NWS Nieuws & Achtergronden
Discussieer hier diepgaander over de actualiteiten.
Aha.quote:Op dinsdag 8 augustus 2023 01:07 schreef Viv het volgende:
[..]
Niet zozeer die beoordelingen, eerder het besef dat ik daar niet tussen pas.Ik had ook niet zozeer stress, maar het kostte veel energie om die rol (proberen) te spelen.
Wat ik me ervan herinner kostte de co-schappen van mijn vriendin toen ook best wel energie inderdaad, maar de opleiding tot specialist erna was een stuk stress-voller, met jaarlijks een enorm stress-moment met een examen waarin je een bepaalde score moest halen, en wat regelmatig door specialisten in opleiding niet gehaald werd.
Hoe eerder men erachter komt dat men beter een ander pad moet gaan bewandelen hoe beter, het uitstellen van stress tijden een opleiding lijkt me niet de beste benadering daarvoor.
Tot ze medisch specialist is, zoals ik, en erachter komt dat het nóg meer energie vreet. Die opleidingstijd was peanuts in vergelijking met een baan als medisch specialist. De meesten krijgen dan ook kinderen, partner, etc etc.quote:
[..]
Aha.
Wat ik me ervan herinner kostte de co-schappen van mijn vriendin toen ook best wel energie inderdaad, maar de opleiding tot specialist erna was een stuk stress-voller, met jaarlijks een enorm stress-moment met een examen waarin je een bepaalde score moest halen, en wat regelmatig door specialisten in opleiding niet gehaald werd.
Hoe eerder men erachter komt dat men beter een ander pad moet gaan bewandelen hoe beter, het uitstellen van stress tijden een opleiding lijkt me niet de beste benadering daarvoor.
Het nadeel van de geneeskunde opleiding is dat studenten er pas in de masterfase achterkomen dat de studie en/of werk nadien niet bij ze past. Heb je toch al zo 4 jaar gestudeerd en dan moet je nog beginnen aan je coschappen. Veel studenten zetten dan toch maar door.
Shine bright like a diamond.
Ja, dit. Ik vond de coschappen ergens ook wel weer tof, want je maakt bijzondere dingen mee als je overal mag meelopen en meekijken. Maar eigenlijk had iets als biomedische wetenschappen beter bij mij gepast.quote:
[..]
Het nadeel van de geneeskunde opleiding is dat studenten er pas in de masterfase achterkomen dat de studie en/of werk nadien niet bij ze past. Heb je toch al zo 4 jaar gestudeerd en dan moet je nog beginnen aan je coschappen. Veel studenten zetten dan toch maar door.
Mwah, ze had het goed onder controle. Ook gepromoveerd ernaast. Had contact met haar tot een paar jaar nadat ze als specialist werkte, maar nog wel in een AZ. Inmiddels in een kleiner ziekenhuis, en kinderen inderdaad.quote:
[..]
Tot ze medisch specialist is, zoals ik, en erachter komt dat het nóg meer energie vreet. Die opleidingstijd was peanuts in vergelijking met een baan als medisch specialist. De meesten krijgen dan ook kinderen, partner, etc etc.
Het nadeel van de geneeskunde opleiding is dat studenten er pas in de masterfase achterkomen dat de studie en/of werk nadien niet bij ze past. Heb je toch al zo 4 jaar gestudeerd en dan moet je nog beginnen aan je coschappen. Veel studenten zetten dan toch maar door.
Je hebt hier wel een goed punt, maar ik zou toch nog graag een nuancering willen aanbrengen.quote:
Maar, en dit wordt misschien een niet populaire post, de artsen die je beoordelen, zijn vaak ook een afspiegeling van de artsen met je samen komt te werken. Een arts die wel de kennis heeft, maar slecht met collega's communiceert, of niet goed bij collega's ligt, levert uiteindelijk ook minder goed werk af. Dus misschien is zo'n beoordeling door artsen wel subjectief, en dat mag wrs zeker wat minder (dat zag ik toen ook bij mijn vriendin), maar geheel objectief is eigenlijk ook niet altijd goed in dergelijke situaties. De druk is hoog, maar die wordt echt niet minder als je arts wordt, of in de opleiding tot specialist komt (dat zag ik ook bij mijn vriendin toen). Dat een beoordeling subjectief is, wilt niet gelijk zeggen dat die beoordeling fout is. En ja, het leven is niet altijd even eerlijk, als je intensief samenwerkt met mensen, gaat dat nu eenmaal makkelijker en beter als dat met mensen is waar je makkelijk mee omgaat.
Introvert zijn staat niet gelijk aan niet-sociaal zijn of slecht patiëntencontact, of samenwerking met collega's. Juist iemand die wat introvert/introspectief is, zal in sommige situaties misschien meer naar de patiënt of naar de collega luisteren dan een wat meer extrovert iemand. Tenminste, ik heb er zelf genoeg praktijkvoorbeelden van gezien.
Het jammere is alleen dat introvert zijn bij een geneeskundeopleiding vaak al door de beoordelende medisch specialist wordt gezien als iets slechts of een teken van onkunde. Terwijl, als een arts mijn daadwerkelijke patiëntencontact observeerde, ik juist meer dan vaak terugkreeg dat de patiënt zich gehoord voelde en de juiste vragen werden gesteld. Als mensen die mij nooit geobserveerd hadden (iets wat zeer vaak voorkomt overigens, dat een arts iemand beoordeeld die diegene nog nooit in de praktijk aan het werk heeft gezien) ik vaak terugkreeg dat ik toch teveel op de achtergrond trad en dat het daardoor niet duidelijk was of ik de stof van het coschap wel beheerste.
Kortom, ik vind het gewoon jammer dat als je een introverte arts bent, dat daar direct zoveel vooroordelen aan vastkleven. En dat zegt verder niks over kwaliteiten in de praktijk of onderzoekskwaliteiten (ook al veel voorbeelden van gezien).
[ Bericht 0% gewijzigd door Muisje_ op 09-08-2023 13:07:49 ]
Helemaal eens met deze post.quote:
[..]
Tot ze medisch specialist is, zoals ik, en erachter komt dat het nóg meer energie vreet. Die opleidingstijd was peanuts in vergelijking met een baan als medisch specialist. De meesten krijgen dan ook kinderen, partner, etc etc.
Het nadeel van de geneeskunde opleiding is dat studenten er pas in de masterfase achterkomen dat de studie en/of werk nadien niet bij ze past. Heb je toch al zo 4 jaar gestudeerd en dan moet je nog beginnen aan je coschappen. Veel studenten zetten dan toch maar door.
Veel mede-co's heb ik zien twijfelen, en zelfs enkele die ik ken zijn afgehaakt, puur omdat ze er toch achter kwamen dat het werk in de praktijk (de stages, in tegenstelling tot de bachelor(theorie)) iets heel anders was.
Deze mensen zijn dan een master gaan doen in bijv. Gezondheidswetenschappen, Management, of een andere functie in de zorg. Wat dat betreft kan je coschappen, ondanks dat het natuurlijk niks vergeleken met de opleiding tot medisch specialist zal zijn, ook zien als een soort selectiefase.
Zelf heb ik mijn coschappen, ondanks dat ik het wel zwaar vond op sommige momenten (lange dagen, geen vergoeding (wat voor een uit huis wat minder bedeelde student toch achteraf wel fijn was geweest), de toch soms harde maar nodige kritiek die je krijgt, wel over het algemeen als een ontzettend leuke, fijne en leerzame periode ervaren. En ook als een bevestiging gezien van wat ik toch wel graag wil.
Nu moet ik alleen de moeilijke keuze gaan maken over wat het beste bij mij past, een carrière als medisch specialist in een ziekenhuis vs. toch een functie gedeeltelijk in/buiten het ziekenhuis (waar veel collega's tegenwoordig, gezien de wat vriendelijkere werktijden en fijn salaris voor kiezen). En daar komt wat je als eerste zegt weer terug, dat knaagt nu wel aan me
.
Nuance is altijd goedquote:
[..]
Je hebt hier wel een goed punt, maar ik zou toch nog graag een nuancering willen aanbrengen.
Introvert zijn staat niet gelijk aan niet-sociaal zijn of slecht patiëntencontact, of samenwerking met collega's. Juist iemand die wat introvert/introspectief is, zal in sommige situaties misschien meer naar de patiënt of naar de collega luisteren dan een wat meer extrovert iemand. Tenminste, ik heb er zelf genoeg praktijkvoorbeelden van gezien.
Het jammere is alleen dat introvert zijn bij een geneeskundeopleiding vaak al door de beoordelende medisch specialist wordt gezien als iets slechts of een teken van onkunde. Terwijl, als een arts mijn daadwerkelijke patiëntencontact observeerde, ik juist meer dan vaak terugkreeg dat de patiënt zich gehoord voelde en de juiste vragen werden gesteld. Als mensen die mij nooit geobserveerd hadden (iets wat zeer vaak voorkomt overigens, dat een arts iemand beoordeeld die diegene nog nooit in de praktijk aan het werk heeft gezien) ik vaak terugkreeg dat ik toch teveel op de achtergrond trad en dat het daardoor niet duidelijk was of ik de stof van het coschap wel beheerste.
Kortom, ik vind het gewoon jammer dat als je een introverte arts bent, dat daar direct zoveel vooroordelen aan vastkleven. En dat zegt verder niks over kwaliteiten in de praktijk of onderzoekskwaliteiten (ook al veel voorbeelden van gezien).
Ik herken het ook wel. Mijn vriendin was ook introvert, en als co-schapper sta je ook lang niet altijd vol vertrouwen. Daar had ze het af en toe best moeilijk mee, ondanks dat ze echt superslim was. Wat haar erg hielp was een witte raaf. Iemand was hersteld van een zeldzame vorm van kanker, meer dan 5 jaar geleden, en die was nu weer ziek. Zij had sterk het vermoeden dat diegene weer een zeldzame vorm van kanker had, maar dat was nog nooit voorgekomen (weet niet zeker of dat dezelfde vorm was). Ze moest daar een presentatie over geven, en besloot toch te presenteren dat het volgens haar weer die kanker was. Na haar waren nog een paar presentaties, en tijdens die presentaties kreeg ze een bevestiging van de uitslag van een onderzoek, dat ze inderdaad gelijk had. Daar scoorde ze flink punten mee (voor haar gevoel) en dat gaf een enorme boost aan haar zelfvertrouwen, wat haar ook nog in volgende co-schappen hielp. En zij liep er ook regelmatig wel tegenaan dat ze wat stil en teruggetrokken kon zijn, en niet graag op de voorgrond staat, maar wel goed was in luisteren en patienten contact.
Maar hoe je het ook wendt of keert, er zijn binnen de geneeskunde banen die enorm veel stress met zich meebrengen (verantwoordelijkheid, dingen die je meemaakt, werkdruk, gevolgen van fouten), en iets van die druk en stress mag al best in de opleiding naar voren komen naar mijn mening, zodat mensen daar aan kunnen wennen, en wanneer switchen naar iets anders ook nog een stuk minder impact heeft.
|
|
