Ik heb een ongelooflijke angst voor de dood. Regelmatig alleen in mn bedje denk ik weleens over "het moment". Het is niet dat ik bang ben voor wat erna komt, maar gewoon, het overgaan zelf.
Van oudere mensen hoor ik dat het iets jeugdigs is, je bent jong en je wilt blijven leven, maar naar mate je ouder wordt, komt het gevoel, de acceptatie, het willen sterven vanzelf.
Het duurt nog heel lang, voordat ik oud ben, maar ik ben bang dat ik alleen maar banger zal worden. Het moment komt nou eenmaal daar, hoe ouder ik word.
Daarnaast heb ik het gevoel, al vanaf ik heel erg jong was, dat ik niet zou sterven aan ouderdom, of aan kanker of een hartaanval (hoewel mij dat heel erg beangstigt, "bewust doodgaan", maar aan een ramp. Aan oorlog. Met de huidige spanningen in de hele wereld, in nederland, vind ik dat niet zo'n vreemd idee.
Daarnaast word ik ook een beetje gebrainwasht door de prophecies, het past allemaal zo naadloos in mijn angst. De maya's met 2012. De tekenen van de apocalyps, die veel gelovigen al zien. Hierdoor komt de dood behoorlijk dichtbij, en klap ik dicht van angst. Ik ben bang. Ontzettend bang. Verschrikkelijk bang voor 2012. Gewoon, what if? En als het niet 2012 is, dan is het misschien wel een paar jaar later. De spanningen in de wereld zijn enorm, en we hebben de mogelijkheid de hele mensheid uit te roeien. Het kan gewoon gebeuren in mijn leven.
Met dit enge, mogelijke vooruitzicht wil ik van alles uit mn leven halen. Ik wil vooral genieten, maar dat terzijde. Dit doet nog niets af aan mijn angst voor de dood. Hoe ga ik hiermee om?
Een makkelijke manier, is om te gaan geloven, in jezus. Misschien voor de foute redenen, maar als ik hierdoor minder angstig leef, is dit het dan waard? Het is natuurlijk een prachtig idee dat jij als bekeerling tegen het eind van de wereld door jezus meegenomen zal worden naar het paradijs en de hel op aarde niet zou meemaken, simpel gezegd. Wanneer je je geest werkelijk kan overtuigen dat je goed zit, dat het goed gaat. Die overtuiging, dat geloof.. Zal dat zorgen voor gemoedsrust?
Maar ja, jezus. Het christendom. Ben dr mee opgevoed, maar heb het ook weer achter me gelaten, ik vond het allemaal een beetje achterlijk, de religie, in ieder geval wel. Doe dit, doe dat. Al die menselijke verhaaltjes, daar geloof ik totaal niet in. Die verlossing is waarschijnlijk ook een menselijk verhaal, maar goed, hier gaan we weer: what if?
Hoe ga je om met je angst voor de dood? Just live with it, en op een gegeven moment ga je het accepteren? Hebben jullie weleens gesprekken gehad met mensen over hun angst voor de dood en hoe ze daarmee omgaan?
Nog een kleine anekdote. Mijn oma was niet echt religieus, ze had genoeg zwarte kousen gezien en had een afkeer daarvoor, zover ik heb begrepen. Toen ze kanker kreeg en wist dat het binnen een paar maanden over zou zijn, is er iets met haar gebeurd, waardoor ze toch koos voor de kerk, voor het geloof. (overigens gewoon normaal protestants) Wat het is, wat haar gedachten waren, dat weet ik niet, daar kan ik alleen naar gissen. Ik denk gemoedsrust. Maar als dat het is, dan denk ik dat ik veel met d'r gemeen heb.. Dat als het puntje bij paaltje komt, ik toch zal kiezen voor jezus, om m'n angsten te bedwingen..
Dan schiet het ook niet op om in jezus te gaan geloven, want dat gaat toch over het moment erna, hemel of hel. Of ben je dan toch bang voor de hel?
Ik kan me er overigens weinig bij voorstellen, ik ben er ook niet bang voor en ook niet voor wat er na komt. Ik geloof trouwens wel dat er een hiernamaals is, maar niet in de christelijke zin van hemel en hel.
Ik bepaal zelf wel op welke plek ik kom.
Ik heb gehoord van mensen in regressie, dat sterven iets heel moois is. Door d'r een mooi plaatje van te maken, kan ik minder bang zijn. Dan moet ik leren geloven dat het zo is, alleen dan kan ik zonder angst die transitie maken? Ik zou maar op het laatste moment van mn leven verschrikkelijk bang zijn, bang om over te gaan. Dan blijf je of in je lichaam, of je word een spook, zoals sommigen beweren.
Het probleem bij mij is dat ik maar een zeer beperkt geloof heb. Ik heb voornamelijk, en heel veel twijfels. Zoals wat ik hier net boven schreef, over vast blijven zitten in je lichaam of een spook worden. Wat voorn bullshit is het?
Die twijfels zijn natuurlijk heel rationeel, maar mn gemoedstoestand... AAARGH! Ik weet niet hoe ik er mee om moet gaan..
Leren geloven, is misschien een oplossing. Overgeven aan een andere vorm van brainwashen, een positief vooruitzicht... Tuurlijk is iedereen op zijn of haar manier bang voor de dood, maar het moet je leven natuurlijk niet gaan beheersen...
Je bent in de bloei van je leven hebt veel hobby's zo te zien, hou je daar mee bezig, en wanneer de dood daar is, ja ach joh, we gaan allemaal eens, als je 't nu maar goed hebt..
quote:Die regeltjes zijn iets menselijks, door ons gemaakt, onze interpretatie. Het christendom van nu is ook heel anders dan 1000 jaar geleden. Het gaat om het geloven zelf, dat is de kern, dat is je verlossing.Op zaterdag 15 juli 2006 00:53 schreef Alulu het volgende:
Klinkt een beetje laf, omdat je toch zo bang bent voor de dood doe je het net voor je dood, je wilde daarvoor niets van regeltjes e.d. weten maar denkt er zo mee af te komen?
En het IS ook je verlossing, omdat het gemoedsrust geeft. Weg van de angst.
"God en jezus zijn liefde", wordt er gezegd. Liefde als het tegenovergestelde van angst, wordt het ook wel genoemd. Het is hypothetisch, maar het doet wonderen voor je gevoel.
Daar heb je geen bijbel voor nodig. Geen regeltjes.
quote:Vertel mij hoe ik dit kan doen. Ik doe dit al mn hele leven. Ik ben altijd bezig met het bestaan. Mijn eigen bestaan, het bestaan van anderen. In al mijn hobbies komt het terug. Ik heb een overactieve geest op dit gebied, altijd al gehad. Mijn moeder zei vroeger regelmatig venijnig: "Denk nou toch eens na!" als ik hun weer eens niet begreep. Nou, ik heb het gedaan. En dit is daar mede door gekomen.Op zaterdag 15 juli 2006 00:55 schreef Diego27 het volgende:
Ik zeg je meisje denk iets minder over dit soort dingen na !!!
Tuurlijk is iedereen op zijn of haar manier bang voor de dood, maar het moet je leven natuurlijk niet gaan beheersen...
Je bent in de bloei van je leven hebt veel hobby's zo te zien, hou je daar mee bezig, en wanneer de dood daar is, ja ach joh, we gaan allemaal eens, als je 't nu maar goed hebt..
Maar toch weet ik te weinig van jezus om mn gevoelens te kunnen kalmeren. Maar de kerk is om de hoek, en de christenen overal om mij heen. Het is supertoegankelijk.
Maar wat is er nog meer om deze angsten weg te nemen? Dat is meer mijn punt. Ik sta dr verschrikkelijk huiverig tegenover om "naar de kerk" te gaan, omdat om de kerk heen ook alle regeltjes, interpretaties, etc zitten. Daar zit ik niet op te wachten, dat is niet de essentie.
quote:Op zaterdag 15 juli 2006 01:03 schreef releaze het volgende:
[..]
Mijn moeder zei vroeger regelmatig venijnig: "Denk nou toch eens na!" als ik hun weer eens niet begreep. Nou, ik heb het gedaan. En dit is daar mede door gekomen.
!Ieder mens heeft een ingebakken angst voor de dood. Je kunt er echter niks tegen doen dus zit er niks anders op dan het te accepteren. Dat dit nooit helemaal lukt kun je afleiden uit hoe gestoord en neurotisch we met zijn allen zijn.
quote:autoongeluk is ook een van mijn grootste angsten.Op zaterdag 15 juli 2006 00:56 schreef pieter_pontiac het volgende:
Ik hoop dathet snel voorbij is,als ik door een auto-ongeluk ofzo nog donders goed door heb wat er aan de hand is zal ik nooit rust vinden, en eeuwig rond spoken.
vroeger was er zon aflevering van 12 steden 13 ongelukken waar een jong iemand overreden werd door een vrachtwagen. Ik weet niet meer of die vrachtwagen nou over dr schedel heen reed of dat ik dat erbij heb verzonnen, maar goed.. dát beeld...*shivers*
quote:Maar is het zo dat gelovige mensen veel minder bang zijn voor de dood dan zij die hun hele leven twijfelen?Op zaterdag 15 juli 2006 01:07 schreef NorthernStar het volgende:
[..]
Ieder mens heeft een ingebakken angst voor de dood. Je kunt er echter niks tegen doen dus zit er niks anders op dan het te accepteren. Dat dit nooit helemaal lukt kun je afleiden uit hoe gestoord en neurotisch we met zijn allen zijn.
Nu denk ik er eigenlijk niet meer overna.
daarna rest er weinig om bang voor te zijn
quote:Religie kan een troost zijn denk ik. Uiteindelijk is het leven en de dood gewoon een kwestie van overgeven en accepteren. Alles wat dat gemakkelijker maakt is okay. Religie kan die rol hebben, maar ik ken ook overtuigde atheisten die imo echt de kunst van 'overgeven aan' beheersen.Op zaterdag 15 juli 2006 01:09 schreef releaze het volgende:
[..]
Maar is het zo dat gelovige mensen veel minder bang zijn voor de dood dan zij die hun hele leven twijfelen?
quote:Het zijn juist de tripmiddelen die mij echt in contact laten komen met mijn angstOp zaterdag 15 juli 2006 01:11 schreef diep-in-de-war het volgende:
Met bepaalde tripmiddelen kun je het pretty much meemaken (psychisch)
daarna rest er weinig om bang voor te zijn
Wat er na de dood is weet uiteraard niemand, en dat is misschien maar goed ook. Ikzelf denk dat er wel een mogelijkheid bestaat dat je terug komt als iemand anders, maar je absoluut niets van je vorige leven kunt herinderen aangezien je 'ik' niets meer is dan een paar elektronische impulsen in de hersenen.
Wat er ook volgt na je dood, waarschijnlijk zal het nooit minder leuk zijn dat je echte leven
Alleen voor de dood van iemand anders dan. Maar daar ging dit niet over?
quote:Overtuigde atheisten hebben ook een geloof.Op zaterdag 15 juli 2006 01:14 schreef NorthernStar het volgende:
[..]
Religie kan een troost zijn denk ik. Uiteindelijk is het leven en de dood gewoon een kwestie van overgeven en accepteren. Alles wat dat gemakkelijker maakt is okay. Religie kan die rol hebben, maar ik ken ook overtuigde atheisten die imo echt de kunst van 'overgeven aan' beheersen.
quote:precies...maar je moet daardoor heen breken voor een breakthrough experienceOp zaterdag 15 juli 2006 01:14 schreef releaze het volgende:
[..]
Het zijn juist de tripmiddelen die mij echt in contact laten komen met mijn angst
Probeer maar eens ayahuasca...daar heb je helemaal geen keus....in tegen stelling tot bv paddos waar je uren lang in een mindloop kan zitten
Naarmate je ouder wordt, neemt de levenskracht af, waardoor ook de angst voor de dood afzwakt.
quote:angst voor de dood is angst voor het levenOp zaterdag 15 juli 2006 01:17 schreef mazaru het volgende:
Angst voor de dood komt voort van uit levenskracht.
Naarmate je ouder wordt, neemt de levenskracht af, waardoor ook de angst voor de dood afzwakt.
quote:Als de dood niet bestond, zou het leven zijn schoonheid verliezen.Op zaterdag 15 juli 2006 01:18 schreef diep-in-de-war het volgende:
[..]
angst voor de dood is angst voor het leven
quote:Op zaterdag 15 juli 2006 01:15 schreef The_Terminator het volgende:
Ik ben absoluut niet bang om dood te gaan. Het is zelfs zo dat ik nog banger ben om mensen te verliezen die mijn dierbaar zijn dan dat ik zelf de pijp uit ga.
Wat er na de dood is weet uiteraard niemand, en dat is misschien maar goed ook. Ikzelf denk dat er wel een mogelijkheid bestaat dat je terug komt als iemand anders, maar je absoluut niets van je vorige leven kunt herinderen aangezien je 'ik' niets meer is dan een paar elektronische impulsen in de hersenen.
Wat er ook volgt na je dood, waarschijnlijk zal het nooit minder leuk zijn dat je echte leven
quote:Nee, puur alleen om je eigen dood.Op zaterdag 15 juli 2006 01:16 schreef Plumz het volgende:
Op de een of andere manier, ben ik, geloof ik dan, niet bang voor de dood. Ik vind het zelf eigenlijk nogal raar, want ik heb genoeg mensen waarvan ik hou. Ben gelukkig en zou écht niet dood willen ofzo. Als ik er over nadenk, dat ik dood zou gaan, doet het me gewoon niks. Ja, dan ben ik dood. Wat dan? Maarja. Misschien, waarschijnlijk, heb ik ook wel, dat als het puntje bij paaltje komt, ik toch in mn broek schijt. Maar nu heb ik, zover ik weet, geen angst voor de dood.
Alleen voor de dood van iemand anders dan. Maar daar ging dit niet over?
Het verlies van iemand anders is voor mij iets compleet anders, gewoon, het leven zoals het was zal nooit meer zijn, diep verdriet en aanpassen aan de nieuwe situatie.
Vroeger werd ik er nooit echt bedroefd of angstig om, maar nu wel, nu dat ik wéét dat ik echt diep diep geef om mensen. Ik zal morgen maar te horen krijgen dat mn moeder overleden is. Of m'n broertje. Ik denk dat ik gek zou worden.
Maar wanneer mensen sterven, denk ik altijd op het moment waarop, en hoe. En "Wow, ze zijn overgegaan, ze hebben de grote reis gemaakt."
Ook toen de kat was overreden, haalden we haar op, had ze hele schuine oogjes, en bloed. "Zo is ze gestorven, tegen een auto. Wat ging er door haar heen?"
En met mn oma, die is sochtens overleden in het ziekenhuis terwijl mn moeder een boterhammetje voor haar smeerde. M'n moeder draaide zich om en zag haar moeder naar haar kijken, ze was gestorven. Wat zou er voor het laatst door haar hoofd zijn gegaan? M'n dochter zal het trekken, ze is zo'n lieve schat, ik vind het erg maar ze kan het aan?" Of, ze heeft het al zo moeilijk, geef ik haar nu "rust"?"
Die verhalen.
Het is ondertussen wel duidelijk dat ik een vreemde, angstige obsessie heb met de dood. Dat ik het wil doorgronden, gewoon, om niet meer bang te zijn. Het is ook niet alsof je met deze angst naar de therapeut kan gaan ofzo.
quote:Dat geloof ik dus ook. Maar dat geloof moet ik leren kweken, ik moet iets hebben waar ik me aan kan vasthouden.Op zaterdag 15 juli 2006 01:17 schreef NorthernStar het volgende:
Misschien is het hebben van een innerlijk geloof dat alles uiteindelijk goedkomt de sleutel wel.
quote:Als ik oudere mensen mag geloven is dit inderdaad zo.Op zaterdag 15 juli 2006 01:17 schreef mazaru het volgende:
Angst voor de dood komt voort van uit levenskracht.
Naarmate je ouder wordt, neemt de levenskracht af, waardoor ook de angst voor de dood afzwakt.
Maar wat als je gelooft/denkt dat je over 6 jaar misschien al wel zal gaan sterven? Wat dus mijn angst is? over 6 jaar heb ik nogsteeds levenskracht. Dat is een beetje mijn probleem
quote:2 opties...geest verruimming....en inzichten krijgen...of geestvernauwing...en je er geen hol van aantrekkenOp zaterdag 15 juli 2006 01:26 schreef releaze het volgende:
[..]
Als ik oudere mensen mag geloven is dit inderdaad zo.
Maar wat als je gelooft/denkt dat je over 6 jaar misschien al wel zal gaan sterven? Wat dus mijn angst is? over 6 jaar heb ik nogsteeds levenskracht. Dat is een beetje mijn probleem
Dusch....Alcohol ... of tripmiddelen
Ik wil theater als ik sterf, dat kost nu eenmaal voorbereiding.
quote:Whahey, heftige drugsgebruiker tot 2012..Op zaterdag 15 juli 2006 01:28 schreef diep-in-de-war het volgende:
[..]
2 opties...geest verruimming....en inzichten krijgen...of geestvernauwing...en je er geen hol van aantrekken
Dusch....Alcohol ... of tripmiddelen
Door het trippen heb ik weldegelijk inzichten gekregen. Soms ben ik tijdens paddestoelen totaal niet bang voor de dood, snap ik het ook niet DAT ik bang ben. En soms, duik ik helemaal in de angst die ik heb als ik nuchter ben. Ook daar krijg ik inzichten door, maar (nog) geen concreet gevoel van overtuiging, iets dat ik mee kan nemen het gewone leven in.
Overigens kwam uit mn laatste trip dus het gevoel van "willen" overgeven aan jezus. Echt heel sterk, dat ik bijna op het punt stond naar de pastor te gaan en te vragen, vertel mij! Ik stond er open voor. Maar nuchter......
Is het een hele grote stap waar ik over wil/moet denken, en nuchter inzichten moet krijgen, of het het echt wel is, zo'n overgave aan bijvoorbeeld jezus. (of mss dat ik wel compleet verslaafd ben aan de angst, en daarom zo mn twijfels heb 
)maar goed, vandaar ook dit topic.
quote:Ik weet hoe het voelt om dierbaren te verliezen, toen ik 14 jaar oud was is mijn vader overleden en ik denk er zelfs nu nog wel eens aan.Op zaterdag 15 juli 2006 01:23 schreef releaze het volgende:
[..]
[..]
Nee, puur alleen om je eigen dood.
Het verlies van iemand anders is voor mij iets compleet anders, gewoon, het leven zoals het was zal nooit meer zijn, diep verdriet en aanpassen aan de nieuwe situatie.
Vroeger werd ik er nooit echt bedroefd of angstig om, maar nu wel, nu dat ik wéét dat ik echt diep diep geef om mensen. Ik zal morgen maar te horen krijgen dat mn moeder overleden is. Of m'n broertje. Ik denk dat ik gek zou worden.
Maargoed, de dood is nu eenmaal een onderdeel van het leven waar je niet onderuit komt. Wat ik trouwens wel hoop is dat ik niet met veel pijn hoef te sterven, zoals dat bij mijn vader het geval was (kanker). Het liefst ga ik gewoon tijdens mijn slaap dood, zodat ik er zo min mogelijk van meemaak...
quote:het zou een hele mooie quote kunnen zijn hoorOp zaterdag 15 juli 2006 01:30 schreef Ringo het volgende:
Ik ben niet bang voor de dood, ik wil alleen wel graag vantevoren weten dat ik dood ga.
Ik wil theater als ik sterf, dat kost nu eenmaal voorbereiding.
Je weet dat je doodgaat, en je hele leven is een theater. Waarom aan het einde je grootste show opvoeren, en waarom niet je hele leven?Dat is nu ook een beetje mijn gevoel. Ik wil het allemaal geven, bewust meemaken. Ik wil geen dagen aan me voorbij laten sloffen, maar in het leven staan. Ik heb mn hele jeugd lekker liggen janken om alles wat kut is, nu wil ik het positieve zien
Bring it on De enige angst voor de dood is dat het pijnlijk zal zijn. Koolmonoxidevergiftiging schijnt trouwens een mooie dood te zijn
quote:Ik ookOp zaterdag 15 juli 2006 01:37 schreef The_Terminator het volgende:
[..]
Ik weet hoe het voelt om dierbaren te verliezen, toen ik 14 jaar oud was is mijn vader overleden en ik denk er zelfs nu nog wel eens aan.
Maargoed, de dood is nu eenmaal een onderdeel van het leven waar je niet onderuit komt. Wat ik trouwens wel hoop is dat ik niet met veel pijn hoef te sterven, zoals dat bij mijn vader het geval was (kanker). Het liefst ga ik gewoon tijdens mijn slaap dood, zodat ik er zo min mogelijk van meemaak...
Dat klonk ook zo mooi aan het verhaal van jezus. Je maakt het beperkt mee, het is iets prachtig moois.
Maar ja, stel je voor dat het leven toch een leerweg is voor iets hiernamaals.. Dan is het krijgen van kanker en er mee leren leven en leren leven dat je sterft een enorme "ontwikkeling" voor je ziel. Geloof je er niet in is het gewoon een verschrikkelijk cruel einde...
Het spijt me te horen van je vader. Ik kan me er geen voorstelling van maken, maar jij weet hoe het is om een dierbare te verliezen, je spreekt uit ervaring.. ik praat hypothetisch, en houd de dood van dierbaren nog op een afstandje, laat het niet vaak in mn gevoelsleven toe. Maar jij wéét het..
quote:Zoiets?Op zaterdag 15 juli 2006 01:30 schreef Ringo het volgende:
Ik ben niet bang voor de dood, ik wil alleen wel graag vantevoren weten dat ik dood ga.
Ik wil theater als ik sterf, dat kost nu eenmaal voorbereiding.
En voor anderen, .. ik hoor nogsteeds graag van anderen hoe zij tegen de dood aankijken, dus als je wilt delen, please be my guest
quote:Dan leg je de peuk weg en koop je morgenochtend bij de albert heijn nog ff een bespoten appeltje en een glaasje fanta light gezoet met aspartaam...Op zaterdag 15 juli 2006 01:44 schreef Labrador1974 het volgende:
Ik ben ook bang voor de dood......... het rare is alleen dat ik dit typ met een sigaret in mijn linkerhand.... het brein blijft een raar iets.........
We zijn onze gezondheid zoooo aan het verknallen, op vele gebieden. Roken is maar één ding.
Goed. Luchtig filmpje
quote:weet je ik heb dit ook!Op zaterdag 15 juli 2006 01:23 schreef releaze het volgende:
[..]
[..]
Nee, puur alleen om je eigen dood.
Het verlies van iemand anders is voor mij iets compleet anders, gewoon, het leven zoals het was zal nooit meer zijn, diep verdriet en aanpassen aan de nieuwe situatie.
Vroeger werd ik er nooit echt bedroefd of angstig om, maar nu wel, nu dat ik wéét dat ik echt diep diep geef om mensen. Ik zal morgen maar te horen krijgen dat mn moeder overleden is. Of m'n broertje. Ik denk dat ik gek zou worden.
Maar wanneer mensen sterven, denk ik altijd op het moment waarop, en hoe. En "Wow, ze zijn overgegaan, ze hebben de grote reis gemaakt."
Ook toen de kat was overreden, haalden we haar op, had ze hele schuine oogjes, en bloed. "Zo is ze gestorven, tegen een auto. Wat ging er door haar heen?"
En met mn oma, die is sochtens overleden in het ziekenhuis terwijl mn moeder een boterhammetje voor haar smeerde. M'n moeder draaide zich om en zag haar moeder naar haar kijken, ze was gestorven. Wat zou er voor het laatst door haar hoofd zijn gegaan? M'n dochter zal het trekken, ze is zo'n lieve schat, ik vind het erg maar ze kan het aan?" Of, ze heeft het al zo moeilijk, geef ik haar nu "rust"?"
Die verhalen.
Het is ondertussen wel duidelijk dat ik een vreemde, angstige obsessie heb met de dood. Dat ik het wil doorgronden, gewoon, om niet meer bang te zijn. Het is ook niet alsof je met deze angst naar de therapeut kan gaan ofzo.
Precies als jij!
Soms denk ik dat ik teveel nadenk over alles~! Is ook niet goed!
Misschien heb je ook teveel meegemaakt of gezien? Of verloren?
Ik geloof wel dat er meer is heb ook bewijzen gehad, maar toch blijf je twijfelen al zouden ze bwvs zo voor je neus staan dan nog! Denk ik, vraag ik mij af...maar...eh enne ..hoe zit dat dan?
Probeer je te focussen op andere dingen, dat helpt het beste maar nog een ding!
Omdat zo weinig mensen erover praten kan dit ook een eigen leven gaan leiden op den duur!
Snap je? Dus je angst voor die angstige gedachte gaat vaker opspelen omdat je niemand hebt die erover wil of durft te praten dit is, behoorlijk in onze cultuur ingebakken helaas!
En geloven in een God? Ja doe ik ook wel, misschien anders dan de kerken vertellen maar toch,..
er moet iets zijn, want als ik denk dat er niks is denk ik, dan kunnen wij ook niet zijn oid
lama.En weet je misschien ben je gewoon wel overgevoelig voor allerlei, beetje sharp to the point zeg maar, ik sta ook stil bij alle rottigheid uit het nieuws, ik leef ook mee met elk verdrietig bericht en velen schijnen dit niet te doen of zelfs niet eens te kunnen!
Vergelijk het eens zo, je hebt een arabische volbloed en een belgische knol!
Jij bent die nerveuze volbloed en een ander dat logge maar ook mooie belgische paard..
snappie
Ik heb daar toen een week lang overnagedacht ( echt bijna nonstop)
Wat het betekend om dood te gaan.
Mijn conclussie is simpel. Ik ben van aard uit nieuwsgierig, dus weet als ik dood ben weer iets meer.
Toch denk ik dat mijn lichaam, de woning van mijn ziel samen met al zijn herinderingen ervaringen enz zal sterven en hier op aarde achter zal blijven.
Wat er dan gebeurt tja.. da zien we dan wel weer, maar ik maak me er niet druk om.
Ik zou het jammer vinden om morgen al te sterven, maar als iemand me nu zou vertellen dat dat zo is zou ik er denk ik snel vrede mee hebben ( als het echt niet anders kan)/
Doodgaan. Ik lig er niet wakker van, komt vanzelf.. mischien heb je het geneens door
quote:Ik ga er ook vanuit dat alles hier nu spel is, en volgens mij is de inzet hoog. Ik wil zeker weten dat ik in de laatste ronde alle troeven kan uitspelen die ik over heb.Op zaterdag 15 juli 2006 01:38 schreef releaze het volgende:
het zou een hele mooie quote kunnen zijn hoor
Daarnaast hebben mensen ook een bepaald zelfbewustzijn. Door gevoelens omtrent hun ego willen ze veelal niet accepteren dat zij na hun dood, rationeel bekeken, slechts hoopje as zijn. De mensheid over het algemeen kan sowieso niet het idee verkroppen dat zijn of haar leven slechts een piepklein onderdeel was van het grotere geheel en niet gemist zal worden. Aan deze onderbuikgevoelens geven mensen maar al te graag toe in vorm van religie of spiritualiteit, want het is toch wel een mooi idee om niet compleet zinloos ten onder te gaan.
De dood boycotten kan ook natuurlijk. De voorspellingen gaan meer over een complete ommekeer van het menselijke gedrag en gedachte, dan over een ramp die de hele wereldbevolking zal doden.
Als er al iets van uit komt, dan zal dat heus meer positief zijn.
Maar mocht er toch een wereldramp gebeuren, dan gaan we in ieder geval gezellig met zijn allen, gedeelde smart is halve smart
quote:De dood van 2012 is uitgesteld naar 2015. Dan krijgen we de grote atoomoorlogOp zaterdag 15 juli 2006 13:05 schreef mazaru het volgende:
Als jouw angst voort komt uit de voorspellingen voor 2012, dan kun je die rustig los laten.
De voorspellingen gaan meer over een complete ommekeer van het menselijke gedrag en gedachte, dan over een ramp die de hele wereldbevolking zal doden.
Als er al iets van uit komt, dan zal dat heus meer positief zijn.
Maar mocht er toch een wereldramp gebeuren, dan gaan we in ieder geval gezellig met zijn allen, gedeelde smart is halve smart
Wat was dat?
Dat was je leven.
Oh, dat ging snel, krijg ik er nog een?
Sorry vriend, dat was het.
Release zou ik aanraden de dood als onderdeel van het leven te beschouwen, als er geen dood was, was er ook geen leven en omgekeerd.
quote:Zoiets..Op zaterdag 15 juli 2006 18:44 schreef Jegorex het volgende:
[..]
De dood van 2012 is uitgesteld naar 2015. Dan krijgen we de grote atoomoorlog
Dat is ook een beetje mijn angst, dat we elkaar binnenkort gewoon naar de mallemoer helpen. Zoals ik al zei, we hebben wapens waarmee we in een zeer korte tijd de aarde kunnen vernietigen, of iig het leven/de mensheid. Wanneer zet men het in .. Wie is de eerste ... )(mijn excuses, de toets van mn vraagteken werkt niet meer.. haha, als ik die optie eens in het echt uit zou kunnen schakelen, it would solve all my problems.. )quote:Maar dat doe ik allangOp zaterdag 15 juli 2006 22:42 schreef Schonedal het volgende:
Even een citaat uit dagblad Trouw van vandaag:
Wat was dat?
Dat was je leven.
Oh, dat ging snel, krijg ik er nog een?
Sorry vriend, dat was het.
Release zou ik aanraden de dood als onderdeel van het leven te beschouwen, als er geen dood was, was er ook geen leven en omgekeerd.
Het neemt alleen niet mn angst weg quote:Daar ben ik zelf eigenlijk helemaal niet bang voor. Ik ben niet bang voor wat er eventueel na komt (Ik heb er het volle vertrouwen in dat wanneer er iets na komt dat mij nimmer zal schaden), ook ben ik niet bang voor het overgaan (Ik denk dat overgave genoeg is). Wel ben ik bang voor wat er eventueel aan vooraf gaat, dus bijvoorbeeld ziekte.Op zaterdag 15 juli 2006 00:38 schreef releaze het volgende:
Heb je het? En wat doe je er aan?
Ik heb een ongelooflijke angst voor de dood. Regelmatig alleen in mn bedje denk ik weleens over "het moment". Het is niet dat ik bang ben voor wat erna komt, maar gewoon, het overgaan zelf.
quote:Wat vind je aan dat idee meer beangstigend dan aan de andere scenario's? Dat het zeg maar onvoorbereid is?Daarnaast heb ik het gevoel, al vanaf ik heel erg jong was, dat ik niet zou sterven aan ouderdom, of aan kanker of een hartaanval (hoewel mij dat heel erg beangstigt, "bewust doodgaan", maar aan een ramp. Aan oorlog. Met de huidige spanningen in de hele wereld, in nederland, vind ik dat niet zo'n vreemd idee.
quote:Het beeld dat de Bijbel schept is toch een ander beeld. Naar dat beeld zullen de meesten de hel op aarde meemaken, dus daarvoor hoef je niet te geloven. De enige belofte die Jezus doet is dat je wanneer je in hem gelooft door alles heen je ziel behouden wordt.Een makkelijke manier, is om te gaan geloven, in jezus. Misschien voor de foute redenen, maar als ik hierdoor minder angstig leef, is dit het dan waard? Het is natuurlijk een prachtig idee dat jij als bekeerling tegen het eind van de wereld door jezus meegenomen zal worden naar het paradijs en de hel op aarde niet zou meemaken, simpel gezegd.
quote:Dat zorgt voor gemoedsrust. Misschien ben ik zelf juist in staat om in kritieke fases van mijn leven rust te vinden omdat ik vertrouw dat de dood ooit komt, en daardoor uitzichtloos lijden niet bestaat. Ik zie de dood niet als iets slechts, iets gevaarlijks of iets om bang voor te zijn. De dood zie ik als een voltooiing van een fase, met de mogelijkheid tot een begin van een nieuwe fase.Wanneer je je geest werkelijk kan overtuigen dat je goed zit, dat het goed gaat. Die overtuiging, dat geloof.. Zal dat zorgen voor gemoedsrust?
quote:Het hangt er dan weer van af hoe je het christendom precies beleeft. Dit kan varieren tussen een vorm waar je er niet slecht van kunt afkomen, tot een vorm waar je hoe dan ook wel in zekere mate verdoemd bent.. Er zijn zoveel religies, waarom zou dan juist het christendom het precies bij het goede eind hebben?Maar ja, jezus. Het christendom. Ben dr mee opgevoed, maar heb het ook weer achter me gelaten, ik vond het allemaal een beetje achterlijk, de religie, in ieder geval wel. Doe dit, doe dat. Al die menselijke verhaaltjes, daar geloof ik totaal niet in. Die verlossing is waarschijnlijk ook een menselijk verhaal, maar goed, hier gaan we weer: what if?
Ik ben zelf ook met het christendom opgevoed, na even afstand te hebben genomen heb ik het zelf ook nog omarmd. Veel er van heb ik verworpen. Toch merk ik steeds meer dat ik me sterk voel aangetrokken tot de boodschap van de evangelien. Misschien is het zo ook wel bedoeld. Ik geloof hoe dan ook niet dat er iets te verliezen is. Ook geloof ik niet dat iets dat ontstaat uit liefde ooit slecht kan zijn.
quote:Maar is dat dan ook werkelijk geloof?Dat als het puntje bij paaltje komt, ik toch zal kiezen voor jezus, om m'n angsten te bedwingen..
quote:Dat zijn er dus maar 144.000 die in die "opname" deelnemen. De grote schare is door "de verdrukking" heen gegaan, dus door de hele pleuris.. Bij een kernbom desintegreren je hersenen in een fractie van een seconde, dus dat maak je waarschijnlijk niet eens mee.Op zaterdag 15 juli 2006 00:55 schreef releaze het volgende:
Het verhaal van jezus, zover ik heb begrepen, is dat voordat hier de pleuris uitbreekt, je door hem meegenomen wordt. Het lijkt mij een veel fijnere gedachte dan de kernbom bovenop je zien komen, of jezelf voelen sterven aan straling, of bacterien, of weet ik veel.
quote:Ik geloof ook dat sterven iets moois is. Op basis van wat ik heb gehoord en andere ervaringen die ik zelf heb gehad heb ik er wel bepaalde ideeen over, maar het is lastig om dat soort gevoelens in woorden uit te drukken..Ik heb gehoord van mensen in regressie, dat sterven iets heel moois is. Door d'r een mooi plaatje van te maken, kan ik minder bang zijn. Dan moet ik leren geloven dat het zo is, alleen dan kan ik zonder angst die transitie maken? Ik zou maar op het laatste moment van mn leven verschrikkelijk bang zijn, bang om over te gaan. Dan blijf je of in je lichaam, of je word een spook, zoals sommigen beweren.
quote:Ik weet dat ook niet. Het wordt wel gezegd dat spoken diegenen zijn die nog niet door hebben dat ze gestorven zijn..Het probleem bij mij is dat ik maar een zeer beperkt geloof heb. Ik heb voornamelijk, en heel veel twijfels. Zoals wat ik hier net boven schreef, over vast blijven zitten in je lichaam of een spook worden. Wat voorn bullshit is het?
quote:Waarom niet je eigen positieve vooruitzicht creeeren?Die twijfels zijn natuurlijk heel rationeel, maar mn gemoedstoestand... AAARGH! Ik weet niet hoe ik er mee om moet gaan..
quote:Je verwoordt eigenlijk in een zin mijn eerste post.Op zaterdag 15 juli 2006 01:17 schreef NorthernStar het volgende:
Misschien is het hebben van een innerlijk geloof dat alles uiteindelijk goedkomt de sleutel wel.
quote:nou, ik kende gelovigen die op hun sterfbed juist letterlijk doodsbang waren, omdat ze niet zonder zonden waren geweest en dachten te weten wat hun nu te wachten stond, dus tja, ik denk dat het niet veel uitmaakt, je vindt bij beide groepen mensen die bang zijn, en die het niet zijn.Op zaterdag 15 juli 2006 01:09 schreef releaze het volgende:
[..]
Maar is het zo dat gelovige mensen veel minder bang zijn voor de dood dan zij die hun hele leven twijfelen?
maar om nu te besluiten om belijdend gelovig te worden als troost, vind ik idioot, het moet andersom gaan, je bént gelovig, wordt gelovig en daar haal je dan met de tijd troost uit, onder andere.
Ik doe dit met veel dingen waar ik bang voor ben. Het is, dacht ik, een Boeddhistische visie op het leven. Dus inderdaad wel een soort geloof ja, maar in mijn geval niet een geloof waar ik verder veel mee doe. Ik pik het beste van alle geloven mee, precies dat wat ik nodig heb om me goed te voelen.
" Als we gaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaan . . . . dan gaan we met z'n alluuuuuuuuuuuuuuuuh . . . "
quote:Ik niet. Waarom? De Griekse wijsgeer Epicurus zei al treffend:Op zaterdag 15 juli 2006 00:38 schreef releaze het volgende:
Ik heb een ongelooflijke angst voor de dood.
"Als jij er bent is de dood er niet, en als de dood er is ben jij er niet"
Kortom, er is geen enkele reden om je zorgen te maken over de dood. De dood zal je immers niet ervaren, aangezien je er dan niet bent.
quote:Als je je wereklijk eens gaat verdiepn in zogenaamde 'prophecies' dan blijkt dat die domweg niet bestaan en/of dat het eigenlijk heel eenvoudig is om zelf voorspellingen te doen die erop lijken. Lees het geweldige prophecy for dummies maar eens goed door. Een openbaring!Daarnaast word ik ook een beetje gebrainwasht door de prophecies, het past allemaal zo naadloos in mijn angst. De maya's met 2012. De tekenen van de apocalyps, die veel gelovigen al zien. Hierdoor komt de dood behoorlijk dichtbij, en klap ik dicht van angst. Ik ben bang. Ontzettend bang. Verschrikkelijk bang voor 2012. Gewoon, what if? En als het niet 2012 is, dan is het misschien wel een paar jaar later.
Als je daarnaast bang bent voor bepaalde jaartallen... Kijk eens naar het overzicht wat je hier ziet van jaartallen waar de aarde volgens bepaalde 'profeten' zou moeten vergaan. En let vooral op al de jaren voor 2006. Dan valt het je vast ook wel op dat er geen enkele is uitgekomen. Waarom niet, denk je?
quote:Filosofie is ook maar een geloof. Ik heb een gebrek aan geloof, dat is mijn grote probleem.Op zondag 16 juli 2006 23:14 schreef onemangang het volgende:
[..]
Ik niet. Waarom? De Griekse wijsgeer Epicurus zei al treffend:
"Als jij er bent is de dood er niet, en als de dood er is ben jij er niet"
Kortom, er is geen enkele reden om je zorgen te maken over de dood. De dood zal je immers niet ervaren, aangezien je er dan niet bent.
quote:prophecies terzijde, dit heb ik al een aantal keer uitgelegd in dit topic. het is misschien niet precies 2012 dat het leven hier mss ten einde komt, maar het kan ook volgende week zijn, of over 50 jaar. we hebben massavernietigingswapens die een groot gedeelte van de wereld kunnen vernietigen, en dr is een ongelooflijke frictie tussen verschillende werelden. "het eind van de wereld" is geen ver van me bed show meer. het is een zeer reeel toekomstbeeld dat er binnenkort honderdduizenden, miljoenen of mss zelfs miljarden mensen kunnen gaan sterven aan een mondiale oorlog. 200 jaar geleden was dat nog totaal niet het geval, nu zou het zo maar volgende week afgelopen kunnen zijn.[..]
Als je je wereklijk eens gaat verdiepn in zogenaamde 'prophecies' dan blijkt dat die domweg niet bestaan en/of dat het eigenlijk heel eenvoudig is om zelf voorspellingen te doen die erop lijken. Lees het geweldige prophecy for dummies maar eens goed door. Een openbaring!
Als je daarnaast bang bent voor bepaalde jaartallen... Kijk eens naar het overzicht wat je hier ziet van jaartallen waar de aarde volgens bepaalde 'profeten' zou moeten vergaan. En let vooral op al de jaren voor 2006. Dan valt het je vast ook wel op dat er geen enkele is uitgekomen. Waarom niet, denk je?
quote:Als een vrachtwagen over je hoofd heenrijdt dan is het wel snel afgelopen.Op zaterdag 15 juli 2006 01:08 schreef releaze het volgende:
[..]
autoongeluk is ook een van mijn grootste angsten.
vroeger was er zon aflevering van 12 steden 13 ongelukken waar een jong iemand overreden werd door een vrachtwagen. Ik weet niet meer of die vrachtwagen nou over dr schedel heen reed of dat ik dat erbij heb verzonnen, maar goed.. dát beeld...*shivers*
quote:Nou zeg,valt het zo tegen?Op zondag 16 juli 2006 23:22 schreef Hansworst het volgende:
Ik ben niet bang voor de dood. Sterker nog, ik zou blij zijn wanneer het moment aanbreekt. Ik vind het leven een verschrikking, maar ben te laf om er een einde aan te maken.
quote:Ja.
quote:Ik zie het vooral als een moment dat je eindelijk verlost wordt van dit kutleven, maar wat er dan daarna precies gebeurt weet ik niet. Ik denk er juist wel heel veel aan, maar ik heb voor mijzelf geen antwoord geformuleerd. Ik heb vooral zoiets van: ik zie het vanzelf, erger kan het haast niet worden.Op zondag 16 juli 2006 23:34 schreef releaze het volgende:
Hansworst, hoe zie jij het sterven dan, als iets verschrikkelijk gelukszalig? Of denk je er te weinig aan om er bang voor te zijn? of heb je de dood voor jezelf al een plek gegeven?
quote:Hoe bedoelt u: verder? Waarin?Op zondag 16 juli 2006 23:38 schreef Foo_niks het volgende:
denk dat je hetzelfde dan weer meemaakt ,anders kom je niet verder
Om te groeien
Dit is ook van U :Het moet mij van het hart. Ik ben een superieur mens. Ik geniet inzichten, kennis en vaardigheden die mij ver boven de gemiddelde medemens doen uitstijgen. U zou kunnen zeggen: ik benader een goddelijke status. Echter, die verhevenheid komt met een probleem. Anderen begrijpen mij niet en willen het veelal ook niet begrijpen. Dat belemmert mijn sociale ontwikkeling en daar zou ik gaarne wat aan willen veranderen.
quote:Daar geloof ik niets van. Er is geen enkel bewijs voor uw stelling. Hoe komt u bij die onzin?Op zondag 16 juli 2006 23:40 schreef Foo_niks het volgende:
we zijn op aarde om te leren,als je niks geleerd heb maak je hetzelfde weer mee .
Om te groeien
quote:De enige zekerheid in het leven is de dood. Punt.Op zaterdag 15 juli 2006 01:17 schreef mazaru het volgende:
Angst voor de dood komt voort van uit levenskracht.
Naarmate je ouder wordt, neemt de levenskracht af, waardoor ook de angst voor de dood afzwakt.
En voor sommigen komt de dood ongetwijfeld als verlossing uit de lijdensweg die leven heet. Maar dat ligt aan meerdere factoren, waar leeftijd er 1 van is.
quote:Is er bewijs voor het tegengestelde?Op zondag 16 juli 2006 23:43 schreef Hansworst het volgende:
[..]
Daar geloof ik niets van. Er is geen enkel bewijs voor uw stelling. Hoe komt u bij die onzin?
Ik heb laatst van mn zwager een ongewoon gesprek met god geleend. Eerst was ik een beetje "bah, christelijk", maar dat viel nog wel mee. Er werd verteld dat wij hier niet op aarde zijn om te leren, maar om te ervaren. Heel simpel in mn eigen woorden gezegd kwam het er op neer dat we pas echt weten wie/wat we zijn als we ervaren wat we zijn. Dus we zijn hier op aarde om onszelf in onze volle potentie te ervaren, oid.
iig, in het boek werd het heel aardig uitgelegd, in ieder geval op de manier waarop ik wel meer dingen heb geredeneerd. Het is een vorm van logica. Het geeft geen bewijzen, maar het spreekt het gezonde verstand aan, imo. Ik ben ook bang om de sterven, of hoe het gaat gebeuren, vooral als het zo pijnlijk is als in zo'n finaldestination moment, of wat als je bijvoorbeeld gemarteld gaat worden?
En misschien leef je wel langer, ze kunnen nu al muizen 50% langer laten leven, we gaan de ruimte in naar andere planeten, had documentaire gezien van de BBC waar een van de vooraanstaande wetenschappers op dat gebied het mogelijk achtte dat we misschien al over 50 jaar geen zorgen meer hoevden te maken over ouderdom, dat het lichaam zich dan vanzelf ging verjongen, door een of andere medische shit...
Ayway das allemaal ver weg en kunnen we alleen maar op hopen.
Misschien ook aan te raden, die serie van BNN, van die 7 jongeren die te horen krijgen dat ze binne half jaar dood gaan ( naam ben ik even kwijt). Zij worden dan de laatste dagen van hun leven gevolgd.
wellicht dat het te maken heeft met het feit dat je nog niet alles hebt gedaan wat je wilt doen of kunnen?
Dats voor mij de enige reden dat ik liever niet dood wil. Ik wil eerst alles kunnen wat ik wil. En nu die vliegreis (of eigenlijk zen) maak ik me tog wel zorgen over hoe ik het nu aanpak. (De (vllieg)angst en me manieren van doen atm)
quote:Waarom is dat iets om op te hopen? Niet dood willen is je reinste vorm van egoïsme en een pathetische vorm van vluchtgedrag. Het hele leven staat in het teken van komen en gaan en plaats maken voor nieuw leven. Als je dat niet kunt accepteren dan ben je in mijn ogen niet alleen zielig, maar ook nog eens ziek.Op maandag 17 juli 2006 00:05 schreef Tjahzi het volgende:
Ik heb hier ook lang over na gedacht, maare ben er toch achter gekomen dat het enige wat je in die tussentijd kunt doen is genieten van het leven. En gewoon op jou manier verantwoord door leven blijven gaan. Als je blijft twijfelen en bang blijft zijn verneuk je alleen je eigen leven. Was zelf ook aan t twijfelen om dan vaker naar de kerk te gaan enzo, ben zelf katholiek opgevoed en nu ongelovig, maare ik ga echt niet geloven dat iemand de verlosser is en hem aanbid alleen maar omdat ik bang ben.
Ik ben ook bang om de sterven, of hoe het gaat gebeuren, vooral als het zo pijnlijk is als in zo'n finaldestination moment, of wat als je bijvoorbeeld gemarteld gaat worden?
En misschien leef je wel langer, ze kunnen nu al muizen 50% langer laten leven, we gaan de ruimte in naar andere planeten, had documentaire gezien van de BBC waar een van de vooraanstaande wetenschappers op dat gebied het mogelijk achtte dat we misschien al over 50 jaar geen zorgen meer hoevden te maken over ouderdom, dat het lichaam zich dan vanzelf ging verjongen, door een of andere medische shit...
Ayway das allemaal ver weg en kunnen we alleen maar op hopen.
Misschien ook aan te raden, die serie van BNN, van die 7 jongeren die te horen krijgen dat ze binne half jaar dood gaan ( naam ben ik even kwijt). Zij worden dan de laatste dagen van hun leven gevolgd.
Ik zou in ieder geval nooit aan zo'n behandeling beginnen.
quote:Hier heb je wel een goed punt. Het zou natuurlijk heel goed zo kunnen zijn.Op zondag 16 juli 2006 23:52 schreef releaze het volgende:
[..]
Is er bewijs voor het tegengestelde?
Ik heb laatst van mn zwager een ongewoon gesprek met god geleend. Eerst was ik een beetje "bah, christelijk", maar dat viel nog wel mee. Er werd verteld dat wij hier niet op aarde zijn om te leren, maar om te ervaren. Heel simpel in mn eigen woorden gezegd kwam het er op neer dat we pas echt weten wie/wat we zijn als we ervaren wat we zijn. Dus we zijn hier op aarde om onszelf in onze volle potentie te ervaren, oid.
Zie het als eindelijk rust.
quote:Ja, wie alles mooi wil praten en de ellende in veel niet wil zien moet zeker deze schrijver lezen.Op maandag 17 juli 2006 10:08 schreef Hansworst het volgende:
[..]
Hier heb je wel een goed punt. Het zou natuurlijk heel goed zo kunnen zijn.
quote:Ellende is alleen maar een issue voor een mens, wanneer de mens zich er mee verenigt.Op maandag 17 juli 2006 10:16 schreef Causa het volgende:
[..]
Ja, wie alles mooi wil praten en de ellende in veel niet wil zien moet zeker deze schrijver lezen.
quote:In de trant van: als ik mijn ogen dicht doe dan is het er niet.Op maandag 17 juli 2006 10:17 schreef Hansworst het volgende:
[..]
Ellende is alleen maar een issue voor een mens, wanneer de mens zich er mee verenigt.
waarmee ik niet wil zeggen dat er niet erg veel soorten ongeluk bestaan die uiteindelijk te verwerken zijn, of het beste toch nog uit te halen zijn. Ik zal het alvast doorgeven aan die tiener die zopas zijn arm verloor (zal hij op dit moment dat hij de 'zogenaamde' pijn en ellende nog leeft behoefte aan hebben) waarbij een enkeling het nodig heeft om te zeggen: dit is een broodje aap verhaal. Het is maar een voorbeeld.
Bijvoorbeeld de versie van de hemel is er wel en de hel niet, kan ik niet begrijpen. Omdat het gros van de mensheid opgelegde ellende leeft en heel veel ook erg gelukkig zijn. Dat het allebei al op aarde is zegt mij genoeg. Betreffend leven na de dood ik kan het beter vinden met: of het is er allebei wel, of het is er allebei niet.
Maar toch heb ik er rust in dat ik ooit eindig.
Want oneindigheid is het enige waar ik geen antwoord op kan vinden.
Ik ben niet bang voor de dood, omdat het slechts een klein onderdeel van het gigantische universum is.
quote:Als het boek je beviel, dan raad ik je sterk aan om deel 3 van de trilogie te lezen ('Derde gesprek met God'). Daarin wordt precies beschreven wat er gebeurd na de dood en 'hoe het werkt'.Op zondag 16 juli 2006 23:52 schreef releaze het volgende:
[..]
Is er bewijs voor het tegengestelde?
Ik heb laatst van mn zwager een ongewoon gesprek met god geleend. Eerst was ik een beetje "bah, christelijk", maar dat viel nog wel mee. Er werd verteld dat wij hier niet op aarde zijn om te leren, maar om te ervaren. Heel simpel in mn eigen woorden gezegd kwam het er op neer dat we pas echt weten wie/wat we zijn als we ervaren wat we zijn. Dus we zijn hier op aarde om onszelf in onze volle potentie te ervaren, oid.
Er is echt niets om bang voor te zijn na de dood. Het enige wat eng kan zijn is, zoals hier ook al vaker genoemd, hetgeen wat vlak voor de dood gebeurd. Bv. ziekte of pijn. Daar kan je angst voor hebben. Maar als je dood gaat is al je pijn verdwenen en zul je meer vrijheid ervaren dan je in dit leven gekend hebt.
Misschien vind je het interessant om een keer een regressietherapie te doen? Misschien kan je dan datgene (her)ervaren waar je bang voor bent en zie je dan dan dat er niks is waar je bang voor hoeft te zijn
. quote:ja je treedt dan uit en komt niet meer terug in het nuOp maandag 17 juli 2006 12:53 schreef Hansworst het volgende:
Geartsjuh, kun je kort uitleggen wat er dan precies gebeurt, wanneer je dood gaat?
quote:Nooit meer? Er is geen sprake van reincarnatie?Op maandag 17 juli 2006 12:55 schreef zhe-devilll het volgende:
[..]
ja je treedt dan uit en komt niet meer terug in het nu
quote:lezen, in het 'nu' zeg ikOp maandag 17 juli 2006 12:55 schreef Hansworst het volgende:
[..]
Nooit meer? Er is geen sprake van reincarnatie?
quote:Maar waarom is dat zo? Wat is het doel daarachter? Hoe weten mensen dat? Waarom zou ik het geloven. Het is onzin.
quote:whatever?Op maandag 17 juli 2006 12:58 schreef Hansworst het volgende:
[..]
Maar waarom is dat zo? Wat is het doel daarachter? Hoe weten mensen dat? Waarom zou ik het geloven. Het is onzin.
quote:Ik heb gek genoeg ook bijna precies hetzelfde als jij. Dat bij mij altijd de gedachte is geweest dat ik niet van ouderdom zou sterven, maar inderdaad door oorlog or rampen. En rampen zijn in feite veel enger dan van ouderdom doodgaan. Ik denk omdat je er geen controle op hebt, maar het wel al te bewust meemaakt.Op zaterdag 15 juli 2006 00:38 schreef releaze het volgende:
Heb je het? En wat doe je er aan?
Ik heb een ongelooflijke angst voor de dood. Regelmatig alleen in mn bedje denk ik weleens over "het moment". Het is niet dat ik bang ben voor wat erna komt, maar gewoon, het overgaan zelf.
Van oudere mensen hoor ik dat het iets jeugdigs is, je bent jong en je wilt blijven leven, maar naar mate je ouder wordt, komt het gevoel, de acceptatie, het willen sterven vanzelf.
Het duurt nog heel lang, voordat ik oud ben, maar ik ben bang dat ik alleen maar banger zal worden. Het moment komt nou eenmaal daar, hoe ouder ik word.
Daarnaast heb ik het gevoel, al vanaf ik heel erg jong was, dat ik niet zou sterven aan ouderdom, of aan kanker of een hartaanval (hoewel mij dat heel erg beangstigt, "bewust doodgaan", maar aan een ramp. Aan oorlog. Met de huidige spanningen in de hele wereld, in nederland, vind ik dat niet zo'n vreemd idee.
Al ben ik de laatste wel wat sceptischer geworden en heb mijn ideeën hierboven nooit echt serieus genomen, snap ik niet hoe ik eraan kwam. Misschien zit er toch een kern van waarheid in.
quote:Wat dit betreft heb ik wel een oplossing voor je, ik ben ooit eens tot de logische conclusie gekomen dat bij dingen waar je niets aan kunt doen, ook gewoon niets aan kunt doen. Ik was bijvoorbeeld bang in het donker. Niet voor het donker, maar voor de inbrekers die erin zouden kunnen zitten. Toen, op jonge leeftijd bedacht ik me, dat als ik toch vermoord wordt door zo'n inbreker, dan gebeurd dat, so be it (pak van me hart, zo'n conclusie), en als het niet zo is, dan is het ook prima, en dus was ik daarna eigenlijk nooit meer bang in het donker. En als ik dat was, hoefde ik alleen maar die redenering te volgen en was het weer ok.Daarnaast word ik ook een beetje gebrainwasht door de prophecies, het past allemaal zo naadloos in mijn angst. De maya's met 2012. De tekenen van de apocalyps, die veel gelovigen al zien. Hierdoor komt de dood behoorlijk dichtbij, en klap ik dicht van angst. Ik ben bang. Ontzettend bang. Verschrikkelijk bang voor 2012. Gewoon, what if? En als het niet 2012 is, dan is het misschien wel een paar jaar later. De spanningen in de wereld zijn enorm, en we hebben de mogelijkheid de hele mensheid uit te roeien. Het kan gewoon gebeuren in mijn leven.
Zo zie ik het ook met dat soort voorspellingen. Ik heb er zelf helemaal niks mee, maar mocht nou zoiets gebeuren, so be it dan kun je er toch niks aan doen (want doodgaan is dood gaan, en niet dood gaan is niet dood gaan). En als het niet gebeurd, of je gaat niet dood tijdens zo'n ramp, prima.
Nu is niet alles eentjes en nulletjes natuurlijk. Want je kunt in zo'n ramp je beide benen en armen kwijtraken en toch overleven. Ik weet niet of dit beter is dan gelukkig leven en doodgaan bij zo'n ramp. Maar toch lijkt doodgaan enger dan bijvoorbeeld gehandicapt worden. En tja, ik hoop dat ik hier geen mensen mee beledig, maar ernstig gehandicapt doorleven is volgens mij redenaties misschien wel erger dan doodgaan. Want bij doodgaan heb je niets meer, maar je merkt dat ook niet.
Nu mijn vraag: waarom is dood gaan zo eng? En is de dood eng, of dood gaan eng? Of wat na de dood komt eng? De onzekerheid of het moment?
quote:Tja ik heb dit totaal niet, eigenlijk. Ik zie godsdienst of religie niet als gemoedsrust maar meer als een middel om moreel en ethisch door het leven te komen, en om eventueel iets te vertellen over hoe alles ontstaan is, de filosofie erachter.Met dit enge, mogelijke vooruitzicht wil ik van alles uit mn leven halen. Ik wil vooral genieten, maar dat terzijde. Dit doet nog niets af aan mijn angst voor de dood. Hoe ga ik hiermee om?
Een makkelijke manier, is om te gaan geloven, in jezus. Misschien voor de foute redenen, maar als ik hierdoor minder angstig leef, is dit het dan waard? Het is natuurlijk een prachtig idee dat jij als bekeerling tegen het eind van de wereld door jezus meegenomen zal worden naar het paradijs en de hel op aarde niet zou meemaken, simpel gezegd. Wanneer je je geest werkelijk kan overtuigen dat je goed zit, dat het goed gaat. Die overtuiging, dat geloof.. Zal dat zorgen voor gemoedsrust?
Maar ja, jezus. Het christendom. Ben dr mee opgevoed, maar heb het ook weer achter me gelaten, ik vond het allemaal een beetje achterlijk, de religie, in ieder geval wel. Doe dit, doe dat. Al die menselijke verhaaltjes, daar geloof ik totaal niet in. Die verlossing is waarschijnlijk ook een menselijk verhaal, maar goed, hier gaan we weer: what if?
Hoe ga je om met je angst voor de dood? Just live with it, en op een gegeven moment ga je het accepteren? Hebben jullie weleens gesprekken gehad met mensen over hun angst voor de dood en hoe ze daarmee omgaan?
Nog een kleine anekdote. *** ANEKDOTE *** Dat als het puntje bij paaltje komt, ik toch zal kiezen voor jezus, om m'n angsten te bedwingen..
Daarom zal ik ook nooit christen worden, omdat ik de rol van een religie nu eenmaal niet op zo'n manier zie.
quote:In het kort uitleggen is erg lastig. Het komt er eigenlijk op neer dat je je huidige lichaam achterlaat en een andere lichamelijke vorm krijgt. Deze is veel lichter en voor ons als mensen niet direct waar te nemen.Op maandag 17 juli 2006 12:53 schreef Hansworst het volgende:
Geartsjuh, kun je kort uitleggen wat er dan precies gebeurt, wanneer je dood gaat?
De vorm die je aanneemt als je doodgaat is veel subtieler dan onze aardse vorm. Je kan de vorm vergelijken met de bladen van een snel draaiende ventilator: ze bewegen zo snel dat je ze niet meer ziet. Zo is het ook na de dood, je bent veel sneller en subtieler dan een aardse vorm. Je beweegt zo snel dat wij je niet meer kunnen zien. Vanuit jouw perspectief echter lijken wij wel stil te staan en bewegen wij ons uitermate langzaam. In die zin ervaar je een enorme vrijheid omdat je veel sneller datgene kan ervaren wat je wil ervaren en heel snel daar kan zijn waar je wil zijn. De dood is daarom een uitermate bevrijdende ervaring omdat je los staat van aardse beperkingen van tijd en afstand.
De vorm die je hebt na de dood is moeilijk uit te legen omdat je niet op een voor ons vast te stellen specifieke plaats bent. Je kan niet zeggen dat als iemand dood is dat hij dan links of rechts van je is. Hij is 'ergens'. Hij is veranderd in een soort aanwezigheid die op een andere plaats lijkt te leven dan de onze. In een bepaalde zin leef je na de dood ook op een andere plaats omdat je boven de aardse wetten staat en dus een soort 'overview' hebt op alles.
Nouja, zo denk ik erover
.quote:Wat de Mayakalender betreft maak je jezelf banger dan nodig. 2012 is een belangrijk jaar in hun kalender, maar het markeert niet het einde der wereld. New Agemensen, die er niet al te veel van snapten, hebben dit opgepikt en zitten elkaar ermee op te stoken. Op Wikipedia staat het precdies uitgelegd.Op zaterdag 15 juli 2006 00:38 schreef releaze het volgende:
Daarnaast word ik ook een beetje gebrainwasht door de prophecies, het past allemaal zo naadloos in mijn angst. De maya's met 2012.
quote:De tekenen van de Apocalyps zijn al talloze keren gezien – het jaar 1666 was voor velen ook een verschrikking, Jehovah's getuigen zien ze wat dat betreft al Eeuwen aankomen. Hopelijk werkt dat een beetje ontnuchterend voor je, het blijft koffiedik kijken.De tekenen van de apocalyps, die veel gelovigen al zien. Hierdoor komt de dood behoorlijk dichtbij, en klap ik dicht van angst. Ik ben bang. Ontzettend bang. Verschrikkelijk bang voor 2012. Gewoon, what if? En als het niet 2012 is, dan is het misschien wel een paar jaar later. De spanningen in de wereld zijn enorm, en we hebben de mogelijkheid de hele mensheid uit te roeien. Het kan gewoon gebeuren in mijn leven.
Als het om een atheïstisch benadering van je ‘probleem’ gaat kun je inderdaad Epicurus (al genoemd) of Albert Camus eens pakken. De wat uitgebreidere versie van bovengenoemd citaat is als volgt:
quote:Camus, zijn stroming wordt het absurdisme genoemd, heeft een boek (De Vreemdeling, L'étranger) geschreven over iemand die na een moord ter dood veroordeeld wordt, en daarbij nog zekerder weet dan jij dat zijn einde eraan komt, en daardoor gedwongen wordt te reflecteren op zijn leven:Accustom yourself also to think death a matter with which we are not at all concerned, since all good and all evil is in sensation, and since death is only the privation of sensation. On which account, the correct knowledge of the fact that death is no concern of ours, makes the mortality of life pleasant to us, inasmuch as it sets forth no illimitable time, but relieves us for the longing for immortality. For there is nothing terrible in living to a man who rightly comprehends that there is nothing terrible in ceasing to live; so that he was a silly man who said that he feared death, not because it would grieve him when it was present, but because it did grieve him while it was future. For it is very absurd that that which does not distress a man when it is present, should afflict him only when expected. Therefore, the most formidable of evils, death, is nothing to us, since, when we exist, death is not present to us; and when death is present, then we have no existence. It is no concern then either of the living or of the dead; since to the one it has no existence, and the other class has no existence itself. But people in general, at times flee from death as the greatest of evils, and at times wish for it as a rest from the evils in life. Nor is the not-living a thing feared, since living is not connected with it: nor does the wise man think not-living an evil; but, just as he chooses food, not preferring that which is most abundant, but that which is nicest; so too, he enjoys time, not measuring it as to whether it is of the greatest length, but as to whether it is most agreeable. And, they say, he who enjoins a young man to live well, and an old man to die well, is a simpleton, not only because of the constantly delightful nature of life, but also because the care to live well is identical with the care to die well. And he was still more wrong who said:
’Tis well to taste of life, and then when born
To pass with quickness to the shades below.
“Zo dicht bij de dood moest moeder zich er bevrijd hebben gevoeld en bereid alles opnieuw te beleven. Niemand, niemand had het recht haar te beklagen. En ook ik voelde me bereid alles opnieuw te beleven. Alsof die geweldige uitbarsting van woede alle kwaad uit me had weggedreven, me leeg had gemaakt van alle hoop, zo gaf ik me tegenover deze nacht vol tekens en sterren voor het eerst over aan de tedere onverschilligheid van de wereld.”
Dat is het accepteren van je leven zoals je het tot nu toe geleefd hebt, lering getrokken uit de onaangenaamheden, genoten van de mooie momenten en acceptatie van de “tedere onverschilligheid van de wereld”. Ook spreekt hij – daarvoor – over de priester, hij verbiedt hem voor hem te bidden en hij verhaalt over de ‘zekerheden’ van de priester, zekerheden die minder waard zijn dan een vrouwenhaar. Hij heeft weliswaar lege handen, maar is wel zeker van zijn leven – wat de priester niet kan zeggen, die leeft als een dode – en zeker van de dood die komen gaat. En alhoewel dat alles is, is het tenminste iets waar je je aan vast kunt houden net zover als het jezelf vasthoudt:
quote:Leer ermee in het reine te komen, het is oneerlijk, het is onverschillig, je bestaan is slechts een tussenspel van het niets. Een oneindig lange tijd voor je geboren bent dat je niet hebt bestaan, dan leef je even, en dan besta je weer oneindig lang niet. (Schopenhauer).Pourtant, aucune de ses certitudes ne valait un cheveu de femme. Il n'était même pas sûr d’être en vie puisqu’il vivait comme un mort. Moi, j’avais l’air d’avoir les mains vides. Mais j’étais sûr de moi, sûr de tout, plus sûr que lui, sûr de ma vie et de cette mort qui allait venir. Oui, je n’avais que cela. Mais du moins, je tenais cette vérité autant qu’elle me tenait.
quote:Interessant! Maar wat is de rol van dieren? Biologisch gezien verschilt de mens namelijk niet in fundamenteel opzicht van een dier. We zijn slechts tot datgene geëvolueerd waarin we zijn geëvolueerd.Op maandag 17 juli 2006 13:19 schreef Geartsjuh het volgende:
[..]
In het kort uitleggen is erg lastig. Het komt er eigenlijk op neer dat je je huidige lichaam achterlaat en een andere lichamelijke vorm krijgt. Deze is veel lichter en voor ons als mensen niet direct waar te nemen.
De vorm die je aanneemt als je doodgaat is veel subtieler dan onze aardse vorm. Je kan de vorm vergelijken met de bladen van een snel draaiende ventilator: ze bewegen zo snel dat je ze niet meer ziet. Zo is het ook na de dood, je bent veel sneller en subtieler dan een aardse vorm. Je beweegt zo snel dat wij je niet meer kunnen zien. Vanuit jouw perspectief echter lijken wij wel stil te staan en bewegen wij ons uitermate langzaam. In die zin ervaar je een enorme vrijheid omdat je veel sneller datgene kan ervaren wat je wil ervaren en heel snel daar kan zijn waar je wil zijn. De dood is daarom een uitermate bevrijdende ervaring omdat je los staat van aardse beperkingen van tijd en afstand.
De vorm die je hebt na de dood is moeilijk uit te legen omdat je niet op een voor ons vast te stellen specifieke plaats bent. Je kan niet zeggen dat als iemand dood is dat hij dan links of rechts van je is. Hij is 'ergens'. Hij is veranderd in een soort aanwezigheid die op een andere plaats lijkt te leven dan de onze. In een bepaalde zin leef je na de dood ook op een andere plaats omdat je boven de aardse wetten staat en dus een soort 'overview' hebt op alles.
Nouja, zo denk ik erover
quote:We gaan hiermee wel offtopic denk ik, maar ik denk dat dieren hetzelfde vergaat als mensen, dus zij veranderen ook van vorm na hun dood. Ik denk echter wel dat zij dit proces veel minder bewust meemaken.Op maandag 17 juli 2006 13:25 schreef Hansworst het volgende:
[..]
Interessant! Maar wat is de rol van dieren? Biologisch gezien verschilt de mens namelijk niet in fundamenteel opzicht van een dier. We zijn slechts tot datgene geëvolueerd waarin we zijn geëvolueerd.
Als je alles op één hoop gooit (mensen, dieren, planten, etc.) dan kan je alle levende vormen indelen naar hun bewustzijnsniveau. De mens heeft relatief een vrij hoog bewustzijnsniveau, hoewel dit ook kan verschillen per mens. Dieren hebben over het algemeen een lager bewustzijnsniveau dan mensen, maar ook hier zijn verschillen per diersoort. Hoe lager je bewustzijnsniveau hoe minder je je bewust bent van alles om je heen en dus ook van hetgene wat plaatsvindt na de dood.
Voor minder bewuste wezens zal het waarschijnlijk overkomen als een soort automatisch proces waar je geen invloed op hebt. Bewuste wezens maken het proces van leven en dood veel bewuster mee en zien hun eigen invloed erop.
quote:Op maandag 17 juli 2006 13:38 schreef Causa het volgende:
Ben ik in tru of waan ik me in tru?
Het feit dat je sterfelijk bent maakt m.i. het leven ook veel waardevoller, bij onsterfelijkheid denk ik aan een soort van onveranderende situatie tot in de eeuwigheid......brrr....
verder @TS: waarom bang voor de dood? Waarom niet bang voor het leven? Net zo 'zinvol' m.i. We weten nou eenmaal niet waar we vandaan komen en waar we naar toe gaan, als we al ergens vandaan komen of ergens naar toe gaan.. De dood.. ik ben er niet meer bang voor... simpelweg omdat ik mijn levensplezier niet meer wil laten vergallen door zulke gedachten. Toekomstmuziek, want ik leef NU.. en niet na de dood.. voorlopig niet..
Weet je wat het eigenlijk is? Ik ben inderdaad nog niet zeker van een hiernamaals. Op het moment dat ik sterf zal ik er waarschijnlijk achterkomen, of niet, en als ik er niet achterkom, ach, dan is er niks en hoef ik me eigenlijk nog geen zorgen te maken. Maar ja, ik neig dus wel meer naar een hiernamaals omdat ik hier voor mezelf al veel meer aanwijzingen voor heb dan voor het "niet"-leven, maar ik weet het dus niet zeker, dus is de dood HET grote moment.
Hierbij kom ik terug op het hebben van een geloof. Als ik zou kunnen geloven, werkelijk geloven en overtuigd zijn van wat er komt, dan houdt het tobben hoogstwaarschijnlijk op.
Atheistische standpunten werken voor mij per definitie niet
En de kerk is het dichtsbijzijnde orgaan om mij eens goed te brainwashen..
Maar goed, zoals ik al eerder zei, komt er bij de kerk een hele andere lading bijkijken waar ik juist afstand van heb genomen.
quote:Maar het is geen optieOp maandag 17 juli 2006 17:44 schreef Iblis het volgende:
Bij een atheïstisch standpunt heb je in ieder geval de garantie dat ’t niet tegenvalt.
Mn gezonde verstand sluit sowieso uit dat er geen god is. en dan bedoel ik niet god de schepper van 7 dagen en poef daar was de aarde. en daarnaast heb ik oa door enthogene middelen ervaren dat er veel, veel meer is. maar goed, leg dat maar eens uit aan m'n nuchtere brein die dat allemaal niet kan ervaren en het maar gewoon ja of nee moet accepteren, en daar dub ik ook nog erg over.. twijfel is my middle name. het is ook maar de vraag dat mocht ik besluiten mezelf te willen brainwashen om m'n angst weg te werken of het uberhaupt zal lukken. twijfel zit verschrikkelijk diep in me geworteld, het willen vergaren van nieuwe inzichten ook.quote:Je hebt gelijk, je verzint iets nieuwsOp zaterdag 15 juli 2006 00:59 schreef releaze het volgende:
[..]
Die regeltjes zijn iets menselijks, door ons gemaakt, onze interpretatie. Het christendom van nu is ook heel anders dan 1000 jaar geleden. Het gaat om het geloven zelf, dat is de kern, dat is je verlossing.
En het IS ook je verlossing, omdat het gemoedsrust geeft. Weg van de angst.
"God en jezus zijn liefde", wordt er gezegd. Liefde als het tegenovergestelde van angst, wordt het ook wel genoemd. Het is hypothetisch, maar het doet wonderen voor je gevoel.
Daar heb je geen bijbel voor nodig. Geen regeltjes.
quote:Ik begrijp jou niet of jij begrijpt mij niet? wat bedoel je met je verzint iets nieuws?Op maandag 17 juli 2006 18:12 schreef lionsguy18 het volgende:
[..]
Je hebt gelijk, je verzint iets nieuws
Ik moet nu gaan maar dit is vast een post om dit straks terug te vinden, het houdt mij enorm bezig namelijk.
quote:Jij creëert je eigen werkelijkheid, dus kun jij ook een nieuwe werkelijkheid creëren..Op maandag 17 juli 2006 18:31 schreef releaze het volgende:
Ik begrijp jou niet of jij begrijpt mij niet? wat bedoel je met je verzint iets nieuws?
Alles ligt binnen handbereik!
quote:Volgens de Veda's vallen hemel en hel nog binnen de materiele schepping. Je zou er niet eeuwig verblijven dus. Alleen de helse planeten zouden een eeuwigheid kunnen lijken maar in feite zou je er maar kort leven. Op de hemelse planeten zou je wel lang vertoeven, maarja.. gezelligheid kent geen tijd.Op maandag 17 juli 2006 18:39 schreef p-etr-a het volgende:
Ik heb hetzelfde. Vroeger kon ik niet slapen, bang dat 's nachts het huis in de fik zou vliegen. Nu nog lig ik er soms wakker van, te denken aan het moment van doodgaan maar in tegenstelling tot jouw gevoel ook wat erna komt. Ik ben christelijk opgevoed maar bang voor de hemel. Het eeuwige leven, zo beangstigend! Het eeuwige niets maakt me echter niet veel vrolijker...
Ik moet nu gaan maar dit is vast een post om dit straks terug te vinden, het houdt mij enorm bezig namelijk.
quote:Volgens mij is dat meer op zijn plaats in TRUOp maandag 17 juli 2006 22:15 schreef Causa het volgende:
[..]
Volgens de Veda's vallen hemel en hel nog binnen de materiele schepping. Je zou er niet eeuwig verblijven dus. Alleen de helse planeten zouden een eeuwigheid kunnen lijken maar in feite zou je er maar kort leven. Op de hemelse planeten zou je wel lang vertoeven, maarja.. gezelligheid kent geen tijd.
Dan zie ik mijn vader, grootvader en overgrootvader weer.
[ Bericht 52% gewijzigd door Dementor op 17-07-2006 23:10:11 ]
quote:komt uit religieuse geschriftenOp maandag 17 juli 2006 22:20 schreef Grrrrrrrr het volgende:
[..]
Volgens mij is dat meer op zijn plaats in TRU
quote:Het klinkt alsof je het als tegenargument wilt gebruiken, maar ik zie het meer als een bevestiging dat het in TRU hoort.
quote:Bijbelzaken worden toch ook in wfl besproken? Net zoals islam? Waarom het vedische niet? Valt allemaal onder levensbeschouwing.Op maandag 17 juli 2006 22:57 schreef Iblis het volgende:
[..]
Het klinkt alsof je het als tegenargument wilt gebruiken, maar ik zie het meer als een bevestiging dat het in TRU hoort.
quote:Ik vind ervaringen op basis van enthogene middelen erg dubieus om op te funderen. Het klinkt mij hetzelfde in de ogen als in nuchtere toestand zeggen: ‘ik had gisteren toch een openbaring na m’n 4e fles wijn, die lamp, dat zijn er eigenlijk twee’ en daar vervolgens aan vast houden.Op maandag 17 juli 2006 17:59 schreef releaze het volgende:
[..]
Maar het is geen optie
Mijn eigen ervaringen met enthogene middelen zijn overigens (alhoewel heel surrealistisch) tamelijk atheïstisch geweest, dus het is vooral, volgens mij, een heel persoonlijke beleving, waarbij je bepaalde (onbewuste) gevoelens visualiseert en ervaart, deels zoals je dat ook in een (lucide) droom doet.
Voorts is angst altijd een slechte raadgever volgens mij, het is m.i. meer het verlangen, de wil dat er íéts is:
quote:Het hart voelt het, maar helaas mag het niet zo zijn. Schopenhauer zag dat goed. Nietzsche zal je hetzelfde zeggen in zijn ‘Aldus sprak Zarathoestra’, Hoofdstuk 3.A man finds himself, to his great astonishment, suddenly existing, after thousands and thousands of years of non-existence: he lives for a little while; and then, again, comes an equally long period when he must exist no more. The heart rebels against this, and feels that it cannot be true.
Van de achterwereldlingen
[…]
Gelooft mij, mijne broeders! Het lijf was ’t, dat aan de aarde wanhoopte, – dat hoorde de buik van het bestaan tot zich spreken.
En toen wilde hij met het hoofd door de laatste wanden heen, en niet slechts met het hoofd, – daarhéén naar gindse wereld.
Maar ‘gindse wereld’ is goed verborgen voor de mens, die ontmenste, onmenselijke wereld, die een hemels niets is; en de buik des bestaans spreekt in ’t geheel niet tot de mens, hetzij dan als mens.
[…]
Zieken en stervenden waren het, die verachtten lijf en aarde en ontdekten het hemelse en de verlossende bloeddroppen: doch zelfs deze zoete en duistere vergiften namen zij van lijf en aarde!
Hun ellende wilden zij ontlopen, en de sterren waren hun te verre!
[/quote]
En de woorden uit de voorrede:
quote:Wellicht dat het een idee is om je eens met zulk soort teksten bezig te houden alvorens je een nieuwe enthogene ervaring opdoet, je zult zien hoe deze gestuurd en beïnvloedt wordt, hetwelk je wellicht een nieuw inzicht kan geven in de relatieve waarde van zo’n ervaring. Probeer zo’n geloof te verliezen, – ook weer Nietzsche – wees een vrije geest ‘die niets meer wenst dan iedere dag een of ander geruststellend geloof te verliezen’.Ik bezweer u, mijn broeders, blijft de aarde trouw en gelooft niet degenen, die u van bovenaardse verwachtingen spreken! Giftmengers zijn zij, of zij het weten of niet.
Levensverachters zijn zij, afstervenden en zelf vergiftigden, die de aarde moede is: dat zij heengaan!
quote:Deels wel, doch, alles wat er gebeurt nadat je dood bent tel ik niet meer mee voor levensbeschouwing. En wat Veda, Koran, Bijbel, Joseph Smith of Jomanda daar over speculeert is me van dezelfde waarde. Een topic wat die kant opgaat wat speculeren betreft, ‘wat er na de dood is’, mag van mij naar TRU, ongeacht welke bronnen het gebruikt.Op maandag 17 juli 2006 23:09 schreef releaze het volgende:
[..]
Bijbelzaken worden toch ook in wfl besproken? Net zoals islam? Waarom het vedische niet? Valt allemaal onder levensbeschouwing.
Een topic dat zich bezighoudt hoe je dient te leven volgens bepaalde levensleren en religies, dat kan in WFL. Of hoe je in het aangezicht van de dood leeft bijvoorbeeld.
quote:Alles is te dubieus om iets op te baseren.Op maandag 17 juli 2006 23:23 schreef Iblis het volgende:
[..]
Ik vind ervaringen op basis van enthogene middelen erg dubieus om op te funderen. Het klinkt mij hetzelfde in de ogen als in nuchtere toestand zeggen: ‘ik had gisteren toch een openbaring na m’n 4e fles wijn, die lamp, dat zijn er eigenlijk twee’ en daar vervolgens aan vast houden.
Mijn eigen ervaringen met enthogene middelen zijn overigens (alhoewel heel surrealistisch) tamelijk atheïstisch geweest, dus het is vooral, volgens mij, een heel persoonlijke beleving, waarbij je bepaalde (onbewuste) gevoelens visualiseert en ervaart, deels zoals je dat ook in een (lucide) droom doet.
Hetgene wat ik geleerd heb van enthogene middelen is dat niets is zoals het lijkt. er hoeft maar een chemische afwijking te zijn, en het leven en bewustzijn as we know it, is radicaal anders. waar ik me aan hou, aan die dubbele lamp, bij wijze van spreken, dat er illusies zijn, en dat het best mogelijk is dat die illusies mbt de werkelijkheid er ook zijn wanneer ik nuchter ben. (en natuurlijk ook wanneer ik niet nuchter ben) dat is de enige zekerheid en het enige geloof dat ik heb. hoe het er dan WEL uitziet, dat is de grote vraag, en daar doe ik ook geen uitspraken over. ik denk er wel over na, maar een complete overtuiging zit er niet in, wat dus mijn probleem is.
daarnaast geef je een empirisch voorbeeld. bepaalde inzichten, waaronder het bestaan van god, zijn voor mij van rationele aard, gewoon door na te denken.
quote:Dit vind ik gewoon een vage redenatie. Hij gaat er van uit dat er sowieso niks is, dat er dan wel wat is, en dat er dan weer niks is, en zegt dan dat die dat niet zo klakkeloos het kan overnemen het niet klakkeloos overneemt, NEE ECHT? Over een open deur intrappen gesproken.Voorts is angst altijd een slechte raadgever volgens mij, het is m.i. meer het verlangen, de wil dat er íéts is:
A man finds himself, to his great astonishment, suddenly existing, after thousands and thousands of years of non-existence: he lives for a little while; and then, again, comes an equally long period when he must exist no more. The heart rebels against this, and feels that it cannot be true.
Ik heb een gruwelijke schijthekel aan Nietzsche, overigens. Nouja, aan een zeker aantal mensen die zich verschrikkelijk lieten inspireren door die gast en z'n hele werk uit hun hoofd kende. Ze vergeleken appels met peren en d'r was geen ruimte voor iemand die niet volgens Nietzsche dacht.
Ik kan dus niet objectief naar Nietzsche's filosofien kijken
quote:het afgelopen jaar is mijn geloof behoorlijk onder mij vandaan geschopt, en hoewel enigszins plezant, ook verschrikkelijk angstaanjagend en verschrikkelijk mindblowing. maar genoeg daarvan.Wellicht dat het een idee is om je eens met zulk soort teksten bezig te houden alvorens je een nieuwe enthogene ervaring opdoet, je zult zien hoe deze gestuurd en beïnvloedt wordt, hetwelk je wellicht een nieuw inzicht kan geven in de relatieve waarde van zo’n ervaring. Probeer zo’n geloof te verliezen, – ook weer Nietzsche – wees een vrije geest ‘die niets meer wenst dan iedere dag een of ander geruststellend geloof te verliezen’.
het afgelopen jaar heb ik me met verschillende stromingen bezig gehouden, en misschien stom of niet, maar ik ga me niet ergens diep in verdiepen wanneer ik weet dat het niets voor mij is.
ondertussen ben ik dus ook zo ver, en dat zal je vast wel uit dit topic gemerkt hebben, dat ik iets minder wens te twijfelen, en iets méér geloof wil hebben. Het tegenovergestelde van wat Nietzsche dus feitelijk schijnt te willen.
quote:Dat is leuk voor even, maar volgens jouw geloof zit je daar dan vervolgens tot in de eeuwigheid mee opgescheept. Heb je er wel eens bij stil gestaan hoe verschrikkelijk eentonig en saai dat wel moet zijn? Hoe kan je dat nou zien als een 'verlossing'? Is eeuwig leven wel zo fijn?Op maandag 17 juli 2006 22:20 schreef Dementor het volgende:
Het lijkt me heerlijk om op mijn 85e levensjaar vredig in te slapen.
Dan zie ik mijn vader, grootvader en overgrootvader weer.
quote:Als ik het rustig aan kan doen zie ik niet in waarom eeuwig leven niet fijn zou zijn.Op maandag 17 juli 2006 23:59 schreef onemangang het volgende:
[..]
Dat is leuk voor even, maar volgens jouw geloof zit je daar dan vervolgens tot in de eeuwigheid mee opgescheept. Heb je er wel eens bij stil gestaan hoe verschrikkelijk eentonig en saai dat wel moet zijn? Hoe kan je dat nou zien als een 'verlossing'? Is eeuwig leven wel zo fijn?
Zonder pijn en zonder zorgen
[ Bericht 1% gewijzigd door Dementor op 18-07-2006 08:59:10 ]
. Hysterisch werd ik ervan 
.Nu heel veel jaren later heb ik mij nog steeds niet vereenzelvigd met het idee doodgaan. Inmiddels zijn er vele familieleden en kennissen overleden, waaronder ook mijn allerbeste vriendin. Toen ik vlak daarna een keer overstuur thuiskwam bij mijn ouders en ik tegen mijn moeder brulde dat ik niet zou weten wat ik zou moeten doen als zij dood zou gaan, zei mijn moeder het enige juiste wat een moeder tegen haar kind kan zeggen; "Maar k_i_m, ik ga nog láng niet dood". En ik wist dat dat nergens op sloeg, maar het was toch wel een geruststelling
. Ik denk tegenwoordig dat doodgaan net zoals andere belangrijke dingen in je leven die je (liefst) éénmalig doet zoals bijvoorbeeld trouwen of kinderen krijgen een soort van angst voor verandering oproept. Omdat je niet weet wat erna gaat gebeuren. Maar hey, als je dan toch gaat, is het jouw feestje, en van jou alleen. En bij alle spannende dingen is het even doorbijten, maar daarna valt het uiteindelijk toch altijd mee
.quote:Kun je dat uitleggen want ik heb genoeg drugs gebruikt in mijn leven maar (vanuit een atheistische achtergrond) ik heb toch altijd gewoon de ervaring gehad dat je gedachten anders werken (en niet zo goed) en verder niets.Op maandag 17 juli 2006 17:59 schreef releaze het volgende:
[..]
en daarnaast heb ik oa door enthogene middelen ervaren dat er veel, veel meer is. maar goed, leg dat maar eens uit aan m'n nuchtere brein die dat allemaal niet kan ervaren en het maar gewoon ja of nee moet accepteren,
Eerlijk gezegd denk ik dat je hoogstens ideen die je ervoor al had in een roes intenser ervaart.
(Waar komt die kreet enthogene middelen eigenlijk vandaan want ik heb hem nog nooit gehoord en hij staat ook niet in het woordenboek?Ik ga ervan uit dat je het over hallucinogenen hebt.)
quote:het gaat om het idee dat op het moment dat je gedachten/hersen anders werken, er opeens een "nieuwe werkelijkheid" zich voor je openbaart. de werkelijkheid zoals je die normaal gesproken kent is een werkelijkheid gecreeerd door je eigen fysieke limitaties, cultuurgebonden aspecten, etc. Je werkelijkheid is gewoon in het grote geheel heel erg gelimiteerd, en is er dus veel meer aanwezig dan dat jij kan zien, ervaren of beseffen. dát is het meer, en met díe kennis kan ik gewoon niet zeggen, och dit is het leven en dit is de dood, en zo is het, punt. het is een heerlijke houvast als je een overtuiging hebt van zo zal het allemaal wel zitten, maar die heb ik niet.Op dinsdag 18 juli 2006 00:37 schreef Vandeplato het volgende:
[..]
Kun je dat uitleggen want ik heb genoeg drugs gebruikt in mijn leven maar (vanuit een atheistische achtergrond) ik heb toch altijd gewoon de ervaring gehad dat je gedachten anders werken (en niet zo goed) en verder niets.
Eerlijk gezegd denk ik dat je hoogstens ideen die je ervoor al had in een roes intenser ervaart.
(Waar komt die kreet enthogene middelen eigenlijk vandaan want ik heb hem nog nooit gehoord en hij staat ook niet in het woordenboek?Ik ga ervan uit dat je het over hallucinogenen hebt.)
daarnaast heb ik me in mn trips bezig gehouden met het bestaan, dan wel niet bestaan, van god, van het bewustzijn, etc. ik heb een heel erg helder, duidelijk, voor mij persoonlijk nog door geen enkele andere logica omvertewerpen concept van god "bedacht" dan wel ervaren. het beeld van god is enigszins uit te leggen, heb ik ergens anders al gedaan maar is een stuk van vier kantjes, en met het bewustzijn ben ik gewoon nog bezig en ik zal dr waarschijnlijk nooit een duidelijk antwoord op krijgen. maar dr zijn bepaalde theorieen die intuitief beter bij mij aanvoelen dan andere, misschien komt dat wel omdat ik niet wil accepteren dat ik zo nietig en nikszeggend ben, maar ook omdat het me niet logisch lijkt dat we leven, doodgaan en punt. maar dat heeft ook weer met mn godsbeeld te maken.
maar goed, daar komt heel weinig informatie vanuit de gewone vijf zintuigen aan te pas.
ik noem ze maar enthogeen omdat ik in m'n trips eigenlijk altijd bezig ben met het "zijn" en heel weinig oog heb voor de rest.. jammergenoeg, maar goed, het is niet vreemd gezien mijn twijfel, angst en wens om duidelijkheid.quote:Als je Christelijk bent opgevoed, dan weet je toch dat de Hemel het mooiste is wat je kan overkomen. Daar wil je echt wel eeuwig verblijven hoor. Daar ken je geen angst en ellende meer, wees maar gerustOp maandag 17 juli 2006 18:39 schreef p-etr-a het volgende:
Ik heb hetzelfde. Vroeger kon ik niet slapen, bang dat 's nachts het huis in de fik zou vliegen. Nu nog lig ik er soms wakker van, te denken aan het moment van doodgaan maar in tegenstelling tot jouw gevoel ook wat erna komt. Ik ben christelijk opgevoed maar bang voor de hemel. Het eeuwige leven, zo beangstigend! Het eeuwige niets maakt me echter niet veel vrolijker...
Ik moet nu gaan maar dit is vast een post om dit straks terug te vinden, het houdt mij enorm bezig namelijk.
quote:helemaal niet mee eens. Ik speculeer niet, het staat er letterlijk in en ik beschouw wat in religieuse geschriften staat als woord van God danook als woord van God en dus absoluut. En ik geloof er dan ook in. Ik vind dat ook heel anders dan het beeld van een medium of nieuwage guru o.i.d. die zelf menselijk is en dus de beperkingen van het menselijke leeft.Op maandag 17 juli 2006 23:27 schreef Iblis het volgende:
[..]
Deels wel, doch, alles wat er gebeurt nadat je dood bent tel ik niet meer mee voor levensbeschouwing. En wat Veda, Koran, Bijbel, Joseph Smith of Jomanda daar over speculeert is me van dezelfde waarde. Een topic wat die kant opgaat wat speculeren betreft, ‘wat er na de dood is’, mag van mij naar TRU, ongeacht welke bronnen het gebruikt.
Een topic dat zich bezighoudt hoe je dient te leven volgens bepaalde levensleren en religies, dat kan in WFL. Of hoe je in het aangezicht van de dood leeft bijvoorbeeld.
Plus heeft alles te maken met hoe je je leven inricht, je beschouwing van het hiernamaals heeft invloed op je handelingen. Ik probeer gewoon karma (goed richting hemelen en slecht richting hellen) te vervangen voor transcendentaal karma (de materiele wereld uit). Het is vaak erg moeilijk maar het slaat direct op de TT. Ik zou niet ergens willen leven waar de omstandigheden nog lastiger zijn dan op aarde en ik zou ook niet willen verblijven waar het lijkt of alles alleen maar prachtig is maar waar je evengoed nog altijd samen met je egootje leeft.
quote:De werkelijkheid bestaat idd uit meer dan wat wij zintuigelijk kunnen waarnemen maar denken dat je zintuigelijke waarneming verbeterd onder invloed van drugs is volstrekte onzin, de drugs beinvloeden je hersenen en daardoor denk je de dingen anders te zien maar een beter begrip van de realiteit heb je allerminst.Op dinsdag 18 juli 2006 01:12 schreef releaze het volgende:
[..]
het gaat om het idee dat op het moment dat je gedachten/hersen anders werken, er opeens een "nieuwe werkelijkheid" zich voor je openbaart. de werkelijkheid zoals je die normaal gesproken kent is een werkelijkheid gecreeerd door je eigen fysieke limitaties, cultuurgebonden aspecten, etc. Je werkelijkheid is gewoon in het grote geheel heel erg gelimiteerd, en is er dus veel meer aanwezig dan dat jij kan zien, ervaren of beseffen. dát is het meer, en met díe kennis kan ik gewoon niet zeggen, och dit is het leven en dit is de dood, en zo is het, punt. het is een heerlijke houvast als je een overtuiging hebt van zo zal het allemaal wel zitten, maar die heb ik niet.
daarnaast heb ik me in mn trips bezig gehouden met het bestaan, dan wel niet bestaan, van god, van het bewustzijn, etc. ik heb een heel erg helder, duidelijk, voor mij persoonlijk nog door geen enkele andere logica omvertewerpen concept van god "bedacht" dan wel ervaren. het beeld van god is enigszins uit te leggen, heb ik ergens anders al gedaan maar is een stuk van vier kantjes, en met het bewustzijn ben ik gewoon nog bezig en ik zal dr waarschijnlijk nooit een duidelijk antwoord op krijgen. maar dr zijn bepaalde theorieen die intuitief beter bij mij aanvoelen dan andere, misschien komt dat wel omdat ik niet wil accepteren dat ik zo nietig en nikszeggend ben, maar ook omdat het me niet logisch lijkt dat we leven, doodgaan en punt. maar dat heeft ook weer met mn godsbeeld te maken.
maar goed, daar komt heel weinig informatie vanuit de gewone vijf zintuigen aan te pas.
Niet dat dit betekent dat je onder invloed niet kunt denken briljante gedachtes te hebben.
Als ik mdma op heb lijkt de hele wereld en iedereen harstikke lief maar dat is volstrekt bedrog gepleegd door mijn eigen hersenen onder invloed van (oa) vrijgekomen serotonine.
Ook de gedachte dat je onder invloed van drugs logisch zou gaan redeneren is onzin , ik kan ook prima een godsbeeld geven wat de wetenschap niet kan weerleggen (god als veroorzaker van de oerknal) maar dat is eerder gebaseerd op de logica die er is verwerken in een godsbeeld dat die logica niet tegenspreekt ipv dat dat godsbeeld nou echt op logica is gebaseerd (dat blijft een kwestie van geloof).
Drugs beinvloeden de werking van je hersenen maar er is nooit ook maar enig bewijs gevonden dat bv LSD de zintuigelijke waarneming verbeterd (de Amerikanen en de Russen hebben flink geexperimenteerd).
Als je echt dingen ziet die er niet zijn onder invloed zou ik trouwens erg voorzichtig zijn met drugsgebruik, want dat wijst naar mijn idee op aanleg voor psychoses.
Dat is niet vervelend bedoeld maar ik heb in mijn naaste omgeving al 2 mensen op die manier hun eigen leven voortijdig zien beeindigen en dat lijkt me wel een hele nare uitkomst als je je eigen angst doet uitkomen.
(Je doodsangst kan ben ik bang trouwens ook leiden tot een bad trip.)
quote:Dat betekent nog niet dat het niet verschrikkelijk saai zal worden.Op dinsdag 18 juli 2006 08:45 schreef VisStick het volgende:
[..]
Als je Christelijk bent opgevoed, dan weet je toch dat de Hemel het mooiste is wat je kan overkomen. Daar wil je echt wel eeuwig verblijven hoor. Daar ken je geen angst en ellende meer, wees maar gerust
quote:Dat jij niet speculeert betekent toch niet dat de schrijver niet aan het speculeren is geweest.Op dinsdag 18 juli 2006 09:26 schreef Causa het volgende:
[..]
helemaal niet mee eens. Ik speculeer niet, het staat er letterlijk in en ik beschouw wat in religieuse geschriften staat als woord van God danook als woord van God en dus absoluut. En ik geloof er dan ook in. Ik vind dat ook heel anders dan het beeld van een medium of nieuwage guru o.i.d. die zelf menselijk is en dus de beperkingen van het menselijke leeft.
Plus heeft alles te maken met hoe je je leven inricht, je beschouwing van het hiernamaals heeft invloed op je handelingen. Ik probeer gewoon karma (goed richting hemelen en slecht richting hellen) te vervangen voor transcendentaal karma (de materiele wereld uit). Het is vaak erg moeilijk maar het slaat direct op de TT. Ik zou niet ergens willen leven waar de omstandigheden nog lastiger zijn dan op aarde en ik zou ook niet willen verblijven waar het lijkt of alles alleen maar prachtig is maar waar je evengoed nog altijd samen met je egootje leeft.
En als god of de heilige geest of zo die boeken geschreven cq geinspireerd heeft, heeft hij dan een writers block?
Er is geen enkel feit wat erop wijst dat de eoa oude religie gelijk zou hebben en de eoa guru dat niet zou hebben, het is en blijft een kwestie van geloof.
Die laatste gedachte is eerlijk gezegd ronduit belachelijk, je weet dat we het niet kunnen weten en toch neem je zelf een superieure houding tov van andere gelovigen aan.
quote:Er is in deze topic al heel wat bijbels aangehaald zonder dat daarvan werd gedacht, moet dat niet naar tru want waar zijn we nou helemaal zeker van? Zo vroeg ik ook in mijn eerste post hier of een voorgaand stuk, uitgelokt door Hansworst niet eigenlijk een tru was. Aan de reaktie maakte ik op van wel dus maakte ik daaruit op dat een religieus geschrift hier wel mag en de materialen van onze tijd niet. De scheiding tussen tru en wfl in een topic over de dood is lastiger als bij veel andere onderwerpen.Op dinsdag 18 juli 2006 14:42 schreef Vandeplato het volgende:
[..]
Dat jij niet speculeert betekent toch niet dat de schrijver niet aan het speculeren is geweest.
En als god of de heilige geest of zo die boeken geschreven cq geinspireerd heeft, heeft hij dan een writers block?
Er is geen enkel feit wat erop wijst dat de eoa oude religie gelijk zou hebben en de eoa guru dat niet zou hebben, het is en blijft een kwestie van geloof.
Die laatste gedachte is eerlijk gezegd ronduit belachelijk, je weet dat we het niet kunnen weten en toch neem je zelf een superieure houding tov van andere gelovigen aan.
Maar het ging erom of je idee over het sterven en hiernamaals wel of niet invloed heeft op je levensbeschouwing (en dit ook of het in wfl mag) en of je wel of niet angst hebt voor de dood en wat je daar dan mee doet (zie TT). Dus hoe je denkt en handelt omtrent het gegeven dood. Al die andere dingen, zoals het waar zijn van wat voor geschrift of boek dan ook en hoe dat dan met profeten zit enzo, daar zijn andere topics over hoewel je op zich een goede post hier schrijft en er valt veel over te discussieren natuurlijk.
Terug naar de vraag van TS was dit waar ik rekening mee houd over 'dood zijn' (dus ik krijg mijn hersens niet in andere kronkels gedraaid dan wat de veda's me erover hebben verteld - mijn gebrek, sorry, ik kan het niet helpen zo met mijn beperkte intelligentie en maffe leven) en wat ik daarmee doe tijdens dit leven. Als je vind dat ik mijn beeld ervan superieur vind, dan is mijn poging daartegen in mijn eerdere post hier met een veelvoud aan 'zou' mislukt en ook vind ik waar je direct op reageert niet terug wat of ik daar dan superieur in bedoel. Ik zei niet dat andermans idee onzin is en het mijne niet.
Over het 'dood gaan' wat voor iedereen anders geschied, uiterlijke overeenkomsten in wijze op daargelaten, valt voor mij niet van te voren te weten, dus daar kan ik niet op antwoorden. Kan vredig zijn, kan geweldadig zijn, kan sluipend zijn, kan kan.. angstig worden of juist zorgeloos worden van de mogelijkheden pas ik niet toe eenvoudig omdat ik niet weet hoe ik me op dat moment bij voorbaad kan voorbereiden door al die mogelijkheden. Op leven na de dood, hoe onzeker het ook moge zijn, kan ik toch praktisch beter mee omgaan.
Ik twijfel er niet aan en lees ook in dit topic weer dat een ander er anders mee omgaat. Hoe kan het ook anders in een wereld van verscheidenheid. Ik lees het graag.
quote:Jawel, want "saai" is negatief en er is niks negatiefs in de Hemel.Op dinsdag 18 juli 2006 14:33 schreef Vandeplato het volgende:
[..]
Dat betekent nog niet dat het niet verschrikkelijk saai zal worden.
quote:Negatief is een subjectief waarde-oordeel.Op dinsdag 18 juli 2006 16:34 schreef VisStick het volgende:
[..]
Jawel, want "saai" is negatief en er is niks negatiefs in de Hemel.
quote:Op dinsdag 18 juli 2006 09:26 schreef Causa het volgende:
[..]
helemaal niet mee eens. Ik speculeer niet, het staat er letterlijk in en ik beschouw wat in religieuse geschriften staat als woord van God danook als woord van God en dus absoluut. En ik geloof er dan ook in. Ik vind dat ook heel anders dan het beeld van een medium of nieuwage guru o.i.d. die zelf menselijk is en dus de beperkingen van het menselijke leeft.
quote:Het ging me om bovenste quote, dat jij ervanuit gaat dat wie je dan ook bedoeld niet menselijk zou zijn geweest is geloof, en daarmee impliceer je dat die ander er perse naast zit omdat jouw religie zou zijn gebaseerd op een goddelijk persoon oid en aangezien daarvoor geen enkel bewijs valt aan te dragen is naar mijn mening de mening van eoa guru evenzo wellicht waar en de jouwe niet. Maar de clou is dat we dat dus domweg niet kunnen weten.Op dinsdag 18 juli 2006 16:18 schreef Causa het volgende:
[..]
.Als je vind dat ik mijn beeld ervan superieur vind, dan is mijn poging daartegen in mijn eerdere post hier met een veelvoud aan 'zou' mislukt en ook vind ik waar je direct op reageert niet terug wat of ik daar dan superieur in bedoel. Ik zei niet dat andermans idee onzin is en het mijne niet.
Over het 'dood gaan' wat voor iedereen anders geschied, uiterlijke overeenkomsten in wijze op daargelaten, valt voor mij niet van te voren te weten, dus daar kan ik niet op antwoorden. Kan vredig zijn, kan geweldadig zijn, kan sluipend zijn, kan kan.. angstig worden of juist zorgeloos worden van de mogelijkheden pas ik niet toe eenvoudig omdat ik niet weet hoe ik me op dat moment bij voorbaad kan voorbereiden door al die mogelijkheden. Op leven na de dood, hoe onzeker het ook moge zijn, kan ik toch praktisch beter mee omgaan.
Ik twijfel er niet aan en lees ook in dit topic weer dat een ander er anders mee omgaat. Hoe kan het ook anders in een wereld van verscheidenheid. Ik lees het graag.
En ik vind dat de ene onbewijsbare stelling in principe evenveel waarde heeft als de andere onbewijsbare stelling.
Dat ik geloof dat er geen god bestaat betekent niet dat ik daar een logische verklaring voor kan geven (hangt uiteraard wel van het godsbeeld af), ook dat is eigenlijk niet meer dan een geloof.
En dat leidt voor mij tot de conclusie dat aangezien ik geen feiten heb die leiden tot het wel of niet bestaan van een god dat elk godsbeeld (voor zover niet strijdig met feiten) even legitiem is.
quote:Al zou ik hoogst persoonlijk tot een almachtige god gebombardeerd worden dan nog zit ik niet te wachten op een leven tot in de eeuwigheid.Op dinsdag 18 juli 2006 16:34 schreef VisStick het volgende:
[..]
Jawel, want "saai" is negatief en er is niks negatiefs in de Hemel.
quote:Natuurlijk leidt mijn doodsangst tot bad trips, duhOp dinsdag 18 juli 2006 14:31 schreef Vandeplato het volgende:
[..]
De werkelijkheid bestaat idd uit meer dan wat wij zintuigelijk kunnen waarnemen maar denken dat je zintuigelijke waarneming verbeterd onder invloed van drugs is volstrekte onzin, de drugs beinvloeden je hersenen en daardoor denk je de dingen anders te zien maar een beter begrip van de realiteit heb je allerminst.
Niet dat dit betekent dat je onder invloed niet kunt denken briljante gedachtes te hebben.
Als ik mdma op heb lijkt de hele wereld en iedereen harstikke lief maar dat is volstrekt bedrog gepleegd door mijn eigen hersenen onder invloed van (oa) vrijgekomen serotonine.
Ook de gedachte dat je onder invloed van drugs logisch zou gaan redeneren is onzin , ik kan ook prima een godsbeeld geven wat de wetenschap niet kan weerleggen (god als veroorzaker van de oerknal) maar dat is eerder gebaseerd op de logica die er is verwerken in een godsbeeld dat die logica niet tegenspreekt ipv dat dat godsbeeld nou echt op logica is gebaseerd (dat blijft een kwestie van geloof).
Drugs beinvloeden de werking van je hersenen maar er is nooit ook maar enig bewijs gevonden dat bv LSD de zintuigelijke waarneming verbeterd (de Amerikanen en de Russen hebben flink geexperimenteerd).
Als je echt dingen ziet die er niet zijn onder invloed zou ik trouwens erg voorzichtig zijn met drugsgebruik, want dat wijst naar mijn idee op aanleg voor psychoses.
Dat is niet vervelend bedoeld maar ik heb in mijn naaste omgeving al 2 mensen op die manier hun eigen leven voortijdig zien beeindigen en dat lijkt me wel een hele nare uitkomst als je je eigen angst doet uitkomen.
(Je doodsangst kan ben ik bang trouwens ook leiden tot een bad trip.)
maar dat maakt mij niet zoveel uit. het is juist uit die bad trips dat ik mezelf tegen kom en meer inzicht krijg in mijn angsten.nog een keer over dat zien, etc. ik zie niks onder invloed van drugs, alleen maar vervormingen. ik dénk alleen heel veel.
ik heb al een paar keer gezegd dat ik niets ZIE. Ik heb ook al gezegd dat de enige absolute conclusie die ik naar aanleiding van de visuals tijdens trippen trek dat niets is zoals het in nuchtere toestand is, en dat ik voor de rest geen absolute conclusies over wat dan ook kan maken. de trips wekken twijfel op, waardoor ik kan nadenken, waardoor ik voor mezelf een paar punten kan samenvatten en logisch kan beredeneren, voor mijzelf natuurlijk, zodat ik bijvoorbeeld m'n eigen geloof kan opbouwen. maar vooralsnog zijn het twijfels en ideeen, geen geloof. en ondanks dat ik misschien op een gegeven moment ga geloven in mijn redenaties weet ik ook dat mijn redenaties niet te bewijzen zijn of aan te tonen. het is een geloof zoals vele andere, maar het is MIJN geloof (mijn waarheid) en ik heb dat nodig/wil dat hebben. Punt.
quote:Wat mij betreft heeft iedereen recht op zijn eigen geloof maar ik was even bang dat je geloof ging baseren op drugservaringen en dat lijkt me gevaarlijk.
quote:Mn geloof kan ik er best op baseren, maar dr is ook nog zoiets als het dagelijks menselijk leven en de realiteit die wij hier voor onszelf geschapen hebben. Dat zijn twee dingen die ik nog geheel los van elkaar kan zien en wat zich ook sterker van elkaar afzet. Wij hebben hier op aarde onze eigen, collectieve wetmatigheden. Het heeft totaal geen zin deze krampachtig te willen inruilen voor m'n trip gevoel. Natuurlijk speelt het op een bepaald niveau wel af, het vormt mn mening over bewustzijn, goed en kwaad, you know the deal, dat zal wel doorgegeven worden. Maar niet in die mate dat ik hier niet meer kan functionerenOp dinsdag 18 juli 2006 17:16 schreef Vandeplato het volgende:
[..]
Wat mij betreft heeft iedereen recht op zijn eigen geloof maar ik was even bang dat je geloof ging baseren op drugservaringen en dat lijkt me gevaarlijk.
quote:overigens is alle geloof gebaseerd op dat wat er in je hersens plaatsvindt, op wat voorn manier dan ook. geloven is overtuigen zonder bewijs, alleen maar je verstand dat je overhaalt dat iets logisch is. of het dan uit een boek komt of uit je eigen hogere inzichten dmv drugs.. als het over god en het hiernamaals gaat is het geen probleem. het gevoel van goed en slecht komt bij veel mensen ook vanuit het verstand of vanuit het gevoel. onze eigen wetten zijn gedeeltelijk gebaseerd op christelijke normen en waarden, ook verzinsels volgens vele vele vele nederlanders. het zijn allemaal verzinsels. Maar ze zijn wel realiteit, hier en nu, en dat is iets wat wel geaccepteerd moet worden. En dat doe ik gewoon prima.Op dinsdag 18 juli 2006 17:16 schreef Vandeplato het volgende:
[..]
Wat mij betreft heeft iedereen recht op zijn eigen geloof maar ik was even bang dat je geloof ging baseren op drugservaringen en dat lijkt me gevaarlijk.
quote:Dat ben ik met je eens maar waar je logisch schrijft zou ik aannemelijk schrijven, logisch impliceert voor mij onderbouwing met feiten en die hebben we niet.Op dinsdag 18 juli 2006 17:39 schreef releaze het volgende:
[..]
overigens is alle geloof gebaseerd op dat wat er in je hersens plaatsvindt, op wat voorn manier dan ook. geloven is overtuigen zonder bewijs, alleen maar je verstand dat je overhaalt dat iets logisch is. of het dan uit een boek komt of uit je eigen hogere inzichten dmv drugs.. als het over god en het hiernamaals gaat is het geen probleem. het gevoel van goed en slecht komt bij veel mensen ook vanuit het verstand of vanuit het gevoel. onze eigen wetten zijn gedeeltelijk gebaseerd op christelijke normen en waarden, ook verzinsels volgens vele vele vele nederlanders. het zijn allemaal verzinsels. Maar ze zijn wel realiteit, hier en nu, en dat is iets wat wel geaccepteerd moet worden. En dat doe ik gewoon prima.
Dat de huidige normen en waarden in Nl een christelijke basis hebben is absoluut waar maar dit betekent niet dat we zonder het christendom niet grotendeels dezelfde normen en waarden zouden kunnen hebben.
De religies willen nog wel eens doen alsof er zonder religie geen moraal zou zijn en dat is niet meer dan een veronderstelling die naar mijn idee onjuist is aangezien de meeste primitieve stammen grotendeels dezelfde moraal hadden/hebben.
(Gij zult niet doden/stelen etc.)
Overigens heeft de seculiere maatschappij een veel betere moraal gerealiseerd dan religie ooit heeft klaargespeeld, de gelijke rechten van mensen zijn bv veel beter gewaarborgd (en waar we vroeger hele volken onderdrukten is dat toch langzaamaan minder geworden).
Trouwens ik snap eigenlijk nog steeds niet waarom mensen nou zo bang zijn voor de dood maar ja dat is mijn manco.
(Het is tenslotte een voldongen feit dat we doodgaan al voor dat het gebeurd weten we het met volstrekte zekerheid maar toch die angst.)
quote:Het is niet het niet dood willen gaan, misschien dat ik op men 80ste het ook wel zo goed vind. Ik zou nu op het moment niet willen doodgaan, vooral niet omdat er nog zoveel moois te beleven is op de wereld. Zou jij niet op zijn minst die kans willen hebben? Nou ik wel, ik hoop dat er nog mooie dingen te verkennen zijn in de wereld of zelfs het heelal. Ik vind dan niet dat ik bepaald ziek ben, of egoistisch of een vorm van vluchtgedrag vertoon. Overleven zit nu eenmaal in het menselijk instinct of hoe je dacht je anders dat het zo ver hebben kunnen schoppen, survival of the fittest. Nou als jij niet eens serieus zou willen nadenken over deze mogelijke keuze, noem ik jou eein knik in de evolutie.Waarom is dat iets om op te hopen? Niet dood willen is je reinste vorm van egoïsme en een pathetische vorm van vluchtgedrag. Het hele leven staat in het teken van komen en gaan en plaats maken voor nieuw leven. Als je dat niet kunt accepteren dan ben je in mijn ogen niet alleen zielig, maar ook nog eens ziek.
Ik zou in ieder geval nooit aan zo'n behandeling beginnen.
quote:Drink maar eens ayahuasca (na goed inlezen en voorbereiden) goden, dieren, maya achtige patronen en geschriften, Visioenen met ogen dicht van oude beschavingen, met ogen dicht je handen zien, etc etc etcOp dinsdag 18 juli 2006 17:10 schreef releaze het volgende:
[..]
Natuurlijk leidt mijn doodsangst tot bad trips, duh
nog een keer over dat zien, etc. ik zie niks onder invloed van drugs, alleen maar vervormingen. ik dénk alleen heel veel.
ik heb al een paar keer gezegd dat ik niets ZIE. Ik heb ook al gezegd dat de enige absolute conclusie die ik naar aanleiding van de visuals tijdens trippen trek dat niets is zoals het in nuchtere toestand is, en dat ik voor de rest geen absolute conclusies over wat dan ook kan maken. de trips wekken twijfel op, waardoor ik kan nadenken, waardoor ik voor mezelf een paar punten kan samenvatten en logisch kan beredeneren, voor mijzelf natuurlijk, zodat ik bijvoorbeeld m'n eigen geloof kan opbouwen. maar vooralsnog zijn het twijfels en ideeen, geen geloof. en ondanks dat ik misschien op een gegeven moment ga geloven in mijn redenaties weet ik ook dat mijn redenaties niet te bewijzen zijn of aan te tonen. het is een geloof zoals vele andere, maar het is MIJN geloof (mijn waarheid) en ik heb dat nodig/wil dat hebben. Punt.
Niet dat ik het wil promoten ofzo
quote:over ayahuasca moet ik nog heel erg goed (en lang) nadenkenOp dinsdag 18 juli 2006 20:29 schreef diep-in-de-war het volgende:
[..]
Drink maar eens ayahuasca (na goed inlezen en voorbereiden) goden, dieren, maya achtige patronen en geschriften, Visioenen met ogen dicht van oude beschavingen, met ogen dicht je handen zien, etc etc etc
Niet dat ik het wil promoten ofzo
ik wil mezelf eerst veel beter onder invloed leren, mezelf leren gaan, etc. ik zit nog in zo'n beginfase misschien dat ik het ooit wel doe, maar misschien dat ik voor die tijd al lang en rigoreus heb besloten dat ik wil kappen met die hele enthogene handel. het trekt overal deurtjes open, knalt zoveel zekerheden weg (het laat zoveel twijfelen, eerder) het is maw iets wat ik op een gegeven moment wel helemaal zat wordt (ik moet het echt durven omarmen wil ik me gaan begeven in de ayahuasca.)
quote:Ik was er eerst ook heel huiverig voor, heb er dik een jaar over nagedacht en gelezen ( antipodes of the mind is veruit het beste boek). Maar bij ayahuasca is er geen keus, je moet je overgeven..en dat gebeurt gewoon....Op dinsdag 18 juli 2006 20:33 schreef releaze het volgende:
[..]
over ayahuasca moet ik nog heel erg goed (en lang) nadenken
(ik moet het echt durven omarmen wil ik me gaan begeven in de ayahuasca.)
Mijn broer heeft het laatst gedaan , hij heeft nog nooit drugs aangeraakt...geen wiet...paddos...niks
En hij vond het geweldig, 1 grote voorstelling
Bij aya heb je GEEN mindloops, daar breek je uit..
Waar paddos zo vreemd/bizar/buitenaards zijn, is ayahuasca heel vetrouwd en aards...bijna alsof je thuiskomt in een soort oersoep van het bestaan
Als je het wil doen gewoon ruim de tijd voor uitrekken, en zorgen dat je soiezo de dag erna lekker kan relaxen en nagenieten...eventueel nog dingen opschrijven of tekeningen maken ( je voelt je echt uber creatief)
quote:Het vreemde vind ik de tweespalt die zit tussen het ‘nodig hebben’ en je dat realiseren en de wens minder twijfel te hebben. Zolang je je realiseert dat het een soort lapmiddel is (want zo klinkt het toch een beetje!) kan ik me niet voorstellen dat het je de vereiste zekerheid geeft – zoals een lamme met krukken weliswaar lopen kan, maar zich immer realiseert dat hij krukken heeft.Op dinsdag 18 juli 2006 17:10 schreef releaze het volgende:
de trips wekken twijfel op, waardoor ik kan nadenken, waardoor ik voor mezelf een paar punten kan samenvatten en logisch kan beredeneren, voor mijzelf natuurlijk, zodat ik bijvoorbeeld m'n eigen geloof kan opbouwen. maar vooralsnog zijn het twijfels en ideeen, geen geloof. en ondanks dat ik misschien op een gegeven moment ga geloven in mijn redenaties weet ik ook dat mijn redenaties niet te bewijzen zijn of aan te tonen. het is een geloof zoals vele andere, maar het is MIJN geloof (mijn waarheid) en ik heb dat nodig/wil dat hebben. Punt.
Nu wil ik je overigens wat dat betreft niet per se met een lamme vergelijken, en ik haal lekker weer Nietzsche aan – ondanks je afkeer:
quote:Waarom waarheid eigenlijk als het je slechts een leeg handje zekerheid geeft en hele ladingen schoonheid en troost wegschuift? Je zult dus volgens mij of een acceptatie moeten hebben dat je niet per se voor de waarheid kiest en daarin kunnen berusten, wat inderdaad inhoudt sommige inzichten niet op te zoeken – of je laten hersenspoelen zodat je kunt geloven de waarheid inderdaad gevonden hebt. Een gevolg daarvan lijkt me echter dat je nogal rigide en star kunt worden – typische bekeringsdrang van ex-rokers, ex-vleeseters, nieuw-ingetredenen in sektes.The will to truth that still seduces us to take so many risks, that famous truthfulness of which all philosophers so far have spoken with respect: what questions this will to truth has already laid before us! What strange, wicked, questionable questions! That is a long story even now—and yet it seems as if it has scarcely begun? Is it any wonder that we should finally become suspicious, lose patience, and turn away impatiently? That we should finally learn from this Sphinx to ask questions, too? Who is it really that puts questions to us here? What in us really wants “truth”?— Indeed we came to a long halt at the question about the cause of this will—until we finally came to a complete stop before a still more basic question. We asked about the value of this will. Suppose we want truth: why not rather untruth? And uncertainty? Even ignorance?
quote:Het grote probleem op dit moment is dat ik mij niet kan berusten in de angst die de twijfel oproept. Ik hoef geen universele waarheid te hebben, ik wil iets hebben waarmee ik mijn angst kan temmen, iets wat een waarheid voor mij is of voor mij kan worden. De dichtsbijzijnde brainwashmachine (en misschien wel de meest effectieve ook) is nou eenmaal de kerk, maar liever heb ik iets dat aansluit bij de gedachtes die mij in het algemeen al een beter gevoel geven. Het is nog een hekel twijfelpunt. Ga ik voor het "ontstillen" van de angst omdat ik bang ben dat het echt m'n leven gaat overnemen (ja, zo bang ben ik dat ik serieus geloof dat het m'n leven zou kunnen overnemen) of ga ik gewoon op deze manier verder, mijn eigen weg, en kijk wat er gaat gebeuren, gaat het me over nemen of niet, ga ik er overheen komen met meer drugs of spirituele ervaringen die MIJ liggen, etc. Het is een heel groot dilemma.Op dinsdag 18 juli 2006 22:55 schreef Iblis het volgende:
[..]
Het vreemde vind ik de tweespalt die zit tussen het ‘nodig hebben’ en je dat realiseren en de wens minder twijfel te hebben. Zolang je je realiseert dat het een soort lapmiddel is (want zo klinkt het toch een beetje!) kan ik me niet voorstellen dat het je de vereiste zekerheid geeft – zoals een lamme met krukken weliswaar lopen kan, maar zich immer realiseert dat hij krukken heeft.
Nu wil ik je overigens wat dat betreft niet per se met een lamme vergelijken, en ik haal lekker weer Nietzsche aan – ondanks je afkeer:
[..]
Waarom waarheid eigenlijk als het je slechts een leeg handje zekerheid geeft en hele ladingen schoonheid en troost wegschuift? Je zult dus volgens mij of een acceptatie moeten hebben dat je niet per se voor de waarheid kiest en daarin kunnen berusten, wat inderdaad inhoudt sommige inzichten niet op te zoeken – of je laten hersenspoelen zodat je kunt geloven de waarheid inderdaad gevonden hebt. Een gevolg daarvan lijkt me echter dat je nogal rigide en star kunt worden – typische bekeringsdrang van ex-rokers, ex-vleeseters, nieuw-ingetredenen in sektes.
Het rigide en star worden.. brr, dat is dus ook een van mijn angsten.
ik moet er niet aan denken om zo'n born again christian te worden, of wat dan ook extreem en star. maar dat is wel het nadeel van het brainwashen. de grote vraag is, wat weegt zwaarder in mijn leven, het stillen van mijn doodsangst, of het behouden van mijn huidige identiteit en de groei die hierbij gepaard gaat, vraag. in nuchtere toestand, daarmee bedoel ik niet bezeten van de angst, wil ik mezelf blijven. in een angst toestand, en dat gebeurt soms wel een paar keer per week, snachts in mn bedje, dan wil ik niets anders dan van die angst af komen. ik heb gewoon geen duidelijke voorkeur nog, dat zou het allemaal een stuk makkelijker maken quote:nog even hierop ingaand, ik ben me natuurlijk er van bewust dat met mijn twijfel het geloven allemaal niet zo makkelijk gaat. vandaar, mocht ik er voor gaan, is een brainwash machine een perfecte oplossing..Op dinsdag 18 juli 2006 22:55 schreef Iblis het volgende:
[..]
Het vreemde vind ik de tweespalt die zit tussen het ‘nodig hebben’ en je dat realiseren en de wens minder twijfel te hebben. Zolang je je realiseert dat het een soort lapmiddel is (want zo klinkt het toch een beetje!) kan ik me niet voorstellen dat het je de vereiste zekerheid geeft – zoals een lamme met krukken weliswaar lopen kan, maar zich immer realiseert dat hij krukken heeft.
Maar misschien helpt iedere dag "ik geloof hierin" zeggen tegen mezelf, en dat ook horen van anderen. Ook een vorm van brainwashen.Het innerlijke geloof moet hoe dan ook aangesterkt worden voor enige vorm van houvast. De kerk is de ogenschijnlijke easy way out, het geloven in mijn eigen redenaties al een stuk minder.
zie het ook een beetje zo. mocht ik ervoor beslissen dat ik me door de kerk laat brainwashen, dan heb ik een hele gemeenschap achter me die me hierin steunt, en dat werkt, lijkt mij, heel erg aanmoedigend.
kies ik voor m'n eigen geloof, sta ik er echt he-le-maal alleen voor, voor mijn gevoel. alleen IK kan mijn geloof bevestigen, er is niemand anders. er zijn wel mensen die elementen delen, en d'r zijn heel veel mensen die ook nog zoekende zijn, - het werkt niet bemoedigend. het werkt alleen bemoedigend op het twijfel gevoel.
quote:Hoe kom je erbij dat de kerk je zou willen brainwashen?Op woensdag 19 juli 2006 00:14 schreef releaze het volgende:
[..]
Het innerlijke geloof moet hoe dan ook aangesterkt worden voor enige vorm van houvast. De kerk is de ogenschijnlijke easy way out, het geloven in mijn eigen redenaties al een stuk minder.
zie het ook een beetje zo. mocht ik ervoor beslissen dat ik me door de kerk laat brainwashen, dan heb ik een hele gemeenschap achter me die me hierin steunt, en dat werkt, lijkt mij, heel erg aanmoedigend.
kies ik voor m'n eigen geloof, sta ik er echt he-le-maal alleen voor, voor mijn gevoel. alleen IK kan mijn geloof bevestigen, er is niemand anders. er zijn wel mensen die elementen delen, en d'r zijn heel veel mensen die ook nog zoekende zijn, - het werkt niet bemoedigend. het werkt alleen bemoedigend op het twijfel gevoel.
Het is trouwens bijzonder plezierig om je geloof te delen met je broeders en zusters, in je eentje geloven is niet alleen verkeerd (je kunt jezelf niet scherpen) maar ook eenzaam lijkt me.
En geloof me: christen zijn is geen easy way out, maar een levenslange strijd. Maar wel een strijd die uiteindelijk het mooiste oplevert wat een mens kan meemaken: samen zijn met God.
quote:de kerk is een van de wenige organen dicht bij huis die kán brainwashen, ik zeg totaal niet dat ze het willen, maar het is goed mogelijk, om de redenen die je hier noemt en die ik ook eerder in het topic genoemd heb.Op vrijdag 21 juli 2006 01:23 schreef Vrijkorpser het volgende:
[..]
Hoe kom je erbij dat de kerk je zou willen brainwashen?
Het is trouwens bijzonder plezierig om je geloof te delen met je broeders en zusters, in je eentje geloven is niet alleen verkeerd (je kunt jezelf niet scherpen) maar ook eenzaam lijkt me.
En geloof me: christen zijn is geen easy way out, maar een levenslange strijd. Maar wel een strijd die uiteindelijk het mooiste oplevert wat een mens kan meemaken: samen zijn met God.
quote:Je kan jezelf toch niet bewust laten brainwashen? Dat je het 'brainwashen' noemt geeft al aan dat je zelf weet dat het nergens op slaat en je zal dat altijd in je achterhoofd houden, bij alles wat ze zeggen. Je zal dus altijd weten dat het brainwashing is en daarom kan je het nooit 100% aannemen (en daardoor ook geen oprecht geloof in de ideeën ontwikkelen) lijkt me.Op vrijdag 21 juli 2006 02:00 schreef releaze het volgende:
[..]
de kerk is een van de wenige organen dicht bij huis die kán brainwashen, ik zeg totaal niet dat ze het willen, maar het is goed mogelijk, om de redenen die je hier noemt en die ik ook eerder in het topic genoemd heb.
quote:Indoctrinatie.Op vrijdag 21 juli 2006 11:46 schreef Geartsjuh het volgende:
[..]
Je kan jezelf toch niet bewust laten brainwashen? Dat je het 'brainwashen' noemt geeft al aan dat je zelf weet dat het nergens op slaat en je zal dat altijd in je achterhoofd houden, bij alles wat ze zeggen. Je zal dus altijd weten dat het brainwashing is en daarom kan je het nooit 100% aannemen (en daardoor ook geen oprecht geloof in de ideeën ontwikkelen) lijkt me.
quote:Dat weet ik nietOp vrijdag 21 juli 2006 11:46 schreef Geartsjuh het volgende:
[..]
Je kan jezelf toch niet bewust laten brainwashen? Dat je het 'brainwashen' noemt geeft al aan dat je zelf weet dat het nergens op slaat en je zal dat altijd in je achterhoofd houden, bij alles wat ze zeggen. Je zal dus altijd weten dat het brainwashing is en daarom kan je het nooit 100% aannemen (en daardoor ook geen oprecht geloof in de ideeën ontwikkelen) lijkt me.
De kans is natuurlijk heel erg groot, maar aan de andere kant weet ik niet wat mijn angst met mijn hersens/geloof kan doen in een bepaalde situatie. Ik denk dat het wel mogelijk is in bepaalde omstandigheden, en wanneer m'n wil om me over te geven groot genoeg is.quote:Waarbij dat samen zijn met God niet objectief als ‘mooiste wat een mens mee kan maken’ vastgesteld kan worden, dus daar is al een indoctrinatie of hersenspoeling voor nodig, die zich uiteindelijk nestelt als een ‘persoonlijke overtuiging’, liefst met het idee dat zij van binnenuit is gekomen opdat ze zo goed mogelijk werkt en niet aan twijfel onderhevig is: een goede kiem om de rest van het geloof te laten ontspruiten.Op vrijdag 21 juli 2006 01:23 schreef Vrijkorpser het volgende:
En geloof me: christen zijn is geen easy way out, maar een levenslange strijd. Maar wel een strijd die uiteindelijk het mooiste oplevert wat een mens kan meemaken: samen zijn met God.
Of geloof helpt, denk t niet, simpelweg omdat geloof impliceert dat je ook daadwerkelijk gelooft en daardoor de angst overstijgt. Als je t als middel gebruikt geloof ik niet dat je er ook 100% achterstaat en je je geest niet kan wijsmaken dat je niet bang hoeft te zijn.
Als je op een natuurlijke manier doodgaat hoor je vaak dat het lichaam stoffen aanmaakt die t proces dragelijk maakt, dus daar hoef je niet bang voor te zijn. Doodsangst is de normaalste zaak van de wereld, de reden is simpelweg dat je bij je geboorte via de genen die angst meekrijgt. Volgens de evolutietheorie blijven de sterksten over en dit is de reden dat we die angst meekrijgen want de overlevers zijn diegene die het langst in leven blijven. Needless to say is doodsangst een handig middel om voorzichtiger door t leven te gaan.
Waar ik persoonlijk banger voor ben is dat je reincarneert (waar ik heilig in geloof). Nou is dat geen probleem als je net als nu een mens wordt in een rijk westers land, maar statistisch is die kans erg klein. Het is zelfs zeer onwaarschijnlijk dat we op dezelfde planeet terechtkomen
De dood bestaat niet terwijl leven eeuwigdurend is IMO.
quote:Maar noem eens een reden waarom de kerk haar leden zou brainwashen?Op vrijdag 21 juli 2006 02:00 schreef releaze het volgende:
[..]
de kerk is een van de wenige organen dicht bij huis die kán brainwashen, ik zeg totaal niet dat ze het willen, maar het is goed mogelijk, om de redenen die je hier noemt en die ik ook eerder in het topic genoemd heb.
quote:Waarom zou dat objectief vastgesteld moeten worden?Op vrijdag 21 juli 2006 12:50 schreef Iblis het volgende:
[..]
Waarbij dat samen zijn met God niet objectief als ‘mooiste wat een mens mee kan maken’ vastgesteld kan worden, dus daar is al een indoctrinatie of hersenspoeling voor nodig, die zich uiteindelijk nestelt als een ‘persoonlijke overtuiging’, liefst met het idee dat zij van binnenuit is gekomen opdat ze zo goed mogelijk werkt en niet aan twijfel onderhevig is: een goede kiem om de rest van het geloof te laten ontspruiten.
Als jij veel van je vriendin houdt, en je hebt zin om haar komend weekend weer te zien, dan is dat toch jouw eigen verlangen? Dat is niet eens objectief vast te stellen, want het is gebaseerd op gevoel.
Ook aan jou de vraag: waarom zou de kerk haar leden (willen) brainwashen?
Als ik morgen weg ben, dan zijt het zo.
De dood is immers niet het einde, maar een transitie naar iets anders.
Behalve dat ik in reincarnatie geloof heb ik er de nodige persoonlijke ervaringen mee gehad die het voor mij bevestigen.
Mensen kunnen mij niet het tegendeel bewijzen, maar ik kan het ook zekers niet bewijzen dat zoiets kan naar de buitenwereld toe.
Maar daarom is het ook iets persoonlijks!
Het liefst leef ik gewoon een vol leven, ook in respect voor de gene die mij zouden moeten missen.
Dus ik kijk wel een beetje uit als ik de straat oversteek bijvoorbeeld.
Maar bang voor de dood?
Nee... totaal niet.
Ik hecht veel waarde aan het leven, maar daar niks zonder reden gebeurd in het leven zal dat met mijn dood even zo waar zijn.
quote:Is niet zo moeilijk te bedenken, allereerst heeft elk mens de behoefte aan gelijkdenkenden zodat ze hun eigen filosofien kunnen rechtvaardigheden. In het geval van de kerk komt daar nog een aspect bij als organisatie: macht. Hoe meer gelovigen hoe meer geld, hoe meer macht. En tevens meer inspraak op hoe 'de mensen' zouden moeten leven wat eigenlijk weer een terugkoppeling is naar mijn eerste punt.Op vrijdag 21 juli 2006 14:23 schreef Vrijkorpser het volgende:
[..]
Maar noem eens een reden waarom de kerk haar leden zou brainwashen?
quote:Misschien, maar wat heeft dat met de vraag te maken?Op vrijdag 21 juli 2006 14:37 schreef alex4allofyou het volgende:
[..]
Is niet zo moeilijk te bedenken, allereerst heeft elk mens de behoefte aan gelijkdenkenden zodat ze hun eigen filosofien kunnen rechtvaardigheden.
quote:Binnen de protestantse kerken is er sprake van een omgekeerde machtsstructuur, dat betekent dat de laagste delen de meeste 'macht' hebben, dat zijn dus de plaatselijke kerken zelf. En bij ons in de kerk is er geen sprake van macht, of machtsmisbruik. De dominee verdiend iets van 45 duizend euro per jaar (een goed salaris, maar je wordt er niet rijk van), de ouderlingen rijden gewoon in middenklassers en ik betaal iets van 200 euro per jaar (ben student) voor de instandhouding van de diensten op zondag. Daar wordt de kerk echt niet rijk van. Als je het financiëel jaarrapport van onze kerk doorleest, zie je dat het gericht is op betaling van de vaste lasten, ondersteuning van de armen en ondersteunen van (christelijke) hulporganisaties en zendingsinstanties. Er is grote openheid over de financiën, en er blijft echt niks over voor de dominee en ouderlingen om grote huizen en auto's te kopen. Dus de kerk probeert helemaal niet om macht te krijgen over haar leden, en al helemaal niet doormiddel van geld.In het geval van de kerk komt daar nog een aspect bij als organisatie: macht. Hoe meer gelovigen hoe meer geld, hoe meer macht. En tevens meer inspraak op hoe 'de mensen' zouden moeten leven wat eigenlijk weer een terugkoppeling is naar mijn eerste punt.
quote:Misschien moet je niet naar de materiële waarde, maar naar de geestelijke waarde kijken van het christenlijke geloof..Op vrijdag 21 juli 2006 15:02 schreef Vrijkorpser het volgende:
Misschien, maar wat heeft dat met de vraag te maken?
Binnen de protestantse kerken is er sprake van een omgekeerde machtsstructuur, dat betekent dat de laagste delen de meeste 'macht' hebben, dat zijn dus de plaatselijke kerken zelf. En bij ons in de kerk is er geen sprake van macht, of machtsmisbruik. De dominee verdiend iets van 45 duizend euro per jaar (een goed salaris, maar je wordt er niet rijk van), de ouderlingen rijden gewoon in middenklassers en ik betaal iets van 200 euro per jaar (ben student) voor de instandhouding van de diensten op zondag. Daar wordt de kerk echt niet rijk van. Als je het financiëel jaarrapport van onze kerk doorleest, zie je dat het gericht is op betaling van de vaste lasten, ondersteuning van de armen en ondersteunen van (christelijke) hulporganisaties en zendingsinstanties. Er is grote openheid over de financiën, en er blijft echt niks over voor de dominee en ouderlingen om grote huizen en auto's te kopen. Dus de kerk probeert helemaal niet om macht te krijgen over haar leden, en al helemaal niet doormiddel van geld.
(en ik persoonlijk geef Nietzsche groot gelijk met zijn aanval op het Christendom)
quote:De stelling was dat de kerk macht wilde over haar leden, en geld wilde verdienen. Ik ging daar even tegenin.Op vrijdag 21 juli 2006 15:04 schreef Boswachtertje het volgende:
[..]
Misschien moet je niet naar de materiële waarde, maar naar de geestelijke waarde kijken van het christenlijke geloof..
quote:1e stelling is slechts ten dele waar, 2e is tegenwoordig toch echt wel onzin.Op vrijdag 21 juli 2006 15:07 schreef Vrijkorpser het volgende:
De stelling was dat de kerk macht wilde over haar leden, en geld wilde verdienen. Ik ging daar even tegenin.
en dus prima..
de kerk wil geen macht.. de kerk wil iets vertellen, iets overbrengen. Maar wat ze willen overbrengen... past niet meer in een nihilistische samenleving..
daarom de laatsten der mohikanen... en de nihilist is de echte laatste mens.. iemand die zo ver gedaald is... zo ver verwijderd van de oorspronkelijke ideeën over de wereld, het ontstaan en 'god'
Al met al blijkt er slechts 1 weg echt OPEN te zijn.. de middenweg;
- niet de nihilistische weg, zonder god, zonder doel, zonder nut
- niet de absolutistische weg, met een strenge god, met de 10 geboden, slechts dienend voor het hiernamaals
de middenweg laat zien, dat wij verantwoordelijk zijn voor onszelf, onze daden en onze doelen en zelf kunnen wij bepalen wat wij nuttig vinden en wat niet.. Zelf kunnen wij ons leven creëren.. daar heb ik geen bijbeltext voor nodig, aangezien deze mij slechts afleidt van het echte leven dat toch echt niet in de boeken te vinden is..
maar verder heb jij gelijk natuurlijk Vrijkorpser, dit is ook meer mijn algemene mening dan kritiek op jou..
quote:Je vergelijking gaat mank omdat ik niet propageer dat iedereen van mijn vriendin moet houden, en dat iedereen haar komend weekeinde moet zien omdat zij de liefste en de mooiste en de knapste is. In die zin is jouw overtuiging dat God ontmoeten zo geweldig is ook zeer persoonlijk, en zoals je aangeeft met je vergelijking, kan dat voldoende reden zijn natuurlijk om iets te vinden of te doen (zelfs wanneer dat een teleleologische suspensie van het ethische zou inhouden, om Kierkegaard aan te halen), maar het berust (in het gunstigste geval) op openbaring, en is derhalve persoonlijk, het rondbazuinen heeft dus weinig waarde.Op vrijdag 21 juli 2006 14:25 schreef Vrijkorpser het volgende:
Waarom zou dat objectief vastgesteld moeten worden?
Als jij veel van je vriendin houdt, en je hebt zin om haar komend weekend weer te zien, dan is dat toch jouw eigen verlangen? Dat is niet eens objectief vast te stellen, want het is gebaseerd op gevoel.
quote:Omdat ze bestaat bij de gratie van gelovigen. Is niet een der motto's van de Jezuïten: Geef mij het kind voor de eerste zeven jaren, en ik geef u de man? Het gaat erom in te spelen op de standaard gevoelens van verwondering en verbazing die iedereen wel eigen zijn, met een pasklaar antwoord op levensvragen om kinderen te voeren. Zodra ze ‘om’ zijn, kun je er zeker van zijn dat ze redelijk bij de kerk blijven – kijk naar de regionale verspreiding van alle geloven. Islam zit vooral in het Midden-Oosten, Christendom bijvoorbeeld in Zuid-Amerika, en de ‘westerse Werereld’: Binnen Nederland heb je Protestanten in het Noorden, Katholieken in het zuiden.Ook aan jou de vraag: waarom zou de kerk haar leden (willen) brainwashen?
Kortom, mensen hebben de neiging om een beetje te blijven plakken bij wat ze met de paplepel ingegoten krijgen, en ze zijn nog in staat ook om Islam c.q. Christendom aan te vallen, afhankelijk van hun opvoeding met de volle overtuiging dat dat het ‘verkeerde’ geloof is. Daarom wordt apostasie ook het liefst moeilijk gemaakt, alles om de kliek bij elkaar te houden. Wat dat betreft is hersenspoelen een noodzakelijke voorwaarde.
quote:waarom ze het zouden doen en waarom ze het zouden kunnen zijn twee héél verschillende dingen. waarom ze het zouden doen is geheel offtopic, en daarom ga ik er ook niet op in.Op vrijdag 21 juli 2006 14:23 schreef Vrijkorpser het volgende:
[..]
Maar noem eens een reden waarom de kerk haar leden zou brainwashen?
Ik zou het heeeeel graag over de dood en omgang met de dood willen hebben in dit topic, niet een kerk / anti-kerk topic wat niet specifiek over het originele onderwerp gaat... Please?
Als men zich aan mijn verzoek wil voldoen mag het linkje naar het andere topic uiteraard hierin!
quote:De vergelijking gaat mank omdat niemand behalve jij voor jouw vriendin kan kiezen, terwijl God iedereen uitnodigt om bij Hem te komen. Natuurlijk is mijn verlangen om bij God te zijn persoonlijk, en dat geldt voor iedereen. Dat neemt niet weg dat je dat gevoel graag met anderen wilt delen, dat doe je met je geloofsgenoten. En ook wil je dat vertellen aan niet-gelovigen, omdat je ze hetzelfde geluk gunt als jijzelf hebt. Net als een jongeman die net vader is geworden dat aan iedereen op straat wil vertellen, ook al kennen ze hem helemaal niet.Op vrijdag 21 juli 2006 15:22 schreef Iblis het volgende:
[..]
Je vergelijking gaat mank omdat ik niet propageer dat iedereen van mijn vriendin moet houden, en dat iedereen haar komend weekeinde moet zien omdat zij de liefste en de mooiste en de knapste is. In die zin is jouw overtuiging dat God ontmoeten zo geweldig is ook zeer persoonlijk, en zoals je aangeeft met je vergelijking, kan dat voldoende reden zijn natuurlijk om iets te vinden of te doen (zelfs wanneer dat een teleleologische suspensie van het ethische zou inhouden, om Kierkegaard aan te halen), maar het berust (in het gunstigste geval) op openbaring, en is derhalve persoonlijk, het rondbazuinen heeft dus weinig waarde.
quote:Je hebt nog steeds de vraag niet beantwoord: waarom zou de kerk haar leden brainwashen? Wie precies, wil dat? En welk voordeel hebben ze daarbij? Wie heeft er baat bij dat de kerk in stand wordt gehouden, behalve de kerkleden (en God) zelf?Omdat ze bestaat bij de gratie van gelovigen. Is niet een der motto's van de Jezuïten: Geef mij het kind voor de eerste zeven jaren, en ik geef u de man? Het gaat erom in te spelen op de standaard gevoelens van verwondering en verbazing die iedereen wel eigen zijn, met een pasklaar antwoord op levensvragen om kinderen te voeren. Zodra ze ‘om’ zijn, kun je er zeker van zijn dat ze redelijk bij de kerk blijven – kijk naar de regionale verspreiding van alle geloven. Islam zit vooral in het Midden-Oosten, Christendom bijvoorbeeld in Zuid-Amerika, en de ‘westerse Werereld’: Binnen Nederland heb je Protestanten in het Noorden, Katholieken in het zuiden.
Kortom, mensen hebben de neiging om een beetje te blijven plakken bij wat ze met de paplepel ingegoten krijgen, en ze zijn nog in staat ook om Islam c.q. Christendom aan te vallen, afhankelijk van hun opvoeding met de volle overtuiging dat dat het ‘verkeerde’ geloof is. Daarom wordt apostasie ook het liefst moeilijk gemaakt, alles om de kliek bij elkaar te houden. Wat dat betreft is hersenspoelen een noodzakelijke voorwaarde.
quote:Denk je echt dat de kerk niet voor macht gaat? Zelfs in deze tijd streeft de kerk nog wel naar macht, misschien is dit niet zichtbaar in Holland doordat de macht van de kerk hier bijna nihil is (gelukkig), maar het speelt nog steeds.Op vrijdag 21 juli 2006 15:17 schreef Boswachtertje het volgende:
[..]
1e stelling is slechts ten dele waar, 2e is tegenwoordig toch echt wel onzin.
en dus prima..
de kerk wil geen macht.. de kerk wil iets vertellen, iets overbrengen. Maar wat ze willen overbrengen... past niet meer in een nihilistische samenleving..
Als je denkt van niet ben je wel erg goedgelovig
quote:macht is slechts de verhulling van de angst, die ook in het Vaticaan leeft.. angst om alle gelovige zieltjes te verliezen.. daarom werkt religie zo goed.. het haalt die angst uit het huidige leven en stelt er een eeuwig leven tegenover.. terwijl men slechts de angst uit het leven hoeft te halen, om in te zien dat het leven HIER plaatsvindt..Op vrijdag 21 juli 2006 16:16 schreef alex4allofyou het volgende:
Denk je echt dat de kerk niet voor macht gaat? Zelfs in deze tijd streeft de kerk nog wel naar macht, misschien is dit niet zichtbaar in Holland doordat de macht van de kerk hier bijna nihil is (gelukkig), maar het speelt nog steeds.
Als je denkt van niet ben je wel erg goedgelovig
ze gaan voor macht, maar ware macht ligt voor mij op heel andere terreinen
quote:Ja, alleen is het zo dat macht in deze tijd uitgedrukt wordt in dollars, marketingpotentieel, naamsbekendheid en invloed. Jammer dat alles op die manier zo onpersoonlijk wordt.Op vrijdag 21 juli 2006 16:34 schreef Boswachtertje het volgende:
[..]
macht is slechts de verhulling van de angst, die ook in het Vaticaan leeft.. angst om alle gelovige zieltjes te verliezen.. daarom werkt religie zo goed.. het haalt die angst uit het huidige leven en stelt er een eeuwig leven tegenover.. terwijl men slechts de angst uit het leven hoeft te halen, om in te zien dat het leven HIER plaatsvindt..
ze gaan voor macht, maar ware macht ligt voor mij op heel andere terreinen
quote:Of je het nou in de vorm van biecht, zelfkastijding of belasting doet.. het komt op hetzelfde neer..Op vrijdag 21 juli 2006 16:38 schreef alex4allofyou het volgende:
Ja, alleen is het zo dat macht in deze tijd uitgedrukt wordt in dollars, marketingpotentieel, naamsbekendheid en invloed. Jammer dat alles op die manier zo onpersoonlijk wordt.
en onpersoonlijk is het zeker.. het laat de mens zien dat het individu te weinig te vertellen heeft gehad in het verleden en te veel in het huidige klimaat.. de balans moet gevonden worden om weer een gezonde samenleving te creëren m.i.
Want ik ben nog niet klaar met het leven.
quote:Hoe ga je ermee om?Op vrijdag 21 juli 2006 18:40 schreef lionsguy18 het volgende:
Ik ben bang voor de dood, mag het?
Want ik ben nog niet klaar met het leven.
quote:Gewoon niet aan denken.
Gelukkig ben ik nogal gezond.
quote:Ik denk dat het meer ‘toevallig’ gebeurt en dat het daarom in stand gehouden wordt. In het geval van sektes zoals Scientology gebeurt het op explicietere wijze, in het geval van de ‘grote’ religies gebeurt het minder bewust. Het is die tactiek die de kerk in stand houdt, doordat het van ouder op kind wordt overgedragen – was dat niet gebeurd, dan had ze niet meer bestaan.Op vrijdag 21 juli 2006 15:43 schreef Vrijkorpser het volgende:
Je hebt nog steeds de vraag niet beantwoord: waarom zou de kerk haar leden brainwashen? Wie precies, wil dat? En welk voordeel hebben ze daarbij? Wie heeft er baat bij dat de kerk in stand wordt gehouden, behalve de kerkleden (en God) zelf?
Misschien moeten we vaststellen dat we helemaal niet beschaafd zijn en kijken hoe anderen dat doen?
quote:My thoughts exactlyOp vrijdag 21 juli 2006 19:55 schreef Iblis het volgende:
Ik denk dat het meer ‘toevallig’ gebeurt en dat het daarom in stand gehouden wordt. In het geval van sektes zoals Scientology gebeurt het op explicietere wijze, in het geval van de ‘grote’ religies gebeurt het minder bewust. Het is die tactiek die de kerk in stand houdt, doordat het van ouder op kind wordt overgedragen – was dat niet gebeurd, dan had ze niet meer bestaan.
quote:Onzin.
quote:Dat ik een andere kijk op de kerk heb dan jij is onzin? Dat mag je me even uitleggen, want nu ik de qequote text weer lees, blijf ik er bij dat ik er ook zo over denk.. dus waarom onzin?Op vrijdag 21 juli 2006 20:21 schreef lionsguy18 het volgende:
Onzin.
India is een snel opkomende economie dankzij de globalisering, het feit dat men er engels spreekt en er behoorlijk wat intellect rondloopt, dus niet kabbelend zoals anderen beweren.
Geloof is mooi als het je steun biedt en ik zal de laatste zijn om dat niet te respecteren zolang een gelovige ook anders denkenden respecteerd.
Wat ik echter waarneem is het menselijke verschijnsel dat een individu doorgaans "ongevaarlijk" is maar een groep gevaarlijk kan zijn/worden omdat hier andere principes spelen en er nou eenmaal mensen zijn die graag macht hebben en zoals uit de geschiedenis moge blijken kan dat tot behoorlijke rampen leiden..NB er is nogal wat onnodig leed veroorzaakt onder het mom van allerhande religie, profetie etc.
Dit maakt dat ik geen kerk aanhang alhoewel ik wel voel dat er energiën zijn die we (nog?) niet kunnen duiden (elektriciteit kennen we ook nog niet zo lang..) maar die ik persoonlijk soms wel waarneem hetgeen denk ik komt omdat ik als creatief zo langzamerhand een uitermate goed waarnemingsvermogen heb wat deels is aangeboren maar wat ik in de loop der jaren nog sterk heb ontwikkeld. Beslissingen op creatief vlak zijn onmogelijk op de ratio te maken dus je moet het doen op intuïtie...zoals iedere uitvinding begint met.. Dit waarnemingsvermogen maakt trouwens ook dat ik de theorie aanhang dat het menselijk brein waarschijnlijk tekort schiet om het ooit te begrijpen omdat de materie simpelweg veel te complex is. Het is mij daarom "te kort door de bocht" om te gaan leven volgens een religie of bijvoorbeeld de intelligent design theorie wat ik een typisch voorbeeld vind van de vaak kortzichtige menselijke drang zaken te rationaliseren. Ook zie ik een aantal "waarheden als een koe" (10 geboden etc) die weliswaar in zowat iedere religie terugkomen maar die wat mij betreft zo basaal zijn dat ik ze ook aanhang zonder religie en die volgens mij in wellicht iets andere vorm ook spelen in een groep chimpansees of dolfijnen wat misschien wat ontluisterend is voor de religieuzen onder ons..
Enfin, je kan nooit zeggen als mens "ik ben dood" dus in mijn opini zijn het de nabestaanden die met het verdriet zitten en is het het proces van doodgaan wat angst geeft maar de dood zelf niet. Dit maakt dat ik er vrij nuchter onder ben; leef nu en probeer er voor jezelf en je omgeving uit te halen wat erin zit want je kan morgen onder de tram komen zoals hier het lokale gezegde is...
@Satine1:
mooi omschreven, zie het anders.. maar dit is jouw visie en die laat ik voor wat zij is - jouw mooie analyse! quote:Laten we inderdaad onderscheid maken tussen sektes (waar de leider uit is op macht en controle over zijn leden) en het 'reguliere' kerkleven. Wat jij, denk ik, over het hoofd ziet, is dat kerkleden er in het overgrote deel van de gevallen gewoon zélf voor kiezen om bij die kerk te horen. Zouden zij genoegen nemen met een kerkbestuur die macht over hun heeft en hen geld afhandig maakt? Ik heb al uitgelegd dat de machtstructuur van beneden naar boven loopt (dus de plaatselijke kerk neemt zelf de besluiten, die worden niet van bovenaf opgelegd) en dat in het geval van financiën er niemand is die geldelijk gewin heeft bij het instandhouden van de kerk. Onze dominee staat gewoon zelf in hemdsmouwen z'n tuin te besproeien, en hij rijdt een ouwe volvo. Leg nu nog eens uit wie er precies macht over wie heeft, en wie die tactiek (die jij noemde) voor het instandhouden van de kerk heeft bedacht en uitvoert?Op vrijdag 21 juli 2006 19:55 schreef Iblis het volgende:
[..]
Ik denk dat het meer ‘toevallig’ gebeurt en dat het daarom in stand gehouden wordt. In het geval van sektes zoals Scientology gebeurt het op explicietere wijze, in het geval van de ‘grote’ religies gebeurt het minder bewust. Het is die tactiek die de kerk in stand houdt, doordat het van ouder op kind wordt overgedragen – was dat niet gebeurd, dan had ze niet meer bestaan.
De macht ligt m.i. dus in het woord wat verspreid wordt..
quote:Als je met macht bedoelt: de kracht om mensen gelukkig te maken en aan zich te binden, dan geef ik je gelijk.Op maandag 24 juli 2006 16:44 schreef Boswachtertje het volgende:
De macht komt m.i. voort uit de preken welke weer voortkomen uit de Bijbel..
De macht ligt m.i. dus in het woord wat verspreid wordt..
Van kindsbeen af wordt God, en Zijn bestaan, en de opstanding van Jezus Christus, en meer van de zaken die bij de kerkelijke leer horen, als feit geïntroduceerd, te midden van aanwijzingen over het oversteken van straten, aannemen van snoepjes van vreemden en bij ze in de auto stappen. Voor een kind is het geen goede zaak om direct een skeptische houding aan te nemen, want het is niet handig om even te testen of het echt niet handig is zonder te kijken de straat over te steken.
Acceptatie van het geloof volgt op jonge leeftijd vanzelf. Op latere leeftijd zijn velen zo ver dat ze wellicht hun standpunt nuanceren of wat herzien, maar de basis is gelegd door middel van indoctrinatie op jeugdige leeftijd. Als het kind nu volwassen wordt, dan zal hij allicht ook zijn kinderen met diezelfde opvattingen opvoeden, net zoals zijn ouders gedaan hebben. En dan is het cirkeltje rond.
Er zit dus geen kwade opzet bij (want volgens mij vind jij dat ik dat de kerk probeer aan te wrijven), maar het gebeurt wel op deze manier, en wat het extra venijnig maakt is dat geloof het etiket ‘heilig’ opgeplakt krijgt, als iets waar niet erg aan te tornen valt, met heel nare voorspellingen voor mensen die van hun geloof vallen. (Hebreeën 6 is daar met name berucht om:
quote:Dat is ook de reden, mijns inziens, dat geloven zo goed correleren met de geografische locatie waar je je bevindt. Van ouder op kind worden dezelfde ideeën doorgegeven, de kerk is het instituut dat voorts claimt te beschikken over je zieleheil en het hiernamaals, en afvallig worden impliceert dat je in de hel komt. Als je dat van jongs af aan ter ore is gekomen, soms ook wel met de positieve medeling dat God goed is, dan werkt dat heel sterk. Zo is er dus een web geweven waar je moeilijk uitkomt.Want het is onmogelijk, degenen, die eens verlicht geweest zijn, en de hemelse gave gesmaakt hebben, en des Heiligen Geestes deelachtig geworden zijn, en gesmaakt hebben het goede woord Gods, en de krachten der toekomende eeuw, en afvallig worden, die, zeg ik, wederom te vernieuwen tot bekering
De kerk heeft als voordeel dat het zo geïnstitutionaliseerd en bekend is, het heeft een nieuwe aanwas van leden in landen waar ze zich al eeuwen bevindt zonder zich er druk over te hoeven maken, en elke ouder zal het aan de kinderen overdragen. En daarin hebben ze het veel gemakkelijker dan sekten, die wel moeten indoctrineren, en dan geld nodig hebben voor imposante gebouwen (wat de kerk natuurlijk ook had, aflaten verkopen was ooit tamelijk lucratief).
Het hersenspoelen gebeurt daarom om gemoedelijker wijze, maar het proces blijft m.i. bestaan. En dat moet ook, want als ze zouden zeggen: Prima, kies een ander geloof, kies geen geloof, geloof lekker niet, doe niet moeilijk, dan kom je ook in de hemel – dan hebben ze natuurlijk hun eigen ondergang getekend. Een geloof dat dát zegt, dat kan niet blijven bestaan, temidden van alle andere concurrerende geloven, dan is het verloop maximaal en de aanwas nihil. De kracht van het Christendom is dat het open staat voor iedereen (Islam idem), dat bekeren niet zo moeilijk is, dat afvallig zijn niet gunstig is, en dat het een goede zaak is je nakroost hetzelfde liedje te leren.
Maar daar ligt het probleem m.i. ook: in de opvoeding! Want wij leren onze kinderen alleen wat ons ook geleerd is. Wordt hier ooit wel kritisch naar gekeken? In hoeverre worden niet de verkeerde normen & waarden mede dankzij religie, media en politiek doorgegeven tijdens onze hedendaagse opvoeding? Ikzelf heb het geluk gehad dat ik een voorsprong heb gekregen, want ik heb geen religieuze opvoeding gehad, integendeel! Ik ben heel bewust vrij gelaten door mijn ouders en dat heeft mijn rebelse gevoel van nu veel goeds betekend! Ik besef me eens te meer, dat niemand weet hoe wij moeten leven. Maar vrijwel niemand durft de volgende stelling denk ik vurig te omarmen: Ik en ik alleen ben verantwoordelijk voor hoe ik in het leven sta. Ik bepaal mijn toekomst en ik heb mijn eigen ideeën, normen en waarden nodig om te kunnen overleven in deze wereld. Ik heb geen ideeën van buitenstaanders nodig; zij schaden slechts mijn gezondheid.
En toch is dit hoe ik in het leven sta
quote:Ik doe m'n uiterste best.Op maandag 24 juli 2006 17:04 schreef Iblis het volgende:
Je begrijpt het helemaal verkeerd, of wilt het verkeerd begrijpen.
quote:Klopt.Heel veel van de vigerende normen en waarden zijn zaken die met de paplepel ingegoten worden. Dit geldt voor opvattingen over democratie, over rechten van man en vrouw, over hoe je eet, maar religie hoort daar ook bij uitstek bij. Juist omdat ouders het zo belangrijk vinden, zullen ze dit vaak aan hun kinderen overbrengen, ze naar speciaal onderwijs sturen, en ze, eventueel via de zondagsschool, bekend maken met de kerk. Op latere leeftijd komt daar catechesatie bij.
quote:Op latere leeftijd is vrijwel iedereen in staat zijn of haar eigen keuze te maken. Ik ken niemand die gelooft omdat hij dat van z'n ouders moet, of omdat de kerk hem dat opdraagt. Is het zo moeilijk om aan te nemen dat iedereen die bij mij in de kerk zit, dat vrijwillig doet?Van kindsbeen af wordt God, en Zijn bestaan, en de opstanding van Jezus Christus, en meer van de zaken die bij de kerkelijke leer horen, als feit geïntroduceerd, te midden van aanwijzingen over het oversteken van straten, aannemen van snoepjes van vreemden en bij ze in de auto stappen. Voor een kind is het geen goede zaak om direct een skeptische houding aan te nemen, want het is niet handig om even te testen of het echt niet handig is zonder te kijken de straat over te steken.
Acceptatie van het geloof volgt op jonge leeftijd vanzelf. Op latere leeftijd zijn velen zo ver dat ze wellicht hun standpunt nuanceren of wat herzien, maar de basis is gelegd door middel van indoctrinatie op jeugdige leeftijd.
quote:Natuurlijk, iedereen voedt zijn kind op op de manier die hij het beste vindt. En als hij zijn kind opvoedt net zoals zijn ouders hebben gedaan, dan is dat niet omdat hij dat gewend is of zo, maar omdat hij vindt dat dat de beste manier is! Als ik mijn kinderen naar een christelijke school stuur, doe ik dat niet omdat mijn ouders dat ook deden, maar omdat ik vindt dat het belangrijk is dat een kind christelijk onderwijs krijgt. Mijn keuze ligt daaraan ten grondslag, niet die van mijn ouders.Als het kind nu volwassen wordt, dan zal hij allicht ook zijn kinderen met diezelfde opvattingen opvoeden, net zoals zijn ouders gedaan hebben. En dan is het cirkeltje rond.
quote:Nu ja, als termen als indoctrinatie en brainwashen de revue passeren....Er zit dus geen kwade opzet bij (want volgens mij vind jij dat ik dat de kerk probeer aan te wrijven)
quote:Nare voorspellingen? Ik lees alleen maar de constatering dat mensen die eenmaal christen zijn geweest en daar later van afvallig worden, heel moeilijk opnieuw overtuigd kunnen worden van de waarheid van het christendom. Dat is een juiste constatering als je beseft dat de felste christen-haters vroeger vaak zelf christen waren, of een christelijke opvoeding hebben gehad. Andersom kun je ook constateren dat de meest overtuigde christenen vroeger vaak atheïst zijn geweest., maar het gebeurt wel op deze manier, en wat het extra venijnig maakt is dat geloof het etiket ‘heilig’ opgeplakt krijgt, als iets waar niet erg aan te tornen valt, met heel nare voorspellingen voor mensen die van hun geloof vallen. (Hebreeën 6 is daar met name berucht om:[...]
quote:Ik heb nog nooit gehoord dat mijn kerk claimt over mijn zieleheil en hiernamaals te beschikken. De kerk is de plaats waar je de boodschap van God hoort en die beleeft met je medechristenen. En die correlatie met de geografische locatie, daar valt ook nog wel wat op af te dingen. Niet voor niets groeien in landen waar geen godsdienstvrijheid is, de kerken snel (Noord-Korea, China, Afrikaanse landen).Dat is ook de reden, mijns inziens, dat geloven zo goed correleren met de geografische locatie waar je je bevindt. Van ouder op kind worden dezelfde ideeën doorgegeven, de kerk is het instituut dat voorts claimt te beschikken over je zieleheil en het hiernamaals, en afvallig worden impliceert dat je in de hel komt. Als je dat van jongs af aan ter ore is gekomen, soms ook wel met de positieve medeling dat God goed is, dan werkt dat heel sterk. Zo is er dus een web geweven waar je moeilijk uitkomt.
quote:Praten we nu over de hedendaagse kerk, of over de kerk die ooit aflaten verkocht? Ik heb het vooral over de protestantse kerken in Nederland, omdat ik daar de meeste ervaring mee heb.De kerk heeft als voordeel dat het zo geïnstitutionaliseerd en bekend is, het heeft een nieuwe aanwas van leden in landen waar ze zich al eeuwen bevindt zonder zich er druk over te hoeven maken, en elke ouder zal het aan de kinderen overdragen. En daarin hebben ze het veel gemakkelijker dan sekten, die wel moeten indoctrineren, en dan geld nodig hebben voor imposante gebouwen (wat de kerk natuurlijk ook had, aflaten verkopen was ooit tamelijk lucratief).
En nogmaals: de mensen in mijn kerk zitten daar vrijwillig, omdat ze er graag komen, en niet omdat de kerk hun dat oplegt, of hun ouders, of hun buurvrouw, of ik.
quote:Dat klopt wel, want je ziet dat de meest vrijzinnige kerken weinig trouwe leden hebben, de meeste leden daar gaan daar af en toe naar de kerk voor een feelgood-kerkdienst. Maar jij trekt dus de conclusie dat de 'kerk' (ik weet nog steeds niet of we daar nou hetzelfde mee bedoelen) doelbewust zware eisen stelt aan hun leden, zodat de mensen naar de kerk blijven komen? Klinkt eigenaardig. Ik zou het liever anders stellen: het feit dat nog steeds veel mensen naar de kerk gaan ondanks die zware eisen, geeft in elk geval aan dat ze er íets van waarheid in vinden, anders zouden ze wel wegblijven.Het hersenspoelen gebeurt daarom om gemoedelijker wijze, maar het proces blijft m.i. bestaan. En dat moet ook, want als ze zouden zeggen: Prima, kies een ander geloof, kies geen geloof, geloof lekker niet, doe niet moeilijk, dan kom je ook in de hemel – dan hebben ze natuurlijk hun eigen ondergang getekend. Een geloof dat dát zegt, dat kan niet blijven bestaan, temidden van alle andere concurrerende geloven, dan is het verloop maximaal en de aanwas nihil.
quote:Bekering is zeker geen eenvoudige zaak. Jezus heeft nooit gezegd dat het leven van een gelovige over rozen gaat, integendeel. Ik denk dat de kracht van het christendom ligt in het feit dat de mens beseft dat hij tekort schiet in het doen van goede dingen, dat hij van zichzelf verdorven is, en dat hij beseft dat hij daarom iemand nodig heeft die hem daarbij helpt en hem weer in het reine doet komen met zijn Schepper. En die Iemand is Jezus.De kracht van het Christendom is dat het open staat voor iedereen (Islam idem), dat bekeren niet zo moeilijk is, dat afvallig zijn niet gunstig is, en dat het een goede zaak is je nakroost hetzelfde liedje te leren.
Iblis, je komt over als een verstandig persoon. Maar ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat je een verkeerd beeld van de kerk hebt. Zeker als je de rooms-katholieke kerk erbij haalt om je punt te maken. Ben je vroeger zelf christelijk opgevoed? Heb je nare ervaringen met een kerk of zo? Dit zijn oprechte vragen, hoor. Maar jij lijkt niet te beseffen dat mensen vrijwillig naar de kerk gaan. Natuurlijk heeft het feit dat hun ouders ook christelijk waren daarin meegespeeld. Maar iedereen gaat op een gegeven moment zelf bepalen of hij daarmee door wil gaan of niet. De tijd dat men naar de kerk ging om niet buiten de sociale gemeenschap te vallen zijn allang voorbij. Mijn ouders hebben mij nooit gedwongen om de keuze vóór God te maken, dat heb ik zelf gedaan. En ik ken niemand die die keuze heeft gemaakt uit dwang van hun ouders of de kerk.
quote:Leg eens uit waarom een niet-religieuze opvoeding het kind vrijer laat dan een religieuze opvoeding? Leg eens uit waarom die kinderen een voorsprong hebben? Denk jij dat de keuze van een christelijk opgevoed kind om atheïst te worden moeillijker is dan de keuze van een atheïstisch opgevoed kind om christen te worden?Op maandag 24 juli 2006 17:11 schreef Boswachtertje het volgende:
Prachtige analyse Iblis
Maar daar ligt het probleem m.i. ook: in de opvoeding! Want wij leren onze kinderen alleen wat ons ook geleerd is. Wordt hier ooit wel kritisch naar gekeken? In hoeverre worden niet de verkeerde normen & waarden mede dankzij religie, media en politiek doorgegeven tijdens onze hedendaagse opvoeding? Ikzelf heb het geluk gehad dat ik een voorsprong heb gekregen, want ik heb geen religieuze opvoeding gehad, integendeel! Ik ben heel bewust vrij gelaten door mijn ouders en dat heeft mijn rebelse gevoel van nu veel goeds betekend! Ik besef me eens te meer, dat niemand weet hoe wij moeten leven. Maar vrijwel niemand durft de volgende stelling denk ik vurig te omarmen: Ik en ik alleen ben verantwoordelijk voor hoe ik in het leven sta. Ik bepaal mijn toekomst en ik heb mijn eigen ideeën, normen en waarden nodig om te kunnen overleven in deze wereld. Ik heb geen ideeën van buitenstaanders nodig; zij schaden slechts mijn gezondheid.
En toch is dit hoe ik in het leven sta
Christelijke kerken lopen in West Europa echter niet voor niets leeg. Ze hebben m.i. door een veelal conservatieve houding de aansluiting met cultuur en wetenschap en daarmee de maatschappij verloren. De houding van het Vaticaan mbt condoomgebruik in relatie tot aids en het recentelijk door Bush tegengehouden stamcelonderzoek (je zou maar Aids of Alzheimer hebben) lijken me aardige voorbeelden...om het dan nog maar niet te hebben over de groep orthodoxe christenen en joden in Amerika die electoraal te vriend moeten worden gehouden en daarmee deels verantwoordelijk zijn voor de voortdurende ellende in het Midden-Oosten.
Boswachtertje, je levensmotto spreekt me aan alleen heb ik een paar kanttekeningen: Een wereld in absolute vrijheid dus zonder wetten werkt alleen voor mensen die die verantwoordelijkheid aankunnen. Het lijkt me echter wel handig om een vangnet aan te houden voor degene die dat niet kunnen..
Bij je zinnetje "Ik heb geen ideeën van buitenstaanders nodig; zij schaden slechts mijn gezondheid" ben ik benieuwd wat je met die buitenstaander bedoeld..als dat iedereen is behalve jezelf is het wat mij betreft een vooroordeel wat bij een gemiddeld fundamentalistisch geloof niet zou misstaan.
quote:al onze normen en waarden worden aan ons overgedragen door middel van media, politiek en maatschappij. de normen en waarden van onze maatschappij zijn ook nog eens voor een groot deel gebaseerd op het christendom, dus een echte inhoudelijke voorsprong op mij bijvoorbeeld heb je niet. daarnaast is er geen universeel goed of slecht, maar is gevoel voor goed en slecht deels persoonlijk, en deels maatschappelijk. goed en slecht onderhevig aan idividuen, cultuur en historie.Op maandag 24 juli 2006 17:11 schreef Boswachtertje het volgende:
Prachtige analyse Iblis
Maar daar ligt het probleem m.i. ook: in de opvoeding! Want wij leren onze kinderen alleen wat ons ook geleerd is. Wordt hier ooit wel kritisch naar gekeken? In hoeverre worden niet de verkeerde normen & waarden mede dankzij religie, media en politiek doorgegeven tijdens onze hedendaagse opvoeding? Ikzelf heb het geluk gehad dat ik een voorsprong heb gekregen, want ik heb geen religieuze opvoeding gehad, integendeel! Ik ben heel bewust vrij gelaten door mijn ouders en dat heeft mijn rebelse gevoel van nu veel goeds betekend! Ik besef me eens te meer, dat niemand weet hoe wij moeten leven. Maar vrijwel niemand durft de volgende stelling denk ik vurig te omarmen: Ik en ik alleen ben verantwoordelijk voor hoe ik in het leven sta. Ik bepaal mijn toekomst en ik heb mijn eigen ideeën, normen en waarden nodig om te kunnen overleven in deze wereld. Ik heb geen ideeën van buitenstaanders nodig; zij schaden slechts mijn gezondheid.
En toch is dit hoe ik in het leven sta
wat het mooie is van opvoeding is dat ieder mens voor zichzelf de keuze maakt of de waarden en normen die hij van zijn ouders, van de maatschappij, of van de politiek voorgeschoteld krijgt ook normen en waarden zijn waarin zij zich kunnen verenigen. Herinner je de aardverschuiving op het gebied van moraal de afgelopen 100 jaar? Iedereen krijgt de mogelijkheid aspecten van zijn indoctrinatie, de veelvuldige opvoeding, van zich af te schudden. Sommige maatschappijen zijn daar wat makkelijker in dan andere, de christelijke maatschappij tegenover de algemene nederlandse maatschappij bijvoorbeeld, - maar dit is ook constant in beweging. Heel veel christelijke gemeenschappen in nederland zijn verre van de gemeenschappen die ze in de verzuilingsjaren waren. In veel christelijke gemeenschappen is het ook prima om je eigen invulling van je geloof er op na te houden. Weinig wijzende vingertjes, en geen afkeurende blikken wanneer je familie afstand doet van het geloof.
Zo ervaar ik het iig. En ik ken een aantal christenen die dat precies zo zien en ervaren in hun gemeenschappen.
Een groot aantal kerken in NL zijn behoorlijk vrij. open en van deze tijd zoals die van jullie zo te lezen maar in de Nederlandse "bible belt" zijn er ook nog steeds behoorlijk wat dorpen te vinden die tamelijk conservatief gereformeerd zijn en waar je niet voor je eigen geloof kan kiezen zonder je sociale netwerk kwijt te raken.
quote:natuurlijk zijn de eerste paar jaar heel erg bepalendOp maandag 24 juli 2006 18:31 schreef satine1 het volgende:
Mooi stuk Releaze waar ik het voor een groot deel mee eens ben. Wat ik echter mis en ook in het verhaal van Iblis en Vrijkorpser niet terug zie is het feit dat je eerste levensjaren tamelijk bepalend zijn...
Een groot aantal kerken in NL zijn behoorlijk vrij. open en van deze tijd zoals die van jullie zo te lezen maar in de Nederlandse "bible belt" zijn er ook nog steeds behoorlijk wat dorpen te vinden die tamelijk conservatief gereformeerd zijn en waar je niet voor je eigen geloof kan kiezen zonder je sociale netwerk kwijt te raken.
ik had het meer over het gedeelte waar men volwassen is en waar het makkelijker is zelf keuzes te maken. kinderen keuzes geven over hun ontwikkeling wordt door veel mensen nog als een taboe gezien, want volwassenen weten het sowieso beter... de eerste paar jaar zijn momenteel nog veel bepalender dan dat ze zouden kunnen zijn, maar onze maatschappij is nog niet helemaal ingericht voor "jeugdparticipatie", zoals ze dat noemen...quote:Nee hoor,dat fenomeen is al jaren bekend.Op maandag 24 juli 2006 18:44 schreef releaze het volgende:
[..]
natuurlijk zijn de eerste paar jaar heel erg bepalend
In puur nederlands heet dat geestelijke verwaarlozing.
quote:Ja, dat is het. Het is op dezelfde manier waarop mensen vrijwillig naar een sekte gaan, de manier waarop men vroeger ‘onbevooroordeeld’ van mening was dat donkere mensen minder waren, de manier waarop ik van mening ben dat man en vrouw gelijkwaardig zijn, de manier waarop ik geleerd heb ‘kunst’ en ‘cultuur’ hoog aan te slaan. (Ik ga na je laatste opmerking daar verder op in.)Op maandag 24 juli 2006 17:46 schreef Vrijkorpser het volgende:
Op latere leeftijd is vrijwel iedereen in staat zijn of haar eigen keuze te maken. Ik ken niemand die gelooft omdat hij dat van z'n ouders moet, of omdat de kerk hem dat opdraagt. Is het zo moeilijk om aan te nemen dat iedereen die bij mij in de kerk zit, dat vrijwillig doet?
quote:Ja, maar jouw ouders grondslag heeft wel waarschijnlijk een invloed op jouw keus.Natuurlijk, iedereen voedt zijn kind op op de manier die hij het beste vindt. En als hij zijn kind opvoedt net zoals zijn ouders hebben gedaan, dan is dat niet omdat hij dat gewend is of zo, maar omdat hij vindt dat dat de beste manier is! Als ik mijn kinderen naar een christelijke school stuur, doe ik dat niet omdat mijn ouders dat ook deden, maar omdat ik vindt dat het belangrijk is dat een kind christelijk onderwijs krijgt. Mijn keuze ligt daaraan ten grondslag, niet die van mijn ouders.
quote:Nee, ik denk dat de kerk niet doelbewust eisen stelt. Ik denk wel dat er dezelfde mechanismen werkzaam zijn die dat ook zijn bij sektes, of bijvoorbeeld iets doodeenvoudigs als een kettingbrief, aan het niet-voldoen zijn wel nare consequenties verbonden, en meedoen stelt goede zaken in het vooruitzicht.Dat klopt wel, want je ziet dat de meest vrijzinnige kerken weinig trouwe leden hebben, de meeste leden daar gaan daar af en toe naar de kerk voor een feelgood-kerkdienst. Maar jij trekt dus de conclusie dat de 'kerk' (ik weet nog steeds niet of we daar nou hetzelfde mee bedoelen) doelbewust zware eisen stelt aan hun leden, zodat de mensen naar de kerk blijven komen? Klinkt eigenaardig. Ik zou het liever anders stellen: het feit dat nog steeds veel mensen naar de kerk gaan ondanks die zware eisen, geeft in elk geval aan dat ze er íets van waarheid in vinden, anders zouden ze wel wegblijven.
quote:Het punt is ook niet dat er stelselmatig sprake is van dwang, je wordt alleen op dusdanige wijze opgevoed in die gemeenschap, dat (alhoewel dat in Nederland nu zeker minder geldt) de kerkgang een vanzelfsprekendheid wordt, iets waar je, ook al denk je er zelf over na te hebben gedacht, uiteindelijk weer op uitkomt.Iblis, je komt over als een verstandig persoon. Maar ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat je een verkeerd beeld van de kerk hebt. Zeker als je de rooms-katholieke kerk erbij haalt om je punt te maken. Ben je vroeger zelf christelijk opgevoed? Heb je nare ervaringen met een kerk of zo? Dit zijn oprechte vragen, hoor. Maar jij lijkt niet te beseffen dat mensen vrijwillig naar de kerk gaan. Natuurlijk heeft het feit dat hun ouders ook christelijk waren daarin meegespeeld. Maar iedereen gaat op een gegeven moment zelf bepalen of hij daarmee door wil gaan of niet. De tijd dat men naar de kerk ging om niet buiten de sociale gemeenschap te vallen zijn allang voorbij. Mijn ouders hebben mij nooit gedwongen om de keuze vóór God te maken, dat heb ik zelf gedaan. En ik ken niemand die die keuze heeft gemaakt uit dwang van hun ouders of de kerk.
Wat jij opmerkt dat het ook voor atheïstische opvoedingen, of bijvoorbeeld politieke voorkeur geldt, of algehele opvattingen over stemrecht, rechten van vrouwen, monogamie, en zo voort, het zijn allemaal zaken die je meekrijgt met je opvoeding, en die je uit een soort van conventionaliteit accepteert, omarmt en zelfs verdedigt. Nog banaler, veel Amerikanen vinden American Football helemaal te gek, veel Europeanen voetbal. Die voorliefde wordt ook een beetje in stand gehouden doordat Amerikanen hun kinderen mee zullen nemen naar wedstrijden van American Football, Europeanen eerder naar gewoon voetbal. Dat cirkeltje van elkaar enthousiast maken, goede sfeer creëeren, mooie herinneringen aan overhouden, dat houdt zichzelf in stand. En daarom kan iemand uit Nijmegen heel goed afgeven op iemand uit Arnhem, omdat Vitesse daar vandaan komt, en andersom omdat NEC uit Nijmegen komt. (Of de verhalen die je als kind mooi vond omdat je vader of moeder je ze voorlas, die zul je ook waarschijnlijker doorgeven aan jouw kinderen, en zo kan ik nog wel even doorgaan.)
Daar is allemaal geen sprake van opzettelijk hersenspoelen, maar die blootstelling en de omgeving waar je opgroeit beïnvloedt wel degelijk je keuzes, alhoewel je die keuzes uiteindelijk zelf maakt.
En het is ook niet per se een slechte zaak, helemaal niet, dit is de manier waarop zulke ideeën en overleveringen in leven blijven. Het kan niet anders. Religies vind ik echter om die reden een frappant voorbeeld dat er negatieve consequenties aan apostasie verbonden zijn, en dat hindert me wel een beetje. Bij sommige groepen, zoals Jehova's is dat heel sterk, in de Islam zijn kafirs ook niet heel gunstig, in de RK leidt apostasie tot excommunicatie, en zo voort. En bovendien kom je nog in de hel terecht of erger (bij de Jehova's zijn apostaten bij het laatste oordeel slechter af dan mensen die nooit bekeerd zijn geweest.)
Dat vind ik het grootste nadeel, voor de rest constateer ik dat mechanisme, maar dat is overal werkzaam. Ik heb dan ook geen slechte ervaringen aan de kerk overgehouden, alhoewel ik sommige gevallen die ik ken heel deerniswekkend vind, bijvoorbeeld de manier waarop sommige strengchristelijke partijen met homofilie omgaan. Als je zo bent opgevoed, en je bent homofiel, dan heb je het niet gemakkelijk. Dat heeft verder persoonlijk geen betrekking op mij. Zo zijn er zaken (waaronder de erfzonde en de totale verdorvenheid) die ik heel moeilijk te bevatten vind binnen het Christelijk geloof.
Ik besef me echter wel dat ik op mijn manieren óók gehersenspoeld ben, dat ik veel dingen voetstoots heb aangenomen en geslikt. Indien ik in het Midden-Oosten met moslimouders was opgegroeid had ik natuurlijk heel andere gedachten gehad, als ik in de VS was opgegroeid was ik wellicht wel enthousiast geweest over American Football, etc. Je kijkt in eerste instantie als je met bepaalde levensvragen, opvattingen, voornemens of ideeën zit naar instituten die je al kent uit je omgeving.
quote:Ikzelf heb het geluk gehad dat ik een voorsprong heb gekregen, want ik heb geen religieuze opvoeding gehad, integendeel! Ik ben heel bewust vrij gelaten door mijn ouders en dat heeft mijn rebelse gevoel van nu veel goeds betekend! Ik besef me eens te meer, dat niemand weet hoe wij moeten leven.Op maandag 24 juli 2006 17:49 schreef Vrijkorpser het volgende:
Leg eens uit waarom een niet-religieuze opvoeding het kind vrijer laat dan een religieuze opvoeding? Leg eens uit waarom die kinderen een voorsprong hebben? Denk jij dat de keuze van een christelijk opgevoed kind om atheïst te worden moeillijker is dan de keuze van een atheïstisch opgevoed kind om christen te worden?
Ik heb het hier dus alleen over mijn opvoeding! In mijn geval ben ik vrijer opgevoed, omdat ik dat weet en vergelijken kan met mensen in mijn omgeving... en je maakt 1 foute assumptie, namelijk: dat ik atheïst zou zijn..
Dat is namelijk niet waar. Pantheist/Monist.. maar alles vanuit de
voor het leven en voor de mens. Maar ik pleit voor een individualisering die verder gaat dan die uit de geloven.. diep in mijn geest zoek ik naar antwoorden op de vragen van het bestaan; daar heb ik geen overbodige informatie voor bij nodig quote:Nietzsche voorspelde het al... ik ben het gewoonweg volledig met hem eens. Waar leidt de weg nog naar toe? Dat vangnet, dat komt nog - maar er is altijd al de mogelijkheid om echt zelf op zoek te gaan; niet langer tot de kudde willen behoren, maar zelf antwoorden vinden. Ik wil eerst zelf ervaren hoe alles werkt, voordat ik hiermee aan de slag ga om anderen te helpen. Want geloof me, ik wil niets liever dan de mensen te helpen. Maar wie moet je helpen, als niemand om hulp vraagt en je niet goed luistert?Op maandag 24 juli 2006 17:54 schreef satine1 het volgende:
Boswachtertje, je levensmotto spreekt me aan alleen heb ik een paar kanttekeningen: Een wereld in absolute vrijheid dus zonder wetten werkt alleen voor mensen die die verantwoordelijkheid aankunnen. Het lijkt me echter wel handig om een vangnet aan te houden voor degene die dat niet kunnen..
Bij je zinnetje "Ik heb geen ideeën van buitenstaanders nodig; zij schaden slechts mijn gezondheid" ben ik benieuwd wat je met die buitenstaander bedoeld..als dat iedereen is behalve jezelf is het wat mij betreft een vooroordeel wat bij een gemiddeld fundamentalistisch geloof niet zou misstaan.
Met buitenstaanders bedoel ik natuurlijk niet iedereen in haar algemeenheid. Het gaat mij om de priesters, de media, de politiek.. allen proberen mij te overtuigen om volgens hun regels en normen en waarden te leven.. maar ik heb ze afgeschudt, zij kunnen mij niet meer zo makkelijk beinvloeden.. Want ik vorm nu zelf mijn normen en waarden, mijn universele moraal volgend.. Ik gun iedereen de vrijheid, maar men moet wel beseffen dat deze niet in woorden ligt, maar in daden. In een actieve zoektocht vol gevaren, kuilen en dooplopende wegen.. op zoek naar jezelf zou je het kunnen noemen, achter de vele spiegels en maskers.. daar ligt iets diepers, waar angst voor het leven niet meer bestaat... slechts liefde..
quote:Nogmaals, net als in een eerdere reactie: dit gaat alleen over mijn opvoeding.Op maandag 24 juli 2006 18:06 schreef satine1 het volgende:
Boswachtertje, ik vindt het ook nogal een baute uitspraak om te stellen dat een niet-religieuze opvoeding een kind vrijer laat dan een religieuze. Ik denk dat die vrijheid meer met de opvoeders van doen heeft dan met het geloof dat ze al dan niet aanhangen. Voorts ken ik zat gevallen waarbij niet gelovigen hun eigen overtuiging aanhangen ware het een religie waarbij de betekeins van het woord vrijheid wat mij betreft dan al gauw een nare bijsmaak krijgt.
De vrijheid is, dat ik zelf kan en mag invullen wat ik wil geloven. Geloven geeft mijn richting aan op een dag.. maar vandaag hoeft dat niet.. vandaag vond ik weer een mooi antwoord in de stilte... de allesoverheersende liefde.. het besef dat vrijheid liefde voor het leven is, zonder enige beperking..
en ik wil helemaal niemand overtuigen, alsjeblieft zeg.. ben al lang genoeg bezig geweest andermans ideeën te verwerken/analyseren/verwijderen uit het systeem..
maar dat komt volgens mij voornamelijk, omdat ik zo zeker van mezelf in deze ben. Ik kan dat alleen niet zo duidelijk overbrengen via de woorden. Ik weet dondersgoed dat iedereen zijn/haar eigen pad heeft te bewandelen, maar ik weet wel middels mijn eigen ervaring dat een hoop ellende te voorkomen is - zonder al te veel moeite. Door het negatieve simpelweg na te laten en te handelen vanuit liefde. Maar makkelijker gezegd dan gedaan, moet ik eerlijk bekennen..
quote:Dan begrijp je mij niet goed... wie anders kan ik vertrouwen dan mij zelf? Juist.. niemand.. dus ben ik wel aangewezen op mezelf.. maar ik denk wel aan anderen.. helaas zien jullie slechts af en toe een reactie van mij.. en kunnen jullie niet meekijken achter de spiegel om mijn ervaringen te kunnen inzien. Dan worden woorden betekenisloos en wordt alles vanzelf duidelijk..Op maandag 24 juli 2006 20:11 schreef lionsguy18 het volgende:
Ja dat noem ik de ikke ikke ikke mentaliteit. Ikki en de rest kan stikke.
maar aangezien dat (nog) niet gaat, moeten we het doen met de taal.. vrij interpreteerbaar en daar gaat het dus al meteen fout. Nietzsche sprak ook al over deze problematiek, maar hij - en Sartre - hadden het m.i. bij het rechte end: Existentialisme is de filosofie voor de 21e eeuw...
quote:Ik snap het doel van de opvoeding; van de fouten kan en uiteindelijk moet men er van leren.. Echter draven wij in dit aspect 'fouten maken' nogal aardig door m.i. getuige de huidige situatie in de wereld.. de normen en waarden vormen een afspiegeling van de staat van de wereld en juist daarom pleit ik voor verregaande veranderingen. De mens is een afhankelijk mat dier geworden.. en in de ontwetendheid zien enkelen kans hun ideeën aan de massa op te leggen..Op maandag 24 juli 2006 18:12 schreef releaze het volgende:
al onze normen en waarden worden aan ons overgedragen door middel van media, politiek en maatschappij. de normen en waarden van onze maatschappij zijn ook nog eens voor een groot deel gebaseerd op het christendom, dus een echte inhoudelijke voorsprong op mij bijvoorbeeld heb je niet. daarnaast is er geen universeel goed of slecht, maar is gevoel voor goed en slecht deels persoonlijk, en deels maatschappelijk. goed en slecht onderhevig aan idividuen, cultuur en historie.
quote:wat het mooie is van opvoeding is dat ieder mens voor zichzelf de keuze maakt of de waarden en normen die hij van zijn ouders, van de maatschappij, of van de politiek voorgeschoteld krijgt ook normen en waarden zijn waarin zij zich kunnen verenigen. Herinner je de aardverschuiving op het gebied van moraal de afgelopen 100 jaar? Iedereen krijgt de mogelijkheid aspecten van zijn indoctrinatie, de veelvuldige opvoeding, van zich af te schudden.
Wederom helemaal waar, maar wederom ook zeer ernstig m.i. Dat we al hebben geaccepteerd dat we worden geindoctrineerd.. wederom een teken van matheid m.i. Wat nou als we een volledig vrije opvoeding zouden hebben gehad? Het enige wat een puber tegenwoordig doet is een heftige strijd tegen alle vorm van autoriteit beginnen welke deze altijd verliest; men gaat aan het werk of gaat studeren om zich klaar te maken voor de maatschappij. Maar ik maak mij niet klaar voor de maatschappij. Want deze biedt mij geen garanties, geen fatsoenlijke normen en waarden.. ik zoek meer.. en daarom snap ik ook heel goed dat ik de dwaas ben.. ik doe niet mee met de kudde en dat wordt veroordeeld.. daar heb ik begrip voor, want ik heb de liefde (voor het leven) aan mijn zijde..
quote:Dit is zoals de wereld nu is.. geloof als een bindingsmiddel.. het zoeken naar antwoorden op het bestaan wordt overgelaten aan de wetenschappers, religie zorgt voor de basisnormen en waarden en de maatschappij vult deze zelf verder aan.. Ideale wereld voor het collectief, een hel voor het individu. Ik zoek liever zelf naar antwoorden, dan dat ik deze bv door eenSommige maatschappijen zijn daar wat makkelijker in dan andere, de christelijke maatschappij tegenover de algemene nederlandse maatschappij bijvoorbeeld, - maar dit is ook constant in beweging. Heel veel christelijke gemeenschappen in nederland zijn verre van de gemeenschappen die ze in de verzuilingsjaren waren. In veel christelijke gemeenschappen is het ook prima om je eigen invulling van je geloof er op na te houden. Weinig wijzende vingertjes, en geen afkeurende blikken wanneer je familie afstand doet van het geloof.
Zo ervaar ik het iig. En ik ken een aantal christenen die dat precies zo zien en ervaren in hun gemeenschappen.
brilliante Edward Witten te zien krijg in een documentaire over de String Theory. Ikzelf wil de ervaring hebben, die hij had toen hij zijn ontdekking maakte. Mijn eigen persoonlijke EUREKA-momentje.. daar streef ik naar.. dag in dag uit..en dat doe ik met heel mijn hart, vandaar dat er geen ruimte meer is voor ideeën die mij niet aanstaan.. daar ben ik zelf vrij in namelijk quote:Op maandag 24 juli 2006 19:18 schreef lionsguy18 het volgende:
[..]
Nee hoor,dat fenomeen is al jaren bekend.
In puur nederlands heet dat geestelijke verwaarlozing.
edit:
laat eigenlijk maar zitten. ik zit me weer dingen in mn hoofd te halen terwijl ik eigenlijk niet precies wist wat er bedoeld werd, dus nevermind.
[ Bericht 18% gewijzigd door releaze op 24-07-2006 21:12:25 ]
Wat betreft "voorspellingen", mijn moeder heeft mij als kind echt doodsangsten aangejaagd door te beweren dat de wereld zou vergaan op 11 augustus 1999. (Volgens Nostradamus) Die datum was dan ook jarenlang een nachtmerrie voor me!
Maar op die datum vierde mijn dochter haar vijfde verjaardag, en het was een gewoon een leuke dag.
M.a.w: Laat je niet gek maken!
Boswachtertje Je kan dus wel zeggen dat je het allemaal eerst zelf wilt ontdekken maar je maakt hoe dan ook deel uit van de groep of je het nou wilt of niet en van die groep kan je leren wat jij ook doet gezien het feit dat je de één na de andere citeerd.. Er lopen heel veel mensen rond die het beste met de wereld voor hebben en van sommigen kan de mensheid heeel veeeel leren (dan heb ik het bijvoorbeeld over de Mandela's en Gandhi's van deze wereld).
Voorts denk ik dat de liefde tussen ouder en kind uiteindelijk veel doorslaggevender is voor wie je uiteindelijk bent/wordt dan vanuit welke religie dat al dan niet gebeurd.
Extremisme of het nou religieus is of niet is zelden een weg die ergens toe leidt.
quote:Niet op mijn keuze om naar de kerk te gaan en bij Gods kinderen te willen horen. Hooguit heeft hun keuze om in hun woonplaats te gaan wonen mij beinvloed bij het naar de kerk gaan in die woonplaats, in plaats van elders.Op maandag 24 juli 2006 19:33 schreef Iblis het volgende:
[..]
Ja, dat is het. Het is op dezelfde manier waarop mensen vrijwillig naar een sekte gaan, de manier waarop men vroeger ‘onbevooroordeeld’ van mening was dat donkere mensen minder waren, de manier waarop ik van mening ben dat man en vrouw gelijkwaardig zijn, de manier waarop ik geleerd heb ‘kunst’ en ‘cultuur’ hoog aan te slaan. (Ik ga na je laatste opmerking daar verder op in.)
[..]
Ja, maar jouw ouders grondslag heeft wel waarschijnlijk een invloed op jouw keus.
quote:Ik denk niet dat mensen (die oprecht geloven) alleen naar de kerk gaan uit angst voor de hel. Zij zijn ten diepste overtuigd van het bestaan van een Schepper, die alles wat er gebeurd in de hand heeft en die van ons houdt en het beste met ons voor heeft. Als je uit liefde en eerbied voor Hem naar de kerk gaat, is de beloning die ons in het vooruitzicht wordt gesteld alleen maar extra. Mijn kerk probeert daar ook geen macht of invloed over uit te oefenen. Als mijn dominee bijvoorbeeld zou horen dat ik op zondag naar een voetbalwedstrijd ga in plaats van naar de kerkdienst, zal hij zeggen: kun je dat tegenover God verantwoorden?, in plaats van mij onder de tucht te stellen. Dus die mechanismen die jij noemt houden niet de kerk in stand. Het is de relatie met God die mensen doet besluiten naar Zijn huis te gaan.Nee, ik denk dat de kerk niet doelbewust eisen stelt. Ik denk wel dat er dezelfde mechanismen werkzaam zijn die dat ook zijn bij sektes, of bijvoorbeeld iets doodeenvoudigs als een kettingbrief, aan het niet-voldoen zijn wel nare consequenties verbonden, en meedoen stelt goede zaken in het vooruitzicht.
quote:Dat geldt in Nederland zeker minder. Ik zit op een seculiere universiteit, werk bij een bedrijf waar 95% van mijn collega's niet-gelovig is, heb veel meer niet-gelovige dan wel-gelovige vrienden, en heb in mijn kerk maar weinig leeftijdsgenoten. Ik woon al jaren op mezelf en hoef dus ook aan m'n ouders geen verantwoording af te leggen als ik níet naar de kerk ga. Kerkgang is voor mij zeker geen vanzelfsprekendheid, maar iets wat ik iedere keer weer moet uitleggen en verdedigen in mijn omgeving (iets wat ik overigens graag doe). En ik denk dat dit voor veel meer christenen geldt. De tijd van de verzuiling ligt ver achter ons.Het punt is ook niet dat er stelselmatig sprake is van dwang, je wordt alleen op dusdanige wijze opgevoed in die gemeenschap, dat (alhoewel dat in Nederland nu zeker minder geldt) de kerkgang een vanzelfsprekendheid wordt, iets waar je, ook al denk je er zelf over na te hebben gedacht, uiteindelijk weer op uitkomt.
quote:Deze vergelijking gaat alleen maar op bij welk type kerk (om het zo maar even te noemen) je lid bent, niet óf je lid bent. Dat American Football in Europa niet zo populair is, is een kwestie van cultuur en geografie. Maar christenen heb je over de hele wereld. Je hebt Amerikaanse christenen die van American Football houden, en je hebt Europese christenen die van gewoon voetbal houden. Dat hun kinderen van dezelfde sporten houden, en naar dezelfde kerk gaan, is wellicht mede bepaald door hun ouders. Maar dat hun kinderen chrísten zijn, daar kiezen ze in de meeste gevallen zelf voor. Ik ben lid van een bepaalde gereformeerde kerk, en ik denk dat dat wel voor een deel komt doordat mijn ouders dat ook zijn. En als ik in Amerika was geboren was ik misschien lid geweest van de Reformed Baptist Church, o.i.d. Maar mijn eigen bewuste keus om kind van God te willen zijn, daar hebben mijn ouders geen enkele hand in gehad.Wat jij opmerkt dat het ook voor atheïstische opvoedingen, of bijvoorbeeld politieke voorkeur geldt, of algehele opvattingen over stemrecht, rechten van vrouwen, monogamie, en zo voort, het zijn allemaal zaken die je meekrijgt met je opvoeding, en die je uit een soort van conventionaliteit accepteert, omarmt en zelfs verdedigt. Nog banaler, veel Amerikanen vinden American Football helemaal te gek, veel Europeanen voetbal. Die voorliefde wordt ook een beetje in stand gehouden doordat Amerikanen hun kinderen mee zullen nemen naar wedstrijden van American Football, Europeanen eerder naar gewoon voetbal. Dat cirkeltje van elkaar enthousiast maken, goede sfeer creëeren, mooie herinneringen aan overhouden, dat houdt zichzelf in stand. En daarom kan iemand uit Nijmegen heel goed afgeven op iemand uit Arnhem, omdat Vitesse daar vandaan komt, en andersom omdat NEC uit Nijmegen komt. (Of de verhalen die je als kind mooi vond omdat je vader of moeder je ze voorlas, die zul je ook waarschijnlijker doorgeven aan jouw kinderen, en zo kan ik nog wel even doorgaan.)
quote:Ongeveer wat ik ook zeg.Daar is allemaal geen sprake van opzettelijk hersenspoelen, maar die blootstelling en de omgeving waar je opgroeit beïnvloedt wel degelijk je keuzes, alhoewel je die keuzes uiteindelijk zelf maakt.
quote:Zie hierboven.En het is ook niet per se een slechte zaak, helemaal niet, dit is de manier waarop zulke ideeën en overleveringen in leven blijven. Het kan niet anders. Religies vind ik echter om die reden een frappant voorbeeld dat er negatieve consequenties aan apostasie verbonden zijn, en dat hindert me wel een beetje. Bij sommige groepen, zoals Jehova's is dat heel sterk, in de Islam zijn kafirs ook niet heel gunstig, in de RK leidt apostasie tot excommunicatie, en zo voort. En bovendien kom je nog in de hel terecht of erger (bij de Jehova's zijn apostaten bij het laatste oordeel slechter af dan mensen die nooit bekeerd zijn geweest.)
quote:Met het risico een andere discussie te starten: de meeste christenen hebben moeite met homoseksualiteit, niet met homofiliteit. Daarnaast durf ik ook wel te beweren dat het echt niet alleen maar christelijke omgevingen zijn waar homo's het moeilijk hebben. Veel niet-gelovige collega's van mij zeggen homo's te accepteren, maar er worden achter hun rug om keiharde oordelen geveld, geroddeld, en ze worden door het slijk gehaald met smerige grappen.Dat vind ik het grootste nadeel, voor de rest constateer ik dat mechanisme, maar dat is overal werkzaam. Ik heb dan ook geen slechte ervaringen aan de kerk overgehouden, alhoewel ik sommige gevallen die ik ken heel deerniswekkend vind, bijvoorbeeld de manier waarop sommige strengchristelijke partijen met homofilie omgaan. Als je zo bent opgevoed, en je bent homofiel, dan heb je het niet gemakkelijk. Dat heeft verder persoonlijk geen betrekking op mij. Zo zijn er zaken (waaronder de erfzonde en de totale verdorvenheid) die ik heel moeilijk te bevatten vind binnen het Christelijk geloof.
quote:Maar leg eens uit waarom jij vindt dat je een voorsprong hebt omdat je niet-religieus bent opgevoed?Op maandag 24 juli 2006 20:03 schreef Boswachtertje het volgende:
[..]
Ikzelf heb het geluk gehad dat ik een voorsprong heb gekregen, want ik heb geen religieuze opvoeding gehad, integendeel! Ik ben heel bewust vrij gelaten door mijn ouders en dat heeft mijn rebelse gevoel van nu veel goeds betekend! Ik besef me eens te meer, dat niemand weet hoe wij moeten leven.
quote:Nee hoor, ik heb me helemaal geen assumptie gemaakt omtrent jouw levensbeschouwing. Dus nogmaals: waarom heb jij een voorsprong ten opzichte van mensen die religieus zijn opgevoed?Ik heb het hier dus alleen over mijn opvoeding! In mijn geval ben ik vrijer opgevoed, omdat ik dat weet en vergelijken kan met mensen in mijn omgeving... en je maakt 1 foute assumptie, namelijk: dat ik atheïst zou zijn..
quote:Individualisering die uit de geloven voorkomt? Wat bedoel je daarmee? Wat is overbodige informatie? Heb je bij het zoeken naar antwoorden niet juist zoveel mogelijk informatie nodig?Dat is namelijk niet waar. Pantheist/Monist.. maar alles vanuit de
quote:Ik snap wat je bedoelt en ik weet dit voor mezelf ook.. maar wat ik bedoel met mijn individuele zoektocht, is dat ik daar nu extra andacht aan besteedt temidden van de normale gang van zaken.. bewust met dat ene bezig zijn.. En dat ik de 1 na de ander citeer, is omdat deze mensen op mij hadden gereageerd. En ik vind dat iedereen een nette reply verdient, wanneer hij/zij de moeite doet om op mijn berichten te reageren..Op dinsdag 25 juli 2006 11:34 schreef satine1 het volgende:
Bij een duiktrip kwam ik ooit in een school van tienduizenden vissen terecht.. allemaal individuutjes die tegelijkertijd ook als ware het één organisme bewegen. Ik zie de mensheid niet anders..
Boswachtertje Je kan dus wel zeggen dat je het allemaal eerst zelf wilt ontdekken maar je maakt hoe dan ook deel uit van de groep of je het nou wilt of niet en van die groep kan je leren wat jij ook doet gezien het feit dat je de één na de andere citeerd.. Er lopen heel veel mensen rond die het beste met de wereld voor hebben en van sommigen kan de mensheid heeel veeeel leren (dan heb ik het bijvoorbeeld over de Mandela's en Gandhi's van deze wereld).
Voorts denk ik dat de liefde tussen ouder en kind uiteindelijk veel doorslaggevender is voor wie je uiteindelijk bent/wordt dan vanuit welke religie dat al dan niet gebeurd.
Extremisme of het nou religieus is of niet is zelden een weg die ergens toe leidt.
Al met al kom ik denk ik wat aggressief over in dit topic; dat komt meer door de nieuwe ontdekkingen welke ik recentelijk gedaan heb.
Ik ben heel flexibel ingesteld, vandaar dat ik mezelf nogal eens tegenspreek
Met citeren bedoel ik trouwens de wetenschappers die je veelvuldig noemt en citeerd...de manier waarop je op anderen reageerd vind ik wel chic
quote:NatuurlijkOp dinsdag 25 juli 2006 16:28 schreef Vrijkorpser het volgende:
Maar leg eens uit waarom jij vindt dat je een voorsprong hebt omdat je niet-religieus bent opgevoed?
=====
Nee hoor, ik heb me helemaal geen assumptie gemaakt omtrent jouw levensbeschouwing. Dus nogmaals: waarom heb jij een voorsprong ten opzichte van mensen die religieus zijn opgevoed?
Omdat de bronnen van informatie van de laatste tijd sterk wijzen op de noodzaak van het kritisch kijken naar de eigen religie.. met name Rudolf Steiner, Plato en Nietzsche hebben mij gewezen op de noodzaak van een eigen moraal, welke los staat van enige culturele/maatschappelijke (externe) factoren. Ik merk dat zaken waarover b.v. religie spreekt (vaak ideaalbeelden welke 'normaal' niet bereikt kunnen worden) binnen (zo'n zelf samengesteld pakket van normen en waarden) de individuele moraal juist een essentieel onderdeel vormen van de praktijk . Dit artikel geeft wel een aardige samenvatting van hoe ik het zie...
Waarom ik dus vind dat ik een voorsprong heb, is omdat ik overal het idee tegenkom dat men eerst de oude religieuze balast moet verwerken alvorens men verder kan op de weg. Voor mij geldt dit, voor jou zeker niet.. En daarom nogmaals de opmerking: zo zie ik het (om alle misverstanden te voorkomen).
quote:Informatie welke mij vertelt hoe ik moet/kan leven.. die heb ik niet nodig.. maar die wordt me wel telkens door de strot gedauwt (bv tv - ik kijk al een stuk minder).. ik merk dat ik de informatie zelf wil zoeken.. natuurlijk heb ik zoveel mogelijk informatie nodig.. daarom ook de vele discussies, aangezien deze bij uitstek in staat zijn om met weinig middelen veel rendement qua nieuwe kennis kunnen opleveren!IIndividualisering die uit de geloven voorkomt? Wat bedoel je daarmee? Wat is overbodige informatie? Heb je bij het zoeken naar antwoorden niet juist zoveel mogelijk informatie nodig?
My life is mine to create, vandaar het geloofselement. Ik geloof dat ik alles kan doen en vervolgens werk ik daaraan door een eerste stap in de richting te zetten.. eindeloos of niet, het geeft voldoening..
Ter afsluiting uit het artikel nog een quote:
quote:bronAyn Rand stelt dat geluk de afgeleide en de leidraad van het leven is:
Existentially, the activity of pursuing rational goals is the activity of maintaining one's life; psychologically, its result, reward and concomitant is an emotional state of happiness. It is by experiencing happiness that one lives one's life, in any hour, year or the whole of it. And when one experiences the kind of pure happiness that is an end in itself the kind that makes one think: 'This is worth living for' what one is greeting and affirming in emotional terms is the metaphysical fact that life is an end in itself.
[ Bericht 0% gewijzigd door Boswachtertje op 25-07-2006 16:59:23 ]
quote:Ik doe mijn best..Op dinsdag 25 juli 2006 16:49 schreef satine1 het volgende:
Boswachtertje, je maakt me nieuwsgierig hoe je tot die nieuwe ontdekkingen bent gekomen.
Met citeren bedoel ik trouwens de wetenschappers die je veelvuldig noemt en citeerd...de manier waarop je op anderen reageerd vind ik wel chic
Ik ben zelf vrij makkelijk ingesteld, dus als een bekende wetenschapper het beter verwoord in 2 zinnen dan ik in 10 zinnen.. wie ben ik dan om dit te negeren
Hoe ik tot die ontdekkingen ben gekomen? Pff.. nou eigenlijk sinds ik - sinds mijn jeugd - weer op zoek ben gegaan naar antwoorden omtrent het leven. De doelloosheid van de huidige maatschappij speelt voor mij een zeer belangrijke rol, omdat ik mij niet wil schikken naar de wil van het collectief.. ook moet het niet zo zijn dat ik mijn wil moet opleggen aan het collectief. De balans - die zoek is - wil ik hervinden en in ere herstellen. Ik voel dat de mens tot veel meer in staat is.. maar op de een of andere manier gaan we niet diep, ver genoeg in onze zoektocht - waardoor (nogmaals een quote, kan er niets aan doen
) we de volgende situatie krijgen:quote:bron: Waking LifeThere are two kinds of sufferers in this world: those who suffer from a lack of life, and those who suffer from an overabundance of life. I've always found myself in the second category. When you come to think of it, almost all of human behavior and activity is not essentially any different from animal behavior. The most advanced technologies and craftsmanship bring us at best up to the super-chimpanzee level. Actually, the gap between say Plato or Nietzsche and the average human is greater than the gap between that chimpanzee and the average human. The realm of the real spirit, the true artist, the saint, the philosopher, is rarely achieved. Why so few? Why is world history and evolution not stories of progress but rather this endless and futile addition of zeroes. No greater values can develop. Hell, the Greeks 3,000 years ago were just as advanced as we are. So what are these barriers that keep people from reaching anywhere near their real potential? The answer to that can be found in another question, and that's this. Which is the most universal human characteristic? Fear or laziness?
Met andere woorden: willen wij wel de rode pil om diep in het Wonderland van de kleine Alice te duiken?
Het feit dat je de maatschappij doelloos noemt vind ik typisch de wooren van iemand die zelf op zoek is en in het "still haven't found what I am lookin for" stadium zit.. Aan de ene kant zeg je dat je het allemaal zelf uitzoekt maar je vindt wel dat de maatschappij een doel zou moeten hebben..dus impliciet stel je dat anderen toch wel naar je zouden moeten luisteren tevens zeg je monist te zijn en gaat het monisme er niet van uit dat er maar één waarheid is?
Als veel reizende creatief kom ik dagelijks tot de conclusie dat er als er een universele waarheid bestaat deze veel te moeilijk voor ons is om hem te doorgronden. Ik wil dit wel toelichten: In de natuur heb je de gulden snede als basisverhouding en veel beginners zitten daarmee te rekenen. Ga je iets gecompliceerder dan een rechthoek dan wordt het al te moeilijk want er zit een verhouding tussen losse vormen, de vorm zelf heeft een optimum, het heeft kleur, schaduw, en een omgeving etc kortom het is al een universumpje op zich. M.a.w. kennis helpt hier al geen moer laat staan dat je je kennis op de wereld kan loslaten en er dan een zinnige universele theorie uit zou krijgen.
Ze zouden naar mij kunnen luisteren, moeten heeft geen zin.. Maar in haar algemeenheid geldt wel dat er slecht wordt geluisterd.. te veel gepraat met te weinig inhoud.. en daar doe ik nu in principe ook een beetje aan mee
Die ene waarheid is niet in taal te vatten, valt niet te beschrijven met woorden. Die kun je m.i. alleen maar bereiken door te groeien in het leven en begrip te krijgen voor alles wat je overkomt en zo veel mogelijk ervaringen te analyseren.. kijk bijvoorbeeld naar zengedichten: wanneer je eenmaal de diepere betekenis snapt, ontvouwt zich de eenvoud binnen de vaak paradoxale zinnen.. Wij willen denk ik te graag de waarheid verwoorden en delen.. terwijl deze waarschijnlijk alleen te doorleven is
Kortom: Kennis van het leven levert niets op, Liefde voor het leven wel..
[ Bericht 43% gewijzigd door Boswachtertje op 25-07-2006 18:23:09 ]
quote:'Je' was meer algemeen bedoeld dan specifiek 'jij'. Misschien had ik 'men' moeten typen.
:Stelling: Als vrij opgevoed mens heb je een voorsprong ten opzichte van mensen die religieus zijn opgevoed
Overigens ben ik tegen.
Ik heb vrij veel vrienden/vriendinnen die erg vrij zijn opgevoed en door hun hippieouders op de vrije school werden gezet. De meerderheid daarvan kan op Steiner inmiddels wel kotsen en zullen hun kinderen nooit op een vrije school plaatsen..
Kortom fijn voor je dat je tevreden lijkt over je eigen opvoeding maar ik zou die stelling wel in de IK vorm zetten
quote:Die stelling staat er meer, omdat Vrijkorpser de stelling wat algemener interpreteerde.. vandaar...Op woensdag 26 juli 2006 14:37 schreef satine1 het volgende:
Boswachtertje, Als ik je stelling lees denk ik: vrij ondoordacht om je eigen ervaring zo kortzichtig te extrapoleren tot iets wat algemeen waar zou zijn. Je maakt de fout om jouw wereld te zien als de wereld maar even verder kijken dan je neus lang is zou niet misstaan
Ik heb vrij veel vrienden/vriendinnen die erg vrij zijn opgevoed en door hun hippieouders op de vrije school werden gezet. De meerderheid daarvan kan op Steiner inmiddels wel kotsen en zullen hun kinderen nooit op een vrije school plaatsen..
Kortom fijn voor je dat je tevreden lijkt over je eigen opvoeding maar ik zou die stelling wel in de IK vorm zetten
en nogmaals: ik beweer helemaal niet te weten hoe jullie moeten leven...
aargh.. taalbarrieres.. (vanuit mijn kijk op de zaak)
Zie het juist als een verlossing van het leven ... of ben ik nou depressief bezig quote:Ehhhhh......dat ligt eraan, ik ben ook niet bang voor de dood, maar ik wil nog wel ff wat jaren meedraaien hoor.Op zondag 30 juli 2006 01:17 schreef multi-tool het volgende:
Ik ben absoluut niet bang voor de dood
Ik ben banger dat ik op een dag wakker wordt en niks meer kan doen. Alleen luisteren en zien. En dat mensen tegen me praten en ik dan niks terug kan doen. Dat gevoel beangstigd me soms enorm
quote:Wat mij dan weer beangstigd, misschien is de dood wel zo'n soort van waarneming?Op zondag 30 juli 2006 13:08 schreef Daywalk3r het volgende:
Ik ben niet bang voor de dood. als het moet komen, dan zal het zo zijn.
Ik ben banger dat ik op een dag wakker wordt en niks meer kan doen. Alleen luisteren en zien. En dat mensen tegen me praten en ik dan niks terug kan doen. Dat gevoel beangstigd me soms enorm
quote:Ik denk dat je een vrij opgevoed mens, of een mens die zichzelf vrijgemaakt heeft van zijn opvoeding, moet zijn om de stelling te begrijpen.Op woensdag 26 juli 2006 14:17 schreef Boswachtertje het volgende:
doen we het zo vrijkorpser
Stelling: Als vrij opgevoed mens heb je een voorsprong ten opzichte van mensen die religieus zijn opgevoed
Daarnaast begrijpt een vrij opgevoed mens ook de relativiteit van de stelling en begrijpt hij dat mensen die vastzitten (vanuit de vrij opgevoedde gedachte) in een geloof dit niet begrijpen.
In absolute zin begrijpt een vrije, filosofisch ingestelde mens meer dan de niet vrije mens.
Maar of dit een voorsprong is ?
PS Onderwijs gebaseerd op de leer van Steiner is natuurlijk helemaal niet vrij, dit is ook dogmatisch onderwijs.
quote:mensen die zich los hebben gemaakt van hun opvoeding, bestaan niet. opvoeding is veel breder dan wat je ouders je hebben meegegeven, opvoeding gebeurt op school, op straat, etc, overal waar een kind interactie heeft met volwassenen en hun denkbeelden. opvoeden betekent in de kern dan ook nog dat je kinderen leert zelfstandig te denken, te handelen, besluiten te nemen. als je je vrij maakt van je opvoeding, leef je niet alleen los van iedereen om je heen, maar ben je ook die gaves kwijt waar opvoeding allemaal om draait, het zelfstandig zijnOp maandag 31 juli 2006 10:52 schreef Oud_student het volgende:
[..]
Ik denk dat je een vrij opgevoed mens, of een mens die zichzelf vrijgemaakt heeft van zijn opvoeding, moet zijn om de stelling te begrijpen.
Daarnaast begrijpt een vrij opgevoed mens ook de relativiteit van de stelling en begrijpt hij dat mensen die vastzitten (vanuit de vrij opgevoedde gedachte) in een geloof dit niet begrijpen.
In absolute zin begrijpt een vrije, filosofisch ingestelde mens meer dan de niet vrije mens.
Maar of dit een voorsprong is ?
PS Onderwijs gebaseerd op de leer van Steiner is natuurlijk helemaal niet vrij, dit is ook dogmatisch onderwijs.
(wat op z'n beurt weer heel erg tegenspreekt gezien je als iemand bent die los van anderen leeft )je kan natuurlijk bepaalde ideologien verwerpen die je ouders je met de paplepel hebben ingegoten, daarvoor kan je zelfstandig handelen en besluiten, dat is eigenlijk ook een van de vele consequenties van opvoeden, maar vrij staan van je opvoeding is compleet onmogelijk, daar is opvoeding veel te breed en ontzettend integraal voor.
En wat is een vrije opvoeding? er werd eerder gezegd iets in de trant van, geen jezus bij het ontbijt. Degene die zo opgevoed zijn, zijn ook opgevoed vanuit een bepaalde ideologie, "het is belachelijk te geloven in iets wat blablabla" "ik vind dat mn kind voorsprong heeft omdat z'n normen en waarden niet vanuit de bijbel komen, maar vanuit mn eigen ideologie", yeaaah right....
Een echt vrije opvoeding imo is wanneer kinderen al vanaf jonge leeftijd mogen meedenken over opvoedkundige zaken binnen het huis, maar ook binnen school, maatschappij, etc. Omdat ze zo niet klakkeloos pa en ma of de bijbel hoeven over te nemen, maar zelf over dingen mogen/moeten denken. Dan sta je nog dichter tot de kern van het wezen van het kind.
, had ik onlangs iets vernomen. Er van uitgaand dat wij zielen hebben die incarneren en incarneren om te willen leren dan wel ervaren, hebben onze zielen ervoor gekozen om het huidige tijdperk mee te maken, de levenslessen te leren die er geleerd zullen worden, in mijn geval waarschijnlijk het hele doodgaan gebeuren. (maar goed, dat is als je gelooft dat zielen van te voren hun leer/ervaarweggetje al uitplannen.)Wat dan weer inhoudt dat mijn ziel voor dit leven en deze angsten bewust gekozen heeft, dat het niet iets is wat me overvalt ofzo. Maar goed, dat het mijn keuzes zijn kan misschien een vorm van kracht geven, omdat het het element van "anderen waren het en ik kon er niets aan doen alleen hulpeloos toekijken" ofzo elimineert. En dat geeft weer een beetje rust, misschien.
In ieder geval heb ik bij deze redenatie wel een goed gevoel, en misschien moet ik deze maar gaan uitwerken, ik zal het iig wel proberen. Wat opzich ook wel weer vervelend is, omdat ik momenteel geen ogenblik alleen kan zijn en enge gedachtes spoken alweer door mn hoofd
achja... go with the flow maar..quote:Heb je wel eens overwogen om in hypnotherapie te gaan? Het is een mooi idee dat je ziel bewust heeft gekozen voor deze angst, maar houdt dat dan ook niet in dat je deze angst moet proberen te overwinnen?Op maandag 31 juli 2006 11:39 schreef releaze het volgende:
Maar goed, nog ff over angst voor de dood, welke mij iedere dag sinds het openen van dit topic achternajaagt
Wat dan weer inhoudt dat mijn ziel voor dit leven en deze angsten bewust gekozen heeft, dat het niet iets is wat me overvalt ofzo. Maar goed, dat het mijn keuzes zijn kan misschien een vorm van kracht geven, omdat het het element van "anderen waren het en ik kon er niets aan doen alleen hulpeloos toekijken" ofzo elimineert. En dat geeft weer een beetje rust, misschien.
In ieder geval heb ik bij deze redenatie wel een goed gevoel, en misschien moet ik deze maar gaan uitwerken, ik zal het iig wel proberen. Wat opzich ook wel weer vervelend is, omdat ik momenteel geen ogenblik alleen kan zijn en enge gedachtes spoken alweer door mn hoofd
quote:misschien, en misschien moet ik voor de rest van mn leven deze angst wel houden. ik denk zelf dat als ik mn eigen gevoel volg, dat ik op een goede plek uitkom. of het nou met of zonder angst is, ach... wat weet ik nou over hoe ik me over 6 jaar voel, en wat er zal gebeuren? ..ik probeer al een poosje met de dag /bij de dag (kweet de uitspraak ff niet) te leven.. heb in het verleden al zoveel dingen gepland en dat liep allemaal in het water, iig niet zoals ik het gehoopt of verwacht had, dus dat bewust aan de toekomst werken, daar blijf ik nu ff van afOp maandag 31 juli 2006 11:50 schreef Haviksvrouwe het volgende:
[..]
Heb je wel eens overwogen om in hypnotherapie te gaan? Het is een mooi idee dat je ziel bewust heeft gekozen voor deze angst, maar houdt dat dan ook niet in dat je deze angst moet proberen te overwinnen?
quote:Uiteraard is een mens het product van aanleg en milieu, dus een losmaken daarvan is onmogelijk. Maar mensen met een bepaalde intelligentie en de neiging om alles te onderzoeken en waarde hechten aan waarheid, hebben IMO een ruimere blik op de werkelijkheid.Op maandag 31 juli 2006 11:27 schreef releaze het volgende:
mensen die zich los hebben gemaakt van hun opvoeding, bestaan niet. opvoeding is veel breder dan wat je ouders je hebben meegegeven, opvoeding gebeurt op school, op straat, etc, overal waar een kind interactie heeft met volwassenen en hun denkbeelden. opvoeden betekent in de kern dan ook nog dat je kinderen leert zelfstandig te denken, te handelen, besluiten te nemen. als je je vrij maakt van je opvoeding, leef je niet alleen los van iedereen om je heen, maar ben je ook die gaves kwijt waar opvoeding allemaal om draait, het zelfstandig zijn
Of dat een voordeel is, is natuurlijk maar de vraag en hangt van de situatie af.
quote:Mee eens.En wat is een vrije opvoeding? er werd eerder gezegd iets in de trant van, geen jezus bij het ontbijt. Degene die zo opgevoed zijn, zijn ook opgevoed vanuit een bepaalde ideologie, "het is belachelijk te geloven in iets wat blablabla" "ik vind dat mn kind voorsprong heeft omdat z'n normen en waarden niet vanuit de bijbel komen, maar vanuit mn eigen ideologie", yeaaah right....
Een echt vrije opvoeding imo is wanneer kinderen al vanaf jonge leeftijd mogen meedenken over opvoedkundige zaken binnen het huis, maar ook binnen school, maatschappij, etc. Omdat ze zo niet klakkeloos pa en ma of de bijbel hoeven over te nemen, maar zelf over dingen mogen/moeten denken. Dan sta je nog dichter tot de kern van het wezen van het kind.
In de bijbel staan ook best goede adviezen, zoals:
"Onderzoekt alles, maar behoudt het goede"
quote:Ik zou mij proberen los te maken van dit geloof. Ik weet dat het veel moeilijker is dan gezegd.Op maandag 31 juli 2006 11:39 schreef releaze het volgende:
Maar goed, nog ff over angst voor de dood, welke mij iedere dag sinds het openen van dit topic achternajaagt
Wat dan weer inhoudt dat mijn ziel voor dit leven en deze angsten bewust gekozen heeft, dat het niet iets is wat me overvalt ofzo. Maar goed, dat het mijn keuzes zijn kan misschien een vorm van kracht geven, omdat het het element van "anderen waren het en ik kon er niets aan doen alleen hulpeloos toekijken" ofzo elimineert. En dat geeft weer een beetje rust, misschien.
In ieder geval heb ik bij deze redenatie wel een goed gevoel, en misschien moet ik deze maar gaan uitwerken, ik zal het iig wel proberen. Wat opzich ook wel weer vervelend is, omdat ik momenteel geen ogenblik alleen kan zijn en enge gedachtes spoken alweer door mn hoofd
Er is geen enkele rationele basis voor deze gedachten (helpt natuurlijk ook niet, want angst is vaak irrationeel).
Ikzelf probeer altijd de ratio een belangrijke plek in mijn denken te geven. De ratio is bij de mens niet leidend, dat weet (de ratio) je als je jezelf en anderen goed observeert. Wij worden gedreven (beheerst) door gevoelens (angsten en driften), die vaak juiste beslissingen ten gevolge hebben, maar niet altijd. In die gevallen moet je voldoende wilskracht hebben om de ratio te laten beslissen. De ratio moet als het ware de scheidsrechter zijn tussen de vaak tegenstrijdige gevoelens.
Hoe sterker de ratio, des te vrijer een mens kan zijn.
quote:ten eerste, ik heb geen geloof.Op maandag 31 juli 2006 13:13 schreef Oud_student het volgende:
[..]
Ik zou mij proberen los te maken van dit geloof. Ik weet dat het veel moeilijker is dan gezegd.
Er is geen enkele rationele basis voor deze gedachten (helpt natuurlijk ook niet, want angst is vaak irrationeel).
Ikzelf probeer altijd de ratio een belangrijke plek in mijn denken te geven. De ratio is bij de mens niet leidend, dat weet (de ratio) je als je jezelf en anderen goed observeert. Wij worden gedreven (beheerst) door gevoelens (angsten en driften), die vaak juiste beslissingen ten gevolge hebben, maar niet altijd. In die gevallen moet je voldoende wilskracht hebben om de ratio te laten beslissen. De ratio moet als het ware de scheidsrechter zijn tussen de vaak tegenstrijdige gevoelens.
Hoe sterker de ratio, des te vrijer een mens kan zijn.
ten tweede, als dit mijn geloof was, waarom zou ik me ervan losmaken?
ten derde, ratio en gevoelens moeten imo allebei een even grote plek krijgen en ik geloof dat ze in elkaars verlengde liggen, dan wel niet één zijn. we rationaliseren onze gevoelens constant. waarom voel ik me zo, etc. En we gebruiken ratio als middel om een bepaald gevoel te creeren bij onszelf, om ons bijvoorbeeld van angsten af te helpen, ons te overtuigen waarom we iets goed doen, etc.
ten vierde, mijn god wat een bekeringsdrang
ik heb meer last van rationalisten dan van christenen en de ratio die wij doorgaans gebruiken is ook nog eens ratio gebaseerd op zoiets als krankzinnigs als taal.
ik heb in mijn hele leven nog nooit zoiets beperkends als taal meegemaakt. het is allemaal heel erg handig wanneer je wilt weten waar de schaar ligt, maar JUIST wanneer het gaat over het hiernamaals, de dood, en weet ik veel wat, is taal een enorme barricade. maar goed, mensen die alleen maar hun verstand achterna gaan en gevoel behandelen als het ondergeschoven kindje, en mensen die gevoel zien als alles en ratio behandelen als het ondergeschoven kindje, vind ik sowieso achterlijke ideologie erop nahouden. ze gebruiken allebei hun aangeboren gaves niet in volle potentie om hier te kunnen bestaan. de ene heeft in mijn optiek een onmogelijke grootheidswaanzin, de ander gelooft niet in z'n eigen capaciteiten.
Soms voel ik me zo gezond, dan denk ik echt dat ik eeuwig leven heb En op zulke momenten lijkt de dood helemaal niet meer aanwezig te zijn. Vaak op heldere momenten ook. Dan is de duisternis verdwenen.
Maar goed, ik ben niet bang voor de dood. Alleen als ik me slecht voel, en niet geestelijk slecht maar lichamelijk slecht. Soms voel ik me lichamelijk niet helemaal 100 procent en dan lijkt het dat ik half dood aan het gaan ben. Voel ik me zo, dan ben ik wel bang om dood te gaan dus. Omdat ik niet dood wil gaan vooral. En omdat het dood gaan een verschrikkelijk iets lijkt om mee te maken.
Dat je je leven verliest dus. Lijkt me echt verschrikkelijk. Als het leven uit je weggaat. Alleen de gedachte al
Roekeloos ben ik zeker, maar niet suicidaal ofzo.. Lijkt me gewoon zonde om telkens uit te kijken naar je dood en zo vergeten te leven. Geniet, maar nooit met mate 
quote:een ander verhaal is dat we reincarneren om te ervaren. de ziel weet alles, maar zonder ervaring is die kennis waardeloos.Op maandag 31 juli 2006 13:56 schreef t.wiki het volgende:
Ik heb niet zoveel met de reincarnatietheorie moet ik eerlijk bekennen. Het, en de gehele leer die eraan verbonden is, is naar mijn wel één van de meest elegante esoterische filosofieën, echter kan het mij in praktiserend opzicht weinig bekoren. Ik vraag mijzelf altijd af: waar haalt men de kennis vandaan om te kunnen stellen het leven zus en zo in elkaar steekt? De reincarnatietheorie wordt altijd uitgelegd in relatie tot de opvatting dat het leven een soort leerschool voor de ziel is. Hoe komt men daar in godsnaam bij? Wat is dan het motief achter die leerschool? Wat moet een ziel leren, wat het niet reeds weet?
quote:Voor die filosofie voel ik meer dan voor het leven als een leerschoolOp maandag 31 juli 2006 14:58 schreef releaze het volgende:
[..]
een ander verhaal is dat we reincarneren om te ervaren. de ziel weet alles, maar zonder ervaring is die kennis waardeloos.
.Als je overlijdt dan schijnt het dat je hetzelfde leven nog eens moet overdoen. Een boek gelezen daarover. Je blijft constant geboren worden in hetzelfde leven. Totdat je genoeg geleerd hebt in het leven. En dan heb je misschien eeuwig leven.
Vandaar misschien ook die deja vus momenten. Dat die deja vus momenten komen omdat het flash-backs zijn van dat leven of dat je dus vooruit leeft.
Maar daar moet ik verder over nadenken.
quote:of, als je gelooft in de ziel, neem je je leven mee en sterf je feitelijk niet. alleen het stoffelijkeOp maandag 31 juli 2006 14:57 schreef Dromenvanger het volgende:
Op het moment dat ik me helemaal gezond voel heb ik geen angst voor de dood
En op zulke momenten lijkt de dood helemaal niet meer aanwezig te zijn. Vaak op heldere momenten ook. Dan is de duisternis verdwenen.
Maar goed, ik ben niet bang voor de dood. Alleen als ik me slecht voel, en niet geestelijk slecht maar lichamelijk slecht. Soms voel ik me lichamelijk niet helemaal 100 procent en dan lijkt het dat ik half dood aan het gaan ben. Voel ik me zo, dan ben ik wel bang om dood te gaan dus. Omdat ik niet dood wil gaan vooral. En omdat het dood gaan een verschrikkelijk iets lijkt om mee te maken.
Dat je je leven verliest dus. Lijkt me echt verschrikkelijk. Als het leven uit je weggaat. Alleen de gedachte al
ach, zelfs het stoffelijke sterft niet. het stoffelijke gaat gewoon terug naar de aarde en doet d'r dingetje. het idee van leven en dood is dan opeens niet meer toepasbaar. het zijn verzonnen scheidslijnen, verre van wetmatigheden.
maar dat vind ik zo'n machtig idee he, dat waar ik uit besta, niet 24 jaar oud is, maar miljarden jaren oud. (goed, als je in lineare tijd leeft/denkt/gelooft). Ik zeg altijd, mijn oudste voorouder is de planeet en alles erop zelf. alles is één.
quote:als je straks gewoon doodgaat en dit is het enige leven wat je leijdt is het eigenlijk precies hetzelfde. One shot, en hier heb je hem, voor altijd voor je hele bewustzijnsperiode!Op maandag 31 juli 2006 15:06 schreef t.wiki het volgende:
Ik moet er bij God niet aan denken om steeds weer terug te komen in dit leven.
quote:"One shot" op watOp maandag 31 juli 2006 15:11 schreef releaze het volgende:
[..]
als je straks gewoon doodgaat en dit is het enige leven wat je leijdt is het eigenlijk precies hetzelfde. One shot, en hier heb je hem, voor altijd voor je hele bewustzijnsperiode!
? Als dit inderdaad het enige leven is en daarna is het gebeurd, waarom zou ik mij dan druk maken om wat ik bereik? Alsof dat nog wat uitmaakt .quote:Nee je ziet het fout, op een gegeven moment leef je door. Je sterft niet meer volgens mij.Op maandag 31 juli 2006 15:06 schreef t.wiki het volgende:
Ik moet er bij God niet aan denken om steeds weer terug te komen in dit leven.
Maar ik ben dus steeds aan het denken hoe het zit en soms komt wat naar voren. Ik heb ook nog 1001 vragen die nog onbeantwoord zijn. Als ik nadenk dan krijg ik soms een spontane gedachte binnen die voor mij soms logisch kan klinken.
Je breekt door dus. Een final break-through. Dat is ook volgens mij de enige manier dat de overleden mensen weer samen kunnen komen met de levenden.
Maar nogmaals, ik weet het niet 100 procent zeker. Ik steek vaker de vinger in de lucht om te voelen hoe de wind staat.
Komt het aan op mijn eigen leven dan weet ik dus wel in te schatten hoe het voelt, ik kan niets herinneren van vorige levens dus ik ga ervan uit dat dit mijn enige leven is geweest. Hoewel het misschien mogelijk is dat ik ook 90 jaar ben al in de toekomst. Ik ben misschien al 100000 jaar in de toekomst. Net zoals iedereen dat gaat worden. Eeuwig leven dus.
Maar dat is wederom een kwestie van inzicht verschaffen erin. Sowieso ontrafelen en ontsleutelen. Doe je dat niet dan blijf je volgens mij dood gaan en weer geboren worden.
Doet me wederom denken aan de slacht-offers van de 2e wereldoorlog. Dat die steeds hetzelfde lot moeten krijgen. Dan moet er ooit iemand opstaan daar die hitler omver kegelt. Het verleden is nog steeds aan de gang. Het verleden is in leven nog.
Kan verder gaan ermee maar dat doe ik straks.
Tis mijn theorie dus het hoeft helemaal niet kloppend te zijn. Voor mij voelt het logisch aan en dan klaart het op in mijn hoofd. Ik klaar pas op in het hoofd als ik weet hoe het in elkaar zit.
quote:Het zijn bepaalde ideeen, die niet op feiten gebasseerd, overtuigingen.Op maandag 31 juli 2006 14:56 schreef releaze het volgende:
ten eerste, ik heb geen geloof.
ten tweede, als dit mijn geloof was, waarom zou ik me ervan losmaken?
Waarom ervan losmaken? Omdat je er blijkbaar last van ondervindt !
quote:Feit is dat de ratio bij verreweg de meeste mensen een ondergeschikte rol heeft. Evolutionair zijn de gedeelten van de hersenen die verantwoordelijk zijn voor instincten en gevoelens ouder dan de neo-cortex, waar cognitieve vermogens liggen.ten derde, ratio en gevoelens moeten imo allebei een even grote plek krijgen en ik geloof dat ze in elkaars verlengde liggen, dan wel niet één zijn. we rationaliseren onze gevoelens constant.
waarom voel ik me zo, etc.
Als eerste rationele vaststelling moet je dan ook toegeven: de ratio is niet de baas
(maar een mens wil graag misleidt worden, dwz. bepaalde driften en instincten doen het voorkomen dat de ratio wel in control is)
quote:Een rationele overweging kan zelden (misschien zelfs nooit) een angst, een andere emotie of een slechte gewoonte wegnemen. Je kunt een roker 1000 x uitleggen dat hij verkeerd bezig is, maar dat helpt niet.En we gebruiken ratio als middel om een bepaald gevoel te creeren bij onszelf, om ons bijvoorbeeld van angsten af te helpen, ons te overtuigen waarom we iets goed doen, etc.
quote:Nee, als rationalist weet ik dat een rationeel verhaal niet overtuigt. Mensen geloven nu eenmaal liever in esoterische zaken. Dus als het om bekeren gaat, dan is een rationeel verhaal wel het laatste wat ik zou gebruiken (als je de redevoeringen van Hitler op papier ziet, dan is het saai en volslagen onzin, maar door zijn act van spreken en doen kon hij de mensen wel overtuigen)ten vierde, mijn god wat een bekeringsdrang
quote:Wat is er dan wel krachtiger dan de taal ? Mits goed gebruikt is de taal een prachtig instrument.en de ratio die wij doorgaans gebruiken is ook nog eens ratio gebaseerd op zoiets als krankzinnigs als taal.
quote:feiten?Op dinsdag 1 augustus 2006 10:05 schreef Oud_student het volgende:
[..]
Het zijn bepaalde ideeen, die niet op feiten gebasseerd, overtuigingen.
Waarom ervan losmaken? Omdat je er blijkbaar last van ondervindt !
feiten zijn conclusies, aannames gebaseerd op een door ons waargenomen werkelijkheid. feiten zijn in het grote geheel van het bestaan niets meer dan een spelletje kiekeboe met een peuter. Ik zie het niet, het is er niet! Iets IS (of niet is) bestaat alleen maar binnen een door mensen vastgestelde context. Als je zegt dat we alleen dingen kunnen bevatten binnen onze span van het leven, en dan zegt dat op het moment van ons sterven niets anders is, dan maak je een aanname, een overtuiging. je zegt iets over iets wat buiten de span van ons bestaan, ons waarneembare is, een feitje gebakken lucht. Net zo'n valide argument als na de dood is er hel en hemel god die ons lief heeft, etc, etc, etc. Allemaal overtuigingen.
quote:Dus je ratio wordt om de tuin geleid door je gevoel?Feit is dat de ratio bij verreweg de meeste mensen een ondergeschikte rol heeft. Evolutionair zijn de gedeelten van de hersenen die verantwoordelijk zijn voor instincten en gevoelens ouder dan de neo-cortex, waar cognitieve vermogens liggen.
Als eerste rationele vaststelling moet je dan ook toegeven: de ratio is niet de baas
(maar een mens wil graag misleidt worden, dwz. bepaalde driften en instincten doen het voorkomen dat de ratio wel in control is)
"het is belangrijk dat je ratio zoveel mogelijk laat spreken" Ja ja. Goed advies! quote:een roker kan zichzelf rationeel overtuigen. het is idd vrij moeilijk voor een derde partij om een angst oid weg te nemen, dat moet de persoon met de angst of de gewoonte zelf doen. in de wirwar van informatie, advies en regels ben je het altijd zelf die er voor kiest om te handelen naar wat je aangeboden krijgt.Een rationele overweging kan zelden (misschien zelfs nooit) een angst, een andere emotie of een slechte gewoonte wegnemen. Je kunt een roker 1000 x uitleggen dat hij verkeerd bezig is, maar dat helpt niet.
quote:zeg je hier dat rationalisme ook maar een geloof is? want ja, zo zie ik het wel.Nee, als rationalist weet ik dat een rationeel verhaal niet overtuigt. Mensen geloven nu eenmaal liever in esoterische zaken. Dus als het om bekeren gaat, dan is een rationeel verhaal wel het laatste wat ik zou gebruiken (als je de redevoeringen van Hitler op papier ziet, dan is het saai en volslagen onzin, maar door zijn act van spreken en doen kon hij de mensen wel overtuigen)
[..]
quote:oh ik zeg niet dat het niet krachtig is, het is alleen heel erg beperkt. in het geval van esotherische zaken bijvoorbeeld is gevoel echter een instrument dat vele malen krachtiger is. met gevoel ervaar je, overtuig je jezelf. wat is er nou krachtiger dan overtuiging? weten zonder het te kunnen bewijzen? het grote taboe van de westerse wereld.Wat is er dan wel krachtiger dan de taal ? Mits goed gebruikt is de taal een prachtig instrument.
quote:Natuurlijk is een gezonde dosis scepsis ook t.o.v. de wetenschap gewenst (rationeel).Op dinsdag 1 augustus 2006 13:00 schreef releaze het volgende:
feiten?
Iets IS (of niet is) bestaat alleen maar binnen een door mensen vastgestelde context. Als je zegt dat we alleen dingen kunnen bevatten binnen onze span van het leven, en dan zegt dat op het moment van ons sterven niets anders is, dan maak je een aanname, een overtuiging. je zegt iets over iets wat buiten de span van ons bestaan, ons waarneembare is, een feitje gebakken lucht. Net zo'n valide argument als na de dood is er hel en hemel god die ons lief heeft, etc, etc, etc. Allemaal overtuigingen.
Maar het is niet erg rationeel om dingen die je niet kunt zien of indirect op de een of andere wijze waar te nemen een gotere waarde toe te kennen, resp, het bestaan ervan zekerder aan te nemen dan bijv. de tafel waaraan ik nu zit.
Het bestaan van een hemel of hel etc. kan ik niet weerleggen nog bewijzen. Mijn ratio zegt echter dat zoiets erg onaannemelijk is en dat er niets in de wereld op wijst dat er na de dood wel iets is.
Hetgeen wat wij nu weten van het menselijk lichaam suggereert dat alle informatie bij de dood verloren gaat, een ziel (als informatiedarger) is niet vastgesteld.
Tot op het moment dat het tegendeel blijkt, houd ik vast aan het eenvoudigst denkbare, nl dat er na de dood niets is
quote:Ons reptiel- en zoogdierenbrein is de baas, dat kun je heel goed zien in extreme situaties. Dan nemen de primitieve, maar vaak nuttige, routines de leiding en wordt de ratio vrijwel geheel uitgeschakeld. Mensen die rationeel kunnne blijven denken in extreme situaties zijn zeldzaam.Dus je ratio wordt om de tuin geleid door je gevoel?
quote:De ratio zegt in zo'n geval NEE, maar het verslaafde reptielenbrein overruled de zaak en zegt JA nog een sigaret/ borrel/ joint/ etceen roker kan zichzelf rationeel overtuigen. het is idd vrij moeilijk voor een derde partij om een angst oid weg te nemen, dat moet de persoon met de angst of de gewoonte zelf doen. in de wirwar van informatie, advies en regels ben je het altijd zelf die er voor kiest om te handelen naar wat je aangeboden krijgt.
quote:Net zo als we de taal hebben om iets uit te drukken is er geen betere houding denkbaar dan de rationele. Je kunt dit beredeneren en ook zien uit de praktische resultaten.zeg je hier dat rationalisme ook maar een geloof is? want ja, zo zie ik het wel.
quote:Een overtuiging gebaseerd op gevoel kan erg gevaarlijk zijn (zie mijn eerdere voorbeeld)oh ik zeg niet dat het niet krachtig is, het is alleen heel erg beperkt. in het geval van esotherische zaken bijvoorbeeld is gevoel echter een instrument dat vele malen krachtiger is. met gevoel ervaar je, overtuig je jezelf. wat is er nou krachtiger dan overtuiging? weten zonder het te kunnen bewijzen? het grote taboe van de westerse wereld.
Er zijn idd bepaalde mystieke gevoelens (ideeen) die heel sterk kunnen zijn, maar deze kunnen ten dele wel gerationaliseerd worden (lees bijv de Tractatus van Wittgenstein)
Er zijn idd zaken die wij aannemen zonder die te (kunnen) bewijzen. Ik ben het met je eens dat bepaalde wetenschappers net doen of zij alles kunnen verklaren, of dat alles bewezen kan worden. Maar het mystieke en onzegbare bestaat weldegelijk, we kunnen het alleen niet uitspreken. Ook bij het voelen of ervaren van een mystieke zaken, moet je je afvragen of het gevoel meer een begeleidend verschijnsel is bij het denken aan mystieke zaken ipv de mystieke zaak zelf.
quote:ik hecht even veel waarde aan het idee dat er buiten onze waarneming veel andere dingen liggen als dat ik waarde hecht aan het bestaan van de tafel waaraan ik zit. WAT die dingen buiten mijn waarneming zijn kan ik niet benoemen, omdat ik het niet met mn 5 zintuigen kan waarnemen. wat wel is, wanneer ik bijvoorbeeld hallucinogens gebruik, is dat mn waarneming verandert, m'n manier van denken en manier van voelen. zie ik meer context of zie ik een andere context? aangezien we niks buiten onze eigen waarneming kunnen meten zal dit ook een vraag zijn die we niet zo snel zouden kunnen antwoorden, maar het is wel een vraag die speelt en speelt en waar mn hersens een antwoord op willen hebben, en dan komt het filosoferen.Op dinsdag 1 augustus 2006 14:36 schreef Oud_student het volgende:
[..]
Natuurlijk is een gezonde dosis scepsis ook t.o.v. de wetenschap gewenst (rationeel).
Maar het is niet erg rationeel om dingen die je niet kunt zien of indirect op de een of andere wijze waar te nemen een gotere waarde toe te kennen, resp, het bestaan ervan zekerder aan te nemen dan bijv. de tafel waaraan ik nu zit.
quote:heel erg fijn dat jij dat kan, maar zoals je in het begin van het topic al gemerkt heb kan ik dat niet. ik kan de dood niet loslaten omdat ik een rits aan opties zie en kan beredeneren en dat dood en onder de grond er maar één van is. "we hebben het nog niet bewezen dus ik ga er maar van uit dat" kan ik niet, wil ik wel (is overtuiging en geeft rust), maar bij mij is het "we hebben nog niks bewezen dus ik ga nog nergens van uit"Het bestaan van een hemel of hel etc. kan ik niet weerleggen nog bewijzen. Mijn ratio zegt echter dat zoiets erg onaannemelijk is en dat er niets in de wereld op wijst dat er na de dood wel iets is.
Hetgeen wat wij nu weten van het menselijk lichaam suggereert dat alle informatie bij de dood verloren gaat, een ziel (als informatiedarger) is niet vastgesteld.
Tot op het moment dat het tegendeel blijkt, houd ik vast aan het eenvoudigst denkbare, nl dat er na de dood niets is
snap je dat? om even op jouw stukje door te gaan,
quote:een doodsangst situatie vind ik persoonlijk vrij extreem. angst is sowieso een zeer sterke emotie, heel biologisch, is al talloze keren in dit topic beschreven, de angst voor de dood etc. we willen overleven. Wat je eigenlijk zegt (of wat er gezegd wordt) is of ik in een extreme angst situatie waarin praktisch per definitie ratio het onderspit delft maar even rationalistisch wil gaan denken, want dan heb ik geen angst meer, oid. En als me dat lukt hoor ik tot die zeer zeldzame groep.Ons reptiel- en zoogdierenbrein is de baas, dat kun je heel goed zien in extreme situaties. Dan nemen de primitieve, maar vaak nuttige, routines de leiding en wordt de ratio vrijwel geheel uitgeschakeld. Mensen die rationeel kunnne blijven denken in extreme situaties zijn zeldzaam.
Nou, is dit realistisch advies of niet? Ik kan beter leren geloven in de dingen waar ik al halfslachtig achter sta, is niet zo moeilijk, en geeft ook nog eens antwoord op mijn priemende hoe wat en waarom vragen. twee vliegen in één klap.
quote:en als ik dat laatste gedaan heb, wat dan? er is geen conclusie of waarde die je kan verbinden aan of het een begeleidend verschijnsel is of iets anders. simpel omdat je niet weet wat de rol van gevoel in mystieke zaken vervult. Geloof en overtuiging zijn puur persoonlijke aangelegenheden omdat het voor veel mensen gebaseerd is op hun onderbuik en hun verstand. Het is per definitie altijd ok zolang je maar in je achterhoofd houdt dat de kans dat het niet universeel toepasbaar is groot is, omdat je alle factoren en hun rol niet kent, van verstand, van gevoel, van externe prikkels, van interne prikkels, van al het hele universum en alles dat erbij komt kijken.Er zijn idd zaken die wij aannemen zonder die te (kunnen) bewijzen. Ik ben het met je eens dat bepaalde wetenschappers net doen of zij alles kunnen verklaren, of dat alles bewezen kan worden. Maar het mystieke en onzegbare bestaat weldegelijk, we kunnen het alleen niet uitspreken. Ook bij het voelen of ervaren van een mystieke zaken, moet je je afvragen of het gevoel meer een begeleidend verschijnsel is bij het denken aan mystieke zaken ipv de mystieke zaak zelf.
ik weet dat vliegtuigen erg veilig enzo zijn, maar toch ik denk al de hele maand dat deze vliegreis me iets overkomt.. en zoek ik beetje doelloos naar redens of wat ik nog zou moeten doen. Ik dacht dat het wel wat voorbij zou draaien, maar ik begin helemaal gek te worden uiteindelijk. Me familie ziet het niet aan me, ook al had ik ze een tijdje geleden erover verteld... misschien heb ik wel te veel fantasie... maar op het moment ben ik druk aant denken over wat ik zou wille doen in me leven, alsof ik de dood recht in de ogen kijk...
ik ga morgen 13.55 van schiphol naar toronto, canada.. als me iets overkomt (wat niet zal gebeuren
) dan weten jullie het... (keb trouwens al stuk of 10 keer gevlogen, maar nog nooit met zon gevoel gezeten...waarschijnlijk omdat ik pas dit jaar erachter kwam waar ik voor zou willen gaan, wat ik niet meer had voorheen..)
dit keer lokaal 3 uur van cleveland naar denver, USA ...zal vast wel nix gebeuren Ik zelf deel (gelukkig voor mij) de angst voor de dood niet met je. Weet niet eens precies waarom eigenlijk... Op de een of andere manier is het gewoon oke voor mij dat de circle of life zich gewoon voortzet zonder mij.
Mijn vriendin heeft wel heel erg dezelfde angst als jij. De gedachte dat er straks niets meer over is van haar gedachten en gevoelens, het zijn, kan ze vooral niet mee omgaan. Deze gedachten overspoelen haar vooral wanneer ze erg moe is of ziek en komen bijna altijd zodra ze langere tijd alleen is.
Voor mij lijkt het juist een soort angst te zijn voor het leven/om te leven/bang dat er iemand oordeeld over de invulling van je leven ed. Herken jij hier misschien iets in? Ik kreeg bij je reactie op het hypnotherapie voorstel nml het gevoel dat de angst voor jou wel een functie heeft. De dood is toch eigenlijk het enige zekere in het leven en misschien is dat dan toch iets waar je heel erg op kunt gaan focussen om iets anders niet onder ogen te willen komen. Kun je je voorstellen wat er zou gebeuren als je niet meer bang zou zijn voor de dood?
Uit ervaring weet ik dat drug gebruik ook vaak een achtergrond van onzekerheid heeft, of ben je juist gaan experimenteren om met je angst om te kunnen gaan?
Zo, een hoop vragen en ideen op je bordje gemikt! Ik hoop dat je er iets mee kunt en ben benieuwd naar je inzicht(en)
haha lekker bijdehandtnx
quote:Ik kan best gelukkig leven hoor, desondanks heb ik ook wel enige angst voor de dood.Op zondag 29 maart 2009 10:52 schreef mark2012 het volgende:
Ik vraag mij dus echt af hoe mensen die bang zijn voor de dood gelukkig kunnen leven. Persoonlijk zou ik dan helemaal gek worden? Waarom bang zijn voor de dood? Heb respect voor de dood en geniet van het leven!
Ook niet zo heel vreemd als je je lichaam langzaam maar zeker steeds minder voelt functioneren en men geen flauw idee heeft wat je mankeert natuurlijk.
Buiten dat heb ik gewoon een boel mensen in mijn directe omgeving te vroeg en te plotseling zien overlijden zonder enige aanleiding, dat maakt je er van de ene kant extra bewust van dat je moet genieten en alle kansen moet pakken om écht te leven, anderzijds maakt het je wel bang en besef je steeds meer dat de volgende dag écht zomaar je laatste kan zijn.
Het is niet zo dat ik er van wakker lig of er hele dagen aan denk, maar als iets mij die richting op stuurt heb ik al snel dat angstige en dat is niet bepaald een fijn gevoel.
quote:Wapens ook.Op zaterdag 15 juli 2006 00:59 schreef releaze het volgende:
[..]
Die regeltjes zijn iets menselijks, door ons gemaakt...
Neem je die ook ter hand?
[..]
Natuurlijk
Omdat de bronnen van informatie van de laatste tijd sterk wijzen op de noodzaak van het kritisch kijken naar de eigen religie.. met name Rudolf Steiner, Plato en Nietzsche hebben mij gewezen op de noodzaak van een eigen moraal, welke los staat van enige culturele/maatschappelijke (externe) factoren. Ik merk dat zaken waarover b.v. religie spreekt (vaak ideaalbeelden welke 'normaal' niet bereikt kunnen worden) binnen (zo'n zelf samengesteld pakket van normen en waarden) de individuele moraal juist een essentieel onderdeel vormen van de praktijk . Dit artikel geeft wel een aardige samenvatting van hoe ik het zie...
Hoe durf je Plato in het zelfde rijtje als Steiner en Nietsche te zetten!
Het enige wat die laatste twee nietsnutten hebben gedaan is algemene kennis uit Oosterse geschriften stelen en een beetje ombuigen! Er word maar tegen ze opgekeken terwijl het dieven zijn!
quote:"Originaliteit wordt verheven als een ware kunst; echter de onderschatte ware kunst is die van de imitatie."Op donderdag 2 april 2009 20:48 schreef Krocky het volgende:
[quote]Op dinsdag 25 juli 2006 16:53 schreef Boswachtertje het volgende:
Natuurlijk
Omdat de bronnen van informatie van de laatste tijd sterk wijzen op de noodzaak van het kritisch kijken naar de eigen religie.. met name Rudolf Steiner, Plato en Nietzsche hebben mij gewezen op de noodzaak van een eigen moraal, welke los staat van enige culturele/maatschappelijke (externe) factoren. Ik merk dat zaken waarover b.v. religie spreekt (vaak ideaalbeelden welke 'normaal' niet bereikt kunnen worden) binnen (zo'n zelf samengesteld pakket van normen en waarden) de individuele moraal juist een essentieel onderdeel vormen van de praktijk . Dit artikel geeft wel een aardige samenvatting van hoe ik het zie...
Hoe durf je Plato in het zelfde rijtje als Steiner en Nietsche te zetten!
Het enige wat die laatste twee nietsnutten hebben gedaan is algemene kennis uit Oosterse geschriften stelen en een beetje ombuigen! Er word maar tegen ze opgekeken terwijl het dieven zijn!
Plato is evengoed door allerlei andere culturen beinvloed. Daarnaast heb ik dit 3 jaar geleden geschreven, dus ik kijk er nu waars. heel anders tegen aan. Maar daar waar jij Plato duidelijk hoger hebt dan de andere 2, heb ik daar zelf minder moeite mee..Ik zie het probleem niet zo.:)
Dit bericht is aan Releaze, de persoon die deze topic begon.
Hoe gaat het er nu mee? Nog steeds last van de angsten? Ik kan mezelf erg in jou verhaal herkennen. Ook overwogen om gelovig te worden, echter om een iets andere reden.
Naast mijn studie ben ik praktisch fulltime bezig met mijn bestaan, existentiëele angst, en de dood.
Denken doe ik constant, rust heeft mijn brein niet.
Hoe ga je nu met je angsten om?
Hoop dat je dit nog leest, het is immers al
drie jaar geleden sinds je de topic startte.
Met vriendelijke groeten,
Rudy
quote:laatste bezoek: 211 dagen, 14 uur geleden.Op woensdag 4 november 2009 00:23 schreef RudyL90 het volgende:
Hallo,
Dit bericht is aan Releaze, de persoon die deze topic begon.
Hoe gaat het er nu mee? Nog steeds last van de angsten? Ik kan mezelf erg in jou verhaal herkennen. Ook overwogen om gelovig te worden, echter om een iets andere reden.
Naast mijn studie ben ik praktisch fulltime bezig met mijn bestaan, existentiëele angst, en de dood.
Denken doe ik constant, rust heeft mijn brein niet.
Hoe ga je nu met je angsten om?
Hoop dat je dit nog leest, het is immers al
drie jaar geleden sinds je de topic startte.
Met vriendelijke groeten,
Rudy
Releaze is al lang niet meer op fok geweest..
verwacht geen reactie
Nou moe... Dan zoek ik wel verder naar mensen die mijn angsteb delen :p.
Bedankt voor je reactie.
Het beste.
Ik betwijfel alleen of er nog mensen reageren op zo'n oude topic?
quote:De vraag is of je wel kan genieten. Bij elke lust of geluksmoment weet je dat dat van korte duur is. Hetzij dat je geliefde om het leven komt of jezelf. Die gedachte kan je wel eens krankzinnig maken. Tenzij je natuurlijk deze gedachte helemaal uitbant. Oftewel je je geweten kan laten sussen. Dan nog vraag ik me af of je dan nog wel gezond bezig bent?Op zondag 29 maart 2009 10:52 schreef mark2012 het volgende:Ik vraag mij dus echt af hoe mensen die bang zijn voor de dood gelukkig kunnen leven. Persoonlijk zou ik dan helemaal gek worden? Waarom bang zijn voor de dood? Heb respect voor de dood en geniet van het leven!
quote:Het antwoord is JA.Op donderdag 5 november 2009 18:12 schreef LoppenTop het volgende:
De vraag is of je wel kan genieten. Bij elke lust of geluksmoment weet je dat dat van korte duur is. Hetzij dat je geliefde om het leven komt of jezelf. Die gedachte kan je wel eens krankzinnig maken. Tenzij je natuurlijk deze gedachte helemaal uitbant. Oftewel je je geweten kan laten sussen. Dan nog vraag ik me af of je dan nog wel gezond bezig bent?
Een lust of geluksmoment hoeft namelijk helemaal niet van korte duur te zijn, dat zie je een beetje te zwart-wit.
Je kan gewoon algemeen lekker in je vel zitten en genieten van elke dag.
De kunst is om in het hier en nu te leven en daar alles uit te halen.
Niet de gedachten maar mijn leven zou mij krankzinnig maken als het enkel bestond op het steeds moeten wachten voor wat sprankeltjes lust en geluk. Verschrikkelijk!
Dan leef je je leven toch echt niet optimaal en kan nooit de bedoeling zijn.
quote:Hoi RudyOp woensdag 4 november 2009 00:23 schreef RudyL90 het volgende:
Hallo,
<knip>........... Ik kan mezelf erg in jou verhaal herkennen. Ook overwogen om gelovig te worden, echter om een iets andere reden.
Naast mijn studie ben ik praktisch fulltime bezig met mijn bestaan, existentiëele angst, en de dood.
Denken doe ik constant, rust heeft mijn brein niet.
Met vriendelijke groeten,
Rudy
Hoe overweeg je om gelovig te worden? Kun jij daar voor kiezen? Zoals je het opschreef lijkt het alsof je ervoor wou kiezen om van je angst af te komen. Maar dat is toch zelf voor de gek houderij? of heb jij een knopje dat je zou kunnen omzetten? ik zou dat niet kunnen, ik zou er geen meter mee opschieten en achter in mijn hoofd een klein stemmetje hebben: "Ja maar eigenlijk geloof ik er geen hol van."
Ik denk dat er toch meer voor nodig is, een of andere heftige ervaring ofzo. (overigens wil ik helemaal niet gelovig zijn ik ben erg tevreden zo)
Mijn angst voor de dood was nooit echt groot, maar heb ik wel een beetje gehad (ieder mens wel denk ik) Voor mij hielp het erg om met oude mensen om te gaan die sterk in het leven staan (of stonden) Door met hen te praten en hen te observeren heb ik alle angst verloren. 1 opa was erg bang voor de dood, maar omdat hij steeds verder aftakelde zag je hem veranderen en de dood wordt dan geen afschrikwekkende vijand meer, maar een welkome vriend. Als je 90 jaar bent en weinig meer kunt, dan ben je er niet meer bang voor. Je accepteert dat het leven een ontwikkeling is, geboorte, groei, verval, dood. Het is mooi geweest. Zo'n beetje zoals in de boeken van Discworld, waar DEATH eigenlijk een van de sympathiekste karakters is.
Vorig jaar kreeg ik een hevige allergische reactie die me bijna het leven kostte. Het was niet traumatisch, alleen nadat de dokter vertelde dat als ik een half uurtje langer had gewacht dood was geweest begon ik veel na te denken. Sinds dien zijn mijn hersenen continu volle toeren aan het maken en vliegen er vragen zoals 'What's the meaning of life?' door mijn kop. Zoveel vragen, zo weinig antwoord, dan lijkt het me zo heerlijk om gelovig te zijn en overal antwoorden op te hebben, wat een rust.
Ik hoop dat mijn angst zoals bij velen ook met
de jaren wegebt. Ik weet dat de dood verlossend kan zijn, mijn moeder was blij toen haar moeder uit haar lijden verlost was. Maar als je nicht van 27 dan ineens sterft.. Dan komen er ineens weer zoveel vragen bij...
Eigenlijk was mijn angst sinds die allergische reactie veel minder geworden, totdat ze overleed, nu is het erger dan voorheen.
Ik heb ben niet echt bang om te sterven, ben alleen bang voor de dood, voor het niet meer kunnen waarnemen.
Raar hè? :p
Ik kan niet zeggen dat ik jouw problemen precies ken, maar ik heb afgelopen jaar ook een sterfgeval van een jong iemand in mijn omgeving meegemaakt. Natuurlijk maakt dat vragen los, maar hoort dit ook niet bij het leven?
Je bent waarschijnlijk ook niet zo heel oud, dus dan is het niet gek dat je er heftig op reageert - dat deed ik ook. Ik ging het naar mezelf terugkoppelen en dan kun je jezelf van alles wijsmaken..
Ik vraag me zelf altijd sterk af in hoeverre ik in dit leven al 'echte antwoorden' kan vinden op de vragen die betrekking hebben tot de dood. Maar tegelijkertijd probeer ik de dood zo goed en zo kwaad als het gaat, de dood te accepteren. Het einde van dit leven, onvermijdelijk voor iedereen, dus ook voor jou en voor mij. Mensen die geloven hebben hiervoor antwoorden. De één gelooft in de bijbel, de ander in reincarnatie en weer een ander in [vul maar in]. Ik heb hierin zelf geen keuze gemaakt, wellicht omdat ik te skeptisch ben om voor de volle 100% ergens in te geloven. Maar ik zie voor mijzelf meer heil in het vinden van innerlijke rust. Geen gedachten, slechts observatie. Vanuit zo'n heldere staat is de dood wellicht ook in een heel ander licht te plaatsen.
De angst die je hebt, wellicht is dat het best te vertalen als levenslust, de wil om te leven. Je leeft immers nog vol, dan is zoiets abstracts maar toch ook overduidelijks een confrontatie. Dat zet aan tot denken, dat herken ik sterk bij mezelf. Ook wel die onredelijke angst. Maar of je je er door laat leiden of niet, dat is een moeilijke keuze. Wel één die m.i. gemaakt dient te worden, omdat je anders een speelbal blijft van je angsten en gedachten. Ik wou dat ik kon zeggen dat ik dit al helemaal onder de knie heb, maar ik beken dat het voor mij een proces is dat tijd vergt. Neem dus niets van me aan, maar onderzoek het zelf!
Probeer dus vooral ook te genieten
Pluk de dag. Niemand weet hoe alles gaatHartstikke bedankt voor je reactie. Wat geloven betreft, mijn hart snakt ernaar het te doen alleen mijn intellect weigert het toe te staan. Het zou mooi zijn, maar onmogelijk.
Het is apart, maar op de een of andere manier is mijn angst afgenomen. Dat gebeurde wel na het lezen van je bericht (een tijdje terug). Ik heb alleen nog bij vlagen angst voor de realiteit, niet zo zeer meer voor de dood. Meer voor het onwerkelijke bestaan, het leven.
Ben ook sinds kort weer meer muziek gaan maken, misschien dat dat de key was. Het heelt, en doet angsten ook nog eens angsten wegvagen. Wat is een leven zonder muziek? :p
M'n angst is nog niet weg maar wel
aanzienlijk minder geworden, met de tijd zal het wel
verdwijnen.
Nogmaals bedankt voor je wijze woorden, ik heb veel over dit onderwerp gelezen, maar jou woorden vond ik het wijst.
Carpe Diem!
Rudy
[ Bericht 0% gewijzigd door RudyL90 op 25-11-2009 00:36:28 ]
'Waar de dood is zijn wij niet en waar wij zijn is de dood niet."
Als je dood gaat (en zoals het er naar uit ziet is er geen leven na de dood), dan ben je weg. Foetsie! Op den duur blijft er niets van je over. Hoe succesvol je ook in je leven bent, voor 99% van ons geld dat over 100 jaar NIEMAND meer weet wie je was. Je daden hebben amper invloed gehad op de wereld.
Nadenken over de dood geeft mij een enorm gevoel van zinloosheid. Een gevoel van: Waarom zou je nog iets ondernemen? Over 100 jaar ben je toch dood, niets dat enige betekenis heeft blijft achter.
quote:Daarom is voor de meeste mensen trouwenOp zaterdag 28 november 2009 21:48 schreef monddood het volgende:
Enige waar ik bang voor ben is het lijden en het feit dat er dus echt niets van je over blijft.
Als je dood gaat (en zoals het er naar uit ziet is er geen leven na de dood), dan ben je weg. Foetsie! Op den duur blijft er niets van je over. Hoe succesvol je ook in je leven bent, voor 99% van ons geld dat over 100 jaar NIEMAND meer weet wie je was. Je daden hebben amper invloed gehad op de wereld.
Nadenken over de dood geeft mij een enorm gevoel van zinloosheid. Een gevoel van: Waarom zou je nog iets ondernemen? Over 100 jaar ben je toch dood, niets dat enige betekenis heeft blijft achter.
en kindjes maken de perfecte remedie tegen zinloosheid.quote:Wat ik mij afvraag: denk je zoveel na omdat je bang bent voor de dood, of is het andersom dat die angst voortkomt uit het feit dat je zoveel denkt?Op woensdag 4 november 2009 00:23 schreef RudyL90 het volgende:
Naast mijn studie ben ik praktisch fulltime bezig met mijn bestaan, existentiëele angst, en de dood.
Denken doe ik constant, rust heeft mijn brein niet.
Ik kan me voorstellen dat studeren de nodige aandacht vergt, en daar bovenop ben je ook nog eens met deze zaken bezig. Als je iets doet waar je niet al te veel bij na hoeft te denken, maar waar je wel je aandacht op kan richten, voel je je dan beter omdat je niet met die doodsangst hoeft bezig te zijn?
quote:Doodsangst is eigenlijk het verkeerde woord, ik weet niet eens of angst wel het juiste woord is. Ik denk buitengewoon veel na over vragen waar geen antwoord op te geven is. Al die vragen geven mij eigenlijk "angst", de dood geeft wel de boventoon.Op maandag 30 november 2009 11:56 schreef Ribbenburg het volgende:
[..]
Wat ik mij afvraag: denk je zoveel na omdat je bang bent voor de dood, of is het andersom dat die angst voortkomt uit het feit dat je zoveel denkt?
Ik kan me voorstellen dat studeren de nodige aandacht vergt, en daar bovenop ben je ook nog eens met deze zaken bezig. Als je iets doet waar je niet al te veel bij na hoeft te denken, maar waar je wel je aandacht op kan richten, voel je je dan beter omdat je niet met die doodsangst hoeft bezig te zijn?
Maar er zijn inderdaad ook wel momenten dat ik de tijd niet heb om over die angsten na te denken, en ja, dan voel ik mij beter. Maar dat komt maar weinig voor.
Het is vreemd, maar zelfs op momenten dat ik met mijn volle aandacht met een moeilijk onderwerp (studie) bezig ben kan ik over de dood speculeren.
Gelukkig is het de laatste tijd wel minder geworden.
quote:Carpe Diem! Mooi.. ben er zelf nog volop mee in training. Zelf nog steeds geen duidelijkheid kunnen vinden, maar wel steeds meer berusting en acceptatie van de huidige situatie. En dat is weer een begin. Voor mij is het heelproces denk ik het delen. Het proberen onder woorden te brengen van iets dat niet onder woorden te brengen valt. Daar hoort ook het idee 'dood' en de dood zelf bij. Onderwerpen die ik ooit al eens beroerd heb toen ik jong was en daarna een beetje naar de achtergrond verdwenen. Nu kan ik er weer aandacht aan schenken, al is het soms nog steeds moeilijk.Op dinsdag 24 november 2009 00:35 schreef RudyL90 het volgende:
Beste boswachtertje,
Hartstikke bedankt voor je reactie. Wat geloven betreft, mijn hart snakt ernaar het te doen alleen mijn intellect weigert het toe te staan. Het zou mooi zijn, maar onmogelijk.
Het is apart, maar op de een of andere manier is mijn angst afgenomen. Dat gebeurde wel na het lezen van je bericht (een tijdje terug). Ik heb alleen nog bij vlagen angst voor de realiteit, niet zo zeer meer voor de dood. Meer voor het onwerkelijke bestaan, het leven.
Ben ook sinds kort weer meer muziek gaan maken, misschien dat dat de key was. Het heelt, en doet angsten ook nog eens angsten wegvagen. Wat is een leven zonder muziek? :p
M'n angst is nog niet weg maar wel
aanzienlijk minder geworden, met de tijd zal het wel
verdwijnen.
Nogmaals bedankt voor je wijze woorden, ik heb veel over dit onderwerp gelezen, maar jou woorden vond ik het wijst.
Carpe Diem!
Rudy
Leuk om te zien dat je er mee geholpen bent, dat is het belangrijkste. Of het wijze woorden zijn.. ik twijfel er nog altijd aan. Aan wat ik denk te weten en van binnen voel. Want wat je schrijft mbt geloven, hart en intellect, herken ik zeer goed.
Ik hoop dat je vooruit kunt blijven gaan kijken, maar zelf zie ik 1 ding in je post waar ik nog even op wil reageren. Je schrijft dat je denkt dat de angst zal verdwijnen. Ik zal voor mezelf spreken. Ik hoop eerder dat ik de angst kan leren begrijpen, zodat ik deze kan omvormen en transformeren in iets heilzaams. Als ik al iets zou willen geloven, dan is het dat ik daadwerkelijk vooruit kom als ik van mezelf en anderen leer.
(misschien bedoel je dit zelf ook wel, ik heb wel dat idee, maar ik kon het niet uit je woorden opmaken)
Dat maakt de angst voor de dood zo'n waardevolle angst (hoe paradoxaal dat ook mag klinken). Als je jezelf er mee kunt laten omgaan en deze angst omzetten in iets 'beters' (meer genieten van het leven, genieten van de momenten dat je samen kunt zijn met vrienden, familie, etc), dan zul je wellicht ook beter kunnen omgaan met de dood. Ik heb er zelf nog steeds geen duidelijk beeld van, behalve dan dat deel wat iedereen ziet: 'het fysieke lichaam sterft af'.
Wat daarnaast nog mogelijk is, is bron van speculatie maar voor velen ook bron van geloof. Op dit punt wil ik voorlopig zelf geen keuzes maken. Ik wil me eerder richten op de angst zelf, dan over waar de angst zich in dit geval op richt. Maar mogelijk dat deze zoektocht onverwachte inzichten oplevert.. Er zijn zo veel mogelijke manieren om naar het leven te kijken en hetzelfde geldt voor de dood. Onze cultuur kijkt heel anders naar de dood dan bv de Mexicanen. Dat vind ik interessant en geeft me houvast vooruit te durven kijken
"Death is the road to awe" - the Fountain (2006)
"Death smiles at us all. All a man can do is smile back."
Nee, ik ben niet bang om dood te gaan, maar ik moet er niet aan denken als dierbaren overlijden of als ik eerder heen ga dan mijn ouders.
[ Bericht 19% gewijzigd door TLC op 06-12-2009 23:05:11 ]
quote:Ik herken me heel erg in je verhaal! Ik heb je dan ook een PM gestuurd. :-)
quote:Hey Rudy, een nieuw accountje van releaze hier. Na bijna een jaar dacht ik laat ik nog eens kijken op fok, en ik zie zo mijn oude topic weer in dit forumgedeelteOp woensdag 4 november 2009 00:23 schreef RudyL90 het volgende:
Hallo,
Dit bericht is aan Releaze, de persoon die deze topic begon.
Hoe gaat het er nu mee? Nog steeds last van de angsten? Ik kan mezelf erg in jou verhaal herkennen. Ook overwogen om gelovig te worden, echter om een iets andere reden.
Naast mijn studie ben ik praktisch fulltime bezig met mijn bestaan, existentiëele angst, en de dood.
Denken doe ik constant, rust heeft mijn brein niet.
Hoe ga je nu met je angsten om?
Hoop dat je dit nog leest, het is immers al
drie jaar geleden sinds je de topic startte.
Met vriendelijke groeten,
Rudy
Laat ik dan gelijk hierop reageren, dat vind ik wel zo netjes.
Ik ben eerlijk gezegd als ik er over nadenk nog steeds bang voor de dood, maar de afgelopen drie jaar heb ik er wel goed mee leren omgaan waardoor ik nu kan zeggen dat ik de angst voor de dood mijn leven niet meer beheerst zoals het toen deed.
Een pasklaar recept heb ik echter niet voor je. Ik moest zelf gewoon door de existentiele vragen fase heen en die was bij mij vrij heftig, wellicht ook bij jou. Ik heb obsessief alle kastjes opengetrokken om antwoorden te vinden op mijn onzekerheid en al die vragen en op een gegeven moment werd ik daar zo ontzettend moe van dat ik er mee kon stoppen. (Ik denk dat het bij veel mensen gaat die in hun zoektocht geen antwoorden lijken te vinden) En dat was eigenlijk het punt dat de angsten controlable werden. Ik kon tegen mezelf zeggen, nu even niet. En daarmee ging mijn aandacht ook naar iets anders uit. Ben de afgelopen 3 jaar mede daardoor echt een kei geworden in het hier en nu blijven, best cool.
Tegenwoordig doe ik dat nog steeds. Als ik eenzaam in mn bedje lig en de gedachten komen dan zoek ik afleiding. Als ik er over aan het nadenken ben op straat dan kap ik mezelf mentaal af met "dat zien we dan wel" en richt me dan op iets tastbaars om me heen.
Het is natuurlijk wel absurd dat ik mezelf op zo'n jonge leeftijd voortdurend gek laat maken en klote doe voelen voor een moment dat hopelijk op m'n 80e maar een minuut of wat duurt, hoogstens een paar maanden als ik een langslepende ziekte krijg. "Wie dan leeft, wie dan zorgt" is echt mijn motto geworden, helemaal geïnternaliseerd. En ik ben er maar wat blij om ook, want ik was die angst echt helemaal spuugzat
Maar goed, het heeft een aardige tijd gekost voordat ik eenmaal zo ver was maar ik heb in de tijd van de existentiele vragen ook wel veel geleerd. Het was een erg gespannen tijd in m'n bol maar ik pluk er nu wel de vruchten van. Het is zeker niet fijn, maar het gaat absoluut voorbij. Als jij wilt dat die vragen stoppen of dat je een antwoord zal vinden op die vragen waardoor je gemoedsrust kan krijgen zal het gebeuren. Je denken is er helemaal op ingeprogrammeerd. Maar dat het waarschijnlijk wel even zal duren... of niet. valt niet te zeggen
Overigens, ik ben nu 28. Het heeft me niet tot mn 80e gekost om ermee in het reine te komen
Yay me [ Bericht 1% gewijzigd door caerulean op 07-12-2009 23:19:33 ]
Zelf ben ik heel blij dat de dood er nog is. Anders zou het leven in deze maatschappij pas echt ondragelijk zijn. Nu is er tenminste één lot dat we allemaal nog dragen moeten. Stel je voor dat de dood door de wetenschap uitgebannen werd en het leven één eindeloze reeks van bezoeken aan pretparken, kermissen, vergaderingen, festivals en Mallorca was. Daar wordt ik pas bang van.
De dood geeft het leven nog een beetje waarde.
Als wij ons sterven indachtig zijn dan gaan we ons realiseren dat ons werk, onze spulletjes en onze zorgen in wezen totaal onbelangrijk zijn. Net zoals je dat gaat doen wanneer je jezelf realiseert hoe onnoemelijk klein de aarde is in het heelal, of hoe kort een eeuw op de leeftijd van de aarde. Het stelt wezenlijk niks voor. Maar de hele maatschappij is wel gebaseerd op miljoenen die zich heel druk maken om kleine dingetjes op hun werk of de nieuwste i-pod. Daarom wordt dat in stand gehouden. Het is echter allemaal ijdelheid, niets dan ijdelheid en het najagen van wind.
Pas wilde ik naar de Sinterklaasviering van mijn dochtertje (onder werktijd). Iemand vond dat raar, want er was een "belangrijke" vergadering. Ik zei hem: nog voordat er een jaar voorbij is zijn alle punten uit deze vergadering volkomen irrelevant geworden. Toen keek hij me raar aan. Maak je niet de illusie dat hetgeen je op je werk doet ook maar iets uitgemaakt heeft nadat je dood bent. Richt je op de werkelijk belangrijke zaken.
quote:Hear! Hear!Op maandag 7 december 2009 23:02 schreef LXIV het volgende:
Pas wilde ik naar de Sinterklaasviering van mijn dochtertje (onder werktijd). Iemand vond dat raar, want er was een "belangrijke" vergadering. Ik zei hem: nog voordat er een jaar voorbij is zijn alle punten uit deze vergadering volkomen irrelevant geworden. Toen keek hij me raar aan. Maak je niet de illusie dat hetgeen je op je werk doet ook maar iets uitgemaakt heeft nadat je dood bent. Richt je op de werkelijk belangrijke zaken.
quote:Daar kun je zelf toch al een hele hoop preventieve maatregelen voor nemen?Op dinsdag 8 december 2009 01:18 schreef sig000 het volgende:
Mijn grootste angst is juist het erg oud worden.
Het recept voor deze angst is zeer simpel maar ook zo moeilijk. Simpel door stevig te geloven in een hiernamaals. Moeilijk omdat het een moeilijke taak is om van je twijfels af te komen.
quote:elk verjaardag is een nachtmerrie?Op dinsdag 8 december 2009 01:18 schreef sig000 het volgende:
Mijn grootste angst is juist het erg oud worden.
quote:Nee die vier ik nooit.Op woensdag 9 december 2009 21:25 schreef Triggershot het volgende:
[..]
elk verjaardag is een nachtmerrie?
quote:Daar ben ik mijn hele leven al druk met bezig.Op dinsdag 8 december 2009 01:19 schreef intraxz het volgende:
[..]
Daar kun je zelf toch al een hele hoop preventieve maatregelen voor nemen?
Wel ben ik 'bang' voor de manier waarop ik dood ga. Ik hoop vanzelfsprekend niet dat dat kanker is bijvoorbeeld, wat al regelmatig is voorgekomen in mijn familie. Als ik inslaap, toppie
Stelling: iedereen is bang voor de dood, het is je instinct.
quote:Stelling bij deze ontkracht, zie voorgaande post. Neen, ik ben niet bang voor de dood. Kan ik dat bewijzen? neen, je zult me moeten geloven.Op donderdag 10 december 2009 18:18 schreef Case4 het volgende:
Kun je bang zijn voor iets waar niemand ook maar iets van weet? Ik denk dat mensen voor hun dood een zekere angst hebben voor het onbekende, dat is toch van nature zo ingegroeid. Bang zijn voor de dood is iets wat instinctief aanwezig is. Je wilt van nature in leven blijven.
Stelling: iedereen is bang voor de dood, het is je instinct.
"Waar wij zijn is de dood niet, en waar de dood is zijn wij niet."
Heel leuk, al die filosofische wijze lessen, maar dat doet mijn angst niet afnemen.
En de angst waar in deze topic over gediscussieerd wordt, heeft naar mijn idee niks met instict te maken. Er is niks dat mijn angst voedt, ja, gedachten... Is dat instict? Nou dan wil ik wel van mijn instinct af. :p
Maar discussieer gerust verder over de dood, ik hoor graag andermans ideeën erover.
quote:Ik ben dan vooral benieuwd naar jouw ideeen eigenlijk.
Mensen die geen angst voor de dood hebben zoals ik die heb, kunnen makkelijk praten.
"Waar wij zijn is de dood niet, en waar de dood is zijn wij niet."
Heel leuk, al die filosofische wijze lessen, maar dat doet mijn angst niet afnemen.
En de angst waar in deze topic over gediscussieerd wordt, heeft naar mijn idee niks met instict te maken. Er is niks dat mijn angst voedt, ja, gedachten... Is dat instict? Nou dan wil ik wel van mijn instinct af. :p
Maar discussieer gerust verder over de dood, ik hoor graag andermans ideeën erover.
Je weet dat angst uiteindelijk voortkomt uit gedachten he? De basis van cognitieve therapie.
Kortom, je veroorzaakt je eigen angst, en het is dus niet iets dat niet te omschrijven valt. Waar ben jij dan precies bang voor?
quote:The only hope you have is to accept the fact that you're already dead. The sooner you accept that, the sooner you'll be able to function as a soldier is supposed to function: without mercy, without compassion, without remorse. All war depends upon it.