OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Ik had al in de history gezocht, maar het relevantste topic over dit onderwerp had een laatste post in 2003, dus ben zo vrij geweest om een nieuw topic aan te maken.
Over het feit: geen kinderwens hebben.
Paar dagen geleden kwam het weer ter sprake, toen de buurvrouw van mijn ouders trots de foto's van haar kleindochter aan ons liet zien. Na de oooooh's en aaaaaaah's van mijn moeder vroeg de buurvrouw: "en? ook al oma-zijn in het vooruitzicht?" waarop mijn antwoord was: "daar moet ze van mijn kant niet teveel op rekenen". Waarop ik meteen de kreten 'maar je bent nog jong, wacht maar!' en 'dat kun je nu nog niet weten' naar mn hoofd geslingerd krijg.
Eigenlijk altijd dezelfde kreten als het gesprek weer eens op kinderen komt.
Ik ben 22, vrouw en heb eigenlijk geen kinderwens, nooit gehad ook. Ik zeg niet dat het nooit zal komen (wie weet is het verhaal over de biologische klok die gaat tikken rond je 30ste wel waar ) maar als ik zo om me heen kijk, naar mijn leven, zoals het nu is en zoals het was, naar de wereld om me heen en naar mijzelf en mijn vriend, heb ik niet het idee dat een kind daar voor mij iets compleet aan zal maken. Het is nu goed zoals het is, eindelijk, en de jeugd die ik gehad heb (geen klotejeugd door ouders, maar door pesten en treiteren en andere wreedheden die kinderen/jongeren elkaar aandoen) zou ik mijn eventuele kind nie toewensen. Natuurlijk zijn mijn in het verleden behaalde rendementen geen garantie voor de toekomst van een eventueel kind, maar toch.. het zet je aan het denken.
Ook het feit dat de wereld (in mijn ogen) naar de klote gaat (oorlogen, terroristen, klimaatsveranderingen, verkrachters, mishandelingen, moorden) maakt mij niet echt 'eager' om daar nog eens een kind op te zetten.
Zou net als mijn moeder geen oog meer dichtdoen als 't kind eens lekker met vrienden weg wil en is.
Als laatste heb ik zoiets van: mijn vrijheid is me ook veel waard. Ben nog jong, wil heel veel van de wereld zien, veel met de motor weg, samen met mijn vriend (die ook niet perse kinderen wil), hoe egoïstisch het ook klinkt, maar ik wil op zondag niet hoeven tossen om wie er met de motor weg mag en wie er op moet passen .
Natuurlijk kan het allemaal nog veranderen, de kreten zijn waar: het KAN nog veranderen, maar het is geen 'feit', want er zijn genoeg stellen (en vrijgezellen) die geen kinderen hebben en willen. Ik kan me heel goed voorstellen dat het heel frusterend is als je graag kinderen wilt en het lukt niet, of dat je meteen houdt van dat leven in je buik enzo, maar nogmaals: als ik om me heen kijk wil ik hier geen kind in zetten, wat geen verwijt is naar de mensen die wel kinderen krijgen, dat ik die ineens 'onverantwoordelijk' zou vinden ofzo immers: anders zouden 'we' uitsterven .
Ben wel heel goed met kinderen, jaren zwemles gegeven, etc. Maar zo fijn als de kleine wezentjes weer lekker met hun ouders mee naar huis gingen. Wel denk ik wel eens: maar wat als ik dan oud en half vergaan ben, dan heb ik alleen mn man en evt. vrienden (die op en duur ook dood gaan). Als ik kijk naar mijn ouders en hun broers en zussen, erg gezellig, wij mee, kleinkinderen dus.. helaas zijn opa en oma al dood, maar wat waren zij trots op hun kleinkinderen, en wat kwamen we daar vaak over de vloer.. dit ga je natuurlijk wel missen, tenzij je op den duur een soort 'buurt-oma' zou worden .
Misschien heel raar om dit in OUD te openen, maar het leek me de enige plek om mijn 'vraag' kwijt te kunnen. Misschien ook juist omdat hier zoveel WEL ouders zitten
De vraag is dus: Is het zo vreemd om geen kinderwens te hebben? Lees en post je hier alleen mee en ben je (bewust) kinderloos? Of had jij tot je 35ste ook zoiets van: ik wil geen kinderen en begon het daarna toch te borrelen en vul je nu alle fototopics met elk stapje van je steeds groter wordende kroost?? Kortom: hoe zit het met de (ontwikkeling van) kinderwensen?
[ Bericht 3% gewijzigd door motorbloempje op 08-08-2007 15:21:44 ]
Over het feit: geen kinderwens hebben.
Paar dagen geleden kwam het weer ter sprake, toen de buurvrouw van mijn ouders trots de foto's van haar kleindochter aan ons liet zien. Na de oooooh's en aaaaaaah's van mijn moeder vroeg de buurvrouw: "en? ook al oma-zijn in het vooruitzicht?" waarop mijn antwoord was: "daar moet ze van mijn kant niet teveel op rekenen". Waarop ik meteen de kreten 'maar je bent nog jong, wacht maar!' en 'dat kun je nu nog niet weten' naar mn hoofd geslingerd krijg.
Eigenlijk altijd dezelfde kreten als het gesprek weer eens op kinderen komt.
Ik ben 22, vrouw en heb eigenlijk geen kinderwens, nooit gehad ook. Ik zeg niet dat het nooit zal komen (wie weet is het verhaal over de biologische klok die gaat tikken rond je 30ste wel waar ) maar als ik zo om me heen kijk, naar mijn leven, zoals het nu is en zoals het was, naar de wereld om me heen en naar mijzelf en mijn vriend, heb ik niet het idee dat een kind daar voor mij iets compleet aan zal maken. Het is nu goed zoals het is, eindelijk, en de jeugd die ik gehad heb (geen klotejeugd door ouders, maar door pesten en treiteren en andere wreedheden die kinderen/jongeren elkaar aandoen) zou ik mijn eventuele kind nie toewensen. Natuurlijk zijn mijn in het verleden behaalde rendementen geen garantie voor de toekomst van een eventueel kind, maar toch.. het zet je aan het denken.
) maar als ik zo om me heen kijk, naar mijn leven, zoals het nu is en zoals het was, naar de wereld om me heen en naar mijzelf en mijn vriend, heb ik niet het idee dat een kind daar voor mij iets compleet aan zal maken. Het is nu goed zoals het is, eindelijk, en de jeugd die ik gehad heb (geen klotejeugd door ouders, maar door pesten en treiteren en andere wreedheden die kinderen/jongeren elkaar aandoen) zou ik mijn eventuele kind nie toewensen. Natuurlijk zijn mijn in het verleden behaalde rendementen geen garantie voor de toekomst van een eventueel kind, maar toch.. het zet je aan het denken.Ook het feit dat de wereld (in mijn ogen) naar de klote gaat (oorlogen, terroristen, klimaatsveranderingen, verkrachters, mishandelingen, moorden) maakt mij niet echt 'eager' om daar nog eens een kind op te zetten.
Zou net als mijn moeder geen oog meer dichtdoen als 't kind eens lekker met vrienden weg wil en is.
Als laatste heb ik zoiets van: mijn vrijheid is me ook veel waard. Ben nog jong, wil heel veel van de wereld zien, veel met de motor weg, samen met mijn vriend (die ook niet perse kinderen wil), hoe egoïstisch het ook klinkt, maar ik wil op zondag niet hoeven tossen om wie er met de motor weg mag en wie er op moet passen .
Natuurlijk kan het allemaal nog veranderen, de kreten zijn waar: het KAN nog veranderen, maar het is geen 'feit', want er zijn genoeg stellen (en vrijgezellen) die geen kinderen hebben en willen. Ik kan me heel goed voorstellen dat het heel frusterend is als je graag kinderen wilt en het lukt niet, of dat je meteen houdt van dat leven in je buik enzo, maar nogmaals: als ik om me heen kijk wil ik hier geen kind in zetten, wat geen verwijt is naar de mensen die wel kinderen krijgen, dat ik die ineens 'onverantwoordelijk' zou vinden ofzo immers: anders zouden 'we' uitsterven .
enzo, maar nogmaals: als ik om me heen kijk wil ik hier geen kind in zetten, wat geen verwijt is naar de mensen die wel kinderen krijgen, dat ik die ineens 'onverantwoordelijk' zou vinden ofzo Ben wel heel goed met kinderen, jaren zwemles gegeven, etc. Maar zo fijn als de kleine wezentjes weer lekker met hun ouders mee naar huis gingen. Wel denk ik wel eens: maar wat als ik dan oud en half vergaan ben, dan heb ik alleen mn man en evt. vrienden (die op en duur ook dood gaan). Als ik kijk naar mijn ouders en hun broers en zussen, erg gezellig, wij mee, kleinkinderen dus.. helaas zijn opa en oma al dood, maar wat waren zij trots op hun kleinkinderen, en wat kwamen we daar vaak over de vloer.. dit ga je natuurlijk wel missen, tenzij je op den duur een soort 'buurt-oma' zou worden .
Misschien heel raar om dit in OUD te openen, maar het leek me de enige plek om mijn 'vraag' kwijt te kunnen. Misschien ook juist omdat hier zoveel WEL ouders zitten
De vraag is dus: Is het zo vreemd om geen kinderwens te hebben? Lees en post je hier alleen mee en ben je (bewust) kinderloos? Of had jij tot je 35ste ook zoiets van: ik wil geen kinderen en begon het daarna toch te borrelen en vul je nu alle fototopics met elk stapje van je steeds groter wordende kroost?? Kortom: hoe zit het met de (ontwikkeling van) kinderwensen?
[ Bericht 3% gewijzigd door motorbloempje op 08-08-2007 15:21:44 ]
Ja doei.
Is heel normaal. Wie wil er nou kinderen? Ze zijn duur lawaaiig stinken maken troep maken alles stuk luisteren niet zeuren jengelen huilen stelen puberen, als ze dom zijn heb je geluk want dan doen ze ook niet wat je wil maar dan snap je tenminste nog waarom.
Het is heel normaal om geen kinderen te willen. Ik snap die debielen niet die wel kinderen willen.
Het is heel normaal om geen kinderen te willen. Ik snap die debielen niet die wel kinderen willen.
Free Assange! Hack the Planet
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
een beetje respect voor de keuzes van de anderen mag welquote:Op woensdag 8 augustus 2007 14:54 schreef Papierversnipperaar het volgende:
Is heel normaal. Wie wil er nou kinderen? Ze zijn duur lawaaiig stinken maken troep maken alles stuk luisteren niet zeuren jengelen huilen stelen puberen, als ze dom zijn heb je geluk want dan doen ze ook niet wat je wil maar dan snap je tenminste nog waarom.
Het is heel normaal om geen kinderen te willen. Ik snap die debielen niet die wel kinderen willen.
en ik vind het helemaal niet raar als iemand geen kinderen wil, er zijn een pak argumenten voor te vinden ... ieder zijn ding
PETITLAPIN2 is mama van een TWEE schattig dochtertjes: Amélie en Marie
Ik dacht op jouw leeftijd precies hetzelfde. Nu ben ik druk aan het posten in het rammelaarstopic...
Het kan zo snel veranderen...
Het kan zo snel veranderen...
Man, unlike the animals, has never learned that the sole purpose of life is to enjoy it. (Samuel Butler)
ik ben helemaal niet goed met kinderen, heb er helemaal niets mee, en wil er ook niets mee. Ik ben inmiddels 41, en nog steeds geen kinderwens. Twee katten, dat vind ik al een hele verantwoordelijkheid.
motorbloempje, dit onderwerp komt vaker langs in R&P dan hier.
Dit is de meeste recente: 30er zonder huis-boompje-beestje-ukkie..moet kunnen?
Overigens snap ik niet waarom je ze niet denkt te missen als ouder maar wel als grootouder. Same difference toch? Alleen een andere fase...
* Brighteyes gaat trouwens even overleggen met de R&P collega's of zij hem daar beter vinden passen. Gezien de vragen in je OP lijkt het me namelijk helemaal niet op zijn plek hier omdat hier juist wel mensen met kinderen zitten. Dus de vraag 'waarom niet' gaat neit zo goed beantwoord worden.
Dit is de meeste recente: 30er zonder huis-boompje-beestje-ukkie..moet kunnen?
Overigens snap ik niet waarom je ze niet denkt te missen als ouder maar wel als grootouder. Same difference toch? Alleen een andere fase...
* Brighteyes gaat trouwens even overleggen met de R&P collega's of zij hem daar beter vinden passen. Gezien de vragen in je OP lijkt het me namelijk helemaal niet op zijn plek hier omdat hier juist wel mensen met kinderen zitten. Dus de vraag 'waarom niet' gaat neit zo goed beantwoord worden.
***
Het is niet raar. Ik wilde wel al altijd moeder worden. Maar ik ken zat mensen die dat gevoel nooit hadden. Sommige zijn later wel gaan rammelen en anderen genieten nog steeds van hun kinderloosheid. De angst om evt. alleen achter te blijven is niet echt een goede reden. Ik ken nl. ook genoeg oudere mensen met kinderen die ze nooit zien. Ja, als er iets echt opdoet. Dan komen ze opdraven om te zien of er al iets te halen valt. Dus wie weet. Misschien ga je nog rammelen en misschien ook niet. Maar of het raar is. Nou, nee ik vind van niet. En het gevoel van een onveilige wereld. Tja, daar is iets voor te zeggen, maar alleen door kinderen op de wereld te zetten en een poging te doen ze het juiste mee te geven, kunnen we het misschien allemaal een beetje temperen en komt WOIII nooit om de hoek kijken.
denk dat je eenzamer raakt in de opa-oma leeftijd dan in de 'ouder' leeftijd bent, aangezien je (als het even meezit) dan meestal nog over meer gezondheid en levende vrienden 'beschikt' dan wanneer je 80 bent en alleen achter de geraniums zit snap je?quote:Op woensdag 8 augustus 2007 15:04 schreef Brighteyes het volgende:
motorbloempje, dit onderwerp komt vaker langs in R&P dan hier.
Dit is de meeste recente: 30er zonder huis-boompje-beestje-ukkie..moet kunnen?
Overigens snap ik niet waarom je ze niet denkt te missen als ouder maar wel als grootouder. Same difference toch? Alleen een andere fase...
Maar ik zette het topic hier, omdat hier juist de OUDER(S) zitten op papierversnipperaar die de AT's afstruint na over het algemeen serieus volk met een ervaringsmening over kinderen hebben/krijgen en hoe zij er vroeger over dachten vandaar dat ik ook hier heb gezocht in de history is dat ok?
Ja doei.
inderdaad, er zijn al -tig topics over gepasseerd, waarbij vooral de kinderlozen met onbegrip en soms zelf agressief reageren op diegenen met kinderen, terwijl de mensen met een kroost helemaal geen probleem hebben met mensen die geen kinderen willenquote:Op woensdag 8 augustus 2007 15:04 schreef Brighteyes het volgende:
motorbloempje, dit onderwerp komt vaker langs in R&P dan hier.
Dit is de meeste recente: 30er zonder huis-boompje-beestje-ukkie..moet kunnen?
PETITLAPIN2 is mama van een TWEE schattig dochtertjes: Amélie en Marie
Op het werk hadden we eerst ook een vrouw rondlopen die zich helemaal niet voor kon stellen moeder te willen zijn, en die was zelfs al dik 30. Toch op de een of andere manier zwanger geraakt, en nu praat ze echt nergens anders meer over. Dus het beeld wat je hebt zou goed niet overeen kunnen komen met de werkelijkheid. Wie weet overkomt het je ook gewoon.
Dus los van wat kinderlozen en ouders van mekaars opvattingen mogen vinden: maak je niet druk, het kan nog alle kanten op.
Oh, en voor mezelf is het vooral dat als er ergens geen tekort aan is in de wereld, dan is het wel aan mensen! Adopteer dan een kind wat geen ouders meer heeft, twee vliegen in een klap enzo. Het enige wat me soms doet twijfelen is de nieuwsgierigheid naar het resultaat van de genetische milkshake die je met je partner maakt.
Dus los van wat kinderlozen en ouders van mekaars opvattingen mogen vinden: maak je niet druk, het kan nog alle kanten op.
Oh, en voor mezelf is het vooral dat als er ergens geen tekort aan is in de wereld, dan is het wel aan mensen! Adopteer dan een kind wat geen ouders meer heeft, twee vliegen in een klap enzo. Het enige wat me soms doet twijfelen is de nieuwsgierigheid naar het resultaat van de genetische milkshake die je met je partner maakt.
"We aren't people, we are text." - Japanman Sakyusan -
Ehm ja, ik vind het op zich geen ramp, maar de vragen 'waarom ben je (bewust kinderloos)' lijkt mij niet zo op zijn plek hier, terwijl die vraag wel al heel vaak beantwoord is in R&P.quote:Op woensdag 8 augustus 2007 15:10 schreef motorbloempje het volgende:
[..]
denk dat je eenzamer raakt in de opa-oma leeftijd dan in de 'ouder' leeftijd bent, aangezien je (als het even meezit) dan meestal nog over meer gezondheid en levende vrienden 'beschikt' dan wanneer je 80 bent en alleen achter de geraniums zit snap je?
Maar ik zette het topic hier, omdat hier juist de OUDER(S) zitten op papierversnipperaar die de AT's afstruint na over het algemeen serieus volk met een ervaringsmening over kinderen hebben/krijgen en hoe zij er vroeger over dachten vandaar dat ik ook hier heb gezocht in de history is dat ok?
Ik ga iig even overleggen.
***
nee, maar de vraag of hier veel ouders zitten die vroeger gruwelden bij het idee van zelf kinderen te hebben is misschien wel tof.quote:Op woensdag 8 augustus 2007 15:12 schreef Brighteyes het volgende:
Ehm ja, ik vind het op zich geen ramp, maar de vragen 'waarom ben je (bewust kinderloos)' lijkt mij niet zo op zijn plek hier, terwijl die vraag wel al heel vaak beantwoord is in R&P.
Ik ga iig even overleggen.
ik hoor er wel niet bij, ik heb altijd al mama willen zijn, van toen ik 8 jaar was of zo
PETITLAPIN2 is mama van een TWEE schattig dochtertjes: Amélie en Marie
als ik de vraag herformuleer aan het einde van de OP, is het dan wel goed als hij hier blijft staan? Want dat is eigenlijk ook wel leuk om te horen inderdaad .. en in R&P zit over het alemgeen meer bashtrashquote:Op woensdag 8 augustus 2007 15:15 schreef petitlapin2 het volgende:
[..]
nee, maar de vraag of hier veel ouders zitten die vroeger gruwelden bij het idee van zelf kinderen te hebben is misschien wel tof.
ik hoor er wel niet bij, ik heb altijd al mama willen zijn, van toen ik 8 jaar was of zo
Ja doei.
Dat laatst valt wel mee hoor... lees dat linkje van mij maar eens door.quote:Op woensdag 8 augustus 2007 15:17 schreef motorbloempje het volgende:
[..]
als ik de vraag herformuleer aan het einde van de OP, is het dan wel goed als hij hier blijft staan? Want dat is eigenlijk ook wel leuk om te horen inderdaad .. en in R&P zit over het alemgeen meer bashtrash
We laten het topic wel staan.
***
Tot ik een jaar of 28 was moest ik er ook echt niet aan denken om kinderen te hebben..
Totdat ik een andere vent tegenkwam en bij hem alles op z'n plek viel en ze ineens wél wilde.. En nu ben ik zwanger van nr. 3
Totdat ik een andere vent tegenkwam en bij hem alles op z'n plek viel en ze ineens wél wilde.. En nu ben ik zwanger van nr. 3
I can only please one person per day. Today is not your day. Tomorrow isn't looking too good either.
Ik vind het niet raar.
"Vroeger" wilde ik ook niet echt kinderen. Dat was toen ik een jaar of 16 was, ik dacht altijd "ik neem wel een (paar) hond(en). Maarr dingen veranderen en toen ik wat ouder werd wist ik dat ik ooit wel kinderen zou willen. Niet op dat moment, toen was ik een jaar of 22, absoluut niet. Toen was mijn leven nog veel te druk met stappen, drinken, concerten, feesten en een hele grote vriendenkring.
Nog iets later werden die dingen allemaal veel minder belangrijk en had ik het eigenlijk ook wel gehad met dat stappen en feesten (en drinken ). Dan voelt het niet als het kwijtraken van je vrijheid, want die heb je naar behoeven benut. Niet dat ik nu alleen maar thuiszit trouwens alleen de frequentie is véél lager en het vergt iets meer planning.
En misschien verandert dat bij jou nooit, dat kan toch ook?
"Vroeger" wilde ik ook niet echt kinderen. Dat was toen ik een jaar of 16 was, ik dacht altijd "ik neem wel een (paar) hond(en). Maarr dingen veranderen en toen ik wat ouder werd wist ik dat ik ooit wel kinderen zou willen. Niet op dat moment, toen was ik een jaar of 22, absoluut niet. Toen was mijn leven nog veel te druk met stappen, drinken, concerten, feesten en een hele grote vriendenkring.
Nog iets later werden die dingen allemaal veel minder belangrijk en had ik het eigenlijk ook wel gehad met dat stappen en feesten (en drinken ). Dan voelt het niet als het kwijtraken van je vrijheid, want die heb je naar behoeven benut. Niet dat ik nu alleen maar thuiszit trouwens alleen de frequentie is véél lager en het vergt iets meer planning.
). Dan voelt het niet als het kwijtraken van je vrijheid, want die heb je naar behoeven benut. Niet dat ik nu alleen maar thuiszit trouwens alleen de frequentie is véél lager en het vergt iets meer planning. En misschien verandert dat bij jou nooit, dat kan toch ook?
-If I know I'm going crazy, I must not be insane-!
Ben zelf 24(afegrond) en ik heb nu ook totaal geen zin in kinderen. Ik kan nu ook niet zeggen of ik kinderen zie zitten in de toekomst.
Het is in elk geval niet vreemd en zelfs vrij veel voorkomend, zeker op 'onze' leeftijd. Time will tell of je het ooit wilt of niet, maar dat is niet iets waar je je vragen over moet stellen.
Het is in elk geval niet vreemd en zelfs vrij veel voorkomend, zeker op 'onze' leeftijd. Time will tell of je het ooit wilt of niet, maar dat is niet iets waar je je vragen over moet stellen.
Mensen die geen kinderen willen vormen een gevaar voor de continuiteit van de samenleving.
The taller the bamboo grows, the lower it bends.
Ik heb iets gemist? Proficiat! Ook voor Swetsquote:Op woensdag 8 augustus 2007 15:19 schreef E.T. het volgende:
Tot ik een jaar of 28 was moest ik er ook echt niet aan denken om kinderen te hebben..
Totdat ik een andere vent tegenkwam en bij hem alles op z'n plek viel en ze ineens wél wilde.. En nu ben ik zwanger van nr. 3
Proficiat! Ook voor Swets 
Hier iemand die al op heel jonge leeftijd in vriendenboeken antwoordde op de vraag wat wil je later worden? met "een lieve oma" Het heeft er altijd in gezeten
Maar kan evengoed begrijpen dat sommige mensen ze liever niet willen. Al denk ik wel dat het bij veel mensen afhangt van de fase waarin je zit. Voor veel mensen begint het pas op latere leeftijd denk ik: eerst studeren, dan een tijdje alleen wonen, dan met je partner wonen en dan zien voor gezinsuitbreiding.
22 lijkt me ook nog vrij jong om dit soort dingen te beslissen hoor! Ik zou het in dat soort gesprekken gewoon laten bij 'nou op dit moment heb ik daar nog helemaal geen behoefte aan'. Als iemand dan vervolgens weer met het standaard 'dat komt nog wel' komt, gewoon lekker negeren of een opmerking maken in de trant van 'dat zien we dan wel weer'.
Ik denk dat mensen altijd wel iets te zeggen zullen hebben over dit soort dingen. Als je voor je 18e een kind krijgt kan je het niet opvoeden, na je 38e ben je weer te oud etc. Veel mensen hebben gewoon een nogal bekrompen wereldbeeld waarin hun manier de juiste was en de rest fout. Uiteindelijk moeten jij en je vriend ook gewoon doen wat voor jullie de beste manier is. En die manier kan best over de tijd veranderen.
Misschien heb je op je 32 helemaal niet zoveel behoefte meer aan die vrijheid. Wat betreft je zorgen over de 'wereld', ik denk dat ieder mens die wel heeft en altijd heeft gehad. Ook vroeger waren er oorlogen, was er armoede en ellende. Uiteindelijk doe je als ouders je best om je kind zo veilig mogelijk op te voeden, maar het hoort bij het leven. En bijv. jouw pestverleden, jij zou de signalen waarschijnlijk sneller herkennen en misschien ook beter kunnen optreden voor je kind.
En misschien blijf je gewoon lekker samen met je vriend leuke motorreizen maken en ben je samen heel erg gelukkig. Kleinkinderen hebben wil natuurlijk lang niet altijd zeggen dat ze ook regelmatig op bezoek komen
Ik denk dat mensen altijd wel iets te zeggen zullen hebben over dit soort dingen. Als je voor je 18e een kind krijgt kan je het niet opvoeden, na je 38e ben je weer te oud etc. Veel mensen hebben gewoon een nogal bekrompen wereldbeeld waarin hun manier de juiste was en de rest fout. Uiteindelijk moeten jij en je vriend ook gewoon doen wat voor jullie de beste manier is. En die manier kan best over de tijd veranderen.
Misschien heb je op je 32 helemaal niet zoveel behoefte meer aan die vrijheid. Wat betreft je zorgen over de 'wereld', ik denk dat ieder mens die wel heeft en altijd heeft gehad. Ook vroeger waren er oorlogen, was er armoede en ellende. Uiteindelijk doe je als ouders je best om je kind zo veilig mogelijk op te voeden, maar het hoort bij het leven. En bijv. jouw pestverleden, jij zou de signalen waarschijnlijk sneller herkennen en misschien ook beter kunnen optreden voor je kind.
En misschien blijf je gewoon lekker samen met je vriend leuke motorreizen maken en ben je samen heel erg gelukkig. Kleinkinderen hebben wil natuurlijk lang niet altijd zeggen dat ze ook regelmatig op bezoek komen
One of the least benightedly unintelligent life forms it has been my profound lack of pleasure not to be able to avoid meeting.
Ik denk dat het net zo iets is als perse wel kinderen willen. Sommige vrouwen weten al heel vroeg dat ze perse ooit een kindje willen (zoals ik). ik denk dat datzelfde ook geldt voor vrouwen die perse geen kinderen willen. Het verhaal van komt nog wel vind ik dan een beetje raar. Als je dat nu niet wilt, dan is het toch klaar?!
I am unconditionally and irrevocably in love with him.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
Dat dus!quote:Op woensdag 8 augustus 2007 16:39 schreef Étoile het volgende:
22 lijkt me ook nog vrij jong om dit soort dingen te beslissen hoor!
Bij mij is die wens ook pas rond mijn 30/32e ontstaan.
Toen was er echter ook geen houden meer aan.
Hoi Étoile!
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Ben ik niet met je eens. Op je 22e zit je vaak in een compleet andere levensfase. Zeker als je niet zo'n heel fijne tijd hebt gehad (zoals TS door pesten) kom je rond die leeftijd pas eindelijk een beetje aan jezelf toe. Ik kan me wel voorstellen dat je dan niet direct zit te wachten op een kind.quote:Op woensdag 8 augustus 2007 16:42 schreef Ticootje het volgende:
Ik denk dat het net zo iets is als perse wel kinderen willen. Sommige vrouwen weten al heel vroeg dat ze perse ooit een kindje willen (zoals ik). ik denk dat datzelfde ook geldt voor vrouwen die perse geen kinderen willen. Het verhaal van komt nog wel vind ik dan een beetje raar. Als je dat nu niet wilt, dan is het toch klaar?!
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Maar sommige 22 jarigen weten al wel zeker dat ze kindjes willen. Ik had op mn 16e ook wel een kindje gewilt, alleen is dat niet zo handig enzo, en je hebt er ook nog eens een leuke vent voor nodig. Dus zodra ik mn vent aan de haak sloeg kwam het onderwerp kinderen krijgen ook vrij snel op tafel.quote:Op woensdag 8 augustus 2007 16:53 schreef Moonah het volgende:
[..]
Dat dus!
Bij mij is die wens ook pas rond mijn 30/32e ontstaan.
Toen was er echter ook geen houden meer aan.
Hoi Étoile!
I am unconditionally and irrevocably in love with him.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
[quote]Ook het feit dat de wereld (in mijn ogen) naar de klote gaat (oorlogen, terroristen, klimaatsveranderingen, verkrachters, mishandelingen, moorden) maakt mij niet echt 'eager' om daar nog eens een kind op te zetten.
Zou net als mijn moeder geen oog meer dichtdoen als 't kind eens lekker met vrienden weg wil en is.[/qoute]
Dit is natuurlijk wel de meest onzinnige reden om geen kind(eren) te nemen. Verder, als jij het niet wilt gebeurt het niet. Niks mis mee toch.
Zou net als mijn moeder geen oog meer dichtdoen als 't kind eens lekker met vrienden weg wil en is.[/qoute]
Dit is natuurlijk wel de meest onzinnige reden om geen kind(eren) te nemen. Verder, als jij het niet wilt gebeurt het niet. Niks mis mee toch.
Ik wilde ze ook niet - echt niet.
Tot ik zwanger raakte ondanks keurig pilgebruik. Wilde geen abortus en werd dus moeder. Inmiddels verwacht ik de vijfde en ik vind het nog leuk ook.
Ik denk dus inderdaad dat dit een vraagstuk is waar je je pas op je 30-35e druk om moet maken. Als je ze dan nóg niet wilt dan kun je bij jezelf te raden gaan waarom niet en of je nog van plan bent ooit van mening te veranderen.
Tot ik zwanger raakte ondanks keurig pilgebruik. Wilde geen abortus en werd dus moeder. Inmiddels verwacht ik de vijfde en ik vind het nog leuk ook.
Ik denk dus inderdaad dat dit een vraagstuk is waar je je pas op je 30-35e druk om moet maken. Als je ze dan nóg niet wilt dan kun je bij jezelf te raden gaan waarom niet en of je nog van plan bent ooit van mening te veranderen.
Ten eerste: ik vind het wel heel goed dat je er zo bewust over nadenkt.
Ten tweede: wat de anderen zeggen, je bent 22, dus in principe heb je nog alle tijd. Het is van zoveel dingen afhankelijk. Los van wat je vindt van de wereld (even kort door de bocht) moet je wel dejuiste partner hebben van wie je denkt dat hij een goede vader zou zijn voor eventuele kinderren. Hij moet het ook willen, etc.
Ten derde ja, er is oorlog, moord, en al dat soort ongein, maar de wereld heeft ook zo veel moois te bieden. Heel banaal misschien, maar ik kan heel erg genieten van de typische wintergeur. de bijbehorende kou is iets minder, maar dat geurtje, kan ikhelemaal blij van worden. Ik kijk nu echt uit naar de tijd dat mijn kind groot genoeg is om zelf ook die associatie te kunnen maken. En wat mij betreft is oorlog en zo een ver-van-mijn-bed-show. Misschien een beetje kortzichtig, maar je kan niet alle problemen van de wereld op je nemen.
En weet je, dit wil je wellicht niet horen, maar als je een vaste baan hebt, en vrienden in je omgeving krijgen kinderen, dan verander je misschien wel van mening. Het is echt valide om te zeggen, "ik ben 22, ik heb nu geen behoefte aan kinderen. PUNT." En het verder laten rusten. Al mensen vragen wanneer je aan de kinderen gaat, kan je (zeker tegenwoordig) nog een hele tijd roepen dat je jezelf te jong vindt om moeder te worden.
Al die nieuwsgierige en zogenaamd geinteresseerde mensen hoeven echt niet te weten dat er een heel gedachteproces achter zit. En misschien zakt het wel weer weg, dat gevoel.
het is in ieder geval niet zo dat je vanaf jongs af aan achter een poppenkinderwagen moet hebben gelopen om uiteindelijk kinderen te krijgen, maar dt moge geloof ik wel duidelijk zijn uit de respons van de anderen.
Ik hoop dat de respons die je hier krijgt je wat rust geeft om het een jaartje of wat te laten sudderen.
Ten tweede: wat de anderen zeggen, je bent 22, dus in principe heb je nog alle tijd. Het is van zoveel dingen afhankelijk. Los van wat je vindt van de wereld (even kort door de bocht) moet je wel dejuiste partner hebben van wie je denkt dat hij een goede vader zou zijn voor eventuele kinderren. Hij moet het ook willen, etc.
Ten derde ja, er is oorlog, moord, en al dat soort ongein, maar de wereld heeft ook zo veel moois te bieden. Heel banaal misschien, maar ik kan heel erg genieten van de typische wintergeur. de bijbehorende kou is iets minder, maar dat geurtje, kan ikhelemaal blij van worden. Ik kijk nu echt uit naar de tijd dat mijn kind groot genoeg is om zelf ook die associatie te kunnen maken. En wat mij betreft is oorlog en zo een ver-van-mijn-bed-show. Misschien een beetje kortzichtig, maar je kan niet alle problemen van de wereld op je nemen.
