Heb je niet veel goede vrienden of moeite om aansluiting te vinden?
Of het gevoel dat niemand je aardig vindt en dat niemand je mag?
Vind je het moeilijk om contacten te maken?
Lees je mee op FOK! maar durf je zelf niet te posten?
Dan is dit topic voor jou.
Aangezien ik zelf mensen tegen het lijf loop die met deze problemen kampen, vind ik het een mooi moment om hiermee een opening te geven.
Vind hier gelijkgestemden, kruip uit je schulp en post hier als jij je aangesproken voelt.
Voel je welkom!
De manier verdient misschien geen schoonheidsprijs, maar is ook geen ramp.quote:Op maandag 21 september 2015 19:52 schreef Kokoswater het volgende:
[..]
Ik vond de manier waarop ik wegliep wat minder, maar ja, eigenlijk is het weglopen opzich niet verkeerd. Zo had ik het niet bekeken.
Wat betreft de interesses: ik heb een paar vrienden waar ik een aantal van mijn interesses kan bespreken. Ik heb alleen zulke uiteenlopende interesses (acteren, bordspellen, films, uitgaan) dat ik bij elke interesse wel een/een paar kennissen heb waar ik goed mee kan praten, maar iemand die echt bij me aansluit vind ik eigenlijk nooit.
Maar ik denk niet dat dat veel te maken heeft met niet meekomen. Ik weet het zelf ook niet zo goed. Ik heb heel veel theorieën, maar als ik daaraan denk maak ik mezelf gek.Het meekomen gaat langzaam aan wel steeds beter, dat hoor ik ook van de jongen waaraan ik het Aspergerverhaal ook heb verteld. Dus het ligt toch vooral in de sociale hoek denk ik.
Eigenlijk hoef je jezelf niet eens te verantwoorden naar een ander wat dat betreft.
Jij voelde op dat moment misschien teveel spanning?
Daar loop je beter van weg dan dat je je er in mee laat slepen.
Dat je wegliep was voor jezelf kiezen en dat is prima.
Leuke en veelzijdige interesses heb je.
Iemand die volledig bij je aansluit is lastig te vinden.
Als je met de ene vriend een bepaalde interesse kunt delen en met een andere vriend een andere interesse, heb je in elk geval dat al gemeen en om over te praten.
Wie weet kom je hier in dit topic iemand tegen met meer dezelfde interesses.
Je denk teveel.
Dat maakt ook dat je beren op wegen gaat zien, bergen van drempels gaat maken en je veel meer zorgen maakt dan nodig is.
Heb je begeleiding of therapie na je diagnose?
Waarom dequote:
Zie voornamelijk veel mensen met Aspie hier
?Valt gewoon op, echter wil niemand voor het hoofd stoten met die opmerking.quote:
Dankjewel.quote:Op maandag 21 september 2015 20:11 schreef ALTER-EGO het volgende:
[..]
De manier verdient misschien geen schoonheidsprijs, maar is ook geen ramp.
Eigenlijk hoef je jezelf niet eens te verantwoorden naar een ander wat dat betreft.
Jij voelde op dat moment misschien teveel spanning?
Daar loop je beter van weg dan dat je je er in mee laat slepen.
Dat je wegliep was voor jezelf kiezen en dat is prima.
Leuke en veelzijdige interesses heb je.
Iemand die volledig bij je aansluit is lastig te vinden.
Als je met de ene vriend een bepaalde interesse kunt delen en met een andere vriend een andere interesse, heb je in elk geval dat al gemeen en om over te praten.
Wie weet kom je hier in dit topic iemand tegen met meer dezelfde interesses.
Je denk teveel.
Dat maakt ook dat je beren op wegen gaat zien, bergen van drempels gaat maken en je veel meer zorgen maakt dan nodig is.
Heb je begeleiding of therapie na je diagnose?
Nee, ik had alleen nog een paar praatsessies 1 op 1 over mijn problemen. Ze hebben een beetje geholpen.Ah zo.quote:
[..]
Valt gewoon op, echter wil niemand voor het hoofd stoten met die opmerking.
Wist niet of hoe ik die smiley moest opvatten.
Kon zijn dat je zelf ook Asperger hebt.
Hoe gaat het met je?
YW.quote:
[..]
Dankjewel.
Dat is alles?
Je krijgt een diagnose en daarna moet je zelf maar uitzoeken hoe je er mee omgaat?
Ja eigenlijk wel, we dachten allebei dat ik wel klaar was daar, maar ik weet niet wat gebruikelijk is eigenlijkquote:
[..]
YW.
Dat is alles?
Je krijgt een diagnose en daarna moet je zelf maar uitzoeken hoe je er mee omgaat?
Lijkt mij niet gebruikelijk.quote:
[..]
Ja eigenlijk wel, we dachten allebei dat ik wel klaar was daar, maar ik weet niet wat gebruikelijk is eigenlijk
Ik vind het in ieder geval zeer vreemd.
Je krijgt op je 24e een diagnose van iets waar je mee geboren bent.
Daar heb je 24 jaar mee moeten leven zonder dit te beseffen.
In die 24 jaar heb jij je aangepast aan andere mensen om mee te kunnen komen.
Daarbij heb je waarschijnlijk veel meer van jezelf gevraagd dan wat je eigenlijk aankon.
Je zou op zijn minst verwachten dat ze je met therapie begeleiden om je te leren begrijpen hoe jij je het beste aan bepaalde situaties aan kan passen zonder dat je daarbij jezelf uit het oog verliest.
Als ik jou was zou ik eens langs je huisarts gaan om hem te vragen naar een verwijzing voor geschikte therapie.
Ik denk dat je daar veel baat bij zou kunnen hebben.
Niet zo goed natuurlijkquote:
[..]
Ah zo.
Wist niet of hoe ik die smiley moest opvatten.
Kon zijn dat je zelf ook Asperger hebt.
Hoe gaat het met je?
Meneer wij zien vanwege alles wat u gezien en meegemaakt hebt in uw leven, dat u overduidelijk een PTST heeft en enorm zwaar. Echter kunnen wij u niet helpen, hoe en waar weten wij niet. Dat is nu drie jaar geleden, zit nog steeds wachten ondanks actieve inzet van mijn eigen. Komisch ergensquote:
[..]
YW.
Dat is alles?
Je krijgt een diagnose en daarna moet je zelf maar uitzoeken hoe je er mee omgaat?
Als je er over wilt praten, doen hé. Er zijn hier luisterende begripvolle oren.quote:
quote:
Meneer wij zien vanwege alles wat u gezien en meegemaakt hebt in uw leven, dat u overduidelijk een PTST heeft en enorm zwaar. Echter kunnen wij u niet helpen, hoe en waar weten wij niet. Dat is nu drie jaar geleden, zit nog steeds wachten ondanks actieve inzet van mijn eigen. Komisch ergens
Dat vind ik echt te belachelijk voor woorden.
Helaas weet ik dat dit vaker voorkomt, gevolg van de vervlakking van deze maatschappij?
Onderneem je zelf geen actie meer?|
Je komt op mij over als iemand die assertief kan zijn als het nodig is.
quote:
[..]
Als je er over wilt praten, doen hé. Er zijn hier luisterende begripvolle oren.
[..]
Dat vind ik echt te belachelijk voor woorden.
Helaas weet ik dat dit vaker voorkomt, gevolg van de vervlakking van deze maatschappij?
Onderneem je zelf geen actie meer?|
Je komt op mij over als iemand die assertief kan zijn als het nodig is.
Praten erover doe ik nimmer, enkel in code-taal en daar heb je niets aan. Zeker vervlakking van de maatschappij, en een kostenplaatje zover zelf begrepen heb. Het is ook belachelijk, daarom reageer en gedrag mij gewoon wat vreemder en anders, prachtige manier om mensen op een gepaste afstand te houden.quote:
[..]
Als je er over wilt praten, doen hé. Er zijn hier luisterende begripvolle oren.
[..]
Dat vind ik echt te belachelijk voor woorden.
Helaas weet ik dat dit vaker voorkomt, gevolg van de vervlakking van deze maatschappij?
Onderneem je zelf geen actie meer?|
Je komt op mij over als iemand die assertief kan zijn als het nodig is.
Als het nodig is zeker, maar dan moeten er wel middelen zijn, en die zijn er amper daarnaast is er bij mij ook een flinke mis diagnose gesteld, zorgverzekeraar stelt simpel wij betalen geen tweede diagnose meer, wat er dan op neer komt dat je het zelf mag betalen. Wat helemaal van de zotte is.
quote:
[..]
[..]
Hoi RaXz.
We "kennen" elkaar uit het "wat luister je nu" topic.
Leuk om je ook hier te zien.
Soms heb je even een periode voor jezelf nodig, zonder te veel mensen.
Maar na een poosje gaat dat toch knagen denk ik.
Iemand om van gedachten mee te wisselen is ook erg prettig.
Bij mij was het ook een poos stil op internet vlak, een beetje lezen en muziek posten en dat was het wel, en nu heb ik geen zin meer om stil te zijn en wat meer te praten.
quote:
[..]
[..]
Praten erover doe ik nimmer, enkel in code-taal en daar heb je niets aan. Zeker vervlakking van de maatschappij, en een kostenplaatje zover zelf begrepen heb. Het is ook belachelijk, daarom reageer en gedrag mij gewoon wat vreemder en anders, prachtige manier om mensen op een gepaste afstand te houden.
Als het nodig is zeker, maar dan moeten er wel middelen zijn, en die zijn er amper daarnaast is er bij mij ook een flinke mis diagnose gesteld, zorgverzekeraar stelt simpel wij betalen geen tweede diagnose meer, wat er dan op neer komt dat je het zelf mag betalen. Wat helemaal van de zotte is.
Ik ben soms best goed in code taal.
Vreemd en anders is in de huidige maatschappij een verademing.
Voor mij dan.
Ik ben bekend met misstanden binnen de hulpverlening.
Is iets waar ik niet blij van word, de wetenschap dat er zoveel mensen rondlopen die de moed opgeven en het er maar bij laten zitten omdat ze het gevoel hebben nergens terecht te kunnen.
Ik herken het.quote:
[..]
Bij mij was het ook een poos stil op internet vlak, een beetje lezen en muziek posten en dat was het wel, en nu heb ik geen zin meer om stil te zijn en wat meer te praten.
Heb zelf ook enkele jaren zo geleefd.
Ben daar nu uitgebroken en leef weer helemaal op.
Fijn gevoel is dat.
Zeg dat wel, ik begon er zelf al een beetje depri van te worden, enige contact was familie en werk, ook goed en om blij mee te zijn maar er is ook een wereld buiten dat om.quote:
[..]
Ik herken het.
Heb zelf ook enkele jaren zo geleefd.
Ben daar nu uitgebroken en leef weer helemaal op.
Fijn gevoel is dat.
Weet je nog dat ik je in het muziektopic vroeg naar je tekeningen, toen ik je verwisselde met iemand anders?quote:
[..]
Zeg dat wel, ik begon er zelf al een beetje depri van te worden, enige contact was familie en werk, ook goed en om blij mee te zijn maar er is ook een wereld buiten dat om.
Je zei toen dat je vroeger wel tekende.
Ben je dat ook terug aan het oppakken?
Nee nog steeds niet, ik tekende normaal via de computer maar daarvoor moet ik eerst meer leren, wellicht is het plan om eerst maar eens traditioneel tekenen op te pakken, helaas ontbreekt er nogal wat aan inspiratie.quote:
[..]
Weet je nog dat ik je in het muziektopic vroeg naar je tekeningen, toen ik je verwisselde met iemand anders?
Je zei toen dat je vroeger wel tekende.
Ben je dat ook terug aan het oppakken?
Dat is wel zo. Als ik zo iets hoor heb ik gelijk geen interesse meer. Maar goed. Het is meer dan dat. Ik heb ook altijd het gevoel dat ik altijd maar een irritant aanhangsel ben bij vrienden. Dat ik meer tot last ben dan hun leven verrijk. Dat komt wss omdat ik vroeger best veel gepest ben op de basisschool. Ik hing altijd buiten de boot met spelletjes. De meisjes durfden me niet aan te raken met spelletjes( nee geen vieze spelletjesquote:
[..]
Wie vind dat nu leuk om naar aangedikte verhalen te luisteren, niemand. Word echt helemaal gek van iedereen en dat reizen van ze. Pleur op, pleur op hoef het niet constant te horen.
). Het is niet dat ik nou ontzettend lelijk ben ofzo. Heb/had geen extreme hoeveelhuis puisten, acne of wat dan ook. Alleen een grote neus.SPOILER: wat persoonlijke informatieIK ben 27 jaar. Man. Samenwonend en 3 jaar een relatie.
Blijf doorgaan hoorquote:
[..]
Ik ben soms best goed in code taal.
Vreemd en anders is in de huidige maatschappij een verademing.
Voor mij dan.
Ik ben bekend met misstanden binnen de hulpverlening.
Is iets waar ik niet blij van word, de wetenschap dat er zoveel mensen rondlopen die de moed opgeven en het er maar bij laten zitten omdat ze het gevoel hebben nergens terecht te kunnen.
Kom hier eens kijken:quote:
[..]
Nee nog steeds niet, ik tekende normaal via de computer maar daarvoor moet ik eerst meer leren, wellicht is het plan om eerst maar eens traditioneel tekenen op te pakken, helaas ontbreekt er nogal wat aan inspiratie.
Tekenen als Therapie
Wie weet kun je daar inspiratie opdoen.
En anders gewoon een stuk papier pakken en zonder nadenken gaan tekenen.
Zien wat daar uitkomt.
Ben ik ook weer gaan doen en voel me daar heel goed bij.
Ik tekende ruim 10 jaar geleden ook veel digitaal.
Kon ik me het beste in uitleven.
Heb dat ook jaren niet gedaan.
Begin er nu weer een beetje in terug te komen, maar de programma's die ik toen gebruikte en fijn vond bestaan niet meer.
Ben het mezelf nu opnieuw allemaal aan het aanleren.
Voordeel van autodidact zijn.
Goed zo, niet opgeven.quote:
Al denk ik sowieso niet dat je een opgever bent.
Probleem voor mij is kan niet anders dan met ''lastige mensen'' om te gaan al heel mijn leven. Normaal is voor mij juist vreemd. Als een ander niet doof blind, autisme, of wat dan ook heeft dan weet ik mij er zelden maar raad mee. Dat is al vanaf kinds af aan zo bij mij. Ben wel gepest omdat ik altijd teveel geduld had.quote:
[..]
Dat is wel zo. Als ik zo iets hoor heb ik gelijk geen interesse meer. Maar goed. Het is meer dan dat. Ik heb ook altijd het gevoel dat ik altijd maar een irritant aanhangsel ben bij vrienden. Dat ik meer tot last ben dan hun leven verrijk. Dat komt wss omdat ik vroeger best veel gepest ben op de basisschool. Ik hing altijd buiten de boot met spelletjes. De meisjes durfden me niet aan te raken met spelletjes( nee geen vieze spelletjesSPOILER: wat persoonlijke informatieIK ben 27 jaar. Man. Samenwonend en 3 jaar een relatie.
Er is zoveel wat ik niet vertel. Opgeven staat niet in mijn woordenboek, en daar ligt ook weer een probleem.quote:
[..]
Goed zo, niet opgeven.
Al denk ik sowieso niet dat je een opgever bent.
Wat ik wil zeggen stoot zeer bewust mensen af tot mijn wraak zich heeft opgelost. Vandaar ook het vage gedrag mij op fora en andere plaatsen. Maar word er langzaam wel moe en uitgeput van, laat dat vast staan.
Dat is soort van herkenbaar, alleen wel in een iets mindere vorm. Voorbeeld, op m'n werk is een collega wie best wel een rare snuiter is. In zijn doen en laten en vooral in zijn principes. Bijna niemand kan goed met hem praten behalve ik. We kunnen uren lang lullen over koetjes en kalfjes. Maar hij is bekend. Zodra iemand onbekend is weet ik me geen raad hoe over koetjes en kalfjes te praten. Ben dan veelte bang dat ik teveel domme dingen zeg en ze me gelijk een sukkel vinden.quote:
[..]
Probleem voor mij is kan niet anders dan met ''lastige mensen'' om te gaan al heel mijn leven. Normaal is voor mij juist vreemd. Als een ander niet doof blind, autisme, of wat dan ook heeft dan weet ik mij er zelden maar raad mee. Dat is al vanaf kinds af aan zo bij mij. Ben wel gepest omdat ik altijd teveel geduld had.
Dat is wel vreemd natuurlijk, kan zelf wel in principe met iedereen praten en ben dan nergens bang voor. Misschien dat wel een beetje los kunnen laten zou niet erg zijn, als je dat kunt natuurlijk.quote:
[..]
Dat is soort van herkenbaar, alleen wel in een iets mindere vorm. Voorbeeld, op m'n werk is een collega wie best wel een rare snuiter is. In zijn doen en laten en vooral in zijn principes. Bijna niemand kan goed met hem praten behalve ik. We kunnen uren lang lullen over koetjes en kalfjes. Maar hij is bekend. Zodra iemand onbekend is weet ik me geen raad hoe over koetjes en kalfjes te praten. Ben dan veelte bang dat ik teveel domme dingen zeg en ze me gelijk een sukkel vinden.
Zonder na denken tekenen is nog het best, ik denk dat ik daar te perfectionistisch voor ben geworden, dan is het nooit goed en kan ik niet zomaar wat tekenen, misschien moet ik dat maar eens proberen aan de kant te zetten en zomaar weer wat te tekenen.quote:
[..]
Kom hier eens kijken:
Tekenen als Therapie
Wie weet kun je daar inspiratie opdoen.
En anders gewoon een stuk papier pakken en zonder nadenken gaan tekenen.
Zien wat daar uitkomt.
Ben ik ook weer gaan doen en voel me daar heel goed bij.
Ik tekende ruim 10 jaar geleden ook veel digitaal.
Kon ik me het beste in uitleven.
Heb dat ook jaren niet gedaan.
Begin er nu weer een beetje in terug te komen, maar de programma's die ik toen gebruikte en fijn vond bestaan niet meer.
Ben het mezelf nu opnieuw allemaal aan het aanleren.
Voordeel van autodidact zijn.
Veel succes en bovenal plezier met het aanleren.
Als je ooit de behoefte mocht voelen om te willen praten... je weet me te bereiken via PM.quote:
[..]
Er is zoveel wat ik niet vertel. Opgeven staat niet in mijn woordenboek, en daar ligt ook weer een probleem.
Je bent een beetje hard voor jezelf vind ik.
En daar zet ik vraagtekens bij.
Is dat omdat je vindt dat je niet anders verdiend?
Of is dat je manier om te overleven in deze wereld?
Ik denk namelijk dat jij jezelf heel veel te kort doet.
Hoe kun je wraak voelen tegen de mensen die wel met je begaan zijn en die niet over je oordelen?quote:Op maandag 21 september 2015 21:54 schreef War-horse het volgende:
Best grappig ergens, tot ik mij deed aanmelden op dit forum was ik zeer populair had alles en ondanks wat men van mij denkt, heb altijd twee levens gehad. Maar over dat leven spreek ik niet, wil ik niet, kan ik niet, en sleep ik mijn graaf in. Wil best vrienden, maar ben toch uit op wraak en vrijwel iedereen die mij echt kent weet dat ook. Al vind ik het leuk om te zeveren met een ieder hoor
Wat ik wil zeggen stoot zeer bewust mensen af tot mijn wraak zich heeft opgelost. Vandaar ook het vage gedrag mij op fora en andere plaatsen. Maar word er langzaam wel moe en uitgeput van, laat dat vast staan.
Daarmee uit je je wraak niet op de juiste mensen.
Ik snap dat je je vertrouwen in de mensheid hebt verloren, maar er zijn heus nog wel uitzonderingen in deze wereld.
Soms zitten die vlak onder je neus.
Zo zonde om daar aan voorbij te lopen.
Doen! Loslaten, niet nadenken, geen verwachtingen scheppen, geen eisen stellen aan jezelf.quote:
[..]
Zonder na denken tekenen is nog het best, ik denk dat ik daar te perfectionistisch voor ben geworden, dan is het nooit goed en kan ik niet zomaar wat tekenen, misschien moet ik dat maar eens proberen aan de kant te zetten en zomaar weer wat te tekenen.
Veel succes en bovenal plezier met het aanleren.
Dat kan echt werken om er weer terug in te komen.
Ik leer op mijn eigen manier.
Uiteindelijk bereik ik dan via 10 omwegen een resultaat waar ik tevreden mee ben.
Ben niet technisch genoeg om de programma's echt te begrijpen.
Het is een vicieuze cirkel die ik moet doorbreken. Maar dat is heel erg lastigquote:
[..]
Dat is wel vreemd natuurlijk, kan zelf wel in principe met iedereen praten en ben dan nergens bang voor. Misschien dat wel een beetje los kunnen laten zou niet erg zijn, als je dat kunt natuurlijk.
Helemaal als je verder niet echt iemand hebt waar ik op verder kan bouwen. En ergens zomaar heen gaan doe ik niet want een kroeg is mij veelte druk. Ik versta dan ook heel slecht wat mensen zeggen, bevorderd een gesprek ook niet echt en verder zijn er niet veel dingen te doen hier in dit kleine dorp. Omliggende steden hebben veelal kroegen waar ik dus niet kom.Dank je maar zal ik niet snel doen, enkel desinformatiequote:
[..]
Als je ooit de behoefte mocht voelen om te willen praten... je weet me te bereiken via PM.
Je bent een beetje hard voor jezelf vind ik.
En daar zet ik vraagtekens bij.
Is dat omdat je vindt dat je niet anders verdiend?
Of is dat je manier om te overleven in deze wereld?
Ik denk namelijk dat jij jezelf heel veel te kort doet.
In mijn geval is hard zijn voor jezelf juist goed, was anders allang dood. Mensen beseffen dat schijnbaar niet goed. Dat heet overleven, ja.
Dat word gewoon lastig bovendien zijn dat veelal Nederlanders, en dat is op een forum prima buitenom een internet wat minder. En wraak kan op meerdere manieren.quote:
[..]
Hoe kun je wraak voelen tegen de mensen die wel met je begaan zijn en die niet over je oordelen?
Daarmee uit je je wraak niet op de juiste mensen.
Ik snap dat je je vertrouwen in de mensheid hebt verloren, maar er zijn heus nog wel uitzonderingen in deze wereld.
Soms zitten die vlak onder je neus.
Zo zonde om daar aan voorbij te lopen.
Geen familie? Gewoon als vraag? Een kroeg is ook nooit mijn ding geweest, woon al jaren in een dorp maar dat was bewust. over een tijd ga ik wel naar ene grote stad, gewoon omdat dat veel beter is. Overweeg dat eens, net als vrijwilligerswerk.quote:
[..]
Het is een vicieuze cirkel die ik moet doorbreken. Maar dat is heel erg lastig
Dat is aan jou War-horse.quote:
[..]
Dank je maar zal ik niet snel doen, enkel desinformatie
In mijn geval is hard zijn voor jezelf juist goed, was anders allang dood. Mensen beseffen dat schijnbaar niet goed. Dat heet overleven, ja.
.
Wil aleen dat je weet dat de mogelijkheid er is.
Ook naar chitchat wil ik best luisteren.
Jij vindt dat hard zijn voor jezelf goed, ik ben het daar niet mee eens.
Kan me zo indenken wat je er toe beweegt, maar dan nog.
Waarom zo'n aversie tegen "alle" Nederlanders?quote:
[..]
Dat word gewoon lastig bovendien zijn dat veelal Nederlanders, en dat is op een forum prima buitenom een internet wat minder. En wraak kan op meerdere manieren.
Wraak,ik ken die emotie gelukkig niet.
Lijkt me een zware last om te dragen.
Kan me niet voorstellen dat je echt gelukkig bent met hoe je leeft.
Zal het eens rechtuit zeggen als jij op je knieën word gezet en ze zetten een geladen pistool op je hoofd word je wel wat scherper in de omgang met mensen. Kennis van mij is zelfs zo erg dat als je onverwachts achter hem gaat staan gelijk tegen de grond aan gaat. Wie dan ook, dat is waar ik zelf ook mee te maken heb.quote:
[..]
Dat is aan jou War-horse.
Wil aleen dat je weet dat de mogelijkheid er is.
Ook naar chitchat wil ik best luisteren.
Jij vindt dat hard zijn voor jezelf goed, ik ben het daar niet mee eens.
Kan me zo indenken wat je er toe beweegt, maar dan nog.
[..]
Waarom zo'n aversie tegen "alle" Nederlanders?
Wraak,ik ken die emotie gelukkig niet.
Lijkt me een zware last om te dragen.
Kan me niet voorstellen dat je echt gelukkig bent met hoe je leeft.
Altijd gezeik gehad met Nederlanders, vanaf dag 1 dan krijg je dat. Altijd de lul met pesterijen door Nederlanders en niet door de ''Buitenlander'' dan word het lastig, ook heeft de Nederlandse cultuur zo zijn dingen die mij niet aanspreken. Heb best een paar kennissen welke Nederlands zijn hoor en haten doe ik ze echt niet, eigenlijk heb ik niets met de hele West-Europese instelling en doen en laten.quote:
[..]
Dat is aan jou War-horse.
Wil aleen dat je weet dat de mogelijkheid er is.
Ook naar chitchat wil ik best luisteren.
Jij vindt dat hard zijn voor jezelf goed, ik ben het daar niet mee eens.
Kan me zo indenken wat je er toe beweegt, maar dan nog.
[..]
Waarom zo'n aversie tegen "alle" Nederlanders?
Wraak,ik ken die emotie gelukkig niet.
Lijkt me een zware last om te dragen.
Kan me niet voorstellen dat je echt gelukkig bent met hoe je leeft.
Even dit, men doet heel arrogant over opleiding, reizen, geld, en wat ze hebben. Dat zijn zaken die mij niet echt boeien. Maar bij mij is het meer, hoeveel mensen heb jij gered? Was je daar voor iemand die op de grond lag te sterven? Dan kijken ze je raar aan, zo van jij spoort niet. Terwijl juist die mensen geen poot uitsteken voor een ander. Dat is ook een deel van mijn PTSS, dat stukje. Mij boeit dat niet, mij boeit dat allemaal niets meer wat iemand heeft, want ik weet dat je dat alles in een luttele seconde kwijt kunt zijn.
Dat begreep ik al wel.quote:
[..]
Zal het eens rechtuit zeggen als jij op je knieën word gezet en ze zetten een geladen pistool op je hoofd word je wel wat scherper in de omgang met mensen. Kennis van mij is zelfs zo erg dat als je onverwachts achter hem gaat staan gelijk tegen de grond aan gaat. Wie dan ook, dat is waar ik zelf ook mee te maken heb.
[quote]
[..]
Altijd gezeik gehad met Nederlanders, vanaf dag 1 dan krijg je dat. Altijd de lul met pesterijen door Nederlanders en niet door de ''Buitenlander'' dan word het lastig, ook heeft de Nederlandse cultuur zo zijn dingen die mij niet aanspreken. Heb best een paar kennissen welke Nederlands zijn hoor en haten doe ik ze echt niet, eigenlijk heb ik niets met de hele West-Europese instelling en doen en laten.
Even dit, men doet heel arrogant over opleiding, reizen, geld, en wat ze hebben. Dat zijn zaken die mij niet echt boeien. Maar bij mij is het meer, hoeveel mensen heb jij gered? Was je daar voor iemand die op de grond lag te sterven? Dan kijken ze je raar aan, zo van jij spoort niet. Terwijl juist die mensen geen poot uitsteken voor een ander. Dat is ook een deel van mijn PTSS, dat stukje. Mij boeit dat niet, mij boeit dat allemaal niets meer wat iemand heeft, want ik weet dat je dat alles in een luttele seconde kwijt kunt zijn.
Maar wat dat betreft leidt je twee levens.
In dat ene leven moet je constant op je hoede zijn.
Altijd om je heen kijken en leven in wantrouwen.
Zou fijn zijn als je daaruit af en toe kunt ontsnappen naar je andere leven.
En daarin een veilige thuishaven kunt vinden, de warmte die je nu ontbeert.
Je bent een goeie gast, ben ik van overtuigd
Je verdient echt zoveel meer dan dit leven wat je nu leidt.
No offence,maar je bent ook niet in een normale situatie opgegroeid.
Wat jij hebt meegemaakt is vreselijk.
Dat soort mensen zijn vreselijk.
Ik ben Nederlander, maar leef niet naar de voorbeelden die je noemt.
Niet alle Nederlanders zijn zo verhard en egocentrisch.
Zou willen dat je meer van het goede soort mensen leert kennen.
Oh maar dat wil ik ook wel een normaal leven maar dat gaat zo lastig als de rest alles in een zekere zin heeft. Sorry dat is gewoon niet tof, zo van oh ben naar Australië geweest, en heb mijn studie dit en dat gedaan, en mijn ouders en familie zijn zo tof op zo'n manier dat ze helemaal geweldig zijn en dat ook zo vinden.quote:
[..]
Dat begreep ik al wel.
Maar wat dat betreft leidt je twee levens.
In dat ene leven moet je constant op je hoede zijn.
Altijd om je heen kijken en leven in wantrouwen.
Zou fijn zijn als je daaruit af en toe kunt ontsnappen naar je andere leven.
En daarin een veilige thuishaven kunt vinden, de warmte die je nu ontbeert.
Je bent een goeie gast, ben ik van overtuigd
Je verdient echt zoveel meer dan dit leven wat je nu leidt.
No offence,maar je bent ook niet in een normale situatie opgegroeid.
Wat jij hebt meegemaakt is vreselijk.
Dat soort mensen zijn vreselijk.
Ik ben Nederlander, maar leef niet naar de voorbeelden die je noemt.
Niet alle Nederlanders zijn zo verhard en egocentrisch.
Zou willen dat je meer van het goede soort mensen leert kennen.
Dan word dat echt zo irritant, snap ook wel dat er anderen zijn die anders leven dat weet ik maar ze zijn zeldzaam dat meen ik. Maar ben ze wel tegengekomen toe ze Buitenlands waren. Wat ook niet makkelijker maakt is en blijft het feit dat ik heel hard ben naar vooral mijzelf, als kind al deed ik militaire trainingsbanen bestormen, en of nu gewond ben of niet doorgaan moet en zal.
Op dit moment ook, ergens mee bezig dat zijn mensen, daar word je gewoon eng van. En dat is wel waar ik mij mee bezig houd. In de afgelopen anderhalf jaar zijn twee goede kennissen omgekomen, door geweervuur. Dan hoor je men al gelijk zeggen, crimineel zeker? Dan ben ik ook een crimineel, zonder ook maar een strafblad of ooit een boete gehad te hebben. Snap je hoe dat voelt... Zet je leven op het spel en je word als een lul behandeld, en ook dat gejank om bewijs, foto's, video's, documenten ben je helemaal gek, denk ik dan.
Ik kijk niet naar je als een crimineel en ik behandel je niet als een lul.quote:Op dinsdag 22 september 2015 00:11 schreef War-horse het volgende:
[..]
Oh maar dat wil ik ook wel een normaal leven maar dat gaat zo lastig als de rest alles in een zekere zin heeft. Sorry dat is gewoon niet tof, zo van oh ben naar Australië geweest, en heb mijn studie dit en dat gedaan, en mijn ouders en familie zijn zo tof op zo'n manier dat ze helemaal geweldig zijn en dat ook zo vinden.
Dan word dat echt zo irritant, snap ook wel dat er anderen zijn die anders leven dat weet ik maar ze zijn zeldzaam dat meen ik. Maar ben ze wel tegengekomen toe ze Buitenlands waren. Wat ook niet makkelijker maakt is en blijft het feit dat ik heel hard ben naar vooral mijzelf, als kind al deed ik militaire trainingsbanen bestormen, en of nu gewond ben of niet doorgaan moet en zal.
Op dit moment ook, ergens mee bezig dat zijn mensen, daar word je gewoon eng van. En dat is wel waar ik mij mee bezig houd. In de afgelopen anderhalf jaar zijn twee goede kennissen omgekomen, door geweervuur. Dan hoor je men al gelijk zeggen, crimineel zeker? Dan ben ik ook een crimineel, zonder ook maar een strafblad of ooit een boete gehad te hebben. Snap je hoe dat voelt... Zet je leven op het spel en je word als een lul behandeld, en ook dat gejank om bewijs, foto's, video's, documenten ben je helemaal gek, denk ik dan.
Heb respect voor hoe jij je door het leven geslagen hebt en hoe sterk je daar bent uitgekomen.
Ik veroordeel je niet om wat je doet, ik kijk naar wie je bent.
Tuurlijk interesseert dat!quote:
Met mij gaat het ook wel goed hoor, mocht het jullie iets interesseren. Er zit zelfs een meisje in mn klas die ik best wel leuk vindt
En vind het fijn om te horen dat het goed met je gaat.
Vindt dat meisje jou ook leuk?
Ik weet niet of ze me leuk-leuk vindt, maar we zijn al best goeie vrienden en ze lacht om mijn grappen (ook al kennen we elkaar pas een week)quote:
[..]
Tuurlijk interesseert dat!
En vind het fijn om te horen dat het goed met je gaat.
Vindt dat meisje jou ook leuk?
Jij niet, de rest welquote:
[..]
Ik kijk niet naar je als een crimineel en ik behandel je niet als een lul.
Heb respect voor hoe jij je door het leven geslagen hebt en hoe sterk je daar bent uitgekomen.
Ik veroordeel je niet om wat je doet, ik kijk naar wie je bent.
Sterk uitgekomen? Zenuwschade, blijvend rugletsel gehoorschade, verlies van zicht en epilepsie en de rest van mijn leven een pijn door heel mijn lijf dat komt er ook nog eens bij. En loop als een kreupele omdat mijn knieën al versleten zijn. Bedoel maar
Goed zo, nou probeer dat meisje eens stiekem een beetje te versierenquote:
Met mij gaat het ook wel goed hoor, mocht het jullie iets interesseren. Er zit zelfs een meisje in mn klas die ik best wel leuk vindt
Leuk zeg!quote:
[..]
Ik weet niet of ze me leuk-leuk vindt, maar we zijn al best goeie vrienden en ze lacht om mijn grappen (ook al kennen we elkaar pas een week)
Zo zie je hoe snel dat kan gaan.
Een paar weken geleden voelde je je nog eenzaam en ongeliefd en nu maak je al zulke sprongen.
Trots op je.
Dat zijn lichamelijke mankementen. Overigens heel vervelend dat je op jouw leeftijd al zo lichamelijk "versleten" bent.quote:
[..]
Jij niet, de rest wel
Sterk uitgekomen? Zenuwschade, blijvend rugletsel gehoorschade, verlies van zicht en epilepsie en de rest van mijn leven een pijn door heel mijn lijf dat komt er ook nog eens bij. En loop als een kreupele omdat mijn knieën al versleten zijn. Bedoel maar
Heb je dat ook nog eens na al je geestelijke wonden.
Ik heb het over geestelijk sterk.
Dat ben je wel degelijk.
Misschien wel te sterk. Wat in je nadeel kan gaan werken.
Teveel opkroppen breekt op een gegeven moment op.
Nee geen familie. Is er wel maar de familie aan vaders kant heb ik al jaren niet meer gezien of gesproken. Zelfde geld voor m'n vader. Moederskant familie heb ik totaal geen klik mee. Zijn allemaal een beetje hypocriet + neefjes en nichtjes die de tienerjaren ontschoten zijn. Samen met mn half zus zijn wij ver de oudsten in de familie.quote:
[..]
Geen familie? Gewoon als vraag? Een kroeg is ook nooit mijn ding geweest, woon al jaren in een dorp maar dat was bewust. over een tijd ga ik wel naar ene grote stad, gewoon omdat dat veel beter is. Overweeg dat eens, net als vrijwilligerswerk.
Blijven rennen...quote:
[..]
Dat zijn lichamelijke mankementen. Overigens heel vervelend dat je op jouw leeftijd al zo lichamelijk "versleten" bent.
Heb je dat ook nog eens na al je geestelijke wonden.
Ik heb het over geestelijk sterk.
Dat ben je wel degelijk.
Misschien wel te sterk. Wat in je nadeel kan gaan werken.
Teveel opkroppen breekt op een gegeven moment op.
Op die manier, herken het deels hoorquote:
[..]
Nee geen familie. Is er wel maar de familie aan vaders kant heb ik al jaren niet meer gezien of gesproken. Zelfde geld voor m'n vader. Moederskant familie heb ik totaal geen klik mee. Zijn allemaal een beetje hypocriet + neefjes en nichtjes die de tienerjaren ontschoten zijn. Samen met mn half zus zijn wij ver de oudsten in de familie.
Rennen met zenuwschade, rugletsel, versleten knieën en verlies van zicht?quote:
Oppassen dat je niet valt.
Dat heet vallen en weer opstaanquote:
[..]
Rennen met zenuwschade, rugletsel, versleten knieën en verlies van zicht?
Oppassen dat je niet valt.
Kom jij soms uit het Midden-Oosten? Just to be sure
Je bent te streng voor jezelf, echt.quote:
[..]
Dat heet vallen en weer opstaan
Kom jij soms uit het Midden-Oosten? Just to be sure
Nee,, ben een geboren en getogen Nederlander.
Ben zonder keus in dit kikkerlandje gezet,
Niet waar joh. Oh okayquote:
[..]
Je bent te streng voor jezelf, echt.
Nee,, ben een geboren en getogen Nederlander.
Ben zonder keus in dit kikkerlandje gezet,
Ik vind van wel.quote:
Nederlandse zelfs.
Ik nietquote:
[..]
Ik vind van wel.
Nederlandse zelfs.
Ben ook Nederlands hoor
Ah, nu komt de aap uit de mouw...quote:
[..]
Ik niet
Ben ook Nederlands hoor
Je hebt een hekel aan jezelf.
Kidding.. al denk ik dat er wel enige waarheid in schuilt.
Welke aap?quote:Op dinsdag 22 september 2015 23:21 schreef ALTER-EGO het volgende:
[..]
Ah, nu komt de aap uit de mouw...
Je hebt een hekel aan jezelf.
Kidding.. al denk ik dat er wel enige waarheid in schuilt.
Een beetje dan, een beetje.quote:
[..]
Welke aap?
Dat is een snelle persoons icon verwisseling.
Leuk ikoon.
Staat je goed.
Neen maar vandaag ook, kom ik thuis met een kinder-buggy dat haat ik dan weer van mijzelf. Want vroeger zou ik het wel ergens voor kunnen gebruiken, je had mensen moeten zien kijken trouwensquote:Op dinsdag 22 september 2015 23:26 schreef ALTER-EGO het volgende:
[..]
Dat is een snelle persoons icon verwisseling.
Leuk ikoon.
Staat je goed.
Hoezo kwam je thuis met een kinderbuggy?quote:
[..]
Neen maar vandaag ook, kom ik thuis met een kinder-buggy dat haat ik dan weer van mijzelf. Want vroeger zou ik het wel ergens voor kunnen gebruiken, je had mensen moeten zien kijken trouwens
Ik snap um niet?
Herinneringen aan voorheen, koop dat omdat het mij aan iets leuks doet denken van voorheen.quote:
[..]
Hoezo kwam je thuis met een kinderbuggy?
Ik snap um niet?
quote:
[..]
Herinneringen aan voorheen, koop dat omdat het mij aan iets leuks doet denken van voorheen.
Dat maakt me een beetje verdrietig.
Heb het gevoel dat je zoveel mist in je leven.
Doe ik ook maar niet datgene wat jij meent denk ikquote:
[..]
Dat maakt me een beetje verdrietig.
Heb het gevoel dat je zoveel mist in je leven.
quote:Op dinsdag 22 september 2015 00:48 schreef ALTER-EGO het volgende:
[..]
Leuk zeg!
Zo zie je hoe snel dat kan gaan.
Een paar weken geleden voelde je je nog eenzaam en ongeliefd en nu maak je al zulke sprongen.
Trots op je.
Ik weet niet wat jij denkt dat ik denk,quote:
[..]
Doe ik ook maar niet datgene wat jij meent denk ik
Bedoel niet specifiek één ding...
quote:
Ik zorg voor anderen,en dat gaat niet altijd goed. Zo ben ikquote:
[..]
Ik weet niet wat jij denkt dat ik denk,
Bedoel niet specifiek één ding...
Ik moet gewoon glimlachen als ik aan haar denkquote:
En wie zorgt er voor jou?quote:
[..]
Ik zorg voor anderen,en dat gaat niet altijd goed. Zo ben ik
Dat klinkt als een beginnende verliefdheid.quote:
[..]
Ik moet gewoon glimlachen als ik aan haar denk
Geniet er van!
Schattigquote:
[..]
Ik moet gewoon glimlachen als ik aan haar denk
Ikzelf.quote:
Op Dus mis je genegenheid en iemand die naar je luistert als je ergens mee zit?quote:
Iemand die af en toe een arm om je schouder slaat?
Die je verteld dat je de moeite waard bent?
Praten over dingen doe ik niet echt, en de moeite waard klinkt weer zo negatief. Kijk als je al jong voor anderen zorgt, en problemen hebt in je omgeving dan krijg je dat vanzelf ergens wel rondquote:
[..]
Dus mis je genegenheid en iemand die naar je luistert als je ergens mee zit?
Iemand die af en toe een arm om je schouder slaat?
Die je verteld dat je de moeite waard bent?
Vandaag onze maandelijkse in en uitgaven doorgenomen sinds er een nieuw spaarplan bij is gekomen (kan niet uitgesteld worden) Als ik alles wegtel houden wij als gezin ¤23,- over per maand voor extra's (verjaardagen, wasmiddel,medicatie etc) Ik heb een enorm grote familie en ik heb geen idee hoe ik moet voorleggen dat we geen geld hebben om een kadootje te kopen (denk aan gemiddeld 4 verjaardagen p/m) Ik zit te huilen op de bank,zie het even niet meer zitten.. Kan er nergens mee heen omdat de buitenwereld een enorm bedrag ziet als inkomen maar niet begrijpt dat wij daar met z'n drieën van leven en alles al op het laagste hebben staan.
Ik ben helemaal op, word nergens aangenomen dus ik kan niks meer doen om het te verbeteren
Wat is geld toch k*t 
Kom zelf rond van weinig, vind dat niet erg even voor mijzelf gesproken maar kan je best begrijpen hoor dat het ronduit klote is als je weinig hebt en wel dingen moet betalen. Veel mensen zien het niet, maar weet ook dat veel mensen zelf vaak maar weinig hebben te makken maar dat nooit laten zien naar wie dan ook.quote:Op woensdag 23 september 2015 00:09 schreef -Bushok het volgende:
Goedenavond, eh morgen al. Ik kan niet slapen, vreselijk aan het piekeren
Als ik alles wegtel houden wij als gezin ¤23,- over per maand voor extra's (verjaardagen, wasmiddel,medicatie etc) Ik heb een enorm grote familie en ik heb geen idee hoe ik moet voorleggen dat we geen geld hebben om een kadootje te kopen (denk aan gemiddeld 4 verjaardagen p/m) Ik zit te huilen op de bank,zie het even niet meer zitten.. Kan er nergens mee heen omdat de buitenwereld een enorm bedrag ziet als inkomen maar niet begrijpt dat wij daar met z'n drieën van leven en alles al op het laagste hebben staan.
Ik ben helemaal op, word nergens aangenomen dus ik kan niks meer doen om het te verbeteren
Dat bedoelde ik niet negatief, maar het feit dat je jezelf zo te kort doet is imo een gebrek aan eigenwaarde.quote:
[..]
Praten over dingen doe ik niet echt, en de moeite waard klinkt weer zo negatief. Kijk als je al jong voor anderen zorgt, en problemen hebt in je omgeving dan krijg je dat vanzelf ergens wel rond
Niet eens iets waar je je van bewust bent misschien, omdat je te druk bezig bent om voor anderen te zorgen.
Dat is een routine die je van jongs af aan gewend bent en waarin je je veilig voelt.
Ik kan me niet indenken dat je op deze manier echt gelukkig bent.
Maar natuurlijk kan ik er helemaal naast zitten.
Klopt, ik ben ook zeker gewend om met weinig rond te komen en kon dat tot dusver accepteren. Mijn man en ik zijn erg verantwoordelijk in hoe we met geld omgaan dus er zijn weinig tot geen "lekkages" qua uitgaven. Het is meer dat wat wij accepteren niet door de rest geaccepteerd worden (niet mee kunnen doen met verjaardagen, kadootjes, naar evenementen gaan, uitgaan met vrienden) dat valt weg en het enige wat de rest ziet is een inkomen waarvan hun claimen dat ze er prima van rond komen en nog leuke dingen kunnen doen maar de realiteit is anders (we hebben geen kwijtscheldingen of toeslagen etc) en ik ben zo moe om dat continu uit te moeten leggen naar ze. Ik begin mij er bijna voor te schamen..quote:
[..]
Kom zelf rond van weinig, vind dat niet erg even voor mijzelf gesproken maar kan je best begrijpen hoor dat het ronduit klote is als je weinig hebt en wel dingen moet betalen. Veel mensen zien het niet, maar weet ook dat veel mensen zelf vaak maar weinig hebben te makken maar dat nooit laten zien naar wie dan ook.
Naar dat je in die situatie zit.quote:
Goedenavond, eh morgen al. Ik kan niet slapen, vreselijk aan het piekeren
Als ik alles wegtel houden wij als gezin ¤23,- over per maand voor extra's (verjaardagen, wasmiddel,medicatie etc) Ik heb een enorm grote familie en ik heb geen idee hoe ik moet voorleggen dat we geen geld hebben om een kadootje te kopen (denk aan gemiddeld 4 verjaardagen p/m) Ik zit te huilen op de bank,zie het even niet meer zitten.. Kan er nergens mee heen omdat de buitenwereld een enorm bedrag ziet als inkomen maar niet begrijpt dat wij daar met z'n drieën van leven en alles al op het laagste hebben staan.
Ik ben helemaal op, word nergens aangenomen dus ik kan niks meer doen om het te verbeteren
Maar het laatste waar je je nu zorgen om moet maken is cadeau's.
Wil je toch echt graag een cadeau geven, waarom dan niet zelf iets knutselen?
Nog veel leuker en persoonlijker ook.
Denk aan een taart bakken, een mooie tekening, een voor die persoon dierbare foto, een knutselwerk, of brei, haak of borduurwerk?
Genoeg te verzinnen.
Het is geen veiligheid of wat dan ook het is een taak, welke ik uitvoer. Dat snapt niemand en dat kan ik ook niet uitleggen, maar dat is wel hoe het in elkaar steekt. Ja ben zeker gelukkig als ik voor een ander zorg mag dragen, maar ben ook redelijk gelukkig op de manier dat ik leef ergens. Alleen er zijn dingen welke heb meegemaakt en die zijn behoorlijk ernstig dat klopt, en dat al een flinke tijd een soort van hulp uitblijft is ook niet goed. Dat weet ik, en verder het druist in om bepaalde zaken te spreken, dan doe ik liever de rare kwast uithangen zodoende.quote:
[..]
Dat bedoelde ik niet negatief, maar het feit dat je jezelf zo te kort doet is imo een gebrek aan eigenwaarde.
Niet eens iets waar je je van bewust bent misschien, omdat je te druk bezig bent om voor anderen te zorgen.
Dat is een routine die je van jongs af aan gewend bent en waarin je je veilig voelt.
Ik kan me niet indenken dat je op deze manier echt gelukkig bent.
Maar natuurlijk kan ik er helemaal naast zitten.
Dus jou punt is dat uitleggen hoe en waarom, en dat veroordelen dat snap ik goed en heb daar last van op een ander vlak dus begrijpen doe ik dat goed. Schaamte over mijn dingen heb ik niet, maar vind het soms rottig om te horen dat men denkt meer te zijn dan mij puur als het op geld aankomt. Dat kan ik dan ook weer goed begrijpen.quote:
[..]
Klopt, ik ben ook zeker gewend om met weinig rond te komen en kon dat tot dusver accepteren. Mijn man en ik zijn erg verantwoordelijk in hoe we met geld omgaan dus er zijn weinig tot geen "lekkages" qua uitgaven. Het is meer dat wat wij accepteren niet door de rest geaccepteerd worden (niet mee kunnen doen met verjaardagen, kadootjes, naar evenementen gaan, uitgaan met vrienden) dat valt weg en het enige wat de rest ziet is een inkomen waarvan hun claimen dat ze er prima van rond komen en nog leuke dingen kunnen doen maar de realiteit is anders (we hebben geen kwijtscheldingen of toeslagen etc) en ik ben zo moe om dat continu uit te moeten leggen naar ze. Ik begin mij er bijna voor te schamen..
Daar zit wat in idd, goed ideequote:
[..]
Naar dat je in die situatie zit.
Maar het laatste waar je je nu zorgen om moet maken is cadeau's.
Wil je toch echt graag een cadeau geven, waarom dan niet zelf iets knutselen?
Nog veel leuker en persoonlijker ook.
Denk aan een taart bakken, een mooie tekening, een voor die persoon dierbare foto, een knutselwerk, of brei, haak of borduurwerk?
Genoeg te verzinnen.
bedankt. Nou ben ik niet erg handig qua knutselen maar bakken vind ik erg leuk. Ik vind het ook vreemd dat ik mij zo druk maak om wat een ander er van vind, het is ook een stukje dat wij jonge ouders zijn met een vriendenkring die allemaal nog alleenstaand zijn. Het meedraaien daarin verloopt dus niet altijd soepel. Het is een onbekend gebied voor hun wat wij dagelijks meekrijgen en dat begrijp ik ook. Het zou alleen fijn zijn dat dat ook wederzijds wasIk snap het tot een bepaalde hoogte best wel denk ik.quote:
[..]
Het is geen veiligheid of wat dan ook het is een taak, welke ik uitvoer. Dat snapt niemand en dat kan ik ook niet uitleggen, maar dat is wel hoe het in elkaar steekt. Ja ben zeker gelukkig als ik voor een ander zorg mag dragen, maar ben ook redelijk gelukkig op de manier dat ik leef ergens. Alleen er zijn dingen welke heb meegemaakt en die zijn behoorlijk ernstig dat klopt, en dat al een flinke tijd een soort van hulp uitblijft is ook niet goed. Dat weet ik, en verder het druist in om bepaalde zaken te spreken, dan doe ik liever de rare kwast uithangen zodoende.
Je hebt een enorm groot verantwoordelijkheidsgevoel en plichtsbesef en dat herken ik.
Maar je bent zelf ook beschadigd en hebt net zo goed nodig dat er iemand is die naar jou omkijkt.
Met je meeleeft (= geen medelijden), die je dingen uit handen neemt als jij er niet toe komt,
Ik zie nergens genegenheid naar jou toe in je verhalen.
Bedankt voor je begrip, daar komt het idd op neer. Nu maar hopen dat het ook in goede aarde valt. Het is in ieder geval weer een stukje meer helder hoe ik dit moet benaderen en accepteren. Dankjewel daarvoorquote:
[..]
Dus jou punt is dat uitleggen hoe en waarom, en dat veroordelen dat snap ik goed en heb daar last van op een ander vlak dus begrijpen doe ik dat goed. Schaamte over mijn dingen heb ik niet, maar vind het soms rottig om te horen dat men denkt meer te zijn dan mij puur als het op geld aankomt. Dat kan ik dan ook weer goed begrijpen.
Misschien kan ik nu ook beter slapenEen echte vriend die geeft niks om wat je te besteden hebt.quote:
[..]
Daar zit wat in idd, goed idee
En oordeelt niet over je situatie.
Je bent ook niemand verantwoording verschuldigd.
Als ze het niet snappen kun je wellicht beter de vriendschappen eens heroverwegen?
Maar die genegenheid is ook niet nodig in mijn opinie. Harder en sterker worden wel niet veranderen in een monster hoor. Maar gewoon hard zijn, als kind liet ik mij al bewust trappen en slaan door andere kinderen, maar als je dat zegt ben je maar een ziek, ziek persoonquote:
[..]
Ik snap het tot een bepaalde hoogte best wel denk ik.
Je hebt een enorm groot verantwoordelijkheidsgevoel en plichtsbesef en dat herken ik.
Maar je bent zelf ook beschadigd en hebt net zo goed nodig dat er iemand is die naar jou omkijkt.
Met je meeleeft (= geen medelijden), die je dingen uit handen neemt als jij er niet toe komt,
Ik zie nergens genegenheid naar jou toe in je verhalen.
Zo denk ik in ieder geval niet over je.quote:
[..]
Maar die genegenheid is ook niet nodig in mijn opinie. Harder en sterker worden wel niet veranderen in een monster hoor. Maar gewoon hard zijn, als kind liet ik mij al bewust trappen en slaan door andere kinderen, maar als je dat zegt ben je maar een ziek, ziek persoon
Je bent niet ziek, je bent sterk.
Je bent geen monster, je bent een zorgzame jongen.
Ik vind je heel erg de moeite waard.
Snap ik van jou kant wel maar zo word ik wel neergezet, en vind dat verder prima en acteer er zelfs tegenwoordig naar. Ben ik ook heel goed in, acterenquote:
[..]
Zo denk ik in ieder geval niet over je.
Je bent niet ziek, je bent sterk.
Je bent geen monster, je bent een zorgzame jongen.
Ik vind je heel erg de moeite waard.
Is hetzelfde op vandaag als je eens een kind opvangt als hij valt, of eens even aan zijn jasje trekt als het zomaar de straat op rent. Dan ben je al weet ik niet wat, ga het woord ook niet noemen, echt kom op 
Als ik jou zo niet zie, zijn er vast meer mensen die zoals mij kunnen kijken.quote:
[..]
Snap ik van jou kant wel maar zo word ik wel neergezet, en vind dat verder prima en acteer er zelfs tegenwoordig naar. Ben ik ook heel goed in, acteren
Dat mensen je voor een bepaald type aanzien ligt niet aan jou.
Dat is de angst en onwetendheid van veel mensen tegenwoordig.
Ze lezen de ergste dingen in de krant en denken bij ieder in hun ogen verdacht incident dat er iets mis zal zijn.
Mensen oordelen en veroordelen veel te makkelijk, de maatschappij is flink verhard de laatste jaren, helaas.
Dat acteren van je... ik denk dat je er een Oscar mee zou kunnen winnen.
Weet ik, maar dan nog. Dingetje van een tijdje terug, sta ergens langs, kindje doet niet zo slim en valt bijna met het hoofdje tegen het beton op. Wat doe ik, pak het kindje vast bij zijn jasje zodat zijn hoofdje niet tegen het beton op knalt. Moeder volledig over de zeik hoe dat ik haar kind deed aandurven raken, en toen dat voorbij was wilde ze een schadevergoeding voor het jasje wat helaas stuk was gegaan.quote:
[..]
Als ik jou zo niet zie, zijn er vast meer mensen die zoals mij kunnen kijken.
Dat mensen je voor een bepaald type aanzien ligt niet aan jou.
Dat is de angst en onwetendheid van veel mensen tegenwoordig.
Ze lezen de ergste dingen in de krant en denken bij ieder in hun ogen verdacht incident dat er iets mis zal zijn.
Mensen oordelen en veroordelen veel te makkelijk, de maatschappij is flink verhard de laatste jaren, helaas.
Dat acteren van je... ik denk dat je er een Oscar mee zou kunnen winnen.
Bah snap je... Acteren en beschermen, maar dat leer je gewoon als je op bepaalde plaatsen opgroeid
Wat een bizar voorval.quote:
[..]
Weet ik, maar dan nog. Dingetje van een tijdje terug, sta ergens langs, kindje doet niet zo slim en valt bijna met het hoofdje tegen het beton op. Wat doe ik, pak het kindje vast bij zijn jasje zodat zijn hoofdje niet tegen het beton op knalt. Moeder volledig over de zeik hoe dat ik haar kind deed aandurven raken, en toen dat voorbij was wilde ze een schadevergoeding voor het jasje wat helaas stuk was gegaan.
Bah snap je... Acteren en beschermen, maar dat leer je gewoon als je op bepaalde plaatsen opgroeid
Ze had je behoren te bedanken dat je haar kind beschermde tegen letsel.
Zegt meer over die vrouw dan over jou hé.
Ik snap je goed en ik begrijp je ook.
Neemt niet weg dat ik je veel meer geluk en liefde gun.
Ik jou ook hoorquote:
[..]
Wat een bizar voorval.
Ze had je behoren te bedanken dat je haar kind beschermde tegen letsel.
Zegt meer over die vrouw dan over jou hé.
Ik snap je goed en ik begrijp je ook.
Neemt niet weg dat ik je veel meer geluk en liefde gun.
Dat is lief van je.quote:
Heb je hobby's?
Muziek waar je blij van wordt?
Niet echt meer, wel gehad.Muziek is erg divers zal even een paar linkjes neerzetten.quote:
[..]
Dat is lief van je.
Heb je hobby's?
Muziek waar je blij van wordt?
SPOILER
Heb ze allemaal even snel met skippen geluisterd.quote:
[..]
Niet echt meer, wel gehad.Muziek is erg divers zal even een paar linkjes neerzetten.SPOILER
Het meeste is totaal niet mijn smaak om eerlijk te zijn.
De 3e en de 5e video vond ik wel mooi klinken.
Geen andere interesses?
Knutselen, tekenen, breien
, fotograferen schrijven of postzegels verzamelen? Ja stukje ontwerp maar heb daar niets meer inquote:
[..]
Heb ze allemaal even snel met skippen geluisterd.
Het meeste is totaal niet mijn smaak om eerlijk te zijn.
De 3e en de 5e video vond ik wel mooi klinken.
Geen andere interesses?
Knutselen, tekenen, breien
Ontwerp?quote:
[..]
Ja stukje ontwerp maar heb daar niets meer in
Hoe en wat?
Stukje scheepsbouw, meubelontwerp vooral concepten waarin van alles verwerkt word in een meubelstuk, tot een stukje architectuur. Niets bijzonders hoor.quote:
Dat vind ik best bijzonder klinken.quote:
[..]
Stukje scheepsbouw, meubelontwerp vooral concepten waarin van alles verwerkt word in een meubelstuk, tot een stukje architectuur. Niets bijzonders hoor.
Je bedoeld dus met materialen recyclen?
Waarom doe je dat niet meer?
Neen, gewoon bijvoorbeeld voor een studio een compleet meubel maken, waarin een bed, kasten en soms zelfs keukens werden verwerkt. Gewoon leuk om te doen, verder heb ik veel met het opknappen van meubels dat weer wel.quote:
[..]
Dat vind ik best bijzonder klinken.
Je bedoeld dus met materialen recyclen?
Waarom doe je dat niet meer?
Klinkt tof!quote:
[..]
Neen, gewoon bijvoorbeeld voor een studio een compleet meubel maken, waarin een bed, kasten en soms zelfs keukens werden verwerkt. Gewoon leuk om te doen, verder heb ik veel met het opknappen van meubels dat weer wel.
Heb ik nog steeds geen antwoord op de vraag waarom je dat niet meer doet.
Lastig te beantwoorden, omdat nog nooit antwoord op die vraag heb gegeven.quote:
[..]
Klinkt tof!
Heb ik nog steeds geen antwoord op de vraag waarom je dat niet meer doet.
Dat is dan een goede vraag voor jezelf om over na te denken.quote:
[..]
Lastig te beantwoorden, omdat nog nooit antwoord op die vraag heb gegeven.
Ben je ook een nachtbraker?
Daar heb ik wel een antwoord op hoor, enkel zeggen doe ik niet. Nachtbraker altijd al geweest als jochie al.quote:
[..]
Dat is dan een goede vraag voor jezelf om over na te denken.
Ben je ook een nachtbraker?
Zwijgzaam als je bent.quote:
[..]
Daar heb ik wel een antwoord op hoor, enkel zeggen doe ik niet. Nachtbraker altijd al geweest als jochie al.
Ik als klein meisje al.
Voel me het prettigst in de nacht,
Heerlijk die rust en stilte.
Ja, de nacht is gewoon prettig aldus Dolfje het weerwolfjequote:
[..]
Zwijgzaam als je bent.
Ik als klein meisje al.
Voel me het prettigst in de nacht,
Heerlijk die rust en stilte.
Dolfje het weerwolfje?quote:
[..]
Ja, de nacht is gewoon prettig aldus Dolfje het weerwolfje
Ken ik niet?
Heb net pas mijn "avond" eten achter mijn kiezen.
Kwam zo in mij op. werd ook wel het vampiertje genoemd vanwege mijn nachtelijke avonturen. Heb net weer een koffer ingepaktquote:
[..]
Dolfje het weerwolfje?
Ken ik niet?
Heb net pas mijn "avond" eten achter mijn kiezen.
Een koffer ingepakt?quote:
[..]
Kwam zo in mij op. werd ook wel het vampiertje genoemd vanwege mijn nachtelijke avonturen. Heb net weer een koffer ingepakt
Letterlijk of figuurlijk?
Ben heel mijn huis aan het leeghalen zo ongeveer, voorheen leefde dan heel minimalistisch dus nu dat weer aan het doen. Beste grappig wat je in een paar koffers allemaal kwijt kunt.quote:
[..]
Een koffer ingepakt?
Letterlijk of figuurlijk?
Wat ga je met die koffers doen dan?quote:
[..]
Ben heel mijn huis aan het leeghalen zo ongeveer, voorheen leefde dan heel minimalistisch dus nu dat weer aan het doen. Beste grappig wat je in een paar koffers allemaal kwijt kunt.
Waarom wil je zo minimalistisch leven?
Daar zit alles in wat mij dierbaar isquote:
[..]
Wat ga je met die koffers doen dan?
Waarom wil je zo minimalistisch leven?
Heb altijd gezegd een gewoon busje vol en meer niet aan meubels en spullen. Het stond tot een tijd terug zo vol hier dat we dat eens even gaan veranderen.Berg je die koffers wel op om te bewaren?quote:
[..]
Daar zit alles in wat mij dierbaar is
Te vol is ook niet alles nee.
In de loop der jaren verzameld een mens een hoop troep.
Heb hier een zolder vol liggen met "troep", vermengd met dierbare dingen van mijn zoon en mij.
Moet dat heel nodig eens uit gaan zoeken en weg gaan gooien wat weg kan.
Komt er maar niet van, geen idee waar te beginnen.
En troep is ballast zeg ik dan, je hebt een zoonquote:
[..]
Berg je die koffers wel op om te bewaren?
Te vol is ook niet alles nee.
In de loop der jaren verzameld een mens een hoop troep.
Heb hier een zolder vol liggen met "troep", vermengd met dierbare dingen van mijn zoon en mij.
Moet dat heel nodig eens uit gaan zoeken en weg gaan gooien wat weg kan.
Komt er maar niet van, geen idee waar te beginnen.
Soms moet je gewoon ergens beginnen Mijn zoon is geen ballast hoor.quote:
[..]
En troep is ballast zeg ik dan, je hebt een zoon
Hij is mijn grote trots.
Jammwr genoeg woont hij niet meer thuis omdat hij studeert.
Kleine kindjes worden groot voor je er erg in hebt.
Neen de troep die je verzameld had bedoel ik dan, niet je zoonquote:
[..]
Mijn zoon is geen ballast hoor.
Hij is mijn grote trots.
Jammwr genoeg woont hij niet meer thuis omdat hij studeert.
Kleine kindjes worden groot voor je er erg in hebt.
Maar wist niet dat jij een zoon had Advies maak een nieuw kindje hihi.quote:
[..]
Neen de troep die je verzameld had bedoel ik dan, niet je zoon
!Ik vrees dat min lijf daar niet aan mee wil werken wegens te oud.
Je zit hier al vanaf 2000quote:
[..]
Ik vrees dat min lijf daar niet aan mee wil werken wegens te oud.
Vastgeroest.quote:
Het is een klein stukje van mijn leven geworden.
Oh zo...quote:
[..]
Vastgeroest.
Het is een klein stukje van mijn leven geworden.
Heb vroeger veel Fok!kers in het echt ontmoet.quote:
Waren leuke tijden.
Toen begon fok! wat groter te worden en heb ik jarenlang alleen gelezen en niet gepost.
Ben pas een paar maanden terug weer begonnen met posten.
Werd aangetrokken door tekeningen van de TS van het tekenen als therapie topic.
Sindsdien voel ik me hier weer helemaal thuis.
Ik doe maar wat zoals je zietquote:
[..]
Heb vroeger veel Fok!kers in het echt ontmoet.
Waren leuke tijden.
Toen begon fok! wat groter te worden en heb ik jarenlang alleen gelezen en niet gepost.
Ben pas een paar maanden terug weer begonnen met posten.
Werd aangetrokken door tekeningen van de TS van het tekenen als therapie topic.
Sindsdien voel ik me hier weer helemaal thuis.
FOK! tja tis wel grappig, en handig soms...Ik doe ook maar wat.quote:
[..]
Ik doe maar wat zoals je ziet
FOK! heeft best veel levens veranderd.
De relaties die er uit voort gekomen zijn, zijn ontelbaar.
En het aantal kinderen wat geboren is van Fok!kers die elkaar hier hebben leren kennen zal ondertussen tegen de 100 aanlopen.
Onderschat Fok! niet.
Oh met FOK! kan je best iets machtig in handen hebben. Ja dat kan (Moehaha) Sorryquote:
[..]
Ik doe ook maar wat.
FOK! heeft best veel levens veranderd.
De relaties die er uit voort gekomen zijn, zijn ontelbaar.
En het aantal kinderen wat geboren is van Fok!kers die elkaar hier hebben leren kennen zal ondertussen tegen de 100 aanlopen.
Onderschat Fok! niet.
Hoezo die Moehaha?quote:
[..]
Oh met FOK! kan je best iets machtig in handen hebben. Ja dat kan (Moehaha) Sorry
En waarom de sorry?
Voor mij ben je jong.
Vervelend dat die vermoeidheid je belemmerd in je (sociale) leven.
Je kunt inderdaad beter enkele goede vrienden hebben dan 20 halve.
Hoop voor je dat je door dit topic iemand tegen gaat komen met wie je die klik vindt.
Op internet is het wellicht wat makkelijker contact maken als introvert persoon?
En gehoorverlies is op internet ook al een probleem minder.
Ik doe het even zo, want ik weet niet hoe ik kan quoten uit het vorige topicdeel. Of kan dat ook niet? Bedankt voor het welkom in ieder geval en goed om te horen dat je me jong vindt.
Ja, het vermoeid voelen is nog tot daar aan toe, maar dat het gevolgen heeft op heel veel gebieden maakt het lastig.
Internet is zeker wel een uitkomst. Kost minder energie, je vindt makkelijker gelijkgestemden (zelfde interesses) en ik hoef niks te horen!
Goed initiatief dit topic.
Gewoon op de quote knop in de post klikken en dan de tekst in dat venster selecteren, dat kopiëren en plakken in het nieuwe deel.quote:
Hoi pietkanarie.
Voor mij ben je jong.
Vervelend dat die vermoeidheid je belemmerd in je (sociale) leven.
Je kunt inderdaad beter enkele goede vrienden hebben dan 20 halve.
Hoop voor je dat je door dit topic iemand tegen gaat komen met wie je die klik vindt.
Op internet is het wellicht wat makkelijker contact maken als introvert persoon?
En gehoorverlies is op internet ook al een probleem minder.
Ik doe het even zo, want ik weet niet hoe ik kan quoten uit het vorige topicdeel. Of kan dat ook niet? Bedankt voor het welkom in ieder geval en goed om te horen dat je me jong vindt.
Ja, het vermoeid voelen is nog tot daar aan toe, maar dat het gevolgen heeft op heel veel gebieden maakt het lastig.
Internet is zeker wel een uitkomst. Kost minder energie, je vindt makkelijker gelijkgestemden (zelfde interesses) en ik hoef niks te horen!
Goed initiatief dit topic.
Hoop dat je via hier leuke contacten kunt opdoen.
Hoe herkenbaar, ik ben al mijn hele leven een nachtbraker, gewoon zo heerlijk rustig, geen bel die plotseling kan gaan..... heb zojuist mijn 'avond' eten achter de kiezen, lijkt me ook niet echt een 'normale' tijd, maar goed, eigenlijk heb ik een hekel aan datgene wat 'men' normaal vindt.quote:
[..]
Dolfje het weerwolfje?
Ken ik niet?
Heb net pas mijn "avond" eten achter mijn kiezen.
Tot welke lftd ben je eigenlijk nog een jongere?
Ik zit nu alvast mijn ontbijt voor morgen te eten.quote:
[..]
Hoe herkenbaar, ik ben al mijn hele leven een nachtbraker, gewoon zo heerlijk rustig, geen bel die plotseling kan gaan..... heb zojuist mijn 'avond' eten achter de kiezen, lijkt me ook niet echt een 'normale' tijd, maar goed, eigenlijk heb ik een hekel aan datgene wat 'men' normaal vindt.
Tot welke lftd ben je eigenlijk nog een jongere?
Ik voel me nog een jongere.
Maar ben het niet.
Leeftijd doet er niet toe,
Die varieert hier nogal.
Hoi, dat bedoel ik, ik voel me helemaal geen 'oudere' ook al ben ik dat eigenlijk langzaamaan wel.quote:
[..]
Ik zit nu alvast mijn ontbijt voor morgen te eten.
Ik voel me nog een jongere.
Maar ben het niet.
BTW, als je zulke rare etenstijden hebt zal het begrip eetprobleem je ook wel bekend in de oren klinken.
Leeftijd doet er niet toe,
Die varieert hier nogal.
Oh, en smakelijks.
BTW, als je zulke rare etenstijden hebt zal het begrip eetprobleem je ook wel bekend in de oren klinken.
Broodje is al op.quote:
[..]
Hoi, dat bedoel ik, ik voel me helemaal geen 'oudere' ook al ben ik dat eigenlijk langzaamaan wel.
Oh, en smakelijks.
Wil eigenlijk naar bed maar de muziek waar ik naar luister is zo mooi.
Zit daar nog teveel van te genieten.
Maar moet niet te lang meer wakker blijven.
Sprak dit topic je aan of kwam je gewoon even aanlopen?
Het is vrij stil op Fok! en dan lees ik vaker een beetje in de rondte.quote:
[..]
Broodje is al op.
Wil eigenlijk naar bed maar de muziek waar ik naar luister is zo mooi.
Zit daar nog teveel van te genieten.
Maar moet niet te lang meer wakker blijven.
Sprak dit topic je aan of kwam je gewoon even aanlopen?
Ik zit nog te luisteren naar Radio49.
Uh.. ehm.quote:
BTW, als je zulke rare etenstijden hebt zal het begrip eetprobleem je ook wel bekend in de oren klinken.
Vind eten een noodzakelijk kwaad.
Dito, het is dat het moet, maar het is mijn hobby ook niet, heel gek eigenlijk, want koken vind ik wel leuk.quote:
[..]
Uh.. ehm.
Vind eten een noodzakelijk kwaad.
[ Bericht 76% gewijzigd door Mo_Muffin op 27-09-2015 00:22:33 ]
Koken vind ik een verschrikking.quote:Op zaterdag 26 september 2015 04:08 schreef Mo_Muffin het volgende:
[..]
Dito, het is dat het moet, maar het is mijn hobby ook niet, heel gek eigenlijk, want koken vind ik wel leuk.
Ik moet nu echt mijn bed zien te vinden.
Mijn ogen vallen dicht en mijn vingers weten de juiste toetsen niet meer te raken.
Lekker slapen voor straks.
Truste.quote:
[..]
Koken vind ik een verschrikking.
Ik moet nu echt mijn bed zien te vinden.
Mijn ogen vallen dicht en mijn vingers weten de juiste toetsen niet meer te raken.
Lekker slapen voor straks.
Voel me eigenlijk altijd en overal wel een buitenstaander.. behalve bij de paar mensen die op twee vingers zijn te tellen.
zou ook best asperger kunnen hebben, maar ben ook hooggevoelig (snel overprikkeld) en intp (persoonlijkheidstype die van nature weinig behoefte hebben aan contact). Niet dat ik groot fan ben van dit soort labels overigens..
Hallo napoleondynamite.quote:
*meldt zich*
Voel me eigenlijk altijd en overal wel een buitenstaander.. behalve bij de paar mensen die op twee vingers zijn te tellen.
zou ook best asperger kunnen hebben, maar ben ook hooggevoelig (snel overprikkeld) en intp (persoonlijkheidstype die van nature weinig behoefte hebben aan contact). Niet dat ik groot fan ben van dit soort labels overigens..
Teveel prikkels binnenkrijgen door hooggevoeligheid kan een flinke stoorzender zijn.
Wat mij helpt is selectief zijn in waar je heen gaat en met wie je omgaat.
Negatieve energie probeer ik te vermijden, ook al is dat lastig in het dagelijkse leven.
Sommige dingen kom je niet onderuit, zoals naar een supermarkt gaan.
Heb je je al wel eens laten testen op Asperger?
Labeltjes zeggen verder weinig en zijn er ook niet om een stempel te drukken/
Wel is het prettig als je zelf weet waarom je "anders" bent dan anderen.
Het te kunnen accepteren en leren met jezelf en situaties om te gaan.
Hoop dat je hier je plekje vindt.
Momenteel is het wat rustig hier, maar komt vast wel weer verandering in.
Leuk dat je dat komt melden.quote:
Voel je je ook aangesproken door de TT?
Val niet echt in de categorie "jongeren".quote:
Leuk dat je dat komt melden.
Voel je je ook aangesproken door de TT?
Vond het een goed initiatief (misschien ook best nieuwsgierig), maar vond het jammer dat het topic stillag. Dacht, ach kom, geef het eens een schopje.
Allemaal check.quote:
Voel jij je vaak eenzaam?
Heb je niet veel goede vrienden of moeite om aansluiting te vinden?
Of het gevoel dat niemand je aardig vindt en dat niemand je mag?
Vind je het moeilijk om contacten te maken?
Lees je mee op FOK! maar durf je zelf niet te posten?
Ik heb geen zin om een kloon te maken, dus hier mijn verhaal in een spoiler.
Sorry voor het lange verhaal. Ik wilde het bij het voorbeeld houden, maar toen kwam de rest (hetgeen al lang opgekropen zat) er eigenlijk ook uit.SPOILERHet is nu kermis en gezelligheid buiten (Leidens Ontzet). Ik kan zelfs vanuit mijn raam iedereen plezier zien hebben. Maar ik zit verveeld binnen.
Als ik de mensen díe ik ken vraag of ze mee willen, krijg ik geen respons of dingen als "Ik kijk even" of "Ik ga zo de stad in" en vervolgens, ook na "Waar zullen we afspreken?", niets meer. Het is alsof ze niet onaardig willen overkomen, maar me eigenlijk gewoon niet willen zien.
Alleen eropuit gaan ben ik, introvert zijnde, niet voor weggelegd. Bovendien loopt iedereen toch al met een groepje. Die zitten natuurlijk niet te verwachten op een verlegen gozer die wanhopig contact probeert te maken.
Dit is een praktijkvoorbeeld dat vandaag speelt, maar het gaat vaak zo. Het gaat überhaupt de laatste tijd al langer niet goed op mentaal gebied. Je zou denken dat ik niet ongelukkig zou moeten zijn: net afgestudeerd, een goede baan en ik hoef niet elke cent om te draaien. Maar de gemiddelde werkloze, student of ongeschoolde is veel gelukkiger dan ik.
Ik ben onlangs begonnen bij de sportschool om aan mezelf en mijn zelfvertrouwen te werken, maar erg veel verschil heeft het nog niet gemaakt. Door het gebrek aan verdere discipline en zelfvertrouwen weet ik ook niet of ik het nog lang ga volhouden.
Mensen in mijn omgeving raden mij aan om naar de huisarts te gaan om een afspraak met een psycholoog te maken, maar ook hiervoor liggen obstakels in de weg. Ik sta nog ingeschreven bij de huisarts in het dorp waar mijn ouders wonen, inclusief doktersrecepten bij de apotheek en zo. Ik denk dus niet dat ik me zomaar hier kan inschrijven.
Bovendien heb ik er geen behoefte aan dat mijn ouders erachter komen dat ik bij een psycholoog loop. Ik ben niet zo close met hen (op dit niveau) en vertel ook nooit over mijn problemen. Dat is nooit zo geweest, dus het lijkt me ook niets om dat nu geforceerd opeens wel te gaan doen.
Het grootste probleem is denk ik dus het gebrek aan zelfvertrouwen en sociale contacten. Ik ben daardoor in de loop der tijd depressief en pessimistisch geworden, waardoor mensen niet graag met mij omgaan. Dingen die ik nog leuk vind om te doen en hobby's zijn allemaal zelfstandig of zaken waar geen andere mensen bij betrokken zijn. Ook in de liefde heb ik nog nooit succes gehad.
Ik voel me erg verdrietig (en/of jaloers?) als ik andere mensen plezier zie hebben. Ook als ik het SEX-forum open komen alle gemis-gevoelens naar boven.
Het is niet dat ik het niet wil; ik zou dolgraag uitgaan of op vakantie gaan, maar niemand zit daar met mij op te wachten en alleen gaan is een te grote stap.
Maar het is allemaal dus een beetje een vicieuze cirkel geworden, bijvoorbeeld: om vrolijker te worden moet ik meer uitgaan of op vakantie gaan, maar doordat ik nu niet vrolijk ben, zit niemand daarop te wachten. Of: om een socialer leven te krijgen moet ik meer zelfvertrouwen krijgen, maar ik moet toch onder de mensen komen om dat zelfvertrouwen te krijgen.
Mijn leven nu gaat op de automatische piloot. Ik werk full-time en 's avonds en in het weekend zit ik thuis. Dat terwijl mijn collega's annex vrienden buiten werk juist leuke dingen doen. Af en toe een terras pakken gebeurt wel, maar voor echt uitgaan of vakanties ben ik niet goed/leuk/interessant/optimistisch genoeg. Zij verwachten natuurlijk wel dat ik me op het werk gewoon volledig inzet, maar als het zo doorgaat, houdt dat op een gegeven natuurlijk ook op (een burn-out is niet ondenkbaar). Verder heb ik nergens meer zin in. Het enige waar ik nog enigszins plezier uit haal, is het luisteren naar muziek en het af en toe kijken van een film of serie.
Ik weet het niet meer. Écht depressief of suïcidaal ben ik niet, maar ik sta allerminst positief in het leven. Helaas is de motivatie of discipline om er iets aan te doen ook in de loop der tijd vervlogen.
Hopelijk vind ik antwoorden in dit topic of zijn er leden die mij de juiste richting op kunnen sturen.
Ik heb al wat vergelijkbare verhalen gelezen waar ik me wel in herken en die me toch het gevoel geven dat ik niet de enige ben.
Maakt niet uit, zie de TT, ook ouderen welkom.quote:Op zaterdag 3 oktober 2015 09:29 schreef Jopie78 het volgende:
[..]
Val niet echt in de categorie "jongeren".
Vond het een goed initiatief (misschien ook best nieuwsgierig), maar vond het jammer dat het topic stillag. Dacht, ach kom, geef het eens een schopje.
Goed van je,dat je het topic een schop gaf, kon het wel gebruiken.
Geeft niks, soms is het wel eens fijn het er uit te kunnen typen.quote:
[..]
Allemaal check.
Sorry voor het lange verhaal. Ik wilde het bij het voorbeeld houden, maar toen kwam de rest (hetgeen al lang opgekropen zat) er eigenlijk ook uit.
Ga nu je verhaal even op mijn gemak lezen en daarna er nog op reageren.
quote:
[..]
Maakt niet uit, zie de TT, ook ouderen welkom.
Goed van je,dat je het topic een schop gaf, kon het wel gebruiken.
Ah, busted.quote:
[..]
Maakt niet uit, zie de TT, ook ouderen welkom.
Helaas zeer herkenbaar, ook van die automatische piloot. Als ik dat niet zou doen zou het helemaal al snel opraken.quote:
[..]
Allemaal check.
Ik heb geen zin om een kloon te maken, dus hier mijn verhaal in een spoiler.Sorry voor het lange verhaal. Ik wilde het bij het voorbeeld houden, maar toen kwam de rest (hetgeen al lang opgekropen zat) er eigenlijk ook uit.SPOILERHet is nu kermis en gezelligheid buiten (Leidens Ontzet). Ik kan zelfs vanuit mijn raam iedereen plezier zien hebben. Maar ik zit verveeld binnen.
Als ik de mensen díe ik ken vraag of ze mee willen, krijg ik geen respons of dingen als "Ik kijk even" of "Ik ga zo de stad in" en vervolgens, ook na "Waar zullen we afspreken?", niets meer. Het is alsof ze niet onaardig willen overkomen, maar me eigenlijk gewoon niet willen zien.
Alleen eropuit gaan ben ik, introvert zijnde, niet voor weggelegd. Bovendien loopt iedereen toch al met een groepje. Die zitten natuurlijk niet te verwachten op een verlegen gozer die wanhopig contact probeert te maken.
Dit is een praktijkvoorbeeld dat vandaag speelt, maar het gaat vaak zo. Het gaat überhaupt de laatste tijd al langer niet goed op mentaal gebied. Je zou denken dat ik niet ongelukkig zou moeten zijn: net afgestudeerd, een goede baan en ik hoef niet elke cent om te draaien. Maar de gemiddelde werkloze, student of ongeschoolde is veel gelukkiger dan ik.
Ik ben onlangs begonnen bij de sportschool om aan mezelf en mijn zelfvertrouwen te werken, maar erg veel verschil heeft het nog niet gemaakt. Door het gebrek aan verdere discipline en zelfvertrouwen weet ik ook niet of ik het nog lang ga volhouden.
Mensen in mijn omgeving raden mij aan om naar de huisarts te gaan om een afspraak met een psycholoog te maken, maar ook hiervoor liggen obstakels in de weg. Ik sta nog ingeschreven bij de huisarts in het dorp waar mijn ouders wonen, inclusief doktersrecepten bij de apotheek en zo. Ik denk dus niet dat ik me zomaar hier kan inschrijven.
Bovendien heb ik er geen behoefte aan dat mijn ouders erachter komen dat ik bij een psycholoog loop. Ik ben niet zo close met hen (op dit niveau) en vertel ook nooit over mijn problemen. Dat is nooit zo geweest, dus het lijkt me ook niets om dat nu geforceerd opeens wel te gaan doen.
Het grootste probleem is denk ik dus het gebrek aan zelfvertrouwen en sociale contacten. Ik ben daardoor in de loop der tijd depressief en pessimistisch geworden, waardoor mensen niet graag met mij omgaan. Dingen die ik nog leuk vind om te doen en hobby's zijn allemaal zelfstandig of zaken waar geen andere mensen bij betrokken zijn. Ook in de liefde heb ik nog nooit succes gehad.
Ik voel me erg verdrietig (en/of jaloers?) als ik andere mensen plezier zie hebben. Ook als ik het SEX-forum open komen alle gemis-gevoelens naar boven.
Het is niet dat ik het niet wil; ik zou dolgraag uitgaan of op vakantie gaan, maar niemand zit daar met mij op te wachten en alleen gaan is een te grote stap.
Maar het is allemaal dus een beetje een vicieuze cirkel geworden, bijvoorbeeld: om vrolijker te worden moet ik meer uitgaan of op vakantie gaan, maar doordat ik nu niet vrolijk ben, zit niemand daarop te wachten. Of: om een socialer leven te krijgen moet ik meer zelfvertrouwen krijgen, maar ik moet toch onder de mensen komen om dat zelfvertrouwen te krijgen.
Mijn leven nu gaat op de automatische piloot. Ik werk full-time en 's avonds en in het weekend zit ik thuis. Dat terwijl mijn collega's annex vrienden buiten werk juist leuke dingen doen. Af en toe een terras pakken gebeurt wel, maar voor echt uitgaan of vakanties ben ik niet goed/leuk/interessant/optimistisch genoeg. Zij verwachten natuurlijk wel dat ik me op het werk gewoon volledig inzet, maar als het zo doorgaat, houdt dat op een gegeven natuurlijk ook op (een burn-out is niet ondenkbaar). Verder heb ik nergens meer zin in. Het enige waar ik nog enigszins plezier uit haal, is het luisteren naar muziek en het af en toe kijken van een film of serie.
Ik weet het niet meer. Écht depressief of suïcidaal ben ik niet, maar ik sta allerminst positief in het leven. Helaas is de motivatie of discipline om er iets aan te doen ook in de loop der tijd vervlogen.
Hopelijk vind ik antwoorden in dit topic of zijn er leden die mij de juiste richting op kunnen sturen.
Ik heb al wat vergelijkbare verhalen gelezen waar ik me wel in herken en die me toch het gevoel geven dat ik niet de enige ben.
Dat is naar om te zien dat mensen aan de andere kant van je raam plezier hebben, terwijl je binnen zit toe te kijken.quote:
[..]
Allemaal check.
Ik heb geen zin om een kloon te maken, dus hier mijn verhaal in een spoiler.Sorry voor het lange verhaal. Ik wilde het bij het voorbeeld houden, maar toen kwam de rest (hetgeen al lang opgekropen zat) er eigenlijk ook uit.SPOILERHet is nu kermis en gezelligheid buiten (Leidens Ontzet). Ik kan zelfs vanuit mijn raam iedereen plezier zien hebben. Maar ik zit verveeld binnen.
Als ik de mensen díe ik ken vraag of ze mee willen, krijg ik geen respons of dingen als "Ik kijk even" of "Ik ga zo de stad in" en vervolgens, ook na "Waar zullen we afspreken?", niets meer. Het is alsof ze niet onaardig willen overkomen, maar me eigenlijk gewoon niet willen zien.
Alleen eropuit gaan ben ik, introvert zijnde, niet voor weggelegd. Bovendien loopt iedereen toch al met een groepje. Die zitten natuurlijk niet te verwachten op een verlegen gozer die wanhopig contact probeert te maken.
Dit is een praktijkvoorbeeld dat vandaag speelt, maar het gaat vaak zo. Het gaat überhaupt de laatste tijd al langer niet goed op mentaal gebied. Je zou denken dat ik niet ongelukkig zou moeten zijn: net afgestudeerd, een goede baan en ik hoef niet elke cent om te draaien. Maar de gemiddelde werkloze, student of ongeschoolde is veel gelukkiger dan ik.
Ik ben onlangs begonnen bij de sportschool om aan mezelf en mijn zelfvertrouwen te werken, maar erg veel verschil heeft het nog niet gemaakt. Door het gebrek aan verdere discipline en zelfvertrouwen weet ik ook niet of ik het nog lang ga volhouden.
Mensen in mijn omgeving raden mij aan om naar de huisarts te gaan om een afspraak met een psycholoog te maken, maar ook hiervoor liggen obstakels in de weg. Ik sta nog ingeschreven bij de huisarts in het dorp waar mijn ouders wonen, inclusief doktersrecepten bij de apotheek en zo. Ik denk dus niet dat ik me zomaar hier kan inschrijven.
Bovendien heb ik er geen behoefte aan dat mijn ouders erachter komen dat ik bij een psycholoog loop. Ik ben niet zo close met hen (op dit niveau) en vertel ook nooit over mijn problemen. Dat is nooit zo geweest, dus het lijkt me ook niets om dat nu geforceerd opeens wel te gaan doen.
Het grootste probleem is denk ik dus het gebrek aan zelfvertrouwen en sociale contacten. Ik ben daardoor in de loop der tijd depressief en pessimistisch geworden, waardoor mensen niet graag met mij omgaan. Dingen die ik nog leuk vind om te doen en hobby's zijn allemaal zelfstandig of zaken waar geen andere mensen bij betrokken zijn. Ook in de liefde heb ik nog nooit succes gehad.
Ik voel me erg verdrietig (en/of jaloers?) als ik andere mensen plezier zie hebben. Ook als ik het SEX-forum open komen alle gemis-gevoelens naar boven.
Het is niet dat ik het niet wil; ik zou dolgraag uitgaan of op vakantie gaan, maar niemand zit daar met mij op te wachten en alleen gaan is een te grote stap.
Maar het is allemaal dus een beetje een vicieuze cirkel geworden, bijvoorbeeld: om vrolijker te worden moet ik meer uitgaan of op vakantie gaan, maar doordat ik nu niet vrolijk ben, zit niemand daarop te wachten. Of: om een socialer leven te krijgen moet ik meer zelfvertrouwen krijgen, maar ik moet toch onder de mensen komen om dat zelfvertrouwen te krijgen.
Mijn leven nu gaat op de automatische piloot. Ik werk full-time en 's avonds en in het weekend zit ik thuis. Dat terwijl mijn collega's annex vrienden buiten werk juist leuke dingen doen. Af en toe een terras pakken gebeurt wel, maar voor echt uitgaan of vakanties ben ik niet goed/leuk/interessant/optimistisch genoeg. Zij verwachten natuurlijk wel dat ik me op het werk gewoon volledig inzet, maar als het zo doorgaat, houdt dat op een gegeven natuurlijk ook op (een burn-out is niet ondenkbaar). Verder heb ik nergens meer zin in. Het enige waar ik nog enigszins plezier uit haal, is het luisteren naar muziek en het af en toe kijken van een film of serie.
Ik weet het niet meer. Écht depressief of suïcidaal ben ik niet, maar ik sta allerminst positief in het leven. Helaas is de motivatie of discipline om er iets aan te doen ook in de loop der tijd vervlogen.
Hopelijk vind ik antwoorden in dit topic of zijn er leden die mij de juiste richting op kunnen sturen.
Ik heb al wat vergelijkbare verhalen gelezen waar ik me wel in herken en die me toch het gevoel geven dat ik niet de enige ben.
Op zo’n moment zal je je wel eenzaam en buitengesloten voelen.
Snap goed dat je niet graag in je eentje op pad gaat dan, denk dat je je daardoor alleen maar meer buitengesloten zult voelen.
Wat is je leeftijd en wat heb je gestudeerd?
En vergis je niet in het “gelukkig” zijn van andere mensen.
Vaak is dat ook maar een façade.
Sportschool is een goed begin.
Maar niet meteen jezelf al aan gaan praten dat je het niet vol zult houden.
Daarmee geef je jezelf feitelijk al een reden om te falen.
Probeer jezelf voor te blijven houden waarom je naar de sportschool gaat, dat het je houding ten goede zal komen.
Lijkt me wel dat jij je in kunt schrijven bij een huisarts in je huidige woonplaats.
Kwestie van een dokter uitzoeken welke je wilt kiezen en bellen naar de praktijk daarvan.
Je dossier en lijst met medicatie wordt dan doorgestuurd van je oude naar de nieuwe huisarts.
Denk dat een doorverwijzing naar een psycholoog een goede stap voor je zou zijn.
Onzekerheid is een sluipende vijand die vaak sterker is dan je aankunt.
Hulp daarbij kan helpen.
Om je in laten zien waarom je zo onzeker bent, leren anders naar jezelf te kijken, de positieve eigenschappen in jezelf te leren zien.
Je ouders hoeven daar niets over te weten te komen. Je bent volwassen en woont op jezelf.
Bovendien hebben artsen een beroepsgeheim.
Het depressief en pessimistisch zijn is het gevolg van je te lage zelfbeeld.
Daarom des te meer aan te raden om naar een psycholoog te gaan.
Het “eenzame” gevoel begint je te verstikken, de vicieuze cirkel wordt moeilijker om uit komen.
De automatische piloot is een manier het allemaal te doorstaan, maar ook dat gaat je opbreken. (doet het nu al min of meer)
Je bent zeker niet de enige met dit probleem.
Hoop dat je in dit topic je ervaringen kwijt kunt en met anderen in contact komt die dit herkennen.
Je komt op mij over als aardig iemand en je weet je goed te verwoorden.
Ah mooi, ik zie al een match.quote:
[..]
Helaas zeer herkenbaar, ook van die automatische piloot. Als ik dat niet zou doen zou het helemaal al snel opraken.
quote:
quote:
Voel me veel jonger dan ik ben, scheelt dat?
Ik ook, dus het scheeltquote:
[..]
Voel me veel jonger dan ik ben, scheelt dat?
quote:
Bedankt voor je reactie en de lieve woorden.quote:
[..]
Dat is naar om te zien dat mensen aan de andere kant van je raam plezier hebben, terwijl je binnen zit toe te kijken.
Op zo’n moment zal je je wel eenzaam en buitengesloten voelen.
Snap goed dat je niet graag in je eentje op pad gaat dan, denk dat je je daardoor alleen maar meer buitengesloten zult voelen.
Wat is je leeftijd en wat heb je gestudeerd?
En vergis je niet in het “gelukkig” zijn van andere mensen.
Vaak is dat ook maar een façade.
Sportschool is een goed begin.
Maar niet meteen jezelf al aan gaan praten dat je het niet vol zult houden.
Daarmee geef je jezelf feitelijk al een reden om te falen.
Probeer jezelf voor te blijven houden waarom je naar de sportschool gaat, dat het je houding ten goede zal komen.
Lijkt me wel dat jij je in kunt schrijven bij een huisarts in je huidige woonplaats.
Kwestie van een dokter uitzoeken welke je wilt kiezen en bellen naar de praktijk daarvan.
Je dossier en lijst met medicatie wordt dan doorgestuurd van je oude naar de nieuwe huisarts.
Denk dat een doorverwijzing naar een psycholoog een goede stap voor je zou zijn.
Onzekerheid is een sluipende vijand die vaak sterker is dan je aankunt.
Hulp daarbij kan helpen.
Om je in laten zien waarom je zo onzeker bent, leren anders naar jezelf te kijken, de positieve eigenschappen in jezelf te leren zien.
Je ouders hoeven daar niets over te weten te komen. Je bent volwassen en woont op jezelf.
Bovendien hebben artsen een beroepsgeheim.
Het depressief en pessimistisch zijn is het gevolg van je te lage zelfbeeld.
Daarom des te meer aan te raden om naar een psycholoog te gaan.
Het “eenzame” gevoel begint je te verstikken, de vicieuze cirkel wordt moeilijker om uit komen.
De automatische piloot is een manier het allemaal te doorstaan, maar ook dat gaat je opbreken. (doet het nu al min of meer)
Je bent zeker niet de enige met dit probleem.
Hoop dat je in dit topic je ervaringen kwijt kunt en met anderen in contact komt die dit herkennen.
Je komt op mij over als aardig iemand en je weet je goed te verwoorden.
SPOILERIk ben 22 en ik heb Informatica gestudeerd.
Tot vorig jaar woonde ik nog bij m'n ouders in een afgelegen dorp waar in de nabije omgeving niets te doen was (de dichtstbijzijnde stad met uitgaansgelegenheden die mij aanspraken was 12 kilometer verderop; geen OV-verbinding meer na 23:00). Het voelt dus een beetje alsof ik de afgelopen 22 jaar, de belangrijkste tijd van je leven, je hele ontdekkingsperiode, heb vergooid. Waar andere kinderen van 16-20 tegenwoordig uitgaan, veel vrienden hebben en kennismaken met het liefdesleven, zat ik maar thuis en heb ik nu nog steeds nul ervaring.
Ook dat gebrek aan ervaring oefent een zware druk op me uit. Ik ben 22, dus de tijd begint wel aardig te dringen als je nog niet eens een keer hebt gezoend. En stel, mocht het er nog een keer van komen en het loopt uit tot meer... Ik denk dat mevrouw, die dan natuurlijk al veel ervaring heeft, het dan al snel voor gezien houdt.
Ik vind het lastig dat je er continu mee wordt geconfronteerd. Mensen in je omgeving die seksgerelateerde grapjes maken, mensen die vertellen hoe geweldig ze het hebben met hun vriend(in), stelletje die hand in hand over straat lopen. Ik heb er zelfs een beetje afkeer voor ontwikkeld lijkt het wel. Bij zoen- of seksscènes in films en series pak ik al gauw m'n telefoon erbij. Mensen noemen me nu al "de volgende Elliot Rodger". Het lijkt me niet de bedoeling dat ik zo eindig.
Als het zo makkelijk is om mijn inschrijving over te zetten, dan ga ik dat wel binnenkort doen. Een van mijn collega's heeft gezegd dat hij mij daar wel mee wil helpen. Ik hoop dat we er volgende week werk van kunnen maken en dat het mij lukt die drempel over te gaan.
Terug naar het heden. Ik ben de hele avond bezig geweest met het vragen van mensen of ze mee willen de stad in, maar zoals verwacht geen succes: "Ik kan niet", "Ik ga al met anderen", "Ik heb geen geld voor OV" enzovoort. Dus ik zit nu weer binnen. Een lekker avondje op mezelf gaat 'm ook niet worden: de volksmuziek van buiten dreunt door alle ramen en deuren heen. Ik denk dat ik dadelijk maar een blik bier achterover tik en door de stad ga lopen.
quote:
[..]
Bedankt voor je reactie en de lieve woorden.SPOILERIk ben 22 en ik heb Informatica gestudeerd.
Tot vorig jaar woonde ik nog bij m'n ouders in een afgelegen dorp waar in de nabije omgeving niets te doen was (de dichtstbijzijnde stad met uitgaansgelegenheden die mij aanspraken was 12 kilometer verderop; geen OV-verbinding meer na 23:00). Het voelt dus een beetje alsof ik de afgelopen 22 jaar, de belangrijkste tijd van je leven, je hele ontdekkingsperiode, heb vergooid. Waar andere kinderen van 16-20 tegenwoordig uitgaan, veel vrienden hebben en kennismaken met het liefdesleven, zat ik maar thuis en heb ik nu nog steeds nul ervaring.
Ook dat gebrek aan ervaring oefent een zware druk op me uit. Ik ben 22, dus de tijd begint wel aardig te dringen als je nog niet eens een keer hebt gezoend. En stel, mocht het er nog een keer van komen en het loopt uit tot meer... Ik denk dat mevrouw, die dan natuurlijk al veel ervaring heeft, het dan al snel voor gezien houdt.
Ik vind het lastig dat je er continu mee wordt geconfronteerd. Mensen in je omgeving die seksgerelateerde grapjes maken, mensen die vertellen hoe geweldig ze het hebben met hun vriend(in), stelletje die hand in hand over straat lopen. Ik heb er zelfs een beetje afkeer voor ontwikkeld lijkt het wel. Bij zoen- of seksscènes in films en series pak ik al gauw m'n telefoon erbij. Mensen noemen me nu al "de volgende Elliot Rodger". Het lijkt me niet de bedoeling dat ik zo eindig.
Als het zo makkelijk is om mijn inschrijving over te zetten, dan ga ik dat wel binnenkort doen. Een van mijn collega's heeft gezegd dat hij mij daar wel mee wil helpen. Ik hoop dat we er volgende week werk van kunnen maken en dat het mij lukt die drempel over te gaan.
Terug naar het heden. Ik ben de hele avond bezig geweest met het vragen van mensen of ze mee willen de stad in, maar zoals verwacht geen succes: "Ik kan niet", "Ik ga al met anderen", "Ik heb geen geld voor OV" enzovoort. Dus ik zit nu weer binnen. Een lekker avondje op mezelf gaat 'm ook niet worden: de volksmuziek van buiten dreunt door alle ramen en deuren heen. Ik denk dat ik dadelijk maar een blik bier achterover tik en door de stad ga lopen.
SPOILERUiteindelijk moet je toch het beste van je leven maken. Ik ben laatst ook gewoon in mijn eentje naar een feestje geweest. Achteraf blij dat ik het gedaan heb want thuis zitten krijg je alleen maar medelijden van. Je hebt op zich nog geluk dat je in de stad woont, dan lijkt de drempel lager om er ff uit te gaan, zeker als het toch al druk is nu. Ik verkeer helaas nog in jouw situatie: dorpje. Dus de drempel is wat hoger want ik moet inderdaad al een half uur op pad naar de stad en dan moet je eigenlijk wel weten wat je wilt. Dus ik ga dan ook gewoon niet, want dan wordt het doelloos lopen door de stad. Hier is gewoon ECHT niks te doen 51 weekenden per jaar, er is zelfs geen café
Je bent even oud als mijn zoon en woont in dezelfde stad als hem.quote:
[..]
Bedankt voor je reactie en de lieve woorden.SPOILERIk ben 22 en ik heb Informatica gestudeerd.
Tot vorig jaar woonde ik nog bij m'n ouders in een afgelegen dorp waar in de nabije omgeving niets te doen was (de dichtstbijzijnde stad met uitgaansgelegenheden die mij aanspraken was 12 kilometer verderop; geen OV-verbinding meer na 23:00). Het voelt dus een beetje alsof ik de afgelopen 22 jaar, de belangrijkste tijd van je leven, je hele ontdekkingsperiode, heb vergooid. Waar andere kinderen van 16-20 tegenwoordig uitgaan, veel vrienden hebben en kennismaken met het liefdesleven, zat ik maar thuis en heb ik nu nog steeds nul ervaring.
Ook dat gebrek aan ervaring oefent een zware druk op me uit. Ik ben 22, dus de tijd begint wel aardig te dringen als je nog niet eens een keer hebt gezoend. En stel, mocht het er nog een keer van komen en het loopt uit tot meer... Ik denk dat mevrouw, die dan natuurlijk al veel ervaring heeft, het dan al snel voor gezien houdt.
Ik vind het lastig dat je er continu mee wordt geconfronteerd. Mensen in je omgeving die seksgerelateerde grapjes maken, mensen die vertellen hoe geweldig ze het hebben met hun vriend(in), stelletje die hand in hand over straat lopen. Ik heb er zelfs een beetje afkeer voor ontwikkeld lijkt het wel. Bij zoen- of seksscènes in films en series pak ik al gauw m'n telefoon erbij. Mensen noemen me nu al "de volgende Elliot Rodger". Het lijkt me niet de bedoeling dat ik zo eindig.
Als het zo makkelijk is om mijn inschrijving over te zetten, dan ga ik dat wel binnenkort doen. Een van mijn collega's heeft gezegd dat hij mij daar wel mee wil helpen. Ik hoop dat we er volgende week werk van kunnen maken en dat het mij lukt die drempel over te gaan.
Terug naar het heden. Ik ben de hele avond bezig geweest met het vragen van mensen of ze mee willen de stad in, maar zoals verwacht geen succes: "Ik kan niet", "Ik ga al met anderen", "Ik heb geen geld voor OV" enzovoort. Dus ik zit nu weer binnen. Een lekker avondje op mezelf gaat 'm ook niet worden: de volksmuziek van buiten dreunt door alle ramen en deuren heen. Ik denk dat ik dadelijk maar een blik bier achterover tik en door de stad ga lopen.
Is best wel een grote overgang, van thuis wonen in een dorpje naar zelfstandig wonen in een grote stad.
Heb je nooit bij een studentenvereniging gezeten?
Geen vrienden tijdens je studie gemaakt?
Dat je liefdesleven nog moet beginnen is niets om je voor te schamen.
En als je de juiste tegen het lijf loopt doet het er niet toe dat je geen ervaring hebt.
Als ze echt geïnteresseerd is in jou om wie je bent, heeft ze geduld en begrip.
Confrontatie is ook lastig als je allemaal verliefde, gelukkig uitziende stelletjes voorbij ziet komen.
Je wordt er dan met je neus op gedrukt dat jij dat geluk nog niet hebt.
De afkeer die je voelt bij het zien is een gezonde jaloezie i.m.o., het gemis wat je ervaart.
Raar van die mensen om je met Elliot Rodger te gaan vergelijken.
Rodgers was een narcistisch persoon die zijn frustratie niet uitte, maar opkropte tot een fatale uitbarsting.
Zo kom jij op mij absoluut niet over.
Afhankelijk zijn van anderen als je iets wilt doen, is wel een belemmering.
Misschien moet je gewoon de stoute schoenen eens aantrekken vanavond?
Gewoon naar buiten gaan, op zoek gaan naar een leuke gezellige sfeer die je aanspreekt en wie weet wat er op je pad gaat komen.
Zeer herkenbaar, precies omschreven hoe ik me ook voel.quote:
[..]
Allemaal check.
Ik heb geen zin om een kloon te maken, dus hier mijn verhaal in een spoiler.Sorry voor het lange verhaal. Ik wilde het bij het voorbeeld houden, maar toen kwam de rest (hetgeen al lang opgekropen zat) er eigenlijk ook uit.SPOILERHet is nu kermis en gezelligheid buiten (Leidens Ontzet). Ik kan zelfs vanuit mijn raam iedereen plezier zien hebben. Maar ik zit verveeld binnen.
Als ik de mensen díe ik ken vraag of ze mee willen, krijg ik geen respons of dingen als "Ik kijk even" of "Ik ga zo de stad in" en vervolgens, ook na "Waar zullen we afspreken?", niets meer. Het is alsof ze niet onaardig willen overkomen, maar me eigenlijk gewoon niet willen zien.
Alleen eropuit gaan ben ik, introvert zijnde, niet voor weggelegd. Bovendien loopt iedereen toch al met een groepje. Die zitten natuurlijk niet te verwachten op een verlegen gozer die wanhopig contact probeert te maken.
Dit is een praktijkvoorbeeld dat vandaag speelt, maar het gaat vaak zo. Het gaat überhaupt de laatste tijd al langer niet goed op mentaal gebied. Je zou denken dat ik niet ongelukkig zou moeten zijn: net afgestudeerd, een goede baan en ik hoef niet elke cent om te draaien. Maar de gemiddelde werkloze, student of ongeschoolde is veel gelukkiger dan ik.
Ik ben onlangs begonnen bij de sportschool om aan mezelf en mijn zelfvertrouwen te werken, maar erg veel verschil heeft het nog niet gemaakt. Door het gebrek aan verdere discipline en zelfvertrouwen weet ik ook niet of ik het nog lang ga volhouden.
Mensen in mijn omgeving raden mij aan om naar de huisarts te gaan om een afspraak met een psycholoog te maken, maar ook hiervoor liggen obstakels in de weg. Ik sta nog ingeschreven bij de huisarts in het dorp waar mijn ouders wonen, inclusief doktersrecepten bij de apotheek en zo. Ik denk dus niet dat ik me zomaar hier kan inschrijven.
Bovendien heb ik er geen behoefte aan dat mijn ouders erachter komen dat ik bij een psycholoog loop. Ik ben niet zo close met hen (op dit niveau) en vertel ook nooit over mijn problemen. Dat is nooit zo geweest, dus het lijkt me ook niets om dat nu geforceerd opeens wel te gaan doen.
Het grootste probleem is denk ik dus het gebrek aan zelfvertrouwen en sociale contacten. Ik ben daardoor in de loop der tijd depressief en pessimistisch geworden, waardoor mensen niet graag met mij omgaan. Dingen die ik nog leuk vind om te doen en hobby's zijn allemaal zelfstandig of zaken waar geen andere mensen bij betrokken zijn. Ook in de liefde heb ik nog nooit succes gehad.
Ik voel me erg verdrietig (en/of jaloers?) als ik andere mensen plezier zie hebben. Ook als ik het SEX-forum open komen alle gemis-gevoelens naar boven.
Het is niet dat ik het niet wil; ik zou dolgraag uitgaan of op vakantie gaan, maar niemand zit daar met mij op te wachten en alleen gaan is een te grote stap.
Maar het is allemaal dus een beetje een vicieuze cirkel geworden, bijvoorbeeld: om vrolijker te worden moet ik meer uitgaan of op vakantie gaan, maar doordat ik nu niet vrolijk ben, zit niemand daarop te wachten. Of: om een socialer leven te krijgen moet ik meer zelfvertrouwen krijgen, maar ik moet toch onder de mensen komen om dat zelfvertrouwen te krijgen.
Mijn leven nu gaat op de automatische piloot. Ik werk full-time en 's avonds en in het weekend zit ik thuis. Dat terwijl mijn collega's annex vrienden buiten werk juist leuke dingen doen. Af en toe een terras pakken gebeurt wel, maar voor echt uitgaan of vakanties ben ik niet goed/leuk/interessant/optimistisch genoeg. Zij verwachten natuurlijk wel dat ik me op het werk gewoon volledig inzet, maar als het zo doorgaat, houdt dat op een gegeven natuurlijk ook op (een burn-out is niet ondenkbaar). Verder heb ik nergens meer zin in. Het enige waar ik nog enigszins plezier uit haal, is het luisteren naar muziek en het af en toe kijken van een film of serie.
Ik weet het niet meer. Écht depressief of suïcidaal ben ik niet, maar ik sta allerminst positief in het leven. Helaas is de motivatie of discipline om er iets aan te doen ook in de loop der tijd vervlogen.
Hopelijk vind ik antwoorden in dit topic of zijn er leden die mij de juiste richting op kunnen sturen.
Ik heb al wat vergelijkbare verhalen gelezen waar ik me wel in herken en die me toch het gevoel geven dat ik niet de enige ben.
Ja, die visuele cirkel, daar probeer ik ook uit te komen.
Zelf ga ik af en toe naar een psycholoog, al zowat een jaar, helpt wel iets. Hij veroordeelt je niet, en een luisterend oor is ook wel eens fijn. Want er zijn veel dingen die ik niet tegen mijn moeder wil zeggen, vroeger kropte ik alles op, nu vertel ik toch veel aan de psycholoog.
Dus ik zou je toch aanraden om voor die stap te kiezen, even inschrijven bij een dokter in jou buurt en een afspraak maken.
Uit ervaring kan ik dit inderdaad onderstrepen! Een psycholoog kan een luisterend oor bieden en kan vaak dingen van een andere kant belichten!quote:
[..]
Zeer herkenbaar, precies omschreven hoe ik me ook voel.
Ja, die visuele cirkel, daar probeer ik ook uit te komen.
Zelf ga ik af en toe naar een psycholoog, al zowat een jaar, helpt wel iets. Hij veroordeelt je niet, en een luisterend oor is ook wel eens fijn. Want er zijn veel dingen die ik niet tegen mijn moeder wil zeggen, vroeger kropte ik alles op, nu vertel ik toch veel aan de psycholoog.
Dus ik zou je toch aanraden om voor die stap te kiezen, even inschrijven bij een dokter in jou buurt en een afspraak maken.
Interessant artikel over Jongvolwassenen met Asperger en een liefdesleven.
Strategieën om relationele vaardigheden te verbeteren (deel uit artikel)
Of dezeSPOILERMensen met Asperger hebben op elk punt van het relationele continuum begeleiding nodig om relationele vaardigheden te ontwikkelen, wellicht doorheen hun leven lang. Kinderen hebben meestal nood aan begeleiding van een spraaktherapeut om hen de kunst van het converseren te leren. Een leraar of psycholoog kan hen leren hun vriendschapsvaardigheden te verbeteren doorheen de jaren dat ze school lopen.
De ontwikkeling van vriendschapsvaardigheden moet een prioriteit zijn voor de diensten die kinderen met Asperger educatief begeleiden, omdat een betere maturiteit en mogelijkheid om vriendschappen te maken tot een positiever zelfbeeld kan lijden, wonden of trauma’s door pesten kan beperken, een stevig fundament kan leggen voor de ontwikkeling van volwassen relationele vaardigheden en beter kunnen samen werken individueel als in groep binnen een arbeidssituatie.
Adolescenten hebben nood aan accurate informatie over aantrekkingskracht, verkeren, daten en seksualiteit.
Terwijl deze informatie gemakkelijk beschikbaar is voor tieners en adolescenten die een doorsnee ontwikkeling hebben, hetzij van vrienden, ouders, onderwijsprogramma’s en eigen ervaringen, is het voor iemand met Asperger heel wat minder eenvoudig toegang te krijgen tot de juiste informatie.
De beperkte contacten met leeftijdsgenoten, het ontbreken van discussies in groep en praktische ervaringen op vlak van relaties maken dat de ontwikkeling van relationele vaardigheden sterk beperkt wordt.
Gelukkig hebben we programma’s voor relatievorming en seksualiteit die afgestemd en ontworpen zijn voor adolescenten en jongvolwassenen met Asperger.
Maar …
… adolescenten hebben vooral ook nood aan raad van bondgenoten met het Aspergersyndroom.
En …
… sommige therapeuten en onderzoekers ontwikkelen documentatiemateriaal en expertise in het aanleren van relationele vaardigheden aan adolescenten en jongvolwassenen met Asperger
[ Bericht 1% gewijzigd door _I op 04-10-2015 20:39:35 ]
Dankje voor de link van het artikel.quote:
(dubbele post)
Interessant artikel over Jongvolwassenen met Asperger en een liefdesleven.
Of deze
Sluit mooi aan bij de laatste posts.
Dat was de achterliggende gedachte ook. Zie dat er in een ander topic alsnog op gereageerd is.quote:
[..]
Dankje voor de link van het artikel.
Sluit mooi aan bij de laatste posts.
Ook herkenbaar, al studeer ik zelf ook Informatica...quote:
[..]
Allemaal check.
Ik heb geen zin om een kloon te maken, dus hier mijn verhaal in een spoiler.Sorry voor het lange verhaal. Ik wilde het bij het voorbeeld houden, maar toen kwam de rest (hetgeen al lang opgekropen zat) er eigenlijk ook uit.SPOILERHet is nu kermis en gezelligheid buiten (Leidens Ontzet). Ik kan zelfs vanuit mijn raam iedereen plezier zien hebben. Maar ik zit verveeld binnen.
Als ik de mensen díe ik ken vraag of ze mee willen, krijg ik geen respons of dingen als "Ik kijk even" of "Ik ga zo de stad in" en vervolgens, ook na "Waar zullen we afspreken?", niets meer. Het is alsof ze niet onaardig willen overkomen, maar me eigenlijk gewoon niet willen zien.
Alleen eropuit gaan ben ik, introvert zijnde, niet voor weggelegd. Bovendien loopt iedereen toch al met een groepje. Die zitten natuurlijk niet te verwachten op een verlegen gozer die wanhopig contact probeert te maken.
Dit is een praktijkvoorbeeld dat vandaag speelt, maar het gaat vaak zo. Het gaat überhaupt de laatste tijd al langer niet goed op mentaal gebied. Je zou denken dat ik niet ongelukkig zou moeten zijn: net afgestudeerd, een goede baan en ik hoef niet elke cent om te draaien. Maar de gemiddelde werkloze, student of ongeschoolde is veel gelukkiger dan ik.
Ik ben onlangs begonnen bij de sportschool om aan mezelf en mijn zelfvertrouwen te werken, maar erg veel verschil heeft het nog niet gemaakt. Door het gebrek aan verdere discipline en zelfvertrouwen weet ik ook niet of ik het nog lang ga volhouden.
Mensen in mijn omgeving raden mij aan om naar de huisarts te gaan om een afspraak met een psycholoog te maken, maar ook hiervoor liggen obstakels in de weg. Ik sta nog ingeschreven bij de huisarts in het dorp waar mijn ouders wonen, inclusief doktersrecepten bij de apotheek en zo. Ik denk dus niet dat ik me zomaar hier kan inschrijven.
Bovendien heb ik er geen behoefte aan dat mijn ouders erachter komen dat ik bij een psycholoog loop. Ik ben niet zo close met hen (op dit niveau) en vertel ook nooit over mijn problemen. Dat is nooit zo geweest, dus het lijkt me ook niets om dat nu geforceerd opeens wel te gaan doen.
Het grootste probleem is denk ik dus het gebrek aan zelfvertrouwen en sociale contacten. Ik ben daardoor in de loop der tijd depressief en pessimistisch geworden, waardoor mensen niet graag met mij omgaan. Dingen die ik nog leuk vind om te doen en hobby's zijn allemaal zelfstandig of zaken waar geen andere mensen bij betrokken zijn. Ook in de liefde heb ik nog nooit succes gehad.
Ik voel me erg verdrietig (en/of jaloers?) als ik andere mensen plezier zie hebben. Ook als ik het SEX-forum open komen alle gemis-gevoelens naar boven.
Het is niet dat ik het niet wil; ik zou dolgraag uitgaan of op vakantie gaan, maar niemand zit daar met mij op te wachten en alleen gaan is een te grote stap.
Maar het is allemaal dus een beetje een vicieuze cirkel geworden, bijvoorbeeld: om vrolijker te worden moet ik meer uitgaan of op vakantie gaan, maar doordat ik nu niet vrolijk ben, zit niemand daarop te wachten. Of: om een socialer leven te krijgen moet ik meer zelfvertrouwen krijgen, maar ik moet toch onder de mensen komen om dat zelfvertrouwen te krijgen.
Mijn leven nu gaat op de automatische piloot. Ik werk full-time en 's avonds en in het weekend zit ik thuis. Dat terwijl mijn collega's annex vrienden buiten werk juist leuke dingen doen. Af en toe een terras pakken gebeurt wel, maar voor echt uitgaan of vakanties ben ik niet goed/leuk/interessant/optimistisch genoeg. Zij verwachten natuurlijk wel dat ik me op het werk gewoon volledig inzet, maar als het zo doorgaat, houdt dat op een gegeven natuurlijk ook op (een burn-out is niet ondenkbaar). Verder heb ik nergens meer zin in. Het enige waar ik nog enigszins plezier uit haal, is het luisteren naar muziek en het af en toe kijken van een film of serie.
Ik weet het niet meer. Écht depressief of suïcidaal ben ik niet, maar ik sta allerminst positief in het leven. Helaas is de motivatie of discipline om er iets aan te doen ook in de loop der tijd vervlogen.
Hopelijk vind ik antwoorden in dit topic of zijn er leden die mij de juiste richting op kunnen sturen.
Ik heb al wat vergelijkbare verhalen gelezen waar ik me wel in herken en die me toch het gevoel geven dat ik niet de enige ben.
Toch is de situatie bij mij anders...
Ik heb nooit bij een studentenvereniging gezeten. Als ik hoor wat daar allemaal gebeurt (gezelligheid, drank, meisjes enz.) dan baal ik daar wel enorm van. Ik woon begin sinds dit jaar hier en toen zat ik al in mijn laatste jaar, dus echt een mogelijkheid was er voorheen niet.quote:
[..]
Je bent even oud als mijn zoon en woont in dezelfde stad als hem.
Is best wel een grote overgang, van thuis wonen in een dorpje naar zelfstandig wonen in een grote stad.
Heb je nooit bij een studentenvereniging gezeten?
Geen vrienden tijdens je studie gemaakt?
Dat je liefdesleven nog moet beginnen is niets om je voor te schamen.
En als je de juiste tegen het lijf loopt doet het er niet toe dat je geen ervaring hebt.
Als ze echt geïnteresseerd is in jou om wie je bent, heeft ze geduld en begrip.
Confrontatie is ook lastig als je allemaal verliefde, gelukkig uitziende stelletjes voorbij ziet komen.
Je wordt er dan met je neus op gedrukt dat jij dat geluk nog niet hebt.
De afkeer die je voelt bij het zien is een gezonde jaloezie i.m.o., het gemis wat je ervaart.
Raar van die mensen om je met Elliot Rodger te gaan vergelijken.
Rodgers was een narcistisch persoon die zijn frustratie niet uitte, maar opkropte tot een fatale uitbarsting.
Zo kom jij op mij absoluut niet over.
Afhankelijk zijn van anderen als je iets wilt doen, is wel een belemmering.
Misschien moet je gewoon de stoute schoenen eens aantrekken vanavond?
Gewoon naar buiten gaan, op zoek gaan naar een leuke gezellige sfeer die je aanspreekt en wie weet wat er op je pad gaat komen.
Het aantal vrienden (lees: mensen met wie ik omga) van studie is op één hand te tellen.
Het was uiteindelijk nog wel een leuke avond geworden. Wat oude bekenden tegengekomen.
Ik ga m'n best doen een afspraak te regelen.quote:
[..]
Zeer herkenbaar, precies omschreven hoe ik me ook voel.
Ja, die visuele cirkel, daar probeer ik ook uit te komen.
Zelf ga ik af en toe naar een psycholoog, al zowat een jaar, helpt wel iets. Hij veroordeelt je niet, en een luisterend oor is ook wel eens fijn. Want er zijn veel dingen die ik niet tegen mijn moeder wil zeggen, vroeger kropte ik alles op, nu vertel ik toch veel aan de psycholoog.
Dus ik zou je toch aanraden om voor die stap te kiezen, even inschrijven bij een dokter in jou buurt en een afspraak maken.
Wat is er anders in jouw situatie?quote:
[..]
Ook herkenbaar, al studeer ik zelf ook Informatica...
Toch is de situatie bij mij anders...
Naast Minerva, Augustustines of Quintus zijn er ook nog andere studentenverenigingen in Leiden.quote:
[..]
Ik heb nooit bij een studentenvereniging gezeten. Als ik hoor wat daar allemaal gebeurt (gezelligheid, drank, meisjes enz.) dan baal ik daar wel enorm van. Ik woon begin sinds dit jaar hier en toen zat ik al in mijn laatste jaar, dus echt een mogelijkheid was er voorheen niet.
Het aantal vrienden (lees: mensen met wie ik omga) van studie is op één hand te tellen.
Het was uiteindelijk nog wel een leuke avond geworden. Wat oude bekenden tegengekomen.
Zo zijn er ook verenigingen die niet aan de geijkte studenten "mentaliteit" doen.
Zo is mijn zoon lid van Catena.
Daar zijn geen zaken als ontgroeningen of andere verplichtingen, is heel vrijblijvend.
En zo zijn er vast wel meer verenigingen die niet aan al die bullshit doen.
Goed van je dat je toch nog weg bent gegaan.
Soms moet je jezelf even ergens toe zien aan te zetten en word je beloond met een leuke avond.
Catena ken ik wel, alleen ik ben nu geen student meer, dus om nu nog El Cid en alles te gaan doen...quote:
[..]
Naast Minerva, Augustustines of Quintus zijn er ook nog andere studentenverenigingen in Leiden.
Zo zijn er ook verenigingen die niet aan de geijkte studenten "mentaliteit" doen.
Zo is mijn zoon lid van Catena.
Daar zijn geen zaken als ontgroeningen of andere verplichtingen, is heel vrijblijvend.
En zo zijn er vast wel meer verenigingen die niet aan al die bullshit doen.
Goed van je dat je toch nog weg bent gegaan.
Soms moet je jezelf even ergens toe zien aan te zetten en word je beloond met een leuke avond.
Het verbaast me wel dat als ik ga met de gedachte "vooruit maar" dat ik dan positief verrast word en word aangesproken, maar als ik zelf actief op zoek ben naar contact dat het dan niks wordt.
https://nl.wikipedia.org/wiki/VSL_Catenaquote:
[..]
Catena ken ik wel, alleen ik ben nu geen student meer, dus om nu nog El Cid en alles te gaan doen...
Het verbaast me wel dat als ik ga met de gedachte "vooruit maar" dat ik dan positief verrast word en word aangesproken, maar als ik zelf actief op zoek ben naar contact dat het dan niks wordt.
VSL Catenaquote:Lidmaatschap van de vereniging staat open voor iedereen, maar niet-hbo of universitaire studenten moeten toestemming aan het bestuur vragen om lid te worden.
Wellicht omdat als je denkt "vooruit dan maar" je wat meer moed hebt weten te verzamelen, daardoor een zelfverzekerde houding hebt en dat ook uitstraalt?
Mooi !quote:
[..]
Ik ga m'n best doen een afspraak te regelen.
quote:
[..]
Dankje voor de link van het artikel.
Sluit mooi aan bij de laatste posts.
Lijken te hebben ja, ik zal niet zeggen dat het vaak niet het geval is, maar om nu ieder persoon het het label "klassiek autisme" over 1 kam te scheren gaat mij te ver.quote:Waar jonge volwassen met klassiek autisme een solitaire ‘monastieke’ levensstijl lijken te hebben, is dit vaak niet het geval met jong volwassenen met Aspergersyndroom of hoogfunctionerend autisme.
Labeltjes zijn niet veel meer dan een indicatie i.m.o.quote:Op vrijdag 9 oktober 2015 23:15 schreef Juup© het volgende:
[..]
[..]
Lijken te hebben ja, ik zal niet zeggen dat het vaak niet het geval is, maar om nu ieder persoon het het label "klassiek autisme" over 1 kam te scheren gaat mij te ver.
Veel "labels" overlappen elkaar, geen enkele persoon met een stoornis is hetzelfde.
Laat staan over 1 kam te scheren.
Muziekje opgezet de nootjes op tafel met knakjesworst en mosterd erbij de deur wagenwijd open en weer geen Hollander welke binnenkomt hoor, pfff wat een ellende
Hai Yumm.quote:
Hoezo niet?quote:
Die zin snap ik niet, leg eens uit?quote:
Muziekje opgezet de nootjes op tafel met knakjesworst en mosterd erbij de deur wagenwijd open en weer geen Hollander welke binnenkomt hoor, pfff wat een ellende
Gai, Alterke.quote:
[..]
Hai Yumm.
[..]
Hoezo niet?
[..]
Die zin snap ik niet, leg eens uit?
Omdat ik best wel vreemd ben en niet zo lekker, Rivella smaakt beter zegt men. Was een grapje maar weet niet het lijkt wel of dat heel veel mensen mij snel vervelen of dat nou ja ze niet zo slim vind.
Lekker is een kwestie van smaak, smaken verschillen.quote:
[..]
Gai, Alterke.
Omdat ik best wel vreemd ben en niet zo lekker, Rivella smaakt beter zegt men. Was een grapje maar weet niet het lijkt wel of dat heel veel mensen mij snel vervelen of dat nou ja ze niet zo slim vind.
Zo vind ik Rivella niet lekker.
Vreemd is een relatief begrip.
Wat de een als vreemd ervaart kan een ander als normaal beschouwen.
bla verkeerd gelezen bla
[ Bericht 2% gewijzigd door ALTER-EGO op 10-10-2015 00:40:27 (verkeerd gelezen ) ]
Oh neen, andersom de meeste mensen vervelen juist mij en IK vind ze gewoon niet al te slim overkomen. Nou wetende dat men nu gelijk zegt zo lekker arrogant toch bevind ik mij dat iedere keer zo en word dan verveeld door hen. Het is voor mij zeer lastig om leuke mensen te ontmoeten met nog wat intelligentie in hun lijf.quote:
[..]
Lekker is een kwestie van smaak, smaken verschillen.
Zo vind ik Rivella niet lekker.
Vreemd is een relatief begrip.
Wat de een als vreemd ervaart kan een ander als normaal beschouwen.
Hoe kom je daarbij dat ze je als vervelend zien of niet zo slim vinden?
Zeggen ze dat tegen je, of denk jij dat?
Ik had het al (half) geedit, zag dat ik het verkeerd had gelezen.quote:
[..]
Oh neen, andersom de meeste mensen vervelen juist mij en IK vind ze gewoon niet al te slim overkomen. Nou wetende dat men nu gelijk zegt zo lekker arrogant toch bevind ik mij dat iedere keer zo en word dan verveeld door hen. Het is voor mij zeer lastig om leuke mensen te ontmoeten met nog wat intelligentie in hun lijf.
My mistake.
Werk je of studeer je?
Heb je vrienden?
Geef eens wat meer info als je wilt?
Nooit oud genoeg om te leren niet waar, maar studeren heb ik nimmer gedaan. En werken kan ik sinds heden niet meer door ziekte. Vrienden, tja men ziet mij als vriend dus heb in die zin wel vrienden zeer zeker. Maar voor mij heb ik dat gevoel ten zeerste niet, wel vrienden gehad in het verleden.quote:
[..]
Ik had het al (half) geedit, zag dat ik het verkeerd had gelezen.
My mistake.
Werk je of studeer je?
Heb je vrienden?
Geef eens wat meer info als je wilt?
Dus de vrienden die je hebt, heb je geen echte band mee?quote:
[..]
Nooit oud genoeg om te leren niet waar, maar studeren heb ik nimmer gedaan. En werken kan ik sinds heden niet meer door ziekte. Vrienden, tja men ziet mij als vriend dus heb in die zin wel vrienden zeer zeker. Maar voor mij heb ik dat gevoel ten zeerste niet, wel vrienden gehad in het verleden.
Gebrek aan dezelfde interesses of verschil in levensstijl?
Of zijn de vriendschappen te oppervlakkig?
Ben je een introvert iemand?
Zijn ouder, veelal niet echt boeiend voor mij. Mijn interesses zin talrijk en divers en gaan verder de meeste mensen. En veelal behoud ik dan vriendschappen oppervlakkig, niet echt introvert te benoemen trouwens.quote:
[..]
Dus de vrienden die je hebt, heb je geen echte band mee?
Gebrek aan dezelfde interesses of verschil in levensstijl?
Of zijn de vriendschappen te oppervlakkig?
Ben je een introvert iemand?
Waarom houd je vriendschappen oppervlakkig?quote:
[..]
Zijn ouder, veelal niet echt boeiend voor mij. Mijn interesses zin talrijk en divers en gaan verder de meeste mensen. En veelal behoud ik dan vriendschappen oppervlakkig, niet echt introvert te benoemen trouwens.
Daar zul je vast een reden voor hebben neem ik aan.
Als jij je zelf al instelt op een oppervlakkige relatie, leer je een ander toch ook niet in diepte kennen?
Dan kun je toch ook niet weten of die persoon boeiender is dan die in eerste instantie overkomt?
De meesten komen niet echt verder met hun gespreksstof in die zin van dat ze het over totaal niet boeiende onderwerpen hebben of willen spreken. Moet wel stellen dat het pas sinds een tal van jaren is.quote:
[..]
Waarom houd je vriendschappen oppervlakkig?
Daar zul je vast een reden voor hebben neem ik aan.
Als jij je zelf al instelt op een oppervlakkige relatie, leer je een ander toch ook niet in diepte kennen?
Dan kun je toch ook niet weten of die persoon boeiender is dan die in eerste instantie overkomt?
Neem je zelf wel initiatief tot boeiende gesprekken?quote:
[..]
De meesten komen niet echt verder met hun gespreksstof in die zin van dat ze het over totaal niet boeiende onderwerpen hebben of willen spreken.
Wat gebeurt er dan, dwaalt die ander af naar oppervlakkige gesprekken?
Kan het zijn dat je tijdens gesprekken teveel in je eigen hoofd denkt en dat het daardoor voor een ander lastig kan zijn om te volgen?
Voel je je überhaupt wel begrepen door anderen?
Zeker. Echter stotter ik, heb een vage hechtingsstoornis en voel mij wel vaak onbegrepen hoor. Maar dat komt niet door hetgeen wat jij stelt.quote:
[..]
Neem je zelf wel initiatief tot boeiende gesprekken?
Wat gebeurt er dan, dwaalt die ander af naar oppervlakkige gesprekken?
Kan het zijn dat je tijdens gesprekken teveel in je eigen hoofd denkt en dat het daardoor voor een ander lastig kan zijn om te volgen?
Voel je je überhaupt wel begrepen door anderen?
Wat ik stel is maar giswerk hoor.quote:
[..]
Zeker. Echter stotter ik, heb een vage hechtingsstoornis en voel mij wel vaak onbegrepen hoor. Maar dat komt niet door hetgeen wat jij stelt.
Ken je verder niet en ik ben geen pro.
Van waaruit stamt je hechtingsstoornis?
Vormt je stotteren een belemmering tijdens gesprekken?
Dat mensen de neiging hebben je af te kappen of dingen in te willen vullen?
Of geen diepere gesprekken met je willen aangaan omdat ze het geduld niet op willen brengen?
Het onbegrepen voelen... dat doen de meeste mensen die zichzelf als "vreemd" of "anders dan anderen" beschouwen.
Daar zijn genoeg lotgenoten in te vinden.
Heel lang verhaal en niet iets voor op een openbaar forum. Stotter op een andere manier en dat is dat zinnen er niet goed volledig uitkomen. En vaak is het zo dat juist ik het niet wil meer. Voel mij wel wat anders ja, en lotgenoten zijn lastig te vinden hoor.quote:
[..]
Wat ik stel is maar giswerk hoor.
Ken je verder niet en ik ben geen pro.
Van waaruit stamt je hechtingsstoornis?
Vormt je stotteren een belemmering tijdens gesprekken?
Dat mensen de neiging hebben je af te kappen of dingen in te willen vullen?
Of geen diepere gesprekken met je willen aangaan omdat ze het geduld niet op willen brengen?
Het onbegrepen voelen... dat doen de meeste mensen die zichzelf als "vreemd" of "anders dan anderen" beschouwen.
Daar zijn genoeg lotgenoten in te vinden.
Dat begrijp ik.quote:
[..]
Heel lang verhaal en niet iets voor op een openbaar forum. Stotter op een andere manier en dat is dat zinnen er niet goed volledig uitkomen. En vaak is het zo dat juist ik het niet wil meer. Voel mij wel wat anders ja, en lotgenoten zijn lastig te vinden hoor.
Kun je uitleggen waarin en waarom je je anders voelt?
Wat voor lotgenoten zoek je dan?
Want als het gaat om onbegrepen voelen, daarin ben je niet de enige.
Mijn manier van leven, jaag niet en ga niet voor het grote geld. Doe mijn eigen ding en dat is wel lastig. Verder laat zelden zien hoe ik echt in elkaar steek en ben, en dat kan heel lastig zijn,quote:
[..]
Dat begrijp ik.
Kun je uitleggen waarin en waarom je je anders voelt?
Wat voor lotgenoten zoek je dan?
Want als het gaat om onbegrepen voelen, daarin ben je niet de enige.
Je bent dus graag op jezelf, maar voelt je soms toch alleen?quote:
[..]
Mijn manier van leven, jaag niet en ga niet voor het grote geld. Doe mijn eigen ding en dat is wel lastig. Verder laat zelden zien hoe ik echt in elkaar steek en ben, en dat kan heel lastig zijn,
Niet snel laten zien hoe je echt in elkaar steekt klinkt in mijn oren wel wat introvert.
Niet dat daar iets mis mee is,
Is wel wat lastiger om diepgaandere contacten op te bouwen als je jezelf niet laat zien.
Ben niet graag alleen, en heb talrijke contacten gehad. Was ook altijd wel bezig met van alles, maar ja.quote:
[..]
Je bent dus graag op jezelf, maar voelt je soms toch alleen?
Niet snel laten zien hoe je echt in elkaar steekt klinkt in mijn oren wel wat introvert.
Niet dat daar iets mis mee is,
Is wel wat lastiger om diepgaandere contacten op te bouwen als je jezelf niet laat zien.
Maar ja wat?quote:
[..]
Ben niet graag alleen, en heb talrijke contacten gehad. Was ook altijd wel bezig met van alles, maar ja.
Soms gebeuren er zaken waar geen een invloed op heeft.quote:
En dat zijn zaken waar geen andere wending aan te geven valt?quote:
[..]
Soms gebeuren er zaken waar geen een invloed op heeft.
Nee.quote:
[..]
En dat zijn zaken waar geen andere wending aan te geven valt?
Dat klinkt behoorlijk drastisch Yumm.quote:
Heb je hulp of begeleiding?.
Moest lachen nuquote:
[..]
Dat klinkt behoorlijk drastisch Yumm.
Heb je hulp of begeleiding?.
Ben blij dat ik een lach op je gezicht kan brengen.quote:
Waarom je moest lachen geen idee, but a smile is a smile.
Ik lach veel hoor.quote:
[..]
Ben blij dat ik een lach op je gezicht kan brengen.
Waarom je moest lachen geen idee, but a smile is a smile.
Dat zie ik niet vanaf hier.quote:
Laat mij eens mee lachen?
Waarom?quote:
[..]
Dat zie ik niet vanaf hier.
Laat mij eens mee lachen?
Omdat ik op dit moment best een lach kan gebruiken?quote:
Er kwam eens een konijn bij de bakker, maar die ken je vast al?quote:
[..]
Omdat ik op dit moment best een lach kan gebruiken?
Nee niet eens, maar ik moest toch lachen.quote:
[..]
Er kwam eens een konijn bij de bakker, maar die ken je vast al?
Er komt een konijn bij de bakker en vraagt: ‘Bakker, heeft u ook worteltjestaart?’ ‘Nee, het spijt me,’ zegt de bakker, ‘worteltjestaart heb ik niet.’ De volgende dag komt het konijn weer langs en vraagt: ‘Bakker, heeft u worteltjestaart?’ ‘Nee,’ zegt de bakker, ‘worteltjestaart heb ik niet.’ Elke dag komt het konijn om worteltjestaart zeuren, en de bakker wordt het zo zat dat hij een worteltjestaart bakt. Als de volgende dag het konijn weer langskomt, vraagt ‘ie: ‘Bakker, heeft u worteltjestaart?’ ‘Ja,’ zegt de bakker. Zegt het konijn: ‘Vies hé?’quote:
[..]
Nee niet eens, maar ik moest toch lachen.
quote:
[..]
Er komt een konijn bij de bakker en vraagt: ‘Bakker, heeft u ook worteltjestaart?’ ‘Nee, het spijt me,’ zegt de bakker, ‘worteltjestaart heb ik niet.’ De volgende dag komt het konijn weer langs en vraagt: ‘Bakker, heeft u worteltjestaart?’ ‘Nee,’ zegt de bakker, ‘worteltjestaart heb ik niet.’ Elke dag komt het konijn om worteltjestaart zeuren, en de bakker wordt het zo zat dat hij een worteltjestaart bakt. Als de volgende dag het konijn weer langskomt, vraagt ‘ie: ‘Bakker, heeft u worteltjestaart?’ ‘Ja,’ zegt de bakker. Zegt het konijn: ‘Vies hé?’
Nu je verteld ken ik hem wel.
Ben niet zo'n goede moppentapper.;)
Weet je.... heb geen idee of je een mannetje of een vrouwtje bent.
Beide min of meer.quote:
[..]
Nu je verteld ken ik hem wel.
Ben niet zo'n goede moppentapper.;)
Weet je.... heb geen idee of je een mannetje of een vrouwtje bent.
Waaromquote:
Morgen is het zondag, en ik ga zo eens kijken of ik nog wat mensen kan ontmoeten in de stad
?!?!In transition?quote:
Wees eens niet zo vaag Yumm.
Alleen is ook maar alleen, een "aapjes" kijken is meestal wel leuk,quote:
Zin in?quote:
Morgen is het zondag, en ik ga zo eens kijken of ik nog wat mensen kan ontmoeten in de stad
Ik wil mijzelf niet in een hokje duwen, Maar mannelijk.quote:
[..]
In transition?
Wees eens niet zo vaag Yumm.
Aahh.quote:
[..]
Ik wil mijzelf niet in een hokje duwen, Maar mannelijk.
Hou ook niet van hokjes en voel me al helemaal niet thuis in het dameshokje.
Teveel gekijf.
Vertel eens over je vele hobby's en interesses, als je wilt?
Ja en nee. Ja in de zin van ik weet nooit wat ik tegenkom, nee in de zin van ik zou liever thuis blijven en hier gezellig samenzijn zeg maar.quote:
Vind bijna alles leuk, enkel naaien niet kan het wel maar doet mij niets.quote:
[..]
Aahh.
Hou ook niet van hokjes en voel me al helemaal niet thuis in het dameshokje.
Teveel gekijf.
Vertel eens over je vele hobby's en interesses, als je wilt?
Is er iets te doen in de stad?quote:
[..]
Ja en nee. Ja in de zin van ik weet nooit wat ik tegenkom, nee in de zin van ik zou liever thuis blijven en hier gezellig samenzijn zeg maar.
Als dat gezellig samen zijn er niet in zit, is het goed dat je dingen onderneemt om met mensen in contact te komen.
Wie weet kom je er die ene persoon mee tegen met wie je uiteindelijk gezellig samen kunt zijn.
Breien wel?quote:
[..]
Vind bijna alles leuk, enkel naaien niet kan het wel maar doet mij niets.
Wel geprobeerd.quote:
Proberen is altijd goed.quote:
Waarom is je nickname Yummie-Yum?
Gisteren vertelde je nog dat je wel vreemd, maar niet lekker bent.
quote:
[..]
Proberen is altijd goed.
Waarom is je nickname Yummie-Yum?
Gisteren vertelde je nog dat je wel vreemd, maar niet lekker bent.
Nog steeds vreemd en niet lekkerSPOILER
quote:
[..]
[ afbeelding ]Nog steeds vreemd en niet lekkerSPOILER[ afbeelding ]
Heb je jezelf geproefd?
Luister je graag muziek?
Zoja, wat voor muziek?
Heb mijzelf meerdere malen al gebeten, yum yumquote:
[..]
Heb je jezelf geproefd?
Luister je graag muziek?
Zoja, wat voor muziek?
Vroem ben een vliegtuig.
Dat is een oudje.quote:
[..]
Heb mijzelf meerdere malen al gebeten, yum yum
Vroem ben een vliegtuig.
Zal niet naar je leeftijd vragen.
Je bent een vaag vliegtuig.. sta je wel op de radar?
Zo oud ben ik niet joh, neen vlieg altijd beneden de radar dan val je niet zo snel op.quote:
[..]
Dat is een oudje.
Zal niet naar je leeftijd vragen.
Je bent een vaag vliegtuig.. sta je wel op de radar?
Mijn radar pikt wel iets op, ben er nog niet uit wat.quote:
[..]
Zo oud ben ik niet joh, neen vlieg altijd beneden de radar dan val je niet zo snel op.
Volgens mij is dit niet je eerste account op fok.
Ik?quote:
[..]
Mijn radar pikt wel iets op, ben er nog niet uit wat.
Volgens mij is dit niet je eerste account op fok.
Jij en ik zijn de enige die converseren op het moment en ik had het niet over mezelf.quote:
Op Dus ja, jij.
Je bent een beetje zwijgzaam in je typen.
Een beetje moeizaam om met je in gesprek te komen, no offence naar jou.
Zo komen we nooit verder dan oppervlakkig gepraat.
Je vertelde me gisteren nog dat je weinig met oppervlakkige gesprekken kunt...
Kom hier pas sinds het jaar 2002, dus ben best nog wel een newbie. En alles gaat moeizaam je zei net nog dat je dacht dat ik oud was.quote:
[..]
Jij en ik zijn de enige die converseren op het moment en ik had het niet over mezelf.
Dus ja, jij.
Je bent een beetje zwijgzaam in je typen.
Een beetje moeizaam om met je in gesprek te komen, no offence naar jou.
Zo komen we nooit verder dan oppervlakkig gepraat.
Je vertelde me gisteren nog dat je weinig met oppervlakkige gesprekken kunt...
Altijd genoeg te doenquote:
[..]
Is er iets te doen in de stad?
Als dat gezellig samen zijn er niet in zit, is het goed dat je dingen onderneemt om met mensen in contact te komen.
Wie weet kom je er die ene persoon mee tegen met wie je uiteindelijk gezellig samen kunt zijn.
Thuis zitten kan altijd nog, niet onder de mensen komen zijn gemiste mogelijke kansen Het kan natuurlijk ook dat hij niet veel wil delen op een openbaar forumquote:
[..]
Jij en ik zijn de enige die converseren op het moment en ik had het niet over mezelf.
Dus ja, jij.
Je bent een beetje zwijgzaam in je typen.
Een beetje moeizaam om met je in gesprek te komen, no offence naar jou.
Zo komen we nooit verder dan oppervlakkig gepraat.
Je vertelde me gisteren nog dat je weinig met oppervlakkige gesprekken kunt...
Ik zei niet dat ik dacht dat je oud bent.quote:
[..]
Kom hier pas sinds het jaar 2002, dus ben best nog wel een newbie. En alles gaat moeizaam je zei net nog dat je dacht dat ik oud was.
Ik doelde met oud op de video die je postte en zei erbij dat ik niet naar je leeftijd ging vragen.
Wil je vertellen waarom alles moeizaam gaat?
Heftigquote:
Nou, ik ben sinds 't overlijden van m'n vrouw (aug. '13, 27jr) in 'n sociaal gat gevallen. Geen vrienden en ook zeer lastig te vinden. Help hulpverlening, maar die zit zelfs met de handen in 't haar en weet ook niet meer waar vriendschappen te zoeken zijn.
Het is ook vooral frustrerend dat je tegen muren aanloopt en niet meer weet waar je vrienden kan zoeken/vinden...quote:
Nou, ik kies er juist vaak bewust voor om niet onder de mensen te komen.quote:
[..]
Altijd genoeg te doen
Loop ik vast heel veel kansen mis.
Gun het je dat je een leuke dag hebt morgen Juupert.
quote:
[..]
Ik zei niet dat ik dacht dat je oud bent.
Ik doelde met oud op de video die je postte en zei erbij dat ik niet naar je leeftijd ging vragen.
Wil je vertellen waarom alles moeizaam gaat?
Zoiets dus. En als je dat al vaker hebt meegemaakt en zelf een hoop ellende wat verder niet geeft en het iedere keer maar moet uitleggen weer. En niets en niemand echt meewerkt dan word het lastig. Gaf het eens een twee weken terug an lijkt wel alsof ik levenslang heb gehad.quote:
[..]
Het is ook vooral frustrerend dat je tegen muren aanloopt en niet meer weet waar je vrienden kan zoeken/vinden...
Dat kan en dat begrijp ik ook.quote:
[..]
Het kan natuurlijk ook dat hij niet veel wil delen op een openbaar forum
Verwacht van niemand hier meer te vertellen dan wat diegene kwijt wil.
Een paashaas. Roze nog welquote:
Ik snap en begrijp het, voor wat het waard is: sterktequote:
[..]
Het is ook vooral frustrerend dat je tegen muren aanloopt en niet meer weet waar je vrienden kan zoeken/vinden...
[ Bericht 0% gewijzigd door Juup© op 10-10-2015 21:54:26 (Typo) ]
Jij weet teveel van mijquote:
[..]
Nou, ik kies er juist vaak bewust voor om niet onder de mensen te komen.
Loop ik vast heel veel kansen mis.
Gun het je dat je een leuke dag hebt morgen Juupert.
Paars..quote:
Plaatje komt roze over hier. Maar vertel wat brengt jou hier.quote:
Wat vreselijk om dat te horen JoyRider.quote:
Nou, ik ben sinds 't overlijden van m'n vrouw (aug. '13, 27jr) in 'n sociaal gat gevallen. Geen vrienden en ook zeer lastig te vinden. Help hulpverlening, maar die zit zelfs met de handen in 't haar en weet ook niet meer waar vriendschappen te zoeken zijn.
Gecondoleerd met je verlies.
Logisch dat je in een gat valt, ook met genoeg vrienden zou dat gebeuren.
Wel zuur dat je in een tijd waarin je het nodig hebt, niemand hebt om op terug te vallen.
Dan voelt dat gat vast een stuk dieper.
Internet is een goed begin om naar vriendschappen te zoeken.
De drempel is lager, je ontmoet mensen die je anders nooit tegen zou komen en je kunt naar eigen tempo een vriendschap opbouwen.
Hoop voor je dat dit een begin is.
Dat is altijd lastig, ik heb er ooit voor gekozen om op dat gebied internet te laten voor wat het is en "van mijn zolderkamerquote:
Ik snap ook zelf niet waarom ik op vele sites moet betalen om berichtjes te sturen. Wie zegt mij dat ik op die sites daadwerkelijk 'n vriendschap eruit haal die ik ook wil? Ben zelf ook bij buurthuizen wezen kijken, maar daar zijn veel activiteiten voor oudere of op tijdstippen dat ik werk (heb 'n baan van 40u). Aandacht voor eenzaamheid bij oudere is er volop, maar voor eenzaamheid bij jongere is er nauwelijks aandacht terwijl er genoeg zijn die alleen zijn, denk ik.
" af te komen en mezelf onder de andere mensen te begeven.Ieder zijn/haar keuze zeg maar.
Is dat zo?quote:
Weet jij dingen die ik weet die ik zelf niet weet?
Zie naam voor de kleur-keuze.quote:Op zaterdag 10 oktober 2015 21:57 schreef Yummie-Yum het volgende:
[..]
Plaatje komt roze over hier. Maar vertel wat brengt jou hier.
nouja, zaterdagavond en op FOK! social life = 0 momenteel.
Mag ik vragen wat je gedaan heb? Wat je precies bedoeld met van de zolderkamer af? Ikzelf kom alleen buiten voor de boodschappen en als ik iets ga ondernemen met m'n moeder/zus, maar wil liefst met leeftijdsgenoten iets ondernemen...quote:
[..]
Dat is altijd lastig, ik heb er ooit voor gekozen om op dat gebied internet te laten voor wat het is en "van mijn zolderkamer
Ieder zijn/haar keuze zeg maar.
Niet wanhopen Joyrider.quote:
Waar iedereen gezellig op zaterdagavond op stap gaat of bij vrienden zit, breng ik verveeld de avond alleen thuis door. Terwijl m'n behoefte toch duidelijk iets anders wilt. Ongezellig ben ik niet, ik kan sfeer maken. Misschien soms iets te druk, maar dat moet de pret niet kunnen drukken. Waarom lukt 't mij dan niet om vrienden te maken? Ik drink en gebruik niet, maar zonder alcohol en drugs moet je toch ook lol kunnen hebben? Ik snap het maar niet...
Je wonden zijn nog vers, geef die de tijd om te helen.
Het lukt je vast om vrienden te vinden.
Je had een huwelijk om je op te focussen, wellicht geen tijd en behoefte aan vrienden.
Nu is je situatie veranderd en dat heeft tijd nodig om die omslag te maken.
Jouw observerend vermogen is goed genoeg is mij de afgelopen jaren opgevallenquote:
[..]
Is dat zo?
Weet jij dingen die ik weet die ik zelf niet weet?
Zelfde hier.quote:
[..]
Zie naam voor de kleur-keuze.
nouja, zaterdagavond en op FOK! social life = 0 momenteel.
Tijd om de omslag te maken? Ik ben inmiddels 2 jaar verder en zit nog steeds vastgeroest. Ikzelf wordt daar wel wanhopig van. Als je dan ook berichtjes op FB leest van mensen die leuke dingen doen denk ik alleen maar: "wil ik ook!"...quote:
[..]
Niet wanhopen Joyrider.
Je wonden zijn nog vers, geef die de tijd om te helen.
Het lukt je vast om vrienden te vinden.
Je had een huwelijk om je op te focussen, wellicht geen tijd en behoefte aan vrienden.
Nu is je situatie veranderd en dat heeft tijd nodig om die omslag te maken.
Waarom met een kloon dan?quote:
quote:
[..]
Jouw observerend vermogen is goed genoeg is mij de afgelopen jaren opgevallen
Soms word ik "verweten" dat ik te empathisch ben.
Kan daar niks aan veranderen.
Tjaquote:
[..]
Soms word ik "verweten" dat ik te empathisch ben.
Kan daar niks aan veranderen.
Ah je bent van de FOK! onderzoekdienst vandaar.quote:
[..]
Waarom met een kloon dan?
quote:
[..]
Ah je bent van de FOK! onderzoekdienst vandaar.
Ik kan idd lezen.quote:
[..]
Kom hier pas sinds het jaar 2002, dus ben best nog wel een newbie. En alles gaat moeizaam je zei net nog dat je dacht dat ik oud was.
Zo gaan die dingen. Emails veranderen ook zo vaak, net als alles. Heet verandering.quote:
Wat een heftige situatie! Veel sterkte! Waarom het je niet lukt om vriendschappen te sluiten weet ik niet. Maar het is wel rot voor je... zeker in zo'n zware periode maar ook in het algemeen is het gewoon fijn om plezier te hebben met mensen en steun kan krijgen bij hen. Wat ik zelf ervaar, misschien bij jou ook een reden??. is dat veel mensen al een eigen netwerk hebben opgebouwd en dat er vanuit hun kant dus minder behoefte is... mensen mogen mij wel maar het worden geen vrienden. Hooguit incidentele contacten. Misschien herken je dat?quote:
Waar iedereen gezellig op zaterdagavond op stap gaat of bij vrienden zit, breng ik verveeld de avond alleen thuis door. Terwijl m'n behoefte toch duidelijk iets anders wilt. Ongezellig ben ik niet, ik kan sfeer maken. Misschien soms iets te druk, maar dat moet de pret niet kunnen drukken. Waarom lukt 't mij dan niet om vrienden te maken? Ik drink en gebruik niet, maar zonder alcohol en drugs moet je toch ook lol kunnen hebben? Ik snap het maar niet...
Sorry, zie nu pas dat het nummer 13 voor het jaartal staat.quote:
[..]
Tijd om de omslag te maken? Ik ben inmiddels 2 jaar verder en zit nog steeds vastgeroest. Ikzelf wordt daar wel wanhopig van. Als je dan ook berichtjes op FB leest van mensen die leuke dingen doen denk ik alleen maar: "wil ik ook!"...
Kan me goed voorstellen dat je er na 2 jaar wanhopig van wordt.
Maar dat betekent niet dat je de hoop op moet geven.
Datingsites zijn tricky, je weet nooit echt waar iemand op uit is.
Zelf zou ik dat soort sites nooit opzoeken eerlijk gezegd.
Fok is geen datingsite.
Toch zijn er in die jaren dat fok bestaat al enorm veel relaties ontstaan tussen fokkers.
Juist omdat het hier over meer gaat dan alleen dating, is de kans veel groter om er goede vriendschappen in te herkennen.
Zonder de druk van en nadruk op daten.
quote:
Je hoeft je niet te verontschuldigen.quote:
[..]
Zo gaan die dingen. Emails veranderen ook zo vaak, net als alles. Heet verandering.
Doe ik dat dan?quote:
[..]
Je hoeft je niet te verontschuldigen.
Min of meer wel ja.quote:
Dan deed ik datquote:
Bedoelde het goed.quote:
Het is jouw recht om met een nieuw account te posten, daar ben je geen uitleg over verschuldigd. :
Voelde je het als een aanval van mij?
Nee hoor.quote:
[..]
Bedoelde het goed.
Het is jouw recht om met een nieuw account te posten, daar ben je geen uitleg over verschuldigd. :
Voelde je het als een aanval van mij?
Iets zegt me dat je in het echte leven een stuk spraakzamer bent dan hier?quote:
Waarom kwam je in dit topic kijken en posten?
Soms, soms niet. Kwam gewoon kijken uit interesse.quote:
[..]
Iets zegt me dat je in het echte leven een stuk spraakzamer bent dan hier?
Waarom kwam je in dit topic kijken en posten?
Heb je alle drie de delen doorgelezen?quote:
[..]
Soms, soms niet. Kwam gewoon kijken uit interesse.
Vraag me af waar alle andere users die hier posten zijn gebleven.
Ben de persoon welke alles weet, dus ja. Waar de rest heb ik geen weet van.quote:
[..]
Heb je alle drie de delen doorgelezen?
Vraag me af waar alle andere users die hier posten zijn gebleven.
Mijn naam is Haas, ik weet van niets.quote:
[..]
Ben de persoon welke alles weet, dus ja. Waar de rest heb ik geen weet van.
Zegt ze met een giga-knipoog!quote:
[..]
Mijn naam is Haas, ik weet van niets.
Wil je een grappig verhaaltje horen van wat ik vandaag meemaakte?quote:
Ja hoor.quote:
[..]
Wil je een grappig verhaaltje horen van wat ik vandaag meemaakte?
De jouwe ook al joh.quote:
[..]
Mijn naam is Haas, ik weet van niets.
Nee niet echt, ik deed maar alsof.quote:
Gebeurt weleens geen grappig verhaaltje meer?quote:
[..]
Nee niet echt, ik deed maar alsof.
Vanmiddag ging ik boodschappen doen met mijn moeder die al op leeftijd is.quote:
Normaal doe ik dat doordeweeks met haar, maar door ziekte was dat er niet van gekomen.
Daardoor was ik genoodzaakt dat vandaag met haar te gaan doen, kan mijn mamsie niet zonder eten laten zitten.
Als ik ergens van gruwel, is het winkelen, inclusief supermarkten.
En nog erger, boodschappen doen op een zaterdag middag.
Tel daar een moeizaam langzame lopende moeder bij op die ik aan mijn arm meesleep.
En dan daarbij nog de 4 supermarkten die we af moesten.
Daarnaast als bonus nog de drukte van mensen, waar ik niet altijd even goed tegen kan.
Loop ik in de supermarkt, merk ik dat er een man met een kindje in een winkelwagentje naar mij zit te kijken.
Terwijl ik aan die man voorbijloop, half in gedachten verzonken, roept hij ineens vanuit het niets:
: Niet zo lelijk kijken joh!"
Ik kijk die man aan en ik barst keihard in lachen uit.
Had zelf niet eens in de gaten dat ik zo lelijk keek.
Door die man en zijn opmerking vond ik het boodschappen doen ineens een stuk minder erg.
Lang verhaal, kleine anekdote.
Jawel, ik ben niet meer zo snel.quote:
[..]
Gebeurt weleens geen grappig verhaaltje meer?
Wie me kent weet dat ik nog wel eens grote bek kan hebben in KLB of NWS, en zo ben ik IRL ook wel ongeveer. Of was ik in ieder geval. Ik ben altijd al een beetje 'speciaal' geweest met het vinden van vrienden en het onderhouden van vriendschappen. Dat is pas begonnen in de middelbare school. In de lagere school hoorde ik er echt bij, zeg maar. Maar dat veranderde nadien. Ik was wat onwennig en voor ik het wist waren alle vriendengroepjes al gevormd en lieten de paar mensen die naar dezelfde school waren gegaan me in de steek. Ik was dus absoluut niet echt populair, eerder een nobody. Ik werd niet gepest, eerder genegeerd
Lekker treurig dus, maar met wat moeite had ik na een paar jaar wel een toffe vriendengroep rond me; en was alles wat mij betreft goed. Ik werd helemaal geaccepteerd, was het rustige type maar kon met iedereen overweg. M'n onzekerheid is alleen weer helemaal terug sinds ik aan de universiteit zit.
Ik ben namelijk naar de campus in Brussel gegaan, ook een onderdeel van de KU Leuven, in plaats van in Leuven zelf omwille van het feit dat m'n opleiding niet in Leuven zelf te volgen was. Pech voor mij: niemand van m'n klas of zelfs van m'n hele jaar van mijn school deed hetzelfde als mij. Resultaat: terug als een broekie aankomen in Brussel, een stad die ik ook nauwelijks ken buiten het echte stadscentrum. Er lopen een paar mensen rond die ik vaag wel ken, maar dat zijn nauwelijks kennissen te noemen.
Ik heb last van het feit dat er wel veel andere vriendengroepjes samen zitten daar. Vooral uit bijvoorbeeld West- en Oost-Vlaanderen. Die klitten nog meer samen in grotere groepen (geen idee waarom dat zo is overigens?) en als nieuwkomer is het lastig om daartussen te komen
Nu ervaar ik dus problemen met het in contact komen met mensen. En ik heb zo'n beetje de vrees dat ik het al flink verpest heb door de eerste weken zo afstandelijk en afwachtend te zijn... Er zijn heel wat projecten waarbij we zelf groepen moeten vormen, en zo heb ik bijvoorbeeld voor het managementproject nog geen groep en durf ik me ook amper ergens aan te bieden. Het is zo loos want er zouden er genoeg zijn die dat prima vinden maar ik durf het gewoon niet meer en met de dag wordt dat erger aangezien ze me intussen ook wel al kennen van in de les. Zelfde probleem met eten in het studentenrestaurant. Ik ga wel eens naast iemand zitten maar echt een gesprek, nah. Als iemand niet tegen mij begint zwijg ik ook. Heel vervelend, want ik voel me nu al niet meer op m'n gemak op de campus. Ik heb het gekke gevoel ook gekregen dat mensen me nogal raar vinden. Vooral als ik iemand naar me zie kijken dan bekijk ik me zelf ook want denk ik meteen dat er iets aan me opvalt.
Ik heb nog wel contact met m'n vrienden uit Leuven natuurlijk, op regelmatige basis maar het is wel erg dat ik 0,0 sociale contacten heb bij m'n medestudenten in Brussel. Het is een 4-jarige opleiding dus dat kan ook niet blijven duren.
Zit na bijna een maand les een beetje in de rats. Zie er steeds meer tegen op om nog naar daar te gaan, want ik voel me echt zo'n idioot door m'n vreemde gedrag. Ik ben in de omgeving van mensen die ik ken (familie en vrienden) helemaal niet zo dus snap het ook niet helemaal, maar ja. En om daarvoor nou naar de dokter te gaan
Lijkt me ook redelijk belachelijk.Gelezen en grappigquote:
[..]
Vanmiddag ging ik boodschappen doen met mijn moeder die al op leeftijd is.
Normaal doe ik dat doordeweeks met haar, maar door ziekte was dat er niet van gekomen.
Daardoor was ik genoodzaakt dat vandaag met haar te gaan doen, kan mijn mamsie niet zonder eten laten zitten.
Als ik ergens van gruwel, is het winkelen, inclusief supermarkten.
En nog erger, boodschappen doen op een zaterdag middag.
Tel daar een moeizaam langzame lopende moeder bij op die ik aan mijn arm meesleep.
En dan daarbij nog de 4 supermarkten die we af moesten.
Daarnaast als bonus nog de drukte van mensen, waar ik niet altijd even goed tegen kan.
Loop ik in de supermarkt, merk ik dat er een man met een kindje in een winkelwagentje naar mij zit te kijken.
Terwijl ik aan die man voorbijloop, half in gedachten verzonken, roept hij ineens vanuit het niets:
: Niet zo lelijk kijken joh!"
Ik kijk die man aan en ik barst keihard in lachen uit.
Had zelf niet eens in de gaten dat ik zo lelijk keek.
Door die man en zijn opmerking vond ik het boodschappen doen ineens een stuk minder erg.
Lang verhaal, kleine anekdote.
Hoi Lothiriel.quote:
Ik weet dat ik tot nu toe weinig in R&P gepost heb, maar ik dacht, toch maar eens schrijven aangezien dit topic wel past bij het probleem (of de combinatie van problemen) dat ik heb.
Wie me kent weet dat ik nog wel eens grote bek kan hebben in KLB of NWS, en zo ben ik IRL ook wel ongeveer. Of was ik in ieder geval. Ik ben altijd al een beetje 'speciaal' geweest met het vinden van vrienden en het onderhouden van vriendschappen. Dat is pas begonnen in de middelbare school. In de lagere school hoorde ik er echt bij, zeg maar. Maar dat veranderde nadien. Ik was wat onwennig en voor ik het wist waren alle vriendengroepjes al gevormd en lieten de paar mensen die naar dezelfde school waren gegaan me in de steek. Ik was dus absoluut niet echt populair, eerder een nobody. Ik werd niet gepest, eerder genegeerd
Lekker treurig dus, maar met wat moeite had ik na een paar jaar wel een toffe vriendengroep rond me; en was alles wat mij betreft goed. Ik werd helemaal geaccepteerd, was het rustige type maar kon met iedereen overweg. M'n onzekerheid is alleen weer helemaal terug sinds ik aan de universiteit zit.
Ik ben namelijk naar de campus in Brussel gegaan, ook een onderdeel van de KU Leuven, in plaats van in Leuven zelf omwille van het feit dat m'n opleiding niet in Leuven zelf te volgen was. Pech voor mij: niemand van m'n klas of zelfs van m'n hele jaar van mijn school deed hetzelfde als mij. Resultaat: terug als een broekie aankomen in Brussel, een stad die ik ook nauwelijks ken buiten het echte stadscentrum. Er lopen een paar mensen rond die ik vaag wel ken, maar dat zijn nauwelijks kennissen te noemen.
Ik heb last van het feit dat er wel veel andere vriendengroepjes samen zitten daar. Vooral uit bijvoorbeeld West- en Oost-Vlaanderen. Die klitten nog meer samen in grotere groepen (geen idee waarom dat zo is overigens?) en als nieuwkomer is het lastig om daartussen te komen
Heel vervelend, want ik voel me nu al niet meer op m'n gemak op de campus. Ik heb het gekke gevoel ook gekregen dat mensen me nogal raar vinden. Vooral als ik iemand naar me zie kijken dan bekijk ik me zelf ook want denk ik meteen dat er iets aan me opvalt.
Ik heb nog wel contact met m'n vrienden uit Leuven natuurlijk, op regelmatige basis maar het is wel erg dat ik 0,0 sociale contacten heb bij m'n medestudenten in Brussel. Het is een 4-jarige opleiding dus dat kan ook niet blijven duren.
Zit na bijna een maand les een beetje in de rats. Zie er steeds meer tegen op om nog naar daar te gaan, want ik voel me echt zo'n idioot door m'n vreemde gedrag. Ik ben in de omgeving van mensen die ik ken (familie en vrienden) helemaal niet zo dus snap het ook niet helemaal, maar ja. En om daarvoor nou naar de dokter te gaan
Duidelijk verhaal.
Vervelend probleem voor je.
Alsof je een soort van dichtklapt als je in Brussel bent?
Wellicht speelt je onzekerheid daar meer op omdat alle bekende en "vertrouwde" mensen uit Leuven dan wegvallen en je op jezelf aangewezen bent?
Ben jij iemand die wat langer de tijd nodig heeft om je vertrouwd en op je gemak te voelen bij nieuwe mensen?
Zit er op je Universiteit geen afdeling waar je over je probleem kunt praten?
Een studentenpsycholoog o.i.d.?
Wat ik allemaal wel niet meemaak in mijn leven...quote:
Ik klap inderdaad dicht. Dat begint al vanaf het moment dat ik elke ochtend de trein opstap. Iemand spreekt me aan en ik klap dicht want ik lijk meteen te denken "waarvoor spreekt die me aan?" en ik word al onzeker. Op de campus vermijd ik daarom ook mensen nogal. Niet dat ik iedereen helemaal uit de weg ga, maar ik neem nergens initiatief. Als iemand me uitleg vraagt over een oefening bijvoorbeeld geef ik zonder problemen uitleg en dat wordt ook gewaardeerd. Maar buiten de lessen om helemaal niets.quote:
[..]
Hoi Lothiriel.
Duidelijk verhaal.
Vervelend probleem voor je.
Alsof je een soort van dichtklapt als je in Brussel bent?
Wellicht speelt je onzekerheid daar meer op omdat alle bekende en "vertrouwde" mensen uit Leuven dan wegvallen en je op jezelf aangewezen bent?
Ben jij iemand die wat langer de tijd nodig heeft om je vertrouwd en op je gemak te voelen bij nieuwe mensen?
Zit er op je Universiteit geen afdeling waar je over je probleem kunt praten?
Een studentenpsycholoog o.i.d.?
Ik ben sowieso niet het meest zekere type maar zoals ik er nu last van heb vind ik het wel heel erg worden...
En ik heb het inderdaad lastig met me op m'n gemak voelen bij mensen die ik nog niet goed ken. Vooral als er werkelijk niemand bij is die ik toch een beetje ken. Dan voel ik me een buitenbeentje. Dan vraag ik me zaken af zoals "hoe goed kennen deze mensen elkaar? Wat denken ze van mij? Ben ik hier wel welkom?" en dergelijke
Zo ben ik ook niet naar het studentenwelkom geweest eind september omdat ik zoiets had van "ik ken hier toch niemand en het is sneu om in je eentje te gaan"...
En ja er is een psychologische dienst, maar ik heb daar al ervaring mee. Die zeggen wellicht gewoon dat ik gewoon op mensen moet durven afstappen. Heb ik het gewoon lastig mee, zeker nu de les al een tijd bezig is. Ik zou het appreciëren als we wat meer gedwongen werden van met elkaar samen te werken in plaats van dat iedereen zelf groepjes mag vormen. Maar ik weet ook dat ik dat alleen vind omdat ik nu in deze situatie zit. De rest is er maar wat blij mee dat ze met hun kennissenkring een groep kunnen vormen
Onzekerheid is een vervelend iets.quote:
[..]
Ik klap inderdaad dicht. Dat begint al vanaf het moment dat ik elke ochtend de trein opstap. Iemand spreekt me aan en ik klap dicht want ik lijk meteen te denken "waarvoor spreekt die me aan?" en ik word al onzeker. Op de campus vermijd ik daarom ook mensen nogal. Niet dat ik iedereen helemaal uit de weg ga, maar ik neem nergens initiatief. Als iemand me uitleg vraagt over een oefening bijvoorbeeld geef ik zonder problemen uitleg en dat wordt ook gewaardeerd. Maar buiten de lessen om helemaal niets.
Ik ben sowieso niet het meest zekere type maar zoals ik er nu last van heb vind ik het wel heel erg worden...
En ik heb het inderdaad lastig met me op m'n gemak voelen bij mensen die ik nog niet goed ken. Vooral als er werkelijk niemand bij is die ik toch een beetje ken. Dan voel ik me een buitenbeentje. Dan vraag ik me zaken af zoals "hoe goed kennen deze mensen elkaar? Wat denken ze van mij? Ben ik hier wel welkom?" en dergelijke
Zo ben ik ook niet naar het studentenwelkom geweest eind september omdat ik zoiets had van "ik ken hier toch niemand en het is sneu om in je eentje te gaan"...
En ja er is een psychologische dienst, maar ik heb daar al ervaring mee. Die zeggen wellicht gewoon dat ik gewoon op mensen moet durven afstappen. Heb ik het gewoon lastig mee, zeker nu de les al een tijd bezig is. Ik zou het appreciëren als we wat meer gedwongen werden van met elkaar samen te werken in plaats van dat iedereen zelf groepjes mag vormen. Maar ik weet ook dat ik dat alleen vind omdat ik nu in deze situatie zit. De rest is er maar wat blij mee dat ze met hun kennissenkring een groep kunnen vormen
Het kan je hele leven overhoop gooien en je belemmeren tot zoveel leuke dingen.
Je ontzegd je nu al een hoop dingen.
Zo werkt dat bij een Universiteit, niet meer dat klassikale en bepalen door de leerkrachten.
De vrijheid van zelf werkgroepen kiezen en zelfstandig denken.
De meeste studenten zijn blij met die vrijheid.
Je onzekerheid is een probleem genoeg om daar hulp voor te zoeken.
Lukt dat niet bij de uni, ga dan eens langs je arts voor een verwijzing.
Onzekerheid is sluipend en kan je grootste vijand worden.
Beter ben je dat voor.
Daar ben ik me ook van bewust. Daarom wil ik er graag wat aan doen. Dat heb zo'n beetje de afgelopen week proberen doen maar lukte nog niet echt. Ik heb het een tijdje ontkend, dacht dat het wel los zou lopen.quote:
[..]
Onzekerheid is een vervelend iets.
Het kan je hele leven overhoop gooien en je belemmeren tot zoveel leuke dingen.
Je ontzegd je nu al een hoop dingen.
Zo werkt dat bij een Universiteit, niet meer dat klassikale en bepalen door de leerkrachten.
De vrijheid van zelf werkgroepen kiezen en zelfstandig denken.
De meeste studenten zijn blij met die vrijheid.
Je onzekerheid is een probleem genoeg om daar hulp voor te zoeken.
Lukt dat niet bij de uni, ga dan eens langs je arts voor een verwijzing.
Onzekerheid is sluipend en kan je grootste vijand worden.
Beter ben je dat voor.
Ik weet dat de universiteit anders werkt
. Daarom zeg ik gewoon wat ik fijn zou vinden. Het is nu eenmaal niet zo. En bij mensen die ik toch enigszins wat ken zou ik dat ook geen probleem vinden. Maar afstappen op mensen die ik van haar noch pluim ken, dat is dus een werkelijk probleem Ik zal eens een afspraak maken bij de psychologe die instaat voor het 1ste bachelorjaar. Misschien levert het wat op
Dat je het nu erkend is fijn.quote:
[..]
Daar ben ik me ook van bewust. Daarom wil ik er graag wat aan doen. Dat heb zo'n beetje de afgelopen week proberen doen maar lukte nog niet echt. Ik heb het een tijdje ontkend, dacht dat het wel los zou lopen.
Ik weet dat de universiteit anders werkt
Ik zal eens een afspraak maken bij de psychologe die instaat voor het 1ste bachelorjaar. Misschien levert het wat op
Zou zonde zijn om je studententijd en wellicht je studieresulaten te verpesten door je onzekerheid.
Hoop dat ze je serieus nemen waar je hulp gaat zoeken en mocht je dat gevoel niet hebben, zoeken naar een andere hulpverlener.
Brussel is een grote bruisende stad en je zit nu op WO i.p.v. middelbaar onderwijs.
Onderschat niet dat dat ook een grote rol kan spelen in het verergeren van je onzekerheid.
Haiquote:
Ik ben niet echt meer heel actief met dit topic bezig (ergens voel ik me toch niet helemaal meer de doelgroep, no offence verder!), plus druk bezig (geweest) met mn verhuizing.. maar hier wilde ik toch even iets op zeggen, aangezien ik dit vaker zelf ook opmerk..quote:
[..]
Tijd om de omslag te maken? Ik ben inmiddels 2 jaar verder en zit nog steeds vastgeroest. Ikzelf wordt daar wel wanhopig van. Als je dan ook berichtjes op FB leest van mensen die leuke dingen doen denk ik alleen maar: "wil ik ook!"...
Facebook is geen realiteit. Je moet het eigenlijk zien als een uit de hand gelopen online trouwalbum. Daar worden alleen maar de mooiste foto's ingeplakt van de leukste momenten van 'de mooiste dag van je leven'. Als je dan als normale (dan wel depressieve?) persoon al die berichten ziet van anderen die alleen maar leuke dingen lijken te doen, gaat dat inderdaad tegen je werken; jij wilt ook zoveel leuke dingen doen!
Maar waar zijn de foto's en statusupdates van die mensen als zij niks bijzonders doen, en ook gewoon aan het werk zijn, of zich vervelen, of weet ik veel wat? Nergens. Omdat men die niet wil delen met anderen, omdat het ook niet de moeite waard is om te delen (oke je hebt ze er tussen zitten, die elke scheet online knallen, mijn god
)Daarbij draait FB in principe ook alleen maar om 'positive vibes'; niet voor niets dat je alleen maar een 'vind ik leuk'-knop hebt. Iedereen wil leuk gevonden worden. Ik zelf wil soms nog wel eens bewust iets posten om een discussie aan te zwengelen, of 'negatief' commentaar plaatsen onder iemands post, maar dan krijg ik vaak meteen te horen dat ik niet zo negatief moet doen. Terwijl als ik precies hetzelfde zou posten op een forum, er gewoon een gezonde normale discussie uit voort komt.
Probeer dit ten alle tijden in je achterhoofd te houden, als je weer door de 'roze bril' van de andere posters kijkt. Niemands leven is perfect (bij wijze van), iedereen heeft problemen en gezeik!
Helemaal waar dit, al heb ik hier zelf ook af en toe moeite mee.quote:
[..]
Ik ben niet echt meer heel actief met dit topic bezig (ergens voel ik me toch niet helemaal meer de doelgroep, no offence verder!), plus druk bezig (geweest) met mn verhuizing.. maar hier wilde ik toch even iets op zeggen, aangezien ik dit vaker zelf ook opmerk..
Facebook is geen realiteit. Je moet het eigenlijk zien als een uit de hand gelopen online trouwalbum. Daar worden alleen maar de mooiste foto's ingeplakt van de leukste momenten van 'de mooiste dag van je leven'. Als je dan als normale (dan wel depressieve?) persoon al die berichten ziet van anderen die alleen maar leuke dingen lijken te doen, gaat dat inderdaad tegen je werken; jij wilt ook zoveel leuke dingen doen!
Maar waar zijn de foto's en statusupdates van die mensen als zij niks bijzonders doen, en ook gewoon aan het werk zijn, of zich vervelen, of weet ik veel wat? Nergens. Omdat men die niet wil delen met anderen, omdat het ook niet de moeite waard is om te delen (oke je hebt ze er tussen zitten, die elke scheet online knallen, mijn god
Daarbij draait FB in principe ook alleen maar om 'positive vibes'; niet voor niets dat je alleen maar een 'vind ik leuk'-knop hebt. Iedereen wil leuk gevonden worden. Ik zelf wil soms nog wel eens bewust iets posten om een discussie aan te zwengelen, of 'negatief' commentaar plaatsen onder iemands post, maar dan krijg ik vaak meteen te horen dat ik niet zo negatief moet doen. Terwijl als ik precies hetzelfde zou posten op een forum, er gewoon een gezonde normale discussie uit voort komt.
Probeer dit ten alle tijden in je achterhoofd te houden, als je weer door de 'roze bril' van de andere posters kijkt. Niemands leven is perfect (bij wijze van), iedereen heeft problemen en gezeik!
Maar als je vrienden 20 leuke dingen per week hebben om te delen en jij 0...quote:
Beetje contact gehad met elkaar?
Ik wel naar aanleiding van dit topic.
Ik ga inmiddels richting de 30 en mij wil het ook maar niet lukken om écht goede vrienden te maken of een sociaal leventje te krijgen. Eigenlijk heb ik niet te klagen. Ik heb inmiddels al jarenlang een enorm leuke en lieve vriendin waar ik, ook in dit opzicht, enorm veel mee gemeen heb. Ik heb daarnaast eigenlijk één echt goede vriend die ik tijdens een rondreis heb leren kennen, maar die ik eigenlijk maar eens in de 2 à 3 maanden zie omdat we anderhalf uur van elkaar vandaan wonen en hij wél een vaste vriendengroep heeft waar die bijna wekelijks iets mee gaat doen. Dat rondreizen is hobby van me, overigens. En vorig jaar hebben vriendin en ik een groepsreis gemaakt waar we een leuk groepje vrienden aan hebben over gehouden. Maar die wonen verspreid over het hele land en zien we dus alleen maar bij een 'reunie' eens per half jaar.
Zelf denk ik wel eens dat het komt doordat ik niet zo veel met 'typische' uitgaansgelegenheden heb. Nooit gehad overigens. Ik hou niet van overmatig veel drinken, doe niet aan drugs, heb niks met keiharde muziek waarbij je elkaar niet tot nauwelijks verstaat, kan niet dansen en sta niet graag in de belangstelling. Ik vind een avondje op het terras, een etentje, een avondje bios, of gewoon gezellig thuis met wat snacks en een leuke film eigenlijk veel leuker.
Nu wil het ook zo zijn dat ik tussen twee 'milieus' in zit... Klinkt misschien gek, maar het (in de regio beruchte) durp waar ik vandaan kom en opgegroeid ben is een typische tokkiebuurt waar veel werkloosheid is en waar de meeste mensen content zijn met een simpel en eenvoudige leefstijl (lees: met een pot bier op een bankje in de voortuin met andere buurt/straatgenoten klagen over buitenlanders/sociale dienst/overheid/alles). Hier was ik vroeger van kleins af aan met mijn goedbedoeldheid en ambities al een vreemde eend in de bijt. Ik ben daardoor altijd behoorlijk gepest geworden en logischerwijs heb ik daardoor nooit echt vrienden gehad, laat staan overgehouden van mijn basisschool en middelbare school. Ik ben blij dat ik inmiddels een eind verderop woon en nog maar weinig met het betreffende durp en de mensen te doen heb.
Anderzijds, op mijn werk waar ik veel tijd doorbreng, ben ik omringd door behoorlijk welgestelde collega's die uit rijke gezinnen komen, die een bruisende en exorbitante leefstijl er op nahouden, sporten zoals hockey beoefenen, en waarvoor het allemaal niet gek genoeg kan. Ik heb een goede band met al mijn collega's (middelgroot bedrijfje en klein team van zo'n 15 mensen), maar op een oppervlakkig niveau. Het zijn gewoon een heel ander slag mensen dan ik en goede vrienden die ook buiten werktijd veel met elkaar omgaan zullen we niet worden.
Inmiddels woon ik dus al enkele jaartjes in de stad waar mijn vriendin vandaan komt (maar dus ook niet veel vriendinnen heeft), en ikzelf dus al helemaal niemand ken. Ik ben al jarenlang lid van de lokale sportschool, doe mee aan groepslessen, heb meegedaan met (halve) marathons en 'obstacle runs' in de buurt, ben lid geweest van een duur/hardloopvereniging, ben gaan bootcampen, heb een tijdje aan een vechtsport gedaan, noem het maar op. Het wil maar niet vlotten met andere mensen; verder dan wat oppervlakkige gesprekken kom ik niet. Nu ben ik 'recht voor de raap', heb nog wel eens een grote mond als iets mij niet zint, maar ben over het algemeen een uiterst rustig, nuchter en gemakkelijk persoon. Ik zal niet met iedereen door één deur kunnen, maar ik kan me haast niet voorstellen dat ik onuitstaanbaar ben.
En ten slotte: wat ook niet wil helpen is dat ik helemaal in het zuiden des lands woon. Clubs als "Nieuwe mensen leren kennen" en "Fellas" heb ik me al eens bij aangemeld, maar die organiseren dus niets tot nauwelijks iets in de buurt.
Als iemand nog tips heeft; graag!
Wat is er mis met reizen voor sociale contacten. Je doet alsof wonen in het zuiden een handicap is. Ja er gaan vanaf december geen nachttreinen meer terug in het weekend, dat is een pijnlijk punt, maar nee je kan nog steeds overal cheap naartoe met Kruidvat/Hema treinkaartjes. Zoals een psycholoog een keer zei, maak het voor jezelf leuk. Zolang je jezelf daarin niet voorbij loopt hoeveel moeite het kost moet jij er toch wel aan trekken. Besef dat er ook mensen in het noorden wonen voor wie veel geen keuze is, die moeten wel want er is verder niks.quote:
Ha, een topic naar mijn hart, al weet ik niet of ik daar zo blij mee moet zijn.
Ik ga inmiddels richting de 30 en mij wil het ook maar niet lukken om écht goede vrienden te maken of een sociaal leventje te krijgen. Eigenlijk heb ik niet te klagen. Ik heb inmiddels al jarenlang een enorm leuke en lieve vriendin waar ik, ook in dit opzicht, enorm veel mee gemeen heb. Ik heb daarnaast eigenlijk één echt goede vriend die ik tijdens een rondreis heb leren kennen, maar die ik eigenlijk maar eens in de 2 à 3 maanden zie omdat we anderhalf uur van elkaar vandaan wonen en hij wél een vaste vriendengroep heeft waar die bijna wekelijks iets mee gaat doen. Dat rondreizen is hobby van me, overigens. En vorig jaar hebben vriendin en ik een groepsreis gemaakt waar we een leuk groepje vrienden aan hebben over gehouden. Maar die wonen verspreid over het hele land en zien we dus alleen maar bij een 'reunie' eens per half jaar.
Zelf denk ik wel eens dat het komt doordat ik niet zo veel met 'typische' uitgaansgelegenheden heb. Nooit gehad overigens. Ik hou niet van overmatig veel drinken, doe niet aan drugs, heb niks met keiharde muziek waarbij je elkaar niet tot nauwelijks verstaat, kan niet dansen en sta niet graag in de belangstelling. Ik vind een avondje op het terras, een etentje, een avondje bios, of gewoon gezellig thuis met wat snacks en een leuke film eigenlijk veel leuker.
Nu wil het ook zo zijn dat ik tussen twee 'milieus' in zit... Klinkt misschien gek, maar het (in de regio beruchte) durp waar ik vandaan kom en opgegroeid ben is een typische tokkiebuurt waar veel werkloosheid is en waar de meeste mensen content zijn met een simpel en eenvoudige leefstijl (lees: met een pot bier op een bankje in de voortuin met andere buurt/straatgenoten klagen over buitenlanders/sociale dienst/overheid/alles). Hier was ik vroeger van kleins af aan met mijn goedbedoeldheid en ambities al een vreemde eend in de bijt. Ik ben daardoor altijd behoorlijk gepest geworden en logischerwijs heb ik daardoor nooit echt vrienden gehad, laat staan overgehouden van mijn basisschool en middelbare school. Ik ben blij dat ik inmiddels een eind verderop woon en nog maar weinig met het betreffende durp en de mensen te doen heb.
Anderzijds, op mijn werk waar ik veel tijd doorbreng, ben ik omringd door behoorlijk welgestelde collega's die uit rijke gezinnen komen, die een bruisende en exorbitante leefstijl er op nahouden, sporten zoals hockey beoefenen, en waarvoor het allemaal niet gek genoeg kan. Ik heb een goede band met al mijn collega's (middelgroot bedrijfje en klein team van zo'n 15 mensen), maar op een oppervlakkig niveau. Het zijn gewoon een heel ander slag mensen dan ik en goede vrienden die ook buiten werktijd veel met elkaar omgaan zullen we niet worden.
Inmiddels woon ik dus al enkele jaartjes in de stad waar mijn vriendin vandaan komt (maar dus ook niet veel vriendinnen heeft), en ikzelf dus al helemaal niemand ken. Ik ben al jarenlang lid van de lokale sportschool, doe mee aan groepslessen, heb meegedaan met (halve) marathons en 'obstacle runs' in de buurt, ben lid geweest van een duur/hardloopvereniging, ben gaan bootcampen, heb een tijdje aan een vechtsport gedaan, noem het maar op. Het wil maar niet vlotten met andere mensen; verder dan wat oppervlakkige gesprekken kom ik niet. Nu ben ik 'recht voor de raap', heb nog wel eens een grote mond als iets mij niet zint, maar ben over het algemeen een uiterst rustig, nuchter en gemakkelijk persoon. Ik zal niet met iedereen door één deur kunnen, maar ik kan me haast niet voorstellen dat ik onuitstaanbaar ben.
En ten slotte: wat ook niet wil helpen is dat ik helemaal in het zuiden des lands woon. Clubs als "Nieuwe mensen leren kennen" en "Fellas" heb ik me al eens bij aangemeld, maar die organiseren dus niets tot nauwelijks iets in de buurt.
Als iemand nog tips heeft; graag!
Niks, maar het is een vrij prijzige bezigheid die je met een werkend bestaan hooguit 3 á 4 weken per jaar kunt permitteren. Niet alleen financieel gezien, maar ook i.v.m. vrije dagen. En ja, op een of andere manier lukt het me op rondreizen wel om contacten op te doen; ik heb de afgelopen jaren flink wat afgereisd en heb zelfs een lange periode gewoond en gewerkt aan de andere kant van de wereld. Tientallen, nee, honderden mensen leren kennen; maar voornamelijk mensen die ver, héél ver weg wonen die je nu dus hooguit eens via Facebook spreekt. Dat handjevol Nederlanders dat daar tussen zit woont ook weer in de verste uithoeken van het land.quote:
Wat is er mis met reizen voor sociale contacten.
Het is ook een handicap. Wat betreft evenementen, uitstapjes en over het algemeen dingen die 'te doen' zijn is hier gewoon niks. Voor de (sportieve) evenementen waar ik aan mee doe moet ik doorgaans minstens anderhalf uur treinen of autorijden, want die enkele keer dat hier in de buurt iets wordt georganiseerd is uitzonderlijk. Als je niet van het reguliere uitgaansleven houdt en geen deel bent van het vaste uitgaanspubliek, vis je al helemaal naast het net.quote:Je doet alsof wonen in het zuiden een handicap is. Ja er gaan vanaf december geen nachttreinen meer terug in het weekend, dat is een pijnlijk punt, maar nee je kan nog steeds overal cheap naartoe met Kruidvat/Hema treinkaartjes.
Dat overal cheap naar toe kunnen is het probleem niet; maar als je vrienden hebt die minstens anderhalf uur van je vandaan wonen, is dat toch een drempel en loop je niet bij elkaar de deur plat. Dat is anders dan wanneer je op loopafstand van elkaar vandaan woont.
Het een sluit het ander niet uit. Je kan de koe bij de horens pakken of bij de pakken neer gaan zitten. Online ga je het niet redden.quote:
[..]
Niks, maar het is een vrij prijzige bezigheid die je met een werkend bestaan hooguit 3 á 4 weken per jaar kunt permitteren. Niet alleen financieel gezien, maar ook i.v.m. vrije dagen. En ja, op een of andere manier lukt het me op rondreizen wel om contacten op te doen; ik heb de afgelopen jaren flink wat afgereisd en heb zelfs een lange periode gewoond en gewerkt aan de andere kant van de wereld. Tientallen, nee, honderden mensen leren kennen; maar voornamelijk mensen die ver, héél ver weg wonen die je nu dus hooguit eens via Facebook spreekt. Dat handjevol Nederlanders dat daar tussen zit woont ook weer in de verste uithoeken van het land.
[..]
Het is ook een handicap. Wat betreft evenementen, uitstapjes en over het algemeen dingen die 'te doen' zijn is hier gewoon niks. Voor de (sportieve) evenementen waar ik aan mee doe moet ik doorgaans minstens anderhalf uur treinen of autorijden, want die enkele keer dat hier in de buurt iets wordt georganiseerd is uitzonderlijk. Als je niet van het reguliere uitgaansleven houdt en geen deel bent van het vaste uitgaanspubliek, vis je al helemaal naast het net.
Dat overal cheap naar toe kunnen is het probleem niet; maar als je vrienden hebt die minstens anderhalf uur van je vandaan wonen, is dat toch een drempel en loop je niet bij elkaar de deur plat. Dat is anders dan wanneer je op loopafstand van elkaar vandaan woont.
Ik kan ook wel klagen dat ik weinig vrienden om de hoek heb wonen maar zal toch iets moeten.
En ik doe er naar mijn idee al vrij veel aan maar het mag niet baten, en vraag hier derhalve om advies, tips en suggesties van anderen die misschien een oplossing of de gouden tip voor een leuke activiteit hebben. Als je mijn posts goed gelezen had dan zie je dat ik juist erg veel onderneem (en absoluut niet online bij de pakken 'neer ga zitten') om onder de mensen te komen, maar dat daar simpelweg niets uit komt in de vorm van langdurige contacten, niet-oppervlakkige gesprekken en misschien zelfs een vriendschap.quote:
Het een sluit het ander niet uit. Je kan de koe bij de horens pakken of bij de pakken neer gaan zitten. Online ga je het niet redden.
Ik kan ook wel klagen dat ik weinig vrienden om de hoek heb wonen maar zal toch iets moeten.
Het is erg makkelijk om te roepen "Doe er iets aan dan" als je je totaal niet in andermans situatie kunt verplaatsen. Als je niks zinnigs cq. constructiefs te zeggen hebt, zeg dan niets...
Je geeft zelf de oplossing al. Als je "alles" probeert maar niets werkt, moet je iets anders proberen.quote:
[..]
En ik doe er naar mijn idee al vrij veel aan maar het mag niet baten, en vraag hier derhalve om advies, tips en suggesties van anderen die misschien een oplossing of de gouden tip voor een leuke activiteit hebben. Als je mijn posts goed gelezen had dan zie je dat ik juist erg veel onderneem (en absoluut niet online bij de pakken 'neer ga zitten') om onder de mensen te komen, maar dat daar simpelweg niets uit komt in de vorm van langdurige contacten, niet-oppervlakkige gesprekken en misschien zelfs een vriendschap.
Het is erg makkelijk om te roepen "Doe er iets aan dan" als je je totaal niet in andermans situatie kunt verplaatsen. Als je niks zinnigs cq. constructiefs te zeggen hebt, zeg dan niets...
Wellicht is er iets aan verenigingen, ga online gamen, ga bij een bordspelvereniging, leer een taal via de volksuniversiteit (zit overal en nergens), ga op dansles, werk aan je social skills.
Verhaal komt me deels bekend voor.quote:
Ik ben vooral rond de periode 2004 - 2009 veel naar houseparties gegaan, en heb daar heel wat mensen leren kennen, waarvan ik er met heel wat nog steeds contact heb. Al is dat merendeels oppervlakkig contact, en vaak ook maar 1x in de zoveel tijd. Daarbij wonen zij ook overal en nergens in het land.
Voorheen woonde ik in een dorp, maar sinds paar weken in grote stad, dus qua bereikbaarheid is het voor iedereen stuk makkelijker om bij mij langs te komen, zowel qua OV als met eigen auto. Dat wil niet zeggen dat iedereen meteen langskomt natuurlijk, ik moet er zelf ook moeite in steken om mensen uit te nodigen enz enz.
Zelf heb ik ook een goede vriend, die 2 uur rijden verderop woont. Natuurlijk zou het fijner en gezelliger zijn als we bij elkaar in de buurt wonen, maar op zich is dit ook niet verkeerd.. 1x in de zoveel tijd spreken we af, ik naar hem toe of hij naar mij, en vaak maken we er dan ook een weekendje van. In dat opzicht hoef je dan dus ook niet per se elke week je vrienden te zien.
Ik denk trouwens ook dat het een beetje 'schijn' lijkt, dat iedereen met vrienden, die vrienden elke week ziet of er dingen mee gaat doen..
Waar ergens in het zuiden woon je? Limburg-zuiden, of gewoon Brabant nog? Ik weet verder amper iets van je, maar voel je vrij om berichtje te sturen, als lotgenoot
Het is fijn om te zien dat men hier open staat voor contact.quote:
Waar ergens in het zuiden woon je? Limburg-zuiden, of gewoon Brabant nog? Ik weet verder amper iets van je, maar voel je vrij om berichtje te sturen, als lotgenoot