R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Welkom in het centrale topic van "Depressie & Angst".
quote:Depressie
Iemand met een depressie heeft last van een hevige neerslachtigheid.
Die neerslachtigheid klaart niet na een paar dagen vanzelf op, maar duurt minimaal twee weken. Depressie moet niet verward worden met 'gewone' neerslachtigheid die iedereen wel eens heeft. Bij een depressie is deze heviger en tast het dagelijks functioneren aan.
Bron: http://www.trimbos.nl/onderwerpen/psychische-gezondheid/depressie
quote:Angststoornissen
Angststoornissen zijn in de psychiatrie de meest voorkomende aandoeningen. Sommige van deze aandoeningen worden fobie genoemd. Het gemeenschappelijke kenmerk van angststoornissen, is dat er sprake is van angst. Mensen kunnen zo angstig zijn dat het hun leven ontregelt.
Wanneer spreken we van een angststoornis?
Angst is een gevoel dat optreedt bij dreigend gevaar. De emotie ontstaat als het welzijn van een persoon direct wordt bedreigd, maar ook als een persoon een situatie als bedreigend ervaart. Als een angst geen reële grond heeft en de betrokken persoon er sociale of beroepsmatige problemen door ondervindt, is er sprake van een stoornis.
In het diagnostisch classificatiesysteem DSM-IV worden de volgende angststoornissen onderscheiden:
Paniekstoornis met of zonder agorafobie
Sociale fobie of angststoornis
Specifieke of enkelvoudige fobie
Obsessief-compulsieve stoornis of dwangstoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Posttraumatische stress-stoornis
Hypochondrie
Angststoornis door een lichamelijke aandoening
Acute stressstoornis
Angststoornis door alcohol of drugs
Voor de Multidisciplinaire Richtlijn Angststoornissen is de indeling van de DSM-IV als uitgangspunt genomen. Van de onderscheiden angststoornissen zijn de volgende aandoeningen opgenomen in de richtlijnen:
Paniekstoornis met en zonder agorafobie
Sociale fobie
Specifieke fobie
Obsessief-compulsieve stoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Posttraumatische stress-stoornis
quote:In het diagnostisch classificatiesysteem DSM-5 zijn de angststoornissen zoals ze in het DSM-IV vermeld werden, opgesplitst in drie categorieën:
1) de angststoornissen
2) de obsessieve-compulsieve en verwante stoornissen (ocgs)
3) de trauma- en stressorgerelateerde stoornissen
Angststoornissen in het DSM-5:
Paniekstoornis
Agorafobie
Specifieke fobie
Sociale angststoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Separatieangststoornis
Selectief mutisme
Angststoornis door een middel of medicatie
Angststoornis door een andere medische aandoening
angststoornis (niet anders omschreven)
Obsessieve-compulsieve en verwante stoornissen
Obsessieve-compulsieve stoornis (OCD)
Stoornis in de lichaamsbeleving
Hoarding (het dwangmatig verzamelen van dingen)
Trichotillomanie (het regelmatig uittrekken van het eigen haar)
Excoriation disorder/Dermatillomanie (het regelmatig pulken aan de eigen huid)
Trauma- en stressorgerelateerde stoornissen
Reactieve hechtingsstoornis
Ontremde sociale engagementstoornis
Posttraumatische stressstoornis
Acute stressstoornis
Aanpassingsstoornissen
quote:FOK! heeft nu ook zijn eigen IRC-kanaal voor de mensen in "Depressie & Angst". Hier kunnen we gezellig chatten/ tips geven en het met elkaar erover hebben.
Indien jij ook gezellig mee wilt praten met ons kun je ons bereiken via de volgende link:
http://irc.fok.nl/
En dan in principe
/join #dna
Heb je vragen omtrent IRC?
PM de volgende users:
zomertje
RBWO
quote:
Mon 'en!
Nieuw topic, nieuwe kansen...
Na een maand klooien in de WW (en 24/7 stress met steeds nieuwe fysieke symptomen) heb ik me gisteren, op aanraden van het UWV, weer ziekgemeld.
Voel me een behoorlijke sukkel omdat ik (anderhalf jaar na diagnose 'burn-out') nog steeds jankend bij het UWV zit, maar aan de andere kant moet ik voor mezelf opkomen en inzien dat ik hulp nodig heb voordat ik weer (ooit) aan het werk kan.
Bleuh
Na een maand klooien in de WW (en 24/7 stress met steeds nieuwe fysieke symptomen) heb ik me gisteren, op aanraden van het UWV, weer ziekgemeld.
Voel me een behoorlijke sukkel omdat ik (anderhalf jaar na diagnose 'burn-out') nog steeds jankend bij het UWV zit, maar aan de andere kant moet ik voor mezelf opkomen en inzien dat ik hulp nodig heb voordat ik weer (ooit) aan het werk kan.
Bleuh
Mon 'en!
Zucht. UWV-meneer aan de telefoon vanochtend. Nadat ik hem uitvoerig uitlegde dat ik terugvalverschijnselen heb en veel last van mijn sociale angsten, zei hij: "Okee. De collega's van de Ziektewet nemen binnenkort telefonisch contact met u op.."
'Binnenkort'..?! 'Telefonisch contact'..?! Oh damn. Ik heb al twee jaar in mijn dossier staan dat ik per brief of mail een aankondiging van telefoontjes wil, omdat ik er angstig van word. Maar wéér wordt dat genegeerd. Thanks for nothing, UWV!
'Binnenkort'..?! 'Telefonisch contact'..?! Oh damn. Ik heb al twee jaar in mijn dossier staan dat ik per brief of mail een aankondiging van telefoontjes wil, omdat ik er angstig van word. Maar wéér wordt dat genegeerd. Thanks for nothing, UWV!
Mon 'en!
En er is geen mogelijkheid dat je of iemand anders die meneer daar nu alsnog op wijst?quote:Op maandag 31 juli 2017 14:04 schreef bloempjuh het volgende:
Zucht. UWV-meneer aan de telefoon vanochtend. Nadat ik hem uitvoerig uitlegde dat ik terugvalverschijnselen heb en veel last van mijn sociale angsten, zei hij: "Okee. De collega's van de Ziektewet nemen binnenkort telefonisch contact met u op.."
'Binnenkort'..?! 'Telefonisch contact'..?! Oh damn. Ik heb al twee jaar in mijn dossier staan dat ik per brief of mail een aankondiging van telefoontjes wil, omdat ik er angstig van word. Maar wéér wordt dat genegeerd. Thanks for nothing, UWV!
Wellicht. Ik probeer mezelf rustig genoeg te krijgen om zelf het UWV te bellen.quote:Op maandag 31 juli 2017 16:16 schreef Luchtbel het volgende:
[..]
En er is geen mogelijkheid dat je of iemand anders die meneer daar nu alsnog op wijst?
#voelmeeenmietje
Mon 'en!
Succes en ik zou zeggen pick your battles. Als het niet lukt en er is iemand die het voor je wil doen, vraag dat dan. Ik denk dat dit het niet waard is.quote:
[..]
Wellicht. Ik probeer mezelf rustig genoeg te krijgen om zelf het UWV te bellen.
#voelmeeenmietje
Het is een beetje een eenzaam topic hier. Hoe gaat het met iedereen?
Ik heb toegezegd dat ik wat vrijwilligersdienstjes ga draaien op het theaterfestival in de stad. Maak mezelf he-le-maal gek, ben zó gestressed. Eigenlijk wil ik afzeggen, maar wil gaan omdat ik anders nooit buiten kom.
#fuckmylife
Ik heb toegezegd dat ik wat vrijwilligersdienstjes ga draaien op het theaterfestival in de stad. Maak mezelf he-le-maal gek, ben zó gestressed. Eigenlijk wil ik afzeggen, maar wil gaan omdat ik anders nooit buiten kom.
#fuckmylife
Mon 'en!
Hoi, ik volg jullie al een tijdje en het lijkt mij een fijne plek om af en toe mijn hart te luchten. 
Vanaf dat ik 10 jaar ben heb ik af en aan depressieve periodes. In mijn puberteit ben ik onder behandeling geweest van een psychotherapeut, maar dat beviel niet zo. Vanaf toen modder ik eigenlijk nog steeds maar wat aan. Soms lijkt het me fijn om hulp in te schakelen, en ik heb al vaak de stap genomen, maar telkens haak ik af zodra het tot een afspraak komt bij een therapeut. Te eng.
Vanaf dat ik 10 jaar ben heb ik af en aan depressieve periodes. In mijn puberteit ben ik onder behandeling geweest van een psychotherapeut, maar dat beviel niet zo. Vanaf toen modder ik eigenlijk nog steeds maar wat aan. Soms lijkt het me fijn om hulp in te schakelen, en ik heb al vaak de stap genomen, maar telkens haak ik af zodra het tot een afspraak komt bij een therapeut. Te eng.
Sterkte bloempjuh. And remember: "this, too, shall pass!"quote:
Het is een beetje een eenzaam topic hier. Hoe gaat het met iedereen?
Ik heb toegezegd dat ik wat vrijwilligersdienstjes ga draaien op het theaterfestival in de stad. Maak mezelf he-le-maal gek, ben zó gestressed. Eigenlijk wil ik afzeggen, maar wil gaan omdat ik anders nooit buiten kom.
#fuckmylife
Float through anxiety:
http://www.anxietycoach.com/claire-weekes.html
So, if you're frightened of dying and... and you're holding on, you'll see devils tearing your life away. But if you've made your peace, then the devils are really angels...
Ik ben wat stiller en ja weet eigenlijk gewoon niet of ik me hier nog helemaal thuis voel. Lastig om goed te verwoorden.quote:
Het is een beetje een eenzaam topic hier. Hoe gaat het met iedereen?
Ik heb toegezegd dat ik wat vrijwilligersdienstjes ga draaien op het theaterfestival in de stad. Maak mezelf he-le-maal gek, ben zó gestressed. Eigenlijk wil ik afzeggen, maar wil gaan omdat ik anders nooit buiten kom.
#fuckmylife
Ik had een positieve doorbraak. Sortof dan. Anderhalf jaar terug gaf ik het daten op omdat ik paniekaanvallen kreeg zodra iemand in de buurt kwam. Sindsdien niwt meer gedate of echt close geweest met mannen.
Paar weken terug op een feestje met iemand gezoend en wat gerommeld. En afgelopen week is hij blijven slapen en ook wat intiemer geweest. Ik had nergens last van. Misschien helpt t dat we allebei niet echt verliefd zijn en er niks vanaf hangt.
Mjah. In mijn situatie zit gewoon niet veel verandering daarom post ik daar niet veel over. Daarnaast zijn mijn klachten wat anders door cptss en dissociatieve stoornis en doordat ik al drie miljoen jaar binnen de GGZ opgenomen ben voel ik me nergens meer echt aansluiten.
Ik post vaak alleen maar als ik iets inhoudelijks denk te kunnen zeggen ofzo. Dat probeer ik tenminste.
Ik post vaak alleen maar als ik iets inhoudelijks denk te kunnen zeggen ofzo. Dat probeer ik tenminste.
Ik kom even binnen vallen met een vraag, Weet iemand wat de mogelijkheden zijn qua huisvesting als het thuis niet langer gaat. (Het gezin/de kinderen lijden behoorlijk onder zijn depressie)
Wij gaan scheiden maar door omstandigheden woont hij nu nog bij ons, maar zn depressie wordt niet beter en zn houding en gedrag naar de kinderen ook niet.
Wij gaan scheiden maar door omstandigheden woont hij nu nog bij ons, maar zn depressie wordt niet beter en zn houding en gedrag naar de kinderen ook niet.
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Wil je man zelf wel of niet weg?quote:
Ik kom even binnen vallen met een vraag, Weet iemand wat de mogelijkheden zijn qua huisvesting als het thuis niet langer gaat. (Het gezin/de kinderen lijden behoorlijk onder zijn depressie)
Wij gaan scheiden maar door omstandigheden woont hij nu nog bij ons, maar zn depressie wordt niet beter en zn houding en gedrag naar de kinderen ook niet.
Vast niet, maar hij moet ook realiseren dat het zo niet langer kanquote:
[..]
Wil je man zelf wel of niet weg?
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
[ Bericht 29% gewijzigd door gewoonmezelf87 op 05-08-2017 11:51:16 ]S. 2014
J. 2016
Ja dat begrijp ik. Alleen daar zit wel een verschil in. Als hij zelf ook inziet dat het niet kan en alles kan er misschien met een behandelaar ofzo gekeken worden maar noodopvang bij het één of ander.quote:
[..]
Vast niet, maar hij moet ook realiseren dat het zo niet langer kan
Wil hij niet weg, dan vraag ik me af naar wat voor mogelijkheden je zoekt?
Ik bedoel het echt niet lullig hoor maar de situatie in ons land is wel zo dat men niet zo gauw onder de indruk is van "zijn depressie wordt niet beter en zijn gedrag naar de kinderen ook niet".
Zijn jullie aangemeld bij een systeemtherapeut?
GM, bah. Weet wel dat urgentie (als het dat is wat je bedoeld) in héél weinig zaken toegekend wordt. Je moet dan kunnen aantonen dat jij en jouw kinderen echt direct gevaar lopen.
Vraag anders een gesprek met jouw/zijn huisarts aan. Misschien kan die tips geven en wat betekenen.
Vraag anders een gesprek met jouw/zijn huisarts aan. Misschien kan die tips geven en wat betekenen.
Dat klinkt niet hard voor mij Gewoonmezelf. Alleen hoe urgent het ook is voor jou en de kindjes, en goede hulp dat voor hem ook zou zijn. Ik vrees met grote vrezen dat het systeem daar hard in is. Daarom vroeg ik of hij wat wil.
Is er een familievertrouwenspersoons bij de instelling waar hij therapie volgt? Daar kun je ook nog terecht.
Is er een familievertrouwenspersoons bij de instelling waar hij therapie volgt? Daar kun je ook nog terecht.
Urgentie is idd heel lastig, Dat zou anders zijn wanneer ik met de kinderen weg zou gaan maar dat ga ik dus niet...
Veilig thuis staat ook standbye door zijn suicide poging en die zouden ws wel meer kunnen fixen maar als het even kan wil ik hun er buiten laten.
wat een gedoe.
Veilig thuis staat ook standbye door zijn suicide poging en die zouden ws wel meer kunnen fixen maar als het even kan wil ik hun er buiten laten.
wat een gedoe.
S. 2014
J. 2016
J. 2016
De laatste paar weken heb ik veel gepraat over de situatie omtrent mijn ouders, en mijn gevoelens daar in. Ook met mijn zusje, die hier misschien toch wel verder in is dan ik, heb ik veel gepraat. Ik ben toch echt tot de realisatie gekomen dat ik nog helemaal niet heb geleerd mijn ouders niet als slachtoffer te zien.
Een groot deel van mijn leven heb ik geprobeerd voor ze te zorgen, dat ze blij zijn of juist niet nog verdrietiger werden en dit gedrag heb ik ergens ook door getrokken naar mijn relaties met vrienden. Het ging zo vaak over andermans gevoelens en niet over mijn eigen.
Ik zie nu in dat dit anders moet en ik hier aan moet werken. Ik ga, hoe moeilijk ook, mijn ouders (en anderen) loslaten als mensen voor wiens geluk ik verantwoordelijk ben. Ik wil een normale band met ze opbouwen en ook mijn vader beter leren kennen. Want hem, tja, ik weet na 26 jaar eigenlijk zo weinig over hem. Jarenlang heb ik onbewust of enorm veel afstand genomen, of me te veel met mijn ouders bemoeid, en er was nooit balans.
Die balans is waar ik nu voor ga. Ik wil gewoon ouders waarbij ik ook het gevoel heb dat ik een beetje op ze kan leunen, als sterke volwassen personen. Niet alleen maar bezig zijn met ze niet te veel belasten en blij proberen te maken. Want die begeleiding en steun van een sterke ouder, daar heb ik gewoon veel behoefte aan. Ik snap niet hoe dit allemaal nu pas naar boven komt, maar ergens is het wel goed dat dit gebeurd.
Het wordt een leerproces; anders met mijn ouders omgaan, ze echt zien als een pilaar voor me en ook dat gedrag doortrekken naar anderen. Wel voelt dit als een enorm goede en nieuwe stap voor me, om meer te leren en een nog beter persoon te worden. Wat meer 'ikke' in mijn leven is helemaal geen slechte ontwikkeling.
Een groot deel van mijn leven heb ik geprobeerd voor ze te zorgen, dat ze blij zijn of juist niet nog verdrietiger werden en dit gedrag heb ik ergens ook door getrokken naar mijn relaties met vrienden. Het ging zo vaak over andermans gevoelens en niet over mijn eigen.
Ik zie nu in dat dit anders moet en ik hier aan moet werken. Ik ga, hoe moeilijk ook, mijn ouders (en anderen) loslaten als mensen voor wiens geluk ik verantwoordelijk ben. Ik wil een normale band met ze opbouwen en ook mijn vader beter leren kennen. Want hem, tja, ik weet na 26 jaar eigenlijk zo weinig over hem. Jarenlang heb ik onbewust of enorm veel afstand genomen, of me te veel met mijn ouders bemoeid, en er was nooit balans.
Die balans is waar ik nu voor ga. Ik wil gewoon ouders waarbij ik ook het gevoel heb dat ik een beetje op ze kan leunen, als sterke volwassen personen. Niet alleen maar bezig zijn met ze niet te veel belasten en blij proberen te maken. Want die begeleiding en steun van een sterke ouder, daar heb ik gewoon veel behoefte aan. Ik snap niet hoe dit allemaal nu pas naar boven komt, maar ergens is het wel goed dat dit gebeurd.
Het wordt een leerproces; anders met mijn ouders omgaan, ze echt zien als een pilaar voor me en ook dat gedrag doortrekken naar anderen. Wel voelt dit als een enorm goede en nieuwe stap voor me, om meer te leren en een nog beter persoon te worden. Wat meer 'ikke' in mijn leven is helemaal geen slechte ontwikkeling.
Ignorance is bliss
Hem uitschreven bij de gemeente (GBA) zodat hij bij de gemeente bekend staat als dakloos. Dan is hij het probleem van het Leger des Heils en van de gemeente.quote:
Urgentie is idd heel lastig, Dat zou anders zijn wanneer ik met de kinderen weg zou gaan maar dat ga ik dus niet...
Veilig thuis staat ook standbye door zijn suicide poging en die zouden ws wel meer kunnen fixen maar als het even kan wil ik hun er buiten laten.
wat een gedoe.
Jeetje, dat moet je ook maar kunnen hoor...quote:
[..]
Hem uitschreven bij de gemeente (GBA) zodat hij bij de gemeente bekend staat als dakloos. Dan is hij het probleem van het Leger des Heils en van de gemeente.
dat is weer net een stap te ver... Ons huwelijk werkt niet meer en zijn depressie is kut en heeft veel stuk gemaakt maar hij blijft wel de vader van mijn kinderen en iemand waar ik 7 jaar mee geleefd heb.quote:
[..]
Hem uitschreven bij de gemeente (GBA) zodat hij bij de gemeente bekend staat als dakloos. Dan is hij het probleem van het Leger des Heils en van de gemeente.
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Daarnaast moet je iemand dan ook echt op straat zetten en buitensluiten. Anders heb je er niks aan en pleeg je nog fraude ook.
Denk je dat je samen met hem een gesprek met iemand kan aangaan hierover? Waarin iedereen zijn verhaal kan doen? Zijn behandelaar? Systeemtherapeut? Zodat je uit kan leggen hoe wonen in één huis nu als gezin voor jullie is?
Denk je dat je samen met hem een gesprek met iemand kan aangaan hierover? Waarin iedereen zijn verhaal kan doen? Zijn behandelaar? Systeemtherapeut? Zodat je uit kan leggen hoe wonen in één huis nu als gezin voor jullie is?
Denk je niet dat het lukt om samen een afspraak te maken met de behandelaar?
Ik begrijp je bedoeling, maar ik zou me flink kut voelen als er over mij was gesproken met mijn behandelaar zonder dat ik het wist. En dan zou ik sowieso nergens meer voor open staan.
Ik begrijp je bedoeling, maar ik zou me flink kut voelen als er over mij was gesproken met mijn behandelaar zonder dat ik het wist. En dan zou ik sowieso nergens meer voor open staan.
Hallo allemaal, ik ben nieuw en heb een account aangemaakt omdat ik zag dat er hier een actieve rubriek R&P is.
Ik ben depressief, last van PTSS, laatste relatie was niet zo fijn. Veel triggers en misbruik (vanuit zijn kant). Er gebeurt heel veel en ik moet maar zien of ik het aankan. Vandaar mijn behoefte aan wat contact hier.
Ik ben depressief, last van PTSS, laatste relatie was niet zo fijn. Veel triggers en misbruik (vanuit zijn kant). Er gebeurt heel veel en ik moet maar zien of ik het aankan. Vandaar mijn behoefte aan wat contact hier.
Ben nu bijna klaar met afbouw medicatie. Ging en gaat best tot heel goed.
Nu bijna twee weken vakantie achter de rug na een zeer drukke periode op het werk. Eerste week van de vakantie echt moe en last van sombere gevoelens en dwang gehad. Door niet het geluk meer na te jagen en de dwang als iets wat bij me hoort en niet perfect meer willen zijn waren de sombere momenten eigenlijk maar kort.
Schrok ik het begin wel... kwam die verdomde depressie nou weer...
Nu bijna twee weken vakantie achter de rug na een zeer drukke periode op het werk. Eerste week van de vakantie echt moe en last van sombere gevoelens en dwang gehad. Door niet het geluk meer na te jagen en de dwang als iets wat bij me hoort en niet perfect meer willen zijn waren de sombere momenten eigenlijk maar kort.
Schrok ik het begin wel... kwam die verdomde depressie nou weer...
Mijn blog over o.a. leven met OCD (dwang) | https://mdj-stek.nl
Herkenbaar. Goed dat je je er bewust van was hoe je ermee om kunt gaan.quote:
Ben nu bijna klaar met afbouw medicatie. Ging en gaat best tot heel goed.
Nu bijna twee weken vakantie achter de rug na een zeer drukke periode op het werk. Eerste week van de vakantie echt moe en last van sombere gevoelens en dwang gehad. Door niet het geluk meer na te jagen en de dwang als iets wat bij me hoort en niet perfect meer willen zijn waren de sombere momenten eigenlijk maar kort.
Schrok ik het begin wel... kwam die verdomde depressie nou weer...
Ben zelf ook ineens gestopt met meds ivm allergische reactie. Ben verder wel een beetje klaar met meds nu. Maar merk toch wel dat ik die ondersteuning toch wel nodig heb om het leven niet continu als belastend te ervaren. Suïcidaliteit is iets wat overheerst, maar bij triggers (wat ik vaak heb) dan gaat het duiveltje plannen maken.
Ik moet mezelf ook maar even die figuurlijke schop onder de hol geven om een afspraak te maken bij een nieuwe psycholoog/behandelaar.
Die had het idee dat de klachten wel zouden verminderen/verdwijnen na een aantal weken na het stoppen van de behandeling maar dat blijkt toch niet zo te zijn.
Voel me er ook wel lichtelijk falend door, omdat ik daar te horen kreeg dat m'n klachten eigenlijk niet te verklaren waren en er niet zouden moeten zijn. Leuk om aan te horen als je daar zit, nooit ergens last van, altijd opgewekt. Wordt je vanuit het niets bijna om zeep geholpen en dan krijg je zoiets te horen.
Dus blijkbaar is het vreemd dat je maanden later nog last hebt van angsten, je niet lekker in je vel zit, dat afreageert en een beetje mensenschuw wordt en wat moeite hebt om je dagelijkse 'ding' gewoon weer te gaan doen. Pfff, moest het even kwijt.
Die had het idee dat de klachten wel zouden verminderen/verdwijnen na een aantal weken na het stoppen van de behandeling maar dat blijkt toch niet zo te zijn.
Voel me er ook wel lichtelijk falend door, omdat ik daar te horen kreeg dat m'n klachten eigenlijk niet te verklaren waren en er niet zouden moeten zijn. Leuk om aan te horen als je daar zit, nooit ergens last van, altijd opgewekt. Wordt je vanuit het niets bijna om zeep geholpen en dan krijg je zoiets te horen.
Dus blijkbaar is het vreemd dat je maanden later nog last hebt van angsten, je niet lekker in je vel zit, dat afreageert en een beetje mensenschuw wordt en wat moeite hebt om je dagelijkse 'ding' gewoon weer te gaan doen. Pfff, moest het even kwijt.
Dat is wel heel gek. Dan zijn je klachten JUIST te verklaren toch?quote:Op zondag 13 augustus 2017 02:18 schreef Lastpost het volgende:
Ik moet mezelf ook maar even die figuurlijke schop onder de hol geven om een afspraak te maken bij een nieuwe psycholoog/behandelaar.
Die had het idee dat de klachten wel zouden verminderen/verdwijnen na een aantal weken na het stoppen van de behandeling maar dat blijkt toch niet zo te zijn.
Voel me er ook wel lichtelijk falend door, omdat ik daar te horen kreeg dat m'n klachten eigenlijk niet te verklaren waren en er niet zouden moeten zijn. Leuk om aan te horen als je daar zit, nooit ergens last van, altijd opgewekt. Wordt je vanuit het niets bijna om zeep geholpen en dan krijg je zoiets te horen.
Dus blijkbaar is het vreemd dat je maanden later nog last hebt van angsten, je niet lekker in je vel zit, dat afreageert en een beetje mensenschuw wordt en wat moeite hebt om je dagelijkse 'ding' gewoon weer te gaan doen. Pfff, moest het even kwijt.
Ik zou zeker hulp zoeken omdat je dat zo te horen gewoon nodig hebt. Dat een hulpverlener niet in kon zien waarom, is heel vervelend, maar dat maakt jouw hulpvraag niet minder legitiem. Dus ik hoop dat je die stap snel kunt zetten. Sterkte.
Dat leek mij dus ook, alleen hun leken alles te linken aan het herbeleven (PTSS behandeling na een poging tot doodslag) en omdat ik daar veel minder last van kreeg op den duur (weinig response op EMDR en andere methodes, er makkelijk over kunnen praten etc) zouden die andere klachten ook moeten verdwijnen omdat ze niet in het plaatje pasten ofzo.quote:
[..]
Dat is wel heel gek. Dan zijn je klachten JUIST te verklaren toch?
Ik zou zeker hulp zoeken omdat je dat zo te horen gewoon nodig hebt. Dat een hulpverlener niet in kon zien waarom, is heel vervelend, maar dat maakt jouw hulpvraag niet minder legitiem. Dus ik hoop dat je die stap snel kunt zetten. Sterkte.
Dat gebeurde dus niet en dus klopte er iets niet volgens hun, alsof je daar zit te liegen in die stoel.
Dus moet nu op zoek naar een ander, want inderdaad met die klachten wil ik ook niet blijven lopen.
Kan niets hebben, voel me beroerd en 'down', vermijdt mensen, plekken en tijdstippen en m'n geheugen lijkt wel pap. En net twee maanden vader nu dus dan zit je al helemaal niet te wachten op deze ellende. Hoop alleen dat wel een instantie is die er iets mee kan, had al nooit iets met psychologen enzo dus dan helpt zo'n ervaring er al helemaal niet bij.
Bah, wat een rotsituatie.quote:
[..]
Dat leek mij dus ook, alleen hun leken alles te linken aan het herbeleven (PTSS behandeling na een poging tot doodslag) en omdat ik daar veel minder last van kreeg op den duur (weinig response op EMDR en andere methodes, er makkelijk over kunnen praten etc) zouden die andere klachten ook moeten verdwijnen omdat ze niet in het plaatje pasten ofzo.
Dat gebeurde dus niet en dus klopte er iets niet volgens hun, alsof je daar zit te liegen in die stoel.
Dus moet nu op zoek naar een ander, want inderdaad met die klachten wil ik ook niet blijven lopen.
Kan niets hebben, voel me beroerd en 'down', vermijdt mensen, plekken en tijdstippen en m'n geheugen lijkt wel pap. En net twee maanden vader nu dus dan zit je al helemaal niet te wachten op deze ellende. Hoop alleen dat wel een instantie is die er iets mee kan, had al nooit iets met psychologen enzo dus dan helpt zo'n ervaring er al helemaal niet bij.
Sowieso: EMDR is niet bij iedereen even effectief.
En daarnaast, als "het" niet in het plaatje past maar er nog wel klachten zijn, dan is het plaatje wellicht niet passend?
Ik ken mensen die best wel heel specifieke traumatische gebeurtenissen hebben meegemaakt maar waarbij EMDR ook niet helpt.
Ook ik heb meerdere traumatische gebeurtenissen meegemaakt maar EMDR heeft bij een paar daarvan geholpen. Bij de rest werkte het niet en bij sommige werden de klachten juist erger. Dat je er makkelijk over kunt praten wil niet zeggen dat het verwerkt is. Het kan ook zo zijn dat je in die context juist wat meer afstand kunt houden van je gevoel. Dat kan tig redenen hebben. Verwerking hoeft daar niet één van te zijn helaas.
Ik hoop dat je passende hulp kunt krijgen.
PS: en een late felicitatie vanwege de kleine!
Empty
like my thoughts, my heart.
Numb
Like my heart, my body.
Done
Like my body, my will to live.
I want it back
Like my will to live, happyness.
Gone
Like my happyness, the one I loved.
Empty.
like my thoughts, my heart.
Numb
Like my heart, my body.
Done
Like my body, my will to live.
I want it back
Like my will to live, happyness.
Gone
Like my happyness, the one I loved.
Empty.
Ik merk dat ik steeds vaker depressieve en wanhopige gedachtes krijg Vermoedelijk door de overspannenheid en een thuissituatie die niet heel prettig is. Ik krijg steeds meer het gevoel dat ik niet kan/mag zijn wie ik wíl zijn. En door deze frustratie krijg ik ook steeds meer de behoefte tot zelfbeschadiging. Gelukkig heb ik nog geen terugval gehad, maar het is al klote genoeg dat de gedachtes en de behoeftes terug zijn 
Vermoedelijk door de overspannenheid en een thuissituatie die niet heel prettig is. Ik krijg steeds meer het gevoel dat ik niet kan/mag zijn wie ik wíl zijn. En door deze frustratie krijg ik ook steeds meer de behoefte tot zelfbeschadiging. Gelukkig heb ik nog geen terugval gehad, maar het is al klote genoeg dat de gedachtes en de behoeftes terug zijn
quote:
Ik merk dat ik steeds vaker depressieve en wanhopige gedachtes krijg
.Is het een optie om urgentie aan te vragen? Hoe sneller jij je eigen plek hebt, hoe beter.
“What do I wear in bed? Why, Chanel No. 5, of course”
Ik kom niet in aanmerking voor urgentie. Heb ik al gevraagd bij de psych en de huisarts.quote:
[..]
Is het een optie om urgentie aan te vragen? Hoe sneller jij je eigen plek hebt, hoe beter.
Ik vind dat oprecht raar, helemaal omdat je met zelfdestructieve gedachten loopt en je niet uit je negatieve spiraal kunt breken zo lang je thuis woont.quote:
[..]
Ik kom niet in aanmerking voor urgentie. Heb ik al gevraagd bij de psych en de huisarts.
Ik vind t echt klote voor je
.
“What do I wear in bed? Why, Chanel No. 5, of course”
Sorry als ik iets stoms vraag maar ik kan het niet echt terug vinden. Ben je met je klachten wel aan het werk of zit je daardoor extra uren in die thuissituatie?quote:
Ik merk dat ik steeds vaker depressieve en wanhopige gedachtes krijg
Ja deels aan het werk gebleven. Minder uren en daarmee vaker thuis bij een moeder die niks snapt van overspannenheid.quote:
[..]
Sorry als ik iets stoms vraag maar ik kan het niet echt terug vinden. Ben je met je klachten wel aan het werk of zit je daardoor extra uren in die thuissituatie?
Oh ja duidelijk :/ ik hoop dat er op je werk wel een beetje oké gereageerd is.quote:
[..]
Ja deels aan het werk gebleven. Minder uren en daarmee vaker thuis bij een moeder die niks snapt van overspannenheid.
Ik heb ook geen ideeën ofzo, loting woningen zijn die er misschien?
En ik hoop echt voor je dat je geen terugval krijgt, trek ergens aan de bel als de drang te groot wordt. Als dat lukt natuurlijk. Sterkte.
Hoe oud ben jij Elvi?
Mogelijkheden en/of behoefte zelfstandig te gaan wonen?
Mogelijkheden en/of behoefte zelfstandig te gaan wonen?
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
Ik word gek van die eikels van UWV. Ze hebben besloten dat ik na anderhalf jaar Ziektewet 'beter' ben, omdat ik volgens hun checklist niet ziek genoeg ben. Zelfs een brief van psycholoog en uitdraai van huisarts-dossier heeft niet geholpen. Misschien moet ik eerst schizofreen worden, voordat ik mijn Ziektewet mag behouden..?
Mon 'en!
Behoefte ja al jaren. Mogelijkheden; nee.quote:
Hoe oud ben jij Elvi?
Mogelijkheden en/of behoefte zelfstandig te gaan wonen?
Hoi. Heeft er iemand ervaring met Topamax/topiramaat? Zo ja, welke?
Melancholie is 1 van de vreemdere emotionele gewaarwordingen.
Vetgedrukte is idd wel waar ja.quote:
[..]
Bah, wat een rotsituatie.
Sowieso: EMDR is niet bij iedereen even effectief.
En daarnaast, als "het" niet in het plaatje past maar er nog wel klachten zijn, dan is het plaatje wellicht niet passend?
Ik ken mensen die best wel heel specifieke traumatische gebeurtenissen hebben meegemaakt maar waarbij EMDR ook niet helpt.
Ook ik heb meerdere traumatische gebeurtenissen meegemaakt maar EMDR heeft bij een paar daarvan geholpen. Bij de rest werkte het niet en bij sommige werden de klachten juist erger. Dat je er makkelijk over kunt praten wil niet zeggen dat het verwerkt is. Het kan ook zo zijn dat je in die context juist wat meer afstand kunt houden van je gevoel. Dat kan tig redenen hebben. Verwerking hoeft daar niet één van te zijn helaas.
Ik hoop dat je passende hulp kunt krijgen.
PS: en een late felicitatie vanwege de kleine!
Melancholie is 1 van de vreemdere emotionele gewaarwordingen.
't UWV zijn ratten. Ze maken de meest bizarre sprongen om mensen maar terug de arbeidsmarkt in te pesten. Ken zelfs iemand die uiteindelijk besloot 't UWV voor de rechter te slepen.quote:
Ik word gek van die eikels van UWV. Ze hebben besloten dat ik na anderhalf jaar Ziektewet 'beter' ben, omdat ik volgens hun checklist niet ziek genoeg ben. Zelfs een brief van psycholoog en uitdraai van huisarts-dossier heeft niet geholpen. Misschien moet ik eerst schizofreen worden, voordat ik mijn Ziektewet mag behouden..?
Verder ken ik je persoonlijke situatie niet, maar ga er niet vanuit dat 't UWV er voor jou is of dat ze moiete voor je gaan doen (en al helemaal niet dat ze een rechtvaardigheidsgevoel hebben want dat hebben ze niet).
Ik heb al een beroepszaak tegen ze lopen, maar ik heb me ook ziekgemeld door toegenomen zware paniekklachten. Ik weet echt niet meer wat ik nu moet doen. Voel me de hele dag kotsmisselijk en zó nerveus dat ik bijna flauwval. Maar volgens UWV kan ik makkelijk weer werken.quote:
[..]
't UWV zijn ratten. Ze maken de meest bizarre sprongen om mensen maar terug de arbeidsmarkt in te pesten. Ken zelfs iemand die uiteindelijk besloot 't UWV voor de rechter te slepen.
Verder ken ik je persoonlijke situatie niet, maar ga er niet vanuit dat 't UWV er voor jou is of dat ze moiete voor je gaan doen (en al helemaal niet dat ze een rechtvaardigheidsgevoel hebben want dat hebben ze niet).
Mon 'en!
Ik heb deze er even uit gehaald, maar ik herken wel wat je schrijft. Ik heb in 't verleden al eens een relatie gehad met iemand waar ik niet verliefd op was en relaties waarbij ik wel verliefd was (en waarbij 't wederzijds was) waren in bepaalde opzichten dramatisch...quote:
[..]
Ik ben wat stiller en ja weet eigenlijk gewoon niet of ik me hier nog helemaal thuis voel. Lastig om goed te verwoorden.
Ik had een positieve doorbraak. Sortof dan. Anderhalf jaar terug gaf ik het daten op omdat ik paniekaanvallen kreeg zodra iemand in de buurt kwam. Sindsdien niwt meer gedate of echt close geweest met mannen.
Paar weken terug op een feestje met iemand gezoend en wat gerommeld. En afgelopen week is hij blijven slapen en ook wat intiemer geweest. Ik had nergens last van. Misschien helpt t dat we allebei niet echt verliefd zijn en er niks vanaf hangt.
Zonder verliefdheid is al die emotionele shit er zeg maar niet meer, scheelt een hoop ruis en een hoop gedoe?
Wat bedoel je met dat je je hier niet meer helemaal thuis voelt?
Wat vind je er zo eng aan?quote:
Hoi, ik volg jullie al een tijdje en het lijkt mij een fijne plek om af en toe mijn hart te luchten.
Vanaf dat ik 10 jaar ben heb ik af en aan depressieve periodes. In mijn puberteit ben ik onder behandeling geweest van een psychotherapeut, maar dat beviel niet zo. Vanaf toen modder ik eigenlijk nog steeds maar wat aan. Soms lijkt het me fijn om hulp in te schakelen, en ik heb al vaak de stap genomen, maar telkens haak ik af zodra het tot een afspraak komt bij een therapeut. Te eng.
Ik neem aan dat er (al dan niet onbewust) wat meer speelt dan alleen maar angst?
Joh, volgens 't UWV kan iemand die op een gesloten afdeling zit ook nog steeds prima werkenquote:
[..]
Ik heb al een beroepszaak tegen ze lopen, maar ik heb me ook ziekgemeld door toegenomen zware paniekklachten. Ik weet echt niet meer wat ik nu moet doen. Voel me de hele dag kotsmisselijk en zó nerveus dat ik bijna flauwval. Maar volgens UWV kan ik makkelijk weer werken.
Succes met je beroepszaak, ik vrees dat 't UWV hier echter niet van zal leren.
Heb je dit al vaker/langer? Waaruit bestaat je klachten-verzameling?quote:Voel me de hele dag kotsmisselijk en zó nerveus dat ik bijna flauwval
Welke copingstrategieën heb/gebruik je? Hoe gaat 't met je gewicht?
En heb jij toevallig ervaring met Topamax/topiramaat?
Ik. Bij mij was er weinig effect maar dat komt waarschijnlijk door de aard van mijn klachten. Overigens geen last van bijwerkingen en gedoe gehad. Wel veel positieve ervaringen gehoord van mensen in therapiegroepen eerder.quote:Op donderdag 24 augustus 2017 20:49 schreef magnetronkoffie het volgende:
Hoi. Heeft er iemand ervaring met Topamax/topiramaat?
Sinds het stoppen van mijn Ziektewet, een maand of drie.quote:
[..]
Joh, volgens 't UWV kan iemand die op een gesloten afdeling zit ook nog steeds prima werken
Succes met je beroepszaak, ik vrees dat 't UWV hier echter niet van zal leren.
[..]
Heb je dit al vaker/langer? Waaruit bestaat je klachten-verzameling?
Welke copingstrategieën heb/gebruik je? Hoe gaat 't met je gewicht?
En heb jij toevallig ervaring met Topamax/topiramaat?
Misselijk, hoofdpijn, spierpijn, meerdere paniekaanvallen (met hyperventilatie) per dag, hevige sociale angsten, trillen, amper slapen, geen eetlust, geen libido en nog wat dingen...
Copingstrategies zijn vooral vermijden en afleiding zoeken.
Mijn gewicht is redelijk normaal voor mijn doen.
Topamax? Nooit van gehoord.
Mon 'en!
Ik ben op zoek naar alternatieven, aangezien ik er recentelijk via het internet achtergekomen ben dat er een contra-indicatie is voor benzo's icm PTSS. Fijn dat ik daar dan na >2 1/2 jaar achter kom (en dat blijkbaar niemand de moeite nam me hiervan op de hoogte te stellen), maar dat is allemaal onderdeel van falende hulpverlening.quote:
[..]
Ik. Bij mij was er weinig effect maar dat komt waarschijnlijk door de aard van mijn klachten. Overigens geen last van bijwerkingen en gedoe gehad. Wel veel positieve ervaringen gehoord van mensen in therapiegroepen eerder.
Nu snap ik tenminste wel beter wat voor (negatief) effect m'n medicatie op m'n klachten had.
Het gaat nu serieus beter dan toen ik meer medicatie nam en toen ik m'n (psychiatrische) hulpverleners nog sprak. M'n SPV heb ik al iets van een half jaar niet meer gesproken en zie daar, ik begin gewoon op te knappen.
Als het weinig effect heeft, zou dat voor mij geen ramp zijn maar ik wil wel m'n alternatieven goed bekeken hebben (en niet zoals die faal-hulpverlening voor mij de afgelopen jaren heeft gedaan (en ik ben nog steeds van mening dat psychologen verspilling zijn van geld)).
Het is alleen lastig om medicatie te bespreken terwijl ik op 't moment eventjes nergens terecht kan.
Ik neem aan dat je wel klachten had die ervoor zorgden dat je in de 1e plaats in de ziektewet terecht kwam?quote:
[..]
Sinds het stoppen van mijn Ziektewet, een maand of drie.
Misselijk, hoofdpijn, spierpijn, meerdere paniekaanvallen (met hyperventilatie) per dag, hevige sociale angsten, trillen, amper slapen, geen eetlust, geen libido en nog wat dingen...
Copingstrategies zijn vooral vermijden en afleiding zoeken.
Mijn gewicht is redelijk normaal voor mijn doen.
Topamax? Nooit van gehoord.
Waarom heb je al deze klachten? Heb je op 't moment goede hulp?
Die hevige sociale angsten, wat spookt er die momenten door je hoofd? Zijn je andere klachten (zoals het trillen en slechte slapen) verbonden aan die sociale angsten die je hebt?
Amper slapen is heel naar als elke seconde een hel is. Geen libido is irritant daar dit anders wel voor afleiding had kunnen zorgen en voor even opluchting geeft.
Wat voor afleiding zoek je? Zelf doe ik dat op meerdere manieren maar een fijne vind ik toch door fijn sociaal contact en door veel te wandelen. Voor PC heb ik niet echt genoeg concentratie en met dit mooie weer ben ik liever buiten (nu kan 't nog).
Hier een kleine update, heb mezelf toch maar aangemeld bij een nieuwe instantie. Eerste telefoontje gehad en komende donderdag krijg ik een eerste telefonische intake en moet ik een vragenlijst ingevuld hebben. Toch wel spannend ergens. 
Ben me wel steeds bewuster van het feit dat het echt niet zo heel lekker gaat, reageer echt overdreven en ontplof haast als iets even niet gaat zoals ik verwacht en durf amper écht de straat op (dat wil zeggen, buiten het gebied waar ik mezelf waar veilig waan) richting de stad ofzo, daar baal ik dan weer van etc.
En dan wil het ook niet vlotten met de rechtszaak omdat de dader eveneens een psychiatrisch patiënte is, die willen ze dan eerst weer onderzocht hebben in het Pieter Baan Centrum maar daar moet ze toestemming voor geven ... En dat gebeurt natuurlijk niet. Wordt je ook wel een beetje simpel van, al drie keer een pro-forma zitting gehad waarbij de zaak weer 3 maanden is opgeschoven, nu staat ie 13 oktober weer op de rol maar nog geen idee of ze nu eindelijk de zaak echt gaan starten en inhoudelijk willen behandelen.
Dat houdt me dan ook weer bezig, frustreert natuurlijk ook, dus dat schiet ook lekker op.
Moest het even kwijt, excuus.
Ben me wel steeds bewuster van het feit dat het echt niet zo heel lekker gaat, reageer echt overdreven en ontplof haast als iets even niet gaat zoals ik verwacht en durf amper écht de straat op (dat wil zeggen, buiten het gebied waar ik mezelf waar veilig waan) richting de stad ofzo, daar baal ik dan weer van etc.
En dan wil het ook niet vlotten met de rechtszaak omdat de dader eveneens een psychiatrisch patiënte is, die willen ze dan eerst weer onderzocht hebben in het Pieter Baan Centrum maar daar moet ze toestemming voor geven ... En dat gebeurt natuurlijk niet. Wordt je ook wel een beetje simpel van, al drie keer een pro-forma zitting gehad waarbij de zaak weer 3 maanden is opgeschoven, nu staat ie 13 oktober weer op de rol maar nog geen idee of ze nu eindelijk de zaak echt gaan starten en inhoudelijk willen behandelen.
Dat houdt me dan ook weer bezig, frustreert natuurlijk ook, dus dat schiet ook lekker op.
Moest het even kwijt, excuus.
Ik heb zelf onlangs hier ergens geschreven wat benzo's voor effect hadden op mijn herbelevingen en hoe kut het is geweest om die jaren lang dag in dag uit geslikt te hebben. Ik kan het nu alleen ff niet terug vinden. De contra indicatie hoeft er alleen niet altijd te zijn he, er zijn zat mensen die met ptss die wel benzo's slikken.quote:
[..]
Ik ben op zoek naar alternatieven, aangezien ik er recentelijk via het internet achtergekomen ben dat er een contra-indicatie is voor benzo's icm PTSS. Fijn dat ik daar dan na >2 1/2 jaar achter kom (en dat blijkbaar niemand de moeite nam me hiervan op de hoogte te stellen), maar dat is allemaal onderdeel van falende hulpverlening.
Nu snap ik tenminste wel beter wat voor (negatief) effect m'n medicatie op m'n klachten had.
Het gaat nu serieus beter dan toen ik meer medicatie nam en toen ik m'n (psychiatrische) hulpverleners nog sprak. M'n SPV heb ik al iets van een half jaar niet meer gesproken en zie daar, ik begin gewoon op te knappen.
Maar het is fijn dat je, je al beter voelt zonder.
Topomax is middel dat veel gebruikt wordt als alternatief volgens mij en dat weinig grote bijwerkingen kent.
Een ander middel dat gebruikt wordt is doxazosine dit is een middel dat wordt gebruikt bij prostaatklachten en hoge bloeddruk maar dat ook als bijwerking heeft dat je er minder nachtmerries en herbelevingen van kunt krijgen. Dit is ook nog een alternatief waar je naar kunt vragen maar ik zou eerst Topimaraat vragen want je kunt hier goed ziek van worden want je bloeddruk zakt dus enorm. Hoop gezeik. Succes.
Ik was altijd wel een beetje zenuwlijer en begon in mijn onderwijstijd steeds vroeger op te staan en later naar bed te gaan (en meer te werken) om mijn lessen perfect te krijgen -op de dag voor mijn ziekmelding stond ik om 4.30 op en stopte om 23.00 met lesvoorbereiding-. Dus perfectionisme zat er al in.quote:
[..]
Ik neem aan dat je wel klachten had die ervoor zorgden dat je in de 1e plaats in de ziektewet terecht kwam?
Waarom heb je al deze klachten? Heb je op 't moment goede hulp?
Die hevige sociale angsten, wat spookt er die momenten door je hoofd? Zijn je andere klachten (zoals het trillen en slechte slapen) verbonden aan die sociale angsten die je hebt?
Amper slapen is heel naar als elke seconde een hel is. Geen libido is irritant daar dit anders wel voor afleiding had kunnen zorgen en voor even opluchting geeft.
Wat voor afleiding zoek je? Zelf doe ik dat op meerdere manieren maar een fijne vind ik toch door fijn sociaal contact en door veel te wandelen. Voor PC heb ik niet echt genoeg concentratie en met dit mooie weer ben ik liever buiten (nu kan 't nog).
Waarom? Omdat ik perfectionist ben, dus. En misschien niet geschikt voor onderwijs.
Goede hulp: psycholoog.
Wat er door mijn hoofd spookt: niet echt iets, mijn paniek is heel lichamelijk en wordt verergerd door geld- en UWV-zorgen. Andere klachten zijn zeker stressgerelateerd.
Slaap- en libidotekort zijn heel frustrerend, ja.
Afleiding: tv, internet etc. Veel elektronica.
Mon 'en!
O*pam geslikt gisterenavond, om wat slaap in te halen. Ben sinds 9 uur wakker en nu alweer doodop door de zorgen.
Mon 'en!
Maandag naar een andere stad, vervolgens naar een groot congres waar een paar honderd man komen. Mijn collega's hebben er allemaal zin in, ik ook, maar ben zo bang en weet nu al dat ik mij zo klote ga voelen (paniekaanvallen, zweten, verward zijn, stress, moe..), probeer nu van alles te doen - heb het ook aan mijn baas eerlijk vertelt dat ik het er moeilijk mee heb (wil niet zoals de vorige keer het niet aangeven en dan diep zakken), maar ik voel mij nu al helemaal klem, net als de rest van de week.
De kosten voor het congres zijn hoog, en hoewel ik de ruimte krijg en mij mag terugtrekken op mijn hotel kamer zie ik er ontzettend tegenop om dit 3 dagen te moeten doen. Het liefst ga ik niet mee, maar ik wil mijn baas en mijzelf niet teleurstellen.
Het is echt klote waarom ik mij zo blijf voelen, snap er niks van. Voel mij nu ook weer ontzettend depressief en weer angstig. Misschien had ik wel nee moeten zeggen, kan nu eigenlijk niet meer terug.. Elke keer weer die vervelende nare gevoelens, elke keer weer, .. het liefst was ik er niet meer dan hoefde ik ook niks meer te voelen.
De kosten voor het congres zijn hoog, en hoewel ik de ruimte krijg en mij mag terugtrekken op mijn hotel kamer zie ik er ontzettend tegenop om dit 3 dagen te moeten doen. Het liefst ga ik niet mee, maar ik wil mijn baas en mijzelf niet teleurstellen.
Het is echt klote waarom ik mij zo blijf voelen, snap er niks van. Voel mij nu ook weer ontzettend depressief en weer angstig. Misschien had ik wel nee moeten zeggen, kan nu eigenlijk niet meer terug.. Elke keer weer die vervelende nare gevoelens, elke keer weer, .. het liefst was ik er niet meer dan hoefde ik ook niks meer te voelen.
Wat voor effect hadden de benzo's op je herbeleningen?quote:
[..]
Ik heb zelf onlangs hier ergens geschreven wat benzo's voor effect hadden op mijn herbelevingen en hoe kut het is geweest om die jaren lang dag in dag uit geslikt te hebben. Ik kan het nu alleen ff niet terug vinden. De contra indicatie hoeft er alleen niet altijd te zijn he, er zijn zat mensen die met ptss die wel benzo's slikken.
Maar het is fijn dat je, je al beter voelt zonder.
In mijn geval heb ik recentelijk ontdekt dat ze wellicht ook mijn interne remmingen weghalen, waardoor ik bijvoorbeeld dingen zeg of doe die ik onder normale omstandigheden nooit gedaan of gezegd zou hebben.
Wat me al langer dwars zit, is dat het wel kalmeert, maar ik toch ook een soort "roes" wil hebben om de pijn weg te nemen. Zodat ik voor eventjes wel "normaal" kan zijn.
Nu zonder benzo's gaat 't allemaal wel, zolang ik maar niet onder druk sta. Maar dit is geen ideale situatie, dus wil wel vooruit kijken naar meer verbetering. Zeker nu ik eindelijk die tumor die m'n oude hulpverlening was, van me aan het afsnijden ben
Dat met die lagere bloeddruk is best een no-go voor mij, vrees ik. Zou gevaarlijke situaties kunnen opleveren, dus beter laat ik datquote:Topomax is middel dat veel gebruikt wordt als alternatief volgens mij en dat weinig grote bijwerkingen kent.
Een ander middel dat gebruikt wordt is doxazosine dit is een middel dat wordt gebruikt bij prostaatklachten en hoge bloeddruk maar dat ook als bijwerking heeft dat je er minder nachtmerries en herbelevingen van kunt krijgen. Dit is ook nog een alternatief waar je naar kunt vragen maar ik zou eerst Topimaraat vragen want je kunt hier goed ziek van worden want je bloeddruk zakt dus enorm. Hoop gezeik. Succes.
Thanks!
Je bent streng voor jezelf?quote:
[..]
Ik was altijd wel een beetje zenuwlijer en begon in mijn onderwijstijd steeds vroeger op te staan en later naar bed te gaan (en meer te werken) om mijn lessen perfect te krijgen -op de dag voor mijn ziekmelding stond ik om 4.30 op en stopte om 23.00 met lesvoorbereiding-. Dus perfectionisme zat er al in.
Waarom? Omdat ik perfectionist ben, dus. En misschien niet geschikt voor onderwijs.
Goede hulp: psycholoog.
Wat er door mijn hoofd spookt: niet echt iets, mijn paniek is heel lichamelijk en wordt verergerd door geld- en UWV-zorgen. Andere klachten zijn zeker stressgerelateerd.
Slaap- en libidotekort zijn heel frustrerend, ja.
Afleiding: tv, internet etc. Veel elektronica.
Geldzorgen kunnen verlammend zijn.
In mijn geval is het zeker wel psychisch.
Ik kan je wel uitleggen wat geld voor mij betekent:
Voor mij is het vooral een middel voor flexibiliteit. Als ik te weinig geld heb, krijg ik al vrij snel een soort "vastzit-gevoel", dat ik niks meer kan en dat wanneer er iets fout gaat (ik zeg maar wat, fiets ineens kapot of wasmachine stuk en reparatiekosten erbij), dat ik dat niet meer kan verhelpen en dat ik dan ineens ook van de welwillendheid van andere mensen afhankelijk ben om me te helpen (wat vaak meer gedoe oplevert dan dat beetje geld gevoelsmatig waard is).
Maar het geeft een soort vrijheid ofzo. Dus een tekort aan geld hebben geeft me 't gevoel dat ik vast zit, dat er van alles mis kan gaan, dat m';n hele leven naar de verdoemenis zou kunnen agan, dat ik m'n huis kan kwijtraken. het kan me enorm veel angst opleveren!
Wat je afleidings-methoden betreft, in hoeverre vind je deze voldoening geven? Geeft 't je voldoening om TV te kijken?
Geeft 't je voldoening om te internetten?
Geeft electronica je voldoening?
Met dit mooie weer wandel ik ook veel, dat is voor nu even mijn afleiding en tis nog gezond ook
(zolang ik niet onder een vrachtwagen kom
)
Wat moet ik nu doen - moet ik maar mijn ontslag indienen?
Ik zie zo tegenop met de dagen die mij te wachten staat.
Ik kan echt niet bewegen in een druk winkelcentrum, laat staat een drukke beurs.
Heb gesport, proberen te ontspannen, etc. - maar dit wordt helemaal niks.
Ik ga iedereen teleurstellen en kan mijn werk wel vergeten.
Ik zie zo tegenop met de dagen die mij te wachten staat.
Ik kan echt niet bewegen in een druk winkelcentrum, laat staat een drukke beurs.
Heb gesport, proberen te ontspannen, etc. - maar dit wordt helemaal niks.
Ik ga iedereen teleurstellen en kan mijn werk wel vergeten.
Kun je je niet gewoon, naar waarheid, afmelden omdat het niet goed voelt?quote:
Wat moet ik nu doen - moet ik maar mijn ontslag indienen?
Ik zie zo tegenop met de dagen die mij te wachten staat.
Ik kan echt niet bewegen in een druk winkelcentrum, laat staat een drukke beurs.
Heb gesport, proberen te ontspannen, etc. - maar dit wordt helemaal niks.
Ik ga iedereen teleurstellen en kan mijn werk wel vergeten.
Mon 'en!
Ben je er al geweest?quote:
Wat moet ik nu doen - moet ik maar mijn ontslag indienen?
Ik zie zo tegenop met de dagen die mij te wachten staat.
Ik kan echt niet bewegen in een druk winkelcentrum, laat staat een drukke beurs.
Heb gesport, proberen te ontspannen, etc. - maar dit wordt helemaal niks.
Ik ga iedereen teleurstellen en kan mijn werk wel vergeten.
Het er tegen op zien is zo verschrikkelijk, en achteraf is de realiteit vaak heel anders dan de verwachting.
Regel iemand die je kan bellen om even te babbelen voor afleiding, dat je je terug mag trekken van je baas zou ik ook zeker gebruik van maken, je hoeft je niet groot te houden tot het echt niet meer gaat. En so what als je mensen teleurstelt je bent altijd je eigen baas.
[ Bericht 1% gewijzigd door geregistreerd op 30-08-2017 09:17:16 ]
Ik zou willen dat ik ergens kon wonen. Ik voel me soms zo ontheemd en onder druk gezet door wat zorg zou moeten zijn dat het alleen maar negatief lijkt en ik er nauwelijks wat positiefs in kan zien. Het maakt wanhopig.
Heb morgen m'n telefonische intake voor die nieuwe psycholoog, zie er gewoon tegenop terwijl ik niet eens weet wat het inhoudt.Misschien gewoon een standaard ouwehoer praatje van een paar minuten maar toch.
Ook echt zo'n klote week dit, snij haast m'n vinger eraf tijdens het klussen, berichten dat m'n oma (dementerend) niet heel lang meer heeft, TV die het ineens begeeft ... Kan ik er allemaal echt even niet bij hebben zeg.
Maar ook nog iets positiefs, heb eindelijk na weken de knop omgezet en contact opgenomen met m'n advocaat die nog met tal van vragen zat, nog op documenten wachtte etc. Maakte m'n excuses maar ze begreep het wel nadat ze hoorde hoe ik me nog steeds voelde.
Ben echt zo klaar met het zo beroerd in m'n vel zitten, financieel wil het ook allemaal maar net maar dan moet er ook niets geks gebeuren ... Zucht.
Ook echt zo'n klote week dit, snij haast m'n vinger eraf tijdens het klussen, berichten dat m'n oma (dementerend) niet heel lang meer heeft, TV die het ineens begeeft ... Kan ik er allemaal echt even niet bij hebben zeg.
Maar ook nog iets positiefs, heb eindelijk na weken de knop omgezet en contact opgenomen met m'n advocaat die nog met tal van vragen zat, nog op documenten wachtte etc. Maakte m'n excuses maar ze begreep het wel nadat ze hoorde hoe ik me nog steeds voelde.
Ben echt zo klaar met het zo beroerd in m'n vel zitten, financieel wil het ook allemaal maar net maar dan moet er ook niets geks gebeuren ... Zucht.
Nou intake gehad, wordt toch ingedeeld bij psycho-trauma en kan gelukkig 8 september al terecht.
Niet op m'n voorkeurslocatie, daar was een wachtlijst tot december dus een half uurtje extra reistijd. Degene die ik sprak vond het juist heel normaal dat ik deze klachten nog had gezien de PTSS diagnose en het verdere verhaal.
Dus hoopvol en opgelucht hier.
Niet op m'n voorkeurslocatie, daar was een wachtlijst tot december dus een half uurtje extra reistijd. Degene die ik sprak vond het juist heel normaal dat ik deze klachten nog had gezien de PTSS diagnose en het verdere verhaal.
Dus hoopvol en opgelucht hier.
quote:
Ik zou willen dat ik ergens kon wonen. Ik voel me soms zo ontheemd en onder druk gezet door wat zorg zou moeten zijn dat het alleen maar negatief lijkt en ik er nauwelijks wat positiefs in kan zien. Het maakt wanhopig.
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
Ik ben nu een tijdje onderweg met Mirtazapine tegen angstklachten. Heb bijna geen oxazepam meer nodig maar nog wel regelmatig paniekaanvallen en langdurige hoofdpijn, duizelingen en benauwdheid. Ik zit nu op 15mg Mirtazapine.. is dat misschien te weinig? Ik heb wel het idee dat het iets beter gaat maar vooral de hoofdpijn en duizeligheid kan ik slecht tegen. (lokt paniek uit)
Badeendjes Powaaaaa!
Gisteren had ik mn derde intakegesprek. Ergens ben ik wel trots, ik heb eindelijk eens eruitgegooid wat er echt dwarszit en hoe extreem het soms is. Dat ik helemaal op kan gaan in emoties en soms weken of maanden bezig ben met iets los te laten. Dat er dingen zijn gebeurd vroeger waar ik nu last van heb maar daar niet over kan praten en dat ik in mijn sociaal contact zo druk ben met allerlei gedachten en gevoelens daarover dat ik het doodvermoeiend vind allemaal. En dat ik bij elk gesprek daar moed moet verzamelen om erheen te gaan omdat ik bang ben dat ze me zullen afwijzen of mijn problemen niet erg genoeg zijn en ze vinden dat ik me aanstel ofzo.
T was wel een goed gesprek trouwens. De psycholoog vond t heel moedig dat ik t allemaal zo verteld had. En merkte op dat het ook erg vermoeiend was om zoveel zorgen te hebben en zoveel heftige emoties. Fijn die erkenning
Ik ben sinds dat gesprek echt nog veel vermoeider. Vandaag ging mn vader met pensioen en wilde ik natuurlijk er wel voor m zijn maar jezus wat vermoeiend en mn emoties in check houden. Ik had al even niks geslikt maar vandaag toch 2x oxazepam genomen.
Ik heb er nu nog 2 over en in mei had ik met de huisarts afgesproken dat ik niet meer zou krijgen omdat het verslavend werkt maar ik begin me nu wel wat zorgen te maken. Ik slik het niet vaak genoeg om verslaafd te raken, maar op dit soort dagen wil ik ook niet instorten. En over 2 weken heb ik n adviesgesprek met de ggz instelling, en dan willen ze kijken wat ze aan behandeling kunnen bieden.
T was wel een goed gesprek trouwens. De psycholoog vond t heel moedig dat ik t allemaal zo verteld had. En merkte op dat het ook erg vermoeiend was om zoveel zorgen te hebben en zoveel heftige emoties. Fijn die erkenning
Ik ben sinds dat gesprek echt nog veel vermoeider. Vandaag ging mn vader met pensioen en wilde ik natuurlijk er wel voor m zijn maar jezus wat vermoeiend en mn emoties in check houden. Ik had al even niks geslikt maar vandaag toch 2x oxazepam genomen.
Ik heb er nu nog 2 over en in mei had ik met de huisarts afgesproken dat ik niet meer zou krijgen omdat het verslavend werkt maar ik begin me nu wel wat zorgen te maken. Ik slik het niet vaak genoeg om verslaafd te raken, maar op dit soort dagen wil ik ook niet instorten. En over 2 weken heb ik n adviesgesprek met de ggz instelling, en dan willen ze kijken wat ze aan behandeling kunnen bieden.
Dat vind ik echt oprecht knap. Ik praat wel, zeg wat er is maar het is haast een soort dun versimpelt en afgezwakte variant van wat ik eigenlijk wil schreeuwen.quote:
Gisteren had ik mn derde intakegesprek. Ergens ben ik wel trots, ik heb eindelijk eens eruitgegooid wat er echt dwarszit en hoe extreem het soms is.
Ben ook totaal niet gewend om écht te praten, meer dat slap geouwehoer en ik zal nu ook wel moeten wil ik er ook echt iets aan hebben straks.
Hier ook enerzijds de angst dat ze het overdreven vinden, anderzijds hou ik mezelf graag groot en sterk en wil ik er eigenlijk niet aan toe geven en ben ik misschien ook wel bang dat ze direct denken dat ik compleet doorgedraaid ben als ik teveel op tafel gooi.
Zou eigenlijk een soort psychologen voor dummy's en beginners moeten hebben haha.
En ik herken het wel dat de wereld om je heen je verwacht en het liefst zoals ze jou graag zien. Maar dat valt inderdaad niet mee. Zou soms ook gewoon willen zeggen dat ze maar niet bij mij moeten zijn, ik genoeg aan mezelf heb etc. maar dat lukt dan ook weer niet. Vreet energie allemaal.
Qua medicaties zou ik zelf het liefst niets hebben en als het niet hoeft dan niet. Maar ik durf verdomme nog niet eens normaal in m'n eigen straat met een hond van 45 kilo te wandelen in de avond.
Ik moest ook echt een drempel over, elke keer. Maar ik denk ook dat t me lukte omdat ik niet verder wil zoals het nu gaat. Dit is teveel om te dragen en ben echt helemaal op aan het raken.quote:
[..]
Dat vind ik echt oprecht knap. Ik praat wel, zeg wat er is maar het is haast een soort dun versimpelt en afgezwakte variant van wat ik eigenlijk wil schreeuwen.
Ben ook totaal niet gewend om écht te praten, meer dat slap geouwehoer en ik zal nu ook wel moeten wil ik er ook echt iets aan hebben straks.
Hier ook enerzijds de angst dat ze het overdreven vinden, anderzijds hou ik mezelf graag groot en sterk en wil ik er eigenlijk niet aan toe geven en ben ik misschien ook wel bang dat ze direct denken dat ik compleet doorgedraaid ben als ik teveel op tafel gooi.
Zou eigenlijk een soort psychologen voor dummy's en beginners moeten hebben haha.
En ik herken het wel dat de wereld om je heen je verwacht en het liefst zoals ze jou graag zien. Maar dat valt inderdaad niet mee. Zou soms ook gewoon willen zeggen dat ze maar niet bij mij moeten zijn, ik genoeg aan mezelf heb etc. maar dat lukt dan ook weer niet. Vreet energie allemaal.
Qua medicaties zou ik zelf het liefst niets hebben en als het niet hoeft dan niet. Maar ik durf verdomme nog niet eens normaal in m'n eigen straat met een hond van 45 kilo te wandelen in de avond.
En ik zie ook geen andere mogelijkheid dan toch maar toe te geven dat het echt niet meer gaat, en aan de psycholoog te proberen uit te leggen wat er allemaal dan niet gaat in de hoop dat zij snapt wat het is, en me kan helpen om er iets aan te doen. Kort gezegd heb ik gevoelsmatig niet echt meer een andere optie.
Pf, ja. T lastige is dat mijn ouders niet eens weten hoe slecht het gaat. Het is geen onderwerp dat bespreekbaar is. Grotendeels ook omdat mijn problemen voortvloeien uit hun onvermogen om de ouderrol te vervullen. Gelukkig kan ik in mijn vriendenkring wel af en toe mijn ei kwijt en is er ruimte waarin ik kan aangeven dat ik even genoeg aan mezelf heb.
Volg jij zelf nu een therapie? Of ga je daar aan beginnen?
Dat heb ik ook heel erg. Loop nu ook al bijna 10 maanden met de problemen rond maar dacht lange tijd dat het eigenlijk wel meeviel allemaal en het vanzelf wel over zou gaan. Merk dat ik het pas een maand of twee echt durf te erkennen dat ik problemen heb die niet vanzelf over gaan en dat ik er hulp bij nodig heb en het op meer dingen invloed heeft dan ik graag toegeef.quote:
[..]
Ik moest ook echt een drempel over, elke keer. Maar ik denk ook dat t me lukte omdat ik niet verder wil zoals het nu gaat. Dit is teveel om te dragen en ben echt helemaal op aan het raken.
En ik zie ook geen andere mogelijkheid dan toch maar toe te geven dat het echt niet meer gaat, en aan de psycholoog te proberen uit te leggen wat er allemaal dan niet gaat in de hoop dat zij snapt wat het is, en me kan helpen om er iets aan te doen. Kort gezegd heb ik gevoelsmatig niet echt meer een andere optie.
Pf, ja. T lastige is dat mijn ouders niet eens weten hoe slecht het gaat. Het is geen onderwerp dat bespreekbaar is. Grotendeels ook omdat mijn problemen voortvloeien uit hun onvermogen om de ouderrol te vervullen. Gelukkig kan ik in mijn vriendenkring wel af en toe mijn ei kwijt en is er ruimte waarin ik kan aangeven dat ik even genoeg aan mezelf heb.
Volg jij zelf nu een therapie? Of ga je daar aan beginnen?
Heb zelf tegen m'n omgeving ook echt het minimale verteld steeds van wat ik voelde, waar ik mee zat en hoe het me beïnvloed. Maar dat begint gewoon tegen me te werken omdat de omgeving niet weet hoeveel er eigenlijk mis zit.
Ik heb zelf vrij snel na het geweldincident mezelf aangemeld bij de POH, die stuurde me na enkele gesprekken al door naar de SGGZ voor traumaverwerking d.m.v EMDR maar dat hielp vrijwel niet en alle klachten die bij PTSS horen zijn de maanden erna blijven hangen of zelfs verergert. Dus nu wederom de drempel over om toch maar een afspraak te maken bij een nieuwe psycholoog en daar kan ik nu dan snel terecht gelukkig. Maar start daar weer op 0 en ga ook maar gewoon gelijk in alles openheid geven en écht zeggen wat ik voel. Want anders vrees ik dat alles qua behandeling ook vrij nutteloos is als ik die schil maar om me heen hou.
En ik heb alles te winnen met een behandeling en vrij weinig te verliezen dus het zou ook gewoon dom zijn om dingen achter te houden of af te zwakken.
En lastig trouwens als je ouders onderdeel of zelfs de oorzaak zijn van het probleem, anderzijds zou ik dan zeggen dat ze ook een oplossing kunnen bieden op bepaalde gebieden.
Zal verder niet teveel cliché doen want ik heb geen idee wat er bij jou speelt natuurlijk en heb hier ook zo m'n issues gehad (en nog steeds) met m'n ouders.
Wel prettig dat je mensen in je omgeving hebt waarbij je wel gewoon echt je verhaal kunt doen, dat is wel belangrijk. Denk ik. Want zelf doe ik het niet.
Ik denk wel dat openheid heel belangrijk is. Zelf heb ik altijd gehad dat ik achteraf ging twijfelen of t nou wel zo erg was en of ik me niet aanstel en het dan ddownplayde. Maar nu heb ik het wel met concrete voorbeelden kunnen uitleggen en daarmee ook wel de ernst kunnen aangeven. Dat zou jou misschien ook wel kunnen helpen. Als je typische voorbeelden kunt geven van situaties waarin het misgaat.quote:
[..]
Dat heb ik ook heel erg. Loop nu ook al bijna 10 maanden met de problemen rond maar dacht lange tijd dat het eigenlijk wel meeviel allemaal en het vanzelf wel over zou gaan. Merk dat ik het pas een maand of twee echt durf te erkennen dat ik problemen heb die niet vanzelf over gaan en dat ik er hulp bij nodig heb en het op meer dingen invloed heeft dan ik graag toegeef.
Heb zelf tegen m'n omgeving ook echt het minimale verteld steeds van wat ik voelde, waar ik mee zat en hoe het me beïnvloed. Maar dat begint gewoon tegen me te werken omdat de omgeving niet weet hoeveel er eigenlijk mis zit.
Ik heb zelf vrij snel na het geweldincident mezelf aangemeld bij de POH, die stuurde me na enkele gesprekken al door naar de SGGZ voor traumaverwerking d.m.v EMDR maar dat hielp vrijwel niet en alle klachten die bij PTSS horen zijn de maanden erna blijven hangen of zelfs verergert. Dus nu wederom de drempel over om toch maar een afspraak te maken bij een nieuwe psycholoog en daar kan ik nu dan snel terecht gelukkig. Maar start daar weer op 0 en ga ook maar gewoon gelijk in alles openheid geven en écht zeggen wat ik voel. Want anders vrees ik dat alles qua behandeling ook vrij nutteloos is als ik die schil maar om me heen hou.
En ik heb alles te winnen met een behandeling en vrij weinig te verliezen dus het zou ook gewoon dom zijn om dingen achter te houden of af te zwakken.
En lastig trouwens als je ouders onderdeel of zelfs de oorzaak zijn van het probleem, anderzijds zou ik dan zeggen dat ze ook een oplossing kunnen bieden op bepaalde gebieden.
Zal verder niet teveel cliché doen want ik heb geen idee wat er bij jou speelt natuurlijk en heb hier ook zo m'n issues gehad (en nog steeds) met m'n ouders.
Wel prettig dat je mensen in je omgeving hebt waarbij je wel gewoon echt je verhaal kunt doen, dat is wel belangrijk. Denk ik. Want zelf doe ik het niet.
Tja de situatie met mn ouders is gecompliceerd. Maar het onderwerp is bij hen onbespreekbaar en eerlijk is eerlijk, ik heb zelf de behoefte niet meer zo dit nog met ze te bespreken. Het kwaad is geschied, t kan niet worden teruggedraaid.
Ik kan zelf maar tot op zekere hoogte praten over wat er aan de hand is. Specifieke gebeurtenissen uit t verleden daar kan ik niet over praten. Ik heb de herinneringen maar ik kan dat niet vertellen, aan niemand. Maar vertellen dat dat zo is kan ik dan weer wel. En ook dat ik regelmatig in puin lig hierdoor, maar op dat moment zorg ik dat ik alleen ben.
Thanks.quote:
Het is echt frustrerend dat er soms zo weinig is waar iets lukt/ mogelijkheden zijn. Niet meer thuis sinds 2010/2011. Mensen zeggen wel er kunnen dingen, er zijn vooruitzichten. Maar ik voel geen vooruitgang en daar mogelijkheden zijn, zijn te veel problemen van mijn kant af te veel regels/bureaucratie/andere mensen.
Pf, ik merk dat ik met elk gesprek van de intake (nu 3 gehad en adviesgesprek is 14 september) gespannener raak. Ik zit nu weer met paniekaanvallen (druk op mijn borst en razende gedachten.
Net maar even de moed bij elkaar geraapt en de huisarts gebeld.
Was en is een heel gevecht met mezelf waar ik aan de ene kant vind dat ik het maar moet uitzitten tot ik therapie heb, en ik had in mei afgesproken dat ik geen nieuwe oxazepam zou vragen. Aan de andere kant weet ik ook dat t echt niet gaat, en ik weet eigenlijk niet meer wat ik anders kan doen dan nu om hulp vragen aan de huisarts omdat ik nog niet in behandeling ben en ik eigenlijk denk dat als t zo doorgaat ik niet naar de volgende afspraak ga omdat ik in mijn hoofd al zo bang ben dat ik niet meer durf.
Ook zijn er sinds mei 3 maanden voorbijgegaan en denk ik dat ik niet verslaafd zal raken als ik nu weer om oxazepam vraag.
Net maar even de moed bij elkaar geraapt en de huisarts gebeld.
Was en is een heel gevecht met mezelf waar ik aan de ene kant vind dat ik het maar moet uitzitten tot ik therapie heb, en ik had in mei afgesproken dat ik geen nieuwe oxazepam zou vragen. Aan de andere kant weet ik ook dat t echt niet gaat, en ik weet eigenlijk niet meer wat ik anders kan doen dan nu om hulp vragen aan de huisarts omdat ik nog niet in behandeling ben en ik eigenlijk denk dat als t zo doorgaat ik niet naar de volgende afspraak ga omdat ik in mijn hoofd al zo bang ben dat ik niet meer durf.
Ook zijn er sinds mei 3 maanden voorbijgegaan en denk ik dat ik niet verslaafd zal raken als ik nu weer om oxazepam vraag.
Wat zorgt precies voor die toenemende spanning?quote:
Pf, ik merk dat ik met elk gesprek van de intake (nu 3 gehad en adviesgesprek is 14 september) gespannener raak. Ik zit nu weer met paniekaanvallen (druk op mijn borst en razende gedachten.
Net maar even de moed bij elkaar geraapt en de huisarts gebeld.
Was en is een heel gevecht met mezelf waar ik aan de ene kant vind dat ik het maar moet uitzitten tot ik therapie heb, en ik had in mei afgesproken dat ik geen nieuwe oxazepam zou vragen. Aan de andere kant weet ik ook dat t echt niet gaat, en ik weet eigenlijk niet meer wat ik anders kan doen dan nu om hulp vragen aan de huisarts omdat ik nog niet in behandeling ben en ik eigenlijk denk dat als t zo doorgaat ik niet naar de volgende afspraak ga omdat ik in mijn hoofd al zo bang ben dat ik niet meer durf.
Ook zijn er sinds mei 3 maanden voorbijgegaan en denk ik dat ik niet verslaafd zal raken als ik nu weer om oxazepam vraag.
Ik denk dat je zelf het beste weet of een verslaving op de loer llgt, als je eerlijk bent naar jezelf toe. Dus als jij weet dat het risico te verwaarlozen is, gewoon bij je HA neerleggen, zoals je het nu ook hier neerlegt.
Ik vind het overigens heel Hollands om dingen maar te moeten uitzitten. Says who? Als er hulpmiddelen beschikbaar zijn om het toch al pittige leven op sommige onaangename punten wat te vergemakkelijken, kan ik geen reden bedenken dat niet met beide handen aan te pakken.
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
De spanning is denk ik omdat het heel eng vind om mijn oude zeer een plek te gaan geven. Met hulp ga ik ernaar kijken en het tot rust brengen, maar er zijn dingen gebeurd waar ik nog nooit over heb gepraat, en ik weet niet hoe ik dat zou moeten doen nu ik bij de gedachte alleen al me vreselijk ellendig voel.quote:
[..]
Wat zorgt precies voor die toenemende spanning?
Ik denk dat je zelf het beste weet of een verslaving op de loer llgt, als je eerlijk bent naar jezelf toe. Dus als jij weet dat het risico te verwaarlozen is, gewoon bij je HA neerleggen, zoals je het nu ook hier neerlegt.
Ik vind het overigens heel Hollands om dingen maar te moeten uitzitten. Says who? Als er hulpmiddelen beschikbaar zijn om het toch al pittige leven op sommige onaangename punten wat te vergemakkelijken, kan ik geen reden bedenken dat niet met beide handen aan te pakken.
Als ik geen perspectief had op verbetering van mijn situatie zou ik zeggen van wel. Ik heb ook een gevoeligheid voor verslaving. Aan de andere kant heb ik perspectief op verbetering, plus, van het laatste recept heb ik deze week pas de laatste pil gepakt, omdat ik t nodig had. en ik heb in al die tijd amper een craving naar oxazepam gehad. Ter verduidelijking: t recept was voor 2 weken maar ik nam het alleen als ik t echt nodig had.
Mja dat laatste daar heb je gelijk in. Die mentaliteit heb ik zelf heel sterk en zorgt ook nu er wel voor dat ik mijn problemen blijf bagatelliseren, terwijl ze echt heel aanwezig zijn.
Godverdomme zeg.. Even een kleine backstory. Ik ben 19 jaar en zit nu inmiddels 2,5 maand opgenomen in een GGZ kliniek in Bergen op Zoom waar ik op zaterdag en zondag met verlof naar huis mag.
Gisterenochtend tijdens de dagopening (hier bespreken we hoe het met ons gaat etc) begon ik me heel angstig te voelen voor het eerst in een hele lange tijd, gevolgd door een paniekaanval. Ik heb me toen 2 uur lang in volledige paniek begeven en zodra dit voorbij was moest ik heel erg huilen. Daarna heb ik nog 2 keer gehuild. Laat ik in ieder geval zeggen dat 1 keer huilen voor mij al vrij zeldzaam is, duis blijkbaar moest er heel veel emotie uit.
Sindsdien is mijn angstniveau echt off the charts. Ik voel me zo angstig, zo bang, en ik weet gewoon niet waar het vandaan komt. Ik heb hoofdpijn, ik ben gesloopt, ik zit constant te trillen. Zometeen om 11 uur hebben we met de groep medicatiebespreking en ik ga vragen of ik eventueel weer kan beginnen met antidepressiva (slik momenteel niks) of zo nodig oxazepam kan krijgen.
Ik word hier echt hopeloos van.. 2,5 maand ging het wel oké met me, en nu stort ik weer helemaal in. Ik weet niet meer wat ik moet doen en ik heb echt steun nodig..
Gisterenochtend tijdens de dagopening (hier bespreken we hoe het met ons gaat etc) begon ik me heel angstig te voelen voor het eerst in een hele lange tijd, gevolgd door een paniekaanval. Ik heb me toen 2 uur lang in volledige paniek begeven en zodra dit voorbij was moest ik heel erg huilen. Daarna heb ik nog 2 keer gehuild. Laat ik in ieder geval zeggen dat 1 keer huilen voor mij al vrij zeldzaam is, duis blijkbaar moest er heel veel emotie uit.
Sindsdien is mijn angstniveau echt off the charts. Ik voel me zo angstig, zo bang, en ik weet gewoon niet waar het vandaan komt. Ik heb hoofdpijn, ik ben gesloopt, ik zit constant te trillen. Zometeen om 11 uur hebben we met de groep medicatiebespreking en ik ga vragen of ik eventueel weer kan beginnen met antidepressiva (slik momenteel niks) of zo nodig oxazepam kan krijgen.
Ik word hier echt hopeloos van.. 2,5 maand ging het wel oké met me, en nu stort ik weer helemaal in. Ik weet niet meer wat ik moet doen en ik heb echt steun nodig..
Knuf! Maar t hoeft toch niet allemaal in 1 keer goed te gaan? Je hoeft niet alles meteen de eerste keer perfect te kunnen, dus zo'n terugval hoort erbij. Oefening baart kunst en het geeft je nu de mogelijkheid om het in een hele veilige omgeving aan te gaan met mensen om je heen die je kunnen begeleiden. En geloof me, het gaat weer over, heb vertrouwen in jezelf !quote:
Godverdomme zeg.. Even een kleine backstory. Ik ben 19 jaar en zit nu inmiddels 2,5 maand opgenomen in een GGZ kliniek in Bergen op Zoom waar ik op zaterdag en zondag met verlof naar huis mag.
Gisterenochtend tijdens de dagopening (hier bespreken we hoe het met ons gaat etc) begon ik me heel angstig te voelen voor het eerst in een hele lange tijd, gevolgd door een paniekaanval. Ik heb me toen 2 uur lang in volledige paniek begeven en zodra dit voorbij was moest ik heel erg huilen. Daarna heb ik nog 2 keer gehuild. Laat ik in ieder geval zeggen dat 1 keer huilen voor mij al vrij zeldzaam is, duis blijkbaar moest er heel veel emotie uit.
Sindsdien is mijn angstniveau echt off the charts. Ik voel me zo angstig, zo bang, en ik weet gewoon niet waar het vandaan komt. Ik heb hoofdpijn, ik ben gesloopt, ik zit constant te trillen. Zometeen om 11 uur hebben we met de groep medicatiebespreking en ik ga vragen of ik eventueel weer kan beginnen met antidepressiva (slik momenteel niks) of zo nodig oxazepam kan krijgen.
Ik word hier echt hopeloos van.. 2,5 maand ging het wel oké met me, en nu stort ik weer helemaal in. Ik weet niet meer wat ik moet doen en ik heb echt steun nodig..
Ben wel geweest, maar helaas terug moeten keren omdat ik onder continue stress/spanning stond. :/quote:
[..]
Ben je er al geweest?
Het er tegen op zien is zo verschrikkelijk, en achteraf is de realiteit vaak heel anders dan de verwachting.
Regel iemand die je kan bellen om even te babbelen voor afleiding, dat je je terug mag trekken van je baas zou ik ook zeker gebruik van maken, je hoeft je niet groot te houden tot het echt niet meer gaat. En so what als je mensen teleurstelt je bent altijd je eigen baas.
Op dit moment helaas weer ziek, ik ben bang dat dit komt door medicatie (Venlafaxine) + te veel aan multivitamine en andere zooi. Ik moet daar echt mee gaan stoppen want dit is niet goed voor me.
Ik ben naar de huisarts geweest. Vandaag was de vervanger er en die vond ik eigenlijk wat fijner dan degene die ik normaal heb.
Uitgelegd wat er aan de hand was maar ook dat hoewel oxazepam helpt ik liever niet verslaafd wil worden.
Ik kreeg begrip vam de huisarts daarvoor en die heeft me escitalopram voorgeschreven. Dat zou hetzelfde effect hebben maar niet verslavend zijn. Hiervoor moest ik wel een hartfilmpje laten maken. Best apart maar dat heb ik vanmiddag dus laten doen, en mijn hart is prima gezond. Tot de escilatopram werkt heb ik oxazepam.
Heeft iemand hier ervaring met escilatopram?
Uitgelegd wat er aan de hand was maar ook dat hoewel oxazepam helpt ik liever niet verslaafd wil worden.
Ik kreeg begrip vam de huisarts daarvoor en die heeft me escitalopram voorgeschreven. Dat zou hetzelfde effect hebben maar niet verslavend zijn. Hiervoor moest ik wel een hartfilmpje laten maken. Best apart maar dat heb ik vanmiddag dus laten doen, en mijn hart is prima gezond. Tot de escilatopram werkt heb ik oxazepam.
Heeft iemand hier ervaring met escilatopram?
Ik heb een paar maanden escitalopram gehad. Het had voor mij alleen de bijwerkingen en ik merkte er niks positiefs van. Maar dat is voor iedereen anders, dit is slechts mijn ervaring.
Ik ben nie hier voor de pingpong te schpelen
Ik heb ervaring met escilatopram (oftewel Lexapro). Ik moest elk jaar een hartfilmpje laten maken, bij mij was alles altijd oké.quote:
Ik ben naar de huisarts geweest. Vandaag was de vervanger er en die vond ik eigenlijk wat fijner dan degene die ik normaal heb.
Uitgelegd wat er aan de hand was maar ook dat hoewel oxazepam helpt ik liever niet verslaafd wil worden.
Ik kreeg begrip vam de huisarts daarvoor en die heeft me escitalopram voorgeschreven. Dat zou hetzelfde effect hebben maar niet verslavend zijn. Hiervoor moest ik wel een hartfilmpje laten maken. Best apart maar dat heb ik vanmiddag dus laten doen, en mijn hart is prima gezond. Tot de escilatopram werkt heb ik oxazepam.
Heeft iemand hier ervaring met escilatopram?
Het is een AD en voor mij werkte 't niet. Ik had veel last van bijwerkingen en ik had niet echt de indruk dat 't hielp. De bijwerkingen merkte ik meteen de 1e ochtend nadat ik het voor 't eerst ingenomen had (Libido? Haha, and it's gone!!!. Verder kan ik me nog herinneren dat ik van alle bijwerkingen op dat lijstje, de meesten wel leek te hebben. Ik had 't niet getroffen daarmee en na een tijdje weer mee gestopt).
Escilatopram lijkt voor mij totaal niet op oxazepam (wat ik ook gebruikt heb), het zijn toch 2 totaal verschillende medicijnen. Ik vind 't wel een beetje merkwaardig daar je me de indruk geeft dat je arts je heeft laten geloven dat escilatopram min of meer hetzelfde werkt als oxazepam, want dit is volgens mij niet het geval. Hooguit kan 't voor jouw specifieke klachten uitgedacht zijn, maar dat weet ik niet. Medicatie is voor elk persoon weer anders.
Jezus...wat is er met je nou aan de hand allemaal?quote:
Godverdomme zeg.. Even een kleine backstory. Ik ben 19 jaar en zit nu inmiddels 2,5 maand opgenomen in een GGZ kliniek in Bergen op Zoom waar ik op zaterdag en zondag met verlof naar huis mag.
Gisterenochtend tijdens de dagopening (hier bespreken we hoe het met ons gaat etc) begon ik me heel angstig te voelen voor het eerst in een hele lange tijd, gevolgd door een paniekaanval. Ik heb me toen 2 uur lang in volledige paniek begeven en zodra dit voorbij was moest ik heel erg huilen. Daarna heb ik nog 2 keer gehuild. Laat ik in ieder geval zeggen dat 1 keer huilen voor mij al vrij zeldzaam is, duis blijkbaar moest er heel veel emotie uit.
Sindsdien is mijn angstniveau echt off the charts. Ik voel me zo angstig, zo bang, en ik weet gewoon niet waar het vandaan komt. Ik heb hoofdpijn, ik ben gesloopt, ik zit constant te trillen. Zometeen om 11 uur hebben we met de groep medicatiebespreking en ik ga vragen of ik eventueel weer kan beginnen met antidepressiva (slik momenteel niks) of zo nodig oxazepam kan krijgen.
Ik word hier echt hopeloos van.. 2,5 maand ging het wel oké met me, en nu stort ik weer helemaal in. Ik weet niet meer wat ik moet doen en ik heb echt steun nodig..
Als je zo lang opgenomen bent, dan is er gewoonlijk iets niet goed gegaan.
Krijg je geregeld bezoek?
De HA gaf aan dat het ook werkt bij angsten en paniek, maar met als verschil dat het langdurig werkt. Oxazepam is natuurlijk makkelijk zelf te doseren, je pakt er een wanneer je t nodig hebt en anders niet. Dit slik je een langere periode achter elkaar.quote:
[..]
Ik heb ervaring met escilatopram (oftewel Lexapro). Ik moest elk jaar een hartfilmpje laten maken, bij mij was alles altijd oké.
Het is een AD en voor mij werkte 't niet. Ik had veel last van bijwerkingen en ik had niet echt de indruk dat 't hielp. De bijwerkingen merkte ik meteen de 1e ochtend nadat ik het voor 't eerst ingenomen had (Libido? Haha, and it's gone!!!. Verder kan ik me nog herinneren dat ik van alle bijwerkingen op dat lijstje, de meesten wel leek te hebben. Ik had 't niet getroffen daarmee en na een tijdje weer mee gestopt).
Escilatopram lijkt voor mij totaal niet op oxazepam (wat ik ook gebruikt heb), het zijn toch 2 totaal verschillende medicijnen. Ik vind 't wel een beetje merkwaardig daar je me de indruk geeft dat je arts je heeft laten geloven dat escilatopram min of meer hetzelfde werkt als oxazepam, want dit is volgens mij niet het geval. Hooguit kan 't voor jouw specifieke klachten uitgedacht zijn, maar dat weet ik niet. Medicatie is voor elk persoon weer anders.
De huisarts gaf mij aan dat het ook angsten remt en gevoelens wat afvlakt net als oxazepam. Alleen dan zonder het verslavende effect en het heeft een tijdje nodig om werkzaam te worden. De precieze werking kan natuurlijk wel verschillen.
Ik begrijp wel dat medicatie voor een ieder ander werkt, maar laat ik maar zeggen dat ik soort van hoop dat je arts gelijk gaat krijgen. Ik vond zelf de werkingen helemaal niet zo overlappend.quote:
[..]
De HA gaf aan dat het ook werkt bij angsten en paniek, maar met als verschil dat het langdurig werkt. Oxazepam is natuurlijk makkelijk zelf te doseren, je pakt er een wanneer je t nodig hebt en anders niet. Dit slik je een langere periode achter elkaar.
De huisarts gaf mij aan dat het ook angsten remt en gevoelens wat afvlakt net als oxazepam. Alleen dan zonder het verslavende effect en het heeft een tijdje nodig om werkzaam te worden. De precieze werking kan natuurlijk wel verschillen.
Oxazepam heeft nagenoeg geen bijwerkingen, lexapro had bijna alleen maar bijwerkingen.
Door de lexapro voelde ik me misschien hooguit in m'n geheel afgevlakt (dus ook m'n leuke karakter-eigenschappen), maar het werkte voor mij niet. Dan vond ik de abilify effectiever voor dat doel.
Ik ben trouwens wel benieuwd of en hoe 't voor jou zal gaan werken, dus laat maar weten zodra je meer weet
Jammer dat ik je niet een betere ervaring kon geven
Sinds m'n 11e heb ik last van angst- en paniekklachten. Betere periodes afgewisseld met slechtere periodes. November 2016 kreeg ik mijn eerste paniekaanval in een hele lange tijd. Sindsdien ging het achteruit. Januari 2017 tot juli 2017 moest ik een fulltime stage lopen om mijn mbo studie af te ronden, echter werden rond maart/april de paniekaanvallen op een gegeven moment zo erg dat ik mijn bed niet meer uit kon. Uiteindelijk besloten weer bij de GGZ langs te gaan. Ambulante therapie was gewoon niet meer genoeg. Heb toen het moeilijke besluit genomen om mezelf in juni te laten opnemen.quote:
[..]
Jezus...wat is er met je nou aan de hand allemaal?
Als je zo lang opgenomen bent, dan is er gewoonlijk iets niet goed gegaan.
Krijg je geregeld bezoek?
Bezoek op de kliniek is niet toegestaan, maar het is wel echt heel vrij. Buiten therapietijden mag je gewoon buiten de kliniek zijn, op zaterdag en zondag ben je gewoon thuis bij je ouders.. Heel vrij dus.
Ik heb zelf van Oxazepam ook bijna geen bijwerkingen. Ik ben soms een beetje duf maar niet heel erg.quote:
[..]
Ik begrijp wel dat medicatie voor een ieder ander werkt, maar laat ik maar zeggen dat ik soort van hoop dat je arts gelijk gaat krijgen. Ik vond zelf de werkingen helemaal niet zo overlappend.
Oxazepam heeft nagenoeg geen bijwerkingen, lexapro had bijna alleen maar bijwerkingen.
Door de lexapro voelde ik me misschien hooguit in m'n geheel afgevlakt (dus ook m'n leuke karakter-eigenschappen), maar het werkte voor mij niet. Dan vond ik de abilify effectiever voor dat doel.
Ik ben trouwens wel benieuwd of en hoe 't voor jou zal gaan werken, dus laat maar weten zodra je meer weet
Jammer dat ik je niet een betere ervaring kon geven
Ik ga het iig een kans geven en kijken wat het allemaal doet. Wat ik zelf fijn vind aan oxazepam is dat ik het alleen pak als het echt nodig is, en dit spul gebruik je continue.
Ik hoop iig maar dat het een tijdelijk iets is en de en behandeling waar ik mee ga starten snel helpt om zonder te kunnen.
Zou je lekker niet "schamen" (weet even geen passender woord) voor het gebruik van die medicatie. Je hebt het nu gewoon even nodig en het is onderdeel van je herstel.
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
Mee eens. Je hebt al genoeg aan je hoofd.quote:
Zou je lekker niet "schamen" (weet even geen passender woord) voor het gebruik van die medicatie. Je hebt het nu gewoon even nodig en het is onderdeel van je herstel.
Als medicatie werkt: doen!
Mon 'en!
Wat hierboven mij gezegd wordt. Gewoon proberen. Succes.quote:
[..]
Ik heb zelf van Oxazepam ook bijna geen bijwerkingen. Ik ben soms een beetje duf maar niet heel erg.
Ik ga het iig een kans geven en kijken wat het allemaal doet. Wat ik zelf fijn vind aan oxazepam is dat ik het alleen pak als het echt nodig is, en dit spul gebruik je continue.
Ik hoop iig maar dat het een tijdelijk iets is en de en behandeling waar ik mee ga starten snel helpt om zonder te kunnen.
Helpt het niet, ongevraagd advies sorry. Je zou ook naar prometazine kunnen informeren, dit heeft als voordeel dat je het met als oxazepam kunt innemen indien nodig en is niet verslavend.
Ik weet t. Ergens wil ik t allemaal zelf kunnen, maar het is zo enorm fijn hierdoor even pauze te hebben van alle stress en paniek van t moment.quote:
[..]
Mee eens. Je hebt al genoeg aan je hoofd.
Als medicatie werkt: doen!
Je kunt het (even) niet. Punt.
Accepteer het en accepteer jezelf
Dat zal werken aan je daadwerkelijke problemen makkelijker maken denk ik.
Accepteer het en accepteer jezelf
Dat zal werken aan je daadwerkelijke problemen makkelijker maken denk ik.
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
Ik zal af en toe een update geven. Bij de apotheek gaven ze aan dat het tot 4 weken kan duren voor ik er iets van merk en dat tot die tijd mijn klachten kunnen verergeren. Vandaar waarschijnlijk de oxazepam ernaast. Ik ga t zien, na het weekend ga ik er eens aan beginnen.quote:
[..]
Ik begrijp wel dat medicatie voor een ieder ander werkt, maar laat ik maar zeggen dat ik soort van hoop dat je arts gelijk gaat krijgen. Ik vond zelf de werkingen helemaal niet zo overlappend.
Oxazepam heeft nagenoeg geen bijwerkingen, lexapro had bijna alleen maar bijwerkingen.
Door de lexapro voelde ik me misschien hooguit in m'n geheel afgevlakt (dus ook m'n leuke karakter-eigenschappen), maar het werkte voor mij niet. Dan vond ik de abilify effectiever voor dat doel.
Ik ben trouwens wel benieuwd of en hoe 't voor jou zal gaan werken, dus laat maar weten zodra je meer weet
Jammer dat ik je niet een betere ervaring kon geven
Iets heel geks misschien maar ik ben wel benieuwd of jullie dit ook wel eens hebben gehad. Ik ben via tinder met iemand aan t kletsen en dinsdag heb ik een eerste date. Daar heb ik eigenlijk best zin in. Lijkt me n aardige man om eens te ontmoeten.
Wat me bij hem trouwens opvalt is dat hij al een keer of drie heeft aangegeven dat hij mij zo'n zonnige persoonlijkheid vind hebben. Nou weet hij niets van mijn paniekaanvallen en andere problemen die spelen. En ik zou mezelf ook niet als depressief omschrijven, als ik genoeg afleiding heb van alle herinneringenstress dan ben ik eigenlijk best vrolijk en ook wel een positief ingesteld persoon. Het is enkel zodra ik stress voel dat dat verandert.
Overigens, wat ik me dus afvroeg: wanneer zeg je zoiets eigenlijk?
Ik vind t ook zoiets om zo tijdens t hoofdgerecht te gaan van ja en ik moet je wel even wat uitleggen want....
Wat me bij hem trouwens opvalt is dat hij al een keer of drie heeft aangegeven dat hij mij zo'n zonnige persoonlijkheid vind hebben. Nou weet hij niets van mijn paniekaanvallen en andere problemen die spelen. En ik zou mezelf ook niet als depressief omschrijven, als ik genoeg afleiding heb van alle herinneringenstress dan ben ik eigenlijk best vrolijk en ook wel een positief ingesteld persoon. Het is enkel zodra ik stress voel dat dat verandert.
Overigens, wat ik me dus afvroeg: wanneer zeg je zoiets eigenlijk?
Ik vind t ook zoiets om zo tijdens t hoofdgerecht te gaan van ja en ik moet je wel even wat uitleggen want....
Jup, collega's vinden me vaak best opgewekt terwijl ik zelf in gedachten me aan het geselen ben.quote:
Iets heel geks misschien maar ik ben wel benieuwd of jullie dit ook wel eens hebben gehad. Ik ben via tinder met iemand aan t kletsen en dinsdag heb ik een eerste date. Daar heb ik eigenlijk best zin in. Lijkt me n aardige man om eens te ontmoeten.
Wat me bij hem trouwens opvalt is dat hij al een keer of drie heeft aangegeven dat hij mij zo'n zonnige persoonlijkheid vind hebben. Nou weet hij niets van mijn paniekaanvallen en andere problemen die spelen. En ik zou mezelf ook niet als depressief omschrijven, als ik genoeg afleiding heb van alle herinneringenstress dan ben ik eigenlijk best vrolijk en ook wel een positief ingesteld persoon. Het is enkel zodra ik stress voel dat dat verandert.
Overigens, wat ik me dus afvroeg: wanneer zeg je zoiets eigenlijk?
Ik vind t ook zoiets om zo tijdens t hoofdgerecht te gaan van ja en ik moet je wel even wat uitleggen want....
quote:
[..]
Ik heb zelf van Oxazepam ook bijna geen bijwerkingen. Ik ben soms een beetje duf maar niet heel erg.
Ik ga het iig een kans geven en kijken wat het allemaal doet. Wat ik zelf fijn vind aan oxazepam is dat ik het alleen pak als het echt nodig is, en dit spul gebruik je continue.
Ik hoop iig maar dat het een tijdelijk iets is en de en behandeling waar ik mee ga starten snel helpt om zonder te kunnen.
Zelf vind ik 't veel prettiger als ik iets kan gebruiken wat ik alleen maar gebruik 't moment dat ik 't nodig heb. Fijn ook als ik zelf kan bepalen welke momenten dat zijn, dat geeft me ook meer 't gevoel dat ik controle heb over m'n eigen leven.quote:
[..]
Ik zal af en toe een update geven. Bij de apotheek gaven ze aan dat het tot 4 weken kan duren voor ik er iets van merk en dat tot die tijd mijn klachten kunnen verergeren. Vandaar waarschijnlijk de oxazepam ernaast. Ik ga t zien, na het weekend ga ik er eens aan beginnen.
Als tijdelijk iets kan ik medicatie wel waarderen, maar waak ervoor dat het je niet te gemakkelijk wordt gemaakt dat spul definitief te blijven gebruiken...
Ik ben benieuwd!
Ideaal zou zijn als je gewoon alles kunt vertellen. Voordeel daarvan is ook dat 't moeilijkste ook meteen eruit ligt. En als ie 't positief opneemt (en niet dus alleen maar zegt of liegt dat ie dat doet om goed over te komen enzo), dan weet je ook al vrij snel dat je een goed potentieeltje te pakken hebtquote:
Iets heel geks misschien maar ik ben wel benieuwd of jullie dit ook wel eens hebben gehad. Ik ben via tinder met iemand aan t kletsen en dinsdag heb ik een eerste date. Daar heb ik eigenlijk best zin in. Lijkt me n aardige man om eens te ontmoeten.
Wat me bij hem trouwens opvalt is dat hij al een keer of drie heeft aangegeven dat hij mij zo'n zonnige persoonlijkheid vind hebben. Nou weet hij niets van mijn paniekaanvallen en andere problemen die spelen. En ik zou mezelf ook niet als depressief omschrijven, als ik genoeg afleiding heb van alle herinneringenstress dan ben ik eigenlijk best vrolijk en ook wel een positief ingesteld persoon. Het is enkel zodra ik stress voel dat dat verandert.
Overigens, wat ik me dus afvroeg: wanneer zeg je zoiets eigenlijk?
Ik vind t ook zoiets om zo tijdens t hoofdgerecht te gaan van ja en ik moet je wel even wat uitleggen want....
overigens is 't geen goed idee gelijk de gehele beerput uit te scheppen in zijn aanwezigheid..das een beetje overload. Waarschijnlijk heeft ie zelf ook wel wat zombies in de kast, laat je niet daardoor afschrikken, verrassen of bijten
Knap dat 't je gelukt is jezelf te laten opnemen. Helaas faalde ik ook al daarin en mijn toetsenbord doet ineens moeilijk over de hoofdlettersquote:
[..]
Sinds m'n 11e heb ik last van angst- en paniekklachten. Betere periodes afgewisseld met slechtere periodes. November 2016 kreeg ik mijn eerste paniekaanval in een hele lange tijd. Sindsdien ging het achteruit. Januari 2017 tot juli 2017 moest ik een fulltime stage lopen om mijn mbo studie af te ronden, echter werden rond maart/april de paniekaanvallen op een gegeven moment zo erg dat ik mijn bed niet meer uit kon. Uiteindelijk besloten weer bij de GGZ langs te gaan. Ambulante therapie was gewoon niet meer genoeg. Heb toen het moeilijke besluit genomen om mezelf in juni te laten opnemen.
Bezoek op de kliniek is niet toegestaan, maar het is wel echt heel vrij. Buiten therapietijden mag je gewoon buiten de kliniek zijn, op zaterdag en zondag ben je gewoon thuis bij je ouders.. Heel vrij dus.
God klere, dit ding is al zo oud als de weg naar Rome Tis een beetje ver weg en je mag blijkbaar geen bezoek, anders had je me wel kunnen vragen je te komen opzoeken als je daar zin in had.
Heb je enig idee -waarom- je die paniekaanvallen op je 11e ontstonden? Had 't iets met de pubertijd te maken?
Als de frequentie van paniekaanvallen een soort van golvende beweging maakt zoals jij die omschrijft, spelen er vaak meerdere factoren mee ((langdurige) stress is een veel voorkomende, vaak samen met een trigger). De overbelasting en stress kunnen je vatbaarder maken voor uitingen zoals paniekaanvallen. Tis een beetje als de zwakste schakel, bij jou geeft dat stukje van jezelf blijkbaar als 1e mee.
Meld.
Bij mij is BDD gediagnosticeerd. Dit uit zich in tot in den treure in de spiegel kijken, van smorgens voeg tot avonds laat denken over hoe verschrikkelijk ik eruit zie met bijbehorende nare gedachten. Het klinkt misschien oppervlakkig, maar het is echt heel naar.
Momenteel ben ik in behandeling bij het LUMC waar een psychiater werkzaam is die hierin gespecialiseerd is. Ik denk dat het echt belangijk is om zo iemand te vinden. Doorsnee psychs werken hun bekende boekje af, maakt niet uit wat de klachten zijn. Voor mijn gevoel heb ik daar nu gewoon niets aan.
Ben benieuwd hoe het verder gaat.
Bij mij is BDD gediagnosticeerd. Dit uit zich in tot in den treure in de spiegel kijken, van smorgens voeg tot avonds laat denken over hoe verschrikkelijk ik eruit zie met bijbehorende nare gedachten. Het klinkt misschien oppervlakkig, maar het is echt heel naar.
Momenteel ben ik in behandeling bij het LUMC waar een psychiater werkzaam is die hierin gespecialiseerd is. Ik denk dat het echt belangijk is om zo iemand te vinden. Doorsnee psychs werken hun bekende boekje af, maakt niet uit wat de klachten zijn. Voor mijn gevoel heb ik daar nu gewoon niets aan.
Ben benieuwd hoe het verder gaat.
Alweer een tijdje dat ik me hier gemeld heb. Ik ben lang op vakantie geweest en heb veel nagedacht. Nagedacht over het leven, wat de zin van alles is, wat mijn rol is in het geheel en vooral: de balans tussen de wereld en mezelf.
Ik begin steeds meer het gevoel te krijgen dat ik het leven snap, maar er hangt altijd zo'n zwaar gevoel van moraliteit over me. Zo'n gevoel dat zegt dat ik me weg moet cijferen voor het grote geheel. Maar mezelf wegcijferen heeft me de naarste periode uit mijn leven bezorgd en ik kies nu in eerste instantie voor mezelf. Dit botst.
Ik ben er nog niet helemaal uit hoe ik die twee opvattingen ga combineren, al heb ik het voor mijn gevoel al aardig uitgevogeld. Ook heb ik al twee weken geen druppel alcohol meer aangeraakt. Ik heb echt het gevoel dat ik op een kruispunt in mijn leven sta en de volgende stap kan zetten. Overdenken staat echter altijd op de loer en angsten uit het verleden schuilen vaak nog in elk donker hoekje.
Het voelt nu echter als de tijd om first and foremost aan mezelf te denken, iets wat ik eigenlijk mijn hele leven niet heb gedaan. Kijkende naar mijn ouders, een logisch patroon. Voor het eerst durf ik de ontwikkeling vrij te laten gaan, zonder proberen alles te plannen en te weten. Ik stort mezelf met angst en nieuwschierigheid in het onbekende en ik ben trots op mezelf dat ik dit punt heb kunnen bereiken. Dat ik leer accepteren dat niet alles maakbaar en controleerbaar is. De trauma's van mijn burnout lijken eindelijk hun grip op mijn gedrag te verliezen.
Meestal voel ik me goed, soms denk ik te veel na. Maar ik heb er zin in diep van binnen. Het feit dat die levenslust echt in me zit is iets waar ik me erg goed om kan voelen. Die wil is ondanks alle shit van de laatste jaren nooit gebroken.
Ik begin steeds meer het gevoel te krijgen dat ik het leven snap, maar er hangt altijd zo'n zwaar gevoel van moraliteit over me. Zo'n gevoel dat zegt dat ik me weg moet cijferen voor het grote geheel. Maar mezelf wegcijferen heeft me de naarste periode uit mijn leven bezorgd en ik kies nu in eerste instantie voor mezelf. Dit botst.
Ik ben er nog niet helemaal uit hoe ik die twee opvattingen ga combineren, al heb ik het voor mijn gevoel al aardig uitgevogeld. Ook heb ik al twee weken geen druppel alcohol meer aangeraakt. Ik heb echt het gevoel dat ik op een kruispunt in mijn leven sta en de volgende stap kan zetten. Overdenken staat echter altijd op de loer en angsten uit het verleden schuilen vaak nog in elk donker hoekje.
Het voelt nu echter als de tijd om first and foremost aan mezelf te denken, iets wat ik eigenlijk mijn hele leven niet heb gedaan. Kijkende naar mijn ouders, een logisch patroon. Voor het eerst durf ik de ontwikkeling vrij te laten gaan, zonder proberen alles te plannen en te weten. Ik stort mezelf met angst en nieuwschierigheid in het onbekende en ik ben trots op mezelf dat ik dit punt heb kunnen bereiken. Dat ik leer accepteren dat niet alles maakbaar en controleerbaar is. De trauma's van mijn burnout lijken eindelijk hun grip op mijn gedrag te verliezen.
Meestal voel ik me goed, soms denk ik te veel na. Maar ik heb er zin in diep van binnen. Het feit dat die levenslust echt in me zit is iets waar ik me erg goed om kan voelen. Die wil is ondanks alle shit van de laatste jaren nooit gebroken.
Ignorance is bliss
Hij weet dat ik werkloos ben op het moment. Ik zou hem kunnen vertellen dat ik nog niet naar werk zoek omdat ik nog herstel van een burnout. Ik denk dat ik het dan aan hem laat om door te vragen of niet.quote:
[..]
Ideaal zou zijn als je gewoon alles kunt vertellen. Voordeel daarvan is ook dat 't moeilijkste ook meteen eruit ligt. En als ie 't positief opneemt (en niet dus alleen maar zegt of liegt dat ie dat doet om goed over te komen enzo), dan weet je ook al vrij snel dat je een goed potentieeltje te pakken hebt
overigens is 't geen goed idee gelijk de gehele beerput uit te scheppen in zijn aanwezigheid..das een beetje overload. Waarschijnlijk heeft ie zelf ook wel wat zombies in de kast, laat je niet daardoor afschrikken, verrassen of bijten
Maargoed we gaat t zien.
Wat je eerder zei over medicatie voel ik ook zo. Liever heb ik iets dat ik zelf kan doseren naar behoefte ipv van standaard iets innemen.
Ik denk dat 't geen kwaad kan om de ander door te laten vragen. Als ie weet dat je werkloos bent, zal 't voor veel mensen geen grote stap meer zijn te bedenken dat daar gewoonlijk een goede reden voor is.quote:
[..]
Hij weet dat ik werkloos ben op het moment. Ik zou hem kunnen vertellen dat ik nog niet naar werk zoek omdat ik nog herstel van een burnout. Ik denk dat ik het dan aan hem laat om door te vragen of niet.
Maargoed we gaat t zien.
Wat je eerder zei over medicatie voel ik ook zo. Liever heb ik iets dat ik zelf kan doseren naar behoefte ipv van standaard iets innemen.
Ik ben wel benieuwd
Hier ook een update, eerder deze week voor het eerst geweest. Pak je je spullen, zie je ineens dat je ID-kaart verlopen is en dat je dan geen behandeling kunt starten.
Toch maar gegaan, viel blijkbaar niet op en zodoende gelukkig eindelijk kunnen starten.
Goed gesprek gehad, alle ruimte om zelf te kunnen zeggen wat ik wilde en voelde me redelijk op m'n gemak. Omdat ik aangaf dat ik flink last heb van de angsten en het me ook op andere fronten flink in de weg zit en andere zaken triggert heeft ze er een extra gesprek tussen geplaatst dus komende woensdag weer daarheen en dan met een arts erbij en die kijkt dan naar de mogelijkheden om eventueel iets voor te schrijven, waar ik inmiddels niet meer tegenop zie maar haast omhels.
Daarna volgt dan nog een teamoverleg en dan een laatste 'voorgesprek' om te kijken of hun visie, behandelvoorstel en traject mij aanstaat en dan kunnen we van start. Ook in huis flink doorgepakt, door alle ellende toch flink wat financiële armslag verloren (minder inkomen door verlies van baan, veel regelingen die lopen, advocaatkosten etc) en zodoende een digitale garage-sale gehouden en bijna 1000 euro binnengehengeld, daarmee in één klap het grootste deel van de kosten kunnen weghalen.
Geeft ook weer wat extra rust en minder zenuwen.
Toch maar gegaan, viel blijkbaar niet op en zodoende gelukkig eindelijk kunnen starten.
Goed gesprek gehad, alle ruimte om zelf te kunnen zeggen wat ik wilde en voelde me redelijk op m'n gemak. Omdat ik aangaf dat ik flink last heb van de angsten en het me ook op andere fronten flink in de weg zit en andere zaken triggert heeft ze er een extra gesprek tussen geplaatst dus komende woensdag weer daarheen en dan met een arts erbij en die kijkt dan naar de mogelijkheden om eventueel iets voor te schrijven, waar ik inmiddels niet meer tegenop zie maar haast omhels.
Daarna volgt dan nog een teamoverleg en dan een laatste 'voorgesprek' om te kijken of hun visie, behandelvoorstel en traject mij aanstaat en dan kunnen we van start. Ook in huis flink doorgepakt, door alle ellende toch flink wat financiële armslag verloren (minder inkomen door verlies van baan, veel regelingen die lopen, advocaatkosten etc) en zodoende een digitale garage-sale gehouden en bijna 1000 euro binnengehengeld, daarmee in één klap het grootste deel van de kosten kunnen weghalen.
Geeft ook weer wat extra rust en minder zenuwen.
Woow wat lekker Lastpak!
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
Goed bezig!quote:
Ik ga dinsdag naar psyciater. Inmiddels heb ik volgens mij 'angst-hypochondrie' ontwikkeld. Ik heb álle mogelijke angsten, volgens allerlei zelftestjes online. Mijn stress-levels zijn hoger dan ooit.
Maar goed. Ik dénk dat ik de juiste stappen zet.
Mon 'en!
Dat is het belangrijkste en zelfs als het de verkeerde stap blijkt te zijn, je zet er in ieder geval eentje.quote:
[..]
Goed bezig!
Maar goed. Ik dénk dat ik de juiste stappen zet.
Vond het overigens soms echt zwaar ongemakkelijk als ze dingen aan me vroegen die ik voorheen echt 'debiel' had gevonden.
"Hoor je weleens stemmen terwijl er dan niemand blijkt te zijn", echt zo'n vraag dat je bang bent om in zo'n witte jas met banden naar buiten gebracht te worden als je ja zegt.
Precies. Ik denk ook de hele tijd "ach, zo erg is het allemaal niet... Stel je niet aan", tot ik weer zo'n zelftest invul en blijkt dat ik bijna-knettergek ben.quote:
[..]
Dat is het belangrijkste en zelfs als het de verkeerde stap blijkt te zijn, je zet er in ieder geval eentje.
Vond het overigens soms echt zwaar ongemakkelijk als ze dingen aan me vroegen die ik voorheen echt 'debiel' had gevonden.
"Hoor je weleens stemmen terwijl er dan niemand blijkt te zijn", echt zo'n vraag dat je bang bent om in zo'n witte jas met banden naar buiten gebracht te worden als je ja zegt.
Mon 'en!
Ik zit al heel het weekend bij mezelf te denken.. kunnen onverwerkte emoties uit het verleden de oorzaak zijn van mijn huidige angst- en paniekklachten?
Ik huil echt niet vaak. Gedurende mijn leven heb ik mijn emoties er nooit echt laten zijn. Wanneer mijn relatie van 2,5 jaar op mijn 17e stuk liep heb ik hier nooit om gehuild. Even droevige muziek luisteren en ontsnappen in het gamen, klaar. Toen ik in de brugklas en 2e klas van de middelbare school lichtjes gepest werd, schudde ik het van me af; ik lachte het gewoon weg en ontsnapte toen ook weer in het gamen.
Iedere keer wanneer er iets gebeurde dat emotioneel confronterend kon zijn, hield ik het voor me en ontsnapte ik in het gamen, in plaats van dat ik erover praatte. Deze week heb ik in de kliniek pas echt geleerd om het er gewoon te laten zijn. Heb sinds maandag al zo'n 6 huilbuien erop zitten, waarvan de meest recente een uur geleden aan de eettafel met mijn vader en moeder. Ik zat echt stijf en rillend van de angst aan tafel en opeens kwamen alle emoties eruit.
Wat denkt men hier? Zouden eventuele onverwerkte emoties uit het verleden de oorzaak kunnen zijn van de voortdurende stress, spanning, angst en paniek die ik al een hele lange tijd voel?
Ik huil echt niet vaak. Gedurende mijn leven heb ik mijn emoties er nooit echt laten zijn. Wanneer mijn relatie van 2,5 jaar op mijn 17e stuk liep heb ik hier nooit om gehuild. Even droevige muziek luisteren en ontsnappen in het gamen, klaar. Toen ik in de brugklas en 2e klas van de middelbare school lichtjes gepest werd, schudde ik het van me af; ik lachte het gewoon weg en ontsnapte toen ook weer in het gamen.
Iedere keer wanneer er iets gebeurde dat emotioneel confronterend kon zijn, hield ik het voor me en ontsnapte ik in het gamen, in plaats van dat ik erover praatte. Deze week heb ik in de kliniek pas echt geleerd om het er gewoon te laten zijn. Heb sinds maandag al zo'n 6 huilbuien erop zitten, waarvan de meest recente een uur geleden aan de eettafel met mijn vader en moeder. Ik zat echt stijf en rillend van de angst aan tafel en opeens kwamen alle emoties eruit.
Wat denkt men hier? Zouden eventuele onverwerkte emoties uit het verleden de oorzaak kunnen zijn van de voortdurende stress, spanning, angst en paniek die ik al een hele lange tijd voel?
Ja, dat is zeker mogelijk. Vrij waarschijnlijk, zelfs.
“What do I wear in bed? Why, Chanel No. 5, of course”
Bij mij is dat de hoofdoorzaak van mijn klachten, dus Jep.quote:
Ik zit al heel het weekend bij mezelf te denken.. kunnen onverwerkte emoties uit het verleden de oorzaak zijn van mijn huidige angst- en paniekklachten?
Ik huil echt niet vaak. Gedurende mijn leven heb ik mijn emoties er nooit echt laten zijn. Wanneer mijn relatie van 2,5 jaar op mijn 17e stuk liep heb ik hier nooit om gehuild. Even droevige muziek luisteren en ontsnappen in het gamen, klaar. Toen ik in de brugklas en 2e klas van de middelbare school lichtjes gepest werd, schudde ik het van me af; ik lachte het gewoon weg en ontsnapte toen ook weer in het gamen.
Iedere keer wanneer er iets gebeurde dat emotioneel confronterend kon zijn, hield ik het voor me en ontsnapte ik in het gamen, in plaats van dat ik erover praatte. Deze week heb ik in de kliniek pas echt geleerd om het er gewoon te laten zijn. Heb sinds maandag al zo'n 6 huilbuien erop zitten, waarvan de meest recente een uur geleden aan de eettafel met mijn vader en moeder. Ik zat echt stijf en rillend van de angst aan tafel en opeens kwamen alle emoties eruit.
Wat denkt men hier? Zouden eventuele onverwerkte emoties uit het verleden de oorzaak kunnen zijn van de voortdurende stress, spanning, angst en paniek die ik al een hele lange tijd voel?
Je zit al best lang in het traject?quote:
Wat denkt men hier? Zouden eventuele onverwerkte emoties uit het verleden de oorzaak kunnen zijn van de voortdurende stress, spanning, angst en paniek die ik al een hele lange tijd voel?
Zou dit niet een van de eerste opties moeten zijn die besproken zijn?
Of heb je heel lang dit verzwegen voor de hulpverleners?
Hell To The Liars
- Ja, vandaag precies 12 weken in opname.quote:
[..]
Je zit al best lang in het traject?
Zou dit niet een van de eerste opties moeten zijn die besproken zijn?
Of heb je heel lang dit verzwegen voor de hulpverleners?
- Ja.
- Ook ja. Eerste ~10 weken van mijn opname in pure vermijdingsmodus gezeten, altijd maar gezegd dat het prima met me ging. Daarnaast veel pleasegedrag; veel dingen doen om anderen tevreden te stellen maar nooit letten op mijn eigen wensen. Hierdoor is maandagochtend de emmer overgelopen; weer een terugval qua paniekaanvallen, veel huilen en negatieve gedachten.
Volgens mijn behandelaren is dit nu wel een doorbraak in mijn behandeling, omdat ik nu kan gaan leren om meer te handelen vanuit mijn eigen wensen en behoeften en dingen uit te spreken wanneer ze emoties bij me oproepen.
Gaat dit inmiddels al beter? Ben heel erg benieuwd.quote:
[..]
Bij mij is dat de hoofdoorzaak van mijn klachten, dus Jep.
Jawel, maar ik ben nog lang niet waar ik zijn wil.quote:
[..]
Gaat dit inmiddels al beter? Ben heel erg benieuwd.
Even heel droog vergeleken: vorige zomer kreeg ik dagelijkse begeleiding, slikte ik 50mg oxazepam per dag naast mijn andere medicijnen, en was het heel wat als ik naar de supermarkt ging en even in het park ging zitten. Om het maar niet te hebben over hoeveel ik gewoon depressief op de bank heb zitten zijn..
Nu woon ik helemaal alleen, ben ik daar aan gewend, krijg ik therapie en ga ik binnekort beginnen met de trauma therapie. Ben ook net begonnen met vrijwilligerswerk en geef zelfs een feestje volgende week.
En ik heb net de oxazepam afgebouwd.
Ik kan me hier wel in vinden. Ik moest ook "gewoon mogen huilen" voordat ik verder kwam. Zonder dat er iemand boos op me zou worden terwijl ik er geen zak meer van begreep. Of in paniek mogen raken, zonder dat iemand anders er boos om werd. Dingen voelen, erover mogen praten, zonder dat er iemand boos op me werd.quote:
[..]
- Ja, vandaag precies 12 weken in opname.
- Ja.
- Ook ja. Eerste ~10 weken van mijn opname in pure vermijdingsmodus gezeten, altijd maar gezegd dat het prima met me ging. Daarnaast veel pleasegedrag; veel dingen doen om anderen tevreden te stellen maar nooit letten op mijn eigen wensen. Hierdoor is maandagochtend de emmer overgelopen; weer een terugval qua paniekaanvallen, veel huilen en negatieve gedachten.
Volgens mijn behandelaren is dit nu wel een doorbraak in mijn behandeling, omdat ik nu kan gaan leren om meer te handelen vanuit mijn eigen wensen en behoeften en dingen uit te spreken wanneer ze emoties bij me oproepen.
Mijn therapeut en mijn vriend hebben me hier echt heel erg bij geholpen. Waardoor ik meer dingen uit durfde te gaan spreken, makkelijker tot oplossingen kwam en zo steeds meer zelfvertrouwen kreeg. G-schema's hebben me hier ook heel erg bij geholpen. Ben er nog lang niet maar het gaat wel echt al een stuk beter.
Vermijdingsmodus..quote:
[..]
- Ja, vandaag precies 12 weken in opname.
- Ja.
- Ook ja. Eerste ~10 weken van mijn opname in pure vermijdingsmodus gezeten, altijd maar gezegd dat het prima met me ging. Daarnaast veel pleasegedrag; veel dingen doen om anderen tevreden te stellen maar nooit letten op mijn eigen wensen. Hierdoor is maandagochtend de emmer overgelopen; weer een terugval qua paniekaanvallen, veel huilen en negatieve gedachten.
Volgens mijn behandelaren is dit nu wel een doorbraak in mijn behandeling, omdat ik nu kan gaan leren om meer te handelen vanuit mijn eigen wensen en behoeften en dingen uit te spreken wanneer ze emoties bij me oproepen.
Dat is wel een dingetje bij
En ook het pleasen en mensen niet willen kwetsen herken in nog wel in je en ook bij mijzelf.
Wat is het plan straks ?
Hoe lang verwacht je daar te moeten blijven?
Hell To The Liars
F-ing hell, minus de dagelijkse medicatie (die ik 'maar' een paar keer per week slik) en dagelijkse begeleiding (wekelijks hier, omdat mijn Maatschappelijk Werker is ontslagenquote:
[..]
Even heel droog vergeleken: vorige zomer kreeg ik dagelijkse begeleiding, slikte ik 50mg oxazepam per dag naast mijn andere medicijnen, en was het heel wat als ik naar de supermarkt ging en even in het park ging zitten. Om het maar niet te hebben over hoeveel ik gewoon depressief op de bank heb zitten zijn..
) lijkt dit wel op hoe ik mij voel. Ik kom amper buiten... Maar de instanties lijken me niet serieus te nemen.
Dinsdag hopelijk eindelijk een echte diagnose van psychiater.
Mon 'en!
Ook een hele herkenbare situatie hier.quote:
[..]
F-ing hell, minus de dagelijkse medicatie (die ik 'maar' een paar keer per week slik) en dagelijkse begeleiding (wekelijks hier, omdat mijn Maatschappelijk Werker is ontslagen
Maar de instanties lijken me niet serieus te nemen.
Dinsdag hopelijk eindelijk een echte diagnose van psychiater.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Fijn dat je dinsdag een gesprek hebt met de psychiater, dat is toch het begin. Het klinkt misschien een beetje stom.. maar het wordt beter.
O ja, de enorme gaten qua tijd tussen de verschillende behandelaren.. Wat is dat enorm waardeloos ja. Dat wachten haalt alle behaalde vooruitgang weer onderuit.quote:
[..]
F-ing hell, minus de dagelijkse medicatie (die ik 'maar' een paar keer per week slik) en dagelijkse begeleiding (wekelijks hier, omdat mijn Maatschappelijk Werker is ontslagen
Maar de instanties lijken me niet serieus te nemen.
Dinsdag hopelijk eindelijk een echte diagnose van psychiater.
Hoop dat je vanaf dinsdag weer een beetje gestructureerder aan de slag kan.
Jupperdejup.quote:Op zondag 10 september 2017 16:45 schreef Trashcanman het volgende:
[..]
O ja, de enorme gaten qua tijd tussen de verschillende behandelaren.. Wat is dat enorm waardeloos ja. Dat wachten haalt alle behaalde vooruitgang weer onderuit.
Hoop dat je vanaf dinsdag weer een beetje gestructureerder aan de slag kan.
Leuk dat de hulpverlenening aan huis maar 3 maanden mag komen als de wachttijden voor therapie bijvoorbeeld 6 maanden zijn.
Ik hoop vooral dat psychiater kan verklaren dat ik me niet aanstel. Zodat ik daarmee weer richting UWV kan.quote:
[..]
O ja, de enorme gaten qua tijd tussen de verschillende behandelaren.. Wat is dat enorm waardeloos ja. Dat wachten haalt alle behaalde vooruitgang weer onderuit.
Hoop dat je vanaf dinsdag weer een beetje gestructureerder aan de slag kan.
Mon 'en!
Ja naadje lijkt me dat. Dan maar hopen dat die hulpverlener wel het eea aan handvaten kn aangeven zodat je de rest van de tijd het wat beter kan volhouden dan.quote:
[..]
Jupperdejup.
Leuk dat de hulpverlenening aan huis maar 3 maanden mag komen als de wachttijden voor therapie bijvoorbeeld 6 maanden zijn.
Die zitten nu in je nek te hijgen?quote:
[..]
Ik hoop vooral dat psychiater kan verklaren dat ik me niet aanstel. Zodat ik daarmee weer richting UWV kan.
Yup. Ze hebben me de ZiekteWet uitgepleurd en mijn WW (met 0,0 hulp van WerkPlein omdat ik 'daar niet thuis hoor') loopt binnenkort af. 24/7 stress.quote:
[..]
Die zitten nu in je nek te hijgen?
Mon 'en!
He getver zeg! Veel sterkte dinsdag, dat zal wel heel spannend voor je zijn. Ik hoop dat er wat nuttigs voor je uitkomt!quote:
[..]
Yup. Ze hebben me de ZiekteWet uitgepleurd en mijn WW (met 0,0 hulp van WerkPlein omdat ik 'daar niet thuis hoor') loopt binnenkort af. 24/7 stress.
Ik heb woensdag gesprek met de ggz die met een behandelvoorstel gaan komen. Donderdag een gesprek met UWV om te bespreken hoe ik kan gaan revalideren. Ook erg spannend allemaal.
Go team D&A! We can do this!
[ Bericht 1% gewijzigd door bloempjuh op 10-09-2017 19:52:53 ]
[ Bericht 1% gewijzigd door bloempjuh op 10-09-2017 19:52:53 ]
Mon 'en!
Ik word gek.
Bijstand-mevrouw vindt dat ik 'er niet ziek uitzie', ondanks dat ik zat te huilen aan haar bureau. Ze vindt dat ik onterecht Bijstand aanvraag en (nog zo'n mooie standaardzin) "zo'n jonge meid kan toch best werken..?"
De volgende keer ga ik met een clownsneus op ofzo.
Waarom neemt NIEMAND mentale sh*t serieus?
Bijstand-mevrouw vindt dat ik 'er niet ziek uitzie', ondanks dat ik zat te huilen aan haar bureau. Ze vindt dat ik onterecht Bijstand aanvraag en (nog zo'n mooie standaardzin) "zo'n jonge meid kan toch best werken..?"
De volgende keer ga ik met een clownsneus op ofzo.
Waarom neemt NIEMAND mentale sh*t serieus?
Mon 'en!
Dat zijn de 'poortwachters'quote:
Ik word gek.
Bijstand-mevrouw vindt dat ik 'er niet ziek uitzie', ondanks dat ik zat te huilen aan haar bureau. Ze vindt dat ik onterecht Bijstand aanvraag en (nog zo'n mooie standaardzin) "zo'n jonge meid kan toch best werken..?"
De volgende keer ga ik met een clownsneus op ofzo.
Waarom neemt NIEMAND mentale sh*t serieus?
Ik denk dat je op basis van die uitspraak wel een klacht kunt indienen.
Zij zitten daar niet om klakkeloos alles aan te nemen wat iedereen zegt. Ze zitten daar om dit soort vragen te stellen en om dit soort steken uit te delen om te kijken hoe jij reageert en hoe consistent je verhaal is en blijft.quote:
Ik word gek.
Bijstand-mevrouw vindt dat ik 'er niet ziek uitzie', ondanks dat ik zat te huilen aan haar bureau. Ze vindt dat ik onterecht Bijstand aanvraag en (nog zo'n mooie standaardzin) "zo'n jonge meid kan toch best werken..?"
De volgende keer ga ik met een clownsneus op ofzo.
Waarom neemt NIEMAND mentale sh*t serieus?
Geef gewoon antwoord en trek het je niet persoonlijk aan. Het is niet op jou persoonlijk gericht.
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
Ik neem aan dat je een verklaring hebt van je psycholoog? Want daarmee toon je aan dat je wel degelijk ziek bent...quote:
Ik word gek.
Bijstand-mevrouw vindt dat ik 'er niet ziek uitzie', ondanks dat ik zat te huilen aan haar bureau. Ze vindt dat ik onterecht Bijstand aanvraag en (nog zo'n mooie standaardzin) "zo'n jonge meid kan toch best werken..?"
De volgende keer ga ik met een clownsneus op ofzo.
Waarom neemt NIEMAND mentale sh*t serieus?
Verder is dat wat DP zegt ook wel waar. De vragen zijn hard, blijkbaar is dat nodig. Dat zou ik ook niet persoonlijk opvatten, hoe moeilijk dat ook is.
Knuffel
. Vind het echt kut voor je.
“What do I wear in bed? Why, Chanel No. 5, of course”
Vanaf morgen zelfs van een psychiater, als hij een beetje snel schrijft (morgen afspraak).quote:
[..]
Ik neem aan dat je een verklaring hebt van je psycholoog? Want daarmee toon je aan dat je wel degelijk ziek bent...
Verder is dat wat DP zegt ook wel waar. De vragen zijn hard, blijkbaar is dat nodig. Dat zou ik ook niet persoonlijk opvatten, hoe moeilijk dat ook is.
Knuffel
Ik heb nog niet eens ontbeten, omdat ik zo mega-misselijk ben al de hele dag. En ik huil al uren. Goddamn.
Snap out of it, bloempjuh!
Mon 'en!
Kijk aan. Dat moet toch gewicht in de schaal leggen.quote:
[..]
Vanaf morgen zelfs van een psychiater, als hij een beetje snel schrijft (morgen afspraak).
Ik heb nog niet eens ontbeten, omdat ik zo mega-misselijk ben al de hele dag. En ik huil al uren. Goddamn.
Snap out of it, bloempjuh!
Heb je iets kalmerends dat je mag slikken zodat je kunt ontspannen en eventueel wat kunt slapen? Of toch iig tot rust komt.
“What do I wear in bed? Why, Chanel No. 5, of course”
Oxazepam. Maar moet eigenlijk ook nog wat andere zeikerige regeldingen doen (want het is maandag, de dag waarop al mijn opgespaarde vragen van het weekend weer ergens neergelegd kunnen worden).quote:
[..]
Kijk aan. Dat moet toch gewicht in de schaal leggen.
Heb je iets kalmerends dat je mag slikken zodat je kunt ontspannen en eventueel wat kunt slapen? Of toch iig tot rust komt.
Niet echt realistisch, aangezien ik niet eens rustig kan ademen, laat staan telefoneren.. maar toch.
Mon 'en!
Het lijkt me denk ik beter eerst je rust even te pakken. Een ding tegelijk.quote:
[..]
Oxazepam. Maar moet eigenlijk ook nog wat andere zeikerige regeldingen doen (want het is maandag, de dag waarop al mijn opgespaarde vragen van het weekend weer ergens neergelegd kunnen worden).
Niet echt realistisch, aangezien ik niet eens rustig kan ademen, laat staan telefoneren.. maar toch.
“What do I wear in bed? Why, Chanel No. 5, of course”
Heeft die dame een medische achtergrond? Zoniet, dan kan zij dat helemaal niet inschatten.quote:
[..]
Dat zijn de 'poortwachters'
Ik denk dat je op basis van die uitspraak wel een klacht kunt indienen.
En wat Elvi zegt, klacht indienen! Hoe haalt ze het in d'r hoofd jou nog ff zo naar beneden te trappen.
Wat zij zegt! ff je rust nemen meid, je moet ook nog overeind blijven he.quote:
[..]
Het lijkt me denk ik beter eerst je rust even te pakken. Een ding tegelijk.
Wat mij helpt op dit soort momenten is de 'to-do'chaos even helemaal uitschrijven in een lijst. En van die lijst echt alleen de dingen die nu direct moeten omdat anders de wereld instort. Daarna lijstje aan de kant.
Geen zorgen dat je iets vergeet, want je hebt daar je lijstje voor. En de dingen die je echt moet moet moet doen, dat zijn er maar n paar, hooguit, want de wereld stort niet zo snel in doorgaans.
Sterkte meis!
Op mijn lijstje staat nu 'iedereen bellen die mogelijk een bommenwerper heeft staan en die mobiliseren'.quote:
[..]
Wat zij zegt! ff je rust nemen meid, je moet ook nog overeind blijven he.
Wat mij helpt op dit soort momenten is de 'to-do'chaos even helemaal uitschrijven in een lijst. En van die lijst echt alleen de dingen die nu direct moeten omdat anders de wereld instort. Daarna lijstje aan de kant.
Geen zorgen dat je iets vergeet, want je hebt daar je lijstje voor. En de dingen die je echt moet moet moet doen, dat zijn er maar n paar, hooguit, want de wereld stort niet zo snel in doorgaans.
Sterkte meis!
Ik kan op dit moment niet eens meer een lijstje maken. Mijn hoofd zit zo vol paniek, dat ik er niets zinnigs uit krijg. Dáár heb ik dus een maatschappelijk werker voor nodig, die ik pas volgende week voor de eerste keer zie.
Ik wil geen nieuwe mensen meer, ik wil geen stomme hulpverleners meer die minder weten dan ik, ik wil geen Maatschappelijk Werk-stagiaires voor wie ik een leuke 'case' ben, ik wil geen Bijstandsuitkering met verplichte sollicitatietraining... Pleur allemaal toch een eind op!
Het ging zo goed, begin zomer. En nu is al die vooruitgang compleet weggevaagd.
Mon 'en!
Issie niet. Je hebt een terugslag. Die kom je ook wel weer te boven. Niet jezelf kwalijk nemen dat een symptoom van je ziekte je even tegenwerkt.quote:
[..]
Op mijn lijstje staat nu 'iedereen bellen die mogelijk een bommenwerper heeft staan en die mobiliseren'.
Ik kan op dit moment niet eens meer een lijstje maken. Mijn hoofd zit zo vol paniek, dat ik er niets zinnigs uit krijg. Dáár heb ik dus een maatschappelijk werker voor nodig, die ik pas volgende week voor de eerste keer zie.
Ik wil geen nieuwe mensen meer, ik wil geen stomme hulpverleners meer die minder weten dan ik, ik wil geen Maatschappelijk Werk-stagiaires voor wie ik een leuke 'case' ben, ik wil geen Bijstandsuitkering met verplichte sollicitatietraining... Pleur allemaal toch een eind op!
Het ging zo goed, begin zomer. En nu is al die vooruitgang compleet weggevaagd.
Wat moet er allemaal op lijstjes?
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
Knuffels voor jou! Wat een ontzettende rotsituatie en ik snap helemaal dat je wel een bom op t UWV wil gooien als ze zo doen. Sommige mensen kunnen zo horkerig zijn.quote:
[..]
Op mijn lijstje staat nu 'iedereen bellen die mogelijk een bommenwerper heeft staan en die mobiliseren'.
Ik kan op dit moment niet eens meer een lijstje maken. Mijn hoofd zit zo vol paniek, dat ik er niets zinnigs uit krijg. Dáár heb ik dus een maatschappelijk werker voor nodig, die ik pas volgende week voor de eerste keer zie.
Ik wil geen nieuwe mensen meer, ik wil geen stomme hulpverleners meer die minder weten dan ik, ik wil geen Maatschappelijk Werk-stagiaires voor wie ik een leuke 'case' ben, ik wil geen Bijstandsuitkering met verplichte sollicitatietraining... Pleur allemaal toch een eind op!
Het ging zo goed, begin zomer. En nu is al die vooruitgang compleet weggevaagd.
Is er iemand die je nu kunt bellen om even een arm om je heen te slaan? Echt... leg alles ff neer, vraag iemand om je te komen knuffelen en te zeggen 'komt wel goed', huil eens even goed uit. Het is een kutsituatie, en je hoeft t nu niet allemaal in je eentje te kunnen.
Ik ga even Little Big Planet spelen. Even proberen mijn hoofd te vullen met wat luchtig entertainment.
Thanks voor jullie lieve woorden, heb ze even keihard nodig vandaag. X
Thanks voor jullie lieve woorden, heb ze even keihard nodig vandaag. X
Mon 'en!
Die verplichte sollicitatietraining ja.. Echt tenenkrommend om daar tussen te zitten.
Ik ben nie hier voor de pingpong te schpelen
Ten 1e, de kans is groot dat zij geen verstand heeft van zaken als "ziek" zijn als ze dat oordeel velt door naar je uiterlijk te kijken.quote:
Ik word gek.
Bijstand-mevrouw vindt dat ik 'er niet ziek uitzie', ondanks dat ik zat te huilen aan haar bureau. Ze vindt dat ik onterecht Bijstand aanvraag en (nog zo'n mooie standaardzin) "zo'n jonge meid kan toch best werken..?"
De volgende keer ga ik met een clownsneus op ofzo.
Waarom neemt NIEMAND mentale sh*t serieus?
Ten 2e, dat zinnetje van die jonge meid die toch best kan werken illustreert in sterke mate hoe onserieus je genomen wordt. Blijkbaar gaan ze er vooraf al vanuit dat je liegt en dat je bij de gemeente aanklopt om de boel daar te bedriegen.
Mijn advies is om bij een eventuele volgende afspraak daar iemand mee te nemen, bij voorkeur een hulpverlener. Dan wordt je gelijk een stuk serieuzer genomen, en anders maak je als mens met serieuze psychische issues eigenlijk al zo goed als geen kans meer.
Misschien zou je ook kunnen overwegen om naar 't juridisch loket te gaan? Het kan bijna niet anders of er zijn mensen die veel verstand hebben van dat terrein en die je kunnen helpen. Truc is om ze te vinden.
Ik heb 't even snel gelezen, misschien dat je hier wat mee kan.
Kijk, now we're talkinquote:
[..]
Heeft die dame een medische achtergrond? Zoniet, dan kan zij dat helemaal niet inschatten.
En wat Elvi zegt, klacht indienen! Hoe haalt ze het in d'r hoofd jou nog ff zo naar beneden te trappen.
Maar wat 't indienen van die klacht betreft, houd er wel rekening mee dat je er rekening mee moet houden of je het persoonlijk wel trekt om tegen de stroom in te moeten vechten, mocht je die klacht gaan indienen. Als je pech hebt, zullen ze je voor rotte vis uitmaken en elk ding wat in jouw voordeel is, negeren en alles wat ook maar in 't geringste in je voordeel spreekt, aangrijpen en tot iets dramatisch opblazen.
Mag ik misschien weten wat je tot nu toe voor diagnoses hebt? Waarvoor word je behandeld? En waarvoor (nog) niet?quote:
[..]
Op mijn lijstje staat nu 'iedereen bellen die mogelijk een bommenwerper heeft staan en die mobiliseren'.
Ik kan op dit moment niet eens meer een lijstje maken. Mijn hoofd zit zo vol paniek, dat ik er niets zinnigs uit krijg. Dáár heb ik dus een maatschappelijk werker voor nodig, die ik pas volgende week voor de eerste keer zie.
Ik wil geen nieuwe mensen meer, ik wil geen stomme hulpverleners meer die minder weten dan ik, ik wil geen Maatschappelijk Werk-stagiaires voor wie ik een leuke 'case' ben, ik wil geen Bijstandsuitkering met verplichte sollicitatietraining... Pleur allemaal toch een eind op!
Het ging zo goed, begin zomer. En nu is al die vooruitgang compleet weggevaagd.
Vetgedrukte herken ik maar al te best, na sinds 2015 tientallen verschillende hulpverleners gehad te hebben (waaronder dus de ene stagair na de andere
) was ik 't zat en sinds ik m'n hulpverleners helemaal niet meer spreek, is m'n psychische situatie gestabiliseerd. Ik ben natuurlijk wel op zoek naar nieuwe alternatieven, want ik heb wel nog ondersteuning nodig (in elk geval voorlopig).Ik moest een lange tijd terug ook een verplichte sollicitatietraining doen. Helaas voor hun viel ik ergens halverwege dat traject uit vanwege een opname op de PAAZ, daarna niks meer van gehoord
Maar ik raad je aan om bondgenoten te zoeken. Je geeft een duidelijk beeld weer dat het je teveel wordt en dat je min of meer continu hier steun loopt te zoeken. Maar de mensen hier zullen naar alle waarschijnlijkheid niet met je meegaan naar de gemeente en -daar- gewicht in de schaal leggen, terwijl je dat gewicht nou juist -daar- nodig hebt
Het beste zou zijn een SPV oid. Ik weet dat als je aan de grond zit, het al bijna niet te doen is om nog meer geregeld te krijgen, maar op middellange termijn zal dit zeker verlichting (kunnen) geven, zeker bij officiële instanties zoals de gemeente en bijvoorbeeld het UWV.
Bloempjuh, dat gesprek vandaag was dat een eerste gesprek of al met je daadwerkelijke jobcoach.
Met die "intake mensen" heb ik ook een hele slechte ervaring er tussen gehad die een beetje aan het doen was alsof zei ging bepalen of de aanvraag doorging maar dat sloeg oprecht nergens op.
Mijn jobcoach was echt een hele lieve vrouw (helaas heeft ze ontslag genomen. Ze is nu al 2 weken weg en ik heb nog geen nieuwe contactpersoon). Met bewijs van mijn behandeling heeft ze de sollicitatieplicht voor me weggestreept, dus wie weet gaat het nog meevallen.
Met die "intake mensen" heb ik ook een hele slechte ervaring er tussen gehad die een beetje aan het doen was alsof zei ging bepalen of de aanvraag doorging maar dat sloeg oprecht nergens op.
Mijn jobcoach was echt een hele lieve vrouw (helaas heeft ze ontslag genomen. Ze is nu al 2 weken weg en ik heb nog geen nieuwe contactpersoon). Met bewijs van mijn behandeling heeft ze de sollicitatieplicht voor me weggestreept, dus wie weet gaat het nog meevallen.
En inmiddels door al het geisoleerd leven ook naast hevige depressie de diagnose ontwijkende persoonlijkheidsstoornis gekregen.. Aan de ene kant helpt zo'n labeltje niet zo veel, aan de andere kant is er dan wel duidelijk in beeld waar aan gewerkt moet worden. Hopelijk is de behandeling die ze voorstellen wat.
Ik ben nie hier voor de pingpong te schpelen
Ik denk dat je nu niet zo druk moet maken om uwv enz. Ik denk dat je beter eerst je focus op jezelf moet leggen.quote:
[..]
Ik heb al een beroepszaak tegen ze lopen, maar ik heb me ook ziekgemeld door toegenomen zware paniekklachten. Ik weet echt niet meer wat ik nu moet doen. Voel me de hele dag kotsmisselijk en zó nerveus dat ik bijna flauwval. Maar volgens UWV kan ik makkelijk weer werken.
Ga mediteren ( mindfulness) heeft bij mij enorm geholpen.
Klinkt miss hard maar misschien toch richting medicatie gaan?
Ik heb ook 2 jaar geleden paniekaanvallen gehad zelfs 12 op een dag en dat elke dag de ene vaker dan de ander.
Eerste korte periode heb ik Xanax retard 1mg geslikt. Geeft even gevoel van niks om je heen ff gewoon niks!
Daarna naar iets lichtere versie alprazolam 0.25mg en dat even aangehouden daarbij ook antidepressiva wat ik nu nog slik citalopram wat enorm helpt en behoorlijk goed hielp bij behandelingen bij psych..
Bespreek dit met je psych. Miss is dit voor nu even een oplossing totdat je zelf wat rustiger bent.
1. Mindfulness
2. Xanax retard of lichtere versie alprazolam
3. Anti depressiva ( wordt niet alleen bij depressie gebruikt ook bij angstaanvallen paniekaanvallen etc)
Succes en sterkte
Je komt uit die spiraal! Duurt even en je moet er voor vechten. Maar je komt eruit!
God doesn't help stupid!
Hallo allemaal,
Ik raad iedereen mindfulness aan.
Voordat je gaat slapen oordoppen in languit op je rug liggen. Goed ademhalen via je neus in ademen 4 sec inhouden en via mond uitademen 7 seconden en dat herhalen en dit luisteren en daarop focussen. En dit herhalen paar x per week kan ook paar x per dag.
Volg meer van Power Thoughts meditatiom club,
Zij hebben mij enorm geholpen.
Nadat ik dit nu 2 jaar doe. Ben ik meer bewust van mijn kunde grenzen etc
Ik raad iedereen mindfulness aan.
Voordat je gaat slapen oordoppen in languit op je rug liggen. Goed ademhalen via je neus in ademen 4 sec inhouden en via mond uitademen 7 seconden en dat herhalen en dit luisteren en daarop focussen. En dit herhalen paar x per week kan ook paar x per dag.
![Hypnosis ➤ Cleansing Unwanted Feelings and Negative Thinking [Solfeggio 417Hz & Binaural]](http://i.ytimg.com/vi/V-bavbcbf9I/0.jpg)
Volg meer van Power Thoughts meditatiom club,
Zij hebben mij enorm geholpen.
Nadat ik dit nu 2 jaar doe. Ben ik meer bewust van mijn kunde grenzen etc
God doesn't help stupid!
Medische achtergrond? Volgens mij is ze gewoon 'inkomensconsulent'.quote:
[..]
Heeft die dame een medische achtergrond? Zoniet, dan kan zij dat helemaal niet inschatten.
En wat Elvi zegt, klacht indienen! Hoe haalt ze het in d'r hoofd jou nog ff zo naar beneden te trappen.
En ze wordt er waarschijnlijk voor betaald om de instroom te 'filteren'. Ik ben dat gewoon een beetje (veel) zat, na zoveel intakes bij zoveel instanties.
Hulpverlener meenemen: Ik heb donderdag afspraak met mijn 'werkconsulent' en moet dan dus al meteen inzetten op "werk is uitgesloten". Spreek mijn psycholoog (die niet buiten de praktijk mag werken) en psychiater morgen en heb pas volgende week intake met nieuwe Maatschappelijk Werker. Wie kan ik voor zoiets vragen? #cluelessquote:Op maandag 11 september 2017 17:41 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Mijn advies is om bij een eventuele volgende afspraak daar iemand mee te nemen, bij voorkeur een hulpverlener. Dan wordt je gelijk een stuk serieuzer genomen, en anders maak je als mens met serieuze psychische issues eigenlijk al zo goed als geen kans meer.
Misschien zou je ook kunnen overwegen om naar 't juridisch loket te gaan? Het kan bijna niet anders of er zijn mensen die veel verstand hebben van dat terrein en die je kunnen helpen. Truc is om ze te vinden.
Juridisch Loket al een paar keer geweest, dankzij hen heb ik een (nieuwe) advocaat die me begrijpt en me kan helpen.
Precies. Daar ben ik bang voor. En dat verwachten zij waarschijnlijk ook...quote:Op maandag 11 september 2017 17:43 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Kijk, now we're talkin
Maar wat 't indienen van die klacht betreft, houd er wel rekening mee dat je er rekening mee moet houden of je het persoonlijk wel trekt om tegen de stroom in te moeten vechten, mocht je die klacht gaan indienen. Als je pech hebt, zullen ze je voor rotte vis uitmaken en elk ding wat in jouw voordeel is, negeren en alles wat ook maar in 't geringste in je voordeel spreekt, aangrijpen en tot iets dramatisch opblazen.
Diagnose van psycholoog: burn-out met paniekstoornis en agorafobie. Hiervoor heb ik al meer dan een jaar (quote:
[..]
Mag ik misschien weten wat je tot nu toe voor diagnoses hebt? Waarvoor word je behandeld? En waarvoor (nog) niet?
...
Maar ik raad je aan om bondgenoten te zoeken.
...
Het beste zou zijn een SPV oid.
) cognitieve gedragstherapie. Ging tot stopzetting ZW prima en ik was bijna klaar voor parttime baan. Ik ga morgen naar een Lotgenotengroep. Vind het doodeng. Hopelijk kan ik daar wat inspiratie op doen en idee krijgen waar ik een SPV'er of iets dergelijks kan vinden, op korte termijn.
Vandaag was intake, donderdag werkcoach. Ik hoop op ten minste vrijstelling sollicitatieplicht, anders word ik echt gek. CV-schrijf-cursussen hoef ik als docent Nederlands ook niet, thanks..quote:
Bloempjuh, dat gesprek vandaag was dat een eerste gesprek of al met je daadwerkelijke jobcoach.
...
Met bewijs van mijn behandeling heeft ze de sollicitatieplicht voor me weggestreept, dus wie weet gaat het nog meevallen.
--
Sorry, heb even alles in een antwoord geplempt. Excuses als het wat rommelig is.
Mon 'en!
Ik zit ergens mee in de knoop, en iedereen die me daarmee kan helpen is op vakantie. (Psycholoog, psychiater, contact persoon kringloop, een nieuwe jobcoach moet ik nog krijgen).
En nu ga ik er toch over liggen piekeren in bed dus misschien kunnen jullie mij wel helpen. Ik ben sinds kort begonnen met vrijwilligerswerk. De bedoeling was twee middagen per week, was mijn eigen plan al, en dat is ook het minimale wat ze bij de kringloop verwachten. Nu liep dat allemaal iets anders dan gepland, de stress was me toch teveel waardoor we besloten hebben dat ik in blokken van 2 uur zou komen. Ik dacht, dat doe ik 1 week, dan de week erop per keer een uur erbij en zo bouw ik op..
Alleen na de eerste keer heb ik s avonds echt staan kotsen van de stress vermoed ik. En de laatste 3 weken is het dus bij 2x per week 2 uur gebleven. Vorige week zelfs maar 1 keer doordat de maandag en de dinsdag niet konden vanuit de kringloop. En toen ging er ook nog een man knock out waardoor ik zelf kortsluiting kreeg.
En nu voel ik me heel slecht door de hele situatie, en morgen wil ik eigenlijk weer. Maar ik mis gewoon een beetje feedback of het zelfvertrouwen en ik begin heel bang te worden dat ik in paniek ga raken.
En nu ga ik er toch over liggen piekeren in bed dus misschien kunnen jullie mij wel helpen. Ik ben sinds kort begonnen met vrijwilligerswerk. De bedoeling was twee middagen per week, was mijn eigen plan al, en dat is ook het minimale wat ze bij de kringloop verwachten. Nu liep dat allemaal iets anders dan gepland, de stress was me toch teveel waardoor we besloten hebben dat ik in blokken van 2 uur zou komen. Ik dacht, dat doe ik 1 week, dan de week erop per keer een uur erbij en zo bouw ik op..
Alleen na de eerste keer heb ik s avonds echt staan kotsen van de stress vermoed ik. En de laatste 3 weken is het dus bij 2x per week 2 uur gebleven. Vorige week zelfs maar 1 keer doordat de maandag en de dinsdag niet konden vanuit de kringloop. En toen ging er ook nog een man knock out waardoor ik zelf kortsluiting kreeg.
En nu voel ik me heel slecht door de hele situatie, en morgen wil ik eigenlijk weer. Maar ik mis gewoon een beetje feedback of het zelfvertrouwen en ik begin heel bang te worden dat ik in paniek ga raken.
Heel kut maar een logisch gevolg van je situatie en een tijd thuis geweest, lijkt mij. Dat je morgen eigenlijk wel wil is volgens mij een goed teken om het nog een keer te proberen.quote:
Ik zit ergens mee in de knoop, en iedereen die me daarmee kan helpen is op vakantie. (Psycholoog, psychiater, contact persoon kringloop, een nieuwe jobcoach moet ik nog krijgen).
En nu ga ik er toch over liggen piekeren in bed dus misschien kunnen jullie mij wel helpen. Ik ben sinds kort begonnen met vrijwilligerswerk. De bedoeling was twee middagen per week, was mijn eigen plan al, en dat is ook het minimale wat ze bij de kringloop verwachten. Nu liep dat allemaal iets anders dan gepland, de stress was me toch teveel waardoor we besloten hebben dat ik in blokken van 2 uur zou komen. Ik dacht, dat doe ik 1 week, dan de week erop per keer een uur erbij en zo bouw ik op..
Alleen na de eerste keer heb ik s avonds echt staan kotsen van de stress vermoed ik. En de laatste 3 weken is het dus bij 2x per week 2 uur gebleven. Vorige week zelfs maar 1 keer doordat de maandag en de dinsdag niet konden vanuit de kringloop. En toen ging er ook nog een man knock out waardoor ik zelf kortsluiting kreeg.
En nu voel ik me heel slecht door de hele situatie, en morgen wil ik eigenlijk weer. Maar ik mis gewoon een beetje feedback of het zelfvertrouwen en ik begin heel bang te worden dat ik in paniek ga raken.
Er zit nogal een doemscenario in mijn hoofd dat ze gaan concluderen dat ik hopeloos ben.quote:
[..]
Heel kut maar een logisch gevolg van je situatie en een tijd thuis geweest, lijkt mij. Dat je morgen eigenlijk wel wil is volgens mij een goed teken om het nog een keer te proberen.
Ik zou eigenlijk liever eerst een gesprek hebben met mijn contactpersoon daar voor ik weer ga. Maar ik ben bang dat dat laks staat.quote:
Fripsel, ik vind je stoer dat je wil blijven proberen.
Als het goed is zou ze er deze week zijn en ze zegt altijd dat je moet mailen en dat ze dan meteen reageerd. Dus ik heb gister om 9 uur s ochtends ofzo meteen een mail gestuurd maar nog geen reactie gehad.
Kun je een gesprekje aanknopen met "Hallo ..., ik heb je van de week gemaild, hier is het mailtje (op je telefoon of een printje). Heb je even vijf minuutjes voor me?"quote:
[..]
Ik zou eigenlijk liever eerst een gesprek hebben met mijn contactpersoon daar voor ik weer ga. Maar ik ben bang dat dat laks staat.
Als het goed is zou ze er deze week zijn en ze zegt altijd dat je moet mailen en dat ze dan meteen reageerd. Dus ik heb gister om 9 uur s ochtends ofzo meteen een mail gestuurd maar nog geen reactie gehad.
Ik bedoel: ze gaat het uiteindelijk toch lezen en dingen denken, dan kan dat net zo goed voor je neus en dan weet je waar je aan toe bent.
You. Can. Do. This!
Mon 'en!
Oh die mail is niet hetgeen waar ik me druk om maak. Meer het gevoel dat ik eerst even een gesprek nodig heb. Ik weet niet of ze er is vandaag.
Ik bedoelde dat ze niet kan zeggen "Je moet eerst mailen"quote:
Oh die mail is niet hetgeen waar ik me druk om maak. Meer het gevoel dat ik eerst even een gesprek nodig heb. Ik weet niet of ze er is vandaag.
Succes!
Mon 'en!
Ik moet het even los proberen te laten heb ik besloten. Ik heb gemaild, en ben eigenlijk heel moe. Dus ik moet even een dagje tot rust proberen te komen van mezelf en het vanaf het gesprek weer op ga pakken.quote:
[..]
Ik bedoelde dat ze niet kan zeggen "Je moet eerst mailen"
Succes!
Gister een gesprek aan huis gehad met een hulpverlener, dat duurde bijna 1,5 uur en ik vond het niet erg prettig dus dat moet ik ook even laten bezinken.
Nou ik heb mn adviesgesprek gehad. De samenvatting is dat ze vinden dat ik nu te vol zit om aan een therapie te beginnen. Er is teveel onrust in mij om er nog wat bij te nemen om aan te werken. Ik moet dus eerst tot rust komen.
Ook willen ze 10 gesprekken uittrekken om verder te bekijken wat nu waar precies vandaan komt zodat ze ook daarwerkelijk kunnen kijken wat het beste past.
Oftewel ik ben nu te fucked up om iets mee te beginnen. Ik weet even niet hoe ik nu tot rust moet gaan komen. Ik ben iig wel begonnen met de citalopram met oxazepam ernaast.
Ook willen ze 10 gesprekken uittrekken om verder te bekijken wat nu waar precies vandaan komt zodat ze ook daarwerkelijk kunnen kijken wat het beste past.
Oftewel ik ben nu te fucked up om iets mee te beginnen. Ik weet even niet hoe ik nu tot rust moet gaan komen. Ik ben iig wel begonnen met de citalopram met oxazepam ernaast.
Word je buiten de medicijnen wel op een andere manier door ze geholpen in de periode dat je tot rust moet gaan komen.quote:
Nou ik heb mn adviesgesprek gehad. De samenvatting is dat ze vinden dat ik nu te vol zit om aan een therapie te beginnen. Er is teveel onrust in mij om er nog wat bij te nemen om aan te werken. Ik moet dus eerst tot rust komen.
Ook willen ze 10 gesprekken uittrekken om verder te bekijken wat nu waar precies vandaan komt zodat ze ook daarwerkelijk kunnen kijken wat het beste past.
Oftewel ik ben nu te fucked up om iets mee te beginnen. Ik weet even niet hoe ik nu tot rust moet gaan komen. Ik ben iig wel begonnen met de citalopram met oxazepam ernaast.
Toen het met mij zo slecht ging hield ik het eigenlijk heel basic allemaal. 3x per dag op een vast moment eten, iedere dag even naar buiten en in de ochtend en middag een klusje. Op de een of andere manier is dat toch uitgebouwd tot steeds meer doen (en me nog net zo onrustig voelen, maar ik bouw in ieder geval op).
Net eindelijk een mail van mijn contactpersoon gehad.
Nee, enkel een wekelijks gesprek. Die gesprekken zijn ook ter ondersteuning overigens.quote:
[..]
Word je buiten de medicijnen wel op een andere manier door ze geholpen in de periode dat je tot rust moet gaan komen.
Toen het met mij zo slecht ging hield ik het eigenlijk heel basic allemaal. 3x per dag op een vast moment eten, iedere dag even naar buiten en in de ochtend en middag een klusje. Op de een of andere manier is dat toch uitgebouwd tot steeds meer doen (en me nog net zo onrustig voelen, maar ik bouw in ieder geval op).
Net eindelijk een mail van mijn contactpersoon gehad.
Voor mij is t nu al sinds mei een beetje rustig aan doen tot ik aan de slag kan. Ik denk dat ze wel gelijk hebben dat ik er nu niks bij kan hebben. Maar ergens had ik wel gehoopt aan de slag te kunnen.
Ik ben vanochtend trouwens begonnen met Escitalopram en voel me echt halfstoned nu.
Serieus? Ik merkte er echt helemaal niks van.quote:
[..]
Ik ben vanochtend trouwens begonnen met Escitalopram en voel me echt halfstoned nu.
Ik ben nie hier voor de pingpong te schpelen
Ik ga weer een antidepressivum proberen. Heb de tabletten al, maar er klopt waarschijnlijk iets niet dus ik had gister al mijn moed bijeen geraapt om te bellen en zou teruggebeld worden door de psychiater, maar dat is niet gebeurd, vandaag ook niet. Zouden ze me vergeten zijn of is het gebruikelijk dat het meerdere dagen duurt?
Ik vind het zo eng om te bellen en dan is het heel vervelend als het voor niets blijkt te zijn geweest. En ik denk dat ze het misschien expres doen, daar word ik ook niet zo blij van.
Ik lees hier overigens wel nog steeds mee maar vind het moeilijk om te reageren.
Ik vind het zo eng om te bellen en dan is het heel vervelend als het voor niets blijkt te zijn geweest. En ik denk dat ze het misschien expres doen, daar word ik ook niet zo blij van.
Ik lees hier overigens wel nog steeds mee maar vind het moeilijk om te reageren.
Why are you wearing that stupid man suit?
Ik word dezelfde dag nog teruggebeld. Ik zou morgen nog een keer bellen.quote:
Ik ga weer een antidepressivum proberen. Heb de tabletten al, maar er klopt waarschijnlijk iets niet dus ik had gister al mijn moed bijeen geraapt om te bellen en zou teruggebeld worden door de psychiater, maar dat is niet gebeurd, vandaag ook niet. Zouden ze me vergeten zijn of is het gebruikelijk dat het meerdere dagen duurt?
Ik vind het zo eng om te bellen en dan is het heel vervelend als het voor niets blijkt te zijn geweest. En ik denk dat ze het misschien expres doen, daar word ik ook niet zo blij van.
Ik lees hier overigens wel nog steeds mee maar vind het moeilijk om te reageren.
Bij mij is het gebruikelijk dat er een aantal dagen overheen gaan Dan mail of bel ik zelf weer een keer erachteraan.
Dat zegt mn SPV trouwens ook; blijf mailen anders vergeet ik je gewoon. En dat is dan niet persoonlijk maar degene die het hardst roept belt ze als eerste terug.
Dan mail of bel ik zelf weer een keer erachteraan.Dat zegt mn SPV trouwens ook; blijf mailen anders vergeet ik je gewoon. En dat is dan niet persoonlijk maar degene die het hardst roept belt ze als eerste terug.
Hier gaat het trouwens wel ok. Het blijft soms wel een worsteling
Zo werk ik nog wel, ondanks mn overspannenheid/burn-out alleen minder uren en minder intensief. Dat gaat goed. Ik merk dat ik bij veel prikkels nog snel overstuur raak. Bijvoorbeeld als ik een bureau kies waarbij ik zicht heb op de rest van de ruimte en de mensen, of bij onverwachte gebeurtenissen (zoals afgelopen week had ik 3 vastlopende pc's en toen het wéér niet lukte moest ik huilen gelukkig stonden 2 lieve collega's mij bij). Maar ik heb ook leuke momenten zoals vorige week. Dat ik dan bij een aantal gezellig collega's zit en me dan laat meevoeren in hun drukte en chaos enzo, en dan heb ik het oprecht leuk op mn werk. Maar dan voel ik me ook schuldig omdat anderen weten dat ik overspannen ben maar toch hard lach of mee doe met grapjes. Dat vind ik wel heel dubbel en dan ben ik bang dat anderen mij daarop veroordelen.
Gisteren ben ik begonnen met een nieuwe opleiding; coaching. Over 5 maanden ben ik dan officieel coach en kan ik me ook laten registreren bij STIR en NOBCO Ik wilde deze opleiding al heel lang volgen en toen ik die ene week thuis zat dacht ik "fuck it, ik moet iets voor mijzelf doen" en schreef ik me in En ook hier voelt het heel dubbel; ik zit deels in de ziektewet maar ga wel een opleiding volgen Ik heb er wel plezier in, en na mn eerste bijeenkomst wist ik zeker dat ik de juiste keuze had gemaakt. Het enige is, is dat ik na zo'n lange dag echt kapot ben. De bijeenkomst duurt langer dan mijn normale werkdag zeg maar. Dus ook vandaag komt er niet veel uit mn handen
Vanavond de eerste yoga-les weer alleen voel ik me te moe om erheen te gaan ik had echt alle intentie om te gaan maar shit ik heb mn moeheid echt onderschat Dus ook dáár voel ik me weer schuldig over. Ik ben al zo lang niet geweest
Dus dat is een beetje wat speelt het constant schuldig voelen als ik voor mijzelf kies. En ook niet goed weten of bijvoorbeeld yoga overslaan echt goed voor mij is. Yoga is natuurlijk goed om oa te ontspannen, alleen zie ik er als een berg tegenop om ook te gáán. Ik voel me nu al in slaap vallen De grens van wanneer neem je rust en wanneer geef je jezelf een schop onder de kont is nog moeilijk te bepalen voor me.
Rationeel gezien denk ik dat volgende week een beter startmoment voor mij is. Dan hoef ik maar 2 dagen te werken en ik heb 1 dag verlof genomen zodat ik een lang weekend heb om bij te tanken.
Kortom; alles is lastig
Zo werk ik nog wel, ondanks mn overspannenheid/burn-out alleen minder uren en minder intensief. Dat gaat goed. Ik merk dat ik bij veel prikkels nog snel overstuur raak. Bijvoorbeeld als ik een bureau kies waarbij ik zicht heb op de rest van de ruimte en de mensen, of bij onverwachte gebeurtenissen (zoals afgelopen week had ik 3 vastlopende pc's en toen het wéér niet lukte moest ik huilen
gelukkig stonden 2 lieve collega's mij bij). Maar ik heb ook leuke momenten zoals vorige week. Dat ik dan bij een aantal gezellig collega's zit en me dan laat meevoeren in hun drukte en chaos enzo, en dan heb ik het oprecht leuk op mn werk. Maar dan voel ik me ook schuldig omdat anderen weten dat ik overspannen ben maar toch hard lach of mee doe met grapjes. Dat vind ik wel heel dubbel en dan ben ik bang dat anderen mij daarop veroordelen. Gisteren ben ik begonnen met een nieuwe opleiding; coaching. Over 5 maanden ben ik dan officieel coach en kan ik me ook laten registreren bij STIR en NOBCO
Ik wilde deze opleiding al heel lang volgen en toen ik die ene week thuis zat dacht ik "fuck it, ik moet iets voor mijzelf doen" en schreef ik me in En ook hier voelt het heel dubbel; ik zit deels in de ziektewet maar ga wel een opleiding volgen Ik heb er wel plezier in, en na mn eerste bijeenkomst wist ik zeker dat ik de juiste keuze had gemaakt. Het enige is, is dat ik na zo'n lange dag echt kapot ben. De bijeenkomst duurt langer dan mijn normale werkdag zeg maar. Dus ook vandaag komt er niet veel uit mn handen Vanavond de eerste yoga-les weer alleen voel ik me te moe om erheen te gaan
ik had echt alle intentie om te gaan maar shit ik heb mn moeheid echt onderschat Dus ook dáár voel ik me weer schuldig over. Ik ben al zo lang niet geweest Dus dat is een beetje wat speelt
het constant schuldig voelen als ik voor mijzelf kies. En ook niet goed weten of bijvoorbeeld yoga overslaan echt goed voor mij is. Yoga is natuurlijk goed om oa te ontspannen, alleen zie ik er als een berg tegenop om ook te gáán. Ik voel me nu al in slaap vallen De grens van wanneer neem je rust en wanneer geef je jezelf een schop onder de kont is nog moeilijk te bepalen voor me.Rationeel gezien denk ik dat volgende week een beter startmoment voor mij is. Dan hoef ik maar 2 dagen te werken en ik heb 1 dag verlof genomen zodat ik een lang weekend heb om bij te tanken.
Kortom; alles is lastig
Ik wil niet weer bellen. Of mailen. Dus dan moet ik wachten tot de afspraak met de spv over twee weken, al is dat wat onhandig omdat zij dan weer contact zou moeten opnemen met de psychiater en er dus weer iets mis kan gaan.quote:
[..]
Ik word dezelfde dag nog teruggebeld. Ik zou morgen nog een keer bellen.
Bedoel je dat je na een paar dagen alsnog wordt gebeld? Of dat je dan zelf belt?quote:
Bij mij is het gebruikelijk dat er een aantal dagen overheen gaan
Dat zegt mn SPV trouwens ook; blijf mailen anders vergeet ik je gewoon. En dat is dan niet persoonlijk maar degene die het hardst roept belt ze als eerste terug.
Why are you wearing that stupid man suit?
Dat ik er zelf achteraan ga.quote:
Bedoel je dat je na een paar dagen alsnog wordt gebeld? Of dat je dan zelf belt?
He kuolema! Wat goed dat toch weer medicatie wil proberen! Je had er een periode echt iets tegen toch?
En stiekem word ik -wanneer ik door alle, uiteraard onnodige, zelfkritiek doorlees- ook best vrolijk van de post van Elvi! Het klonkt alsof je hele mooie stappen aan het maken bent!
En stiekem word ik -wanneer ik door alle, uiteraard onnodige, zelfkritiek doorlees- ook best vrolijk van de post van Elvi! Het klonkt alsof je hele mooie stappen aan het maken bent!
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
Misschien is het de combinatie met oxazepam ernaast. Die voel ik ook wel goed eigenlijk.quote:
[..]
Serieus? Ik merkte er echt helemaal niks van.
Vanmiddag belde de psychiater van de ggz instelling bedenk ik me net omdat hij het een beter idee vond om de dosering rustig op te bouwen om te kijken of ik er wel goed tegen kan. Dus vanaf morgen maar 5 mg ipv 10 mg.
Hoe gaan jullie om met depressie en PTSS in combinatie met werk?
Ik vind behandeling ernaast héél zwaar en merk dat door mijn vermoeidheid behandeling weinig positief effect heeft.
Ik vind behandeling ernaast héél zwaar en merk dat door mijn vermoeidheid behandeling weinig positief effect heeft.
Kan ik zelf eigenlijk ook een kleine update geven.
Hier gaat 't de goede kant op. M'n slaapproblemen zijn bijna non-existent (slaap nu bijna standaard 7u/nacht) en gebruik nu helemaal geen medicatie meer. Ik vergeet 't ook vaak in te nemen, maar dat vind ik niet erg.
Grappig dat iemand 't heeft over coach willen worden, zelf gemerkt dat ik de voorkeur heb 't ook in die richting te willen zoeken.
Zeer binnenkort 1e cursusdag, voor 't eerst in ruim anderhalf jaar weer een stap in de richting die ik wil.
Depressie is eigenlijk wel weg nu, dingen beginnen weer terug naar normaal te gaan (gaat wel erg sloom, maar ik heb uitzicht dat dingen zo tegen 't einde van 't jaar redelijk normaal weer zijn en ik eindelijk de achterstand van de afgelopen 2 a 3 jaar weer heb ingelopen).
Verder loop ik nog steeds bij een psycho-therapeut en krijg ik nog steeds ondersteuning bij praktische zaken, maar een SPV of psychiater heb ik nu al ruim een half jaar niet meer gesproken....lastig als ik medicatie wil gaan bespreken en verre van ideaal.
Maar ik kan nu met klem en met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid vaststellen dat het niet meer hebben van de behandelaars waar ik jarenlang bij zat, mijn psyche echt goed heeft gedaan!
Alle kritiek die ik daarop kreeg, bleek allemaal onterecht te zijn (maar dat wist ik al). Ik ben wederom blij dat ik niet naar die "adviezen" heb geluisterd maar dat ik mijn gevoel en eigen verstand heb gevolgd
Soms ben ik voor mezelf een godsgeschenk...en dat ik dat tegen mezelf zeg, zegt al dat ik een HEEL end gekomen ben sinds de teller dat ik aan m'n eigen dood dacht de 1000 keren al ver overschreden heeft
Hopelijk blijven dingen in de toekomst meezitten. Ik begin er in elk geval weer zin in te krijgen en ik ben een heel stuk wijzer geworden.
Hier gaat 't de goede kant op. M'n slaapproblemen zijn bijna non-existent (slaap nu bijna standaard 7u/nacht) en gebruik nu helemaal geen medicatie meer. Ik vergeet 't ook vaak in te nemen, maar dat vind ik niet erg.
Grappig dat iemand 't heeft over coach willen worden, zelf gemerkt dat ik de voorkeur heb 't ook in die richting te willen zoeken.
Zeer binnenkort 1e cursusdag, voor 't eerst in ruim anderhalf jaar weer een stap in de richting die ik wil.
Depressie is eigenlijk wel weg nu, dingen beginnen weer terug naar normaal te gaan (gaat wel erg sloom, maar ik heb uitzicht dat dingen zo tegen 't einde van 't jaar redelijk normaal weer zijn en ik eindelijk de achterstand van de afgelopen 2 a 3 jaar weer heb ingelopen).
Verder loop ik nog steeds bij een psycho-therapeut en krijg ik nog steeds ondersteuning bij praktische zaken, maar een SPV of psychiater heb ik nu al ruim een half jaar niet meer gesproken....lastig als ik medicatie wil gaan bespreken en verre van ideaal.
Maar ik kan nu met klem en met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid vaststellen dat het niet meer hebben van de behandelaars waar ik jarenlang bij zat, mijn psyche echt goed heeft gedaan!
Alle kritiek die ik daarop kreeg, bleek allemaal onterecht te zijn (maar dat wist ik al). Ik ben wederom blij dat ik niet naar die "adviezen" heb geluisterd maar dat ik mijn gevoel en eigen verstand heb gevolgd
Soms ben ik voor mezelf een godsgeschenk...en dat ik dat tegen mezelf zeg, zegt al dat ik een HEEL end gekomen ben sinds de teller dat ik aan m'n eigen dood dacht de 1000 keren al ver overschreden heeft
Hopelijk blijven dingen in de toekomst meezitten. Ik begin er in elk geval weer zin in te krijgen en ik ben een heel stuk wijzer geworden.
Zelfs al weet ik niet wat voor werk je precies doet, ik kan wel inschatten dat je vraag een hele lastige zal zijn. Ik denk dat je het per situatie zou moeten bekijken en ik kan je aanraden om eventuele (praktische) problemen op een creatieve manier te lijf te gaan.quote:
Hoe gaan jullie om met depressie en PTSS in combinatie met werk?
Ik vind behandeling ernaast héél zwaar en merk dat door mijn vermoeidheid behandeling weinig positief effect heeft.
Ik kan zelf helaas geen praktische tips geven op dit moment, ik kan er nu even geen bedenken
Er zijn geen praktische problemen die opgelost kunnen worden door creativiteit. Ik werk in een heel drukke omgeving met constant verschillende soorten prikkels waar af en toe dan een trigger tussen zit. Ik vind EMDR behoorlijk zwaar en ben er nu dus voorlopig mee gestopt omdat ik het naast mijn baan niet trok. Minder werken e.d. gaat niet lukken.quote:
[..]
Zelfs al weet ik niet wat voor werk je precies doet, ik kan wel inschatten dat je vraag een hele lastige zal zijn. Ik denk dat je het per situatie zou moeten bekijken en ik kan je aanraden om eventuele (praktische) problemen op een creatieve manier te lijf te gaan.
Ik kan zelf helaas geen praktische tips geven op dit moment, ik kan er nu even geen bedenken
In dat geval zal je denk ik toch de keus moeten maken tussen je behandeling of je werk.quote:
[..]
Er zijn geen praktische problemen die opgelost kunnen worden door creativiteit. Ik werk in een heel drukke omgeving met constant verschillende soorten prikkels waar af en toe dan een trigger tussen zit. Ik vind EMDR behoorlijk zwaar en ben er nu dus voorlopig mee gestopt omdat ik het naast mijn baan niet trok. Minder werken e.d. gaat niet lukken.
Verder lijkt 't me wel duidelijk dat combineren heel zwaar voor je zal zijn. EMDR is ook heel zwaar en de behandeling daarmee gaat eigenlijk ook verder buiten de uren dat je EMDR hebt.
Ik denk dat je waarschijnlijk al overwogen hebt om tijdelijk wat meer tijd/moeite in de EMDR te steken? Ik weet niet hoeveel sessies je gewoonlijk nodig zal hebben, maar waarschijnlijk krijg je die EMDR niet voor niets.
Ja. Ik neem geen medicatie. Ik heb wel een psycholoog gehad die dat wilde maar ik heb toen advies gevraagd bij de huisarts en op basis daarvan besloten het niet te doen.quote:
Zijn er trouwens hier mensen die een therapie hebben gevolgd zonder medicatie?
Zit in therapie met medicatie sinds 3 dagen. Heb het gevoel de hele morgen onder de xtc te zitten. De middag en avond dodelijk vermoeid. Plus vanmorgen kotsen bij het wakker worden.
Het zal er wel bij horen.
Het zal er wel bij horen.
Betreft het ssri's? Die kunnen in het begin wel groot ongemak veroorzaken ja.quote:
Zit in therapie met medicatie sinds 3 dagen. Heb het gevoel de hele morgen onder de xtc te zitten. De middag en avond dodelijk vermoeid. Plus vanmorgen kotsen bij het wakker worden.
Het zal er wel bij horen.
Dat is wel herkenbaar hoor.quote:
Zit in therapie met medicatie sinds 3 dagen. Heb het gevoel de hele morgen onder de xtc te zitten. De middag en avond dodelijk vermoeid. Plus vanmorgen kotsen bij het wakker worden.
Het zal er wel bij horen.
Mijn vond het supereng, ik vond het wel grappig bij mijzelf want ze hadden mij gewaarschuwd en ik herkende het gevoel (aangezien drugs mij niet onbekend zijn).
Hell To The Liars
Ik ben er gisteren mee begonnen. Snap wel een beetje wat je bedoelt.quote:
Zit in therapie met medicatie sinds 3 dagen. Heb het gevoel de hele morgen onder de xtc te zitten. De middag en avond dodelijk vermoeid. Plus vanmorgen kotsen bij het wakker worden.
Het zal er wel bij horen.
Dat misselijke heb ik ook, en superduf ben ik ook. xtc heb ik nooit gebruikt dus geen idee.
Ik was er wel voor gewaarschuwd trouwens, bij wat ik heb zou ik me ook wat grieperig kunnen gaan voelen op dag 4 en 5.
Cognitieve gedragstherapie zonder dagelijkse medicatie hier.
Heb wel Oxazepam (via huisarts) liggen voor noodgevallen, die helaas regelmatig (paar keer per week, sinds terugval) voorkomen. Helpt alleen op heel korte termijn om in slaap te vallen. Niet ideaal.
Straks naar Sociale Dienst voor Bijstand. Bleuh.
Heb wel Oxazepam (via huisarts) liggen voor noodgevallen, die helaas regelmatig (paar keer per week, sinds terugval) voorkomen. Helpt alleen op heel korte termijn om in slaap te vallen. Niet ideaal.
Straks naar Sociale Dienst voor Bijstand. Bleuh.
Mon 'en!
Sterkte!quote:
Cognitieve gedragstherapie zonder dagelijkse medicatie hier.
Heb wel Oxazepam (via huisarts) liggen voor noodgevallen, die helaas regelmatig voorkomen.
Straks naar Sociale Dienst voor Bijstand. Bleuh.
Ik heb om half 2 een gesprek met UWV. Die ik nu eigenlijk moet gaam vertellen dat het toch nog niet zo'n goed idee is te gaan reïntegreren.
Ruilen?quote:
[..]
Sterkte!
Ik heb om half 2 een gesprek met UWV. Die ik nu eigenlijk moet gaam vertellen dat het toch nog niet zo'n goed idee is te gaan reïntegreren.
Mijn maag zit in mijn keel. Heb misschien twee uurtjes geslapen en voel me wel compleet hyper. Hopelijk houdt mijn nerveuze energie me wakker tot thuiskomst
Mon 'en!
Ja dat is natuurlijk alle stress die je nu rechtovereind houdt.quote:
[..]
Ruilen?
Mijn maag zit in mijn keel. Heb misschien twee uurtjes geslapen en voel me wel compleet hyper. Hopelijk houdt mijn nerveuze energie me wakker tot thuiskomst
Ik ben heel kalm van de oxazepam en bijwerkingen van escilatopram en dat zal wel blijven.
Ik hoop dat ze me geloven als ik uitleg dat t niet goed gaat terwijl ik dat met een chill gezicht zeg.
Ik heb me echt druk gemaakt om niks.
Had vandaag een gesprek bij de kringloop, en per toeval was mijn nieuwe jobcoach er ook. Ik had vooral twee volwassen vrouwen tegen over me die me heel erg bewonderde om mijn doorzettingsvermogen.
Er is dus echt geen druk, ik moet gewoon gaan leren voelen wat ik aankan, en leren voelen dat het er Ok is. En dan komt het opbouwen vanzelf.
Had vandaag een gesprek bij de kringloop, en per toeval was mijn nieuwe jobcoach er ook. Ik had vooral twee volwassen vrouwen tegen over me die me heel erg bewonderde om mijn doorzettingsvermogen.
Er is dus echt geen druk, ik moet gewoon gaan leren voelen wat ik aankan, en leren voelen dat het er Ok is. En dan komt het opbouwen vanzelf.
Oh en ik kan dus vertellen dat het bij de gemeente en bijstand echt niet allemaal slecht hoeft te zijn! Je moet alleen aan een goede contactpersoon zien te komen.
Dat hoop ik inderdaad. En dat ze me in ieder geval even met rust kunnen laten tot Bezwaar en Beroep klaar zijn. Stiekem hoop ik wel dat ze mijn partner in een re-integratietrajectje kwijt kunnen. Dan voelt hij zich misschien wat minder doelloos.quote:
Oh en ik kan dus vertellen dat het bij de gemeente en bijstand echt niet allemaal slecht hoeft te zijn! Je moet alleen aan een goede contactpersoon zien te komen.
Mon 'en!
Mijn gesprek bij de uwv arts ging goed. Ik kreeg veel begrip voor mn situatie en het advies om tot rust te komen.
Half december neemt hij weer contact op om te kijken hoe het ervoor staat. Op zijn vroegst dan mag ik gaan denken aan vrijwilligerswerk en pas als dat goed gaat weer aan werken.
Best fijn dat het zo ging.
Half december neemt hij weer contact op om te kijken hoe het ervoor staat. Op zijn vroegst dan mag ik gaan denken aan vrijwilligerswerk en pas als dat goed gaat weer aan werken.
Best fijn dat het zo ging.
Goed nieuws!quote:
Mijn gesprek bij de uwv arts ging goed. Ik kreeg veel begrip voor mn situatie en het advies om tot rust te komen.
Half december neemt hij weer contact op om te kijken hoe het ervoor staat. Op zijn vroegst dan mag ik gaan denken aan vrijwilligerswerk en pas als dat goed gaat weer aan werken.
Best fijn dat het zo ging.
Yay!quote:
Mijn gesprek bij de uwv arts ging goed. Ik kreeg veel begrip voor mn situatie en het advies om tot rust te komen.
Half december neemt hij weer contact op om te kijken hoe het ervoor staat. Op zijn vroegst dan mag ik gaan denken aan vrijwilligerswerk en pas als dat goed gaat weer aan werken.
Best fijn dat het zo ging.
Mon 'en!
Ja Lexapro (Escitalopram). Vandaag een paniekaanval opgevangen met een lorazepam.quote:
[..]
Betreft het ssri's? Die kunnen in het begin wel groot ongemak veroorzaken ja.
Ja ik kende het gevoel ook wel, maar om nou drie dagen strak te staan ging mij destijds wat te ver. Daar schoot ik ook wat van in paniek. Was bang om manisch te worden maar aangezien ik wel gewoon acht uur slaap is er niets aan de hand stelde ze me gerust.quote:
[..]
Dat is wel herkenbaar hoor.
Mijn vond het supereng, ik vond het wel grappig bij mijzelf want ze hadden mij gewaarschuwd en ik herkende het gevoel (aangezien drugs mij niet onbekend zijn).
Een lotgenoot gelukkig. Heb je ook dat opgejaagde gevoel? Dat bedoel ik een beetje daarmee.quote:
[..]
Ik ben er gisteren mee begonnen. Snap wel een beetje wat je bedoelt.
Dat misselijke heb ik ook, en superduf ben ik ook. xtc heb ik nooit gebruikt dus geen idee.
Ik was er wel voor gewaarschuwd trouwens, bij wat ik heb zou ik me ook wat grieperig kunnen gaan voelen op dag 4 en 5.
Morgen zit ik op dag 4, hoop niet dat het grieperige gevoel komt. Is het bij jou nog uit te houden verder dan?
Gebruik je er benzodiazepines bij?
Had ik dit maarquote:
Zit in therapie met medicatie sinds 3 dagen. Heb het gevoel de hele morgen onder de xtc te zitten.
Maar even serieus, ik heb nu 3 verschillende antidepressiva geprobeerd, en naast een niet bestaand libido merk ik er echt helemaal niks van. Bij wellbutrin alleen dat je de hele dag super opgefokt bent.
Ik ben nie hier voor de pingpong te schpelen
Ik heb er oxazepam naast. T is heel raar, ik ben mentaal best rustig en kan ook niet anders maar mijn lijf staat wel strak van de spanning, ik heb spieren als gespannen staalkabels.quote:
[..]
Ja Lexapro (Escitalopram). Vandaag een paniekaanval opgevangen met een lorazepam.
[..]
Ja ik kende het gevoel ook wel, maar om nou drie dagen strak te staan ging mij destijds wat te ver. Daar schoot ik ook wat van in paniek. Was bang om manisch te worden maar aangezien ik wel gewoon acht uur slaap is er niets aan de hand stelde ze me gerust.
[..]
Een lotgenoot gelukkig. Heb je ook dat opgejaagde gevoel? Dat bedoel ik een beetje daarmee.
Morgen zit ik op dag 4, hoop niet dat het grieperige gevoel komt. Is het bij jou nog uit te houden verder dan?
Gebruik je er benzodiazepines bij?
Ik lig nu lekker met t fluffy dekentje op de bank dus ja t gaat wel. Maar ik denk niet dat ik kan autorijden.
Als ik me beroerder ga voelen dan vraag ik denk ik wel om hulp als het nodig is. Tot nu toe gaat t wel.
Ja dag 1 vond ik het ook nog leuk, maar zoals vanmorgen dacht ik van: ik ga te hard.quote:
[..]
Had ik dit maar
Maar even serieus, ik heb nu 3 verschillende antidepressiva geprobeerd, en naast een niet bestaand libido merk ik er echt helemaal niks van. Bij wellbutrin alleen dat je de hele dag super opgefokt bent.
Ken wellbutrin niet maar dat opgefokte heb ik dus. Denk dat we een beetje hetzelfde bedoelen.
Welke AD gebruik je precies? Merk zelf dat de OCD achtige dingen al wat minder worden en dat de stemming al iets beter is. Heb nu dus bijvoorbeeld weer een gevoel alsof ik een koelkast op mijn borst heb staan. Dat is wel vervelend.quote:
[..]
Ik heb er oxazepam naast. T is heel raar, ik ben mentaal best rustig en kan ook niet anders maar mijn lijf staat wel strak van de spanning, ik heb spieren als gespannen staalkabels.
Ik lig nu lekker met t fluffy dekentje op de bank dus ja t gaat wel. Maar ik denk niet dat ik kan autorijden.
Als ik me beroerder ga voelen dan vraag ik denk ik wel om hulp als het nodig is. Tot nu toe gaat t wel.
Hou je taai. We komen er wel doorheen.
Ik heb escitalopram.quote:
[..]
Welke AD gebruik je precies? Merk zelf dat de OCD achtige dingen al wat minder worden en dat de stemming al iets beter is. Heb nu dus bijvoorbeeld weer een gevoel alsof ik een koelkast op mijn borst heb staan. Dat is wel vervelend.
Hou je taai. We komen er wel doorheen.
Ik heb al wel heel de dag mega hoofdpijn maar of dat door de ad komt of om andere redenen dat weet ik niet.
Jawel, t is nu ff ongemak maar hopelijk helpt t later om beter te worden.
Heb echt een slechte dag vandaag. Continu flashbacks e.d. Gadverdamme . Voel mij zo'n mislukkeling. Niet eens in staat om iets te doen of te bereiken.
. Voel mij zo'n mislukkeling. Niet eens in staat om iets te doen of te bereiken.
Soms moet je niet meer dan een dag overleven. Dan bereik je heel wat door de dag door te komen en als het ware alleen maar adem te halen. Flashbacks zijn verschrikkelijk. Probeer een beetje lief voor jezelf te zijn. Neem even extra de tijd om te douchen of ga lekker een filmpje kijken op de bank.quote:
Heb echt een slechte dag vandaag. Continu flashbacks e.d. Gadverdamme
Bedoel meer opgefokt als in snel geirriteerd raken en zelfs licht aggresief zijn, dat is juist het tegenovergestelde van dat xtc gevoel.quote:
[..]
Ja dag 1 vond ik het ook nog leuk, maar zoals vanmorgen dacht ik van: ik ga te hard.
Ken wellbutrin niet maar dat opgefokte heb ik dus. Denk dat we een beetje hetzelfde bedoelen.
Ik ben nie hier voor de pingpong te schpelen
Oh zo, ja dat is wel minder ja. Dat heb ik in elk geval nog niet. Even afkloppen.quote:
[..]
Bedoel meer opgefokt als in snel geirriteerd raken en zelfs licht aggresief zijn, dat is juist het tegenovergestelde van dat xtc gevoel.
Ik kan niet lief zijn voor mezelf. Wat ik ook doe, de angsten en zorgen blijven overheersen. Ben zo moe. En er wel echt een beetje klaar mee. Overleef je het één, krijg je weer iets anders over je heen.quote:
[..]
Soms moet je niet meer dan een dag overleven. Dan bereik je heel wat door de dag door te komen en als het ware alleen maar adem te halen. Flashbacks zijn verschrikkelijk. Probeer een beetje lief voor jezelf te zijn. Neem even extra de tijd om te douchen of ga lekker een filmpje kijken op de bank.
Zelf gesprek gehad met een arts en psychiater en in overleg toch maar besloten om aan de medicatie te gaan.
Sertraline, zou moeten helpen bij de angsten en het sombere gevoel. Gaan het zien.
Sertraline, zou moeten helpen bij de angsten en het sombere gevoel. Gaan het zien.
Ik hoop dat het effect heeft bij jou.quote:
Zelf gesprek gehad met een arts en psychiater en in overleg toch maar besloten om aan de medicatie te gaan.
Sertraline, zou moeten helpen bij de angsten en het sombere gevoel. Gaan het zien.
Ik ben nu op dag 3 en voel me vanaf een uurtje of 2 na t innemen superduf. Met als resultaat dat ik heel de dag al op de bank lig. Ik denk erover ze morgen een paar uur later in te nemen om die dufheid langzaam naar de avond te verschuiven. Hopelijk slaap ik dan snachts door de ergste dufheid heen.
Als je er zo duf van wordt dat je er van kunt slapen dan zou ik dat proberen.quote:
[..]
Ik hoop dat het effect heeft bij jou.
Ik ben nu op dag 3 en voel me vanaf een uurtje of 2 na t innemen superduf. Met als resultaat dat ik heel de dag al op de bank lig. Ik denk erover ze morgen een paar uur later in te nemen om die dufheid langzaam naar de avond te verschuiven. Hopelijk slaap ik dan snachts door de ergste dufheid heen.
Ik ben het XTC gevoel kwijt. Ben vandaag inderdaad ook goed duf. Heb wel de rust gevonden om een uur lang in de zon te gaan zitten niets doen. Dat is me al maanden niet gelukt, was ik veel te onrustig voor.
Ben wel nog steeds misselijk maar minder dan gisteren. Helaas is nu wel het down voelen weer een beetje terug.
Ik heb ook sertraline gehad, wederom helemaal niks van gemerkt.
Ik ben nie hier voor de pingpong te schpelen
Hoi mensen, lang geleden dat ik hier wat heb gepost.
Het gaat gewoon focking kut klote. (Sorry heb zin om te schelden )
Hebben jullie ook dat het moeilijk is om af te spreken met vrienden, en kennissen? Ik wil het wel heel graag, maar toch lukt het gewoon niet. Misschien vermijd ik het sociale gedoe wel gewoon omdat het vermoeiend is.
Ik heb nu ook dat ik continu over de meest achterlijke dingen nadenk, mijn hoofd is gewoon niet rustig te krijgen zegeaar. Ik slik af en toe Lorazepam, maar dat is weer zo verslavend.
Heb de laatste tijd ook moeite met slapen. Ben een aantal maanden geleden opgenomen geweest, en toen ben ik gesepareerd, omdat ik heel erg suïcidaal was, en in de war. Maar nu voel ik nog gewoon die schaamte. Vooral heel veel schaamte. Naakt zijn, en een kartonnen po Ik merk de laatste tijd dat ik ineens wat tegen de kleur blauw heb, ik denk vanwege zo'n scheurjurk. En karton vindt ik ook vreselijk.
Maar ik schaam me gewoon zo erg. Zijn er meer die hier last van hebben? Ik heb zo'n behoefte aan lotgenotencontact..
Het gaat gewoon focking kut klote. (Sorry heb zin om te schelden
)Hebben jullie ook dat het moeilijk is om af te spreken met vrienden, en kennissen? Ik wil het wel heel graag, maar toch lukt het gewoon niet. Misschien vermijd ik het sociale gedoe wel gewoon omdat het vermoeiend is.
Ik heb nu ook dat ik continu over de meest achterlijke dingen nadenk, mijn hoofd is gewoon niet rustig te krijgen zegeaar. Ik slik af en toe Lorazepam, maar dat is weer zo verslavend.
Heb de laatste tijd ook moeite met slapen. Ben een aantal maanden geleden opgenomen geweest, en toen ben ik gesepareerd, omdat ik heel erg suïcidaal was, en in de war. Maar nu voel ik nog gewoon die schaamte. Vooral heel veel schaamte. Naakt zijn, en een kartonnen po
Ik merk de laatste tijd dat ik ineens wat tegen de kleur blauw heb, ik denk vanwege zo'n scheurjurk. En karton vindt ik ook vreselijk. Maar ik schaam me gewoon zo erg. Zijn er meer die hier last van hebben? Ik heb zo'n behoefte aan lotgenotencontact..
Goed dat je hier je verhaal doet, rot dat je jezelf zo slecht voelt.quote:
Hoi mensen, lang geleden dat ik hier wat heb gepost.
Het gaat gewoon focking kut klote. (Sorry heb zin om te schelden
Hebben jullie ook dat het moeilijk is om af te spreken met vrienden, en kennissen? Ik wil het wel heel graag, maar toch lukt het gewoon niet. Misschien vermijd ik het sociale gedoe wel gewoon omdat het vermoeiend is.
Ik heb nu ook dat ik continu over de meest achterlijke dingen nadenk, mijn hoofd is gewoon niet rustig te krijgen zegeaar. Ik slik af en toe Lorazepam, maar dat is weer zo verslavend.
Heb de laatste tijd ook moeite met slapen. Ben een aantal maanden geleden opgenomen geweest, en toen ben ik gesepareerd, omdat ik heel erg suïcidaal was, en in de war. Maar nu voel ik nog gewoon die schaamte. Vooral heel veel schaamte. Naakt zijn, en een kartonnen po
Maar ik schaam me gewoon zo erg. Zijn er meer die hier last van hebben? Ik heb zo'n behoefte aan lotgenotencontact..
Heb het zelf ook momenteel. Sociaal contact betekent erg veel prikkels en indrukken. Dat kan ik momenteel niet lang verdragen.
Zit je ook aan de medicatie?
Hey joh wat rot dat je nu zo in de put zit. Knuffels. Die lorazepam heb je niet voor niks he? Neem het in als t niet gaat, en als je bang bent verslaafd te raken vraag dan om een alternatief bij je huisarts of psycholoog.quote:
Hoi mensen, lang geleden dat ik hier wat heb gepost.
Het gaat gewoon focking kut klote. (Sorry heb zin om te schelden
Hebben jullie ook dat het moeilijk is om af te spreken met vrienden, en kennissen? Ik wil het wel heel graag, maar toch lukt het gewoon niet. Misschien vermijd ik het sociale gedoe wel gewoon omdat het vermoeiend is.
Ik heb nu ook dat ik continu over de meest achterlijke dingen nadenk, mijn hoofd is gewoon niet rustig te krijgen zegeaar. Ik slik af en toe Lorazepam, maar dat is weer zo verslavend.
Heb de laatste tijd ook moeite met slapen. Ben een aantal maanden geleden opgenomen geweest, en toen ben ik gesepareerd, omdat ik heel erg suïcidaal was, en in de war. Maar nu voel ik nog gewoon die schaamte. Vooral heel veel schaamte. Naakt zijn, en een kartonnen po
Maar ik schaam me gewoon zo erg. Zijn er meer die hier last van hebben? Ik heb zo'n behoefte aan lotgenotencontact..
Ik heb niet meegemaakt wat jij hebt meegemaakt dus echt begrijpen lan ik het niet. Maar ik kan me wel voorstellen dat je je door zoiets heel klein gaat voelen. En dan moet je niet allren zijn. Is er iemand die je nu kunt bellen of opzoeken om te praten? Om even een echte knuffel aan te vragen?
Tegenwoordig heb ik Wellbutrin 300 mg. Seroquel, maar ik weet niet precies hoeveel. En slik zo nodig Lorazepam 2,5 mg. Mag ik 3 keer op n dagquote:
[..]
Goed dat je hier je verhaal doet, rot dat je jezelf zo slecht voelt.
Heb het zelf ook momenteel. Sociaal contact betekent erg veel prikkels en indrukken. Dat kan ik momenteel niet lang verdragen.
Zit je ook aan de medicatie?
Heb in het verleden ook Fluoxetine, paroxetine, efexor, abilify, en risperdal en weet ik veel wat geslikt Ben dus een soort wandelende pillenfabriek. Maar oké.
Heb jij ook dat je na een dag echt blij bent dat je mag liggen (slapen, maar ik slaap niet)? Idk klinkt gestoord.
Pff ja dat is het lastige. Ik bel wel met mensen enzovoort, maar toch.. Toch moet ik het zelf doen. Tenminste, de mensen in mijn omgeving kunnen die pijn niet wegnemen. Of overnemen. (Oh wow wat zou dat chill zijn) tja dat is dus het leven van een depressief persoon, die vandaag dus helemaaaaal haar dag niet heeft.quote:
[..]
Hey joh wat rot dat je nu zo in de put zit. Knuffels. Die lorazepam heb je niet voor niks he? Neem het in als t niet gaat, en als je bang bent verslaafd te raken vraag dan om een alternatief bij je huisarts of psycholoog.
Ik heb niet meegemaakt wat jij hebt meegemaakt dus echt begrijpen lan ik het niet. Maar ik kan me wel voorstellen dat je je door zoiets heel klein gaat voelen. En dan moet je niet allren zijn. Is er iemand die je nu kunt bellen of opzoeken om te praten? Om even een echte knuffel aan te vragen?
Slik jij ook medicatie?
Die dagen heb ik er zeker tussen zitten. Tegenwoordig gelukkig alweer een stukje beter dan een paar maandjes geleden.quote:
[..]
Tegenwoordig heb ik Wellbutrin 300 mg. Seroquel, maar ik weet niet precies hoeveel. En slik zo nodig Lorazepam 2,5 mg. Mag ik 3 keer op n dag
Heb in het verleden ook Fluoxetine, paroxetine, efexor, abilify, en risperdal en weet ik veel wat geslikt Ben dus een soort wandelende pillenfabriek. Maar oké.
Heb jij ook dat je na een dag echt blij bent dat je mag liggen (slapen, maar ik slaap niet)? Idk klinkt gestoord.
Een paar maanden geleden was ik om 11 uur 's ochtends al zo moe dat ik niet kon wachten totdat ik weer naar bed kon. Afschuwelijk is dat.
Tip: Houd een dagboekje bij met hoe je dag verloopt en hoe je jezelf voelt. Dan kun je over een tijdje teruglezen en zien dat je vooruit gaat. Helpt mij momenteel enorm.
Het lijkt me verschrikkelijk om helemaal niet te slapen. Dommel je ook niet weg? Zou daar nog eens met de psychiater over hebben want niet slapen is niet te doen.
Ik heb ongeveer het tegenovergestelde. Spreek wel zo nu en dan af met vrienden en kennissen, terwijl ik daar eigenlijk geen zin in heb en me er altijd slechter door voel.quote:
Hoi mensen, lang geleden dat ik hier wat heb gepost.
Het gaat gewoon focking kut klote. (Sorry heb zin om te schelden
Hebben jullie ook dat het moeilijk is om af te spreken met vrienden, en kennissen? Ik wil het wel heel graag, maar toch lukt het gewoon niet. Misschien vermijd ik het sociale gedoe wel gewoon omdat het vermoeiend is.
Ja, ongeveer. Ik denk heel veel terug aan nare momenten met opnames, politie en ziekenhuis (alle vanwege psychische problemen). Naast de stress die dan opkomt schaam ik me ook kapot.quote:Ik heb nu ook dat ik continu over de meest achterlijke dingen nadenk, mijn hoofd is gewoon niet rustig te krijgen zegeaar. Ik slik af en toe Lorazepam, maar dat is weer zo verslavend.
Heb de laatste tijd ook moeite met slapen. Ben een aantal maanden geleden opgenomen geweest, en toen ben ik gesepareerd, omdat ik heel erg suïcidaal was, en in de war. Maar nu voel ik nog gewoon die schaamte. Vooral heel veel schaamte. Naakt zijn, en een kartonnen po
Maar ik schaam me gewoon zo erg. Zijn er meer die hier last van hebben? Ik heb zo'n behoefte aan lotgenotencontact..
Hoe lang was je gesepareerd?
[ Bericht 0% gewijzigd door kuolema op 15-09-2017 20:25:11 ]
Why are you wearing that stupid man suit?
Dank.quote:
He kuolema! Wat goed dat toch weer medicatie wil proberen! Je had er een periode echt iets tegen toch?
En stiekem word ik -wanneer ik door alle, uiteraard onnodige, zelfkritiek doorlees- ook best vrolijk van de post van Elvi! Het klonkt alsof je hele mooie stappen aan het maken bent!
Ik heb nooit echt iets tegen medicatie gehad, maar heb er ook weinig of geen vertrouwen in (afhankelijk van de soort). Geen sterke reden om het niet weer te proberen, dus op naar antidepressivum nummer vijf (clomipramine). Ben er gister mee begonnen.
De psychiater heeft gister nog gebeld dus dat probleem is opgelost.
Fijn om te lezenquote:
Kan ik zelf eigenlijk ook een kleine update geven.
Hier gaat 't de goede kant op. M'n slaapproblemen zijn bijna non-existent (slaap nu bijna standaard 7u/nacht) en gebruik nu helemaal geen medicatie meer. Ik vergeet 't ook vaak in te nemen, maar dat vind ik niet erg.
Grappig dat iemand 't heeft over coach willen worden, zelf gemerkt dat ik de voorkeur heb 't ook in die richting te willen zoeken.
Zeer binnenkort 1e cursusdag, voor 't eerst in ruim anderhalf jaar weer een stap in de richting die ik wil.
Depressie is eigenlijk wel weg nu, dingen beginnen weer terug naar normaal te gaan (gaat wel erg sloom, maar ik heb uitzicht dat dingen zo tegen 't einde van 't jaar redelijk normaal weer zijn en ik eindelijk de achterstand van de afgelopen 2 a 3 jaar weer heb ingelopen).
Verder loop ik nog steeds bij een psycho-therapeut en krijg ik nog steeds ondersteuning bij praktische zaken, maar een SPV of psychiater heb ik nu al ruim een half jaar niet meer gesproken....lastig als ik medicatie wil gaan bespreken en verre van ideaal.
Maar ik kan nu met klem en met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid vaststellen dat het niet meer hebben van de behandelaars waar ik jarenlang bij zat, mijn psyche echt goed heeft gedaan!
Alle kritiek die ik daarop kreeg, bleek allemaal onterecht te zijn (maar dat wist ik al). Ik ben wederom blij dat ik niet naar die "adviezen" heb geluisterd maar dat ik mijn gevoel en eigen verstand heb gevolgd [ afbeelding ]
Soms ben ik voor mezelf een godsgeschenk...en dat ik dat tegen mezelf zeg, zegt al dat ik een HEEL end gekomen ben sinds de teller dat ik aan m'n eigen dood dacht de 1000 keren al ver overschreden heeft
Hopelijk blijven dingen in de toekomst meezitten. Ik begin er in elk geval weer zin in te krijgen en ik ben een heel stuk wijzer geworden.
Hoe gaat het bij de psychotherapeut?Ja, verschillende keren. Vanwaar de vraag?quote:
Zijn er trouwens hier mensen die een therapie hebben gevolgd zonder medicatie?
Fijn dat het meeviel.quote:
Oh en ik kan dus vertellen dat het bij de gemeente en bijstand echt niet allemaal slecht hoeft te zijn! Je moet alleen aan een goede contactpersoon zien te komen.
Ik ben zelf ook wel beïnvloed door de negativiteit over het UWV op het internet.
Why are you wearing that stupid man suit?
Weet niet of het het weer is of andere zaken, maar laatste weken is het in mijn hoofd flink bewolkt.
Kan weinig hebben, lach weinig.
Gewoon chronisch somber.
Komende 2 weken leuke dingen op stapel, hoop dat dat de boel wat opschud en frisse wind brengt
Rest succes met alles.
Kan weinig hebben, lach weinig.
Gewoon chronisch somber.
Komende 2 weken leuke dingen op stapel, hoop dat dat de boel wat opschud en frisse wind brengt
Rest succes met alles.
Hell To The Liars
Klinkt heel idioot, maar ik weet het allemaal niet meer precies. Het zal ongetwijfeld wel ergens terug te lezen zijn. Mijn geheugen zit ook vol gaten. Maar ik denk dat het een aantal dagen waren. Het voelde alleen alsof ik gewoon een beest was.quote:
[..]
Ik heb ongeveer het tegenovergestelde. Spreek wel zo nu en dan af met vrienden en kennissen, terwijl ik daar eigenlijk geen zin in heb en me er altijd slechter door voel.
[..]
Ja, ongeveer. Ik denk heel veel terug aan nare momenten met opnames, politie en ziekenhuis (alle vanwege psychische problemen). Naast de stress die dan opkomt schaam ik me ook kapot.
Hoe lang was je gesepareerd?
Maar hee dat is ook niet niks, dat van de politie en ziekenhuis. Kan je er nu wel mee omgaan? (Ik kan dat namelijk niet goed) Schaamte heb ik ook steeds als ik in een grote groep ben. Ha, ik ben Catnip en ik ben dat meisje die in de separeer is gegooid omdat ik me gedroeg als een beest'' Beetje alsof het op mijn voorhoofd geschreven staat of zo.
-
[ Bericht 17% gewijzigd door Quotidien op 16-09-2017 00:30:34 ]
[ Bericht 17% gewijzigd door Quotidien op 16-09-2017 00:30:34 ]
Ik ben nie hier voor de pingpong te schpelen
Kun je dat niet een beetje relativeren? Je was toen ziek en het is gebeurd. Het staat niet op je voorhoofd geschreven en je hoeft het ook niet iedereen te vertellen.quote:
[..]
Klinkt heel idioot, maar ik weet het allemaal niet meer precies. Het zal ongetwijfeld wel ergens terug te lezen zijn. Mijn geheugen zit ook vol gaten. Maar ik denk dat het een aantal dagen waren. Het voelde alleen alsof ik gewoon een beest was.
Maar hee dat is ook niet niks, dat van de politie en ziekenhuis. Kan je er nu wel mee omgaan? (Ik kan dat namelijk niet goed) Schaamte heb ik ook steeds als ik in een grote groep ben. Ha, ik ben Catnip en ik ben dat meisje die in de separeer is gegooid omdat ik me gedroeg als een beest'' Beetje alsof het op mijn voorhoofd geschreven staat of zo.
Heb zelf ook ooit in de separeer gezeten. Toen was ik mijzelf niet en het was blijkbaar nodig. Heb er wel vrede mee omdat ik toen mijzelf niet was.
Vandaag werd ik weer wakker met knallende energie. Het was nog net niet alsof er een gong naast mijn hoofd afging maar mijn ogen knalden open en ik stap uit bed met een lichte misselijkheid. Even een rondje door de tuin gemaakt en wat koffie gedronken.
Voel me vandaag wel redelijk.
Hoe gaat het nu met jou mevrouw_voor_jou? Veel last van bijwerkingen?
Oh dat is fijn zeg! Ik wordt steeds wel redelijk helder wakker maar ben knetterduf madat ik de medicatie ingenomen heb. Ik heb die van vandaag nog niet ingenomen.quote:
[..]
Vandaag werd ik weer wakker met knallende energie. Het was nog net niet alsof er een gong naast mijn hoofd afging maar mijn ogen knalden open en ik stap uit bed met een lichte misselijkheid. Even een rondje door de tuin gemaakt en wat koffie gedronken.
Voel me vandaag wel redelijk.
Hoe gaat het nu met jou mevrouw_voor_jou? Veel last van bijwerkingen?
Ik had vannacht een feestje en heb me daar heel erg vermaakt. Ik mag naast de medicatie 1 biertje drinken, dat werden er 4
en toen was ik wel heel vrolijk. Niet dronken overigens. Ik heb nu n megakater.Nu voel ik me eigenlijk vooral eat onverschillig. Ik heb vannacht gezoend met iemand met wie dat niet handig is en het lijkt erop dat mijn lunchdate niet doorgaat. Het kan me niks boeien. Ben benieuwd of de sufheid en misselijkheid etc terugkomt als ik m pil weer neem.
Ja lees wel meer dat alcohol op deze medicatie grotere katers geeft dan normaal.quote:
[..]
Oh dat is fijn zeg! Ik wordt steeds wel redelijk helder wakker maar ben knetterduf madat ik de medicatie ingenomen heb. Ik heb die van vandaag nog niet ingenomen.
Ik had vannacht een feestje en heb me daar heel erg vermaakt. Ik mag naast de medicatie 1 biertje drinken, dat werden er 4
Nu voel ik me eigenlijk vooral eat onverschillig. Ik heb vannacht gezoend met iemand met wie dat niet handig is en het lijkt erop dat mijn lunchdate niet doorgaat. Het kan me niks boeien. Ben benieuwd of de sufheid en misselijkheid etc terugkomt als ik m pil weer neem.
Wel goed dat je gewoon dingen blijft doen en "leuke" dingen blijft meemaken.
Lijkt me wel heftig een megakater en dan de bijwerkingen. Hou 'em binnen he!
Ik houd het voorlopig op fietsen en bewegen. Een feestje moet ik momenteel echt niet aan denken. Drink ook al jaren niet meer dus misschien dat het hem daar in zit.
Hmm, dat is ook zo ja.Maar relativeren is voor mij altijd een lastig iets geweest. Vooral als ik me niet goed voel. Dan kijk je door een compleet andere 'bril' lijkt wel.quote:
[..]
Kun je dat niet een beetje relativeren? Je was toen ziek en het is gebeurd. Het staat niet op je voorhoofd geschreven en je hoeft het ook niet iedereen te vertellen.
Heb zelf ook ooit in de separeer gezeten. Toen was ik mijzelf niet en het was blijkbaar nodig. Heb er wel vrede mee omdat ik toen mijzelf niet was.
Vandaag werd ik weer wakker met knallende energie. Het was nog net niet alsof er een gong naast mijn hoofd afging maar mijn ogen knalden open en ik stap uit bed met een lichte misselijkheid. Even een rondje door de tuin gemaakt en wat koffie gedronken.
Voel me vandaag wel redelijk.
Hoe gaat het nu met jou mevrouw_voor_jou? Veel last van bijwerkingen?
Lang leve paracetamol.quote:
[..]
Ja lees wel meer dat alcohol op deze medicatie grotere katers geeft dan normaal.
Wel goed dat je gewoon dingen blijft doen en "leuke" dingen blijft meemaken.
Hou 'em binnen he!
Ik houd het voorlopig op fietsen en bewegen. Een feestje moet ik momenteel echt niet aan denken. Drink ook al jaren niet meer dus misschien dat het hem daar in zit.
Ik heb gelukkig ook wel genoeg dingen te doen met mensen om me heen. Ik vind dat ook wel fijn, lekker onder de mensen en me even normaal voelen. Al moet ik oppassen dat ik niet te los ga. Achteraf was t best stom om zoveel te drinken met die medicatie.
Ik beweeg zelf ook wel graag hoor, ik fiets elke dag een stuk om buiten te zijn.
Hoi allemaal.
Ik was benieuwd hoe jullie tegenover de hulpverlening staan.
Ik woon sinds mijn 17e in een woonvorm (ben 20) en dat was omdat het thuis totaal niet goed ging, eigenlijk al jaren niet. School verkloot. Met vwo begonnen, nooit afgemaakt. Laatst nog geprobeerd om mijn vmbo/t dan maar te halen. Ook verkloot.
Maar ik ben het nu echt zo zat. Het liefst zou ik gewoon bij iemand willen wonen die wel van me houden, en ik heb geen zin meer in dat oppervlakkige hulpverlener client relatie ding. Ik ben het zat. En ik denk dat het mij ook helemaal niet helpt qua herstel.
Klinkt lekker emotioneel, wil gewoon warmte en liefde Ben al jaren bezig, en ik ben het zo spuugzat. Mijn ouders heb ik een hele slechte relatie mee, gaat ook niet meer beter worden.
Jezus, wat een kut verhaal, maar i wilde het gewoon even kwijt
Ik was benieuwd hoe jullie tegenover de hulpverlening staan.
Ik woon sinds mijn 17e in een woonvorm (ben 20) en dat was omdat het thuis totaal niet goed ging, eigenlijk al jaren niet. School verkloot. Met vwo begonnen, nooit afgemaakt. Laatst nog geprobeerd om mijn vmbo/t dan maar te halen. Ook verkloot.
Maar ik ben het nu echt zo zat. Het liefst zou ik gewoon bij iemand willen wonen die wel van me houden, en ik heb geen zin meer in dat oppervlakkige hulpverlener client relatie ding. Ik ben het zat. En ik denk dat het mij ook helemaal niet helpt qua herstel.
Klinkt lekker emotioneel, wil gewoon warmte en liefde
Ben al jaren bezig, en ik ben het zo spuugzat. Mijn ouders heb ik een hele slechte relatie mee, gaat ook niet meer beter worden. Jezus, wat een kut verhaal, maar i wilde het gewoon even kwijt
Ik heb nog niet gek veel ervaring met hulpverlening die weten wat ze doen. Ze werken ook allemaal een beetje langs elkaar heen, lijkt wel.quote:
Hoi allemaal.
Ik was benieuwd hoe jullie tegenover de hulpverlening staan.
...
Jezus, wat een kut verhaal, maar i wilde het gewoon even kwijt
Mijn psycholoog is een schatje, pas afgestudeerd en heel goed met CGT. Schijnbaar kan ze ook EMDR'en, maar dat lijkt me niet echt handig met een paniekstoornis. Ik heb namelijk niet echt iets vaststaands dat me bang maakt, tenzij 'alles' en 'de buitenwereld' met EMDR aan te pakken zijn.
Ik heb al een Maatschappelijk Werker versleten, nu in afwachting van een nieuwe.
Psychiater die ik vorige week heb ontmoet is misschien mijn favo hulpverlener in dit rijtje. Hij lacht om mijn zwarte humor en prikt er vervolgens keihard doorheen. Hopelijk kan hij me echt verder helpen.
Fijne huisarts, wil graag helpen maar weet niet hoe.
Verder nog een lotgenotengroepje.
Lieve Catnip, je verhaal klinkt misschien kut, maar je durft wel kritisch na te denken over je situatie.
Mon 'en!
Inderdaad ze werken allemaal ontzettend langs elkaar heen. Op zich ergens ook wel weer een soort van logisch. Maar niet handig. Ik ga waarschijnlijk ook EMDR doen. Maar ik denk dat het ook wel an helpen bij een angst stoornis. Tenminste als er een trauma aan vooraf is gegaan. En misschien helpt het sowieso wel om dingen te verwerken die er zijn gebeurd. Idk daar heb ik verder echt geen verstand van.quote:
[..]
Ik heb nog niet gek veel ervaring met hulpverlening die weten wat ze doen. Ze werken ook allemaal een beetje langs elkaar heen, lijkt wel.
Mijn psycholoog is een schatje, pas afgestudeerd en heel goed met CGT. Schijnbaar kan ze ook EMDR'en, maar dat lijkt me niet echt handig met een paniekstoornis. Ik heb namelijk niet echt iets vaststaands dat me bang maakt, tenzij 'alles' en 'de buitenwereld' met EMDR aan te pakken zijn.
Ik heb al een Maatschappelijk Werker versleten, nu in afwachting van een nieuwe.
Psychiater die ik vorige week heb ontmoet is misschien mijn favo hulpverlener in dit rijtje. Hij lacht om mijn zwarte humor en prikt er vervolgens keihard doorheen. Hopelijk kan hij me echt verder helpen.
Fijne huisarts, wil graag helpen maar weet niet hoe.
Verder nog een lotgenotengroepje.
Lieve Catnip, je verhaal klinkt misschien kut, maar je durft wel kritisch na te denken over je situatie.
Ja, thanks, misschien ben ik iets te kritisch. Maar het gaat tenslotte over mijn leven, dusja.
Ja, precies, er moet een soort aanknopingspunt zijn. Ik heb in 2012 EMDR gehad om de (zelf gekozen verdrinkings)dood van mijn vader minder pijnlijk te laten zijn. Het was zo erg dat ik bang was voor water -zelfs douchen lukte bijna niet- en sirenes -in een stad, waar je elke paar minuten een politie of ambulance hoort-. Het heeft keigoed geholpen!quote:
[..]
Inderdaad ze werken allemaal ontzettend langs elkaar heen. Op zich ergens ook wel weer een soort van logisch. Maar niet handig. Ik ga waarschijnlijk ook EMDR doen. Maar ik denk dat het ook wel an helpen bij een angst stoornis. Tenminste als er een trauma aan vooraf is gegaan. En misschien helpt het sowieso wel om dingen te verwerken die er zijn gebeurd. Idk daar heb ik verder echt geen verstand van.
Ja, thanks, misschien ben ik iets te kritisch. Maar het gaat tenslotte over mijn leven, dusja.
Maar mijn paniekstoornis is echt spontaan ontstaan, ik heb niet eens gedachten die me paniek geven.. het is puur fysiek.
En ik denk dat je niet te kritisch kán zijn over je eigen behandeling. Tenzij je jezelf tegenwerkt
Mon 'en!
Misschien een stomme vraag aan de dames hier: ik merk dat het gebruik van de anticonceptiepil bij mij negatief invloed heeft op mijn stemming. Ik kan geen andere pil gebruiken, dus ik ben ermee gestopt.
Is er iemand anders hier die tegen hetzelfde aanloopt, en zo ja, hoe gaan je ermee om?
Is er iemand anders hier die tegen hetzelfde aanloopt, en zo ja, hoe gaan je ermee om?
Ja, ik ben een jaar of vier geleden voor de laatste keer gestopt met hormonale anticonceptie. Mijn laatste poging was de NuvaRing.quote:
Misschien een stomme vraag aan de dames hier: ik merk dat het gebruik van de anticonceptiepil bij mij negatief invloed heeft op mijn stemming. Ik kan geen andere pil gebruiken, dus ik ben ermee gestopt.
Is er iemand anders hier die tegen hetzelfde aanloopt, en zo ja, hoe gaan je ermee om?
Het gaf me zoveel -vooral negatieve, mentale- bijwerkingen, dat het meer nadelen had dan voordelen. Veel depressieve klachten, stemmingswisselingen.
Sinds vijf jaar een onvruchtbare partner. Ideaal!
Nadeel: Ongesteldheid is hel en ik heb veel last van jeugdpuistjes als ik gestressed ben.
Mon 'en!
Ja, van het goedkopere merk werd ik in mn stopweek een paar dagen suicidaalquote:
Misschien een stomme vraag aan de dames hier: ik merk dat het gebruik van de anticonceptiepil bij mij negatief invloed heeft op mijn stemming. Ik kan geen andere pil gebruiken, dus ik ben ermee gestopt.
Is er iemand anders hier die tegen hetzelfde aanloopt, en zo ja, hoe gaan je ermee om?
Toen ik een ritme herkende ben ik ermee gestopt.Ik ga ook niet opnieuw beginnen, als ik kijk naar de bijwerken is het dat mij niet waard. Ik heb nu geen relatie, maar als ik er 1 krijg dan mag hij voor de condooms zorgen. Ik wil die hormonen niet meer in mn lijf.
Ik heb een koperspiraal, zonder hormonen dus. Maar zelfs hier word ik niet vrolijk van... Laat staan die vreselijke menstruaties.
Dank voor je antwoord, bloempjuh!quote:
[..]
Ja, ik ben een jaar of vier geleden voor de laatste keer gestopt met hormonale anticonceptie. Mijn laatste poging was de NuvaRing.
Het gaf me zoveel -vooral negatieve, mentale- bijwerkingen, dat het meer nadelen had dan voordelen. Veel depressieve klachten, stemmingswisselingen.
Sinds vijf jaar een onvruchtbare partner. Ideaal!
Nadeel: Ongesteldheid is hel en ik heb veel last van jeugdpuistjes als ik gestressed ben.
Doe je nog iets tegen die laatste twee klachten? Ik weet dat de pil iig heel goed hielp bij pijnlijke en langdurige menstruaties. Ik heb eigenlijk ook al van alles geprobeerd om dat zelf een beetje op te lossen, met niet tot heel weinig resultaat helaas.
Sommige antidepressiva hebben ook een rare werking op de hormonen gaf mijn gynaecologe aan. Ik denk dat ik toch maar met de pil ga starten en een dagboek bij ga houden. De menstruatieklachten zijn ook niet heel bevorderend voor mijn stemming
.
Nee. Ik geef mezelf nu gewoon een weekje toestemming om te zeiken, zeuren en in bed te liggen als ik dat wil. Fysieke menstruatieklachten zijn ook wel heel heftig, maar daar helpt Feminax redelijk goed tegen.quote:
[..]
Dank voor je antwoord, bloempjuh!
Doe je nog iets tegen die laatste twee klachten? Ik weet dat de pil iig heel goed hielp bij pijnlijke en langdurige menstruaties. Ik heb eigenlijk ook al van alles geprobeerd om dat zelf een beetje op te lossen, met niet tot heel weinig resultaat helaas.
De puistjes geven me iets om obsessief aan te pulken. En dat maakt me dan weer meer onzeker. Over een tijdje zit mijn hele vel onder de littekens van al het gepulk
Mon 'en!
Hoi. Ik herken je username nog wel ergens van, maar weet niet meer precies waarvan.quote:
Hoi mensen, lang geleden dat ik hier wat heb gepost.
Het gaat gewoon focking kut klote. (Sorry heb zin om te schelden
Hebben jullie ook dat het moeilijk is om af te spreken met vrienden, en kennissen? Ik wil het wel heel graag, maar toch lukt het gewoon niet. Misschien vermijd ik het sociale gedoe wel gewoon omdat het vermoeiend is.
't zou best kunnen dat je het sociale gedoe vermijdt, omdat het je teveel energie kost.
Ik neem wel aan dat je wel het principe begrijpt dat sociaal contact ook gezien kan worden als een energie-investering...en hopelijk krijg je er weer energie voor terug (bijvoorbeeld in de vorm van inspiratie, goede momenten/goede herinneringen, een band met een persoon die je begrijpt, 't beantwoorden van vragen (bijvoorbeeld bevestiging van wat privé persoonlijke twijfels van jezelf zijn) misschien geld enof begrip of steun/lkiefde/geborgenheid...of misschien juist actie en afleiding, deze lijst is eindeloos).
't kan op zich best zijn dat op dat moment de investering gewoon wat te hoog is, zelfs al zou je er wel veel voor terugkrijgen.
Als je al door al je reserves heen was, kan ik me wel voorstellen dat 't eigenlijk al niet reëel was om ook in ('t sociaal contact met) anderen te investeren, al helemaal als je zeg maar "sociale verplichtingen" hebt (zoals de verjaardag van je achtertante..ofzo, je begrijpt 't wel) waar je eigenlijk vooral in investeert omdat weigeren zoveel gedoe oplevert of kan opleveren.
Ik lees even verder want anders is m'n eten straks al koud voordat ik ook maar je 1e post gelezen+beantwoord heb
Hoe gaat 't vinden van antwoorden?quote:Ik heb nu ook dat ik continu over de meest achterlijke dingen nadenk, mijn hoofd is gewoon niet rustig te krijgen zegeaar. Ik slik af en toe Lorazepam, maar dat is weer zo verslavend.
Ik heb meerdere mensen gesproken die dit zelf hebben meegemaakt. Tis mensonterend, maar dat zal je denk ik al vaker gehoord hebben.quote:Heb de laatste tijd ook moeite met slapen. Ben een aantal maanden geleden opgenomen geweest, en toen ben ik gesepareerd, omdat ik heel erg suïcidaal was, en in de war. Maar nu voel ik nog gewoon die schaamte. Vooral heel veel schaamte. Naakt zijn, en een kartonnen po
Maar ik schaam me gewoon zo erg. Zijn er meer die hier last van hebben? Ik heb zo'n behoefte aan lotgenotencontact..
Het is heel naar/traumatisch voor je geweest en je wilt het niet nog een keer meemaken. Ik denk dat je daarom de losse items van je 'separatie' (wat eigenlijk nog een te goede naam voor deze hulpverleningskundige uiting van machteloosheid is) associeert met dingen die je alert maken op gevaar.
Je hebt 't gevoel dat je wordt geleefd...ergens doe je maar wat, want wat moet je anders? Klopt dat?quote:
[..]
Tegenwoordig heb ik Wellbutrin 300 mg. Seroquel, maar ik weet niet precies hoeveel. En slik zo nodig Lorazepam 2,5 mg. Mag ik 3 keer op n dag
Heb in het verleden ook Fluoxetine, paroxetine, efexor, abilify, en risperdal en weet ik veel wat geslikt Ben dus een soort wandelende pillenfabriek. Maar oké.
Heb jij ook dat je na een dag echt blij bent dat je mag liggen (slapen, maar ik slaap niet)? Idk klinkt gestoord.
Slapeloosheid...vreselijk...
Ik ben blij dat ik er weer vanaf ben. Na een gezoek van meerde3re jaren ben ik eruit gekomen dat 't bij mij vooral een kwestie van stress was. Verdwijnen de bronnen van de stress, dan verdwijnen (blijkbaar?) m'n slaapproblemen ook.
Wel moet ik als kanttekening zetten dat het slapeloosheidsherstel wel (al dan niet toevallig, maar vandaar dat ik 't nu even benoem) parallel liep aan 't traject van m'n traumabehandeling. Je hebt ongetwijfeld HEEL veel shit ervaren (misschien nieteens noodzakelijkerwijs fysiek meegemaakt, maar in elk geval wel psychisch, anders overkomt zoiets je niet) die over je heen groeide. Alsof 't allemaal teveel werd, anders gedraag je je niet "als een beest"...overigens gedraagt zoiemand zich niet als een beest maar is 't eerder pure wanhoop, al dan niet i.c.m. controleverlies.
Hoe je hier weer bovenop komt is een beetje afhankelijk van je situatie en van wat je wilt..en van je draagkracht en van je lasten.
Gelukkig kunnen ze wel voor prettige afleiding zorgen. Had ik gisternacht ook even behoefte aan en ik ben blij dat ik zulke mensen ken die voor me klaarstaan wanneer ik 't even goed kan gebruikenquote:
[..]
Pff ja dat is het lastige. Ik bel wel met mensen enzovoort, maar toch.. Toch moet ik het zelf doen. Tenminste, de mensen in mijn omgeving kunnen die pijn niet wegnemen. Of overnemen. (Oh wow wat zou dat chill zijn) tja dat is dus het leven van een depressief persoon, die vandaag dus helemaaaaal haar dag niet heeft.
Slik jij ook medicatie?
Je was wanhopig, toch? Tis niet zo alsof ik soort rare gedrag van mezelf niet herken...quote:
[..]
Klinkt heel idioot, maar ik weet het allemaal niet meer precies. Het zal ongetwijfeld wel ergens terug te lezen zijn. Mijn geheugen zit ook vol gaten. Maar ik denk dat het een aantal dagen waren. Het voelde alleen alsof ik gewoon een beest was.
Maar hee dat is ook niet niks, dat van de politie en ziekenhuis. Kan je er nu wel mee omgaan? (Ik kan dat namelijk niet goed) Schaamte heb ik ook steeds als ik in een grote groep ben. Ha, ik ben Catnip en ik ben dat meisje die in de separeer is gegooid omdat ik me gedroeg als een beest'' Beetje alsof het op mijn voorhoofd geschreven staat of zo.
Bij mij was 't alsof er bepaalde interne remmen zich begonnen op te lossen, waardoor er een soort interne waanzin (wat product is van mijn ervaringen van 't verleden en waar ik steeds aan moet denken en wat me bezig houdt) als 't ware naar buiten lekt..alleen is 't ergens ook weer niet mezelf. Het is wel van mezelf, maar ik ben het zelf niet....beetje als een soort ehm..kan alleen maar een gore metafoor bedenken
(iets met museum en DNA en sterk water).Maar ik SNAP dat het een vorm/uiting van (psychische) overmacht was. Waarom zou iemand die jou respecteert, jou dit kwalijk nemen? Geen enkel normaal mens zou dit moeten doen.
Het is jezelf, maar to-taal vervormd en je gedrag op dat moment is niet representatief voor je normale staat van zijn.
Ik zou 't kwalijk nemen van acties (al dan niet raar of tevergaand) tijdens dit soort fases iemand niet kwalijk nemen, tis hetzelfde als iemand kwalijk nemen dat ze tijdens 't slaapwandelen een dure vaas hebben omgegooid, terwijl ze daarvoor echt noooooit hebben geslaapwandeld. Ik kan daar niet boos op worden..maar er zijn helaas wel mensen die 't jou wel persoonlijk kwalijk zouden kunnen nemen (en dan zit jij met de gebakken peren).
*ahem* mijn excuus.
Vetgedrukte lijkt me volkomen normaal? Zelfs ik kan 't dan niet.quote:
[..]
Hmm, dat is ook zo ja.Maar relativeren is voor mij altijd een lastig iets geweest. Vooral als ik me niet goed voel. Dan kijk je door een compleet andere 'bril' lijkt wel.
Dat van die bril herken ik wel! Ik vergeleek 't een beetje als "door een koker heen kijken en alleen maar je doel zien" (of alleen maar naar het ontsnappingsluik zoeken..ofzo).
Geeft toch niks? Wat je hier schetst, is heel humaan en heel normaalquote:
Hoi allemaal.
Ik was benieuwd hoe jullie tegenover de hulpverlening staan.
Ik woon sinds mijn 17e in een woonvorm (ben 20) en dat was omdat het thuis totaal niet goed ging, eigenlijk al jaren niet. School verkloot. Met vwo begonnen, nooit afgemaakt. Laatst nog geprobeerd om mijn vmbo/t dan maar te halen. Ook verkloot.
Maar ik ben het nu echt zo zat. Het liefst zou ik gewoon bij iemand willen wonen die wel van me houden, en ik heb geen zin meer in dat oppervlakkige hulpverlener client relatie ding. Ik ben het zat. En ik denk dat het mij ook helemaal niet helpt qua herstel.
Klinkt lekker emotioneel, wil gewoon warmte en liefde
Jezus, wat een kut verhaal, maar i wilde het gewoon even kwijt
Dat jaren bezig zijn en 't SPUUGzat zijn...ja dat ken ik wel
Godverdomme wat voelt dat bitter ook...
Je wilt liefde en warmte en je geborgen en gewenst en begrepen voelen. En je wilt blijkbaar niet nog langer (moeten) zoeken, je wilt gewoon een uitkomst, een oplossing, misschien even een stabiele fase zonder dat je constant moet lopen zoeken en passen en meten.
Slechte relatie met ouders, check! Ik heb 't er eigenlijk bijna nooit meer over. Heel toevallig vandaag heel even met een vriend over gehad (was iets op TV ofzo).
Hoevaak bankhang je?
En je vraag over hoe ik tegen de hulpverlening aankijk? Uhm..lang verhaal, maar ik heb m'n portie narigheid binnen de hulpverlening nu wel gehad!!!!!! Helemaal klaar mee....
Even hierop reageren, ik heb 't serieus afgelopen week met m'n eigen hulpverlener soort van hierover gehad, over hoe rot de wereld is en hoe dom en egoïstisch ze zijn. Bleh, wil er nieteens aan denken, tis absurd.quote:
Te kritisch? Bedoel je misschien niet dat je zo kritisch bent dat 't onrealistisch wordt?quote:
[..]
Inderdaad ze werken allemaal ontzettend langs elkaar heen. Op zich ergens ook wel weer een soort van logisch. Maar niet handig. Ik ga waarschijnlijk ook EMDR doen. Maar ik denk dat het ook wel an helpen bij een angst stoornis. Tenminste als er een trauma aan vooraf is gegaan. En misschien helpt het sowieso wel om dingen te verwerken die er zijn gebeurd. Idk daar heb ik verder echt geen verstand van.
Ja, thanks, misschien ben ik iets te kritisch. Maar het gaat tenslotte over mijn leven, dusja.
Ik heb zelf niet echt de indruk dat je te kritisch kunt denken. Hooguit dat je wel te kritisch kunt zijn.
Heb je verder in 't verleden traumatische dingen meegemaakt?
Zelf geen EMDR gedaan, maar wel schema's. Maar ik vind 't lastig een richting te bepalen, omdat ik geen voorafgaande ervaring had met traumabehandeling.
Precies. Ik snáp de wereld gewoon niet meer.quote:
Even hierop reageren, ik heb 't serieus afgelopen week met m'n eigen hulpverlener soort van hierover gehad, over hoe rot de wereld is en hoe dom en egoïstisch ze zijn. Bleh, wil er nieteens aan denken, tis absurd.
Heb ik eindelijk een leuk huis, partner krijgt eindelijk hulp, heb eindelijk een fatsoenlijke advicaat... en nóg zitten al die stressverhogende eikels achter me aan. Pleur toch allemaal op!
Mon 'en!
Hoe draaien we hier?
Hier gaat het vandaag wel redelijk. Kan eindelijk eens rustig in de zon zitten zonder het gevoel te hebben van alles te moeten doen. Vanmiddag even een dipje gehad maar nu gaat het wel weer. Bijwerkingen lijken wat minder te worden. Geen misselijkheid meer in elk geval.
Hier gaat het vandaag wel redelijk. Kan eindelijk eens rustig in de zon zitten zonder het gevoel te hebben van alles te moeten doen. Vanmiddag even een dipje gehad maar nu gaat het wel weer. Bijwerkingen lijken wat minder te worden. Geen misselijkheid meer in elk geval.
Bij mij is de misselijkheid ook minder. En dat is erg fijn want ik ben vandaag naar Athene gevlogen.quote:
Hoe draaien we hier?
Hier gaat het vandaag wel redelijk. Kan eindelijk eens rustig in de zon zitten zonder het gevoel te hebben van alles te moeten doen. Vanmiddag even een dipje gehad maar nu gaat het wel weer. Bijwerkingen lijken wat minder te worden. Geen misselijkheid meer in elk geval.
Ik voel me ook iets minder suf wel flink grieperig en ik heb spierpijn. Best raar op zo'n warme plek.
Verder voel ik me wel oke. Maar ik ben ook in fijn gezelschap en ik kan rustig in mn eigen bubbel meelopen met de rest.
Fijn dat jullie misselijkheid minder is geworden!
Ik heb afgelopen jaar kerst, oud en nieuw, en mijn verjaardag enzo een beetje in een soort van roes beleefd. Mijn verjaardag begon zelfs op de eerste hulp en heb ik verder zoveel mogelijk genegeerd.
Maar ik wilde al heel lang een housewarming geven, en dat was deze zaterdag. En het was helemaal fantastisch. Ik ben echt altijd zo'n kneuzige puber geweest wat echt niet genoeg feestgangers bij elkaar kreeg en later met mijn ex waren zulke dingen altijd drama. En dit was, zo anders. En iedereen was zo lief. En iedereen had zo zijn best gedaan op de cadeautjes. En mijn vriend, echt, die is van goud. Hoe die me geholpen heeft met alles.
Alleen nu zit ik alleen op de bank weer. En zit ik echt even in soort achtbaan van geluk naar, oh shit het leven gaat toch gewoon door en ik raakte zelfs even licht in paniek toen hij weg ging.
Raar deze soep van emoties.
Ik heb afgelopen jaar kerst, oud en nieuw, en mijn verjaardag enzo een beetje in een soort van roes beleefd. Mijn verjaardag begon zelfs op de eerste hulp en heb ik verder zoveel mogelijk genegeerd.
Maar ik wilde al heel lang een housewarming geven, en dat was deze zaterdag. En het was helemaal fantastisch. Ik ben echt altijd zo'n kneuzige puber geweest wat echt niet genoeg feestgangers bij elkaar kreeg en later met mijn ex waren zulke dingen altijd drama. En dit was, zo anders. En iedereen was zo lief. En iedereen had zo zijn best gedaan op de cadeautjes. En mijn vriend, echt, die is van goud. Hoe die me geholpen heeft met alles.
Alleen nu zit ik alleen op de bank weer. En zit ik echt even in soort achtbaan van geluk naar, oh shit het leven gaat toch gewoon door en ik raakte zelfs even licht in paniek toen hij weg ging.
Raar deze soep van emoties.
Ja mijn ogen schieten er telkens vol van.quote:
[..]
Dit ja..
Wel fijn dat je zo leuke dag heb gehad gisteren
Moet alleen mijn best doen om niet boos op mezelf te worden dat het niet alleen blijheid is wat ik voel ofzo.
Oh wat mooi en fijn, Fripsel!quote:
Fijn dat jullie misselijkheid minder is geworden!
Ik heb afgelopen jaar kerst, oud en nieuw, en mijn verjaardag enzo een beetje in een soort van roes beleefd. Mijn verjaardag begon zelfs op de eerste hulp en heb ik verder zoveel mogelijk genegeerd.
Maar ik wilde al heel lang een housewarming geven, en dat was deze zaterdag. En het was helemaal fantastisch. Ik ben echt altijd zo'n kneuzige puber geweest wat echt niet genoeg feestgangers bij elkaar kreeg en later met mijn ex waren zulke dingen altijd drama. En dit was, zo anders. En iedereen was zo lief. En iedereen had zo zijn best gedaan op de cadeautjes. En mijn vriend, echt, die is van goud. Hoe die me geholpen heeft met alles.
Alleen nu zit ik alleen op de bank weer. En zit ik echt even in soort achtbaan van geluk naar, oh shit het leven gaat toch gewoon door en ik raakte zelfs even licht in paniek toen hij weg ging.
Raar deze soep van emoties.
Ik snap dat de angst op een gegeven moment toeslaat. Maar zou je het ook eventueel kunnen accepteren dat dingen ook anders kunnen zijn? Zoals bij de housewarming het geval was. Als een soort van bewijs tegen doemdenken
Dikke knuffel
Ik denk dus dat het niet eens perse het doemdenken is. Ik vind komende week wel heel spannend enzo. Maar juist ook het besef hoe verschrikkelijk anders dingen zijn. Wat voor mensen ik om me heen heb weten te verzamelen en.. bohhh misschien is dit ook wel een stukje verwerken.quote:
[..]
Oh wat mooi en fijn, Fripsel!
Ik snap dat de angst op een gegeven moment toeslaat. Maar zou je het ook eventueel kunnen accepteren dat dingen ook anders kunnen zijn? Zoals bij de housewarming het geval was. Als een soort van bewijs tegen doemdenken :-p
Dikke knuffel
Met verwerken is niets mis. Zo te horen mag je hartstikke trots zijn op jezelf en er stiekem ook keihard van genieten!quote:
[..]
Ik denk dus dat het niet eens perse het doemdenken is. Ik vind komende week wel heel spannend enzo. Maar juist ook het besef hoe verschrikkelijk anders dingen zijn. Wat voor mensen ik om me heen heb weten te verzamelen en.. bohhh misschien is dit ook wel een stukje verwerken.
Mag ik vragen wat de komende week staat te gebeuren? Sorry als je het eerder gedeeld hebt
Niet zoveel bijzonders juist. Dit feestje was echt een soort positiveits boosts waar ik me aan vast kon houden. Als ik me bijvoorbeeld somber voelde ging ik knutsels maken. Dus ik ben een beetje "bang voor de leegte" terwijl ik best een planning heb. Morgen hulpverlening aan huis, dinsdag en donderdag vrijwilligerswerk. In het weekend naar mijn vriend denk ik.quote:
[..]
Met verwerken is niets mis. Zo te horen mag je hartstikke trots zijn op jezelf en er stiekem ook keihard van genieten!
Mag ik vragen wat de komende week staat te gebeuren? Sorry als je het eerder gedeeld hebt
En eventueel andere hobbies, of jezelf toestaan even te ontspannen? Lukt dat ook? Op de planning hebben dat je bijvoorbeeld een boek leest, een filmpje kijkt, lang in bad gaat o.i.d.? Zou dat kunnen helpen?quote:
[..]
Niet zoveel bijzonders juist. Dit feestje was echt een soort positiveits boosts waar ik me aan vast kon houden. Als ik me bijvoorbeeld somber voelde ging ik knutsels maken. Dus ik ben een beetje "bang voor de leegte" terwijl ik best een planning heb. Morgen hulpverlening aan huis, dinsdag en donderdag vrijwilligerswerk. In het weekend naar mijn vriend denk ik.
Ik ben sowieso altijd lekker mijn plantjes bezig, binnen en buiten.quote:
[..]
En eventueel andere hobbies, of jezelf toestaan even te ontspannen? Lukt dat ook? Op de planning hebben dat je bijvoorbeeld een boek leest, een filmpje kijkt, lang in bad gaat o.i.d.? Zou dat kunnen helpen?
En ik heb ook al een nieuw knutselproject bedacht toen ik merkte dat deze angst op kwam spelen. Ik heb al mijn kerstdecoratie bij mijn ex achter gelaten. En diy'en is het goedkoopste dus je kan niet vroeg genoeg beginnen.
Klinkt gaaf. Ik wilde vragen wat voor iets je in gedachten hebt maar ben bang dat dit dan op een slowchat gaat lijkenquote:
[..]
Ik ben sowieso altijd lekker mijn plantjes bezig, binnen en buiten.
En ik heb ook al een nieuw knutselproject bedacht toen ik merkte dat deze angst op kwam spelen. Ik heb al mijn kerstdecoratie bij mijn ex achter gelaten. En diy'en is het goedkoopste dus je kan niet vroeg genoeg beginnen.
Stap je over op de sc Just in case.quote:
[..]
Klinkt gaaf. Ik wilde vragen wat voor iets je in gedachten hebt maar ben bang dat dit dan op een slowchat gaat lijken
Ik heb zojuist iemand gesproken die ik eerder afgewezen heb en hij dreigde daaropvolgend met zelfmoord. (Ik heb hem afgewezen vanwege dat impulsieve en manipulatieve.) Vandaag weer met hem gesproken, en hij gaf aan dat zijn suïcidale gedachtes door mij kwamen. Dit zit mij dwars omdat ik 1.) mij dan heel erg ga afvragen wat ik toch gemist heb, hij kwam zo tof over in het begin, en 2.) heb hem eerder al verteld dat hij hulp nodig heeft, paar nummers + websites opgezocht en dat gedeeld.
En toen kreeg ik nog een paar trappen na. Zoals nu het geval is. Hoe zorg ik ervoor dat ik dat makkelijker van mij af kan zetten en niet zo naïef meer ben bij een volgend iemand? Of is dit soms gewoon niet te voorspellen.. ik weet het allemaal niet meer
Voel mij er zo naar over
En toen kreeg ik nog een paar trappen na. Zoals nu het geval is. Hoe zorg ik ervoor dat ik dat makkelijker van mij af kan zetten en niet zo naïef meer ben bij een volgend iemand? Of is dit soms gewoon niet te voorspellen.. ik weet het allemaal niet meer
Voel mij er zo naar over
@fripsel, wat heerlijk dat je zo'n goeie housewarming hebt gehad!
@melancholiawar
kan het zijn dat omdat je zelf niet lekker in je vel zit je wat makkelijker vatbaar bent voor zulke personen? Ik heb dat wel altijd een beetje.
Even afkloppen maar ik heb al een paar dagen niet meer die hele heftige verdrietige en paniekerige gevoelens. Komt ook omdat ik heel suf ben denk ik.
Van mn reisgenoten hoor ik dat ze me vooral een beetje stil vinden maar verder niks. Zelf voelt t ook alsof ik even vakantie van mezelf heb. Of ik in een soort rustige bubbel zit. Niet heel verkeerd eigenlijk.
@melancholiawar
kan het zijn dat omdat je zelf niet lekker in je vel zit je wat makkelijker vatbaar bent voor zulke personen? Ik heb dat wel altijd een beetje.
Even afkloppen maar ik heb al een paar dagen niet meer die hele heftige verdrietige en paniekerige gevoelens. Komt ook omdat ik heel suf ben denk ik.
Van mn reisgenoten hoor ik dat ze me vooral een beetje stil vinden maar verder niks. Zelf voelt t ook alsof ik even vakantie van mezelf heb. Of ik in een soort rustige bubbel zit. Niet heel verkeerd eigenlijk.
Zeurmomentje: Ik zie weer even door de bomen het bos niet meer. Morgen kennis maken met nieuwe Maatschappelijk Werkster én naar psycholoog. Ik weet voor beide afspraken niet wat ik ze moet zeggen, behalve "help, ik maak mezelf knettergek".
Ik ben nu écht 24/7 gestressed, geef mezelf geen seconde rust en weet niet eens meer of ik boos, verdrietig, bang of wanhopig ben.
Goddamn. En ik zit me ook al sinds 9.00uur vanochtend op te naaien over het supermarktbezoek dat nog steeds niet plaatsgevonden heeft.
Ik weet gewoon niet meer waar ik moet beginnen. Ik vind álles eng (durf niet eens inhoudelijk antwoord te geven op het hoe-gaat-het-App'je van mijn zusje).
Ik ben nu écht 24/7 gestressed, geef mezelf geen seconde rust en weet niet eens meer of ik boos, verdrietig, bang of wanhopig ben.
Goddamn. En ik zit me ook al sinds 9.00uur vanochtend op te naaien over het supermarktbezoek dat nog steeds niet plaatsgevonden heeft.
Ik weet gewoon niet meer waar ik moet beginnen. Ik vind álles eng (durf niet eens inhoudelijk antwoord te geven op het hoe-gaat-het-App'je van mijn zusje).
Mon 'en!
Sorry dat ik gister avond niet meer reageerde, ik had even wat meer concentratie nodig om hier serieus op in te kunnen gaan.quote:
Ik heb zojuist iemand gesproken die ik eerder afgewezen heb en hij dreigde daaropvolgend met zelfmoord. (Ik heb hem afgewezen vanwege dat impulsieve en manipulatieve.) Vandaag weer met hem gesproken, en hij gaf aan dat zijn suïcidale gedachtes door mij kwamen. Dit zit mij dwars omdat ik 1.) mij dan heel erg ga afvragen wat ik toch gemist heb, hij kwam zo tof over in het begin, en 2.) heb hem eerder al verteld dat hij hulp nodig heeft, paar nummers + websites opgezocht en dat gedeeld.
En toen kreeg ik nog een paar trappen na. Zoals nu het geval is. Hoe zorg ik ervoor dat ik dat makkelijker van mij af kan zetten en niet zo naïef meer ben bij een volgend iemand? Of is dit soms gewoon niet te voorspellen.. ik weet het allemaal niet meer
Voel mij er zo naar over
Ik heb zelf een relatie gehad met iemand die zulke dingen zei "zonder jou heeft mijn leven geen zin" "ik zou mezelf echt van kant maken als ik jou niet heb" "zonder jou ben ik niks" maar tegelijkertijd was alles altijd mijn schuld en kon ik nooit iets goed doen. Ik ben daar veeeeeel te lang in mee gegaan en nu heb ik zoiets van "Ok, iedereen mag fouten maken, iedereen is mens, maar als je niet in de spiegel kan kijken naar je eigen aandeel, bok je maar een eind op". Meestal krijg je het na een tijdje wel door als iemand zo is.
Echt voorspellen kun je het verder niet denk ik.. ja iemand met bekende psychische problemen of met een specifieke stoornis zal misschien eerder zoiets zeggen maar ik ben er niet echt voor om mensen met een label standaard af te wijzen, want wat ik net al zei, het is maar net hoe iemand er naar handelt.
Verder zou ik zo'n gesprek eerder af proberen te kappen hoe moeilijk dat ook is. Dus gewoon op blokkeer als iemand je zo lastig valt.
Hopelijk heb je een beetje geslapen.
Kun je dat aan het begin van je afspraak zeggen denk je? Dat je het niet weet en dat je jezelf helemaal gek zit te maken? Dat is in principe al "voldoende" om zo'n gesprek in te gaan he. Ik ben ook wel eens met zo'n gevoel gegaan en dan kwam ik juist terug met een "oooh dit was juist heel fijn" gevoel thuis. Om vervolgens weer in de jank kreukels te liggen omdat het toch wel heftig is wat er besproken wordt.quote:
Zeurmomentje: Ik zie weer even door de bomen het bos niet meer. Morgen kennis maken met nieuwe Maatschappelijk Werkster én naar psycholoog. Ik weet voor beide afspraken niet wat ik ze moet zeggen, behalve "help, ik maak mezelf knettergek".
Ik ben nu écht 24/7 gestressed, geef mezelf geen seconde rust en weet niet eens meer of ik boos, verdrietig, bang of wanhopig ben.
Goddamn. En ik zit me ook al sinds 9.00uur vanochtend op te naaien over het supermarktbezoek dat nog steeds niet plaatsgevonden heeft.
Ik weet gewoon niet meer waar ik moet beginnen. Ik vind álles eng (durf niet eens inhoudelijk antwoord te geven op het hoe-gaat-het-App'je van mijn zusje).
Ben je bekend met G-schema's?
Misschien ja. Volgens mij werkt deze M.W. volgens het principe 'ik help je jezelf te helpen' en mag ze dus weinig praktisch dóen. Terwijl ik nu juist iemand zoekt die mee knopen doorhakt en zegt: "Dit zijn je stappen. Nu zet je stap 1 en 2..."quote:
[..]
Kun je dat aan het begin van je afspraak zeggen denk je? Dat je het niet weet en dat je jezelf helemaal gek zit te maken? Dat is in principe al "voldoende" om zo'n gesprek in te gaan he. Ik ben ook wel eens met zo'n gevoel gegaan en dan kwam ik juist terug met een "oooh dit was juist heel fijn" gevoel thuis. Om vervolgens weer in de jank kreukels te liggen omdat het toch wel heftig is wat er besproken wordt.
Ben je bekend met G-schema's?
En ja, ik ken de G's. Ik loop al weken ruzie te maken in mijn hoofd: "Tuurlijk kan ik het wél...", maar echt helpen doet 't niet.
Supermarkt uiteindelijk bezocht. In blinde paniek wat random recepten bedacht en ingrediënten meegepakt. Nu wordt het even puzzelen om uit te vinden wat mijn gedachtegang ook alweer was.
Mon 'en!
En als je ze opschrijft en vervolgens met haar bespreekt? Ik kom dan meestal wel tot een conclusie waardoor ik zelf de knoop wel door kan hakken. Want een ander kan eigenlijk ook niet gaan bepalen hoe jij je leven moet leiden.quote:
[..]
Misschien ja. Volgens mij werkt deze M.W. volgens het principe 'ik help je jezelf te helpen' en mag ze dus weinig praktisch dóen. Terwijl ik nu juist iemand zoekt die mee knopen doorhakt en zegt: "Dit zijn je stappen. Nu zet je stap 1 en 2..."
En ja, ik ken de G's. Ik loop al weken ruzie te maken in mijn hoofd: "Tuurlijk kan ik het wél...", maar echt helpen doet 't niet.
Supermarkt uiteindelijk bezocht. In blinde paniek wat random recepten bedacht en ingrediënten meegepakt. Nu wordt het even puzzelen om uit te vinden wat mijn gedachtegang ook alweer was.
Denkt jouw behandelaar ook dat het zo werkt bij jou?quote:
[..]
Maar mijn paniekstoornis is echt spontaan ontstaan, ik heb niet eens gedachten die me paniek geven.. het is puur fysiek.
Ik kom er door de vele posts niet echt uit of ik kan.lezen wat er met je is. Sterkte elk geval. Misschien heb je wat extra licht enzo nodig als je telkens nu in het donker opstaat.quote:
[..]
Dit ja..
Wel fijn dat je zo leuke dag heb gehad gisteren
Psycholoog wel ja.quote:
[..]
Denkt jouw behandelaar ook dat het zo werkt bij jou?
Natuurlijk zit er nu een hoop stress in mijn lijf die met financiële onzekerheid te maken heeft. Daar heb ik wel negatieve gedachten over. Maar die kan ik meestal wel 'parkeren'.
De paniekaanvallen zijn echt een ophoping van een hoop stress die eruit komt. Daar gaat geen specifieke gedachtengang aan vooraf. Ik ben de hele dag 'on edge' en dat ontploft.
Maar ik heb ze ook bijna dagelijks voordat ik zelfs heb ontbeten. Pre-panic, zeg maar.
Mon 'en!
Oh op die manier. Ik dacht dat je nog voor het UWV gebeuren bedoelde. Sorry. Ik lees niet goed denk ik of had niet moeten reageren.quote:
[..]
Psycholoog wel ja.
Natuurlijk zit er nu een hoop stress in mijn lijf die met financiële onzekerheid te maken heeft. Daar heb ik wel negatieve gedachten over. Maar die kan ik meestal wel 'parkeren'.
De paniekaanvallen zijn echt een ophoping van een hoop stress die eruit komt. Daar gaat geen specifieke gedachtengang aan vooraf. Ik ben de hele dag 'on edge' en dat ontploft.
Maar ik heb ze ook bijna dagelijks voordat ik zelfs heb ontbeten. Pre-panic, zeg maar.
UWV/Bijstand/financiële t*ringzooi, valt allemaal onder het kopje 'mee bezig, kan ik verder niets aan doen'.quote:
[..]
Oh op die manier. Ik dacht dat je nog voor het UWV gebeuren bedoelde. Sorry. Ik lees niet goed denk ik of had niet moeten reageren.
Mon 'en!
Probeer er het beste van te maken. Toch even lekker erop uit. Wat bedoel je met je eigen bubbel? Komt dat door de medicatie of omdat je jezelf niet optimaal voelt?quote:
[..]
Bij mij is de misselijkheid ook minder. En dat is erg fijn want ik ben vandaag naar Athene gevlogen.
Ik voel me ook iets minder suf wel flink grieperig en ik heb spierpijn. Best raar op zo'n warme plek.
Verder voel ik me wel oke. Maar ik ben ook in fijn gezelschap en ik kan rustig in mn eigen bubbel meelopen met de rest.
Vandaag weer een redelijke dag gehad. Werd vanmiddag behoorlijk moe maar toen we wat actiefs gingen doen ging het weer. Nu een avond lekker op de bank en morgen weer therapie.
Wanneer neem jij eigenlijk je medicatie in? Krijg jij ook zo'n energieboost na het innemen?
Ik vandaag voor het eerst aan m'n medicatie. Van het weekend nog een feestje gehad bij m'n broertje. Nog naar m'n zin gehad ook gelukkig.
Verder kreeg ik bij het laatste gesprek al te horen dat ik er stiekem maar vast rekening mee moet gaan houden dat ik flinke problemen kan gaan ondervinden met mijn werkzaamheden (buitenwerk) zodra het weer vroeger donker gaat worden. Kan me daar dan direct alweer druk om maken gek genoeg en zie al tal van rampscenario's voorbij komen met de bijstand enzo.
Vandaag overigens een redelijke dag, veel binnen gezeten maar wel het nodige gedaan qua huishoudelijke zaken, lekker een muziekje op gehad en met de kleine gespeeld. Voelt ergens toch als een kleine overwinning voor vandaag. Ook wat minder met frustratie en woede-gevoelens gelopen en daardoor ook wat energieker nog op dit moment. Want dat vreet echt energie en trekt de rest ook naar beneden heb ik het idee.
Verder kreeg ik bij het laatste gesprek al te horen dat ik er stiekem maar vast rekening mee moet gaan houden dat ik flinke problemen kan gaan ondervinden met mijn werkzaamheden (buitenwerk) zodra het weer vroeger donker gaat worden. Kan me daar dan direct alweer druk om maken gek genoeg en zie al tal van rampscenario's voorbij komen met de bijstand enzo.
Vandaag overigens een redelijke dag, veel binnen gezeten maar wel het nodige gedaan qua huishoudelijke zaken, lekker een muziekje op gehad en met de kleine gespeeld. Voelt ergens toch als een kleine overwinning voor vandaag. Ook wat minder met frustratie en woede-gevoelens gelopen en daardoor ook wat energieker nog op dit moment. Want dat vreet echt energie en trekt de rest ook naar beneden heb ik het idee.
Ja laat maar het ligt aan mij. Sorry.quote:
[..]
UWV/Bijstand/financiële t*ringzooi, valt allemaal onder het kopje 'mee bezig, kan ik verder niets aan doen'.
Bedankt @ Fripsel en mevrouw_voor_jou.quote:
[..]
Sorry dat ik gister avond niet meer reageerde, ik had even wat meer concentratie nodig om hier serieus op in te kunnen gaan.
Ik heb zelf een relatie gehad met iemand die zulke dingen zei "zonder jou heeft mijn leven geen zin" "ik zou mezelf echt van kant maken als ik jou niet heb" "zonder jou ben ik niks" maar tegelijkertijd was alles altijd mijn schuld en kon ik nooit iets goed doen. Ik ben daar veeeeeel te lang in mee gegaan en nu heb ik zoiets van "Ok, iedereen mag fouten maken, iedereen is mens, maar als je niet in de spiegel kan kijken naar je eigen aandeel, bok je maar een eind op". Meestal krijg je het na een tijdje wel door als iemand zo is.
Echt voorspellen kun je het verder niet denk ik.. ja iemand met bekende psychische problemen of met een specifieke stoornis zal misschien eerder zoiets zeggen maar ik ben er niet echt voor om mensen met een label standaard af te wijzen, want wat ik net al zei, het is maar net hoe iemand er naar handelt.
Verder zou ik zo'n gesprek eerder af proberen te kappen hoe moeilijk dat ook is. Dus gewoon op blokkeer als iemand je zo lastig valt.
Hopelijk heb je een beetje geslapen.
Jouw ex klinkt als een heftige ervaring, Fripsel.
Deze man was er ook aardig agressief in, verbazingwekkend hoe zijn eigen gedrag zoveel mogelijk ontkend werd. Hij was heel impulsief en zag het als iets goeds (ja, ik snap wel dat dat impulsieve en overheersende ervoor kan zorgen dat je krijgt wat je wilt. Maar dat maakt het niet meer acceptabel).
Echt heel apart.. alsof hij in een heel ander wereld leefde.
Maar goed, heb hem nu inderdaad geblokkeerd, nu ik zijn nummer weer heb.
Had hem destijds gewoon verwijderd en niet geblokkeerd helaas. Nu weer een redelijk slapeloze nacht tegemoet..
Vandaag gaat het weer een heel stuk beter. Dat grieperige had ik gisteren alleen een paar uurtjes na het innemen. Dat gaat dan een paar uur zo en dan neemt het weer af.quote:
[..]
Probeer er het beste van te maken. Toch even lekker erop uit. Wat bedoel je met je eigen bubbel? Komt dat door de medicatie of omdat je jezelf niet optimaal voelt?
Vandaag weer een redelijke dag gehad. Werd vanmiddag behoorlijk moe maar toen we wat actiefs gingen doen ging het weer. Nu een avond lekker op de bank en morgen weer therapie.
Wanneer neem jij eigenlijk je medicatie in? Krijg jij ook zo'n energieboost na het innemen?
Ik heb het wel naar mijn zin hoor! Het is alleen zo rustig in mijn hoofd en qua gevoel? Misschien is dat het wel. Ik voel me niet continue overspoeld door emoties. Dat bedoel ik met die bubbel. Het maakt ook dat ik me wat in mezelf teruggetrokken voel. Het isbof ik alles niet zo meekrijg.
Wat wellicht speelt is de hitte hier. Het was gisteren 36 graden en nu 35. Dat is echt heel heet, zeker ook omdat er weinig wind is.
Ik ben nu het innamemoment aan het verschuiven, tot ik het voor het slapen gaan in kan nemen. Dat omdat ik er erg suf van wordt en dat grieperige, als dat tijdens mijn slaap gebeurt heb ik er hopelijk minder last van.
Aanstaande vrijdag na de eerdere intakes en het arts-gesprek nu het adviesgesprek om de behandelmogelijkheden te bespreken.
Ben benieuwd, heb het idee dat ze nogal twijfelen of ze me in het traject van angstverwerking of psycho-trauma moeten plaatsen en verwacht dat ze toch voor het tweede gaan omdat ik tal van PTSS-klachten nog steeds heb naast alle angst-ellende.
Alle gesprekken volgen elkaar gelukkig wel snel op.
Ben benieuwd, heb het idee dat ze nogal twijfelen of ze me in het traject van angstverwerking of psycho-trauma moeten plaatsen en verwacht dat ze toch voor het tweede gaan omdat ik tal van PTSS-klachten nog steeds heb naast alle angst-ellende.
Alle gesprekken volgen elkaar gelukkig wel snel op.
Na een goede start heb ik nu het gevoel dat ik weer wat begin in te zakken. Veel minder last van bijwerkingen maar wel weer wat meer last van klachten. Moet veel meer moeite doen om me ergens toe te zetten en de stemming is weer matig.
Is dit herkenbaar voor iemand? Gebruik nu 9 dagen escitalopram. En hoe gaat het met jou mevrouw_voor_jou en andere starters?
Is dit herkenbaar voor iemand? Gebruik nu 9 dagen escitalopram. En hoe gaat het met jou mevrouw_voor_jou en andere starters?
Het is of ik mezelf hoor praten. De bijwerkingen zijn minder, al kan t ook komen omdat ik ze steeds later op de dag inneem en een deel tijdens mijn slaap is.quote:
Na een goede start heb ik nu het gevoel dat ik weer wat begin in te zakken. Veel minder last van bijwerkingen maar wel weer wat meer last van klachten. Moet veel meer moeite doen om me ergens toe te zetten en de stemming is weer matig.
Is dit herkenbaar voor iemand? Gebruik nu 9 dagen escitalopram. En hoe gaat het met jou mevrouw_voor_jou en andere starters?
Ik merk dat ik weer wat onrustiger wordt en me zorgen maak over dingen. Geen onrealistische zorgen maar ik begin wat meer te voelen. En dan ga ik al snel van 'oei die zijn eng'. Ik kan het wel goed uitspreken en dat is een enorm verschil met 2 weken geleden.
Gisteren liepen we naar een berg toe, en kwamen door een parkje vol met junks. Er werd vanalles verhandeld en gesnoven en ik zag een man staan met een naald uit zijn arm steken. Dat kwam wel even binnen, schrok ik erg van. We zijn maar snel doorgelopen. In plaats van dikke paniek heb ik het even laten komen en daarna gezegd dat ik ervan geschrokken was.
Vandaag heb ik voor mezelf, de groep is naar een eilandje toe om te zwemmen en tempels te kijken. Na het aantal tempels van de afgelopen dagen heb ik er wel even genoeg gezien dus vond het wel best.
Dat is wel fijn natuurlijk. Merk zelf ook wel dat allemaal wel iets beter is maar wel minder dan de eerste paar dagen. Had gisteren een afspraak met mijn behandelaar en die zegt dat ik het tijd moet geven. Na vier tot zes weken zou het optimaal moeten werken.quote:
[..]
Het is of ik mezelf hoor praten. De bijwerkingen zijn minder, al kan t ook komen omdat ik ze steeds later op de dag inneem en een deel tijdens mijn slaap is.
Ik merk dat ik weer wat onrustiger wordt en me zorgen maak over dingen. Geen onrealistische zorgen maar ik begin wat meer te voelen. En dan ga ik al snel van 'oei die zijn eng'. Ik kan het wel goed uitspreken en dat is een enorm verschil met 2 weken geleden.
Gisteren liepen we naar een berg toe, en kwamen door een parkje vol met junks. Er werd vanalles verhandeld en gesnoven en ik zag een man staan met een naald uit zijn arm steken. Dat kwam wel even binnen, schrok ik erg van. We zijn maar snel doorgelopen. In plaats van dikke paniek heb ik het even laten komen en daarna gezegd dat ik ervan geschrokken was.
Vandaag heb ik voor mezelf, de groep is naar een eilandje toe om te zwemmen en tempels te kijken. Na het aantal tempels van de afgelopen dagen heb ik er wel even genoeg gezien dus vond het wel best.
Geduld houden dan maar.
Neem lekker je rust. Het lijkt me fijn om nu in een warm oord te zitten, hier is het triest en koud.
Wat is je dosering? Zit zelf op 10mg escitalopram.
Ik was zelf de eerste dagen vooral moe en duf dus het is wel een verbetering dat dat nu minder is. De eerste dagen gebruikte ik er ook oxazepam naast dus dat kan ook uitmaken.quote:
[..]
Dat is wel fijn natuurlijk. Merk zelf ook wel dat allemaal wel iets beter is maar wel minder dan de eerste paar dagen. Had gisteren een afspraak met mijn behandelaar en die zegt dat ik het tijd moet geven. Na vier tot zes weken zou het optimaal moeten werken.
Geduld houden dan maar.
Neem lekker je rust. Het lijkt me fijn om nu in een warm oord te zitten, hier is het triest en koud.
Wat is je dosering? Zit zelf op 10mg escitalopram.
Ik zit op 5 mg escitalopram, ik was gestart op 10 mg maar de psychiater vond het niet verantwoord om op vakantie te gaan met die dosering vanwege mogelijke bijwerkingen. Na mijn vakantie wordt het waarschijnlijk verhoogd naar 10 mg.
Het was de afgelopen dagen wel extreem heet, een beetje Nederlandse regen was wel welkom geweest. Vandaag is het 'maar' 32 graden.
Ik twijfel nog of ik naar buiten ga straks. In mn eentje met een wat suffig hoofd de stad in en met veel pickpockets hier. Aan de andere kant lijkt het me wel leuk wat rond te lopen en te winkelen. Pf, vroeger had ik hier echt lak aan gehad en was ik gewoon gegaan.
Hallo allemaal,
Ben vandaag naar de psychiater geweest, is besloten de Wellbutrin te stoppen omdat het totaal niet werkt, en een ander middel te zoeken. Ze wilde Wellbutrin niet nog verder verhogen dan 300 mg.
Maar wtf ik voel me nu wel een soort van gefaald. Ik heb weet ik hoeveel antidepressiva geslikt, en verdomme, niks lijkt echt goed te werken. Ik weet dat het een zoektocht is. Maar ik kan blijkbaar in mijn eentje niet zelf de depressie aan, en heb dus medicatie nodig, en dat helpt zelfs niet, en al die gesprekken helpen niet
Ben vandaag naar de psychiater geweest, is besloten de Wellbutrin te stoppen omdat het totaal niet werkt, en een ander middel te zoeken. Ze wilde Wellbutrin niet nog verder verhogen dan 300 mg.
Maar wtf ik voel me nu wel een soort van gefaald. Ik heb weet ik hoeveel antidepressiva geslikt, en verdomme, niks lijkt echt goed te werken. Ik weet dat het een zoektocht is. Maar ik kan blijkbaar in mijn eentje niet zelf de depressie aan, en heb dus medicatie nodig, en dat helpt zelfs niet, en al die gesprekken helpen niet
Hoi.. er zijn veel verschillende medicatie en de ene werkt wel de andere niet.quote:
Hallo allemaal,
Ben vandaag naar de psychiater geweest, is besloten de Wellbutrin te stoppen omdat het totaal niet werkt, en een ander middel te zoeken. Ze wilde Wellbutrin niet nog verder verhogen dan 300 mg.
Maar wtf ik voel me nu wel een soort van gefaald. Ik heb weet ik hoeveel antidepressiva geslikt, en verdomme, niks lijkt echt goed te werken. Ik weet dat het een zoektocht is. Maar ik kan blijkbaar in mijn eentje niet zelf de depressie aan, en heb dus medicatie nodig, en dat helpt zelfs niet, en al die gesprekken helpen niet
Welbutrin werkte bij mij juist averechts, maakt het middel of mijn persoon niet waardeloos.
Succes met alles
Hell To The Liars
Dus bij jou werkte het ook voor geen meter? Als ik dat goed begrijp..quote:
[..]
Hoi.. er zijn veel verschillende medicatie en de ene werkt wel de andere niet.
Welbutrin werkte bij mij juist averechts, maakt het middel of mijn persoon niet waardeloos.
Succes met alles
Werd jij er ook druk van in je hoofd, of enorm opgefokt gevoel?
Catnip, ik heb van alles geprobeerd voordat ik het middel had gevonden wat bij mij werkte...
En uiteindelijk, toen ik dacht dat we het nooit meer zouden vinden, vonden we toch iets wat werkte. Een wereld van verschil.
Iedereen reageert anders op medicatie, dus dat het niet werkt, maakt niet dat jij faalt. Je hebt alleen nog niet het juiste middel gehad.
En niet alle depressies klaren op met gesprekken... of met hetzelfde middel, zou wel makkelijk zijn... maar helaas.
Ik hoop dat je het middel gaat vinden wat voor jou werkt!
En uiteindelijk, toen ik dacht dat we het nooit meer zouden vinden, vonden we toch iets wat werkte. Een wereld van verschil.
Iedereen reageert anders op medicatie, dus dat het niet werkt, maakt niet dat jij faalt. Je hebt alleen nog niet het juiste middel gehad.
En niet alle depressies klaren op met gesprekken... of met hetzelfde middel, zou wel makkelijk zijn... maar helaas.
Ik hoop dat je het middel gaat vinden wat voor jou werkt!
Mama van 2 lieve meiden :)
ik had andere klachtenquote:
[..]
Dus bij jou werkte het ook voor geen meter? Als ik dat goed begrijp..
Werd jij er ook druk van in je hoofd, of enorm opgefokt gevoel?
Hell To The Liars
Ik zit nu voor de tweede keer op Wellbutrin. Werd er de eerste keer ook enorm opgefokt en boos van.quote:
[..]
Dus bij jou werkte het ook voor geen meter? Als ik dat goed begrijp..
Werd jij er ook druk van in je hoofd, of enorm opgefokt gevoel?
Ik ben nie hier voor de pingpong te schpelen
Jep hier ook, enorm geagiteerd helaas.quote:
[..]
Ik zit nu voor de tweede keer op Wellbutrin. Werd er de eerste keer ook enorm opgefokt en boos van.
Ik heb een probleem en ik snap het niet.
Ik moet vanmiddag weer naar de kringloop. En ik voel me fysiek zo onrustig dat ik er van wil huilen. Ik heb in therapie ondertussen echt wel goed die G-schema's leren gebruiken.. dus ik kan mezelf nu heel droog en nuchter vertellen wat we gaan doen vandaag, en dan komen er niet eens protest stemmetjes. Maar mijn lijf doet niet mee. Ik voel de zenuwen echt overal, kloppend drukkend gevoel op mijn borst. Ik durf zo niet naar de kringloop maar ik wil ook niet afzeggen en ik weet niet wat ik moet doen.
Volgende week is mijn therapeut terug van vakantie dus dan kan ik het met haar bespreken.. maar ik ben bang dat ze er genoeg van krijgen bij de kringloop.
Ik moet vanmiddag weer naar de kringloop. En ik voel me fysiek zo onrustig dat ik er van wil huilen. Ik heb in therapie ondertussen echt wel goed die G-schema's leren gebruiken.. dus ik kan mezelf nu heel droog en nuchter vertellen wat we gaan doen vandaag, en dan komen er niet eens protest stemmetjes. Maar mijn lijf doet niet mee. Ik voel de zenuwen echt overal, kloppend drukkend gevoel op mijn borst. Ik durf zo niet naar de kringloop maar ik wil ook niet afzeggen en ik weet niet wat ik moet doen.
Volgende week is mijn therapeut terug van vakantie dus dan kan ik het met haar bespreken.. maar ik ben bang dat ze er genoeg van krijgen bij de kringloop.
Probeer toch te gaan. Je geeft zelf al aan dat je niet wilt afzeggen. Misschien valt het mee als je daar een tijdje bent en word je vanzelf iets rustiger. Zo niet, kun je alsnog weggaan - en dat is niet erg, dan heb je het in elk geval geprobeerd. Als je niet gaat zal de drempel een eventuele volgende keer nog hoger liggen.quote:
Ik heb een probleem en ik snap het niet.
Ik moet vanmiddag weer naar de kringloop. En ik voel me fysiek zo onrustig dat ik er van wil huilen. Ik heb in therapie ondertussen echt wel goed die G-schema's leren gebruiken.. dus ik kan mezelf nu heel droog en nuchter vertellen wat we gaan doen vandaag, en dan komen er niet eens protest stemmetjes. Maar mijn lijf doet niet mee. Ik voel de zenuwen echt overal, kloppend drukkend gevoel op mijn borst. Ik durf zo niet naar de kringloop maar ik wil ook niet afzeggen en ik weet niet wat ik moet doen.
Volgende week is mijn therapeut terug van vakantie dus dan kan ik het met haar bespreken.. maar ik ben bang dat ze er genoeg van krijgen bij de kringloop.
[ Bericht 2% gewijzigd door kuolema op 21-09-2017 12:39:25 ]
Why are you wearing that stupid man suit?
Afgelopen dagen gaan echt ruk. Lijk wel depressiever en meer OCD klachten te hebben dan dat ik al had. Hopelijk hoort dit erbij. Ze zeggen dat de AD even tijd nodig hebben om hun werking te gaan doen.
Reken er een ruime maand voor. Wanneer je nog geen verbetering merkt of het echt niet te trekken is aan de bel trekken.quote:
Afgelopen dagen gaan echt ruk. Lijk wel depressiever en meer OCD klachten te hebben dan dat ik al had. Hopelijk hoort dit erbij. Ze zeggen dat de AD even tijd nodig hebben om hun werking te gaan doen.
Nou dan heb ik nog even te gaan. Bedankt voor de info. Het is niet zo erg dat ik aan de bel hoef te trekken maar ik kom tot zowat helemaal niets meer. Zelfs fietsen wat ik afgelopen tijd graag deed kost me te veel moeite. Toch ga ik me er morgen weer toe zetten.quote:
[..]
Reken er een ruime maand voor. Wanneer je nog geen verbetering merkt of het echt niet te trekken is aan de bel trekken.
Ben wel benieuwd hoe het nu met mevrouw_voor_jou gaat. We zijn ongeveer gelijktijdig begonnen.
Ik ga na een kloten start met mijn meds (vergelijkbaar met de jouwe) nu best ok. Op veel zweten bij amper inspannen na weinig bijwerkingen en ik leef qua bezigheden een normaal leven.
Overleven gaat me dus prima af maar echt leven lukt niet echt lijkt het. Regelmatig wel dagen dat ik me ok voel en redelijk ontspannen ben en zo af en toe geniet ik ook echt van dingen maar een groot deel van de tijd begeef ik me gevoelsmatig toch in een grijze drab.
Zou willen dat ik kon pinpointen of het de depressie is of dat het iets is wat ik aan mijn leven moet veranderen maar dat lukt me nog niet.
Lezen er toevallig ex deprilijers mee die dit herkennen en willen vertellen hoe hun die stap verder hebben kunnen maken?
Overleven gaat me dus prima af maar echt leven lukt niet echt lijkt het. Regelmatig wel dagen dat ik me ok voel en redelijk ontspannen ben en zo af en toe geniet ik ook echt van dingen maar een groot deel van de tijd begeef ik me gevoelsmatig toch in een grijze drab.
Zou willen dat ik kon pinpointen of het de depressie is of dat het iets is wat ik aan mijn leven moet veranderen maar dat lukt me nog niet.
Lezen er toevallig ex deprilijers mee die dit herkennen en willen vertellen hoe hun die stap verder hebben kunnen maken?
Mijn ervaring met fietsen is dat de eerste kilometers kut met peren is en dat je je daarna meer mens voelt als je toch doorzet (nb: er konden bij mij dan ook minder leuke emoties konden loskomen).quote:
[..]
Nou dan heb ik nog even te gaan. Bedankt voor de info. Het is niet zo erg dat ik aan de bel hoef te trekken maar ik kom tot zowat helemaal niets meer. Zelfs fietsen wat ik afgelopen tijd graag deed kost me te veel moeite. Toch ga ik me er morgen weer toe zetten.
Ben wel benieuwd hoe het nu met mevrouw_voor_jou gaat. We zijn ongeveer gelijktijdig begonnen.
Hier iemand met een klote dag.
Mijn hoofd is een chaos, en ik snap serieus even niks meer van alles.
Laatst was er iemand die zij dat ze heel veel om mij gaf. Vroeger kon ik daar betekenis aan geven, nu snap ik het niet meer, ik voel het niet meer, ik geloof het niet meer. Ik ben bang om afgewezen te worden (maakt niet uit door wie) In het verleden ben ik best wel vaak afgewezen, en dat heeft me toentertijd echt stuk gemaakt. Ik bedoel, mijn ouders hebben mij naar mijn idee vaak afgewezen, Iemand die daar ook moeite mee heeft of heeft gehad?
Mijn hoofd is een chaos, en ik snap serieus even niks meer van alles.
Laatst was er iemand die zij dat ze heel veel om mij gaf. Vroeger kon ik daar betekenis aan geven, nu snap ik het niet meer, ik voel het niet meer, ik geloof het niet meer. Ik ben bang om afgewezen te worden (maakt niet uit door wie) In het verleden ben ik best wel vaak afgewezen, en dat heeft me toentertijd echt stuk gemaakt. Ik bedoel, mijn ouders hebben mij naar mijn idee vaak afgewezen, Iemand die daar ook moeite mee heeft of heeft gehad?
En ben je uiteindelijk gegaan? Vervelend hoor.. Het is denk juist goed om wel te gaan. Als je niet meer gaat wordt de drempel om wel weer te gaan steeds hoger. Alhoewel ik begrijp je ook heel goed. Ik zou er ook verrekte moeite mee hebbenquote:
Ik heb een probleem en ik snap het niet.
Ik moet vanmiddag weer naar de kringloop. En ik voel me fysiek zo onrustig dat ik er van wil huilen. Ik heb in therapie ondertussen echt wel goed die G-schema's leren gebruiken.. dus ik kan mezelf nu heel droog en nuchter vertellen wat we gaan doen vandaag, en dan komen er niet eens protest stemmetjes. Maar mijn lijf doet niet mee. Ik voel de zenuwen echt overal, kloppend drukkend gevoel op mijn borst. Ik durf zo niet naar de kringloop maar ik wil ook niet afzeggen en ik weet niet wat ik moet doen.
Volgende week is mijn therapeut terug van vakantie dus dan kan ik het met haar bespreken.. maar ik ben bang dat ze er genoeg van krijgen bij de kringloop.
Ik had dit eerder al gelezen en begonnen met schrijven, maar wist niet zo goed wat ik ervan moest maken dus weer gewist.quote:
Ik ga na een kloten start met mijn meds (vergelijkbaar met de jouwe) nu best ok. Op veel zweten bij amper inspannen na weinig bijwerkingen en ik leef qua bezigheden een normaal leven.
Overleven gaat me dus prima af maar echt leven lukt niet echt lijkt het. Regelmatig wel dagen dat ik me ok voel en redelijk ontspannen ben en zo af en toe geniet ik ook echt van dingen maar een groot deel van de tijd begeef ik me gevoelsmatig toch in een grijze drab.
Zou willen dat ik kon pinpointen of het de depressie is of dat het iets is wat ik aan mijn leven moet veranderen maar dat lukt me nog niet.
Lezen er toevallig ex deprilijers mee die dit herkennen en willen vertellen hoe hun die stap verder hebben kunnen maken?
Maar is het voor jou relevant om hier een exacte scheiding aan te kunnen brengen? Depressie is een vloeiend geheel en heeft volgens mij niet echt een vast punt zoals de atoommassa van waterstof deze heeft. Er zijn wel richtlijnen wat betreft het benoemen van depressie, maar deze kun je best arbitrair kiezen.
Ik reageer hier wel op daar ik een ex-deprilijer ben. Wat ik eraan gedaan heb, is om mijn leven dusdanig te reorganiseren dat er een steeds positievere balans ontstond tussen de negatieve en positieve dingen in m'n leven (wel oppassen dat je niet beoordelingsfouten maakt hier, soms doe je iets weg en achteraf denk je dan "ow shit, is toch anders dan ik vooraf verwacht had").
Voor de rest zijn denk ik de gebruikelijke depressie-bestrijdingsmethoden hier van toepassing. Vind de daadwerkelijke oorzaak (of oorzaken), los deze op, de zwarte wolk zal dan na verloop van tijd min of meer vanzelf gaan oplossen. Dit is (en dit weet ik uit ervaring) echter gemakkelijker gezegd dan gedaan, je zwemt min of meer continu tegen de stroom in.
Zorg voor goede bondgenoten en laat vijanden op armslengte afstand. Doe > positieve dingen in je leven en doe < negatieve dingen in je leven. Wees manager van je eigen bestaan.
Weet niet wat ik er verder van moet zeggen. Ik heb een beetje de indruk dat ik niet helemaal begrijp wat je vraag is ofzo?
Kan je niet iemand meenemen naar de kringloop? Grote ++ als het iemand is die ook dol op kringlopen is, ga desnoods een kringloopuitje doen!quote:
Ik heb een probleem en ik snap het niet.
Ik moet vanmiddag weer naar de kringloop. En ik voel me fysiek zo onrustig dat ik er van wil huilen. Ik heb in therapie ondertussen echt wel goed die G-schema's leren gebruiken.. dus ik kan mezelf nu heel droog en nuchter vertellen wat we gaan doen vandaag, en dan komen er niet eens protest stemmetjes. Maar mijn lijf doet niet mee. Ik voel de zenuwen echt overal, kloppend drukkend gevoel op mijn borst. Ik durf zo niet naar de kringloop maar ik wil ook niet afzeggen en ik weet niet wat ik moet doen.
Volgende week is mijn therapeut terug van vakantie dus dan kan ik het met haar bespreken.. maar ik ben bang dat ze er genoeg van krijgen bij de kringloop.
Wat zei je behandelaar hierover?quote:
Afgelopen dagen gaan echt ruk. Lijk wel depressiever en meer OCD klachten te hebben dan dat ik al had. Hopelijk hoort dit erbij. Ze zeggen dat de AD even tijd nodig hebben om hun werking te gaan doen.
Dat ik het de tijd moet geven. Over 4 weken heb ik weer een afspraak en als het in de tussentijd niet gaat kan ik altijd bellen.quote:
[..]
Wat zei je behandelaar hierover?
Wat maakt dan dat je die zenuwen krijgt? Is het dan als je aan een bepaalde situatie denkt waarvan je denkt dat het kan gebeuren bijvoorbeeld? Op welk moment komen die zenuwen op?quote:
Ik heb een probleem en ik snap het niet.
Ik moet vanmiddag weer naar de kringloop. En ik voel me fysiek zo onrustig dat ik er van wil huilen. Ik heb in therapie ondertussen echt wel goed die G-schema's leren gebruiken.. dus ik kan mezelf nu heel droog en nuchter vertellen wat we gaan doen vandaag, en dan komen er niet eens protest stemmetjes. Maar mijn lijf doet niet mee. Ik voel de zenuwen echt overal, kloppend drukkend gevoel op mijn borst. Ik durf zo niet naar de kringloop maar ik wil ook niet afzeggen en ik weet niet wat ik moet doen.
Volgende week is mijn therapeut terug van vakantie dus dan kan ik het met haar bespreken.. maar ik ben bang dat ze er genoeg van krijgen bij de kringloop.
Duidelijk.quote:
[..]
Dat ik het de tijd moet geven. Over 4 weken heb ik weer een afspraak en als het in de tussentijd niet gaat kan ik altijd bellen.
Vooral de eerste tijd kan lastig zijn. Heb je verder sociale activiteiten de komende 4 weken? Die kunnen je dan een beetje in de gaten houden (soms kan 't zijn dat je bijvoorbeeld niet door hebt dat je een bepaalde bijwerking ervaart, maar anderen dit wel weer zien) en een beetje met je meedenken misschien
Ik denk dat "als het echt niet gaat" een beetje het moment is dat je door de medicatie je eigen leven naar de klote aan 't helpen bent of als je leven onhoudbaar voor je wordt (voorbeeld: Stel je slaapt ipv 8u/nacht ineens nog maar 2u/nacht...dat ga je nooit lang volhouden en dan kan je beter aan de bel gaan trekken).
Op zich ben ik wel weer gewoon actief. Maar ik ben met een groep op vakantie en we ondernemen groepsgewijs vanalles dus ik hobbel gewoon lekker mee.quote:
[..]
Nou dan heb ik nog even te gaan. Bedankt voor de info. Het is niet zo erg dat ik aan de bel hoef te trekken maar ik kom tot zowat helemaal niets meer. Zelfs fietsen wat ik afgelopen tijd graag deed kost me te veel moeite. Toch ga ik me er morgen weer toe zetten.
Ben wel benieuwd hoe het nu met mevrouw_voor_jou gaat. We zijn ongeveer gelijktijdig begonnen.
Ik merk dat ik een deel van de dag redelijk opgewekt ben en echt kan genieten van de vakantie. Maar zo in de avond komen de donkere gedachten en voel ik me eigenlijk erg verdrietig daarover.
Ik weet dat een bijwerking is dat je suicidaal kan worden of heel depressief en ik twijfel of de dosering gewoon nog te laag is en ik crash of dat het dat is. Misschien stuur ik mijn psycholoog nog een mailtje hierover. Ik ben overigens niet suicidaal nu maar heb wel gedachten over dat ik er niet meer wil zijn. Het is heel gek want de gedachten zijn helder maar het gevoel erbij is niet zo intens als voor mijn medicatie. Ik heb nog een strip oxazepam overigens dus als het erger wordt zal ik die innemen.
Ik vroeg om ervaring en die gaf je dus dat is helemaal prima zo.quote:
[..]
Ik had dit eerder al gelezen en begonnen met schrijven, maar wist niet zo goed wat ik ervan moest maken dus weer gewist.
Maar is het voor jou relevant om hier een exacte scheiding aan te kunnen brengen? Depressie is een vloeiend geheel en heeft volgens mij niet echt een vast punt zoals de atoommassa van waterstof deze heeft. Er zijn wel richtlijnen wat betreft het benoemen van depressie, maar deze kun je best arbitrair kiezen.
Ik reageer hier wel op daar ik een ex-deprilijer ben. Wat ik eraan gedaan heb, is om mijn leven dusdanig te reorganiseren dat er een steeds positievere balans ontstond tussen de negatieve en positieve dingen in m'n leven (wel oppassen dat je niet beoordelingsfouten maakt hier, soms doe je iets weg en achteraf denk je dan "ow shit, is toch anders dan ik vooraf verwacht had").
Voor de rest zijn denk ik de gebruikelijke depressie-bestrijdingsmethoden hier van toepassing. Vind de daadwerkelijke oorzaak (of oorzaken), los deze op, de zwarte wolk zal dan na verloop van tijd min of meer vanzelf gaan oplossen. Dit is (en dit weet ik uit ervaring) echter gemakkelijker gezegd dan gedaan, je zwemt min of meer continu tegen de stroom in.
Zorg voor goede bondgenoten en laat vijanden op armslengte afstand. Doe > positieve dingen in je leven en doe < negatieve dingen in je leven. Wees manager van je eigen bestaan.
Weet niet wat ik er verder van moet zeggen. Ik heb een beetje de indruk dat ik niet helemaal begrijp wat je vraag is ofzo?
Wat ik voor mezelf probeer uit te vissen is hoe ik mezelf verder uit het grauwe kan tillen. Deels zal het een stuk accepteren zijn dat mijn gevoel is zoals het is en de betere momenten waarderen. Verder moet ik uiteraard actief blijven en onder de mensen blijven komen anders glij ik zo weer terug, dat is me zeker wel duidelijk.
Maar dat knagende gevoel dat het niet helemaal ok is met me wil ik aanpakken en daar kan het lezen van andermans ervaringen me misschien bij helpen.
Ja ik zit in therapie momenteel dus dat zit wel goed. Als het mis dreigt te gaan zit er direct een psychiater op.quote:
[..]
Duidelijk.
Vooral de eerste tijd kan lastig zijn. Heb je verder sociale activiteiten de komende 4 weken? Die kunnen je dan een beetje in de gaten houden (soms kan 't zijn dat je bijvoorbeeld niet door hebt dat je een bepaalde bijwerking ervaart, maar anderen dit wel weer zien) en een beetje met je meedenken misschien
Ik denk dat "als het echt niet gaat" een beetje het moment is dat je door de medicatie je eigen leven naar de klote aan 't helpen bent of als je leven onhoudbaar voor je wordt (voorbeeld: Stel je slaapt ipv 8u/nacht ineens nog maar 2u/nacht...dat ga je nooit lang volhouden en dan kan je beter aan de bel gaan trekken).
Even doorbijten dus. Slapen gaat gelukkig wel goed, daar heb ik gelukkig medicatie voor.
Dat je kunt genieten is wel een positief iets. Dat lukt mij de afgelopen dagen absoluut niet.quote:
[..]
Op zich ben ik wel weer gewoon actief. Maar ik ben met een groep op vakantie en we ondernemen groepsgewijs vanalles dus ik hobbel gewoon lekker mee.
Ik merk dat ik een deel van de dag redelijk opgewekt ben en echt kan genieten van de vakantie. Maar zo in de avond komen de donkere gedachten en voel ik me eigenlijk erg verdrietig daarover.
Ik weet dat een bijwerking is dat je suicidaal kan worden of heel depressief en ik twijfel of de dosering gewoon nog te laag is en ik crash of dat het dat is. Misschien stuur ik mijn psycholoog nog een mailtje hierover. Ik ben overigens niet suicidaal nu maar heb wel gedachten over dat ik er niet meer wil zijn. Het is heel gek want de gedachten zijn helder maar het gevoel erbij is niet zo intens als voor mijn medicatie. Ik heb nog een strip oxazepam overigens dus als het erger wordt zal ik die innemen.
Maar val je in jouw optiek terug of is meer zoals het al was? Heb zelf ook al gevraagd of ik niet gewoon meer moet hebben maar mijn behandelaar zei dat het nog te vroeg is en ik het tijd moet geven.
Maar als je twijfels hebt zou ik je psycholoog mailen. Kan wellicht ook wat rust geven.
Ik ben uiteindelijk niet gegaan. Heb me netjes afgemeld en het uitgelegd. Ik heb niet zo'n last van dat "dan durf je straks niet meer".. zeg maar. Ik moet vooral niet te hard over mijn grenzen heen denderen.
En half jaar geleden had ik iedere dag paniekaanvallen. Nu was dit de enige echte.
Elv, je vroeg nog naar specifieke gedachtes. Maar die had ik niet echt, het was echt de fysieke spanning. Ik heb oprecht geen donkere gedachtes bij de kringloop buiten dan dat ik bang ben dat ik niet snel genoeg wen, maar daar heb ik een gesprek over gehad.. en ze vinden het juist heel knap hoe ik bezig ben.
Dinsdag weer een poging. Woensdag is mijn therapeut eindelijk terug van vakantie. Kunnen we verder.
En half jaar geleden had ik iedere dag paniekaanvallen. Nu was dit de enige echte.
Elv, je vroeg nog naar specifieke gedachtes. Maar die had ik niet echt, het was echt de fysieke spanning. Ik heb oprecht geen donkere gedachtes bij de kringloop buiten dan dat ik bang ben dat ik niet snel genoeg wen, maar daar heb ik een gesprek over gehad.. en ze vinden het juist heel knap hoe ik bezig ben.
Dinsdag weer een poging. Woensdag is mijn therapeut eindelijk terug van vakantie. Kunnen we verder.
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |