OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Lieverd ik heb deze update helemaal gemist, wat een fantastisch nieuwsquote:Op donderdag 10 december 2020 22:38 schreef droomvrouwtje het volgende:
@:cygne ik duim voor jedat de tijd maar vooruit mag vliegen
Ja bijzonder heVoor mij geeft dat wel een bepaald vertrouwen. Sowieso, de manier waarop we hier over konden praten en ook mijn angsten die vooral liggen rondom punctie en reactie op hormonen maar ook de angst mezelf kwijt te raken net nu ik eindelijk het gevoel heb daar te zijn waar ik wil zijn, geestelijk en lichamelijk. Maar zijn vertrouwen in mij, zijn humor, zijn zorgzaamheid dat allemaal samen maakt dat ik dit durf en volmondig ja durf te zeggen en dit nog een keer aan durf ook wetende dat het nog steeds garanties geen geeft en ik nog altijd “kindloos” achter kan blijven.
Kindloos bewust tussen haakjes gezien zijn dochter waar ik echt dol op ben
Ik had al goede hoop dat je er ooit toch nog eens voor zou gaan en nu is het moment gewoon daar. Qua angst rondom de punctie: waar zit dat hem in, de pijn? Want dan weet ik helemaal wat je bedoelt en kan ik je aanraden dit onder narcose te doen. Dat heb ik de laatste twee keer gedaan en dat was echt heel fijn. Het idee van ooit nog een punctie zonder narcose geeft me ook meteen hartkloppingen
26 oktober - 2 november Frankrijk | 3 feb - 6 feb Hong Kong/6 feb - 26 feb Vietnam
Spannend! Mijn duimen gaan voor je draaienquote:Op donderdag 24 december 2020 20:06 schreef Peacefulll het volgende:
Eén eitje dit keer helaas. Het spuiten heeft, behalve een kortere cyclus, niks extra's opgeleverd.
Ik reageer toch weer flink op de Gonal. Mocht deze ronde geen zwangerschap opleveren dan ga ik toch eens een ander middel uitproberen denk ik.
Tweede Kerstdag de inseminatieWie weet levert dit ons een mooi kerstcadeautje op
Be happy with the little things in life
quote:
[..]
Lieverd ik heb deze update helemaal gemist, wat een fantastisch nieuws
Qua angst rondom de punctie: waar zit dat hem in, de pijn? Want dan weet ik helemaal wat je bedoelt en kan ik je aanraden dit onder narcose te doen. Dat heb ik de laatste twee keer gedaan en dat was echt heel fijn. Het idee van ooit nog een punctie zonder narcose geeft me ook meteen hartkloppingen
Mijn angst zit in pijn. Maar er zit ook nog wat onverwerkte dingen waar ik eigenlijk nog mee aan de slag moet. Door de punctie raak ik in paniek als ik bijv voor een uitstrijkje moet, want die eendenbek... complete paniek, niet kunnen ontspannen waardoor die dus zeer doet.
Ik heb ook een zwart gat van de eerste punctie, maar flashbacks op het moment dat het slecht gaat (weinig slaap, kort lontje en ik mezelf voorbij dender) met mij, dan schrik ik s’nachts echt wakker, ik kan nog steeds niet alles helder plaatsen, ik weet hoe die dag verlopen is, maar als ik erover praat is het alsof ik het niet over mezelf heb. De andere 2 puncties kan ik wel herinneren. De 2e ging redelijk maar bij de 3e weer paniek en zijn ze gestopt met aanprikken. Het moeilijke is dat ik niet steeds hetzelfde reageer op pijnstilling, de eerste keer was ik compleet van de wereld. De 2e keer geen pijn en erg fit en de 3e weer zelfde dosis en deed het zeer.
Maar ik durf het op zich wel aan met hem, hij weet mij altijd wel te kalmeren dus ik heb vertrouwen dat hij het in die situatie ook kan
Be happy with the little things in life
weliswaar anders dan we 8 jaar lang hebben gehoopt... maar door de omstandigheden momenteel.. toch nog gelukt deze week!
Skysong Fireworks Liuyang "The BEST fireworks direct to you!"
Een meisje, gefeliciteerd!quote:
weliswaar anders dan we 8 jaar lang hebben gehoopt... maar door de omstandigheden momenteel.. toch nog gelukt deze week!
"Life is what happens to you, while you're busy making other plans"
Ik herken je verhaal heel goed, voor mij was die punctie ook erg traumatisch. Is het voor jou ook een optie om het onder narcose te doen? Dat gaf mij zo ontzettend veel lucht! Het is gewoon een optie dus ik zou hier zeker om vragen.quote:
[..]
Mijn angst zit in pijn. Maar er zit ook nog wat onverwerkte dingen waar ik eigenlijk nog mee aan de slag moet. Door de punctie raak ik in paniek als ik bijv voor een uitstrijkje moet, want die eendenbek... complete paniek, niet kunnen ontspannen waardoor die dus zeer doet.
Ik heb ook een zwart gat van de eerste punctie, maar flashbacks op het moment dat het slecht gaat (weinig slaap, kort lontje en ik mezelf voorbij dender) met mij, dan schrik ik s’nachts echt wakker, ik kan nog steeds niet alles helder plaatsen, ik weet hoe die dag verlopen is, maar als ik erover praat is het alsof ik het niet over mezelf heb. De andere 2 puncties kan ik wel herinneren. De 2e ging redelijk maar bij de 3e weer paniek en zijn ze gestopt met aanprikken. Het moeilijke is dat ik niet steeds hetzelfde reageer op pijnstilling, de eerste keer was ik compleet van de wereld. De 2e keer geen pijn en erg fit en de 3e weer zelfde dosis en deed het zeer.
Maar ik durf het op zich wel aan met hem, hij weet mij altijd wel te kalmeren dus ik heb vertrouwen dat hij het in die situatie ook kan
Als je er toch nog eens uitgebreid met iemand over wil praten dan staat mijn dm voor je open
Na 8 jaar? Wow wat een wonder dan. Dat mag je dan wel groots aanpakken! Gefeliciteerd met jullie aankomende dochterquote:
weliswaar anders dan we 8 jaar lang hebben gehoopt... maar door de omstandigheden momenteel.. toch nog gelukt deze week!
26 oktober - 2 november Frankrijk | 3 feb - 6 feb Hong Kong/6 feb - 26 feb Vietnam
Mn eerste punctie kon ik doen op paracetamol ... meer gaven ze me niet, ja wat valium om rustig te blijven. Wat een onmenselijke manier.
De andere deed ik met morfine EN een roesje. Eerlijk, ja het is nog echt niet fijn, maar wel beter te doen.
De andere deed ik met morfine EN een roesje. Eerlijk, ja het is nog echt niet fijn, maar wel beter te doen.
I am unconditionally and irrevocably in love with him.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
Hier 4x punctie zonder pijnstilling 
Oké, elke punctie was maar 1 of 2x aanprikken, maar toch... Met fentanyl de 2 keren daarna was wat mij betreft echt het minimum! Dus angst voor een punctie snap ik heel goed, en het is mooi dat ze het kennelijk ook wel onder narcose doen. Ik kon overigens na al die rondes de laatste ronde niet meer mezelf injecteren 
Dat was steeds zo'n drempel elke keer, dus de laatste ronde deed mijn man het op niet-werkdagen, en op werkdagen een collega. Ik weet niet hoe ik het anders had moeten doen. Het valt mij op dat daar eigenlijk weinig aandacht voor is 
Oké, elke punctie was maar 1 of 2x aanprikken, maar toch... Met fentanyl de 2 keren daarna was wat mij betreft echt het minimum! Dus angst voor een punctie snap ik heel goed, en het is mooi dat ze het kennelijk ook wel onder narcose doen. Ik kon overigens na al die rondes de laatste ronde niet meer mezelf injecteren Dat was steeds zo'n drempel elke keer, dus de laatste ronde deed mijn man het op niet-werkdagen, en op werkdagen een collega. Ik weet niet hoe ik het anders had moeten doen. Het valt mij op dat daar eigenlijk weinig aandacht voor is
Gefeliciteerdquote:
weliswaar anders dan we 8 jaar lang hebben gehoopt... maar door de omstandigheden momenteel.. toch nog gelukt deze week!
Geen idee of mijn ziekenhuis narcose aanbied met punctie, kan het allicht vragen.
Dat prikken van mezelf vond ik wel meevallen. Zolang ik het maar zelf deed, een ander laten doen vond ik een eng idee.
Be happy with the little things in life
Ik doe de prikpil (ja zo stom dat ik dat moet) ook zelf prikken 😁quote:
[..]
Gefeliciteerd
Geen idee of mijn ziekenhuis narcose aanbied met punctie, kan het allicht vragen.
Dat prikken van mezelf vond ik wel meevallen. Zolang ik het maar zelf deed, een ander laten doen vond ik een eng idee.
Wipkip met prachtige Wipkuikentjes O+
Try to be a rainbow in someone's cloud.
Try to be a rainbow in someone's cloud.
Ja ik vind het zo stom. Recept voor prikpil ophalen. Dan afspraak maken. Duurt weer paar dagen.quote:
@:Tally dat zou ik dus ook voor elkaar krijgen.
Dacht ik heb 6 jaar lang mezelf geprikt. Dus dit lukt me ook wel
Wipkip met prachtige Wipkuikentjes O+
Try to be a rainbow in someone's cloud.
Try to be a rainbow in someone's cloud.
Als het goed is, zit je lekker te broedenquote:
Eén eitje dit keer helaas. Het spuiten heeft, behalve een kortere cyclus, niks extra's opgeleverd.
Ik reageer toch weer flink op de Gonal. Mocht deze ronde geen zwangerschap opleveren dan ga ik toch eens een ander middel uitproberen denk ik.
Tweede Kerstdag de inseminatie
ik ga voor je duimen!
Jazeker!quote:
[..]
Als het goed is, zit je lekker te broeden
Het was een waardeloze poging
Op naar een Kerstverrassing (Zo ging het bij M destijds ook. Minste poging leverde M op
)
Spannend Peace! Duimen draaien hier ook.
En wat vervelend om te lezen dat er zoveel zijn die zo enorm veel pijn hebben gehad bij de punctie zelf!
Ik zag er zelf enorm tegenop (door slechte ervaring met poliep verwijderen) maar met de morfine en nog een kalmeringsgoedje heb ik zelf gelukkig niets gevoeld.
En wat vervelend om te lezen dat er zoveel zijn die zo enorm veel pijn hebben gehad bij de punctie zelf!
Ik zag er zelf enorm tegenop (door slechte ervaring met poliep verwijderen) maar met de morfine en nog een kalmeringsgoedje heb ik zelf gelukkig niets gevoeld.
Bij de eerste poging was ik compleet van de wereld zelfs heb na de poging 2.5u geslapen voordat we naar huis konden, normaal sta je een uur later wel buiten en daarna nog hele dag plat gelegen. Had toen een combi van pijnstilling en kalmering, fentanyl en dormicum. Echt die 3e keer zelfde combi gilde ik het uit, toen stopte ze zelf met aanprikken want complete paniek omdat het zo zeer deed. Ik voelde ik mij 3 kwartier later prima en stond ik daarna buiten.quote:
Spannend Peace! Duimen draaien hier ook.
En wat vervelend om te lezen dat er zoveel zijn die zo enorm veel pijn hebben gehad bij de punctie zelf!
Ik zag er zelf enorm tegenop (door slechte ervaring met poliep verwijderen) maar met de morfine en nog een kalmeringsgoedje heb ik zelf gelukkig niets gevoeld.
Be happy with the little things in life
Mijn duimen draaienquote:
[..]
Jazeker!
Het was een waardeloze poging
(Zo ging het bij M destijds ook. Minste poging leverde M op
Be happy with the little things in life
Same met mijn M.quote:
[..]
Jazeker!
Het was een waardeloze poging
(Zo ging het bij M destijds ook. Minste poging leverde M op
Bedankt! Yup was eerst zelf proberen, toen iui, toen inf.quote:
[..]
Na 8 jaar? Wow wat een wonder dan. Dat mag je dan wel groots aanpakken! Gefeliciteerd met jullie aankomende dochter
En daar tussen lange tijd met operaties ( endometriose, gescheurde baarmoeder enz. Enz. ) laatste ivf laatste eitjes.. bam! Punctie bieden ze aan onder narcose ( iig bronovo wel!)
Skysong Fireworks Liuyang "The BEST fireworks direct to you!"
Zo zie je dat kwantiteit niks zegt. Ik ga duimen dat het weer hetzelfde verlooptquote:
[..]
Jazeker!
Het was een waardeloze poging
(Zo ging het bij M destijds ook. Minste poging leverde M op
Jeetje jullie hebben wel wat meegemaakt! Dan is dit helemaal bijzonder. Hopelijk kunnen jullie er wel van genietenquote:
[..]
Bedankt! Yup was eerst zelf proberen, toen iui, toen inf.
En daar tussen lange tijd met operaties ( endometriose, gescheurde baarmoeder enz. Enz. ) laatste ivf laatste eitjes.. bam! Punctie bieden ze aan onder narcose ( iig bronovo wel!)
26 oktober - 2 november Frankrijk | 3 feb - 6 feb Hong Kong/6 feb - 26 feb Vietnam
Wat naar die 3e keer!!quote:
[..]
Bij de eerste poging was ik compleet van de wereld zelfs heb na de poging 2.5u geslapen voordat we naar huis konden, normaal sta je een uur later wel buiten en daarna nog hele dag plat gelegen. Had toen een combi van pijnstilling en kalmering, fentanyl en dormicum. Echt die 3e keer zelfde combi gilde ik het uit, toen stopte ze zelf met aanprikken want complete paniek omdat het zo zeer deed. Ik voelde ik mij 3 kwartier later prima en stond ik daarna buiten.
Dat dat per punctie dan zo kan verschillen...
Nou voorlopig hoef ik er nog niet aan te denken maar ik hou het in mijn achterhoofd dat dit ook een mogelijk scenario is...
Ja, best prima eigenlijkquote:
We zijn lekker lui geweest in de vakantie en gaan komende week (online) weer aan het werk. Ik geloof dat mijn NOD a.s. zaterdag is.
Goed te horen dat je een fijne vakantie hebt gehad, en gelukkig dat je de tweede wachtweek moet werken, dan heb je denk ik de meeste afleiding nodig?
Ja, hoe dichter je bij NOD komt hoe zenuwachtiger je wordt natuurlijkquote:
Goed te horen dat je een fijne vakantie hebt gehad, en gelukkig dat je de tweede wachtweek moet werken, dan heb je denk ik de meeste afleiding nodig?
Ik ben helaas gisteren al ongesteld geworden (een dag te vroeg) na een cyclus van 23 dagen. Ik vond hem nu wel heel erg kort deze keer. Na vorige cyclus bijna niet gebloed te hebben (en mijn baarmoederslijmvlies bleef vrij dik), lijkt mijn lijf nu een soort reset te hebben. Ik verlies in ieder geval flink bloed nu.
Maandag weer een startecho en dan start ik, als alles er goed uit ziet, ook met andere hormonen. Hopelijk dan wat minder bijwerkingen!
Jammer Peacefulll .
.
Op maandag 14 november 2016 12:18 schreef Crumpette het volgende:
De eerste keer ben je zo'n magische eenhoorn van moeder natuur en creeert een wonder
De eerste keer ben je zo'n magische eenhoorn van moeder natuur en creeert een wonder
Balen toch weer Peace!
Blijft toch raar dat iedereen door gaat met proberen en voor mij het traject gewoon nog steeds stil ligt.
Blijft toch raar dat iedereen door gaat met proberen en voor mij het traject gewoon nog steeds stil ligt.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
quote:
Balen toch weer Peace!
Blijft toch raar dat iedereen door gaat met proberen en voor mij het traject gewoon nog steeds stil ligt.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Dat doet ook gewoon onmenselijk veel zeer.
quote:
Balen toch weer Peace!
Blijft toch raar dat iedereen door gaat met proberen en voor mij het traject gewoon nog steeds stil ligt.Dat doet ook verschrikkelijk veel pijn Mini. Het is zo'n heftig traject, emotioneel en fysiek. De wens voor een kindje kan zo verschrikkelijk groot zijn. En als het dan tegenzit dan doet dat veel met je gemoedstoestand.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Ik had geen goede echo vanochtend, er zit rechts een cyste in de eierstok en we mogen daarom niet starten deze maand. Ik was (ben) er echt even ondersteboven van vandaag. We hebben nu al twee keer een maand stil moeten staan ivm een cyste. Verstandelijk weet ik dat een maand rust mij (en mijn man) misschien wel even goed zou doen, zeker nu er een verlenging van de lockdown aan zit te komen. Maar ik kon net op de terugweg in de auto alleen maar huilen 
Ik vond de emoties die er bij kwamen kijken als je in dit traject zit voor een eerste kindje enorm heftig. Maar een deel van die emoties beginnen nu ook weer een beetje de kop op te steken.
Morgen ziet alles er vast weer wat beter en mooier uit, maar nu ben ik vooral verdrietig en jaloers. En met name dat laatste had ik me voorgenomen om niet teveel toe te laten en dat valt me echt wel even flink tegen nu.
Ik vond de emoties die er bij kwamen kijken als je in dit traject zit voor een eerste kindje enorm heftig. Maar een deel van die emoties beginnen nu ook weer een beetje de kop op te steken.
Morgen ziet alles er vast weer wat beter en mooier uit, maar nu ben ik vooral verdrietig en jaloers. En met name dat laatste had ik me voorgenomen om niet teveel toe te laten en dat valt me echt wel even flink tegen nu.
Wat ellendig Peace! Alsof 1 kans per maand niet al frustrerend genoeg is... ik zou dat jaloerse gevoel maar gewoon toelaten als ik jou was. Je ertegen verzetten laat je alleen maar rotter voelen.
Op maandag 14 november 2016 12:18 schreef Crumpette het volgende:
De eerste keer ben je zo'n magische eenhoorn van moeder natuur en creeert een wonder
De eerste keer ben je zo'n magische eenhoorn van moeder natuur en creeert een wonder
Ja, thnx. Ik heb me gisteren ellendig gevoeld, vandaag gaat het al weer een stuk beter. Werk biedt ook de nodige afleidingquote:
Wat ellendig Peace! Alsof 1 kans per maand niet al frustrerend genoeg is... ik zou dat jaloerse gevoel maar gewoon toelaten als ik jou was. Je ertegen verzetten laat je alleen maar rotter voelen.
Peace
Mini geef je zelf vooral de tijd, ik weet dat het heel dubbel voelt omdat je het gevoel hebt dat de rest maar door gaat en jij achter de feiten aan lijkt te lopen. Maar juist omdat het traject zo heftig is moet je ook de tijd nemen om te herstellen en te herpakken, even afschakelen en genieten van het leven. Doe je dat niet dan hou je het niet vol. Dikke knuffel voor jou
Mini
geef je zelf vooral de tijd, ik weet dat het heel dubbel voelt omdat je het gevoel hebt dat de rest maar door gaat en jij achter de feiten aan lijkt te lopen. Maar juist omdat het traject zo heftig is moet je ook de tijd nemen om te herstellen en te herpakken, even afschakelen en genieten van het leven. Doe je dat niet dan hou je het niet vol. Dikke knuffel voor jou
Be happy with the little things in life
Ach Peace wat rot! Het komt altijd extra hard aan als ‘de keuze’ om te moeten wachten niet bij jezelf ligt maar aan omstandigheden waar je geen invloed op uit kunt oefenen zoals nu.
Fijn dat het wel weer iets beter gaat maar leuk is het niet!
Dankjewel Droomvrouwtje. Je hebt ook gelijk en het is idd ook even goed om weer even te horen dat ik dan dit moment idd beter kan gebruiken voor afschakelen en in het hier en nu te blijven.
Soms vergeet ik dat ook.
Fijn dat het wel weer iets beter gaat maar leuk is het niet!
Dankjewel Droomvrouwtje. Je hebt ook gelijk en het is idd ook even goed om weer even te horen dat ik dan dit moment idd beter kan gebruiken voor afschakelen en in het hier en nu te blijven.
Soms vergeet ik dat ook.
ik vergat dat soms echt, het is zo makkelijk om in die molen te stappen en mee te denderen op dat tempo zonder even eruit te stappen en een pauze te nemen. Maar soms moet je gewoon echt even een stapje terug doen, pas op de plaats nemen.Hoe verdrietig dit topic ook vaak is, maar daar zijn we ook voor, elkaar te helpen en te steunen, degene die je voor gingen hebben ook de ervaringen en niet elk traject en ervaring is hetzelfde maar je kan wel er uit halen wat voor jou werkt of tips meenemen
Be happy with the little things in life
Eens.en dat laatste is waarom dit topic wer in myatt staat.. ik wil (weer) graag de steun zijn die ik hier altijd gevonden heb..quote:
Hoe verdrietig dit topic ook vaak is, maar daar zijn we ook voor, elkaar te helpen en te steunen, degene die je voor gingen hebben ook de ervaringen en niet elk traject en ervaring is hetzelfde maar je kan wel er uit halen wat voor jou werkt of tips meenemen
Ik las stomme berichten voor mini en peace.. er in zwelgen hielp voor mij ook altijd.verdriet mag er zijn en jaloezie ook!
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Rabarberbarbarabarbarbarenbaardenbarbierbarbierbarbaren
K&W / Barrels Buitenlandse Boerderijtje
Nou ik kom meeschrijven. Ruim 3 jaar bezig, zitten inmiddels op 11 van 12 IUI, staan op wachtlijst voor IVF/ICSI. Ik zie vreselijk op tegen IVF/ICSI. Lijkt me zowel fysiek zwaar, hormonen kijk ik tegen op én dat je er dagelijks echt zo ontzettend mee bezig moet zijn. Ik hanteer momenteel toch graag standje struisvogel: als ik genoeg leuke dingen doe hoef ik er ook niet continue mee bezig te zijn. (Nee ik onderdruk niet al mijn gevoelens, ja partner en ik kunnen er goed over praten).
Zit bij ons nog een extra handicap in het ISCI traject, daar moet mijn man ook voor aan hele zware risicovolle medicatie (lang verhaal, DM staat open).
Ik merk dat ik vooral worstel met de vraag hoeveel is het waard? Kansen kansen kansen. Kansen op niets. Ik heb er eigenlijk geen vertrouwen meer in en voel me daar dan weer schuldig over. Ook omdat dit niet helpt bij het placebo-effect. Ik durf niet meer te hopen op een kind, het lukt allemaal toch nooit.
Zo lekker deprimerend, maar zo ervaar ik het momenteel.
Zit bij ons nog een extra handicap in het ISCI traject, daar moet mijn man ook voor aan hele zware risicovolle medicatie (lang verhaal, DM staat open).
Ik merk dat ik vooral worstel met de vraag hoeveel is het waard? Kansen kansen kansen. Kansen op niets. Ik heb er eigenlijk geen vertrouwen meer in en voel me daar dan weer schuldig over. Ook omdat dit niet helpt bij het placebo-effect. Ik durf niet meer te hopen op een kind, het lukt allemaal toch nooit.
Zo lekker deprimerend, maar zo ervaar ik het momenteel.
Helaas welkomquote:
Nou ik kom meeschrijven. Ruim 3 jaar bezig, zitten inmiddels op 11 van 12 IUI, staan op wachtlijst voor IVF/ICSI. Ik zie vreselijk op tegen IVF/ICSI. Lijkt me zowel fysiek zwaar, hormonen kijk ik tegen op én dat je er dagelijks echt zo ontzettend mee bezig moet zijn. Ik hanteer momenteel toch graag standje struisvogel: als ik genoeg leuke dingen doe hoef ik er ook niet continue mee bezig te zijn. (Nee ik onderdruk niet al mijn gevoelens, ja partner en ik kunnen er goed over praten).
Zit bij ons nog een extra handicap in het ISCI traject, daar moet mijn man ook voor aan hele zware risicovolle medicatie (lang verhaal, DM staat open).
Ik merk dat ik vooral worstel met de vraag hoeveel is het waard? Kansen kansen kansen. Kansen op niets. Ik heb er eigenlijk geen vertrouwen meer in en voel me daar dan weer schuldig over. Ook omdat dit niet helpt bij het placebo-effect. Ik durf niet meer te hopen op een kind, het lukt allemaal toch nooit.
Zo lekker deprimerend, maar zo ervaar ik het momenteel.
Het is ook gewoon zwaar. Fijn dat je er met je partner in elk geval goed over kan praten. Heb je een fijne fertiliteitsarts waarmee je jouw bovenstaande overwegingen kan bespreken? Hoe staan zij erin?
Maar als er een kans is, dan is er een kans dat je ooit zwanger wordt. Zie @MaJo die nu een wolk van een baby heeft na 5 jaar teleurstellingen. Maarja, het kutte is dat niemand je kan vertellen of dat ooit gaat gebeuren. Dat vond ik nog het zwaarst van alles.
Shine bright like a diamond.
Welkom.quote:
Nou ik kom meeschrijven. Ruim 3 jaar bezig, zitten inmiddels op 11 van 12 IUI, staan op wachtlijst voor IVF/ICSI. Ik zie vreselijk op tegen IVF/ICSI. Lijkt me zowel fysiek zwaar, hormonen kijk ik tegen op én dat je er dagelijks echt zo ontzettend mee bezig moet zijn. Ik hanteer momenteel toch graag standje struisvogel: als ik genoeg leuke dingen doe hoef ik er ook niet continue mee bezig te zijn. (Nee ik onderdruk niet al mijn gevoelens, ja partner en ik kunnen er goed over praten).
Zit bij ons nog een extra handicap in het ISCI traject, daar moet mijn man ook voor aan hele zware risicovolle medicatie (lang verhaal, DM staat open).
Ik merk dat ik vooral worstel met de vraag hoeveel is het waard? Kansen kansen kansen. Kansen op niets. Ik heb er eigenlijk geen vertrouwen meer in en voel me daar dan weer schuldig over. Ook omdat dit niet helpt bij het placebo-effect. Ik durf niet meer te hopen op een kind, het lukt allemaal toch nooit.
Zo lekker deprimerend, maar zo ervaar ik het momenteel.
Lastig hè, die kansen en geen zekerheden. En inderdaad, kijk naar @MaJo ik kan je niks beloven maar het is nog niet verloren.
Ohja over ivf/icsi. Dat klinkt heel intimiderend. Lichamelijk vond ik het goed te doen. Mentaal wat pittiger maar ik vond het echt te doen.
Thanks, ja gelukkig fijne fertiliteitsarts. Die benoemd wel voornamelijk de feitelijkheden en laat de keuze bij ons. Wat ik ook snap. Ze weet dat ik echt mega op zie tegen de hormonen van ivf. Dat vind ik het engst. Die punctie lijkt me ook kut, maar dat is in max 20 min voorbij.quote:
[..]
Helaas welkom
Het is ook gewoon zwaar. Fijn dat je er met je partner in elk geval goed over kan praten. Heb je een fijne fertiliteitsarts waarmee je jouw bovenstaande overwegingen kan bespreken? Hoe staan zij erin?
Maar als er een kans is, dan is er een kans dat je ooit zwanger wordt. Zie @:Majo die nu een wolk van een baby heeft na 5 jaar teleurstellingen. Maarja, het kutte is dat niemand je kan vertellen of dat ooit gaat gebeuren. Dat vond ik nog het zwaarst van alles.
Met mij lijkt er tot nu toe niets mis, maar ik vind die kansen allemaal bizar laag. En ik weet dat niemand garanties kan geven. Maar man wat zou het fijn zijn om wel met zekerheid te weten wat het oplevert. Ipv “je bent een slecht mens als je nu niet kiest voor het maximaal haalbare”. Niet dat iemand dat zegt, maar zo voelt het soms wel.
Dank!quote:
[..]
Welkom.
Lastig hè, die kansen en geen zekerheden. En inderdaad, kijk naar @:MaJo ik kan je niks beloven maar het is nog niet verloren.
Ohja over ivf/icsi. Dat klinkt heel intimiderend. Lichamelijk vond ik het goed te doen. Mentaal wat pittiger maar ik vond het echt te doen.
Waarom vond jij het mentaal pittiger? De hoop die je krijgt?
Hoe zijn ervaringen qua hormonen over ivf/icsi? Merkten jullie hier veel van en waarmee valt het te vergelijken? Ik ben zo bang dat ik mezelf niet meer ben.
He PVS,
Welkom hier.
Even qua icsi/ivf.. ik heb 5 puncties gedaan en vond het spuiten en de punctie eigenlijk prima te doen. Ik had er eigenlijk weinig last van.. (ook volgens mijn partner
) mijn zusje had overigens al last van de hormonen die zij moest gebruiken tijdens de IUI.. dus het is zo persoonlijk hoe je er op reageert. Volgens mij zijn er hier ook dames die er heel slecht tegen konden, de hormonen .
Ik vond vooral de laatste wachtweek enorm lastig.. ik voelde van alles.. ik werd daar dan enorm prikkelbaar door en kon dan vaak de kop van mn partner er wel afbijten.. en dan de teleurstelling als het niet gelukt was.. maar dat is niet anders dan met de IUI nu.
Je hebt het over medicijnen voor je partner, wordt het dan ook meteen ICSI?
Welkom hier.
Even qua icsi/ivf.. ik heb 5 puncties gedaan en vond het spuiten en de punctie eigenlijk prima te doen. Ik had er eigenlijk weinig last van.. (ook volgens mijn partner
) mijn zusje had overigens al last van de hormonen die zij moest gebruiken tijdens de IUI.. dus het is zo persoonlijk hoe je er op reageert. Volgens mij zijn er hier ook dames die er heel slecht tegen konden, de hormonen . Ik vond vooral de laatste wachtweek enorm lastig.. ik voelde van alles.. ik werd daar dan enorm prikkelbaar door en kon dan vaak de kop van mn partner er wel afbijten.. en dan de teleurstelling als het niet gelukt was.. maar dat is niet anders dan met de IUI nu.
Je hebt het over medicijnen voor je partner, wordt het dan ook meteen ICSI?
Rabarberbarbarabarbarbarenbaardenbarbierbarbierbarbaren
K&W / Barrels Buitenlandse Boerderijtje
K&W / Barrels Buitenlandse Boerderijtje
Hey PVS 18, helaas welkom hier.
Het is een verschrikkelijk zwaar traject. Mentaal én fysiek. Iedere vrouw reageert er anders op, maar de dames boven mij hebben al hun ervaringen m.b.t. IVF gedeeld. Ik deel ook jouw spanning voor een IVF traject hoor, lijkt me doodeng. Wat jullie willen en hoe ver jullie willen gaan is aan jullie. Ik ken een stel die (ivm slecht zaad) geen ICSI traject is gestart maar gelijk overgegaan is op een zaaddonor. Iedereen heeft daarin zijn eigen afwegingen en iedere afweging is goed. Als het maar jullie afweging ja.
Fijn dat je er goed met je partner over kan praten. Dat is mijn inziens één van de belangrijkste dingen: praten.
Oh, en pauzes tussendoor. Hoe kut het ook is.
Ik zit momenteel ook in een IUI-traject. Wij hebben al een zoon uit een eerder IUI-traject. Momenteel even een pauze i.v.m. een cyste. Ik heb de dag dat ik hoorde dat we even niet verder mochten enorm gehuild, inmiddels zie ik ook wel weer de voordelen
Schrijf vooral lekker van je af hier.
Het is een verschrikkelijk zwaar traject. Mentaal én fysiek. Iedere vrouw reageert er anders op, maar de dames boven mij hebben al hun ervaringen m.b.t. IVF gedeeld. Ik deel ook jouw spanning voor een IVF traject hoor, lijkt me doodeng. Wat jullie willen en hoe ver jullie willen gaan is aan jullie. Ik ken een stel die (ivm slecht zaad) geen ICSI traject is gestart maar gelijk overgegaan is op een zaaddonor. Iedereen heeft daarin zijn eigen afwegingen en iedere afweging is goed. Als het maar jullie afweging ja.
Fijn dat je er goed met je partner over kan praten. Dat is mijn inziens één van de belangrijkste dingen: praten.
Oh, en pauzes tussendoor. Hoe kut het ook is.
Ik zit momenteel ook in een IUI-traject. Wij hebben al een zoon uit een eerder IUI-traject. Momenteel even een pauze i.v.m. een cyste. Ik heb de dag dat ik hoorde dat we even niet verder mochten enorm gehuild, inmiddels zie ik ook wel weer de voordelen
Schrijf vooral lekker van je af hier.
Welkom pvs
Ik vond zelf de hormonen voor oi kutter dan die voor ivf. Tijdens de ivf had ik nagenoeg geen last van de hormonen eigenlijk. De punctie vond ik vreselijk maar volgens mij hielp de morfine bij mij ook niet. Mentaal trok ik het slecht maar gelukkig was het de eerste terugplaatsing meteen raak. Die teleurstelling kende ik natuurlijk wel van de oi maar lijkt me nog heftiger bij ivf.
Mijn tips:
Probeer je niet te gek te maken maar het gewoon te ondergaan. Probeer hoop te houden. Neem af en toe een pauze en stel vooral geen leuke of belangrijke gebeurtenissen uit (blijven hangen in een rotbaan want straks ben je misschien zwanger, etc. Trust me, I know. Ben er bijna aan onderdoor gegaan.) Lees je in over rechten en mogelijkheden/alternatieven maar verlies je niet in Dr. Google. Blijf leuke dingen doen. Houd het niet geheim maar praat erover met vrienden en familie.
Sterkte
Ik vond zelf de hormonen voor oi kutter dan die voor ivf. Tijdens de ivf had ik nagenoeg geen last van de hormonen eigenlijk. De punctie vond ik vreselijk maar volgens mij hielp de morfine bij mij ook niet. Mentaal trok ik het slecht maar gelukkig was het de eerste terugplaatsing meteen raak. Die teleurstelling kende ik natuurlijk wel van de oi maar lijkt me nog heftiger bij ivf.
Mijn tips:
Probeer je niet te gek te maken maar het gewoon te ondergaan. Probeer hoop te houden. Neem af en toe een pauze en stel vooral geen leuke of belangrijke gebeurtenissen uit (blijven hangen in een rotbaan want straks ben je misschien zwanger, etc. Trust me, I know. Ben er bijna aan onderdoor gegaan.) Lees je in over rechten en mogelijkheden/alternatieven maar verlies je niet in Dr. Google. Blijf leuke dingen doen. Houd het niet geheim maar praat erover met vrienden en familie.
Sterkte
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |