Wanneer je net begint met proberen zwanger te worden zonder medische poespas ben je van harte welkom in het "wachten op het 2e streepje" - topic.
Handige Linkjes:
Freya
IVF
PCOS
Vitamine info (van Isla)
------------------------------------------------------------------SPOILEREr zijn weer onderzoeken geweest en wat ik tegenwoordig lees (vooral op Amerikaanse forums) dat aspirine toch niet de innesteling bevordert. Het zou, vooral als je het niet nodig hebt, juist voor problemen kunnen zorgen. (dat het vruchtje wordt afgestoten) Het wordt nog wel eens geprobeerd met dames die herhaalde miskramen hebben gehad, maar voor het innestelen raad ik je het toch echt af. Ben echt niet bang om iets te proberen hoor, maar je wilt ook niet, dat als het net lukt, het door aspirine mis zou gaan. Ik heb het in ieder geval nooit geprobeerd en anders even aan je arts vragen als je het toch wilt proberen.
Agnus castus is een kruid die je eisprong eerder kan laten komen, maar dan zou je daar wel op de eerste dag van je menstruatie mee moeten beginnen. Begin je halverwege, kun je je cyclus behoorlijk in de war schoppen. Ik was het wachten op een nieuwe ronde de laatste keer zo zat dat ik met dat kruid begon, en ipv een eisprong op dag 16 (wat normaal is voor mij) kreeg ik hem op dag 12 (nog nooit zo vroeg gehad) Dat is wel de cyclus dat ik ben zwanger geraakt trouwens...Het zit wel in de Etos zwanger worden-pilen, maar de dosering is te laag. Als je het wil gaan gebruiken laat ff weten, dan zoek ik de juiste dosering nog even op. Je kunt het kopen bij de Tuinen, het is wel prijzig en je moet behoorlijk wat van die pillen gebruiken. Maar nogmaals, niet later dan de eerste dag van je menstruatie-als je je hier niet aan houdt heb je kans dat je eisprong uitblijft! Of veel later komt. Denk dus goed na of je hier mee wilt beginnen. En stoppen op de dag van de eisprong!! (kan het vruchtje uitdrijven)
Verder schijnt ananas heel goed te helpen bij de innesteling. Ze lagen net weer in de winkel toen ik de cryo deed. Heerlijk! Dus na de dag van de TP, en dag één en twee erna, een hele ananas eten als je dat op kan. Dus drie in totaal. Vind je ananas niet lekker, kun je ook pillen halen, de stof waar het om gaat heet Bromelain. Kun je denk ik bestellen op internet.
Als je het nog aan kunt al die pillen: Tarwekiemolie pillen bevordert ook de doorbloeding voor de baarmoeder. Je kunt een supergoedkoop potje bij Kruidvat halen, (7 euro geloof ik voor 100 pillen) zit genoeg in voor een aantal cyclussen. Je begint hiermee op de dag van je TP. Je moet er drie verdeeld over de dag nemen, en omdat ik drie keer per dag progesteron gebruikte legde ik ze er gewoon naast, dan wist ik dat ik die ook meteen moest nemen. Alleen niet verwisselen haha! Vitamine E werkt ongeveer hetzelfde, voor de doorbloeding, dat nam ik er (ééntje per dag) gewoon bij, zie onder.
Verder geven ze de dames in Amerika valium vlak voor de TP, zodat de baarmoeder relaxt en het vruchtje niet afstoot. Nou krijgen wij dat niet hier in NL, maar ik nam twee grote Valeriaan pillen een halfuur voor de TP om mijn lijf en dus baarmoeder te relaxen. Ik heb dit zelf bedacht hoor, weet niet of het werkt, maar leek me logisch.
Vanaf de TP je voeten blijven warm houden (kruikjes, uggs, sokken) sowieso tot aan NOD. Warme voeten=warme baarmoeder, dus beter om in te nestelen. Veel water drinken en de dag van TP en de dag erna rust houden. Lachfilmpjes kijken, lekker op bed. 2e dag na TP weer rustig huishoudelijk werk doen, of wandelen-ook goed voor de doorbloeding.
Ik heb natuurlijk ook nog dat acupunctuur schema gedaan (op de dag van tp en drie dagen erna) als je daar nog info over wilt stuur ik je de link. Sorry voor de vele info, misschien maak ik je helemaal gek, maar zo heb ik het gedaan...en het is toch een keer gelukt. Natuurlijk ook een kwestie van geluk én een goed embryo, maar maak het maar zo fijn mogelijk voor je embryootje als dat kan!
Verder slikte ik ook die Etos (zwanger worden) pillen, en dan nog wat extra dingen als C, E, D en B. Meer voor algehele gezondheid. Al is D belangrijk voor de hormonenhuishouding en Bcomplex voor het baarmoederslijm (en dat houdt weer verband met het baarmoederbedje wat goed moet zijn voor de innesteling)
Maar laat je niet gek maken, ga iig voor de ananas, tarwekiemolie, warme voeten en rust na de tp....dan ben je al een heel eind!
Wie posten er mee en hoe zit het ook al weer?
Ronderotonde
BarreltjeSPOILERIk (1986) en man (1981), actief met kinderwens sinds augustus 2014. Zwangerschap blijft uit, maar uit onderzoeken komt geen oorzaak naar voren. Sinds juni 2017 bezig met IUI-traject. Tweede inseminatie leidt tot zwangerschap, maar stopt al vroeg en eindigt met miskraam. In 2018 verder met IUI-traject.
-------------------------------------------------------------SPOILERWij: hij : 45 ik 38. na een traject van onderzoeken incl kijkoperatie --> vijandig BM slijm . In Mei 2016 begonnen met IUI. Na 6 IUI pogingen geen resultaat. In Mei 2017 de eerste IVF poging :20 eitjes, 2 embryo's. Geen plakker. in Okt 2017 2e ICSI poging, 19 eitjes, 1 Tp, geen cryo's de Tp blijft plakken, maar na 7 weken blijkt dat er geen hartje klopt; 3e poging in mei uitgesteld omdat schildklier waardes minder "favourable" zijn.. schildklier medicijnen voorgeschreven gekregen.. in juli 3e poging ondernomen: 8 eitjes , 6 embryo's.. 1e TP 2 embryo's terug geplaatst, (+3 cryos) blijven niet plakken + te lage schildklier waardes..in november 2e TP van 2 embryo's
Belangrijke data
In het vorige topic uitgezwaaid:
. En we blijven duimen voor Cygne!
Barreltje, wanneer gaan jullie voor de laatste terugplaatsing?
.
Hopelijk loopt ie op.
Wat spannend!!quote:Op donderdag 19 november 2020 16:56 schreef Cygne het volgende:
Ik had vanmiddag een licht-positieve test.
Hopelijk loopt ie op.
Een voorzichtige gefeliciteerd en ik duim heeel hard voor oplopende testen!
Yayquote:
Ik had vanmiddag een licht-positieve test.
Hopelijk loopt ie op.
Duimen staan aan 
! 
duimen maar! Hoeveel dagen na tp is dat nu dan?
8quote:Op donderdag 19 november 2020 19:19 schreef Barreltje het volgende:
spannend cygne!
Hoeveel dagen na tp is dat nu dan?
Dit was een blastocyst, dus ik denk 12/13 zoiets?quote:Op donderdag 19 november 2020 19:35 schreef Lemijn het volgende:
Met hoeveel dagen na een eisprong kan je dat ook alweer vergelijken?
.Hoe voelt het voor jou?
En op de zaken vooruitlopend, is er een plan voor hierna? De chromosomen zijn wat ze zijn natuurlijk, maar wanneer gaan ze een echo maken of iets anders doen?
Ik wacht nog even af tot woensdag, als de test dan nog positief is bel ik het ziekenhuis. Dan een vroege echo om te kijken of het op de goede plek zit. Als er met 9 a 10 weken nog hartactie is vlokkentest inplannen. Als de vlokkentest geen goede uitslag geeft, breken we de zwangerschap af.quote:
Tof
Hoe voelt het voor jou?
En op de zaken vooruitlopend, is er een plan voor hierna? De chromosomen zijn wat ze zijn natuurlijk, maar wanneer gaan ze een echo maken of iets anders doen?
Onze arts zei wel dat embryo's die ongebalanceerd uit de test komen toch vaak wat achterstand al hebben. Dit embryo is 32 cellig de vriezer ingegaan, er hetzelfde uitgekomen en de volgende dag ontwikkeld naar blastocyst. Dat geeft geen garanties, maar is wel een voorzichtig goed teken.
Verder ben ik vooralsnog in de ontkenning. Stapje voor stapje.
Snap ik! Ik haal even een oud motto van stal: vertrouwen of blijdschap is niet nodig voor een goede afloop. Doe het lekker op je eigen manier en intussen duimen we gewoon heel hard meequote:
Verder ben ik vooralsnog in de ontkenning. Stapje voor stapje.
. Ik duim voor je. Peace, wat jammer dat de eerste poging niet raak was
Wanneer mag je weer?
Dit is wel een echte streep hè?
[ Bericht 94% gewijzigd door Mrs.Peel op 21-11-2020 10:50:04 ]
En superspannend tegelijk! Ik ga heel hard voor jullie duimen dat deze blijft plakken en gezond is. Vandaag weer starten met de Gonal Fquote:
Wow Cygne wat een goed nieuws!!
Peace, wat jammer dat de eerste poging niet raak was
Die is mooiquote:
[ afbeelding ]
Dit is wel een echte streep hè?
Spannend!quote:
[..]
Vandaag weer starten met de Gonal F
Alleen maar mooi natuurlijk, weinig mensen in een medisch traject Barrel hebben jullie al ideeën over de laatste terugplaatsing?
quote:
Blijf wel redelijk eenzaam en alleen over hier
Barrel hebben jullie al ideeën over de laatste terugplaatsing?
Ik ben nog lang niet weg hoor.
Och peace..quote:
Blijf wel redelijk eenzaam en alleen over hier
Barrel hebben jullie al ideeën over de laatste terugplaatsing?
Wij gaan het traject dit jaar afronden...
voor cygneEn jij nog bedankt voor het idee.quote:
Whoa Cygne, wat spannend! Sterkte met het doorkomen van de komende weken
Ik vond het altijd best een eenzaam traject, en dan was het zo fijn om hier herkenning en steun te krijgen. En dat kan ook heel goed als er weinig users zijn die zelf bezig zijn in het traject! Genoeg lurkers en ervaringsdeskundigen hier. Ik ga zo hard duimen! Peace
Ooit hoop ik terug te komen. En ik hoop dat ooit niet heel lang duurtquote:
Blijf wel redelijk eenzaam en alleen over hier
Barrel hebben jullie al ideeën over de laatste terugplaatsing?
Maar hopelijk ben jij dan al weer door naar het volgende topic.
Balen dat de eerste poging mislukt is. Succes met de volgende rond!
Cygne wat spannend zeg. Ik hoop op een gezonde plakker voor je. Duimen blijven draaien.
Barreltje hoe gaat het met jou?
Super. Geweldig. Ik duim even verder voor je. Het is vast een stap in de goede richting. Ik stuur je veel moed en positiviteit toe. Niet allesquote:
[ afbeelding ]
Dit is wel een echte streep hè?
want ik heb zelf ook nog wat nodig.Wowwww wat een superfijn nieuwsquote:
[ afbeelding ]
Dit is wel een echte streep hè?
Stuur ook een hoop naar jou toe.quote:
[..]
Super. Geweldig. Ik duim even verder voor je. Het is vast een stap in de goede richting. Ik stuur je veel moed en positiviteit toe. Niet alles
Ja, da's een echte!!! Gefeliciteerd Cygne en nu duimen voor een gezonde Hoe gaat het met jou dan?quote:
[..]
Super. Geweldig. Ik duim even verder voor je. Het is vast een stap in de goede richting. Ik stuur je veel moed en positiviteit toe. Niet alles
Dank je! Delen is lief.quote:
Laatste loodjes voor mij. spannend dus. Ik kan niet wachten.quote:
[..]
Hoe gaat het met jou dan?
Peace spannend
toen ik nog in het traject zat was het hier best een volle bak, maar toch voelde het ondanks alle medeleven eenzaam. En dan vooral in de echte wereld. De meeste mensen snappen niet waar je door heen gaat, welke tol het soms eist, je angsten, je verdriet, de hoop en wanhoop. Dikke knuffel voor al jullie meiden
Net op de echo een mooi leeglopend follikel gezien.. maandag dus de allerAllerALLER LAATSTE..quote:
Blijf wel redelijk eenzaam en alleen over hier
Barrel hebben jullie al ideeën over de laatste terugplaatsing?
Voorlopig is de score 0/9, we gaan voor 1/10
Ondertussen hebben we samen steeds intensievere gesprekken voor wat hierna.. we gaan er dus eigenlijk al vanuit dat ook deze niet gaat lukken..
We weten het nog niet.. het land waar ik nu tijdelijk woon heeft klinieken die tot 46 jaar gaan. Ergens willen we kijken of er toch niet nog iets kan (en eigenlijk vooral wat de verklaring is dat het jiet lukt) , aan de andere kant ben ik er klaar mee..
We hebben iig besloten om kerst gewoon fijn samen te vieren en dan weer eens 3 maanden pauze in te lassen waarin we er niet mee bezig gaan zijn..
Daarna gaan we eens op zoek naar (zoals mn vriend het benoemd) de perfect storm.. toch die 10 kilo afvallen, de rust en reinheid , vitaminen etc op peil , alle bijgeloven halen we er bij
We gaan het zien. In January komt iig mn nichtje ter wereld, en daar kijk ik enorm naar uit..
Vandaag officiële testdag.
SPOILER
. Aanstaande maandag terugplaatsing Barreltje? Spannend weer. Ik snap het plannen maken voor daarna wel hoor. Je moet toch wat met je gedachtes.
We ( ik ) zijn ook heel erg op zoek naar zingeving.. wat is he functie nou nog op aarde als je je niet kan voortplanten.. lastig..quote:
Da's een prachtige stijging Cygne
Aanstaande maandag terugplaatsing Barreltje? Spannend weer. Ik snap het plannen maken voor daarna wel hoor. Je moet toch wat met je gedachtes.
Och....quote:
We ( ik ) zijn ook heel erg op zoek naar zingeving.. wat is he functie nou nog op aarde als je je niet kan voortplanten.. lastig..
zo veel! Er zijn voor je naasten. Dat hoeven niet je eigen kinderen te zijn, het kunnen ook de kinderen van je familie of vrienden zijn. Je generatiegenoten. Anderen die op je pad komen. Je betekent waarschijnlijk iets moois voor je geliefde en je ouders. Misschien beteken je nog iets via je werk. Maar ik snap het gevoel wel hoor... je zou zo graag een enorme portie van je energie en tijd geven aan het grootbrengen van je eigen kind en wat moet je nu met al die ruimte.
.Dat zijn mooie streepjes hoor!quote:
Ik duim weer mee Barrel.
Vandaag officiële testdag.SPOILER[ afbeelding ]
Nu hopen dat het goed blijft gaan ! Op naar stap 2
SPOILERWat vinden jullie van de theorie dat een man niet kan/mag drinken tijdens de periode van het zwanger worden?
Het staat overal vaag beschreven, maar wat het nou echt doet...
[ Bericht 32% gewijzigd door #ANONIEM op 25-11-2020 14:38:53 ]
Af en toe een glaasje mag volgens mij wel als man. Zuipen zou ik niet gaan doen, zeker niet als je al in een medisch traject zit.quote:Op woensdag 25 november 2020 14:38 schreef Leonos het volgende:
SPOILERWat vinden jullie van de theorie dat een man niet kan/mag drinken tijdens de periode van het zwanger worden?
Het staat overal vaag beschreven, maar wat het nou echt doet...
Bij een vrouw wordt alcoholgebruik afgeraden, bij een man alcoholPIEKEN. Dat wil zeggen, niet meer dan 2. Daarbij wordt ook gezegd dat je dan ook niet elke dag 2 porties moet nemen. Oftewel, drink gewoon als stelregel niet maar als je eens met de mannen op stap gaat of je gaat lekker uiteten, neem er dan max 2.quote:SPOILERWat vinden jullie van de theorie dat een man niet kan/mag drinken tijdens de periode van het zwanger worden?
Het staat overal vaag beschreven, maar wat het nou echt doet...
Alcohol kan zaadkwaliteit beïnvloeden. Dat kan niet zoveel kwaad als je meer dan genoeg hebt, maar kan wel degelijk uitmaken als het al niet fantastisch is. Niet elke man heeft dat laten testen en het kan ook "niet fantastisch" zijn op manieren die niet uit de gewone testen komen (motiliteit, beweeglijkheid en hoeveelheid).
Dus het kan wel degelijk het verschil maken.
En als je arts het aanraadt en in plaats van dat advies te volgen, ga je het hele internet afzoeken naar redenen waarom het heus wel mag, terwijl de vrouw ook niet mag drinken en daarnaast gigantische offers moet doen voor jullie kinderwens, dan vind ik dat je niet heel betrokken bent. Maar dat is mijn stokpaardje
Ach Barreltje!quote:
[..]
We ( ik ) zijn ook heel erg op zoek naar zingeving.. wat is he functie nou nog op aarde als je je niet kan voortplanten.. lastig..
Ik snap de gedachtes goed want je wens voor een kindje is zo groot. Lemijn verwoordt het mooi maar hopelijk kun je dat zelf met de tijd ook zien als dat nodig mocht gaan zijn.
Spannend ook wel dat in het huidige woonland de leeftijdsgrens hoger ligt en daardoor die deur ook nog misschien op een kier staat.
Maar eerst maar even naar maandag toeleven.
Ik duim weer kei hard voor je en dat de terugplaatsing maandag het gouden embryootje is!
Dat zijn hele mooie streepjes!quote:
Ik duim weer mee Barrel.
Vandaag officiële testdag.SPOILER[ afbeelding ]
Pfft Barrel, wat mega spannend! Als er iemand is waarbij het nu verdorie eens moet lukken, dan is het wel bij jou!quote:
[..]
Net op de echo een mooi leeglopend follikel gezien.. maandag dus de allerAllerALLER LAATSTE..
Voorlopig is de score 0/9, we gaan voor 1/10
Ondertussen hebben we samen steeds intensievere gesprekken voor wat hierna.. we gaan er dus eigenlijk al vanuit dat ook deze niet gaat lukken..
We weten het nog niet.. het land waar ik nu tijdelijk woon heeft klinieken die tot 46 jaar gaan. Ergens willen we kijken of er toch niet nog iets kan (en eigenlijk vooral wat de verklaring is dat het jiet lukt) , aan de andere kant ben ik er klaar mee..
We hebben iig besloten om kerst gewoon fijn samen te vieren en dan weer eens 3 maanden pauze in te lassen waarin we er niet mee bezig gaan zijn..
Daarna gaan we eens op zoek naar (zoals mn vriend het benoemd) de perfect storm.. toch die 10 kilo afvallen, de rust en reinheid , vitaminen etc op peil , alle bijgeloven halen we er bij
We gaan het zien. In January komt iig mn nichtje ter wereld, en daar kijk ik enorm naar uit..
En wat betreft de zingeving. Toen ik het las deed mij hart een beetje pijn. Voordat ik uiteindelijk zwanger raakte van M was ik ook erg bang voor het alleen achterblijven en de verdere invulling van ons leven. Ik vind het zo verdrietig om te lezen dat dat bij jullie nu zo actueel is
Ziet er goed uit Cygne!quote:
Ik duim weer mee Barrel.
Vandaag officiële testdag.SPOILER[ afbeelding ]
En?quote:
Ik heb morgen weer een echo om te checken hoe de eitjes rijpen. Vorige keer waren de eitjes al klaar om te springen, dus nu een dagje eerder terugkomen.
quote:
De eitjes hadden er nog geen zin in. Last van de donkere dagen of zo. Waar ze de vorige ronde na 7 dagen spuiten al klaar waren om te springen (18 en 20mm), waren ze nu na 6 dagen nog maar 10 en 12 mm. Nu hopen dat deze twee door blijven groeien zondag terug.God ja, ik weet het ook nog wel, de ene cyclus gaat het te snel, de andere te traagquote:
[..]
Ik duim voor deze 2 en voor zondag En Barrel
Dat was echt mijn nachtmerrie jarenlang. Ik wilde daar gewoon niet over na denken, want het voelde zo leeg. Dus ik snap heel goed dat je daar mee struggled. Ik ga m'n duimen kapot draaien voor deze (voorlopig?) laatste poging Succes zondag Peace. Hopelijk grotere eitjes dan!
Hoe ging 't vandaag?quote:
[..]
Goed! Goede echoquote:
Twee mooie eitjes, vanavond de ovitrelle en dinsdag de inseminatie. Hoe gaat het met jou?
Spannend!quote:
[..]
Goed! Goede echo
Hoe gaat het met jou?
Goed! Ik heb voor het eerst sinds de zwangerschap van Wolf geen spotting rond deze termijn. Zegt niks, maar scheelt wel veel stress.
SPOILER
Heb ik ook een keer een echofoto op fok geplaatst
ik hoop zó dat dit 'm gewoon is! Even extra jompels voor het geval dat het helpt: quote:
Nou.. deze lichtflits moet het dan maar worden hoorSPOILER
Nou, groeien flits! Spannend Barrel Duimen draaien hier voor jou en dit flitsje!
op de 1/10 barrel! toffe echofoto
Ik ga heel hard duimen dat deze lichtflits over 9 maanden mag komen shinen!
. Barreltje PUPO plakken jij!Dit idd!quote:
Al mijn positieve energie richting barrel voor een kerstwonder
Prachtige echofoto, nu al fotogeniek 
Broedze! Hoe voel je je?quote:
quote:
Verder wel goed. Afgelopen maanden waren best heftig met steeds te verwachten telefoontjes met goed of slecht nieuws. Dat is nu even voorbij en dat geeft veel rust.
Ook overgeven zelfs? Bah, maar ook wel weer fijn ofzo, een soort bevestiging?quote:
[..]
Verder wel goed. Afgelopen maanden waren best heftig met steeds te verwachten telefoontjes met goed of slecht nieuws. Dat is nu even voorbij en dat geeft veel rust.
Nu kun je ons traject niet vergelijken met dat van jullie, maar ik weet ook nog wel inderdaad het grote contrast tussen zwanger proberen te worden en zwanger zijn. Vooral de eerste weken en maanden van de zwangerschap waarin je weinig controles hebt.
Wanneer heb je weer een echo?
Donderdag, om te kijken of het op de goede plek zit. Ik vraag of ik daarna pas weer een echo mag met 10 weken. Als er dan een hartje is, is de kans veel groter dat dat zo blijft.quote:
[..]
Ook overgeven zelfs? Bah, maar ook wel weer fijn ofzo, een soort bevestiging?
Nu kun je ons traject niet vergelijken met dat van jullie, maar ik weet ook nog wel inderdaad het grote contrast tussen zwanger proberen te worden en zwanger zijn. Vooral de eerste weken en maanden van de zwangerschap waarin je weinig controles hebt.
Wanneer heb je weer een echo?
En @Cygne: ik heb dit keer de hele vroege echo ook overgeslagen omdat dat vroege kloppende hartje geen waarde had na de vorige keer. Was soms lastig, maar toch was dat kloppende hartje bij bijna 9 weken een veel fijnere geruststelling dan als ik het twee weken daarvoor al had gezien.
Ja precies. Ik moet een vroege echo vanwege hoger risico op bbz maar als ik dat risico niet had, had ik die ook geskipt.quote:
Ik duim voor je Barrel!
En @:Cygne: ik heb dit keer de hele vroege echo ook overgeslagen omdat dat vroege kloppende hartje geen waarde had na de vorige keer. Was soms lastig, maar toch was dat kloppende hartje bij bijna 9 weken een veel fijnere geruststelling dan als ik het twee weken daarvoor al had gezien.
Inmiddels ken ik het verloop wel: lege vruchtzak met 6 weken, met 7 weken traag hartje en vruchtje ter grootte van 6 weken. Dan 2 weken later is de groei weer ingehaald en een week later is er geen hartactie meer. Die achtbaan hoef ik niet zo nodig nu.
Top! Weer een horde genomen.quote:
Weer een stapje op het goede pad!
voor cygne!Stap 2 is gezet.. op naar stap 3 (10 weken echo?)
Wat fijnquote:
En barrel pupo
hoe voel je je? Wij hebben dinsdag de inseminatie gehad. Nu maar weer afwachten...
Het valt me wel op dat ik wat slecht reageer op de Gonal F. Ik heb tijdens de weken dat ik spuit veel buikpijn, diarree, misselijk en ben erg moe. Herkenbaar voor iemand?
Spannend!quote:
Goed nieuws Cygne!
Wij hebben dinsdag de inseminatie gehad. Nu maar weer afwachten...
Het valt me wel op dat ik wat slecht reageer op de Gonal F. Ik heb tijdens de weken dat ik spuit veel buikpijn, diarree, misselijk en ben erg moe. Herkenbaar voor iemand?
Wel wat bijwerkingen gehad, maar niet in die mate.
quote:Ze had ook 27 jaar geleden geboren kunnen worden of in de jaren daaropvolgend: Molly Gibson, de blakend gezonde dochter van Tina en Ben Gibson uit de Amerikaanse staat Tennessee. Maar ze is een maand oud, en werd geboren uit een ingevroren embryo uit oktober 1992.
Baby Gibson verbreekt hiermee het record van haar eigen zus, Emma, die in november 2017 werd geboren uit een 24 jaar oude embryo, aldus CNN.
https://nos.nl/l/2359066quote:Stellen die besluiten om hun ingevroren embryo's niet te gebruiken, kunnen deze afstaan voor gezinnen die de embryo's adopteren. Deze worden vervolgens geplaatst in de baarmoeder van de adoptiemoeder.
Bestaat die optie hier in Nederland ook? Ik dacht zelf van niet namelijk.
Het kan wel blijkbaarquote:
Bijzonder nieuws uit de VS:
[..]
[..]
https://nos.nl/l/2359066
Bestaat die optie hier in Nederland ook? Ik dacht zelf van niet namelijk.
https://www.freya.nl/kind(...)ingen/embryodonatie/
Wij hebben het er al over gehad en het zou voor ons een optie kunnen zijn. Maar waarschijnlijk hebben we ze gewoon zelf nodig.
Zelf deden wij onze pgd in België en daar kregen we de optie om te doneren. Daar hebben we ook voor gekozen, alleen hebben we helaas nooit embryo's over gehad en alles zelf moeten gebruiken. Ik had persoonlijk op deze manier graag een ander stel geholpen. Natuurlijk loopt er dan ergens op de wereld nog een mens rond wat biologisch gezien jouw kind is, maar daar had ik geen moeite mee.
Hier een kort stukje dst het kan in leiderdorp. Hoe dat verder in detail zit weet ik niet ..
Edit: de link van bottoms was uitgebreider ..
In verband met de schaarste aan gedoneerde embryo’s krijgt een wensmoeder maximaal tweemaal een
terugplaatsing van een gedoneerd embryo.
Niet dat ik denk dat mijn embryo's allemaal tot een baby zouden leiden, maar ik zou het misschien wel fijn vinden als ze sowieso samen zouden blijven. Maar ja, wat als er dan weer embryo's overblijven.
Ik vind het maar moeilijk allemaal. Maar vernietigen vind ik zeker een vreselijk idee.
Ergens hoop ik dat ze op zijn als we klaar zijn, of dat er max 1 of 2 overblijven.
SPOILEROp.de dag dat ik ongesteld moet worden spotting, en dst is echt geen innestelling meer 8 dagen na de terugplaatsing.
Dus. Dit was het dan.
Ik ga even een potje zitten janken
Sorry voor de drama
meisje toch. Keihard janken is terecht en geen sorry! Ben jij mal. Dit is keiharde mokerslag. Dikke voor jou en man.Dit is zo oneerlijk! Heel veel sterkte
Ik reageer eigenlijk nooit hier, maar wil jullie wel een welgemeende
geven Heel veel sterkte met alles wat komen gaat
Ik weet niet wat te zeggen. Heel veel sterkte. Met alleen spotting, is er dan geen hoop? Met jouw voorgeschiedenis snap ik echt dat je het somber inziet, ik weet het even niet meer, gaat het altijd zo bij jou?quote:SPOILEROp.de dag dat ik ongesteld moet worden spotting, en dst is echt geen innestelling meer 8 dagen na de terugplaatsing.
Dus. Dit was het dan.
Ik ga even een potje zitten janken
Sorry voor de drama
Sorry voor de bemoeienis
En geen sorry, je mag hier juist je hart luchten! Als je er over wil praten weet je me te vinden . Hoop.. uitgestelde teleurstellingquote:
[..]
Met alleen spotting, is er dan geen hoop? Met jouw voorgeschiedenis snap ik echt dat je het somber inziet, ik weet het even niet meer, gaat het altijd zo bij jou?
Sorry voor de bemoeienis
Maar nee. Ook met herkenbare buikpijn en mood er bij.. was de hele dag al rusteloos zeg maar..
Tevens blijk ik in mijn nieuwe thuisland geen zwangerschapstest te hebben.. terwijl er thuis nog wel een stuk of 5 in de la liggen..
Bah, wat frustrerend! Ik snap heel goed dat je je voor deze laatste ultieme teleurstelling behoedtquote:
[..]
Hoop.. uitgestelde teleurstelling
Maar nee. Ook met herkenbare buikpijn en mood er bij.. was de hele dag al rusteloos zeg maar..
Tevens blijk ik in mijn nieuwe thuisland geen zwangerschapstest te hebben.. terwijl er thuis nog wel een stuk of 5 in de la liggen..
wat ontzettend stom is dit geen drama, geen sorry, daar mag je heel hard om vloeken en huilen Barreltje. Heel veel sterkte . Wat verschrikkelijk kut en oneerlijk. Dikke knuffel en sterkte met wat komen gaat Het is zo hard en oneerlijk.
woorden schieten eigenlijk tekort, alleen een hoop gevloek. Heel veel sterkte en een dikke knuffel Lastige is dat mn lief nu in een ander land is dan ik. Hij komt gelukkig wel binnenkort hierheen dus dan gaan we lekker knuffelen en bedenken wat nu.
Ik vind het lastig om bij hem nog een wil te bespeuren om nog "iets" te proberen.. ik weet niet of ik nog wil.. ja voor hem, voor mij hoeft het niet meer.. en als hij dan zegt :" dat is wel een keus voor de rest van je leven" dan komt dat weer enorm hard binnen..Dus wellicht toch nog iets om te discusieren..
Ik heb de halve nacht wakker gelegen en websites gelezen van mensen die door hetzelfde heen (zijn ge)gaan.. het is enorm confronterend, want het is idd niet iets van nu, maar iets wat terug blijft komen.. (je wordt ook helemaal niet oma ofzo, en als ik zie hoe moeilijk mn ouders het daar mee hadden..
) ik kan dat eigenlijk nog helemaal niet overzien..Dus voor nu gaat dit topic weer uit mijn topics list.. te confronterend en even met andere dingen bezig zijn.. op korte termijn is dat vanavond een biertje, want dat kan nu ook weer..
Ik hoop dat alle dames die hier momenteel posten en wachten snel dit topic op een positieve manier kunnen verlaten.. ik jompel in gedachten mee..
en dan ook nog eens zonder je lief nu, het is zó ontzettend oneerlijk. Ik denk aan je. Het is nu echt even niet te overzien. En dat hoeft ook niet. Als je er ooit voor open staat zijn er bij activiteiten van Freya (freya.nl) hele lieve lotgenoten te vinden.
Ik wil je heel veel sterkte wensen in dit rouwproces
Ik weet gewoon niet wat ik moet zeggen.
Sterkte met alles en praat en knuffel goed met je lief
ik had het je zo gegund. Sterkte, ook met het op één lijn komen met K.
Daarna ging ik scheiden en ontmoette ik een hele leuke vent.
En die kinderwens is er nog steeds, er was al vaker uitgesproken dat hij best nog een kind zou willen (zijn eigen dochter is 11
) maar ik was door nog wat dingen terughoudend (waar ik hier niet op in gaan, voor degene die echt willen weten dm staat open) en gisteren het gesprek over onze toekomst en hoe verder en toch weer aangegeven dat die wens niet over is. Dus.... conclusie wij gaan dit nog een keer doen samen. We hebben nog geen duidelijke timeline, maar ik durf dit met hem aan, waar ik eerst eigenlijk altijd het gevoel had dit ga ik niet meer doen, ik ben namelijk door het missen van de eileiders aangewezen op ivf en gezien mijn ervaringen zag ik het eigenlijk niet meer zitten. Ik vond het hele ivf traject heftig en een aanslag op mijn lijf en psyche. Maar deze man is anders dan mijn ex, staat totaal anders in het leven en de manier waarop we er gisteren open over konden praten maakt dat ik dit dus wel aan durf. Helaas zullen we het waarschijnlijk zelf moeten bekostigen omdat ik al 3 vergoede pogingen heb gehad. Enige reden voor nieuwe vergoede pogingen zou zijn als bij hem blijkt dat zijn zwemmer niet goed genoeg zijn. Maar daar ga ik voor nu even niet van uit.
Dus ja... dit dus.. spannend.
Ik heb sinds je vertelde over de scheiding altijd wel gedacht dat je het weer zou gaan proberen. Ooit, als je er klaar voor zou zijn. Met of zonder nieuwe partner. Wat spannend dat 'ooit' dichterbij komt nu. Ik ga zo ontzettend hard voor jullie duimen!
Ja ik ben er klaar voor, ik heb zelf nog een tijdje gedacht ik ga dit als ik niet op tijd een nieuwe partner heb alleen doen, maar eerlijk na veel nadenken zag ik dit niet zitten.Maar samen met hem durf ik dit aan, ik wil oprecht een kind met hem. Eerst was het voor mijn gevoel vooral het willen van een kind, met wie dat maakte niet zo uit
Maar als ik zie hoe hij met zijn dochter is
Dat wil ik voor mijn kind. Gelukkig hebben zijn dochter en ik een goede band, dus ik ben voor mijn gevoel al een soort van mama. Maar nog een kindje van ons samen. Dat zie ik wel zitten .Nee helaas, ik dacht dat ook maar alles is ook via mijn verzekering gegaan. Ik heb dat al uitgezocht.quote:
@:droomvrouwtje Wat een rollercoaster! Is het niet zo dat het gaat om het PAAR dat 3 vergoede pogingen heeft? En je bent nu een nieuw paar, dus teller staat op 0. En als dat toch noet zo is, er zijn verzekeringen niet een 4e of 5e poging vergoeden!
Dat laatste zou nog een optie kunnen zijn, maar daar moet ik dan eens induiken. Ik weet niet aan welke voorwaarden je dan moet voldoen en of dat mogelijk is met een nieuwe partner.
Wat dapper!
@Peacefull dat hoop ik ook.
Ik moest wel lachen ik heb al jaren een short list met namen alleen jongens namen willen niet zo, maar ik heb al jaren een meisjes naam in mijn hoofd. Dus toen ik die riep, moest hij meteen lachen want de naam die ik graag voor een meisje zou willen is wat hij zijn dochter eigenlijk als 2e naam had willen geven maar niet gedaan heeft. Dus daar zijn we al over uit *zwijmel*
Da's wel heul tof!quote:
Jullie zijn lief
@:Peacefull dat hoop ik ook.
Ik moest wel lachen ik heb al jaren een short list met namen alleen jongens namen willen niet zo, maar ik heb al jaren een meisjes naam in mijn hoofd. Dus toen ik die riep, moest hij meteen lachen want de naam die ik graag voor een meisje zou willen is wat hij zijn dochter eigenlijk als 2e naam had willen geven maar niet gedaan heeft. Dus daar zijn we al over uit *zwijmel*
Ik wilde eigenlijk geen vroege echo maar lag vandaag met uitdroging in het ziekenhuis en de gynaecoloog wilde toch even kijken met het primitieve echo-apparaat van de kraamafdeling. En: er klopt een hartje
En een hartje
maar kloppend hartje Ja hield al paar dagen niks meer binnen. Huisarts wilde me even zien en die stuurde me meteen door naar het ziekenhuis.quote:
@:cygne met uitdroging in het ZH? Ben je zo ziek?
En een hartje
10 keer prikken want m'n vaten wilden niet maar heb inmiddels wat vocht binnen.
Cygne, een kloppend hartje
Hoeveel weken ben je nu en wanneer weet je meer over de gezondheid van het kindje?
Wat bijzonder!quote:
Ik moest wel lachen ik heb al jaren een short list met namen alleen jongens namen willen niet zo, maar ik heb al jaren een meisjes naam in mijn hoofd. Dus toen ik die riep, moest hij meteen lachen want de naam die ik graag voor een meisje zou willen is wat hij zijn dochter eigenlijk als 2e naam had willen geven maar niet gedaan heeft. Dus daar zijn we al over uit *zwijmel*
Hoe klein is die kans zeg, met zo enorm veel namen om uit te kiezen. @Cygne beterschap!
En een hartje! Morgen 7 weken. Als het goed blijft gaan ergens in januari vlokkentest.quote:
Wat leuk dv! Ik heb het al die jaren voor je gehoopt en het is je zo gegund
Cygne, een kloppend hartje
Hoeveel weken ben je nu en wanneer weet je meer over de gezondheid van het kindje?
dat de tijd maar vooruit mag vliegen Ja bijzonder he
Voor mij geeft dat wel een bepaald vertrouwen. Sowieso, de manier waarop we hier over konden praten en ook mijn angsten die vooral liggen rondom punctie en reactie op hormonen maar ook de angst mezelf kwijt te raken net nu ik eindelijk het gevoel heb daar te zijn waar ik wil zijn, geestelijk en lichamelijk. Maar zijn vertrouwen in mij, zijn humor, zijn zorgzaamheid dat allemaal samen maakt dat ik dit durf en volmondig ja durf te zeggen en dit nog een keer aan durf ook wetende dat het nog steeds garanties geen geeft en ik nog altijd “kindloos” achter kan blijven. Kindloos bewust tussen haakjes gezien zijn dochter waar ik echt dol op ben
De band die zij en ik hebben is best bijzonder[ Bericht 0% gewijzigd door droomvrouwtje op 10-12-2020 22:48:43 ]
Cygne, beterschap x
En cygne beterschap! Ik hoop dat je je snel beter voelt!
En wat spannend! Cygne, wat fijn een kloppend hartje!
Je kan denk ik beter in dit topic meeposten, daar zitten de dames zwanger proberen te worden zonder medische hulp. In dit topic zitten dames die hulp van het ziekenhuis krijgen door middel van bijvoorbeeld IVF.quote:
Ik probeer al een half jaar zwanger te worden na het stoppen van jarenlang de pil te slikken. Ik ben nu 27 en de komende tijd ga ik met jullie meeschrijven. Ik heb wel meteen een vraag. Is het overigens handig om na het klaarkomen om nog even te liggen na het vrijen of kan ik meteen uitplassen/douchen. Ik heb namelijk de gewoonte om meteen te gaan douchen en goed spoelen van onder.
Ik kreeg van de huisarts als advies om 20 minuten te blijven liggen met een kussen in je onderrug. Uiteindelijk heb ik ook hulp van het ziekenhuis gehad maar dat betekent niet dat t voor jou niet werkt. Ik duim voor je
Bedankt voor de tip. Ik zal wel mijn vraag ook in het andere topic postenquote:
[..]
Je kan denk ik beter in dit topic meeposten, daar zitten de dames zwanger proberen te worden zonder medische hulp. In dit topic zitten dames die hulp van het ziekenhuis krijgen door middel van bijvoorbeeld IVF.
Ik kreeg van de huisarts als advies om 20 minuten te blijven liggen met een kussen in je onderrug. Uiteindelijk heb ik ook hulp van het ziekenhuis gehad maar dat betekent niet dat t voor jou niet werkt. Ik duim voor je
Arme man en kind trouwens, ik ben echt de duivel himself
Nu nog even wachten op bloed en dan komende week vol goede moed een nieuwe poging doen. Vind het wel fijn dat het dan in de Kerstvakantie valt, scheelt weer geregeld en gedoe op mijn werk.Edit: gek genoeg heb ik het volste vertrouwen in de komende poging. Bij M was het de 3e IUI poging raak en nu valt deze 3e poging precies gelijk met die van 3 jaar geleden.
Zou wel bijzonder zijn als de komende ronde dan tot een positieve test zou leiden.Morgenochtend weer een startecho
#moederzielalleenhier
quote:
Lief dames
Morgenochtend weer een startecho
#moederzielalleenhier
Ik hoop dat jij je snel weer een beetje beter gaat voelenquote:
Wanneer weet/hoor je meer over dit kindje?
We hebben volgende week woensdag weer een echo in het UMC. Verwacht ik geen bijzonderheden van. Begin januari termijnecho bij de verloskundige. Als die echo nog goed is, is de kans redelijk groot dat het kindje niet ziek is. Ergens daarna zal de vlokkentest wel gepland worden.quote:
[..]
Ik hoop dat jij je snel weer een beetje beter gaat voelen
Wanneer weet/hoor je meer over dit kindje?
Alle anderen hier uiteraard ook, veel succes en sterkte met het hele proces allemaal!
Phoe, echt nog even spannend allemaalquote:
[..]
We hebben volgende week woensdag weer een echo in het UMC. Verwacht ik geen bijzonderheden van. Begin januari termijnecho bij de verloskundige. Als die echo nog goed is, is de kans redelijk groot dat het kindje niet ziek is. Ergens daarna zal de vlokkentest wel gepland worden.
Wat maakte nou precies dat ze deze toch nog terug durfden te plaatsen? (Als je het niet wil beantwoorden dan hoeft dat niet hoor)
Omdat er zoveel niet-conclusief waren en ze vrijwel zeker de procedure niet nog een keer zouden overleven. Ook omdat ik niet heel makkelijk zelf zwanger raak. We moesten ons heel uitdrukkelijk uitspreken vóór prenatale diagnostiek.quote:
[..]
Phoe, echt nog even spannend allemaal
Wat maakte nou precies dat ze deze toch nog terug durfden te plaatsen? (Als je het niet wil beantwoorden dan hoeft dat niet hoor)
Het heeft wel heel wat werkgroep vergaderingen gekost in de ziekenhuizen.
Hehe jullie hebben de artsen mooi bezig gehoudenquote:
[..]
Omdat er zoveel niet-conclusief waren en ze vrijwel zeker de procedure niet nog een keer zouden overleven. Ook omdat ik niet heel makkelijk zelf zwanger raak. We moesten ons heel uitdrukkelijk uitspreken vóór prenatale diagnostiek.
Het heeft wel heel wat werkgroep vergaderingen gekost in de ziekenhuizen.
Hoe mooi zou het zijn als hier straks een prachtig kindje uit voortkomt quote:
Ik durf het bijna niet te posten bang om te jinxen. Ik was daar waar barreltje was, einde oefening klaar en uit. Het was toen in die situatie heel definitief, vooruit kijken heb ik nooit gedaan. Je weet namelijk nooit. En ik kon het net als barrel niet overzien van wat dit dan precies inhoud voor de toekomst, nog steeds niet eigenlijk. Maar ik was echt kapot, weg droom, weg toekomst, geen idee hoe verder te moeten. Ik heb hier echt zitten janken toen ik haar berichtje las en wist niet goed wat te zeggen. Want de pijn, de wanhoop, het verdriet, het gevoel je verslagen voelen. Ik snap zo waar je dan zit met je gevoelens. Barreltje lieve vrouw, ik leef met je mee. Dikke knuffel voor jou en ik denk aan je
Daarna ging ik scheiden en ontmoette ik een hele leuke vent.
En die kinderwens is er nog steeds, er was al vaker uitgesproken dat hij best nog een kind zou willen (zijn eigen dochter is 11
Helaas zullen we het waarschijnlijk zelf moeten bekostigen omdat ik al 3 vergoede pogingen heb gehad. Enige reden voor nieuwe vergoede pogingen zou zijn als bij hem blijkt dat zijn zwemmer niet goed genoeg zijn. Maar daar ga ik voor nu even niet van uit.
Dus ja... dit dus.. spannend.
Ik reageer toch weer flink op de Gonal. Mocht deze ronde geen zwangerschap opleveren dan ga ik toch eens een ander middel uitproberen denk ik.
Tweede Kerstdag de inseminatie
Wie weet levert dit ons een mooi kerstcadeautje op Lieverd ik heb deze update helemaal gemist, wat een fantastisch nieuwsquote:
@:cygne ik duim voor je
Ja bijzonder he
Kindloos bewust tussen haakjes gezien zijn dochter waar ik echt dol op ben
Ik had al goede hoop dat je er ooit toch nog eens voor zou gaan en nu is het moment gewoon daar. Qua angst rondom de punctie: waar zit dat hem in, de pijn? Want dan weet ik helemaal wat je bedoelt en kan ik je aanraden dit onder narcose te doen. Dat heb ik de laatste twee keer gedaan en dat was echt heel fijn. Het idee van ooit nog een punctie zonder narcose geeft me ook meteen hartkloppingen
Spannend! Mijn duimen gaan voor je draaienquote:
Eén eitje dit keer helaas. Het spuiten heeft, behalve een kortere cyclus, niks extra's opgeleverd.
Ik reageer toch weer flink op de Gonal. Mocht deze ronde geen zwangerschap opleveren dan ga ik toch eens een ander middel uitproberen denk ik.
Tweede Kerstdag de inseminatie
quote:
[..]
Lieverd ik heb deze update helemaal gemist, wat een fantastisch nieuws
Qua angst rondom de punctie: waar zit dat hem in, de pijn? Want dan weet ik helemaal wat je bedoelt en kan ik je aanraden dit onder narcose te doen. Dat heb ik de laatste twee keer gedaan en dat was echt heel fijn. Het idee van ooit nog een punctie zonder narcose geeft me ook meteen hartkloppingen
Mijn angst zit in pijn. Maar er zit ook nog wat onverwerkte dingen waar ik eigenlijk nog mee aan de slag moet. Door de punctie raak ik in paniek als ik bijv voor een uitstrijkje moet, want die eendenbek... complete paniek, niet kunnen ontspannen waardoor die dus zeer doet.
Ik heb ook een zwart gat van de eerste punctie, maar flashbacks op het moment dat het slecht gaat (weinig slaap, kort lontje en ik mezelf voorbij dender) met mij, dan schrik ik s’nachts echt wakker, ik kan nog steeds niet alles helder plaatsen, ik weet hoe die dag verlopen is, maar als ik erover praat is het alsof ik het niet over mezelf heb. De andere 2 puncties kan ik wel herinneren. De 2e ging redelijk maar bij de 3e weer paniek en zijn ze gestopt met aanprikken. Het moeilijke is dat ik niet steeds hetzelfde reageer op pijnstilling, de eerste keer was ik compleet van de wereld. De 2e keer geen pijn en erg fit en de 3e weer zelfde dosis en deed het zeer.
Maar ik durf het op zich wel aan met hem, hij weet mij altijd wel te kalmeren dus ik heb vertrouwen dat hij het in die situatie ook kan
weliswaar anders dan we 8 jaar lang hebben gehoopt... maar door de omstandigheden momenteel.. toch nog gelukt deze week!
Een meisje, gefeliciteerd!quote:
weliswaar anders dan we 8 jaar lang hebben gehoopt... maar door de omstandigheden momenteel.. toch nog gelukt deze week!
Ik herken je verhaal heel goed, voor mij was die punctie ook erg traumatisch. Is het voor jou ook een optie om het onder narcose te doen? Dat gaf mij zo ontzettend veel lucht! Het is gewoon een optie dus ik zou hier zeker om vragen.quote:
[..]
Mijn angst zit in pijn. Maar er zit ook nog wat onverwerkte dingen waar ik eigenlijk nog mee aan de slag moet. Door de punctie raak ik in paniek als ik bijv voor een uitstrijkje moet, want die eendenbek... complete paniek, niet kunnen ontspannen waardoor die dus zeer doet.
Ik heb ook een zwart gat van de eerste punctie, maar flashbacks op het moment dat het slecht gaat (weinig slaap, kort lontje en ik mezelf voorbij dender) met mij, dan schrik ik s’nachts echt wakker, ik kan nog steeds niet alles helder plaatsen, ik weet hoe die dag verlopen is, maar als ik erover praat is het alsof ik het niet over mezelf heb. De andere 2 puncties kan ik wel herinneren. De 2e ging redelijk maar bij de 3e weer paniek en zijn ze gestopt met aanprikken. Het moeilijke is dat ik niet steeds hetzelfde reageer op pijnstilling, de eerste keer was ik compleet van de wereld. De 2e keer geen pijn en erg fit en de 3e weer zelfde dosis en deed het zeer.
Maar ik durf het op zich wel aan met hem, hij weet mij altijd wel te kalmeren dus ik heb vertrouwen dat hij het in die situatie ook kan
Als je er toch nog eens uitgebreid met iemand over wil praten dan staat mijn dm voor je open
Na 8 jaar? Wow wat een wonder dan. Dat mag je dan wel groots aanpakken! Gefeliciteerd met jullie aankomende dochterquote:
weliswaar anders dan we 8 jaar lang hebben gehoopt... maar door de omstandigheden momenteel.. toch nog gelukt deze week!
De andere deed ik met morfine EN een roesje. Eerlijk, ja het is nog echt niet fijn, maar wel beter te doen.
Oké, elke punctie was maar 1 of 2x aanprikken, maar toch... Met fentanyl de 2 keren daarna was wat mij betreft echt het minimum! Dus angst voor een punctie snap ik heel goed, en het is mooi dat ze het kennelijk ook wel onder narcose doen. Ik kon overigens na al die rondes de laatste ronde niet meer mezelf injecteren Dat was steeds zo'n drempel elke keer, dus de laatste ronde deed mijn man het op niet-werkdagen, en op werkdagen een collega. Ik weet niet hoe ik het anders had moeten doen. Het valt mij op dat daar eigenlijk weinig aandacht voor is 
Gefeliciteerdquote:
weliswaar anders dan we 8 jaar lang hebben gehoopt... maar door de omstandigheden momenteel.. toch nog gelukt deze week!
Geen idee of mijn ziekenhuis narcose aanbied met punctie, kan het allicht vragen.
Dat prikken van mezelf vond ik wel meevallen. Zolang ik het maar zelf deed, een ander laten doen vond ik een eng idee.
Ik doe de prikpil (ja zo stom dat ik dat moet) ook zelf prikken 😁quote:
[..]
Gefeliciteerd
Geen idee of mijn ziekenhuis narcose aanbied met punctie, kan het allicht vragen.
Dat prikken van mezelf vond ik wel meevallen. Zolang ik het maar zelf deed, een ander laten doen vond ik een eng idee.
Ja ik vind het zo stom. Recept voor prikpil ophalen. Dan afspraak maken. Duurt weer paar dagen.quote:
@:Tally dat zou ik dus ook voor elkaar krijgen.
Dacht ik heb 6 jaar lang mezelf geprikt. Dus dit lukt me ook wel
Als het goed is, zit je lekker te broedenquote:
Eén eitje dit keer helaas. Het spuiten heeft, behalve een kortere cyclus, niks extra's opgeleverd.
Ik reageer toch weer flink op de Gonal. Mocht deze ronde geen zwangerschap opleveren dan ga ik toch eens een ander middel uitproberen denk ik.
Tweede Kerstdag de inseminatie
ik ga voor je duimen!Jazeker!quote:
[..]
Als het goed is, zit je lekker te broeden
Het was een waardeloze poging
Op naar een Kerstverrassing (Zo ging het bij M destijds ook. Minste poging leverde M op
) 
En wat vervelend om te lezen dat er zoveel zijn die zo enorm veel pijn hebben gehad bij de punctie zelf!
Ik zag er zelf enorm tegenop (door slechte ervaring met poliep verwijderen) maar met de morfine en nog een kalmeringsgoedje heb ik zelf gelukkig niets gevoeld.
Bij de eerste poging was ik compleet van de wereld zelfs heb na de poging 2.5u geslapen voordat we naar huis konden, normaal sta je een uur later wel buiten en daarna nog hele dag plat gelegen. Had toen een combi van pijnstilling en kalmering, fentanyl en dormicum. Echt die 3e keer zelfde combi gilde ik het uit, toen stopte ze zelf met aanprikken want complete paniek omdat het zo zeer deed. Ik voelde ik mij 3 kwartier later prima en stond ik daarna buiten.quote:
Spannend Peace! Duimen draaien hier ook.
En wat vervelend om te lezen dat er zoveel zijn die zo enorm veel pijn hebben gehad bij de punctie zelf!
Ik zag er zelf enorm tegenop (door slechte ervaring met poliep verwijderen) maar met de morfine en nog een kalmeringsgoedje heb ik zelf gelukkig niets gevoeld.
Mijn duimen draaienquote:
[..]
Jazeker!
Het was een waardeloze poging
(Zo ging het bij M destijds ook. Minste poging leverde M op
Same met mijn M.quote:
[..]
Jazeker!
Het was een waardeloze poging
(Zo ging het bij M destijds ook. Minste poging leverde M op
Bedankt! Yup was eerst zelf proberen, toen iui, toen inf.quote:
[..]
Na 8 jaar? Wow wat een wonder dan. Dat mag je dan wel groots aanpakken! Gefeliciteerd met jullie aankomende dochter
En daar tussen lange tijd met operaties ( endometriose, gescheurde baarmoeder enz. Enz. ) laatste ivf laatste eitjes.. bam! Punctie bieden ze aan onder narcose ( iig bronovo wel!)
Zo zie je dat kwantiteit niks zegt. Ik ga duimen dat het weer hetzelfde verlooptquote:
[..]
Jazeker!
Het was een waardeloze poging
(Zo ging het bij M destijds ook. Minste poging leverde M op
Jeetje jullie hebben wel wat meegemaakt! Dan is dit helemaal bijzonder. Hopelijk kunnen jullie er wel van genietenquote:
[..]
Bedankt! Yup was eerst zelf proberen, toen iui, toen inf.
En daar tussen lange tijd met operaties ( endometriose, gescheurde baarmoeder enz. Enz. ) laatste ivf laatste eitjes.. bam! Punctie bieden ze aan onder narcose ( iig bronovo wel!)
Wat naar die 3e keer!!quote:
[..]
Bij de eerste poging was ik compleet van de wereld zelfs heb na de poging 2.5u geslapen voordat we naar huis konden, normaal sta je een uur later wel buiten en daarna nog hele dag plat gelegen. Had toen een combi van pijnstilling en kalmering, fentanyl en dormicum. Echt die 3e keer zelfde combi gilde ik het uit, toen stopte ze zelf met aanprikken want complete paniek omdat het zo zeer deed. Ik voelde ik mij 3 kwartier later prima en stond ik daarna buiten.
Dat dat per punctie dan zo kan verschillen...
Nou voorlopig hoef ik er nog niet aan te denken maar ik hou het in mijn achterhoofd dat dit ook een mogelijk scenario is...
Ja, best prima eigenlijkquote:
We zijn lekker lui geweest in de vakantie en gaan komende week (online) weer aan het werk. Ik geloof dat mijn NOD a.s. zaterdag is.Ja, hoe dichter je bij NOD komt hoe zenuwachtiger je wordt natuurlijkquote:
Goed te horen dat je een fijne vakantie hebt gehad, en gelukkig dat je de tweede wachtweek moet werken, dan heb je denk ik de meeste afleiding nodig?
Ik ben helaas gisteren al ongesteld geworden (een dag te vroeg) na een cyclus van 23 dagen. Ik vond hem nu wel heel erg kort deze keer. Na vorige cyclus bijna niet gebloed te hebben (en mijn baarmoederslijmvlies bleef vrij dik), lijkt mijn lijf nu een soort reset te hebben. Ik verlies in ieder geval flink bloed nu.
Maandag weer een startecho en dan start ik, als alles er goed uit ziet, ook met andere hormonen. Hopelijk dan wat minder bijwerkingen!
.We duimen voor deze ronde
Blijft toch raar dat iedereen door gaat met proberen en voor mij het traject gewoon nog steeds stil ligt.
SPOILEREn ik ook gewoon niet weet of ik verder durf. De wens is groot en mijn hart wilt graag verder. Maar de angst zit er goed in wat er allemaal gebeurd is en de heftigheid. En ook dat mijn naasten het heftig vonden dat ik mij zo slecht voelde. Inclusief nog geen vertrouwen in de kliniek. Maar ik zou zo graag willen... En iedereen om je heen wordt maar zwanger en dat doet best pijn
quote:
Balen toch weer Peace!
Blijft toch raar dat iedereen door gaat met proberen en voor mij het traject gewoon nog steeds stil ligt.SPOILEREn ik ook gewoon niet weet of ik verder durf. De wens is groot en mijn hart wilt graag verder. Maar de angst zit er goed in wat er allemaal gebeurd is en de heftigheid. En ook dat mijn naasten het heftig vonden dat ik mij zo slecht voelde. Inclusief nog geen vertrouwen in de kliniek. Maar ik zou zo graag willen... En iedereen om je heen wordt maar zwanger en dat doet best pijn
Dat doet ook gewoon onmenselijk veel zeer.
Dat doet ook verschrikkelijk veel pijn Mini. Het is zo'n heftig traject, emotioneel en fysiek. De wens voor een kindje kan zo verschrikkelijk groot zijn. En als het dan tegenzit dan doet dat veel met je gemoedstoestand.quote:
Balen toch weer Peace!
Blijft toch raar dat iedereen door gaat met proberen en voor mij het traject gewoon nog steeds stil ligt.SPOILEREn ik ook gewoon niet weet of ik verder durf. De wens is groot en mijn hart wilt graag verder. Maar de angst zit er goed in wat er allemaal gebeurd is en de heftigheid. En ook dat mijn naasten het heftig vonden dat ik mij zo slecht voelde. Inclusief nog geen vertrouwen in de kliniek. Maar ik zou zo graag willen... En iedereen om je heen wordt maar zwanger en dat doet best pijn
Ik vond de emoties die er bij kwamen kijken als je in dit traject zit voor een eerste kindje enorm heftig. Maar een deel van die emoties beginnen nu ook weer een beetje de kop op te steken.
Morgen ziet alles er vast weer wat beter en mooier uit, maar nu ben ik vooral verdrietig en jaloers. En met name dat laatste had ik me voorgenomen om niet teveel toe te laten en dat valt me echt wel even flink tegen nu.
voor Peace!Ja, thnx. Ik heb me gisteren ellendig gevoeld, vandaag gaat het al weer een stuk beter. Werk biedt ook de nodige afleidingquote:
Wat ellendig Peace! Alsof 1 kans per maand niet al frustrerend genoeg is... ik zou dat jaloerse gevoel maar gewoon toelaten als ik jou was. Je ertegen verzetten laat je alleen maar rotter voelen.
Mini
geef je zelf vooral de tijd, ik weet dat het heel dubbel voelt omdat je het gevoel hebt dat de rest maar door gaat en jij achter de feiten aan lijkt te lopen. Maar juist omdat het traject zo heftig is moet je ook de tijd nemen om te herstellen en te herpakken, even afschakelen en genieten van het leven. Doe je dat niet dan hou je het niet vol. Dikke knuffel voor jou Fijn dat het wel weer iets beter gaat maar leuk is het niet!
Dankjewel Droomvrouwtje. Je hebt ook gelijk en het is idd ook even goed om weer even te horen dat ik dan dit moment idd beter kan gebruiken voor afschakelen en in het hier en nu te blijven.
Soms vergeet ik dat ook.
ik vergat dat soms echt, het is zo makkelijk om in die molen te stappen en mee te denderen op dat tempo zonder even eruit te stappen en een pauze te nemen. Maar soms moet je gewoon echt even een stapje terug doen, pas op de plaats nemen.Hoe verdrietig dit topic ook vaak is, maar daar zijn we ook voor, elkaar te helpen en te steunen, degene die je voor gingen hebben ook de ervaringen en niet elk traject en ervaring is hetzelfde maar je kan wel er uit halen wat voor jou werkt of tips meenemen
Eens.en dat laatste is waarom dit topic wer in myatt staat.. ik wil (weer) graag de steun zijn die ik hier altijd gevonden heb..quote:
Hoe verdrietig dit topic ook vaak is, maar daar zijn we ook voor, elkaar te helpen en te steunen, degene die je voor gingen hebben ook de ervaringen en niet elk traject en ervaring is hetzelfde maar je kan wel er uit halen wat voor jou werkt of tips meenemen
Ik las stomme berichten voor mini en peace.. er in zwelgen hielp voor mij ook altijd.verdriet mag er zijn en jaloezie ook!
SPOILERVandaag is mijn nichtje geboren
voor iedereen hier die het nodig heeft.Zit bij ons nog een extra handicap in het ISCI traject, daar moet mijn man ook voor aan hele zware risicovolle medicatie (lang verhaal, DM staat open).
Ik merk dat ik vooral worstel met de vraag hoeveel is het waard? Kansen kansen kansen. Kansen op niets. Ik heb er eigenlijk geen vertrouwen meer in en voel me daar dan weer schuldig over. Ook omdat dit niet helpt bij het placebo-effect. Ik durf niet meer te hopen op een kind, het lukt allemaal toch nooit.
Zo lekker deprimerend, maar zo ervaar ik het momenteel.
Helaas welkomquote:
Nou ik kom meeschrijven. Ruim 3 jaar bezig, zitten inmiddels op 11 van 12 IUI, staan op wachtlijst voor IVF/ICSI. Ik zie vreselijk op tegen IVF/ICSI. Lijkt me zowel fysiek zwaar, hormonen kijk ik tegen op én dat je er dagelijks echt zo ontzettend mee bezig moet zijn. Ik hanteer momenteel toch graag standje struisvogel: als ik genoeg leuke dingen doe hoef ik er ook niet continue mee bezig te zijn. (Nee ik onderdruk niet al mijn gevoelens, ja partner en ik kunnen er goed over praten).
Zit bij ons nog een extra handicap in het ISCI traject, daar moet mijn man ook voor aan hele zware risicovolle medicatie (lang verhaal, DM staat open).
Ik merk dat ik vooral worstel met de vraag hoeveel is het waard? Kansen kansen kansen. Kansen op niets. Ik heb er eigenlijk geen vertrouwen meer in en voel me daar dan weer schuldig over. Ook omdat dit niet helpt bij het placebo-effect. Ik durf niet meer te hopen op een kind, het lukt allemaal toch nooit.
Zo lekker deprimerend, maar zo ervaar ik het momenteel.
Het is ook gewoon zwaar. Fijn dat je er met je partner in elk geval goed over kan praten. Heb je een fijne fertiliteitsarts waarmee je jouw bovenstaande overwegingen kan bespreken? Hoe staan zij erin?
Maar als er een kans is, dan is er een kans dat je ooit zwanger wordt. Zie @MaJo die nu een wolk van een baby heeft na 5 jaar teleurstellingen. Maarja, het kutte is dat niemand je kan vertellen of dat ooit gaat gebeuren. Dat vond ik nog het zwaarst van alles.
Welkom.quote:
Nou ik kom meeschrijven. Ruim 3 jaar bezig, zitten inmiddels op 11 van 12 IUI, staan op wachtlijst voor IVF/ICSI. Ik zie vreselijk op tegen IVF/ICSI. Lijkt me zowel fysiek zwaar, hormonen kijk ik tegen op én dat je er dagelijks echt zo ontzettend mee bezig moet zijn. Ik hanteer momenteel toch graag standje struisvogel: als ik genoeg leuke dingen doe hoef ik er ook niet continue mee bezig te zijn. (Nee ik onderdruk niet al mijn gevoelens, ja partner en ik kunnen er goed over praten).
Zit bij ons nog een extra handicap in het ISCI traject, daar moet mijn man ook voor aan hele zware risicovolle medicatie (lang verhaal, DM staat open).
Ik merk dat ik vooral worstel met de vraag hoeveel is het waard? Kansen kansen kansen. Kansen op niets. Ik heb er eigenlijk geen vertrouwen meer in en voel me daar dan weer schuldig over. Ook omdat dit niet helpt bij het placebo-effect. Ik durf niet meer te hopen op een kind, het lukt allemaal toch nooit.
Zo lekker deprimerend, maar zo ervaar ik het momenteel.
Lastig hè, die kansen en geen zekerheden. En inderdaad, kijk naar @MaJo ik kan je niks beloven maar het is nog niet verloren.
Ohja over ivf/icsi. Dat klinkt heel intimiderend. Lichamelijk vond ik het goed te doen. Mentaal wat pittiger maar ik vond het echt te doen.
Thanks, ja gelukkig fijne fertiliteitsarts. Die benoemd wel voornamelijk de feitelijkheden en laat de keuze bij ons. Wat ik ook snap. Ze weet dat ik echt mega op zie tegen de hormonen van ivf. Dat vind ik het engst. Die punctie lijkt me ook kut, maar dat is in max 20 min voorbij.quote:
[..]
Helaas welkom
Het is ook gewoon zwaar. Fijn dat je er met je partner in elk geval goed over kan praten. Heb je een fijne fertiliteitsarts waarmee je jouw bovenstaande overwegingen kan bespreken? Hoe staan zij erin?
Maar als er een kans is, dan is er een kans dat je ooit zwanger wordt. Zie @:Majo die nu een wolk van een baby heeft na 5 jaar teleurstellingen. Maarja, het kutte is dat niemand je kan vertellen of dat ooit gaat gebeuren. Dat vond ik nog het zwaarst van alles.
Met mij lijkt er tot nu toe niets mis, maar ik vind die kansen allemaal bizar laag. En ik weet dat niemand garanties kan geven. Maar man wat zou het fijn zijn om wel met zekerheid te weten wat het oplevert. Ipv “je bent een slecht mens als je nu niet kiest voor het maximaal haalbare”. Niet dat iemand dat zegt, maar zo voelt het soms wel.
Dank!quote:
[..]
Welkom.
Lastig hè, die kansen en geen zekerheden. En inderdaad, kijk naar @:MaJo ik kan je niks beloven maar het is nog niet verloren.
Ohja over ivf/icsi. Dat klinkt heel intimiderend. Lichamelijk vond ik het goed te doen. Mentaal wat pittiger maar ik vond het echt te doen.
Waarom vond jij het mentaal pittiger? De hoop die je krijgt?
Hoe zijn ervaringen qua hormonen over ivf/icsi? Merkten jullie hier veel van en waarmee valt het te vergelijken? Ik ben zo bang dat ik mezelf niet meer ben.
Welkom hier.
Even qua icsi/ivf.. ik heb 5 puncties gedaan en vond het spuiten en de punctie eigenlijk prima te doen. Ik had er eigenlijk weinig last van.. (ook volgens mijn partner
) mijn zusje had overigens al last van de hormonen die zij moest gebruiken tijdens de IUI.. dus het is zo persoonlijk hoe je er op reageert. Volgens mij zijn er hier ook dames die er heel slecht tegen konden, de hormonen . Ik vond vooral de laatste wachtweek enorm lastig.. ik voelde van alles.. ik werd daar dan enorm prikkelbaar door en kon dan vaak de kop van mn partner er wel afbijten.. en dan de teleurstelling als het niet gelukt was.. maar dat is niet anders dan met de IUI nu.
Je hebt het over medicijnen voor je partner, wordt het dan ook meteen ICSI?
Het is een verschrikkelijk zwaar traject. Mentaal én fysiek. Iedere vrouw reageert er anders op, maar de dames boven mij hebben al hun ervaringen m.b.t. IVF gedeeld. Ik deel ook jouw spanning voor een IVF traject hoor, lijkt me doodeng. Wat jullie willen en hoe ver jullie willen gaan is aan jullie. Ik ken een stel die (ivm slecht zaad) geen ICSI traject is gestart maar gelijk overgegaan is op een zaaddonor. Iedereen heeft daarin zijn eigen afwegingen en iedere afweging is goed. Als het maar jullie afweging ja.
Fijn dat je er goed met je partner over kan praten. Dat is mijn inziens één van de belangrijkste dingen: praten.
Oh, en pauzes tussendoor. Hoe kut het ook is.
Ik zit momenteel ook in een IUI-traject. Wij hebben al een zoon uit een eerder IUI-traject. Momenteel even een pauze i.v.m. een cyste. Ik heb de dag dat ik hoorde dat we even niet verder mochten enorm gehuild, inmiddels zie ik ook wel weer de voordelen
Schrijf vooral lekker van je af hier.
Ik vond zelf de hormonen voor oi kutter dan die voor ivf. Tijdens de ivf had ik nagenoeg geen last van de hormonen eigenlijk. De punctie vond ik vreselijk maar volgens mij hielp de morfine bij mij ook niet. Mentaal trok ik het slecht maar gelukkig was het de eerste terugplaatsing meteen raak. Die teleurstelling kende ik natuurlijk wel van de oi maar lijkt me nog heftiger bij ivf.
Mijn tips:
Probeer je niet te gek te maken maar het gewoon te ondergaan. Probeer hoop te houden. Neem af en toe een pauze en stel vooral geen leuke of belangrijke gebeurtenissen uit (blijven hangen in een rotbaan want straks ben je misschien zwanger, etc. Trust me, I know. Ben er bijna aan onderdoor gegaan.) Lees je in over rechten en mogelijkheden/alternatieven maar verlies je niet in Dr. Google. Blijf leuke dingen doen. Houd het niet geheim maar praat erover met vrienden en familie.
Sterkte
Nee, eigenlijk niet eens. Omdat wij ook PGD deden en er vaak geen terugplaatsing kon plaatsvinden omdat er geen gezonde embryo's waren. Ik vond de genetische uitslag telkens heel spannend. En de moed geef je wel op als er bij de vierde poging geen geschikt embryo is. (Uiteindelijk toch goed gekomen maar dat is een ander verhaal)quote:
[..]
Dank!
Waarom vond jij het mentaal pittiger? De hoop die je krijgt?
Hoe zijn ervaringen qua hormonen over ivf/icsi? Merkten jullie hier veel van en waarmee valt het te vergelijken? Ik ben zo bang dat ik mezelf niet meer ben.
Het heeft me straks 9 zwangerschappen en 5 icsi-behandelingen gekost maar dan heb ik wel 2 kindjes. Nogmaals geen garanties: maar ik heb er geen spijt van gehad. Ook niet als het niet gelukt was. Dan had ik voor mijn gevoel alles geprobeerd. Kan natuurlijk dat die grens voor jou eerder is. Denk dat je vaak best goed kunt voelen. Zeker als je een goede fertiliteitsarts hebt.
Hoe gaat het met jouw zwangerschap eigenlijk? Ben je al door alle mijlpalen heen vwb jouw genetische aandoening?quote:
[..]
Nee, eigenlijk niet eens. Omdat wij ook PGD deden en er vaak geen terugplaatsing kon plaatsvinden omdat er geen gezonde embryo's waren. Ik vond de genetische uitslag telkens heel spannend. En de moed geef je wel op als er bij de vierde poging geen geschikt embryo is. (Uiteindelijk toch goed gekomen maar dat is een ander verhaal)
Het heeft me straks 9 zwangerschappen en 5 icsi-behandelingen gekost maar dan heb ik wel 2 kindjes. Nogmaals geen garanties: maar ik heb er geen spijt van gehad. Ook niet als het niet gelukt was. Dan had ik voor mijn gevoel alles geprobeerd. Kan natuurlijk dat die grens voor jou eerder is. Denk dat je vaak best goed kunt voelen. Zeker als je een goede fertiliteitsarts hebt.
Er is al zoveel gezegd hier boven.
Het traject in zijn geheel (via de medische route zwanger proberen te worden) is al veeleisend. Je bent je zo bewust van alles en je wordt zo geleefd door je agenda/cyclus.
En de vraag waar trek je je grens? Dat zal altijd een lastige blijven. Je gevoel/je wens zullen daar belangrijk in zijn. Belangrijker dan wat je denkt vaak nog.
Ik vond het spuiten van de IVF hormonen zelf meevallen. Maar de hormonen zelf... pffff praat mij er niet van... Maar ook dat is per persoon zó verschillend.
Veel succes! (Vaak) is het niet onmogelijk! Maar soms hebben we een hele lange adem nodig...SPOILERLang verhaal kort. De hormonen hebben een proces geactiveerd die mij 180 graden anders hebben gemaakt. Van rustig, vriendelijk naar agressief/woedend en boos. Een tijdje ging het goed. Maar voelt alsof ik nu weer terug bij af ben... En toch wil ik gevoelsmatig mijn wens niet opgeven. Daar ben ik nog (lang) niet aan toe.
Yes!quote:
[..]
Hoe gaat het met jouw zwangerschap eigenlijk? Ben je al door alle mijlpalen heen vwb jouw genetische aandoening?
Ons kindje heeft net als ik een gebalanceerde translocatie. Helaas ook het syndroom van Klinefelter maar daar is doorgaans een heel mooi volwaardig leven mee te leven. Dus ja, we mogen deze houden.
het is je gegund!"Welkom" hier. Ten eerste goed dat je mee komt schrijven, dat scheelt al echt een hele boel. Fijn ook dat je er in ieder geval met je man over kunt praten. Dat is in dit traject echt heel belangrijk.quote:
Nou ik kom meeschrijven. Ruim 3 jaar bezig, zitten inmiddels op 11 van 12 IUI, staan op wachtlijst voor IVF/ICSI. Ik zie vreselijk op tegen IVF/ICSI. Lijkt me zowel fysiek zwaar, hormonen kijk ik tegen op én dat je er dagelijks echt zo ontzettend mee bezig moet zijn. Ik hanteer momenteel toch graag standje struisvogel: als ik genoeg leuke dingen doe hoef ik er ook niet continue mee bezig te zijn. (Nee ik onderdruk niet al mijn gevoelens, ja partner en ik kunnen er goed over praten).
Zit bij ons nog een extra handicap in het ISCI traject, daar moet mijn man ook voor aan hele zware risicovolle medicatie (lang verhaal, DM staat open).
Ik merk dat ik vooral worstel met de vraag hoeveel is het waard? Kansen kansen kansen. Kansen op niets. Ik heb er eigenlijk geen vertrouwen meer in en voel me daar dan weer schuldig over. Ook omdat dit niet helpt bij het placebo-effect. Ik durf niet meer te hopen op een kind, het lukt allemaal toch nooit.
Zo lekker deprimerend, maar zo ervaar ik het momenteel.
Ik herken de onzekerheid heel goed. In het kort: IUI gedaan, ICSI gedaan, 4 miskramen waaronder 1 buitenbaarmoederlijke zwangerschap waarbij mijn enige goede eileider werd verwijderd. Ruim 5 jaar bezig geweest en toch ligt er nu naast me een heel mooi kindje te slapen
Ja het is allemaal super onzeker want je weet gewoon niet of het lukt, maar als het dan lukt is alle pijn ook snel weer vergeten. Nou ja, ik heb daar zelf ook wel wat psychische hulp bij nodig gehad Qua hormonen: daar heb ik zelf nooit mega last van gehad maar dit verschilt natuurlijk per persoon.
Wat B.ertha ook aanhaalt: afleiding! Ga juist die leuke dingen doen en zet ze niet on hold. Ik heb in de afgelopen 6 jaar fantastische reizen gemaakt, het was zonde geweest als ik dat niet had gedaan in het kader van "wat als".
Verder dus veel van je af schrijven hier, er staat hier een heel team van super lieve meiden die een luisterend oor bieden
Ik ben trouwens wel benieuwd naar het verhaal van je man, de mijne heeft ook medicatie moeten slikken. PM staat sowieso voor je open
Om te beginnen: jouw mindset heeft geen effect op het resultaat. Anders was het hier echt nooit gelukt.
Ik ben na 4,5 jaar uiteindelijk zwanger geworden. 3 IVF pogingen gedaan waarbij ik echt veel last had van de hormonen. Daardoor werd het spuiten ook mentaal lastiger, omdat ik merkte dat ik er zo ongelukkig van werd.
Het enige wat dan hielp was van dag tot dag leven. Niet teveel vooruitkijken. En egoïstisch zijn. Die babyshower skippen of die verjaardag waarbij je weet dat er 3 dikke buiken rondlopen afzeggen.
Maar ik kon de puncties dan weer prima handelen, ook al waren ze zeker niet pijnvrij.
Wij hebben die hele periode wel de grote reizen gemeden. We hebben wel heel fijne vakanties gehad maar de langere rondritten dus niet. Ik had daar geen ruimte voor in mijn hoofd om het te plannen. Aan de andere kant kon ik dan wel zonder nadenken 10 weken onbetaald verlof aan mijn zwangerschapsverlof plakken. Elk nadeel...
Nog een tip puur gebaseerd op mijn eigen ervaring (dus negeer gerust): vraag of ze je AMH checken. Het eerste ziekenhuis deed dat niet en IVF 1 en 2 waren vrij nutteloos daardoor. 2 pogingen die eindigden in grote teleurstelling wat vermeden had kunnen worden met 1 bloedtest.
En nog dit: IVF is geen verplichting. Het is even moedig om te besluiten er niet aan te beginnen. Ik heb er absoluut geen spijt van maar het heeft wel sporen nagelaten. Niet dat ik er elke dag mee zit, maar het is een litteken dat af en toe een beetje trekt. Bv als iemand in mijn omgeving weer heel snel zwanger is terwijl wij weer de moed proberen te vinden terug de molen in te gaan.
Dank! Fijn dat je weinig last had van hormonen, dat geeft de burger moed. Ik had geen hormonen tijdens IUI.quote:
He PVS,
Welkom hier.
Even qua icsi/ivf.. ik heb 5 puncties gedaan en vond het spuiten en de punctie eigenlijk prima te doen. Ik had er eigenlijk weinig last van.. (ook volgens mijn partner
Ik vond vooral de laatste wachtweek enorm lastig.. ik voelde van alles.. ik werd daar dan enorm prikkelbaar door en kon dan vaak de kop van mn partner er wel afbijten.. en dan de teleurstelling als het niet gelukt was.. maar dat is niet anders dan met de IUI nu.
Je hebt het over medicijnen voor je partner, wordt het dan ook meteen ICSI?
Wachtweken nu vind ik ook prima, ik verwacht toch niets. En voel ook niets trouwens.
Ze kijken per keer of IVF of ICSI nodig is. Medicijnen partner zijn voor ander doel, maar heeft er wel mee te maken. (Wil ik prima in DM delen, maar niet zo open op internet
)Voor ons is mentaal gezien een zaaddonor nu geen optie.quote:
Hey PVS 18, helaas welkom hier.
Het is een verschrikkelijk zwaar traject. Mentaal én fysiek. Iedere vrouw reageert er anders op, maar de dames boven mij hebben al hun ervaringen m.b.t. IVF gedeeld. Ik deel ook jouw spanning voor een IVF traject hoor, lijkt me doodeng. Wat jullie willen en hoe ver jullie willen gaan is aan jullie. Ik ken een stel die (ivm slecht zaad) geen ICSI traject is gestart maar gelijk overgegaan is op een zaaddonor. Iedereen heeft daarin zijn eigen afwegingen en iedere afweging is goed. Als het maar jullie afweging ja.
Fijn dat je er goed met je partner over kan praten. Dat is mijn inziens één van de belangrijkste dingen: praten.
Oh, en pauzes tussendoor. Hoe kut het ook is.
Ik zit momenteel ook in een IUI-traject. Wij hebben al een zoon uit een eerder IUI-traject. Momenteel even een pauze i.v.m. een cyste. Ik heb de dag dat ik hoorde dat we even niet verder mochten enorm gehuild, inmiddels zie ik ook wel weer de voordelen
Schrijf vooral lekker van je af hier.
En ja, die onverwachte tegenslagen. BLEGH. Denk je alles gehad te hebben komt er een nieuwe
Goede tips, dank je wel! Enige wat ik nu uitstel is alcohol drinken.quote:
Welkom pvs
Ik vond zelf de hormonen voor oi kutter dan die voor ivf. Tijdens de ivf had ik nagenoeg geen last van de hormonen eigenlijk. De punctie vond ik vreselijk maar volgens mij hielp de morfine bij mij ook niet. Mentaal trok ik het slecht maar gelukkig was het de eerste terugplaatsing meteen raak. Die teleurstelling kende ik natuurlijk wel van de oi maar lijkt me nog heftiger bij ivf.
Mijn tips:
Probeer je niet te gek te maken maar het gewoon te ondergaan. Probeer hoop te houden. Neem af en toe een pauze en stel vooral geen leuke of belangrijke gebeurtenissen uit (blijven hangen in een rotbaan want straks ben je misschien zwanger, etc. Trust me, I know. Ben er bijna aan onderdoor gegaan.) Lees je in over rechten en mogelijkheden/alternatieven maar verlies je niet in Dr. Google. Blijf leuke dingen doen. Houd het niet geheim maar praat erover met vrienden en familie.
Sterkte
Ben ik na drie jaar ook echt wel klaar mee. Ik mag niet meer googelen en doe dat dus ook niet meer. Er zijn echt altijd andere verhalen, wat niets over je eigen kansen zegt. Ik baal er gewoon zo van dat we nu een soort van geldzak zijn waar "ze" producten aan kunnen verkopen. Ik vind het echt bewonderingswaardig dat je dat zo voelt. Ik wil eigenlijk alleen aan zulke GROTE dingen starten als er een beetje fatsoenlijke succes kansen zijn. Maar die kansen slaan toch nergens op. En waarom weten ze niet beter welke kansen er precies zijn in situatie vrouw ok, man niet ok? Waarom worden alle cijfers van alle soorten stellen die IVF doen op één hoop gegooid? Vind ik stom. Ik wil nu al de handdoek in de ring gooien.quote:
[..]
Nee, eigenlijk niet eens. Omdat wij ook PGD deden en er vaak geen terugplaatsing kon plaatsvinden omdat er geen gezonde embryo's waren. Ik vond de genetische uitslag telkens heel spannend. En de moed geef je wel op als er bij de vierde poging geen geschikt embryo is. (Uiteindelijk toch goed gekomen maar dat is een ander verhaal)
Het heeft me straks 9 zwangerschappen en 5 icsi-behandelingen gekost maar dan heb ik wel 2 kindjes. Nogmaals geen garanties: maar ik heb er geen spijt van gehad. Ook niet als het niet gelukt was. Dan had ik voor mijn gevoel alles geprobeerd. Kan natuurlijk dat die grens voor jou eerder is. Denk dat je vaak best goed kunt voelen. Zeker als je een goede fertiliteitsarts hebt.
Doe het alleen niet omdat ik vind dat ik niet bang mag zijn voor iets waarvan ik niet precies weet wat het inhoudt. Vandaar dat we voor nu één keer IVF proberen en daarna zien we weer verder.
Maar echt zo ontzettend fijn dat jullie ein-de-lijk zwanger bent van eentje die jullie mogen houden! (Deze lurker heeft je ook ruim 3 jaar gevolgd..)
Je hebt PMquote:
[..]
Ik ben trouwens wel benieuwd naar het verhaal van je man, de mijne heeft ook medicatie moeten slikken. PM staat sowieso voor je open
Dank je wel voor je reactie. Dit doet me goed. Ik heb het gelijk naar het ziekenhuis gemaild, bij volgende afspraak staat een bloedtest, dan nemen ze dat maar gelijk mee.quote:
Jammer genoeg welkom!
Om te beginnen: jouw mindset heeft geen effect op het resultaat. Anders was het hier echt nooit gelukt.
Ik ben na 4,5 jaar uiteindelijk zwanger geworden. 3 IVF pogingen gedaan waarbij ik echt veel last had van de hormonen. Daardoor werd het spuiten ook mentaal lastiger, omdat ik merkte dat ik er zo ongelukkig van werd.
Het enige wat dan hielp was van dag tot dag leven. Niet teveel vooruitkijken. En egoïstisch zijn. Die babyshower skippen of die verjaardag waarbij je weet dat er 3 dikke buiken rondlopen afzeggen.
Maar ik kon de puncties dan weer prima handelen, ook al waren ze zeker niet pijnvrij.
Wij hebben die hele periode wel de grote reizen gemeden. We hebben wel heel fijne vakanties gehad maar de langere rondritten dus niet. Ik had daar geen ruimte voor in mijn hoofd om het te plannen. Aan de andere kant kon ik dan wel zonder nadenken 10 weken onbetaald verlof aan mijn zwangerschapsverlof plakken. Elk nadeel...
Nog een tip puur gebaseerd op mijn eigen ervaring (dus negeer gerust): vraag of ze je AMH checken. Het eerste ziekenhuis deed dat niet en IVF 1 en 2 waren vrij nutteloos daardoor. 2 pogingen die eindigden in grote teleurstelling wat vermeden had kunnen worden met 1 bloedtest.
En nog dit: IVF is geen verplichting. Het is even moedig om te besluiten er niet aan te beginnen. Ik heb er absoluut geen spijt van maar het heeft wel sporen nagelaten. Niet dat ik er elke dag mee zit, maar het is een litteken dat af en toe een beetje trekt. Bv als iemand in mijn omgeving weer heel snel zwanger is terwijl wij weer de moed proberen te vinden terug de molen in te gaan.
Daar ben ik me inderdaad van bewust. Zoals ik in de post hierboven schrijf ga ik het één keer doen, en daarna zien we verder. Maar het liefst zou ik het helemaal niet doen. Maar dat vind ik dan ook weer kinderachtig van mezelf. Het lijkt me echt verschrikkelijk. En ik zie er heel erg tegen op.
Ja, dat herken ik wel, ik zeg dat tegenwoordig ook maar gewoon. 'Ik zou graag blij voor je zijn maar dat kan ik niet omdat het bij ons niet zo soepel gaat'. Dat helpt mij erg. Het lost de pijn die ik voel niet op. Maar ik hoef geen sociaal verantwoord gedrag te vertonen.
Die kansen vond ik ook altijd zo kut. Dan zeggen ze bijvoorbeeld dat de kans 80% is om in het eerste jaar zwanger te raken. Maar dat is helemaal niet zo. Er is een grote groep vrouwen bij wie die kans bijna 100% is, een kleine groep bij wie het nooit gaat lukken en dan een derde groep bij wie het met hulp ooit wel lukt. Nogal belangrijk in welke groep je valt!quote:
FIJN al deze reacties, hierdoor voel ik me toch minder eenzaam. Niet dat ik dat ben, kan het echt goed delen met partner, vrienden en ouders, maar toch.. Die hoeven niet die behandeling te ondergaan en hoezeer zij ook allemaal meeleven en meedenken, toch vind ik ze soms stuk voor stuk stom.
[...]
Ik vind het echt bewonderingswaardig dat je dat zo voelt. Ik wil eigenlijk alleen aan zulke GROTE dingen starten als er een beetje fatsoenlijke succes kansen zijn. Maar die kansen slaan toch nergens op. En waarom weten ze niet beter welke kansen er precies zijn in situatie vrouw ok, man niet ok? Waarom worden alle cijfers van alle soorten stellen die IVF doen op één hoop gegooid? Vind ik stom. Ik wil nu al de handdoek in de ring gooien.
Doe het alleen niet omdat ik vind dat ik niet bang mag zijn voor iets waarvan ik niet precies weet wat het inhoudt. Vandaar dat we voor nu één keer IVF proberen en daarna zien we weer verder.
Maar echt zo ontzettend fijn dat jullie ein-de-lijk zwanger bent van eentje die jullie mogen houden! (Deze lurker heeft je ook ruim 3 jaar gevolgd..)
Of als je aan IVF begint, dat je 30% kans hebt dat er een kindje komt. Maarja, dat is eigenlijk ook niet zo want sommige vrouwen/stellen hebben veel betere kansen (bv dat ze weten dat de eileider geblokkeerd is en verder niks loos is) en sommige trekken die kansen sterk naar beneden doordat het uiteindelijk nooit lukt. Die onzekerheid is slopend.
Er stond trouwens een stuk in de NRC over o.a. AMH testen, dat zegt namelijk ook niet alles, maar mocht je ZH het niet willen doen dan kun je nog overwegen het zelf te betalen. Ik zoek het ff op.
Edit: https://www.nrc.nl/nieuws(...)n-zekerheid-a4029425
SPOILERWe nemen de test per onderdeel door. Te beginnen bij het AMH-hormoon, dat iets over de 'reservecapaciteit' van de eierstokken zegt. Is de waarde van het AMH-hormoon hoog, dan zijn er veel actieve eitjes aanwezig, en vice versa. ,,Toen gynaecologen dat hormoon ontdekten, dachten we: eindelijk een voorspeller van de vruchtbaarheid van vrouwen. Maar in de praktijk werden veel vrouwen met een laag AMH toch probleemloos zwanger." Heel kort door de bocht: één kwalitatief goed eitje kan genoeg zijn voor een zwangerschap. En 26 zwakke eitjes kunnen evengoed onvruchtbaar maken.
Grip onderzoekt het bloed daarnaast op antistoffen voor chlamydia, die duiden op een - al dan niet ontdekte - infectie met chlamydia in het verleden. Zo'n infectie vergroot de kans op verstopte eileiders. Je wordt ook getest op een mogelijke indicatie voor PCOS, een aandoening die de menstruatiecyclus onregelmatig kan maken. En dan is er nog het schildklierhormoon, waarmee een afwijkende schildklierwerking kan worden ontdekt. Ook dat vergroot de kans om moeilijk zwanger te worden.
Precies dit ja. Echt verschrikkelijk vind ik dat! Ik kan daar echt niets mee.quote:
[..]
Die kansen vond ik ook altijd zo kut. Dan zeggen ze bijvoorbeeld dat de kans 80% is om in het eerste jaar zwanger te raken. Maar dat is helemaal niet zo. Er is een grote groep vrouwen bij wie die kans bijna 100% is, een kleine groep bij wie het nooit gaat lukken en dan een derde groep bij wie het met hulp ooit wel lukt. Nogal belangrijk in welke groep je valt!
Of als je aan IVF begint, dat je 30% kans hebt dat er een kindje komt. Maarja, dat is eigenlijk ook niet zo want sommige vrouwen/stellen hebben veel betere kansen (bv dat ze weten dat de eileider geblokkeerd is en verder niks loos is) en sommige trekken die kansen sterk naar beneden doordat het uiteindelijk nooit lukt. Die onzekerheid is slopend.
Had al weer reactie op mail van ziekenhuis, ze willen het niet doen omdat daar geen indicatie voor is. Er zijn bij mij in zowel rechter als linker eierstok voldoende eiblaasjes te zien. Aldus fertiliteitsarts. Lijkt me dan voor nu niet nodig die AMH test of mis ik iets?quote:
[..]
Er stond trouwens een stuk in de NRC over o.a. AMH testen, dat zegt namelijk ook niet alles, maar mocht je ZH het niet willen doen dan kun je nog overwegen het zelf te betalen. Ik zoek het ff op.
Edit: https://www.nrc.nl/nieuws(...)n-zekerheid-a4029425SPOILERWe nemen de test per onderdeel door. Te beginnen bij het AMH-hormoon, dat iets over de 'reservecapaciteit' van de eierstokken zegt. Is de waarde van het AMH-hormoon hoog, dan zijn er veel actieve eitjes aanwezig, en vice versa. ,,Toen gynaecologen dat hormoon ontdekten, dachten we: eindelijk een voorspeller van de vruchtbaarheid van vrouwen. Maar in de praktijk werden veel vrouwen met een laag AMH toch probleemloos zwanger." Heel kort door de bocht: één kwalitatief goed eitje kan genoeg zijn voor een zwangerschap. En 26 zwakke eitjes kunnen evengoed onvruchtbaar maken.
Grip onderzoekt het bloed daarnaast op antistoffen voor chlamydia, die duiden op een - al dan niet ontdekte - infectie met chlamydia in het verleden. Zo'n infectie vergroot de kans op verstopte eileiders. Je wordt ook getest op een mogelijke indicatie voor PCOS, een aandoening die de menstruatiecyclus onregelmatig kan maken. En dan is er nog het schildklierhormoon, waarmee een afwijkende schildklierwerking kan worden ontdekt. Ook dat vergroot de kans om moeilijk zwanger te worden.
HSG-echo heb ik gelijk voor IUI gedaan (ook geen pretje trouwens..) en die was goed.
Ik had ook geen indicatie (eiblaasjes te zien maar die zijn nooit geteld, normale cyclus). Het ziekenhuis dat de test deed verwachtte een lage waarde op basis van de resultaten van IVF1 en 2 want weinig eicellen. Uit de test kwam een verhoogd AMH (boven normaal, onder PCOS, daar had ik ook geen enkel klacht van). Met het standaard protocol geeft dat vaak "lege" eiblaasjes en onrijpe eicellen werd ons verteld. Dat is bij de eerste 2 pogingen ook gebeurd.
3de poging dus een ander protocol (minder spuiten zelfs) en ineens veel eicellen en 5 goede embryo's ipv 1.
De kans zal niet zo groot zijn dat dit aan de hand is bij jou. Maar algemeen vind ik het stom dat dit niet overal gedaan wordt. Zal wel over kosten (
) gaan maar het zou best wel wat leed besparen. AMH zegt idd niets over kwaliteit zoals in het artikel staat.
Hier ook. AMH en FSH.quote:
Ziekenhuis 2 en 3 waar wij geweest zijn testen standaard het AMH om het protocol op af te stemmen. Er is niet maar 1 manier om IVF te doen.
Ik had ook geen indicatie (eiblaasjes te zien maar die zijn nooit geteld, normale cyclus). Het ziekenhuis dat de test deed verwachtte een lage waarde op basis van de resultaten van IVF1 en 2 want weinig eicellen. Uit de test kwam een verhoogd AMH (boven normaal, onder PCOS, daar had ik ook geen enkel klacht van). Met het standaard protocol geeft dat vaak "lege" eiblaasjes en onrijpe eicellen werd ons verteld. Dat is bij de eerste 2 pogingen ook gebeurd.
3de poging dus een ander protocol (minder spuiten zelfs) en ineens veel eicellen en 5 goede embryo's ipv 1.
De kans zal niet zo groot zijn dat dit aan de hand is bij jou. Maar algemeen vind ik het stom dat dit niet overal gedaan wordt. Zal wel over kosten (
AMH zegt idd niets over kwaliteit zoals in het artikel staat.
Toch nog maar eens gevraagd of het alsnog kan.quote:
Zal wel over kosten (
AMH zegt idd niets over kwaliteit zoals in het artikel staat.
Wij mogen weer starten met een nieuwe poging, IUI nummer 4. Cyste is weg, baarmoeder zat nog wel wat vocht/bloed, maar ik vloei altijd vrij lang, dus dat zal nog wel weg gaan.
Er lijkt alleen elke startecho wel wat te zijn. Een cyste (2x), te dik baarmoederslijmvlies (2x) en een verdenking op een BBM zwangerschap.
Manlief en ik zaten vanochtend grappend in de auto: wat zal het deze keer zijn? Er is altijd wel iets.
Beetje jammer dat onze grap niet een grap bleek te zijn..
De spuiten die ik zou gaan gebruiken (ander merk i.v.m. pittige bijwerkingen Gonal F) waren op
Op z'n vroegst over 4 dagen leverbaar. Ik had de keuze om een maand over te slaan of toch weer de Gonal F te gebruiken. Gonal it is...
Donderdag de inseminatie en dan extra hard duimen voor een positieve test. De verpleegkundige kwam nog even met de deur in huis vallen: ik moest een gesprek plannen met onze behandelend arts, omdat ze na 4 pogingen al over willen op IVF. Daar schrok ik van, want in de tijd van M was 6 pogingen standaard. Dat heeft nu wel tot gevolg dat, als deze poging niet raak is, ik een maand moet overslaan, puur om een gesprek te voeren of poging 5 en 6 nog wel zin heeft. Dat was het protocol. Ik heb nu aangevraagd of ik toch gewoon eventueel poging 5 mag starten en tussentijds het gesprek voeren (het gesprek zou midden in mijn volgende cyclus vallen). Gezien onze historie vind ik het wel de moeite waard om poging 5 en 6 te doen. Er is ook wel een wachtlijst voor de IVF. We zouden met geluk in mei een gesprek hebben met de verpleegkundige om alles uit te leggen en dan in juli starten, als er plek is.
Pfft, valt me allemaal wel een beetje rauw op mijn dak nu. Veel te verwerken soms..
Succes met wachten dan maar weer en ondertussen duimen voor een goede inseminatie
Wij ‘mochten’ 4x maar mochten ook in de wachttijd doorgaan als we dat wilden. Ik wilde dat graag want het voelde nuttiger dan zelf proberen en die ivf wilde ik acht graag voorkomen. Hier was het toen de 4e keer raak. Ik hoop voor jou ook
.Maar zoveel ellende en dan voor één eitje
Dat valt mij ook wel een beetje tegen ja. In mijn herinneringen waren ze de vorige keer flexibeler. Kan ook zijn dat we de vorige keer er juist niet zo tegenaan gelopen zijn.quote:
Jeetje peace! Wat een tegenvaller weer.. en wat jammer dat ze niet wat flexibeler zijn daar
Succes met wachten dan maar weer en ondertussen duimen voor een goede inseminatie
Hoe is het met jou?
Ja, M was het resultaat van IUI 3. Ik heb nog goede hoop op poging 4, 5 of 6quote:
Ik hoop ook dat je de tussenliggende maanden mag gebruiken! Vooral omdat het de tweede is en bij de vorige keer IUI genoeg was toch?
Wij ‘mochten’ 4x maar mochten ook in de wachttijd doorgaan als we dat wilden. Ik wilde dat graag want het voelde nuttiger dan zelf proberen en die ivf wilde ik acht graag voorkomen. Hier was het toen de 4e keer raak. Ik hoop voor jou ook
IVF lijkt mij eerlijk gezegd ook wel een beetje eng. Ja, Laat het dan maar een goed eitje zijn dit keer! Een supereiquote:
Oh wat een tegenvallend bericht! Hopelijk mag je toch door tijdens de wachttijd. Of eigenlijk, hopelijk is dat niet eens nodig..
Maar zoveel ellende en dan voor één eitje
is er al een update?quote:
[..]
Dat valt mij ook wel een beetje tegen ja. In mijn herinneringen waren ze de vorige keer flexibeler. Kan ook zijn dat we de vorige keer er juist niet zo tegenaan gelopen zijn.
Hoe is het met jou?
hier gaat het ehm.. zo zo.
dus..SPOILERik ben verhuisd naar het buitenland en hier zijn er mogelijkheden to 46 jaar. afgelopen januari ben ik 41 geworden.. ik heb net de kliniek aangeschreven met wat vragen.. wellicht dat we er iets mee gaan doen.. ik vind het allemaal reuze spannend en zie er enorm tegenop. de periode rust was heerlijk.. ondanks het verdriet was het ook echt heel fijn.
we hebben ook een gesprek gehad met onze fertiliteits arts.. het was een gek gesprek.. een oeten we nog wel verder gaan gesprek en als we dan verder gaan, wat zijn dan de stappen die we kunnen nemen.. er werd gesproken over donatie, sperma, ei en embryo.. er zijn nog steeds enorm veel mogelijkgeden en daarnaast ook weer enorm veel restricties.. we weten dat het geen zin heeft om het nog een keer met onze bouwstenen te proberen, maar welke bouwstenen gaan we dan wel gebruiken? want het lijkt er op dat er (als je toch iets aan moet wijzen) dat het dan aan het sperma ligt.. dus sperma donatie zou je denken, maar ondertussen word ik ook ouder en reden nr 1 om geen kinderen te kunnen krijgen is leeftijd.. dus wat is dan verstandig? en is er dan nog wel een mogelijkheid.
Daarnaast struggle ik met alles
Och wauw Barrel. Wat een moeilijke dingen zijn dit om over na te denken zeg! Ik haal wel uit je verhaal dat jij en je partner de deur absoluut nog niet dichtgegooid hebben. Maar ik kan me ook heel goed voorstellen dat je niet staat te springen om wederom een traject op te starten. Het is gewoon mega belastend.quote:
[..]
is er al een update?
hier gaat het ehm.. zo zo.dus..SPOILERik ben verhuisd naar het buitenland en hier zijn er mogelijkheden to 46 jaar. afgelopen januari ben ik 41 geworden.. ik heb net de kliniek aangeschreven met wat vragen.. wellicht dat we er iets mee gaan doen.. ik vind het allemaal reuze spannend en zie er enorm tegenop. de periode rust was heerlijk.. ondanks het verdriet was het ook echt heel fijn.
we hebben ook een gesprek gehad met onze fertiliteits arts.. het was een gek gesprek.. een oeten we nog wel verder gaan gesprek en als we dan verder gaan, wat zijn dan de stappen die we kunnen nemen.. er werd gesproken over donatie, sperma, ei en embryo.. er zijn nog steeds enorm veel mogelijkgeden en daarnaast ook weer enorm veel restricties.. we weten dat het geen zin heeft om het nog een keer met onze bouwstenen te proberen, maar welke bouwstenen gaan we dan wel gebruiken? want het lijkt er op dat er (als je toch iets aan moet wijzen) dat het dan aan het sperma ligt.. dus sperma donatie zou je denken, maar ondertussen word ik ook ouder en reden nr 1 om geen kinderen te kunnen krijgen is leeftijd.. dus wat is dan verstandig? en is er dan nog wel een mogelijkheid.
Daarnaast struggle ik met alles
En waar je goed aan doet kunnen allen jij en jouw partner beslissen. Ik heb een nichtje met een oudere moeder (zij was 41 toen mij nichtje kwam). Ik heb nooit ervaren dat dat anders was dan bij een jongere moeder. Ik denk dat juist de rust en levenswijsheid van oudere moeders een mooie kwaliteit is voor opgroeiende kinderen.
Update: vorige week de inseminatie gehad. Ik trof dit keer een hele lieve vplk, die echt de tijd nam, positief gestemd was en oog had voor mij en mijn vragen. Nu alle hormonen weer uit mijn lijf zijn voel ik zowel mentaal als lichamelijk zo'n enorm verschil! Echt bizar. Ik lijk wel een compleet ander mens.
A.s. donderdag/vrijdag weten we meer
Ik heb niet eens een test in huis nu. Twijfel ook nog of ik die ga halen of het gewoon afwacht.Edit: oké, ik hou mezelf een beetje voor de gek. Het sluimert ook echt wel in mijn achterhoofd. Dit is voor nu dan even de 'laatste poging' voordat we verder gaam. En dat vind ik toch wel spannend.
En ik heb vollere en zere borsten
Ik vind het ook wel weer spannend en soort van falen dat het ons "weer" niet zelf lukt.
Zit nog te dubben of ik opnieuw clomid wil proberen (vorige keer kreeg ik visusklachten), maar denk dat dat achteraf was omdat ik lenzen nodig had
Wat jammer June.. Jullie hebben het dus weer zelf geprobeerd?quote:
Wij hebben ook weer een verwijzing geregeld naar de fertiliteitspoli.. Helaas mochten we niet meteen een afspraak plannen, maar moeten we eerst een vragenlijst invullen. Iets met prioritering van de patienten. Dat snap ik enerzijds ook wel, we hebben al een kind, maar toch..
Ik vind het ook wel weer spannend en soort van falen dat het ons "weer" niet zelf lukt.
Zit nog te dubben of ik opnieuw clomid wil proberen (vorige keer kreeg ik visusklachten), maar denk dat dat achteraf was omdat ik lenzen nodig had
Ja, we zijn alweer even bezig, er is bij ons nooit iets gevonden behoudens wat suboptimaal zaad. Wel een vroege miskraam gehad in oktober.quote:
[..]
Wat jammer June.. Jullie hebben het dus weer zelf geprobeerd?
quote:
[..]
Ja, we zijn alweer even bezig, er is bij ons nooit iets gevonden behoudens wat suboptimaal zaad. Wel een vroege miskraam gehad in oktober.
Weet je al wanneer je nu terecht kunt?
Nee is afwachten tot we een afspraak kunnen plannen. We dachten zelf ergens in het voorjaar, mei ofzo. Er schijnt een best lange wachtlijst te zijn voor IVF, ICSI etc. Maar niet voor IUI, dus ben benieuwd..quote:
[..]
Weet je al wanneer je nu terecht kunt?
Jammer dat jullie nu deze stap moeten zetten. Dat gevoel van falen herken ik wel een beetje. In principe werkt bij ons alles perfect, maar zwanger worden ho maar. Vind het soms lastig dat er geen verklaring is. Ik hoop dat jullie snel terecht kunnen! Gaan jullie dat starten met OI of met IUI?
Hoi Barreltje, pff wat een moeilijke keuzes. Staan jij en je man er wel ongeveer hetzelfde in en/of kunnen jullie hierover praten samen?quote:
[..]
is er al een update?
hier gaat het ehm.. zo zo.dus..SPOILERik ben verhuisd naar het buitenland en hier zijn er mogelijkheden to 46 jaar. afgelopen januari ben ik 41 geworden.. ik heb net de kliniek aangeschreven met wat vragen.. wellicht dat we er iets mee gaan doen.. ik vind het allemaal reuze spannend en zie er enorm tegenop. de periode rust was heerlijk.. ondanks het verdriet was het ook echt heel fijn.
we hebben ook een gesprek gehad met onze fertiliteits arts.. het was een gek gesprek.. een oeten we nog wel verder gaan gesprek en als we dan verder gaan, wat zijn dan de stappen die we kunnen nemen.. er werd gesproken over donatie, sperma, ei en embryo.. er zijn nog steeds enorm veel mogelijkgeden en daarnaast ook weer enorm veel restricties.. we weten dat het geen zin heeft om het nog een keer met onze bouwstenen te proberen, maar welke bouwstenen gaan we dan wel gebruiken? want het lijkt er op dat er (als je toch iets aan moet wijzen) dat het dan aan het sperma ligt.. dus sperma donatie zou je denken, maar ondertussen word ik ook ouder en reden nr 1 om geen kinderen te kunnen krijgen is leeftijd.. dus wat is dan verstandig? en is er dan nog wel een mogelijkheid.
Daarnaast struggle ik met alles
Heel verdrietig vind ik het voor je barreltje dat je nog steeds, na alle offers, met lege handen staat en nu zulke moeilijke beslissingen moet nemen. Sterkte
Ook veel succes en sterkte voor de andere dames hier!
Ik had vanochtend een omo-witte test. Daarna gelijk aan het werk, dat zorgde wel voor voldoende afleiding. Maar vanavond merkte ik toch dat ik wat humeurig en overprikkeld was en na een knuffel van manlief begon ik even heel hard te huilen. Heftig toch weer, dit traject. Had ergens gehoopt dat het voor een tweede makkelijker zou zijn. Ergens is dat ook wel zo, want M is een hele positieve afleiding en we prijzen ons enorm gelukkig dat hij er mag zijn
. Maar de ziekenhuisbezoeken, de hormonen, de mislukte pogingen, de kleine dingen die tegen zitten, onduidelijkheden en slechte communicatie in het ZH hakken er toch ook wel in. Ik vlieg soms van hoop, positiviteit, zin en plezier naar ongeduld, onzekerheid, boosheid en verdriet. Dat ik steviger dan gemiddeld reageer op de hormonen helpt natuurlijk ook niet mee.
Morgen weer een nieuwe dag en wachten tot de menstruatie doorbreekt. Dan een verplichte rustmaand (want das protokoll), want we hebben de 16e een gesprek bij de gyn om IVF in te gaan plannen. En ik zie daar als een berg tegenop, IVF lijkt me best eng
Barrel, wat een keuzes.
quote:
Succes vrijdag Bottoms!
Ik had vanochtend een omo-witte test. Daarna gelijk aan het werk, dat zorgde wel voor voldoende afleiding. Maar vanavond merkte ik toch dat ik wat humeurig en overprikkeld was en na een knuffel van manlief begon ik even heel hard te huilen. Heftig toch weer, dit traject. Had ergens gehoopt dat het voor een tweede makkelijker zou zijn. Ergens is dat ook wel zo, want M is een hele positieve afleiding en we prijzen ons enorm gelukkig dat hij er mag zijn
Ik vlieg soms van hoop, positiviteit, zin en plezier naar ongeduld, onzekerheid, boosheid en verdriet. Dat ik steviger dan gemiddeld reageer op de hormonen helpt natuurlijk ook niet mee.
Morgen weer een nieuwe dag en wachten tot de menstruatie doorbreekt. Dan een verplichte rustmaand (want das protokoll), want we hebben de 16e een gesprek bij de gyn om IVF in te gaan plannen. En ik zie daar als een berg tegenop, IVF lijkt me best eng
Als je zo heftig reageert op hormonen, dan wil ik je aanraden om voor IVF te vragen naar Rekovelle/Revokelle, zoiets. Ik reageerde best intens op de clomid en gonal-f, maar bij mijn IVF had ik nauwelijks klachten. Op de punctie na (
) vond ik IVF fijner dan OI.Jammer van de negatieve test en dat je toch richting IVF gaat.quote:
Succes vrijdag Bottoms!
Ik had vanochtend een omo-witte test. Daarna gelijk aan het werk, dat zorgde wel voor voldoende afleiding. Maar vanavond merkte ik toch dat ik wat humeurig en overprikkeld was en na een knuffel van manlief begon ik even heel hard te huilen. Heftig toch weer, dit traject. Had ergens gehoopt dat het voor een tweede makkelijker zou zijn. Ergens is dat ook wel zo, want M is een hele positieve afleiding en we prijzen ons enorm gelukkig dat hij er mag zijn
Ik vlieg soms van hoop, positiviteit, zin en plezier naar ongeduld, onzekerheid, boosheid en verdriet. Dat ik steviger dan gemiddeld reageer op de hormonen helpt natuurlijk ook niet mee.
Morgen weer een nieuwe dag en wachten tot de menstruatie doorbreekt. Dan een verplichte rustmaand (want das protokoll), want we hebben de 16e een gesprek bij de gyn om IVF in te gaan plannen. En ik zie daar als een berg tegenop, IVF lijkt me best eng
Ik zou willen dat ik iets bemoedigends kon zeggen, maar ik vind IVF ook echt niet fijn. Ik heb ook altijd veel last van de hormonen. Mij hielp het nog het beste om gewoon te aanvaarden dat het absolute k*tweken zijn en maar door te bikkelen. Sommige dingen waren minder erg dan ik had verwacht (spuiten, punctie) maar ik vond de mentale roller coaster vreselijk.
Wij hebben nog niet beslist of we nog eens een volledige poging gaan doen. Eerst poging 3 maar eens afmaken.
Het zal vast een 'ogen-dicht-en-gaan'-traject worden. Over twee weken zien we de arts en horen we meer. En bedankt voor de tip van de andere hormonen! Als jullie nog tips hebben voor het gesprek met de arts hoor ik het graag!
Eerst baalde ik als een stekker dat we poging 5 niet in kunnen zetten, maar nu dat definitief van de baan is vind ik de verplichte rustmaand ook wel even prima. Je groeit een beetje mee met het wachten en het feit dat over elke stap één of meerdere cycli gaat.
Bottoms, hoeveel cryo's hebben jullie nog?
Natuurlijke cyclus vs kunstmatig vind ik makkelijk. Ik ben ooit zwanger geworden (en gebleven) in mijn eigen cyclus, dus ik vind het niet nodig om het met hormonen te doen.
Dan met echo's of ovulatietesten. Ergens voelt het met monitoring veiliger maar ik ben wel elke echo 2 uur van huis. Ik heb toevallig nog 2 dozen CB ovulatietesten liggen. Ik neig ernaar om twee maal daarmee te proberen en als er dan nog cryo's over zijn toch echo's.
Ik heb nog tijd om te beslissen, want we beginnen niet meteen volgende cyclus al (dat zou over een week al zijn)
Als je met ovulatie testen aan de gang gaat moetje dan alsnog een echo?
Dat had ik de laatste keer.. dat ik de dag na een positieve testuitslag idd een echo moest..dat is dan wel lekker.. maar 1 echo ipv steeds heen en weer..
Nee geen enkele echo. Enkel bellen als de test positief is en dan wordt de terugplaatsing ingepland. Ik vind het best eng. In mijn hoofd klopt het niet dat ivf met zo weinig moeite kan.quote:
Bottoms.. wat spannend weer!
Als je met ovulatie testen aan de gang gaat moetje dan alsnog een echo?
Dat had ik de laatste keer.. dat ik de dag na een positieve testuitslag idd een echo moest..dat is dan wel lekker.. maar 1 echo ipv steeds heen en weer..
Hoe gaat t met jou? Jullie staan ook voor moeilijke keuzes
Nu ben ik heel blij dat we iets sneller gebeld hebben. Ik wilde nu sowieso nog 1 misschien 2 maanden wachten met starten. Het voelt dus niet als uitstel.
Nu nog een keertje bloedprikken, voor antistoffen. Als dat ok is mogen we gewoon door.
Voor de rest iedereen aan het wachten hier?
De 16e hebben mijn man en ik een gesprek, maar er was ook een belafspraak gepland voor vanochtend, omdat we door wilden met poging 5. Maar te laat in mijn cyclus nu, dus dat gaat sowieso niet gebeuren.
Anyway, de gyn liet doorschemeren dat hij geen fan is van IUI 5 en 6, omdat de belasting veel hoger is dan de kans op een zwangerschap. Dat hakte er wel even in. Maar, hij gaf ook aan dat er maatwerk geleverd kan worden en dat als we het zelf graag willen het wel kan.
Ik heb in ieder geval al de vraag voor andere hormonen bij hem neergelegd. Daar komt hij dinsdag op terug.
Even rust vind ik aan de ene kant helemaal niet erg, aan de andere kant baal ik van het feit dat het zo lang duurt en dat het leeftijdsverschil tussen M en een broertje/zusje zo groot wordt en dat we geduld moeten hebben om onze wens in vervulling te laten gaan. En geduld is niet mijn sterkte eigenschap
Doet echt wel even zeer, de wachtlijst. Maar even rust is ook wel goed merk ik. Tijd om vaste patronen en wensen uit mijn hoofd te halen en te accepteren (geboorteperiode, leeftijdsverschil, handig uitkomen met verlof en werk enz). En we hebben echt verschrikkelijk mazzel met een heerlijke peuter.
Hoe is het met de rest van de dames hier?
Gelukkig hebben jullie nog een leuke afleiding en hopelijk gaat de tijd vlot. Hebben jullie nu wel een goed beeld hoe het gaat verlopen?
Ik wacht op de resultaten van het bloedprikken. Als die goed zijn verwacht ik volgende maand een terugplaatsing te kunnen doen. Of de timing moet ineens heel slecht zijn. Ze doen nl geen terugplaatsing op zondag.
Shit zeg, wat een ontzettende tegenvallerquote:
Vandaag het gesprek bij de arts gehad. Het was een prima gesprek, maar ik mis toch wel de klik die ik bij de vorige arts (poging van M) wel had. Deze is zakelijker, wetenschappelijker en mist soms wat meedenkendheid en flexibiliteit voor mijn gevoel. Enfin, lang verhaal kort: IVF wordt ingepland voor ergens in de zomer. Wachtlijst is nu 4 maanden.
Doet echt wel even zeer, de wachtlijst. Maar even rust is ook wel goed merk ik. Tijd om vaste patronen en wensen uit mijn hoofd te halen en te accepteren (geboorteperiode, leeftijdsverschil, handig uitkomen met verlof en werk enz). En we hebben echt verschrikkelijk mazzel met een heerlijke peuter.
Hoe is het met de rest van de dames hier?
ik snap dat je daarvan schrikt en meteen baalt van leeftijdsverschil enzo. 4 maanden wachttijd betekent ook niet over 4 maanden zwanger zijn mag je nou ook niet in de tussentijd iui? Knuffel