Hoe gaat het met de moeders deel 25

Ik zou toch echt om een echo vragen Tex. Alles leuk en aardig met die hormonen van je HA, maar mss is het toch handig om te weten wat er nou precies aan de hand is. Zoals ik al eerder zei dacht ik ook bij mijn eerste MK dat ik het vruchtje al verloren was, maar op de echo (ik had in dit geval "geluk"omdat ik al bij een gyn liep) was er nog wel wat te zien. Helaas was ik ziek (griep) op het moment dat ze een curretage wilden doen, en dus wilde de aneastasist (weet ff niet hoe je het schrijft, en te lui om het op te zoeken ) het niet doen. Ze brengen je liever niet met koorts onder narcose.

Lang verhaal kort te maken, de dag voordat ik uiteindelijk gecurreteerd zou woorden verloor ik het vruchtje alsnog. Drie weken met af en aan buikpijn, weinig vloeien, hevig vloeien en heel veel onzekerheid.
Misschien klinkt het bot, maar ik had echt last van het gevoel dat, als het dan toch over was, ik ook wilde dat het over was. En niet nog dagelijks geconfronteerd worden met het feit dat ik een miskraam had.
Toen ik daarna weer een miskraam had heb ik ook onmiddelijk gevraagd om een curretage, en gekregen (drie dagen later). Dat was voor mij een stuk beter te verwerken als die slepende toestand daarvoor, ben nog steeds blij dat het zo kon, en dat mijn gyn het ook zo goed begreep.

En wat ik eigenlijk met dat lange verhaal wilde zeggen, vraag echt om een echo, het is gewoon belangrijk om te weten wat er aan de hand is. Ik vind dat je nu toch wel te lang aan het modderen bent. Zeker met de vermoeidheid die daarbij komt.

Toen ik mijn miskraam kreeg en het wel erg pijnlijk vond worden en wel erg veel bloed verloor heb ik trouwens gewoon een verloskundige gebeld. Voor mij hoorde gewoon alles met betrekking tot zwangerschap bij de verloskundige. De verloskundige heeft mij toen doorgestuurd naar een qynaecoloog. Dus misschien is het zinvol voor jou om ook nog een verloskundige te bellen, Texelonia. Die hebben toch denk ik wat meer ervaring met miskramen dan huisartsen.

Ja dat bedoelde ik eigenlijk met "naar het ziekenhuis gaan". De verloskundige die ik had met Noah's zwangerschap waren ook gewoon van het ziekenhuis namelijk. Omdat de huisarts het over afwachten en die medicijnen had, dacht er daarom aan om de verloskunde afdeling van het ziekenhuis te bellen en kijken wat zij zeggen.... Weet alleen niet of ik de juiste nummers nog heb/kan vinden.

Ziekenhuis bellen op het algemene nummer , vragen naar de vlos die je toen had.

Die naam weet ik echt niet meer Maar heb alle folders uit die tijd nog wel ergens liggen als het goed is, dus zal eens gaan zoeken van de week

Ja, gewoon doen, Texelonia. Ik heb toen met die miskraam om 07.00 's ochtends het noodnummer gebeld en als vanzelfsprekend kwam de vk ook meteen naar me toe. Volgens mij is dat best normaal dat ze ook bij miskramen aanspreekpunt zijn.

Met deze moeder gaat het nu wel goed. Ik moet zeggen dat ik het een stuk makkelijker vind worden nu Chantel loopt en beide kinderen met elkaar beginnen te spelen. Als ze baby zijn, zijn ze nog zo afhankelijk en dan vooral met een peuter die je ook nog even uitmelkt met zijn kuren, is dat niet altijd even makkelijk. Ik geniet er nu ook echt wel veel meer van

Tex, wat vervelend dat je nu nog steeds vloeit.

Morgen heb ik de nabespreking met de gynaecologe. Ik ga zodadelijk maar eens al mijn vragen op papier zetten. Ik ben heel blij dat ik dat gesprek heb, ik hoop dat ik daarmee de bevalling enigszins kan afsluiten.

Cattie, spannend dat gesprek. ik hoop dat het een positief gesprek wordt waar je wat aan hebt. Succes!

Tex, ik zou ook om een echo vragen. Sterkte ermee meid, met alles, het lijkt me vreselijk om een miskraam te krijgen

Nou heb verloskundige gebeld en die begon ook al over "nog even aankijken" dus ik begon me al een enorme zeikerd en aansteller te vinden, maar nu mag ik morgen terugbellen om een afspraak voor een echo te maken (degene die de afspraken maakt was er niet) _{zul je altijd zien dat tussen nu en de uiteindelijke afspraak voor de echo het toch nog stopt, hè}

Ja maar dan heb je wel de afspraak staan ipv nu hopen dat het stopt. Beter het zekere voor het onzekere Tex!

Ik kan er op internet niets over vinden... dus vraag ik het toch maar hier.. na wikken en wegen
Na de bevalling stopte ik na ongeveer twee weken met vloeien. Nu na weer gemeenschap te hebben gehad, komt er oud bloed uit. Niet heel veel, maar toch... Is dit normaal?

Nou bel ik vandaag om die afspraak te maken, moet ik toch eerst een verwijzing van de huisarts hebben. Omdat ze nog helemaal geen gegevens van me hebben wat deze zwangerschap betreft. Als ik dus meteen de verloskundige had gebeld toen ik wist dat ik zwanger was, had het blijkbaar wel gekund?

Verdomme, ik ben het zat!

He texelonia, wat naar allemaal.
Sterkte!

PV. Door de gemeenschap heb je waarschijnlijk je baarmoeder weer even geprikkeld (klaarkomen:samentrekken baarmoeder). Hierdoor kunnen nog restjes bloed loskomen. Zolang het geen vers bloed is zou ik me geen zorgen maken.

Tex

voor Tex!

Ach Tex...

Tex

Aaaaaah Tex toch. Rottig zeg.

Tex, gewoon aandringen hoor bij je huisarts, echt!

Ik ga een afspraak met de huisarts maken voor na het weekend, dan is ook de termijn dat ik van hem moest afwachten voorbij. En dan idd aandringen op een echo ipv die medicijnen met hormonen, want daar heb ik niet z'n trek in... Met een echo is het tenminste meteen duidelijk lijkt me.

En nog beter is het als het voor die tijd gewoon echt echt echt eens over is natuurlijk.

Is het trouwens mogelijk dat ik nu in één ruk door weer ongesteld ga worden? Want heb nu af en toe menstruatie-achtige pijntjes, buikpijn én rugpijn, wat ik normaal met menstruatie ook altijd (alleen dan stuk pijnlijker dan nu).

tex, ik had toen de keus: chemische currettage (mbv een vaginaal in te brengen pil) of een gewone currettage. voor een gewone currettage moet je vaak nog weer op een wachtlijst (dat viel mij toen vreselijk tegen, dus be prepared) en de chemische kon meteen. ook kon je zo'n chemische currettage (na inbrengen van dat ding) gewoon thuis verder afwachten/uitzitten, maar het idee van zo'n heftig middel in m'n buik stond me toch wat teveel tegen en ik heb toen toch voor de 'gewone' currettage gekozen.

en die ongesteldheidpijn, hoort misschien nog bij de miskraam? ik werd 6 weken na de currettage weer voor 't eerst gewoon ongesteld.