In Memoriam #8

quote:

Op zondag 1 februari 2015 22:15 schreef lady-wrb het volgende:

[..]

wow, kan die niet in de openingspost?
die komt ff binnen

Ik vind hem ook zo heftig en prachtig, het is een stevige rake.

Achterpoten verlamd na een poos kwakkelen met o.a. pijn in de gewrichten, pijnstillers, blind worden. Corticosteroïden spuit geprobeerd, moest binnen 24 uur verbetering geven. Niet dus, werd alleen maar slechter. We hebben besloten het niet onnodig te rekken, dus heeft ze nu haar laatste rustplaats in de tuin. Na slechts 12 jaar is Pinkie er niet meer

In betere tijden...




Verdomme

Sterkte Garbageman

quote:

Op donderdag 12 februari 2015 19:49 schreef Garbageman het volgende:
Achterpoten verlamd na een poos kwakkelen met o.a. pijn in de gewrichten, pijnstillers, blind worden. Corticosteroïden spuit geprobeerd, moest binnen 24 uur verbetering geven. Niet dus, werd alleen maar slechter. We hebben besloten het niet onnodig te rekken, dus heeft ze nu haar laatste rustplaats in de tuin. Na slechts 12 jaar is Pinkie er niet meer

In betere tijden...
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]

Verdomme

Pinkie was een mooi beestje. Sterke Garbageman.

Het einde van een tijdperk...
Maus; Opvoeder, pleegvader en baas over de kattengroep. Na bijna 17 jaar was het klaar, je liet weten dat je er genoeg van had door niets meer te eten. Je was op.
Je was bijna net zo oud als de relatie van je blikopeners. Wat missen we je nu al. Geen gezeur om koffiemelk. Geen nachtelijk geloei zoals je dat de laatste maanden kon doen. Geen opdringerig vragen om aandacht bij jouw grote mensenvriend Bart. En geen kater meer die deuren openspringt...
Je bent nu bij Rampie, jou maatje dat je in december 2012 veloor. Nu kunnen jullie lekker genieten van elkaar.
Bedankt dat we zo lang voor jou hebben mogen zorgen en van je genieten,
En eens zien we je weer, als we zelf over hopelijk lange tijd over de regenboogbrug gaan...

Toen ik nog een klein kereltje was kwam je bij ons in het gezin. Mijn hele jeugd hebben we samen doorlopen. Nu 13 jaar later wou je niet meer eten, niet meer wandelen, en je kreeg bijna geen adem meer. Ben bang dat er nooit een hond aan jou kan tippen. Je was zo trouw. Liep vaak weg, lekker de natuur in. Maar de volgende ochtend zat je altijd weer voor de deur, behalve die keer dat je bij de buren voor de deur zat dan



Rust zacht lieve Lara, ik zal je missen maatje.

Hoop je ooit nog eens te zien

Och Wicky.......je maatje, je alles, je mooitje.........heel veel sterkte
en, hoewel misschien nog wat vroeg gooi ik 'm er toch maar weer in want hij blijft zo mooi en: gezien jouw laatste zin wellicht passend...

quote:

Op donderdag 5 maart 2015 20:38 schreef knoblaucha6 het volgende:
Och Wicky.......je maatje, je alles, je mooitje.........heel veel sterkte
en, hoewel misschien nog wat vroeg gooi ik 'm er toch maar weer in want hij blijft zo mooi en: gezien jouw laatste zin wellicht passend...

[ afbeelding ]

Bedankt. Is een mooi plaatje

Excuus, hij diende groter te zijn zodat je het ook kon lezen ..........
maar één pagina terug is het volkomen leesbaar.


[ Bericht 21% gewijzigd door knoblaucha6 op 05-03-2015 21:14:35 ]

Kwam net deze tegen.. Erg mooie tekst, tranen in mijn ogen.




Wellicht voor in de OP?

Mijn lieve Aristo is niet meer... hij is vannacht rond 1 uur in z'n slaap overleden. Aristoteles Milo van Manmish, bijna 8 jaar oud., is niet meer. We gaan je ontzettend missen lieve kletskous…



Ik heb 'm gisterochtend met spoed naar de dierenarts gebracht, het ging opeens helemaal niet goed. Hij was slap, heel zwaar aan het ademen, hijgen, en bijna apatisch. Bij de dierenarts bleek dat hij in shock aan het gaan was. Hij is meteen aan de zuurstof gelegd.
Hij reageerde goed op 100% zuurstof. Hij had, door de shock, zware ondertemperatuur en die kwam ook omhoog. Maar zodra hij zich een flintertje beter voelt wil 'ie de zuurstofkap af en door de energie die dat kost werd 'ie weer benauwd. Hij had vocht in z'n longen, en daardoor kon de arts niet zien wat daar de oorzaak van was. Kon longontsteking zijn, een allergische reactie, iets aan z'n hart, een tumor, van alles dus.
We zijn gisteravond naar 'm toe geweest. Het ging ietsje beter, al was 'ie nog erg slecht. Temperatuur (was 's ochtends onder de 32) was een stuk beter, en er was minder vocht in de longen dus ademen ging een klein beetje makkelijker. De vochtafdrijvende medicatie werkte dus. Naast die medicatie kreeg hij ook een ontstekingsremmer en antibiotica. Diagnose was nog steeds niet mogelijk. De dierenarts was eigenlijk verbaasd dat hij de avond had gehaald...

Vanmorgen werd ik gebeld door de dierenarts, dat hij vannacht is overleden. In z'n slaap, dus gelukkig geen paniek of doodstrijd.

Mijn lieve, mopperige, praatzieke knuffelkroelkat, ik zal je ontzettend gaan missen...

Sterkte Turbomuis.

Inmiddels alweer 2 maanden terug.
Maar ik kwam net een foto van haar tegen en ze had morgen 14 geworden. Dus vandaar dat ik toch nog even post hier.
Thera op haar best!


De urn die wij hebben uitgekozen en het lieve kaartje met pootafdruk van het dierencrematorium ernaast.


En de hanger die ik elke dag om heb waar haar as in zit. Zo is ze altijd bij ons.

Sterkte Turbomuis, wat een prachtige ogen had Aristi.

Jij ook sterkte Eisoep, mooie foto van Thera in het zand.

Dibbes;

3 weken geleden had je ineens een kronkel in je kop...
Je kop hing scheef, 1 oog reageerde nergens meer op en lopen ging ook moeilijker...

Direct naar de dierenarts, en hier kwam het nieuws waar ik al voor vreesde.
Er is helaas niks aan te doen...

Gisteren ging het alsmaar slechter, lopen lukte niet meer, eten ook niet.
Vandaag heb ik de moeilijkste beslissing van mijn leven moeten nemen; namelijk jou in laten slapen.

Ik zal je missen vriend!

Sterkte, zo'n moeilijke beslissing maar zo te lezen de goede. Dat maakt het verdriet en het gemis niet minder.

quote:

Op dinsdag 28 april 2015 17:23 schreef Wouzziej het volgende:
Dibbes;

3 weken geleden had je ineens een kronkel in je kop...
Je kop hing scheef, 1 oog reageerde nergens meer op en lopen ging ook moeilijker...

Direct naar de dierenarts, en hier kwam het nieuws waar ik al voor vreesde.
Er is helaas niks aan te doen...

Gisteren ging het alsmaar slechter, lopen lukte niet meer, eten ook niet.
Vandaag heb ik de moeilijkste beslissing van mijn leven moeten nemen; namelijk jou in laten slapen.

Ik zal je missen vriend!

[ afbeelding ]

Wat triest. Heel veel sterkte

Een abces op een rotplek (boven op je hoofdje) heeft veel te snel je leven gekost.

Rust zacht lieve Anubis (Noobs)

Sterkte allemaal

V.

Vandaag is mijn Zoë overleden. Ze kwam thuis met een kapotte verlamde staart, liet urine en ontlasting lopen. Dierenarts gebeld en kon meteen komen, die vermoed dat ze een enorme klap van achteren heeft gehad door waarschijnlijk een aanrijding Helaas konden ze niets voor haar doen dus ik heb haar moeten laten inslapen.

Rust zacht meisje

quote:

Op dinsdag 30 juni 2015 21:50 schreef Wildervankstertje het volgende:
Vandaag is mijn Zoë overleden. Ze kwam thuis met een kapotte verlamde staart, liet urine en ontlasting lopen. Dierenarts gebeld en kon meteen komen, die vermoed dat ze een enorme klap van achteren heeft gehad door waarschijnlijk een aanrijding Helaas konden ze niets voor haar doen dus ik heb haar moeten laten inslapen.

Rust zacht meisje

[ afbeelding]afbeelding ]

Aahww. Ze heeft niet lang bij jouw gewoon dan? Ik kan me jouw topic nog wel herinneren dat ze moet bevallen van kittens.

Sterkte

quote:

Op dinsdag 30 juni 2015 21:55 schreef pl4kkie het volgende:

[..]

Aahww. Ze heeft niet lang bij jouw gewoon dan? Ik kan me jouw topic nog wel herinneren dat ze moet bevallen van kittens.

Sterkte

Had haar sinds maart vorig jaar, ik kreeg haar toen ze zwanger was. Haar dochter Shiva is hier nog steeds samen met haar ome Sammy. Sammy loopt ook buiten al zou ik hem liever binnenhouden, maar met 24u binnen zitten wordt hij ongelukkig, is nooit lang buiten maar soms moet hij er even uit. Gelukkig heb ik hem nog nooit de tuin uit zien lopen. Shiva laat ik niet buiten, is nog nooit buiten geweest en voelt zich gelukkig op haar gemak binnen, altijd aan het spelen met haar muisjes.

Lijkt wel of er een vloek rust op lapjespoesjes. 10 jaar geleden mijn Mikkie verdwenen, in 2009 mijn Snappie overleden aan acuut nierfalen en nu Zoë ingeslapen

[ Bericht 2% gewijzigd door Wildervankstertje op 30-06-2015 22:08:06 ]

Daar ben ik dan. Mijn vrees is nu werkelijkheid.

Onze geweldige lieve aanhankelijke grote vriend Jari is vanochtend om 10 uur overleden. Gewoon thuis.

Hij was ziek.
In maart hoorde we dat hij een tumor in zijn buik had die niet meer operabel was. Toen was hij nog verder normaal.
De laatste week ging hij echter sterk achteruit en we zouden hem morgen in laten slapen. Vanochtend lag hij echter op de grond. Rustig te ademen maar we zagen dat het einde nabij was. Gelukkig werk ik thuis op woensdag.
We hebben bij hem gezeten, geaaid, af en toe vocht hij nog wat, en na een klein uur blies hij zijn laatste adem uit.

Wat doet dit toch ongelooflijk pijn en wat ga ik hem missen. Ik weet nu even niet goed waar ik het zoeken moet.

Dag lieve lieve lieverd. Mooie grote rooie. Je was onze grote makker. Je gaat enorm gemist worden.

Jari 17 maart 1998 - 29 juli 2015

Heel veel sterkte

Sterkte. Een huisdier verliezen kan zoveel pijn doen.