Bij steeds meer geneeskundeopleidingen verdwijnt het predicaat cum laude. Nog eens drie universiteiten denken over het afschaffen van de eervolle vermelding, nadat de Vrije Universiteit Amsterdam er afgelopen september al mee was gestopt.
Daarmee denken vier van de acht geneeskundeopleidingen in Nederland aan stoppen, of zijn al gestopt. De universiteiten hopen zo vooral de prestatiedruk onder studenten en het risico op een burn-out te verminderen.
Het UMC Utrecht en de medische faculteit in Maastricht zeggen in Trouw dat ze verwachten dat cum laude "uiteindelijk" verdwijnt. Het Erasmus MC (Rotterdam) verwacht dit ook, maar benadrukt wel dat wijzigingen eerst langs de medezeggenschapsraad moeten. Bij de VU blijkt uit een eerste interne evaluatie dat de afschaffing bevalt, zegt de universiteit in de krant.
Uit eerder onderzoek blijkt dat een groot aantal studenten mentale problemen ervaart, zoals uitputtingsklachten, eenzaamheid en prestatiedruk. Bij geneeskundestudenten is het risico op een burn-out vooral hoog, bleek deze maand uit een enquête van de belangenorganisatie De Geneeskundestudent.
'Leg nadruk op leren, in plaats van presteren'
Het Interstedelijk Studenten Overleg (ISO) reageert positief op de aangekondigde afschaffingen. "Hiermee kunnen we afstappen van het onderwijs als cijferfabriek, waarin slechts studenten met de hoogste cijfers komen bovendrijven. We willen de nadruk leggen op leren, in plaats van op presteren", zegt voorzitter Demi Janssen.
Bij de VU hebben ze vorig jaar niet alleen cum laude afgeschaft; in de master worden helemaal geen cijfers meer gegeven. "We merkten dat studenten vanaf dag een bezig zijn met cijfers, en niet met het leerproces. En we willen dat studenten elke dag leren", zegt vice-decaan Christa Boer tegen de NOS. Het is nog te vroeg om het nieuwe systeem te beoordelen, maar volgens Boer blijkt uit eerste evaluaties nu al wel dat studenten iets meer ontspannen zijn. "Het wordt iets minder zwaar als je je niet hoeft te focussen op harde cijfers als het einddoel."
Voor de VU zijn mentale problemen niet de enige reden voor de afschaffing; de universiteit denkt tevens dat studenten betere en meer toekomstbestendige artsen kunnen worden als ze niet strijden voor het predicaat. "Het draait niet meer om de eenling die wil excelleren, maar om iemand die in teamverband wil leren en samenwerken", zei hoofd van de master geneeskunde Hester Daelmans eerder in Het Parool.
Niet iedereen wil van cum laude af
Het ISO hoopt dat de vier andere opleidingen het predicaat uiteindelijk ook in de ban doen. "Wij roepen opleidingen, ook in andere sectoren, op dit goede voorbeeld te volgen."
Maar niet alle universiteiten zijn overtuigd van de voordelen van de afschaffing. Zo blijft de geneeskundestudie in Leiden de eervolle vermelding voorlopig nog uitdelen. Volgens decaan Pancras Hogendoorn willen "lang niet alle studenten van de cum laude af". "Ik ken er ook die zeggen: ik wil mezelf kunnen onderscheiden. Je maakt immers meer kans op een grote onderzoeksbeurs, op een plek bij een gewilde specialiteitsrichting of aan een buitenlandse topuniversiteit."
Met hoge cijfers, maar met welke cijfers hangt ervan af
Cum laude is een titel die studenten krijgen als ze afstuderen met zeer goed resultaat. Cum laude betekent in het Latijn 'met lof'.
Het verschilt per onderwijsinstelling welke prestaties er nodig zijn om cum laude te slagen. Dat mogen zij zelf bepalen. Een voorbeeld van hoe een student cum laude kan slagen is dat alle tentamens met een acht of hoger zijn afgerond en dat er geen herkansingen zijn gedaan.
POLL
https://nos.nl/artikel/24(...)t-risico-op-burn-out
Nederland anno nu
Als ook de cijfers worden afgeschaft... Tja, voor de meesten prima, waarschijnlijk. Volgens mij is er een tekort en iedereen die is afgestudeerd beheerst het vak in principe voldoende. De patiënt weet toch niet of de arts krap aan een zeventje was, of een ruime negen. Het punt is dan wel hoe je op plaatsen waar het er wel toe doet, kunt laten zien dat je exceptioneel bent. Dus bijv. inderdaad toegelaten worden voor een phd aan een buitenlandse topuniversiteit. Wellicht met een aanbevelingsbrief van een bekende hoogleraar?
[ Bericht 3% gewijzigd door #ANONIEM op 31-07-2023 13:31:19 ]
Die middelmaat studeert nu ook gewoon af en gaat aan het werk. Zonder dat jij weet of de arts tijdens z'n opleiding top of middelmaat was.quote:Op maandag 31 juli 2023 13:28 schreef Wienerschnitzels het volgende:
Ik wil geen middelmaat bij doctoren die mijn leven potentieel moeten redden.
Of je stroom worden aangelegd door een zesjes-installateur. Of je auto in elkaar is gezet door een zesjes-monteur.quote:
Mijn brain surgery mag ook door een zesjes student gedaan worden
Probeer eens te leven / reageren zonder alles in een linker- of rechterhokje te plaatsen.quote:
Alvast bedankt.
Het doctoraat? Iemand die een studie tot arts succesvol heeft afgerond, heeft geen doctoraat behaald. Met andere woorden: een dokter is meestal geen doctor. Je wordt doctor door te promoveren.quote:
Ah, de linkse "iedereen die zijn kop boven het maaiveld uitsteekt, daarvan moet de kop eraf worden gehakt" mentaliteit. Dan inderdaad de cijfers afschaffen, en misschien dan maar helemaal het doctoraat koppelen aan het uitzitten van de tijdsduur van de studie, niet aan de resultaten die je behaald hebt, net zoals je tegenwoordig ook in sommige jeugdsporten ook geen winnaar meer mag belonen, maar iedereen een deelname-prijs moet geven.
Soms kun je dat wel zien. Dan identificeren ze zich zo met de zesjesmentaliteit, dat ze er zelfs een tattoo van nemen. Met 666.quote:
[..]
Of je stroom worden aangelegd door een zesjes-installateur. Of je auto in elkaar is gezet door een zesjes-monteur.
Nou, dan weet ik wel door wie ik geopereerd wil worden.
Daarbij gaan ze dan nu vooral op de cijfertjes letten en wordt, naar mijn idee, de druk nog hoger. Want dan zijn die negens ineens belangrijker dan allemaal achten.
Ah, ja, links flikt het weer he.quote:
Ah, de linkse "iedereen die zijn kop boven het maaiveld uitsteekt, daarvan moet de kop eraf worden gehakt" mentaliteit. Dan inderdaad de cijfers afschaffen, en misschien dan maar helemaal het doctoraat koppelen aan het uitzitten van de tijdsduur van de studie, niet aan de resultaten die je behaald hebt, net zoals je tegenwoordig ook in sommige jeugdsporten ook geen winnaar meer mag belonen, maar iedereen een deelname-prijs moet geven.
Dat zal ze nog van pas komen in de praktijk.
Vooruitstrevend deze denkwijze, maar veel mensen zijn erg vastgeroest in hun denken, dat zie ik hier ook weer terug in de reacties.quote:Voor de VU zijn mentale problemen niet de enige reden voor de afschaffing; de universiteit denkt tevens dat studenten betere en meer toekomstbestendige artsen kunnen worden als ze niet strijden voor het predicaat. "Het draait niet meer om de eenling die wil excelleren, maar om iemand die in teamverband wil leren en samenwerken", zei hoofd van de master geneeskunde Hester Daelmans eerder in Het Parool.
Ik zie er eerder de rechtse angstcultuur in. Studenten die niet meer vragen durven te stellen, omdat ze dan afgerekend worden door hun leraren. Om dat op te lossen doen we niks aan de verrotte cultuur, maar pakken we makkelijke symbolen aan.quote:
Ah, de linkse "iedereen die zijn kop boven het maaiveld uitsteekt, daarvan moet de kop eraf worden gehakt" mentaliteit. Dan inderdaad de cijfers afschaffen, en misschien dan maar helemaal het doctoraat koppelen aan het uitzitten van de tijdsduur van de studie, niet aan de resultaten die je behaald hebt, net zoals je tegenwoordig ook in sommige jeugdsporten ook geen winnaar meer mag belonen, maar iedereen een deelname-prijs moet geven.
Dit inderdaad, het is niet gezegd dat de becijfering heel exact mapt op kwaliteiten van een goede arts en wanneer er dan puur cum laude wordt nagejaagd kan dat wel eens contraproductief zijn.quote:
[..]
Vooruitstrevend deze denkwijze, maar veel mensen zijn erg vastgeroest in hun denken, dat zie ik hier ook weer terug in de reacties.
Exceptionele prestaties verdienen ook iets. Waarom moet alles tot de mondaine grijsheid worden gedegradeerd omdat er een paar tere zieltjes zijn? Rot op zeg.
Ik heb dit mijn hele leven (ondertussen 60+) gezien als PvdA-gedrag, toen de PvdA nog echt aan de linkerkant van het politiieke spectrum zat.quote:
[..]
Probeer eens te leven / reageren zonder alles in een linker- of rechterhokje te plaatsen.
Alvast bedankt.
Alles voor de inclusie en kansen jongeren
Wat een vreselijke k bende maken ze ervan
Of ze stemmen D66quote:
[..]
Soms kun je dat wel zien. Dan identificeren ze zich zo met de zesjesmentaliteit, dat ze er zelfs een tattoo van nemen. Met 666.
Als studenten een 'burn-out' krijgen van een zware studie, dan zijn zij dus niet geschikt voor deze studie. Punt uit. Dat is ook verder geen schande, zulke mensen kunnen van enorme waarde zijn op andere gebieden. Maar laten we het er toch alsjeblieft het er over eens zijn dat voor sommige beroepen gewoon een keiharde meritocratische eis moet zijn.
En dat maakt me niet uit welke opleiding je doet.
Als je niet met de druk om te presteren aan kan dan word het op het werk ook lastig voor je.
Op het werk word ook verwacht dat je presteert, en veel werk verzet.
Daar word ook niet gezegd: Och menneke toch, weet je wat doe maar wat minder je best.
Dit soort sneeuwvlokjes zijn gedoemd om te mislukken en kosten de maatschappij alleen maar geld.
Sneeuwvlokjes die het hoogste willen, maar niet kunnen, en dan gaan klagen dat ze het zwaar hebben.
En als je dit nu gaat "afzwakken" om deze sneeuwvlokjes te helpen word het er niet beter op.
Werken en presteren moet lonen, dus doe je een uitzonderlijke prestatie mag dit zeker worden beloont.
En kunnen sommige daar niet tegen, dan moeten ze iets anders gaan zoeken.
Of accepteren dat ze niet "Cum Laude" slagen.
Niet iedereen is het zelfde en kan het zelfde.
Je zal moeten accepteren dat je misschien niet gaat halen wat je wil halen.
Je zal moeten accepteren dat je om iets te bereiken harder moet werken dan anderen.
Je zal moeten accepteren dat je tevreden moet zijn met wat je WEL kan halen en daar het meeste uit moet halen.
Maar dit bovenstaande komt bij de sneeuwvlokjes die nooit "Nee" te horen hebben gekregen niet bij ze op.
Die verwachten alles maar te halen zonder er hard voor te werken, want dan krijgen ze een "burn-out".
En de ouders van deze sneeuwvlokjes worden nog boos als de school het voor hun kroost niet makkelijker maakt, want ja hun pareltjes kunnen alles dus ligt het aan de school.
Tegen mij werd (en word) altijd gezegd: Niet janken maar werken.
En ik ben er niet slechter door geworden en weet wat hard werken is.
Als je iets aan de prestatiedruk van de geneeskunde-opleiding wil doen, dan moet je er misschien voor zorgen dat studenten een wat realistischer beeld krijgen van de praktijk. En dat ze niet allemaal het idee hebben dat ze falen als ze niet voor die ene opleidingsplek als neurochirurg gaan.
En kunnen ze niet beter een burnout krijgen tijdens de opleiding dan wanneer ze arts zijn?quote:
Wat is dat toch dat iedereen tegenwoordig bij het minste of geringste maar een burnout krijgt. Jeetje, mensen kunnen echt niks meer hebben.
Wat is eigenlijk het meervoud van een quota? Quota's?quote:Op maandag 31 juli 2023 15:57 schreef HowardRoark het volgende:
Nog een diversiteitsquota qua studenten men is helemaal in lijn met het heersende gedachtegoed binnen de academische wereld anno 2023.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 31-07-2023 17:03:02 ]
Nogmaals: doe het niet.quote:
[..]
Ik heb dit mijn hele leven (ondertussen 60+) gezien als PvdA-gedrag, toen de PvdA nog echt aan de linkerkant van het politiieke spectrum zat.
Nogmaals bedankt.
Je weet toch nu ook niet of je de best mogelijke arts hebt? Dat kan ook niet, want de best mogelijke arts kan maar één persoon zijn, anders is het niet de best mogelijke. Hoe kan je dat überhaupt zelf weten? Hoe weet je dat de criteria voor "de beste arts" zo duidelijk gecorreleerd zijn aan cijfers? Snijdt iemand met een 7 minder goed jouw huid open dan iemand met een 9 voor een theorievak? Kan iemand met een 6 voor een vak een minder goede intuïtie hebben en een slechtere luisteraar zijn dan iemand met een 8? Heeft iemand met een 9 meer empathisch vermogen?quote:
Nog een diversiteitsquota qua studenten men is helemaal in lijn met het heersende gedachtegoed binnen de academische wereld anno 2023. Menig burger zal dan op den duur een stuk angstiger een ziekenhuis instappen, wetende dat hij of zij niet geholpen zal worden door de best mogelijke arts.
Als studenten een 'burn-out' krijgen van een zware studie, dan zijn zij dus niet geschikt voor deze studie. Punt uit. Dat is ook verder geen schande, zulke mensen kunnen van enorme waarde zijn op andere gebieden. Maar laten we het er toch alsjeblieft het er over eens zijn dat voor sommige beroepen gewoon een keiharde meritocratische eis moet zijn.
Is "de beste monteur" iemand die op de LTS de hoogste cijfers haalde? Is "de beste advocaat" iemand die de hoogste cijfers behaalde? Is "de beste schutter van de politie" iemand die op de schietbaan het vaakst in de roos schiet?
Ik heb een keer een anekdotisch verhaal gelezen over een arts uit Amerika die ging studeren in Zwitserland. Deze arts kwam van een universiteit die zo competitief was dat men bij practica de microscoop voor de volgende persoon helemaal verkeerd instelde zodat die er langer over zou doen. De Zwitserse universiteit had geen cijfers, alleen "gehaald" of "niet gehaald". Wat hij daar zag was dat studenten elkaar hielpen en aantekeningen met elkaar deelden in plaats van dat ze elkaar bevochten.
Wat een enorm vastgeroeste denkbeelden in dit topic allemaal zeg.
Dit vooral. Tijdens mijn opleiding heb ik een tijdje met mensen uit de artsenopleiding samen gezeten en de onderlinge strijd en wantrouwen in elkaar was echt niet normaal. Elkaar het zoveel mogelijk moeilijk maken, mes in de rug steken, dingen saboteren,... Zodat zij meer kans hebben op een specifieke stageplaats.quote:
Ik heb een keer een anekdotisch verhaal gelezen over een arts uit Amerika die ging studeren in Zwitserland. Deze arts kwam van een universiteit die zo competitief was dat men bij practica de microscoop voor de volgende persoon helemaal verkeerd instelde zodat die er langer over zou doen. De Zwitserse universiteit had geen cijfers, alleen "gehaald" of "niet gehaald". Wat hij daar zag was dat studenten elkaar hielpen en aantekeningen met elkaar deelden in plaats van dat ze elkaar bevochten.
Het is dus niet enkel een zware en erg lange opleiding, je kan dus ook nog het gevecht aangaan met je medestudenten die je bloed kunnen drinken.
Maar ja, "ze kunnen de druk niet aan" en "men wil alleen de best mogelijke artsen". Tsja, als dat je criteria zijn dan krijg je situaties als deze.quote:Op dinsdag 1 augustus 2023 10:30 schreef Lenny77 het volgende:
[..]
Dit vooral. Tijdens mijn opleiding heb ik een tijdje met mensen uit de artsenopleiding samen gezeten en de onderlinge strijd en wantrouwen in elkaar was echt niet normaal. Elkaar het zoveel mogelijk moeilijk maken, mes in de rug steken, dingen saboteren,... Zodat zij meer kans hebben op een specifieke stageplaats.
Het is dus niet enkel een zware en erg lange opleiding, je kan dus ook nog het gevecht aangaan met je medestudenten die je bloed kunnen drinken.
De beste en sterkste drijft hierdoor boven. Die wil je in de zorg en aan je bed.quote:
[..]
Dit vooral. Tijdens mijn opleiding heb ik een tijdje met mensen uit de artsenopleiding samen gezeten en de onderlinge strijd en wantrouwen in elkaar was echt niet normaal. Elkaar het zoveel mogelijk moeilijk maken, mes in de rug steken, dingen saboteren,... Zodat zij meer kans hebben op een specifieke stageplaats.
Het is dus niet enkel een zware en erg lange opleiding, je kan dus ook nog het gevecht aangaan met je medestudenten die je bloed kunnen drinken.
Niet de zachtgekookte mietjes.
Ik weet het niet.. wat als de slimste en handigste maar zachtere persoon onderuit wordt gehaald door diegene met het kleinste geweten?quote:
[..]
De beste en sterkste drijft hierdoor boven. Die wil je in de zorg en aan je bed.
Niet de zachtgekookte mietjes.
Geef mij die eerste maar ipv de backstabber .
Die eerste valt het eerste uit of wordt overlopen op de werkvloer. Aan dat soort types heeft de samenleving helemaal niets.quote:
[..]
Ik weet het niet.. wat als de slimste en handigste maar zachtere persoon onderuit wordt gehaald door diegene met het kleinste geweten?
Geef mij die eerste maar ipv de backstabber .
De tijd van meneer doktoor die altijd gelijk heeft, geen tegenspraak duldt, keihard is en geen empathie bezit is voorbij.quote:
[..]
Die eerste valt het eerste uit of wordt overlopen op de werkvloer. Aan dat soort types heeft de samenleving helemaal niets.
Er wordt stilaan meer ingezet op de softskills in die opleidingen. Nog steeds te weinig maar het begint te veranderen.
Even een serieuze vraag he. Heb jij je wel eens afgevraagd of je hart misschien een beetje dicht zit?quote:
[..]
De beste en sterkste drijft hierdoor boven. Die wil je in de zorg en aan je bed.
Niet de zachtgekookte mietjes.
Het gaat om zorg. Zorg is veel meer dan alleen pillen voorschrijven en pleisters plakken. Wil je daar een stel sociopathen die de race hebben gewonnen? Alsof een patiënt alleen maar gebaat is bij "de sterkste". Het is vaak erg belangrijk dat een patiënt zich ook gehoord voelt en zich veilig voelt in een kwetsbare positie. Waarom denk je dat mensen uitwijken naar alternatieve zorg? Neem iemand die één uur naar je luistert tegenover zo'n alpha die jij voorstaat die je in tien minuten afwimpelt en geen tegenspraak duldt.
Denk je écht dat een arts die allemaal achten haalde tijdens zijn/haar studie een minder goede arts is dan eentje die allemaal negens haalde en een zeven?quote:
Waar komt die druk om cum laude af te studeren vandaan? Van de ouders? Je kunt allemaal negens halen en een zeventje en het wordt al geen cum laude meer, terwijl iemand met allemaal achten wel cum laude afstudeert.
Nou, dan weet ik wel door wie ik geopereerd wil worden.
Zoals later in dit topic is gezegd, komt daar véél meer bij kijken dan waar de meeste toetsen over gaan. Denk aan empathie, geduld, luisteren, samenwerken (met collega's en de (familie van de) patiënt), uitleggen, nieuwsgierigheid, oprechtheid, leervermogen, assertiviteit, etc.
Ik heb geneeskunde gestudeerd, en heb nooit enige druk ervaren om voor cum laude te gaan. Op het vwo was ik dat predicaat al misgelopen: een acht gemiddeld op mijn cijferlijst, maar met twee zevens die gecompenseerd werden door twee negens. Toen heb ik voor mezelf besloten dat cum laude een onzinnig concept is.
Heerlijk dat er een generatie is die niet meer mee wil doen aan de rat race.quote:
Ach gut, kunnen ze weer eens niet omgaan met druk? Bang om bij iedere tegenslag of mislukte poging een burnout te krijgen. Want ja, men is alleen maar gewend dat iedereen voor hun knikt en buigt. Wat een in en in trieste zaadgeneratie.
Kan je dat ook nog toelichten of klinkt dat leuk? Er is daarnaast een wereld van verschil tussen zesjes-mentaliteit, intrinsieke motivatie (wat heel veel artsen hebben) en elkaar bevechten om de hoogste cijfers en de hoogste cijfers überhaupt als enige criterium zien voor een goede arts.quote:
Juist bij iets als geneeskunde zou je geen zesjes-mentaliteit moeten hebben. Dus, houden bij geneeskunde!
Vraagje: heb jij ooit aan je huisarts of een andere arts gevraagd wat zijn/haar cijfers waren?
Rat racequote:
[..]
Heerlijk dat er een generatie is die niet meer mee wil doen aan de rat race.
Ja want bovenmatig presteren is iets slechts. Een zielige zieke generatie die niet te genezen valt.Presteren is helemaal niet slecht. Echter, als het gepaard gaat met elkaar tegenwerken in plaats van met elkaar werken, is het zeker niet goed nee.quote:
[..]
Rat race
Daarnaast "presteert" een arts voor mij beter als die kan luisteren, kan samenwerken met collega's, kan communiceren, open staat voor suggesties en een veilige omgeving voor zijn/haar patiënten creëert. Zit allemaal niet verscholen in het verschil tussen een 8 en een 7,5. Een arts is er om patiënten zorg te bieden, niet om kennis zo goed mogelijk te reproduceren.
Daarnaast, hoeveel van jouw studie pas jij nu nog toe en heb jij het idee dat de cijfers behaald tijdens je studie daar ook maar enigszins van invloed op zijn? Werken leer je in de praktijk. Wat jij en anderen hier beweren is dat iemand die een zeer goed examen rijdt de beste chauffeur is.
Ik heb nooit gestudeerd dus nooit last van gehad. Ik ben hier vooral om met het belerende vingertje te wijzen, dat is het mooie van dit forum: vrijheid van meningsuiting.quote:
[..]
Presteren is helemaal niet slecht. Echter, als het gepaard gaat met elkaar tegenwerken in plaats van met elkaar werken, is het zeker niet goed nee.
Daarnaast "presteert" een arts voor mij beter als die kan luisteren, kan samenwerken met collega's, kan communiceren, open staat voor suggesties en een veilige omgeving voor zijn/haar patiënten creëert. Zit allemaal niet verscholen in het verschil tussen een 8 en een 7,5. Een arts is er om patiënten zorg te bieden, niet om kennis zo goed mogelijk te reproduceren.
Daarnaast, hoeveel van jouw studie pas jij nu nog toe en heb jij het idee dat de cijfers behaald tijdens je studie daar ook maar enigszins van invloed op zijn? Werken leer je in de praktijk. Wat jij en anderen hier beweren is dat iemand die een zeer goed examen rijdt de beste chauffeur is.
Dus je hebt nooit gestudeerd maar dat anderen zich om omzinnige redenen kapot concurreren boeit je niet? Oké.quote:
[..]
Ik heb nooit gestudeerd dus nooit last van gehad. Ik ben hier vooral om met het belerende vingertje te wijzen, dat is het mooie van dit forum: vrijheid van meningsuiting.
Concurrentie is gezond.quote:
Dus je hebt nooit gestudeerd maar dat anderen zich om omzinnige redenen kapot concurreren boeit je niet? Oké.
Gezonde concurrentie is gezond.quote:
Elkaar kapot maken om er te geraken niet.
Amenquote:
[..]
Denk je écht dat een arts die allemaal achten haalde tijdens zijn/haar studie een minder goede arts is dan eentje die allemaal negens haalde en een zeven?
Zoals later in dit topic is gezegd, komt daar véél meer bij kijken dan waar de meeste toetsen over gaan. Denk aan empathie, geduld, luisteren, samenwerken (met collega's en de (familie van de) patiënt), uitleggen, nieuwsgierigheid, oprechtheid, leervermogen, assertiviteit, etc.
Ik heb geneeskunde gestudeerd, en heb nooit enige druk ervaren om voor cum laude te gaan. Op het vwo was ik dat predicaat al misgelopen: een acht gemiddeld op mijn cijferlijst, maar met twee zevens die gecompenseerd werden door twee negens. Toen heb ik voor mezelf besloten dat cum laude een onzinnig concept is.
‘Elkaar kapot maken’ is een opvatting die komt vanuit de kneuzen die het niet halen.quote:
[..]
Gezonde concurrentie is gezond.
Elkaar kapot maken om er te geraken niet.
Aah in de race zijn er "winnaars" en "kneuzen die het niet halen". De "winnaars" mogen complete klootzakken zijn want in een ultra competitieve omgeving komen alleen sociopathen bovendrijven.quote:
[..]
‘Elkaar kapot maken’ is een opvatting die komt vanuit de kneuzen die het niet halen.
Dit soort denkbeelden creëert een Reuzegom omgeving, een gestoorde financiële wereld waar men de hele nacht doorhaalt en elkaar naait als het kan, laat staan andere mensen en dictatoriale alpha's die patiënten als objecten zien en collega's slechts als vervelend en concurrenten. Want de kneuzen met meer gevoel, tsja, die voelden zich niet zo fijn in zo'n hyper opgefokte omgeving.
Nee hoor.quote:
[..]
‘Elkaar kapot maken’ is een opvatting die komt vanuit de kneuzen die het niet halen.
Het gaat om het saboteren van de sterken he? Niemand gaat de student die maar 6-jes haalt saboteren, die is immers geen concurrent.
Ik denk dat velen hier vergeten dat die studie op zich al zwaar genoeg is, enkel de sterksten en besten halen het einde. Iemand met een 6-jes cultuur geraakt niet eens door het eerste jaar. Plus dat die zware tijd ook nog eens erg lang duurt, het gaat niet om 3 jaartjes je schouders er onder zetten. Een beetje chirurg moet meer dan 10j studeren op hoog niveau en hoog tempo.
De cum laude op zich is iets moois, een eer voor die student die er keihard voor gewerkt heeft. Mss kunnen ze beter gaan kijken hoe ze de studenten onderling op een gezonde manier kunnen laten concurreren. Want daar is niets mis mee.
Dat laatste ben ik het helemaal mee eens. Het is onzinnig, en ik begrijp ook niet waar bij studenten de druk vandaan komt om per se cum laude te willen slagen.quote:
[..]
Denk je écht dat een arts die allemaal achten haalde tijdens zijn/haar studie een minder goede arts is dan eentje die allemaal negens haalde en een zeven?
Zoals later in dit topic is gezegd, komt daar véél meer bij kijken dan waar de meeste toetsen over gaan. Denk aan empathie, geduld, luisteren, samenwerken (met collega's en de (familie van de) patiënt), uitleggen, nieuwsgierigheid, oprechtheid, leervermogen, assertiviteit, etc.
Ik heb geneeskunde gestudeerd, en heb nooit enige druk ervaren om voor cum laude te gaan. Op het vwo was ik dat predicaat al misgelopen: een acht gemiddeld op mijn cijferlijst, maar met twee zevens die gecompenseerd werden door twee negens. Toen heb ik voor mezelf besloten dat cum laude een onzinnig concept is.
Echter, als patient heb ik liever een kundige, minder vriendelijke arts die aan mijn lijf sleutelt, dan een lieve, geduldige arts die het op de 'praktijkvakken' maar net gehaald heeft.
Het enkelvoud is quotum, meervoud quota.quote:Op maandag 31 juli 2023 17:02 schreef Sodemieters het volgende:
[..]
Wat is eigenlijk het meervoud van een quota? Quota's?
Dat hangt er toch helemaal vanaf? Een chirurg kan in theorie een botte bijl zijn, iemand die je in je vrije tijd volledig zou vermijden. Maar bij een huisarts of -zeg- een oncoloog is het naast vakkennis enorm belangrijk dat je je bij zo'n iemand ook op je gemak voelt en dat ze naar je luisteren.quote:
[..]
Dat laatste ben ik het helemaal mee eens. Het is onzinnig, en ik begrijp ook niet waar bij studenten de druk vandaan komt om per se cum laude te willen slagen.
Echter, als patient heb ik liever een kundige, minder vriendelijke arts die aan mijn lijf sleutelt, dan een lieve, geduldige arts die het op de 'praktijkvakken' maar net gehaald heeft.
Zoals Lenny ook al aangaf, de matigheid wordt er echt vanzelf wel uitgefilterd door de lengte van het curriculum.
[ Bericht 3% gewijzigd door Richestorags op 02-08-2023 11:05:22 ]
Dat laatste is nu gelukkig wel in toenemende mate het geval. Maar als iemand die dagelijks werkt met dergelijke lieden kan ik je vertellen dat dat in het verleden wel heel anders wasquote:
[..]
Dat hangt er toch helemaal vanaf? Een chirurg kan in theorie een botte bijl zijn, iemand die je in je vrije tijd volledig zou vermijden. Maar bij een huisarts of -zeg- een oncoloog is het naast vakkennis enorm belangrijk dat je je bij zo'n iemand ook op je gemak voelt en dat ze naar je luisteren.
Zoals Lenny ook al aangaf, de matigheid wordt er echt vanzelf wel uitgefilterd door de lengte van het curriculum.
En natuurlijk zitten er zo af en toe ook nog rotte appels bij de nieuwere generaties.Sommige chirurgen (om even een voorbeeld te geven) zijn nagenoeg perfect met hun handen. Zolang de patiënt maar 'out' is gaat alles goed zeggen we wel eens tegen elkaar, maar communicatief zijn ze dan zo bizar matig af en toe.. Sommigen lijken bijna een soort God-complex te hebben ontwikkeld ofzo. Een gigantisch loon i.c.m. een heel team wat op jou is afgesteld is voor sommige ego's wellicht net iets teveel voeding.
Wat moet het een heerlijk gevoel zijn om zo simpel te zijn.quote:
[..]
‘Elkaar kapot maken’ is een opvatting die komt vanuit de kneuzen die het niet halen.
Klopt. Geen stress.quote:
Wat moet het een heerlijk gevoel zijn om zo simpel te zijn.
Best nog wel veel chirurgen, vooral de ouderenquote:
Sommige chirurgen (om even een voorbeeld te geven) zijn nagenoeg perfect met hun handen. Zolang de patiënt maar 'out' is gaat alles goed zeggen we wel eens tegen elkaar, maar communicatief zijn ze dan zo bizar matig af en toe.. Sommigen lijken bijna een soort God-complex te hebben ontwikkeld ofzo. Een gigantisch loon i.c.m. een heel team wat op jou is afgesteld is voor sommige ego's wellicht net iets teveel voeding.
Heer en meester in hun OK, schreeuwen en schelden op de rest van het team..
Geen probleem, ik hoorde dat alleen zwakkeren en kneusjes daar niet tegenkunnen.quote:
[..]
Best nog wel veel chirurgen, vooral de ouderen
Heer en meester in hun OK, schreeuwen en schelden op de rest van het team..
In plaats van dat we eens gaan kijken naar of die werkomgevingen (de keuken is ook notoir) wel zo gezond zijn, moet het vooral in stand blijven volgens velen. Ironisch gezien moet een arts zijn welzijn dus volledig opofferen voor het welzijn van een ander als het aan sommige mensen ligt.
Ah, dank je. En de definitie van een retorische vraag?quote:
[..]
Het enkelvoud is quotum, meervoud quota.
Uhhh, dat lijkt mij niet het grootste probleem.quote:
Dan moeten de plekken waar ze solliciteren ook niet naar de cijfers kijken, anders blijft de druk er alsnog. Zeker als ze internationaal solliciteren zal er wel gefocused worden op cum laude of niet.
Het grootste probleem lijkt mij: een burn-out krijgen van cum laude af te moeten studeren, maar wel verwachten dat je om kan gaan met de druk die je krijgt als arts?
Presteren en excelleren <> goede arts. Hooguit zou je kunnen stellen dat deze goed onderzoek verrichten. Men zoekt bij ingenieurs toch ook niet alleen diegenen die summa cum laude zijn afgestudeerd?quote:Op zaterdag 5 augustus 2023 09:39 schreef nostra het volgende:
Wat een ontstellende treurnis weer; als een aantal mensen onder de druk om te presteren bezwijkt, dan is het gekozen vak misschien ook niet de goede match. En als het gaat om aspecten als "je moet ook een goede teamplayer zijn", dan heeft een uni daar niet zoveel mee te maken, tenzij in de hoedanigheid van latere werkgever. Het stimuleren van presteren en excelleren zorgt voor een gezonde ambitie, een hoger kennisniveau en juist kunnen copen met druk.
Er komen veel meer eigenschappen bij kijken. Daarnaast presteert elke arts al door de duur en zwaarte van het opleidingstraject.
Even voor al die roepers over dat ze alleen "de beste artsen" verwachten. Als jullie in de trein, auto of vliegtuig zitten vragen jullie dan ook wat de cijferlijsten waren van de ingenieurs die betrokken waren bij het ontwerp? Dat gaat immers ook over levens...
Dat zegt ook niemand. Alleen meet een studie dat niet en is het verder aan een werkgever om te bepalen hoeveel waarde die hecht aan (magna, summa) cum laude of niet. Wat overigens ook wel weer meer inhoudt dat alleen "goed onderzoek kunnen verrichten", zoals doorzettingsvermogen en wilskracht.quote:
Presteren en excelleren <> goede arts.
Ook die criteria maken niet iemand tot een goede arts, solistisch beschouwd. En daarnaast zeggen genoeg mensen dat in dit topic.quote:
[..]
Dat zegt ook niemand. Alleen meet een studie dat niet en is het verder aan een werkgever om te bepalen hoeveel waarde die hecht aan (magna, summa) cum laude of niet. Wat overigens ook wel weer meer inhoudt dat alleen "goed onderzoek kunnen verrichten", zoals doorzettingsvermogen en wilskracht.
Waar men zich druk over kan maken.
Moet je wel een brein hebben. Niet iedereen heeft datquote:
Mijn brain surgery mag ook door een zesjes student gedaan worden
Nee, rechts is geweldigquote:
Ah, de linkse "iedereen die zijn kop boven het maaiveld uitsteekt, daarvan moet de kop eraf worden gehakt" mentaliteit. Dan inderdaad de cijfers afschaffen, en misschien dan maar helemaal het doctoraat koppelen aan het uitzitten van de tijdsduur van de studie, niet aan de resultaten die je behaald hebt, net zoals je tegenwoordig ook in sommige jeugdsporten ook geen winnaar meer mag belonen, maar iedereen een deelname-prijs moet geven.
Als ze geen cum-laude geven, maar wel vragen bij de sollicatie-plek, heb je gewoon hetzelfde probleem. Ik heb liever dat ze een burn-out krijgen tijdens de opleiding, dan tijdens hun werk.quote:
[..]
Uhhh, dat lijkt mij niet het grootste probleem.
Het grootste probleem lijkt mij: een burn-out krijgen van cum laude af te moeten studeren, maar wel verwachten dat je om kan gaan met de druk die je krijgt als arts?
Mijn punt is juist: als ze dat al op hun studie krijgen, krijgen ze dat zeker op hun werk.quote:
[..]
Als ze geen cum-laude geven, maar wel vragen bij de sollicatie-plek, heb je gewoon hetzelfde probleem. Ik heb liever dat ze een burn-out krijgen tijdens de opleiding, dan tijdens hun werk.
Maar als ze hun studie niet afmaken door een burnout, of hun cijfers niet hoog genoeg zijn voor een specialisten-opleiding/geen cum laude hebben, dan heb ik daar wel vrede mee. Geneeskunde is nu ook niet echt een studie waarbij veel studenten jaren vertraging oplopen en alsnog afstuderen.quote:
[..]
Mijn punt is juist: als ze dat al op hun studie krijgen, krijgen ze dat zeker op hun werk.
Man man man, wat is dat toch met die Nederlandse jeugd van tegenwoordig??? Waar is de niet lullen maar poetsen mentaliteit gebleven. Waar is de op je bek gaan, weer opstaan, en doorgaan mentaliteit gebleven?
En ik snap het niet. De meeste ouders van deze safespace-guppies snappen toch ook wel dat je moet werken om iets te bereiken in het leven? Waarom geven ze dat niet meer aan hun kinderen mee. Alles is teveel tegenwoordig, maar ze hebben wel alle tijd en geld om de hele dag gare tiktok filmpjes te maken op de nieuwste iPhones. De wereld wordt steeds gekker.
In een artsen-opleiding leert men geen (wetenschappelijk) onderzoek doen, men leert arts zijn. Zelfs in veel promotie-trajecten in geneeskunde is er eigenlijk belachelijk weinig aandacht voor echt onderzoek. Statistiek was vaak niet meer dan een vakje hoe SPSS werkt.quote:
[..]
Dat zegt ook niemand. Alleen meet een studie dat niet en is het verder aan een werkgever om te bepalen hoeveel waarde die hecht aan (magna, summa) cum laude of niet. Wat overigens ook wel weer meer inhoudt dat alleen "goed onderzoek kunnen verrichten", zoals doorzettingsvermogen en wilskracht.
Die hebben dus inhoudelijk nog nooit een geneeskundeopleiding gezien.
De laatste 3 jaar bestaan uit stages, waarbij je beoordeeld word door supervisoren. Hier zijn geen exacte cijfers aan verbonden, maar graderingen waaruit je cijfers kan afleiden. Als een opleider jou een leuk persoon vindt, valt deze vaak hoger uit, en vice versa. Alsof je een geneeskundeopleiding kunt vergelijken met een willekeurige kantoorbaan studie uit het WO segment waar alleen maar met cijfertjes beoordeeld wordt
Het beoordelingssysteem is dus verreweg van objectief en zegt vaak vrij weinig over de medisch inhoudelijke kwaliteiten van een persoon. En ook helemaal niks over of iemand hard gewerkt heeft of niet. Grappig trouwens dat het woord 'hard werken' in de mond wordt genomen door veel mensen die zelf niet eens een 6-jarige studie (met als je geluk hebt, nog 10+ jaar specialisatie) hebben weten af te ronden.
Dus derhalve kan je niet stellen dat iemand die cum-laude staat, een betere arts is. Cum laude voor een bachelor, oké, maar voor de master (tot basisarts), gewoon nee.
Ik zou trouwens je beste arts uitzoeken n.a.v. echte patientenwaarderingen en kennis en kunde van de arts, welke deze met zowel praktijk- als onderzoekservaring aan kan tonen. En niet aan een simpelweg cum laude stempeltje, want de grootste nietswetenden en non-emphaten kunnen afstuderen met een cum-laude predikaat.
Hartelijke groeten,
Een medische student welke toevalligerwijs cum laude staat, maar hier geen fuck om geeft.
En blij is dat het afgeschaft wordt, als ik kijk naar hoeveel medische studenten al op hun tenen lopen vanwege de niet meer gerechtvaardigde prestatiedruk.
[ Bericht 5% gewijzigd door Muisje_ op 07-08-2023 18:26:38 ]
Amen.quote:
Dit maakt me gewoon boos. Wat een complete totaaldebielen hier in de comments die dus denken dat de arts die cum-laude een opleiding afgerond heeft, de beste arts zou zijn
Die hebben dus inhoudelijk nog nooit een geneeskundeopleiding gezien.
De laatste 3 jaar bestaan uit stages, waarbij je beoordeeld word door supervisoren. Hier zijn geen exacte cijfers aan verbonden, maar graderingen waaruit je cijfers kan afleiden. Als een opleider jou een leuk persoon vindt, valt deze vaak hoger uit, en vice versa. Alsof je een geneeskundeopleiding kunt vergelijken met een willekeurige kantoorbaan studie uit het WO segment waar alleen maar met cijfertjes beoordeeld wordt
Het beoordelingssysteem is dus verreweg van objectief en zegt vaak vrij weinig over de medisch inhoudelijke kwaliteiten van een persoon. En ook helemaal niks over of iemand hard gewerkt heeft of niet. Grappig trouwens dat het woord 'hard werken' in de mond wordt genomen door veel mensen die zelf niet eens een 6-jarige studie (met als je geluk hebt, nog 10+ jaar specialisatie) hebben weten af te ronden.
Dus derhalve kan je niet stellen dat iemand die cum-laude staat, een betere arts is. Cum laude voor een bachelor, oké, maar voor de master (tot basisarts), gewoon nee.
Ik zou trouwens je beste arts uitzoeken n.a.v. echte patientenwaarderingen en kennis en kunde van de arts, welke deze met zowel praktijk- als onderzoekservaring aan kan tonen. En niet aan een simpelweg cum laude stempeltje, want de grootste nietswetenden en non-emphaten kunnen afstuderen met een cum-laude predikaat.
Hartelijke groeten,
Een medische student welke toevalligerwijs cum laude staat, maar hier geen fuck om geeft.
En blij is dat het afgeschaft wordt, als ik kijk naar hoeveel medische studenten al op hun tenen lopen vanwege de niet meer gerechtvaardigde prestatiedruk.
In mijn tijd (alweer bijna 10 jaar geleden afgestudeerd) kregen we wél cijfers voor de coschappen, maar dat was ook verre van objectief. Het was eigenlijk een soort toneelstukje. Wie de rol van zelfverzekerde, op de voorgrond aanwezige coassistent overtuigend wist te spelen, kreeg steevast een hoger cijfer dan de introverte coassistent die liever wat op de achtergrond bleef (maar wel meer kennis van zaken had).quote:
Die hebben dus inhoudelijk nog nooit een geneeskundeopleiding gezien.
De laatste 3 jaar bestaan uit stages, waarbij je beoordeeld word door supervisoren. Hier zijn geen exacte cijfers aan verbonden, maar graderingen waaruit je cijfers kan afleiden. Als een opleider jou een leuk persoon vindt, valt deze vaak hoger uit, en vice versa. Alsof je een geneeskundeopleiding kunt vergelijken met een willekeurige kantoorbaan studie uit het WO segment waar alleen maar met cijfertjes beoordeeld wordt
Drie keer raden tot welke categorie ik behoorde.
SPOILERZie ook mijn post hier.
Exact.quote:
[..]
In mijn tijd (alweer bijna 10 jaar geleden afgestudeerd) kregen we wél cijfers voor de coschappen, maar dat was ook verre van objectief. Het was eigenlijk een soort toneelstukje. Wie de rol van zelfverzekerde, op de voorgrond aanwezige coassistent overtuigend wist te spelen, kreeg steevast een hoger cijfer dan de introverte coassistent die liever wat op de achtergrond bleef (maar wel meer kennis van zaken had).
Drie keer raden tot welke categorie ik behoorde.SPOILERZie ook mijn post hier.
Je kan het systeem nu zo zien:
Onvoldoende: -5
Voldoende: 5-6
Ruim voldoende: 6-7
Goed: 7-8
Uitmuntend: 9-10.
Drie keer raden tot welke categorie ik inderdaad ook behoor.
Heb maar besloten me er niks meer van aan te trekken. En ook heb ik zelf wel door dat die cum laude gekomen is omdat ik 'geluk' heb gehad met artsen die het introverte in mij wel konden waarderen of herkenden, en dit niet hebben opgevat als een gebrek aan XYZ. (en ook een paar niet zoveel geluk, maar dat hoort er bij).
Klopt, een goede arts zijn houdt ook wel meer in dan de medische kennis goed op een rijtje hebben.quote:
Maar, en dit wordt misschien een niet populaire post, de artsen die je beoordelen, zijn vaak ook een afspiegeling van de artsen met je samen komt te werken. Een arts die wel de kennis heeft, maar slecht met collega's communiceert, of niet goed bij collega's ligt, levert uiteindelijk ook minder goed werk af. Dus misschien is zo'n beoordeling door artsen wel subjectief, en dat mag wrs zeker wat minder (dat zag ik toen ook bij mijn vriendin), maar geheel objectief is eigenlijk ook niet altijd goed in dergelijke situaties. De druk is hoog, maar die wordt echt niet minder als je arts wordt, of in de opleiding tot specialist komt (dat zag ik ook bij mijn vriendin toen). Dat een beoordeling subjectief is, wilt niet gelijk zeggen dat die beoordeling fout is. En ja, het leven is niet altijd even eerlijk, als je intensief samenwerkt met mensen, gaat dat nu eenmaal makkelijker en beter als dat met mensen is waar je makkelijk mee omgaat.
Uiteindelijk heb ik de conclusie getrokken dat zo'n rol spelen simpelweg niet bij mij past, en daar mijn carrièrepad op uitgekozen.
Niet zozeer die beoordelingen, eerder het besef dat ik daar niet tussen pas.quote:
Dus die subjectieve, harde, beoordelingen die mogelijk veel stress veroorzaakten hebben je wel geholpen om het beste pad voor jezelf te kiezen?
Ik had ook niet zozeer stress, maar het kostte veel energie om die rol (proberen) te spelen.Aha.quote:
[..]
Niet zozeer die beoordelingen, eerder het besef dat ik daar niet tussen pas.
Wat ik me ervan herinner kostte de co-schappen van mijn vriendin toen ook best wel energie inderdaad, maar de opleiding tot specialist erna was een stuk stress-voller, met jaarlijks een enorm stress-moment met een examen waarin je een bepaalde score moest halen, en wat regelmatig door specialisten in opleiding niet gehaald werd.
Hoe eerder men erachter komt dat men beter een ander pad moet gaan bewandelen hoe beter, het uitstellen van stress tijden een opleiding lijkt me niet de beste benadering daarvoor.
Tot ze medisch specialist is, zoals ik, en erachter komt dat het nóg meer energie vreet. Die opleidingstijd was peanuts in vergelijking met een baan als medisch specialist. De meesten krijgen dan ook kinderen, partner, etc etc.quote:
[..]
Aha.
Wat ik me ervan herinner kostte de co-schappen van mijn vriendin toen ook best wel energie inderdaad, maar de opleiding tot specialist erna was een stuk stress-voller, met jaarlijks een enorm stress-moment met een examen waarin je een bepaalde score moest halen, en wat regelmatig door specialisten in opleiding niet gehaald werd.
Hoe eerder men erachter komt dat men beter een ander pad moet gaan bewandelen hoe beter, het uitstellen van stress tijden een opleiding lijkt me niet de beste benadering daarvoor.
Het nadeel van de geneeskunde opleiding is dat studenten er pas in de masterfase achterkomen dat de studie en/of werk nadien niet bij ze past. Heb je toch al zo 4 jaar gestudeerd en dan moet je nog beginnen aan je coschappen. Veel studenten zetten dan toch maar door.
Ja, dit. Ik vond de coschappen ergens ook wel weer tof, want je maakt bijzondere dingen mee als je overal mag meelopen en meekijken. Maar eigenlijk had iets als biomedische wetenschappen beter bij mij gepast.quote:
[..]
Het nadeel van de geneeskunde opleiding is dat studenten er pas in de masterfase achterkomen dat de studie en/of werk nadien niet bij ze past. Heb je toch al zo 4 jaar gestudeerd en dan moet je nog beginnen aan je coschappen. Veel studenten zetten dan toch maar door.
Mwah, ze had het goed onder controle. Ook gepromoveerd ernaast. Had contact met haar tot een paar jaar nadat ze als specialist werkte, maar nog wel in een AZ. Inmiddels in een kleiner ziekenhuis, en kinderen inderdaad.quote:
[..]
Tot ze medisch specialist is, zoals ik, en erachter komt dat het nóg meer energie vreet. Die opleidingstijd was peanuts in vergelijking met een baan als medisch specialist. De meesten krijgen dan ook kinderen, partner, etc etc.
Het nadeel van de geneeskunde opleiding is dat studenten er pas in de masterfase achterkomen dat de studie en/of werk nadien niet bij ze past. Heb je toch al zo 4 jaar gestudeerd en dan moet je nog beginnen aan je coschappen. Veel studenten zetten dan toch maar door.
Je hebt hier wel een goed punt, maar ik zou toch nog graag een nuancering willen aanbrengen.quote:
Maar, en dit wordt misschien een niet populaire post, de artsen die je beoordelen, zijn vaak ook een afspiegeling van de artsen met je samen komt te werken. Een arts die wel de kennis heeft, maar slecht met collega's communiceert, of niet goed bij collega's ligt, levert uiteindelijk ook minder goed werk af. Dus misschien is zo'n beoordeling door artsen wel subjectief, en dat mag wrs zeker wat minder (dat zag ik toen ook bij mijn vriendin), maar geheel objectief is eigenlijk ook niet altijd goed in dergelijke situaties. De druk is hoog, maar die wordt echt niet minder als je arts wordt, of in de opleiding tot specialist komt (dat zag ik ook bij mijn vriendin toen). Dat een beoordeling subjectief is, wilt niet gelijk zeggen dat die beoordeling fout is. En ja, het leven is niet altijd even eerlijk, als je intensief samenwerkt met mensen, gaat dat nu eenmaal makkelijker en beter als dat met mensen is waar je makkelijk mee omgaat.
Introvert zijn staat niet gelijk aan niet-sociaal zijn of slecht patiëntencontact, of samenwerking met collega's. Juist iemand die wat introvert/introspectief is, zal in sommige situaties misschien meer naar de patiënt of naar de collega luisteren dan een wat meer extrovert iemand. Tenminste, ik heb er zelf genoeg praktijkvoorbeelden van gezien.
Het jammere is alleen dat introvert zijn bij een geneeskundeopleiding vaak al door de beoordelende medisch specialist wordt gezien als iets slechts of een teken van onkunde. Terwijl, als een arts mijn daadwerkelijke patiëntencontact observeerde, ik juist meer dan vaak terugkreeg dat de patiënt zich gehoord voelde en de juiste vragen werden gesteld. Als mensen die mij nooit geobserveerd hadden (iets wat zeer vaak voorkomt overigens, dat een arts iemand beoordeeld die diegene nog nooit in de praktijk aan het werk heeft gezien) ik vaak terugkreeg dat ik toch teveel op de achtergrond trad en dat het daardoor niet duidelijk was of ik de stof van het coschap wel beheerste.
Kortom, ik vind het gewoon jammer dat als je een introverte arts bent, dat daar direct zoveel vooroordelen aan vastkleven. En dat zegt verder niks over kwaliteiten in de praktijk of onderzoekskwaliteiten (ook al veel voorbeelden van gezien).
[ Bericht 0% gewijzigd door Muisje_ op 09-08-2023 13:07:49 ]
Helemaal eens met deze post.quote:
[..]
Tot ze medisch specialist is, zoals ik, en erachter komt dat het nóg meer energie vreet. Die opleidingstijd was peanuts in vergelijking met een baan als medisch specialist. De meesten krijgen dan ook kinderen, partner, etc etc.
Het nadeel van de geneeskunde opleiding is dat studenten er pas in de masterfase achterkomen dat de studie en/of werk nadien niet bij ze past. Heb je toch al zo 4 jaar gestudeerd en dan moet je nog beginnen aan je coschappen. Veel studenten zetten dan toch maar door.
Veel mede-co's heb ik zien twijfelen, en zelfs enkele die ik ken zijn afgehaakt, puur omdat ze er toch achter kwamen dat het werk in de praktijk (de stages, in tegenstelling tot de bachelor(theorie)) iets heel anders was.
Deze mensen zijn dan een master gaan doen in bijv. Gezondheidswetenschappen, Management, of een andere functie in de zorg. Wat dat betreft kan je coschappen, ondanks dat het natuurlijk niks vergeleken met de opleiding tot medisch specialist zal zijn, ook zien als een soort selectiefase.
Zelf heb ik mijn coschappen, ondanks dat ik het wel zwaar vond op sommige momenten (lange dagen, geen vergoeding (wat voor een uit huis wat minder bedeelde student toch achteraf wel fijn was geweest), de toch soms harde maar nodige kritiek die je krijgt, wel over het algemeen als een ontzettend leuke, fijne en leerzame periode ervaren. En ook als een bevestiging gezien van wat ik toch wel graag wil.
Nu moet ik alleen de moeilijke keuze gaan maken over wat het beste bij mij past, een carrière als medisch specialist in een ziekenhuis vs. toch een functie gedeeltelijk in/buiten het ziekenhuis (waar veel collega's tegenwoordig, gezien de wat vriendelijkere werktijden en fijn salaris voor kiezen). En daar komt wat je als eerste zegt weer terug, dat knaagt nu wel aan me
.Nuance is altijd goedquote:
[..]
Je hebt hier wel een goed punt, maar ik zou toch nog graag een nuancering willen aanbrengen.
Introvert zijn staat niet gelijk aan niet-sociaal zijn of slecht patiëntencontact, of samenwerking met collega's. Juist iemand die wat introvert/introspectief is, zal in sommige situaties misschien meer naar de patiënt of naar de collega luisteren dan een wat meer extrovert iemand. Tenminste, ik heb er zelf genoeg praktijkvoorbeelden van gezien.
Het jammere is alleen dat introvert zijn bij een geneeskundeopleiding vaak al door de beoordelende medisch specialist wordt gezien als iets slechts of een teken van onkunde. Terwijl, als een arts mijn daadwerkelijke patiëntencontact observeerde, ik juist meer dan vaak terugkreeg dat de patiënt zich gehoord voelde en de juiste vragen werden gesteld. Als mensen die mij nooit geobserveerd hadden (iets wat zeer vaak voorkomt overigens, dat een arts iemand beoordeeld die diegene nog nooit in de praktijk aan het werk heeft gezien) ik vaak terugkreeg dat ik toch teveel op de achtergrond trad en dat het daardoor niet duidelijk was of ik de stof van het coschap wel beheerste.
Kortom, ik vind het gewoon jammer dat als je een introverte arts bent, dat daar direct zoveel vooroordelen aan vastkleven. En dat zegt verder niks over kwaliteiten in de praktijk of onderzoekskwaliteiten (ook al veel voorbeelden van gezien).
Ik herken het ook wel. Mijn vriendin was ook introvert, en als co-schapper sta je ook lang niet altijd vol vertrouwen. Daar had ze het af en toe best moeilijk mee, ondanks dat ze echt superslim was. Wat haar erg hielp was een witte raaf. Iemand was hersteld van een zeldzame vorm van kanker, meer dan 5 jaar geleden, en die was nu weer ziek. Zij had sterk het vermoeden dat diegene weer een zeldzame vorm van kanker had, maar dat was nog nooit voorgekomen (weet niet zeker of dat dezelfde vorm was). Ze moest daar een presentatie over geven, en besloot toch te presenteren dat het volgens haar weer die kanker was. Na haar waren nog een paar presentaties, en tijdens die presentaties kreeg ze een bevestiging van de uitslag van een onderzoek, dat ze inderdaad gelijk had. Daar scoorde ze flink punten mee (voor haar gevoel) en dat gaf een enorme boost aan haar zelfvertrouwen, wat haar ook nog in volgende co-schappen hielp. En zij liep er ook regelmatig wel tegenaan dat ze wat stil en teruggetrokken kon zijn, en niet graag op de voorgrond staat, maar wel goed was in luisteren en patienten contact.
Maar hoe je het ook wendt of keert, er zijn binnen de geneeskunde banen die enorm veel stress met zich meebrengen (verantwoordelijkheid, dingen die je meemaakt, werkdruk, gevolgen van fouten), en iets van die druk en stress mag al best in de opleiding naar voren komen naar mijn mening, zodat mensen daar aan kunnen wennen, en wanneer switchen naar iets anders ook nog een stuk minder impact heeft.