ik realiseerde me laatst dat ik al weer bijna 30 ben..
als ik om me heen kijk zie ik dat echt schrikwekbarend veel leeftijdsgenoten al begonnen zijn met samenwonen, trouwen
![]()
en zelfs kind(eren). Laatst had ik ook wat oude basisschool klasgenoten en vrienden teruggevonden via hyves. Ik schrok me echt kapot dat sommige van hun al 3 kids hebben!
ik kom zelf uit een 4,5 jarige relatie, is een aantal maanden geleden uit gegaan. ik was supergelukkig met haar, maar zij helaas niet meer met mij bleek. Ik ben dus weer terug bij af wat relaties betreft.
Als ik nu dan ook mijn huidige sitatie naast die van al die huisje-boompje-beesters leg dan is het wel apart. Ik moet zeggen dat ik wel graag wilde samenwonen, maar kids was ik nog niet helemaal aan toe. Desalniettemin is dat zoiezo plotsklaps een ver van mn bed show geworden. ik ben nog niet over mn ex heen, en voor ik weer een serieuze relatie heb, laat staat H-B-B...dat zit er voor mij nog even niet in de nabije toekomst.
ik merk het ook heel erg omdat ik (nu ik weer vrijgezellig ben) graag weer leuke dingen wil gaan doen, maar merk dat het niet meer zo makkelijk is. Vooral omdat de vrienden waarmee ik dat deed, nu de bovenstaande mensen zijn. Die hebben nog maar weinig tijd, want ze hebben te druk met carierre, kids of willen simpelweg liever knuffelen op de bank met hun geliefde (wederhelft?)
heb me de laatste tijd vaak afgevraagd of ik nou de enige ben die maar een beetje aanmodderd..dat is natuurlijk niet zo, maar het lijkt soms wel een beetje zo..
beetje een help-ik-word-dertiger topic i guess. Als ik mn relatie nog had gehad, had ik er waarschijnlijk niet veel gedachte aan gegeven aan dit soort zaken, hooguit een paar keer gefronsd bij het horen dat je jeugvrienden al papa en mama zijn..
nu echter, word ik wel een beetje gedwongen om hier over na te denken.
aan de andere kant vind ik mn situatie op zich ook weer niet erg. heb nu bv lekker veel vrije tijd EN geld. kan allemaal leuke dingen doen, reizen enzo. ik twijfel een beetje, niet omdat ik zo graag aan de gevestigde orde wil voldoen, maar meer omdat het op me overkomt dat de H-B-Bers erg gelukkig zijn, met een liefhebbende partner en lieve kids, maar misschien is dit maar een illusie?
mede (bijna)30ers..wat zijn jullie gedachtes en ervaringen? hoe staan jullie nu in het leven? als je op je 30 geen huisje-boompje-beestje (+ evt een kleintje) hebt, ben je dan gefaald?
I pity the fool who goes out tryin' a' take over da world, then runs home cryin' to his momma!