relatie niet gelovige - gelovige deel 2

Wat heeft bovenstaande te maken met gelovige vs ongelovige.

Toch een nieuw topic dus

En ja, als je verliefd bent is het makkelijk om elkaar dingen te gaan beloven die je niet waar kan maken. Maar ja, als je het toch hebt over een hypothetische situatie kan je je wensen en tegemoetkomingen toch wel aanpassen op het moment dat het veel serieuzer wordt?

quote:

Op dinsdag 14 juni 2005 15:30
Quote
Vandaar mijn verhaal over grenzen aangeven en jezelf niet wegcijferen. Verliefdheid is een heerlijk gevoel, maar het kan ook een valkuil zijn voor mensen die de moedwillig willen manipuleren.
Ik zeg niet dat het bij de TS zo is, maar daarom vind ik het zo belangrijk om gelijk je grenzen aan te geven

Komt me erg bekend voor.

ik denk dat je beiden water bij de wijn moet doen als het gaat om dergelijk huwelijk.

quote:

Op dinsdag 14 juni 2005 15:49 schreef zoalshetis het volgende:
ik denk dat je beiden water bij de wijn moet doen als het gaat om dergelijk huwelijk.

Inderdaad

Zij is fanatiek gelovig, jij bent (denk ik) niet fanatiek in het niet-gelovig-zijn.
Zij vindt de christelijke uitgangspunten belangrijk, houdt zich daar ook aan en hecht veel waarde aan de christelijke principes.
Jij vindt het (denk ik) allemaal wel goed...

Zij wint en krijgt haar zin met alles wanneer jullie een meningsverschil hebben wat te maken heeft met jullie verschil in levensovertuiging (niet alleen geloofsovertuiging). Jij zal eerder toegeven dan haar.

Sorry als jij wel echt bewust atheïstisch bent, dan heb ik het verkeerd gegokt.

quote:

Op dinsdag 14 juni 2005 16:11 schreef kultivate het volgende:

[..]

Klopt wel zo'n beetje alleen is het niet zo dat ik dan bij andere meningsverschillen eerder zal toegeven ofzo denk ik. We hebben nog geen meningsverschil gehad dus ja helemaal zeker weet ik het ook niet.

Ik als wel gelovige ben getrouwd met een afvallige gelovige
Bij ons heeft het nooit problemen opgeleverd. Mijn man respecteert dat dat een deel is wat voor mij belangrijk is, ik omgekeerd respecteer dat hij er anders over denkt.
Het belangrijkste is denk ik dat we elkaar nooit hebben geprobeerd te overtuigen van ons "eigen" gelijk.
We hebben intussen geleerd dat de eigen waarheid niet de waarheid van de ander hoeft te zijn. Natuurlijk hebben we er wel gesprekken over, maar zolang dat respectvol gebeurt is er geen enkel probleem.
Bovendien, een relatie heeft veel meer aspecten dan alleen het al-of-niet geloven in God.
Delen jullie dezelfde waarden bijvoorbeeld? Ondanks het feit dat wij beiden een andere invalshoek hadden, kwamen we al snel tot de conclusie dat we er in wezen helemaal niet zo verschillend over dachten.

quote:

Op dinsdag 14 juni 2005 19:18 schreef kultivate het volgende:

[..]

Helemaal mee eens. Ook als niet gelovige zijn de waarden die ik heb grotendeels hetzelfde als de waarden die zij heeft. En we gaan ook respectvol met elkaar om en proberen elkaar niet te overtuigen.

Dan denk ik dat jullie relatie best een goede kans van slagen heeft

quote:

Op dinsdag 14 juni 2005 15:58 schreef Ixnay het volgende:
Zij is fanatiek gelovig, jij bent (denk ik) niet fanatiek in het niet-gelovig-zijn.
Zij vindt de christelijke uitgangspunten belangrijk, houdt zich daar ook aan en hecht veel waarde aan de christelijke principes.
Jij vindt het (denk ik) allemaal wel goed...

Zij wint en krijgt haar zin met alles wanneer jullie een meningsverschil hebben wat te maken heeft met jullie verschil in levensovertuiging (niet alleen geloofsovertuiging).

Dat je niet gelovig bent wil niet zeggen dat je niet grotendeels dezelfde principes kan hebben.

Misschien komen bij de ene persoon die principes uit het geloof een bij de ander gewoon uit zichzelf, whatever. Het is niet zo dat je als atheist op alle punten precies het omgekeerde moet denken als gelovigen. Dat hele god gebeuren b.v. daar geloof ik niet in, maar de strekking van het grootste deel van het nieuwe testament (zou het niet aardig zijn als we allemaal aardig voor elkaar waren) kan ik me best in vinden. Dat heeft verder niets met het geloof te maken, dat is gewoon mijn kijk op dingen, en het kan best zijn dat die grotendeels overlapt met een of meerdere religies. Ik doe niet aan denkbeeldige vriendjes en een leven na de dood, en er zijn nog wat andere dingen waar ik anders tegen aankijk. In grote lijnen zal het echter overeenkomen, en ik denk dat dat voor veel mensen zo is. En als de vriendin v/d TS er geen probleem mee heeft dat hij niet in haar denkbeeldige vriendje gelooft, zie ik niet zo 1,2,3 een probleem.

Helemaal goed, Kultivate!

quote:

Op dinsdag 28 juni 2005 12:52 schreef kultivate het volgende:
weer even een update.
Dit weekend vierde ik een feestje bij mij thuis en het werd een beetje laat. Ze was half 4 thuis en haar ouders waren daar inet zo blij mee om het maar even zacht uit te drukken dus ik zwaar in de stress dat ik de schuld zou krijgen met van die verwijten als zie je wel dat die heidenen de hele nacht feesten en dat soort onzin terwijl we gewoon lekker buiten wat zaten te drinken met een groepje mensen.
Maar het viel gelukkig allemaal wel mee en het gaat nog steeds super goed. Alleen nog niet blijven slapen en ook nog geen sex maar ja...

Dat is denk ik eerder ongerustheid geweest. Ouders van meisjes (ik spreek uit ervaring, ik heb ook nog een zus) zijn nu eenmaal sneller ongerust.

En niet elk stel gelovige ouders ziet een niet-gelovige als de duivel in eigen persoon. Als dat zo zou zijn zou ze in de eerste plaats al niet eens met je om mogen gaan.

quote:

Op dinsdag 14 juni 2005 19:59 schreef Aaargh! het volgende:

[..]

Dat je niet gelovig bent wil niet zeggen dat je niet grotendeels dezelfde principes kan hebben.

Misschien komen bij de ene persoon die principes uit het geloof een bij de ander gewoon uit zichzelf, whatever. Het is niet zo dat je als atheist op alle punten precies het omgekeerde moet denken als gelovigen.

Nee, natuurlijk niet. Maar het ging zich om de punten waarop ze verschillen.
Mensen hebben altijd wel ergens een verschillende mening over iets.
Maar bij de ene is dat onderbouwd met religieuze principes en bij de andere niet. Een echte chisten houdt het beter uit met een moslim dan met een echte atheïst. 2 gelovigen respecteren elkaars principes en de onderbouwing daarvan meer dan een gelovige en een niet-gelovige.

quote:

Dat hele god gebeuren b.v. daar geloof ik niet in, maar de strekking van het grootste deel van het nieuwe testament (zou het niet aardig zijn als we allemaal aardig voor elkaar waren) kan ik me best in vinden.

De basis is opzich wel okay, maar de ideologie die daaruit voortvloeit niet. En daarmee bedoel ik hoofdzakelijk de regels die men zichzelf oplegt.
Het lijkt mij niet goed als mensen letterlijk volgens een boekje willen leven.

quote:

Op woensdag 29 juni 2005 07:53 schreef kultivate het volgende:

[..]

Ja daar heb je helemaal gelijk in. Maar ja ik was weer gelijk bang dat het op niet geloven gespeeld zou worden. Maar het is allemaal mee gevallen. Ik heb er niks over gehoord tenminste en ben al weer bij haar ouders ook geweest.

Ehm, misschien moet je proberen het feit dat zij en haar ouders gelovig zijn los te koppelen van het feit dat het net als jij en ik ook gewone mensen zijn.
Ik begrijp het wel, maar vaak is die angst ongegrond, waarom zou je voor hen in gaan vullen hoe zij wel zullen denken? Zonde van je tijd, zonde van je angst en eigenlijk staat het ook een beetje in de weg van een soepele manier van met elkaar omgaan.

quote:

Op dinsdag 28 juni 2005 19:48 schreef Ixnay het volgende:
2 gelovigen respecteren elkaars principes en de onderbouwing daarvan meer dan een gelovige en een niet-gelovige.

Ik denk dat dat per persoon verschilt. Er zijn bijvoorbeeld gelovigen die het geloof gebruiken als excuus om hun eigen bekrompen wereldbeeld te verantwoorden, voor zo iemand heb ik inderdaad geen greintje respect. Wat vooral belangrijk is (voor mij iig) is dat iemand snapt dat andere mensen een ander wereldbeeld hebben dan hunzelf, dat er zoveel perspectieven zijn als dat er mensen zijn, en dat de ene kijk op de wereld niet beter is dan de ander. En vooral dat er niet zoiets is al een absolute waarheid/moraal. Wat wel zo is, is dat de het ene wereldbeeld iets praktischer is dan het ander. (je kan wel blijven volhouden dat Pi 3.0 is zoals in de bijbel staat, maar 3.14etc. geeft betere resultaten)

quote:

De basis is opzich wel okay, maar de ideologie die daaruit voortvloeit niet. En daarmee bedoel ik hoofdzakelijk de regels die men zichzelf oplegt.
Het lijkt mij niet goed als mensen letterlijk volgens een boekje willen leven.

Jezelf onnodig beperken is idd nooit goed. Letterlijk volgens het boekje leven doen ze geen een van allen. Volgens mij is het meer zo dat ze gewoon hun eigen regels volgen en daarbij het boekje gebruiken als verantwoording, ze kiezen de regels uit het boekje die ze zelf aanspreken en negeren de rest. (ik heb nog nooit gehoord van een christen die z'n ongehoorzame kinderen stenigt, terwijl dat wel in de bijbel staat).

quote:

Op vrijdag 1 juli 2005 07:39 schreef kultivate het volgende:
Was weer super gezellig gisteren en sex zit er steeds meer aan tekomen

Kultivate, ben je er eigenlijk al achter of zij dat ook wil? Gezien haar achtergrond (type kerk enzo) zou het me niet verbazen als ze dat eigenlijk niet wil. Zou een beetje jammer zijn als ze erna zeg maar met een enorm baalgevoel zou zitten - ook niet leuk voor jou zeg maar...

Dan valt het allemaal wel mee denk ik.
Een echte fanatieke christen is echt anti abortus en euthanasie.

Heej kultivate,

Ik ben sinds een kleine maand weer vrijgezel na een 5 jaar lange relatie. We pasten prima bij elkaar maar er was 1 ding waarbij we niet matchten; het geloof. Zij was voor haar zelf actief en ik had het op het moment een beetje gehad met de kerk en God. Op een gegeven moment konden wij er niet goed over praten en daarom zijn we (denk ik) nu uit elkaar, ze zag het in de toekomst niet zitten qua geloof. Wat ik hiermee wil zeggen is: praat er veel over, heb respect en denk serieus na wat je wil (of wat zij wil) en hoe belangrijk dit verschil tussen jullie is.

Het geloof heeft iemand namelijk niet maar is echt onderdeel van een persoon, daar ben ik nu wel achter...

triest om dit te lezen. Dat is toch niet niks 5 jaar.... Was het echt iets tussen jullie twee dat het niet meer ging? Of heeft het ook te maken met de geloofsovertuiging van haar familie? Is zij Christen? Jij werd wel geaccepteerd door haar familie? Erg voor je dat het geloof de reden is dat het niet meer ging! Ik heb zelf net een relatie achter de rug met een Jehovah-getuige. Deze heeft 8 maanden geduurd. Ik weet precies wat je bedoeld met ''Het geloof heeft iemand namelijk niet maar is echt onderdeel van een persoon". Het was voor mij vechten tegen de bierkade....
Ik kan je alleen maar veel sterkte toewensen!

quote:

Op zondag 21 augustus 2005 21:34 schreef invincible25 het volgende:
triest om dit te lezen. Dat is toch niet niks 5 jaar.... Was het echt iets tussen jullie twee dat het niet meer ging? Of heeft het ook te maken met de geloofsovertuiging van haar familie? Is zij Christen? Jij werd wel geaccepteerd door haar familie? Erg voor je dat het geloof de reden is dat het niet meer ging! Ik heb zelf net een relatie achter de rug met een Jehovah-getuige. Deze heeft 8 maanden geduurd. Ik weet precies wat je bedoeld met ''Het geloof heeft iemand namelijk niet maar is echt onderdeel van een persoon". Het was voor mij vechten tegen de bierkade....
Ik kan je alleen maar veel sterkte toewensen!

Heej invincible, ik had je topic al gelezen en kon er veel bij voelen. Het is idd heel erg moeilijk allemaal, en behoorlijke heavy stuff. Ik heb niet het idee dat haar familie haar erg beinvloed heeft bij haar keuze, deze heeft ze zelf wel gemaakt maar natuurlijk wel in gesprekken met mensen in haar eigen kringetje (ik had het gevoel dat niemand het voor me op had genomen). Ik merkte wel in gesprekken dat ze met de tijd minder voor mij was gaan voelen omdat ze totaal geen toekomst zag ivm met het verschil in geloof.

edit: ik zal nog wel een keer verder uitwijden maar ik ga morgen verhuizen naar Utrecht dus ga nu ff tukken

ik lees mee

Wat ik wel weet is dat in de bijbel staat dat een gelovige geen relatie kan hebben met een niet gelovige.

Zo iets heb ik ergens gelezen in een boekje dat ik heb gekregen van mn ouders. Ik ben zelf Christelijk opgevoed. Maar ik heb het min of meer afgezworen.

Ik zou het best kunnen maar ik zou ook tegengas blijven geven en mijn visie laten zien over het geloof. Als ik zeg dat ik weinig tot niets aan het katholieke geloof heb gehad dan zeg ik dat. En ik zal ook niet mee naar de kerk gaan. Zelfs niet met kerstmis. Omdat ik niet schijnheilig wil zijn dus. Voor de kerk trouwen heb ik zelfs mijn vraagtekens bij, omdat ik het katholieke geloof maar wazig vind van alle kanten.

Waarschijnlijk zou zo'n relatie bij mij niet werken. Maar ik heb het dan over extreem gelovigen en wie is tegenwoordig nog actief katholiek in deze tijd? De meeste gelovigen zijn volgens mij gelovig omdat ze niet beter weten. Ze weten niet eens waar ze in geloven. En tevens zijn het schijnheiligen volgens mij. En mensen die teveel wachten dat God iets doet inplaats van dat ze zelf iets doen.

Ik weet zelf niet eens wat ik moet geloven in deze tijd. Geef mij maar eigen kracht want daar heb ik tot nu toe het meest aan gehad.

Bij mij zou het dus niet werken om steeds te moeten aanhoren hoe ik moet denken en waar ik in moet geloven. Want volgens mij zijn echte gelovigen zo dat ze je niet met rust laten.

De rest van de gelovigen zijn voor mij geen gelovigen. Mensen die van 10 walletjes eten maakt niet uit. Met zo'n vrouw zou ik het best kunnen uithouden. Mensen die durven te twijfelen dus. En niet blind geloven wat geschreven staat in de bijbel.

Kom me niet aanzetten met Christelijken die zeggen dat de naam dromenvanger satanisch is en dat tovenarij slecht is. Want daar heb ik een broertje dood aan. Hebben ze dus eens gezegd op een forum, de naam dromenvanger was fout

Lees ik de KRO gids af en toe, dan kom ik tot de conclusie dat de echte katholieken saaie mensen zijn. En daar wil ik niet mee omgaan. Mensen die veels te serieus in het leven staan ook. En mensen die anderen regels opleggen zoals die ene van de EO, die irritante gast, hoe heet die kerel van het elfde uur. Mensen die anderen niet met rust laten met hun geloof.

[ Bericht 18% gewijzigd door Verdwaalde_99 op 25-08-2005 04:53:49 ]

quote:

Op woensdag 24 augustus 2005 21:09 schreef kultivate het volgende:
Ik mag vrijdag voor het eerst blijven slapen

dat voelt toch wel een beetje alsof ik geaccepteerd ben bij haarouders.

Wel of niet bij haar in de kamer?

quote:

Op donderdag 25 augustus 2005 14:08 schreef kultivate het volgende:

[..]

Wel

Wel of niet bij haar in bed?

Ik heb ook een (korte) relatie gehad met een meisje dat erg gelovig was. (ik ben niet gelovig)
Ik kan je zeggen dat je vreemd staat te kijken als ze tijdens de seks met de godverredommes en de Jezus christussen begint te smijten

Maar het hoeft verder geen probleem te zijn, zolang je maar elkaars overtuigingen respecteert.
Het is ook niet uitgegaan wegens het geloof, maar vanwege de afstand. Als de afstand kleiner was geweest, dan had ik het zeker nog wel een tijdje met haar volgehouden.

quote:

Op zondag 28 augustus 2005 03:45 schreef kultivate het volgende:
Heb dus bij haar op de kamer geslapen bij haar in bed in haar 1 persoonsbedje maar verder niets gebeurt hoor

Heb je nog wel kunnen slapen dan?

Eenpersoonsbedden zijn kut

interessant topic

Ik heb het geprobeerd een relatie met een gelovige. Het is helaas stukgelopen. Teveel verschillen en daardoor teveel problemen. Niet met haar maar merendeel met haar ouders. Ze is nu getrouwd met een gelovig iemand. Toch blijft de gedachte dat het allemaal geregeld is en dat het niet zo hoort te zijn. Maar ja misschien heb ik het mis en is ze echt gelukkig met diegene...

Ik kijk wel uit voordat ik me weer in zoiets stort de volgende keer....

Het blijft heel erg lastig....

Ik heb paar jaar geleden een vakantievriendin gehad....ik, jongen uit het westen en zij, zwaar gelovig en beschermend opgevoed meisje uit het oosten (omg Zwolle)....bij voorhand wist ik al dat het nooit wat zou worden, ik zou gewoon nooit door haar ouders geaccepteerd worden....als ik denk aan de verhalen die haar ouders over het "enge westen" vertelden, gaat mijn mond nog open van verbazing.....

Het wordt volgens mij ook pas lastig als je met de familie te maken gaat krijgen. Ik heb dat niet mee mogen maken, maar ik kan me voorstellen dat het daar wat complexer begint te worden. Maar ik ben van mening dat wanneer je respect hebt voor iemands overtuigingen, dat het nooit op basis daarvan kapot zou mogen gaan.