Als zwanger worden/blijven niet zo makkelijk gaat #201

quote:

Op zondag 31 januari 2021 21:37 schreef Cygne het volgende:

[..]

Nee, eigenlijk niet eens. Omdat wij ook PGD deden en er vaak geen terugplaatsing kon plaatsvinden omdat er geen gezonde embryo's waren. Ik vond de genetische uitslag telkens heel spannend. En de moed geef je wel op als er bij de vierde poging geen geschikt embryo is. (Uiteindelijk toch goed gekomen maar dat is een ander verhaal)

Het heeft me straks 9 zwangerschappen en 5 icsi-behandelingen gekost maar dan heb ik wel 2 kindjes. Nogmaals geen garanties: maar ik heb er geen spijt van gehad. Ook niet als het niet gelukt was. Dan had ik voor mijn gevoel alles geprobeerd. Kan natuurlijk dat die grens voor jou eerder is. Denk dat je vaak best goed kunt voelen. Zeker als je een goede fertiliteitsarts hebt.

Hoe gaat het met jouw zwangerschap eigenlijk? Ben je al door alle mijlpalen heen vwb jouw genetische aandoening?

Welkom helaas pvs.

Er is al zoveel gezegd hier boven.
Het traject in zijn geheel (via de medische route zwanger proberen te worden) is al veeleisend. Je bent je zo bewust van alles en je wordt zo geleefd door je agenda/cyclus.
En de vraag waar trek je je grens? Dat zal altijd een lastige blijven. Je gevoel/je wens zullen daar belangrijk in zijn. Belangrijker dan wat je denkt vaak nog.

Ik vond het spuiten van de IVF hormonen zelf meevallen. Maar de hormonen zelf... pffff praat mij er niet van... Maar ook dat is per persoon zó verschillend.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Veel succes! (Vaak) is het niet onmogelijk! Maar soms hebben we een hele lange adem nodig...

Wat fijn, dus nu kun je genieten van je zwangerschap en je kleintje het is je gegund!

quote:

Op zondag 31 januari 2021 18:09 schreef PVS18 het volgende:
Nou ik kom meeschrijven. Ruim 3 jaar bezig, zitten inmiddels op 11 van 12 IUI, staan op wachtlijst voor IVF/ICSI. Ik zie vreselijk op tegen IVF/ICSI. Lijkt me zowel fysiek zwaar, hormonen kijk ik tegen op én dat je er dagelijks echt zo ontzettend mee bezig moet zijn. Ik hanteer momenteel toch graag standje struisvogel: als ik genoeg leuke dingen doe hoef ik er ook niet continue mee bezig te zijn. (Nee ik onderdruk niet al mijn gevoelens, ja partner en ik kunnen er goed over praten).
Zit bij ons nog een extra handicap in het ISCI traject, daar moet mijn man ook voor aan hele zware risicovolle medicatie (lang verhaal, DM staat open).

Ik merk dat ik vooral worstel met de vraag hoeveel is het waard? Kansen kansen kansen. Kansen op niets. Ik heb er eigenlijk geen vertrouwen meer in en voel me daar dan weer schuldig over. Ook omdat dit niet helpt bij het placebo-effect. Ik durf niet meer te hopen op een kind, het lukt allemaal toch nooit.
Zo lekker deprimerend, maar zo ervaar ik het momenteel.

"Welkom" hier. Ten eerste goed dat je mee komt schrijven, dat scheelt al echt een hele boel. Fijn ook dat je er in ieder geval met je man over kunt praten. Dat is in dit traject echt heel belangrijk.

Ik herken de onzekerheid heel goed. In het kort: IUI gedaan, ICSI gedaan, 4 miskramen waaronder 1 buitenbaarmoederlijke zwangerschap waarbij mijn enige goede eileider werd verwijderd. Ruim 5 jaar bezig geweest en toch ligt er nu naast me een heel mooi kindje te slapen Ja het is allemaal super onzeker want je weet gewoon niet of het lukt, maar als het dan lukt is alle pijn ook snel weer vergeten. Nou ja, ik heb daar zelf ook wel wat psychische hulp bij nodig gehad

Qua hormonen: daar heb ik zelf nooit mega last van gehad maar dit verschilt natuurlijk per persoon.

Wat B.ertha ook aanhaalt: afleiding! Ga juist die leuke dingen doen en zet ze niet on hold. Ik heb in de afgelopen 6 jaar fantastische reizen gemaakt, het was zonde geweest als ik dat niet had gedaan in het kader van "wat als".

Verder dus veel van je af schrijven hier, er staat hier een heel team van super lieve meiden die een luisterend oor bieden

Ik ben trouwens wel benieuwd naar het verhaal van je man, de mijne heeft ook medicatie moeten slikken. PM staat sowieso voor je open

Jammer genoeg welkom!
Om te beginnen: jouw mindset heeft geen effect op het resultaat. Anders was het hier echt nooit gelukt.
Ik ben na 4,5 jaar uiteindelijk zwanger geworden. 3 IVF pogingen gedaan waarbij ik echt veel last had van de hormonen. Daardoor werd het spuiten ook mentaal lastiger, omdat ik merkte dat ik er zo ongelukkig van werd.
Het enige wat dan hielp was van dag tot dag leven. Niet teveel vooruitkijken. En egoïstisch zijn. Die babyshower skippen of die verjaardag waarbij je weet dat er 3 dikke buiken rondlopen afzeggen.
Maar ik kon de puncties dan weer prima handelen, ook al waren ze zeker niet pijnvrij.
Wij hebben die hele periode wel de grote reizen gemeden. We hebben wel heel fijne vakanties gehad maar de langere rondritten dus niet. Ik had daar geen ruimte voor in mijn hoofd om het te plannen. Aan de andere kant kon ik dan wel zonder nadenken 10 weken onbetaald verlof aan mijn zwangerschapsverlof plakken. Elk nadeel...
Nog een tip puur gebaseerd op mijn eigen ervaring (dus negeer gerust): vraag of ze je AMH checken. Het eerste ziekenhuis deed dat niet en IVF 1 en 2 waren vrij nutteloos daardoor. 2 pogingen die eindigden in grote teleurstelling wat vermeden had kunnen worden met 1 bloedtest.

En nog dit: IVF is geen verplichting. Het is even moedig om te besluiten er niet aan te beginnen. Ik heb er absoluut geen spijt van maar het heeft wel sporen nagelaten. Niet dat ik er elke dag mee zit, maar het is een litteken dat af en toe een beetje trekt. Bv als iemand in mijn omgeving weer heel snel zwanger is terwijl wij weer de moed proberen te vinden terug de molen in te gaan.

FIJN al deze reacties, hierdoor voel ik me toch minder eenzaam. Niet dat ik dat ben, kan het echt goed delen met partner, vrienden en ouders, maar toch.. Die hoeven niet die behandeling te ondergaan en hoezeer zij ook allemaal meeleven en meedenken, toch vind ik ze soms stuk voor stuk stom.

quote:

Op zondag 31 januari 2021 19:57 schreef Barreltje het volgende:
He PVS,

Welkom hier.

Even qua icsi/ivf.. ik heb 5 puncties gedaan en vond het spuiten en de punctie eigenlijk prima te doen. Ik had er eigenlijk weinig last van.. (ook volgens mijn partner ) mijn zusje had overigens al last van de hormonen die zij moest gebruiken tijdens de IUI.. dus het is zo persoonlijk hoe je er op reageert. Volgens mij zijn er hier ook dames die er heel slecht tegen konden, de hormonen .

Ik vond vooral de laatste wachtweek enorm lastig.. ik voelde van alles.. ik werd daar dan enorm prikkelbaar door en kon dan vaak de kop van mn partner er wel afbijten.. en dan de teleurstelling als het niet gelukt was.. maar dat is niet anders dan met de IUI nu.

Je hebt het over medicijnen voor je partner, wordt het dan ook meteen ICSI?

Dank! Fijn dat je weinig last had van hormonen, dat geeft de burger moed. Ik had geen hormonen tijdens IUI.
Wachtweken nu vind ik ook prima, ik verwacht toch niets. En voel ook niets trouwens.

Ze kijken per keer of IVF of ICSI nodig is. Medicijnen partner zijn voor ander doel, maar heeft er wel mee te maken. (Wil ik prima in DM delen, maar niet zo open op internet )

quote:

Op zondag 31 januari 2021 20:33 schreef Peacefulll het volgende:
Hey PVS 18, helaas welkom hier.
Het is een verschrikkelijk zwaar traject. Mentaal én fysiek. Iedere vrouw reageert er anders op, maar de dames boven mij hebben al hun ervaringen m.b.t. IVF gedeeld. Ik deel ook jouw spanning voor een IVF traject hoor, lijkt me doodeng. Wat jullie willen en hoe ver jullie willen gaan is aan jullie. Ik ken een stel die (ivm slecht zaad) geen ICSI traject is gestart maar gelijk overgegaan is op een zaaddonor. Iedereen heeft daarin zijn eigen afwegingen en iedere afweging is goed. Als het maar jullie afweging ja.
Fijn dat je er goed met je partner over kan praten. Dat is mijn inziens één van de belangrijkste dingen: praten.
Oh, en pauzes tussendoor. Hoe kut het ook is.

Ik zit momenteel ook in een IUI-traject. Wij hebben al een zoon uit een eerder IUI-traject. Momenteel even een pauze i.v.m. een cyste. Ik heb de dag dat ik hoorde dat we even niet verder mochten enorm gehuild, inmiddels zie ik ook wel weer de voordelen

Schrijf vooral lekker van je af hier.

Voor ons is mentaal gezien een zaaddonor nu geen optie.

En ja, die onverwachte tegenslagen. BLEGH. Denk je alles gehad te hebben komt er een nieuwe

quote:

Op zondag 31 januari 2021 20:54 schreef B.ertha het volgende:
Welkom pvs
Ik vond zelf de hormonen voor oi kutter dan die voor ivf. Tijdens de ivf had ik nagenoeg geen last van de hormonen eigenlijk. De punctie vond ik vreselijk maar volgens mij hielp de morfine bij mij ook niet. Mentaal trok ik het slecht maar gelukkig was het de eerste terugplaatsing meteen raak. Die teleurstelling kende ik natuurlijk wel van de oi maar lijkt me nog heftiger bij ivf.

Mijn tips:
Probeer je niet te gek te maken maar het gewoon te ondergaan. Probeer hoop te houden. Neem af en toe een pauze en stel vooral geen leuke of belangrijke gebeurtenissen uit (blijven hangen in een rotbaan want straks ben je misschien zwanger, etc. Trust me, I know. Ben er bijna aan onderdoor gegaan.) Lees je in over rechten en mogelijkheden/alternatieven maar verlies je niet in Dr. Google. Blijf leuke dingen doen. Houd het niet geheim maar praat erover met vrienden en familie.

Sterkte

Goede tips, dank je wel! Enige wat ik nu uitstel is alcohol drinken. Ben ik na drie jaar ook echt wel klaar mee. Ik mag niet meer googelen en doe dat dus ook niet meer. Er zijn echt altijd andere verhalen, wat niets over je eigen kansen zegt. Ik baal er gewoon zo van dat we nu een soort van geldzak zijn waar "ze" producten aan kunnen verkopen.

quote:

Op zondag 31 januari 2021 21:37 schreef Cygne het volgende:

[..]

