quote:15-09-2012
Boekenspecial Tweede Wereldoorlog
Ook anno 2012 blijft de Tweede Wereldoorlog een onuitputtelijke bron van boeiende historische verhalen en nieuwe inzichten. De periode 1939 – 1945 is dan ook een geliefd onderwerp bij schrijvers en liefhebbers van geschiedenisboeken. De volgende recente oorlogsboeken zijn volgens de Kennislink-redactie Geschiedenis & Archeologie zeker het lezen waard.
Afbeelding: © Uitgeverij Ambo/Anthos
Anthony Beevor – De Tweede Wereldoorlog
Door Maarten Muns
‘Als we Amerikanen zijn’, schreef de Amerikaanse journaliste Anne Applebaum, ‘denken we dat de ’de Oorlog’ een gebeurtenis is die in 1941 met Pearl Harbor begon en in 1945 met de atoombom eindigde. Als we Britten zijn, denken we aan de Blitz van 1940 en de bevrijding van concentratiekamp Bergen-Belsen. Als we Nederlanders zijn denken we aan Anne Frank. Zelfs als we Duitsers zijn, kennen we slechts een deel van het hele verhaal.’
In De Tweede Wereldoorlog doet de beroemde Britse militair historicus Anthony Beevor een poging dat hele verhaal te vertellen. Beevor schreef al eerder prachtige boeken over keerpunten in de Tweede Wereldoorlog, zoals de Slag om Stalingrad, D-Day en de Slag om Berlijn. Beevor werd daarom vaak een ‘expert op het gebied van de oorlog’ genoemd. ‘Ik voelde me altijd een beetje een bedrieger als iemand dat weer eens zei. Ik wist weliswaar veel van bepaalde aspecten, maar van de oorlog als geheel wist ik te weinig. Daar moest maar eens verandering in komen’, zei Beevor in een interview met NRC Handelsblad.
De oorlog begon volgens Beevor niet met de Duitse veldtocht tegen Polen, maar al enkele maanden eerder met een veldslag tussen de Sovjet-Unie en Japan in het uiterste oosten van Mongolië. De slag bij Halhin-Gol werd gewonnen door de Russen. Japan richtte de blik hierna op de verovering van China en de westerse koloniën in Azië. Omdat de Japanse dreiging geweken was, kon Sovjetdictator Stalin zich op het Westen richten. Tijdens de oorlog hing alles met alles samen, wil Beevor maar zeggen.
Beevor beschrijft de Tweede Wereldoorlog dan ook primair als een militair conflict. Wat gebeurde er op de slagvelden, hoe bepaalden de generaals hun strategie. Niet alleen in Europa, maar ook in China, op de Atlantische Oceaan of in de Birmese Jungle. Beevor beschrijft de strategieën en tactieken behoorlijk uitputtend, maar gelukkig laat hij ook ruimte voor sprekende anekdotes uit het leven van de geteisterde burgerbevolking, die er achter het prikkeldraad het beste van probeerden te maken. Ook schroomt Beevor niet in detail de dagelijkse gang van zaken in vernietigingskampen als Treblinka of Sobibor te beschrijven.
Die afwisseling maakt het werk van Beevor een compleet en overzichtelijk, maar bij vlagen gruwelijk verhaal. De wreedheid van het conflict druipt van veel bladzijdes af. Iedereen die een compleet beeld wil van de grootste catastrofe die de mensheid ooit veroorzaakte, is bij Beevor aan het juiste adres.
Afbeelding: © uitgeverij Boom
Bart van der Boom – ‘Wij weten niets van hun lot’
Gewone Nederlanders en de Holocaust
Door Marjolein Overmeer
Dit boek leest als een protest. Een protest tegen de huidige tendens in de geschiedschrijving waarin de gewone Nederlander als onverschillige omstander niet veel beter was dan de moordende SS’er.
De historici die in de jaren ’50 en ’60 over de Jodenvervolging schreven, waren het er over eens dat de gewone Nederlander niet wist wat hun Joodse medeburgers stond te wachten in het Oosten. Naarmate de jaren vorderde werd deze visie steeds minder geloofd. Dit resulteerde in de schuldige en antisemitische omstander als het andere uiterste in 2006. Bart van de Boom wil met zijn onderzoek aantonen dat de vroegste schrijvers over de Holocaust het wel bij het echte eind hadden. Hiervoor heeft hij 164 dagboeken van Joden en niet-Joden, geletterd en ongeletterd, als bron gebruikt.
Nederlanders, Jood of niet, dachten zo lang de oorlog duurde dat de Joden in Polen zouden gaan werken. Dit zou zwaar worden maar de overlevingskansen achtte men hoger dan die bij onderduiken. Dan opgepakt worden betekende het einde, zo dreigden de Duitsers. Deze gedachtegang verklaart het geringe aantal onderduikers, het afwijzen van schuilplekken en het grote aantal Joden dat zich meldde voor transport. Meewerken was veiliger en op de lange termijn verstandiger dan protest, voor Joden en voor niet-Joden. En zo lang zou die oorlog niet meer duren, dacht iedereen bij het begin van de deportaties in de zomer van 1942.
De Duitsers hadden arbeiders nodig dus het idee dat alle Joden direct bij aankomst zouden worden vermoord, kwam niet eens bij de mensen op. En als nieuws over de moord op Joden de illegale pers bereikte, wisten de Nederlanders niet wat ze er van moesten denken. Veel dagboeklezers klaagden over het gebrek aan betrouwbaar nieuws. Moordfabrieken op massale schaal waren nooit eerder voorgekomen in de geschiedenis en de weinige klokkenluiders die hier over vertelden werden niet geloofd. Ook niet door de geallieerden, die de meeste ‘geruchten’ binnenkregen.
Daarnaast dachten Joden en niet-Joden dat de discriminerende maatregelen voor alle Nederlanders zouden gaan gelden. De Joden waren alleen eerst aan de beurt omdat de Duitsers een hekel aan hen hadden, wat Nederlanders verschrikkelijk en barbaars vonden. Eerst moesten Joden hun radio en fiets inleveren en daarna de Nederlander. Eerst moesten de Joden in Polen gaan werken en vervolgens de Nederlandse mannen vanwege de instelling van de Arbeidsinzet. Dat de doelen van de laatste twee soorten ‘deportaties’ totaal verschillend waren, daar ging niemand van uit. De door de Duitsers gehandhaafde geheimhouding van de Holocaust, om verzet tegen te gaan, werkte.
Het boek komt door de vele dagboekfragmenten tot leven. De inhoud hiervan ondersteunt de argumentatie van Van der Boom. De gewone Nederlander wist niet dat zijn Joodse landgenoot, waar hij wel degelijk mee meeleefde, de onvermijdelijke dood in de gaskamer tegemoet ging. Van der Boom duikt in de oorlogstijd in plaats van er later op terug te kijken en te oordelen. Het boek verklaart alleen niet waarom andere Europese landen na de oorlog procentueel een stuk minder Joodse slachtoffers hadden te betreuren.
Afbeelding: © Uitgeverij Contact
Bas Kromhout – De Voorman. Henk Feldmeijer en de Nederlandse SS
Door Maarten Muns
Tijdens de bezettingstijd in Nederland had je verschillende soorten collaborateurs die meehielpen ons land aan de Duitsers over te leveren. De belangrijkste tegenstelling was die tussen de aanhang van NSB-leider Anton Mussert, die Nederland onafhankelijk van Duitsland op nationaal-socialistische leest wilde schoeien en Meinout Rost-van Tonningen, die Nederland het liefst zag opgaan in een Groot-Germaans Rijk. Dat laatste wilden Nazi-kopstukken als Heinrich Himmler en Adolf Hitler zelf ook.
Bas Kromhout schreef een biografie, waarop hij onlangs zelfs promoveerde, van een veel minder bekende collaborateur. Henk Feldmeijer had grofweg dezelfde ideeën als Rost-van Tonningen, maar stond hoger in de nazi-pikorde. Hij was door Himmler uitverkoren om een Nederlandse afdeling van de SS op te richten om Nederland te nazificeren. Kromhout zet Feldmeijer neer als een radicale en rechtgeaarde nazi, die qua fanatisme niets onderdeed voor zijn collega’s uit het Derde Rijk.
Zo vertrok Feldmeijer als ‘rechtgeaarde SS-man’ in 1941 naar het Oostfront, om te strijden tegen de bolsjewistische aartsvijand. Daar is hij getuige van de ondergang van de Duitse Wehrmacht bij Stalingrad. ‘De les van het front’ maakte een onuitwisbare indruk op Feldmeijer. Vanaf dat moment was de stijd van het nationaal-socialisme een alles-of-niets-strijd. Die overtuiging leidde ertoe dat hij na terugkeer in Nederland moordpartijen op verzetsmensen begon te coördineren.
Naast historicus is Kromhout vooral ook journalist. Hij heeft weinig op met de veronderstelling dat een academisch proefschrift per definitie saai moet zijn. Dat is te merken aan de spekende manier waarop hij het leven van zijn hoofdpersoon en de bijbehorende tijdgeest beschrijft. De Voorman geeft dan ook een levendige kijk in het leven en de radicalisering van een van Neerlands’ belangrijkste collaborateurs.
(Kennislink)
quote:Reusachtig fossiel in Maastricht gevonden
MAASTRICHT - In de mergelgroeve bij cementfabriek ENCI in Maastricht is een enorm fossiel gevonden. Het gevaarte stamt uit de tijd van de dinosaurussen. Dat maakten het Natuurhistorisch museum en de ENCI in Maastricht woensdag bekend.
Om welk prehistorisch dier het gaat wilde een woordvoerster van het museum woensdag niet zeggen. Ze verwees naar een persconferentie donderdag in de ENCI-groeve.
Het museum spreekt van een „bijzondere vondst”. Onduidelijk is of het om een soortgelijke vondst gaat als de Mosasaurus, die vele jaren geleden in Maastricht is gevonden.
Maastricht was 65 miljoen jaar geleden bedekt door een ondiepe zee, en daarmee leefgebied van deze 'Tyrannosaurus van de zee'.
Bron: http://www.telegraaf.nl/b(...)in_Maastricht__.html
quote:18-09-2012
Enorm Romeins mozaïek ontdekt in Turkije
Wetenschappers hebben in Turkije een 148 vierkante meter groot Romeins mozaïek aangetroffen. Het is veruit het grootste mozaïek dat ooit in dit gebied werd teruggevonden en laat zien dat de culturele invloed van de Romeinen ook in deze uithoek enorm was.
De onderzoekers deden hun vondst aan de zuidelijke kust van Turkije. Hier zijn sinds 2005 al opgravingen bezig: archeologen leggen er de Romeinse stad Antiochus ad Cragum bloot. “We beginnen nu te begrijpen dat het veel Romeinser was en veel meer in lijn was met de rest van de Romeinse wereld dan we altijd vermoedden,” vertelt onderzoeker Michael Hoff. Het mozaïek onderschrijft dat. “Het benadrukt hoe Romeins deze stad echt was.”
Het mozaïek bestaat uit vierkanten die elk weer op verschillende manieren zijn versierd. Foto: University of Nebraska-Lincoln.
Badhuis
Het mozaïek maakt deel uit van een badhuis en grenst aan een meer dan 7,5 meter lang bad. Het mozaïek bestaat uit grote vierkanten die weer gevuld zijn met verschillende geometrische vormen en andere versieringen. Een deel van het mozaïek zou ooit bedekt zijn geweest met een dak dat op pijlers rustte.
Veertig procent
De onderzoekers schatten dat het mozaïek zo’n 148 vierkante meter groot is. Ongeveer 40 procent daarvan is nu blootgelegd. Naar verwachting is de overige 60 procent vergelijkbaar met wat de archeologen nu al gezien hebben: ook dat zou rijkelijk versierd zijn.
Dat zich hier een mozaïek zou bevinden, werd in 2001 duidelijk toen een boer op een veld naast overgebleven resten van een badhuis enkele stukjes mozaïek tegenkwam. Twee jaar later werd een klein stukje van het mozaïek blootgelegd en nu ziet bijna de helft ervan dus het daglicht. Een bijzondere gewaarwording, vertelt onderzoeker Phalin Strong. “Het is vreemd om te realiseren dat je de eerste persoon in eeuwen bent die dit weer ziet.” De onderzoekers hopen volgend jaar het andere deel van het mozaïek bloot te leggen.
(scientias.nl)
Ze zijn wel erg zeker van hun zaak kijkend naar het hier gepresenteerde bewijs maar goed, zo gaat dat vaak bij oudhistorici.quote:Plek gevonden waar Caesar werd vermoord
Het is wellicht een van de beroemdste moorden uit de geschiedenis. Een geliefd onderwerp van talloze films, theatervoorstellingen en klassieke schilderijen. En ook nog eens aanleiding voor het bekende citaat 'Et tu, Brute?' ('Ook gij, Brutus?').
Of de stervende Romeinse politicus, veldheer en schrijver ook echt die laatste woorden uitsprak bij zijn dood, blijft voer voor discussie. Vast staat in elk geval dat de machtige generaal op 15 maart van het jaar 44 voor Christus werd vermoord.
Bekend is ook dat Caesar met senatoren vergaderde in het Theater van Pompeius.Onduidelijk is echter altijd gebleven waar Caesar precies aan zijn einde kwam.
Ruim twintig eeuwen later hebben archeologen onder leiding van historicus Antonio Monterroso de exacte plek gevonden. waar Caesar destijds door zijn politieke tegenstanders werd vermoord. Midden in de opgravingen van het Theater van Pompeius - aan het huidige Largo di Torre Argentina - troffen de archeologen een betonnen plaat van drie meter breed en twee meter hoog. Deze plaat hoorde niet bij de originele structuur van het gebouw, dat uit 55 voor Christus dateert, maar werd er pas in 20 voor Christus geplaatst.
Volgens historicus Monterroso zou dit zijn gebeurd in opdracht van Keizer Augustus, de aangenomen zoon van Caesar, om de plek te verzegelen waar zijn vader was vermoord. Uit oude geschriften was al duidelijk geworden dat Augustus bij de moordplek een gedenkteken had laten plaatsen. Deze is nu dankzij moderne scantechnieken zichtbaar geworden.
'Scheepswrak Kampen 'in zeer goede staat'quote:Op vrijdag 12 oktober 2012 15:08 schreef Cobra4 het volgende:
Scheepswrak gevonden in IJssel bij Kampen
http://www.theglobalist.com/storyid.aspx?StoryId=9762quote:Today's Middle East: 1848 Redux? by Mike Rapport - The Globalist
The Arab Spring has parallels with many of history's revolutionary spasms, including Europe's Springtime of the Peoples in 1848. But changes at the top, the ideological underpinnings of the revolutions, and even the local dynamics of sectarian and tribal divisions may ultimately give the new Arab regimes a better chance for lasting reform than Europe's "Forty-Eighters" ever had. Mike Rapport explains.
When the German democrat Georg Herwegh addressed a multinational crowd at a public meeting in Paris in March 1848, he and his audience were celebrating a revolution in France that had just toppled the last French king, Louis-Philippe, and established a republic.
They were also aware that the French Revolution of 1848 was inspiring further insurrections all across Europe. That year was a "domino" revolution — a wave of upheavals, similar in aims and broadly sharing the same causes, which spread rapidly from one country to another.
Interest in such revolutionary waves has, of course, been rekindled by the Arab Awakening of 2011. Commentators have frequently drawn parallels with the "color" revolutions of the last decade in the former Soviet Union, as well as with the collapse of Communism in Central and Eastern Europe in 1989 and with the global protests of 1968.
But can't one go back further, as far back as 1848, when a surge of liberal revolutions cascaded across Europe? These events toppled authoritarian regimes (usually absolute monarchies) from Paris to Krakow — and from Berlin to Palermo.
The swirling revolutions aroused hopes for civil rights and constitutional government. National liberation and unification became a common cause among peoples still chafing under the rule of the multinational empires of the East: Austria, Russia and the Ottoman (Turkish) Empire, which ruled much of the Balkans.
Then, as now, observers were particularly struck, even overawed, by the speed with which the revolutions spread from one country to another. This, in turn, led to discussions about the role of modern communications.
The political revolutions of 1848 were energized by a wave of technological revolutions: the train, the steamboat and, though still rare, the telegraph. In a similar manner, Facebook and Twitter energized those of 2011.
They galvanized the uprisings alongside longer-standing forms of sociability or networking. Reading clubs, universities and scientific congresses were political proving grounds in 1848.
The springboards for protest in 2011 included market squares, the workplace, cafés and Friday prayers. These overlaid the role of more frankly revolutionary organizations like Giuseppe Mazzini's "Young Italy" in 1848 and the Muslim Brotherhood in 2011. The term "Arab Spring" recalls not only Prague in 1968, but also the "Springtime of Peoples" in 1848.
Yet, since their initial outbreak, the Arab revolutions have diverged from those of 1848. It is rare to find an historian who would argue that, overall, 1848 was anything but a failure.
There were notable achievements: the democratic mobilization of ordinary people who previously had never had a political voice, the emancipation of the serfs in Central Europe, the abolition of slavery in the French Empire, and the establishment of constitutional government in some important states, such as Prussia in Germany and Piedmont in Italy.
Yet by year's end, the liberal, revolutionary regimes had been rooted out and destroyed by a dramatic resurgence of the same conservative forces that had been defeated only months earlier — a domino counterrevolution.
Only some tough, heroic pockets of resistance held out into 1849 in Italy (Rome and Venice, for example), in Hungary, and in Germany's Rhineland.
The results in 2011 are decidedly more mixed, even if the differences are sometimes subtle. Where elections have taken place in the Arab states, the new political order has already outstripped the lifespan of the liberal regimes created in 1848.
In 2011, as in 1848, some of the authoritarian regimes that were convulsed by unrest either held on, as in Bahrain, or they fought for their life and engulfed their people in civil war, as the Libyans and Syrians know all too well (albeit, so far, with very different results).
So in September 2012, the postrevolutionary political landscape is far more varied in the Middle East than it was at the same chronological point in Europe.
There, by September 1849, the final embers of revolutionary resistance had already been stamped out and most of the countries affected were under monarchical rule more centralized — and more authoritarian — than before.
This is not just an exercise for historians: Europe's experience in 1848 can help explain why the consequences of the Arab Awakening have been so varied. For Western observers, the most obvious of the overarching factors is the international context.
The civil war in Syria rages on partly because the world's great powers are rancorously divided over the fate of the uprising and of Bashar al-Assad's regime. The revolution in Egypt elicited belated, distant and often lukewarm reactions abroad. That reticence probably favored Hosni Mubarak's opponents as they tipped him from the presidential seat.
The conflict in Libya, on the other hand, brought in European airpower that shifted the balance decisively in favor of Muammar Qaddafi's opponents, led by the National Transitional Council.
The reactions of the great powers in 1848 were just as varied, but with one crucial difference: all the most important interventions served to stymie the revolutionary momentum, or to crush it altogether.
When the Germans and Danes fought over the border territories of Schleswig and Holstein, it unleashed waves of revolutionary, patriotic fervor on both sides.
But it also triggered intense diplomatic pressure from Britain, Russia and Sweden to stop the war. They feared that the conflict would disrupt strategically vital commerce and communications between the Baltic and the North Sea.
When the German Parliament in Frankfurt ratified the armistice, there was a violent uprising in the city, the intensity of which shocked many Germans and gave momentum to the conservatives.
In 1849, French troops — sent by Louis-Napoleon Bonaparte, the president elected in the wake of a backlash against the French radicals — crushed the democratic Roman Republic, overcoming its determined defense mounted by Giuseppe Garibaldi.
That same year, the Russians poured troops into Hungary to help Austria's Habsburg Emperor destroy its liberal regime and to tether the country once again to rule from Vienna.
Internal developments were just as powerful, if not more so. In 1848, the most corrosive solvent of the incipient liberal regimes was internal civil strife and interethnic conflict.
In Paris, the bloody tragedy of the June Days pitted republican against republican, when a socialist-inspired insurrection was crushed by moderates who battered, bayoneted and shot their way through the barricades.
This spasm had its violent equivalents in Berlin and Vienna. Such brutal divisions among the revolutionaries fatally weakened the revolution itself. The Middle East has not (yet) witnessed violent strife on such a scale among the victors of the original revolutionary Springtime.
Equally fatal — and far more widespread in 1848 — was ethnic conflict, particularly in central and eastern Europe: Germans fought with Danes and Poles, and Magyars fought with Romanians, Slovaks, Croats, Serbs and Austrians.
The conflicts in Hungary were especially damaging, because they arose among subjects of the same overarching polity, Austria's Habsburg Empire, which held sway over eleven different nationalities.
The existence of such fierce dissension within this multinational space gave the imperial family and its supporters in Vienna a golden opportunity to "divide and rule." By pitting the different ethnic groups against each other, it did manage to destroy the 1848 revolutions.
The counterrevolutionary reaction that emerged was bloody but triumphant — even though it really just postponed the real day of reckoning by another six or so decades.
A better chance for lasting reform
In terms of intensity, the full horrors of internal conflict have been visited on the Middle East. It does have an 1848 character of despair to it.
The divisions within the Libyan revolution split along tribal lines. In Syria, Bashad al-Assad's core Shia supporters are holding out against the primarily Sunni opposition, at great human cost. There have been sectarian attacks on Coptic Christians in Egypt.