En weet je, dit wil je wellicht niet horen, maar als je een vaste baan hebt, en vrienden in je omgeving krijgen kinderen, dan verander je misschien wel van mening. Het is echt valide om te zeggen, "ik ben 22, ik heb nu geen behoefte aan kinderen. PUNT." En het verder laten rusten. Al mensen vragen wanneer je aan de kinderen gaat, kan je (zeker tegenwoordig) nog een hele tijd roepen dat je jezelf te jong vindt om moeder te worden.
Al die nieuwsgierige en zogenaamd geinteresseerde mensen hoeven echt niet te weten dat er een heel gedachteproces achter zit. En misschien zakt het wel weer weg, dat gevoel.
het is in ieder geval niet zo dat je vanaf jongs af aan achter een poppenkinderwagen moet hebben gelopen om uiteindelijk kinderen te krijgen, maar dt moge geloof ik wel duidelijk zijn uit de respons van de anderen.
Ik hoop dat de respons die je hier krijgt je wat rust geeft om het een jaartje of wat te laten sudderen.
*O* Trotse mama van E l i en A v i v a *O*
Insanity is heritable. You get it from your children.
Ik ben wel gek, maar niet achterlijk.
If you can't beat them, confuse them.
Insanity is heritable. You get it from your children.
Ik ben wel gek, maar niet achterlijk.
If you can't beat them, confuse them.
Ik riep altijd dat kinderen niets voor mij waren. Maar als ik er nu op terug keek, heeft het gewoon toen nooit echt in mijn leven gepast en dat veroorzaakte die mening van mij denk ik.
Bij mij is het echt tussen mijn 32e en 33e werkelijk 180 graden omgedraaid Ineens leek het idee me wel leuk en binnen een paar weken/maanden rammelde ik als een gek. En dat doe ik nu op mijn 34e nog steeds Het kàn dus echt finaal omslaan, trust me
Bij mij is het echt tussen mijn 32e en 33e werkelijk 180 graden omgedraaid Ineens leek het idee me wel leuk en binnen een paar weken/maanden rammelde ik als een gek. En dat doe ik nu op mijn 34e nog steeds Het kàn dus echt finaal omslaan, trust me
No flame intended TS, maar jouw verhaal en motivaties vind ik dat van een typische 22-jarige, en heel gezond voor jouw leeftijd hoor!
Maar ik denk idd dat je er niets zinnigs over kan zeggen nog..ik dacht net als jij en toen ik 30 werd begon het toch te kriebelen..dat uitgaan had ik ook wel gezien (voorlopig dan , en in de mate van elk weekend of zelfs elke dag).
En onze ouders en grootouders maakten zich ook al zorgen over de wereld, dus dat vind ik ook geen argument.
Tot een bepaalde leeftijd vind ik het heeeel normaal om geen kinderen te willen, maar mensen die 40 zijn en ze echt niet willen vind ik toch altijd enigzins egocentrisch ingesteld...misschien toeval hoor, dat ik alleen zulke mensen ken.
Oh ja, en "ik houd niet van kinderen" is heel anders al het je eigen kind is hoor, ik vind andermans kind ook meestal nog steeds vervelend en snotterig en irritant, maar mijn eigen zoontje
Maar ik denk idd dat je er niets zinnigs over kan zeggen nog..ik dacht net als jij en toen ik 30 werd begon het toch te kriebelen..dat uitgaan had ik ook wel gezien (voorlopig dan , en in de mate van elk weekend of zelfs elke dag).
En onze ouders en grootouders maakten zich ook al zorgen over de wereld, dus dat vind ik ook geen argument.
Tot een bepaalde leeftijd vind ik het heeeel normaal om geen kinderen te willen, maar mensen die 40 zijn en ze echt niet willen vind ik toch altijd enigzins egocentrisch ingesteld...misschien toeval hoor, dat ik alleen zulke mensen ken.
Oh ja, en "ik houd niet van kinderen" is heel anders al het je eigen kind is hoor, ik vind andermans kind ook meestal nog steeds vervelend en snotterig en irritant, maar mijn eigen zoontje
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
"maar mensen die 40 zijn en ze echt niet willen vind ik toch altijd enigzins egocentrisch ingesteld..."
Hoe bedoel je
Hoe bedoel je
♥ ♥ 13-08-2002 ♥ ♥
Volgens mij moet je er dat 2e stukje aangeplakt laten zitten.quote:Op woensdag 8 augustus 2007 18:39 schreef DarkElf het volgende:
"maar mensen die 40 zijn en ze echt niet willen vind ik toch altijd enigzins egocentrisch ingesteld..."
Hoe bedoel je
De 40+ers die Vivi kent die pertinent geen kinderen wil(l)(d)en zijn egocentrisch ingestelde mensen.
***
Nou, de mensen die ik ken die pertinent hebben gekozen om geen kids te "nemen" (ik noem het maar even zo) en dan niet door een fysieke reden he, of een (erfelijke) ziekte oid, hebben allemaal als motivatie: "ik heb niks met kinderen, ik wil er niks voor opofferen, en ik wil doen wat ik wil wanneer ik wil".quote:Op woensdag 8 augustus 2007 18:39 schreef DarkElf het volgende:
"maar mensen die 40 zijn en ze echt niet willen vind ik toch altijd enigzins egocentrisch ingesteld..."
Hoe bedoel je
Dat vind ik dan toch een bepaalde karaktertrek die ik niet als prettig ervaar, kan het niet beter uitleggen dan dit
Hun goed recht natuurlijk hoor, maar ik vind het toch vaak een bepaald "type". (Degenen die ik ben tegen gekomen dan).
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
het is idd ieders vrije keus al ben ik het zeker niet met je eens
maar goed, ... ik ben weer van mening bijvoorbeeld dat het toch wel egocentrisch is bijvoorbeeld (in sommige gevallen) om wel kinderen te willen en krijgen , zullen ook veel mensen het niet mee eens zijn
maar goed, ... ik ben weer van mening bijvoorbeeld dat het toch wel egocentrisch is bijvoorbeeld (in sommige gevallen) om wel kinderen te willen en krijgen , zullen ook veel mensen het niet mee eens zijn
♥ ♥ 13-08-2002 ♥ ♥
Eerlijk gezegd ben ik het wel met Vivi eens.
De mens is en blijft een biologisch wezen en ons uiteindelijke doel is tóch voortplanting. Ik wil niemand veroordelen, maar als je absoluut geen kinderen wil, zit daar imo altijd 'iets achter'.
Hm, klinkt weer lekker vaag, maar is ook zo'n precair onderwerp, wil geen mensen voor het hoofd stoten.
De mens is en blijft een biologisch wezen en ons uiteindelijke doel is tóch voortplanting. Ik wil niemand veroordelen, maar als je absoluut geen kinderen wil, zit daar imo altijd 'iets achter'.
Hm, klinkt weer lekker vaag, maar is ook zo'n precair onderwerp, wil geen mensen voor het hoofd stoten.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
De keus om een kind te willen is per definitie egocentrisch.quote:Op woensdag 8 augustus 2007 18:49 schreef DarkElf het volgende:
het is idd ieders vrije keus al ben ik het zeker niet met je eens
maar goed, ... ik ben weer van mening bijvoorbeeld dat het toch wel egocentrisch is bijvoorbeeld (in sommige gevallen) om wel kinderen te willen en krijgen , zullen ook veel mensen het niet mee eens zijn
En in jouw geval is het heel nobel dat je de keus hebt gemaakt om ze niet te 'willen'.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Ik ken (Online welliswaar) genoeg kindervrije mensen. Mensen die zeer zeker bewust géén kinderen willen. Op jongen leeftijd, op oudere leeftijd, getrouwd, samenwonend, vrijgezel, man en vrouw. Sommigen nemen alle voorzorgsmaatregelen zoals anticonceptie, anderen zijn gesterriliseerd en al.
Zoals de een gruwelt van honden in zijn huis, maar ze in een park wel leuk vind, zo gruwelt de andere van kinderen van zichzelf. De één haat kinderen zelfs, de ander heeft er gewoon niets mee.
Ook op je 22e kan je daar al overtuigd van zijn, echter kan de natuur ook nog wel een loopje met je nemen op oudere leeftijd. Ben je tevreden met hoe je huidige leven nu is, dan laat je het lekker zo. Wat de toekomst zal brengen weet (gelukkig) niemand en dat zien we tegen die tijd wel.
(overigens wilde ik ook nooit kinderen, maar dan niet vanwege die kinderen, maar vanwege mijn panische angst voor alles wat medisch is... ik wilde dus gewoon niet zwanger zijn / bevallen... en zie... mijn DNA heeft pootjes!)
Zoals de een gruwelt van honden in zijn huis, maar ze in een park wel leuk vind, zo gruwelt de andere van kinderen van zichzelf. De één haat kinderen zelfs, de ander heeft er gewoon niets mee.
Ook op je 22e kan je daar al overtuigd van zijn, echter kan de natuur ook nog wel een loopje met je nemen op oudere leeftijd. Ben je tevreden met hoe je huidige leven nu is, dan laat je het lekker zo. Wat de toekomst zal brengen weet (gelukkig) niemand en dat zien we tegen die tijd wel.
(overigens wilde ik ook nooit kinderen, maar dan niet vanwege die kinderen, maar vanwege mijn panische angst voor alles wat medisch is... ik wilde dus gewoon niet zwanger zijn / bevallen... en zie... mijn DNA heeft pootjes!)
Goedemiddag! Kan ik u ergens mee helpen?
Precies het verhaal van mijn zus, alleen is zij nu zwanger van de tweede. Als je na je 35e nog steeds geen kinderwens hebt, lijkt het me anders dan dat je geen kinderwens hebt op je 22e.quote:Op woensdag 8 augustus 2007 15:19 schreef E.T. het volgende:
Tot ik een jaar of 28 was moest ik er ook echt niet aan denken om kinderen te hebben..
Totdat ik een andere vent tegenkwam en bij hem alles op z'n plek viel en ze ineens wél wilde.. En nu ben ik zwanger van nr. 3
De keus om kinderen te willen is zeker egocentrisch, je neemt ze niet voor een ander tenslotte, maar omdat JIJ ze wilt..maar de reden OM ze te willen is vaak om dingen te kunnen doorgeven, om te delen, liefde te geven..totaal niet egocentrisch dusquote:Op woensdag 8 augustus 2007 18:49 schreef DarkElf het volgende:
het is idd ieders vrije keus al ben ik het zeker niet met je eens
maar goed, ... ik ben weer van mening bijvoorbeeld dat het toch wel egocentrisch is bijvoorbeeld (in sommige gevallen) om wel kinderen te willen en krijgen , zullen ook veel mensen het niet mee eens zijn
Terwijl de redenen om ze niet te willen dat vaak wel zijn (uitzonderingen zoals voornoemd daargelaten).
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
Ach, dat gebeurt hier toch al als je "piep" zegt dus daar stoor ik me niet meer aan.quote:Op woensdag 8 augustus 2007 18:50 schreef Moonah het volgende:
Eerlijk gezegd ben ik het wel met Vivi eens.
De mens is en blijft een biologisch wezen en ons uiteindelijke doel is tóch voortplanting. Ik wil niemand veroordelen, maar als je absoluut geen kinderen wil, zit daar imo altijd 'iets achter'.
Hm, klinkt weer lekker vaag, maar is ook zo'n precair onderwerp, wil geen mensen voor het hoofd stoten.
Of niet meer, nooit gedaan eigenlijk
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
Ach weet je, voor mijn part is de reden dat de blauwe M&M's uitverkocht waren en men daarover een kutbui heeft. Je wilt ze, of je wilt ze niet. Reden doet er voor mij niet toe eigenlijk.... Als diegene achter zijn/haar keuze staat en daar gelukkig bij is, wie ben ik dan om te gaan zitten mrnnkn over de reden?quote:Op woensdag 8 augustus 2007 18:55 schreef Vivi het volgende:
[..]
De keus om kinderen te willen is zeker egocentrisch, je neemt ze niet voor een ander tenslotte, maar omdat JIJ ze wilt..maar de reden OM ze te willen is vaak om dingen te kunnen doorgeven, om te delen, liefde te geven..totaal niet egocentrisch dus
Terwijl de redenen om ze niet te willen dat vaak wel zijn (uitzonderingen zoals voornoemd daargelaten).
(geen aanval, mijn mening/gedachtes )
Goedemiddag! Kan ik u ergens mee helpen?
Precies DE, ik bedoel jou dan ook absoluut niet he, bij jou is juist het omgekeerde van toepassing, zoals Moonah al zegtquote:Op woensdag 8 augustus 2007 18:51 schreef Moonah het volgende:
[..]
De keus om een kind te willen is per definitie egocentrisch.
En in jouw geval is het heel nobel dat je de keus hebt gemaakt om ze niet te 'willen'.
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
ik vat het ook niet op als een aanval hoorquote:Op woensdag 8 augustus 2007 18:56 schreef Ireth het volgende:
[..]
Ach weet je, voor mijn part is de reden dat de blauwe M&M's uitverkocht waren en men daarover een kutbui heeft. Je wilt ze, of je wilt ze niet. Reden doet er voor mij niet toe eigenlijk.... Als diegene achter zijn/haar keuze staat en daar gelukkig bij is, wie ben ik dan om te gaan zitten mrnnkn over de reden?
(geen aanval, mijn mening/gedachtes )
Tuurlijk moet iedereen het lekker zelf weten, maar we hadden het er nu tóch over..
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
Net zoals ik als jong meisje al zeker wist dat ik heel graag kinderen wilde, lijkt het mij ook best mogelijk om op je 22 ste al zeker te weten géén kinderen te willen. En als je nu eenmaal die gevoelens niet hebt, kun je er ook beter maar niet aan beginnen. Mocht je die gevoelens in de toekomst toch ineens krijgen, dan heb je in elk geval nog tijd zat. Ik ken zat mensen die op hun 40ste nog moeder worden, hoewel ik dat dan wel weer erg laat vind, maar goed, het kán wel.
Aan de andere kant ken ik ook een stel dat hartstikke gek is met kinderen, maar ervoor kiest om kinderloos te blijven, omdat ze hun vrijheid niet op willen geven. Nu heb ik mijn kinderen nooit als last gezien of als vrijheidrovers, dus IK vind dát een beetje een rare reden. Wij zijn altijd op kampeervakanties gegaan, net als zij, en daar heb ik de kids nooit als belemmerende obstakels gezien. Vandaar dat ik het beetje jammer vind als mensen die zo leuk met kinderen omgaan ze om dit soort reden niet willen.
Maar goed, ieder zijn eigen keuze.
Ben erg gelukkig met mijn twee puberende zonen, die ik zojuist weer bestraffend heb moeten toespreken.
En kijk, ik fok nog steeds. Geen vrijheid kwijt!
Aan de andere kant ken ik ook een stel dat hartstikke gek is met kinderen, maar ervoor kiest om kinderloos te blijven, omdat ze hun vrijheid niet op willen geven. Nu heb ik mijn kinderen nooit als last gezien of als vrijheidrovers, dus IK vind dát een beetje een rare reden. Wij zijn altijd op kampeervakanties gegaan, net als zij, en daar heb ik de kids nooit als belemmerende obstakels gezien. Vandaar dat ik het beetje jammer vind als mensen die zo leuk met kinderen omgaan ze om dit soort reden niet willen.
Maar goed, ieder zijn eigen keuze.
Ben erg gelukkig met mijn twee puberende zonen, die ik zojuist weer bestraffend heb moeten toespreken.
En kijk, ik fok nog steeds. Geen vrijheid kwijt!
Kindervrij.quote:Op woensdag 8 augustus 2007 19:10 schreef Gia het volgende:Aan de andere kant ken ik ook een stel dat hartstikke gek is met kinderen, maar ervoor kiest om kinderloos te blijven, omdat ze hun vrijheid niet op willen geven. Nu heb ik mijn kinderen nooit als last gezien of als vrijheidrovers, dus IK vind dát een beetje een rare reden. Wij zijn altijd op kampeervakanties gegaan, net als zij, en daar heb ik de kids nooit als belemmerende obstakels gezien. Vandaar dat ik het beetje jammer vind als mensen die zo leuk met kinderen omgaan ze om dit soort reden niet willen.
Kinderlozen willen kinderen, maar kunnen ze om de een of andere reden niet krijgen.
Kindervrijen willen geen kinderen en kiezen daar bewust voor.
Goedemiddag! Kan ik u ergens mee helpen?
Wat een onzin. Als je geen kinderen hebt, vrijwillig of niet dan ben je dus kinderloos.quote:Op woensdag 8 augustus 2007 19:13 schreef Ireth het volgende:
[..]
Kindervrij.
Kinderlozen willen kinderen, maar kunnen ze om de een of andere reden niet krijgen.
Kindervrijen willen geen kinderen en kiezen daar bewust voor.
Als mijn kinderen gaan logeren dan ben ik een weekendje kindervrij.
Die discussie moet je maar eens aangaan op het kindervrije prikbordquote:Op woensdag 8 augustus 2007 19:20 schreef Gia het volgende:
[..]
Wat een onzin. Als je geen kinderen hebt, vrijwillig of niet dan ben je dus kinderloos.
Als mijn kinderen gaan logeren dan ben ik een weekendje kindervrij.
www.kindervrij.pagina.nl
Goedemiddag! Kan ik u ergens mee helpen?
Ik vind kindervrij persoonlijk een meer negatieve klank hebben dan kinderloos.
Daarnaast ben ik het ook met de redenatie voor de termen niet eens. Naar mijn idee ben je vrijwillig of onvrijwillig kinderloos.
Daarnaast ben ik het ook met de redenatie voor de termen niet eens. Naar mijn idee ben je vrijwillig of onvrijwillig kinderloos.
-If I know I'm going crazy, I must not be insane-!
ik wist het nooit. en als het dan al zou gebeuren, dan hooguit 1 hoor maar ws niet heb ik gedacht totmijn 28e. nou had dat een hoop te maken met de rest van de invulling van mijn leven ook denk ik. op mijn 28e ben ik, net als ET, mijn huidige man tegen gekomen en alles viel op zijn plek.
ook dacht ik, ik ga spijt krijgen als ik het niet doe. dat mag op zichzelf geen reden zijn natuurlijk, maar speelde wel mee. overigens heb ik zelfs mijn hele 1e zwangerschap nog gedacht... sjees...wil ik dit wel? en nu is de jongste alweer een jaar.
maar overigens kan het heel goed zijn dat je gewoon geen kinderwens hebt en daar is toch ook niks mis mee? onze beste vriend wil ook echt geen kinderen, dat weet ie al heel lang en is gewoon zo. ik vind moeders en andere mensen die zeggen : "dat komt nog wel, je bent nog jong" persoonlijk heel irritant.
ook dacht ik, ik ga spijt krijgen als ik het niet doe. dat mag op zichzelf geen reden zijn natuurlijk, maar speelde wel mee. overigens heb ik zelfs mijn hele 1e zwangerschap nog gedacht... sjees...wil ik dit wel? en nu is de jongste alweer een jaar.
maar overigens kan het heel goed zijn dat je gewoon geen kinderwens hebt en daar is toch ook niks mis mee? onze beste vriend wil ook echt geen kinderen, dat weet ie al heel lang en is gewoon zo. ik vind moeders en andere mensen die zeggen : "dat komt nog wel, je bent nog jong" persoonlijk heel irritant.
stormy waters...
sailin'
sailin'
Goeie genade! Ik had het idee dat het de onvrijwillig kinderlozen zouden zijn die hier een onderscheid in gingen maken. Kindervrij, wat een kul!!quote:Op woensdag 8 augustus 2007 19:21 schreef Ireth het volgende:
[..]
Die discussie moet je maar eens aangaan op het kindervrije prikbord
www.kindervrij.pagina.nl
Sorry, maar vind het nog steeds onzin. Zonder kinderen ben je vrijwillig of onvrijwillig kinderloos.
Kindervrij ben je als ze het huis uit zijn, een weekendje weg, op kamp met de vereniging, best wel eens lekker, zo'n kindervrij dagje/weekendje. Maar mensen zonder kinderen blijf ik kinderloos noemen. Ook als ze zichzelf liever anders noemen.
@Gia: ik zie ze niet als kinderloos of kindervrij. Ik zie ze gewoon als mens. Met hun eigen leven. Ze (de kindervrijen) kiezen zelf voor die term en gaan bijkans over hun nek als ze kinderloos worden genoemd. Ik verwoord dus alleen nu hoe zij denken
Goedemiddag! Kan ik u ergens mee helpen?
Dat evenwicht hersteld zich wel weer door vele kindertjes die er worden geboren in Afrika en Azië.quote:Op woensdag 8 augustus 2007 16:09 schreef bamboo het volgende:
Mensen die geen kinderen willen vormen een gevaar voor de continuiteit van de samenleving.
Ik wil bewust geen kinderen, vind ik net zo egoïstisch als ze persé wél willen, niets mis mee dus.
A lie may take care of the present, but it has no future..
You can't pay me enough to be nice to you...
You can't pay me enough to be nice to you...
Prima, maar als ik daar anders over denk, dan moet ik dat zelf weten, natuurlijk.quote:Op woensdag 8 augustus 2007 19:27 schreef Ireth het volgende:
@Gia: ik zie ze niet als kinderloos of kindervrij. Ik zie ze gewoon als mens. Met hun eigen leven. Ze (de kindervrijen) kiezen zelf voor die term en gaan bijkans over hun nek als ze kinderloos worden genoemd. Ik verwoord dus alleen nu hoe zij denken
Ben overigens dus niet de enige die de term kindervrij in dit geval raar vindt.
quote:Op woensdag 8 augustus 2007 18:51 schreef Moonah het volgende:
[..]
De keus om een kind te willen is per definitie egocentrisch.
En in jouw geval is het heel nobel dat je de keus hebt gemaakt om ze niet te 'willen'.
ik voelde me niet persoonlijk aangesproken hoor want mijn situatie is idd andersquote:Op woensdag 8 augustus 2007 18:57 schreef Vivi het volgende:
[..]
Precies DE, ik bedoel jou dan ook absoluut niet he, bij jou is juist het omgekeerde van toepassing, zoals Moonah al zegt
♥ ♥ 13-08-2002 ♥ ♥
Even denken hoe ik over kinderen dacht toen ik 22 was.. (ben nu 25, afgerond naar beneden)
Ik had een k*t relatie die aan z'n einde kwam, waarin ik überhaupt nooit over kinderen had nagedacht. Veel te druk met concerten, festivals, studie, enzovoorts. Vrij snel kwam ik mijn huidige man tegen en ik wist dat hij ooit Pappa wilde worden. Daar bleef het dan ook bij. Ik heb nooit iets gehad met kinderen, nooit de behoefte gevoeld om met kinderen te spelen of ze te verzorgen. Op dat moment hoefde ik ze dus niet.
Maar dan..
Dan ben je een paar jaar verder, heb je een fijne relatie, een goede fulltime baan, een leuk appartement. Kortom er is ruimte in je leven voor een kind. Nog steeds geen moedergevoelens, maar mijn (inmiddels) man gaf steeds vaker aan dat hij niet te lang meer wilde wachten met kinderen krijgen. Ik heb me een jaar proberen voor te bereiden op een eventuele zwangerschap, afscheid genomen van mijn lichaam zoals het was (klinkt raar, maar zo voelde ik dat) en een heel klein beetje proberen voor te stellen hoe het zou zijn om moeder te worden. Het geluk zat mee, want na dat jaar was ik vrij snel zwanger!
En nu..
Nu ben ik moeder en er is niets wat mij gelukkiger maakt! Ik vind het echt ge-wel-dig! Geniet elke dag van dat ventje hier in huis. Nooit durven denken dat ik het zo leuk zou vinden. Als mensen me niet beter kennen denken ze nog dat ik een geboren moeder ben Maar ondertussen staat mijn eigen moeder er nog vaak van te kijken dat ik nu toch écht een kind heb. En wie kent je nu beter dan je eigen moeder?
Kortom:
Meid, maak je niet druk! Je bent pas 22, 'verdoe' je tijd niet aan het nadenken of je kinderen wilt, of je een kind in deze wereld wilt zetten en of je je 'vrijheid' op wilt geven. Je leven kan er over een paar jaar echt totaal anders uitzien.
Ik zet 'vrijheid' bewust tussen haakjes, want persoonlijk vind ik dat zo'n onzin.. Wij rijden bijvoorbeeld ook motor. Wanneer wij beiden weg zouden willen, is er altijd wel iemand die op wil passen. Idem met uitgaan of wat dan ook. Het is maar net hoe je er als ouders mee omgaat. Je leven houdt echt niet op met kinderen
Ik had een k*t relatie die aan z'n einde kwam, waarin ik überhaupt nooit over kinderen had nagedacht. Veel te druk met concerten, festivals, studie, enzovoorts. Vrij snel kwam ik mijn huidige man tegen en ik wist dat hij ooit Pappa wilde worden. Daar bleef het dan ook bij. Ik heb nooit iets gehad met kinderen, nooit de behoefte gevoeld om met kinderen te spelen of ze te verzorgen. Op dat moment hoefde ik ze dus niet.
Maar dan..
Dan ben je een paar jaar verder, heb je een fijne relatie, een goede fulltime baan, een leuk appartement. Kortom er is ruimte in je leven voor een kind. Nog steeds geen moedergevoelens, maar mijn (inmiddels) man gaf steeds vaker aan dat hij niet te lang meer wilde wachten met kinderen krijgen. Ik heb me een jaar proberen voor te bereiden op een eventuele zwangerschap, afscheid genomen van mijn lichaam zoals het was (klinkt raar, maar zo voelde ik dat) en een heel klein beetje proberen voor te stellen hoe het zou zijn om moeder te worden. Het geluk zat mee, want na dat jaar was ik vrij snel zwanger!
En nu..
Nu ben ik moeder en er is niets wat mij gelukkiger maakt! Ik vind het echt ge-wel-dig! Geniet elke dag van dat ventje hier in huis. Nooit durven denken dat ik het zo leuk zou vinden. Als mensen me niet beter kennen denken ze nog dat ik een geboren moeder ben Maar ondertussen staat mijn eigen moeder er nog vaak van te kijken dat ik nu toch écht een kind heb. En wie kent je nu beter dan je eigen moeder?
Kortom:
Meid, maak je niet druk! Je bent pas 22, 'verdoe' je tijd niet aan het nadenken of je kinderen wilt, of je een kind in deze wereld wilt zetten en of je je 'vrijheid' op wilt geven. Je leven kan er over een paar jaar echt totaal anders uitzien.
Ik zet 'vrijheid' bewust tussen haakjes, want persoonlijk vind ik dat zo'n onzin.. Wij rijden bijvoorbeeld ook motor. Wanneer wij beiden weg zouden willen, is er altijd wel iemand die op wil passen. Idem met uitgaan of wat dan ook. Het is maar net hoe je er als ouders mee omgaat. Je leven houdt echt niet op met kinderen
♥ ♥ Jij een beetje van mij, ik een beetje van jou. ♥ ♥
Het is helemaal niet gek om geen kinderwens te hebben. Dat moet je toch helemaal zelf weten. Overigens vind ik het wel belangrijk dat je goed met je partner hierover praat, anders kan dat best eens voor problemen gaan zorgen. In je OP zeg je dat je vriend niet perse kinderen hoeft, maar daarmee zegt ie ook niet dat ie ze definitief niet wil. En als hij het dan straks over pak 'm beet 6 jaar wel wil, en jij nog altijd niet, sta je wel voor een dilemma.
Ik heb best een aantal vriendinnen en kennissen die er jaren zo over gedacht hebben, maar de meesten komen er op een goed moment toch wel op terug. Het meest extreme was mijn nicht. Nooit wilde ze kinderen, en zelfs de kinderen van haar man (uit een vorig huwelijk) kon ze helemaal niks mee en wilde ze ook eigenlijk niet zien. Totdat ze 40 werd, toen veranderde dat van de 1 op de andere dag. Maar ja, na 4 miskramen heeft ze de hoop opgegeven en inmiddels is ze al weer 45 en heeft het er best moeilijk mee dat ze nooit moeder zal zijn.
Nogmaals, de keus is aan jezelf, en ik vind ook niet dat anderen je daarop mogen veroordelen. Maar het is wel iets om echt goed te overdenken, want de kans dat het op een wat latere leeftijd anders is, is best aanwezig.
Ik heb best een aantal vriendinnen en kennissen die er jaren zo over gedacht hebben, maar de meesten komen er op een goed moment toch wel op terug. Het meest extreme was mijn nicht. Nooit wilde ze kinderen, en zelfs de kinderen van haar man (uit een vorig huwelijk) kon ze helemaal niks mee en wilde ze ook eigenlijk niet zien. Totdat ze 40 werd, toen veranderde dat van de 1 op de andere dag. Maar ja, na 4 miskramen heeft ze de hoop opgegeven en inmiddels is ze al weer 45 en heeft het er best moeilijk mee dat ze nooit moeder zal zijn.
Nogmaals, de keus is aan jezelf, en ik vind ook niet dat anderen je daarop mogen veroordelen. Maar het is wel iets om echt goed te overdenken, want de kans dat het op een wat latere leeftijd anders is, is best aanwezig.
Daar ben ik het volledig mee eens! Ik heb overigens wel altijd een kinderwens gehad, maar dat het zo vroeg zou komen, had ik ook nooit bedacht. En dat was best even schrikken. Maar het valt 300% mee en heb ook nog regelmatig tijd voor mezelf.quote:Op woensdag 8 augustus 2007 20:47 schreef lcicle het volgende:
Je leven houdt echt niet op met kinderen
Oke poepsjequote:Op woensdag 8 augustus 2007 20:04 schreef DarkElf het volgende:
[..]
[..]
ik voelde me niet persoonlijk aangesproken hoor want mijn situatie is idd anders
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
Tot mijn 15e/16e wilde ik ontzettend graag kinderen, dat leek me geweldig. Daarna is het helemaal omgeslagen. Ik moest er niet aan denken om kinderen te hebben en ik dacht er zelfs aan om maar nooit aan kinderen te beginnen. Ik wilde studeren, een goede baan, wat meer van de wereld zien. Toen ik op mijn 18e zwanger raakte had ik nog zoiets van: maar ik wil geen kinderen.
En nu heb ik er een en het is een geweldig mannetje. Ik zou hem niet meer weg kunnen denken.
In plaats van: En komen er al kinderen? Zeggen mensen: En wanneer komt de tweede?
Ik moet dus echt niet aan nog een kind denken. Maar dat verandert misschien ook nog wel in de toekomst.
Ik vind het niet raar als iemand geen kinderen zou willen en zeker niet als je nog zo jong bent als jij.
Misschien dat het gevoel wat je hebt nooit zal veranderen, misschien wel. Er zijn genoeg mensen zonder kinderen dus zo raar zal het niet zijn.
En nu heb ik er een en het is een geweldig mannetje. Ik zou hem niet meer weg kunnen denken.
In plaats van: En komen er al kinderen? Zeggen mensen: En wanneer komt de tweede?
Ik moet dus echt niet aan nog een kind denken. Maar dat verandert misschien ook nog wel in de toekomst.
Ik vind het niet raar als iemand geen kinderen zou willen en zeker niet als je nog zo jong bent als jij.
Misschien dat het gevoel wat je hebt nooit zal veranderen, misschien wel. Er zijn genoeg mensen zonder kinderen dus zo raar zal het niet zijn.
Crap, ik had dit gister al gelezen, en nu ga ik er toch nog even op reageren...quote:Op woensdag 8 augustus 2007 18:44 schreef Vivi het volgende:
[..]
Nou, de mensen die ik ken die pertinent hebben gekozen om geen kids te "nemen" (ik noem het maar even zo) en dan niet door een fysieke reden he, of een (erfelijke) ziekte oid, hebben allemaal als motivatie: "ik heb niks met kinderen, ik wil er niks voor opofferen, en ik wil doen wat ik wil wanneer ik wil".
Dat vind ik dan toch een bepaalde karaktertrek die ik niet als prettig ervaar, kan het niet beter uitleggen dan dit
Hun goed recht natuurlijk hoor, maar ik vind het toch vaak een bepaald "type". (Degenen die ik ben tegen gekomen dan).
Het steekt toch een beetje, namelijk. Zelf 25, man wat jaren ouder, al onze vrienden beginnen nu te zwangeren, en hoe leuk ik dat ook vind, ik wil niet! 't Zal sinds een jaar of 2,3 zijn dat ik echt het gevoel heb van niet. En dat zonder fysieke reden.
Kan de reden ook gewoon zijn dat ik denk dat ik geen goede moeder zou zijn?
kindervrij klinkt meer als zo'n bijv. "ongediertevrij" *grin*
ik wilde vroeger altidj wel kinderen.. maar niet NU
dat veranderde in "pff ik moet er niet aan denken.. " naar aanleiding van al het loslopende tuig dat je eigenlijk overal en nergens tegen komt en enkel rondhangt zonder ooit wat nuttigers te doen dan de supermarkt te beroven
naar aanleiding van die hele kuddes mensen die hun kind lekker door de supermarkt laten hobbelen en als ze beginnen te krijsen gewoon lekker laten staan
met asl gevolg dat "even boodschappen" al gauw "even mezelf flink ergeren" werd.
en tja.. als niemand dan kennelijk zn kind kan opvoeden.. waarom zou ik het dan wel kunnen?
wat maakt mij beter dan de rest? niets toch?
tot ik eh.. anderhalf jaar geleden op het randje van het bed de vraag kreeg of ik wilde stoppen met de pil
schrok me rot.. en eh.. enige wat ik kon uitbrengen was de vraag of we daar niet even een half jaartje mee konden wachten nog.
prompt vergat ik dus een paar keer de pil op het verkeerde tijdstip.. werd niet ongesteld...
kwam wel ineens HEEL erg dichtbij zo.. en nog aardig onverwacht ook in zekere zin
want tussen dat gesprek en het daadwerkelijk niet ongesteld worden zat maar een paar weken.
uiteindelijk heeft het hele verhaal eventjes geduurd..
zwangerschapstesten zeiden niets positiefs... maar eh.. dat ongesteld worden gebeurde ook niet.
toen ik het uiteindelijk wel werd (na 2 maanden...) waren we beiden zo erg teleurgesteld (ook ik dus) dat ik accuut nooit meer de pilstrip aangeraakt heb
zo snel kunnen dingen veranderen *grin*
ik was er heilig vna overtuigt dat ik het prima naar mn zin had zonder kids namelijk
en eh.. dat had ik ook
maar nu eh tja kijk ik onwijs uit naar september om daar de mini-me eens op de wereld te gaan zetten
maar zo gek is het dus niet
je leven is niet minder compleet zonder kind
maar je kan zomaar ineens besluiten dat het toch wel iets is wat je wil (of niet natuurlijk)
enneh.. @coldfeet: ik vond ook jaren lang enkel kinderen van anderen leuk
heerlijk hoor zo'n koter
maar ook lekker om aan het einde van de dag gewoon weer met paps/mams mee terug te geven
lekker verder met mijn eigen leventje
ik wilde vroeger altidj wel kinderen.. maar niet NU
dat veranderde in "pff ik moet er niet aan denken.. " naar aanleiding van al het loslopende tuig dat je eigenlijk overal en nergens tegen komt en enkel rondhangt zonder ooit wat nuttigers te doen dan de supermarkt te beroven
naar aanleiding van die hele kuddes mensen die hun kind lekker door de supermarkt laten hobbelen en als ze beginnen te krijsen gewoon lekker laten staan
met asl gevolg dat "even boodschappen" al gauw "even mezelf flink ergeren" werd.
en tja.. als niemand dan kennelijk zn kind kan opvoeden.. waarom zou ik het dan wel kunnen?
wat maakt mij beter dan de rest? niets toch?
tot ik eh.. anderhalf jaar geleden op het randje van het bed de vraag kreeg of ik wilde stoppen met de pil
schrok me rot.. en eh.. enige wat ik kon uitbrengen was de vraag of we daar niet even een half jaartje mee konden wachten nog.
prompt vergat ik dus een paar keer de pil op het verkeerde tijdstip.. werd niet ongesteld...
kwam wel ineens HEEL erg dichtbij zo.. en nog aardig onverwacht ook in zekere zin
want tussen dat gesprek en het daadwerkelijk niet ongesteld worden zat maar een paar weken.
uiteindelijk heeft het hele verhaal eventjes geduurd..
zwangerschapstesten zeiden niets positiefs... maar eh.. dat ongesteld worden gebeurde ook niet.
toen ik het uiteindelijk wel werd (na 2 maanden...) waren we beiden zo erg teleurgesteld (ook ik dus) dat ik accuut nooit meer de pilstrip aangeraakt heb
zo snel kunnen dingen veranderen *grin*
ik was er heilig vna overtuigt dat ik het prima naar mn zin had zonder kids namelijk
en eh.. dat had ik ook
maar nu eh tja kijk ik onwijs uit naar september om daar de mini-me eens op de wereld te gaan zetten
maar zo gek is het dus niet
je leven is niet minder compleet zonder kind
maar je kan zomaar ineens besluiten dat het toch wel iets is wat je wil (of niet natuurlijk)
enneh.. @coldfeet: ik vond ook jaren lang enkel kinderen van anderen leuk
heerlijk hoor zo'n koter
maar ook lekker om aan het einde van de dag gewoon weer met paps/mams mee terug te geven
lekker verder met mijn eigen leventje
jobensaskia.nl
Oi to the punks! Oi to the skins! Oi to the world and everybody wins!
Oi to the punks! Oi to the skins! Oi to the world and everybody wins!
jou beeld van kinderen is wel erg krom Papier.... ...wie geeft jou het recht om mensen die wel knderen willen debielen te noemen....quote:Op woensdag 8 augustus 2007 14:54 schreef Papierversnipperaar het volgende:
Is heel normaal. Wie wil er nou kinderen? Ze zijn duur lawaaiig stinken maken troep maken alles stuk luisteren niet zeuren jengelen huilen stelen puberen, als ze dom zijn heb je geluk want dan doen ze ook niet wat je wil maar dan snap je tenminste nog waarom.
Het is heel normaal om geen kinderen te willen. Ik snap die debielen niet die wel kinderen willen.
...wie geeft jou het recht om mensen die 
Maakt toch helemaal niks uit. Ieder voor zich. Ik wilde eerst ook niet. Carriere was het belangrijkste wat er was. Totdat mijn vriendin per ongeluk zwanger werd. Na de geboorte zag ik pas hoe ongelofelijk gaaf het is. Het is het aller mooiste wat me ooit is overkomen en ik zou zeker nog best een 2e willen. Alleen even wachten en dan kijken of het zo mag zijn.
Ik werk hard en veel en zie de kleine door de week eigenlijk nooit. Daar sprak ik heel makkelijk over, maar inmiddels ben ik er behoorlijk ziek van. De weekenden met zo'n kleintje zijn elke keer weer veel en veel te kort.
Ik werk hard en veel en zie de kleine door de week eigenlijk nooit. Daar sprak ik heel makkelijk over, maar inmiddels ben ik er behoorlijk ziek van. De weekenden met zo'n kleintje zijn elke keer weer veel en veel te kort.
Ik heb altijd kinderen willen hebben, van jongs af aan, maar besefte me wel dat het niet altijd rozegeur en manenschijn zou zijn.
En anderen hebben juist nooit kinderen gewild, niks mis mee lijkt me.
Ik heb best wat kindervrije (zo noemen ze zichzelf) vrienden en dat gaat ook gewoon goed.
Zolang ik maar niet teveel over ons dochtertje praat en dat respecteer ik ook.
Zijn wel haast allemaal dierenvrienden valt me op, dus dat onderwerp hebben we dan wel gemeen. .
Maar ik kan me voorstellen dat als ze over je leeftijd beginnen dat je dat irritant vindt, hetzelfde als dat ik het irritant vond dat ze mij te jong vonden voor een kindje (was toen 23).
Maar ach, zolang je je er niks van aantrekt en lekker met je leven doet wat je zelf wil dan is het goed toch.
En anderen hebben juist nooit kinderen gewild, niks mis mee lijkt me.
Ik heb best wat kindervrije (zo noemen ze zichzelf) vrienden en dat gaat ook gewoon goed.
Zolang ik maar niet teveel over ons dochtertje praat en dat respecteer ik ook.
Zijn wel haast allemaal dierenvrienden valt me op, dus dat onderwerp hebben we dan wel gemeen. .
Maar ik kan me voorstellen dat als ze over je leeftijd beginnen dat je dat irritant vindt, hetzelfde als dat ik het irritant vond dat ze mij te jong vonden voor een kindje (was toen 23).
Maar ach, zolang je je er niks van aantrekt en lekker met je leven doet wat je zelf wil dan is het goed toch.
Ik heb wel altijd een kinderwens gehad maar ik kan me zo voorstellen dat jij en geen behoefte aanheb en als dat zo is dan is dat gewoon zo dan is er niets mis /egoistisch aan het geeft aan dat je gewoon goed nadenkt over wat je met je leven wilt.
Alles kan altijd veranderen maar voor kies je zelf er voor om het niet te doen en dat is altijd een goede keus omdat je naar je zelf luisterd want jij bent het belangrijkste in het leven voor je zelf. Als je een kind heb kan je hem/haar niet terug stoppen dus het is een heel belangrijke beslissing.
Sluit nooit iets uit of ga tegen je gevoel in omdat je nu besloten heb om geen kinderen te willen en dat je misschien toch op latere leeftijd ze wel wilt maar omdat je ooit besloten heb geen te willen het maar niet doen.
Heb het vandicht bij meegemaakt van iemand die samen met haar man had besloten dat ze geen kinderen wilde maar opeens gevloerd op de werkvloer lag meerdere malen per week en toen kwam de aap uit de mauw want ze had een verdrukte kinderwens ze wilde niet toegeven dat ze wel wilde maar omdat ze samen met haar man besloten had geen kinderen te nemen bleef ze vasthouden aan dat besluit. Sinds ze gescheiden is en een kind heeft met iemand anders probleem opgelost en een gelukkig moeder erbij.
Suc6 en ik vind dat je een goede keus maakt (tevens laat de rest van de wereld stikken want jij moet het kind opvoeden en als jij dat niet wilt dan is dat voldoende reden.)
Een blije aanstaande pappa
Alles kan altijd veranderen maar voor kies je zelf er voor om het niet te doen en dat is altijd een goede keus omdat je naar je zelf luisterd want jij bent het belangrijkste in het leven voor je zelf. Als je een kind heb kan je hem/haar niet terug stoppen dus het is een heel belangrijke beslissing.
Sluit nooit iets uit of ga tegen je gevoel in omdat je nu besloten heb om geen kinderen te willen en dat je misschien toch op latere leeftijd ze wel wilt maar omdat je ooit besloten heb geen te willen het maar niet doen.
Heb het vandicht bij meegemaakt van iemand die samen met haar man had besloten dat ze geen kinderen wilde maar opeens gevloerd op de werkvloer lag meerdere malen per week en toen kwam de aap uit de mauw want ze had een verdrukte kinderwens ze wilde niet toegeven dat ze wel wilde maar omdat ze samen met haar man besloten had geen kinderen te nemen bleef ze vasthouden aan dat besluit. Sinds ze gescheiden is en een kind heeft met iemand anders probleem opgelost en een gelukkig moeder erbij.
Suc6 en ik vind dat je een goede keus maakt (tevens laat de rest van de wereld stikken want jij moet het kind opvoeden en als jij dat niet wilt dan is dat voldoende reden.)
(tevens laat de rest van de wereld stikken want jij moet het kind opvoeden en als jij dat niet wilt dan is dat voldoende reden.)Een blije aanstaande pappa
De enige reden waarom je hier bent is omdat je ouders, grootouders, overgrootouders etc. kinderen kregen.
De enige reden waarom je hier bent is het krijgen van kinderen om je genen door te geven.
De enige reden waarom je hier bent is het krijgen van kinderen om je genen door te geven.
I feel kinda Locrian today
Dat klinkt vrij nutteloos. Zeker omdat de kerk het zegt?quote:Op vrijdag 10 augustus 2007 07:34 schreef starla het volgende:
De enige reden waarom je hier bent is omdat je ouders, grootouders, overgrootouders etc. kinderen kregen.
De enige reden waarom je hier bent is het krijgen van kinderen om je genen door te geven.
Ik wil geen kinderen (ben 23) en mijn vriend (25) ook niet. Wij hoeven onze genen niet zo zeer door te geven. We zijn beiden belast met een aantal mogelijk erfelijke problemen, en een kind van ons zal waarschijnlijk meer problemen te verduren krijgen dan een ander. Ook zijn wij zelf niet al te stabiel (ivm die mogelijk erfelijke problemen), en dat kun je een kind niet aandoen, vind ik. Ik vind dat ik een kind niet op mag zadelen met mijn emotionele buien, ik vind niet dat ik het kan maken om een paar dagen helemaal sjaggo te zijn, want zo'n kind gaat dat op zichzelf betrekken. Plus dat mijn vriend door zijn problemen heel slecht tegen veranderingen en onverwachte situaties kan, wat met een kind ook niet handig is. Die stresst helemaal de pan uit.
Neh, geen kinderen voor ons. Wij hebben het te druk met onszelf. (En da's vast heel egocentrisch, maar dat zijn we dan ook. )
Ja maar Toepsje...je bent 23...koetsjiekoetsjie
Weet je wel hoeveel jij (en je visie en behoeften) nog veranderen in de aankomende 10 jaar?
Niets persoonlijks naar niemand, maar ik denk dat je pas echt vanaf halverwege de 30 zeker weet of je ze wel of niet wil.
Ik heb persoonlijk al zo vaak meegemaakt dat mensen die hetzelfde roepen als jij (en ik destijds) in hun 20-er jaren en na een aantal jaartjes heel anders tegen aankijken.
Niet dat je ze moet krijgen of willen hoor, helemaal niet, maar zo gaat het wel vaak.
Weet je wel hoeveel jij (en je visie en behoeften) nog veranderen in de aankomende 10 jaar?
Niets persoonlijks naar niemand, maar ik denk dat je pas echt vanaf halverwege de 30 zeker weet of je ze wel of niet wil.
Ik heb persoonlijk al zo vaak meegemaakt dat mensen die hetzelfde roepen als jij (en ik destijds) in hun 20-er jaren en na een aantal jaartjes heel anders tegen aankijken.
Niet dat je ze moet krijgen of willen hoor, helemaal niet, maar zo gaat het wel vaak.
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
grappig, kan me wel discussies van enkele jaren geleden herinneren (hier maar ook irl) en toen (wij twintigers) waren echt zo allergisch voor de altijd standaard sussende "ach kind wat weet je nou, je bent pas .. jaar. Dat komt nog wel"
en moet je nu lezen / horen van mensen van toen
en moet je nu lezen / horen van mensen van toen
♥ ♥ 13-08-2002 ♥ ♥
Je kan nu zeker weten dat je ze nu en nooit niet wilt, maar zolang er nog niemand in de toekomst kan kijken weet je ook niet wat die zal brengen. Misschien blijft het zo, misschien niet. Vooralsnog wil je ze nu iig niet en dat is iemands goed recht. Snap eigenlijk nooit dat mensen zeggen "ja wacht maar als je [insert leeftijd + 10] bent, dan piep je wel anders!!"
Nou dat zie je dan toch tegen die tijd wel? Wat is de toevoegende waarde om iemand nu al na te laten denken over wat ie over 10 jaar zal gaan beslissen?
Nou dat zie je dan toch tegen die tijd wel? Wat is de toevoegende waarde om iemand nu al na te laten denken over wat ie over 10 jaar zal gaan beslissen?
Goedemiddag! Kan ik u ergens mee helpen?
Tuurlijk bevestigd de uitzondering de regelquote:Op vrijdag 10 augustus 2007 11:04 schreef DarkElf het volgende:
grappig, kan me wel discussies van enkele jaren geleden herinneren (hier maar ook irl) en toen (wij twintigers) waren echt zo allergisch voor de altijd standaard sussende "ach kind wat weet je nou, je bent pas .. jaar. Dat komt nog wel"
en moet je nu lezen / horen van mensen van toen
Maar die mensen zeggen dat ook alleen maar omdat het in 9 van de 10 gevallen wél zo gaat.
Neemt niet weg dat ik me kan voorstellen dat het wel irritant is, je voelt het op dát moment nu eenmaal zo, en hoe je het over 10 jaar voelt zie je dan wel weer en heb je helemaal geen boodschap aan nog.
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
Ireth, dat was een vraag die ik op mijn sollicitatie kreeg. Hoe zie je jezelf over 10 jaar. Ik heb ongeveer hetzelfde antwoord gegeven.
I am unconditionally and irrevocably in love with him.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
Zijn vaak ook erg rigide mensen, van die mensen die hun hele leven al uitgestippeld hebbenquote:Op vrijdag 10 augustus 2007 11:07 schreef Ticootje het volgende:
Ireth, dat was een vraag die ik op mijn sollicitatie kreeg. Hoe zie je jezelf over 10 jaar. Ik heb ongeveer hetzelfde antwoord gegeven.
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
Het enige goeie antwoord daarop is dus "10 jaar ouder".quote:Op vrijdag 10 augustus 2007 11:07 schreef Ticootje het volgende:
Ireth, dat was een vraag die ik op mijn sollicitatie kreeg. Hoe zie je jezelf over 10 jaar. Ik heb ongeveer hetzelfde antwoord gegeven.
Goedemiddag! Kan ik u ergens mee helpen?
Het is zeker niet raar als je geen kinderwens hebt. Ieder het zijne en iedereen moet doen waar hij/zij gelukkig van wordt, lijkt me duidelijk.
Wat me wel opvalt is dat, bij de bewust kinderloze stellen in mijn omgeving, ze niet graag willen dat je teveel over je kinderen praat. Want dat is saai en niet hun ding enzo.
Maar zij praten wel honderduit over zaken die zij belangrijk vinden en daar verwachten ze wel interesse over...
beetje meten met twee maten vind ik
ik weet; ik generaliseer, maar dit is wat ik merk uit mijn omgeving en dan gaat het om 2 stellen..
Wat me wel opvalt is dat, bij de bewust kinderloze stellen in mijn omgeving, ze niet graag willen dat je teveel over je kinderen praat. Want dat is saai en niet hun ding enzo.
Maar zij praten wel honderduit over zaken die zij belangrijk vinden en daar verwachten ze wel interesse over...
beetje meten met twee maten vind ik
ik weet; ik generaliseer, maar dit is wat ik merk uit mijn omgeving en dan gaat het om 2 stellen..
En vervolgens teleurgesteld zijn dat hun leven dus niet zo verloopt als dat ze hadden gedacht. Ik ben lang geleden gestopt met het plannen van mijn leven over een groot tijdsbestek. Ik plan tot ongeveer 4 weken en dan zie ik wel wat er komt. Je leven hangt aan elkaar van toevalligheden...quote:Op vrijdag 10 augustus 2007 11:09 schreef Vivi het volgende:
[..]
Zijn vaak ook erg rigide mensen, van die mensen die hun hele leven al uitgestippeld hebben
I am unconditionally and irrevocably in love with him.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
Nee, je generaliseert niet. Het is gewoon een feit dat vrienden vaak, om deze reden, uit elkaar groeien. De ene wil kinderen, de andere niet. De ene praat over kinderen, de ander gaat daarbij zitten gapen.quote:Op vrijdag 10 augustus 2007 11:17 schreef lily het volgende:
Het is zeker niet raar als je geen kinderwens hebt. Ieder het zijne en iedereen moet doen waar hij/zij gelukkig van wordt, lijkt me duidelijk.
Wat me wel opvalt is dat, bij de bewust kinderloze stellen in mijn omgeving, ze niet graag willen dat je teveel over je kinderen praat. Want dat is saai en niet hun ding enzo.
Maar zij praten wel honderduit over zaken die zij belangrijk vinden en daar verwachten ze wel interesse over...
beetje meten met twee maten vind ik
ik weet; ik generaliseer, maar dit is wat ik merk uit mijn omgeving en dan gaat het om 2 stellen..
Dat werkt dus niet.
Jammer, maar niet echt iets aan te doen.
Ik ben mijn vriendin ook om die reden een jaartje of 12 'kwijt' geweest. Ik moeder van 2 kinderen, zij vrijgezel en geen behoefte aan kinderpraat enz...... Heb haar dat overigens nooit kwalijk genomen, ieder zijn ding. Daarbij is het bij ons zo dat we toch wel bij elkaar terecht kunnen in nood, no matter what.
Maar sinds een paar jaar hebben we weer regelmatig contact. Zij is nu alleenstaande, werkende, moeder van een knul van bijna 5. En wij zijn beide geïnteresseerd in elkaars verhalen over de kinderen, ondanks het leeftijdsverschil.
Dus, het kan nog goedkomen, hoor.
Ja, tuurlijk: ieder zijn ding. En ik begrijp best dat kinderverhalen dan saai kunnen zijn.quote:Op vrijdag 10 augustus 2007 11:52 schreef Gia het volgende:
Heb haar dat overigens nooit kwalijk genomen, ieder zijn ding.
Maar ik vind hun verhalen echt niet zo interessant hoor. Maar ik luister toch uit interesse voor de persoon en wat zij belangrijk vinden? Ookal is dat niet jouw ding?
Maar zij gaan ervan uit; kinderzaken zijn saai en daar hebben we niks mee te maken en de rest is
Maar toevallig zijn kinderzaken wel een groot deel van mijn zaken..
Maar goed; je groeit dan uit elkaar, zoals je zegt....
[ Bericht 0% gewijzigd door lily op 10-08-2007 12:12:39 ]
Vergelijk het met een hobby. Stel jij verzamelt postzegels en hebt het bij elk bezoek over je postzegels. Dat gaat vervelen, als de ander daar niets mee heeft. Ik vind dat je daar wel een beetje begrip voor moet hebben.quote:Op vrijdag 10 augustus 2007 12:05 schreef lily het volgende:
[..]
Ja, tuurlijk: ieder zijn ding. En ik begrijp best dat kinderverhalen dan saai kunnen zijn.
Maar ik vind hun verhalen echt niet zo interessant hoor. Maar ik luister toch uit interesse voor de peroon en wat zij belangrijk vinden? Ookal is dat niet jouw ding?
Maar zij gaan ervan uit; kinderzaken zijn saai en daar hebben we niks mee te maken en de rest is
Maar toevallig zijn kinderzaken wel een groot deel van mijn zaken..
Maar goed; je groeit dan uit elkaar, zoals je zegt....
Als jij vol vuur gaat vertellen over jouw kinderen en wat ze al allemaal kunnen en anecdotes enz.... dan gaat dat vervelen voor mensen die niets met kinderen hebben. Da's logisch.
Begrijp ik
Maar zij die vol vuur vertellen over hun "zaken"?
Dat is dan wel belangrijk? Of belangrijker.. en wel interessant?
edit:
Ik bedoel te zeggen; het moet van 2 kanten komen....ieder zijn ding, weet je nog....
maar dit is eigenlijk vreselijk off topic
[ Bericht 11% gewijzigd door lily op 10-08-2007 12:17:32 ]
Maar zij die vol vuur vertellen over hun "zaken"?
Dat is dan wel belangrijk? Of belangrijker.. en wel interessant?
edit:
Ik bedoel te zeggen; het moet van 2 kanten komen....ieder zijn ding, weet je nog....
maar dit is eigenlijk vreselijk off topic
[ Bericht 11% gewijzigd door lily op 10-08-2007 12:17:32 ]
Nee, als jouw kennis/vriend/vriendin een hobby heeft en nergens anders over kan praten, dan moet die net zo goed begrijpen dat zijn verhalen jou gaan vervelen. Als je bevriend wil blijven, zoek dan naar de overeenkomsten en probeer het gesprek daarop te brengen.quote:Op vrijdag 10 augustus 2007 12:11 schreef lily het volgende:
Begrijp ik
Maar zij die vol vuur vertellen over hun "zaken"?
Dat is dan wel belangrijk? Of belangrijker.. en wel interessant?
Daarbij mag je best zeggen dat je het leuk vindt dan hij/zij die en die interesse heeft, maar dat jij daar niets mee hebt en liever praat over dingen die je beide leuk vindt.
Misschien voelt hij/zij zich dan beledigt, maar dat is dan weer niet jouw probleem.
Valt wel mee, toch? TS opent dit topic omdat zij niets met kinderen heeft en ook niet wil hebben. Die zal dit ook vaak genoeg meemaken in haar omgeving.quote:Op vrijdag 10 augustus 2007 12:11 schreef lily het volgende:
maar dit is eigenlijk vreselijk off topic
Tja, mijn ex wilde nooit kinderen en ik vond dat wel prima. mijn relatie ging voor.
Tot het drie jaar geleden uitging. Hij 31, ik 35.
Hij is inmiddels vader van een zoon van 1.
Ikzelf ben nu bijna 38. Ik zeg dan, het is er gewoon niet van gekomen. Mijn kinderwens was nooit zo groot, en ik wilde het altijd met 2 mensen samen doen.
Het stoort me wel hoe hier een soort 'kampen' zijn ontstaan: wel of niet.
Tjeemig, laat elkaar gewoon in elkaars waarde. Gelukkig leven we hier in een vrij land, en is iedereen vrij om te bepalen hoe hij zijn leven wil inrichten.
Feit is gewoon, dat je een heel ander leven hebt als je wel kinderen hebt. Voor iemand zonder kinderen kán dat storend zijn. Je hebt dan veel minder met het onderwerp.
Maar om elkaar nou zo aan te vallen
Tot het drie jaar geleden uitging. Hij 31, ik 35.
Hij is inmiddels vader van een zoon van 1.
Ikzelf ben nu bijna 38. Ik zeg dan, het is er gewoon niet van gekomen. Mijn kinderwens was nooit zo groot, en ik wilde het altijd met 2 mensen samen doen.
Het stoort me wel hoe hier een soort 'kampen' zijn ontstaan: wel of niet.
Tjeemig, laat elkaar gewoon in elkaars waarde. Gelukkig leven we hier in een vrij land, en is iedereen vrij om te bepalen hoe hij zijn leven wil inrichten.
Feit is gewoon, dat je een heel ander leven hebt als je wel kinderen hebt. Voor iemand zonder kinderen kán dat storend zijn. Je hebt dan veel minder met het onderwerp.
Maar om elkaar nou zo aan te vallen
Op woensdag 19 januari 2011 22:10 schreef JaneDoe het volgende:
dit is SHO, where you're guilty until proven innocent
dit is SHO, where you're guilty until proven innocent
Volgens mij is het sowieso niet ongebruikelijk dat vrienden na een aantal jaren weer uit elkaar groeien, levens nemen hun eigen wending en zeker iets fundamenteels als kinderen krijgen verandert je kijk op het leven. Een beetje inlevingsvermogen is van beide kanten dan wel nodig. Soms is de onderliggende vriendschap dan eigenlijk al wat langer niet meer wat het ooit geweest is? Maar dat hoort denk ik gewoon bij het leven, los van kinderen. Dat kan hooguit het verschil ineens (pijnlijk) duidelijk maken. Wat Gia zegt is denk ik wel waarheid, bij de mensen waar het echt goed zit kan het zelfs na jaren toch weer terugkomen.
In mijn omgeving zie ik 1 stel waarmee ik heel leuk over hun kind kan praten, ik toon interesse in het wel en wee van het kindje, maar dat werkt twee kanten op. Zij zijn ook geinteresseerd in de dingen waar ik mee bezig ben, onthouden (voor mij) belangrijke data en leven dan mee. Met die vriendin ga ik regelmatig shoppen, soms met kind erbij, prima. Maar ook soms zonder, zodat we lekker uitgebreid kunnen rondsnuffelen.
Een ander stel heeft echter een complete tunnelvisie ontwikkeld. Ze vragen niet eens meer naar hoe het met mij/ons gaat en als ze eens vragen naar werk oid dan zie je dat ze bij het antwoord al niet meer luisteren. Op die manier wordt het wel érg eenrichtingsverkeer. Ik kan er zeker begrip voor opbrengen dat de eerste tijd je wereld echt alleen om je kind(eren) draait, maar op den duur gaan de meeste mensen zich ook weer bezig houden met andere dingen: werk, actualiteiten, hobbies etc. Waarbij ik natuurlijk niet wil zeggen dat dit op jou (Lily) van toepassing is.
Hoi Moonah!
In mijn omgeving zie ik 1 stel waarmee ik heel leuk over hun kind kan praten, ik toon interesse in het wel en wee van het kindje, maar dat werkt twee kanten op. Zij zijn ook geinteresseerd in de dingen waar ik mee bezig ben, onthouden (voor mij) belangrijke data en leven dan mee. Met die vriendin ga ik regelmatig shoppen, soms met kind erbij, prima. Maar ook soms zonder, zodat we lekker uitgebreid kunnen rondsnuffelen.
Een ander stel heeft echter een complete tunnelvisie ontwikkeld. Ze vragen niet eens meer naar hoe het met mij/ons gaat en als ze eens vragen naar werk oid dan zie je dat ze bij het antwoord al niet meer luisteren. Op die manier wordt het wel érg eenrichtingsverkeer. Ik kan er zeker begrip voor opbrengen dat de eerste tijd je wereld echt alleen om je kind(eren) draait, maar op den duur gaan de meeste mensen zich ook weer bezig houden met andere dingen: werk, actualiteiten, hobbies etc. Waarbij ik natuurlijk niet wil zeggen dat dit op jou (Lily) van toepassing is.
Hoi Moonah!
One of the least benightedly unintelligent life forms it has been my profound lack of pleasure not to be able to avoid meeting.
In mijn omgeving merk ik weinig van de 2 werelden en elkaar aanvallen.
Zoals ik al schreef hebben we meerdere kindervrije vrienden, als ze op visite komen is dat meestal 's avonds, dan slaapt Demi al.
Maar ik moet zeggen dat ik het ook niet erg vind als ze geen interesse in Demi tonen, ieder zijn ding.
En ze vragen altijd netjes he het met haar gaat en ik antwoord altijd netjes dat het goed gaat.
Verders hebben we wel veel dingen gemeen waar we over praten.
Zoals ik al schreef hebben we meerdere kindervrije vrienden, als ze op visite komen is dat meestal 's avonds, dan slaapt Demi al.
Maar ik moet zeggen dat ik het ook niet erg vind als ze geen interesse in Demi tonen, ieder zijn ding.
En ze vragen altijd netjes he het met haar gaat en ik antwoord altijd netjes dat het goed gaat.
Verders hebben we wel veel dingen gemeen waar we over praten.
Dat is precies zoals het zou moeten gaan KD
en vragen hoe het met haar gaat vind ik al interesse tonen hoor...
maar helaas werkt het niet altijd zo
en vragen hoe het met haar gaat vind ik al interesse tonen hoor...
maar helaas werkt het niet altijd zo
we zijn ook wel vriednen verloren sinds Demi hoor, niet omdat ze kindervrij zijn maar gewoon nog een heel ander leven hebben, ieder weekend stappen enzo.
Opzich is dat wel jammer maar ja, gelukkig ook weer andere vrienden gekregen om dat gat op te vullen.
Opzich is dat wel jammer maar ja, gelukkig ook weer andere vrienden gekregen om dat gat op te vullen.
Ik doelde ook vooral op de reacties hier, niet zozeer IRL.quote:Op vrijdag 10 augustus 2007 12:28 schreef KD-fotografie het volgende:
In mijn omgeving merk ik weinig van de 2 werelden en elkaar aanvallen.
-knip-
Ik heb in het dagelijks leven vooral kennissen zonder kinderen. Heb ik niet bewust zo opgezocht, maar ja, in hartje Amsterdam zijn gewoon meer mensen zonder kinderen. Als ik kinderen zou hebben zou ik ws ook niet meer hier wonen.
Maar ik ga heus ook wel om met mensen die wel kinderen hebben hoor!
Op woensdag 19 januari 2011 22:10 schreef JaneDoe het volgende:
dit is SHO, where you're guilty until proven innocent
dit is SHO, where you're guilty until proven innocent
Ik ben man, 32 en mijn vrienden hebben een gezin of zijn er 1 aan het stichten. En geen broedse gevoelens hier hoor.quote:Op woensdag 8 augustus 2007 18:00 schreef DaviniaHR het volgende:
En weet je, dit wil je wellicht niet horen, maar als je een vaste baan hebt, en vrienden in je omgeving krijgen kinderen, dan verander je misschien wel van mening.
burgerweeshuis
"de mens heeft geen smaak, tenzij hij opgegeten wordt."
woensdag 26 mei 2010 12:26 schreef Kluts het volgende: Een vicieuze cirkel heeft idd geen invalshoeken.
"de mens heeft geen smaak, tenzij hij opgegeten wordt."
woensdag 26 mei 2010 12:26 schreef Kluts het volgende: Een vicieuze cirkel heeft idd geen invalshoeken.
Er staat ook "wellicht"quote:Op vrijdag 10 augustus 2007 14:24 schreef zwaaibaai het volgende:
[..]
Ik ben man, 32 en mijn vrienden hebben een gezin of zijn er 1 aan het stichten. En geen broedse gevoelens hier hoor.
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
Ik lees graag mee op OUD (jaja, daar begint de kinderwens al ) En wil graag in dit topic reageren. Ik ben 21 en weet dus héél zeker dat ik wél kinderen wil. Ik heb geen klik met leeftijdsgenoten die volop genieten van hun studentenleven, uitgaan enz. Ik ken veel mensen die ouder zijn dan ik, en die heerlijk tuttelen met hun kinderen. Zo zie ik mezelf ook heel graag. Nog niet nu, want het is financieel niet haalbaar en mijn vriend staat er nog niet achter, maar ik weet wel heel zeker dat (mits het met de relatie gewoon goed gaat) ik voor mijn 26e/27e moeder ben.
Natuurlijk ken ik alle nadelen en zijn er dingen waar ik nu gewoon nog niet genoeg vanaf weet, maar ik denk dat ik daar de komende jaren vanzelf wel in zal groeien en dat ik tegen die tijd zelf weet wanneer ik er écht aan toe ben. Maar ik kan me niet voorstellen dat mijn 'kinderwens' ooit om zal slaan in een 'nèh, doe toch maar niet...'
Natuurlijk ken ik alle nadelen en zijn er dingen waar ik nu gewoon nog niet genoeg vanaf weet, maar ik denk dat ik daar de komende jaren vanzelf wel in zal groeien en dat ik tegen die tijd zelf weet wanneer ik er écht aan toe ben. Maar ik kan me niet voorstellen dat mijn 'kinderwens' ooit om zal slaan in een 'nèh, doe toch maar niet...'
I had a signature once. It was awful.
wha wat leuk dat er zoveel uitgebreide reacties zijn (en geen enkele basher )
weer even een reactie dus
het is van mijn kant ook niet dat ik me 'zorgen maak' om mijn al dan niet aanwezigzijnde kinderwens hoor ik vraag me gewoon af: dacht iedereen er op mijn leeftijd hier ook zo over (ik? kinderen? nooooit!!) en ben je inmiddels blij in verwachting van de 3e, of is het bij jou nooit veranderd en ben je nog steeds happy kinderloos/-vrij hoe men het ook wil noemen
de laatste 2 jaar heb ik full-time gewerkt en heb dus ervaren hoe het 'volwassen leven' is: 8 uur braaf op kantoor, half 5 weer los en dan moe zijn.. als ik dan 's terugkijk op die 2 jaar denk ik: en als ik daar ook nog een kind in had moeten frummelen, dan was ik wrsch de inzinking nabij, ookal doe je een kind opvoeden toch niet alleen.
En ik denk dat het daar ook wel ligt. Ik ben geen ultieme carrierevrouw, maar wil wel verder komen in mn werk, door hard te werken. Ik ga in september weer voltijd studeren om zo met mijn HBO papiertje de baan te vinden die ik leuk vind. Mijn vriend is ook bijna afgestudeerd en we zien allebei uit naar een goede leuke (en wrsch ook fulltime) baan.
Als ik zo langs creches en kinderopvangen loop denk ik altijd: ALS ALS ALS ik ooit kinderen heb, dan gaan ze niet naar een creche! Nooit, want ik heb zoiets van: als ik bewust voor kinderen kies, dan heb ik daar rekening mee te houden en dan moet ik er voor ze zijn, thuis. Heel burgerlijk dan weer, maar dat is mijn idee van een moeder (en vader). Dus dat zou beide part-time worden zodat kindlief niet naar de opvang hoeft.
(opvang vind ik iets anders als je alleenstaande moeder bent door overlijden van partner of scheiding, je moet nu eenmaal rondkomen en ook financieel voor je kind kunnen zorgen.)
Weet ook niet of het 'm zit in mijn leefwijze. Ok, ik ben 22 maar om nou te zeggen een feestbeest met enige regelmaat een avondje weg, jointje af en toe maar verder vooral lekker met een drankje op de bank met mn lief en/of wat vrienden en dan ouwehoeren of filmpje kijken. Weet ook niet of dat gaat veranderen als ik ga studeren weer, want eigenlijk heb ik da ook in het jaar dat ik wel studeerde in Leiden niet..
Wat betreft wat lily zegt over het praten over kinderen.
Ik luister altijd aandachtig naar de verhalen van anderen over hun kinderen, speel met ze, lach met ze, houd ze vast en 9 van de 10 keer vinden ze mij ook nog kei-leuk Maar er is idd een verschil tussen het even over de kinderen hebben, of het nergens anders meer over hebben dan de kinderen mensen die alleen nog oog daarvoor hebben en hun eigen verhaal willen doen.
Natuurlijk, als 't kroost net is geboren, eerste kind, eerste alles, geweldig, maar soms gaat 't wel echt te ver.. dat als ze op visite komen je dan eigenlijk alleen maar kinderverhalen hoort en de rest in het niet valt of gewoon uberaupt niet ter sprake komt
weer even een reactie dus
het is van mijn kant ook niet dat ik me 'zorgen maak' om mijn al dan niet aanwezigzijnde kinderwens hoor ik vraag me gewoon af: dacht iedereen er op mijn leeftijd hier ook zo over (ik? kinderen? nooooit!!) en ben je inmiddels blij in verwachting van de 3e, of is het bij jou nooit veranderd en ben je nog steeds happy kinderloos/-vrij hoe men het ook wil noemen
de laatste 2 jaar heb ik full-time gewerkt en heb dus ervaren hoe het 'volwassen leven' is: 8 uur braaf op kantoor, half 5 weer los en dan moe zijn.. als ik dan 's terugkijk op die 2 jaar denk ik: en als ik daar ook nog een kind in had moeten frummelen, dan was ik wrsch de inzinking nabij, ookal doe je een kind opvoeden toch niet alleen.
En ik denk dat het daar ook wel ligt. Ik ben geen ultieme carrierevrouw, maar wil wel verder komen in mn werk, door hard te werken. Ik ga in september weer voltijd studeren om zo met mijn HBO papiertje de baan te vinden die ik leuk vind. Mijn vriend is ook bijna afgestudeerd en we zien allebei uit naar een goede leuke (en wrsch ook fulltime) baan.
Als ik zo langs creches en kinderopvangen loop denk ik altijd: ALS ALS ALS ik ooit kinderen heb, dan gaan ze niet naar een creche! Nooit, want ik heb zoiets van: als ik bewust voor kinderen kies, dan heb ik daar rekening mee te houden en dan moet ik er voor ze zijn, thuis. Heel burgerlijk dan weer, maar dat is mijn idee van een moeder (en vader). Dus dat zou beide part-time worden zodat kindlief niet naar de opvang hoeft.
(opvang vind ik iets anders als je alleenstaande moeder bent door overlijden van partner of scheiding, je moet nu eenmaal rondkomen en ook financieel voor je kind kunnen zorgen.)
Weet ook niet of het 'm zit in mijn leefwijze. Ok, ik ben 22 maar om nou te zeggen een feestbeest met enige regelmaat een avondje weg, jointje af en toe maar verder vooral lekker met een drankje op de bank met mn lief en/of wat vrienden en dan ouwehoeren of filmpje kijken. Weet ook niet of dat gaat veranderen als ik ga studeren weer, want eigenlijk heb ik da ook in het jaar dat ik wel studeerde in Leiden niet..
Wat betreft wat lily zegt over het praten over kinderen.
Ik luister altijd aandachtig naar de verhalen van anderen over hun kinderen, speel met ze, lach met ze, houd ze vast en 9 van de 10 keer vinden ze mij ook nog kei-leuk Maar er is idd een verschil tussen het even over de kinderen hebben, of het nergens anders meer over hebben dan de kinderen mensen die alleen nog oog daarvoor hebben en hun eigen verhaal willen doen.
mensen die alleen nog oog daarvoor hebben en hun eigen verhaal willen doen. Natuurlijk, als 't kroost net is geboren, eerste kind, eerste alles, geweldig, maar soms gaat 't wel echt te ver.. dat als ze op visite komen je dan eigenlijk alleen maar kinderverhalen hoort en de rest in het niet valt of gewoon uberaupt niet ter sprake komt
Ja doei.
Terwijl je soms toch echt geen reet uitvoert op je werkquote:Op vrijdag 10 augustus 2007 17:49 schreef motorbloempje het volgende:
...
Maar even ontopic, ik vind het alleen maar goed om bewust geen kinderen te nemen. Dan kijk je blijkbaar verder dan de drang om je voort te planten, wat de wereld in z'n geheel naar mijn mening ten goede komt. Als je kijkt hoeveel kinderen er nu al in de ellende opgroeien, en hoeveel mensen een kutleven hebben, is het verstandiger de wereld te fixen voordat iedereen weer nieuwe mensen gaat kweken.
Mijn zoontje vind het super leuk op het KDV, en ik vind het ook goed voor zijn ontwikkeling eerlijk gezegd.
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
Zolang je je kind niet 5 dagen per week van half 7 smorgens tot 7 uur 's avonds naar een kdv brengt is daar niks mis mee en kan het alleen maar bijdragen tot de ontwikkeling.
(en ja, van half 7 tot 6 uur 5 dagen per week vind ik ook nog te veel! 3 dagen op normale kantooruren vind ik de max. voor een ukkie)
(en ja, van half 7 tot 6 uur 5 dagen per week vind ik ook nog te veel! 3 dagen op normale kantooruren vind ik de max. voor een ukkie)
Goedemiddag! Kan ik u ergens mee helpen?
over 1 dag valt nog te praten met me maar langer echt niet.. omdat ik vind dat je dan gewoon geen tijd hebt voor kinderen en je kunt je kind ook met andere kinderen in de speeltuin laten spelen enzo.. maargoed.. dat is denk ik weer een andere discussie waar ik mij pas in 'mag' mengen als ik daadwerkelijk kroost zou krijgen
Ja doei.
Mijn zoontje gaat 3 dagen per week, en hij is supervrolijk als ik hem breng én als ik hem haal, ik heb zelfs de indruk dat hij het op het KDV met al die andere kindjes leuker vind dan 'saai" de hele dag thuis met als uitje even boodschapjes doen of wandelen ofzo....hij is een heel sociaal en hoe meer mensen om hem heen hoe meer hij lijtk te genieten...volgens mij is het ook heel persoonlijk hoor.quote:Op vrijdag 10 augustus 2007 18:18 schreef motorbloempje het volgende:
over 1 dag valt nog te praten met me maar langer echt niet.. omdat ik vind dat je dan gewoon geen tijd hebt voor kinderen en je kunt je kind ook met andere kinderen in de speeltuin laten spelen enzo.. maargoed.. dat is denk ik weer een andere discussie waar ik mij pas in 'mag' mengen als ik daadwerkelijk kroost zou krijgen
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
Tuurlijk is dat irritant, maar dat geldt voor ieder "onderwerp".quote:Op vrijdag 10 augustus 2007 17:49 schreef motorbloempje het volgende:
Maar er is idd een verschil tussen het even over de kinderen hebben, of het nergens anders meer over hebben dan de kinderen mensen die alleen nog oog daarvoor hebben en hun eigen verhaal willen doen.
Ik heb het ook over het gewoon compleet negeren (van het feit dat wij wel kinderen hebben) en niets erover willen horen...maar wel hun verhaal willen doen...
andere uiterste dus..
Ik wilde dus kwijt dat ik het andersom meemaak
ja, nee, dat bedoel ik ookquote:Op vrijdag 10 augustus 2007 19:24 schreef lily het volgende:
[..]
Tuurlijk is dat irritant, maar dat geldt voor ieder "onderwerp".
Ik heb het ook over het gewoon compleet negeren (van het feit dat wij wel kinderen hebben) en niets erover willen horen...maar wel hun verhaal willen doen...
andere uiterste dus..
Ik wilde dus kwijt dat ik het andersom meemaak
Ja doei.
Volkomen achterlijk, wie wil er nou geen kind?
Nee joh! Beter van niet als je niet wilt, hé? Voel je vooral niet onder druk gezet door eventuele familie. Het is nog steeds jouw leven. Niet dat het met kind jouw leven niet meer is, hoor
Nee joh! Beter van niet als je niet wilt, hé? Voel je vooral niet onder druk gezet door eventuele familie. Het is nog steeds jouw leven. Niet dat het met kind jouw leven niet meer is, hoor
Deze user werd mede mogelijk gemaakt door Yvonne. Bedankt!
Like does the man say 'Is now the time to take of my pants?' ...'Yes.', I said.
Like does the man say 'Is now the time to take of my pants?' ...'Yes.', I said.
OUD op z'n smalst weer zeg, in sommige postings Vindt iemand het nog gek dat er spottend-grijnzend over dit forum wordt gesproken? Als ik hier moderator was zou ik er iets aan doen, meen ik serieus, want dan zou ik niet willen dat mijn kindje (whoeha) zo'n reputatie heeft
[ Bericht 38% gewijzigd door thaleia op 11-08-2007 03:41:13 ]
[ Bericht 38% gewijzigd door thaleia op 11-08-2007 03:41:13 ]
Even op de OP:
Daar is helemaal niks mis mee, niet iedereen staat te springen op en stel van die brulapen.
En dan moet je ze nog later in de gaten houden want voor je het door hebt ben je een opa of oma.
Ik word straks ook papa maar wat ik hier lees af en toe, .....
Daar is helemaal niks mis mee, niet iedereen staat te springen op en stel van die brulapen.
En dan moet je ze nog later in de gaten houden want voor je het door hebt ben je een opa of oma.
Ik word straks ook papa maar wat ik hier lees af en toe, .....
Patience is not one of my virtues, neither is memory. Or patience for that matter.
Wijs ze eens aan dan?quote:Op zaterdag 11 augustus 2007 03:33 schreef thaleia het volgende:
OUD op z'n smalst weer zeg, in sommige postings Vindt iemand het nog gek dat er spottend-grijnzend over dit forum wordt gesproken? Als ik hier moderator was zou ik er iets aan doen, meen ik serieus, want dan zou ik niet willen dat mijn kindje (whoeha) zo'n reputatie heeft
Volgens mij valt het allemaal nog wel mee namelijk. Ik heb OUD wel smaller gezien.
En dat er reacties tussen staan die jij niet prettig vindt wil niet zeggen dat ze gelijk edit-waardig zijn...
Ik heb nl. wel een vermoeden waar je op doelt maar om daarvoor nou heel OUD over 1 kam te scheren... Mwoah... dan vind ik jou erg smal zeg maar.
Ik ben echt benieuwd waar je op doelt!
Deze discussie is vaak genoeg in R&P gevoerd en daar gaat het er heel wat harder aan toe hoor!
***
offt: Volgens mij was mijn post juist heel normaal. Zoals BE al zei: scheer niet heel OUD over één kam.quote:Op zaterdag 11 augustus 2007 03:33 schreef thaleia het volgende:
OUD op z'n smalst weer zeg, in sommige postings Vindt iemand het nog gek dat er spottend-grijnzend over dit forum wordt gesproken? Als ik hier moderator was zou ik er iets aan doen, meen ik serieus, want dan zou ik niet willen dat mijn kindje (whoeha) zo'n reputatie heeft
Eigen woorden: of je krijgt er spijt van. En nee: ik vind het helemaal niet gek dat er zo over dit subforum wordt gesproken.
En nee: ik vind het helemaal niet gek dat er zo over dit subforum wordt gesproken. Laat ik het dan iets breder zeggen: 5 jaar geleden zag ik mezelf totaal niet als moeder. Maar een jaar of twee terug, begon het ineens te kriebelen. En het is maar net of het in je leven past. Bij mij konden we het er wel inpassen, ik was in mijn laatste jaar van mijn opleiding. Die pabo kon nog wel even uitgesteld worden Mja, ik blijf erbij: een kind plan je meestal niet. Als het komt, dan komt het. Je hebt nog abortus ja, maar daar ben ik niet voor.
Maar als je niet wilt en dat duidelijk laat merken, vind ik daar niets mis mee. Anderen wel en je zult best wel eens mensen hebben die opkijken. Dan zeg je: hee,'tis toch zeker mijn leven! jouw leven, jouw keuze.
[ Bericht 36% gewijzigd door Paradijsvogeltje op 11-08-2007 09:15:18 (toevoeging) ]
Deze user werd mede mogelijk gemaakt door Yvonne. Bedankt!
Like does the man say 'Is now the time to take of my pants?' ...'Yes.', I said.
Like does the man say 'Is now the time to take of my pants?' ...'Yes.', I said.
Mijn oma had 17 kinderen waarvan er toch ruim de 3/4 na 18 jaar nog leefden.quote:Op zaterdag 11 augustus 2007 08:53 schreef kraaksandaal het volgende:
Ik ben blij dat ik er niet teveel heb.
***** Kraak.....
Omdat je je kind dan niet genoeg ziet?quote:Op vrijdag 10 augustus 2007 18:14 schreef Ireth het volgende:
Zolang je je kind niet 5 dagen per week van half 7 smorgens tot 7 uur 's avonds naar een kdv brengt is daar niks mis mee en kan het alleen maar bijdragen tot de ontwikkeling.
(en ja, van half 7 tot 6 uur 5 dagen per week vind ik ook nog te veel! 3 dagen op normale kantooruren vind ik de max. voor een ukkie)
En wat als je niet meer fulltime gaat werken en daardoor de dingen niet meer kunt kopen die je wilt kopen voor jouw kind?
Jij redeneert uiteraard uit het standpunt van Nederland, maar hier in België bv is het de normaalste zaak van de wereld dat beide ouders fulltime gaan werken en hun kind(eren) 5 dagen per week naar de crèche doen, hoor Ik moet zelfs eerlijk waar zeggen dat ik momenteel niemand ken die niet fulltime gaat werken met kinderen. Soms gaat het kind 1 dag per week naar de grootouders ofzo, maar meestal is het echt wel 5 dagen crèche. Ik zie zelfs niet in hoe dit slecht zou zijn voor de ontwikkeling van het kind.
Ehhh nee, dat is toch niet raar ? Als je hier leest (OUD) wat erop eens van je verwacht word word lijkt het me helemaal niet raar en ook niet egoïstisch om er geen zin in te hebben hoor.
Voor de tijd van de voorbehoedsmiddelen had je gewoon weinig keus, ze kwamen er meestal vanzelf wel, ik weet zeker dat er toen ook genoeg mensen waren die daar helemaal niet zo blij mee waren.
Sommige mensen zouden zich een leven zonder kinderen absoluut niet kunnen voorstellen en anderen lijkt het helemaal niet leuk.
Gewoon lekker niet aan beginnen als je er geen zin in hebt, tenslotte is de wereld al propvol dus het komt nog goed uit óók !
Voor de tijd van de voorbehoedsmiddelen had je gewoon weinig keus, ze kwamen er meestal vanzelf wel, ik weet zeker dat er toen ook genoeg mensen waren die daar helemaal niet zo blij mee waren.
Sommige mensen zouden zich een leven zonder kinderen absoluut niet kunnen voorstellen en anderen lijkt het helemaal niet leuk.
Gewoon lekker niet aan beginnen als je er geen zin in hebt, tenslotte is de wereld al propvol dus het komt nog goed uit óók !
Hey, it's allright, I'm only bleeding
Ik denk niet dat het persé slecht hoeft te zijn voor de ontwikkeling van het kind. Mijn dochter gaat 2 dagen in de week naar het kinderdagverblijf. Zij loopt qua ontwikkeling behoorlijk voor op haar leeftijdsgenootjes. Een groot deel hiervan komt naar mijn idee voor rekening van het kinderdagverblijf, de nabijheid van veel (oudere) kinderen.quote:Op zaterdag 11 augustus 2007 09:34 schreef leonieke het volgende:
[..]
Omdat je je kind dan niet genoeg ziet?
En wat als je niet meer fulltime gaat werken en daardoor de dingen niet meer kunt kopen die je wilt kopen voor jouw kind?
Jij redeneert uiteraard uit het standpunt van Nederland, maar hier in België bv is het de normaalste zaak van de wereld dat beide ouders fulltime gaan werken en hun kind(eren) 5 dagen per week naar de crèche doen, hoor Ik moet zelfs eerlijk waar zeggen dat ik momenteel niemand ken die niet fulltime gaat werken met kinderen. Soms gaat het kind 1 dag per week naar de grootouders ofzo, maar meestal is het echt wel 5 dagen crèche. Ik zie zelfs niet in hoe dit slecht zou zijn voor de ontwikkeling van het kind.
Ik werk zelf 3 dagen en dat vind ik genoeg. Ik zou haar niet vaker weg willen brengen omdat ik haar dan inderdaad niet vaak genoeg zie. Voor mijn gevoel. Ik wil graag meer tijd met haar doorbrengen dan alleen het weekend. Ook omdat ik de moeder-kind band heel belangrijk vind. En daar kan 5 dagen in de week opvang wel enige afbreuk aan doen.
En ik kan nog steeds de dingen kopen die ik wil kopen voor haar. Full time werken zou hooguit inhouden dat ik meer en duurder zou kunnen kopen.
-If I know I'm going crazy, I must not be insane-!
Elke ouder denkt dat zijn kind voorloopt. Vroeger hadden de blagen de buurt, tegewoordig wordt dat steeds in georganiseerde dagverblijven terecht.quote:Op zaterdag 11 augustus 2007 09:44 schreef Igraine het volgende:
[..]
Ik denk niet dat het persé slecht hoeft te zijn voor de ontwikkeling van het kind. Mijn dochter gaat 2 dagen in de week naar het kinderdagverblijf. Zij loopt qua ontwikkeling behoorlijk voor op haar leeftijdsgenootjes. Een groot deel hiervan komt naar mijn idee voor rekening van het kinderdagverblijf, de nabijheid van veel (oudere) kinderen.
Het echte straatschandaal gebeuren gaat dan ook meestal langs de hulpverleners heen.
***** Kraak.....
Het is niet dat ik jou niet begrijp, he En de band met kinderen is inderdaad heel belangrijk (uiteraard ) Maar als ik nu bv naar mijn zus kijk die fulltime werkt en waarvan haar kind 5 dagen naar de crèche gaat, dan kan ik mij niet voorstellen dat die band niet goed zou zijn. De manier waarop zij omgaat met haar kind is gewoon fantastisch En ja, ze vindt het uiteraard jammer dat ze haar kind niet een paar dagen meer per week ziet, maar ze ziet er ook wel de voordelen van in.quote:Op zaterdag 11 augustus 2007 09:44 schreef Igraine het volgende:
[..]
Ik denk niet dat het persé slecht hoeft te zijn voor de ontwikkeling van het kind. Mijn dochter gaat 2 dagen in de week naar het kinderdagverblijf. Zij loopt qua ontwikkeling behoorlijk voor op haar leeftijdsgenootjes. Een groot deel hiervan komt naar mijn idee voor rekening van het kinderdagverblijf, de nabijheid van veel (oudere) kinderen.
Ik werk zelf 3 dagen en dat vind ik genoeg. Ik zou haar niet vaker weg willen brengen omdat ik haar dan inderdaad niet vaak genoeg zie. Voor mijn gevoel. Ik wil graag meer tijd met haar doorbrengen dan alleen het weekend. Ook omdat ik de moeder-kind band heel belangrijk vind. En daar kan 5 dagen in de week opvang wel enige afbreuk aan doen.
En ik kan nog steeds de dingen kopen die ik wil kopen voor haar. Full time werken zou hooguit inhouden dat ik meer en duurder zou kunnen kopen.
En eerlijk toegegeven, in Nederland is het systeem om thuis te blijven voor kinderen veel beter geregeld. Hier in België zijn ze er nog maar mee begonnen eigenlijk, en dat gaat dan bv om 3 maand extra te kunnen thuis zijn
Afgezien van dat ik je zinsopbouw niet begrijp, zie ik ook de relevantie van jouw reactie op mijn post niet.quote:Op zaterdag 11 augustus 2007 09:51 schreef kraaksandaal het volgende:
[..]
Elke ouder denkt dat zijn kind voorloopt. Vroeger hadden de blagen de buurt, tegewoordig wordt dat steeds in georganiseerde dagverblijven terecht.
Het echte straatschandaal gebeuren gaat dan ook meestal langs de hulpverleners heen.
Mijn dochter is 2, niet alleen ik denk dat ze voor loopt, dit wordt door meerdere (deskundigen) bevestigd. Eerlijk gezegd zal het me een zorg zijn of ze wel of niet voor loopt, maar het is toevallig zo.
Blagen en straatschandalen zijn hier dus nog niet echt aan de orde.
-If I know I'm going crazy, I must not be insane-!
Dat komt later nog wel.quote:Op zaterdag 11 augustus 2007 09:58 schreef Igraine het volgende:
Blagen en straatschandalen zijn hier dus nog niet echt aan de orde.
***** Kraak.....
Ik vind dat ieder het voor zich zelf moet weten, Ik heb veel vrienden zonder kinderen en ook veel met kinderen.
Ik heb 1 kind en daar wil ik het graag bij houden voor zover ik mijn toekomst kan inrichten, wie weet denk ik er volgend jaar anders over.
Ik krijg echter steeds de opmerkingen: Oh daar moet een 2e bij , dat kan niet hoor, je dochter raakt veels te verwend of ze raakt vereenzaamd.
Allemaal opmerkingen van mensen die zich vasthouden aan grote gezinnen zijn leuk of alleen vanuit hun eigen hoekje kijken.
Doe wat je goed lijkt, denk je op je 30e ineens van goh ik ga het toch proberen prima en zo niet ook prima toch:)
Ik heb 1 kind en daar wil ik het graag bij houden voor zover ik mijn toekomst kan inrichten, wie weet denk ik er volgend jaar anders over.
Ik krijg echter steeds de opmerkingen: Oh daar moet een 2e bij , dat kan niet hoor, je dochter raakt veels te verwend of ze raakt vereenzaamd.
Allemaal opmerkingen van mensen die zich vasthouden aan grote gezinnen zijn leuk of alleen vanuit hun eigen hoekje kijken.
Doe wat je goed lijkt, denk je op je 30e ineens van goh ik ga het toch proberen prima en zo niet ook prima toch:)
Neem je dromen eens mee de dag in..
Omdat ik (let op: ik!) vind dat ik (let op: ik!) dan beter een goudvis had kunnen nemen.quote:Op zaterdag 11 augustus 2007 09:34 schreef leonieke het volgende:
[..]
Omdat je je kind dan niet genoeg ziet?
Nee hoor, gewoon vanuit mijn eigen standpunt. Als ik in de situatie zou zitten dat ik een kindje 5 dagen per week, 8 uur per dag vanaf 8 weken naar kdv moet brengen vraag ik me ernstig af of dat voor zowel mij als voor het kind wel leuk is.quote:Op zaterdag 11 augustus 2007 09:34 schreef leonieke het volgende:
Jij redeneert uiteraard uit het standpunt van Nederland,
Goedemiddag! Kan ik u ergens mee helpen?
Ik hoor ook wel verhalen van kinderen op KDV die van andere, oudere kinderen, verkeerde, ongewenste dingen leren. Bijvoorbeeld 'vieze' woorden. Noemt zo'n koter zijn moeder ineens 'kutmoeder'.quote:Op zaterdag 11 augustus 2007 09:44 schreef Igraine het volgende:
[..]
Ik denk niet dat het persé slecht hoeft te zijn voor de ontwikkeling van het kind. Mijn dochter gaat 2 dagen in de week naar het kinderdagverblijf. Zij loopt qua ontwikkeling behoorlijk voor op haar leeftijdsgenootjes. Een groot deel hiervan komt naar mijn idee voor rekening van het kinderdagverblijf, de nabijheid van veel (oudere) kinderen.
Ja, fijn dat ze moelijlke woorden horen van oudere kinderen!!
Tja, op een gegeven moment leren ze die woorden toch wel als ze op straat gaan spelen en in aanraking komen met 'andere' of oudere kinderen. Dat houd je niet tegen.
Maar nog niet op hun 2de.
Nog een geluk dat veel mensen dat niet met jou vinden danquote:Op zaterdag 11 augustus 2007 11:04 schreef Ireth het volgende:
[..]
Omdat ik (let op: ik!) vind dat ik (let op: ik!) dan beter een goudvis had kunnen nemen.
[..]
Nee hoor, gewoon vanuit mijn eigen standpunt. Als ik in de situatie zou zitten dat ik een kindje 5 dagen per week, 8 uur per dag vanaf 8 weken naar kdv moet brengen vraag ik me ernstig af of dat voor zowel mij als voor het kind wel leuk is.
Maar het is makkelijker om het vanuit jouw eigen standpunt te bekijken als de voorzieningen er zijn Trouwens, ik ben ook altijd bij een onthaalmoeder geweest waar meerdere kinderen waren en vond het alleszins (want ik kan me niet herinneren dat mijn ma ooit problemen met mij heeft gehad door de crèche, maar het hangt natuurlijk ook van kind tot kind af én van moeder tot moeder).
Deze snap ik ff niequote:Op zaterdag 11 augustus 2007 11:38 schreef leonieke het volgende:
Maar het is makkelijker om het vanuit jouw eigen standpunt te bekijken als de voorzieningen er zijn
Goedemiddag! Kan ik u ergens mee helpen?
Gia, mijn nichtje (2.5) noemde laatst mijn broer toch klootzak, ze wist zelf niet echt wat ze zei maar oudere neefjes hadden haar opgestookt.
Wil je dat tegengaan moet je je kind dus compleet afsluiten van oudere kinderen en geloof niet dat dat wenselijk is voor de ontwikkelijk.
Wat betreft 5 dagen in de week naar KDV ben ik het met Ireth eens, ik werk partime en dan haast altijd in het weekend en soms een vrijdag, dan gaat demi naar 1 van de oma's
Wil je dat tegengaan moet je je kind dus compleet afsluiten van oudere kinderen en geloof niet dat dat wenselijk is voor de ontwikkelijk.
Wat betreft 5 dagen in de week naar KDV ben ik het met Ireth eens, ik werk partime en dan haast altijd in het weekend en soms een vrijdag, dan gaat demi naar 1 van de oma's
Wanneer beide ouders 5 dagen in de week moeten/willen werken, vraag ik me inderdaad ook af of kinderen in hun situatie wel een goede keuze is geweest. In dat opzicht hadden ze beter voor een goudvis kunnen gaan
Wanneer een alleenstaande ouder 5 dagen in de week moet werken omdat het kind anders niet de zorg kan krijgen die het nodig heeft, vind ik dat een ander verhaal.
Wanneer een alleenstaande ouder 5 dagen in de week moet werken omdat het kind anders niet de zorg kan krijgen die het nodig heeft, vind ik dat een ander verhaal.
♥ ♥ Jij een beetje van mij, ik een beetje van jou. ♥ ♥
welke voorzieningen?quote:Op zaterdag 11 augustus 2007 11:38 schreef leonieke het volgende:
[..]
Maar het is makkelijker om het vanuit jouw eigen standpunt te bekijken als de voorzieningen er zijn
In nederland worden moeders juist gestimuleerd om te gaan werken en kinderen naar het KDV te brengen, daar zijn subsidies voor.
Als een vrouw bevallen is krijgt ze 16 weken zwangerschapsverlof. (In Zweden krijg je 96 weken vrij, in Noorwegen 52 weken, in Denemarken 50 weken heb ik net gelezen)
Ik krijg er niks voor hoor als ik thuiszit, vandaar dat ik ernaast ook werk in het weekend voor de extra dingen.
Maar dat werkt natuurlijk ook twee kanten uit. Omdat het bij jullie regel is om het zo te doen, zullen mensen (die als de mogelijkheid ze wel geboden werd het wel anders willen) ook voor zichzelf goedpraten dat dit het beste is. Maar dat is gewoon menseigen denk ik. Het heeft weinig 'zin' om je steeds schuldig te voelen over lange tijd in een opvang als je de mogelijkheid niet hebt om dit te veranderen.quote:Op zaterdag 11 augustus 2007 11:38 schreef leonieke het volgende:
[..]
Maar het is makkelijker om het vanuit jouw eigen standpunt te bekijken als de voorzieningen er zijn
Nederland is wat dit betreft enerzijds vooruitstrevend, maar vanuit een ander gezichtspunt bezien juist traditioneel. Vooruitstrevend dat vrouwen kunnen kiezen om thuis te blijven, maar in veel andere landen is het veel normaler om vaker en langer opvang te regelen. In de scandinavische landen, maar ook in zuid-europa (daar is het vaker familie die kinderen opvangt).
One of the least benightedly unintelligent life forms it has been my profound lack of pleasure not to be able to avoid meeting.
M.i is het helemaal niet raar als je geen kinderen wilt. Bedoel dat is voor iedereen persoonlijk. Beetje hetzelfde dat sommigen niet willen trouwen. Dat anderen dat raar vinden is alleen maar omdat die teveel in het klassieke droomscenario blijven denken en dus teveel ervan uitgaan dat de rest vd wereld ook zo is.
"A true friend is the greatest of all blessings, and that which we take the least care of all to acquire."
Je kunt het wel weer overdreven vinden, maar als je zegt dat mensen die bewust geen kinderen willen daar in het algemeen egocentrische redenen voor hebben, vind ik dat best... euh... generaliserend. En dan tegen iedereen onder de 30 zeggen dat het nog wel komt, met die klok... Pfffquote:Op zaterdag 11 augustus 2007 08:50 schreef Vivi het volgende:
Ik vind het ook een beetje overdreven eerlijk gezegd
Oh enne...klik
ik wou dat ik wist of ik kinderen zou willen of niet. ik blijf twijfelen. ik zou willen dat ik wist wat ik nu wou, ben straks bijna 30 en voel me een beetje 'opgejaagd'. altijd als mensen het vragen wuif ik hetr weg 'later... misschien..of niet.... ik weet het niet' de mensen die geen kinderen willen, weet je dat heel zeker? dus echt nooit? en de mensen die wel kinderen willen maar er nog geen hebben.. zijn jullie altijd 100 % zeker dan? Ik vind het moeilijk.
Hte is ook generaliserend, wat beide opmerkingen betreft, maar daar ontkom je toch niet aan in dit soort discussies.quote:Op zaterdag 11 augustus 2007 15:57 schreef ColdFeet het volgende:
[..]
Je kunt het wel weer overdreven vinden, maar als je zegt dat mensen die bewust geen kinderen willen daar in het algemeen egocentrische redenen voor hebben, vind ik dat best... euh... generaliserend. En dan tegen iedereen onder de 30 zeggen dat het nog wel komt, met die klok... Pfff
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
Ik wil ze wel (maar later... ooit). Althans, dat denk ik, want aan de andere kant is er zoveel meer in de wereld wat interessant en spannend en leuk is, dingen die kinderen niet helemaal onmogelijk maken, maar die toch lastiger worden als moeder. En dan is de wereld natuurlijk ook niet gezellig - maar dat istie nooit en dat zaldie ook nooit worden, toen ik geboren werd kon de bom nog vallen.quote:Op zaterdag 11 augustus 2007 16:38 schreef Krln het volgende:
ik wou dat ik wist of ik kinderen zou willen of niet. ik blijf twijfelen. ik zou willen dat ik wist wat ik nu wou, ben straks bijna 30 en voel me een beetje 'opgejaagd'. altijd als mensen het vragen wuif ik hetr weg 'later... misschien..of niet.... ik weet het niet' de mensen die geen kinderen willen, weet je dat heel zeker? dus echt nooit? en de mensen die wel kinderen willen maar er nog geen hebben.. zijn jullie altijd 100 % zeker dan? Ik vind het moeilijk.
Volgens mij weet je het nooit voor 100% zeker en zelfs als je ze hebt en er zielsveel van houdt, heb je vast af en toe heimwee naar de tijd zonder.
Fulltime werken met kinderen (vooral als moeder, ben nou eenmaal traditioneel) is naar mijn mening zoiets als 'avond-en-weekend-kinderen' hebben. Dan kun je beter geen kinderen krijgen als je fulltime wilt blijven werken als moeder. En als je al kinderen hebt vind ik dat je je werktijden en dagen moet aanpassen en part-time moet gaan werken, op z'n minst. Maar goed, als iemand dat niet doet moet ' ie dat zelf weten. Ik zou het zelf alleen anders doen.
In grote lijnen ben ik het met je eens maar waarom alleen de moeder? als de vader thuis is of bv de vader 1 dagen thuis is en de moeder 3 dagen om maar een dwarsstraat te noemen is het toch ook goed?quote:Op zaterdag 11 augustus 2007 23:40 schreef Suzanna het volgende:
Dan kun je beter geen kinderen krijgen als je fulltime wilt blijven werken als moeder.
Ehm, maar wat is het dan? Het ís toch ook egocentrisch? Jíj wil geen kind. Jóuw keuze.quote:Op zaterdag 11 augustus 2007 15:57 schreef ColdFeet het volgende:
[..]
Je kunt het wel weer overdreven vinden, maar als je zegt dat mensen die bewust geen kinderen willen daar in het algemeen egocentrische redenen voor hebben, vind ik dat best... euh... generaliserend.
En ook dát is heel vaak wel degelijk het geval!quote:Net zo egocentrisch als wanneer je wél een kind wil trouwens.
En dan tegen iedereen onder de 30 zeggen dat het nog wel komt, met die klok... Pfff
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Je zei dat een mens op die manier beter een goudvis zou kopen. Met 2 x duidelijk er bij: vind ik (dus jouw standpunt).quote:
Maar als de voorzieningen er in jouw land zijn om makkelijker te kunnen thuisblijven, is het makkelijker om zo'n standpunt in te nemen.
En misschien kom ik nu heel erg over (en gaat natuurlijk iedereen zeggen dat ik beter geen kinderen kan nemen...) maar ik zou zelfs niet fulltime willen thuisblijven als ik een kind zou hebben. Eén dag per week ja, maar meer hoeft eigenlijk niet
En hier komen we weer op het tere punt van de TS:quote:Op zaterdag 11 augustus 2007 11:54 schreef lcicle het volgende:
Wanneer beide ouders 5 dagen in de week moeten/willen werken, vraag ik me inderdaad ook af of kinderen in hun situatie wel een goede keuze is geweest. In dat opzicht hadden ze beter voor een goudvis kunnen gaan
Wanneer een alleenstaande ouder 5 dagen in de week moet werken omdat het kind anders niet de zorg kan krijgen die het nodig heeft, vind ik dat een ander verhaal.
Je bent volwassen, op je pootjes terecht gekomen: baan, huis, partner >> kind. Het is bijna een soort gewoonte. Je hebt een baan, huis, partner... precies de goede volgorde! Het enige dat ontbreekt: het kind. Alsof het allemaal op de automatische piloot gaat. En dan is het ineens raar als je geen kind wilt, want dat is toch een logische volgende stap?
Een voorbeeld dat even de andere kant uitslaat, maargoed: Twee jaar geleden zei ik tegen mijn oudere zussen dat wij misschien wel voor een kindje wilden gaan.... heel misschien. En ik kreeg meteen de paplepel: eerst geld in het laatje, dan huis en dan kind. "Want je moet je kind toch iets te bieden hebben!"
Maar zodra ik zwanger was, waren ze dolblij: weg paplepel.
@TS: doe gewoon lekker wat jij denkt dat het beste bij jouw past. Nogmaals: het is jouw leven!
Deze user werd mede mogelijk gemaakt door Yvonne. Bedankt!
Like does the man say 'Is now the time to take of my pants?' ...'Yes.', I said.
Like does the man say 'Is now the time to take of my pants?' ...'Yes.', I said.
Wij maken 0,0 gebruik van 'voorzieningen'. Het is maar net de keuze die je maakt en welke prioriteiten je stelt. Wij hebben gewoon wat minder geld.quote:Op zondag 12 augustus 2007 11:05 schreef leonieke het volgende:
).
Maar als de voorzieningen er in jouw land zijn om makkelijker te kunnen thuisblijven, is het makkelijker om zo'n standpunt in te nemen.
Ik was geshockeerd toen ik jouw post las dat in Belgie blijkbaar heel veel mensen 5 dagen per week hun kind dumpen onderbrengen bij een KDV.
Maar ik vind deze discussie erg offtopic.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Voor zover ik het hier al een paar keer heb gehoord op dit forum zijn er toch bepaalde maatregelen waardoor je als ouder makkelijker kunt thuisblijven met jouw kind. Een baas gaat er bv ook minder problemen van maken dan hier in België volgens mij.quote:Op zaterdag 11 augustus 2007 11:54 schreef KD-fotografie het volgende:
[..]
welke voorzieningen?
In nederland worden moeders juist gestimuleerd om te gaan werken en kinderen naar het KDV te brengen, daar zijn subsidies voor.
Als een vrouw bevallen is krijgt ze 16 weken zwangerschapsverlof. (In Zweden krijg je 96 weken vrij, in Noorwegen 52 weken, in Denemarken 50 weken heb ik net gelezen)
Ik krijg er niks voor hoor als ik thuiszit, vandaar dat ik ernaast ook werk in het weekend voor de extra dingen.
Om een vb te geven (één die ik de laatste tijd al 2 keer heb gehoord (op 3 moeders)) is dat de C4 klaar zal liggen als ze nog maar in hun hoofd halen om borstvoedingsverlof aan te vragen (uiteraard wat overdreven van de baas, maar je begrijpt zeker en vast het standpunt wel). Mijn zus is 3.5 weken te vroeg bevallen en was eigenlijk van plan om nog 2 weken vakantie op te nemen in de maand december voor haar bevalling. Ze was die dus kwijt (samen met haar week bevallingsverlof) en vroeg of ze die twee weken verlof bv kon opnemen na haar bevalling: nopez
Een vriendin van mij is moeten gaan werken tijdens haar bevallingsverlof (1 dag per twee weken of een halve dag per week) of anders lag haar C4 klaar als ze terugkwam. Uiteraard zaken die eigenlijk niet kunnen maar begrijp je dat het voor die twee mensen bv onmogelijk is om niet meer fulltime te gaan werken eens hun bevallingsverlof voorbij is.
En zoals ik zei: hier op het forum hoor ik daar minder problemen over. Kunnen ouders makkelijker 1 dag of 2 dagen per week thuisblijven (al dan niet met subsidie of wat dan ook).
OKquote:Op zondag 12 augustus 2007 11:09 schreef Moonah het volgende:
Maar ik vind deze discussie erg offtopic.
Aangezien ik het over mijzelf had (ik kan namelijk niet voor anderen spreken wat een mening betreft) reageer ik hierop ook vanuit mijzelf. Wat mijn eigen situatie betreft is er voor mij weinig keuze, ongeacht of er wel of geen voorzieningen zijn. Mijn partner is ziek en kan/mag niet werken. Hij kan nagenoeg niks. De verzorging voor mijn kind en voor mijn man en voor het huishouden staat voor de volle 100% op mijn schouders geleund. Ik had dus geen keuze, ik ben thuis, ik hou de boel draaiende en heb het idee een meer dan fulltime job thuis te hebben. Op het moment dat mijn kind naar de basisschool gaat heb ik pas een keuze, dan kan ik parttime buitenshuis gaan werken, mits de situatie met mijn man dat toelaat. Dus hartstikke fijn dat er zoveel voorzieningen zijn, ik heb er alleen weinig aan.quote:Op zondag 12 augustus 2007 11:05 schreef leonieke het volgende:
[..]
Je zei dat een mens op die manier beter een goudvis zou kopen. Met 2 x duidelijk er bij: vind ik (dus jouw standpunt).
Maar als de voorzieningen er in jouw land zijn om makkelijker te kunnen thuisblijven, is het makkelijker om zo'n standpunt in te nemen.
En misschien kom ik nu heel erg over (en gaat natuurlijk iedereen zeggen dat ik beter geen kinderen kan nemen...) maar ik zou zelfs niet fulltime willen thuisblijven als ik een kind zou hebben. Eén dag per week ja, maar meer hoeft eigenlijk niet
Goedemiddag! Kan ik u ergens mee helpen?
Ehm, nou, ik zei alleen maar dat ík hem wat off topic vind. Je hoeft van mij niet te moven hoor!quote:
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Ik denk zelf dat je het een beetje te rooskleurig ziet in Nederland hoor.quote:
het ligt natuurlijk ook maar net aan de baas die je treft, ken er genog die toch hun baan zijn kwijteraakt na kinderen.
Dat is natuurlijk wel het risico wat je neemt.
Nou was ik echt volledig gestopt met werken toen Demi er was en ben sinds januari voor mijn eigen begonnen.
Toch dik 2 jaar thuisgezeten.
Ik zou wel op je willen reageren omdat je mijn stukje quote, maar Ik begrijp niet wat jouw bericht ermee te maken heeft..quote:Op zondag 12 augustus 2007 11:06 schreef Paradijsvogeltje het volgende:
[..]
En hier komen we weer op het tere punt van de TS:
♥ ♥ Jij een beetje van mij, ik een beetje van jou. ♥ ♥
Ja hoor, maar dan nog steeds niet fulltime werken als moeder. Ik ben nogal traditioneel daarin denk ik, ik denk persoonlijk dat een kind zijn moeder het meeste nodig heeft. Maar vader 1 dag thuis per week en moeder drie dagen werken, lijkt me prima. Zo komt een kind eigenlijk niets tekort.quote:Op zondag 12 augustus 2007 00:30 schreef KD-fotografie het volgende:
[..]
In grote lijnen ben ik het met je eens maar waarom alleen de moeder? als de vader thuis is of bv de vader 1 dagen thuis is en de moeder 3 dagen om maar een dwarsstraat te noemen is het toch ook goed?
Ik vind 5 dagen KDV ook wel erg veel hoor, voor zo'n heel kleintje, 3 vind ik net de max eigenlijk.
maar ja, soms kan het idd niet anders.
maar ja, soms kan het idd niet anders.
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
Ik begrijp je standpunt ook goed. Mijn moeder is gewoon gestopt met werken toen ze mij kreeg en zodra ik naar de peuterspeelzaal ging rustig weer begonnen. Als de financiële toestand het toelaat wil ik dat later ook. Als je ervoor kiest moeder te worden, dan vind ik dat je ook de moeder moet zijn waar je kind behoefte aan heeft. Ik ben enig kind, en ben in mijn eerste jaren nooit gedumpt op een KDV of wat dan ook. Maakt mij dit tot een asociaal onderontwikkeld mormel? Neehoor, ik heb nooit gebrek gehad aan sociale contacten, ben ook absoluut niet onderontwikkeld (heb keurig in 14 jaar mijn basisschool en vwo gedaan) en heb een stel superlieve ouders waar ik een geweldige band mee heb Als ik foto's en video's terugkijk van vroeger vind ik het héérlijk dat mijn moeder er zoveel voor me geweest is.quote:Op zondag 12 augustus 2007 14:51 schreef Suzanna het volgende:
[..]
Ja hoor, maar dan nog steeds niet fulltime werken als moeder. Ik ben nogal traditioneel daarin denk ik, ik denk persoonlijk dat een kind zijn moeder het meeste nodig heeft. Maar vader 1 dag thuis per week en moeder drie dagen werken, lijkt me prima. Zo komt een kind eigenlijk niets tekort.
Als de financiële situatie het niet toelaat snap ik best dat je als moeder net zoveel gaat werken om rond te komen, en dat dat niet ten koste hoeft te gaan van je moederliefde, maar als je gewoon voor je lol fulltime gaat werken... Nee, ik kan daar niet inkomen.
Disclaimer: let op het gebruik van 'ik' in bovenstaande tekst
I had a signature once. It was awful.
Jammer dat de discussie over het wel of niet willen van kinderen nu weer verzand in de "praktische" hoek zoals opvang, ipv de "emotionele" hoek als in: is het raar om geen kinderen te willen...
OT: nee, natuurlijk is dat niet raar. Eigenlijk is het raar dat iedereen er maar van uit gaat dat je het wél wilt.
Maaaaar: kom op, je bent 22. Zelf nog een kind (tenminste, toen ik 22 was studeerde ik nog en was ik daar dus echt nog niet mee bezig!). Ik zeg niet dat je zeker anders zult praten als je eenmaal 30 bent, maar de kans is best groot. En ja, ik praat uit ervaring... (rammel, rammel!)
OT: nee, natuurlijk is dat niet raar. Eigenlijk is het raar dat iedereen er maar van uit gaat dat je het wél wilt.
Maaaaar: kom op, je bent 22. Zelf nog een kind (tenminste, toen ik 22 was studeerde ik nog en was ik daar dus echt nog niet mee bezig!). Ik zeg niet dat je zeker anders zult praten als je eenmaal 30 bent, maar de kans is best groot. En ja, ik praat uit ervaring... (rammel, rammel!)
Toen ik 22 was woonde ik alweer 3 jaar samen en 1 jaar later was ik getrouwd en weer een maand later zwanger. (bewust)
Niet iedereen die 22 is is nog een kind.
Niet iedereen die 22 is is nog een kind.
Ik ben 22 Mijn zoon is één jaar, iedereen is anders (gelukkig). Maar mijn reactie gaat wel over het emotionele als je goed leest.quote:Op maandag 13 augustus 2007 10:47 schreef peterfan het volgende:
Jammer dat de discussie over het wel of niet willen van kinderen nu weer verzand in de "praktische" hoek zoals opvang, ipv de "emotionele" hoek als in: is het raar om geen kinderen te willen...
OT: nee, natuurlijk is dat niet raar. Eigenlijk is het raar dat iedereen er maar van uit gaat dat je het wél wilt.
Maaaaar: kom op, je bent 22. Zelf nog een kind (tenminste, toen ik 22 was studeerde ik nog en was ik daar dus echt nog niet mee bezig!). Ik zeg niet dat je zeker anders zult praten als je eenmaal 30 bent, maar de kans is best groot. En ja, ik praat uit ervaring... (rammel, rammel!)
Deze user werd mede mogelijk gemaakt door Yvonne. Bedankt!
Like does the man say 'Is now the time to take of my pants?' ...'Yes.', I said.
Like does the man say 'Is now the time to take of my pants?' ...'Yes.', I said.
Nee, klopt, niet iedereen van 22 is nog een kind, dat is ook zo. Ik zie vaak vrouwen van 25 die er al uit zien en zich gedragen als 40... maar dat is weer iets anders.
Wat ik bedoel is dat de discussie wel of geen kinderen nu weer uitmondt in de discussie KDV/"thuisblijfmoederen"... Terwijl de vraag eigenlijk meer over het "biologische" aspect daarvóór gaat, namelijk: ik denk niet dat ik een kinderwens heb...
Lijkt mij interessanter dan weer de aloude argumenten over het al dan niet "dumpen" van kinderen en de daarbij behorende verwijten en schuldgevoelens...
Wat ik bedoel is dat de discussie wel of geen kinderen nu weer uitmondt in de discussie KDV/"thuisblijfmoederen"... Terwijl de vraag eigenlijk meer over het "biologische" aspect daarvóór gaat, namelijk: ik denk niet dat ik een kinderwens heb...
Lijkt mij interessanter dan weer de aloude argumenten over het al dan niet "dumpen" van kinderen en de daarbij behorende verwijten en schuldgevoelens...
tja, over het wel of geen kinderen willen ben ik heel simpel, doen wat je zelf wil.
Een kind heeft er niks aan om op de wereld te worden gezet terwijl het eigenlijk niet zo welkom is en voor de ouders in kwestie is dat ook niet prettig.
Een kind heeft er niks aan om op de wereld te worden gezet terwijl het eigenlijk niet zo welkom is en voor de ouders in kwestie is dat ook niet prettig.
precies, de kans is groot, en dat zeggen 'we' niet omdat we iemands eigen mening niet serieus nemen, maar omdat de ervaring, eigen of in je omgeving, dat zo uitwijst.quote:Op maandag 13 augustus 2007 10:47 schreef peterfan het volgende:
Jammer dat de discussie over het wel of niet willen van kinderen nu weer verzand in de "praktische" hoek zoals opvang, ipv de "emotionele" hoek als in: is het raar om geen kinderen te willen...
OT: nee, natuurlijk is dat niet raar. Eigenlijk is het raar dat iedereen er maar van uit gaat dat je het wél wilt.
Maaaaar: kom op, je bent 22. Zelf nog een kind (tenminste, toen ik 22 was studeerde ik nog en was ik daar dus echt nog niet mee bezig!). Ik zeg niet dat je zeker anders zult praten als je eenmaal 30 bent, maar de kans is best groot. En ja, ik praat uit ervaring... (rammel, rammel!)
je weet een heleboel dingen "echt zeker" als je rond 20 bent en "je hoeft mij echt niets te vertellen, hoor, ik weet heus wel wat ik doe/wil" ..... en ja, soms blijft je mening en inzichten zo, maar vaak zat dus niet, en dat dan bijvoorbeeld door externe factoren als die "ene vent" die zomaar ineens je leven binnenwandelt.
het is dus geen betweterij , geen "wat weet jij nou" of "zo gaat dat altijd" , de kans is er gewoon dat bepaalde meningen, inzichten, gevoelens veranderen met de jaren, puur omdat je in een andere levensfase komt, andere mensen ontmoet, meer levenservaring krijgt etc etc.
ik snap die verontwaardiging ook nooit zo als men "oh maar dat verandert ms nog, hoor" zegt, je kan toch gewoon zeggen "ja, ms wel, ms niet, we zien het wel, NU wil ik ze iig niet... en hoe is het met jou verder ?".
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
Ik realiseer me heus terdege dat ik nog maar 25 ben en dingen kunnen veranderen (daarom neem ik nu een Mirena en denken we nog niet over permanente anticonceptie), het is ook meer het toontje van 'jij mag niet meepraten, je bent nog maar 25'. Er zijn toch echt mensen die op hun 40e nog steeds niet willen, denk ik dan...quote:Op maandag 13 augustus 2007 12:14 schreef milagro het volgende:
[..]
precies, de kans is groot, en dat zeggen 'we' niet omdat we iemands eigen mening niet serieus nemen, maar omdat de ervaring, eigen of in je omgeving, dat zo uitwijst.
je weet een heleboel dingen "echt zeker" als je rond 20 bent en "je hoeft mij echt niets te vertellen, hoor, ik weet heus wel wat ik doe/wil" ..... en ja, soms blijft je mening en inzichten zo, maar vaak zat dus niet, en dat dan bijvoorbeeld door externe factoren als die "ene vent" die zomaar ineens je leven binnenwandelt.
het is dus geen betweterij , geen "wat weet jij nou" of "zo gaat dat altijd" , de kans is er gewoon dat bepaalde meningen, inzichten, gevoelens veranderen met de jaren, puur omdat je in een andere levensfase komt, andere mensen ontmoet, meer levenservaring krijgt etc etc.
ik snap die verontwaardiging ook nooit zo als men "oh maar dat verandert ms nog, hoor" zegt, je kan toch gewoon zeggen "ja, ms wel, ms niet, we zien het wel, NU wil ik ze iig niet... en hoe is het met jou verder ?".
ach, dat toontje leg je er ms ook zelf een beetje in, en ms is jouw toontje voor hen weer irri... ook al is dat het ms niet, maar net zo goed hun interpretatie ervan.quote:Op maandag 13 augustus 2007 13:02 schreef ColdFeet het volgende:
[..]
Ik realiseer me heus terdege dat ik nog maar 25 ben en dingen kunnen veranderen (daarom neem ik nu een Mirena en denken we nog niet over permanente anticonceptie), het is ook meer het toontje van 'jij mag niet meepraten, je bent nog maar 25'. Er zijn toch echt mensen die op hun 40e nog steeds niet willen, denk ik dan...
eventueel gedram is heel makkelijk en vriendelijk te parareren toch?
gewoon zoals ik al zei "ja, ms wel, maar goed..." en dan dus het gesprek over hen laten gaan ineens, iets aansnijden waar ze graag over praten (zichzelf ) of als je een bui hebt, iets precairs over hun privé leven aansnijden "zeg, ik zag je man laatst en...."
of desnoods zeg je "ja, als ik 30 ben ga ik ervoor, en ik wil dan een kind van een lekkere goedbedeelde neger " of als je in die bui bent""ja, als ik 30 ben ga ik ervoor en ik wil dan een kind van jouw vent"
heb je ze gelijk stil
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
quote:Op maandag 13 augustus 2007 13:13 schreef milagro het volgende:
[..]
ach, dat toontje leg je er ms ook zelf een beetje in, en ms is jouw toontje voor hen weer irri... ook al is dat het ms niet, maar net zo goed hun interpretatie ervan.
eventueel gedram is heel makkelijk en vriendelijk te parareren toch?
gewoon zoals ik al zei "ja, ms wel, maar goed..." en dan dus het gesprek over hen laten gaan ineens, iets aansnijden waar ze graag over praten (zichzelf ) of als je een bui hebt, iets precairs over hun privé leven aansnijden "zeg, ik zag je man laatst en...."
of desnoods zeg je "ja, als ik 30 ben ga ik ervoor, en ik wil dan een kind van een lekkere goedbedeelde neger " of als je in die bui bent""ja, als ik 30 ben ga ik ervoor en ik wil dan een kind van jouw vent"
heb je ze gelijk stil
Ach ja. Misschien heb je gelijk over mijn toontje. Laat ik dan maar helemaal mijn mond houden over die hele kinderdagverblijfdiscussie. 'Dan kun je net zo goed een goudvis nemen', pfffrrrt.
Preciesquote:Op maandag 13 augustus 2007 12:14 schreef milagro het volgende:
[..]
precies, de kans is groot, en dat zeggen 'we' niet omdat we iemands eigen mening niet serieus nemen, maar omdat de ervaring, eigen of in je omgeving, dat zo uitwijst.
je weet een heleboel dingen "echt zeker" als je rond 20 bent en "je hoeft mij echt niets te vertellen, hoor, ik weet heus wel wat ik doe/wil" ..... en ja, soms blijft je mening en inzichten zo, maar vaak zat dus niet, en dat dan bijvoorbeeld door externe factoren als die "ene vent" die zomaar ineens je leven binnenwandelt.
het is dus geen betweterij , geen "wat weet jij nou" of "zo gaat dat altijd" , de kans is er gewoon dat bepaalde meningen, inzichten, gevoelens veranderen met de jaren, puur omdat je in een andere levensfase komt, andere mensen ontmoet, meer levenservaring krijgt etc etc.
ik snap die verontwaardiging ook nooit zo als men "oh maar dat verandert ms nog, hoor" zegt, je kan toch gewoon zeggen "ja, ms wel, ms niet, we zien het wel, NU wil ik ze iig niet... en hoe is het met jou verder ?".
En daar wil ik zelf nog aan toevoegen dat als TS nog eens gewenst zwanger raakt... zij zich niet hoeft te schamen voor dit topic en in alle rust mag komen vertellen dat ze zwanger is.
Deze user werd mede mogelijk gemaakt door Yvonne. Bedankt!
Like does the man say 'Is now the time to take of my pants?' ...'Yes.', I said.
Like does the man say 'Is now the time to take of my pants?' ...'Yes.', I said.
Open er een topic overquote:Op maandag 13 augustus 2007 13:19 schreef ColdFeet het volgende:
[..]
Ach ja. Misschien heb je gelijk over mijn toontje. Laat ik dan maar helemaal mijn mond houden over die hele kinderdagverblijfdiscussie. 'Dan kun je net zo goed een goudvis nemen', pfffrrrt.
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
Good Lord, nee. Ik zit dan gewoon een beetje op de kast omdat iemand in mijn nabije omgeving dus wel fijn vijf dagen in de week werkt. Ze moet zich echt het vuur uit de sloffen rennen, maar ze is echt een heel goede moeder. En dan voel ik me plaatsvervangend aangevallen door die goudvis-opmerkingenquote:
dat is ook zoiets wat je nooit goed kan doen volgens "de omgeving"quote:Op maandag 13 augustus 2007 13:42 schreef ColdFeet het volgende:
[..]
Good Lord, nee. Ik zit dan gewoon een beetje op de kast omdat iemand in mijn nabije omgeving dus wel fijn vijf dagen in de week werkt. Ze moet zich echt het vuur uit de sloffen rennen, maar ze is echt een heel goede moeder. En dan voel ik me plaatsvervangend aangevallen door die goudvis-opmerkingen
als je werkt, ben je een ontaarde moeder, wiens kinderen zullen opgroeien voor galg en rad, egoistisch want én én willend
als je niet werkt, ben je een slecht voorbeeld, ongeemancipeerd, zonder ambitie.
ben je een alleenstaande moeder die móet werken, dan had je maar niet je eigen geluk boven dat van je kind moeten stellen en dus bij de vader moeten blijven, had je maar moeten zorgen voor een stabiele relatie voor dat je kinderen nam (altijd fijn hoe men weet hoe jouw privé leven in elkaar steekt )
en als je "mazzel" hebt, hebben ze wel begrip voor je werkende moeder status, maaaaaaar je kinderen komen wel te kort , ze weten dat je er niets aan kan doen, maar het is wel zo.
en ben je geen werkende moeder, maar wel alleenstaand en leef je van bijstand/wao/of de tijdelijke ww dan ben je een profiteur, houd je je handje op, is het wel "lekker makkelijk zeker, kindje en niet werken maar wel vangen"
het is nooit goed , welke keuzes je ook maakt, of het nu keuzes zijn of geen keuzes maar voor het blok feiten, als je je wat gaat aantrekken van wat de omgeving allemaal vindt, het gore lef dat sommigen hebben om allerlei conclusies te trekken uit de weinige info die ze hebben in feite, word je een onzeker nerveus wrak
de enige graadmeter is een tevreden en gezond kind
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
met een tevreden en gelukkige moeder en/of vader die achter haar/zijn/hun keuzes staat/staanquote:Op maandag 13 augustus 2007 13:52 schreef milagro het volgende:
de enige graadmeter is een tevreden en gezond kind
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Die "Goudvis"-opmerkingen vind ik ook een beetje beledigend, soms heb je gewoon geen keus idd en dat wil nog niet zeggen dat je daardoor geen goede moeder zou zijn of dat je kind getraumatiseerd wordt ofzoquote:Op maandag 13 augustus 2007 13:42 schreef ColdFeet het volgende:
[..]
Good Lord, nee. Ik zit dan gewoon een beetje op de kast omdat iemand in mijn nabije omgeving dus wel fijn vijf dagen in de week werkt. Ze moet zich echt het vuur uit de sloffen rennen, maar ze is echt een heel goede moeder. En dan voel ik me plaatsvervangend aangevallen door die goudvis-opmerkingen
Maar ik denk dat er hier wordt gedoeld op moeders die geen consessies willen doen tbv hun kinderen, ze moeten en zullen die carriere erbij hebben ook al hebben ze de keuze, financieel gezien, om wat rustiger aan te doen, en als je die keuze hebt dan vind ik ook dat je wat moet offeren in het belang van je kind, zeker als ze nog zo klein zijn..'tis toch altijd fijner voor ze om de eerste jaren niet elke dag weg te "moeten" en lekker bij mama te kunnen zijn
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
ha fijn, dus ook na het openen van dit topic mag ik ooit, later, als Fok! nog bestaat een topic openen dat ik in verwachting ben?
gelukkig maar
en wat milagro zegt: het is ook nooit goed (ga niet alles herhalen )
kies ik ervoor om dan parttime te gaan werken en mijn vriend/man niet, dan zit ik onder de plak volgens de feministische tak van de wereld, maar ga ik fulltime werken net als mijn man, dan ben ik ontaard
*zucht*
daarom vind ik het altijd zo wonderlijk dat stellen met kinderen dat altijd 'zomaar' lijken te doen.. ik voorzie allemaal drempels, obstakels, moeilijkheden.. het 'nemen zoals het komt' zit er bij mij niet echt in. Ondanks dat ik niet van de strakke regels ben, hecht ik wel waarde aan plannen... (op onverwachte bios-kroeg-andereleukedingen bezoekjes na dan) Elke week moet ik voor mezelf een overzicht hebben van hoe of wat.. control freak, nee, maar denk dat ik wel wat eigenschappen hiervan heb
Het enige wat eigenlijk telt als je een kind krijgt/neemt is dat je deze kunt onderhouden en dat het een zo leuk en onbezorgd mogelijke jeugd heeft. Dat je het met liefde kunt opvoeden, dat het in principe aan niets ontbreekt (ja, nee, niet verwennen, maar dat je het te eten kan geven, drinken, spelen, tijd met andere kinderen etc.) en het liefst 2 ouders. Niet wat de rest van de wereld vindt van jouw manier van opvoeden/leefstijl.
gelukkig maar
en wat milagro zegt: het is ook nooit goed (ga niet alles herhalen )
kies ik ervoor om dan parttime te gaan werken en mijn vriend/man niet, dan zit ik onder de plak volgens de feministische tak van de wereld, maar ga ik fulltime werken net als mijn man, dan ben ik ontaard
*zucht*
daarom vind ik het altijd zo wonderlijk dat stellen met kinderen dat altijd 'zomaar' lijken te doen.. ik voorzie allemaal drempels, obstakels, moeilijkheden.. het 'nemen zoals het komt' zit er bij mij niet echt in. Ondanks dat ik niet van de strakke regels ben, hecht ik wel waarde aan plannen... (op onverwachte bios-kroeg-andereleukedingen bezoekjes na dan) Elke week moet ik voor mezelf een overzicht hebben van hoe of wat.. control freak, nee, maar denk dat ik wel wat eigenschappen hiervan heb
Het enige wat eigenlijk telt als je een kind krijgt/neemt is dat je deze kunt onderhouden en dat het een zo leuk en onbezorgd mogelijke jeugd heeft. Dat je het met liefde kunt opvoeden, dat het in principe aan niets ontbreekt (ja, nee, niet verwennen, maar dat je het te eten kan geven, drinken, spelen, tijd met andere kinderen etc.) en het liefst 2 ouders. Niet wat de rest van de wereld vindt van jouw manier van opvoeden/leefstijl.
Ja doei.
Dan nog! Eigen keuze! Mijn schoonzus werkt 5 dagen in de week, en zij heeft gewoon een groot deel van haar sociale leven opgeofferd om toch een leuke, en ook aanwezige mama te kunnen zijn.quote:Op maandag 13 augustus 2007 14:01 schreef Vivi het volgende:
[..]
Die "Goudvis"-opmerkingen vind ik ook een beetje beledigend, soms heb je gewoon geen keus idd en dat wil nog niet zeggen dat je daardoor geen goede moeder zou zijn of dat je kind getraumatiseerd wordt ofzo
Maar ik denk dat er hier wordt gedoeld op moeders die geen consessies willen doen tbv hun kinderen, ze moeten en zullen die carriere erbij hebben ook al hebben ze de keuze, financieel gezien, om wat rustiger aan te doen, en als je die kueze [i[ hebt[/i] dan vind ik ook dat je wat moet offeren in het belang van je kind, zeker als ze nog zo klein zijn..'tis toch altijd fijner voor ze om de eerste jaren niet elke dag weg te "moeten" en lekker bij mama te kunnen zijn:)
precies, maar dat laatste wil soms niet lukken als je in je eentje ineens een hele shitload aan kritiek of commentaar krijgt van 'the smug married"quote:Op maandag 13 augustus 2007 14:01 schreef miss_sly het volgende:
[..]
met een tevreden en gelukkige moeder en/of vader die achter haar/zijn/hun keuzes staat/staan
je wordt er , ondanks al je valide argumenten, soms toch even onzeker van en verdrietig ook.... om dan later gelukkig alsnog flink pissig te worden, en bij een volgende shitload niet meer in de verdediging te schieten en enkel de middelvinger te geven, bij wijze van.
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
En waarom wordt bij werkende moeders altijd het woord "Carriere "erbij gehaald?? Mannen werken, maar werkende moeders "moeten zo nodig bezig zijn met hun carriere.."?? Ook al ben je bijv. kapster en dus helemaal geen carrierevrouw. Je hoort toch nooit over fulltime werkende vaders zeggen dat die zo nodig met hun carriere bezig willen zijn? Nooit begrepen.
Wanneer begrjipt "men" nou eens dat er heel veel vrouwen zijn die het leuk en fijn vinden om te werken. Niet voor het geld, niet voor de "carriere" maar voor de eigen ontwikkeling, de waardering, de sociale contacten en misschien soms ook wel een beetje voor de ontspanning.....
Wanneer begrjipt "men" nou eens dat er heel veel vrouwen zijn die het leuk en fijn vinden om te werken. Niet voor het geld, niet voor de "carriere" maar voor de eigen ontwikkeling, de waardering, de sociale contacten en misschien soms ook wel een beetje voor de ontspanning.....
Mja, dat is waar. Dat is dan weer het voordeel van mijn leeftijd: het zal me werkelijk waar aan mijn **** roesten wat men denkt, zolang mijn vriend en ik achter onze keuzes staan (zowel mbt zwanger worden als wat te doen als we een kind krijgen) vind ik het allemaal best. Vooral mijn zusje heeft er een handje van om te vertellen hoe het toch eigenlijk allemaal echt zou moeten (zij heeft immers al 2 kinderen), maar ik laat haar lekker praten en zeg dan vriendelijk dat ik het toch doe zoals wij het goed vindenquote:Op maandag 13 augustus 2007 14:06 schreef milagro het volgende:
[..]
precies, maar dat laatste wil soms niet lukken als je in je eentje ineens een hele shitload aan kritiek of commentaar krijgt van 'the smug married"
je wordt er , ondanks al je valide argumenten, soms toch even onzeker van en verdrietig ook.... om dan later gelukkig alsnog flink pissig te worden, en bij een volgende shitload niet meer in de verdediging te schieten en enkel de middelvinger te geven, bij wijze van.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Tuurlijk is het ieders eigen keuze, maar ik heb ook recht op mijn eigen visie, tochquote:Op maandag 13 augustus 2007 14:05 schreef ColdFeet het volgende:
[..]
Dan nog! Eigen keuze! Mijn schoonzus werkt 5 dagen in de week, en zij heeft gewoon een groot deel van haar sociale leven opgeofferd om toch een leuke, en ook aanwezige mama te kunnen zijn.
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
JOUW visie over JOUW leven, das natuurlijk prima.
Maar mensen die hier zomaar, zonder enige toelichting opmerkingen over goudvissen neerkwakken vellen m.i. een totaal ongefundeerd oordeel over mensen die ze waarschijnlijk zelf niet eens kennen.
Natuurlijk, het is een openbaar forum, je mag neertetteren wat je wilt. Maar voor het gesprek is het niet echt bevorderlijk...
* Als ColdFeet ooit besluit toch aan de kindjes te gaan, dan gaat Meneer ColdFeet lekker minder werken, zoveel is al duidelijk
[ Bericht 3% gewijzigd door ColdFeet op 13-08-2007 14:29:33 ]
Maar mensen die hier zomaar, zonder enige toelichting opmerkingen over goudvissen neerkwakken vellen m.i. een totaal ongefundeerd oordeel over mensen die ze waarschijnlijk zelf niet eens kennen.
Natuurlijk, het is een openbaar forum, je mag neertetteren wat je wilt. Maar voor het gesprek is het niet echt bevorderlijk...
* Als ColdFeet ooit besluit toch aan de kindjes te gaan, dan gaat Meneer ColdFeet lekker minder werken, zoveel is al duidelijk
[ Bericht 3% gewijzigd door ColdFeet op 13-08-2007 14:29:33 ]
prima houding, die ik normaal ook heb , hoor, maar destijds was ik zo moe, fulltime baan, 2 kinderen, gezondheid die ernstig te wensen overliet, het eind van het latijn dus, niemand tekort willen doen, je werk niet, maar uiteraard vooral je kinderen niet, en dan nog te horen krijgen dat je geen goede moeder kan zijn, je je best doet, maar het niet haalt bij de thuiszittende mama's met een papa onder 1 dak...quote:Op maandag 13 augustus 2007 14:12 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Mja, dat is waar. Dat is dan weer het voordeel van mijn leeftijd: het zal me werkelijk waar aan mijn **** roesten wat men denkt, zolang mijn vriend en ik achter onze keuzes staan (zowel mbt zwanger worden als wat te doen als we een kind krijgen) vind ik het allemaal best. Vooral mijn zusje heeft er een handje van om te vertellen hoe het toch eigenlijk allemaal echt zou moeten (zij heeft immers al 2 kinderen), maar ik laat haar lekker praten en zeg dan vriendelijk dat ik het toch doe zoals wij het goed vinden
het commentaar dat ik kreeg, de ergste verwijten destijds kwamen nota bene van een vent met een drukke baan , wiens vrouw directeur bij een energiebedrijf was en ook nooit voor 7 uur 's avond thuis dus de kids altijd in bed al als zij thuis kwamen
toen ik hem dat voor de voeten wierp kwam dus "ja, wij zijn ms nog minder thuis dan jij, maar wij zijn wel samen, jij bent alleen, dus je doet je kinderen dubbel tekort, veel van huis én geen papa" ... te erg toch?
maargoed, oude frustaties van mij
algemeen weer :
en als je dan niet werkt en dat een eigen keuze is, je gewoon een thuismama wil zijn, en dat ook kan, want man die genoeg verdient, of jij de staatsloterij gewonnen dan ben je weer een suffe ambitieloze doos, en is met je kinderen willen keutelen de hele dag weer fout
en als je geen kinderen wil ben je egoistisch, als je ze wel wil ben je dat ook, en als je ze wil maar toch blijft werken had je ze niet moeten willen, want werken en kinderen dat kan niet samen , maar thuisziiten maakt je dus weer die domme doos en en en .... hopeloos dus
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
Jaaaa, dat denk je nu..quote:Op maandag 13 augustus 2007 14:22 schreef ColdFeet het volgende:
JOUW visie over JOUW leven, das natuurlijk prima.
Maar mensen die hier zomaar, zonder enige toelichting opmerkingen over goudvissen neerkwakken vellen m.i. een totaal ongefundeerd oordeel over mensen die ze waarschijnlijk zelf niet eens kennen.
Natuurlijk, het is een openbaar forum, je mag neertetteren wat je wilt. Maar voor het gesprek is het niet echt bevorderlijk...
* Als ColdFeet ooit besluit toch aan de kindjes te gaan, dan gaat Meneer ColdFeet lekker minder werken, zoveel is al duidelijk
Je zal de eerste niet zijn die zo verliefd is op d'r kind dat ze helemaal niet meer wil werken
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
STIK!quote:Op maandag 13 augustus 2007 14:30 schreef Vivi het volgende:
[..]
Jaaaa, dat denk je nu..
Je zal de eerste niet zijn die zo verliefd is op d'r kind dat ze helemaal niet meer wil werken
Bovendien verwacht ik sowieso niet veel moois te baren; mooie mama's, lelijke kindjes, toch? Ook geen last van verliefdheid, dan.
Mijn hemel, da's volgens mij de domste opmerking die ik ooit gelezen hebquote:Op maandag 13 augustus 2007 14:27 schreef milagro het volgende:
"ja, wij zijn ms nog minder thuis dan jij, maar wij zijn wel samen, jij bent alleen, dus je doet je kinderen dubbel tekort, veel van huis én geen papa" ... te erg toch?
maargoed, oude frustaties van mij
Nou ik ben redelijk om aan te zien en mijn kind is praaaaachtig, dusquote:Op maandag 13 augustus 2007 14:33 schreef ColdFeet het volgende:
[..]
STIK!
Bovendien verwacht ik sowieso niet veel moois te baren; mooie mama's, lelijke kindjes, toch? Ook geen last van verliefdheid, dan.
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
Dat is echt belachelijk en behoorlijk aanmatigend, precies hetgene wat je wilt horen als je je al 3 slagen in de rondte rent om alles draaiende te houden en zo goed mogelijk voor je kids wilt "providen", en wat verwacht zo iemand nu als ie zo'n opmerking maakt? Dat je zegt "Stik, nooit aan gedacht, ik zeg meteen mijn baan op!"quote:
Domme mensen zijn zoooo irritant
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
Nee, dat is te zotquote:Op maandag 13 augustus 2007 14:27 schreef milagro het volgende:
[..]
prima houding, die ik normaal ook heb , hoor, maar destijds was ik zo moe, fulltime baan, 2 kinderen, gezondheid die ernstig te wensen overliet, het eind van het latijn dus, niemand tekort willen doen, je werk niet, maar uiteraard vooral je kinderen niet, en dan nog te horen krijgen dat je geen goede moeder kan zijn, je je best doet, maar het niet haalt bij de thuiszittende mama's met een papa onder 1 dak...
het commentaar dat ik kreeg, de ergste verwijten destijds kwamen nota bene van een vent met een drukke baan , wiens vrouw directeur bij een energiebedrijf was en ook nooit voor 7 uur 's avond thuis dus de kids altijd in bed al als zij thuis kwamen
toen ik hem dat voor de voeten wierp kwam dus "ja, wij zijn ms nog minder thuis dan jij, maar wij zijn wel samen, jij bent alleen, dus je doet je kinderen dubbel tekort, veel van huis én geen papa" ... te erg toch?
maargoed, oude frustaties van mij
hoe logisch dat dat frustraties waren...wat een idioterie. Hoe komen mensen toch bij zulke dingen, vraag je je dan af.
Ja, en als je dan wel 2 ouders hebt, eentje thuis, eentje werken, maar het zijn ouders van hetzelfde geslacht, is het ook niet goed! Zoals er nog een hele hoop andere onzin te verzinnen valt...quote:algemeen weer :
en als je dan niet werkt en dat een eigen keuze is, je gewoon een thuismama wil zijn, en dat ook kan, want man die genoeg verdient, of jij de staatsloterij gewonnen dan ben je weer een suffe ambitieloze doos, en is met je kinderen willen keutelen de hele dag weer fout
en als je geen kinderen wil ben je egoistisch, als je ze wel wil ben je dat ook, en als je ze wil maar toch blijft werken had je ze niet moeten willen, want werken en kinderen dat kan niet samen , maar thuisziiten maakt je dus weer die domme doos en en en .... hopeloos dus
weet je, ze zoeken het maar uit, ik hoef hen allemaal niet blij en gelukkig te houden en tegenover hen verantwoording af te leggen
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
ja, en toch mijn eigen ergenis begon ik toen meteen te huilen en toen kwam er achteraan "ja, sorry, het was niet mijn bedoeling om je te kwetsen, maar komen die tranen nu niet, omdat ik gewoon een punt heb?"quote:Op maandag 13 augustus 2007 14:34 schreef miss_dynastie het volgende:
[..]
Mijn hemel, da's volgens mij de domste opmerking die ik ooit gelezen heb
ik snap ook niet wat er eigenlijk erg is aan thuis willen blijven met kind, als je je het kan veroorloven.
als een vrouw een goede opleiding heeft genoten, een universitaire studie heeft gedaan, afgerond, of zoals ik niet afgerond , en toch liever tzt thuisblijft, als dat kan , waarom is dat nu zonde, en suf? vergaarde kennis is toch ook een winst an sich, zonder dat het verzilverd wordt door een bijpassende baan?
even los vh feit of het een keuze of moeten was, thuiszitten is voor mij nooit een straf, de muren komen niet op me af, ik verveel me nooit, zie het zorgen voor de kinderen niet als een opgelegde taak die me belemmert in mezelf kunnen zijn, ontplooien of wat dan ook.
moeders die er voor kiezen om thuis te blijven hebben dat ws net zo neem ik aan, zijn happy met die invulling van hun leven.
heel apart dat anderen dan kunnen bepalen dat je jezelf dan tekort doet, en menen dat hoe meer je het tegendeel verdedigt en zegt helemaal happy te zijn, dat als een bevestiging zien van hun gelijk, want anders zou je niet zo in de verdediging gaan
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
True, het is een lekker ventjequote:Op maandag 13 augustus 2007 14:37 schreef Vivi het volgende:
[..]
Nou ik ben redelijk om aan te zien en mijn kind is praaaaachtig, dus
Weet je dat de gedachte aan het irl moeten voeren van de kinderopvangdiscussie mij bijna doet besluiten nu naar de gynaecoloog te rennen en de boel te laten blokkeren?
Ik heb een traditioneel-christelijke achtergrond; als je je op een internetforum al zo moet verdedigen, kun je dan nagaan wat mijn familie zou zeggen als ik aankondigde dat ik fulltime wil werken? Pff.
Dat is vaak zo met erg zelfingenomen mensen: als je verdedigt wat je denkt, dan doe je dat omdat zij gelijk hebben, niet omdat je het werkelijk zo vindt. Redelijk irritant, met die mensen ben je dan toch ook zo uitgepraat?
Maar goed, in dit topic bespeur je toch ook wel bij veel mensen die zeggen dat ze ieders eigen keus respecteren, een bepaald toon en woordkeuze die doet vermoeden dat de bewuste keus toch echt verkeerd is.
En wat betreft het geen kinderen willen: nee niet raar, zoals al gezegd. Het kan veranderen, het kan niet veranderen, de tijd zal het leren. Heel erg cliche, maar echt ontzettend waar
Maar goed, in dit topic bespeur je toch ook wel bij veel mensen die zeggen dat ze ieders eigen keus respecteren, een bepaald toon en woordkeuze die doet vermoeden dat de bewuste keus toch echt verkeerd is.
En wat betreft het geen kinderen willen: nee niet raar, zoals al gezegd. Het kan veranderen, het kan niet veranderen, de tijd zal het leren. Heel erg cliche, maar echt ontzettend waar
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Dat is echt niet-te-geloven, zeg! Daarna heb je er acuut voor gezorgd dat deze mensen voorgoed uit je leven verdwenen, mag ik hopen?quote:Op maandag 13 augustus 2007 14:52 schreef milagro het volgende:
[..]
ja, en toch mijn eigen ergenis begon ik toen meteen te huilen en toen kwam er achteraan "ja, sorry, het was niet mijn bedoeling om je te kwetsen, maar komen die tranen nu niet, omdat ik gewoon een punt heb?"
Mee eens. Wie graag wil thuisblijven, moet dat vooral doen.quote:ik snap ook niet wat er eigenlijk erg is aan thuis willen blijven met kind, als je je het kan veroorloven.
als een vrouw een goede opleiding heeft genoten, een universitaire studie heeft gedaan, afgerond, of zoals ik niet afgerond , en toch liever tzt thuisblijft, als dat kan , waarom is dat nu zonde, en suf? vergaarde kennis is toch ook een winst an sich, zonder dat het verzilverd wordt door een bijpassende baan?
even los vh feit of het een keuze of moeten was, thuiszitten is voor mij nooit een straf, de muren komen niet op me af, ik verveel me nooit, zie het zorgen voor de kinderen niet als een opgelegde taak die me belemmert in mezelf kunnen zijn, ontplooien of wat dan ook.
moeders die er voor kiezen om thuis te blijven hebben dat ws net zo neem ik aan, zijn happy met die invulling van hun leven.
heel apart dat anderen dan kunnen bepalen dat je jezelf dan tekort doet, en menen dat hoe meer je het tegendeel verdedigt en zegt helemaal happy te zijn, dat als een bevestiging zien van hun gelijk, want anders zou je niet zo in de verdediging gaan
't Zou mijn ding niet wezen, maar ik ken genoeg mensen die er wel gelukkig van worden.
@Coldfeet: je moet je gewoon niet verplicht voelen om alles maar te verantwoorden tegen over alles en iedereen, gewoon lekker doen wat JIJ goed vindt, en waar je kind happy bij is (want verschillende kinderen--> verschillende behoeftes, het zijn net mensen ) en de rest kan de hik krijgen toch?
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
Ten eerste moet ik bij het woord 'kinderwens' altijd aan een speelgoedauto denken, maar goed...quote:Op woensdag 8 augustus 2007 14:50 schreef motorbloempje het volgende:
Waarop ik meteen de kreten 'maar je bent nog jong, wacht maar!' en 'dat kun je nu nog niet weten' naar mn hoofd geslingerd krijg.
Eigenlijk altijd dezelfde kreten als het gesprek weer eens op kinderen komt.
Ik ben 22, vrouw en heb eigenlijk geen kinderwens, nooit gehad ook. Ik zeg niet dat het nooit zal komen (wie weet is het verhaal over de biologische klok die gaat tikken rond je 30ste wel waar ) maar als ik zo om me heen kijk, naar mijn leven, zoals het nu is en zoals het was, naar de wereld om me heen en naar mijzelf en mijn vriend, heb ik niet het idee dat een kind daar voor mij iets compleet aan zal maken. Het is nu goed zoals het is, eindelijk, en de jeugd die ik gehad heb (geen klotejeugd door ouders, maar door pesten en treiteren en andere wreedheden die kinderen/jongeren elkaar aandoen) zou ik mijn eventuele kind nie toewensen. Natuurlijk zijn mijn in het verleden behaalde rendementen geen garantie voor de toekomst van een eventueel kind, maar toch.. het zet je aan het denken.
Als laatste heb ik zoiets van: mijn vrijheid is me ook veel waard. Ben nog jong, wil heel veel van de wereld zien, veel met de motor weg, samen met mijn vriend (die ook niet perse kinderen wil), hoe egoïstisch het ook klinkt, maar ik wil op zondag niet hoeven tossen om wie er met de motor weg mag en wie er op moet passen .
on topic: Je standpunt is volstrekt natuurlijk voor iemand van 22 jaar.
Alle opmerkingen over 'wacht maar tot je 30+ bent' heb je natuurlijk al 30+ keer gehoord ... maar ... daarom zijn ze nog niet automatisch onwaar!
Je hebt groot gelijk met je motor en je vriend en de dingen die je wilt zien.
Maar stel nou eens dat je 32 bent, en je hebt een hoop gedaan en gezien.
En je kijkt vooruit naar nog een keer 32 jaar van ongeveer hetzelfde en daarna met een versleten heup achter de geraniums.
Dan kan het zijn dat je je afvraagt of je iets wilt achterlaten.
Het is namelijk niet zo dat je vrienden 10 jaar na je overlijden nog zeggen 'Herinner je je Motorbloempje nog, die zo goed met de motor kon rijden'. of 'Kees kon zo goed boekhouden'. Of 'Hier ligt Hennie die een geweldige carriére als advocaat heeft gemaakt'.
In feite zijn alle dingen die je voor jezelf doet vergeten zodra ze een paar jaar oud zijn. Alles wat je nastreeft is consumptie en beleving (en in feite is beleving ook consumptie).
Op die levensstijl hoef je niet uitgekeken te raken, maar wat laat je na?
Getverdemme, sta ik net mijn tanden te poetsen heb ik handcreme op mijn tandenborstel gedaan
Sorry, ik moest het even kwijt aan iemand, gatverdamme zeg
Sorry, ik moest het even kwijt aan iemand, gatverdamme zeg
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
Een briljant boek?quote:Op maandag 13 augustus 2007 15:04 schreef mgerben het volgende:
maar wat laat je na?
Een boeiend onderzoek met dito resultaten?
Een geniaal muziekalbum?
Een schitterend schilderij?
Een heleboel gezonde en gelukkige mensen in een dorpje in een ontwikkelingsland waar jij hebt geholpen de boel goed op poten te zetten?
Een heleboel gelukkige mensen die met plezier aan je terugdenken omdat jij zulk aangenaam gezelschap voor ze was en zulke leuke dingen hebt georganiseerd?
Of, hey, een zielsgelukkig adoptiekind dat door jou ontzettend fijn is grootgebracht?
Allemaal niets waard? Allemaal leeg, oppervlakkig, nietsbetekenend? Haalt het allemaal niet bij "het oergevoel" van een eigen kind?
Dat is toch erg, als iemand zo denkt...
Nou, niet voor het een of ander, maar de meeste mensen laten echt niet van die hoogdravende dingen achter hoor. Net zo raar dat jij hiermee aankomt als dat hij vraagt wat je nalaat als je zonder kinderen doodgaat.quote:Op maandag 13 augustus 2007 15:41 schreef thaleia het volgende:
[..]
Een briljant boek?
Een boeiend onderzoek met dito resultaten?
Een geniaal muziekalbum?
Een schitterend schilderij?
Een heleboel gezonde en gelukkige mensen in een dorpje in een ontwikkelingsland waar jij hebt geholpen de boel goed op poten te zetten?
Een heleboel gelukkige mensen die met plezier aan je terugdenken omdat jij zulk aangenaam gezelschap voor ze was en zulke leuke dingen hebt georganiseerd?
Of, hey, een zielsgelukkig adoptiekind dat door jou ontzettend fijn is grootgebracht?
Allemaal niets waard? Allemaal leeg, oppervlakkig, nietsbetekenend? Haalt het allemaal niet bij "het oergevoel" van een eigen kind?
Dat is toch erg, als iemand zo denkt...
Het maakt namelijk helemaal niet uit, het hoeven geen kinderen of hoogdravende zaken te zijn. Als je op je sterfbed kunt denken dat je over all een leven hebt geleid dat voor jou goed en gelukkig en vol was en je gedurende je best hebt gedaan om anderen niet (bewust) heel erg te kwesten, is het toch goed?
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Neuh, dat niet.quote:Op maandag 13 augustus 2007 15:41 schreef thaleia het volgende:
Allemaal niets waard? Allemaal leeg, oppervlakkig, nietsbetekenend?
Dat klopt. Het gevoel dat je ervaart bij je eigen kind is niet te evenaren. Door niets. Ik durf mijn hand ervoor in het vuur te steken dat elke ouder dat zal beamen.quote:Haalt het allemaal niet bij "het oergevoel" van een eigen kind?
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Ik heb goed gelezen, en ik blijf bij mijn reply.quote:Op maandag 13 augustus 2007 15:50 schreef thaleia het volgende:
Ik noemde niet alleen maar hoogdravende Nobelprijswinnende zaken, lees nog maar eens goed
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Ik vind het grappig dat mensen die geen kinderen willen, als egoisten worden bestempeld.
M.i. is wel kiezen voor kinderen juist de egoistische keuze! (begrijp me niet verkeerd, ik wil ze ook, graag zelfs, en ja, doe maar NU ).
Net zoals bij abortus soms wordt gezegd: niet doen, daar krijg je later spijt van....hoezo egoistisch? Een ongewenst kind geboren laten worden omdat JIJ anders spijt krijgt??
Maar ik dwaal geloof ik af..
M.i. is wel kiezen voor kinderen juist de egoistische keuze! (begrijp me niet verkeerd, ik wil ze ook, graag zelfs, en ja, doe maar NU ).
Net zoals bij abortus soms wordt gezegd: niet doen, daar krijg je later spijt van....hoezo egoistisch? Een ongewenst kind geboren laten worden omdat JIJ anders spijt krijgt??
Maar ik dwaal geloof ik af..
Beide keuzes zijn egoistisch: wel of niet.quote:Op maandag 13 augustus 2007 16:00 schreef peterfan het volgende:
Ik vind het grappig dat mensen die geen kinderen willen, als egoisten worden bestempeld.
M.i. is wel kiezen voor kinderen juist de egoistische keuze! (begrijp me niet verkeerd, ik wil ze ook, graag zelfs, en ja, doe maar NU ).
Net zoals bij abortus soms wordt gezegd: niet doen, daar krijg je later spijt van....hoezo egoistisch? Een ongewenst kind geboren laten worden omdat JIJ anders spijt krijgt??
Maar ik dwaal geloof ik af..
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
eensch.. 100% mee eens!quote:Op maandag 13 augustus 2007 15:41 schreef thaleia het volgende:
[..]
Een briljant boek?
Een boeiend onderzoek met dito resultaten?
Een geniaal muziekalbum?
Een schitterend schilderij?
Een heleboel gezonde en gelukkige mensen in een dorpje in een ontwikkelingsland waar jij hebt geholpen de boel goed op poten te zetten?
Een heleboel gelukkige mensen die met plezier aan je terugdenken omdat jij zulk aangenaam gezelschap voor ze was en zulke leuke dingen hebt georganiseerd?
Of, hey, een zielsgelukkig adoptiekind dat door jou ontzettend fijn is grootgebracht?
Allemaal niets waard? Allemaal leeg, oppervlakkig, nietsbetekenend? Haalt het allemaal niet bij "het oergevoel" van een eigen kind?
Dat is toch erg, als iemand zo denkt...
Alsof je zonder kinderen totaal niets bijdraagt aan deze wereld.
en over adoptie:
ik roep dan ook al jaren:als mijn partner en ik het over kinderen hebben, en we zouden graag een kind opvoeden, dan wil ik dat het liefst doen via adoptie. Er zitten al genoeg kinderen in kinder- en opvangtehuizen die graag een normaal gezinsleven zouden willen hebben, waarom dan zelf nog kinderen 'maken'..
Ja doei.
Ik persoonlijk moet niet aan kinderen denken!
Ze zijn erg leuk en schattig om te zien maar het vereist zoveel tijd.
Bovendien wil ik kinderen als ik ze volle aandacht kan geven,ik neem geen kinderen om ze vervolgens in een kindercresh te dumpen.
En in deze maatschappij waar we nu leven lijkt het me sowieso niet ideaal om kinderen te nemen.
van adopteren krijg je uiteindelijk alleen maar rotzooi.
Ze zijn erg leuk en schattig om te zien maar het vereist zoveel tijd.
Bovendien wil ik kinderen als ik ze volle aandacht kan geven,ik neem geen kinderen om ze vervolgens in een kindercresh te dumpen.
En in deze maatschappij waar we nu leven lijkt het me sowieso niet ideaal om kinderen te nemen.
van adopteren krijg je uiteindelijk alleen maar rotzooi.
the god from which all light emanates
the sun god because of his warmth and compassion for the people who worshipped him
the sun god because of his warmth and compassion for the people who worshipped him
In de praktijk valt dat dus nogal tegen. Adoptie klinkt idealistisch en lijkt logisch als je ziet en hoort hoe het er in sommige landen aan toe gaat met kinderen, maar steeds meer landen zijn tegen adoptie buiten het moederland en dus een arm kindje uit het buitenland adopteren wordt steeds moeilijker en misschien zelfs wel ooit vrijwel onmogelijk.quote:Op maandag 13 augustus 2007 16:05 schreef motorbloempje het volgende:
[..]
eensch.. 100% mee eens!
Alsof je zonder kinderen totaal niets bijdraagt aan deze wereld.
en over adoptie:
ik roep dan ook al jaren:als mijn partner en ik het over kinderen hebben, en we zouden graag een kind opvoeden, dan wil ik dat het liefst doen via adoptie. Er zitten al genoeg kinderen in kinder- en opvangtehuizen die graag een normaal gezinsleven zouden willen hebben, waarom dan zelf nog kinderen 'maken'..
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
waarom krijg je van adopteren alleen maar rotzooi?
Het zal niet altijd even soepel zijn, maar als ik naar mezelf als puber kijk, ging het voor mijn ouders ook allemaal niet even soepel
zolang je tegenover je adoptiekind compleet eerlijk bent over zijn of haar herkomst, evt. reden van adoptie en alle steun om wanneer het kind oud genoeg is om evt. te gaan zoeken naar de biologische ouders of indien niet uit Nederland een bezoek aan het land van herkomst ed. kun je jezelf een hoop ellende besparen. Want niet alleen adoptiekinderen geven ' alleen maar rotzooi'
Het zal niet altijd even soepel zijn, maar als ik naar mezelf als puber kijk, ging het voor mijn ouders ook allemaal niet even soepel
zolang je tegenover je adoptiekind compleet eerlijk bent over zijn of haar herkomst, evt. reden van adoptie en alle steun om wanneer het kind oud genoeg is om evt. te gaan zoeken naar de biologische ouders of indien niet uit Nederland een bezoek aan het land van herkomst ed. kun je jezelf een hoop ellende besparen. Want niet alleen adoptiekinderen geven ' alleen maar rotzooi'
Ja doei.
Als ik even naar jouw lijstje kijk is dat wel heel mooi allemaal... maar de meeste mensen zijn geen Rembrandt. Geniale boeken en muziekalbums geldt hetzelfde voor. Die zijn er wel, en ik vind ook samen met jou dat die mensen echt iets hebben nagelaten.quote:Op maandag 13 augustus 2007 15:41 schreef thaleia het volgende:
[..]
Een briljant boek?
Een boeiend onderzoek met dito resultaten?
Een geniaal muziekalbum?
Een schitterend schilderij?
Een heleboel gezonde en gelukkige mensen in een dorpje in een ontwikkelingsland waar jij hebt geholpen de boel goed op poten te zetten?
Een heleboel gelukkige mensen die met plezier aan je terugdenken omdat jij zulk aangenaam gezelschap voor ze was en zulke leuke dingen hebt georganiseerd?
Of, hey, een zielsgelukkig adoptiekind dat door jou ontzettend fijn is grootgebracht?
Allemaal niets waard? Allemaal leeg, oppervlakkig, nietsbetekenend? Haalt het allemaal niet bij "het oergevoel" van een eigen kind?
Ik doelde echter meer op de 99.999% van de mensen die dat niet doen. De Echte Wereld is geen kleuterschool waarbij iedereen een evengrote pluim voor verdienste krijgt omdat ze zo goed hun best doen.
Muziekstukken, boeken en schilderijen - miljoenen worden er gemaakt, honderden bereiken de top, tientallen worden echt cultuurerfgoed.
Ik dacht aan mensen die een keuze voor kinderen uitstellen omdat ze bezig zijn aan een carriére. Daarvan durf ik dus wel te zeggen: Leuk voor jou, maar je word er niet om herinnerd.
Een heleboel dingen die mensen heel belangrijk vinden in het leven (consumeren, carriére, status) zijn dingen waarvan je je afvraagt: Is dat nou het doel van je leven? Is dat de zin en de inhoud die je aan je leven wilt geven?
Ja, dat kun je ook cynisch zeggen als je net de luier van je kind vervangt en de spruit kiest precies dat moment om de inhoud van zijn darmpjes tegen het behang te spuiten ... is dat nou het doel van je leven?
Nou nee natuurlijk; je laat echt iets na, iets dat echt van jezelf is (50% genetisch én zelf opgevoed). Het feit dat alle tokkies dat ook doen, doet daar niets aan af.
Dat wil ik nog best van je aannemen, hoor. Maar dat zegt niet dat je leven nutteloos is als je kinderloos blijft, al dan niet gepland/gewenst. En daarom vind ik de post van mgerben wel erg ehh... uitgesproken.quote:Op maandag 13 augustus 2007 15:58 schreef Moonah het volgende:
[..]
Neuh, dat niet.
[..]
Dat klopt. Het gevoel dat je ervaart bij je eigen kind is niet te evenaren. Door niets. Ik durf mijn hand ervoor in het vuur te steken dat elke ouder dat zal beamen.
Ik bedoel: is dan je kind jouw grote geschenk aan de wereld? Dat lijkt me namelijk ook weer wat overdreven.
ik heb het dan ook niet perse over een buitenlands adoptiekind, maar over adoptie in het algemeen.quote:Op maandag 13 augustus 2007 16:11 schreef miss_sly het volgende:
[..]
In de praktijk valt dat dus nogal tegen. Adoptie klinkt idealistisch en lijkt logisch als je ziet en hoort hoe het er in sommige landen aan toe gaat met kinderen, maar steeds meer landen zijn tegen adoptie buiten het moederland en dus een arm kindje uit het buitenland adopteren wordt steeds moeilijker en misschien zelfs wel ooit vrijwel onmogelijk.
in nederland is bijvoorbeeld ook al een tekort aan pleeggezinnen, tijdelijke huisvesting van of probleemjongeren, of 'gewone jongeren' uit een probleem gezin. Ja, dat klinkt heel idealitsch ja, maar er zijn mensen die dat als een roeping zien. En opzich zie ik het voor mezelf niet als een onmogelijkheid om later als pleegouder te fungeren bijvoorbeeld. Maargoed, dat is weer een topic over vrijwillgerswerk/pleegouders waard dan
Ja doei.
Ach, ik kreeg van mijn oudere zuster te horen dat ik geen goede moeder was omdat ik 3 dagen per week werkte. Mijn antwoord aan haar was dat ik een betere moeder was dan zij omdat ik de tijd die ik wel thuis was beschouwde als quality time en dus intensief met m'n kleintjes bezig was. Zij daarentegen was inderdaad de hele dag thuis, lag tot 3 uur 's middags op haar bed en als de kinderen uit school kwamen, 'mochten' ze de boodschappen doen en het huishouden. Maar dan ben je wel een beter moeder, want je bent de hele dag thuis voor je kinderen en vooral als ze uit school komen.
Is it wrong to talk to myself even when there’s nobody else?
It's just a state of mind.
It's just a state of mind.
als je enige doel in het leven ' herinnerd worden' is.. wat heb je dan voor leven?quote:Op maandag 13 augustus 2007 16:16 schreef mgerben het volgende:
[..]
Leuk voor jou, maar je word er niet om herinnerd.
Jij wilt alleen kinderen omdat je dan de zekerheid hebt niet vergeten te worden? Omdat je niet in vergetelheid wilt raken?
Mijn doel in het leven is: gelukkig zijn, en andere mensen gelukkig maken. Als ik andere mensen en mezelf gelukkig heb kunnen maken, kan ik met een sterven en nou ja, dan ben ik dood, en kan ik me er niet meer om bekommeren of ze wel of niet een mooie crematie hebben gehouden voor mij, met mooie woorden.
En sowieso.. als je vrienden hebt gemaakt in je leven zul je ook niet snel vergeten worden... heb je daar kinderen voor nodig?
Ja doei.
Doe mij eens een plezier wil je en trek je tenen eens onder mijn voeten vandaan? Die goudvissen opmerking was (in den beginne) van mij, ging over mij en over mijn gevoelens! Dat jij je daar dan plaatsvervangend door aangevallen voelt is niet mijn probleem?quote:Op maandag 13 augustus 2007 13:42 schreef ColdFeet het volgende:
[..]
Good Lord, nee. Ik zit dan gewoon een beetje op de kast omdat iemand in mijn nabije omgeving dus wel fijn vijf dagen in de week werkt. Ze moet zich echt het vuur uit de sloffen rennen, maar ze is echt een heel goede moeder. En dan voel ik me plaatsvervangend aangevallen door die goudvis-opmerkingen
quote:Op zaterdag 11 augustus 2007 11:04 schreef Ireth het volgende:
Omdat ik (let op: ik!) vind dat ik (let op: ik!) dan beter een goudvis had kunnen nemen.
Goedemiddag! Kan ik u ergens mee helpen?
Echt waar? Elke ouder?? Was het maar waar.....dan liepen er heel wat minder ongelukkige mensen op de wereld (en ook in OUD!) rond...quote:Op maandag 13 augustus 2007 15:58 schreef Moonah het volgende:
[..]
Neuh, dat niet.
[..]
Dat klopt. Het gevoel dat je ervaart bij je eigen kind is niet te evenaren. Door niets. Ik durf mijn hand ervoor in het vuur te steken dat elke ouder dat zal beamen.
De meeste kinderen die geadopteerd zijn lopen vaak tegen bepaalde problemen aan.quote:Op maandag 13 augustus 2007 16:13 schreef motorbloempje het volgende:
waarom krijg je van adopteren alleen maar rotzooi?
Het zal niet altijd even soepel zijn, maar als ik naar mezelf als puber kijk, ging het voor mijn ouders ook allemaal niet even soepel
zolang je tegenover je adoptiekind compleet eerlijk bent over zijn of haar herkomst, evt. reden van adoptie en alle steun om wanneer het kind oud genoeg is om evt. te gaan zoeken naar de biologische ouders of indien niet uit Nederland een bezoek aan het land van herkomst ed. kun je jezelf een hoop ellende besparen. Want niet alleen adoptiekinderen geven ' alleen maar rotzooi'
Ze voelen zich anders,vragen zich af wie ze zijn waar ze vandaan komen etc.
Ook al zijn de meeste ouders eerlijk over het land van herkomst van het kind, een afrikaans,zuid amerikaans of aziatisch kind zal zich toch altijd afvragen waarom hij/zij er anders uitziet qua uiterlijk.
Het kind zal zich nooit helemaal thuis voelen waardoor ze in twee werelden terecht komen.
En vaak zijn deze kinderen nog ondankbaar ook voorbeeld: Connie Breukhoven!!!
the god from which all light emanates
the sun god because of his warmth and compassion for the people who worshipped him
the sun god because of his warmth and compassion for the people who worshipped him
Absoluut niet!quote:Op maandag 13 augustus 2007 16:16 schreef ColdFeet het volgende:
[..]
Dat wil ik nog best van je aannemen, hoor. Maar dat zegt niet dat je leven nutteloos is als je kinderloos blijft, al dan niet gepland/gewenst. En daarom vind ik de post van mgerben wel erg ehh... uitgesproken.
[quote]
Dank je!
Dat pak ik op als compliment. Ik ben nl fel tegen de mentaliteit van 'als het maar jouw idee is, is alles wat je doet goed'
[quote]
Ik bedoel: is dan je kind jouw grote geschenk aan de wereld? Dat lijkt me namelijk ook weer wat overdreven.
Van mij zul je nooit horen dat mijn kind (ik heb er nog geen) mijn 'grootste geschenk' aan de wereld is. Zoveel arrogantie heb ik niet. Ik weet toch niet wat die kruimel allemaal gaat aanrichten? Laat staan dat het bij mij op zou komen dat de wereld mij zou moeten bedanken...
Wat ik wél weet is dat ik zowel de belangrijkste beslissing als de vormende kracht in tenminste één iemands leven ben geweest.
Wat ik nalaat is een leven, mijn pakket genen, en een verzameling ideeën en levensinstelling die ik als goed beschouw.
Dat vind ik al heel wat.
Nohochanogwattes:
lees de post eenst verder: er zijn genoeg probleemkinderen die gewoon bij hun ouders wonen hoor en die voor een hoop rotzooi zorgen
je kunt niet alle adoptiekinderen over 1 kam scheren, net zo min als je dat met de ' normale' kinderen kunt doen
weer even off --> motorrijden
lees de post eenst verder: er zijn genoeg probleemkinderen die gewoon bij hun ouders wonen hoor en die voor een hoop rotzooi zorgen
je kunt niet alle adoptiekinderen over 1 kam scheren, net zo min als je dat met de ' normale' kinderen kunt doen
weer even off --> motorrijden
Ja doei.
Waar moeten ze dankbaar voor zijn dan, dat ze uit hun thuissituatie gehaald zijn, of die nu slecht was of niet, 't was wel vertrouwd. Dan worden ze meegenomen naar een ander land en moeten opeens aan allerlei verwachtingen voldoen die wsl niet van hen zelf zijn. En als ze dan niet aan de verwachtingen voldoen zijn het opeens ondankbare k*tkinderen. Ze hebben er toch niet om gevraagd om geadopteerd te worden.quote:Op maandag 13 augustus 2007 16:27 schreef Nohochacyum het volgende:
[..]
De meeste kinderen die geadopteerd zijn lopen vaak tegen bepaalde problemen aan.
Ze voelen zich anders,vragen zich af wie ze zijn waar ze vandaan komen etc.
Ook al zijn de meeste ouders eerlijk over het land van herkomst van het kind, een afrikaans,zuid amerikaans of aziatisch kind zal zich toch altijd afvragen waarom hij/zij er anders uitziet qua uiterlijk.
Het kind zal zich nooit helemaal thuis voelen waardoor ze in twee werelden terecht komen.
En vaak zijn deze kinderen nog ondankbaar ook voorbeeld: Connie Breukhoven!!!
Is it wrong to talk to myself even when there’s nobody else?
It's just a state of mind.
It's just a state of mind.
Kuch... OK, jij begon met de goudvis-opmerking, maar je was niet de enige die die opmerking maakte, dacht ik zo.quote:Op maandag 13 augustus 2007 16:21 schreef Ireth het volgende:
[..]
Doe mij eens een plezier wil je en trek je tenen eens onder mijn voeten vandaan? Die goudvissen opmerking was (in den beginne) van mij, ging over mij en over mijn gevoelens! Dat jij je daar dan plaatsvervangend door aangevallen voelt is niet mijn probleem?
[..]
En dan nog: ken jij de moeders die 5 dagen in de week werken, weet je waarom ze het doen, weet je hoe ze met hun kindje omgaan, hoe gewenst het kind was?
Nee maar ik sprak/spreek ook niet over die moeders, ik sprak over mezelf, over hoe ik daar over denk mbt mijn kindje. En hoe ik zoiets dan zou ervaren. Voelde me toch lichtelijk aangevallen door je, omdat de goudvis-opmerking in mijn brein was ontsproten (bestaat dat woord )quote:Op maandag 13 augustus 2007 16:34 schreef ColdFeet het volgende:
[..]
Kuch... OK, jij begon met de goudvis-opmerking, maar je was niet de enige die die opmerking maakte, dacht ik zo.
En dan nog: ken jij de moeders die 5 dagen in de week werken, weet je waarom ze het doen, weet je hoe ze met hun kindje omgaan, hoe gewenst het kind was?
Goedemiddag! Kan ik u ergens mee helpen?
Alsof je dat vantevoren weet... Dat vind ik juist zo beangstigend. Noem mij een doemdenker, maar af en toe hoor ik iets heel erg afschuwelijks wat iemand doet/ aanricht en dan denk ik: die heeft ook ouders, die misschien heel veel van hem/haar hielden en het beste wilden.quote:Op maandag 13 augustus 2007 16:29 schreef mgerben het volgende:
[..]
Absoluut niet!
Van mij zul je nooit horen dat mijn kind (ik heb er nog geen) mijn 'grootste geschenk' aan de wereld is. Zoveel arrogantie heb ik niet. Ik weet toch niet wat die kruimel allemaal gaat aanrichten? Laat staan dat het bij mij op zou komen dat de wereld mij zou moeten bedanken...
Wat ik wél weet is dat ik zowel de belangrijkste beslissing als de vormende kracht in tenminste één iemands leven ben geweest.
Wat ik nalaat is een leven, mijn pakket genen, en een verzameling ideeën en levensinstelling die ik als goed beschouw.
Dat vind ik al heel wat.
(dan heb ik het niet over de moeder van Hitler, trouwens. Meer over een vriendin van vroeger die begin dit jaar bijna succesvol een zelfmoordpoging ondernam. Wat blijft er dan over van je goede bedoelingen, als ouder?
Afijn, ik realiseer me dat dat ook persoonlijk is)
Goed, nogmaaaaaals het was me opgevallen dat je overal met grote letters MIJN MENING en voor MIJN SITUATIE bijzette, heus. Maar vervolgens gingen anderen (? Suzanna? of wie dan ook) daarop verder, met die uitdrukking. En toen ging het voor mijn gevoel teveel in de richting 'je bent een ontaarde moeder als je je kind 5 dagen per week wegbrengt'.quote:Op maandag 13 augustus 2007 16:36 schreef Ireth het volgende:
[..]
Nee maar ik sprak/spreek ook niet over die moeders, ik sprak over mezelf, over hoe ik daar over denk mbt mijn kindje. En hoe ik zoiets dan zou ervaren. Voelde me toch lichtelijk aangevallen door je, omdat de goudvis-opmerking in mijn brein was ontsproten (bestaat dat woord )
En op dat punt steiger ik, omdat ik er toevallig eentje ken die dat doet. En er alsnog behoorlijk wat voor heeft opgeofferd. En wier kind zich echt heel goed ontwikkelt, op alle denkbare vlakken.
Het was geen aanval op jou, althans, zeer zeker niet zo bedoeld
Ze hebben dr niet om gevraagd!quote:Op maandag 13 augustus 2007 16:34 schreef tbl1966 het volgende:
[..]
Waar moeten ze dankbaar voor zijn dan, dat ze uit hun thuissituatie gehaald zijn, of die nu slecht was of niet, 't was wel vertrouwd. Dan worden ze meegenomen naar een ander land en moeten opeens aan allerlei verwachtingen voldoen die wsl niet van hen zelf zijn. En als ze dan niet aan de verwachtingen voldoen zijn het opeens ondankbare k*tkinderen. Ze hebben er toch niet om gevraagd om geadopteerd te worden.
Maar ze hebben hier in het westen vaak een beter leven.
Als ze niet hier naar toe waren gehaald dan waren het straat kindjes of werden ze verwaarloosd door hun ouders of ze sliepen in chiqueta bananen boxen!!
wat dat betreft hebben ze het hier vrij goed.
Wie zou er anders naar deze kinderen omkijken?
the god from which all light emanates
the sun god because of his warmth and compassion for the people who worshipped him
the sun god because of his warmth and compassion for the people who worshipped him
Ik scheer ze ook niet allemaal ondere een kam maar het komt voornamelijk bij adoptie kinderen voor dat ze rond de pubertijd voor nogal veel problemen zorgen.quote:Op maandag 13 augustus 2007 16:31 schreef motorbloempje het volgende:
Nohochanogwattes:
lees de post eenst verder: er zijn genoeg probleemkinderen die gewoon bij hun ouders wonen hoor en die voor een hoop rotzooi zorgen
je kunt niet alle adoptiekinderen over 1 kam scheren, net zo min als je dat met de ' normale' kinderen kunt doen
weer even off --> motorrijden
the god from which all light emanates
the sun god because of his warmth and compassion for the people who worshipped him
the sun god because of his warmth and compassion for the people who worshipped him
Dat ontken ik ook niet, maar ik vind het wel te ver gaan als je zegt dat ze dan ondankbaar zijn omdat ze niet doen wat mammie en pappie willen. 't zijn eigen individuen hoor, geen marionetten die moeten doen wat jij van ze verwacht. Jeetje, dat verwacht ik niet eens van mijn eigen kinderen die mijn genen hebben. Mijn schoonvader zei vroeger altijd: je hebt geen kinderen, je hebt ze te leen. Je voedt ze op, begeleidt ze tot aan de volwassenheid en daarna mogen ze het zelf doen. Soms doen ze dingen waar jij het niet mee eens bent, maar ze moeten het leren met vallen en opstaan.quote:Op maandag 13 augustus 2007 16:49 schreef Nohochacyum het volgende:
[..]
Ze hebben dr niet om gevraagd!
Maar ze hebben hier in het westen vaak een beter leven.
Als ze niet hier naar toe waren gehaald dan waren het straat kindjes of werden ze verwaarloosd door hun ouders of ze sliepen in chiqueta bananen boxen!!
wat dat betreft hebben ze het hier vrij goed.
Wie zou er anders naar deze kinderen omkijken?
Is it wrong to talk to myself even when there’s nobody else?
It's just a state of mind.
It's just a state of mind.
En laat nou dat voor een groot deel de reden zijn waarom ik fulltime zou willen blijven werkenquote:Op maandag 13 augustus 2007 14:10 schreef peterfan het volgende:
Wanneer begrjipt "men" nou eens dat er heel veel vrouwen zijn die het leuk en fijn vinden om te werken. Niet voor het geld, niet voor de "carriere" maar voor de eigen ontwikkeling, de waardering, de sociale contacten en misschien soms ook wel een beetje voor de ontspanning.....
Maar troost u, dit gaan een hoop mensen hier toch niet begrijpen aangezien je blijkbaar niet genoeg houdt van jouw kind als je beiden fulltime blijft werken... ofzo *zucht*
Inderdaad, als iedereen een ander nou eens in zijn waarde laat en geen oordeel over elkaar uitspreekt dan zou het leven een stuk makkelijker en aangenamer zijn. Ik had geen baan toen mijn oudste geboren was, maar toen een voormalige werkgever mij belde met de vraag of ik terug wilde komen heb ik ja gezegd. Mijn ventje was toen 3 maanden en ik hield zielsveel van hem (nog steeds trouwens ook al is 'ie nu 15) en ik vond het hartstikke leuk om samen met hem thuis te zijn, maar 't leek mee ook wel lekker om weer te werken en lekker tussen de grote mensen te zijn.quote:Op maandag 13 augustus 2007 16:54 schreef leonieke het volgende:
[..]
En laat nou dat voor een groot deel de reden zijn waarom ik fulltime zou willen blijven werken
Maar troost u, dit gaan een hoop mensen hier toch niet begrijpen aangezien je blijkbaar niet genoeg houdt van jouw kind als je beiden fulltime blijft werken... ofzo *zucht*
Is it wrong to talk to myself even when there’s nobody else?
It's just a state of mind.
It's just a state of mind.
Sowieso lijkt het wel dat als je een bepaalde keuze maakt, je daar vervolgens ook nooit op enige manier negatief over mag praten. Ik kan me goed voorstellen dat thuisblijfmoeders bewust kiezen om dit te doen, maar ook soms het gevoel hebben 'gek' te worden van de hele dag alleen maar zorgen en kinderpraat en daardoor wel eens onredelijk zijn tegen de kinderen. Of juist andersom werkende vrouwen die dagen hebben dat ze hun kindje toch heel erg missen of zich schuldig voelen als blijkt dat het kind veel gehuild heeft.
Uiteindelijk proberen de meeste mensen toch naar het beste inzicht te handelen als ze hun leven inrichten en wegen daarbij alle factoren. Met de keuze om uberhaupt aan kinderen te beginnen en daarna in de opvoeding. En voor iedereen zal op basis van waarden, normen, leefwijze, mogelijkheden en beperkingen een bepaalde manier het beste zijn. Maar dat hoeft dat niet te zijn voor een ander. Eea uiteraard binnen grenzen van mishandeling, misbruik, verwaarlozing etc.
motorbloempje je ideeen van adoptie of pleegouderschap zijn ook heel mooie alternatieven. Op die manier kan je zeker een hele waardevolle bijdrage leveren aan het leven van een kindje. Een van de redenen om een zelf een kind te willen is misschien het willen zien wat jij en de liefde van je leven 'samen' maken, die liefde bezegelen (alhoewel dat ook nogal aan waarde inboet als je bedenkt dat jaarlijks 33.000 minderjarige kinderen hun ouders zien scheiden).
Je hebt in ieder geval samen nog tijd genoeg om al die dingen te laten bezinken en later samen een afweging te maken.
Uiteindelijk proberen de meeste mensen toch naar het beste inzicht te handelen als ze hun leven inrichten en wegen daarbij alle factoren. Met de keuze om uberhaupt aan kinderen te beginnen en daarna in de opvoeding. En voor iedereen zal op basis van waarden, normen, leefwijze, mogelijkheden en beperkingen een bepaalde manier het beste zijn. Maar dat hoeft dat niet te zijn voor een ander. Eea uiteraard binnen grenzen van mishandeling, misbruik, verwaarlozing etc.
motorbloempje je ideeen van adoptie of pleegouderschap zijn ook heel mooie alternatieven. Op die manier kan je zeker een hele waardevolle bijdrage leveren aan het leven van een kindje. Een van de redenen om een zelf een kind te willen is misschien het willen zien wat jij en de liefde van je leven 'samen' maken, die liefde bezegelen (alhoewel dat ook nogal aan waarde inboet als je bedenkt dat jaarlijks 33.000 minderjarige kinderen hun ouders zien scheiden).
Je hebt in ieder geval samen nog tijd genoeg om al die dingen te laten bezinken en later samen een afweging te maken.
One of the least benightedly unintelligent life forms it has been my profound lack of pleasure not to be able to avoid meeting.
Die wordt door mij genoemd..quote:Op maandag 13 augustus 2007 13:52 schreef peterfan het volgende:
Om over het nergens noemen van de rol van de vader maar te zwijgen!!
♥ ♥ Jij een beetje van mij, ik een beetje van jou. ♥ ♥
Nee, inderdaad, er waren 2 personen die het over een goudvis hadden. Ireth en ik. In mijn ogen heb ik een uitstekend genuanceerde mening gegeven en daarom vind ik het jammer dat je plaatsvervangende schaamte hebt voor de mening van een ander.quote:Op maandag 13 augustus 2007 16:34 schreef ColdFeet het volgende:
[..]
Kuch... OK, jij begon met de goudvis-opmerking, maar je was niet de enige die die opmerking maakte, dacht ik zo.
En dan nog: ken jij de moeders die 5 dagen in de week werken, weet je waarom ze het doen, weet je hoe ze met hun kindje omgaan, hoe gewenst het kind was?
Wanneer ik iedereen 'in z'n waarde zou moeten laten', zou ik nergens m'n mening meer kunnen geven, nietwaar? Er is altijd wel iemand die een andere mening toebedeeld is.
Paradijsvogeltje, ik begrijp je quote nog steeds niet.
♥ ♥ Jij een beetje van mij, ik een beetje van jou. ♥ ♥
Erge gebeurtenissen maken meer indruk dan leuke gebeurtenissen.quote:Op maandag 13 augustus 2007 16:40 schreef ColdFeet het volgende:
[..]
Alsof je dat vantevoren weet... Dat vind ik juist zo beangstigend. Noem mij een doemdenker, maar af en toe hoor ik iets heel erg afschuwelijks wat iemand doet/ aanricht en dan denk ik: die heeft ook ouders, die misschien heel veel van hem/haar hielden en het beste wilden.
...Meer over een vriendin van vroeger die begin dit jaar bijna succesvol een zelfmoordpoging ondernam. Wat blijft er dan over van je goede bedoelingen, als ouder?
Kijk eens naar die keren dat een moeder haar kind doodde. Het hele land staat wekenlang op zijn kop.
Maar relativeer dat nou eens: Stel dat je een heel klein aandacht zou geven aan een kind dat bij een vriendje gaat spelen en gewoon blij terugkomt.
Dat gebeurt zo verschrikkelijk vaak; als we dat allemaal zouden melden zouden we extra kranten moeten drukken.
In het leven kun je risico's niet uitbannen. Je hoopt dus op het beste en waagt de sprong. Of je blijft altijd aan de kant staan omdat je in de krant hebt gelezen over iets heel ergs, heel ver weg.
De kans dat mijn kind opgroeit als een tweede Hitler is bijzonder klein (had iemand het trouwens over het nalaten van een boek, of schilderijen? Ahum, hint hint). De kans op een 2e Ghandi trouwens ook.
De kans op zelfmoord, annorexia of drugs&misdaad bijvoorbeeld is veel groter. Maar het grootste deel van de kinderen in Nederland heeft gewoon een saaie - lees goede! - jeugd en komt prima terecht.
Alleen hoor je daar niks van.
Maar je moet je leven niet laten leiden door iets dat zou kunnen gebeuren.
Ik reageerde vooral hierop. Inderdaad, ieder z'n mening, ben ik met je eens.quote:Op zaterdag 11 augustus 2007 23:40 schreef Suzanna het volgende:
Fulltime werken met kinderen (vooral als moeder, ben nou eenmaal traditioneel) is naar mijn mening zoiets als 'avond-en-weekend-kinderen' hebben. Dan kun je beter geen kinderen krijgen als je fulltime wilt blijven werken als moeder. En als je al kinderen hebt vind ik dat je je werktijden en dagen moet aanpassen en part-time moet gaan werken, op z'n minst. Maar goed, als iemand dat niet doet moet ' ie dat zelf weten. Ik zou het zelf alleen anders doen.
Maar hoeveel moeders ken je nou die fulltime werken? Volgens mij zijn dat er nl niet zo veel, althans, ik ken er maar twee of drie. En om daar nou zo'n uitgesproken mening op te baseren....
Ik ken eerlijk gezegd meer moeders die nu rond de 60 zijn (onze moeders zeg maar) die mij vertellen dat ze maar wat graag gewerkt hadden, al dan niet fulltime. Dat zij graag de keuze hadden gehad, maar dat was niet zo omdat het nu eenmaal niet hoorde... En zeg nou zelf: is onze generatie er nou zo goed van geworden dat onze moeders allemaal maar thuis waren, zogenaamd in het belang van het kind?quote:Op maandag 13 augustus 2007 17:53 schreef ColdFeet het volgende:
[..]
Ik reageerde vooral hierop. Inderdaad, ieder z'n mening, ben ik met je eens.
Maar hoeveel moeders ken je nou die fulltime werken? Volgens mij zijn dat er nl niet zo veel, althans, ik ken er maar twee of drie. En om daar nou zo'n uitgesproken mening op te baseren....
Mijn moeder geeft eerlijk toe dat haar thuisblijven niets met ons belang te maken had....
Nederland is vergeleken met omringende landen ook best ouderwets in hun opvattingen. Maar ook hier de mening dat er iemand gedeeltelijk thuis moet blijven voor de kinderen. Ik werk 2,5 (20 uur)dag en mijn man gewoon 40 uur. Vind het wel goed zo, maar als de jongste naar school gaat wil ik wel al een eigen zaak in de buurt/aan huis hebben opgebouwd. Zodat ik wel bereikbaar blijf voor de kinderen als ze thuis komen.
Moet wel eerlijk zeggen dat ik het niet vanzelfsprekend vind dat de moeder thuis blijft. Hier was de afspraak wie er op dat moment het minst verdient blijft thuis. En eerlijk is eerlijk ik was degene die het meest verdiende. Maar toen ik in verwachting raakte is vlak erna mijn contract niet verlengt en was de keuze niet heel moeilijk om dan zelf maar gedeeltelijk thuis te blijven. Maar het had dus net zo goed andersom kunnen zijn. Een vader heeft ook een rol en er wordt niet veel overgesproken hier.
Moet wel eerlijk zeggen dat ik het niet vanzelfsprekend vind dat de moeder thuis blijft. Hier was de afspraak wie er op dat moment het minst verdient blijft thuis. En eerlijk is eerlijk ik was degene die het meest verdiende. Maar toen ik in verwachting raakte is vlak erna mijn contract niet verlengt en was de keuze niet heel moeilijk om dan zelf maar gedeeltelijk thuis te blijven. Maar het had dus net zo goed andersom kunnen zijn. Een vader heeft ook een rol en er wordt niet veel overgesproken hier.
Maar dat heeft niets met wel of geen kinderen te maken. Dat vind ik hier in dit topic zo droevig en sowieso in het hele OUD-forum. Volgens mij komen ouders die niet zo narrowminded zijn gewoon meer in andere fora, muziek enzo, daar komen ook mensen die vader of moeder zijn, maar die niet hun kind zien als de enige en ultieme levensinvulling en het enige dat zin aan hun bestaan geeft.quote:Op maandag 13 augustus 2007 16:16 schreef mgerben het volgende:
Een heleboel dingen die mensen heel belangrijk vinden in het leven (consumeren, carriére, status) zijn dingen waarvan je je afvraagt: Is dat nou het doel van je leven? Is dat de zin en de inhoud die je aan je leven wilt geven?
Er wordt hier zo vaak en zo gemakkelijk een lijn getrokken van 'kiezen voor geen kinderen' naar 'carriere belangrijk vinden', oppervlakkigheid, egoisme, onvolwassenheid, geen verantwoordelijkheden willen nemen, alleen maar willen feesten, een leeg en inhoudsloos bestaan.
Dat vind ik ronduit triest. Dan heb je het echt niet begrepen. Dan ben je misschien zelf iemand die er niet in slaagt zin aan zijn leven te geven en daarom maar een kind heeft genomen, maar heel veel mensen zijn niet zo. Die weten hun leven sowieso wel zinvol in te richten en zichzelf interessante doelen te stellen (dat was ook het punt van mijn bericht over boeken schrijven, muziek maken, ontwikkelingswerk doen, interessante dingen organiseren voor mensen in je buurt) en willen ze graag een kind, dan gaan ze daarvoor, en willen ze het niet, dan doen ze het niet. Die zien een leven zonder kinderen niet als een 'minder' leven, maar als een ander leven. Bij dat soort types zou het OUD-forum wel gebaat zijn, als die hier wat meer zouden komen en de balans wat zouden rechttrekken.
Hier is er altijd een kinderwens geweest, wel een partner zonder kinderwens die nu wel heel tevreden is met bijna twee kinderen. Toen in de omgeving er kinderen kwamen ging het bij hem toch ook wel een beetje kriebelen.
Mmm, ik kom ook nergens maar op het moment heb ik geen carriere meer, zit in een baan die niet aansluit bij wat ik uiteindelijk wel. Maar een flinke carriere zit wel in de planning en die kan ook met kinderen. Ik ben nog jong genoeg om die carriere nu op te starten ik studeer er immers ook voor. En wees eerlijk niet alleen OUD maar ook vaders/moeders in mijn directe omgeving zette hun carriere opzij omdat ze hun gezin/familieleven belangrijk vinden. Het hoort erbij denk ik dan, en vaak is die behoeft sterk hoor.quote:Op maandag 13 augustus 2007 19:10 schreef thaleia het volgende:
[..]
Er wordt hier zo vaak en zo gemakkelijk een lijn getrokken van 'kiezen voor geen kinderen' naar 'carriere belangrijk vinden', oppervlakkigheid, egoisme, onvolwassenheid, geen verantwoordelijkheden willen nemen, alleen maar willen feesten, een leeg en inhoudsloos bestaan.
En ik heb buiten mijn werk een sociaal leven met diverse bestuursfuncties en wie weet vele met mij.
Trouwens hoezo over één kam scheren
Ongetwijfeld. Zo kan ik ook wel wat dingen bedenken waar niets mee te vergelijken is en mensen opnoemen die dat allemaal zullen beamen, maar ik leg ze de rest van de wereld niet op als een of andere religie en ik kan wel eens een keer roepen "je weet niet wat je mist!" maar daar blijft het dan ook bij. Leven en laten leven he.quote:Op maandag 13 augustus 2007 15:58 schreef Moonah het volgende:
Dat klopt. Het gevoel dat je ervaart bij je eigen kind is niet te evenaren. Door niets. Ik durf mijn hand ervoor in het vuur te steken dat elke ouder dat zal beamen.
Ik denk dat een heleboel kindertjes een heel ellendig leven bespaard was gebleven als hun ouders niet was aangepraat dat je leven niet compleet is als je geen (eigen, want adoptie- en stiefkinderen kunnen dat geweldige onvergelijkbare gevoel ook al niet oproepen, geloof ik) kinderen hebt. En DAT is het probleem waar het hier in dit topic om gaat. Hoe mensen je in een bepaalde richting duwen omdat ze zelf maar 1 manier weten om hun leven zinvol in te vullen. Dat is een tekortkoming van die mensen zelf, geen reden om anderen dan maar dezelfde tekortkoming te gaan aanpraten c.q. opleggen.
Waarom niet gewoon op TS reageren met "tof dat je je leven zo fijn inricht zoals jij dat zelf wilt, ik reageer het mijne anders in en daar ben ik gelukkig mee, mooi dat jij met het jouwe gelukkig bent" i.p.v. "nou daar kom je nog wel van terug hoor, want het is onmogelijk dat jij HIER gelukkig mee bent en blijft". Zo praten is een eigen tekortkoming, dat zal elke ouder die een kind wilde omdat hem dat iets fantastisch leek, en niet omdat hij er een of ander Groot Gat of Grote Incompleetheid mee moest opvullen, beamen.
Of je nou full-time, part-time of niet werkt dat maakt niks uit, ik ken mensen die tot hun 4de thuis zaten als enigskind en hele sociale mensen zijn, ken mensen waarvan de ouders beide full-time werkte, broers/zussen heeft en zo egoistisch als zijn.
Het is een samenspel van omstandigheden en niks is perfect.
Iedereen zijn eigen mening, ik ben hoofdzakelijk thuis, waarom? omdat ik dat prettig vind, niks meer en niks minder.
En zo vindt iemand anders het weer prettig om wel te werken.
Het zijn allemaal lichtelijk egoistische keuzes, iedere keuze die je maakt, aangezien je je eigen er een prettig gevoel bij geeft.
Maar egoistisch is niet altijd iets negatiefs.
Het is een samenspel van omstandigheden en niks is perfect.
Iedereen zijn eigen mening, ik ben hoofdzakelijk thuis, waarom? omdat ik dat prettig vind, niks meer en niks minder.
En zo vindt iemand anders het weer prettig om wel te werken.
Het zijn allemaal lichtelijk egoistische keuzes, iedere keuze die je maakt, aangezien je je eigen er een prettig gevoel bij geeft.
Maar egoistisch is niet altijd iets negatiefs.
Da's een mooie samenvatting. Ik denk dat de meeste beginnende ouders van nu sowieso raar zijn gestart, meer dan ooit worden kinderen als bindmiddel gezien voor een afzwakkende onstuimige 'comfortrelatie' (naar mijn idee). Die mensen zullen ongetwijfeld hun plekje in OUD hebben gevondenquote:Op maandag 13 augustus 2007 19:10 schreef thaleia het volgende:
[..]
Maar dat heeft niets met wel of geen kinderen te maken. Dat vind ik hier in dit topic zo droevig en sowieso in het hele OUD-forum. Volgens mij komen ouders die niet zo narrowminded zijn gewoon meer in andere fora, muziek enzo, daar komen ook mensen die vader of moeder zijn, maar die niet hun kind zien als de enige en ultieme levensinvulling en het enige dat zin aan hun bestaan geeft.
Er wordt hier zo vaak en zo gemakkelijk een lijn getrokken van 'kiezen voor geen kinderen' naar 'carriere belangrijk vinden', oppervlakkigheid, egoisme, onvolwassenheid, geen verantwoordelijkheden willen nemen, alleen maar willen feesten, een leeg en inhoudsloos bestaan.
Dat vind ik ronduit triest. Dan heb je het echt niet begrepen. Dan ben je misschien zelf iemand die er niet in slaagt zin aan zijn leven te geven en daarom maar een kind heeft genomen, maar heel veel mensen zijn niet zo. Die weten hun leven sowieso wel zinvol in te richten en zichzelf interessante doelen te stellen (dat was ook het punt van mijn bericht over boeken schrijven, muziek maken, ontwikkelingswerk doen, interessante dingen organiseren voor mensen in je buurt) en willen ze graag een kind, dan gaan ze daarvoor, en willen ze het niet, dan doen ze het niet. Die zien een leven zonder kinderen niet als een 'minder' leven, maar als een ander leven. Bij dat soort types zou het OUD-forum wel gebaat zijn, als die hier wat meer zouden komen en de balans wat zouden rechttrekken.
De voorzitter zegt: Laat duizend bloemen bloeien.
Laat duizend balletjes stuiteren.
Laat duizend balletjes stuiteren.
Ik wil nog even hierop reageren. Had ik al gedaan, maar had niet voldoende tijd om uitgebreid te tikken wat ik wilde zeggen.quote:Op maandag 13 augustus 2007 15:41 schreef thaleia het volgende:
[..]
Een briljant boek?
Een boeiend onderzoek met dito resultaten?
Een geniaal muziekalbum?
Een schitterend schilderij?
Een heleboel gezonde en gelukkige mensen in een dorpje in een ontwikkelingsland waar jij hebt geholpen de boel goed op poten te zetten?
Een heleboel gelukkige mensen die met plezier aan je terugdenken omdat jij zulk aangenaam gezelschap voor ze was en zulke leuke dingen hebt georganiseerd?
Of, hey, een zielsgelukkig adoptiekind dat door jou ontzettend fijn is grootgebracht?
Allemaal niets waard? Allemaal leeg, oppervlakkig, nietsbetekenend? Haalt het allemaal niet bij "het oergevoel" van een eigen kind?
Dat is toch erg, als iemand zo denkt...
Ik heb het gevoel dat jij tegenover de woorden van mgerben ook maar grote dingen wil zetten, omdat hij ook zo hoogdravend doet over het hebben van kinderen.
Mijn punt is dat ten eerste de meeste zaken op dit lijstje natuurlijk erg mooi zijn, maar niet echt representatief voor verweg de grootste groep mensen, met of zonder kinderen.
Alleen dit stukje:
zou op een grotere groep mensen van toepassing kunnen zijn.quote:Een heleboel gelukkige mensen die met plezier aan je terugdenken omdat jij zulk aangenaam gezelschap voor ze was en zulke leuke dingen hebt georganiseerd?
Maar dan nog: waarom zulke hoogdravende dingen? Is het leven van iemand wiens leven zich maar in kleine kring heeft afgespeeld en die maar 2 mensen gelukkig heeft gemaakt en waar maar 3 mensen met plezier aan terugdenken minder waard? Of iemand die niemand behalve zichzelf gelukkig heeft gemaakt, maar ook niemand gekwetst heeft?
Dat was mijn punt: het heeft in mijn ogen niets te maken met nalaten van wat dan ook. Alleen het idee voor jezelf dat je over het algemeen genomen terug kunt kijken op een leven waarin jij je prettig en gelukkig hebt gevoeld en je geprobeerd hebt anderen niet (bewust) te kwetsen, is imo voldoende voor een waardevol leven. Dat kan met kinderen, dat kan met grootse daden, een fantastische cultureel of historisch belangrijke nalatenschap, of gewoon na een heel gewoon leventje met een klein kringetje van naasten.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Ik wel eigenlijk, ik vond het heerlijk dat mijn moeder thuis was om tussen de middag thuis te eten en om geen sleutelkind te zijn.quote:Op maandag 13 augustus 2007 18:59 schreef peterfan het volgende:
[..]
Ikis onze generatie er nou zo goed van geworden dat onze moeders allemaal maar thuis waren, zogenaamd in het belang van het kind?
Mijn moeder geeft eerlijk toe dat haar thuisblijven niets met ons belang te maken had....
Ik heb best een rotjeugd gehad door andere omstandigheden en dit is een van de weinig echt positieve dingen die ik me herinner, mijn moeder die altijd voor me klaarstond.
Dat als ik huilend uit school kwam mijn moeder er was om haar armen om me heen te slaan en te zeggen dat alles goed komt.
Dat als er iets leuks gebeurde ik hyperend voor haar neus stond te kleppen dat de poes van Japie kittens heeft gekregen en ze me vrolijk en liefdevol aankeek.
Misschien heeft niet de hele generatie er iets aan gehad, maar ik heb er zeker wat aan gehad dat mijn moeder thuis was.
Dat gevoel gun ik mijn dochter ook.
Overigens werkte ze wel onder schooltijd.
Ik heb het niet over geluk. Want daar is gedegen onderzoek naar gedaan: Mensen zonder kinderen (en dan m.n. tweeverdieners) zijn over all gelukkiger dan mensen mét kinderen.quote:Op maandag 13 augustus 2007 16:23 schreef peterfan het volgende:
[..]
Echt waar? Elke ouder?? Was het maar waar.....dan liepen er heel wat minder ongelukkige mensen op de wereld (en ook in OUD!) rond...
Ik heb het over een gevoel dat niet te evenaren is. Door niets. Dát zal iedere ouder die niet psyhisch in de war is beamen. En ik bedoel het niet lullig of kleinerend, maar dat kun je dus pas weten als je een kind hebt. Voor die tijd heb je van het bestaan van een dergelijk gevoel geen weet. Het meest intense, hart-rakende gevoel dat een mens kan ervaren.
Ik heb het idee dat jij leest wat je wíl lezen. Ook in je vorige post suggereer je dat 'wij OUDers' minderwaardig doen over (het leven van) mensen zonder kinderen. Dat er gezegd wordt dat kinderen het ultieme doel zouden zijn en de wereld stopt met draaien. Ik lees dat nl helemaal niet in de reacties. Ik heb juist de indruk dat jij wat badinerend (en generaliserend) doet over mensen met kinderen (die in dit topic en dit subforum posten).quote:Op maandag 13 augustus 2007 19:31 schreef thaleia het volgende:
En DAT is het probleem waar het hier in dit topic om gaat. Hoe mensen je in een bepaalde richting duwen omdat ze zelf maar 1 manier weten om hun leven zinvol in te vullen. Dat is een tekortkoming van die mensen zelf, geen reden om anderen dan maar dezelfde tekortkoming te gaan aanpraten c.q. opleggen.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zou je niet liever eerst zelf eens nadenken over wat het probleem nou eigenlijk is?quote:Op maandag 13 augustus 2007 20:07 schreef Vivi het volgende:
Helemaal roerend eens is met Moonah
De voorzitter zegt: Laat duizend bloemen bloeien.
Laat duizend balletjes stuiteren.
Laat duizend balletjes stuiteren.
Zou jij niet even het topic lezen en naar aanleiding daarvan kan je dan concluderen dat ik helemaal geen probleem hébquote:Op maandag 13 augustus 2007 20:23 schreef Aoristus het volgende:
[..]
Zou je niet liever eerst zelf eens nadenken over wat het probleem nou eigenlijk is?
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
Ik vind het allang prima dat je het in eerste instantie op jezelf betrektquote:Op maandag 13 augustus 2007 21:05 schreef Vivi het volgende:
[..]
Zou jij niet even het topic lezen en naar aanleiding daarvan kan je dan concluderen dat ik helemaal geen probleem héb
De voorzitter zegt: Laat duizend bloemen bloeien.
Laat duizend balletjes stuiteren.
Laat duizend balletjes stuiteren.
Dan nog slaat het nergens op wat je zegt aangezien ik al meerdere keren hier heb gereageerd n.a.v. de OP. Ik zie ook geen probleem eigenlijk verderquote:Op maandag 13 augustus 2007 21:07 schreef Aoristus het volgende:
[..]
Ik vind het allang prima dat je het in eerste instantie op jezelf betrekt
Had je verder nog iets nuttigs toe te voegen?
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
quote:Op maandag 13 augustus 2007 21:11 schreef Vivi het volgende:
[..]
Dan nog slaat het nergens op wat je zegt aangezien ik al meerdere keren hier heb gereageerd.
Ik heb het topic gevolgd, maar het is ook wel eens leuk om anderen de koers van het topic te laten bepalen.
Je bent het 'gewoon' eens met iemand die kritiek heeft op een ander. Ontwikkeld hoor. Deel vooral je 'kriebelhoest' met gelijkgezinden
De voorzitter zegt: Laat duizend bloemen bloeien.
Laat duizend balletjes stuiteren.
Laat duizend balletjes stuiteren.
Ik doelde op je opmerking dat je niet begrijpt dat sommige fulltimers voor een kind kiezen. Ik heb namelijk het idee dat in sommige gevallen de maatschappelijke en familiaire druk zo hoog ligt, dat mensen het een logische stap gaan vinden om na baan en huis een kind "erbij te nemen". En het tere punt van de TS is dat het vaak raar wordt gevonden als je helemaal geen kinderwens hebt. Immers, het hoort er toch bij? Dat is toch het rijtje? Studie- baan - huis - partner- kind?quote:Op maandag 13 augustus 2007 17:48 schreef lcicle het volgende:
[..]
Paradijsvogeltje, ik begrijp je quote nog steeds niet.
Nu ietsje duidelijker, Icicle?
Deze user werd mede mogelijk gemaakt door Yvonne. Bedankt!
Like does the man say 'Is now the time to take of my pants?' ...'Yes.', I said.
Like does the man say 'Is now the time to take of my pants?' ...'Yes.', I said.
Tip;
Als je niet zeker bent of je het later wel misschien toch wel zou willen, zeg dan nooit dat je er niet aan begint. Mocht je namelijk wel van gedachten veranderen, dan reageert iedereen met; "Oh, het was zeker een ongelukje?!" . . .
Als je niet zeker bent of je het later wel misschien toch wel zou willen, zeg dan nooit dat je er niet aan begint. Mocht je namelijk wel van gedachten veranderen, dan reageert iedereen met; "Oh, het was zeker een ongelukje?!" . . .
. 
.
In my life
Why do I smile
At people who I'd much rather kick in the eye ?
Why do I smile
At people who I'd much rather kick in the eye ?
Moonah, first of all, je komt op mij echt over als iemand die genuanceerd, oprecht en doordacht post. Dat wat jij zegt over 'oer-gevoel' geloof ik direct. Maar, eerlijk is eerlijk, als je geen kinderen hebt, weet je nog niet wat je mist, sterker nog, heb je soms geen enkele reden om te denken dat je wat mist! Pas op het moment dat je een kind verliest, weet je wat je mist. Of als je een ontzettend sterke kinderwens hebt, die niet wordt vervuld. Maar niet als je nooit een sterke kinderwens hebt gehad.quote:Op maandag 13 augustus 2007 19:53 schreef Moonah het volgende:
[..]
Ik heb het niet over geluk. Want daar is gedegen onderzoek naar gedaan: Mensen zonder kinderen (en dan m.n. tweeverdieners) zijn over all gelukkiger dan mensen mét kinderen.
Ik heb het over een gevoel dat niet te evenaren is. Door niets. Dát zal iedere ouder die niet psyhisch in de war is beamen. En ik bedoel het niet lullig of kleinerend, maar dat kun je dus pas weten als je een kind hebt. Voor die tijd heb je van het bestaan van een dergelijk gevoel geen weet. Het meest intense, hart-rakende gevoel dat een mens kan ervaren.
[..]
Ik heb het idee dat jij leest wat je wíl lezen. Ook in je vorige post suggereer je dat 'wij OUDers' minderwaardig doen over (het leven van) mensen zonder kinderen. Dat er gezegd wordt dat kinderen het ultieme doel zouden zijn en de wereld stopt met draaien. Ik lees dat nl helemaal niet in de reacties. Ik heb juist de indruk dat jij wat badinerend (en generaliserend) doet over mensen met kinderen (die in dit topic en dit subforum posten).
Ik kreeg ook een beetje een gevoel dat men hier in OUD op z'n minst een beetje in z'n eigen wereldje leeft. Voor een deel blijkt het mee te vallen, maar voor een ander deel blijft dat ook zo. Maar goed, wat heb ik hier verder ook te zoeken
quote:Op maandag 13 augustus 2007 21:46 schreef k_i_m het volgende:
Tip;
Als je niet zeker bent of je het later wel misschien toch wel zou willen, zeg dan nooit dat je er niet aan begint. Mocht je namelijk wel van gedachten veranderen, dan reageert iedereen met; "Oh, het was zeker een ongelukje?!" . . .
AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH JIJ????????????????quote:Op maandag 13 augustus 2007 21:46 schreef k_i_m het volgende:
Tip;
Als je niet zeker bent of je het later wel misschien toch wel zou willen, zeg dan nooit dat je er niet aan begint. Mocht je namelijk wel van gedachten veranderen, dan reageert iedereen met; "Oh, het was zeker een ongelukje?!" . . .
ik lach je toe, hoor, niet uit, of toch, of niet, of wel of AAAAAAAAAAAAH
maar leuk, joh ! en toch effe weer
maar uh, was het een ongelukje
nee, niet antwoorden, gek!
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
nou, eensch, behalve dan op mijn beurt weer met dat "pas als je een kind verliest, weet je pas wat je mist" ..... ik kan me dat nu ook prima voorstellen, hoor, de gedachte alleen al doen de tranen opwellen, en dus douw je die gedachte onmiddelijk weg, ik spreek het dan ook nooit hardop uit, die angst van stel dat. ... de gedachte eraan is natuurlijk nooit te vergelijken met het daadwerkelijke, de pijn daarvan, maar de gedachte alleen is al ondraaglijk zat.quote:Op maandag 13 augustus 2007 21:51 schreef ColdFeet het volgende:
[..]
Moonah, first of all, je komt op mij echt over als iemand die genuanceerd, oprecht en doordacht post. Dat wat jij zegt over 'oer-gevoel' geloof ik direct. Maar, eerlijk is eerlijk, als je geen kinderen hebt, weet je nog niet wat je mist, sterker nog, heb je soms geen enkele reden om te denken dat je wat mist! Pas op het moment dat je een kind verliest, weet je wat je mist. Of als je een ontzettend sterke kinderwens hebt, die niet wordt vervuld. Maar niet als je nooit een sterke kinderwens hebt gehad.
Ik kreeg ook een beetje een gevoel dat men hier in OUD op z'n minst een beetje in z'n eigen wereldje leeft. Voor een deel blijkt het mee te vallen, maar voor een ander deel blijft dat ook zo. Maar goed, wat heb ik hier verder ook te zoeken
dat is wmb het enige grote voordeel van geen kinderen hebben, de angst om te verliezen die ontbreekt... en ja, natuurlijk zijn er ouders, vrienden , een partner te verliezen, maar je kind... blegh, ander onderwerp.
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
quote:Op maandag 13 augustus 2007 21:51 schreef ColdFeet het volgende:
[..]
Moonah, first of all, je komt op mij echt over als iemand die genuanceerd, oprecht en doordacht post.
Dat zeg ik dus eigenlijk ook. Je hebt geen weet van het bestaan. Nou ja, je kunt je wel proberen je er iets bij voor te stellen, maar dat is slechts een fractie van het allesoverweldigende gevoel dat je als ouder bij tijd en wijlen ervaart.quote:Maar, eerlijk is eerlijk, als je geen kinderen hebt, weet je nog niet wat je mist, sterker nog, heb je soms geen enkele reden om te denken dat je wat mist!
Hm, ik geloof dat ik in herhaling val!
Weet je, OUD is nu eenmaal een subforum dat over kinderen en het ouderschap gaat. Logisch dat het hier dus daar vnl om draait.quote:Ik kreeg ook een beetje een gevoel dat men hier in OUD op z'n minst een beetje in z'n eigen wereldje leeft. Voor een deel blijkt het mee te vallen, maar voor een ander deel blijft dat ook zo. Maar goed, wat heb ik hier verder ook te zoeken
En dat veel mensen alleen maar in OUD posten heeft niet per sé met desinteresse voor de rest te maken, als wel met simpelweg niet meer de tijd en/of fut hebben om ook nog eens intensief in andere fora te posten. Tenminste, dat geldt voor mij. Plús dat een kind erg relativerend werkt. Voor mij iig. Hoe maak ik dat duidelijk? Daar waar ik vroegah hevig verhit kon discussieren, laat ik nu dingen veel makkelijker van me afglijden. IRL maar zéker online.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Okee, eerlijk is eerlijk. Ik krijg nog wel steeds wegtrekkers als ze me "moeder" noemen .quote:Op maandag 13 augustus 2007 21:56 schreef milagro het volgende:
[..]
AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH JIJ????????????????
ik lach je toe, hoor, niet uit, of toch, of niet, of wel of AAAAAAAAAAAAH
maar leuk, joh ! en toch effe weer
maar uh, was het een ongelukje
nee, niet antwoorden, gek!
In my life
Why do I smile
At people who I'd much rather kick in the eye ?
Why do I smile
At people who I'd much rather kick in the eye ?
Als je tot de OUDincrowd zou behoren zou je weten dat het geen ongelukje is.quote:Op maandag 13 augustus 2007 21:56 schreef milagro het volgende:
maar uh, was het een ongelukje
En ook dat ze nu gelukkig niet meer misseijk is.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Ik ben het "gewoon" met haar eens? Hoe weet jij of ik het "gewoon" met haar eens ben?quote:Op maandag 13 augustus 2007 21:14 schreef Aoristus het volgende:
[..]
Ik heb het topic gevolgd, maar het is ook wel eens leuk om anderen de koers van het topic te laten bepalen.
Je bent het 'gewoon' eens met iemand die kritiek heeft op een ander. Ontwikkeld hoor. Deel vooral je 'kriebelhoest' met gelijkgezinden
Misschien ben ik het wel heel "doordacht" met haar eens..dat weet jij helemaal niet mannetje, en om meteen met je oordeel klaar te staan, dát is zeker wel ontwikkeld?
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
Dan zeg ik altijd: ik noem het liever een verassingquote:Op maandag 13 augustus 2007 21:46 schreef k_i_m het volgende:
Tip;
Als je niet zeker bent of je het later wel misschien toch wel zou willen, zeg dan nooit dat je er niet aan begint. Mocht je namelijk wel van gedachten veranderen, dan reageert iedereen met; "Oh, het was zeker een ongelukje?!" . . .
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
hihihihiquote:Op maandag 13 augustus 2007 22:08 schreef Vivi het volgende:
[..]
Ik ben het "gewoon" met haar eens? Hoe weet jij of ik het "gewoon" met haar eens ben?
Misschien ben ik het wel heel "doordacht" met haar eens..dat weet jij helemaal niet mannetje, en om meteen met je oordeel klaar te staan, dát is zeker wel ontwikkeld?
De voorzitter zegt: Laat duizend bloemen bloeien.
Laat duizend balletjes stuiteren.
Laat duizend balletjes stuiteren.
Blijkbaar val ik dan helemaal buiten de incrowd, want negen van de tien keer heb ik geen idee waar het over gaat. Net als die discussie in het relto.... *kuch*... modtopic.quote:Op maandag 13 augustus 2007 22:07 schreef Moonah het volgende:
[..]
Als je tot de OUDincrowd zou behoren zou je weten dat het geen ongelukje is.
En ook dat ze nu gelukkig niet meer misseijk is.
Deze user werd mede mogelijk gemaakt door Yvonne. Bedankt!
Like does the man say 'Is now the time to take of my pants?' ...'Yes.', I said.
Like does the man say 'Is now the time to take of my pants?' ...'Yes.', I said.
ach, dat heb ik nog steeds met "mevrouw" , en ik denk nog altijd in termen als "later als ik groot ben"..quote:Op maandag 13 augustus 2007 22:07 schreef k_i_m het volgende:
[..]
Okee, eerlijk is eerlijk. Ik krijg nog wel steeds wegtrekkers als ze me "moeder" noemen .
moeder is ook zo'n volwassen woord , mama is al beter, want dat zegt je kind straks tegen je
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
HET WAS GEEN ONGELUKJE! AAAARGH!!! . . .quote:Op maandag 13 augustus 2007 22:09 schreef Vivi het volgende:
[..]
Dan zeg ik altijd: ik noem het liever een verassing
In my life
Why do I smile
At people who I'd much rather kick in the eye ?
Why do I smile
At people who I'd much rather kick in the eye ?
Zeg PV, je wil toch niet zeggen dat je een leven naast OUD hebt he?
Mamamamammmmaamama *smeltquote:Op maandag 13 augustus 2007 22:11 schreef milagro het volgende:
[..]
ach, dat heb ik nog steeds met "mevrouw" , en ik denk nog altijd in termen als "later als ik groot ben"..
moeder is ook zo'n volwassen woord , mama is al beter, want dat zegt je kind straks tegen je
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Die gebruiken we pas over een maand of 7.quote:Op maandag 13 augustus 2007 22:13 schreef k_i_m het volgende:
. . .
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
En dan heb ik ook nog ruim 2 jaar om aan het idee te wennen voordat hij/zij dat kan zeggen .quote:Op maandag 13 augustus 2007 22:11 schreef milagro het volgende:
[..]
ach, dat heb ik nog steeds met "mevrouw" , en ik denk nog altijd in termen als "later als ik groot ben"..
moeder is ook zo'n volwassen woord , mama is al beter, want dat zegt je kind straks tegen je
In my life
Why do I smile
At people who I'd much rather kick in the eye ?
Why do I smile
At people who I'd much rather kick in the eye ?
Ik zei toch: "Ik"quote:Op maandag 13 augustus 2007 22:13 schreef k_i_m het volgende:
[..]
HET WAS GEEN ONGELUKJE! AAAARGH!!! . . .
Jeeeeeetje, wat zal jij een strenge moeder worden zeg
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
En dan zit je met jong.. en dan? Over 18 jaar had je vast liever die sportwagen gekocht voor het geld wat je nu kwijt bent aan dat ettertje dat niet wil deugenquote:
De voorzitter zegt: Laat duizend bloemen bloeien.
Laat duizend balletjes stuiteren.
Laat duizend balletjes stuiteren.
quote:Op maandag 13 augustus 2007 22:13 schreef Moonah het volgende:
Zeg PV, je wil toch niet zeggen dat je een leven naast OUD hebt he?
[..]
Mamamamammmmaamama *smelt
Ja, 'mamamamamamammmamamama'... dat is zo lief....
En ja idd. Wanneer gaat dat weg? Dat denken in 'als ik later groot ben...'? Niet dat ik er last van heb...
Deze user werd mede mogelijk gemaakt door Yvonne. Bedankt!
Like does the man say 'Is now the time to take of my pants?' ...'Yes.', I said.
Like does the man say 'Is now the time to take of my pants?' ...'Yes.', I said.
(lang leve de tamtam )quote:Op maandag 13 augustus 2007 22:10 schreef Paradijsvogeltje het volgende:
[..]
Blijkbaar val ik dan helemaal buiten de incrowd, want negen van de tien keer heb ik geen idee waar het over gaat. Net als die discussie in het relto.... *kuch*... modtopic.
Goedemiddag! Kan ik u ergens mee helpen?
! *herkent* Alleen jammer dat dat later ineens steeds korter wordtquote:Op maandag 13 augustus 2007 22:11 schreef milagro het volgende:
[..]
ach, dat heb ik nog steeds met "mevrouw" , en ik denk nog altijd in termen als "later als ik groot ben"..
moeder is ook zo'n volwassen woord , mama is al beter, want dat zegt je kind straks tegen je
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
dit topiv was gewoon gedoemd om offtopic te gaan.... uiteindelijk...
Deze user werd mede mogelijk gemaakt door Yvonne. Bedankt!
Like does the man say 'Is now the time to take of my pants?' ...'Yes.', I said.
Like does the man say 'Is now the time to take of my pants?' ...'Yes.', I said.
Alsof die nog hip is na 18 jaar...quote:Op maandag 13 augustus 2007 22:15 schreef Aoristus het volgende:
[..]
En dan zit je met jong.. en dan? Over 18 jaar had je vast liever die sportwagen gekocht voor het geld wat je nu kwijt bent aan dat ettertje dat niet wil deugen
En ik heb toch geen rijbewijs dus hij mag me straks mooi rondrijden, en aangezien ik een leuke hippe moeder ben doet ie dat graag natuurlijk
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
Je bent gewoon jaloers op mensen die zo verstandig zijn geweest om voor hun eigen vrijheid te kiezen.quote:Op woensdag 8 augustus 2007 18:44 schreef Vivi het volgende:
[..]
Nou, de mensen die ik ken die pertinent hebben gekozen om geen kids te "nemen" (ik noem het maar even zo) en dan niet door een fysieke reden he, of een (erfelijke) ziekte oid, hebben allemaal als motivatie: "ik heb niks met kinderen, ik wil er niks voor opofferen, en ik wil doen wat ik wil wanneer ik wil".
Dat vind ik dan toch een bepaalde karaktertrek die ik niet als prettig ervaar, kan het niet beter uitleggen dan dit
Hun goed recht natuurlijk hoor, maar ik vind het toch vaak een bepaald "type". (Degenen die ik ben tegen gekomen dan).
As the officer took her away, she recalled that she asked,
"Why do you push us around?"
And she remembered him saying,
"I don't know, but the law's the law, and you're under arrest."
"Why do you push us around?"
And she remembered him saying,
"I don't know, but the law's the law, and you're under arrest."
je bedoelt "ma" ?quote:Op maandag 13 augustus 2007 22:16 schreef Vivi het volgende:
[..]
! *herkent* Alleen jammer dat dat later ineens steeds korter wordt
ik zeg geen Ma tegen mijn moeder, mijn moeder is geen Ma, maar een mama, ze is klein en slank en jong ogend en hip, Ma's zijn groot en stevig en hebben bloemetjes jurken aan, van de M & S
mijn vader is ook geen Pa, maar een echte papa, al denkt mijn broer daar anders over, die noemt hem dus wel Pa, de lafaard
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
*kuch*
Het was net zo fijn weer terug on-topic na het uitstapje over kdv's en goudvissen enzo, zullen we het dan ook on-topic proberen te houden.
Het was net zo fijn weer terug on-topic na het uitstapje over kdv's en goudvissen enzo, zullen we het dan ook on-topic proberen te houden.
***
quote:Op maandag 13 augustus 2007 22:20 schreef milagro het volgende:
[..]
je bedoelt "ma" ?
ik zeg geen Ma tegen mijn moeder, mijn moeder is geen Ma, maar een mama, ze is klein en slank en jong ogend en hip, Ma's zijn groot en stevig en hebben bloemetjes jurken aan, van de M & S
mijn vader is ook geen Pa, maar een echte papa, al denkt mijn broer daar anders over, die noemt hem dus wel Pa, de lafaard
edit: sorry BE
Deze user werd mede mogelijk gemaakt door Yvonne. Bedankt!
Like does the man say 'Is now the time to take of my pants?' ...'Yes.', I said.
Like does the man say 'Is now the time to take of my pants?' ...'Yes.', I said.
Ja ma!quote:Op maandag 13 augustus 2007 22:22 schreef Brighteyes het volgende:
*kuch*
Het was net zo fijn weer terug on-topic na het uitstapje over kdv's en goudvissen enzo, zullen we het dan ook on-topic proberen te houden.
Ik geloof onmiddelijk dat je je huis helemaal volgens de laatste IKEA Feng Shui 2007 normen hebt ingericht, maar wat schiet je er mee op? Introspectie leidt niet per definitie tot een gelukkig levenquote:Op maandag 13 augustus 2007 22:20 schreef Vivi het volgende:
[..]
Alsof die nog hip is na 18 jaar...
[afbeelding]
Deze is nog mooier als ie 18 is
En ik heb toch geen rijbewijs dus hij mag me straks mooi rondrijden, en aangezien ik een leuke hippe moeder ben doet ie dat graag natuurlijk
Denk daar maar aan als je op je 50e oma bent
De voorzitter zegt: Laat duizend bloemen bloeien.
Laat duizend balletjes stuiteren.
Laat duizend balletjes stuiteren.
Ontzettend...maar heb ik je al verteld dat ik het voor sommige mensen alleen maar een heel wijs besluit vind om zich niet voort te planten?quote:Op maandag 13 augustus 2007 22:20 schreef heiden6 het volgende:
[..]
Je bent gewoon jaloers op mensen die zo verstandig zijn geweest om voor hun eigen vrijheid te kiezen.
schapenvel..schapenvel..
Geniet van je vrijheid jongen
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
Zal ik doen, doei!quote:Op maandag 13 augustus 2007 22:24 schreef Aoristus het volgende:
[..]
Ik geloof onmiddelijk dat je je huis helemaal volgens de laatste IKEA Feng Shui 2007 normen hebt ingericht, maar wat schiet je er mee op? Introspectie leidt niet per definitie tot een gelukkig leven
Denk daar maar aan als je op je 50e oma bent
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
*weg*
[ Bericht 99% gewijzigd door BE op 13-08-2007 22:35:17 ]
[ Bericht 99% gewijzigd door BE op 13-08-2007 22:35:17 ]
As the officer took her away, she recalled that she asked,
"Why do you push us around?"
And she remembered him saying,
"I don't know, but the law's the law, and you're under arrest."
"Why do you push us around?"
And she remembered him saying,
"I don't know, but the law's the law, and you're under arrest."
Ja moeder! .quote:Op maandag 13 augustus 2007 22:22 schreef Brighteyes het volgende:
*kuch*
Het was net zo fijn weer terug on-topic na het uitstapje over kdv's en goudvissen enzo, zullen we het dan ook on-topic proberen te houden.
In my life
Why do I smile
At people who I'd much rather kick in the eye ?
Why do I smile
At people who I'd much rather kick in the eye ?
En dat is nou precies datgene wat de lacherige kritiek op het OUD forum rechtvaardigtquote:
De voorzitter zegt: Laat duizend bloemen bloeien.
Laat duizend balletjes stuiteren.
Laat duizend balletjes stuiteren.
[reactie op edit]
[ Bericht 96% gewijzigd door BE op 13-08-2007 22:35:52 ]
[ Bericht 96% gewijzigd door BE op 13-08-2007 22:35:52 ]
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
Nou ja, met jouw opmerkingen vraag je er natuurlijk ook wel een beetje om, vind je zelf ook nietquote:Op maandag 13 augustus 2007 22:27 schreef Aoristus het volgende:
[..]
En dat is nou precies datgene wat de lacherige kritiek op het OUD forum rechtvaardigt
Waarom is het toch zo moeilijk om elkaar in de eigen waarde te laten
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
quote:Op maandag 13 augustus 2007 22:29 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Nou ja, met jouw opmerkingen vraag je er natuurlijk ook wel een beetje om, vind je zelf ook niet
Waarom is het toch zo moeilijk om elkaar in de eigen waarde te laten
Vraag maar aan milagro wat ze van haar ouderschap vindt, haar kinderen zullen nu ook wel de huwbare leeftijd bereikt hebben
De voorzitter zegt: Laat duizend bloemen bloeien.
Laat duizend balletjes stuiteren.
Laat duizend balletjes stuiteren.
Je tamtam werkt blijkbaar niet goed genoeg.quote:Op maandag 13 augustus 2007 22:26 schreef Ireth het volgende:
*spuigt koffie over toetsenbord heen*
wtf?
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
[reactie op edit]
[ Bericht 49% gewijzigd door BE op 13-08-2007 22:36:30 ]
[ Bericht 49% gewijzigd door BE op 13-08-2007 22:36:30 ]
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
Ik zla wel heel dom zijn, maar ik begrijp niet zo goed waar je heen wil...quote:Op maandag 13 augustus 2007 22:30 schreef Aoristus het volgende:
[..]
Vraag maar aan milagro wat ze van haar ouderschap vindt, haar kinderen zullen nu ook wel de huwbare leeftijd bereikt hebben
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
gewoon op z'n kop zetten en zo een nachtje laten staanquote:Op maandag 13 augustus 2007 22:29 schreef Ireth het volgende:
Hoe krijg ik nu die koffie onder mijn spatiebalk vandaan?
Is it wrong to talk to myself even when there’s nobody else?
It's just a state of mind.
It's just a state of mind.
[weg]
[ Bericht 98% gewijzigd door BE op 13-08-2007 22:36:58 ]
[ Bericht 98% gewijzigd door BE op 13-08-2007 22:36:58 ]
As the officer took her away, she recalled that she asked,
"Why do you push us around?"
And she remembered him saying,
"I don't know, but the law's the law, and you're under arrest."
"Why do you push us around?"
And she remembered him saying,
"I don't know, but the law's the law, and you're under arrest."
okay , waar waren we... geen kinderen willen , is het echt zo raar?
nee, het is niet raar, net zo niet als ze wel willen.
en vind je dat 'wel' wel raar omdat jij niet wil, dan is het 'niet' ook raar als je wel wil.
zo, klaar.
mogen we nu weer off topic, BE?
kom op, het is vrijdag, hoor
nee, het is niet raar, net zo niet als ze wel willen.
en vind je dat 'wel' wel raar omdat jij niet wil, dan is het 'niet' ook raar als je wel wil.
zo, klaar.
mogen we nu weer off topic, BE?
kom op, het is vrijdag, hoor
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
"Cumbajaaaaaaaaaaaaaaaaaaa my lord Cumbajaaaaaa!!!"
Dat komt vast omdat je niet verder dan een paar meter kan kijken, is het niet?quote:Op maandag 13 augustus 2007 22:31 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Ik zla wel heel dom zijn, maar ik begrijp niet zo goed waar je heen wil...
De voorzitter zegt: Laat duizend bloemen bloeien.
Laat duizend balletjes stuiteren.
Laat duizend balletjes stuiteren.
Nog 11 posts, ik ga zo slapen.quote:Op maandag 13 augustus 2007 22:33 schreef milagro het volgende:
mogen we nu weer off topic, BE?
kom op, het is vrijdag, hoor
Leef je uit!
***
En waarom denk je dat?quote:Op maandag 13 augustus 2007 22:33 schreef Aoristus het volgende:
[..]
Dat komt vast omdat je niet verder dan een paar meter kan kijken, is het niet?
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
quote:Op maandag 13 augustus 2007 22:33 schreef Ireth het volgende:
[afbeelding] "Cumbajaaaaaaaaaaaaaaaaaaa my lord Cumbajaaaaaa!!!"
