Jeetje, wat gaat de tijd toch snel. Nog geen jaar geleden tekende ik het huurcontract voor mijn woning, iets waar ik ontzettend blij mee was. Maar nog niet nadenkend over de gevolgen die het zou hebben op mijn leven.
Ik had een huis. Een eigen huis. Rust. Waar ik zo hard naar verlangd had, had ik.
Maar nu? Ik heb een luchtbed, een douche, op het balkon ligt er een pakje boter en een halfje bruin.
Gelukkig kon ik van de week wat stoelen ophalen bij het grof vuil dat buiten stond en zit ik nu op een bankstel dat ik van mn stagebegeleider heb gekregen. Ik zie wel hoe ik de dag verder doorkom, ik ga genieten van "mijn huis".
Maar al vrij snel bekroop me het gevoel van eenzaamheid, omdat er vrijwel nooit eens iemand bij me langs kwam, of iemand me belde hoe het met me gaat…
Ik besloot na een lange tijd een kloon te maken op FOK!, en daar mijn verhaal te vertellen. Gewoon, omdat ik daar heel erg de behoefte naar had, om even het gevoel te krijgen dat er naar me werd geluisterd…
… Maar het bleef niet bij luisteren alleen.
Mensen bleken met me mee te leven, en raadden me aan om een topic in FHF te openen.
Na lang nadenken, twijfelen besloot ik het toch maar te doen. Ik schreef een vrij korte openingspost met een verwijzing naar mijn eerdere topic, omdat het best veel energie kostte om mn verhaal te vertellen, ik wilde zo min mogelijk details overslaan om een zo goed mogelijk beeld te creëren.
Ik zal nooit vergeten dat ik m'n eerste pakketje binnenkreeg, dat was van Peter. Hij gaf mij een kookboek wat hij dubbel had, en waar ik in de toekomst wel wat mee zou kunnen. Ik heb de foto's nog steeds die ik er van gemaakt heb, al heb ik ze nooit op FOK! gepost (vraag me niet waarom, het is er gewoon niet van gekomen denk ik). Ook zal ik nooit vergeten hoe Ridocar voor de eerste keer hier kwam om mij een koelkast te schenken, om een aantal weken later terug te komen met een wasmachine/droog-combi. Dat was wel een apart verhaal, laat ik het kort samenvatten door te zeggen dat we allebei dachten dat de wasmachine stuk was gegaan door het vervoer, omdat hij tijdens de "test-wasjes" er na 3 kwartier mee stopte. Wat moet Ridocar zich ongemakkelijk hebben gevoeld.
Achteraf bleek het aan een stekkertje te liggen dat was losgeraakt, ik heb zelden iemand zo blij zien worden als Ridocar op dat moment toen hij dat stekkertje ontdekte. Achteraf hebben we er nog om gelachen.
Wat me ook goed is bijgebleven is dat <xxx> (Ik weet niet of hij bij naam genoemd wil worden) mij een privebericht stuurde met daarin (kort samengevat) dat hij mij een donatie in de vorm van geld wilde schenken. Ik kon haast niet geloven dat hij dat meende, en vroeg mezelf af of ik het wel kon aannemen van iemand die mij niet kent, mijn verhaal niet bevestigd heeft gekregen van wie dan ook, maar ik besloot er op in te gaan. Omdat ik het goed gebruiken kon.
Ik weet nog goed dat hij op me wachtte bij Dordrecht Centraal toen ik aan hem vroeg "Ben jij ***?" Hij gaf me een envelop ter grootte van een a4 en ik vertelde dat ik niet goed wist hoe ik moest reageren of wat ik zeggen moest. Hij stelde me gerust door te zeggen dat ik er wat leuks mee moest doen, waarna hij weer in de menigte verdween.
Ik besloot ook om mn weg te vervolgen naar de afspraak die ik op dat moment had, om enkele honderden meters verder te stoppen om in die envelop te kijken. Ik verwachtte een geprinte troll-face, uitgeprint op een a4 maar er bleken inderdaad enkele biljetten in te zitten. (ik ga nog steeds geen bedrag noemen, dat vind ik respectloos naar de gever toe. Ik wil wel zeggen dat het boven mijn "verwachting" lag).
"Hoe kan dit", "Waarom doen mensen dit voor iemand die ze totaal niet kennen", waren vragen die op dat moment door mijn hoofd speelden.
Eigenlijk zou ik voorgaand stuk niet moeten schrijven. Omdat ik niet iedereen kan opnoemen en een hoop mensen tekort zal doen door ze over te slaan. Maar ik hoop dat jullie allemaal beseffen dat ik elke ontmoeting, elk pakketje nog goed in mijn geheugen heb staan, en ik hoop dat nooit meer te zullen vergeten.
Ik heb meerdere keren aan meerdere mensen de kans geboden om mijn afschriften, acceptgiro's en dergelijke in te zien. Niemand wilde dat. Omdat ze mij vertrouwden. En omdat ze (zeker toen er nog geen vloer was) zagen dat ik het inderdaad niet breed had. En ik vind dat juist die mensen daar respect voor verdienen. Dat ze mensen durven te vertrouwen op hun woord, iets wat niet altijd gebruikelijk is.
Wanneer je trouwens gaat naar
http://www.fok.nl/gm/volgteltool en dit topic daar invult, zie je dat er 150 mensen zijn die dit topic in hun AT hebben staan, maar niet gereageerd hebben. Dat staat dus los van de mensen die hier in het topic al gereageerd hebben. 150 mensen! Als je gaat relativeren met hoeveel accounts hier zijn is dat niet erg veel, maar wanneer je gaat realiseren dat er 150 individuen zijn geïnteresseerd in hoe dit verloopt en daarvan op de hoogte gehouden willen worden (anders zet je het niet bij je MyAT) doet dat je wel wat. 150 mensen. Dat zijn er een hoop!
Maar dit topic heeft mij niet enkel materialistisch geholpen…
Ik heb er geweldig goed contact aan overgehouden met een aantal users van hier, waar ik regelmatig wat van hoor en dat doet me ontzettend goed. Het is me veel waard.
Nu wordt het tijd om me op het volgende te gaan richten. Mn geestelijke gezondheid en psychische stabiliteit. Want hoewel ik me afgelopen dagen redelijk goed voelde, dat kan morgen weer ineens weg zijn.
Ik wil iedereen hier bedanken. Bedanken voor de spullen. Bedanken voor het vertrouwen in mij. Bedanken voor de lieve, opbeurende en positieve berichten die ik (dan wel via pm/dm) heb gekregen. Ze deden me stuk voor stuk goed.
Ik zal jullie nooit vergeten mensen, werkelijk nooit. Dankzij jullie ben ik nu gekomen waar ik nu ben. Dankzij jullie heb ik mijn huisraad bij elkaar kunnen sprokkelen. Zonder jullie was dit me niet gelukt, en ik ben jullie daar oprecht dankbaar voor.
Ik wil de initiatiefnemers van FHF bedanken, want ook zonder hen had ik hier een stuk minder spullen gehad, en ik vind dat er in dit forum een hoop mensen zijn geholpen en ik hoop dat er na mij nog vele mogen volgen. Het is een mooi iets. Hulde!
Ik zal sowieso actief blijven hier in FHF. In het begin vooral in de SC, maar wanneer ik later meer kan betekenen voor mensen wil ik ook deel uitmaken van de goede, gulle, fantastische mensen die hier in dit topic zitten.
Bedankt jongens!
Veel liefs, "Billie1985".
(Pinkt traantje weg)