Nee, eigenlijk niet eens. Omdat wij ook PGD deden en er vaak geen terugplaatsing kon plaatsvinden omdat er geen gezonde embryo's waren. Ik vond de genetische uitslag telkens heel spannend. En de moed geef je wel op als er bij de vierde poging geen geschikt embryo is. (Uiteindelijk toch goed gekomen maar dat is een ander verhaal)

Het heeft me straks 9 zwangerschappen en 5 icsi-behandelingen gekost maar dan heb ik wel 2 kindjes. Nogmaals geen garanties: maar ik heb er geen spijt van gehad. Ook niet als het niet gelukt was. Dan had ik voor mijn gevoel alles geprobeerd. Kan natuurlijk dat die grens voor jou eerder is. Denk dat je vaak best goed kunt voelen. Zeker als je een goede fertiliteitsarts hebt.

Ik vind het echt bewonderingswaardig dat je dat zo voelt. Ik wil eigenlijk alleen aan zulke GROTE dingen starten als er een beetje fatsoenlijke succes kansen zijn. Maar die kansen slaan toch nergens op. En waarom weten ze niet beter welke kansen er precies zijn in situatie vrouw ok, man niet ok? Waarom worden alle cijfers van alle soorten stellen die IVF doen op één hoop gegooid? Vind ik stom. Ik wil nu al de handdoek in de ring gooien.
Doe het alleen niet omdat ik vind dat ik niet bang mag zijn voor iets waarvan ik niet precies weet wat het inhoudt. Vandaar dat we voor nu één keer IVF proberen en daarna zien we weer verder.

Maar echt zo ontzettend fijn dat jullie ein-de-lijk zwanger bent van eentje die jullie mogen houden! (Deze lurker heeft je ook ruim 3 jaar gevolgd..)

quote:

Op maandag 1 februari 2021 09:41 schreef MaJo het volgende:

[..]
Ik ben trouwens wel benieuwd naar het verhaal van je man, de mijne heeft ook medicatie moeten slikken. PM staat sowieso voor je open

Je hebt PM

quote:

Op maandag 1 februari 2021 11:50 schreef Bottoms_up het volgende:
Jammer genoeg welkom!
Om te beginnen: jouw mindset heeft geen effect op het resultaat. Anders was het hier echt nooit gelukt.
Ik ben na 4,5 jaar uiteindelijk zwanger geworden. 3 IVF pogingen gedaan waarbij ik echt veel last had van de hormonen. Daardoor werd het spuiten ook mentaal lastiger, omdat ik merkte dat ik er zo ongelukkig van werd.
Het enige wat dan hielp was van dag tot dag leven. Niet teveel vooruitkijken. En egoïstisch zijn. Die babyshower skippen of die verjaardag waarbij je weet dat er 3 dikke buiken rondlopen afzeggen.
Maar ik kon de puncties dan weer prima handelen, ook al waren ze zeker niet pijnvrij.
Wij hebben die hele periode wel de grote reizen gemeden. We hebben wel heel fijne vakanties gehad maar de langere rondritten dus niet. Ik had daar geen ruimte voor in mijn hoofd om het te plannen. Aan de andere kant kon ik dan wel zonder nadenken 10 weken onbetaald verlof aan mijn zwangerschapsverlof plakken. Elk nadeel...
Nog een tip puur gebaseerd op mijn eigen ervaring (dus negeer gerust): vraag of ze je AMH checken. Het eerste ziekenhuis deed dat niet en IVF 1 en 2 waren vrij nutteloos daardoor. 2 pogingen die eindigden in grote teleurstelling wat vermeden had kunnen worden met 1 bloedtest.

En nog dit: IVF is geen verplichting. Het is even moedig om te besluiten er niet aan te beginnen. Ik heb er absoluut geen spijt van maar het heeft wel sporen nagelaten. Niet dat ik er elke dag mee zit, maar het is een litteken dat af en toe een beetje trekt. Bv als iemand in mijn omgeving weer heel snel zwanger is terwijl wij weer de moed proberen te vinden terug de molen in te gaan.

Dank je wel voor je reactie. Dit doet me goed. Ik heb het gelijk naar het ziekenhuis gemaild, bij volgende afspraak staat een bloedtest, dan nemen ze dat maar gelijk mee.

Daar ben ik me inderdaad van bewust. Zoals ik in de post hierboven schrijf ga ik het één keer doen, en daarna zien we verder. Maar het liefst zou ik het helemaal niet doen. Maar dat vind ik dan ook weer kinderachtig van mezelf. Het lijkt me echt verschrikkelijk. En ik zie er heel erg tegen op.

Ja, dat herken ik wel, ik zeg dat tegenwoordig ook maar gewoon. 'Ik zou graag blij voor je zijn maar dat kan ik niet omdat het bij ons niet zo soepel gaat'. Dat helpt mij erg. Het lost de pijn die ik voel niet op. Maar ik hoef geen sociaal verantwoord gedrag te vertonen.

quote:

Op maandag 1 februari 2021 14:05 schreef PVS18 het volgende:
FIJN al deze reacties, hierdoor voel ik me toch minder eenzaam. Niet dat ik dat ben, kan het echt goed delen met partner, vrienden en ouders, maar toch.. Die hoeven niet die behandeling te ondergaan en hoezeer zij ook allemaal meeleven en meedenken, toch vind ik ze soms stuk voor stuk stom.
[...]
Ik vind het echt bewonderingswaardig dat je dat zo voelt. Ik wil eigenlijk alleen aan zulke GROTE dingen starten als er een beetje fatsoenlijke succes kansen zijn. Maar die kansen slaan toch nergens op. En waarom weten ze niet beter welke kansen er precies zijn in situatie vrouw ok, man niet ok? Waarom worden alle cijfers van alle soorten stellen die IVF doen op één hoop gegooid? Vind ik stom. Ik wil nu al de handdoek in de ring gooien.
Doe het alleen niet omdat ik vind dat ik niet bang mag zijn voor iets waarvan ik niet precies weet wat het inhoudt. Vandaar dat we voor nu één keer IVF proberen en daarna zien we weer verder.

Maar echt zo ontzettend fijn dat jullie ein-de-lijk zwanger bent van eentje die jullie mogen houden! (Deze lurker heeft je ook ruim 3 jaar gevolgd..)

Die kansen vond ik ook altijd zo kut. Dan zeggen ze bijvoorbeeld dat de kans 80% is om in het eerste jaar zwanger te raken. Maar dat is helemaal niet zo. Er is een grote groep vrouwen bij wie die kans bijna 100% is, een kleine groep bij wie het nooit gaat lukken en dan een derde groep bij wie het met hulp ooit wel lukt. Nogal belangrijk in welke groep je valt!
Of als je aan IVF begint, dat je 30% kans hebt dat er een kindje komt. Maarja, dat is eigenlijk ook niet zo want sommige vrouwen/stellen hebben veel betere kansen (bv dat ze weten dat de eileider geblokkeerd is en verder niks loos is) en sommige trekken die kansen sterk naar beneden doordat het uiteindelijk nooit lukt. Die onzekerheid is slopend.

Er stond trouwens een stuk in de NRC over o.a. AMH testen, dat zegt namelijk ook niet alles, maar mocht je ZH het niet willen doen dan kun je nog overwegen het zelf te betalen. Ik zoek het ff op.

Edit: https://www.nrc.nl/nieuws(...)n-zekerheid-a4029425

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op maandag 1 februari 2021 15:28 schreef B.ertha het volgende:

[..]

Die kansen vond ik ook altijd zo kut. Dan zeggen ze bijvoorbeeld dat de kans 80% is om in het eerste jaar zwanger te raken. Maar dat is helemaal niet zo. Er is een grote groep vrouwen bij wie die kans bijna 100% is, een kleine groep bij wie het nooit gaat lukken en dan een derde groep bij wie het met hulp ooit wel lukt. Nogal belangrijk in welke groep je valt!
Of als je aan IVF begint, dat je 30% kans hebt dat er een kindje komt. Maarja, dat is eigenlijk ook niet zo want sommige vrouwen/stellen hebben veel betere kansen (bv dat ze weten dat de eileider geblokkeerd is en verder niks loos is) en sommige trekken die kansen sterk naar beneden doordat het uiteindelijk nooit lukt. Die onzekerheid is slopend.

Precies dit ja. Echt verschrikkelijk vind ik dat! Ik kan daar echt niets mee.

quote:

Op maandag 1 februari 2021 15:28 schreef B.ertha het volgende:

[..]

Er stond trouwens een stuk in de NRC over o.a. AMH testen, dat zegt namelijk ook niet alles, maar mocht je ZH het niet willen doen dan kun je nog overwegen het zelf te betalen. Ik zoek het ff op.

Edit: https://www.nrc.nl/nieuws(...)n-zekerheid-a4029425

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Had al weer reactie op mail van ziekenhuis, ze willen het niet doen omdat daar geen indicatie voor is. Er zijn bij mij in zowel rechter als linker eierstok voldoende eiblaasjes te zien. Aldus fertiliteitsarts. Lijkt me dan voor nu niet nodig die AMH test of mis ik iets?

HSG-echo heb ik gelijk voor IUI gedaan (ook geen pretje trouwens..) en die was goed.

Ziekenhuis 2 en 3 waar wij geweest zijn testen standaard het AMH om het protocol op af te stemmen. Er is niet maar 1 manier om IVF te doen.
Ik had ook geen indicatie (eiblaasjes te zien maar die zijn nooit geteld, normale cyclus). Het ziekenhuis dat de test deed verwachtte een lage waarde op basis van de resultaten van IVF1 en 2 want weinig eicellen. Uit de test kwam een verhoogd AMH (boven normaal, onder PCOS, daar had ik ook geen enkel klacht van). Met het standaard protocol geeft dat vaak "lege" eiblaasjes en onrijpe eicellen werd ons verteld. Dat is bij de eerste 2 pogingen ook gebeurd.
3de poging dus een ander protocol (minder spuiten zelfs) en ineens veel eicellen en 5 goede embryo's ipv 1.
De kans zal niet zo groot zijn dat dit aan de hand is bij jou. Maar algemeen vind ik het stom dat dit niet overal gedaan wordt. Zal wel over kosten ( ) gaan maar het zou best wel wat leed besparen.

AMH zegt idd niets over kwaliteit zoals in het artikel staat.

quote:

Op maandag 1 februari 2021 16:00 schreef Bottoms_up het volgende:

Zal wel over kosten ( ) gaan maar het zou best wel wat leed besparen.

AMH zegt idd niets over kwaliteit zoals in het artikel staat.

Toch nog maar eens gevraagd of het alsnog kan.

PVS hoe staat het er voor? Gaan ze je nog prikken op de AMH en en FSH?

Wij mogen weer starten met een nieuwe poging, IUI nummer 4. Cyste is weg, baarmoeder zat nog wel wat vocht/bloed, maar ik vloei altijd vrij lang, dus dat zal nog wel weg gaan.
Er lijkt alleen elke startecho wel wat te zijn. Een cyste (2x), te dik baarmoederslijmvlies (2x) en een verdenking op een BBM zwangerschap.
Manlief en ik zaten vanochtend grappend in de auto: wat zal het deze keer zijn? Er is altijd wel iets.

Beetje jammer dat onze grap niet een grap bleek te zijn..
De spuiten die ik zou gaan gebruiken (ander merk i.v.m. pittige bijwerkingen Gonal F) waren op Op z'n vroegst over 4 dagen leverbaar. Ik had de keuze om een maand over te slaan of toch weer de Gonal F te gebruiken. Gonal it is...

Jeetje wat balen!! Fijn dat jullie weer kunnen beginnen en sterkte met de bijwerkingen...

Oh daar zou ik wel chafer8j ig van worden peace! Je zou toch verwachten dat ze weten wie er gaat starten en dst ze genoeg op voorraad hebben..

Vandaag een echo gehad. Helaas maar weer één eitje op springen. Teleurstellend, vooral omdat ik toch weer flink beroerd ben geweest van de Gonal F. Zonder hormonen spuiten heb ik ook wel één eitje.
Donderdag de inseminatie en dan extra hard duimen voor een positieve test. De verpleegkundige kwam nog even met de deur in huis vallen: ik moest een gesprek plannen met onze behandelend arts, omdat ze na 4 pogingen al over willen op IVF. Daar schrok ik van, want in de tijd van M was 6 pogingen standaard. Dat heeft nu wel tot gevolg dat, als deze poging niet raak is, ik een maand moet overslaan, puur om een gesprek te voeren of poging 5 en 6 nog wel zin heeft. Dat was het protocol. Ik heb nu aangevraagd of ik toch gewoon eventueel poging 5 mag starten en tussentijds het gesprek voeren (het gesprek zou midden in mijn volgende cyclus vallen). Gezien onze historie vind ik het wel de moeite waard om poging 5 en 6 te doen. Er is ook wel een wachtlijst voor de IVF. We zouden met geluk in mei een gesprek hebben met de verpleegkundige om alles uit te leggen en dan in juli starten, als er plek is.
Pfft, valt me allemaal wel een beetje rauw op mijn dak nu. Veel te verwerken soms..

Jeetje peace! Wat een tegenvaller weer.. en wat jammer dat ze niet wat flexibeler zijn daar

Succes met wachten dan maar weer en ondertussen duimen voor een goede inseminatie

Ik hoop ook dat je de tussenliggende maanden mag gebruiken! Vooral omdat het de tweede is en bij de vorige keer IUI genoeg was toch?

Wij ‘mochten’ 4x maar mochten ook in de wachttijd doorgaan als we dat wilden. Ik wilde dat graag want het voelde nuttiger dan zelf proberen en die ivf wilde ik acht graag voorkomen. Hier was het toen de 4e keer raak. Ik hoop voor jou ook .

Oh wat een tegenvallend bericht! Hopelijk mag je toch door tijdens de wachttijd. Of eigenlijk, hopelijk is dat niet eens nodig..
Maar zoveel ellende en dan voor één eitje

quote:

Op dinsdag 16 februari 2021 14:21 schreef Barreltje het volgende:
Jeetje peace! Wat een tegenvaller weer.. en wat jammer dat ze niet wat flexibeler zijn daar

Succes met wachten dan maar weer en ondertussen duimen voor een goede inseminatie

Dat valt mij ook wel een beetje tegen ja. In mijn herinneringen waren ze de vorige keer flexibeler. Kan ook zijn dat we de vorige keer er juist niet zo tegenaan gelopen zijn.

Hoe is het met jou?

quote:

Op dinsdag 16 februari 2021 14:33 schreef Lemijn het volgende:
Ik hoop ook dat je de tussenliggende maanden mag gebruiken! Vooral omdat het de tweede is en bij de vorige keer IUI genoeg was toch?

Wij ‘mochten’ 4x maar mochten ook in de wachttijd doorgaan als we dat wilden. Ik wilde dat graag want het voelde nuttiger dan zelf proberen en die ivf wilde ik acht graag voorkomen. Hier was het toen de 4e keer raak. Ik hoop voor jou ook .

Ja, M was het resultaat van IUI 3. Ik heb nog goede hoop op poging 4, 5 of 6 IVF lijkt mij eerlijk gezegd ook wel een beetje eng.

quote:

Op dinsdag 16 februari 2021 15:32 schreef B.ertha het volgende:
Oh wat een tegenvallend bericht! Hopelijk mag je toch door tijdens de wachttijd. Of eigenlijk, hopelijk is dat niet eens nodig..
Maar zoveel ellende en dan voor één eitje

Ja, Laat het dan maar een goed eitje zijn dit keer! Een superei

Wat ik begreep kan IUI tijdens wachttijd nu niet ivm minder capaciteit door corona. Normaal kan dat wel, maar wij mogen dat nu ook niet. Mooi blub.

quote:

Op dinsdag 16 februari 2021 20:03 schreef Peacefulll het volgende:

[..]

Dat valt mij ook wel een beetje tegen ja. In mijn herinneringen waren ze de vorige keer flexibeler. Kan ook zijn dat we de vorige keer er juist niet zo tegenaan gelopen zijn.

Hoe is het met jou?

is er al een update?

hier gaat het ehm.. zo zo.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

dus..

quote:

Op zaterdag 27 februari 2021 11:15 schreef Barreltje het volgende:

[..]

is er al een update?

hier gaat het ehm.. zo zo.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

dus..

Och wauw Barrel. Wat een moeilijke dingen zijn dit om over na te denken zeg! Ik haal wel uit je verhaal dat jij en je partner de deur absoluut nog niet dichtgegooid hebben. Maar ik kan me ook heel goed voorstellen dat je niet staat te springen om wederom een traject op te starten. Het is gewoon mega belastend.
En waar je goed aan doet kunnen allen jij en jouw partner beslissen. Ik heb een nichtje met een oudere moeder (zij was 41 toen mij nichtje kwam). Ik heb nooit ervaren dat dat anders was dan bij een jongere moeder. Ik denk dat juist de rust en levenswijsheid van oudere moeders een mooie kwaliteit is voor opgroeiende kinderen.


Update: vorige week de inseminatie gehad. Ik trof dit keer een hele lieve vplk, die echt de tijd nam, positief gestemd was en oog had voor mij en mijn vragen. Nu alle hormonen weer uit mijn lijf zijn voel ik zowel mentaal als lichamelijk zo'n enorm verschil! Echt bizar. Ik lijk wel een compleet ander mens.
A.s. donderdag/vrijdag weten we meer Ik heb niet eens een test in huis nu. Twijfel ook nog of ik die ga halen of het gewoon afwacht.

Edit: oké, ik hou mezelf een beetje voor de gek. Het sluimert ook echt wel in mijn achterhoofd. Dit is voor nu dan even de 'laatste poging' voordat we verder gaam. En dat vind ik toch wel spannend.
En ik heb vollere en zere borsten

Wij hebben ook weer een verwijzing geregeld naar de fertiliteitspoli.. Helaas mochten we niet meteen een afspraak plannen, maar moeten we eerst een vragenlijst invullen. Iets met prioritering van de patienten. Dat snap ik enerzijds ook wel, we hebben al een kind, maar toch..

Ik vind het ook wel weer spannend en soort van falen dat het ons "weer" niet zelf lukt.
Zit nog te dubben of ik opnieuw clomid wil proberen (vorige keer kreeg ik visusklachten), maar denk dat dat achteraf was omdat ik lenzen nodig had

Barreltje, wat een hoop om over na te denken en wat een moeilijke keuzes! Zeker omdat elke keuze schaduwkanten heeft. Ook al voel je de klok tikken, neem wel even de tijd om je echt oké te voelen bij je keuze, zou ik zeggen..

quote:

Op zaterdag 27 februari 2021 12:56 schreef June. het volgende:
Wij hebben ook weer een verwijzing geregeld naar de fertiliteitspoli.. Helaas mochten we niet meteen een afspraak plannen, maar moeten we eerst een vragenlijst invullen. Iets met prioritering van de patienten. Dat snap ik enerzijds ook wel, we hebben al een kind, maar toch..

Ik vind het ook wel weer spannend en soort van falen dat het ons "weer" niet zelf lukt.
Zit nog te dubben of ik opnieuw clomid wil proberen (vorige keer kreeg ik visusklachten), maar denk dat dat achteraf was omdat ik lenzen nodig had

Wat jammer June.. Jullie hebben het dus weer zelf geprobeerd?

quote:

Op zondag 28 februari 2021 07:52 schreef B.ertha het volgende:

[..]

Wat jammer June.. Jullie hebben het dus weer zelf geprobeerd?

Ja, we zijn alweer even bezig, er is bij ons nooit iets gevonden behoudens wat suboptimaal zaad. Wel een vroege miskraam gehad in oktober.

quote:

Op zondag 28 februari 2021 08:07 schreef June. het volgende:

[..]

Ja, we zijn alweer even bezig, er is bij ons nooit iets gevonden behoudens wat suboptimaal zaad. Wel een vroege miskraam gehad in oktober.

Weet je al wanneer je nu terecht kunt?

quote:

Op zondag 28 februari 2021 10:36 schreef B.ertha het volgende:

[..]


Weet je al wanneer je nu terecht kunt?

Nee is afwachten tot we een afspraak kunnen plannen. We dachten zelf ergens in het voorjaar, mei ofzo. Er schijnt een best lange wachtlijst te zijn voor IVF, ICSI etc. Maar niet voor IUI, dus ben benieuwd..

Helaas welkom June Jammer dat jullie nu deze stap moeten zetten. Dat gevoel van falen herken ik wel een beetje. In principe werkt bij ons alles perfect, maar zwanger worden ho maar. Vind het soms lastig dat er geen verklaring is.
Ik hoop dat jullie snel terecht kunnen! Gaan jullie dat starten met OI of met IUI?

Ik snap je gevoel heel goed June. Wij hebben vrijdag ook weer de intake. 6 maanden geprobeerd maar helaas. Geen idee of dat ook betekent dat we snel kunnen starten. Misschien krijgen we voorrang wegens gynaecologisch bejaard

quote:

Op zaterdag 27 februari 2021 11:15 schreef Barreltje het volgende:

[..]

is er al een update?

hier gaat het ehm.. zo zo.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

dus..

Hoi Barreltje, pff wat een moeilijke keuzes. Staan jij en je man er wel ongeveer hetzelfde in en/of kunnen jullie hierover praten samen?

Heel verdrietig vind ik het voor je barreltje dat je nog steeds, na alle offers, met lege handen staat en nu zulke moeilijke beslissingen moet nemen. Sterkte

Ook veel succes en sterkte voor de andere dames hier!

Succes vrijdag Bottoms!

Ik had vanochtend een omo-witte test. Daarna gelijk aan het werk, dat zorgde wel voor voldoende afleiding. Maar vanavond merkte ik toch dat ik wat humeurig en overprikkeld was en na een knuffel van manlief begon ik even heel hard te huilen. Heftig toch weer, dit traject. Had ergens gehoopt dat het voor een tweede makkelijker zou zijn. Ergens is dat ook wel zo, want M is een hele positieve afleiding en we prijzen ons enorm gelukkig dat hij er mag zijn . Maar de ziekenhuisbezoeken, de hormonen, de mislukte pogingen, de kleine dingen die tegen zitten, onduidelijkheden en slechte communicatie in het ZH hakken er toch ook wel in.

Ik vlieg soms van hoop, positiviteit, zin en plezier naar ongeduld, onzekerheid, boosheid en verdriet. Dat ik steviger dan gemiddeld reageer op de hormonen helpt natuurlijk ook niet mee.

Morgen weer een nieuwe dag en wachten tot de menstruatie doorbreekt. Dan een verplichte rustmaand (want das protokoll), want we hebben de 16e een gesprek bij de gyn om IVF in te gaan plannen. En ik zie daar als een berg tegenop, IVF lijkt me best eng

quote:

Op dinsdag 2 maart 2021 21:50 schreef Peacefulll het volgende:
Succes vrijdag Bottoms!

Ik had vanochtend een omo-witte test. Daarna gelijk aan het werk, dat zorgde wel voor voldoende afleiding. Maar vanavond merkte ik toch dat ik wat humeurig en overprikkeld was en na een knuffel van manlief begon ik even heel hard te huilen. Heftig toch weer, dit traject. Had ergens gehoopt dat het voor een tweede makkelijker zou zijn. Ergens is dat ook wel zo, want M is een hele positieve afleiding en we prijzen ons enorm gelukkig dat hij er mag zijn . Maar de ziekenhuisbezoeken, de hormonen, de mislukte pogingen, de kleine dingen die tegen zitten, onduidelijkheden en slechte communicatie in het ZH hakken er toch ook wel in.

Ik vlieg soms van hoop, positiviteit, zin en plezier naar ongeduld, onzekerheid, boosheid en verdriet. Dat ik steviger dan gemiddeld reageer op de hormonen helpt natuurlijk ook niet mee.

Morgen weer een nieuwe dag en wachten tot de menstruatie doorbreekt. Dan een verplichte rustmaand (want das protokoll), want we hebben de 16e een gesprek bij de gyn om IVF in te gaan plannen. En ik zie daar als een berg tegenop, IVF lijkt me best eng

Als je zo heftig reageert op hormonen, dan wil ik je aanraden om voor IVF te vragen naar Rekovelle/Revokelle, zoiets. Ik reageerde best intens op de clomid en gonal-f, maar bij mijn IVF had ik nauwelijks klachten. Op de punctie na ( ) vond ik IVF fijner dan OI.

quote:

Op dinsdag 2 maart 2021 21:50 schreef Peacefulll het volgende:
Succes vrijdag Bottoms!

Ik had vanochtend een omo-witte test. Daarna gelijk aan het werk, dat zorgde wel voor voldoende afleiding. Maar vanavond merkte ik toch dat ik wat humeurig en overprikkeld was en na een knuffel van manlief begon ik even heel hard te huilen. Heftig toch weer, dit traject. Had ergens gehoopt dat het voor een tweede makkelijker zou zijn. Ergens is dat ook wel zo, want M is een hele positieve afleiding en we prijzen ons enorm gelukkig dat hij er mag zijn . Maar de ziekenhuisbezoeken, de hormonen, de mislukte pogingen, de kleine dingen die tegen zitten, onduidelijkheden en slechte communicatie in het ZH hakken er toch ook wel in.

Ik vlieg soms van hoop, positiviteit, zin en plezier naar ongeduld, onzekerheid, boosheid en verdriet. Dat ik steviger dan gemiddeld reageer op de hormonen helpt natuurlijk ook niet mee.

Morgen weer een nieuwe dag en wachten tot de menstruatie doorbreekt. Dan een verplichte rustmaand (want das protokoll), want we hebben de 16e een gesprek bij de gyn om IVF in te gaan plannen. En ik zie daar als een berg tegenop, IVF lijkt me best eng

Jammer van de negatieve test en dat je toch richting IVF gaat.
Ik zou willen dat ik iets bemoedigends kon zeggen, maar ik vind IVF ook echt niet fijn. Ik heb ook altijd veel last van de hormonen. Mij hielp het nog het beste om gewoon te aanvaarden dat het absolute k*tweken zijn en maar door te bikkelen. Sommige dingen waren minder erg dan ik had verwacht (spuiten, punctie) maar ik vond de mentale roller coaster vreselijk.
Wij hebben nog niet beslist of we nog eens een volledige poging gaan doen. Eerst poging 3 maar eens afmaken.

Thnx Bottoms en Bertha, lief dat jullie reageren
Het zal vast een 'ogen-dicht-en-gaan'-traject worden. Over twee weken zien we de arts en horen we meer. En bedankt voor de tip van de andere hormonen! Als jullie nog tips hebben voor het gesprek met de arts hoor ik het graag!
Eerst baalde ik als een stekker dat we poging 5 niet in kunnen zetten, maar nu dat definitief van de baan is vind ik de verplichte rustmaand ook wel even prima. Je groeit een beetje mee met het wachten en het feit dat over elke stap één of meerdere cycli gaat.

Bottoms, hoeveel cryo's hebben jullie nog?

We hebben 4 cryo's. Ik wilde vandaag vooral weten hoe de terugplaatsing in zijn werk gaat, maar blijkbaar mag ik dat helemaal zelf kiezen. Keuzestress...
Natuurlijke cyclus vs kunstmatig vind ik makkelijk. Ik ben ooit zwanger geworden (en gebleven) in mijn eigen cyclus, dus ik vind het niet nodig om het met hormonen te doen.
Dan met echo's of ovulatietesten. Ergens voelt het met monitoring veiliger maar ik ben wel elke echo 2 uur van huis. Ik heb toevallig nog 2 dozen CB ovulatietesten liggen. Ik neig ernaar om twee maal daarmee te proberen en als er dan nog cryo's over zijn toch echo's.
Ik heb nog tijd om te beslissen, want we beginnen niet meteen volgende cyclus al (dat zou over een week al zijn)

Bottoms.. wat spannend weer!

Als je met ovulatie testen aan de gang gaat moetje dan alsnog een echo?

Dat had ik de laatste keer.. dat ik de dag na een positieve testuitslag idd een echo moest..dat is dan wel lekker.. maar 1 echo ipv steeds heen en weer..

quote:

Op vrijdag 5 maart 2021 16:34 schreef Barreltje het volgende:
Bottoms.. wat spannend weer!

Als je met ovulatie testen aan de gang gaat moetje dan alsnog een echo?

Dat had ik de laatste keer.. dat ik de dag na een positieve testuitslag idd een echo moest..dat is dan wel lekker.. maar 1 echo ipv steeds heen en weer..

Nee geen enkele echo. Enkel bellen als de test positief is en dan wordt de terugplaatsing ingepland. Ik vind het best eng. In mijn hoofd klopt het niet dat ivf met zo weinig moeite kan.

Hoe gaat t met jou? Jullie staan ook voor moeilijke keuzes

Mijn schildklier blijkt niet optimaal te zijn. Die kan ik ook weer afstrepen op mijn bingokaart
Nu ben ik heel blij dat we iets sneller gebeld hebben. Ik wilde nu sowieso nog 1 misschien 2 maanden wachten met starten. Het voelt dus niet als uitstel.
Nu nog een keertje bloedprikken, voor antistoffen. Als dat ok is mogen we gewoon door.

Voor de rest iedereen aan het wachten hier?

Meh, balen Bottoms. Dat kan er ook nog wel bij. Wel fijn dat een eventuele terugplaatsing met enkel bellen als je een eisprong hebt. Dat lijkt me wel een stuk minder belastend en veel minder gedoe!

De 16e hebben mijn man en ik een gesprek, maar er was ook een belafspraak gepland voor vanochtend, omdat we door wilden met poging 5. Maar te laat in mijn cyclus nu, dus dat gaat sowieso niet gebeuren.
Anyway, de gyn liet doorschemeren dat hij geen fan is van IUI 5 en 6, omdat de belasting veel hoger is dan de kans op een zwangerschap. Dat hakte er wel even in. Maar, hij gaf ook aan dat er maatwerk geleverd kan worden en dat als we het zelf graag willen het wel kan.
Ik heb in ieder geval al de vraag voor andere hormonen bij hem neergelegd. Daar komt hij dinsdag op terug.
Even rust vind ik aan de ene kant helemaal niet erg, aan de andere kant baal ik van het feit dat het zo lang duurt en dat het leeftijdsverschil tussen M en een broertje/zusje zo groot wordt en dat we geduld moeten hebben om onze wens in vervulling te laten gaan. En geduld is niet mijn sterkte eigenschap

Vandaag het gesprek bij de arts gehad. Het was een prima gesprek, maar ik mis toch wel de klik die ik bij de vorige arts (poging van M) wel had. Deze is zakelijker, wetenschappelijker en mist soms wat meedenkendheid en flexibiliteit voor mijn gevoel. Enfin, lang verhaal kort: IVF wordt ingepland voor ergens in de zomer. Wachtlijst is nu 4 maanden.

Doet echt wel even zeer, de wachtlijst. Maar even rust is ook wel goed merk ik. Tijd om vaste patronen en wensen uit mijn hoofd te halen en te accepteren (geboorteperiode, leeftijdsverschil, handig uitkomen met verlof en werk enz). En we hebben echt verschrikkelijk mazzel met een heerlijke peuter.


Hoe is het met de rest van de dames hier?

Wat balen van die wachttijd. 4 maanden klinkt dan lang als je zo graag wil
Gelukkig hebben jullie nog een leuke afleiding en hopelijk gaat de tijd vlot. Hebben jullie nu wel een goed beeld hoe het gaat verlopen?

Ik wacht op de resultaten van het bloedprikken. Als die goed zijn verwacht ik volgende maand een terugplaatsing te kunnen doen. Of de timing moet ineens heel slecht zijn. Ze doen nl geen terugplaatsing op zondag.

quote:

Op dinsdag 16 maart 2021 15:31 schreef Peacefulll het volgende:
Vandaag het gesprek bij de arts gehad. Het was een prima gesprek, maar ik mis toch wel de klik die ik bij de vorige arts (poging van M) wel had. Deze is zakelijker, wetenschappelijker en mist soms wat meedenkendheid en flexibiliteit voor mijn gevoel. Enfin, lang verhaal kort: IVF wordt ingepland voor ergens in de zomer. Wachtlijst is nu 4 maanden.

Doet echt wel even zeer, de wachtlijst. Maar even rust is ook wel goed merk ik. Tijd om vaste patronen en wensen uit mijn hoofd te halen en te accepteren (geboorteperiode, leeftijdsverschil, handig uitkomen met verlof en werk enz). En we hebben echt verschrikkelijk mazzel met een heerlijke peuter.


Hoe is het met de rest van de dames hier?

Shit zeg, wat een ontzettende tegenvaller ik snap dat je daarvan schrikt en meteen baalt van leeftijdsverschil enzo. 4 maanden wachttijd betekent ook niet over 4 maanden zwanger zijn mag je nou ook niet in de tussentijd iui?
Knuffel