallen? En dan nu beginnen omdat er anders 10 kg af moest? Wel, eigenlijk ben je dus al 2,5 kg afgevallen... Want de 2,5kg die er anders bij zou komen, is er niet aangekomen, dus in principe is het eraf! Dus dan zit je al op een kwart van je totale afvalquota! Dat is al heel veel! Gaat goed!
(Is niet negatief bedoeld of iets, meer als steuntje in de rug!)
*Weer heel hard verder werkt met duffe hoofd*
what a night!Anitra, sterkte!
Deze mama is erg blij met haar dochter. Nooit gedacht dat het zo leuk kon zijn om moeder te zijn.
Nijna, ik hoop ook dat de uitslag gewoon goed is.
Anitra, ook sterkte vandaag met alles.
quote:Ik zoooo blij dat ik zo'n post van jou zieOp vrijdag 16 november 2007 15:46 schreef YPPY het volgende:
Sterkte Anitra. Nooit leuk, zoiets.
Deze mama is erg blij met haar dochter. Nooit gedacht dat het zo leuk kon zijn om moeder te zijn.
Doet me echt goed
Jemig Nijna wel even schrikken, en hopelijk is het niks ergs!
Pff MeNicole lekker allemaal zeg.
Ging het vandaag beter?
Eveliene wat belachelijk dat ze je zo lang heeft laten wachten zeg!
Anitra, heel veel sterkte gewenst.
Yppy, wat fijn om eens zo'n post te lezen van jou.
quote:Super dit!Op vrijdag 16 november 2007 15:46 schreef YPPY het volgende:
Deze mama is erg blij met haar dochter. Nooit gedacht dat het zo leuk kon zijn om moeder te zijn.
Ik vind je de laatste tijd ook steeds meer de oude Yppy worden in je posts. Ik heb genoten van je doosje, en alle andere rake, snedige opmerkingen die ik ineens weer zie verschijnen. Je bent op de weg omhoog
quote:Ik krijg er tranen van johOp vrijdag 16 november 2007 15:46 schreef YPPY het volgende:
Deze mama is erg blij met haar dochter. Nooit gedacht dat het zo leuk kon zijn om moeder te zijn.
Maar niet zo lief als Anna. Dat doosje was goed he?
Ik heb zo gelachen. En Lois heeft genoten van je doosje....?!
Yppy, wat heerlijk om dit te mogen lezen
(niet dat van dat doosje)Wij zijn net terug van het vieren van Maud d'r verjaardag bij mijn schoonouders lang verhaal. Was eens en nooit meer. Maar we hebben het gehad en zondag vieren het gewoon met de rest van de familie. Het was op zich best gezellig alleen allebei mijn meiden waren moe en dan is het gewoon echt niet leuk meer na verloop van tijd. Ze heeft een mooie grote vrachtauto gekregen. Ze kan er nog net niet opzitten, maar wel goed mee rondscheuren.
Hoe gaat het met je?
Doe us vertellen Yp...
M@x, heb je dit weekend Kai? Ik wens je hoe dan ook een fijn weekend!
Eerst deze: [TK] Doosje onbekend
En tussendoor deze: [HELP!!!] Kunnen jullie een topic verwijderen???