Da's vrij slankquote:Op donderdag 17 augustus 2006 22:24 schreef cattie het volgende:
@ Leah, dank je voor je hart onder de riem! En wat is slank? Normaal weeg ik ongeveer 65 kg bij een lengte van 1.70 m, nu dus 10 kg meer.
Soms denk ik van mijn man dat hij zich goed in kan leven in vrouwen, maar nu blijkt wel weer dat het ook een botte boer kan zijn...
ik ben jaloehoers!quote:Op vrijdag 18 augustus 2006 12:20 schreef MeNicole het volgende:
Ben hier met de bevalling "maar" 6 kilo kwijt geraakt maar toch zit ik 10 kilo onder mijn gewicht waar ik mee begon![]()
En verder gaat het hier echt super. Vind het echt zo leuk om mama te zijn![]()
enquote:Het risico van gifstoffen in de moedermelk door afvallen is niet zo groot zolang het gaat om 'zwangerschapsvet'. Dat vet is nl recent opgebouwd en bevat dus ook minder afvalstoffen dan vet dat al langer in je lijf rondhangt
vind ik erg interessant.quote:Sommigen hebben de pech dat ze juist dan langer vet vasthouden omdat ze die als reserve nodig hebben voor de borstvoeding volgens hun lichaam
Ik vind het prima om elkaar de hand te schudden, maar alleen onder de voorwaarde dat we dat over een tijdje weer doen omdat we dan alle 10 de kilo's kwijt zijn!quote:Op maandag 21 augustus 2006 14:41 schreef dutchie het volgende:
(..)
Cattie, zullen we elkaar de hand schudden? Volgens mij heb je hetzelfde probleem als ik qua gewicht. Ik woog 59 kilo voor de zwangerschap (bij 1.68) en ik blijf nu gewoon hangen op 69 kilo.
(..)
Nee, maar dan hoef je ook niet te wachten verder.quote:Op maandag 21 augustus 2006 14:50 schreef MeNicole het volgende:
Het bloeden is wel gestopt maar dat kan ook zo weer beginnen. Maar hoef ook niet meteen al te neuken zeg maar maar alleen klaarkomen mag toch al wel. Dat heeft toch helemaal nix met een open wond te maken enzo![]()
Dat zou zeker met elkaar te maken kunnen hebben Tex, misschien is het een goed idee om even je HB te laten prikken bij de huisarts? Als het aan de lage kant is zou een kuurtje floradix of evt. ijzerpillen misschien geen kwaad kunnen.quote:Op maandag 21 augustus 2006 19:36 schreef texelonia het volgende:
Ik vloei trouwens ook nog steeds. Ook ben ik vreselijk moe. Zou dat met elkaar te maken kunnen hebben?
Voor een echo zal je toch doorgestuurd moeten worden door je huisarts lijkt me. Als ik in jouw schoenen stodn zou ik zelf floradix nemen om te kijken of dat je wat oppept.quote:Op maandag 21 augustus 2006 19:47 schreef texelonia het volgende:
3 weken nu. Van de huisarts zou ik nog een week moeten wachten. Als ik verder geen klachten als buikpijn en koorts kreeg. Over vermoeidheid heeft ie het niet gehad volgens mij.
Het is overigens wel heeeeeeel weinig steeds hoor, met af en toe een dagje weer wat meer. Maar ja dat is nu al 2 weken zo en alles bij elkaar op geteld...
Zit me alleen af te vragen of ik wel weer terug naar de huisarts ga, of dat ik beter naar ziekenhuis kan gaan voor echo enzow...
Jawel, ook 6 weken. Voor het vloeien.quote:Op maandag 21 augustus 2006 18:44 schreef _evenstar_ het volgende:
Oh dat sowieso nebelung, maar bedoel dat er dan geen tijdsgrens aan zit ? bij mij was de wond al op dag 3 helemaal dicht en is denk ik meer een gevoel ook..
uhquote:Op maandag 21 augustus 2006 19:55 schreef nebelung het volgende:
[..]
Jawel, ook 6 weken. Voor het vloeien.
Dat is nog maar te hopen natuurlijkquote:Op maandag 21 augustus 2006 18:33 schreef MeNicole het volgende:
Het is gewoon niet zo dat ik mijn onderkant nu voor iets aan zie dat alleen maar kan bevallen zeg maar. Kevin zegt wel dat het nog wel een groot gat is waar Mika uit is gekomen maar ja dat is geweest
BBB klinkt als Borsten, Buik en Billen. BodyBalance of Bodyshape genoemd bijv. Is een perfecte les om back in to shape te raken. Tempo ligt niet idioot hoog (hoeft ook niet voor vetverbranding) en de lessen zijn heel gevarieerd. Je kunt er wel ontzettende spierpijn van krijgen. Deze lessen zijn het meest aan te raden - naast gewoon trainen in de zaal. - als je al een tijd niet gesport hebt of na de bevalling weer wil beginnen. Is het meest verantwoord.quote:Op maandag 21 augustus 2006 17:22 schreef Ingrid19 het volgende:
Dutchie, jij werkt in een sportschool?
Ik heb al tig jaar niet gesport en helaas moet ik nu wel. Ken jij BBB? Is dat goed om oa buikje kwijt te raken? ik ben helaas wel een maat gegroeid. T wil er niet af.
Ja, borst, billen, buik idd. Ik heb zo'n ontzettende hekel aan sport, vind het ook wel eng. (ben er altijd op school heel erg mee gepest, beetje trauma aan ove gehouden)quote:Op maandag 21 augustus 2006 21:25 schreef dutchie het volgende:
[..]
BBB klinkt als Borsten, Buik en Billen. BodyBalance of Bodyshape genoemd bijv. Is een perfecte les om back in to shape te raken. Tempo ligt niet idioot hoog (hoeft ook niet voor vetverbranding) en de lessen zijn heel gevarieerd. Je kunt er wel ontzettende spierpijn van krijgen. Deze lessen zijn het meest aan te raden - naast gewoon trainen in de zaal. - als je al een tijd niet gesport hebt of na de bevalling weer wil beginnen. Is het meest verantwoord.
Tex, ik sluit me aan bij de rest; vind je vloeien ook wat lang duren.
Klinkt idd wel een beetje hetzelfde...quote:Op maandag 21 augustus 2006 20:48 schreef E.T. het volgende:
Tex, het klinkt een beetje zoals bij mij vorig jaar.
Even langs de HA en door laten sturen voor een echo lijkt me best een aanrader.
Mij is toen verteld dat dat heel erg wisselende vloeien vaak duidt op een achtergebleven restje. (bij mij was 't ook een paar dagen alleen bij 't afvegen en andere dagen had ik echt meer bescherming nodig en dat wisselde zich steeds af).
Vaak blijft een zw.test ook positief geven in dat geval (bij mij dus niet, maar er zat nog wel wat).
wel een goede training voor de bekkenbodemspierenquote:
Okee, bedankt Chacquote:Op woensdag 23 augustus 2006 10:34 schreef chacama het volgende:
PV. Door de gemeenschap heb je waarschijnlijk je baarmoeder weer even geprikkeld (klaarkomen:samentrekken baarmoeder). Hierdoor kunnen nog restjes bloed loskomen. Zolang het geen vers bloed is zou ik me geen zorgen maken.
quote:Op donderdag 17 augustus 2006 21:53 schreef Lois het volgende:
Vervolg van Hoe gaat het met de moeders? Deel 24
terugplooien ( ! ),
Lief dat je dat vraagtquote:Op maandag 28 augustus 2006 09:35 schreef Githa het volgende:
Tex, hoe is het bij jou? ...
Herkenbaar! De bevalling van Sara ging zo razendsnel en met zo'n weeenstorm dat ik me de details niet meer kan herinneren, ook de eerste uren erna niet meer. Alleen bepaalde dingen dan weer wel.quote:Op woensdag 30 augustus 2006 17:37 schreef cattie het volgende:
Naar aanleiding van het bevallingsverhaal van Kozakken (mooi verhaal hoor!) realiseer ik me opeens dat ik een stukje van de bevalling mis. Het belangrijkste stukje... Ik weet nog dat ik moest persen terwijl de gyn aan de vacuumpomp trok (oh wat deed dat pijn) en daarna dat Ive omhoog gehouden werd en op mijn borst werd gelegd. Ik weet niet meer dat hij uit me kwam, geboren werd. Ik weet niet hoe dat voelde, ik voelde alleen maar gigantische pijn. Op zich maakt het eigenlijk niet uit dat ik dat niet meer weet, Ive is er lekker en alles gaat goed, maar toch zit ik nog een beetje met mijn bevalling in mijn maag. Zo, dat moest ik even van me af schrijven.
quote:Op zaterdag 2 september 2006 15:55 schreef cattie het volgende:
Dank je Kozakken! Ik hoop dat ik het bij de 2e ook beter zal voelen (al hoop ik nu nog dat de 2e met de ooievaar komt, maar dat zal er wel niet inzitten.).
Het was zeker geen makkelijke "bevalling". Sinds een jaar gaat het beterder met zijn ex, maar we hebben bijna 3 jaar moeten vechten tegen haar regime. Nu nog zelfs maakt ze opmerkingen, die niet tof zijn. Niet voor ons, maar daar zijn we volwassen voor, maar ook niet voor haar kids.quote:Op zondag 3 september 2006 08:25 schreef sjak het volgende:
Welkom Sjeekie-Beekie, dat lijkt me ook wat om ineens je gezin uit te breiden met een kind van 7 jaar (dat zal een zware bevalling zijn geweest) Fijn dat het zo goed gaat allemaal en dat hij zo lekker zijn weg vindt. Praat je wel met hem over zijn zusje en de afstand die er nu tussen hun inzit of heeft hij helemaal geen behoefte om te praten?
Dankje Kozakken...quote:Op zondag 3 september 2006 21:40 schreef kozakken het volgende:
Sjeekie_Beekie wat klink je lief over de mannetjeHeerlijk om je verhalen te lezen. (hint: hopenlijk blijf je nog meer van dit soort mooie verhalen posten ook hier?
Nou heb nu een mooi voedingsadvies van de dietist langs me liggen voor mezelf, over twee weken mag ik weer op controle voor mijn gewicht. De weegschaal gaf 56 kilo aan, aangekleed, nu hard werken om aan de 60 kilo te komen. Alleen dan als ik dat haal en op peil weet te houden weet ik ook dat Merlijn goed te eten krijgt en ik niet alleen mezelf opmaak. Bloedprikken gaf uiteindelijk de uitslag dat mijn schildklier nog steeds normaal werkt al heb ik er wel meer pijn aan de vergroting. Ben wel benieuwd hoe lang zo een vergroting blijft zitten en of ik er met een volgende zwangerschap weer meer last van krijg, aangezien deze ws ook door de hormonen is ontstaan. Gelukkig is deze moeder bijna helemaal in orde en gaat het de goede kant op.quote:Op maandag 28 augustus 2006 13:36 schreef Randa_v het volgende:
Nou, akties afgewerkt. Donderdag even bloed laten prikken op de schildklier en volgende week donderdag naar de dietiste. Fijn dat het zo snel geregeld kon worden.Gewoon bij de assistente de benodigde dingetjes gehaald en nu hopen dat mijn bloed goed is denk ik dan.
Sugar, je laatste zin zegt het allemaal, 'het zal groeien en goedkomen', en dat is helemaal waar meid!quote:Op vrijdag 8 september 2006 14:39 schreef Sugar het volgende:
Ik ben echt de kluts kwijt af en toe, nu ik moeder ben van én dat meisje dat ik zo heel goed ken en waarvan ik zo heel erg veel hou én dat jongetje dat ik nog helemaal moet leren kennen, dat steeds zoveel van me vraagt, dat me soms pijn doet en dat zoveel op zijn vader lijkt en niet op mij. Wat wankel ben ik en wat word ik overspoeld door liefde, angst, boosheid zelfs soms en ander hormonaal geweld.
Zij zo hyper, zo verward, zo anders dan voordat ze een broertje erbij had.
Hij zo klein, zo veeleisend, zo basaal en fysiek aanwezig.
Haar strijd met haar gevoel en met haar plek bij papa en mama.
Zijn natuurlijke drang dichtbij mij te zijn, dichtbij en veel.
Het raakt me heel erg die twee kindjes te zien, te voelen, te hebben, te begrijpen en niet-begrijpen. Mama van twee. Een dochter en een zoontje.
De 7e dag. Het zal groeien en goedkomen.
Nee dat mag je nietquote:Op vrijdag 8 september 2006 22:05 schreef Leah het volgende:
Mag ik vragen hoe oud je bent?
Kijk, daar kan een mens weer even op vooruit. Weet je wat, over een jaar dan neem ik er gewoon driequote:Op vrijdag 8 september 2006 22:13 schreef Leah het volgende:
Maar goed, dan heb je nog even M@x, gij jonge blom. Wie weet ziet het er over een jaar allemaal heel anders uit, dingen kunnen soms zo snel veranderen.
Dat had ik ook, maar ik heb mezelf op een gegeven moment eigenlijk heel bot voorgehouden dat ie nog geluk had. Een halve eeuw geleden had Freek misschien wel 6 brusjes gehad, en niemand die daar bij stil stond.quote:Op vrijdag 8 september 2006 22:09 schreef dutchie het volgende:
Ik heb me regelmatig tijdens de zwangerschap zelfs schuldig gevoeld naar Léon toe. Wat deed ik hem aan? Hij kon ik hem later uitleggen dat hij nog steeds mijn ventje is en dat ik nog steeds net zoveel van hem hou als voor de baby?
quote:Op vrijdag 8 september 2006 22:18 schreef dutchie het volgende:Leah, zo kan je het ook bekijken. Het is alleen zo bot zeggen tegen een 2-jarige: "Je moet niet zo zeuren, een halve eeuw geleden had je misschien al wel 6 brusjes gehad!"
![]()
Heb je nog gebeld?quote:Op zaterdag 9 september 2006 07:14 schreef Sugar het volgende:
Ik heb er van tevoren ook niet onwijs bij stilgestaan hoe het zou zijn voor allevier. Dat kun je ook niet echt voorzien, denk ik. In elk geval is die verwarring er, maar is er ook het hele complete gevoel. Nu Storm iets rustiger is qua bv, voel ik me meteen gelukkiger met hem erbij. Dat is heel fijn.
Gisteren zijn we met z'n drieën (Maria was op het kdv) een klein stukje gaan wandelen. Storm in de draagdoek bij mijn man en ik ernaast. En om de tien meter in die doek spieken.Het ging heel goed, mensen kwamen gluren en zeiden: oeh, die is pas een paar weekjes, he? En dan glom ik van trots: nee, morgen pas een week.
Vonden ze mij meteen heeeeeeeeeeel knap, hihi.
Nog even iets minder leuks: gisteren heeft de vlos het binnenste knoopje van mijn (oplosbare) hechting losgeknipt, dat zou dan iets verlichting geven. Maar nu heb ik júist de hele nacht een branderige pijn gehad op die plek. En een soort heel plaatselijk jeuk-gevoel.Ik vind het eng, ben wel 4 keer onder douche geweest vannacht en steeds kwam het gevoel weer terug. Ik weet niet of ik de vlos vandaag zomaar op 06 kan bellen hiervoor? Morgen komt er nog een keer iemand (andere vlos), maar die vind ik echt helemaal niet oké na een paar dingetjes en heb weinig vertrouwen dat dat morgen prettig is. Bovendien is het echt een rotgevoel, dat ik liever zo kort mogelijk heb. Zouden jullie bellen? Of naar hap ofzoiets?
haha baad(t) 't niet, schaadt het wel in dit geval!quote:Op zaterdag 9 september 2006 22:39 schreef melonovy het volgende:
Ja ik denk dat een sodabadje je pijn zeker kan verlichten, en baad het niet, schaad het niet!
waaaah wat ben je van plan, vertel op!quote:Ga ik onthouden voor als ik zelf ooit ... euh kraamhulp ben
Misschien kun je iets van een alarm zetten om je eraan te herinneren dat je de pil moet slikken? Kan bijv met mobiele telefoon ofzow.quote:Op zondag 10 september 2006 09:41 schreef Suzanna het volgende:
Paradijsvogeltje, ik ben ook van plan een soort minipil te gaan nemen na de bevalling van ons derde kindje. Dat stipte innemen kan nog een probleem gaan worden, ik kan al niet eens eraan denken om elke dag vitamines te slikken... Maar goed, ik wil borstvoeding geven en dat kun je niet samen met een gewone pil doen eigenlijk.
geen idee wat het is, ik ga meteen even googlenquote:Op maandag 11 september 2006 17:39 schreef poemojn het volgende:
Owlet. evt kun je misschien iets als femcap nog overwegen? De b etrouwbaarheid daarvan is wel lager na een bevalling.
quote:Op maandag 11 september 2006 23:59 schreef Anitra het volgende:
Weet niet waar ik het neer moet zetten, maar het dreumes en peutertopic leek mij niet de goede plek, dus maar even hier omdat ik het toch even kwijt wil.
De onderzoeken donderdag doen meer met me dan ik vanmorgen dacht. De hele dag ben ik er al mee bezig en weet dat ik geen conclusies moet trekken voor we de uitslagen hebben. Maar ik heb een knoop in mijn maag en vraag me af wat er werkelijk met Djulian aan de hand is. Ruim een jaar geleden werd BHS vast gesteld door de huisarts, maar hij zei toen al dat er een aantal dingen op epilepsie leken, maar hij vond verder onderzoek niet nodig want het was BHS. De laatste aanvallen waren zo erg dat we dachten dat hij er niet meer uit kwam. Nu pas komen die emoties naar boven. Ik hoop dat er wat uit de onderzoeken komt zodat we weten wat we moeten doen, zodat Djulian die angst niet meer hoeft te hebben.
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |