Deel 7 kan hier nog nagelezen worden: F&F / In Memoriam #7
Safaa (Arabisch voor Sophie).
Je was maar een gewone zwarte poes, en je mocht maar 4,5 jaar worden. Een bange poes, die zelfs door de Dierenambulance niet te vangen was toen je ziek werd. Daarom hebben we je vandaag achter de stoel in de slaapkamer gevonden. Stilletjes vertrokken.
Je kon het met elke kat uit de buurt goed vinden. Er zat geen greintje kwaad in je. Dat maakte je bijzonder. Kater Robje gaat nu alleen door het leven.
en je weet niet wat haar mankeerde?sterkte!
en ze was niet een simpele gewone zwarte poes, ze was heel mooi en had een hele lieve uitstraling als ik zo kijk naar de foto
Wat ze had. Ze stak haar tong uit haar mond en kwijlde. Wie weet wat het was, misschien een tumor?
vergif?quote:Op donderdag 10 april 2014 21:01 schreef Disana het volgende:
Voor mij was ze natuurlijk mooi, ik hou van zwarte katten. En ze was heel zachtaardig, vooral voor andere katten.
Wat ze had. Ze stak haar tong uit haar mond en kwijlde. Wie weet wat het was, misschien een tumor?
Lief kijkt ze hè. En ja, het is te jong.quote:
Mooie blik in haar ogen.. zo klote als katten veel te jong sterven...
Ik mag toch hopen van niet. We hebben hier een veilig tuinencomplex en vrijwel iedereen heeft een hond of een kat.quote:
[ Bericht 22% gewijzigd door Webschip op 11-04-2014 11:51:52 ]
quote:
[ afbeelding ]
Safaa (Arabisch voor Sophie).
Je was maar een gewone zwarte poes, en je mocht maar 4,5 jaar worden. Een bange poes, die zelfs door de Dierenambulance niet te vangen was toen je ziek werd. Daarom hebben we je vandaag achter de stoel in de slaapkamer gevonden. Stilletjes vertrokken.
Je kon het met elke kat uit de buurt goed vinden. Er zat geen greintje kwaad in je. Dat maakte je bijzonder. Kater Robje gaat nu alleen door het leven.
ik zit hier gewoon te janken. Wat een mooi en lief uitziend beestje.... Heel veel sterkte aan jou, maar ook aan het overgebleven poezekind.
Dankjewel.quote:Op vrijdag 11 april 2014 11:53 schreef Sunshine1982 het volgende:
[..]
Heel veel sterkte aan jou, maar ook aan het overgebleven poezekind.
Ik probeer het altijd zo te zien: heeft het beestje een goed leven gehad, dan is het alleen voor jouzelf een verlies.
Safaa was een pleegpoesje en niemand wilde haar hebben omdat ze bang was. Bij mij had ze een vrij en blij leven, ze kon door het kattenluik gaan en staan waar ze wilde. En ze had vrienden waarmee ze poetste en knuffelde. Safaa lag graag in het zonnetje buiten, zelfs in de winter.
Ik denk dus dat ze het best denkbare leven heeft gehad wat haar geboden kon worden. Ik mis haar, maar weet dat ze het goed had.
Goede instelling maakt het alleen niet minder dat je het beestje niet mist. Ik vind het een mooierd. Ik heb ook zo;n zwarte met alleen vlekje op zijn borst, de ouwe is al 17. Net als jij heb ik ook een voorkeur voor zwarte (en zwart witte katten) en ook al eens afscheid moeten nemen. Sterkte!quote:
[..]
Dankjewel.
Ik probeer het altijd zo te zien: heeft het beestje een goed leven gehad, dan is het alleen voor jouzelf een verlies.
Safaa was een pleegpoesje en niemand wilde haar hebben omdat ze bang was. Bij mij had ze een vrij en blij leven, ze kon door het kattenluik gaan en staan waar ze wilde. En ze had vrienden waarmee ze poetste en knuffelde. Safaa lag graag in het zonnetje buiten, zelfs in de winter.
Ik denk dus dat ze het best denkbare leven heeft gehad wat haar geboden kon worden. Ik mis haar, maar weet dat ze het goed had.
Zeventien is een respectabele leeftijd, zo oud is Buurman de gastkat ook.quote:
[..]
Goede instelling maakt het alleen niet minder dat je het beestje niet mist. Ik vind het een mooierd. Ik heb ook zo;n zwarte met alleen vlekje op zijn borst, de ouwe is al 17. Net als jij heb ik ook een voorkeur voor zwarte (en zwart witte katten) en ook al eens afscheid moeten nemen. Sterkte!
Zwarte katten zijn prachtig. Tuxedo's vind ik ook zo mooi.
RIP vis Johannes.
Bedankt Knut.quote:Op vrijdag 11 april 2014 19:56 schreef KnutdeIJsbeer het volgende:
Vandaag is vis Johannes_Vermeer van mod GGMM overleden. Hij is enkele maanden oud geworden.
RIP vis Johannes.
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
Voor de mensen die Johannes willen zien toen hij nog in de bloei van zijn leven was, kijk in mijn signature.
Gelukkig heeft hij een mooi leven gehad, maar dat is natuurlijk een schrale troost.
Op deze foto was ze 9 weekjes. Paar dagen later lag ze dood in het huisje onder de krabpaal
Snappie:
Op deze foto was ze 9 maanden. In december 2009 was ze plotseling doodziek. Op zondagavond nog renen en spelen en de volgende ochtend vond ik haar compleet uitgedroogd en helemaal koud in de schuur. Heb haar in een warme deken gewikkeld en naar de dierenarts gebracht. Daar heeft ze nog enkele uren aan een vochtinfuus gelegen maar helaas overleden. Waarschijnlijk acuut nierfalen. Ze was nog maar 4 jaar
sterkte wildervankstertje
Thnx, vooral Snappie mis ik nog elke dag ook al heb ik nu 2 andere schatten van katten in huis. Snappie was een jong van Mikkie, een andere kat van mij, ze is bij mij in huis geboren waar ik ook bij was. Altijd een hele speciale band met haar gehad. Haar moeder is waarschijnlijk gestolen dus die heb ik ook niet meer.quote:
ach wat jong nog
sterkte wildervankstertje
Heb in een hoek van de woonkamer een speciaal plekje voor Mikkie en Snappie waar een foto van hun samen staat met Snappie haar halsbandje erbij en daar brandt elke avond een kaarsje voor ze.
, altijd beroerd als ze zo jong sterven. Als ze oud(er) zijn is het ook niets maar dan hebben ze in ieder geval nog een leven gehad.Wat verdrietig, zo jong nog. Het kan zo plotseling gebeurd zijn.quote:
Cleo:
Op deze foto was ze 9 weekjes. Paar dagen later lag ze dood in het huisje onder de krabpaal
[ afbeelding ]
Snappie:
Op deze foto was ze 9 maanden. In december 2009 was ze plotseling doodziek. Op zondagavond nog renen en spelen en de volgende ochtend vond ik haar compleet uitgedroogd en helemaal koud in de schuur. Heb haar in een warme deken gewikkeld en naar de dierenarts gebracht. Daar heeft ze nog enkele uren aan een vochtinfuus gelegen maar helaas overleden. Waarschijnlijk acuut nierfalen. Ze was nog maar 4 jaar
[ afbeelding ]
Bah, wat naar. Sterkte.quote:
Cleo:
Op deze foto was ze 9 weekjes. Paar dagen later lag ze dood in het huisje onder de krabpaal
[ afbeelding ]
Snappie:
Op deze foto was ze 9 maanden. In december 2009 was ze plotseling doodziek. Op zondagavond nog renen en spelen en de volgende ochtend vond ik haar compleet uitgedroogd en helemaal koud in de schuur. Heb haar in een warme deken gewikkeld en naar de dierenarts gebracht. Daar heeft ze nog enkele uren aan een vochtinfuus gelegen maar helaas overleden. Waarschijnlijk acuut nierfalen. Ze was nog maar 4 jaar
[ afbeelding ]
Jeetje, zo jong nog.. Heel veel sterkte!quote:
Cleo:
Op deze foto was ze 9 weekjes. Paar dagen later lag ze dood in het huisje onder de krabpaal
[ afbeelding ]
Snappie:
Op deze foto was ze 9 maanden. In december 2009 was ze plotseling doodziek. Op zondagavond nog renen en spelen en de volgende ochtend vond ik haar compleet uitgedroogd en helemaal koud in de schuur. Heb haar in een warme deken gewikkeld en naar de dierenarts gebracht. Daar heeft ze nog enkele uren aan een vochtinfuus gelegen maar helaas overleden. Waarschijnlijk acuut nierfalen. Ze was nog maar 4 jaar
[ afbeelding ]
Is er misschien een verband tussen het vroege overlijden van beide katten? Iets giftigs in huis ofzo dat ze gegeten kunnen hebben?
Nee, er zat ook een paar jaar tussen. En het was in 2 verschillende huizen. Dierenarts was er van overtuigd dat Snappie aan acuut nierfalen is overleden. Schijnt vaker voor de komen bij katten. Als je er op tijd bij bent kunnen ze het overleven zei die. Maar Snappie is laat op de avond/begin van de nacht blijkbaar ziek geworden en ik vond haar in de vroege ochtend tegen 5u vlak voordat ik naar mijn werk zou gaan.quote:
[..]
Jeetje, zo jong nog.. Heel veel sterkte!
Is er misschien een verband tussen het vroege overlijden van beide katten? Iets giftigs in huis ofzo dat ze gegeten kunnen hebben?
Oh okee.. en waardoor zou ze dan nierfalen gekregen hebben? Doordat ze veel gebraakt had?quote:
[..]
Nee, er zat ook een paar jaar tussen. En het was in 2 verschillende huizen. Dierenarts was er van overtuigd dat Snappie aan acuut nierfalen is overleden. Schijnt vaker voor de komen bij katten. Als je er op tijd bij bent kunnen ze het overleven zei die. Maar Snappie is laat op de avond/begin van de nacht blijkbaar ziek geworden en ik vond haar in de vroege ochtend tegen 5u vlak voordat ik naar mijn werk zou gaan.
Echt heel naar, zo plots overleden.
Geen idee, ze was nooit ziek. Heb ook geen autopsie laten plegen. Vond dat niet nodig want ze was toch al dood. Had op dat moment nog een katertje, Baby van net 1 jaar en die heb ik voor de zekerheid laten onderzoeken en gelukkig was hij kerngezond.quote:
[..]
Oh okee.. en waardoor zou ze dan nierfalen gekregen hebben? Doordat ze veel gebraakt had?
Echt heel naar, zo plots overleden.
Baby leeft gelukkig nog steeds, wordt in november alweer 6 jaar maar hij woont nu bij mijn moeder. Moest wegens relatiebreuk 2 jaar geleden weer tijdelijk bij mijn vader wonen en die wilde Baby niet in huis hebben omdat hij katten vies vindt. Ik zou Baby terugkrijgen zodra ik weer een woning had. Maar ben nu 2 jaar verder en woon pas sinds 6 weken weer op mezelf dus besloten om Baby bij mijn moeder te laten. Hij is de beste maatjes met 1 van haar katten en vind het zielig om ze uit elkaar te halen. Ik weet dat ie het goed heeft en zie hem nog elke week
.Wat goed dat je hebt gekozen voor Baby en hem bij z'n vriendje laat, dat lijkt me erg moeilijk maar voor de kat wel de juiste keuzequote:
[..]
Geen idee, ze was nooit ziek. Heb ook geen autopsie laten plegen. Vond dat niet nodig want ze was toch al dood. Had op dat moment nog een katertje, Baby van net 1 jaar en die heb ik voor de zekerheid laten onderzoeken en gelukkig was hij kerngezond.
Baby leeft gelukkig nog steeds, wordt in november alweer 6 jaar maar hij woont nu bij mijn moeder. Moest wegens relatiebreuk 2 jaar geleden weer tijdelijk bij mijn vader wonen en die wilde Baby niet in huis hebben omdat hij katten vies vindt. Ik zou Baby terugkrijgen zodra ik weer een woning had. Maar ben nu 2 jaar verder en woon pas sinds 6 weken weer op mezelf dus besloten om Baby bij mijn moeder te laten. Hij is de beste maatjes met 1 van haar katten en vind het zielig om ze uit elkaar te halen. Ik weet dat ie het goed heeft en zie hem nog elke week
Ik heb bij Liloe wel autopsie laten doen. Vooral omdat er zoveel dingen onduidelijk waren.quote:
[..]
Geen idee, ze was nooit ziek. Heb ook geen autopsie laten plegen. Vond dat niet nodig want ze was toch al dood. Had op dat moment nog een katertje, Baby van net 1 jaar en die heb ik voor de zekerheid laten onderzoeken en gelukkig was hij kerngezond.
Baby leeft gelukkig nog steeds, wordt in november alweer 6 jaar maar hij woont nu bij mijn moeder. Moest wegens relatiebreuk 2 jaar geleden weer tijdelijk bij mijn vader wonen en die wilde Baby niet in huis hebben omdat hij katten vies vindt. Ik zou Baby terugkrijgen zodra ik weer een woning had. Maar ben nu 2 jaar verder en woon pas sinds 6 weken weer op mezelf dus besloten om Baby bij mijn moeder te laten. Hij is de beste maatjes met 1 van haar katten en vind het zielig om ze uit elkaar te halen. Ik weet dat ie het goed heeft en zie hem nog elke week
Ik heb hem er niet mee teruggekregen (aangezien zijn lichaampje in Utrecht bleef en daar met allemaal andere diertjes gecremeerd en uitgestrooid werd), maar ik heb wel meer rust nu ik zijn doodsoorzaak zwart op wit heb
Ik wil dit moment aangrijpen om een kring te starten voor de kat van Tarado. Knut steekt zijn hand uit
RIP kat van tarado
And flights of angels sing thee to thy rest.
You will never be forgotten.
RIP Kat
Gister is ons lieve konijn Pixie ertussenuit geglipt. Vier jaar was hij, een sterk konijn wat nooit ziek was. Tot een weekje of 2 geleden, maar met de nodige dierenartsbezoekjes en medicijnen waren we ervan overtuigd dat hij weer de oude zou worden. Helaas mocht dit niet zo zijn...
Gister kwamen we om 16 uur thuis en we zagen meteen aan z'n rare houding dat het mis was, en jawel... Pixie, slaap lekker dikke witte van ons! We gaan je missen!
ach wat een lieffiequote:
Ik had gehoopt hier de komende jaren nog niks te hoeven schrijven, maar helaas is de tijd toch aangebroken...
Gister is ons lieve konijn Pixie ertussenuit geglipt. Vier jaar was hij, een sterk konijn wat nooit ziek was. Tot een weekje of 2 geleden, maar met de nodige dierenartsbezoekjes en medicijnen waren we ervan overtuigd dat hij weer de oude zou worden. Helaas mocht dit niet zo zijn...
Pixie, slaap lekker dikke witte van ons! We gaan je missen!
[ afbeelding ]
wat had hij?
sterkte met het verlies
Hij had een blaasontsteking en door de pijn sloeg het over op z'n maag en darmpjes. Hij kreeg antibiotica, pijnstilling en spul om de darmen weer aan het werk te krijgen. Helaas mocht dit allemaal niet helpen.
Vandaag brengen we hem naar het dierencrematorium, zodat we hem thuis een mooi plekje kunnen geven in een urn.
Kreeg toen hij ziek was en ook na zijn overlijden hier en daar te horen dat ik niet zo moest aanstellen, het was tenslotte maar een konijn en dat is schijnbaar heel iets anders dan een kat of een hond. Voor ons zijn de beestjes (we hebben er nog een) alles, m'n vriend wilt geen kat in huis, ik ben als de dood voor honden. Vandaar dat we toen bewust voor konijnen hebben gekozen. Zulke opmerkingen maken me behoorlijk boos, maarja wat doe je eraan?
Mis hem echt vreselijk, hij was gewoon zo'n ontzettend mooi beestje.
[ Bericht 34% gewijzigd door The_Voice_Within op 28-04-2014 08:40:46 ]
hoe halen mensen het toch in hun hoofd om zulke dingen te zeggen?quote:
Dank jullie...
Hij had een blaasontsteking en door de pijn sloeg het over op z'n maag en darmpjes. Hij kreeg antibiotica, pijnstilling en spul om de darmen weer aan het werk te krijgen. Helaas mocht dit allemaal niet helpen.
Vandaag brengen we hem naar het dierencrematorium, zodat we hem thuis een mooi plekje kunnen geven in een urn.
Kreeg toen hij ziek was en ook na zijn overlijden hier en daar te horen dat ik niet zo moest aanstellen, het was tenslotte maar een konijn en dat is schijnbaar heel iets anders dan een kat of een hond. Voor ons zijn de beestjes (we hebben er nog een) alles, m'n vriend wilt geen kat in huis, ik ben als de dood voor honden. Vandaar dat we toen bewust voor konijnen hebben gekozen. Zulke opmerkingen maken me behoorlijk boos, maarja wat doe je eraan?
Mis hem echt vreselijk, hij was gewoon zo'n ontzettend mooi beestje.
zeg dan niets!
natuurlijk heb je verdriet om het dier waar je met zoveel liefde voor gezorgd hebt
en dat mag ook, het hoort bij het afscheid nemen en het is goed voor de verwerking
maar vooral laten kletsen, dat soort types!
Heel veel sterktequote:
Dank jullie...
Hij had een blaasontsteking en door de pijn sloeg het over op z'n maag en darmpjes. Hij kreeg antibiotica, pijnstilling en spul om de darmen weer aan het werk te krijgen. Helaas mocht dit allemaal niet helpen.
Vandaag brengen we hem naar het dierencrematorium, zodat we hem thuis een mooi plekje kunnen geven in een urn.
Kreeg toen hij ziek was en ook na zijn overlijden hier en daar te horen dat ik niet zo moest aanstellen, het was tenslotte maar een konijn en dat is schijnbaar heel iets anders dan een kat of een hond. Voor ons zijn de beestjes (we hebben er nog een) alles, m'n vriend wilt geen kat in huis, ik ben als de dood voor honden. Vandaar dat we toen bewust voor konijnen hebben gekozen. Zulke opmerkingen maken me behoorlijk boos, maarja wat doe je eraan?
Mis hem echt vreselijk, hij was gewoon zo'n ontzettend mooi beestje.
En trek je niks aan van die domme mensen.
Ik ben nog steeds zo kapot van de dood van mijn lieve vogel, en dan heb ik ook honden.
Mensen kunnen echt niet voor jou bepalen hoeveel verdriet je ergens om mag hebben...
, sommige mensen maken inderdaad dat rare onderscheid hoeveel verdriet je mag hebben over een dier. Niemand kan bepalen hoeveel verdriet je mag hebben als je afscheid moet nemen van je huisdier. En bij een kat roepen sommige mensen dan weer dat je niet zo'n verdriet moet hebben, 'want het is geen mens of zo'. Niks van aantrekkenquote:
Dank jullie...
Hij had een blaasontsteking en door de pijn sloeg het over op z'n maag en darmpjes. Hij kreeg antibiotica, pijnstilling en spul om de darmen weer aan het werk te krijgen. Helaas mocht dit allemaal niet helpen.
Vandaag brengen we hem naar het dierencrematorium, zodat we hem thuis een mooi plekje kunnen geven in een urn.
Kreeg toen hij ziek was en ook na zijn overlijden hier en daar te horen dat ik niet zo moest aanstellen, het was tenslotte maar een konijn en dat is schijnbaar heel iets anders dan een kat of een hond. Voor ons zijn de beestjes (we hebben er nog een) alles, m'n vriend wilt geen kat in huis, ik ben als de dood voor honden. Vandaar dat we toen bewust voor konijnen hebben gekozen. Zulke opmerkingen maken me behoorlijk boos, maarja wat doe je eraan?
Mis hem echt vreselijk, hij was gewoon zo'n ontzettend mooi beestje.
Begin januari overleed een van mijn konijnen, 2 weken geleden de andere. Ben er nogsteeds zo kapot van....
Mn leuke duo is gewoon nooit meer behalve in mijn herinneringen.
Op deze foto waren ze net gekoppeld. Bijna 5jaar hebben ze samen geleefd. Kelly, links, overleed 2 weken terug. Nijn in januari. Beide keren heb ik het overlijden meegemaakt.... en dat was geen fijn gezicht.
[ Bericht 24% gewijzigd door douche-eendje op 28-04-2014 12:58:57 ]
Ohh, wat een mooierds. Voor jou ook nog sterkte ermee.quote:
The voice within, niks aantrekken van die mensen.
Begin januari overleed een van mijn konijnen, 2 weken geleden de andere. Ben er nogsteeds zo kapot van....
Mn leuke duo is gewoon nooit meer behalve in mijn herinneringen.
[ link | afbeelding ]
Op deze foto waren ze net gekoppeld. Bijna 5jaar hebben ze samen geleefd. Kelly, links, overleed 2 weken terug. Nijn in januari. Beide keren heb ik het overlijden meegemaakt.... en dat was geen fijn gezicht.
Waren ze allebei ziek, of is de tweede uit eenzaamheid gestorven? Daar ben ik namelijk bang voor met m'n andere konijn...Overigs hebben we Pixie gisteren laten cremeren, mooi urntje uitgezocht. Man van het crematorium woonde blijkbaar bij ons in de buurt, en heeft hem gisteravond nog persoonlijk bij ons thuis teruggebracht. En waar hij nu een mooi plekje heeft gekregen.
Kelly is daarna gekoppeld aan ee nieuwe ram, snor, maar dat was geen succes. Paar weken later kwam Zeus, voor een rustige koppeling. Die dag was ze sochtends al niet helemaal lekker, dus gelijk gaan behandelen vanwege gassymptomen. Ze is dezelfde nacht overleden...
Ze is in 2009 als ruim volwassenen konijn op straat gevonden en was ook wel duidelijk oud geworden.
Hoe naar het ook is nu... denk ook aan je andere konijn. Het is lastig om een nieuw konijn te verwelkomen als het verdriet nog vers is, maar konijnen gaan rare dingen doen uit eenzaamheid.
V.
[ Bericht 26% gewijzigd door V. op 19-05-2014 14:22:23 ]
V.
P.
[img] foto url [/img ] Verbal, je hebt er Flickr tussen staan, dat werkt geloof ik niet helemaal.quote:
Geen idee waarom dit nou weer niet werkt
V.
Toch gek, met Flickr-foto'squote:
V.
Dus klaar, voordat hij ging lijden. Afgelopen dagen verwend met extra lekker eten, en vanochtend afscheid genomen.
11 jaar is toch een hele leeftijd al, en beter zou het toch niet meer worden.
V.
Volgens de dierenarts niet, die zag op de foto een soort kalksplinter bij zijn ruggengraat, dus het zou veroorzaakt worden door pijn (al kwam Moby niet zo over, hij was alert, ontspannen en at gewoon normaal. Dat hebben we in het verleden wel anders meegemaakt). De pijnstilling had dan het verschil moeten maken, maar dat deed het dus niet. Zijn coördinatie was helemaal weg, hij liep zo'n beetje op de bovenkant van zijn achterpoten. Te treurig. Dus vanochtend lekker weegbree, peer, witlof en crackers gegeven en hem rustig laten inslapen. Beter zo. Maar wel een gemis, want hij was ons laatste diertje.quote:
V.
Hm, ik moest even denken aan E. cuniculi, dat hoor ik de laatste tijd zoveel. Maar ik denk dat je een goede beslissing genomen hebt hoor, eindeloos lang blijven doorbehandelen is vaak niet een fijne oplossing. Je kunt beter op je hoogtepunt stoppen (of nouja, hoogtepunt..zolang het maar geen dieptepunt is. Maar je snap me wel denk ikquote:
[..]
Volgens de dierenarts niet, die zag op de foto een soort kalksplinter bij zijn ruggengraat, dus het zou veroorzaakt worden door pijn (al kwam Moby niet zo over, hij was alert, ontspannen en at gewoon normaal. Dat hebben we in het verleden wel anders meegemaakt). De pijnstilling had dan het verschil moeten maken, maar dat deed het dus niet. Zijn coördinatie was helemaal weg, hij liep zo'n beetje op de bovenkant van zijn achterpoten. Te treurig. Dus vanochtend lekker weegbree, peer, witlof en crackers gegeven en hem rustig laten inslapen. Beter zo. Maar wel een gemis, want hij was ons laatste diertje.
V.
) en zijn laatste maaltje klinkt goed! 
Maar het zal wel stil in huis zijn ja.
Ja, daar dachten wij eerst ook aan als mogelijkheid, maar dat was het niet.quote:
[..]
Hm, ik moest even denken aan E. cuniculi, dat hoor ik de laatste tijd zoveel.
V.
quote:
The voice within, niks aantrekken van die mensen.
Begin januari overleed een van mijn konijnen, 2 weken geleden de andere. Ben er nogsteeds zo kapot van....
Mn leuke duo is gewoon nooit meer behalve in mijn herinneringen.
[ link | afbeelding ]
Op deze foto waren ze net gekoppeld. Bijna 5jaar hebben ze samen geleefd. Kelly, links, overleed 2 weken terug. Nijn in januari. Beide keren heb ik het overlijden meegemaakt.... en dat was geen fijn gezicht.
11 jaar is inderdaad erg oud.quote:
En de laatste der Mohicanen is er sinds vanochtend ook niet meer. Moby-canen, eigenlijk.
[ afbeelding ]
V.
Mijn oudste nijn is 7 geworden en bij de tweede hersenbloeding was het einde verhaal, kon niet meer zelfstandig eten en drinken en dan is het konijnenleven niet meer leuk dus hebben we maar besloten om niet een derde af te wachten.Sterkte met het verlies.
Zojuist belde de buurvrouw aan die thuiskwam om te zeggen dat een van onze katten midden op de baan lag, aangereden door een auto. Lang kon het nog niet gebeurd zijn, want amper een half uurtje er voor lag ze nog mooi te slapen in de zetel.
Amper 1 jaar en 2 weken geworden.
Luna - 09-04-2014 by JumpV, on FlickrJe broertje zal extra veel gekoesterd worden nu!
[ Bericht 0% gewijzigd door Jump op 18-06-2014 22:44:35 ]
en wat een lekker koppie had luna
veel te jong nog
het is echt 'n klote gevoel om je dierbare beestje te verliezen
ik denk nog iedere dag aan je Max, wat waren wij maatjes
Liloe is pas 3 maanden dood, maar het lijkt nog als de dag van gister
Vooral als ik dan mijn gepoetste kamer in kom, en flink wat zwarte haren op het voeteneind van mijn bed vind, met bijbehorende kuiltje op de plek waar hij altijd lag
En wat een mooie foto van Luna.
Sterkte.quote:Op woensdag 18 juni 2014 21:53 schreef Jump het volgende:
Bon, nooit gedacht dat ik zo snel opnieuw in dit topic zou posten
Zojuist belde de buurvrouw aan die thuiskwam om te zeggen dat een van onze katten midden op de baan lag, aangereden door een auto. Lang kon het nog niet gebeurd zijn, want amper een half uurtje er voor lag ze nog mooi te slapen in de zetel.
Amper 1 jaar en 2 weken geworden.
[ link | afbeelding ]Luna - 09-04-2014 by JumpV, on Flickr
Je broertje zal extra veel gekoesterd worden nu!
quote:
Ik heb gister weer een flinke inzinking gehad...
Liloe is pas 3 maanden dood, maar het lijkt nog als de dag van gister
Vooral als ik dan mijn gepoetste kamer in kom, en flink wat zwarte haren op het voeteneind van mijn bed vind, met bijbehorende kuiltje op de plek waar hij altijd lag
Hier de laatste poes Emily binnenkort 4 maanden geleden overleden (en kater Tickel 8 dagen ervoor). Heb nog steeds het idee dat ze elk moment mauwend voor me staan maar helaas. Gelukkig kan ik wel kattenliefde halen bij de hoogbejaarde katten (18 en in juli 19 jaar) van een kennis van me, ik kom binnen en de bijna 19 jarige poes wil op schoot zitten en lekker spinnen, helpt wel. wat lievquote:
En de laatste der Mohicanen is er sinds vanochtend ook niet meer. Moby-canen, eigenlijk.
[ afbeelding ]
V.
vanmiddag heb ik mijn lieve zorgenkipje stumperd in laten slapen.
ik wist dat het erin zat dat ze niet heel oud zou worden, maar het kwam voor mij als donderslag bij heldere hemel.
stumperd had twee vergroeide voetjes, waarvan één zo ernstig dat ze feitelijk op de zijkant van haar enkeltje liep.
ze heeft al eens op het kantje gezeten omdat dat kwetsbare enkeltje was beschadigd en ontstoken, maar dat hebben de dierenarts en ik weten te voorkomen.
maar nu was het anders. ze was al een hele tijd broeds geweest en zat muurvast op haar nest.
ik vond het wel best, zo werd het kwetsbare voetje tenminste ontzien en zette haar af en toe buiten voor de broodnodige lichaamsbeweging en eten en drinken.
tot ze op een gegeven moment niet meer wilde eten en drinken. ik zag iets aan haar, de felle blik in dr oogjes was weg.
ik begon met dwangvoederen, dat had haar de vorige keer ook weer op weg geholpen, maar het hielp niets. ze bleef stil met af en toe een opleving waarbij de de plantenbak plunderde en smulde van mijn begonia's.
ik maakte me zoveel zorgen dat ik vandaag 2 x naar de dierenarts ben geweest. één keer om dr mest te laten onderzoeken en vervolgens één om haarzelf na te laten kijken.
uit de mest kwam niets. brandschoon. maar uit onderzoek bleek er een harde bult in haar buikje te zitten. het kon een ei zijn of wat anders.
er volgde een röntgenfoto om dat na te kijken. dr spiermaag bleek vol steentjes te zitten en op een verkeerde plaats in dr lijfje te zitten.
ook dat was niet echt een probleem, met eten zou dat wel weer verdwijnen.
maar toen kwam het: van dr zwaarstgetroffen pootje waren bij de "knie" alle pezen afgescheurd. het bovenste gedeelte zat los van het onderste gedeelte. ze had veel pijn.
ze had eventueel pijnstilling kunnen krijgen, maar beter had het nooit meer geworden.
ik was verbijsterd; ik had van alles verwacht maar dit niet.
met pijn in mijn hart heb ik haar meteen in laten slapen.
ik zal haar vreselijk missen.
ondanks haar vergroeide pootjes kon ze toch zo koddig rennen.
op haar koppie krabben, terwijl ze ondertussen omviel omdat op één pootje staan niet lukte
iedere keer mijn plantenbak leegeten
en me keer op keer een hoedje laten schrikken omdat ik denk dat ze dood in de tuin ligt, terwijl ze gewoon na een zandbad gestrekt doodstil lag te zonnen
lieve stumperd, dat je over de regenboogbrug maar weer hele mooie nieuwe pootjes hebt gekregen
Heel veel sterkte. Het blijft rot om je beestjes te verliezenquote:
helaas, ik mag het topic weer omhooghalen
vanmiddag heb ik mijn lieve zorgenkipje stumperd in laten slapen.
ik wist dat het erin zat dat ze niet heel oud zou worden, maar het kwam voor mij als donderslag bij heldere hemel.
stumperd had twee vergroeide voetjes, waarvan één zo ernstig dat ze feitelijk op de zijkant van haar enkeltje liep.
ze heeft al eens op het kantje gezeten omdat dat kwetsbare enkeltje was beschadigd en ontstoken, maar dat hebben de dierenarts en ik weten te voorkomen.
maar nu was het anders. ze was al een hele tijd broeds geweest en zat muurvast op haar nest.
ik vond het wel best, zo werd het kwetsbare voetje tenminste ontzien en zette haar af en toe buiten voor de broodnodige lichaamsbeweging en eten en drinken.
tot ze op een gegeven moment niet meer wilde eten en drinken. ik zag iets aan haar, de felle blik in dr oogjes was weg.
ik begon met dwangvoederen, dat had haar de vorige keer ook weer op weg geholpen, maar het hielp niets. ze bleef stil met af en toe een opleving waarbij de de plantenbak plunderde en smulde van mijn begonia's.
ik maakte me zoveel zorgen dat ik vandaag 2 x naar de dierenarts ben geweest. één keer om dr mest te laten onderzoeken en vervolgens één om haarzelf na te laten kijken.
uit de mest kwam niets. brandschoon. maar uit onderzoek bleek er een harde bult in haar buikje te zitten. het kon een ei zijn of wat anders.
er volgde een röntgenfoto om dat na te kijken. dr spiermaag bleek vol steentjes te zitten en op een verkeerde plaats in dr lijfje te zitten.
ook dat was niet echt een probleem, met eten zou dat wel weer verdwijnen.
maar toen kwam het: van dr zwaarstgetroffen pootje waren bij de "knie" alle pezen afgescheurd. het bovenste gedeelte zat los van het onderste gedeelte. ze had veel pijn.
ze had eventueel pijnstilling kunnen krijgen, maar beter had het nooit meer geworden.
ik was verbijsterd; ik had van alles verwacht maar dit niet.
met pijn in mijn hart heb ik haar meteen in laten slapen.
ik zal haar vreselijk missen.
ondanks haar vergroeide pootjes kon ze toch zo koddig rennen.
op haar koppie krabben, terwijl ze ondertussen omviel omdat op één pootje staan niet lukte
iedere keer mijn plantenbak leegeten
en me keer op keer een hoedje laten schrikken omdat ik denk dat ze dood in de tuin ligt, terwijl ze gewoon na een zandbad gestrekt doodstil lag te zonnen
lieve stumperd, dat je over de regenboogbrug maar weer hele mooie nieuwe pootjes hebt gekregen
[ afbeelding ]
Sterkte!quote:
helaas, ik mag het topic weer omhooghalen
vanmiddag heb ik mijn lieve zorgenkipje stumperd in laten slapen.
ik wist dat het erin zat dat ze niet heel oud zou worden, maar het kwam voor mij als donderslag bij heldere hemel.
stumperd had twee vergroeide voetjes, waarvan één zo ernstig dat ze feitelijk op de zijkant van haar enkeltje liep.
ze heeft al eens op het kantje gezeten omdat dat kwetsbare enkeltje was beschadigd en ontstoken, maar dat hebben de dierenarts en ik weten te voorkomen.
maar nu was het anders. ze was al een hele tijd broeds geweest en zat muurvast op haar nest.
ik vond het wel best, zo werd het kwetsbare voetje tenminste ontzien en zette haar af en toe buiten voor de broodnodige lichaamsbeweging en eten en drinken.
tot ze op een gegeven moment niet meer wilde eten en drinken. ik zag iets aan haar, de felle blik in dr oogjes was weg.
ik begon met dwangvoederen, dat had haar de vorige keer ook weer op weg geholpen, maar het hielp niets. ze bleef stil met af en toe een opleving waarbij de de plantenbak plunderde en smulde van mijn begonia's.
ik maakte me zoveel zorgen dat ik vandaag 2 x naar de dierenarts ben geweest. één keer om dr mest te laten onderzoeken en vervolgens één om haarzelf na te laten kijken.
uit de mest kwam niets. brandschoon. maar uit onderzoek bleek er een harde bult in haar buikje te zitten. het kon een ei zijn of wat anders.
er volgde een röntgenfoto om dat na te kijken. dr spiermaag bleek vol steentjes te zitten en op een verkeerde plaats in dr lijfje te zitten.
ook dat was niet echt een probleem, met eten zou dat wel weer verdwijnen.
maar toen kwam het: van dr zwaarstgetroffen pootje waren bij de "knie" alle pezen afgescheurd. het bovenste gedeelte zat los van het onderste gedeelte. ze had veel pijn.
ze had eventueel pijnstilling kunnen krijgen, maar beter had het nooit meer geworden.
ik was verbijsterd; ik had van alles verwacht maar dit niet.
met pijn in mijn hart heb ik haar meteen in laten slapen.
ik zal haar vreselijk missen.
ondanks haar vergroeide pootjes kon ze toch zo koddig rennen.
op haar koppie krabben, terwijl ze ondertussen omviel omdat op één pootje staan niet lukte
iedere keer mijn plantenbak leegeten
en me keer op keer een hoedje laten schrikken omdat ik denk dat ze dood in de tuin ligt, terwijl ze gewoon na een zandbad gestrekt doodstil lag te zonnen
lieve stumperd, dat je over de regenboogbrug maar weer hele mooie nieuwe pootjes hebt gekregen
[ afbeelding ]
Zag het voorbijkomen elders op het internet, nogmaals sterkte.quote:
thnx. ik heb haar zonet begraven. toen zag ik haar pas weer. ik ben er niet bijgebleven toen ze het laatste spuitje kreeg. ze lag er zo mooi en vredig bij.
quote:
helaas, ik mag het topic weer omhooghalen
vanmiddag heb ik mijn lieve zorgenkipje stumperd in laten slapen.
ik wist dat het erin zat dat ze niet heel oud zou worden, maar het kwam voor mij als donderslag bij heldere hemel.
stumperd had twee vergroeide voetjes, waarvan één zo ernstig dat ze feitelijk op de zijkant van haar enkeltje liep.
ze heeft al eens op het kantje gezeten omdat dat kwetsbare enkeltje was beschadigd en ontstoken, maar dat hebben de dierenarts en ik weten te voorkomen.
maar nu was het anders. ze was al een hele tijd broeds geweest en zat muurvast op haar nest.
ik vond het wel best, zo werd het kwetsbare voetje tenminste ontzien en zette haar af en toe buiten voor de broodnodige lichaamsbeweging en eten en drinken.
tot ze op een gegeven moment niet meer wilde eten en drinken. ik zag iets aan haar, de felle blik in dr oogjes was weg.
ik begon met dwangvoederen, dat had haar de vorige keer ook weer op weg geholpen, maar het hielp niets. ze bleef stil met af en toe een opleving waarbij de de plantenbak plunderde en smulde van mijn begonia's.
ik maakte me zoveel zorgen dat ik vandaag 2 x naar de dierenarts ben geweest. één keer om dr mest te laten onderzoeken en vervolgens één om haarzelf na te laten kijken.
uit de mest kwam niets. brandschoon. maar uit onderzoek bleek er een harde bult in haar buikje te zitten. het kon een ei zijn of wat anders.
er volgde een röntgenfoto om dat na te kijken. dr spiermaag bleek vol steentjes te zitten en op een verkeerde plaats in dr lijfje te zitten.
ook dat was niet echt een probleem, met eten zou dat wel weer verdwijnen.
maar toen kwam het: van dr zwaarstgetroffen pootje waren bij de "knie" alle pezen afgescheurd. het bovenste gedeelte zat los van het onderste gedeelte. ze had veel pijn.
ze had eventueel pijnstilling kunnen krijgen, maar beter had het nooit meer geworden.
ik was verbijsterd; ik had van alles verwacht maar dit niet.
met pijn in mijn hart heb ik haar meteen in laten slapen.
ik zal haar vreselijk missen.
ondanks haar vergroeide pootjes kon ze toch zo koddig rennen.
op haar koppie krabben, terwijl ze ondertussen omviel omdat op één pootje staan niet lukte
iedere keer mijn plantenbak leegeten
en me keer op keer een hoedje laten schrikken omdat ik denk dat ze dood in de tuin ligt, terwijl ze gewoon na een zandbad gestrekt doodstil lag te zonnen
lieve stumperd, dat je over de regenboogbrug maar weer hele mooie nieuwe pootjes hebt gekregen
[ afbeelding ]
Sterkte
V.
wat zitten zulke gewoontes er dan vast in zeg
ik was over heel de dag zo veel met haar bezig.Heel veel sterkte!quote:
helaas, ik mag het topic weer omhooghalen
vanmiddag heb ik mijn lieve zorgenkipje stumperd in laten slapen.
ik wist dat het erin zat dat ze niet heel oud zou worden, maar het kwam voor mij als donderslag bij heldere hemel.
stumperd had twee vergroeide voetjes, waarvan één zo ernstig dat ze feitelijk op de zijkant van haar enkeltje liep.
ze heeft al eens op het kantje gezeten omdat dat kwetsbare enkeltje was beschadigd en ontstoken, maar dat hebben de dierenarts en ik weten te voorkomen.
maar nu was het anders. ze was al een hele tijd broeds geweest en zat muurvast op haar nest.
ik vond het wel best, zo werd het kwetsbare voetje tenminste ontzien en zette haar af en toe buiten voor de broodnodige lichaamsbeweging en eten en drinken.
tot ze op een gegeven moment niet meer wilde eten en drinken. ik zag iets aan haar, de felle blik in dr oogjes was weg.
ik begon met dwangvoederen, dat had haar de vorige keer ook weer op weg geholpen, maar het hielp niets. ze bleef stil met af en toe een opleving waarbij de de plantenbak plunderde en smulde van mijn begonia's.
ik maakte me zoveel zorgen dat ik vandaag 2 x naar de dierenarts ben geweest. één keer om dr mest te laten onderzoeken en vervolgens één om haarzelf na te laten kijken.
uit de mest kwam niets. brandschoon. maar uit onderzoek bleek er een harde bult in haar buikje te zitten. het kon een ei zijn of wat anders.
er volgde een röntgenfoto om dat na te kijken. dr spiermaag bleek vol steentjes te zitten en op een verkeerde plaats in dr lijfje te zitten.
ook dat was niet echt een probleem, met eten zou dat wel weer verdwijnen.
maar toen kwam het: van dr zwaarstgetroffen pootje waren bij de "knie" alle pezen afgescheurd. het bovenste gedeelte zat los van het onderste gedeelte. ze had veel pijn.
ze had eventueel pijnstilling kunnen krijgen, maar beter had het nooit meer geworden.
ik was verbijsterd; ik had van alles verwacht maar dit niet.
met pijn in mijn hart heb ik haar meteen in laten slapen.
ik zal haar vreselijk missen.
ondanks haar vergroeide pootjes kon ze toch zo koddig rennen.
op haar koppie krabben, terwijl ze ondertussen omviel omdat op één pootje staan niet lukte
iedere keer mijn plantenbak leegeten
en me keer op keer een hoedje laten schrikken omdat ik denk dat ze dood in de tuin ligt, terwijl ze gewoon na een zandbad gestrekt doodstil lag te zonnen
lieve stumperd, dat je over de regenboogbrug maar weer hele mooie nieuwe pootjes hebt gekregen
[ afbeelding ]
Dit kipje had echt geluk gehad met de eigenaar die zo goed voor haar zorgde
sterktequote:
helaas, ik mag het topic weer omhooghalen
vanmiddag heb ik mijn lieve zorgenkipje stumperd in laten slapen.
ik wist dat het erin zat dat ze niet heel oud zou worden, maar het kwam voor mij als donderslag bij heldere hemel.
stumperd had twee vergroeide voetjes, waarvan één zo ernstig dat ze feitelijk op de zijkant van haar enkeltje liep.
ze heeft al eens op het kantje gezeten omdat dat kwetsbare enkeltje was beschadigd en ontstoken, maar dat hebben de dierenarts en ik weten te voorkomen.
maar nu was het anders. ze was al een hele tijd broeds geweest en zat muurvast op haar nest.
ik vond het wel best, zo werd het kwetsbare voetje tenminste ontzien en zette haar af en toe buiten voor de broodnodige lichaamsbeweging en eten en drinken.
tot ze op een gegeven moment niet meer wilde eten en drinken. ik zag iets aan haar, de felle blik in dr oogjes was weg.
ik begon met dwangvoederen, dat had haar de vorige keer ook weer op weg geholpen, maar het hielp niets. ze bleef stil met af en toe een opleving waarbij de de plantenbak plunderde en smulde van mijn begonia's.
ik maakte me zoveel zorgen dat ik vandaag 2 x naar de dierenarts ben geweest. één keer om dr mest te laten onderzoeken en vervolgens één om haarzelf na te laten kijken.
uit de mest kwam niets. brandschoon. maar uit onderzoek bleek er een harde bult in haar buikje te zitten. het kon een ei zijn of wat anders.
er volgde een röntgenfoto om dat na te kijken. dr spiermaag bleek vol steentjes te zitten en op een verkeerde plaats in dr lijfje te zitten.
ook dat was niet echt een probleem, met eten zou dat wel weer verdwijnen.
maar toen kwam het: van dr zwaarstgetroffen pootje waren bij de "knie" alle pezen afgescheurd. het bovenste gedeelte zat los van het onderste gedeelte. ze had veel pijn.
ze had eventueel pijnstilling kunnen krijgen, maar beter had het nooit meer geworden.
ik was verbijsterd; ik had van alles verwacht maar dit niet.
met pijn in mijn hart heb ik haar meteen in laten slapen.
ik zal haar vreselijk missen.
ondanks haar vergroeide pootjes kon ze toch zo koddig rennen.
op haar koppie krabben, terwijl ze ondertussen omviel omdat op één pootje staan niet lukte
iedere keer mijn plantenbak leegeten
en me keer op keer een hoedje laten schrikken omdat ik denk dat ze dood in de tuin ligt, terwijl ze gewoon na een zandbad gestrekt doodstil lag te zonnen
lieve stumperd, dat je over de regenboogbrug maar weer hele mooie nieuwe pootjes hebt gekregen
[ afbeelding ]
http://vid1142.photobucke(...)3943_zps822d3916.mp4SPOILEROp 7 juli ga ik voor de jaarlijkse inentingen met onze katten naar de DA. Ik geef aan dat ik mij zorgen maak om Zorro. Hij is mager geworden en zondert zich ook wat af. De DA ziet een ontsteking in zijn kaak en ik maak een afspraak om hem die woe te brengen om de kies te trekken. Woendag 9 juli word ik gebeld wat ik met Zorro wil. Het is een wildgroei van ontstekingen en ze vreest een tumor. Wij besluiten tot een biopt omdat ik zeker wil weten dat het tumor is en niet een kat laat inslapen die nog te redden is. In het weekend krijg ik eindelijk de uitslag het was een ontstekingmaar ergens knaagt het toch hij zondert zich nog steeds wat af. Die week erop ga ik op controle met hem en alles is netjes geheeld en ziet er rustig uit weer
Donderdag 31juli haalt mijn vader onze katten op omdat wij zaterdag op vakantie gaan. Ik neem uitgebreid afscheid van hem en fluister hem nog toe dat ik hem over 2 weken heel graag weer zie. Vrijdag heb ik mijn vader nog aan de telefoon en die zegt dat hij zich wel zorgen maakt om Zorro. Ik sta op het punt er naar toe te rijden maar mijn vriend houdt mij min of meer tegen en zegt dat het heus beter met hem gaat. Het is immers al 's avonds laat.
Zaterdag 2 augustus wij vetrekken 's morgens naar ons vakantiebestemming en net als ik de grens over ben belt mijn moeder dat ze met Zorro naar de Da gaan. Ik twijfel om terug te gaan maar weet dat ik nooit op tijd ben en dat ik 2 kinderen in de auto heb. Een half uur later word ik gebeld dat ze Zorro hebben laten in slapen. Hun DA zei meteen toen Zorro op de tafel werd gelegd die kat is stervende, hij had een heel groot gezwel in zijn buik.
Mijn ouders weten dat wij hem willen laten begraven en hij wordt bij de Da opgehaald. Ik heb telefonisch contact met de begraafplaats en hij geeft aan dat hij kan wachten met begraven tot wij thuis zijn.
Onze oudste dochter hebben we proberen uit te leggen dat Zorro niet meer leeft maar helemaal begrijpen doet ze het niet. Ze komt er vaak op terug tijdens de vakantie zo zegt ze:,, ik heb oma aan de telefoon gehad poesje Zorro is niet dood hij leeft nog" Bij het ophalen van onze andere katten blijft ze herhalen dat Zorro ook mee moet. En als ik zeg dat hij niet meer leeft zegt ze dat we hem bij de DA moeten ophalen. Bij het zien van de kat van mijn ouders (neefje van Zorro) roept ze uit kijk mama daar is Zorro.
Op 16 augustus wordt hij begraven en na lang wikken en wegen besluiten we onze dochter te vragen wat ze zelf wil. Ze wil mee naar de begrafenis. Daar aangekomen vraag ik aan de eigenaar hoe Zorro eruit ziet. Hij zegt goed hij is meteen de diepvries ingegaan dus hij is nog gaaf. Ik schep wat aarde over zijn graf en onze dochter zwaait naar hem terwijl ze zegt dahag Zorro.
Ze tekent wat op het tegeltje en legt het op het graf om vervolgens over te gaan op de orde van de dag. Vanaf dat moment heeft ze het niet meer over hem gehad.
[img][http://s1142.photobucket.com/user/ferrari_r/media/IMG_4151_zpsd054b35d.jpg[/img]
Geen prrr rrr mauw meer als ik thuis kom.
Geen prr rrr mauw MAUW meer als mijn telefoon gaat.
Geen prr rrr meer als je pijn hebt of verdriet hebt.
Geen water meer dat geschept wordt uit wc's, vazen, emmers, bekers ed.
Geen MAUW MAUW MII MAUW meer als er bloemen komen. Want bij bloemen hoort een vaas en vaas is water
Maar bovenal geen lieve kat meer voor ons en voor onze kinderen.
Rust zacht lieve Zorro
14-06-2004/2-08-2014
[ Bericht 1% gewijzigd door senesta op 17-08-2014 23:02:38 ]
. Je typt altijd zo met liefde over ze.Dit.quote:
Och meid, wat een enorm verlies en verdriet. Heel veel sterkte.
Sterkte
Ik heb geprobeerd je foto's te fixen, ik zie er nu eentje maar die anderen krijg ik niet voor elkaar, sorry.
Dank je.quote:
Nogmaals sterkte f_r
Ik heb geprobeerd je foto's te fixen, ik zie er nu eentje maar die anderen krijg ik niet voor elkaar, sorry.
Hè gadver wat een narigheid. Heel veel sterkte met je verliesquote:
Ik mag mij hier helaas ook (weer) melden.http://vid1142.photobucke(...)3943_zps822d3916.mp4SPOILEROp 7 juli ga ik voor de jaarlijkse inentingen met onze katten naar de DA. Ik geef aan dat ik mij zorgen maak om Zorro. Hij is mager geworden en zondert zich ook wat af. De DA ziet een ontsteking in zijn kaak en ik maak een afspraak om hem die woe te brengen om de kies te trekken. Woendag 9 juli word ik gebeld wat ik met Zorro wil. Het is een wildgroei van ontstekingen en ze vreest een tumor. Wij besluiten tot een biopt omdat ik zeker wil weten dat het tumor is en niet een kat laat inslapen die nog te redden is. In het weekend krijg ik eindelijk de uitslag het was een ontsteking
Donderdag 31juli haalt mijn vader onze katten op omdat wij zaterdag op vakantie gaan. Ik neem uitgebreid afscheid van hem en fluister hem nog toe dat ik hem over 2 weken heel graag weer zie. Vrijdag heb ik mijn vader nog aan de telefoon en die zegt dat hij zich wel zorgen maakt om Zorro. Ik sta op het punt er naar toe te rijden maar mijn vriend houdt mij min of meer tegen en zegt dat het heus beter met hem gaat. Het is immers al 's avonds laat.
Zaterdag 2 augustus wij vetrekken 's morgens naar ons vakantiebestemming en net als ik de grens over ben belt mijn moeder dat ze met Zorro naar de Da gaan. Ik twijfel om terug te gaan maar weet dat ik nooit op tijd ben en dat ik 2 kinderen in de auto heb. Een half uur later word ik gebeld dat ze Zorro hebben laten in slapen. Hun DA zei meteen toen Zorro op de tafel werd gelegd die kat is stervende, hij had een heel groot gezwel in zijn buik.
Mijn ouders weten dat wij hem willen laten begraven en hij wordt bij de Da opgehaald. Ik heb telefonisch contact met de begraafplaats en hij geeft aan dat hij kan wachten met begraven tot wij thuis zijn.
Onze oudste dochter hebben we proberen uit te leggen dat Zorro niet meer leeft maar helemaal begrijpen doet ze het niet. Ze komt er vaak op terug tijdens de vakantie zo zegt ze:,, ik heb oma aan de telefoon gehad poesje Zorro is niet dood hij leeft nog" Bij het ophalen van onze andere katten blijft ze herhalen dat Zorro ook mee moet. En als ik zeg dat hij niet meer leeft zegt ze dat we hem bij de DA moeten ophalen. Bij het zien van de kat van mijn ouders (neefje van Zorro) roept ze uit kijk mama daar is Zorro.
Op 16 augustus wordt hij begraven en na lang wikken en wegen besluiten we onze dochter te vragen wat ze zelf wil. Ze wil mee naar de begrafenis. Daar aangekomen vraag ik aan de eigenaar hoe Zorro eruit ziet. Hij zegt goed hij is meteen de diepvries ingegaan dus hij is nog gaaf. Ik schep wat aarde over zijn graf en onze dochter zwaait naar hem terwijl ze zegt dahag Zorro.
Ze tekent wat op het tegeltje en legt het op het graf om vervolgens over te gaan op de orde van de dag. Vanaf dat moment heeft ze het niet meer over hem gehad.
[ afbeelding ]
[ [url=[http://s1142.photobucket.(...)4b35d.jpg]afbeelding[/url] ][ afbeelding ]
Geen prrr rrr mauw meer als ik thuis kom.
Geen prr rrr mauw MAUW meer als mijn telefoon gaat.
Geen prr rrr meer als je pijn hebt of verdriet hebt.
Geen water meer dat geschept wordt uit wc's, vazen, emmers, bekers ed.
Geen MAUW MAUW MII MAUW meer als er bloemen komen. Want bij bloemen hoort een vaas en vaas is water
Maar bovenal geen lieve kat meer voor ons en voor onze kinderen.
Rust zacht lieve Zorro
14-06-2004/2-08-2014
V.
wat een gemis is het toch he?
en geslacht neem ik aan?quote:
Afgelopen maandag 4 augustus is het varken Bontje opgehaald bij de Kiboehoeve.
[ afbeelding ]
ik weet dat dat gebeurt en ik word er droevig van, maar aan de andere kant heeft dit varken met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid een beter leven gehad dan de rest van de slachtvarkens
[ Bericht 49% gewijzigd door Treehut362 op 18-08-2014 15:05:11 ]
[ Bericht 100% gewijzigd door lady-wrb op 18-08-2014 20:47:57 (oke, dan haal ik m ook weg) ]
Ja. Ik hecht mij altijd erg aan onze huisdieren. Nu was dit ook de liefste kat die ik gehad heb.quote:
heel veel sterkte ferrari_rood
wat een gemis is het toch he?
ik ook hoor. vooral mijn eerste eigen kat. ik heb nooit meer zo'n speciaal dier gehad. al mijn dieren zijn me dierbaar, maar soms heb je met een dier een intensere verbinding dan met een anderquote:
[..]
Ja. Ik hecht mij altijd erg aan onze huisdieren. Nu was dit ook de liefste kat die ik gehad heb.
Ach Ferrari_rood, wat een verdriet, ook voor Ean.quote:
Ik mag mij hier helaas ook (weer) melden.http://vid1142.photobucke(...)3943_zps822d3916.mp4SPOILEROp 7 juli ga ik voor de jaarlijkse inentingen met onze katten naar de DA. Ik geef aan dat ik mij zorgen maak om Zorro. Hij is mager geworden en zondert zich ook wat af. De DA ziet een ontsteking in zijn kaak en ik maak een afspraak om hem die woe te brengen om de kies te trekken. Woendag 9 juli word ik gebeld wat ik met Zorro wil. Het is een wildgroei van ontstekingen en ze vreest een tumor. Wij besluiten tot een biopt omdat ik zeker wil weten dat het tumor is en niet een kat laat inslapen die nog te redden is. In het weekend krijg ik eindelijk de uitslag het was een ontsteking
Donderdag 31juli haalt mijn vader onze katten op omdat wij zaterdag op vakantie gaan. Ik neem uitgebreid afscheid van hem en fluister hem nog toe dat ik hem over 2 weken heel graag weer zie. Vrijdag heb ik mijn vader nog aan de telefoon en die zegt dat hij zich wel zorgen maakt om Zorro. Ik sta op het punt er naar toe te rijden maar mijn vriend houdt mij min of meer tegen en zegt dat het heus beter met hem gaat. Het is immers al 's avonds laat.
Zaterdag 2 augustus wij vetrekken 's morgens naar ons vakantiebestemming en net als ik de grens over ben belt mijn moeder dat ze met Zorro naar de Da gaan. Ik twijfel om terug te gaan maar weet dat ik nooit op tijd ben en dat ik 2 kinderen in de auto heb. Een half uur later word ik gebeld dat ze Zorro hebben laten in slapen. Hun DA zei meteen toen Zorro op de tafel werd gelegd die kat is stervende, hij had een heel groot gezwel in zijn buik.
Mijn ouders weten dat wij hem willen laten begraven en hij wordt bij de Da opgehaald. Ik heb telefonisch contact met de begraafplaats en hij geeft aan dat hij kan wachten met begraven tot wij thuis zijn.
Onze oudste dochter hebben we proberen uit te leggen dat Zorro niet meer leeft maar helemaal begrijpen doet ze het niet. Ze komt er vaak op terug tijdens de vakantie zo zegt ze:,, ik heb oma aan de telefoon gehad poesje Zorro is niet dood hij leeft nog" Bij het ophalen van onze andere katten blijft ze herhalen dat Zorro ook mee moet. En als ik zeg dat hij niet meer leeft zegt ze dat we hem bij de DA moeten ophalen. Bij het zien van de kat van mijn ouders (neefje van Zorro) roept ze uit kijk mama daar is Zorro.
Op 16 augustus wordt hij begraven en na lang wikken en wegen besluiten we onze dochter te vragen wat ze zelf wil. Ze wil mee naar de begrafenis. Daar aangekomen vraag ik aan de eigenaar hoe Zorro eruit ziet. Hij zegt goed hij is meteen de diepvries ingegaan dus hij is nog gaaf. Ik schep wat aarde over zijn graf en onze dochter zwaait naar hem terwijl ze zegt dahag Zorro.
Ze tekent wat op het tegeltje en legt het op het graf om vervolgens over te gaan op de orde van de dag. Vanaf dat moment heeft ze het niet meer over hem gehad.
[ afbeelding ]
[ [url=[http://s1142.photobucket.(...)4b35d.jpg]afbeelding[/url] ][ afbeelding ]
Geen prrr rrr mauw meer als ik thuis kom.
Geen prr rrr mauw MAUW meer als mijn telefoon gaat.
Geen prr rrr meer als je pijn hebt of verdriet hebt.
Geen water meer dat geschept wordt uit wc's, vazen, emmers, bekers ed.
Geen MAUW MAUW MII MAUW meer als er bloemen komen. Want bij bloemen hoort een vaas en vaas is water
Maar bovenal geen lieve kat meer voor ons en voor onze kinderen.
Rust zacht lieve Zorro
14-06-2004/2-08-2014
Heel veel sterkte
och wat ellendig dat dat net moet gebeuren als je weg bent..aan de andere kant weet je met katten nooit of ze dat uit bescherming voor jou en je kinderen doen, om leed te besparen..quote:
Ik mag mij hier helaas ook (weer) melden.http://vid1142.photobucke(...)3943_zps822d3916.mp4SPOILEROp 7 juli ga ik voor de jaarlijkse inentingen met onze katten naar de DA. Ik geef aan dat ik mij zorgen maak om Zorro. Hij is mager geworden en zondert zich ook wat af. De DA ziet een ontsteking in zijn kaak en ik maak een afspraak om hem die woe te brengen om de kies te trekken. Woendag 9 juli word ik gebeld wat ik met Zorro wil. Het is een wildgroei van ontstekingen en ze vreest een tumor. Wij besluiten tot een biopt omdat ik zeker wil weten dat het tumor is en niet een kat laat inslapen die nog te redden is. In het weekend krijg ik eindelijk de uitslag het was een ontsteking
Donderdag 31juli haalt mijn vader onze katten op omdat wij zaterdag op vakantie gaan. Ik neem uitgebreid afscheid van hem en fluister hem nog toe dat ik hem over 2 weken heel graag weer zie. Vrijdag heb ik mijn vader nog aan de telefoon en die zegt dat hij zich wel zorgen maakt om Zorro. Ik sta op het punt er naar toe te rijden maar mijn vriend houdt mij min of meer tegen en zegt dat het heus beter met hem gaat. Het is immers al 's avonds laat.
Zaterdag 2 augustus wij vetrekken 's morgens naar ons vakantiebestemming en net als ik de grens over ben belt mijn moeder dat ze met Zorro naar de Da gaan. Ik twijfel om terug te gaan maar weet dat ik nooit op tijd ben en dat ik 2 kinderen in de auto heb. Een half uur later word ik gebeld dat ze Zorro hebben laten in slapen. Hun DA zei meteen toen Zorro op de tafel werd gelegd die kat is stervende, hij had een heel groot gezwel in zijn buik.
Mijn ouders weten dat wij hem willen laten begraven en hij wordt bij de Da opgehaald. Ik heb telefonisch contact met de begraafplaats en hij geeft aan dat hij kan wachten met begraven tot wij thuis zijn.
Onze oudste dochter hebben we proberen uit te leggen dat Zorro niet meer leeft maar helemaal begrijpen doet ze het niet. Ze komt er vaak op terug tijdens de vakantie zo zegt ze:,, ik heb oma aan de telefoon gehad poesje Zorro is niet dood hij leeft nog" Bij het ophalen van onze andere katten blijft ze herhalen dat Zorro ook mee moet. En als ik zeg dat hij niet meer leeft zegt ze dat we hem bij de DA moeten ophalen. Bij het zien van de kat van mijn ouders (neefje van Zorro) roept ze uit kijk mama daar is Zorro.
Op 16 augustus wordt hij begraven en na lang wikken en wegen besluiten we onze dochter te vragen wat ze zelf wil. Ze wil mee naar de begrafenis. Daar aangekomen vraag ik aan de eigenaar hoe Zorro eruit ziet. Hij zegt goed hij is meteen de diepvries ingegaan dus hij is nog gaaf. Ik schep wat aarde over zijn graf en onze dochter zwaait naar hem terwijl ze zegt dahag Zorro.
Ze tekent wat op het tegeltje en legt het op het graf om vervolgens over te gaan op de orde van de dag. Vanaf dat moment heeft ze het niet meer over hem gehad.
[ afbeelding ]
[ [url=[http://s1142.photobucket.(...)4b35d.jpg]afbeelding[/url] ][ afbeelding ]
Geen prrr rrr mauw meer als ik thuis kom.
Geen prr rrr mauw MAUW meer als mijn telefoon gaat.
Geen prr rrr meer als je pijn hebt of verdriet hebt.
Geen water meer dat geschept wordt uit wc's, vazen, emmers, bekers ed.
Geen MAUW MAUW MII MAUW meer als er bloemen komen. Want bij bloemen hoort een vaas en vaas is water
Maar bovenal geen lieve kat meer voor ons en voor onze kinderen.
Rust zacht lieve Zorro
14-06-2004/2-08-2014
Dat idee heb ik zelf altijd wel, dat ze zich goed houden tot het laatste moment of dat ze doorhebben dat je eventjes van huis bent en ze dat moment uitkiezen om zelf ook op eeuwige vakantie te gaan...
Kan m'n eigen idee zijn maar ik vindhet wel een mooie gedachte dat ze normaal altijd doen alsof zij de baas zijn maar op dat laatste moment nog wel laten blijken dat ze rekening met jou en je gevoelens houden en ook jou zoveel mogelijk beschermen.
Mijn Chico is er niet meer.
Ik heb hem gisteren in laten slapen. De koek was ineens op, na 16 jaar, 6 maanden en 26 dagen.
Hij heeft niet geleden, hij gaf het zelf mooi aan, het is goed zo.
Maar ik voel me toch wel min of meer geamputeerd moet ik eerlijk zeggen.
Maar we hebben bergen prachtige herinneringen aan een heel markant hondje.
Mijn kleine keizer was uniek
Sterkte meisje, de foto met zijn 3 oogde leeg.quote:
[ afbeelding ]
Mijn Chico is er niet meer.
Ik heb hem gisteren in laten slapen. De koek was ineens op, na 16 jaar, 6 maanden en 26 dagen.
Hij heeft niet geleden, hij gaf het zelf mooi aan, het is goed zo.
Maar ik voel me toch wel min of meer geamputeerd moet ik eerlijk zeggen.
Maar we hebben bergen prachtige herinneringen aan een heel markant hondje.
Mijn kleine keizer was uniek
Wat kan 'n mens zich aan zo'n beestje hechten, echt 'n vrot gevoel als je zo'n maatje verliest, nogmaal veel sterkte!
En 16 is natuurlijk een schitterende leeftijd, maar pijn doet het altijd. Gelukkig zijn het de vele mooie herinneringen die blijven
Da's belangrijk. Goed (heel) oud worden en niet lijden.quote:
[ afbeelding ]
Mijn Chico is er niet meer.
Ik heb hem gisteren in laten slapen. De koek was ineens op, na 16 jaar, 6 maanden en 26 dagen.
Hij heeft niet geleden, hij gaf het zelf mooi aan, het is goed zo.
Niettemin heel veel sterkte met je verlies...
V.
quote:
[ afbeelding ]
Mijn Chico is er niet meer.
Ik heb hem gisteren in laten slapen. De koek was ineens op, na 16 jaar, 6 maanden en 26 dagen.
Hij heeft niet geleden, hij gaf het zelf mooi aan, het is goed zo.
Maar ik voel me toch wel min of meer geamputeerd moet ik eerlijk zeggen.
Maar we hebben bergen prachtige herinneringen aan een heel markant hondje.
Mijn kleine keizer was uniek
nee! je kleine leukerd heel veel sterkte oh-oh
Aw! Sterkte oh-oh!quote:
[ afbeelding ]
Mijn Chico is er niet meer.
Ik heb hem gisteren in laten slapen. De koek was ineens op, na 16 jaar, 6 maanden en 26 dagen.
Hij heeft niet geleden, hij gaf het zelf mooi aan, het is goed zo.
Maar ik voel me toch wel min of meer geamputeerd moet ik eerlijk zeggen.
Maar we hebben bergen prachtige herinneringen aan een heel markant hondje.
Mijn kleine keizer was uniek
Nee!!!quote:
[ afbeelding ]
Mijn Chico is er niet meer.
Ik heb hem gisteren in laten slapen. De koek was ineens op, na 16 jaar, 6 maanden en 26 dagen.
Hij heeft niet geleden, hij gaf het zelf mooi aan, het is goed zo.
Maar ik voel me toch wel min of meer geamputeerd moet ik eerlijk zeggen.
Maar we hebben bergen prachtige herinneringen aan een heel markant hondje.
Mijn kleine keizer was uniek
Heel veel sterkte met t gemis van De Keizer!
Sterkte met dit verlies. Een huisdier verliezen doet zo'n pijn.quote:
[ afbeelding ]
Mijn Chico is er niet meer.
Ik heb hem gisteren in laten slapen. De koek was ineens op, na 16 jaar, 6 maanden en 26 dagen.
Hij heeft niet geleden, hij gaf het zelf mooi aan, het is goed zo.
Maar ik voel me toch wel min of meer geamputeerd moet ik eerlijk zeggen.
Maar we hebben bergen prachtige herinneringen aan een heel markant hondje.
Mijn kleine keizer was uniek
Hoorde dat Pjotr overleden is en wil jou en je vrouw veel sterkte wensen met het gemis en verlies.quote:
[..]
Hè gadver wat een narigheid. Heel veel sterkte met je verlies
V.
Kon geen ander topic vinden vandaar dat ik het hier doe.
Was naar aanleiding van het overlijden van Ollie, afgelopen maandag. Het verdriet is heel vreselijk.
Maak ook dat ik weg kom uit deze reeks anders zit ik weer alleen maar te huilen.
Wens iedereen hier sterkte met het verlies van zijn of haar huisdier.
Dank je. Jij ook sterkte met je verlies.quote:
[..]
Hoorde dat Pjotr overleden is en wil jou en je vrouw veel sterkte wensen met het gemis en verlies.
Kon geen ander topic vinden vandaar dat ik het hier doe.
Was naar aanleiding van het overlijden van Ollie, afgelopen maandag. Het verdriet is heel vreselijk.
Maak ook dat ik weg kom uit deze reeks anders zit ik weer alleen maar te huilen.
Wens iedereen hier sterkte met het verlies van zijn of haar huisdier.
V.
Sterkte. Denk dat je hem op ieder moment mist.quote:
[..]
Hoorde dat Pjotr overleden is en wil jou en je vrouw veel sterkte wensen met het gemis en verlies.
Kon geen ander topic vinden vandaar dat ik het hier doe.
Was naar aanleiding van het overlijden van Ollie, afgelopen maandag. Het verdriet is heel vreselijk.
Maak ook dat ik weg kom uit deze reeks anders zit ik weer alleen maar te huilen.
Wens iedereen hier sterkte met het verlies van zijn of haar huisdier.
Sterkte Staal en Ryan.quote:
Was naar aanleiding van het overlijden van Ollie, afgelopen maandag. Het verdriet is heel vreselijk.
Hij heeft het nog een aardige tijd uitgehouden.
Net lag ook Mies,een van onze ratten, met haar pootjes gestrekt. Toen we haar haalden, dachten we onderweg dat ze dood was, maar wat knapte ze snel op! Een piepkleine knuffelbeer die dolgraag aan mijn vingers likte en ongelofelijk ondeugend was. We dachten dat zwanger worden niet lukte en ineens had je toch nog negen (!) rittens in een bigmac-doosje verstopt. Je middernachtelijke strooptocht om drie ons pelpinda's te regelen voor het hele spul... En geen kooi die je niet open kreeg. De laatste tijd werd je wat slomer, maar wilde je maar al te graag nog even kroelen. Rust zacht lief monster ♡
[ Bericht 6% gewijzigd door Muck op 20-11-2014 20:32:53 ]
quote:
He getverderrie.... eerst vond ik vanmiddag onze Kleine Kwek, zebravink met een grote mond, op de bodem van zijn kooi. We zullen nooit vergeten hoe je tekeer ging tegen een vriend van ons en je het in de kerstboom leuker vond dan in je kooi.
[ afbeelding ]
Net lag ook Mies,een van onze ratten, met haar pootjes gestrekt. Toen we haar haalden, dachten we onderweg dat ze dood was, maar wat knapte ze snel op! Een piepkleine knuffelbeer die dolgraag aan mijn vingers likte en ongelofelijk ondeugend was. We dachten dat zwanger worden niet lukte en ineens had je toch nog negen (!) rittens in een bigmac-doosje verstopt. Je middernachtelijke strooptocht om drie ons pelpinda's te regelen voor het hele spul... En geen kooi die je niet open kreeg. De laatste tijd werd je wat slomer, maar wilde je maar al te graag nog even kroelen. Rust zacht lief monster ♡
[ afbeelding ]
[ Bericht 6% gewijzigd door knoblaucha6 op 25-11-2014 20:42:41 ]
Thanks, het is nog steeds behoorlijk lastig in den huize zonder onze Hare Harige Hoogheid, leeg, stil en liefdelozer.......
[ Bericht 14% gewijzigd door knoblaucha6 op 25-11-2014 21:09:07 ]
Wel ;@%=^×¥@
Nog een vriendje minder.
Toen je geboren werd, was je zo klein dat we dachten dat je het nooit zou redden. Ook je vacht was zo pluizig en krullerig dat je niet moeders mooiste was. Juist daardoor vond ik je reuze aandoenlijk.
Rust zacht Kleine Koe ♡
Hij heeft zo vaak 's avonds in mijn capuchon liggen slapen, als ie het knuffelen en spelen moe was
Dank je
en dat leverde nog wel eens hilarische momentjes op want ik vergat wel eens dat ze daar zat en dan stond er iemand aan de deur of ik fietste even snel naar de Appie en dan ineens: kiekeboe 
. En zelfs dat piepkleine ding wat slechts een paar gram woog liet een enorme leegte achter toen ze dood ging.Er was een kat onze voortuin in gestrompeld en onder een boom (een den, met takken tot de grond, dus lekker beschut) gaan liggen. Een paar keer stond ze op, om zich na een meter weer te bedenken en weer terug te kruipen. Er was duidelijk iets mis.
Het rechter voorpootje leek gebroken, en ze liep met dat pootje, zo goed aan kwaad als het ging, op haar 'elleboog'. Verder zag ze er verwilderd uit, maar liet zich wel aaien.
Ik heb een kattenmandje gepakt waar ze gelijk in ging liggen. Brokjes en water waren ook welkom.
Ik heb de dierenarts gebeld (op zaterdag voor spoed bereikbaar) en mocht een half uur later langs komen.
De wond aan de poot bleek een oude(re) wond te zijn. Ze moet dus al tijden 'rondgestrompeld' hebben. Heeft niemand haar dan gezien? Of is ze genegeerd?
Ze was sterk vermagerd, 37 graden (wat zo'n 39 hoort te zijn), diepliggende ogen, (bijna) geen tanden meer...
Met andere woorden, het zag er niet goed uit.
Ze zouden de toestand evalueren en mij op de hoogte houden.
Een uurtje later belde ze dat ze besloten hadden haar uit haar lijden te verlossen.
R.I.P. onbekende kat
Och wie weet hoe lang ze al zo heeft gelopen... zal iemand haar missen? Je zal het nooit wetenquote:
We hadden vanmorgen bezoek
Er was een kat onze voortuin in gestrompeld en onder een boom (een den, met takken tot de grond, dus lekker beschut) gaan liggen. Een paar keer stond ze op, om zich na een meter weer te bedenken en weer terug te kruipen. Er was duidelijk iets mis.
Het rechter voorpootje leek gebroken, en ze liep met dat pootje, zo goed aan kwaad als het ging, op haar 'elleboog'. Verder zag ze er verwilderd uit, maar liet zich wel aaien.
Ik heb een kattenmandje gepakt waar ze gelijk in ging liggen. Brokjes en water waren ook welkom.
Ik heb de dierenarts gebeld (op zaterdag voor spoed bereikbaar) en mocht een half uur later langs komen.
De wond aan de poot bleek een oude(re) wond te zijn. Ze moet dus al tijden 'rondgestrompeld' hebben. Heeft niemand haar dan gezien? Of is ze genegeerd?
Ze was sterk vermagerd, 37 graden (wat zo'n 39 hoort te zijn), diepliggende ogen, (bijna) geen tanden meer...
Met andere woorden, het zag er niet goed uit.
Ze zouden de toestand evalueren en mij op de hoogte houden.
Een uurtje later belde ze dat ze besloten hadden haar uit haar lijden te verlossen.
R.I.P. onbekende kat
[ afbeelding ]
Gezien hoe benaderbaar ze was mist iemand haar waarschijnlijk al een hele tijd (geen echte zwerfkat dus). Een dat ze kennelijk al tijden rondgestrompeld heeft, daar kan ik nog steeds niet bijquote:
[..]
Och wie weet hoe lang ze al zo heeft gelopen... zal iemand haar missen? Je zal het nooit weten
Ogh arme onbekende kat. Wat fijn dat er iig iemand die (jij) was die haar/hem wou helpen. Blij dat er nog mensen met een goed hart op deze wereld zijnquote:
We hadden vanmorgen bezoek
Er was een kat onze voortuin in gestrompeld en onder een boom (een den, met takken tot de grond, dus lekker beschut) gaan liggen. Een paar keer stond ze op, om zich na een meter weer te bedenken en weer terug te kruipen. Er was duidelijk iets mis.
Het rechter voorpootje leek gebroken, en ze liep met dat pootje, zo goed aan kwaad als het ging, op haar 'elleboog'. Verder zag ze er verwilderd uit, maar liet zich wel aaien.
Ik heb een kattenmandje gepakt waar ze gelijk in ging liggen. Brokjes en water waren ook welkom.
Ik heb de dierenarts gebeld (op zaterdag voor spoed bereikbaar) en mocht een half uur later langs komen.
De wond aan de poot bleek een oude(re) wond te zijn. Ze moet dus al tijden 'rondgestrompeld' hebben. Heeft niemand haar dan gezien? Of is ze genegeerd?
Ze was sterk vermagerd, 37 graden (wat zo'n 39 hoort te zijn), diepliggende ogen, (bijna) geen tanden meer...
Met andere woorden, het zag er niet goed uit.
Ze zouden de toestand evalueren en mij op de hoogte houden.
Een uurtje later belde ze dat ze besloten hadden haar uit haar lijden te verlossen.
R.I.P. onbekende kat
[ afbeelding ]
De dierenarts heeft me wel 3 keer een spreekwoordelijk schouderklopje gegeven, maar ik vond dit wel het minste wat ik kon doen. Uiteraard hoopte ik dat het goed zou komen, maar de dierenarts gaf me al weinig hoop.quote:
[..]
Ogh arme onbekende kat. Wat fijn dat er iig iemand die (jij) was die haar/hem wou helpen. Blij dat er nog mensen met een goed hart op deze wereld zijn
Goed gedaan!quote:
[..]
De dierenarts heeft me wel 3 keer een spreekwoordelijk schouderklopje gegeven, maar ik vond dit wel het minste wat ik kon doen. Uiteraard hoopte ik dat het goed zou komen, maar de dierenarts gaf me al weinig hoop.
[ Bericht 100% gewijzigd door vronie op 07-12-2014 02:24:13 ]
(Zet de dierenarts haar op amivedi etc? Wie weet kunnen ze een baasje in ieder geval laten weten dat haar lijden nu voorbij is).
Er stond zojuist een dame aan de deur die mij kwam bedanken voor wat ik voor haar kat gedaan had.
De kat was 1 dag vermist en na het hele huis en tuin overhoop gehaald te hebben (normaal ging ze nooit van huis) en in de buurt gezocht te hebben hebben ze met het asiel gebeld, die eerder die dag met de dierenarts gesproken had.
Zo waren ze nog net op tijd (ze had al een eerste roesje gehad) om, na 22 jaar, nog afscheid te kunnen nemen.
Dus het gebroken pootje was toch nieuw?quote:
Het vervolg...
Er stond zojuist een dame aan de deur die mij kwam bedanken voor wat ik voor haar kat gedaan had.
De kat was 1 dag vermist en na het hele huis en tuin overhoop gehaald te hebben (normaal ging ze nooit van huis) en in de buurt gezocht te hebben hebben ze met het asiel gebeld, die eerder die dag met de dierenarts gesproken had.
Zo waren ze nog net op tijd (ze had al een eerste roesje gehad) om, na 22 jaar, nog afscheid te kunnen nemen.
Je hebt het fantastisch gedaan
Ach, wat fijn, ondanks de droevige omstandigheden.quote:
Het vervolg...
Er stond zojuist een dame aan de deur die mij kwam bedanken voor wat ik voor haar kat gedaan had.
De kat was 1 dag vermist en na het hele huis en tuin overhoop gehaald te hebben (normaal ging ze nooit van huis) en in de buurt gezocht te hebben hebben ze met het asiel gebeld, die eerder die dag met de dierenarts gesproken had.
Zo waren ze nog net op tijd (ze had al een eerste roesje gehad) om, na 22 jaar, nog afscheid te kunnen nemen.
De kat zal vast een plekje hebben gezocht om te kunnen sterven. Het was op en klaar.
Kennelijk, want ze had het nog niet volgens haar baasje.quote:
[..]
Dus het gebroken pootje was toch nieuw?
De dierenarts dacht dat het oud was
Ja, erg fijn, en goede timing dus ook.quote:
[..]
Ach, wat fijn, ondanks de droevige omstandigheden.
De kat zal vast een plekje hebben gezocht om te kunnen sterven. Het was op en klaar.
Als ze niet opgemerkt was had ze daar nu nog kunnen liggen
Vreemd ja. Aan de andere kant: een nalatige baas was ook niet naar jou toe gekomen om je te bedanken.quote:
[..]
Kennelijk, want ze had het nog niet volgens haar baasje.
De dierenarts dacht dat het oud was
Uiteraard niet. Weet ook niet of het echt gebroken was, daar gingen we (ik, en de dierenarts) van uit geloof ik.quote:
[..]
Vreemd ja. Aan de andere kant: een nalatige baas was ook niet naar jou toe gekomen om je te bedanken.
Feit is dat ze er niet op kon staan en op d'r 'elleboog' liep.
quote:
Het vervolg...
Er stond zojuist een dame aan de deur die mij kwam bedanken voor wat ik voor haar kat gedaan had.
De kat was 1 dag vermist en na het hele huis en tuin overhoop gehaald te hebben (normaal ging ze nooit van huis) en in de buurt gezocht te hebben hebben ze met het asiel gebeld, die eerder die dag met de dierenarts gesproken had.
Zo waren ze nog net op tijd (ze had al een eerste roesje gehad) om, na 22 jaar, nog afscheid te kunnen nemen.
Wat een mooi bericht fijn dat er mensen zoals jij zijn,en dat de baasjes nog afscheid konden nemen.quote:
Het vervolg...
Er stond zojuist een dame aan de deur die mij kwam bedanken voor wat ik voor haar kat gedaan had.
De kat was 1 dag vermist en na het hele huis en tuin overhoop gehaald te hebben (normaal ging ze nooit van huis) en in de buurt gezocht te hebben hebben ze met het asiel gebeld, die eerder die dag met de dierenarts gesproken had.
Zo waren ze nog net op tijd (ze had al een eerste roesje gehad) om, na 22 jaar, nog afscheid te kunnen nemen.
Lezen jullie hier ook http://www.amivedi.nl/Gastenboek/
Zo ontroerend
Rust zacht, Purk..
Oudere foto's
Samen met mijn moeder in de zomer van 2009 verliefd geworden op een heel mooi katertje met prachtige ogen en e-nor-me snorharen.. en het werd ons Purkie. Je kon alles met 'm doen en hij vond 't allemaal prima.
Nadat mijn moeder in 2010 is komen te overlijden is hij met mijn vader meeverhuisd, waar hij zijn heerlijke luie kattenleventje doorzette. Lekker luieren, maar ook op stap zijn. Tot hij op een dag, enkele maanden terug, niet meer thuis kwam...
... we hebben gezocht en gezocht, maar konden hem helaas niet vinden. Ja, af en toe dacht mijn vader dat 'ie 'm zag. Maar teruggekomen is hij niet.
Enkele dagen terug werd mijn vader gewezen op een melding dat er een dode kat is gevonden aan de andere kant van het dorp...
Na het opvragen van de foto was er voor ons geen twijfel mogelijk.
Hij leek goed doorvoed en niet verwilderd, dus wij vermoeden dat een ander gezin hem al die tijd in huis heeft gehad. We hadden dus al stilletjes afscheid van hem genomen, maar nu is alle hoop verloren. Het is in elk geval fijn om sluiting te hebben.
Dag lieve Purk, kruip maar lekker bij het vrouwtje op schoot. Geef je haar een kopje?
Purk was een heel mooi beestje. Soms loopt het niet af zoals we zouden wensen.quote:
Rust zacht, Purk..
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
Oudere foto's
Samen met mijn moeder in de zomer van 2009 verliefd geworden op een heel mooi katertje met prachtige ogen en e-nor-me snorharen.. en het werd ons Purkie. Je kon alles met 'm doen en hij vond 't allemaal prima.
Nadat mijn moeder in 2010 is komen te overlijden is hij met mijn vader meeverhuisd, waar hij zijn heerlijke luie kattenleventje doorzette. Lekker luieren, maar ook op stap zijn. Tot hij op een dag, enkele maanden terug, niet meer thuis kwam...
... we hebben gezocht en gezocht, maar konden hem helaas niet vinden. Ja, af en toe dacht mijn vader dat 'ie 'm zag. Maar teruggekomen is hij niet.
Enkele dagen terug werd mijn vader gewezen op een melding dat er een dode kat is gevonden aan de andere kant van het dorp...
Na het opvragen van de foto was er voor ons geen twijfel mogelijk.
Hij leek goed doorvoed en niet verwilderd, dus wij vermoeden dat een ander gezin hem al die tijd in huis heeft gehad. We hadden dus al stilletjes afscheid van hem genomen, maar nu is alle hoop verloren. Het is in elk geval fijn om sluiting te hebben.
Dag lieve Purk, kruip maar lekker bij het vrouwtje op schoot. Geef je haar een kopje?
Het beestje was amper 4,5.
SPOILER: heel verhaal dat ik even kwijt moestHad al een paar jaar last van blaasproblemen wat resulteerde in twee kapot geplaste vloeren en regelmatig urine op de betonvloer.
Dierenarts 1) heeft 'ons' ruim een jaar aan het lijntje gehouden door te zeggen dat Thomas blaasgruis zou hebben. Uiteindelijk twee jaar geleden naar dierenarts 2 gegaan waar uiteindelijk bleek dat er helemaal geen sprake was van blaasgruis, wel van een blaasontsteking en een zwakke blaaswand.
Andere medicatie en sindsdien ging het met pieken en dalen wel wat beter. Maar uiteindelijk moest dat plassen op de vloer wel echt stoppen. Dus onlangs weer een bezoek gebracht aan de DA en op basis van een nieuw urineonderzoek nieuwe medicatie gekregen om de blaasontsteking te verhelpen. Deze medicatie heeft hem waarschijnlijk uiteindelijk de das omgedaan...
Waarschijnlijk heeft Thomas altijd al 'last' gehad van zwakke nieren. En na een week medicatie werd steeds dunner (in een week tijd een kilo afgevallen), at en dronk steeds minder en werd levenloos. Het was Thomas niet meer. Toen ik met hem naar de DA ging bleek dat zijn nieren er bijna volledig mee gestopt waren. Een nacht aan een vochtinfuus heeft de functie met 1% verhoogd; van 1 naar 2 procent. En de kans dat het beter zou worden was zo enorm klein
En ik voel me zo enorm schuldig
Wat vreselijk...quote:
pff... Vorige week dinsdag mijn kat Thomas laten inslapen. Wat enorm k*t nog steeds...
Het beestje was amper 4,5.SPOILER: heel verhaal dat ik even kwijt moestHad al een paar jaar last van blaasproblemen wat resulteerde in twee kapot geplaste vloeren en regelmatig urine op de betonvloer.
Dierenarts 1) heeft 'ons' ruim een jaar aan het lijntje gehouden door te zeggen dat Thomas blaasgruis zou hebben. Uiteindelijk twee jaar geleden naar dierenarts 2 gegaan waar uiteindelijk bleek dat er helemaal geen sprake was van blaasgruis, wel van een blaasontsteking en een zwakke blaaswand.
Andere medicatie en sindsdien ging het met pieken en dalen wel wat beter. Maar uiteindelijk moest dat plassen op de vloer wel echt stoppen. Dus onlangs weer een bezoek gebracht aan de DA en op basis van een nieuw urineonderzoek nieuwe medicatie gekregen om de blaasontsteking te verhelpen. Deze medicatie heeft hem waarschijnlijk uiteindelijk de das omgedaan...
Waarschijnlijk heeft Thomas altijd al 'last' gehad van zwakke nieren. En na een week medicatie werd steeds dunner (in een week tijd een kilo afgevallen), at en dronk steeds minder en werd levenloos. Het was Thomas niet meer. Toen ik met hem naar de DA ging bleek dat zijn nieren er bijna volledig mee gestopt waren. Een nacht aan een vochtinfuus heeft de functie met 1% verhoogd; van 1 naar 2 procent. En de kans dat het beter zou worden was zo enorm klein
En ik voel me zo enorm schuldig
en Bartjebart: Wat erg, zo jong ook nog
Maar je hebt er alles aan gedaan om hem te helpen . Lang niet iedereen gaat naar een nieuwe dierenarts als ze iets niet vertrouwen.. 
Nog geen 6 jaar van je mogen genieten.
Is Sepp dan maar een hele 6 jaar jong mogen worden? Wat een prachtige hond en wat een verdriet
2 maanden geleden bleek hij een tumor in zijn longen te hebben, zomaar opeens. Hij was zo'n lieve stoere toffe hond. Zit al een uur tegen mijn tranen te vechten op kantoor.Jje maatje, je alles en dan zeker nog zo jong en met zo'n kort maar heftig drama. Jank maar gewoon, niet vechten tegen de tranen want waar je ook zit, die tranen en het verdriet moeten er toch uit. Heel veel sterkte, het heeft tijd nodig en opkroppen werkt niet, laat gaan die tranen, het zeer blijft maar zeker ook de goede herinneringen en dat alles koppelen heeft heel wat tijd nodig. Dat duurt nog wel een hele tijd wat niet meer dan logisch is als het om je maatje gaat. Dus janken hoort er gewoon bij en zo logisch als wat.
sterkte. Op dezelfde pagina als waar ik van m'n lieve Purk afscheid heb genomen, moet ik ook afscheid nemen van m'n andere maatje Afgelopen woensdag heeft mijn vader mijn lieve kleine poetsdoek, mijn maatje, mijn held op sokken uit zijn lijden moeten laten verlossen
Vaarwel lieverd ..SPOILERHij had al een ruisje in zijn hart .. door dat te combineren met een virusinfectie is het hem teveel geworden.. Hoewel hij na een behandeling van de DA nog een opleving kreeg, was hij afgelopen woensdag erg benauwd en bleek hij vocht in zijn longetjes te hebben...
Brutus
04-07-2000 - 14-01-2015
Sterkte.quote:
Afgelopen woensdag heeft mijn vader mijn lieve kleine poetsdoek, mijn maatje, mijn held op sokken uit zijn lijden moeten laten verlossenVaarwel lieverd ..SPOILERHij had al een ruisje in zijn hart .. door dat te combineren met een virusinfectie is het hem teveel geworden.. Hoewel hij na een behandeling van de DA nog een opleving kreeg, was hij afgelopen woensdag erg benauwd en bleek hij vocht in zijn longetjes te hebben...
Brutus
04-07-2000 - 14-01-2015
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
Twee dieren zo kort achter elkaar verliezen.
Sterkte allemaal!
Veel sterkte
En alweer moet ik hier postenquote:
Bon, nooit gedacht dat ik zo snel opnieuw in dit topic zou posten
Zojuist belde de buurvrouw aan die thuiskwam om te zeggen dat een van onze katten midden op de baan lag, aangereden door een auto. Lang kon het nog niet gebeurd zijn, want amper een half uurtje er voor lag ze nog mooi te slapen in de zetel.
Amper 1 jaar en 2 weken geworden.
[ link | afbeelding ]Luna - 09-04-2014 by JumpV, on Flickr
Je broertje zal extra veel gekoesterd worden nu!
Milo, de broer, is deze nacht ook aangereden door een auto... Blijkbaar heeft iemand hem wel aan de kant van de baan gelegd, want er lag ook een dekentje boven. Milo (rood bandje) is nu terug bij zijn zusje.
Luna and Milo (right) by JumpV, on Flickr
Beiden veel te vroeg gegaan...
oh gecondoleerdquote:
[..]
En alweer moet ik hier posten
Milo (rood bandje) is nu terug bij zijn zusje.
[ link | afbeelding ]
Luna and Milo (right) by JumpV, on Flickr
Beiden veel te vroeg gegaan...
achquote:
[..]
En alweer moet ik hier posten
Milo (rood bandje) is nu terug bij zijn zusje.
[ link | afbeelding ]
Luna and Milo (right) by JumpV, on Flickr
Beiden veel te vroeg gegaan...
veel sterkte met het verlies van allebei je maatjes
Wat een verdrietquote:
Afgelopen woensdag heeft mijn vader mijn lieve kleine poetsdoek, mijn maatje, mijn held op sokken uit zijn lijden moeten laten verlossenVaarwel lieverd ..SPOILERHij had al een ruisje in zijn hart .. door dat te combineren met een virusinfectie is het hem teveel geworden.. Hoewel hij na een behandeling van de DA nog een opleving kreeg, was hij afgelopen woensdag erg benauwd en bleek hij vocht in zijn longetjes te hebben...
Brutus
04-07-2000 - 14-01-2015
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
Heel veel sterkte Ach nee, nu beide. Vreselijk. Heel veel sterktequote:
[..]
En alweer moet ik hier posten
Milo (rood bandje) is nu terug bij zijn zusje.
[ link | afbeelding ]
Luna and Milo (right) by JumpV, on Flickr
Beiden veel te vroeg gegaan...
Jeetje...wat erg, in zo'n korte tijd twee katten moeten verliezen, sterkte!quote:
[..]
En alweer moet ik hier posten
Milo (rood bandje) is nu terug bij zijn zusje.
[ link | afbeelding ]
Luna and Milo (right) by JumpV, on Flickr
Beiden veel te vroeg gegaan...
[ Bericht 11% gewijzigd door knoblaucha6 op 25-01-2015 23:15:47 ]
Ach gos wat vreselijk verdrietigquote:
[..]
En alweer moet ik hier posten
Milo (rood bandje) is nu terug bij zijn zusje.
[ link | afbeelding ]
Luna and Milo (right) by JumpV, on Flickr
Beiden veel te vroeg gegaan...
Heel veel sterkte
Ik ben een vreedzaam mens maar ik had haast keelneigingen, waar haal je het gore lef vandaan?
Ik leef altijd intens mee met een ieder hier en wil jullie een hart onder de riem steken, terug krijgen gaat niet lukken, de mooie herinneringen blijven, of het nou een ratje, een poezel , cavia, parkiet, nijntje of een fretje is of ook die goudvis maar :de allergrootste vriend van de mensheid namelijk een hond(je) is echt tof, dat "ik en jij hè, vrouwtje (of baasje), gezellig hè, wij lekker gezellig samen wandelen/knuffelen/spelen/loungen" en dan altijd gelukzalig huppelen ,een bot vakkundig met veel passie aan barrels bijten en je dan aankijken met een brede en blije grijns, zo gelukkig en tevreden, boven op je gaan liggen in pure euforie want toch o zo gezellig zeker, je pruimt het maar hoor, ik lig lekker. Prachtige bruine heldere, je zo aanbiddelijk aankijkend stel glansoogjes, ogen die o zo heel graag dat woest aantrekkelijk kleine stukje gehaktbal op je bord best wel lusten dus mooi gaan zitten want zo goed in pinkendraaien en op je gemoed werken en zo..... en dat dat weigeren maar wel een gezond bot uit de la trekken, weer een blij ei wat gelukzalig haar zin weer krijgt, malloot
Och toch
[ Bericht 8% gewijzigd door knoblaucha6 op 27-01-2015 19:23:29 ]
Dat, maar het verdriet en gemis hakt er toch in hè, al weet je dat het goed is. Verdriet is ook weer een ode aan je maatje, wat ook goed is. Je maatje blijft in je hartquote:
Mooie foto's van Lotje. Het gemis blijft. Mijn hart huilt nog elke dag om mijn Kundun. Al weer ruim een jaar geleden. Gelukkig worden de scherpe randjes wat minder.
En zo is het maar net.quote:
[..]
Dat, maar het verdriet en gemis hakt er toch in hè, al weet je dat het goed is. Verdriet is ook weer een ode aan je maatje, wat ook goed is. Je maatje blijft in je hart
Dat jaquote:
[..]
Dat, maar het verdriet en gemis hakt er toch in hè, al weet je dat het goed is. Verdriet is ook weer een ode aan je maatje, wat ook goed is. Je maatje blijft in je hart
Wat ben jij een lieverd.
Kort filmpje maar echt Lot ,rollebollen op haar enorme buitenkussen formaat Rottweiler (ze hadden niet kleiner
) en het woord "poesjes" wat reden was voor wat extra aktie. Helemaal happy ...View My Video
[ Bericht 0% gewijzigd door knoblaucha6 op 29-01-2015 20:12:51 ]
Sorry
Zijn geest was goed maar het lichaam...
Het ging allemaal netjes,snel en waardig (op het ontspannen na...een wind van indrukwekkende proporties)
Slaap lekker,mijn grote vriend,ik hou van je.
Charged en Winterstorm666.
(ik moest glimlachen om die winderigheid, zo herkenbaar dat ontspannen worden)
Wodan mocht een respectabele leeftijd behalen maar honden blijven altijd een soort van pup voor je idee, ze hebben ook echt gezichtjes en ze sterven altijd veel te jong.
Wat een gemis voor jullie Charged en Winterstorm666, onwijs veel sterkte
[ Bericht 3% gewijzigd door knoblaucha6 op 30-01-2015 16:54:18 ]
Dank je voor je reactie,knoblaucha6.quote:
Wat vreselijk verdrietig, ook als de koek op is is het zo intens zwaar
(ik moest glimlachen om die winderigheid, zo herkenbaar dat ontspannen worden)
Wodan mocht een respectabele leeftijd behalen maar honden blijven altijd een soort van pup voor je idee, ze hebben ook echt gezichtjes en ze sterven altijd veel te jong.
Wat een gemis voor jullie Charged en Winterstorm666, onwijs veel sterkte
Het is en blijft raar...je weet dat het beter is voor hem,de 2 jongere honden en voor ons..als het moment nadert groeit die twijfel weer of je er wel goed aan doet.
Maar eenmaal aangekomen bij de dierenarts was het echt duidelijk..de chief was op..echt op,naar mijn gevoel hebben we het eigenlijk al iets te lang gerekt.
Ik ben met name blij dat hij zo rustig heengegaan is (al is dat meer voor mijn/onze gemoedsrust)
Ik ga even door met een traantje laten met klotemuziek.
Dat hij rustig is heengegaan zie je al op die prachtige foto, heel veel rust in dat gezichtje. Jullie hebben het helemaal goed gedaan, hoe moeilijk ook, Wodan heeft de rust die hem toekwam.
En jank maar, gewoon lekker je tranen laten gaan op welke muziek ook, zo logisch als wat.
Dág Wodan, rust zacht zonder zorgen en pijn in de enorm grote hondenhemel
Heel veel sterkte, het is niet niks, je roedelleider kwijt. Slaap zacht Chief.quote:
[..]
Dank je voor je reactie,knoblaucha6.
Het is en blijft raar...je weet dat het beter is voor hem,de 2 jongere honden en voor ons..als het moment nadert groeit die twijfel weer of je er wel goed aan doet.
Maar eenmaal aangekomen bij de dierenarts was het echt duidelijk..de chief was op..echt op,naar mijn gevoel hebben we het eigenlijk al iets te lang gerekt.
Ik ben met name blij dat hij zo rustig heengegaan is (al is dat meer voor mijn/onze gemoedsrust)
Ik ga even door met een traantje laten met klotemuziek.
hij heeft een mooie leeftijd bereikt, maar het verlies komt altijd te vroeg
wow, kan die niet in de openingspost?quote:
En dit is in te vullen voor welk soort verloren schatje ook, allen sterkte en laten we hopen dat dit eens waar zou zijn voor ons baasjes allemaal, zonder ook maar enige uitzondering
[ afbeelding ]
die komt ff binnen
[ Bericht 69% gewijzigd door senesta op 02-02-2015 08:27:41 (Aangepast, zie je PM :)) ]
Ik vind hem ook zo heftig en prachtig, het is een stevige rake.quote:
[..]
wow, kan die niet in de openingspost?
die komt ff binnen
In betere tijden...
Verdomme
Pinkie was een mooi beestje. Sterke Garbageman.quote:
Achterpoten verlamd na een poos kwakkelen met o.a. pijn in de gewrichten, pijnstillers, blind worden. Corticosteroïden spuit geprobeerd, moest binnen 24 uur verbetering geven. Niet dus, werd alleen maar slechter. We hebben besloten het niet onnodig te rekken, dus heeft ze nu haar laatste rustplaats in de tuin. Na slechts 12 jaar is Pinkie er niet meer
In betere tijden...
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
Verdomme
Maus; Opvoeder, pleegvader en baas over de kattengroep. Na bijna 17 jaar was het klaar, je liet weten dat je er genoeg van had door niets meer te eten. Je was op.
Je was bijna net zo oud als de relatie van je blikopeners. Wat missen we je nu al. Geen gezeur om koffiemelk. Geen nachtelijk geloei zoals je dat de laatste maanden kon doen. Geen opdringerig vragen om aandacht bij jouw grote mensenvriend Bart. En geen kater meer die deuren openspringt...
Je bent nu bij Rampie, jou maatje dat je in december 2012 veloor. Nu kunnen jullie lekker genieten van elkaar.
Bedankt dat we zo lang voor jou hebben mogen zorgen en van je genieten,
En eens zien we je weer, als we zelf over hopelijk lange tijd over de regenboogbrug gaan...
Rust zacht lieve Lara, ik zal je missen maatje.
Hoop je ooit nog eens te zien
en, hoewel misschien nog wat vroeg gooi ik 'm er toch maar weer in want hij blijft zo mooi en: gezien jouw laatste zin wellicht passend...
Bedankt. Is een mooi plaatjequote:
Och Wicky.......je maatje, je alles, je mooitje.........heel veel sterkte
en, hoewel misschien nog wat vroeg gooi ik 'm er toch maar weer in want hij blijft zo mooi en: gezien jouw laatste zin wellicht passend...
[ afbeelding ]
maar één pagina terug is het volkomen leesbaar.
[ Bericht 21% gewijzigd door knoblaucha6 op 05-03-2015 21:14:35 ]
Wellicht voor in de OP?
Ik heb 'm gisterochtend met spoed naar de dierenarts gebracht, het ging opeens helemaal niet goed. Hij was slap, heel zwaar aan het ademen, hijgen, en bijna apatisch. Bij de dierenarts bleek dat hij in shock aan het gaan was. Hij is meteen aan de zuurstof gelegd.
Hij reageerde goed op 100% zuurstof. Hij had, door de shock, zware ondertemperatuur en die kwam ook omhoog. Maar zodra hij zich een flintertje beter voelt wil 'ie de zuurstofkap af en door de energie die dat kost werd 'ie weer benauwd. Hij had vocht in z'n longen, en daardoor kon de arts niet zien wat daar de oorzaak van was. Kon longontsteking zijn, een allergische reactie, iets aan z'n hart, een tumor, van alles dus.
We zijn gisteravond naar 'm toe geweest. Het ging ietsje beter, al was 'ie nog erg slecht. Temperatuur (was 's ochtends onder de 32) was een stuk beter, en er was minder vocht in de longen dus ademen ging een klein beetje makkelijker. De vochtafdrijvende medicatie werkte dus. Naast die medicatie kreeg hij ook een ontstekingsremmer en antibiotica. Diagnose was nog steeds niet mogelijk. De dierenarts was eigenlijk verbaasd dat hij de avond had gehaald...
Vanmorgen werd ik gebeld door de dierenarts, dat hij vannacht is overleden. In z'n slaap, dus gelukkig geen paniek of doodstrijd.
Mijn lieve, mopperige, praatzieke knuffelkroelkat, ik zal je ontzettend gaan missen...
Maar ik kwam net een foto van haar tegen en ze had morgen 14 geworden. Dus vandaar dat ik toch nog even post hier.
Thera op haar best!
De urn die wij hebben uitgekozen en het lieve kaartje met pootafdruk van het dierencrematorium ernaast.
En de hanger die ik elke dag om heb waar haar as in zit. Zo is ze altijd bij ons.
Jij ook sterkte Eisoep, mooie foto van Thera in het zand.
3 weken geleden had je ineens een kronkel in je kop...
Je kop hing scheef, 1 oog reageerde nergens meer op en lopen ging ook moeilijker...
Direct naar de dierenarts, en hier kwam het nieuws waar ik al voor vreesde.
Er is helaas niks aan te doen...
Gisteren ging het alsmaar slechter, lopen lukte niet meer, eten ook niet.
Vandaag heb ik de moeilijkste beslissing van mijn leven moeten nemen; namelijk jou in laten slapen.
Ik zal je missen vriend!
Wat triest. Heel veel sterktequote:
Dibbes;
3 weken geleden had je ineens een kronkel in je kop...
Je kop hing scheef, 1 oog reageerde nergens meer op en lopen ging ook moeilijker...
Direct naar de dierenarts, en hier kwam het nieuws waar ik al voor vreesde.
Er is helaas niks aan te doen...
Gisteren ging het alsmaar slechter, lopen lukte niet meer, eten ook niet.
Vandaag heb ik de moeilijkste beslissing van mijn leven moeten nemen; namelijk jou in laten slapen.
Ik zal je missen vriend!
[ afbeelding ]
Rust zacht lieve Anubis (Noobs)
V.
Helaas konden ze niets voor haar doen dus ik heb haar moeten laten inslapen. Rust zacht meisje
![zo%25C3%25AB.jpg]afbeelding](https://lh3.googleusercontent.com/-gDJpvcgPSk8/UzRAfeYdamI/AAAAAAAAACE/LdDqwQRdLTA/w408-h544-no/zo%25C3%25AB.jpg]afbeelding)
Aahww.quote:
Vandaag is mijn Zoë overleden. Ze kwam thuis met een kapotte verlamde staart, liet urine en ontlasting lopen. Dierenarts gebeld en kon meteen komen, die vermoed dat ze een enorme klap van achteren heeft gehad door waarschijnlijk een aanrijding
Rust zacht meisje
[ afbeelding]afbeelding ]
Ze heeft niet lang bij jouw gewoon dan? Ik kan me jouw topic nog wel herinneren dat ze moet bevallen van kittens.Sterkte
Had haar sinds maart vorig jaar, ik kreeg haar toen ze zwanger was. Haar dochter Shiva is hier nog steeds samen met haar ome Sammy. Sammy loopt ook buiten al zou ik hem liever binnenhouden, maar met 24u binnen zitten wordt hij ongelukkig, is nooit lang buiten maar soms moet hij er even uit. Gelukkig heb ik hem nog nooit de tuin uit zien lopen. Shiva laat ik niet buiten, is nog nooit buiten geweest en voelt zich gelukkig op haar gemak binnen, altijd aan het spelen met haar muisjes.quote:
[..]
Aahww.
Sterkte
Lijkt wel of er een vloek rust op lapjespoesjes. 10 jaar geleden mijn Mikkie verdwenen, in 2009 mijn Snappie overleden aan acuut nierfalen en nu Zoë ingeslapen
[ Bericht 2% gewijzigd door Wildervankstertje op 30-06-2015 22:08:06 ]
Onze geweldige lieve aanhankelijke grote vriend Jari is vanochtend om 10 uur overleden. Gewoon thuis.
Hij was ziek.
In maart hoorde we dat hij een tumor in zijn buik had die niet meer operabel was. Toen was hij nog verder normaal.
De laatste week ging hij echter sterk achteruit en we zouden hem morgen in laten slapen. Vanochtend lag hij echter op de grond. Rustig te ademen maar we zagen dat het einde nabij was. Gelukkig werk ik thuis op woensdag.
We hebben bij hem gezeten, geaaid, af en toe vocht hij nog wat, en na een klein uur blies hij zijn laatste adem uit.
Wat doet dit toch ongelooflijk pijn en wat ga ik hem missen. Ik weet nu even niet goed waar ik het zoeken moet.
Dag lieve lieve lieverd. Mooie grote rooie. Je was onze grote makker. Je gaat enorm gemist worden.
Jari 17 maart 1998 - 29 juli 2015
Wat doet het pijn heh
Hij ligt nog steeds hier in onze woonkamer. Morgen wordt hij gecremeerd.
17 jaar....fuck
En wat was hij mooi Wat erg!! Wat erg!! Wij hebben precies dezelfde maar dan een vrouwelijke versie. Al 18 jaar bij ons en still going strong. Moet er niet aan denken...... heel veel sterkte gewenst!!!!!quote:
dankjullie
Wat doet het pijn heh
Hij ligt nog steeds hier in onze woonkamer. Morgen wordt hij gecremeerd.
17 jaar....fuck
Eind juni is Oekie overleden.
Op een zondag merkte ik dat ze niet in orde was, daarom maandag meteen naar de dierenarts geweest.
Ze kreeg een injectie en twee soorten medicatie. Ook zijn we gaan dwangvoeren, omdat een cavia moet eten. Als de spijsvertering plat komt te liggen, sterven ze sowieso.
Woensdag ging het nog niet beter, daarom is mn moeder met haar teruggegaan naar de dierenarts, omdat ik moest werken. Ze was wat onderkoeld, dus werd opgenomen. Op het moment dat ze een röntgenfoto wilden gaan maken, is ze helaas overleden.
Ze is nog geen drie jaar geworden.
Ze was een enorme knuffelkont en nog luier dan de gemiddelde cavia, maar zo lief en aanhankelijk.
Meteen naar de dierenarts gereden. Haar reflexen waren zeer slecht. Uiteraard was de keuze simpel. Tot het moment dat ze in slaap werd gebracht bleef ze heel snel ademhalen. Aantal minuten later kreeg ze de injectie. Ze is om 20:00 overleden.
Ze is 4 jaar geworden
gatver wat jongquote:
Deze week is mijn kat aangereden. Het mocht niet baten. Ogen wijd. Een enorme snelle ademhaling. Wat ze deed op de behoorlijke drukke weg weet ik niet
Meteen naar de dierenarts gereden. Haar reflexen waren zeer slecht. Uiteraard was de keuze simpel. Tot het moment dat ze in slaap werd gebracht bleef ze heel snel ademhalen. Aantal minuten later kreeg ze de injectie. Ze is om 20:00 overleden.
Ze is 4 jaar geworden
sterkte!iedereen verder ook sterkte! blijft het altijd rot om een huisdier te verliezen
Je was een felle donder eerste klas en zeker in het begin waren wij geen vriendjes.
Later konden we het toch redelijk goed vinden met elkaar, ook al blies je in het langslopen wel nog altijd zo nu en dan eens naar me. Want dat deed je gewoon. En dat was goed.
De laatste weken kwam je vaak knuffels halen bij me, hoewel je daar eigenlijk nooit iets van moest hebben. Achteraf denk ik dat je zelf gevoeld hebt dat het einde eraan zat te komen en dat je voor 5 jaar gemiste knuffels zoveel mogelijk nog in wilde halen. Dus dat deed je. Ook als ik daar een keer geen zin in had.
Van maandag op dinsdagnacht ging het ineens heel snel heel slecht en dinsdagochtend konden we niet anders dan je te laten gaan.
Toen je het spuitje kreeg liet je nog één laatste keer zien dat er met jou niet te sollen viel en had je toch mooi de dierenarts bijna te pakken!
Rust zacht Zorra,
Ik zal je nooit vergeten
Sterkte Geralt!
[ Bericht 7% gewijzigd door pl4kkie op 21-01-2016 11:04:06 ]
Sterkte Geralt
wat een mooie kat was zorra
Brennie heeft haar bijna 15,5 jaar gehad. Ik slechts 5,5 jaar. Dus zij heeft het er logischerwijs nog moeilijker mee dan ik.
Vandaag een mooie "gedenksteen" van messing opgehaald met haar as erin.
Tevens vandaag nog een handgeschreven kaartje van de dierenarts gekregen. Dat hoeven ze niet te doen uiteraard en al helemaal niet handgeschreven, maar het doet je toch wel wat. Meer dan geen kaartje of een standaard kaartje.
Dierenarts vertelde tegen mijn vriendin dat ie een kutweek achter de rug had zoveel beestjes als ie in had moeten laten slapen deze week. Het hoort uiteraard bij zijn werk als dierenarts zijnde, maar dat iemand zo een week dan ook gewoon klote vindt geeft wel aan hoe begaan hij met zijn patiënten is zegmaar.
Kater Dikke Mike (onze andere kat) is ook wel een beetje van de wap af geweest. Onrustig rondlopen en zoeken en kijken. Dat is wel zielig om te zien.
We knuffelen hem maar erg veel en de eerste dagen is altijd iemand thuis geweest zodat ie niet alleen zat. Hij is zijn hele leven samen geweest met Zorra en weet niet beter.
Hopelijk kan hij dat ook een plekje geven; hij zal vast ook aangevoeld hebben dat het niet meer goed ging met haar.
Anyway, nogmaals bedankt voor de reacties op mijn bericht in het zieligste topic van FOK!
Met Mike en met ons komt het vast helemaal goed, maar het gemis is vooralsnog groot. Het slijt natuurlijk wel met de tijd, maar weggaan doet het nooit helemaal.
PS: ik hoop voor iedereen met huisdieren dat dit topic weer langzaam wegzakt in de AT-list en dat het heel lang duurt voordat iemand het weer omhoog moet schoppen
Ik was net uit huis en woonde in een bungalow in het bos.
Ik stond 's morgens op en zag ineens 3 kittens in de 'tuin' zitten.
Snel wat kleren aangetrokken en naar buiten gerend.
Er zat er nog maar eentje, en die was toen voor mij.
Een naam verzinnen viel nog niet mee, en tot die tijd noemde ik de poes Poes.
Dat is gebleven.
Na ongeveer een jaartje kwam er een 2e poes bij, de kleine heette dus Kleine (Poes).
Na 17 jaar is Kleine ons ontvallen. Poes was 'still going strong'.
Ruim anderhalf jaar terug at Poes niet meer, haar kaak bleek ontstoken en er zat een gezwel.
Dit is verwijderd maar zou zeker terugkomen werd gezegd. Misschien al binnen enkele weken.
Dierenarts had de halve kaak verwijderd, er vel overheen getrokken en de boel gehecht.
Hele ingewikkelde operatie. En maar hopen dat het zou werken.
Het werkte.
Daarnaast had ze ook last van nierstenen, dus over op speciaal voer.
Lange tijd ging het goed, maar de laatste tijd steeds minder.
Omdat ze er last van leek te hebben kreeg ze al pijnstillers, maar omdat ze haar voer niet meer wilde toch maar weer naar de dierenarts.
Die gaf al aan dat het een aflopende zaak was, en dat we haar maar zoveel mogelijk moesten verwennen. Pijnstillers dosis verdubbeld, weg speciaal voer, en het hele schap in de supermarkt leeg gekocht aan lekker eten.
Dat ging goed, Poes at weer van alles. Maar, langzaam weer steeds minder, tot vandaag...
Ze wilde niet meer eten, ze was op. Volgens de dierenarts het juiste moment om afscheid te nemen, want nog langer wachten had meer leed bij Poes veroorzaakt
Poes, ik ga je verschrikkelijk missen
Rust zacht, en bedankt...
Poes
1996 - 2016
Poes net na onze ontmoeting
Poes (achter) in betere tijden, samen met Kleine op bed
[ Bericht 0% gewijzigd door D. op 25-01-2016 21:03:59 ]
. 17 jaar is een mooie leeftijd. Leuk verhaal ook hoe je aan der bent gekomen.Sterkte met het verlies.
Poes ziet er een schatje uit op die foto's.
19,5quote:
Aahw. Wat een vreselijk ondeugend koppie had poes
Sterkte met het verlies.
Kleine was 17
En dank je
Sorry, ik interpreteerde het verkeerdquote:
In afwachting van zijn begrafenis hem ik hem op zijn favo plekje op de veranda gelegd. Zijn twee maatjes zijn toen tegen hem aan gekropen.
Het zal stil zijn zonder deze druktemaker.
Sterktequote:
Onze vijftien jaar oude, lawaaiige, Pogo is niet meer. Vanochtend bij het ontbijt ontbrak meneer, na wat zoeken bleek hij dood neergevallen te zijn op het schuurdak. Nog warm dus echt net gebeurd.
In afwachting van zijn begrafenis hem ik hem op zijn favo plekje op de veranda gelegd. Zijn twee maatjes zijn toen tegen hem aan gekropen.
[ link | afbeelding ]
Het zal stil zijn zonder deze druktemaker.
Sterkte Pagan en Strega Sterkte Pagan en Stregaquote:
Onze vijftien jaar oude, lawaaiige, Pogo is niet meer. Vanochtend bij het ontbijt ontbrak meneer, na wat zoeken bleek hij dood neergevallen te zijn op het schuurdak. Nog warm dus echt net gebeurd.
In afwachting van zijn begrafenis hem ik hem op zijn favo plekje op de veranda gelegd. Zijn twee maatjes zijn toen tegen hem aan gekropen.
[ link | afbeelding ]
Het zal stil zijn zonder deze druktemaker.
Sterktequote:
Onze vijftien jaar oude, lawaaiige, Pogo is niet meer. Vanochtend bij het ontbijt ontbrak meneer, na wat zoeken bleek hij dood neergevallen te zijn op het schuurdak. Nog warm dus echt net gebeurd.
In afwachting van zijn begrafenis hem ik hem op zijn favo plekje op de veranda gelegd. Zijn twee maatjes zijn toen tegen hem aan gekropen.
[ link | afbeelding ]
Het zal stil zijn zonder deze druktemaker.
Die foto met zijn maatjes
Op maandag 25 januari 2016 20:54 schreef D. het volgende:Vaarwel Poes
Ik was net uit huis en woonde in een bungalow in het bos.
Ik stond 's morgens op en zag ineens 3 kittens in de 'tuin' zitten.
Snel wat kleren aangetrokken en naar buiten gerend.
Er zat er nog maar eentje, en die was toen voor mij.
Een naam verzinnen viel nog niet mee, en tot die tijd noemde ik de poes Poes.
Dat is gebleven.
Na ongeveer een jaartje kwam er een 2e poes bij, de kleine heette dus Kleine (Poes).
Na 17 jaar is Kleine ons ontvallen. Poes was 'still going strong'.
Ruim anderhalf jaar terug at Poes niet meer, haar kaak bleek ontstoken en er zat een gezwel.
Dit is verwijderd maar zou zeker terugkomen werd gezegd. Misschien al binnen enkele weken.
Dierenarts had de halve kaak verwijderd, er vel overheen getrokken en de boel gehecht.
Hele ingewikkelde operatie. En maar hopen dat het zou werken.
Het werkte.
Daarnaast had ze ook last van nierstenen, dus over op speciaal voer.
Lange tijd ging het goed, maar de laatste tijd steeds minder.
Omdat ze er last van leek te hebben kreeg ze al pijnstillers, maar omdat ze haar voer niet meer wilde toch maar weer naar de dierenarts.
Die gaf al aan dat het een aflopende zaak was, en dat we haar maar zoveel mogelijk moesten verwennen. Pijnstillers dosis verdubbeld, weg speciaal voer, en het hele schap in de supermarkt leeg gekocht aan lekker eten.
Dat ging goed, Poes at weer van alles. Maar, langzaam weer steeds minder, tot vandaag...
Ze wilde niet meer eten, ze was op. Volgens de dierenarts het juiste moment om afscheid te nemen, want nog langer wachten had meer leed bij Poes veroorzaakt
Poes, ik ga je verschrikkelijk missen
Rust zacht, en bedankt...
Poes
1996 - 2016
Heel veel sterkte.
Die foto met zijn maatjes
[/quote]
We hebben helaas vandaag afscheid moeten nemen van Hummer of Coonlaude's Nero. Gisteren werd Hummer ineens enorm benauwd, hij ademde heel zwaar en werd heel snel heel erg duf. We zijn met hem naar de spoeddierenarts geweest en daar bleek zijn hartje een enorme ruis te hebben en het erg zwaar te hebben. Verdenking was HCM en daar werd hij ook naar behandeld. Al zijn organen waren vergroot door de vocht die hij vasthield, hij kreeg daar een infuus met vochtafdrijver en we kregen hem met medicijnen mee naar huis. maandag zouden we een afspraak maken voor een hartecho. Al zou hij dan wel wat moeten opknappen want hij was zo slecht dat ik geloof dat een rit naar een spcialist hem fataal zou zijn geworden.
Vannacht ben ik bij hem gebleven en het is een paar keer spannend geweest vannacht maar hij leek gedurende de nacht een heel klein beetje op te krabbelen.
Hoewel hij na gisteren vandaag wat verder leek op te knappen kon hij vanmiddag ineens zijn achterpoten niet meer gebruiken. Door de HCM kreeg hij een bloedprop op de plek waar zijn oarta opsplitst naar de achterpoten. De prognose was heel erg slecht en die lijdensweg wilden we hem besparen. Ons hart is gebroken.
Hummer was onze eerste kat, onze eerste coon en mijn god het was liefde op het eerste gezicht. Een klein dapper mannetje die bij zijn eerste stapjes bij ons thuis ook meteen thuis was, hij liep binnen 5 minuten onder onze grote Duitse Herder door en ook daar was meteen een vriendschap gesmeed. Hij is zo mooi, zo grappig, zo lief, dit is zo oneerlijk.
We gaan hem vreselijk missen en ik wil op dit moment graag geloven dat hij nu samen met Elco is en zonder pijn. Rust zacht mannetje, het spijt me zo..
wat een knapperd Heel veel sterkte!
.Sterkte senes
.Sterkte
sterkte senes! heel veel sterkte. Sterkte
heel veel sterkte Senesta 2009 is geen goed coon jaar.
23-04-2003 - 7-3-2016
Ze zou volgende maand 13 geworden zijn, maar gisteren hebben we de knoop doorgehakt en Bowie laten inslapen. Hoewel ze nog alert en jong van geest was, besloten we na kwaal op kwaal dat het genoeg was. Het was een moeilijke beslissing, maar de wetenschap dat ze geen pijn meer heeft, geeft ons berusting.
Het is blijft zo'n enorme rotbeslissing. Daar heb ik het meeste moeite mee, het is een beslissing die ik met mijn verstand heb moeten nemen, mijn hart was er nog niet aan toe.
Miepie is afgelopen zaterdag in haar slaap overleden. Ze was al oud en begon zich steeds meer terug te trekken, maar toch. Lief klein meisje hadden we uit het asiel gehaald omdat ze al oud en getraumatiseerd was. Ze woonde namelijk bij een junk die haar overal vanaf sloeg en die haar verwaarloosde.quote:
Klein schattig omaatje Miepie met een strik op dr harses
[ afbeelding ]
In den beginne was het kleine meisje overal bang voor, durfde alleen op de grond te slapen, maar toen hadden mijn ouders haar in mijn kamer gezet (met kattenbak en voerbak en al, dus ik zorgde praktisch voor haar) zodat ze aan mensen kon wennen. Keer op keer heb ik haar op bed gezet, op de bank, op het kussen, op weet ik veel wat, en na een half jaar ging het goed.
In de tussentijd kwam mijn eerste 'vrientje' Roebel (ook overleden
) ook heel vaak op mijn kamer, omdat hij natuurlijk smoorverliefd op me was. Al snel ging het uit tussen ons, want hij ging voor Miepie. En al snel waren ze een stelletje. En natuurlijk waren ze niet meer van elkaar af te slaan. Ze lagen samen in mijn kamer te chillen, ze lagen samen met mij onder de dekens, op de tafel, in de kinderwagen (daar heb ik ergens nog een superleuke foto van
) en al snel trouwden ze. 
Koning Roebel en Barones Miepie
Helaas is Koning Roebel vlak na zijn kroning overleden.SPOILERIk weet nog een keer dat ik Miepie meenam naar het toilet... Miepie was daar niet van gecharmeerd en begon te miepen en te huilen. Toen ik de deur opendeed stond Roebel heel boos voor de deur, hoe durf je zijn meisje mee te nemen?!
Miepie bleef toen alleen achter als weduwe, depressief.
Het laatste jaar is ze erg achteruit gegaan. Je zag dat ze oud werd, en na een tijdje deed ze maar wat, haar schattige miepmauwtje deed het niet meer, ze kon niet meer springen... Toch heeft ze het lang volgehouden.
Toen ze mijn ex (die heeft een speciale band met haar, Miepie heeft hem van zijn kattenhaat ontdaan
) zag, was ze tevreden en trok ze zich terug om te sterven. En na een kleine week was het gedaan. Volgens mijn moeder lag ze er vredig bij. Ergens kan ik het nog niet beseffen dat ze dood is... maar ik weet dat het beter is.
Miepje.
De paar keer dat ik je heel sneaky voor ons kattenluik zag zitten, loerend naar een speelmaatje. Een dondersteen eerste klas. Gisteren stiekem naar binnen geslopen toen ik de deur open had gedaan om iets weg te gooien. We hebben een kwartiertje gespeeld met een balletje aan een touwtje. Toen was het weer tijd om naar je eigen huisje te gaan. Je liet het luidkeels merken dat je het daar niet mee eens was. Ik zei nog tegen je, kom morgen maar weer terug. Helaas heb je de volgende morgen niet meer gehaald.
Op facebook kwam een berichtje voorbij van het plaatsenlijke dierenasiel dat er aan de dijk een katje was gevonden. Geen halsbandje en niet gechipt. Ik moest gelijk aan jou denken en hoopte dat het niet waar was. Helaas werd het al snel bevestigd door jouw baasje dat jij het wel was
. Ik schat je krap 6-7 maanden oud. Aangereden door een auto. Hopelijk heb je het goed in de katten hemel. Ik zal je altijd blijven herinneren. Rust zacht
[ Bericht 3% gewijzigd door Najieto op 09-03-2016 20:27:41 ]
Berkery, heel veel sterkte met het verlies van Bowie.
Heel veel sterkte allemaal.Bij mijn schoonouders zijn de afgelopen 2 maanden de Britkorthaar poes (zij was 22) en 3 honden overleden. Robbie (1 van de honden) was 5, Sjefke 10 en Famke 9 jaar. Famke ging dood in haar slaap. Robbie kreeg acute inoperabele kanker en Sjefke werd vreselijk ziek. Daar sta je dan, onmachtig.
Wow..
pffft...quote:
En wat weer een kattenleed.
Bij mijn schoonouders zijn de afgelopen 2 maanden de Britkorthaar poes (zij was 22) en 3 honden overleden. Robbie (1 van de honden) was 5, Sjefke 10 en Famke 9 jaar. Famke ging dood in haar slaap. Robbie kreeg acute inoperabele kanker en Sjefke werd vreselijk ziek. Daar sta je dan, onmachtig.
Afgelopen jaar hebben we hier afscheid moeten nemen van een poes (die al ergens in de 19 was), overleden in de slaap.
En een herdershond van 8 die ziek werd aangetroffen in de kamer en enkele momenten later dood was
Mijn lieve kleine tijgertje, mijn froufrou, Gaia, is er niet meer. Na acuut nierfalen + meerdere opnames en infusen en de hele rataplan, kwam de echo. PKD. De meest gemene rotziekte die er is. Tja, asielkatten worden daar niet op getest. Gelukkig konden we je nog een paar mooie dagen geven, toen was het genoeg. Morgen komt haar as thuis. Nu mag ze naar ons kijken vanuit de dierenhemel. Ik voel me leeg, hol. Ze is nog geen 5 jaar oud geworden,
aww. dikke knuffel vanuit Wuustwezel, Belgiequote:
Had gehoopt hier nog heel lang niet te hoeven posten, maar helaas.......
Mijn lieve kleine tijgertje, mijn froufrou, Gaia, is er niet meer. Na acuut nierfalen + meerdere opnames en infusen en de hele rataplan, kwam de echo. PKD. De meest gemene rotziekte die er is. Tja, asielkatten worden daar niet op getest. Gelukkig konden we je nog een paar mooie dagen geven, toen was het genoeg. Morgen komt haar as thuis. Nu mag ze naar ons kijken vanuit de dierenhemel. Ik voel me leeg, hol. Ze is nog geen 5 jaar oud geworden,
[ afbeelding ]
Dat dus.quote:
Altijd weer vreselijk als een dier overlijdt.
Begin van het jaar Zorra moeten laten inslapen en amper 2 maanden later onze dikke Mike.
Dikke Mike was echt mijn maatje. Hij had suikerziekte de laatste dik anderhalf jaar, elke dag 2x een spuitje insuline op gezette tijden. En vaste klant bij de dierenarts om te controleren. Dan weer meer insuline, dan weer minder, dan weer niks, dan wel weer aan de insuline. Het laatste half jaar konden we precies zien of hij meer of minder nodig had en hoefden we eigenlijk niet eens meer te overleggen met de dierenarts.
We hebben hem dankzij die insuline nog een hele mooie dik anderhalf jaar extra gegeven, maar hij miste sinds begin van het jaar Zorra heel erg.
Uiteindelijk ging het vrij snel bergafwaarts en 14 april hadden we al besloten om daags erna met hem heen te gaan direct als de dierenarts open was.
Ik heb hem 's morgens om 6 uur voor het laatst zijn insulinespuitje gegeven met tranen in mn ogen en 5 minuten later ging het compleet mis. Met spoed naar de spoedarts, wachten tot 9 uur ging niet meer, en in moeten laten slapen.
Het is al weer even geleden, een maand nu, maar ik mis hem nog altijd heel erg
Ik weet dat het beter is zo, want het ging niet meer, ook niet als we er nog een keer, voor de zoveelste keer, er een paar honderd euro tegenaan zouden smijten. Als het geholpen had dan had ik er al mijn geld tegenaan gesmeten, maar hij was gewoon op.
Doei vriendje, ik mis je zo
En dan is het op tijd van een paar maanden ineens stil in huis.
Paar jaar geleden heb ik binnen 13 dagen twee katten verloren, een na lange ellende met schildklier, ander onverwacht. Ik kon er niet aan wennen en heb bij asiel snel een geschikte kandidaat poes gevonden.
Twee dagen geleden nog heerlijk met haar en de andere honden door de bergen gelopen en nu 
Vanmorgen is Rossi thuis gestorven.
03-06-2009/18-06-2016
.quote:
Rada, één van m'n twee favoriete straathondjes is net overleden.
[ afbeelding ]
Rada heeft wel een mooi leven bij je gehad.
Heel veel sterkte
1 juni 2001 - 27 juli 2016
ach gossie, wel mooie leeftijd bereikt voor raskat toch?quote:
Mijn lieve Frutsie
[ afbeelding ]
1 juni 2001 - 27 juli 2016
Ik ben gewoon verwend, mijn vorige raskat (een pers) is op 3 weken na net geen 21 geworden. Dus voor mijn gevoel had ze makkelijk nog 5 jaar meegekund.
Fruts woonde pas vanaf 2010 bij me. Ze was daarvoor heel vaak van eigenaar gewisseld, een keer of 8 wel. Ze kon totaal niet overweg met andere katten.
Hier had ze het gelukkig erg naar haar zin en bloeide helemaal op. Het was een hele lieverd en ik ga haar vreselijk missen. Als een dier zo lief is maakt het niet uit hoeveel tijd je samen hebt, het is altijd te kort.
Ze was erg ziek, net als ikzelf. En in september 2014 is door verschillende dierenartsen vastgesteld dat ze nog maar een maand te leven had. Ik heb dus erg geluk gehad dat ik haar nog bijna 2 jaar langer bij me kon houden.
Het is gewoon wat veel, zelf ziek, mijn moeder net verloren 2,5 week geleden en nu Fruts kwijt.
Heel veel sterkte!quote:
Dank jullie wel!
Ik ben gewoon verwend, mijn vorige raskat (een pers) is op 3 weken na net geen 21 geworden. Dus voor mijn gevoel had ze makkelijk nog 5 jaar meegekund.
Fruts woonde pas vanaf 2010 bij me. Ze was daarvoor heel vaak van eigenaar gewisseld, een keer of 8 wel. Ze kon totaal niet overweg met andere katten.
Hier had ze het gelukkig erg naar haar zin en bloeide helemaal op. Het was een hele lieverd en ik ga haar vreselijk missen. Als een dier zo lief is maakt het niet uit hoeveel tijd je samen hebt, het is altijd te kort.
Ze was erg ziek, net als ikzelf. En in september 2014 is door verschillende dierenartsen vastgesteld dat ze nog maar een maand te leven had. Ik heb dus erg geluk gehad dat ik haar nog bijna 2 jaar langer bij me kon houden.
Het is gewoon wat veel, zelf ziek, mijn moeder net verloren 2,5 week geleden en nu Fruts kwijt.
Heel veel sterkte met het verlies van je moeder en van je mooie Frutsquote:
Dank jullie wel!
Ik ben gewoon verwend, mijn vorige raskat (een pers) is op 3 weken na net geen 21 geworden. Dus voor mijn gevoel had ze makkelijk nog 5 jaar meegekund.
Fruts woonde pas vanaf 2010 bij me. Ze was daarvoor heel vaak van eigenaar gewisseld, een keer of 8 wel. Ze kon totaal niet overweg met andere katten.
Hier had ze het gelukkig erg naar haar zin en bloeide helemaal op. Het was een hele lieverd en ik ga haar vreselijk missen. Als een dier zo lief is maakt het niet uit hoeveel tijd je samen hebt, het is altijd te kort.
Ze was erg ziek, net als ikzelf. En in september 2014 is door verschillende dierenartsen vastgesteld dat ze nog maar een maand te leven had. Ik heb dus erg geluk gehad dat ik haar nog bijna 2 jaar langer bij me kon houden.
Het is gewoon wat veel, zelf ziek, mijn moeder net verloren 2,5 week geleden en nu Fruts kwijt.
ik hoop dat je dit alles een plekje kunt geven.