Maar noem eens een reden waarom de kerk haar leden zou brainwashen?quote:Op vrijdag 21 juli 2006 02:00 schreef releaze het volgende:
[..]
de kerk is een van de wenige organen dicht bij huis die kán brainwashen, ik zeg totaal niet dat ze het willen, maar het is goed mogelijk, om de redenen die je hier noemt en die ik ook eerder in het topic genoemd heb.
Waarom zou dat objectief vastgesteld moeten worden?quote:Op vrijdag 21 juli 2006 12:50 schreef Iblis het volgende:
[..]
Waarbij dat samen zijn met God niet objectief als ‘mooiste wat een mens mee kan maken’ vastgesteld kan worden, dus daar is al een indoctrinatie of hersenspoeling voor nodig, die zich uiteindelijk nestelt als een ‘persoonlijke overtuiging’, liefst met het idee dat zij van binnenuit is gekomen opdat ze zo goed mogelijk werkt en niet aan twijfel onderhevig is: een goede kiem om de rest van het geloof te laten ontspruiten.
Is niet zo moeilijk te bedenken, allereerst heeft elk mens de behoefte aan gelijkdenkenden zodat ze hun eigen filosofien kunnen rechtvaardigheden. In het geval van de kerk komt daar nog een aspect bij als organisatie: macht. Hoe meer gelovigen hoe meer geld, hoe meer macht. En tevens meer inspraak op hoe 'de mensen' zouden moeten leven wat eigenlijk weer een terugkoppeling is naar mijn eerste punt.quote:Op vrijdag 21 juli 2006 14:23 schreef Vrijkorpser het volgende:
[..]
Maar noem eens een reden waarom de kerk haar leden zou brainwashen?
Misschien, maar wat heeft dat met de vraag te maken?quote:Op vrijdag 21 juli 2006 14:37 schreef alex4allofyou het volgende:
[..]
Is niet zo moeilijk te bedenken, allereerst heeft elk mens de behoefte aan gelijkdenkenden zodat ze hun eigen filosofien kunnen rechtvaardigheden.
Binnen de protestantse kerken is er sprake van een omgekeerde machtsstructuur, dat betekent dat de laagste delen de meeste 'macht' hebben, dat zijn dus de plaatselijke kerken zelf. En bij ons in de kerk is er geen sprake van macht, of machtsmisbruik. De dominee verdiend iets van 45 duizend euro per jaar (een goed salaris, maar je wordt er niet rijk van), de ouderlingen rijden gewoon in middenklassers en ik betaal iets van 200 euro per jaar (ben student) voor de instandhouding van de diensten op zondag. Daar wordt de kerk echt niet rijk van. Als je het financiëel jaarrapport van onze kerk doorleest, zie je dat het gericht is op betaling van de vaste lasten, ondersteuning van de armen en ondersteunen van (christelijke) hulporganisaties en zendingsinstanties. Er is grote openheid over de financiën, en er blijft echt niks over voor de dominee en ouderlingen om grote huizen en auto's te kopen. Dus de kerk probeert helemaal niet om macht te krijgen over haar leden, en al helemaal niet doormiddel van geld.quote:In het geval van de kerk komt daar nog een aspect bij als organisatie: macht. Hoe meer gelovigen hoe meer geld, hoe meer macht. En tevens meer inspraak op hoe 'de mensen' zouden moeten leven wat eigenlijk weer een terugkoppeling is naar mijn eerste punt.
Misschien moet je niet naar de materiële waarde, maar naar de geestelijke waarde kijken van het christenlijke geloof..quote:Op vrijdag 21 juli 2006 15:02 schreef Vrijkorpser het volgende:
Misschien, maar wat heeft dat met de vraag te maken?
Binnen de protestantse kerken is er sprake van een omgekeerde machtsstructuur, dat betekent dat de laagste delen de meeste 'macht' hebben, dat zijn dus de plaatselijke kerken zelf. En bij ons in de kerk is er geen sprake van macht, of machtsmisbruik. De dominee verdiend iets van 45 duizend euro per jaar (een goed salaris, maar je wordt er niet rijk van), de ouderlingen rijden gewoon in middenklassers en ik betaal iets van 200 euro per jaar (ben student) voor de instandhouding van de diensten op zondag. Daar wordt de kerk echt niet rijk van. Als je het financiëel jaarrapport van onze kerk doorleest, zie je dat het gericht is op betaling van de vaste lasten, ondersteuning van de armen en ondersteunen van (christelijke) hulporganisaties en zendingsinstanties. Er is grote openheid over de financiën, en er blijft echt niks over voor de dominee en ouderlingen om grote huizen en auto's te kopen. Dus de kerk probeert helemaal niet om macht te krijgen over haar leden, en al helemaal niet doormiddel van geld.
De stelling was dat de kerk macht wilde over haar leden, en geld wilde verdienen. Ik ging daar even tegenin.quote:Op vrijdag 21 juli 2006 15:04 schreef Boswachtertje het volgende:
[..]
Misschien moet je niet naar de materiële waarde, maar naar de geestelijke waarde kijken van het christenlijke geloof..![]()
1e stelling is slechts ten dele waar, 2e is tegenwoordig toch echt wel onzin.quote:Op vrijdag 21 juli 2006 15:07 schreef Vrijkorpser het volgende:
De stelling was dat de kerk macht wilde over haar leden, en geld wilde verdienen. Ik ging daar even tegenin.
Je vergelijking gaat mank omdat ik niet propageer dat iedereen van mijn vriendin moet houden, en dat iedereen haar komend weekeinde moet zien omdat zij de liefste en de mooiste en de knapste is. In die zin is jouw overtuiging dat God ontmoeten zo geweldig is ook zeer persoonlijk, en zoals je aangeeft met je vergelijking, kan dat voldoende reden zijn natuurlijk om iets te vinden of te doen (zelfs wanneer dat een teleleologische suspensie van het ethische zou inhouden, om Kierkegaard aan te halen), maar het berust (in het gunstigste geval) op openbaring, en is derhalve persoonlijk, het rondbazuinen heeft dus weinig waarde.quote:Op vrijdag 21 juli 2006 14:25 schreef Vrijkorpser het volgende:
Waarom zou dat objectief vastgesteld moeten worden?![]()
Als jij veel van je vriendin houdt, en je hebt zin om haar komend weekend weer te zien, dan is dat toch jouw eigen verlangen? Dat is niet eens objectief vast te stellen, want het is gebaseerd op gevoel.
Omdat ze bestaat bij de gratie van gelovigen. Is niet een der motto's van de Jezuïten: Geef mij het kind voor de eerste zeven jaren, en ik geef u de man? Het gaat erom in te spelen op de standaard gevoelens van verwondering en verbazing die iedereen wel eigen zijn, met een pasklaar antwoord op levensvragen om kinderen te voeren. Zodra ze ‘om’ zijn, kun je er zeker van zijn dat ze redelijk bij de kerk blijven – kijk naar de regionale verspreiding van alle geloven. Islam zit vooral in het Midden-Oosten, Christendom bijvoorbeeld in Zuid-Amerika, en de ‘westerse Werereld’: Binnen Nederland heb je Protestanten in het Noorden, Katholieken in het zuiden.quote:Ook aan jou de vraag: waarom zou de kerk haar leden (willen) brainwashen?
waarom ze het zouden doen en waarom ze het zouden kunnen zijn twee héél verschillende dingen. waarom ze het zouden doen is geheel offtopic, en daarom ga ik er ook niet op in.quote:Op vrijdag 21 juli 2006 14:23 schreef Vrijkorpser het volgende:
[..]
Maar noem eens een reden waarom de kerk haar leden zou brainwashen?
De vergelijking gaat mank omdat niemand behalve jij voor jouw vriendin kan kiezen, terwijl God iedereen uitnodigt om bij Hem te komen. Natuurlijk is mijn verlangen om bij God te zijn persoonlijk, en dat geldt voor iedereen. Dat neemt niet weg dat je dat gevoel graag met anderen wilt delen, dat doe je met je geloofsgenoten. En ook wil je dat vertellen aan niet-gelovigen, omdat je ze hetzelfde geluk gunt als jijzelf hebt. Net als een jongeman die net vader is geworden dat aan iedereen op straat wil vertellen, ook al kennen ze hem helemaal niet.quote:Op vrijdag 21 juli 2006 15:22 schreef Iblis het volgende:
[..]
Je vergelijking gaat mank omdat ik niet propageer dat iedereen van mijn vriendin moet houden, en dat iedereen haar komend weekeinde moet zien omdat zij de liefste en de mooiste en de knapste is. In die zin is jouw overtuiging dat God ontmoeten zo geweldig is ook zeer persoonlijk, en zoals je aangeeft met je vergelijking, kan dat voldoende reden zijn natuurlijk om iets te vinden of te doen (zelfs wanneer dat een teleleologische suspensie van het ethische zou inhouden, om Kierkegaard aan te halen), maar het berust (in het gunstigste geval) op openbaring, en is derhalve persoonlijk, het rondbazuinen heeft dus weinig waarde.
Je hebt nog steeds de vraag niet beantwoord: waarom zou de kerk haar leden brainwashen? Wie precies, wil dat? En welk voordeel hebben ze daarbij? Wie heeft er baat bij dat de kerk in stand wordt gehouden, behalve de kerkleden (en God) zelf?quote:Omdat ze bestaat bij de gratie van gelovigen. Is niet een der motto's van de Jezuïten: Geef mij het kind voor de eerste zeven jaren, en ik geef u de man? Het gaat erom in te spelen op de standaard gevoelens van verwondering en verbazing die iedereen wel eigen zijn, met een pasklaar antwoord op levensvragen om kinderen te voeren. Zodra ze ‘om’ zijn, kun je er zeker van zijn dat ze redelijk bij de kerk blijven – kijk naar de regionale verspreiding van alle geloven. Islam zit vooral in het Midden-Oosten, Christendom bijvoorbeeld in Zuid-Amerika, en de ‘westerse Werereld’: Binnen Nederland heb je Protestanten in het Noorden, Katholieken in het zuiden.
Kortom, mensen hebben de neiging om een beetje te blijven plakken bij wat ze met de paplepel ingegoten krijgen, en ze zijn nog in staat ook om Islam c.q. Christendom aan te vallen, afhankelijk van hun opvoeding met de volle overtuiging dat dat het ‘verkeerde’ geloof is. Daarom wordt apostasie ook het liefst moeilijk gemaakt, alles om de kliek bij elkaar te houden. Wat dat betreft is hersenspoelen een noodzakelijke voorwaarde.
Denk je echt dat de kerk niet voor macht gaat? Zelfs in deze tijd streeft de kerk nog wel naar macht, misschien is dit niet zichtbaar in Holland doordat de macht van de kerk hier bijna nihil is (gelukkig), maar het speelt nog steeds.quote:Op vrijdag 21 juli 2006 15:17 schreef Boswachtertje het volgende:
[..]
1e stelling is slechts ten dele waar, 2e is tegenwoordig toch echt wel onzin.
en dus prima..
de kerk wil geen macht.. de kerk wil iets vertellen, iets overbrengen. Maar wat ze willen overbrengen... past niet meer in een nihilistische samenleving..
macht is slechts de verhulling van de angst, die ook in het Vaticaan leeft.. angst om alle gelovige zieltjes te verliezen.. daarom werkt religie zo goed.. het haalt die angst uit het huidige leven en stelt er een eeuwig leven tegenover.. terwijl men slechts de angst uit het leven hoeft te halen, om in te zien dat het leven HIER plaatsvindt..quote:Op vrijdag 21 juli 2006 16:16 schreef alex4allofyou het volgende:
Denk je echt dat de kerk niet voor macht gaat? Zelfs in deze tijd streeft de kerk nog wel naar macht, misschien is dit niet zichtbaar in Holland doordat de macht van de kerk hier bijna nihil is (gelukkig), maar het speelt nog steeds.
Als je denkt van niet ben je wel erg goedgelovig![]()
Ja, alleen is het zo dat macht in deze tijd uitgedrukt wordt in dollars, marketingpotentieel, naamsbekendheid en invloed. Jammer dat alles op die manier zo onpersoonlijk wordt.quote:Op vrijdag 21 juli 2006 16:34 schreef Boswachtertje het volgende:
[..]
macht is slechts de verhulling van de angst, die ook in het Vaticaan leeft.. angst om alle gelovige zieltjes te verliezen.. daarom werkt religie zo goed.. het haalt die angst uit het huidige leven en stelt er een eeuwig leven tegenover.. terwijl men slechts de angst uit het leven hoeft te halen, om in te zien dat het leven HIER plaatsvindt..
ze gaan voor macht, maar ware macht ligt voor mij op heel andere terreinen![]()
Of je het nou in de vorm van biecht, zelfkastijding of belasting doet.. het komt op hetzelfde neer..quote:Op vrijdag 21 juli 2006 16:38 schreef alex4allofyou het volgende:
Ja, alleen is het zo dat macht in deze tijd uitgedrukt wordt in dollars, marketingpotentieel, naamsbekendheid en invloed. Jammer dat alles op die manier zo onpersoonlijk wordt.
Hoe ga je ermee om?quote:Op vrijdag 21 juli 2006 18:40 schreef lionsguy18 het volgende:
Ik ben bang voor de dood, mag het?
Want ik ben nog niet klaar met het leven.
Gewoon niet aan denken.quote:
Ik denk dat het meer ‘toevallig’ gebeurt en dat het daarom in stand gehouden wordt. In het geval van sektes zoals Scientology gebeurt het op explicietere wijze, in het geval van de ‘grote’ religies gebeurt het minder bewust. Het is die tactiek die de kerk in stand houdt, doordat het van ouder op kind wordt overgedragen – was dat niet gebeurd, dan had ze niet meer bestaan.quote:Op vrijdag 21 juli 2006 15:43 schreef Vrijkorpser het volgende:
Je hebt nog steeds de vraag niet beantwoord: waarom zou de kerk haar leden brainwashen? Wie precies, wil dat? En welk voordeel hebben ze daarbij? Wie heeft er baat bij dat de kerk in stand wordt gehouden, behalve de kerkleden (en God) zelf?
My thoughts exactlyquote:Op vrijdag 21 juli 2006 19:55 schreef Iblis het volgende:
Ik denk dat het meer ‘toevallig’ gebeurt en dat het daarom in stand gehouden wordt. In het geval van sektes zoals Scientology gebeurt het op explicietere wijze, in het geval van de ‘grote’ religies gebeurt het minder bewust. Het is die tactiek die de kerk in stand houdt, doordat het van ouder op kind wordt overgedragen – was dat niet gebeurd, dan had ze niet meer bestaan.
Dat ik een andere kijk op de kerk heb dan jij is onzin? Dat mag je me even uitleggen, want nu ik de qequote text weer lees, blijf ik er bij dat ik er ook zo over denk.. dus waarom onzin?quote:Op vrijdag 21 juli 2006 20:21 schreef lionsguy18 het volgende:
Onzin.
Laten we inderdaad onderscheid maken tussen sektes (waar de leider uit is op macht en controle over zijn leden) en het 'reguliere' kerkleven. Wat jij, denk ik, over het hoofd ziet, is dat kerkleden er in het overgrote deel van de gevallen gewoon zélf voor kiezen om bij die kerk te horen. Zouden zij genoegen nemen met een kerkbestuur die macht over hun heeft en hen geld afhandig maakt? Ik heb al uitgelegd dat de machtstructuur van beneden naar boven loopt (dus de plaatselijke kerk neemt zelf de besluiten, die worden niet van bovenaf opgelegd) en dat in het geval van financiën er niemand is die geldelijk gewin heeft bij het instandhouden van de kerk. Onze dominee staat gewoon zelf in hemdsmouwen z'n tuin te besproeien, en hij rijdt een ouwe volvo. Leg nu nog eens uit wie er precies macht over wie heeft, en wie die tactiek (die jij noemde) voor het instandhouden van de kerk heeft bedacht en uitvoert?quote:Op vrijdag 21 juli 2006 19:55 schreef Iblis het volgende:
[..]
Ik denk dat het meer ‘toevallig’ gebeurt en dat het daarom in stand gehouden wordt. In het geval van sektes zoals Scientology gebeurt het op explicietere wijze, in het geval van de ‘grote’ religies gebeurt het minder bewust. Het is die tactiek die de kerk in stand houdt, doordat het van ouder op kind wordt overgedragen – was dat niet gebeurd, dan had ze niet meer bestaan.
Als je met macht bedoelt: de kracht om mensen gelukkig te maken en aan zich te binden, dan geef ik je gelijk.quote:Op maandag 24 juli 2006 16:44 schreef Boswachtertje het volgende:
De macht komt m.i. voort uit de preken welke weer voortkomen uit de Bijbel..
De macht ligt m.i. dus in het woord wat verspreid wordt..
Dat is ook de reden, mijns inziens, dat geloven zo goed correleren met de geografische locatie waar je je bevindt. Van ouder op kind worden dezelfde ideeën doorgegeven, de kerk is het instituut dat voorts claimt te beschikken over je zieleheil en het hiernamaals, en afvallig worden impliceert dat je in de hel komt. Als je dat van jongs af aan ter ore is gekomen, soms ook wel met de positieve medeling dat God goed is, dan werkt dat heel sterk. Zo is er dus een web geweven waar je moeilijk uitkomt.quote:Want het is onmogelijk, degenen, die eens verlicht geweest zijn, en de hemelse gave gesmaakt hebben, en des Heiligen Geestes deelachtig geworden zijn, en gesmaakt hebben het goede woord Gods, en de krachten der toekomende eeuw, en afvallig worden, die, zeg ik, wederom te vernieuwen tot bekering
Ik doe m'n uiterste best.quote:Op maandag 24 juli 2006 17:04 schreef Iblis het volgende:
Je begrijpt het helemaal verkeerd, of wilt het verkeerd begrijpen.
Klopt.quote:Heel veel van de vigerende normen en waarden zijn zaken die met de paplepel ingegoten worden. Dit geldt voor opvattingen over democratie, over rechten van man en vrouw, over hoe je eet, maar religie hoort daar ook bij uitstek bij. Juist omdat ouders het zo belangrijk vinden, zullen ze dit vaak aan hun kinderen overbrengen, ze naar speciaal onderwijs sturen, en ze, eventueel via de zondagsschool, bekend maken met de kerk. Op latere leeftijd komt daar catechesatie bij.
Op latere leeftijd is vrijwel iedereen in staat zijn of haar eigen keuze te maken. Ik ken niemand die gelooft omdat hij dat van z'n ouders moet, of omdat de kerk hem dat opdraagt. Is het zo moeilijk om aan te nemen dat iedereen die bij mij in de kerk zit, dat vrijwillig doet?quote:Van kindsbeen af wordt God, en Zijn bestaan, en de opstanding van Jezus Christus, en meer van de zaken die bij de kerkelijke leer horen, als feit geïntroduceerd, te midden van aanwijzingen over het oversteken van straten, aannemen van snoepjes van vreemden en bij ze in de auto stappen. Voor een kind is het geen goede zaak om direct een skeptische houding aan te nemen, want het is niet handig om even te testen of het echt niet handig is zonder te kijken de straat over te steken.
Acceptatie van het geloof volgt op jonge leeftijd vanzelf. Op latere leeftijd zijn velen zo ver dat ze wellicht hun standpunt nuanceren of wat herzien, maar de basis is gelegd door middel van indoctrinatie op jeugdige leeftijd.
Natuurlijk, iedereen voedt zijn kind op op de manier die hij het beste vindt. En als hij zijn kind opvoedt net zoals zijn ouders hebben gedaan, dan is dat niet omdat hij dat gewend is of zo, maar omdat hij vindt dat dat de beste manier is! Als ik mijn kinderen naar een christelijke school stuur, doe ik dat niet omdat mijn ouders dat ook deden, maar omdat ik vindt dat het belangrijk is dat een kind christelijk onderwijs krijgt. Mijn keuze ligt daaraan ten grondslag, niet die van mijn ouders.quote:Als het kind nu volwassen wordt, dan zal hij allicht ook zijn kinderen met diezelfde opvattingen opvoeden, net zoals zijn ouders gedaan hebben. En dan is het cirkeltje rond.
Nu ja, als termen als indoctrinatie en brainwashen de revue passeren....quote:Er zit dus geen kwade opzet bij (want volgens mij vind jij dat ik dat de kerk probeer aan te wrijven)
Nare voorspellingen? Ik lees alleen maar de constatering dat mensen die eenmaal christen zijn geweest en daar later van afvallig worden, heel moeilijk opnieuw overtuigd kunnen worden van de waarheid van het christendom. Dat is een juiste constatering als je beseft dat de felste christen-haters vroeger vaak zelf christen waren, of een christelijke opvoeding hebben gehad. Andersom kun je ook constateren dat de meest overtuigde christenen vroeger vaak atheïst zijn geweest.quote:, maar het gebeurt wel op deze manier, en wat het extra venijnig maakt is dat geloof het etiket ‘heilig’ opgeplakt krijgt, als iets waar niet erg aan te tornen valt, met heel nare voorspellingen voor mensen die van hun geloof vallen. (Hebreeën 6 is daar met name berucht om:[...]
Ik heb nog nooit gehoord dat mijn kerk claimt over mijn zieleheil en hiernamaals te beschikken. De kerk is de plaats waar je de boodschap van God hoort en die beleeft met je medechristenen. En die correlatie met de geografische locatie, daar valt ook nog wel wat op af te dingen. Niet voor niets groeien in landen waar geen godsdienstvrijheid is, de kerken snel (Noord-Korea, China, Afrikaanse landen).quote:Dat is ook de reden, mijns inziens, dat geloven zo goed correleren met de geografische locatie waar je je bevindt. Van ouder op kind worden dezelfde ideeën doorgegeven, de kerk is het instituut dat voorts claimt te beschikken over je zieleheil en het hiernamaals, en afvallig worden impliceert dat je in de hel komt. Als je dat van jongs af aan ter ore is gekomen, soms ook wel met de positieve medeling dat God goed is, dan werkt dat heel sterk. Zo is er dus een web geweven waar je moeilijk uitkomt.
Praten we nu over de hedendaagse kerk, of over de kerk die ooit aflaten verkocht? Ik heb het vooral over de protestantse kerken in Nederland, omdat ik daar de meeste ervaring mee heb.quote:De kerk heeft als voordeel dat het zo geïnstitutionaliseerd en bekend is, het heeft een nieuwe aanwas van leden in landen waar ze zich al eeuwen bevindt zonder zich er druk over te hoeven maken, en elke ouder zal het aan de kinderen overdragen. En daarin hebben ze het veel gemakkelijker dan sekten, die wel moeten indoctrineren, en dan geld nodig hebben voor imposante gebouwen (wat de kerk natuurlijk ook had, aflaten verkopen was ooit tamelijk lucratief).
Dat klopt wel, want je ziet dat de meest vrijzinnige kerken weinig trouwe leden hebben, de meeste leden daar gaan daar af en toe naar de kerk voor een feelgood-kerkdienst. Maar jij trekt dus de conclusie dat de 'kerk' (ik weet nog steeds niet of we daar nou hetzelfde mee bedoelen) doelbewust zware eisen stelt aan hun leden, zodat de mensen naar de kerk blijven komen? Klinkt eigenaardig. Ik zou het liever anders stellen: het feit dat nog steeds veel mensen naar de kerk gaan ondanks die zware eisen, geeft in elk geval aan dat ze er íets van waarheid in vinden, anders zouden ze wel wegblijven.quote:Het hersenspoelen gebeurt daarom om gemoedelijker wijze, maar het proces blijft m.i. bestaan. En dat moet ook, want als ze zouden zeggen: Prima, kies een ander geloof, kies geen geloof, geloof lekker niet, doe niet moeilijk, dan kom je ook in de hemel – dan hebben ze natuurlijk hun eigen ondergang getekend. Een geloof dat dát zegt, dat kan niet blijven bestaan, temidden van alle andere concurrerende geloven, dan is het verloop maximaal en de aanwas nihil.
Bekering is zeker geen eenvoudige zaak. Jezus heeft nooit gezegd dat het leven van een gelovige over rozen gaat, integendeel. Ik denk dat de kracht van het christendom ligt in het feit dat de mens beseft dat hij tekort schiet in het doen van goede dingen, dat hij van zichzelf verdorven is, en dat hij beseft dat hij daarom iemand nodig heeft die hem daarbij helpt en hem weer in het reine doet komen met zijn Schepper. En die Iemand is Jezus.quote:De kracht van het Christendom is dat het open staat voor iedereen (Islam idem), dat bekeren niet zo moeilijk is, dat afvallig zijn niet gunstig is, en dat het een goede zaak is je nakroost hetzelfde liedje te leren.
Leg eens uit waarom een niet-religieuze opvoeding het kind vrijer laat dan een religieuze opvoeding? Leg eens uit waarom die kinderen een voorsprong hebben? Denk jij dat de keuze van een christelijk opgevoed kind om atheïst te worden moeillijker is dan de keuze van een atheïstisch opgevoed kind om christen te worden?quote:Op maandag 24 juli 2006 17:11 schreef Boswachtertje het volgende:
Prachtige analyse Iblis
Maar daar ligt het probleem m.i. ook: in de opvoeding! Want wij leren onze kinderen alleen wat ons ook geleerd is. Wordt hier ooit wel kritisch naar gekeken? In hoeverre worden niet de verkeerde normen & waarden mede dankzij religie, media en politiek doorgegeven tijdens onze hedendaagse opvoeding? Ikzelf heb het geluk gehad dat ik een voorsprong heb gekregen, want ik heb geen religieuze opvoeding gehad, integendeel! Ik ben heel bewust vrij gelaten door mijn ouders en dat heeft mijn rebelse gevoel van nu veel goeds betekend! Ik besef me eens te meer, dat niemand weet hoe wij moeten leven. Maar vrijwel niemand durft de volgende stelling denk ik vurig te omarmen: Ik en ik alleen ben verantwoordelijk voor hoe ik in het leven sta. Ik bepaal mijn toekomst en ik heb mijn eigen ideeën, normen en waarden nodig om te kunnen overleven in deze wereld. Ik heb geen ideeën van buitenstaanders nodig; zij schaden slechts mijn gezondheid.
En toch is dit hoe ik in het leven sta
al onze normen en waarden worden aan ons overgedragen door middel van media, politiek en maatschappij. de normen en waarden van onze maatschappij zijn ook nog eens voor een groot deel gebaseerd op het christendom, dus een echte inhoudelijke voorsprong op mij bijvoorbeeld heb je niet. daarnaast is er geen universeel goed of slecht, maar is gevoel voor goed en slecht deels persoonlijk, en deels maatschappelijk. goed en slecht onderhevig aan idividuen, cultuur en historie.quote:Op maandag 24 juli 2006 17:11 schreef Boswachtertje het volgende:
Prachtige analyse Iblis
Maar daar ligt het probleem m.i. ook: in de opvoeding! Want wij leren onze kinderen alleen wat ons ook geleerd is. Wordt hier ooit wel kritisch naar gekeken? In hoeverre worden niet de verkeerde normen & waarden mede dankzij religie, media en politiek doorgegeven tijdens onze hedendaagse opvoeding? Ikzelf heb het geluk gehad dat ik een voorsprong heb gekregen, want ik heb geen religieuze opvoeding gehad, integendeel! Ik ben heel bewust vrij gelaten door mijn ouders en dat heeft mijn rebelse gevoel van nu veel goeds betekend! Ik besef me eens te meer, dat niemand weet hoe wij moeten leven. Maar vrijwel niemand durft de volgende stelling denk ik vurig te omarmen: Ik en ik alleen ben verantwoordelijk voor hoe ik in het leven sta. Ik bepaal mijn toekomst en ik heb mijn eigen ideeën, normen en waarden nodig om te kunnen overleven in deze wereld. Ik heb geen ideeën van buitenstaanders nodig; zij schaden slechts mijn gezondheid.
En toch is dit hoe ik in het leven sta
natuurlijk zijn de eerste paar jaar heel erg bepalendquote:Op maandag 24 juli 2006 18:31 schreef satine1 het volgende:
Mooi stuk Releaze waar ik het voor een groot deel mee eens ben. Wat ik echter mis en ook in het verhaal van Iblis en Vrijkorpser niet terug zie is het feit dat je eerste levensjaren tamelijk bepalend zijn...
Een groot aantal kerken in NL zijn behoorlijk vrij. open en van deze tijd zoals die van jullie zo te lezen maar in de Nederlandse "bible belt" zijn er ook nog steeds behoorlijk wat dorpen te vinden die tamelijk conservatief gereformeerd zijn en waar je niet voor je eigen geloof kan kiezen zonder je sociale netwerk kwijt te raken.
Nee hoor,dat fenomeen is al jaren bekend.quote:Op maandag 24 juli 2006 18:44 schreef releaze het volgende:
[..]
natuurlijk zijn de eerste paar jaar heel erg bepalendik had het meer over het gedeelte waar men volwassen is en waar het makkelijker is zelf keuzes te maken. kinderen keuzes geven over hun ontwikkeling wordt door veel mensen nog als een taboe gezien, want volwassenen weten het sowieso beter... de eerste paar jaar zijn momenteel nog veel bepalender dan dat ze zouden kunnen zijn, maar onze maatschappij is nog niet helemaal ingericht voor "jeugdparticipatie", zoals ze dat noemen...
Ja, dat is het. Het is op dezelfde manier waarop mensen vrijwillig naar een sekte gaan, de manier waarop men vroeger ‘onbevooroordeeld’ van mening was dat donkere mensen minder waren, de manier waarop ik van mening ben dat man en vrouw gelijkwaardig zijn, de manier waarop ik geleerd heb ‘kunst’ en ‘cultuur’ hoog aan te slaan. (Ik ga na je laatste opmerking daar verder op in.)quote:Op maandag 24 juli 2006 17:46 schreef Vrijkorpser het volgende:
Op latere leeftijd is vrijwel iedereen in staat zijn of haar eigen keuze te maken. Ik ken niemand die gelooft omdat hij dat van z'n ouders moet, of omdat de kerk hem dat opdraagt. Is het zo moeilijk om aan te nemen dat iedereen die bij mij in de kerk zit, dat vrijwillig doet?
Ja, maar jouw ouders grondslag heeft wel waarschijnlijk een invloed op jouw keus.quote:Natuurlijk, iedereen voedt zijn kind op op de manier die hij het beste vindt. En als hij zijn kind opvoedt net zoals zijn ouders hebben gedaan, dan is dat niet omdat hij dat gewend is of zo, maar omdat hij vindt dat dat de beste manier is! Als ik mijn kinderen naar een christelijke school stuur, doe ik dat niet omdat mijn ouders dat ook deden, maar omdat ik vindt dat het belangrijk is dat een kind christelijk onderwijs krijgt. Mijn keuze ligt daaraan ten grondslag, niet die van mijn ouders.
Nee, ik denk dat de kerk niet doelbewust eisen stelt. Ik denk wel dat er dezelfde mechanismen werkzaam zijn die dat ook zijn bij sektes, of bijvoorbeeld iets doodeenvoudigs als een kettingbrief, aan het niet-voldoen zijn wel nare consequenties verbonden, en meedoen stelt goede zaken in het vooruitzicht.quote:Dat klopt wel, want je ziet dat de meest vrijzinnige kerken weinig trouwe leden hebben, de meeste leden daar gaan daar af en toe naar de kerk voor een feelgood-kerkdienst. Maar jij trekt dus de conclusie dat de 'kerk' (ik weet nog steeds niet of we daar nou hetzelfde mee bedoelen) doelbewust zware eisen stelt aan hun leden, zodat de mensen naar de kerk blijven komen? Klinkt eigenaardig. Ik zou het liever anders stellen: het feit dat nog steeds veel mensen naar de kerk gaan ondanks die zware eisen, geeft in elk geval aan dat ze er íets van waarheid in vinden, anders zouden ze wel wegblijven.
Het punt is ook niet dat er stelselmatig sprake is van dwang, je wordt alleen op dusdanige wijze opgevoed in die gemeenschap, dat (alhoewel dat in Nederland nu zeker minder geldt) de kerkgang een vanzelfsprekendheid wordt, iets waar je, ook al denk je er zelf over na te hebben gedacht, uiteindelijk weer op uitkomt.quote:Iblis, je komt over als een verstandig persoon. Maar ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat je een verkeerd beeld van de kerk hebt. Zeker als je de rooms-katholieke kerk erbij haalt om je punt te maken. Ben je vroeger zelf christelijk opgevoed? Heb je nare ervaringen met een kerk of zo? Dit zijn oprechte vragen, hoor. Maar jij lijkt niet te beseffen dat mensen vrijwillig naar de kerk gaan. Natuurlijk heeft het feit dat hun ouders ook christelijk waren daarin meegespeeld. Maar iedereen gaat op een gegeven moment zelf bepalen of hij daarmee door wil gaan of niet. De tijd dat men naar de kerk ging om niet buiten de sociale gemeenschap te vallen zijn allang voorbij. Mijn ouders hebben mij nooit gedwongen om de keuze vóór God te maken, dat heb ik zelf gedaan. En ik ken niemand die die keuze heeft gemaakt uit dwang van hun ouders of de kerk.
Ikzelf heb het geluk gehad dat ik een voorsprong heb gekregen, want ik heb geen religieuze opvoeding gehad, integendeel! Ik ben heel bewust vrij gelaten door mijn ouders en dat heeft mijn rebelse gevoel van nu veel goeds betekend! Ik besef me eens te meer, dat niemand weet hoe wij moeten leven.quote:Op maandag 24 juli 2006 17:49 schreef Vrijkorpser het volgende:
Leg eens uit waarom een niet-religieuze opvoeding het kind vrijer laat dan een religieuze opvoeding? Leg eens uit waarom die kinderen een voorsprong hebben? Denk jij dat de keuze van een christelijk opgevoed kind om atheïst te worden moeillijker is dan de keuze van een atheïstisch opgevoed kind om christen te worden?
Nietzsche voorspelde het al... ik ben het gewoonweg volledig met hem eens. Waar leidt de weg nog naar toe? Dat vangnet, dat komt nog - maar er is altijd al de mogelijkheid om echt zelf op zoek te gaan; niet langer tot de kudde willen behoren, maar zelf antwoorden vinden. Ik wil eerst zelf ervaren hoe alles werkt, voordat ik hiermee aan de slag ga om anderen te helpen. Want geloof me, ik wil niets liever dan de mensen te helpen. Maar wie moet je helpen, als niemand om hulp vraagt en je niet goed luistert?quote:Op maandag 24 juli 2006 17:54 schreef satine1 het volgende:
Boswachtertje, je levensmotto spreekt me aan alleen heb ik een paar kanttekeningen: Een wereld in absolute vrijheid dus zonder wetten werkt alleen voor mensen die die verantwoordelijkheid aankunnen. Het lijkt me echter wel handig om een vangnet aan te houden voor degene die dat niet kunnen..
Bij je zinnetje "Ik heb geen ideeën van buitenstaanders nodig; zij schaden slechts mijn gezondheid" ben ik benieuwd wat je met die buitenstaander bedoeld..als dat iedereen is behalve jezelf is het wat mij betreft een vooroordeel wat bij een gemiddeld fundamentalistisch geloof niet zou misstaan.
Nogmaals, net als in een eerdere reactie: dit gaat alleen over mijn opvoeding.quote:Op maandag 24 juli 2006 18:06 schreef satine1 het volgende:
Boswachtertje, ik vindt het ook nogal een baute uitspraak om te stellen dat een niet-religieuze opvoeding een kind vrijer laat dan een religieuze. Ik denk dat die vrijheid meer met de opvoeders van doen heeft dan met het geloof dat ze al dan niet aanhangen. Voorts ken ik zat gevallen waarbij niet gelovigen hun eigen overtuiging aanhangen ware het een religie waarbij de betekeins van het woord vrijheid wat mij betreft dan al gauw een nare bijsmaak krijgt.
Dan begrijp je mij niet goed... wie anders kan ik vertrouwen dan mij zelf? Juist.. niemand.. dus ben ik wel aangewezen op mezelf.. maar ik denk wel aan anderen.. helaas zien jullie slechts af en toe een reactie van mij.. en kunnen jullie niet meekijken achter de spiegel om mijn ervaringen te kunnen inzien. Dan worden woorden betekenisloos en wordt alles vanzelf duidelijk..quote:Op maandag 24 juli 2006 20:11 schreef lionsguy18 het volgende:
Ja dat noem ik de ikke ikke ikke mentaliteit. Ikki en de rest kan stikke.
Ik snap het doel van de opvoeding; van de fouten kan en uiteindelijk moet men er van leren.. Echter draven wij in dit aspect 'fouten maken' nogal aardig door m.i. getuige de huidige situatie in de wereld.. de normen en waarden vormen een afspiegeling van de staat van de wereld en juist daarom pleit ik voor verregaande veranderingen. De mens is een afhankelijk mat dier geworden.. en in de ontwetendheid zien enkelen kans hun ideeën aan de massa op te leggen..quote:Op maandag 24 juli 2006 18:12 schreef releaze het volgende:
al onze normen en waarden worden aan ons overgedragen door middel van media, politiek en maatschappij. de normen en waarden van onze maatschappij zijn ook nog eens voor een groot deel gebaseerd op het christendom, dus een echte inhoudelijke voorsprong op mij bijvoorbeeld heb je niet. daarnaast is er geen universeel goed of slecht, maar is gevoel voor goed en slecht deels persoonlijk, en deels maatschappelijk. goed en slecht onderhevig aan idividuen, cultuur en historie.
quote:wat het mooie is van opvoeding is dat ieder mens voor zichzelf de keuze maakt of de waarden en normen die hij van zijn ouders, van de maatschappij, of van de politiek voorgeschoteld krijgt ook normen en waarden zijn waarin zij zich kunnen verenigen. Herinner je de aardverschuiving op het gebied van moraal de afgelopen 100 jaar? Iedereen krijgt de mogelijkheid aspecten van zijn indoctrinatie, de veelvuldige opvoeding, van zich af te schudden.
Dit is zoals de wereld nu is.. geloof als een bindingsmiddel.. het zoeken naar antwoorden op het bestaan wordt overgelaten aan de wetenschappers, religie zorgt voor de basisnormen en waarden en de maatschappij vult deze zelf verder aan.. Ideale wereld voor het collectief, een hel voor het individu. Ik zoek liever zelf naar antwoorden, dan dat ik deze bv door eenquote:Sommige maatschappijen zijn daar wat makkelijker in dan andere, de christelijke maatschappij tegenover de algemene nederlandse maatschappij bijvoorbeeld, - maar dit is ook constant in beweging. Heel veel christelijke gemeenschappen in nederland zijn verre van de gemeenschappen die ze in de verzuilingsjaren waren. In veel christelijke gemeenschappen is het ook prima om je eigen invulling van je geloof er op na te houden. Weinig wijzende vingertjes, en geen afkeurende blikken wanneer je familie afstand doet van het geloof.
Zo ervaar ik het iig. En ik ken een aantal christenen die dat precies zo zien en ervaren in hun gemeenschappen.
weet je waar je het over hebt?quote:Op maandag 24 juli 2006 19:18 schreef lionsguy18 het volgende:
[..]
Nee hoor,dat fenomeen is al jaren bekend.
In puur nederlands heet dat geestelijke verwaarlozing.
Niet op mijn keuze om naar de kerk te gaan en bij Gods kinderen te willen horen. Hooguit heeft hun keuze om in hun woonplaats te gaan wonen mij beinvloed bij het naar de kerk gaan in die woonplaats, in plaats van elders.quote:Op maandag 24 juli 2006 19:33 schreef Iblis het volgende:
[..]
Ja, dat is het. Het is op dezelfde manier waarop mensen vrijwillig naar een sekte gaan, de manier waarop men vroeger ‘onbevooroordeeld’ van mening was dat donkere mensen minder waren, de manier waarop ik van mening ben dat man en vrouw gelijkwaardig zijn, de manier waarop ik geleerd heb ‘kunst’ en ‘cultuur’ hoog aan te slaan. (Ik ga na je laatste opmerking daar verder op in.)
[..]
Ja, maar jouw ouders grondslag heeft wel waarschijnlijk een invloed op jouw keus.
Ik denk niet dat mensen (die oprecht geloven) alleen naar de kerk gaan uit angst voor de hel. Zij zijn ten diepste overtuigd van het bestaan van een Schepper, die alles wat er gebeurd in de hand heeft en die van ons houdt en het beste met ons voor heeft. Als je uit liefde en eerbied voor Hem naar de kerk gaat, is de beloning die ons in het vooruitzicht wordt gesteld alleen maar extra. Mijn kerk probeert daar ook geen macht of invloed over uit te oefenen. Als mijn dominee bijvoorbeeld zou horen dat ik op zondag naar een voetbalwedstrijd ga in plaats van naar de kerkdienst, zal hij zeggen: kun je dat tegenover God verantwoorden?, in plaats van mij onder de tucht te stellen. Dus die mechanismen die jij noemt houden niet de kerk in stand. Het is de relatie met God die mensen doet besluiten naar Zijn huis te gaan.quote:Nee, ik denk dat de kerk niet doelbewust eisen stelt. Ik denk wel dat er dezelfde mechanismen werkzaam zijn die dat ook zijn bij sektes, of bijvoorbeeld iets doodeenvoudigs als een kettingbrief, aan het niet-voldoen zijn wel nare consequenties verbonden, en meedoen stelt goede zaken in het vooruitzicht.
Dat geldt in Nederland zeker minder. Ik zit op een seculiere universiteit, werk bij een bedrijf waar 95% van mijn collega's niet-gelovig is, heb veel meer niet-gelovige dan wel-gelovige vrienden, en heb in mijn kerk maar weinig leeftijdsgenoten. Ik woon al jaren op mezelf en hoef dus ook aan m'n ouders geen verantwoording af te leggen als ik níet naar de kerk ga. Kerkgang is voor mij zeker geen vanzelfsprekendheid, maar iets wat ik iedere keer weer moet uitleggen en verdedigen in mijn omgeving (iets wat ik overigens graag doe). En ik denk dat dit voor veel meer christenen geldt. De tijd van de verzuiling ligt ver achter ons.quote:Het punt is ook niet dat er stelselmatig sprake is van dwang, je wordt alleen op dusdanige wijze opgevoed in die gemeenschap, dat (alhoewel dat in Nederland nu zeker minder geldt) de kerkgang een vanzelfsprekendheid wordt, iets waar je, ook al denk je er zelf over na te hebben gedacht, uiteindelijk weer op uitkomt.
Deze vergelijking gaat alleen maar op bij welk type kerk (om het zo maar even te noemen) je lid bent, niet óf je lid bent. Dat American Football in Europa niet zo populair is, is een kwestie van cultuur en geografie. Maar christenen heb je over de hele wereld. Je hebt Amerikaanse christenen die van American Football houden, en je hebt Europese christenen die van gewoon voetbal houden. Dat hun kinderen van dezelfde sporten houden, en naar dezelfde kerk gaan, is wellicht mede bepaald door hun ouders. Maar dat hun kinderen chrísten zijn, daar kiezen ze in de meeste gevallen zelf voor. Ik ben lid van een bepaalde gereformeerde kerk, en ik denk dat dat wel voor een deel komt doordat mijn ouders dat ook zijn. En als ik in Amerika was geboren was ik misschien lid geweest van de Reformed Baptist Church, o.i.d. Maar mijn eigen bewuste keus om kind van God te willen zijn, daar hebben mijn ouders geen enkele hand in gehad.quote:Wat jij opmerkt dat het ook voor atheïstische opvoedingen, of bijvoorbeeld politieke voorkeur geldt, of algehele opvattingen over stemrecht, rechten van vrouwen, monogamie, en zo voort, het zijn allemaal zaken die je meekrijgt met je opvoeding, en die je uit een soort van conventionaliteit accepteert, omarmt en zelfs verdedigt. Nog banaler, veel Amerikanen vinden American Football helemaal te gek, veel Europeanen voetbal. Die voorliefde wordt ook een beetje in stand gehouden doordat Amerikanen hun kinderen mee zullen nemen naar wedstrijden van American Football, Europeanen eerder naar gewoon voetbal. Dat cirkeltje van elkaar enthousiast maken, goede sfeer creëeren, mooie herinneringen aan overhouden, dat houdt zichzelf in stand. En daarom kan iemand uit Nijmegen heel goed afgeven op iemand uit Arnhem, omdat Vitesse daar vandaan komt, en andersom omdat NEC uit Nijmegen komt. (Of de verhalen die je als kind mooi vond omdat je vader of moeder je ze voorlas, die zul je ook waarschijnlijker doorgeven aan jouw kinderen, en zo kan ik nog wel even doorgaan.)
Ongeveer wat ik ook zeg.quote:Daar is allemaal geen sprake van opzettelijk hersenspoelen, maar die blootstelling en de omgeving waar je opgroeit beïnvloedt wel degelijk je keuzes, alhoewel je die keuzes uiteindelijk zelf maakt.
Zie hierboven.quote:En het is ook niet per se een slechte zaak, helemaal niet, dit is de manier waarop zulke ideeën en overleveringen in leven blijven. Het kan niet anders. Religies vind ik echter om die reden een frappant voorbeeld dat er negatieve consequenties aan apostasie verbonden zijn, en dat hindert me wel een beetje. Bij sommige groepen, zoals Jehova's is dat heel sterk, in de Islam zijn kafirs ook niet heel gunstig, in de RK leidt apostasie tot excommunicatie, en zo voort. En bovendien kom je nog in de hel terecht of erger (bij de Jehova's zijn apostaten bij het laatste oordeel slechter af dan mensen die nooit bekeerd zijn geweest.)
Met het risico een andere discussie te starten: de meeste christenen hebben moeite met homoseksualiteit, niet met homofiliteit. Daarnaast durf ik ook wel te beweren dat het echt niet alleen maar christelijke omgevingen zijn waar homo's het moeilijk hebben. Veel niet-gelovige collega's van mij zeggen homo's te accepteren, maar er worden achter hun rug om keiharde oordelen geveld, geroddeld, en ze worden door het slijk gehaald met smerige grappen.quote:Dat vind ik het grootste nadeel, voor de rest constateer ik dat mechanisme, maar dat is overal werkzaam. Ik heb dan ook geen slechte ervaringen aan de kerk overgehouden, alhoewel ik sommige gevallen die ik ken heel deerniswekkend vind, bijvoorbeeld de manier waarop sommige strengchristelijke partijen met homofilie omgaan. Als je zo bent opgevoed, en je bent homofiel, dan heb je het niet gemakkelijk. Dat heeft verder persoonlijk geen betrekking op mij. Zo zijn er zaken (waaronder de erfzonde en de totale verdorvenheid) die ik heel moeilijk te bevatten vind binnen het Christelijk geloof.
Maar leg eens uit waarom jij vindt dat je een voorsprong hebt omdat je niet-religieus bent opgevoed?quote:Op maandag 24 juli 2006 20:03 schreef Boswachtertje het volgende:
[..]
Ikzelf heb het geluk gehad dat ik een voorsprong heb gekregen, want ik heb geen religieuze opvoeding gehad, integendeel! Ik ben heel bewust vrij gelaten door mijn ouders en dat heeft mijn rebelse gevoel van nu veel goeds betekend! Ik besef me eens te meer, dat niemand weet hoe wij moeten leven.
Nee hoor, ik heb me helemaal geen assumptie gemaakt omtrent jouw levensbeschouwing. Dus nogmaals: waarom heb jij een voorsprong ten opzichte van mensen die religieus zijn opgevoed?quote:Ik heb het hier dus alleen over mijn opvoeding! In mijn geval ben ik vrijer opgevoed, omdat ik dat weet en vergelijken kan met mensen in mijn omgeving... en je maakt 1 foute assumptie, namelijk: dat ik atheïst zou zijn..
Individualisering die uit de geloven voorkomt? Wat bedoel je daarmee? Wat is overbodige informatie? Heb je bij het zoeken naar antwoorden niet juist zoveel mogelijk informatie nodig?quote:Dat is namelijk niet waar. Pantheist/Monist.. maar alles vanuit devoor het leven en voor de mens. Maar ik pleit voor een individualisering die verder gaat dan die uit de geloven.. diep in mijn geest zoek ik naar antwoorden op de vragen van het bestaan; daar heb ik geen overbodige informatie voor bij nodig
![]()
Ik snap wat je bedoelt en ik weet dit voor mezelf ook.. maar wat ik bedoel met mijn individuele zoektocht, is dat ik daar nu extra andacht aan besteedt temidden van de normale gang van zaken.. bewust met dat ene bezig zijn.. En dat ik de 1 na de ander citeer, is omdat deze mensen op mij hadden gereageerd. En ik vind dat iedereen een nette reply verdient, wanneer hij/zij de moeite doet om op mijn berichten te reageren..quote:Op dinsdag 25 juli 2006 11:34 schreef satine1 het volgende:
Bij een duiktrip kwam ik ooit in een school van tienduizenden vissen terecht.. allemaal individuutjes die tegelijkertijd ook als ware het één organisme bewegen. Ik zie de mensheid niet anders..
Boswachtertje Je kan dus wel zeggen dat je het allemaal eerst zelf wilt ontdekken maar je maakt hoe dan ook deel uit van de groep of je het nou wilt of niet en van die groep kan je leren wat jij ook doet gezien het feit dat je de één na de andere citeerd.. Er lopen heel veel mensen rond die het beste met de wereld voor hebben en van sommigen kan de mensheid heeel veeeel leren (dan heb ik het bijvoorbeeld over de Mandela's en Gandhi's van deze wereld).
Voorts denk ik dat de liefde tussen ouder en kind uiteindelijk veel doorslaggevender is voor wie je uiteindelijk bent/wordt dan vanuit welke religie dat al dan niet gebeurd.
Extremisme of het nou religieus is of niet is zelden een weg die ergens toe leidt.
Natuurlijkquote:Op dinsdag 25 juli 2006 16:28 schreef Vrijkorpser het volgende:
Maar leg eens uit waarom jij vindt dat je een voorsprong hebt omdat je niet-religieus bent opgevoed?
=====
Nee hoor, ik heb me helemaal geen assumptie gemaakt omtrent jouw levensbeschouwing. Dus nogmaals: waarom heb jij een voorsprong ten opzichte van mensen die religieus zijn opgevoed?
Informatie welke mij vertelt hoe ik moet/kan leven.. die heb ik niet nodig.. maar die wordt me wel telkens door de strot gedauwt (bv tv - ik kijk al een stuk minder).. ik merk dat ik de informatie zelf wil zoeken.. natuurlijk heb ik zoveel mogelijk informatie nodig.. daarom ook de vele discussies, aangezien deze bij uitstek in staat zijn om met weinig middelen veel rendement qua nieuwe kennis kunnen opleveren!quote:IIndividualisering die uit de geloven voorkomt? Wat bedoel je daarmee? Wat is overbodige informatie? Heb je bij het zoeken naar antwoorden niet juist zoveel mogelijk informatie nodig?![]()
bronquote:Ayn Rand stelt dat geluk de afgeleide en de leidraad van het leven is:
Existentially, the activity of pursuing rational goals is the activity of maintaining one's life; psychologically, its result, reward and concomitant is an emotional state of happiness. It is by experiencing happiness that one lives one's life, in any hour, year or the whole of it. And when one experiences the kind of pure happiness that is an end in itself the kind that makes one think: 'This is worth living for' what one is greeting and affirming in emotional terms is the metaphysical fact that life is an end in itself.
Ik doe mijn best..quote:Op dinsdag 25 juli 2006 16:49 schreef satine1 het volgende:
Boswachtertje, je maakt me nieuwsgierig hoe je tot die nieuwe ontdekkingen bent gekomen.
Met citeren bedoel ik trouwens de wetenschappers die je veelvuldig noemt en citeerd...de manier waarop je op anderen reageerd vind ik wel chic
bron: Waking Lifequote:There are two kinds of sufferers in this world: those who suffer from a lack of life, and those who suffer from an overabundance of life. I've always found myself in the second category. When you come to think of it, almost all of human behavior and activity is not essentially any different from animal behavior. The most advanced technologies and craftsmanship bring us at best up to the super-chimpanzee level. Actually, the gap between say Plato or Nietzsche and the average human is greater than the gap between that chimpanzee and the average human. The realm of the real spirit, the true artist, the saint, the philosopher, is rarely achieved. Why so few? Why is world history and evolution not stories of progress but rather this endless and futile addition of zeroes. No greater values can develop. Hell, the Greeks 3,000 years ago were just as advanced as we are. So what are these barriers that keep people from reaching anywhere near their real potential? The answer to that can be found in another question, and that's this. Which is the most universal human characteristic? Fear or laziness?
'Je' was meer algemeen bedoeld dan specifiek 'jij'. Misschien had ik 'men' moeten typen.quote:
Die stelling staat er meer, omdat Vrijkorpser de stelling wat algemener interpreteerde.. vandaar...quote:Op woensdag 26 juli 2006 14:37 schreef satine1 het volgende:
Boswachtertje, Als ik je stelling lees denk ik: vrij ondoordacht om je eigen ervaring zo kortzichtig te extrapoleren tot iets wat algemeen waar zou zijn. Je maakt de fout om jouw wereld te zien als de wereld maar even verder kijken dan je neus lang is zou niet misstaan
Ik heb vrij veel vrienden/vriendinnen die erg vrij zijn opgevoed en door hun hippieouders op de vrije school werden gezet. De meerderheid daarvan kan op Steiner inmiddels wel kotsen en zullen hun kinderen nooit op een vrije school plaatsen..
Kortom fijn voor je dat je tevreden lijkt over je eigen opvoeding maar ik zou die stelling wel in de IK vorm zetten
Ehhhhh......dat ligt eraan, ik ben ook niet bang voor de dood, maar ik wil nog wel ff wat jaren meedraaien hoor.quote:Op zondag 30 juli 2006 01:17 schreef multi-tool het volgende:
Ik ben absoluut niet bang voor de doodZie het juist als een verlossing van het leven ... of ben ik nou depressief bezig
![]()
Wat mij dan weer beangstigd, misschien is de dood wel zo'n soort van waarneming?quote:Op zondag 30 juli 2006 13:08 schreef Daywalk3r het volgende:
Ik ben niet bang voor de dood. als het moet komen, dan zal het zo zijn.
Ik ben banger dat ik op een dag wakker wordt en niks meer kan doen. Alleen luisteren en zien. En dat mensen tegen me praten en ik dan niks terug kan doen. Dat gevoel beangstigd me soms enorm
Ik denk dat je een vrij opgevoed mens, of een mens die zichzelf vrijgemaakt heeft van zijn opvoeding, moet zijn om de stelling te begrijpen.quote:Op woensdag 26 juli 2006 14:17 schreef Boswachtertje het volgende:
doen we het zo vrijkorpser:
Stelling: Als vrij opgevoed mens heb je een voorsprong ten opzichte van mensen die religieus zijn opgevoed
mensen die zich los hebben gemaakt van hun opvoeding, bestaan niet. opvoeding is veel breder dan wat je ouders je hebben meegegeven, opvoeding gebeurt op school, op straat, etc, overal waar een kind interactie heeft met volwassenen en hun denkbeelden. opvoeden betekent in de kern dan ook nog dat je kinderen leert zelfstandig te denken, te handelen, besluiten te nemen. als je je vrij maakt van je opvoeding, leef je niet alleen los van iedereen om je heen, maar ben je ook die gaves kwijt waar opvoeding allemaal om draait, het zelfstandig zijnquote:Op maandag 31 juli 2006 10:52 schreef Oud_student het volgende:
[..]
Ik denk dat je een vrij opgevoed mens, of een mens die zichzelf vrijgemaakt heeft van zijn opvoeding, moet zijn om de stelling te begrijpen.
Daarnaast begrijpt een vrij opgevoed mens ook de relativiteit van de stelling en begrijpt hij dat mensen die vastzitten (vanuit de vrij opgevoedde gedachte) in een geloof dit niet begrijpen.
In absolute zin begrijpt een vrije, filosofisch ingestelde mens meer dan de niet vrije mens.
Maar of dit een voorsprong is ?
PS Onderwijs gebaseerd op de leer van Steiner is natuurlijk helemaal niet vrij, dit is ook dogmatisch onderwijs.
Heb je wel eens overwogen om in hypnotherapie te gaan? Het is een mooi idee dat je ziel bewust heeft gekozen voor deze angst, maar houdt dat dan ook niet in dat je deze angst moet proberen te overwinnen?quote:Op maandag 31 juli 2006 11:39 schreef releaze het volgende:
Maar goed, nog ff over angst voor de dood, welke mij iedere dag sinds het openen van dit topic achternajaagt, had ik onlangs iets vernomen. Er van uitgaand dat wij zielen hebben die incarneren en incarneren om te willen leren dan wel ervaren, hebben onze zielen ervoor gekozen om het huidige tijdperk mee te maken, de levenslessen te leren die er geleerd zullen worden, in mijn geval waarschijnlijk het hele doodgaan gebeuren. (maar goed, dat is als je gelooft dat zielen van te voren hun leer/ervaarweggetje al uitplannen.)
Wat dan weer inhoudt dat mijn ziel voor dit leven en deze angsten bewust gekozen heeft, dat het niet iets is wat me overvalt ofzo. Maar goed, dat het mijn keuzes zijn kan misschien een vorm van kracht geven, omdat het het element van "anderen waren het en ik kon er niets aan doen alleen hulpeloos toekijken" ofzo elimineert. En dat geeft weer een beetje rust, misschien.
In ieder geval heb ik bij deze redenatie wel een goed gevoel, en misschien moet ik deze maar gaan uitwerken, ik zal het iig wel proberen. Wat opzich ook wel weer vervelend is, omdat ik momenteel geen ogenblik alleen kan zijn en enge gedachtes spoken alweer door mn hoofdachja... go with the flow maar..
misschien, en misschien moet ik voor de rest van mn leven deze angst wel houden. ik denk zelf dat als ik mn eigen gevoel volg, dat ik op een goede plek uitkom. of het nou met of zonder angst is, ach... wat weet ik nou over hoe ik me over 6 jaar voel, en wat er zal gebeuren? ..ik probeer al een poosje met de dag /bij de dag (kweet de uitspraak ff niet) te leven.. heb in het verleden al zoveel dingen gepland en dat liep allemaal in het water, iig niet zoals ik het gehoopt of verwacht had, dus dat bewust aan de toekomst werken, daar blijf ik nu ff van afquote:Op maandag 31 juli 2006 11:50 schreef Haviksvrouwe het volgende:
[..]
Heb je wel eens overwogen om in hypnotherapie te gaan? Het is een mooi idee dat je ziel bewust heeft gekozen voor deze angst, maar houdt dat dan ook niet in dat je deze angst moet proberen te overwinnen?
Uiteraard is een mens het product van aanleg en milieu, dus een losmaken daarvan is onmogelijk. Maar mensen met een bepaalde intelligentie en de neiging om alles te onderzoeken en waarde hechten aan waarheid, hebben IMO een ruimere blik op de werkelijkheid.quote:Op maandag 31 juli 2006 11:27 schreef releaze het volgende:
mensen die zich los hebben gemaakt van hun opvoeding, bestaan niet. opvoeding is veel breder dan wat je ouders je hebben meegegeven, opvoeding gebeurt op school, op straat, etc, overal waar een kind interactie heeft met volwassenen en hun denkbeelden. opvoeden betekent in de kern dan ook nog dat je kinderen leert zelfstandig te denken, te handelen, besluiten te nemen. als je je vrij maakt van je opvoeding, leef je niet alleen los van iedereen om je heen, maar ben je ook die gaves kwijt waar opvoeding allemaal om draait, het zelfstandig zijn(wat op z'n beurt weer heel erg tegenspreekt gezien je als iemand bent die los van anderen leeft
)
Mee eens.quote:En wat is een vrije opvoeding? er werd eerder gezegd iets in de trant van, geen jezus bij het ontbijt. Degene die zo opgevoed zijn, zijn ook opgevoed vanuit een bepaalde ideologie, "het is belachelijk te geloven in iets wat blablabla" "ik vind dat mn kind voorsprong heeft omdat z'n normen en waarden niet vanuit de bijbel komen, maar vanuit mn eigen ideologie", yeaaah right....
Een echt vrije opvoeding imo is wanneer kinderen al vanaf jonge leeftijd mogen meedenken over opvoedkundige zaken binnen het huis, maar ook binnen school, maatschappij, etc. Omdat ze zo niet klakkeloos pa en ma of de bijbel hoeven over te nemen, maar zelf over dingen mogen/moeten denken. Dan sta je nog dichter tot de kern van het wezen van het kind.
Ik zou mij proberen los te maken van dit geloof. Ik weet dat het veel moeilijker is dan gezegd.quote:Op maandag 31 juli 2006 11:39 schreef releaze het volgende:
Maar goed, nog ff over angst voor de dood, welke mij iedere dag sinds het openen van dit topic achternajaagt, had ik onlangs iets vernomen. Er van uitgaand dat wij zielen hebben die incarneren en incarneren om te willen leren dan wel ervaren, hebben onze zielen ervoor gekozen om het huidige tijdperk mee te maken, de levenslessen te leren die er geleerd zullen worden, in mijn geval waarschijnlijk het hele doodgaan gebeuren. (maar goed, dat is als je gelooft dat zielen van te voren hun leer/ervaarweggetje al uitplannen.)
Wat dan weer inhoudt dat mijn ziel voor dit leven en deze angsten bewust gekozen heeft, dat het niet iets is wat me overvalt ofzo. Maar goed, dat het mijn keuzes zijn kan misschien een vorm van kracht geven, omdat het het element van "anderen waren het en ik kon er niets aan doen alleen hulpeloos toekijken" ofzo elimineert. En dat geeft weer een beetje rust, misschien.
In ieder geval heb ik bij deze redenatie wel een goed gevoel, en misschien moet ik deze maar gaan uitwerken, ik zal het iig wel proberen. Wat opzich ook wel weer vervelend is, omdat ik momenteel geen ogenblik alleen kan zijn en enge gedachtes spoken alweer door mn hoofdachja... go with the flow maar..
ten eerste, ik heb geen geloof.quote:Op maandag 31 juli 2006 13:13 schreef Oud_student het volgende:
[..]
Ik zou mij proberen los te maken van dit geloof. Ik weet dat het veel moeilijker is dan gezegd.
Er is geen enkele rationele basis voor deze gedachten (helpt natuurlijk ook niet, want angst is vaak irrationeel).
Ikzelf probeer altijd de ratio een belangrijke plek in mijn denken te geven. De ratio is bij de mens niet leidend, dat weet (de ratio) je als je jezelf en anderen goed observeert. Wij worden gedreven (beheerst) door gevoelens (angsten en driften), die vaak juiste beslissingen ten gevolge hebben, maar niet altijd. In die gevallen moet je voldoende wilskracht hebben om de ratio te laten beslissen. De ratio moet als het ware de scheidsrechter zijn tussen de vaak tegenstrijdige gevoelens.
Hoe sterker de ratio, des te vrijer een mens kan zijn.
een ander verhaal is dat we reincarneren om te ervaren. de ziel weet alles, maar zonder ervaring is die kennis waardeloos.quote:Op maandag 31 juli 2006 13:56 schreef t.wiki het volgende:
Ik heb niet zoveel met de reincarnatietheorie moet ik eerlijk bekennen. Het, en de gehele leer die eraan verbonden is, is naar mijn wel één van de meest elegante esoterische filosofieën, echter kan het mij in praktiserend opzicht weinig bekoren. Ik vraag mijzelf altijd af: waar haalt men de kennis vandaan om te kunnen stellen het leven zus en zo in elkaar steekt? De reincarnatietheorie wordt altijd uitgelegd in relatie tot de opvatting dat het leven een soort leerschool voor de ziel is. Hoe komt men daar in godsnaam bij? Wat is dan het motief achter die leerschool? Wat moet een ziel leren, wat het niet reeds weet?
Voor die filosofie voel ik meer dan voor het leven als een leerschoolquote:Op maandag 31 juli 2006 14:58 schreef releaze het volgende:
[..]
een ander verhaal is dat we reincarneren om te ervaren. de ziel weet alles, maar zonder ervaring is die kennis waardeloos.
of, als je gelooft in de ziel, neem je je leven mee en sterf je feitelijk niet. alleen het stoffelijkequote:Op maandag 31 juli 2006 14:57 schreef Dromenvanger het volgende:
Op het moment dat ik me helemaal gezond voel heb ik geen angst voor de doodSoms voel ik me zo gezond, dan denk ik echt dat ik eeuwig leven heb
En op zulke momenten lijkt de dood helemaal niet meer aanwezig te zijn. Vaak op heldere momenten ook. Dan is de duisternis verdwenen.
Maar goed, ik ben niet bang voor de dood. Alleen als ik me slecht voel, en niet geestelijk slecht maar lichamelijk slecht. Soms voel ik me lichamelijk niet helemaal 100 procent en dan lijkt het dat ik half dood aan het gaan ben. Voel ik me zo, dan ben ik wel bang om dood te gaan dus. Omdat ik niet dood wil gaan vooral. En omdat het dood gaan een verschrikkelijk iets lijkt om mee te maken.
Dat je je leven verliest dus. Lijkt me echt verschrikkelijk. Als het leven uit je weggaat. Alleen de gedachte al![]()
als je straks gewoon doodgaat en dit is het enige leven wat je leijdt is het eigenlijk precies hetzelfde. One shot, en hier heb je hem, voor altijd voor je hele bewustzijnsperiode!quote:Op maandag 31 juli 2006 15:06 schreef t.wiki het volgende:
Ik moet er bij God niet aan denken om steeds weer terug te komen in dit leven.
"One shot" op watquote:Op maandag 31 juli 2006 15:11 schreef releaze het volgende:
[..]
als je straks gewoon doodgaat en dit is het enige leven wat je leijdt is het eigenlijk precies hetzelfde. One shot, en hier heb je hem, voor altijd voor je hele bewustzijnsperiode!![]()
Nee je ziet het fout, op een gegeven moment leef je door. Je sterft niet meer volgens mij.quote:Op maandag 31 juli 2006 15:06 schreef t.wiki het volgende:
Ik moet er bij God niet aan denken om steeds weer terug te komen in dit leven.
Het zijn bepaalde ideeen, die niet op feiten gebasseerd, overtuigingen.quote:Op maandag 31 juli 2006 14:56 schreef releaze het volgende:
ten eerste, ik heb geen geloof.
ten tweede, als dit mijn geloof was, waarom zou ik me ervan losmaken?
Feit is dat de ratio bij verreweg de meeste mensen een ondergeschikte rol heeft. Evolutionair zijn de gedeelten van de hersenen die verantwoordelijk zijn voor instincten en gevoelens ouder dan de neo-cortex, waar cognitieve vermogens liggen.quote:ten derde, ratio en gevoelens moeten imo allebei een even grote plek krijgen en ik geloof dat ze in elkaars verlengde liggen, dan wel niet één zijn. we rationaliseren onze gevoelens constant.
waarom voel ik me zo, etc.
Een rationele overweging kan zelden (misschien zelfs nooit) een angst, een andere emotie of een slechte gewoonte wegnemen. Je kunt een roker 1000 x uitleggen dat hij verkeerd bezig is, maar dat helpt niet.quote:En we gebruiken ratio als middel om een bepaald gevoel te creeren bij onszelf, om ons bijvoorbeeld van angsten af te helpen, ons te overtuigen waarom we iets goed doen, etc.
Nee, als rationalist weet ik dat een rationeel verhaal niet overtuigt. Mensen geloven nu eenmaal liever in esoterische zaken. Dus als het om bekeren gaat, dan is een rationeel verhaal wel het laatste wat ik zou gebruiken (als je de redevoeringen van Hitler op papier ziet, dan is het saai en volslagen onzin, maar door zijn act van spreken en doen kon hij de mensen wel overtuigen)quote:ten vierde, mijn god wat een bekeringsdrangik heb meer last van rationalisten dan van christenen
Wat is er dan wel krachtiger dan de taal ? Mits goed gebruikt is de taal een prachtig instrument.quote:en de ratio die wij doorgaans gebruiken is ook nog eens ratio gebaseerd op zoiets als krankzinnigs als taal.ik heb in mijn hele leven nog nooit zoiets beperkends als taal meegemaakt. het is allemaal heel erg handig wanneer je wilt weten waar de schaar ligt, maar JUIST wanneer het gaat over het hiernamaals, de dood, en weet ik veel wat, is taal een enorme barricade.
feiten?quote:Op dinsdag 1 augustus 2006 10:05 schreef Oud_student het volgende:
[..]
Het zijn bepaalde ideeen, die niet op feiten gebasseerd, overtuigingen.
Waarom ervan losmaken? Omdat je er blijkbaar last van ondervindt !
Dus je ratio wordt om de tuin geleid door je gevoel?quote:Feit is dat de ratio bij verreweg de meeste mensen een ondergeschikte rol heeft. Evolutionair zijn de gedeelten van de hersenen die verantwoordelijk zijn voor instincten en gevoelens ouder dan de neo-cortex, waar cognitieve vermogens liggen.
Als eerste rationele vaststelling moet je dan ook toegeven: de ratio is niet de baas![]()
(maar een mens wil graag misleidt worden, dwz. bepaalde driften en instincten doen het voorkomen dat de ratio wel in control is)
een roker kan zichzelf rationeel overtuigen. het is idd vrij moeilijk voor een derde partij om een angst oid weg te nemen, dat moet de persoon met de angst of de gewoonte zelf doen. in de wirwar van informatie, advies en regels ben je het altijd zelf die er voor kiest om te handelen naar wat je aangeboden krijgt.quote:Een rationele overweging kan zelden (misschien zelfs nooit) een angst, een andere emotie of een slechte gewoonte wegnemen. Je kunt een roker 1000 x uitleggen dat hij verkeerd bezig is, maar dat helpt niet.
zeg je hier dat rationalisme ook maar een geloof is? want ja, zo zie ik het wel.quote:Nee, als rationalist weet ik dat een rationeel verhaal niet overtuigt. Mensen geloven nu eenmaal liever in esoterische zaken. Dus als het om bekeren gaat, dan is een rationeel verhaal wel het laatste wat ik zou gebruiken (als je de redevoeringen van Hitler op papier ziet, dan is het saai en volslagen onzin, maar door zijn act van spreken en doen kon hij de mensen wel overtuigen)
[..]
oh ik zeg niet dat het niet krachtig is, het is alleen heel erg beperkt. in het geval van esotherische zaken bijvoorbeeld is gevoel echter een instrument dat vele malen krachtiger is. met gevoel ervaar je, overtuig je jezelf. wat is er nou krachtiger dan overtuiging? weten zonder het te kunnen bewijzen? het grote taboe van de westerse wereld.quote:Wat is er dan wel krachtiger dan de taal ? Mits goed gebruikt is de taal een prachtig instrument.
Natuurlijk is een gezonde dosis scepsis ook t.o.v. de wetenschap gewenst (rationeel).quote:Op dinsdag 1 augustus 2006 13:00 schreef releaze het volgende:
feiten?feiten zijn conclusies, aannames gebaseerd op een door ons waargenomen werkelijkheid. feiten zijn in het grote geheel van het bestaan niets meer dan een spelletje kiekeboe met een peuter. Ik zie het niet, het is er niet!
Iets IS (of niet is) bestaat alleen maar binnen een door mensen vastgestelde context. Als je zegt dat we alleen dingen kunnen bevatten binnen onze span van het leven, en dan zegt dat op het moment van ons sterven niets anders is, dan maak je een aanname, een overtuiging. je zegt iets over iets wat buiten de span van ons bestaan, ons waarneembare is, een feitje gebakken lucht. Net zo'n valide argument als na de dood is er hel en hemel god die ons lief heeft, etc, etc, etc. Allemaal overtuigingen.
Ons reptiel- en zoogdierenbrein is de baas, dat kun je heel goed zien in extreme situaties. Dan nemen de primitieve, maar vaak nuttige, routines de leiding en wordt de ratio vrijwel geheel uitgeschakeld. Mensen die rationeel kunnne blijven denken in extreme situaties zijn zeldzaam.quote:Dus je ratio wordt om de tuin geleid door je gevoel?"het is belangrijk dat je ratio zoveel mogelijk laat spreken" Ja ja. Goed advies!
De ratio zegt in zo'n geval NEE, maar het verslaafde reptielenbrein overruled de zaak en zegt JA nog een sigaret/ borrel/ joint/ etcquote:een roker kan zichzelf rationeel overtuigen. het is idd vrij moeilijk voor een derde partij om een angst oid weg te nemen, dat moet de persoon met de angst of de gewoonte zelf doen. in de wirwar van informatie, advies en regels ben je het altijd zelf die er voor kiest om te handelen naar wat je aangeboden krijgt.
Net zo als we de taal hebben om iets uit te drukken is er geen betere houding denkbaar dan de rationele. Je kunt dit beredeneren en ook zien uit de praktische resultaten.quote:zeg je hier dat rationalisme ook maar een geloof is? want ja, zo zie ik het wel.
Een overtuiging gebaseerd op gevoel kan erg gevaarlijk zijn (zie mijn eerdere voorbeeld)quote:oh ik zeg niet dat het niet krachtig is, het is alleen heel erg beperkt. in het geval van esotherische zaken bijvoorbeeld is gevoel echter een instrument dat vele malen krachtiger is. met gevoel ervaar je, overtuig je jezelf. wat is er nou krachtiger dan overtuiging? weten zonder het te kunnen bewijzen? het grote taboe van de westerse wereld.
ik hecht even veel waarde aan het idee dat er buiten onze waarneming veel andere dingen liggen als dat ik waarde hecht aan het bestaan van de tafel waaraan ik zit. WAT die dingen buiten mijn waarneming zijn kan ik niet benoemen, omdat ik het niet met mn 5 zintuigen kan waarnemen. wat wel is, wanneer ik bijvoorbeeld hallucinogens gebruik, is dat mn waarneming verandert, m'n manier van denken en manier van voelen. zie ik meer context of zie ik een andere context? aangezien we niks buiten onze eigen waarneming kunnen meten zal dit ook een vraag zijn die we niet zo snel zouden kunnen antwoorden, maar het is wel een vraag die speelt en speelt en waar mn hersens een antwoord op willen hebben, en dan komt het filosoferen.quote:Op dinsdag 1 augustus 2006 14:36 schreef Oud_student het volgende:
[..]
Natuurlijk is een gezonde dosis scepsis ook t.o.v. de wetenschap gewenst (rationeel).
Maar het is niet erg rationeel om dingen die je niet kunt zien of indirect op de een of andere wijze waar te nemen een gotere waarde toe te kennen, resp, het bestaan ervan zekerder aan te nemen dan bijv. de tafel waaraan ik nu zit.
heel erg fijn dat jij dat kan, maar zoals je in het begin van het topic al gemerkt heb kan ik dat niet. ik kan de dood niet loslaten omdat ik een rits aan opties zie en kan beredeneren en dat dood en onder de grond er maar één van is. "we hebben het nog niet bewezen dus ik ga er maar van uit dat" kan ik niet, wil ik wel (is overtuiging en geeft rust), maar bij mij is het "we hebben nog niks bewezen dus ik ga nog nergens van uit"quote:Het bestaan van een hemel of hel etc. kan ik niet weerleggen nog bewijzen. Mijn ratio zegt echter dat zoiets erg onaannemelijk is en dat er niets in de wereld op wijst dat er na de dood wel iets is.
Hetgeen wat wij nu weten van het menselijk lichaam suggereert dat alle informatie bij de dood verloren gaat, een ziel (als informatiedarger) is niet vastgesteld.
Tot op het moment dat het tegendeel blijkt, houd ik vast aan het eenvoudigst denkbare, nl dat er na de dood niets is
een doodsangst situatie vind ik persoonlijk vrij extreem. angst is sowieso een zeer sterke emotie, heel biologisch, is al talloze keren in dit topic beschreven, de angst voor de dood etc. we willen overleven. Wat je eigenlijk zegt (of wat er gezegd wordt) is of ik in een extreme angst situatie waarin praktisch per definitie ratio het onderspit delft maar even rationalistisch wil gaan denken, want dan heb ik geen angst meer, oid. En als me dat lukt hoor ik tot die zeer zeldzame groep.quote:Ons reptiel- en zoogdierenbrein is de baas, dat kun je heel goed zien in extreme situaties. Dan nemen de primitieve, maar vaak nuttige, routines de leiding en wordt de ratio vrijwel geheel uitgeschakeld. Mensen die rationeel kunnne blijven denken in extreme situaties zijn zeldzaam.
en als ik dat laatste gedaan heb, wat dan? er is geen conclusie of waarde die je kan verbinden aan of het een begeleidend verschijnsel is of iets anders. simpel omdat je niet weet wat de rol van gevoel in mystieke zaken vervult. Geloof en overtuiging zijn puur persoonlijke aangelegenheden omdat het voor veel mensen gebaseerd is op hun onderbuik en hun verstand. Het is per definitie altijd ok zolang je maar in je achterhoofd houdt dat de kans dat het niet universeel toepasbaar is groot is, omdat je alle factoren en hun rol niet kent, van verstand, van gevoel, van externe prikkels, van interne prikkels, van al het hele universum en alles dat erbij komt kijken.quote:Er zijn idd zaken die wij aannemen zonder die te (kunnen) bewijzen. Ik ben het met je eens dat bepaalde wetenschappers net doen of zij alles kunnen verklaren, of dat alles bewezen kan worden. Maar het mystieke en onzegbare bestaat weldegelijk, we kunnen het alleen niet uitspreken. Ook bij het voelen of ervaren van een mystieke zaken, moet je je afvragen of het gevoel meer een begeleidend verschijnsel is bij het denken aan mystieke zaken ipv de mystieke zaak zelf.
Ik kan best gelukkig leven hoor, desondanks heb ik ook wel enige angst voor de dood.quote:Op zondag 29 maart 2009 10:52 schreef mark2012 het volgende:
Ik vraag mij dus echt af hoe mensen die bang zijn voor de dood gelukkig kunnen leven. Persoonlijk zou ik dan helemaal gek worden? Waarom bang zijn voor de dood? Heb respect voor de dood en geniet van het leven!
Wapens ook.quote:Op zaterdag 15 juli 2006 00:59 schreef releaze het volgende:
[..]
Die regeltjes zijn iets menselijks, door ons gemaakt...
"Originaliteit wordt verheven als een ware kunst; echter de onderschatte ware kunst is die van de imitatie."quote:Op donderdag 2 april 2009 20:48 schreef Krocky het volgende:
[quote]Op dinsdag 25 juli 2006 16:53 schreef Boswachtertje het volgende:
Natuurlijk![]()
Omdat de bronnen van informatie van de laatste tijd sterk wijzen op de noodzaak van het kritisch kijken naar de eigen religie.. met name Rudolf Steiner, Plato en Nietzsche hebben mij gewezen op de noodzaak van een eigen moraal, welke los staat van enige culturele/maatschappelijke (externe) factoren. Ik merk dat zaken waarover b.v. religie spreekt (vaak ideaalbeelden welke 'normaal' niet bereikt kunnen worden) binnen (zo'n zelf samengesteld pakket van normen en waarden) de individuele moraal juist een essentieel onderdeel vormen van de praktijk . Dit artikel geeft wel een aardige samenvatting van hoe ik het zie...
Hoe durf je Plato in het zelfde rijtje als Steiner en Nietsche te zetten!
Het enige wat die laatste twee nietsnutten hebben gedaan is algemene kennis uit Oosterse geschriften stelen en een beetje ombuigen! Er word maar tegen ze opgekeken terwijl het dieven zijn!
laatste bezoek: 211 dagen, 14 uur geleden.quote:Op woensdag 4 november 2009 00:23 schreef RudyL90 het volgende:
Hallo,
Dit bericht is aan Releaze, de persoon die deze topic begon.
Hoe gaat het er nu mee? Nog steeds last van de angsten? Ik kan mezelf erg in jou verhaal herkennen. Ook overwogen om gelovig te worden, echter om een iets andere reden.
Naast mijn studie ben ik praktisch fulltime bezig met mijn bestaan, existentiëele angst, en de dood.
Denken doe ik constant, rust heeft mijn brein niet.
Hoe ga je nu met je angsten om?
Hoop dat je dit nog leest, het is immers al
drie jaar geleden sinds je de topic startte.
Met vriendelijke groeten,
Rudy
De vraag is of je wel kan genieten. Bij elke lust of geluksmoment weet je dat dat van korte duur is. Hetzij dat je geliefde om het leven komt of jezelf. Die gedachte kan je wel eens krankzinnig maken. Tenzij je natuurlijk deze gedachte helemaal uitbant. Oftewel je je geweten kan laten sussen. Dan nog vraag ik me af of je dan nog wel gezond bezig bent?quote:Op zondag 29 maart 2009 10:52 schreef mark2012 het volgende:Ik vraag mij dus echt af hoe mensen die bang zijn voor de dood gelukkig kunnen leven. Persoonlijk zou ik dan helemaal gek worden? Waarom bang zijn voor de dood? Heb respect voor de dood en geniet van het leven!
Het antwoord is JA.quote:Op donderdag 5 november 2009 18:12 schreef LoppenTop het volgende:
De vraag is of je wel kan genieten. Bij elke lust of geluksmoment weet je dat dat van korte duur is. Hetzij dat je geliefde om het leven komt of jezelf. Die gedachte kan je wel eens krankzinnig maken. Tenzij je natuurlijk deze gedachte helemaal uitbant. Oftewel je je geweten kan laten sussen. Dan nog vraag ik me af of je dan nog wel gezond bezig bent?
Hoi Rudyquote:Op woensdag 4 november 2009 00:23 schreef RudyL90 het volgende:
Hallo,
<knip>........... Ik kan mezelf erg in jou verhaal herkennen. Ook overwogen om gelovig te worden, echter om een iets andere reden.
Naast mijn studie ben ik praktisch fulltime bezig met mijn bestaan, existentiëele angst, en de dood.
Denken doe ik constant, rust heeft mijn brein niet.
Met vriendelijke groeten,
Rudy
Daarom is voor de meeste mensen trouwenquote:Op zaterdag 28 november 2009 21:48 schreef monddood het volgende:
Enige waar ik bang voor ben is het lijden en het feit dat er dus echt niets van je over blijft.
Als je dood gaat (en zoals het er naar uit ziet is er geen leven na de dood), dan ben je weg. Foetsie! Op den duur blijft er niets van je over. Hoe succesvol je ook in je leven bent, voor 99% van ons geld dat over 100 jaar NIEMAND meer weet wie je was. Je daden hebben amper invloed gehad op de wereld.
Nadenken over de dood geeft mij een enorm gevoel van zinloosheid. Een gevoel van: Waarom zou je nog iets ondernemen? Over 100 jaar ben je toch dood, niets dat enige betekenis heeft blijft achter.
Wat ik mij afvraag: denk je zoveel na omdat je bang bent voor de dood, of is het andersom dat die angst voortkomt uit het feit dat je zoveel denkt?quote:Op woensdag 4 november 2009 00:23 schreef RudyL90 het volgende:
Naast mijn studie ben ik praktisch fulltime bezig met mijn bestaan, existentiëele angst, en de dood.
Denken doe ik constant, rust heeft mijn brein niet.
Doodsangst is eigenlijk het verkeerde woord, ik weet niet eens of angst wel het juiste woord is. Ik denk buitengewoon veel na over vragen waar geen antwoord op te geven is. Al die vragen geven mij eigenlijk "angst", de dood geeft wel de boventoon.quote:Op maandag 30 november 2009 11:56 schreef Ribbenburg het volgende:
[..]
Wat ik mij afvraag: denk je zoveel na omdat je bang bent voor de dood, of is het andersom dat die angst voortkomt uit het feit dat je zoveel denkt?
Ik kan me voorstellen dat studeren de nodige aandacht vergt, en daar bovenop ben je ook nog eens met deze zaken bezig. Als je iets doet waar je niet al te veel bij na hoeft te denken, maar waar je wel je aandacht op kan richten, voel je je dan beter omdat je niet met die doodsangst hoeft bezig te zijn?
Carpe Diem! Mooi.. ben er zelf nog volop mee in training. Zelf nog steeds geen duidelijkheid kunnen vinden, maar wel steeds meer berusting en acceptatie van de huidige situatie. En dat is weer een begin. Voor mij is het heelproces denk ik het delen. Het proberen onder woorden te brengen van iets dat niet onder woorden te brengen valt. Daar hoort ook het idee 'dood' en de dood zelf bij. Onderwerpen die ik ooit al eens beroerd heb toen ik jong was en daarna een beetje naar de achtergrond verdwenen. Nu kan ik er weer aandacht aan schenken, al is het soms nog steeds moeilijk.quote:Op dinsdag 24 november 2009 00:35 schreef RudyL90 het volgende:
Beste boswachtertje,
Hartstikke bedankt voor je reactie. Wat geloven betreft, mijn hart snakt ernaar het te doen alleen mijn intellect weigert het toe te staan. Het zou mooi zijn, maar onmogelijk.
Het is apart, maar op de een of andere manier is mijn angst afgenomen. Dat gebeurde wel na het lezen van je bericht (een tijdje terug). Ik heb alleen nog bij vlagen angst voor de realiteit, niet zo zeer meer voor de dood. Meer voor het onwerkelijke bestaan, het leven.
Ben ook sinds kort weer meer muziek gaan maken, misschien dat dat de key was. Het heelt, en doet angsten ook nog eens angsten wegvagen. Wat is een leven zonder muziek? :p
M'n angst is nog niet weg maar wel
aanzienlijk minder geworden, met de tijd zal het wel
verdwijnen.
Nogmaals bedankt voor je wijze woorden, ik heb veel over dit onderwerp gelezen, maar jou woorden vond ik het wijst.
Carpe Diem!
Rudy
Hey Rudy, een nieuw accountje van releaze hier. Na bijna een jaar dacht ik laat ik nog eens kijken op fok, en ik zie zo mijn oude topic weer in dit forumgedeeltequote:Op woensdag 4 november 2009 00:23 schreef RudyL90 het volgende:
Hallo,
Dit bericht is aan Releaze, de persoon die deze topic begon.
Hoe gaat het er nu mee? Nog steeds last van de angsten? Ik kan mezelf erg in jou verhaal herkennen. Ook overwogen om gelovig te worden, echter om een iets andere reden.
Naast mijn studie ben ik praktisch fulltime bezig met mijn bestaan, existentiëele angst, en de dood.
Denken doe ik constant, rust heeft mijn brein niet.
Hoe ga je nu met je angsten om?
Hoop dat je dit nog leest, het is immers al
drie jaar geleden sinds je de topic startte.
Met vriendelijke groeten,
Rudy
Hear! Hear!quote:Op maandag 7 december 2009 23:02 schreef LXIV het volgende:
Pas wilde ik naar de Sinterklaasviering van mijn dochtertje (onder werktijd). Iemand vond dat raar, want er was een "belangrijke" vergadering. Ik zei hem: nog voordat er een jaar voorbij is zijn alle punten uit deze vergadering volkomen irrelevant geworden. Toen keek hij me raar aan. Maak je niet de illusie dat hetgeen je op je werk doet ook maar iets uitgemaakt heeft nadat je dood bent. Richt je op de werkelijk belangrijke zaken.
Daar kun je zelf toch al een hele hoop preventieve maatregelen voor nemen?quote:Op dinsdag 8 december 2009 01:18 schreef sig000 het volgende:
Mijn grootste angst is juist het erg oud worden.
elk verjaardag is een nachtmerrie?quote:Op dinsdag 8 december 2009 01:18 schreef sig000 het volgende:
Mijn grootste angst is juist het erg oud worden.
Nee die vier ik nooit.quote:Op woensdag 9 december 2009 21:25 schreef Triggershot het volgende:
[..]
elk verjaardag is een nachtmerrie?
Daar ben ik mijn hele leven al druk met bezig.quote:Op dinsdag 8 december 2009 01:19 schreef intraxz het volgende:
[..]
Daar kun je zelf toch al een hele hoop preventieve maatregelen voor nemen?
Stelling bij deze ontkracht, zie voorgaande post. Neen, ik ben niet bang voor de dood. Kan ik dat bewijzen? neen, je zult me moeten geloven.quote:Op donderdag 10 december 2009 18:18 schreef Case4 het volgende:
Kun je bang zijn voor iets waar niemand ook maar iets van weet? Ik denk dat mensen voor hun dood een zekere angst hebben voor het onbekende, dat is toch van nature zo ingegroeid. Bang zijn voor de dood is iets wat instinctief aanwezig is. Je wilt van nature in leven blijven.
Stelling: iedereen is bang voor de dood, het is je instinct.
Ik ben dan vooral benieuwd naar jouw ideeen eigenlijk.quote:Op vrijdag 11 december 2009 00:46 schreef RudyL90 het volgende:
Mensen die geen angst voor de dood hebben zoals ik die heb, kunnen makkelijk praten.
"Waar wij zijn is de dood niet, en waar de dood is zijn wij niet."
Heel leuk, al die filosofische wijze lessen, maar dat doet mijn angst niet afnemen.
En de angst waar in deze topic over gediscussieerd wordt, heeft naar mijn idee niks met instict te maken. Er is niks dat mijn angst voedt, ja, gedachten... Is dat instict? Nou dan wil ik wel van mijn instinct af. :p
Maar discussieer gerust verder over de dood, ik hoor graag andermans ideeën erover.
quote:The only hope you have is to accept the fact that you're already dead. The sooner you accept that, the sooner you'll be able to function as a soldier is supposed to function: without mercy, without compassion, without remorse. All war depends upon it.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |