In Memoriam #8

Ach, wat jammer van zo'n avontuurlijk jong ding

Ach Senesta, wat een verdriet. Mooie lieve Hummer. Zo jong. Het voelt zo oneerlijk.

Berkery, heel veel sterkte met het verlies van Bowie.

En wat weer een kattenleed. Heel veel sterkte allemaal.

Bij mijn schoonouders zijn de afgelopen 2 maanden de Britkorthaar poes (zij was 22) en 3 honden overleden. Robbie (1 van de honden) was 5, Sjefke 10 en Famke 9 jaar. Famke ging dood in haar slaap. Robbie kreeg acute inoperabele kanker en Sjefke werd vreselijk ziek. Daar sta je dan, onmachtig.

Dat is ook nog jong strega. De kat is dan wel echt heel oud geworden zeg.

3 honden binnen 2 maanden?
Wow..

quote:

Op zaterdag 12 maart 2016 20:14 schreef Strega het volgende:
En wat weer een kattenleed. Heel veel sterkte allemaal.

Bij mijn schoonouders zijn de afgelopen 2 maanden de Britkorthaar poes (zij was 22) en 3 honden overleden. Robbie (1 van de honden) was 5, Sjefke 10 en Famke 9 jaar. Famke ging dood in haar slaap. Robbie kreeg acute inoperabele kanker en Sjefke werd vreselijk ziek. Daar sta je dan, onmachtig.

pffft...

Afgelopen jaar hebben we hier afscheid moeten nemen van een poes (die al ergens in de 19 was), overleden in de slaap.
En een herdershond van 8 die ziek werd aangetroffen in de kamer en enkele momenten later dood was

Ja, soms zijn er van die tijden dat er geen eind aan lijkt te komen.

Altijd weer vreselijk als een dier overlijdt.

Sterkte voor iedereen

Had gehoopt hier nog heel lang niet te hoeven posten, maar helaas.......
Mijn lieve kleine tijgertje, mijn froufrou, Gaia, is er niet meer. Na acuut nierfalen + meerdere opnames en infusen en de hele rataplan, kwam de echo. PKD. De meest gemene rotziekte die er is. Tja, asielkatten worden daar niet op getest. Gelukkig konden we je nog een paar mooie dagen geven, toen was het genoeg. Morgen komt haar as thuis. Nu mag ze naar ons kijken vanuit de dierenhemel. Ik voel me leeg, hol. Ze is nog geen 5 jaar oud geworden,

Ach wat jong nog, en toch ook al eerder gezondheidsproblemen. Sterke!

quote:

Op vrijdag 13 mei 2016 12:21 schreef quickstepster het volgende:
Had gehoopt hier nog heel lang niet te hoeven posten, maar helaas.......
Mijn lieve kleine tijgertje, mijn froufrou, Gaia, is er niet meer. Na acuut nierfalen + meerdere opnames en infusen en de hele rataplan, kwam de echo. PKD. De meest gemene rotziekte die er is. Tja, asielkatten worden daar niet op getest. Gelukkig konden we je nog een paar mooie dagen geven, toen was het genoeg. Morgen komt haar as thuis. Nu mag ze naar ons kijken vanuit de dierenhemel. Ik voel me leeg, hol. Ze is nog geen 5 jaar oud geworden,

[ afbeelding ]

aww. dikke knuffel vanuit Wuustwezel, Belgie

Och, wat jong nog. Heel veel sterkte!

quote:

Op maandag 28 maart 2016 17:05 schreef Webschip het volgende:
Altijd weer vreselijk als een dier overlijdt.

Dat dus.

Begin van het jaar Zorra moeten laten inslapen en amper 2 maanden later onze dikke Mike.

Dikke Mike was echt mijn maatje. Hij had suikerziekte de laatste dik anderhalf jaar, elke dag 2x een spuitje insuline op gezette tijden. En vaste klant bij de dierenarts om te controleren. Dan weer meer insuline, dan weer minder, dan weer niks, dan wel weer aan de insuline. Het laatste half jaar konden we precies zien of hij meer of minder nodig had en hoefden we eigenlijk niet eens meer te overleggen met de dierenarts.

We hebben hem dankzij die insuline nog een hele mooie dik anderhalf jaar extra gegeven, maar hij miste sinds begin van het jaar Zorra heel erg.

Uiteindelijk ging het vrij snel bergafwaarts en 14 april hadden we al besloten om daags erna met hem heen te gaan direct als de dierenarts open was.

Ik heb hem 's morgens om 6 uur voor het laatst zijn insulinespuitje gegeven met tranen in mn ogen en 5 minuten later ging het compleet mis. Met spoed naar de spoedarts, wachten tot 9 uur ging niet meer, en in moeten laten slapen.

Het is al weer even geleden, een maand nu, maar ik mis hem nog altijd heel erg



Ik weet dat het beter is zo, want het ging niet meer, ook niet als we er nog een keer, voor de zoveelste keer, er een paar honderd euro tegenaan zouden smijten. Als het geholpen had dan had ik er al mijn geld tegenaan gesmeten, maar hij was gewoon op.

Doei vriendje, ik mis je zo

En dan is het op tijd van een paar maanden ineens stil in huis.

Kan ik me goed voorstellen dat het wennen is Geralt.
Paar jaar geleden heb ik binnen 13 dagen twee katten verloren, een na lange ellende met schildklier, ander onverwacht. Ik kon er niet aan wennen en heb bij asiel snel een geschikte kandidaat poes gevonden.

Rada, één van m'n twee favoriete straathondjes is net overleden. Twee dagen geleden nog heerlijk met haar en de andere honden door de bergen gelopen en nu

Vanmorgen is Rossi thuis gestorven.

03-06-2009/18-06-2016

Ach nee! Heel veel sterkte.

quote:

Op zaterdag 18 juni 2016 10:30 schreef Dven het volgende:
Rada, één van m'n twee favoriete straathondjes is net overleden. Twee dagen geleden nog heerlijk met haar en de andere honden door de bergen gelopen en nu

[ afbeelding ]

.
Rada heeft wel een mooi leven bij je gehad.
Heel veel sterkte

Mijn lieve Frutsie



1 juni 2001 - 27 juli 2016

quote:

Op woensdag 27 juli 2016 19:27 schreef Liesanne het volgende:
Mijn lieve Frutsie

[ afbeelding ]

1 juni 2001 - 27 juli 2016

ach gossie, wel mooie leeftijd bereikt voor raskat toch?

Sterkte maar idd een prachtige leeftijd

Dank jullie wel!

Ik ben gewoon verwend, mijn vorige raskat (een pers) is op 3 weken na net geen 21 geworden. Dus voor mijn gevoel had ze makkelijk nog 5 jaar meegekund.

Fruts woonde pas vanaf 2010 bij me. Ze was daarvoor heel vaak van eigenaar gewisseld, een keer of 8 wel. Ze kon totaal niet overweg met andere katten.

Hier had ze het gelukkig erg naar haar zin en bloeide helemaal op. Het was een hele lieverd en ik ga haar vreselijk missen. Als een dier zo lief is maakt het niet uit hoeveel tijd je samen hebt, het is altijd te kort.

Ze was erg ziek, net als ikzelf. En in september 2014 is door verschillende dierenartsen vastgesteld dat ze nog maar een maand te leven had. Ik heb dus erg geluk gehad dat ik haar nog bijna 2 jaar langer bij me kon houden.

Het is gewoon wat veel, zelf ziek, mijn moeder net verloren 2,5 week geleden en nu Fruts kwijt.

Ach jee Liesanne

quote:

Op woensdag 27 juli 2016 20:57 schreef Liesanne het volgende:
Dank jullie wel!

Ik ben gewoon verwend, mijn vorige raskat (een pers) is op 3 weken na net geen 21 geworden. Dus voor mijn gevoel had ze makkelijk nog 5 jaar meegekund.

Fruts woonde pas vanaf 2010 bij me. Ze was daarvoor heel vaak van eigenaar gewisseld, een keer of 8 wel. Ze kon totaal niet overweg met andere katten.

Hier had ze het gelukkig erg naar haar zin en bloeide helemaal op. Het was een hele lieverd en ik ga haar vreselijk missen. Als een dier zo lief is maakt het niet uit hoeveel tijd je samen hebt, het is altijd te kort.

Ze was erg ziek, net als ikzelf. En in september 2014 is door verschillende dierenartsen vastgesteld dat ze nog maar een maand te leven had. Ik heb dus erg geluk gehad dat ik haar nog bijna 2 jaar langer bij me kon houden.

Het is gewoon wat veel, zelf ziek, mijn moeder net verloren 2,5 week geleden en nu Fruts kwijt.

Heel veel sterkte!