De Kunst van het loslaten van een ex #42

Herkent iemand dit:

Je gaat uit of iets dergelijks en heb een hele leuke avond, maar de volgende dag heb je een zware dip omdat je je ex-tra mist. Donders vervelend.

klopt, of als je hele toffe avond hebt gehad. en je komt alleen aangeschoten thuis, dat je meissie niet meer in je bedje naast je ligt waar je lekker warm kan naast liggen. Heb jaar samengewoont, en mis het nog wel. Maar het slijt, de pijn word minder en voel me echt sterker en sterker worden heerlijk. Had nooit gedacht dat deze dagen nog zouden komen.

maar jah he, kijk als je op stap gaat voel je je meestal al verrot die dag erna. En als je dan ook nog gaat denken komt de pijn dubbel zo hard naar boven als normaal. Zondag vind ik altijd een hele moelijke dag omdat dat een dag was dat wij altijd samen gezellige dingen gingen doen en dat is er nou niet meer. Maar jah zometeen ff naar kameraad van me toe em pizza eten em beetje kletsen. Is ook erg gezellig

quote:

Op zondag 27 augustus 2006 16:27 schreef micro1234 het volgende:
Maar het slijt, de pijn word minder en voel me echt sterker en sterker worden heerlijk. Had nooit gedacht dat deze dagen nog zouden komen.

Verheug me er ontzettend op.

Heb je trouwens nog/alweer contact met je ex?

quote:

Op zondag 27 augustus 2006 16:59 schreef SofaKing het volgende:

[..]

Verheug me er ontzettend op.

Heb je trouwens nog/alweer contact met je ex?

Nee, heb het aan alle kanten afgekapt. Niet bellen, smsen, heb haar geblocked op MSN. Zie haar nog wel us met op stap gaan en dat doet het wel pijn, krijg ik gelijk hartkloppingen enz. Want tjah heb toch 2 jaar met haar gehad. Maar dat word ook steeds minder, het vecht gevoel om door te gaan is er niet meer, en de tijd en energie er in steken moet er niet aan denken. Heb het geaccepteerd en me erbij neergelegt. Maar werd ook wel tijd dat ik me sterker ga voelen, heb me echt 3 maanden lang DAGEN LANG kapot geweest zitten janken als een baby. Dacht echt dat ik zwaar depressief was. Maar sinds een paar weken en elke dag wat verstrijkt voel ik me zo sterk worden heeeeeeeeeeeeerlijk.

Was ook mn eerste relatie en ben gelijk vanuit huis gaan samenwonen, dus wist niet wat het was is om echt alleen te zijn. Helemaal stil in huis, en dat niet alleen een huis met herinneringen. Maar jah Van alles leert men

quote:

Op zondag 27 augustus 2006 17:08 schreef micro1234 het volgende:

[..]

Nee, heb het aan alle kanten afgekapt. Niet bellen, smsen, heb haar geblocked op MSN. Zie haar nog wel us met op stap gaan en dat doet het wel pijn, krijg ik gelijk hartkloppingen enz. Want tjah heb toch 2 jaar met haar gehad. Maar dat word ook steeds minder, het vecht gevoel om door te gaan is er niet meer, en de tijd en energie er in steken moet er niet aan denken. Heb het geaccepteerd en me erbij neergelegt. Maar werd ook wel tijd dat ik me sterker ga voelen, heb me echt 3 maanden lang DAGEN LANG kapot geweest zitten janken als een baby. Dacht echt dat ik zwaar depressief was. Maar sinds een paar weken en elke dag wat verstrijkt voel ik me zo sterk worden heeeeeeeeeeeeerlijk.

Was ook mn eerste relatie en ben gelijk vanuit huis gaan samenwonen, dus wist niet wat het is om echt alleen te zijn. Helemaal stil in huis, en dat niet alleen een huis met herinneringen. Maar jah Van alles leert men

quote:

Op zondag 27 augustus 2006 17:08 schreef micro1234 het volgende:
Maar werd ook wel tijd dat ik me sterker ga voelen, heb me echt 3 maanden lang DAGEN LANG kapot geweest zitten janken als een baby. Dacht echt dat ik zwaar depressief was. Maar sinds een paar weken en elke dag wat verstrijkt voel ik me zo sterk worden heeeeeeeeeeeeerlijk.

Wat een lange periode om naar de klote te zijn. Kon je je wel concentreren op studie of werk in die tijd?

Had je ook het gevoel dat je nooit weer iemand zult vinden die zo goed bij je past? Dat je wel met andere meisjes in contact komt, maar dat je er niet voor open staat omdat je vindt dat er van alles aan ze mankeert t.o.v. je ex?

Met moeite, moet je nagaan .....

Had net een nieuwe baan !!! Moet me nog bewijzen ivp met het krijgen van een contract. Was dus elke dag acteer werk net doen of er niks aan de hand is. Erg vermoeiend maar had geen keus, kan moelijk dat ik daar nog maar 1 maand werkte al beetje depri gaan zitten doen. Maar heb me contrakt nu wel binnen, maar werken was een hel maar wel goeie afleiding.

Wat wij hadden sofaking, was in principe vrij uniek...

We hadden humor wat niemand begreep, en dingen wat wij grappig vonden dachten mensen echt van "die sporen niet helemaal" tuurlijk denk ik dat weleens van zo meid als haar vind ik nooit meer terug, maar toch toen we gingen samenwonen kwamen van beide kanten dingen naar boven wat gewoon niet werkte. Maar hou nog wel van haar absoluut.

Komt dat je niet voor open staat omdat je het nog niet verwerkt hebt, met zulke dingen hoor je niet bezig te zijn in je hoofd. Maar dat komt omdat je ex nog in je koppie zit. Maar ook dat slijt klinkt misschien heel raar, maar op den duur ga je er wel weer voor open staan. Op dit moment wil ik geen relatie als het komt dan komt het maar wil eerst genieten van mezelf, en allles lekker strak op een rijtje zetten. En dat ik leer om alleen te zijn, en ook dat het alleen ook mogelijk is om gelukkig door het leven te gaan.

Deze zin is gouden regel: Een vrouw moet een aanvulling zijn op het leven wat je HEBT!

quote:

Op zondag 27 augustus 2006 17:31 schreef micro1234 het volgende:
Wat wij hadden sofaking, was in principe vrij uniek...
We hadden humor wat niemand begreep, en dingen wat wij grappig vonden dachten mensen echt van "die sporen niet helemaal" tuurlijk denk ik dat weleens van zo meid als haar vind ik nooit meer terug, maar toch toen we gingen samenwonen kwamen van beide kanten dingen naar boven wat gewoon niet werkte. Maar hou nog wel van haar absoluut.

Dat eerste herken ik zeker, ook wij hadden een eigen stijl humor en konden lol maken om dingen waar niemand iets van snapte.

Ik wou dat, net als bij jou en je ex, er echt problemen waren tussen ons, dan was het gemakkelijker te accepteren. Ze zei ook in die maand dat het slechter ging nog dat ze in principe gemakkelijk haar hele leven bij mij zou kunnen zijn, omdat we zo geweldig kunnen opschieten en er geen conflicten zijn qua persoonlijkheid. Dan vraag je je toch af waarom het gevoel verdwijnt. Dan wordt het meer een vriendenverhouding en dat is natuurlijk geen basis voor een echte relatie, maar blijft frustrerend als je het eerst wel had en dat het dan ineens verdwijnt terwijl er niks mis is gegaan. Tijdens ons laatste gesprek kwam nog naar buiten dat de timing misschien wel heel slecht was (zij kwam net uit een andere zeer slechte relatie) en dat ze misschien nog niet toe is aan weer een serieuze relatie. Dan denk je: misschien zijn over een jaar de omstandigheden wel goed, maar ja daar kun je natuurlijk niet op gaan wachten!

quote:

Deze zin is gouden regel: Een vrouw moet een aanvulling zijn op het leven wat je HEBT!

Dat is een goede attitude... Ga zelf helemaal op in relaties en laat het m'n leven beheersen, met als gevolg dat je te afhankelijk bent van je vriendin als het uit gaat. Zal in ieder geval proberen in de toekomst meer aan mezelf gaan denken. Bedankt voor de goede raad.

Wat jullie beiden zeggen, komt mij ook zeer bekend voor. Ga het niet allemaal herhalen, maar mijn verhaal is vergelijkbaar

En ik ga in de toekomst ook meer aan mezelf denken, mijn eigen leven leiden. Aan de ene kant wil ik graag weer een relatie, aan de andere kant denk ik inderdaad dat (voorlopig hoop ik) niemand tegen mn ex op kan...

Maar, niet getreurd, het leven gaat door en we maken er wat van!

herken het gedeelte van denken dat er niemand beter is dan je ex.
sleep mezelf elke dag nog weer voort al zit ik zonder energie , gewerkt worden moet er.
net een beetje kut situatie gehad met haar ik voelde me niet al te vrolijk omdat ik hoorde dat ze morgen met de gozer zal wezen die ze denkt leuk te vinden.
en heb haar dus gevraagd om mij over een uur te bellen omdat ik me rot voelde (in een trein praat ik niet erg prettig met allemaal vreemden om me heen en thuis wel) als ik weer thuis was.
waarop zij antwoorde dat ik haar nu toch al aan de telefoon had.
daarop heb ik haar een smsje gestuurd waarin het volgende stond "if its to much to ask to call me when im home in about a hour, then what is it all worth to you? i guess nothing"
ik weet het is mischien wat hard, maar ik hou nog steeds van haar al is dat gevoel van haar kant er op dit moment niet zoals ik dat zou willen.
nog wel iets van gevoel maar niet weten wat ermee aan moet ( zo een soort situatie).

dinsdag ben ik jarig en zouden we uit eten gaan als ze voor die tijd niet reageert blaas ik het geheel gewoon af en zondag zouden we naar madonna gaan maar ja als ik dan nog niets heb gehoord gaat ze maar met iemand anders erheen.

heb het gevoel dat ze een spelletje met me speelt

quote:

Op zondag 27 augustus 2006 18:38 schreef Stampurtjuh het volgende:
herken het gedeelte van denken dat er niemand beter is dan je ex.
sleep mezelf elke dag nog weer voort al zit ik zonder energie , gewerkt worden moet er.
net een beetje kut situatie gehad met haar ik voelde me niet al te vrolijk omdat ik hoorde dat ze morgen met de gozer zal wezen die ze denkt leuk te vinden.
en heb haar dus gevraagd om mij over een uur te bellen omdat ik me rot voelde (in een trein praat ik niet erg prettig met allemaal vreemden om me heen en thuis wel) als ik weer thuis was.
waarop zij antwoorde dat ik haar nu toch al aan de telefoon had.
daarop heb ik haar een smsje gestuurd waarin het volgende stond "if its to much to ask to call me when im home in about a hour, then what is it all worth to you? i guess nothing"
ik weet het is mischien wat hard, maar ik hou nog steeds van haar al is dat gevoel van haar kant er op dit moment niet zoals ik dat zou willen.
nog wel iets van gevoel maar niet weten wat ermee aan moet ( zo een soort situatie).

dinsdag ben ik jarig en zouden we uit eten gaan als ze voor die tijd niet reageert blaas ik het geheel gewoon af en zondag zouden we naar madonna gaan maar ja als ik dan nog niets heb gehoord gaat ze maar met iemand anders erheen.

heb het gevoel dat ze een spelletje met me speelt

Niet bellen, niet uit eten, niet naar een concert gaan. Zeker niet als er al bij haar iemand anders in de picture is. Afkappen en afhouden, dan pas kun je het accepteren.

Beetje vreemde reactie van haar inderdaad Stampurtjuh. Was het niet gewoon een misverstandje/communicatieprobleempje?

nee het was zeker geen miscommunicatie,
heb net een msn conversatie met haar gehad waarin ik zeer duidelijk ben geweest.
en haar zelfs harteloos heb genoemd omdat zij zich echt ijskoud gedraagd.
waarop zij dus weer antwoord dat ze moe van mijn gezeur werd en dat ze geen kracht er meer voor had (voor de vriendschap).
daarop heb ik dus ook gezegd dat ze maar met hem naar het concert gaat en het mij allemaal niet meer boeid (wat het wel doet maar dat slijt wel weer)

quote:

Op zondag 27 augustus 2006 19:41 schreef Stampurtjuh het volgende:
nee het was zeker geen miscommunicatie,
heb net een msn conversatie met haar gehad waarin ik zeer duidelijk ben geweest.
en haar zelfs harteloos heb genoemd omdat zij zich echt ijskoud gedraagd.
waarop zij dus weer antwoord dat ze moe van mijn gezeur werd en dat ze geen kracht er meer voor had (voor de vriendschap).
daarop heb ik dus ook gezegd dat ze maar met hem naar het concert gaat en het mij allemaal niet meer boeid (wat het wel doet maar dat slijt wel weer)

Het is uit, je kunt geen hartelijkheid meer eisen of verwachten. Oke, het is niet netjes om "ijskoud" te doen, maar als jij daaronder verstaat dat zij jou perse een uur later oid moet gaan lopen bellen terwijl het uit is, tja.... Dan zou ik in haar plaats hetzelfde hebben gezegd.

kijk ik eisde het niet, maar het is een verwachting die ik heb.
en deze verwachting wordt vooral ondersteund door het feit dat zij vriendschap wou houden waarvan ik al aangaf dat ik deze niet zal aan kunnen gaan.
en als zij daar toch energie in wilt steken dan kan ik ook verwachten dat zij me beld als ik me niet 100% goed voel, dat is ook een vorm van vriendschap

quote:

Op zondag 27 augustus 2006 20:13 schreef Stampurtjuh het volgende:
kijk ik eisde het niet, maar het is een verwachting die ik heb.
en deze verwachting wordt vooral ondersteund door het feit dat zij vriendschap wou houden waarvan ik al aangaf dat ik deze niet zal aan kunnen gaan.
en als zij daar toch energie in wilt steken dan kan ik ook verwachten dat zij me beld als ik me niet 100% goed voel, dat is ook een vorm van vriendschap

Inderdaad, vriendschap met je ex is niet vlak daarna al zonder meer mogelijk. Dat ze dat aangaf te willen is vaak meer om de pijn wat te verzachten, volgens mij zeggen zoveel mensen dat en menen ze het diep van binnen niet. Dit soort verwachtingen doen je alleen maar pijn op dit moment, daarom is het ook het beste om alle contact op dit moment af te kappen. Kun je straks altijd nog zien of er nog iets van dat vrienden-bijven over is, toch?

kan je ook je ex loslaten .. tijdje contact breken .. als je beide weet dat het zo beter is .. langzaam weer gewoon vrienden worden ?

quote:

Op zondag 27 augustus 2006 22:18 schreef eRrrrJeee het volgende:
kan je ook je ex loslaten .. tijdje contact breken .. als je beide weet dat het zo beter is .. langzaam weer gewoon vrienden worden ?

Neem van mij een, geen 'tijdje', maar maak er maar 'tijd' van

Maar als de relatie diep en goed genoeg was, is vrienden blijven op de langere termijn geen probleem. Mits zonder ruzie uit elkaar gegaan, en van beide kanten gevoelens weg.

oke.. bedankt iig

Bah, vervelend die dagen dat je vrienden niet beschikbaar zijn en je dus de hele dag alleen zit. Zit je weer constant te treuren om je kapotte relatie. Ten days and counting...

quote:

Op maandag 28 augustus 2006 16:01 schreef Mickeys het volgende:

[..]

Geef het tijd! ik ben nu 4 maanden verder na een relatie van 7 maanden en pas nu begin ik een beetje de dingen op de rail te krijgen ondanks dat er nog steeds niet een dag voorbij gaat dat ik niet aan hem denk. En ja. ik heb bijna dezelfde ervaring met mijn exvriend als jullie hebben met jullie exvriendin. dus het maakt niet uit. het komt bij zowel mannen als vrouwen voor.

4 maanden na een relatie van 7 maanden? dus na een relatie van 2.5 jaar ben je 16maanden verder

quote:

Op maandag 28 augustus 2006 16:01 schreef Mickeys het volgende:
Geef het tijd! ik ben nu 4 maanden verder na een relatie van 7 maanden en pas nu begin ik een beetje de dingen op de rail te krijgen ondanks dat er nog steeds niet een dag voorbij gaat dat ik niet aan hem denk. En ja. ik heb bijna dezelfde ervaring met mijn exvriend als jullie hebben met jullie exvriendin. dus het maakt niet uit. het komt bij zowel mannen als vrouwen voor.

Ik weet het. Toen m'n vorige relatie kapot ging was ik ook weken lang naar de klote. En nog maanden lang van slag. Althans dat zeggen mensen uit m'n directe omgeving, zelf heb ik dat weggedrukt ofzo, waardoor het lijkt alsof m'n verdriet nu zoveel intenser is dan toen.

Ik heb die ex vorige week nog gezien, maar ze doet me nu niks meer. Krijg er helemaal geen gevoel meer bij. Het heeft denk ik zo'n tien maanden geduurd voordat ik niet meer met een brok in m'n keel bij haar wegging na een gezellige middag. Ik zal mijn 'nieuwe' ex echter vaker zien, dus zal dat wel wat langer duren deze keer.

Dit is mijn eerste keer, ook pas mijn eerste echte lange relatie (ben 19, was 15 toen ik met haar kreeg) dus heb weinig vergelijkingsmateriaal. En er zullen zat fish in the sea zijn, maar toch.

Wat ik dan wel erg moeilijk vind, zij is nu al weer verliefd op iemand anders, zit ze dan helemaaal nergens mee? Maargoed, ze smste net dat ze morgen niet komt (we geven samen honkbal training) en volgende week ben ik in Utrecht voor de intro, dus ik zie haar voorlopig niet meer.

Ik zou zo graag de tijd vooruit willen spoelen naar een moment dat ik er klaar meer ben, dat ik over haar ben. Want het duurt zo la-ha-ang...

quote:

Op dinsdag 29 augustus 2006 00:47 schreef Kanogor het volgende:
Dit is mijn eerste keer, ook pas mijn eerste echte lange relatie (ben 19, was 15 toen ik met haar kreeg) dus heb weinig vergelijkingsmateriaal. En er zullen zat fish in the sea zijn, maar toch.

Wat ik dan wel erg moeilijk vind, zij is nu al weer verliefd op iemand anders, zit ze dan helemaaal nergens mee? Maargoed, ze smste net dat ze morgen niet komt (we geven samen honkbal training) en volgende week ben ik in Utrecht voor de intro, dus ik zie haar voorlopig niet meer.

Ik zou zo graag de tijd vooruit willen spoelen naar een moment dat ik er klaar meer ben, dat ik over haar ben. Want het duurt zo la-ha-ang...

Zo herkenbaar. Was zelf ook 15 en ben nu ook 19.

Heb vandaag mijn ex uit mn gsm en msn gewist. Het verwerkingsproces ging gewoon niet.
Zij is al weer helemaal met andere jongens bezig. Ik kan me dat echt niet voorstellen om al met andere meisjes om te gaan.

Bottom line, ze wil wel vrienden zijn en me helpen maar ze snapt echt niet hoe ik me voel. Ik ben niet iemand die snel over gevoelens praat en als de enige persoon die me echt snapt het nu ineens ook niet meer doet. Is alles even laten rusten volgens mij gewoon het beste.

We zijn lang samen geweest en als die vriendschap er nog in zit komt die er heus nog wel, ik heb het nu gewoon even gehad met haar. Je kan geen vriendschap opbouwen als een van de partijen nog steeds gevoelens heeft.

quote:

Op dinsdag 29 augustus 2006 00:47 schreef Kanogor het volgende:
Dit is mijn eerste keer, ook pas mijn eerste echte lange relatie (ben 19, was 15 toen ik met haar kreeg) dus heb weinig vergelijkingsmateriaal. En er zullen zat fish in the sea zijn, maar toch.

Wat ik dan wel erg moeilijk vind, zij is nu al weer verliefd op iemand anders, zit ze dan helemaaal nergens mee? Maargoed, ze smste net dat ze morgen niet komt (we geven samen honkbal training) en volgende week ben ik in Utrecht voor de intro, dus ik zie haar voorlopig niet meer.

Ik zou zo graag de tijd vooruit willen spoelen naar een moment dat ik er klaar meer ben, dat ik over haar ben. Want het duurt zo la-ha-ang...

That's live get over it!! vrouwen zijn EVIL !
Je moet alles van der wissen, op zolder zetten of opruimen.
Verder gaan en wat anders scoren
Lucht op

quote:

Op zondag 27 augustus 2006 16:24 schreef SofaKing het volgende:
Herkent iemand dit:

Je gaat uit of iets dergelijks en heb een hele leuke avond, maar de volgende dag heb je een zware dip omdat je je ex-tra mist. Donders vervelend.

Dat herken ik ja.
Vooral als ik eindelijk weer eens een meisje bekijk wat ik leuk zou kunnen gaan vinden, allemaal leuk en aardig maar daarna kom je direct weer in een dip terecht.

En een vriendin van je opvangen die net gedumpt is en nog een keer al die verhalen horen is ook niet echt bevorderlijk voor je eigen gemoedstoestand Had daarna ook weer even een flinke dip.

Maar het wordt gelukkig minder en minder Tijd heelt alle wonden. Alleen jammer dat het zo lang moet duren

quote:

Op zondag 27 augustus 2006 17:08 schreef micro1234 het volgende:

Was ook mn eerste relatie en ben gelijk vanuit huis gaan samenwonen, dus wist niet wat het was is om echt alleen te zijn. Helemaal stil in huis, en dat niet alleen een huis met herinneringen. Maar jah Van alles leert men

Toen ik op mezelf ben gaan wonen is zij ook vrij snel heel veel geweest bij me. Heel vaak bij elkaar slapen ed. En als dat ineens wegvalt ben je écht alleen ineens. En dat voelt inderdaad erg vreemd aan.

Ik weet dat veel koppels samen een liedje hebben, en dat dat je aan je ex doet denken als het uit is. Wij hadden niet echt een liedje samen, zij had er twee die haar aan mij deed denken, en ik heb er zelf ook twee. Direct met She, omdat ik dat veel draaide toen wij net wat kregen, ik heb het nummer lang niet meer gehoord en dat hou ik voorlopig even zo

En toen het net uit was (ze belde me op, ik zat achter de pc) luisterde ik When it all falls apart, van The Veronicas. Dat is nu ook een nummer met bepaalde bijgevoelens.

Jullie?

quote:

Op dinsdag 29 augustus 2006 21:08 schreef Kanogor het volgende:
Ik weet dat veel koppels samen een liedje hebben, en dat dat je aan je ex doet denken als het uit is. Wij hadden niet echt een liedje samen, zij had er twee die haar aan mij deed denken, en ik heb er zelf ook twee. Direct met She, omdat ik dat veel draaide toen wij net wat kregen, ik heb het nummer lang niet meer gehoord en dat hou ik voorlopig even zo

En toen het net uit was (ze belde me op, ik zat achter de pc) luisterde ik When it all falls apart, van The Veronicas. Dat is nu ook een nummer met bepaalde bijgevoelens.

Jullie?

Always van Bon Jovi

Ik heb mijn ex vorig jaar leren kennen op een festival hier in de buurt, waar toen ook Racoon kwam. Toen hadden ze net hun cd uit geloof ik. Vanaf dat moment was 'Love you more' eigenlijk een beetje ons nummer denk ik.

Ik heb warme herinneringen aan dat nummer. Een daarvan is dat we naar Pinkpop gingen dit jaar. Hij, ik en mijn hele vriendengroep. Racoon kwam ook. Het was toen al over en uit tussen ons .. toch gedroegen we ons nog alsof we een stelletje waren. Voor de buitenwereld was er niets veranderd, maar ik wist wel beter.

Racoon was aan het optreden en hij (mijn ex) liep in mijn buurt rond. Het ene zielige nummer volgende andere zielige nummer op. Ik weet nog dat ik tegen een vriendin zei, dat wanneer het volgende nummer ook zo zielig zou zijn, ik weg zou gaan omdat ik er niet meer tegen kon. En net op dat moment zetten ze de accoorden in van 'Love you more'... Khad het niet meer ... Barstte in janken uit. Maar hij was daar om me op te vangen.. sloeg zijn armen om me heen.. zo lief. Dat is echt een van de warmste herinneringen die ik aan hem heb overgehouden, ook al is het nu dan uit tussen ons.Het is tijd om verder te kijken.. maar ik mis die momenten wel

Ik en mijn ex hebben (gelukkig) geen liedje, maar ze heeft me twee LP's gegeven die ik nog maar een tijdje niet ga draaien!

Het is nu ongeveer een maand uit met mijn ex. Ze zei dat ze het gevoel miste maar nog wel heel veel van me houd. We waren echt altijd bij mekaar echte maatjes zeg maar . Misschien is het feit dat we te vroeg al bij mekaar zijn gekomen de oorzaak ik 16 en zij 14.Ze wilde wel goede vrienden blijven maar ik weet niet of ik dat wel wil ik kan het in iedergeval nu niet. We spraken af om mekaar een tijdje niet te zien maar omdat we mekaar miste zagen we mekaar toch regelmatig. Vorige week toch nog samen op vakantie geweest omdat we onze vrienden niet teleur wouden stellen. moesten we ook nog met mekaar op 1 kamer slapen. Achteraf had ik beter niet mee kunnen gaan heb me de hele week opgevreten . Maar de laatste nacht dat we daar waren kwam bij haar ook het besef dat dit misschien wel eens de laatste nacht samen was en kroop ze toch heel dicht tegen mij aan. De volgende dag zei dat ze erg in de war was en dat eigenlijk nog helemaal niet goed na had gedacht . Wat kan ik nu het beste doen ?? iemand hier die een goed advies heeft?

quote:

Op dinsdag 29 augustus 2006 21:08 schreef Kanogor het volgende:
Ik weet dat veel koppels samen een liedje hebben, en dat dat je aan je ex doet denken als het uit is. Wij hadden niet echt een liedje samen, zij had er twee die haar aan mij deed denken, en ik heb er zelf ook twee. Direct met She, omdat ik dat veel draaide toen wij net wat kregen, ik heb het nummer lang niet meer gehoord en dat hou ik voorlopig even zo

En toen het net uit was (ze belde me op, ik zat achter de pc) luisterde ik When it all falls apart, van The Veronicas. Dat is nu ook een nummer met bepaalde bijgevoelens.

Jullie?

Simon and garfunkel - the sound of silence

Thunder-man, als ze zegt dat ze nog niet goed na heeft gedacht moet ze gewoon de tijd krijgen om goed na te denken. Geef haar daar ook de ruimte toe. In zo'n geval kun je elkaar beter een tijdje niet zien, dan komt ze er vanzelf wel achter of ze je niet kan missen of dat het de juiste beslissing was om uit elkaar te gaan.

Zelf ben ik nog een maand lang met m'n ex omgegaan toen bij haar het gevoel al weg was, maar dat wil je echt niet man. Dan voel je je niet gewaardeerd en stapelen de frustraties zich op. Afstand, en als ze tot inkeer komt kunnen jullie de relatie altijd nog lijmen.

quote:

Op woensdag 30 augustus 2006 18:52 schreef SofaKing het volgende:Zelf ben ik nog een maand lang met m'n ex omgegaan toen bij haar het gevoel al weg was, maar dat wil je echt niet man. Dan voel je je niet gewaardeerd en stapelen de frustraties zich op. Afstand, en als ze tot inkeer komt kunnen jullie de relatie altijd nog lijmen.

Herkenbaar, tis bij ons paar keer uit geweest... (achteraf gezien om dezelfde reden) en elke keer daartussen....dan komt alles van een kant en dat is ZO frustrerend.

quote:

Op woensdag 30 augustus 2006 18:52 schreef SofaKing het volgende:
Thunder-man, als ze zegt dat ze nog niet goed na heeft gedacht moet ze gewoon de tijd krijgen om goed na te denken. Geef haar daar ook de ruimte toe. In zo'n geval kun je elkaar beter een tijdje niet zien, dan komt ze er vanzelf wel achter of ze je niet kan missen of dat het de juiste beslissing was om uit elkaar te gaan.

Zelf ben ik nog een maand lang met m'n ex omgegaan toen bij haar het gevoel al weg was, maar dat wil je echt niet man. Dan voel je je niet gewaardeerd en stapelen de frustraties zich op. Afstand, en als ze tot inkeer komt kunnen jullie de relatie altijd nog lijmen.

Dank je sofa king het is voor mij heel moeilijk om de afstand te bewaren . Je kunt nog zoveel leuke dingen doen maar ja je denkt er toch elke keer weer aan. Het is juist de onmacht waar je helemaal gek van word. Het is alleen noodzakelijk om misschien straks de relatie te lijmen . Het duurt alleen zo lang voordat meestal de klap bij de ander komt maar ben er wel van overtuigd dat ie komt. Weet alleen nu niet of ik dan nog wel wil dat het goed komt , je gevoel loopt zo'n deuk op. Je vraagt je ook de hele tijd af waar je dit aan verdient en zolang je daar geen antwoord op krijgt is het des te moeilijker. Het is misschien beter dat ik geen contact meer zoek ze zoekt namelijk zelf wel weer contact met mij daar ben ik van overtuigd .

geloof het of niet maar : De Kapitein deel 2 van Acda en de Munnik!

quote:

Op woensdag 30 augustus 2006 18:52 schreef SofaKing het volgende:
...

Zelf ben ik nog een maand lang met m'n ex omgegaan toen bij haar het gevoel al weg was, maar dat wil je echt niet man. Dan voel je je niet gewaardeerd en stapelen de frustraties zich op. Afstand, en als ze tot inkeer komt kunnen jullie de relatie altijd nog lijmen.

Dit is zo waar! herkenbaar en echt geen contact werkt het beste, als ze ooit nog wat wil gaat ze echt wel bellen, en zo niet dan moet je toch verder!

quote:

Op woensdag 30 augustus 2006 21:37 schreef Xcept het volgende:

[..]

Dit is zo waar! herkenbaar en echt geen contact werkt het beste, als ze ooit nog wat wil gaat ze echt wel bellen, en zo niet dan moet je toch verder!

Verder ga ik zeker ! Ze moet het denk ik eerst zelf ondervinden hoe het is zonder mij . Ik denk eigenlijk maar zo verliefd zijn ben je hooguit 3 tot 4 maanden daarna gaat het gevoel weg . zou niet goed wezen als dat niet zo was daar ga je namelijk kapot aan . Het gaat over in houden van of vriendschap ligt eraan hoe je het wil bekijken . Het is dan aan diegene omzelf te ondervinden of dit voldoende is ofniet en daar kun je denk dan maar alleen zo achter komen

Ik heb ruim 2 jaar een relatie gehad, die 4 maanden geleden uit ging om verschillende redenen. Alhoewel zij uiteindelijk de knoop heeft doorgehakt, was ik degene die er zeker van was dat het de goede keuze was. Ik heb haar toen door mijn gedrag eigenlijk gedwongen het uit te maken, misschien omdat ik het zelf niet zo durfde uit te spreken.
Sinds het uit is heb ik weinig contact meer met haar gehad. Had na drie weken nog eens gebeld, maar zij had het er ontzettend moeilijk mee en ik heb gezegd dat ik zou wachten totdat ze zich goed genoeg voelde om elkaar weer eens te spreken. Dat moment is nooit vanzelf gekomen. Twee maanden geleden zouden we elkaar zien op een feest waar vrienden van ons beiden heengingen, en alhoewel we daarover kort vantevoren gesproken hadden, was het contact, met name weer van haar kant, erg stroef en kort.

Nu belde ze vorige week ineens vrolijk en helder op, om te vragen hoe het met me ging. Ik dacht dat ze er eindelijk overheen was, en ze wilde toch maar 's wat gaan drinken om bepaalde dingen te bespreken. Omdat ik best nog met haar door één deur wil kunnen als we elkaar weer eens tegenkomen (een aantal van onze vrienden/kennissen zijn hetzelfde, dus dat zit er dik in), vond ik dat wel een goed idee; even rustig nakletsen over de dingen die gebeurd zijn en over hoe het gaat enzo, je kent 't wel.
Vandaag was dus de dag, vanavond, maar vanaf het begin van de avond merkte ik al aan haar dat ze meer voelde of wilde dan ik: kleine aanrakingen, net even langer die zoen aanhouden, etc. Ik wil op een leuke manier met m'n ex kunnen omgaan, maar ik hoef echt niks meer met haar; mijn gevoel is weg en ik weet dat het nooit zou kunnen werken. Uiteindelijk kwam het onvermijdelijke eruit: ze was sinds een week weer helemaal verliefd op me geworden, ze kon het niet helpen. Ze heeft me nooit écht los kunnen laten en toen ze dan eindelijk weer wat serieus contact met me had liet ze haar gevoel weer gaan. Ik heb me aan het einde van de avond ontzettend ongemakkelijk gevoeld, omdat ze constant op zoek was naar een antwoord of een moment wat haar weer hoop zou geven. Gelukkig heb ik eindelijk in m'n leven 's een keer hard maar eerlijk kunnen zeggen dat het er echt niet in zat, dat ik haar niet terug kon geven waar zij nu naar op zoek was. Ik ben met haar naar mijn huis teruggereden en heb haar evenlater huilend naar huis zien rijden. Man man man, het is ook te lastig als je ex zoveel moeite heeft om jou los te laten...

quote:

Op woensdag 30 augustus 2006 21:45 schreef Thunder-man het volgende:
Verder ga ik zeker ! Ze moet het denk ik eerst zelf ondervinden hoe het is zonder mij . Ik denk eigenlijk maar zo verliefd zijn ben je hooguit 3 tot 4 maanden daarna gaat het gevoel weg . zou niet goed wezen als dat niet zo was daar ga je namelijk kapot aan . Het gaat over in houden van of vriendschap ligt eraan hoe je het wil bekijken . Het is dan aan diegene omzelf te ondervinden of dit voldoende is ofniet en daar kun je denk dan maar alleen zo achter komen

Zeer zeker. Bij mijn ex duurde het zo'n negen maanden voordat de verliefdheid en ook meteen 'het gevoel' weg waren. Voor haar was het niet voldoende. Ik ben er nu achter gekomen dat ze er echt nog niet aan toe is om zich te binden, dat ze de vrijheid van het single zijn te veel waardeert. Of er een verband is, ik vermoed het wel. Ik heb het maar te accepteren. En dat gaat telkens beter. Het is nog wel eens moeilijk, en ben er nog lang niet, maar ik leer in ieder geval weer lol te hebben by myself en met vrienden. En dat na anderhalve week.

Heb inmiddels leuk contact met haar en we willen binnenkort zeker afspreken, zodra ik het denk aan te kunnen. Zij is daar al wat verder in. Het enige wat me nu nog echt pijn kan doen is als ze een nieuwe vlam heeft... Ook al ga ik er van uit dat we gewoon als vrienden door het leven gaan, om haar aan een andere vent te 'verliezen' zal wel ff een klap in het gezicht zijn.

quote:

Op donderdag 31 augustus 2006 01:00 schreef SofaKing het volgende:

[..]

Zeer zeker. Bij mijn ex duurde het zo'n negen maanden voordat de verliefdheid en ook meteen 'het gevoel' weg waren. Voor haar was het niet voldoende. Ik ben er nu achter gekomen dat ze er echt nog niet aan toe is om zich te binden, dat ze de vrijheid van het single zijn te veel waardeert. Of er een verband is, ik vermoed het wel. Ik heb het maar te accepteren. En dat gaat telkens beter. Het is nog wel eens moeilijk, en ben er nog lang niet, maar ik leer in ieder geval weer lol te hebben by myself en met vrienden. En dat na anderhalve week.

Heb inmiddels leuk contact met haar en we willen binnenkort zeker afspreken, zodra ik het denk aan te kunnen. Zij is daar al wat verder in. Het enige wat me nu nog echt pijn kan doen is als ze een nieuwe vlam heeft... Ook al ga ik er van uit dat we gewoon als vrienden door het leven gaan, om haar aan een andere vent te 'verliezen' zal wel ff een klap in het gezicht zijn.

Een klap dat mag je wel een mokerslag noemen. ik heb er daarom ook geen behoefte aan om haar nu te ontmoeten. En denk ook niet dat dat in de toekomst gaat veranderen Ze moet maar effe in haar sopje gaar koken. Ze weet natuurlijk ook niet wat het is om single te zijn . De eerste weken zal het wel bevallen maar dan komt die klap toch wel. trouwens het ontmoeten van een nieuwe vlam zie ik een beetje als volgende : het gras bij de buren lijkt altijd groener maar daar schuilt ook net het gevaar (het is 9 van de 10 keer niet zo ). De grootse fout die ik heb gemaakt is dat ik te veel heb opgegeven voor haar maar misschien is dat juist de kracht dat haar tot inkeer doet komen. ik wacht maar eens lekker af maar ga zelf wel door met leuke dingen doen . Mocht ze niet tot inkeer komen dan is dit voor ons beide de juiste beslissing en dan ik beter op zoek gaan naar een meisje die er wel 100% voor gaat. Maar vrienden blijven is voor mijn geen optie daar doe je zelf alleen maar pijn mee zeker de eerst komende tijd daar ben ik na die vakantie wel achter gekomen ik heb me in die 5 jaar namelijk nog nooit zo verrot gevoeld. ik vind dat je naar 5 jaar wel mag verwachten van een ander dat een beetje doorzettingsvermogen een eis is anders is ze het ook niet waard . Maar goed afwachten dus

Gister mijn ex gezien voor het eerst sinds het uit is, om even wat spullen terug te geven.

Vond d'r maar raar reageren, ze zei amper wat en liep zo ongeveer direct weg. Nouja het is in elk geval écht afgesloten nu voor mijn gevoel.

_{en toch blijft ze leuk}

Als ze je gaat negeren is ze het niet waard in mijn ogen . Ik denk dat leuk zijn er nu wel snel afgaat.

quote:

Op donderdag 31 augustus 2006 11:11 schreef Thunder-man het volgende:
Als ze je gaat negeren is ze het niet waard in mijn ogen . Ik denk dat leuk zijn er nu wel snel afgaat.

Qua uiterlijk bedoel ik ook he

En ja, tis wel duidelijk inderdaad

oke qua uiterlijk maar dan met zo'n innerlijk dan gaan bij mij alle alarmbellen rinkelen. gewoon geen contact zoeken en alles wat maar aan doet denken de deur uitdoen . haar ook negeren kijken of haar dat past

quote:

Op donderdag 31 augustus 2006 11:22 schreef Thunder-man het volgende:
oke qua uiterlijk maar dan met zo'n innerlijk dan gaan bij mij alle alarmbellen rinkelen. gewoon geen contact zoeken en alles wat maar aan doet denken de deur uitdoen . haar ook negeren kijken of haar dat past

Geloof me, dat doe ik ook al
Ik zoek ook geen contact meer hoor.