Geen kinderen willen.. is het echt zo raar?

Hier is er altijd een kinderwens geweest, wel een partner zonder kinderwens die nu wel heel tevreden is met bijna twee kinderen. Toen in de omgeving er kinderen kwamen ging het bij hem toch ook wel een beetje kriebelen.

quote:

Op maandag 13 augustus 2007 19:10 schreef thaleia het volgende:

[..]

Er wordt hier zo vaak en zo gemakkelijk een lijn getrokken van 'kiezen voor geen kinderen' naar 'carriere belangrijk vinden', oppervlakkigheid, egoisme, onvolwassenheid, geen verantwoordelijkheden willen nemen, alleen maar willen feesten, een leeg en inhoudsloos bestaan.

Mmm, ik kom ook nergens maar op het moment heb ik geen carriere meer, zit in een baan die niet aansluit bij wat ik uiteindelijk wel. Maar een flinke carriere zit wel in de planning en die kan ook met kinderen. Ik ben nog jong genoeg om die carriere nu op te starten ik studeer er immers ook voor. En wees eerlijk niet alleen OUD maar ook vaders/moeders in mijn directe omgeving zette hun carriere opzij omdat ze hun gezin/familieleven belangrijk vinden. Het hoort erbij denk ik dan, en vaak is die behoeft sterk hoor.

En ik heb buiten mijn werk een sociaal leven met diverse bestuursfuncties en wie weet vele met mij.

_{Trouwens hoezo over één kam scheren}

quote:

Op maandag 13 augustus 2007 15:58 schreef Moonah het volgende:
Dat klopt. Het gevoel dat je ervaart bij je eigen kind is niet te evenaren. Door niets. Ik durf mijn hand ervoor in het vuur te steken dat elke ouder dat zal beamen.

Ongetwijfeld. Zo kan ik ook wel wat dingen bedenken waar niets mee te vergelijken is en mensen opnoemen die dat allemaal zullen beamen, maar ik leg ze de rest van de wereld niet op als een of andere religie en ik kan wel eens een keer roepen "je weet niet wat je mist!" maar daar blijft het dan ook bij. Leven en laten leven he.

Ik denk dat een heleboel kindertjes een heel ellendig leven bespaard was gebleven als hun ouders niet was aangepraat dat je leven niet compleet is als je geen (eigen, want adoptie- en stiefkinderen kunnen dat geweldige onvergelijkbare gevoel ook al niet oproepen, geloof ik) kinderen hebt. En DAT is het probleem waar het hier in dit topic om gaat. Hoe mensen je in een bepaalde richting duwen omdat ze zelf maar 1 manier weten om hun leven zinvol in te vullen. Dat is een tekortkoming van die mensen zelf, geen reden om anderen dan maar dezelfde tekortkoming te gaan aanpraten c.q. opleggen.

Waarom niet gewoon op TS reageren met "tof dat je je leven zo fijn inricht zoals jij dat zelf wilt, ik reageer het mijne anders in en daar ben ik gelukkig mee, mooi dat jij met het jouwe gelukkig bent" i.p.v. "nou daar kom je nog wel van terug hoor, want het is onmogelijk dat jij HIER gelukkig mee bent en blijft". Zo praten is een eigen tekortkoming, dat zal elke ouder die een kind wilde omdat hem dat iets fantastisch leek, en niet omdat hij er een of ander Groot Gat of Grote Incompleetheid mee moest opvullen, beamen.

Of je nou full-time, part-time of niet werkt dat maakt niks uit, ik ken mensen die tot hun 4de thuis zaten als enigskind en hele sociale mensen zijn, ken mensen waarvan de ouders beide full-time werkte, broers/zussen heeft en zo egoistisch als zijn.
Het is een samenspel van omstandigheden en niks is perfect.

Iedereen zijn eigen mening, ik ben hoofdzakelijk thuis, waarom? omdat ik dat prettig vind, niks meer en niks minder.
En zo vindt iemand anders het weer prettig om wel te werken.

Het zijn allemaal lichtelijk egoistische keuzes, iedere keuze die je maakt, aangezien je je eigen er een prettig gevoel bij geeft.
Maar egoistisch is niet altijd iets negatiefs.

Edit: dubbel

quote:

Op maandag 13 augustus 2007 19:10 schreef thaleia het volgende:

[..]

Maar dat heeft niets met wel of geen kinderen te maken. Dat vind ik hier in dit topic zo droevig en sowieso in het hele OUD-forum. Volgens mij komen ouders die niet zo narrowminded zijn gewoon meer in andere fora, muziek enzo, daar komen ook mensen die vader of moeder zijn, maar die niet hun kind zien als de enige en ultieme levensinvulling en het enige dat zin aan hun bestaan geeft.

