Een goeie spiegel is voor de ontvanger altijd bot simmu...quote:Op donderdag 24 mei 2012 09:53 schreef simmu het volgende:
[..]
draai die spiegel eens ff om dan. goedbedoeld advies prima, maar dit is gewoon ronduit bot.
dat zeg ik niet. maar om nou tegen iemand die net een miskraam gehad heeft, en nu mede door andere dingen ook uit elkaar gaat met vriend/man te zeggen: "gelukkig heb ik een vent en 2 kinderen" vind ik wel knap bot ja. dat valt onder de categorie "nou,k dan neem je toch een ander kindje!" hoe je iets zegt maakt wel degelijk uit.quote:Op donderdag 24 mei 2012 10:01 schreef _evenstar_ het volgende:
Uhm flugeltje haar opmerking bot???
Alleszins niet bot!!
Mag der alleen naar iemands grillen gepraat worden?
volgens mij heb jij een les begrijpend lezen nodig want dat is helemaal niet wat ze zegt of wil impliceren?quote:Op donderdag 24 mei 2012 10:06 schreef simmu het volgende:
[..]
dat zeg ik niet. maar om nou tegen iemand die net een miskraam gehad heeft, en nu mede door andere dingen ook uit elkaar gaat met vriend/man te zeggen: "gelukkig heb ik een vent en 2 kinderen" vind ik wel knap bot ja. dat valt onder de categorie "nou,k dan neem je toch een ander kindje!" hoe je iets zegt maakt wel degelijk uit.
Ach kom nou, je weet best dat 't zo niet bedoeld was. Ik gaf alleen aan dat ik blij ben dat iemand mij die spiegel voorhield destijds... Dat ik daardoor m'n lief nog heb. Maar goed, verkeerd uitleggen is ook een kunst...quote:Op donderdag 24 mei 2012 10:06 schreef simmu het volgende:
[..]
dat zeg ik niet. maar om nou tegen iemand die net een miskraam gehad heeft, en nu mede door andere dingen ook uit elkaar gaat met vriend/man te zeggen: "gelukkig heb ik een vent en 2 kinderen" vind ik wel knap bot ja. dat valt onder de categorie "nou,k dan neem je toch een ander kindje!" hoe je iets zegt maakt wel degelijk uit.
Dat werd er dus echt niet gezegd he Als je dat er uit haalt moet je toch eens terug naar school.quote:Op donderdag 24 mei 2012 10:06 schreef simmu het volgende:
[..]
dat zeg ik niet. maar om nou tegen iemand die net een miskraam gehad heeft, en nu mede door andere dingen ook uit elkaar gaat met vriend/man te zeggen: "gelukkig heb ik een vent en 2 kinderen" vind ik wel knap bot ja. dat valt onder de categorie "nou,k dan neem je toch een ander kindje!" hoe je iets zegt maakt wel degelijk uit.
Dat staat er toch ook helemaal niet? Flugel bedoelt dat ze zelf misschien ook haar vriend was kwijtgeraakt, als iemand haar niet en spiegel had voorgehouden. Zo lees ik het althans. En ze focust op de positieve dingen die ze nu wél heeft (vent en 2 kindjes) ipv op de rot dingen die ze heeft meegemaaktquote:Op donderdag 24 mei 2012 10:06 schreef simmu het volgende:
[..]
dat zeg ik niet. maar om nou tegen iemand die net een miskraam gehad heeft, en nu mede door andere dingen ook uit elkaar gaat met vriend/man te zeggen: "gelukkig heb ik een vent en 2 kinderen" vind ik wel knap bot ja. dat valt onder de categorie "nou,k dan neem je toch een ander kindje!" hoe je iets zegt maakt wel degelijk uit.
En mannen gaan pas meeleven met een zwangerschap als zij er ook iets van zien/voelen. Wat ook niet gek is.quote:Op donderdag 24 mei 2012 10:13 schreef Dizzy-Miss-Lizzy het volgende:
Flugel was niet bot. En zo als jij het uitlegt staat het er ook niet.
Jammer dat er niet open gestaan wordt voor goed bedoeld advies.
Er staat hier maar een half verhaal en iemand met ervaring notabene wijst er enkel op dat een miskraam alleen zonde is om je relatie voor weg te gooien.
Mannen blijven van mars komen en wij van venus tenslotte
Ook dat ja Op Martijn heeft het veel minder indruk gemaakt dan op mij. Niet dat hij het niet erg vond, maar het is toch anders. En dan snap ik best. En ook nu ik weer zwanger ben, merk ik dat het op mij meer sporen heeft achtergelaten dan op hem (vooral in het begin was ik bij ieder toiletbezoek vreselijk bang om weer bloed te zien, dat is voor hem natuurlijk ook heel anders).quote:Op donderdag 24 mei 2012 10:13 schreef Dizzy-Miss-Lizzy het volgende:
Mannen blijven van mars komen en wij van venus tenslotte
ja, dank je. ik weet ook prima wat verlies is. verschillende mensen gaan verschillend om met dingen. wat jij of iemand anders als de 'goede' manier ziet, hoeft voor een ander helemaal niet zo te zijn. en wat jij als een ok opmerking ziet hoeft dus voor een ander niet zo te zijn.quote:Op donderdag 24 mei 2012 10:09 schreef _evenstar_ het volgende:
[..]
volgens mij heb jij een les begrijpend lezen nodig want dat is helemaal niet wat ze zegt of wil impliceren?
Zij heeft zelf in een moeilijkeperiode gezeten met depressie overlijden en miskramen!
Ze weet als geen ander hoe het is en geeft aan dat ze blij was met mensen die haar met beide benen op de grond zette en daardoor nu gelukkig nog met haar manlief en 2 kinders want het had ook anders kunnen lopen had ze niet die hulp gehad ..
Oh ja! Martijn zag het de eerste weken bijvoorbeeld ook nog echt niet als een 'baby' (wat het in principe ook nog niet is, wel de belofte op...). Nu ik een dikke buik begin te krijgen, en hij een aantal echo's heeft gezien waarop een mini-mensje zichtbaar is, begint hij enthousiast te worden. Wordt voor hem idd nu veel tastbaarder. Toen ik de miskraam heb gehad, hadden we alleen nog een echo gezien met een kloppend hartje (maar niet iets wat in de verste verte ook maar op een baby leek), voor hem duidelijk heel anders.quote:Op donderdag 24 mei 2012 10:15 schreef Tally het volgende:
[..]
En mannen gaan pas meeleven met een zwangerschap als zij er ook iets van zien/voelen. Wat ook niet gek is.
ik val ook niet echt over jou heen hoor, ik vond de manier van uitdrukken ongelukkig iss all wij weten niet wat er op de achtergrond allemaal ook nog speelt!quote:Op donderdag 24 mei 2012 10:20 schreef flugeltje het volgende:
Ik probeerde juist duidelijk te maken dat 't bij mij dezelfde kant uitging, maar dat komt ook niet over... Overigens val ik niet over jou simmu, ik reageer nog steeds met uitleg
Iedereen heeft ervaring met verlies in het leven , en ja ieder gaat er anders mee om, maar jij leest er totaal iets anders in wat er gezegd wordt en dus zeg ik dat je dus niet begrijpend leest..quote:Op donderdag 24 mei 2012 10:18 schreef simmu het volgende:
[..]
ja, dank je. ik weet ook prima wat verlies is. verschillende mensen gaan verschillend om met dingen. wat jij of iemand anders als de 'goede' manier ziet, hoeft voor een ander helemaal niet zo te zijn. en wat jij als een ok opmerking ziet hoeft dus voor een ander niet zo te zijn.
gek dat jullie nu over mij heenvallen als ik weerwoord geef, maar ondertussen ook roepen dat je zelf alleen maar weerwoord en tegengas en ervaringen geeft
Mijn man heeft zich veel druk gemaakt in de eerste weken maar dat kwam omdat ik op de eerste hulp terecht kwam en een tijdje in een buitenlands ziekenhuis heb mogen verblijven i.v.m. een beginnende miskraam. Hij maakte zich natuurlijk drukker om mij dan om de "baby's". Maar hij heeft het er ook moeilijk mee gehad toen we 1 van de 2 verloren. Daar heb je dan zo lang voor geknokt en druk mee bezig geweest jaren lang en eindigt het in een buitenlands ziekenhuis.quote:Op donderdag 24 mei 2012 10:20 schreef Cocotrimonium het volgende:
[..]
Oh ja! Martijn zag het de eerste weken bijvoorbeeld ook nog echt niet als een 'baby' (wat het in principe ook nog niet is, wel de belofte op...). Nu ik een dikke buik begin te krijgen, en hij een aantal echo's heeft gezien waarop een mini-mensje zichtbaar is, begint hij enthousiast te worden. Wordt voor hem idd nu veel tastbaarder. Toen ik de miskraam heb gehad, hadden we alleen nog een echo gezien met een kloppend hartje (maar niet iets dat in de verste verte op een baby leek), voor hem duidelijk heel anders.
Uiteraard weten we dat niet. Maar een paar maanden geleden wilden ze nog samen aan kinderen beginnen, dan moet je relatie toch behoorlijk goed zitten?quote:Op donderdag 24 mei 2012 10:22 schreef simmu het volgende:
[..]
ik val ook niet echt over jou heen hoor, ik vond de manier van uitdrukken ongelukkig iss all wij weten niet wat er op de achtergrond allemaal ook nog speelt!
En dat is nu net het "probleem". Als je een summier verhaal verteld en anderen geven daar op hun mening of gedachten en je roept dan: Ja laat ook maar want het is bot. Moet je ook niet zeuren.quote:Op donderdag 24 mei 2012 10:22 schreef simmu het volgende:
[..]
ik val ook niet echt over jou heen hoor, ik vond de manier van uitdrukken ongelukkig iss all wij weten niet wat er op de achtergrond allemaal ook nog speelt!
Dat dus.quote:Op donderdag 24 mei 2012 10:25 schreef Cocotrimonium het volgende:
Ik weet uiteraard ook niet wat er allemaal speelt. Maar het lijkt erg snel te gaan. En het zou ontzettend jammer zijn als Tuk nu iets moois weggooit en er later spijt van krijgt.
Ah ja, ik kan me heel goed voorstellen dat het dan ook nog eens anders is. Wij waren meteen bij poging 1 zwanger, dus dat maakt het ook anders, natuurlijk. Martijn heeft er overigens wel verdriet over gehad, maar wel minder dan ik.quote:Op donderdag 24 mei 2012 10:24 schreef Tally het volgende:
[..]
Mijn man heeft zich veel druk gemaakt in de eerste weken maar dat kwam omdat ik op de eerste hulp terecht kwam en een tijdje in een buitenlands ziekenhuis heb mogen verblijven i.v.m. een beginnende miskraam. Hij maakte zich natuurlijk drukker om mij dan om de "baby's". Maar hij heeft het er ook moeilijk mee gehad toen we 1 van de 2 verloren. Daar heb je dan zo lang voor geknokt en druk mee bezig geweest jaren lang en eindigt het in een buitenlands ziekenhuis.
Was voor ons een ander traject vooraf gegaan waardoor het bij hem al leefde bij de eerste echo. Alleen maakte hij zich er minder druk om.
heeft iemand dan gezegd dat flugeltje dat doet dan? moest je maar eens aanwijzen. ach ja. da's met begrijpend lezen. dat schijn ik niet te kunnenquote:Op donderdag 24 mei 2012 10:48 schreef Estrys het volgende:
Waar kan ik het oordeel van Flugeltje lezen? Ik kan het niet vinden namelijk.
Veel plezier ondanks slikmomentquote:Op donderdag 24 mei 2012 11:09 schreef Shandaly het volgende:
Laten we er blij om zijn dat er geen verse miskramen te melden zijn en dat dit topic zo offtopic kan gaan
Hoe is het met de andere dames die na de miskraam nog op een ongesteldheid zitten te wachten?
Ik heb vanochtend voor de zekerheid er toch nog een 2v5-testje tegenaan gegooid. Hartstikke negatief, dus dat is niet de reden dat ik maar niet ongesteld word.
Morgen bruiloft van mijn schoonzusje, dus dan hoef ik in ieder geval de champagne niet af te slaan...
(Al gingen we er al vorig jaar van uit dat ik bij dit feestje waarschijnlijk met een bolle buik zou staan, dus er zal vast een slik-momentje komen...)
Jammer bellelenaquote:Op vrijdag 25 mei 2012 11:54 schreef bellelena het volgende:
Shandaly, hier ook nog steeds hetzelfde, aan het wachten op mijn menstruatie. Ook een paar dagen terug nog een test gedaan, maar geen tweede streep...
quote:Op woensdag 30 mei 2012 16:59 schreef Vulpenballetje het volgende:
Kursor fijn dat het beter met je gaat. Ik hoop voor je dat de uitslagen positief zijn! In ieder geval al fijn dat je je beter voelt.
Fieder fijn dat je het gevoel hebt dat je het af kan sluiten en verder kan!
(nee, doe maar niet)
Ik meld me hier intussen dus ook maar een keer. Wist wel van het bestaan van dit topic, maar bleef er liever weg. (nog bedankt voor je pm fieder, heel lief ) ik weet nog niet of ik hier veel ga posten, maar het is fijn dat er zo'n topic bestaat. Al hoop ik dat het niet al te vaak gebruikt hoeft te worden.
Helaas mag ik mezelf nu ook tot het clubje der miskramen rekenen.
Op 8 mei kregen we te horen en te zien dat er geen hartje klopte bij de echo.
Ik heb zitten twijfelen of ik zou wachten tot de miskraam vanzelf zou plaatsvinden, dan wilde ik weer zsm een curretage, dan toch maar de tabletten proberen.
Op maandag 14 mei had ik weer een gesprek bij de gyn en heb ik de tabletten gevraagd. Ik wist nog niet of ik ze zou gaan gebruiken, maar dan had ik ze alvast in huis, just in case.
Dinsdagavond leek het alsof mijn lichaam langzaam iets begon te doen en verloor ik wat bloed. Ik heb toen besloten om woensdagochtend toch de tabletten in te brengen om het een handje te helpen. 's Middags wel flink wat buikpijn en bloedverlies, maar nog niet echt hele erge krampen. Donderdagochtend op hemelvaartsdag de 2de dosis tabletten ingebrachten en weer 's middags begon ineens de flinke krampen en verloor ik ook meer bloed enzo.
's Avonds na het douchen verloor ik het vruchtzakje. Ik voelde een 'blub' en toen lag het in de wc. We hebben het bekeken en later begraven in de tuin. Ik kon het niet over m'n hart verkrijgen om het door de wc te spoelen. Dat bekijken was trouwens niet zo geslaagd. Ik voelde het bloed uit mijn armen trekken, alles begon te tintelen en ik viel bijna flauw. Toen ik op de koude vloer in de badkamer zat moest ik bijna overgeven en keihard huilen. Alle spanning en verdriet kwam er uit op dat moment.
De maandag erna had ik weer controle bij de gyn en toen kregen we gelukkig het beste nieuws wat we op dat moment konden krijgen. Alles zag er goed uit en het was helemaal schoon.
Ik voel me nu lichamelijk wel ok, wel nog vaak moe en bij vlagen verdrietig, maar ik kijk ook uit naar het moment dat ik weer gewoon ongesteld ga worden. Dat voelt voor mij nu als een belangrijk punt waarop ik (hopelijk) verder kan en dit trieste stukje uit ons leven kan afsluiten en definitief een plekje kan geven.
!!quote:Op woensdag 30 mei 2012 16:59 schreef Vulpenballetje het volgende:
Kursor fijn dat het beter met je gaat. Ik hoop voor je dat de uitslagen positief zijn! In ieder geval al fijn dat je je beter voelt.
Fieder fijn dat je het gevoel hebt dat je het af kan sluiten en verder kan!
(nee, doe maar niet)
Ik meld me hier intussen dus ook maar een keer. Wist wel van het bestaan van dit topic, maar bleef er liever weg. (nog bedankt voor je pm fieder, heel lief ) ik weet nog niet of ik hier veel ga posten, maar het is fijn dat er zo'n topic bestaat. Al hoop ik dat het niet al te vaak gebruikt hoeft te worden.
Helaas mag ik mezelf nu ook tot het clubje der miskramen rekenen.
Op 8 mei kregen we te horen en te zien dat er geen hartje klopte bij de echo.
Ik heb zitten twijfelen of ik zou wachten tot de miskraam vanzelf zou plaatsvinden, dan wilde ik weer zsm een curretage, dan toch maar de tabletten proberen.
Op maandag 14 mei had ik weer een gesprek bij de gyn en heb ik de tabletten gevraagd. Ik wist nog niet of ik ze zou gaan gebruiken, maar dan had ik ze alvast in huis, just in case.
Dinsdagavond leek het alsof mijn lichaam langzaam iets begon te doen en verloor ik wat bloed. Ik heb toen besloten om woensdagochtend toch de tabletten in te brengen om het een handje te helpen. 's Middags wel flink wat buikpijn en bloedverlies, maar nog niet echt hele erge krampen. Donderdagochtend op hemelvaartsdag de 2de dosis tabletten ingebrachten en weer 's middags begon ineens de flinke krampen en verloor ik ook meer bloed enzo.
's Avonds na het douchen verloor ik het vruchtzakje. Ik voelde een 'blub' en toen lag het in de wc. We hebben het bekeken en later begraven in de tuin. Ik kon het niet over m'n hart verkrijgen om het door de wc te spoelen. Dat bekijken was trouwens niet zo geslaagd. Ik voelde het bloed uit mijn armen trekken, alles begon te tintelen en ik viel bijna flauw. Toen ik op de koude vloer in de badkamer zat moest ik bijna overgeven en keihard huilen. Alle spanning en verdriet kwam er uit op dat moment.
De maandag erna had ik weer controle bij de gyn en toen kregen we gelukkig het beste nieuws wat we op dat moment konden krijgen. Alles zag er goed uit en het was helemaal schoon.
Ik voel me nu lichamelijk wel ok, wel nog vaak moe en bij vlagen verdrietig, maar ik kijk ook uit naar het moment dat ik weer gewoon ongesteld ga worden. Dat voelt voor mij nu als een belangrijk punt waarop ik (hopelijk) verder kan en dit trieste stukje uit ons leven kan afsluiten en definitief een plekje kan geven.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Heel veel nagedacht over waar ik nu toch zo enorm mee zit. Volgens mij is het niet dat ik nog niet gelijk verder kan voor een tweede. Ik weet ook niet of ik dat zo snel al zou kunnen ook al hadden we dat wel als plan staan voor als het geen mola bleek te zijn bij de revisie. Ik denk dat het vooral is dat ik door alle wisselende diagnoses, wendingen en spanningen, maar ook het steeds alert moeten zijn op wat er nu weer aan de hand is, het zelf allles moeten weten, niet zomaar alles aannemen, ik toch m'n gevoel weer weg heb gestopt. Al wilde ik dat voorkomen. Ik heb buiten het eerste moment dat het mis leek te zijn niet genoeg ruimte gehad (van mezelf) voor dat verdriet. Ben ook bang dat mensen de emoties niet zullen begrijpen en mag het van mezelf ook niet tonen. Dat hangt ook wel samen met de goedbedoelde maar o zo nare reacties als: je bent nog jong, ik ken iemand die ook een miskraam heeft gehad en die kreeg daarna toch snel een kindje, je hebt al een dochter geniet van haar enzo. Ik kan m'n gevoel zelf al moeilijk kwijt, maar ik wil dat ook alleen doen als iemand het echt "begrijpt". Zelfs m'n man begrijpt het niet, maar daar is in deze reeks door diverse mensen al over geschreven. Ik mag wel tegen 'm blijven praten en praten (en nu is ie een weekend weg met z'n sportteam ). Ik heb nog niet geaccepteerd dat deze zwangerschap echt echt over is en vind het lastig om er steeds weer mee geconfronteerd te worden door een zeer bekken bij teveel inspanning of te lang stil staan en door het slikken van de pil. Dat had nu helemaal niet gehoeven; ik zou al over de helft zijn nu. Zo'n schril contrast. Wel gelezen dat acceptatie, afscheid nemen, het verwerken van een miskraam bijvoorbeeld makkelijker zou gaan door het kindje een naam te geven. Dat lukt me niet. Er was geen kindje, van de bevruchting af aan zou het nooit een kindje kunnen worden...en om nu een tumor, naar alle waarschijnlijkheid genetisch gezien een meisje, een naam te geven. Het wil niet. Wat moet ik herinneren? De zwangerschap, de curettage van tumorweefsel? Ik weet het niet.
Coco opperde het al: lotgenotencontact. Moeilijk denk ik; er is geen patientenvereniging en ervaringsdeskundigen zijn ook niet op iedere straathoekte vinden en daarnaast vind ik contact leggen vreselijk moeilijk (op Fok schrijven was een enorme drempel, maar nu is het wel een uitlaatklep). Ik vind het erg fijn dat er hier toch nog steeds mensen op me reageren en ook uit "onverwachte" hoek. Dat Kolonia en Klumsy hier posten vind ik enorm dapper. Ik had er ook al over nagedacht om in het andere topic te posten om users die heel wat anders meemaken, maar wel steeds weer hun wens moeten uitstellen of zelfs afstellen door het mislukken van pogingen of door vroeggeboorte, te "spreken". Ik durfde het niet. Sorry Kolonia en Klumsy dat ik het hier vreselijk kort door de bocht neerzet, maar ik waardeer het zeer dat jullie je hier laten zien en vind het enorm jammer voor jullie dat jullie mijn gevoelens herkennen. Voor mij is het "fijn"; ik ben niet gek. Verdriet is normaal in zulke omstandigheden.
Inhoudelijk op de andere verhalen reageren gaat nog steeds moeilijk. Ik hoop dat jullie het met professionele hulp of met praten met mensen in de omgeving (langzaam) een plaats kunnen geven. Een nieuwe zwangerschap kan heel snel komen, kijk maar naar Fieder (dan hier maar echt een felicitatie!), maar kan ook een tijd op zich laten wachten. In beide situaties moet de miskraam toch echt een plekje krijgen. Dat je al een toekomst voor het kindje wat er helaas niet mocht komen had uitgedacht of in ieder geval veranderingen in je eigen leven hebt aangebracht die (helemaal) samenhangen met de komst van een kleine maakt het wel wel weer heel lastig. Herinneringen.
Ik denk aan jullie.
Ik ben bang voor morgen, weer werken. Ik zie op tegen het moment, m'n reactie.
Nou dat... Ik vind het zelfs een beetje een dooddoener... Ja die en die heeft wel zoveel miskramen en uiteindelijk kwam het goed... Ja in dat geval wel.. Er zijn genoeg vrouwen die wel zwanger kunnen worden, maar simpelweg niet kunnen voldragen. Of de match tussen partners...quote:Op woensdag 4 juli 2012 10:08 schreef trui het volgende:
dat 't vaak alsnog tot een gezonde zwangerschap komt is helaas geen garantie dat 't altijd zo zal gaan. maar het zou wel fijn zijn als je dat zeker wist... sterkte voor allen die met deze onzekerheid en tegenslag te kampen hebben. en Fieder, wie weet..? succes!
AartBakkebaard, wat een verschrikkelijk heftige tijd maken jullie mee zeg, heel veel sterkte en ik hoop dat alles goed zal gaan met jullie kindje en je vriendin. hopelijk verbetert haar zicht nog goed!
Dat is gewoon bijna lachwekkend zeg, hoe krijg je dat uit je strot.quote:Op woensdag 4 juli 2012 20:00 schreef klumsy het volgende:
Mensen weten gewoon vaak niks te zeggen, en zeggen dan totaal iets verkeerds ipv te troosten...
Zo kreeg ik laatst de vraag: Jij was toch zwanger? Hoe gaat het? Dus ik uitleggen.....
En dan als reaktie krijgen: Nou gelukkig is het al met 20 weken verkeerd gegaan, als het met 2 jaar gebeurt zou zijn was het veel erger geweest....
Echt... Kunnen mensen niet nadenken?quote:Op donderdag 5 juli 2012 09:05 schreef Tally het volgende:
Ik kreeg gister te horen: Je was toch zwanger van een tweeling? Ja eentje heeft het niet gered na 11 weken. Ach is maar goed ook joh anders had je er nu twee
Ja lamlul dat was ook de bedoeling. Na een ferme jankbui thuis dacht ik: ach die lomperd bedoelt het niet zo. Maar toch....
Ja VK's maken wel vaker drama om niets heb ik gemerkt Zo ben ik 3 keer opgenomen geweest voor jan lulquote:Op donderdag 5 juli 2012 12:11 schreef Fieder het volgende:
Dat vruchtzakje zag er nu weer anders uit, wel iets ronder volgens mij. Maar de gyn zei dat ze daar eigenlijk niet op let. Ze heeft alle vormen wel gezien zei ze. Terwijl de vk daar echt wel een punt van maakte.
Nee, helemaal niet stom. Echt super menselijk en begrijpelijk. Veel sterkte morgen en ik hoop gewoon dat het 'nu voelt het goed'-gevoel nog komt binnenwandelen. M'n zus riep altijd dat dat nooit zou gebeuren (5x miskraam), maar inmiddels voelt het al een heel stuk beter in deze zwangerschap, ondanks weer opnieuw een kleine bloeding. Ik mocht zelfs al kado's brengen. Inmiddels is ze 16wk zwanger. Ook daar was de 12wk een belangrijke stap net als de weken waarin het de vorige keren mis ging.quote:Op donderdag 5 juli 2012 12:06 schreef Fieder het volgende:
Update:
Net weer een knipper gezien Gyn zag geen stolsels oid, dus zag er goed uit. Maar geen garanties natuurlijk. Mag woensdag weer komen, zo lief van ze
Maar weer verder afwachten nu hoe t gaat lopen.
Vorige keer ging het met 6 weken 5 dagen fout, en dat is morgen... Het gaat natuurlijk niet altijd op dezelfde dag fout maar gevoelsmatig een belangrijke dag.
Zucht we wachten weer verder af. Stom he dat je ondanks goede echo zo blijft twijfelen???
Het was niet duidelijk waar het aan lag (wel tig onderzoeken gehad) en er was ook andere medische problematiek (endometriose). Dit kindje is via IVF verwerkt. Dat geeft haar ook meer rust, want je krijgt wel 'de sterkste' teruggeplaatst.quote:Op donderdag 5 juli 2012 13:04 schreef Fieder het volgende:
Getver Tally wat vervelend! Daar gaat je vertrouwen in de vk...
Kahlie wat vreselijk voor je zus (en voor jou dan natuurlijk ook qua meeleven). En wat fijn dat ze nu toch vertrouwen begint te krijgen. 5 x Hebben ze een behandeling gegeven waardoor het nu goed gaat? Of gewoon 'geluk'?
Maar het is toch logisch dat als mensen in soms al vele jaren tijd nog nooit een tweede streepje hebben gezien, ze al superblij zijn met die eerste (toch ook grote) stap? Dit is dierbare vrienden van mij onlangs overkomen en natuurlijk kennen zij de risico's en zijn zij zeer nerveus over de komende weken, maar er niet ontzettend blij mee zijn zou voor hun juist heel gek zijn.quote:Op maandag 9 juli 2012 10:20 schreef Fieder het volgende:
Ook ik had moeite met babyboom. Dat mensen idd met een test zo blij kunnen zijn. Dat gevoel heb ik nooit gehad. Meer van: ok, het is gelukt, nu maar kijken hoe het gaat.
Nou dat vroeg.ik me idd ook af.quote:Op maandag 9 juli 2012 20:38 schreef kaatjejannie het volgende:
Misschien begrijp ik het verkeerd hoor, maar is het dan zo gek om heel blij te zijn met een positieve test???
Ja dat lijkt mij dus ook.quote:Op maandag 9 juli 2012 20:49 schreef kaatjejannie het volgende:
maar het zal wel aan mij liggen, maar ik snap dan de moeite niet. Als een ander dat gevoel niet heeft is dat toch alleen maar heel fijn?
Een positieve test zegt juist heel veel, namelijk dat je zwanger bent! Misgaan kan het inderdaad altijd, maar die eerste hobbel is toch maar mooi met succes genomen.quote:Op maandag 9 juli 2012 20:47 schreef .Sparkling. het volgende:
Kaatjejannie, dat vind ik niet, al denk ik dat ze er meer rekening mee houden dat alleen een positieve test hebben niets zegt. En doordat dat al eens eerder pijnlijk duidelijk is geworden, reageer je veel afwachtender.
Dat!quote:Op maandag 9 juli 2012 20:51 schreef __Isis__ het volgende:
[..]
Een positieve test zegt juist heel veel, namelijk dat je zwanger bent! Misgaan kan het inderdaad altijd, maar die eerste hobbel is toch maar mooi met succes genomen.
Ja, dat idd..quote:Op maandag 9 juli 2012 20:51 schreef __Isis__ het volgende:
[..]
Een positieve test zegt juist heel veel, namelijk dat je zwanger bent! Misgaan kan het inderdaad altijd, maar die eerste hobbel is toch maar mooi met succes genomen.
Maar met alleen zwanger zijn bereik je niet dat je een kindje krijgt. Ik begrijp jullie wel, ik begrijp het vanuit Fieder ook.quote:Op maandag 9 juli 2012 20:51 schreef __Isis__ het volgende:
[..]
Een positieve test zegt juist heel veel, namelijk dat je zwanger bent! Misgaan kan het inderdaad altijd, maar die eerste hobbel is toch maar mooi met succes genomen.
Hier geen zere schenen, zo heb ik het ook precies ervaren. Miskraam gehad op 13 maart en half mei weer een positieve test. Ik was inderdaad nerveus, maar dat was ik bij de eerste ook. Het is ook voor iedereen anders natuurlijk. Maar ik was weer dolblij hoor met m'n positieve test!quote:Op maandag 9 juli 2012 20:52 schreef Books het volgende:
Hier nog iemand die er gewoon altijd positief over de positief gedacht heeft over de testen en toen ik bloedverlies had op 14 weken ook niet meteen dacht van goh nu is het mis maar gewoon even afgewacht wat de echo zei en dat bleek toen allemaal in orde en ja mijn eerste zwangerschap was een miskraam maar ik ben daar nooit mee bezig geweest. De eerste zwangerschap werd niet voor niets afgebroken door de natuur zelf (ja ik weet het misschien zere schenen hier en daar maar zo realistisch bekijk ik het nu eenmaal).
Dat dus.quote:Op maandag 9 juli 2012 20:53 schreef Books het volgende:
Het is niet dat ik het niet begrijp maar je kan jezelf ook een soort van overbezorgd maken zeg maar.
Ja gezonde spanning hoort bij elke zwangerschap denk ik...quote:Op maandag 9 juli 2012 20:53 schreef __Isis__ het volgende:
[..]
Hier geen zere schenen, zo heb ik het ook precies ervaren. Miskraam gehad op 13 maart en half mei weer een positieve test. Ik was inderdaad nerveus, maar dat was ik bij de eerste ook. Het is ook voor iedereen anders natuurlijk. Maar ik was weer dolblij hoor met m'n positieve test!
Dat denk ik ook.quote:Op maandag 9 juli 2012 20:55 schreef Books het volgende:
[..]
Ja gezonde spanning hoort bij elke zwangerschap denk ik...
Drama's? Wees blij dat een verloskundige je laagdrempelig instuurt en je klachten of dingen die zij waarneemt serieus neemt. 99 van de 100 keer is het niets, maar als ze niet instuurt en er is wel iets dan is de wereld te klein.quote:Op donderdag 5 juli 2012 12:20 schreef Tally het volgende:
[..]
Ja VK's maken wel vaker drama om niets heb ik gemerkt Zo ben ik 3 keer opgenomen geweest voor jan lul
Maar hoeveel echo's zouden er dan moeten zijn om haar gerust te stellen. Drie is al veel op deze termijn.quote:Op maandag 9 juli 2012 21:05 schreef .Sparkling. het volgende:
Daar ben ik het mee eens DML.
Fieder kan het beste proberen te genieten van haar zwangerschap, absoluut! En hopelijk gaat dat ook lukken na nog een mooie echo.
En om dan even heel lomp en hard over te komen: ook drie seconden nadat die echokop zijn laatste beeld doorstuurt kan het hartje stoppen met kloppen. Het KAN maar de kans is niet groot. En het heeft gewoonweg geen zin om constant te controleren. De zekerheid wordt er gewoon niet groter van.quote:Op maandag 9 juli 2012 21:07 schreef Books het volgende:
[..]
Maar hoeveel echo's zouden er dan moeten zijn om haar gerust te stellen. Drie is al veel op deze termijn.
Herkenbaar ja. Bij Driekus hadden we vijf echo's voor de 12 weken geloof ik. Bij Tienus heb ik met 8 weken een echo gehad en dat was het tot de nekplooi en termijn echo. En dat was op eigen verzoek, want we mochten door de miskramen meer echo's.quote:Op maandag 9 juli 2012 21:10 schreef flugeltje het volgende:
Alle echo's van de wereld kunnen je niet geruststellen als je je zorgen maakt, precies de reden waarom ik er bij Piet voor koos om alles op de 'normale' momenten te doen. De wekelijkse echo bij Willem was fijn, maar o zo spannend elke keer... Minder echomomenten leverde uiteindelijk minder spanning op...
Overigens hoeft het zorgen maken niet te betekenen dat je niet meer positief kunt zijn
Nee, je bent niet vaag. Maar ik vind jouw situatie ook net effe wat anders dan de 'gewone' miskramen. Bovendien, je stapte deze zwangerschap uberhaupt al in met een verleden. Ik snap het prima. En je beseft het je, dat is toch al stap 1.quote:Op maandag 9 juli 2012 21:10 schreef Kursor het volgende:
Ik hoop "depressief door hormonen" niet nodig te hebben tzt, maar het is wel een reden waarom ik een nieuwe zwangerschap bij voorbaat al anders in stap dan m'n eerste. Er is zoveel voorgevallen...ik vind het gewoon erg moeilijk. (volgens mij ben ik nu te vaag...)
Kursor ik vind jou verhaal iets totaal anders dus dat begrijp ik wel. Daar zou ik als optimist ook heel anders mee omgaan.quote:Op maandag 9 juli 2012 21:10 schreef Kursor het volgende:
Ik hoop "depressief door hormonen" niet nodig te hebben tzt, maar het is wel een reden waarom ik een nieuwe zwangerschap bij voorbaat al anders in stap dan m'n eerste. Er is zoveel voorgevallen...ik vind het gewoon erg moeilijk. (volgens mij ben ik nu te vaag...)
Ik had ook al veel moeite met die post. M'n vriendin was juist de dag ervoor opgenomen i.v.m. vochttekort, uiteindelijk bleken de bloedwaarden helemaal niet in orde (HELLP) en is de kleine met een spoedkeizersnede gehaald. Allemaal kantje boord. Twee levens te danken aan een alerte verloskundige!quote:Op maandag 9 juli 2012 21:02 schreef mignonne het volgende:
[..]
Drama's? Wees blij dat een verloskundige je laagdrempelig instuurt en je klachten of dingen die zij waarneemt serieus neemt. 99 van de 100 keer is het niets, maar als ze niet instuurt en er is wel iets dan is de wereld te klein.
Vrouwen die zeggen dat zij hun kindje weinig voelen worden bijvoorbeeld ingestuurd, over t algemeen is er niets aan de hand en ga je voor niks, maar hey, je zult maar net diegene zijn van wie het kind met een spoedkeizersnede nog nét gered kan worden. Infectie, hoge bloeddruk, bloedverlies, uitdroging, same story.
Overigens stuurt de verloskundige je alleen maar in, het is de beslissing van je geliefde gynaecoloog of je ook daadwerkelijk moet blijven voor een opname of dat je direct een retourtje verloskundige krijgt. Zoiets wordt niet eenzijdig beslist en de eindbeslissing ligt zeker niet bij de verloskundige, de gyn maakt dus minstens zoveel "drama".
So true! Want dit geldt voor alles in het leven!quote:Op maandag 9 juli 2012 21:18 schreef simmu het volgende:
moraal van het verhaal: shit happens en je weet nooit precies wanneer. geniet dus nou maar gewoon van wat je hebt
Het is geen aanval maar meer een poging om haar van de zwarte wolk af te krijgen zeg maar. Dat iedereen anders in elkaar zit is algemeen bekend maar je kan er natuurlijk ook zelf wel iets aan doen en niet constant uitgaan van het ergste ook juist voor je eigen gemoedsrust? Het zijn zoveel mooie weken in een gezonde situatie maar dit lijkt er niet op dat het mooie weken zijn.quote:Op maandag 9 juli 2012 21:18 schreef miss_sly het volgende:
Ik vind het erg jammer dat hoe iemand iets ervaart en voelt wordt weggeredeneerd. Iedereen zit anders in elkaar, en er is daarin geen goed of verkeerd, naar mijn mening.
In het juiste topic gaan zitten helpt al om dat het gaat mis gevoel wat naar de achtergrond te dringen lijkt me.quote:Op maandag 9 juli 2012 21:24 schreef miss_sly het volgende:
Als ze echt op een zwarte wolk zit, lukt het echt niet zomaar om daarvan af te stappen omdat anderen zeggen dat ze dat beter kan doen. Gevoel en ratio zijn niet altijd in balans, en je kunt gevoel niet zomaar uitschakelen.
Mja, weet ik niet. Ik vond het ook erg moeilijk m in Z&G mee te posten in het begin. Allemaal blije mensen, maar hoewel ik me had voorgenomen om vanaf het begin zoveel mogelijk te genieten, viel dat nog niet mee.quote:Op maandag 9 juli 2012 21:27 schreef Dizzy-Miss-Lizzy het volgende:
[..]
In het juiste topic gaan zitten helpt al om dat het gaat mis gevoel wat naar de achtergrond te dringen lijkt me.
Precies!quote:Op maandag 9 juli 2012 21:29 schreef Brighteyes het volgende:
Maar het depressief-topic is ook niet het juiste als ik het zo zie, ze is gewoon stikonzeker. Eig zou er een topic moeten zijn over hoe je het vertrouwen in je lijf en je intuitie weer terugkrijgt na zo'n ervaring. En de een heeft daar meer moeite mee dan de ander, dus de behoefte aan zo'n topic zal ook varieren.
Dat dus!quote:Op maandag 9 juli 2012 21:29 schreef Brighteyes het volgende:
Maar het depressief-topic is ook niet het juiste als ik het zo zie, ze is gewoon stikonzeker. Eig zou er een topic moeten zijn over hoe je het vertrouwen in je lijf en je intuitie weer terugkrijgt na zo'n ervaring. En de een heeft daar meer moeite mee dan de ander, dus de behoefte aan zo'n topic zal ook varieren.
Goed punt, maar je weet ook dat 't niet helpt als mensen je niet proberen te helpen om ook de mooie dingen te zien toch?quote:Op maandag 9 juli 2012 21:24 schreef miss_sly het volgende:
Als ze echt op een zwarte wolk zit, lukt het echt niet zomaar om daarvan af te stappen omdat anderen zeggen dat ze dat beter kan doen. Gevoel en ratio zijn niet altijd in balans, en je kunt gevoel niet zomaar uitschakelen.
Je hebt helpen en helpen. Ik vind niet alle posts nu getuigen van empathie en op een dergelijke hulp zou ik niet zitten te wachten. Wat nu dan voor Fieder heel vervelend is, want nu kan ze dus nergens meer terecht. Lijkt me dat dat ook niet de bedoeling is?quote:Op maandag 9 juli 2012 21:32 schreef flugeltje het volgende:
[..]
Goed punt, maar je weet ook dat 't niet helpt als mensen je niet proberen te helpen om ook de mooie dingen te zien toch?
quote:Op maandag 9 juli 2012 21:39 schreef Incantrix het volgende:
Ik heb vandaag geleerd dat angst en depressie wel dichter bij elkaar liggen dan dat ik eigenlijk dacht. Een angststoornis en een depressie tijdens zwangerschap gaan hetzelfde traject in, heb ik begrepen. Fieder, als je je zo rot voelt, zou je dan misschien evn van je af kunnen kletsen bij de huisarts?
quote:Op maandag 9 juli 2012 19:36 schreef __Isis__ het volgende:
[..]
Maar het is toch logisch dat als mensen in soms al vele jaren tijd nog nooit een tweede streepje hebben gezien, ze al superblij zijn met die eerste (toch ook grote) stap? Dit is dierbare vrienden van mij onlangs overkomen en natuurlijk kennen zij de risico's en zijn zij zeer nerveus over de komende weken, maar er niet ontzettend blij mee zijn zou voor hun juist heel gek zijn.
Verder wens ik jullie ontzettend veel sterkte & duim ik hard voor jullie allen!
Ik was vandaag de gelukkige die weer een knipper mocht zien, morgen 12 weken .
Dat van blij zijn met een positieve test bedoelde ik niet dat ik dat stom vond ofzo, of dat ik dat niet begrijp van hun kant. Gewoon dat ik daar jaloers op ben. Omdat ik dat gevoel nooit gehad heb. Ik ken dat gevoel niet. Ik ben inderdaad van mezelf nogal een doemdenker, dus bij zo'n test ga ik meteen piekeren.quote:Op maandag 9 juli 2012 20:55 schreef __Isis__ het volgende:
Ik begrijp Fieder ook hoor, maar ik begrijp niet dat zij mensen niet begrijpt die blij zijn met een positieve test
Dat dus jaquote:Op maandag 9 juli 2012 20:58 schreef .Sparkling. het volgende:
Ik begreep uit de tekst van Fieder niet zozeer dat zij het niet begrijpt, meer dat ze er juist moeite mee heeft dat zij dat gevoel van pure blijdschap niet herkent.
quote:Op maandag 9 juli 2012 21:03 schreef Dizzy-Miss-Lizzy het volgende:
Ja maar je kan je zelf ook gek maken. Waarom in een miskraam topic gaan zitten als het geen miskraam is??
Daar ga je je niet beter van voelen lijkt me.
quote:Op maandag 9 juli 2012 21:18 schreef __Isis__ het volgende:
Ik voelde bij mijn miskraam vanaf het begin af aan dat het niet goed zat. Bij deze zwangerschap voelde het meteen goed en gaat het gelukkig ook hartstikke goed. Genieten in onzekerheid is heel moeilijk, maar probeer het Fieder! Zo vaak maak je het niet mee. Dikke voor jou, want ik hoop dat je begrijpt dat dit alles geen aanval naar jou is!
Misschien is het inderdaad niet passend dat ik zwanger hier post. Maar al mijn twijfels en angsten in z&g posten vind ik ook niet goed voelen. Bovendien voelt het voor mij hier vertrouwd omdat ik hier mijn vorige miskraam met een aantal meiden heb doorgemaakt, heb het gevoel dat ik hier begrepen wordt. Het is allemaal nog heel vers en ook al heb ik het vreselijke geluk dat ik snel weer zwanger ben (want dat besef ik me ook), toch ben ik gewoon ook heel bang.quote:Op maandag 9 juli 2012 21:35 schreef Brighteyes het volgende:
Fieder, je bent meer dan welkom om zo'n topic te openen. 'Zwanger na een miskraam. Hoe ga je er mee om?' oid.
Ik wil het ook wel doen, maar dat is zo gek als het daarna leeg blijft.
En dit is nou precies waar ik zo'n moeite mee heb. Nee, de angst hoort niet te regeren. En als dat zo is, dan kan je daar weinig aan doen en dan is dat heel vervelend, maar het heeft gewoon geen zin om daarom maar helemaal in zak en as te gaan zitten. Zoek dan hulp, blijf niet hangen in het negatieve, ga niet uren google'n om net dat ene verhaal te vinden waarin het ook fout ging. Het heeft gewoon geen zin, je voelt je er niet beter door en ook niet geruster. Wat je mist is een klein beetje genieten van een bijzondere tijd. En als geniet je maar een minuutje, dan is dat in mijn ogen nog altijd beter dan er heilig van overtuigd blijven dat het misgaat als echo's bewijzen dat het niet zo is.quote:Op dinsdag 10 juli 2012 09:22 schreef Take_A_Picture het volgende:
Soms regeert de angst en dat is mijns inziens normaal.
Ik vind je gebrek aan empathisch vermogen in deze inderdaad een beetje jammer.quote:Op dinsdag 10 juli 2012 10:04 schreef mefke79 het volgende:
[..]
En dit is nou precies waar ik zo'n moeite mee heb. Nee, de angst hoort niet te regeren. En als dat zo is, dan kan je daar weinig aan doen en dan is dat heel vervelend, maar het heeft gewoon geen zin om daarom maar helemaal in zak en as te gaan zitten. Zoek dan hulp, blijf niet hangen in het negatieve, ga niet uren google'n om net dat ene verhaal te vinden waarin het ook fout ging. Het heeft gewoon geen zin, je voelt je er niet beter door en ook niet geruster. Wat je mist is een klein beetje genieten van een bijzondere tijd. En als geniet je maar een minuutje, dan is dat in mijn ogen nog altijd beter dan er heilig van overtuigd blijven dat het misgaat als echo's bewijzen dat het niet zo is.
Maar goed, ik ben waarschijnlijk gewoon te nuchter en ik zal wel weer een heleboel mensen voor hun schenen shoppen. Prima, maar dit is gewoon zoals ik er in sta. Je kan wel 100% zekerheid willen,maar die krijg je niet, nooit. Je kindje kan 3 seconden na de laatste echo overlijden en je kan morgen ook onder een trein komen.
Hoe kan jij er nou moeite mee hebben dat een ander angstig is en dat hier ventileert?quote:Op dinsdag 10 juli 2012 10:04 schreef mefke79 het volgende:
[..]
En dit is nou precies waar ik zo'n moeite mee heb. Nee, de angst hoort niet te regeren. En als dat zo is, dan kan je daar weinig aan doen en dan is dat heel vervelend, maar het heeft gewoon geen zin om daarom maar helemaal in zak en as te gaan zitten. Zoek dan hulp, blijf niet hangen in het negatieve, ga niet uren google'n om net dat ene verhaal te vinden waarin het ook fout ging. Het heeft gewoon geen zin, je voelt je er niet beter door en ook niet geruster. Wat je mist is een klein beetje genieten van een bijzondere tijd. En als geniet je maar een minuutje, dan is dat in mijn ogen nog altijd beter dan er heilig van overtuigd blijven dat het misgaat als echo's bewijzen dat het niet zo is.
Maar goed, ik ben waarschijnlijk gewoon te nuchter en ik zal wel weer een heleboel mensen voor hun schenen shoppen. Prima, maar dit is gewoon zoals ik er in sta. Je kan wel 100% zekerheid willen,maar die krijg je niet, nooit. Je kindje kan 3 seconden na de laatste echo overlijden en je kan morgen ook onder een trein komen.
En dus omdat jij het ook gedaan hebt, hoeft en mág een ander het niet meer doen? Jij hebt het allemaal al eens ervaren en kan nu dus aan een ander gaan vertellen hoe ze zich wel of niet moeten voelen.quote:Op dinsdag 10 juli 2012 10:06 schreef mefke79 het volgende:
O en voor mensen die nu gaan roepen dat ik niet weet wat het is: ik weet heel goed wat het is. Ik was diegene die bij haar eerste zwangerschap uren heeft lopen google'en, die nu nog zo de link naar voren kan toveren over lengte van het vruchtje en de kansberekening dat het dan in die week fout gaat. En weet je, het heeft me geen millimeter vooruit geholpen.
Of je het kan, zou ik niet weten, want dat klinkt op geen enkele manier uit je post.quote:Op dinsdag 10 juli 2012 10:08 schreef mefke79 het volgende:
Miss, ik denk dat dat het grote verschil is tussen jou en mij (en tussen anderen en mij). Ik zie het zo, jij ziet het anders, maar verwijt me niet dat ik me niet kan inleven, want dat kan ik wel.
flugel krijgt ook vaak zat commentaar als ze wat kort door de bocht post. jij ookquote:Op dinsdag 10 juli 2012 10:11 schreef mefke79 het volgende:
Weet je,laat maar. Flugel mag hier wel neerzetten dat ze vind dat het niet opschiet om maar in het negatieve te blijven hangen, ik niet.
En die zijn al helemaal nergens voor nodig.
Feiten zijn feiten. Het is niet alsof je angsten daarop gebaseerd zijn of opeens verdwijnen als je die weet. Iedereen weet wel dat je geen garantie hebt op een gezond kind of op zelfs maar een kindje als je zwanger bent. De een is daar helemaal niet mee bezig en super positief na een test, de ander begint vanaf het begin zich al zorgen te maken. Iedereen is anders.quote:Op dinsdag 10 juli 2012 10:19 schreef mefke79 het volgende:
En ik zeg ook nergens dat iedereen het zo moet doen. Ik zeg alleen dat IK het jammer vind dat mensen zo negatief blijven terwijl de feiten positief zijn.
Omdat het helpt om het kwijt te zijn?quote:
Lieve bellelena, je hcg verdubbelt ongeveer om de dag he... jouw streepje is overmorgen gewoon donkerder maar ik snap je angst! Probeer maar om de dag te testen, om jezelf niet helemaal gek te maken.quote:Op donderdag 2 augustus 2012 16:52 schreef bellelena het volgende:
Ondertussen vreet ik mezelf op. Ik had me zo voorgenomen om wederom 'gewoon' te genieten van mijn streepjes. Maar nu het zo ver is, ben ik alleen maar heel zenuwachtig en bang.
De keer dat het mis ging, toen deed ik een week na mijn laatste test opnieuw een test (voor de zekerheid, ik had heel licht bloedverlies) en toen was mijn tweede streepje weg...
Nu heb ik al 4 dagen oprij een test gedaan 's ochtends en ik ben nu heel onzeker of ie wel donkerder is, hij lijkt al 3 dagen min of meer even licht/donker. Het verschil tussen dag 1 en dag 2 is duidelijk. Bij dag 3 leek ie een fractie donkerder, maar niet overtuigend. En vandaag lijkt ie gewoon weer even donker als gisteren.
Daarnaast (bijgelovigheid, gaat nergens over, maar toch) vorige keer dook dit topic omhoog, ik schrok er toen hele erg van. Ik hoopte dat het bij mij goed zou gaan. Maar binnen een paar dagen was het hier mis. Nu dacht ik: Zolang het topic niet opduikt *fingers crossed*.......
Ik kan echt alleen maar huilen, en dan maar weer wachten tot morgenochtend en heel hard hopen dat mijn tweede streepje iets donkerder is.
Jemig, ik schaam me dood.... Sorry...
Ik wist helemaal niet dat jij miskramen gehad hebt, jemig wat heftig!quote:Op donderdag 2 augustus 2012 21:08 schreef Meimeltje het volgende:
Nee Twinkly
Wat er verder gaat gebeuren ligt er ook aan wat je zelf wil en wat er afgesproken is.
Bij mij kwam het niet vanzelf. Ik heb 2 curettages gehad. Bij de eerste wel een poosje, iets van drie weken geloof ik, gewacht maar het kwam niet vanzelf.
Bij de tweede miskraam raadde ze me in het ziekenhuis aan om niet al te lang te wachten aangezien het vrij veel weefsel zou zijn al (tweeling).
Ik weet dus niet echt hoe het voelt als het vanzelf zou komen, maar na de eerste curettage heb ik regelmatig een soort van weeen gehad (wel een stuk lichter).
Heel veel sterkte
Twee keer meteen na het stoppen met de pil zwanger geraakt (1x voor Kyllian en 1x voor Dyon), die keren gingen dus mis. Gelukkig ben ik heel snel zwanger en dus ook beiden keren weer snel opnieuw zwanger geraakt (nadat menstruatie weer op gang was gekomen 1-2 maanden weer zwanger).quote:Op donderdag 2 augustus 2012 22:21 schreef Poppejans het volgende:
[..]
Ik wist helemaal niet dat jij miskramen gehad hebt, jemig wat heftig!
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |