In Memoriam #8

quote:

Op donderdag 10 april 2014 21:01 schreef Disana het volgende:
Voor mij was ze natuurlijk mooi, ik hou van zwarte katten. En ze was heel zachtaardig, vooral voor andere katten.

Wat ze had. Ze stak haar tong uit haar mond en kwijlde. Wie weet wat het was, misschien een tumor?

quote:

Op vrijdag 11 april 2014 02:22 schreef SiGNe het volgende:
Mooie blik in haar ogen.. zo klote als katten veel te jong sterven...

quote:

Op vrijdag 11 april 2014 07:21 schreef lady-wrb het volgende:

[..]

vergif?

quote:

Op donderdag 10 april 2014 19:07 schreef Disana het volgende:
[ afbeelding ]

Safaa (Arabisch voor Sophie).

Je was maar een gewone zwarte poes, en je mocht maar 4,5 jaar worden. Een bange poes, die zelfs door de Dierenambulance niet te vangen was toen je ziek werd. Daarom hebben we je vandaag achter de stoel in de slaapkamer gevonden. Stilletjes vertrokken.

Je kon het met elke kat uit de buurt goed vinden. Er zat geen greintje kwaad in je. Dat maakte je bijzonder. Kater Robje gaat nu alleen door het leven.

quote:

Op vrijdag 11 april 2014 11:53 schreef Sunshine1982 het volgende:

[..]

ik zit hier gewoon te janken. Wat een mooi en lief uitziend beestje....

Heel veel sterkte aan jou, maar ook aan het overgebleven poezekind.

quote:

Op vrijdag 11 april 2014 14:18 schreef Disana het volgende:

[..]

Dankjewel.

Ik probeer het altijd zo te zien: heeft het beestje een goed leven gehad, dan is het alleen voor jouzelf een verlies.

Safaa was een pleegpoesje en niemand wilde haar hebben omdat ze bang was. Bij mij had ze een vrij en blij leven, ze kon door het kattenluik gaan en staan waar ze wilde. En ze had vrienden waarmee ze poetste en knuffelde. Safaa lag graag in het zonnetje buiten, zelfs in de winter.

Ik denk dus dat ze het best denkbare leven heeft gehad wat haar geboden kon worden. Ik mis haar, maar weet dat ze het goed had.

quote:

Op vrijdag 11 april 2014 15:24 schreef controlaltdelete het volgende:

[..]

Goede instelling maakt het alleen niet minder dat je het beestje niet mist. Ik vind het een mooierd. Ik heb ook zo;n zwarte met alleen vlekje op zijn borst, de ouwe is al 17. Net als jij heb ik ook een voorkeur voor zwarte (en zwart witte katten) en ook al eens afscheid moeten nemen. Sterkte!

quote:

Op vrijdag 11 april 2014 19:56 schreef KnutdeIJsbeer het volgende:
Vandaag is vis Johannes_Vermeer van mod GGMM overleden. Hij is enkele maanden oud geworden.

RIP vis Johannes.

[ afbeelding ]

[ afbeelding ]

quote:

Op donderdag 17 april 2014 12:51 schreef lady-wrb het volgende:
ach wat jong nog
sterkte wildervankstertje

quote:

Op donderdag 17 april 2014 12:35 schreef Wildervankstertje het volgende:
Cleo:
Op deze foto was ze 9 weekjes. Paar dagen later lag ze dood in het huisje onder de krabpaal
[ afbeelding ]

Snappie:
Op deze foto was ze 9 maanden. In december 2009 was ze plotseling doodziek. Op zondagavond nog renen en spelen en de volgende ochtend vond ik haar compleet uitgedroogd en helemaal koud in de schuur. Heb haar in een warme deken gewikkeld en naar de dierenarts gebracht. Daar heeft ze nog enkele uren aan een vochtinfuus gelegen maar helaas overleden. Waarschijnlijk acuut nierfalen. Ze was nog maar 4 jaar
[ afbeelding ]

quote:

Op donderdag 17 april 2014 12:35 schreef Wildervankstertje het volgende:
Cleo:
Op deze foto was ze 9 weekjes. Paar dagen later lag ze dood in het huisje onder de krabpaal
[ afbeelding ]

Snappie:
Op deze foto was ze 9 maanden. In december 2009 was ze plotseling doodziek. Op zondagavond nog renen en spelen en de volgende ochtend vond ik haar compleet uitgedroogd en helemaal koud in de schuur. Heb haar in een warme deken gewikkeld en naar de dierenarts gebracht. Daar heeft ze nog enkele uren aan een vochtinfuus gelegen maar helaas overleden. Waarschijnlijk acuut nierfalen. Ze was nog maar 4 jaar
[ afbeelding ]

quote:

Op donderdag 17 april 2014 12:35 schreef Wildervankstertje het volgende:
Cleo:
Op deze foto was ze 9 weekjes. Paar dagen later lag ze dood in het huisje onder de krabpaal
[ afbeelding ]

Snappie:
Op deze foto was ze 9 maanden. In december 2009 was ze plotseling doodziek. Op zondagavond nog renen en spelen en de volgende ochtend vond ik haar compleet uitgedroogd en helemaal koud in de schuur. Heb haar in een warme deken gewikkeld en naar de dierenarts gebracht. Daar heeft ze nog enkele uren aan een vochtinfuus gelegen maar helaas overleden. Waarschijnlijk acuut nierfalen. Ze was nog maar 4 jaar
[ afbeelding ]

quote:

Op donderdag 17 april 2014 18:09 schreef Njosnavelin het volgende:

[..]

Jeetje, zo jong nog.. Heel veel sterkte!

Is er misschien een verband tussen het vroege overlijden van beide katten? Iets giftigs in huis ofzo dat ze gegeten kunnen hebben?

quote:

Op donderdag 17 april 2014 18:22 schreef Wildervankstertje het volgende:

[..]

Nee, er zat ook een paar jaar tussen. En het was in 2 verschillende huizen. Dierenarts was er van overtuigd dat Snappie aan acuut nierfalen is overleden. Schijnt vaker voor de komen bij katten. Als je er op tijd bij bent kunnen ze het overleven zei die. Maar Snappie is laat op de avond/begin van de nacht blijkbaar ziek geworden en ik vond haar in de vroege ochtend tegen 5u vlak voordat ik naar mijn werk zou gaan.

quote:

Op donderdag 17 april 2014 18:24 schreef Njosnavelin het volgende:

[..]

Oh okee.. en waardoor zou ze dan nierfalen gekregen hebben? Doordat ze veel gebraakt had?
Echt heel naar, zo plots overleden.

quote:

Op donderdag 17 april 2014 18:30 schreef Wildervankstertje het volgende:

[..]

Geen idee, ze was nooit ziek. Heb ook geen autopsie laten plegen. Vond dat niet nodig want ze was toch al dood. Had op dat moment nog een katertje, Baby van net 1 jaar en die heb ik voor de zekerheid laten onderzoeken en gelukkig was hij kerngezond.

Baby leeft gelukkig nog steeds, wordt in november alweer 6 jaar maar hij woont nu bij mijn moeder. Moest wegens relatiebreuk 2 jaar geleden weer tijdelijk bij mijn vader wonen en die wilde Baby niet in huis hebben omdat hij katten vies vindt. Ik zou Baby terugkrijgen zodra ik weer een woning had. Maar ben nu 2 jaar verder en woon pas sinds 6 weken weer op mezelf dus besloten om Baby bij mijn moeder te laten. Hij is de beste maatjes met 1 van haar katten en vind het zielig om ze uit elkaar te halen. Ik weet dat ie het goed heeft en zie hem nog elke week .

quote:

Op donderdag 17 april 2014 18:30 schreef Wildervankstertje het volgende:

[..]

Geen idee, ze was nooit ziek. Heb ook geen autopsie laten plegen. Vond dat niet nodig want ze was toch al dood. Had op dat moment nog een katertje, Baby van net 1 jaar en die heb ik voor de zekerheid laten onderzoeken en gelukkig was hij kerngezond.

Baby leeft gelukkig nog steeds, wordt in november alweer 6 jaar maar hij woont nu bij mijn moeder. Moest wegens relatiebreuk 2 jaar geleden weer tijdelijk bij mijn vader wonen en die wilde Baby niet in huis hebben omdat hij katten vies vindt. Ik zou Baby terugkrijgen zodra ik weer een woning had. Maar ben nu 2 jaar verder en woon pas sinds 6 weken weer op mezelf dus besloten om Baby bij mijn moeder te laten. Hij is de beste maatjes met 1 van haar katten en vind het zielig om ze uit elkaar te halen. Ik weet dat ie het goed heeft en zie hem nog elke week .

quote:

Op zondag 27 april 2014 08:05 schreef The_Voice_Within het volgende:
Ik had gehoopt hier de komende jaren nog niks te hoeven schrijven, maar helaas is de tijd toch aangebroken...

Gister is ons lieve konijn Pixie ertussenuit geglipt. Vier jaar was hij, een sterk konijn wat nooit ziek was. Tot een weekje of 2 geleden, maar met de nodige dierenartsbezoekjes en medicijnen waren we ervan overtuigd dat hij weer de oude zou worden. Helaas mocht dit niet zo zijn... Gister kwamen we om 16 uur thuis en we zagen meteen aan z'n rare houding dat het mis was, en jawel...

Pixie, slaap lekker dikke witte van ons! We gaan je missen!

[ afbeelding ]

quote:

Op maandag 28 april 2014 08:20 schreef The_Voice_Within het volgende:
Dank jullie...

Hij had een blaasontsteking en door de pijn sloeg het over op z'n maag en darmpjes. Hij kreeg antibiotica, pijnstilling en spul om de darmen weer aan het werk te krijgen. Helaas mocht dit allemaal niet helpen.

Vandaag brengen we hem naar het dierencrematorium, zodat we hem thuis een mooi plekje kunnen geven in een urn.

Kreeg toen hij ziek was en ook na zijn overlijden hier en daar te horen dat ik niet zo moest aanstellen, het was tenslotte maar een konijn en dat is schijnbaar heel iets anders dan een kat of een hond. Voor ons zijn de beestjes (we hebben er nog een) alles, m'n vriend wilt geen kat in huis, ik ben als de dood voor honden. Vandaar dat we toen bewust voor konijnen hebben gekozen. Zulke opmerkingen maken me behoorlijk boos, maarja wat doe je eraan?

Mis hem echt vreselijk, hij was gewoon zo'n ontzettend mooi beestje.

quote:

Op maandag 28 april 2014 08:20 schreef The_Voice_Within het volgende:
Dank jullie...

Hij had een blaasontsteking en door de pijn sloeg het over op z'n maag en darmpjes. Hij kreeg antibiotica, pijnstilling en spul om de darmen weer aan het werk te krijgen. Helaas mocht dit allemaal niet helpen.

Vandaag brengen we hem naar het dierencrematorium, zodat we hem thuis een mooi plekje kunnen geven in een urn.

Kreeg toen hij ziek was en ook na zijn overlijden hier en daar te horen dat ik niet zo moest aanstellen, het was tenslotte maar een konijn en dat is schijnbaar heel iets anders dan een kat of een hond. Voor ons zijn de beestjes (we hebben er nog een) alles, m'n vriend wilt geen kat in huis, ik ben als de dood voor honden. Vandaar dat we toen bewust voor konijnen hebben gekozen. Zulke opmerkingen maken me behoorlijk boos, maarja wat doe je eraan?

Mis hem echt vreselijk, hij was gewoon zo'n ontzettend mooi beestje.

quote:

Op maandag 28 april 2014 08:20 schreef The_Voice_Within het volgende:
Dank jullie...

Hij had een blaasontsteking en door de pijn sloeg het over op z'n maag en darmpjes. Hij kreeg antibiotica, pijnstilling en spul om de darmen weer aan het werk te krijgen. Helaas mocht dit allemaal niet helpen.

Vandaag brengen we hem naar het dierencrematorium, zodat we hem thuis een mooi plekje kunnen geven in een urn.

Kreeg toen hij ziek was en ook na zijn overlijden hier en daar te horen dat ik niet zo moest aanstellen, het was tenslotte maar een konijn en dat is schijnbaar heel iets anders dan een kat of een hond. Voor ons zijn de beestjes (we hebben er nog een) alles, m'n vriend wilt geen kat in huis, ik ben als de dood voor honden. Vandaar dat we toen bewust voor konijnen hebben gekozen. Zulke opmerkingen maken me behoorlijk boos, maarja wat doe je eraan?

Mis hem echt vreselijk, hij was gewoon zo'n ontzettend mooi beestje.

quote:

Op maandag 28 april 2014 12:49 schreef douche-eendje het volgende:
The voice within, niks aantrekken van die mensen.
Begin januari overleed een van mijn konijnen, 2 weken geleden de andere. Ben er nogsteeds zo kapot van....
Mn leuke duo is gewoon nooit meer behalve in mijn herinneringen.

[ link | afbeelding ]

Op deze foto waren ze net gekoppeld. Bijna 5jaar hebben ze samen geleefd. Kelly, links, overleed 2 weken terug. Nijn in januari. Beide keren heb ik het overlijden meegemaakt.... en dat was geen fijn gezicht.

quote:

Op maandag 19 mei 2014 14:14 schreef Verbal het volgende:
Geen idee waarom dit nou weer niet werkt

V.

quote:

Op maandag 19 mei 2014 14:16 schreef pl4kkie het volgende:
Omdat Flickr tags niet werken

P.

quote:

Op maandag 19 mei 2014 14:31 schreef Candaasje het volgende:
Oeh, verlamd oid?

quote:

Op maandag 19 mei 2014 14:37 schreef Verbal het volgende:

[..]

Volgens de dierenarts niet, die zag op de foto een soort kalksplinter bij zijn ruggengraat, dus het zou veroorzaakt worden door pijn (al kwam Moby niet zo over, hij was alert, ontspannen en at gewoon normaal. Dat hebben we in het verleden wel anders meegemaakt). De pijnstilling had dan het verschil moeten maken, maar dat deed het dus niet. Zijn coördinatie was helemaal weg, hij liep zo'n beetje op de bovenkant van zijn achterpoten. Te treurig. Dus vanochtend lekker weegbree, peer, witlof en crackers gegeven en hem rustig laten inslapen. Beter zo. Maar wel een gemis, want hij was ons laatste diertje.

V.

quote:

Op maandag 19 mei 2014 14:40 schreef Candaasje het volgende:

[..]

Hm, ik moest even denken aan E. cuniculi, dat hoor ik de laatste tijd zoveel.

quote:

Op maandag 28 april 2014 12:49 schreef douche-eendje het volgende:
The voice within, niks aantrekken van die mensen.
Begin januari overleed een van mijn konijnen, 2 weken geleden de andere. Ben er nogsteeds zo kapot van....
Mn leuke duo is gewoon nooit meer behalve in mijn herinneringen.

[ link | afbeelding ]

Op deze foto waren ze net gekoppeld. Bijna 5jaar hebben ze samen geleefd. Kelly, links, overleed 2 weken terug. Nijn in januari. Beide keren heb ik het overlijden meegemaakt.... en dat was geen fijn gezicht.

quote:

Op maandag 19 mei 2014 14:11 schreef Verbal het volgende:
En de laatste der Mohicanen is er sinds vanochtend ook niet meer. Moby-canen, eigenlijk.

[ afbeelding ]

V.

quote:

Op woensdag 18 juni 2014 21:53 schreef Jump het volgende:
Bon, nooit gedacht dat ik zo snel opnieuw in dit topic zou posten

Zojuist belde de buurvrouw aan die thuiskwam om te zeggen dat een van onze katten midden op de baan lag, aangereden door een auto. Lang kon het nog niet gebeurd zijn, want amper een half uurtje er voor lag ze nog mooi te slapen in de zetel.

Amper 1 jaar en 2 weken geworden.

[ link | afbeelding ]Luna - 09-04-2014 by JumpV, on Flickr

Je broertje zal extra veel gekoesterd worden nu!

quote:

Op woensdag 18 juni 2014 23:56 schreef DjinN het volgende:
Ik heb gister weer een flinke inzinking gehad...
Liloe is pas 3 maanden dood, maar het lijkt nog als de dag van gister
Vooral als ik dan mijn gepoetste kamer in kom, en flink wat zwarte haren op het voeteneind van mijn bed vind, met bijbehorende kuiltje op de plek waar hij altijd lag

quote:

Op maandag 19 mei 2014 14:11 schreef Verbal het volgende:
En de laatste der Mohicanen is er sinds vanochtend ook niet meer. Moby-canen, eigenlijk.

[ afbeelding ]

V.

quote:

Op vrijdag 25 juli 2014 16:48 schreef lady-wrb het volgende:
helaas, ik mag het topic weer omhooghalen

vanmiddag heb ik mijn lieve zorgenkipje stumperd in laten slapen.
ik wist dat het erin zat dat ze niet heel oud zou worden, maar het kwam voor mij als donderslag bij heldere hemel.
stumperd had twee vergroeide voetjes, waarvan één zo ernstig dat ze feitelijk op de zijkant van haar enkeltje liep.
ze heeft al eens op het kantje gezeten omdat dat kwetsbare enkeltje was beschadigd en ontstoken, maar dat hebben de dierenarts en ik weten te voorkomen.

maar nu was het anders. ze was al een hele tijd broeds geweest en zat muurvast op haar nest.
ik vond het wel best, zo werd het kwetsbare voetje tenminste ontzien en zette haar af en toe buiten voor de broodnodige lichaamsbeweging en eten en drinken.
tot ze op een gegeven moment niet meer wilde eten en drinken. ik zag iets aan haar, de felle blik in dr oogjes was weg.

ik begon met dwangvoederen, dat had haar de vorige keer ook weer op weg geholpen, maar het hielp niets. ze bleef stil met af en toe een opleving waarbij de de plantenbak plunderde en smulde van mijn begonia's.
ik maakte me zoveel zorgen dat ik vandaag 2 x naar de dierenarts ben geweest. één keer om dr mest te laten onderzoeken en vervolgens één om haarzelf na te laten kijken.

uit de mest kwam niets. brandschoon. maar uit onderzoek bleek er een harde bult in haar buikje te zitten. het kon een ei zijn of wat anders.
er volgde een röntgenfoto om dat na te kijken. dr spiermaag bleek vol steentjes te zitten en op een verkeerde plaats in dr lijfje te zitten.
ook dat was niet echt een probleem, met eten zou dat wel weer verdwijnen.

maar toen kwam het: van dr zwaarstgetroffen pootje waren bij de "knie" alle pezen afgescheurd. het bovenste gedeelte zat los van het onderste gedeelte. ze had veel pijn.

ze had eventueel pijnstilling kunnen krijgen, maar beter had het nooit meer geworden.
ik was verbijsterd; ik had van alles verwacht maar dit niet.

met pijn in mijn hart heb ik haar meteen in laten slapen.
ik zal haar vreselijk missen.
ondanks haar vergroeide pootjes kon ze toch zo koddig rennen.
op haar koppie krabben, terwijl ze ondertussen omviel omdat op één pootje staan niet lukte
iedere keer mijn plantenbak leegeten
en me keer op keer een hoedje laten schrikken omdat ik denk dat ze dood in de tuin ligt, terwijl ze gewoon na een zandbad gestrekt doodstil lag te zonnen

lieve stumperd, dat je over de regenboogbrug maar weer hele mooie nieuwe pootjes hebt gekregen

[ afbeelding ]

quote:

Op vrijdag 25 juli 2014 16:48 schreef lady-wrb het volgende:
helaas, ik mag het topic weer omhooghalen

vanmiddag heb ik mijn lieve zorgenkipje stumperd in laten slapen.
ik wist dat het erin zat dat ze niet heel oud zou worden, maar het kwam voor mij als donderslag bij heldere hemel.
stumperd had twee vergroeide voetjes, waarvan één zo ernstig dat ze feitelijk op de zijkant van haar enkeltje liep.
ze heeft al eens op het kantje gezeten omdat dat kwetsbare enkeltje was beschadigd en ontstoken, maar dat hebben de dierenarts en ik weten te voorkomen.

maar nu was het anders. ze was al een hele tijd broeds geweest en zat muurvast op haar nest.
ik vond het wel best, zo werd het kwetsbare voetje tenminste ontzien en zette haar af en toe buiten voor de broodnodige lichaamsbeweging en eten en drinken.
tot ze op een gegeven moment niet meer wilde eten en drinken. ik zag iets aan haar, de felle blik in dr oogjes was weg.

ik begon met dwangvoederen, dat had haar de vorige keer ook weer op weg geholpen, maar het hielp niets. ze bleef stil met af en toe een opleving waarbij de de plantenbak plunderde en smulde van mijn begonia's.
ik maakte me zoveel zorgen dat ik vandaag 2 x naar de dierenarts ben geweest. één keer om dr mest te laten onderzoeken en vervolgens één om haarzelf na te laten kijken.

uit de mest kwam niets. brandschoon. maar uit onderzoek bleek er een harde bult in haar buikje te zitten. het kon een ei zijn of wat anders.
er volgde een röntgenfoto om dat na te kijken. dr spiermaag bleek vol steentjes te zitten en op een verkeerde plaats in dr lijfje te zitten.
ook dat was niet echt een probleem, met eten zou dat wel weer verdwijnen.

maar toen kwam het: van dr zwaarstgetroffen pootje waren bij de "knie" alle pezen afgescheurd. het bovenste gedeelte zat los van het onderste gedeelte. ze had veel pijn.

ze had eventueel pijnstilling kunnen krijgen, maar beter had het nooit meer geworden.
ik was verbijsterd; ik had van alles verwacht maar dit niet.

met pijn in mijn hart heb ik haar meteen in laten slapen.
ik zal haar vreselijk missen.
ondanks haar vergroeide pootjes kon ze toch zo koddig rennen.
op haar koppie krabben, terwijl ze ondertussen omviel omdat op één pootje staan niet lukte
iedere keer mijn plantenbak leegeten
en me keer op keer een hoedje laten schrikken omdat ik denk dat ze dood in de tuin ligt, terwijl ze gewoon na een zandbad gestrekt doodstil lag te zonnen

lieve stumperd, dat je over de regenboogbrug maar weer hele mooie nieuwe pootjes hebt gekregen

[ afbeelding ]

quote:

Op vrijdag 25 juli 2014 20:10 schreef lady-wrb het volgende:
thnx. ik heb haar zonet begraven. toen zag ik haar pas weer. ik ben er niet bijgebleven toen ze het laatste spuitje kreeg. ze lag er zo mooi en vredig bij.

quote:

Op vrijdag 25 juli 2014 16:48 schreef lady-wrb het volgende:
helaas, ik mag het topic weer omhooghalen

vanmiddag heb ik mijn lieve zorgenkipje stumperd in laten slapen.
ik wist dat het erin zat dat ze niet heel oud zou worden, maar het kwam voor mij als donderslag bij heldere hemel.
stumperd had twee vergroeide voetjes, waarvan één zo ernstig dat ze feitelijk op de zijkant van haar enkeltje liep.
ze heeft al eens op het kantje gezeten omdat dat kwetsbare enkeltje was beschadigd en ontstoken, maar dat hebben de dierenarts en ik weten te voorkomen.

maar nu was het anders. ze was al een hele tijd broeds geweest en zat muurvast op haar nest.
ik vond het wel best, zo werd het kwetsbare voetje tenminste ontzien en zette haar af en toe buiten voor de broodnodige lichaamsbeweging en eten en drinken.
tot ze op een gegeven moment niet meer wilde eten en drinken. ik zag iets aan haar, de felle blik in dr oogjes was weg.

ik begon met dwangvoederen, dat had haar de vorige keer ook weer op weg geholpen, maar het hielp niets. ze bleef stil met af en toe een opleving waarbij de de plantenbak plunderde en smulde van mijn begonia's.
ik maakte me zoveel zorgen dat ik vandaag 2 x naar de dierenarts ben geweest. één keer om dr mest te laten onderzoeken en vervolgens één om haarzelf na te laten kijken.

uit de mest kwam niets. brandschoon. maar uit onderzoek bleek er een harde bult in haar buikje te zitten. het kon een ei zijn of wat anders.
er volgde een röntgenfoto om dat na te kijken. dr spiermaag bleek vol steentjes te zitten en op een verkeerde plaats in dr lijfje te zitten.
ook dat was niet echt een probleem, met eten zou dat wel weer verdwijnen.

maar toen kwam het: van dr zwaarstgetroffen pootje waren bij de "knie" alle pezen afgescheurd. het bovenste gedeelte zat los van het onderste gedeelte. ze had veel pijn.

ze had eventueel pijnstilling kunnen krijgen, maar beter had het nooit meer geworden.
ik was verbijsterd; ik had van alles verwacht maar dit niet.

met pijn in mijn hart heb ik haar meteen in laten slapen.
ik zal haar vreselijk missen.
ondanks haar vergroeide pootjes kon ze toch zo koddig rennen.
op haar koppie krabben, terwijl ze ondertussen omviel omdat op één pootje staan niet lukte
iedere keer mijn plantenbak leegeten
en me keer op keer een hoedje laten schrikken omdat ik denk dat ze dood in de tuin ligt, terwijl ze gewoon na een zandbad gestrekt doodstil lag te zonnen

lieve stumperd, dat je over de regenboogbrug maar weer hele mooie nieuwe pootjes hebt gekregen

[ afbeelding ]

quote:

Op vrijdag 25 juli 2014 16:48 schreef lady-wrb het volgende:
helaas, ik mag het topic weer omhooghalen

vanmiddag heb ik mijn lieve zorgenkipje stumperd in laten slapen.
ik wist dat het erin zat dat ze niet heel oud zou worden, maar het kwam voor mij als donderslag bij heldere hemel.
stumperd had twee vergroeide voetjes, waarvan één zo ernstig dat ze feitelijk op de zijkant van haar enkeltje liep.
ze heeft al eens op het kantje gezeten omdat dat kwetsbare enkeltje was beschadigd en ontstoken, maar dat hebben de dierenarts en ik weten te voorkomen.

maar nu was het anders. ze was al een hele tijd broeds geweest en zat muurvast op haar nest.
ik vond het wel best, zo werd het kwetsbare voetje tenminste ontzien en zette haar af en toe buiten voor de broodnodige lichaamsbeweging en eten en drinken.
tot ze op een gegeven moment niet meer wilde eten en drinken. ik zag iets aan haar, de felle blik in dr oogjes was weg.

ik begon met dwangvoederen, dat had haar de vorige keer ook weer op weg geholpen, maar het hielp niets. ze bleef stil met af en toe een opleving waarbij de de plantenbak plunderde en smulde van mijn begonia's.
ik maakte me zoveel zorgen dat ik vandaag 2 x naar de dierenarts ben geweest. één keer om dr mest te laten onderzoeken en vervolgens één om haarzelf na te laten kijken.

uit de mest kwam niets. brandschoon. maar uit onderzoek bleek er een harde bult in haar buikje te zitten. het kon een ei zijn of wat anders.
er volgde een röntgenfoto om dat na te kijken. dr spiermaag bleek vol steentjes te zitten en op een verkeerde plaats in dr lijfje te zitten.
ook dat was niet echt een probleem, met eten zou dat wel weer verdwijnen.

maar toen kwam het: van dr zwaarstgetroffen pootje waren bij de "knie" alle pezen afgescheurd. het bovenste gedeelte zat los van het onderste gedeelte. ze had veel pijn.

ze had eventueel pijnstilling kunnen krijgen, maar beter had het nooit meer geworden.
ik was verbijsterd; ik had van alles verwacht maar dit niet.

met pijn in mijn hart heb ik haar meteen in laten slapen.
ik zal haar vreselijk missen.
ondanks haar vergroeide pootjes kon ze toch zo koddig rennen.
op haar koppie krabben, terwijl ze ondertussen omviel omdat op één pootje staan niet lukte
iedere keer mijn plantenbak leegeten
en me keer op keer een hoedje laten schrikken omdat ik denk dat ze dood in de tuin ligt, terwijl ze gewoon na een zandbad gestrekt doodstil lag te zonnen

lieve stumperd, dat je over de regenboogbrug maar weer hele mooie nieuwe pootjes hebt gekregen

[ afbeelding ]

quote:

Op vrijdag 25 juli 2014 16:48 schreef lady-wrb het volgende:
helaas, ik mag het topic weer omhooghalen

vanmiddag heb ik mijn lieve zorgenkipje stumperd in laten slapen.
ik wist dat het erin zat dat ze niet heel oud zou worden, maar het kwam voor mij als donderslag bij heldere hemel.
stumperd had twee vergroeide voetjes, waarvan één zo ernstig dat ze feitelijk op de zijkant van haar enkeltje liep.
ze heeft al eens op het kantje gezeten omdat dat kwetsbare enkeltje was beschadigd en ontstoken, maar dat hebben de dierenarts en ik weten te voorkomen.

maar nu was het anders. ze was al een hele tijd broeds geweest en zat muurvast op haar nest.
ik vond het wel best, zo werd het kwetsbare voetje tenminste ontzien en zette haar af en toe buiten voor de broodnodige lichaamsbeweging en eten en drinken.
tot ze op een gegeven moment niet meer wilde eten en drinken. ik zag iets aan haar, de felle blik in dr oogjes was weg.

ik begon met dwangvoederen, dat had haar de vorige keer ook weer op weg geholpen, maar het hielp niets. ze bleef stil met af en toe een opleving waarbij de de plantenbak plunderde en smulde van mijn begonia's.
ik maakte me zoveel zorgen dat ik vandaag 2 x naar de dierenarts ben geweest. één keer om dr mest te laten onderzoeken en vervolgens één om haarzelf na te laten kijken.

uit de mest kwam niets. brandschoon. maar uit onderzoek bleek er een harde bult in haar buikje te zitten. het kon een ei zijn of wat anders.
er volgde een röntgenfoto om dat na te kijken. dr spiermaag bleek vol steentjes te zitten en op een verkeerde plaats in dr lijfje te zitten.
ook dat was niet echt een probleem, met eten zou dat wel weer verdwijnen.

maar toen kwam het: van dr zwaarstgetroffen pootje waren bij de "knie" alle pezen afgescheurd. het bovenste gedeelte zat los van het onderste gedeelte. ze had veel pijn.

ze had eventueel pijnstilling kunnen krijgen, maar beter had het nooit meer geworden.
ik was verbijsterd; ik had van alles verwacht maar dit niet.

met pijn in mijn hart heb ik haar meteen in laten slapen.
ik zal haar vreselijk missen.
ondanks haar vergroeide pootjes kon ze toch zo koddig rennen.
op haar koppie krabben, terwijl ze ondertussen omviel omdat op één pootje staan niet lukte
iedere keer mijn plantenbak leegeten
en me keer op keer een hoedje laten schrikken omdat ik denk dat ze dood in de tuin ligt, terwijl ze gewoon na een zandbad gestrekt doodstil lag te zonnen

lieve stumperd, dat je over de regenboogbrug maar weer hele mooie nieuwe pootjes hebt gekregen

[ afbeelding ]

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op zondag 17 augustus 2014 21:57 schreef Kaatje1 het volgende:
Och meid, wat een enorm verlies en verdriet. Heel veel sterkte.

quote:

Op zondag 17 augustus 2014 23:03 schreef senesta het volgende:
Nogmaals sterkte f_r

Ik heb geprobeerd je foto's te fixen, ik zie er nu eentje maar die anderen krijg ik niet voor elkaar, sorry.

quote:

Op zondag 17 augustus 2014 20:48 schreef ferrari_rood het volgende:
Ik mag mij hier helaas ook (weer) melden.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

http://vid1142.photobucke(...)3943_zps822d3916.mp4
[ afbeelding ]
[ [url=[http://s1142.photobucket.(...)4b35d.jpg]afbeelding[/url] ][ afbeelding ]
Geen prrr rrr mauw meer als ik thuis kom.
Geen prr rrr mauw MAUW meer als mijn telefoon gaat.
Geen prr rrr meer als je pijn hebt of verdriet hebt.
Geen water meer dat geschept wordt uit wc's, vazen, emmers, bekers ed.
Geen MAUW MAUW MII MAUW meer als er bloemen komen. Want bij bloemen hoort een vaas en vaas is water

Maar bovenal geen lieve kat meer voor ons en voor onze kinderen.
Rust zacht lieve Zorro

14-06-2004/2-08-2014

quote:

Op maandag 18 augustus 2014 10:01 schreef Treehut362 het volgende:
Afgelopen maandag 4 augustus is het varken Bontje opgehaald bij de Kiboehoeve.
[ afbeelding ]

quote:

Op maandag 18 augustus 2014 08:12 schreef lady-wrb het volgende:
heel veel sterkte ferrari_rood
wat een gemis is het toch he?