Er wordt hier zo vaak en zo gemakkelijk een lijn getrokken van 'kiezen voor geen kinderen' naar 'carriere belangrijk vinden', oppervlakkigheid, egoisme, onvolwassenheid, geen verantwoordelijkheden willen nemen, alleen maar willen feesten, een leeg en inhoudsloos bestaan.

Dat vind ik ronduit triest. Dan heb je het echt niet begrepen. Dan ben je misschien zelf iemand die er niet in slaagt zin aan zijn leven te geven en daarom maar een kind heeft genomen, maar heel veel mensen zijn niet zo. Die weten hun leven sowieso wel zinvol in te richten en zichzelf interessante doelen te stellen (dat was ook het punt van mijn bericht over boeken schrijven, muziek maken, ontwikkelingswerk doen, interessante dingen organiseren voor mensen in je buurt) en willen ze graag een kind, dan gaan ze daarvoor, en willen ze het niet, dan doen ze het niet. Die zien een leven zonder kinderen niet als een 'minder' leven, maar als een ander leven. Bij dat soort types zou het OUD-forum wel gebaat zijn, als die hier wat meer zouden komen en de balans wat zouden rechttrekken.

Da's een mooie samenvatting. Ik denk dat de meeste beginnende ouders van nu sowieso raar zijn gestart, meer dan ooit worden kinderen als bindmiddel gezien voor een afzwakkende onstuimige 'comfortrelatie' (naar mijn idee). Die mensen zullen ongetwijfeld hun plekje in OUD hebben gevonden

quote:

Op maandag 13 augustus 2007 15:41 schreef thaleia het volgende:

[..]

Een briljant boek?
Een boeiend onderzoek met dito resultaten?
Een geniaal muziekalbum?
Een schitterend schilderij?
Een heleboel gezonde en gelukkige mensen in een dorpje in een ontwikkelingsland waar jij hebt geholpen de boel goed op poten te zetten?
Een heleboel gelukkige mensen die met plezier aan je terugdenken omdat jij zulk aangenaam gezelschap voor ze was en zulke leuke dingen hebt georganiseerd?

Of, hey, een zielsgelukkig adoptiekind dat door jou ontzettend fijn is grootgebracht?

Allemaal niets waard? Allemaal leeg, oppervlakkig, nietsbetekenend? Haalt het allemaal niet bij "het oergevoel" van een eigen kind?

Dat is toch erg, als iemand zo denkt...

Ik wil nog even hierop reageren. Had ik al gedaan, maar had niet voldoende tijd om uitgebreid te tikken wat ik wilde zeggen.

Ik heb het gevoel dat jij tegenover de woorden van mgerben ook maar grote dingen wil zetten, omdat hij ook zo hoogdravend doet over het hebben van kinderen.

Mijn punt is dat ten eerste de meeste zaken op dit lijstje natuurlijk erg mooi zijn, maar niet echt representatief voor verweg de grootste groep mensen, met of zonder kinderen.

Alleen dit stukje:

quote:

Een heleboel gelukkige mensen die met plezier aan je terugdenken omdat jij zulk aangenaam gezelschap voor ze was en zulke leuke dingen hebt georganiseerd?

zou op een grotere groep mensen van toepassing kunnen zijn.

Maar dan nog: waarom zulke hoogdravende dingen? Is het leven van iemand wiens leven zich maar in kleine kring heeft afgespeeld en die maar 2 mensen gelukkig heeft gemaakt en waar maar 3 mensen met plezier aan terugdenken minder waard? Of iemand die niemand behalve zichzelf gelukkig heeft gemaakt, maar ook niemand gekwetst heeft?

Dat was mijn punt: het heeft in mijn ogen niets te maken met nalaten van wat dan ook. Alleen het idee voor jezelf dat je over het algemeen genomen terug kunt kijken op een leven waarin jij je prettig en gelukkig hebt gevoeld en je geprobeerd hebt anderen niet (bewust) te kwetsen, is imo voldoende voor een waardevol leven. Dat kan met kinderen, dat kan met grootse daden, een fantastische cultureel of historisch belangrijke nalatenschap, of gewoon na een heel gewoon leventje met een klein kringetje van naasten.

quote:

Op maandag 13 augustus 2007 18:59 schreef peterfan het volgende:

[..]

Ikis onze generatie er nou zo goed van geworden dat onze moeders allemaal maar thuis waren, zogenaamd in het belang van het kind?
Mijn moeder geeft eerlijk toe dat haar thuisblijven niets met ons belang te maken had....

Ik wel eigenlijk, ik vond het heerlijk dat mijn moeder thuis was om tussen de middag thuis te eten en om geen sleutelkind te zijn.
Ik heb best een rotjeugd gehad door andere omstandigheden en dit is een van de weinig echt positieve dingen die ik me herinner, mijn moeder die altijd voor me klaarstond.

Dat als ik huilend uit school kwam mijn moeder er was om haar armen om me heen te slaan en te zeggen dat alles goed komt.
Dat als er iets leuks gebeurde ik hyperend voor haar neus stond te kleppen dat de poes van Japie kittens heeft gekregen en ze me vrolijk en liefdevol aankeek.

Misschien heeft niet de hele generatie er iets aan gehad, maar ik heb er zeker wat aan gehad dat mijn moeder thuis was.
Dat gevoel gun ik mijn dochter ook.

Overigens werkte ze wel onder schooltijd.

quote:

Op maandag 13 augustus 2007 16:23 schreef peterfan het volgende:

[..]

Echt waar? Elke ouder?? Was het maar waar.....dan liepen er heel wat minder ongelukkige mensen op de wereld (en ook in OUD!) rond...

Ik heb het niet over geluk. Want daar is gedegen onderzoek naar gedaan: Mensen zonder kinderen (en dan m.n. tweeverdieners) zijn over all gelukkiger dan mensen mét kinderen.
Ik heb het over een gevoel dat niet te evenaren is. Door niets. Dát zal iedere ouder die niet psyhisch in de war is beamen. En ik bedoel het niet lullig of kleinerend, maar dat kun je dus pas weten als je een kind hebt. Voor die tijd heb je van het bestaan van een dergelijk gevoel geen weet. Het meest intense, hart-rakende gevoel dat een mens kan ervaren.

quote:

Op maandag 13 augustus 2007 19:31 schreef thaleia het volgende:
En DAT is het probleem waar het hier in dit topic om gaat. Hoe mensen je in een bepaalde richting duwen omdat ze zelf maar 1 manier weten om hun leven zinvol in te vullen. Dat is een tekortkoming van die mensen zelf, geen reden om anderen dan maar dezelfde tekortkoming te gaan aanpraten c.q. opleggen.

Ik heb het idee dat jij leest wat je wíl lezen. Ook in je vorige post suggereer je dat 'wij OUDers' minderwaardig doen over (het leven van) mensen zonder kinderen. Dat er gezegd wordt dat kinderen het ultieme doel zouden zijn en de wereld stopt met draaien. Ik lees dat nl helemaal niet in de reacties. Ik heb juist de indruk dat jij wat badinerend (en generaliserend) doet over mensen met kinderen (die in dit topic en dit subforum posten).

Helemaal roerend eens is met Moonah

quote:

Op maandag 13 augustus 2007 20:07 schreef Vivi het volgende:
Helemaal roerend eens is met Moonah

Zou je niet liever eerst zelf eens nadenken over wat het probleem nou eigenlijk is?

quote:

Op maandag 13 augustus 2007 20:23 schreef Aoristus het volgende:

[..]

Zou je niet liever eerst zelf eens nadenken over wat het probleem nou eigenlijk is?

Zou jij niet even het topic lezen en naar aanleiding daarvan kan je dan concluderen dat ik helemaal geen probleem héb

quote:

Op maandag 13 augustus 2007 21:05 schreef Vivi het volgende:

[..]

Zou jij niet even het topic lezen en naar aanleiding daarvan kan je dan concluderen dat ik helemaal geen probleem héb

Ik vind het allang prima dat je het in eerste instantie op jezelf betrekt

quote:

Op maandag 13 augustus 2007 21:07 schreef Aoristus het volgende:

[..]

Ik vind het allang prima dat je het in eerste instantie op jezelf betrekt

Dan nog slaat het nergens op wat je zegt aangezien ik al meerdere keren hier heb gereageerd n.a.v. de OP. Ik zie ook geen probleem eigenlijk verder
Had je verder nog iets nuttigs toe te voegen?

quote:

Op maandag 13 augustus 2007 21:11 schreef Vivi het volgende:

[..]

Dan nog slaat het nergens op wat je zegt aangezien ik al meerdere keren hier heb gereageerd.

Ik heb het topic gevolgd, maar het is ook wel eens leuk om anderen de koers van het topic te laten bepalen.
Je bent het 'gewoon' eens met iemand die kritiek heeft op een ander. Ontwikkeld hoor. Deel vooral je 'kriebelhoest' met gelijkgezinden

quote:

Op maandag 13 augustus 2007 17:48 schreef lcicle het volgende:

[..]


_{Paradijsvogeltje, ik begrijp je quote nog steeds niet.}

Ik doelde op je opmerking dat je niet begrijpt dat sommige fulltimers voor een kind kiezen. Ik heb namelijk het idee dat in sommige gevallen de maatschappelijke en familiaire druk zo hoog ligt, dat mensen het een logische stap gaan vinden om na baan en huis een kind "erbij te nemen". En het tere punt van de TS is dat het vaak raar wordt gevonden als je helemaal geen kinderwens hebt. Immers, het hoort er toch bij? Dat is toch het rijtje? Studie- baan - huis - partner- kind?
_{Nu ietsje duidelijker, Icicle?}

Tip;

Als je niet zeker bent of je het later wel misschien toch wel zou willen, zeg dan nooit dat je er niet aan begint. Mocht je namelijk wel van gedachten veranderen, dan reageert iedereen met; "Oh, het was zeker een ongelukje?!" . . .

quote:

Op maandag 13 augustus 2007 19:53 schreef Moonah het volgende:

[..]

Ik heb het niet over geluk. Want daar is gedegen onderzoek naar gedaan: Mensen zonder kinderen (en dan m.n. tweeverdieners) zijn over all gelukkiger dan mensen mét kinderen.
Ik heb het over een gevoel dat niet te evenaren is. Door niets. Dát zal iedere ouder die niet psyhisch in de war is beamen. En ik bedoel het niet lullig of kleinerend, maar dat kun je dus pas weten als je een kind hebt. Voor die tijd heb je van het bestaan van een dergelijk gevoel geen weet. Het meest intense, hart-rakende gevoel dat een mens kan ervaren.
[..]

Ik heb het idee dat jij leest wat je wíl lezen. Ook in je vorige post suggereer je dat 'wij OUDers' minderwaardig doen over (het leven van) mensen zonder kinderen. Dat er gezegd wordt dat kinderen het ultieme doel zouden zijn en de wereld stopt met draaien. Ik lees dat nl helemaal niet in de reacties. Ik heb juist de indruk dat jij wat badinerend (en generaliserend) doet over mensen met kinderen (die in dit topic en dit subforum posten).

Moonah, first of all, je komt op mij echt over als iemand die genuanceerd, oprecht en doordacht post. Dat wat jij zegt over 'oer-gevoel' geloof ik direct. Maar, eerlijk is eerlijk, als je geen kinderen hebt, weet je nog niet wat je mist, sterker nog, heb je soms geen enkele reden om te denken dat je wat mist! Pas op het moment dat je een kind verliest, weet je wat je mist. Of als je een ontzettend sterke kinderwens hebt, die niet wordt vervuld. Maar niet als je nooit een sterke kinderwens hebt gehad.

Ik kreeg ook een beetje een gevoel dat men hier in OUD op z'n minst een beetje in z'n eigen wereldje leeft. Voor een deel blijkt het mee te vallen, maar voor een ander deel blijft dat ook zo. Maar goed, wat heb ik hier verder ook te zoeken

quote:

Op maandag 13 augustus 2007 21:46 schreef k_i_m het volgende:
Tip;

Als je niet zeker bent of je het later wel misschien toch wel zou willen, zeg dan nooit dat je er niet aan begint. Mocht je namelijk wel van gedachten veranderen, dan reageert iedereen met; "Oh, het was zeker een ongelukje?!" . . .

quote:

Op maandag 13 augustus 2007 21:46 schreef k_i_m het volgende:
Tip;

Als je niet zeker bent of je het later wel misschien toch wel zou willen, zeg dan nooit dat je er niet aan begint. Mocht je namelijk wel van gedachten veranderen, dan reageert iedereen met; "Oh, het was zeker een ongelukje?!" . . .

AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH JIJ????????????????



ik lach je toe, hoor, niet uit, of toch, of niet, of wel of AAAAAAAAAAAAH

maar leuk, joh ! en toch effe weer

maar uh, was het een ongelukje
nee, niet antwoorden, gek!

quote:

Op maandag 13 augustus 2007 21:51 schreef ColdFeet het volgende:

[..]

Moonah, first of all, je komt op mij echt over als iemand die genuanceerd, oprecht en doordacht post. Dat wat jij zegt over 'oer-gevoel' geloof ik direct. Maar, eerlijk is eerlijk, als je geen kinderen hebt, weet je nog niet wat je mist, sterker nog, heb je soms geen enkele reden om te denken dat je wat mist! Pas op het moment dat je een kind verliest, weet je wat je mist. Of als je een ontzettend sterke kinderwens hebt, die niet wordt vervuld. Maar niet als je nooit een sterke kinderwens hebt gehad.

Ik kreeg ook een beetje een gevoel dat men hier in OUD op z'n minst een beetje in z'n eigen wereldje leeft. Voor een deel blijkt het mee te vallen, maar voor een ander deel blijft dat ook zo. Maar goed, wat heb ik hier verder ook te zoeken

nou, eensch, behalve dan op mijn beurt weer met dat "pas als je een kind verliest, weet je pas wat je mist" ..... ik kan me dat nu ook prima voorstellen, hoor, de gedachte alleen al doen de tranen opwellen, en dus douw je die gedachte onmiddelijk weg, ik spreek het dan ook nooit hardop uit, die angst van stel dat. ... de gedachte eraan is natuurlijk nooit te vergelijken met het daadwerkelijke, de pijn daarvan, maar de gedachte alleen is al ondraaglijk zat.

dat is wmb het enige grote voordeel van geen kinderen hebben, de angst om te verliezen die ontbreekt... en ja, natuurlijk zijn er ouders, vrienden , een partner te verliezen, maar je kind... blegh, ander onderwerp.

quote:

Op maandag 13 augustus 2007 21:51 schreef ColdFeet het volgende:

[..]

Moonah, first of all, je komt op mij echt over als iemand die genuanceerd, oprecht en doordacht post.

quote:

Maar, eerlijk is eerlijk, als je geen kinderen hebt, weet je nog niet wat je mist, sterker nog, heb je soms geen enkele reden om te denken dat je wat mist!

Dat zeg ik dus eigenlijk ook. Je hebt geen weet van het bestaan. Nou ja, je kunt je wel proberen je er iets bij voor te stellen, maar dat is slechts een fractie van het allesoverweldigende gevoel dat je als ouder bij tijd en wijlen ervaart.
Hm, ik geloof dat ik in herhaling val!

quote:

Ik kreeg ook een beetje een gevoel dat men hier in OUD op z'n minst een beetje in z'n eigen wereldje leeft. Voor een deel blijkt het mee te vallen, maar voor een ander deel blijft dat ook zo. Maar goed, wat heb ik hier verder ook te zoeken

Weet je, OUD is nu eenmaal een subforum dat over kinderen en het ouderschap gaat. Logisch dat het hier dus daar vnl om draait.
En dat veel mensen alleen maar in OUD posten heeft niet per sé met desinteresse voor de rest te maken, als wel met simpelweg niet meer de tijd en/of fut hebben om ook nog eens intensief in andere fora te posten. Tenminste, dat geldt voor mij. Plús dat een kind erg relativerend werkt. Voor mij iig. Hoe maak ik dat duidelijk? Daar waar ik vroegah hevig verhit kon discussieren, laat ik nu dingen veel makkelijker van me afglijden. IRL maar zéker online.

quote:

Op maandag 13 augustus 2007 21:56 schreef milagro het volgende:

[..]

AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH JIJ????????????????



ik lach je toe, hoor, niet uit, of toch, of niet, of wel of AAAAAAAAAAAAH

maar leuk, joh ! en toch effe weer

maar uh, was het een ongelukje
nee, niet antwoorden, gek!

Okee, eerlijk is eerlijk. Ik krijg nog wel steeds wegtrekkers als ze me "moeder" noemen .

quote:

Op maandag 13 augustus 2007 21:56 schreef milagro het volgende:
maar uh, was het een ongelukje

Als je tot de OUDincrowd zou behoren zou je weten dat het geen ongelukje is.
En ook dat ze nu gelukkig niet meer misseijk is.

quote:

Op maandag 13 augustus 2007 21:14 schreef Aoristus het volgende:

[..]


Ik heb het topic gevolgd, maar het is ook wel eens leuk om anderen de koers van het topic te laten bepalen.
Je bent het 'gewoon' eens met iemand die kritiek heeft op een ander. Ontwikkeld hoor. Deel vooral je 'kriebelhoest' met gelijkgezinden

Ik ben het "gewoon" met haar eens? Hoe weet jij of ik het "gewoon" met haar eens ben?
Misschien ben ik het wel heel "doordacht" met haar eens..dat weet jij helemaal niet mannetje, en om meteen met je oordeel klaar te staan, dát is zeker wel ontwikkeld?