relatie niet gelovige - gelovige
quote:Dit zal ik zeker in mijn achterhoofd houden elke keer als we weer een stap verder gaan dat ik goed mijn grenzen aan geef.Vandaar mijn verhaal over grenzen aangeven en jezelf niet wegcijferen. Verliefdheid is een heerlijk gevoel, maar het kan ook een valkuil zijn voor mensen die de moedwillig willen manipuleren.
Ik zeg niet dat het bij de TS zo is, maar daarom vind ik het zo belangrijk om gelijk je grenzen aan te geven
En ja, als je verliefd bent is het makkelijk om elkaar dingen te gaan beloven die je niet waar kan maken. Maar ja, als je het toch hebt over een hypothetische situatie kan je je wensen en tegemoetkomingen toch wel aanpassen op het moment dat het veel serieuzer wordt?
quote:Komt me erg bekend voor.Op dinsdag 14 juni 2005 15:30
Quote
Vandaar mijn verhaal over grenzen aangeven en jezelf niet wegcijferen. Verliefdheid is een heerlijk gevoel, maar het kan ook een valkuil zijn voor mensen die de moedwillig willen manipuleren.
Ik zeg niet dat het bij de TS zo is, maar daarom vind ik het zo belangrijk om gelijk je grenzen aan te geven
quote:InderdaadOp dinsdag 14 juni 2005 15:49 schreef zoalshetis het volgende:
ik denk dat je beiden water bij de wijn moet doen als het gaat om dergelijk huwelijk.
Zij vindt de christelijke uitgangspunten belangrijk, houdt zich daar ook aan en hecht veel waarde aan de christelijke principes.
Jij vindt het (denk ik) allemaal wel goed...
Zij wint en krijgt haar zin met alles wanneer jullie een meningsverschil hebben wat te maken heeft met jullie verschil in levensovertuiging (niet alleen geloofsovertuiging). Jij zal eerder toegeven dan haar.
Sorry als jij wel echt bewust atheïstisch bent, dan heb ik het verkeerd gegokt.
quote:Klopt wel zo'n beetje alleen is het niet zo dat ik dan bij andere meningsverschillen eerder zal toegeven ofzo denk ik. We hebben nog geen meningsverschil gehad dus ja helemaal zeker weet ik het ook niet.Op dinsdag 14 juni 2005 15:58 schreef Ixnay het volgende:
Zij is fanatiek gelovig, jij bent (denk ik) niet fanatiek in het niet-gelovig-zijn.
Zij vindt de christelijke uitgangspunten belangrijk, houdt zich daar ook aan en hecht veel waarde aan de christelijke principes.
Jij vindt het (denk ik) allemaal wel goed...
Zij wint en krijgt haar zin met alles wanneer jullie een meningsverschil hebben wat te maken heeft met jullie verschil in levensovertuiging (niet alleen geloofsovertuiging). Jij zal eerder toegeven dan haar.
Sorry als jij wel echt bewust atheïstisch bent, dan heb ik het verkeerd gegokt.
quote:Ik als wel gelovige ben getrouwd met een afvallige gelovigeOp dinsdag 14 juni 2005 16:11 schreef kultivate het volgende:
[..]
Klopt wel zo'n beetje alleen is het niet zo dat ik dan bij andere meningsverschillen eerder zal toegeven ofzo denk ik. We hebben nog geen meningsverschil gehad dus ja helemaal zeker weet ik het ook niet.
Bij ons heeft het nooit problemen opgeleverd. Mijn man respecteert dat dat een deel is wat voor mij belangrijk is, ik omgekeerd respecteer dat hij er anders over denkt.
Het belangrijkste is denk ik dat we elkaar nooit hebben geprobeerd te overtuigen van ons "eigen" gelijk.
We hebben intussen geleerd dat de eigen waarheid niet de waarheid van de ander hoeft te zijn. Natuurlijk hebben we er wel gesprekken over, maar zolang dat respectvol gebeurt is er geen enkel probleem.
Bovendien, een relatie heeft veel meer aspecten dan alleen het al-of-niet geloven in God.
Delen jullie dezelfde waarden bijvoorbeeld? Ondanks het feit dat wij beiden een andere invalshoek hadden, kwamen we al snel tot de conclusie dat we er in wezen helemaal niet zo verschillend over dachten.
quote:Helemaal mee eens. Ook als niet gelovige zijn de waarden die ik heb grotendeels hetzelfde als de waarden die zij heeft. En we gaan ook respectvol met elkaar om en proberen elkaar niet te overtuigen.Op dinsdag 14 juni 2005 17:12 schreef GM het volgende:
[..]
Ik als wel gelovige ben getrouwd met een afvallige gelovige
Bij ons heeft het nooit problemen opgeleverd. Mijn man respecteert dat dat een deel is wat voor mij belangrijk is, ik omgekeerd respecteer dat hij er anders over denkt.
Het belangrijkste is denk ik dat we elkaar nooit hebben geprobeerd te overtuigen van ons "eigen" gelijk.
We hebben intussen geleerd dat de eigen waarheid niet de waarheid van de ander hoeft te zijn. Natuurlijk hebben we er wel gesprekken over, maar zolang dat respectvol gebeurt is er geen enkel probleem.
Bovendien, een relatie heeft veel meer aspecten dan alleen het al-of-niet geloven in God.
Delen jullie dezelfde waarden bijvoorbeeld? Ondanks het feit dat wij beiden een andere invalshoek hadden, kwamen we al snel tot de conclusie dat we er in wezen helemaal niet zo verschillend over dachten.
quote:Dan denk ik dat jullie relatie best een goede kans van slagen heeftOp dinsdag 14 juni 2005 19:18 schreef kultivate het volgende:
[..]
Helemaal mee eens. Ook als niet gelovige zijn de waarden die ik heb grotendeels hetzelfde als de waarden die zij heeft. En we gaan ook respectvol met elkaar om en proberen elkaar niet te overtuigen.
quote:Dat je niet gelovig bent wil niet zeggen dat je niet grotendeels dezelfde principes kan hebben.Op dinsdag 14 juni 2005 15:58 schreef Ixnay het volgende:
Zij is fanatiek gelovig, jij bent (denk ik) niet fanatiek in het niet-gelovig-zijn.
Zij vindt de christelijke uitgangspunten belangrijk, houdt zich daar ook aan en hecht veel waarde aan de christelijke principes.
Jij vindt het (denk ik) allemaal wel goed...
Zij wint en krijgt haar zin met alles wanneer jullie een meningsverschil hebben wat te maken heeft met jullie verschil in levensovertuiging (niet alleen geloofsovertuiging).
Misschien komen bij de ene persoon die principes uit het geloof een bij de ander gewoon uit zichzelf, whatever. Het is niet zo dat je als atheist op alle punten precies het omgekeerde moet denken als gelovigen. Dat hele god gebeuren b.v. daar geloof ik niet in, maar de strekking van het grootste deel van het nieuwe testament (zou het niet aardig zijn als we allemaal aardig voor elkaar waren) kan ik me best in vinden. Dat heeft verder niets met het geloof te maken, dat is gewoon mijn kijk op dingen, en het kan best zijn dat die grotendeels overlapt met een of meerdere religies. Ik doe niet aan denkbeeldige vriendjes en een leven na de dood, en er zijn nog wat andere dingen waar ik anders tegen aankijk. In grote lijnen zal het echter overeenkomen, en ik denk dat dat voor veel mensen zo is. En als de vriendin v/d TS er geen probleem mee heeft dat hij niet in haar denkbeeldige vriendje gelooft, zie ik niet zo 1,2,3 een probleem.
Dit weekend vierde ik een feestje bij mij thuis en het werd een beetje laat. Ze was half 4 thuis en haar ouders waren daar inet zo blij mee om het maar even zacht uit te drukken dus ik zwaar in de stress dat ik de schuld zou krijgen met van die verwijten als zie je wel dat die heidenen de hele nacht feesten en dat soort onzin terwijl we gewoon lekker buiten wat zaten te drinken met een groepje mensen.
Maar het viel gelukkig allemaal wel mee en het gaat nog steeds super goed. Alleen nog niet blijven slapen en ook nog geen sex maar ja...
quote:Dat is denk ik eerder ongerustheid geweest. Ouders van meisjes (ik spreek uit ervaring, ik heb ook nog een zus) zijn nu eenmaal sneller ongerust.Op dinsdag 28 juni 2005 12:52 schreef kultivate het volgende:
weer even een update.
Dit weekend vierde ik een feestje bij mij thuis en het werd een beetje laat. Ze was half 4 thuis en haar ouders waren daar inet zo blij mee om het maar even zacht uit te drukken dus ik zwaar in de stress dat ik de schuld zou krijgen met van die verwijten als zie je wel dat die heidenen de hele nacht feesten en dat soort onzin terwijl we gewoon lekker buiten wat zaten te drinken met een groepje mensen.
Maar het viel gelukkig allemaal wel mee en het gaat nog steeds super goed. Alleen nog niet blijven slapen en ook nog geen sex maar ja...
En niet elk stel gelovige ouders ziet een niet-gelovige als de duivel in eigen persoon. Als dat zo zou zijn zou ze in de eerste plaats al niet eens met je om mogen gaan.
quote:Nee, natuurlijk niet. Maar het ging zich om de punten waarop ze verschillen.Op dinsdag 14 juni 2005 19:59 schreef Aaargh! het volgende:
[..]
Dat je niet gelovig bent wil niet zeggen dat je niet grotendeels dezelfde principes kan hebben.
Misschien komen bij de ene persoon die principes uit het geloof een bij de ander gewoon uit zichzelf, whatever. Het is niet zo dat je als atheist op alle punten precies het omgekeerde moet denken als gelovigen.
Mensen hebben altijd wel ergens een verschillende mening over iets.
Maar bij de ene is dat onderbouwd met religieuze principes en bij de andere niet. Een echte chisten houdt het beter uit met een moslim dan met een echte atheïst. 2 gelovigen respecteren elkaars principes en de onderbouwing daarvan meer dan een gelovige en een niet-gelovige.
quote:De basis is opzich wel okay, maar de ideologie die daaruit voortvloeit niet. En daarmee bedoel ik hoofdzakelijk de regels die men zichzelf oplegt.Dat hele god gebeuren b.v. daar geloof ik niet in, maar de strekking van het grootste deel van het nieuwe testament (zou het niet aardig zijn als we allemaal aardig voor elkaar waren) kan ik me best in vinden.
Het lijkt mij niet goed als mensen letterlijk volgens een boekje willen leven.
quote:Ja daar heb je helemaal gelijk in. Maar ja ik was weer gelijk bang dat het op niet geloven gespeeld zou worden. Maar het is allemaal mee gevallen. Ik heb er niks over gehoord tenminste en ben al weer bij haar ouders ook geweest.Op dinsdag 28 juni 2005 18:31 schreef GM het volgende:
[..]
Dat is denk ik eerder ongerustheid geweest. Ouders van meisjes (ik spreek uit ervaring, ik heb ook nog een zus) zijn nu eenmaal sneller ongerust.
En niet elk stel gelovige ouders ziet een niet-gelovige als de duivel in eigen persoon. Als dat zo zou zijn zou ze in de eerste plaats al niet eens met je om mogen gaan.
quote:Ehm, misschien moet je proberen het feit dat zij en haar ouders gelovig zijn los te koppelen van het feit dat het net als jij en ik ook gewone mensen zijn.Op woensdag 29 juni 2005 07:53 schreef kultivate het volgende:
[..]
Ja daar heb je helemaal gelijk in. Maar ja ik was weer gelijk bang dat het op niet geloven gespeeld zou worden. Maar het is allemaal mee gevallen. Ik heb er niks over gehoord tenminste en ben al weer bij haar ouders ook geweest.
Ik begrijp het wel, maar vaak is die angst ongegrond, waarom zou je voor hen in gaan vullen hoe zij wel zullen denken? Zonde van je tijd, zonde van je angst en eigenlijk staat het ook een beetje in de weg van een soepele manier van met elkaar omgaan.
quote:Nou we gaan redelijk soepen met elkaar om, dus dat is niet echt het probleem. Het probleem ligt meer bij mij dan dat ik nogal snel pieker zeg maar.Op woensdag 29 juni 2005 10:07 schreef GM het volgende:
[..]
Ehm, misschien moet je proberen het feit dat zij en haar ouders gelovig zijn los te koppelen van het feit dat het net als jij en ik ook gewone mensen zijn.
Ik begrijp het wel, maar vaak is die angst ongegrond, waarom zou je voor hen in gaan vullen hoe zij wel zullen denken? Zonde van je tijd, zonde van je angst en eigenlijk staat het ook een beetje in de weg van een soepele manier van met elkaar omgaan.
Maar zal dat voortaan wat minder doen, dat zei mijn vriendin ook al.
quote:Ik denk dat dat per persoon verschilt. Er zijn bijvoorbeeld gelovigen die het geloof gebruiken als excuus om hun eigen bekrompen wereldbeeld te verantwoorden, voor zo iemand heb ik inderdaad geen greintje respect. Wat vooral belangrijk is (voor mij iig) is dat iemand snapt dat andere mensen een ander wereldbeeld hebben dan hunzelf, dat er zoveel perspectieven zijn als dat er mensen zijn, en dat de ene kijk op de wereld niet beter is dan de ander. En vooral dat er niet zoiets is al een absolute waarheid/moraal. Wat wel zo is, is dat de het ene wereldbeeld iets praktischer is dan het ander. (je kan wel blijven volhouden dat Pi 3.0 is zoals in de bijbel staat, maar 3.14etc. geeft betere resultaten)Op dinsdag 28 juni 2005 19:48 schreef Ixnay het volgende:
2 gelovigen respecteren elkaars principes en de onderbouwing daarvan meer dan een gelovige en een niet-gelovige.
quote:Jezelf onnodig beperken is idd nooit goed. Letterlijk volgens het boekje leven doen ze geen een van allen. Volgens mij is het meer zo dat ze gewoon hun eigen regels volgen en daarbij het boekje gebruiken als verantwoording, ze kiezen de regels uit het boekje die ze zelf aanspreken en negeren de rest. (ik heb nog nooit gehoord van een christen die z'n ongehoorzame kinderen stenigt, terwijl dat wel in de bijbel staat).De basis is opzich wel okay, maar de ideologie die daaruit voortvloeit niet. En daarmee bedoel ik hoofdzakelijk de regels die men zichzelf oplegt.
Het lijkt mij niet goed als mensen letterlijk volgens een boekje willen leven.
quote:Kultivate, ben je er eigenlijk al achter of zij dat ook wil? Gezien haar achtergrond (type kerk enzo) zou het me niet verbazen als ze dat eigenlijk niet wil. Zou een beetje jammer zijn als ze erna zeg maar met een enorm baalgevoel zou zitten - ook niet leuk voor jou zeg maar...Op vrijdag 1 juli 2005 07:39 schreef kultivate het volgende:
Was weer super gezellig gisteren en sex zit er steeds meer aan tekomen
Dus het gaat nog steeds super.
Een echte fanatieke christen is echt anti abortus en euthanasie.
Het gaat nog steeds top. Ik ga niet elke week mee naar de werk maar zo af en toe.
Ik ben sinds een kleine maand weer vrijgezel na een 5 jaar lange relatie. We pasten prima bij elkaar maar er was 1 ding waarbij we niet matchten; het geloof. Zij was voor haar zelf actief en ik had het op het moment een beetje gehad met de kerk en God. Op een gegeven moment konden wij er niet goed over praten en daarom zijn we (denk ik) nu uit elkaar, ze zag het in de toekomst niet zitten qua geloof. Wat ik hiermee wil zeggen is: praat er veel over, heb respect en denk serieus na wat je wil (of wat zij wil) en hoe belangrijk dit verschil tussen jullie is.
Het geloof heeft iemand namelijk niet maar is echt onderdeel van een persoon, daar ben ik nu wel achter...
Ik kan je alleen maar veel sterkte toewensen!
quote:Heej invincible, ik had je topic al gelezen en kon er veel bij voelen. Het is idd heel erg moeilijk allemaal, en behoorlijke heavy stuff. Ik heb niet het idee dat haar familie haar erg beinvloed heeft bij haar keuze, deze heeft ze zelf wel gemaakt maar natuurlijk wel in gesprekken met mensen in haar eigen kringetje (ik had het gevoel dat niemand het voor me op had genomen). Ik merkte wel in gesprekken dat ze met de tijd minder voor mij was gaan voelen omdat ze totaal geen toekomst zag ivm met het verschil in geloof.Op zondag 21 augustus 2005 21:34 schreef invincible25 het volgende:
triest om dit te lezen. Dat is toch niet niks 5 jaar.... Was het echt iets tussen jullie twee dat het niet meer ging? Of heeft het ook te maken met de geloofsovertuiging van haar familie? Is zij Christen? Jij werd wel geaccepteerd door haar familie? Erg voor je dat het geloof de reden is dat het niet meer ging! Ik heb zelf net een relatie achter de rug met een Jehovah-getuige. Deze heeft 8 maanden geduurd. Ik weet precies wat je bedoeld met ''Het geloof heeft iemand namelijk niet maar is echt onderdeel van een persoon". Het was voor mij vechten tegen de bierkade....
Ik kan je alleen maar veel sterkte toewensen!
edit: ik zal nog wel een keer verder uitwijden maar ik ga morgen verhuizen naar Utrecht dus ga nu ff tukken
Maar een groot nadeel van het geloven enz vind ik al het gebeuren eromheen. De kerk en dat soort dingen. Geloven staat voor mij meer voor de dingen die met het geloof te maken hebben zeg maar. Dus niet moorden en dat soort dingen. Daarmee probeer ik dan een zo goed mogelijk mens te zijn en een zo goed mogelijk leven te hebben en dat hoeft mijns inziens niet per se elke zondag in de kerk.
dat voelt toch wel een beetje alsof ik geaccepteerd ben bij haarouders.
Zo iets heb ik ergens gelezen in een boekje dat ik heb gekregen van mn ouders. Ik ben zelf Christelijk opgevoed. Maar ik heb het min of meer afgezworen.
quote:maar mag je er ook op of niet?Op woensdag 24 augustus 2005 21:09 schreef kultivate het volgende:
Ik mag vrijdag voor het eerst blijven slapen
dat voelt toch wel een beetje alsof ik geaccepteerd ben bij haarouders.
Waarschijnlijk zou zo'n relatie bij mij niet werken. Maar ik heb het dan over extreem gelovigen en wie is tegenwoordig nog actief katholiek in deze tijd? De meeste gelovigen zijn volgens mij gelovig omdat ze niet beter weten. Ze weten niet eens waar ze in geloven. En tevens zijn het schijnheiligen volgens mij. En mensen die teveel wachten dat God iets doet inplaats van dat ze zelf iets doen.
Ik weet zelf niet eens wat ik moet geloven in deze tijd. Geef mij maar eigen kracht want daar heb ik tot nu toe het meest aan gehad.
Bij mij zou het dus niet werken om steeds te moeten aanhoren hoe ik moet denken en waar ik in moet geloven. Want volgens mij zijn echte gelovigen zo dat ze je niet met rust laten.
De rest van de gelovigen zijn voor mij geen gelovigen. Mensen die van 10 walletjes eten maakt niet uit. Met zo'n vrouw zou ik het best kunnen uithouden. Mensen die durven te twijfelen dus. En niet blind geloven wat geschreven staat in de bijbel.
Kom me niet aanzetten met Christelijken die zeggen dat de naam dromenvanger satanisch is en dat tovenarij slecht is. Want daar heb ik een broertje dood aan. Hebben ze dus eens gezegd op een forum, de naam dromenvanger was fout
Lees ik de KRO gids af en toe, dan kom ik tot de conclusie dat de echte katholieken saaie mensen zijn. En daar wil ik niet mee omgaan. Mensen die veels te serieus in het leven staan ook. En mensen die anderen regels opleggen zoals die ene van de EO, die irritante gast, hoe heet die kerel van het elfde uur. Mensen die anderen niet met rust laten met hun geloof.
[ Bericht 18% gewijzigd door Verdwaalde_99 op 25-08-2005 04:53:49 ]
quote:Wel of niet bij haar in de kamer?Op woensdag 24 augustus 2005 21:09 schreef kultivate het volgende:
Ik mag vrijdag voor het eerst blijven slapen
dat voelt toch wel een beetje alsof ik geaccepteerd ben bij haarouders.
quote:WelOp donderdag 25 augustus 2005 14:06 schreef Black_Tulip het volgende:
[..]
Wel of niet bij haar in de kamer?
quote:Wel of niet bij haar in bed?
Ik kan je zeggen dat je vreemd staat te kijken als ze tijdens de seks met de godverredommes en de Jezus christussen begint te smijten
Maar het hoeft verder geen probleem te zijn, zolang je maar elkaars overtuigingen respecteert.
Het is ook niet uitgegaan wegens het geloof, maar vanwege de afstand. Als de afstand kleiner was geweest, dan had ik het zeker nog wel een tijdje met haar volgehouden.
Maar voelt wel erg goed, als een soort van acceptatie.
quote:Heb je nog wel kunnen slapen dan?Op zondag 28 augustus 2005 03:45 schreef kultivate het volgende:
Heb dus bij haar op de kamer geslapen bij haar in bed in haar 1 persoonsbedje maar verder niets gebeurt hoor
Eenpersoonsbedden zijn kut
quote:Het ging er alleen om dat ik mocht blijven slapen en dat dat wel het gevoel geeft dat ik helemaal geaccepteerd geeft.
Maar ja had kunnen verwachten dat die vragen kwamen he
Ik kijk wel uit voordat ik me weer in zoiets stort de volgende keer....
Ik heb paar jaar geleden een vakantievriendin gehad....ik, jongen uit het westen en zij, zwaar gelovig en beschermend opgevoed meisje uit het oosten (omg Zwolle)....bij voorhand wist ik al dat het nooit wat zou worden, ik zou gewoon nooit door haar ouders geaccepteerd worden....als ik denk aan de verhalen die haar ouders over het "enge westen" vertelden, gaat mijn mond nog open van verbazing.....
quote:Ja en nee.Op dinsdag 30 augustus 2005 10:47 schreef CleeJee het volgende:
Vaak hoor ik dat het respect vooral vanuit de ongelovige kant moet komen.....
Daar zit een beetje het verschil tussen jong en oud.
Jonge mensen zijn wat vrijer en denken daar wat soepeler over.
De oudere mensen willen je er nog wel eens op aankijken dat je niet gelovig bent.
Maar dat is mijn ervaring.
Er zullen altijd problemen zijn die steeds weer de kop op zullen steken.....
Denk bijvoorbeeld aan huwelijk en kinderen.
Je vriendin en haar ouders zullen niet anders willen dan dat je 'voor de kerk' trouwt.
Wil jij dat wel? Ik kom zelf uit een katholiek gezin, maar heb alles daaromtrent rond mijn 16de afgeworpen.
Als ik nu voor de kerk zou trouwen zou ik mezelf een grote huichelaar vinden. En ik zou het een te groot offer vinden om het te doen voor mijn geliefde en zijn familie!
Zelfde met kids: die horen natuurlijk het heilig doopsel te ontvangen. Ook iets waar je echt niet omheenkunt...
dit komt we heel erg bekend voor zeg! wat daarna gezegd werd is ook wel waar denk ik. Vooral de ''oudere'' mensen hebben het er moeilijker mee dat je niet gelovig bent. Als niet gelovige moet je heel veel voor lief nemen. Als je in de ogen van de ouders een ''gevaar'' bent, dan wordt de relatie heel erg moeilijk! En je zal ook goed naar de toekomst moeten gaan kijken. Wordt het wel of niet gelovig opgevoed enz...
quote:Ik denk dat uit geloofsovertuiging je partner dat niet zal accepteren.Op dinsdag 30 augustus 2005 13:50 schreef thaeastwood het volgende:
Je kan je kinderen de grondbeginselen meegeven en op later leeftijd zelf laten beslissen of ze wel of niet verder willen met het geloof dat kan toch ook?
En wat doe je wel en wat doe je niet?
Wel of niet bidden, wel of niet naar de kerk, wel of niet dopen, enzovoorts.
Daar zul je toch echt eerst afspraken over moeten maken, anders gaat het geheid verkeer.
Dit blijft een moeilijke kwestie. Vind het nog steeds knap dat we het toch nog 2.5 jaar volgehouden hebben ondanks constante tegenwerking van haar ouders. Zelfs bemiddeling met de pastoor/dominee werkte niet....
Het is en blijft een schat van een meid maar ja schijnbaar wil "god" het anders :S
quote:nee hoor waarom niet? ik vertik het eeuwig om een kerk te betreden of te bidden. ik werk voor mijn geld dus ga niet biddenOp dinsdag 14 juni 2005 15:49 schreef zoalshetis het volgende:
ik denk dat je beiden water bij de wijn moet doen als het gaat om dergelijk huwelijk.
ik heb een relatie gehad met een gelovige (ging niet meer naar de kerk) maar als ik weer een relatie zou krijgen met een gelovige. mag ze geloven wat ze wil. als ze maar wel weet dat ik never ever meega naar de kerk. ook niet bij een eventuele bruiloft. ik ben indien de situatie zich voordoet bereid om overal te trouwen zolang het maar geen kerk is.
het is niet lullig bedoeld tegenover gelovige maar ik zie de kerk nou eenmaal als een plek waar ik absoluut niet hoor. een bruiloft zou daar niets aan veranderen sterker nog dat moet een mooie dag worden en dat gaat niet op de laatste plek waar je wil zijn
quote:wie heeft het over slecht ik wil er gewoon niets met de kerk of het geloof te maken hebben. maar zal mijn vriendin het nooit ontnemen. dus als ze graag naar de kerk wil gaan prima... maar wel zonder mijOp dinsdag 6 september 2005 00:27 schreef kultivate het volgende:
Ja die instelling heb ik niet. Ik vind niet per defnitie alles wat met de kerk te maken heeft slecht. Dus daarom denk ik dat het in mijn situatie wel werkt en bij jou niet.
Maar ja ieder zijn eigen wil natuurlijk
. Wij hebben nu ook twee jaar wat, zonder betekeniswaardige ruzie.quote:Ik blijf het hier trouwens mee oneens. Voor d'r ouders, okee, maar bij je vriendin moet je geen dingen doen om haar tevreden te houden. Dan weet je nooit wat je aan elkaar hebtOp dinsdag 30 augustus 2005 12:36 schreef kultivate het volgende:
Bij mij gaat het echt super goed, ook met haar ouders. Het is dan wel zo dat ik ook wat intresse toon in de kerk enz ook al ga ik eigenlijk niet echt vaak mee. Maar soms wel zo hou je ze een beetje tevreden.
.quote:Ja zoals dat er staat zo is het niet helemaal. Lastig uit te leggen. Ik heb tegen haar gezegd dat ze niet moet verwachten dat ik ineens ga geloven ofzo. Dus nu toon in intresse in de kerk en hoe het er allemaal aan toe gaat en lees er soms wat over. Dus op die manier toon ik intresse, maar ik doe het dus niet alleen om haar tevreden te houden.Op dinsdag 6 september 2005 00:39 schreef speknek het volgende:
[..]
Ik blijf het hier trouwens mee oneens. Voor d'r ouders, okee, maar bij je vriendin moet je geen dingen doen om haar tevreden te houden. Dan weet je nooit wat je aan elkaar hebt
quote:dus ik zou als atheist zijnde mee moeten gaan naar de kerk omdat ze gelovig isOp dinsdag 6 september 2005 00:36 schreef kultivate het volgende:
Ja ik verwoorde het misschien iets te overdreven. Maar ik ben meer van de gulden middenweg zeg maar. En niet zo sterk tegen iets dat ik het per se niet doe.
Maar ja ieder zijn eigen wil natuurlijk
quote:lees de bijbel en je bent voorgoed genezenOp dinsdag 6 september 2005 00:49 schreef kultivate het volgende:
Nee dat niet. Maar ik ben geen atheist. En ook niet gelovig opgevoed. Ik was gewoon een beetje meningloos qua geloof/niet geloof. Dus ja sta overal voor open.
quote:lees de bijbel van kaft tot kaft kom je er vanzelf achter.Op dinsdag 6 september 2005 00:52 schreef kultivate het volgende:
Ach ja daar ben ik nu dus op mijn gemak aan het achterkomen of het geloof wat voor me is of niet.
nuttige tip zorg dat je een emmer bij de hand hebt voor je het weet moet je
het is zeg maar een wreed boek waar naar mijn bescheiden mening een zooi labels op moeten
zeg maar allemaal
quote:En terecht natuurlijkOp dinsdag 6 september 2005 00:57 schreef GewoneMan het volgende:
[..]
lees de bijbel van kaft tot kaft kom je er vanzelf achter.
nuttige tip zorg dat je een emmer bij de hand hebt voor je het weet moet je
het is zeg maar een wreed boek waar naar mijn bescheiden mening een zooi labels op moeten
[afbeelding]
zeg maar allemaal
En ik deel GewoneMans afkeuring voor de kerk als plaats voor een bruiloft. Ik zet het liefst ook geen voet (meer) in de kerk. Mijn zusje vroeg me aanwezig te zijn bij haar doping en het is dat ik zag dat ik haar een plezier deed, maar zoiets voor een ander doe ik dus echt nooit meer.
quote:Hmmm... Met m'n ex was het zo dat ik gelovig en hij overtuigd atheistisch was. Hij vond het al teveel om op te brengen om niet te zeggen dat God niet bestaat en dat iedereen die van wel gelooft achterlijk is... Terwijl ik nooit iets over het atheisme heb gezegd, helemaal niks.Op dinsdag 30 augustus 2005 10:47 schreef CleeJee het volgende:
Vaak hoor ik dat het respect vooral vanuit de ongelovige kant moet komen.....
En kijk als de ene wel seks wil bijvoorbeeld en de ander niet dan moet je gewoon de wensen van diegene die geen seks wil respecteren, onafhankelijk van om welke redenen diegene geen seks wil. Desnoods ga je uit elkaar, maar die respect moet je wel opbrengen. En inderdaad, dan zal je als niet-gelovige vaker respect moeten opbrengen voor de gelovige, maar dat is nu eenmaal zo. Die relatie is er niet een tussen gelijken.
quote:dat klopt idd nietOp dinsdag 6 september 2005 21:10 schreef Sessy het volgende:
[..]
Hmmm... Met m'n ex was het zo dat ik gelovig en hij overtuigd atheistisch was. Hij vond het al teveel om op te brengen om niet te zeggen dat God niet bestaat en dat iedereen die van wel gelooft achterlijk is... Terwijl ik nooit iets over het atheisme heb gezegd, helemaal niks.
quote:eens, maar dat staat los van het geloof, immers kan iemand ook verkiezen (nog) geen sex te willen los van religie (ok het KAN vanwege geloof een reden zijn)En kijk als de ene wel seks wil bijvoorbeeld en de ander niet dan moet je gewoon de wensen van diegene die geen seks wil respecteren, onafhankelijk van om welke redenen diegene geen seks wil. Desnoods ga je uit elkaar, maar die respect moet je wel opbrengen.
quote:onzin, respect kan je niet krijgen en ZEKER NIET van een geloof.En inderdaad, dan zal je als niet-gelovige vaker respect moeten opbrengen voor de gelovige, maar dat is nu eenmaal zo. Die relatie is er niet een tussen gelijken.
quote:onzin respect moet je verdienen. dat krijg je niet zeer zeker niet van een geloof (hoe graag ze dat ook willen) dingen accepteren is weer wat anders.Op dinsdag 6 september 2005 21:22 schreef Sessy het volgende:
Nee ik bedoel je zult vaker als niet-gelovige de gelovige moeten respecteren omdat het geloof bepaalde gedragsregels oplegt aan de gelovige, en de niet-gelovige minder gedragsregels heeft.
quote:zucht nog 1 keer:Overigens kan ik situaties bedenken waarin de niet-gelovige meer gedragsregels wil volgen dan de gelovige, maar die situaties komen gewoon minder voor. Daarom is denk ik statistisch gezien de kans groot dat de niet-gelovigen vaker respect moeten opbrengen voor de gelovigen dan andersom. Maar dat heeft niet te maken met een gevoel van "wij zijn beter" bij de gelovigen, maar gewoon met het feit dat hun gedrag sterker beperkt wordt dan die van niet-gelovigen.
res·pec·te·ren (ov.ww.)
1 blijk geven van respect (voor) => iem. au sérieux nemen, iem. in zijn waarde laten, iem. voor vol aanzien
2 (een zaak) met eerbied behandelen => eerbiedigen
3 (voorschriften) eerbiedigen => naleven
4 (een wissel) aannemen en betalen
ac·cep·te·ren (ov.ww.)
1 aannemen
2 handelingen en omstandigheden als onvermijdelijk, vergeeflijk enz. aanvaarden
snap je waar ik heen wil?
je accepteerd dat de ander gelooft ja of nee. je accepteerd dat een gelovige iets niet mag/kan/wil doen vanwege zijn/haar religie (en vice versa). heeft geen KONT te maken met respect. dat is namelijk iets dat je moet verdienen.
Dat werkt wederzijds. Je moet als gelovige ook niet enkel accepteren maar ook respecteren dat je partner niet gelovig is. Ik heb het wel degelijk over respect. Maar als niet-gelovige moet je dat net zo goed. En daar gaat het fout. Overtuigde atheisten hebben het idee dat ze je een grote gunst doen door ueberhaupt je niet op te sluiten op zondag (of de sabbat of maakt niet uit wat je viert) en je niet te verbieden je geloof te belijden. En dat is het niet, net zoals het geen grote gunst is dat je je partner niet meesleept naar de kerk.
Overigens, als je in een relatie mekaar niet respecteert maar enkel accepteert heb je sowieso een probleem, maar dat terzijde.
quote:maar dat wil niet zeggen dat je alles maar klakkeloos moet respecteren.Op dinsdag 6 september 2005 22:18 schreef Sessy het volgende:
Je moet niet alleen het feit dat diegene gelooft accepteren, maar ook alle gedragingen en overtuigingen die daaruit voortvloeien. Dat gaat niet als je geen respect (in de zin van serieus nemen en in z'n waarde laten) hebt voor het feit dat diegene een bepaalde overtuiging heeft, want dan zijn bepaalde gedragingen simpelweg belachelijk vanuit je gezichtspunt en ga je dat uiten.
Dat werkt wederzijds. Je moet als gelovige ook niet enkel accepteren maar ook respecteren dat je partner niet gelovig is. Ik heb het wel degelijk over respect. Maar als niet-gelovige moet je dat net zo goed. En daar gaat het fout. Overtuigde atheisten hebben het idee dat ze je een grote gunst doen door ueberhaupt je niet op te sluiten op zondag (of de sabbat of maakt niet uit wat je viert) en je niet te verbieden je geloof te belijden. En dat is het niet, net zoals het geen grote gunst is dat je je partner niet meesleept naar de kerk.
[quote]
Overigens, als je in een relatie mekaar niet respecteert maar enkel accepteert heb je sowieso een probleem, maar dat terzijde.
wat ik persoonlijk het grote probleem vind is dat gelovigen hun religie OVERAL in moeten betrekken.
christelijke school
zondags naar de kerk
bidden bij het eten
enz enz enz...
iets waar ik veel moeite mee heb. stel ik zou een relatie hebben met een christelijke vrouw.
zijn er toch wel degelijk dingen waar over gepraat moet worden. ik ben namelijk tegen indoctrinatie. dus ik sta erop dat het kind NIETS verplicht moet doen in religie. zodra het kind oud genoeg is kan dat altijd nog. wel wil ik dat het kind leert gelovigen in hun waarde te laten. dus b.v. stil te zijn tijdens het bidden van een gelovige voor het eten. maar ook dat gaat 2 kanten op wil het kind mee naar de kerk dan is dat geen probleem.
trouwen zoals ik al heb gezegd zal ik nooit in een kerk doen.
En Christelijke scholen, daar heb ik zelf slechte ervaringen mee. *mompelt iets over niet terug mogen slaan omdat "meisjes niet mogen slaan") In Rusland is momenteel trouwens het grootste deel van de bevolking religieus, niettemin zijn er geen Christelijke scholen. Het idee alleen al is eigenlijk bizar als je in je grondwet of constitutie een scheiding van kerk en staat hebt afgekondigd.
Bidden doe ik zelf voor het slapen gaan standaard, soms mediteer ik daar in de plaats voor. Daar moet je niet aan komen, dan word ik heel chagrijnig. Maar als je het zelf niet wilt doen moet je dat vooral niet doen. Het gaat erom dat ik niet wil dat ik dat opgesloten op de wc, verborgen voor de hele wereld moet doen.
Trouwens ik ken redelijk veel zeer overtuigde christenen, ook mensen die wekelijks naar de kerk gaan, maar ik ken eigenlijk niemand die bij het eten bidt... ?
quote:zoiets lijkt mij ook het beste, trouwen ?Op dinsdag 6 september 2005 22:51 schreef Sessy het volgende:
Ik wil ueberhaupt niet trouwen... Of, heel misschien, met koude uitsluiting of heel zware huwelijkse voorwaarden, om daarna op een vrijdagmorgen in een spijkerbroek naar het gemeentehuis te rijden en daar de nodige handtekeningen te zetten en dat thuis vieren met een vlaai en thee en wat hele naaste familie)
quote:vandaar dat ik mijn kinderen dat leed zal besparen.En Christelijke scholen, daar heb ik zelf slechte ervaringen mee. *mompelt iets over niet terug mogen slaan omdat "meisjes niet mogen slaan") In Rusland is momenteel trouwens het grootste deel van de bevolking religieus, niettemin zijn er geen Christelijke scholen. Het idee alleen al is eigenlijk bizar als je in je grondwet of constitutie een scheiding van kerk en staat hebt afgekondigd.
quote:dat geef ik ook aan toch? sterker nog ik vind het als atheist belangrijk dat mijn kinderen daar rekening mee houden. en dus netjes hun mond houden en wachten met eten tot iedereen die gelooft en een gebed wil doen klaar is met bidden. dat doe ik zelf ook. maar ik weiger pertinent om zelf te bidden om precies dezelfde reden als jij wil biddenBidden doe ik zelf voor het slapen gaan standaard, soms mediteer ik daar in de plaats voor. Daar moet je niet aan komen, dan word ik heel chagrijnig. Maar als je het zelf niet wilt doen moet je dat vooral niet doen. Het gaat erom dat ik niet wil dat ik dat opgesloten op de wc, verborgen voor de hele wereld moet doen.
quote:meen je niet?Trouwens ik ken redelijk veel zeer overtuigde christenen, ook mensen die wekelijks naar de kerk gaan, maar ik ken eigenlijk niemand die bij het eten bidt... ?
quote:Ik de mijne ook. Maar bestaan er eigenlijk nog niet-christelijke scholen die geen "zwarte" scholen zijn geworden? Dat bedoel ik niet discriminerend of zo, ik ben zelf een eerstegeneratieallochtoon. Ik heb alleen een kennis die op een zwarte basisschool werkt (in Duitsland weliswaar) en die ouders dumpen er kinderen die nog geen woord Duits spreken. Vervolgens kunnen de leraren die kinderen Duits gaan bijbrengen. De duitssprekende kinderen vervelen zich te pletter en krijgen ook niet de aandacht en het onderwijsniveau en -kwaliteit waar ze recht op hebben.Op dinsdag 6 september 2005 22:57 schreef GewoneMan het volgende:
vandaar dat ik mijn kinderen dat leed zal besparen.
quote:Echt waar! Ik heb maar 1 keer een een christen ontmoet die bad voor het eten, een al wat oudere vrouw, en dat was toen we op bedevaart waren (maar daar ontmoet je ook een wel erg bijzondere selectie mensen)meen je niet?
quote:vaag heb heel wat christelijke mensen gesproken en ermee gegeten, werkelijk allemaal gingen ze bidden voor het eten.Op dinsdag 6 september 2005 23:06 schreef Sessy het volgende:
[..]
Ik de mijne ook. Maar bestaan er eigenlijk nog niet-christelijke scholen die geen "zwarte" scholen zijn geworden? Dat bedoel ik niet discriminerend of zo, ik ben zelf een eerstegeneratieallochtoon. Ik heb alleen een kennis die op een zwarte basisschool werkt (in Duitsland weliswaar) en die ouders dumpen er kinderen die nog geen woord Duits spreken. Vervolgens kunnen de leraren die kinderen Duits gaan bijbrengen. De duitssprekende kinderen vervelen zich te pletter en krijgen ook niet de aandacht en het onderwijsniveau en -kwaliteit waar ze recht op hebben.
[..]
Echt waar! Ik heb maar 1 keer een een christen ontmoet die bad voor het eten, een al wat oudere vrouw, en dat was toen we op bedevaart waren (maar daar ontmoet je ook een wel erg bijzondere selectie mensen)
quote:nope gewoon christenen...Op woensdag 7 september 2005 01:14 schreef Sessy het volgende:
Protestanten misschien of zo? Ik ken namelijk helemaal geen protestanten.
Maar ik vind het ook een beetje vreemd dat ze verwacht dat TS meegaat naar de kerk. Dat komt in christelijke kringen wel vaker voor, dat ze het heel normaal vinden dat ongelovige mensen zonder problemen naar christelijke ideeen kunnen luisteren. Maar het is ook belangrijk om te weten hoe ze dat precies bedoelt.
Daarnaast lijkt het me moeilijk om zware zaken als bijvoorbeeld de opvoeding van kinderen, wel of niet volgens christelijke geloofsregels, te bespreken in een prille relatie. Ze zijn wel belangrijk voor de slagingskans op de langere termijn, maar je wil toch ook genieten van je huidige situatie.
quote:Protestanten.. Mijn vader schoot in de lach toen ik vroeg of wij protestanten warenOp woensdag 7 september 2005 01:14 schreef Sessy het volgende:
Protestanten misschien of zo? Ik ken namelijk helemaal geen protestanten.
Geen enkele 'protestant' noemt zich nog zo.quote:Je verwoord het goed BGN, alleen verwacht ze niet dat ik meega naar de kerk, het is meer zo dat ze verwacht dat ik intresse toon in wat belangrijk in haar leven is. Je kunt het een klein beetje vergelijken met dat zij bij mij komt kjiken als ik met basketballen. Niet helemaal hetzelfde natuurlijk maar zo zie ik het een klein beetje zeg maar.Op woensdag 7 september 2005 01:37 schreef BGN het volgende:
Dat je mag blijven slapen betekent dat haar ouders vertrouwen hebben in haar eigen oordeel, da's wel behoorlijk positief te noemen.
Maar ik vind het ook een beetje vreemd dat ze verwacht dat TS meegaat naar de kerk. Dat komt in christelijke kringen wel vaker voor, dat ze het heel normaal vinden dat ongelovige mensen zonder problemen naar christelijke ideeen kunnen luisteren. Maar het is ook belangrijk om te weten hoe ze dat precies bedoelt.
Daarnaast lijkt het me moeilijk om zware zaken als bijvoorbeeld de opvoeding van kinderen, wel of niet volgens christelijke geloofsregels, te bespreken in een prille relatie. Ze zijn wel belangrijk voor de slagingskans op de langere termijn, maar je wil toch ook genieten van je huidige situatie.
Ja en over kinderen opvoeden enz daar hebben we het nog niet over gehad hoor. Laten we eerst maar genieten van de huidige situatie en we zijn tot nu toe overal uitgekomen dus daar komen we ook wel uit dan ook al is het natuurlijk een wat moeilijker onderwerp,
In het dagelijks leven doet ze er vrijwel niks mee (wat mompelen voor en na het eten, zegmaar), maar in haar familie wordt de kerk wel bij andere gebeurtenissen betrokken, doop, trouwen en overlijden.
Nou doet het volgende probleem zich voor, ze wil natuurlijk voor de kerk trouwen. En later ook de kinderen laten dopen, want zo gaat dat nou eenmaal. En nou ben ik helemaal niet gelovig, en mijn familie ook niet katholiek. Ik zie dat dus allemaal helemaal niet zitten. En nu is het nu nog geen issue want er zijn voorlopig (zeg maar komende 4-5 jaar ofzo?) geen trouwplannen, maar t.z.t. gaat dit zeker een obstakel worden.
Iemand die iets soortgelijks heeft meegemaakt? Creatieve oplossingen?
quote:Nou opzich trouwen voor de kerk vind ik niet zo'n probleem hoor, dat heeft ook wel wat. Maar moet ik dan niet ook allerlei beloftes afleggen? Ik heb namelijk helemaal niks met de kerk.Op maandag 19 september 2005 19:33 schreef speknek het volgende:
Waarom zie je voor de kerk trouwen niet zitten? Volgens mij zijn katholieken daar redelijk mild in.
quote:ja en heb dr gezegd dat ik never ever nooit niet in de kerk zou trouwen. mijn kinderen niet gedoopt worden. als dat een eis is komt er geen kind simpel zat. ik werk niet mee aan het indoctrineren van mijn eigen kind.Op maandag 19 september 2005 18:44 schreef Jape het volgende:
Nou we het er toch over hebben, mijn vriendin is dus van huis uit katholiek.
In het dagelijks leven doet ze er vrijwel niks mee (wat mompelen voor en na het eten, zegmaar), maar in haar familie wordt de kerk wel bij andere gebeurtenissen betrokken, doop, trouwen en overlijden.
Nou doet het volgende probleem zich voor, ze wil natuurlijk voor de kerk trouwen. En later ook de kinderen laten dopen, want zo gaat dat nou eenmaal. En nou ben ik helemaal niet gelovig, en mijn familie ook niet katholiek. Ik zie dat dus allemaal helemaal niet zitten. En nu is het nu nog geen issue want er zijn voorlopig (zeg maar komende 4-5 jaar ofzo?) geen trouwplannen, maar t.z.t. gaat dit zeker een obstakel worden.
Iemand die iets soortgelijks heeft meegemaakt? Creatieve oplossingen?
maar goed het ging uit voor het zover kwam maar ze begreep mijn standpunt, haar ouders waren er minder blij mee maar ja daar heb ik geen relatie mee
quote:ik denk even mee....Op dinsdag 20 september 2005 00:09 schreef Sessy het volgende:
Ik zou d'r dan denk ik wel op staan dat zo'n kind gedoopt wordt, maar verder niet in het bijzonder Christelijk opgevoed (wel natuurlijk aardig zijn voor je medemens en zo, dat soort normen en waarden), want stel nou dat 't wel bestaat, dan heeft God helemaal niks met je kind, dat wil je je kind toch ook niet aandoen? Stel, gewoon stel dat 't bestaat. Ik bedoel electriciteit bijvoorbeeld, zoals bliksem, werd vroeger ook aan goden toegeschreven terwijl het nu gewoon uit een stopcontact komt, wie zegt dat Goddelijke energie niet bestaat, en weet je dat wel heel zeker?
stel krijgt kindje en zijn dolgelukkig christelijk als ze zijn willen ze het zo snel mogelijk laten dopen om het kind "te beschermen" maar helaas voordat het kind gedoopt wordt sterft het. einde leven niet gedoopt enkeltje hell
lekkere god is dat dan, en laten we eerlijk zijn die dingen gebeuren... vroeger en nu nog steeds...
quote:Ik meende me te herinneren dat het bij de Katholieke kerk best mogelijk was, dat slechts een van de twee Katholiek was. Die moet dan natuurlijk wel communie gedaan hebben. En dan mag ze best voor de kerk trouwen met een ongelovige, zolang zij dan maar belooft haar kinderen gelovig op te voeden.Op maandag 19 september 2005 23:56 schreef Sessy het volgende:
Je moet gedoopt zijn geloof ik.
quote:Goed punt. Besnijden dan maar?Op dinsdag 20 september 2005 00:40 schreef speknek het volgende:
Stel dat het een andere god is, die iedereen die gedoopt is naar de hel stuurt. Stel nou gewoon heh. Kun je hem beter niet gedoopt hebben.
quote:A. een arts is geen domineeOp dinsdag 20 september 2005 00:39 schreef Sessy het volgende:
Daarom mag een arts een kind toch dopen als het ernaar uit ziet dat die het niet gaat overleven?
B. het is niet altijd te voorspellen (vaker niet dan wel gok ik)
quote:het is maar wat je zondigen noemt, ik denk dat het eerder een voordeel is dan een nadeel om niet gedoopt te zijn.Trouwens een baby heeft nog niet gezondigd en gaat daarom niet naar de hel, maar een kind dat op zal groeien zal wel zondigen (ik realiseer me dat ik hierbij afwijk van de officiele leer, die stelt dat alleen doordat je geboren bent je al hebt gezondigd)
engelse King James Version
Proverbs 23:
13 Withhold not correction from the child: for if thou beatest him with the rod, he shall not die.
14 Thou shalt beat him with the rod, and shalt deliver his soul from hell.
nederlandse staten vertaling
Spreuken 23
13 Weer de tucht van den jongen niet; als gij hem met de roede zult slaan, zal hij niet sterven.
14 Gij zult hem met de roede slaan, en zijn ziel van de hel redden.
het is maar wat je ervoor over hebt om je kind te "redden"
ik wil mijn kinderen dat soort lectuur eigenlijk besparen...
oh ja bronnen:
http://www.skepticsannotatedbible.com/pr/23.html
http://www.coas.nl/bijbel/
quote:waarom wil je dat kind dan dopenOp dinsdag 20 september 2005 01:00 schreef Sessy het volgende:
Ik ben ook niet protestants of katholiek
quote:Ja, dat is wat ik ook gelezen had ongeveer. Dat trouwen met die ongelovige (ik) is dan nog niet zo'n probleem, maar dat gelovig opvoeden van de kinderen. Ho eens even! Daar komt dus niks van in, namelijk. Als het daar op aankomt is er echt een probleem, want dat zie ik niet zitten. Hoe kan ik mijn kinderen opzadelen met het lidmaatschap van een kerk waar ik zelf niks mee heb, en niet eens in mijn familie voorkomt?Op dinsdag 20 september 2005 00:42 schreef speknek het volgende:
[..]
Ik meende me te herinneren dat het bij de Katholieke kerk best mogelijk was, dat slechts een van de twee Katholiek was. Die moet dan natuurlijk wel communie gedaan hebben. En dan mag ze best voor de kerk trouwen met een ongelovige, zolang zij dan maar belooft haar kinderen gelovig op te voeden.
quote:tja dat is het probleem van het geloof. ze willen de ketting van indoctrinatie niet doorbreken. zieltjes winnen, behouden en kweken. dat is waar het om gaat. alles om hun dogma in stand te houdenOp dinsdag 20 september 2005 10:44 schreef Jape het volgende:
[..]
Ja, dat is wat ik ook gelezen had ongeveer. Dat trouwen met die ongelovige (ik) is dan nog niet zo'n probleem, maar dat gelovig opvoeden van de kinderen. Ho eens even! Daar komt dus niks van in, namelijk. Als het daar op aankomt is er echt een probleem, want dat zie ik niet zitten. Hoe kan ik mijn kinderen opzadelen met het lidmaatschap van een kerk waar ik zelf niks mee heb, en niet eens in mijn familie voorkomt?
quote:Niemand zegt toch dat ze bij de kerk gingenOp dinsdag 20 september 2005 10:44 schreef Jape het volgende:
Ja, dat is wat ik ook gelezen had ongeveer. Dat trouwen met die ongelovige (ik) is dan nog niet zo'n probleem, maar dat gelovig opvoeden van de kinderen. Ho eens even! Daar komt dus niks van in, namelijk. Als het daar op aankomt is er echt een probleem, want dat zie ik niet zitten. Hoe kan ik mijn kinderen opzadelen met het lidmaatschap van een kerk waar ik zelf niks mee heb, en niet eens in mijn familie voorkomt?
.Overigens moet je dan gewoon met je vriendin overleggen dat je kinderen zelf moeten kunnen beslissen wat ze het beste vinden. Zij neemt ze soms mee naar de kerk, jij vertelt de andere kant van het verhaal, op latere leeftijd mogen ze zelf kiezen.
Fat chance dat ze gelovig worden
, maar goed, je moet die optie dan natuurlijk wel in gedachte houden. Dat ze alsnog voor het geloof kiezen. En dat is ook niet erg, want dan is het iets waar ze zelf blij mee zijn.quote:klinkt leuk maar realiteit is meestal anders. de hele cristelijke familie gaat dat kind manipuleren om naar de kerk te gaan enzo. want o dat is zo mooi en fijn en hemel hier bladiebla...Op dinsdag 20 september 2005 10:57 schreef speknek het volgende:
[..]
Niemand zegt toch dat ze bij de kerk gingen
Overigens moet je dan gewoon met je vriendin overleggen dat je kinderen zelf moeten kunnen beslissen wat ze het beste vinden. Zij neemt ze soms mee naar de kerk, jij vertelt de andere kant van het verhaal, op latere leeftijd mogen ze zelf kiezen.
Fat chance dat ze gelovig worden
dus je idee is leuk in de praktijk valt het tegen
De ouders al minder dan de grootouders, en volgens mij is het hele kerkgebeuren voor een groot deel ook "omdat dat nou eenmaal zo is".
Maarja, we gaan over een jaar of 3, 4 maar eens met die pastoor praten als het dan nog steeds speelt, eens kijken wat die erover te zeggen heeft
quote:Omdat ik wel Christen ben, alleen niet protestants of katholiek. Duh!Op dinsdag 20 september 2005 01:01 schreef GewoneMan het volgende:
[..]
waarom wil je dat kind dan dopen
quote:Kijk, dat is dan weer zo'n bullshit héOp vrijdag 15 juli 2005 09:29 schreef Ixnay het volgende:
Dan valt het allemaal wel mee denk ik.
Een echte fanatieke christen is echt anti abortus en euthanasie.
Een fanatiek christen hoeft echt niet anti abortus etc. te zijn.
Ik ben zelf christelijk, echt erg vind ik het niet, maar toch.
Ik ken genoeg (actief/fanatieke) christenen die geen problemen met abortus hebben...
quote:Onzin.Op maandag 19 september 2005 23:56 schreef Sessy het volgende:
Je moet gedoopt zijn geloof ik.
Altijd hé, altijd als er hier een topic over (iets met het) Christelijk geloof is, zie ik 100 vooroordelen, ontwetendheid, conclusies die nergens op gebaseerd zijn.
Dat is zo triest.
Maar dat is mijn mening.
Welke "stroming" "doet" ze dan?
Katholiek? Protestants? (en daarin welke dan, gereformeerd, hervormd enz.)
quote:Probleem is dat er iets meer religies zijn als alleen het Christendom. Welke in mijn ogen allen even veel (of weinig, zo je wil) recht van spreken hebben. Dan zou je je kind in al die religies moeten laten dopen/inwijden, nogal onhaalbaar lijkt me.Op dinsdag 20 september 2005 00:09 schreef Sessy het volgende:
...want stel nou dat 't wel bestaat, dan heeft God helemaal niks met je kind, dat wil je je kind toch ook niet aandoen? ...
Persoonlijk zou ik in elk geval willen dat mijn kind die keuze zelf maakt, als hij/zij daar oud genoeg voor is. Ik zou me voor kunnen stellen als het echt een must is voor mijn partner, ik in een kerk zou trouwen. Maar ik kan geen beloftes afleggen aan een godheid/religie waar ik niet in geloof.
quote:Waarom leg je dan niet even uit hoe het zit, en voor welke stroming dat geldt, in plaats van met drie mopper-posts te komen
quote:Mijn excuses, 't komt waarschijnlijk door de tijd en slaapgebrek, maar soms word ik toch echt gek van die ontwetendheid van mensen.Op dinsdag 20 september 2005 22:35 schreef Frezer het volgende:
[..]
Waarom leg je dan niet even uit hoe het zit, en voor welke stroming dat geldt, in plaats van met vier mopper-posts te komen
Bij protestante kerken (de meesten over het algemeen) is dat wel toegestaan.
Bij katholieke weet ik niet, maar ik denk het wel.
.quote:Kijk, das logisch toch,Op dinsdag 20 september 2005 22:37 schreef no1uknow het volgende:
Bij katholieke weet ik niet, maar ik denk het wel.
. Van je eigen omgeving weet je nu eenmaal meer als van zaken die wat verder van je weg liggen. Btw, ik had begrepen dat dat dopen sloeg op de Katholieke kerk.quote:protestants en dan gereformeerd vrijgemaaktOp dinsdag 20 september 2005 22:25 schreef no1uknow het volgende:
@ kultivate:
Welke "stroming" "doet" ze dan?
Katholiek? Protestants? (en daarin welke dan, gereformeerd, hervormd enz.)
quote:Héh, ik ookOp woensdag 21 september 2005 02:07 schreef kultivate het volgende:
[..]
protestants en dan gereformeerd vrijgemaakt
Maar vertel, wat vind jij nou van "de kerk"
De dienst dan enz.
quote:Ik weet niet of je dit bedoelt, maar dopen gebeurd ook bij (de meeste) protestante kerken... Bij evangelische kerken niet, daar is de "ouderdoop" of hoe dat ook mag heten.Op dinsdag 20 september 2005 22:44 schreef Frezer het volgende:
Oke,
[..]
Kijk, das logisch toch,
Ik heb trouwens genoeg ouderparen in de kerk gezien die hun kind lieten dopen, waarvan er 1 niet gelovig was. 2 maanden geleden nog ongeveer.
quote:Ik bedoelde dat om te trouwen in een Katholieke kerk het noodzakelijk is dat beide partners gedoopt zijn. Tenminste, dat begreep ik uit een paar voorgaande posts.Op woensdag 21 september 2005 09:08 schreef no1uknow het volgende:
[..]
Ik weet niet of je dit bedoelt, maar dopen gebeurd ook bij (de meeste) protestante kerken... Bij evangelische kerken niet, daar is de "ouderdoop" of hoe dat ook mag heten.
Ik heb trouwens genoeg ouderparen in de kerk gezien die hun kind lieten dopen, waarvan er 1 niet gelovig was. 2 maanden geleden nog ongeveer.
Ik zou dat in elk geval zeker niet willen, als niet-Christen mijn kind laten dopen.
quote:Als je al ouder bent moet je meestal eerst lid van een kerk zijn of iets dergelijks voor je wordt gedoopt, zelf. En als je kind dat straks nou niet wil, dus wel geloven, maar niet naar de kerk?Op dinsdag 20 september 2005 22:34 schreef Frezer het volgende:
Persoonlijk zou ik in elk geval willen dat mijn kind die keuze zelf maakt, als hij/zij daar oud genoeg voor is. Ik zou me voor kunnen stellen als het echt een must is voor mijn partner, ik in een kerk zou trouwen. Maar ik kan geen beloftes afleggen aan een godheid/religie waar ik niet in geloof.
quote:Wat is het verschil, of je nu lid wordt als baby of als volwassene? Ik geloof trouwens dat vele protestanten pas dopen bij een hogere leeftijd? Alleen dopen zodat je maar ergens bij hoort lijkt me een beetje hypocriet, dan moet je ook proberen te leven naar de stroming waarvoor je gedoopt bent.Op woensdag 21 september 2005 13:23 schreef Sessy het volgende:
[..]
Als je al ouder bent moet je meestal eerst lid van een kerk zijn of iets dergelijks voor je wordt gedoopt, zelf. En als je kind dat straks nou niet wil, dus wel geloven, maar niet naar de kerk?
Daarnaast zijn er veel meer religies naast de Christelijke.
quote:Ja idd het is bij ons totaal geen probleem. En ik vind het op zich ook wel intressant ook vorige week met avond maal enz dan gebeuren er toch weer nieuwe dingen die ik niet kende.Op woensdag 21 september 2005 14:05 schreef AnGsie het volgende:
Ik ben al 8 maanden samen met mijn vriend (hij is wel gelovig, ik niet) en het gaat super tot nu toe. Eigenlijk gaat het precies zoals het bij jou ook gaat. Ik ga mee naar de kerk en toon interesse in het geloof. Maar het is inderdaad wel erg belangrijk om veel te praten, als je dit niet doet gaat het fout. Maar ik vond het wel leuk om te lezen dat het bij jou precies hetzelfde gaat ongeveer zoals bij mij
Mooi dat het bij jou ook goed gaat.
quote:Ja, want mijn ouders is het ook niet gelukt, niet bij mij overigens.Op dinsdag 20 september 2005 11:03 schreef GewoneMan het volgende:
[..]
klinkt leuk maar realiteit is meestal anders. de hele cristelijke familie gaat dat kind manipuleren om naar de kerk te gaan enzo. want o dat is zo mooi en fijn en hemel hier bladiebla...
dus je idee is leuk in de praktijk valt het tegen
quote:Dopen gaat imo niet om het lid worden van de kerk, want je staat immers al ingeschreven of je wordt als lid beschouwd; het gaat om het aan God opgedragen worden/jezelf aan God overgeven.Op woensdag 21 september 2005 16:18 schreef Frezer het volgende:
[..]
Wat is het verschil, of je nu lid wordt als baby of als volwassene? Ik geloof trouwens dat vele protestanten pas dopen bij een hogere leeftijd? Alleen dopen zodat je maar ergens bij hoort lijkt me een beetje hypocriet, dan moet je ook proberen te leven naar de stroming waarvoor je gedoopt bent.
Daarnaast zijn er veel meer religies naast de Christelijke.
Ik ging naar een protestantse kerk waar ze baby's opdroegen met een gebed, 'voorstellen' aan God en aan de gemeente, zeg maar, en als je een jaar of 15/16 of ouder was, mocht je ervoor kiezen jezelf te laten dopen, wat dan betekende dat jouw keuze voor de Heer nog maar eens symbolisch bevestigd werd door jezelf kort in het water te laten dopen. In onze kerk gaat het vrij dramatisch en het lijkt me echt geen pretje: je staat daar in het water met twee 'oudsten' (dominees, zo je wil) en eerst doe je je zegje over je leven. Dat je zo'n moeilijke jeugd hebt gehad, maar dat je toch tot inkeer bent gekomen, blahblah etc. Dan bidden die oudsten voor je en ze sluiten af met 'wij dopen jou in de naam van de Zoon, de Vader en de Heilige Geest, Amen' en plotseling word je rap achterover geduwd en weer overeind gezet
quote:Dat slaat ook echt nergens op zeg, iedere ouder met een kind dringt het geloof niet op. Ze laten hun kind gewoon zelf beslissen, net zoals mijn ouders doen.Op dinsdag 20 september 2005 11:03 schreef GewoneMan het volgende:
[..]
klinkt leuk maar realiteit is meestal anders. de hele cristelijke familie gaat dat kind manipuleren om naar de kerk te gaan enzo. want o dat is zo mooi en fijn en hemel hier bladiebla...
quote:Dat is meer in evangelische gemeentes hoor.Op woensdag 21 september 2005 17:29 schreef Black_Tulip het volgende:
[..]
Dopen gaat imo niet om het lid worden van de kerk, want je staat immers al ingeschreven of je wordt als lid beschouwd; het gaat om het aan God opgedragen worden/jezelf aan God overgeven.
Ik ging naar een protestantse kerk waar ze baby's opdroegen met een gebed, 'voorstellen' aan God en aan de gemeente, zeg maar, en als je een jaar of 15/16 of ouder was, mocht je ervoor kiezen jezelf te laten dopen, wat dan betekende dat jouw keuze voor de Heer nog maar eens symbolisch bevestigd werd door jezelf kort in het water te laten dopen. In onze kerk gaat het vrij dramatisch en het lijkt me echt geen pretje: je staat daar in het water met twee 'oudsten' (dominees, zo je wil) en eerst doe je je zegje over je leven. Dat je zo'n moeilijke jeugd hebt gehad, maar dat je toch tot inkeer bent gekomen, blahblah etc. Dan bidden die oudsten voor je en ze sluiten af met 'wij dopen jou in de naam van de Zoon, de Vader en de Heilige Geest, Amen' en plotseling word je rap achterover geduwd en weer overeind gezet
De meeste doen een kinderdoop en een belijdenis voor volwassenen zeg maar.
quote:uhhhh ja ja...Op woensdag 21 september 2005 20:51 schreef no1uknow het volgende:
[..]
Dat slaat ook echt nergens op zeg, iedere ouder met een kind dringt het geloof niet op. Ze laten hun kind gewoon zelf beslissen, net zoals mijn ouders doen.
geboorte van kind:
een kind heeft vaak geen keus gehad in bovenstaande dingen. het wordt simpelweg opgevoedt met het geloof hij/zij is al christelijk voor het zinnelijk is. en dan heb jij het over een keus ?
ga jij mij vertellen dat het niet in vrijwel alle gevallen zo gaat ?
wat een joke zeg
quote:maar ik haal wel uit je post dat ze alles gegeven hebbenOp woensdag 21 september 2005 16:57 schreef super-muffin het volgende:
[..]
Ja, want mijn ouders is het ook niet gelukt, niet bij mij overigens.
dat je je eigen keus hebt kunnen makenquote:Op woensdag 21 september 2005 21:04 schreef GewoneMan het volgende:
[..]
uhhhh ja ja...
geboorte van kind:voor het kan kruipen wordt het kind gedoopt - Heeft dat invloed op je keuze later? vanaf dat het bewust is, wordt hij geconfronteerd met bidden voor het eten - Dat is gewoon een standaart. ik ken genoeg onchristelijke mensen hier uit mn straat die dat ook doen. bedtijd verhaaltjes uit de bijbel - Best interessante verhalen, in kinderbijbels allemaal opgeleukt gaat naar een christelijke school, stel je voor dat hij een kind tegenkomt die anders is vanaf dat het kan lopen wordt het elke zondag meegesleurt naar de kerk - Beïnvloed ook weinig bruiloften en begravenissen bij de kerk - Dat is een onzin reden. Het gaat er helemaal niet om of het bij de kerk is of niet.
een kind heeft vaak geen keus gehad in bovenstaande dingen. Logisch, een kind van 4 kan net praten, laat staan logisch nadenken het wordt simpelweg opgevoedt met het geloof hij/zij is al christelijk voor het zinnelijk is. en dan heb jij het over een keus ? Als je rond de 15 á 16 bent, ga je echt wel nadenken (net zoals ik nu, ben 15)
ga jij mij vertellen dat het niet in vrijwel alle gevallen zo gaat ? Nee, maar echt manipuleren is het niet.
wat een joke zeg
quote:leer eens quoten...
verder slaat je post werkelijk NERGENS op. het zijn zoveel zaken die er gewoon ingedreund worden. dat beinvloed wel degelijk!
quote:Ik weet dat volwassenendoop vrij uniek is, maar ik voelde me geroepen er een beschrijving van te geven omdat ik het meerdere malen (als toeschouwer) zelf mee heb gemaakt.Op woensdag 21 september 2005 20:52 schreef no1uknow het volgende:
[..]
Dat is meer in evangelische gemeentes hoor.
De meeste doen een kinderdoop en een belijdenis voor volwassenen zeg maar.
quote:Je probeert dus te zeggen dat als je continu door je ouders, door je familie, door leraren en door de kerk aangeleerd wordt dat het christelijke geloof zoals zij dat belijden de absolute waarheid is, dat geen spoor achterlaat? Dat het kind dan nog werkelijk een vrije keuze heeft?
quote:Ik moet wel eerlijk toegeven: ik ga nog wel naar de jaarlijks landelijke kampen van de kerk, en heb ook veel contact met de mensen die ik daar van ken, maar dat is ook het enige dat ik nog met de kerk doe. Geloven doe ik niet.Op woensdag 21 september 2005 21:05 schreef GewoneMan het volgende:
[..]
maar ik haal wel uit je post dat ze alles gegeven hebben
quote:Kunnen je ouders je rond je 18e nog dwingen om te geloven? om naar de kerk te gaan?Op woensdag 21 september 2005 21:45 schreef Black_Tulip het volgende:
[..]
Je probeert dus te zeggen dat als je continu door je ouders, door je familie, door leraren en door de kerk aangeleerd wordt dat het christelijke geloof zoals zij dat belijden de absolute waarheid is, dat geen spoor achterlaat? Dat het kind dan nog werkelijk een vrije keuze heeft?
Het is echt niet zo dat als je met het geloof bent opgevoegd dat je dan blijft geloven
quote:Het is mij bekend dat sommige ouders hun kinderen verstoten als zij besluiten niet meer te geloven/naar de kerk te gaan. Dat kun je denk ik wel dwang noemen ja.Op vrijdag 23 september 2005 16:12 schreef no1uknow het volgende:
[..]
Kunnen je ouders je rond je 18e nog dwingen om te geloven? om naar de kerk te gaan?
quote:Dat het niet per sé hoeft ben ik het levende bewijs vanHet is echt niet zo dat als je met het geloof bent opgevoegd dat je dan blijft geloven
Dat is echter eerder uitzondering dan regel, helaas.quote:Mensen die kinderen verstoten als ze niet meer naar de kerk gaan?Op zaterdag 24 september 2005 22:19 schreef Black_Tulip het volgende:
[..]
Het is mij bekend dat sommige ouders hun kinderen verstoten als zij besluiten niet meer te geloven/naar de kerk te gaan. Dat kun je denk ik wel dwang noemen ja.
[..]
Dat het niet per sé hoeft ben ik het levende bewijs van
Dat heb ik nog nooit zien gebeuren, in alle kerken waar ik ben geweest.
Dat zullen misschien katholieken zijn...
En het is niet echt een uitzondering hoor, 1/3 van de 'kinderen'/jongeren hier gaat niet meer naar de kerk, ondanks dat ze er mee opgevoegd zijn.
quote:Op donderdag 6 oktober 2005 11:12 schreef Lempicka het volgende:
Ik zou daar toch wel problemen mee hebben hoor, ik bedoel, prima als mijn partner wil geloven, maar ik wil er geen last van hebben en ik wil ook mijn kinderen niet gelovig opvoeden (mocht het ooit zo ver komen) en sorry voor het niet doorlezen van het hele topic, maar hoe zit het met seks voor het huwelijk, want daar geloof ik dan weer wel heel erg sterk in.
trouwen ???
ps. mocht het nog niet duidelijk zijn ik geloof niet
quote:Verstoten is misschien een beetje te sterk woord. Het gaat dus zo dat die kinderen op hun 18e of moeten besluiten nog naar de kerk te gaan of gedwongen het huis uit worden gezet. Verdere details weet ik niet; het is een tijd geleden dat ik het gehoord had.Op donderdag 6 oktober 2005 11:03 schreef no1uknow het volgende:
[..]
Mensen die kinderen verstoten als ze niet meer naar de kerk gaan?
Dat heb ik nog nooit zien gebeuren, in alle kerken waar ik ben geweest.
Dat zullen misschien katholieken zijn...
quote:Dat zijn er dan gelukkig meer dan ik dachtEn het is niet echt een uitzondering hoor, 1/3 van de 'kinderen'/jongeren hier gaat niet meer naar de kerk, ondanks dat ze er mee opgevoegd zijn.
What shall we tell the children? Een speech van Nicholas Humphrey voor Amnesty.
quote:Op donderdag 6 oktober 2005 19:50 schreef speknek het volgende:
Als we dan toch stevig aan het chargeren zijn:
What shall we tell the children? Een speech van Nicholas Humphrey voor Amnesty.
quote:Een relatie zonder verdere commitment moet heel goed lukken, maar hoe ga je om met de verschillen in opvattingen op bijvoorbeeld sexueel gebied? Hoe ga je om met mogelijke verbindingen die jullie aan zouden willen gaan? Denk aan het huwelijk en kinderen. Hoe ga je om met opvattingen zoals zondag rustdag, zondag twee maal naar de kerk, vloeken, in sommige gevallen verjaardagen en andere feesten? Op een gegeven moment zal iemand in de relatie boter bij de vis moeten doen en iets opgeven, je eigen levensstijl/opvatting in stand houden lukt dan gewoon niet meer, omdat het niet strookt met de opvattingen van je partner. Ik denk alleen dat zo een relatie lukt als je compromissen kunt sluiten . . . . anders is het in mijn ogen gedoemd te mislukken.Op donderdag 6 oktober 2005 21:29 schreef brown_eyed_girl het volgende:
Ik geloof in God, maar wat ik nou onzin vind is het hele groepsgebeuren eromheen. Denk aan: je bent protestant, gereformeerd, katholiek. Allemaal groepjes mensen die elk voor zich denken het beter te weten. Geen van die groepjes is volledig gelijk aan elkaar. Wat is dan de waarheid en wie heeft gelijk? Wat voor mij het belangrijkste is, is mijn relatie met God. Verder hoef ik daarmee niemand 'lastig te vallen' (in termen van iemand die niet in God gelooft). Ik geloof dat Hij bestaat, een ander hoeft dat niet te geloven. Daarom is een relatie tussen een gelovige en niet-gelovige in mijn ogen mogelijk. Ik zie het net als een verschil qua persoonlijkheid, je kunt niet allebei precies hetzelfde zijn in een relatie.
Dit weekend bleef ze bij me slapen. Maar haar vader is daar niet heel blij mee. Haar moeder wel die kent haar wat beter. Haar vader denkt dan dat je het gevaar opzoek enz.
Zelf is ze er nog niet uit of ze wel of geen sex voor het huwlijk wil. Ik laat haar helemaal vrij in die keuze en zoals het nu gaat vind ik het ook prima.
Ik ga ook best vaak met haar mee naar de kerk zondag zelfs samen met die vriend van me en zijn vriendin die sinds kort hetzelfde hebben. Dus dat was wel grappig op zich.
quote:Jouw eigen kind?Jouw relatie? Ikke ikke ikke en de rest kan....Op dinsdag 20 september 2005 00:03 schreef GewoneMan het volgende:
[..]
ja en heb dr gezegd dat ik never ever nooit niet in de kerk zou trouwen. mijn kinderen niet gedoopt worden. als dat een eis is komt er geen kind simpel zat. ik werk niet mee aan het indoctrineren van mijn eigen kind.
maar goed het ging uit voor het zover kwam maar ze begreep mijn standpunt, haar ouders waren er minder blij mee maar ja daar heb ik geen relatie mee
quote:Dit is dan toch ook heel belangrijkOp dinsdag 14 juni 2005 17:12 schreef GM het volgende:
[..]
Ik als wel gelovige ben getrouwd met een afvallige gelovige
Bij ons heeft het nooit problemen opgeleverd. Mijn man respecteert dat dat een deel is wat voor mij belangrijk is, ik omgekeerd respecteer dat hij er anders over denkt.
Het belangrijkste is denk ik dat we elkaar nooit hebben geprobeerd te overtuigen van ons "eigen" gelijk.
We hebben intussen geleerd dat de eigen waarheid niet de waarheid van de ander hoeft te zijn. Natuurlijk hebben we er wel gesprekken over, maar zolang dat respectvol gebeurt is er geen enkel probleem.
Bovendien, een relatie heeft veel meer aspecten dan alleen het al-of-niet geloven in God.
Delen jullie dezelfde waarden bijvoorbeeld? Ondanks het feit dat wij beiden een andere invalshoek hadden, kwamen we al snel tot de conclusie dat we er in wezen helemaal niet zo verschillend over dachten.
gelovigen Het gaat altijd mis, kan ik je zeggen, wel mits de gelovige echt gelovig is en leeft als een echte Christen, en de niet-gelovige hier uit zichzelf geen waarde aan hecht.
Een gelovige houdt zich strikt aan de 10 geboden (we gaan even uit van een Christen).
De niet-gelovige gebruikt deze geboden vaak als richtlijn maar als het hem niet uitkomt kiest hij wat hem het makkelijkste uitkomt.
Een Christen leeft om god te dienen en om zo in de hemel te komen, de niet-gelovige zit wat dit betreft op een heel ander pad. Een echte fanatieke gelovige en een fanatieke niet-gelovige zullen nooit aan elkaar kunnen toegeven, een middenweg kiezen kan niet, want beiden ben je overtuigd van iets. Dit leidt altijd tot conflicten.
Veel Christenen weten zelf niet eens waarom ze volgens bepaalde regels willen leven die hun worden opgelegd, ze zijn er mee geboren en opgegroeid en zijn gewend om alles wat de bijbel afzweert zelf ook af te zweren en zich te houden aan alles wat de bijbel hen oplegt.
Ik zelf vind het hele geloof achterhaald, de mens is veel te ver ontwikkeld om zich nog aan leef-regels te houden, vroeger toen men weinig kon verklaren van de wereld, werden veel dingen aangenomen als hypothese om het te kunnen verklaren, daar kan ik me in verplaatsen, maar het past gewoon niet meer in deze tijd.
Verder beperk je jezelf door je aan leef-regels te houden, daar heb ik natuurlijk geen last van, maar hierdoor haal je uiteindelijk minder uit je leven.
quote:ik ben atheistOp donderdag 6 oktober 2005 11:31 schreef Lempicka het volgende:
trouwen oke, maar niet voor de kerk!
de kerk is 1 van de laatste plaatsen waar ik wil zijn quote:onzin, ik vind mezelf niet belangrijker dan mijn vrouw of kind, echter vind ik het wel enorm belangrijk datOp maandag 10 oktober 2005 18:10 schreef paddy het volgende:
[..]
Jouw eigen kind?Jouw relatie? Ikke ikke ikke en de rest kan....
quote:You are so right!!Op maandag 10 oktober 2005 19:21 schreef Ixnay het volgende:
De grote verschillen tussen gelovigen en niet-gelovigen zie je niet in 1 oogopslag.
Het gaat altijd mis, kan ik je zeggen, wel mits de gelovige echt gelovig is en leeft als een echte Christen, en de niet-gelovige hier uit zichzelf geen waarde aan hecht.
Een gelovige houdt zich strikt aan de 10 geboden (we gaan even uit van een Christen).
De niet-gelovige gebruikt deze geboden vaak als richtlijn maar als het hem niet uitkomt kiest hij wat hem het makkelijkste uitkomt.
Een Christen leeft om god te dienen en om zo in de hemel te komen, de niet-gelovige zit wat dit betreft op een heel ander pad. Een echte fanatieke gelovige en een fanatieke niet-gelovige zullen nooit aan elkaar kunnen toegeven, een middenweg kiezen kan niet, want beiden ben je overtuigd van iets. Dit leidt altijd tot conflicten.
Veel Christenen weten zelf niet eens waarom ze volgens bepaalde regels willen leven die hun worden opgelegd, ze zijn er mee geboren en opgegroeid en zijn gewend om alles wat de bijbel afzweert zelf ook af te zweren en zich te houden aan alles wat de bijbel hen oplegt.
Ik zelf vind het hele geloof achterhaald, de mens is veel te ver ontwikkeld om zich nog aan leef-regels te houden, vroeger toen men weinig kon verklaren van de wereld, werden veel dingen aangenomen als hypothese om het te kunnen verklaren, daar kan ik me in verplaatsen, maar het past gewoon niet meer in deze tijd.
Verder beperk je jezelf door je aan leef-regels te houden, daar heb ik natuurlijk geen last van, maar hierdoor haal je uiteindelijk minder uit je leven.
En ik spreek uit ervaring als niet-gelovige in een (inmiddels verbroken) relatie met een gelovige.
Ik heb hetzelfde. Mijn moeder is christelijk en toen ik nog klein was ging ik mee naar de kerk. Later is dat gestopt op mijn 15e ofzo. Nu heb ik sinds een paar maanden een vriendin die wel christelijk is en naar de kerk gaat. Ik ga best vaak met haar mee. En ze slaapt wel eens bij mij en ik bij haar. Alleen haar vader is daar niet zo heel blij mee maar die is nog erg ouderwets zegt ze. Hij denkt dat mogelijke sex alleen kan als we bij elkaar slapen.
Niet dat we al sex gehad hebben maar ja daar maak ik me ook niet zo druk om eigenlijk. Het gaat tot nu toe uitstekend.
of het samen gaat ligt niet aan het geloof maar aan de mensen die het beleiden
quote:Dat is een goede ja. En qua sex dan hoe dacht/denkt je vriend daar over dan?Op donderdag 10 november 2005 12:37 schreef Schubbekut het volgende:
of het samen gaat ligt niet aan het geloof maar aan de mensen die het beleiden
Dus er zijn (afhankelijk van de gemeente) ook bijzondere dopen mogelijk.
quote:Nee, ik denk dat je dat verkeerd ziet.Op donderdag 10 november 2005 13:19 schreef speknek het volgende:
Lekkere machtspolitiek altijd, alleen dopen of trouwen als je belooft de Christelijke meme door te zetten op je kinderen. En als je het niet doet, gaat je kind naar de hel, bwahaha.
Of ik mijn kinderen later nou doop of niet, ik zal ze toch willen opvoeden in het geloof. Maar dat is puur natuurlijk omdat ik denk dat zij ook troost kunnen vinden in het geloof.
Maar het is natuurlijk onzin dat je naar de hel zou gaan als je je kind niet laat dopen.
quote:Dat eerste is dus niet altijd waar, maar dat terzijde.Op donderdag 10 november 2005 13:33 schreef speknek het volgende:
Ik bedoelde meer dat mensen die niet geloven het ook moeten beloven. En dat ongedoopte mensen naar de hel gaan, dat staat zelfs in de bijbel. (of je dat gelooft is een tweede, natuurlijk)
Tja, en dan de vraag, moet je alles wat in de bijbel staat geloven.
Misschien woont er midden in de woestijn wel iemand die nog nooit in contact is geweest met een Bijbel of een buitenstaander, maar toch geloofd in een God. Hij houdt zich zonder dat hij het weet aan alle dingen die in de Bijbel staan, maar hij is niet gedoopt.
Zou die persoon naar de hel gaan dan?
Overigens, God is een God die ook vergeeft. Ik geloof zelf dat hij zo veel vergeving in zich heeft dat er niet veel mensen in de hel zullen belanden. Ook die persoon die er voor kiest om zijn kind niet te dopen, zelfs de persoon die ervoor kiest zijn kind niet met God op te voeden.
quote:Ging dat 'helpen en bij te staan waar nodig' dan niet over helpen en bijstaan in het religieus opvoeden van kinderen? Dat haalde ik er in ieder geval uit, omdat ik weet dat meer kerkgenootschappen dat eisen. Ben je katholiek? Want ik weet wel dat die daar veel makkelijker in zijn: ik ben ook gedoopt terwijl mijn moeder atheist is, mijn vader is alleen katholiek.Ik heb wel eens een doop meegemaakt waarvan de vader niet gelovig was en de moeder wel, dat de moeder uiteindelijk de belofte gaf haar kinderen op te voeden met het geloof en dat de vader de belofte gaf de moeder te helpen en bij te staan waar nodig.
En het andere: zoals ik zei, het is maar net waar je in gelooft. Voor een vader of moeder die daar wel in gelooft lijkt het me wel een aardig gewetensbezwaar opleveren als de ander niet gelooft en daardoor het kind niet gedoopt mag worden. En dat vind ik (bijna) ziekelijke machtspolitiek van de kerk.
quote:Katholieken in Nederland zijn meestal veel minder streng in de leer dan wat we doorgaans "Christelijken" noemen dus dat lijkt me sterk.Op donderdag 6 oktober 2005 11:03 schreef no1uknow het volgende:
[..]
Dat zullen misschien katholieken zijn...
Lieve jongen, aardig, maar het zou niet werken, en dat heeft hook niet gedaan
meneer heeft nu een zeer christelijke vriendin, en ze passen perfect bij elkaar.
Zelf ben ik wel christelijk 'opgevoed' als je het zo kunt noemen. Mijn ouders gingen nooit naar de kerk, maar ik ging wel naar vakantiebijbelclub, zondagsschool, christelijke scholen.
En ik ben na mijn geboorte gedoopt.
Toen ik 15 was heb ik me uit de kerk laten schrijven. Ik geloof er niet in, en wil dus ook geen lid zijn van een gemeente die voor ideeen staat die ik niet kan geloven.
Mijn ouders hebben me dan ook nooit iets opgedrongen, het was meer een 'vanzelfsprekendheid' omdat ze dat zelf ook zo hadden gehad, en het was 'veilig'.
Nu heeft het bij mij dus bijster weinig uitgehaald omdat mijn ouders niet streng zijn, ik geloof dat mijn vader zelf niet eens geloof in wat dan ook, maar daarvoor praat hij te weinig over gevoelszaken.
Zelf ben ik aanhanger van een natuurreligie, die wel in 'goddelijke' machten gelooft, maar ze als alles omvattende 'entiteiten' ziet, mannelijk en vrouwelijk.
En ja, datis voor mij aannemelijk.
Ik sta niet achter de christelijke leer, en zou dus zelf niet met iemand kunnen samenleven die dat wel doet.
Mijn christelijke vrienden zeggen doodleuk tegen mij dat ze me wel aardig vinden, maar dat ik met duivelspraktijken bezig ben en dat ik in de hel zal belanden.
Het zijn leuke mensen om mee te discussieren, maar ik zou nooit met zo iemand kunnen samenleven: stel je voor dat mijn eigen vriend tegen me zegt dat ik naar de hel zou gaan!?
En dat is vanuit de christelijke kant precies hetzelfde: waarom zou je samen willen leven als je weet dat iemand naar de hel gaat? Alleen de poging wagen met hem samen te gaan leven en hem te bekeren? Voor de eigen gemoedsrust?
Ik respecteer alle geloven, iedereen moet geloven wat hij of zij voelt, maar het oordelende karakter van de grote religies (christendom/islam) staat mij wel zeer tegen.
Dus bekijk het van jouw kant: jij gelooft er niet in, maar wilt ook neit veroordeeld worden door vrienden, laat staan vriend(in) en schoonfamilie.
Ik kan het prima begrijpen hoor, die problemen, en daarom waag ik mij er ook niet in.
Dat houdt niet in dat ik een relatie uit de weg ga met een andersgelovige, maar wel met iemand die zeer 'radicaal' is in zijn uitspraken naar andere religies vanuit zijn geloof..
Ik zou mijn kind dan ook nooit christelijk opvoeden, nooit islamitisch, maar ook niet boeddhistisch of paganistisch..
Gewoon, neutraal, en het kind zoveel mogelijk meegeven van alles wat er speelt in de wereld.
Natuurlijk stel ik het op prijs om mijn kind de rituelen en gedachten van mijn eigen geloof mee te kunnen geven, maar dat zal meer op informatieve wijze zijn, nooit op indoctrinerende wijze, want een kind moet zelf kiezen. Daarom ben ik ook tegen kinderdoop: ik ben zelf gedoopt, maar heb er niets mee. Ja, een tweede naam aan overhouden, maar meer ook niet..
Als mijn kind zich later wil laten dopen, uit volle overtuiging, prima, maar ik hoop hem/haar dan wel respect heb meegegeven naar andere overtuigingen, hetzelfde respect dat ik heb naar iedere andere religie toe..
quote:Op donderdag 6 oktober 2005 19:38 schreef Black_Tulip het volgende:
[..]
Verstoten is misschien een beetje te sterk woord. Het gaat dus zo dat die kinderen op hun 18e of moeten besluiten nog naar de kerk te gaan of gedwongen het huis uit worden gezet. Verdere details weet ik niet; het is een tijd geleden dat ik het gehoord had.
[..]
Dat zijn er dan gelukkig meer dan ik dacht
quote:Echte christenen vertellen je niet dat je naar de hel gaat, daarnaast kan alleen God daarover oordelen. Wie zonder zonde is werpe de eerste steen, hoe wil je een splinter uit iemands voet halen wanneer er een balk in je eigen oog zit.Op vrijdag 11 november 2005 16:14 schreef Faithy het volgende:
ik heb een tijdje een zeer christelijke jongen leuk gevonden.
Lieve jongen, aardig, maar het zou niet werken, en dat heeft hook niet gedaan
meneer heeft nu een zeer christelijke vriendin, en ze passen perfect bij elkaar.
Zelf ben ik wel christelijk 'opgevoed' als je het zo kunt noemen. Mijn ouders gingen nooit naar de kerk, maar ik ging wel naar vakantiebijbelclub, zondagsschool, christelijke scholen.
En ik ben na mijn geboorte gedoopt.
Toen ik 15 was heb ik me uit de kerk laten schrijven. Ik geloof er niet in, en wil dus ook geen lid zijn van een gemeente die voor ideeen staat die ik niet kan geloven.
Mijn ouders hebben me dan ook nooit iets opgedrongen, het was meer een 'vanzelfsprekendheid' omdat ze dat zelf ook zo hadden gehad, en het was 'veilig'.
Nu heeft het bij mij dus bijster weinig uitgehaald omdat mijn ouders niet streng zijn, ik geloof dat mijn vader zelf niet eens geloof in wat dan ook, maar daarvoor praat hij te weinig over gevoelszaken.
Zelf ben ik aanhanger van een natuurreligie, die wel in 'goddelijke' machten gelooft, maar ze als alles omvattende 'entiteiten' ziet, mannelijk en vrouwelijk.
En ja, datis voor mij aannemelijk.
Ik sta niet achter de christelijke leer, en zou dus zelf niet met iemand kunnen samenleven die dat wel doet.
Mijn christelijke vrienden zeggen doodleuk tegen mij dat ze me wel aardig vinden, maar dat ik met duivelspraktijken bezig ben en dat ik in de hel zal belanden.
Het zijn leuke mensen om mee te discussieren, maar ik zou nooit met zo iemand kunnen samenleven: stel je voor dat mijn eigen vriend tegen me zegt dat ik naar de hel zou gaan!?
En dat is vanuit de christelijke kant precies hetzelfde: waarom zou je samen willen leven als je weet dat iemand naar de hel gaat? Alleen de poging wagen met hem samen te gaan leven en hem te bekeren? Voor de eigen gemoedsrust?
Ik respecteer alle geloven, iedereen moet geloven wat hij of zij voelt, maar het oordelende karakter van de grote religies (christendom/islam) staat mij wel zeer tegen.
Dus bekijk het van jouw kant: jij gelooft er niet in, maar wilt ook neit veroordeeld worden door vrienden, laat staan vriend(in) en schoonfamilie.
Ik kan het prima begrijpen hoor, die problemen, en daarom waag ik mij er ook niet in.
Dat houdt niet in dat ik een relatie uit de weg ga met een andersgelovige, maar wel met iemand die zeer 'radicaal' is in zijn uitspraken naar andere religies vanuit zijn geloof..
Ik zou mijn kind dan ook nooit christelijk opvoeden, nooit islamitisch, maar ook niet boeddhistisch of paganistisch..
Gewoon, neutraal, en het kind zoveel mogelijk meegeven van alles wat er speelt in de wereld.
Natuurlijk stel ik het op prijs om mijn kind de rituelen en gedachten van mijn eigen geloof mee te kunnen geven, maar dat zal meer op informatieve wijze zijn, nooit op indoctrinerende wijze, want een kind moet zelf kiezen. Daarom ben ik ook tegen kinderdoop: ik ben zelf gedoopt, maar heb er niets mee. Ja, een tweede naam aan overhouden, maar meer ook niet..
Als mijn kind zich later wil laten dopen, uit volle overtuiging, prima, maar ik hoop hem/haar dan wel respect heb meegegeven naar andere overtuigingen, hetzelfde respect dat ik heb naar iedere andere religie toe..
quote:Is nog 2/3 te weinig wat mij betrefd...
quote:Wat is dat nou weer voor een reactie?
quote:Ik sta niet achter de christelijke leer, en zou dus zelf niet met iemand kunnen samenleven die dat wel doet.Op vrijdag 11 november 2005 16:14 schreef Faithy het volgende:
ik heb een tijdje een zeer christelijke jongen leuk gevonden.
Lieve jongen, aardig, maar het zou niet werken, en dat heeft hook niet gedaan
meneer heeft nu een zeer christelijke vriendin, en ze passen perfect bij elkaar.
Zelf ben ik wel christelijk 'opgevoed' als je het zo kunt noemen. Mijn ouders gingen nooit naar de kerk, maar ik ging wel naar vakantiebijbelclub, zondagsschool, christelijke scholen.
En ik ben na mijn geboorte gedoopt.
Toen ik 15 was heb ik me uit de kerk laten schrijven. Ik geloof er niet in, en wil dus ook geen lid zijn van een gemeente die voor ideeen staat die ik niet kan geloven.
Mijn ouders hebben me dan ook nooit iets opgedrongen, het was meer een 'vanzelfsprekendheid' omdat ze dat zelf ook zo hadden gehad, en het was 'veilig'.
Nu heeft het bij mij dus bijster weinig uitgehaald omdat mijn ouders niet streng zijn, ik geloof dat mijn vader zelf niet eens geloof in wat dan ook, maar daarvoor praat hij te weinig over gevoelszaken.
Zelf ben ik aanhanger van een natuurreligie, die wel in 'goddelijke' machten gelooft, maar ze als alles omvattende 'entiteiten' ziet, mannelijk en vrouwelijk.
En ja, datis voor mij aannemelijk.
Ik sta niet achter de christelijke leer, en zou dus zelf niet met iemand kunnen samenleven die dat wel doet.
Mijn christelijke vrienden zeggen doodleuk tegen mij dat ze me wel aardig vinden, maar dat ik met duivelspraktijken bezig ben en dat ik in de hel zal belanden.
Het zijn leuke mensen om mee te discussieren, maar ik zou nooit met zo iemand kunnen samenleven: stel je voor dat mijn eigen vriend tegen me zegt dat ik naar de hel zou gaan!?
En dat is vanuit de christelijke kant precies hetzelfde: waarom zou je samen willen leven als je weet dat iemand naar de hel gaat? Alleen de poging wagen met hem samen te gaan leven en hem te bekeren? Voor de eigen gemoedsrust?
Ik respecteer alle geloven, iedereen moet geloven wat hij of zij voelt, maar het oordelende karakter van de grote religies (christendom/islam) staat mij wel zeer tegen.
Dus bekijk het van jouw kant: jij gelooft er niet in, maar wilt ook neit veroordeeld worden door vrienden, laat staan vriend(in) en schoonfamilie.
Ik kan het prima begrijpen hoor, die problemen, en daarom waag ik mij er ook niet in.
Dat houdt niet in dat ik een relatie uit de weg ga met een andersgelovige, maar wel met iemand die zeer 'radicaal' is in zijn uitspraken naar andere religies vanuit zijn geloof..
Ik zou mijn kind dan ook nooit christelijk opvoeden, nooit islamitisch, maar ook niet boeddhistisch of paganistisch..
Gewoon, neutraal, en het kind zoveel mogelijk meegeven van alles wat er speelt in de wereld.
Natuurlijk stel ik het op prijs om mijn kind de rituelen en gedachten van mijn eigen geloof mee te kunnen geven, maar dat zal meer op informatieve wijze zijn, nooit op indoctrinerende wijze, want een kind moet zelf kiezen. Daarom ben ik ook tegen kinderdoop: ik ben zelf gedoopt, maar heb er niets mee. Ja, een tweede naam aan overhouden, maar meer ook niet..
Als mijn kind zich later wil laten dopen, uit volle overtuiging, prima, maar ik hoop hem/haar dan wel respect heb meegegeven naar andere overtuigingen, hetzelfde respect dat ik heb naar iedere andere religie toe..
dat ligt dus aan jou persoon en niet aan het feit dat iemand christelijk is of niet.
Mijn christelijke vrienden zeggen doodleuk tegen mij dat ze me wel aardig vinden, maar dat ik met duivelspraktijken bezig ben en dat ik in de hel zal belanden.
leuke vrienden heb jij , ja je bent wel ok , brand brand duivelskind?
zegt me ook weer genoeg over met wat voor mensen jij genoegen neemt om mee samen te leven in de eerste plaats.
en daarnaast kan ik niet geloven dat er ook maar christenen bestaan die tegen hun "vriendin" (of kennis) zullen zeggen dat je in de hel zult branden, ik kan me alleen voorstellen ze in extreme gevallen je aanraden om god om vergeving te vragen of zoiets luxe.., maar geen christen zal durven of kunnen beslissen dat jij naar de hemel of hel gaat
>Dat houdt niet in dat ik een relatie uit de weg ga met een andersgelovige <
maar wel dat :
>Ik sta niet achter de christelijke leer, en zou dus zelf niet met iemand kunnen samenleven die dat wel doet.<
je spreekt jezelf een beetje tegen , ik denk dat jij gewoon niet om kan gaan met iemand die een andere overtuiging heeft (en dus anders in het leven staat) als jij.
>jij gelooft er niet in, maar wilt ook neit veroordeeld worden door vrienden, laat staan vriend(in) en schoonfamilie.<
ik heb gemerkt dat de famillie van mijn vriend veel begripvoller is tegen over mijn ongeloof dan dat mijn moeder begripvol is tegen over het geloof van mijn vriend , ze denkt dat ik me elk moment zal bekeren tot christen en bij alles wat ze over hem zegt is het weer christelijk (en dat is niet al positief bedoeld) ik kan me niet voorstellen dat als mijn vriend en zijn moeder het over mij hebben ze steeds refereren naar " die ongelovige " , en daarnaast word geloven vaak als iets doms gezien (zo zegt mijn moeder regelmatig dat ze wilde dat ze dom genoeg kon zijn om te geloven).
ik hoor minder dat iemand een relatie beeindigt omdat de ander niet gelovig was dan andersom en
ongelovige mensen lijken minder tolerant en ze hebben snel het idee dat iemand ze probeert te overtuigen van hun religie.
Geloof is wel oke btw, zolang je er mensen niet mee lastigvalt
quote:Daar heb ik geen last van. Haar ouders vinden mij wel ok geloof ik.Op dinsdag 15 november 2005 14:43 schreef Xtinction het volgende:
Tis gister uitgegan tussen mij en mijn christelijke vriendin. Zij was zo bang voor de reactie van haar ouders (nu 1 jaar relatie, die mensen heb ik nog nooit gezien) dat ze liever het hazepad koos. Dat is toch niet normaal hoor, dat je zo bang bent voor de mening van je ouders. Ziek ziek ziek
Geloof is wel oke btw, zolang je er mensen niet mee lastigvalt
quote:ik heb het prima bij zijn ouders elke zondag en de ongelovige vriend van zijn zus ook volgens mij.Op dinsdag 15 november 2005 14:43 schreef Xtinction het volgende:
Tis gister uitgegan tussen mij en mijn christelijke vriendin. Zij was zo bang voor de reactie van haar ouders (nu 1 jaar relatie, die mensen heb ik nog nooit gezien) dat ze liever het hazepad koos. Dat is toch niet normaal hoor, dat je zo bang bent voor de mening van je ouders. Ziek ziek ziek
Geloof is wel oke btw, zolang je er mensen niet mee lastigvalt
Maar vooral raar dat die ouders jou niet wilde zien ..
Als mijn dochter al een jaar een relatie zou hebben zou ik die jongen af en toe wel willen zien..
quote:De mening van de ouders telt bij een christen vaak zwaarder dan zijn/haar eigen mening.Op dinsdag 15 november 2005 14:43 schreef Xtinction het volgende:
Tis gister uitgegan tussen mij en mijn christelijke vriendin. Zij was zo bang voor de reactie van haar ouders (nu 1 jaar relatie, die mensen heb ik nog nooit gezien) dat ze liever het hazepad koos. Dat is toch niet normaal hoor, dat je zo bang bent voor de mening van je ouders. Ziek ziek ziek
Geloof is wel oke btw, zolang je er mensen niet mee lastigvalt
Weer zo'n christelijke eigenschap. Maar dit is bij meer religies zo.
quote:Natuurlijk. Maar ze geloven wel dat jij je leven verkeerd inkleedt.Op dinsdag 15 november 2005 14:48 schreef Stansfield het volgende:
[..]
Daar heb ik geen last van. Haar ouders vinden mij wel ok geloof ik.
Ik heb allemaal discussies gehad met gelovigen, en daar zaten echt leuke bij ( en nog steeds )
Maar achter in mijn hoofd is er constant dat stemmetje dat zegt dat mijn gesprekspartner mij veroordeelt ( ook al wordt dat niet zo gezegd, het mag immers niet vanuit de Bijbel etc ) terwijl ik dat niet zou durven. Een relatie tussen een sterk gelovige en een ongelovige lijkt mij dan ook bijna onmogelijk, op die manier.
En die zijn lange tijd dwars geweest..omdat ze bang waren dat ze hem van de zondagse toer naar de kerk zou weerhouden,terwijl ze had aangegeven dat ze dan mee zou gaan.(ze woont ver bij hem vandaan en niet gelovig opgevoed) en dat doet ze nu al zo jaar!! maar nog staan ze twijfelachtig er tegenover..
ze mogen geen sex voor het huwelijk
(doen ze wel natuurlijk)verdorie ze is 21 en hij nu 24
wat een gedoe ook...ze hebben geen tv.etc hij heb wel een pc en degelijke
Maar wel veel pubers die al moeder worden..omdat de kerk er niet aan wilt geloven sex voor het huwelijk en geen condooms..
zieke shit daarDat soort mensen hoef ik echt niet te kennen , of ze nu 3 dubbel gelovig zijn of niet ...
quote:Ja ben ik het op zich wel met je eens..Op dinsdag 15 november 2005 22:41 schreef Schubbekut het volgende:
er zijn niet zo veel kerken meer die tegen condooms zijn (katholieken wel..) maar ik vind het van de persoon al achterlijk als je je zo laat leiden door de mening van je ouders of de kerk.
Dat soort mensen hoef ik echt niet te kennen , of ze nu 3 dubbel gelovig zijn of niet ...
Ik ken ze niet al te goed ,ben wel eens met me vriendin daar geweest
Ja heb wel respect voor me vriendin dat ze zich zo schikt ik zou dat niet kunnen
Maar hij gaat wel dingen anders doen zodra ze opzich zelf(trouwen) samenwonen hoort niet
maar,maar afwachten
quote:Zo zit het niet, de ouders weten niet van mijn bestaan af. Hun dochter heeft hun dus telkes voorgelogen of er iig niks over gezegd. Ze is zo bang voor de reactie van haar ouders en haar omgeving dat ze het liever niet bekend maaktik heb het prima bij zijn ouders elke zondag en de ongelovige vriend van zijn zus ook volgens mij.
Maar vooral raar dat die ouders jou niet wilde zien ..
Als mijn dochter al een jaar een relatie zou hebben zou ik die jongen af en toe wel willen zien..
Nagut, niks meer aan te doen... sux
quote:Lijkt me niet een al te gezonde relatie , je ex-vriendin was dan zowiezo niet helemaal helder als ze zo bang is voor de reactie en/of mening van haar ouders.Op woensdag 16 november 2005 18:17 schreef Xtinction het volgende:
[..]
Zo zit het niet, de ouders weten niet van mijn bestaan af. Hun dochter heeft hun dus telkes voorgelogen of er iig niks over gezegd. Ze is zo bang voor de reactie van haar ouders en haar omgeving dat ze het liever niet bekend maakt
Nagut, niks meer aan te doen... sux
Vraag me af of ze dat puur niet vertelde omdat jij niet gelovig bent , ik denk dat zij ook wel begrijpt dat haar ouders liever een dochter hebben met een ongelovige maar leuke jongen die ze kennen , dan dat hun dochter ze een jaar lang voorliegt om met een totale vreemde te zijn.
Als ze haar ouders zo makkelijk voorliegt weet je maar nooit of ze tegen jou wel de waarheid spreekt denk ik dan.
maakt het niet makkelijker thoughMaar stel dat ik doorga met dit meisje. Hoe los je dit probleem dan op met het opvoeden van je kinderen..? Wiens visie geef je je kind mee en waarom..? Ik ben van mening dat kinderen wel naar een Christelijke school moeten aangezien ze daar een hoop leren over het geloof. Maar het "drillen" zoals in de kerk gebeurt (wat in de bijbel staat is waar en niet anders) gaat mij iets te ver. Zo kan een kind nooit een objectieve mening vormen. Veel gelovigen zeggen dan dat als je er rond je 16e toch anders over denkt je kan stoppen met geloven. Maar waarom..? Waarom draaien we de rollen niet om en laten we ons kind op zijn 16e beslissen of hij juist wel wil gaan geloven..? Hij heeft immers genoeg informatie gekregen om zijn mening goed te kunnen vormen. En niemand heeft hem verteld dat alles wat er in de bijbel staat waar is.
Je hoort veel dat in die christelijke gemeentjes met veel dingen een oogje wordt toegeknepen en toch blijven die mensen braaf elke zondag alles doen, omdat de buurt het anders fout vind. Ik zou van me lang zal ze leven geen relatie aan kunnen met een gelovige, opzich wel vanuit me eigen standpunt maar het probleem is dat ik de helft van de acties van hun gefaked vind. De jeugd moddert maar wat aan, de kerk roept het hardst dat voorbehoedsmiddelen niet de bedoeling van God zijn. Iemand die daar achter zou kunnen staan is wat mij betreft niet wijs
quote:Nou,Op donderdag 24 november 2005 18:26 schreef Camplo het volgende:
In my humble opinion is heel de kerk een opgezet zooitje. Voor het Christendom hebben de meeste mensen moeten sterven en de paus van nu is echt niet heiliger als de paus van 500 jaar geleden. Alleen als die paus zei God heeft een hekel aan ketters dan gingen ze weer met 500.000 tegelijk de brandstapel op omdat die mensen vaak iets meer kennis hadden van de wereld dan destijds de gemiddelde boerenzoon.
Je hoort veel dat in die christelijke gemeentjes met veel dingen een oogje wordt toegeknepen en toch blijven die mensen braaf elke zondag alles doen, omdat de buurt het anders fout vind. Ik zou van me lang zal ze leven geen relatie aan kunnen met een gelovige, opzich wel vanuit me eigen standpunt maar het probleem is dat ik de helft van de acties van hun gefaked vind. De jeugd moddert maar wat aan, de kerk roept het hardst dat voorbehoedsmiddelen niet de bedoeling van God zijn. Iemand die daar achter zou kunnen staan is wat mij betreft niet wijs
Toch even het volgende.
Je zult toch echt even onderscheidt moeten maken tussen verschillende 'geloven'.
Rooms-Katholiek is heel wat anders dan het in Nederland algemene Protestantse.
Voor Roomsen is de Paus zowat gelijk aan God. Tenminste, vroeger wel. Dus ja, dat zegt wel wat over het RK geloof. (
)En voorbehoedsmiddelen? Ach, niks mis mee dacht ik zo.
quote:Er zijn meer Katholieken dan Protestanten in Nederland.Op donderdag 24 november 2005 21:43 schreef no1uknow het volgende:
het in Nederland algemene Protestantse.
quote:Op zaterdag 26 november 2005 17:49 schreef ThE_ED het volgende:
Overigens lijkt het me nog ingewikkelder soms als je vriend(in) ineens overtuigd odinist blijkt te zijn ofzo. Daar kan ik me al helemaal niet echt iets bij voorstellen.
Odin Het gaat nog steeds super met mijn vriendin en mij. Nog geen sex, maar ze is niet per se tegen sex voor het huwlijk. Alleen is ze er nu nog niet aan toe. Dus gelijdelijk gaat het wat ik wel prima vindt. Haar ouders zijn ook steeds relaxter en het gaat allemaal super.
quote:Op maandag 19 december 2005 15:53 schreef Stansfield het volgende:
Schopje,
Het gaat nog steeds super met mijn vriendin en mij. Nog geen sex, maar ze is niet per se tegen sex voor het huwlijk. Alleen is ze er nu nog niet aan toe. Dus gelijdelijk gaat het wat ik wel prima vindt. Haar ouders zijn ook steeds relaxter en het gaat allemaal super.
Ik ben sinds kort de bijbel gaan lezen omdat ik volledig wil kunnen begrijpen hoe wat en waarin hij gelooft , net hij altijd bij mij aandachtig luister als ik hem uit probeer te leggen wat ik van bepaalde zaken vind of voel.
Daarnaast is het heel handig dat ik dingen de dingen die ik niet begrijp kan vragen of discussieren.
Het hangt denk ik af van de tolerantie van het geloof , zo zou ik nooit met een katholiek persoon een goede gelijkwaardige (vriendschaps) relatie op kunnen bouwen.
quote:Op dinsdag 3 januari 2006 00:06 schreef Schubbekut het volgende:
Ik ben sinds kort de bijbel gaan lezen
SPOILERJudas heeft het gedaan
quote:
het zou voor mij echt een reden zijn om er niet aan te beginnen
ik vind het een afknapper,ja klinkt stom..maar je moet toch bij elkaar passen en een gelovige (maakt niet uit wat voor geloof)past gewoon niet bij mij
quote:Dat is je goed recht natuurlijk. Ik heb in het begin ook vaak gedacht van shit heb ik zo'n leuk meisje zit er alleen weer dit nadeeltje aan. Maar het gaat nu al 8 maanden super.Op woensdag 4 januari 2006 18:15 schreef -Guppie- het volgende:
ik zou niet met een gelovige willen
het zou voor mij echt een reden zijn om er niet aan te beginnen
ik vind het een afknapper,ja klinkt stom..maar je moet toch bij elkaar passen en een gelovige (maakt niet uit wat voor geloof)past gewoon niet bij mij
Ik heb nooit moeite gehad dat mijn vriend gelovig is, ik wist dat het wel goed zou komen. Dit omdat mijn ouders het precies zo hebben meegemaakt. Mijn moeder is gelovig en mijn vader niet en zij kregen ook een kindje voordat ze waren getrouwd. Ik ben wel gelovig opgevoed alleen niet echt extreem zeg maar. We hoefden niet naar de kerk en we hebben nooit gebeden.
Mijn vriend moest vroeger altijd wel mee naar de kerk en zijn ouders en familie bidden voor het eten. Mijn vriend doet dit niet. Daarom zie ik de toekomst ook wel goed in. Mijn vriend en ik willen allebei ooit trouwen voor de kerk en we hebben het ook al over het dopen van ons kindje gehad.
Verder over de opvoeding nog niet echt, maar dat komt ook wel goed.
quote:
Een vriend van mij heeft bijna hetzelfde alleen woont hij op kamers en zijn vriendin ook. In het weekend gaan ze dus op zondag best vaak naar haar ouders. En daar heeft hij dus echt een teringhekel aan. Eerst sochtends naar de kerk. En dan wachten tot je smiddags weer mag. Dat vind hij verschrikkelijk. Dus ik vind het prima zoals het nu gaat.
Maar als je zelf je er goed bij voelt, van mij mag je natuurlijk.
Zelf zou ik niet echt weten of een relatie met een gelovige zou werken, nouja, met een wat strenger gelovige zegmaar. Ik denk dat we om het geloof dan toch teveel botsingen zouden hebben en het is ook weer zo'n wezenlijk onderdeel van je belevingswereld dat je dat niet helemaal maar voor lief kunt nemen. Maargoed, ik spreek nu niet uit eigen ervaring, het is toch anders als het moment/de situatie zich echt zo aandient, i guess.
Maar mooi voor jullie dat het allemaal zo goed werkt.
Het gaat nu toch al 28 maand zeer goed.
Ik accepteer hoe hij erover denkt en hij accepteert hoe ik erover denk. Hij doet er gelukkig niet moeilijk over. Eerst ging hij nog wel redelijk vaak naar de kerk ( zn moeder is wat strenger gelovig denk ik ) maar sinds wij wat hebben gaat hij nog wel, maar stuk minder vaak.
Heel af en toe ga ik met hem mee naar de kerk, maar dat is echt héél soms. Ik kan me daar echt niet fijn bij voelen. Om het even zo te zeggen, ik heb écht het gevoel alsof ik bij een sekte zit.
In deze woorden zeg ik het niet tegen mn vriend, maar hij weet heel goed hoe ik erover denk en heeft daar ook geen problemen mee
Ik ben twee keer met haar naar de kerk geweest, met kerst en met haar belijdenis (was heel belangrijk voor haar), maar dit was in het eerste jaar van onze relatie. Hierna ben ik niet meer gegaan (ja wel eens naar een rommelmarkt in die kerk, maar nooit naar een dienst). Ik geef zelf niets om het geloof maar ik kan wel waarderen als iemand zijn troost er in vind. Mijn vriendin is gelukkig vrij open minded in haar geloof en neemt de bijbel niet letterlijk, maar het is voor haar meer iets waar ze zich fijn bij voelt.
Zelf respecteert zij ook mijn grenzen door mij niet te bekeren. Soms kan het wel eens lastig zijn als ik met vrienden praat over geloof (en vooral niet geloven), omdat ik bang ben dat ik haar zal kwetsen dus hou ik dat soort gesprekken vaak voor als ze er niet bij is.
De kern is: Zolang je respecteert dat je allebei een andere mening hebt en je bent beide niet extremistisch in je overtuigingen moet het gewoon allemaal goed gaan
Ik had in het begin wel het idee, dat ze het niet superprettig vond, maar jah dat is dan haar probleem, verder merk ik er weinig van.
Ik heb 10 jaar geleden tijdje wat gehad met een zeer gelovig opgevoed meisje afkomsitg uit de buurt van Zwolle, terwijl ik uit het 'enge' westen kom.....haar oduers konden dat geloof ik niet goed hebben....
We kunnen het er ook heel goed over hebben gelukkig.
Mjah zn moeder is zelfs ouderling enzo, en af en toe dan is er iets in de kerk te doen en dan vraagt ze of we daar nog mee heen willen. Mn vriend weet dat ik dat eigenlijk al niet zo fijn vind, en hij vind dat ook niet echt interessant ofzo, dus zegt dat dan ook meestal.
Maar met zulke acties van zn moeder dat ze dat vraagt enzo, heb ik soms wel een gevoel dat ze me tóch probeert erbij te betrekken enzo.
Naja mocht zn moeder ooit een opmerking erover maken dat mij niet aanstaat of waar ik héél anders over denk, dan zal ik dat ook gewoon zeggen. Zijn moeder heeft mijn mening ook maar te respecteren.
mag je van haar je eigen mening geven?
wat zijn trouwens de grootste verschillen tussen jou en je vriend waarvan het geloof de basis vormt?
quote:Naja zijn moeder is al 64, hij was eigenlijk soort van 'ongelukje' Je merkt heel duidelijk een soort van generatiekloof ( hij is net 20 ). Echt een band met haar heb ik niet, ook al hebben we 28 maand. Ik voel me niet super op mn gemak als ik alleen met haar ben bijvoorbeeld, ze is zó anders dan dat ik ben, qua gedachten, qua doen etc.Op vrijdag 17 februari 2006 15:33 schreef CleeJee het volgende:
goed standpunt Vlindertje, kun je het ook goed met haar vinden?
mag je van haar je eigen mening geven?
wat zijn trouwens de grootste verschillen tussen jou en je vriend waarvan het geloof de basis vormt?
Zn moeder is het niet echt gewend als mensen tegen haar ingaan krijg ik steeds meer het gevoel. Ik maak soms wel opmerkingen en dan kun je gewoon merken dat ze het niet echt gewend is dat mensen dat doen. Gesprekken over het geloof vermijd ik eigenlijk bij haar, vooral al omdat ze ouderling is, maar kheb geen zin in die discussie, die heb ik wel met meerdere mensen gehad. Ik heb het gevoel dan dat ze me willen bekeren, nou daar hou ik helemaal niet van. Mocht het er ooit op komen hoe ik erover denk etc, zal ik dat ook echt wel zeggen. Ik ben niet van plan om me totaal aan haar aan te passen en niet te zeggen wat ik denk.
Mn vriend geloofd gewoon wél in een God, ik niet. Ik vind de bijbel ongeloofwaardig, kan me daar totáál niet in vinden. Hij denkt zelf ook dat er dingen misschien verdraaid zijn etc, maar dat weet je niet. Dat is een kwestie van geloven, hij doet dat wel, ik niet.
Naja prima, heb ik geen problemen mee.
edit: owh beetje lang verhaal, sorry, hopelijk toch iets te volgen, maar ja.
lijkt me wel lastig inderdaad die schoonmoeder, én een geloofskloof én een generatiekloof....
Trek me niet echt wat aan van dingen die ze zegt, weet zelf vaak wel beter, maar dan laat ik dr maar gewoon.
Van zijn moeder merk ik het meer natuurlijk, ik denk dat ik me wat meer op mn gemak zou voelen als zij minder gelovig was. Maar dat heeft vrij weinig met onze relatie te maken.
Ik moet met hem leven, niet met zn moeder.
. In het begin had ik ook een beetje het gevoel dat ze het niet geweldig vonden dat hun dochter met een ongelovige ging, nu ben ik redelijk geintegreerd in de familie. Ik praat alleen absoluut niet met ze over het geloof. Gelovigen kunnen toch veel minder goed met andere standpunten dan ongelovigen (ook wel weer begrijpelijk), en ik ga natuurlijk niet de gevaarlijke schoonzoon uithangen.Ik wil in de kerk trouwen, maar ben wel tegen een aantal dingen in de RK kerk zoals de communie (die in een RK-dienst er gewoon bijhoort). Jullie snappen al wel dat er dus flink gecompromist moet worden om een trouwdienst neer te zetten waar wij beiden mee kunnen leven (rekening houden met de familie doen we maar niet, dan wordt het nog moeilijker
).Hebben jullie nog tips?
quote:Ja, dat is dan ook zoiets ja. Ik weet wel dat mijn vriend meer zoekende is, hij moedigt mij ook wel aan om naar de kerk te gaan en dergelijke en staat er wel open voor, misschien dat dat ook wel een verschil is.Op vrijdag 17 februari 2006 19:45 schreef speknek het volgende:
Ik wil best in de kerk trouwen, maar zou dan vooral liegen en ja en amen zeggen. Volgens mij vindt mijn vriendin dat niks, dus ik weet nog niet of we het doen.
@ de vraag of ik in de kerk wil trouwen: ik wil wel trouwen, voor mij geeft het kerkgebeuren geen extra waarde, als ik het zou doen, dan zou dat puur zijn omdat mn vriend dat zou willen, dat zou ik wel voor hem doen.
quote:en dat is helaas bijna altijd wel het geval, zeker als ze redelijk fanatiek zijn dan moeten de kids gedoopt worden, dan moet er in de kerk getrouwd worden enz enzOp zaterdag 18 februari 2006 18:55 schreef OuTPuT het volgende:
Ik heb bijna 2 jaar een relatie gehad met een gelovig meisje. Na bijna 2 jaar kwam ze er achter dat ze het geloof toch wel erg belangrijk vond. Ik ben er helemaal over uit. Geloof -> Niet geloof gaat niet samen als de gene met geloof eisen stelt met betrekking tot haar geloof
daar zou ik dus voor passen. ze mag best gelovig zijn en van mijn part gaat ze elke dag naar de kerk. MAAR ik ga niet mee en ik wil niet dat onze kids het opgedrongen zijn dus lekker wachten tot ze 16 zijn en dan mogen ze wat mij betreft kiezen. willen ze dan ook geloven en naar de kerk prima willen ze dat niet ook prima
quote:IK ben zelf gelovig, maar als ouders(mensen), zo dom gaan doen, laat ze dan aub ook gelijk gaan.Op dinsdag 30 augustus 2005 10:29 schreef CleeJee het volgende:
Het blijft heel erg lastig....
Ik heb paar jaar geleden een vakantievriendin gehad....ik, jongen uit het westen en zij, zwaar gelovig en beschermend opgevoed meisje uit het oosten (omg Zwolle)....bij voorhand wist ik al dat het nooit wat zou worden, ik zou gewoon nooit door haar ouders geaccepteerd worden....als ik denk aan de verhalen die haar ouders over het "enge westen" vertelden, gaat mijn mond nog open van verbazing.....
een belijdend gelovige, een kerkgangster, ik zie dat toch niet effe lekker pijpen zo na de kerk, op de vrije zondagmiddag?
of is dat een vooroordeel, en wordt er wel degelijk aan brute geile sex gedaan, zij het met pijpslabbetje en mea culpa prevelend?
quote:Op maandag 20 februari 2006 20:25 schreef milagro het volgende:
maar heb je dan wel geile sex met een belijdend gelovige?
een belijdend gelovige, een kerkgangster, ik zie dat toch niet effe lekker pijpen zo na de kerk, op de vrije zondagmiddag?
of is dat een vooroordeel, en wordt er wel degelijk aan brute geile sex gedaan, zij het met pijpslabbetje en mea culpa prevelend?
quote:gelukkig, ik maakte me al helemaal zorgen of de beminde gelovigen wel een beetje bruut edoch olijk bemind werden..Op zaterdag 25 februari 2006 01:10 schreef Stansfield het volgende:
Even voor Milargo, we zijn lekker aan het second basen hoor dus wij vermaken ons wel. En het is trouwens best lekker zo'n meisje dat lekker op ondekkingstoch gaat
quote:Zeker wel hoor. Maak je daar maar geen zorgen om. Toch bedankt voor je medeleven.Op zaterdag 25 februari 2006 01:13 schreef milagro het volgende:
[..]
gelukkig, ik maakte me al helemaal zorgen of de beminde gelovigen wel een beetje bruut edoch olijk bemind werden..
Dat vind ik dus echt kut. Geloven vind ik niet verkeerd maar ik vind wel dat je verkeerd bezig bent wanneer je van sex zo'n isseu maakt dat je leuke dingen niet mag. Haar ouders moesten nog overleggen maar ik heb er een hard hoofd in en daar baal ik heel erg van. Zo dat wilde ik ff kwijt.
quote:Nee hoor we second basen alleen maar. Zij bepaald zelf wel wanneer ze er aan toe is. Er zijn niet veel andere dingen waar jij aan kan denken he milagro?Op dinsdag 28 februari 2006 13:19 schreef milagro het volgende:
dus je hebt stiekem sex met haar, haar ouders denken dat jullie nog niet gevreeën hebben?
quote:Probeer je nou te zeggen dat je een man bent, en niet alleen daar aan denkt? Wie houd je voor de gek?Op dinsdag 28 februari 2006 13:20 schreef Stansfield het volgende:
Zij bepaald zelf wel wanneer ze er aan toe is. Er zijn niet veel andere dingen waar jij aan kan denken he milagro?
quote:Ik weet niet hoor maar mijn leven draait niet alleen om sex.Op dinsdag 28 februari 2006 13:25 schreef speknek het volgende:
[..]
Probeer je nou te zeggen dat je een man bent, en niet alleen daar aan denkt? Wie houd je voor de gek?
quote:raak een erg gevoelige snaar, of zoOp dinsdag 28 februari 2006 13:20 schreef Stansfield het volgende:
[..]
Nee hoor we second basen alleen maar. Zij bepaald zelf wel wanneer ze er aan toe is. Er zijn niet veel andere dingen waar jij aan kan denken he milagro?
en heb jij ook nog eens geen gevoel voor humor en neem je dingen soms erg serieus, waar ze niet zo bedoeld zijn?
ik denk aan veel dingen, maar sex vind ik erg belangrijk, ja, binnen een relatie.
het moet tenslotte ook op dat vlak klikken en the proof of the pudding is nog altijd in the eating.
ik had het over dampend geile sex en jij zei dat ik me geen zorgen moest maken.
ik was niet echt serieus, jij dus ook niet, want er is geen geile sex, alleen wat gefrut in de marge
quote:Hoe het nu gaat tussen ons qua sex vind ik prima. Dat vind ik minder erg dan het grote probleem dat haar ouders van sex maken. Dus dat we niet op vakantie mogen omdat we dan misschien wel eens in de verleiding zouden kunnen komen.Op dinsdag 28 februari 2006 14:13 schreef milagro het volgende:
[..]
raak een erg gevoelige snaar, of zo
en heb jij ook nog eens geen gevoel voor humor en neem je dingen soms erg serieus, waar ze niet zo bedoeld zijn?
ik denk aan veel dingen, maar sex vind ik erg belangrijk, ja, binnen een relatie.
het moet tenslotte ook op dat vlak klikken en the proof of the pudding is nog altijd in the eating.
ik had het over dampend geile sex en jij zei dat ik me geen zorgen moest maken.
ik was niet echt serieus, jij dus ook niet, want er is geen geile sex, alleen wat gefrut in de marge
quote:dan moet hen maar eens uitgelegd worden dat die verleiding er hier net zo goed is.Op dinsdag 28 februari 2006 14:16 schreef Stansfield het volgende:
[..]
Hoe het nu gaat tussen ons qua sex vind ik prima. Dat vind ik minder erg dan het grote probleem dat haar ouders van sex maken. Dus dat we niet op vakantie mogen omdat we dan misschien wel eens in de verleiding zouden kunnen komen.
als jullie dampende geile sex willen, houdt de wetenschap dat de ouders zich in het zelfde dorp bevinden je niet tegen, lijkt me.
blijkbaar willen jullie dat nog niet, of liever wil zij dat nog niet , omdat het niet hoort, dus waarom zou zij het ineens wel vinden horen als je een paar honderd km verderop zit.
wat is je geloof waard als je je alleen aan de regels houdt als er controle is.
niets.
laat Pa daar maar eens over nadenken.
Ik hou super veel van haar en daarom respecteer ik haar keuze dat ze nu nog geen sex wil. Ze is niet vastbesloten dat ze geen sex voor het huwlijk wil maar voorlopig nog niet. Langzaam maar zeker gaan we wel steeds verder dus ik vind het prima zoals het gaat.
quote:Dat wel alleen vind ik de reden heel erg idioot. Dat je leuke dingen in je leven niet doet omdat het mogelijk tot sex kan leiden. Hoe vaag is dat. Maar ja dat zal ik maar moeten accepteren ben ik bang.Op dinsdag 28 februari 2006 14:25 schreef milagro het volgende:
nou, als je op sex kan wachten, kun je vast ook wel wachten op een zonvakantie in Spanje, lijkt me
quote:Dat is dus echt dikke bullshit. Mijn vriendin heeft echt geen raar beeld van sex. Zij is juist degene die meestal begint. Alleen wil ze nu nog even niet verder gaan. Dat vind ik een stuk beter dan zo'n sletten vriendin die al met 50 man het bed heeft gedeeld.Op dinsdag 28 februari 2006 14:40 schreef Modus het volgende:
Dat geneuzel van 'ik weet niet of ik er al aan toe ben'. Mijn god, dan heb je zooo'n raar beeld van sex, dat gaat echt nooit meer goed komen.
. Ze wil dus gewoon niet neuken, lees ik tussen de regels door , nou dan hecht ze daar blijkbaar meer waarde aan dan aan andere handelingen. Ik snap dat niet. Als je nieuw voor elkaar bent, snap ik dat je in het begin nog wat (letterlijk) aftast, maar als je daar doorheen bent, hup all the way. Iemand die ik die lol niet gun, komt uberhaupt al niet zo ver bij mij.Dus of ze vindt jou het neuken niet waard, of ze is bang dat ze in de hel komt als ze nu gaat liggen douwen. Nou, dát is goed voor je libido.
.quote:De een kan daar het respect voor opbrengen de ander niet.Op dinsdag 28 februari 2006 14:55 schreef Modus het volgende:
Wat raar dat je je eigen vriendin verdedigt
Dus of ze vindt jou het neuken niet waard, of ze is bang dat ze in de hel komt als ze nu gaat liggen douwen. Nou, dát is goed voor je libido.
Zo is het gewoon.
Ik heb ooit een relatie gehad met een gelovig meisje en die luste er wel pap van.
Maar je wil niet weten hoe haar kenissen stonden te kijken toen zij er achter kwamen . . . .
(ook zwaar gelovigen en dus geen sex voor het huwelijk).
Tsja, het is wat mij betreft gewoon een kwestie van het respecteren van de ander zijn grenzen.
.Nou bestaat onze lieve heer niet dus die theorie gaat niet op. Maar het is heel simpel hoor, helemaal in het begin van een relatie wil je elkaar letterlijk elke minuut van de dag bespringen, als je weet dat die relatie helemaal goed zit, kan ik niks bedenken waardoor je niet al snel all the way zou gaan. Blijkbaar zit er in die relatie iets nog niet goed, anders kan er nooit een gevoel ontstaan van 'straks heb ik het met hem gedaan en bleek hij niet de ware'.
quote:Dat is jouw kant als niet gelovige, ik denk er hetzelfde over.Op dinsdag 28 februari 2006 15:14 schreef Modus het volgende:
Nou ik vind het hartstikke krom. Als onze lieve heer ervoor zorgt dat beide partners elkaar willen bespringen maar ze tegelijkertijd zouden moeten twijfelen omdat onze lieve heer het misschien wel niet goedkeurt, sja ehhh
Nou bestaat onze lieve heer niet dus die theorie gaat niet op. Maar het is heel simpel hoor, helemaal in het begin van een relatie wil je elkaar letterlijk elke minuut van de dag bespringen, als je weet dat die relatie helemaal goed zit, kan ik niks bedenken waardoor je niet al snel all the way zou gaan. Blijkbaar zit er in die relatie iets nog niet goed, anders kan er nooit een gevoel ontstaan van 'straks heb ik het met hem gedaan en bleek hij niet de ware'.
ik ben uiteraard ook van mening dat de wanneer beiden er geestelijk en lichamelijk klaar voor zijn, dat het dan ook moet kunnen gebeuren, maar dat ligt voor een gelovige toch echt wat anders.
En wanneer je een relatie aangaat met een gelovige moet je daar respect voor op kunnen brengen, anders moet je er niet aan beginnen.
quote:Op dinsdag 28 februari 2006 15:19 schreef Robar het volgende:
[..]
Dat is jouw kant als niet gelovige, ik denk er hetzelfde over.
ik ben uiteraard ook van mening dat de wanneer beiden er geestelijk en lichamelijk klaar voor zijn, dat het dan ook moet kunnen gebeuren, maar dat ligt voor een gelovige toch echt wat anders.
En wanneer je een relatie aangaat met een gelovige moet je daar respect voor op kunnen brengen, anders moet je er niet aan beginnen.
Precies en ik ben er aan begonnen waar ik nog geen moment spijt van heb trouwens dus heb ik er ook respect voor.
quote:kijk maar uit dat het respect niet eenzijdig is, want dan kan je lelijk je neus stotenOp dinsdag 28 februari 2006 15:22 schreef Stansfield het volgende:
[..]
[/b]
Precies en ik ben er aan begonnen waar ik nog geen moment spijt van heb trouwens dus heb ik er ook respect voor.
quote:Nouja, bij sex kan ik me nog indenken dat je dat "speciaal" wilt houden, maar wat als vrij gewone dingen ook ineens taboe gaan worden?Op dinsdag 28 februari 2006 14:25 schreef milagro het volgende:
nou, als je op sex kan wachten, kun je vast ook wel wachten op een zonvakantie in Spanje, lijkt me
quote:Precies dat is ook precies waar ik dus mee zit.Op dinsdag 28 februari 2006 15:39 schreef ThE_ED het volgende:
[..]
Nouja, bij sex kan ik me nog indenken dat je dat "speciaal" wilt houden, maar wat als vrij gewone dingen ook ineens taboe gaan worden?
quote:kan ik inkomen, maar niet om het een of ander maar hoe lang zijn jullie nu al samen?Op dinsdag 28 februari 2006 15:41 schreef Stansfield het volgende:
[..]
Precies dat is ook precies waar ik dus mee zit.
oops lees het al 10 maanden
en nog geen sex niet lullig bedoeld maar als je na 10 maanden nog niet speciaal genoeg bent
[ Bericht 34% gewijzigd door GewoneMan op 28-02-2006 16:07:08 ]
quote:die worden taboe omdat er dan geen controle meer is, de druk vd omgeving weg valt.Op dinsdag 28 februari 2006 15:39 schreef ThE_ED het volgende:
[..]
Nouja, bij sex kan ik me nog indenken dat je dat "speciaal" wilt houden, maar wat als vrij gewone dingen ook ineens taboe gaan worden?
op zich snap ik die angst wel, nu moet zo'n meisje diezelfde dag haar ouders nog onder ogen komen, op vakantie kunnen, zonder dat je het van plan was, bepaalde grenzen verlegd worden, de omgeving, de sfeer etc.
de kat op het spek dus, zo denkt de vader.
nu , dat betekent dus dat de onthouding geen eigen overtuiging is, maar een zeker, al dan niet bewust, móeten, dat alleen volgehouden wordt door een zekere vorm van sociale controle en de niet gewilde gevolgen.
ik zou echt nooit met iemand iets beginnen waarbij begrip en respect wat betreft dit dan, vooral een eenrichtingsverkeer is.
zij kan schermen met het geloof, en jij moet je verlangens maar opzij zetten , en dat niet dan langer kunnen opbrengen zou dan een bewijs zijn van niet echt houden van.
maar dat is in dit geval niet zo, begrijp ik, de heer in kwestie heeft geen haast.
maar als je vindt dat je de dame dient te respecteren, zul je dat respect ook moeten doortrekken naar haar ouders, zij vrezen voor de kat op het spek en willen hun dochter beschermen tegen de verleiding, die idd best wel eens om de hoek zou kunnen komen kijken.
wat dat betreft is de vader in feite heel realistisch.
een warme zwoele avond in een romantische omgeving, en het rijk alleen... tja...
die vader voelt dat denk ik erg goed aan.
dat het niet spreekt voor zijn vertrouwen in de vrijwillge geloofsovertuiging van zijn dochter is een ander iets.
maar ver van je bed zijn maakt het andere bed ineens een stuk dichter bij, echt
quote:Dan voelt de geloofsbelijder zich schuldig om die gevoelens, want het mag niet, en heeft de instantie die deze walgelijke wetten heeft bedacht macht over de gelovige. Gadverdamme wat een hypocriete honden!Op dinsdag 28 februari 2006 15:14 schreef Modus het volgende:
Nou ik vind het hartstikke krom. Als onze lieve heer ervoor zorgt dat beide partners elkaar willen bespringen maar ze tegelijkertijd zouden moeten twijfelen omdat onze lieve heer het misschien wel niet goedkeurt, sja ehhh
.quote:Hoe doen 2 gelovige mensen dit dan ?Op dinsdag 28 februari 2006 15:58 schreef Polen het volgende:
Als je even nadenkt is het niet moeilijk om te concluderen dat een relatie met een gelovige niet mogelijk is. Er is immers altijd die relatie met een god die nog veel belangrijker is. En je komt als partner dus op de tweede plaats.
quote:Die slaan de eerste vier woorden van mijn post over.Op dinsdag 28 februari 2006 16:07 schreef Aaargh! het volgende:
[..]
Hoe doen 2 gelovige mensen dit dan ?
. Next. .quote:Op dinsdag 28 februari 2006 16:13 schreef Polen het volgende:
[..]
Die slaan de eerste vier woorden van mijn post over.
quote:Heb je al eens aan trouwen gedacht?Op dinsdag 28 februari 2006 15:41 schreef Stansfield het volgende:
Precies dat is ook precies waar ik dus mee zit.
Ik heb ook wat toe te voegen. Ik ben zelf niet gelovig, maar mijn zusje en ik zijn allebei christelijk opgevoed en mijn zusje gelooft nog steeds. Zij heeft echter verkering met een eveneens gelovige jongen, inmiddels al ruim een half jaar geloof ik, en pas geleden verklapte ze met hem naar bed te zijn geweest. Het schuldcomplex wat dat oplevert is behoorlijk groot
Mijn ouders weten het volgens mij nog niet. Ze had gezegd dat ze het ooit nog wel aan mijn moeder zou vertellen, maar voorlopig nog niet, ik weet niet of ze het al verteld heeft. Hoewel ze geen maagd meer is en dat volgens haar geloof al een overtreding is van de regel, ziet ze dit niet als gelegenheid om nu toch vooral maar door te gaan met vrijen. Nee, dat doet ze niet, want ze voelt zich er niet prettig bij. Neuken zou je alleen maar mogen doen met de partner waar je het hele leven bij zult blijven en daar is er maar 1 van op de wereld met wie dat kan (uiteraard
). Omdat ze niet zeker is dat haar vriend de ware is, wil ze de tweede keer zo lang mogelijk uitstellen.Die logica trekt ze uiteraard niet zo ver door dat het betekent dat ze nooit weer met haar vriend zal vrijen wegens het feit dat ze nooit zeker zal weten of de relatie tot de dood hen scheidt stand zal houden. Nee, de eerste keer was een foutje en de tweede keer zal, hoewel ze haast zeker weet dat hij plaats zal vinden, ook een foutje zijn.
Ik heb haar gevraagd of ze zich ervan bewust was dat er een grote kans is dat deze relatie vroegtijdig sneuvelt, dat ze misschien het huwelijk niet eens haalt met hem (ze zijn nog maar 17). Het sneuvelen van de relatie zou volgens haar logica betekenen dat ze of niet in staat is om een relatie te hebben met de enige ware, of dat ze de ware nog moet vinden, maar dat ze al heeft gevreeën met een ander. Als het uitgaat met haar vriend, is dat natuurlijk al een flinke klap, maar door de theorie die eraan gekoppeld is, zou het nog veel verwoestender zijn dan normaal. Dat heb ik haar gezegd, maar daar wil ze liever niet over nadenken. Ze houdt liever haar eigen belachelijke en volstrekt ongefundeerde theorietjes in leven dan dat ze de denkpatronen afzweert die haar in de vernieling zullen helpen als de relatie ooit uitgaat
quote:Zo. "Uitstellen".Op dinsdag 28 februari 2006 17:15 schreef Black_Tulip het volgende:
Dit topic heeft wel een leuke wending gekregen
Ik heb ook wat toe te voegen. Ik ben zelf niet gelovig, maar mijn zusje en ik zijn allebei christelijk opgevoed en mijn zusje gelooft nog steeds. Zij heeft echter verkering met een eveneens gelovige jongen, inmiddels al ruim een half jaar geloof ik, en pas geleden verklapte ze met hem naar bed te zijn geweest. Het schuldcomplex wat dat oplevert is behoorlijk groot
Mijn ouders weten het volgens mij nog niet. Ze had gezegd dat ze het ooit nog wel aan mijn moeder zou vertellen, maar voorlopig nog niet, ik weet niet of ze het al verteld heeft. Hoewel ze geen maagd meer is en dat volgens haar geloof al een overtreding is van de regel, ziet ze dit niet als gelegenheid om nu toch vooral maar door te gaan met vrijen. Nee, dat doet ze niet, want ze voelt zich er niet prettig bij. Neuken zou je alleen maar mogen doen met de partner waar je het hele leven bij zult blijven en daar is er maar 1 van op de wereld met wie dat kan (uiteraard
Die logica trekt ze uiteraard niet zo ver door dat het betekent dat ze nooit weer met haar vriend zal vrijen wegens het feit dat ze nooit zeker zal weten of de relatie tot de dood hen scheidt stand zal houden. Nee, de eerste keer was een foutje en de tweede keer zal, hoewel ze haast zeker weet dat hij plaats zal vinden, ook een foutje zijn.
Ik heb haar gevraagd of ze zich ervan bewust was dat er een grote kans is dat deze relatie vroegtijdig sneuvelt, dat ze misschien het huwelijk niet eens haalt met hem (ze zijn nog maar 17). Het sneuvelen van de relatie zou volgens haar logica betekenen dat ze of niet in staat is om een relatie te hebben met de enige ware, of dat ze de ware nog moet vinden, maar dat ze al heeft gevreeën met een ander. Als het uitgaat met haar vriend, is dat natuurlijk al een flinke klap, maar door de theorie die eraan gekoppeld is, zou het nog veel verwoestender zijn dan normaal. Dat heb ik haar gezegd, maar daar wil ze liever niet over nadenken. Ze houdt liever haar eigen belachelijke en volstrekt ongefundeerde theorietjes in leven dan dat ze de denkpatronen afzweert die haar in de vernieling zullen helpen als de relatie ooit uitgaat
Nee, "Wegwezen" zou ik zeggen. Niet tegen jou maar tegen die lamme vriend van haar.
En een tweede keer ook. Is daar in de boeken nog iets over terug te vinden.
.Hieraan toegevoegd mijn tirade van eerder over schuldgevoelens. Smerige christenhonden, vuige controlefreaks! Zij voelt zich schuldig om iets prachtigs. Hoe laag is het zoiets moois te veroordelen. Bah!
quote:correctie: 10 maanden en NOG GEEN sexOp dinsdag 28 februari 2006 16:17 schreef Modus het volgende:
Eh, 10 maanden wachten tot je er op mag.
quote:Welke regel is dat precies dan? Welke Bijbeltekst?Op dinsdag 28 februari 2006 17:15 schreef Black_Tulip het volgende:
Hoewel ze geen maagd meer is en dat volgens haar geloof al een overtreding is van de regel,
Bij mij gaat het prima, merk vrijwel niet dat hij echt gelovig is. Hij stelt mij ook niet voor de keus, moet hij niet proberen ook. We respecteren het van elkaar, kunnen het er gewoon over hebben etc.
Eerlijk gezegt denk ik niet dat hij die 'god' echt op een eerste plaats zet, zo erg is hij er niet eens mee bezig.
Ben blij dat hij niet zo streng christelijk is.
quote:Hoewel ze zegt te geloven dat je de bijbel letterlijk moet nemen, durf ik er mijn geld op te verwedden dat ze niet in staat is om die vraag zelf een-twee-drie te beantwoorden.Op dinsdag 28 februari 2006 17:30 schreef LodewijkNapoleon het volgende:
[..]
Welke regel is dat precies dan? Welke Bijbeltekst?
Die bijbelteksten zijn er overigens wel, als ik me niet vergis, je moet alleen even zoeken. Hoe concreet het erin staat, weet ik niet, wellicht staat er alleen maar als advies dat je geslachtsgemeenschap moet bewaren voor je levenspartner. Wat de consequenties zijn als je dat niet doet, staat er geloof ik niet in.
Toen ik nog geloofde, had ik zelf ook die vrij nonchalante houding dat de leerstellingen die ons werden aangedragen vast wel ergens terug waren te vinden in de bijbel; ik was te lui om ze zelf op te zoeken en als iemand ze noemde, was ik ze zo weer vergeten. Zelfs als gelovige vond ik de bijbel eigenlijk al een kutboek
Veel te droog en te moeilijk allemaal, bah quote:Als je het mij vraagt, heb je verkering met een tijdbom.Op dinsdag 28 februari 2006 17:35 schreef Vlindertje87 het volgende:
Nou @ het verhaal dat een relatie niet gaat tussen een gelovige en een niet gelovige.
Bij mij gaat het prima, merk vrijwel niet dat hij echt gelovig is. Hij stelt mij ook niet voor de keus, moet hij niet proberen ook. We respecteren het van elkaar, kunnen het er gewoon over hebben etc.
Eerlijk gezegt denk ik niet dat hij die 'god' echt op een eerste plaats zet, zo erg is hij er niet eens mee bezig.
Ben blij dat hij niet zo streng christelijk is.
Het geloof is in die mate een potentiële broeihaard voor allerlei schuldgevoelens om allerlei diverse redenen (waaronder relaties en seks) dat de kans heel groot is dat hij ooit wel eens wroeging ergens om zal krijgen waardoor hij of de relatie beëindigt of zodanig verandert dat jij er geen bal meer aan vindt.
Dus, sterkte
En mocht er niets veranderen of mocht hij zijn geloof kwijtraken, dan ben ik blij voor je quote:Die vriend gelooft precies hetzelfde als zij..Op dinsdag 28 februari 2006 17:23 schreef Polen het volgende:
[..]
Zo. "Uitstellen".
Nee, "Wegwezen" zou ik zeggen. Niet tegen jou maar tegen die lamme vriend van haar.
En een tweede keer ook. Is daar in de boeken nog iets over terug te vinden.
quote:Ik ben het volledig met je eens. Al zou ik het anders uitdrukkenHieraan toegevoegd mijn tirade van eerder over schuldgevoelens. Smerige christenhonden, vuige controlefreaks! Zij voelt zich schuldig om iets prachtigs. Hoe laag is het zoiets moois te veroordelen. Bah!
Daarnaast gaat het al 2,5 jaar goed en ik denk eigenlijk dat het wel goed blijft gaan.
Als hij zich nou echt streng aan de bijbel zou houden en tig keer naar de kerk zou gaan zou ik het er moeilijker mee hebben, maar denk ook niet dat we dan een relatie zouden hebben gekregen.
Ach jah we zien wel, we hebben het genoeg over het geloof gehad, ik heb mijn standpunten, hij de zijne, klaar.
quote:Wat zijn zijn standpunten eigenlijk?Op dinsdag 28 februari 2006 18:02 schreef Vlindertje87 het volgende:
Schulgevoelens over seks bedoel je? Hmm nee kan verzekeren dat hij daar geen last van heeft hoor, godzijdank
Daarnaast gaat het al 2,5 jaar goed en ik denk eigenlijk dat het wel goed blijft gaan.
Als hij zich nou echt streng aan de bijbel zou houden en tig keer naar de kerk zou gaan zou ik het er moeilijker mee hebben, maar denk ook niet dat we dan een relatie zouden hebben gekregen.
Ach jah we zien wel, we hebben het genoeg over het geloof gehad, ik heb mijn standpunten, hij de zijne, klaar.
Gelooft hij überhaupt in het onderhouden van een relatie met Jezus Christus?
En zo ja, wat zijn zijn standpunten daarover? Hoe richt hij zijn leven in?quote:Daarom durf ik nooit bij jullie thuis langs te komen, ik ben veel te bang gestenigd te worden ofzo.Op dinsdag 28 februari 2006 17:40 schreef Black_Tulip het volgende:
[..]
Hoewel ze zegt te geloven dat je de bijbel letterlijk moet nemen,
quote:Ik merk er vrij weinig van zoals ik al zei. Hij geloofd gewoon in God, jah kan het moeilijk omschrijven, hij is naar mijn idee er niet echt mee bezig.Op dinsdag 28 februari 2006 18:07 schreef Black_Tulip het volgende:
[..]
Wat zijn zijn standpunten eigenlijk?
Gelooft hij überhaupt in het onderhouden van een relatie met Jezus Christus?
Hij geloofd, daar is het nu ook mee gezegd. Voordat we wat kregen ging hij nog braaf iedere week naar de kerk, maar ja zn moeder is wel best wel streng gelovig en ook ouderling enzo, dus vrijwel gedwongen. Op dit moment gaat hij 1x in de 2 maand, eigenlijk nog minder soms. En dan is het meestal ook puur omdat zn moeder vraagt of hij weer eens een keer meegaat.
Daarnaast denk ik persoonlijk niet dat het in de toekomst problemen gaat brengen. Zoals ik al zei, hij weet hoe ik er tegenover sta en we respecteren dat van elkaar, hij moet mij zijn geloof niet gaan opdringen en dat doet hij ook echt niet.
Ik heb wel eens gevraagd of hij nog naar de kerk zou gaan etc als we samen zouden wonen enzo, dat zou hij wel doen, maar alsnog niet vaker dan nu het geval is.
Ook hebben we het er al over gehad mochten we eventueel kinderen krijgen, ik wil niet dat ze een geloof opgedrongen krijgen, dus ze zouden waarschijnlijk wél naar een christelijke school gaan, maar wel zelf die keuze kunnen maken zodra ze dat willen. ( hoe omschrijf ik het anders )
Hij houdt zich niet echt aan alles in de bijbel ofzo, totaal niet mee bezig, gelukkig. Daarnaast is hij zich er ook wel van bewust dat er gemakkelijk dingen in kunnen staan die niet kloppen etc. Dus hij is niet naief of wat dan ook ermee bezig.
Naja weet niet hoe ik anders moet omschrijven hoe hij er een beetje tegenoverstaat, ben ik niet zo goed in sorry
Hoe ben jij zo opeens van je geloof afgestapt? ( las dat jij vroeger wel christelijk was? )