De Kunst van het loslaten van een ex #42

FOK!forum / Relaties & Psychologie / De Kunst van het loslaten van een ex #42

Mickeys	maandag 17 juli 2006 @ 09:33
	Vorig deel: De Kunst van het loslaten van een ex #41 Que? Relatie over? Kon ze d'r benen niet bij elkaar houden? Ging hij vreemd? Was het gevoel weg? Ging het niet meer? Stort hier je hart uit. En nu? Schrijf het van je af. Praat erover met vrienden. Dat helpt. Verder kunnen de volgende linkjes verlichting bieden. http://www.liefdescursus.nl/tranendal/ http://www.ldvd.nl/ http://www.liefdesverdriet.nu/ Liefdesverdriet (Bol.com) Hoe lijm ik mijn gebroken hart? (Bol.com) Red je relatie! (Bol.com) Stort je hart uit, niet slowchatten. Lees de laatste 5 post van het vorige topic nog even door. Gogo!
mrkanarie	maandag 17 juli 2006 @ 09:48
	FiPo de clown!
Copycat	maandag 17 juli 2006 @ 09:49
	Van de kunst een Kunst gemaakt .
Mickeys	maandag 17 juli 2006 @ 10:06
	quote: Op maandag 17 juli 2006 09:49 schreef Copycat het volgende: Van de kunst een Kunst gemaakt . Tnx dear... tis nog vroeg hihi
Xtinction	maandag 17 juli 2006 @ 10:15
	tvp voor het nieuwe deeltje
Xcept	maandag 17 juli 2006 @ 10:16
	pffh ik was op zoek naar een item over het loslaten van exen... man o man wat valt het koud op mijn dak en wat voel ik me ontzettend slecht zeg... heb al 5 dagen niks gegeten en als ik wil eten dan smaakt het totaal niet en krijg ik het niet weg... 6 jaar... flushed. daarvoor 4 jaar... en als ik om me heen kijk vind ik echt nog niemand leuk... helaas weet ik uit ervaring dat je over alles heen groeit, alles wordt weer beter en alles gaat op een gegeven moment weer goed, dat het na vier jaar met dat andere meisje uit ging zat ik in een dieper dal dan ik me ooit kon voorstellen, nu laat ik dat niet gebeuren alleen is dat makkelijker gezegd dan gedaan. Maar nu wil ik haar, meer dan ooit tevoren.
Xtinction	maandag 17 juli 2006 @ 10:38
	Laat dat iig niet aan haar blijken, major turn-off. Verder sterkte dude, tis idd vet lastig allemaal
VD	maandag 17 juli 2006 @ 10:51
	Mijn ex heeft laatst weer contact opgenomen. Nu wordt er vrij uitgebreid heen en weer gemaild. Echt, vrouwen. Ik snap er geen reet van.
Duracell	maandag 17 juli 2006 @ 11:10
	na 7 jaar samenwonen zijn we 4 weken zonder ruzie uit elkaar, heb eerst 3 weken overal en nergens geslapen was zo kapot als de tering. ben nu een weekje weer in me eigen huis heb haar geholpen met een appartement enzo. Eerst was ik heel blij, hoopte ik meer rust te vinden en mijn eigen ritme op te pakken. Helaas kom je er dan achter dat dat je al jaren geen eigen ritme heb. Je deed alles samen, zij deed de was ik hing hem op. Ik snoeide de bomen en zij plante tomaten. Snel boodschappen doen terwijl zij stofzuigt enzo. Ben nu in de supermarkt en doe het rustig aan, geen haast meer om thuis te komen. Ik begrijp de beslissing en we hebben nog zo goed mogelijk contact. Maar jezus wat mis ik haar en hoop ik dat we dit ooit kunnen oplossen. Nee, het is niet het ritme wat ik mis, voelt echt als me levenspartner. Het gaat langzaam aan beter, probeer beetje dag voor dag te leven en me over te geven aan wat komt.. Heb een machteloos gevoel dat ik het niet meer kan be-invloeden. Kan niet veel meer dan op mij zelf letten en door te gaan. Zo das voor het eerst dat ik zo eerlijk ben op een openbaar forum --- @Xcept Was in 3 weken 6 kilo afgevallen, eerste week amper gegeten. Gaat vanzelf meer eten. Schrok me dood toen ik weer eens op de weegschaal ging staan. Is nu al weer 3 kilo bij in 1 week
UsurPia	maandag 17 juli 2006 @ 11:35
	quote: Op maandag 17 juli 2006 10:51 schreef VD het volgende: Echt, vrouwen. Ik snap er geen reet van. i second that! ben benieuwd hoe het gaat lopen als mijn ex weer terug aan land is ..
brooklynzoo	maandag 17 juli 2006 @ 11:41
	quote: Op maandag 17 juli 2006 11:10 schreef Duracell het volgende: na 7 jaar samenwonen zijn we 4 weken zonder ruzie uit elkaar, heb eerst 3 weken overal en nergens geslapen was zo kapot als de tering. ben nu een weekje weer in me eigen huis heb haar geholpen met een appartement enzo. Eerst was ik heel blij, hoopte ik meer rust te vinden en mijn eigen ritme op te pakken. Helaas kom je er dan achter dat dat je al jaren geen eigen ritme heb. Je deed alles samen, zij deed de was ik hing hem op. Ik snoeide de bomen en zij plante tomaten. Snel boodschappen doen terwijl zij stofzuigt enzo. Ben nu in de supermarkt en doe het rustig aan, geen haast meer om thuis te komen. Ik begrijp de beslissing en we hebben nog zo goed mogelijk contact. Maar jezus wat mis ik haar en hoop ik dat we dit ooit kunnen oplossen. Nee, het is niet het ritme wat ik mis, voelt echt als me levenspartner. Het gaat langzaam aan beter, probeer beetje dag voor dag te leven en me over te geven aan wat komt.. Heb een machteloos gevoel dat ik het niet meer kan be-invloeden. Kan niet veel meer dan op mij zelf letten en door te gaan. Zo das voor het eerst dat ik zo eerlijk ben op een openbaar forum --- @Xcept Was in 3 weken 6 kilo afgevallen, eerste week amper gegeten. Gaat vanzelf meer eten. Schrok me dood toen ik weer eens op de weegschaal ging staan. Is nu al weer 3 kilo bij in 1 week
Duracell	maandag 17 juli 2006 @ 11:44
	quote: Op maandag 17 juli 2006 11:41 schreef brooklynzoo het volgende: [..]
Mickeys	maandag 17 juli 2006 @ 11:44
	quote: Op maandag 17 juli 2006 10:51 schreef VD het volgende: -knip- Echt, vrouwen. Ik snap er geen reet van. Ik heb dat met mannen.. daarom zalhet verhaal van venus en mars ook wel zijn
Blind_Guardian	maandag 17 juli 2006 @ 12:08
	Ik heb sinds gisteren het gevoel dat het misschien niet uit had hoeven gaan, door bepaalde veranderingen aan mijn kant. Maar anderzijds zal zij niet veranderd zijn en is de kans dat dat nog gaat gebeuren vrij klein. Dus ondanks dat de liefde nog steeds borrelt tussen ons denk ik dat we de beslissing die we vorige maand namen maar moeten aanhouden .
Public_NME	maandag 17 juli 2006 @ 16:26
	Ik heb echt een topweekend gehad, en totaal niet aan haar gedacht... Nu keek ik net weer even op haar website, want ik had gevraagd onze foto's weg te halen, en ze waren dus ook echt weg. Gaf me toch weer ff kutgevoel, maarja de zon schijnt en het bier is koud!
DanseMacabre	maandag 17 juli 2006 @ 18:09
	Hij heeft inderdaad een nieuwe vriendin, aan de ene kant ben ik blij voor 'm maar aan de andere kant doet het me toch nog een klein beetje pijn. Ik zit er nu ook over te denken om het contact (voorlopig) te verbreken, want op deze manier schiet ik er niets mee op..
Mickeys	maandag 17 juli 2006 @ 18:24
	quote: Op maandag 17 juli 2006 18:09 schreef DanseMacabre het volgende: Hij heeft inderdaad een nieuwe vriendin, aan de ene kant ben ik blij voor 'm maar aan de andere kant doet het me toch nog een klein beetje pijn. Ik zit er nu ook over te denken om het contact (voorlopig) te verbreken, want op deze manier schiet ik er niets mee op.. Sorry dat ik het zeg (ja ik weet dat die ook wel eens meeleest), maar dat heeft hij snel gedaan dan. Sterkte!
DanseMacabre	maandag 17 juli 2006 @ 18:28
	quote: Op maandag 17 juli 2006 18:24 schreef Mickeys het volgende: [..] Sorry dat ik het zeg (ja ik weet dat die ook wel eens meeleest), maar dat heeft hij snel gedaan dan. Sterkte! Dankje, ach ik ben blij dat ie nu gelukkig is.. En daar bij zo lang hebben we niet eens wat gehad.
Duracell	woensdag 19 juli 2006 @ 07:22
	na een maand alleen "koud" contact van haar kant. Gisteren vvoor het eerst echt een leuk gesprek aan de telefoon gehad.Zo een gesprek dat je allebij eigelijk niet op wil hangen. Ik hou van je vloepte er bij haar spontaan uit. Ze zij ook meteen O, dat was spontaan, maar ik hou echt veel van je. Ben er verder niet op ingegaan bang om het moment te verpesten. uurtje daarna belt ze nog eens met een slappe vraag ... De afgelopen maand ben ik een wark geweest en wou zo graag met haar praten, maar zij zat zeg maar helemaal dicht. daarna was ik er van overtuigt dat ze echt op een 1 of andere manier klaar met me was. Sinds een kleine week liet ik het contact vallen, bel jij mij dan maar dacht ik en ik had niet verwacht dat ze dat zou doen. Nu heeft ze het gedaan en hebben we echt goed en fijn gepraat. Aan de ene kant ben ik blij, aan de andere kant ben ik bang dat het een vlaag is en als ik teveel hoop heb weer terleurgesteld word. Vermoeiend allemaal dit
mipi	woensdag 19 juli 2006 @ 07:57
	quote: Op maandag 17 juli 2006 11:44 schreef Duracell het volgende: Hmmm, dit is misschien wel een hele flauwe manier om te voorkomen dat je spijt krijgt van je eerlijkheid en je post kunt weghalen (quote blijft staan).
UsurPia	woensdag 19 juli 2006 @ 10:55
	met mij gaat het nu weer lekker .. het is allemaal veel sneller gegaan dan ik eigenlijk had gedacht. ik had 2 weken geleden me niet kunnen voorstellen dat ik me weer zo goed kan voelen. komt wsch. ook wel omdat ik nu een erg leuk meisje ben tegengekomen. ben iig weer op weg uit het dal richting een nieuwe top. ik wil iedereen toch wel bedanken voor het luisteren en meedenken en meeleven. het heeft mij heel erg geholpen!
JeroenV	woensdag 19 juli 2006 @ 11:14
	Hmm, ik heb vandaag voor het eerst sinds het uit is weer sms-contact gehad met haar. Omdat ik me zorgen maakte over iets had ik haar gesmst hoe het ging. Ging goed, maar stond ook in het smsje dat ze al een paar dagen zat te denken mij te smsen maar niet durfde. Ook stond er twee keer bedankt, dus geeft wel aan dat ze het leuk vond wat te horen. Daarna ik ook weer wat terug gestuurd, en zij ook. Toen heb ik het maar afgekapt, omdat ik anders blijf denken aan haar. Maar ze zei dat het redelijk goed ging met haar en dat ze zich nog een beetje raar voelt. Ze snapt dat ik ff weer wil stoppen met smsen, maar vond het fijn wat gehoord te hebben. Opzich heb ik er niet zo veel moeite mee dat we gesmst hebben, maar ik vind het gek dat ze zegt dat het redelijk goed gaat en zich nog een beetje raar voelt. Ook dat ze al zat te denken om mij te smsen. Zij was degene die het uitgemaakt had, en we hadden afgesproken dat ik contact op zou nemen als ik daar behoefte aan had, zij niet. Hierdoor denk ik dat ze het er misschien toch nog wel moeilijk mee heeft, en ga ik weer dingen denken die ik niet wil en mag denken. Dat ze me misschien terug wilt ofzo. Want dit is toch niet zo en het ging net zo lekker met mij, en het is misschien ook wel beter dat het uit is.
Public_NME	woensdag 19 juli 2006 @ 17:54
	quote: Op woensdag 19 juli 2006 10:55 schreef UsurPia het volgende: met mij gaat het nu weer lekker .. het is allemaal veel sneller gegaan dan ik eigenlijk had gedacht. ik had 2 weken geleden me niet kunnen voorstellen dat ik me weer zo goed kan voelen. komt wsch. ook wel omdat ik nu een erg leuk meisje ben tegengekomen. ben iig weer op weg uit het dal richting een nieuwe top. ik wil iedereen toch wel bedanken voor het luisteren en meedenken en meeleven. het heeft mij heel erg geholpen! Mooi zo! Ik voel me ook weer goed, met veel mensen gepraat en dat heeft me goed gedaan! Denk er nog wel veel aan, maar niet meer met pijn, maar meer met een gedachte van 'wat is ze eigenlijk zielig dat ze het zo heeft moeten doen, dat moet 26 zijn'... Ik heb dus nog steeds wel rancune, en dat zal mijn hele leven ook wel blijven aangezien het mijn eerste grote liefde was. Ik ben wel trots op mezelf dat ik me niet naar dat niveau heb verlaagd en lekker mijn eigen weg ben blijven bevaren... Voor de rest de markt weer een beetje aan het verkennen en weer lekker aan het flirten. Goed nieuws is dat een leuk meisje die mijn ex-collega was in September in NL gaat wonen, altijd heel goed digitaal contact gehad maar elkaar nooit gezien aangezien zij in NZ werkte en ik in de UK. Heb echt zin om haar te ontmoeten.. (de foto's beloven veel goeds:)
Mickeys	woensdag 19 juli 2006 @ 18:26
	Klinkt veelbelovend voor jullie inmiddels. Zelf nu een week geen contact. Ik had nog een mail gestuurd dat ik hoopte niet wederom de eerste te zijn die het contact opnieuw hersteld. Hij heeft nog geen poging ondernomen. Wel blijf ik proberen de dingen van alle dag weer op te pakken en ben zelfs gaan dieten. wat meer aandacht voor mezelf. Niet dat het allemaal zo makkelijk is maar na 2 en halve maand lukt het me gewoon ook nog niet zo heel erg. Wel doe ik er in ieder geval een poging tot. Op het werk praten we er ook wel eens over op de kamer, maar vandaag werkte het niet echt bevoordelijk dus heb ook snel het onderwerp veranderd. Alsof mijn leven nu voorbij is omdat ik tegen de 40 loop... lekker motiverend.. maar goed... we moeten het zelf doen.. en dat gaan we doen. Good luck all
mrkanarie	woensdag 19 juli 2006 @ 18:29
	Een kaartje voor de verjaardag van je ex, kan dat? Of is dat t�?
Mickeys	woensdag 19 juli 2006 @ 18:40
	quote: Op woensdag 19 juli 2006 18:29 schreef mrkanarie het volgende: Een kaartje voor de verjaardag van je ex, kan dat? Of is dat t�? Tuurlijk kan dat, als je je alleen maar wel beperkt tot het feliciteren.
mrkanarie	woensdag 19 juli 2006 @ 18:42
	quote: Op woensdag 19 juli 2006 18:40 schreef Mickeys het volgende: [..] Tuurlijk kan dat, als je je alleen maar wel beperkt tot het feliciteren. mja, zal er geen hele verhalen in zetten van hoe leuk ik haar nog wel vind. Gewoon feliciteren.
Duracell	donderdag 20 juli 2006 @ 16:21
	na aanleiding van vragen uit dit topic: Ik ga mijn leven beteren, wie doet er mee?! quote: Op donderdag 20 juli 2006 16:07 schreef Manu82 het volgende: [..] Das kut idd, niet te snel alweer contact gekregen? Dat hebben we eigelijk zo afgesproken, uitermate ons best doen ons hele goede vrienden te blijven. En contact houden en er voor elkaar zijn. Ik wil hier ook graag me best voor doen, we waren 7 jaar echte onafscheidelijk maatjes. In het begin zocht ik veel contact, ook met praten over onze relatie. Zij reageerde dan vrij stug en zakelijk en gaf op een gegeven moment aan dat ze vooral een paar maanden rust wil en wij bijde "onzelf"weer moeten vinden. (iets waarin ze groot gelijk heeft, maar ik besef dat nog maar 1/2 week) Daarna willen we niets anders dan goede vrienden zijn en misschien over een(lange) tijd weer meer (ookal twijfelt zij hier heel erg aan en probeer ik hier niet op te rekenen) Omdat het mij veel pijn deed stugge reacties te krijgen heb ik sinds kort minder contact gezocht, als reactie is ze weer wat opener/liever. Ik merk dat ik dit niet moet puchen, want ik was al gauw geneigd weer een normaal mailtje te sturen waar ik een vrij koude reactie op kreeg.. Dat is een beetje het verhaal
UsurPia	donderdag 20 juli 2006 @ 16:27
	quote: Op woensdag 19 juli 2006 17:54 schreef Public_NME het volgende: Ik voel me ook weer goed, met veel mensen gepraat en dat heeft me goed gedaan! Denk er nog wel veel aan, maar niet meer met pijn, maar meer met een gedachte van 'wat is ze eigenlijk zielig dat ze het zo heeft moeten doen, dat moet 26 zijn'... Ik heb dus nog steeds wel rancune, en dat zal mijn hele leven ook wel blijven aangezien het mijn eerste grote liefde was. Ik ben wel trots op mezelf dat ik me niet naar dat niveau heb verlaagd en lekker mijn eigen weg ben blijven bevaren... Ook voor jou : Mooi zo! Ik heb wel een beetje hetzelfde gevoel .. ik denk nog wel aan haar en als ik dan denk aan wat ze heeft gedaan of het moment dat ik haar zag, voel ik nog wel wat boosheid opborrelen, maar niet meer zo gek als eerst. en inderdaad, de gedachte 'eigenlijk is ze best zielig' werkt ook wel
DanseMacabre	donderdag 20 juli 2006 @ 17:00
	Ik voel me eigenlijk goed nu, ik heb hem niet meer op msn. Ik heb alles verwijderd op de computer (foto's, gespreksgeschiedenis, songteksten die hij me stuurde, etc..). Zijn pasfoto heb ik ergens gestopt waarvan ik nu niet eens meer weet waar het ligt. Mn gevoel voor hem is ook weg in ��n klap ook omdat hij tegen een vriendin van me niet erg aardig over me geweest is. En zn nieuw vriendinnetje is toch veel beter dan ik want zij komt tenminste met de bus naar hem toe en die hoeft ie tenminste niet te komen halen altijd (dat zij een stuk dichter bij woont dan ik is bijzaak natuurlijk). Maar dat zal me -om het maar in zijn woorden te zeggen- voortaan aan mijn anus oxideren.
Duracell	zondag 23 juli 2006 @ 06:45
	Ik heb haar gister even snel gezien voor iets, we moesten alletwee snel weer verder. ik kreeg een zoen op mijn mond als begroeting. Dat vond ik wel apart.. Of ben ik para?
Xtinction	zondag 23 juli 2006 @ 10:53
	para, zeg ff tegen dr dat je niet gediend bent van dat soort mixed signals en dat je daar dan dus weet ik het hoe lang over na blijft denken.
Mickeys	zondag 23 juli 2006 @ 19:33
	quote: Op zondag 23 juli 2006 10:53 schreef Xtinction het volgende: para, zeg ff tegen dr dat je niet gediend bent van dat soort mixed signals en dat je daar dan dus weet ik het hoe lang over na blijft denken. Ik ben het met je eens... hij geeft zichzelf valse hoop en dat moet je niet willen
het.ismij	zondag 23 juli 2006 @ 19:42
	eej vd, k zag je post voorbij komen, het wordt echt tijd dat ik je moet komen opzoeken en je een tip voor je kop moet geven he? Loopt dat wijf nou nog steeds te zeiken?
Xcept	maandag 24 juli 2006 @ 09:45
	Sjonge jonge wat een weekend weer zeg... helemaal niks meer gehoord afgelopen week en dan opeens op vrijdag bellen van een concert van acda en de munnik af als ze ons liedje draaien... zucht en dan tegen mij zeggen nee ik weet het allemaal niet maar wel bellen en zeggen dat je van me houd en dat je aan me denkt... pfffh vrouwen doe es ff niet! 3 weken geleden heb ik haar gezien, daarvoor al een tijdje niet. Na dat ik haar gezien heb belt ze op en huilt dat ze me niet wil missen en dat het haar allemaal zo spijt en dat ze me niet kwijt wil en het allemaal niet weet. en dan vorige week weer een gesprek van ik kap met alles kan zo niet doorgaan serieus zus en serieus zo... Ik heb van de week nog een gesprek met haar en dan verbreek ik alle contact. ik weet zeker dat er nog iets is bij haar voor mij maar door alle omstandigheden gaat het niet meer lukken... ik wil alles voor haar zijn maar ze moet me wel toe laten... en ondertussen gaan we gewoon door! heb een top weekend gehad met mijn vrienden dus het kan veel erger! suc6 medelezers.
VD	maandag 24 juli 2006 @ 13:21
	quote: Op zondag 23 juli 2006 19:42 schreef het.ismij het volgende: Loopt dat wijf nou nog steeds te zeiken? Ze doet wel lief. Het mailcontact wat we nu hebben is wel fijn. Er zit geen gezeik meer in, ze is open en eerlijk. Ze vertelt veel en geeft ook moeiteloos antwoord op vragen die ik heb. Geen zorgen. .
het.ismij	maandag 24 juli 2006 @ 13:48
	quote: Op maandag 24 juli 2006 13:21 schreef VD het volgende: [..] Ze doet wel lief. Het mailcontact wat we nu hebben is wel fijn. Er zit geen gezeik meer in, ze is open en eerlijk. Ze vertelt veel en geeft ook moeiteloos antwoord op vragen die ik heb. Geen zorgen. . Dan is het goed. Ik vreesde even dat de knokploeg moest komen opdraven
DanseMacabre	dinsdag 25 juli 2006 @ 00:51
	quote: Op maandag 24 juli 2006 09:45 schreef Xcept het volgende: Ik heb van de week nog een gesprek met haar en dan verbreek ik alle contact. Da's inderdaad wel het slimste, contact verbreken.. Ik wilde dat ik het veel eerder had gedaan, dan was mij (en hem) een hoop ellende bespaard gebleven.
Vigorish	dinsdag 25 juli 2006 @ 01:02
	Heb er veel moeite mee gehad om m'n ex los te laten.Komt omdat het m'n eigen stomme schuld was dat 't uit ging.Mijn ex-vriendin heeft me altijd gesteund,ook in moeilijke tijden en we waren staplegek op elkaar.Helaas was ik te blind om in te zien dat ik zoveel aandacht besteedde aan bepaalde zaken dat dat ten koste ging van onze relatie...
Xcept	dinsdag 25 juli 2006 @ 07:41
	Inderdaad het is wel het slimste maar het is niet het leukste om te doen. Helaas kom ik zo ook geen reet verder, kan er wel aan blijven hangen en zij wil die speciale band niet verliezen maar ondertussen ga ik zitten wachten op iets wat niet komt.
Mickeys	dinsdag 25 juli 2006 @ 08:16
	Afgelopen zaterdag miste ik hem heel erg. Moest naar het ziekenhuis en hij was er voor die tijd altijd bij, hield mijn hand vast en zo. Nu was ik er met een (!!) vriend, maar dat voelt toch heel anders. Gisteren had ik het helemaal te kwaad daardoor. Omdat ik natuurlijk pijn heb en er de hele tijd aan moest denken, dacht ik automatisch weer aan hem. Gisteravond in een totale jankbui uitgebarsten en van moeheid om half 10 in bed gedonderd. Ik voel me nu iets beter, maar na bijna 3 maanden ben ik er nog steeds niet overheen. Inmiddels hebben we al ruim 2 weken geen contact meer gehad na een verschrikkelijke uitbarsting van beide kanten. Het is niet anders.
DanseMacabre	dinsdag 25 juli 2006 @ 09:15
	Heel veel sterkte, met mijn ex en mij was het ook de hele tijd uitbarstingen en ruzie en van zijn kant een beetje zo'n flikker-toch-op-trut-mentalitieit.. En ik had geen zin meer in die ruzie, dus heb ik ongevver een week geleden alle contact verbroken en ik moet zeggen dat het me goed bevalt, ik ben veel rustiger, ik krijg geen kutopmerkingen naar mn hoofd geslingerd.. en het ging makkelijker dan ik dacht.
Xcept	dinsdag 25 juli 2006 @ 15:30
	Schreeuw het eruit mickeys, echt janken brullen dan voel je je beter, dat is uiteindelijk wat je nu wilt en wat je voelt. Dat je geen contact hebt maakt het alleen maar beter, anders hoor je hem weer en dan ben je weer terug bij af, tenminste dat was bij mij wel het geval... Mijn relatie hiervoor was 4 jaar lang dag en nacht en toen opeens BOEM uit, en drie weken later was ze bij een kennis van me, nutteloos te zeggen dat die vriendschap ook over was... Radeloos was ik, lag alleen maar op bed en deed niks twee maanden lang. Daarna erover gesproken met een soort mental coach en daardoor bij een training terecht gekomen. al met al was dat traject een maand of 3, wat denk je ik kom terug van die training en koud een week later belt ze opeens uit het niets op. ze was mijn alles, mijn leven zou niet gaan zonder haar ik wilde niks meer, nooit meer een ander zou altijd op haar wachten bla bla bla. Ik zie haar nog zitten die avond dat ik langs ging, huilend en wel op de bank, dat het allemaal zo speciaal was etc. complete smeekbede. Mijn antwoord "ik ga nu met een ander meisje op stap, sorry maar tussen ons wordt het niets meer, je moet me los laten (ja dat kreeg ik van haar te horen). en dat ik de deur uitliep heb ik mezelf zo goed gevoeld, ook wel schuldig dat ik haar pijn deed maar men wat was ik zeker van mijn zaak zeg. en nog als ik haar nu tegenkom hebben we een normaal gezellig gesprek maar ik voel niets meer voor haar. Maar goed, mijn ex en ik zijn nu echt een jaar ongeveer uit elkaar en haar mis ik nog elke dag. Reden we hebben nog contact. alhoewel inmiddles sinds 2 weken niet meer. Maar ja dan belt ze op als ze ons liedje hoort en dan weet ik het ook niet meer hoor... het is gewoon kut maar het wordt beter zodra je het accepteerd. zo wat een gelul weer met die hitte! kort gezegd suc6!
Moja	dinsdag 25 juli 2006 @ 20:22
	Hier is het nu zo'n 5 maanden uit en het gaat best goed. Heb een totaal ander leven nu vergeleken met eerst, wat ik als ik heel eerlijk ben gewoon niet had willen missen. Ik huil niet meer om de hele situatie of mn ex. Op een gegeven moment wordt je dat gejank gewoon zat Maar ik denk er nog wel heel vaak aan. Ik merk wel dat ik er een flinke deuk aan heb overgehouden. Ik zal nu niet meer zo snel me totaal geven in het hele gebeuren zonder na te denken en teveel vetrouwen op het gevoel dat ik erover heb.
Vigorish	dinsdag 25 juli 2006 @ 23:11
	quote: Op dinsdag 25 juli 2006 20:22 schreef Moja het volgende: Hier is het nu zo'n 5 maanden uit en het gaat best goed. Heb een totaal ander leven nu vergeleken met eerst, wat ik als ik heel eerlijk ben gewoon niet had willen missen. Ik huil niet meer om de hele situatie of mn ex. Op een gegeven moment wordt je dat gejank gewoon zat Maar ik denk er nog wel heel vaak aan. Ik merk wel dat ik er een flinke deuk aan heb overgehouden. Ik zal nu niet meer zo snel me totaal geven in het hele gebeuren zonder na te denken en teveel vetrouwen op het gevoel dat ik erover heb. Dat gevoel heb ik nu nog steeds,ondanks dat 't al 'n tijdje uit is.
Duracell	woensdag 26 juli 2006 @ 00:12
	yep, je word voorzichtiger
Blind_Guardian	woensdag 26 juli 2006 @ 10:00
	Ik denk dat ik niet de enige zal zijn bij wie het geloof in "liefde" een flinke deuk heeft opgelopen. Ik voel nog steeds veel voor mijn ex (en zij ook voor mij), maar als liefde niet genoeg is om een relatie te redden, wat heb je dan aan liefde. Zo'n gevoel krijg je dan. Ik heb m'n ex nu al meer dan een maand niet gesproken, en dat is erg rustgevend, maar vanaf september zien we elkaar weer regelmatig, waar ik enigzins tegenop zie. Van een goeie vriend van ons heb ik begrepen dat bij haar de grote klap van het over zijn van de relatie nog steeds niet is gekomen, en ze weer helemaal in haar oude verdedigingsmuur van "met mij is niks mis hoor" zit. Terwijl ze juist steeds opener werd toen we wat hadden. Nee, waarschijnlijk zal ze het nog flink lastig gaan krijgen in de toekomst, als ze zo gesloten als een deur blijft. Maar in tegenstelling tot de afgelopen 4 jaar is dat nu niet meer mijn zorg. Goeie vrienden oke, maar praat en klaagbaak daar pas ik voor.
UsurPia	woensdag 26 juli 2006 @ 10:47
	ik vind het, voor mezelf, zeer apart .. ik had het idee, nadat het uit was, dat ik de eerstvolgende met argusogen zou bekijken en zou blijven bekijken .. sowieso had ik het idee dat het wel eens even kon duren voordat ik uberhaupt een nieuwe vriendin zou hebben. maar ik heb nu sinds een week weer een vriendin en ik zie haar gewoon als een nieuwe vriendin, en ik vertrouw haar ook. niet dat zij de schade van de vorige moet herstellen en dat ze dan pas kan beginnen met het winnen van mijn vertrouwen. ligt zeer waarschijnlijk ook aan de persoon. ik heb het idee dat, mocht ik een ander hebben getroffen, ik wellicht langer nodig zou hebben om haar te vertrouwen.. maar dat blijft giswerk ..
Xtinction	woensdag 26 juli 2006 @ 12:30
	Gratz Usurpia, gaat de goede kant op jongen
Stampurtjuh	woensdag 26 juli 2006 @ 12:47
	Nadat het nu uiteindelijk 2 weken definitief uit is met mijn ex, kijk ik toch wel heel anders tegen bepaalde dingen aan. Ikzelf ben nu ook wel over de grote klap heen , mede omdat ik het weer voor een 2de keer zag aankomen....al mis ik haar nog elke dag en ligt mijn hart wel bij haar. Het zal gewoon nooit meer hetzelfde zijn en dat heb ik maar naast mij neergelegd.
Xcept	woensdag 26 juli 2006 @ 12:55
	quote: Op dinsdag 25 juli 2006 23:11 schreef Vigorish het volgende: [..] Dat gevoel heb ik nu nog steeds,ondanks dat 't al 'n tijdje uit is. Ik heb drie jaar met een deuk rond gelopen... echt lange relaties lopen enorm lang door in je kop... je kan dan wel weer lachen en lol maken en je gedachtes zijn ook goed maar toch blijft het knagen of zo... vaag.
Stampurtjuh	woensdag 26 juli 2006 @ 13:03
	Ja dat gevoel heb ik dus ook Xcept dat ik wel weer kan lachen en lol kan maken, maar mijn gedachtes blijven toch aan mij knagen.
Mickeys	woensdag 26 juli 2006 @ 13:36
	quote: Op woensdag 26 juli 2006 12:55 schreef Xcept het volgende: [..] Ik heb drie jaar met een deuk rond gelopen... echt lange relaties lopen enorm lang door in je kop... je kan dan wel weer lachen en lol maken en je gedachtes zijn ook goed maar toch blijft het knagen of zo... vaag. Het maakt niet uit hoe kort of lang je relatie is geweest. Het gaat meer om de intensiteit er van. Ik heb "maar" een relatie van 7 maanden achter de rug, maar we waren al aan het kijken voor een huisje samen te kopen en we hadden het zelfs al over trouwen. De klap kwam daardoor hard aan en nu bijna 3 maanden verder nadat het uit is gegaan ben ik er nog lang niet. Mijn moeder zei dat het wel tot een jaar of langer kon duren. Komt ook omdat ik heel langzaam ga 'realiseren' hoe 'oneerlijk' hij is geweest. Niet alleen naar mij maar voornamelijk naar zichzelf. Natuurlijk lach ik inmiddels meer dan 1 of 2 maanden geleden. Ik probeer daar veel meer mee bezig te zijn, maar de dipjes en grotere dippen zijn bij mij helaas nog aan de orde van de dag. Ik blijf onbewust vasthouden aan iets wat is geweest.. daar moet ik aan werken. In ieder geval heb ik heel veel liefdesverdriet van deze laatste relatie dan ik ooit heb gehad na en van mijn (mislukte) huwelijk die totaal toch ruim 13 jaar heeft geduurd. Ik (we) komen er wel!!! Heeft tijd nodig
Xcept	woensdag 26 juli 2006 @ 15:57
	Ja dat is waar, je kan inderdaad na een korte relatie helemaal van de kaart zijn, zeker als de verliefdheid nog lang niet in "houden van" is over gegaan en je dus nog steeds vlinders en alles hebt... Tsja het is gewoon een langzaam process waarmee je steeds verder komt. maar ja ik ken ook mensen die inmiddels al 10 jaar verder zijn en nog zeggen "als hij me morgen vraagt laat ik alles achter en ga met hem mee" het ligt aan de persoon... En het feit dat je zegt dat JIJ daaraan moet werken is een goed iets, door het probleem aan te pakken kan het veranderen. Maar het heeft je echt goed geraakt als ik dat zo lees...
Stampurtjuh	woensdag 26 juli 2006 @ 16:54
	hmm ja ook dat ken ik dat gevoel van "als ze me terug vraagt laat ik alles achter me en ga ik terug naar haar" maar ook mijn verstand zegt van dat moet je niet doen. Je hebt het al een keer geprobeerd en het gaat omdezelfde reden weer mis...dan wat voor vertrouwen heb ik nog in haar... het is nu gewoon een gevoel van ik hou nog van haar en ik mis haar maar ook dat gaat wel weer over...
Mickeys	woensdag 26 juli 2006 @ 16:56
	Zoals het nu voelt zou je mij over 10 jaar hetzelfde kunnen vragen en zou ik zoals ik dan ook van het gevoel van nu uitga hetzelfde hebben. Moeders zegt dat het een verheerlijking is waar ik mee bezig ben en dat ik daar mee moet oppassen. Ze zal vast wel (grotendeel) gelijk hebben. Misschien was onze relatie te mooi om waar te zijn en te perfect.... en tja.. dan staat er te voor en dat is ook weer niet goed. Het vervelende is, is dat men op het werk nog steeds raar vind dat het over en uit is en ze vinden en vonden hem en mij zo'n perfect stel. Ik heb hun gevraagd daarmee op te houden en het stukje Tom maar even niet meer te noemen waar ik bij ben. Hij werkt nu bij een andere werkgever en dat maakt het iets makkelijker totdat men vraagt hoe zijn nieuwe werk bevalt. Dan weet ik gewoon niet waar ik kijken moet. Soms realiseren ze zich dan ineens dat het tussen Tom en mij uit is en verontschuldigen ze zich dat ze de vraag gesteld hebben. Kun je dus nagaan dat hoe kort te relatie ook was het voor de buitenwereld zo rotsvast is overgekomen. De meeste gunnen mij het geluk na heel wat moeilijke periodes wat zij ook hebben meegekregen. Inmiddels heb ik wel zijn foto terug geplaatst op mijn nachtkastje en zijn ring draag ik nog steeds. Sommige van jullie zullen zeggen dat dat kwellen van jezelf is. Mogelijk wel, maar toen de foto er niet stond kon ik helemaal de slaap niet vatten. Nu heb ik nog een beetje het gevoel dat hij bij me is. Op het moment dat ik het beter kan volhouden om niet meer aan hem te denken haal ik het weg en zal ik de ring af doen. Ik ben er gewoon nog niet aan toe. Mams zei dat dat ook niet erg was en dat ik mijn 'rouwproces' op mijn manier moet verwerken zoals ik alle tegenslagen altijd op mijn manier heb overwonnen. Dit overwin ik ook. Mams is daar heilig van overtuigd.
DanseMacabre	donderdag 27 juli 2006 @ 00:56
	Het is goed zo.. Hij is nu gelukkig met zn nieuwe vriendinnetje en ik ben �cht oprecht blij voor 'm, ik vind dat hij ook wel is een keer geluk mag hebben.. En het is wel zo dat hij me veel pijn heeft gedaan, maar dan vraag ik me af, wat had ik liever gehad? Dat hij langer was doorgegaan met mij en na veel langer had gezegd dat het er voor hem niet meer was? Dan had ik waarschijnlijk veel meer verdriet gehad. En hij heeft in het begin ook wel veel geduld met me gehad.. maar ik was te zeer bezig met mn eigen verdriet dat hij (en andere mensen zich aan mij irriteerden..) En terecht ook maar nu zie ik dat zelf pas in. Voor mij is het nu klaar. Mensen, heel veel sterkte nog met verwerken enzo! xx, Sas.
Sunshine2006	donderdag 27 juli 2006 @ 14:27
	Hoop doet leven!!!
DanseMacabre	zaterdag 29 juli 2006 @ 12:52
	Naah.
Stampurtjuh	zaterdag 29 juli 2006 @ 13:38
	ik heb geleerd dat je beter nergens hoop op kunt hebben. als je hoop hebt en het loopt anders af dan val je alleen nog maar in een dieper gat.
freud	zaterdag 29 juli 2006 @ 14:25
	quote: Op zaterdag 29 juli 2006 13:38 schreef Stampurtjuh het volgende: ik heb geleerd dat je beter nergens hoop op kunt hebben. als je hoop hebt en het loopt anders af dan val je alleen nog maar in een dieper gat. Maar als je geen hoop hebt, dan blijft het zo down, en zal je in die negatieve spiraal blijven zitten. Tuurlijk is het niet erg als je af en toe in een dip zit, het is gewoon k*t als het net uit is. Maar trust me, als je zaken positief aanpakt, en probeert er het beste van te maken, dan komt alles best op z'n pootjes terecht hoor. Als jij positieve dingen uitstraald, komt dat ook weer bij je terug. Sterkte!!
D-Y	zaterdag 29 juli 2006 @ 14:44
	Ik ga hier ook maar eens mijn bloedpompende spier ventileren, Na ruim anderhalf jaar is het uit gegaan tussen mij en mijn vriendin. We konden het altijd erg goed met elkaar vinden en konden alles samen doen. Ongeveer 2 maanden geleden kwam zij met de boodschap dat ze dacht dat het gevoel weg was. Einde verhaal leek mij. Echter in het halve jaar dat het (merkbaar) minder begon te worden gebeurde er erg veel in onze omgeving. Het begon in Januari toen zij in de problemen raakte door een schedelbasis fractuur en een gekneusde ruggenwervel. Ze had een flinke klap gemaakt met snowboarden en had daardoor concentratie problemen, als gevolg hiervan miste ze veel school terwijl ze in het examenjaar zat. Al met al heeft het 3 maanden geduurd voordat dit helemaal genezen had en alle hoofdpijn weg was. Je kunt je voorstellen dat ik zo lief mogelijk voor haar probeer te zijn op zo'n moment maar dat er ook irritatie ontstaat omdat ze mij te kort doet (ze was meer in zichzelf gekeerd door haar problemen) Tegen de tijd dat zij weer een beetje hersteld was nam ik eindelijk de beslissing te stoppen met mijn opleiding. Dit veroorzaakte bij mij veel ruzie's met mijn ouders, ik had zelf ook twijfels of ik wel moest stoppen omdat ik niet een duidelijk beeld had van wat ik wel wilde. Tevens betekende dit voor mij dat ik zelf meer moest werken voor kostgeld en studiegeld voor mijn volgende opleiding, dit terwijl mijn andere opleiding geheel betaald werd door mijn ouders. Financieel gezien ging het mij dus niet voor de wind. Ik was door mijn problemen erg veel met mijzelf bezig en daardoor verwaarloosde ik mijn relatie. De twijfels over mijn opleiding speelden natuurlijk ook ruim voordat ik besloot te stoppen. Verder nog wat 'kleine' dingen die haar overkomen zijn nadat ik de draad weer opgepikt had en een nieuw toekomst perspectief voor mijzelf had uitgezet. -Iemand dacht dat het wel gepast was om haar met een mes in het gezicht te snijden (was gelukkig goed scherp, slechts een klein streepje te zien) -Een vriend van haar besloot maar eens goed aan de drugs te gaan. (dit heeft er toe geleid dat ze hem gedumpt heeft) -Haar opa (waar ze erg veel contact mee heeft) heeft op de IC gelegen. -Een andere vriend van haar is overleden. Zeker gezien onze leeftijden, ik 20 zij 17, zijn dit allemaal erg ingrijpende gebeurtenissen waardoor we veel met ons zelf bezig waren. Het zijn dingen waar ik goed over kan praten maar waar zij meer moeite mee heeft. Gevolg is dus dat ik niet weet wat haar dwars zit, ook dit lijdt weer tot irritaties. Uiteindelijk, zoals eerder gezegt, kwam zij met de boodschap dat haar gevoel voor mij minder werd. En als gevolg daarvan, einde relatie. Nu alles al wat meer achter de rug is hebben we weer erg leuk contact met elkaar. Ze heeft bijvoorbeeld ook de neiging me te knuffelen (en meer) Ze zegt dat ze geen relatie wil, ze zegt ook dat ze mij heel erg leuk vindt. Laat ik het zo zeggen, als we geen voorgeschiedenis zouden hebben was ik er zeker van dat ze me leuk vind. Denken jullie dat haar gevoel weg kan zijn geweest door al haar problemen? Als ik naar mijn eigen gevoel kijk weet ik dat ik veel meer gevoelens heb als ik gelukkig ben dan wanneer ik stress en zorgen heb. Ze wil het rustig aan doen maar alle ingredienten voor een relatie lijken aanwezig. Ik weet niet of ik er goed aan doe om mij er in mee te laten slepen.
Stampurtjuh	zondag 30 juli 2006 @ 09:48
	ik heb me er al weer een grote stap verder overheen gezet... maar ja de grote klap moet nog komen vrees ik. ik heb gelukkig wel weer een afspraak met een oude vriendin die ik best wel leuk vindt....
Uiruru	maandag 31 juli 2006 @ 23:36
	Stapt weer in Ben ik weer! Ben al weer enige tijd geleden gedumpt... per mail en daarna niet meer gezien of gesproken. Het doet pijn want zij was echt heel..... HEEL bijzonder. Zucht. Het vreemde is dat ik, sinds ik met haar samen was, vrij interessant was voor andere vrouwen en dat is nou nog steeds het geval. Maar ze doen me niks... het enige waar ik aan kan denken als ik met een andere meid zoen is hoe slecht ze is in vergelijking met Leonie of hoeveel knapper Leonie toch is. Ja dames en heren dit gaat lang duren, deze was echt speciaal...
Mickeys	dinsdag 1 augustus 2006 @ 08:06
	Nadat ik zondag een SMS had gestuurd maar niets had gehoord zat ik er gisteravond behoorlijk mee. Ik besloot de stoute schoenen aan te doen en hem eventjes te bellen om te vragen hoe het ging. Mijn stem trilde wel gehoorlijk, maar het was een kort gesprekje waarbij geen verwijten vielen. Gewoon hoe het met hem ging. Ik moet zeggen dat ik me er wel wat beter door voelde om gewoon zijn stem even te horen. Nu moet ik mezelf dwingen hem de volgende keer te laten bellen. Ook dan moet ik proberen niet in tranen uit te barste. Het blijft zelfs na 3 maanden nog steeds moeilijk maar ik probeer het wel een plekje te geven om meer rust te creeeren.
Xtinction	dinsdag 1 augustus 2006 @ 11:43
	Wat ik ook gemerkt heb overigens mickeys, is dat iemand smsen je vaak helemaal gek maakt. Je wil zo graag dat ze reageren, dat als ze dat niet doen, je je ontzettend kutvoelt. En 50% van de keren is het niet eens opzettelijk maar staat zijn/haar foon gewoon uit oid. Iemand SMSen is meestal geen goed plan als je nog zoveel voor iemand voelt, gewoon meteen bellen vind ik
Xcept	dinsdag 1 augustus 2006 @ 12:12
	He he, ik ken het, geen antwoord op een sms maakt je dan alleen maar meer depressief. En als je de persoon dan spreekt dan voelt het zo fijn. Ik heb alleen na het ophangen weer een goed gevoel alleen de dagen erna komt weer de domper dat het niet meer elke dag zo is. Ikzelf heb er wel problemen mee hoor.. weet niet of ik het dan helemaal wil afkappen of doorgaan... Maar zoals gezegd ik laat het van haar kant komen en vind het nog steeds fijn om met haar te spreken... dan maar stom
Xcept	dinsdag 1 augustus 2006 @ 12:15
	quote: Op dinsdag 1 augustus 2006 11:43 schreef Xtinction het volgende: Wat ik ook gemerkt heb overigens mickeys, is dat iemand smsen je vaak helemaal gek maakt. Je wil zo graag dat ze reageren, dat als ze dat niet doen, je je ontzettend kutvoelt. En 50% van de keren is het niet eens opzettelijk maar staat zijn/haar foon gewoon uit oid. Iemand SMSen is meestal geen goed plan als je nog zoveel voor iemand voelt, gewoon meteen bellen vind ik ja maar als er dan niet wordt opgenomen is het net zo erg, zeker als je niet terug gebeld wordt... aargh het is gewoon klote! het hart, het hoofd en je hangt ergens tussen in...
Roeni3	dinsdag 1 augustus 2006 @ 13:51
	quote: Op maandag 31 juli 2006 23:36 schreef Uiruru het volgende: Stapt weer in Ben ik weer! Ben al weer enige tijd geleden gedumpt... per mail en daarna niet meer gezien of gesproken. Het doet pijn want zij was echt heel..... HEEL bijzonder. Zucht. Het vreemde is dat ik, sinds ik met haar samen was, vrij interessant was voor andere vrouwen en dat is nou nog steeds het geval. Maar ze doen me niks... het enige waar ik aan kan denken als ik met een andere meid zoen is hoe slecht ze is in vergelijking met Leonie of hoeveel knapper Leonie toch is. Ja dames en heren dit gaat lang duren, deze was echt speciaal... Ik kreeg op mijn 16e ook een relatie met een meisje (zij was toen 18) en voor mij geldt die relatie ook nog altijd als de relatie. Het ging na 11 maanden uit. Ik heb daarna nog wel meerdere vriendinnetjes en flirts gehad, maar niets ligt qua 'echtheid' en bijzonderheid in de lijn van die ene relatie (we zijn nu 3 jaar verder, ben onderhand bijna 20). Dat zal misschien nog wel een tijdje zo blijven, maar voor hetzelfde geldt ontmoet ik binnenkort weer een meisje die mijn wereld op zijn kop weet te zetten . Dat geldt natuurlijk ook voor jou. Het helpt al heel erg als je leert te accepteren dat je relatie met haar bijzonder en speciaal was, dat je dat binnen korte tijd misschien niet zo snel meer weet te vinden, maar dat je ook verder moet. Leer het te zien als een speciale tijd, en niet als 'de tijd die je met het meisje had waar je nu ook nog steeds mee zou willen hebben' oid. Geef het een plaatsje en laat het gaan. Je hoeft exen niet te vergeten. Zeker niet als ze bijzonder voor je waren of zijn. Als je ze maar een plaatsje in je leven kan geven, waar je op kan (terug)kijken en denken 'Goh, wat een leuke en bijzondere tijd'. Om dan weer verder te leven. Succes.
Mickeys	dinsdag 1 augustus 2006 @ 15:07
	Het SMS'en wat ik had gedaan was eigenlijk omdat ik graag wou dat hij eens de eerste stap nam om contact op te nemen. Dat deed hij niet. Na 3 weken stuurde ik dus een SMS waarin stond: Het spijt me, maar ik hou nog steeds van de oude Tom. Jammer dat ik nog steeds niets van je gehoord heb. Blijkbaar was dat nog geen reden voor hem om de telefoon te pakken om te bellen of een SMS terug te sturen. Gisteren kreeg ik het gewoon te kwaad en heb mijn trots aan de kant gezet en toch maar weer zelf gebeld. Als mijn moeder het hoort dat ik dat gedaan heb zal ze wel boos zijn. Maar ja, wat moet ik dan? Nu voel ik mij in ieder geval beter @ Roeni3: Ik heb altijd geleerd dat je eerste echte grote liefde nooit uit je hoofd zal verdwijnen.
Roeni3	dinsdag 1 augustus 2006 @ 15:20
	quote: Op dinsdag 1 augustus 2006 15:07 schreef Mickeys het volgende: Het SMS'en wat ik had gedaan was eigenlijk omdat ik graag wou dat hij eens de eerste stap nam om contact op te nemen. Dat deed hij niet. Na 3 weken stuurde ik dus een SMS waarin stond: Het spijt me, maar ik hou nog steeds van de oude Tom. Jammer dat ik nog steeds niets van je gehoord heb. Blijkbaar was dat nog geen reden voor hem om de telefoon te pakken om te bellen of een SMS terug te sturen. Gisteren kreeg ik het gewoon te kwaad en heb mijn trots aan de kant gezet en toch maar weer zelf gebeld. Als mijn moeder het hoort dat ik dat gedaan heb zal ze wel boos zijn. Maar ja, wat moet ik dan? Nu voel ik mij in ieder geval beter @ Roeni3: Ik heb altijd geleerd dat je eerste echte grote liefde nooit uit je hoofd zal verdwijnen. Mickey, wat je nu doet is precies wat mijn ex (dezelfde als waar ik het eerder over had) deed toen ik het had uitgemaakt. Ze bleef me bellen en smsen, terwijl ik daar juist totaal geen behoefte aan had. Ik wilde even helemaal niets met haar te maken hebben, zonder daarmee te zeggen dat zij bitcherig, of weet ik hoe was. Puur de 'rust' nadat het uit is gegaan kan behoorlijk fijn zijn. Mijn ex ging me dus ook bellen en smsen, en werd ook boos dat ik zelf nooit het initiatief nam om contact met haar op te nemen. Maar het was heel simpel: ik wilde dat contact helemaal niet. Had ik echt helemaal geen behoefte aan. Ik denk dat jouw ex-vriend dat nu ook heeft. Accepteer dat in godesnaam, want ik kan je verzekeren: hij wordt alleen maar vreselijk opgefokt als je hem blijft bellen en smsen, terwijl hij even niets met je te maken wilt hebben. Verwacht niet van hem dat hij jij ook belt of smst. Die behoefte voelt hij misschien helemaal niet. Dat is niet lullig, dat is zijn verwerking. Of hij is zelfs al over zijn verwerking heen en wil je daarom niet spreken. En inderdaad, je eerste liefde blijft je waarschijnlijk altijd bij . Los daarvan, denk ik dat wat ik zei ook voor andere bijzondere relaties en vriendinnetjes kan gelden.
Mickeys	dinsdag 1 augustus 2006 @ 15:53
	quote: Op dinsdag 1 augustus 2006 15:20 schreef Roeni3 het volgende: [..] Mickey, wat je nu doet is precies wat mijn ex (dezelfde als waar ik het eerder over had) deed toen ik het had uitgemaakt. Ze bleef me bellen en smsen, terwijl ik daar juist totaal geen behoefte aan had. Ik wilde even helemaal niets met haar te maken hebben, zonder daarmee te zeggen dat zij bitcherig, of weet ik hoe was. Puur de 'rust' nadat het uit is gegaan kan behoorlijk fijn zijn. Mijn ex ging me dus ook bellen en smsen, en werd ook boos dat ik zelf nooit het initiatief nam om contact met haar op te nemen. Maar het was heel simpel: ik wilde dat contact helemaal niet. Had ik echt helemaal geen behoefte aan. Ik denk dat jouw ex-vriend dat nu ook heeft. Accepteer dat in godesnaam, want ik kan je verzekeren: hij wordt alleen maar vreselijk opgefokt als je hem blijft bellen en smsen, terwijl hij even niets met je te maken wilt hebben. Verwacht niet van hem dat hij jij ook belt of smst. Die behoefte voelt hij misschien helemaal niet. Dat is niet lullig, dat is zijn verwerking. Of hij is zelfs al over zijn verwerking heen en wil je daarom niet spreken. En inderdaad, je eerste liefde blijft je waarschijnlijk altijd bij . Los daarvan, denk ik dat wat ik zei ook voor andere bijzondere relaties en vriendinnetjes kan gelden. Ehm. Hij was juist diegene die voorstelde vrienden te blijven, niet ik. Hij maakte het uit en niet ik. Ik snap mannen soms niet echt. Wel vrienden willen blijven maar vervolgens niets van zich laten horen. Dus je antwoord is voor als ik het uitgemaakt zou hebben en dat is er niet aan de orde
Roeni3	dinsdag 1 augustus 2006 @ 15:59
	quote: Op dinsdag 1 augustus 2006 15:53 schreef Mickeys het volgende: [..] Ehm. Hij was juist diegene die voorstelde vrienden te blijven, niet ik. Hij maakte het uit en niet ik. Ik snap mannen soms niet echt. Wel vrienden willen blijven maar vervolgens niets van zich laten horen. Dus je antwoord is voor als ik het uitgemaakt zou hebben en dat is er niet aan de orde Je leest mijn post niet goed. Het ging juist van de situatie uit dat hij het uitgemaakt heeft. Maar als hij vrienden wil(de) blijven, is het inderdaad raar hoe hij zich nu gedraagt. Tenzij hij met 'vrienden blijven' bedoelt dat er geen kwaad bloed tussen jullie moet zijn, en er verder geen contact is zoals je tussen echte vrienden hebt. Er is natuurlijk een verschil tussen vriendelijk contact en vriendschappelijk contact.
Mickeys	dinsdag 1 augustus 2006 @ 16:08
	quote: Op dinsdag 1 augustus 2006 15:59 schreef Roeni3 het volgende: [..] Je leest mijn post niet goed. Het ging juist van de situatie uit dat hij het uitgemaakt heeft. Maar als hij vrienden wil(de) blijven, is het inderdaad raar hoe hij zich nu gedraagt. Tenzij hij met 'vrienden blijven' bedoelt dat er geen kwaad bloed tussen jullie moet zijn, en er verder geen contact is zoals je tussen echte vrienden hebt. Er is natuurlijk een verschil tussen vriendelijk contact en vriendschappelijk contact. Hou het er maar op dat hij niet weet wat hij wil. Hij voelt nog genegenheid naar mijn kant, maar niet zoals in liefde. Vrienden wil hij perse blijven (zei hij toen hij het uitmaakte maar gisteren zei hij nog steeds dat te willen) Mijn omgeving snapt er nog steeds niets van evenals ik. Hij weet waarom hij de relatie heeft verbroken maar kan niet uitleggen waarop dat gebasseerd is. Ik zoek antwoorden wat ik verkeerd gedaan zou hebben, maar hij blijft volhouden dat het aan hem ligt. Het is ook mijn probleem dat ik te veel vasthou aan dingen en naar dingen zoek die er mogelijkerwijs idd niet zijn. Mijn collega's en dus zijn ex-collega's snappen het ook niet. Ze vragen wel regelmatig via mij hoe het met Tom is, maar ja, daar kan ik geen antwoord op geven en zo ratelen ze allemaal weer al die herinneringen naar boven. Ik laat Tom wel gewoon bellen tenzij het weer weken gaat duren. Wat ik dan ga doen weet ik nog niet, maar mogelijk een lange afscheidbrief maken. Ik kwel mezelf te veel er mee en dat moet stoppen. Mijn liefde voor hem zal toch niet over gaan. Het zal hoogstens ietwat slijten en minder naar de voorgrond gaan treden. Wel weet hij dat ik nog steeds van hem hou en daar was hij wel enorm verbaasd over. Hij had gedacht dat het inmiddels wel weg zou zijn. Mijn liefde voor hem was zeker weten oprecht
Roeni3	dinsdag 1 augustus 2006 @ 16:17
	quote: Op dinsdag 1 augustus 2006 16:08 schreef Mickeys het volgende: [..] Hou het er maar op dat hij niet weet wat hij wil. Hij voelt nog genegenheid naar mijn kant, maar niet zoals in liefde. Vrienden wil hij perse blijven (zei hij toen hij het uitmaakte maar gisteren zei hij nog steeds dat te willen) Mijn omgeving snapt er nog steeds niets van evenals ik. Hij weet waarom hij de relatie heeft verbroken maar kan niet uitleggen waarop dat gebasseerd is. Ik zoek antwoorden wat ik verkeerd gedaan zou hebben, maar hij blijft volhouden dat het aan hem ligt. Het is ook mijn probleem dat ik te veel vasthou aan dingen en naar dingen zoek die er mogelijkerwijs idd niet zijn. Mijn collega's en dus zijn ex-collega's snappen het ook niet. Ze vragen wel regelmatig via mij hoe het met Tom is, maar ja, daar kan ik geen antwoord op geven en zo ratelen ze allemaal weer al die herinneringen naar boven. Ik laat Tom wel gewoon bellen tenzij het weer weken gaat duren. Wat ik dan ga doen weet ik nog niet, maar mogelijk een lange afscheidbrief maken. Ik kwel mezelf te veel er mee en dat moet stoppen. Mijn liefde voor hem zal toch niet over gaan. Het zal hoogstens ietwat slijten en minder naar de voorgrond gaan treden. Wel weet hij dat ik nog steeds van hem hou en daar was hij wel enorm verbaasd over. Hij had gedacht dat het inmiddels wel weg zou zijn. Mijn liefde voor hem was zeker weten oprecht Hij is echt behoorlijk naief als hij denkt dat de liefde na drie maanden 'wel weg zou zijn'.
Duracell	maandag 7 augustus 2006 @ 08:32
	Wa vrijdag jarig, vier het pas volgende week. Was vrijdag halve dag aan het werk, kreeg in de ochtend allerlij smsjes, mailtjes en belltetjes van mensen omdat ik jarig was. HIerdoor ging ik toch wel met een heel vrolijk opgewekt en "jarig" gevoel naar huis (ookal zou ik het week later vieren) Het was toen even een gigantise domper dat ik thuis kwam en er niemand was. Voor het eerst in een hele lange tijd. Het ging de laatste tijd een stuk beter, ik mis haar nog steeds maar leer er mee leven en pak weer meer me eigen ding op. Maar vrijdag was toch ff een terugslag, klap in me gezicht die ik niet verwacht had.
AcidBurner	maandag 7 augustus 2006 @ 08:42
	quote: Op dinsdag 1 augustus 2006 16:08 schreef Mickeys het volgende: [..] Hou het er maar op dat hij niet weet wat hij wil. Hij voelt nog genegenheid naar mijn kant, maar niet zoals in liefde. Vrienden wil hij perse blijven (zei hij toen hij het uitmaakte maar gisteren zei hij nog steeds dat te willen) Mijn omgeving snapt er nog steeds niets van evenals ik. Hij weet waarom hij de relatie heeft verbroken maar kan niet uitleggen waarop dat gebasseerd is. Ik zoek antwoorden wat ik verkeerd gedaan zou hebben, maar hij blijft volhouden dat het aan hem ligt. Het is ook mijn probleem dat ik te veel vasthou aan dingen en naar dingen zoek die er mogelijkerwijs idd niet zijn. Mijn collega's en dus zijn ex-collega's snappen het ook niet. Ze vragen wel regelmatig via mij hoe het met Tom is, maar ja, daar kan ik geen antwoord op geven en zo ratelen ze allemaal weer al die herinneringen naar boven. Ik laat Tom wel gewoon bellen tenzij het weer weken gaat duren. Wat ik dan ga doen weet ik nog niet, maar mogelijk een lange afscheidbrief maken. Ik kwel mezelf te veel er mee en dat moet stoppen. Mijn liefde voor hem zal toch niet over gaan. Het zal hoogstens ietwat slijten en minder naar de voorgrond gaan treden. Wel weet hij dat ik nog steeds van hem hou en daar was hij wel enorm verbaasd over. Hij had gedacht dat het inmiddels wel weg zou zijn. Mijn liefde voor hem was zeker weten oprecht klinkt misshcien iet echt lief ... maar het beste dat je doet is gewoon niet meer bellen, niks laten weten en je leven verder zetten met een andere man. Als de meeste mannen zeggen 'ik zou graag vrienden blijven' dan is dit een excuus. Ze willen je gewoon geen slecht gevoel geven. Maar ik denk niet dat je aan die kerel nog iets zal hebben. het klinkt hard, het klinkt zelfs onmogelijk ... maar luister... ga gewoon is lekker uit, amuseer je met vriendinnen... en laat die gast gewoon effie bakken. Niet vergeten 'The one who loves the least, controlls the relationship' en dat is een waarheid als een koe. Veel succes!! hij drukt gewoon op de knopjes hoor...
Mickeys	maandag 7 augustus 2006 @ 08:55
	quote: Op maandag 7 augustus 2006 08:42 schreef AcidBurner het volgende: [..] klinkt misshcien iet echt lief ... maar het beste dat je doet is gewoon niet meer bellen, niks laten weten en je leven verder zetten met een andere man. Als de meeste mannen zeggen 'ik zou graag vrienden blijven' dan is dit een excuus. Ze willen je gewoon geen slecht gevoel geven. Maar ik denk niet dat je aan die kerel nog iets zal hebben. het klinkt hard, het klinkt zelfs onmogelijk ... maar luister... ga gewoon is lekker uit, amuseer je met vriendinnen... en laat die gast gewoon effie bakken. Niet vergeten 'The one who loves the least, controlls the relationship' en dat is een waarheid als een koe. Veel succes!! hij drukt gewoon op de knopjes hoor... Ik begrijp je volkomen hoor en het niet lief klinken vind ik best wel meevallen. Tot nu toe denk ik nog steeds dat ik geen enkele man meer toe laat in mijn leven. Maar dat is gebaseerd op hoe ik me nu en de afgelopen maanden voel en heb gevoeld. Momenteel keihard aan mezelf aan het werken. Ben sinds lange tijd gaan sporten, ben aan het lijnen en vandaag gaat een deel van mijn uiterlijk ook onderhanden genomen worden. Ik laat iedereen strakjes gewoon een poepie ruiken door mijn nieuwe ik. Tnx voor je reactie!!!!!
AcidBurner	maandag 7 augustus 2006 @ 09:04
	Dat trainen...klinkt verdomme goed zeg!!! dat is de spirit hoor!! gewoon ervoor gaan... en ik weet wat je voelt... ik herken mezelf erin. Ik ben door het op de klippen lopen van een relatie ook een heel andere man geworden...ik sport dagelijks... hou mezelf gezond... Ivm. nieuwe mannen, die komen wel ... ik dacht ook dat ik er nooit nog iets van zou moeten hebben. Ik ben nog altijd op mijn hoede ...Maar dat komt allemaal wel weer!!! Trust me :-) ... en uhm je bent goed bezig!!! Doe zo verder!! En veel succes!!! En wees nu eerlijk als je een nieuw gastje tegenkomt ... dan mg je hem gerust de kans geven... je moet maar denken dat het nu jou tijd is om plezier te maken... laat die kansen niet liggen!! GA ERVOOR!! (nu ik nog )
FreakerS	maandag 7 augustus 2006 @ 10:32
	We zijn nu 6 jaar verder en ik leg haar net zoals toen we een jaar samen waren nog steeds het liefste een paar meter dieper. Telt dat ook?
Mickeys	maandag 7 augustus 2006 @ 10:42
	quote: Op maandag 7 augustus 2006 10:32 schreef FreakerS het volgende: We zijn nu 6 jaar verder en ik leg haar net zoals toen we een jaar samen waren nog steeds het liefste een paar meter dieper. Telt dat ook? Ja dat telt ook. Je bent behoorlijk verbitterd. Er zal wel iets heel ergs gebeurd zijn tussen jullie.
Metro2005	maandag 7 augustus 2006 @ 12:48
	Had niet gedacht dat ik in dit topic zou posten maar moet het toch ook even kwijt. Kreeg vorige week ineens te horen dat het over was. 7 maanden lang een relatie, niks aan de hand alles liep op rolletjes. We pasten in zo ongeveer elk opzicht 100% bij elkaar en dan ineens... gevoel weg bij haar. Klap in je gezicht. Net even een rotweekend gehad waarbij ik echt alles op me af zag komen, mijn hele wereld op zijn kop. Vooral ook omdat ik in het huis waar ik nu woon ben gaan wonen toen ik ook net met haar had. Dus alles herinnert je aan haar. Moeilijk maar begin langzaam aan weer een beetje op te krabbelen en mijn leven weer op te pakken maar god wat is dat moeilijk als je veel van iemand hield (nja houdt). Zal wel moeten slijten denk ik En wat hierboven al gezegd werd, het gaat meer om de intensiteit van de relatie dan om de duur. Ik heb ook een relatie van bijna 4 jaar gehad, en dat was ook moeilijk om te verbreken maar dat deed me minder dan dit. [ Bericht 9% gewijzigd door Metro2005 op 07-08-2006 12:53:38 ]
Mickeys	maandag 7 augustus 2006 @ 12:52
	quote: Op maandag 7 augustus 2006 12:48 schreef Metro2005 het volgende: Had niet gedacht dat ik in dit topic zou posten maar moet het toch ook even kwijt. Kreeg vorige week ineens te horen dat het over was. 7 maanden lang een relatie, niks aan de hand alles liep op rolletjes. We pasten in zo ongeveer elk opzicht 100% bij elkaar en dan ineens... gevoel weg bij haar. Klap in je gezicht. Net even een rotweekend gehad waarbij ik echt alles op me af zag komen, mijn hele wereld op zijn kop. Vooral ook omdat ik in het huis waar ik nu woon ben gaan wonen toen ik ook net met haar had. Dus alles herinnert je aan haar. Moeilijk maar begin langzaam aan weer een beetje op te krabbelen en mijn leven weer op te pakken maar god wat is dat moeilijk als je veel van iemand hield (nja houdt). Zal moeten slijten denk ik. Wouw.. ik lees mijn eigen verhaal. Ik ben alleen nu net 3 maanden verder enne.. nog elke dag huil ik. Wel elke keer minder maar er gaat geen dag voorbij of ik laat een traan of ik denk aan hem. Sterkte!!!
Geartsjuh	maandag 7 augustus 2006 @ 17:08
	quote: Op maandag 7 augustus 2006 12:48 schreef Metro2005 het volgende: Had niet gedacht dat ik in dit topic zou posten maar moet het toch ook even kwijt. Kreeg vorige week ineens te horen dat het over was. 7 maanden lang een relatie, niks aan de hand alles liep op rolletjes. We pasten in zo ongeveer elk opzicht 100% bij elkaar en dan ineens... gevoel weg bij haar. Klap in je gezicht. Net even een rotweekend gehad waarbij ik echt alles op me af zag komen, mijn hele wereld op zijn kop. Vooral ook omdat ik in het huis waar ik nu woon ben gaan wonen toen ik ook net met haar had. Dus alles herinnert je aan haar. Moeilijk maar begin langzaam aan weer een beetje op te krabbelen en mijn leven weer op te pakken maar god wat is dat moeilijk als je veel van iemand hield (nja houdt). Zal wel moeten slijten denk ik En wat hierboven al gezegd werd, het gaat meer om de intensiteit van de relatie dan om de duur. Ik heb ook een relatie van bijna 4 jaar gehad, en dat was ook moeilijk om te verbreken maar dat deed me minder dan dit. Metro Wat k*t voor je.. Heel veel sterkte toegewenst!
Mickeys	maandag 7 augustus 2006 @ 20:05
	quote: Op maandag 7 augustus 2006 09:04 schreef AcidBurner het volgende: Dat trainen...klinkt verdomme goed zeg!!! dat is de spirit hoor!! gewoon ervoor gaan... en ik weet wat je voelt... ik herken mezelf erin. Ik ben door het op de klippen lopen van een relatie ook een heel andere man geworden...ik sport dagelijks... hou mezelf gezond... Ivm. nieuwe mannen, die komen wel ... ik dacht ook dat ik er nooit nog iets van zou moeten hebben. Ik ben nog altijd op mijn hoede ...Maar dat komt allemaal wel weer!!! Trust me :-) ... en uhm je bent goed bezig!!! Doe zo verder!! En veel succes!!! En wees nu eerlijk als je een nieuw gastje tegenkomt ... dan mg je hem gerust de kans geven... je moet maar denken dat het nu jou tijd is om plezier te maken... laat die kansen niet liggen!! GA ERVOOR!! (nu ik nog ) Hahaha, ik werk wel aan mezelf maar er komt echt geen man in mijn leven de komende tijd en misschien wel nooit meer. Zelfbescherming mogelijk maar ook omdat ik een ander geen eerlijke kans meer kan geven. Onbewust zal ik altijd op mijn hoede zijn en dat is niet eerlijk tegen over de ander is mijn mening.
1603	maandag 7 augustus 2006 @ 22:32
	Vandaag 3 weken geleden alweer ben ik afgeserveerd. Ik heb echt alles gedaan voor haar. Het kostte me veel energie, maar als je op een wolk leeft heb je onbeperkte energie. En het liep echt goed, was gelukkiger dan ooit. En voor haar gold hetzelfde. Ik was (en ben) zo stapel op haar. En zomaar in een paar weken tijd stort alles in. Hier ook, het gevoel van de andere kant was er niet meer. Ik ben niet blind, maar dit had ik niet aan zien komen. Het doet me pijn, het bijt in m'n ziel en ze had zelf niet door hoeveel ze eigenlijk betekende voor mij. Misschien was ik wel te lief voor haar. Maar het liep eerst goed. Ik was zo blij als ik haar weer zag, en ik voel het nu nog als ik haar zie of aan haar denk. Met als enige verschil dat het me nu slecht doet. En het contact is ook in ��n keer helemaal weg. Elke dag x-aantal smsjes, de weekenden samen, soms door de week... weg. Zo'n gapend gat, zo'n leegte. Ik vreet mezelf soms op. Toch was er iets waardoor ze me niet meer mocht. Ik was toch iets anders dan ze dacht denk ik. Maar Ik was zelf helemaal niet wie ik ben, denk ik achteraf ook wel 's. Vrij emotioneel, gevoelens die ik niet kende en ik heb gewoon een kutperiode achter de rug het afgelopen half jaar. Door eigen toedoen, dat wel. Maar als zij dat ��n van de weinige dingen is die je echt liefde geven, dan leg je er misschien teveel gewicht in. Want ze was echt heel veel voor mij. Ik was zo onzeker gewornden over bepaalde dingen. Ik vond mezelf altijd heel erg zelfverzekerd, en dat was ik ook, maar toen ik bij haar kwam veranderde ik een beetje in een softie. Zeer slecht, want ik had echt schijt aan alles en iedereen, dat voelik nu wel weer terugkomen. Maar met haar veranderde ik langzaam in iemand die ik zelf ook wel verafschuwde denk ik. Maar toch, ik was gelukkig, Ik was ook al langere tijd verliefd op haar. En dacht niet dat het ooit van haar kant zo zou zijn. Je kunt je voorstellen hoe blij ik was toen dit wel zo was en nog meer toen we wat kregen. We hebben 'maar' een 3,5 maand gehad ofzo. Maar ik leefde het vrij intensief, maar zomaar ging het mis. Ik probeerde echt alles te doen, maar als ik haar zag voelde ik plotseling de tegenzin. Het chagerijnige gezicht. Het kan 's gebeuren, maar dit was weken achtereen zo. En als ik naast haar zat, brandde ik van binnen, maar goed, zoiets laat je dan niet merken. Het doet pijn, heel veel. Heeft iemand ook maar enig idee hoe lang zoiets duurt? Als je zoveel hebt gedaan, zo met haar in je hoofd zit, en ze je zoveel gaf en in ��n keer gaat ze op je hart staan? Ik kan wel kwaad worden. Op haar, op anderen. Maar het is te onzinnig. "Het ligt niet aan jou, maar aan mij" zoiets is de slechtste zin om het uit te maken. Maar mij gebeurde het. Leugenachtig. Ik wordt soms wakker in het weekend en dan realiseer ik me weer dat ik haar lieve gezicht niet zie naast me. Dat ik haar niet blij kan maken of haar zie glimlachen. Dat ik niet voel dat haar warme donkere ogen liefde naar mij uitstralen. Dat ik niet meer voel dat ze van me houdt. Dat ik haar hand niet meer kan vasthouden. Dat ik haar niet lief in m'n armen kan hebben. Dat ik haar lieve lieve lach niet meer zie. Want ze verdient echt zoveel he. Zoveel meer dan mij. Anders dan wie dan ook. En ik ben haar dankbaar voor de tijd dat ze bij me was. Nu is ze vast weel op weg iemand anders gelukkig te maken. Geluk, zij heeft het, en ik heb het even mogen voelen. Ik mis haar vreselijk. En stomme idooit dat ik ben, ik ben zo onnozel om ook nog de hoop te hebben dat het ooit nog goed komt. Misschien omdat de pijn om dat onder ogen te zien momenteel nog te groot is. Maat van mij zei het al: "Ik had dat ooit ook, maar ik vertrouw geen vrouw meer, gewoon de volgende opzoeken" Ik weet niet, ik moet echt zo'n gevoel hebben wil ik wat beginnen. Op dit What to do?
Mickeys	maandag 7 augustus 2006 @ 22:50
	quote: Op maandag 7 augustus 2006 22:32 schreef 1603 het volgende: -verhaal- What to do? Mijn hemel.. ook al zo herkenbaar. Wat te doen.. tja... proberen te verwerken, aan jezelf werken, stukje bij beetje de dingen op de rail krijgen. Leuk advies van iemand die er amper zelf aan begonnen is maar ik ben er aan begonnen. Meer kan je niet doen. Je moet door dat hele kut/klote proces heen. De 1 doet er heel laconiek over en de ander heeft er minstens een jaar last van. Niet mijn ervaring maar gehoord van anderen en ook wat ik om mij heen gemerkt heb bij sommige. Ook voor jou geldt: Sterkte!!
1603	maandag 7 augustus 2006 @ 22:55
	quote: Op maandag 7 augustus 2006 22:50 schreef Mickeys het volgende: [..] Mijn hemel.. ook al zo herkenbaar. Wat te doen.. tja... proberen te verwerken, aan jezelf werken, stukje bij beetje de dingen op de rail krijgen. Leuk advies van iemand die er amper zelf aan begonnen is maar ik ben er aan begonnen. Meer kan je niet doen. Je moet door dat hele kut/klote proces heen. De 1 doet er heel laconiek over en de ander heeft er minstens een jaar last van. Niet mijn ervaring maar gehoord van anderen en ook wat ik om mij heen gemerkt heb bij sommige. Ook voor jou geldt: Sterkte!! Dankjewel, u2, maar Ik had nooit kunnen denken dat het zo lastig zou zijn. Dat ik zoveel voor iemand kon voelen., tja, move on, tis lastig, heel erg. ik kan wel gaan relativeren, maar daar schiet ik niks mee op. [ Bericht 1% gewijzigd door 1603 op 08-08-2006 01:30:17 ]
mrkanarie	maandag 7 augustus 2006 @ 23:34
	Ik kan wel los laten, maar wil het eigenlijk niet. Ik denk dat er nog hoop is. Hopeloos.
Metro2005	dinsdag 8 augustus 2006 @ 09:11
	quote: Op maandag 7 augustus 2006 17:08 schreef Geartsjuh het volgende: [..] Metro Wat k*t voor je.. Heel veel sterkte toegewenst! Dank je. Probeer zo veel mogelijk afleiding te zoeken maar je ontkomt er niet aan dat je alleen bent en aan haar denkt. Had vanmorgen even een inzinking toen ik aan de kat vroeg of ie haar ook miste Nu op mijn werk, thank god voor mijn werk. Tenminste afleiding. De allergrootste klap ben ik wel te boven nu maar het gevoel, dat moet langzaam slijten, dat is niet ineens weg. Heb mezelf maandagochtend een flinke schop onder mijn kont gegeven en ben weer op zoek gegaan naar wat afleiding, dingen afgesproken met mensen en uiteraard weer aan het werk. Kost alleen gewoon erg veel moeite om die schop onder je kont vol te houden maar ik weet dat het het beste is maar gewoon door te gaan. Heb al de nodige tegenslagen gehad in mijn leven dus ik weet dat ik door moet En toch voelt het gewoon kut en 1603, wat herkenbaar jouw verhaal zeg! ging bij echt precies zo.
1603	dinsdag 8 augustus 2006 @ 14:59
	if i could just forget everything
Mickeys	dinsdag 8 augustus 2006 @ 15:53
	quote: Op dinsdag 8 augustus 2006 14:59 schreef 1603 het volgende: if i could just forget everything Nog zo 1: If I could turn back the hand of time (R. Kelly)
DarkHelmet	woensdag 9 augustus 2006 @ 01:14
	als ik zo kort ff dit topic lees kan ik al snel concluderen dat het me zeker niet helpt...
Mickeys	woensdag 9 augustus 2006 @ 06:58
	quote: Op woensdag 9 augustus 2006 01:14 schreef DarkHelmet het volgende: als ik zo kort ff dit topic lees kan ik al snel concluderen dat het me zeker niet helpt... Als je bij voorbaat al die insteek hebt en dan ook nog zo'n opmerking plaatst inderdaad niet. Lees de vorige topics eens door en zie hoeveel anderen hier al gepost hebben en het bij hun blijkbaar wel hun hart heeft kunnen luchten. Je moet sommige dingen ook wel de tijd gunnen.
Roeni3	woensdag 9 augustus 2006 @ 09:22
	quote: Op woensdag 9 augustus 2006 01:14 schreef DarkHelmet het volgende: als ik zo kort ff dit topic lees kan ik al snel concluderen dat het me zeker niet helpt... Lezen helpt misschien niet, maar van je af schrijven misschien wel.
Blind_Guardian	woensdag 9 augustus 2006 @ 09:22
	Na een week van herinneringen, dromen, terugkijken en janken lijk ik nu weer in de lift te zitten. Ik denk nog steeds wel eens aan m'n ex, maar minder heftig en minder vaak. Hopelijk blijft dat nu zo, want ik dacht al eerder dat het gevoel sleet en toen kwam het weer in volle hevigheid terug . Het is alweer bijna 2 maanden uit nu, maar op ruim 4 jaar lijkt dat pas zo'n korte tijd... Ik ben best benieuwd hoe dat over een maandje weer zal gaan wanneer we elkaar weer om de week zien bij een vereniging waar we allebei komen. En nee, ik ga niet vanwege een ex-relatie een vereniging met een aantal vrienden laten zitten .
Mickeys	woensdag 9 augustus 2006 @ 12:42
	Gisteravond belde hij 'spontaan'. Gewoon om te vragen hoe het met me was en hoe het met sporten ging. Het duurde allemaal niet zo lang, een minuut of 5 maar toch voelde ik me wel ietsje beter. Natuurlijk hoop ik dat het contact kan blijven bestaan maar dan wel ook interesse van zijn kant en spontaniteit zou ook fijn zijn. Ik laat het nu nog maar gewoon rusten en zien waar het schip strand. Meer kan ik niet doen lijkt me. Ook voor vriendschap wil ik geen valse hoop dus dat blijft behoorlijk op de voorgrond hangen.
Geartsjuh	woensdag 9 augustus 2006 @ 17:03
	quote: Op dinsdag 8 augustus 2006 09:11 schreef Metro2005 het volgende: [..] En toch voelt het gewoon kut Ik weet het . Veel huilen, veel schelden en, zoals je zelf ook al zegt, afleiding zoeken. Hopelijk ga je je dan snel weer beter voelen. Mijn relatie ging uit in april. Hj heeft dik anderhalf jaar geduurd. Ik ben er nu wel redelijk overheen (heb me zelfs in tijden niet zo gelukkig gevoeld ) maar het doet nog steeds wel pijn af en toe. Vooral als ik dan verliefde stellen op straat zie ofzo. Ook als ik bv. dit topic zie: Het gevoel dat iemand De ware is... . Dan ben ik wel blij voor die jongen maar ik durf dan ook niet te posten dat zo'n gevoel helaas ook volledig misleidend kan zijn. Ik heb nl. nog steeds het idee alsof ik bij mijn vorige relatie er in geluisd ben ofzo. Hij was namelijk helemaal perfect. We pasten ook perfect bij elkaar. We waren elkaars ware. Maar het is uiteindelijk zo vreselijk mis gegaan en we zijn na een problematische en vooral geestelijk hele zware periode uit elkaar gegaan. Ik kan nog steeds enorm kwaad op hem zijn als ik er aan denk. Voor mijn gevoel heeft hij me enorm in de maling genomen door zo lang zichzelf voor te doen als een geweldig lief persoon en op het laatst in een monster te veranderen. Mijn droom over de ware is iig behoorlijk uit elkaar geknapt.. . Maar Metro, remember, uiteindelijk ga je je weer beter voelen. En misschien zelfs beter dan voor of tijdens je relatie. Misschien is dat nu nog niet voor te stellen, maar het komt wel. Ik ben iig heel erg gesteund door allemaal lieve mensen (collega's, vrienden, familie) . Iedereen stond voor me klaar en ze hebben er met z'n allen voor gezorgd dat ik niet in een gat ben terecht gekomen. Soms heb je even mensen nodig die tegen je zeggen dat je ok bent, dat het goedkomt en dat ze je mogen zoals je bent . En dat geldt ook voor jou Metro .
VD	woensdag 9 augustus 2006 @ 22:07
	En toen wilde mijn ex me terug. .
Mickeys	woensdag 9 augustus 2006 @ 22:45
	quote: Op woensdag 9 augustus 2006 22:07 schreef VD het volgende: En toen wilde mijn ex me terug. . En wat wil jij?
VD	donderdag 10 augustus 2006 @ 00:50
	Volgens mij durf ik gewoonweg niet meer... En ik ben nu gelukkig. Volgens mij zou ik het enkel uit schuldgevoel doen. Maar dat is wel een erg sterk gevoel. Dat ik het n� goed moet doen. Zucht... Ik weet niet wat ik voel. Ze was altijd alles en toen leek ze dood te zijn. Ik weet gewoon niet wat ik moet zeggen. Kom over een paar dagen wel weer hangen. Ja, dit is niet samenhangend. Maar toch. Tekenend voor mijn gevoel nu.
Xtinction	donderdag 10 augustus 2006 @ 00:54
	VD: kutwijf... hoe durft ze.... Ik dacht dat jij eindelijk verder was gegaan en nu met een ander leuk meisje had?
DanseMacabre	donderdag 10 augustus 2006 @ 04:42
	Hij is een sukkel.
Ereshkigal	donderdag 10 augustus 2006 @ 04:45
	quote: Op donderdag 10 augustus 2006 04:42 schreef DanseMacabre het volgende: Hij is een sukkel. er zijn genoeg mensen die wel oprecht om je geven hoor
Metro2005	donderdag 10 augustus 2006 @ 09:13
	quote: Op woensdag 9 augustus 2006 17:03 schreef Geartsjuh het volgende: [..] Ik weet het . Veel huilen, veel schelden en, zoals je zelf ook al zegt, afleiding zoeken. Hopelijk ga je je dan snel weer beter voelen. Mijn relatie ging uit in april. Hj heeft dik anderhalf jaar geduurd. Ik ben er nu wel redelijk overheen (heb me zelfs in tijden niet zo gelukkig gevoeld ) maar het doet nog steeds wel pijn af en toe. Vooral als ik dan verliefde stellen op straat zie ofzo. Ook als ik bv. dit topic zie: Het gevoel dat iemand De ware is... . Dan ben ik wel blij voor die jongen maar ik durf dan ook niet te posten dat zo'n gevoel helaas ook volledig misleidend kan zijn. Ik heb nl. nog steeds het idee alsof ik bij mijn vorige relatie er in geluisd ben ofzo. Hij was namelijk helemaal perfect. We pasten ook perfect bij elkaar. We waren elkaars ware. Maar het is uiteindelijk zo vreselijk mis gegaan en we zijn na een problematische en vooral geestelijk hele zware periode uit elkaar gegaan. Ik kan nog steeds enorm kwaad op hem zijn als ik er aan denk. Voor mijn gevoel heeft hij me enorm in de maling genomen door zo lang zichzelf voor te doen als een geweldig lief persoon en op het laatst in een monster te veranderen. Mijn droom over de ware is iig behoorlijk uit elkaar geknapt.. . Maar Metro, remember, uiteindelijk ga je je weer beter voelen. En misschien zelfs beter dan voor of tijdens je relatie. Misschien is dat nu nog niet voor te stellen, maar het komt wel. Ik ben iig heel erg gesteund door allemaal lieve mensen (collega's, vrienden, familie) . Iedereen stond voor me klaar en ze hebben er met z'n allen voor gezorgd dat ik niet in een gat ben terecht gekomen. Soms heb je even mensen nodig die tegen je zeggen dat je ok bent, dat het goedkomt en dat ze je mogen zoals je bent . En dat geldt ook voor jou Metro . Het is nu bijna een week uit en eroverheen ben ik nog lang niet maar ik heb het wel geaccepteerd nu. Heb vanmorgen zelfs voor het eerst niet meer gejankt. Enkel lijken mijn emoties momenteel wel bevroren. Totaal geen gevoel of emotie meer bij alles wat ik doe. Het lijkt wel of mijn hersens de boel even op slot hebben gezet tot ik weer klaar ben voor emoties ofzo. Intussen ga ik maar door met leven, mijn gevoel zal moeten wegslijten. Het missen gevoel is al wat minder gelukkig en het feit dat ik alles wat me aan haar doet denken even weggezet heb scheelt ook al een heel eind. En inderdaad, hulp van anderen, het kunnen uitten van je gevoel is erg belangrijk in zo'n proces. Toch raar eigenlijk, zo'n lange relatie was het niet eens (zelfs 1 vd kortste met slechts 7 maanden) maar het gevoel wat ik bij haar voelde was wel het meest intens en diep van al mijn relaties. Mijn eetlust is gelukkig wel weer op de terugkomende weg gelukkig. Vanavond ga ik mijn huisje even opruimen en schoonmaken. Even ruim baan maken en me richten op de toekomst. Letterlijk met een schone lei beginnen. _{En toch diep van binnen hoop je dat het nog goedkomt}
Xcept	donderdag 10 augustus 2006 @ 14:26
	Echt zo vaag allemaal. het was redelijk over tussen mij en mijn ex. Ergens in mei krijg ik een telefoontje of ik op het feest van haar zus wil komen want die werd 21. tsja daar gekomen dacht ik dat ik geen gevoel meer zou hebben voor haar. niets is minder waar. Ik heb dit bij haar kenbaar gemaakt en gezegd dat ik er over nadenk om het misshcien nog een kans te geven met haar. Ze zegt dat ze zielsveel van me houd, er niet aan moet denken om me met een ander te zien en me ontzettend mist, elke dag. ik had voorgesteld om uit te gaan alleen werd daar dus steeds heel vaag omheen gedraaid. kortom ze wil niet maar ze zegt het niet om me maar niet te kwetsen en definitief kwijt te zijn (zucht hoezo moelilijk doen) tsja ik heb bij haar aangegeven dat je alleen vrienden kan zijn en blijven als je allebei ook alleen vriendschap voor elkaar voelt. van mijn kant is dit niet zo, eigenlijk ben ik nog stapelgek van haar, daar kwam ik dus ook pas sinds kort weer achter. ik kan niet met haar samen zijn zonder naar haar te verlangen. gisteren aan de telefoon het initiatief genomen door geen contact mee te willen. dit vind zij vreselijk en wil ze absoluut niet. tsja ik weet het niet, ik moet ook eens door met mijn leven, zij is echt geweldig maar helaas onbereikbaar. Toch is het raar in de afgelopen maand was ik ontzettend zenuwachtig sliep slecht en kon alleen maar weer met haar in mijn kop zetten. na het gesprek van gister viel en een loden last van mijn schouders, rust. het gevoel wat ik nu heb is niet het leukste, maar het is zeker niet radeloos te noemen zoals na mijn eerdere lange relatie. dat komt natuurlijk ook omdat we al een jaar uit elkaar zijn en ik haar en mezelf graag nog een kans gegeven had. ze zegt dat ik niet te laat ben maar dat ze niet weer de onzekerheid aan kan. begrijpelijk, ik was nogal wispelturig. ik weet voor mezelf genoeg en kwel me niet langer met "wat als" en "misschien" ik ga verder.
Roeni3	donderdag 10 augustus 2006 @ 14:30
	quote: Op donderdag 10 augustus 2006 14:26 schreef Xcept het volgende: Echt zo vaag allemaal. het was redelijk over tussen mij en mijn ex. Ergens in mei krijg ik een telefoontje of ik op het feest van haar zus wil komen want die werd 21. tsja daar gekomen dacht ik dat ik geen gevoel meer zou hebben voor haar. niets is minder waar. Ik heb dit bij haar kenbaar gemaakt en gezegd dat ik er over nadenk om het misshcien nog een kans te geven met haar. Ze zegt dat ze zielsveel van me houd, er niet aan moet denken om me met een ander te zien en me ontzettend mist, elke dag. ik had voorgesteld om uit te gaan alleen werd daar dus steeds heel vaag omheen gedraaid. kortom ze wil niet maar ze zegt het niet om me maar niet te kwetsen en definitief kwijt te zijn (zucht hoezo moelilijk doen) tsja ik heb bij haar aangegeven dat je alleen vrienden kan zijn en blijven als je allebei ook alleen vriendschap voor elkaar voelt. van mijn kant is dit niet zo, eigenlijk ben ik nog stapelgek van haar, daar kwam ik dus ook pas sinds kort weer achter. ik kan niet met haar samen zijn zonder naar haar te verlangen. gisteren aan de telefoon het initiatief genomen door geen contact mee te willen. dit vind zij vreselijk en wil ze absoluut niet. tsja ik weet het niet, ik moet ook eens door met mijn leven, zij is echt geweldig maar helaas onbereikbaar. Toch is het raar in de afgelopen maand was ik ontzettend zenuwachtig sliep slecht en kon alleen maar weer met haar in mijn kop zetten. na het gesprek van gister viel en een loden last van mijn schouders, rust. het gevoel wat ik nu heb is niet het leukste, maar het is zeker niet radeloos te noemen zoals na mijn eerdere lange relatie. dat komt natuurlijk ook omdat we al een jaar uit elkaar zijn en ik haar en mezelf graag nog een kans gegeven had. ze zegt dat ik niet te laat ben maar dat ze niet weer de onzekerheid aan kan. begrijpelijk, ik was nogal wispelturig. ik weet voor mezelf genoeg en kwel me niet langer met "wat als" en "misschien" ik ga verder. Sterk . Zij wil je terug, jij twijfelt maar je vindt haar wel weer erg leuk. En je gaat toch verder. Sterk. _{Of dom, maar dat kan alleen jij bepalen.}
Xtinction	donderdag 10 augustus 2006 @ 14:51
	Breken man, hier heb je niks aan. Als ze echt zoveel van je houd en ook op de manier dat jij dat wil, dan zou ze de breuk zelf ongedaan willen maken. Wil ze dat niet graag genoeg, dan niet. Tis echt de perfecte filter. Sterkte though, gaat fokking pijn doen...
Xcept	vrijdag 11 augustus 2006 @ 07:40
	quote: Op donderdag 10 augustus 2006 14:30 schreef Roeni3 het volgende: [..] Sterk . Zij wil je terug, jij twijfelt maar je vindt haar wel weer erg leuk. En je gaat toch verder. Sterk. _{Of dom, maar dat kan alleen jij bepalen.} Denk jij dan dat ze me terug wil? ik denk het namelijk niet, zij kan het verleden niet los laten zegt ze en ze kan er niet overheen stappen. Momenteel ben ik weer helemaal gek van haar en kan dus niet alleen in haar buurt zijn als vriend. tegelijkertijd wil zij niet afspreken omdat ze het allemaal niet weet... tsja dan maar misschien een sukkel maar ja dit kan zo ook niet doorgaan. wie weet, gewoon ff laten rusten en dan over een tijdje weer eens bellen en kijken hoe we er dan voor staan.
Mickeys	vrijdag 11 augustus 2006 @ 09:32
	quote: Op vrijdag 11 augustus 2006 07:40 schreef Xcept het volgende: [..] Denk jij dan dat ze me terug wil? ik denk het namelijk niet, zij kan het verleden niet los laten zegt ze en ze kan er niet overheen stappen. Momenteel ben ik weer helemaal gek van haar en kan dus niet alleen in haar buurt zijn als vriend. tegelijkertijd wil zij niet afspreken omdat ze het allemaal niet weet... tsja dan maar misschien een sukkel maar ja dit kan zo ook niet doorgaan. wie weet, gewoon ff laten rusten en dan over een tijdje weer eens bellen en kijken hoe we er dan voor staan. Waarom nu weer een sukkel? Doe wat je hart je ingeeft met een beetje aangvuld door je ervaring met haar. Over een tijdje kijken lijkt mij een goede oplossing. Het is niet leuk als je je (weer) in onzekere situaties gooit en vervolgens er (wederom) gebroken uit gaat komen.
Xcept	vrijdag 11 augustus 2006 @ 12:50
	Nee dat is waar. Ik voel me alleen zon knuppel dat ik niet kan zeggen van hoppa over en verder, ik blijf altijd maar denken van "wat nou als" Ik had haar niet meer op moeten zoeken, door de telefoon is het veel makkelijker om afstand te houden en er niet weer met je gevoel in te stappen. zij geeft dit ook aan, ze zegt als ik je zie vind ik je lief wil ik je vasthouden en dat soort dingen meer tsja ik weet het niet. ik laat haar gewoon met rust, ben toch veel te hyper om normaal over de dingen na te denken. Mijn andere ex heb ik op een gegeven moment los gelaten en die belde toen opeens na 3 maanden zomaar op... toen ik haar toen weer zag wilde ik niks meer voelde ik niks meer en vond ik het eigenlijk heerlijk om haar te zien huilen om mijn nee, zij heeft mij namelijk nogal wat geflikt dus vandaar. Maar ja die lieverd van nu had een tegenovergestelde uitwerking... zucht... hopeloos hart.
Mickeys	vrijdag 11 augustus 2006 @ 13:14
	quote: Op vrijdag 11 augustus 2006 12:50 schreef Xcept het volgende: Nee dat is waar. Ik voel me alleen zon knuppel dat ik niet kan zeggen van hoppa over en verder, ik blijf altijd maar denken van "wat nou als" Tja... wat nou als ik wist welke balletjes zaterdag bij de lotto gaan vallen... Nee even zonder dollen. Je kan het beste bij jezelf te rade gaan waarvan je denkt dat de beste oplossing is en dit dan doen. Ook meteen niet meer denken 'wat nou als', als we alles van te voren wisten.. quote: Ik had haar niet meer op moeten zoeken, door de telefoon is het veel makkelijker om afstand te houden en er niet weer met je gevoel in te stappen. zij geeft dit ook aan, ze zegt als ik je zie vind ik je lief wil ik je vasthouden en dat soort dingen meer tsja ik weet het niet. ik laat haar gewoon met rust, ben toch veel te hyper om normaal over de dingen na te denken. Ook dit is... als je het van te voren had geweten... Je brgijpt het vast wel quote: Mijn andere ex heb ik op een gegeven moment los gelaten en die belde toen opeens na 3 maanden zomaar op... toen ik haar toen weer zag wilde ik niks meer voelde ik niks meer en vond ik het eigenlijk heerlijk om haar te zien huilen om mijn nee, zij heeft mij namelijk nogal wat geflikt dus vandaar. Maar ja die lieverd van nu had een tegenovergestelde uitwerking... zucht... hopeloos hart. en ik begrijp je.. Grappige is dat ik leuk advies zit te geven, maar er zelf nog heel hard aan moet trekken. Een tijdje geen contact gehad wat tot veel tranen heeft geleid. Nu van de week belde hij en dat heeft me toch wel goed gedaan. Blijft wel het feit dat ik nog steeds niet over hem heen ben. Ik heb wel eens tegen hem gezegd.. had nu maar iets uitgevreten, dan had ik je makkelijker kunnen vergeten. Hij is en blijft 'the love of my life'
Stampurtjuh	vrijdag 11 augustus 2006 @ 13:53
	hmm ik herken het wel een beetje wat er wordt gezegd hier.... ben de afgelopen week 3 dagen bij me ex geweest wat ik erg fijn vondt.. maar aan de andere kant heb ik ook de afstand die ik enigzins heb opgebouwd bewaren om mezelf niet al te veel pijn te willen doen. ik wil dus ook het contact van haar kant uit laten komen en kijk wel wat er dan van komt. maar elke avond als ik weer op me kamer zit en me telefoon in me handen heb zit ik er eerst 10 minuten naar te kijken en te twijfelen of het wel goed is om toch te bellen en dan uiteindelijk ben ik toch weer te zwak en bel ik haar weer... zucht liefde die van 1 kant af komt zuigt.... maar aan de andere kant denk ik dat er nog wel iets is bij haar maar dat het alleen heel diep verstopt zit. en spreek ik dus nog af en toe af met haar en maken wat plezier en kijk wel wat er gebeurd
DanseMacabre	vrijdag 11 augustus 2006 @ 15:37
	quote: Op vrijdag 11 augustus 2006 13:14 schreef Mickeys het volgende: Hij is en blijft 'the love of my life' Love of my life, you've hurt me You've broken my heart and now you leave me Love of my life can't you see Bring it back bring it back Don't take it away from me Because you don't know What it means to me Love of my life, don't leave me You've taken my love and now desert me Love of my life can't you see Bring it back bring it back Don't take it away from me Because you don't know What it means to me You'll remember When this is blown over And everything's all by the way When I grow older I will be there at your side to remind you How I still love you, I still love you Back hurry back Please bring it back home to me Because you don't know What it means to me Love of my life Love of my life Yeah
odysseynet	vrijdag 11 augustus 2006 @ 15:40
	Tja dan ben ik waarschijnlijk een hufter maar wat ik achter laat blijft achter mij en daar kijk ik niet naar terug. Sterker nog ik kijk naar het nieuwe en zie het als een uitdaging om wat nieuws te vinden. Misschien is het soms wel klote maar das bij mij naar 2 dagen over.
Mickeys	vrijdag 11 augustus 2006 @ 15:48
	quote: Op vrijdag 11 augustus 2006 15:40 schreef odysseynet het volgende: Tja dan ben ik waarschijnlijk een hufter maar wat ik achter laat blijft achter mij en daar kijk ik niet naar terug. Sterker nog ik kijk naar het nieuwe en zie het als een uitdaging om wat nieuws te vinden. Misschien is het soms wel klote maar das bij mij naar 2 dagen over. Ja... je zegt het goed.. wat JIJ achter laat. Dat is stukken makkelijker. Iemand die 'verlaten' wordt is het vele malen moeilijker voor. @ DanseMacabre Mooie tekst!!!!
DanseMacabre	vrijdag 11 augustus 2006 @ 17:04
	quote: Op vrijdag 11 augustus 2006 15:48 schreef Mickeys het volgende: @ DanseMacabre Mooie tekst!!!! Dankjewel. Is van Queen - Love of my life.. Ik heb ze ook live gezien, super gewoon.. kippenvel.
Mickeys	zondag 13 augustus 2006 @ 01:02
	Vandaag is het weer helemaal mis met me.. Ik mis m zo enorm dat ik er in blijf hangen of zo.. Al de hele dag geprobeerd andere dingen te doen, op te ruimen,de deur uit, sporten.. niks helpt. Ook vanavond lukt het me niet echt en inmiddels is het midden in de nacht en is de slaap niet te vatten.. ik hoop dat het morgen beter gaat..
Madski	maandag 14 augustus 2006 @ 01:18
	Toch maar weer een bumpje voor mezelf. Zit nou echt te twijfelen of ik nog steeds gek op haar ben of niet. Het is focking al meer dan een half jaar geleden en we zijn beide over 2 weken jarig. (eerder zelfs al). Je ziet bijv een meisje wat over straat loopt of nu toevallig werkte bij de Mac en ziet gewoon trekjes van je ex terug in zo'n persoon.. De tekeningen van de mond, ogen. Alles herinnerd je dan weer aan die mooie tijd. En is het dan de gedachtenis aan je ex of gewoon een algemeen schoonheidsbeeld waar je opvalt (dat was mijn eerste gedachte). Verdamme.. blokkeren werkt toch niet helemaal. Misschien maar eens met een vriendin praten die daarbij toen was of toch met de ex een goed 1 op 1 gesprek..
Xcept	maandag 14 augustus 2006 @ 08:50
	Ach mijn weekend was aan de ene kant top aan de andere kant niet. Ik heb niks meer vernomen, ben zaterdag met vrienden wezen stappen en dat was bere gezellig. Zondag alleen toch weer de hele dag gepiekerd. ach ja het wordt vanzelf minder... volgende week jarig, het zal mij benieuwen.
Metro2005	maandag 14 augustus 2006 @ 09:06
	Weekenden vallen mij nog het zwaarst. Vooral omdat mijn ze elk weekend bij me was en we altijd veel leuke dingen deden samen. En natuurlijk lekker samen wakker worden 's ochtends gaat het wel, gewoon direct eruit en niet nadenken over die lege plek naast je in bed. 's middags gaat ook wel maar 's avonds is er gewoon een leegte. Een gemis. Dan ga ik maar vroeg naar bed en zoek wat afleiding op tv ofzo. Ben intussen wel de agenda weer aan het vullen maarja een avond alleen zit er natuurlijk altijd wel tussen. Gelukkig vanavond even afleiding weer. Een exvriendin (mijn 1e vriendin )van me komt langs, gezellig samen wat eten en filmpje kijken ofzo [ Bericht 7% gewijzigd door Metro2005 op 14-08-2006 09:48:59 ]
Stampurtjuh	maandag 14 augustus 2006 @ 09:39
	straks weer een afspraak met me ex... ga wel met haar praten over hoe ik me voel. heb haar al verteld dat ik het niet langer denk meer aan te kunnen om vriendschap met haar te hebben..... omdat ik mezelf hier gewoon heel erg mee heb maar aan de andere kant wil ik ook weer zo graag bij haar wezen
Xcept	maandag 14 augustus 2006 @ 11:07
	Ik ken het stampurtjuh, zit in het zelfde schuitje, kan het maar niet laten om naar haar te blijven verlangen... als ik in haar buurt ben wil ik veel meer dan vriendschap, als ik haar spreek ben ik blij dat ze belt. het gaat weer helemaal de verkeerde kant op, ik was erover heen en er klaar mee... en nu dus weer in zak en as... toch heb ik niks meer laten horen, het is over en het schiet niet op zo.
Metro2005	maandag 14 augustus 2006 @ 12:34
	Afspreken met iemand waar je nog gevoelens voor hebt is gewoon niet handig. Dat heb ik zelf al ondervonden. Als het nog vers is kan zelfs een maitje of telefoontje je weer helemaal van slag brengen. Alles wat aan haar doet denken is dan gewoon teveel. Beter om even helemaal geen contact met je ex te hebben tot je er voor jezelf overheen bent. Ik ga vanavond weer eens wat leuks doen met mijn 1e grote liefde, en dat is 3 (!) jaar later pas omdat ik daarvoor gewoon moeite had met haar zien en spreken. Dan kwam direct dat terugverlangen weer naar boven. Behalve dat het nu gewoon een buitengewone knappe verschijning is (nog steeds ) heb ik er geen gevoelens meer voor en dan kun je pas een goede vriendschap opbouwen.
Xcept	maandag 14 augustus 2006 @ 13:11
	Ja het grappige is dus dat we al anderhalf jaar uit elkaar waren, ik was er ook helemaal overheen, dacht niet meer aan haar en het boeide niet of ze nu wel of niet belde... tsja werd ik uitgenodigd voor een feest, haar weer gezien en weer in 1 keer helemaal stapel... de situatie was gewoon kut en nu is het over, tsja jammer maar helaas... uitzitten het wordt vanzelf weer beter.
Duracell	woensdag 16 augustus 2006 @ 12:03
	Gaat met mij persoonlijk wel beter, dat wil zeggen ik leef en doe me ding. Ik begin hier meer en meer aan te wennen. Neem niet weg dat ik haar nog de hele dag mis Van het begin af aan gaf zij aan hele goede vienden te willen blijven. Omdat ze in het begin heel zakelijk tegen me was heb ik het contact de laatste weken van haar kant laten komen. Ze babbelt wat met me op msn en in de mail. Alleen oppervlakkige zaken. Omdat ik mezelf en haar alleen maar pijn doe als ik maar doorga over onze relatie, laat ik dit gezellig toe (ben toch wel blij op de hoogte te zijn hoe het met haar gaat) Afgelopen vrijdag was ik op een verjaardag en erg dronken, ik blijk haar dus middden in de nacht ge-smst te hebben. Alleen dat ik haar mis en xxxjes. Krijg ik wonder boven wonder om 6 uur een sms terug. Toen ik zag dat ik een sms van haar had, had ik al spijt dat ik haar gesmst had. Aleen stond nu in dat smsje dat ze me ook mist en dat ze wat wil afspreken. De volgende dag ook een mail waarin ze dit weer zegt en aangeeft dat we elkaar lang niet gezien hebben (week of 4 nu) Ik krijg heel sterk de indruk dat dit afspreken puur vriendschappelijk is, zo spreken we elkaar ook. Dit snap ik ook wel en wil dit evengoed wel, omdat die 7 jaar alles samen doen juist is wat je veel mist. Ik zou bv een moord doen om normaal een avond met haar op de bank voor de tv te kunnen hangen.Niet meer niet minder. Gewoon gezellig zeg maar. Maar aan de andere kant hou ik nog heel veel van haar en ben beetje bang als ik nu met haar afspreek dat het weer moeilijk word, ik een stap terug doe zeg maar. Per mail en sms is er toch een soort afstand, een afstand die ik haat. Maar het voor mijn gevoelens wel makkelijker maakt. Aan de andere kant, als ze af en toe de zakelijke masker laat vallen, merk ik dat er aan haar kant ook nog veel gevoel is. Bv 2 weken terug huilend aan de telefoon probeerd ze uit te leggen dat ze nu afstand neemt niet omdat ze me zat is te zien, maar omdat ze me teveel mist om me te zien Mijn hard schreeuwt dan "als je me zo mist kom dan gewoon langs!!" Maar mijn hersens zeggen wijs ja en amen en gaan er niet op in. Al met al weet ik niet wat ik met haar aanmoet Ik wil haar terug, maar zij moet echt haar eigen zaken eerst op een rij hebben voordat ik ertussen kom. Ik wil haar graag zien (ook als vriend), maar weet niet of ik hier klaar voor ben. Als ik het afhou krijg ik daar later weer spijt van
Mickeys	vrijdag 18 augustus 2006 @ 12:05
	Een kleine update: Vandaag voel ik mij goed, net zoals eigenlijk grotendeel de afgelopen week. Mijn ex doet verschrikkelijk koel en een gedag of hallo kan er niet eens vanaf. Ondanks dat hij degene was die notabene vrienden wou blijven. Nu hij zo koel doet merk ik dat het mij ineens veel minder hard begint te raken. Ik denk dat dat een goed vooruitzicht is en dat ik mogelijk nu toch weer de dingen kan oppakken wat ik zo graag wil. Ik doe in ieder geval meer met mijn leven dan hij. Hij wou gaan sporten, hij wou gaan afvallen hij wou meer dit en meer dat. Als ik er nu zo naar kijk ligt hij gewoon op de bank te slapen elke avond want meneer is moe en heeft het druk (weet niet waarmee maar goed) en sporten doet hij nog steeds niet en afvallen ook niet. Ik ben er inmiddels dus wel mee aan de slag gegaan. Ik voel me zoveel sterker en groter dan hij zich op dit moment voor doet. En dat terwijl ik juist had gedacht dat het mij niet zou gaan lukken wegens mijn minder valide situatie. Heerlijk voel ik me dus en hoop dat van het weekend ook nog te voelen als ik meer en meer dingen in huis aan het opruimen en aan het veranderen ben. Gewoon nieuw.. zo voelt het
Mr.G	vrijdag 18 augustus 2006 @ 16:12
	Het is inmiddels alweer en hele tijd geleden dat ik gepost heb in dit topic dus even een update: Tijdens de zomervakantie heb ik haar nooit gezien. Ik was lekker thuis mn ding aan het doen en zij zat in Milaan en later een tijdje in Praag. Even heerlijk tot rust kunnen komen en ik voelde me eigenlijk wel best goed. Vorige week had ik introductieweek van mn nieuwe studie. Zij deed ook mee aangezien ze ook een andere studie gaat doen. Toen ik haar weer zag was het weer gelijk raak. Het is zo naar als je denkt weer een beetje normaal verder te kunnen maar er dan achter te komen nog steeds niet over haar heen te zijn. Een maandje na de breuk had ze gezoend met een ander, ze kreeg ook gevoelens voor hem maar hij zag het niet zitten om een relatie te beginnen. Tijdens mn intro kreeg ik een smsje "hey, hoe is het blabla, en owja die jongen [insert naam van de jongen waar ze mee gezoend heeft] die zit nu ook bij jou in die zaal" Ik wist echt niet waarom ze dat zei, het had niet echt een toegevoegde waarde voor mij en aangezien zij altijd goed nadenkt voor ze wat zegt. Later heb ik daar wat opheldering over gevraagd en ze snapte dat het fout was en ze bood haar excuses aan. Nu wil ze bij mijn studentenvereniging. Dat afstand nemen gaat dan dus echt niet lukken als ik haar elke week weer zie. En wat als ze daar iemand tegenkomt,dan moet ik dat ook weer aanzien . Zij was echt zo geweldig en mijn gevoelens voor haar zijn nog te sterk. Hoewel ik weet dat samenblijven een dood spoor geweest zou zijn mis ik alles echt.
SofaKing	zaterdag 19 augustus 2006 @ 15:17
	Fijn dat ik dit topic gevonden heb. Na een relatie van elf maanden heb ik het gisteren uitgemaakt, ben nu helemaal naar de klote. Vooral omdat mijn gevoelens voor haar onveranderd zijn... Al een maand ging het slecht (volgens haar was het gevoel weg, maar van mijn kant was dat er nog wel), omdat ze zoveel van me hield wilde ze het nog wel proberen. Zien of het gevoel weer terug kwam, misschien was het slechts een dipje? Helaas. We vermaakten ons nog wel samen en gingen naar verloop van tijd ook weer knuffelen, maar het gevoel kwam bij haar niet terug en daardoor bleef het toch wat afstandelijk. Ik had echt het idee dat het een eenrichtingsrelatie begon te worden, en gisteren nam ik het pijnlijke besluit om er een punt achter te zetten. Ondanks dat: a) ze ontzettend veel van me houdt b) ze stapelgek op me is c) ze mij de mooiste persoon in haar leven vindt d) ze donders goed weet dat we uitstekend bij elkaar passen Maar als het gevoel weg is, is dat schijnbaar niet genoeg. Ook zij zag wel in dat het de beste beslissing was. Aangezien ik vandaag pas de trein naar huis kon pakken ben ik nog blijven slapen. Vreemde situatie! We hebben de hele avond zitten janken samen. Ze sloeg een arm om me heen en we zijn in slaap gevallen. Vanmorgen ben ik vertrokken. Weer veel janken en ineens kwam ze met 'misschien hadden we toch beter een breakje kunnen nemen' en 'denk je dat we ooit weer bij elkaar komen?' Op een gegeven moment zei ze:'Ik zal me echt in moeten houden om je vanmiddag al niet te sms-en.' Ik had aangegeven dat ik eerst even geen contact meer wil, dus zei ik dat ze me alleen mag sms-en als ze zeker weet dat ze me terug wil. Daarop zei ze dat ze me nu wel terug wilde, maar dat het wel verstandig was om over een tijdje nog eens te bekijken hoe het ervoor staat. Aan de ene kant heb ik zoiets van: Ik wou dat ik het niet uitgemaakt had, dan waren we nu nog samen en probeerden we het nog. Maar aan de andere kant kon ik echt niet tegen een relatie waarin het enthousiasme alleen van mijn kant kwam. Nu zit ik alleen thuis en kan niets anders dan aan haar denken. Al een paar keer heb ik de neiging gehad om haar een sms te sturen, maar ik weet dat ik sterk moet zijn. Als we echt bij elkaar horen komt het wel goed, maar zij zal de eerste stap moeten zetten. Ik heb al eens de be�indiging van een relatie van vijf jaar overleefd en weet dat het uiteindelijk wel goed komt, maar toch ben ik erg bang dat het definitief voorbij is. In de tussentijd bereid ik me voor op een paar vreselijke dagen. Ik kan me een leven zonder haar niet voorstellen.
Xtinction	zaterdag 19 augustus 2006 @ 15:46
	Sofaking: don't worry, hoe kut het ook is, ik denk dat iedereen het met me eens is als ik zeg dat je de juiste keuze hebt gemaakt....Nu is het een kwestie van volhouden, en dat wordt mss wel het moeilijkste dat je ooit hebt hoeven doen...
SofaKing	zaterdag 19 augustus 2006 @ 16:29
	Bedankt Xtinction. Ik ga zeker de komende weken geen contact opnemen. Maar ben ik dwaas bezig als ik nog hoop heb? Ze heeft herhaaldelijk gezegd dat ze er niet helemaal zeker van is dat dit de oplossing is, dat ze misschien wel de grootste fout van haar leven maakt, en dat ze waarschijnlijk nooit weer iemand tegenkomt die zo goed bij haar past. Heel verwarrend voor mij was ook dat ze vannacht en vanmorgen zoveel wilde knuffelen. De tijd zal het leren I guess...
micro1234	zaterdag 19 augustus 2006 @ 17:11
	Sofaking, Heb bijna exact hetzelfde als jou meegemaakt na een relatie van 2 jaar waarvan 1 jaar samenwonen. Mijn ex wist het ook allemaal niet zeker meer, maar je moet wel beseffen als een vrouw eenmaal het uitheeft gemaakt dan is ze al in een veel verdere stadium als jij. Bedenk goed de pijn en verdriet die je nu hebt gaan verwerken en de eer aan jezelf houden. Of steeds maar in die onzekerheid kunnen leven. Het leven is te kort om over zulke dingen te diep gaan na te denken.
SofaKing	zaterdag 19 augustus 2006 @ 17:22
	Micro, Zelf heb ik ook een jaar samengewoond met m'n eerste vriendin. Men zegt wel eens dat samenwonen de ultieme relatietest is, en daar zit inderdaad wat in. Wat betreft het uitmaken en het stadium van je partner, daar ben ik toen inderdaad ook achter gekomen. Voor mijn ex was het destijds een grote opluchting, terwijl ik het nog wel een tijdje had willen proberen. Maar in dit geval is het toch wat anders, aangezien ik nu degene ben die het uitgemaakt heeft en zij die stap nog niet kon nemen. Dat we er beide niet honderd procent achter staan maakt het niet gemakkelijker om de be�indiging van de relatie te accepteren.
JoeyT	zaterdag 19 augustus 2006 @ 17:29
	quote: Op maandag 14 augustus 2006 12:34 schreef Metro2005 het volgende: Afspreken met iemand waar je nog gevoelens voor hebt is gewoon niet handig. Dat heb ik zelf al ondervonden. Als het nog vers is kan zelfs een maitje of telefoontje je weer helemaal van slag brengen. Alles wat aan haar doet denken is dan gewoon teveel. Beter om even helemaal geen contact met je ex te hebben tot je er voor jezelf overheen bent. Ik ga vanavond weer eens wat leuks doen met mijn 1e grote liefde, en dat is 3 (!) jaar later pas omdat ik daarvoor gewoon moeite had met haar zien en spreken. Dan kwam direct dat terugverlangen weer naar boven. Behalve dat het nu gewoon een buitengewone knappe verschijning is (nog steeds ) heb ik er geen gevoelens meer voor en dan kun je pas een goede vriendschap opbouwen. Misschien moet je gewoon niet altijd van de ene relatie in de andere springen. Heeft totaal geen zin...
Duracell	zondag 20 augustus 2006 @ 00:54
	quote: Op zaterdag 19 augustus 2006 17:22 schreef SofaKing het volgende: Micro, Zelf heb ik ook een jaar samengewoond met m'n eerste vriendin. Men zegt wel eens dat samenwonen ==== Jij moet eerst ff helemaal niets beslissen, hopen, of opgeven. Eerst ff een paar dagen, weken, of maanden ff aankijken wat op je af komt en hoe je gevoelens zijn. Is het volgende week pcies hetzelfde en de week daarna ook.. doe er wat mee. Maar waarschijnlijk zal in ieder geval de komende week, een week zijn waar je per het uur iets anders voelt. Doe pas wat als iets echt goed begint te voelen, niet als je er niet zeker van ben. Mijn advies is ook aan iedereen, probeer alles af te wachten.... Pluk je dag, 1 dag tegelijk Jezus wat ben ik stoned
cryingfreeman12	maandag 21 augustus 2006 @ 14:18
	"vrouwen je kan niet met ze en niet zonder ze" ik ben voor een jaar terug na 4,5 belazert, mijn ex lag al 2 maand te wippen met een ander. Toen ze de ballen had om het uit te maken probeerde ze zichzelf mooi schoon te houden bij haar familie en mij is de waarheid ook nooit vertelt totdat ze zich verprate tegen haar broertje. Allerlei smoesjes ophangen zoals eetproblemen door mij, ik zou haar in elkaar geslagen hebben, of dat je teveel van der houd!! hoe breek je iemand bij z'n enkels af, ZO DUS!! ze is nog geen paar maand erna gaan samen wonen met degene waar ze vreemd mee ging maar om haar blaadje schoon te houden niks "officieel" begonnen met hem. Daarnaast was ze van een stil en onzekere meid die niet van drinken en roken hield ineens een breezer slet die rookte en zoop als een kerel. Nu een jaar later heeft ze officieel iets met die gast. Inmiddels ben ik weer gelukkig en heb ik een totaal andere relatie maar vrouwen kunnen je echt kapot maken. 3 weken niet eten, 9 kilo afvallen, gewoon niet eens meer kunnen werken omdat je daar geestelijk niet toe instaat bent. Wat hebben ze een macht!! foute boel waar gaat dit heen met deze wereld????!!!
Metro2005	maandag 21 augustus 2006 @ 14:33
	Ik kom nog even melden dat ik over mijn ex heen ben althans, voor een groot gedeelte. Heb geen rare gevoelens meer als ik d'r spreek of d'r foto's bekijk. Denk niet meer aan wat ze allemaal met een andere gozer gaat doen. Kortom : gaat goed komen
Xcept	maandag 21 augustus 2006 @ 15:52
	dit weekend weer gebeld door mevrouw... weer een week niks van haar gehoord en nu bellen dat ze me toch wel weer heel erg mist en dat ze het allemaal niet weet. aargh make up your fockin mind! Ik heb het lekker heel melig en luchtig gehouden en net gedaan alsof het me allemaal om het even was en ik moet zeggen dat dat wel beter werkt. heb tegen haar gezegd dat mijn hoofd voorlopig toch nog niet naar een ander staat en dat het allemaal goed is. we zien het wel, laat me er niet meer door gek maken, het weekend was helemaal top, hoop leuke dinge gedaan dus hoef me er niet druk om te maken.
het.ismij	maandag 21 augustus 2006 @ 16:03
	@VD: Moet ik je serieus voor je klote komen schoppen? Kappe hoor hey, na al die ellende toch nog ervoor zwichten? Ik zou me eerst is goed afvragen waarom ze het nu wel ineens weer proberen?? En niet van ja ik vindt je toch leuk.hou van je blablabla. Vin ik een beetje slap imo op dit moment. * het.ismij is ook weer van ze vriendin dat al keer me ex was af. En nee geen moeite mee, t ging gewoon toch niet.
Fidelick	maandag 21 augustus 2006 @ 17:17
	Zijn er ook mensen die hier ervaring hebben met de 'lange termijn verwerkingsperiode'? Vorig jaar rond deze tijd overleed mijn oma �n maakte mijn vriend het na bijna 3 jaar uit. We waren elkaars 1e maar �chte liefde en ik geloof(de)dan ook dat hij de ware was. Na de nodige tranen, drama's enz heb ik een tijd nergens last van gehad. Tot nu. Ik heb een nieuwe vriend, merk dat ik constant alles vergelijk, en heb zelfs even - vaniut het niets - een dipje gehad om mijn ex. Is dat raar? Vanuit het niets is het ook weer weggegaan, maar ik vrees dat ik het nog steeds geen plaats kan geven en dat het bl�jft terugkomen... Dat wil ik gewoonweg niet, maar ik merk bijv. wel dat ik alleen de positieve dingen kan terughalen. De 'slechte' en vooral erg lelijke dingen niet relativeer en zelfs vergeet. Iemand ervaring mee? ik moet zeggen dat het op dit moment weer ok gaat, maar ik wil het plaatsen, er over heen stappen want nog steeds heb ik een beetje het onbestemde gevoel: ik heb mijn portie echte liefde gehad..
Madski	maandag 21 augustus 2006 @ 17:28
	Goed bezig kerel! Ik heb zelf voor me vorige week alles van me afgeschreven. Nooit echt voor mezelf verwerkt en een vriendin wilde er wel mee helpen
Duracell	maandag 21 augustus 2006 @ 20:31
	Ze wil deze week langskomen, omdat ze me mist als vriend... Denk dat ik het maar doe en gewoon vastbind aan het bed Alles opgelost
SofaKing	maandag 21 augustus 2006 @ 23:45
	quote: Op maandag 21 augustus 2006 14:33 schreef Metro2005 het volgende: Ik kom nog even melden dat ik over mijn ex heen ben althans, voor een groot gedeelte. Heb geen rare gevoelens meer als ik d'r spreek of d'r foto's bekijk. Denk niet meer aan wat ze allemaal met een andere gozer gaat doen. Kortom : gaat goed komen Mooi voor je! Hoe lang heeft het nu geduurd voordat je dit punt bereikt hebt?
SofaKing	maandag 21 augustus 2006 @ 23:50
	Dit is nu de derde dag dat het uit is tussen mij en m'n ex-vriendin. Ik ben nog steeds heel erg naar de klote, denk ook niet dat daar op de korte termijn verandering in komt. Ik zie nu alleen nog maar de positieve dingen van de relatie in, de negatieve aspecten die me ertoe dreven om het uit te maken zijn ver op de achtergrond. Ik heb vandaag gedaan wat ik mezelf had beloofd niet te doen, namelijk haar een bericht gestuurd. Maar ik moest gewoon weten hoe het met haar ging. Ik heb gevraagd of ze het goed vond als ik haar even belde (lekker verstandig inderdaad!), eerst vond ze het geen goed idee maar daarna smste ze dat het wel goed was als ik even belde. Het bleek dat ze de eerste twee dagen er helemaal ziek van was (overgeven, niet eten), maar dat het inmiddels wat beter ging. Ze zorgt ervoor dat ze nauwelijks alleen is, waardoor ze veel afleiding heeft. Wat dat betreft heb ik het fout aangepakt, ik heb me geisoleerd en daardoor heb ik mezelf op zitten vreten. Ik ben van plan de komende dagen meer gezelschap op te zoeken. Ongeveer een uur na het gesprek kreeg ik van haar een smsje dat ze het fijn vond om me weer even te spreken, maar dat ze nu zelf wel meer naar de klote is. Terwijl ze aan de telefoon zo beheerst en objectief over kwam (misschien omdat er een vriendin bij zat). Hoe onverstandig het ook leek denk ik dat het gesprek me wel goed heeft gedaan. Ze heeft een paar dingen gezegd die me wat meer rust geven, al is het relatief weinig. Ze zei ook dat het een paar weken duurt voordat ze nog een keer naar 'ons' kan kijken om te zien of het zo goed is of dat er toch weer gevoelens opspelen. Natuurlijk heeft ze daar helemaal gelijk in. In de tussentijd moet ik het meer proberen los te laten en weer voor mezelf gaan leven.
cryingfreeman12	dinsdag 22 augustus 2006 @ 08:34
	Ik heb er een jaar over gedaan om te eindelijk alles weer een btje op een rijtje te hebben. Terug vallen op vrienden is het beste wat je kan doen. Als je maar kan praten en bij iemand en je verhaal honderden keren kan vertellen. ruim alles op wat enig sinds met haar te doen heeft en breng het naar een zolder of een kelder. persoonlijk heb ik alles in de brand gestoken omdat ik gewoon keihard bedondert ben!! MIss heb je wat aan het advies.
Metro2005	dinsdag 22 augustus 2006 @ 08:54
	quote: Op maandag 21 augustus 2006 23:45 schreef SofaKing het volgende: [..] Mooi voor je! Hoe lang heeft het nu geduurd voordat je dit punt bereikt hebt? Maand ongeveer nu. natuurlijk nog wel eens dipjes maar over het algemeen kan ik wel stellen dat ik nu op een punt ben dat ik haar niet eens meer terug zou willen. Het contact tussen ons is wel geheel weggeweest in die tijd en dat scheelt enorm. Bovendien moet je �cht wat hebben om te doen, als afleiding. Ik heb gemerkt dat als je thuis gaat zitten dat je alleen maar gaat nadenken over hoe leuk je het wel niet had samen ed ed. Als je weggaat, nieuwe mensen ontmoet dan ontdek je ook haar minpunten en daar ga je je steeds meer en meer op focussen. En dan uiteindelijk besef je dat het wellicht beter is dat het over is. Dus, nee ik kijk weer volop naar de toekomst. Een toekomst zonder haar , dat wel.
AntiChrist	dinsdag 22 augustus 2006 @ 09:14
	na een relatie van 9 jaar is het sinds 2 weken uit (gezellig na de vakantie.....) vooral het feit dat we zo jong (16 jaar) wat met elkaar zijn begonnen heeft er volgens mij voor gezorgd dat we teveel uit elkaar zijn gegroeid. het is wel enigsinds in overleg gegaan al blijf ik mij verbazen over de radiostilte tussen ons.. na 9 jaar iedere week wel bij elkaar te zijn geweest ineens totaal niets meer. ben nu weer helemaal teruggevallen op mn vrienden en familie, die ik door haar toedoen eigenlijk steeds minder ging zien (ik ben het gewend altijd mensen over de vloer te hebben, zij duidelijk niet ). het valt me op dat iedereen om me heen het ook gewoon zag aankomen en ik zelf met mn maffe kop niet... (sterker nog ik dacht dat het weer wat beter ging) het ergste van alles is dat ik mezelf geen houding meer weet te geven(ik praat niet makkelijk over emotionele dingen...), en nu denkt iedereen om me heen dat het me niets doet terwijl ik er serieus wel problemen mee heb. nu ben ik weer een paar keer uitgeweest met wat vrienden en dat vind ik ook maar niks (daar je geen boodschappen moet doen als je honger hebt) momenteel probeer ik alles te bevatten maar daar is het nog te vers voor. aan de ene kant ben ik wel opgelucht dat het over is en niet meer over onze relatie hoef te twijfelen aan de andere kant mis ik toch een hoop dingen.... die leegte probeer ik momenteel op te vullen door met vrienden leuke dingen te doen en vooral dingen te doen die zij nooit leuk vond. (en dus ook weer een tattoo laat zetten terwijl zij het wel genoeg vond zo ) maar het voelt voorlopig nog niet vertrouwd aan dat alleen zijn.....
Gaatjeniksan	dinsdag 22 augustus 2006 @ 10:06
	quote: Op maandag 21 augustus 2006 17:17 schreef Fidelick het volgende: Ik heb een nieuwe vriend, merk dat ik constant alles vergelijk, en heb zelfs even - vaniut het niets - een dipje gehad om mijn ex. Is dat raar? Dat vraag ik me dus ook af...hoe ik zou reageren als ik weer een relatie krijg...ben benieuwd hoe andere dat hebben ervaren. Ze zeggen immers dat je je eerste echte liefde niet zal vergeten...
Fidelick	dinsdag 22 augustus 2006 @ 13:46
	Vergeten doe je nooit, maar ik heb het idee dat ik het nog lang geen echte 'rustplaats' heb gegeven.. Andersom is hij meteen in een nieuwe relatie die nu ook al weer bijna een jaar duurt. Ik heb het idee dat het bij hem echt helemaal van de baan is en geloof dan ook niet dat hij er ook nog ooit aan denkt. Hij lijkt zoo veel gelukkiger met haar en dat steekt soms nog wel eens
wick	dinsdag 22 augustus 2006 @ 14:58
	dubbel, hoort hier niet thuis [ Bericht 52% gewijzigd door wick op 22-08-2006 15:15:47 ]
Sunshine2006	dinsdag 22 augustus 2006 @ 16:49
	Ben er eindelijk eens achter dat ik mn ex echt niet terug krijg .... Maar het voelt echt alsof ik verscheurt word van binnen, dacht eindelijk de perfecte gevonden te hebben. Goed uitziend, lief, romantisch, had alles voor je over, kwam vaak met verassingen, originele dingen en uitstapjes, spontane uitleveingen, kadoos, deed veel voor je (andersom ook natuurlijk, maar het feit dat veel uit zichzelf kwam...) uit het niets zomaar bos rozen mee of zomaar langskomen omdat ie je mist, zonder afgesproken te hebben, etc... Waar vind je dat nou??? Zulke gozers bestaan er bijna mijns inziens niet meer!!!
Mickeys	dinsdag 22 augustus 2006 @ 16:59
	quote: Op dinsdag 22 augustus 2006 16:49 schreef Sunshine2006 het volgende: Ben er eindelijk eens achter dat ik mn ex echt niet terug krijg .... Maar het voelt echt alsof ik verscheurt word van binnen, dacht eindelijk de perfecte gevonden te hebben. Goed uitziend, lief, romantisch, had alles voor je over, kwam vaak met verassingen, originele dingen en uitstapjes, spontane uitleveingen, kadoos, deed veel voor je (andersom ook natuurlijk, maar het feit dat veel uit zichzelf kwam...) uit het niets zomaar bos rozen mee of zomaar langskomen omdat ie je mist, zonder afgesproken te hebben, etc... Waar vind je dat nou??? Zulke gozers bestaan er bijna mijns inziens niet meer!!! Kopietje van mijn verhaal.... misschien ligt het wel juist aan dat soort mannen dat het niet werkt... precies dezelfde ervaring heb ik. Nu pas na bijna 4 maanden begint ik er een beetje overheen te komen, maar als ik er aan denk barst ik nog best wel vaak eigenlijk in tranen uit. Maar niet meer aan denken dus (poging wagen tot)
Madski	dinsdag 22 augustus 2006 @ 18:32
	Gisteren even alles uit wezen huilen en muziek opgezet van toen. Hielp wel een boel moet ik zeggen
Stampurtjuh	dinsdag 22 augustus 2006 @ 23:44
	quote: Op dinsdag 22 augustus 2006 16:49 schreef Sunshine2006 het volgende: Ben er eindelijk eens achter dat ik mn ex echt niet terug krijg .... Maar het voelt echt alsof ik verscheurt word van binnen, dacht eindelijk de perfecte gevonden te hebben. Goed uitziend, lief, romantisch, had alles voor je over, kwam vaak met verassingen, originele dingen en uitstapjes, spontane uitleveingen, kadoos, deed veel voor je (andersom ook natuurlijk, maar het feit dat veel uit zichzelf kwam...) uit het niets zomaar bos rozen mee of zomaar langskomen omdat ie je mist, zonder afgesproken te hebben, etc... Waar vind je dat nou??? Zulke gozers bestaan er bijna mijns inziens niet meer!!! dat dat soort mannen niet meer bestaan dat is niet waar, ze zijn echter alleen schaars. ik ben er gelukkig 1 van, heb alleen de pech gehad dat ik iemand tegen kwam die dat niet zo wist te waarderen of op zijn minst gezegd op waarde wist te schatten. dat feit heeft mij toch wel een beetje terug houdender gemaakt in een relatie aan te gaan. maar zodra ik weer dat gevoel bij een vrouw heb zal ik me er ook weer 100% voor laten gaan.
Metro2005	woensdag 23 augustus 2006 @ 09:32
	quote: Op dinsdag 22 augustus 2006 16:49 schreef Sunshine2006 het volgende: Ben er eindelijk eens achter dat ik mn ex echt niet terug krijg .... Maar het voelt echt alsof ik verscheurt word van binnen, dacht eindelijk de perfecte gevonden te hebben. Goed uitziend, lief, romantisch, had alles voor je over, kwam vaak met verassingen, originele dingen en uitstapjes, spontane uitleveingen, kadoos, deed veel voor je (andersom ook natuurlijk, maar het feit dat veel uit zichzelf kwam...) uit het niets zomaar bos rozen mee of zomaar langskomen omdat ie je mist, zonder afgesproken te hebben, etc... Waar vind je dat nou??? Zulke gozers bestaan er bijna mijns inziens niet meer!!! Herkenbaar, mijn ex was ook alles wat ik ooit in een meisje zocht, helaas mocht het niet zo zijn en heeft ze het uitgemaakt. Er zijn trouwens genoeg mannen die zo zijn hoor. Niet denken dat er niemand anders is die al die eigenschappen niet heeft. Ik weet dat het moeilijk is om te geloven (heb dat gevoel zelf ook wel eens, van: zijn er nog wel meisjes die z� perfect waren) maar ze zijn er heus wel. Sterkte
cryingfreeman12	woensdag 23 augustus 2006 @ 09:47
	onthoud goed een perfecte vriend of vriendin bestaat niet. Dat wat je vind moet alleen goed bij je passen. Maar kop op de wereld zit vol met mensen die bij je passen en je precies hetzelfde kunnen laten voelen.
Roeni3	woensdag 23 augustus 2006 @ 10:03
	quote: Op woensdag 23 augustus 2006 09:47 schreef cryingfreeman12 het volgende: onthoud goed een perfecte vriend of vriendin bestaat niet. Dat wat je vind moet alleen goed bij je passen. Maar kop op de wereld zit vol met mensen die bij je passen en je precies hetzelfde kunnen laten voelen. Juist de mogelijke onperfectheid van een vriendin maakt haar perfect . Het is een beetje een contradictus in terminus, maar juist een perfecte vriendin is alleen maar saai.
Mickeys	woensdag 23 augustus 2006 @ 10:08
	quote: Op woensdag 23 augustus 2006 09:47 schreef cryingfreeman12 het volgende: onthoud goed een perfecte vriend of vriendin bestaat niet. Dat wat je vind moet alleen goed bij je passen. Maar kop op de wereld zit vol met mensen die bij je passen en je precies hetzelfde kunnen laten voelen. En daarom open je deze topic????? Hypocriet?
Roeni3	woensdag 23 augustus 2006 @ 10:12
	quote: Op woensdag 23 augustus 2006 10:08 schreef Mickeys het volgende: [..] En daarom open je deze topic????? Hypocriet? Mja, de 'vergelijking' die jij trekt is niet helemaal hetzelfde. Zeg maar, helemaal niet. Lees dat topic van hem nog maar eens goed.
cryingfreeman12	woensdag 23 augustus 2006 @ 10:26
	quote: Op woensdag 23 augustus 2006 10:08 schreef Mickeys het volgende: [..] En daarom open je deze topic????? Hypocriet? Dat heeft toch helemaal niks te doen met exen etc.... ben gek op mn huidige vriendin. daarnaast zei is ook niet perfect!!!
Mickeys	woensdag 23 augustus 2006 @ 10:46
	quote: Op woensdag 23 augustus 2006 10:12 schreef Roeni3 het volgende: [..] Mja, de 'vergelijking' die jij trekt is niet helemaal hetzelfde. Zeg maar, helemaal niet. Lees dat topic van hem nog maar eens goed. Zoals ik het lees kan hij haar niet eens loslaten en probeert hij de relatie maar vast te houden en alle slechte eigenschappen en zaken voor lief te nemen. Hoezo niet los kunnen laten? niet van een ex, maar als ik die topic van hem lees kan dat nooit meer lang duren. quote: Op woensdag 23 augustus 2006 10:26 schreef cryingfreeman12 het volgende: [..] Dat heeft toch helemaal niks te doen met exen etc.... ben gek op mn huidige vriendin. daarnaast zei is ook niet perfect!!! Nee inderdaad niet met exen, maar liegen is dus geoordloofd en alle andere zaken vind je dus ook goed. Blijkbaar neem je genoegen met heel weinig. Het is ook een vorm van niet los kunnen laten mijn inziens, maar ik merk het vanzelf wel of ik met het gevoel dat ik bij jouw verhaal heb, totaal er naast heb gezeten. (en ook dit is niet lelijk bedoeld maar ik voorzie gewoon problemen)
Roeni3	woensdag 23 augustus 2006 @ 11:43
	quote: Op woensdag 23 augustus 2006 10:46 schreef Mickeys het volgende: [..] Zoals ik het lees kan hij haar niet eens loslaten en probeert hij de relatie maar vast te houden en alle slechte eigenschappen en zaken voor lief te nemen. Hoezo niet los kunnen laten? niet van een ex, maar als ik die topic van hem lees kan dat nooit meer lang duren. Kolere, jij strooit echt met aannames, he . Je bent de enige die het zo leest.
Mickeys	woensdag 23 augustus 2006 @ 11:46
	quote: Op woensdag 23 augustus 2006 11:43 schreef Roeni3 het volgende: [..] Kolere, jij strooit echt met aannames, he . Je bent de enige die het zo leest. Wie leest die andere topic nu niet goed? maar wat jij wil. hij moet met haar leven/omgaan
cryingfreeman12	woensdag 23 augustus 2006 @ 11:57
	quote: Op woensdag 23 augustus 2006 11:46 schreef Mickeys het volgende: [..] Wie leest die andere topic nu niet goed? maar wat jij wil. hij moet met haar leven/omgaan Prima dat je je mening geeft, niks op tegen maar het is idd zo dat mijn topic helemaal niks te doen heeft met dit topic over EXEN. Het probleem gaat over mijn huidige relatie die los staat van wat er in m'n verleden is gebeurd. Dus thanx voor je advies en mening maar dat heeft er weinig mee van doen.
Sunshine2006	woensdag 23 augustus 2006 @ 12:19
	[ Bericht 100% gewijzigd door Sunshine2006 op 23-08-2006 12:20:12 ]
Sunshine2006	woensdag 23 augustus 2006 @ 12:22
	quote: Op woensdag 23 augustus 2006 09:32 schreef Metro2005 het volgende: [..] Herkenbaar, mijn ex was ook alles wat ik ooit in een meisje zocht, helaas mocht het niet zo zijn en heeft ze het uitgemaakt. Er zijn trouwens genoeg mannen die zo zijn hoor. Niet denken dat er niemand anders is die al die eigenschappen niet heeft. Ik weet dat het moeilijk is om te geloven (heb dat gevoel zelf ook wel eens, van: zijn er nog wel meisjes die z� perfect waren) maar ze zijn er heus wel. Sterkte Tis inderdaad moeilijk voor te stellen. De mannen die ik tegenkom in mijn woonplaats, zoals in de stad enzo, zijn altijd van die lompe boeren die meteen handtastelijk worden na 2 woorden en altijd maar zo oppervlakkig zijn en op 1 ding uitzijn en het hun niet boeit wat je te vertellen heb ofzo... Van die simpele figuren... Komt niet eens in de buurt van mn ex. En ik heb er werkelijk waar nog geen 1 ander zien lopen, serieus. Misschien dat het aan tegenwoordig ligt, 2006. Dat mannen schijnbaar denken dat wij vrouwen zo moeilijk zijn, dus gaan ze zich maar als een stelltje lompe boeren gedragen. Alles draait alleen maar om sex tegenwoordig en de vluchtige dingetjes. Jammer... Heel erg jammer... Sex is just een issue.
cryingfreeman12	woensdag 23 augustus 2006 @ 12:29
	quote: Op woensdag 23 augustus 2006 12:22 schreef Sunshine2006 het volgende: [..] Tis inderdaad moeilijk voor te stellen. De mannen die ik tegenkom in mijn woonplaats, zoals in de stad enzo, zijn altijd van die lompe boeren die meteen handtastelijk worden na 2 woorden en altijd maar zo oppervlakkig zijn en op 1 ding uitzijn en het hun niet boeit wat je te vertellen heb ofzo... Van die simpele figuren... Komt niet eens in de buurt van mn ex. En ik heb er werkelijk waar nog geen 1 ander zien lopen, serieus. Misschien dat het aan tegenwoordig ligt, 2006. Dat mannen schijnbaar denken dat wij vrouwen zo moeilijk zijn, dus gaan ze zich maar als een stelltje lompe boeren gedragen. Alles draait alleen maar om sex tegenwoordig en de vluchtige dingetjes. Jammer... Heel erg jammer... Sex is just een issue. Dat ben ik helemaal met je eens, ik ben zelf niet zo. Maar ik zie het vaak genoeg dat mannen zo zijn, meestal is dat alleen maar hete lucht en als je daar doorheen prikt blijft er weinig meer over. Tegen woordig zijn de meeste mannen idd alleen maar op sex uit maar ik denk dat dat komt doordaat het lijkt of er steeds meer vrouwen zijn die dat willen, tenminste dat beeld krijg ik van de maatschapij van tegen woordig. Maar er is nog hoop er zijn ook nog gewone mannen
Sunshine2006	woensdag 23 augustus 2006 @ 12:39
	1% vd mannen ja
cryingfreeman12	woensdag 23 augustus 2006 @ 12:42
	Je komt "HEM" vanzelf een krtje tegen!!! die 1%
Metro2005	woensdag 23 augustus 2006 @ 13:09
	quote: Op woensdag 23 augustus 2006 12:22 schreef Sunshine2006 het volgende: [..] Tis inderdaad moeilijk voor te stellen. De mannen die ik tegenkom in mijn woonplaats, zoals in de stad enzo, zijn altijd van die lompe boeren die meteen handtastelijk worden na 2 woorden en altijd maar zo oppervlakkig zijn en op 1 ding uitzijn en het hun niet boeit wat je te vertellen heb ofzo... Van die simpele figuren... Komt niet eens in de buurt van mn ex. En ik heb er werkelijk waar nog geen 1 ander zien lopen, serieus. Misschien dat het aan tegenwoordig ligt, 2006. Dat mannen schijnbaar denken dat wij vrouwen zo moeilijk zijn, dus gaan ze zich maar als een stelltje lompe boeren gedragen. Alles draait alleen maar om sex tegenwoordig en de vluchtige dingetjes. Jammer... Heel erg jammer... Sex is just een issue. Dan ga je echt met de verkeerde mannen om ja. Wel jammer dat je net alleen maar van die lompe pummels tegenkomt Ik heb dat dus precies omgekeerd met vrouwen. Altijd maar van die arrogante krengen lijkt het wel. Ik ben zelf juist niet zo jagerig en val ook juist niet op van die omhooggevallen sletten. Doe maar normaal en respectvol naar elkaar. Het is toch juist leuk om eens verassingen te geven, en helemaal voor een relatie te gaan. Het schijnt blijkbaar moeilijk te zijn tegenwoordig ik herken dat gevoel van je wel.
a-child-in-chains	woensdag 23 augustus 2006 @ 14:19
	tvp
SofaKing	woensdag 23 augustus 2006 @ 19:13
	quote: Op dinsdag 22 augustus 2006 23:44 schreef Stampurtjuh het volgende: dat dat soort mannen niet meer bestaan dat is niet waar, ze zijn echter alleen schaars. ik ben er gelukkig 1 van, heb alleen de pech gehad dat ik iemand tegen kwam die dat niet zo wist te waarderen of op zijn minst gezegd op waarde wist te schatten. dat feit heeft mij toch wel een beetje terug houdender gemaakt in een relatie aan te gaan. maar zodra ik weer dat gevoel bij een vrouw heb zal ik me er ook weer 100% voor laten gaan. Hetzelfde geval hier. Ik had echt alles voor haar over, was heel erg lief tegen haar en stelde me zorgzaam en begripvol op, maar toch was het schijnbaar niet genoeg om bij haar 'het gevoel' in stand te houden. Heel tegenstrijdig komt het over als je dan, als het al uit is, nog steeds smsjes krijgt van 'je bent zo ontzettend geweldig!!!'. Naar mijn weten zijn het de geweldige eigenschappen van je partner die de romantische gevoelens stimuleren, of heb ik het nou verkeerd?. Ik werd trouwens vannacht om half vijf wakker gebeld door m'n ex... Ze wilde weten hoe het met me ging en vertelde me dat ze heel veel aan me dacht. Heb ik toch weer minstens een uur wakker gelegen na dat gesprek.
Taragan	woensdag 23 augustus 2006 @ 21:28
	quote: Op woensdag 23 augustus 2006 19:13 schreef SofaKing het volgende: [..] Ik werd trouwens vannacht om half vijf wakker gebeld door m'n ex... Ze wilde weten hoe het met me ging en vertelde me dat ze heel veel aan me dacht. Heb ik toch weer minstens een uur wakker gelegen na dat gesprek. Dit soort dingen herken ik. Het lijkt er dan op dat ze er even zeker van willen zijn dat je hen niet vergeet...
a-child-in-chains	woensdag 23 augustus 2006 @ 21:55
	quote: Op woensdag 23 augustus 2006 19:13 schreef SofaKing het volgende: [..] Hetzelfde geval hier. Ik had echt alles voor haar over, was heel erg lief tegen haar en stelde me zorgzaam en begripvol op, maar toch was het schijnbaar niet genoeg om bij haar 'het gevoel' in stand te houden. Heel tegenstrijdig komt het over als je dan, als het al uit is, nog steeds smsjes krijgt van 'je bent zo ontzettend geweldig!!!'. Naar mijn weten zijn het de geweldige eigenschappen van je partner die de romantische gevoelens stimuleren, of heb ik het nou verkeerd?. Ik werd trouwens vannacht om half vijf wakker gebeld door m'n ex... Ze wilde weten hoe het met me ging en vertelde me dat ze heel veel aan me dacht. Heb ik toch weer minstens een uur wakker gelegen na dat gesprek. erg interessant dit wat je zegt.
vencodark	woensdag 23 augustus 2006 @ 23:54
	Laatst sprak ik mijn ex op msn en was hij blijkbaar best vrolijk. Hij zei me dat we binnekort nog eens af moesten spreken en ik kreeg het zogenaamde "roosje" op msn. Het was een lief gebaar en ergens doet het me nog steeds wat als hij zoiets zegt of doet. Hoe stom het misschien van me is. Een paar dagen later weer gesproken en hij was volgens mij zo chaggie als wat. Ik ervaarde weer wat de reden was dat wij niet bij elkaar passen en ik vond het eigenlijk geen leuk gesprek. Ik merk nu op dit moment dat het me nog niet helemaal los laat. Omdat ik best druk ben met werk heb ik weinig tijd me met hem bezig te houden maar ik droom 's nachts wel veel over hem dat het weer goedkomt en ik denk als eerst aan hem wanneer ik wakker wordt. Ik ben niet actief met hem bezig maar over het algemeen komt hij veel in mijn hoofd voor. Daar wordt ik wel moe van. Ik mis hem ergens nog steeds maar ik begrijp niet waarom.
Roeni3	donderdag 24 augustus 2006 @ 08:58
	quote: Op woensdag 23 augustus 2006 19:13 schreef SofaKing het volgende: [..] Hetzelfde geval hier. Ik had echt alles voor haar over, was heel erg lief tegen haar en stelde me zorgzaam en begripvol op, maar toch was het schijnbaar niet genoeg om bij haar 'het gevoel' in stand te houden. Heel tegenstrijdig komt het over als je dan, als het al uit is, nog steeds smsjes krijgt van 'je bent zo ontzettend geweldig!!!'. Naar mijn weten zijn het de geweldige eigenschappen van je partner die de romantische gevoelens stimuleren, of heb ik het nou verkeerd?. Ik werd trouwens vannacht om half vijf wakker gebeld door m'n ex... Ze wilde weten hoe het met me ging en vertelde me dat ze heel veel aan me dacht. Heb ik toch weer minstens een uur wakker gelegen na dat gesprek. Ik zou echt oppassen dat ze je niet gebruikt als 'aandachtspop'. Ze heeft het in eerste instantie uitgemaakt omdat de gevoelens weg waren, maar toen ze merkte dat jij haar daardoor minder aandacht ging geven, probeert ze het contact nu levend te houden. Niet omdat ze je nog echt terug wilt, maar omdat ze je aandacht mist. Dat is echt een valkuil die je zo vaak ziet.
SofaKing	donderdag 24 augustus 2006 @ 13:18
	Wat je zegt, daar zit wel wat in. Ik probeer berichten van haar kant iig niet op te vatten als een teken dat ze me terug wil, maar inderdaad gewoon als een teken dat ze de omgang/aandacht mist en dat ze bezorgd is over mijn geestelijke toestand. Ik heb haar vannacht nog een lief smsje gestuurd, maar nog niets teruggekregen. En dat gebeurt ook niet, denk ik. Ergens doet me dat deugd. Het lijkt wel alsof ik een confrontatie opzoek ofzo, alsof ik wil dat ze hard tegen me is door harde dingen te zeggen of niet te reageren. Dat maakt het gemakkelijker om de negatieve kanten van onze relatie weer in te zien. Vanavond ga ik voor het eerst weer uit en ik hoop dat ik dan de nodige afleiding krijg.
Mickeys	donderdag 24 augustus 2006 @ 13:26
	quote: Op donderdag 24 augustus 2006 13:18 schreef SofaKing het volgende: Wat je zegt, daar zit wel wat in. Ik probeer berichten van haar kant iig niet op te vatten als een teken dat ze me terug wil, maar inderdaad gewoon als een teken dat ze de omgang/aandacht mist en dat ze bezorgd is over mijn geestelijke toestand. Ik heb haar vannacht nog een lief smsje gestuurd, maar nog niets teruggekregen. En dat gebeurt ook niet, denk ik. Ergens doet me dat deugd. Het lijkt wel alsof ik een confrontatie opzoek ofzo, alsof ik wil dat ze hard tegen me is door harde dingen te zeggen of niet te reageren. Dat maakt het gemakkelijker om de negatieve kanten van onze relatie weer in te zien. Vanavond ga ik voor het eerst weer uit en ik hoop dat ik dan de nodige afleiding krijg. Ik had ook zoiets met mijn ex, maar hij wil/wou alleen maar vrienden zijn. toen ik zei dat hij alleen moest bellen als hij daar zin in had en niet om de haverklap omdat ik anders verkeerde hoop zou krijgen was het meteen afgelopen. Ik trek daaruit maar mijn conclusie, maar als hij ooit belt zal ik hem gewoon te woord staan. Dat je uitgaat is alleen maar goed, als je er eenmaal bent dan gaat het een stuk makkelijker. Ik plan ook meer dingen in mijn agenda en ik merk gaande weg dat ik nu inmiddels redelijk de dingen in de hand heb. Ik denk nog steeds iedere dag aan hem, en ook regelmatig dat er een traantje te voorschijn komt maar de ernstigste huilbuien blijven tegenwoordig uit. En dat na bijna 4 maanden na de breuk. Succes en ga je onwijs vermaken en voel je absoluut niet schuldig!!!
SofaKing	donderdag 24 augustus 2006 @ 13:35
	Thanx Mickeys! Heb jij er trouwens behoefte aan om ooit een vriendschap met hem in stand te houden? Als je er eenmaal aan toe bent dan...
Madski	donderdag 24 augustus 2006 @ 15:37
	Mijn ervaring is dat vriendschap instand houden nooit lukt. Voornamelijk omdat je dan weer herinnert word aan die tijd dat jullie samen hebben doorgebracht. Ook al was die nog zo mooi, ik kom er niet snel overheen over een relatie dus voor mij is het niet al te makkelijk. Of je moet die persoon voordat je wat kreeg al heel goed gekent hebben, maar dat is bij mij nooit het geval dus vriendschap? Nah..
Xcept	donderdag 24 augustus 2006 @ 16:00
	hmzz over twee weken feestweek hier, altijd beregezellig. Ik heb mijn ex aan de lijn, vertel daarover dat ik daar zin in heb etc. ze vraagt wie er komt dus ik zeg Jan Smit, vind ze leuk en dat wist ik, dus zij super enthousiast tegen me "o wat leuk mag ik met je mee" dus ik uiteraard ja tuurlijk mag je mee, geen probleem. verder heel leuk gesprek en zij zou nog even laten weten hoe of wat. aanstaande zaterdag mysteryland, wilde ze ook mee, ik heb een kaart voor haar gehaald maar nog steeds niet gehoord of ze nou met me mee gaat. krijg er onderhand een beetje een sik van, ze is super enthousiast, vind het allemaal leuk en dat hoor ik ook echt aan haar er is geen irritatie of twijfel maar vervolgens vastzetten dat ze mee gaat... nope... wat moet ik hier nu van denken? het lijkt me duidelijk dat ze niet af wil spreken, tenminste dat gevoel geeft ze me wel, maar aan de andere kant is ze heel positief erover, laat ik het zo zeggen, eerdere pogingen wat af te spreken werden direct afgewimpeld... Maar als ze nou niet mee wil dan kan ze dat toch gewoon tijdig aangeven? na ja vrouwen... zucht. Ik wacht totdat ik een ander tegen kom en als dat morgen is heeft ze echt pech, make up your freakin mind!
SofaKing	donderdag 24 augustus 2006 @ 16:27
	quote: Op donderdag 24 augustus 2006 15:37 schreef Madski het volgende: Mijn ervaring is dat vriendschap instand houden nooit lukt. Voornamelijk omdat je dan weer herinnert word aan die tijd dat jullie samen hebben doorgebracht. Ook al was die nog zo mooi, ik kom er niet snel overheen over een relatie dus voor mij is het niet al te makkelijk. Of je moet die persoon voordat je wat kreeg al heel goed gekent hebben, maar dat is bij mij nooit het geval dus vriendschap? Nah.. Het is geen vriendschap in de zin van we zien elkaar regelmatig en we delen alles, maar ik heb met m'n ex uit m'n eerste relatie (uit sinds april vorig jaar) nog wel goed contact. Heb een paar maanden geen contact gehad, maar uiteindelijk wilden we elkaar wel weer eens zien. Overigens merk ik wel dat ik hoe langer hoe minder behoefte heb aan contact, aangezien we behoorlijk uit elkaar gegroeid waren toen het uit ging. We zijn nu behoorlijk verschillend. Maar we vinden het allebei fijn om een paar keer per jaar bij elkaar te komen om bij te kletsen. Het kan wel.
Mickeys	donderdag 24 augustus 2006 @ 19:04
	quote: Op donderdag 24 augustus 2006 13:35 schreef SofaKing het volgende: Thanx Mickeys! Heb jij er trouwens behoefte aan om ooit een vriendschap met hem in stand te houden? Als je er eenmaal aan toe bent dan... Op dit moment is daar erg moeilijk antwoord op te geven temeer ik door gevoelens heen en weer geslingerd word. Het kan wel. Hij is nog super goede vrienden met zijn ex vrouw wat een schat van een mens is. Ja ik ken haar ook. Zij is inmiddels hertrouwd en heeft een kindje. Theoretisch kan het wel, maar zij wonen dan ook als het ware om de hoek van elkaar (5 straten door) en ik 100 km verderop. Ik heb ook niets meer van hem vernomen dus ik weet niet eens of hij zelf nog wel weet wat hij wil.
Xcept	vrijdag 25 augustus 2006 @ 08:30
	Zo gisteren difinitief afgekapt, hoef haar niet meer te spreken, niet meer te zien, het gaat beter als ik haar niet spreek dan wanneer ik haar wel spreek, kan geen pijl op haar trekken, dan weer super lief, dan weer ijs en ijskoud. Ik hou er lekker mee op en ga nu echt uitjanken en overnieuw beginnen!
Metro2005	vrijdag 25 augustus 2006 @ 09:28
	quote: Op donderdag 24 augustus 2006 15:37 schreef Madski het volgende: Mijn ervaring is dat vriendschap instand houden nooit lukt. Voornamelijk omdat je dan weer herinnert word aan die tijd dat jullie samen hebben doorgebracht. Ook al was die nog zo mooi, ik kom er niet snel overheen over een relatie dus voor mij is het niet al te makkelijk. Of je moet die persoon voordat je wat kreeg al heel goed gekent hebben, maar dat is bij mij nooit het geval dus vriendschap? Nah.. Vriendschap k�n wel maar dan wel als je er allebei echt 100% overheen bent. Ik zie sinds kort mijn ex ook weer op vriendschappelijke basis (3,5 jaar mee gehad, ruim 2 jaar over nu)
Metro2005	vrijdag 25 augustus 2006 @ 09:31
	quote: Op donderdag 24 augustus 2006 16:00 schreef Xcept het volgende: wat moet ik hier nu van denken? het lijkt me duidelijk dat ze niet af wil spreken, tenminste dat gevoel geeft ze me wel, maar aan de andere kant is ze heel positief erover, laat ik het zo zeggen, eerdere pogingen wat af te spreken werden direct afgewimpeld... Maar als ze nou niet mee wil dan kan ze dat toch gewoon tijdig aangeven? na ja vrouwen... zucht. Ik wacht totdat ik een ander tegen kom en als dat morgen is heeft ze echt pech, make up your freakin mind! Volgens mij is ze je gewoon aan het zieken. Jij koopt een kaart voor haar en ze gaat vervolgens niet mee. Dan zou ik echt direct boos aan de lijn hangen en haar op zijn minst het kaartje laten terugbetalen. Niet meer mee omgaan zou ik zeggen
SofaKing	vrijdag 25 augustus 2006 @ 20:42
	Belangrijke vooruitgang geboekt vandaag. Het begon met een en�rme dip. Heb bijna alleen maar op bed gelegen en me ellendig gevoeld. Telkens er maar aan denken hoeveel ik haar mis en hopen dat het toch nog goed komt. Op een gegeven moment had ik het niet meer en heb ik haar een smsje gestuurd met de vraag of ik haar even mocht bellen voor een gesprekje. Tot mijn afschuw kreeg ik terug dat ik maar beter niet moest bellen, omdat ze het zo verwarrend vond om m'n stem te horen en dat ze er geen zin aan had om zich weer helemaal kut te voelen. Vervolgens heb ik teruggestuurd dat ik haar wens zal respecteren en dat het nu wel duidelijk was dat ze geen contact meer met me wilde. Ik kreeg terug dat ik niet moest denken dat ze me niet wil spreken, maar dat ze het nu echt niet aankom om weer over 'relatie-gedoe' te praten. Er zijn toen nog een paar berichtjes over en weer gegaan over waarom het fout is gegaan en dat ik de situatie zo vreemd vond (het hele gedoe dat ze me zo geweldig en fantastisch vindt, enorm van me houdt maar dat 'het gevoel' toch mist). Uiteindelijk kwam het erop neer dat ze me stuurde dat ze me fantastisch vindt maar dat het niet genoeg is. En dat was nou juist de klap in m'n gezicht die ik even nodig had. Heb nog gestuurd dat ik haar verzoek om afstand zal respecteren en het daarbij gelaten. Ik zocht vandaag duidelijk de confrontatie op omdat ik het echt nodig had om even met de neus op de feiten gedrukt te worden in plaats van maar weg te rotten door valse hoop. Ondanks dat ik er nu van uit ga dat het niet meer goed komt tussen ons (iig niet romantisch, vriendschap zit er denk ik wel in als we er beide aan toe zijn), voelt dit als een overwinning voor mezelf. Kan het nu een plaatsje geven en verder gaan. Zal haar de komende weken nog wel enorm gaan missen, maar heb iig weer een beetje een beter gevoel over de toekomst. Heb voor het eerst sinds zaterdag een muziekje op staan, and that's saying much.
Kanogor	vrijdag 25 augustus 2006 @ 21:42
	Hmmm, tis nu 5 weekjes uit met mn ex. We hebben zo'n 3 jaar een relatie gehad waarvan het laatste jaar het een beetje op en af was. Paar keer uitgeweest, maar de laatste tijd ging het echt goed, dacht ik. Maargoed, ze is op vakantie geweest, heeft nagedacht en toch besloten dat we niet bij elkaar passen. Beetje kort gezegd, maar het ziet er nu wel erg naar uit dat de break definitief is. In het begin had ik het er erg moeilijk mee, helemaal omdat ik nu sinds kort op mezelf woon (bij haar op de hoek, toen leek het nog zo geweldig) en dus mn leven weer een beetje op moet bouwen. En zonder haar is dat zo tering moeilijk. Nu schijnt ze iemand van de sportclub waar ze bij zit leuk te vinden, en kwam ik helaas op dat weblog een foto van hen zoenend tegen. Net belde ze, ff wat misverstanden weggewerkt en ze zei me dat ze liever niet wilde dat ik contact met haar opneem, maar het gewoon ff wilde laten rusten. Het probleem is, ik denk eigenlijk de hele dag aan haar. Wat ze aan het doen is, wat ze gaat doen etc. Ik weet dus zo'n beetje wat ze doet, dus ik ben in mn hoofd aan het afgaan wat haar planning is. Heel iritant en ik wil dat het nu eens een keer ophoudt. Ik begin morgen met een nieuwe baan, en dan straks in september met mn nieuwe studie. Kansen zat dus, om een nieuw level op te bouwen en haar achter me te laten. Dat is ook wat ik het liefste wil, maar god wat is het moeilijk. Hebben mensen hier tips; dingen die ik juist wel zou moeten doen, en dingen die ik vooral niet moet doen? Ik zie mn ex ��n keer in de week (we komen namelijk allebei uit dezelfde plaats, en geven daar gezamenlijk training) en ze woont dus praktisch naast me. Ik merk vooral dat ik het samenzijn, het intieme met iemand mis. Nou wil ik natuurlijk geen rebound relatie, maar een heel leuk meisje tegenkomen die mij ook ziet zitten zou wel leuk zijn Ben nu ook wat meer bezig met mn lichaam, en eten. Heb nl t afgelopen jaar teveel bier gedronken en te weinig bewogen. Ik ga dus lekker met mezelf bezig...
SofaKing	vrijdag 25 augustus 2006 @ 22:23
	Klote, Kanogor. Ik hoop dat ik er over vier weken beter aan toe ben dan jij nu. Lijkt me vooral vreselijk om zo'n foto aan te treffen. Wat je moet doen is wat iedereen zo'n beetje zegt over zulke gevallen: veel afleiding zoeken. Stort je op je nieuwe baan en studie en ga veel leuke dingen doen met vrienden. Zorg dat je zo min mogelijk alleen bent, want dan komen die kwellende gedachten weer. Ik heb zelf het probleem dat ik de afgelopen elf maanden enorm veel samen was met mijn ex en dat ik vrienden niet meer zoveel zag als voor de relatie. Ik heb nu nog vakantie en heb dus heel veel tijd over ineens. Net als jij verheug ik me er dan ook op om in september weer aan de slag te gaan. Nog een tip: als je aan je ex denkt komen waarschijnlijk alleen maar leuke herinneringen naar boven en zie je alleen maar de positieve eigenschappen van haar. Dwing jezelf om in die gevallen ook aan haar negatieve kanten te denken, en dat ZIJ het uitgemaakt heeft en nu interesse heeft in een ander (hoe pijnlijk het ook is). Het is natuurlijk dat je je dan boos en teleurgesteld voelt, probeer dat om te zetten in de realisatie dat zij niet bestemd voor je is en dat er op deze wereld genoeg leuke vrouwen rondlopen. Sterkte.
fraubitch	vrijdag 25 augustus 2006 @ 22:40
	fuck man, het is nu 2 weken geleden en nog voel ik me superslecht weliswaar ben ik er rustiger onder, en weet ik het al iets beter een plaats te geven, maar nog begrijp ik het niet helemaal, het kwam ook zo totaal onverwachts... Kan het nog steeds niet over mijn hart verkrijgen om zijn sms'jes te wissen.. ik denk dat zodra ik die zonder schuldgevoel kan wissen, ik me erbij neergelegd heb en het geaccepteerd heb..
Duracell	zaterdag 26 augustus 2006 @ 09:26
	ex heeft allemaal stuk makkelijker gemaakt... Na 3 maanden is de waarheid er met veel pijn en moeite uitgekomen. Ben klaar, met haar, met dit topic, misschien zelfs ook wel klaar met fok
-XX-	zaterdag 26 augustus 2006 @ 10:31
	quote: Op zaterdag 26 augustus 2006 09:26 schreef Duracell het volgende: ex heeft allemaal stuk makkelijker gemaakt... Na 3 maanden is de waarheid er met veel pijn en moeite uitgekomen. Ben klaar, met haar, met dit topic, misschien zelfs ook wel klaar met fok Haha
SofaKing	zaterdag 26 augustus 2006 @ 14:38
	Het is nu een week uit. De hysterische buien zijn afgenomen, maar dat heeft plaatsgemaakt voor eenzaamheid, verontwaardiging en treurigheid over hoe het gelopen is. Je geeft je helemaal aan een meisje, biedt haar alles wat ze wensen kan en nog is het niet genoeg. Vraag me niet hoe het kan dat iemand je op alle vlakken helemaal geweldig vindt, je niets verandert en dat toch 'het gevoel' bij haar verdwijnt. Geeft niet veel hoop voor relaties in de toekomst, al bekijk ik het waarschijnlijk te negatief op het moment. Kreeg nog een leuk kaartje van haar vandaag, ze denk erg veel aan me en mist het contact, maar ze denkt wel dat het de beste beslissing was om ermee te stoppen. Heb nu alle hoop laten varen, misschien maar goed ook.
fraubitch	zaterdag 26 augustus 2006 @ 14:44
	quote: Op zaterdag 26 augustus 2006 14:38 schreef SofaKing het volgende: Het is nu een week uit. De hysterische buien zijn afgenomen, maar dat heeft plaatsgemaakt voor eenzaamheid, verontwaardiging en treurigheid over hoe het gelopen is. Je geeft je helemaal aan een meisje, biedt haar alles wat ze wensen kan en nog is het niet genoeg. Vraag me niet hoe het kan dat iemand je op alle vlakken helemaal geweldig vindt, je niets verandert en dat toch 'het gevoel' bij haar verdwijnt. Geeft niet veel hoop voor relaties in de toekomst, al bekijk ik het waarschijnlijk te negatief op het moment. Kreeg nog een leuk kaartje van haar vandaag, ze denk erg veel aan me en mist het contact, maar ze denkt wel dat het de beste beslissing was om ermee te stoppen. Heb nu alle hoop laten varen, misschien maar goed ook. Ze dumpt je, maar ze vind je geweldig... Yeah Right. Dream on. Uitmaken met zo weinig mogelijk schuldgevoel heet dat. En ze geeft je valse hoop zeg waar was dat kaartje nou weer voor nodig? ik vind het erg zwak van haar... laat haar ff lekker in haar eigen soppie gaarkoken, juist als jij contact met haar zoekt zal ze zich goed ende niet schuldig voelen. Zodra jij niks meer van zich laat horen zal ze doorhebben dat het ook voor jou defintief is. Nu krijg ik er zo'n dubbel gevoel bij... laat haar maar lekker schuldgevoel hebben, dat verdient ze wel na wat ze je aangedaan heeft. En dan ook nog aan het lijntje houden
Kanogor	zaterdag 26 augustus 2006 @ 15:27
	quote: Op zaterdag 26 augustus 2006 14:38 schreef SofaKing het volgende: Het is nu een week uit. De hysterische buien zijn afgenomen, maar dat heeft plaatsgemaakt voor eenzaamheid, verontwaardiging en treurigheid over hoe het gelopen is. Je geeft je helemaal aan een meisje, biedt haar alles wat ze wensen kan en nog is het niet genoeg. Vraag me niet hoe het kan dat iemand je op alle vlakken helemaal geweldig vindt, je niets verandert en dat toch 'het gevoel' bij haar verdwijnt. Geeft niet veel hoop voor relaties in de toekomst, al bekijk ik het waarschijnlijk te negatief op het moment. Kreeg nog een leuk kaartje van haar vandaag, ze denk erg veel aan me en mist het contact, maar ze denkt wel dat het de beste beslissing was om ermee te stoppen. Heb nu alle hoop laten varen, misschien maar goed ook. Wat fraubitch zegt, geen contact meer met haar opnemen, geen smsje, geen email, geen kaartjes, geen telefoontjes, niks. Ook niet op haar emails/smsjes/kaartjes reageren. Als ze je belt, niet afstandelijk doen maar gewoon luchtig en relaxed. Laat haar maar (subtiel) weten dat jij nu verder gaat met je leven, zonder haar. Kerel ik weet, het is moeilijk, maar het is wel de beste manier om ervan af te komen. Ga leuke dingen doen, onderneem dingen, ga naar de bieb en haal een zooi boeken, weet ik veel. Alles wat je kan gebruiken om haar uit je hoofd, uit je systeem te krijgen. Weet niet hoelang je met haar gehad hebt, bij mij was het meer dan 3 jaar, tis nu 5 weken uit en nog steeds klote. Maar geloof me, het wordt beter. En ik weet dat je dat nu niet denkt, dat dacht ik toen ook niet, maar het gebeurt wel. Bij mijn ex was het gevoel ook 'weg', opeens blijkbaar, hoewel het natuurlijk al veel langer speelde maar ze dat niet kon uitten want ze wilde je niet kwetsen, of zoiets. Schijnen vrouwen erg goed in te zijn, heb ik me laten vertellen. Die van mij is nu al weer verliefd op een ander, bestaat er een naam voor het 'Joey-syndroom' bij vrouwen? Anyways, je bekijkt het inderdaad te negatief. Blijkbaar is zij niet the one, ook al dacht ik bij die van mij van wel. Ga lekker je eigen leven leiden nu, lekker makkelijk gezegd, maar het moet. Het is een clich� maar pijnt heelt alle wonden. Ik weet niet of het voor jou helpt, maar bij mij helpt een combinatie van dingen met mn vrienden doen (niet perse uitgaan, met zn allen bij iemand thuis een filmpje kijken vind ik momenteel VEEL gezelliger) en Friends kijken (ben nu bij seizoen 4 ). Even een tip: ga ook geen oude kaartjes/smsjes of iets dergelijks lezen, heeft mij een middag janken gekost. Sterkte man!
SofaKing	zaterdag 26 augustus 2006 @ 17:00
	quote: Op zaterdag 26 augustus 2006 14:44 schreef fraubitch het volgende: Ze dumpt je, maar ze vind je geweldig... Yeah Right. Dream on. Uitmaken met zo weinig mogelijk schuldgevoel heet dat. Mja, ik snap wel hoe het lijkt voor de buitenwereld zegmaar, maar ze is ook in de periode dat het zo'n beetje fout ging wel heel eerlijk geweest over wat er mis was in onze relatie. Ze heeft altijd benadrukt dat het niet aan mij lag. Waarom het gevoel weg was gegaan, die vraag kan zij ook niet beantwoorden. We hebben het nog een maand geprobeerd samen en zij was ook zeer gemotiveerd om een oplossing te vinden, omdat ze weet dat we goed bij elkaar passen en dat het wel eens een tijdje zou kunnen duren voordat ze weer iemand tegen komt waar het zo goed mee klikt. Dit was een relatie waarin veel gepraat werd en waarbij eerlijkheid van groot belang was... Ze zoekt de fout meer bij haarzelf, haar grillige karakter. Ze heeft wel eens gezegd: ik wou dat ik je twee jaar later ontmoet had, dan was ik misschien iets stabieler geweest. quote: En ze geeft je valse hoop zeg waar was dat kaartje nou weer voor nodig? ik vind het erg zwak van haar... Dat valt wel mee, het kaartje was meer bedoeld om me te bedanken voor de mooie tijd die we gehad hebben en om het een beetje af te sluiten. Er stond in dat ze van mening is dat het wel de beste beslissing was (van mij) om de relatie te be�indigen. Ik waardeer het wel dat ze zo eerlijk is, want het neemt mijn valse hoop juist weg. Ik neem haar dan ook niets kwalijk, ik ben alleen teleurgesteld in onze relatie, want ik was er van overtuigd dat we echt bij elkaar hoorden. Ik ben blij dat ze het belangrijk vind om over een tijdje wel contact te houden in de vorm van vriendschap, maar ik koester geen hoop meer dat we ooit nog als stelletje bij elkaar komen. Misschien draait ze ooit bij en als we bij elkaar horen dan komt het vanzelf wel goed, maar ik zal er niet op wachten.
SofaKing	zaterdag 26 augustus 2006 @ 17:07
	quote: Op zaterdag 26 augustus 2006 15:27 schreef Kanogor het volgende: Alles wat je kan gebruiken om haar uit je hoofd, uit je systeem te krijgen. Weet niet hoelang je met haar gehad hebt, bij mij was het meer dan 3 jaar, tis nu 5 weken uit en nog steeds klote. Maar geloof me, het wordt beter. En ik weet dat je dat nu niet denkt, dat dacht ik toen ook niet, maar het gebeurt wel. Eerlijk gezegd merk ik nu al dat het beter gaat, als ik vergelijk met een paar dagen geleden. Komt puur omdat ik die valse hoop heb laten varen. We zijn slechts 11 maanden samen geweest, maar het ging heel diep en denk dat het daarom zo pijn doet. Wat dat betreft ben ik blij dat het niet drie jaren waren, zoals bij jou! Al is dat ook raar zeggen, want ik heb een fijne tijd met haar gehad en nergens spijt van. quote: Bij mijn ex was het gevoel ook 'weg', opeens blijkbaar, hoewel het natuurlijk al veel langer speelde maar ze dat niet kon uitten want ze wilde je niet kwetsen, of zoiets. Schijnen vrouwen erg goed in te zijn, heb ik me laten vertellen. Die van mij is nu al weer verliefd op een ander, bestaat er een naam voor het 'Joey-syndroom' bij vrouwen? Heheh... Terwijl ik juist vaak verhalen lees dat mannen uitgekeken raken op de relatie. quote: Anyways, je bekijkt het inderdaad te negatief. Blijkbaar is zij niet the one, ook al dacht ik bij die van mij van wel. Ga lekker je eigen leven leiden nu, lekker makkelijk gezegd, maar het moet. Het is een clich� maar pijnt heelt alle wonden. Ik weet niet of het voor jou helpt, maar bij mij helpt een combinatie van dingen met mn vrienden doen (niet perse uitgaan, met zn allen bij iemand thuis een filmpje kijken vind ik momenteel VEEL gezelliger) en Friends kijken (ben nu bij seizoen 4 ). Zeker, ben ook al bezig met dvd boxen afwerken. En inderdaad veel socializen en uitgaan helpt ook wel merk ik, al dan niet in dezelfde stad waar m'n ex woont want ik wil haar nu echt nog niet tegen komen in het uitgaansleven! quote: Even een tip: ga ook geen oude kaartjes/smsjes of iets dergelijks lezen, heeft mij een middag janken gekost. Ja een zeer goede tip, ik heb alle dingen die mij aan haar herinneren opgeborgen uit zelfbescherming. Wat betreft TV kijken sla ik animal planet maar over want daar keken we veel samen naar. Jij ook sterkte, we slaan ons er wel doorheen! Woops ze komt net online op msn, dat is ook een nare situatie. Ga haar niet aanspreken maar het is wel moeilijk.
Kanogor	zaterdag 26 augustus 2006 @ 17:31
	quote: Op zaterdag 26 augustus 2006 17:07 schreef SofaKing het volgende: Eerlijk gezegd merk ik nu al dat het beter gaat, als ik vergelijk met een paar dagen geleden. Komt puur omdat ik die valse hoop heb laten varen. We zijn slechts 11 maanden samen geweest, maar het ging heel diep en denk dat het daarom zo pijn doet. Wat dat betreft ben ik blij dat het niet drie jaren waren, zoals bij jou! Al is dat ook raar zeggen, want ik heb een fijne tijd met haar gehad en nergens spijt van. Dat heb ik nu ook, het waren gewoon 3 geweldige jaren en ik ben blij dat ik die tijd met haar heb mogen beleven. Veel super herinneringen, en er komt wel een tijd dat ik die kan waarderen. quote: Ja een zeer goede tip, ik heb alle dingen die mij aan haar herinneren opgeborgen uit zelfbescherming. Wat betreft TV kijken sla ik animal planet maar over want daar keken we veel samen naar. Jij ook sterkte, we slaan ons er wel doorheen! Inderdaad, heb een doos met alle foto's, kaartjes en dingetjes (ga ze dus echt niet weggooien, maar nu gewoon effe niet). En ja, alle programma's die we samen keken kijk ik nu dus ook niet meer quote: Woops ze komt net online op msn, dat is ook een nare situatie. Ga haar niet aanspreken maar het is wel moeilijk. Ze heeft mij geblocked (in overleg), dus zie ik niet of ze online is. Very handig, ik kan het je aanraden
SofaKing	zaterdag 26 augustus 2006 @ 18:11
	quote: Op zaterdag 26 augustus 2006 17:31 schreef Kanogor het volgende: Ze heeft mij geblocked (in overleg), dus zie ik niet of ze online is. Very handig, ik kan het je aanraden Ik heb zonet best een goed gesprek met haar gehad, heb er geen spijt van. Ze sprak mij aan trouwens. Even nog wat dingen uitgepraat enzo, hebben het nog gehad over haar moeilijke karakter wat betreft relaties... Ja, heeft me goed gedaan.
Madski	zaterdag 26 augustus 2006 @ 19:08
	Gewoon blokken zonder overleg werkt ook wonderen moet ik zeggen. Je hebt echt rust in je hoofd dan.
SofaKing	zondag 27 augustus 2006 @ 16:24
	Herkent iemand dit: Je gaat uit of iets dergelijks en heb een hele leuke avond, maar de volgende dag heb je een zware dip omdat je je ex-tra mist. Donders vervelend.
micro1234	zondag 27 augustus 2006 @ 16:27
	klopt, of als je hele toffe avond hebt gehad. en je komt alleen aangeschoten thuis, dat je meissie niet meer in je bedje naast je ligt waar je lekker warm kan naast liggen. Heb jaar samengewoont, en mis het nog wel. Maar het slijt, de pijn word minder en voel me echt sterker en sterker worden heerlijk. Had nooit gedacht dat deze dagen nog zouden komen.
micro1234	zondag 27 augustus 2006 @ 16:29
	maar jah he, kijk als je op stap gaat voel je je meestal al verrot die dag erna. En als je dan ook nog gaat denken komt de pijn dubbel zo hard naar boven als normaal. Zondag vind ik altijd een hele moelijke dag omdat dat een dag was dat wij altijd samen gezellige dingen gingen doen en dat is er nou niet meer. Maar jah zometeen ff naar kameraad van me toe em pizza eten em beetje kletsen. Is ook erg gezellig
SofaKing	zondag 27 augustus 2006 @ 16:59
	quote: Op zondag 27 augustus 2006 16:27 schreef micro1234 het volgende: Maar het slijt, de pijn word minder en voel me echt sterker en sterker worden heerlijk. Had nooit gedacht dat deze dagen nog zouden komen. Verheug me er ontzettend op. Heb je trouwens nog/alweer contact met je ex?
micro1234	zondag 27 augustus 2006 @ 17:08
	quote: Op zondag 27 augustus 2006 16:59 schreef SofaKing het volgende: [..] Verheug me er ontzettend op. Heb je trouwens nog/alweer contact met je ex? Nee, heb het aan alle kanten afgekapt. Niet bellen, smsen, heb haar geblocked op MSN. Zie haar nog wel us met op stap gaan en dat doet het wel pijn, krijg ik gelijk hartkloppingen enz. Want tjah heb toch 2 jaar met haar gehad. Maar dat word ook steeds minder, het vecht gevoel om door te gaan is er niet meer, en de tijd en energie er in steken moet er niet aan denken. Heb het geaccepteerd en me erbij neergelegt. Maar werd ook wel tijd dat ik me sterker ga voelen, heb me echt 3 maanden lang DAGEN LANG kapot geweest zitten janken als een baby. Dacht echt dat ik zwaar depressief was. Maar sinds een paar weken en elke dag wat verstrijkt voel ik me zo sterk worden heeeeeeeeeeeeerlijk. Was ook mn eerste relatie en ben gelijk vanuit huis gaan samenwonen, dus wist niet wat het was is om echt alleen te zijn. Helemaal stil in huis, en dat niet alleen een huis met herinneringen. Maar jah Van alles leert men
micro1234	zondag 27 augustus 2006 @ 17:09
	quote: Op zondag 27 augustus 2006 17:08 schreef micro1234 het volgende: [..] Nee, heb het aan alle kanten afgekapt. Niet bellen, smsen, heb haar geblocked op MSN. Zie haar nog wel us met op stap gaan en dat doet het wel pijn, krijg ik gelijk hartkloppingen enz. Want tjah heb toch 2 jaar met haar gehad. Maar dat word ook steeds minder, het vecht gevoel om door te gaan is er niet meer, en de tijd en energie er in steken moet er niet aan denken. Heb het geaccepteerd en me erbij neergelegt. Maar werd ook wel tijd dat ik me sterker ga voelen, heb me echt 3 maanden lang DAGEN LANG kapot geweest zitten janken als een baby. Dacht echt dat ik zwaar depressief was. Maar sinds een paar weken en elke dag wat verstrijkt voel ik me zo sterk worden heeeeeeeeeeeeerlijk. Was ook mn eerste relatie en ben gelijk vanuit huis gaan samenwonen, dus wist niet wat het is om echt alleen te zijn. Helemaal stil in huis, en dat niet alleen een huis met herinneringen. Maar jah Van alles leert men
SofaKing	zondag 27 augustus 2006 @ 17:19
	quote: Op zondag 27 augustus 2006 17:08 schreef micro1234 het volgende: Maar werd ook wel tijd dat ik me sterker ga voelen, heb me echt 3 maanden lang DAGEN LANG kapot geweest zitten janken als een baby. Dacht echt dat ik zwaar depressief was. Maar sinds een paar weken en elke dag wat verstrijkt voel ik me zo sterk worden heeeeeeeeeeeeerlijk. Wat een lange periode om naar de klote te zijn. Kon je je wel concentreren op studie of werk in die tijd? Had je ook het gevoel dat je nooit weer iemand zult vinden die zo goed bij je past? Dat je wel met andere meisjes in contact komt, maar dat je er niet voor open staat omdat je vindt dat er van alles aan ze mankeert t.o.v. je ex?
micro1234	zondag 27 augustus 2006 @ 17:31
	Met moeite, moet je nagaan ..... Had net een nieuwe baan !!! Moet me nog bewijzen ivp met het krijgen van een contract. Was dus elke dag acteer werk net doen of er niks aan de hand is. Erg vermoeiend maar had geen keus, kan moelijk dat ik daar nog maar 1 maand werkte al beetje depri gaan zitten doen. Maar heb me contrakt nu wel binnen, maar werken was een hel maar wel goeie afleiding. Wat wij hadden sofaking, was in principe vrij uniek... We hadden humor wat niemand begreep, en dingen wat wij grappig vonden dachten mensen echt van "die sporen niet helemaal" tuurlijk denk ik dat weleens van zo meid als haar vind ik nooit meer terug, maar toch toen we gingen samenwonen kwamen van beide kanten dingen naar boven wat gewoon niet werkte. Maar hou nog wel van haar absoluut. Komt dat je niet voor open staat omdat je het nog niet verwerkt hebt, met zulke dingen hoor je niet bezig te zijn in je hoofd. Maar dat komt omdat je ex nog in je koppie zit. Maar ook dat slijt klinkt misschien heel raar, maar op den duur ga je er wel weer voor open staan. Op dit moment wil ik geen relatie als het komt dan komt het maar wil eerst genieten van mezelf, en allles lekker strak op een rijtje zetten. En dat ik leer om alleen te zijn, en ook dat het alleen ook mogelijk is om gelukkig door het leven te gaan. Deze zin is gouden regel: Een vrouw moet een aanvulling zijn op het leven wat je HEBT!
SofaKing	zondag 27 augustus 2006 @ 18:05
	quote: Op zondag 27 augustus 2006 17:31 schreef micro1234 het volgende: Wat wij hadden sofaking, was in principe vrij uniek... We hadden humor wat niemand begreep, en dingen wat wij grappig vonden dachten mensen echt van "die sporen niet helemaal" tuurlijk denk ik dat weleens van zo meid als haar vind ik nooit meer terug, maar toch toen we gingen samenwonen kwamen van beide kanten dingen naar boven wat gewoon niet werkte. Maar hou nog wel van haar absoluut. Dat eerste herken ik zeker, ook wij hadden een eigen stijl humor en konden lol maken om dingen waar niemand iets van snapte. Ik wou dat, net als bij jou en je ex, er echt problemen waren tussen ons, dan was het gemakkelijker te accepteren. Ze zei ook in die maand dat het slechter ging nog dat ze in principe gemakkelijk haar hele leven bij mij zou kunnen zijn, omdat we zo geweldig kunnen opschieten en er geen conflicten zijn qua persoonlijkheid. Dan vraag je je toch af waarom het gevoel verdwijnt. Dan wordt het meer een vriendenverhouding en dat is natuurlijk geen basis voor een echte relatie, maar blijft frustrerend als je het eerst wel had en dat het dan ineens verdwijnt terwijl er niks mis is gegaan. Tijdens ons laatste gesprek kwam nog naar buiten dat de timing misschien wel heel slecht was (zij kwam net uit een andere zeer slechte relatie) en dat ze misschien nog niet toe is aan weer een serieuze relatie. Dan denk je: misschien zijn over een jaar de omstandigheden wel goed, maar ja daar kun je natuurlijk niet op gaan wachten! quote: Deze zin is gouden regel: Een vrouw moet een aanvulling zijn op het leven wat je HEBT! Dat is een goede attitude... Ga zelf helemaal op in relaties en laat het m'n leven beheersen, met als gevolg dat je te afhankelijk bent van je vriendin als het uit gaat. Zal in ieder geval proberen in de toekomst meer aan mezelf gaan denken. Bedankt voor de goede raad.
Kanogor	zondag 27 augustus 2006 @ 18:21
	Wat jullie beiden zeggen, komt mij ook zeer bekend voor. Ga het niet allemaal herhalen, maar mijn verhaal is vergelijkbaar En ik ga in de toekomst ook meer aan mezelf denken, mijn eigen leven leiden. Aan de ene kant wil ik graag weer een relatie, aan de andere kant denk ik inderdaad dat (voorlopig hoop ik) niemand tegen mn ex op kan... Maar, niet getreurd, het leven gaat door en we maken er wat van!
Stampurtjuh	zondag 27 augustus 2006 @ 18:38
	herken het gedeelte van denken dat er niemand beter is dan je ex. sleep mezelf elke dag nog weer voort al zit ik zonder energie , gewerkt worden moet er. net een beetje kut situatie gehad met haar ik voelde me niet al te vrolijk omdat ik hoorde dat ze morgen met de gozer zal wezen die ze denkt leuk te vinden. en heb haar dus gevraagd om mij over een uur te bellen omdat ik me rot voelde (in een trein praat ik niet erg prettig met allemaal vreemden om me heen en thuis wel) als ik weer thuis was. waarop zij antwoorde dat ik haar nu toch al aan de telefoon had. daarop heb ik haar een smsje gestuurd waarin het volgende stond "if its to much to ask to call me when im home in about a hour, then what is it all worth to you? i guess nothing" ik weet het is mischien wat hard, maar ik hou nog steeds van haar al is dat gevoel van haar kant er op dit moment niet zoals ik dat zou willen. nog wel iets van gevoel maar niet weten wat ermee aan moet ( zo een soort situatie). dinsdag ben ik jarig en zouden we uit eten gaan als ze voor die tijd niet reageert blaas ik het geheel gewoon af en zondag zouden we naar madonna gaan maar ja als ik dan nog niets heb gehoord gaat ze maar met iemand anders erheen. heb het gevoel dat ze een spelletje met me speelt
sadisticembrace	zondag 27 augustus 2006 @ 19:29
	quote: Op zondag 27 augustus 2006 18:38 schreef Stampurtjuh het volgende: herken het gedeelte van denken dat er niemand beter is dan je ex. sleep mezelf elke dag nog weer voort al zit ik zonder energie , gewerkt worden moet er. net een beetje kut situatie gehad met haar ik voelde me niet al te vrolijk omdat ik hoorde dat ze morgen met de gozer zal wezen die ze denkt leuk te vinden. en heb haar dus gevraagd om mij over een uur te bellen omdat ik me rot voelde (in een trein praat ik niet erg prettig met allemaal vreemden om me heen en thuis wel) als ik weer thuis was. waarop zij antwoorde dat ik haar nu toch al aan de telefoon had. daarop heb ik haar een smsje gestuurd waarin het volgende stond "if its to much to ask to call me when im home in about a hour, then what is it all worth to you? i guess nothing" ik weet het is mischien wat hard, maar ik hou nog steeds van haar al is dat gevoel van haar kant er op dit moment niet zoals ik dat zou willen. nog wel iets van gevoel maar niet weten wat ermee aan moet ( zo een soort situatie). dinsdag ben ik jarig en zouden we uit eten gaan als ze voor die tijd niet reageert blaas ik het geheel gewoon af en zondag zouden we naar madonna gaan maar ja als ik dan nog niets heb gehoord gaat ze maar met iemand anders erheen. heb het gevoel dat ze een spelletje met me speelt Niet bellen, niet uit eten, niet naar een concert gaan. Zeker niet als er al bij haar iemand anders in de picture is. Afkappen en afhouden, dan pas kun je het accepteren.
SofaKing	zondag 27 augustus 2006 @ 19:30
	Beetje vreemde reactie van haar inderdaad Stampurtjuh. Was het niet gewoon een misverstandje/communicatieprobleempje?
Stampurtjuh	zondag 27 augustus 2006 @ 19:41
	nee het was zeker geen miscommunicatie, heb net een msn conversatie met haar gehad waarin ik zeer duidelijk ben geweest. en haar zelfs harteloos heb genoemd omdat zij zich echt ijskoud gedraagd. waarop zij dus weer antwoord dat ze moe van mijn gezeur werd en dat ze geen kracht er meer voor had (voor de vriendschap). daarop heb ik dus ook gezegd dat ze maar met hem naar het concert gaat en het mij allemaal niet meer boeid (wat het wel doet maar dat slijt wel weer)
sadisticembrace	zondag 27 augustus 2006 @ 20:02
	quote: Op zondag 27 augustus 2006 19:41 schreef Stampurtjuh het volgende: nee het was zeker geen miscommunicatie, heb net een msn conversatie met haar gehad waarin ik zeer duidelijk ben geweest. en haar zelfs harteloos heb genoemd omdat zij zich echt ijskoud gedraagd. waarop zij dus weer antwoord dat ze moe van mijn gezeur werd en dat ze geen kracht er meer voor had (voor de vriendschap). daarop heb ik dus ook gezegd dat ze maar met hem naar het concert gaat en het mij allemaal niet meer boeid (wat het wel doet maar dat slijt wel weer) Het is uit, je kunt geen hartelijkheid meer eisen of verwachten. Oke, het is niet netjes om "ijskoud" te doen, maar als jij daaronder verstaat dat zij jou perse een uur later oid moet gaan lopen bellen terwijl het uit is, tja.... Dan zou ik in haar plaats hetzelfde hebben gezegd.
Stampurtjuh	zondag 27 augustus 2006 @ 20:13
	kijk ik eisde het niet, maar het is een verwachting die ik heb. en deze verwachting wordt vooral ondersteund door het feit dat zij vriendschap wou houden waarvan ik al aangaf dat ik deze niet zal aan kunnen gaan. en als zij daar toch energie in wilt steken dan kan ik ook verwachten dat zij me beld als ik me niet 100% goed voel, dat is ook een vorm van vriendschap
sadisticembrace	zondag 27 augustus 2006 @ 21:57
	quote: Op zondag 27 augustus 2006 20:13 schreef Stampurtjuh het volgende: kijk ik eisde het niet, maar het is een verwachting die ik heb. en deze verwachting wordt vooral ondersteund door het feit dat zij vriendschap wou houden waarvan ik al aangaf dat ik deze niet zal aan kunnen gaan. en als zij daar toch energie in wilt steken dan kan ik ook verwachten dat zij me beld als ik me niet 100% goed voel, dat is ook een vorm van vriendschap Inderdaad, vriendschap met je ex is niet vlak daarna al zonder meer mogelijk. Dat ze dat aangaf te willen is vaak meer om de pijn wat te verzachten, volgens mij zeggen zoveel mensen dat en menen ze het diep van binnen niet. Dit soort verwachtingen doen je alleen maar pijn op dit moment, daarom is het ook het beste om alle contact op dit moment af te kappen. Kun je straks altijd nog zien of er nog iets van dat vrienden-bijven over is, toch?
eRrrrJeee	zondag 27 augustus 2006 @ 22:18
	kan je ook je ex loslaten .. tijdje contact breken .. als je beide weet dat het zo beter is .. langzaam weer gewoon vrienden worden ?
Kanogor	zondag 27 augustus 2006 @ 23:50
	quote: Op zondag 27 augustus 2006 22:18 schreef eRrrrJeee het volgende: kan je ook je ex loslaten .. tijdje contact breken .. als je beide weet dat het zo beter is .. langzaam weer gewoon vrienden worden ? Neem van mij een, geen 'tijdje', maar maak er maar 'tijd' van Maar als de relatie diep en goed genoeg was, is vrienden blijven op de langere termijn geen probleem. Mits zonder ruzie uit elkaar gegaan, en van beide kanten gevoelens weg.
eRrrrJeee	zondag 27 augustus 2006 @ 23:53
	oke.. bedankt iig
SofaKing	maandag 28 augustus 2006 @ 14:56
	Bah, vervelend die dagen dat je vrienden niet beschikbaar zijn en je dus de hele dag alleen zit. Zit je weer constant te treuren om je kapotte relatie. Ten days and counting...
Mickeys	maandag 28 augustus 2006 @ 16:01
	quote: Op maandag 28 augustus 2006 14:56 schreef SofaKing het volgende: Bah, vervelend die dagen dat je vrienden niet beschikbaar zijn en je dus de hele dag alleen zit. Zit je weer constant te treuren om je kapotte relatie. Ten days and counting... Geef het tijd! ik ben nu 4 maanden verder na een relatie van 7 maanden en pas nu begin ik een beetje de dingen op de rail te krijgen ondanks dat er nog steeds niet een dag voorbij gaat dat ik niet aan hem denk. En ja. ik heb bijna dezelfde ervaring met mijn exvriend als jullie hebben met jullie exvriendin. dus het maakt niet uit. het komt bij zowel mannen als vrouwen voor.
eRrrrJeee	maandag 28 augustus 2006 @ 16:17
	quote: Op maandag 28 augustus 2006 16:01 schreef Mickeys het volgende: [..] Geef het tijd! ik ben nu 4 maanden verder na een relatie van 7 maanden en pas nu begin ik een beetje de dingen op de rail te krijgen ondanks dat er nog steeds niet een dag voorbij gaat dat ik niet aan hem denk. En ja. ik heb bijna dezelfde ervaring met mijn exvriend als jullie hebben met jullie exvriendin. dus het maakt niet uit. het komt bij zowel mannen als vrouwen voor. 4 maanden na een relatie van 7 maanden? dus na een relatie van 2.5 jaar ben je 16maanden verder
Mickeys	maandag 28 augustus 2006 @ 16:40
	quote: Op maandag 28 augustus 2006 16:17 schreef eRrrrJeee het volgende: [..] 4 maanden na een relatie van 7 maanden? dus na een relatie van 2.5 jaar ben je 16maanden verder Hangt allemaal van de intensiteit af. Mijn mams zei dat het wel een jaar kan duren ongeacht hoelang je relatie heeft geduurd
SofaKing	maandag 28 augustus 2006 @ 17:33
	quote: Op maandag 28 augustus 2006 16:01 schreef Mickeys het volgende: Geef het tijd! ik ben nu 4 maanden verder na een relatie van 7 maanden en pas nu begin ik een beetje de dingen op de rail te krijgen ondanks dat er nog steeds niet een dag voorbij gaat dat ik niet aan hem denk. En ja. ik heb bijna dezelfde ervaring met mijn exvriend als jullie hebben met jullie exvriendin. dus het maakt niet uit. het komt bij zowel mannen als vrouwen voor. Ik weet het. Toen m'n vorige relatie kapot ging was ik ook weken lang naar de klote. En nog maanden lang van slag. Althans dat zeggen mensen uit m'n directe omgeving, zelf heb ik dat weggedrukt ofzo, waardoor het lijkt alsof m'n verdriet nu zoveel intenser is dan toen. Ik heb die ex vorige week nog gezien, maar ze doet me nu niks meer. Krijg er helemaal geen gevoel meer bij. Het heeft denk ik zo'n tien maanden geduurd voordat ik niet meer met een brok in m'n keel bij haar wegging na een gezellige middag. Ik zal mijn 'nieuwe' ex echter vaker zien, dus zal dat wel wat langer duren deze keer.
Kanogor	dinsdag 29 augustus 2006 @ 00:47
	Dit is mijn eerste keer, ook pas mijn eerste echte lange relatie (ben 19, was 15 toen ik met haar kreeg) dus heb weinig vergelijkingsmateriaal. En er zullen zat fish in the sea zijn, maar toch. Wat ik dan wel erg moeilijk vind, zij is nu al weer verliefd op iemand anders, zit ze dan helemaaal nergens mee? Maargoed, ze smste net dat ze morgen niet komt (we geven samen honkbal training) en volgende week ben ik in Utrecht voor de intro, dus ik zie haar voorlopig niet meer. Ik zou zo graag de tijd vooruit willen spoelen naar een moment dat ik er klaar meer ben, dat ik over haar ben. Want het duurt zo la-ha-ang...
Mr.G	dinsdag 29 augustus 2006 @ 04:11
	quote: Op dinsdag 29 augustus 2006 00:47 schreef Kanogor het volgende: Dit is mijn eerste keer, ook pas mijn eerste echte lange relatie (ben 19, was 15 toen ik met haar kreeg) dus heb weinig vergelijkingsmateriaal. En er zullen zat fish in the sea zijn, maar toch. Wat ik dan wel erg moeilijk vind, zij is nu al weer verliefd op iemand anders, zit ze dan helemaaal nergens mee? Maargoed, ze smste net dat ze morgen niet komt (we geven samen honkbal training) en volgende week ben ik in Utrecht voor de intro, dus ik zie haar voorlopig niet meer. Ik zou zo graag de tijd vooruit willen spoelen naar een moment dat ik er klaar meer ben, dat ik over haar ben. Want het duurt zo la-ha-ang... Zo herkenbaar. Was zelf ook 15 en ben nu ook 19. Heb vandaag mijn ex uit mn gsm en msn gewist. Het verwerkingsproces ging gewoon niet. Zij is al weer helemaal met andere jongens bezig. Ik kan me dat echt niet voorstellen om al met andere meisjes om te gaan. Bottom line, ze wil wel vrienden zijn en me helpen maar ze snapt echt niet hoe ik me voel. Ik ben niet iemand die snel over gevoelens praat en als de enige persoon die me echt snapt het nu ineens ook niet meer doet. Is alles even laten rusten volgens mij gewoon het beste. We zijn lang samen geweest en als die vriendschap er nog in zit komt die er heus nog wel, ik heb het nu gewoon even gehad met haar. Je kan geen vriendschap opbouwen als een van de partijen nog steeds gevoelens heeft.
cryingfreeman12	dinsdag 29 augustus 2006 @ 07:01
	quote: Op dinsdag 29 augustus 2006 00:47 schreef Kanogor het volgende: Dit is mijn eerste keer, ook pas mijn eerste echte lange relatie (ben 19, was 15 toen ik met haar kreeg) dus heb weinig vergelijkingsmateriaal. En er zullen zat fish in the sea zijn, maar toch. Wat ik dan wel erg moeilijk vind, zij is nu al weer verliefd op iemand anders, zit ze dan helemaaal nergens mee? Maargoed, ze smste net dat ze morgen niet komt (we geven samen honkbal training) en volgende week ben ik in Utrecht voor de intro, dus ik zie haar voorlopig niet meer. Ik zou zo graag de tijd vooruit willen spoelen naar een moment dat ik er klaar meer ben, dat ik over haar ben. Want het duurt zo la-ha-ang... That's live get over it!! vrouwen zijn EVIL ! Je moet alles van der wissen, op zolder zetten of opruimen. Verder gaan en wat anders scoren Lucht op
Metro2005	dinsdag 29 augustus 2006 @ 09:05
	quote: Op zondag 27 augustus 2006 16:24 schreef SofaKing het volgende: Herkent iemand dit: Je gaat uit of iets dergelijks en heb een hele leuke avond, maar de volgende dag heb je een zware dip omdat je je ex-tra mist. Donders vervelend. Dat herken ik ja. Vooral als ik eindelijk weer eens een meisje bekijk wat ik leuk zou kunnen gaan vinden, allemaal leuk en aardig maar daarna kom je direct weer in een dip terecht. En een vriendin van je opvangen die net gedumpt is en nog een keer al die verhalen horen is ook niet echt bevorderlijk voor je eigen gemoedstoestand Had daarna ook weer even een flinke dip. Maar het wordt gelukkig minder en minder Tijd heelt alle wonden. Alleen jammer dat het zo lang moet duren quote: Op zondag 27 augustus 2006 17:08 schreef micro1234 het volgende: Was ook mn eerste relatie en ben gelijk vanuit huis gaan samenwonen, dus wist niet wat het was is om echt alleen te zijn. Helemaal stil in huis, en dat niet alleen een huis met herinneringen. Maar jah Van alles leert men Toen ik op mezelf ben gaan wonen is zij ook vrij snel heel veel geweest bij me. Heel vaak bij elkaar slapen ed. En als dat ineens wegvalt ben je �cht alleen ineens. En dat voelt inderdaad erg vreemd aan.
Mickeys	dinsdag 29 augustus 2006 @ 10:59
	quote: Op dinsdag 29 augustus 2006 07:01 schreef cryingfreeman12 het volgende: [..] That's live get over it!! vrouwen zijn EVIL ! Enne bedankt
Kanogor	dinsdag 29 augustus 2006 @ 21:08
	Ik weet dat veel koppels samen een liedje hebben, en dat dat je aan je ex doet denken als het uit is. Wij hadden niet echt een liedje samen, zij had er twee die haar aan mij deed denken, en ik heb er zelf ook twee. Direct met She, omdat ik dat veel draaide toen wij net wat kregen, ik heb het nummer lang niet meer gehoord en dat hou ik voorlopig even zo En toen het net uit was (ze belde me op, ik zat achter de pc) luisterde ik When it all falls apart, van The Veronicas. Dat is nu ook een nummer met bepaalde bijgevoelens. Jullie?
Mr.G	dinsdag 29 augustus 2006 @ 21:14
	quote: Op dinsdag 29 augustus 2006 21:08 schreef Kanogor het volgende: Ik weet dat veel koppels samen een liedje hebben, en dat dat je aan je ex doet denken als het uit is. Wij hadden niet echt een liedje samen, zij had er twee die haar aan mij deed denken, en ik heb er zelf ook twee. Direct met She, omdat ik dat veel draaide toen wij net wat kregen, ik heb het nummer lang niet meer gehoord en dat hou ik voorlopig even zo En toen het net uit was (ze belde me op, ik zat achter de pc) luisterde ik When it all falls apart, van The Veronicas. Dat is nu ook een nummer met bepaalde bijgevoelens. Jullie? Always van Bon Jovi
Twinkle20	dinsdag 29 augustus 2006 @ 23:33
	Ik heb mijn ex vorig jaar leren kennen op een festival hier in de buurt, waar toen ook Racoon kwam. Toen hadden ze net hun cd uit geloof ik. Vanaf dat moment was 'Love you more' eigenlijk een beetje ons nummer denk ik. Ik heb warme herinneringen aan dat nummer. Een daarvan is dat we naar Pinkpop gingen dit jaar. Hij, ik en mijn hele vriendengroep. Racoon kwam ook. Het was toen al over en uit tussen ons .. toch gedroegen we ons nog alsof we een stelletje waren. Voor de buitenwereld was er niets veranderd, maar ik wist wel beter. Racoon was aan het optreden en hij (mijn ex) liep in mijn buurt rond. Het ene zielige nummer volgende andere zielige nummer op. Ik weet nog dat ik tegen een vriendin zei, dat wanneer het volgende nummer ook zo zielig zou zijn, ik weg zou gaan omdat ik er niet meer tegen kon. En net op dat moment zetten ze de accoorden in van 'Love you more'... Khad het niet meer ... Barstte in janken uit. Maar hij was daar om me op te vangen.. sloeg zijn armen om me heen.. zo lief. Dat is echt een van de warmste herinneringen die ik aan hem heb overgehouden, ook al is het nu dan uit tussen ons.Het is tijd om verder te kijken.. maar ik mis die momenten wel
SofaKing	dinsdag 29 augustus 2006 @ 23:59
	Ik en mijn ex hebben (gelukkig) geen liedje, maar ze heeft me twee LP's gegeven die ik nog maar een tijdje niet ga draaien!
Thunder-man	woensdag 30 augustus 2006 @ 12:30
	Het is nu ongeveer een maand uit met mijn ex. Ze zei dat ze het gevoel miste maar nog wel heel veel van me houd. We waren echt altijd bij mekaar echte maatjes zeg maar . Misschien is het feit dat we te vroeg al bij mekaar zijn gekomen de oorzaak ik 16 en zij 14.Ze wilde wel goede vrienden blijven maar ik weet niet of ik dat wel wil ik kan het in iedergeval nu niet. We spraken af om mekaar een tijdje niet te zien maar omdat we mekaar miste zagen we mekaar toch regelmatig. Vorige week toch nog samen op vakantie geweest omdat we onze vrienden niet teleur wouden stellen. moesten we ook nog met mekaar op 1 kamer slapen. Achteraf had ik beter niet mee kunnen gaan heb me de hele week opgevreten . Maar de laatste nacht dat we daar waren kwam bij haar ook het besef dat dit misschien wel eens de laatste nacht samen was en kroop ze toch heel dicht tegen mij aan. De volgende dag zei dat ze erg in de war was en dat eigenlijk nog helemaal niet goed na had gedacht . Wat kan ik nu het beste doen ?? iemand hier die een goed advies heeft?
Metro2005	woensdag 30 augustus 2006 @ 12:59
	quote: Op dinsdag 29 augustus 2006 21:08 schreef Kanogor het volgende: Ik weet dat veel koppels samen een liedje hebben, en dat dat je aan je ex doet denken als het uit is. Wij hadden niet echt een liedje samen, zij had er twee die haar aan mij deed denken, en ik heb er zelf ook twee. Direct met She, omdat ik dat veel draaide toen wij net wat kregen, ik heb het nummer lang niet meer gehoord en dat hou ik voorlopig even zo En toen het net uit was (ze belde me op, ik zat achter de pc) luisterde ik When it all falls apart, van The Veronicas. Dat is nu ook een nummer met bepaalde bijgevoelens. Jullie? Simon and garfunkel - the sound of silence
SofaKing	woensdag 30 augustus 2006 @ 18:52
	Thunder-man, als ze zegt dat ze nog niet goed na heeft gedacht moet ze gewoon de tijd krijgen om goed na te denken. Geef haar daar ook de ruimte toe. In zo'n geval kun je elkaar beter een tijdje niet zien, dan komt ze er vanzelf wel achter of ze je niet kan missen of dat het de juiste beslissing was om uit elkaar te gaan. Zelf ben ik nog een maand lang met m'n ex omgegaan toen bij haar het gevoel al weg was, maar dat wil je echt niet man. Dan voel je je niet gewaardeerd en stapelen de frustraties zich op. Afstand, en als ze tot inkeer komt kunnen jullie de relatie altijd nog lijmen.
Kanogor	woensdag 30 augustus 2006 @ 20:46
	quote: Op woensdag 30 augustus 2006 18:52 schreef SofaKing het volgende:Zelf ben ik nog een maand lang met m'n ex omgegaan toen bij haar het gevoel al weg was, maar dat wil je echt niet man. Dan voel je je niet gewaardeerd en stapelen de frustraties zich op. Afstand, en als ze tot inkeer komt kunnen jullie de relatie altijd nog lijmen. Herkenbaar, tis bij ons paar keer uit geweest... (achteraf gezien om dezelfde reden) en elke keer daartussen....dan komt alles van een kant en dat is ZO frustrerend.
Thunder-man	woensdag 30 augustus 2006 @ 21:34
	quote: Op woensdag 30 augustus 2006 18:52 schreef SofaKing het volgende: Thunder-man, als ze zegt dat ze nog niet goed na heeft gedacht moet ze gewoon de tijd krijgen om goed na te denken. Geef haar daar ook de ruimte toe. In zo'n geval kun je elkaar beter een tijdje niet zien, dan komt ze er vanzelf wel achter of ze je niet kan missen of dat het de juiste beslissing was om uit elkaar te gaan. Zelf ben ik nog een maand lang met m'n ex omgegaan toen bij haar het gevoel al weg was, maar dat wil je echt niet man. Dan voel je je niet gewaardeerd en stapelen de frustraties zich op. Afstand, en als ze tot inkeer komt kunnen jullie de relatie altijd nog lijmen. Dank je sofa king het is voor mij heel moeilijk om de afstand te bewaren . Je kunt nog zoveel leuke dingen doen maar ja je denkt er toch elke keer weer aan. Het is juist de onmacht waar je helemaal gek van word. Het is alleen noodzakelijk om misschien straks de relatie te lijmen . Het duurt alleen zo lang voordat meestal de klap bij de ander komt maar ben er wel van overtuigd dat ie komt. Weet alleen nu niet of ik dan nog wel wil dat het goed komt , je gevoel loopt zo'n deuk op. Je vraagt je ook de hele tijd af waar je dit aan verdient en zolang je daar geen antwoord op krijgt is het des te moeilijker. Het is misschien beter dat ik geen contact meer zoek ze zoekt namelijk zelf wel weer contact met mij daar ben ik van overtuigd .
Xcept	woensdag 30 augustus 2006 @ 21:34
	geloof het of niet maar : De Kapitein deel 2 van Acda en de Munnik!
Xcept	woensdag 30 augustus 2006 @ 21:37
	quote: Op woensdag 30 augustus 2006 18:52 schreef SofaKing het volgende: ... Zelf ben ik nog een maand lang met m'n ex omgegaan toen bij haar het gevoel al weg was, maar dat wil je echt niet man. Dan voel je je niet gewaardeerd en stapelen de frustraties zich op. Afstand, en als ze tot inkeer komt kunnen jullie de relatie altijd nog lijmen. Dit is zo waar! herkenbaar en echt geen contact werkt het beste, als ze ooit nog wat wil gaat ze echt wel bellen, en zo niet dan moet je toch verder!
Thunder-man	woensdag 30 augustus 2006 @ 21:45
	quote: Op woensdag 30 augustus 2006 21:37 schreef Xcept het volgende: [..] Dit is zo waar! herkenbaar en echt geen contact werkt het beste, als ze ooit nog wat wil gaat ze echt wel bellen, en zo niet dan moet je toch verder! Verder ga ik zeker ! Ze moet het denk ik eerst zelf ondervinden hoe het is zonder mij . Ik denk eigenlijk maar zo verliefd zijn ben je hooguit 3 tot 4 maanden daarna gaat het gevoel weg . zou niet goed wezen als dat niet zo was daar ga je namelijk kapot aan . Het gaat over in houden van of vriendschap ligt eraan hoe je het wil bekijken . Het is dan aan diegene omzelf te ondervinden of dit voldoende is ofniet en daar kun je denk dan maar alleen zo achter komen
secret17	woensdag 30 augustus 2006 @ 23:03
	Ik heb ruim 2 jaar een relatie gehad, die 4 maanden geleden uit ging om verschillende redenen. Alhoewel zij uiteindelijk de knoop heeft doorgehakt, was ik degene die er zeker van was dat het de goede keuze was. Ik heb haar toen door mijn gedrag eigenlijk gedwongen het uit te maken, misschien omdat ik het zelf niet zo durfde uit te spreken. Sinds het uit is heb ik weinig contact meer met haar gehad. Had na drie weken nog eens gebeld, maar zij had het er ontzettend moeilijk mee en ik heb gezegd dat ik zou wachten totdat ze zich goed genoeg voelde om elkaar weer eens te spreken. Dat moment is nooit vanzelf gekomen. Twee maanden geleden zouden we elkaar zien op een feest waar vrienden van ons beiden heengingen, en alhoewel we daarover kort vantevoren gesproken hadden, was het contact, met name weer van haar kant, erg stroef en kort. Nu belde ze vorige week ineens vrolijk en helder op, om te vragen hoe het met me ging. Ik dacht dat ze er eindelijk overheen was, en ze wilde toch maar 's wat gaan drinken om bepaalde dingen te bespreken. Omdat ik best nog met haar door ��n deur wil kunnen als we elkaar weer eens tegenkomen (een aantal van onze vrienden/kennissen zijn hetzelfde, dus dat zit er dik in), vond ik dat wel een goed idee; even rustig nakletsen over de dingen die gebeurd zijn en over hoe het gaat enzo, je kent 't wel. Vandaag was dus de dag, vanavond, maar vanaf het begin van de avond merkte ik al aan haar dat ze meer voelde of wilde dan ik: kleine aanrakingen, net even langer die zoen aanhouden, etc. Ik wil op een leuke manier met m'n ex kunnen omgaan, maar ik hoef echt niks meer met haar; mijn gevoel is weg en ik weet dat het nooit zou kunnen werken. Uiteindelijk kwam het onvermijdelijke eruit: ze was sinds een week weer helemaal verliefd op me geworden, ze kon het niet helpen. Ze heeft me nooit �cht los kunnen laten en toen ze dan eindelijk weer wat serieus contact met me had liet ze haar gevoel weer gaan. Ik heb me aan het einde van de avond ontzettend ongemakkelijk gevoeld, omdat ze constant op zoek was naar een antwoord of een moment wat haar weer hoop zou geven. Gelukkig heb ik eindelijk in m'n leven 's een keer hard maar eerlijk kunnen zeggen dat het er echt niet in zat, dat ik haar niet terug kon geven waar zij nu naar op zoek was. Ik ben met haar naar mijn huis teruggereden en heb haar evenlater huilend naar huis zien rijden. Man man man, het is ook te lastig als je ex zoveel moeite heeft om jou los te laten...
SofaKing	donderdag 31 augustus 2006 @ 01:00
	quote: Op woensdag 30 augustus 2006 21:45 schreef Thunder-man het volgende: Verder ga ik zeker ! Ze moet het denk ik eerst zelf ondervinden hoe het is zonder mij . Ik denk eigenlijk maar zo verliefd zijn ben je hooguit 3 tot 4 maanden daarna gaat het gevoel weg . zou niet goed wezen als dat niet zo was daar ga je namelijk kapot aan . Het gaat over in houden van of vriendschap ligt eraan hoe je het wil bekijken . Het is dan aan diegene omzelf te ondervinden of dit voldoende is ofniet en daar kun je denk dan maar alleen zo achter komen Zeer zeker. Bij mijn ex duurde het zo'n negen maanden voordat de verliefdheid en ook meteen 'het gevoel' weg waren. Voor haar was het niet voldoende. Ik ben er nu achter gekomen dat ze er echt nog niet aan toe is om zich te binden, dat ze de vrijheid van het single zijn te veel waardeert. Of er een verband is, ik vermoed het wel. Ik heb het maar te accepteren. En dat gaat telkens beter. Het is nog wel eens moeilijk, en ben er nog lang niet, maar ik leer in ieder geval weer lol te hebben by myself en met vrienden. En dat na anderhalve week. Heb inmiddels leuk contact met haar en we willen binnenkort zeker afspreken, zodra ik het denk aan te kunnen. Zij is daar al wat verder in. Het enige wat me nu nog echt pijn kan doen is als ze een nieuwe vlam heeft... Ook al ga ik er van uit dat we gewoon als vrienden door het leven gaan, om haar aan een andere vent te 'verliezen' zal wel ff een klap in het gezicht zijn.
Thunder-man	donderdag 31 augustus 2006 @ 09:34
	quote: Op donderdag 31 augustus 2006 01:00 schreef SofaKing het volgende: [..] Zeer zeker. Bij mijn ex duurde het zo'n negen maanden voordat de verliefdheid en ook meteen 'het gevoel' weg waren. Voor haar was het niet voldoende. Ik ben er nu achter gekomen dat ze er echt nog niet aan toe is om zich te binden, dat ze de vrijheid van het single zijn te veel waardeert. Of er een verband is, ik vermoed het wel. Ik heb het maar te accepteren. En dat gaat telkens beter. Het is nog wel eens moeilijk, en ben er nog lang niet, maar ik leer in ieder geval weer lol te hebben by myself en met vrienden. En dat na anderhalve week. Heb inmiddels leuk contact met haar en we willen binnenkort zeker afspreken, zodra ik het denk aan te kunnen. Zij is daar al wat verder in. Het enige wat me nu nog echt pijn kan doen is als ze een nieuwe vlam heeft... Ook al ga ik er van uit dat we gewoon als vrienden door het leven gaan, om haar aan een andere vent te 'verliezen' zal wel ff een klap in het gezicht zijn. Een klap dat mag je wel een mokerslag noemen. ik heb er daarom ook geen behoefte aan om haar nu te ontmoeten. En denk ook niet dat dat in de toekomst gaat veranderen Ze moet maar effe in haar sopje gaar koken. Ze weet natuurlijk ook niet wat het is om single te zijn . De eerste weken zal het wel bevallen maar dan komt die klap toch wel. trouwens het ontmoeten van een nieuwe vlam zie ik een beetje als volgende : het gras bij de buren lijkt altijd groener maar daar schuilt ook net het gevaar (het is 9 van de 10 keer niet zo ). De grootse fout die ik heb gemaakt is dat ik te veel heb opgegeven voor haar maar misschien is dat juist de kracht dat haar tot inkeer doet komen. ik wacht maar eens lekker af maar ga zelf wel door met leuke dingen doen . Mocht ze niet tot inkeer komen dan is dit voor ons beide de juiste beslissing en dan ik beter op zoek gaan naar een meisje die er wel 100% voor gaat. Maar vrienden blijven is voor mijn geen optie daar doe je zelf alleen maar pijn mee zeker de eerst komende tijd daar ben ik na die vakantie wel achter gekomen ik heb me in die 5 jaar namelijk nog nooit zo verrot gevoeld. ik vind dat je naar 5 jaar wel mag verwachten van een ander dat een beetje doorzettingsvermogen een eis is anders is ze het ook niet waard . Maar goed afwachten dus
Metro2005	donderdag 31 augustus 2006 @ 10:57
	Gister mijn ex gezien voor het eerst sinds het uit is, om even wat spullen terug te geven. Vond d'r maar raar reageren, ze zei amper wat en liep zo ongeveer direct weg. Nouja het is in elk geval �cht afgesloten nu voor mijn gevoel. _{en toch blijft ze leuk}
Thunder-man	donderdag 31 augustus 2006 @ 11:11
	Als ze je gaat negeren is ze het niet waard in mijn ogen . Ik denk dat leuk zijn er nu wel snel afgaat.
Metro2005	donderdag 31 augustus 2006 @ 11:14
	quote: Op donderdag 31 augustus 2006 11:11 schreef Thunder-man het volgende: Als ze je gaat negeren is ze het niet waard in mijn ogen . Ik denk dat leuk zijn er nu wel snel afgaat. Qua uiterlijk bedoel ik ook he En ja, tis wel duidelijk inderdaad
Thunder-man	donderdag 31 augustus 2006 @ 11:22
	oke qua uiterlijk maar dan met zo'n innerlijk dan gaan bij mij alle alarmbellen rinkelen. gewoon geen contact zoeken en alles wat maar aan doet denken de deur uitdoen . haar ook negeren kijken of haar dat past
Metro2005	donderdag 31 augustus 2006 @ 11:30
	quote: Op donderdag 31 augustus 2006 11:22 schreef Thunder-man het volgende: oke qua uiterlijk maar dan met zo'n innerlijk dan gaan bij mij alle alarmbellen rinkelen. gewoon geen contact zoeken en alles wat maar aan doet denken de deur uitdoen . haar ook negeren kijken of haar dat past Geloof me, dat doe ik ook al Ik zoek ook geen contact meer hoor.
Thunder-man	donderdag 31 augustus 2006 @ 11:37
	Er is namelijk niks zo frustrerend als genegeerd worden. jouw gevoel werd namelijk ook genegeerd
Mickeys	donderdag 31 augustus 2006 @ 11:40
	foutje
Blind_Guardian	donderdag 31 augustus 2006 @ 11:50
	quote: Vond d'r maar raar reageren, ze zei amper wat en liep zo ongeveer direct weg. Nouja het is in elk geval �cht afgesloten nu voor mijn gevoel. Mijn ex doet dat ook, maar dat komt omdat ze d'r gevoel niet durft te tonen, en me niet extra van streek wil maken. We zijn allebei nl. nog gek op elkaar (2 maanden later ook nog steeds), maar een relatie is gewoon niet meer mogelijk bij ons, teveel bijkomende problemen. Ik vind geslotenheid en negeren van gevoel niet echt een manier om met ldvd om te gaan, maar 't is haar keuze. Ik geef gewoon uiting aan m'n verdriet wanneer ik de behoefte daartoe voel.
Thunder-man	donderdag 31 augustus 2006 @ 12:00
	quote: Op donderdag 31 augustus 2006 11:50 schreef Blind_Guardian het volgende: [..] Mijn ex doet dat ook, maar dat komt omdat ze d'r gevoel niet durft te tonen, en me niet extra van streek wil maken. We zijn allebei nl. nog gek op elkaar (2 maanden later ook nog steeds), maar een relatie is gewoon niet meer mogelijk bij ons, teveel bijkomende problemen. Ik vind geslotenheid en negeren van gevoel niet echt een manier om met ldvd om te gaan, maar 't is haar keuze. Ik geef gewoon uiting aan m'n verdriet wanneer ik de behoefte daartoe voel. Verdriet dat komt van zelf wel . Maar ik denk dat het voor de meeste belangrijker is om dit verdriet,pijn tot minimale te beperken. Dat werkt meestal het beste als je mekaar niet ziet volgens mij. Trouwens als jullie allebei nog gek op mekaar zijn is het dan niet beter om wat aan die problemen te doen , problemen zijn er namelijk om opgelost te worden je moet namelijk niet denken in problemen maar in oplossingen.
Blind_Guardian	donderdag 31 augustus 2006 @ 12:56
	quote: Op donderdag 31 augustus 2006 12:00 schreef Thunder-man het volgende: Verdriet dat komt van zelf wel . Maar ik denk dat het voor de meeste belangrijker is om dit verdriet,pijn tot minimale te beperken. Dat werkt meestal het beste als je mekaar niet ziet volgens mij. Trouwens als jullie allebei nog gek op mekaar zijn is het dan niet beter om wat aan die problemen te doen , problemen zijn er namelijk om opgelost te worden je moet namelijk niet denken in problemen maar in oplossingen. Daar hebben we 4 jaar aan gewerkt. Maar een paar van die problemen zijn waarschijnlijk niet meer te verhelpen. Ze heeft een post-traumatische stress-stoornis, en een meervoudige persoonlijkheid. Beiden stonden seks dusdanig in de weg dat we nooit all the way zijn gegaan, en misschien ook nooit zouden gaan. En dat toekomstbeeld sprak ons beiden niet echt aan. Ze vond het wat dat betreft ook een beter idee dat ik op zoek moet gaan naar een relatie met wat meer seksmogelijkheden. Neemt niet weg dat we gek op elkaar waren en nog zijn. Als het aan mij ligt kunnen we dan ook prima als gewone vrienden verder zodra de gevoelens wat bedaard zijn .
Thunder-man	donderdag 31 augustus 2006 @ 13:12
	quote: Op donderdag 31 augustus 2006 12:56 schreef Blind_Guardian het volgende: [..] Daar hebben we 4 jaar aan gewerkt. Maar een paar van die problemen zijn waarschijnlijk niet meer te verhelpen. Ze heeft een post-traumatische stress-stoornis, en een meervoudige persoonlijkheid. Beiden stonden seks dusdanig in de weg dat we nooit all the way zijn gegaan, en misschien ook nooit zouden gaan. En dat toekomstbeeld sprak ons beiden niet echt aan. Ze vond het wat dat betreft ook een beter idee dat ik op zoek moet gaan naar een relatie met wat meer seksmogelijkheden. Neemt niet weg dat we gek op elkaar waren en nog zijn. Als het aan mij ligt kunnen we dan ook prima als gewone vrienden verder zodra de gevoelens wat bedaard zijn . Vrienden blijven is voor jouw wel een optie omdat je er allebei hetzelfde over denkt maar bij de meeste users op dit forum komt de beslissing vaak van 1 kant . Er wordt wel vaak gezegd dat ze erbeiden achterstonden maar in werkelijkheid is dat niet zo . Het is voor diegene die het uitmaakt net zo moeilijk als voor de partner . Het volgens mij vaak een vraag van kan ik wel zonder diegene en die kan alleen zo beantwoordt worden . Meestal is de gezegde van de tijd zal het leren of van tijd komt raad de beste optie. Een relatie zonder seks beschouw ik vaak als vrienden zijn . Intimiteit maakt namelijk de relatie .
Blind_Guardian	donderdag 31 augustus 2006 @ 16:03
	Nou ja, je hebt seks en seks he. Zoenen, in elkaars armen liggen e.d. kan ook tot intimiteit worden gerekend, het is iig iets wat ik niet met m'n vrienden doe . Het is gelukkig wel op de 'best mogelijke manier' uitgegaan, voor zover dat bestaat. We waren er al een paar dagen over aan het praten wat de verwachtingen bij haar waren m.b.t. seks. En uiteindelijk waren we het er beide over eens dat ze niet binnen afzienbare tijd haar problemen zou hebben verholpen (hoewel het accepteren ervan me flink moeite kostte). En dan kan je maar 1 ding doen: besluiten uit elkaar te gaan.
Thunder-man	donderdag 31 augustus 2006 @ 16:34
	Blind_Guardian wat zou jij in mijn geval doen dan ?
Anne	zondag 3 september 2006 @ 23:14
	TVP. Ik heb mijn exvriend net op MSN geblokkeerd en verwijderd zodat ik de neiging ook niet zo snel krijg om hem weer te unblocken.
Kanogor	maandag 4 september 2006 @ 07:25
	quote: Op zondag 3 september 2006 23:14 schreef ijsmeis het volgende: TVP. Ik heb mijn exvriend net op MSN geblokkeerd en verwijderd zodat ik de neiging ook niet zo snel krijg om hem weer te unblocken. Ik ben blij dat zij mij heeft geblokkeerd, scheelt mij weer de discussie met mijzelf
Blind_Guardian	maandag 4 september 2006 @ 09:28
	quote: Op donderdag 31 augustus 2006 16:34 schreef Thunder-man het volgende: Blind_Guardian wat zou jij in mijn geval doen dan ? Wat je zelf al aangaf: een paar maanden geen contact. En dan wel letterlijk proberen uit te voeren. Ik hield nl. tijdens die 2 maanden continu de neiging om haar toch even op msn aan te spreken. Foute beslissing! Ik voelde me er alleen maar minder prettig door omdat ik wist dat het geen zin had om in die tijd contact te houden. Nu ben ik 2,5 maand verder, en afgelopen weekend haar weer gezien en gesproken tijdens een avondje uit. En was gelukkig heel gezellig, zonder dat we beide het gevoel kregen dat er liefdes-gevoelens in de weg zaten. Dus eindelijk beginnen we weer een beetje als goeie vrienden naar elkaar te zijn. Misschien dat jou dat ook lukt na ruim 2 maanden maar neem ruim de tijd ervoor, Thunder-man. Als je contact met je ex wilt, beter laat dan vroeg, om dubbel gevoel te vermijden .
SofaKing	maandag 4 september 2006 @ 15:38
	Ik ga mijn ex woensdag zien, dan is het zo'n drie weken uit! Tja, ik weet het, misschien niet zo verstandig... maar we missen beide het contact heel erg, en zijn erg nieuwsgierig hoe het als vrienden zal gaan! Denk dat ik er wel klaar voor ben, maar ja, het kan in de praktijk wel tegenvallen natuurlijk. Zal wel even moeilijk zijn om 's avonds naar huis te gaan en alleen in bed te liggen, maar hoe verrot ik me ook voel, zij zal dat niet aan mij zien!
micro1234	maandag 4 september 2006 @ 18:28
	quote: Op maandag 4 september 2006 15:38 schreef SofaKing het volgende: Ik ga mijn ex woensdag zien, dan is het zo'n drie weken uit! Tja, ik weet het, misschien niet zo verstandig... maar we missen beide het contact heel erg, en zijn erg nieuwsgierig hoe het als vrienden zal gaan! Denk dat ik er wel klaar voor ben, maar ja, het kan in de praktijk wel tegenvallen natuurlijk. Zal wel even moeilijk zijn om 's avonds naar huis te gaan en alleen in bed te liggen, maar hoe verrot ik me ook voel, zij zal dat niet aan mij zien! Kerel geloof me bereid je erop voor, dat je je nog zwaar kutter gaat voelen dat je je nu voelt. Trust me.... Heb ook nadat het 3 a 4 weken uit was, contact weer met haar gehad zelfs bij haar geslapen ... Domste fout ooit ... Doe het niet, uit is uit man. Waarom jezelf kwellen met iets wat toch niet meer goed gaat komen. Tuurlijk weet ik dat die drang er is, om mekaar weer te zien. Dacht ook dat ik er klaar voor was om haar weer te zien, het gekke is omdat je je beter gaat voelen je denkt dat je het wel aankan. Maar het proces word alleen maar zwaarder en zwaarder. tuurlijk voel je je omdat moment goed dat je haar ziet had ik precies hetzelfde, alleen toen ik thuis kwam alleen in mn bed zakte ik letterlijk en figuurlijk de grond in. Kon mezelf wel voor me kop slaan waarom ik het had gedaan !!!! Echt, je krijgt dingen te weten en te horen enz wat je gewoon niet wilt weten, je gaat mekaar uit zitten horen enz. Maar van alles leer je, ik weet dat ik het nooit weer zou doen. En let op mijn woorden later ga je mn reactie lezen als je bij haar bent geweest en ga je zien dat ik gelijk heb. Het is gewoon een psyschich spelletje met jezelf van hoe veel leed en pijn kan je verdragen. Nu ben ik 2 maanden verder en echt geen contact meer met haar, negeer haar, bel haar niet meer, heb ook geen behoefte meer op dit moment om vrienden met haar te zijn. En Sofaking, onthoud wat ik je nu zeg en laat dit goed tot je door dringen.. De ene mogelijkheid om erover heen te komen is geen enkel contact meer met haar op elk gebied het afkappen, anders zul je het nooit een plekje kunnen geven in je hoofd. Vrienden zijn WERKT PAS als je er HELEMAAL OVER HEEN BENT, en zoals ik jou hoor ben je het nog lang niet. Zolang er nog gevoelens van ene kant zijn, werkt het niet en doe je je zelf alleen maar onnodig veel ellende aan. Kerel je moet het echt zelf weten, kijk maar wat je met mn advies doet ga haar zien word het alleen maar moelijker. Ik kan het weten, het werd zelfs zo erg dat mn ouders zeiden dat ik maar eens hulp moest gaan zoeken. Maar dacht "jah daagg!!!!!" toen was het knoop ook doorgehakt en kijk nu !!!! Ben sterker en sterker geworden en zie dat er meer is in het leven dan een vrouw ... Maar jah dat soort dingen zie je pas als je erover heen bent eerder NIET. Grtzzz
vencodark	maandag 4 september 2006 @ 19:38
	quote: Op maandag 4 september 2006 15:38 schreef SofaKing het volgende: Ik ga mijn ex woensdag zien, dan is het zo'n drie weken uit! Tja, ik weet het, misschien niet zo verstandig... maar we missen beide het contact heel erg, en zijn erg nieuwsgierig hoe het als vrienden zal gaan! Denk dat ik er wel klaar voor ben, maar ja, het kan in de praktijk wel tegenvallen natuurlijk. Zal wel even moeilijk zijn om 's avonds naar huis te gaan en alleen in bed te liggen, maar hoe verrot ik me ook voel, zij zal dat niet aan mij zien! Heb ik met mijn ex ook gedaan. 3 weken nadat hij het had uitgemaakt vertelde hij me dat hij toch het contact mistte, of in ieder geval iets en het ergens overwoog om het opnieuw te willen proberen, mits ik ook wil natuurlijk. We hadden toen afgesproken en zijn de stad zomaar wat ingeslenterd. Dat was wel gezellig maar na afloop beseftte we beide dat we niet opnieuw moesten beginnen en het als vrienden beter werkte. Ik ben wel over hem heen ondanks dat ik soms de leuke begintijd wel mis maar verder niet. Heb hem sinds die tijd nog niet gezien omdat we het beide verschrikkelijk druk hadden en nu nog wel. We spreken mekaar weleens online maar echt verder dan dat gaat het nog niet vanwege tijd en eigen leventje enzo. Ik zag er die dag ook tegenop maar het hielp juist wel voor het "verwerkingsproces", hoop dat dat voor jou ook zo is. Succes iig.
SofaKing	maandag 4 september 2006 @ 20:40
	quote: Op maandag 4 september 2006 19:38 schreef vencodark het volgende: Ik zag er die dag ook tegenop maar het hielp juist wel voor het "verwerkingsproces", hoop dat dat voor jou ook zo is. Hmmm, twee heel verschillende ervaringen. Micro, ik waardeer het dat je me waarschuwt, maar ik denk dat, als ik merk dat het als vrienden goed klikt, ik het beter een plaatsje kan geven. De drang om haar op te zoeken is echt niet zo groot dat het me overweldigt, ik zou haar nog wel een paar weken niet kunnen zien. Maar we willen beslist als vrienden verder, dus hopen gewoon een leuke middag te hebben. We zijn er beide nieuwsgierig naar, hoe het zal zijn. Ik heb het mijn vorige ex ook zo aangepakt en dat heeft, net als bij vencodark, het verwerkingsproces ook goed gedaan. Ik laat morgenavond weten hoe ik het ervaren heb, is verplaatst naar dinsdag.
Duracell	dinsdag 5 september 2006 @ 01:14
	quote: Op zaterdag 26 augustus 2006 10:31 schreef -XX- het volgende: [..] Haha Grappig?
DevilsAndDust	dinsdag 5 september 2006 @ 02:55
	Helaas zal ik ook in dit topic te vinden zijn de komende tijd.
Salie	dinsdag 5 september 2006 @ 13:13
	Ok hier volgt mijn verhaal (het zal een lang verhaal worden) Gister heb ik het uitgemaakt met mijn vriend. We hadden 10 maanden een relatie en gingen al meer dan een jaar met elkaar om. Dit was 's middags. De reden was dat ik al heel lang twijfelde en dit had meerdere oorzaken. Ik hou nog steeds van hem maar hij heeft over een aantal dingen tegen mij gelogen. Dit deed hij eigenlijk alleen om beter bij me voor te komen. Ook wordt hij heel snel boos om kleine dingen, hiermee raak ik snel gekwetst. Ik heb hem hier meerdere keren op gewezen daardoor ging het de laatste tijd wel beter tussen ons. We zijn samen op vakantie geweest voor 2 weken,hier hebben we 3x ruzie gehad, waarvan 2 kleine ruzietjes. Dus dat valt wel mee. Ook is er een verschil in cultuur en niveau. Hij is Antilliaans, ik Nederlands. Hij doet MBO niveau 2 ik universiteit. In het begin merkte ik nauwelijks iets van het verschil maar hoe langer we hebben hoe meer ik het merk. Woorden die voor mij normaal zijn, begrijpt hij niet. Als mijn moeder hem een vraag stelt begrijpt hij het soms niet. Ik heb gemerkt dat we bij mij thuis veel meer op een hoog niveau praten dan bij hem thuis. Al met al zal ik een toekomst met hem niet echt zitten. Hij is heel lief voor me steunt me altijd. Anyway ik had er super veel verdriet van om het uit te maken. Ik vertelde het aan mn vriendinnen. Ik heb weinig vriendinnen en ze reageerden allemaal heel vlak. Alsof het niet erg was omdat ik degene was die het uit had gemaakt terwijl ik me hartstikke rot voelde. Ik kreeg totaal geen steun van niemand. Op dat moment voelde ik me zo eenzaam. Hij reageerde helemaal niet meer terwijl we het niet eens hadden uitgepraat. En nu ben ik fucking bang dat ik de verkeerde beslissing heb genomen. Ik mis hem zo erg en ik hou nog steeds van hem. Hij is de enige die achter me staat in dit leven. Nu ik het uit heb gemaakt heb ik echt het gevoel dat ik niks meer heb. Savonds heb ik hem gesproken en hij wou het uitpraten. Hij miste me heel erg en wou me graag terug. En ik, ik weet niet wat ik moet doen. Straks naar hem toe gaan om het uit te praten, maar ik kan toch niet zomaar weer naar hem terug gaan? Ik heb iedereen op de hoogte gesteld dat we uit elkaar zijn en krijg ik dan weer twijfels na een tijdje? Ik weet echt niet wat ik moet doen, ik voel me zo eenzaam en in de war
Amanecer	dinsdag 5 september 2006 @ 13:22
	quote: Op dinsdag 5 september 2006 13:13 schreef Salie het volgende: Ok hier volgt mijn verhaal (het zal een lang verhaal worden) Je moet je niet laten beinvloeden door wat anderen wel niet mogen denken. Wel zeg je wat opvallende dingen. Het gevoel dat je een toekomst met hem niet ziet zitten en daar tegenover dat hij je veel steun biedt. Wat ik een geweldige site vind, die veel inzichten verschaft is de volgende http://www.thebecompany.nl/praktijktips+info.htm. Kijk hem eens door.
Salie	dinsdag 5 september 2006 @ 13:52
	quote: Op dinsdag 5 september 2006 13:22 schreef Amanecer het volgende: [..] Je moet je niet laten beinvloeden door wat anderen wel niet mogen denken. Wel zeg je wat opvallende dingen. Het gevoel dat je een toekomst met hem niet ziet zitten en daar tegenover dat hij je veel steun biedt. Wat ik een geweldige site vind, die veel inzichten verschaft is de volgende http://www.thebecompany.nl/praktijktips+info.htm. Kijk hem eens door. hmmm site doet het niet. Maar ik ben ook een vreselijke twijfelaar. Weet dus ook echt niet wat ik moet doen.
Mickeys	dinsdag 5 september 2006 @ 14:46
	quote: Op dinsdag 5 september 2006 13:13 schreef Salie het volgende: Ok hier volgt mijn verhaal (het zal een lang verhaal worden) De verschillen zijn blijkbaar toch te groot. Ik kan mij heel goed voorstellen dat je je nu alleen voelt. Je omgeving reageert nu op een manier alsof ze je al maanden geleden hadden verteld dat het niet zou gaan werken maar jij wou en zou er mee doorgaan. Neemt niet weg dat je je verschrikkelijk alleen voelt. Net als ieder ander die een relatie verbroken heeft of "gedumpt" is. Het is iets waar je door heen moet. Hij heeft niet aan je verwachtingen kunnen voldoen. Hoe vreselijk het ook klinkt en ik haatte het ook toen ik het hoorde, maar beter nu dan dat je al jaren een relatie hebt en dan is het verdriet en de eenzaamheid nog groter. Heel veerl sterkte
Amanecer	dinsdag 5 september 2006 @ 15:11
	quote: Op dinsdag 5 september 2006 13:52 schreef Salie het volgende: [..] hmmm site doet het niet. Maar ik ben ook een vreselijke twijfelaar. Weet dus ook echt niet wat ik moet doen. Waarschijnlijk zo wel http://www.thebecompany.nl/sitemap.htm
SofaKing	dinsdag 5 september 2006 @ 22:13
	quote: Op maandag 4 september 2006 20:40 schreef SofaKing het volgende: Ik laat morgenavond weten hoe ik het ervaren heb, is verplaatst naar dinsdag. Dus... Het was erg gezellig, maar wel raar om als vrienden met elkaar om te gaan. Of in ieder geval te proberen, want dat lukt je niet zo ��n twee drie. Je merkt dat er een zekere afstand is en die voelt heel onnatuurlijk. Zowel zij als ik had af en toe de neiging om elkaar te knuffelen, en het was erg vreemd om naast elkaar op de bank te zitten ipv tegen elkaar aan te hangen. Ook was het moeilijk om weer weg te gaan, maar echt traumatisch kan ik het gelukkig niet noemen. Ik zie dat ze op het moment wel tevreden is met haar leventje zo, en dat ze echt niet toe was aan het soort relatie dat wij hadden. Ben wel benieuwd hoe het op de lange termijn zal gaan... of we allebei comfortabeler worden in onze rol als vrienden, of dat oude gevoelens op komen spelen. De tijd zal het leren.
eRrrrJeee	dinsdag 5 september 2006 @ 23:38
	ik ook maar even typen hier.... Sinds afgelopen zaterdag is het officeel uit.. na 2,5jaar verkering (me eerste echte liefde) Voor de vakantie hadden we het er al over gehad dat het misshcien beter is als we elkaar zouden laten gaan.. er was geen liefde meer en we waren meer soort vrienden die af en toe nog sex met elkaar hadden.. Een aantal dagen na dit gesprek moest ze voor 7weken naar Frankrijk om daar stage te lopen en voor haar zomerbaantje.. en heb ik haar nog op schiphol afgedropt. We hebben wel contact gehouden, niet vaak, maar zo af en toe.. Afgelopen vrijdag er weer opgehaald op Schiphol en we wisten eigenlijk niet echt waar we het over moesten hebben in de auto. Zaterdag hebben we het even uitgepraat en tot de conclusie gekomen: "Dat we als vrienden nog harstikke goed met elkaar uit de voeten kunnen, maar dat een relatie er niet meer inzit. Omdat we al steeds meer gewoon vrienden waren en niet echt meer verliefd, het was meer houden van." We hadden wel allebei nog een drang om het nog 1x met elkaar te doen, dit hebben we niet gedaan met de reden dat, dat hetgeen dat we nu juist houden stuk zou maken. Het klinkt hier misschien niet stoer, maar als je het samen met je ex gewoon uitpraat en je huilt samen wat.. dan heb je er daarna iig een stuk beter gevoel bij. Dan wanneer je dat niet doet.. Samen huilen/lachen en praten helpt bij het proces. *Normaal zou je nadit van elkaar scheiden en elkaar een x-aantal weken later weer spreken.* Maar wij niet, we zijn s'avonds nog lekker uit eten geweest en hebben savonds nog in 1 bed geslapen. Ook zondag was heel gezellig en wederom gewoon weer samen in 1 bed geslapen, verder nix gebeurd. Nu houden we wel even een tijdje minimaal contact, om ons gewonen leven weer op een rijtje te zetten.. Maar ik heb er vertrouwen in.. over een x-aantal maanden kunnen wij gewoon weer vrienden zijn.. zoals we nu ook waren. Samenvatting: Het loslaten van me ex, is nu denk ik makkelijker dan wanneer we echt nog heel close en verliefd waren. Het proces is makkelijker omdat we samen gepraat/gelachen en gehuilt hebben en samen tot de conclusie zijn gekomen. [ Bericht 1% gewijzigd door eRrrrJeee op 06-09-2006 00:17:55 ]
aaipod	woensdag 6 september 2006 @ 00:10
	Tof topic. Erg herkenbaar allemaal Mijn verhaaltje ook maar even in het kort ben niet zo'n schrijver: Ik had anderhalf jaar met een meisje. Ech mijn grote liefde.. De eerste ook. We waren allebei strontjaloers. Het moest gewoon een keer fout gaan. Haar jaloersheid werd te erg. Ik maakte het uit.. Ik wist dat het niet verder kon gaan. Het moest wel.. Toch stortte ik in.. Een week later ging ik met dr beste vriendin. Ze was er kapot van. Logisch. Een week daarna ging ze met een bekende van mij. Ik was er ook kapot van. Duh. Uiteindelijk mistte ze mij meer dan ik haar.. Maar ik mistte haar toch ook heel erg. Ze wou contact blijven houden en werd hysterisch toen ik dit niet meer wou maar ik kon niet meer. Ik wou haar gewoon vergeten. Ik heb een nieuwe telefoon gekocht. Haar geblockt op msn. Dat was het einde. Maar nu 7 maand later.. Denk ik nog elke dag aan haar. Ik heb al wel 4 maand een nieuwe vriendin. Maar toch.. Hoe lang blijft dit nog. Wanneer zal de eerste dag zijn. Dat haar naam gewoon niet meer in mij opkomt? Ik weet niet of ik haar nog echt mis. Maar krijg haar iig niet uit mijn hoofd.
eRrrrJeee	woensdag 6 september 2006 @ 00:19
	echt vergeten zal je er immers nooit, ze was je eerste echte liefde..
Tarot	woensdag 6 september 2006 @ 01:41
	quote: Op woensdag 30 augustus 2006 23:03 schreef secret17 het volgende: Gelukkig heb ik eindelijk in m'n leven 's een keer hard maar eerlijk kunnen zeggen dat het er echt niet in zat, dat ik haar niet terug kon geven waar zij nu naar op zoek was. Ik ben met haar naar mijn huis teruggereden en heb haar evenlater huilend naar huis zien rijden. Man man man, het is ook te lastig als je ex zoveel moeite heeft om jou los te laten... Dat kan ik niemand aandoen.... ik voel heel sterk die verantwoordelijkheid om iemand geen pijn te doen. Dan zal ik proberen het contact net zo lang vol te houden, totdat ze vanzelf een leuke andere jongen tegenkomt en langzaam overstapt op hem. Na verloop van tijd (het kost misschien een jaar of twee) verwatert het contact gewoon en is het veel minder pijnlijk. Maarja, dat ben ik die nooit en te nimmer vrienden in de steek wil laten. Tenzij ze je bedriegen uiteraard, maar dat is een ander verhaal. In mijn geval heb ik het nog steeds niet verwerkt, dat ik haar vanaf een bepaald moment niet meer gezien heb, omdat ze de last die jij beschrijft niet meer aankon. Ik mis haar nog altijd 2 jaar later. Maargoed, ik ben ook zo hardnekkig overtuigd dat ze de liefde van mn leven is/was, dat ik mijn gevoel voor haar ook niet los wil laten. Het is als een belofte aan mezelf, die ik niet wil breken. Zo sterk als: "Ik wil nooit iemand opzettelijk pijn doen". Zo voel ik ook: "Ik wil nooit minder van haar gaan houden".
eRrrrJeee	woensdag 6 september 2006 @ 13:57
	quote: Op woensdag 6 september 2006 01:41 schreef Tarot het volgende: Maarja, dat ben ik die nooit en te nimmer vrienden in de steek wil laten. Tenzij ze je bedriegen uiteraard, maar dat is een ander verhaal. Zo zit het hier ook
micro1234	woensdag 6 september 2006 @ 18:29
	Vind het knap dat mensen naar een lange intieme relatie en het gaat uit, gelijk vrienden kunnen zijn. Heb het ook geprobeert alleen begon te beseffen ( mede omdat ze mn eerste echt liefde en mn eerste relatie was EN ik nog gevoelens voor de had ), dat ik er alleen overheen kon komen om op elke gebied contact met haar te verbreken. Iedereen om me heen adviseerde dat ook en mn hart zei dat dat ook het beste was, hoef niet te weten wat ze nu uitspookt met wie en wat. Vrienden kan ik best wel weer met haar zijn absoluut, misschien over een half jaar als ik het in ieder geval echt een plek heb gegeven en ik er in mn gedachten en mn hart er TOTAAL klaar mee ben anders niet. Weet je wat het is als je vrienden blijft kom je meestal dingen te weten enz, wat je eigenlijk niet wil weten. En dan hou je contact met elkaar en dan komt er de dag dat 1 van de 2 een nieuw persoon ontmoet. Kijk al die dingen wil ik niet tegemoet komen of meemaken. Want maak het mezelf er alleen maar moelijker mee. Mis haar echt nog wel, maar heb het al wel een plekje gegeven en heb eindelijk rust in me hoofd. Maar dit is wel het zwaarste wat ik ooit mee heb gemaakt, wist niet dat het zo enorm pijn kon doen. Heb echt dagen weken me echt zwaar kut gevoelt, mede omdat ik ook nadat het uit was nog contact met haar had. We woonden samen, en ze had een eigen kamer kwam ik bij haar thuis en zag hoe gezellig en perfect ze het voormekaar had. Damnnn ging een zwaard door me hart heen van kijk ze is niet meer van mij ze woont niet meer bij me. Kijk dat zijn dus van die dingen van het heeft geen zin om vrienden te zijn als het NET uit is en je nog gevoelsn voor mekaar hebt. Want diep in je hart hoop je dat het dan weer goed komt. grtzzz
eRrrrJeee	woensdag 6 september 2006 @ 20:27
	quote: Op woensdag 6 september 2006 18:29 schreef micro1234 het volgende: knip Zodra het uit is, moet je ook eerst gewoon een tijdje het contact breken.. Ik weet niet hoe het bij jou gegaan is, maar bij mij was het al een tijdje houden van een geen verliefdheid meer. Ook wij houden nu een stop van een x-aantal tijd.. Maar er komt een moment waarop je haar de juiste plek hebt gegaan in je hart of waar dan ook.. En als zij dat ook heeft gedaan, kan je mits je niet met ruzie uitelkaar bent gegaan.. weer vrienden worden.. Je moet niet uitgaan van 2weken geen contact en weer beste maatjes... Maar begin met een maand en dan misshcien een x iets afspreken.. en dan weer een maand.. enz.. op een keer kan je weer gewoon met er omgaan..
Mr.G	woensdag 6 september 2006 @ 20:29
	Ik denk dat ik het een plaatsje heb kunnen geven. Mijn ex kwam ik vandaag tegen bij een college en we konden weer gewoon normaal tegen elkaar doen. Het voelt allemaal nog raar en voorlopig ga ik ook geen contact zoeken met haar maar nu weet ik dat mocht ik haar tegenkomen dat ik tenminste me normaal kan gedragen. Het leven is cru gezegd gewoon te kort om hier zo lang mee bezig te zijn. Ik ben begonnen met een nieuwe sport en dat team verband doet echt goed. Je ziet weer de mogelijkheden van het vrij zijn en je begint er ook weer voor open te staan. Ik wens iedereen hier nog veel succes met het verwerken en het doorkomen van deze vrij moeilijke tijd.
Xcept	donderdag 7 september 2006 @ 16:43
	Ik heb mijn ex imiddels drie weken niet meer gesproken, moet zeggen dat ik eindelijk weer een beetje vrolijk wordt en ook weer normaal eet. Ik heb verdomme weken slecht gegeten, als er zoiets in mijn hoofd zit dan kan ik alleen maar daar mee bezig zijn en al het andere vervaagd. Ik mis haar elke dag, nu pas besef ik ook dat het echt uit is. De lieve woorden die ze altijd zei waren alleen als vrienden en ik heb een half jaar mezelf wijs gemaakt dat het allemaal wel goed zou komen. Mede door de dingen die ze zei, vroeg, situaties waarin ze mij belde, gaf ze mij het gevoel nog wel met mij verder te willen... helaas het is niet zo, het is over en ze kiest een andere weg, dat respecteer ik maar ik jammer vind ik het wel. baal er vooral van omdat we nog superverliefd en gek op elkaar waren toen we uit elkaar gingen, door haar thuis situatie hebben we elkaar maar 2 keer vluchtig kunnen zien, dan weet je op een gegeven moment niet meer wat je voelt. Als ik er nu naar kijk denk ik sowieso dat het geen zin heeft om iest te beginnen, er staat te veel in de weg, teveel oud zeer, het voelt ook beter nu ik haar niet spreek en dat is voor mij een teken aan de wand! uitzitten er zit niks anders op!
SofaKing	donderdag 7 september 2006 @ 17:11
	quote: Op donderdag 7 september 2006 16:43 schreef Xcept het volgende: Ik heb mijn ex imiddels drie weken niet meer gesproken, moet zeggen dat ik eindelijk weer een beetje vrolijk wordt en ook weer normaal eet. Ik heb verdomme weken slecht gegeten, als er zoiets in mijn hoofd zit dan kan ik alleen maar daar mee bezig zijn en al het andere vervaagd. Herkenbaar, ik had niet veel zin in eten en was als gevolg daarvan een aantal kilo afgevallen. Inmiddels kan ik weer lol hebben en begint het een beetje te wennen dat het voorbij is. Ik heb haar nu ��n keer weer gezien en dat was best fijn maar ook weer een confrontatie met het feit dat er een zekere afstand tussen elkaar is. Denk dat er zeker waarheid in zit dat het beter is om elkaar een paar maanden niet te zien, maar wij hebben nou eenmaal gekozen voor deze methode. Weet wel dat als ze eenmaal een ander ontmoet (daar ga ik van uit, in tegenstelling tot hopen dat het nog goed komt), dat ik dan een tijdje helemaal geen contact meer wil. Want om haar te zien met een ander die aan haar zit enzo, dat zal ik moeilijk kunnen verdragen.
eRrrrJeee	donderdag 7 september 2006 @ 19:49
	haha, dat slecht eten is wel herkenbaar ja... achja.. in de vakantie at ik ook al slecht.. 1a2 x perdag verder nix, bijna niet drinken.. niet snoepen af en toe een ijsje
christiaan1985	donderdag 7 september 2006 @ 20:34
	inderdaad, liefdesverdriet: de beste afslankkuur. het loslaten van je ex kun je maar op 2 manieren bereiken volgens mij; geef het tijd en heb geen contact Het moeilijkst heb ik het nog wel met het idee dat ze weer met een ander gaat.. Met die gedachte gaat mijn maag steeds weer op slot. Sterkte alle mensen in dit forum, het is een klote tijd, maar je komt er sterker weer uit!
Roeni3	donderdag 7 september 2006 @ 22:03
	Welkom, Christiaan . Ook jij komt er wel overheen.
Mickeys	vrijdag 8 september 2006 @ 08:30
	Als ik jullie allemaal zo lees zijn jullie er dik sneller overheen dan ik dat ben. Na ruim 4 maanden had ik afgelopen week een megadip week. zal wel iets met de hormonen te maken hebben zeg ik tegen mezelf. Inmiddels gaat het weer wat beter en heb ik morgen een leuke dag en avond/nacht uit van mn werk. Ik verheug me er echt op. Mijn gedachten op iets anders richten is wel de beste manier om niet teveel na te denken over je liefdesverdriet. Tot op heden niets meer vernomen. Ook op mijn mailtje heeft hij niet gereageerd. Mogelijk sluit hij me helemaal buiten of hij heeft het nog niet gelezen. Het is niet anders. Als dit zijn manier van vrienden zijn is dan denk ik dat ik blij mag zijn. Op deze manier zit ook dat er niet in, maar aan de andere kant... misschien heeft hij ook wel de tijd nodig om het een en ander te verwerken. Ik heb m best wel met zijn neus op een aantal dingen gewezen.
mrkanarie	vrijdag 8 september 2006 @ 19:56
	Mooie quote die ik laatst las bij iemand op een t-shirt: "I you can't be with the one you love, love the one you're with." Alleen is dat makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk, en om nu iemand aan het lijntje te houden 'omdat je dr nu eenmaal wat mee hebt' is ook niet de oplossing.
christiaan1985	vrijdag 8 september 2006 @ 20:11
	ik vind het een bijzonder slechte slogan
a-child-in-chains	vrijdag 8 september 2006 @ 23:17
	Ik had laast een maat van me mijn postbank-pinpas laten zien. Er staat nl. een afbeelding op van zijn ex. Ik weet nou nogsteeds niet offie het nou wel of niet kon waarderen
milagro	vrijdag 8 september 2006 @ 23:31
	quote: Op vrijdag 8 september 2006 19:56 schreef mrkanarie het volgende: Mooie quote die ik laatst las bij iemand op een t-shirt: "I you can't be with the one you love, love the one you're with." Alleen is dat makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk, en om nu iemand aan het lijntje te houden 'omdat je dr nu eenmaal wat mee hebt' is ook niet de oplossing. Love the One You're With - Stephen Stills If you're down and confused And you don't remember who you're talking to Concentration slips away Cause you're baby is so far away Well there's a rose in the fisted glove And eagle flies with the dove And if you can't be with the one you love, honey Love the one you're with Don't be angry - don't be sad Don't sit crying over good times you've had There's a girl right next to you And she's just waiting for something to do Turn your heartache right into joy Cause she's a girl and you're a boy Get it together come on make it nice You ain't gonna need anymore advice
christiaan1985	zaterdag 9 september 2006 @ 00:11
	lastig bij het loslaten van je ex is ook het probleem van de controle. Heb steeds de neiging op hyves te kijken of ze online is geweest en berichten heeft geschreven aan ontvangen/van vrienden..
Xcept	maandag 11 september 2006 @ 15:50
	Pffh vrijdag is ze jarig... als ik haar ga bellen hoop ik toch stiekum dat ze zegt dat de afgelopen tijd waardeloos was en dat ze me graag wil zien en afspreken. Gebeurd niet hoor, dit is over en uit maar ja ik had haar toegezegd haar met haar verjaardag nog te bellen. zucht ben nu dus weer helemaal aan het piekeren etc. wat een kutzooi wou dat ik haar nooit had leren kennen.
odysseynet	maandag 11 september 2006 @ 16:03
	Sneu figuur. Als je nog zo aan haar denkt moet je heen gaan bossie bloemen mee en een ring erbij vragen om excuses dat je een lul bent en dat je haar mist en niet zonder haar kan leven. (KOTS) Ben je een kerel dan doe je helemaal niets bel je haar niet meer leg je haar foto's in de kast en van het opblaasschaap dollie en zoek je een lekkere nieuwe mokkel om je eikelkaas van je paal te schuren.
the_jestert	maandag 11 september 2006 @ 16:04
	quote: Op maandag 11 september 2006 16:03 schreef odysseynet het volgende: Sneu figuur. Als je nog zo aan haar denkt moet je heen gaan bossie bloemen mee en een ring erbij vragen om excuses dat je een lul bent en dat je haar mist en niet zonder haar kan leven. (KOTS) Ben je een kerel dan doe je helemaal niets bel je haar niet meer leg je haar foto's in de kast en van het opblaasschaap dollie en zoek je een lekkere nieuwe mokkel om je eikelkaas van je paal te schuren. en zo is het
odysseynet	maandag 11 september 2006 @ 16:16
	Gelukkig er zijn nog verstandige mensen jij hebt dus ook zo iets kies maar optie 2
Sunshine2006	maandag 11 september 2006 @ 16:28
	Zat wat reacties naar boven te lezen maar kan er bij mij gewoon echt niet over uit dat als je dan beide nog gek van elkaar bent, waarom je dan echt per se niet door bijkomende problemen nog een keer kan proberen. Je weet waarom dingen niet liepen en weet dus ook waar je kneiterhard aan moet werken om het deze keer wel goed te laten lopen. Kom op zeg, als je echt zo'n connectie heb, go for it en doe er gewoon kneiterhard je best voor. Snap dat van mijn ex ook niet eigenlijk maargoed...
eRrrrJeee	maandag 11 september 2006 @ 16:29
	veel praten met vrienden/vriendinnen helpt
Xcept	maandag 11 september 2006 @ 16:47
	Ja dat is dus ook mijn gevoel maar goed joh, geloof dat ik mijn opblaasschaap hoor blaten dus ga maar ff de kaas van mijn paal laten schuren Jah beiden nog gek van elkaar, maar zij kan het verleden niet vergeten klaar. We gaan dus niet verder maar je mag tegenwoordig niet eens mee hopen dan ben je meteen een sneu figuur. Vind je eerder een sneu figuur als je zulke reacties plaatst maar goed.
eRrrrJeee	maandag 11 september 2006 @ 16:50
	quote: Op maandag 11 september 2006 16:03 schreef odysseynet het volgende: Sneu figuur. Als je nog zo aan haar denkt moet je heen gaan bossie bloemen mee en een ring erbij vragen om excuses dat je een lul bent en dat je haar mist en niet zonder haar kan leven. (KOTS) Ben je een kerel dan doe je helemaal niets bel je haar niet meer leg je haar foto's in de kast en van het opblaasschaap dollie en zoek je een lekkere nieuwe mokkel om je eikelkaas van je paal te schuren. lol.. jij bent vast iemand met emotie en gevoelens?
Sunshine2006	maandag 11 september 2006 @ 16:53
	Precies, hoop is juist gezonde reactie. Geeft blijk aan het feit dat je echt om iemand gegeven hebt en niet zo mans loopt te doen om je ego in stand te houden...