And yet, the conditions are different. For one, there is no longer any overarching empire that might play one nationality off against the other, as there was with the Habsburg monarchy in 1848.
More importantly, where tribal or religious conflict has broken out in the Middle East, the ruling group has been so closely identified with one side or another that it could not play the "Habsburg card" of divide and rule.
That requires being seen, like the Habsburg Emperor, as somehow "above" such divisions. In Libya, the very opposite happened: Muammar Qaddafi was unable to follow his usual, adept strategy of balancing tribal aspirations and rivalries as one after another turned against him.
In Syria, Assad probably cannot divide and rule along sectarian lines because his otherwise secular Ba'ath regime draws support from the country's Shias and is backed by Shia Iran. That, combined with international inertia (in stark contrast to Libya), means that the war looks set follow its tragic course for a while yet.
This issue overlaps with the question of leadership, which in turn goes to the heart of a problem faced by all revolutionary regimes: legitimacy. In 2011, heads of state were forced from office in Tunisia, Egypt, Libya and Yemen.
In the case of Libya, Qaddafi was not just overthrown, he captured and shot dead in October 2011. In Egypt, an ailing Hosni Mubarak was tried and sentenced to life in prison in June of this year.
Nothing analogous occurred in Europe in 1848. The last king of France, Louis-Philippe, was sent scurrying into exile, and in a couple of states in Germany (Bavaria and Hesse-Darmstadt) the rulers abdicated — but in favor of their heirs.
The fact that 1848 did not entail, in most places, a complete change of regime from the very top downwards meant two things. First, the revolution and the monarchs presented conflicting sources of political legitimacy fighting for the loyalties of the people.
Against the liberal ideologies of the revolutionaries, many people still regarded the monarch as a paternal figure, their protector against the depredations of their landlords, some of whom were precisely the same people trying to achieve constitutions and national freedom.
In the Habsburg Empire, one of the great victories of 1848 was to abolish serfdom where it still existed. Yet those very decrees were issued from Vienna by the Emperor, a move aimed deliberately at trumping the liberal revolutionaries, who moved too slowly on the issue.
The peasants therefore voted accordingly and supported counterrevolutionary candidates in the elections which the liberals had hoped would legitimize their new order.
In the Middle East, by contrast, the revolutionaries held the ideological ace: irrespective of how much Westerners and Arab secularists are anxious about the Muslim Brotherhood and its victory in Egypt's elections, Islam has provided an ideological continuity which reaches deeply into the region's past.
Islam might thus transcend both particular regimes, which come and go, and the role of any one individual, like a dictator. It therefore gives the new order a legitimizing, ideological foundation with which the old autocracies simply could not hope to compete.
Second, Europe's monarchies in 1848 were usually left in control of the military, so they could marshal their forces and strike back at the opportune moment.
An important example of this was in Prussia, where the King and the newly elected parliament in Berlin clashed over control of the army. The King won and used the same forces to crush the liberals shortly afterwards.
In Egypt, by comparison, the new president Mohammed Morsi has — for now — been able to assert the authority of the elected, civil government over the army, beginning with the dismissal of potentially troublesome commanders.
The world may not have seen a wholesale destruction of the old order in the Arab states in 2011. But the changes at the top, the international context, the ideological underpinnings of the revolutions and even, perversely, the local dynamics of sectarian and tribal divisions may ultimately give the new regimes a better chance for wide-ranging and lasting reform than Europe's "Forty-Eighters" ever had.
quote:Op vrijdag 16 november 2012 16:39 schreef yvonne het volgende:
Forum Eerste Wereldoorlog op Radio 1
Het Forum werd deze ochtend op Radio 1 vernoemd
Op 46.06 ongeveer.
http://www.radio1.nl/teru(...)rugluisteren_hour=11
http://www.duitslandweb.n(...)made-in-germany.htmlquote:Mp3: Made in Germany
Serie Onderzoek en Innovatie in Duitsland
21-nov-2012 Sibrand de Boer
Gigabites aan muziek meenemen op je telefoon of iPod is tegenwoordig geen enkel probleem meer. Het zoeken naar dat ene nummer in een stapel CD’s is verleden tijd. Dat alles hebben we te danken aan bestandsformaat mp3, een innovatie ontwikkeld in Duitsland.
23-11-2012quote:Op zaterdag 3 november 2012 09:06 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
02-11-2012
Dode postduif met gecodeerd bericht uit WO II gevonden
[ afbeelding ]
In een schoorsteen in het Britse graafschap Surrey is het skelet van een postduif uit de Tweede Wereldoorlog teruggevonden. Bij de stoffelijke resten van het diertje zat ook een rode koker, met daarin een gecodeerde boodschap, meldt de Britse Daily Mail.
De 74-jarige eigenaar van het huis in Surrey vond de postduif tijdens een verbouwing. In een interview met de Daily Mail zei David Martin dat tussen een hoop botjes ook een poot met het rode kokertje zat.
Volgens de Daily Mail was de duif vertrokken uit door nazi's bezet gebied en zou het dier op weg kunnen zijn geweest naar het hoofdkwartier van generaal Montgomery. Die plande in een hotel in Reigate, Surrey, de landing in Normandië. De duif zou tijdens zijn gevaarlijke vlucht even op de schoorsteen hebben willen rusten, toen het dier waarschijnlijk door de rook bevangen raakte.
Code kraken
Britse deskundigen van het museum Bletchley Park, het vroegere inlichtingencentrum waar de Britten de Duitse enigma-code kraakten, en van de hedendaagse tegenhanger, de Britse inlichtingendienst GCHQ in Cheltenham, proberen nu de gecodeerde boodschap te kraken.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog zette Groot-Brittannië ongeveer 250.000 postduiven in. Ze brachten berichten van achter de vijandelijke linies naar het hoofdkwartier. Volgens experten is de rode capsule die Martin vond, van het type dat vooral door het Special Operations Executive (SOE) gebruikt werd. De SOE-agenten voerden onder meer sabotagemissies uit in het door Duitsland bezette gebied.
http://syndication.vmma.b(...)=HLN&autoplay=false#
(HLN)
Thx Elfletterigquote:Op woensdag 28 november 2012 15:01 schreef Elfletterig het volgende:
Ik kom hier eigenlijk nooit, maar ik dacht... laat ik even memoreren aan het feit dat het vandaag precies 50 jaar geleden is dat Koningin Wilhelmina overleed.
Het NOS Journaal besteedde er gisteren aandacht aan:
http://nos.nl/koningshuis(...)aren-wilhelmina.html
Ook in de Volkskrant staat een tekstje over nieuw opgedoken beelden:
http://www.volkskrant.nl/(...)gin-Wilhelmina.dhtml
http://nos.nl/artikel/449(...)-was-onverwacht.htmlquote:'Grimms' populairiteit was onverwacht'
Toegevoegd: zaterdag 8 dec 2012, 09:14
Door redacteur Lambert Teuwissen
Roodkapje. Hans en Grietje. De Kikkerkoning. De wolf en de zeven geitjes. Het is haast onmogelijk volwassen te worden zonder de sprookjes van Grimm.
Lekker specifiek.quote:De laatste laag bevatte bewijzen voor het feit dat de haven in de periode van de Romeinse keizers verlaten werd.
Dank je!quote:Op dinsdag 11 december 2012 16:29 schreef golfer het volgende:
TV / [TV-tip]: De Gouden Eeuw
Wil er niet ook hier een apart topic over openen, maar denk dat de C&H-users daar misschien wel interesse in hebben?
quote:(Belga) Het federaal parket mag een gerechtelijk onderzoek laten openen naar de moord op de Congolese premier Patrice Lumumba, in 1961. Dat heeft de Brusselse kamer van inbeschuldigingstelling (KI) beslist. Volgens de KI woedde er in die periode in de voormalige Belgische kolonie een gewapend conflict en zou de moord op de eerste premier van Congo een oorlogsmisdaad kunnen uitmaken.
Verschillende zonen van de Congolese premier hadden bij het federaal parket klacht met burgerlijke partijstelling ingediend tegen een twaalftal overlevenden van toen, politiemensen, politici en ambtenaren. Daarvan zouden er intussen maar een achttal in leven zijn. Eén van hen zou Jacques Brassinne zijn, in 1961 Belgisch diplomaat in Katanga. Andere namen die opdoken waren die van Etienne Davignon, toen jong diplomaat, en de in Zuid-Afrika wonende Charles Huyghé, de toenmalige kabinetschef van de Katangese minister van Defensie. Vooraleer het federaal parket een onderzoek kon openen moest eerst uitgemaakt worden of het Belgische gerecht wel bevoegd was. Het federaal parket meende van wel en steunde zich daarvoor op de genocidewet uit 1993. Die geeft de Belgische rechter een universele bevoegdheid om oorlogsmisdaden, misdaden tegen de menselijkheid of volkerenmoord te vervolgen. Klagers of beklaagden moeten wel een band hebben met België, wat in dit geval wel het geval was. De KI heeft het federaal parket nu gelijk gegeven en geoordeeld dat de moord op Lumumba mogelijk een oorlogsmisdaad is en België een gerechtelijk onderzoek kan voeren. (KAV)
17-12-2012quote:Op zaterdag 24 november 2012 09:02 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
[..]
18-12-2012
Experts kunnen code dode postduif uit WOII niet kraken
[ afbeelding ]
© getty.
In Groot-Brittannië is in een schoorsteen het skelet van een duif gevonden die een geheime boodschap van tijdens de Tweede Wereldoorlog bij zich draagt. Specialisten konden het bericht nog niet ontcijferen, zo melden experts vandaag.
De handgeschreven boodschap op een blaadje papier met de hoofding 'Pigeon Service' werd gevonden in een rood doosje dat vastgemaakt zat aan de poot van het dier. De vogel werd een aantal weken geleden aangetroffen in een huis in Surrey, in het zuiden van Engeland.
Experts van een Britse inlichtingendienst deelden mee dat ze het bericht - dat 27 groepjes van vijf letters telt - zonder de code niet kunnen ontcijferen. Ook ontbreken een aantal belangrijke details, zoals de datum van het bericht en de identiteit van de zender, 'Sjt W Stot', en de ontvanger, 'X02'.
De inlichtingendienst GCHQ roept de hulp van het publiek in om het bericht te decoderen - in het bijzonder mensen die zich tijdens WOII met communicatie bezighielden. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden zowat 250.000 duiven ingezet voor militaire doeleinden.
(HLN)
http://www.trouw.nl/tr/nl(...)depots-Jakarta.dhtmlquote:VOC-archief ligt te rotten in depots Jakarta
De archieven van de Verenigde Oost-Indische Compagnie zijn van grote historische waarde voor zowel Nederland als Indonesië.
Volgens Historicus Hendrik Niemeijer ligt er naar schatting zestien kilometer aan documenten uit de Nederlandse tijd, maar is nog lang niet alles geïnventariseerd. Tweeënhalve kilometer bestaat uit originele archieven van de VOC uit de zeventiende en achttiende eeuw.
http://nos.nl/artikel/455(...)taal-vocarchief.htmlquote:De Corts Stichting, die de VOC-archieven in Indonesië probeert te behouden, wil meer geld voor het digitaliseren van het materiaal. De documenten liggen opgeslagen in depots in het zuiden van Jakarta, maar daar liggen ze al jaren te rotten.
http://nos.nl/artikel/460(...)g-altijd-trauma.htmlquote:Polderselectie nog altijd trauma
Toegevoegd: vrijdag 11 jan 2013, 08:00
Update: vrijdag 11 jan 2013, 11:13
Door redacteur Lambert Teuwissen
Eva Vriend kent de vooroordelen over Flevoland. "Op die kale vlakte gebeurt toch niks. Geef maar snel een dot gas op de A6. En als je in Almere een huis koopt, dan is dat omdat je Amsterdam niet kunt betalen", somt ze meewarig op.
Maar vlak na de drooglegging werden de IJsselmeerpolders gezien als een Hollands paradijs. Over de strenge selectieprocedure voor de moderne Adams en Eva's schreef Vriend 'Het Nieuwe Land'.
De vraag naar het nieuwe land was enorm, schrijft Vriend, zelf kleindochter van een van de gelukkigen. "Als je hiernaartoe kon verhuizen, dan ha
http://www.trouw.nl/tr/nl(...)kers-Australie.dhtmlquote:De Europeanen waren niet de eerste buitenlanders die Australië bezochten. Indiërs zouden 4000 jaar geleden al voet hebben gezet op het eiland. Daarop wijst een studie van Max-Planck-instituut voor Evolutionaire Theorie in Leipzig. De onderzoeksresultaten zijn gepubliceerd in het tijdschrift PNAS van de Amerikaanse Nationale Academie van Wetenschappen.
quote:“Vlaanderen wil Slag van Waterloo dan toch niet herdenken”
Vlaanderen zal geen traject opzetten rond de herdenking van de slag van Waterloo in 2015. In de commissie onroerend erfgoed van het Vlaams Parlement werd hierover deze week een voorstel van resolutie van Vlaams volksvertegenwoordiger Dirk Van Mechelen weggestemd. Van Mechelen spreekt over een gemiste kans: “Nochtans beschikken we in Vlaanderen over een aantal aantrekkelijke sites, die bezocht kunnen worden in aansluiting op een bezoek aan het slagveld van Waterloo. Ik denk dan bijvoorbeeld aan het Fort Napoleon in Oostende en het Koninklijk Paleis op de Antwerpse Meir.”
Op 8 juni 1815 werd het Franse leger van Keizer Napoleon verslagen door een Geallieerd coalitieleger. “Ongetwijfeld zal de 200-jarige herdenking heel wat belangstelling met zich meebrengen,” aldus Van Mechelen. “De Waalse gewestregering trok liefst 40 miljoen euro uit voor de herinrichting van het slagveld en voor de verdere toeristische ontsluiting ervan. In april 2011 liet Vlaams minister Geert Bourgeois in een persbericht weten dat hij afspraken had gemaakt met zijn Waalse collega om ook Vlaanderen te betrekken bij de herdenking. Beide ministers en hun administraties zouden geregeld overleg hebben en voorstellen uitwerken.”
“De resolutie die in de commissie door de meerderheidspartijen werd weggestemd had als enige bedoeling om ervoor te zorgen dat er effectief werk wordt gemaakt van zo’n traject”, zegt Van Mechelen in een persmededeling. “De ervaring met de voorbereidingen rond de herdenking van de Eerste Wereldoorlog tonen aan dat dergelijke zaken heel wat voorbereiding vragen. In de week dat Vlaams minister Geert Bourgeois nog de resultaten van een studie voorstelde, waarin werd gewezen op het economische belang van de toeristische sector, zou je verwachten dat iedereen dit voorstel zou steunen. Zeker ook omdat we in Vlaanderen met bijvoorbeeld het Fort Napoleon in Oostende en het Koninklijk Paleis op de Antwerpse Meir over een aantal aantrekkelijke sites beschikken die in aansluiting op een bezoek aan het slagveld kunnen worden bezocht. Als je weet dat men mikt op 500.000 bezoekers per jaar is het potentieel onmiddellijk duidelijk,” vervolgt de vroegere erfgoedminister.
Van Mechelen: “Ik was dan ook zeer verwonderd dat de meerderheid dit voorstel van resolutie niet wou steunen. Blijkbaar is er sinds de aankondiging van april 2011 niets gebeurd en wordt vanuit die optiek het belang van de herdenking in vraag gesteld. Iedereen met enig historisch besef weet echter dat niet alleen binnen Europa maar mondiaal 200 jaar Waterloo op heel wat belangstelling zal kunnen rekenen. Het blijft ook eigenaardig vast te stellen dat partijen die het steeds over transfers hebben, nu geen gebruik willen maken van de mogelijkheid om ook in Vlaanderen een toeristisch en economisch graantje mee te pikken van de investeringen van de Waalse overheid.”
http://www.theglobalist.com/storyid.aspx?StoryId=9874quote:America's Bismarck: How Lincoln Created Industrial America by Martin Sieff
Everyone thinks they know who Abraham Lincoln is, but even after the new Steven Spielberg movie few Americans know about the full range of activities Lincoln commanded. He not only held the nation together, but he also set it onto the path of industrialization. Lincoln was America's Bismarck — and then some.
Abraham Lincoln was the real architect of the unprecedented global colossus of Industrial America. He pushed through and shaped the laws that allowed industrial and financial corporations to organize on an unprecedented scale. He provided them with more security from interference by government than private enterprise had ever before enjoyed in human history.
Lincoln held the United States together through an unprecedented shedding of blood. Then he tied it together with literal bonds of steel. He pushed through financial incentives for private companies to build railroads that united the continent. This made continental-scale trade possible for the very first time.
European countries did not offer anything comparable to the financial and land grants Lincoln offered the new railroad corporations. It took Russia nearly 40 more years to build its first transcontinental railroad. Lincoln gave the United States a 40-year head start on Russia.
Lincoln believed in industry over agriculture. He also believed in the primacy of manufacturing over the mining and basic commodities sectors in order to strengthen the future economy of America. He encouraged technological innovation, invention and the practical application of science to business and war in every way he could.
In his four short years as president (Lincoln was elected twice but was assassinated at the beginning of his second term), he transformed the Union from a huge agricultural "empire of liberty," half dependent on slave labor, into the world's industrial giant.
We think of Lincoln as a saintly hero — a gentle beloved male version of Mother Teresa in the White House. This vision of Lincoln is a relatively modern one, owing a great deal to Carl Sandburg. But Sandburg was a terrible historian and a shameless hagiographer. He distorted the real life of a great American leader to produce a childish caricature of reality.
Hailing from Chicago, Sandburg found his true calling as a highly touted biographer of Lincoln. He painted Lincoln as a suffering saint of the prairie. Subsequently, it has been difficult for ordinary Americans to think of the Great Liberal Emancipator in any other way.
Sandburg's achievement was extraordinary. Even after 80 years, the image he painted of Lincoln continues to define him for the American public. His clichés still blot out the lessons to be learned from the continuing flood of genuinely first-class scholarship about Lincoln's life.
Steven Spielberg's Oscar-nominated movie does much to provide a far more realistic and nuanced portrait of Lincoln, the wily politician, the caring man — and the human being riddled by doubt.
But even with that major refinement in our understanding of the 16th President of the United States, the real Lincoln still continues to hide in plain sight from the American people. This development would have given him wry satisfaction.
The real Lincoln was no Suffering Servant of Isaiah 53. He suffered, but not as a servant. He was not religious in any conventional sense.
Lincoln's skepticism was well known in his home community in Springfield, Illinois. In 1846, he turned up at one Sunday morning church meeting to campaign for support in his first election to Congress (and the only one he ever won.) The clergyman holding the meeting was fulminating on the horrors of the fires of Hell that awaited unbelievers.
Seeing Lincoln, whose skepticism he knew well, the minister asked, "And where do you think you're going, Mr. Lincoln?" "I don't know where you're going, Reverend," Lincoln replied. "But I'm going to Congress."
Lincoln was passionate in his genuine abhorrence of chattel slavery, but he was no pacifist. He wasn't gentle in his conduct of the national affairs of the United States. He also wasn't into forgiveness of those who crossed him or failed him. Although he issued many pardons, he also approved military executions of deserters from the Union Army.
There was no disagreement between Lincoln and the Radical Republicans in Congress over the need to impose a harsh peace over the conquered South in 1865. His proposed peace behind his soft words was as harsh as theirs.
"Blood and Iron"
We all know who Abraham Lincoln was. But what was his significance to American history?
What was Abraham Lincoln? He was America's Bismarck. Otto von Bismarck, chancellor of Prussia, Lincoln's exact contemporary, won the respect and fear of the world because he fought and won three wars to create the new German Empire.
He boasted that he would unify Germany and impose his will on it by "blood and iron." And he did.
Lincoln reunited America just as Bismarck united Germany. But Lincoln's achievement was on an incomparably greater, far more terrible scale. More than three times the number of soldiers was killed in the U.S. Civil War than in the 1870-71 Franco-Prussian War.
Total fatalities in the war between Prussia and France were almost 185,000. Some 650,000 soldiers died in the Civil War. Lincoln also built up America as a far greater industrialized nation than Germany became in Europe.
Lincoln had a vision of a better America that would emerge from the war. Had he lived, Lincoln would have rejoiced in the rise of American industry. If Lincoln had lived to retire from the presidency in 1869, he might have sat on the boards of Union Pacific, Standard Oil or Carnegie Steel.
To prove this, we only have to look at what Lincoln did for a living.
Abraham Lincoln was a lawyer. But he was no simple, poor, champion of the "Forgotten Man," the way legendary movie director John Ford portrayed him in "Young Mr. Lincoln" in 1939. That movie, starring Henry Fonda as the young Abe, is still watched today. It embraced Carl Sandburg's picture of Lincoln.
The real Abraham Lincoln — that is, the real unknown Lincoln — was a very different kind of man. He was a respected appeals lawyer, a lawyer for the railroad and other enterprises, and became wealthy doing so.
But in 1854, he chose to speak out against the extension of slavery through the Kansas-Nebraska Act. Though unsuccessful in his subsequent bid for a U.S. Senate seat, he had acquired the taste for politics. He went on to change the nation — socially, politically and economically.
Super, daar had ik nog niks van meegekregenquote:Op zaterdag 19 januari 2013 12:12 schreef zakjapannertje het volgende:
in Utrecht zijn ze iets soortgelijks aan het ontwikkelen met enkele bekende bouwwerken zoals de Dom http://www.bouwdomtoren.nl (vooralsnog wordt dat alleen in boekvorm uitgebracht)
Bizar dat een bijna 100 jaar oud gebouw er nog steeds modern uitziet.quote:Op donderdag 24 januari 2013 19:59 schreef Cobra4 het volgende:
Voordracht Van Nellefabriek als werelderfgoed
http://www.duitslandweb.n(...)-massaslachting.htmlquote:'Je hoefde geen nazi te zijn om te moorden'
Schrijvers Neitzel en Welzer in gesprek met Grunberg
24-jan-2013 Fleur de Weerd
Wehrmachtsoldaten waren geen moordmachines omdat ze fanatieke nationaal-socialisten waren. Ze vochten omdat het van hen verwacht werd en omdat geweld in de menselijke aard zit. Dat concluderen historicus Sönke Neitzel en socioloog Harald Welzer in hun boek ‘Soldaten’, waarin ze afgeluisterde gesprekken van Duitse krijgsgevangenen analyseerden. Gisteren spraken ze er met schrijver Arnon Grunberg over in Amsterdam.
Sönke Neitzel beleefde tien jaar geleden de droom van iedere historicus. In een boek over Duitse onderzeeërs in de Tweede Wereldoorlog, ‘Black May’, vond hij een verwijzing naar een verslag van een door de Britten afgeluisterd gesprek tussen twee Duitse krijgsgevan
http://www.theglobalist.com/storyid.aspx?StoryId=9858quote:Beyond the Mayan Calendar: Doomsdayism is Alive and Well by Brent Ranalli
With calendars rolling over to 2013 at midnight, we can now say with absolute certainty that the world did not end in 2012, as many believed the ancient Mayan calendar predicted it would. But with globalization fueling a rise in cultural and economic dislocation, Brent Ranalli predicts that while the world may fail to end, end-of-time prophesies will continue to resurface.
December 21, 2012 has come and gone, the Mayan "Long Count" calendar has rolled over, and the world as we know it persists. There was no apocalypse, no pole shift, no rendezvous with a mysterious "planet Nibiru." What are we to make of this strange social and cultural phenomenon of expectations of worldwide calamity?
For many, the notion of the end of the world was an excuse for levity ("Buy Christmas presents? Why bother?"). It seemed like high comedy. But unfortunately for some, the macabre expectations and fears were all too real.
NASA fielded inquiries from teenagers and adults who were distraught, panicked, and even suicidal on account of the supposed ancient Mayan predictions. According to the pollsters at Ipsos, a survey of over 16,000 people in 21 countries revealed that fully 10% believed that the ancient Mayans predicted the end of the world in 2012, and 8% admitted experiencing anxiety or fear on that account.
What are we to make of this?
To put the 2012 episode in perspective, we must remind ourselves that end-of-world beliefs are nothing new. For nearly 3,000 years, people have been holding their breath and cringing before a final blow that never arrives.
Credit for inventing this curious and unnatural phenomenon goes to the ancient Persian prophet Zoroaster. Zoroaster invented the idea of a cosmic force of evil at large in the world, opposed to a cosmic force of good.
War between good and evil demands a climactic battle, which in turn requires a happy resolution, with old scores settled and blessed rest for the virtuous (that is, the pious followers of Zoroaster), while the wicked undergo eternal torment.
Ancient Jews freed from their Babylonian captivity by the Persians brought this suite of ideas with them to Jerusalem. They grafted it onto the traditional Hebrew religion. From there, it spread wherever the Old Testament was read.
Jesus tried to discourage morbid curiosity about the timing and details of the final catastrophe among his disciples, but he couldn't stop later devotees from inserting a book of Revelation into the Christian canon.
When the prophet Muhammad found a group of his own followers debating the timing of the end of the world, he provided them with a helpful list of ten signs to watch for.
Apocalyptic thinking blossomed in the Middle Ages. And nearly every generation since then has had some prophet or other predicting imminent doom or salvation.
Columbus thought his voyages were fulfilling predictions in Revelations and ushering in the end of days. Thomas Müntzer led a peasant rebellion in sixteenth-century Germany that ended in grisly annihilation but not the expected apocalypse. Many of the English Puritans who colonized America in the seventeenth century and fomented civil war at home thought they had the millennium, 1,000 years of peace and prosperity before Judgment Day, within their grasp.
When European religion became more "rational" in the enlightened 18th century and materialistic 19th century, secular thinkers stepped in to fill the void. The socialist Charles Fourier speculated that the oceans would soon lose their salt and turn to lemonade. Karl Marx predicted a workers' paradise and a stateless society. If the 20th century saw an uptick in religious apocalyptic fervor, this could be seen as just a return to the status quo.
Thus, the "Mayan 2012" apocalypse can be seen as merely one more installment in an ancient and venerable tradition of failed predictions.
What makes the recent episode unique is two-fold. First, it was a truly global phenomenon. Authorities in China and Russia had to make official statements to calm public fears.
Communities in France and Turkey near alleged "safe spots" were overrun by paranoid fanatics and gawking tourists. A mayor in Brazil urged his constituents to stock up and prepare for the worst.
This is testament not only to the influence of Hollywood (with its 2009 blockbuster disaster movie 2012 and the stealth marketing campaign that preceded it), but also the sheer power and dynamism of the Internet and social media in a globalized world.
Second, this is perhaps the first major case of "New Age" apocalyptic fever, based on a blend of supposed ancient wisdom and garbled science (rather than, say, on mysteries propounded in the books of Daniel and Revelation).
Cultural dislocation and economic insecurity
Yet we must still ask: Why do end-of-world predictions catch on? What makes such fantasies compelling, and what kind of person finds them believable?
A basic condition for end-of-world beliefs is a worldview based on a story. Zoroaster couldn't conceive an end to the world until he had envisioned a cosmic drama unfolding in human history.
Cultures that view time as cyclical, such as the Hindus and the ancient Greeks (and, we might note pointedly, the Mayans), are not as susceptible to apocalyptic thinking as cultures with strong creation myths and cultures that are not well grounded in natural cycles.
The ancient Jews were highly susceptible on both counts. They thought time had a distinct, purposeful beginning, and they made stern efforts to suppress remnants of the old fertility rites and nature-based spirituality they shared with most other ancient cultures.
We have inherited their legacy. Today's globalized urban civilization is profoundly alienated from natural cycles, and while monolithic religious (and Marxist, etc.) stories-what post-modernists call "grand narratives"--no longer dominate our historical imagination, we are certainly used to thinking about history in terms of purpose and progress.
We can be even more specific about the risk factors for apocalyptic thinking. The British historian Norman Cohn pointed out that in the context of the Middle Ages, the groups most prone to apocalyptic thinking were the culturally dislocated and economically insecure.
These included artisans working outside the guild system and peasants rocked by the break-up of the manorial system.
Cohn has often been misunderstood as attributing apocalyptic thinking to the poor and oppressed. This is not quite the same thing. It was not oppressed serfs who clamored for the end of the world in the Middle Ages. Rather, it was their grandchildren, former serfs set adrift in a world that no longer required them as a link in the Great Chain of Being.
This explanation rings true. It may be those who are unable to imagine a convincing future for themselves — whether for personal, economic or cultural reasons — in the world they inhabit, must perforce imagine something else, whether with dread or hope.
It certainly rings true, for example, in the case of the Ghost Dance fever that swept the Plains Indians in the late 1800s. When they could no longer fight or run, many of the surviving Plains Indians fell back on the desperate conviction that the white man's world was merely an elaborate set dressing that would fall over of its own accord. In a flash, the old way of life would be restored.
Does this explanation hold for believers in the Mayan prophesies of 2012? It is certain, at least, that the economic dislocations of an increasingly globalized economy and a global recession have left many at a loss to imagine a convincing future for themselves and their families.
In China, Ipsos found that rates of belief in the alleged Mayan prophesies were as high as 20%, far and away higher than in any other country polled. This could reflect unsophisticated consumption of electronic media in China. It could also reflect the huge psychological effects of the recent breakneck pace of social and economic change in China, the lack of a social safety net, and erosion of confidence in the dominant (Communist) historical narrative.
Leaders of the mystical revolutionary Chinese Boxer and White Lotus movements of earlier centuries would have found the Mayanists' 20% ideological alignment enviable. It is hardly any wonder that the Communist regime has cracked down on the Mayan cult.
If this understanding is correct, there is every reason to believe that we have not seen the end of global end-times fads in the 21st century. There is no end in sight to economic dislocations and cultural collisions in our globalized world. And we have food shortages, peak oil, and conflicts over water to look forward to.
While only 8% of those polled by Ipsos felt anxiety about the Mayan prophesies for 2012, fully 14% said they expect the world to end within their lifetime.
The dangers of apocalyptic thinking
Should we be concerned about apocalyptic beliefs and apocalyptic cults? The dangers to the public were perhaps overhyped this time around.
One NASA representative expressed concern about survivalists with stockpiled guns and ammunition getting panicked and trigger-happy as December 21 approached. Not missing a beat, a commercial end-times website took the opportunity to remind its readers that even if the Mayans were wrong, the threat of deranged, armed survivalists is another good reason to stock up on survivalist merchandise.
But even this time around, the costs were real: in psychological distress, in suicides (at least one confirmed in the United Kingdom), in distracting public officials and scientists from their proper business, in maintaining public order.
There were hundreds of arrests in China. Russians summoned a priest to calm a mass psychosis at a women's prison, and police in Brazil and Argentina obstructed planned mass suicides.
Arguably, the Mayan 2012 episode was relatively benign. The prophesies didn't demand that believers demonstrate publicly, or harm themselves, or persecute scapegoats. There is no guarantee that future episodes will be similarly benign.
Is there anything that can be done to mitigate future episodes of end-time hysteria? Social safety nets, sound environmental and trade policies, good governance, the principle of subsidiarity — any and all measures to give people confidence in and power over their own future may help.
Another important palliative is a good grasp of history. If we understand just how many predictions of end-times have been made and proved wrong in the past, and give some thought to how our own children will judge us for our own actions, we may be more likely to exercise greater skepticism the next time around.
In this sense, end-time beliefs are something like chain mail. Bogus and misguided petitions that circulated at the dawn of the Internet age are still circulating today. There are always new users who are not yet savvy enough to recognize a hoax.
If those who turned to NASA for help and guidance in 2012 are a representative sample, it appears that teenagers — inexperienced in the ways of the world — may be among the most vulnerable to end-times panic. Prophylactic education may be needed.
But even with the best education and preparation, end-time beliefs are likely to continue to resurface as long as we live in dynamic urban societies. I'll hazard a prediction that world will fail to end many times over during the course of my lifetime.
04-02-2013quote:Op maandag 4 februari 2013 13:22 schreef Woestijnvos het volgende:
Gevonden gebeente van Britse koning Richard III
Gebeente dat in september werd opgegraven op een parkeerplaats in Leicester is afkomstig van de vijftiende-eeuwse Engelse koning Richard III, de laatste Britse monarch die de dood vond op het slagveld. Dat hebben wetenschappers van de Universiteit van Leicester maandag op een persconferentie gezegd. De verwondingen op de botten komen sterk overeen met de feiten die van Richard III bekend zijn. DNA-analyse sloot alle twijfel uit.
'Zonder iedere redelijke twijfel is het individu dat op 12 september op Grey Friars is opgegraven inderdaad Richard III, de laatste Plantagenet-koning van Engeland', zei Richard Buckley, een van de onderzoekers.
Het skelet lag op de plek in Leicester waar in het verleden de kerk Grey Friars stond. Eigentijdse bronnen zeggen dat Richard daar na zijn dood in de slag bij Bosworth in 1485 werd begraven. Het gevonden skelet kan volgens de wetenschappers worden gedateerd tot de periode 1455-1540.
William Shakespeare vereeuwigde Richard III meer dan een eeuw na zijn dood als 'misvormd, onaf', een monster met een mismaakt bewustzijn dat zijn neven in de Tower van Londen liet vermoorden om op de troon te komen.
Analyse van de botten moest uitwijzen of het inderdaad om de resten van de koning gaat. Het skelet is dat van een volwassen man met een slanke, feminiene bouw, die overeenkomt met beschrijvingen van Richard. Ook de leeftijd van de eigenaar van de botten, iemand tussen eind 20 en eind 30, is in overeenstemming met die van Richard. De verwondingen komen eveneens overeen met wat is verhaald over Richards dood.
DNA-analyse met behulp van DNA van nu levende afstammelingen uit de lange familielijn van de Plantagenets sloot vervolgens iedere twijfel uit. Er is overeenkomst tussen het DNA van de 21e-eeuwse afstammelingen en Richard III.
Richard III blijft voor historici een raadsel - een schurk voor velen, een held voor sommigen. Hij heerste tussen 1483 en 1485 over Engeland, tijdens de zogenoemde Wars of the Roses, de jarenlange strijd om de troon tussen twee adellijke families. Uiteindelijk werd Richard verslagen door de Tudors en de troon viel in handen van Hendrik VII.
Sir Peter Soulsby, de burgemeester van Leicester, zei dat het lichaam van de koning in de kathedraal van de stad ter aarde zal worden besteld.
Bron (AD.nl)
http://www.deredactie.be/(...)210_Zhuang_ping_pongquote:Grondlegger "pingpong"-diplomatie China-VS overleden
zo 10/02/2013 - 14:23 In China is Zhuang Zedong overleden. De drievoudig wereldkampioen tafeltennis werd vooral beroemd voor zijn rol in de zogenoemde pingpong-diplomatie waarbij hij eigenhandig de aanzet gaf voor het ontdooien van de relaties tussen China en de VS. Zhuang was 73. Hij leed al geruime tijd aan kanker.
Zhuang beleefde het hoogtepunt van zijn carrière in de jaren zestig, onder het regime van Mao Zedong. Hij behaalde drie maal goud op de wereldkampioenschappen en werd geëerd als een nationale held.
In 1971, in volle Koude Oorlog, haalde hij opnieuw de media toen hij een geschenk gaf aan de Amerikaanse tafeltennisser Glenn Cowan. Cowan was tijdens het Wereldkampioenschap tafeltennis in Nagoya, Japan, argeloos de bus van het Chinese team opgestapt en bemerkte pas zijn vergissing toen een dozijn paar Chinese ogen hem stomverbaasd aanstaarden. Zhuang en Cowan poseerden samen voor de fotografen. De foto veroorzaakte wereldwijd sensatie.
Het Amerikaanse tafeltennisteam werd daarop uitgenodigd voor een bezoek aan China. Tien maanden daarna kwam er nog een staartje aan het verhaal toen president Richard Nixon een verrassingsbezoek bracht aan China, wat uiteindelijk leidde tot het aanknopen van diplomatieke relaties tussen de twee landen in 1979.
quote:Op woensdag 20 februari 2013 15:05 schreef yvonne het volgende:
Beleef de Februaristaking van 1941 'live' op Facebook
Nederland in de oorlog doet dagelijks verslag vanuit bezet Nederland. Met 'live updates' op Facebook brengen we breaking news van 72 jaar geleden. Wat nu het nieuws beheerst, zijn de roerige februaridagen van 1941. De Februaristaking kondigt zich aan in de berichten. Voor je ogen zie je het verzet groeien en de opstand ontstaan.
Februari 1941 is een roerige maand. Toenemend antisemitisch geweld, vechtpartijen in Amsterdam, de afgrendeling van de Jodenhoek, de oprichting van de Joodse Raad, Joden en niet-Joden die zich verenigen in knokploegen – de spanning is om te snijden, Nederland is een tikkende tijdbom. Hoe lang gaat dit nog goed? Volg de ontwikkelingen in realtime op de Facebookpagina van Nederland in de oorlog
“Nederland in de oorlog maakt optimaal gebruik van social media (‘realtime’ contentprikkels) om op een beknopte en visueel aantrekkelijke manier een stukje historisch bewustzijn te creëren.”
— Bas Gezelle (initiatiefnemer Nederland in de oorlog)
Nederland in de oorlog doet 'live' verslag vanuit bezet Nederland in de Tweede Wereldoorlog. We willen mensen prikkelen met de actualiteit van vroeger, versteld doen staan van gebeurtenissen die vandaag exact 72 jaar geleden plaatsvonden. De tijdslijn van Facebook biedt een prachtige mogelijkheid om alle gebeurtenissen in chronologische volgorde te presenteren. In woord en beeld, op de dag nauwkeurig. Met Facebook, maar ook Twitter, bereiken we vrienden en volgers in hun eigen belevingswereld. Temidden van alle huis-tuin-en-keuken-berichtjes en onzintweets valt Nederland in de oorlog op met opmerkelijk, relevant en vaak schokkend nieuws. Een mooi perspectief.
https://www.facebook.com/nederlandindeoorlog
Dus er is 5% kans dat Homerus zijn Ilias schreef voordat de Trojaanse oorlog plaatsvond, of pas ergens na de tijd van Plato? Dat is een heel nieuw inzicht!quote:Op donderdag 28 februari 2013 10:21 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
Het onderzoek levert overtuigende resultaten op. De wetenschappers zijn voor 95 procent zeker dat Homerus zijn meesterwerken tussen 376 en 1157 voor Christus schreef.
wow, 15.000, dat zijn er nogal watquote:Op dinsdag 12 maart 2013 17:58 schreef Cobra4 het volgende:
Duizenden archeologische vondsten bij Buren
BUREN - Bij de Gelderse gemeente Buren is een voor Nederland unieke archeologische vondst gedaan. Het gaat om zeker 15.000 voorwerpen, die erop wijzen dat op die plek tussen de 8e tot en met de 10e eeuw een rijke nederzetting was.
Dat heeft archeoloog Timo Vanderhoeven van onderzoeksbureau Arcadis dinsdag gezegd. Arcadis voerde het archeologisch onderzoek uit in opdracht van waterschap Rivierenland.
De vondsten, waaronder potscherven, verbrand leem, sieraden, munten en delen van maalstenen, kwamen aan de oppervlakte bij de aanleg van een vistrap in het riviertje de Korne. Vooronderzoek wees al op mogelijke resten van een nederzetting in de bodem. „Maar we hebben veel meer gevonden dan we hadden kunnen vermoeden. In ons land zijn nauwelijks vergelijkbare vindplaatsen”, aldus Vanderhoeven.
Hij stelt dat het grote aantal gevonden potscherven wijst op een handelspost. „Het aardewerk werd ook geïmporteerd.”
Daarnaast blijkt dat het huidige stadje Buren oorspronkelijk op een andere plek is ontstaan. „Deze vindplaats is de voorloper van het stadje. Door overstromingen zijn de mensen naar een hoger gelegen deel vertrokken.”
Bron: http://www.telegraaf.nl/b(...)ondsten_Buren__.html
Inderdaadquote:Op maandag 18 maart 2013 15:41 schreef Nibb-it het volgende:
Hadden ze niet even het goede portret erbij kunnen plaatsen.
[ afbeelding ]
http://nos.nl/artikel/487(...)partij-thatcher.htmlquote:Falklands verdeelde partij Thatcher
Toegevoegd: vrijdag 22 mrt 2013, 03:46
Update: vrijdag 22 mrt 2013, 04:25
Binnen de conservatieve partij van Margaret Thatcher bestond aanvankelijk veel verdeeldheid over hoe er moest worden gereageerd op de Argentijnse invasie van de Falklandeilanden. De premier wilde daadkrachtig militair optreden, maar veel vertrouwelingen drongen juist aan op een compromis. Dat staat in stukken uit haar persoonlijke archief die nu zijn vrijgegeven.
"We maken een grote fout, hiermee vergeleken lijkt de Suez-crisis verstandig", oordeelde een parlementslid van de Tories. Een andere politicus werd "wanhopig depressief" door het vooruitzicht op een oorlog.
Verkiezingsnederlaag
Anderen drongen er bij Thatcher op aan dat de economische situatie in Groot-Brittannië veel te nijpend was om oorlog te gaan voeren over eilandjes in de Zuid-Atlantische Oceaan. Velen waren bang dat een impopulair conflict zou leiden tot een verkiezingsnederlaag.
Naaste medewerkers van Thatcher stelden zelfs een plan op waarbij de inwoners van de Falklands afgekocht zouden worden om te vertrekken. Ze zouden een compensatie van 100.000 dollar krijgen en de mogelijkheid krijgen om te kiezen voor Argentijns, Brits of Australisch staatsburgerschap.
Reagan
Het archief toont ook dat Thatcher zich bijzonder in de steek gelaten voelde door de Amerikaanse president Reagan. Hoewel ze hem als vriend beschouwde, steunde hij een compromisvoorstel. Thatcher las hem de les in een furieuze brief, maar medewerkers wisten haar over te halen tot een iets diplomatiekere toon. Die eerste versie is nu ook vrijgegeven.
De Britse premier hield uiteindelijk haar rug recht en stuurde oorlogsschepen om de Argentijnen te verjagen. Hoewel er ruim 900 militairen sneuvelden, maakte de oorlog haar ongekend populair en bleef haar partij nog jaren aan de macht.
quote:Expo in MAS toont blijvende impact Napoleon op Antwerpen
In het Museum aan de Stroom (MAS) in Antwerpen loopt vanaf nu zaterdag tot 30 juni "Bonaparte aan de Schelde", een tentoonstelling rond de impact die Napoleon Bonaparte begin 19e eeuw heeft nagelaten in de Scheldestad. Naast een van de weinige overgebleven hoeden van de Franse heerser zijn er tal van schilderijen, kaarten en scheepsmodellen te vinden die aantonen wat het Antwerpse bestuur onder Napoleon verwezenlijkte én nadien nog van plan was.
Het is dit jaar 200 jaar geleden dat aan het Antwerpse Eilandje het Willemsdok werd geopend, naast het huidige MAS. Samen met het aanliggende Bonapartedok moest dat destijds het hart gaan vormen van een nieuwe getijdenhaven en handelskwartier. Het Franse bewind had immers voor het eerst in twee eeuwen vrij scheepvaartverkeer op de Westerschelde mogelijk gemaakt. Napoleon zag in Antwerpen bovendien een ideale uitvalsbasis om erfvijand Engeland aan te vallen.
Die plannen werden na de verloren zeeslag bij Trafalgar deels opgeborgen, maar de impact op Antwerpen was blijvend. Napoleons idee om de toen nog middeleeuws aandoende plaats om te vormen tot een moderne 19e-eeuwse grootstad bleef decennialang doorwerken.
Naast de nieuwe dokken stammen ook onder meer de plannen voor het rechttrekken van de Scheldekaaien, voor een rioleringssysteem en het aanleggen van grote parken en pleinen zoals de Groenplaats uit die periode.
Op het culturele vlak liet Napoleon in oorlogstijd kerken sluiten en inboedels verkopen, maar de prestigieuze Franse 'empirestijl' deed wel zijn intrede in het Antwerpse straatbeeld.
Antwerpen lid van Europese vereniging van Napoleonsteden
Antwerpen maakt voortaan ook deel uit van de Europese vereniging van Napoleonsteden. Zo'n 50 steden zitten in de vereniging die vooral actief is op het culturele, het toeristische en het economische vlak.
http://www.deredactie.be/(...)n/130331_Shakespearequote:"William Shakespeare was een meedogenloze zakenman"
Nieuw onderzoek schetst een beeld van William Shakespeare als een meedogenloze zakenman. Academici van de Aberystwyth University in Wales ontdekten onder meer dat de toneelschrijver en dichter er niet vies van was geld te verdienen op de kap van zijn buren.
Enkele onderzoekers van de Aberystwyth University schetsen een opvallend beeld van William Shakespeare. Zo zou hij een meedogenloze zakenman geweest zijn die rijk is geworden door graan te verhandelen in tijden van hongersnood. Jayne Archer en twee van haar collega's worstelden zich door historische documenten en ontdekten dat de praktijken van Shakespeare hem soms zelfs in contact brachten met het gerecht.
"Gedurende een periode van 15 jaar legde hij een grote voorraad graan, mout en gerst aan die hij dan met winst doorverkocht aan zijn buren en locale handelaars", aldus Archer. In 1598 zou Shakespeare zelfs vervolgd zijn voor het hamsteren van graan in een periode van hongersnood. De dichter zou zich ook schuldig hebben gemaakt aan belastingontwijking.
Volgens Archer worden de eerder negatieve aspecten uit Shakespeares leven vaak over het hoofd gezien omdat velen de invloedrijke schrijver niet in verband willen brengen met iemand die handelt uit eigenbelang. "De idee van William Shakespeare als graanhamsteraar werd verdreven uit de geschiedenis zodat de idee van de schrijver als creatief genie geboren kon worden", aldus de onderzoekster.
hahahaquote:Op donderdag 4 april 2013 21:11 schreef Cobra4 het volgende:
Oeroud complex opgegraven in Ur
Fantasierijke mensen geloven dat Abraham daar in die periode in de stad zou hebben rondgelopen met zijn rollator.
FP journalistiek.quote:
aanvulling op dit bericht:quote:Op zondag 31 maart 2013 23:48 schreef zakjapannertje het volgende:
[..]
http://www.deredactie.be/(...)n/130331_Shakespeare
http://nos.nl/artikel/494740-marslander-sovjetunie-gevonden.htmlquote:"Marslander Sovjetunie gevonden"
Toegevoegd: vrijdag 12 apr 2013, 00:56
Update: vrijdag 12 apr 2013, 05:28
Amateurastronomen zijn ervan overtuigd dat ze een Marslander van de Sovjetunie hebben teruggevonden. Onderdelen van de Mars 3 zouden te zien zijn op foto's van een NASA-satelliet.
De Mars 3 landde op 2 december 1971 op de rode planeet. Hoewel het daarmee de eerste succesvolle Marslanding werd, viel al na 14,5 seconden de verbinding met aarde uit. Waarom dat gebeurde, is nooit opgehelderd.
Vrijwilligers
Russische ruimtevaartliefhebbers besloten naar de Mars 3 te gaan zoeken, nadat de Mars Reconnaissance Orbiter foto's had gemaakt van het Marswagentje Curiosity. Ze redeneerden dat als die verkenner vanuit de ruimte te zien is, de Mars 3 ook zichtbaar moest zijn.
Op zoek naar tekenen van de Mars 3 speurden vrijwilligers satellietfoto's af van de Ptolomaeus-krater, waar de lander waarschijnlijk neergekomen was. Op foto's die in november 2007 waren genomen werd de vermoedelijke landingsplaats gevonden.
Veelbelovend
Op de foto's is volgens de Russen niet alleen de Marslander zelf te zien, maar ook zijn parachute, remraket en hitteschild. Volgens de vinders zijn de gevonden objecten van precies dezelfde grootte als de onderdelen van de lander.
De satelliet is inmiddels nog een keer over het gebied heen gevlogen om betere foto's te nemen. NASA noemt de vondst veelbelovend, maar durft nog niet uit te sluiten dat het slechts om een partij rotsen gaat. Daarvoor is verder onderzoek nodig.
http://www.bloomberg.com/(...)-the-income-tax.htmlquote:The Bipartisan Origins of the Income Tax
By Ajay K. Mehrotra Apr 17, 2013 5:43 PM GMT+0200
When the modern U.S. income tax came into being a century ago, no one could have anticipated that it would become the labyrinth of rules and regulations that Americans wrestled with as they filed their returns this week.
The reformers and lawmakers who supported the income tax wanted it to be a visible and salient way to raise revenue. A tax that was seen and felt, they argued, could foster a sense of fiscal citizenship. By paying taxes directly to the federal government, citizens would be more attuned to the workings of the state, and would have a more tangible stake in how public funds were raised and used. A direct tax could help forge a renewed sense of national civic identity.
Before the income tax, the federal government was financed mainly by indirect consumption taxes such as customs duties and excise taxes. These lev
Die is al een paar weken bezigquote:Op vrijdag 26 april 2013 02:53 schreef Ryan3 het volgende:
http://www.documentairene(...)erloren-overwinning/
Volgens mij gister op tv geweest, mooie docu., petje af.
http://atwar.blogs.nytime(...)eech/?ref=middleeastquote:What Would a Fighter Jet Buy 60 Years After Eisenhower’s Speech?
By JOHN ISMAY
Correction Appended
Shortly after the death of Joseph Stalin, President Dwight D. Eisenhower believed a rare opportunity existed to reset United States-Soviet relations, and he announced it to the world 60 years ago Tuesday in his 1953 Chance for Peace speech.
With a new Soviet premier taking office, and newly inaugurated himself, President Dwight D. Eisenhower believed that Stalin’s demise presented an opening to end the rapidly accelerating arms race between the two countries. Eisenhower directed his speechwriters to develop an address that clearly conveyed that desire to his Russian counterpart.
Eschewing the tired condemnations of the Soviet Union that had dominated recent presidential speeches, Eisenhower challenged his staff to present a new Pax Americana focusing on the idea of a future peace that unified Germany, removed occupying forces in Austria and talked in human ter
quote:Berging van Duitse WOII-bommenwerper gestart - HLN.be
Het gaat om de grootste operatie ooit gerealiseerd in Britse wateren. De bommenwerper, die werd neergehaald tijdens de Slag om Engeland (1940), werd in 2008 door duikers gevonden voor de kust van Kent in het zuidoosten van Engeland. Met de sonar kon het toestel geïdentificeerd worden als een Dornier Do 17Z.
In opmerkelijke staat
Het vliegtuig van de Luftwaffe, dat op een krijtrots rust omringd door enkele brokstukken, bevindt zich volgens experten in "een opmerkelijke staat". De banden van het landingsstel zijn nog opgeblazen, maar onder meer aan de propellers is het toestel beschadigd, waarvan de cockpit gedeeltelijk bedekt is met algen.
De duikers bouwen momenteel een kooi rond het vliegtuig om het boven water te kunnen hijsen. De operatie zal drie weken duren.
De ontdekking en recuperatie van de Dornier Do 17Z is van groot belang: "Dit toestel is het enige nog resterende van de Slag om Engeland", verklaarde de directeur van het RAF-museum, Peter Dye.
Uiteindelijk zal de Dornier Do 17Z, bijgenaamd 'het vliegende potlood' vanwege zijn fijne romp, tentoongesteld worden in het museum om "een licht te werpen op de opofferingen van jongemannen van beide luchtmachten (Brits en Duits) en andere landen".
Slag werd Duitse nederlaag
De Slag om Engeland werd door Adolf Hitler gelanceerd om de Britse vliegtuigen uit het luchtruim te verjagen en de economie van het land door intensieve bombardementen te ontwrichten voor een invasie over zee die nooit heeft plaatsgevonden. De Slag om Engeland liep uiteindelijk op een mislukking uit voor de Duitsers.
Bron: www.hln.be
http://nos.nl/artikel/503929-wat-deed-vs-met-gehate-vijanden.htmlquote:Wat deed VS met gehate vijanden?
Toegevoegd: maandag 6 mei 2013, 17:52
Update: maandag 6 mei 2013, 18:04
Het lukt de familie van Tamerlan Tsarnajev nog altijd niet om een graf voor de omgekomen terrorist te vinden. Geen begraafplaats gunt de man achter de aanslag in Boston een laatste rustplaats, uit angst dat demonstranten er de vrede komen verstoren. Bij de begrafenisonderneming waar het lichaam wordt bewaard, demonstreerden dit weekend mensen met borden met daarop de tekst "begraaf hem niet in Amerikaanse grond".
De Amerikaanse overheid heeft wel vaker te maken gehad met de lichamen van mensen die zo gehaat zijn dat een reguliere begraafplaats onmogelijk is. Denk bijvoorbeeld aan Osama bin Laden, de kapers van 9/11 of de moordenaars van de presidenten Lincoln en Kennedy.
Zeemansgraf
Nog voordat het nieuws over zijn dood wereldkundig werd gemaakt, hadden de Amerikaanse strijdkrachten de begrafenis van Osama bin Laden al uitgevoerd. De terreurleider werd ritueel gewassen en in windsels in een verzwaarde lijkzak geplaatst. Die werd in de Indische Oceaan gegooid, om te voorkomen dat zijn begraafplaats een bedevaartsoord zou worden.
Het ging er heel anders aan toe met zijn handlangers die op 9/11 aanslagen uitvoerden met vier gekaapte vliegtuigen. Van tien van de negentien kapers werden resten teruggevonden in het puin van het WTC en het Pentagon en het vliegtuigwrak in Pennsylvania.
Ruim tien jaar later heeft nog niemand de resten de geclaimd. De FBI en de medische dienst van New York, die de identificatie van de resten uitvoerden, bewaren de lichaamsdelen daarom nog altijd. Op verzoek van de nabestaanden gebeurt dat op een andere plek dan waar de resten van slachtoffers liggen.
Wetsverandering
Voor de dader achter de bomaanslag in Oklahoma City, waarbij in 1995 168 mensen omkwamen, werd zelfs speciaal een wetsverandering doorgevoerd. Als veteraan had Timothy McVeigh het recht om op de erebegraafplaats Arlington te worden begraven. Voordat hij in 2001 werd geëxecuteerd, werd de wet aangepast om dat te voorkomen.
In plaats daarvan werd zijn lichaam gecremeerd en werd de as uitgestrooid op een onbekende plek. Omdat die laatste wens door zijn advocaat werd uitgevoerd, weet zelfs zijn vader niet waar dat gebeurde.
Rust
De begrafenis van Lee Harvey Oswald - de moordenaar van president Kennedy - in 1963 verliep ook niet zonder problemen. De doodgraver was genoodzaakt journalisten te vragen om de kist te dragen en de dominee die bij het graf zou spreken, kwam niet opdagen. Toch ligt hij er nog altijd in betrekkelijke rust, onder een eenvoudige grafsteen met alleen 'Oswald' erop.
Ook de moordenaar van president Lincoln vond, na wat omzwervingen, een laatste rustplaats. Hij werd in eerste instantie door de Amerikaanse overheid begraven in een gevangenis, maar na enkele jaren overgedragen aan zijn familie. Zijn lichaam werd bijgezet in een familiegraf in Baltimore, al kwam zijn naam niet op de grafsteen te staan.
Zal Tsarnajev uiteindelijk ook zijn rust vinden? De begrafenisondernemer hoopt van wel. "In dit land begraven we mensen. Het maakt mij niet uit wie het is, dit is gewoon mijn werk."
http://www.knack.be/nieuw(...)le-4000303899853.htmquote:Mysterieuze drukker van Spinoza ontdekt
donderdag 16 mei 2013 om 12u00
Van de twee belangrijkste werken van Spinoza was tot op heden onbekend wie de boeken had gedrukt. Twee jonge studenten van de Universiteit van Amsterdam h
http://www.nu.nl/algemeen(...)ekt-dan-gedacht.htmlquote:Australië mogelijk eeuwen eerder ontdekt dan gedacht
Archeologen willen met een expeditie in Australië de herkomst bepalen van vijf koperen muntjes die mogelijk een nieuw licht werpen op de moderne geschiedenis van het continent.
omdat tienduizenden jaren geleden niet tot de moderne geschiedenis wordt gerekendquote:Op maandag 20 mei 2013 23:19 schreef Bluesdude het volgende:
[..]
http://www.nu.nl/algemeen(...)ekt-dan-gedacht.html
Domme kop.
Het is toch allang bekend dat de voorouders van de Aboriginals enkele tienduizenden jaren geleden Australië ontdekten.
Waarom tellen ze die niet mee als 'ontdekkers' ?
Dan moet men dat noemen. Dat het gaat om 'ontdekkers' van de laatste 2000 jaar ofzo.quote:Op dinsdag 21 mei 2013 08:52 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
[..]
omdat tienduizenden jaren geleden niet tot de moderne geschiedenis wordt gerekend
http://www.deredactie.be/(...)Hongersnood_Mysteriequote:Mysterie achter Ierse hongersnood is ontrafeld
di 21/05/2013 - 08:10 Wouter Carton
Wetenschappers hebben het genoom ontdekt van de aardappelziekte die in Ierland halfweg de 19e eeuw een hongersnood veroorzaakte met vreselijke gevolgen. De Ierse variant blijkt uniek. Het is bovendien de eerste keer dat er DNA is ontcijferd uit gedroogde planten in een herbarium.
De aardappelziekte deed halfweg de 19e eeuw verschillende oogsten mislukken over heel Europa. Maar vooral in Ierland waren de gevolgen van de aar
quote:De 7 dodelijkste wetenschappers
zaterdag 25 mei 2013 om 09u18
Heel wat wetenschappers hebben in hun vakgebied bijgedragen tot een betere wereld. Al zijn er ook die minder goede bedoelingen hadden, hoewel ze soms oprecht geloofden dat ze goed deden.
http://www.deredactie.be/(...)0601_Schotland_Brucequote:Historische brief van Robert the Bruce ontdekt
In oude Britse archieven is per ongeluk een brief uit 1310 ontdekt waarin de Schotse koning Robert the Bruce zijn Engelse collega Edward II verzoekt zijn land niet binnen te vallen. De Engelsen deden dat toch en werden in Bannockburn in de pan gehakt.
De slag van Bannockburn uit 1314 is voor de Schotten wat de Guldensporenslag in 1302 voor de Vlamingen was. Een overwinning behaald op een groter bezettingsleger tegen alle verwachtingen in.
Toch had het zo ver niet moeten komen, zoals blijkt uit een brief die de Schotse koning Robert the Bruce in 1310 schreef aan zijn Engelse tegenhanger Edward II. Die brief is nu teruggevonden in een reeks oude documenten uit de 16e eeuw.
In de brief stelt de Schot Robert the Bruce zich erg verzoenend en beleefd op tegen de Engelse koning Edward II, maar hij staat er op om op gelijke hoogte behandeld te worden. Robert vraagt Edward ook uitdrukkelijk om een einde te maken aan de repressie en de bezetting van Schotland.
De brief had slechts een tijdelijk effect. In 1314 trok een groot Engels leger onder leiding van Edward II Schotland opnieuw binnen om komaf te maken met de opstandelingen. Bij Bannockburn leden de Engelsen verpletterende nederlaag tegen de Schotten en Edward II kon slechts met moeite ontkomen. Robert the Bruce kon zich nadien opwerpen als enig koning van Schotland.
Volgend jaar wordt de 700e verjaardag van de slag gevierd en niet toevallig is er dan een referendum over Schotse onafhankelijkheid.
http://www.deredactie.be/(...)nderen_medici_bottenquote:Kinderen van de familie Medici hadden vervormde botten
di 11/06/2013 - 13:13 Samuel Hanegreefs
Een nieuwe studie toont aan dat de kinderen van de vroegere familie De' Medici leden aan rachitis, een aandoening aan de botten. De De' Medici waren een vooraanstaande familie van bankiers in Firenze tijdens de renaissance. De vaststelling is opvallend want rachitis werd tot op heden geassocieerd met de lagere klassen en slechte woonomstandigheden.
http://www.deredactie.be/(...)1_lijfs_uitgestorvenquote:Het Lijfs is niet meer, laatste spreker overleden
di 11/06/2013 - 10:10 Pieterjan Huyghebaert
Het Lijfs of Lijflands is uitgestorven. Begin deze maand is de laatste Lijfsspreker op 103-jarige leeftijd overleden. De Oostzeefinse taal stond al langer op het punt om uit te sterven.
http://www.deredactie.be/(...)GlassSteagall_bankenquote:Glass-Steagall, of wie bewaakt uw geld?
zo 16/06/2013 - 08:36 Jos De Greef
Tachtig jaar geleden ondertekende de Amerikaanse president Franklin Roosevelt de Glass-Steagall Act, een wet die het financiële systeem opnieuw op de sporen zette na de crisis van de jaren 30. Velen willen die wet nu terughalen om de huidige crisis aan te pakken.
http://www.theglobalist.com/StoryId.aspx?StoryId=10032quote:Japan: The World's Really Lucky Country
By Jean-Pierre Lehmann | Sunday, June 16, 2013
Jean-Pierre Lehmann reflects on the American occupation of Japan after World War II. Compared with other occupied areas, such as Germany or Palestine, Japan came close to getting a free pass. In the short-term, that was very advantageous for the Japanese, but it continues to have unintended, negative consequences for the nation and the region today. Taking past luck for granted would be unwise for Japan.
http://www.huffingtonpost(...)bodia_n_3445545.htmlquote:Mahendraparvata, 1,200-Year-Old Lost Medieval City In Cambodia, Unearthed By Archaeologists (VIDEO)
A lost medieval city that thrived on a mist-shrouded Cambodian mountain 1,200 years ago has been discovered by archaeologists using revolutionary airborne laser technology, a report said.
http://nos.nl/artikel/519319-bloedige-volksopstand-herdacht.htmlquote:Bloedige volksopstand herdacht
Toegevoegd: maandag 17 jun 2013, 19:33
Update: maandag 17 jun 2013, 19:36
Door Stefan Kruszel in Berlijn
Vandaag 60 jaar geleden sloeg het Sovjetleger de volksopstand in de voormalige DDR met geweld neer. Zeker 55 mensen kwamen op 17 juni 1953 om.
http://www.nytimes.com/20(...)pagewanted=all&_r=3"e:Adopting Technology, but Not the Freedoms, of the West
By DIDI KIRSTEN TATLOW
Published: June 12, 2013
BEIJING — How did China go from being an impoverished nation in the 1970s to challenging the United States’ role as the world economic superpower? Cheap labor? Hard work? Authoritarianism? The unleashed hunger of a people determined to prosper?
http://www.nrc.nl/nieuws/(...)i-nazifilm-uit-1934/quote:Kijken: een teruggevonden anti-nazifilm uit 1934
door Grace Wermenbol
De eerste minuten ben je geneigd te denken dat het gaat om een anti-nazi pastiche. Houterig gefilmde scènes en een snel pratende documentairemaker die de kijker vertelt over Adolf Hitler en hem omschrijft als "een rare combinatie Al Capone, [senator] Huey Long en [volksevangelist] Billy Sunday"
Interessant, dank je.quote:Op woensdag 19 juni 2013 19:38 schreef zakjapannertje het volgende:
[..]
http://www.nrc.nl/nieuws/(...)i-nazifilm-uit-1934/
quote:Op woensdag 19 juni 2013 19:38 schreef zakjapannertje het volgende:
[..]
http://www.nrc.nl/nieuws/(...)i-nazifilm-uit-1934/
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |