OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Het topic voor mensen die graag een kindje willen, maar voor wie het nog niet helemaal uitkomt. Ik zeg mensen, want ik kan me voorstellen dat er ook mannen zijn bij wie er wat rammelt, al kunnen ze zelf geen kind dragen.
Voorgaande delen:
Het grote rammelaars-topic, deel 1
Het grote 'rammelaars' topic, deel 2
Het grote 'rammelaars' topic, deel 3
Het grote 'rammelaars' topic, deel 4
Het grote 'rammelaars' topic, deel 5
Het grote 'rammelaars' topic, deel 6
Het grote 'rammelaars' topic, deel 7
Het grote 'rammelaars' topic, deel 8
***
ik had het op nieuwjaarsdag wel wat lastiger qua gerammel...
Mijn neefje en nichtje zijn zo leuk en lief, dan heb je toch wel zoiets van "wil ik ook!"
Mijn neefje en nichtje zijn zo leuk en lief, dan heb je toch wel zoiets van "wil ik ook!"
You don't have to know why you do something to stop doing it. All you have to do is to take a close look at what you are actually doing and decide to stop doing it for that moment!"
Ik plak als jullie het goed vinden nog even mijn post van het vorige topic, helemaal aan het eind, in deze nieuwe.
-------------------------
Dag allemaal, ik kom lekker mee-rammelen
Ik ben een kloon, voor de goede orde, maar dat was misschien al duidelijk. Ik durf niet echt onder mijn normale account hier te posten, omdat ik liever niet heb dat mensen uit mijn 'echte' omgeving hier zouden lezen dat ik hier post, in dit specifieke topic. Het is ook weer niet super-geheim ofzo, maar stel dat een bekende in mijn postgeschiedenis gaat zitten neuzen van mijn normale account, dan is het prettiger dat ze dit niet tegenkomen. Zo, verklaringen, verklaringen, over tot de orde van de dag
Op zich hebben wij - voor zover dat al bestaat - de ideale omstandigheden om te gaan proberen een kindje te krijgen. Fijn huis, ruimte genoeg, beiden een baan (met in mijn baan mogelijkheden om eventueel minder te gaan werken), geen schulden m.a.w. gezonden financiële situatie, leuke omgeving (dorpje) voor een kind om op te groeien, stabiele relatie, enz.
We zijn echter allebei van die ontzettend nuchtere, prakische types. Als we het er al eens over hebben, dan komt het meteen op onderwerpen als 'kunnen we het allemaal wel betalen' (ondanks de gezonde financiële situatie), 'worden we geen wrakken als we een stuk minder nachtrust krijgen', 'gaat onze nu zo leuke relatie daar niet enorm onder lijden', 'wat als het kindje niet gezond is', 'waarom is een KDV zo duur', 'word ik 's ochtends niet gek als ik eerst alles thuis gewassen en aangekleed moet krijgen, de hond nog moet uitlaten, kind naar KDV brengen en dan nog eens naar mijn werk'. Dat soort dingen.
Daar tegenover staat dat niets me mooier lijkt dan een kindje van ons samen. Ben heel benieuwd wat het kindje zou hebben van ons. Mijn ogen? Zijn voorliefde later voor bepaalde hobbies? En ik denk dat mijn vriend de beste vader van de wereld zou zijn.
Ik praat mezelf het idee constant uit mijn hoofd door praktische dingen op te noemen die eventueel mis zouden kunnen gaan of tegen zouden kunnen gaan vallen.... Maar ik ben wel 33-en-een-half nu, dus ik kan hier ook niet nog jáááááren over gaan zitten piekeren. De klok tikt.
Op zich vind ik het niet slecht dat we dit soort grote beslissingen niet even impulsief nemen "ach laten we het maar proberen", maar teveel over malen lijkt me ook niet goed. En dan nog maar afwachten, als je er voor zou gaan, of het allemaal lukt natuurlijk. Want misschien is het wel uit een soort zelfbescherming dat ik al die punten voor mezelf steeds herhaal waarom we het niet zouden moeten doen, omdat ik in de afgelopen jaren vaak het idee heb gehad dat ik geen kindjes kan krijgen. En vraag me niet waar ik dat gevoel op baseer, het is er gewoon.
-------------------------
Dag allemaal, ik kom lekker mee-rammelen
Ik ben een kloon, voor de goede orde, maar dat was misschien al duidelijk. Ik durf niet echt onder mijn normale account hier te posten, omdat ik liever niet heb dat mensen uit mijn 'echte' omgeving hier zouden lezen dat ik hier post, in dit specifieke topic. Het is ook weer niet super-geheim ofzo, maar stel dat een bekende in mijn postgeschiedenis gaat zitten neuzen van mijn normale account, dan is het prettiger dat ze dit niet tegenkomen. Zo, verklaringen, verklaringen, over tot de orde van de dag
Op zich hebben wij - voor zover dat al bestaat - de ideale omstandigheden om te gaan proberen een kindje te krijgen. Fijn huis, ruimte genoeg, beiden een baan (met in mijn baan mogelijkheden om eventueel minder te gaan werken), geen schulden m.a.w. gezonden financiële situatie, leuke omgeving (dorpje) voor een kind om op te groeien, stabiele relatie, enz.
We zijn echter allebei van die ontzettend nuchtere, prakische types. Als we het er al eens over hebben, dan komt het meteen op onderwerpen als 'kunnen we het allemaal wel betalen' (ondanks de gezonde financiële situatie), 'worden we geen wrakken als we een stuk minder nachtrust krijgen', 'gaat onze nu zo leuke relatie daar niet enorm onder lijden', 'wat als het kindje niet gezond is', 'waarom is een KDV zo duur', 'word ik 's ochtends niet gek als ik eerst alles thuis gewassen en aangekleed moet krijgen, de hond nog moet uitlaten, kind naar KDV brengen en dan nog eens naar mijn werk'. Dat soort dingen.
Daar tegenover staat dat niets me mooier lijkt dan een kindje van ons samen. Ben heel benieuwd wat het kindje zou hebben van ons. Mijn ogen? Zijn voorliefde later voor bepaalde hobbies? En ik denk dat mijn vriend de beste vader van de wereld zou zijn.
Ik praat mezelf het idee constant uit mijn hoofd door praktische dingen op te noemen die eventueel mis zouden kunnen gaan of tegen zouden kunnen gaan vallen.... Maar ik ben wel 33-en-een-half nu, dus ik kan hier ook niet nog jáááááren over gaan zitten piekeren. De klok tikt.
Op zich vind ik het niet slecht dat we dit soort grote beslissingen niet even impulsief nemen "ach laten we het maar proberen", maar teveel over malen lijkt me ook niet goed. En dan nog maar afwachten, als je er voor zou gaan, of het allemaal lukt natuurlijk. Want misschien is het wel uit een soort zelfbescherming dat ik al die punten voor mezelf steeds herhaal waarom we het niet zouden moeten doen, omdat ik in de afgelopen jaren vaak het idee heb gehad dat ik geen kindjes kan krijgen. En vraag me niet waar ik dat gevoel op baseer, het is er gewoon.
Oh en Smoezie, ik hoop uiteraard dat je allerlaatste stukje niet waar blijkt te zijn.
Ik heb zelf ook altijd wel een beetje dat gevoel gehad zo van, zal je zien dat het bij juist heel lang duurt of zo.
Daar maakte ik ook nog wel grapjes over na een half jaar of zo. Nu vind ik het niet zo heel grappig meer.
Ik heb zelf ook altijd wel een beetje dat gevoel gehad zo van, zal je zien dat het bij juist heel lang duurt of zo.
Daar maakte ik ook nog wel grapjes over na een half jaar of zo. Nu vind ik het niet zo heel grappig meer.
***
Een paar maanden geleden dacht mijn schoonzus zwanger te zijn en mij overviel het beschamende maar niet te ontkennen gevoel van een soort jaloezie. Ik wilde de eerste zijn die zijn ouders opa en oma maakt! Daar schaam je je toch dood voor, voor dat soort gevoelens...
(PS, als je via 'snel reageren' een post invoert, waar zitten dan de smilies? Ik loop een beetje achter geloof ik haha!)
(PS, als je via 'snel reageren' een post invoert, waar zitten dan de smilies? Ik loop een beetje achter geloof ik haha!)
ik ken het gevoel wel ja... Maarja, het moet voor jezelf uiteindelijk toch bijzonder en belangrijk zijn.. Je zult maar (schoon)ouders hebben die het helemaal niet zo belangrijk vinden, dan voel je je misschien best gekwetst als je op jubelreacties gerekend had..quote:Op donderdag 4 januari 2007 15:48 schreef Smoezie het volgende:
Een paar maanden geleden dacht mijn schoonzus zwanger te zijn en mij overviel het beschamende maar niet te ontkennen gevoel van een soort jaloezie. Ik wilde de eerste zijn die zijn ouders opa en oma maakt! Daar schaam je je toch dood voor, voor dat soort gevoelens...
(PS, als je via 'snel reageren' een post invoert, waar zitten dan de smilies? Ik loop een beetje achter geloof ik haha!)
You don't have to know why you do something to stop doing it. All you have to do is to take a close look at what you are actually doing and decide to stop doing it for that moment!"
Die zitten er niet, die moet je dan uit je hoofd weten. Dus de codes zelf intypen. ; ) enzo.
Enneh... die gevoelens ken ik.
Die had ik 3,5 jaar geleden ook, toen mijn zus de eerste keer zwanger was. Die wilden nooit kinderen, zeiden ze, dus ik was er vanuit gegaan dat ik degene zou zijn die mijn ouders opa en oma zou maken.
Niet dat ik het mijn zus niet gunde, integendeel zelfs, maar ik had me daar zo op verheugd. Heel suf.
Enneh... die gevoelens ken ik.
Die had ik 3,5 jaar geleden ook, toen mijn zus de eerste keer zwanger was. Die wilden nooit kinderen, zeiden ze, dus ik was er vanuit gegaan dat ik degene zou zijn die mijn ouders opa en oma zou maken.
Niet dat ik het mijn zus niet gunde, integendeel zelfs, maar ik had me daar zo op verheugd. Heel suf.
***
Ik hoop ook dat mijn gevoel niet klopt wat betreft het laatste stukje, BE. En ik hoop uit de grond van mijn hart dat jij er heel snel ook om kunt lachen, om jouw eigen gevoel daarover, omdat het tegendeel voor jou bewezen wordt
Toch wel fijn om te horen dat die jaloerse gevoelens mij niet een rotmeid maken, omdat ze jullie ook bekend voorkomen... Teigan, uiteraard zou het voor onszelf bijzonder en belangrijk zijn, dat van dat 'opa en oma' leek me gewoon iets heel erg leuks wat er dan bij zou horen
Oh BE, dat is helemaal wat, als zij altijd had geroepen geen kinderen te willen! Dan ga je er inderdaad helemaal van uit dat jij de eerste zult zijn. Ik zou het voor mijn ouders ook zo leuk vinden als ze opa en oma zouden worden, want ik heb 1 zus en die wil geen kinderen. Hmmm. Zal je zien dat....
Oh BE, dat is helemaal wat, als zij altijd had geroepen geen kinderen te willen! Dan ga je er inderdaad helemaal van uit dat jij de eerste zult zijn. Ik zou het voor mijn ouders ook zo leuk vinden als ze opa en oma zouden worden, want ik heb 1 zus en die wil geen kinderen. Hmmm. Zal je zien dat....
Welkom smoezie
Dat gevoel wat je beschrijft dat ken ik ook wel. Ik denk dat iedereen dat wel een beetje heeft, jou kindje moet het ' speciaalst' zijn toch?
Dat gevoel wat je beschrijft dat ken ik ook wel. Ik denk dat iedereen dat wel een beetje heeft, jou kindje moet het ' speciaalst' zijn toch?
Welkom Smoezie!
Hier was juist de schoonzus (vriendin van de broer van mn man)die dus gezegd heeft dat zij de eerste wou zijn met alles. Ze had het eerste kleinkind al en had ook als eerste willen trouwen, en was dus ook helemaal chagerijnig toen bleek dat wij getrouwd waren op vakantie.
Ik geef daar dan dus weer echt helemaal niks om, ieder kindje is bijzonder, speciaal en geheel uniek
Hier was juist de schoonzus (vriendin van de broer van mn man)die dus gezegd heeft dat zij de eerste wou zijn met alles. Ze had het eerste kleinkind al en had ook als eerste willen trouwen, en was dus ook helemaal chagerijnig toen bleek dat wij getrouwd waren op vakantie.
Ik geef daar dan dus weer echt helemaal niks om, ieder kindje is bijzonder, speciaal en geheel uniek
Gependeld
3 kinderen/1 kind, meisje/3 kinderen totaal, meisje, meisje, jongen/
april 2009 en het word een jongen
3 kinderen/1 kind, meisje/3 kinderen totaal, meisje, meisje, jongen/
april 2009 en het word een jongen
Bedankt voor het warme welkom hier meiden, echt heel leuk!
Het is al een fijn gevoel om over dit soort gevoelens en gedachtes te kunnen schrijven hier, want met wie moet je er in godsnaam in je omgeving over praten?
Als ik samen met vriendinnen een meidenavondje heb (lang leve de DVD's van Sex & The City!) dan heb ik het er wel eens over. Zij zijn echter allebei moeder en als ik dan met de praktische 'ja maar' bezwaren aan kom waarom ik zo twijfel, dan wuiven ze die nogal gemakkelijk weg met 'als je eenmaal moeder bent gaat het allemaal vanzelf, je denkt het helemaal kapot!'.
Maar als we eerlijk zijn, het gáát toch niet allemaal maar vanzelf? Er zijn toch veel praktische zaken (ja hoor, daar gáát ze weer ) waar je voor komt te staan en heel veel dingen die helemaal gaan veranderen in het leven dat je zo gewend bent.
Het is al een fijn gevoel om over dit soort gevoelens en gedachtes te kunnen schrijven hier, want met wie moet je er in godsnaam in je omgeving over praten?
Als ik samen met vriendinnen een meidenavondje heb (lang leve de DVD's van Sex & The City!) dan heb ik het er wel eens over. Zij zijn echter allebei moeder en als ik dan met de praktische 'ja maar' bezwaren aan kom waarom ik zo twijfel, dan wuiven ze die nogal gemakkelijk weg met 'als je eenmaal moeder bent gaat het allemaal vanzelf, je denkt het helemaal kapot!'.
Maar als we eerlijk zijn, het gáát toch niet allemaal maar vanzelf? Er zijn toch veel praktische zaken (ja hoor, daar gáát ze weer ) waar je voor komt te staan en heel veel dingen die helemaal gaan veranderen in het leven dat je zo gewend bent.
Hier blijft het toch ook wel regelmatig kriebelen..
Ondanks het feit dat het gewoon niet verstandig is nu (met nog 2,5 jaar studie voor de boeg)..maar ja..je gevoel he
De afgelopen maand er wel veel mee bezig geweest, toen veel misselijk geweest, heel veel last van m'n buik + vage ongesteldheid..
Zelfs 2 (!) keer getest, maar die waren toch allebei negatief..(wou toch eens zekerheid hebben+dat ik heel graag een zware pijnstiller wou nemen voor migraine aanval)
Verstandig gezien is het ook wel beter zo, maar had het ook best wel leuk gevonden
Ondanks het feit dat het gewoon niet verstandig is nu (met nog 2,5 jaar studie voor de boeg)..maar ja..je gevoel he
De afgelopen maand er wel veel mee bezig geweest, toen veel misselijk geweest, heel veel last van m'n buik + vage ongesteldheid..
Zelfs 2 (!) keer getest, maar die waren toch allebei negatief..(wou toch eens zekerheid hebben+dat ik heel graag een zware pijnstiller wou nemen voor migraine aanval)
Verstandig gezien is het ook wel beter zo, maar had het ook best wel leuk gevonden
Dankjewel Nijna!
Mrien, ik ben een newbie hier, dus licht me even kort in haha: hoe oud ben je? En hoe denkt je wederhelft erover? Had hij het ook leuk gevonden als het per ongeluk wel zo was?
Mrien, ik ben een newbie hier, dus licht me even kort in haha: hoe oud ben je? En hoe denkt je wederhelft erover? Had hij het ook leuk gevonden als het per ongeluk wel zo was?
Jamaar, jamaar, kan je mij nie took PM-en ofzo? Ik ben ook strontnieuwsgierig!
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
Welkom Smoezie (ken ik jou niet van ergens? )
Ook ik had vaak het gevoel van "de eerste" te willen zijn. Maar als je 5 jaar jonger bent dan loopt dat meestal wel mis.
Met ons huwelijk was ik het bijna. We hadden ons huwelijk in mei aangekondigd (in augustus getrouwd) en in juni is mijn zus nog komen zeggen dat ze in juli ging trouwen. Had ik ook ff een rot gevoel omdat dat nu het enige ging zijn waarin ik de eerste was...
Ook ik had vaak het gevoel van "de eerste" te willen zijn. Maar als je 5 jaar jonger bent dan loopt dat meestal wel mis.
Met ons huwelijk was ik het bijna. We hadden ons huwelijk in mei aangekondigd (in augustus getrouwd) en in juni is mijn zus nog komen zeggen dat ze in juli ging trouwen. Had ik ook ff een rot gevoel omdat dat nu het enige ging zijn waarin ik de eerste was...
Je hebt een PM-etje Troel
Maar ik denk niet dat jij me onder mijn oude account kende hoor!
Ik zat jaaaaaaaaaaaaren geleden (waar blijft de tijd) vooral in de toen lopende 30-ers reeks en door het hele overige forum, maar nooit in OUD.
*rammel rammel*
Hihi, ik vind het helemaal leuk om ergens terecht te kunnen met mijn gerammel
Maar ik denk niet dat jij me onder mijn oude account kende hoor!
Ik zat jaaaaaaaaaaaaren geleden (waar blijft de tijd) vooral in de toen lopende 30-ers reeks en door het hele overige forum, maar nooit in OUD.
*rammel rammel*
Hihi, ik vind het helemaal leuk om ergens terecht te kunnen met mijn gerammel
Leonieke (dank je voor je welkom, lief!) dat van je huwelijk kan ik me zo goed voorstellen! Je vond haar vast heel even stiekem een voorkruiper Ja toch? Zou ik wel hebben, net alsof ze nog even snel voor jullie wilden. Terwijl je het haar van harte gunde waarschijnlijk.
Ik lees hier op OUD ook wel eens het topic 'hoe vertel je het opa en oma', dan krijg ik haast tranen in mijn ogen en ga ik helemaal fantaseren hoe ik het zou vertellen. Zucht...
Ik lees hier op OUD ook wel eens het topic 'hoe vertel je het opa en oma', dan krijg ik haast tranen in mijn ogen en ga ik helemaal fantaseren hoe ik het zou vertellen. Zucht...
Ik heb wel besloten die praktische zaken even te negeren. Ik heb een klein beetje in mijn hoofd hoe ik het zou willen doen (bijv. ik 3 dagen werken) maar ik kan dat nu toch niet concretiseren dus denk daar eigenlijk maar niet meer aan. Het enige dat ik weet (en zie) is dat het bij iedereen lukt, ook bij mensen die dingen minder voor elkaar hebben dan wij dus het zal ons wel gaan lukken uiteindelijk.quote:Op donderdag 4 januari 2007 16:17 schreef Smoezie het volgende:
Bedankt voor het warme welkom hier meiden, echt heel leuk!
Het is al een fijn gevoel om over dit soort gevoelens en gedachtes te kunnen schrijven hier, want met wie moet je er in godsnaam in je omgeving over praten?
Als ik samen met vriendinnen een meidenavondje heb (lang leve de DVD's van Sex & The City!) dan heb ik het er wel eens over. Zij zijn echter allebei moeder en als ik dan met de praktische 'ja maar' bezwaren aan kom waarom ik zo twijfel, dan wuiven ze die nogal gemakkelijk weg met 'als je eenmaal moeder bent gaat het allemaal vanzelf, je denkt het helemaal kapot!'.
Maar als we eerlijk zijn, het gáát toch niet allemaal maar vanzelf? Er zijn toch veel praktische zaken (ja hoor, daar gáát ze weer ) waar je voor komt te staan en heel veel dingen die helemaal gaan veranderen in het leven dat je zo gewend bent.
En jullie ook! Gezien je introverhaaltje!
***
Ik wou dat ik dat kon, dat negeren... Serieus. Kan mezelf er helemaal gek mee maken! Heel het fijne babietjesgevoel klets ik dan voor mezelf weg. Maar zo kan ik niet door blijven gaan natuurlijk, straks is het misschien te laat. Weet je, met het gevaar om als een paniekvogel over te komen , ik ben zo bang dat we er misschien 'spijt' van krijgen, hoe akelig dat ook klinkt. Ik weet niet hoe ik het anders moet omschrijven. Wat als het nou allemaal enorm tegenvalt en ook al vind je je kindje het liefste en mooiste en waardevolste van de hele wereld, het hele praktische 'gedoe' dat er bij komt bederft zoveel van het fijne gevoel? Daar ben ik zo bang voor, dat ik na nachtenlang slaapgebrek ineens een onuitstaanbaar wrak blijk te worden (ik heb er geen ervaring mee, dus dan kan je niet voorspellen hoe je gaat reageren) of wat als nou blijkt dat onze relatie daar onder gaat lijden?
Smoezie,
Ik kom hier ook maar af en toe eens binnen vallen hoor
Maar ik ben 24 en dus sinds vorig jaar weer aan een opleiding begonnen, wel erg leuk hoor, maar daarvoor een paar jaar gewerkt, dus wel wennen
Mijn wederhelft had het als het zo was geweest niet erg gevonden, maar liever nog even niet
Maar ben sinds vorig jaar al met de pil gestopt (werd er erg chagerijnig van), dus we weten allebei dat de kans er gewoon in kan zitten (wel met condoom hoor, maar ja..die dingen zijn niet echt handig )
Ik kom hier ook maar af en toe eens binnen vallen hoor
Maar ik ben 24 en dus sinds vorig jaar weer aan een opleiding begonnen, wel erg leuk hoor, maar daarvoor een paar jaar gewerkt, dus wel wennen
Mijn wederhelft had het als het zo was geweest niet erg gevonden, maar liever nog even niet
Maar ben sinds vorig jaar al met de pil gestopt (werd er erg chagerijnig van), dus we weten allebei dat de kans er gewoon in kan zitten (wel met condoom hoor, maar ja..die dingen zijn niet echt handig )
Precies! Ik vind kindjes krijgen ook een typisch voorbeeld van iets wat je ook een beetje moet "overkomen"..anders wordt het zo iets groots (dat is het natuurlijk ook) dat je het nooit meer aandurft omdat je er voor je gevoel nooit 100 % klaar voor bent.quote:Op donderdag 4 januari 2007 19:08 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
Ik heb wel besloten die praktische zaken even te negeren. Ik heb een klein beetje in mijn hoofd hoe ik het zou willen doen (bijv. ik 3 dagen werken) maar ik kan dat nu toch niet concretiseren dus denk daar eigenlijk maar niet meer aan. Het enige dat ik weet (en zie) is dat het bij iedereen lukt, ook bij mensen die dingen minder voor elkaar hebben dan wij dus het zal ons wel gaan lukken uiteindelijk.
En jullie ook! Gezien je introverhaaltje!
Kom op, het is het meest natuurlijke wat er is! En het feit dat je er zo over nadenkt of je er wel klaar voor bent geeft al een indicatie dat je iig volwassen en verantwoordelijk genoeg bent om voor een kindje te zorgen, anders zou je er helemaal niet zo bij stilstaan.
En Smoezie, wat betreft dat geen kindjes kunnen krijgen, dat gevoel had ik ook hoor...
Bleek niet echt te kloppen (hoewel, ik moet hem technisch gezien nog krijgen natuurlijk.)
(hoewel, ik moet hem technisch gezien nog krijgen natuurlijk.)[ Bericht 1% gewijzigd door Vivi op 04-01-2007 20:10:51 ]
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
Dat slaapgebrek is natuurlijk ook maar tijdelijk, en die angst om spijt te krijgen die houd je wel hoor, zelfs ik als 8 maanden zwangere pinguin heb die angst nog, simpelweg omdat je weet dat je je kind natuurlijk niet zomaar in een asiel kan droppenquote:Op donderdag 4 januari 2007 19:46 schreef Smoezie het volgende:
Ik wou dat ik dat kon, dat negeren... Serieus. Kan mezelf er helemaal gek mee maken! Heel het fijne babietjesgevoel klets ik dan voor mezelf weg. Maar zo kan ik niet door blijven gaan natuurlijk, straks is het misschien te laat. Weet je, met het gevaar om als een paniekvogel over te komen , ik ben zo bang dat we er misschien 'spijt' van krijgen, hoe akelig dat ook klinkt. Ik weet niet hoe ik het anders moet omschrijven. Wat als het nou allemaal enorm tegenvalt en ook al vind je je kindje het liefste en mooiste en waardevolste van de hele wereld, het hele praktische 'gedoe' dat er bij komt bederft zoveel van het fijne gevoel? Daar ben ik zo bang voor, dat ik na nachtenlang slaapgebrek ineens een onuitstaanbaar wrak blijk te worden (ik heb er geen ervaring mee, dus dan kan je niet voorspellen hoe je gaat reageren) of wat als nou blijkt dat onze relatie daar onder gaat lijden?
Het gaat er gewoon om welk gevoel je uiteindelijk laat prevaleren, en dat kan alleen jijzelf uitmaken.
maar ik denk dat het een illusie is om te denken dat je zonder die twijfels een kindje op de wereld kan zetten.
Dit zijn nu eenmaal dingen die je niet van te voren kan voorspellen en waar je geen garanties voor kan krijgen, je moet het gewoon doen, als je verlangen naar een kindje groot genoeg is iig, en anders moet je tegen jezelf zeggen dat je het risico te groot vind en het zo laten als het is
ik maak me ook best zorgen om die dingen hoor, ik stond echter ineens voor een voldongen feit qua zwangerschap, en als ik een hyperventilatie-aanval krijg dan denk ik gewoon aan al die vrouwen die een stuk minder capabel zijn als dat ik mezelf inschat , en het ook voor elkaar krijgen
, en het ook voor elkaar krijgen
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
Vivi, bedankt! (Omdat jij ook het gevoel had en het niet zo bleek te zijn ).
Je hebt helemaal gelijk hoor, dat het je moet overkomen. Mijn vriendinnen (die steeds bruut mijn praktische bezware wegwuiven) zeggen dan ook dat het voor mij het beste zou zijn als ik per ongeluk zwanger zou raken. Dan heb je er gewoon van te genieten en het allerbeste van te maken.
Ze zijn er ook van overtuigd dat wij het heel goed zouden doen als ouders zijnde. Dat is dan wel weer heel leuk om te horen (zo leuk dat ik er dan bijna van ga janken ).
Misschien dat bij ons vanzelf die knop een keer omgaat. Het is allemaal al zeer geleidelijk gegaan. Eerst dachten wij allebei dat een babietje krijgen niet bij ons zou passen. Stiekem begonnen we er allebei na een tijdje grapjes over te maken en nog wat later riep vriend bijvoorbeeld ineens 'ons kind wordt later de beste drummer van nederland'. Als ik dan vraag wat als het meisje zou worden, dan geldt hetzelfde
Ik zit ook te tellen hoor, af en toe. Zo van... als ik nou op mijn 35e zwanger zou raken... dan heb ik nog anderhalf jaar om er over na te denken
Hoezo, ik ben een muts?
Je hebt helemaal gelijk hoor, dat het je moet overkomen. Mijn vriendinnen (die steeds bruut mijn praktische bezware wegwuiven) zeggen dan ook dat het voor mij het beste zou zijn als ik per ongeluk zwanger zou raken. Dan heb je er gewoon van te genieten en het allerbeste van te maken.
Ze zijn er ook van overtuigd dat wij het heel goed zouden doen als ouders zijnde. Dat is dan wel weer heel leuk om te horen (zo leuk dat ik er dan bijna van ga janken ).
Misschien dat bij ons vanzelf die knop een keer omgaat. Het is allemaal al zeer geleidelijk gegaan. Eerst dachten wij allebei dat een babietje krijgen niet bij ons zou passen. Stiekem begonnen we er allebei na een tijdje grapjes over te maken en nog wat later riep vriend bijvoorbeeld ineens 'ons kind wordt later de beste drummer van nederland'. Als ik dan vraag wat als het meisje zou worden, dan geldt hetzelfde
Ik zit ook te tellen hoor, af en toe. Zo van... als ik nou op mijn 35e zwanger zou raken... dan heb ik nog anderhalf jaar om er over na te denken
Hoezo, ik ben een muts?
Oh en Vivi, nog even over je laatste post (je bent snel! ), je slaat daar wel een flink spijkertje op zijn kop met je opmerking dat het een illusie is om te denken dat je zonder die twijfels een kindje op de wereld kan zetten. Hele goeie. Ik heb soms namelijk echt het waanbeeld dat 'als ik er van te voren maar lang genoeg over nadenk en alles op een rijtje zet, dan moet het allemaal wel goed komen'. Ik moet gewoon accepteren dat er altijd twijfels blijven inderdaad.
(Oh, en om het pinguin- en asielgedeelte kwam ik niet meer bij, hond schrok ervan )
(Oh, en om het pinguin- en asielgedeelte kwam ik niet meer bij, hond schrok ervan )
Weet je, toen ik net zwanger bleek te zijn kwam ik als een overspannen papagaai op de afspraak met de huisarts, al mijn bezwaren, angsten en twijfels op tafel gooiend..de HA hoorde het eens aan en haar enige reply was:
"Welkom in de wereld van het moederschap "
M.a.w. Die twijfels houd je, óók als je kindje er is, kan ik me voorstellen. Je zal je altijd afvragen of je het wel goed doet, en weet je, dat zal wrs nooit voor 100 % lukken...dat is mijn moeder ook niet gelukt, maar wat ik wel heb gevoeld is dat ik heel veel warmte heb gekregen en heel erg gewenst was, ondanks alle dingen die pedagogisch gezien misschien beter hadden gekund..
Ik denk als ik mijn zoontje straks als ie er is datzelfde gevoel van warmte en affectie kan meegeven dat ik al een heel eind ben qua goede ouder zijn, en weet je, ik kan niet wachten om straks de trekjes van mijn vriend en mij verenigd in ons broedseltje te zien, die warme golf die ik om mijn hart voel als ik daar aan denk overtreft al die angsten voor slapeloze nachten en andere praktische dingen...dat zijn periodes tenslotte en die gaan voorbij, maar een kindje is iets wat een stukje van jou en degene waar je het meest van houdt doorgeeft aan de wereld en de toekomst
Maar vraag het me anders volgende maand nog eens, als ik met wallen als vuilniszakken tot mijn ellebogen in de spetterpoep sta
"Welkom in de wereld van het moederschap "
M.a.w. Die twijfels houd je, óók als je kindje er is, kan ik me voorstellen. Je zal je altijd afvragen of je het wel goed doet, en weet je, dat zal wrs nooit voor 100 % lukken...dat is mijn moeder ook niet gelukt, maar wat ik wel heb gevoeld is dat ik heel veel warmte heb gekregen en heel erg gewenst was, ondanks alle dingen die pedagogisch gezien misschien beter hadden gekund..
Ik denk als ik mijn zoontje straks als ie er is datzelfde gevoel van warmte en affectie kan meegeven dat ik al een heel eind ben qua goede ouder zijn, en weet je, ik kan niet wachten om straks de trekjes van mijn vriend en mij verenigd in ons broedseltje te zien, die warme golf die ik om mijn hart voel als ik daar aan denk overtreft al die angsten voor slapeloze nachten en andere praktische dingen...dat zijn periodes tenslotte en die gaan voorbij, maar een kindje is iets wat een stukje van jou en degene waar je het meest van houdt doorgeeft aan de wereld en de toekomst
Maar vraag het me anders volgende maand nog eens, als ik met wallen als vuilniszakken tot mijn ellebogen in de spetterpoep sta
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
Zo nog even reageren op posts uit het vorige deel;
- Leonieke; Leuk dat jullie gaan bouwen! Heel veel succes gewenst ermee!
- Mefke; Jullie zijn weer een stapje verder ben benieuwd!
- Smoezie; welkom! En die gevoelens van jaloezie, ik herken ze ook! Vooral omdat 2 goeie vriendinnen van me zwanger zijn, ik wil dan zo graag meepraten.
Vivi, grappig, jouw reacties zijn zo lekker nuchter. Vooral dat je schrijft dat het je moet overkomen, omdat je het anders te groot maakt, dat herken ik ook wel, ik ben ook zo'n type die alle slechte scenario's al heeft 'meegemaakt' (in m'n fantasie dan!).
Ik heb zo'n schoonzus die 3 kinderen heeft en het altijd maar over het negatieve ervan praat. Dan zinkt de moed me soms in de schoenen.
Ben trouwens wel weer iéts minder aan het rammelen hoor, heb het een beetje weggestopt (maar diep binnen in me rammel ik vrolijk door )
- Leonieke; Leuk dat jullie gaan bouwen! Heel veel succes gewenst ermee!
- Mefke; Jullie zijn weer een stapje verder ben benieuwd!
ben benieuwd!- Smoezie; welkom! En die gevoelens van jaloezie, ik herken ze ook! Vooral omdat 2 goeie vriendinnen van me zwanger zijn, ik wil dan zo graag meepraten.
En die gevoelens van jaloezie, ik herken ze ook! Vivi, grappig, jouw reacties zijn zo lekker nuchter. Vooral dat je schrijft dat het je moet overkomen, omdat je het anders te groot maakt, dat herken ik ook wel, ik ben ook zo'n type die alle slechte scenario's al heeft 'meegemaakt' (in m'n fantasie dan!).
Ik heb zo'n schoonzus die 3 kinderen heeft en het altijd maar over het negatieve ervan praat. Dan zinkt de moed me soms in de schoenen.
Ben trouwens wel weer iéts minder aan het rammelen hoor, heb het een beetje weggestopt (maar diep binnen in me rammel ik vrolijk door )
I found myself alone,
Alone above the raging sea
That stole the only boy I loved
And drowned him deep inside of me
Alone above the raging sea
That stole the only boy I loved
And drowned him deep inside of me
LeNeHe dank je voor het welkom! Twee zwangere vriendinnen, jeutje, dat lijkt me inderdaad best lastig dan om niet af en toe keihard 'ik wil oooookkkkkkk' te gillen
Vivi, je reacties zijn inderdaad zoals LeNeHe al zegt, heerlijk nuchter. Maar wel even lekker om te lezen dat jij dat ook niet was en al overspannen-papagaai-wezend bij de huisarts zat. M.a.w. er is zelfs voor mij nog hoop dat ik er ook zo nuchter over zal gaan kunnen denken. Jippie!
Laten we de deal maken dat als jij over een maand vloekend en tierend van het slaapgebrek de poepluiers verwisselt (maar wel met grote liefde in je hart, dat is wel duidelijk gezien je liefdevolle posts over het broedsel dat jij dan bij ons angsthazen lekker even komt afreageren en dan vertellen we JOU dat het allemaal goed komt
Vivi, je reacties zijn inderdaad zoals LeNeHe al zegt, heerlijk nuchter. Maar wel even lekker om te lezen dat jij dat ook niet was en al overspannen-papagaai-wezend bij de huisarts zat. M.a.w. er is zelfs voor mij nog hoop dat ik er ook zo nuchter over zal gaan kunnen denken. Jippie!
Laten we de deal maken dat als jij over een maand vloekend en tierend van het slaapgebrek de poepluiers verwisselt (maar wel met grote liefde in je hart, dat is wel duidelijk gezien je liefdevolle posts over het broedsel dat jij dan bij ons angsthazen lekker even komt afreageren en dan vertellen we JOU dat het allemaal goed komt
Hier nog zo'n twijfelaar/denker. Wat nou als dit en wat nou als dat...quote:Op donderdag 4 januari 2007 20:16 schreef Smoezie het volgende:
Ik heb soms namelijk echt het waanbeeld dat 'als ik er van te voren maar lang genoeg over nadenk en alles op een rijtje zet, dan moet het allemaal wel goed komen'. Ik moet gewoon accepteren dat er altijd twijfels blijven inderdaad.
Je kan niet alles vantevoren overdenken, want tegen de tijd dat het komt komt het waarschijnlijk toch weer anders. En dat is iets wat ik me maar voor probeer te houden. Twijfel zal er ook wel bij horen.
Het is ook niet zomaar een beslissing om voor een kindje te gaan.
Fake it till you make it...
Zo hard proberen stabiel te zijn, dat je er haast labiel van zou worden.
Zoiets is het he?
En wat is jouw situatie als ik vragen mag, Nijna? Is het nog een ver-van-je-bed show of zou het op korte termijn realiteit voor je kunnen worden?
Zoiets is het he?
En wat is jouw situatie als ik vragen mag, Nijna? Is het nog een ver-van-je-bed show of zou het op korte termijn realiteit voor je kunnen worden?
Op het moment denk ik dat het er wel eens van zou kunnen komen dit jaar. Maar ik moet zeggen dat ik daar een paar maanden geleden heel veel twijfel over had. Niet lekker in mn vel en dan toch maar vooral overal controle over willen hebben (ookal weet ik dat dat niet kan). Mijn kinderwens-gevoel helemaal wegdenken met allerlei argumenten om het maar niet te "mogen" proberen om een kind te krijgen (en je kan heel wat verzinnen als je maar hard genoeg nadenkt...).
Op het moment wat rustiger vaarwater voor mn gevoel, meer ruimte voor mn gevoel en dan rammelt het toch eigenlijk wel hard. Ik heb een paar maanden geleden geprobeerd mn antidepressiva af te bouwen (toen ik ook zo rammelde en we echt het idee hadden dat we ervoor wilden gaan), maar dat ging voor geen meter. Dus als we er nu voor zouden gaan dan wordt het met AD waarschijnlijk... Volgens de huisarts en de psychiater kan het met het middel wat ik nu slik. Daar is vrij veel over bekend. Het zijn afwegingen die je maakt.
Dus zo hangt de vlag momenteel hier. Als je nog meer te vragen hebt, kom maar op hoor.
Op het moment wat rustiger vaarwater voor mn gevoel, meer ruimte voor mn gevoel en dan rammelt het toch eigenlijk wel hard. Ik heb een paar maanden geleden geprobeerd mn antidepressiva af te bouwen (toen ik ook zo rammelde en we echt het idee hadden dat we ervoor wilden gaan), maar dat ging voor geen meter. Dus als we er nu voor zouden gaan dan wordt het met AD waarschijnlijk... Volgens de huisarts en de psychiater kan het met het middel wat ik nu slik. Daar is vrij veel over bekend. Het zijn afwegingen die je maakt.
Dus zo hangt de vlag momenteel hier. Als je nog meer te vragen hebt, kom maar op hoor.
Fake it till you make it...
Dat 'overal controle over willen hebben' is dus exact wat ik ook voel. Van te voren alles rederen wat er mis zou kunnen gaan en hoe dat dan op te lossen. Maar ik heb (met dank aan berichtjes hier) nu al meer het gevoel dat het een kwestie van 'in het diepe springen' is. En dan is het helemaal niet slecht dat jij (en ik, en vele anderen) ons ook van te voren op de praktische kanten hebben gericht, het goed hebben overdacht
(Ik zit mezelf nu net zo hard op te peppen met bovenstaand stukje hoor haha! Ben heus niet meteen van mijn getwijfel af maar ik moet zeggen dat het heerlijk is om er hier zo vrij over te kunnen praten en dingen te delen).
(Ik zit mezelf nu net zo hard op te peppen met bovenstaand stukje hoor haha! Ben heus niet meteen van mijn getwijfel af maar ik moet zeggen dat het heerlijk is om er hier zo vrij over te kunnen praten en dingen te delen).
Nog eventjes over de anti depressiva (waar ik - gelukkig - geen ervaring mee heb). Heb je niet het idee dat het prachtig zou zijn om toch eerst te proberen daar van af te komen? Dat is misschien wel een geweldige stok achter de deur, om zonder de AD voor een kindje te kunnen gaan. (Of werkt het zo niet, in dat geval mijn excuses).
Denk dat heel veel vrouwen/mannen deze twijfels wel hebben, de twijfels van "stel nou dat.." of "zou ik wel een goede moeder/vader zijn.." enzovoorts.quote:Op donderdag 4 januari 2007 23:01 schreef Smoezie het volgende:
Dat 'overal controle over willen hebben' is dus exact wat ik ook voel. Van te voren alles rederen wat er mis zou kunnen gaan en hoe dat dan op te lossen. Maar ik heb (met dank aan berichtjes hier) nu al meer het gevoel dat het een kwestie van 'in het diepe springen' is. En dan is het helemaal niet slecht dat jij (en ik, en vele anderen) ons ook van te voren op de praktische kanten hebben gericht, het goed hebben overdacht
(Ik zit mezelf nu net zo hard op te peppen met bovenstaand stukje hoor haha! Ben heus niet meteen van mijn getwijfel af maar ik moet zeggen dat het heerlijk is om er hier zo vrij over te kunnen praten en dingen te delen).
Ook vrouwen die al zwanger zijn hebben dat volgens mij nog wel, misschien wel door het onbekende, dat je niet zo goed weet wat je allemaal te wachten staat.
Ik vind het ook fijn om hier af en toe van me af te kletsen
Al hoop ik ZO erg dat ik ergens dit jaar het topic verlaten mag, maar denk het niet..
Gependeld
3 kinderen/1 kind, meisje/3 kinderen totaal, meisje, meisje, jongen/
april 2009 en het word een jongen
3 kinderen/1 kind, meisje/3 kinderen totaal, meisje, meisje, jongen/
april 2009 en het word een jongen
Het zal waarschijnlijk best schelen, ik heb ook altijd dat idee gehad.. Het moet alleen wel haalbaar zijn. Het moet gewoon niet zo zijn dat je zonder eigenlijk zo depressief bent dat je functioneren in de knoei komt..quote:Op donderdag 4 januari 2007 23:02 schreef Smoezie het volgende:
Nog eventjes over de anti depressiva (waar ik - gelukkig - geen ervaring mee heb). Heb je niet het idee dat het prachtig zou zijn om toch eerst te proberen daar van af te komen? Dat is misschien wel een geweldige stok achter de deur, om zonder de AD voor een kindje te kunnen gaan. (Of werkt het zo niet, in dat geval mijn excuses).
Dan kan je beter met een pilletje per dag een moeder zijn die het wel allemaal aankan zeg maar..
Ik ben heel blij dat ik zonder kan, maarja, zoals ik me nu af en toe voel, is het denk ik nog best lastig om er de zorg voor je kindje bij te hebben...
You don't have to know why you do something to stop doing it. All you have to do is to take a close look at what you are actually doing and decide to stop doing it for that moment!"
Mijn eerdere stoppoging was inderdaad omdat ik zoiets had van, ik wil eigenlijk gewoon liever zonder. Voor mijn idee ging het toen best goed en in goed overleg met huisarts ben ik gaan afbouwen. Na anderhalve maand hebben we besloten om toch weer naar de oorspronkelijke dosering te gaan omdat het echt slecht ging. En nou is dat misschien niet voor 100% aan het afbouwen te wijten, want daarin spelen mijn gedachten ook absoluut mee. Maar blijkbaar geeft het me toch wel een behoorlijke steun in de rug.quote:Op donderdag 4 januari 2007 23:02 schreef Smoezie het volgende:
Nog eventjes over de anti depressiva (waar ik - gelukkig - geen ervaring mee heb). Heb je niet het idee dat het prachtig zou zijn om toch eerst te proberen daar van af te komen? Dat is misschien wel een geweldige stok achter de deur, om zonder de AD voor een kindje te kunnen gaan. (Of werkt het zo niet, in dat geval mijn excuses).
Ik heb met de huisarts en met een psychiater gesproken over een eventuele zwangerschap en het slikken van AD. Ik weet wat de risico's zijn en je kan je afvragen wat "beter" is voor een kind: een moeder die AD's slikt, maar zich verder ok voelt. Of een moeder die niks slikt, maar behoorlijk neerslachtig/gestressed is. Het heeft allebei invloed.
Ik snap absoluut je redenatie hoor, het zou super zijn als ik zonder kon. Als voorbeeld (misschien wel een heel slecht voorbeeld want ik heb maar weinig verstand van diabetes, maar goed), een diabeet gaat ook niet stoppen met het spuiten van insuline, want hij/zij heeft dat nodig. En zo zie ik dit ook een beetje.
Ik denk dat een depressie niet altijd helemaal "psychisch" is. Mijn gedachtenkronkels spelen er absoluut in mee, ik ben een ster in het mezelf in de put denken . En daar ben ik aan aan het werken (al een hele tijd). .
Fake it till you make it...
Leonieke! Super! Je kan beginnen aan je bouw...
En Mefke, leuk dat jij en je vriend misschien de sprong gaan wagen!
Smoezie, welkom! Ook hier zijn er de nodige twijfels geweest hoor... en die zijn er nog, hoewel ik ondertussen 8w zwanger ben. Ik was ook zo'n gevalletje dat ondanks mijn leeftijd toch twijfelde of het allemaal wel zou lukken, en hup, daar was het al na de eerste maand anticonceptieloosheid
Mijn vriend twijfelde ook heel erg... zijn we er wel klaar voor, hebben we wel de ruimte (financieel en in de woning), hoe moet dat met nachten, luiers, mijn sociale leven... en hij is nu heel blij dat we zo'n mixje krijgen van ons beidjes.
Soms moet het je inderdaad overvallen, zoals vivi al schreef.
Enne... wat een mooie, intelligente vrouwen zitten hier toch als ik jullie posts allemaal lees...
En Mefke, leuk dat jij en je vriend misschien de sprong gaan wagen!
Smoezie, welkom! Ook hier zijn er de nodige twijfels geweest hoor... en die zijn er nog, hoewel ik ondertussen 8w zwanger ben. Ik was ook zo'n gevalletje dat ondanks mijn leeftijd toch twijfelde of het allemaal wel zou lukken, en hup, daar was het al na de eerste maand anticonceptieloosheid
Mijn vriend twijfelde ook heel erg... zijn we er wel klaar voor, hebben we wel de ruimte (financieel en in de woning), hoe moet dat met nachten, luiers, mijn sociale leven... en hij is nu heel blij dat we zo'n mixje krijgen van ons beidjes.
Soms moet het je inderdaad overvallen, zoals vivi al schreef.
Enne... wat een mooie, intelligente vrouwen zitten hier toch als ik jullie posts allemaal lees...
leonieke wat geweldig, bouwen in 2007 helemaal geweldig..
alle andere dames we gaan hopen op een goed 2007...
alle andere dames we gaan hopen op een goed 2007...
Allang niet meer verwacht, toch gekregen... een afspraak bij het genetisch centrum . Over anderhalve maand . Ben benieuwd of (en wat) we er wijzer van zullen worden.
. Ben benieuwd of (en wat) we er wijzer van zullen worden.
Fake it till you make it...
Vervelend dat de afspraak pas over anderhalve maand is maar goed beter iets dan niets toch?! Hoop voor jullie dat jullie er iets aan hebben.quote:Op vrijdag 5 januari 2007 14:57 schreef Nijna het volgende:
Allang niet meer verwacht, toch gekregen... een afspraak bij het genetisch centrum . Over anderhalve maand . Ben benieuwd of (en wat) we er wijzer van zullen worden.
Mrien, merk je echt verschil na het stoppen met de pil? Ik heb het idee dat de pil ook grote invloed op mij heeft mbt tot mijn humeur.
Ja ik merk echt verschil na het stoppen met de pil
Ben nu een stuk vrolijker, minder chagerijnig en minder buien
Ook meer zin in sex, dat was ook een van de redenen
Ben nu een stuk vrolijker, minder chagerijnig en minder buien
Ook meer zin in sex, dat was ook een van de redenen
Misschien dat ik dat dan toch ook maar eens ga overwegen. Maar ja eigenlijk vind ik condooms ook weer niks.quote:Op vrijdag 5 januari 2007 18:49 schreef mrien het volgende:
Ja ik merk echt verschil na het stoppen met de pil
Ben nu een stuk vrolijker, minder chagerijnig en minder buien
Ook meer zin in sex, dat was ook een van de redenen
Balen eigenlijk dat de pil daar zoveel invloed op heeft.
Zeker beter dan niet hoor! Ik ben gewoon ongeduldig, ik krijg het op mn heupen .quote:Op vrijdag 5 januari 2007 18:48 schreef Flower-Ti-Amo het volgende:
Vervelend dat de afspraak pas over anderhalve maand is maar goed beter iets dan niets toch?! Hoop voor jullie dat jullie er iets aan hebben.
Fake it till you make it...
Condooms zijn ook niks..mja..beter dat dan chagerijnig..quote:Op vrijdag 5 januari 2007 19:12 schreef Flower-Ti-Amo het volgende:
[..]
Misschien dat ik dat dan toch ook maar eens ga overwegen. Maar ja eigenlijk vind ik condooms ook weer niks.
Balen eigenlijk dat de pil daar zoveel invloed op heeft.
Moet je natuurlijk ze alleen niet gaan vergeten
En dat is dan soms best verleidelijk..
Helaas (en eigenlijk ook gelukkig) heb ik een verstandig vriendje die nu nog geen kinderen wilt, maar over een jaar of 2/3/4 wel
Dus tot die tijd blijf ik nog wel rammelen denk ik..
Hoewel het dus normaal wel mee valt, maar de afgelopen maand dus echt niet..
@Nijna, fijn dat je een doorverwijzing hebt gekregen, nu inderdaad anderhalve maand wachten...
Sterkte met wachten!
Jeutje Nijna, dat duurt nog wel een hele poos.. dat dat ZO lang kan duren zeg, nooit geweten.. maar iig fijn dat er nu definitief een afspraak staat!
Op 1 of andere manier heb ik het zelf nooit zo op alleen condooms gehad, ik vertrouw daar zelf niet helemaal op, ik vind het wel prettig dat ikzelf anticonceptie gebruik (Implanon).
Al mag van mij mn man er aan geloven als we ooit klaar zijn met kinderen krijgen, ik heb dan al helse pijnen geleden dus dan mag er bij hem wel een knip in hahaha
Wij gingen vandaag in Haarlem winkelen en manlief liep zowaar mee naar de babyafdeling toen we in de V&D liepen. Was echt leuk om daar eventjes rond te lopen en te kletsen over de toekomst onder mijn gemompel ''aah kijk nou" van kleertjes en spulletjes omhoog houden.
Op 1 of andere manier heb ik het zelf nooit zo op alleen condooms gehad, ik vertrouw daar zelf niet helemaal op, ik vind het wel prettig dat ikzelf anticonceptie gebruik (Implanon).
Al mag van mij mn man er aan geloven als we ooit klaar zijn met kinderen krijgen, ik heb dan al helse pijnen geleden dus dan mag er bij hem wel een knip in hahaha
Wij gingen vandaag in Haarlem winkelen en manlief liep zowaar mee naar de babyafdeling toen we in de V&D liepen. Was echt leuk om daar eventjes rond te lopen en te kletsen over de toekomst onder mijn gemompel ''aah kijk nou" van kleertjes en spulletjes omhoog houden.
Gependeld
3 kinderen/1 kind, meisje/3 kinderen totaal, meisje, meisje, jongen/
april 2009 en het word een jongen
3 kinderen/1 kind, meisje/3 kinderen totaal, meisje, meisje, jongen/
april 2009 en het word een jongen
Het lijkt me inderdaad dan weer verleidelijk ja om af en toe eens te vergeten , maar goed aan de andere kant is het soms ook wel verleidelijk om een pilletje over te slaan.quote:Op vrijdag 5 januari 2007 20:05 schreef mrien het volgende:
[..]
Condooms zijn ook niks..mja..beter dat dan chagerijnig..
Moet je natuurlijk ze alleen niet gaan vergeten
En dat is dan soms best verleidelijk..
Helaas (en eigenlijk ook gelukkig) heb ik een verstandig vriendje die nu nog geen kinderen wilt, maar over een jaar of 2/3/4 wel
Dus tot die tijd blijf ik nog wel rammelen denk ik..
Hoewel het dus normaal wel mee valt, maar de afgelopen maand dus echt niet..
@Nijna, fijn dat je een doorverwijzing hebt gekregen, nu inderdaad anderhalve maand wachten...
Sterkte met wachten!
, maar goed aan de andere kant is het soms ook wel verleidelijk om een pilletje over te slaan.Het rammelen hier staat eigenlijk wel even op een laag pitje, tuurlijk wil ik erg graag en mijn vriend ook maar ja beiden weten we dat we gewoon nog even moeten wachten totdat ik klaar ben met de studie. Ik ben er niet altijd zo heel erg bewust mee bezig zeg maar. Als het een beetje mee zit ben ik hier over twee jaar weg Alles positief bekijken toch.
Alles positief bekijken toch.Tot die tijd geniet ik wel lekker mee met de kinderen van vrienden.
We wachten al sinds september, dus het grootste gedeelte wachten zit er al op . En juist nu we toch saampjes er aardig uit begonnen te komen komt er toch nog een afspraak. We zitten toch een beetje in dubio of we zullen gaan of niet (misschien geeft het alleen maar meer twijfels...). Speelt ook heel erg mee dat ze binnen 10 jaar verwachten de ziekte tot stilstand te kunnen brengen. Maar ik ga het hier nog even met de huisarts over hebben van de week. En ik denk dat we dan besluiten of we wel of niet gaan.quote:Op vrijdag 5 januari 2007 21:27 schreef MevrouwKoRn het volgende:
Jeutje Nijna, dat duurt nog wel een hele poos.. dat dat ZO lang kan duren zeg, nooit geweten.. maar iig fijn dat er nu definitief een afspraak staat!
Leuk he dat struinen tussen de babyspulletjes... Ik ben dan alleen maar aan het oh-en en ah-en. Manlief moet er af en toe wel een beetje van zuchten .
Fake it till you make it...
Hallo meiden. Tjemig, kijk je even niet, kan ik jullie niet eens meer vinden omdat er al een nieuw topic is
Allereerst Smoezie: welkom! Alle overwegingen en twijfels die jij noemt spelen hier ook telkens door mijn hoofd. En al hoef ik niet bang te zijn dat iemand anders mijn ouders (en zijn ouders) eerder opa en oma maakt, ook ik wil perse de eerste zijn. Dus ook die gevoelens zijn niet vreemd.
Het geeft me nu ook wel rust dat we min of meer hebben afgesproken dat we binnen een paar maanden serieus gaan beginnen. Ik ben er daarna nog wel een paar dagen heel veel mee bezig geweest, heb zelfs berekend wanneer ik dat ongeveer het beste kan stopppen (rekening houden met het aanvragen van minder uren werken kan pas na een jaar, dus eerder kan sowieso niet). Maar nu staat morgen mijn eerste werkdag bij de nieuwe baan op het programma en dat gaat ook heel veel energie vergen, dus nu zal het wel even naar de achtergrond verdwijnen.
Nijna, spannend dat genetisch centrum. Lijkt me toch wel nuttig om meer te weten.
Dan over het stoppen met de pil. Ik weet dat mijn pil enorme invloed op mijn humeur heeft. Ik ben daarom een jaar of vijf geleden ook overgestapt op een andere pil (drie fasen pil). Dat ging een hele tijd goed, maar nu merk ik dat ik weer dezelfde symptomen krijg (hele pijnlijke borsten vanaf dag 15/16, depri en snoepzin). En ik weet ook dat oplossing simpel is: stoppen of een andere pil. Maar om nu voor een klein aantal maanden nog te gaan wisselen vind ik ook zoiets en stoppen durf ik echt niet. Ik wil dat echt pas doen als we er voor gaan. Tuurlijk, ik ken het principe van condooms, maar toch. Meiden die al weg gestopt zijn, is je menstruatie hetzelfde als voor je pil? Want ik was toen 16 en heel zwaar ongesteld. Daar heb ik toch ook weinig zin in.
En dat jullie over een baby-afdeling durven te wandelen! Pff, ik ben bang dat er vanalles aan mijn handen blijft hangen. Ik vind alles lief en snoezig.
Allereerst Smoezie: welkom! Alle overwegingen en twijfels die jij noemt spelen hier ook telkens door mijn hoofd. En al hoef ik niet bang te zijn dat iemand anders mijn ouders (en zijn ouders) eerder opa en oma maakt, ook ik wil perse de eerste zijn. Dus ook die gevoelens zijn niet vreemd.
Het geeft me nu ook wel rust dat we min of meer hebben afgesproken dat we binnen een paar maanden serieus gaan beginnen. Ik ben er daarna nog wel een paar dagen heel veel mee bezig geweest, heb zelfs berekend wanneer ik dat ongeveer het beste kan stopppen (rekening houden met het aanvragen van minder uren werken kan pas na een jaar, dus eerder kan sowieso niet). Maar nu staat morgen mijn eerste werkdag bij de nieuwe baan op het programma en dat gaat ook heel veel energie vergen, dus nu zal het wel even naar de achtergrond verdwijnen.
Nijna, spannend dat genetisch centrum. Lijkt me toch wel nuttig om meer te weten.
Dan over het stoppen met de pil. Ik weet dat mijn pil enorme invloed op mijn humeur heeft. Ik ben daarom een jaar of vijf geleden ook overgestapt op een andere pil (drie fasen pil). Dat ging een hele tijd goed, maar nu merk ik dat ik weer dezelfde symptomen krijg (hele pijnlijke borsten vanaf dag 15/16, depri en snoepzin). En ik weet ook dat oplossing simpel is: stoppen of een andere pil. Maar om nu voor een klein aantal maanden nog te gaan wisselen vind ik ook zoiets en stoppen durf ik echt niet. Ik wil dat echt pas doen als we er voor gaan. Tuurlijk, ik ken het principe van condooms, maar toch. Meiden die al weg gestopt zijn, is je menstruatie hetzelfde als voor je pil? Want ik was toen 16 en heel zwaar ongesteld. Daar heb ik toch ook weinig zin in.
En dat jullie over een baby-afdeling durven te wandelen! Pff, ik ben bang dat er vanalles aan mijn handen blijft hangen. Ik vind alles lief en snoezig.
* Mama van Driekus (0909) en Tienus (0611) *
*waarom hebben konijnen zulke grote oren als ze toch niet luisteren? *
*waarom hebben konijnen zulke grote oren als ze toch niet luisteren? *
Ik ben nu ook gestopt met de ring. Ik vraag me af hoe lang het duurt voor mijn bloedplasma weer mooi geel is... Het viel me bij het plasmadoneren namelijk een keer op dat mijn plasma een stuk groener was dan dat van mijn buurvrouw. Toen ik daar naar vroeg bleek het te komen door de anticonceptie.
Vraag me af of het ook invloed heeft op mijn libido en humeur...
Hopen maar dat we geen last krijgen van ongelukjes trouwens...
Vraag me af of het ook invloed heeft op mijn libido en humeur...
Hopen maar dat we geen last krijgen van ongelukjes trouwens...
Man, unlike the animals, has never learned that the sole purpose of life is to enjoy it. (Samuel Butler)
Ik ben ooit begonnen met de pil omdat ik 2 weken wel en dan 2 weken niet ongesteld was. Ben nu sinds augustus gestopt en het valt me erg mee. Het is nu veel "normaler" dan voor ik met de pil begon. Iets minder regelmatig (eerder) dan met de pil en iets zwaarder, maar het is me tot nu toe meegevallen. Ik was een beetje bang dat het gewoon weer zou gaan zoals voor de pil.
Fake it till you make it...
De periodes dat ik stopte met de pil kwamen mijn kwaaltjes (voornamelijk rug- en buikpijn) terug, maar toch minder pijnlijk dan toen ik tiener was en ook iets minder bloedverlies. Wel net zo lang ongesteld als vroeger (7d, met pil 4-5d)
GWS, dat van plasma ben ik ook maar te weten gekomen toen ze vroegen of ik aan de pil was. Ik: heeft dat ook invloed op de kwaliteit, zoals aspirine ed???
Maar kreeg toen ook het antwoord dat het alleen wat groener is dan bij vrouwen die geen anticonceptie nemen.
Ik dacht eind december opnieuw te doneren, maar ja, dat mag ik nu pas vanaf februari 2008 weer doen...
GWS, dat van plasma ben ik ook maar te weten gekomen toen ze vroegen of ik aan de pil was. Ik: heeft dat ook invloed op de kwaliteit, zoals aspirine ed???
heeft dat ook invloed op de kwaliteit, zoals aspirine ed??? Maar kreeg toen ook het antwoord dat het alleen wat groener is dan bij vrouwen die geen anticonceptie nemen.
Ik dacht eind december opnieuw te doneren, maar ja, dat mag ik nu pas vanaf februari 2008 weer doen...
Ik moest vanochtend best even slikken toen de huisarts vroeg of ik zwanger was voordat hij de rontgenfoto's ging maken
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
Hoi..ik heb ook even meegekletst in het eerste deel van de rammelaars, maar er kwam een einde aan mijn relatie.
Ik heb me een jaar lang heerlijk uitgeleefd en heb nu weer een leuk huisje en ben 10x zo sterk als een jaar geleden.
Ik heb nog geen nieuwe relatie, vind het flirten met de mannen veels te leuk nog, maar word al wel weer wat serieuzer
Een kindje wil ik nog steeds heel graag. Ben blij dat ik met mijn ex geen kinderen heb genomen, omdat we nu uit elkaar zijn, maar toch..
Ik heb wat vriendinnen en kennissen die ook kinderen hebben van een man waar ze niet meer bij zijn..en ook al wil ik absoluut niet in zo'n situatie zitten, soms denk ik, maar toch hebben hun lekker al wel een kindje..
Maar op mijn nuchtere momenten ben ik nog steeds blij met mijn beslissing en denk ik dat ik er later als ik samen met een pappa leuke kindjes krijg heel blij mee zal zijn.
Ondertussen heb ik heel veel diertjes die heerlijk verwend worden en geniet ik nog even van het feesten en het vrije leven.
Nouja, dan heb ik me weer even voorgesteld, zal me even wat beter inlezen, want in dit deel staat nog niet zo heel veel, daarna hoop ik weer lekker met jullie mee te rammelen
Ik heb me een jaar lang heerlijk uitgeleefd en heb nu weer een leuk huisje en ben 10x zo sterk als een jaar geleden.
Ik heb nog geen nieuwe relatie, vind het flirten met de mannen veels te leuk nog, maar word al wel weer wat serieuzer
Een kindje wil ik nog steeds heel graag. Ben blij dat ik met mijn ex geen kinderen heb genomen, omdat we nu uit elkaar zijn, maar toch..
Ik heb wat vriendinnen en kennissen die ook kinderen hebben van een man waar ze niet meer bij zijn..en ook al wil ik absoluut niet in zo'n situatie zitten, soms denk ik, maar toch hebben hun lekker al wel een kindje..
Maar op mijn nuchtere momenten ben ik nog steeds blij met mijn beslissing en denk ik dat ik er later als ik samen met een pappa leuke kindjes krijg heel blij mee zal zijn.
Ondertussen heb ik heel veel diertjes die heerlijk verwend worden en geniet ik nog even van het feesten en het vrije leven.
Nouja, dan heb ik me weer even voorgesteld, zal me even wat beter inlezen, want in dit deel staat nog niet zo heel veel, daarna hoop ik weer lekker met jullie mee te rammelen
Welkom Troeta! (En bedankt Mefke voor jouw welkom!)
Hebben jullie dat nou ook, dat je van dat programma met The Nanny (Jo Frost) zo enorm gaat rammelen? Mijn vriend en ik zitten dan om het hardst te roepen tegen elkaar hoe wij dat wél goed zouden doen, dat opvoeden Haha!
'Ons kind zou ECHT niet door een restaurant mogen gaan rennen hoor! En ik zou mezelf ook echt niet laten uitschelden door een kind. Wij zouden dat vast heel goed doen, dat opvoeden, streng, docht rechtvaardig en liefdevol'.
Hallo, rammelende eierstokjes!
Hebben jullie dat nou ook, dat je van dat programma met The Nanny (Jo Frost) zo enorm gaat rammelen? Mijn vriend en ik zitten dan om het hardst te roepen tegen elkaar hoe wij dat wél goed zouden doen, dat opvoeden Haha!
'Ons kind zou ECHT niet door een restaurant mogen gaan rennen hoor! En ik zou mezelf ook echt niet laten uitschelden door een kind. Wij zouden dat vast heel goed doen, dat opvoeden, streng, docht rechtvaardig en liefdevol'.
Hallo, rammelende eierstokjes!
Tijd zat dus nog om een leuke papa te vinden.
Maar wel een mooie leeftijd om te gaan rammelen enzo.
Maar wel een mooie leeftijd om te gaan rammelen enzo.
***
Vandaag bij de huisarts geweest, ik blijf voorlopig mn "happypills" slikken . Er was me al eerder gezegd dat dat misschien wel voor altijd zou zijn en dat kwam vandaag ook weer ter sprake.
We gaan toch maar wel naar de afspraak bij het genetisch centrum, wie weet hebben zij nog dingen te vertellen waar we nog wijzer van zullen worden .
Ondertussen rammelen we gewoon door en misschien gaan we maar eens kijken hoe (en of) het komt...
We gaan toch maar wel naar de afspraak bij het genetisch centrum, wie weet hebben zij nog dingen te vertellen waar we nog wijzer van zullen worden .
Ondertussen rammelen we gewoon door en misschien gaan we maar eens kijken hoe (en of) het komt...
Fake it till you make it...
soms denk ik meer van ooh god als ik maar niet zulke kinderen krijg. Wel wat jij ook zegt met sommige dingen van dat zou ik echt totaal anders doen.quote:Op dinsdag 9 januari 2007 16:37 schreef Smoezie het volgende:
Welkom Troeta! (En bedankt Mefke voor jouw welkom!)
Hebben jullie dat nou ook, dat je van dat programma met The Nanny (Jo Frost) zo enorm gaat rammelen? Mijn vriend en ik zitten dan om het hardst te roepen tegen elkaar hoe wij dat wél goed zouden doen, dat opvoeden Haha!
'Ons kind zou ECHT niet door een restaurant mogen gaan rennen hoor! En ik zou mezelf ook echt niet laten uitschelden door een kind. Wij zouden dat vast heel goed doen, dat opvoeden, streng, docht rechtvaardig en liefdevol'.
Hallo, rammelende eierstokjes!
Troeta welkom terug!
Ja toch Brighteyes:)
Nou idd, Flower, sommige kinderen lijken me echt niet leuk om te hebben en dan denk ik altijd dat het zulke slechte ouders zijn enz.
Maar je weet nooit hoe het gaat, mischien zak ik ook wel in een of andere depressie als ik 3 kinderen heb en het allemaal niet meer aan kan en worden mijn kinderen net zo.
Dus ik let altijd goed op bij dit soort programma's en dan hopen dat ik het ooit eens herinner als ik het kan gebruiken.
Maar mijn kindje mag best door een restaurant rennen trouwens , maar ik kom niet echt in restaurants waar dat niet zou kunnen denk ik.
Nou idd, Flower, sommige kinderen lijken me echt niet leuk om te hebben en dan denk ik altijd dat het zulke slechte ouders zijn enz.
Maar je weet nooit hoe het gaat, mischien zak ik ook wel in een of andere depressie als ik 3 kinderen heb en het allemaal niet meer aan kan en worden mijn kinderen net zo.
Dus ik let altijd goed op bij dit soort programma's en dan hopen dat ik het ooit eens herinner als ik het kan gebruiken.
Maar mijn kindje mag best door een restaurant rennen trouwens , maar ik kom niet echt in restaurants waar dat niet zou kunnen denk ik.
Dan hoop ik dat je nooit bij mij in een restaurant zit.quote:Op woensdag 10 januari 2007 01:15 schreef Troeta het volgende:
Maar mijn kindje mag best door een restaurant rennen trouwens , maar ik kom niet echt in restaurants waar dat niet zou kunnen denk ik.
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
Zolang je je dan beperkt tot de Mac vind ik het okay....ik snap echt ouders niet die denken dat omdat zij hun eigen kind zo leuk vinden er automatisch vanuit gaan dat iedereen dat vindt.quote:Op woensdag 10 januari 2007 01:15 schreef Troeta het volgende:
Maar mijn kindje mag best door een restaurant rennen trouwens , maar ik kom niet echt in restaurants waar dat niet zou kunnen denk ik.
Ik zal mijn kind dan ook echt wel leren om netjes op zijn stoel te blijven zitten, gewoon wat viltstiften mee een een kleurboekje oid....ik heb zelf echt een spuughekel aan kinderen die langs mijn tafel rennen als ik ergens zit te eten en dan van die ouders die je zo aankijken van "leuk he "
Nee, ik vind dat niet leuk.
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
Hoeft niet... ik ben de jongste. Mijn oudste zus is 28 en ik ben bijna 22 jaar. Maar ik kan het me goed voorstellen. Leuk topic dit, herkenbare gevoelens lezen.quote:Op donderdag 4 januari 2007 18:58 schreef leonieke het volgende:
Welkom Smoezie (ken ik jou niet van ergens? )
Ook ik had vaak het gevoel van "de eerste" te willen zijn. Maar als je 5 jaar jonger bent dan loopt dat meestal wel mis.
Met ons huwelijk was ik het bijna. We hadden ons huwelijk in mei aangekondigd (in augustus getrouwd) en in juni is mijn zus nog komen zeggen dat ze in juli ging trouwen. Had ik ook ff een rot gevoel omdat dat nu het enige ging zijn waarin ik de eerste was...
Deze user werd mede mogelijk gemaakt door Yvonne. Bedankt!
Like does the man say 'Is now the time to take of my pants?' ...'Yes.', I said.
Like does the man say 'Is now the time to take of my pants?' ...'Yes.', I said.
Hier is na het weekend mijn hele buik aan het kriebelen..
Vond het zo leuk om achter Isa te rennen, Isa voorlezen, Isa laten schomelen,Isa verwennen met kadootjes.
Besefte dat dit is wat ik wil, dat het dit is wat ik zo giga mis.
Gelijk het gevoel erna was ja maar word het dan geen vervanging...
Nee het is een gevoel en mijn gevoel zegt enorm te verlangen naar een babytje een kindje, zwanger zijn, gewoon een brusje voor *Thijs
Ik wilde al heel vroeg mama worden, en ben ondertussen ook een mama, en dat gevoel wat je ervan krijgt, en het zwanger zijn en noem het maar op
EEn mooier gevoel kan ik me niet wensen
Sorry ik rammel ook maar besef ook heel goed dat dit nog niet de juiste tijd ervoor is
Vond het zo leuk om achter Isa te rennen, Isa voorlezen, Isa laten schomelen,Isa verwennen met kadootjes.
Besefte dat dit is wat ik wil, dat het dit is wat ik zo giga mis.
Gelijk het gevoel erna was ja maar word het dan geen vervanging...
Nee het is een gevoel en mijn gevoel zegt enorm te verlangen naar een babytje een kindje, zwanger zijn, gewoon een brusje voor *Thijs
Ik wilde al heel vroeg mama worden, en ben ondertussen ook een mama, en dat gevoel wat je ervan krijgt, en het zwanger zijn en noem het maar op
EEn mooier gevoel kan ik me niet wensen
Sorry ik rammel ook maar besef ook heel goed dat dit nog niet de juiste tijd ervoor is
Herinnering is een vorm van ontmoeting.
Waarom eigenlijk niet Bar? Vroeger werd altijd aangeraden om zo snel mogelijk weer voor een kindje te gaan, maar dat is waarschijnlijk een beetje uit de tijd inmiddels?
Hier heb ik het rammelen maar weer even een halt toegeroepen, voorlopig eerst wat beter zicht krijgen op de (financiele) toekomst en hoe en of we het hier gaan rooien. Van de zomer kijken we wel weer eens verder.
Troel en Vivi, jullie moeten maar nooit naar Spanje op vakantie gaan. Daar vind je echt geen enkel restaurant zonder rondrennende kinderen. Dat is trouwens een van de redenen dat wij verhuisd zijn, omdat kinderen hier overal zoveel meer welkom zijn dan in Nederland, in álle aspecten van het leven.
Hier heb ik het rammelen maar weer even een halt toegeroepen, voorlopig eerst wat beter zicht krijgen op de (financiele) toekomst en hoe en of we het hier gaan rooien. Van de zomer kijken we wel weer eens verder.
Troel en Vivi, jullie moeten maar nooit naar Spanje op vakantie gaan. Daar vind je echt geen enkel restaurant zonder rondrennende kinderen. Dat is trouwens een van de redenen dat wij verhuisd zijn, omdat kinderen hier overal zoveel meer welkom zijn dan in Nederland, in álle aspecten van het leven.
mooi he, alles
Spanje is ook niet echt een land waar ik snel heel zou gaan, puur omdat dat met de tent wel erg ver reizen is. Ik vind kinderen heerlijk, maar tot op zekere hoogte. Nou heeft dat voornamelijk te maken met de opvoeding die ze genieten van de ouders.quote:Op woensdag 10 januari 2007 14:51 schreef phileine het volgende:
Waarom eigenlijk niet Bar? Vroeger werd altijd aangeraden om zo snel mogelijk weer voor een kindje te gaan, maar dat is waarschijnlijk een beetje uit de tijd inmiddels?
Hier heb ik het rammelen maar weer even een halt toegeroepen, voorlopig eerst wat beter zicht krijgen op de (financiele) toekomst en hoe en of we het hier gaan rooien. Van de zomer kijken we wel weer eens verder.
Troel en Vivi, jullie moeten maar nooit naar Spanje op vakantie gaan. Daar vind je echt geen enkel restaurant zonder rondrennende kinderen. Dat is trouwens een van de redenen dat wij verhuisd zijn, omdat kinderen hier overal zoveel meer welkom zijn dan in Nederland, in álle aspecten van het leven.
Kinderen die bij de Makro gedumpt worden bij het speelgoed zodat papa en mama boodschappen kunnen gaan doen (terwijl kind dus de schappen leeg gooit en breekbare dingen kapot maakt), kinderen die in een restaurant eten zitten te gooien naar mensen aan een andere tafel zonder dat ze vermanend toegesproken worden en enkel schaapachtig aangelachen worden door de ouders, kinderen die in de winkel alvast de zak chips opentrekken en eruit beginnen te eten terwijl mama andere chips wilde (chips dus terug in het vak duwen en dan een andere smaak meenemen). kinderen die in een buffetrestaurant iets uit een bak pakken, een hapje proeven en het in de bak weer uitspugen omdat het vies is. Ik vind dat je als ouders je verantwoordelijkheid moet nemen in zulke gevallen in plaats van tolereren.
Ik vind het prima als je kinderen meeneemt naar een restaurant, maar dan graag wel rustig. Als je je telefoon niet mag aanhouden en mag telefoneren omdat dat storend is voor de omgeving, dan ook geen rennende kinderen.
Die rennende kinderen vind ik prima, maar dan in andere restaurantjes (bijvoorbeeld een pannenkoekenhuis of iets in die richting). Overigens vind ik het superleuk om kinderen zo blij te zien, maar ik zie mezelf al in een duur restaurant zitten met een zakenrelatie terwijl er kinderen om ons tafeltje heen te lopen meibomen.
En eigenlijk reageer ik tegen beter weten in, want ook dit keer zal je wel niet meer reageren op een reactie naar aanleiding van je eigen posts en vragen
[ Bericht 3% gewijzigd door Troel op 10-01-2007 15:16:28 ]
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
En dan nog raar staan op te kijken als je het kind dat op je tafel probeert te klimmen bij de hand pakt en naar papa en mama brengt. 'Wat is het toch een scheetje he '.... 'Nee, dat niet, maar met een beetje opvoeding zal het dat best kunnen worden. En nou bij je papa en mama blijven, knul'. Nou valt dit eetcafé voor sommigen misschien in de categorie 'moet kunnen, rennende en klauterende kinderen', maar ik vind dat toch anders hoor. Heel leuk, kinderen, ik vind ook echt niet dat ze met de armpjes over elkaar en mond dicht moeten zitten, maar een beetje rekening houden met anderen kan best.quote:Op woensdag 10 januari 2007 09:41 schreef Vivi het volgende:
ik heb zelf echt een spuughekel aan kinderen die langs mijn tafel rennen als ik ergens zit te eten en dan van die ouders die je zo aankijken van "leuk he "
Ah, nou snap ik waarom Sinterklaas de boefjes meeneemt naar Spanjequote:Op woensdag 10 januari 2007 14:51 schreef phileine het volgende:
Troel en Vivi, jullie moeten maar nooit naar Spanje op vakantie gaan. Daar vind je echt geen enkel restaurant zonder rondrennende kinderen.
verschillende persoonlijke redenenquote:Op woensdag 10 januari 2007 14:51 schreef phileine het volgende:
Waarom eigenlijk niet Bar? Vroeger werd altijd aangeraden om zo snel mogelijk weer voor een kindje te gaan, maar dat is waarschijnlijk een beetje uit de tijd inmiddels?
1 ervan is zwangerblijven, heb voorThijs verschillende miskramen gehad en heeft er toch wel behoorlijk ingehakt emotioneel en lichamelijk.
2 een relatie die niet lekker loopt en onder druk staat
3 ik doodsbenauwd ben dat het ons nog een keer gaat overkomen (overlijden)
4 ik er ook nog niet aan toe ben denk ik
5 de artsen mij al waarschuwden op een heel angstige zwangerschap en 21 maanden leven in angst...
Herinnering is een vorm van ontmoeting.
Gek hè? Dat heb ik nou ook altijd als jij iets post .quote:Op woensdag 10 januari 2007 15:06 schreef Troel het volgende:
En eigenlijk reageer ik tegen beter weten in, want ook dit keer zal je wel niet meer reageren op een reactie naar aanleiding van je eigen posts en vragen
Overigens zal ik even niet reageren, ik moet mijn rennende kinderen bezig houden
Losing love is like a window in your hart,
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
Ik ben blij dat ik niet de enige ben die dat afschuwelijk vindt, rondrennende kinderen in een restaurant. Je hele lekkere-avondje-uit-eten is verpest, sorry dat ik het zeg. Wij waren laatst ook lekker uit eten en die kinderen renden echt de hele tent door, uiteraard driftig tetterend en jengelend daarbij, want rennen gaat niet in stilte.
Nu klinkt het alsof ik heel akelig over kinderen praat, maar nee. Ik vind gewoon dat als jouw kind zich in dat soort situatie zich (nog) niet weet te gedragen of daar gewoon te jong voor is, neem dan een oppas op de avond dat je in alle rust uit eten wilt. Of ga naar de Mac inderdaad. (Hoewel, als wij een kindje krijgen, wij hem/haar óók in de Mac gaan leren om niet krijsend rond te gaan rennen!!!!!)
Nu klinkt het alsof ik heel akelig over kinderen praat, maar nee. Ik vind gewoon dat als jouw kind zich in dat soort situatie zich (nog) niet weet te gedragen of daar gewoon te jong voor is, neem dan een oppas op de avond dat je in alle rust uit eten wilt. Of ga naar de Mac inderdaad. (Hoewel, als wij een kindje krijgen, wij hem/haar óók in de Mac gaan leren om niet krijsend rond te gaan rennen!!!!!)
ik heb er niet direct last van van rondrennede kinderen, liever dat dan kinderen die aan tafel alleen maar aan het klieren zijn en jou eten koud is...
bij rondrennende kinderen kun je tenminste nog eten
En daarbij je kunt een kind ook opvoeden om te leren netjes doen tijdens etentjes in rest
bij rondrennende kinderen kun je tenminste nog eten
En daarbij je kunt een kind ook opvoeden om te leren netjes doen tijdens etentjes in rest
Herinnering is een vorm van ontmoeting.
Troel, Leah... houden we het even gezellig hier? Please?
Ongeriefjes (wat een schattig woord voor iets akeligs ) maar even via de PM ofzo?
Ongeriefjes (wat een schattig woord voor iets akeligs ) maar even via de PM ofzo?
Volgens mij stamt dat advies van 'zo snel mogelijk een nieuw kind' uit de tijd dat men dacht dat je een kindje gewoon kunt vervangen, vergeten, wegstoppen en weg ermee. Wat dus niet wil zeggen dat je het niet moet doen als je er aan toe bent, maar het advies is voorzover ik heb begrepen al jaren achterhaald. Maar Bar, denken die artsen dat de angst dan minder zal worden als je een poos wacht?
Ja, maar dan zijn het kinderen in jouw gezelschap, die je zelf meeneemt of door andere mensen in jouw gezelschap meegenomen zijn.quote:Op woensdag 10 januari 2007 15:47 schreef _Bar_ het volgende:
ik heb er niet direct last van van rondrennede kinderen, liever dat dan kinderen die aan tafel alleen maar aan het klieren zijn en jou eten koud is...
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
Bar, wat vervelend....
Ik hoop dat je eruit komt... rammelen is toch niet erg en genieten van andere kinderen toch ook niet.
Ik hoop dat je eruit komt... rammelen is toch niet erg en genieten van andere kinderen toch ook niet.
Nou ja, gelukkig woon ik in Spanje. Als ik dat soort opmerkingen lees ben ik daar extra blij om. Ik moet misschien wel opmerken dat kinderen in Spanje zó gewend zijn aan laat opblijven en meegaan naar dat soort gelegenheden, dat ze zich best heel behoorlijk gedragen. Maar dat komt ook wel omdat iedereen (bezoekers en personeel) zich in de gekste bochten wringen om ze te amuseren. Ongevraagd...
Troel jij hebt het gewoon over kinderen met enorme gedragsproblemen. Al die voorbeelden die jij noemt heb ík nog nooit gezien. Daar zou ik me óók groen aan ergeren, maar gelukkig komen zulke dingen zelden voor.
over je sub: Ik reageer niet zo vaak terug omdat ik een enorm kloterige verbinding heb waarmee ik de helft van de tijd niet op fok kan, misschien bedoel je dat? Tegen de tijd dat ik weer online ben is het vaak alweer een heel andere discussie geworden en dan staat het zo stom er nog achteraan te spuit elfen. Volgende keer gewoon even vragen of mailen waarom ik niet reageer in plaats van opeens zo'n venijnige steek is misschien wat vriendelijker
Troel jij hebt het gewoon over kinderen met enorme gedragsproblemen. Al die voorbeelden die jij noemt heb ík nog nooit gezien. Daar zou ik me óók groen aan ergeren, maar gelukkig komen zulke dingen zelden voor.
over je sub: Ik reageer niet zo vaak terug omdat ik een enorm kloterige verbinding heb waarmee ik de helft van de tijd niet op fok kan, misschien bedoel je dat? Tegen de tijd dat ik weer online ben is het vaak alweer een heel andere discussie geworden en dan staat het zo stom er nog achteraan te spuit elfen. Volgende keer gewoon even vragen of mailen waarom ik niet reageer in plaats van opeens zo'n venijnige steek is misschien wat vriendelijker
mooi he, alles
Nee niemand heeft ooit tegen mij gezegd dat het makkelijker zou worden, maar ik mag mijn verleden niet vergeten, en dat verleden heeft er voor gezorgd dat ik heel angstig ben, met de nodige panniekaanvallen en noem het maar op.quote:Op woensdag 10 januari 2007 15:48 schreef miss_dynastie het volgende:
Volgens mij stamt dat advies van 'zo snel mogelijk een nieuw kind' uit de tijd dat men dacht dat je een kindje gewoon kunt vervangen, vergeten, wegstoppen en weg ermee. Wat dus niet wil zeggen dat je het niet moet doen als je er aan toe bent, maar het advies is voorzover ik heb begrepen al jaren achterhaald. Maar Bar, denken die artsen dat de angst dan minder zal worden als je een poos wacht?
Ik ben dat net goed en wel teboven en goed onder controlle, maar wil het nog niet op gaan zoeken.
En dus zolang ik er nog niet 150% achter sta gaat het niet door
Herinnering is een vorm van ontmoeting.
Bar, duidelijk verhaal. Kan me voorstellen dat je jarenlang doodsangsten uit zou staan. Dat doen alle moeders al, en in jouw situatie zou dat natuurlijk helemaal afschuwelijk zijn. Meid, wat gun ik je toch dat er over een tijdje wél weer een lief kindje voor je in het verschiet zit, waarvan je zo hartstochtelijk en zorgeloos als mogelijk van kunt genieten.
mooi he, alles
Van andere kinderen heb ik geen last hoor...quote:Op woensdag 10 januari 2007 15:51 schreef Troel het volgende:
[..]
Ja, maar dan zijn het kinderen in jouw gezelschap, die je zelf meeneemt of door andere mensen in jouw gezelschap meegenomen zijn.
Kan er juist wel van genieten kinderen die door de zaak aan het rennen zijn, het hoort er toch gewoon bij
Herinnering is een vorm van ontmoeting.
Nouja, eerder de ouders hebben het probleem denk ik, ik weet niet of het aan de kinderen ligt.quote:Op woensdag 10 januari 2007 15:54 schreef phileine het volgende:
Nou ja, gelukkig woon ik in Spanje. Als ik dat soort opmerkingen lees ben ik daar extra blij om. Ik moet misschien wel opmerken dat kinderen in Spanje zó gewend zijn aan laat opblijven en meegaan naar dat soort gelegenheden, dat ze zich best heel behoorlijk gedragen. Maar dat komt ook wel omdat iedereen (bezoekers en personeel) zich in de gekste bochten wringen om ze te amuseren. Ongevraagd...
Troel jij hebt het gewoon over kinderen met enorme gedragsproblemen. Al die voorbeelden die jij noemt heb ík nog nooit gezien. Daar zou ik me óók groen aan ergeren, maar gelukkig komen zulke dingen zelden voor.
Nouja, het is nu twee keer eerder gebeurd dat je iets behoorlijk persoonlijks aan mij vraagt (buikwandcorrectie, had je liever niet geleefd met je PDD) waar ik op reageer en waarop vervolgens niets terugkomt, vandaar. Maar ik ben blij dat het aan de verbinding ligt en dat het niet ergens anders aan ligt.quote:over je sub: Ik reageer niet zo vaak terug omdat ik een enorm kloterige verbinding heb waarmee ik de helft van de tijd niet op fok kan, misschien bedoel je dat? Tegen de tijd dat ik weer online ben is het vaak alweer een heel andere discussie geworden en dan staat het zo stom er nog achteraan te spuit elfen. Volgende keer gewoon even vragen of mailen waarom ik niet reageer in plaats van opeens zo'n venijnige steek is misschien wat vriendelijker
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
Ik vind het er niet per se bijhoren. Waarom hoort een rondrennend kind wel in een restaurant en een telefoon niet? Juist, omdat het storend is voor andere gasten. Gasten die een lekker avondje uit willen, misschien wel juist zonder kinderen, waarvoor ze een oppas geregeld hebben.quote:Op woensdag 10 januari 2007 15:56 schreef _Bar_ het volgende:
[..]
Van andere kinderen heb ik geen last hoor...
Kan er juist wel van genieten kinderen die door de zaak aan het rennen zijn, het hoort er toch gewoon bij
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
klinkt heel verstandig bar. maar ik kan me je verlangen wel enorm goed voorstellen.
over die opvatting uit vroeger tijden: ik heb de biografie van Annie MG Schmidt ('ANNA') ooit gelezen en ik vond het echt schokkend dat zij hetzelfde genoemd is als haar twee oudere zusjes die allebei op jonge leeftijd overleden waren. gewoon weer een Anna maken!
missD, hoe is 't eigenlijk met jullie gerammel? en gaat er nog getrouwd worden dit jaar? of is dat stiekem intussen al gebeurd?
over die opvatting uit vroeger tijden: ik heb de biografie van Annie MG Schmidt ('ANNA') ooit gelezen en ik vond het echt schokkend dat zij hetzelfde genoemd is als haar twee oudere zusjes die allebei op jonge leeftijd overleden waren. gewoon weer een Anna maken!
missD, hoe is 't eigenlijk met jullie gerammel? en gaat er nog getrouwd worden dit jaar? of is dat stiekem intussen al gebeurd?
Tot die tijd mag je Isa gewoon lenen af en toequote:Op woensdag 10 januari 2007 15:55 schreef _Bar_ het volgende:
[..]
Nee niemand heeft ooit tegen mij gezegd dat het makkelijker zou worden, maar ik mag mijn verleden niet vergeten, en dat verleden heeft er voor gezorgd dat ik heel angstig ben, met de nodige panniekaanvallen en noem het maar op.
Ik ben dat net goed en wel teboven en goed onder controlle, maar wil het nog niet op gaan zoeken.
En dus zolang ik er nog niet 150% achter sta gaat het niet door
*weer snel wegrent uit topic...
You can't start a fire without a spark...
♥ Isa ♥ | In vuur en vlam
A dirty mind is a joy forever!
♥ Isa ♥ | In vuur en vlam
A dirty mind is a joy forever!
Die is inmiddels zo'n drie jaar getrouwd en heeft zelf ook twee van die rondrennende ettersquote:Op woensdag 10 januari 2007 16:00 schreef bixister het volgende:
klinkt heel verstandig bar. maar ik kan me je verlangen wel enorm goed voorstellen.
over die opvatting uit vroeger tijden: ik heb de biografie van Annie MG Schmidt ('ANNA') ooit gelezen en ik vond het echt schokkend dat zij hetzelfde genoemd is als haar twee oudere zusjes die allebei op jonge leeftijd overleden waren. gewoon weer een Anna maken! [afbeelding]
missD, hoe is 't eigenlijk met jullie gerammel? en gaat er nog getrouwd worden dit jaar? of is dat stiekem intussen al gebeurd?
Sorry miss_d, ik zal je niet meer plagen
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
Ook dan kun je keuzes maken als koppel...quote:Op woensdag 10 januari 2007 15:59 schreef Troel het volgende:
[..]
Ik vind het er niet per se bijhoren. Waarom hoort een rondrennend kind wel in een restaurant en een telefoon niet? Juist, omdat het storend is voor andere gasten. Gasten die een lekker avondje uit willen, misschien wel juist zonder kinderen, waarvoor ze een oppas geregeld hebben.
Dan ga je naar een zaak waarbij dat niet het geval is van rondrennende kinderen... ben je misschien wel wat meer geld kwijt, maar ben je wel zeker van je rust als je die echt zoekt.
Ja ik ben daarin misschien erg makkelijk in, maar zal te maken hebben met het feit oppas geweest te zijn, waarbij ik als oppas mee uit eten ging terwijl de kids heel lief zaten te eten en te kleuren nadien.
Terwijl pa en ma naast ons gewoon een werkbespreking hadden met gasten.
Herinnering is een vorm van ontmoeting.
<edit>
[ Bericht 43% gewijzigd door miss_dynastie op 10-01-2007 21:30:11 ]
Yian en Vince jaquote:Op woensdag 10 januari 2007 16:03 schreef Troel het volgende:
Die is inmiddels zo'n drie jaar getrouwd en heeft zelf ook twee van die rondrennende etters
[ Bericht 43% gewijzigd door miss_dynastie op 10-01-2007 21:30:11 ]
ik heb eigenlijk ook niet zo'n last van een telefoon in een restaurant....
Maar goed, we gaan hier erg off-topic. Gerammeld moet er! En ik mag voorlopig even niet meedoen.
troel, in beide gevallen die je noemt heb ik zelfs een antwoord geschreven maar raakte dat opgegeten door cyberspace. Als ik daarna terugkwam zag ik dat een ander ongeveer hetzelfde had geschreven als ik had willen schrijven, en liet ik het daar dus maar bij omdat het zoveel moeite kostte iets te posten. Het is nu hopelijk iets beter qua verbinding, maar het blijft rommelig. Die Spanjaarden hebben duidelijk meer verstand van kinderen gelukkig maken dan van internet
Maar goed, we gaan hier erg off-topic. Gerammeld moet er! En ik mag voorlopig even niet meedoen.
troel, in beide gevallen die je noemt heb ik zelfs een antwoord geschreven maar raakte dat opgegeten door cyberspace. Als ik daarna terugkwam zag ik dat een ander ongeveer hetzelfde had geschreven als ik had willen schrijven, en liet ik het daar dus maar bij omdat het zoveel moeite kostte iets te posten. Het is nu hopelijk iets beter qua verbinding, maar het blijft rommelig. Die Spanjaarden hebben duidelijk meer verstand van kinderen gelukkig maken dan van internet
mooi he, alles
Nouja, probeer anders de volgende keer zulke vragen te mailenquote:Op woensdag 10 januari 2007 16:17 schreef phileine het volgende:
ik heb eigenlijk ook niet zo'n last van een telefoon in een restaurant....
Maar goed, we gaan hier erg off-topic. Gerammeld moet er! En ik mag voorlopig even niet meedoen.
troel, in beide gevallen die je noemt heb ik zelfs een antwoord geschreven maar raakte dat opgegeten door cyberspace. Als ik daarna terugkwam zag ik dat een ander ongeveer hetzelfde had geschreven als ik had willen schrijven, en liet ik het daar dus maar bij omdat het zoveel moeite kostte iets te posten. Het is nu hopelijk iets beter qua verbinding, maar het blijft rommelig. Die Spanjaarden hebben duidelijk meer verstand van kinderen gelukkig maken dan van internet
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
waarom? het was duidelijk dat anderen er ook interesse in hadden omdat er op gereageerd werd. en de opmerking over de restaurants werd door meer mensen gemaakt, niet door jou alleen.
mooi he, alles
In dit geval niet, maar het buikwandcorrectie geval was iets wat mij aanging en waar door de anderen niet echt op gereageerd werd omdat zij niet in die situatie zitten. Je mag zoiets wat mij betreft best mailen. Snappie?quote:Op woensdag 10 januari 2007 16:38 schreef phileine het volgende:
waarom? het was duidelijk dat anderen er ook interesse in hadden omdat er op gereageerd werd. en de opmerking over de restaurants werd door meer mensen gemaakt, niet door jou alleen.
Nu maar weer ontopic geloof ik
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
oops, dit bedoelde ik niet!!!
Maar ik kom altijd in hele gezellige mexicaanse en spaanse restaurants, of gewoon restaurants waar veel herrie is, een groot terras, mannetjes met gitaren en zelfs hele mooie speelhoeken voor kinderen.
In "stijve" restaurants kom ik niet, dus daar zal ik geen kinderen los laten rennen, ik beloof het
Maar ik kom altijd in hele gezellige mexicaanse en spaanse restaurants, of gewoon restaurants waar veel herrie is, een groot terras, mannetjes met gitaren en zelfs hele mooie speelhoeken voor kinderen.
In "stijve" restaurants kom ik niet, dus daar zal ik geen kinderen los laten rennen, ik beloof het
Ik hoor mezelf gewoon praten toen we nog geen kinderen hadden. (dat gedoe over restaurants enzo)
en nee.. helemaal for the record: hier wordt er NIET meer gerammeld
en nee.. helemaal for the record: hier wordt er NIET meer gerammeld
Miss_D klinkt lekker en ook wel herkenbaar van dat trouwen, zo'n beetje van ''we zien wel''.
Hebben wij toen ook zo gedaan en besloten met zn tweetjes
En ik rammel en klapper van alle kanten
Hebben wij toen ook zo gedaan en besloten met zn tweetjes
En ik rammel en klapper van alle kanten
Gependeld
3 kinderen/1 kind, meisje/3 kinderen totaal, meisje, meisje, jongen/
april 2009 en het word een jongen
3 kinderen/1 kind, meisje/3 kinderen totaal, meisje, meisje, jongen/
april 2009 en het word een jongen
