Er zijn de nodige topics over de strubbelingen bij GroenLinks:
Onsportief gedrag Sap richting sportieve WildersDe positie van Sap staat onder drukMoet Sap (Groenlinks) haar conclusies trekken?Kandidatencommissie GroenLinks vernietigt partijDie huilende Groenlinks meisjes....Jolande Sap, Groen Links, verder in het nauw.De problemen binnen GroenLinks zijn
enorm. Ze zijn beduidend groter dan tot dusver bleek. In een vernietigend artikel in de Volkskrant wordt de vloer aangeveegd met zowat alles en iedereen binnen die partij. En - het mag zo onderhand geen verrassing meer zijn - de kritiek komt van een insider, die jarenlang de partijtop adviseerde. Er klinkt de nodige persoonlijke rancune in door, maar inhoudelijk snijdt het verhaal wel hout...
quote:
'De tien redenen waarom GroenLinks is weggevaagd'
Een commissie gaat een half jaar onderzoeken waarom GroenLinks zoveel kiezers heeft verloren. Maar zo lang hoeft het helemaal niet te duren. Hier alvast een voorschot op de oorzaken geschreven door Jan Willem Jurg, die de partijtop van 2006 tot 2011 adviseerde.
In de Volkskrant van vrijdag 14 september doen enkele GroenLinks-leden een poging de daverende klap die de partij heeft gekregen van de kiezers te verklaren. Halsema's vertrek, de Kunduzmissie en de onervarenheid van de omgeving van Jolande Sap passeren daarbij de revue. De leden weten kennelijk niet veel meer over wat er in de partij gebeurt dan anderen, maar ze debiteren wel onjuistheden en dragen zo bij aan een verkeerde mythevorming.
Ook Femke Halsema en Marijke Vos doen dit, hopelijk ongewild, nu ze op tv verklaard hebben dat de partij een foutloze campagne heeft gevoerd. En nu gaat een commissie een half jaar onderzoeken waarom GroenLinks zoveel kiezers heeft verloren, een beproefde termijn om een storm tot liggen te brengen. Maar zo lang hoeft het helemaal niet te duren. Hier alvast een voorschot op de oorzaken van een betrokkene:
Buitenbeentje
Het was moeilijk om Halsema op te volgen, omdat zij aan de traditionele GroenLinkse agenda zaken had toegevoegd als een vrijzinnige en progressieve maatschappijvisie en een oprechte interesse in de emancipatie van minderheden. Die nieuwe zaken waren voor veel kiezers doorslaggevend, maar verder in de partij geen gemeengoed. Halsema is in die zin altijd een buitenbeentje in de partij geweest en ze heeft daar zeker niet de status van een heilige, zoals de krant schrijft.
Jonkies
GroenLinks gunt zijn Kamerleden maar drie termijnen en zet altijd erg veel jonkies op de lijst, zodat mensen niet langzaam naar een positie kunnen groeien. Tegen de tijd dat Jesse Klaver er klaar voor zou zijn moet hij al weer weg. Volgens de interne richtlijnen van GroenLinks had Halsema bij de verkiezingen van 2010 moeten opstappen, maar een opvolger was toen in geen velden of wegen te bekennen. De kandidatencommissies in 2006 en 2010 verzuimden om te zoeken naar iemand met leiderscapaciteiten, uitstraling, een brede belangstelling, een eigenzinnige agenda en het vermogen om meer kiezers te trekken. En zo werd het bekwame Kamerlid Sap naar voren geschoven, een vakspecialist die niet aan al deze criteria voldoet.
Onervarenheid
De krant schrijft dat Sap van meet af aan werd omringd door onervarenheid. Dat is onjuist. Ze heeft een heel goede voorlichtster. De in het artikel genoemde befaamde strateeg Tom van der Lee is ook na zijn vertrek beschikbaar gebleven voor advies. Hij is opgevolgd door Bart Snels, die ook grote strategische kwaliteiten heeft en Jolande kon beschikken over dezelfde man die sinds 2006 Femke regelmatig terzijde heeft gestaan bij het creëren van het 'merk' Femke als staatsvrouw en die functioneerde als tekstschrijver, presentatie- en debatcoach bij verkiezingen en oren en ogen van de wereld buiten de partij (ondergetekende). Toen het congres over de politiemissie naar Kunduz eraan kwam, waar 80 procent van de partijleden tegen was, heeft dit team een speech geschreven die Jolande een grote overwinning bezorgde: 80 procent van de leden steunde haar uiteindelijk. De maandag daarop heeft Sap de strateeg ontslagen en de coach weggestuurd omdat ze het 'op haar eigen manier' wilde doen. De strateeg heeft nu meegeholpen aan de overwinning van een andere partij.
Kunduz
De Kunduzmissie heeft de partij sympathie gekost maar ook opgeleverd en in de peilingen veranderde er niet veel. De daling zette pas in toen bleek in welke val van Rutte Jolande Sap met open ogen was gelopen: het succes in het buitenland straalde op hem af, terwijl ieder akkefietje in Kunduz op het conto van GroenLinks werd geschreven. Ook raakten de kiezers het spoor bijster toen Jolande Sap het steeds had over het verschrikkelijke kabinet, maar het wel steunde.
Diversiteit
De kandidatencommissies en de congressen van GroenLinks kiezen zonder uitzondering voor ideële bevlogenheid en etnische, seksuele, geslachtelijke en regionale diversiteit. (Ik ben wel eens op een partijvergadering in Noord-Holland geweest waar oprecht geklaagd werd dat er helemaal geen kandidaten uit Heiloo op de lijst stonden.) Communicatieve vaardigheden en echte politieke vaardigheden zoals Ineke van Gent ze heeft, zijn voor de partij veel minder belangrijk, en Van Gent werd in 2010 dan ook aanvankelijk op een onverkiesbare plek gezet. Zo kreeg Halsema in 2010 een niet erg indrukwekkende fractie, die ze overigens behoorlijk bijeen wist te houden. Toen ze vertrok viel de fractie uit elkaar als de LPF na de dood van Fortuyn. Het enige waar de fractie in slaagde was om dit lange tijd geheim te houden voor het grote publiek.
Afgang
Het stekkerincident, waarbij een fractieleider een andere fractieleider een metafoor uitlegde door deze uit te beelden alsof ze in een tv-kwisje zaten. Het was een genante vertoning, vooral ook omdat toen duidelijk werd dat er mensen in de fractie zaten die een afkeer van Sap hadden, anders hadden ze haar deze afgang bespaard.
Greenpeace
De komst van Samsom als partijleider van de PvdA heeft bij GroenLinks niet tot enige heroriëntatie geleid. Dat was nogal dom, want als de grootste concurrent op links een voormalig actievoerder van Greenpeace als partijleider kiest, heeft de nichepartij wel echt een probleem. Om zich van de andere partijen met flink wat groene beleidsvoornemens te onderscheiden moest GroenLinks kleine verschillen opblazen en liet de partij zich helaas soms van zijn meest onaangename, betweterige kant zien.
Publiciteit
Als je als partij wilt groeien, moet je in een verkiezingscampagne de juiste publiciteit weten te genereren. Hierin heeft GroenLinks gefaald. De lijsttrekkersstrijd tussen Sap en Dibi ging eigenlijk nergens over, omdat er geen noemenswaardige programmatische verschillen waren. Het bestuur heeft in die periode veel publiciteit gekregen, maar niet bepaald de juiste. Het enige wat de krant gehaald heeft na het verkiezingscongres is de motie om vuurwerk op oudejaarsavond te verbieden, een onbelangrijk, bedillerig en ouderwets zuur plan. Jolande haalde later het nieuws nog eens met het voornemen om de horeca te verplichten gratis kraanwater te schenken, terwijl ze daar in de horeca zelf wel voor moeten betalen. Het is overigens wel verstandig om steeds dezelfde boodschap te herhalen, maar de wijze waarop GroenLinks dat deze keer deed was weinig sprankelend. Aan het eind van de campagne, toen iedereen moe was, kwam er als ideaal zelfs een keer 'belasting op kolencentrales' uit.
Mien uit Assen
In een campagne moet je je richten op mensen die misschien zover gekregen kunnen worden dat ze op de partij gaan stemmen. De leden stemmen toch wel op je, en als ze het niet doen scheelt het hooguit een halve Kamerzetel. GroenLinks heeft zich echter in de campagne alleen gericht op doorgewinterde groenen. Het leek wel alsof alle activiteiten erop gericht waren iemand als Wijnand Duijvendak te overtuigen in plaats van 'Mien uit Assen', de imaginaire tv-kijker waar Joop van den Ende het altijd over had.
Partijcultuur
De partijcultuur is om elkaar erg lief te bejegenen en op inhoud radicaal te zijn. Als nieuw lid weet je niet wat je overkomt als je voor het eerst een vergadering bezoekt. Maar de liefheid leidt er helaas ook toe dat niemand een ander eens de waarheid durft te zeggen. Zo eiste de kandidatencommissie voor de Tweede Kamer 'teamgeest', maar toch zette ze acht mensen uit de huidige, voortdurend ruziënde fractie gewoon hoog op de lijst. En nog tekenender: partijbestuur en andere verantwoordelijken voor deze verkiezingscatastrofe blijven gewoon zitten, en de leden hebben geen andere middelen om daartegen te protesteren dan met een brief aan de krant.
Bron:
http://www.volkskrant.nl/(...)-is-weggevaagd.dhtmlGroenLinksers blijven met modder naar elkaar gooien, desnoods via de media...
Ik heb eerder al uitgelegd waarom ik vind dat Sap weinig blaam treft. Sap is het bekwame kamerlid dat naar voren werd geschoven bij gebrek aan beter. Mijn analyse:
Onsportief gedrag Sap richting sportieve WildersEn nog even in de herinnering brengen: hoe GroenLinks zijn eigen kandidaten afbrandt:
http://www.nrc.nl/nieuws/(...)kandidaten-afbrandt/Uiteraard ging daar nog dit "drama in vijf delen" aan vooraf:
http://nos.nl/artikel/374522-zaak-dibi-verscheurt-groenlinks.html