Angst voor de dood.

Mooi Haviksvrouwe

Bij een duiktrip kwam ik ooit in een school van tienduizenden vissen terecht.. allemaal individuutjes die tegelijkertijd ook als ware het één organisme bewegen. Ik zie de mensheid niet anders..

Boswachtertje Je kan dus wel zeggen dat je het allemaal eerst zelf wilt ontdekken maar je maakt hoe dan ook deel uit van de groep of je het nou wilt of niet en van die groep kan je leren wat jij ook doet gezien het feit dat je de één na de andere citeerd.. Er lopen heel veel mensen rond die het beste met de wereld voor hebben en van sommigen kan de mensheid heeel veeeel leren (dan heb ik het bijvoorbeeld over de Mandela's en Gandhi's van deze wereld).

Voorts denk ik dat de liefde tussen ouder en kind uiteindelijk veel doorslaggevender is voor wie je uiteindelijk bent/wordt dan vanuit welke religie dat al dan niet gebeurd.

Extremisme of het nou religieus is of niet is zelden een weg die ergens toe leidt.

quote:

Op maandag 24 juli 2006 19:33 schreef Iblis het volgende:

[..]

Ja, dat is het. Het is op dezelfde manier waarop mensen vrijwillig naar een sekte gaan, de manier waarop men vroeger ‘onbevooroordeeld’ van mening was dat donkere mensen minder waren, de manier waarop ik van mening ben dat man en vrouw gelijkwaardig zijn, de manier waarop ik geleerd heb ‘kunst’ en ‘cultuur’ hoog aan te slaan. (Ik ga na je laatste opmerking daar verder op in.)
[..]

Ja, maar jouw ouders grondslag heeft wel waarschijnlijk een invloed op jouw keus.

Niet op mijn keuze om naar de kerk te gaan en bij Gods kinderen te willen horen. Hooguit heeft hun keuze om in hun woonplaats te gaan wonen mij beinvloed bij het naar de kerk gaan in die woonplaats, in plaats van elders.

quote:

Nee, ik denk dat de kerk niet doelbewust eisen stelt. Ik denk wel dat er dezelfde mechanismen werkzaam zijn die dat ook zijn bij sektes, of bijvoorbeeld iets doodeenvoudigs als een kettingbrief, aan het niet-voldoen zijn wel nare consequenties verbonden, en meedoen stelt goede zaken in het vooruitzicht.

Ik denk niet dat mensen (die oprecht geloven) alleen naar de kerk gaan uit angst voor de hel. Zij zijn ten diepste overtuigd van het bestaan van een Schepper, die alles wat er gebeurd in de hand heeft en die van ons houdt en het beste met ons voor heeft. Als je uit liefde en eerbied voor Hem naar de kerk gaat, is de beloning die ons in het vooruitzicht wordt gesteld alleen maar extra. Mijn kerk probeert daar ook geen macht of invloed over uit te oefenen. Als mijn dominee bijvoorbeeld zou horen dat ik op zondag naar een voetbalwedstrijd ga in plaats van naar de kerkdienst, zal hij zeggen: kun je dat tegenover God verantwoorden?, in plaats van mij onder de tucht te stellen. Dus die mechanismen die jij noemt houden niet de kerk in stand. Het is de relatie met God die mensen doet besluiten naar Zijn huis te gaan.

quote:

Het punt is ook niet dat er stelselmatig sprake is van dwang, je wordt alleen op dusdanige wijze opgevoed in die gemeenschap, dat (alhoewel dat in Nederland nu zeker minder geldt) de kerkgang een vanzelfsprekendheid wordt, iets waar je, ook al denk je er zelf over na te hebben gedacht, uiteindelijk weer op uitkomt.

Dat geldt in Nederland zeker minder. Ik zit op een seculiere universiteit, werk bij een bedrijf waar 95% van mijn collega's niet-gelovig is, heb veel meer niet-gelovige dan wel-gelovige vrienden, en heb in mijn kerk maar weinig leeftijdsgenoten. Ik woon al jaren op mezelf en hoef dus ook aan m'n ouders geen verantwoording af te leggen als ik níet naar de kerk ga. Kerkgang is voor mij zeker geen vanzelfsprekendheid, maar iets wat ik iedere keer weer moet uitleggen en verdedigen in mijn omgeving (iets wat ik overigens graag doe). En ik denk dat dit voor veel meer christenen geldt. De tijd van de verzuiling ligt ver achter ons.

quote:

Wat jij opmerkt dat het ook voor atheïstische opvoedingen, of bijvoorbeeld politieke voorkeur geldt, of algehele opvattingen over stemrecht, rechten van vrouwen, monogamie, en zo voort, het zijn allemaal zaken die je meekrijgt met je opvoeding, en die je uit een soort van conventionaliteit accepteert, omarmt en zelfs verdedigt. Nog banaler, veel Amerikanen vinden American Football helemaal te gek, veel Europeanen voetbal. Die voorliefde wordt ook een beetje in stand gehouden doordat Amerikanen hun kinderen mee zullen nemen naar wedstrijden van American Football, Europeanen eerder naar gewoon voetbal. Dat cirkeltje van elkaar enthousiast maken, goede sfeer creëeren, mooie herinneringen aan overhouden, dat houdt zichzelf in stand. En daarom kan iemand uit Nijmegen heel goed afgeven op iemand uit Arnhem, omdat Vitesse daar vandaan komt, en andersom omdat NEC uit Nijmegen komt. (Of de verhalen die je als kind mooi vond omdat je vader of moeder je ze voorlas, die zul je ook waarschijnlijker doorgeven aan jouw kinderen, en zo kan ik nog wel even doorgaan.)

Deze vergelijking gaat alleen maar op bij welk type kerk (om het zo maar even te noemen) je lid bent, niet óf je lid bent. Dat American Football in Europa niet zo populair is, is een kwestie van cultuur en geografie. Maar christenen heb je over de hele wereld. Je hebt Amerikaanse christenen die van American Football houden, en je hebt Europese christenen die van gewoon voetbal houden. Dat hun kinderen van dezelfde sporten houden, en naar dezelfde kerk gaan, is wellicht mede bepaald door hun ouders. Maar dat hun kinderen chrísten zijn, daar kiezen ze in de meeste gevallen zelf voor. Ik ben lid van een bepaalde gereformeerde kerk, en ik denk dat dat wel voor een deel komt doordat mijn ouders dat ook zijn. En als ik in Amerika was geboren was ik misschien lid geweest van de Reformed Baptist Church, o.i.d. Maar mijn eigen bewuste keus om kind van God te willen zijn, daar hebben mijn ouders geen enkele hand in gehad.

quote:

Daar is allemaal geen sprake van opzettelijk hersenspoelen, maar die blootstelling en de omgeving waar je opgroeit beïnvloedt wel degelijk je keuzes, alhoewel je die keuzes uiteindelijk zelf maakt.

Ongeveer wat ik ook zeg.

quote:

En het is ook niet per se een slechte zaak, helemaal niet, dit is de manier waarop zulke ideeën en overleveringen in leven blijven. Het kan niet anders. Religies vind ik echter om die reden een frappant voorbeeld dat er negatieve consequenties aan apostasie verbonden zijn, en dat hindert me wel een beetje. Bij sommige groepen, zoals Jehova's is dat heel sterk, in de Islam zijn kafirs ook niet heel gunstig, in de RK leidt apostasie tot excommunicatie, en zo voort. En bovendien kom je nog in de hel terecht of erger (bij de Jehova's zijn apostaten bij het laatste oordeel slechter af dan mensen die nooit bekeerd zijn geweest.)

Zie hierboven.

quote:

Dat vind ik het grootste nadeel, voor de rest constateer ik dat mechanisme, maar dat is overal werkzaam. Ik heb dan ook geen slechte ervaringen aan de kerk overgehouden, alhoewel ik sommige gevallen die ik ken heel deerniswekkend vind, bijvoorbeeld de manier waarop sommige strengchristelijke partijen met homofilie omgaan. Als je zo bent opgevoed, en je bent homofiel, dan heb je het niet gemakkelijk. Dat heeft verder persoonlijk geen betrekking op mij. Zo zijn er zaken (waaronder de erfzonde en de totale verdorvenheid) die ik heel moeilijk te bevatten vind binnen het Christelijk geloof.

Met het risico een andere discussie te starten: de meeste christenen hebben moeite met homoseksualiteit, niet met homofiliteit. Daarnaast durf ik ook wel te beweren dat het echt niet alleen maar christelijke omgevingen zijn waar homo's het moeilijk hebben. Veel niet-gelovige collega's van mij zeggen homo's te accepteren, maar er worden achter hun rug om keiharde oordelen geveld, geroddeld, en ze worden door het slijk gehaald met smerige grappen.

quote:

Op maandag 24 juli 2006 20:03 schreef Boswachtertje het volgende:

[..]

Ikzelf heb het geluk gehad dat ik een voorsprong heb gekregen, want ik heb geen religieuze opvoeding gehad, integendeel! Ik ben heel bewust vrij gelaten door mijn ouders en dat heeft mijn rebelse gevoel van nu veel goeds betekend! Ik besef me eens te meer, dat niemand weet hoe wij moeten leven.

Maar leg eens uit waarom jij vindt dat je een voorsprong hebt omdat je niet-religieus bent opgevoed?

quote:

Ik heb het hier dus alleen over mijn opvoeding! In mijn geval ben ik vrijer opgevoed, omdat ik dat weet en vergelijken kan met mensen in mijn omgeving... en je maakt 1 foute assumptie, namelijk: dat ik atheïst zou zijn..

Nee hoor, ik heb me helemaal geen assumptie gemaakt omtrent jouw levensbeschouwing. Dus nogmaals: waarom heb jij een voorsprong ten opzichte van mensen die religieus zijn opgevoed?

quote:

Dat is namelijk niet waar. Pantheist/Monist.. maar alles vanuit de voor het leven en voor de mens. Maar ik pleit voor een individualisering die verder gaat dan die uit de geloven.. diep in mijn geest zoek ik naar antwoorden op de vragen van het bestaan; daar heb ik geen overbodige informatie voor bij nodig

Individualisering die uit de geloven voorkomt? Wat bedoel je daarmee? Wat is overbodige informatie? Heb je bij het zoeken naar antwoorden niet juist zoveel mogelijk informatie nodig?

quote:

Op dinsdag 25 juli 2006 11:34 schreef satine1 het volgende:
Bij een duiktrip kwam ik ooit in een school van tienduizenden vissen terecht.. allemaal individuutjes die tegelijkertijd ook als ware het één organisme bewegen. Ik zie de mensheid niet anders..

Boswachtertje Je kan dus wel zeggen dat je het allemaal eerst zelf wilt ontdekken maar je maakt hoe dan ook deel uit van de groep of je het nou wilt of niet en van die groep kan je leren wat jij ook doet gezien het feit dat je de één na de andere citeerd.. Er lopen heel veel mensen rond die het beste met de wereld voor hebben en van sommigen kan de mensheid heeel veeeel leren (dan heb ik het bijvoorbeeld over de Mandela's en Gandhi's van deze wereld).

Voorts denk ik dat de liefde tussen ouder en kind uiteindelijk veel doorslaggevender is voor wie je uiteindelijk bent/wordt dan vanuit welke religie dat al dan niet gebeurd.

Extremisme of het nou religieus is of niet is zelden een weg die ergens toe leidt.

Ik snap wat je bedoelt en ik weet dit voor mezelf ook.. maar wat ik bedoel met mijn individuele zoektocht, is dat ik daar nu extra andacht aan besteedt temidden van de normale gang van zaken.. bewust met dat ene bezig zijn.. En dat ik de 1 na de ander citeer, is omdat deze mensen op mij hadden gereageerd. En ik vind dat iedereen een nette reply verdient, wanneer hij/zij de moeite doet om op mijn berichten te reageren..

Al met al kom ik denk ik wat aggressief over in dit topic; dat komt meer door de nieuwe ontdekkingen welke ik recentelijk gedaan heb.
Ik ben heel flexibel ingesteld, vandaar dat ik mezelf nogal eens tegenspreek

Boswachtertje, je maakt me nieuwsgierig hoe je tot die nieuwe ontdekkingen bent gekomen.

Met citeren bedoel ik trouwens de wetenschappers die je veelvuldig noemt en citeerd...de manier waarop je op anderen reageerd vind ik wel chic

quote:

Op dinsdag 25 juli 2006 16:28 schreef Vrijkorpser het volgende:
Maar leg eens uit waarom jij vindt dat je een voorsprong hebt omdat je niet-religieus bent opgevoed?
=====
Nee hoor, ik heb me helemaal geen assumptie gemaakt omtrent jouw levensbeschouwing. Dus nogmaals: waarom heb jij een voorsprong ten opzichte van mensen die religieus zijn opgevoed?

Natuurlijk
Omdat de bronnen van informatie van de laatste tijd sterk wijzen op de noodzaak van het kritisch kijken naar de eigen religie.. met name Rudolf Steiner, Plato en Nietzsche hebben mij gewezen op de noodzaak van een eigen moraal, welke los staat van enige culturele/maatschappelijke (externe) factoren. Ik merk dat zaken waarover b.v. religie spreekt (vaak ideaalbeelden welke 'normaal' niet bereikt kunnen worden) binnen (zo'n zelf samengesteld pakket van normen en waarden) de individuele moraal juist een essentieel onderdeel vormen van de praktijk . Dit artikel geeft wel een aardige samenvatting van hoe ik het zie...

Waarom ik dus vind dat ik een voorsprong heb, is omdat ik overal het idee tegenkom dat men eerst de oude religieuze balast moet verwerken alvorens men verder kan op de weg. Voor mij geldt dit, voor jou zeker niet.. En daarom nogmaals de opmerking: zo zie ik het (om alle misverstanden te voorkomen).

quote:

IIndividualisering die uit de geloven voorkomt? Wat bedoel je daarmee? Wat is overbodige informatie? Heb je bij het zoeken naar antwoorden niet juist zoveel mogelijk informatie nodig?

Informatie welke mij vertelt hoe ik moet/kan leven.. die heb ik niet nodig.. maar die wordt me wel telkens door de strot gedauwt (bv tv - ik kijk al een stuk minder).. ik merk dat ik de informatie zelf wil zoeken.. natuurlijk heb ik zoveel mogelijk informatie nodig.. daarom ook de vele discussies, aangezien deze bij uitstek in staat zijn om met weinig middelen veel rendement qua nieuwe kennis kunnen opleveren!

My life is mine to create, vandaar het geloofselement. Ik geloof dat ik alles kan doen en vervolgens werk ik daaraan door een eerste stap in de richting te zetten.. eindeloos of niet, het geeft voldoening..
Ter afsluiting uit het artikel nog een quote:

quote:

Ayn Rand stelt dat geluk de afgeleide en de leidraad van het leven is:
Existentially, the activity of pursuing rational goals is the activity of maintaining one's life; psychologically, its result, reward and concomitant is an emotional state of happiness. It is by experiencing happiness that one lives one's life, in any hour, year or the whole of it. And when one experiences the kind of pure happiness that is an end in itself the kind that makes one think: 'This is worth living for' what one is greeting and affirming in emotional terms is the metaphysical fact that life is an end in itself.

bron

[ Bericht 0% gewijzigd door Boswachtertje op 25-07-2006 16:59:23 ]

quote:

Op dinsdag 25 juli 2006 16:49 schreef satine1 het volgende:
Boswachtertje, je maakt me nieuwsgierig hoe je tot die nieuwe ontdekkingen bent gekomen.

Met citeren bedoel ik trouwens de wetenschappers die je veelvuldig noemt en citeerd...de manier waarop je op anderen reageerd vind ik wel chic

Ik doe mijn best..

Ik ben zelf vrij makkelijk ingesteld, dus als een bekende wetenschapper het beter verwoord in 2 zinnen dan ik in 10 zinnen.. wie ben ik dan om dit te negeren

Hoe ik tot die ontdekkingen ben gekomen? Pff.. nou eigenlijk sinds ik - sinds mijn jeugd - weer op zoek ben gegaan naar antwoorden omtrent het leven. De doelloosheid van de huidige maatschappij speelt voor mij een zeer belangrijke rol, omdat ik mij niet wil schikken naar de wil van het collectief.. ook moet het niet zo zijn dat ik mijn wil moet opleggen aan het collectief. De balans - die zoek is - wil ik hervinden en in ere herstellen. Ik voel dat de mens tot veel meer in staat is.. maar op de een of andere manier gaan we niet diep, ver genoeg in onze zoektocht - waardoor (nogmaals een quote, kan er niets aan doen ) we de volgende situatie krijgen:

quote:

There are two kinds of sufferers in this world: those who suffer from a lack of life, and those who suffer from an overabundance of life. I've always found myself in the second category. When you come to think of it, almost all of human behavior and activity is not essentially any different from animal behavior. The most advanced technologies and craftsmanship bring us at best up to the super-chimpanzee level. Actually, the gap between say Plato or Nietzsche and the average human is greater than the gap between that chimpanzee and the average human. The realm of the real spirit, the true artist, the saint, the philosopher, is rarely achieved. Why so few? Why is world history and evolution not stories of progress but rather this endless and futile addition of zeroes. No greater values can develop. Hell, the Greeks 3,000 years ago were just as advanced as we are. So what are these barriers that keep people from reaching anywhere near their real potential? The answer to that can be found in another question, and that's this. Which is the most universal human characteristic? Fear or laziness?

bron: Waking Life

Met andere woorden: willen wij wel de rode pil om diep in het Wonderland van de kleine Alice te duiken?

Boswachtertje, komt op mij ook wel een beetje over als namedropping....

Het feit dat je de maatschappij doelloos noemt vind ik typisch de wooren van iemand die zelf op zoek is en in het "still haven't found what I am lookin for" stadium zit.. Aan de ene kant zeg je dat je het allemaal zelf uitzoekt maar je vindt wel dat de maatschappij een doel zou moeten hebben..dus impliciet stel je dat anderen toch wel naar je zouden moeten luisteren tevens zeg je monist te zijn en gaat het monisme er niet van uit dat er maar één waarheid is?

Als veel reizende creatief kom ik dagelijks tot de conclusie dat er als er een universele waarheid bestaat deze veel te moeilijk voor ons is om hem te doorgronden. Ik wil dit wel toelichten: In de natuur heb je de gulden snede als basisverhouding en veel beginners zitten daarmee te rekenen. Ga je iets gecompliceerder dan een rechthoek dan wordt het al te moeilijk want er zit een verhouding tussen losse vormen, de vorm zelf heeft een optimum, het heeft kleur, schaduw, en een omgeving etc kortom het is al een universumpje op zich. M.a.w. kennis helpt hier al geen moer laat staan dat je je kennis op de wereld kan loslaten en er dan een zinnige universele theorie uit zou krijgen.

Aan de ene kant zeg je dat je het allemaal zelf uitzoekt maar je vindt wel dat de maatschappij een doel zou moeten hebben..dus impliciet stel je dat anderen toch wel naar je zouden moeten luisteren tevens zeg je monist te zijn en gaat het monisme er niet van uit dat er maar één waarheid is?
Ze zouden naar mij kunnen luisteren, moeten heeft geen zin.. Maar in haar algemeenheid geldt wel dat er slecht wordt geluisterd.. te veel gepraat met te weinig inhoud.. en daar doe ik nu in principe ook een beetje aan mee

Die ene waarheid is niet in taal te vatten, valt niet te beschrijven met woorden. Die kun je m.i. alleen maar bereiken door te groeien in het leven en begrip te krijgen voor alles wat je overkomt en zo veel mogelijk ervaringen te analyseren.. kijk bijvoorbeeld naar zengedichten: wanneer je eenmaal de diepere betekenis snapt, ontvouwt zich de eenvoud binnen de vaak paradoxale zinnen.. Wij willen denk ik te graag de waarheid verwoorden en delen.. terwijl deze waarschijnlijk alleen te doorleven is


Kortom: Kennis van het leven levert niets op, Liefde voor het leven wel..

[ Bericht 43% gewijzigd door Boswachtertje op 25-07-2006 18:23:09 ]

quote:

Op dinsdag 25 juli 2006 16:53 schreef Boswachtertje het volgende:

[..]

Natuurlijk

'Je' was meer algemeen bedoeld dan specifiek 'jij'. Misschien had ik 'men' moeten typen.

doen we het zo vrijkorpser :
Stelling: Als vrij opgevoed mens heb je een voorsprong ten opzichte van mensen die religieus zijn opgevoed

Prima.

Overigens ben ik tegen.

Boswachtertje, Als ik je stelling lees denk ik: vrij ondoordacht om je eigen ervaring zo kortzichtig te extrapoleren tot iets wat algemeen waar zou zijn. Je maakt de fout om jouw wereld te zien als de wereld maar even verder kijken dan je neus lang is zou niet misstaan

Ik heb vrij veel vrienden/vriendinnen die erg vrij zijn opgevoed en door hun hippieouders op de vrije school werden gezet. De meerderheid daarvan kan op Steiner inmiddels wel kotsen en zullen hun kinderen nooit op een vrije school plaatsen..

Kortom fijn voor je dat je tevreden lijkt over je eigen opvoeding maar ik zou die stelling wel in de IK vorm zetten

quote:

Op woensdag 26 juli 2006 14:37 schreef satine1 het volgende:
Boswachtertje, Als ik je stelling lees denk ik: vrij ondoordacht om je eigen ervaring zo kortzichtig te extrapoleren tot iets wat algemeen waar zou zijn. Je maakt de fout om jouw wereld te zien als de wereld maar even verder kijken dan je neus lang is zou niet misstaan

Ik heb vrij veel vrienden/vriendinnen die erg vrij zijn opgevoed en door hun hippieouders op de vrije school werden gezet. De meerderheid daarvan kan op Steiner inmiddels wel kotsen en zullen hun kinderen nooit op een vrije school plaatsen..

Kortom fijn voor je dat je tevreden lijkt over je eigen opvoeding maar ik zou die stelling wel in de IK vorm zetten

Die stelling staat er meer, omdat Vrijkorpser de stelling wat algemener interpreteerde.. vandaar...

en nogmaals: ik beweer helemaal niet te weten hoe jullie moeten leven...

Boswachtertje Als je zegt niet te weten hoe een ander moet leven hou dan stellingen over voorsprong op die en die bij jezelf anders is het alleen maar ruis..

Ik weet wel hoe een ander zou kunnen leven, niet hoe hij/zij zou moeten leven... de stelling draait om het 'mogelijke deel', niet het verplichte (MOET!) deel..

aargh.. taalbarrieres.. (vanuit mijn kijk op de zaak)

Ik ben absoluut niet bang voor de dood Zie het juist als een verlossing van het leven ... of ben ik nou depressief bezig

quote:

Op zondag 30 juli 2006 01:17 schreef multi-tool het volgende:
Ik ben absoluut niet bang voor de dood Zie het juist als een verlossing van het leven ... of ben ik nou depressief bezig

Ehhhhh......dat ligt eraan, ik ben ook niet bang voor de dood, maar ik wil nog wel ff wat jaren meedraaien hoor.

Ik ben niet bang voor de dood. als het moet komen, dan zal het zo zijn.

Ik ben banger dat ik op een dag wakker wordt en niks meer kan doen. Alleen luisteren en zien. En dat mensen tegen me praten en ik dan niks terug kan doen. Dat gevoel beangstigd me soms enorm

quote:

Op zondag 30 juli 2006 13:08 schreef Daywalk3r het volgende:
Ik ben niet bang voor de dood. als het moet komen, dan zal het zo zijn.

Ik ben banger dat ik op een dag wakker wordt en niks meer kan doen. Alleen luisteren en zien. En dat mensen tegen me praten en ik dan niks terug kan doen. Dat gevoel beangstigd me soms enorm

Wat mij dan weer beangstigd, misschien is de dood wel zo'n soort van waarneming?

quote:

Op woensdag 26 juli 2006 14:17 schreef Boswachtertje het volgende:
doen we het zo vrijkorpser :
Stelling: Als vrij opgevoed mens heb je een voorsprong ten opzichte van mensen die religieus zijn opgevoed

Ik denk dat je een vrij opgevoed mens, of een mens die zichzelf vrijgemaakt heeft van zijn opvoeding, moet zijn om de stelling te begrijpen.
Daarnaast begrijpt een vrij opgevoed mens ook de relativiteit van de stelling en begrijpt hij dat mensen die vastzitten (vanuit de vrij opgevoedde gedachte) in een geloof dit niet begrijpen.
In absolute zin begrijpt een vrije, filosofisch ingestelde mens meer dan de niet vrije mens.
Maar of dit een voorsprong is ?

PS Onderwijs gebaseerd op de leer van Steiner is natuurlijk helemaal niet vrij, dit is ook dogmatisch onderwijs.

quote:

Op maandag 31 juli 2006 11:39 schreef releaze het volgende:
Maar goed, nog ff over angst voor de dood, welke mij iedere dag sinds het openen van dit topic achternajaagt , had ik onlangs iets vernomen. Er van uitgaand dat wij zielen hebben die incarneren en incarneren om te willen leren dan wel ervaren, hebben onze zielen ervoor gekozen om het huidige tijdperk mee te maken, de levenslessen te leren die er geleerd zullen worden, in mijn geval waarschijnlijk het hele doodgaan gebeuren. (maar goed, dat is als je gelooft dat zielen van te voren hun leer/ervaarweggetje al uitplannen.)
Wat dan weer inhoudt dat mijn ziel voor dit leven en deze angsten bewust gekozen heeft, dat het niet iets is wat me overvalt ofzo. Maar goed, dat het mijn keuzes zijn kan misschien een vorm van kracht geven, omdat het het element van "anderen waren het en ik kon er niets aan doen alleen hulpeloos toekijken" ofzo elimineert. En dat geeft weer een beetje rust, misschien.

In ieder geval heb ik bij deze redenatie wel een goed gevoel, en misschien moet ik deze maar gaan uitwerken, ik zal het iig wel proberen. Wat opzich ook wel weer vervelend is, omdat ik momenteel geen ogenblik alleen kan zijn en enge gedachtes spoken alweer door mn hoofd achja... go with the flow maar..

Heb je wel eens overwogen om in hypnotherapie te gaan? Het is een mooi idee dat je ziel bewust heeft gekozen voor deze angst, maar houdt dat dan ook niet in dat je deze angst moet proberen te overwinnen?

quote:

Op maandag 31 juli 2006 11:27 schreef releaze het volgende:
mensen die zich los hebben gemaakt van hun opvoeding, bestaan niet. opvoeding is veel breder dan wat je ouders je hebben meegegeven, opvoeding gebeurt op school, op straat, etc, overal waar een kind interactie heeft met volwassenen en hun denkbeelden. opvoeden betekent in de kern dan ook nog dat je kinderen leert zelfstandig te denken, te handelen, besluiten te nemen. als je je vrij maakt van je opvoeding, leef je niet alleen los van iedereen om je heen, maar ben je ook die gaves kwijt waar opvoeding allemaal om draait, het zelfstandig zijn (wat op z'n beurt weer heel erg tegenspreekt gezien je als iemand bent die los van anderen leeft )

Uiteraard is een mens het product van aanleg en milieu, dus een losmaken daarvan is onmogelijk. Maar mensen met een bepaalde intelligentie en de neiging om alles te onderzoeken en waarde hechten aan waarheid, hebben IMO een ruimere blik op de werkelijkheid.
Of dat een voordeel is, is natuurlijk maar de vraag en hangt van de situatie af.

quote:

En wat is een vrije opvoeding? er werd eerder gezegd iets in de trant van, geen jezus bij het ontbijt. Degene die zo opgevoed zijn, zijn ook opgevoed vanuit een bepaalde ideologie, "het is belachelijk te geloven in iets wat blablabla" "ik vind dat mn kind voorsprong heeft omdat z'n normen en waarden niet vanuit de bijbel komen, maar vanuit mn eigen ideologie", yeaaah right....

Een echt vrije opvoeding imo is wanneer kinderen al vanaf jonge leeftijd mogen meedenken over opvoedkundige zaken binnen het huis, maar ook binnen school, maatschappij, etc. Omdat ze zo niet klakkeloos pa en ma of de bijbel hoeven over te nemen, maar zelf over dingen mogen/moeten denken. Dan sta je nog dichter tot de kern van het wezen van het kind.

Mee eens.
In de bijbel staan ook best goede adviezen, zoals:
"Onderzoekt alles, maar behoudt het goede"

quote:

Op maandag 31 juli 2006 11:39 schreef releaze het volgende:
Maar goed, nog ff over angst voor de dood, welke mij iedere dag sinds het openen van dit topic achternajaagt , had ik onlangs iets vernomen. Er van uitgaand dat wij zielen hebben die incarneren en incarneren om te willen leren dan wel ervaren, hebben onze zielen ervoor gekozen om het huidige tijdperk mee te maken, de levenslessen te leren die er geleerd zullen worden, in mijn geval waarschijnlijk het hele doodgaan gebeuren. (maar goed, dat is als je gelooft dat zielen van te voren hun leer/ervaarweggetje al uitplannen.)
Wat dan weer inhoudt dat mijn ziel voor dit leven en deze angsten bewust gekozen heeft, dat het niet iets is wat me overvalt ofzo. Maar goed, dat het mijn keuzes zijn kan misschien een vorm van kracht geven, omdat het het element van "anderen waren het en ik kon er niets aan doen alleen hulpeloos toekijken" ofzo elimineert. En dat geeft weer een beetje rust, misschien.

In ieder geval heb ik bij deze redenatie wel een goed gevoel, en misschien moet ik deze maar gaan uitwerken, ik zal het iig wel proberen. Wat opzich ook wel weer vervelend is, omdat ik momenteel geen ogenblik alleen kan zijn en enge gedachtes spoken alweer door mn hoofd achja... go with the flow maar..

Ik zou mij proberen los te maken van dit geloof. Ik weet dat het veel moeilijker is dan gezegd.
Er is geen enkele rationele basis voor deze gedachten (helpt natuurlijk ook niet, want angst is vaak irrationeel).
Ikzelf probeer altijd de ratio een belangrijke plek in mijn denken te geven. De ratio is bij de mens niet leidend, dat weet (de ratio) je als je jezelf en anderen goed observeert. Wij worden gedreven (beheerst) door gevoelens (angsten en driften), die vaak juiste beslissingen ten gevolge hebben, maar niet altijd. In die gevallen moet je voldoende wilskracht hebben om de ratio te laten beslissen. De ratio moet als het ware de scheidsrechter zijn tussen de vaak tegenstrijdige gevoelens.
Hoe sterker de ratio, des te vrijer een mens kan zijn.

Ik heb niet zoveel met de reincarnatietheorie moet ik eerlijk bekennen. Het, en de gehele leer die eraan verbonden is, is naar mijn wel één van de meest elegante esoterische filosofieën, echter kan het mij in praktiserend opzicht weinig bekoren. Ik vraag mijzelf altijd af: waar haalt men de kennis vandaan om te kunnen stellen het leven zus en zo in elkaar steekt? De reincarnatietheorie wordt altijd uitgelegd in relatie tot de opvatting dat het leven een soort leerschool voor de ziel is. Hoe komt men daar in godsnaam bij? Wat is dan het motief achter die leerschool? Wat moet een ziel leren, wat het niet reeds weet?

Op het moment dat ik me helemaal gezond voel heb ik geen angst voor de dood Soms voel ik me zo gezond, dan denk ik echt dat ik eeuwig leven heb

En op zulke momenten lijkt de dood helemaal niet meer aanwezig te zijn. Vaak op heldere momenten ook. Dan is de duisternis verdwenen.

Maar goed, ik ben niet bang voor de dood. Alleen als ik me slecht voel, en niet geestelijk slecht maar lichamelijk slecht. Soms voel ik me lichamelijk niet helemaal 100 procent en dan lijkt het dat ik half dood aan het gaan ben. Voel ik me zo, dan ben ik wel bang om dood te gaan dus. Omdat ik niet dood wil gaan vooral. En omdat het dood gaan een verschrikkelijk iets lijkt om mee te maken.

Dat je je leven verliest dus. Lijkt me echt verschrikkelijk. Als het leven uit je weggaat. Alleen de gedachte al

Nog nooit gehad Roekeloos ben ik zeker, maar niet suicidaal ofzo.. Lijkt me gewoon zonde om telkens uit te kijken naar je dood en zo vergeten te leven. Geniet, maar nooit met mate

quote:

Op maandag 31 juli 2006 14:58 schreef releaze het volgende:

[..]

een ander verhaal is dat we reincarneren om te ervaren. de ziel weet alles, maar zonder ervaring is die kennis waardeloos.

Voor die filosofie voel ik meer dan voor het leven als een leerschool .

Ik geloof ook niet in een vorig leven, ik kan me niets herinneren ervan in ieder geval. Volgens mij ben ik maar 1 keer in leven geweest en dat is in dit leven.

Als je overlijdt dan schijnt het dat je hetzelfde leven nog eens moet overdoen. Een boek gelezen daarover. Je blijft constant geboren worden in hetzelfde leven. Totdat je genoeg geleerd hebt in het leven. En dan heb je misschien eeuwig leven.

Vandaar misschien ook die deja vus momenten. Dat die deja vus momenten komen omdat het flash-backs zijn van dat leven of dat je dus vooruit leeft.

Maar daar moet ik verder over nadenken.

Ik moet er bij God niet aan denken om steeds weer terug te komen in dit leven.

quote:

Op maandag 31 juli 2006 15:11 schreef releaze het volgende:

[..]

als je straks gewoon doodgaat en dit is het enige leven wat je leijdt is het eigenlijk precies hetzelfde. One shot, en hier heb je hem, voor altijd voor je hele bewustzijnsperiode!

"One shot" op wat ? Als dit inderdaad het enige leven is en daarna is het gebeurd, waarom zou ik mij dan druk maken om wat ik bereik? Alsof dat nog wat uitmaakt .

quote:

Op maandag 31 juli 2006 15:06 schreef t.wiki het volgende:
Ik moet er bij God niet aan denken om steeds weer terug te komen in dit leven.

Nee je ziet het fout, op een gegeven moment leef je door. Je sterft niet meer volgens mij.

Maar ik ben dus steeds aan het denken hoe het zit en soms komt wat naar voren. Ik heb ook nog 1001 vragen die nog onbeantwoord zijn. Als ik nadenk dan krijg ik soms een spontane gedachte binnen die voor mij soms logisch kan klinken.

Je breekt door dus. Een final break-through. Dat is ook volgens mij de enige manier dat de overleden mensen weer samen kunnen komen met de levenden.

Maar nogmaals, ik weet het niet 100 procent zeker. Ik steek vaker de vinger in de lucht om te voelen hoe de wind staat.

Komt het aan op mijn eigen leven dan weet ik dus wel in te schatten hoe het voelt, ik kan niets herinneren van vorige levens dus ik ga ervan uit dat dit mijn enige leven is geweest. Hoewel het misschien mogelijk is dat ik ook 90 jaar ben al in de toekomst. Ik ben misschien al 100000 jaar in de toekomst. Net zoals iedereen dat gaat worden. Eeuwig leven dus.

Maar dat is wederom een kwestie van inzicht verschaffen erin. Sowieso ontrafelen en ontsleutelen. Doe je dat niet dan blijf je volgens mij dood gaan en weer geboren worden.

Doet me wederom denken aan de slacht-offers van de 2e wereldoorlog. Dat die steeds hetzelfde lot moeten krijgen. Dan moet er ooit iemand opstaan daar die hitler omver kegelt. Het verleden is nog steeds aan de gang. Het verleden is in leven nog.

Kan verder gaan ermee maar dat doe ik straks.

Tis mijn theorie dus het hoeft helemaal niet kloppend te zijn. Voor mij voelt het logisch aan en dan klaart het op in mijn hoofd. Ik klaar pas op in het hoofd als ik weet hoe het in elkaar zit.

quote:

Op maandag 31 juli 2006 14:56 schreef releaze het volgende:
ten eerste, ik heb geen geloof.
ten tweede, als dit mijn geloof was, waarom zou ik me ervan losmaken?

Het zijn bepaalde ideeen, die niet op feiten gebasseerd, overtuigingen.
Waarom ervan losmaken? Omdat je er blijkbaar last van ondervindt !

quote:

ten derde, ratio en gevoelens moeten imo allebei een even grote plek krijgen en ik geloof dat ze in elkaars verlengde liggen, dan wel niet één zijn. we rationaliseren onze gevoelens constant.
waarom voel ik me zo, etc.

Feit is dat de ratio bij verreweg de meeste mensen een ondergeschikte rol heeft. Evolutionair zijn de gedeelten van de hersenen die verantwoordelijk zijn voor instincten en gevoelens ouder dan de neo-cortex, waar cognitieve vermogens liggen.
Als eerste rationele vaststelling moet je dan ook toegeven: de ratio is niet de baas
(maar een mens wil graag misleidt worden, dwz. bepaalde driften en instincten doen het voorkomen dat de ratio wel in control is)

quote:

En we gebruiken ratio als middel om een bepaald gevoel te creeren bij onszelf, om ons bijvoorbeeld van angsten af te helpen, ons te overtuigen waarom we iets goed doen, etc.

Een rationele overweging kan zelden (misschien zelfs nooit) een angst, een andere emotie of een slechte gewoonte wegnemen. Je kunt een roker 1000 x uitleggen dat hij verkeerd bezig is, maar dat helpt niet.

quote:

ten vierde, mijn god wat een bekeringsdrang ik heb meer last van rationalisten dan van christenen

Nee, als rationalist weet ik dat een rationeel verhaal niet overtuigt. Mensen geloven nu eenmaal liever in esoterische zaken. Dus als het om bekeren gaat, dan is een rationeel verhaal wel het laatste wat ik zou gebruiken (als je de redevoeringen van Hitler op papier ziet, dan is het saai en volslagen onzin, maar door zijn act van spreken en doen kon hij de mensen wel overtuigen)

quote:

en de ratio die wij doorgaans gebruiken is ook nog eens ratio gebaseerd op zoiets als krankzinnigs als taal. ik heb in mijn hele leven nog nooit zoiets beperkends als taal meegemaakt. het is allemaal heel erg handig wanneer je wilt weten waar de schaar ligt, maar JUIST wanneer het gaat over het hiernamaals, de dood, en weet ik veel wat, is taal een enorme barricade.

Wat is er dan wel krachtiger dan de taal ? Mits goed gebruikt is de taal een prachtig instrument.

quote:

Op dinsdag 1 augustus 2006 13:00 schreef releaze het volgende:
feiten? feiten zijn conclusies, aannames gebaseerd op een door ons waargenomen werkelijkheid. feiten zijn in het grote geheel van het bestaan niets meer dan een spelletje kiekeboe met een peuter. Ik zie het niet, het is er niet!
Iets IS (of niet is) bestaat alleen maar binnen een door mensen vastgestelde context. Als je zegt dat we alleen dingen kunnen bevatten binnen onze span van het leven, en dan zegt dat op het moment van ons sterven niets anders is, dan maak je een aanname, een overtuiging. je zegt iets over iets wat buiten de span van ons bestaan, ons waarneembare is, een feitje gebakken lucht. Net zo'n valide argument als na de dood is er hel en hemel god die ons lief heeft, etc, etc, etc. Allemaal overtuigingen.

Natuurlijk is een gezonde dosis scepsis ook t.o.v. de wetenschap gewenst (rationeel).
Maar het is niet erg rationeel om dingen die je niet kunt zien of indirect op de een of andere wijze waar te nemen een gotere waarde toe te kennen, resp, het bestaan ervan zekerder aan te nemen dan bijv. de tafel waaraan ik nu zit.

Het bestaan van een hemel of hel etc. kan ik niet weerleggen nog bewijzen. Mijn ratio zegt echter dat zoiets erg onaannemelijk is en dat er niets in de wereld op wijst dat er na de dood wel iets is.
Hetgeen wat wij nu weten van het menselijk lichaam suggereert dat alle informatie bij de dood verloren gaat, een ziel (als informatiedarger) is niet vastgesteld.
Tot op het moment dat het tegendeel blijkt, houd ik vast aan het eenvoudigst denkbare, nl dat er na de dood niets is

quote:

Dus je ratio wordt om de tuin geleid door je gevoel? "het is belangrijk dat je ratio zoveel mogelijk laat spreken" Ja ja. Goed advies!

Ons reptiel- en zoogdierenbrein is de baas, dat kun je heel goed zien in extreme situaties. Dan nemen de primitieve, maar vaak nuttige, routines de leiding en wordt de ratio vrijwel geheel uitgeschakeld. Mensen die rationeel kunnne blijven denken in extreme situaties zijn zeldzaam.

quote:

een roker kan zichzelf rationeel overtuigen. het is idd vrij moeilijk voor een derde partij om een angst oid weg te nemen, dat moet de persoon met de angst of de gewoonte zelf doen. in de wirwar van informatie, advies en regels ben je het altijd zelf die er voor kiest om te handelen naar wat je aangeboden krijgt.

De ratio zegt in zo'n geval NEE, maar het verslaafde reptielenbrein overruled de zaak en zegt JA nog een sigaret/ borrel/ joint/ etc

quote:

zeg je hier dat rationalisme ook maar een geloof is? want ja, zo zie ik het wel.

Net zo als we de taal hebben om iets uit te drukken is er geen betere houding denkbaar dan de rationele. Je kunt dit beredeneren en ook zien uit de praktische resultaten.

quote:

oh ik zeg niet dat het niet krachtig is, het is alleen heel erg beperkt. in het geval van esotherische zaken bijvoorbeeld is gevoel echter een instrument dat vele malen krachtiger is. met gevoel ervaar je, overtuig je jezelf. wat is er nou krachtiger dan overtuiging? weten zonder het te kunnen bewijzen? het grote taboe van de westerse wereld.

Een overtuiging gebaseerd op gevoel kan erg gevaarlijk zijn (zie mijn eerdere voorbeeld)
Er zijn idd bepaalde mystieke gevoelens (ideeen) die heel sterk kunnen zijn, maar deze kunnen ten dele wel gerationaliseerd worden (lees bijv de Tractatus van Wittgenstein)

Er zijn idd zaken die wij aannemen zonder die te (kunnen) bewijzen. Ik ben het met je eens dat bepaalde wetenschappers net doen of zij alles kunnen verklaren, of dat alles bewezen kan worden. Maar het mystieke en onzegbare bestaat weldegelijk, we kunnen het alleen niet uitspreken. Ook bij het voelen of ervaren van een mystieke zaken, moet je je afvragen of het gevoel meer een begeleidend verschijnsel is bij het denken aan mystieke zaken ipv de mystieke zaak zelf.

morgen ga ik vliegen... en weet je ik begin helemaal gek te worden in mezelf. weliswaar stilletjes en al...
ik weet dat vliegtuigen erg veilig enzo zijn, maar toch ik denk al de hele maand dat deze vliegreis me iets overkomt.. en zoek ik beetje doelloos naar redens of wat ik nog zou moeten doen. Ik dacht dat het wel wat voorbij zou draaien, maar ik begin helemaal gek te worden uiteindelijk. Me familie ziet het niet aan me, ook al had ik ze een tijdje geleden erover verteld... misschien heb ik wel te veel fantasie... maar op het moment ben ik druk aant denken over wat ik zou wille doen in me leven, alsof ik de dood recht in de ogen kijk...

ik ga morgen 13.55 van schiphol naar toronto, canada.. als me iets overkomt (wat niet zal gebeuren ) dan weten jullie het...


(keb trouwens al stuk of 10 keer gevlogen, maar nog nooit met zon gevoel gezeten...waarschijnlijk omdat ik pas dit jaar erachter kwam waar ik voor zou willen gaan, wat ik niet meer had voorheen..)

kzal het nieuws in de gaten houden

inmiddels overleefd, maar morgen vlieg ik alweer dit keer lokaal 3 uur van cleveland naar denver, USA ...zal vast wel nix gebeuren

Hoi Releaze

Ik zelf deel (gelukkig voor mij) de angst voor de dood niet met je. Weet niet eens precies waarom eigenlijk... Op de een of andere manier is het gewoon oke voor mij dat de circle of life zich gewoon voortzet zonder mij.
Mijn vriendin heeft wel heel erg dezelfde angst als jij. De gedachte dat er straks niets meer over is van haar gedachten en gevoelens, het zijn, kan ze vooral niet mee omgaan. Deze gedachten overspoelen haar vooral wanneer ze erg moe is of ziek en komen bijna altijd zodra ze langere tijd alleen is.
Voor mij lijkt het juist een soort angst te zijn voor het leven/om te leven/bang dat er iemand oordeeld over de invulling van je leven ed. Herken jij hier misschien iets in? Ik kreeg bij je reactie op het hypnotherapie voorstel nml het gevoel dat de angst voor jou wel een functie heeft. De dood is toch eigenlijk het enige zekere in het leven en misschien is dat dan toch iets waar je heel erg op kunt gaan focussen om iets anders niet onder ogen te willen komen. Kun je je voorstellen wat er zou gebeuren als je niet meer bang zou zijn voor de dood?
Uit ervaring weet ik dat drug gebruik ook vaak een achtergrond van onzekerheid heeft, of ben je juist gaan experimenteren om met je angst om te kunnen gaan?
Zo, een hoop vragen en ideen op je bordje gemikt! Ik hoop dat je er iets mee kunt en ben benieuwd naar je inzicht(en)

Banjer7000, heb je door dat je reageert in een topic van 31 maanden geleden?

Gast dit topics in mijn AT !! lache hoe ik er 31 maanden geleden over dacht. Denk er nog wel een beetje zo over maar wel ietsjes anders